...บอกไม่ถูกว่าคืออะไร รู้เพียงแค่ว่าตอนอยู่กับธีรชาติมันต่างออกไป...
เพราะตอนอยู่กับธีรชาติ...มัน 'ใช่' ไงละจ๊ะ แต่อยู่กับโกวิทมัน 'ไม่ใช่' มันเลยออกมาอย่างนั้น รู้ใจตัวเองได้แล้วน้องจินนนนนน
...สัญชาตญาณสาววายที่มีติดตัวมาตั้งแต่สมัยยังเป็นนักเรียนมัธยมนั้นยังคงทำงานได้ดีมาจนถึงทุกวันนี้...
คือ ไม่ใช่อะไรนะคะ ตอนนี้เขากำลังอยู่ในช่วงมรสุม แต่พออ่านเจอประโยคนี้แล้วต้องขำก๊าก ชอบคุณบัวมากๆ ค่า นางมีความตลก แสดงว่าติดตัวจับสัญญาณเรดาร์ไว้กับตัวตลอดเวลาสินะคุณบัววววว
เอาละ มาเข้าเรื่องกันดีกว่าค่ะ สิ่งที่จินดาทำไปแม้ว่าจะมีเจตนาอย่างไร แต่ก็ถือว่าไม่ได้บอกกล่าวคุณต้อมซึ่งเปรียบดังหัวเรือใหญ่ของบริษัท นี่ถ้าใครอื่นเขาจะตำหนิก็คงตำหนิคุณต้อมแหละ ไม่แปลกเลยที่คุณต้อมแกจะโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ เพราะมันเข้าข่ายการแอบอ้างชื่อบริษัทจริงๆ แต่อย่างไรก็ตาม...ดิฉันคิดว่าคุณต้อมแกคงจะเอ็นดูน้องจินบ้างไม่มากก็น้อย และแกคงจะไม่ได้ไล่น้องออกนะ หวังว่าอย่างนั้น
เห็นใจจินดาเหมือนกัน ก็ด้วยความที่อยากจะตามความฝัน แม้ว่า 'ราคา' ของ 'ฝัน' นั้นแพงและอาจแลกมาด้วยความทุกข์ยากนานา แต่ถ้าจินดาจะฮึดสู้และเดินหน้าต่อไปตามแต่เหตุการณ์จะคลี่คลาย ก็คิดว่าคงจะมีทางออกที่น่าพอใจสำหรับทุกฝ่ายแน่ๆ ค่ะ และจินดาก็คงจะได้เห็นฝันนั้นสำเร็จไม่มากก็น้อย
ที่สำคัญก็คือ งานนี้ธีรชาติต้องดีใจนะ เพราะว่าอย่างน้อยๆ จินดาก็เห็นว่าเขาเป็นที่พึ่งในยามยาก เมื่อทุกข์ใจจนมองไม่เห็นใคร ก็มีธีรชาติที่น้องเรียกหา แสดงว่าคุณชาติได้เข้าไปอยู่ในใจของน้องแล้วอย่างเต็มภาคภูมิ
สนุกมากๆ ค่ะคุณขา สนุกจนอ่านแป๊บเดียวก็จบแล้ว อยากอ่านต่ออีกเยอะๆ ขอรอลุ้นก็แล้วกันนะคะว่า คุณต้อมแกตัดสินใจอย่างไร และความสัมพันธ์ของธีรชาติและจินดาจะเดินต่อไปในทิศทางไหน
ขอบคุณมากๆ ค่ะ ^______^
หัวข้อ: ราคาฝัน #ตอนที่ 38 และ บทส่งท้าย หน้า 85 [22.12.2016/19:54:59] (อ่าน 843817 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก