"คำสารภาพของเด็กขาย (รุ่นเก่า)" โดยคุณดิน
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: "คำสารภาพของเด็กขาย (รุ่นเก่า)" โดยคุณดิน  (อ่าน 350287 ครั้ง)

muhan

  • บุคคลทั่วไป
รอรอรอรอรอ

 :jul1:

ออฟไลน์ Junrai_Hyper™

  • พูห์น้อยกลอยใจ
  • Global Moderator
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4842
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +777/-50

ตอนที่ 27 รักหรือแค้น

ความเดิม..........

ผม ยืนแอ่นสะโพกให้พี่ปอดูด “กระดอ” ของผมอยู่พักใหญ่ จึงค่อยประคองพี่เค้าขึ้นมายืนประกบ ริมฝีปากร้อนๆ ของผมทาบไปบนริมฝีปากแดงๆ ของพี่ปออย่างกระหาย... ไม่นานนัก... พี่ปอก็ยืนตัวเปล่าเปลือยกอดผมแน่นขณะที่ผมไซ้ไปมาที่ซอกคอขาวๆ

“ดินครับ... อูย... เก่งจัง” พี่ปอกระซิบเสียงหอบ

“ยังครับ... เดี๋ยวพี่ปอจะสนุกกว่านี้อีก...” ผมกระซิบตอบ
โอบประคองพี่เค้าไปที่เก้าอี้ไม้ตัวยาวถัดไป... แล้วพี่ปอก็ลงไปนอนหงาย หายใจหอบ...โดยมีตัวของผมทาบทับลงไป...

...


ไม่ มีส่วนไหนในร่างกายพี่ปอ จะรอดจากการจูบไซ้ของผมไปได้ อารมณ์หื่นของผมไม่รู้มาจากไหน จูบฟัดพี่ปอจนผิวขาวๆ แดงเป็นปื้นๆ ไปทั้งตัว

แต่ดูเหมือนพี่ปอ ก็จะชอบบทรักหื่นๆ ของผมอยู่ไม่น้อย ครวญครางไม่หยุดปาก

“ซี๊ด.ด ด ด ด ด... ดินครับ... อูยซซซซ พี่เสียว...”

ไม่ว่าใบหน้าผมจะซุกไปตรงไหน พี่ปอก็จะสั่นสะท้าน ตัวงอ ขนลุกเกรียว ดิ้นพราดไปมาตลอด...

ผม เอื้อมมือล้วงไปที่กระเป๋ากางเกงของผม ในนั้น มี แพ็คเควายขนาดเล็ก ที่พี่รัตน์ เอามาบีบใส่ซองพลาสติคซิปล๊อคแจกให้เด็ก เวลาจะออกไปกับลูกค้า ปรกติผมก็ไม่ค่อยหยิบมาเท่าไร แต่วันนี้ผมนึกยังไงก็ไม่รู้ หยิบมาสองสามซองได้...

เอาครีมใสๆ ทาที่ “ท่อนK” ของผมจนเป็นมันปลาบ เหลืออีกเล็กน้อย ลูบแหย่ลงไปที่ร่องก้นของพี่ปอ....

“อูยซซซ ดิน เบาๆ นะ ของเราใหญ่...”

ผม ยิ้ม ไม่ตอบ นัยน์ตาเป็นประกายดุที่พี่ปอไม่ทันเห็น... จับขาสองข้างของพี่ปอพาดใหล่ ขยับสะโพกให้ ตรงกับเป้าหมาย แล้วดันเบาๆ จนส่วนหัวอวบๆ ของ “กระดอ” อันใหญ่ของผม จมลงไปในรูมิดหัวหยัก...

“อื๊ยซซซ ดิน... เดี๋ยวก่อน...” พี่ปอดันหน้าท้องของผมไว้ แต่ผมก็ยังเกร็งกล้ามเนื้อ กดสะโพกของผมลงไปอีก...

“ดะ...เดี๋ยว... ดิน... อูยซซซ อย่าดัน... พี่จุก... อูยซซซ” พี่ปอสะดุ้ง เมื่อผมกดลงไปอีก จนเม็ดมุกเม็ดแรกผ่านเข้าไป

ผม บิดสะโพกให้ท่อนลำควงเป็นวงกลม... พี่ปอถึงกับปล่อยมือลง เมื่อเห็นว่าห้ามผมไม่อยู่แล้ว... นอนตัวสั่นระริก หน้าเหยเก... ครางไม่หยุดปาก... สะดุ้งเป็นจังหวะ เมื่อเม็ดมุกที่ฝังอยู่ใต้หนังหุ้ม “K” ของผมผ่านเข้าไปทีละเม็ด สอง...สาม...สี่...ห้า...หก... พอครบ ผมก็ดันยาว มิดสุดโคน...

“อ๊าซซซ ดิน... เดี๋ยวนะ อย่าเพิ่งขยับ... อูยซซซ มันแน่นไปหมด”

ผม ย้ำสะโพกกดนิ่งๆ ไว้ครู่นึง โน้มตัวลงไปจูบปากกับพี่ปอ ที่เผยอปากรับผมเป็นอย่างดี... เราจูบปากแลกลิ้นกันอยู่ครู่นึงจนผมเห็นว่าพี่ปอเริ่มหายใจคล่อง จึงเริ่มเกร็งหน้าท้องขยับเป็นจังหวะ เริ่มจากช้าๆ ก่อน

พี่ปอกอดคอผมแน่น กระซิบที่ข้างหู “อูยซซซ ซี๊ดดดด ดิน... เบาๆ ก่อนนะ”

ผม ขยับจากช้าๆ เป็นเร็วขึ้น ทั้งนุ่มนวล หนักหน่วงสลับกันไป ทั้งชั้นเชิงและประสบการณ์ ที่มีของผม ทำให้พี่ปอถึงกับครางไม่หยุดปาก....

ถ้า จะถามอารมณ์ ของผมในตอนนั้น มันมีทั้งอารมณ์หื่น รัก และแค้น... หลายอารมณ์รวมกันที่ผสมผสานกัน ให้ผมลงทัณฑ์กามกับพี่ปออย่างหนักหน่วงดุเดือด

“อูยซซซ ดิน... พี่... เกือบแล้ว ดิน... อ๊ายซซซซซ พี่ออกแล้ว...”

พี่ ปอกอดผมแน่น ตอนน้ำเงี่ยนทะลักหลั่งออกมาจากปอน้อยอย่างมากมาย... แต่ผมยังไม่หยุดการขยับสะโพก ยังคง กระเด้าเอวเข้าใส่พี่ปอเป็นจังหวะต่อเนื่อง

“อูยซซซ ดินครับ... พี่เสียว...ครับ... ดิน... พอแล้วครับ...”

จน ครู่ใหญ่ ที่ผมดำเนินการสาวเอวต่อเนื่อง นับจากพี่ปอเสร็จ ผมจึงค่อยหยุดการเคลื่อนไหว ของบั้นเอว... แต่ยังครับ... ผมยังไม่เสร็จ... พี่ปอลืมตามองดูผม น้ำตาปริ่มที่หางตา

“มีความสุขไม๊ครับพี่...”

“สุข...จนจะออกปากเลยละดิน...”

ผมค่อยๆ ดึงลูกชายของผมที่ยังแข็งขันออกมา... วางขาพี่ปอลงกับพื้น ทาบตัวลงไปกอดประกบ

“เรายังไม่เสร็จนี่นา...”

“ไม่เป็นไรหรอกครับ... ผมเห็นพี่ปอมีความสุข ผมก็ดีใจแล้ว...” ความหมายของผมก็คือ ผมได้ทำหน้าที่ของ "เด็กขาย" เต็มรูปแบบแล้วไงครับ

“เหนอะหนะไปหมดแล้ว... ไปอาบน้ำกันเถอะ” พี่ปอบอก...

...............................................

อาบน้ำเสร็จ เช็ดตัวแห้ง... ผมก็เดินมาที่เสื้อผ้าที่ถอดกองอยู่ที่เก้าอี้ข้างสระน้ำ....

“พี่ปอครับ... เดี๋ยวผมขอกลับก่อนนะครับ” เป็นหนึ่งในไม่กี่ครั้งของผมที่ขอลูกค้ากลับหลังจากเสร็จกิจ

“อ้าว... พี่คิดว่าเราจะค้างกับพี่...”

“พอดีผมมีธุระครับ”

พี่ปอทำหน้าผิดหวัง... ผมแต่งตัวเสร็จ... ก็เดินเข้าไปหาพี่ปอที่ยังนุ่งผ้าขนหนูนั่งอยู่ที่เก้าอี้...

“ผมขอโทษจริงๆ ครับ ที่ผมค้างไม่ได้ คืนนี้...” ผมนั่งลงที่เก้าอี้อีกตัว จับมือพี่ปอมากุมไว้...

“อือ... แต่วันหลังเราต้องมาค้างนะ...”

“ครับ” ผมยิ้ม แต่ไม่รู้เหมือนกันครับ ว่าวันไหน...

พี่ ปอเดินไปที่ กางเกงของตัวเอง ล้วงหยิบ กระเป๋าตังค์ขึ้นมาเปิด หยิบใบละห้าร้อยออกมาสองใบ ยื่นให้ผม... ผมยกมือไหว้ รับ “ค่าตัว” ของผมมาเก็บใส่กระเป๋ากางเกง

“ขอบคุณครับพี่...” ผมบอก ก่อนจะหันตัวเดินออกไปทางประตูใหญ่

“ดิน...” พี่ปอเรียก... ผมหันมามอง

“ดิน... พี่ขอโทษนะ...”

“เรื่องอะไรครับ...”

“เรื่องที่พี่ผิดคำพูด... วันนั้น”

ผมยิ้ม... ส่ายหน้า... “ผมลืมไปหมดแล้ว...” ผมบอก แต่ไม่ได้บอกต่อว่า... ตอนนี้ ผมลืมแม้กระทั่งว่า ผมเคย “รัก” พี่ปอ...

...

เรื่องของผมกับพี่ปอคืนนั้นจบไปแล้ว แต่ เหตุการณ์คืนนั้นยังไม่จบครับ...
...

“ชล... ชล... เปิดประตูให้กูหน่อย” เคาะประตูเรียก หลังจากนั่งรถแท็กซี่ออกมาจากบ้านพี่ปอ ผมตรงดิ่งมาที่ห้องพักของไอ้ชล... ไม่แน่ใจเท่าไรหรอกครับ ว่า มันจะอยู่ห้อง แต่ พอมาถึง เห็นห้องมันไม่ได้คล้องสายยู... ไม่มีลูกกุญแจใหญ่ๆ อยู่ข้างนอก ผมก็ใจชื้น แสดงว่ามันอยู่....

ไม่ นาน ประตูห้องก็เปิดออก ไอ้ชลตีหน้ามุ่ยเพราะถูกปลุกกลางดึก... ไม่ใช่สิ... นี่มันตีสองกว่าแล้ว... ผมหยักศกของมันที่รุ่ยลงมาปรกหน้าผาก ดูแล้วน่ารักเป็นบ้าเลย...

“มึงมาทำไม”

มันถามผมเมื่อผมเดินเข้าไป ปิดประตูเรียบร้อย...

“ถามมะนาวไม่มีน้ำเลยมึง... ผัวมาหาทั้งที”

ไอ้ชลลืมตาโพลง มองหน้าผมที่ยืนทำตาพราว... “ดิน... มึง... มึงว่าอะไรนะ...”

ผม เดินเข้าไปกอดมัน... “กูบอกว่า ผัวมาหาเมียไม่ได้เหรอ” พูดจบผมก็ก้มลงจูบมัน ที่ริมฝีปาก หน้าขาวๆ เคราเขียวๆ ของมันน่ารักเป็นบ้าเลยครับ ในสายตาของผมตอนนี้... ผมจูบไซ้มันอย่างหื่นกระหาย... กูไปกับลูกค้า ไม่แตกเพราะกูจะเก็บมาให้มึงนั่นแหละ มึงรู้ไม๊...

“หื่นอะไรมาล่ะมึง... ไปกับลูกค้าไม่แตกเหรอ”

มัน พูดเหมือนกับรู้ แต่ผมไม่ตอบหรอกครับ เดี๋ยวมันก็รู้เอง... แผล๋บเดียว ทั้งผมและมันก็เปลือยเปล่า กอดรัดกันอยู่บนเตียง... ไม่ยากสำหรับผมสักนิด ที่จะทำให้ไอ้ชลมันเครื่องติดตามผม... เพราะแค่เห็นผมแก้ผ้า มันก็ “Kลุก” แล้ว ยิ่งผมถอดกางเกงออกมา “Kโด่” โดยที่มันไม่ต้องปลุกยิ่งไปกันใหญ่

“ซี๊ด... ชล...มึงง... ดูดKกู สุดยอด” ผมครางซี๊ด อย่างเสียวสุด ครั้งไหนก็ครั้งนั้น ไอ้ชลมันไม่เคยทำให้ผมผิดหวัง Kผมใหญ่ๆ ยาวๆ อย่างนี้ แหละ วูบเดียว หายเข้าไปในปากมันทั้งดุ้นอย่างง่ายดาย...

ทุก ครั้ง ผมจะให้มันดูดจนพอใจ แล้วค่อยทำให้มันเป็น “เมีย” ผมในคราวเดียว... แต่คราวนี้ไม่งั้น... ไม่รู้ว่า เป็นเพราะผมรู้สึกดีๆ กับมันมากมาย หรือเป็นเพราะว่า อารมณ์ที่ถูกอั้นมาจากพี่ปอ... พอมาเจอลีลาการดูดK “ขั้นเทพ” อย่างไอ้ชลวันนี้ ผมก็ต้องพ่ายแพ้มันอย่างง่ายดาย... แค่มันอมKผมเข้าไปหมดดุ้นแล้วปล่อยออกไม่ถึงสิบครั้ง ผมก็เกร็งตัวเหยียด

“อ๊ากซซซ... ชล...กูแตกแล้ว” กดหัวมันแน่น ขณะที่น้ำเงี่ยนของผมหลั่งพรั่งเข้าไปในคอมัน ขณะที่มันก็ไม่ยอมแพ้... ดูด ของผมอย่างต่อเนื่อง... กูไม่ใช่แม่วัวนะเฟ้ย... เอาKกูออกมาได้แล้ว

“ชล... กูยอมมึงแล้ว... อูยซซซ ยอมแล้วคร๊าบ....”

แต่มันก็ไม่สนใจคำอ้อนของผมสักนิด... มันดูดจนพอใจ จึงค่อยปล่อยKผมออกมาจากคอมัน...

“มึงจะฆ่ากูเหรอ” ผมถามมันเสียงหอบ

“โทษฐานที่มึงมาปลุกกูกลางดึก” มันหันมาบอกยิ้มๆ... มึงอย่าน่ารักให้มันมากนักได้ไม๊... เดี๋ยะ...

ผม จูบปากแดงๆ ของมันแรงๆ ผมรู้ว่ามันยังไม่เสร็จ... แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับ ดับเบิลดอร์อย่างผม... น่าน... ว่าไปนั่น แต่ผมไม่ใช่พ่อมดอาจารย์ใหญ่หรอกนะครับ... ผมหมายถึง ผมสามารถ ยิงกระดอแฝดได้ติดต่อกันไม่ต่ำกว่าสองครั้ง ถ้าผมพอใจตะหาก...

แล้ว ผมก็ทำให้มันครางแทนผมบ้าง... เมื่อผมสอด “K” เข้าไปในตัวมัน แล้วขยับอย่างชำนาญเชิง... ไม่นานไอ้ชลมันก็ครางระงม... โธ่... ของผมอันไม่ใช่เล็กๆ ติดหัวรบพิเศษอีกหกเม็ด แถมมีดีกรีเกียรตินิยมการ “เอา” จากพี่ปิ๊กและลูกค้าหลายๆ คนมาด้วย ไอ้ชลเหรอจะรอด... ไม่นาน มันก็น้ำเงี่ยนแตกกระจาย โดยผมหรือมันไม่ต้องแตะ ชลน้อย เลยสักนิด...

พอผมเห็นมันแตกเรียบร้อย... ผมก็เร่งเครื่องตามมัน ไม่นานผมก็แตกน้ำเงี่ยนเข้าไปในรูของมันอีกครั้ง ด้วยความเต็มอกเต็มใจของผมเอง...

อาบ น้ำชำระร่างกายกันเสร็จ เราก็ออกมานอนกอดกันบนเตียงในท่าโปรดของผม มันจับKผมเล่นไปมาอย่างเคยมือ จนผมเริ่มเคลิ้มๆ จะหลับ มันก็เงยหน้าขึ้นมาดู ผมรีบหลับตาลง... พอมันเห็นว่าผมหลับตานิ่ง... มันก็จูบเบาๆ ที่คางผม

“ดิน... กูรักมึง”... เสียงกระซิบของมันที่อกผม ทำให้ผมลืมตาโพลงไปอีกนานกว่าจะหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย....

...

ว่าจะเขียนเรื่องดราม่า กลายเป็นอีโรติคไปอีกจนได้ ไอ้ดิน

รักคนอ่านคนดีของผมทุกคนครับ

ดิน

ออฟไลน์ sakiko

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3189
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +137/-25
เฮอะๆๆ

พี่ชล น่ารักอ่ะ

 :L2: :L1: :L2:

ออฟไลน์ krappom

  • 人は誰でもそれぞれに悩みを抱えて生きる
  • เป็ดนักโพสมือดี
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7395
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1182/-23

ตอกย้ำความดราม่า

 :m25:


muhan

  • บุคคลทั่วไป
อ๊าก...จะบ้าตาย

ดราม่าเห็นๆ

เห็นที่ว่าคือเลือดค่ะ

หมดตัวอีกแล้ว

ออฟไลน์ kdds

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1471
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +40/-5
ชอบพี่ชลเเหะ น่ารักดีอ่ะ :m1:

maabbdo

  • บุคคลทั่วไป
พี่ชลน่ารักเนอะ  คงรักพี่ดินมากอ่ะ

 :m1:

ออฟไลน์ DIN

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 213
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +405/-0
 :m23:
อารายฟะ
ทำไมมีแต่คนรุมรักไอ้ชลอ่ะ...
ไอ้ดิน Work แทบตาย ไม่ได้ความดีสักกะตี๊ด...

christiyaturnm

  • บุคคลทั่วไป
 :jul1:

ปลุกมาหื่น.........ก่อนนอน  :laugh:

ออฟไลน์ menano

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1463
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +288/-0
 :laugh: :laugh:

ไม่เป็นไรค่ะพี่ดิน ไม่ได้ดรามา

ได้อิโรติกก็ดีค่ะ  อิอิ  ชอบ :oni2:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






gobgab

  • บุคคลทั่วไป

........ฉากดราม่าสุดๆ.......น้ำไหลพราก........ :m25: :m25:

ออฟไลน์ คุณหมาหยอกไก่

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 877
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +90/-2
 :jul1:

อีโรติคมากคับ ชอบๆ

ขอบคุณที่มาแบ่งปันประสบการณ์ดีๆนะคับ

อาจจะดู หื่นแต่ผมว่ามันมีอะไรแผงอยู่ข้างใน ^^

 :pig4: :pig4:  o13

ออฟไลน์ zandwizz

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2245
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +148/-7
หมดตัวแล้วเลือดเนี่ย.!!!!!

ขอบคุณนะคับที่มาต่อ รออ่านตอนต่อไปอยู่น๊า.......



FOAM

  • บุคคลทั่วไป
น่ารักดีครับ คุณดินกับคุณชล

ออฟไลน์ aisen

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1348
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +75/-1
 :jul1: ท่วมจอ

maabbdo

  • บุคคลทั่วไป
:m23:
อารายฟะ
ทำไมมีแต่คนรุมรักไอ้ชลอ่ะ...
ไอ้ดิน Work แทบตาย ไม่ได้ความดีสักกะตี๊ด...
^
^
^
พี่ดิน  โอ๋ๆๆๆๆ   รักพี่ดินด้วย
 :กอด1: :กอด1: :กอด1:
 :L2: :L2: :L2:

ออฟไลน์ pongsj

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6054
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +213/-9
ดราม่าแบบเลือดท่วมจอไงคับ อิอิ

NuPaTT

  • บุคคลทั่วไป
 :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25:





ยังได้อีก :a2: :t2:

ออฟไลน์ TONG

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2535
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +191/-4
เฮ้อ......

มีความสุข

ออฟไลน์ Junrai_Hyper™

  • พูห์น้อยกลอยใจ
  • Global Moderator
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4842
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +777/-50
มาแล้วครับ คิดถึงผมไม๊ครับ คนดี....คิดถึงผมนะ นะ นะ... ผมยังคิดถึงคุณๆ เลยน๊า...

...


บทที่ 28 เด็กเลี้ยง เลี้ยงเด็ก

นั่ง เล่าชีวิตเด็กขายมาป่านนี้ มีคนสงสัยไม๊ครับ ว่า ไอ้ดิน ที่รูปร่างอย่างงี้ ของใหญ่ เสริมหัวรบพิเศษแบบนี้ เอาเก่งแบบนี้ ไม่มีคนสนใจเอาไปเลี้ยงมั่งเรอะ...

มี ครับ... มีลูกค้าหลายคนที่มาเสนอกับผมทำนองนี้... แต่เท่าที่ผมเห็น... ชีวิตเด็กขายที่ไปอยู่กับลูกค้า ไม่เห็นมีใครรอดสักเท่าไร... (ไม่ได้บอกว่าไม่มีนะครับ...) ยิ่งตัวผมเองที่ค่อนข้างจะมีความเป็นตัวของตัวเองสูง ทำให้ผมปฏิเสธ การที่จะเป็นเด็กเลี้ยงของใคร และอย่างที่บอกไว้ในบทก่อนๆ ว่า วันนึง ผมจะหันหลังให้กับวงการนี้... ทำให้ผมรอดมาได้... เรื่องราวเป็นมายังไง ลองมาฟังดูนะครับ

...

พี่ ภูเป็นชายวัยประมาณสี่สิบห้า ท่าทางภูมิฐาน เป็นลูกค้าขาประจำคนนึงของร้าน มาทีไรก็จะเปิดเหล้านอก เรียกเด็กมานั่งทีละสองสามคน แล้วก็ขึ้นไปร้องเพลง... ทีละหลายๆ เพลง... คุยเสียงดัง...

ที่ จริง ผมไม่ใช่เด็กที่เป็นสเป็คของพี่ภูหรอกครับ พี่ภูมาที่ร้านเพราะติดเด็กอีกคนนึง ชื่อเจ้ารุจน์ แต่ เจ้ารุจน์ไม่ชอบไปกับพี่ภูเพราะ พี่ภูบ้านอยู่ไกล มันกลับไม่ได้... เจ้ารุจน์มีเมียเป็นหญิงครับ ไปค้างไม่ได้ (ผมก็งง กับมันเหมือนกัน... ให้ผัวขายเอ็นหาเลี้ยง แต่ห้ามไปค้าง...)

แล้วกิตติศัพท์ของพี่ภูอีกอย่าง ก็คือ อ๊อฟเด็กไม่เคยซ้ำหน้า นอกจากเจ้ารุจน์...

วันนี้ พี่ภูมาที่ร้าน ด้วยอาการมึนเมานิดๆ มาถึงก็ถามหาเจ้ารุจน์กับพี่ปิ๊ก

“ปิ๊ก วันนี้ รุจน์มาเรอะเปล่า”

“มาครับ... แต่ อ๊อฟไปตั้งแต่หัวค่ำ”

พี่ภูทำหน้าผิดหวัง แต่ก็เปิดเหล้านอกตามเคย... พอได้ที่ ก็ ขึ้นไปร้องเพลง... อยู่หลายเพลง... พอลงมาก็บอกพี่ปิ๊กที่นั่งอยู่ข้างๆ

“ปิ๊ก... หาเด็กให้คนนึงสิ... เด็ดๆ นะ”

พี่ปิ๊กมองไปรอบๆ เพื่อดูว่ามีใครอยู่บ้าง... แล้วกวักมือเรียกผมที่นั่งอยู่ไม่ไกล

“ดิน นั่งกับพี่ภูสิ”

ผมยกมือไหว้ พี่ภู ที่มองผมอย่างพิจารณา “ทำไมพี่ไม่เคยได้คนนี้ล่ะ”

พี่ปิ๊กหัวเราะเบาๆ “ก็พี่มัวแต่มองใครอยู่ล่ะ... เจอคนนี้เข้าไป สงสัยจะลืมเจ้ารุจน์แหง๋ๆ”

พี่ภูมองพี่ปิ๊กอย่างสงสัย แต่พี่ปิ๊กก็ไม่ได้พูดอะไรมากไปกว่านั้น....

...

บ้าน พี่ภูอยู่ไกล... เกือบถึงแยกรังสิต... ปทุมธานี เป็นบ้านแฝดที่พี่ภูซื้อทั้งสองด้าน แล้วเจาะทะลุต่อกัน ทำให้ใหญ่โตกว้างขวางไม่เบา

พี่ ภูพาผมไปในห้องนอน เปิดไฟดวงเล็กข้างๆ เก้าอี้โซฟาในห้องนอน ก่อนจะยื่นผ้าเช็ดตัวกับกางเกงขาสั้นให้... ผมใช้เวลาอยู่ในห้องน้ำไม่นาน ออกมาพี่ภูก็เข้าไปอาบบ้าง...
ครับ...

ฉากต่อไปคงเดาไม่ยากใช่ไหมครับ... งั้น... ไม่เล่าดีกว่านะ... ??????...... อ๊วะ...ล้อเล่งงงงงง

อัน ที่จริงมันก็ไม่มีอะไรครับ... ผมกำลังจูบไซ้พี่ภูอยู่ พอพี่แกล้วงลงไปเจอ จรวดหัวรบแบบพิเศษของผม พี่แกถึงกับผวาเฮือก ผลักผมออก เปิดไฟหัวเตียงดูอย่างตื่นๆ...

“โอ้โฮ... ดิน... ทำไมมันเยอะอย่างนี้ล่ะ...” พี่ภูถามผมที่นั่งถ่างขาให้แกดู ถนัดๆ...

“อะไรครับ K หรือมุก...” ผมถามยิ้มๆ...

“ทั้งสองอย่าง... อูยซซซ กูตายแน่....”

ผมกอดแกอีกที เลียที่ติ่งหู ก่อนจะกระซิบ... “ไม่หรอกครับ ผมไม่เคยทำใครจนตายสักที...มีแต่ร้องเอาอีกๆๆ ทั้งนั้น...”

พี่ภูตีแขนผมดังเผี๊ยะ...

ที่ แกบอกว่ากูตายแน่ๆ... น่ะไม่จริงครับ เพราะเอาจริงๆ แล้วมันก็ไม่ยากเท่าไร (ไอ้ดินเอาจริงทั้งนั้น แต่แตกหลอกๆ น่ะเคย)... เพราะเท่าที่ผมรู้ ไอ้รุจน์ ก็ไม่เบา... ถึงจะไม่ “คิงส์ไซด์” เหมือนผมแต่ มันก็เป็นผู้ชายธรรมดาที่ไม่ธรรมดาเหมือนกัน...

ไอ้ตอนเอาใส่น่ะไม่ยากเท่าไร แต่พอผมเริ่มขยับด้วยลีลา “ขั้นเกียรตินิยม” พี่ภูก็พี่ภูเหอะ... ครางระงมไปเหมือนกัน...

ผม ทั้งซอย บด คว้าน... แบบที่พี่ปิ๊กเคยบอกว่า เอวผมอย่างกับติดสปริง... แถมผมยังใช้มือชักของแกตามจังหวะการกระแทกของผมไปด้วย... เล่นเอาพี่แกเกร็งสุดๆ....

“อูยซซซ ดิน... พี่เสียว... อาซซซซ”

พี่ ภูกอดผมแน่น ตอนแกน้ำแตกออกมาอย่างรุนแรง จนไปถึงหน้าอกแก... พอส่งแกถึงสวรรค์ ผมก็เร่งเครื่อง อย่างรวดเร็ว... จนแตกตามแกไปจนได้...

“อูยยซซซ พี่ภูครับ...”

ผม คราง ตอนถึงจุด กดสะโพกกับก้นแกแน่น หลั่งน้ำเงี่ยนเป็นระลอกเข้าไปในตัวแก... จนกระทั่งหยุดการเกร็งกระตุก...จึงค่อยวางขาของแกที่พาดแขนผมลง...

“อู ยซซซซ นังปิ๊กมันเอาเราไปซ่อนไว้ไหนตั้งนานนะดิน... พี่ถึงไม่เคยเห็นเราเลย” พี่ภูบอกตอนเอากระดาษ ทิชชู เช็ดทำความสะอาด คราบน้ำเงี่ยนของเราสองคน

“ไม่ได้ซ่อนหรอกครับ แต่พี่ไม่เคยมองผมเอง... ไปทีไรก็ถามแต่ไอ้รุจน์...” ผมบอก ไม่ได้น้อยใจหรอกนะครับ

พี่ภูยิ้มให้ ก่อนจะลุกขึ้นไปอาบน้ำชำระร่างกาย....

.... ตอนเช้า...

ผม จัดการล้างหน้าไก่ พี่ภูแกไปอีกรอบ... เพราะยังไม่ทันตื่น แกก็อมของผมจนมันตั้งลำผงาดมาก่อนแล้ว... ไอ้ลูกชายตัวดี ตื่นก่อนพ่ออีก...

“เดี๋ยวค่อยกลับนะ ดิน...” พี่ภูบอก... ตอนที่ผมอาบน้ำเสร็จ...ออกมาจากห้องน้ำ

“ครับ...” ผมพยักหน้า... วันนี้เป็นวันเสาร์...

เรา ลงมาข้างล่างด้วยกัน ปรากฏว่า ข้างล่าง มีแม่พี่ภูอยู่กับเด็กหนุ่มๆ อีกสามคน แม่พี่ภูเป็นหญิงชราท่าทางใจดี... พี่ภูแนะนำให้ผมรู้จักกับแม่แก... ผมยกมือไหว้ อย่างนอบน้อม... ก่อนที่แกจะแนะนำให้รู้จักกับเด็กหนุ่มๆ พวกนั้น ซึ่งผมจำชื่อไม่ได้หรอกครับ...

พอทานอาหารเช้า... ที่เสริฟโดยเด็กหนุ่มคนนึง เสร็จ พี่ภูก็พาผมออกไปเดินที่สวนสาธารณะในหมู่บ้าน...

“พวก นั้น... เมื่อก่อนนี้ ก็เป็นเด็กขายเหมือนดินเนี่ยะแหละ...” พี่ภูเล่าให้ผมฟังถึงประวัติเด็กหนุ่มๆ ในบ้าน... “พวกเค้า ไม่อยากทำงานแล้ว พอพี่ชวนก็มา... อยู่กันแบบพี่น้อง... พี่ก็ให้เงิน ให้ไปเรียนหนังสือ แล้วก็ช่วยกันทำงานบ้าน...”

“แล้วพี่ทำไมต้องออกไปเที่ยวอีกล่ะครับ”

“ก็... พวกนั้น... เป็นแค่เด็กในบ้าน...” พี่ภูพูดเรื่อยๆ “บางทีเท่านั้นเอง ที่พี่เบื่อๆ ก็เรียกมาบ้าง”

“อือม... ก็ดีนี่ครับพี่...” ผมตอบอย่างไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี... มันดีจริงป่าวหว่า...

“แล้วเราล่ะ... เห็นว่าเรียนปีสุดท้ายแล้วไม่ใช่เหรอ”

“ครับ... เทอมนี้ ถ้าผ่านหมดก็จบแล้วครับ”

“แล้ว จะทำอะไรต่อล่ะดิน...”

“ก็คงทำงานกลางวันเหมือนคนปรกติครับ”

“อยากมาอยู่ที่นี่ไม๊”

ผมหันไปมองหน้าพี่แก... ว่าแกพูดจริงๆ หรือพูดเล่น... แต่เห็นแกมองอยู่ก่อนแล้ว..

“หมายความว่าไงครับพี่...”

“ก็หมายความว่า... ถ้าดินอยากมาอยู่ที่นี่ พี่จะยินดีมาก”

“แล้วผมจะอยู่ในฐานะอะไรล่ะครับ”

“ก็ เหมือนกัน... ก็เหมือนทุกๆ คนที่อยู่... เวลาเรียนก็ไปเรียน ที่เหลือก็ช่วยกันทำงานบ้าน”....

... อารายฟะ... พี่ภูแกจะตั้งฮาเร็มหรือไงวะเนี่ยะ... ดูๆ มันก็ดีหรอก แต่... ทำไมผมรู้สึกไม่รู้ว่า... เด็กๆ ที่อยู่บ้านพี่ภูไม่ค่อยมีความสุขเท่าไรนัก

“เอ่อ... ขอผมคิดดูก่อนนะครับพี่...”

“ฮื่อ... อย่านานละกัน... อ่ะ นี่นามบัตรพี่ ถ้าสนใจก็โทรมา...”

วันนั้น ผมอยู่บ้านพี่ภูจนสายๆ ผมถึงกลับออกมา... ในหัวคิด ก็คิดถึงเรื่องที่พี่ภู เสนอเหมือนกัน แต่ใจส่วนใหญ่ ก็บอกว่า

“ไอ้ดิน... ชีวิตเป็นของเอ็ง... เหลืออีกไม่เท่าไร เอ็งก็เรียนจบแล้ว... จะไปทำตัวให้ติดหนี้บุญคุณคนอื่นอีกทำไม”

คิดได้ยังงั้น... ผมก็เลยเลิกล้มความคิด กับข้อเสนอของพี่ภู...

...

วัน หลังพี่ภูก็มาที่ร้านอีก... คราวนี้ แกไม่ถามถึงไอ้รุจน์แล้ว จนมันแปลกใจ... แต่หันมาถามถึงผมแทน... แกก็เฝ้าเพียรอ๊อฟผมไปบ่อยๆ เกือบจะเรียกได้ว่า ทุกครั้งที่แกมา... ทำสถิติเกิน สิบครั้ง... แล้วแกก็ยังพยายามยื่นข้อเสนอให้ผมทุกครั้ง ซึ่งผมก็บ่ายเบี่ยงมาตลอด...

เคยคุยกับไอ้รุจน์... มันบอกว่า มันก็เคยได้รับข้อเสนอเหมือนกัน แต่มันรักเมียมันมากกว่า (แหง๋สิมึง)

...

หมาย เหตุ... ครั้งสุดท้ายที่ผมได้ข่าวพี่ภู... เมื่อหลายปีมาแล้ว... พี่แกเสียไปแล้วละครับ ด้วยโรคภูมิคุ้มกันบกพร่อง... ซึ่งผมก็ขอใช้บทนี้ ถ้าหากจะสร้างความบันเทิง ให้แก่ผู้อ่านคนดีของผมบ้าง กุศลที่เกิดขึ้น ผมขอมอบให้แก่ดวงวิญญานของพี่ภูทั้งหมด (ถึงจะเป็นชื่อสมมติ แต่ความหมายผมหมายถึงพี่.... นะครับ....) หากผมล่วงเกินด้วยข้อความใดๆ ผมก็ขออโหสิไว้นะตรงนี้ด้วยนะครับ.....

(บทนี้ผมเลี่ยงที่จะใช้คำหยาบโลนใดๆ ให้มากที่สุดอ่ะครับ ไม่ต้องแปลกใจว่าผมลด Rate หรอกนะครับ เด๋วบทหน้า มาว่ากันใหม่)

...

เพื่อนๆ ล่ะครับ ใครเคยคิดจะเลี้ยงเด็กขายบ้างไม๊... หรือบางคนเคยแล้ว... เป็นยังไงครับ มาแชร์กันหน่อยก็ดีนะครับคนดี....

รักทุกคนครับ

ดิน

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ ronger

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 599
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-1
จิ้มคุงพูห์ :oni2:
ขอบคุณที่มาลงตอนต่อจ้ะ :L2:
ยิ่งอ่านก็ยิ่งนึกนิยมคุณดินในเรื่องความคิดความอ่านและหลักการในการใช้ชีวิตนะ
ส่วนเรื่องดราม่าเลือกทะลัก :m25: น่ะไม่ต้องพูดถึง   555555

ออฟไลน์ pongsj

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6054
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +213/-9
หลากหลายมุมมองชีวิตจริงๆ

~•SAkurAIro•~

  • บุคคลทั่วไป

อ่า  :o8: เข้ามาอ่านรวดเดียวหลังจากที่หายไปนาน :oni1:

ชอบอ่ะ เรื่องของพี่ดินเรียกเลือดได้อีก  :jul1: :jul1: จจมกองเลือดตาย  :m4:

แล้วก้เหมือนที่คนอื่นว่าแหละ เรื่องพี่ดินได้อะไรอีกหลายอย่างเยอะเลย ชอบมั่กก +1ให้ทั้งพี่ดินและพี่พุห์ เลย

 :กอด1: :กอด1: :กอด1:

ออฟไลน์ krappom

  • 人は誰でもそれぞれに悩みを抱えて生きる
  • เป็ดนักโพสมือดี
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7395
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1182/-23

เข้ามาแปะ
เพิ่งกลับมาอ่ะ

 :oni1:


ออฟไลน์ TONG

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2535
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +191/-4
สักวันจะลองหามาเลี้ยงดูบ้าง

ออฟไลน์ nolirin

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2755
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +274/-5
 
:L2: ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆเช่นเคย :L2:

FOAM

  • บุคคลทั่วไป
ขอบคุณที่มาต่อครับ

ออฟไลน์ Junrai_Hyper™

  • พูห์น้อยกลอยใจ
  • Global Moderator
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4842
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +777/-50
บทที่ 29 เด็กเลี้ยง เลี้ยงเด็ก (2)

ครับ กลับมาเรื่องเดิมๆ อีกครั้งดีกว่าครับ ครั้งนี้ ผมขอเล่าเรื่องของ เพื่อนร่วมงาน เป็นรุ่นน้องครับ ชื่อ เพชร... ไอ้เพชร เป็นเด็กน่ารัก ตัวเล็กๆ แต่ สมส่วน หน้าหล่อ จมูกโด่ง ปากบาง ดวงตาเศร้า ดูแล้วน่าสงสารครับ

ไอ้ เพชร ไม่มีพ่อแม่... อยู่กับยายที่สระบุรี ตั้งแต่เด็กจนจบมอสาม ก็เข้ามากรุงเทพฯ... ทำงานเสริฟ อยู่ร้านอาหารได้เกือบปี ไปทำงานโรงงานอยู่ปีกว่าๆ แล้วโชคชะตาก็ผลักดันให้มัน เข้ามาทำงานที่เดียวกับผม

มัน เป็นเด็กน่ารักนิสัยดี แต่ไม่ค่อยพูด... มันอยากเรียนหนังสือ แต่ไม่มีโอกาส... เห็นผมทำงานไปด้วย เรียนไปด้วย มันก็เลยเข้ามาตีสนิทกับผม

“พี่ดิน เก่งจังครับ” มันบอกผม ขณะคุยกัน ตอนหัวค่ำยังไม่มีลูกค้าเข้าร้าน แล้วผมเล่าเรื่องของผมให้มันฟัง

“เก่งอะไรกัน... พี่ก็แค่ตั้งเป้าหมายว่า พี่อยากจะทำอะไร แล้ว ต้องทำยังไงเท่านั้นเอง” ผมอธิบาย

ไอ้ เพชร สนิทกับผม แต่ เป็นความสนิทแบบพี่น้องมากกว่า ผมก็เห็นมันเป็นน้องชายคนนึง... เคยแนะนำ ลูกค้าของผมให้มันก็มี บางทีมันไม่มีเงินกินข้าว ผมมี ผมก็เลี้ยงมัน...

ไอ้ ชลมันก็รู้ แต่มันเรียกผมกะไอ้เพชรว่า “พ่อกะลูก” เพราะไอ้เพชรมันติดผม รอผมไปกินข้าวกะมันทุกวันที่ผมมาทำงาน จนไอ้ชลหมั่นไส้... หลายๆ ครั้งมันจะชวนผมออกไปสองคน ก็มีอันต้องติดไอ้เพชรออกไปด้วย... จนมันแทนตัวไอ้เพชรกะผมว่า “ลูกชายมึง”.... จนผมหัวเราะ ไอ้เพชรมันก็รู้... ไม่ว่าอะไร ยิ้มๆ ด้วยซ้ำ...

เรื่อง งาน...ความจริงมันน่าไปกับลูกค้าได้ดี เพราะมันน่ารัก ถ้าผมจะให้เปรียบเทียบกับตอนนี้ เพชรจะมีลักษณะคล้ายกับ บี้ เดอะสตาร์อ่ะครับ แต่ ไอ้เพชรมันขรึมกว่าเท่านั้นเอง... เพราะความเงียบ คุยไม่ค่อยเก่ง ทำให้ เพชร ไม่ค่อยมีลูกค้าประจำนัก... เครื่องเคราของมัน ก็ไม่ได้ขี้เหร่ อะไร เกินมาตรฐานชายไทยอีกตะหาก (ผมเคยไปกะลูกค้าพร้อมๆ กะมัน แต่เราไม่ได้ทำกันเองเหมือนผมกะไอ้ชลหรอกครับ)

และแล้ววันนึง โชคชะตา ก็มาถึง

วันนี้ ลูกค้าที่มาอ๊อฟ เจ้าเพชรไป เป็นหนุ่มใหญ่ ท่าทางภูมิฐานมีฐานะนานๆ จะมาทีนึง ผมเคยเห็นหน้าอยู่สองสามครั้ง แต่ไม่รู้จัก เคยถามพี่รัตน์ ที่เข้าไปคุยกับลูกค้า บอกว่า ลูกค้าคนนี้ไม่ชอบของใหญ่ และก็ไม่ชอบของแปลก... ผมก็เลยตกรอบตั้งแต่รอบแรก... อุ อุ....

...วันรุ่งขึ้น ผมเข้าไปในร้าน เจ้าเพชรมันก็เดินเข้ามาหา ลากผมไปที่เก้าอี้โซฟา ที่ไม่มีคนนั่ง...

“พี่ดิน... ลูกค้าคนเมื่อคืน เค้าอยากให้ผมไปอยู่ด้วย... เค้าจะส่งให้ผมเรียน....”

ผมมองหน้ามัน เห็นลูกกะตามันเป็นประกายด้วยความหวัง

“แล้ว เอ็งว่ายังไง”

“ผมไม่รู้เหมือนกันพี่... ผมอยากเรียนนะ” มันบอกผมอย่างกระตือรือร้น... ไอ้น้องเอ๋ย... คำตอบของเอ็งมันบอกออกมาตั้งนานแล้ว ผมยิ้มให้

“ที่บ้านเค้าเป็นยังไง”

“หลังใหญ่โต อยู่แค่สองคน เค้าบอกว่า เป็นญาติๆ กันอ่ะ”

“ญาติเค้า ไม่รังเกียจเอ็งเหรอ...”

“ไม่ นี่ครับ พี่... ดูท่าทางเค้าก็เป็นมิตรดีเหมือนกันครับ” เจ้าเพชรบอก... ดูเหมือนเจ้าเพชรจะเต็มไปด้วยความหวังล้นเปี่ยม... สิ่งที่มันฝันมาตลอด กำลังจะเป็นจริงขึ้นมาแล้ว... จนทำให้อย่างอื่นถูกมองข้ามไปหมด

“แล้วจะยังไงต่อ” ผมถามเพราะคิดว่าห้ามมัน คงไม่อยู่แล้วละ

“เดี๋ยวอีกวัน สองวัน เค้าจะมาคุยกับพี่รัตน์”... อ้อ...มีสู่ขออย่างถูกต้องเหมือนกัน ดี...ดี ผมคิด

“แล้ว เอ็งจะไปอยู่กับเค้าเมื่อไร”

“อาทิตย์หน้าครับ พี่”

“อือ... ก็ขอให้เอ็งโชคดีละกัน... พี่ดีใจด้วย”

“ขอบคุณครับพี่...”

ครับ และก็เป็นไปอย่างที่ไอ้เพชรมัน บอก อีกสองวัน ลูกค้าคนนั้นก็มาบอกพี่รัตน์ แล้วก็ให้ไอ้เพชรหยุดทำงานโดยให้เงินไว้จำนวนนึง ที่ต้องมาบอกเพราะไอ้เพชรมันพักอยู่ที่ร้าน... (พี่รัตน์ให้เด็กหลายคนพักที่ร้าน แล้วก็ช่วยกันทำความสะอาดร้านไปด้วย”

วัน ที่ลูกค้าจะมารับนั้น ผมเห็นไอ้เพชรมันหน้าตาสดใส แต่งตัวเรียบร้อย... เก็บเสื้อผ้าที่มีไม่กี่ชุดใส่กระเป๋าสะพายหลัง วางหลบอยู่หลังเคาน์เตอร์ เตรียมพร้อม

สาม ทุ่มกว่า ลูกค้าคนที่ว่า ก็มาพร้อมกับเพื่อนอีกสองคน คงจะเป็นคนที่อยู่บ้านเดียวกันอย่างที่มันเล่าให้ฟัง... ลูกค้าเข้าไปคุยกับพี่รัตน์ไม่นาน ก็ส่งสัญญานให้ไอ้เพชรมัน

“ไปกันเถอะ”

มันไหว้ลาพี่รัตน์ พี่ปิ๊ก แล้วก็มาลาผม “ผมไปนะครับ พี่ดิน”

“เออ... โชคดีว่ะ ไอ้น้องชาย... ว่างๆ ก็โทรมาคุยกันบ้างนะ”

“ครับพี่”

ผม มองมันเดินออกประตูร้านไปอย่างยินดีไปกับมัน ภาวนาให้มันไปให้รอด... ก้าวสู่เส้นทางที่มันไฝ่ฝันอยากจะทำ... “โชคดีเว้ย... เพชร...” ผมนึก

...

... เวลาเดินผ่านไปเรื่อยๆ.... เรื่องของไอ้เพชรก็เริ่มจางหายไปจากความทรงจำ เรื่องเรียนของผมที่ต้องลงใหม่อีกวิชานึงที่ไม่ผ่านตอนเทอมสอง เลยต้องลงภาคฤดูร้อน และต้องเอาให้ผ่าน ไม่งั้นไม่จบสี่ปี... ผมก็เลยค่อนข้างเครียดพอสมควร เลยทำให้ลืมนึกถึงไอ้เพชรไปเลย

...

วันเสาร์....

ผมมาถึงปากซอยที่ร้าน ประมาณ เกือบทุ่มครึ่ง... กำลังจะเดินเข้าซอย ไอ้ชล เดินมาจากไหนไม่รู้ เรียกผมไว้

“ดิน...มึงมานี่ก่อน”

“ทำไมวะ...”

“มึงไปดูลูกชายมึงก่อน...”

ผม งงๆ กับคำพูดของมัน ตอนนั้นไม่ได้นึกถึงไอ้เพชร เพราะเห็นมันเงียบไป คิดว่ามันคงจะไปได้ดี กับลูกค้าคนนั้น เพราะมันก็ผ่านมาเกือบเดือนแล้ว

“อะไร วะ...” ผมถามมัน เพราะมันดึงผมไปที่ซอยเข้าหอมัน... ก็ผมเพิ่งนอนกับมันเมื่อคืน กลับไปตอนสายๆ นี่มันจะดึงผมไปที่หอมันทำไมอีก... “มึงอย่าบอกนะ ว่ามึงท้อง... แล้วออกลูกมาเป็นผู้ชาย” ผมพูดติดตลก

“ทะลึ่ง”... มันหันมาด่าผม หน้าแดง... เวลามันงอนผมแล้วทำหน้าแดง มันน่ารักเป็นบ้าเลย... พั่บผ่า... ถ้าไม่ติดว่าต้องทำงานคืนนี้ กูข่มขืนมึงแน่ ไอ้ชล...

มัน ไม่พูดอะไรต่อ... ดึงผมไปที่ห้องมัน... ไขกุญแจ เปิดประตูเข้าไป... ผมเห็นใครคนนึง นอนอยู่ที่เตียง... เฮ้ย... นี่ลูกกูกะมึง โตขนาดนี้เลยเหรอ ไอ้ชล... ผมกำลังจะหันไปถามมันด้วยประโยคนี้ แต่มันกลัวผมออกนอกเรื่องอีก มันก็เลยเดินไปที่เตียง เขย่า ตัวคนที่นอนอยู่...

...

เด๋วมาต่อครับ

ตอนนี้ไม่มีฉากอีโรติคนะครับ พักๆ บ้าง เด๋วคุณคนอ่านคนดี จะหาว่าผมหื่นอะไรได้ขนาดนั้น...

รักคนอ่านคนดีของผมทุกคนเล๊ย...!!!!!!

ดิน

ออฟไลน์ oaw_eang

  • Global Moderator
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8418
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2122/-586
ใครคะ

บอกมาด่วน!

ออฟไลน์ menano

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1463
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +288/-0
 :oni2: :oni2:

พี่ดินมาต่อแล้ว

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด