หัวข้อ: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 133 (ตอนจบ) 18/4/2563

[เสเพล]

ตอนที่ 113

“ความรัก” มันทำให้คนเรายิ้มได้อย่างมีความสุข แต่ในอีกมุมหนึ่ง ความรักก็ทำให้คนเราร้องไห้ได้อย่างไม่น่าเชื่อมันอาจจะมีช่วงเวลาหนึ่งที่บางครั้งคนเราเลือกที่จะมีช่วงเวลาดีๆถึงแม้ว่ามันจะสั้นมากมายเพื่อที่ว่าในวันที่เราเดินจาก ความทรงจำดีๆนั้นจะคอยหล่อเลี้ยงเราในวันที่เค้าไม่อยู่ในชีวิตเราอีกต่อไป ขอบคุณทุกคนที่ยังติดตามเรื่องราวของผมกับเต้มาโดยตลอดขอบคุณทุกๆคอมเม้นนะครับหลังจากที่อัพตอนที่แล้วไปนานแล้วเนอะวันนี้ว่างครับเลยมีเวลาได้อัพอีกครับ
“อ่ะมึง(มันยื่นอมยิ้มให้) มานั่งเชี้ยไรตรงนี้”
ผม : ไม่อ่ะ ขี้เกียจอ่ะ
เต้ : เหรอกูนึกว่ามานั่งเศร้าเพราะไปทำใครเขาท้องอ่ะดิฮ่าๆ
ผม : ตูไม่ใช่มึงนะเว้ยฮ่า
เต้ : แล้วจะไปไหนต่อป่ะเนี่ยกูจะได้ไปด้วยฮ่า
ผม : ทำไมต้องไปกับกูด้วยว่ะ
กาย : โอมพี่เขาให้มาตามอ่ะ พี่เขามีไรจะคุยด้วย
ผม : เดี๋ยวกูไปก่อนนะ มีไรจะโทรหานะ
แล้วผมก็ไปกับไอ้กายครับส่วนไอ้เต้ก็เดินไปหาเพื่อนมันครับแต่ดูไอ้เต้เหมือนมันจะมีปัญหาไรสักอย่างนี่แหละครับไว้ค่อยจะลองโทรถามมันเอากว่าจะทำไรเสร็จเล่นเอาซะค่ำครับ จะกลับแล้วแหละเลยนึกขึ้นได้ว่าไอ้เต้เลยโทรหามัน
เต้ : มีไรเหรอมึง
ผม : ว่างป่ะ มึง
เต้ : สำหรับโอมเต้ว่างเสมอจ๊ะ
ผม : ไอ้อ่อยเอ่ย มึงอยู่หอไหม
เต้ : อยู่มีไร แน๊คิดไรกะเขาป่ะเนี่ยอยู่ๆก็จะมาหาที่หอ
ผม : ไอ้หอกเอ่ย งั้นรอที่หอนะเดี๋ยวกูไปหา แล้วก็ขับรถออกไปหามันครับ
กาย : รีบไปไหนว่ะ เห็นดูรีบๆ
ผม : ไปธุระแปบหนึ่ง มึงทานข้าวก่อนกูเลยนะ
กาย : แล้วงานล่ะ
ผม : เดี๋ยวจะกลับมาทำ ไว้ให้มึงทำเสร็จก่อน กูจะมาลอกฮ่าๆ(เปนไงความคิดผม)
กาย : ระวังตัวหน่อยนะมึง
ผม : ครับบบพ่อ
กาย : สัส
แล้วก็ไปถึงหอไอ้เต้ครับ “มาเร็วนะมึงคิดถึงกูเหรอ”
ผม : หลงตัวเองป่ะเนี่ย ทานข้าวยัง
เต้ : ยังอ่ะ
ผม : ไปกินป่ะกูหิวพอดี มึงขับรถนะกูปวดแขนอ่ะ
เต้ : เปนไร ชักว่าวหนักเหรอมึงฮ่าๆ
ผม : ชักเชี้ยมึงดิ ฝันเปียกเอาเว้ยฮ่าๆ
เต้ : ไอ้เด็กน้อย แล้วมาหากูมีธุระอะไร หรือว่ามาทำให้อยากแล้วก็จากไป
ผม : อยากไร อยากกินตีนกูเหรอฮ่าๆ
เต้ : ขอบใจนะมึง
ผม : กูยังไม่ได้ทำไรให้เลย มาขอบใจไร
เต้ : ก็ตอนนี้ไง อย่างน้อยกูก็ยังมีมึงที่อยู่กับกู
ผม : เชี้ย พูดไร แล้วมีไรให้มึงคิดเหรอเล่าให้กูฟังได้นะเว้ย
เต้ : เอ่อ (แล้วมันก็เล่าเรื่องของมันครับฟังๆแล้วเรื่องเรียนล้วนๆ)
ผม : เรื่องแค่นี้ ที่หนักกว่านี้ไม่เห็นมึงคิดว่ะอย่างไปเปิดซิงลูกสาวเขา ไปจีบแม่เขาอ่ะฮ่าๆ
เต้ : เชี้ย ไม่มีเว้ย (แล้วมันก็ขำ)
ผม : อย่าคิดมากนะมึง ยิ้มออกล่ะ เรื่องแค่นี้แนะนำไปจีบรุ่นพี่เลยมึง เขาช่วยได้นะมึงอ่อนตรงไหนก็ไปถามพี่เขา
เต้ : อ่อนตรงจวยนี่ถามมึงได้ป่ะ
ผม : สัส ไปถามหมาข้างถนนโน่น ไปดูหนังม่ะ
เต้ : ชวนกูดูหนัง งานมึงเสร็จยังอ่ะ เห็นเพื่อนมึงบ่นอยู่ว่างานเยอะไปทำงานให้เสร็จก่อนไหมค่อยไปดูหนัง
ผม : เหนมึงเคยชวนกูนี่
เต้ : ไว้ทำงานเสร็จก่อนครับบ
ผม : มัวแต่คุยอยู่นี่ตกลงมึงจะแดกไรว่ะ ขับรถมันจะรอบอุบลแล้วนะเว้ย
เต้ : อยากขับแบบนี้ทั้งคืนดีป่ะ
ผม : เมื่อกี้บอกกูว่ากลัวกูจะไม่ได้ทำงานฮ่าๆ
สุดท้ายก็มานั่งทานข้าวมันไก่ครับบระหว่างที่นั่งทานข้าวอยู่ “น้องค่ะพี่รบกวนให้น้องกรอกแบบสอบถามให้หน่อยค่ะ..เขาก็บรรยายของเขาไป”
เต้ : เลือกเพศไหนดีอ่ะ
ผม : ขีดมันทั้งสองเลยถ้ายังไม่รู้อ่ะ(พี่เขานั่งยิ้ม)
เต้ : (มันก็นั่งอ่านขีดของมันครับผมก็เหมือนกัน)เสร็จล่ะทำไมมึงไม่เพิ่มความสามรถพิเศษไปด้วยว่ะ ว่าไม่อาบน้ำติดต่อกันหลายวันได้
ผม : หราๆ
พี่ : น่ารักดีนะเราสองคน เปนแฟนกันเหรอจ๊ะ
เต้ : ใช่ครับ ผมเปนผัว ส่วนมันเปนเมียครับ
ผม : เชี้ย เพื่อนกันครับ
พี่ : ขอบคุณน้องสองนะพี่ไปก่อนนะ(แล้วพี่เขาก็ลุกไปโต๊ะอื่น)
เต้ : รีบไปจัง รู้งี้ให้เบอก็คงดีเผื่อจะมีไรสอบถามอีกฮ่าๆ
ผม : ไอ้หน้าม่อ แดกไปมึงมันจะดึก
เต้ : ทานเสร็จพาไปซื้อของที่บิ๊กซีหน่อยดิ
ผม : ไปดิ กูว่าจะไปซื้อของอยู่พอดี มองหน้ากูทำไม
เต้ : มองไม่ได้เหรอ
ผม : ช่วงนี้แม่งกินเยอะแก้มออกมาล่ะ
เต้ : แก้มออกเหรอมากูจะช่วยเก็บ แล้วมันดึงแก้มผมสองข้าง
ผม : เชี้ย เจ็บนะเว้ย
เต้ : ช่วยเก็บไง "ยังฮักเจ้ายังคิดฮอดความเก่าความหลังถึงสองเฮาสิอยู่ไกลกันแต่ใจอ้ายบ่เคย..ห่างไกลยังฮักคือเก่า คำว่าเฮาบ่เคยเลือนหายเจ้ายังอยู่ในใจอ้ายคิดฮอดหลายฮักเจ้าคือเก่าเด้อ"
ผม : ไม่เศร้าแล้วดิถึงร้องเพลงได้อ่ะ

[เสเพล]

ตอนที่ 114

แปลกเนอะของบางอย่างเมื่อเราทำมันหายไปนานๆแรกๆก็จะพยายามหามันให้เจอเหมือนกับเราเสียของรักไปแต่พอนานๆไปกลับมาเห็นมันอีกครั้งกลับทำให้เรารู้สึกเฉยๆ เหมือนเราไม่อยากได้มันอีกแล้ว หลังจากที่ไม่ได้มาอัพหลายวันเลยฮ่าๆ วันนี้ว่างเลยมาอัพให้หายคิดถึงครับ ช่วงนี้ผมกับหมาเต้ไม่รู้ว่างไรกันเห็นหน้ากันแทบจะทุกวันครับ(พี่เขาโสดเลยว่าง)แต่ไม่ได้ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยครับส่วนมากจะแค่เจอกันที่คณะบ้างที่โรงอาหารบ้างที่เตียงบ้าง เฮ้ย!ไม่ใช่
“เป็นไรว่ะช่วงนี้เจอกันบ่อยๆมาอ่อยกูป่ะเนี่ย”
ผม : อ่อย พ่องมึงดิ มึงแหละมาอ่อยกู
เต้ : หรา ช่วงนี้อากาศมันหนาวๆดูแลตัวเองด้วยนะหัดใส่ด้วยเสื้อตอนนอนอ่ะ
ผม : บอกกูเหรอ
เต้ : บอกหมามั่ง เชี้ยอยู่กับมึงก็บอกมึงดิว่ะ ใช่สิช่วงนี้มีเพื่อนกอดคลายหนาวแล้วนิ
ผม : ถุย ว่าแต่มึงเหอะบอกแต่กู แล้วเป็นไงเรื่องของมึงเคลียหมดยัง
เต้ : หมดแล้วหายห่วงได้(มันมาดึงแก้มสองข้างผม)
ผม : สัส เจ็บนะเว้ย เดี๋ยวกูขึ้นไปเรียนก่อนนะสายล่ะ
เต้ : ไปดิ ใครลามมึงไว้มิทราบครับบ
ผม : สัส
กาย : วิ่งหอบมาเลยนะมึง จารย์เขางดคลาสอ่ะวันนี้
ผม : ห่ะ ทำไมไอ้คุณมึงไม่โทรบอกกูก่อนว่ะ นี่รีบวิ่งขึ้นมาเลยนะเว้ย
โอ๊ต : คิดว่าออกกำลังกายนะไอ้หนู
ยัก : เมียจ๋า มาๆผัวจะหอมแก้มให้หายเหนื่อยฮ่าๆ
ผม : เปลี่ยนจากหอมเป็นตุยเลยได้ไหมผัวจ๋า
ยัก : ไอ้บ้า ลามก
ผม : ใครล่ะเริ่มก่อน
ยัก : ไปเที่ยวที่มออุบลม่ะ
กาย : ไปๆ
ผม : ขี้เกียจว่ะ
โอ๊ต : กลัวเจอแฟนเก่าเหรอมึงเขาเรียนอยู่แถวนั้นนี่ว้าฮ่าๆ
ผม : เชี้ย ไม่กลัวเว้ยเขาคงไม่มาเที่ยวหรอกมั่ง
กาย : หาไรแดกเหอะกูหิวล่ะ
พอทานข้าวเสร็จก็ไปรอเรียนจนเรียนเสร็จพอดีครับ แล้วพวกผมก็พากันไปเที่ยวงานที่มออุบล
ยัก : โอมๆ เวลามึงยิ้มก็น่ารักดีเนอะ
ผม : คิดไรกะเขาป่ะเนี่ย แต่เวลาแก้ผ้าน่ารักกว่านะจะดูป่ะล่ะ
ยัก : ไปแก้ให้พี่พยาบาลดูเลย
ผม : ฮ่าๆ ไม่อ่ะกลัวเขาจะวิ่งตามถึงบ้าน
กาย : เป็นไรหยิบเป๋าตังเขามาด้วยเหรอฮ่าๆ
กว่าจะเดินทั่วงานก็เย็นพอดีครับรีบด้วยแหละครับเลยไม่ได้อยู่ได้ พอกลับถึงบ้านเลยออกไปหาไรทาน
“หนีเที่ยวเหรอมึง ไปไม่ชวนกูเลยนะ”(ทำเหมือนนอย)
ผม : ใครจะไปรู้ว่ะ
เต้ : ใช่สิ ไม่อยากไปเที่ยวกับกูแล้วนิ(นิสัยเริ่มเหมือนผู้หญิงขี้น้อยใจขึ้นทุกวัน)
ผม : เอ่อ พรุ่งนี้เดี๋ยวกูพาไปนะ
เต้ : จริงดิ(หน้ามันต่างจากเมื่อกี้มาก)พูดแล้วนะมึง
ผม : เอ่อ ถ้าไม่พาไปยอมเป็นเมียมึงเลย
เต้ : งั้นไม่ต้องไปดีม่ะฮ่าๆ
ผม : เพ้อไรหำ
เต้ : หำไม่ได้เพ้อนะหำแข็งต่างหาก
ผม : ถุย แล้วมาคนเดียวเหรอ
เต้ : อืม มาคนเดียวสิ
ผม : เหนื่อยว่ะ
เต้ : เป็นไรอีกมึง แดกเข้าไปจะได้ไม่หายเหนื่อย มันตักไก่ทอดให้ผม
ผม : แม่ง กูไม่อยากออกไปไหนเลยว่ะอยากนอนนิ่งๆอยู่บ้าน
เต้ : นิ่งๆในโล่งเหรอ
ผม : สัส
เต้ : มีไรให้คิดมากอีกล่ะมึง
ผม : ป่าวหรอก รีบๆกินเหอะกูจะรีบกลับไปทำงาน
เต้ : ไม่ได้รีบไปแดกเหล้าเหรอ ผ่านมาเมื่อกี้เห้นเพื่อนมึงพากันแดกเหล้าอยู่
ผม : นี่ใครครับ โอมครับบผมไม่ใช่ขี้เหล้านะครับบ
เต้ : จ๊ะ ไม่ได้ขี้เหล้าเลยเนอะ
ทานเสร็จผมก็กลับบ้านส่วนไอ้เต้ไปไหนไม่รู้ รีบกลับมาปั่นงานที่บ้านกว่าจะเสร็จก็ดึกครับ
กาย : มาแต่เช้านะมึง
ผม : แน่นอน
กาย : อาบน้ำมาไหมมึง
ผม : ไม่ได้อาบมาแต่เมื่อวานล่ะถุยย
กาย : กูยืมรถไปหอหน่อยดิ ลืมเอางานด้วยว่ะ
ผม : อ่ะ(โยนกุญแจรถให้มันครับ)
กาย : แดกแต่อมยิ้มเดี๋ยวก็ฟันผุหรอกมึง
ผม : รีบๆไปนะมึงกูขี้เกียจเช็คชื่อแทน
“กรี๊ดๆพี่โอมน่ารักจังหนูเป็นFCพี่โอมเลยค่ะ”
ผม : อะไรไอ้หน้าม่อ ไม่รีบขึ้นไปเรียน
เต้ : ฮ่าๆ ก็ยังไม่ถึงเวลาเรียนนี่ว้า กินหน่อยดิอมยิ้ม
ผม : หมดแล้วมีอันเดียวในกระเป๋า ไม่เชื่อก็ค้นดูดิ
เต้ : (มันค้นจริงๆครับ)
ผม : เชี้ย มากำจวยกูทำไมว่ะ
เต้ : ฮ่าๆ นี่ไงสองลูก
ผม : สองลูกพ่องมึงดิ เจ็บนะเว้ย
เต้ : หนาวเหรอมึงหำหดเลย
ผม : สัส
เต้ : อย่าลืมนะมึงเย็นนี้พูดไรไว้ ถ้าไม่ว่างไม่ไปก็ได้นะแต่ต้องมาเป็นเมียกูฮ่าๆ
ผม : ทีอันนี้ล่ะจำดีนะมึง เอ่อ เรียนเสร็จโทรหากูล่ะกัน
เรียนเสร็จมันมารอผมอยู่ที่ลานจอดรถเลยครับ สุดท้ายก็ไปกะมันครับแถมไอ้กายไปด้วย
เต้ : คนเยอะว่ะ
ผม : งานก็ต้องมีคนดิว่ะ ห้ามซนนะมึง แล้วไม่กลัวเจอเมียเก่าเหรอจ๊ะ
เต้ : เจอทุกวันอ่ะที่คณะ
ผม : ถุย
กาย : ฮ่าๆ
แล้วพวกผมก็พากันเดินเที่ยวงาน
ผม : แม่งคนเยอะว่ะ ไม่รู้จะพากันมาทำไร
กาย : บ่นไรมึงไอ้เต้ไม่เห็นจะบ่น
ผม : ก็คนมันเยอะนี่ว้า เดินเร็วๆดิว่ะหนักจวยเหรอเดินช้าชิบ
เต้ : แต่กูชอบนะเดินเบียดสาว
กาย : ฮ่าๆ
เต้ : อิ่มยังไงไม่รู้
ผม : ไม่อิ่มได้ไงมึง กูเห็นมึงชิมแม่งทุกร้านไอ้หน้าด้านชิมของเขาไม่ยอมซื้อ
เต้ : แต่กูชมเขาอยู่นะว่าอร่อย
กาย : เดี๋ยวกูมานะ
ผม : อืม ชิมทุกร้าน ทำไมมึงไม่ชิมร้านขายอาหารหมาด้วยว่ะ
เต้ : ถุย
ผม : ไปดูแคสตัสป่ะ (แล้วก็เดินไปที่ร้านขายแคสตัส) มึงว่าสวยไหมต้นนี้
เต้ : กูว่ามันเหมือนหัวจวยนะฮ่าๆ
ผม : ไอ้ทุเรส
เต้ : มึงก็ดูดิ ก็มันเหมือนจริงๆนะ
ผม : ของเขาเสียหายหมด
เต้ : โอมเอาม่ะกูจะหักดอกทานตะวันเขามาให้
ผม : หักดิ กูจะให้มึงเดินกลับ อย่าเกรียนดิว่ะ
กาย : สวยดีว่ะ
เต้ : สวยตรงไหนว่ะ หนามเต็มต้น ลองปลูกให้ต้นใหญ่ๆนะแล้วมึงลองซ้อมปีนดูมันจะเหมือนต้นงิ้วป่ะ
ผม : ให้มึงแหละปีนก่อน
เต้ : ต้นเท่าไข่หำหมาแม่งโคตรแพงจัง
กาย : ฮ่าๆ
ผม : ก็มันสวยนี่ว้า
แล้วก็เดินจนทั่วงานครับ
เต้ : ป้าเอากล้วยทอดยี่สิบครับ
“เอามันไหมลูก”
เต้ : ไม่รู้ดิป้า ลองถามเพื่อนผมดูสิครับว่าเอามันไหม ทั้งมันทั้งเสียวนะป้า
ผม : คนล่ะมันสัส (เดินหนีมาหากายครับ)
เต้ : โอมป้าถามว่าเป็นแฟนกันเหรอกูบอกว่าไม่ได้เป็น
ผม : ดีแล้วล่ะ
เต้ : แต่กูบอกว่าเป็นผัวเมียกัน
ผม : เอาที่มึงสบายใจนะครับบสัส
กาย : ฮ่าๆ
“โอมมากับใคร”
เต้ : เอาแล้วเว้ย เจอใครไม่เจอ
กาย : ใครอ่ะเต้
ผม : แปบหนึ่งนะ พวกมึงไปรอที่รถนะเดี๋ยวกูตามไป
เต้ : อย่ากลับมาร้องไห้ให้กูเห็นนะมึง
สักพักผมก็เดินมาที่รถ
ผม : กายไปไหนอ่ะ
เต้ : มันนัดสาวไว้มั่ง เห็นคุยโทรสัพแล้วรีบกลับ ป่ะกลับกัน
ผม : อืม
เต้ : เขามาเที่ยวเหรอ
ผม : อืม
เต้ : เป็นไรเนี่ย ต่างจากตะกี้จัง
ผม : ไม่ได้เป็นไร
เต้ : หิวข้าวว่ะ ทานข้าวก่อนม่ะค่อยกลับบ้าน
ผม : ดีเหมือนกันขี้เกียจออกมาตอนดึกๆ
เต้ : “ในยามที่ท้อแท้ขอเพียงแค่คนหนึ่งจะคิดถึง”(ทำเสียงคนแก่)
ผม : ฮ่าๆอะไรของมึง
เต้ : ก็เห็นเงียบๆนี่ว้า เลยร้องเพลงให้ฟัง
ผม : ขับรถเลยมึง
เต้ : ก็แค่แฟนเก่าอย่าไปคิดมากดิ
ผม : กูไม่ได้คิดเว้ย แต่ก็ขอบใจนะ
เต้ : เปลี่ยนจากขอบใจเป็นเรียกกูว่าผัวได้ไหม
ผม : เพ้อไรมึง เดี๋ยวถีบแม่งลงรถเลย

[เสเพล]

ตอนที่ 115

เขาบอกว่าความรักมันก็เหมือนกับการที่เราไปเที่ยวสถานที่แห่งหนึ่งมันมีทั้งเรื่องราวที่สนุกท้าทายและเรื่องราวที่ทำให้เราไม่สนุกแต่สุดท้ายความรู้สึกต่างๆมันก็เป็นแค่เพียงความทรงจำที่ทำให้เราได้รับกลับมามีบางครั้งที่เราอยากจะกลับมาเที่ยวที่นั้นอีกและบางครั้งเราไม่อยากจะกลับมาอีก ผ่านวาเลนไทน์มาสองวันแล้วเนอะเป็นไงบ้างครับหลายคู่ก็คงมีความสุขและหลายคู่ก็คงผิดหวังในบางครั้งแต่สุดท้ายชีวิตเขาเราก็ต้องดำเนินต่อไปครับมันต้องมีสักวันแหละที่เป็นวันของเราไม่วันนี้ก็พรุ่งนี้อาทิตย์นี้ไม่ก็เดือนหน้าหรือปีหน้า หลังจากที่ไม่ได้เจอกันนานเลยครับช่วงนี้มหาลัยหยุดจ๊ะ(แต่บางวิชาจารย์ก็นัดเรียน)เลยมีเวลาว่างก็คนมันคิดถึงนิครับทำไงได้ฮ่าๆ(พอก่อนเดี๋ยวจะโดนด่า) วาเลนไทน์ถามว่าผมทำไรตอบเลยครับกลับบ้าน(กอดแม่อ้อนขอตัง)
กาย : แล้วมึงจะกลับตอนไหนว่ะมันค่ำแล้วนะเว้ย
ผม : เดินเล่นสักพักก่อนค่อยจะกลับมึงจะกลับหอเลยป่ะ
กาย : อืม แล้วจะทานข้าวพร้อมกูป่ะ
ผม : เดี๋ยวกูโทรหาล่ะกัน
นั่งฟังเพลงซิวๆคนเดียวอยู่ห้วยม่วงครับมันก็ค่ำแล้วล่ะ
“ การเดินทางของฉันและเธอคือการเรียนรู้การเรียนรู้ของเราสองคนคือความเข้าใจเธอเข้าใจและฉันเข้าใจก็ทำให้เรามั่นใจ ในสิ่งนั้น”
กำลังได้ฟิวเลยครับถ้าไม่..
ผม : เชี้ย เล่นไรของมึง(ไอ้เต้มันเอาน้ำแข็งมาใส่หลังผม)
เต้ : ฮ่าๆ ก็เห็นนั่งนิ่งนึกว่าหลับ เลยเอาน้ำแข็งใส่
ผม : เล่นเชี้ยไรว่ะ แม่งเปียกล่ะมึง เลอะเสื้อป่ะเนี่ย
เต้ : หรา เป็นไรกลับบ้านไปก็ซักดิ หรือว่ามึงจะไม่ซักหน้าด้านใส่มาเรียนอีก
ผม : ฮ่าๆ
เต้ : แล้วเป็นเชี้ยไรมานั่งคนเดียว มีไรคิดมากอีกสิมึง
ผม : ก็อยากนั่งเงียบๆคนเดียวนี่ว้า
เต้ : ทำไมไม่ไปนั่งที่สุสานหรือไม่ก็ป่าช้าถึงจะได้เงียบๆมานั่งนี่คนเยอะเสียงดังนะมึง
ผม : แล้วมึงมาทำไรคนเดียวที่นี่นัดสาวไว้หรอจ๊ะ
เต้ : ใช่ สาวก็อยู่ข้างๆกูไงฮ่าๆ
ผม : กวนตีนล่ะสัส
เต้ : ก็ขับรถผ่านมาเห็นรถใครก็ไม่รู้เลยแวะเข้ามาแล้วมีไรให้คิดมากอีกล่ะมึงเล่าให้กูฟังได้ม่ะ
ผม : ก็นิดหนึ่ง
เต้ : กูว่าไม่นิดล่ะมั่ง เห็นกินเหล้าแม่งทุกวัน วันนี้กินเหล้ากับกูป่ะ
ผม : แน๊ ไม่กินเว้ย เดี๋ยวมึงก็หลอกถามกูอีกหรอก
เต้ : บ้า น้องเต้ไม่ใช่คนแบบนั้นนะครับ
ผม : น้องเต้ พูดซะหวานเลยนะมึง
เต้ : เอาน๊ามึง อย่าคิดมากนะเดี๋ยวมันก็ผ่านไปเองแหละ สู้ๆ(ยกสองนิ้วหูกระต่าย)
ผม : ไอ้เด็กน้อย
เต้ : เด็กน้อยแต่จวยโคตรมหาลัยนะเว้ย
ผม : พรุ่งนี้ไปบอกที่คณะนะให้เขาประกาศให้
เต้ : สัส
ผม : แล้วแคคตัสที่กูเอาให้ดูแลดีป่ะว่ะ
เต้ : ให้เด็กไปแล้ว
ผม : ไอ้ๆๆๆ
เต้ : พูดเล่น ดูแลดีสิมึง เกิดตายมาบ่นให้กูอีกขี้เกียจฟังมึงบ่นอ่ะ
ผม : หรา
เต้ : ถ้าไม่เชื่อไปดูป่ะล่ะที่ห้องกู
ผม : ชวนขึ้นห้องคิดไรกะกูป่ะเนี่ย
เต้ : คิดดิ ถ้ามึงเข้าไปนะกูโป๊ะยาสลบจับทำเมียเลย
ผม : ไอ้บ้าเอ่ยย เดี๋ยวถีบลงน้ำเลยดีไหม
เต้ : กล้าทำเขาเหรอตัวเอง(มันนั่งก้มดูโทรสัพ)
ผม : เป็นไรของมึง กูเห็นนั่งดูโทรสัพหลายครั้งล่ะ
เต้ : นอยให้เพื่อนอยู่โทรไปหลายครั้งมันก็ไม่รับแถมไม่โทรกลับอีก ถ้าโทรกลับมานะกูจะปิดเครื่องใส่เลย
ผม : เพื่อนหรือสาวว่ะ
เต้ : เพื่อน(เขาโทรกลับมาพอดี) มันรีบรับทันที
ผม : ไอ้หน้าม่อเอ้ย ไหนว่าไม่รับว่ะ
เต้ : (มันยักคิ้วแล้วคุยโทรสัพจนวางสาย) ฮ่าๆพูดไปงั้นแหละแล้วทานไรยัง
ผม : ยังไม่หิวอ่ะ
เต้ : ตอนไหนจะหิวห่ะ กูอยากกินข้าวกับมึงอ่ะนะนะ(มีอ้อน)
ผม : เอ่อไปก็ได้
เต้ : ป่ะเดี๋ยวมึงจะรีบไปกินเหล้าอีก
ผม : ไม่ใช่ขี้เหล้าเว้ย
เต้ : เหรออย่าเห็นกินนะวันนี้ถ้ากินกูอุ้มกลับห้องแน่
ผม : เอ่อ
เต้ : พ่อแม่ส่งมาเรียนนะเว้ยไม่ได้ส่งมากินเหล้า
ผม : รู้แล้วน๊า บ่นจัง
เต้ : เป็นห่วงนะเว้ยถึงบ่นอ่ะ
ผม : ครับบพ่อ
เต้ : ผัวสิไม่ใช่พ่อฮ่าๆเรียกผัวสิเมียจ๋า
ผม : พ่องงงงงงงจะไปไม่ไปเดี๋ยวกูก็เปลี่ยนใจกลับหรอก
เต้ : เพื่อนมึงรีบไปไหนว่ะ ปกติจะตามดมตดกันตลอด
ผม : ช่างเปรียบนะมึง มันปวดขี้รีบกลับ
แล้วผมก็ไปทานข้าวกับมันครับไม่ได้ไปทานข้าวสิไปนั่งฟังมันโม้ซะมากกว่าทานเสร็จก็กลับครับส่วนผมเหรอไปห้องเพื่อนสิครับ(เอางานนะไม่ได้ไปกินเหล้า)กลับถึงบ้านเหนื่อยโคตรครับล้มตัวลงนอนตื่นมาอีกทีก็ตอนที่แม่โทรมา อาบน้ำทำงานเสร็จก็หลับไปครับ ตื่นอีกรอบก็ตอนที่ป๊าโทรปลุก(ป๊าผมน่ารักป่ะล่ะโทรปลุกเกือบทุกเช้า)
กาย : มาแต่เช้าเลยนะมึง ได้อาบน้ำป่ะเนี่ย
ผม : สัส เห็นกูเป็นคนสกปรกปานนั้นเหรอ
ยัก : เมียจ๋า วันนี้เมียจ๋าน่ารักจัง
ผม : น่ารักแล้วทำไมไม่รักล่ะฮ่าๆ
ยัก : ก็รักไปแล้วเมียจ๋าไม่สนใจก็เลิกรักล่ะ
ผม : หิวข้าวว่ะ
กาย : หาไรทานป่ะ
ผม : เฮ้ย! เดี๋ยวกูมานะลืมกุญแจที่รถ แล้วผมก็วิ่งไปที่รถครับ พอดีไอ้เต้มาครับ ว่าไงน้องชาย
เต้ : มาแต่เช้านะมึง(หลบหน้าผม)
ผม : เดี๋ยวๆเป็นไรเนี่ย
เต้ : ไม่ได้เป็นไร
ผม : ไม่ได้เป็นไรแล้วหลบตากูทำไมว่ะ ทำไรผิดมาป่ะเนี่ย
เต้ : ใครหลบเนี่ยๆ(มันเอามือถ่างตามันแถมแลบลิ้นใส่ผม)
ผม : ฮ่าๆ ไอ้บ้าเอ้ย
เต้ : ยิ้มแบบนี้นะมึง ห้ามเศร้านะ กูรีบ เดี๋ยวเรียนเสร็จจะโทรหานะ

[เสเพล]

ตอนที่ 116

ชีวิตของคนเรามันก็เหมือนกับสายน้ำ มันไม่สามารถไหลย้อนไปที่ต้นน้ำได้ปล่อยให้อดีตมันผ่านไป แล้วก้าวเดินต่อไปอย่างมั่นคง อนาคตที่สดใสยังรออยู่ข้างหน้า ทำวันนี้และวันต่อไปให้ดีที่สุด และคิดอยู่เสมอว่าเราคือผู้กำหนดชีวิตเราเอง อย่าปล่อยให้อดีตมาเป็นตัวกำหนดเรา ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามไอ้นักเลงจอมกวนมาโดยตลอดครับช่วงนี้ไม่ค่อยได้เข้ามาอัพเท่าไรครับแต่ก็ยังคิดถึงๆๆทุกคนนะครับตัวอยู่นี่แต่ใจอยู่กับทุกคนครับฮ่าๆ(อย่าพึ่งเบื่อเขานะๆๆๆ)

“วันเวลาที่มันเปลี่ยนไป จะเปลี่ยนชีวิตก็บางหน แต่วันเวลาไม่เวลาไม่เคยเปลี่ยนคน ที่มีจิตใจแน่นอน”

ผม : คิดว่าตัวเองเล่นกีต้าร์แล้วเท่เหมือนพี่ปั๊บเหรอ
เต้ : ฮ่าๆถึงจะไม่เท่เท่าพี่ปั๊บแต่ก็ขอเป็นพี่เต้ในใจน้องโอมก็พอฮ่าๆ
ผม : แหวะกูจะอ้วก
เต้ : อย่าอ้วกดิว่ะฮ่าๆ
ผม : มองหน้ากูแล้วยิ้มคิดไรป่ะเนี่ย
เต้ : ป่าวแค่มีความสุขดีอยากอยู่แบบนี้นานๆว่ะเป็นไงมึงดีขึ้นยังนี่กูร้องเพลงจนจะหมดเพลงร้องแล้วนะครั้งต่อไปเก็บค่าร้องนะเว้ยเพลงล่ะดอก
ผม : กูให้ทีล่ะช่อเลย
เต้ : ไม่กลัวตูดบานเหรอ
ผม : บานพ่องงมึงดิ
เต้ : (มันดีดกีต้าร์ต่อ) “โปรดกลับมารักกันฉันยังรอแต่เธออย่าทอดทิ้งรักเราฉันคงทนไม่ไหว”
ผม : เพ้อไรเนี่ย
เต้ : กินเลอะยังกะเด็กว่ะเปื้อนปากหมดแล้วนี่ (มันเอามือมาลูบที่ปากผม) นิสัยไม่เคยเปลี่ยนนะมึง อยู่นิ่งๆดิว่ะ
ผม : กูเช็ดเองได้
เต้ : เช็ดไปไม่สะอาดกูก็ต้องมาเช็ดให้เหมือนเดิมแหละ ถ้ามึงมีคนใหม่ถ้าเขาไม่ดูแลแบบนี้กูจะตามไปต่อยปากแม่งเลย
ผม : มีไร กูพอแล้วอยู่แบบนี้มีความสุขดี
เต้ : หรือว่าน้องโอมรอพี่เต้ครับผม พี่เต้ว่างเสมอนะฮ่าๆ เอาคืนนี้เลยป่ะ
ผม : กวนตีนล่ะสัส
เต้ : ถามไรหน่อยดิ
ผม : อะไรว่ะ
เต้ : เวลาที่อยู่กับกูแล้วมึงมีความสุขเหมือนกูป่ะว่ะ
ผม : มีดิ ถามทำไม
เต้ : ก็อยากรู้ไง(ทำหน้านอย)
ผม : เวลาที่กูอยู่กับมึงนี่กูยิ้มแบบนี้(ดึงแก้มไอ้เต้สองข้าง)
เต้ : เจ็บนะเว้ยฮ่าๆ
ผม : คนเราเวลาที่มีความสุขมันไม่จำเป็นต้องบอกให้ใครมันอยู่ข้างในเว้ย
เต้ : เหรอ แล้วเวลามีไรกันเขาคางทำไมว่ะ
ผม : ไม่รู้เว้ย พากูหื่นนะมึง
เต้ : ขอบใจนะ
ผม : ขอบใจไร กูยังไม่ได้ทำไรให้เลย นี่กินขนมมึงจะหมดล่ะ
เต้ : ไม่เป็นไร แค่มึงกินกูก็ดีใจล่ะ
ผม : แอบใส่ยาเสน่ห์ป่ะว่ะ พี่เต้ขา พี่เต้ค่ะ(ทำอ่อยมัน)
เต้ : ฮ่าๆ ใครจะไปใส่ว่ะ ถ้าเป็นยาปลุกเซ็กว่าไปอย่างฮ่าๆ กูพร้อมแล้ว
ผม : ถุยย มันดึกล่ะ กูกลับก่อนนะ
เต้ : ถ้าไม่กลับจะนอนนี่เหรอ
ผม : ไม่อ่ะ กลัวจะอดถีบคนนอนโกรนไม่ได้ฮ่าๆ
เต้ : หรา กูไม่รู้ว่ามึงเป็นไรนะ แต่ก็สู้ๆนะมึง เดี๋ยวมันก็ผ่านไปครับบ มากูจุ๊บให้กำลังใจ
ผม : จุ๊บตีนกูไหมครับผม
เต้ : ฮ่าๆ ขับรถดีๆนะมึง
ผม : ครับบ

แล้วผมก็ขับรถกลับครับกว่าจะได้นอนนั่งปั่นงานจนเสร็จ ชีวิตนักศึกษาจะเอาไรมากครับนอกจากเรียนแล้วก็มาปั่นงานตอนที่ใกล้ส่งแทบจะดึกทุกคืน ทุกวันนี้ตื่นโคตรเช้าครับ(ป๊าโทรปลุกน่ารักป่ะล่ะป๊าผม)

กาย : มาแต่เช้านะมึง
ผม : แม่งนี่ยังไม่ออกจากผ้าห่มอีก หรือว่ายืนตรงยุว่ะฮ่า
กาย : ใช่ มาชักให้หน่อยดิ ถุยยไอ้บ้า
ผม : รีบๆลุกเลยมึงกูหิวข้าวล่ะ
กาย : ไอ้คุณโอมครับ นี่มันยังเช้าอยู่เลยครับบมึงขี้ออกหมดแล้วเหรอมาบ่นหิวข้าวแต่เช้าจัง
ผม : ก็มันหิวนี่ว้า รีบๆลุกเลยมึง
กาย : นอนแปบหนึ่ง
ผม : ไอ้ห่าเนี่ย (แล้วผมก็ก็มุดเข้าไปนอนในผ้าห่มกับมัน) สุดท้ายหลับครับบ ตื่นมาทีก็จะเที่ยง
ยัก : เฮ้ยพวกมึงโชยตูดกันแล้วเหรอว่ะ
ผม : โชยแป๊ะไร มายืนดูไร ไม่เคยเห็นผู้ชายกอดกันเหรอ(แล้วก็แกล้งกอดกันให้มันดูครับ) เมียน้อยคิดถึงจังจุ๊บเหม่งหน่อย
กาย : เชี้ยโอม
ยัก : รีบๆลุกเลย ไปอาบน้ำได้แล้ว กูหิวข้าว
ผม : มาๆสวิ้งกันก่อนดิยักกำลังมีอารมณ์ยุเนี่ยฮ่าๆ
ยัก : ไอ้ทุเรศ(โยนหมอนใส่พวกผม) รีบๆลุกมึงไอ้โอม ยังจะมานอนอีก (มันดึงผ้าห่มออก)
ผม : อยากเล่นผีผ้าห่มเหรอจ๊ะ
ยัก : ไม่อยู่แล้ว ออกไปรอข้างนอกนะ รีบๆล่ะหิวข้าวๆ
กาย : ตามมาเร่งกูในห้องน้ำด้วยป่ะ
ผม : รีบๆเลยมึงไอ้กาย
ยัก : มึงแหละตัวดี ยังจะมาเร่งเพื่อนอีก

สุดท้ายพวกผมก็พากันไปหาไรทานครับ พอทานเสร็จก็เข้าไปช่วยงานพวกรุ่นพี่(เห็นพวกผมเป็นคนแบบนี้ผมก็ช่วยงานกิจกรรมนะครับ)

ผม : กินน้ำป่ะเดี๋ยวกูป้อน
ยัก : ยังจะมาเล่นอีก ถนัดจังนะใช้แรงผู้หญิงอ่ะ
ผม : แค่นี้ทำเป็นบ่นๆบ่อยเดี๋ยวก็จับทำเมียเลย
ยัก : เอาค้อนในมือกูป่ะ
พอช่วยงานเขาเสร็จพวกผมก็พากันแยกย้ายกลับครับ
ยัก : ไปไหนต่อม่ะ
ผม : ไม่รู้อ่ะ กลับไปนอนมั่ง
กาย : เดี๋ยวกูโทรหานะมึง
ผม : อืมๆ

ไม่เห็นไอ้เต้เลยไปหามันที่หอครับ(ผมไม่ได้อ่อยนะ)

เต้ : คิดถึงกูเหรอมาหาที่หออ่ะ
ผม : ป่าว แค่ผ่านมาเลยแวะซื้อขนมมาให้ กินของมึงหมดอ่ะเมื่อวาน
เต้ : เปลี่ยนจากขนมมาเป็นหอมแก้มได้ป่ะฮ่าๆ
ผม : หอมตีนกูป่ะ
เต้ : เอ่อๆ โอมมาดูนี่ให้หน่อยดิ คอมกูไม่รู้เป็นไร มึงทำเป็นป่ะว่ะ
ผม : เข้าเวบโป้บ่อยก็เป็นแบบนี้แหละ
เต้ : เอาประสบการณ์ตัวเองมาพูด อ่ะมึงกูป้อน
ผม : ไอ้ห่านี่เล็บแม่งไม่ได้ตัดมากี่ปีแล้วว่ะ
เต้ : พูดเวอร์ล่ะ
ผม : แม่งโคตรยาว (ผมเดินไปหยิบมีดตัดเล็บ) โตแล้วยังเล็บดำอยู่หัดตัดออกบางดิ(ตัดเล็บให้มัน)
เต้ : ถ้ากูไม่ไว้ให้มันยาว มึงก็ไม่มานั่งบ่นแล้วตัดให้กูแบบนี้หรอก
ผม : หรา เดี๋ยวหนีบเนื้อออกมาด้วยเลย มาข้างนั้น หัดรักษาความสะอาดตัวเองด้วยนะมึง (นั่งตัดจนเสร็จครับ) อ่ะเสร็จล่ะ
เต้ : เอาเล็บเท้าด้วยไหมครับ
ผม : ตัดเองเลยมึง

[เสเพล]

ตอนที่ 117

เขาบอกว่าความรักเป็นสิ่งที่สวยงาม แต่ความรักมันก็เหมือนอะไรๆหลายๆอย่างในโลกนี้มันไม่มีแน่นอนแต่จงภูมิใจที่เราได้รักใครสักถึงมันจะสั้นหรือยาวถ้าหากวันหนึ่งมันไม่ใช่ก็คือไม่ใช่แต่เราจะเก็บไว้แต่สิ่งดีเอาไว้ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงอย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยนะครับ
“มึงว่าดาววันนี้สวยป่ะว่ะ”
เต้ : นี่มึงยังชอบนั่งดูดาวอีกเหรอ กุคิดว่ามึงจะเลิกดูแล้วดิ
ผม : มันสวยดี มึงลองจ้องดวงจันทร์ดิ เขาบอกว่าเวลาที่เราคิดถึงใครให้เรามองดูจันทร์มันจะเห็นหน้าคนที่เราคิดถึง
เต้ : เพ้อไรอีกมึง
ผม : ป่าวนะเว้ย นี่ไม่ได้เรานั่งดูดาวกันนานแล้วเนอะ
เต้ : อืม มึงดูดวงนั้นดิ กูว่าสวยสุดแล้วว่ะ
ผม : อืม
เต้ : แล้วมึงจะกลับป่ะเนี้ยเดี๋ยวมันก็ดึกหรอก
ผม : กลับดิ จะแวะไปเอางานที่หอเพื่อนก่อน
เต้ : เอางานหรือกินเหล้าจ๊ะ
ผม : ตูไม่ใช่ขี้เหล้านะเว้ย ที่จะกินทุกวันอ่ะ
เต้ : ครับ
ผม : งั้นกูกลับก่อนนะ
เต้ : ขับรถดีๆนะมึง
ผม : ครับพ่อ
เต้ : จ๊ะเมีย
ผม : ถุย
กว่าจะกลับถึงห้องก็ดึกครับแวะนั้นแวะนี่ฮ่าๆพอถึงห้องนั่งปั่นงานต่อจนหลับที่หน้าคอมตื่นขึ้นมาอีกทีก็ตอนที่ป๊าโทรมาปลุก เป็นอะไรที่น่าเบื่อมากครับตื่นแต่เช้ามานั่งทำใจก่อนอาบน้ำ
ยัก : มาหาเมียแต่เช้านะมึง
ผม : ฮ่าๆ เวลาผัวจ๋าใส่ชุดนี้ดูเซ็กซี่ว่ะ
ยัก : ไอ้บ้า อย่าพึ่งไปนะรอกูด้วยนะ ขี้เกียจขับรถอ่ะ
ผม : อืม รีบๆอาบน้ำล่ะกัน ไอ้เชี้ยกายมันตื่นยัง
ยัก : ตื่นแล้วมั่ง เห็นมันเดินอยู่ตะกี้นี้
ผม : รีบไปอาบน้ำเลย มัวแต่มายืนคุยอยู่นี่
ขนาดผมอาบน้ำเร็วแล้วนะยังไม่สู้พวกนี้ครับไม่รู้มันอาบหรือมันวิ่งผ่านเร็วโคตรครับ
กาย : รีบๆแดกดิว่ะ มองหาใครว่ะ เห็นมึงมองนานล่ะ
ผม : ป่าวๆ ไม่ค่อยหิวว่ะ
ยัก : มันก็มองหาผัวมันดิ ฮ่าๆ
กาย : ไอ้เต้นั้นเหรอ
ผม : มั่วแล้วพวกมึงอ่ะ รีบๆแดกไปเลย ปากว่างทีไรปากหมาตลอด
อันที่จริงผมก็มองหาไอ้เต้นั้นแหละครับแก้เขินเลยบอกแบบนั้นไป ปกติเวลานี้มันน่าจะมาที่มหาลัยแต่ไม่เห็น กะว่าเรียนเสร็จจะโทรถามมัน จะโทรตอนนี้เดี๋ยวพวกนี้มันจะแซวอีก พอทานข้าวเสร็จก็รีบขึ้นห้องครับกว่าจารย์จะปล่อยแถมไม่รู้ขยันไรสั่งงานโคตรเยอะอีก(อันเก่าก็ยังไม่ได้ทำ)
โอ๊ต : กูลาออกตอนนี้ทันป่ะว่ะ
ผม : ทันๆ ป่ะกูจะพาไป
โอ๊ต : เชี่ย กูแค่บ่นเว้ย จะกลับเลยเหรอพวกมึง
กาย : คงงั้นแหละ แล้วมึงล่ะโอม
ผม : คงไปเดินเล่นแถวๆนี้ก่อนมั่ง
ยัก : จะไปหอ..ก็บอกมาเหอะ
ผม : ถ้าหอผัวจ๋าขึ้นได้ปานนี้เมียจ๋าขึ้นไปหานานแล้วครับบ
ยัก : ไอ้บ้า ฮ่าๆ
กาย : มีไรก็โทรหากูล่ะกัน ไว้เจอกัน
โอ๊ต : กูไปก่อนนะ ไว้เจอกัน ฝากหอมแก้มผัวจ๋ามึงด้วยนะโอม
ยัก : ไอ้พวกทะลึ่ง
ผม : ป่ะกลับ ยืนอยู่นี่จะไปปิดบังความสวยของน้องเขา
ยัก : นี่ก็อีกคน
พอไปส่งเพื่อนที่หอเสร็จเลยแวะเข้าไปดูไอ้เต้ครับ เห็นรถมันจอดเลยขึ้นไปหามันที่ห้อง
ผม : เปิดประตูให้หน่อยดิ
เต้ : ไม่ได้ล๊อกเข้ามาเลย(สภาพนอนห่มผ้า)
ผม : เชี้ย เต้อย่าพึ่งตายนะมึง อยู่กับกูไปนานๆก่อนดิ
เต้ : สัส กูยังไม่ได้ตายเว้ย แค่หนาวเลยห่มผ้า
ผม : ห่มผ้าเปิดแอร์มึงคิดไรของมึง
เต้ : ฮ่าๆ
ผม : ไม่สบายเหรอทำไมไม่เห็นไปเรียน
เต้ : อืม เป็นหวัดนิดหน่อย
ผม : แล้วนี่ทานข้าวทานยายัง
เต้ : ยังเลย
ผม : งั้นก็นอนรอแปบนะกูออกจะหาซื้อไรมาให้ทาน
เต้ : เอาโจ๊กที่วารินนะ
ผม : ไอ้บ้า แม่งให้ไปซื้อตั้งไกล มีไรก็กินๆไปก่อน
กว่าจะหาร้านขายโจ๊กให้ท่านชายเจอครับ ซื้อไปกลัวไม่ถูกใจเขาจะได้มาซื้อให้ใหม่
เต้ : ป้อนหน่อยดิ
ผม : ทำยังกะใกล้ตายอ่ะ ลุกมากินดีๆ
เต้ : ป้อนหน่อยนะ
ผม : เออ ป้อนก็ป้อน เรื่องมากจัง (เอาร้อนๆนี่แหละเข้าปากมันครับ)
เต้ : สัส เป่าก่อนดิ มันร้อนนะเว้ย
ผม : ฮ่าๆ สมน้ำหน้าไม่รู้จักลุกขึ้นมาทานเอง
เต้ : ไม่อยากหายเลยว่ะ อยากเป็นแบบนี้นานๆจะได้มีคนบางคนมาดูแล
ผม : เพ้อไรหำน้อย รีบๆกิน เดี๋ยวจะพาไปหาหมอ
เต้ : อิ่มล่ะ
ผม : อ่ะนี่น้ำ ยากินนะมึงจะได้หายเร็วๆ
เต้ : (จาม) น้ำมูกไหล
ผม : (เอามือผมนี่แหละครับปาดน้ำมูกออกให้มัน)
เต้ : เดี๋ยวก็ติดหวัดกับกูหรอก
ผม : ช่างมันเหอะ กูออกกำลังกายอยู่ไม่เป็นไรหรอก
เต้ : กูก็ออกเหมือนกัน ทำไมเป็นว่ะ
ผม : แค่นี้ก็ขี้โม้ กลัวเขาจะไม่รุ้เหรอว่าออกกำลังกาย
เต้ : ใครกันแน่ว่ะ ที่ขี้อวด เห็นอยู่นะเว้ย ทุกท่าเวลาออก ใครกันแน่ที่ชอบโชว์ว่ะ (แล้วมันก็โชว์รูป) ฮ่าๆให้โอกาสพูดใหม่นะ
ผม : ไอ้บ้า พอเลยฮ่าๆ ไปหาหมอไหม ดูเหมือนจะเป็นหนักนะ
เต้ : ทานยาเดี๋ยวก็หาย
ผม : ไปเหอะ เดี๋ยวกูพาไป อย่าดื้อดิ
เต้ : อืม งั้นเปลี่ยนเสื้อผ้าแปบนะ
ช่วงนี้พี่เขาเด็กดีครับผมพูดไรเชื่อฟังผมหมด ไม่ค่อยจะเถียงผมด้วย หลังๆมายอมผมตลอด
“เป็นไรโอม”
ผม : สวัสดีครับพี่หมอ เพื่อนผมไม่สบายครับ
“เป็นอะไรมาครับ”
แล้วไอ้เต้ก็บอกอาการให้พี่เขาฟังครับ
“อย่างงี้ต้องตอกดากถึงจะหายดี”
ผม : (แอบขำไอ้เต้จะโดนฉีดยา)
เต้ : เอาแค่ยากินไม่ได้เหรอครับ
“ถ้ายากินกว่าจะหาย”
ผม : ป๊อดเหรอมึง
เต้ : ฉีดก็ได้ครับ
“งั้นขึ้นเตียงเลยพี่จะตอกดากให้)
ผม : พี่หมอครับค่อยๆตอกนะครับคนนี้ผมหวงครับฮ่าๆ
เต้ : ยังจะมาบอกกันอีก

[เสเพล]

ตอนที่ 118

“เพลงบางเพลงมันจะเพราะมากเมื่อเราคิดถึงใครบางคนและเพลงบางเพลง คนคนนั้นจะฟังเมื่อคิดถึงคนสำคัญของเขาเสมอ” เขาบอกว่าเวลาที่รอคอยอะไรสักอย่างมันจะเป็นการรอคอยที่ยาวนาน เพราะเรามัวแต่ตั้งหน้าตั้งตารอคอยถึงมันจะนานแต่สำหรับบางคนก็ยอมที่จะรอทั้งที่บางทีก็รู้ว่ายังไงก็ไม่มีทางที่จะเป็นไปได้แต่ก็ยังจะรอให้วันเวลานั้นมาถึงด้วยความรู้สึกที่ตั้งใจจริง และมุ่งมั่น เพื่อที่จะรอวันเวลาที่ปรารถนา ที่ต้องการแต่ทุกครั้งที่วันเวลาเปลี่ยนไป ก็มีบางสิ่งตั้งมากมายที่ผ่านไปตามกับวันเวลา รวมทั้งความรู้สึกภายในใจก็เปลี่ยนไปด้วยจนบางทีความรู้สึกนั้นอาจจะหายไปเลยจนกลายเป็นความทรงจำ
“มึงว่าไหมวันเวลาเปลี่ยนคนเราก็เปลี่ยนตามไปด้วย”
ผม : เป็นไรของมึงเนี่ย ใครทำไรให้อีก
เต้ : ป่าว กูแค่นั่งคิดเรื่องเก่าๆที่เราเคยทำด้วยกัน
ผม : กูคิดว่าแต่กูจะคิดคนเดียวแล้วดิ
เต้ : มึงก็คิดเหรอ
ผม : มันผ่านมานานแล้วเนอะ
เต้ : ถ้ารู้ว่ามันจะเป็นแบบนี้กูจะเลือกที่จะไม่ทำดีกว่าว่ะ แต่ก็ดีนะที่อย่างน้อยกูก็มีมึงอยู่ข้างๆตลอดเวลาที่ไม่มีใคร
ผม : หรา คิดว่ากูอยากอยู่ข้างเหรอ
เต้ : ไอ้ห่า ซึ้งอยู่นะเว้ย
ผม : เอาน๊า มึงมันผ่านมาแล้วก็ให้ผ่านไปอะไรที่ดีก็เก็บไว้เป็นความทรงจำ อะไรที่มันไม่ดีก็คิดเสียว่าเป็นบททดสอบ
เต้ : แล้วอันที่เสียวล่ะ
ผม : เสียว พ่องมึงดิ เดี๋ยวกูถีบแม่งเลย ดีขึ้นแล้วเหรอถึงมาซ่าอ่ะ
เต้ : แล้วจะกลับป่ะเนี่ย มันดึกแล้วนะ
ผม : ไม่หรอกไว้ให้มึงดีขึ้นกูค่อยจะกลับ ไม่สบายยังจะเล่นโทรสัพอีก รีบนอนเลยมึงเดี๋ยวก็ไม่หายหรอก
เต้ : แล้วมึงจะนอนไหน
ผม : นอนแถวนี้แหละ รีบๆนอนเลย
เต้ : ผ้าห่มมันมีผืนเดียวนะ
ขี้เกียจฟังมันบ่นครับเลยปิดไฟแล้วไปนอนข้างๆมันนี่แหละ
ผม : หนาวไหม
เต้ : หนาวแต่กลัวมึงจะไม่สบาย(มันเอาผ้าห่มมาห่มให้ผม)
ผม : มึงห่มเหอะ
เต้ : ไม่ๆมึงห่มเหอะ
ผม : เอางี้มึงห่มกูจะกอดมึงจะได้อุ่นๆไง(แล้วผมก็นอนกอดมันครับ)
เต้ :(หันมายิ้ม)
ผม : ยิ้มไร
เต้ : เดี๋ยวก็ติดไข้จากกูหรอก
ผม : ช่างแม่งมัน ขอแค่มึงหายก็พอ กูแค่กอดนะเว้ย ห้ามทำไรกูนะ
เต้ : ถ้าไม่พูดก็จับปล้ำไปแล้วฮ่าๆ (ผมเอามือลูบปากมัน)ทำตัวแบบนี้แม่ไม่ว่าเหรอ
ผม : ไม่อ่ะ แม่บอกให้ทำแบบนี้ฮ่าๆๆ
เต้ : ขอบคุณนะ ทำแบบนี้กลับมาเป็นแฟนกันเหมือนเดิมไหมล่ะ
ผม : เป็นแบบนี้แหละดีแล้ว เดี๋ยวก็ทะเลาะกันอีก โกรธให้กัน แล้วก็จะเกลียดกันอีก
เต้ : อืม เป็นแบบนี้ก็ดีแล้วเนอะ
ผม : บ่นไรนอนได้แล้ว
*******************เดี๋ยวดึกๆมาต่ออีกนะครับ******************

[เสเพล]

ตอนที่ 119

ต่อล่ะครับ

เต้ : บ่นหน่อยก็ไม่ได้ อย่าให้หายนะจะจับปล้ำเลย
ผม : พี่จะนอนดีๆหรือให้ผมต้องใช้กำลังครับ
เต้ : กำลังเข้าๆออกนี่เหรอ
ผม : ถุย (ขี้เกียจเถียงมันครับ) เลยนอนกอดมันแกล้งหลับ

ว่าไปก็นานแล้วนะที่ไม่ได้นอนกอดมันแบบนี้(ผมนี่โคตรอ้อร้อเลยเนาะ)ผมไม่รู้ว่าผมทำถูกไหมที่ทำแบบนี้กับมันอีกอย่างมันเป็นวิธีที่ผมปลอบมันด้วยแหละ(มันหายเศร้าไปนานล่ะผมพึ่งจะมาปลอบ)แต่ที่รู้ๆคือไอ้เต้มันหายใจแรงมาก(ผมสัมผัสได้ฮ่าๆ)ก็นอนกอดมันจนเช้าครับ

เต้ : ตื่นได้แล้วครับคุณชาย นี่มันสายแล้วนะ กะว่าจะกอดจนค่ำเลยใช่ไหมฮ่าๆ
ผม : ตื่นนานยัง(งัวเงียแคะขี้ตา)
เต้ : นานแล้วพอที่จะเห็นคนบางคนนอนน้ำลายไหลใส่เสื้อกูฮ่าๆ
ผม : บ้า(ตบท้องมัน)ไม่ใช่ซะหน่อยแล้วดีขึ้นยัง
เต้ : ดีขึ้นตั้งแต่ตอนที่มึงกอดแล้ว(ท่าทางจะดีครับดูมันยิ้มแย้ม)ลุกได้แล้วหรือจะนอนต่อม่ะ
ผม : ไม่อ่ะ เดี่ยวจะรีบกลับห้องอาบน้ำออกไปหาเพื่อน
เต้ : ขอบคุณนะสำหรับอ้อมกอด
ผม : ไม่อยากกอดซะหน่อย(เขินมัน)แค่ไม่มีหมอนข้างให้กอด
เต้ : หรา แต่ก็ขอบใจล่ะกัน อยากให้ทำแบบนี้ทุกๆวันอ่ะ
ผม : พอเลย แค่คืนนี้พอ ฮ่าๆ
เต้ : งั้นตอนเย็นๆไปหาไรทานนะ
ผม : ไม่รู้ว่าจะว่างม่ะ ดูก่อน เดี๋ยวโทรหานะ

แล้วผมก็รีบกลับครับเพราะมันสายล่ะรีบไปปั่นงานที่ห้องเพื่อน นั่งทำงานไปนั่งคิดเรื่องเมื่อคืนไปก็แอบขำตัวเองที่ทำไรไปไม่รู้แต่ก็ยังดีที่ไอ้เต้มันดีขึ้น

กาย : มึงไปนอนไหนว่ะเมื่อคืน(เอาแล้วไงครับ)
ผม : ก็นอนที่ห้อง
กาย : กูไปหาทำไม่ไม่มีใครอยู่
ผม : สงสัยไปตอนที่กูออกไปข้างนอกมั่ง(ไม่ได้โกหกนะแค่พูดให้เพื่อนผมสบายใจ)
ยัก : กูก็นึกว่ามึงจะไปนอนกับไอ้เต้
ผม : บ้า ไปนอนได้ไง ห้องแม่งมันเล็กเท่ารังหนูใครจะไปนอนว่ะ พวกมึงสงสัยไรรีบๆทำงานไปเดี๋ยวก็ไม่เสร็จหรอก
โอ๊ต : ว่าไงครับเพื่อนๆ เพื่อนกาย เพื่อนโอม และที่รัก
ยัก : ทะลึ่งล่ะ วันพระป่ะว่ะไอ้นี่มันแปลกๆ
โอ๊ต : ที่รักทำไมว่าเขาอย่างงั้นล่ะ ไอ้โอมเมื่อวานไปทำไรที่ห้องไอ้เต้
ผม : (เอาแล้วไง) เออ แค่ซื้อข้าวกะยาไปให้มันมีไร
โอ๊ต : ป่าวแค่เห็นไปแถวนั้นเลยถาม งานเสร็จยังว่ะ
ผม : จะไม่เสร็จเพราะมึงนี่แหละมากวนชิบหาย จะไปไหนก็รีบไปพวกกูจะทำงาน
กาย : ใช่ๆ ถ้าจะไปข้างนอกช่วยซื้อขนมมาให้พวกกูหน่อยดิ ทำตัวให้มีประโยชน์บ้างดิ

นั่งปั่นงานกว่าจะเสร็จเล่นเอาแทบจะค่ำครับแต่สุดท้ายก็เสร็จฮ่าๆ งานจารย์ส่งไว้ตั้งนานพวกผมไม่ทำครับพวกเราเน้น
“ถ้าไม่ใกล้ส่งเราไม่ทำ”

ยัก : หิวข้าวแล้วว่ะ กูไปก่อนนะจะรีบไปซักผ้าด้วย
ผม : ผัวจ๋าจะรีบไปไหนล่ะ นอกใจเขาเหรอ
ยัก : ไปซักผ้าช่วยป่ะล่ะ
ผม : ซักแต่ชุดชั้นในได้ป่ะ
ยัก : ไอ้ทะลึ่ง
กาย : ฮ่าๆ แล้วมึงจะไปไหนโอม
ผม : ยังไม่รู้ว่ะ เบื่อๆขับรถเล่นมั่ง ไปกับกูป่ะล่ะ
กาย : ไม่อ่ะ เหมือนจะไม่สบายว่ะ จะนอนพักสักพักก่อน
ผม : จะเอาไรป่ะล่ะ เดี๋ยวซื้อมาให้

“หวัดดีเพื่อนๆ” ไอ้หื่นกามมาครับ

ผม : เชี้ย แม่งมาได้ไงว่ะ กูคิดว่ามึงตายไปล่ะ
ต้น : มาถึงก็ปากหมาเลยนะครับไอ้นี่
กาย : กลับมารอบนี้ดำว่ะเพื่อนกู
ต้น : ใครจะนั่งตากแอร์สบายเหมือนพวกคุณครับๆ แล้วพวกมึงทำไรอยู่ว่ะ
ผม : อ่อ กูซักผ้าอยู่ ส่วนไอ้กายตากผ้า ฮ่า
ต้น : สัส กวนตีนนะมึง หาไรทานม่ะ
กาย : ตามสบายเลยนะพวกมึง กูปวดหัวว่ะ ขอตัวนอนก่อน
ต้น : อ้าว เอ่อกูไปกับไอ้โอมก็ได้ เป็นไงบ้างว่ะ
ผม : ก็เรื่อยๆว่ะ แล้วกลับมาตั้งแต่วันไหนว่ะไม่เห็นโทรหากูเลย
ต้น : โทรหาพ่องดิ เปลี่ยนเบอร์ไม่ยอมบอกกู
ผม : เอ่อ ใช่ว่ะ อ่ะนี่เบอกู

ก็นั่งคุยกะมันหลายเรื่องครับส่วนมากมันจะถามเรื่องของผมซะมากกว่ากะเรื่องของน้องคนนั้นรวมทั้งเรื่องไอ้เต้ถามยังกะจะเอาไปเขียนรายงานส่งจารย์เอาซะละเอียดยิบ สุดท้ายถ้าสาวมันไม่โทรหาสงสัยผมคงเป็นผู้ต้องหาให้มันสอบสวนครับฮ่าๆ

ต้น : เดี๋ยวกูโทรหา ออกไปทำธุระก่อน
ผม : อืม

ต่างคนต่างแยกย้ายครับ มันไปไหนไม่รู้ ส่วนผมเหรอไปหาไอ้เต้ครับ กำลังจะเลี้ยวรถเข้าซอยพอดี

“จะไปไหนมึง”

ผม : ไปหามึงนี่แหละ
เต้ : เอ่อ กูกำลังว่าจะออกไปหามึงพอดี แล้วมันก็ขับตามผมมาที่หอมัน
ผม : ไปรถกูดีกว่าประหยัดน้ำมันหน่อย
ก็ไม่มีไรมากครับแค่ไปหาไรทานกัน
เต้ : เป็นไรมึง นั่งเมอๆคิดไรอยู่ว่ะ
ผม : ป่าวๆ ก็คิดไปเรื่อยอ่ะ
เต้ : มีเรื่องไรไม่สบายใจมาอีกล่ะ
ผม : คิดมากเรื่องเรียนมั่งฮ่าๆ ช่างเหอะรีบๆกินหนาวๆเดี๋ยวก็ไม่หายหรอกมึง
เต้ : นอนกอดกูอีกดิ รับรองกูหายเลยวันนี้
ผม : พอเลยมึง ได้คืบจะเอาศอก
เต้ : ได้กอดจะเอาปี้ฮ่าๆ
ผม : ปี้พ่องมึงดิ แดกเข้าไปเลย ตักไก่ให้มันครับ ปากจะได้ไม่ว่างจะได้ไม่เพ้อ
เต้ : ฮ่าๆ



แค่นี้ก่อนนะครับบขอตัวทำงานต่อล่ะ คืนนี้ฝันดีครับจุ๊บๆๆๆๆ

[เสเพล]

บทสนทนาระหว่างโอมกับเต้ 20

เต้:
คิดถึงเลยแวะเข้ามาบอกเข้ามาเม้นเดี๋ยวเขาจะหาว่าผมตายไปแล้ว55555คิดถึงนะคับถึงตัวจะไม่ค่อยว่างแต่ใจเขาว่างตลอดนะ(เตเต้เขียน)

โอม:
ทำเปนคือหลายหำาาน้อย

เต้:
พูดเพราะๆหน่อยดิทีคนอื่นล่ะ"รับขนมจีบซาลาเปาไหมคับ"5555(เตเต้เขียน)

โอม:
เชี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยไอ้ห่านี่

[เสเพล]

ตอนที่ 120

“เราเลือกที่จะจดจำใครได้ แต่เราเลือกไม่ได้ว่าจะให้ใครจำเราได้” ของบางอย่างถ้าเราเลิกที่จะสนใจกับมันถึงแม้มันจะกลับเข้ามาให้เราเห็นสุดท้ายเราก็ผ่านมันไปได้เช่นเดียวกับความรัก ถ้าเรารู้จักปรับตัวเข้ากับมันสุดท้ายอะไรที่มันไม่ดีเราก็ผ่านมันไปได้ ไม่ได้เจอกันหลายวันเลยครับโคตรคิดถึงครับ ช่วงนี้ยุ่งๆกะอ่านหนังสือครับเลยไม่ได้มาอัพครับอยากจะแหกปากตะโกนออกไปว่าตูสอบเสร็จแล้วโว้ยฮ่าๆวันนี้ว่างเลยมาอัพให้หายคิดถึงครับ ขอบคุณทุกคนที่ติดตามเรื่องราวของผมกับไอ้ตัวแสบครับ

“ความรักบางครั้งก็ทำให้มีความสุขแต่บางครั้งมันก็ทำให้เราเจ็บแบบไม่รู้ตัวมึงว่าไหม”

ผม : เป็นหนักแล้วนะมึง วันนี้เป็นไรเพ้อบ่อยๆ
เต้ : ป่าวเว้ยแค่ไปอ่านเจอเลยมาพูด
ผม : เหรอ วันนี้ว่างเหรอถึงได้มาหากูนี่ฮ่าๆ
เต้ : ให้โอกาสคุณพูดใหม่นะครับนี่มันห้องกูนะเว้ย หรือว่านอนกับกูคืนเดียวทำให้มึงหลงเสน่ห์กูว่ะ
ผม : เสน่ห์หอกไร มีไรให้หลงว่ะ ตูดก็ดำๆ ฮ่าๆ
เต้ : ถึงตูดจะดำแต่ก็รักจริงนะเว้ย
ผม : แหวะจะอ้วก ออกไปข้างนอกกับกูม่ะ
เต้ : ชวนออกเดทเหรอ
ผม : เดทพ่องมึงดิ แค่ขี้เกียจขับเลยหาคนขับรถให้
เต้ : ทีแท้ก็จะหลอกใช้กูเหรอมึงนี่ร้ายจริงๆ(มันเดินมาขยี้หัวผม)งั้นผัวจะทำหน้าที่คนขับรถพาเมียไปเอง(พูดแล้วก็หันมายักคิ้วทำหน้ากวนตีนใส่ผมล่ะอยากโดดสองขาถีบมันครับ) แล้วจะไปไหนครับผมจะได้พาไปถูกที่
ผม : ไปเรื่อยๆเดี๋ยวคิดได้จะบอกเอง

แล้วผมก็ออกไปข้างนอกกับมันครับช่วงนี้ไม่รู้เป็นไรครับโคตรอยากไปไหนมาไหนกับกับไอ้เต้ครับเหมือนไปกับมันแล้วสบายใจครับไม่ต้องคิดไรให้ปวดหัวแถมมีคนให้แกล้งอีก

เต้ : ชวนกูมาเดินตลาดนี่นะ
ผม : อืม ฮ่าๆ อยากทานกับข้าวฝีมือมึงอ่ะ
เต้ : ไม่สบายป่ะเนี่ย(มันเดินมาจับหน้าผากผม)ทำไหมดูอ่อยๆกูยังไงไม่รู้
ผม : ใครอ่อย แค่ไปกับมึงแล้วมีความสุขดี ไม่มีไรให้คิดมากด้วย
เต้ : เหรอ เฮ้ยๆ นั้นมันแฟนเก่ามึงนี่ สงสัยมากับแฟนเขามึงดูดิ ว้ายแฟนเก่าพาคนใหม่มาควงโชว์
ผม : เอ่อ กูรู้แล้ว มึงจะย้ำหาพ่องมึงเหรอ
เต้ : ฮ่าๆ กูแค่อยากสะกิดต่อมมึงเล่นอ่ะ(แลวมันเดินมาควงแขนผม) ป่ะกูจะพามึงไปอวดเขาให้เขารู้ว่าอย่างน้อยมึงก็มีแฟนแล้ว
ผม : หรา เดี๋ยวต่อยปากแตกเลย มึงเล่นคนเดียวเลย
เต้ : กล้าต่อยเขาเหรอ เขาตัวเล็กๆเองนะ(ทำท่าทางอ้อร้อเหมือนผู้หญิงมาก)
ผม : พอเลยมึงอายเขาหน่อยดิ ฮ่าๆ
เต้ : ยิ้มๆนะมึง
ผม : (เขินมันเลยหันไปถามป้า)ป้าครับ ละมุดโลเท่าไรครับ

ไม่อยากหันไปดูครับเลยยืนเลือกละมุดอยู่ ทำไมมีแต่ลูกที่ยังไม่สุกอ่ะ

เต้ : อยากกินสุกๆเหรอ เดี๋ยวกูเลือกให้ อ่ะ
ผม : เชี้ย(มันบีบละมุดของป้าเขาจนเละครับ(ป้าเขาก็ยืนมองแล้วยิ้มครับ)
เต้ : ก็เห็นบอกอยากกินสุกๆที่บ้านกูทำประจำบีบจนสุกฮ่าๆ ลองกินดูดิหวานนะมึง
ผม : มึงทานคนเดียวเหอะ แค่นี้แหละครับป้า แล้วผมก็จ่ายตังอายป้าแกด้วยครับที่ไอ้เต้ไปเกรียนใส่
เต้ : จะรีบไปไหนว่ะรอกูด้วย (แล้วมันก็วิ่งตามผมมาครับ) จะไปไหนต่ออ่ะ
ผม : ไปวัดม่ะ เผื่อมึงจะได้หายเพ้อ
เต้ : ไปดิ แล้วเข้าวัดไม่กลัวร้อนเหรอฮ่าๆ
ผม : ร้อนดิ แดดแรงซะขนาดนี้
เต้ : ป่าวหรอกเข้าใกล้พระกลัวจะร้อน
ผม : กูรู้แล้ว อุส่าไม่พูดแล้วนะ ถ้ากูร้อนนะมึงไม่ร้อนกว่ากูเหรอ ไอ้ตัวบาป
เต้ : บาปพ่องมึงดิ มันวิ่งไล่เตะผมมาที่รถ

แล้วผมกับไอ้เต้ก้พากันมาวัดครับเหมือนย้อนกลับไปตอนที่คบกันใหม่ๆครับไปวัดด้วยกันถ้าว่าไปมันก็นานแล้วนะที่ไม่ได้ทำไรกับมันแบบนี้

ผม : รวยเหรอมึง ซื้อฟาร์มเฮาท์มาให้ปลาอ่ะ
เต้ : ไม่อ่ะ อยากซื้อมาให้มึงกินด้วย(แล้วมันก็เอามาป้อนผมครับ) อร่อยม่ะ
ผม : อร่อยมึงลองกินด้วยดิ (หยิบจากปากผมนี่แหละครับยัดเข้าปากมัน) ฮ่าๆ
เต้ : ทีหลังไม่ต้องหยิบมานะบอกดีๆก็ได้จะได้เอาปากป้อนปากเลยฮ่าๆ
ผม : สัส แล้วไม่เบื่อเหรอที่ออกมาข้างนอกกับกูอ่ะ
เต้ : ไม่อ่ะ ดีออก ถึงเบื่อนะกูก็จะมา ถึงไม่ชวนกูก็จะตามมึงมาฮ่าๆ บอกแล้วไงว่า ถึงจะเบื่อแต่ก็ไม่เคยนอกใจนะเว้ยฮ่าๆ
ผม : เกี่ยวไรกะนอกใจว่ะ หิวข้าวยังเดี๋ยวไปหาไรทาน
เต้ : ยังอ่ะ อยากนั่งอยู่ตรงนี้นานๆ
ผม : ย้ายมาอยู่นี่เลยไม่ครับ จะไปขอหลวงพ่อให้
เต้ : ขอสองที่นะเผื่อมึงด้วยฮ่าๆ เพราะกูขาดมึงไม่ได้
ผม : ถุย แดกเข้าไปเลยมึง(เอาขนมปังยัดปากมันครับ)
เต้ : กินม่ะ มันคาบมายื่นที่หน้าผม(ดีนะที่ตอนนั้นยังไม่มีคนอยู่แถวนั้น)
ผม : ไม่กิน
เต้ : ถามไรหน่อยดิ
ผม : ถามไร
เต้ : ทำไมมึงยังไม่อยากมีแฟนว่ะ
ผม : ก็ไม่อยากมี อยากอยู่กับมึงให้มากๆฮ่าๆ ถ้ากูมีแล้วกูก็ไม่ได้ไปเที่ยวไหนสองคนกับมึงแบบนี้ไง กลัวคนบางคนจะน้อยใจหาว่ากูไม่มีเวลาให้อีกร้องไห้ฟุ่มฟายกลับบ้านทำไง
เต้ : หลงตัวเองป่ะเนี่ย ฮ่าๆ แต่ก็ดีนะที่เป็นแบบนี้ กูก็ได้ไปเที่ยวไปดูหนังกับมึงแบบนี้ โดยไม่ต้องเกรงใจใครด้วย จะกอดจะจูบก็ได้ฮ่าๆ แล้วก็ตุยได้
ผม : ตุยเชี้ยมึงดิ อยู่วัดนะเว้ยไอ้หื่น(ผมเอานิ้วทิ่มหน้าผากมัน)
เต้ : เอ่อโอม มึงสัญญากับกูได้ป่ะ ว่าถ้าเราเกลียดให้กัน ทะเลาะให้กัน เราจะไม่ทิ้งกันไปไหน(พูดแล้วมันก็ยกนิ้วก้อยขึ้นมา)
ผม : อืม ถ้าเราทะเลาะกันโกรธให้กันเราจะไม่ทิ้งกัน(เกี่ยวก้อยกะมัน)
เต้ : สัญญาแล้วนะถ้าอีกสองปีเราสองคนยังไม่มีแฟนเราจะกลับมาเป็นแฟนกัน
ผม : อืม เชี้ย ไม่ใช่ล่ะเอาซะกูเคลิ้มไปด้วยเลย
เต้ : ฮ่าๆ สัญญาแล้วนะ
ผม : คนล่ะเรื่องกันเว้ย
เต้ : ช่างมึงดิแต่กูรวมกันเป็นเรื่องเดียวฮ่าๆ อย่าผิดสัญญานะมึง
ผม : เพ้อคนเดียวเลยมึงแล้วผมก็ลุกแล้วเดินหนีมันครับ(แอบยิ้มนิดหนึ่งตอนเดินออกมาจากมัน)
เต้ : หาไรทานกันหิวข้าวแล้ว

ทั้งวันครับที่อยู่กับมันจนค่ำ ถึงค่ำก็ยังอยู่ห้องมันครับ(ให้มันติวหนังสือให้ครับ)

ผม : อ่านเท่าไรก็ไม่เข้าใจเว้ย
เต้ : ก็มึงมัวแต่คิดไรในหัวหัดมีสมาธิหน่อยดิ ค่อยๆอ่านดิว่ะ จะให้กูบอกกี่รอบว่ะมึงถึงจะจำได้ หรือว่าต้องให้เสียบแฟตไดร์สดไหมถึงจะเข้าใจ(ทำหน้าหื่น)
ผม : มึงไปเสียบกะรูเสาไฟเลยไป
เต้ : อ่ะเขียนสรุปให้ล่ะ เอางี้นั่งพักก่อนเดี๋ยวค่อยอ่านต่อ (มันเดินไปหยิบกีต้าร์) “อ้อมแขนของชายอบอุ่นคนนี้ จากใจหวังดี จะทำหน้าที่ให้แทนรักษาการณ์ตำแหน่งแฟนให้เธอ จะพร้อมรับฟังเสมอทุกเรื่องราวรักษาการณ์ตำแหน่งแฟนชั่วคราวหากวันไหนที่เธอคลายเศร้า ก็พร้อมจะไป”
ผม : ฮ่าๆต้นฉบับเขาร้องเพราะมึงทำเพลงเขาหมดเพราะเลย
เต้ : เอาใจฟังดิว่ะ ถ้าเราจะมองใครสักคนเราก็ไม่ควรมองเขาแค่ด้านเดียวดิ เราต้องมองเขาทุกๆด้านอย่างที่มึงมองกูตอนถอดเสื้อผ้าไงฮ่าๆ
ผม : สัส ไม่ได้อยากดูซะหน่อย แต่ก็ขอบใจนะที่ร้องเพลงให้ฟัง
เต้ : แล้วนี่มันดึกแล้วมึงจะกลับป่ะ
ผม : กลับดิ พรุ่งนี้มีสอบนะเว้ย
เต้ : งั้นก็เอาที่กูโน้ตไว้ให้เอาไปอ่านนะ รีบกลับตอนนี้เลยเดี๋ยวมันดึกอันตรายนะ
ผม : อ่านอีกแปบหนึ่งค่อยจะกลับ ถ้าง่วงก็นอนนะ
เต้ : อืม

มัวแต่อ่านหนังสือจนลืมไปว่ามันดึกครับสรุปคือไม่ได้กลับนอนกะมันที่หอครับ

ผม : เขยิบไปเลยมันมานอนเบียดกูทำไม เตียงตั้งกว้าง
เต้ : ห้องกูนะเว้ย จะนอนไหนก็ได้ฮ่า หนาวๆ(มันมากอดผม)
ผม : สัส ร้อนเว้ย
เต้ : ทำเป็นวันนั้นยังกอดกูอยู่เลย ฮ่าๆ
ผม : วันนั้นเว้ยไม่ใช่วันนี้เอาหมอนกอดมาเลย
เต้ : ไม่อ่ะ กอดกูดีกว่าฮ่าๆ (แล้วมันก็มานอนหนุนแขนผม) โอมถึงกูจะไม่ได้เป็นดินสอที่คอยเขียนอนาคตไปกับมึงแต่กูก็ขอเป็นยางลบที่คอยลบเรื่องที่ไม่ดีที่ทำให้มึงคิดมากให้หายไปนะ
ผม : (หันมาจ้องหน้ามัน) แล้วเอานิ้วไปจิ้มหน้าผากมัน แหวะ จะอ้วก
เต้ : จะอ้วกเหรอ
ผม : สัส ทำไรเนี้ยกูเจ็บนะเว้ย (มันขึ้นมานั่งครอมตัวผมแล้วบีบหัวนม) ฮ่าๆ สัส อย่าทำดิมันจั๊กกะจี้ฮ่าๆ พอๆ นอนได้แล้วมันดึกล่ะ แล้วผมก็นอน
เต้ : ฝันดีนะมึง
ผม : อืม ก่อนที่จะนอนช่วยหันไปทางอื่นได้ป่ะ
เต้ : เป็นไร ร้อนเหรอ
ผม : มึงจะเอาจวยมาทิ่มหลังกูทำไม

[เสเพล]

ตอนที่ 121

เขาบอกว่าคำว่า “รัก” ไม่ได้มีส่วนประกอบอะไรมากมายขอแค่ให้ได้รักไม่ว่าคนๆนั้นเขาจะเป็นใคร หน้าเป็นยังไร อายุต่างกันแค่ไหน ถ้าเรารักก็ไม่ต้องการอะไรมากมายไปกว่านี้อีกแล้วและไม่แปลกหรอกที่คนๆหนึ่งจะเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อใครสักคน ไม่ได้เจอกันซะหลายวันเลยเนอะ ถึงจะสอบเสร็จผมก็ยังเรียนอยู่ครับยังไม่ได้ปิดเทอมครับวันนี้คิดถึงเลยแวะเข้ามาอัพครับ ก็ยังใช้ชีวิตเดิมๆครับแต่ช่วงนี้ดีหน่อยไปไหนมาไหนกะไอ้เต้บ่อย(ก็พวกเพื่อนผมมันไปกะแฟน)

“อนาคตเป็นสิ่งที่เราไม่รู้หรอกว่าเราจะต้องเจอเหตุผลอะไรที่ทำให้เราต้องห่างกันหรือป่าวแต่ที่แน่ๆ เมื่อมึงเข้ามาในชีวิตของกูแล้ว กูจะไม่ทำให้มึงเสียใจอีก”

ผม : เป็นไรของมึงเนี่ย อยู่ๆก็มาบทซึ้ง
เต้ : ฮ่าๆ เห็นพระเอกเขาพูดแล้วเท่เลยอยากพูดบางฮ่าๆ
ผม : เป็นไงมึงสอบได้ป่ะ
เต้ : ไม่รู้จารย์เอาไรมาออกโคตรง่ายเลยว่ะฮ่าๆ
ผม : ขี้โม้ จะไปไหนต่อป่ะเนี่ย
เต้ : ไปติวกะเพื่อนมั่ง แล้วมึงล่ะ
ผม : กลับมั่ง เบื่อๆว่ะว่าจะไปเดินเล่นก่อน
เต้ : ไปด้วยดิ
กาย : โอม เย็นนี้มาอ่านหนังสือหอกูนะ
เต้ : ทำไมไม่ให้สาวติวให้ล่ะ
กาย : สาวโอมเหรอ
เต้ : ไม่ๆคนนี้ผมจองแล้วห้ามใครมายุ่งฮ่าๆๆ
ผม : กวนล่ะ เดี๋ยวกูโทรหานะกาย แล้วผมก็เดินออกมาครับ
เต้ : รอด้วยดิ คนไรเดินเร็วยังกะไปตามควาย
ผม : ไม่ได้ตามอ่ะ ความวิ่งตามเมื่อกี้ฮ่าๆ
เต้ : นี่ด่ากูเหรอ
ผม : ป่าว (แล้วผมก็เดินมาที่รถครับ) ทำไมไม่รีบกลับห้องมานั่งรถกูทำไม
เต้ : อยากนั่งซ้อนท้ายกะมึง(พูดแล้วมายักคิ้วใส่)
ผม : แล้วรถมึงล่ะ
เต้ : ให้เพื่อนยืมไปห้อง นะกลับด้วยนะ
ผม : งั้นมึงไปขับ
เต้ : ไม่อ่ะ อยากนั่งกอดมึง(แล้วมันก็มาตบที่เบาะ)เร็วๆดิ
ผม : สัส (ขี้เกียจเถียงกะมันเลยขับรถครับ)
เต้ : เป็นไรคันเหรอ มากูช่วยเกา(พูดยังไม่จบมันมาเกาตูดผมครับ)
ผม : สัส กูแค่ดึงเสื้อออกโว้ย ไม่ได้คัน
เต้ : นึกว่าคันตูดเลยช่วยเกา ว่าไปตูดมึงก็ยังนุ่มเหมือนเดิมนะฮ่าๆ
ผม : นุ่มพ่องมึงดิ เดี๋ยวพาขับบวกกับสิบล้อหรอก
เต้ : ไม่ต้องรีบนะ มึงเคยบอกกูว่าไม่ชอบให้กูขับรถเร็ว
ผม : เปลี่ยนใจล่ะ รีบขับไปส่งมึง
เต้ : (มันมากอดเอวผมครับ กอดเฉยๆผมไม่ว่าเล่นมาจับจวยผมอีก) ฮ่าๆโอมน้อย
ผม : เชี้ย กวนตีนล่ะมึง นั่งดีๆไม่เป็นเหรอว่ะ

กว่าจะมาถึงผมโดนลวนลามมาตลอด(แต่ชอบดีไม่ใช่ล่ะฮ่าๆ) ส่งมันเสร็จผมก็ไปเดินเล่นก่อนกลับครับ กว่าจะสอบเสร็จผมแทบจะไม่ได้นอนครับ(ไม่ได้อ่านหนังสือนะนั่งดูซีรี่ย์กะนั่งโม้กะเพื่อน)ในที่สุดวันที่ผมรอคอยก็มาถึงครับ

“ตื่นสายนะเรา”

ผม : ย่า มาได้ไงครับ
ย่า : มาทำธุระแถวนี้เลยแวะมาหา วันนี้ว่างไหมลูก
ผม : ว่างครับ เป็นไรครับ
ย่า : ไปทำบุญกับย่านะ

“ย่าสวัสดีครับ”

ย่า : จ๊ะลูก ไม่ได้เจอหน้าตั้งนาน น่ารักขึ้นเยอะนะเรา
เต้ : ผมก็น่ารักแบบนี้แหละย่า
ผม : น่ารักตรงไหนว่ะ
ย่า : ไปว่าเขา รีบๆไปอาบน้ำ เต้ไปทำบุญกับย่านะลูก
เต้ : ตอนแรกว่าจะมาชวนโอมไปทำบุญครับย่า ผมก็ชอบทำบุญนะย่า
ผม : โกหกชัดๆ
ย่า : บ่นไรรีบไปอาบน้ำเดี๋ยวจะสายเอานะ

สรุปวันนั้นอุส่าจะนอนกลิ้งที่เตียงไปมาทั้งวันฝันก็ต้องสลายลงไปในพริบตาครับ แต่ก็ดีเหมือนกันครับนานๆได้ไปเที่ยวกับย่าแถมไอ้ตัวแสบก็ไปด้วย เหมือนเดิมแหละครับถ้าไปกับย่าไม่ไปวัดคงไม่ใช่ย่าผมครับ

ย่า : อย่าซนนะโอม เดี๋ยวย่าเดินไปหาเพื่อนย่าก่อนนะ พาเต้เข้าไปก่อนนะ
ผม : ไปมึง กูจะพาไปขัดเกลาจิตใจอันหื่นกามของมึง
เต้ : ไม่อยากขัดเกลาอ่ะ อยากขัดจรวดซะมากกว่าขัดให้หน่อยดิ
ผม : ขัดเชี้ยมึงดิ นี่วัดนะเว้ย ยังจะหื่นกามอีก ไปเข้าไป ที่นี้ศักดิ์สิทธิ์นะมึง กูเคยมาขอพรที่นี้
เต้ : เหรอ ถ้ากูขอมึงเป็นแฟนล่ะ จะได้ป่ะ
ผม : กวนตีนล่ะ เขาบอกว่าถ้าเราขออะไรแล้วยกพระขึ้นสิ่งที่เราขอจะเป็นจริง แล้วผมก็ทำก่อนมันครับ
เต้ : เฮ้ย ถามหน่อยดิ มึงขอไร
ผม : ไม่บอก อ่ะมึงลองดู
เต้ : (พนมมือแล้วค่อยๆยกพระครับไม่รู้ว่ามึงอธิฐานไรครับ รุ้แค่หันมาแล้วยิ้มให้ผม) เราลองยกด้วยกันป่ะเผื่อชาติหน้าเราจะกลับมารู้จักกันอีก
ผม : อืม ลองดูดิ

พวกผมยกขึ้นครับ พอยกเสร็จก็พากันออกมาเดินเล่นข้างนอกรอย่าคุยกะเพื่อน

เต้ : มึงรู้ป่ะว่าตอนที่ยกด้วยกันอ่ะกูอธิบานว่าไร
ผม : ไม่รู้ดิ คงไม่พ้นเรื่องของสาวสวยๆหมวยๆอีก กูว่าไม่พ้นเรื่องนี้หรอก
เต้ : ไม่ใช่เว้ย ว่าแต่มึงเหอะอธิฐานไรเห็นแต่ยิ้ม อย่าบอกนะว่าอธิฐานว่าเราจะกลับมาเป็นแฟนกัน
ผม : ไม่ใช่เว้ย มั่วแล้วมึงหลงตัวเองป่ะ
เต้ : ไม่ใช่แล้วทำไมต้องยิ้มว่ะฮ่าๆ กูเห็นส่วนใหญ่จะมีแต่คู่รักนะที่ยกด้วยกันฮ่าๆ
ผม : สัส (ว่าไปผมก็อธิฐานว่า…) ป่ะเข้าไปไหว้พระข้างในรอย่ากว่าจะคุยกะเพื่อนเสร็จ
เต้ : อยากให้ย่าคุยกับเพื่อนนานๆจัง จะได้อยู่กับมึงแบบนี้ แน๊ คิดไรกะกูป่ะเนี่ยมาจับมือกูนี่
ผม : (ยิ้ม) หลงตัวเองป่ะ กูแค่กลัวมึงจะไปซนทำของเขาพังเลยจับไว้
เต้ : เหรอ
ผม : อ่ะ พวงมาลัย
เต้ : ถ้าผมสอบผ่านทุกวิชาผมจะพาแฟนผมกลับมาไหว้อีกครับ(พูดแล้วมันยักคิ้วใส่ผม)
ผม : (ทำปากพ่องใส่มัน) ยังจะเล่นอีกนะมึง
เต้ : ไม่เล่นเว้ยกูคิดจริง
ผม : ขี้เกียจเถียงกะมันเลยไปเสี่ยงเซียมซี แล้วก็เดินไปดูใบเซียมซีครับ(ส่วนไอ้เต้ก็นั่งเขย่าแล้วก็เดินมาหยิบใบ)
เต้ : เฮ้ย มึงดูดิ กูแม่งดวงดีว่ะ ใบนี้ดี แล้วมันก็เอามาให้ผมดู มึงได้หมายเลขไรว่ะ
ผม : ไม่บอกแค่ยิ้มให้มันครับ(หมายเลขเดียวกันกับมันนั้นแหละครับ) ป่ะย่าเสร็จแล้ว(แก้เขิน)
ย่า : ป่ะกลับกันเดี๋ยวจะค่ำก่อน
ผม : ย่าผมกลับบ้านด้วยดิ
ย่า : เต้ไปเที่ยวบ้านย่าไหม
ผม : มันคงยุ่งไปไม่ได้หรอกย่า
เต้ : ไม่ยุ่งครับสอบเสร็จว่างครับ ว่าไปก็ไม่ได้ไปเที่ยวบ้านย่านานแล้ว
ย่า : งั้นไปบ้านย่านะ ย่าจะทำกับข้าวให้ทาน
เต้ : ผมหิวขึ้นมาทันทีเลยครับฮ่าๆ
ผม : คนอะไรว่ะโคตรประจบ
เต้ : (แลบลิ้นใส่ผม น่าตบมากครับ) วันนี้โคตรสนุกอ่ะครับย่า
ย่า : ไว้วันหลังย่าจะชวนมาทำบุญบ่อยๆนะ

กว่าจะมาถึงบ้านผมก็ค่ำพอดีครับพอถึงย่าก็เข้าครัวจัดการทำกับข้าวเลยครับส่วนป๊ากับแม่ยังไม่กลับมาบ้านครับ

เต้ : ย่ามีไรให้ผมช่วยไหมครับ
ย่า : งั้นไปล้างผักนะลูก ให้โอมเขาหั่น
เต้ : ครับ
ย่า : เวลาที่อยู่อุบลโอมเขาดื้อไหมลูก
เต้ : โคตรดื้อเลยครับ แถมขี้แงอีก
ผม : อย่าไปเชื่อมันนะย่า
ย่า : ฮ่าๆ ย่าว่าเต้เขาพูดจริงนะ

กว่าจะทำกับข้าวเสร็จ(ไอ้เต้เผาผมซะมากกว่า) พอทานข้าวเสร็จก็ช่วยกันล้างจานครับ

เต้ : ผมว่าย่ายังสาวอยู่นะครับเห็นที่ไรก็ดูไม่แก่อ่ะครับ
ย่า : ปากหวานนะเรา
ผม : นี่มึงจะจีบย่ากูเหรอ
ย่า : ย่าฝากดูแลโอมด้วยนะเต้
เต้ : ครับ
ย่า : เรารู้ไหม เวลาที่อยู่บ้านโอมชอบเล่าเรื่องเราให้ย่าฟังอยู่บ่อยๆนะ เล่าไปยิ้มไป
เต้ : แล้วเขานินทาไรผมไหมครับ
ย่า : ไม่นะ แค่บ่นว่าคิดถึงเรา
ผม : ย่า ไม่เอาไม่พูด
เต้ : จริงเหรอครับ
ย่า : จ๊ะ ยังมีอีกนะ
ผม : พอๆเลยย่า ป่ะๆ ผมมีไรจะให้ดูครับ
ย่า : เขาบอกว่า…
เต้ : ว่าไรครับ
ผม : ย่าไม่เอาไม่พูด (ผมพาย่าออกมาข้างนอกก่อนที่ย่าผมจะพูดอะไรออกไปแล้วก็กลับมาล้างจานต่อฮ่าๆ)
เต้ : จริงเหรอที่ย่าพูดอ่ะ
ผม : ย่าก็พูดไปงั้นแหละ อย่าไปเชื่อย่านะ เสร็จล่ะเดี๋ยวมึงขึ้นไปอาบน้ำนะ เสื้อกะกางเกงกูวางไว้ที่โต๊ะอ่ะ
ย่า : อาบเสร็จย่าจะเล่าให้ฟังนะลูกเต้
ผม : ย่าๆๆ มันดึกแล้วไปนอนได้แล้วครับ เดี๋ยวก็มาบ่นให้ผมฟังว่าเหนื่อยหรอก
เต้ : ฮ่าๆ ไว้โอมหลับค่อยเล่าครับย่า
ย่า : ย่าวางไว้นี่นะเต้โอมเขาซื้อให้เราแต่เขาไม่กล้าเอาไปให้
ผม : ย่าๆๆ ว่าแล้วมันหายไปไหน ที่แท้ย่าก็เก็บไว้นี่เอง
ย่า : ฝันดีนะลูก
เต้ : ย่านี่น่ารักดีอ่ะ ไหนดูดิว่ากล่องอะไร
ผม : อย่าดูเลย
เต้ : หน้าแดงทำไมว่ะ เฮ้ย ขอบใจนะ
ผม : อืม ชอบไหมล่ะ ซื้อไว้นานแล้วล่ะ แต่ไม่กล้าเอาไปให้
เต้ : เป็นไรถึงไม่กล้า
ผม : กลัวมึงจะทะเลาะกับแฟนมึงเลยไม่กล้าให้
เต้ : ฮ่าๆ ขอบใจนะ(มันเข้ามากอดผม)
ผม : กูหายใจไม่ออก ปล่อยได้แล้ว ตัวแม่งโคตรเหนียวไปอาบน้ำเลยมึง
เต้ : งั้นกูไปอาบน้ำทาแป้งหอมๆนอนรอนะ
ผม : ถุย รีบไปอาบไป

กว่าจะได้นอนฟังมันโม้จนผมแทบจะหลับครับ

เต้ : เฮ้ย มึงได้ยินเหมือนที่กูได้ยินป่ะว่ะ
ผม : เสียงไร
เต้ : ก็ฟังดิ (เสียงนกพิราบร้องเสียงเหมือนคนร้องไห้)
ผม : ใครว่ะมาร้องไห้แถวนี้(แกล้งมัน)
เต้ : อย่าพูดดิว่ะ(มากอดผม)
ผม : ปล่อยเว้ยกูร้อน
เต้ : ไม่ปล่อย ถ้าปล่อยมึงวิ่งหนีก่อนกูทำไง

[เสเพล]

บทสนทนาระหว่างโอมกับเต้ 21

เต้:
คิดถึงคนที่ขายขนมจีบซาลาเปาจังเนอะโอมเนอะ(เตเต้เขียน)

โอม:
ไอ้ห่านี่ คิดถึงก็ไปหาเขาสิมาบอกทำไมครับบฮ่าา อย่าบอกนะว่ามึงคิดมิดีมิร้ายกับป้าขายขนมจีบหน้าปากซอยป้าแกแก่แล้วหรือว่ามึงชอบลุงเขาฮ่าา

[เสเพล]

ตอนที่ 122

ถ้าเปรียบความสุขได้มันก็เหมือนกับดอกไม้ที่มีช่วงเวลาจำกัดแม้จะรักษาไว้ไม่ได้แต่มันก็ยังงดงามอยู่ในใจเสมอ ขอบคุณทุกท่านที่ยังติดตามเรื่องราวของผมกับเต้ช่วงนี้อากาศมันร้อนอย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยนะครับ

“มีคำนึงๆอยากบอกให้ฟังทุกวันแต่กลัวเธอนั้นจะรำคาญคำพูดเชยๆ คิดว่าเธอคงเคยฟังมัน แต่สำหรับฉันรับประกันว่าต้องโดน….”

ผม : อารมณ์ดีนะมึง
เต้ : ใช่แล้ว นานๆได้อยู่กับเมียสองตัวสอง
ผม : เมียพ่องมึงดิ ไอ้นี่ชอบมโนจัง
เต้ : ฮ่า แม่งอากาศโคตรร้อนว่ะ เหงื่อไหลลงมาง่ามตูดแล้วนี่
ผม : รีบๆทำเดี๋ยวก็เสร็จล่ะอย่าบ่น
เต้ : ถ้าเป็นเรื่องบนเตียงพี่ไม่เคยรีบทำรีบเสร็จนะฮ่า
ผม : สัส ไอ้หื่นกาม เดี๋ยวคืนนี้พาไปเที่ยว
เต้ : ไม่อยากเที่ยวอ่ะ อยากนอนกอดหมาโอม
ผม : ได้ จะกอดตัวไหนดีล่ะ
เต้ : ตัวนี้อ่ะ(มันชี้มาที่ผม) ให้กอดหน่อยนะ
ผม : ไม่เว้ย
เต้ : คันไปทั้งตัวอ่ะ ร้อนด้วยกลับถึงบ้านกูขออาบน้ำก่อนนะ
ผม : อืม รีบๆทำใกล้เสร็จล่ะ

กว่าพวกผมจะทำงาน(เล่น)เสร็จก็บ่ายโมงกว่าครับแดดก็ร้อนโคตรแถมคันด้วยพอถึงบ้าน

เต้ : ไม่ไหวแล้วโว้ย วิ่งไปที่ห้องน้ำ
ผม : อย่าพึ่งดิ
เต้ : หยุดเลยกูรู้ว่ามึงจะอาบก่อน หรือจะอาบพร้อมกันเอาม่ะกูจะถูหลังให้แล้วทำสบู่ตก(มากระซิบข้างหูผม)
ผม : ไม่เว้ย รีบอาบเลย
เต้ : ร้องจ๊าก(วิ่งออกมาจากห้องน้ำ)แม่งน้ำเชี้ยไรโคตรร้อนเลยอ่ะ
ผม : (ขำ) ก็กูจะบอกมึงว่าเปิดทิ้งไว้ก่อนค่อยอาบถังน้ำมันโดนแดด
เต้ : ตลกเหรอ มานี่(เลยมันลากผมมาในห้องน้ำแล้วเปิดน้ำใส่ผม)
ผม : เปียกหมดแล้วสัส พอเลย เดี๋ยวกูไปเอาผ้าเช็ดตัวกับบ๊อกเซอร์มาให้นะ

กว่าจะอาบน้ำเสร็จโคตรนานครับ(ไม่ได้อาบนานนะเปิดน้ำทิ้งฮ่า)

ย่า : ย่าทำขนมไว้ให้
ผม : น่ากินจังครับกินเลยนะย่า
ย่า : ไปล้างมือก่อน
ผม : โด่วย่า ที่ไอ้เต้ไม่เห็นจะให้ไปล้างมือเลย
เต้ : (แลบลิ้นใส่ผม) อร่อยอ่ะครับย่า ย่าเลี้ยงผมดีขนาดนี้อยากอยู่หลายๆวันจังฮ่า
ผม : อย่าอยู่นานเลยเปลื้องบ้านกู
ย่า : อยู่หลายๆวันก็ได้นะเต้ อย่าไปฟังโอมนะ
เต้ : ครับย่า
ย่า : คุยกันไปก่อนนะย่าไปทำธุระข้างนอกก่อน
เต้ : ครับ ป้อนหน่อยดิ มือกูยังไม่ล้างอ่ะสกปรกอยู่
ผม : แล้วเมื่อกี้มึงยังหยิบกินอยู่นี่
เต้ : กลัวท้องเสียอ่ะ ป้อนหน่อยนะ
ผม : ไอ้อ้อร้อ อ่ะอ้าปาก (จับยัดใส่ปากมันครับ)
เต้ : พอๆ ติดคอตายทำไง(ขนมเต็มปาก)
ผม : อะไรนะ เอาอีกเหรอ(แกล้งมัน) อร่อยม่ะ
เต้ : น้ำๆ สัส เต็มปากยังจะยัดเข้าอีก
ผม : ฮ่าๆๆ ก็กลัวจะไม่อิ่มไง เย็นนี้ไปบ้านเพื่อนกูป่ะไปช่วยงานมัน มันจะแต่งงานบ้านข้างๆนี่แหละเดินไปไม่กี่หลังเอง
เต้ : กิ๊กเก่าเหรอจ๊ะ
ผม : กิ๊กหอกมึงดิ เพื่อนเว้ย
เต้ : ไปดิ มีโอมที่ไหนมีเต้ที่นั้น ตามติดเหมือนเงาเลยฮ่าๆ
ผม : เหรอ งั้นกูจะไปที่บ่อเต่าจะตามไปม่ะ
เต้ : จะรอที่ขอบบ่อฮ่าๆ อ่ะ(ป้อนขนมให้ผม) อร่อยม่ะ
ผม : อืม พอแล้ว อิ่มล่ะ

พอเย็นผมก็ไปบ้านเพื่อนครับใกล้ๆกับบ้านผมครับช่วยงานเขาเรียกๆง่ายๆเลยวันรวมแก๊งสมัยประถมมัธยมมารวมกันแบบนี้ก็มีเหล้าสิครับ นั่งกินคุยกันไปครับดูเหมือนไอ้เต้จะเข้ากะเพื่อนผมได้เร็วโคตร

เต้ : กินเยอะแล้วนะมึง
ผม : ใครว่าเยอะว่ะแก้วเดียวเอง
เต้ : แก้วเดียวแต่หลายรอบนี่นะ

ก็เริ่มเมาแล้วล่ะครับเพื่อนมันก็แยกย้ายกลับเหลือแค่ผมกับเพื่อนอีกคนแล้วก็ไอ้เต้

ผม : กลับกันม่ะ
เต้ : (มันไม่เมาครับ)อืม มันดึกล่ะพรุ่งนี้จะกลับด้วยไปนอนเหอะ
ผม : (ลุกขึ้นเดินจะล้ม) กูเดินเองได้
เต้ : เหรอ เดินไปข้างหน้าก้าวหนึ่งเดินถอยสามนี่นะ มาๆนี่
ผม : (เท่าที่ผมจำได้นะรู้สึกว่าขี่หลังมันครับ)มึงรู้ไหมเวลาที่กูอยู่กับมึงแล้วกูมีความสุขโคตรๆนะ จะทำไรก็สบายใจ แถมมึงยังทำให้กูยิ้มได้อีก(พูดไปเยอะกว่านี้นะแต่จำได้แค่นี้)
เต้ : แล้วมึงได้ไปเล่าในบอร์ดป่ะล่ะ
ผม : เล่าดิ
เต้ : ทำไมมึงถึงพึ่งมาบอกกูเป็นคนสุดท้ายว่ะ
ผม : ก็มึงเป็นคนสำคัญของกูไงกูเลยเก็บมึงไว้เป็นคนสุดท้าย
เต้ : เหรอ กินไรมาว่ะตัวแม่งหนักชิบหาย

นอกจากนั้นจำไรไม่ได้ครับรู้สึกตัวขึ้นมาอีกทีก็เช้า

“ไอ้เชี้ยเต้มึงทำไรกูเมื่อคืน”

เต้ : อ่อ กูมึงยอมกูไง
ผม : ยอมบ้าไร ไอ้ห่านี้ลักหลับกูเหรอ
เต้ : (ไม่พูดเอาแต่ยิ้ม) เมื่อคืนใครนะที่บอกกูว่า โอมคนนี้จะขอเป็นเมียคนสุดท้าย
ผม : สัส ไม่ได้พูดเว้ย แล้วมึงถอดเสื้อทำไม
เต้ : เมื่อคืน หมาตัวไหนไม่รู้กูแบกมาโคตรหนักแถมมาอ้วกใส่เสื้อกูอีก
ผม : แล้วเมื่อคืนมึงทำไรกูม่ะ
เต้ : จับตูดมึงดูดิ เจ็บไหม ถ้าเจ็บแสดงว่ากูทำ
ผม : ฮ่าๆ ไม่เจ็บ ปากมึงไปโดนไรมาว่ะ
เต้ : หมาตัวที่อ้วกใส่มันต่อยกู
ผม : ฮ่าๆ เมาเว้ยไม่รู้เรื่อง
เต้ : แค่จะกอดจะนิดเดียวแม่งมาต่อยกู หวงเนื้อหวงตัว ลุกไปอาบน้ำได้แล้ว วันนี้เพื่อนนัดที่คณะไม่ใช่เหรอ ไปสายเขาจะบ่นให้นะเว้ย
ผม : เอ่อ ใช่ว่ะ
เต้ : หายเมาแล้ว ปี้ได้แล้วสิ
ผม : ถุย กูพูดจริงๆเหรอ ที่บอกว่าจะขอเป็นเมียคนสุดท้ายอ่ะ
เต้ : อืม เมาแล้วจำไม่ได้แบบนี้แหละมึง

พออาบน้ำเสร็จพวกผมก็กลับอุบลครับเพื่อนนัดทำซุ้มให้รุ่นพี่ พอไปถึงเต้มันก็ไปกับเพื่อนมันผมก็ไปกับเพื่อนผม

กาย : ไปกับไอ้เต้กลับมาอารมณ์ดีนะมึง
โอ๊ต : มันไปจุ๊อ้ากัน
ผม : จุ๊อ้าพ่องมึงดิ
ยัก : เมียจ๋าวิ่งตามผู้ชายเหรอ
ผม : ก็ผัวจ๋าไม่ยอมเขานิเขาเลยวิ่งทำซุ้มเสร็จผัวจ๋ายอมเขานะ
ยัก : ไอ้ทะลึ่ง
ผม : ฮ่าๆ
กาย : ในที่สุดก็เสร็จแล้ว หิวข้าวแล้วไปหาไรแดกก่อนเหอะ

ไปหาไรทานแถวใกล้ๆครับพอดีไอ้เต้มันมาพอดีเพื่อนผมเลยชวนไปด้วย

ยัก : นี่พวกมึงสองคนจะมากินข้าวหรือมานั่งจ้องตากันว่ะ
ผม : เอ่อใช่ ไอ้กายมึงจะจ้องตาไอ้โอ๊ตทำไม
กาย : ถุย เขาว่ามึงกับไอ้เต้เว้ย อย่ามาเขินว่ากูดิ
เต้ : ฮ่าๆ
ยัก : กูกลับก่อนนะพอดีแม่จะมาหา
ผม : ไม่พากูไปแนะนำตัวกับพ่อแม่เหรอ
ยัก : ไว้ไปแนะนำกับไอ้เต้โน่น
ผม : รู้จักแล้วไม่ต้องแนะนำหรอก ถุยย
ยัก : เต้จ๋า ว่างเมื่อไรพี่พร้อมนะ
เต้ : ครับ(พูดแล้วมายักคิ้วใส่ผม)
ผม : เดี๋ยวกูถีบให้เลย
ยัก : หึงเหรอ ไหนบอกว่าเพื่อนกันว่ะ
กาย : ฮ่าๆ
ผม : กูแค่ไม่อยากให้เพื่อนกูหลงเดินทางผิดเหรอ
โอ๊ต : ทางสายเหลืองนี่เหรอ
กาย : ฮ่าๆ
ผม : อิ่มล่ะ กูกลับล่ะ
กาย : ไว้ค่อยโทรหากูนะ กูมีนัดว่ะ
โอ๊ต : งั้นกูก็จะกลับเหมือนกัน
เต้ : จะไปไหนต่อป่ะ กินติมกัน
ผม : อืม

แล้วพวกผมก็ไปกินติมครับ

“เต้จำพี่ได้ป่ะ”

เต้ : อ่อจำได้ครับ

“แล้วสบายดีป่ะ ไม่เห็นซะนานน่ารักขึ้นเยอะเลยนะ”

เต้ : พี่คนนี้โอมเพื่อนผมครับ

“จ๊ะ พี่พึ่งย้ายมาทำงานที่อุบล ไว้ว่างๆพาพี่เที่ยวหน่อยนะ ไว้ค่อยคุยกันใหม่นะ” แล้วพี่เขาก็ขอเบอร์ไอ้เต้แล้วก็เดินไปหาเพื่อนอีกโต๊ะหนึ่ง

ผม : คนอะไรอ่อยชิบหาย
เต้ : เป็นไร หึงกูเหรอ
ผม : ป่าวววววววว ใครหึง เพื่อนกันไม่หึงเว้ย
เต้ : งั้นคืนนี้กูขอไปเที่ยวกับพี่เขานะ
ผม : ไปดิ ใครผูกมึงไว้
เต้ : เปลี่ยนใจไม่ไปล่ะฮ่าๆ อยู่กับไอ้ตี๋ของกูดีกว่า(มาถ่างตาผมอีก) ป่ะกลับห้อง
ผม : พี่เขาสวยนะเว้ย ทำไมมึงไม่จีบเขาว่ะ สเปกมึงเลยนะ คนนี้ใช่ป่ะที่มึงเคยแอบชอบพี่เขาตอนเรียนมัธยมอ่ะ
เต้ : อืม ตอนนี้ก็ชอบนะ
ผม : ไปไกลๆกูเลย
เต้ : ไม่อ่ะ ถ้าไปไกลกูก็ไม่เห็นหน้ามึงดิ กูอยากอยู่ใกล้มึงจะได้เห็นหน้าทุกวัน(มันมากอดคอผม)ก็เวลาอยุ่ใกล้คนนี้แล้วกูมีความสุขกูไม่อยากทิ้งเขาไปอีกแล้ว ไม่เชื่อมึงก็ดูโทรสัพกูดิ กูมีรูปมึงด้วย(แล้วมันก็ให้ดู)
ผม : สัส ลบออกเลยนะ(มันตัดต่อเอาหัวผมมาใส่ผู้หญิงโป้)
เต้ : ไม่ลบเว้ย
ผม : วิ่งไล่เตะมัน


ไว้ผมว่างจะมาต่อนะครับบบขอตัวไปทำงานล่ะบายๆๆจุ๊บๆๆฝันดีครับบบบบ

[เสเพล]

ตอนที่ 123

เขาบอกว่าความรักไม่ว่าจะเกิดขึ้นยังไงและจบลงแบบไหนก็ยังคงสวยงามและจะอยู่ในความทรงจำเสมอแม้ว่าต่างคนต่างเป็นแค่คนรู้จักกันก็ตามสุดท้ายวันเวลาจะเปลี่ยนเราไปเอง ขอบคุณทุกท่านที่ยังติดตามเรื่องราวของผมกับไอ้นักเลงมาโดยตลอด ช่วงนี้อากาศร้อนอย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยนะครับ
เรื่องราวของพวกผมก็คงไม่ต่างจากคนอื่นหรอกครับชีวิตนักศึกษานอนดึกถ้าจะบอกว่าอ่านหนังสือก็คงจะไม่เชื่อ(ข้ออ้างโคตรดีป่ะฮ่าๆ)ตื่นเช้ามานั่งหลับในห้องรอเวลาที่จารย์ปล่อยค่ำมาตาใสแขนขามีแรง

“ขอโทษ ที่ฉันบอกเธอว่ารักซ้ำซ้ำ เธอว่าไม่ต้องตอกและย้ำ ไม่ต้องการขอโทษ ที่ฉันยอมทิ้งทุกอย่าง เพื่อมาอยู่กับเธอในวันนี้เธอคงเบื่อ ก็เข้าใจ ไม่เป็นไร”

ผม : โคตรเพราะเลยว่ะ(ประชดมัน)
เต้ : ร้องจบล่ะไหนรางวัล(มันเอียงแก้มมา)
ผม : ใครใช้ให้ร้องว่ะ
เต้ : ก็อยากร้องให้แฟนฟังนี่ว้า
ผม : ใครแฟนมึง มโนแม่นโคตรเก่งฮ่าๆ
เต้ : ใช่สิ
ผม : อะไร รออีกสองปีเลยมึง
เต้ : รอได้แต่ตอนนี้ขอหอมแก้มมัดจำก่อนได้ป่ะ
ผม : มัดจำเชี้ยมึงดิ (เขินมันเลยเดินหนีครับ)
เต้ : รอกูด้วยสิว่ะ แม่งขาสั้นๆเดินโคตรเร็วว่ะ
ผม : ร้อนว่ะ
เต้ : ถอดเสื้อดิ กูรออ่านกินอยู่เนี่ย
ผม : ตลกล่ะ อยากกินชาเขียวว่ะ
เต้ : ชาเขียวอีกล่ะ วันนี้กูเห็นมึงกินหลายแก้วแล้วนะ
ผม : สองแก้วเอง
เต้ : กินแก้วหนึ่งตาแข็ง แก้วที่สองจวยแข็งนะมึง
ผม : มิน่ากูแข็งทุกวัน ถุยย
เต้ : ถ้าแข็งแล้วพี่จะพาลงเอาม่ะ
ผม : ไปไกลๆตีกูเลยมึง
เต้ : พักนี้เป็นไรหน้าดูซีดๆ ชักว่าวบ่อยเหรอมึง
ผม : กูไม่ได้ลามกเหมือนมึงนะ ก็แค่เหนื่อยอ่ะ นอนน้อยมั่ง
เต้ : มานอนห้องกูดิ จะได้นอนเยอะๆ นอนเฉยๆ เดี๋ยวกูทำเอง
ผม : สัส วนกลับมาแต่เรื่องเดียว
เต้ : ฮ่าๆ นี่เรารู้จักกันมานานแล้วเนอะ
ผม : ก็นานแล้วนะ พอที่จะรู้ว่ามึงมีไฝที่จวยฮ่าๆ
เต้ : สัส คนล่ะเรื่องเว้ย
ผม : อ่อๆ ขอโทษ แล้วทำไมอยู่ๆก็ถาม มีไรป่ะ
เต้ : ป่าวแค่คิดถึงเวลาเก่าๆ ที่เราเคยเด้ากันมาฮ่าๆ
ผม : เด้าพ่องมึงดิ ไอ้ห่านี่

ไว้แค่นี้ก่อนนะครับเดี๋ยวทำงานเสร็จจะมาต่ออีกนะครับบบจุ๊บๆ

[เสเพล]

ตอนที่ 124

ต่อแล้วนะครับบ

เต้ : แล้วมึงจะไปไหนต่อป่ะเนี่ย
ผม : เข้าไปเอาของที่ห้องมึงแล้วกลับมั่ง มีไร
เต้ : ป่าว แค่ถามไปงั้นแหละ เออมึงไปเที่ยวม่ะคืนนี้นะนะกูอยากไปเที่ยวกับมึง ไม่ก็ไปนั่งฟังเพลงก็ได้
ผม : (ยืนคิด) อืม แต่ไปไม่นานนะเว้ย
เต้ : ครับ เราไปออกเดทกัน
ผม : เดทแป๊ะมึงดิ
เต้ : ฮ่าๆ
แล้วพวกผมก็มานั่งที่ร้านเหล้า ผมว่าแอบมาแล้วนะยังมาเจอพวกเพื่อนอีกต่อจนดึกครับนั่งฟังเพลงซิวๆครับวันนี้เพลงโคตรเศร้าครับ
“เชี้ยโอมมาได้ไงว่ะ”
ผม : เหาะมามั่ง
ทิว : ยังกวนตีนเหมือนเดิมนะมึง
ผม : ฮ่าๆ เอ่อนี่เต้เพื่อนกู(พูดแล้วยักคิ้วให้ไอ้เต้) ส่วนไอ้นี้เพื่อนสมัยมัธยมกู
ทิว : อืม แม่งกูโดนเขาทิ้งแล้วว่ะ(ทำหน้าเศร้า)
ผม : เอาน๊ามึง ปล่อยๆเขาไปเหอะ โตจนควายเลียก้นไม่ถึงยังจะมานั่งเศร้าอีก
เต้ : บอกแต่คนอื่นแล้วตัวเองล่ะครับ
ผม : สัส อย่าพูดดิว่ะ
ทิว : ฮ่าๆ
ผม : มาคนเดียวเหรอมึง
ทิว : อืม เดี๋ยวก็จะกลับล่ะ ไว้ค่อยคุยกันนะมึง ผัวเผลอแล้วเจอกันนะ
เต้ : พูดดีนะมึง
ทิว : ฮ่าๆ
ผม : (แอบขำ) เออเดี๋ยวค่อยคุยกันกลับดีๆล่ะมึง
เต้ : ถ้าไม่ใช่เพื่อนมึงนะกูต่อยปากแตกไปนานแล้ว
ผม : เก่งจังมึง ป่ะกลับได้แล้ว
เต้ : ขับเลยมึง กูเมาแล้ว
ผม : เหรอ แล้วผมก็ขับรถครับ สัส นั่งดีๆไม่เป็นหรือไงว่ะ
เต้ : นั่งดีแล้ว ก็บอกแล้วไงว่ากูเมา
ผม : ถ้ามึงไม่ยอมเอามือออกนะกูจะให้มึงมาขับแทน
เต้ : ก็ได้ ทำเป็นหวง อันเล็กๆเองไม่อยากจับซะหน่อย
ผม : จับฟาดปากเอาเด้
กว่าจะมาถึงห้องผมไม่รู้จะพูดไรดี เอาเป็นว่าไม่พูดล่ะกันฮ่าๆ
เต้ : มันดึกแล้วนะมึง ยังจะกลับอีกเหรอ
ผม : พูดซะกูอยู่ไกลนะ แค่นี้เอง
เต้ : ไม่กลัวผีเหรอ
ผม : สัส อย่าพูดดิว่ะ
เต้ : ฮ่าๆ เออๆขับรถกลับดีๆล่ะกัน
ก่อนกลับแวะมาหอเพื่อนก่อนครับพวกพี่เขาอยู่กันครบเลยครับ(แดกเหล้า)
กาย : กูโทรหาไม่เห็นรับ ตั้งแต่ไปกับไอ้เต้มึงทิ้งเพื่อนเลยนะมึง
ผม : ให้โอกาสพูดใหม่
กาย : ฮ่าๆ มาๆไม่ต้องกลับหรอกนอนนี่ก็ได้
อย่างที่พูดไปแหละครับถึงจะปฎิเสธมันไปก็ไม่รอดครับกินให้มันแก้วหนึ่งแล้วก็แก้วสองหลังจากนั้นก็ตามมาเรื่อยๆครับไม่ต้องให้เล่าต่อนะครับว่าเกิดไรขึ้นตั้งใจว่าจะรีบกลับไปทำงานฮ่าๆตื่นมาตอนเช้าเท้าผมไปอยู่ที่หน้าไอ้กายได้ไงไม่รู้ เสียงโทรสัพผมดังแต่เช้าเลยครับ
“ไอ้พวกขี้เหล้าพวกมึงจะไปเรียนไหมเนี่ย”
ไปเรียนปวดหัวทั้งวันครับจะไม่ไปเรียนก็ไม่ได้(จารย์โคตรเนี้ยบ)ผมไม่ได้กลัวนะแค่เกรงใจจารย์เขาครับ จนเรียนเสร็จ
ยัก : พ่อแม่ส่งมาเรียนแต่เสือกมากินเหล้า
ผม : บ่นไรว่ะ เดี๋ยวจูบปากเลย
ยัก : ไอ้ทะลึ่ง เดี๋ยวกูไปฟ้องไอ้เต้นะเว้ย
ผม : ฟ้องดิ ไปเลย พูดยังไม่ขาดคำครับไอ้เต้เดินผ่านมาพอดี
ยัก : เต้ ไอ้โอมบอกว่าคิดถึงอ่ะ
ผม : ไม่ได้บอกเลย
เต้ : คิดถึงเขาเหรอตัวเอง เดี๋ยวคืนนี้จะจัดหนักให้(พูดแล้วมันก็เดินไปหาเพื่อน)
ผม : สัส
ยัก : ฮ่าๆ เมื่อคืนเมาบ่นแต่คิดถึงเต้
ผม : พอๆเลยมึง งั้นกูกลับก่อนนะโคตรง่วงเลยว่ะ
กาย : อืม
ยัก : ไปส่งกูด้วยดิ
ผม : รีบตามมาถ้าจะให้ไปส่ง
ยัก : ถามไรหน่อยดิ
ผม : อะไร
ยัก : มึงกับไอ้เต้กลับมาคบกันอีกเหรอว่ะ พักนี้ดูไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยๆ
ผม : ไม่บอก ฮ่าๆ
ยัก : ไว้ไปถามไอ้เต้ดีกว่า
ผม : จะกลับไหม กลับก็รีบเดิน
ส่งเพื่อนผมเสร็จก็กลับไปนอนครับ รู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่ไอ้เต้มันมานั่งทับตัวผม
เต้ : รีบตื่นจังกำลังจะลักหลับเลยนะเนี่ย
ผม : สัส ออกไปเลยนะ มีไรถึงได้มาหากูถึงนี่ (ลุกขึ้นมานั่งข้างมัน)
เต้ : จะชวนไปเดินห้าง
ผม : ไม่ไปได้ม่ะกูขี้เกียจ
เต้ : หูมึงไปโดนไรมาว่ะทำไมมันแดงๆอ่ะ
ผม : ทำไมมันไม่เจ็บว่ะ
เต้ : เดี๋ยวกูดูให้ มันยื่นหน้ามาใกล้ๆ (หอมแก้มผม)
ผม : สัส ไอ้ๆ เล่นไรของมึง
เต้ : ก็คิดถึงไง เลยแวะมาหอมแก้ม
ผม : สัส กูไม่คิดถึงมึง
เต้ : เสียแก้มให้กูล่ะ ต้องให้บอกแม่กูมาขอมึงอีกป่ะฮ่าๆ

ฝันดีครับบบจุ๊บบ

[เสเพล]

บทสนทนาระหว่างโอมกับเต้ 22

เต้:
@OhmKub งั้นก็แก้ผ้าแล้วมาหาดิรีบๆกลับมานะเว้ยดูแลตัวเองดีๆล่ะห้ามไปมองสาวนะมึง(เตเต้เขียน)

@ทุกคน เมียผมเขาไปออกค่ายเดี๋ยวเขากลับมาจะให้มาอัพนะคับอยากรู้เรื่องไรถามผมได้นะจะเผาให้ไหม้เลยคิดฮอดหลายๆ(เตเต้เขียน)

โอม:
ใครเปนเมียมิทราบครับ ต่อยฟันหลุดเลย จะเผาไรครับบระวังนะรูปใครว่ะที่นอนอ้าปากน้ำลายยืดที่ห้องผมวันนั้นครับ

[เสเพล]

ตอนที่ 125

คนเราทุกคนล้วนมีความทรงจำที่แตกต่างกันไปของแต่ละคน บางคนเลือกจำแต่เรื่องดีๆ บางคนเลือกจำแต่เรื่องไม่ดี ซึ่งมันก็จะส่งผลต่อตัวเองทั้งนั้น ใครสามารถเลือกที่จะจำแต่สิ่งดีๆในอดีตได้ คนๆนั้นถือว่าโชคดีมากๆ เพราะการที่เลือกจำแต่สิ่งดีๆ มันจะทำให้เราไม่ต้องไปยึดติดกับเหตุการณ์แย่ๆเหล่านั้น และสามารถอยู่กับปัจจุบัน และมีทางเดินต่อไปในอนาคตได้อย่างไม่ยากเย็น แต่สำหรับคนที่เลือกจำแต่สิ่งไม่ดีละ แน่ นอนเลย ชีวิตเขาต้องจมอยู่กับอดีต ไม่มีทางที่มีความสุขอย่างคนคนปกติได้หรอก เพราะการเลือกจำแต่สิ่งไม่ดีนั้น มันจะเป็นเหมือนเชือกที่คอยผูกติดกับเราไว้ ยิ่งเรานึกถึงมันมากเท่าไหร่ เชือกเส้นนั้นมันก็จะยิ่งรัดเรา ไม่ให้หลุดออกไปจากวงจรอุบาตรนั้นได้สักที(เครดิต lovesicklifesuck) ขอบคุณทุกคนที่ยังติดตามเรื่องราวของผมกับไอ้นักเลงมาโดยตลอดครับ ช่วงนี้น้องๆหลายคนก็คงปิดเทอมเนอะ(โคตรอิจฉา)ไงก็ขอให้มีความสุขกับการพักผ่อนนะครับช่วงนี้อากาศร้อนดูแลสุขภาพด้วยครับ เรื่องราวของพวกผมก็เหมือนเดิมแหละครับติดกันยังกะผัวเมียฮ่าๆ(ไม่ใช่ล่ะ)ว่างตรงกันด้วยแหละเลยได้ไปไหนมาไหนด้วยกัน กลับจากค่ายโคตรเหนื่อยครับใครจะมาใครจะไปผมไม่สนครับหลับแม่งเลย(โดนลักหลับก็คงไม่รู้มั่ง) รู้สึกตัวขึ้นมาก็ตอนที่โทรสัพมันสั่นที่หูครับปกติผมจะคุยโทรสัพจนหลับทั้งๆที่โทรสัพยังอยู่บนหู(ถ้ามันระเบิดไม่ตายก็คงไม่รอดล่ะครับฮ่า)

“ที่รักอยู่ไหน”

ผม : ใครที่รักมึงว่ะ อยู่ห้อง
เต้ : เสียงเซ็กซี่จัง น่าแก้ผ้าไปหาจัง
ผม : สัส มีไร

“ตุ๊ดๆ” มันวางสายไป สักพักเสียงมันมาเคาะประตู

ผม : ไม่ได้ล๊อก เข้ามาเลย
เต้ : ประตูก็ไม่ล๊อก รู้งี่ไม่โทรมาดีกว่า จะแอบมาลักหลับฮ่าๆ
ผม : ลักหลับเชี้ยมึงดิ
เต้ : มาถึงนานแล้วเหรอ
ผม : อืม นานแล้ว โคตรเหนื่อยเลยว่ะ แต่ก็ดีนะสาวเยอะดี
เต้ : ดีพ่องมึงดิ อยากตายเหรอ
ผม : ฮ่าๆ หึงกูเหรอ
เต้ : ไม่หึงเว้ย แต่ไม่ชอบ
ผม : เหรอ แล้วมีไรป่ะถึงได้รีบได้มาหากูเนี่ย
เต้ : ก็คิดถึงไง (พูดแล้วมันล้มลงมานอนกอดผม) อยากกอดเลยมาหา
ผม : สัส กูหนักนะเว้ย ลุกได้แล้วมันร้อน
เต้ : ทำเป็นหวง ก็คนมันคิดถึงนี่ว้าทำไงได้ ป่ะลุกไปอาบน้ำได้แล้ว
ผม : จะไปไหน
เต้ : ไปเที่ยว วันนี้วันไรนะ
ผม : วันอาทิตย์
เต้ : อาทิตย์พ่องมึงดิ จำไม่ได้ใช่ป่ะเดี๋ยวกูจะทำให้จำได้
ผม : สัส หยุดเลยมึง กูจะไปอาบน้ำ
เต้ : ทำไมรบอาบล่ะ ไม่มาให้กูเตือนความจำเหรอ

สุดท้ายก็ออกไปเที่ยวกับมันครับวันนี้พิเศษหน่อยปกติพวกผมจะเอารถไปแต่วันนั้นตากคนต่างขี้เกียจขับ(แดดร้อน)เลยนั่งรถสาย(สองแถว)ไป ย้อนอดีตสุดๆ

ผม : ยิ้มไร
เต้ : ป่าว แค่ได้ยืนใกล้มึงเลยยิ้ม
ผม : เหรอ ไม่ต้องยืนติดกูก็ได้มึง(บอกมันเบาๆ)
เต้ : คนมันแน่นนี่ว้า
ผม : สัส(มันเอาจวยมาชนหลังผม) เล่นเชี้ยไรของมึง
เต้ : รถเขาเบรกกูไม่ได้จับราว
ผม : เล่นแบบนี้ไม่ต้องจับราวหรอก กอดกูเลยม่ะสัส (รถเชี้ยก็เบรกบ่อยๆ)
เต้ : เอางั้นเหรอ ไม่อายคนเหรอมึง
ผม : ประชดเว้ย
เต้ : ป่ะถึงล่ะ

วันนั้นไปเที่ยวซิวๆครับ(แต่แดดโคตรร้อนครับ)ไปกันหลายที่นะทัวร์ทั้งอุบลวารินครับส่วนมากก็ไปหามุมสวยๆถ่ายรูปกัน(เห้อกล้องใหม่ครับ)

ผม : โคตรร้อนว่ะ
เต้ : นั่งรอตรงนี้นะ เดี๋ยวกูไปซื้อน้ำมาให้ แล้วมันก็เดินไปซื้อน้ำครับ

“โอม” เลยหันไปตามเสียงครับ

ผม : อ้าว…(ไม่ขอเอ่ยชื่อนะครับ) นั่งคุยกันก็หลายเรื่องอยู่นะครับ สักพักไอ้เต้มาครับ(หน้าบึ้งมาเลย) แล้วเขาก็เดินไปหาเพื่อนครับสงสัยจะกลัวไอ้เต้มั่ง
เต้ : คุยกับสาวยิ้มเลยนะมึง เป็นไรเขามาขอคืนดีเหรอ
ผม : อืม มึงว่าเขาสวยม่ะ
เต้ : อยากร้องไห้ขี้มูกโป่งก็ไปหาเขาดิ แล้วไม่ต้องมาหากูอีกนะ
ผม : ไปตอนนี้เลยดีม่ะ
เต้ : ถ้ามึงลุกนะกูถีบมึงแน่ ตามไปฆ่าแม่งทั้งคู่แน่
ผม : อ้าว สัส ไหนบอกให้กูไป แล้วตอนนี้ไงมาบอกไม่ให้ไป
เต้ : (นั่งซึม) กูรู้ล่ะทำไมมึงไม่ยอมกลับมาเป็นแฟนกับกู
ผม : ไอ้ขี้แงเอ้ย นักเลงหอกไรว่ะ ทำตัวอ่อนแอโคตร เอาม่ะกูถอดถุงเท้าเช็ดน้ำตาให้ บอกแล้วไงไม่กลับไปโว้ย อยู่กับมึงกูก็พอล่ะไม่ต้องมีแฟนกูก็มีความสุขเวลาที่อยู่กับมึงพอใจยัง
เต้ : แบร่ๆ ใครขี้แง อ่ะชาเขียวปั่นกูไปยืนต่อคิวให้รีบแดกไป
ผม : ไม่ขี้แง ทำไมตาแดงว่ะ หรือว่าไปร้องไห้ขอลัดคิวเขาว่ะ
เต้ : สัส จะร้องเพราะมึงนี่แหละ รีบแดกไปเลย
ผม : โคตรอร่อยอ่ะ ชาเขียวปั่นร้านนี้ ชิมป่ะ
เต้ : ไม่อ่ะ ขอกูก็มีกาแฟ เห็นกินชาเขียวทุกวันไม่เบื่อเหรอว่ะ ที่มหาลัยก็เห็นกิน
ผม : ไม่อ่ะ มันก็เหมือนรู้จักกับมึงอ่ะ ถึงจะเห็นหน้าทุกวันแต่กูก็ไม่เคยเบื่ออ่ะ
เต้ : แน๊ จะจีบกูเหรอ ถ้าให้เลือกระหว่างชาเขียวกับกูมึงจะเลือกไรว่ะ
ผม : ชาเขียวดิ ฮ่าๆ
เต้ : ใช่สิ(นางนอย)
ผม : สำหรับมึงกูไม่ขอเลือกนะ ขอรักเลยได้ป่ะฮ่าๆ
เต้ : ฮ่าๆ แดกไปเลยมึง มันเอาขนมครกมาให้ ขนมผัวเมีย
ผม : ผัวเมียยังไงว่ะ
เต้ : ก็มันคู่กันไง ข้างหนึ่งเป็นผัวอีกข้างหนึ่งเป็นเมีย ขนมครกเขาจะขายกันเป็นคู่เหมือนกูกับมึงตอนนี้ไงฮ่าๆ
ผม : ถุย งั้นมึงแดกข้างหนึ่งไปกูจะแดกอีกข้างเอง แยกทางกัน

นั่งกินชาเขียวนั่งคุยกะไอ้เต้แล้วพวกผมก็ไปดูหนังสือแล้วก็กลับครับ ส่วนผมแวะมาหาเพื่อนที่หอ

กาย : หนีเที่ยวอีกแล้วนะพวกมึง กูไปหาไม่เห็นอยู่
ผม : ไปลองกล้องใหม่ฮ่าๆ แล้วมีไรป่ะ
เต้ : ปลาเยอะจัง
กาย : เป็นไงเลี้ยงแปบเดียวจะเต็มบ่อล่ะ
ผม : ไอ้ขี้โม้ กูซื้อมาเทลงบ่อเกือบทุกวันฮ่าๆ
เต้ : อยากให้มันออกลูกเยอะๆม่ะ เดี๋ยวบอก
กาย : ทำไง
เต้ : ชักว่าวใส่บ่อปลาทุกวันดิรับรองลูกดก
ผม : ไอ้สมอง ความคิดหื่นกามตลอดนะมึง
กาย : ฮ่าๆ หรือึงเคยทำบ่อยเหรอว่ะ มิน่าที่ห้องไอ้โอมปลามันลูกดก
เต้ : ฮ่าๆ งั้นกลับก่อนนะ
ผม : ไม่ได้ผูกไว้นิ
เต้ : ขอหอมแก้มหน่อยดิก่อนกลับ
ผม : สัส
กาย : ห้องกูว่างนะเอากันก่อนม่ะ
ผม : เชี้ยนี่ก็อีกคน

แล้วพวกผมก็นั่งปั่นงานที่หอเพื่อนจนค่ำครับ ออกไปหาไรทานกับเพื่อน

เต้ : มายืนทำไรตรงนี้ดึกๆหรือว่ารับจ๊อบพิเศษขายตัวเหรอมึง
ผม : ขายตัวพ่องมึงดิ รอไอ้กายมันเข้าห้องน้ำอยู่
เต้ : งั้นเราไปห้องน้ำกันม่ะ
ผม : กวนตีนล่ะสัส

เขาบอกว่าชีวิตของคนเรามันมีทั้งผิดหวังและสมหวังไม่มีใครหรอกที่จะสมหวังเสมอไปไม่มีใครหรอกที่จะเก่งทุกๆเรื่องไม่มีใครหรอกที่จะพร้อมไปซะทุกอย่างขอแค่เราค่อยๆปรับตัวพยายามอีกนิดแล้วเราจะสมหวังกับสิ่งที่เราหวังครับน้องๆหลายคนคงจะสมหวังแล้วเนอะสอบติดมหาลัยที่อยากเรียนคณะที่ชอบและหลายคนที่ยังไม่ติด พี่อยากจะบอกว่ามันไม่มีอะไรที่ยากเกินกว่าที่เราจะทำหรอกถ้าใจเราเข้มแข็งและพร้อมที่จะสู้กับมันครับไม่ได้อันแรกก็ลองปรับลงมาที่เราคิดอันดับสองก็ได้ครับขยันขึ้นอีกนิดรับรองมันความสำเร็จอยู่ไม่ไกลครับแค่เอื้อม..พี่เป็นกำลังให้ทุกคนนะครับบบบสู้ สู้ๆ(สองนิ้ว)
ขอบคุณทุกคนนะครับที่ติดตามเรื่องราวของผมมาโดยตลอดขอบคุณทุกคอมเม้นทั้งในบอร์ดและในอินบ๊อกขอบคุณครับช่วงนี้ผมแทบจะไม่ค่อยมีเวลาได้เข้ามาอัพครับด้วยเรื่องเรียนบ้าง กิจกรรมบ้าง กลัวทุกคนจะรอกลัวเข้ามาแล้วจะไม่ได้อ่านเอาเป็นว่าช่วงนี้ผมไม่ได้มาอัพนะครับไว้ปิดเทอมเดี๋ยวจะมาอัพต่อนะครับ “เราจะทำตามสัญญาขอเวลาอีกไม่นาน(สองเดือน)แล้วจะกลับมาอัพครับ” ……ดูแลตัวเองดีดีนะคนที่อยู่ทางนั้นคนทางนี้ยังคิดถึงกัน เหมือนอย่างเดิมไม่เคยเปลี่ยนอากาศกลางคืนมันหนาว ก็ห่มผ้านอนก่อนหลับฝันหากเธอเหงาให้คิดถึงกัน เหมือนอย่างฉันคิดถึงเธอส่วนคนที่อยู่ทางนี้ ไม่ต้องห่วง ฉันดูแลตัวเองอย่างดี เพื่อรอวัน วันที่พบกัน วันที่ฉันได้พบเธอ…..(คนทางนั้นไปฟังต่อให้จบนะ) คิดถึงทุกคนนะครับจุ๊บๆๆ

[เสเพล]

ตอนที่ 126

เขาบอกว่า พอโตขึ้น หลายอย่างในอดีตสอนว่าทุกคนต้องมีชีวิตเป็นของตัวเอง จะเอาชีวิตเราไปยึดติดกับใครไม่ได้หรอก ยังไงสุดท้ายมันก็เหลือแค่ตัวเราเองนั่นแหละ อย่างน้อยที่สุดความหลังที่มี จะเป็นบทเรียนที่ดีและมีความหมาย ก็เหมือนเราดูภาพยนต์จบแล้วสิ่งที่เราควรทำคือเดินออกจากโรง ไม่ใช่นั่งอยู่ต่อเพราะเพียงหวังว่าตอนจบจะเปลี่ยนไปจากเดิม รักมันหมดเร็วไปและความเสียใจก็อยู่นานเกินCr.Champ Vantabud ไม่เจอกันนานโคตรๆคิดถึงอ่ะครับใกล้จะสงกรานต์แล้วไปเที่ยวไหนกันครับไงก็อย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยนะครับ เรื่องราวของผมกับไอ้ตัวแสบก็ยังเหมือนเดิมครับเพิ่มเติมคือรักกันดีฮ่าๆ
“มายืนทำไรว่ะตรงนี้ ดึกแล้วไม่ยอมกลับบ้านกลับช่องหรือมึงมาขายตัวว่ะ”
ผม : ขายตัวพ่องมึงดิ ร้อนว่ะเลยออกมาดินเล่น
เต้ : หรา นึกว่าขาย กูจะทุ่มหมดตัวเลยฮ่าๆ
ผม : สัส ว่าแต่มึงเหอะมาทำไรแถวนี้ หรือว่าตามกูห่ะ
เต้ : บ้า ใครตามมึง แค่เห็นเงาคุ้นๆเลยมาดู
ผม : หรือว่าได้กลิ่นกูว่ะ
เต้ : เชี้ย กูไม่ใช่กระต่ายนะที่จะจมูกดีอ่ะ
ผม : หมาเว้ย ฮ่าๆ
เต้ : ไปไหนต่อม่ะ หรือว่าจะกลับ
ผม : ไปเซเว่นมั่ง จะตามกูมาอีกเหรอ
เต้ : ป่าว นึกว่าจะไปปั๊บๆกับกูฮ่าๆ
ผม : ไปไกลๆตีนกูเลย
แล้วผมกับไอ้เต้ก็กลับครับไม่รู้ว่าไอ้เต้ไปไหนส่วนผมนั่งกินมาม่าอยู่หน้าเซเว่นครับ
“เจริญล่ะมึงคนนั่งแดกมาม่าหมากินข้าวกล่อง”
ผม : ฮ่าๆ ไม่รู้จะกินไรนี่ว้า ตามกูมาอีกแล้วนะมึง
เต้ : ป่าวตาม แค่แวะมาซื้อของ ทำไมชอบหลงตัวเองจังครับคุณโอม(มันมาจับแก้มผม)ซื้อข้าวกล่องให้หมาหรา
ผม : ไม่ได้ซื้อกูแค่เอาตังให้มันไปซื้อเอง
เต้ : กวนตีนล่ะ กินด้วยดิมาม่าอ่ะ
ผม : หมดแล้ว จะกินป่ะล่ะติดอยู่ในซอกฟันกูเนี่ยฮ่าๆ
เต้ : ท้ากูเหรอ แล้วมึงกล้าให้กูดูดปากป่ะล่ะ
ผม : สัส กูพูดเล่น เดี๋ยวไปซื้อมาให้
เต้ : ไม่แน่จริงนี่ว้า
ผม : เอ่อ นั่งรอนะมึงห้ามไปแย่งข้าวหมาล่ะ
เต้ : สัส
ผมนั่งทานชาเขียวปั่นส่วนไอ้เต้นั่งกินมาม่านั่งคุยกันอยู่หน้าเซเว่น
ผม : สงกรานต์กลับบ้านไหม
เต้ : ไม่รู้ดิ กลับกับกูป่ะล่ะ พาลูกสะใภ้ไปเปิดตัวอีกรอบ
ผม : อยากกินดีๆหรือให้กูถีบลงเก้าอี้ครับ ร้อนว่ะไม่รู้จะไปเที่ยวไหน
เต้ : แก้ผ้านอนกอดกันที่ห้องกูดิฮ่าๆ
ผม : ไอ้ลามก
เต้ : ฟังเพลงไรฟังด้วยดิ(พูดยังไม่จบมันก็มาดึงเอาหูฟังอีกข้างผมไป) เพลงไรว่ะ
ผม : ไม่เดียงสา เพราะม่ะ
เต้ : อืม มึงอยากมีลูกเหมือนในเอ็มวีม่ะ มาเดี๋ยวกูจะทำให้
ผม : ทำไร ของมึงนั้นแหละเดี๋ยวก็เป็นเหมือนเอ็มวีไปไข่ไว้แม่งทุกที่ระวังเหอะสักวัน เต้นี่ลูกเราฮ่าๆ
เต้ : สัส พูดแทงใจดำกูอีก นอยให้แล้วเว้ย
ผม : โอ๋ๆ ไม่นอยนะ หายนอยนะ
เต้ : ไม่เว้ย
ผม : แล้วแต่มึง กูกลับล่ะ
เต้ : ง้ออีกหน่อยดิ จะหายนอยล่ะ
ผม : ไม่เว้ย
เต้ : หายก็ได้ฮ่าๆ กินเหล้าป่ะวันนี้
ผม : ไม่กิน ผมไม่ใช่ขี้เหล้านะครับ
เต้ : งั้นยาดอง
ผม : ไปดิ
เต้ : ตำจอกตอกดากฮ่าๆ
ผม : มึงไปตอกคนขายเลยไป
นั่งที่ร้านยาดองจนดึกล่ะครับไม่กล้ากินต่อกลัวจะไม่ไหวแถมผมมีเรียนเช้าอีกเลยขอตัวกลับครับ
กาย : การบ้านมึงเสร็จยังว่ะ กลับซะดึกเลยนะมึง
ผม : ห่ะ (คำว่า “การบ้าน” พูดถึงทีไร เหนื่อยทุกที) ยังว่ะ
กาย : อ่ะของกูเอาไปลอก(เป็นไงครับเพื่อนผมดีไหมล่ะ) การบ้านไม่ยอมทำ
ผม : บ่นไรเดี๋ยวกูจับทำเมียเลย
กาย : กวนตีนล่ะ
สุดท้ายคืนนั้นงานผมก็เสร็จครับความสามารถ(ลอก)ล้วนๆฮ่าๆ อย่างที่บอกแหละครับชีวิตนักศึกษาร้อนแค่ไหนก็ต้องไปเรียนจะขาดก็ไม่ได้ใกล้สอบแล้วต้องทำตัวดีๆครับ
โอ๊ต : อดนอนมาจากไหนว่ะ หรือว่าไอ้โอมเสียเอกราชให้ไอ้กายแล้ว
ผม : เสียพ่องมึงดิ แค่ไม่ได้นอนเว้ย นั่งปั่นงานกว่าจะเสร็จ
กาย : ก็เชี้ยโอมมันไปแดกเหล้ามาจากไหนไม่รู้จนลืมว่ามีงาน
โอ๊ต : ผัวเมียดูแลกันดีจังนะครับ
ยัก : มาเรียนก็ไม่รอกูด้วย
ผม : ก็ไม่เห็นรถนึกว่ามาแล้วนิ อ่ะให้หอมแก้มข้างหนึ่งไถ่โทษ
ยัก : หรา เต้ไอ้โอมให้หอมแก้มข้างหนึ่ง
เต้ : จริงเหรอ (ไม่รุ้มันมาจากไหนเห็นเดินเข้ามาในห้อง)
ผม : สัส กูพูดเล่น ไอ้นี่ก็มาเร็วจังนะ ไม่มีเรียนหรือไง
เต้ : มีเรียนห้องข้างๆนี่แหละ
พอเรียนเสร็จพวกนั้นก็พากันกลับครับส่วนผมก็แวะไปห้องสมุด(หาที่เย็นๆนอน) กำลังจะหลับครับ
“นักศึกษาครับห้องสมุดไม่ใช่ที่นอนนะครับ”(มากระซิบข้างหูผม)
ผม : สัส แกล้งกูเหรอ
เต้ : ฮ่าๆ ไปอดนอนมาจากไหน คิดถึงกูจนนอนไม่หลับเหรอ
ผม : หลงตัวเองป่ะ นั่งปั่นงาน
เต้ : ไปลุก ไปดูหนังเป็นเพื่อนหน่อยดิ
ผม : ไม่ดูได้ป่ะ
เต้ : งั้นไปแสดงหนังโป้ที่ห้องกู
ผม : (เอาหนังสือเคาะหัวมัน) ป่ะไปกินนม จะแกะกระดุมทำไม
เต้ : ก็เห็นอยากกินนมนี่ เลยจะให้กิน
ผม : เก็บไว้ให้ลูกกินเหอะ ขี้เกียจเถียงกับมันผมเลยเดินออกมาครับ

ไว้วันหลังจะมาต่ออีกนะครับบ

[เสเพล]

ตอนที่ 127

เขาบอกว่า บางทีการเรียนรู้ก็ต้องแลกมาด้วยบางสิ่งบางอย่างกว่าที่เราจะรู้ตัว เราอาจเสียสิ่งนั้นไปแล้วแต่ถึงอย่างไร เราก็ต้องยอมรับกับความเปลี่ยนแปลงเหล่านั้นให้ได้เพราะชีวิตของเราจะต้องเติบโตและเรียนรู้ที่จะก้าวผ่านมัน…(Cr.กบน้อยในกะลา) ขอบคุณที่ติดตามเรื่องราวของผมกับไอ้ตัวแสบมาโดยตลอดครับ ช่วงนี้อากาศร้อนไงก็อย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยนะครับ ชีวิตปอนๆของผมสองคนก็ยังใช้ชีวิตเหมือนเดิมครับ บางทีก็มีความสุขสนุกสนานบางทีก็ทะเลาะกันแทบอยากจะหนีหน้ากันด้วยซ้ำ แต่สุดท้ายก็ยังอยู่ด้วยกันเหมือนเดิม
“ไงล่ะมึงว่างเหรอถึงมาอ่อยเด็กมอปลาย”
ผม : อ่อยบ้านมึงดิ กูมาธุระเว้ย ว่าแต่มึงเหอะนัดใครไว้ล่ะ
เต้ : ไม่มีเว้ย มึงหึงกูเหรอว่ะ
ผม : ไอ้มโน ใครจะไปหึงว่ะ ของสาธารณะใครจะชอบก็ได้นิ
เต้ : หรา อย่ามาร้องไห้ขี้มูกโป้งให้กูก็แล้วกัน
ผม : ร้อนว่ะ
เต้ : ไม่อยากร้อนก็แก้ผ้าดิ ไม่ต้องใส่ไรเลย
ผม : ไว้ทำเองเหอะ
เต้ : กลัวคนแถวนี้เห็นแล้วจะน้ำลายไหล
ผม : หรา มีแต่จะกระทืบดิ คนไรชอบหลงตัวเองตลอด มองไร
เต้ : ว่าไปมึงก็น่ารักขึ้นทุกวันนะ ป่ะไปแก้ผ้าตากแอร์กัน
ผม : สัส โน่น น้องเขาไม่ได้ใส่เสื้อผ้าชวนเขาไปดิ วิ่งไปโน่นแล้ว
เต้ : ไอ้ห่า กูมีใจให้แต่มึงคนเดียวนั้นแหละ
ผม : แหวะ กูจะอ้วก
กาย : พวกมึงมายืนจีบกันนานยังว่ะ
เต้ : นานพอที่จะได้กันล่ะฮ่าๆ
ผม : เชี้ยเต้ มึงมาแต่ไหนว่ะ ไนบอกว่าจะกลับบ้านไง
กาย : กลับตอนเย็นอ่ะ เลยแวะเขามาดูน้องๆเขาหน่อย
ผม : มีแฟนแล้วยังจะมาอ่อยเด็กนะมึง
กาย : พวกมึงล่ะ ว่าแต่กู
เต้ : กูมาเฝ้าไอ้โอม
ผม : เวอร์ล่ะมึง
กาย : หาไรแดกเหอะกูหิวแล้ว
ทานข้าวเสร็จผมกับพวกนั้นก็แยกย้ายกันครับไม่รู้ว่าพวกมันไปไหนกัน ทำธุระเสร็จที่มหาลัยผมก็ไปเที่ยวสิครับ(ไปกับหมาเต้)ร้อนๆแบบนี้จะไปไหนล่ะครับถ้าไม่ไปเล่นน้ำฮ่าๆ
เต้ : อย่าใส่ชุดโป้ไปอ่อยใครนะมึง
ผม : สัส ไปด้วยกันจะให้กูออ่ยใครครับ
เต้ : กูขอเหอะกางเกงอ่ะ จะเอาไปเผาทิ้ง แมนยูกาก
ผม : กาก พ่องมึงดิ เดี๋ยวกูจับกดน้ำนะมึง
เต้ : จับดิ กูจะกัดจวยมึงขาดแน่ เล่นห่วงยางยังกะเด็ก นี่มึงดูผู้ใหญ่เขาเล่นกัน กระโดดน้ำ (สำลักน้ำครับ)
ผม : ฮ่าๆ สมน้ำหน้า (สาดน้ำใส่มัน)
เต้ : เล่นงี้เหรอ มันดำน้ำครับ ขึ้นมาเกาะหลังผม
ผม : ปล่อยนะเว้ย กูว่ายน้ำไม่เป็น สัส มาจับจวยกูทำไม เดี๋ยวมันก็แข็งหรอก
เต้ : เอาดอร์ป่ะ
ผม : ดอร์พ่องมึงดิ ปล่อยเว้ย
เต้ : กลัวปลิงจะเข้าจู๋มึง กูไม่ปล่อยหรอก ฮ่าๆ
ผม : สัส
วันนั้นเล่นน้ำโคตรสนุกครับแถมโคตรเหนื่อยกลับถึงห้องหลับครับไม่สนใจใครทั้งสิ้น ตื่นมาอีกทีเช้า ถ้าป๊าไม่โทรปลุกนะผมว่าคงแอ๊บเป็นไข้โทรลาจารย์ไปแล้วฮ่าๆ
กาย : โหหวานจังนะพวกมึง หนีเที่ยวอ่ะ
ยัก : อย่าไปว่าเขา ข้าวใหม่ปลามันก็งี้แหละ
ผม : พอๆเลยพวกมึง
โอ๊ต : ไงจ๊ะ ไปสวีทกันมา พวกมึงไปเอากันที่นั้นเหรอว่ะ(ปากหมาแบบนี้แหละครับ)
ผม : พอๆเลยพวกมึง กูเสียหายนะเว้ย
กาย : มีไรให้เสียอีกว่ะ ฮ่าๆ
ผม : สัส จะมานินทากูหรือมาเรียนครับพวกคุณเพื่อน
ยัก : นำเสนอหน้าชั้นตื่นเต้นว่ะ
ผม : กอดเขาก่อนไหมผัวจ๋า ให้หายตื่นเต้น
กาย : ไอ้โอมมีแฟนแล้วมากอดเขามา
โอ๊ต : พอเลยมึงสองคน ให้เกียรติเพื่อนบ้าง
ยัก : กูหูฝาดไปไหมว่ะ ฮ่าๆ
โอ๊ต : คนเรานะเพื่อนต้องรู้จักเปลี่ยนแปลงตัวเองสิครับ ผมจะเป็นคนดีล่ะ
ผม : ไม่เกินชั่วโมง เดี๋ยวมันก็หมาเหมือนเดิมฮ่าๆ จารย์มาแล้ว
ระหว่างที่เพื่อนนำเสนองานก็เป็นงานเกรียนของผมครับ(แอบเอาปืนฉีดน้ำมาด้วย)
ยัก : สัส เล่นน้ำไรของมึงยังไม่ถึงวันสงกรานต์
กาย : กูว่าล่ะ ทำไมกระเป๋ามึงมันใหญ่ ปกติมึงจะใส่หนังสือมาไม่กี่เล่ม
ผม : ฮ่าๆ (แกล้งคนโน่นคนนี้ที่นั่งหลับ) จนหมดคาบ
โอ๊ต : เล่นไรของมึงไอ้โอม แม่งเปียกตูดกูล่ะ
ยัก : ใช่ จับมันไปแช่น้ำเลยดีม่ะ
โอ๊ต : งั้นกูกลับก่อนนะ
กาย : ไปทานข้าวเป็นเพื่อนกูหน่อยดิ หิวข้าวว่ะ
ยัก : กูจะรีบกลับหอว่ะ จะกลับบ้าน ชวนแฟนมึงโน่นไอ้โอมมันน่าจะไป
ผม : ไปดิ กูหิวข้าวเหมือนกัน
กาย : เปลี่ยนใจล่ะ ไม่ทานดีกว่า กูไปก่อนนะ
ผม : เห็นสาวแล้วรีบเลยนะมึง
“มาคนเดียวหราสาวน้อย”
ผม : เท่าแขนนะเว้ยฮ่าๆ
เต้ : หรา
ผม : มานั่งทำไรคนเดียว หรือว่าเพื่อนไม่คบอ่ะ
เต้ : พึ่งเรียนเสร็จ แดดร้อนไม่อยากขับรถอ่ะ
ผม : ถ้ากลัวแดดร้อนผมแนะนำให้คุณกลับสักทุ่มหนึ่งสองทุ่มนะครับฮ่าๆ
เต้ : อยู่เป็นเพื่อนกูป่ะล่ะ
ผม : สัส เล่นไร(มันพ่นน้ำใส่ผม)
เต้ : สงกรานต์ไง
ผม : สงกรานต์พ่องมึงดิ
***********************************เดี๋ยวมาต่อนะครับไปเล่นน้ำล่ะจุ๊บๆๆๆ********

[เสเพล]

ตอนที่ 128

เขาบอกว่า ความคิดถึงเดินทางเร็วและผ่านทะลุทุกสิ่งที่กีดขวาง ไม่ว่าบุคคลที่เราคิดถึงจะรับรู้หรือไม่ก็ตาม บางคนคิดถึงก็อดทนเก็บไว้ส่วนบางคนคิดถึงต้องบอกออกไป บางคนบอกคิดถึงจากหัวใจและบางคนบอกออกไปแค่ตัดรำคาญ “บางทีความคิดถึงมันก็ทรมาน บางทีความคิดถึงก็มีความสุข” ขอบคุณทุกคนที่ยังติดตามเรื่องราวของไอ้นักเลงจอมกวนมาตลอด ถึงแม้จะไม่ค่อยได้มาอัพก็ตามฮ่าๆ หลายวันแล้วเนอะไม่ได้เจอกันหลายคนคงมีความสุขกับวันสงกรานต์และบางคนก็ไม่มีความสุขไงก็ชีวิตต้องดำเนินต่อไปครับ มีทุกข์ มีสุข สลับกันไปรสชาติของชีวิต คิดไรมากครับเดี๋ยวก็หยุดอีกล่ะ เรื่องราวของพวกผมก็เหมือนเดิมแหละครับกวนกันไปกวนกันมาเรื่องให้นอยให้กันเป็นประจำ

“ขี้ไม่ออกเหรอมึงมานั่งฟังเพลงเศร้าคนเดียว”

ผม : สัส กูขี้ออกทุกวันเว้ย มาได้ไงอีกมึงไหนว่ากลับบ้าน
เต้ : ตกรถว่ะมึง
ผม : ฮ่าๆ เจ็บไหมว่ะ อย่าร้องนะมึงพรุ่งนี้ค่อยกลับก็ได้
เต้ : (ทำหน้าเศร้า) ปลอบกูหน่อยสินะมึงไปนอนห้องกูนะ
ผม : ส้นทีนกูนิ ไปไกลๆเลยจะมาซบไหล่กูทำไม
เต้ : ขาดความอบอุ่น
ผม : ร้อนจะตายยังมาขาดความอบอุ่นหรา ยังไม่ออกอีก(มันยังมาไม่เอาหัวออกจากไหล่ผม)
เต้ : นี่เราคบกันมากี่ปีแล้วว่ะ
ผม : สองปีล่ะ เฮ้ยไม่ใช่! ใครคบกับมึงว่ะ ไอ้ห่าเอากูเคลิ้มตามเลยมึง
เต้ : ฮ่าๆ ไอ้ปากแข็ง
ผม : ไม่แข็งแต่ปากนะ จวยกูก็แข็ง
เต้ : ไหนกูขอจับดูได้ไหม
ผม : จับของตัวเองเหอะ มันดึกล่ะกลับห้องกันเหอะ
เต้ : หาอะไรทานก่อนม่ะ

แล้วพวกผมก็พากันมาทานแถวมหาลัยครับ

ผม : มึงจะทานอะไรเดี๋ยวกูไปซื้อให้
เต้ : มึงไปซื้อน้ำเหอะ กูจะไปซื้อข้าวมาให้เอง เอาเหมือนเดิมใช่ป่ะ
ผม : อืม

“ผัวจ๋านอกใจเขาเหรอ”

ผม : เชี้ยต้น มาได้ไงว่ะ
เต้ : นึกว่าตายไปล่ะ
ต้น : ปากหมาเหมือนเดิมนะมึงเชี้ยเต้ ไงมึงดูแลเพื่อนกูดีป่ะ
เต้ : ดูแลดีสิ ยุงไม่ให้ไต่ไรมีแต่แมลงวันที่ไล่ต่อมฮ่าๆ
ผม : พูดซะกูเป็นขี้เลยนะมึง แล้วมึงล่ะมาทำไรแถวนี้
ต้น : มาทานข้าว เห็นพวกมึงสวีทกันเลยเข้ามาหา
ผม : สวีทบ้าไรของมึง จะตีกันมิว้า
ต้น : แน๊ รู้ใจกันอีกนะมึงข้าวมันไก่เอาแต่เนื้อน่อง
เต้ : รู้ทั้งใจรู้ทั้งจวยนะครับ
ผม : ทะลึ่งล่ะมึง
ต้น : รอกูด้วยนะไปซื้อข้าวก่อน
ผม : เดี๋ยวนั่งรอ
เต้ : ต้นกลับมารอบนี้ดูล่ำๆขึ้นนะ
ผม : สงสัยฝึกหนักมั่ง เป็นไรอ่านกินมันอีกหรอ
เต้ : บ้า อ่านกินแต่มึงคนเดียว
ผม : (ตักข้าวที่จานของมันยัดเข้าปากมัน) แดกเข้าไปเลยมึงจะได้ไม่พูดมาก
เต้ : อยากป้อนก็บอกเหอะ
ผม : แหวะ แดกเองเลย
ต้น : เป็นไงเรียนหนักไหมช่วงนี้
เต้ : ไม่นะ นั่งเรียนเฉยๆไม่ได้แบกไรด้วยเลยไม่หนัก
ผม : ฮ่าๆ งานเยอะแม่งช่วงนี้ แล้วมึงล่ะ
ต้น : ก็เรื่อยๆว่ะ หนักบ้างเบาบ้าง
ผม : สู้ๆนะมึง จบมาก็ได้ทำงานล่ะ โคตรอิจฉาว่ะ
เต้ : ลาออกไปสอบเหมือนต้นดิ
ผม : หรา
เต้ : ทีกูไม่เห็นบอกสู้ๆแบบนี้เลย มีแต่แช่ง
ผม : นอยหราสัส
ต้น : ฮ่าๆ พวกมึงนี่นะ
ผม : แล้วกลับวันไหน
ต้น : วันอาทิตย์ กูอิ่มล่ะเดี๋ยวกูกลับก่อนนะต้องไปอยู่เป็นเพื่อนยาย
เต้ : แก่แล้วเหรอถึงเป็นเพื่อนยายอ่ะ
ต้น : กวนตีนล่ะ กูจะรีบจบรีบมาจับมึง
เต้ : กลัวจังฮ่าๆ มอบตัวได้ป่ะ ส่วนหัวใจมอบให้หมาโอมล่ะ
ผม : แหวะ เออๆเดี๋ยวพวกกูก็กลับล่ะ เต้มึงจะไปไหนต่อม่ะ
เต้ : ไปหาเพื่อนมั่ง จะไปด้วยกันป่ะล่ะ
ผม : ไม่อ่ะขี้เกียจ กลับไปนอนอ่านการ์ตูนที่ห้องดีกว่า
เต้ : ไม่ใช่กลับไปชักว่าวนะ
ผม : ชักพ่องมึงดิ
เต้ : วันไหนต้องการความช่วยเหลือบอกพี่นะน้อง
ผม : คืนนี้เลยป่ะ พอดีเจ้าของหอเขาจะตัดต้นไม้ออกไปช่วยเขาหน่อยดิ
เต้ : ไม่เว้ย รีบกลับนะมึง ห้ามไปไหนล่ะ กูหวง
ผม : หวงตัวเองเหอะ เมาแล้วจะไปมีเรื่องกะใคร
เต้ : ไม่มีครับ สัญญาด้วยผัวที่ดี
ผม : กวนตีนล่ะ

แล้วผมก็กลับครับนอนฟังเพลงจนหลับสะดุ้งขึ้นมาก็ตอนที่มีคนโทรมา เพื่อนไอ้เต้โทรมาให้ไปรับไอ้เต้ แล้วผมก็ออกไปรับ สภาพไม่อยากบอกครับเมา

เต้ : มาแล้วเหรอเมียจ๋า (ไปบอกเขาอีก)

“หน้าตาดีไม่น่าเป็นเกย์เลยเนอะ”(ไม่รู้ว่าเขาพูดผมหรือไอ้เต้ครับ)

ผม : ลุกได้แล้วสัส แม่งกินไรของมึงจนเมาอ่ะ

“น้องเต้กลับแล้วเหรอ”

เต้ : พอดีเมียมารับครับ
ผม : ไปบอกเชี้ยไรเขา (ยังกะแบกควายครับ)กว่าจะมาถึงห้องมัน จอดหลายรอบกลัวมันตก
เต้ : ถอดเสื้อผ้ากูจะปล้ำหรา
ผม : เอ่อ มีไรป่ะ
เต้ : งั้นเอาเลยนะ
ผม : สัส ปล่อยกู ไอ้เชี้ยเต้

[เสเพล]

ตอนที่ 129

ขอข้ามตอนได้ป่ะครับ อายอ่ะไม่อยากเล่าตอนนั้นเลยฮ่าาา

ครับบบผมจะอัพให้ครับแต่ห้ามแซวนะขอเวลาสัก2-3วันนะครับเคลียงานเสร็จอัพทันทีครับผมไปล่ะฝันดีจุ๊บบ

บางคนก็เลือกที่จะเก็บความรู้สึกไว้เพื่อรักษามิตรภาพแต่สำหรับบางคนก็เลือกที่จะบอกออกไปถึงแม้ผลลัพธ์จะเป็นอย่างไรอย่างน้อยเขาก็ซื่อสัตย์กับความรู้สึกกับใจของเขา ขอบคุณทุกคนที่ยังติดตามเรื่องราวของ ไอ้นักเลงจอมกวน ต้องขอโทษด้วยนะครับที่ไม่ค่อยได้อัพ ช่วงนี้งานก็เยอะแถมเรียนหนักอีก เอาเป็นว่าผมมาตามสัญญาแล้วนะครับ ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยอย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยนะครับ อย่างที่ค้างตอนที่แล้วตอนแรกผมว่าจะเขียนมันให้จบตั้งแต่วันนั้นแล้วล่ะครับ คิดไปคิดมาอายครับ ฮ่าๆเลยไม่ได้เขียนลง พร้อมหรือยังครับ เรามาเข้าโหมด 18+ กัน พร้อมที่จะเสียวกันหรือยัง
“ปล่อยได้ไงนานๆทีจะมีวันนี้ กูรักมึงนะเว้ย”
รู้ทั้งรู้ว่าใครจะไปสู้แรงมันได้ครับเวลาที่มันเมาแรงมันยังกะควายครับ สุดท้ายก็ยอมมันไปโดยปริยาย ไอ้เต้มันไม่ยอมฟังครับ มันจับแขนผมไว้สองข้างปากมันก็บรรเลงลงที่คอผม ไม่ได้มีความรู้สึกแบบนี้นานแล้วขนลุกไปทั้งตัว ปากนุ่มๆของมันพร้อมกับลิ้นค่อยๆเลื่อนขึ้นมาที่ปากเราสองคนดูดดื่มลิ้นกัน มือไม้ผมจากที่แข็งพร้อมที่จะต่อยมันก็อ่อนลงเหมือนถูกสะกดไว้รู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่แก้เสื้อผ้าตัวเองออก มือของไอ้เต้อีกข้างมาขยี้หัวนมผมอีกข้างมันดูดหัวนม เสียวไปทั้งตัวครับ ไอ้เต้มันดูดจนพอใจ มันก็กดหัวผมลงมาที่Kของมันที่แข็งพร้อมที่จะทำงานหัวที่แดงเยิ้มไปด้วยน้ำ รู้หน้าที่ครับว่าต้องทำไร ค่อยๆเอาปากอมที่หัวท่ามกลางเสียงที่เงียบได้ยินเสียงไอ้เต้คางเบาๆ อ้าๆ ดูดKมันแล้วลงมาดูดไข่มัน สงสัยจะเสียวมันดิ้นไปมาครับ อ้าๆ
เต้ : พอๆ กูขอเอามึงนะ
ผม : อืม เบาๆนะมึงกูเจ็บ
แล้วมันก็เดินไปเอาถุงยางในกระเป๋า(ยังกะเตรียมไว้)พอมาถึงมันจัดการใส่ของมันเองครับแอร์ในห้องมันโคตรเย็นครับแต่ก็ไม่เป็นอุปสรรคมันเอาเจลมาทาที่รูของผมใจผมนี่เต้นตุบๆนานแล้วที่ไม่ได้โดนมันเอาและแล้วมันก็จับKมันมาจ่อที่รู
ผม : ค่อยๆนะมึง
เต้ : อืม มันจับขาผมพาดที่บ่ามัน แล้วก็ยัดKเข้า
ผม : อ้า สัส
มันยัดเข้าแล้วดันเข้าไปน้ำตาผมไหลครับพยายามดิ้นสภาพตอนนั้นเหมือนกับขอชีวิตครับ เจ็บก็เจ็บดิ้นถอยออกจากมันมันก็ขยับตามมาถึงขอบเตียงมันดันเข้าอีกรอบมิดด้ามครับเป็นอะไรที่เจ็บมากมันแช่Kไว้ที่รูมันโน่มลงมาดูดนมกับดูดปากผมให้หายเจ็บส่วนเอวของมันก็ค่อยๆซอยๆ อ้าๆ
เต้ : ดีขึ้นยัง
ผม : อืม
ไม่รู้มันเอาแรงมาจากไหนครับกระแทกแรงมากและเร็วจนไม่เป็นจังหวะ เสียงไข่กระทบก้นดังตับๆ เสียงเตียงดังเอียดอาด จากที่เคยหนาวต่างคนต่างเหงื่อออก แสงไฟจะข้างนอกส่องผ่านผ้าม่านมากระทบกับตัวที่ขาวของมันดูเซ็กซี่มากเหมือนผู้ชายอบอุ่นมีกี่ท่าพี่เขาจัดมาหมดครับกระแทกนานมากครับหลังจากที่รัวมาเป็นกระแทกเป็นจังหวะเข้าออก เสียงคางในลำคอของมันที่ดังเบาๆยิ่งทำให้มีอารมณ์ เสียงหายใจมันเริ่มดังกระแทกเร็วขึ้นอ้าๆ ตัวผมสั่นไปตามจังหวะของมันกระแทกๆอ้าๆ โอมกูใกล้แล้วนะ มันเร่งซอยเข้าอ้าๆ โอมกูรักมึงนะ มันดึงKออกแล้วดึงถุงยางออกเอาน้ำเงี่ยนมันพุ่งเกือบโดนหน้าผมครับขาวข้นๆเป็นสายยาวไหลออกมายังกะเขื่อนแตกไหลออกจนหยดสุดท้าย แล้วมันก็ล้มลงมานอนข้างๆผม นอนหอบอยู่ข้างๆ
เต้ : กูรักมึงนะโอม แล้วมันก็มานอนกอดผมครับ มากูช่วยมันมาชักว่าวให้ผม ปากก็ดูดนมมือก็ชักKขึ้นลงมือนุ่มๆของมันโคตรเสียวครับ
ผม : อมให้กูหน่อยดิ
แล้วมันก็อมให้โคตรเสียวครับ
เต้ : อย่าแตกใส่ปากกูนะเว้ย
ผม : อืม เดี๋ยวจะแตกกูจะบอก
มืออีกข้างมาเขี้ยหัวนมผมปากของมันก็อมKผมอ้าๆ เต้โคตรเสียวเลยว่ะ อ้า แตกใส่ปากมันครับผมกระแทกปากมันจนมันสำลัก
ผม : ฮ่าๆ
เต้ : สัส ไหนบอกว่าจะบอกไง(น้ำผมเต็มปากมันไหมเยิ่มออกมา) แล้วมันก็วิ่งเข้าไปล้างออก
แล้วผมก็ลุกตามมันเข้าไปล้างในห้องน้ำ เราสองคนอาบน้ำด้วยกัน เสร็จก็มานอนคุยกันบนเตียง
ผม : มึงเมาจริงป่ะเนี่ย
เต้ : จริงดิ ขอบใจนะ กูรักมึงมากๆได้กูแล้วห้ามทิ้งกุนะเว้ย
ผม : ใครกันแน่ว่าที่ได้ใคร หมั่นไส้มันเลยบีบจวยมัน
เต้ : โอ้ย เจ็บนะเว้ย
ผม : ทีทำกูไม่คิดว่ากูจะเจ็บหรา กระแทกเอากระแทกเอา
เต้ : ฮ่าๆ อารมณ์มันพาไป โอม
ผม : มีไร
เต้ : ขออีกรอบได้ป่ะมันแข็งอีกแล้ว
ผม : ไม่ (มันขึ้นมานั่งครอมตัวผม) สัส พอแล้วกูเจ็บ
เต้ : ไม่เห็นเจ็บเลย
ผม : หรา ผมดันมันลง แล้วจับมันถอดกางเกงออกใช้เจลที่มันทารูผมนั้นแหละทารูมัน
เต้ : มึงจะทำไรว่ะ
ผม : ทำอย่างที่มึงทำกูไง แล้วผมก็ค่อยๆยัดKเข้าไปรูมัน ตอนแรกก็ยัดเข้ายากหน่อยไอ้เต้มันดิ้น จนมันยอมผมครับ สภาพมันก็ไม่ต่างจากที่ผมเป็นตอนมันเอาครับ ผมโน่มลงไปจูบมันค่อยๆซอยกลัวมันเจ็บ จากที่ร้องเจ็บเปลี่ยนเป็นคางเบาๆในคอ ตูดมันฟิตมาก ขมิบตอดKผมตลอด รอบนี้ผมนานกว่าที่มันทำผมครับ อ้าๆ โอมก็เสียวอ่ะ จะแตกแล้วโอมพูดไม่จบน้ำมันพุ่งมาโดนท้องผมครับกลัวมันจะเจ็บเลยดึงออกมาชักข้างนอกครับ เสร็จแล้วก็มานอนข้างๆมัน เสร็จแล้วเราก็ไปอาบน้ำน้ำนอนกอดกันต่างคนต่างเหนื่อยเลยหลับไป ตื่นขึ้นมาก็เช้าแล้ว ไข้แตกทั้งคู่ครับ

ตอนนี้ผมกับมันกลับมาลองคบกันนานแล้วล่ะครับกอาจจะไม่ละเอียดเท่าไรผมต้องขอโทษนะครับพอดีรีบจะไปห้องเพื่อน คืนนี้ฝันเปียก เฮ้ย! ฝันดีครับบบบ

[เสเพล]

ตอนที่ 130

ขอบคุณทุกคนที่ยังติดตามนะครับบช่วงนี้ผมกับลวกเพ่ผมใกล้สอบแล้วไม่ค่อยได้อยู่ด้วยกันเท่าไร ขอเวลาอ่านหนังสือปั่นงานให้เสร็จแล้วผมจะมาอัพนะครับบบบช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงอย่าลืมดูแลตัวเองด้วยนะครับบ
บางคนเลือกที่จะเก็บช่วงเวลาที่ดีไว้ในความทรงจำแต่สำหรับบางคนเลือกที่จะลืมเรื่องราวต่างๆเพื่อที่จะเริ่มต้นใหม่กับอีกคนแต่ความทรงจำแม้มันจะผ่านมาเนินนานเท่าไรสุดท้ายมันก็ลืมไม่ได้ หลังจากที่หายไปนานจนจะลืมพาสเวิร์ดเข้าแล้วฮ่าๆตอนนี้ว่างล่ะครับถึงจะปิดเทอมแต่ก็ไม่ใช่ว่าจะว่างนะครับเป็นรุ่นพี่เขานี่มันเหนื่อยเนอะหลังจากที่ผมกับไอ้กวนได้เสียเป็นผัวเมียกันแล้วความรักของเราก็วนกลับมาให้รักกันอีกแต่ความรักก็ไม่ค่อยจะหวานเหมือนคนอื่นเขาเพราะเวลาที่เราได้อยู่ด้วยกันแทบจะน้อยมากถึงจะมีน้อยแต่พวกเราก็มีความสุขกันครับ

“แค่มาทำบุญมึงไม่ต้องแต่งตัวเต็มยศแบบนี้ก็ได้นะ”

เต้ : เต็มยศพ่องมึงดิ กูไม่อยากใส่มาเลยถ้าเขาไม่บังคับ
ผม : เอาน่าเขาจะได้รู้ว่ามึงรักสถาบันฮ่าๆชุดนักศึกษามาเต็มเลย
เต้ : ทำบุญเสร็จเราไปทำลูกกันม่ะ
ผม : สัส ขนาดในวัดมึงยังไม่เว้นนะ ไอ้หื่นกาม ได้ยินข่าวว่าเด็กมาจีบหรามึงอ่ะ
เต้ : มีแฟนน่าตาดีก็แบบนี้แหละคิดไรมาก หึงกูหรา
ผม : ไม่อ่ะ กุคุ้มแล้วล่ะที่ได้มึงแล้วฮ่า
เต้ : K นี่ได้กูแล้วจะทิ้งหรา ใช่สิกูมันแค่ที่ระบายของมึง
ผม : ระบายน้ำหรา ฮ่าๆ

“นี่จะยืนจีบกันอีกนานม่ะ”

ผม : จีบบ้าไรกวนประสาทกันดิมิว่า
กาย : งั้นกูกลับก่อนนะ
ผม : ขับรถดีๆล่ะมึง
เต้ : หิวข้าวว่ะหาไรทานป่ะ หมูกระทะม่ะ ไม่ได้กินนานแล้ว
ผม : ความคิดดีนะฮ่าๆ ใครใส่เสื้อสีขาวเลี้ยงนะ
เต้ : ขี้โกงนี่ว้า งั้นกูถอดไม่ใส่ได้ป่ะฮ่าๆๆ
ผม : กล้าก็ถอดดิ
เต้ : เอ่อ เลี้ยงก็ได้
ผม : ป๊าครับเราไปร้านไหนดีครับ

แล้วพวกผมก็ไปทานหมูกระทะ(เพิ่มไขมัน)นานแล้วนะที่ไม่ได้ไปกับมันช่วงนี้มันยุ่งๆครับผมเลี้ยงได้แต่กับเพื่อน

ผม : เอามาเยอะจะแดกหมดหราว่ะ
เต้ : หมดดิ
ผม : ไอ้อ้วน แดกยังกะหมู
เต้ : ดีออกมึงจะได้กอดอุ่นๆฮ่าๆ อ่ะกินผักบุ้งเยอะๆตาจะได้หวานๆ
ผม : หวานแค่ตาหราแล้ววันนั้นน้ำกูหวานม่ะกูกินผักบุ้งนะ
เต้ : หวานพ่องมึงดิภาพยังติดตากูอยู่พูดแล้วขนลุกว่ะ
ผม : หรา งั้นลองอีกม่ะ
เต้ : แดกเลยมึงอย่าพูดมาก ปากจะได้ไม่ว่าง โอมๆมึงดูดิโต๊ะข้างๆคู่นั้นน่ารักเหมือนคู่เราเลยอ่ะ
ผม : คู่เรา คืออะไร
เต้ : คู่รักไง
ผม : คู่แค้นดิมิว่า คู่กรรมคู่เวร
เต้ : ฮ่าๆ
ผม : แล้วเหนื่อยป่ะช่วงนี้เห็นไม่ค่อยว่าง
เต้ : ยุ่งโคตรอ่ะ พอเห็นหน้ามึงกูหายเหนื่อยเลยอ่ะ
ผม : ใช่สิก็คนมันน่ารักนิ
เต้ : ป่าวนะเหนื่อยกว่าเดิมจำหน้าไปชักว่าวฮ่าๆ
ผม : ชักพ่องมึงดิ ไอ้หื่นกาม (คีบเนื้อยัดปากมัน)
เต้ : รีบๆทานกูจะไปทำงานที่ห้องเพื่อนต่อ

พอทานเสร็จต่างคนต่างกลับห้องครับพอถึงห้องไม่มีไรให้ทำนอกจากอ่านการ์ตูนแล้วก็หลับ ช่วงเวลาที่ดีที่สุดของนักศึกษาก็คือตอนปิดเทอมนี่แหละครับไม่ได้ทำไรนอกจากนอนกลิ้งไปมาบนเตียงจนค่ำไปวันๆ

กาย : เชี้ยโอมมีประชุมนะมึงวันนี้
ผม : ไม่บอกกูสักห้าโมงเย็นเลยว่ะ
กาย : พี่เขาพึ่งโทรบอก รีบมาล่ะเอ่ออย่าลืมซื้อขนมมาด้วยนะกูหิวข้าว
ผม : เป็นพ่อกูหราว่ะแม่งสั่งจัง โรงอาหารอ่ะไม่ไปแดก
กาย : ไว้รอแดกพร้อมมึงไงฮ่าๆ
ผม : แค่นี้แหละกูจะอาบน้ำ

พอไปถึงหน้าที่หลักของผมก็คือหลับครับเขาจะพูดไรไปผมไม่สนใจนอนอย่างเดียว(เด็กดีป่ะ)ถึงจะหลับในที่ประชุมแต่งานผมไม่เคยไม่มีคำว่าไม่เสร็จนะครับ(ดีหน่อยเขาโอนหน้าที่ไปให้รุ่นน้องแล้วรุ่นผมเลยสบาย) กว่าจะประชุมเสร็จก็เย็นพอดี

ยัก : ปิดเทอมไม่กลับบ้านหรามึง
ผม : กลับดิ
กาย : ไอ้โอมมันกลับตอนตังหมดอ่ะฮ่าๆ
ผม : เชี้ยกาย เอานิสัยตัวเองมาพูดทำไม
กาย : พี่โอมช่วงนี้เขามีแฟนเลยไม่กลับ
ผม : ไม่ใช่ประเด็นเว้ย แค่งานกูยังไม่เสร็จ ถ้าเสร้จอย่าหวังว่าจะติดต่อกูได้
ยัก : ชอบทำตัวติดต่อยากตลอดนะมึง
กาย : มันกลัวเขาให้มันมาทำงานฮ่าๆ
ผม : ใช่

“หวัดดีเพื่อนกูแม่งโคตรคิดถึงมึงเลยว่ะมาหอมแก้มทีดิ”

ผม : ใครจุดธุปไหมว่ะทำไมมันมาที่นี่ได้
ต้น : กวนตีนล่ะสัส
ผม : อย่าบอกนะว่าหนีมา
ต้น : หนีพ่องมึงดิ เขาให้กลับบ้านเว้ย
กาย : หัวเกรียนมาเลยนะมึง
ต้น : หน้าให้ใช่ไหมล่ะ เด็กมัธยม
ผม : ไม่อ่ะ กูคิดว่าคนหัวล้านฮ่าๆ
ต้น : ปากดีนะมึง
ยัก : มึงไปเรียนหรือไปแดกข้าวว่ะทำไมดูอ้วนขึ้น
ต้น : เข้าเรียกว่าล่ำเว้ย
ผม : ล่ำบ้านมึงดิ ลงพุงชัดๆ
กาย : อย่าพูดนะมึงเดี๋ยวมันจับมึงเข้าคุกเอานะ

เกือบครบแก๊งครับเวลาที่พวกเรามารวมกันมันจะมีร้านประจำของพวกผมครับเป็นที่นั่งขี้โม้กันเผลอแปบเดียวเชี้ยต้นของพวกผมก็ใกล้เรียนจบแล้ว(ผมจะมีเพื่อนเป็นตำรวจแล้วฮ่าๆ)พวกมันพากันนั่งขี้โม้กันส่วนผมต้องรีบกลับเลยไม่ได้คุยกะพวกมันนาน และแล้ววันที่ทำให้ผมกระชุ่มกระชวยขึ้นมาอีกก็มาถึงวันปฐมนิเทศของเด็กปีหนึ่งครับ

กาย : มาแต่เช้าเลยนะสัส ทีเวลาเรียนไม่เหนมาแต่เช้าแบบนี้
ผม : เช้ากว่ามึงล่ะกัน แม่งคิดถึงตอนที่เรามาปฐมนิเทศเนอะ
กาย : นี่พวกเรามาถึงจุดนี้ได้ไงว่ะ
ยัก : ไอ้พวกรุ่นพี่แก่มาเช้าจัง
กาย : แก่แต่ปีเว้ยหน้าไม่แก่นะฮ่าๆ
ยัก : ปีสามแต่หน้ามึงเหมือนปีห้าเลยว่ะฮ่าๆ
ผม : กูก็ว่างั้นแหละ น้องคนนั้นน่ารักดีว่ะ
กาย : ป่ะไปขอเบอเผื่อเขาอยู่เอกเรา
ยัก : กูจะบอกเต้กะแฟนมึง
ผม : ทำตัวเป็นรุ่นพี่ที่ดีเว้ยแทคแคร์น้องเขา
กาย : โน่น ใช่เด็กมึงป่ะว่ะ เฮ้ยเพื่อนมันสวยนิว้า
ผม : เดี๋ยวกูมานะ

พอส่งน้องเข้าห้องเสร็จพวกผมก็รอครับจนน้องเขาทำกิจกรรมของเขาพวกผมก็รอจนน้องเข้าออกมาแล้วก็ทำกิจกรรมกันจนเลิก

ยัก : แฟนมึงมาแล้วโน่น พร้อมกับชี้ไปหาไอ้ตัวแสบที่กำลังเดินมา
กาย : ไว้ค่อยเจอกันนะกูกลับแล้ว ยักไปกับกูป่ะ
ยัก : เดี๋ยวกูไปกับเพื่อนก็ได้หน้าตามึงกูไม่กล้าซ้อนท้ายด้วยฮ่าๆ
กาย : หรา กลับแล้ว

“ยิ้มร่าเริงนะมึง ทำตัวสะดิ้ง”

ผม : สะดิ้งบ้านมึงดิเหนื่อยจนจะเดินไม่ไหวล่ะ
เต้ : ให้กูอุ้มม่ะ(พูดแล้วยักคิ้ว)
ผม : ไม่เอาเดินเองได้ แล้วรุ้ได้ไงว่ากูอยู่นี่
เต้ : เห็นเพื่อนมึงที่หน้าประตูมหาลัยเลยถามไปไหนต่อป่ะนานๆผัวเมียจะได้อยู่ด้วยกันฮ่าๆ
ผม : ไปเดินเล่นป่ะ
เต้ : อ่ะกรอกนี้ที่มึงให้กูหาให้กรอกตอนนี้เลยนะเดี๋ยวกูต้องเอาไปให้พี่เขา
ผม : เหนื่อยว่ะวันหลังได้ป่ะ
เต้ : แค่นี้ทำเป็นเหนื่อยมาเดี๋ยวกูเขียนให้(แฟนผมดีป่ะล่ะอวดแฟนตัวเองฮ่าๆ)
ผม : เขียนเองก็ได้นั่งเขียนแปบเดี๋ยวไว้ไปเขียนที่ร้านนม
เต้ : กินนมหรา
ผม : อืม

พอถึงร้านนมผมก็นั่งเขียนอันที่ไอ้เต้เอามาให้

เต้ : เวลาที่มึงตั้งใจเขียนก็น่ารักดีนะ
ผม : ไม่รีบกินล่ะไหนว่าหิวมาจ้องหน้ากูทำไมอ่ะ
เต้ : ก็ไม่ได้จ้องแบบนี้นานแล้วดิ
ผม : พอเลยกูเขินเว้ย ยังมาทำหน้ากวนตีนใส่อีก สถานะนี่ให้เขียนว่าไง
เต้ : อ่อ สำหรับคุณโอมเขียนลงไปเลยว่าเรื่อยๆเอาแน่นอนไม่ได้ฮ่าๆ
ผม : โสดวงเล็บสนิทแบบนี้ม่ะ
เต้ : โสดสนิทบ้านพ่องมึงดิ เขียนลงไปเลยว่ามีแฟนแล้ววงเล็บไว้ด้วยว่าแฟนดุมาก
ผม : หรากำลังจะบอกว่าโสดแล้วจะวงเล็บว่าซิงแล้วนะ
เต้ : หรา ยิ้มไร (มันหันหลังไปดู) อยากตายหราไปยิ้มให้เขาทำไม
ผม : รู้จักกัน
เต้ : แอบไปมีกิ๊กหรามึง
ผม : กิ๊กเชี้ยมึงดิ
เต้ : ชอบเด็กหรามึง

“หวัดดีครับพี่โอม”

ผม : อืม เอ่อ ปามนี่พี่เต้นะ
ปาม : ดีครับพี่เต้ งั้นผมไม่กวนนะครับแวะมาทักเฉยๆ
เต้ : รีบไปก็ดี ก่อนนมกูจะเปลี่ยนสี ไอ้นี่ก็อ่อยเขาไปเรื่อย
ผม : อ่อยเชี้ยไรของมึงน้องที่กูสอนพิเศษเว้ย
เต้ : หรา
ผม : โน่นพี่คนสวยมึงมาล่ะ
เต้ : ไหนๆ ไม่ได้เห็นซะนานสวยเหมือนเดิมว่ะ โอ้ย! สัสเหยียบเท้ากูทำไม
ผม : ป่าว กูแค่เหยียบตีนหมา
เต้ : มึงว่าพี่เขานมใหญ่ขึ้นป่ะว่ะ
ผม : ไปจับดูดิ กูไม่รู้ ถ้ามึงหันไปดูอีกนะกำปั้นกูไปอยู่ที่ตามึงแน่
เต้ : แค่มองแต่ตัวจริงนั่งอยู่ตรงหน้ากูแล้วนี่ ฮ่าๆ ใช่ไหมที่รัก(มันมาดึงแก้มผม)
ผม : รีบๆกินเลยมึง

[เสเพล]

ตอนที่ 131

เชื่อไหมเวลาที่เราคิดถึงใครสักคนจะทำอะไรก็มักจะมองสิ่งนั้นเป็นใบหน้าของคนที่เราคิดถึงมันก็เหมือนกับการมองดวงจันทร์มันก็สอนให้เรารู้ว่าเวลาเราจ้องมองดูนานๆมันจะเห็นหน้าคนที่เราคิดถึงอยู่ในนั้นและความคิดถึงก็เหมือนดวงดาว ถึงจะมองเห็นเป็นครั้งคราว แต่ก็ไม่เคยหายไป

ยัก : มานั่งคิดไรอยู่คนเดียวว่ะ ไม่เข้าไปข้างในกะเพื่อนเขา
ผม : เหนื่อยว่ะ แล้วพวกมันพากันเมายังอ่ะ
ยัก : พวกมันคอแข็งจะตาย
ผม : มึงว่าวันนี้ดาวสวยป่ะว่ะ
ยัก : สวยนะ มึงว่าดวงจันทร์หน้าเหมือนพี่เต้ของมึงป่ะว่ะ
ผม : เหมือน(เคลิ้มไปกับมัน) เฮ้ย! ไม่เหมือนเว้ย หน้ามันยังกะซาลาเปาจะเหมือนได้ไงว่ะ พอเลย
ยัก : คิดถึงเขาก็โทรหาดิ มัวแต่มานั่งเม่อลอยอยู่นี่
ผม : ไม่อ่ะ เปลืองตัง
ยัก : หรา โอมกูมีไรจะบอกนะ มึงนะยังโชคดีนะที่ยังมีเต้คอยดูแลกูดิ
ผม : พอเลยกูขี้เกียจปลอบ
ยัก : มีไรก็ลองคุยกันดีๆ สิ่งที่มึงเห็นมันอาจจะไม่ได้เป็นอย่างที่คิดนะ
ผม : กูไม่ได้คิดเรื่องนั้นโว้ย แค่คิดว่าพรุ่งนี้ไปเที่ยวไหนดี
ยัก : หรา ไอ้ปากไม่ตรงกะใจ
ผม : ปากตรงกับ…(ติดเรท)ฮ่าๆ
ยัก : ไอ้ลามก เชี้ยกูไม่น่านั่งคุยกับมันเลยฮ่าๆ ตายยากเนอะพูดถึงปุ๊บก็โทรหากันปั๊บงั้นกูไม่กวนแล้วค่อยๆคุยกัน
ผม : ครับ ขอจับนมหน่อยดิ
ยัก : เชี้ย เดี๋ยวก็ถีบให้หรอก

พอเพื่อนผมเข้าไปข้างในผมก็รับสายไอ้เต้

ผม : มีไร
เต้ : โหหื่นกามแล้วเหรอ จะชวนมีไรด้วยหรา
ผม : กวนตีนล่ะสัส ว่างเหรอวันนี้ ไม่ได้ไปกับน้องเขาหรา
เต้ : ไปพึ่งกลับมาถึงห้องเมื่อกี้
ผม : งั้นแค่นี้นะ กูไม่อยากคุยกับคนหลายใจ
เต้ : กูล้อเล่นเว้ย อยู่ไหนเดี๋ยวไปหา อยากกินก๋วยเตี๋ยวกะมึง

แล้วก็บอกมันครับนั่งรอสักพักไอ้เต้ก็เดินมา

ผม : ดึกแล้วเชี้ยนี่ยังไม่ถอดชุดนักศึกษาอีก กูโคตรซึ้งอ่ะแม่งรักสถาบันโคตร
เต้ : ซึ้งก็มากอดกูดิฮ่าๆ รีบมาหามึงเลยนะเนี่ย เป็นไรโทรไปก็ไม่รับ นอยให้กูหรา
ผม : ป่าว แค่ไม่อยากรับเฉยๆมีไรป่ะ
เต้ : ป่ะ ไปหาไรทานกัน กูโคตรหิวเลย
ผม : อืม เดี๋ยวเข้าไปบอกเพื่อนก่อนนะ

แล้วผมก็ออกไปหาไรทานกับไอ้เต้

เต้ : กินป่ะเดี๋ยวกูจะสั่งให้
ผม : ไม่อ่ะ ขี้เกียจเคี้ยว
เต้ : หรา เดี๋ยวกูเคี้ยวให้เอาป่ะ แต่ต้องเอาปากป้อนนะฮ่าๆ
ผม : ไม่อ่ะกลัวจะติดพิษสุนัขบ้ากับมึง
เต้ : หรา พรุ่งนี้ทำไร
ผม : ช่วยเพื่อนทำงานที่จะเอาไปค่ายมั่ง มีไร
เต้ : ที่ไหนอ่ะ
ผม : หอในมั่ง
เต้ : หรา หอหญิงป่ะ
ผม : อืม เอาม่ะเดี่ยวกูไปสอยชุดชั้นในให้
เต้ : ดีเลยเอาขนาดที่มึงใส่แล้วพอดีนะ
ผม : ถุย

“เฮ้ยเชี้ยโอมมาเดทหรามึง”

ผม : เดทพ่องมึงดิ แซวกูจังนะสัส
โอ๊ต : เอ่อ คืนนั้นโทษทีนะกูเมา แล้วนี่หายเจ็บตูดจังว่ะ อารมณ์มันพาไปอ่ะ
ผม : สัส มากวนตีนไรอีก รีบหนีไปไกลๆตีนกูเลยนะ
โอ๊ต : ทำไมมาไล่ผัวแบบนี้ล่ะ ไปแล้วเคลียกันดีๆนะเขาจะไปรอที่ห้องนะ
ผม : เชี้ยโอ๊ตรีบไปไหนก็ไปมึง
เต้ : (จ้องหน้าผมยังกะจะเอาตะเกียบแทงผม)จริงหรา
ผม : จริงบ้าไร มันแค่แซวเล่น นี่มึงเชื่อมันด้วยหรา
เต้ : อืม กูเชื่อคนง่ายอ่ะ
ผม : หรา งั้นกูไม่ชอบมึง
เต้ : กูไม่เชื่ออ่ะ ฮ่าๆ
ผม : ไหนว่าเชื่อคนง่ายว่ะ
เต้ : ฮ่าๆ มองหน้ากูทำไมหรือว่าเห็นหน้าแล้วมีอารมณ์หรา
ผม : ใช่ อยากเอามึงมาก เอาไปทิ้งไกลฮ่าๆ
เต้ : กวนตีนล่ะสัส
ผม : วันนี้ทำไมถึงอยากมากินก๋วยเตี๋ยวกับกูว่ะ
เต้ : คิดถึง มีไรป่ะ อยากอยู่กับคุณแฟน เหนื่อยมาทั้งวันเลยมาขอกำลังใจ
ผม : หรา แล้วเห็นยังล่ะ
เต้ : เห็นล่ะ เหลือแต่เห็นตอนแก้ผ้า
ผม : เชี้ย แก้ผ้าแล้วไปส่องกระจกดูตัวเองเหอะ
เต้ : อิ่มล่ะ จะกลับไปหาเพื่อนม่ะหรือจะกลับห้อง
ผม : กลับห้องมั่ง ก่อนกลับกูขอไปนั่งเล่นที่เงียบๆก่อนได้ป่ะ
เต้ : ไม่ให้ไป มันดึกล่ะจะไปทำไหม เอางี้เดี๋ยวเอารถไปจอดที่หอมึงแล้วออกไปขับรถเล่นกัน
ผม : อืม(ผมนี่ใจง่ายเนอะว่าไหม)

*******เดี๋ยวมาต่อวันหลังนะครับขอตัวไปหอเพื่อนก่อน******

[เสเพล]

ตอนที่ 132

ความรักบางทีเราไม่รู้หรอกว่าวันไหนจะรักมากและวันไหนจะรักน้อยมันขึ้นอยู่ที่คนสองคนจะทำให้ความรักมันเป็นอย่างไรวันนี้อาจจะรักมากแต่พรุ่งนี้อาจจะรักน้อยหรือไม่ก็หมดรักไปเลยก็เป็นไปได้ ขอบคุณทุกคนที่ยังติดตามเรื่องราวของพวกผมมาโดยตลอดหลังจากที่ไม่ได้เจอกันนานเลยครับได้แต่แวะเข้ามาดูไม่ได้อัพวันนี้บรรยากาศช่างเป็นใจให้เรามาเจอกันมากฮ่าๆฝนตกความรักของผมกับไอ้นักเลงก็ยังเรื่อยๆพอปิดเทอมเวลาของผมกับเขาไม่คงตรงกันเท่าไรแต่พวกเราก็ยังรักกันดีครับส่วนมากจะโทรหากันครับ

“ที่รักของกูทำไรอยู่ว่ะ”

ผม : เล่นเกมมีไร
เต้ : ไม่มีไรแค่โทรมาบอกว่าคิดถึง
ผม : หรา
เต้ : อยู่ไหนเนี่ย
ผม : อยู่ห้อง มีไร
เต้ : ไม่มีไร พรุ่งนี้กลับบ้านไหม
ผม : ไม่อ่ะ เป็นไร
เต้ : เป็นผัวมึงไง ฮ่าๆ
ผม : สัส
เต้ : พรุ่งนี้ไปเที่ยวกันนะ ไม่ได้ไปเที่ยวด้วยกันนานแล้ว หาที่ซิวๆปี้กัน
ผม : ปี้กันพ่องมึงดิ เออๆไว้ค่อยโทรอีกทีล่ะกัน
เต้ : เดี๋ยวพรุ่งนี้โทรหานะ ห้ามไปกินเหล้าล่ะถ้ากูเห็นจัดการแน่
ผม : หรา ไปกินร้านที่มึงไม่ค่อยไปดิถึงจะไม่ได้เจอกัน
เต้ : ห้ามเลยมึง
ผม : เออ มีไรอีกไหมกูจะเล่นเกมต่อ
เต้ : ไม่มีครับ คิดถึงนะอยากกอด อยากหอมแก้ม อยากปี้ด้วย
ผม : ไปไกลๆตีนกูเลย แค่นี้แหละ (ถ้าคุยไปนานกว่านี้กลัวจะได้ด่ามันครับ)

ว่าไปชีวิตตอนปิดเทอมแม่งน่าเบื่อกว่าตอนที่เรียนนะครับวันๆไม่ได้ทำไรนอน กิน ดูทีวี เล่นเกม กะคุยโทรสัพ และก็มีเที่ยวบ้าง แต่ก็ยังดีกว่าไปนั่งฟังจารย์บ่นอยู่หน้าชั้นนะฮ่าๆ วันนั้นไม่รู้เป็นไรครับตื่นโคตรเช้าเลยตื่นเต้นยังกะไม่เคยไปเที่ยวด้วยกันส่วนไอ้นั้นก็มาหาผมแต่เช้าโคตร

เต้ : น้ำยังไม่อาบอีกนะสัส หรือว่าจะชวนกูเล่นอะไรไหม
ผม : สัส ก็มึงเล่นมาเช้าเกิน แม่งเวลานี้เป็นช่วงที่นอนดีที่สุด
เต้ : หรา ว่าไปมึงก็เซ็กซี่จังใส่แต่บ๊อกเซอ เรามาเล่นผีผ้าห่มกันไหม
ผม : จะเอาตีนกูก่อนม่ะก่อนไปเที่ยว
เต้ : รีบไปอาบน้ำ ถ้าช้ากูปล้ำนะ
ผม : กล้าก็เข้ามาดิ กูจะได้ถีบดูว่าตอนนี้กูถีบแรงไหม
เต้ : ไม่อ่ะ หรือจะให้กูอาบด้วย อาบอีกรอบก็ได้นะ(ทำหน้าหื่น)
ผม : ไม่ต้อง ทำตัวดีๆอยู่นิ่งๆรอกูแปบหนึ่ง

บรรยากาศโคตรจะดีเลยครับวันนั้นแดดก็ไม่ค่อยมีเหมือนจะเป็นใจมากรู้ว่าพวกผมมาเที่ยวไม่ได้ไปไหนไกลครับเที่ยวจังหวัดตัวเองหาที่ดีๆมุมสวยๆถ่ายรูป

เต้ : นานแล้วเนอะที่ไม่ได้เที่ยวแบบนี้
ผม : ก็ใช่ดิ ต่างคนต่างไม่ค่อยว่างนิ
เต้ : ถึงตัวไม่ค่อยว่างแต่ใจก็มีให้มึงตลอดนะ
ผม : แหวะ มุกจีบสาวกาก
เต้ : กากก็ช่างดิ กูจีบมึงติดแล้วนิ
ผม : เป็นไงมึงพักนี้ดูเครียดๆนะมีเรื่องไรไม่สบายใจป่ะ หรือไปทำใครท้องมาล่ะ
เต้ : ความคิดมึงนี่นะ มีเรื่องไม่สบายใจนิดหน่อย แต่พอมาเที่ยวกับมึงดีขึ้นล่ะ ดูดิยิ้มล่ะเนี่ย(มันยิ้มหลับตาน่ารักดีครับ)
ผม : ดีแล้วแหละไงก็พักผ่อนบ้างล่ะ
เต้ : บอกตัวเองเหอะ ช่วงนี้ได้ยินข่าวว่าติดเกมนิ
ผม : ติดเกมดีกว่าติดผู้ชายนะเว้ย ฮ่าๆ
เต้ : ลองติดดิถ้าไม่อยากตายว่าแต่มึงเหอะ เกรดเป็นไงว่ะ
ผม : ก็ดี แต่วิชาเทอมหน้ากูเห็นแล้วเพลียเลยว่ะแม่งมีแต่ยากๆ
เต้ : ถ้ายากก็กลับไปเรียนปีหนึ่งใหม่ดิ มาเป็นรุ่นน้องกู
ผม : หรา ความคิดดีเนอะ สัส ไว้ทำเองเหอะ
เต้ : ทำไรอ่ะ
ผม : ถ่ายรูปดิ เห็นทานข้าวยุหรา โอ้ย สัส มาตบหัวกูทำไมว่ะ
เต้ : อยากตบเฉยๆมีไรป่ะ กูยืมกล้องหน่อยดิ
ผม : อ่ะ เฮ้ย ถ่ายดิว่ะ (มันถ่ายผม)
เต้ : น่ารักดีว่ะ ชอบถ่ายรูปแต่ไม่เคยถ่ายตัวเอง ฮ่าๆ ดูทำหน้าดิ
ผม : น่าเกลียดดิไม่ว่า
เต้ : ถึงใครจะมองว่ามันน่าเกลียดแต่มึงน่ารักสำหรับกูก็พอ
ผม : หรา ไปไหนต่อป่ะ
เต้ : รอแปบนะ ห้ามไปไหนล่ะ เดี๋ยวกูมา

มันหายไปสักพักแล้วก็ถือน้ำมาสองแก้วครับ

ผม : ขอบใจนะ
เต้ : ไม่ต้องขอบใจหรอกแค่อยู่กับกูไปนานๆก็พอล่ะ
ผม : น้ำแก้วเดียวแม่งทวงบุญคุณโคตรเยอะเลย สัส
เต้ : พูดเล่น ป่ะเดินเล่นกัน
ผม : เดินดีๆดิ จะมาจับมือกูทำเพื่อ อายเขานะเว้ย
เต้ : ถ้าอายก็หาแว่นดำมาใส่ดิ จะได้เหมือนคนตาบอดไง
ผม : ไปไกลๆตีนกูเลย
เต้ : หรา (มันบีบก้นผม) แน่จริงก็เตะกูให้ได้ดิ
ผม : สัส อย่าให้กูจับได้นะมึง วิ่งตามมัน
เต้ : เฮ้ย เป็นไร
ผม : สงสัยเท้าจะพลิก เพราะมึงแหละพากูวิ่ง
เต้ : ค่อยๆเดินนะ นั่งก่อน ศอกถลอกนิ ล้างเลือดออกก่อนนะ
ผม : เชี้ย แสบนะเว้ย ไอ้บ้าจะเอาน้ำเย็นนี่นะล้าง
เต้ : ใช่ดิ น้ำเย็นๆนี่แหละมันจะทำให้เลือดแข็งตัวเร็วขึ้น แต่มันก็ไม่เสมอไปนะขนาดปากอุ่นๆก็ยังทำให้ จวยแข็งเร็วขึ้นเหมือนกันฮ่าๆ
ผม : สัส ยังจะมาพูดเล่นอีก ไอ้หื่นกาม กูไม่เป็นไรแล้ว เดินต่อเหอะ
เต้ : ค่อยๆเดินนะมึง ไหวไหมแม่งเดินลำบาก ขี้หลังกูไหม
ผม : ไม่ต้องเลยกูเดินเองได้
เต้ : คงลำบากน่าดู ให้กูไปดูแลที่หอไหม อาบน้ำให้ เช็ดตัวให้ เป็นหมอนข้างให้ ประมาณนี้
ผม : ไม่ต้องเลย ทำตัวดีๆอยู่ห้องมึงนั้นแหละ
เต้ : ไปหาหมอไหม คลินิกอยู่ใกล้ๆนี่เอง
ผม : สัส นั้นมันคลินิกสัตว์ อย่าให้กูหายนะเตะปากมึงเลย
เต้ : หราๆ อ่ะๆให้เตะล่ะ(ทำหน้ากวนตีนชิบหาย) หมาใครว่ะน่ารักจัง มึงดูดิโอม(มันอุ้มขึ้นมาครับ)น่ารักไหม
ผม : เอ่อน่ารัก สัส มึงจะเอามาเลียหน้ากูทำหอกไรว่ะ
เต้ : ฮ่าๆ

“มานี่ลูกทำไมซนจัง”

เต้ : น่ารักดีนะครับ
ผม : คนอะไรว่ะมีลูกเป็นหมา(พูดเบาๆ)

กว่าจะถึงห้องก็ไปเที่ยวกันหลายที่ครับเหนื่อยโคตรแต่ก็สนุกดีครับนานๆได้ไปกับไอ้เต้พอกลับถึงห้องล้มตัวลงนอนหลับ(ใครมาข่มขืนคงไม่รุ้ตัว) ไว้ว่างๆผมจะมาอัพอีกนะครับ

[เสเพล]

ตอนที่ 133 (ตอนจบ)

มาต่อแล้วนะครับบบ ดึกหน่อยนะครับบ พึ่งถึงห้อง

บางทีความทรงจำดีๆความรู้สึกที่เคยมีกับสถานที่ๆเคยไปทุกๆเรื่องราวที่เคยเกิดขึ้นระหว่างคนสองคน เมื่อวันหนึ่งสิ่งเหล่านั้นได้จางหายไป สุดท้ายก็เหลือไว้เพียงแค่การจากลาความสวยงามของความทรงจำ มักจะผุดขึ้นมาท่ามกลางความคิดถึง ความคิดถึงที่เราไม่อาจส่งไปถึง ภาพของคนบางคนที่อยู่ในหัวใจของเรา ทำให้เราอยากย้อนเวลากลับไปอีกครั้ง กลับไปมองตาคู่นั้นอีกครั้ง กลับไปกุมมือคู่นั้นให้นานที่สุด กลับไปพูดในสิ่งที่ยังทิ้งไว้ในความรู้สึก แต่การย้อนเวลาในชีวิตนั้นไม่มีวันที่จะเกิดขึ้นได้จริง คงมีเพียงการภาวนารอคอยการกลับมาของใครบางคนที่เป็นการย้อนเวลาได้ดีที่สุด หลังจากที่ไม่ได้เจอกันนานแล้วเนอะไม่ค่อยมีเวลาได้เขียนกับอีกอย่างเราสองคนก็ไม่ค่อยได้ไปไหนด้วยกันบ่อยเขาไม่ค่อยมีเวลาส่วนผมก็เช่นกันแต่ความรักของเราก็ยังรักกันเหมือนเดิมถึงแม้จะมีทะเลาะกันบ้างนอยให้กันบ้างแต่ก็ยังรักกันเหมือนเดิม

“คิดถึงเธอเหลือเกิน อยากจะเหาะเหินหายตัวไปใกล้แต่ที่จริงแล้วฉันก็ทำไม่ได้ เป็นเพราะอะไร เธอก็เข้าใจดี”

ผม : ไอ้บ้า นี่ร้องเพลงแล้วหรา นึกว่าบ่นไร
เต้ : สวดมนต์ให้ฟังมั่งสาส อยู่ไหนเนี่ย
ผม : ห้องมีไร คิดถึงกูหรา
เต้ : ใช่ คิดถึงมาก อยากไปหา อยากไปกอด อยากไปปี้ ฮ่าๆ
ผม : กวนตีนล่ะสัส
เต้ : กวนตีนล่ะชอบป่ะล่ะ
ผม : ถ้าไม่ชอบปานนี้กูคงไปมีคนใหม่ล่ะ
เต้ : หรา ไปเที่ยวงานแห่เทียนป่ะ
ผม : ไม่อ่ะ ขี้เกียจแดดร้อน คนก็เยอะด้วย
เต้ : ว้า เสียดายจัง ชวนใครไปดีนะ งั้นคุณแฟนครับผมขออนุญาตชวนสาวไปนะ
ผม : ตามสบายเลยครับคุณเมีย
เต้ : เมียพ่องมึงดิ ไม่ไปจริงๆหรา
ผม : ไม่รู้อ่ะดูก่อน เดี๋ยวบอกล่ะกัน
เต้ : ว่าแต่ทำไรอยู่เนี่ย
ผม : นั่งชักว่าวยุมั่ง
เต้ : หรา อ้าๆๆ ใกล้ยัง ให้ช่วยม่ะ
ผม : ช่วยหนีไปไกลๆเลย ทำงานยุใครจะไปหื่นว่ะ
เต้ : หรา ถ้าหื่นบอกพี่ได้นะพี่จะไปจัดให้
ผม : จัดแบบแก้ผ้าให้กูเอาหรา มาดิฮ่าๆ
เต้ : ไม่เว้ย งั้นกูไม่กวนล่ะ ตั้งใจทำงานล่ะกัน
ผม : ครับ

แล้วมันก็วางสายไปครับ ส่วนผมก็ทำงานต่อ สักพัก

“จ๊ะเอ๋”

ผม : เอ๋พ่องมึงดิ จะโทรมาเพื่อ
เต้ : ก็อยากโทรมีไรป่ะ
ผม : กวนตีนล่ะสัส ดึกๆไม่ยอมกลับห้องมาห้องผู้ชายได้ไง
เต้ : มานอนด้วย ทำงานไปดิ เดี๋ยวจะเล่นเกมส์
ผม : อย่าซนล่ะมึง

มันนอนเล่นเกมส์ส่วนผมนั่งทำงานของผมครับจนเสร็จ หันไปอีกทีไอ้เต้มันหลับครับ เหมือนมันจะเพลียๆเลยไม่ปลุกมันปล่อยให้มันนอนผมก็นอนข้างๆ(แอบนอนกอดมัน)มันจนเช้า

เต้ : ตื่นนานยังมึง
ผม : นานล่ะ กูไปซื้อนมกะปาท่องโก๋ให้อยู่ที่โต๊ะอ่ะ
เต้ : แฟนใครว่ะน่ารักจัง
ผม : ไม่รู้ดิ หลายคนอ่ะบอกไม่ถูก
เต้ : อยากตายหรา
ผม : ฮ่าๆ กูล้อเล่น รีบๆไปกินเลยเดี่ยวมันจะเย็นก่อน เดี๋ยวไม่อร่อย
เต้ : วางยากูป่ะเนี่ย ทำไมดูแปลกๆ
ผม : ไอ้บ้า จะวางเพื่อ
เต้ : ไม่ไปแน่หรางานอ่ะ
ผม : ไม่อ่ะขี้เกียจ เที่ยวให้สนุกล่ะกัน

เหมือนมันจะนอยๆให้ผมที่ไม่ไปด้วยไม่ค่อยพูดเดินออกจากห้องยังกะหมาเหงา(อันที่จริงจะไปครับแต่แกล้งมัน) พอมันกลับผมก็รีบอาบน้ำแล้วออกไปก่อน ไปถึงก่อนมันเลยเดินเล่น

“น้องๆขอล็อตเตอรี่คู่หนึ่งดิ”

ผม : กวนตีนล่ะ
เต้ : ไหนว่าจะไม่มากลัวร้อนแดดว่ะ นี่มาแต่เช้าเลยนะมึง
ผม : ไม่สนเรื่องเทียนกูสนเรื่องของกินฮ่าๆ มายุแล้วแค่อยากแกล้งให้คนนอยเฉยๆ
เต้ : รู้งี้ควงสาวมาด้วยคงดีอ่ะ
ผม : ตามสบายเลยมึง กูไม่ว่าหรอก
เต้ : ใจดี แต่หน้าเหมือนจะฆ่ากูเลยนะ

ไม่อยากพูดเลยครับงานแห่งเทียนทุกปีคนโคตรๆเยอะอ่ะ แต่ก็มาทุกปีฮ่าๆ เที่ยวจนเหนื่อยครับ

กาย : มาสวีทกันหราครับพี่โอม
ผม : สวีทเตี๊ยมึงดิ เหนื่อยจะตาย นี่มึงมากับใครเนี่ย เฮ้ย สัส กะตั๊วมึงมาทำไมไม่โทรหากูว่ะ
ตั๊ว : หรา เปลี่ยนเบอร์ก็ไม่บอกกูนะสัส จะให้กูจุดธูปบอกหรือไง
ผม : แฮร่ๆ ขอโทษๆ
กาย : เต้ไปไหนล่ะ
ผม : เห็นบอกจะไปเข้าห้องน้ำ
กาย : ค่อยคุยกันแฟนกูมาล่ะ
ผม : น้อยๆหน่อยเพื่อนกูแฟนมาทิ้งเพื่อนเลยนะ ว่าแต่มึงเหอะจะกลับวันไหน
ตั๊ว : สองสามวันอ่ะ สบายดีป่ะมึง
ผม : อืม

ยืนคุยกับไอ้ตั๊วจนไอ้เต้มาครับแล้วตั๊วก็ขอตัวไปกับแฟนมัน ส่วนผมหรา หาของกินสิครับบ

เต้ : แดกซะทุกร้านเลยนะมึง
ผม : ทุกร้านไร พูดเวอร์ล่ะมึง
เต้ : กินเยอะเดี่ยวก็อ้วนเป็นหมูหรอก
ผม : ไม่อ้วนหรอก กินเท่าไรก็ไม่อ้วน
เต้ : นั่งพักก่อน แม่งมึงรู้ไหมกูเกือบร้องไห้ล่ะ ตอนที่มึงบอกไม่มาอ่ะ
ผม : มึงชอบขี้แงอ่ะ
เต้ : ใครล่ะชอบมาพูดให้กูเป็นอ่ะ
ผม : ขอโทษครับ อ่ะกินนี่ดิ อร่อยนะ
เต้ : ไม่อ่ะอิ่มล่ะ
ผม : กินหน่อยนะ(อ้อนนิดๆ) อ่ะกูป้อน
เต้ : (รีบอ้าปาก) หวานว่ะ
ผม : ขนมหวานหรือกูหวานฮ่าๆ
เต้ : ทั้งสอง ไปหวานต่อที่ห้องป่ะ
ผม : กวนตีนล่ะ

เหนื่อยทั้งวันครับวันนั้นเดินทั้งวันกลับถึงห้องไม่ต้องพูดถึงหลับครับอย่าถามเลยว่าอาบน้ำไหมตอบได้เต็มปากไม่ได้อาบ หลังจากแห่เทียนผมกับมันก็ไม่ค่อยได้ไปเที่ยวอ่ะครับมีแต่ไปดูหนังแล้วก็ทานข้าวครับจนเปิดเทอม

กาย : มาแต่เช้าเลยนะมึง
ผม : ใช่สิ มาส่องรุ่นน้อง ฮ่าๆ
ยัก : อีโอม มาแต่เช้านะมึง แต่งตัวไม่เรียบร้อย
ผม : เนกไทก็หาย
กาย : พี่เขายิ่งบอกว่าต้องเป็นรุ่นพี่ที่ดีแต่งกายให้เรียบร้อย
ผม : เวลาไปกินเหล้าให้เช็คอินว่าไปวัดด้วยใช่ป่ะ
ยัก : ฮ่าๆ ใช่ๆ แม่งเมื่อวานกูก็เห็นยุร้านเหล้า
กาย : พอเลยพวกมึงนิสัยไม่ดีนินทารุ่นพี่ล่ะ รีบไปเรียนเดี่ยวก็สายหรอกยิ่งคาบแรกอยู่
ผม : ง่วงว่ะ ไปนอนได้ไหม
ยัก : คาบแรกก็จะนอนเลยหรามึง
กาย : มึงว่าไอ้โอมมันจะได้หลับป่ะว่ะ พนันกันไหมมึง
ยัก : กูว่าหลับ ชาเขียวแก้วหนึ่ง
กาย : กูว่าไม่หลับ
ผม : พอเลยพวกมึง พ่อแม่ส่งมาเรียนนะไม่ได้ส่งไปนอน
ยัก : หรา

เอาจริงๆนะครับวิชาแรกผมก็หลับครับก็มันเหนื่อยนิครับไม่ใช่วิชาแรกทั้งวันเลยครับแต่ผมก็ตื่นมาทันตอนจารย์เช็คชื่อนะครับ เรียนเสร็จก็กลับห้องครับ

เต้ : ไอ้หมู
ผม : ใครกันแน่ที่อ้วนกว่ากัน ดูหุ่นตัวเองก่อนเหอะ
เต้ : ไปเดินห้างกัน
ผม : ไปดิ จะไปดูเสื้อพอดี ป๊าขาหนูอยากได้เสื้อใหม่อ่ะ(มายา)
เต้ : งั้นหนูต้องให้ป๊าทีหนึ่งนะ ป๊าจะซื้อให้
ผม : บ่(แปลว่าไม่)
เต้ : งั้นไปรถกู แต่มึงขับ ปวดแขนขับรถไม่ไหว
ผม : ชักว่าบ่อยก็งี้แหละ
เต้ : ชักว่าวก็ดีสิ นั่งเขียนรายงานดิ ดูดิกล้ามแขนขึ้นล่ะ กล้ามแขนข้างล่างก็ขึ้นด้วยนะดูป่ะ
ผม : ทะลึ่งล่ะ

ความรักของผมกับไอ้นักเลงก็ยังคงรักกันเหมือนเดิมครับไอ้เต้มันเคยบอกผมว่า “ไม่อยากรักมากแต่จะขอรักแบบนี้ตลอดไป” ผมไม่รู้ว่าอนาคตความรักของผมกับเขาจะเป็นยังไงแต่ก็จะทำปัจจุบันให้มีความสุขก็ บางทีเวลาของเราไม่ค่อยตรงกันเขาก็สอนพิเศษผมก็สอนพิเศษทั้งจะงานและกิจกรรมด้วยแต่ผมกับมันก็ยังหาเวลาไปเที่ยวด้วยกัน อาจจะนอยให้กันบ้างธรรมดาแหละครับชีวิตคู่จะให้ดีที่สุดคงเป็นไปไม่ได้จะไม่ให้ทะเลาะกันคงไม่มีแต่ทุกเรื่องราวทุกเหตุการณ์มันก็สอนให้เราเข้าใจกันมากขึ้น ตอนนี้คงเป็นตอนสุดท้ายแล้วเนาะผมก็พึ่งมารู้ว่าเวบจะปิดก็วันนี้แหละครับ แอบใจหายนิดๆนะครับกับสองปี ที่รู้จักกับเวบนี้มันทำให้รู้จักกับเพื่อนๆพี่ๆน้องๆ ได้ทั้งมิตรภาพ ได้ทั้งกำลังใจในยามที่ท้อและคอยให้กำลังใจกัน แต่ก่อนทุกเช้าต้องเข้ามาดูก่อนค่อยไปเรียน ทุกครั้งที่เข้ามาจะคอยลุ้นตลอดว่าจะมีใครเข้าอ่านเรื่องของเราหรือป่าว จะมีคนชอบไหม แต่ตอนนี้คงไม่มีอีกแล้ว ขอบคุณทุกคนที่ติดตามเรื่องราวของผมมาตั้งแต่หน้าแรกจนถึงหน้าปัจจุบัน ถึงเราจะไม่เคยรู้จักกันมาก่อนแต่ทุกคนก็เป็นเหมือนครอบครัวเดียวกันกับผม ผมหวังว่าเรื่องไอ้นักเลงจอมกวนคงมีแง่คิดดีๆสำหรับคนที่ผิดหวังในเรื่องความรัก การงาน และต่างๆนาๆนะครับ

แม้ว่าการห่างหายจากการมองเห็น ก็ใช่ว่าจะเลือนลางไปจากความรู้สึก ในใจลึกๆแล้วบางอย่างก็ยังอยู่ที่เดิม แค่มันเปลี่ยนสถานะเป็น"ความคิดถึง"


ปล.ผมคงไม่ได้ไปต่อที่ไหนแล้วล่ะครับ ไม่ค่อยมีเวลาเขียนลงด้วยแหละครับ ถ้าใครจะเอาไปลงเวบอื่นก็ได้นะครับผมยินดีแต่อย่าลืมให้เครดิตเขานะตัวเอง ติดชื่อตัวเล็กก็พอฮ่าๆ

นี่ทวิตผมนะครับ @forfirsttt ไม่ชอบก็ไม่ต้องแอดมานะฮ่าา

[เสเพล]

ขอขอบคุณผู้อ่านทุกคนนะครับที่ยังติดตามอยู่ และก็ขอโทษด้วยที่ทิ้งไว้ 1 ปีแล้วไม่มาต่อจนจบ สาเหตุหลักๆ ที่ทิ้งไว้ คือ ขี้เกียจ และไม่ค่อยมีใครมาคอมเม้น ผมเลยเสียกำลังใจนิดนึง แต่ไม่เป็นไร ผมหวังว่าหลังจากที่แชร์เรื่องนี้จนจบ จะมีผู้เข้ามาอ่านมากขึ้น

อีกอย่าง ผมยังมีเรื่องราวประสบการณ์ความรักจากเว็บ gterday อยู่ นอกเนื้อจาก เรื่อง ไอ้นักเลงจอมกวน แต่ไม่รู้ว่าจะมีเวลาแชร์เรื่องราวไหม ขึ้นอยู่กับเวลาและความขยันของผม ถ้าใครอยากอ่านอีก สามารถคอมเม้นบอกกันได้ ผู้แชร์จะได้มีกำลังใจแบ่งปันเรื่องราวความรักอีก

สุดท้ายนี้ ผมอยากจะกล่าวขอบคุณอีกครั้ง และหวังว่าจะมีผู้อ่านอยากอ่านประสบการณ์ความรักเรื่องอื่นอีก

ขอบคุณครับ  

[jum1201]

ขอบคุณที่เรื่องราวดีๆ มาแบ่งปันให้ถึงจะมาเจอช้าไปหน่อยแต่ก็ทำให้เจอกัน เป็นกำลังให้คนโพสและเจ้าของต้นเรื่อง ขอให้ทุกท่านเจอแต่สิ่งที่ดีไม่มีความทุกข์ค่ะ

[เสเพล]

ขอบคุณที่เรื่องราวดีๆ มาแบ่งปันให้ถึงจะมาเจอช้าไปหน่อยแต่ก็ทำให้เจอกัน เป็นกำลังให้คนโพสและเจ้าของต้นเรื่อง ขอให้ทุกท่านเจอแต่สิ่งที่ดีไม่มีความทุกข์ค่ะ

ขอบคุณครับ

[Yarkrak]

นานมากจนเราลืมไปเลยว่ามีเรื่องดี ๆ ให้ได้อ่าน

ขอบคุณมาก ๆๆ จ้า

[เสเพล]

นานมากจนเราลืมไปเลยว่ามีเรื่องดี ๆ ให้ได้อ่าน

ขอบคุณมาก ๆๆ จ้า

ยินดีครับ

[pond_sn]