"คำสารภาพของเด็กขาย (รุ่นเก่า)" โดยคุณดิน
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: "คำสารภาพของเด็กขาย (รุ่นเก่า)" โดยคุณดิน  (อ่าน 350272 ครั้ง)

ออฟไลน์ menano

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1463
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +288/-0
อยู่ไกล ๆ กันอย่างนี้น่ากลัวเนอะ

 :เฮ้อ: :เฮ้อ:

ออฟไลน์ oaw_eang

  • Global Moderator
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8418
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2122/-586

รักแท้แพ้ระยะทาง

ชัวร์!



 :laugh:

hostmark

  • บุคคลทั่วไป
มารอตอนใหม่   :m23: :m23:

ออฟไลน์ DIN

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 213
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +405/-0
 :oni1:

แช่งกันจริง แช่งให้ไอ้ดินโดนแฟนทิ้งกันทั้งน๊าน...
คราวก่อนก็บอกว่าไอ้ชลน่ารัก...
พอพูดถึงไอ้เพชร ก็บอกว่ามันน่ารัก

อะไรฟะ... น้อยใจ....

 :serius2:

ออฟไลน์ krappom

  • 人は誰でもそれぞれに悩みを抱えて生きる
  • เป็ดนักโพสมือดี
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7395
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1182/-23
^

^

จิ้มๆ

ตอน "ทำงาน" พี่ดินไม่เคยโดนจิ้ม

งั้นมาโดนจิ้มที่นี่แล้วกันนะ

 :laugh:


maabbdo

  • บุคคลทั่วไป
^

^

จิ้มๆ

ตอน "ทำงาน" พี่ดินไม่เคยโดนจิ้ม

งั้นมาโดนจิ้มที่นี่แล้วกันนะ

 :laugh:



เห็นด้วยอย่างแรง  จิ้มมมมมมมมมซะ


Bg LoVe NT

  • บุคคลทั่วไป
ตายๆๆ

กว่าจะอ่านมาถึงตรงนี้ได้

แทบเอาชีวิตไม่รอด

 :jul1: :jul1: :jul1:

ต้องหาเลือดเติมระหว่างทางตลอด

marchmenlo

  • บุคคลทั่วไป
ไม่ใช่แค่จิ้มแล้ว แต่ทั้งทิ่ม ทั้งแทงเลยล่ะ ถ้ามาช้า :laugh:

ออฟไลน์ ronger

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 599
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-1
มาเชียร์คุณดิน รอตอนใหม่ด้วยจ้า :L2:

ออฟไลน์ Junrai_Hyper™

  • พูห์น้อยกลอยใจ
  • Global Moderator
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4842
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +777/-50
บทที่ 32 หลงเด็กขาย

เหตุการณ์ ที่ผมจะเล่า เป็นปรากฏการณ์ ที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะกล่าวถึง เพราะมันดูเหมือนจะเกิดขึ้นมาตลอด ทุกยุค ทุกสมัย...

ทำไมหรือครับ...

ลูกค้าที่จะมาเที่ยว ส่วนใหญ่ อยู่คนเดียว โหยหาใครสักคนที่จะมาเติมเต็มในชีวิต... ถึงไม่ได้ตลอดไป ชั่วคราวก็ยังดี...

เด็ก ขาย... คุณสมบัติคือ รูปร่างหน้าตาดี เครื่องเคราดี เซ็กซ์ดี นิสัยดี เอาใจเก่ง... ครับ มันดูเหมือนว่าจะพร้อมสรรพอยู่ในตัวอยู่แล้วที่ทั้งสองฝ่ายจะมาคลิ๊กกันโดย ง่าย ในโลกส่วนตัวบางครั้งและบางโอกาส ซึ่งมันก็ไม่ผิดอยู่แล้ว หากทั้งสองฝ่ายจะหยุดความสัมพันธ์ไว้แค่... “ชั่วคราว”

แต่ มันก็เหมือนแมลงเม่าบินเข้ากองไฟครับ... รู้อยู่ว่าไฟมันร้อน... ก็ยินดีจะกระโจนเข้ามา เรื่องมันก็ต้องมีคนเจ็บ เหมือนกับเรื่องของ พี่คิมกับไอ้โจ...

พี่ คิม เป็นลูกค้าที่มาเป็นประจำ เป็นที่รู้กันว่า พี่คิมเป็นคนมีฐานะและ ค่อนข้างจะเอาแต่ใจตัวเอง สำหรับตัวผม พี่คิมมองเห็นเป็นน้องเป็นนุ่ง เคยอ๊อฟผมไปครั้งนึง ด้วยอาการอยากรู้อยากเห็นมากกว่า ไปถึงบ้านแกก็จับผมถอดเสื้อผ้า ให้ผมปั่นจนแข็ง แล้วใช้สายวัด วัดขนาด ถ่ายรูปไว้อีกต่างหาก (เฉพาะส่วน) แล้วก็นั่งกินเหล้ากัน

“คุยกับเอ็งแล้วสนุกว่ะ ดิน... พี่ไม่เคยคิดอยากมีอะไรกับเอ็งเลย... คนอื่นว่าเอ็งเร้าใจ... พี่ว่าเอ็งก็งั้นๆ แหละ” พี่คิมพูดยิ้มๆ

“โห... พี่ ผมเสียความมั่นใจเลยนะเนี่ยะ....”

พี่ คิมจับหัวผมโยกไปมา... “เอ็งเป็นน้องพี่ดีแล้วละดิน... ให้พี่ภูมิใจนิดนึง มีน้องชายตี๋หล่อ... Kใหญ่... ฝังมุก...” พี่คิมบอกดื้อๆ...

ผมหัวเราะ... ก็ดี นานๆ จะเจอลูกค้าใจดีอย่างนี้สักคน... ผมนั่งกินเหล้ากับพี่คิมจนดึกดื่น พี่คิมก็ให้ผมไปนอน

“มึง ไปนอนห้องโน้น ไอ้ดิน... กูไม่ไว้ใจ... กิตติศัพท์มึง... ข่มขืนลูกค้า...ด้วย...” พี่คิมพูดอ้อแอ้... ก่อนจะชี้ให้ผมไปนอนห้องติดๆ กัน ที่จัดไว้เหมือนกับห้องพักแขก...

หลัง จากวันนั้น... วันไหนพี่คิมมา เห็นผมยังไม่ได้ใคร ก็เรียกไปกินเหล้า แล้วก็ให้ค่ารถกลับบ้านทุกที (ค่ารถของแกนี่หมายถึงรถลีมูซีนแหง๋ๆ ให้ทีละพันเนี่ยะ...) บางทีแกเหงาๆ ก็โทรมาเรียกผมไปนั่งคุย กินเหล้าด้วยก็มี...

ส่วน ไอ้โจเป็นเด็กขายรูปร่างหน้าตาดี หน้าคมแบบคนใต้ สมตำแหน่ง ที่ได้รางวัลที่สองมาจากการประกวดหนุ่มหล่อที่บาร์ๆ นึง เครื่องเคราก็พอสมควร แถมมันยังเอาใจเก่ง... เป็นที่ติดอกติดใจของลูกค้า... มีลูกค้าหลายคนเป็นลูกค้าประจำ ชนิดว่าคืนศุกร์เสาร์ มันไม่เคยว่าง บางคนลงชื่อจองเอาไว้ก่อนล่วงหน้าเป็นอาทิตย์ก็มี...

แล้ว... โชคชะตา ก็พาทั้งสองให้มาเจอกันจนได้...

วัน นั้น ผมได้อ๊อฟออกไปก่อน พี่คิมมาที่ร้านหลังจากที่หายไปนาน มาเจอไอ้โจที่เพิ่งเข้ามาทำงานได้ไม่ถึงเดือน... พี่รัตน์แนะนำไอ้โจให้พี่คิม

ไอ้โจหายไปสามวันก็กลับมาเก็บของที่ร้าน... บอกจะไปอยู่กับพี่คิม ทองหยองเต็มตัว... พี่รัตน์บอก เพราะมันมาตอนกลางวัน...

เรื่อง ของไอ้โจ เป็นที่อิจฉาของเพื่อนๆ หลายคน เพราะทุกคนรู้ว่า พี่คิมรวยขนาดไหน แถมมันยังเคยควงพี่คิม กลับมาเที่ยวที่ร้าน กึ่งอวดว่าได้ดิบได้ดีไปด้วยซ้ำ

วันเวลาผ่านไป เป็นเดือน... เรื่องของไอ้โจกับพี่คิมก็ค่อยๆ หายไป ไม่ค่อยมีคนพูดถึงอีก เพราะ ต่างคนต่างมีภาระที่ต้องดูแลตัวเอง

ตอนนั้นก็พอดีตรงกับที่ผมไปเชียงใหม่กับน้องษา... กลับมาทำงานวันแรก...

วันนี้ เป็นวันธรรมดา จึงไม่ค่อยคึกคักนัก แถมยังเพิ่งหัวค่ำ... ผมเดินเข้าไปในร้านตามปกติ... เห็นพี่รัตน์นั่งคุยกับใครคนนึง อยู่ตรงโซฟาด้านใน ผมยกมือไหว้ พอพี่รัตน์เห็นผม ก็กวักมือเรียก...

“ดิน...”

“ครับพี่”

คน ที่คุยอยู่กับพี่รัตน์ พอได้ยินเสียงผม ก็เงยหน้าขึ้นมา... พี่คิมนั่นเอง... แต่วันนี้ พี่คิมดูซูบไป ดวงตาอิดโรย ไม่สดใสเหมือนพี่คิมที่ผมรู้จัก แถมในลูกตายังมีน้ำตาปริ่มซึม...

“ดิน” พี่คิมเรียกผม เหมือนคนเจอที่พึ่ง...

ผมเดินเข้าไป ยังไม่ทันนั่ง พี่คิมก็พูดเบาๆ... “มันไปแล้ว... มันหนีพี่ไปแล้ว...”

เท่า นั้นเองผมก็รู้ว่า พี่คิมหมายถึงใคร...นั่งลงจับมือพี่เค้าเอาไว้... เหลียวซ้ายแลขวา... ไม่ดีแน่... เดี๋ยวไม่นานแขกก็เข้าร้านแล้ว มันจะเอิกเกริก ไปกันใหญ่

“พี่รัตน์ครับ ผมขออ๊อฟตัวเองนะครับวันนี้”

“ไปเหอะ... ไม่ต้องหรอก...” พี่รัตน์ พูดอย่างใจนักเลง... พี่คิมเงยหน้าขึ้นมา..

“รัตน์ ชั้นอ๊อฟดินเองละกัน คืนนี้... เดี๋ยววันหลังมาจ่ายนะ” พี่คิมบอก... ก่อนจะเดินตามผมออกมาจากร้าน...

“ไปไหนดีครับพี่...” ผมถามเมื่อมาถึงปากซอย...

“พี่ยังไม่อยากกลับบ้าน...” พี่คิมบอก “เอางี้... โชเฟอร์ ไปคอนโด... ริมแม่น้ำเจ้าพระยานะ” พี่คิมบอกคนขับรถแท็กซี่ที่จอดรออยู่...

ไม่ นาน ผมกับพี่คิมก็มาถึงคอนโดที่พี่คิมซื้อทิ้งไว้ นานๆ แกจะมาสักที ผมเคยมากับแกหนนึง... เป็นคอนโดสวย ริมแม่น้ำเจ้าพระยา... มีสองห้องนอน ห้องรับแขก แล้วก็ครัวเล็กๆ...

ผม จับพี่คิมนั่งลงที่ โซฟาในห้อง ไม่กล้าออกไปข้างนอกครับ กลัวแกโดด... (แกมาบอกทีหลังครับว่า แกไม่โดดหรอกเพราะกลัวเจ็บ... คนเรา) หาผ้าเย็นมาเช็ดหน้าให้แก แล้วก็น้ำขิงอุ่นๆ

พอ แกวางแก้วลง ผมก็จับแกเอนนอนลงกับโซฟาตัวยาวนั้น บอก “นอนก่อนนะครับพี่คิม... ผมอยู่นี่แหละ ไม่ไปไหนหรอก... ตื่นมาแล้วค่อยคุยกัน... ไม่เป็นไรนะครับพี่...”

พี่คิมหลับตาลง... “อย่าเพิ่งไปไหนนะ ดิน...”

“ครับ... หลับนะครับ” ผมคลุมตัวแกด้วยผ้าห่มผืนเล็กที่ไปคว้ามาจากในห้องนอน... ไม่นาน พี่คิมก็หลับไปอย่างง่ายดาย เฮ้อ... ความทุกข์ของคนรวย...

ผมนั่งดูทีวีอยู่ไม่ไกล... เปิดเสียงให้เบาที่สุด... จนกระทั่งพี่คิมตื่น...

“ดิน...”

“ครับ พี่” ผมเดินเข้ามานั่งโซฟาอีกตัวใกล้ๆ แก

“กี่โมงแล้ว”

“ตีหนึ่งครับ” ผมดูเวลาแล้วบอกแก

“แล้วเอ็งทำไมไม่นอน...”

“ก็...” ผมไม่รู้จะตอบยังไง...เหมือนกัน “ยังไม่ง่วงครับ...”

พี่คิมลุกขึ้นนั่ง หน้าตาสดใสขึ้น “อาบน้ำก่อนดีไหมครับ พี่... จะได้สดชื่นขึ้น”

ผมบอกแก เพราะท่าทางพี่คิมจะไม่ดูแลตัวเองมาหลายวันแล้ว

“เออ... ดีเหมือนกัน เอ็งก็ไปอาบด้วยสิวะ...”

“พร้อมกับพี่เลยนะครับ...” ผมแกล้งเย้าแกเล่น “โห... วันนี้พี่กู อยากลองของใหญ่ เว้ย”

พี่คิมตาโต... “อ้าย...ดิน... มึงไปอาบห้องโน้น...” พี่คิมชี้ที่ห้องเล็ก ที่มีห้องน้ำในตัวเหมือนกัน

ออกมาจากห้องน้ำ (คนละห้อง)... ผมเตรียมโจ๊กให้แก... ก็ สำเร็จรูปอ่ะครับ ฉีกซอง ผสมน้ำร้อน...แต่มันก็ช่วยในกรณีฉุกเฉิน

พี่คิมอยู่ในชุดเสื้อคลุมยาว มีสายคาดเอวเรียบร้อย... มองผมตาเป็นประกาย... “ทำไมพี่ไม่เอาเอ็ง เป็นแฟนวะ ดิน...”

“นั่น สิ...” ผมรู้ว่าแกเริ่มอารมณ์ดี... เลยแหย่แกเล่น “พ่อจะเสียบทีเดียวให้มิดยันโคน... จะได้ไม่ไปหาคนอื่นให้เจ็บตัวเจ็บใจอีก...” ผมพูดเชิงอาฆาต...

พี่ คิมหัวร่องอหาย... “ไอ้ลามก... พี่รู้ว่าเอ็งเคยข่มขืนลูกค้าตั้งแต่คืนแรก...” ครับ... พี่ตุ้ยแขกคนแรก ที่อ๊อฟผม กับฝรั่งผมทองน่ะเพื่อนพี่คิม...

“ทำนังตุ้ย... นั่งไม่ติดพื้นไปหลายวัน...”

ผมยักใหล่ ทำหน้าตาย...“ช่วยไม่ได้ พี่ตุ้ยจะข่มขืนผมก่อน”

“อ้อ... นังสาวเสียบ... กูเพิ่งรู้วันนี้...” พี่คิมทำตาโต เพิ่งรู้ความจริงของเพื่อน “เลยโดนย้อนเกล็ด... แล้วโดนเข้าไปที อันไม่ใช่เล็กๆ... ร่วมเจ็ดนิ้ว...ฝังมุกอีกตะหาก” พี่คิมมองต่ำลงไปที่เป้ากางเกงแพรของผมที่มันตุงๆ อยู่ เพราะผมไม่ได้ใส่กางเกงใน

......

หลัง จากเสร็จอาหารมื้อดึก... เราก็มานั่งคุยกัน...สังเกตุดู พี่คิมอารมณ์ดีขึ้น และเริ่มผ่อนคลาย... แล้ว....เรื่องราวก็ออกจากปากพี่คิม...

TBC.

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






Ken Ken

  • บุคคลทั่วไป
^
^
^
ความจิงคือ.....พี่ดินพาโจหนี

maabbdo

  • บุคคลทั่วไป
ง่า...ตัดฉับเลย

อยากรู้อ่ะ

 :oni1:

Siri_nan

  • บุคคลทั่วไป
          แอร๊ย! เค้าเพิ่งเห็นว่าในเล้า มีเรื่องนี้ลงด้วย เย้ เย้ งั้นมาเม้นที่นี่ดีก่า ชอบเรื่องนี้จังนอกจาก เลือดจะนองแล้ว :jul1: มันยังให้ข้อคิดหลายอย่างดี โดยที่ผ่านมุมมอง ของคนที่เป็นผู้ใหญ่ เติบโต ผ่านอะไรต่ออะไรมามาก ทุกข์ สุขเป็นไปตามวิถีของปุถุชนคนธรรมดา
+1ให้คนโพส กับคนแต่งละก่า :pig4:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 15-10-2008 17:49:46 โดย Lady^_^les.N »

gobgab

  • บุคคลทั่วไป

........ความรักมาโดยไม่ตั้งตัว......

........ถึงเวลามันก็ไปโดยไม่ได้ตั้งตัวเช่นเดียวกัน........ o7 o7

ออฟไลน์ sakiko

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3189
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +137/-25
แบบว่า มานค้าง อ่ะ ค่ะ 


 :a5:


พี่ดิน

มาต่อ ด่วนเรย   :a6:


 :oni3:




marchmenlo

  • บุคคลทั่วไป
:เฮ้อ: นานาจิตตัง :เฮ้อ:

NuPaTT

  • บุคคลทั่วไป
ง่าาาาาาาาาา ค้างเรยง่ะ

ออฟไลน์ pongsj

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6054
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +213/-9
เรื่องเนี่ยยยยยยยยยยยยยย ชีวิตจริงของใครหลายๆคนเลยนะเนี่ย

ออฟไลน์ krappom

  • 人は誰でもそれぞれに悩みを抱えて生きる
  • เป็ดนักโพสมือดี
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7395
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1182/-23

มาให้กำลังจวยยยยยยยยย เอ๊ย กำลังใจ
ทั้งคนเขียนเรื่อง และคนโพสเรื่องเลย

 :m1: :m1: :m1: :m1:


FOAM

  • บุคคลทั่วไป
เรื่องมันเป็นยังไงล่ะนี่

อยากรู้ๆๆๆๆ

รอตอยต่อไปครับ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ Junrai_Hyper™

  • พูห์น้อยกลอยใจ
  • Global Moderator
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4842
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +777/-50
มาแล้วครับ มาแล้ว มาต่อภาค 2 ของตอน หลงเด็กขายอ่ะครับ.... พรรคนี้ ผมไม่ค่อยเขียนเรื่อง อีโรติคเลย (เซ็กซ์เสื่อมละมั้ง มึง ไอ้ดิน)

ไว้ตอนหน้าละกันนะครับ คนดี

...

บทที่ 33 หลงเด็กขาย (2)

หลัง จากเสร็จอาหารมื้อดึก... เราก็มานั่งคุยกัน...สังเกตุดู พี่คิมอารมณ์ดีขึ้น และเริ่มผ่อนคลาย... แล้ว....เรื่องราวก็ออกจากปากพี่คิม...
.....................................................
“สอง อาทิตย์แรก มันเป็นสิ่งที่พี่อยากจะบอกว่า มันเป็นสิ่งมหัศจรรย์สำหรับพี่... พี่มีความสุขมาก...” พี่คิมบอก “โจมันเอาใจพี่ดีมาก... เรียกว่า พี่ไม่เคยมีความสุขอย่างนี้ กับใครมาก่อน...เราไปเที่ยวภูเก็ตด้วยกัน... ใช้เวลาอยู่ด้วยกันทั้งวัน...” พี่คิมพูดเหมือนคนละเมอ...

“พี่ยอมรับนะ ว่าพี่ รักมันมาก...”

“หลงมากกว่าครับ” ผมขัดเบาๆ

“อือมมมม ก็อาจจะจริงของเอ็งนะ ดิน... พี่หลงมัน แต่ไม่เคยมีเด็กคนไหนที่พี่ถูกใจอย่างไอ้โจมาก่อนเลย”

ผมปล่อยให้พี่คิมเล่าต่อไป...

“หลัง จากกลับมาจากภูเก็ต... พี่ก็พามันไปเช่าอพาร์ตเมนต์ อยู่... แล้วมันก็ขอพี่กลับไปบ้านที่นครสวรรค์ สองสามวัน พี่ยังให้เงินมันไป สองหมื่น เผื่อจะต้องใช้อะไร...”

ผมมองหน้าพี่คิม... อะไรหน๋อ... ที่บังตาพี่คิม ทำให้เป็นไปได้ขนาดนั้น...

“มัน หายไปอาทิตย์นึง... พี่กระวนกระวายมาก... จะถามใครก็ไม่กล้า... จนมันโทรกลับมาหาพี่เอง... มันบอกว่า แม่มันไม่สบาย... มันไปเฝ้าแม่มันมา... มันบอกว่า แม่มันต้องผ่าตัดเนื้องอกในมดลูก...”

พี่คิมหันมามองหน้าผม แล้วยิ้มเศร้าๆ...

“ดูมันเน่าสิ้นดีเลยใช่ไหมดิน... เดาออกไหมว่า... อะไรมันเกิดขึ้นต่อไป”

“มันขอเงินพี่... บอกจะไปรักษาแม่มัน...” ผมพูดเบาๆ

พี่คิมยกสองมือปิดหน้า... “พี่น่าจะเดาถูกเหมือนเรานะดิน... ทั้งๆ ที่เรื่องแบบนี้ พี่ก็เคยได้ยินมาหลายหน...”

ผมขยับเข้าไปนั่งข้างพี่คิม... โอบใหล่อย่างปลอบโยน... “ไม่ต้องเล่าต่อก็ได้ครับ พี่...”

พี่ คิมเอนมาซบใหล่ผมอย่างหมดเรี่ยวแรง... “ไม่เป็นไร... ดิน ให้พี่เล่าเหอะ... เรื่องโง่ๆ ของพี่จะได้มีคนรับรู้ แล้ววันหลังพี่จะไม่โง่อีก...”

หลังจากรวบรวมสติอารมณ์ได้แล้ว พี่คิมก็เล่าต่อ...

“พี่ ให้เงินมันไปอีกห้าหมื่น... มันก็หายไปอีกอาทิตย์... ตอนนั้นพี่ก็ยุ่งกับงานจนไม่มีโอกาสไปดูมัน... แล้วมันก็กลับมา... บอกว่า แม่มันค่อยยังชั่ว กลับไปอยู่บ้านแล้ว... มันยังบอกว่า... แม่กับพ่อมันฝากขอบคุณมาด้วย...”

พี่ คิมทำหน้าหยันตัวเอง... “นังกระเทยโง่ๆ ก็เชื่อ... ให้เด็กมันสนตะพายต่อ...พอมันกลับมาเอาอกเอาใจ... บอกว่าอยากได้รถยนต์ขับ... พี่ก็ไปดาวน์รถมือสองให้มัน... ตอนแรกก็ว่าจะซื้อสด... แต่ อะไรไม่รู้ดลใจพี่...ให้ซื้อผ่อน กะว่ามันอยู่กับพี่สักปี พี่ก็จะปิดไฟแนนซ์แล้วยกให้มัน...”

เรื่องเดิมๆ ผมนึก... กรรมทั้งคนให้ และคนรับ... เสียงพี่คิมเล่าต่อ...

“พอ มีรถ แรกๆ ก็ดี... แต่พอผ่านไปสักอาทิตย์ เริ่มไม่อยู่ที่ห้อง... พี่ไปหาก็ไม่อยู่... ยามบอกว่ากว่าจะกลับมาก็ตีสองตีสามไปโน่นแหละ พาผู้หญิงมาทุกวัน....”

ผม ถอนหายใจ... มันเป็นเรื่องธรรมดามากๆ ผู้ชายถ้าไม่เป็นเกย์ มันก็ต้องชอบผู้หญิงสิ... แล้ว ไอ้โจก็เป็นประเภทนั้นด้วย... ยิ่งรูปร่างหน้าตาอย่างมัน... มีเงินอีกอย่าง จีบหญิง มีเหรอจะรอด...”

“พอ พี่ถาม มันก็ทำท่าไม่พอใจบ้างละ ปฏิเสธว่าไม่จริง... พี่จะนอนกับมัน ก็ทำเป็นโกรธ จนพี่ต้องง้อมันทุกที... ให้เงินมันไปอีกทุกครั้ง...”

ผม โอบใหล่พี่คิมไว้... พี่คิมนั่งพิงอกผม เล่าต่อ “ตอนหลังๆ พี่ให้คนตามมัน... เลยได้รู้ความเหลวแหลก... แถม เรื่องที่แม่มันป่วย... ก็ไม่จริง...” พี่คิมหยุดถอนหายใจ

“แปลกนะ... คนเรา... กล้าเอาความเจ็บป่วยของบุพการีมาล้อเล่นได้...”

“จน กระทั่งเมื่อวานนี้... พี่ไปที่ห้อง ไขกุญแจเข้าไป ก็เจอมัน... คาหนังคาเขาอยู่กับนังชะนีที่ไหนไม่รู้ นอนเปลือยกันอยู่ในห้อง... อารมณ์ โกรธ... พี่เลยเข้าไปด่า... นังชะนีหนีไป... พี่อาละวาดจนข้าวของพังไปหลายอย่าง”

พี่คิมหัวเราะหึๆ... “ไม่รู้ทำไปได้ยังไง... ตอนนั้น เห็นช้างตัวเท่าหนูเลย ตบหน้ามันไปทีนึง”

“พี่ไม่กลัวไอ้โจมันสู้พี่เหรอครับ” ผมถาม

“มัน ไม่กล้าหรอก... มันเคยเห็นพี่พกปืนอยู่ในกระเป๋าถือ...” พี่คิมชี้ไปที่กระเป๋าถือใบโตยี่ห้อดัง “มันขับรถหนีพี่ออกไป... แล้วไม่กลับมาอีก... วันนี้ พี่เข้าไปที่ห้อง ยามบอกว่ามันกลับมาขนของไปแล้ว...”

ครับ... นั่นมันก็มาบรรจบกับที่ผมเข้าไปเจอพี่คิมที่ร้านพอดี...

“แล้วพี่จะทำไงต่อครับ ถ้ามันกลับมาง้ออีก...”

พี่ คิมหันมายิ้มให้ผม... “พี่คงไม่แล้วละดิน... พี่เหนื่อยกับมันเหลือเกิน... ตั้งแต่มีมัน... พี่ไม่เคยนอนหลับสนิทเต็มตาเลย... เมื่อวานก่อนกลับไปที่ห้อง พี่ก็นอนคิดทั้งคืน ไม่หลับ... ก็ว่าจะไปง้อมัน... แต่ มันหนีไปแล้ว พี่ก็ตัดใจดีกว่า เราคิดว่าไงน่ะ ดิน”

“ผม ไม่รู้หรอกครับ... พี่ต้องตัดสินใจเอง... ผมแค่คอยช่วยเหลือพี่ ถ้าพี่ต้องการเท่านั้น แต่เรื่องของพี่กับไอ้โจ... มันเป็นเรื่องของคนสองคน... ถ้าพี่คิดว่ามีมันอยู่แล้วมีความสุขมากกว่าความทุกข์ ก็อยู่เถอะครับ... แต่พี่ก็ต้องทำใจ ว่า โจมันเป็นผู้ชาย... เรื่องผู้หญิงมันเป็นธรรมดา...”

“แล้วเอ็งล่ะ ดิน”... พี่คิมย้อนถามผม “เอ็งก็มี แฟนอยู่ไม่ใช่เรอะ”

“ไม่ เหมือนกันครับ พี่... ผมไม่คิดจะให้ใครเลี้ยง เพราะ ผมจะทำแค่เรียนจบ... ผมจะไม่หาห่วงมาผูกคอ... แค่นี้ ผมก็รู้สึกผิดกับแฟนผมมากพอแล้ว... ถ้าเขารู้จะเสียใจแค่ไหนก็ไม่รู้...”

พี่คิมหันมามองหน้าผม... “เอ็งคิดแปลก... ดิน... ใครๆ เค้าก็อยากจะสบาย... มีเงินใช้โดยไม่ต้องทำงานทั้งนั้น”

“ผมก็อยากได้ครับ... แต่ถ้าต้องแลกกับอิสระ ผมเลือกอิสระมากกว่า...”

“งั้นพี่ก็ควรปล่อยมันไป... พี่ยังว่าพี่โชคดี ไม่ถลำลึกไปมากกว่านี้ ที่เสียไป เล็กน้อย....”

เราคุยกันต่อพักนึง... พี่คิมก็บอก... “ไปนอนกันดีกว่า ดิน เอ็งนอนกับพี่นะ คืนนี้”

ผมมองหน้าพี่คิมยิ้มๆ “แน่ใจเหรอครับ”

“ถ้าเอ็งไม่ข่มขืนพี่ มันก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น...” พี่คิมพูดยิ้มๆ

ครับ คืนนั้น ผมก็เลยต้องเข้าไปนอนเตียงเดียวกับพี่คิม... ไอ้ผมน่ะ ไม่นึกอะไรหรอกครับ มีก็ได้ ไม่มีก็ได้... มันขึ้นอยู่กับลูกค้าอยู่แล้ว ถึงแม้ผมจะเห็นเขาเป็นพี่ก็เหอะ... ถ้าเขาอยากได้...

แล้ว มันก็ไม่มีอะไรจริงๆ ครับ เพียงแต่ตอนเช้า พี่คิมมานอนซุกอกผมอยู่ได้ยังไงไม่รู้ แถมมือยังกุมลูกชายผมที่ตื่นขึ้นมาสวัสดีตอนเช้าอีกต่างหาก...

ผม ค่อยๆ ขยับตัว นึกว่าพี่แกนอนละเมอ เห็นผมเป็นไอ้โจ... จะจับมือแกออก แต่ พอถูกมือแก ก็ปรากฏว่า มีแรงบีบเบาๆ จากกำมือนั้น พร้อมกับเสียงพูดออกมาจากเจ้าของมือ

“พี่ตื่นนานแล้ว ตื่นพร้อมๆ กับลูกชายเอ็งแหละ ไอ้ดิน... พ่อมันยังนอนหลับ อยู่เลย ลูกโดนล๊อกคอยังไม่รู้อีก”

ผมหัวเราะหึๆ... “ท่านี้ มันท่าโปรดของผมนี่ครับ... ใครนอนกับผมแล้วนอนท่านี้ ผมยอมให้จับของผมทั้งคืนแหละครับ”

พี่คิมกำมือเล่น เหมือนเป็นการนวด...

“แม่งแข็งได้ใจจริงๆ เต็มไม้เต็มมืออีกต่างหาก... มิน่า ใครโดนไอ้กันเอาเข้าไป ติดมันทุกคน”

“ไม่จริงหรอกครับ... แขกหลายคนเค้าก็ไม่มาอ๊อฟผมอีก...”

พี่คิมหัวเราะหึๆ... “ขืนถูกเอ็งเอาบ่อยๆ ก็หลวมสิมึง...ทั้งกล้าทั้งกลัวละมั๊ง... ลูกค้าพวกนั้นน่ะ...”

ผมกอดพี่คิมแน่นๆ... “สบายใจแล้วใช่ไหมครับ มาต่อปากต่อคำกับผมอย่างเนี๊ยะ...”

“เออ... ดีขึ้นเยอะ... ตาสว่างขึ้น... แล้วก็ปลงด้วย... พี่อโหสิให้ไอ้โจมัน...”

...

ครับ หลังจากนั้น พี่คิมก็กลับมาเป็นพี่คิมของผมตามเดิม... อ๊อฟเด็ก... มีเหมือนกัน... แต่ไม่เคยคิดจะเอาเด็กคนไหนไปเลี้ยงอีกเลย

ส่วน ไอ้โจ... หายไปได้สักสองเดือน ก็โซกลับมา... รถถูกไฟแนนซ์ตามเอาคืนไปแล้ว สร้อยทอง แหวนทองที่เคยใส่พราว ก็หายไปหมด... มันมาขอทำงานกับพี่รัตน์ แต่ พี่ปิ๊กไม่ให้พี่รัตน์รับ เพราะ เกรงใจพี่คิม... มันก็เลยไปทำร้านอื่น หลังจากที่ผมเลิกไป ผมก็ไม่ได้ข่าวคราวของมันอีก

ผม กับพี่คิม พอผมเลิก ก็ห่างๆ กันไป... เจอกันบ้างตามงานสังคม แต่แกก็ไม่ได้เข้ามาทักผม... ผมก็ไม่กล้าที่จะทักแกเหมือนกัน ไม่รู้ว่าจะคุยเรื่องอะไรน่ะครับ เราก็เลยห่างๆ กันไป... ถ้าพี่คิมอ่านเรื่องนี้ ผมก็ขอบอกว่า ไอ้ดินยังรักเคารพพี่เหมือนเดิมนะครับ... ทิ้งเมล์ไว้ แล้วผมจะเมล์กลับไปหาก็ได้ครับ... ดิน

...

เป็นอุธาหรณ์ อีกอย่างนะครับ คนเราสองคนจะอยู่ด้วยกัน ยากครับ... ปัจจัยมันหลายอย่างมาก เพราะฉะนั้น จะต้องเผื่อใจเอาไว้ทุกครั้งครับ

รักนะครับ คนดี

ดิน

NuPaTT

  • บุคคลทั่วไป
จิตใจคนเราก้นะ :m15:


สู้ๆต่อไปถ้าคนเราไม่มีความทุกข์ก้คงไม่รุว่าความสุขเปนยังไง :a2:

ออฟไลน์ krappom

  • 人は誰でもそれぞれに悩みを抱えて生きる
  • เป็ดนักโพสมือดี
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7395
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1182/-23

เขาถึงว่าคนเรารู้หน้าไม่รู้ใจ
 o12 o12 o12


marchmenlo

  • บุคคลทั่วไป
คุณดิน เป็นคนที่ใช้ชีวิตเป็นจริงๆ คับ ยอมรับ

ออฟไลน์ ♥KïssKïss_KÚRÚ♥

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 323
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-0
ตอนนี้อ่านแล้วสงสารพี่คิมมากเลย :m15:

อัพต่อเร็วนะครับพี่ดินอยากอ่านต่อแล้ว :m13:

FOAM

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ sakiko

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3189
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +137/-25
อ่านเรื่องขอลพี่แล้ว

เหมือนได้เจอชีวิตของคนใน

หลายๆๆ แง่มุม

รอตอนต่อ ไป นะค่ะ

 :oni3:

maabbdo

  • บุคคลทั่วไป
คนเราต่างจิตต่างใจ

อยู่ปะปนกันไป

ก็งี้เนอะ

 :oni1:

gobgab

  • บุคคลทั่วไป

........นี่แหละหนแชีวิต....... :a6: :a6:

ออฟไลน์ TONG

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2535
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +191/-4
เฮ้อ.....

อ่านแล้วก็เศร้า

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด