(เรื่องสั้น) ข้าวโพดสื่อรัก ++จบแล้ว++
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: (เรื่องสั้น) ข้าวโพดสื่อรัก ++จบแล้ว++  (อ่าน 15912 ครั้ง)

ออฟไลน์ Silver Fish

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 335
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +215/-0
    • Fanpage
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ


3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ


8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป


12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง

....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail


16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ


thaiboyslove.com.......................................                                                           


****************************************************************************************

เรื่อย่อ

เริ่มต้นด้วยข้าวโพด จบด้วยข้าวโพด เรื่องราวเกี่ยวพันธ์กับข้าวโพด ทำไมพูดถึงแต่ข้าวโพดน่ะหรือ? เพราะตัวเอกชอบข้าวโพดไง!

*หมายเหตุ จุดเริ่มต้นของพล็อตเรื่องสั้นนี้คือเรื่องเล่าขำขันจากสหายใกล้ตัว >>จิ้ม<<


แนวแฟนตาซี
Charm Online สาปผมเป็นแวมไพร์ แฟนตาซีแวมไพร์หมาป่า แนวเกมเข้าใจง่าย [จบแล้ว]
มิติมายา ผมกลายเป็นเงือก แฟนตาซีโลกเวทมนต์สลับโลกไฮเทค

ซีรีย์มหาลัย
หนุ่มวายยกกำลังสอง (เฟย์xปอนด์) [แนวโชตะ : จบแล้ว]
เป็นเกย์กันมั้ย? (ซันxโป้) [ฮาร์ดคอ : จบแล้ว]
Contract มาเฟีย (ป๋าxมิท) [ป๋าอิหนู: จบแล้ว]
??? (ริวxธัน) [coming soon]
??? (วาxเล่) [coming soon]


ติดต่อตบตีได้ที่
https://www.facebook.com/pages/Silver-Fish/1539533922963776
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 18-12-2017 03:34:25 โดย Silver Fish »

ออฟไลน์ Silver Fish

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 335
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +215/-0
    • Fanpage
*หมายเหตุ แก้คำผิดจะลงซ้ำ

   ผมจ้องมองข้าวโพดสองฝักในมือที่อุตส่าห์เดินไปซื้อมาและกระสอบใส่ข้าวโพดดิบนับไม่ถ้วนฝักที่วางขวางอยู่หน้าห้อง...

   ...เหี้ยนี่มันอะไรวะ

   พระเจ้าข้าวโพดเสกมาให้หรอ?
   คือพระเจ้าครับ ถึงผมจะชอบกินข้าวโพดมากแต่กองพะเนินขนาดนี้ก็ไม่เอาโว๊ย!!
   สุดท้ายก็ลากเข้าบ้านมานั่งพิจารณามัน

   ตกลงแม่งมาได้ไงวะ
   ตัดเรื่องพระเจ้าข้าวโพดไปก่อน แม่งเพ้อเจ้อ

   แต่ถ้าเป็นคนให้...ใครล่ะ?
   หรือเป็นขยะฝากทิ้ง?
   หรือผสมยาพิษไว้ลอบฆ่า?
   แม่งเอ๊ยยย อยากย้อนเวลาไปนั่งดูเว้ย จะได้ด่าแม่งถูกคน ข้าวโพดดิบงี้จะกินยังไงวะ

   เดี๋ยวนะ ย้อนเวลาหรอ..

   เออใช่ กล้องวงจรปิด!
   ว่าแล้วก็ยกยิ้มให้กับสมองอันชาญฉลาดของตัวเองหนึ่งทีก่อนจะเดินไปหาพี่ยาม

   "พี่ยามคร้าบบ ผมเอาข้าวโพดมาฝาก แลกกับขอดูกล้องหน้าห้องผมหน่อยดิ"..พร้อมข้าวโพดผู้เสียสละหนึ่งฝัก   เป็นของถวาย...ฮืออ..

   "ติดสินบนพี่หรอน้อง ฮ่า..เอาตอนกี่โมงล่ะ" พี่เขาก็แหย่ไปงั้น สุดท้ายก็เปิดให้อยู่ดี (แม้ว่าจริงๆก็เป็นสิทธิของ   ลูกบ้านที่จะขอดูกล้องหน้าห้องตัวเองอยู่แล้ว)

   ..นั่นดิ..กี่โมงดีวะ? ตอนออกไปซื้อข้าวโพดก็ยังไม่เห็น นั่นมันซักประมาณ 5 โมง...แล้วก็กลับมาตอน 5ครึ่ง ก็ต้อง   เป็นระยะเวลาระหว่างนั้น..นึกแล้วก็ลองสุ่มๆเวลาไปดู

   "ขอซัก 5 โมง15 ละกันพี่"

   "หือ..ไอ้หน้าห้องน้องนั่นกระสอบอะไรอ่ะ ศพหรอ?" พี่ยามดูท่าทางตื่นเต้น

   แต่นึกไม่ถึงว่าจะมีกระสอบเจ้าปัญหานั่นอยู่แล้ว แปลว่ามาก่อนหน้านั้นอีกหรอ?

   "แค่ข้าวโพดน่ะพี่ ดูหนังมากไปป่าว..ขอซัก 5 โมง 10 ดิครับ" เลื่อนเวลาขึ้นไปอีกนิด แต่นั่นก็ไร้วี่แววของกระสอบ

   "แปลว่าคนร้ายมาในช่วง 5 นาทีนี้หรอ.." ท่าทางพี่ยามจะอินจัดไปแล้ว ไม่ต้องรอให้เขาบอกเจ้าตัวก็กดเลื่อนเวลาเอาเองเลย

   5 โมง 13 นาที

   "อะวะเฮ่ย นี่ไงคนร้าย อ้าว ไอ้หล่อนี่กลับมาแล้วหรอวะ.."

   นั่นแหล่ะครับ เจอตัวแล้ว แม่งเป็นใครวะ หิ้วกระสอบใบเบ้อเร้อมาวางหน้าห้องกูแล้วก็หายไปเฉยเลย...ว่าแต่ "พี่ยามรู้จักเขาด้วยหรอครับ?"

   "เออ ก็ไอ้เนี่ยแม่งมีสาวสวยมาที่ห้องทุกอาทิตย์เลยเว้ย.." คือพี่ครับ..ผมไม่ได้อยากรู้เรื่องส่วนตัวเขา

   "ไม่ใช่..ผมหมายถึงเขาอยู่ห้องไหน จะได้เอากระสอบนั่นไปคืนถูก.."

   พี่ยามดูเสียดายนิดหน่อยที่ไม่ได้เมาท์ต่อ "ห้อง..ชั้นบนๆนู่น อธิบายยากว่ะเดี๋ยวพาไปละกัน" อาสาแบบนี้เพราะอยากไปตามจับคนร้ายสิท่า..

   เอาเถอะ แต่ก็ถือว่ามีคนช่วยถือกระสอบ ไม่งั้นคงเมื่อยแย่ พูดก็พูดเถอะ มันเอาแรงจากไหนมาหิ้วไอ้นี่ไปวางไว้หน้าห้องผมคนเดียววะ

   แวะเอาข้าวโพดที่ห้องเรียบร้อยก็ต้องตกใจอีกรอบตอนพี่ยามกดชั้นเป้าหมาย นอกจากแรงควายแล้วแม่งยังรวยอีก อยู่ชั้นซะเกือบบนสุดนู่นที่เป็นห้องหลายห้องนอน ไม่เหมือนห้องสตูดิโอแบบเขา
   ที่ว่าคนรวยชอบทำอะไรประหลาดนี่น่าจะจริง เอาเป็นว่ารีบคืนข้าวโพดไปแล้วจบๆ กันดีกว่า

   ...กิ๊งก่อง...

   กดกริ่งไปไม่ถึงนาที หน้าหล่อสมกับที่่พี่ยามเรียกก็เปิดประตูออกมาด้วยสีหน้าประหลาดใจซะจนหน้าหงุดหงิด

   "อ้าว...มีอะไรกันหรอครับ?"

   ไม่ต้องรอให้พี่ยามผู้กระตือรือร้นอธิบายที่พาลูกบ้านมาผิดชั้นอาศัย ก็ชิงตอบไปก่อนเลย "ผมเอาข้าวโพดมาคืนน่ะครับ เหมือนว่าคุณจะวางไว้ผิดที่ผิดทาง"

   "อ๋อ ไม่ผิดหรอกครับ ผมแวะไปศูนย์วิจัยข้าวโพดและข้าวฟ่างที่โคราชมาพอดี เลยซื้อมาฝากคุณ"

   คำตอบอีกฝ่ายเล่นเอางงไปชั่วขณะ...ไอ้นี่แม่งเอ๋อใช่ป๊ะวะ ซื้อของมาฝากคนไม่รู้จักเนี่ย ยังไม่ทันจะถามว่าเพื่ออะไร อีกฝ่ายก็เหมือนจะรู้ทันถึงได้เสริมด้วยประโยคที่ทำเอาไปไม่ถูก

   "ก็ผมเห็นคุณออกไปซื้อข้าวโพดกลับมาทุกเย็น คิดว่าน่าจะชอบก็เลยซื้อข้าวโพดมาให้ต้มเองเลยไงครับ"

   "ไม่เอ-..."ยังไม่ทันได้ปฏิเสธ ก็ถูกแทรกด้วยประโยคปิดท้ายพร้อมรอยยิ้มสว่างไสว

   "หรือถ้าต้มไม่เป็น...มาห้องผมก็ได้นะ เดี๋ยวสอนให้"

   เดี๋ยว...มันใช่หรอวะ ผมยืนงงเป็นไก่ตาแตก พี่ยามเองก็มึนๆ มองหน้าผมสลับกับไอ้หล่อที่ยังยิ้มแย้มไม่เสื่อมคลาย ก่อนจะจ้องผมเขม็งแนวว่าจะเอายังไงต่อ คือ...ข้าวโพดกระสอบหนึ่งมันน้ำหนักไม่ใช่น้อยๆ เลยนะ แม้ผมกับพี่ยามช่วยกันถือสองคนจะสบายๆ ก็เถอะ

   เอาไงดีวะ เขาซื้อมาให้คืนไปเดี๋ยวเสียน้ำใจ ผมไม่ได้งก หรืออยากกินข้าวโพดฟรีนะ! แต่แบบ ห้องผมมันก็เล็กอยู่แล้ว แค่หนังสือ อุปกรณ์การเรียน กับพวกหนังสือนิยายอีกหลายตั้งไม่มีที่ไว้ข้าวโพดแน่นอน ที่สำคัญที่สุด ผมไม่มีหม้อต้ม...

   เจ็บใจ!!

   “ว่าไงคุณ”

   “เอาไงไอ้หนุ่ม”

   กำลังคิด อย่ากดดันได้มะ เอาวะ บอกไปตรงๆ เลยแล้วกัน

   “ผมขอบคุณที่อุตส่าห์(กัดฟัน)เอามาฝาก(เป็นกระสอบหาพี่)นะครับ แต่ห้องผมไม่มีที่ไว้ หม้อต้มก็ไม่มี ผมคงต้องขอคืน” ว่าพลางดันถุงไปหาชายหนุ่ม หรือไอ้หล่อควงสาวสวยของพี่ยาม

   “งั้นเอางี้มั้ย ก็เอาไว้ที่ห้องผมก่อน ถ้าอยากกินก็มาทำ ห้องผมมีหม้อเดี๋ยวจะสอนวิธีทำให้ แต่ข้าวโพดย่างคงลำบากหน่อย” เขามองกระสอบข้าวโพดด้วยสีหน้าครุ่นคิดแล้วเงยหน้าขึ้นมองรอผมตัดสินใจ อ่าฮะ...ในเมื่อเจ้าบ้านเขาว่างี้ งั้นผม...

   “ฝากด้วยครับ เดี๋ยวผมจ่ายค่ายืมกับค่าวัตถุดิบให้” ถึงบ้านผมจะไม่รวยแต่ก็ไม่ได้จนขนาดนั้น เขามีใจซื้อมาฝาก ยังมายืมใช้ของเขาเป็นที่เก็บอีก แต่คือมันเยอะจริงๆ นะผมคงกินคนเดียวหมดไม่ทันแน่ สุดท้ายเลยตัดสินใจยกให้พี่ยามเอาไปกินส่วนหนึ่ง แล้วช่วยขนเข้าไปกับในห้องพี่เขา

   ตั้งแต่อยู่ที่นี่มาเพิ่งเข้าห้องคนอื่นเป็นครั้งแรก บอกตามตรงสิ่งที่เห็นอยู่ตรงหน้ามันตรงกันข้ามกับสิ่งที่ผมคิดสุดๆ เห็นว่ามีสาวสวยนึกว่าจะมีเสื้อในผู้หญิงพาดบนโซฟาอะไรงี้ ไม่ก็มีพวกรูปเกี่ยวกับสาวๆ ชวนให้เลือดลมเดินแปะตามผนัง เปล่าเลย ไม่มีสิ่งของพวกนั้น ห้องออกจะสะอาดเรียบร้อยด้วยซ้ำ ถ้าไม่มี...

   เขาคงเห็นผมจ้องเขม็ง เลยมองตามแล้วยกมือลูบท้ายทอยแบบอายๆ

   “โทษที พอดีเป็นหนุ่มโสดอยู่คนเดียวเลยปล่อยตัวไปหน่อย ไว้วันหลังมาทำข้าวโพดกินก็บอกนะ ผมจะได้เก็บห้องรอ”

   กางเกงในชายที่ถอดขดเป็นเลขแปด บ็อกเซอร์อยู่อีกทิศ อย่างอื่นอย่าได้ถามถึง บอกว่าส่วนไหนของห้องไม่มีเสื้อผ้าใส่แล้วยึดพื้นที่มั่งดีกว่า คือผมนึกภาพไม่ออกเลย เขาถอดยังไงของเขาวะถึงได้มีศิลปะขนาดนี้ เหอะๆ

   “ไม่เป็นไรพี่ ห้องผมก็รกพอกัน เผลอๆ จะมากกว่าพี่ด้วยซ้ำ” แม้เสื้อผ้าผมจะใส่ตะกล้าก็ตาม... แล้วอะไรคือเก็บห้องรอ พูดอย่างกับสาวน้อยเก็บห้องรอแฟนหนุ่มมาหา ผมส่ายหัว

   “เอาเป็นว่าผมขอบคุณที่ซื้อข้าวโพดมาฝากนะครับ”

   “ไม่เป็นไรๆ คนกันเอง” ตูไปสนิทกับเอ็งตอนไหนฟะ... เขาทำท่าเหมือนนึกอะไรดีๆ ออก หยิบข้าวโพดออกมาสองฝักแล้วตั้งหม้อต้มน้ำให้เดือดก่อนใส่ข้าวโพดลงไป ส่วนอีกหม้อใส่น้ำกินเทเกลือหมดกระปุก

   “ฉลองกันด้วยข้าวโพดแล้วกัน” พูดจบเขาก็ฮัมเพลงจัดการข้าวโพดต้ม รอไม่กี่นาทีข้าวโพดร้อนๆ ชุบน้ำเกลือถูกยื่นให้ผมทั้งฝัก เพราะเขาไม่ได้ตัดก้านมันออกเลยพอมีที่จับอยู่ ผมไม่รับมาในทันที แต่มองหากระดาษทิชชู่แล้วจัดการห่อก้านกันร้อนแถมห่อให้เขาด้วย เขามองอึ้งๆ เหมือนเพิ่งนึกออก หัวเราะฮาๆ ช่างเป็นคนที่อารมณ์ดีเหลือเกิน

   เรากินข้าวโพดไปคุยกันไป ส่วนใหญ่ก็มีแต่เรื่องข้าวโพด ตั้งแต่ร้านไหนอร่อย ราคาเท่าไหร่ วิธีทำให้อร่อย สายพันธุ์ไหนทำออกมาแล้วรสชาติยังไง คือ ไม่ใช่ไม่อยากคุยเรื่องอื่นนะ ผมชอบหนังสือพอคุยเรื่องนี้เขาก็ไม่รู้เรื่อง ฝั่งเขาเองก็มีความชอบแบบผู้ชายจ๋าอย่างเรื่องรถซึ่งผมไม่เคยใส่ใจ สรุปเลยมีเพียงหัวข้อข้าวโพดที่ทำให้เราต่อบทสนทนากันต่อไปได้

   พอกินเสร็จผมช่วยเขาเก็บล้างแล้วอาสาจะซื้อเกลือมาคืน รวมถึงเผื่อใช้ในอนาคต เขาเองก็ไม่ปฏิเสธ ฝากผมซื้อน้ำตาลกับเนยมาเพิ่ม เห็นว่ารอบหน้าจะทำข้าวโพดคลุกเนยให้กิน

   นับจากวันนั้นความสัมพันธ์แปลกๆ โดยมีข้าวโพดเป็นสื่อกลางก็เริ่มต้นขึ้น เผลอๆ บางวันยังหอบข้าวโพดไปปิ้งกินใต้หอกับพี่ยามด้วย เกิดเป็นปาร์ตี้ข้าวโพดขนาดเล็ก

   มีเรื่องน่าขำอยู่อย่าง ทั้งที่พวกเราคุยกันมาเกือบอาทิตย์ แต่ผมยังไม่รู้จักชื่อพี่เขาเลยด้วยซ้ำ พี่เขาเองก็ไม่ได้ถามชื่อผมเรียกแต่คุณๆ ผมก็เรียกพี่ๆ วันนี้แหละผมจะลองถามชื่อเขาดู

   ระหว่างผมรอพี่เขาทำสลัดข้าวโพดโดยมีผมเป็นลูกมือและผู้ชมกิติมาศักดิ์ ผมมองข้าวโพดต้มสีเหลืองนวลคลุกเคล้ากับผักกาดแก้ว กะกล่ำม่วง แครอทหลากสีสัน น้ำสลัดครีมที่หยิบส่งๆ มาจากในห้างตอนผมแวะซื้อก่อนกลับห้อง พอคลุกเสร็จเทใส่ถ้วยโรยด้วยขนมปังกรอบเป็นอันเสร็จ ไม่จำเป็นต้องพิถีพิถันแต่งให้สวย แค่มันกินได้อร่อยก็พอ มีส่วนนี้แหละที่พวกเราเหมือนกัน…

   เวร มัวแต่จ้องสลัดมากไปลืมเรื่องที่จะถามสนิท

   “จ้องตาไม่กระพริบ อยากกินขนาดนั้นเลยหรอ” เขายื่นถ้วยส่วนของผมมาให้ ถามแซวๆ

   “พี่ผมถามไรอย่าง”

   “ว่าไงครับ?” ใบหน้าหล่อเหลาเอียงคอนิดๆ ถ้าเป็นผู้หญิงทำจะน่ารักมาก แต่ถ้าผู้ชายโคตรพ่อโคตรแม่หล่อทำ มันยังดูดี รู้สึกฟ้าไม่ยุติธรรม

   “ผมถามไรอย่าง ห้ามโกรธนะ”

   คิดว่าเจอผมพูดด้วยสีหน้าจริงจังแบบนี้ เขาจะยืนนิ่งรอฟังผมอย่างตั้งใจ? เปล่าเลย! ส่งเสียงอืมรับในคอ ก้มไปหยิบส้อมในลิ้นชักออกมา แขนข้างหนึ่งกอดถ้วยสลัดที่ดูยังไงก็ขนาดใหญ่กว่าถ้วยผมแล้วจิ้มผักสีเขียวสดเข้าปากเคี้ยวตุ้ยๆ มีการกลืนโชว์จนลูกกระเดือกกระดก

   คุณตำรวจ...ถ้าผมใช้ส้อมแทงคนตายติดคุกกี่ปีครับ...

   “ถามมาสิ ผมรอฟังอยู่”

   นี่ก็อีกอย่าง เขาดูสุภาพมาก(ถ้าไม่ติดเรื่องกางเกงในที่วันนี้พาดบนทีวี) พูดเพราะกับผมเสมอแม้ผมจะอายุน้อยกว่า แถมชอบแทนตัวเองด้วยคำว่าผม ต่างจากคนทั่วไปที่แทนว่าพี่ ผมไม่ทักท้วงนะ ฟังไปนานๆ เริ่มชินกลายเป็นเอกลักษณ์อีกฝ่ายไปแล้ว

   “พี่ชื่ออะไร”

   “ฮะ?” ทำหน้าสงสัยไปจิ้มสลัดเข้าปากไป เฮ้ย ไวไปละ จะหมดถ้วยอยู่แล้ว นั่นผักกาดแก้วเกือบหัวหนึ่งเลยนะ ยังมีพวกเครื่องเคียงอีก ข้าวโพดเป็นฝัก แม่เจ้า

   “ผมถามว่าพี่ชื่ออะไร” ในเมื่ออีกฝ่ายมีมารยาทงามขนาดนี้ ผมเองก็สนองตอบด้วยการหยิบส้อมมาโกยสลัดเข้าปากบ้าง เพราะกลัวอีกฝ่ายกินหมดแล้วจะมาแย่งผมกินเหมือนคราวก่อน

   “อ่อ ข้าวโพด”

   “ฮะ?” เป็นผมที่เงิบแทน นี่เขาพูดจริงหรือจงใจกวน?

   “ข้าวโพด ผมชื่อข้าวโพดจริงๆ”

   “จะบังเอิญขนาดนั้นเลยเหรอ ผมก็ชื่อข้าวโพดเหมือนกัน” ที่มาที่ไปของชื่อผมธรรมดามาก เหมือนคนอื่นๆ แหละ เพราะชอบกินตั้งแต่เด็ก เลยได้ชื่อนี้มาแบบงงๆ

   “พรหมลิขิตมั้ง”

   “เมื่อกี้พี่พูดว่าไงนะ” พอดีมัวแต่รำลึกความหลังไม่ทันฟังอีกฝ่ายชัดๆ ว่าพูดอะไร คนตรงหน้ายิ้มออกมา

   “ไม่มีอะไรๆ ว้า...! แบบนี้เราชื่อซ้ำกันสิ จะเรียกแทนยังไงดี จะเอาแบบที่เขาชอบเรียกกันมั้ย ข้าวโพดใหญ่ ข้าวโพดน้อย” ไม่รู้ผมคิดไปเองรึเปล่านะ แต่ความรู้สึกในส่วนลึกผมมันบอกว่าไอ้ชื่อพิลึกด้วยนี้แลดูมีอะไรแอบแฝง ผมหรี่ตามองไม่ไว้ใจ พอเห็นอีกฝ่ายตาพราวระยับเลื่อนสายตาลงล่าง...

   “ไอ้พี่ข้าวโพด ต่อยกันมั้ย”

   “ไม่ครับ ฮ่าๆ” เขากอดถ้วยที่สลัดเกลี้ยงไปแล้วพลางคิด ก่อนเสนอชื่อใหม่

   “ใช้ชื่อพันธุ์ข้าวโพดแทนดีมั้ย อืมม... ผมคงเป็นข้าวโพดหวาน คุณเป็นข้าวโพดข้าวเหนียว” เขาพยักหน้าขึ้นลงอย่างพึงพอใจ

   “เหตุผลล่ะ” ผมอยากรู้เฉยๆ ว่าเอาอะไรมาวัดว่าตัวเองเป็นพันธุ์ไหน

   “ก็...ข้าวโพดหวานมีขนาดหนา ใหญ่ ยาว ส่วนข้าวโพดข้าวเหนียวจะเล็ก ป้อมไง”

   ปึด! เสียงเส้นเลือดปูดบนขมับผมเอง ผมคว้าเอาฝักข้าวโพดมาไล่ฟาดเป็นดาบเอกซ์แคลิเบอร์ อีกฝ่ายหัวเราะเสียงสดใสหยิบอีกฝักมาฟันด้วยอย่างนึกสนุก ผมจะบ้าตาย บอกทีเขาคนนี้เป็นผู้ใหญ่ไม่ใช่เด็กสามขวบ! (ไม่ได้ดูตัวเองที่เริ่มก่อนเล้ย)

   เล่นจนเหนื่อยถึงเวลาเก็บกวาด ผมพยายามเลี่ยงๆ พวกเสื้อผ้าที่กองเกลื่อนของพี่เขา จู่ๆ เขาก็พูดขึ้นมา

   “คิดออกแล้ว ผมชื่อคอร์น คุณชื่อข้าวโพดแล้วกัน”

   ผมขมวดคิ้ว “ทำไมชื่อพี่ฟังแลดูไฮโซ ต่างกับผมทั้งที่ชื่อเดียวกัน”

   “ผมเสียสละไง ให้คุณชื่อนี้ไป ผมใช้ชื่ออื่นแทนเอง”

   เหรอ...ทำไมผมไม่คิดงั้นเลยนะ ยิ่งรู้จัก ยิ่งรู้สึกว่าอีกฝ่ายเป็นข้าวโพดผี! ว๊าย คนผีทะเล...ไปไกลละ กลับมาก่อนสติ…

   “เอางั้นก็ได้” ผมขี้เกียจเถียง ยังไงก็ใช้ชื่อนี้มาตั้งแต่จำความได้ ตามนั้นละกัน

   การถามชื่อถือเป็นจุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์อย่างหนึ่ง พอรู้ชื่อกันแล้วพวกเราก็สนิทใจกันมากขึ้น...นิดนึง

   เวลาผ่านไปหนึ่งเดือนข้าวโพดเป็นกระสอบก็ถูกพวกเราจัดการจนเหลือแค่สองฝัก ผมนั่งมองพวกมันด้วยความรู้สึกหลากหลาย จะว่าไงดี มันเหมือนเป็นกิจวัตรประจำวันอย่างหนึ่งแล้วที่ผมจะมาห้องพี่คอร์นเพื่อกินข้าวโพด แม้จะไม่ได้มาทุกวันแต่ไม่เคยเว้นเกินสองวันเลย

   รู้สึกใจหาย...มั้ง

   “เบื่อข้าวโพดแล้วเหรอ” เสียงถามจากเหนือหัว วันนี้เราจะทำข้าวโพดชุดแป้งทอดกัน

   “เปล่า แค่เสียดายที่มันหมดแล้ว” จริงๆ นะ ไม่ใช่เสียดายที่จะไม่ได้เจอพี่อคอร์นอีก

   “งั้นมาทำกินกัน”

   ผมพยักหน้ารับเป็นลูกมือเช่นเคย คราวนี้ต่างจากทุกที ต่างคนต่างนั่งกินเงียบๆ จมอยู่ในห้วงความคิดของตัวเอง แปลก...ปกติพี่คอร์นจะกินเร็วปานสูบ ครั้งนี้ละเลียอดอย่างกับมันเป็นไข่ปลาคาเวียร์

   “ถามผม ผมว่าพี่เบื่อเองมากกว่ามั้ง” ผมพูดขำๆ เขาเงยหน้ามองด้วยรอยยิ้มเหมือนเคย แต่แววตาเปลี่ยนไป มันมีอะไรบางอย่างที่สื่อออกมา ผมบอกไม่ถูก

   “ไม่เบื่อ ผมไม่มีทางเบื่อข้าวโพดแน่นอน”

   หน้าร้อน...ผมคงกินของร้อน ใช่ๆ ต้องเป็นแบบนั้นแน่นอน

   “ข้าวโพด ผมอาจจะไม่อยู่สักสองสามวันนะครับ” แม้จะแปลกใจแต่มันเป็นเรื่องส่วนตัวผมเลยไม่ถาม อีกอย่างหลังจากวันนี้ก็ไม่มีเหตุที่ต้องมาห้องพี่คอร์นอีกแล้ว อย่างมากเจอกันคงทักทายตามประสาเพื่อนบ้าน

   แล้วพี่คอร์นก็หายไปตามที่บอกจริงๆ ผมแอบเมี่ยงๆ มองๆ โดยไม่รู้ตัว ทั้งที่ห้องตัวเองอยู่ชั้นล่างผมกลับขึ้นเลยมาชั้นบน ส่ายหัวแล้วถอนหายใจ คงจะเป็นความเคยชิน…

   เอ๊ะ...หน้าห้องพี่คอร์นนั่นใช่สาวสวยที่พี่ยามเคยพูดถึงรึเปล่า ตั้งแต่เชื่อมสัมพันธ์ด้วยข้าวโพดผมไม่เคยเห็นเธอเลยแม้แต่ครั้งเดียว จนลืมไปซะสนิทว่าพี่คอร์นชอบพาสาวสวยเข้าห้อง

   เอาเถอะ ไม่เกี่ยวอะไรกับผม ผมกดลิฟท์ลงมาชั้นล่าง เดินกลับห้องตัวเองก่อนจะพบบางอย่างวางอยู่หน้าห้องอีกแล้ว!?

   “กระสอบอะไรอีกวะ คงไม่ใช่ข้าวโพดนะ” ผมคิดขำๆ ตัดสินใจไขประตูห้อง คราวนี้ผมจะเก็บเจ้ากระสอบนี้เองแต่ลากเท่าไหร่มันก็ไม่ขยับ มันจะหนักเกินไปรึเปล่า

   เฮ้ย! คงไม่ใช่ว่าใครแอบฆ่าหั่นศพคนยัดใส่กระสอบแล้วมาวางหน้าห้องผมเพื่อป้ายความผิดหรอกนะ แย่ล่ะ งานนี้ขอพี่ยามดูกล้องไม่ได้ด้วย เดี๋ยวพี่ยามจะจับผมเข้าซังเต จะกำจัดยังไงดีให้หมดจด หมกส้วม? ไม่ๆ ผมอยู่ชั้นห้า กว่าเศษชิ้นส่วนจะลงไปถึงท่อใหญ่ใต้ดินต้องผ่านห้องอื่น มันต้องไปติดคาจนคนสงสัยตรวจเช็คดูจนเจอศพ หลังจากนั้นก็จะสาวมาถึงห้องผม

   เผานั่งยางดีมั้ย? จะเผายังไงวะ แถวนี้มีตึก เด่นตายห่า อย่าว่าแต่ขนไปเผาเลย ผมจะลากเข้าห้องไปคิดหาทางออกยังไม่ได้

   โว้ย สองหัวดีกว่าหัวเดียว ลองโทรเรียกพี่คอร์นมาเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดดีกว่า เรียกให้มาหา หลอกให้จับกระสอบจนลายมือติด ทีนี้พี่คอร์นก็จะหนีไม่ได้ต้องร่วมมือกับผม แผนการดี ผมนี่ฉลาดจริงๆ มือหยิบโทรศัพท์โทรหาปลายสาย รอแป๊บเดียวก็มีสัญญาณ

   ว่าแต่ใครมาเปิดเพลงลูกทุ่งแถวนี้วะ...

   เป็นแฟนคนจนต้องทนหน่อยน้องงง~ พี่นี่ไม่มีเงินทอง มารองรับความลำบากกก~~

   หันซ้ายหันขวาหาต้นเสียง หรี่ตามองมายังกระสอบปริศนา ผมแสยะยิ้มยกขาถีบไปที

   “โอ๊ย!”

   ผมกระชากเปิดถุงมีชายคนหนึ่งลุกพรวดออกมายืนเต็มความสูงจนเกิดเงาดำทาบทับ

   “ไม่เห็นต้องเตะกันเลยนี่”

   “พี่เล่นอะไรหา!?”

   “เอาข้าวโพดมาส่ง...”

   ทำไมผมต้องมือสั่น ใจสั่น หน้าร้อนด้วย มันคืออาการลงแดงอยากกินข้าวโพดสินะ เพราะผมซื้อข้าวโพดมามันไม่อร่อยเหมือนที่กินในห้องพี่คอร์นเลย ทั้งที่เป็นเจ้าประจำผมแท้ๆ

   “เชฐ!! มาอยู่นี่เอง ฉันไปยืนที่หน้าห้องจนเมื่อยจะตายอยู่แล้ว”

   เหมือนสติกลับเข้าร่าง ผมมองสาวสวยที่ก้าวฉับๆ มาทางนี้ ด้านหลังมีพี่ยามโบกมือให้ก่อนที่ลิฟท์จะปิดอีกต่างหาก

   “ชัธ มาทำไม บอกแล้วไงว่าห้ามมาที่ห้องแล้ว” ผมอึ้ง น้ำเสียงเจือความหงุดหงิดแบบที่ผมไม่เคยได้ยินจากพี่คอร์น

   “ไอ้เหี้ยเชฐ ใครให้เรียกพี่มึงว่าชัธวะ กูชื่อเชอรี่ ดูปากนะ เชอ-รี่!!”

   “มโนสัตว์! หนีผัวมาแอบที่ห้องกูอีกแล้วสิ ห้องกูไม่ใช่หลุมหลบภัยนะ”

   เสียงทั้งคู่เริ่มดังจนคนเปิดประตูมาดู ต่อให้ยังไม่รู้เรื่องแต่คงปล่อยให้ทะเลาะกันต่อไปไม่ได้ ตรงนี้มันหน้าห้องผม เดี๋ยวคนอื่นมาล้างแค้นข้อหารบกวนพอดี ผมเลยเปิดประตูลากทั้งคู่เข้าไปพร้อมกระสอบทรายบ้าๆ ด้วย

   หนุ่มหล่อสาวสวยเหมือนเพิ่งได้สติหันมามองผมตาโตแบบเดียวกับเปี๊ยบ ยังยกมือปิดปากท่าเดียวกันอีกต่างหาก นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันวะเนี่ย นั่นใช่พี่คอร์นของตูรึเปล่า หรือระหว่างหายตัวไปจะโดนมนุษย์ต่างดาวดูดขึ้นยานไปทดลองจนนิสัยกลับ

   “ตายแล้ว ขอโทษนะคะ พอดีเชอรี่เมนส์มาเลยอารมณ์แปรปรวน”

   “คุณไม่มีมดลูกครับชัธ”

   “ชัธพ่อง บอกว่าเชอรี่ไงวะ” เสียงโครตเหี้ยม เข้มจนผมสะพรึง

   “หยุด! เลิกทะเลาะกันแล้วบอกผมทีนี่มันเรื่องอะไร” แอบยืดอกนิดๆ ประโยคนี้ผมจำมาจากในหนัง เห็นระดับหัวหน้าพูดกับลูกน้องแล้วดูเท่ดี

   ทั้งคู่มองหน้ากันตาปริบๆ ยอมนั่งลงและเล่าทุกอย่างให้ฟังอย่างว่าง่าย สรุปคือสองคนนี้เป็นฝาแฝดกัน พี่ชัธ เอ๊ย พี่เชอรี่เกิดก่อนแล้วเป็นเอ่อ...นะ พี่คอร์นหรือไอ้พี่เชฐมันรำคาญพี่ชัธกลัวว่าจะมาก่อกวนเลยเลยหลบไปอยู่ที่อื่นเพิ่งกลับมาวันนี้ พี่เชอรี่ดันมาวันนี้พอดีเลยแจ็คพ็อตอย่างที่เห็น

   “น้องคงเป็นข้าวโพดที่ไอ้เชฐพูดถึงบ่อยๆ น่ารักนะเนี่ย ถ้าไม่ติดว่ามีแฟนแล้วจะเอามาเป็นสามีน้อยๆ” ไม่ว่าเปล่ายังยื่นมือมาหยิกแก้มผม นี่มือหรือส้นตีน แรงเยอะเว่อ

   “อย่าแตะข้าวโพดสิครับพี่ เดี๋ยวสเนียดติด” คือพี่มึงจะสุภาพหรือหยาบเอาสักอย่าง ผมเริ่มสับสน

   “เอะอีนี้ น้องข้าวโพดอย่าไปเชื่อมันนะ หนังหน้าแบบนี้หลอกชะนีตายมานักต่อนัก มันตอแหลยิ่งกว่าสาวสวยแบบพวกพี่ซะอีก” คงหมายถึงเหล่าคนที่มีความชอบเหมือนกัน

   “มาจากหลุมไหนกลับไปหลุมนั้นครับพี่ชัธ” พี่เชฐตัดรำคาญโยนกุญแจห้องตัวเองให้ พี่ชัธคว้าหมับแล้วกรีดกรายออกไปอย่างไว ยังไม่วายหันมาขยิบตาให้ผมทิ้งท้าย พร้อมปิดประตูล็อกให้เสร็จสรรพ บริการดีไปไหม กลับมาแป๊บ เดี๋ยวให้ทิป

   พี่เชฐกลับมาเป็นคนเดิมแสนสุภาพที่ผมเคยเห็น เขามองผมด้วยสายตาอ้อนวอน

   “ผมขอโทษที่โกหกเรื่องชื่อ แต่ผมจริงใจกับข้าวโพดจริงๆ นะ”

   “ขอที เลิกใส่หน้ากาก ถ้าไม่สุภาพจริงอย่ามา”

   “ไม่นะครับ ผมจะเป็นแบบนั้นเฉพาะเวลาอยู่กับพี่ชัธเท่านั้น”

   “อยากพูดอะไรก็พูดมาเถอะ ผมรอฟัง” ณ จุดๆ นี้คงไม่มีอะไรให้ผมตกใจได้อีกแล้ว

   “ผมชอบข้าวโพด แต่งงานกับผมนะ”

   ร่างสูงคุกเข่าจับมือผมแล้วช้อนสายตาขึ้นมอง รัศมีความหล่อแบบเจ้าชายในเทพนิยายทำให้ผมตาพร่าชั่วขณะ

   “พี่ผมไม่ขำ” ผมดึงมือออกกอดอกจ้องเขม็ง

   “โอเค ไม่ขำ ผมจะบอกความจริงก็ได้ แต่พูดแล้วอย่าโกรธผมนะ รับปากก่อนสิ” ผมพยักหน้ารับ อีกฝ่ายถึงยอมเปิดปากเล่า

   “ความจริงคือผมเห็นข้าวโพดมานานแล้ว เห็นข้าวโพดชอบไปซื้อข้าวโพด…” ผมยกมือนวดหัวคิ้ว

   “เรียกผมว่าข้าวแล้วกัน แบบนี้สับสน”

   อีกฝ่ายยิ้มสว่างไสว ผมหรี่ตาอีกรอบไม่ใช่จ้องจับผิด แต่กลัวตาบอดเพราะความหล่อทิ่มแทง

   “ครับ...ข้าว ผมเจอข้าวบ่อยๆ เลยสนใจ พอเห็นข้าวโพดเลยเผลอซื้อมาฝาก สารภาพว่าตอนแรกไม่ได้คิดอะไรเกินเลยจริงๆ แต่พออยู่ด้วยกันนานเข้า เวลาผมอยู่กับข้าวผมรู้สึกสบายใจแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อนและความรู้สึกนั่นยิ่งชัดเจนตอนที่เราหมดสัญญาต่อกัน ผมเลยหลบไปทบทวนตัวเองจนได้คำตอบวันนี้...ผมดันชอบข้าวโพดแบบกู่ไม่กลับซะแล้ว รับผิดชอบผมด้วยนะ”

   นี่มัน...สารภาพรักใช่ไหม?

   “คือ...” พูดไม่ออก ก็ไม่ได้รังเกียจนะ แต่ผมก็ไม่รู้ว่าคิดยังไงกับพี่เขาเหมือนกัน เราเพิ่งรู้จักกันแค่เดือนเดียวเอง

   “ไม่ต้องรีบให้คำตอบผมก็ได้ แค่เราอยู่ด้วยกันเหมือนเดิม ห้องข้าวไม่มีห้องครัวหนิใช่มั้ย งั้นมากินข้าวที่ห้องผม หารค่าวัตถุดิบกันเหมือนเดิม นะ...”

   ผมเคยบอกว่าผู้ชายคนนี้เอียงคอแบบสาวน้อยทำแล้วดูดี การลากเสียงส่งสายตาอ้อนแบบนี้ก็เหมือนกัน

   “ก็ได้ พี่เชฐปล่อยมือผมก่อน”

   “พี่คอร์นต่างหาก ผมเป็นพี่คอร์นของข้าว”

   “อืม...พี่คอร์น”

   จู่ๆ ร่างผมก็ถูกคว้าเข้าไปกอดหมับ

   “ข้าวโพดข้าวเหนียวของผมน่ารักที่สุด”

   “ไอ้พี่เชฐ!!!” ของผมไม่ได้ป้อมสั้นนะเว้ย! ประท้วงสุดใจขาดดิ้น หลังจากนั้นผ่านไปสองเดือน ในที่สุดผมก็ตกลงคบกับพี่เชฐแล้วผมก็ได้รู้ว่าข้าวโพดหวานมันเป็นยังไง...

   ใหญ่ ยาว หวานจริงนะ แอบติดใจ...

END
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 30-09-2016 00:09:41 โดย Silver Fish »

ออฟไลน์ cchompoo

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1402
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +29/-4

ออฟไลน์ MayA@TK

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4982
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-7
ทั้งขำทั้งเขินพี่ข้าวโพดกับน้องข้าวโพดที่ชอบกินข้าวโพด

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ sirin_chadada

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4102
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +114/-8
55 น่ารัก จีบข้าวโพดด้วยข้าวโพด ฮา

ออฟไลน์ MSeraph

  • This too shall pass
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1751
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-3
ดีแค่ไหนที่น้องชอบกินข้าวโพดด
ถ้าน้องชื่อหมูละชอบกินหมูปิ้ง
พี่แกไม่เอาหมูมาผูกไว้เลยหรอ
55555555555555
น่ารักกกก ทุ่มทุนสร้างสุดด
ขอบคุณค่ะ

ออฟไลน์ twinmonkey0311

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5480
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +110/-9
มีตอนพิเศษมั้ยคะ  :katai5:

ออฟไลน์ boonpa

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2359
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +132/-9
 :laugh: ตอนท้ายนี่พูดถึงข้าวโพดเน้อ ข้าวโพดหวานน่ากินจนอิจฉาเลย

ออฟไลน์ BlueCherries

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4062
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +159/-17
 :กอด1:

อา.....ข้าวโพดนี่มันหวานจริงๆนะ  :laugh:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 19-08-2016 08:58:35 โดย BlueCherries »

ออฟไลน์ taltal020441

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 227
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
หวายๆๆ แหม่ข้าวโพดด 55

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ BAKA

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3025
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +66/-10
ฮาาาาาาา พูดเองเลยนะข้าวโพด

งี้พี่เชฐภูมิใจแย่เลยสิ กร๊ากกกก  :laugh:

ออฟไลน์ Coffeeblack

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 316
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
สั้นๆแต่สนุกฮะ อยากให้พิเศษอีกนิด

 o13

ออฟไลน์ P.PIM

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 236
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +13/-0
พี่เชฐโคตรน่ารักแถมกวนตีนนิดด้วยยยยย โคตรชอบบบบบบ น้องข้าวโพดก็น่าร๊ากกกกกกกกกก  :katai1:

ออฟไลน์ lizzii

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6283
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +271/-2
มนต์รักข้าวโพด 5555

ออฟไลน์ seaz

  • รักอยู่ไหน...ใจเรียกหา
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5383
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +381/-9
แหมๆ ใหญ่ ยาว สมใจสินะเนี่ย คริคริ

ออฟไลน์ ♥►MAGNOLIA◄♥

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7515
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +193/-11
ข้าวโพดหวานมันเป็นยังไง...

   ใหญ่ ยาว หวานจริงนะ แอบติดใจ... :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
อะจ๊ากกกก  ข้าวโพดข้าวเหนียว
น่าจะบอกวิธีกินข้าวโพดหวานนะ
ว่า....ใหญ่ ยาว มันจะทำให้หวานจนติดใจได้ยังไง :katai1: :katai1: :katai1:
ไม่ยอมมมมม.... มันน่าจะมีตอนพิเศษนะ
      :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ arij-iris

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2904
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +30/-5
หุๆๆๆ ชอบประโยคท้ายนี่ล่ะ ถึงขนาดติดใจเลยหรอจ๊ะ น้องข้าววว :haun5: :haun5: :haun5:

ออฟไลน์ КίmY

  • BJYX♥
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1714
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-3
เป็นการตั้งชื่อตัวละครที่แอบงง ฮ่าๆๆๆๆ.  :laugh:

ออฟไลน์ KKKwanGGG

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1364
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-2
สนุก น่ารักดีครับ พี่เชฐ น้องข้าวโพด

ออฟไลน์ 205arr

  • เราคงอยู่ไกลกันเป็นพันหมื่นลี้
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 748
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-1
น่ารักจังเลยค่ะ
พี่คอร์น น้องข้าวโพด  :o8: :o8:



CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ Welover indy

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 1
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
รอลุ้นตอนพิเศษ จาก ข้าวโพด ข้าวโพด อยู่นะะะะ.  :impress2:

ออฟไลน์ Mouse2U

  • บังเอิญ'โลกกลม'..
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3531
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +223/-10
ที่สุดของข้าวโพดตั้งแต่ที่เคยได้กินมาเลยใช่ไหมคะข้าว แอร๊ย~~ :-[

ออฟไลน์ chaoyui

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1142
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-3
จีบกันด้วยข้าวโพด น่ารักจัง

ออฟไลน์ peaceminus1

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 71
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
อะไรคือข้าวโพดหวาน ใหญ่ ยาว ติดใจคะ 5555555  :katai4:

ออฟไลน์ dahlia

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4239
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +695/-4
สนุกดีๆๆ ขำเชอรี่อะ 555 ข้าวโพดก็น่ารักดีเนอะ

ออฟไลน์ Petit.K

  • Petit parapluie
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 840
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
แง้ น่ารักมากเลยค่า มีความอมยิ้มขำตลอดเรื่อง ข้าวโพดกับข้าวโพดน่ารักมากเลย :katai2-1:

ออฟไลน์ unicorncolour

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1001
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-1
ต้นเรื่องสายฮา...ปลายเรื่องไมเป็นสายหื่นล่ะจ้ะพ่อพระเอก  :hao6:

ออฟไลน์ FeaRes

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 738
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-2
มนต์รักข้าวโพด 5555555

ออฟไลน์ nunda

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3004
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-2
555 เรื่องน่ารักและตลกด้วยค่ะ

ที่สำคัญ เราก็ชอบกินข้าวโพดนะ อะไรเกี่ยวกับข้าวโพด ชอบหมดเลย ^^

ออฟไลน์ Mayana

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 424
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-2

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด