CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => Boy's love story => นิยายที่โพสจนจบแล้ว => ข้อความที่เริ่มโดย: เสเพล ที่ 17-08-2016 22:30:34

หัวข้อ: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 133 (ตอนจบ) 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 17-08-2016 22:30:34

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17



เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

____________________________________________________________________________________________

จากที่ผมได้กล่าวมาแล้วในบอร์ดพูดคุยทั่วไป (ลิงค์สำหรับกระทู้ http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=55264.0 ) ผมจึงอยากโพสนิยายเรื่องนี้ เพื่อไม่ให้นิยายเรื่องนี้หายไปตามเว็บบอร์ด และผมอยากแชร์ประสบการณ์ความรักดีๆให้กับเพื่อนชาวเล้าเป็ดได้อ่านกัน

นิยายเรื่อง ไอ้นักเลงจอมกวน ผมได้ขอเจ้าของเรื่องไว้แล้วว่าจะลงในเว็บนี้ ซึ่งทางเจ้าของเรื่องได้อนุญาตให้ผมลง แต่ห้ามเปลี่ยนแปลงคำใดๆในนิยายทั้งสิน

ก่อนที่เว็บได้ปิดตัวลง นิยายเรื่อง ไอ้นักเลงจอมกวน เป็นนิยายที่มีผู้อ่านอันดับ 1 ในบอร์ด โดยมียอดอ่านก่อนเว็บปิดตัวลงถึง 956.1K วิว ซึ่งถ้าเว็บไม่ปิดตัวก่อน ยอดอ่านสามารถทะลุล้านวิวได้

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 1 P.1 17/8/2559
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 17-08-2016 22:45:53

ตอนที่ 1

สวัสดีครับผมมีโอกาสได้เข้ามาอ่านเรื่องราวชีวิตของหลายๆคนครับ ทำให้อยากแชร์เรื่องราวประสบการณ์ชีวิตของผมบางครับ ผมอาจจะเล่าไม่เก่งนะครับไงก็อย่าว่ากันนะครับ อาจมีคำหยาบคายก็อย่ากันนะครับ

ก่อนอื่นขอแนะนำตัวก่อนนะครับ ผมชื่อโอมครับตัวขาว ตาตี๋ สูง ตามสไตล์ลูกคนจีนครับ นิสัยผมนั้นเหรอไม่ต้องพูดเอาแต่ใจ ดื้อมึนตามประสาเด็กทั่วไปครับแต่ผมก็ไม่ได้ไปสร้างความรำคาญให้ใครนะครับ ผมเรียนปีหนึ่งที่มหาลัยแห่งหนึ่งในเมืองที่เขามีงานประจำปีตอนเข้าพรรษาที่ขึ้นชื่ออ่ะครับ(รู้ยังครับ) ส่วนเพื่อนสนิทของผมก็ร่วมๆแก๊งกันตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมด้วยกันก็มี5คนครับร่วมทั้งผมด้วย มีไอ้โอ๊ตขากวนประจำแก๊ง ไอ้บาสขี้เก๊ก ไอ้โบ๊ทไอ้นี่มันเป็นเด็กเรียนครับ ไอ้ปามไอ้นี่ชอบหาเรื่องคนอื่นประจำครับ และผมสุดหล่อประจำแก๊งครับ(ชมตัวเองหน่อยอิอิอิ) ไอ้ที่ผมไล่มาทั้งหมดต่างแยกย้ายไปเรียนที่อื่นครับทำให้เหลือแค่ผมกับไอ้โอ๊ต ผมเป็นลูกเดียวทำให้พ่อแม่เป็นห่วงแต่ผมก็ไม่เคยทำให้ท่านเสียใจ(มั่ง) ด้วยที่ผมดื้อนี่ล่ะครับ ทำให้ผมต้องเสียแฟนไป(อกหัก)ทำให้ตอนนี้ตะโกนเต็มปากว่าโสดครับ แต่ก็มีคนมีชอบผมนะเป็นเด็กดีอ่ะครับพ่อแม่สอนไว้ว่าเรียนให้จบก่อนค่อยมีแฟนฮ่าๆ

ผม : ไอ้สัสโอ๊ตมึงว่างไหมว่ะ
โอ๊ต : กูไม่ว่างว่ะ ต้องพาปิ่นไปทานข้าว
ผม : มีแฟนแล้วทิ้งเพื่อนนะมึง ไอ้สัส
โอ๊ต : เพื่อนมันเอากันเหมือนแฟนไม่ได้ดิสัส
ผม : กวนตีนนะมึง เอ่อกูออกไปคนเดียวก็ได้

ตกเย็นมาไม่มีอะไรทำครับนอกเสียจากขับรถชมวิวตอนกลางคืนการบ้านก็ไว้ไปลอกกับเพื่อนที่มหาลัยครับ นิสัยผมดีไหมล่ะผมขับรถเล่นไปเรื่อยๆ จนถึงห้วยวังนองเลยนั่งกินลมก่อนค่อยกลับบ้าน ระหว่างผมกำลังนั่งเล่นโทรสัพอยู่

“เฮ้ยช่วยกูด้วย”

ผม : ช่วยไรว่ะ เชี้ยมึงเป็นใคร กูไม่รู้จักจะมากูช่วยอะไร มันมานั่งที่เบาะรถผม
“รีบไปดิมึงอยากโดนพวกมันรุมเหรอว่ะ”
ผม : แม่งจะให้กูช่วยยังมาว่ากูอีก ไม่รู้นะว่าผมกลัวมันหรือว่ากลัวโดนตีนเขาผมเลยรีบขับรถออกไปโดนที่พาไอ้เชี้ยนี้ไปด้วย แต่พระเจ้า พวกมันมาดักรอผมเลยจอกดูว่าจะรอดไหม
“มึงจอดทำไมว่ะ ชกมันไปเลย กูบอกมึงแล้วไงว่าให้รีบไปเห็นไหมตัวใครตัวมันล่ะว่ะ”
ผม : อ้าวไอ้นี่
พอมันพูดเสร็จมันก็วิ่งเข้าไปต่อยไอ้พวกนั้น ส่วนผมก็โดนพวกนั้นต่อยเป็นไงเป็นกันผมสู้สุดแรงครับ ในที่สุดพวกนั้นก็หนีไปครับ ไม่ใช่เพราะผมเก่งแต่ตำรวจมาครับ
“กูบอกให้มึงรีบขับไปไม่งั้นไม่เจ็บตัวหรอก”
ผม : ไอ้เชี้ย ถ้ามึงไม่มาเจอกูกูก็ไม่เจ็บหรอก (ทั้งโกรธทั้งสาสารมัน) แล้วมึงเป็นอไรมากไหม
“กูไม่เป็นไรถ้าตำรวจไม่รีบมาก่อนไอ้พวกนั้นเจ็บแล้ว กูชื่อเต้ นะ”
เต้ อายุก็เท่าๆกับผมครับ ไอ้นี่มันหล่อกว่าผมครับ ขาวตี๋เหมือนกัน ขนาดหน้ามันเปื้อนเลือดยังหล่อเลย
ผม : ใครอยากรู้จักกับมึง
เต้ : อ้าว มึงอยากเจ็บตัวอีกเหรอว่ะ
ผม : แล้วมึงจะกลับยังไง
เต้ : เหาะไปมั่ง มึงกลับเหอะเดี๋ยวที่บ้านจะเป็นห่วงเอา
ผม : กวนตีนนะมึง

ผมกลับบ้านในสภาพไม่ต่างกับลูกหมาตกน้ำ มอมแมม เช่นที่ผมเคยบอกครับ พ่อแม่ผมโคตรเป็นห่วงครับดีนะที่ผมตอบท่านว่ารถล้มเลยรอดไป(ไม่ได้โกหกนะแค่พูดให้ท่านสบายใจครับ) นั่งฟังแม่บ่นตอนทำแผลให้แปบเดียว

แม่ : อาบน้ำนอนได้แล้วลูก
ผม : ครับแม่

ไม่ต้องพูดถึงครับเจ็บไปทั้งตัวทั้งคืนครับดีนะที่ทานยาเลยได้หลับนิดหนึ่ง จนกระทั่งเช้า อาบน้ำไปเรียนตามปกติครับ โชคดีครับที่บ้านไม่ค่อยไกลจากมหาลัยครับ

โอ๊ต : ไอ้เชี้ยโอมมึงไปฟัดกับหมาที่ไหนมาว่ะ ดูสภาพดิ
ผม : ยิ่งกว่าหมาว่ะ เลิกพูดถึงมันเหอะ พูดทีไรกูอยากต่อยปากมันว่ะ แม่ง อย่าให้กูเห็นหน้าอีกนะเว้ย
โอ๊ต : เอาน่า ปล่อยๆมันไปเหอะ จนกระทั่งเรียนเสร็จครับวันนั้นไม่มีสมาธิเรียนเลยครับ ปวดไปทั้งตัว
ผม : แล้วเรียนเสร็จมึงจะไปไหนไหมว่ะ
โอ๊ต : รีบกลับบ้านว่ะ เสาร์อาทิตย์พ่อกูจะพากลับบ้านยายที่อุดร มึงก็อย่าออกไปไหนล่ะ รีบกลับบ้านยิ่งไม่สบายอยู่
ผม : เอ่อๆ ไว้เจอกันวันจันทร์ กูไปล่ะ

เรียนเสร็จไม่รู้จะไปไหน กลับบ้านก็ไม่มีไรทำผมเลยไปเดินห้างดูหนังให้หายเซ็งเรื่องเมื่อคืน “ไอ้ตาตี๋มึงมากับใครว่ะ” ผมหันมองไปตามเสียงแล้วรีบเดินหนี

เต้ : มึงจะรีบไปไหนว่ะ กูยังไม่รู้จักชื่อมึงเลย
ผม : กูไม่อยากรู้จักมึงเว้ย ดีนะกูไม่ต่อยมึงเมื่อคืน
เต้ : ก็ใครใช้ให้มึงไม่รีบขับรถไปล่ะว่ะ ตาตี๋
ผม : มึงก็ตี๋พอๆกับกูล่ะว้า
เต้ : จะรีบไปไหนไหม
ผม : รีบกลับบ้านมีไร
เต้ : กูอยากเลี้ยงไอติมมึง
ผม : กูไม่หิว กูไปล่ะ

ผมพยายยามหนีมันแต่มันก็ยังตามผมเดินก็แล้ววิ่งก็แล้ว มันยังตามผมมา

ผม : มึงจะตามกูมาทำไมว่ะ
เต้ : มึงบอกชื่อมึงมาก่อนดิ แล้วกูจะไม่ตาม
ผม : กูชื่อโอม พอใจยัง

แล้วผมก็เดินหนีมันมาที่รถกลัวมันจะตามมาอีกเลยรีบขับรถออกไป พอออกจากลานจอดรถมันก็มายืนกางแขนขวางทางผม

ผม : มึงจะมาขวางทางกูทำไม่ว่ะ
เต้ : เพื่อนกูกลับแล้ว กูไม่มีรถกลับไปส่งที่วิลัยหน่อยดิ นะ วิลัยมันเป็นทางผ่านไปบ้านผมพอดีครับ
ผม : ขึ้นมาดิ แม่งให้กูลำบากตลอด
เต้ : รถกูเสีย เอาไปซ่อมเมื่อวานยังไม่เสร็จเลย อย่าบ่นดิ มีหน้าที่ขับก็ขับไปดิ
ผม : ไอ้ๆเฮ้ยมาได้ไงว่ะ ตำรวจตั้งด่านจับหมวกกันน๊อกครับ มาใกล้แล้วจะกลับก็ไม่ได้ ตำรวจเรียกพอดี ไอ้เชี้ยที่ซ้อนมามันไม่มีหมวกกันน็อกครับ ผมลยเสียค่าปรับไปซะ
เต้ : เอาน่า สมทบทุนไป ฮ่าๆ
ผม : ทำไมเจอมึงทีไรกูมีเรื่องทุกทีว่ะ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 1 P.1 17/8/2559
เริ่มหัวข้อโดย: broke-back ที่ 17-08-2016 22:59:58

 :z2:

+1 จ้า

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 1 P.1 17/8/2559
เริ่มหัวข้อโดย: gambee ที่ 18-08-2016 07:54:06

น่าสนใจ รอตอนต่อไป
 :katai5:

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 1 P.1 17/8/2559
เริ่มหัวข้อโดย: ashbyipcet ที่ 18-08-2016 16:26:52

+1  นะเมี๊ยยววว

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 1 P.1 17/8/2559
เริ่มหัวข้อโดย: ♥►MAGNOLIA◄♥ ที่ 18-08-2016 20:14:06

ตี่ กับ ตี่
ตี๋ กับ ตี๋
เต้ มาสิงกับโอม ไม่ไปไหนแน่ :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
      :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 1 P.1 17/8/2559
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-08-2016 20:52:56

อ้างจาก: broke-back ที่ 17-08-2016 22:59:58  

:z2:

+1 จ้า

ขอบคุณเป็นอย่างสูงเลยครับ

อ้างจาก: ashbyipcet ที่ 18-08-2016 16:26:52  

+1  นะเมี๊ยยววว

ขอบคุณมากเลยครับ

อ้างจาก: gambee ที่ 18-08-2016 07:54:06  

น่าสนใจ รอตอนต่อไป
 :katai5:

ครับ ผมต่อแล้วครับ

อ้างจาก: ทฟเืนสรฟ ที่ 18-08-2016 20:14:06  

ตี่ กับ ตี่
ตี๋ กับ ตี๋
เต้ มาสิงกับโอม ไม่ไปไหนแน่ :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
      :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ครับ ไม่ไปไหนแน่นอน 555

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 2 P.1 18/8/2559
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-08-2016 20:54:41

ตอนที่ 2

ต่อนะครับ

ไม่รู้เป็นไรครับเจอไอ้เต้ทีไรมักจะมีเรื่องตลอดจนผมไม่อยากเจอหน้ามันครับ ทุกครั้งที่ผมไปไหนมาไหนจะเจอมันตลอดยังกะมันแอบตามผมมาครับ(เข้าข้างตัวเอง)

ผม : ถึงแล้ววิลัยมึง ลงดิ
เต้ : กูหิวข้าวอ่ะ
ผม : แม่งนิ หิวก็ไปแดกดิมาบอกกูทำไม กูจะกลับบ้าน
เต้ : ไปกินเป็นเพื่อนกูหน่อยดิ
ผม : กูไม่ไปเว้ย

แล้วผมก็รีบสตาร์ทกลัวมันจะลากผมไปด้วย แต่มันรีบดึกกุญแจรถผมออก

ผม : อ้าว ไอ้เชี้ย มึงกวนกูเหรอว่ะ หาเรื่องเหรอ
เต้ : แล้วไง กูชวนไปดีๆไม่ชอบอยากให้กูใช้กำลังกับมึงเหรอว่ะ จะไปดีๆหรือไปด้วยน้ำตา

ดูมันสิครับแม่งพ่อกูก็ไม่ใช่แม่ก็ไม่ใช่มันสั่งผมยังกะเป็นลูกน้องมัน

ผม : เอ่อ เร็วๆนะเว้ย กูจะรีบไปดูการ์ตูน(ผมติดการ์ตูนครับ)
เต้ : ตัวยังกะควายยังติดการ์ตูนอีกเหรอว่ะ ฮ่าๆ
ผม : ดีกว่าคนที่ชอบหาเรื่องคนอื่นล่ะว้า
เต้ : มึง(มันมองผมยังกะจะฆ่า)มึงมาซ้อนเดี๋ยวกูจะขับเองกูขี้เกีจยบอกทางไปร้าน
ผม : กินอะไรก็ได้นิไม่ต้องไปหากินที่ร้านหรอก
เต้ : นั่งดีๆอย่าพูดมาก หน้าที่นั่งก็นั่งไปดิ อย่าพูด
ผม : ไอ้ตูดเป็ด ผมบ่นมันครับบ่นเบาๆหรอกกลัวมันจะต่อยผม ผมไม่กลัวมันนะแค่เกรงใจมันครับ

มันพาผมมากินก๊วยจั๊บกว่าจะได้ทานแม่งนั่งรอโคตรนานครับขนาดคนเยอะมันยังพาผมมากินอีก

เต้ : มึงกินตีนไหม
ผม : กินตีนกูไหมสัส แม่งกูยังไม่ได้ว่ามึงเลย
เต้ : ไอ้เชี้ยตีนไก่เว้ย กูจะสั่งให้เขาเพิ่มให้มึงอีกถ้าจะกิน ตีนกูนะไม่ถามหรอก ให้แดกก่อนค่อยถาม
ผม : เอ่อ
เต้ : กูขอไข่นะ แล้วมันก็ตักไข่ไป
ผม : ทีหลังมึงไม่ต้องขอหรอก เล่นซะตักไปแล้วค่อยขอ
เต้ : พรุ่งนี้มึงไปไหนไหม
ผม : ไม่ ขี้เกียจ แดดร้อน นอนที่บ้านดีกว่า ถามทำไม
เต้ : ป่าว เผ็ดๆ กินน้ำหน่อยดิ มันแย่งแก้วน้ำผมครับ
ผม : ไอ้เชี้ยแก้วน้ำมึงก็มีมาเอาของกูทำไมว่ะ
เต้ : น้ำมึงเหลือเยอะ อ่ะมึงเอาแก้วกูไปดิ
ผม : แม่งมีแต่น้ำลาย
เต้ : รังเกียจเหรอว่ะ น้ำลายมึงกูยังไม่รังเกียจเลย

กว่าผมจะกินเสร็จก็ดึกครับ ทั้งกินทั้งเถียยงกับไอ้เชี้ยเต้ คนอะไรกวนทีนตลอด หลังจากที่ทานเสร็จมันก็ขับรถพาผมกลับ ระหว่างทางกลับบ้านออกจากทุ่งศรีเมือง มีวัยรุ่นขี่รถผ่านสามสี่คน

เต้ : จะไฟท์กันไหมว่ะ ไอ้เชี้ยเต้ตะโกนหาเรื่องเขา
ผม : ไอ้สัส มึงเป็นบ้าอะไรของมึงว่ะ ครั้งที่แล้วกูก็โดนกับมึง
เต้ : ไม่ไม่กล้าหรอก ดูดิมันไม่ตามมาแล้ว

แต่หารู้ไม่ครับ มันกลับรถแล้วตามมาครับ

ผม : มึงเห็นไหมมันตามมาแล้ว ไอ้เชี้ย ทำไมมึงต้องชอบไปหาเรื่องเขาว่ะ หาเรื่องก็หาตอนมึงไปคนเดียวดิ มึงหาเรื่องตอนที่กูมาด้วยทำไมว่ะ
เต้ : อย่าบ่นดิว่ะ กูพาหนีแล้วนิ ดีที่ไอ้เต้มันรู้จักทางหนีเลยรอดครับ
ผม : มึงจอดตรงนี้เลย กูไม่ไปกับมึงแล้ว มึงลงเลย กูจะกลับบ้านผมโกรธมัน ไล่มันลงจากรถ
เต้ : แล้วกูจะกลับยังไง
ผม : ก็แล้วแต่มึงดิ เรื่องของมึงดิ

พอมันลงจากรถผมก็รีบขับรถออกมาตอนนั้นดึกมากแล้วครับ ในใจก็โกรธมันนะครับ มองดูที่กระจกเห็นมันเดินคนเดียว ผมเลยกลับรถไปหามัน(สงารมันครับกลัวเขาจะมาต่อยมันอีก)

เต้ : กลับมาทำไม ทำไมไม่รีบกลับบ้านล่ะ
ผม : กูกลัวพวกมันจะมาเจอมึง แล้วเป็นข่าวตอนเช้าว่ะ แล้วมึงจะให้กูไปส่งไหน
เต้ : ไปส่งกูที่บขสก็ได้ เดี๋ยวกูนั่งแท็กซี่กลับก็ได้
ผม : ตามใจมึงล่ะกัน แล้วผมก็มาส่งมาที่บขสครับ

กลับถึงบ้านก็รีบอาบน้ำนอนครับ ในใจก็รู้สึกโกรธไอ้เต้ หลับตาทีไรภาพหน้าไอ้เต้มันลอยไปมา จนไม่อยากหลับตา เลยนั่งเล่นเฟส มีคนมาขอเป็นเพื่อนคนหนึ่ง ไม่ได้คิดอะไรมากครับ ผมเลยเปิดเข้าไปดู รูปเด็กช่างตัดผมสกินเฮดอ้าวไอ้เชี้ยเต้ ไอ้เต้มันมาขอเป็นเพื่อนกับผมครับ ตอนนั้นผมไม่รับมันเป็นเพื่อนครับ แค่แอบดูรูปมัน มีทั้งรูปคู่กับสาว และรูปมันกับเพื่อนครับ นั่งดูจนเพลิน(ไม่ได้ชอบนะแค่ไม่มีไรทำ) แล้วผมก็หลับไปครับ ตื่นมาอีกทีก็หกโมงเช้าครับ

แม่ผม : โอมตื่นยังลูก
ผม : ตื่นแล้วครับแม่ มีอะไรเหรอครับ แล้วแม่จะออกไปไหนครับ
แม่ผม : แม่ต้องไปงานแต่งของลูกสาวเพื่อนแม่ แม่ไปกับพ่อ คืนนี้ดูแลบ้านด้วยนะ
ผม : ครับ
แม่ผม : ตังค่ากับข้าวแม่วางไว้ที่เดิมนะ อย่าลืมปิดประตูบ้านดีๆด้วยล่ะเวลาออกไปไหน อย่าออกไปแว้นตอนกลางคืนล่ะ ดูแลตัวเองด้วย
ผม : ครับ (แบบนี้ล่ะครับแม่ผม)

หลังจากที่แม่สั่งเรียบร้อยผมก็อาบน้ำให้ลูกชายซะหน่อย(ล้างรถ)ล้างเสร็จเลยออกไปหาไรทาน ระหว่างที่ผมกำลังขับรถออกไปหาไรทาน

“ตาตีบไปไหน”

ผม : ไอ้ตูดเป็ด อีกแล้วเหรอว่ะ จะออกไปหาไรแดก แล้วมึงจะไปไหนว่ะ
เต้ : ไม่รู้จะไปไหน กูตามมึงไปนะ
ผม : ไอ้สัส หยุดเลยมึง อย่าตามกูมานะเว้ย
เต้ : เอ่อๆ ไม่ตามก็ได้ มึงจอดรถก่อนดิ กูมีเรื่องจะคุยด้วย
ผม : เอ่อๆ ผมแวะเข้าไปในปั้มน้ำมัน มันก็ตามผมมาครับ มีอะไรก็พูดมาดิ
เต้ : ไม่มีอะไรก็แค่อยากให้มึงจอดรถ
ผม : ไอ้สัสกวนตีนแล้ว กูไม่คุยด้วยล่ะ ไปดีกว่า ผมขับรถหนีออกจากมันครับ แต่ครั้งนี้มันไม่ตามผมมา ผมหาไรทานแล้วก็กลับบ้านนอน ตื่นขึ้นมาก็ค่ำครับ ถ้าไม่หิวกะว่าจะตื่นพรุ่งนี้เช้านะ เลยออกไปทานข้าวแล้วก็ไปเช่าหนังมาดู ระหว่างที่เลือกหนังอยู่

“จ๊ะเอ๋ ตาตีบ”

ผม : ไอ้ตูดเป็ด
เต้ : เช่าหนังโป้ไปดูเหรอมึง เป็นเด็กเป็นเล็กหัดไม่ดีนะมึง
ผม : หนังโป้พ่องมึงดิ แล้วมึงมาทำไรว่ะ
เต้ : มาทานข้าวมั่ง
ผม : กวนตีนนะสัส ผมยิ่งด่ามันยิ่งกวนครับ ไม่ไหวจะด่ามันล่ะผมเลยเดินหนี พอเดินออกจากร้านนั้นล่ะ ไอ้พวกที่ไอ้เต้ท้าเมื่อคืนยืนอยู่หน้าร้านพอดี พวกนั่นจำผมได้ครับ ถึงผมจะหลบหน้ามันนะ

“เฮ้ยมึงจะรีบไปไหน คุยกับกูดิว่ะ”

ผม : มีอะไรว่ะ กูไม่รู้จักพวกมึง (มันมากันสามคนครับผมคนเดียว)

“แต่กูรู้จักมึง มึงตะโกนมื้อคืนกูจำได้”

ซวยล่ะครับไอ้ตัวก็เรื่องก็ไม่รู้หายไปไหน

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 2 P.1 18/8/2559
เริ่มหัวข้อโดย: gambee ที่ 19-08-2016 20:37:22

โอมซวยแล้ว   :katai1:

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 2 P.1 18/8/2559
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 19-08-2016 23:05:03

อ้างจาก: gambee ที่ 19-08-2016 20:37:22  

โอมซวยแล้ว   :katai1:

ขอบคุณที่ติดตามครับ ต่อให้แล้วนะครับ :)

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 3 P.1 19/8/2559
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 19-08-2016 23:05:45

ตอนที่ 3

ต่อนะครับ

ตอนนั้นใจผมทั้งกลัวและทั้งอยากสู้แต่ทำไงได้ครับพวกมันมาหลายคนผมคนเดียวมีหรือจะสู้กับมัน แต่แล้วเหมือนจะเป็นทางรอดของผมครับ ไอ้เต้ออกมาเจอพอดี

เต้ : เฮ้ย พวกมึงเก่งจริงก็ตัวต่อตัวกับเพื่อนกูดิเว้ย
ผม : มึงมาลงที่กูทำเชี้ยไรว่ะ
เต้ : เดี๋ยวกูเข้าไปช่วย กูเชื่อว่ามึงต้องทำได้
ผม : งั้นพวกมึงก็รุมไอ้นี่ดีกว่ามั่ง พร้อมกับชี้ไปที่ไอ้เต้

“กูจะจัดให้พวกมึงทั้งคู่” พวกมันพูดเสร็จก็เดินเข้ามาหาผมกับเต้ พวกเรารุมกันยังกะสุนัขกัดกันครับ ไอ้เต้รีบดึงผมออกมาแล้ววิ่งหนี ในสภาพตอนนั้นเจ็บทั้งตัวและแขนมากครับ

ผม : มึงปล่อยกูเลยนะ กูไม่ไปกับมึงแล้ว
เต้ : ปล่อยก็ได้ แล้วมึงเป็นอะไรไหม
ผม : ถามได้มึงดูสภาพก่อนดิเว้ย เพราะมึงคนเดียวกูติดร่างแหไปกับมึงเลย ทั้งโกรธมันทั้งเจ็บครับ
เต้ : ไว้ค่อยด่ากู จะด่าจะต่อยกูกูยอมแต่มึงต้องตามกูมาก่อน
ผม : แล้วรถกูล่ะ
เต้ : เดี๋ยวกูให้เพื่อนกูขับมาให้ เต้พาผมมาที่หอเพื่อนมันครับ
ผม : กูอยากกลับบ้านกูเว้ย
เต้ : แต่แขนมึงเจ็บอยู่นะเว้ย
ผม : เรื่องของกู มึงอย่ามายุ่งกับกูได้ไหมว่ะ ผมเดินออกมาจากหอเพื่อนมัน โทรหาไอ้โอ๊ตก็ลืมไปว่ามันกลับบ้านยายที่อุดร โทรหาเพื่อนที่หอมันก็พากันกลับบ้านหมด ผมเลยเดินออกมาที่ถนนกะว่าแท็กซี่จะผ่านมา ทั้งมืดทั้งเจ็บ ระหว่างหอเพื่อนมันมาถนนใหญ่ไกลพอสมควรครับ เดินมาตามซอย เสียงหมาเห่าตลอดทาง สักพักแสงไฟรถตามหลังผมมา
เต้ : มึงเป็นเชี้ยไรของมึงว่ะ แล้วมึงจะเดินกลับเหรอ บ้านมึงอยู่แถวนี้เหรอ

ผมไม่พูดยิ่งเดินเร็วขึ้น มันก็ขับรถตามมา

เต้ : มันจอดรถขวางทางผม แม่งมึงจะขึ้นรถดีๆหรือให้กูอุ้มขึ้นว่ะ
ผม : กูไม่ขึ้นเว้ย

สักพักเพื่อนมันก็ขับรถผมมาครับ ผมโล่งใจที่เห็นรถตัวเองกลับมาในสภาพปกติ มึงไม่ต้องมายุ่งกับกูเว้ย (พูดใส่มัน อย่างไงผมก็มีรถกลับแล้ว)

เต้ : แล้วมึงเจ็บแขนแบบนี้มึงจะขับยังไง
ผม : เรื่องของกู ผมขึ้นรถสตาร์ทกะว่าจะขับหนีมันครับ แต่แขนมันโคตรเจ็บบีบไม่ได้
เต้ : เดี๋ยวกูไปส่ง มึงไปซ้อนไป ทำเป็นเก่ง แม่งสำออยนะมึง แล้วไอ้เต้ก็พาผมกลับบ้าน แต่นี่มันไม่ใช่ทางไปบ้านผมนิ
ผม : ไอ้เชี้ย มึงจะพากูไปไหนว่ะ มึงพากูกลับบ้านเลยนะ กูไม่ไปกลับมึงแล้วเว้ย ไอ้เชี้ย ไอ้สัส (ผมด่ามันไม่หยั่ง)
เต้ : มึงช่วยเงียบๆได้ไหม แล้วมันก็พาผมเขามาในหมู่บ้านจัดสรรครับ มาจอดที่บ้านหลังหนึ่ง แล้วมันก็ดึงกุญแจรถออกแล้วเดินเข้าไปในบ้าน มึงนั่งหาพ่องมึงเหรอ เขามาดิ
ผม : (ไม่กล้าด่ามันครับกลัวมันต่อย) ได้แต่เดินตามมันข้าไป
เต้ : (โยนผ้าเช็ดตัวให้ผม) มึงอาบน้ำก่อนดิ หิวไรไหมเดี๋ยวทำให้กิน
ผม : อ้าวเฮ้ย กูอยากกลับบ้านเว้ย ไม่ใช่อยากนอนที่บ้านมึง
เต้ : ก็มันดึกแล้วนิ

สักพักแม่ผมโทรมาครับ พอดีแม่มีประชุมเลยต้องกลับมาก่อน กลับมาไม่เจอผมอยู่บ้านเลยโทรตาม แต่ไอ้เชี้ยเต้มันเป็นคนรับครับ บอกแม่ผมว่าผมออกมาทำงานที่ห้องเพื่อนไม่ได้กลับ
เต้ : กูบอกแม่มึงแล้วล่ะ ไปอาบน้ำเดี๋ยวกูทำข้าวผัดให้แดก
ผมได้แต่ทำตามที่มันสั่งครับ มาบ้านมันไม่กล้าสู้ ถิ่นเขาครับ อาบน้ำแล้วใส่บ๊อกเซอร์มันครับ พอดีไอ้เต้ทำข้าวผัดเสร็จพอดี

เต้ : ทานดิ แล้วนี่ยา กินแล้วรีบไปนอน
ผม : กินแล้วท้องเสียไหมว่ะ
เต้ : ท้องเสียพ่องดิ กินก่อนค่อยพูด มันกินให้ผมดูครับ
ผม : มึงทำอหารเป็นด้วยเหรอว่ะ(อร่อยของมันครับ)
เต้ : เอ่อ ถ้ากูไม่ทำแล้วใครจะมาทำให้กูแดกว่ะ
ผม : พ่อแม่มึงไง
เต้ : พ่อแม่กูอยู่ต่างจังหวัด ซื้อบ้านไว้ให้กูพักตอนมาเรียน
ผม : พ่อคุณไอ้คนรวย
เต้ : รีบแดกเลยมึง ไอ้โอมกับไอ้โต้งไปไหนว่ะ
ผม : โอมก็กูไง มึงจะหาไรเพื่อนมึงพักด้วยเหรอ
เต้ : มันเรียกชื่อผมครับ สักพักหมาวิ่งมา (แม่งมันเอาชื่อผมไปตั้งให้หมามันครับ) หมาพันบูด๊อกไอ้ตัวเตี้ยๆแต่ผมไม่ชอบหน้ามันเลยครับ อีกตัวก็พันปั๊ก แม่งเลี้ยงหมาเชี้ยไรหน้าแบบนี้ แถวไอ้บูด๊อกมันยังชื่อผมอีก
ผม : ชื่อดีเนาะ แม่งมีแต่หลายชื่อไม่รู้จักตั้ง แม่งมาตั้งชื่อกูอีก เจริญล่ะมึง
เต้ : อิ่มยัง เดี๋ยวกูจะเอาจานไปล้าง แล้วยามึงอย่าลืมแดกด้วยล่ะ
ผม : เอ่อ ทานข้าวเสร็จก็ทานยาครับ นอนดูทีวีที่โซฟา ปวดไปทั้งตัวครับ เจ็บที่แขนอีก ดีนะที่ได้ยาแก้ปวดเลยทำให้ผมหลับ รู้สึกตัวอีกทีก็ตอนหมาไอ้เชี้ยเต้ มันมาเลียปากผมครับ ผมล่ะอยากบีบให้มันตายกับมือผมจัง เช้าแล้ว มองหาไอ้เต้เห็นแต่มันนอนหลับข้างล่างโซฟา ผมเลยเอาผ้ามาห่มให้มัน แล้วกลับบ้าน ไม่อยากปลุกมัน ตอนนั้นแขนผมไม่ค่อยปวดแล้ว พอกลับถึงบ้านก็นอนต่อที่ห้อง วันอาทิตย์ทั้งวันไม่ได้ไปไหนครับ มีแต่นอนที่ห้อง ตื่นมาอีกที่ก็แม่ปลุกกินข้าวเย็นครับ ทานข้าวเสร็จนั่งเปิดเฟสดู เห็นข้อความไอ้เต้ส่งมาครับ “ไอ้เชี้ยโอมมึงกลับตอนไหนว่ะ ทำไมไม่ปลุกกู แขนมึงหายดีไหน แล้วขับรถกลับยังไง” ผมไม่ตอบมันครับ ไม่สนใจมันแล้ว เจอทีไรมีเรื่องทุกที วันจันทร์ผมก็ไปเรียนตามปกติครับ นั่งทานข้าวที่โรงอาหารอยู่

โอ๊ต : มันมาถึงนานยังว่ะ มันเดินมาตบไหล่ผม
ผม : สัส กูเจ็บนะเว้ย
โอ๊ต : กูขอโทษ จัดหนักมาเหรอว่ะ ทำไมปวดเนื้อปวดตัว แม่งกูไม่อยู่แอบไปนอนกับสาวที่ไหนมาว่ะ(ปากมันหมาแบบนี้ล่ะครับ)
ผม : สาวเชี้ยมึงดิ ถ้าเป็นสาวกูไม่เจ็บแบบนี้หรอกเว้ย ฮ่าๆ
โอ๊ต : มึงไปมีเรื่องกับใครมาอีก แม่งชอบแต่ไปหาเรื่องเขานะมึง
ผม : ป่าวเว้ย ไม่พูดดีกว่า แล้วมึงแดกไรมายัง รีบๆไปหาแดกนะมึง เดี๋ยวอาจารย์ก็มาแล้ว หลังจากที่ผมทานข้าวเสร็จก็รีบไปเรียน วันนี้มีเรียนทั้งวันครับ กว่าจะเลิกก็เกือบๆห้าโมงเย็น เพราะอาจารย์นัดสอบครับ เรียนเสร็จกะว่าจะไปดูหนังซักหน่อยอยากไปดูหนังคนเดียวครับเลยไม่ชวนใคร ดูหนังให้หายเซ็งเรื่องวันก่อน ระหว่างที่ผมเดินคุยกับไอ้โอ๊ตไปที่โรงจอดรถ

“ไอ้ตาตีบ”

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 3 P.1 19/8/2559
เริ่มหัวข้อโดย: fcsunaree ที่ 20-08-2016 01:27:50

รีบมาต่อนะค่ะ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 3 P.1 19/8/2559
เริ่มหัวข้อโดย: คนอ่าน ที่ 20-08-2016 10:27:22

ถึงคุณเสเพลน่ะคะ   ขอบคุณมากๆเลยค่ะ
ที่อุตส่าห์ทยอยเก็บรวบรวมนิยายจากเว็บ GTD มาให้อ่านกัน
เราเองว่างๆก็ชอบไปอ่านนิยายบอร์ดนั้นเหมือนกันค่ะ
เราเองก็ชอบอ่านเรื่องจริงอยู่แล้วด้วย
มีเรื่องที่ชอบมากๆคือเรื่องที่พ่อ 2 คนมีลูกแล้วมารักกันค่ะ(แต่ตอนหลังก็..)เรื่อง  //ผิดไหม ที่กูจะรักมึงเกินเพื่อน!
แล้วก็อีกเรื่องที่คนเป็นเคะตอนหลังเป็นรุก  เมะดูแมนๆแต่ตอนหลังเป็นรับ
ที่คนอื่นเขียนบรรยายว่าพอนายเอกมีอะไร(แบบตัวเองเป็นฝ่ายรุก)กับพระเอกเสร็จ
พระเอกก็กลับมาทำหน้าเท่ห์แมนๆเอาแขนโอบเหมือนเดิม
ประมาณว่าคนแมน(พระเอก)คอยปกป้องนายเอกเป็นรับ ส่วนนายเอกออกสาวหน่อย(คนเล่า)ตอนหลังชอบรุกอ่าคะ
รบกวนช่วยลง 2  เรื่องนี้ด้วยน่ะคะ  ขอบคุณมากๆ

ส่วนเรื่องนักเลงจอมกวนก็สนุกใช้ได้ค่ะ แบบอ่านได้เรื่อยๆสบายๆชอบเรื่องเล่าคะ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 3 P.1 19/8/2559
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 20-08-2016 11:22:36

อ้างจาก: fcsunaree ที่ 20-08-2016 01:27:50  

รีบมาต่อนะค่ะ

ครับ มาต่อแล้ว

อ้างจาก: คนอ่าน ที่ 20-08-2016 10:27:22  

ถึงคุณเสเพลน่ะคะ   ขอบคุณมากๆเลยค่ะ
ที่อุตส่าห์ทยอยเก็บรวบรวมนิยายจากเว็บ GTD มาให้อ่านกัน
เราเองว่างๆก็ชอบไปอ่านนิยายบอร์ดนั้นเหมือนกันค่ะ
เราเองก็ชอบอ่านเรื่องจริงอยู่แล้วด้วย
มีเรื่องที่ชอบมากๆคือเรื่องที่พ่อ 2 คนมีลูกแล้วมารักกันค่ะ(แต่ตอนหลังก็..)เรื่อง  //ผิดไหม ที่กูจะรักมึงเกินเพื่อน!
แล้วก็อีกเรื่องที่คนเป็นเคะตอนหลังเป็นรุก  เมะดูแมนๆแต่ตอนหลังเป็นรับ
ที่คนอื่นเขียนบรรยายว่าพอนายเอกมีอะไร(แบบตัวเองเป็นฝ่ายรุก)กับพระเอกเสร็จ
พระเอกก็กลับมาทำหน้าเท่ห์แมนๆเอาแขนโอบเหมือนเดิม
ประมาณว่าคนแมน(พระเอก)คอยปกป้องนายเอกเป็นรับ ส่วนนายเอกออกสาวหน่อย(คนเล่า)ตอนหลังชอบรุกอ่าคะ
รบกวนช่วยลง 2  เรื่องนี้ด้วยน่ะคะ  ขอบคุณมากๆ

ส่วนเรื่องนักเลงจอมกวนก็สนุกใช้ได้ค่ะ แบบอ่านได้เรื่อยๆสบายๆชอบเรื่องเล่าคะ

เรื่อง ผิดไหม ที่กูจะรักมึงเกินเพื่อน! ผมเกรงว่าจะลงไม่ได้อ่าครับ เพราะทางผู้แต่งเขาไม่อยากจะจำเรื่องราวในนิยายเรื่องนี้แล้ว เขาเจ็บจากรักครั้งนี้มากอ่าครับ แต่ผมมีไฟล์เรื่องนี้อ่าครับ ถ่าคุณอยากได้ ติดต่อผมที่จดหมายส่วนตัวได้นะครับ ส่วนเรื่องที่สอง ผมไม่แน่ใจว่าเรื่องอะไร อยากให้คุณอธิบายอีกได้ไหมครับ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 4 P.1 20/8/2559
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 20-08-2016 11:32:55

ตอนที่ 4

ความคิดของผมดับลงในขณะนั้นเมื่อได้ยินเสียงเรียก ผมรีบเดินหนีมัน แต่มันก็ยังวิ่งตามผมไปที่รถ มันวิ่งมานั่งที่เบาะรถแล้วทำหน้ากวนตีนใส่ผม
ผม : มึงไม่มีอะไรทำเหรอว่ะ ตามกูอยู่ได้
เต้ : ป่าวมันทำเสียงสูงหลงตัวเองป่ะมึง ไอ้ตาตีบ กูผ่านมาเจอเลยทักเว้ย
ผม : เหรอ แล้วมึงมาทำไรแถวนี่วิลัยมึงก็อยู่ทางโน่น
เต้ : กูมาหาเพื่อนกูเว้ย
ผม : มีคนคบมึงอยู่เหรอว่ะ
เต้ : อ้าว ไอ้สัส แล้วมึงจะไปไหนนิ กูไปด้วยดิ พอมันพูดจบไม่รู้ใครโทรหามัน มันรับโทรสัพแล้วรีบขับรถออกไป
โอ๊ต : มันรีบไปไหนของมันว่ะ
ผม : ไม่รู้ดิ ช่างหัวมันกลับกันเหอะ แล้วผมก็แยกย้ายกับเพื่อน วันนี้โคตรสบายครับไม่มีไอ้ตูดเป็ดมากวน ผมก็ไม่รู้นะว่าทำไมต้องเรียกไอ้เต้ว่าไอ้ตูดเป็ด ทั้งๆที่มันก็ไม่มีตรงไหนเหมือนตูดเป็ดครับ ถ้าเป็นคนอื่นจะเรียกมันว่าไอ้หล่อ มันก็หล่อจริงๆครับ แอบเห็นในเฟสมันมักจะมีรุ่นน้องที่โรงเรียนเก่ามันตามกรี๊ดตลอดตามเม้นตามไลน์ตลอดครับ มันเคยเล่าให้ผมฟังว่ามันเคยได้รองเดือนโรงเรียนครับ ในที่สุดก็เป็นวันของผมครับ เดินเข้าห้างตากแอร์ซื้อตั๋วดูหนัง กำลังจะเดินเข้าโรงหนังโทรสัพผมก็ดังขึ้นครับ เบอร์ใครก็ไม่รู้ ตอนแรกไม่อยากรับครับ บางทีก็คิดว่าเป็นไอ้โอ๊ตเอาเบอร์แฟนมันโทรมา ผมเลยรับ
ผม : ฮัลโลครับ ไม่ทราบว่าใครครับ
เต้ : พ่อมึงไง อย่ามาทำเสียงหล่อใส่กูนะเว้ย
ผม : ไอ้สัส มีอะไรว่ะ แล้วมึงได้เบอร์กูมาจากไหนว่ะ
เต้ : กูขอกับไอ้โอ๊ต มึงอยู่ไหนตอนนี้ รีบมาหากูหน่อย
ผม : หาเหี้ยไร กูไม่ไปเว้ย ไปหามึงทีไรมีเรื่องตลอด
เต้ : มึงมาประกันกูออกไปหน่อยดิ
ผม : ฮ่าๆ สมน้ำหน้า แม่งอยู่ดีไม่ว่าดีไม่มีที่อยู่เหรอครับถึงได้ไปนอนคุกฮ่าๆซะใจผมครับ
เต้ : นะครับ คุณโอมครับ
ผม : เอ่อๆ เดี๋ยวกูออกไปนะ เดี่ยวโทรหาพ่อกูก่อนนะ พรุ่งนี้เช้านะกว่าจะไปถึง
เต้ : ช้าจังสัส
ผม : กูไม่ไปดีกว่า
เต้ : ผมขอโทษครับ
ผมว่าจะดูหนังก็ได้แค่ดูตั๋วหนังครับ ผมโทรหาพ่อให้มาประกันไอ้เต้ให้ ผมบอกพ่อว่าเพื่อนพ่อผมเลยยอมมาครับ ทำอะไรเสร็จก็ดึกพอดีครับ กว่าจะได้ออกจากโรงพัก
ผม : ซ่านะมึง อยู่ดีไม่ว่าดี ถ้าไม่มีเบอร์กูล่ะมึง ได้นอนคุกแน่
เต้ : ใครจะรู้นิว้า ว่าตำรวจจะเร็วแบบนี้ รู้งี้กูต่อยแล้วรีบหนีดีกว่า ไงก็ขอบใจนะ
ผม : เฮ้ย แปลกแฮ่ ปกติไม่เคยขอบใจใครง่ายๆนิ สมองมึงกระทบกระเทือนไหมว่ะ
เต้ : กระทบแป๊ะมึงดิ
ผม : กวนตีนนะมึง
เต้ : แล้วมึงแดกอะไรยัง
ผม : ถามทำไมจะเลี้ยงกูเหรอ ยัง
เต้ : เอ่อ จะกินไหมล่ะ เดี๋ยวกูเลี้ยงกินไรดี ตามสั่งดีไหม
ผม : อืม
หลังจากวันนั้นผมกับเต้ก็สนิทกันครับ ไม่รู้ว่าอยากสนิทกับมันไหม มีเรื่องอะไรผมจะชอบเล่าให้มันฟังครับ เพราะไม่รู้จะไประบายให้ใครฟัง ให้ไอ้โอ๊ตมันก็มีแฟนแล้วไม่ค่อยฟังผมหรอก เฟสบุ๊คไอ้เต้ผมก็รับแอดมันเป็นเพื่อนครับ ไปไหนจะไปด้วยกัน ครับ เพื่อนไอ้เต้ผมรู้จักหมดครับมีวันหนึ่งจำได้มันทักเฟสผมมาเป็นครั้งแรกครับ
เต้ : ไอ้ตีบ ทำไร
ผม : สัส เรียกดีๆหน่อยดิ
เต้ : ดีดี ฮ่าๆ
ผม : กวนตีนนะมึง กูมีชื่อนะเว้ย กูชื่อโอมเว้ย ไอ้ตูดเป็ด
เต้ : เหรอครับ กูเรียกมึงว่าคุณได้ไหม
ผม : เพราะไปไหมสาสสสสสส
เต้ : คุณโอม คุณเต้ไงสาส
ผม : ฮ่าๆๆ
หลังจากนั้นมาครับผมก็เรียกมันว่าคุณเต้และมันก็เรียกผมว่าคุณโอมครับ คุยกันเกือบจะทุกคืนล่ะครับ บางทีมันให้ผมสอนการบ้านมันครับ เรียนคนล่ะที่นะมันยังให้ผมสอนการบ้าน ผมกับมันจะคุยกันไม่ทางไลน์ ก็เฟสทาม บางทีก็เฟสนี่ล่ะครับ วันไหนขี้เกียจก็จะโทรหรือเฟสทามครับ มีวันหนึ่งที่ผมจำได้ วันนั้นน่าจะอยู่ที่ห้วยวังนองครับ ผมไปวิ่งกับเพื่อนพอดีมันกลับมาจากหาเพื่อนพอดีมาเจอผม
เต้ : มานั่งทำไรคุณโอมคนเดียว มันมืดนะ เดี๋ยวก็มีคนจับปล้ำหรอก
ผม : ปล้ำบ้าไร คนเยอะแยะ แล้วคุณเต้มาทำไร
เต้ : มาแต่ห้องเพื่อน แล้วมีเรื่องไร ทำไมนั่งซึม ขี้ไม่ออกเหรอว่ะ มีไรบอกกูนะเว้ย ปกติกูเห็นคุณโอมไม่เคยนั่งซึมแบบนี้นะ มีเรื่องไรเล่าให้กูฟังหน่อยดิ
ตอนนั้นผมก็ยังคิดถึงแฟนเก่าผมอ่ะครับ ไม่รู้จะทำไรจะไปหาเขาก็ไม่ได้เขามีใหม่แล้ว ผมไม่รู้จะบอกมันยังไงเลยเล่าให้มันฟังครับจนหมดครับ
เต้ : เรื่องแค่นี่ อย่าคิดมากนะ ยิ้มหน่อยดิมันดึงแก้มผมสองข้างเลยครับ ยิ้มๆๆๆ
ผม : เจ็บนะเว้ย
เต้ : ยิ้มแล้วเหรอครับคุณโอม คุณโอมคนเดิมมาล่ะ ป่ะไปหากินติมกัน
ผม : ไปดิเดี๋ยวกูเลี้ยงเองนะ คุณเต้อยากทานอะไรอีกไหม
เต้ : ไม่อ่ะ
หลังจากที่มันปลอบผมวันนั้นผมก็ไม่ค่อยซึมอีกแล้วครับ ผมเลิกคิดถึงแฟนเก่าผมล่ะ ไอ้เต้มันเคยบอกผมว่า อะไรที่มันเป็นอดีตก็ปล่อยให้มันไปกับอดีตเราทำวันนี้ให้ดีที่สุด อดีตมันก็คือน้ำที่ไหลออกมาจากตาเรา มันไหลออกมาแล้วมันไม่ไหลกลับเข้าไปครับ นี่ล่ะครับที่ทำให้ผมเลิกคิดเรื่องนี้แล้ว

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 4 P.1 20/8/2559
เริ่มหัวข้อโดย: ♥►MAGNOLIA◄♥ ที่ 20-08-2016 12:38:41

แล้ววว ตาตีบ กับตูดเป็ด ก็สนิทกันซะละ
เต้ ท่าทางจะชอบโอมแล้ว :mew1: :mew1: :mew1:
      :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 4 P.1 20/8/2559
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 20-08-2016 23:52:10

อ้างจาก: ทฟเืนสรฟ ที่ 20-08-2016 12:38:41  

แล้ววว ตาตีบ กับตูดเป็ด ก็สนิทกันซะละ
เต้ ท่าทางจะชอบโอมแล้ว :mew1: :mew1: :mew1:
      :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ครับ มาต่อแล้วนะครับ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 5 P.1 20/8/2559
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 20-08-2016 23:53:29

ตอนที่ 5

มันมีช่วงหนึ่งที่เขามาจัดงานที่ทุ่งศรีเมืองผมไม่มีอะไรทำครับ อยู่บ้านเบื่อๆเลยไปเดินที่งานพอดีวันนั้นไอ้เต้มันก็มากับเพื่อนพอดีครับ ไม่รู้มันคุยไรกับเพื่อนมันแล้วมันก็เดินมาหาผม ส่วนเพื่อนมันก็หนีแยกออกไป
เต้ : ตีบ มาเดินคนเดียวเหรอมึง
ผม : หลายคนมึงเห็นไหม
เต้ : กวนตีนนะสาดดด
ผม : ฮ่าๆ แล้วคุณเต้มาทำไรแถวนี่มิทราบครับ
เต้ : คุณเต้ก็มารอคุณโอมไงครับ ผมพูดกวนผมครับ
ผม : เพื่อนมึงไปไหนแล้ว ทำไมไม่เดินกับเพื่อนล่ะ
เต้ : ขี้เกียจ เดินกับคุณโอมดีกว่า
ไม่รู้เป็นไงครับผมกับมันพูดคุณจนติดปากครับ เวลาที่คุยกันเราจะชอบเรียกคุณตลอด
ผม : วันนี้ไม่ไปหาเรื่องใครอีกเหรอ
เต้ : ไม่อ่ะเด็กดีแล้ว
ผม : เหรอ
เต้ : เอ่อ แล้วมึงอยากได้อะไรเดี๋ยวกูซื้อให้
ผม : ไม่อยากได้อ่ะ เดี๋ยวเป็นหนี้บุญคุณอีก ขี้เกียจใช้ว่ะ
เต้ : เอาโดเรมอนไหม เดี๋ยวกูปาลูกโป่งให้
ผม : ไม่อ่ะ ไม่ชอบเอาอุลตร้าแมนดีกว่า
เต้ : รอแปบนะ เดี๋ยวปาให้
ผม : ไม่เอา กูพูดเล่น
เต้ : เอาน่า รอแปบนะ แล้วมันก็ปาลูกโป่งครับ ฮ่าๆ ฝีมือยังกะเด็กอนุบาลจะได้เหรอครับ หมดไปหลายร้อยล่ะ
ผม : พอเหอะกูไม่อยากได้แล้ว กูไปก่อนนะ
เต้ : เฮ้ย เดี๋ยวดิเว้ย
ผมไม่รอมันครับ เดินดูเสื้อที่ร้านข้างๆกัน สักพักมันก็มา
เต้ : มาเดินหอบแหกๆมาครับ แม่งกูบอกให้รอหน่อยก็ไม่รอ เชี้ยนะ อ่ะ กูเอามาได้ล่ะ มันเอาตุ๊กตาให้ผมครับ
ผม : โคตรเก่งอ่ะ แล้วคุณเต้ปายังไง กูเห็นปาตั้งนานไม่ได้อ่ะ หรือมึงให้ใครปาให้ว่ะ
เต้ : ป่าว กูซื้อเขามาฮ่าๆ
ผม : สัส นึกว่าเก่ง
เต้ : กูล้อเล่น กูปาให้มึงนั้นล่ะ แม่งกว่าจะได้สู้กูซื้อให้ดีกว่า
ผม : ใครใช้ให้ไปปาล่ะครับ
เต้ : หมดแค่ไหนเขาก็ยอม ขอแค่ตะเองมีความสุขก็พอ
ผม : สัส
หลังจากวันนั้นมาผมเริ่มรู้สึกยังไงบอกไม่ถูกครับเวลาที่อยู่ใกล้กับเต้ ใจมันจะเต้นตุบๆ เหมือนเขินมันยังไงไม่รู้ อาการมันบอกไม่ถูกครับผ่านไปหลายเดือนผมก็มันก็รู้จักกับมันมันยิ่งสนิทกับผมครับ ทั้งแกล้งผมและกวนผมตลอดจนเมื่อที่ผ่านมาตอนวันลอยกระทงเล่าปัจจุบันเลยนะครับ ผมกับมันและเพื่อนของมันไปเที่ยวที่ห้วยวังนองครับ วันนั้นคนโคตรเยอะครับ
เต้ : มึงเดินห่างกูทำไมว่ะ แม่ง ยังกะไม่ได้มาด้วยกัน มาเดินมาดึงแล้วกอดคอผมเดินครับ
ผม : เดินเองไม่ได้เหรอว่ะ ทำไมต้องกอดคอกูด้วย กูหนักนะเว้ย ตัวมันใหญ่กว่าผมนิดหนึ่งครับ
เต้ : อยากเดินกับมึงมีไรป่ะ(แม่งทำหน้ากวนอีกล่ะ)
ผม : ไปลอยกระทงดีกว่าขี้เกียจไปกับมึงล่ะ
เต้ : รอด้วยดิ
ขี้เกียจพูดกับมันผมเลยเดินดูกระทงตามร้านขายกระทง กว่าจะได้ดูตั้งหลายร้านครับ
เต้ : แล้วจะไปไหนเนี่ย
ผม : ไปทานข้าวมั่ง ฮ่าๆ
เต้ : กวนตีนนะสัส แล้วกระทงกูล่ะ ทำไมไม่ซื้อให้ด้วย
ผม : ใครลอยก็ซื้อเองดิ
เต้ : งั้นกูลอยกับมึงนะ
ผม : ไม่ได้เว้ย
เต้ : มึงไม่รู้จักเหรอว่ะ ฝเขาให้ช่วยกันรักษาสิ่งแวดล้อม กูกลัวจะมีขยะเยอะกูเลยจะลอยกับมึงไง เป็นไงความคิดดีไหม
ผม : ดีเชี้ยไร เดี๋ยวเขาก็หาว่ากูกับมึงเป็นแฟนกันหรอก ลอยกระทงด้วยกัน แถมกระทงอันเดียวกันอีก ขี้เกียจเถียงมันครับ เลยยอมๆมัน
เต้ : มึงขออะไรว่ะ
ผม : กูไม่บอกเว้ย
เต้ : ปล่อยโคมกันไหม
ผม : ดีเหมือนกัน รอตรงนี้นะเดี๋ยวไปซื้อโคมแปบ
เต้ : ไม่ต้องเดี๋ยวกูไปซื้อเอง ไหนๆก็ลอยกระทงด้วยกันแล้วเราปล่อยโคมด้วยกันนะ
ผม : ไม่เอาเดี๋ยวคนอื่นเขาจะหาว่ามึงเป็นแฟนกับกูหรอก
เต้ : ใครจะพูดว่ะ มึงรู้จักเขาเหรอ แล้วมันก็วิ่งไปซื้อโคมครับ
ผม : ไหนล่ะไฟจุด
เต้ : อยู่กับกู เดี๋ยวให้กูเขียนก่อนดิ ค่อยปล่อย
มันก้มเขียนอะไรของมันไม่รู้ครับ จนมันเดินถือมาให้ผม
ผม : เฮ้ย มึงเขียนไรว่ะ แม่งมึงจะมาเล่นอีกเหรอว่ะ มันเขียนชื่อผมกับชื่อมันแล้ววาดรูปหัวใจใส่ครับ
เต้ : ฮ่าๆ ไม่รู้จะเขียนไรว่ะ ปล่อยแม่งๆไปเหอะ แล้วมันก็จุดไฟครับ ดีนะที่ปล่อยไปก่อน ก่อนที่เพื่อนผมจะมาเห็น
ผม : กูว่ามันดึกล่ะ พรุ่งนี้กูมีเรียนเช้า กลับกันเหอะ
เต้ : เดี๋ยวกูไปส่งนะ
ผม : ไม่เป็นไรหรอก งั้นมึงก็กลับบ้านเหอะ อย่าไปมีเรื่องกันใครล่ะ
เต้ : เป็นห่วงเขาเหรอตัวเอง
ผม : สัส ยังจะเล่นอีก เดี๋ยวกูก็คิดจริงหรอก ฮ่าๆ
แล้วผมก็ขับรถกลับบ้าน พอถึงบ้านก็อาบน้ำครับ ตัวโคตรเหนียวเลย เลยอาบน้ำนานไปหน่อย อาบเสร็จไม่มีไรทำนั่งเล่นเกมส์ครับ แล้วไอ้เต้ก็เฟสทามมาครับ
ผม : มีไรไม่รู้จักหลับจัดนอน
เต้ : ก็เขาคิดถึงคุณโอมนี่
ผม : ยังจะเล่นอีก แล้วมาถึงบ้านนานยังอ่ะ
เต้ : ถึงนานแล้ว เฮ้ย ใส่บ๊อกเซอร์ดูเซ๊กซี่นะเว้ย คุณโอม น่าปล้ำจัง
ผม : สัส กูร้อนเว้ย ไม่อยากใส่เสื้อ มึงก็เหมือนกันแหละ เสื้อไม่ใส่
เต้ : อ่านกินเข้าเหรอตัวเอง
ผม : กูล่ะปวดหัวกับมึง เสียงไลน์ผมดังขึ้นพอดี
เต้ : อั่นแน เสียงไลน์ใครนะ แฟนไลน์มาเหรอ นอกใจเขาเหรอตัวเอง
ผม : นอกใจเชี้ยไร เพื่อนเว้ย
เต้ : มีแฟนแล้วอย่าลืมเอามาแนะนำกับเขานะ เขาจะได้ดูว่าผ่านไม่ผ่าน
ผม : เอ่อๆ นอนได้แล้ว เดี๋ยวก็ตื่นสายหรอก
เต้ : มันอุ้มหมาขึ้นมาครับ จุบๆหน่อยดิก่อนนอน
ผม : จุบเชี้ยไร แล้วผมก็ปิดครับ
พอคุยกับเต้เสร็จผมก็นอนฟังเพลงแล้วก็หลับไปครับ
แม่ : โอมตื่นได้แล้วลูก เช้าแล้วเดี๋ยวก็ไปเรียนสายหรอก
ผม : ครับผม ผมเรียบอาบน้ำครับ วิ่งลงบันได นอนดึกเลยตื่นสายครับ กว่าจะถึงมหาลัยก็ใกล้จะถึงเวลาเรียน
เสียงไลน์ผมดังขึ้น ตื่นสายอีกแล้วดิคุณโอม เห็นแต่หลังแวบๆ ขับรถตามไม่ทันอ่ะ เต้มันส่งไลน์มาหาผม
โอ๊ต : เที่ยวดึกอ่ะดิมึง เล่นซะมาสาย
ผม : ก็นิดหน่อยอ่ะ แล้วอาจารย์มายังว่ะ
โอ๊ต : ยัง
ทั้งวันครับนั่งเรียนทั้งเรียนทั้งหลับครับ จนเรียนเสร็จ ไอ้เต้ทักไลน์มาครับ
เต้ : ว่าไงคุณโอม เรียนเสร็จยัง
ผม : เพิ่งเสร็จ มีไร
เต้ : คิดถึง
ผม : ถุย มีไรพูดมา
เต้ : ไปกินหมูกระทะไหม เดี๋ยวเขาเลี้ยงนะนะไปเป็นเพื่อนหน่อยนะ
ผม : แล้วเพื่อนไปไหนหมด
เต้ : มันไปกับแฟนมันหมด ไปกับเขานะ
ผม : ไม่อ่ะขี้เกียจ
เต้ : ไปกับกูนะคุณโอม ถ้ามันขึ้นกูที่ไรผมต้องยอมมันตลอดครับ
ผม : เอ่อๆ กูอาบน้ำเสร็จเดี๋ยวโทรหา
พอคุยไลน์กับไอ้เต้เสร็จผมก็กลับบ้านอาบน้ำ โทรหาไอ้เต้ โทรเท่าไรก็ไม่มีใครรับ เลยออกไปหาที่บ้าน ก็ไม่เจอใคร ตอนนั้นโกรธเต้มากครับ เลยกลับบ้าน
แม่ : โอมเปิดประตูหน่อยลูก
ผม : มีไรเหรอครับ
แม่ : เพื่อนมาหา จ๊ะ รออยู่หน้าบ้าน
ผม : ใครเหรอแม่
แม่ : แม่ไม่รู้เขาบอกว่าเป็นเพื่อนลูก
ผม : ครับ ผมลงไปดูว่าใคร เห็นแต่เหงามืดๆ ไอ้เต้
เต้ : ป่ะกูมารับไปทานหมูกระทะ กูขอโทษนะที่ไม่ได้มาตรงเวลา
ผม : เอ่อๆ แล้วแขนไปโดนอะไรมา
เต้ : พอดีมีเรื่องนิดหน่อยอ่ะ
ผม : ไปมีเรื่องอีกแล้ว ไม่ยอมเคล็ดนะมึง แล้วรู้จักบ้านกูได้ไงว่ะ
เต้ : เคยแอบตามมึงมา
ผม : ไหวไหมล่ะ ค่อยๆเดินนะ เข้ามาข้างในก่อนดิ
สภาพไอ้เต้ตอนนั้นมอมแมมมากครับ มีแผลที่หัวกับที่แขนมานิดหน่อย ผมเลยทำแผลให้มันครับ เสร็จแล้วให้มันไปอาบน้ำมาบ่นว่าแสบแผล หลังจากนั้นก็พากันไปทานหมูกระทะ
เต้ : ป้อนกูหน่อยดิ เจ็บแขนอ่ะ
ผม : สำอ่อยนะมึง เจ็บนิดเดียวทำเป็นจะตาย
เต้ : นะป้อนเขาหน่อย
ผม : เอ่อๆ ผมเลยแกล้งมันครับ เอาเนื้อร้อนๆใส่ปากมัน
เต้ : โอ้ยๆ ไอ้เชี้ย ร้อนๆ ทำไมไม่รู้จักเป่าก่อนว่ะ
ผม : ใครจะไปรู้เว้ย มาๆเอาใหม่ผมเป่าให้มันครับ เป่าจนน้ำลายออกไปโดนเนื้อ
เต้ : ไม่ต้องป้อนแล้ว สกปรก
ผม : ทำเป็นรังเกียจ แค่น้ำลายกูแค่เนี่ย
เต้ : เอ่อ กูทานก็ได้ แล้วมันก็ทานจริงๆครับ มากูจะเป่าให้มึงบ้าง แล้วมันก็เป่าครับ ที่นี้น้ำลายเยอะกว่าของผมอีก มึงทานดิ
ผม : ไม่เอาเว้ย

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 6 P.1 21/8/2559
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 21-08-2016 22:14:29

ตอนที่ 6

ผมกับไอ้เต้พากันกินหมูกระทะจนดึกวันนั้นเป็นวันศุกร์พอดีครับ ไอ้เต้มันเลยชวนผมไปค้างที่บ้านมัน
ดีเหมือนกันครับ ขี้เกียจกลับบ้าน เลยไปกับมัน
เต้ : หนีตามผู้ชายแบบนี้แม่ไม่ว่าเหรอ
ผม : หนีตามพ่องมึงดิ มึงบังคับให้กูมาไม่ว่า มึงไปอาบน้ำก่อนกูเลยนะ
เต้ : กูไม่อาบได้ไหมว่ะ
ผม : แม่งสัส มึงจะนอนได้เหรอว่ะ ตัวโคตรสกปรก
เต้ : กูอาบมาแต่บ้านมึงแล้วไง
ผม : ไม่ได้อาบอีกเหรอมึง
เต้ : จะนอนกอดกูเหรอ ค่อยไล่กูไปอาบน้ำ
ผม : กอดเอาตีนดิสัส ไปเลยมึง อย่าให้กูไล่อีกนะ
เต้ : กูอยากช่วยหมีขั่วโลกเหนือเว้ย ถ้ากูอาบน้ำ ต้องเปลืองทั้งไฟ ทั้งน้ำ สบู่ ยาสระผม มีแต่สิ่งที่ทำให้เกิดโลกร้อน กูไม่อาบดีกว่า
ผม : พูดซะเวอร์เลยนะมึง ข้ออ้าง อย่าบอกนะว่าเสื้อผ้ามึงก็ไม่ซัก
เต้ : ใช่ เวลานอนกูไม่ใส่ไรเลยนะ ฮ่าๆ แก้ผ้านอน กูจะซักแต่ชุดท่จะใส่ออกไปนอกบ้าน
ผม : ไอ้หล่อสกปรก ไอ้ซกมก มึงไปอาบน้ำเลยมึง
เต้ : ขี้เกียจอาบ อาบให้หน่อยดิ
ผม : ไปอาบเลยมึง อย่าลีลามาก
เต้ : ไปก็ได้ ทำเป็นดุ
ระหว่างที่ไอ้เต้อาบน้ำยุ เสียงไลน์มันดังขึ้น ผมก็ไม่ใช่คนที่อยากรู้นะครับ แต่รำคาญมันดังบ่อยมาก เลยดู ที่ดูๆมาน่าจะเป็นคนตามง้อไอ้เต้ล่ะครับ
เต้ : เย็นสบายว่ะ
ผม : สัส มึงไปใส่กางเกงดีๆเลยมึง เดินใส่กางเกงรอบบ้านหาแป๊ะมึงเหรอ
เต้ : ไม่เห็นเป็นไรเลยนิ ผู้ชายด้วยกัน จะอายทำไม
ผม : มึงไม่อายก็ให้เกียรติกูบ้าง
เต้ : เอ่อๆ กูขอโทษ
ผมอาบน้ำเสร็จเลยนอนเล่นโทรสัพที่เตียงไอ้เต้ส่วนไอ้เต้มันนั่งเล่นคอมมันครับ เล่นไปเล่นมาไม่รู้ว่าหลับตอนไหน รู้สึกตัวขึ้นมาเหมือนมีไรมาทับมันหนักๆ ขาไอ้เต้มาทับตัวผมครับ
ผม : แม่ง มึงนอนเชี้ยไรมึงว่ะ แม่งกูหายใจไม่ออก
เต้ : มีอะไรเหรอปลุกมาดึกๆ หรือว่ามึงมีอารมณ์ว่ะ
ผม : อารมณ์แป๊ะมึงดิ กูหายใจไม่ออกเว้ย
เต้ : ขอโทษกูนอนดิ้นไปหน่อย
แล้วผมก็หลับไปครับ ตื่นขึ้นมาก็ไม่เห็นไอ้เต้ เลยลงมาข้างล่างเห็นมันกำลังทำกับข้าวอยู่ในครัว
เต้ : ตื่นแล้วเหรอคุณโอม เป็นเด็กเป็นเล็กหัดตื่นสายนะเรา
ผม : ใครไม่รู้กวนเลยนอนดึก
เต้ : อ่ะ ข้าวต้ม กินซะ จะได้มีแรงไปเที่ยว
ผม : ไปเที่ยวไหน
เต้ : อย่าพึ่งรู้เลย เดี๋ยวกูพาไป รีบๆแดกดิเดี๋ยวมันจะเย็นก่อน
ผม : กูจะท้องเสียไหมเนี่ย
เต้ : ถ้าเสียก็เดี๋ยวกูจะตามหาเป็นเพื่อนนะ
ผม : กวนตีนแต่เช้านะสาส เอ่อเมื่อคืนกูหนวกหูชิบหายว่ะ เสียงไลน์มึงดังบ่อยจังว่ะ ถามเรื่องไลน์ครับ ไม่กล้าถามมันตรงๆ
เต้ : อ่อ ไม่มีไรหรอก รีบๆแดกเหอะ แล้วมันก็ตักของมันมายื่นที่ปากผม กินดิอันนี้อร่อยนะ
ผม : ไม่ต้องหรอก กูกินเองได้
เต้ : ไม่เอา กูอยากป้อนมึง นะนะ
ผม : เอ่อๆ อย่าทำแบบนี้บ่อยนะมึง
เต้ : เป็นไรหวั่นไหวกับเขาเหรอคุณโอม ฮ่าๆ
หลังจากที่ทานข้าวเสร็จไอ้เต้ก็พาผมาที่สวนสัตว์ครับ เที่ยวยังกะเด็กน้อยเลย
ผม : จะพากูมาทำไรว่ะ มึงไม่เคยเห็นสัตว์เหรอว่ะ
เต้ : เคย เห็นทุกวันล่ะ มันมองมาที่ผม
ผม : มึงหล่ะสัส
เต้ : คุณโอมดูไรนิ หน้าเหมือนคุณโอมเลย ฮ่าๆ มันบอกว่าลิงหน้าเหมือนผมครับ
ผม : ไอ้เลียงผา
เต้ : จะไปไหนไหม
ผม : ไม่อ่ะ เป็นไร
เต้ : กูปวดฉี่ รอตรงนี้นะ อย่าไปไหนล่ะ
ผม : เอ่อๆ
เต้ : หรือจะตามไปแบกช่วยกูว่ะ ฮ่าๆ
ผม : รีบไปเลยมึงกวนตีนอีกแล้ว
ไอเต้ไปเข้าหองน้ำส่วนผมก็นั่งเล่นโทรสัพรอครับ ไม่รู้มันไปทำไรโคตรนานอ่ะครับ แล้วมันก็เดินถือถุงขนมกับโค้กกระป๋องมาครับ
เต้ : อ่ะ ขนม
ผม : ขอบใจนะ
เต้ : เขาไม่ได้ซื้อให้นายนะ เขาจะให้ตัวเองป้อนเขาอ่ะ
ผม : แดกเองเลยสัส กูกินโค้กนะ
เต้ : อืม แล้วมันก็นั่งกินขนม กินไปคุยไปเหมือนขนมจะติดคอมัน โอมๆกูขอน้ำหน่อยดิ
ผม : แต่กูกินไปแล้วนะ น้ำลายเต็มเลย
เต้ : ไม่เป็นไร แล้วมันก็กินครับ
วันนั้นโคตรเหนื่อยครับ กลับบ้านมาแบบไม่มีแรง
ผม : เต้กูกลับบ้านก่อนนะ กลัวแม่เป็นห่วง
เต้ : อย่าพึ่งไปดิ กูมีอะไรจะให้ มันเอากล่องที่มีกุญแจล๊อกไว้ให้ผม ไว้เปิดดูนะ อย่าเปิดก่อนล่ะ เดี๋ยวตอนเย็นกูจะบอกรหัสกล่องนะ
ผม : อะไรว่ะ มีมโนราห์อยู่ในนี้เหรอว่ะ
เต้ : กูไม่บอกเว้ย ไว้ถึงบ้านเดี๋ยวกูบอก
ผม : งั้นกูกลับล่ะ
พอถึงบ้านไม่มีแรงเดินเลยล้มลงนอนที่โซฟา ครับ
แม่ : ไปทำไรมายังกะคนไม่มีแรง
ผม : ก็ไอ้เต้ดิแม่ พาผมไปเที่ยวสวนสัตว์พาเดินผมเหนื่อยแทบตาย
แม่ : ใช่คนที่มาบ้านวันนั้นไหม
ผม : ครับ
แม่ : ดูเขามีมารยาทนะ ที่บ้านเขาคงสอนมาดี
ผม : โหแม่ ไม่ใช่เลย มันทั้งดื้อมึน ชอบหาเรื่องคนอื่นอ่ะ แถมกวนประสาทอีก
แม่ : รู้ดีนะเรา แล้วกล่องอะไรเนี่ย
ผม : ไม่รู้ครับ ไอ้เต้มันให้มาครับ งั้นผมขึ้นไปห้องก่อนนะครับ พอถึงห้องก็นอนครับ ตื่นขึ้นมาอีกทีก็แม่ปลุกมาทานข้าว ทานข้าวเสร็จก็ขึ้นไปเลยเฟสที่ห้องครับ พอดีไอ้เต้เฟสทามมา
เต้ : เป็นไงคุณโอม ดูเหมือนจะไม่มีแรง
ผม : ก็แม่ง เล่นพากูเดินนี่ว้า
เต้ : ไหนล่ะกล่องที่กูให้อ่ะ
ผม : นี่ไง รหัสมาดิ
เต้ : มันบอกรหัสครับ ตั้งใจดูนะ มันมาแปบเดียวก็จะหาย ถ้าไม่ตั้งใจดูจะไม่เห็นอ่ะ
ผม : เอ่อๆ ผมใส่รหัสตามที่มันบอกครับ ตั้งใจดูเหมือนที่มันพูดครับ ถึงกับร้องจ๊าก ข้างในเป็นตุ๊กตาผีสปริงครับ มันพุ่งออกมา
เต้ : ฮ่าๆ
ผม : ขำไร สนุกเหรอว่ะ
เต้ : ฮ่าๆ ครับ
ผม : อย่าให้มีทีกูล่ะกัน
เต้ : โอ้ยๆ เขากลัวแล้ว

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 7 & 8 23/8/2559
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 23-08-2016 13:25:29

ตอนที่ 7

ยอมรับว่าตอนนั้นไม่คิดไรครับนอกจากแก้แค้นไอ้เต้ดีนะที่แม่ไม่ได้ยินครับ คืนนั้นในหัวคิดหาวิธีแก้แค้นไอ้เต้
แม่ : โอมๆ ตื่นได้แล้วลูกเช้าแล้ว
ผม : ครับแม่ผมตื่นแล้วครับ มีไรเหรอแม่ปลุกแต่เช้าเลย
แม่ : วันนี้แม่ต้องไปงานแต่งลูกสาวลุงป๋อง แม่จะกลับดึกหน่อยนะ
ผม : ครับแม่ แล้วผมก็หาไปหาไรทานข้างล่าง นอนดูทีวี ล้างรถที่หน้าบ้าน เสียงไลน์ดังขึ้น ไอ้เต้มันไลน์มาครับ
เต้ : เฮ้ยๆๆคุณโอมตื่นยัง หำน้อย
ผม : หำน้อยพ่องดิ แก้ผ้าวัดกันไหมล่ะ
เต้ : ฮ่าๆ มื้อคืนฝันร้ายม่ะ
ผม : ป่าวนิ สนุกเหรอได้แกล้งคน
เต้ : สุขใดไม่เท่าได้แกล้งคุณโอม ฮ่าๆ
ผม : สาส
เต้ : ไปดูหนังกันไหม
ผม : ไปดิ เดี๋ยวกูไปรับนะ
เต้ : อืมๆ
ผมรีบอาบน้ำแล้วออกไปหาไอ้เต้ที่บ้านมันครับ แดดโคตรร้อนครับ แล้วผมกับไอ้เต้ก็มาที่ เซ็นทรัลครับ พอดีไปเจอแฟนเก่าผมเดินกับแฟนเขาอยู่
เต้ : เป็นไรว่ะ นัดใครไว้เหรอ เห็นยืนมองเหมือนมองหาใคร
ผม : ป่าวๆ กูไปซื้อตั่วก่อนนะ มึงรออยู่ตรงนี้นะ
เต้ : ครับ
ผม : อ่ะ เข้าไปข้างในเหอะหนังใกล้ฉายล่ะ
เต้ : อืม แล้วมันเดินตามผมมาถึงที่นั่ง เห็นมองตลอด มีไร
ผม : ป่าว
เต้ : ดูหนังโน่น แม่งซื้อตั๋วมามึงจะมามองหาใครว่ะ
ผม : กูแค่ดูว่าคนเยอะไหม
เต้ : เหรอ
ผมไม่พูดไรครับ นั่งดูหนังส่วนไอ้เต้มันก็ไม่พูดผมคิดว่ามันตั้งใจดูหนัง แต่ไม่ใช่ครับมันหลับ จนหนังจบครับ กะว่าจะแกล้งมัน จะไม่ปลุกมัน แต่มันตื่นก่อนครับ
ผม : ชอบนอนทำไมไม่นอนที่บ้านว่ะ มาเสียเงินซื้อตั๋วมานอนเหรอ
เต้ : แอร์เขาเย็นดีนิ ไปไหนต่อดี หิวข้าวม่ะ
ผม : อืม กินไรดี
เต้ : กินอะไรก็ได้
ผม : กินหญ้าไหม ฮ่าๆ
เต้ : ไว้ให้มึงกินเองเหอะ
ระหว่างที่นั้งทานข้าวอยู่น้องผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาทักไอ้เต้
ปิ๊ก : พี่เต้ มากับเพื่อนเหรอค่ะ
เต้ : อืม แล้วปิ๊กกี้ล่ะ มากับใคร
ปิ๊ก : มากับเพื่อนค่ะ พอดีเพื่อนมันไปเข้าห้องน้ำ ปิ๊กขอนั่งด้วยคนได้ไหมค่ะ
เต้ : เอาดิ
ปิ๊ก : ทำไมปิ๊กไลน์ไปหาพี่เต้พี่เต้ไม่ยอมตอบน้องเลย
เต้ : พี่ไม่ค่อยได้เล่นอ่ะ (โกหกชัดๆ) อิ่มยังไอ้ตีบ
ผม : อิ่มล่ะ
เต้ : พี่ขอตัวก่อนนะปิ๊ก ลุกได้แล้วตีบ
ผม : มึงรีบไปไหนของมึงว่ะ กูกำลังนั่งดูน้องเขาอยู่ น้องเข้าน่ารักดี
เต้ : รักมึงก็ไปจีบเขาดิ แล้วมึงไม่ต้องมาคุยกับกูนะ
ผม : อ้าว มึงเป็นไรว่ะ รอกูด้วยดิ พูดแค่นี่ทำเป็นโกรธนะมึง ผมวิ่งตามไอ้เต้ครับ จนมาถึงลานจอดรถ
เต้ : มึงจะไปไหนต่อม่ะ เดี๋ยวกูพาไป
ผม : ไม่อ่ะ
เต้ : งั้นไปบ้านกูไหม
ผม : อืม พาผู้ชายเข้าบ้านแม่ไม่ว่าเหรอตัวเอง
เต้ : ไม่ล่ะ แม่อนุญาตแล้ว มันมาจับแก้มผมครับ
ผม : อย่าพูดอย่างงี้ดิเขารักตัวเองจริงๆนะ ผมแกล้งมันครับจับแก้มมันดึงสองข้าง
เต้ : ยิ้มครับ
แล้วผมก็กลับบ้านมันครับ ไม่มีไรทำนอกจากนั่งดูทีวีกับเล่นเกมส์ครับ
เต้ : อ่ะ ขนม มันยื่นจานใส่ขนมให้ผมครับ
ผม : อืม ขอบใจนะ ผมนั่งเล่นเกมส์ ไปด้วยกินขนมไปด้วย เกมส์กำลังมันครับ มือไม่อยากปล่อย
เต้ : กูเล่นด้วยดิว่ะ
ผม : ไม่ได้เว้ย กำลังมัน หยิบขนมให้หน่อยดิ
เต้ : อ่ะ มันหยิบขนมใส่ปากผมครับ
ผม : ขอบใจนะ ผมหันไปดูแม่งมันกำลังตัดเล็บมันครับ ผมล่ะอยากจะอ้วกออกมา สัส มือไม่ล้างมาหยิบขนมใส่ปากกู
เต้ : ฮ่าๆ ก็มึงบอกกูว่ามือไม่ว่างนิว้า อร่อยไหม มันทำหน้ากวนผม
ผม : อร่อยบ้านมึงดิ ลองไหมล่ะ ผมหยิบออกจากปากให้ไอ้เต้
เต้ : ไม่เอาเว้ย
แล้วผมก็วิ่งไล่เตะมันรอบบ้านครับ
เต้ : พอๆเหอะกูเหนื่อยล่ะ แล้วมันล้มลงนอนที่โซฟา
ผม : เอ่อว่ะ โคตรเหนื่อยอ่ะ ให้กูถามไรหน่อยดิ
เต้ : ถามไร
ผม : มึงทำไมหนีน้องปิ๊กว่ะ
เต้ : อยากรู้จริงๆเหรอ
ผม : อืม
เต้ : จูบกูก่อนดิ เดี๋ยวกูบอก
ผม : จูบพ่องมึงดิ เอาสันตีนกูไหม ไอ้สัส กูไม่อยากรู้แล้วเว้ย
เต้ : ฮ่าๆ น้องปิ๊กเขาเคยคบกับกู แล้วน้องเขาทิ้งกูไปมีคนใหม่ ที่นี่แฟนคนนั้นเขาทิ้งน้องเขาเลยตามง้อก็ แบนี้แหละคนหล่อ ทำตัวยาก
ผม : ไอ้หล่อ
พอดีรถขายไอครีมผ่านหน้าบ้านพอดีครับ ไอ้เต้เลยวิ่งออกไปซื้อให้
เต้ : อ่ะ มันยื่นไอศรีมแท่งให้ครับ
ผม : ขอบใจนะ ผมกลัวมันจะแย่งผมอีก ผมเลยจัดการเลียกลัวไอ้เต้จะแกล้งครับ
เต้ : กูอยากกินกับมึงอ่ะ
ผม : กล้ากินเหรอ เอาดิ ฮ่าๆ
แล้วมันก็อมหมดเลยครับ
ผม : มึงกินให้หมดเลย กูไม่กินล่ะ แม่ง สกปรก
เต้ : รังเกียจเขาเหรอที่รัก หลังจากที่มันกวนผมเสร็จขี้เกียจคุยกับมันเลยนอนฟังเพลง มันยังตามมานอนข้างๆเบียดผมอีก
ผม : เป็นไรว่ะ แม่งที่ตั้งกว้างมานอนเบียดกูทำไมว่ะ
เต้ : ก็กูขาดความอบอุ่นนี่ว้า
ผม : ขาดบ้าไร กูร้อนเว้ย แล้วผมก็หลับไปครับ ตื่นมาอีกทีก็นอนหนุนแขนไอ้เต้ หน้าผมกับหน้ามันจนจะชนกัน เวลามันหลับก็น่ารักดีครับ แถมถอดเสื้ออีก ผมเลยแกล้งมันบีบจมูกมัน
เต้ : เฮ้ยๆ แม่ง
ผม : ฮ่าๆ ตื่นได้แล้ว
เต้ : ไปฟิตเนตกับกูม่ะ
ผม : ไปดิ แล้วผมก็อาบน้ำแต่งตัวออกไปกับไอ้เต้ครับ
ไปที่ฟิตเนตพอดีไปเจอรุ่นพี่ที่มหาลัยครับ เลยเขาไปคุยกับพี่เขา รุ่นพี่คนนี้เป็นเกย์ครับ เห็นผมทีไรจะชอบเข้ามากอดผม ไอ้เต้มันเอาแต่มองผมครับ ก็เลยเข้าไปถามมัน
ผม : มีไรเหรอ มองกู ยังกะจะฆ่ากู
เต้ : อ้อล้อ
ผม : อ้อล้อ อะไรว่ะ
เต้ : ก็บ้าผู้ชายไง
ผม : สัส พอดีมันวิ่งในลู่วิ่งไฟฟ้าอยู่ ผมเลยกดให้มันเร็วขึ้น
เต้ : ไอ้สัส มึงกดหาแป๊ะมึงเหรอว่ะ
ผม : ฮ่าๆ สำน้ำหน้า กูบอกแล้วว่าอย่าให้ถึงทีกู แบร่ๆ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 7 & 8 23/8/2559
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 23-08-2016 13:26:42

ตอนที่ 8

เต้ : เล่นแรงนะมึง เกิดกูตายมาทำไงว่ะ มันโกรธผมครับ เพิ่งเคยเห็นมันโกรธครับ
ผม : กูขอโทษนะ ทำไงคุณเต้จะหายโกรธโอมครับ เขาขอโทษนะ
เต้ : จะให้หายโกรธเหรอ หอมแก้มเขาก่อนดิ
ผม : ไม่เว้ย
เต้ : งั้นกูโกรธมึงอ่ะ
ผม : แล้วแต่มึงดิ ผมเดินหนีครับ
เต้ : กูหายโกรธล่ะ เราไปหาไรกินดีกว่าอ่ะ
ผม : อืม
แล้วผมกับเต้ก็ไปหาไรทานแถวศูนย์โอท็อปครับ ไปฟิตเนตมาก็ไม่มีประโยชน์อะไรครับ กินซะเต็มทีเลย ทานข้าวเสร็จเต้แล้วผมก็กลับบ้านส่วนไอ้เต้ก็กลับบ้านมันครับ หลังจากที่ถึงบ้านก็อาบน้ำนั่งเล่นเฟสครับ วันนี้ไม่ได้เฟสทามกับไอ้เต้ เห็นมันบอกว่าจะไปทำงานที่ห้องเพื่อนมัน เหนื่อยมาทั้งวันครับทำให้หลับไป ตื่นขึ้นมาอีกก็เช้าครับแต่งตัวไปเรียนตามปกติ
โอ๊ต : วันนี้มาเช้านะมึง
ผม : สายไม่ได้เว้ย กูโดนหักคะแนนเยอะล่ะวิชานี้ เป็นไงวันหยุดไม่เห็นหัวเลยนะ ตั้งแต่ติดสาว
โอ๊ต : คนกำลังมีความรักเว้ย มึงก็เหมือนกันกำลังมีความรักเหรอ เห็นในเฟสอ่ะ
ผม : รักพ่องมึงดิ
โอ๊ต : ระวังนะเว้ย ไปด้วยกันบ่อยๆเดี๋ยวเขาก็หาว่าเป็นแฟนกันหรอก หรือว่ามึงอยากไปกับมันว่ะ
ผม : ไม่มีเพื่อนอ่ะ เลยไปกับมัน
โอ๊ต : คิดไรกันป่ะเนี่ย
ผม : คิดเชี้ยมึงดิ อาจารย์มาล่ะ เข้าห้องได้แล้ว
คิดไปคิดมาก็ถูกที่ไอ้โอ๊ตพูดครับ ช่วงหลังๆผมจะติดไอ้เต้มาก ไม่ค่อยได้ไปกับไอ้โอ๊ตครับ นั่งคิดเรื่องที่ไอ้โอ๊ตพูดทั้งวันครับ จนเลิกเรียน พอเรียนเสร็จผมก็ไปทำงานที่หอเพื่อน เสียงไลน์ดังขึ้นไอ้เต้ส่งมาครับ
เต้ : คุณโอม เรียนเสร็จยัง
ผม : เสร็จล่ะ มีไร
เต้ : ไปฟิตเนตไหม
ผม : ไม่อ่ะ
เต้ : เป็นไร เบื่อแล้วเหรอ
ผม : ขี้เกียจ
เต้ : ระวังอ้วนนะเว้ย คุณอ้วน ไอ้หมู ฮ่าๆ
ผม : สาส กูทำงานที่ห้องเพื่อนอยู่
เต้ : ทำงานนะอย่าทำอย่างอื่นนะ เขาหวงนะ
ผม : หวงเชี้ยดิ
เต้ : ทำงานเหอะ ไม่กวนล่ะ
คุยกับไอ้เต้เสร็จก็ทำงานต่อครับ กว่าจะเสร็จก็ดึกพอดีขี้เกียจกลับบ้านเลยโทรบอกแม่และค้างที่ห้องเพื่อนครับ จนเช้าครับ ตื่นมาก็อาบน้ำไปเรียนตามปกติครับ วันนี้เป็นวันเกิดเพื่อนที่ห้องพอดี เรียนเสร็จก็พากันไปฉลองครับ วันนั้นไม่ได้เจอหน้าไอ้เต้เลย พอดีมันเตรียมตัวแข่งอะไรของมันนี่ล่ะครับ เลยไม่ได้เจอหน้ากัน ผมกับเพื่อนก็นัดกันที่ร้านเหล้า กินไปเรื่อยๆ โต๊ะข้างๆชอบมองมาทีโต๊ะพวกผมครับ โต๊ะนั้นมีประมาณสามคนครับ สองคนน่าจะเป็นเกย์ครับดูการแต่งตัวและอีกคนก็เป็นกระเทย พี่เขาจะชอบมองแล้วยิ้มให้กินไปเรื่อยๆครับผมเป็นคนคออ่อนครับ เมาเร็ว มันก็ดึกพอดีล่ะครับ ที่ร้านเหล้า พอดีที่โต๊ะข้างๆเขาเข้ามาคุยด้วย เลยคุยกับเขาครับ ไม่รู้ว่าคุยไรบ้าง ตอนนั้นเมาครับ จำอะไรไม่ได้รู้สึกตัวขึ้นมาก็นอนอยู่บ้านครับ
ไม่รู้ว่ากลับยังไง ตื่นขึ้นมาปวดหัวมากครับ เลยลุกมาล้างหน้า ใครก็ไม่รู้มาเขียนคำว่าเงี่ยนที่หน้าผากครับ มารู้อีกทีก็ตอนเปิดเฟสดูครับ ไอ้เชี้ยเต้มันเป็นคนเขียนครับ กว่าจะล้างออกเล่นแทบตาย แม่เล่าให้ฟังว่าเมาแล้วเต้พามาส่งที่บ้าน แม่เลยให้ไอ้เต้เช็ดตัวให้ ผมเลยทักไลน์มันไป
ผม : ไอ้เชี้ย ทำไรกูว่ะ
เต้ : ป่าว เขาไม่ได้ทำนะ
ผม : แม่ง มาเขียนเงี่ยนที่หน้าผากกู
เต้ : ก็เห็นกอดกับใครไม่รู้นิ เลยเขียนให้ แล้วถ่ายไว้ดู พอดีมือมันไปโดนเลยแท็กไปหามึงอ่ะ ฮ่าๆ จะได้ดังไง
ผม : ดังเชี้ยมึงดิ พอไปเรียนผมล่ะอายเพื่อนครับ
โอ๊ต : เป็นไงมึง เห็นไปกับเจ๊ ได้กินถั่วไหมว่ะ
ผม : ถั่วบ้านพ่อมึงดิ กูเมาทำไมปล่อยกูไปกับเขาว่ะ ดีนะที่ไอ้เต้มาเจอก่อน
โอ๊ต : อ้าวเหรอ กูเพิ่งรู้นะว่ามึงเงี่ยนมากว่ะ จนขึ้นที่หน้าผาก
ผม : เงี่ยนแป๊ะมึงดิ ไอ้เชี้ยเต้มันกวนเว้ย แม่งแกล้งกูซะอายคน คนมาเม้นตั้งเยอะครับ เสียหมดเลยภาพพจน์
หลังจากเรียนเสร็จไอ้ตัวแสบก็ไลน์มาครับ
เต้ : คุณโอมดังแล้วนะ ฮ่าๆ
ผม : ดังเชี้ยดิ แม่ง เอารูปกูไปขายนะมึง แล้วอยู่ไหนเนี่ย
เต้ : อยู่วิลัย มีไร
ผม : ป่าว ถามเฉยๆ
เต้ : คิดถึงเขาเหรอ ช่วงนี้เขาไม่ค่อยว่าง ตัวเองก็ดูแลตัวเองก่อนนะ
ผม : ถุย ดีเหมือนกัน ไม่อยากเห็นหน้ามึงเหมือนกัน
เต้ : เหรอ แต่เขาอยากเห็นหน้าตัวเองนะ อยากเห็นหน้าผากตัวเองอีก คำว่าเงี่ยนอ่ะ
ผม : สัส
พอคุยกับมันเสร็จผมเลยกลับบ้าน อาบน้ำลงมาทานข้าว
แม่ : วันหลังชวนเต้มาทานข้าวที่บ้านหน่อยนะลูก
ผม : เป็นไรต้องชวนมันมาด้วยครับ
แม่ : แม่อยากตอบแทนที่เขาพาลูกกลับบ้าน
ผม : วันนั้นผมเมาผมก็กลับเองได้นะแม่
แม่ : เหรอ แม่เห็นเราเมาไม่รู้เรื่องอะไรเลยนะ ดีนะที่เต้เขาไปเจอ
พ่อ : ทีหลังก็อย่าให้มากนะ
ผม : ครับ
ทานข้าวเสร็จไอ้ปับโทรมาให้มาเอางานไปทำครับ ผมเลยต้องออกไปเอางานที่ห้องมันครับ พอเอางานแล้วก็เข้าเซเว่น พอดีไปเจอพี่คนเมื่อคืน
พี่ : มองไร
ผม : ป่าวครับ
พี่ : น้องทำไมมีแฟนแล้วไม่บอกพี่ รู้ไหมแฟนน้องเขาต่อยพี่ เขียวซ้ำๆที่ปากครับ
ผม : ผมต้องขอโทษด้วยนะครับ
พี่ : ไม่เป็นไรหรอก พี่ไม่เอาเรื่อง
ผมไม่รู้นะว่าไอ้เต้มันพูดอะไรกับพี่เขา ผมถามมันแต่มันไม่ยอมบอกผม มันบอกแค่มึงอยากรู้ไปทำไม พอผมออกมาจากเซเว่น ไอ้เต้มันขับรถมีผุ้หญิงซ้อนผ่านหน้าผม

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 7 & 8 23/8/2559
เริ่มหัวข้อโดย: ♥►MAGNOLIA◄♥ ที่ 23-08-2016 14:19:45

จะสุกงอมเมื่อไหร่
ความสัมพันธ์ ระหว่าง เต้ โอม
      :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 9, 10, & 11 2/9/2559
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 01-09-2016 23:59:25

ตอนที่ 9

ผมไม่รู้นะว่าไอ้เต้มันพูดอะไรกับพี่เขา ผมถามมันแต่มันไม่ยอมบอกผม มันบอกแค่มึงอยากรู้ไปทำไม พอผมออกมาจากเซเว่น ไอ้เต้มันขับรถมีผุ้หญิงซ้อนผ่านหน้าผม
ผมไม่ได้สนใจอะไรครับ แค่มองเฉยๆ แล้วผมก็ขับรถกลับบ้าน อีกอย่างไม่อยากจะถามมันด้วยล่ะครับ เรื่องส่วนตัวเขา แต่ทำไมผมถึงรู้สึกยังไงไม่รู้เวลาที่ผมเห็น เหมือนอยากไปด่ามันอ่ะครับ ในหัวผมคิดแต่เรื่องเดียว นอนไม่หลับเลยลุกขึ้นมาเล่นเกมส์เพื่อไม่ให้คิดถึงเรื่องนั้นครับ แต่ก็ทำไมได้ หรือว่าผมจะชอบมันจริงๆ แล้ว ไม่นะ ผมนั่งเผ้อคนเดียว รู้สึกว่าสับสนมากครับ นอนไม่หลับครับ จนเช้า อาบน้ำแต่งตัวไปเรียนตามปกติครับ
แม่ : เป็นไรวันนี้ดูเพลียๆ นอนดึกล่ะดิ
ผม : ครับแม่
แม่ : ไหวไหมล่ะ
ผม : ไหมครับ วันนี้มีสอบครับแม่ ผมไปก่อนนะครับ รถมอไซค์ไปที่มหาลัย ในหัวก็ยังคิดอีกนะครับ ไปถึงห้องไม่รู้จะเล่าให้ใครฟัง กลัวเขารู้อ่ะครับ
มิ้น : งานกลุ่มที่อาจารย์สั่งส่วนของเราทำเสร็จแล้วนะ เหลือแต่ของโอม ทำถึงไหนแล้ว
ผม : ใกล้แล้วล่ะ เดี๋ยวตอนเย็นส่งเมล์ไปให้นะ
มิ้น : อืม แล้วนี่เป็นอะไร ทำไมดูซึมๆ มีปัญหาอะไรไหม เล่าให้เราฟังได้ มิ้นเขาเป็นหัวหน้าห้องครับ นิสัยดีมากครับ คอยช่วยเหลือเพื่อนตลอด แต่เขามีแฟนแล้ว
ผม : มิ้น ไม่มีไรหรอก ผมยิ้มให้เขา กลัวเขาจะรู้เลยไม่บอก ส่วนไอ้โอ๊ตผมไม่กล้าถามมันครับ ไอ้นี่มันเก็บความลับไม่อยู่ จนกระทั่งเลิกเรียน ผมทักไลน์ไปหาไอ้เต้ มันขึ้นว่าอ่านแล้ว แต่ไม่ตอบครับ เรียนเสร็จผมก็กลับบ้าน ไปเอางานให้มิ้น วันนั้นเน็ตที่บ้านเน่าครับ พอเอางานให้มิ้นผมก็ไปเดินเล่นที่ห้วยวังนอง เดินคิดไปคิดมา ไอ้เต้มันตอบไลน์กลับครับ
เต้ : มีไรคุณโอม ขอโทษนะที่เพิ่งตอบ พอดีอาจารย์เขานัดประชุมอ่ะ
ผม : ไม่เป็นไร
เต้ : แล้วมีอะไรเหรอ คิดถึงเขาอ่ะดิ
ผม : ป่าวเลย ทักไปเฉยๆนึกว่าตายแล้ว
เต้ : ตายบ้าอะไร ถ้าตายเขาก็จะไปหานายก่อนดิ ฮ่าๆ แล้วอยู่ไหนเนี้ย
ผม : ห้วยวังนอง
เต้ : งั้นรอแปบนะ เดี่ยวออกไปหา
ผมนั่งรอเต้สักพักมันก็เดินมาหาผมครับ
เต้ : เด็กไม่ดียังไม่เปลี่ยนชุดนักศึกษา
ผม : ว่าแต่กูเหอะ มึงก็เหมือนกัน ทำไมผมถึงอยากรู้เรื่องผู้หญิงเมื่อคืนครับ แต่ผมไม่กล้าถามมัน
เต้ : เมื่อวานทำไร เห็นอยู่เซเว่น หนีเที่ยวเหรอ มันยิ่งมาแบบนี้เข้าทางผมครับ เลยแกล้งถามมัน
ผม : เอางานไปให้เพื่อน ว่าแต่กูเหอะมึงก็เหมือนกัน ร้ายนะมึง ไปกับสาว
เต้ : หึงกูเหรอ
ผม : บ้า กูไม่ได้หึงมึงซักหน่อย มั่วแล้วมึง
เต้ : ทำไมหน้ามึงแดงอ่ะ
ผม : ไอ้โอ๊ตมันชวนกูแดกเหล้า เลยแดกให้มันแก้วหนึ่ง
เต้ : เหรอ ทำไมไม่มีกลิ่นเหล้าว่ะ
ผม : พอเลยมึง แม่กูชวนไปกินข้าวที่บ้าน ว่างวันไหนก็บอกนะจะได้บอกแม่
เต้ : แม่ให้ลูกเขยไปเปิดตัวเหรอ
ผม : เปิดตัวพ่องมึงดิ ขอบใจนะวันนั้นที่พากูมาส่งที่บ้าน
เต้ : อะไรนะ กูไม่ได้ยิน
ผม : กูพูดครั้งเดียวเว้ย
เต้ : กูกลัวเขาจะพามึงไประเบิดถังขี้ว่ะ ฮ่าๆ กูเลยช่วยลูกนกลุกปลาไปงั้นล่ะ
ผม : สัส
เต้ : ทานไรยัง
ผม : ยัง
เต้ : ไปทุ่งศรีเมืองม่ะ เขามีงานอะไรไม่รุ้ กูไม่มีเพื่อนไปว่ะ ไปเดินเลยม่ะ
ผม : อืม แล้วผมก็ไปกับมันครับ เดินจนทั่วงานครับเดินไปด้วยถือขนมกินไปด้วย
เต้ : มึงลองกินอันนี่ดิ อร่อยนะ
ผม : ไม่อ่ะ อิ่มแล้ว
เต้ : กินหน่อยนะ เดี๋ยวกุป้อน
ผม : ไม่เอาเว้ยอายคน ผมหันหน้าหนีกลัวมันจะป้อนครับ ระหว่างที่ผมเดินกับไอ้เต้อยู่มิ้นก็มาเจอพอดี
มิ้น : อ้าว โอม มาเที่ยวเหรอ
ผม : อืม
มิ้น : มากับใคครอ่ะ
ผม : เพื่อน เดี๋ยวเราไปก่อนนะ
เต้ : ใครว่ะ แฟนเหรอ
ผม : แฟนบ้าไร เพื่อนเว้ย หึงกูเหรอ
เต้ : อืม กลับบ้านเหอะมันดึกล่ะ พรุ่งนี้กูต้องไปกรุงเทพ
ผม : ไปหาแฟนเหรอ
เต้ : ไปทำไมตั้งไกล แฟนเขาก็อยู่นี่ไง ฮ่าๆ
หลังจากที่มันพูดผมก็รู้สึกว่าชอบมันจริงๆครับ แต่ยังไม่กล้าบอกมันนะ กลัวมันจะพุดเล่นกับผม หลังจากที่มันกลับมาจากแข่งที่กรุงเทพ วันนั้นเป็นวันเกิดผมพอดีครับ เลยโทรหามันแต่ใครไม่รู้ครับรับสาย เป็นเสียงผู้หญิง ผมเลยไม่สนใจอะไร กินเหล้ากับเพื่อนต่อ จนได้ที่แล้วครับ เห็นไอ้เต้เดินเข้ามาหา
เต้ : เมาอีกแล้วนะมึง
เหมือนเดิมครับจำอะไรไม่ได้ครับ รู้สึกว่าได้ต่อยคนเนี่ยล่ะครับ รู้สึกตัวขึ้นมาก็มานอนที่บ้านไอ้เต้ครับ
เต้ : ตื่นแล้วเหรอ ไอ้ตัวดี
ผม : มีไรว่ะ
เต้ : แม่งเมาแล้วพูดไม่รู้เรื่อง มาต่อยกู
ผม : กูขอโทษ แล้วมึงเป็นไรมากไหม
เต้ : ไม่อ่ะ มีอะไรก็คุยกันดิว่ะ ถ้ามึงไม่เมากูก็ไม่รู้หรอก
ผม : รู้อะไร นี่ผมพูดอะไรกับมันไป
เต้ : ผุ้หญิงคนที่มึงเห็นอ่ะ นั้นเพื่อนกูเว้ย แล้วคนที่รับโทรสัพก็เพื่อนกูเว้ย กลับจากแข่งอาจารย์ก็เลี้ยง กูวางโทรสัพที่โต๊ะไปเข้าห้องน้ำ แม่ง ถามกูตรงๆก็ได้ ทีหลังนะมีไรก็ถามกูก็ได้
ผม : ผมได้แต่นั่งอึ้ง นี่พูดไรกับมันไปอีก
เต้ : แล้วที่มึงบอกว่ารักนะ มึงรักใครว่ะ บอกกูหน่อยดิ แม่งพูดไม่จบหลับก่อน มึงชอบใครว่ะ
ผม : ไม่บอกเว้ย
เต้ : พรุ่งนี้เรียนเสร็จว่างไหม
ผม : ว่างไม่ได้ไปไหนนิ มีไร
เต้ : มาหากูที่ห้วยวังนองหน่อยนะ
ผม : ไปทำไมว่ะ
เต้ : ไม่บอก

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 9, 10, & 11 2/9/2559
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 02-09-2016 00:01:43

ตอนที่ 10

พอถึงเวลาผมก็ไปตามนัดไอ้เต้ครับ ไปรอมันตั้งกว่ามันจะมา
ผม : มีอะไรเหรอ ทำไมต้องนัดมาที่นี่ด้วย
เต้ : ไม่มีไร แค่จะเอาอันนี้ให้ แล้วมันก็เอากล้วยไม้ให้ สุขสันต์วันเกิดนะ ไอ้คุณโอม
ผม : ฮ่าๆ คิดได้เนาะเอากล้วยไม้มาให้กู ไงก็ขอบใจนะ
เต้ : กูเคยเห็นมึงไปเดินดูกล้วยไม้ นึกว่าชอบ เล่นซื้อให้
ผม : อ๋อ วันนั้นกูไปซื้อมาส่งอาจารย์
เต้ : กูอุส่าไปขโมยของพ่อกูมาให้เลยนะเว้ย
ผม : แม่ง ไม่ยอมลงทุนนะมึง
เต้ : ไว้คราวหน้ากูแก้มือซื้ออันใหม่ให้
ผม : ไม่เป็นไรหรอก แค่นี้ก็ดีใจแล้ว
เต้ : ดูแลให้ดีนะ ต้นนี้พ่อกูหวงมากนะเว้ย
ผม : แล้วพ่อมึงไม่ว่าเหรอว่ะ
เต้ : กูจะบอกพ่อกูว่ามันตายอ่ะ แล้วมันก็ยิ้มให้ผมครับ
ผม : ระวังบาปนะมึงโกหกพ่ออ่ะ
เต้ : มึงก็โกหกแม่มึงเหมือนกัน บาปทั้งคู่นั้นล่ะ
ผม : กูไม่ได้โกหกนะ แค่พูดให้ท่านสบายใจโว้ย
เต้ : เหมือนกันนั้นแหละ
คนอื่นให้ตุ๊กตาให้หนังสือมีไอ้เต้ล่ะครับเอากล้วยไม้ของพ่อมันให้ผม แต่ก็ดีเหมือนกันครับจะได้มีอะไรแขวนที่หน้าต่าง หลังจากที่เอาต้นกล้วยไม้กับเต้วันนั้นไม่มีคนอยู่บ้านผมเลยรีบกลับบ้านส่วนไอ้เต้เห็นบอกว่าจะไปห้องเพื่อน ตอนนั้นดึกพอสมควรล่ะครับ ไอ้เต้มันเฟสทามมาครับ
เต้ : คุณโอมเพิ่งตื่นเหรอ
ผม : อืม นั่งดูทีวีไม่รู้หลับตอนไหน แล้วมีไร
เต้ : อยากเห็นหน้าก่อนนอนอ่ะ เผื่อจะฝันดี
ผม : เวอร์แล้วมึง ไปหาดูหน้าสาวโน่น มาดูหน้ากูทำไม
เต้ : ก็หน้าคุณโอมน่ารักนิ น่าจับปล้ำ
ผม : ปล้ำเชี้ยดิ
เต้ : งั้นไม่กวนล่ะ นอนต่อนะ
ผม : นอนต่อมันก็ต่อยเอาดิ
เต้ : กวนตีนนะสาส
ผม : เอ่อๆ ฝันดี
เต้ : หอมแก้มหน่อยดิ มันทำปากจะจูบครับ
ผม : เลยแลบลิ้นใส่มัน แบร่ๆ
คืนนั้นมีความสุขบอกไม่ถูกครับ จนกระทั่งเช้า ผมอาบน้ำไปเรียนตามปกติครับ เป็นวันศุกร์พอดีครับ มีเรียนเช้า เลยต้องรีบมา
โอ๊ต : ไอ้เงี่ยน(ฉายาใหม่ผมครับเพื่อนมันเห็นในเฟสที่ไอ้เต้แท็กเลยพากันเรียกผมว่าไอ้เงี่ยน)
ผม : เชี้ยเรียกกูดีๆหน่อยเว้ย อายคน
โอ๊ต : ครับ แล้วมึงส่งงานยังว่ะ ของอาจารย์…
ผม : เพิ่งไปส่งมามีไรเหรอ
โอ๊ต : กูว่าจะฝากไปส่งด้วย แล้วเสาอาทิตย์มึงไปไหนไหมว่ะ
ผม : ถามทำไมไม่ได้ไปกับแฟนแล้วเหรอ
โอ๊ต : ไปดิ ถามเฉยๆ ใช่สิ เขามีพี่เต้แล้วนิ เลยลืมกู
ผม : มีเชี้ยไร ก็วันๆมึงไปแต่กับแฟน ปล่อยกูอยู่คนเดียว
โอ๊ต : เอ่อ ไอ้ปาม กับไอ้บาส มันจะกลับบ้านวันเสา มันบอกมึงยังว่ะ
ผม : ไม่เห็นมันบอกนิ ดีเหมือนกัน แล้วไอ้โบ๊ทล่ะไม่กลับเหรอว่ะ
โอ๊ต : เห็นบอกว่างานยุ่งอ่ะ ไม่มีเวลาเลย
ผม : อืม แล้วเสียงไลน์ผมดังครับ ไอ้พี่เต้ไลน์มา
เต้ : ไปเรียนยังคุณโอม
ผม : มาแล้วครับ
เต้ : พูดเพราะนะแฟนใครว้า
ผม : ใครเป็นแฟนมึง มั่วแล้ว
เต้ : เย็นนี้ว่างไหม
ผม : ว่างดิ เป็นไร
เต้ : มาร้านO2 Milkหน่อยดิ
ผม : เอ่อๆ เดี๋ยวกูไป
เต้ : จุบๆ
โอ๊ต : แม่งใครว่ะ ยิ้มนะมึง
ผม : กูไม่บอกเว้ย หลังจากเลิกเรียนผมก็ไปตามที่ไอ้เต้นัดครับ พอไปถึงผมก็เข้าไปในร้านนั่งรอไอ้เต้ครับ
เต้ : มานานยังอ่ะ
ผม : สักพักแล้วล่ะ
เต้ : สั่งอะไรยัง
ผม : ยังอ่ะ อยากทานไรสั่งได้นะ แล้วไอ้เต้ก็สั่งหลายอย่างครับ กำลังทานอยู่ยังไม่ได้คุยไรมากครับ เสียงไลน์ไอ้เต้ดังขึ้น
เต้ : โอมเดี๋ยวกูต้องไปก่อนนะ
ผม : จะไปไหนอ่ะ
เต้ : เดี๋ยวกูโทรบอกนะ ลักษณะแบบนี้คงหนีไม่พ้นมีเรื่องกันครับ ผมจะตามมันไปแต่มันไม่ให้ไปด้วย มันสั่งห้ามตามมันมาครับ
ผมเลยกลับบ้าน อดที่จะเป็นห่วงมันไม่ได้ สักพักเสียงโทรสัพดังขึ้นครับไอ้เต้โทรมา
เต้ : อยู่ไหนเนี่ย
ผม ; อยู่บ้าน แล้วมึงเป็นไรไหม รู้ไหมกูเป็นห่วงนะเว้ย
เต้ : ไม่เป็นไรหรอก ออกมาหน้าบ้านหน่อยดิ
ผม : อืม แล้วผมออกมาหาเต้ที่หน้าบ้าน
เต้ : ออกไปข้างนอกกับกูหน่อยดิ
ผม : แต่มันดึกแล้วนะ
เต้ : พรุ่งนี้วันเสาร์ไม่มีเรียนไม่เป็นไรหรอก
ผม : อืม เดี๋ยวกูไปเปลียนชุดก่อนนะ ผมเดินไปใส่เสื้อยืดแขนยาวกับกางเกงยีนเน่าผมครับ
แล้วไอ้เต้ก็พามาร้านเหล้าครับ ที่ร้านมีคนเล่นดนตรีสดด้วย ผมนั่งกินเหล้าเป็นเพื่อนมันครับ แต่ไม่หนักครับกลัวเมาแล้วบอกรักมัน ร้านนั้นไอ้เต้รู้จักกับเจ้าของร้านครับ
เต้ : นั่งรอตรงนี้นะ
ผม : มึงจะไปไหน
เต้ : เอ่อ เดี่ยวก็รู้ มันเดินไปหาพี่เจ้าของร้านครับ แล้วก็ถือกีต้าร์ขึ้นไปบนเวที เพลงนี้ผมอยากจะร้องให้คนๆหนึ่งนะครับ
……มันคงเป็นความรัก
ที่ทำให้ตัวฉัน ยังยืนอยู่ตรงนี้
มันคงเป็นความรัก ที่ทำให้ใจฉัน
ไม่ยอมหยุดเสียที
แม้ว่าเหมือนไม่มีโอกาส
แม้ว่าฉันต้องพลาดไปอีกสักที
แต่ว่าความรัก ก็ยังขอให้ฉันทำแบบนี้…เพลงมันคงเป็นความรักของพี่แสตมป์ครับ ไอ้เต้มันร้องจนจบครับ
เต้ : เป็นไง กูร้องเพราะไหม
ผม : อืม ไม่รู้เลยนะว่ามึงร้องเพลงเพราะกะเขาก็เป็น
เต้ : สาส
พี่เต้ค่ะพี่ร้องเพลงเพราะจังค่ะ หนูขอถ่ายพี่ด้วยนะค่ะ น้องผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาหาเต้
เต้ : ได้สิครับ
น้อง : พี่ค่ะ ถ่ายรูปให้หนูหน่อยนะค่ะ
ผม : อืม
เต้ : ขอบคุณนะครับ
ผม : ยิ้มนะมึง สาวมาขอถ่ายรูปด้วย
เต้ : ก็คนมันหล่อนิว้า อ้าวมึงจะไปไหน
ผม : มันดึกล่ะ กูจะกลับบ้าน
เต้ : เดี๋ยวก่อนดิ รอกูด้วย มันถือเหล้าวิ่งตามผมครับ โอมพากูไปตัดผมหน่อยดิ
ผม : แม่งมันดึกแล้ว ร้านไหนจะเปิดให้มึงว่ะ
เต้ : ไปเป็นเพื่อนกูหน่อยนะ
แล้วผมก็พามันมาร้านที่ผมรู้จักกับพี่เขาครับ เพราะมาตัดร้านนี้บ่อยครับ ตั้งแต่เรียนมัธยม ดีนะที่พี่เขายังไม่ปิดร้าน
เต้ : โอมเอาทรงไรดี มันหันมาถามผมครับ
พี่ : เอาทรงไรดีน้อง
ผม : ตัดคอมันเลยพี่
เต้ : ไอ้สัส บอกพี่เขาให้ตัดคอกูเลยเหรอ
ผม : หัวมึงยังมาถามกูอีกเนาะ พี่ตัดสกินเฮดให้มันเลยพี่
เต้ : ไม่เอาครับพี่ แล้วมันก็บอกทรงพี่เขาไปครับ
ตัดออกมาแล้วโคตรหล่อครับ ไม่ได้ชมนะจริงๆครับ
เต้ : ไปนอนบ้านกูนะ มันดึกล่ะ อีกอย่างเหล้าก็เหลือเยอะ ไปกินต่อที่บ้านกุนะ
ผม : ตามใจแล้วกัน
ขี้เกียจกลับบ้านด้วยล่ะครับมันหนาว นั่งกินเหล้ากับไอ้เต้ต่อที่บ้านครับ กินไปกินมาเริ่มเมาครับ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 9, 10, & 11 2/9/2559
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 02-09-2016 00:03:19

ตอนที่ 11

ตอนนั้นที่จำได้นะครับก็เมาพอสมควรล่ะ นั่งกินกันสองคนครับ เหมือนไอ้เต้มันจะมอมผมประมาณนี้ล่ะ ผมจะเล่าเท่าที่จำได้นะครับตอนเมา
เต้ : คุณโอม ฟังเพลงม่ะ เดี๋ยวร้องให้ฟัง
ผม : เอาดิ
แล้วมันก็เดินขึ้นไปถือกีต้าร์ลงมาครับ ไม่รู้ว่ามันร้องเพลงอะไร ที่จำได้ก็น่าจะเป็นเพลงเพื่อชีวิตประมาณนี้ล่ะครับ
เต้ : เมาหนักแล้ว พอเหอะ มันดึกล่ะไปนอนได้แล้ว
ผม : ยังไม่อยากนอน
เต้ : เหล้ามันหมดแล้ว เอางี้ไหม เรามาเล่นเกมส์กันไหม
ผม : ได้สิ ใครแพ้ต้องโดนลงโทษนะ แล้วแต่คนชนะจะบอกให้ทำนะ
เต้ : ได้สิ เอาเลยดิ ปากขวดเหล้าหมุนไปโดนใครคนนั้นต้องตอบคำถามนะ
ผม : อืม แล้วผมก็เป็นคนหมุนก่อนมันครับ มาโดนผมพอดี
เต้ : ถามมา
ผม : พี่ของพยาบาลคือใครว่ะ
เต้ : หมอ
ผม : ผิด ยอมไหม
เต้ : อืม
ผม : เอาหูมาซะดีๆ แล้วผมก็ดีดหูมันครับ ไม่โดนครับ คำตอบก็พยาตูมไงฮ่าๆ
เต้ : สัส หมุนต่อ มาโดนผมอีกครับ
ผม : ไก่พม่ามีกี่ขา
เต้ : สองขา
ผม : ผิด
เต้ : ยอม
ผม : เอาเข่ามา ตอบมีแปดขาโว้ย ไก้สอง พระสอง ม่าสี่
เต้ : ขี้โกงนี่ว้า เปลี่ยนโทษใหม่เลยนะ ที่นี้หมุนไปโดนไอ้เต้ครับ เสร็จกูแน่ ฮ่าๆ เล็กกลัวอะไร
ผม : กลัวใหญ่มั่ง
เต้ : ผิด
ผม : ยอมๆ
เต้ : กลัวลาบก้อยไง
ผม : มั่วแล้วมึง
เต้ : ลาบก้อยซกเล็กไง ฮ่าๆ
ผม : อ่ะๆเข่า
เต้ : กูไม่เอา เข้ามาใกล้ๆกูดิ
ผม : อืม เท่านั้นล่ะครับไอ้เต้มันจูบที่ปากผม ผมนี่ใจเต้นตุบๆครับ หน้านี่แดงขึ้นมาเลยครับหรือแดงเพราะเหล้าก็ไม่รู้เหมือนกันครับ
เต้ : พอเหอะมันดึกแล้ว เอ่อให้กูถามไรหน่อยดิ
ผม : ถามไรถามมาเลย สำหรับคุณเต้ คุณโอมตอบหมด นี่ล่ะครับเวลาผมเมา
เต้ : ที่คุณโอมเมาวันนั้น คุณโอมบอกว่าคุณโอมชอบ ชอบใครเหรอ
ผม : อ๋อ ก็ชอบคุณเต้ไง จำได้แค่นี้ครับ แล้วผมก็หลับไปครับ
รู้สึกตัวขึ้นมาอีกทีก็เช้าครับ ไม่รู้ไอ้เต้หายไปไหน เดินหาตามบ้านก็ไม่เจอ โทรไปก็ไม่ติดครับ ผมเลยเขียนช็อตโน้ตไว้ที่โต๊ะครับ
แม่ : กลับมาแล้วเหรอ แล้วทานไรมายังลูก
ผม : ยังครับแม่ ไม่รู้ไอ้เต้ไปไหน ตื่นมาไม่เห็นมันอ่ะครับ ว่าจะชวนมันไปกินข้างนอก แล้วมีไรทานครับแม่
แม่ : อยู่ในครัวอ่ะ ทำไมไม่ชวนเต้มาทานข้าวที่บ้านเราล่ะลูก เย็นนี้โทรบอกเต้นะ
ผม : ชวนมันแล้วครับ เย็นนี้เหรอครับ เดี๋ยวโทรบอกมันครับ
แล้วผมก็ไปหาไรทานในครัว ทานไปโทรหาไอ้เต้แต่โทรไม่ติดครับ ไลน์ไปหาก็ไม่ตอบกลับ ปวดหัวเลยไปนอนครับ ตื่นขึ้นมาก็เย็นแล้ว โทรหาไอ้เต้ก็ไม่ติด ไปหาที่บ้านมันก็ล๊อกครับ หรือว่ามันจะหนีผม ที่ผมบอกชอบมัน ไปหาที่หอเพื่อนมันก็ไม่เจอครับ ไม่มีใครรู้ด้วยว่ามันไปไหน หรือมันจะโดนเขาฆ่าไม่นะในหัวผมคิดไปต่างๆนาๆ
จนกระทั่งวันอังคาร ผมยังโทรหาไอ้เต้ไม่ติดครับ ใจผมเริ่มไม่ดีอ่ะครับ หรือว่ามันจะเกลียดผมแต่ก็ไม่รู้สาเหตุที่เต้หายไป ผมไม่มีสมาธิที่จะเรียนเลยครับ
โอ๊ต : เม่อไรว่ะ เป็นไรของมึงว่ะ กูเห็นเป็นมาสองวันแล้วนะ
ผม : ไม่มีอะไร
โอ๊ต : สองสามวันนี้กูทำไมไม่ค่อยเห็นไอ้เต้ว่ะ ปกติติดกันตลอด
ผม : กูไม่รู้ ไม่มีไรถามเหรอว่ะ มาถามเรื่องมันทำไม
โอ๊ต : กูพูดแค่นี้ ทำเป็นดุ ประจำเดือนไม่มาเหรอว่ะ
ผม : ประจำเดือนพ่องมึงดิ
หลังจากที่เรียนเสร็จผมก็ไปทำงานที่ห้องเพื่อนกว่าจะเสร็จก็เกือบสี่ทุ่มล่ะระหว่างกลับบ้านผมก็ขับรถแวะไปหาไอ้เต้ที่บ้านเผื่อมันจะกลับมา บ้านเปิดพอดีครับ ใจผมเริ่มดีล่ะ ที่อย่างน้อยบ้านมันเปิดแล้ว ผมกดกริ่งครับ ผมจะกดซ้ำๆ ถ้าเป็นไอ้เต้มันจะรู้ครับ ผมกดแล้วยังไม่มีใครออกมาครับ กำลังจะกลับพอดี
มาหาใครค่ะ เสียงผู้หญิงออกจากบ้านเข้ามาถามผมครับ หน้าตาคุ้นๆจำได้ล่ะครับ เคยเห็นในโทรสัพไอ้เต้มันบอกว่าเป็นแฟนเก่ามัน ทำผมแทบหงายหลังครับ ไม่ได้คุยอะไรครับผมรีบขับรถออกมาในหัวตอนนั้นอยากเมาอย่างเดี่ยวครับ โทรหาไอ้โอ๊ต พอดีไอ้ปามกับไอ้บาสกลับบ้านพอดีเลยชวนมันไปตะวันแดงครับ ตอนนั้นก็เกือบๆห้าทุ่มครับ จะเมาให้หายเศร้าเลย ไม่สนใจครับ เสียงเพลงกับเหล้ากระตุ้นให้ผมโยกครับ มีทั้งผู้หญิงเกย์เต้นกับผมครับ มั่วแต่สนุกครับ ไม่ได้มองไร รู้สึกเหมือนมีคนกำลังยืนจ้องผมนี่ล่ะครับ ไอ้เต้ครับมันยืนจ้องผมอยู่ ไม่สนใจครับเต้นต่อ มีพี่คนหนึ่งเขาเป็นเกย์มากอดคอผมเต้นครับ
เต้ : มึงเป็นเอามากนะ
ผม : แล้วมึงล่ะหายไปไหนมา
เต้ : มึงจะกลับกับกูไหม
ผม : กูไม่กลับเว้ย
พี่ : น้องเพื่อนน้องไม่อยากกลับจะมาบังคับทำไม พี่เขาก็เต้นกอดผมอยู่
ไอ้เต้มันไม่พูดไรครับ เดินเข้ามาต่อยที่ปากพี่คนนั้น สาวแตกเลยครับ
เต้ : มึงเงียบไปเลย ไอ้เต้ชี้หน้าพี่คนนั้นครับครับ มึงออกมากับกูมันลากคอผมออกมาข้างนอกครับ
ผม : ปล่อยกูนะเว้ย ไอ้โอ๊ตช่วยกูด้วย ไอ้โอ๊ตมันได้แต่ยืนดูครับ มันกลัวไอ้เต้จะตาย
เต้ : หุบปากไปเลยมึง ขึ้นรถ มึงจะขึ้นดีๆหรือให้กูต่อยมึงแบบไอ้ตุ๊ดนั้นว่ะ
ผมเริ่มมึนๆแล้วตอนนั้น เวลาผมเมาอีกอย่างคือผมจะนักเลงนิดๆ
ผม : กูไม่ไปเว้ย แน่จริงก็เข้ามาดิ เท่านั้นล่ะครับเสียงดังผัวะครับ ไอเต้ต่อยปากครับครับ
เต้ : เป็นไงล่ะมึงหายเมายัง
ผม : กูเจ็บนะเว้ย
เต้ : ทำไม เมื่อกี้ยังท้าต่อยกับกูอยู่ หายเมาแล้วเหรอ ไปขึ้นรถ
ผมต้องยอมมันครับ ผมนั่งซ้อนไม่พูดไรครับ โกรธมันอยู่ตอนนั้น โกรธที่มันต่อยผม ทั้งเจ็บทั้งโกรธครับ
เต้ : มึงอย่าไปไหนล่ะ รอกูอยู่นี่นะ มึงไปมึงตาย
ผมเหรอจะเชื่อมัน ไม่ทำตามที่มันสั่งผมก็ตายดิครับ ฮ่าๆ นั่งรอมันที่รถครับ มันเข้าไปในร้านขายยาครับ แล้วมันก็พาผมมาที่บ้านมันครับ
ผม : พามาทำไมมาดูแฟนมึงเหรอ
เต้ : เงียบเลยมึง เข้ามา
ผม : ครับผม เชื่องยังกะลูกหมา
เต้ : ซ่ามากนะมึง นั่งลงเดี่ยวกูทายาให้ นั่งลงดิ
ผม : ครับผมตอนนี้มันสั่งไรผมทำตามมันตลอดครับ โอ้ย เจ็บนะเว้ย เบาๆดิ
เต้ : เบาแล้วมึงจะสำนึกไหมล่ะ
ผม : ไม่เว้ย
เต้ : ไม่ใช่ไหม มันบี้ที่ปากผมครับ
ผม : โอ้ย เจ็บนะสัส พากูมาบ้านแฟนมึงไม่ว่าเหรอ
เต้ : แฟน
พี่เต้ คนนี้ล่ะที่มาหาพี่ที่บ้าน ผู้หญิงคนที่มาเปิดประตูมาตอนเย็น
เต้ : อ๋อ ไอ้นี่เหรอ ไอ้ขี้แง่ ที่พี่เล่าให้เตยฟังไง
เตย : สวัสดีค่ะ ใช่พี่โอมไหมค่ะ
ผม : ใช่ครับ ผมคิดในใจครับ(แม่งเอ๋ยพากูมาแนะนำให้แฟนรู้จักเหรอว่ะ)
เต้ : มันตบหัวผมครับ มึงคิดไรว่ะ นี่อ้อมน้องสาวกู ที่กูเคยบอกว่าแฟนนั้นกูโกหกมึง
ผม : น้องสาวเหรอ
เตย : ค่ะ เตยไปนอนก่อนนะพี่โอมพี่เต้
ผม : แล้วมึงรู้ได้ไงว่ากูไปตะวันแดง
เต้ : กูไม่โง่นะ มึงแหกตาดูเฟสมึงดิ โพสอะไรไว้
ผม : แล้วมึงหายไปไหนมา กูโทรหาไม่ติด ไลน์ไปก็ไม่ตอบ อยู่ดีๆก็มาโพลีที่ตะวันแดง
เต้ : ปู่กูไม่สบายกูเลยรีบกลับบ้าน โทษทีไม่ได้บอกมึง เห็นมึงหลับอยู่ ไม่กล้าปลุกมึง เห็นเมาหนัก ตอนแรกว่าจะปลุกมึงหลังจากที่เอาไอ้โอมกับไอ้โต้งไปฝากไว้ที่คลินิกเห็นมึงน้ำลายไหลเลยไม่กวน โทรสัพกูลืมไว้ที่บ้าน กลับมาอีกที่ก็มาเห็นมึงอ้อล้อกับผู้ชาย
ผม : อ้อล้อบ้าไร พี่เขามาเต้นกับกูเองนะ มึงหึงกูเหรอ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 9, 10, & 11 2/9/2559
เริ่มหัวข้อโดย: gutjang1 ที่ 19-09-2016 13:02:08

อยากอ่านต่อแล้วคับ คนเขียนแอบหนีไปใหนแล้วเนี้ย.  ทิ้งให้คนอ่านรอเก้อเลย นอยๆๆแว้วววววว. รีบๆมาต่อน๊ะคร้าบบบบ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 9, 10, & 11 2/9/2559
เริ่มหัวข้อโดย: Bence ที่ 02-10-2016 22:19:27

อยากอ่านต่อแล้ว

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 9, 10, & 11 2/9/2559
เริ่มหัวข้อโดย: Booget ที่ 06-10-2016 21:06:35

ตามมาจาก gterday ครับ ขอนิยายหน่อยนะครับ ส่งไปทางข้อความแล้ว

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 9, 10, & 11 2/9/2559
เริ่มหัวข้อโดย: Booget ที่ 15-11-2016 09:37:46

รอๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 9, 10, & 11 2/9/2559
เริ่มหัวข้อโดย: ♥lvl♀‘O’Deal2♥ ที่ 15-11-2016 13:11:43

เหอ ๆ มารอ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 9, 10, & 11 2/9/2559
เริ่มหัวข้อโดย: ♥►MAGNOLIA◄♥ ที่ 15-11-2016 14:13:23

โอม เต้ ทำไมไม่พูดไปเลย
ว่ารู้สึกกันอย่างไร
      :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 12, 13, & 14 15/11/2559
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 15-11-2016 21:28:58

ตอนที่ 12

ผม : อ้อล้อบ้าไร พี่เขามาเต้นกับกูเองนะ มึงหึงกูเหรอ
เต้ : เอ่อ กูก็หึงแฟนกูผิดตรงไหนว่ะ
ผม : มั่วแล้วมึงกูไปตกลงเป็นแฟนมึงตั้งแต่เมื่อไรว่ะ
เต้ : เมื่อคืนมึงจำไม่ได้เหรอว่ะ บอกว่าชอบกู แม่งเมาแล้วลืมนะมึง ให้กูเตือนความจำม่ะ
ผม : กูบอกว่าชอบเว้ย ไม่ได้บอกว่าเป็นแฟน
เต้ : เอาไหมล่ะ เดี๋ยวกูยัดเยียดมึงเป็นเมียคืนนี้ มันทำหน้าหื่นใส่ผมครับ
ผม : กูจะกลับบ้าน ไปส่งกูได้ป่ะ กูคิดถึงแม่
เต้ : กูโทรบอกแม่มึงแล้วเว้ย ว่ามึงจะมาพักที่บ้าน
ผม : แล้วมึงได้เบอร์แม่กูมาจากไหน
เต้ : แม่มึงให้กูเองนะ แม่ฝากดูแลลูกชาย ฮ่าๆ ไปขึ้นไปห้องได้แล้ว มันดึกล่ะ
ผม : จะทำไรกู ชวนขึ้นห้องเนี้ย
เต้ : มันดึกแล้ว ขึ้นไปนอนที่ห้อง อยู่นี่มันหนาว เข้าใจ
ผม : เอ่อๆ แล้วผมก็ตามไอ้เต้ขึ้นไปบนห้องครับ ขี้เกียจเถียงมันด้วยล่ะเจ็บปากครับ เลยยอมๆตามมันไป
เต้ : อาบน้ำไหม
ผม : ไม่อ่ะ หนาว
เต้ : ไอ้สกปรก
ผม : กูไม่ได้สกปรกนะเว้ย กูแค่ช่วยโลก
เต้ : ข้ออ้างของคนไม่อยากอาบน้ำ
ผม : มึงคิดดูดิเอาง่ายๆเลยนะ คนในประเทศไทยมีกี่คน แล้วแต่ล่ะคนอาบน้ำวันล่ะกี่ลิตร คำนวณเล่นๆดูดิ แล้วถ้ากูไม่อาบใช่ไหม ลดได้หลายลิตรนะเว้ย ไม่เปลืองพลังงานด้วย เป็นไง กูช่วยโลกไหม
เต้ : งั้นมึงขี้มึงก็อย่าล้างตูดดิ มึงไม่อาบกูก็ไม่อาบเหมือนกันล่ะ เน่าด้วยกันเนี้ยล่ะ
ผม : มึงชอบไม่ใช่เหรอ เห็นบอกว่าชอบเซอร์ๆอยู่
เต้ : แฟนใครว้า รู้ใจจัง มาหอมทีดิ
ผม : หยุดเลยมึง
แล้วไอ้เต้ก็เทแป้งไปที่พื้นตอนแรกคิดว่ามันเทเล่นครับ มันนอนลงกลิ้งไปกลิ้งมาครับ มันบอกว่าวิธีทาแป้งมัน แม่งโคตรเปลื้องแป้งครับ ดูไปก็น่ารักดีครับ
เต้ : ถอดเสื้อดิ เดี๋ยวกูทาให้
ผม : เอาดิ ผมถอดเสื้อแล้วนอนกับพื้นไอ้เต้มันก็เอาแป้งมาเทที่หลังแล้วเอามือค่อยๆลูบที่หลังครับ กำลังเพลินเลย เหมือนมีไรหนักๆมาทับครับ ไอ้เต้มันนอนทับผมครับ แม่งไอ้เชี้ยเต้มึงเป็นบ้าไรมานอนทับกู กูหนักนะเว้ย
เต้ : กูทาแป้งไง ประหยัดดี มึงทาหลังกูนอนทับทาท้อง
ผม : ประหยัดเชี้ยไรกูหนัก
เต้ : ขอโทษ แล้วมันก็ลุกออกครับ
เหมือนมีอะไรเข้าหูผมครับ มันคันๆที่หู เคาพแล้วมันยังคันอยู่
เต้ : เป็นไร ไหนกูดูให้ นอนลงดิ กูจะเห็นเหรอว่ะ มาใกล้ๆดิ นอนตักกูเนี่ย มันดึงผมมานอนที่ตักมันครับ นอนตะแครง หันหน้าไปตรงเป้ามันพอดี
ผม : รีบๆนะเว้ย กูยิ่งกลัวอยู่ ยิ่งอยู่ใกล้จุดยุทธศาสตร์มึงอยู่ เกิดปืนเล็กมึงแตกขึ้นมากูจะไม่โดนเหรอว่ะ
เต้ : มึงก็อย่าหายใจบ่อยดิ ลมมาโดนปืนใหญ่กูเว้ย มันแข็งขึ้นมามึงเอาลงด้วยนะ
ผม : ลงเชี้ยไร พอแล้ว กูง่วงล่ะ ผมรีบออกจากตักมันครับ กลัวมันมีอารมณ์ขึ้นมาผมจะไม่ตายเหรอครับ เคยเห็นปิกาจูมันแล้วครับ ตอนนั้นมันใส่กางเกงใน ขนาดมันยังไม่แข็งนะ ยังใหญ่ครับ แถมยาวด้วย
เต้ : ห่มผ้า เดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก
ผม : มึงห้ามข้ามหมอนมานะเว้ย เขตใครเขตมัน ผมเอาหมอนมากั้นเขตไว้
เต้ : ผมไม่ข้ามไปหรอก เขาให้เกียรติคุณโอมอยู่แล้ว มันพูดยังไม่จบครับ ดึงหมอนออกแล้วมากอดผมครับ
ผม : ไอ้เชี้ยปล่อยกูนะเว้ย ผมยิ่งดิ้นมันยิ่งรัด เลยปล่อยๆมันไปเหอะ ดีเหมือนกันจะได้อุ่น คืนนั้นไอ้เต้กอดผมทั้งคืนครับ จนกระทั่งเช้า
เตย : ตื่นเช้านะค่ะพี่โอม
ผม : แล้วไอ้เต้ไปไหนอ่ะ ทำไมพี่ไม่เห็น
เตย : พี่เต้ออกไปซื้อน้ำเต้าหู้กับปาท่องโก๋ค่ะ เห็นบอกว่าถ้าพี่โอมตื่น ให้รอพี่เต้ก่อนค่ะ พี่เต้จะคุยไรกับพี่เนี่ยล่ะ
ผม : อืม ผมนั่งรอไอ้เต้ ดีนะวันนี้มีเรียนบ่ายครับ สักพักมันก็หิ้วถุงน้ำเต้าหู้กับปาท่องโก๋และขนมเข้ามาครับ
เต้ : ตื่นแล้วเหรอ อ่ะ กินดิ จะได้มีแรง เตยเก็บของเสร็จยัง
เตย : เสร็จแล้วค่ะ แม่โทรมาว่าจะถึงแล้วล่ะ
ผม : แม่มาเหรอ
เต้ : อืม มารับไอ้เตย กลับบ้าน พอดีปู่กูออกจากโรงพยาบาลด้วยล่ะ สักพักก็มีรถวิ่งเข้ามาบ้านครับ คงจะเป็นพ่อแม่ไอ้เต้ล่ะครับลงรถมา เหมือนจะรีบครับ เลยไม่ได้คุยอะไรกับพ่อแม่เต้มากครับ แค่เข้าไปทักทายครับ แต่ดูแลเหมือนจะใจดีทั้งคู่ครับ พอพ่อกับแม่เต้ออกไป ไอ้เต้ก็กระโดดเข้ามากอดผมครับ
เต้ : ยังไม่ได้หอมแก้มตอนเช้าเลย มาหอมหน่อยดิ
ผม : หยุดเลยสัส
เต้ : วันนี้จะไปทานข้าวที่บ้านคุณโอมนะ แม่ชวนเมื่อวาน
ผม : อืม แล้วไม่มีเรียนเหรอ มันสายแล้วนะ
เต้ : เอ่อว่ะ เห็นคุณโอมไม่รีบเลยนึกว่าวันนี้วันหยุด แล้วมันก็วิ่งเข้าไปอาบน้ำแต่งตัว ออกไปพร้อมผมครับ แต่ผมกลับบ้านมันไปที่วิลัยครับ ผมถึงบ้านแล้วอาบน้ำเสร็จก็แต่งตัวไปรอที่มหาลัยครับ
โอ๊ต : เป็นไงว่ะ เมื่อคืน ไอ้เต้มันทำไรมึงป่ะว่ะ
ผม : ไม่อ่ะ
โอ๊ต : ทำไมปากมึงซ้ำว่ะ ต่อยกันเหรอ
ผม : ป่าว กูเมาเลยเดินไปชนประตูห้องน้ำ โกหกแบบน้ำขุ่นๆครับ
โอ๊ต : แม่ง รู้ไหมพี่คนที่โดนชกโว้ยวายเลยนะเว้ยเมื่อคืนเนี้ย ดีนะที่เขาไม่เอาเรื่อง แม่งกูเพิ่งเคยเห็นไอ้เต้มันโหดจัดก็วันนั้นล่ะ ดีนะที่มันไม่ทำไรมึงอ่ะ
ผม : อืม
โอ๊ต : มันทำยังกะหึงมึงว่ะ
ผม : คงไม่หรอกมั่ง โกหกไอ้โอ๊ตครับ มันโกรธกูที่กูไม่ชวนมันมาด้วย
โอ๊ต : แต่กูว่าไม่ใช่นะ
ผม : เลิกพูดเหอะ ผมชวนมันออกนอกเรื่องครับ ไปหาไรทานดีกว่าว่ะ กูหิวแล้ว เหมือนมันจะแฮงค์เหล้า
โอ๊ต : เอ่อไปดิ
ผมนั่งทานข้าวกับไอ้โอ๊ตอยู่ เสียงไลน์ดังขึ้น ไอ้เต้ไลน์มาครับ
เต้ : ทำไรคุณโอม
ผม : ทานข้าวครับ แล้วคุณเต้ทำไร
เต้ : นั่งคิดถึงแฟนครับ
ผม : ถุย จะอ้วก
เต้ : แพ้ท้องเหรอ คุณเต้ยังไม่ได้ทำอะไรนะแค่กอดเฉยๆ
ผม : สาส
เต้ : ทานข้าวเหอะ คุณเต้ไม่กวนแล้ว จุบๆ
โอ๊ต : ช่วงนี้เพื่อนกูเป็นไรว่ะ ยิ้มบ่อยจัง มีความรักเหรอ
ผม : ป่าวเว้ย แค่ดูตลกในทีวี อิ่มยัง อิ่มแล้วก็ลุกไปเรียน
หลังจากที่เรียนเสร็จไอ้เต้ก็มารอที่หน้ามหาลัยครับ ผมเลยกลับบ้านไปพร้อมกับไอ้เต้ครับ ถึงบ้านพร้อมๆกับพ่อแม่ครับ
เต้ : สวัสดีครับ
แม่ : จ๊ะลูกตามสบายนะ
พ่อ : ตามสบายนะลูก อยากได้ไรบอกโอมนะ
เต้ ; มันกระซิบที่หูผมครับ อยากได้ลูกชายพ่อได้ไหมครับ ฮ่าๆ
ผม : สาส
เต้ : มันเดินไปที่ครัว ให้ผมช่วยอะไรไหมครับแม่
แม่ : งั้นเอาผักไปล้างนะลูก โอมช่วยเต้ล้างผักหน่อยนะ ล้างเบาๆนะเต้อย่าเหมือนโอมนะ ล้างที่ไรซ้ำทุกที
เต้ : ฮ่า ๆสงสัยมันมือหนักมั่งแม่
แม่ : น่าจะใช่นะลูก เห็นโอมเล่าให้แม่ฟังว่าเต้ทำอาหารอร่อย ไว้ลองทำให้แม่ทานหน่อยนะลูก
เต้ : ไอ้โอมก็พูดไปงั้นล่ะคับ พอทานได้ครับ สู้ฝีมือแม่ไม่ได้หรอกครับ
ไอ้เต้มันช่วยแม่ผมทำกับข้าวจนเสร็จครับ ส่วนผมนั่งดูครับ แล้วพวกเราก็ทานข้าวกัน พูดคุยกันส่วนมากแม่จะถามเรื่องผมครับ ไอ้เต้มันก็ตอบตรงๆครับ จนทานข้าวเสร็จ ผมกับไอ้เต้ล้างจาน
เต้ : แม่คุณโอมน่ารักดีอ่ะ ใจดีด้วยอ่ะ แถมทำกับข้าวอร่อยด้วย แบบนี้คงจะมาทานทุกวันแล้วดิ ฮ่าๆ
ผม : แน่นอนอยู่แล้ว มาไรเปลื้องข้าวบ้านกู
เต้ : ทำไมคุณโอมไม่ใจดีเหมือนแม่นะ
กว่าจะเสร็จก็ดึกครับ ไอ้เต้มันขอตัวกลับบ้าน เพราะพรุ่งนี้มันต้องไปเรียนแต่เช้าครับ
แม่ : โอม
ผม : มีไรเหรอครับแม่
แม่ : เต้เขาก็น่าดีนะผมชอบนิสัยของเต้
ผม : ชอบทำไมครับ แม่ต้องชอบลูกแม่ดิ
แม่ : ดูเขาเป็นผู้ใหญ่นะ ดูการพูดเขา ว่าแต่เราเหอะ เอาเต้เป็นตัวอย่างนะ
ผม : มันนักเลงจะตายแม่ ชอบหาเรื่อง แถมกวนตีนอีกนะ กางเกงก็ไม่ซัก เน่าโคตรๆ
แม่ : (ยิ้ม) รู้เรื่องเขามากนะ ยังกะเป็นแฟนเขา
ผม : ป่าวนะแม่ แค่เคยเห็นครับ สมุมตินะถ้าผมเป็นแฟนมันจริงๆแม่จะรับได้ไหมครับ
แม่ : ยืนนิ่ง ดีออกลูก แม่จะได้ให้เต้เขาดูแลโอมแทนแม่เลย
ผม : แม่ไม่กลัวผมเป็นเกย์เหรอ
แม่ : ไม่อ่ะ ลุกจะชอบใคร จะเป็นอะไรแม่ไม่ว่าหรอก แต่ถ้าเป็นแม่จะให้ลุกจีบเต้คนแรกเลย

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 12, 13, & 14 15/11/2559
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 15-11-2016 21:30:10

ตอนที่ 13

ผม : แม่ไม่กลัวได้ลูกสาวเหรอครับ ฮ่าๆ
แม่ : ดีสิลูก ตอนที่แม่ท้องโอมแม่อยากได้ลูกสาวมาก
ผม : ฮ่าๆ งั้นหนูเป็นลูกสาวให้แม่วันหนึ่งนะ ฮ่าๆ
แม่ : ไอ้ตัวแสบ แล้วแม่ก็ขยี้หัวผมครับ ไปนอนได้แล้วมันดึกล่ะ
ผม : ฝันดีครับ
หลังจากที่ผมคุยกับแม่เสร็จผมก็ขึ้นห้อง นั่งเล่นเกมส์ ดูทีวีครับ ไอ้เต้เฟสทามมาครับ
ผม : ถึงห้องนานยัง
เต้ : นานแล้วครับ คุณโอมยังไม่อาบน้ำเหรอ เห็นใส่ชุดเก่าอยู่
ผม : ยังอ่ะ ทำใจอยู่มันหนาวอ่ะ
เต้ : ชักว่าวก่อนอาบน้ำดิ จะได้ไม่หนาว
ผม : ชักเชี้ยดิ ไม่ได้หื่นกามแบบคุณเต้นิ ที่จะได้ทำบ่อย
เต้ : ยิ้มไร อ่านกินเขาเหรอ มันน่าอ่านกินของมันจริงๆครับ
ผม : ไม่มีไรให้อ่านกินหรอก เห็นหมดแล้ว ไปใส่เสื้อดิ เดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก
เต้ : เป็นห่วงเขาเหรอ
ผม : ป่าว เอ่อคุณโอมแม่บอกว่าคุณโอมน่ารักดี
เต้ : สงสัยแม่จะอยากได้เต้เป็นลูกเขยแล้วดิ ฮ่าๆ
ผม : ลูกเขยเชี้ยไร เล่นเพลงกีต้าร์ให้ฟังหน่อยดิ
เต้ : เอาดิ แล้วมันก็เดินไปเอากีต้าร์ครับ มานั่งเล่นเพลง ไกลแค่ไหนคือใกล้ เล่นได้ครึ่งเพลงครับ ผมก็ขอตัวไปอาบน้ำกลัวมันจะยิ่งดึกยิ่งหนาว กับอีกอย่างไอ้เต้มันจะทำงานด้วยล่ะ ไม่อยากกวนมันครับ พออาบน้ำเสร็จก็นอนครับ เหนื่อยด้วยล่ะ
แม่ : โอมตื่นได้แล้วลูก เดี๋ยวก็ไปเรียนสายหรอก
ผม : ตื่นแล้วครับแม่ แล้วผมก็ออกไปมหาลัยครับ
โอ๊ต : มาแต่เช้านะมึง ทานไรยัง ไปหาไรทานป่ะ
ผม : ไปดิ ผมไปสั่งข้าวราดแกงครับ ส่วนไอ้โอ๊ตมันสั่งก๋วยเตี๋ยว ผมกับไอ้โอ๊ตนั่งทานข้าวอยู่ที่โรงอาหาร นั่งทานไปคุยกันไป เสียงไลน์ผมดังขึ้นครับ ไอ้เต้ไลน์มา
เต้ : คุณโอมตื่นยางๆๆ
ผม : ตื่นแล้ว กำลังทานข้าวกับไอ้โอ๊ต
เต้ : ทานข้าวนะ อย่านั่งจีบกันล่ะฮ่าๆ เขาหวงนะ
ผม : สาส หวงใคร หวงไอ้โอ๊ตเหรอ
เต้ : หวงตัวเองนั้นล่ะ เอ่อ คุณโอม พรุ่งนี้ฝากไอ้กั๊ดจังหน่อยดิ พอดีจะไปเก็บข้อมูลบ้านเพื่อน ต้องค้างที่บ้านมัน อ่ะ
ผม : แล้วไอ้โอมกับไอ้โต้งล่ะ
เต้ : แม่เอากลับบ้านล่ะ เหงาๆเลยซื้อกั๊ดจังมาอยู่ด้วย เดี๋ยวตอนเย็นเอาไปให้ที่ห้วยวังนองนะ
ผม : ได้ดิ
เต้ : คุณโอม
ผม : อะไร
เต้ : คิดถึงนะ จุบๆ
ผม : สาส
โอ๊ต : ยิ้มนะมึง ข้าวไม่ต้องล่ะ คงจะอิ่มล่ะ เอ่อ อาจารย์บอกมึงยังว่ะ
ผม : เรื่องไร
โอ๊ต : อาจารย์จะส่งมึงไปแนะแนวมหาลัยพรุ่งนี้กับรุ่นพี่อ่ะ
ผม : ไม่เห็นพูดนะ
โอ๊ต : เอ่อ งั้นกูบอกแล้วนะ เขาส่งมึงไปกับไอ้ต้า ไอ้ต้ามันรุ่นเดียวกันกับผมครับ เรียนคณะเดียวกันแต่คนล่ะสาขาครับ
ผม : เอ่อๆ พรุ่งนี้ใช่ไหม ใกล้ถึงเวลาเรียนล่ะ ไปเหอะ
หลังจากเรียนเสร็จผมก็ไปทำงานที่หอเพื่อนก่อน แล้วโทรหาไอ้เต้ครับ มันไปรอผมที่ห้วยวังนองพอดี
เต้ : อ่ะ ดูแลมันดีๆนะ มันชื่อกั๊ดจัง ในกล่องนี่ล่ะ
ผม : อะไรว่ะ ผมเปิดดูถึงกับร้องก๊าก รีบทิ้งกล่องครับ ไอ้เชี้ยเต้มันเลี้ยงตัวอะไรเนี่ยล่ะครับ เหมือนตุ๊กแก แต่สีสวยมาก ถึงยังไงผมก็ยังกลัวอยู่ดี มึงไปฝากคนอื่นเลย กูไม่เลี้ยงให้เว้ย
เต้ : กูว่าจะซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิดมึงอ่ะ น่ารักออกมึงดูดิ มันจับมาให้ผมดูครับ
ผม : เอาหนีเลยมึง อย่าเอามาใกล้กูนะเว้ย
เต้ : เลี้ยงให้หน่อยนะ เดี๋ยวซื้อหนมมาฝาก นะผมต้องยอมมันครับ จำใจต้องถือกล่องกลับบ้าน
แม่ : กล่องอะไรลูก
เต้ : อย่าเปิดนะแม่ ไอ้เต้มันฝากผมเลี้ยงครับ ตุ๊กแกผีแม่ มันไปทำงานที่บ้านเพื่อนไม่มีใครดุเลยมาฝากโอมไว้ครับ
แม่ : เอาไปไว้ที่ห้อง แล้วลงมาทานข้าวนะ
ผม : ฝากไว้ที่ห้องแม่ได้ไหมครับ โอมกลัว
แม่ : ไม่ได้ เต้ฝากลูกดูลูกต้องรับผิดชอบให้เต้นะ
ผม : ครับ ผมเอากล่องไปไว้ที่ห้องครับ แล้วลงมาทานข้าว พอทานเสร็จก็ขึ้นไปทำงานที่ห้องครับ ไปดูที่กล่อง ซวยล่ะครับ ตุ๊กแกผีไอ้เต้หาย ไม่รู้ไปไหน หาในห้องไม่เจอ สักพักไอ้เต้ไลน์มาครับ
เต้ : คุณโอมเป็นไง กั๊ดจูดื้อไหม
ผม : ไม่อ่ะ ผมโกหกมันครับ แล้วถึงบ้านเพื่อนนานยัง
เต้ : เพิ่งถึงอ่ะ คิดถึงนะ
ผม : อืม เดี๋ยวกูทำงานก่อนนะ ที่จริงไม่ได้ทำหรอกครับ หาตุ๊กแกผีให้มัน หาเท่าไรก็หาไม่เจอ ทำไงถ้ามันรู้ตายแน่ๆ จะเอาตุ๊กแกที่บ้านพ่นสีก็กลัวมันจับได้ ไว้ค่อยบอกมันดีกว่า ผมนั่งทำงานของผมครับ ก็ดึกพอสมควรล่ะ เลยปิดไฟนอน ล้มลงนอนที่เตียง เหมือนมีอะไรดิ้นที่หมอน ผมไม่สนใจครับ นอนต่อ ระหว่างที่หลับอยู่รู้สึกมีอะไรเหนียวๆติดที่หน้า เลยเอามือจับดูครับ ถึงกับร้องลั่นบ้านครับ ตุ๊กแกผีไอ้เต้มาเกาะหน้าผม ดีนะไม่ฟาดใส่ผนังห้อง
แม่ : โอมเป็นอะไรลูก ดังไม่ดังไม่รู้ครับ แม่ผมจนตื่น
ผม : ไม่มีอะไรครับแม่ แม่นอนเหอะครับ จนกระทั่งเช้า
โอ๊ต : เป็นไรว่ะ นอนดึกเหรอ คุยกับแฟนดึกอ่ะดิ
ผม : คุยบ้าไร ไม่มีแฟนให้คุยเว้ย
โอ๊ต : แล้วจะไปกี่โมงอ่ะ
ผม : ยังไม่รู้อ่ะ รอไอ้ต้าโทรมาบอก พอพูดเสร็จไอ้ต้าก็โทรมาตามครับ เลยไปหาไอ้ต้า ที่อาจารย์พาไปแนะแนวก็ไกลพอสมควรครับ ออกต่างจังหวัดครับ ไปที่โรงเรียนประจำอำเภอครับ เขาให้ผมออกไปพูดครับ แนะแนวคณะตัวเองกับสาขาครับ ดีนะที่ไอ้ต้าไปยืนข้างๆไม่งั้นสั่นครับ ผมพูดของผมไปเรื่อยๆครับ น้องมัธยมก็มีแต่คนน่ารักครับ นั่งฟังดีมากครับ แล้วผมก็พูดเสร็จครับ นั่งรอให้รุ่นพี่พูดต่อ พี่ๆคณะที่พี่เรียนยากไหม มีน้องคนหนึ่งถามผมครับ
ผม : อยู่ที่เราจะตั้งใจไหมครับ ไม่ยากหรอครับ
ถ้ายากพี่เขาก็ไม่ไปเรียนหรอก มึงว่าไหม มีน้องคนหนึ่งพูดขึ้นครับ ไอ้นี่ดูมันท่าทางจะกวนทีนนะครับ มึงก็ไปว่าพี่เขาไอ้ติน เพื่อนมันอีกคนหนึ่งพูดครับ พอพูดเสร็จอาจารย์ก็ให้เบอร์รุ่นพี่ร่วมทั้งผมด้วย ให้น้องนักเรียนเผื่อมีอะไรจะชักถามครับ เสร็จแล้วพวกเราก็กลับมหาลัยครับ ไปถึงมหาลัยก็ค่ำพอดีครับ วันนั้นไปหลายที่มากครับ โคตรเหนื่อยครับ ไปถึงบ้านผมก็ล้มนอนลงที่โซฟาครับ
แม่ : ไปอาบน้ำได้แล้ว เต้เขาก็ออกไปพอดี เมื่อกี้ เห็นเขาบอกว่าโทรหาโอมไม่ติด
ผม : เหรอครับ เลยเอาโทรสัพออกมาดู โทรสัพผมแบตหมดครับ แล้วเต้เอาตุ๊กแกผีไปด้วยไหมครับ
แม่ : เอาไป เขาซื้อขนมมาฝากด้วยนะ วางไว้ที่โต๊ะอ่ะ
ผม : ครับผม ผมรีบไปชาทแบตโทรสัพ เลยไลนไปหาไอ้เต้ครับ
ผม : คุณเต้ คุณโอมขอโทษนะ พอดีแบตหมด
เต้ : คุณเต้ไม่ได้โกรธคุณโอมนี่ แล้วมาถึงนานยัง ขนมเห็นยัง
ผม : เห็นแล้ว อร่อยด้วย ขอบใจนะ
เต้ : พรุ่งนี้ว่างไหม
ผม : ว่างไม่ได้ไปไหนนิ เป็นไร
เต้ : จะชวนกลับบ้าน
ผม : ขอคิดดูก่อนนะ
เต้ : พรุ่งนี้แปดโมงเช้าเจอกันที่ขนส่งนะ
ผม : อ้าว เชี้ย กูยังไม่ได้คิดเลย บังคับนี่ว้า
เต้ : กูไม่ได้บังคับ แต่กูซื้อตั๋วไว้แล้ว มีไรป่ะ พรุ่งนี้เจอกันนะ
ผม : กูไม่ไปไม่ได้เหรอ
เต้ : ไม่ได้ มึงต้องไป กูจะพาลูกสะใภ้ไปให้ปู่ดู ฮ่าๆ
ผม : สัส

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 12, 13, & 14 15/11/2559
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 15-11-2016 21:31:40

ตอนที่ 14

ตกลงผมก็โดนไอ้เต้บังคับกลับบ้านมันจนได้ครับ อุส่าจะพักผ่อนวันหยุดก็ไม่ได้พักครับ ต้องกลับบ้านไปกับไอ้เชี้ยเต้ แต่ก็ดีเหมือนกันครับ ไหนๆก็จะพักผ่อนแล้วไปเปลี่ยนที่พักผ่อนบ้าง
ผม : แม่ผมไปเที่ยวบ้านไอ้เต้นะแม่ กลับมาก็วันจันทร์อ่ะครับ พอดีตอนนั้นเขาหยุดวันจันทร์ด้วยครับ
แม่ : อืม อย่าไปดื้อล่ะ
ผม : ครับแม่ กอดหน่อยดิ
แม่ : โตแล้วยังจะมากอดแม่อีก ไปได้แล้ว เต้คงจะรอแล้วล่ะ เหมือนที่แม่พูดครับ ไอ้เต้โทรมาพอดี
เต้ : มึงอยู่ไหนว่ะ รีบๆมานะเว้ย เดี๋ยวก็ตกรถหรอก
ผม : ครับ กำลังจะออกไปครับ แล้วผมก้นั่งรถเมล์ไปที่ขนส่ง ไม่รู้ว่าไอ้เต้อยู่ไหน ผมเดินหาไม่เจอ เลยโทรหามันครับ
เต้ : โทรหาใคร
ผม : โทรหามึงนั้นล่ะ แล้วหายไปไหนว่ะ กูตามหาตั้งนานนึกว่าโดนเขาฆ่าหมกถังแล้ว ฮ่าๆ
เต้ : ไปเยี่ยวมา ไม่เชื่อก็ดมมือกูดิ มันเอามือมาลูบปากผมครับ
ผม : เชี้ยเอ่ย เค็มว่ะ แม่งได้ล้างมือมาไหมเนี่ย สัส
เต้ : กลัวมึงจะไม่เชื่อ ฮ่าๆ ไปขึ้นรถได้แล้ว
ผม : เอ่อ ผมก็ไปนั่งตรงที่หมายเลขที่นั่งครับ นั่งติดกระจกดีกว่าเผื่อจะได้ดูวิวข้างทางด้วย
เต้ : ทานไรไหม เดี๋ยวกูลงไปซื้อให้
ผม : ไม่อ่ะ ไม่หิว ผมบอกว่าไม่หิวมันยังลงไปซื้ออยู่ครับ ซื้อขึ้นมาตั้งเยอะครับ ยังกะไปปิกนิกครับ
เต้ : อ่ะน้ำ เผื่อมึงหิว มันซื้อโค้กให้ผมครับ มันรู้ว่าผมชอบทาน
ผม : ขอบใจนะ รถออกจากขนส่ง ผมเลยนอน ขี้เกียจนั่ง เห็นมันบอกว่ากว่าจะถึงก็บ่ายสามครับ ในรถแอร์มันเย็นอ่ะครับ
เต้ : หนาวเหรอ
ผม : อืม มันถอดเสื้อคลุมมันออกมาห่มให้ผมครับ โครตซึ่งอ่ะ แต่เหม็นอ่ะสงสัยมันไม่ซักอ่ะครับ ดีนะวันนี้มันไม่ใส่กางเกงเน่ามันมาครับ มันไม่ซักกางเกงยีนมันครับ จนมันตั้งได้อ่ะครับ ผมก็เพิ่งเคยเห็นอ่ะครับ รองเท้ามันก็ซื้อมาใหม่ๆมันเอาไปแช่น้ำมันเครื่องให้มันดำอ่ะครับ ลองดูมันสกปรกแค่ไหนครับ มันยังมาบอกผมว่าเซอร์ครับ
เต้ : จะได้อุ่นห่มดิ ถ้าไม่หายอุ่นเดี๋ยวกูกอดมึงเอง
ผม : หยุดเลยสัส แม่งเสื้อมึงโคตรเหม็นอ่ะ
เต้ : เหม็นบ้าไรหอมจะตาย กูเอาแป้งทาอยู่ ไม่ค่อยเหม็นหรอกครับ ผมพูดแกล้งมันไปงั้นล่ะครับ
รถวิ่งไปได้สักพักล่ะ น่าจะถึงร้อยเอ็ดล่ะครับ
ผม : เต้ มีไรกินอ่ะ
เต้ : ขนมเอาไหม แล้วมันก็หยิบให้ผมครับ ให้กูป้อนม่ะ
ผม : ป้อนเชี้ยไร อายคน
เต้ : อายทำไม มึงอายก็เอาผ้าคลุมดิ เดี๋ยวกูป้อนนะ
ผม : ขี้เกียจต่อปากต่อคำกับมันครับ เลยยอมๆมันไป แต่ก็ดีเหมือนกัน สบายดี ไม่ต้องหยิบให้เปื้อนมือ แค่เคี้ยวแล้วกลืนครับ ฮ่าๆ
เต้ : เอาน้ำม่ะ
ผม : อืม แล้วไอ้เต้ก็ป้อนน้ำผมครับ พี่ที่นั่งตรงข้ามกับผมแอบยิ้มให้อ่ะครับ พอแล้วเต้
เต้ : ป้อนกูบางดิ นะ
ผม : ไม่เอา
เต้ : เอ่อ ไม่ป้อนก็ไม่ต้องป้อน มันงอลครับ
ผม : ป้อนก็ได้ มันทำท่าทางเหมือนหมาอ่ะครับ ตาตี๋ๆอ้าปากแลบลิ้น แล้วผมก็ป้อนมันครับ พี่คนนั้นก็ยังยิ้มอีกครับ อ่ะ กินเองเลยมึง
เต้ : อืม ขนมติดปากมึงอ่ะ
ผม : ไหนๆ ผมเอามือเช็ด
เต้ : ยังไม่ออก
ผม : ติดตรงไหน
เต้ : มานี่ มันจับมือผมครับ ตรงนี้มันเอามือผมมาจูบครับ
ผม : สัส
เต้ : ฮ่าๆ หอมจัง
ผม : มึงอายคนหน่อยดิ
เต้ : กูไม่รู้จักเขา กูไม่อายหรอก
ผ่านไปสักพักครับนั่งนานเริ่มง่วงครับ หัวผะงกกับเก้าอี้ หัวเอียงไปเอียงมา ไอ้เต้เลยจับมาหนุนที่ไหล่มันครับ กลิ่นมันหอมดีอ่ะ อิอิอิ
เต้ : ตื่นได้แล้วคุณโอมถึงล่ะ ตื่นได้แล้ว น้ำลายไหลแล้ว ฮ่าๆ
ผม : กวนกูอีก ไม่มีหรอก
เต้ : ลงมาดิ พ่อกูคงมาถึงแล้วล่ะ นั่งรถมาแต่แปดโมงเช้าครับกว่าจะถึงก็บ่ายสามกว่าๆครับ พอดีพ่อมันมารับครับ
ผม : สวัสดีครับ
เต้ : ไอ้โอมมันอยากมาเที่ยวครับพ่อ เลยให้มันตามมา
ผม : ผมคิดในใจนะ(กูอยากมาตอนไหนว่ะมึงบังคับกูมาเอง) ครับ
พ่อเต้ : ป่ะขึ้นรถลูก เดี๋ยวมันจะค่ำก่อน อะไรนะ ยังไม่ถึงบ้านอีกเหรอ
เต้ : อีกไม่ไกลหรอก เก้าสิบกว่าโล
ผม : อะไรนะ
พ่อเต้ : เคยมาเที่ยวหนองคายยังลูก
ผม : ยังครับ เพิ่งมาครั้งแรกครับพ่อ
พ่อเต้ : ให้เจ้าเต้มันพาเที่ยวนะลูก มันรู้จักทุกที่
ผม : ครับ
พ่อเต้ : เอ่อเต้ หนิงเขาคลอดลูกแล้วนะ
เต้ : จริงเหรอครับ เขากลับมาอยู่บ้านใช่ไหมครับ
พ่อเต้ : ใช่
ผม : ใครว่ะหนิง
เต้ : เพื่อนกูเอง
แล้วผมก็นั่งรถกว่าจะถึงครับ ค่ำพอดี บ้านของเต้ห่างจากหนองคายเก้าสิบกว่าโลครับ ที่บ้านมันบรรยากาสดีมากครับอยู่ริมโขงด้วย บ้านมันค่อนข้างมีฐานะครับ แต่ที่ผมแปลกมันไปเรียนทำไมตั้งไกล พอถึงบ้านเท่านั้นล่ะครับ ผมล้มนอนที่โซฟา คนมันเหนื่อยนิครับ ไม่รู้จะให้ตามมาทำไม
แม่เต้ : เหนื่อยไม่ลูกโอม
เต้ : มันไม่เหนื่อยหรอกแม่ มันอึดจะตาย จริงไหม
ผม : ครับๆไม่เหนื่อยครับ ที่จริงโคตรเหนื่อยครับไม่กล้าบอกกลัวเสียฟอร์ม
แม่เต้ : เต้พาโอมเอาของไปเก็บที่ห้องดิ แล้วลงมาทานข้าวนะ
เต้ : ครับ มากูมานะ เดินตามไอ้เต้บ้านมันของเก่าเยอะมากครับ มันบอกว่าพ่อมันชอบสะสมไว้
ผม : เหนื่อยว่ะ
เต้ : เอาน่าเดี๋ยวตอนเย็นคุณเต้จะนวดให้คุณโอมนะ
ผม : หยุดเลยมึง คิดไรอยู่กูรู้นะ
เต้ : ไม่ได้ไรเลย หรือคุณโอมคิดอะไร
ผม : ป่าวๆ วางกระเป๋าแล้วล้มลงนอนที่เตียงครับเตียงโคตรนุ่มครับ
เต้ : กระโดดมานอนข้างๆผม
สักพักเสียงโทรสัพผมดังครับ มันไม่ขึ้นชื่ออ่ะครับ ขึ้นแต่เบอร์
ผม : ฮัลโลครับ
“ฮัลโลครับพี่” น้ำเสียงเหมือนไอ้ตินครับ “ผมตินนะครับ” จริงๆครับไอ้ติน
ผม : มีไร โทรมาหาซะค่ำเลยนะ
ติน : ผมจะปรึกษาพี่เรื่องเรียนต่ออ่ะครับ
ผม : ได้สิ
ติน : ไว้วันหลังนะ เดี๋ยวผมโทรมาใหม่นะครับ เม้นเบอร์ผมไว้ด้วยล่ะ ตินสุดหล่อ
ผม : ครับ
เต้ : ใครอ่ะ
ผม : ไอ้ติน น้องที่กูไปแนะแนว
เต้ : เหรอ มันชอบมึงป่ะ
ผม : บ้า หึงกูเหรอ
เต้ : เอ่อ อย่าให้รู้นะว่าจีบกัน ไม่งั้นตาย
ผม : ยังไม่ได้เป็นแฟนกันเลย มาหึงกูได้ไง แล้วมันก็หยิบแหวนออกจากกระเป๋ามันครับ
เต้ : สวมไว้ดิ
ผม : มาบังคับกูสวมอีก ไม่สวมเว้ย
เต้ : มึงจะสวมดีๆหรือให้กูสวมให้ มันบังคับผมครับ
ผม : เอ่อๆ สวมก็ได้
เต้ : เป็นแฟนกันแล้วนะ ห้ามถอดออกล่ะ ถ้ากูไม่เห็นแหวนมึงตาย
ผม : ชอบบังคับกูจัง
เต้ : บังคับแล้วรักไหมล่ะ
ผม : รัก อุ้ยหลุดปากออกไปจนได้ครับ
เต้ : นั้นไง มันเอาหน้ามาใกล้ผมครับ ผมนี่หลับตาปี๋เลยครับ กลัว มันจะจูบผมครับ
แม่เต้ : เต้โอมลงมาทานข้าวได้แล้วลุก
หลังจากที่ทานข้าวเสร็จมันพาผมมาเดินเล่นที่ริมโขงครับ
ผม : ยิ้มไร มันมองหน้าผมแล้วยิ้มครับ
เต้ : ป่าว
ผม : เอ่อ ให้ถามหน่อยดิ คุณเต้ทำไมไปเรียนไกลจัง
เต้ : ไม่อยากเรียนแถวบ้าน ดูสิครับมันตอบผม
ผม : เอ่อ ไม่อยากรู้
เต้ : แฟนเก่ากูสอบติดมหาลัยที่นั้นกูเลยตามไป
ผม : น้ำเน่าว่ะ กูขอโทษที่ถามมึง
เต้ : ไม่เป็นไรหรอก แต่ก็ดีเหมือนกัน
ผม : ดียังไงว่ะ ตามแฟนไป แฟนก็ทิ้ง
เต้ : ดีสิ มันจับมือผมครับ ดีที่ได้เจอคุณโอมไง ถ้าคุณเต้ไม่ไปเรียนที่นั้นคุณเต้ก็ไม่เจอคุณโอมหรอก
ผม : กูไม่อยากเจอมึงหรอก เจอที่ไรมีเรื่องตลอด ฮ่าๆ
เต้ : ก็เพราะมีเรื่องเหรอ ที่ทำให้คุณเต้รักคุณโอมอ่ะ ผมกับมันจับมือกันเดินเลยที่ริมโขงครับ บรรยากาศดมากครับ ลมเย็นดี เอ่อคุณโอม ไปเล่นบ้านเพื่อนกูป่ะ
ผม : ไปดิ
แล้วมันก็พาผมนั่งมอไซค์ไปบ้านเพื่อนมันครับ ไอ้นี่มันบ้ามอไซค์ครับ มิน่ามันไปเรียนช่าง มอไซค์มันหกคันครับ เป็นรถโบราณอ่ะครับรุ่นCกับอะไรนี่ล่ะครับ แม่งไม่รู้จะมีไรตั้งเยอะ มันพาผมนั่งมาสักพักก็ถึงบ้านเพื่อนมันครับ
เต้ : ถึงล่ะลงมาดิ คนนี้เป็นแฟนเก่ากูอ่ะ แม่งไอ้เจ้าชู้แฟนเก่าโคตรเยอะ เขาทิ้งกูไปมีคนใหม่อ่ะ ตอนนี้มีลูกแล้วล่ะ
ผม : ชอบไปไข่ไว้นะมึง
เต้ : ก็เหลือแต่คุณโอมนี่ล่ะที่คุณเต้ยังไม่ไข่ใส่
ผม : สัส ไม่มีทางหรอก
แล้วก็มีผู้หญิงเดินออกมาจากบ้าน
เต้ : หนิง
หนิง : กลับมาบ้านวันไหน ทำไมไม่บอกหนิงอ่ะ
เต้ : ไอ้นี่ โอม เพื่อนเต้ แม่งทำไมไม่แนะนำว่าแฟนว่ะ
ผม : ครับ
เต้ : ไหนลูกหนิงอ่ะ
หนิง : อยู่ข้างใน เข้ามาก่อนดิ แล้วหนิงก็พาไปดูลูกครับ น่ารักน่าชังมากครับ เดี๋ยวหนิงไปเอาน้ำมาให้นะ
เต้ : ดูดิน่ารักดี
ผม : ไม่ใช่ลูกมึงเหรอว่ะ
เต้ : ไหนดุดิ ไม่ใช่ลูกกูหรอก
ผม : รู้ได้ไง
เต้ : จู๋มันเล็กไง ฮ่าๆ
ผม : สัส
ไอ้เต้กับผมนั่งเล่นคุยกับหนิงพ่อแม่ของหนิงสักพักครับผมเริ่มง่วงไอ้เต้เลยพากลับบ้านครับ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 9, 10, & 11 2/9/2559
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 15-11-2016 21:39:16

อ้างจาก: gutjang1 ที่ 19-09-2016 13:02:08  

อยากอ่านต่อแล้วคับ คนเขียนแอบหนีไปใหนแล้วเนี้ย.  ทิ้งให้คนอ่านรอเก้อเลย นอยๆๆแว้วววววว. รีบๆมาต่อน๊ะคร้าบบบบ

อ้างจาก: Bence ที่ 02-10-2016 22:19:27  

อยากอ่านต่อแล้ว

อ้างจาก: Booget ที่ 15-11-2016 09:37:46  

รอๆๆๆๆๆ

อ้างจาก: ♥lvl♀‘O’Deal2♥ ที่ 15-11-2016 13:11:43  

เหอ ๆ มารอ

อ้างจาก: ทฟเืนสรฟ ที่ 15-11-2016 14:13:23  

โอม เต้ ทำไมไม่พูดไปเลย
ว่ารู้สึกกันอย่างไร
      :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

มาต่อแล้วนะครับ ผมขอโทษด้วยที่มาต่อช้า เพราะช่วงนี้งานเยอะ ว่างอีกทีกลางเดือนธันวา ตอนแรกผมคิดว่าไม่มีใครติดตามแล้วเสียอีก ขอบคุณทุกๆคอมเม้นเลยนะครับ  :mew4:

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 12, 13, & 14 15/11/2559
เริ่มหัวข้อโดย: ♥►MAGNOLIA◄♥ ที่ 15-11-2016 21:47:46

เต้ โอม ต่างฝ่ายต่างก็ชอบกัน :mew1: :mew1: :mew1:
เมื่อไหร่จะบอกกันซักที :katai1: :katai1: :katai1:
      :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 12, 13, & 14 15/11/2559
เริ่มหัวข้อโดย: Booget ที่ 18-11-2016 11:04:33

รอๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 12, 13, & 14 15/11/2559
เริ่มหัวข้อโดย: ♥lvl♀‘O’Deal2♥ ที่ 18-11-2016 11:59:34

ตินมีประเด็น

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 12, 13, & 14 15/11/2559
เริ่มหัวข้อโดย: top_fy ที่ 03-12-2016 11:19:22

มาต่อเร็วนะครับ  อยากอ่านแล้วครับ คุณพี่โอม5555 :ling1: :katai5:

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 15, 16, 17, 18, 19 & 20 12/12/2559
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 12-12-2016 22:17:32

ตอนที่ 15

เต้ : เหนื่อยไหมว่ะ ดูไม่ค่อยมีแรงอ่ะ
ผม : ก็นิดหนึ่งอ่ะ มึงคงนานๆกลับบ้านเนาะ บ้านตั้งไกล แล้วบ้านที่อุบลล่ะ
เต้ : อ๋อ บ้านลุงกู ลุงขายให้พ่อ มีไร
ผม : ป่ะ
เต้ : นอนดิ เดี๋ยวกูนวดให้ แล้วมันก็ค่อยๆบีบที่ไหล่ผมครับ ไอ้เต้นี่ก็นวดเก่งอ่ะครับ ทำเอาผมซะเคลิ้มเลย
ผม : ดีขึ้นแล้วล่ะ มาเดี๋ยวคุณโอมนวดให้
เต้ : ไม่ต้องหรอก คุณโอมออกมานั่งเลยข้างนอกดิ มันชวนผมออกมานั่งที่ระเบียงหลังห้องมันครับ บรรยากาศดีมากครับ ลมเย็นๆตอนดึกๆ นั่งเล่นตรงนี้ไปก่อนนะ
ผม : แล้วคุณเต้จะไปไหนอ่ะ
เต้ : ไปเข้าห้องน้ำ สักพักมันเดินมาพร้อมในมือมันถือขลุ่ยกับซอมาด้วย
ผม : เล่นเป็นด้วยเหรอ
เต้ : ป่าวอ่ะ ฮ่าๆ แล้วมันก็ยิ้มครับ มิน่าแฟนมันโคตรเยอะ เวลามันยิ้มน่ารักดีครับ มีลักยิ้มด้วย ตาตี๋ แล้วมันก็เป่าขลุ่ยครับ มันเป่าเดือนเพ็ญครับเข้ากับบรรยากาศมากครับ
ผม : จะเป่าจีบกูเหมือนขวัญเรียมเหรอ ฮ่าๆ
เต้ : ไม่จีบแล้ว จีบติดล่ะฮ่าๆ แล้วมันก็เล่นซอครับ คุณโอมได้ยินเสียงซอม่ะ แล้วมันก็ยิ้ม
ผม :ได้ยิน หูกูไม่หนวกนะ (คิดไปคิดมามันหลอกดาผมนิ) สัสกูไม่ใช่ควายนะ
เต้ : ฮ่าๆ
ผม : เล่นเก่งจัง
เต้ : ปู่กูสอนให้ตอนเด็กๆเวลาที่นั่งตรงระเบียงบ้านกูก็ชอบเอามาเป่าอ่ะ ตอนแรกว่าจะกลับมาเอาไปเป่าจีบคุณโอมนะ เอาไหมเดี่ยวสอนให้ เอาเพลงง่ายๆนะ แล้วมันก็เป่าไรตัวโน๊ตให้ผมดูครับ อ่ะ คุณโอมลองเป่าดิ
ผม : ไม่เอาหรอก มีแต่น้ำลาย คุณเต้ คุณโอมง่วงแล้วอ่ะ ไปนอนดีกว่า
ผมล่ะจะอ้วกหมอนเน่าไอ้เต้ ไม่รู้มันกอดได้ยังไง ดำก็ดำแต่ดีนะที่แม่มันเปลี่ยนปลอกให้ ไม่งั้นผมตายครับ มันบอกว่าหมอนใบนี้มันกอดมันตั้งแต่สมัยอนุบาลครับ หมอนข้างใบเล็กๆ ผมนอนไม่หลับครับ สงสัยจะต่างที่มั่ง
เต้ : คุณโอม หลับยัง
ผมไม่ตอบมันครับ เงียบ
เต้ : คุณโอมหลับยัง
ผม : หลับแล้ว
เต้ : คุณโอมหลับแล้ว งั้นหมาดิที่ตอบฮ่าๆ แล้วมันก็กอดผมครับ ผมถึงกับสะดุ้ง
ผม : จะกอดกูทำไม นอนไปดิ
เต้ : คุณเต้นอนไม่หลับอ่ะ
ผม : นอนไม่หลับแล้วทำไมต้องมากวนกูด้วยว่ะ มึงไม่ปล่อยกูร้องนะ
เต้ : เอาดิ ถ้าคุณโอมร้อง คุณเต้ก็จะจูบปากไม่ให้ร้อง
ผมขี้เกียจเถียงมันครับเลยพลิกตัวหันหน้าไปหามัน หน้าผมกับไอ้เต้เกือบจะชนกันครับ ลมหายใจไอ้เต้มาโดนตาผมครับ
ผม : เป็นไรทำไมถึงนอนไม่หลับ
เต้ : ไม่รู้ดิ สงสัยวันนี้คุณแฟนนอนด้วยมั่ง
ผม : แต่ก่อนกูนอนด้วยมึงยังหลับเลย
เต้ : ก็ตอนนั้นยังไม่ได้เป็นแฟนกันนิ เป็นแฟนกันแล้วเขาทำไรกันนะ
มันลุกขึ้นมานั่งครอมตัวผมครับ ผมดิ้นครับ แล้วผมก็ผลักมัน มันยังจะเข้ามาอีก เท้าผมนี่ล่ะครับถีบมันตกเตียง เสียงดังตุบ
เต้ : โอ้ย
ผม : เป็นอะไร ไหมคุณเต้ คุณโอมขอโทษนะ
มันไม่พูดครับ สงสัยมันจะโกรธผม
ผม : มึงเป็นไร กูขอโทษแล้วทำไมไม่ยอมพูด แม่งวันนี้กูเหนื่อยมาทั้งวัน ยังจะมากวนกูอีก ผมโกรธมันครับที่ไม่ยอมพูด ผมกำลังจะถอดแหวนออก สายตาของมันจ้องผมครับยังจะฆ่าครับ เลยไม่กล้าถอด ถ้าถอดมีหวังไม่ตายก็สาหัสครับ มีไรก็บอกมาดิ
เต้ : มันทำแก้มป่องข้างหนึ่ง
ผม : หอมแก้มมัน พอใจยัง
เต้ : ฮาๆ ครับ
ผม : แล้วเป็นไรมากไหม ไหนๆให้กูดูหน่อย ซ้ำที่หลังนิดหนึ่งครับ ผมเลยทายาให้มัน ที่หลังจะทำอะไรก็บอกก่อนนะ จะได้รู้ไม่ใช่อยู่ดีๆก็มาทำแบบนี้
เต้ : ก็แค่แกล้งคุณโอมเล่นเฉยๆ หรืออยากให้ทำจริง มันทำหน้าหื่นใส่ผมครับ ผมยกกำปั้นมันเลยกลัว นอนได้แล้วพรุ่งนี้เดี๋ยวพาไปเที่ยว แล้วมันก็นอนกอดผมครับ
ผม : ไม่กอดหมอนเน่าแล้วเหรอ
เต้ : ไม่อ่ะ มีแฟนแล้วก็กอดแฟนดิ แล้วผมกับมันก็หลับไปครับ ตื่นขึ้นมาอีกทีก็ไม่เห็นไอ้เต้ เลยเดินมาดูว่ามันอยู่ไหน
แม่เต้ : หาเต้อยู่เหรอลูก
ผม : ครับ แล้วเต้ไปไหนครับ
แม่เต้ : เห็นบอกว่าจะออกไปตลาดอ่ะลูก นั่งรอเต้ก่อนนะลูก น่าจะใกล้ถึงบ้านแล้วล่ะ
ผม : ครับ ผมนอนดูทีวีครับ เมื่อคืนนอนไม่ค่อยหลับครับ เลยงีบสักหน่อยรอเต้ นอนไปสักพักเหมือนมีอะไรเปียกที่หน้าครับ ลืมตาขึ้นมาก็ไอ้เชี้ยเต้มันอุ้มไอ้โต้งมาเลียหน้าผมครับ
เต้ : แฮ่ๆ มันยิ้มครับ
ผม : สัส
แม่เต้ : ไปแกล้งโอมทำไมล่ะเต้
เต้ : เต้ปลุกมันแล้วแม่มันไม่ยอมลุกเอง เลยให้ไอ้โต้งปลุก เห็นไหมแม่ มันตื่นแล้วฮ่าๆ
แม่เต้ : ไปแกล้งเพื่อน โอมไปล้างหน้าแล้วทานข้าวต้มก่อนสิลูก ผมไปล้างหน้าแล้วมาทานข้าวครับ ในโต๊ะมากันครบครับ ทั้งพ่อแม่และน้องไอ้เต้
เต้ : กินดิ อุส่าออกไปซื้อมาให้ทานแต่เช้าเลยนะ
แม่เต้ : เต้เขาดื้อไหมลูกอยู่ที่นั้น
ผม : อยากจะบอกแม่มันว่าโคตรดื้อครับ แต่กลัวแม่มันจะไม่ให้กลับไปเรียน เลยตอบไปว่าไม่ดื้อครับ
พ่อเต้ : ไงพ่อก็ฝากดูแลเต้ด้วยนะโอม
ผม : ครับผม
เต้ : มีแต่ผมล่ะพ่อที่ดูแลมันอ่ะ ไอ้โอมมันนักเลงจะตาย แล้วมันก็ยักคิ้วใส่ผมครับ
หลังจากที่ทานข้าวเสร็จผมกับไอ้เต้ก็พากันไปเที่ยวครับไอ้นี่ไปไหนก็มีคนรู้จักมันหมดครับ ไปเที่ยวหลายที่ครับจนเย็นแล้วมันก็พามาที่บ้านปู่มันครับ บ้านปู่มันโคตรธรรมชาติมากครับ ไปถึงก็ค่ำพอดีครับผมกับไอ้เต้เอากระเป๋าเขาไปเก็บในบ้านแล้วออกมาทานข้าวกับปู่ครับ ปู่เต้น่ารักมากครับ ชอบพูดตอนที่ไอ้เต้เป็นเด็กครับ ปู่จะเรียกไอ้เต้ว่าไอ้แสบ แสบจริงๆอย่างที่ปู่พูดครับ ปู่ของเต้อยู่กับอาของเต้ครับ ทานข้าวเสร็จเต้ก็พาผมออกมานั่งเล่นนอกบ้านครับ
เต้ : สนุกไหมวันนี้
ผม : อืม แต่เหนื่อยอ่ะ
เต้ : มาเดี่ยวนวดให้
ผม : ไม่เอาเดี๋ยวก็มีคนมาเห็นหรอก นั่งคุยกับเต้ได้สักพักแม่ก็โทรมาครับ พูดกับแม่ได้สักพัก แม่ก็ขอคุยกับเต้ ไม่รู้คุยไรกันครับ เห็นแต่ไอ้เต้ยิ้มครับ ผมถามมันๆก็ไม่บอกผมครับ มันพูดแค่ว่าเรื่องของผู้ใหญ่
เต้ : ไปนอนได้แล้วพรุ่งนี้ตื่นแต่เช้านะ
ผม : กี่โมงอ่ะ แปดโมงหรือเก้าโมง บรรยากาศแบบนี้อยากนอดตื่นสายหน่อย
เต้ : ตีสี่
ผม : อะไรนะ ตีสี่ ตื่นมาทำเชียไร แต่เช้า
เต้ : เดี๋ยวก็รู้ มันไม่ยอมบอกผมครับ ไปนอนได้แล้ว เหนื่อยมาทั้งวันครับเลยไม่มีแรง หลับตอนไหนไม่รู้ รู้สึกตัวขึ้นมาก็ตอนที่ไอ้เต้มันปลุกครับ ตอนนั้นงัวเงียขี้แง่ไม่อยากลุกครับ
ผม : ตื่นมาทำไมแต่เช้า ไม่ตื่นได้ไหม
เต้ : ไม่ได้ ลุกเลยมึง มันดึงผมลุกออกจากที่นอนครับ ไปล้างหน้าได้แล้ว มันลากผมไปล้างหน้าครับ อ่ะแปรงสีฟันกูบีบยาสีฟันใส่แล้ว รีบๆดิว่ะ เดี๋ยวก็ไปมีทันหรอก ผมยังยืนอยู่หน้ากระจกห้องน้ำครับ ก็คนมันง่วงนอนนิครับ จะมีกะจิตกระใจอยากออกไปไหนนอกจากนอนครับ มานี่อ้าปากขึ้น มันแปรงฟันให้ผมครับ รีบม้วนปากดิว่ะ มันลากผมมาที่รถแล้วออกมาที่มันเป็นลานจอดรถครับ
ผม : รถแถวนี้แปลกอ่ะ มันเป็นรถอีแต๋นครับเขาทำที่นั่งไว้ข้างหน้ากับข้างหลังครับผมก็เพิ่งเคยเห็น เขามาไว้บริการนักท่องเที่ยวครับ เพราะเขาไม่ให้เอารถส่วนตัวขึ้นไปครับ
เต้ : รีบๆขึ้นมาดิยืนชมรถหาเชี้ยไรว่ะมันพาผมมานั่งข้างหน้าครับ โคตรเสียวอ่ะ ขาขึ้นไม่เป็นไรครับแต่ขาลงโคตรๆที่มันพาไปวิวโคตรสวยครับ มีทะเลหมอกด้วย โคตรโรแมนติกอ่ะ
ผม : โคตรรสวยอ่ะ
เต้ : เห็นไหม ถ้ากูไม่เร่งไม่ลากมึงมามึงก็ไม่เห็นหรอก หัดตื่นเช้ากับเขาหน่อยดิ มึงดูนั้นดิ มึงว่าเหมือนนมไหมว่ะ ฮ่าๆ
ผม : สัส แม่งมึงยังลามกอีกนะ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 15, 16, 17, 18, 19 & 20 12/12/2559
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 12-12-2016 22:26:03

ตอนที่ 16

เต้ : ฮ่าๆ คุณโอมมานี่ดิ
ผม : จะทำไร ไม่ไปเว้ย มีไรป่ะ
เต้ : มาเร็วๆ แล้วผมก็เดินไปหามันครับ มันเข้ามากอดคอผม
ผม : จะทำไรของมึง ปล่อยกูนะเว้ย อายคน
เต้ : เรายังไม่มีรูปคู่กันเลย เป็นแฟนก็ต้องมีรูปคู่ดิครับ ดูมันดิครับจะขอถ่ายรูปกับผมยังไม่กล้าขอมาบังคับผมอีก มันกอดคอผมแล้วถ่ายรูปครับ
ผม : เสร็จยัง
เต้ : อืม คุณโอมหลับตาทำไมอ่ะ แต่น่ารักดี เดี๋ยวอัพลงเฟสนะ
ผม : ไม่ต้องเลย เก็บไว้ดูในโทรสัพนั้นล่ะ ของดีเขาไม่โชว์กันหรอก ฮ่าๆ
หลังจากที่ไอ้เต้พาผมไปที่ไหนก็ไม่รู้แต่สวยมากครับ สักพักเตก้พาผมกลับมาเก็บของที่บ้านปู่เต้ครับ แล้วผมกับเต้ก็พากันลากลับบ้าน นั่งรถจากบ้านปู่เต้มาที่บ้านไอ้เต้ครับ แล้วพ่อไอ้เต้ก็มาส่งที่หนองคายครับ นั่งรถจากบ้านไอ้เต้โคตรนานครับ ตื่นขึ้นมาอีกทีก้ถึงหนองคายล่ะ
แม่เต้ : สนุกไหมโอม
ผม : สนุกครับ
แม่เต้ : มาเที่ยวบ่อยๆนะ
ผม : ครับ ผมกลับก่อนนะครับแม่
พ่อเต้ : เต้ไปอยู่ที่นั่นก็อย่าดื้อล่ะ โอมถ้าเต้ดื้อโทรบอกพ่อหน่อยนะ
ผม : ครับ
แม่เต้ : แม่ฝากไอ้เต้ด้วยนะลูก
เต้ : ผมกลับก่อนนะครับ แล้วผมกับไอ้เต้ก็ขึ้นรถครับ พอขึ้นไปนั่งผมก็หลับครับ สงสัยจะนอนไม่อิ่มมั่งครับ กว่าจะถึงก็ห้าโมงเย็นครับ ไอ้เต้เหมือนเดิมครับ ซื้อของกินมาโคตรเยอะ จนกระทั่งมาถึงอุบลครับ
ผม : ในที่สุดก็ถึงบ้านสักที
เต้ : เป็นไร ไปกับกูไม่สนุกเหรอ มันทำหน้าบึ้งครับ
ผม : สนุกดิ แล้วผมก็ดึงแก้มสองข้างมันครับ
เต้ : ยิ้ม อย่าลืมนะสัญญาไรกับแม่ไว้ทำด้วยล่ะ
ผม : สัญญาไรว่ะ
เต้ : ทำเป็นลืมนะคุณโอม ก็แม่คุณเต้ฝากคุณเต้กับคุณโอมแล้ว
ผม : อ่อๆ อืม
เต้ : ป่ะ เดี๋ยวไปส่งบ้าน แล้วไอ้เต้ก็ขับมอไซค์ไปส่งผมที่บ้านครับ กูไม่เข้าไปข้างในนะ พอดีรีบจะไปทำงานที่ห้องเพื่อน ไว้ตอนเย็นเดี๋ยวโทรหานะ จูบๆ มันทำปากจู่ใส่ผมครับ
ผม : ไปได้แล้ว พอถึงบ้านผมก็ออกไปหาไอ้กายที่หอครับ มันโทรให้ไปแก้งานครับ แก้งานเสร็จก็ไปหาไอ้โอ๊ตที่บ้าน ไอ้ปามมันกลับบ้านครับ วันนี้เลยมีการฉลองเกิดขึ้น ทั้งเหล้าทั้งเบียร์ครับ บ้านไอ้โอ๊ตเป็นร้านขายส่งพวกเครื่องดืมครับ เลยมีเยอะ
โอ๊ต : ได้ข่าวว่าไปเที่ยวบ้านแฟน เป็นไงว่ะ
ผม : แฟนเชี้ยมึงดิ มันบังคับกูไปเว้ย
ปาม : เดี๋ยวนี้มึงมีแฟนกับเขาแล้วเหรอว่ะ มันยกมือผมขึ้นมาดูแหวน เพื่อนกูนี่ร้ายนะเว้ย
ตอนนั้นผมก็มึนๆนิดหน่อยล่ะครับ กินเยอะไปหน่อย
ผม : ก็แน่นอนอยู่แล้วเพื่อน
โอ๊ต : แฟนมึงใช่ไอ้เต้ไหมว่ะ
ผม : อะไรนะ ไอ้เต้มันเป็น เสียงโทรสัพผมดังพอดีครับ ไอ้เต้โทรมาครับ ว่าไงเต้
เต้ : คุณโอมเมาใช่ไหมเนี้ย
ผม : ป่าว ม่ายได้เมาสักหน่อย
เต้ : เมาจริงๆด้วย
ผม : ได้กลิ่นเหล้าเหรอ ทำไมรู้ว่าเมา
เต้ : อยู่ไหนตอนนี้
ผม : บ้านไอ้โอ๊ต แล้วมันก็วางสายครับ สักพักเสียงรถไอ้เต้มาครับ ลืมบอกไอ้เต้มันเพื่อนกับไอ้ชินที่เรียนที่วิลัยไอ้ชินเป็นเพื่อนผมสมัยมัธยมครับ มันเลยรู้จักบ้านไอ้โอ๊ต
โอ๊ต : เฮ้ยๆ แฟนใครมาตามแล้ว
เต้ : มึงเมามากแล้วไอ้โอม ไปกลับบ้าน มันพาผมไปบ้านมันครับ ตอนนั้นเมามากครับ รู้สึกว่าอ้วกใส่เสื้อไอ้เต้ด้วย เมาหนักอย่างงี้ พรุ่งนี้เดี๋ยวก็บ่นมาปวดหัวอีกหรอก เป็นอย่างที่มันพูดครับ เวลาที่ผมหายเมาจะปวดหัวแฮงค์เหล้าครับ แล้วพรุ่งนี้คุณโอมจะไปเรียนได้ไหม
ผม : ได้สิที่รัก มาๆหอมแก้มหน่อย
เต้ : ไปอาบน้ำก่อนไป สกปรกหมดแล้ว มันลากผมมาที่ห้องน้ำครับ ผมนั่งอ้วกที่ชักโครก ไอ้เต้มันลูบหลังให้ ลูบไปบ่นไปครับ มึงนี่นะ กูบอกแล้วอย่าแดกให้มันมากเหล้าอ่ะ เลิกได้ก็เลิก กินแล้วก็เมา
ผม : ที่รักทำไมบ่นให้เขาอ่ะ
เต้ : บ่นแล้วยังทำอีก ผมจะนั่งหลับที่ห้องน้ำครับ ไอ้เต้เลยเปิดฝักบัวใส่หัวผมครับ ถึงกับสะดุ้ง
ผม : กวนตีนกูเหรอว่ะ นักเลงครับ เมาแล้วจะนักเลง
เต้ : เอ่อ หรือมึงจะเอา มันกำหมัดครับ ผมเลยต้องยอมมันครับ ผมอาบน้ำเสร็จก็ใส่บ๊อกเซอร์ไอ้เต้ ส่วนไอ้เต้มันหายไปไหนไม่รู้ครับ แล้วผมก็นอนที่เตียง
ผม : หายไปไหนมา
เต้ : เอาเสื้อกับกางเกงมึงไปซัก มีแต่อ้วกเต็มเสื้อ แถมมาอ้วกใส่เสื้อกูอีก
ผม : ขอโทษครับ
เต้ : เดี่ยวนี้หัดพกถุงยางเหรอ จะเอาไปใช้กับใคร
ผม : เอาไว้เป่าลูกโป่งเล่นอ่ะ
เต้ : งั้นมาใช้กับกูป่ะ มันทำหน้าหื่นครับ
ผม : มึงอยากโดนแบบวันนั้นอีกเหรอ
เต้ : ไม่อ่ะ สักวันกูจะเอายาปลุกเซ็กให้มึงกิน ฮ่าๆ
ผม : สัส ไม่รู้วันนี้เป็นไรอยากกอดไอ้เต้เลยเข้าไปนอนกอดมันครับ ตื่นขึ้นมาอีกทีก็เช้าครับ ปวดหัวโคตรๆครับ ไอ้เต้ตื่นแล้วไม่ยอมปลุกผมครับ ลงไปเจอไอ้เต้อยู่ที่ครัวพอดี
เต้ : ตื่นแล้วเหรอ กูซื้อน้ำส้มในตู้เย็นนะ เวลามึงแฮงค์มึงชอบกิน โคตรซึ้งอ่ะแฟนจำได้ด้วย
ผม : ขอบใจนะ หอมจัง มีไรทาน
เต้ : กูทำข้าวต้มให้อ่ะ รีบทานดิ มึงต้องกลับบ้านไปเปลี่ยนชุดใช่ไหม แล้วมีเรียนกี่โมงอ่ะ
ผม : เรียนบ่าย
เต้ : เอ่อ งั้นมึงทานแล้ว ล้างถ้วยด้วยล่ะ กูไปเรียนก่อนนะ อย่าลืมล๊อกบ้านด้วยล่ะ รถมึงกูให้ไอ้โอ๊ตขับมาส่ง จอดที่หน้าบ้านนะ แล้วมันก็เข้าไปใส่เสื้อคลุมครับ เสื้อคลุมลายโดเรม่อน ฮ่าๆ กุญแจบ้านเอาไว้ใต้กระถางหน้าบ้านนะ กูไปล่ะ รีบ
ผม : เอ่อ ๆ พอทานเสร็จผมก็กลับบ้านครับ ไปนอนที่บ้านงีบหนึ่ง ก็ลุกอาบน้ำไปเรียนครับ เรียนเสร็จเลยออกไปหาไอ้เต้ ครับเต้บอลกับเพื่อนมัน ไอ้นี่มันถอดเสื้อเล่นบอลครับ เล่นได้สักพักมันเห็นผมเลยวิ่งมาหา
เต้ : คุณโอมมาถึงนานยัง
ผม : นานล่ะ ถอดเสื้ออ๋อยใครอ่ะ
เต้ : ฮ่าๆ ป่าว เหงื่อมันเยอะเลยถอดเล่น หึงเหรอ
ผม : ป่าว พอดีรุ่นน้องที่โรงเรียนเก่ามาวิ่งออกกำลังกาย ผมเลยยิ้มให้น้องเขา หันมา ไอ้เต้มันจ้องหน้าผมครับ แล้วกำหมัดครับ
เต้ : ยิ้มให้ใคร
ผม : ป่าว
เต้ : อย่าให้รู้นะ ว่าคิดไรอยู่ ไม่งั้นตาย ป่ะไปจั๊บๆ
ผม : จั๊บๆพ่องดิ กูไม่ไปเว้ย
เต้ : มึงคิดไร กูแค่ชวนไปกินก๋วยจั๊บ
ผม : อ้าวเหรอ กูนึกว่ามึงจะชวนกูไป
เต้ : ไปไรเหรอที่รัก
ผม : ใครที่รัก
เต้ : คืนนั้นคุณโอมยังเรียกคุณเต้ว่าที่รักอยู่เลย ทำเป็นจำไม่ได้
ผม : เมาเว้ย ผมเขินครับ เลยเดินมาที่รถ
ผมกับไอ้เต้ก็พากันไปกินก๋วยจั๊บครับ ทานเสร็จก็พากันไปดูหนังต่อครับ กว่าหนังจะจบก็ดึกครับ วันนั้นอากาศโคตรหนาวครับ ไอ้เต้มันจามตลอด ยังกะจะเป็นหวัดครับ มันขับรถมาเป็นเพื่อนผมจนถึงหน้าบ้านครับ แล้วมันก็ขับรถกลับบ้านมัน พอถึงบ้านผมก็อาบน้ำทำงานในห้องครับ ไอ้เต้มันเฟสทามมา
เต้ : คุณโอมทำไร
ผม : ทำงาน ดูดิ ผมเอางานให้มันดูครับ
เต้ : ใช้มือหรือใช้ตีนครับเขียน ทำไมอ่านไม่ออกอ่ะ
ผม : มือเว้ย คนที่ใช้แต่ตาอ่านจไม่เข้าใจหรอก ทำไมไม่ใส่เสื้อ เดี๋ยวก็ป็นหวัดหรอก
เต้ : งั้นใช้ใจอ่านได้ป่ะ อ่านใจคุณโอมอ่ะ ฮ่าๆ ไม่เป็นหรอก เป็นห่วงเขาเหรอ
ผม : ป่าว แล้วนี่ดึกแล้วทำไมไม่นอน
เต้ : นอนไม่หลับอ่ะ อยากเห็นหน้าคุณโอมก่อนนอน
ผม : เห็นแล้วไม่กลัวมีอารมณ์เหรอ
เต้ : รู้ได้ไงว่ามีอารมณ์ มันลุกขึ้นครับ กางเกงในไม่ใส่ๆแต่บ๊อกเซอตัวเดียว K ไอ้เต้มันแข็งครับ มันเอามือลูบให้ดู เห็นเป็นลำ
ผม : สัส
เต้ : เรามาเล่นเช็กโฟนกันดีไหม
ผม : หยุดเลยมึง ผมชี้หน้ามัน
เต้ : เขาขอโทษครับ
ผม : จะนอนตอนไหนอ่ะ
เต้ : เดี๋ยวก็นอนแล้วล่ะ ก่อนนอนขอดูดนมคุณโอมหน่อยดิ
ผม : เชี้ย ยังจะมาเล่นอีก ดูดนมตัวเองให้ได้ก่อนเหอะ แล้วคุณโอมจะให้ดูดนมคุณโอม
เต้ : นอนล่ะ ฝันดีนะ
ผม : อืม เดี๋ยวคุณโอมจะนอนแล้วล่ะ งานใกล้เสร็จล่ะ
เต้ : งั้นคุณเต้รอนอนพร้อมคุณโอมดีกว่าจะได้หลับพร้อมกันแล้วฝันด้วยกันไง
ผม : ฝันเปียกเหรอ ฮ่าๆ
เต้ : จ๊ะที่รัก แล้วมันก็ปิดไปครับ ส่วนผมนั่งทำงานจนเสร็จแล้วนอนครับ ตื่นมาอีกทีก็เช้าครับ อาบน้ำแต่งตัวไปมหาลัยครับ ระหว่างที่นั่งรออาจารย์มาสอน เลยโทรหาไอ้คุณเต้
ผม : บักหล่าไปเรียนยัง
เต้ : กี่โมงแล้วนิ เช้าแล้วเหรอ
ผม : แหกตาดูนาฬิกาหน่อยดิ ทำไมเสียงแปลกๆ มาสบายเหรอ
เต้ : ปวดหัวนิดหน่อยอ่ะ
ผม : ทานยายัง
เต้ : ยังอ่ะ
ผม : อาจารย์มาแล้ว ไหวไหม
เต้ : น่าจะไหว ไปเรียนเหอะ เดี่ยวกูลุกไปหาไรกิน ก่อน
พอเรียนเสร็จช่วงบ่ายไม่มีเรียนผมเลยไปหาไอ้เต้ครับ
ผม : ทานยายัง แล้วนี่ได้เช็ดตัวไหม
เต้ : ยังอ่ะ นอนเพิ่งตื่นอ่ะ มีไรทานบ้างหิวอ่ะ
ผม : พอดีผมรีบด้วยล่ะ เลยลืมซื้อข้าวมาด้วย เอ่อๆ เดี่ยวลงไปหาไรในครัวให้ทานนะ ในตู้เย็นไม่มีอะไรครับ มีแค่ไข่กับเนื้อหมู ตั้งแต่เกิดมาผมไม่เคยทำอาหารเองครับ เปิดดูเขาทำข้าวต้มในยูทูปครับ ทำตามเขาครับ มีไรก็ใส่ลงไปครับ ทอดไข่พอรู้จักครับ แต่ไม่รู้ว่ามันสุกตอนไหน จนไข่ไหม้ครับ ไอ้เต้มันลงมาครับ
เต้ : หอมจัง ทำไรให้ทานนะ ข้าวต้มเหรอ น่าอร่อยนะ
ผม : ทำสุดฝีมือเลยนะ
เต้ : อะไรเนี้ยไข่รสซ๊อกโกแลตเหรอ มันพูดกวนผมครับ มันตักเข้าปากมันครับ
ผม : อะไรไหม
เต้ : อืม แต่มันทำหน้ายี้ๆนะ มันคงหิวล่ะมั่งครับ ทานซะหมดถ้วย
ผม : อ่ะยา
ไอ้เต้ทานเสร็จแล้วมันก็เดินไปนอนที่โซฟา ผมเลยถือผ้าชุบน้ำไปเช็ดตัวให้มันครับ ถอดเสื้อออก คนอะไรขาวมากครับ ซิกแพกนี้นะเป็นรอนๆครับ ผมไม่ได้อ่านกินมันนะ
เต้ : เดี๋ยวๆแปบหนึ่งนะ ไปเข้าห้องน้ำก่อน มันวิ่งเข้าออกห้องน้ำครับ มันบอกว่าท้องเสีย
ผม : ดีขึ้นยัง แล้วไปทานอะไรทำไมท้องเสีย อันที่จริงแต่เช้ามามันคงได้ทานแต่ข้าวต้มผมล่ะครับ
เต้ : ไม่รู้ดิ สงสัยหวัดลงท้องมั่ง มันไม่กล้าพูดครับว่าเป็นเพราะข้าวต้มผม
ผม : นอนพักผ่อนเยอะๆนะ คืนนั้นผมนอนเฝ้าไอ้เต้ทั้งคืนครับ จนมันดีขึ้น เห็นมันบอกว่าพรุ่งนี้มันต้องเข้ากรุงเทพไปแข่งอะไรของมันเนี้ยล่ะครับ แล้ววันนั้นไอ้กายก็ชวนผมไปเล่นบ้านมันพอดี อันที่จริงมันชวนเพื่อนไปช่วยพ่อมันสีข้าวครับ พรุ่งนี้ไม่มีเรียนพอดี เลยไปกันหมดห้องครับ นั่งรถกระบะของไอ้โอ๊ตไป กว่าจะไปถึงพ่อไอ้กายกับลุงป้าน้าอาที่บ้านมันช่วยกันจนเสร็จครับ เหลือแค่ขนไปบ้าน พวกผมไปถึงก็ช่วยกันขนจนเสร็จครับ พอเสร็จแม่กายก็ทำลาบเป็ดมาให้ทานครับ ลาบเป็ดมาคู่กันกับเหล้าอีกครับเหล้าก็เป็นเหล้าขาวครับ ลืมบอกไปครับบ้านไอ้กายมันอยู่หมู่บ้านเดียวกันกับไอ้ติน ไอ้ตินก็มาช่วยครับ พวกเรากินเหล้าจนเมาครับ
โอ๊ต : แหวนมึงสวยดีว่ะ ให้กูดูหน่อยดิ
ติน : พี่โอมยกอีกแก้วครับ มันยื่นแก้วเหล้าให้ผม
ผม : อยากดูแหวนเหรอ ผมถอดให้ไอ้โอ๊ตดูครับ ตอนนั้นจำได้แค่นี้ล่ะครับตอนนั้นเมามากครับ รู้สึกตัวขึ้นมาก็เข้ามานอนบ้านไอ้กายได้ไงไม่รู้ พอเช้าพวกผมก็พากันกลับครับ พอถึงบ้านผมก็เอาแต่นอนครับ จนไอ้เต้เฟสทามมาครับ
เต้ : คุณโอมทำไร
ผม : เพิ่งตื่นอ่ะ
เต้ : ไปเมาที่ไหนมาอีก
ผม : ป่าวนะ
เต้ : อืม คุณเต้ไม่อยู่อย่าไปเมาที่ไหนล่ะ ถ้าเมาก็เมาได้แต่ห้ามไปมีเรื่องกับใครล่ะ
ผม : ครับพ่อ
เต้ : คุณเต้ซื้ออันนี้ให้ มันยกสร้อยให้ผมดูครับ สวยไหม เห็นมันสวยดีมันคงเข้ากับแหวน คุณเต้เลยซื้อให้คุณโอม
ผม : แหวน แล้วมองดูนิ้ว แหวนหายครับ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 15, 16, 17, 18, 19 & 20 12/12/2559
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 12-12-2016 22:29:47

ตอนที่ 17

เอาแล้วครับ เมาทีไรเป็นแบบนี้ทุกที แบบนี้ล่ะครับที่ไอ้เต้ไม่อยากให้ผมเมา ผมเปลี่ยนเรื่องคุยครับ กลัวไอ้เต้มันจะถามเรื่องแหวน
ผม : คุณเต้ คุณโอมง่วงแล้วล่ะ
เต้ : อ้าวเหรอ คุณเต้ขอโทษนะ ที่ชวนคุยจนดึก ฮ่าๆ พรุ่งนี้อยากได้ไรไหมเดี๋ยวซื้อไปฝาก
ผม : อยากได้สาวกรุงเทพอ่ะ
เต้ : หยุดเลยมึง กูไม่เอาไปให้หรอก
ผม : ฮ่าๆ ล้อเล่น ไอ้ลิงน้อย คุณเต้จะกลับมาถึงกี่โมงอ่ะ จะได้ออกไปรับ
เต้ : น่าจะค่ำๆล่ะมั่ง ไม่ต้องมาหรอกกูเอารถไปจอดที่วิลัยอยู่ หรือคิดถึงกูมากเหรอ อยากเห็นหน้าเร็วๆเหรอ
ผม : ไม่เว้ย
เต้ : นอนได้แล้ว
ผม : อืม แล้วไอ้เต้ก็วางไปครับ พอไอ้เต้วางไปในหัวผมก็คิดถึงเรื่องแหวนครับ คิดเท่าไรก็คิดไม่ออก โทรถามไอ้โอ๊ตมันก็บอกว่ามันเอาให้ผมแล้ว คิดไรก็คิดไม่ออกจนหลับไปครับ วันนี้ไม่อยากออกไปเจอหน้าไอ้เต้เลยครับ พอเรียนเสร็จผมก็ไปห้องเพื่อน ไอ้เต้โทรหาผมหลายสายล่ะแต่ผมไม่รับครับ มันเลยไลน์มาครับ
เต้ : คุณโอมเป็นไร โทรหาไม่รับ
ผม : ทำงานกับเพื่อนอยู่
เต้ : ที่ไหน
ผม : ห้องไอ้กาย
เต้ : เดี๋ยวไปหานะ
ผม : ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวกูทำงานก่อนนะ เสร็จแล้วเดี๋ยวโทรหา
เต้ : อืมๆ รอดไปครับ ฮ่าๆ ถามไอ้กายมันก็ไม่รู้เรื่องครับ นึกว่าจะรอดก็ไม่รอดครับ พอดีไอ้เต้มาห้องเพื่อนมัน อยู่หอเดี๋ยวกันกับไอ้กาย แม่งหอตั้งเยอะทำไมมาอยู่ตรงนี้ด้วยว่ะ ผมเลยเขาไปแอบในห้องไอ้กายครับ
โอ๊ต : เต้มาทำไร
เต้ : มาหาเพื่อน มึงมาทำไร
โอ๊ต : มาทำงาน ไอ้โอมก็อยู่ที่นี่นะ มันจะไปบอกไอ้เต้ทำไมก็ไม่รู้
เต้ : เหรอ แล้วมันก็เดินมาครับ โอมใกล้เสร็จยัง
ผม : หาๆ ใกล้ๆแล้ว
เต้ : เป็นไร ทำไมดูแปลกๆมันเดินมาจับหน้าผากผมครับ ตัวก็ไม่ร้อนนิ ทำไมหน้าซีดๆ
ผม : ป่าวๆ ไม่ได้เป็นไร มาหาเพื่อนไม่ใช่เหรอ ไปหาดิ
เต้ : ไปมาแล้ว มันอยู่กับแฟน ไม่อยากไปกวนมัน นั่งรอมึงทำงานดีกว่า
ผม : มันนานนะไม่รู้จะเสร็จตอนไหน
โอ๊ต : ใกล้เสร็จแล้วล่ะ มันกลับก่อนก็ได้นะโอม ไอ้เพื่อนเชี้ยครับมาพูดแทรกครับ
ผม : ช่วยให้เสร็จดิว่ะ จะทิ้งไปได้ไง
เต้ : เดี๋ยวนั่งรอตรงนี้นะ แล้วมันก็นั่งเลยโทรสัรอผมที่หน้าห้องครับ
โอ๊ต : มันเป็นไรว่ะไอ้โอม
ผม : มึงไปบอกมันทำไมว่ากูอยู่นี่ แม่งกูอุส่าหลบมันนะเว้ย
โอ๊ต : มันทำไมต้องหลบมันด้วย หรือมันก่อเรื่องไรไว้
ผม : ป่าวๆไม่มีไรหรอก แล้วผมทำงานจนเสร็จครับ
เต้ : ป่ะ ไปหาไรทานกูหิวแล้วอ่ะ มาจับมือผมครับ มือเป็นไรเย็นๆ
ผม : ป่าว
เต้ : แล้วอีกข้างทำไมใส่ถุงมืออ่ะ
ผม : มือมันเป็นเปื้อนอ่ะ ไปกันดีกว่า
เต้ : ระวังด้วยล่ะเวลาถอด เดี๋ยวแหวนจะตกหาย
ผม : ครับ แล้วไอ้เต้ก็พาไปทานข้าวแถวๆศุนย์โอท็อปแถวมหาลัยครับ ผมนี่นิ่งครับกลัวมันจะรู้
เต้ : จะทานข้าวแล้วทำไมไม่ถอดถุงมือออกอ่ะ มาจะถอดให้
ผม : ไม่ๆ ไม่ๆ
เต้ : เป็นไร หรือมีไรปิดบังกู
ผม : ป่าวๆ ผมนั่งทานข้าว ไอ้เต้ก็เอาแต่มองผมครับ ผมละกลัว สักพักเสียงไลน์ผมดังครับ ไอ้ตินไลน์มา
ติน : พี่โอม คิดถึงอ่ะ
ผม : กวนตีนล่ะมึง มีไร
ติน : แหวนนะ ฝากไว้ตอนไหนจะมาเอา
ผม : อ้าวเหรอ ผมเริ่มยิ้มออกครับ เจอแล้วแหวนผม
ติน : พรุ่งนี้ผมจะไปมหาลัยพี่ เดี่ยวเอาไปให้นะ ค่าฝากไอติมถ้วยหนึ่ง
ผม : ได้สิ หันหน้าขึ้นมา ไอ้เต้มันจ้องหน้าผมยังกะจะฆ่าครับ
เต้ : ยิ้มไร คุยกับใคร
ผม : ป่าว
เต้ : วันนี้เป็นไร ตอนแรกดูซึมๆตอนนี้ดูร่าเริง
ผม : ไม่มีอะไรครับ ทานๆดิ แล้วไหนล่ะของฝาก
เต้ : นึกว่าจะไม่ถามล่ะ แล้วมันก็เอาสร้อยกับกระเป๋าตังออกจากกระเป๋ามันครับ อ่ะ ไม่รู้ว่าชอบไหม เห็นมันเท่ดีเลยซื้อมาให้ กูไม่เคยซื้ออะไรให้ใครนิว้า ไม่รู้จะซื้ออะไรให้
ผม : สวยดี ขอบใจนะ
เต้ : พรุ่งนี้บ่ายมีเรียนไหม
ผม : ไมมีอ่ะ เป็นไร
เต้ : จะชวนไปดูหนัง เรื่องนี้มันเข้าฉายพรุ่งนี้ อยาดดูอ่ะ
ผม : ได้สิ เดี่ยวโทรหานะ ทานข้าวเสร็จไอ้เต้ก็ไปส่งผมที่บ้านครับ ไม่มีไรทำครับ นั่งเล่นเฟส แอบส่องเฟสไอ้เต้ มันลงรูปตอนที่มันไปแข่งครับ เพื่อนมันรุ่นน้องมันพากัมมาเม้นแซว รูปคู่มันกับเพื่อนครับ สักพักไอ้กายโทรมาครับ
กาย : เฮ้ยๆกินเหล้าเว้ยวันนี้ หอกูนะ ฉลองที่งานเสร็จ
ผม : ไม่กินอ่ะ พวกมึงฉลองทุกวันนั้นล่ะ ไม่เกี่ยวกับงานหรอก
กาย : เพื่อนมาหมดแล้วนะเว้ย เขารอมึงคนเดียวนะเว้ย
ผม : กูไม่ไปพวกมึงก็เมาได้นิว่ะ
กาย : เร็วๆนะเว้ย เพื่อนกันเขาดูกันตรงนี้ล่ะ
ผม : สัส กูไปก็ได้ แล้วผมก็เปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วออกไปหาพวกมันครับ พากันกินก็มึนๆนิดหนึ่งล่ะครับ ก็มันเล่นกินเพรียวๆนิครับ น้ำแข็งไม่มี โซดาไม่ต้อง ไอ้กายเลยชวนไปต่อที่ตะวันแดงครับ มันใกล้หอดี กินไปกินมาก็เมาดิครับ เลยพากันกลับหอ ออกมาได้สักพักไอ้กายไปมีเรื่องกับน่าจะเพื่อนไอ้เต้มั่ง พวกผมเลยเข้าไปช่วยครับ ตำรวจมาต่างพากันวิ่งหนี ไอ้ผมเมาหนักกว่าเพื่อนไม่รู้จะวิ่งไปไหน เลยโดนจับคนเดียวครับ จะโทรหาพ่อกับแม่ก็กลัวโดนด่า เลยโทรหาไอ้เต้
ผม : เต้ ทำไรอยู่
เต้ : จะออกไปข้างนอก พอดีเพื่อนมันมีเรื่องอ่ะ
ผม : มาช่วยกูก่อนดิ
เต้ : ที่ไหน
ผม : โรงพัก
เต้ : ไปร้องเพลงเหรอ มันยังกวนทีนผมอีกครับ เอ่อๆเดี่ยวกูออกไป
แล้วไอ้เต้ก็มาถึงครับ ทำเรื่องเสร็จเขาก็ปล่อยผมออกมาครับ ดีนะที่ไม่มีไรมากครับ แค่เสียค่าปรับกับบำเพ็ญประโยชน์ มันพาผมมาที่บ้านมันครับถ้าจะกลับไปสภาพนี้พ่อกับแม่ด่าแน่เลยไปนอนที่บ้านมันครับ
เต้ : ซ่านะมึง
ผม : หยุดเลย อย่ามาซ้ำดิ คนล้มเขาห้ามซ้ำเว้ย
เต้ : มันจับมือผมขึ้นมาดู แหวนหายไปไหน ความซวยมาที่ล่ะครับ มันจ้องหน้าผม กูถามว่าแหวนหายไปไหน เสียงเริ่มเปลี่ยนครับ
ผม : เอ่อ มันๆ
เต้ : มันอะไร
ผม : กูกลัวมันหายเลยถอดไว้ที่บ้านอ่ะ
เต้ : ใครใช้ให้มึงถอด มันโกรธผมครับ ตาของมันเริ่มแดงครับ
ผม : กูขอโทษ พรุ่งนี้เดี่ยวก็สวมนะ อย่าโกรธนะ
เต้ : กูไม่ได้โกรธมึงหรอก กูแค่น้อยใจที่ให้แหวนแล้วมึงไม่สวมอ่ะ อันที่จริงผมก็สวมล่ะครับ มีวันนั้นล่ะที่ผมถอดออก น้ำตามันเริ่มไหลออกมาครับ
ผม : กูขอโทษ แล้วผมก็กอดมันครับ
เต้ : น้ำตา ขี้มูกไหลออกยังกะเด็ก น่ารักดีอ่ะ อืม กูรู้ว่าแหวนที่กูให้มันไม่สำคัญ
ผม : สำคัญดิ หยุดร้องได้แล้ว ผมเอามือเช็ดน้ำตาให้มันครับ มึงนี่น่ะ หัดขี้แง่ตั้งแต่ตอนไหนว่ะ หยุดร้องได้แล้ว เดี๋ยวกูก็ร้องตามหรอก แล้วผมก็ขยี้หัวมันครับ มึงสำคัญกับกูมากนะ รู้ไหม
เต้ : จริงเหรอ
ผม : อืม ถ้าไม่สำคัญกูไม่มาทำแบบนี้ ไม่มาอยู่แบบนี้หรอก มึงเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตกูแล้วนะ กูสัญญาว่าจะไม่ให้มันเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นมาอีกนะ แล้วผมก็จูบหน้าผากมันครับ
เต้ : กูรักมึงนะ
หลังจากที่ไอ้เต้รู้เรื่องแหวนมันก็ไม่ได้ทำไรครับ คืนนั้นผมนอนกอดมันทั้งคืนครับ ร้องไห้ยังกะเด็กขี้แง่ด้วย เลยต้องนอนกอดครับ จนเช้า
เต้ : ตื่นๆคุณโอม เดี๋ยวก็ไปเรียนสายหรอก
ผม : ตื่นแล้วครับ หยุดเลยจะทำไร
เต้ : ก็จูบก่อนไปเรียนไง ฮ่าๆ
ผม : นอนกอดเมื่อคืนยังไม่พอเหรอ
เต้ : พอล่ะ ได้แค่กอดอ่ะ อยากถอด
ผม : ถอดเชี้ยดิ ไปเรียนได้แล้ว แล้วผมก็กลับบ้านไปเปลี่ยนเสื้อผ้าครับ ดีนะที่พ่อกับแม่ไปทำงานแล้ว พอเรียนเสร็จก็โทรหาไอ้เต้ครับ ผมกับไอ้เต้ไปเดินที่ห้าง รอหนังฉายครับ ไปเจอไอ้ตินกับเพื่อนครับ
ติน : ที่รัก มันเรียกผมครับ ไอ้นี่หาเรื่องซวยมาอีกแล้ว
เต้ : มันจ้องหน้า ใครอ่ะ
ผม : น้อง
ตอนเย็นผมจะมาตออีกนะครับ ไปเรียนก่อนครับ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 15, 16, 17, 18, 19 & 20 12/12/2559
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 12-12-2016 22:32:20

ตอนที่ 18

ติน : พอดีวันนี้ผมพักกับเพื่อนครับ กะว่าตอนเย็นๆจะโทรหาพี่ครับ
เต้ : ไอ้เต้มันยังไม่พูดครับ มันยังยืนจ้องไอ้ตินอยู่ครับ
ผม : อืม แล้วจะไปไหนต่อ เดี๋ยวค่อยคุยกันนะ พี่ไปก่อนล่ะ แล้วผมก็พาไอ้เต้เดินออกมาจากไอ้ติน กลัวไอ้เต้จะไปมีเรื่องกับไอ้ตินครับ ไอ้เต้ยิ่งเป็นคนใจร้อนอยู่
ติน : เดี๋ยวก่อนดิพี่ มันวิ่งตามผมครับ แหวนที่พี่ฝากผมไว้ แล้วมันก็ล้วงออกมาจากกระเป๋าครับ วันนั้นพี่เมา เลยฝากผมเก็บไว้ครับ
เต้ : มองหน้าผม มันไม่พูดครับ
ติน : อย่าลืมล่ะ ค่าเก็บไว้ให้เลี้ยงติมเขาด้วยล่ะ ตอนเย็น เดี๋ยวเขาโทรหานะ
ผม : เอ่อๆ
ติน : ไม่ดีกว่า เลี้ยงตอนนี้เลยนะพี่ ผมกำลังหิวพอดี
ผม : อะไรว่ะ ตอนเย็นไม่ได้เหรอ
เต้ : มึงเลี้ยงน้องเขาเหอะ
วันนี้มันแปลกครับ มันยอมให้ผมเลี้ยงไอติมไอ้ติน เข้าไปในร้านผมก็สั่งให้ไอ้ติน กับไอ้เต้ครับ สองคนนี้มันกินเหมือนกันครับ ส่วนผมตอนนี้กินไรไม่ลงอ่ะ ไม่รู้ว่าระเบิดจะระเบิดตอนไหน
ติน : พี่ขอผมชิมขอพี่หน่อยดิ แล้วมันก็เอาช้อนมาตักที่ถ้วยของผมคับ ตอนนั้นผมล่ะอยากมุดปูนหนีครับ ไอ้เต้ถึงมันจะไม่พูดผมก็อ่านตามันออกครับ มันมองผมผมนี้หลบหน้ามันตลอด ทานไปสักพักครับ ไอ้ตินก็ถามไอ้เต้
ติน : โหพี่เต้ พี่เท่จัง เรียนช่างด้วย พี่เรียนยากไหมครับ
เต้ : ไม่ มันตอบสั้นๆครับ
ผม : รีบๆทานเหอะติน พี่รีบไปทำงานอยู่ห้องเพื่อน
ติน : โหพี่ วันนั้นนั่งกินเหล้าด้วยกันพี่ยังบอกว่าถ้าไม่มีที่พักก็ไปพักบ้านพี่ได้ ผมนี่นิ่งครับ ยังกะแขวนอยู่เส้นด้าย ครับ
เต้ : พูดอย่างงี้เลยเหรอ
ติน : ใช่พี่
ผม : พี่เมาจำไรไม่ได้
ติน : ที่รัก วันนี้ผมไปนอนด้วยดิ เท่านั้นล่ะครับ ไอ้เต้จับคอเสื้อไอ้ตินครับ
ผม : หยุดนะเว้ย เต้ น้องเขาแค่พูดเล่น มึงจะจริงจังอะไรว่ะ มันก็ปล่อยครับ แล้วเดินหนีครับ ยอมรับว่าวันนี้ไอ้เต้มันเก็บอารมณ์มันอยู่ครับ ปกติถ้าเป็นแบบนี้ไอ้ตินไม่เลือดออกก็สลบครับ ตินพี่ขอโทษนะ พี่ไปก่อนล่ะ ผมจ่ายตังแล้วก็วิ่งตามไอ้เต้ไปครับ ไปที่ลานจอดรถครับ มันไม่พูดไรครับ เอาแต่ขับรถจนมาถึงซอยหน้าบ้านผมครับ จอดตรงนี้ล่ะกูจะลงตรงนี้ มันจอดให้ผมครับ มึงต้องการแบบนี้ใช่ไหม ได้ งั้นมึงไม่ต้องมาหากูอีก ผมถอดแหวนออกครับ แล้วขว้างใส่มันครับ เท่านั้นล่ะ มันหันมาที่ผม แล้วก็วิ่งมาหาผมครับ คนยิ่งกลัวๆมันอยู่ใครจะอยู่ล่ะครับ เร็วเท่าไหนคือรอดครับ ผมวิ่งหนีมันครับ เป้าหมายคือบ้านผมครับ ดีนะที่ผมเป็นนักกรีฑาโรงเรียนผมรอดครับ วิ่งเข้าบ้านรีบล็อกประตูหน้าบ้าน คืนนั้นพ่อกับแม่ไม่อยู่ครับ ไปงานศพเพื่อนที่ต่างจังหวัด หายใจหอบแฮกๆ รอดแล้วครับ ผมค่อยๆเปิดผ้าม่านดูว่ามันกลับยัง มันกลับบ้านมันแล้วครับ ถอนหายใจครับ หมดแรงครับล้มลงนอนที่โซฟา เลยเดินไปเปิดประตูหน้าบ้านไว้ครับ ขี้เกียจเปิดตอนพ่อแม่กลับมา นอนดูทีวีครับ สักพักมีเสียงรถมอไซค์มาจอดที่หน้าบ้านครับ ไอ้เต้มันกลับมาครับ จะไปปิดประตูก็ไม่ทันแล้ว เลยเข้าไปแอบที่พุ่มไม้ที่สวนหย่อม กะว่ามันเข้าไปในบ้านจะขับรถมันหนี มันเดินเข้าบ้านครับ ไม่รู้วันนี้เป็นเชี้ยไรครับ ยังกะทำบาปไว้ ผมโดนแมงป่องมันต่อย ร้องโอ้ยซะดังเลยครับ
เต้ : มึงเป็นไร แล้วไอ้เต้ก็วิ่งเข้ามาครับ
ผม : หน้าจะแมงป่องต่อยว่ะ
เต้ : มึงจะหลบกูทำไม เห็นไหมให้ทุกข์แก่ท่าน ไหนๆ ให้กูดูหน่อย ดีนะที่บ้านมียาแก้ปวดกับยาหม่องครับ ผมเริ่มชาที่ขาครับแล้วก็ปวดครับ
ผม : กูก็กลัวมึงจะวิ่งมาต่อยกูดิ โอ้ย พากูไปหาหมอหน่อยดิ
เต้ : ฮ่าๆ มันยิ้มใครจะกล้าต่อยแฟนตัวเองล่ะ ที่วิ่งนะจะเอาแหวนมาคืน ขึ้นมาดิ แล้วมันก็พาผมไปคลินิกแถวบ้านครับ ดีนะที่เขายังไม่ปิด เสร็จแล้วมันก็พาผมมาที่บ้านมันครับ
ผม : ขอบใจนะ
เต้ : เป็นไรมึงต้องหนีกูด้วย ตอนนั้นมันซึมๆครับ มึงไม่รักกูแล้วเหรอ มันขี้แง่อีกแล้วครับ ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วย ไหนว่ารักกู
ผม : ก็ใครใช้ให้มึงทำกับน้องเขายังนั้น
เต้ : ก็กูหึงมึงนิ มันพูดไปด้วยร้องไห้ไปด้วยครับ ตอนแรกกูอดทนนะ แต่มันไม่ไหว มึงรู้ไหมกูรักมึงมากนะ ในใจกูมีแต่มึงคนเดียว ไม่รู้เป็นไรกูถึงรักมึงมากกว่าคนที่กูเคยคบมา
ผม : หยุดร้องได้แล้ว กูขอโทษถ้ากูเล่าให้มึงเรื่องตั้งแต่แรกก็จะไม่เป็นแบบนี้หรอก ผมเข้ามากอดมันครับ
เต้ : ต่อไปกูจะไม่ใจร้อนแบบนี้ กูสัญญา
ผม : อืม ไอ้ขี้แง่เอ๋ย นักเลงห่าไร แล้วมันก็สวมแหวนให้ผมครับ
เต้ : อย่าถอดอีกล่ะ รู้ไหม
ผม : ครับ หยุดร้องได้แล้ว
เต้ : อยากให้หยุดคุณโอมต้องยอมคุณเต้คืนนี้นะ
ผม : งั้นมึงร้องไห้ไปเลยกูจะกลับบ้าน
เต้ : พูดเล่น แล้วคืนนั้นผมก็นอนที่บ้านมันครับ
ช่วงนั้นมีกีฬาสีที่คณะครับ ผมเลยต้องขึ้นเชียร กว่าจะเสร็จก็เล่นป่ะไปหลายวันครับ ผมนี่แทบจะไม่มีแรง หน้าไอ้เต้ก็ไม่ค่อยได้เจอครับ มันก็ยุ่งเหมือนกันส่วนมากจะโทรสัพคุยกันครับ ไม่ก็ไลน์แต่เฟสทามไม่ค่อยได้เล่นครับ หลังจากเสร็จกีฬาที่คณะรุ่นพี่เขาฉลองครับ จะขัดใจเขาก็ไม่ได้เพราะเป็นวันเกิดของพี่รหัสผมด้วย เลยตามๆเขาไปครับ กินเหล้าไป ผมก็เริ่มมึนๆนิดหนึ่งอ่ะครับ วันนี้มันวันอะไรนะผมจำไม่ได้ครับ มันคิดไม่ออก ตอนนั้นมันก็จะเที่ยงคืนล่ะ จำได้ล่ะครับ พรุ่งนี้วันเกิดไอ้เต้ เท่านั้นล่ะครับ ผมรีบลุกออกจากวงไปหาร้านเค้กที่เขาเปิดดีนะที่รู้จักกับเจ้าของร้านครับ ไปปลุกพี่เขาครับ วันนั้นโดนบ่นเลยครับ กว่าจะได้เค้ก พอดีมีเค้กที่เขาทำไว้ให้ลูกค้า มันเป็นหน้าโดเรม่อนครับ ผมเลยเอาของเขาฮ่าๆ เสร็จแล้วก็ไปที่บ้านไอ้เต้ครับ จะไปเซอร์ไพร์มันครับ ได้ซะแล้งไปอันหนึ่งครับ(อย่าเอาไปทำเลียนแบบนะครับโดนจับได้นะ) งัดหน้าต่างบ้านมันครับ แล้วค่อยๆเดินไปที่ห้องนอนมันครับ ค่อยๆเปิดประตูเข้าไป เท่านั้นล่ะครับ ไม่รู้ว่าโดนอะไรมันครับเสียงดังตุบ เล่นเอาซะจุกเลยครับ น่าจะโดนตีนมันล่ะ
ผม : โอ้ย มันเปิดไฟดูครับ จุกครับพูดไม่ออก
เต้ : อ้าวคุณโอม เป็นไร นึกว่าโจรเข้าบ้าน มาทำไมไม่ให้สุ่มให้เสียงมาเงียบๆก็นึกว่าโจร ในมือมันยัง ถือไม้นะครับ ถ้าผมไม่ร้องคืนนั้น คิดสภาพตัวเองไม่ออกครับ
ผม : ถีบนี่ถีบสุดแรงเลยใช่ไหม
เต้ : ก็เอ่อดิ ลุกมานั่งก่อน แล้วมาทำไร
ผม : จะมาเซอร์ไพร์วันเกิดอ่ะ แล้วผมก็เดินไปเอาเค้กครับ ดีนะที่วางเค้กไว้ก่อนไม่งั้นเละครับ แล้วผมก็เปิดเพลงในโทรสัพ จุดเทียนให้มันเป่าครับ
เต้ : ขอบใจนะที่จำวันเกิดเราได้
ผม : ได้แต่ยิ้มครับ พูดไม่ออก ไม่ได้ซึ้งแต่มันพูดไม่ออกมันจุกครับ ไม่เชื่อคุณลองให้เพื่อนคุณถีบแรงๆที่ท้องนะ
เต้ : มาๆ ให้หอมแก้มหน่อยดิ
ผม : หอมแต่แก้มนะ
เต้ : อืม เท่านั้นล่ะครับ มันจับผมนอนที่เตียง

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 15, 16, 17, 18, 19 & 20 12/12/2559
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 12-12-2016 22:34:29

ตอนที่ 19

ผม : ปล่อยนะเว้ย ไอ้เชี้ยเต้
เต้ : กูขอนะคืนนี้ ไม่ไหวแล้ว มันจับแขนสองข้างผมกางที่เตียง
ผม : สัส กูเจ้บนะเว้ย
เต้ : แล้วมันก็ยิ้มครับ มันปล่อยมือผม กูแค่ล้อเล่น ฮ่าๆ
ผม : สัส เดี่ยวกูก็ถีบเหมือนวันนั้นหรอก ผมรอดครับ
เต้ : ฮ่าๆ ไว้ให้ไปขอแม่มึงก่อนเนาะ ค่อยทำ ฮ่าๆ
ผม : ขอห่าไร แค่นี้ก็เหมือนขอแล้ว
เต้ : เอาเหรอ งั้นเอาจริงนะทีนี้
ผม : ยกกำปั้นขึ้นครับ มันเลยถอย มันดึกแล้วมึงจะเลี้ยงเชี้ยไร นอนได้แล้ว
เต้ : ครับ แล้วมันก็นอนกอดผมครับ เหมือนมีอะไรแข็งมาทิ่มที่หลังผม
ผม : ไอ้ห่า เล่นแค่นี้มึงแข็งเหรอว่ะ
เต้ : เอ่อ นอนๆพูดมาอีกกูปล้ำนะเว้ย ระหว่างที่ผมกับไอ้เต้นอนอยู่เสียงโทรสัพไอ้เต้มันดังขึ้นครับ
ผม : รับดิว่ะ กูหนวกหูเว้ย
เต้ : มันรับ ไม่รู้คุยไรกัน เหมือนเพื่อนมันจะมีเรื่องครับ มันลุกไปใส่เสื้อผ้า แล้วออกไปข้างนอก มันบอกแค่ผมแค่ว่า ให้อยู่ที่บ้านห้ามออกไปไหน อดที่จะเป็นห่วงมันไม่ได้ครับ เลยแอบตามมันออกไปครับ มันไปตีกันจริงๆครับ เพื่อนมันโดนรุม แล้วไอ้เต้ก็เข้าไปช่วยครับ พวกมันมีหลายคนครับ พวกไอ้เต้มีแค่สี่คน ผมเลยวิ่งเข้าไปช่วย
ผม : มึงเป็นไรมากไหม
เต้ : สัส กูให้อยู่บ้านมึงออกมาทำไม แม่ง ผมไม่สนใจที่มันพูดครับ ในที่สุดพวกนั้นก็หนีครับ เจ็บไปทั้งตัวครับ เดินมานั่งที่โต๊ะ คุณโอมเป็นอะไรไหม สั่งให้อยู่บ้านทำไมไม่อยู่ เกิดเป็นไรขึ้นมาทำไง มันบ่นให้ผมครับ
ผม : หยุดบ่นเหอะ ใครจะกล้าปล่อยให้แฟนตัวเองออกมาว่ะ
เต้ : อะไรนะ ไม่ค่อยได้ยิน แฟนๆอะไร
ผม : ใครจะกล้าปล่อยให้เพื่อนมาคนเดียวล่ะ
เต้ : เหรอ
ผม : ครับ กลับกันเหอะ สภาพทั้งคู่มอมแมมครับ แต่ไอ้เต้จะหนักกว่าผมครับ ดีนะที่มียาแก้ปวดไม่งั้นไม่ได้นอนทั้งคืนครับ ตื่นเช้ามายังปวดอยู่ครับ ผมกลับบ้านไปเปลี่ยนชุดออกไปเรียนครับ
โอ๊ต : คิ้วมึงไปโดนไรมา
ผม : กูไปทำคิ้วสามมิติมา ฮ่าๆ
โอ๊ต : กวนส้นตีนนะมึง แล้วเมื่อคืนได้ซัมกันไหมว่ะ วันเกิดไอ้เต้นะ
ผม : ซัมพ่องมึงดิ หาไรแดกดีกว่าขี้เกียจคุยกับมึงล่ะ แล้วผมก็เดินไปที่โรงอาหารครับ ไอ้โอ๊ตมันวิ่งตามผมครับ ผมไปสั่งก๊วยเตี๋ยวครับส่วนไอ้โอ๊ตสั่งข้าว ผมนั่งทานอยุ่ที่โต๊ะ เอ่อ ตอนเย็นมึงว่างไหมว่ะ
โอ๊ต : ไม่อ่ะ เป็นไร
ผม : ไม่มีไรหรอก
โอ๊ต : มึงเอาจริงๆเหรอว่ะ
ผม : จริงอะไรว่ะ
โอ๊ต : ก็ไอ้เต้นะ มึงชอบมันจริงๆเหรอ
ผม : ผมอึ้งครับ สงสัยมันจะรู้ตอนที่ผมเมาอ่ะครับ ผมได้แต่พยักหน้าครับ
โอ๊ต : รีบทานเหอะ เดี่ยวจารย์มาแล้ว
หลังจากที่เรียนเสร็จผมก็ไปเดินเล่นที่ห้างครับ ไปดูรองเท้าให้ไอ้เต้ ซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิดมันครับ
ผม : พี่ครับ เอาคู่นี้ให้ผมดูหน่อยครับ ได้คอนเวิร์สสีขาวคู่หนึ่งครับ เสร็จแล้วผมก็ไปจ่ายตังครับ แล้วก็ไปบ้านไอ้เต้ ไอ้เต้มันยังไม่กลับบ้านครับ เลยเข้าไปรอที่บ้านมันครับ เข้าตรงที่ผมงัดเมื่อคืนนั้นล่ะครับ ฮ่าๆ นั่งดูทีวีรอมันครับ สักพักเสียงรถมันเข้ามาบ้านครับ
เต้ : คุณโอมมาถึงนานยัง
ผม : สักพักแล้วล่ะ
เต้ : โทษทีนะ พอดีอาจารย์เรียกเข้าไปเอางานมาแก้ เลยช้าอ่ะ
ผม : ไม่เป็นไรหรอก แล้วทานไรมายัง
เต้ : ยังอ่ะ รอทานพร้อมกับคุณแฟน
ผม : อ่ะ แล้วผมก็ยื่นถุงร้องเท้าให้ไอ้เต้ครับ เห็นของคุณเต้มันเก่าแล้ว เลยซื้อให้ใหม่อ่ะ
เต้ : ขอบคุณนะ เอ่อเราไม่ได้ไปเที่ยวด้วยกันนานแล้ว พรุ่งนี้ไปเที่ยวม่ะ
ผม : อืมๆ ไปดิ ไปไหนดี
เต้ : พัทยาน้อยไหม
ผมก็ยังไม่เคยไปครับ ได้ยินแต่เพื่อนมันเล่าให้ฟังครับ
ผม : อืม
เต้ : หิวล่ะออกไปหาไรทานดีกว่า แล้วผมก็ออกไปทานข้าวครับ
ผม : กินยำไหม
เต้ : ยังไม่อิ่มอีกเหรอ ข้าวมันไก่สองจานแล้วนะ
ผม : ฮ่าๆ สั่งไปทานที่บ้าน
เต้ : เอาดิ อยากทานไรสั่งเลยนะ
ผม : พี่ครับงั้นขอยำหอยนางรมนะครับแล้วผมก็ไปทานที่บ้านไอ้เต้ครับ ยำนี้อร่อยครับ
เต้ : กินแล้วไม่กลัวมีอารมณ์เหรอ ดีเหมือน มีตอนไหนบอกนะ เขาพร้อมตลอด
ผม : ไม่มีเว้ย ผมทานเสร็จก็กลับไปนอนบ้านครับ นอนบ้านไอ้เต้บ่อยเดี่ยวแม่จะว่าครับ ไปถึงบ้านก็ดึกครับ อาบน้ำเสร็จแล้วนั้งดูทีวี ดูไปสักพักปวดท้องครับ คืนนั้นแทบจะไม่ได้นอนครับ พิษยำหอยนางรมทำผมเข้าห้องแทบจะไปนอนที่ห้องน้ำครับ ดีนะที่แม่พาไปหาหมอ ไม่งั้นล่ะผมตายแน่ๆ ได้นอนโรงพยาบาลครับ หมอเขาให้ดูอาการก่อน สองวัน พอเช้ามาไอ้เต้โทรตามผมครับ ไม่เห็นผมไปหาที่บ้าน พอมันรู้มาก็มาโรงพยาบาลครับ
เต้ : สวัสดีครับพ่อแม่
แม่ : จ๊ะลูก
เต้ : พ่อกับแม่กลับไปพักผ่อนเหอะครับ เดี่ยวจะอยู่เป็นเพื่อนไอ้โอมเองครับ
แม่ : แม่ฝากด้วยนะ เดี่ยวแม่จะกลับมาตอนบ่ายๆนะ
เต้ : ครับ แล้วพ่อกับแม่ผมก็กลับบ้านครับ เป็นไงอร่อยไหมล่ะ ยำน่ะ บอกแล้วว่าอยากทานเยอะมันมาซ้ำเติมผมครับ
ผม : ใครจะไปรู้ว่าจะเป็นแบบนี้ หิวน้ำอ่ะ
เต้ : น้ำเหรอ เดี่ยวเขาไปชักออกมาให้นะ
ผม : เชี้ย ยังจะมากวนตีนอีก น้ำเปล่าเว้ย ไม่ใช่น้ำมึง
เต้ : เหรอ ฮ่าๆ ไม่ต้องลุกหรอก อ้าปากนะ มันใส่หลอดมาหยอดที่ปากผมครับ
ผม : กวนทีนล่ะ มันค่อยๆพยุ่งผมนั่งครับ แล้วยื่นแก้วน้ำให้ เป็นไงร้องเท้าใส่พอดีไหม ถ้าใส่ไม่ได้เดี๋ยวจะเอาไปเปลี่ยนให้
เต้ : ใส่ได้พอดีเลย ตอนนี้เต้เอาไปแช่น้ำมันเครื่องไว้ที่บ้านอ่ะ
ผม : อะไรนะ เอาไปแช่น้ำมันเครื่อง โอ้ยหมดกัน อุส่าซื้อตั้งสองพันกว่า
เต้ : ก็มันขาวนิ ดูครับเหตุผลมัน สองพันกว่าของผมมันไม่มีค่าไรเลย
ผม : ทำไมไม่บอกจะเอาไปเปลี่ยนสีให้
เต้ : มันไม่เซอร์อ่ะ
ผม : มานี่ มาใกล้ๆมีไรจะบอก
เต้ : มีไร มันมานั่งที่ขอบเตียงครับ โอ้ยเจ็บนะเว้ย ผมเขกหัวมันครับ
ผม : จะทำไรก็ทำเหอะ ขี้เกียจพูดล่ะ
เต้ : กินกล้วยม่ะ
ผม : อืม อยากกินแอปเปิ้ลอ่ะ ปอกให้กินหน่อยดิ
เต้ : กินกล้วยก่อนนะมันปอกง่ายดี แล้วมันก็ยืนขึ้นทำท่าจะรุดซิบลง
ผม : ทำไรอ่ะ
เต้ : จะให้กินกล้วยไง
ผม : สัส มึงนี่นะ มีแต่คิดแต่เรื่องเดียว กล้วยโน่นเว้ย ผมชี้ไปที่กล้วยหอม
เต้ : ฮ่าๆ นึกว่ากล้วยดำ
ผม : เก็บไว้กินคนเดียวเหอะ กล้วยดำอ่ะ แล้วมันก็ปอดแอปเปิ้ลให้ครับ
เต้ : ไม่ต้องลุกหรอก เดี๋ยวกูป้อนมึงเอง ดีเหมือนกันครับ สบายนอนกินอย่างเดียว ไอ้เต้มันป้อนเข้าปากผมครับ เคี้ยวยังไม่กลืนมันก็ป้อนอีกครับ เหมือนมันแกล้งผมครับ มันป้อนเร็วขึ้น ยังไม่เคี้ยวมันก้ยัดเข้าปากผมครับ
ผม : ยังจะกวนอีก ติดคอมาไม่กลัวได้แฟนใหม่เหรอ
เต้ : ฮ่าๆ ก็เห็นบอกว่าสบายไง นอนกินเฉยๆ เอาไหมเดี๋ยวกูตัดขาออกให้ จะได้นอนไปตลอดไง
ผม : สัส

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 15, 16, 17, 18, 19 & 20 12/12/2559
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 12-12-2016 22:36:07

ตอนที่ 20

หลังที่ผมออกจากโรงพยาบาลไอ้เต้ก็คอยระวังไม่ให้ผมกินโน่นกินนี้ครับ มันไม่ระวังหรอกครับมันบังคับเลยครับ ผมก็ขี้เกียจฟังมันบ่นเลยตามๆมันไป เชื่อฟังมันยังกะผมเป็นลูกไอ้เต้ครับ วันหยุดเลยไม่ได้ไปเที่ยวเลยครับ แต่มันก็บอกผมว่าไปอยู่ ไปเที่ยวโรงพยาบาล ดูมันสิครับ พอเรียนเสร็จผมก็ไปเดินที่ทุ่งศรีเมืองครับ
เต้ : นานๆได้เดินทุ่งศรีเมืองก็ดีเนาะ เหมือนพาหมามาเดินเล่นเลยอ่ะ มันมองหน้าผมแล้วยิ้มครับ
ผม : สาส ว่ากูเป็นหมาเหรอ
เต้ : ป่าว แล้วจะไปไหนต่ออ่ะ คืนนี้กูต้องไปทำงานที่ห้องเพื่อนอ่ะ
ผม : กูก็เหมือนกัน งั้นคุณเต้ก็กลับก่อนดิ
เต้ : กลับพร้อมกันดีกว่า กลัวคนบางคนจะไปอ้อล่อผู้ชายอีก
ผม : ไอ้ๆ โอ้ย ขี้เกียจพูดล่ะ แล้วผมก็เดินไปที่รถครับ
เต้ : ว่าไปนี่ก็แปลกเนาะ เวลาคุณโอมโกรธแล้วน่ารักดี งั้นคุณเต้ทำคุณโอมโกรธบ่อยๆดีกว่า ฮ่าๆ
ผม : หยุดเลย กลับบ้านกันเหอะ เดี่ยวคุณเต้ต้องไปทำงานที่ห้องเพื่อนด้วยล่ะ
เต้ : คุณโอมก็เหมือนกัน อย่าไปกินเหล้าล่ะ ถ้ารู้ว่ากิน โดน
ผม : ไม่เคยกลัวใครครับ แล้วไอ้เต้ก็ไปส่งผมที่บ้านแล้วก็ไปทำงานที่ห้องเพื่อนครับ ส่วนผมก็อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วไปหอไอ้กายครับ นั่งทำงานจนเสร็จ พอดีเหล้ามันเหลือจากวันนั้นไอ้กายเลยชวนเพื่อนกินครับ ผมเลยต้องกินกับมันด้วย เหล้าไม่เยอะไม่เป็นไรหรอก แต่มันไม่ใช่ครับ พอเหล้าเข้าปากมันไม่น้อยล่ะครับ หมดแล้วไปซื้อใหม่ได้ครับ ถ้ามันไหลก็ไหลต่อครับ ฮ่าๆ คืนนั้นผมเมาครับ ระหว่างที่ผมกำลังกินเหล้าอยู่ ไอ้เต้ก็มาส่งเพื่อนที่หอ มันมาเจอผมพอดีครับ
โอ๊ต : เต้ๆ กินด้วยกันดิว่ะ ไอ้โอมก็อยู่นี่นะ
เต้ : ไม่อ่ะ ไม่อยากเห็นคนบางคนเมา
ผม : ใครเมาว่ะ กูไม่ได้เมาสักหน่อย
เต้ : มึงแหละตัวดี แล้วเมาแบบนี้จะกลับบ้านยังไง ลุกกูจะไปส่ง
ผม : นอนนี่ก็ได้ ใช่ไหมกาย
เต้ : ไม่ได้มึงจะกลับดีๆหรือให้กูลากออกไป เท่านั้นล่ะครับ ผมเชื่องตามมันกลับครับ ช้อนท้ายรถมันกลับครับ มือหนึ่งก็กอดเอวไอ้เต้ไว้ กลัวตกครับ ไอ้เต้มันก็บ่นไปจนถึงบ้านมันครับ
ผม : ถึงแล้วเหรอ เงียบๆนะเดี๋ยวแม่กูตื่น
เต้ : แม่มึงจะตื่นได้ไง มึงดูดีๆดิบ้านใคร
ผม : ฮ่าๆ บ้านคุณเต้ครับ ขี้เกียจเดินนอนตรงนี้ได้ม่ะ
เต้ : ไม่ได้ นอนนอกบ้านเดี๋ยวก็โดนหมอกหรอก ไม่สบายขึ้นมากูขี้เกียจดูแล
ผม : ไหนว่าเป็นแฟนกันแล้วจะดูแลไง งั้นเราเลิกกัน
เต้ : มันกำหมัดขึ้นมาครับ จะเลิกเหรอ
ผม : เลิกกินเหล้าครับ ฮ่าๆ ใครบอกว่าเลิกกัน ไม่ได้พูดนะ แฮร่ๆ
ไอ้เต้มันลากผมเข้าไปในบ้านครับ แล้วจำอะไรไม่ได้ครับ รุ้สึกตัวขึ้นมาเสื้อผ้าก็หาย เหลือแต่บ๊อกเซอร์ไอ้เต้ที่ผมใส่ แล้วไอ้เต้มันยังกวนผมอีก มันเอาปากกาเขียนไวท์บอร์ด มาวาดรูปซิกแพคที่ท้องผมครับ ดีนะมันไม่เขียนหน้าผมด้วย ลุกขึ้นมาไอ้เตียงมันนอนข้างล่างครับ
ผม : ไอ้เต้ ทำไมไปนอนที่นั้น ทำไมไม่ขึ้นมานอนด้วยกัน
เต้ : ก็คุณโอมเล่นละเมอถีบกูๆเลยไม่อยากนอนด้วยอ่ะ แม่งมึงละเมอหรือตั้งใจว่ะ กูโคตรเจ็บอ่ะ
ผม : ฮ่าๆ ขึ้นมาดิ ไม่ละเมอแล้วครับ
เต้ : แน่ใจนะ แล้วมันก็ค่อยๆคลานขึ้นมาที่เตียงครับ แล้วมันก็เข้ามากอดผมครับ
ผม : กอดทำไมว่ะ
เต้ : นอนกอดยังนี้ล่ะ มึงค่อยจะไม่ละเมอ แล้วคืนนั้นไอ้เต้ก็นอนกอดผมครับ จนเช้า แล้วผมก็กลับบ้านไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้ามาเรียนครับ พอเรียนเสร็จก็ไปบำเพ็ญประโยชน์ครับ เก็บชั่วโมงครับ
ผม : เพราะมึงเลยนะไอ้โอ๊ตทำให้กูต้องมากวาดแบบนี้ ผมบ่นไปกวาดไปครับ ดีนะที่ไอ้โอ๊ตมาช่วยครับ
เต้ : ว่าไงไม่มีไรทำเหรอ มันพูดกวนผมครับ
ผม : มี เดี๋ยวสักพักก็จะได้เตะปากคนล่ะ
เต้ : แน่จริงก็เข้ามาดิ มันยั่วครับ ผมวิ่งไล่เตะมันครับ
ผม : มาทำไม ไม่มีไรทำเหรอ
เต้ : ว่าจะไปเตะบอลกับเพื่อนล่ะ แต่เห็นคุณแฟนกวาดอยู่เลยจะมาช่วย งั้นคุณเต้ช่วยนั่งเป็นกำลังใจนะ ฮ่าๆ
ผม : เอาไปผมยื่นไม้กวาดให้มันครับ แล้วผมก็ไปตัดแต่งต้นเฟื่องฟ้าครับ กว่าจะเสร็จก็ค่ำพอดีครับ
เต้ : กินหมูกระทะม่ะ
ผม : ดีเหมือนกัน
เต้ : ไม่กลัวอ้วนเหรอ ไอ้หมูอ้วน
ผม : อะไรไอ้ลิงน้อย
แล้วผมกับมันก็พากันมากินหมูกระทะครับ ของเขาเยอะครับไอ้เต้เล่นตักมาเกือบทุกอย่างครับ
เต้ : กินอันนี้ดิโอม อร่อยดิ มันคีบเนื้อให้ผมครับ
ผม : เต็มจานกูล่ะ มึงทำไมไม่กินอ่ะ
เต้ : คุณโอมอิ่มคุณเต้ก็อิ่มด้วยครับ ฮ่าๆ เห็นคุณโอมกินก็อิ่มล่ะ
ผม : เหรอ ผมก็คีบเนื้อให้มันครับ กินให้หมดเลยนะ ใครบอกให้ไปตักมาเยอะ
เต้ : ช่วงนี้กูอ้วนขึ้นว่ะ ต้องควบคุมอาหาร
ผม : สัส แล้วมึงตักมาทำเชี้ยไรตั้งเยะ ไอ้ลิงน้อยมึงกินเลยนะ
เต้ : ก็เขาอยากให้หมูอ้วนกินเยอะๆนิ แล้วมันก็เดินไปหยิบเอาผลไม้มาครับ วันนั้นผมแทบจะอ้วกครับ ยัดเข้าๆกลัวโดนปรับครับ ส่วนผลไม้ไอ้เต้ก็แอบเอาใส่กระเป๋าครับ เลยไม่โดนปรับ ฮ่าๆ คุณโอมพากูไปที่ร้านขายตุ๊กตาหน่อยดิ
ผม : ไปทำไร จะเล่นตุ๊กตาบาบี้เหรอว่ะ ฮ่าๆ
เต้ : เล่นคุณโอมก็พอล่ะ ฮ่าๆ
ผม : สัส แล้วผมก็พามันร้านขายตุ๊กตาครับ
เต้ : สวยไหมคุณโอม มันเอาวิกผมเขามาใส่ครับ คุณขา ฉันสวยไหมค่ะ มันเอาวิกผมเขามาเล่นครับ
ผม : อย่าดื้อดิว่ะ ไหนว่าจะมาดูตุ๊กตา พนักงานเขามองแล้วยิ้มครับ
เต้ : เอ่อๆ มันยังเล่นอีกครับ เอารถเด็กเล่นมานั่งเล่น
ผม : ตกลงจะซื้อไหมเนี่ย หรือมาเล่นว่ะ
เต้ : ซื้อครับซื้อ มันเดินเลือกทั่วร้านครับ แล้วก็ได้อุลตราแมนครับ ตัวโคตรใหญ่ครับ น่าจะใหญ่สุดในร้านครับ เท่าไรครับ
พนักงาน : สองพันห้าครับ
เต้ : งั้นผมซื้อตัวนี้นะครับ
ผม : ซื้อไปในกิ๊กเหรอว่ะ
เต้ : ป่าว ซื้อให้แฟน ชอบไหม ซื้อให้เป็นของขวัญครบรอบหนึ่งเดือนอ่ะ พนักงานมองแล้วเขายิ้มครับ
ผม : สัส ผมเขินครับ มึงอุ้มเอาเลยนะ กูจะขับรถ
**********************แค่นี้ก่อนนะครับพรุ่งนี้จะต่อให้ครับไอ้ตัวแสบโทรมา*********

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 15, 16, 17, 18, 19 & 20 12/12/2559
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 12-12-2016 22:43:53

อ้างจาก: Booget ที่ 18-11-2016 11:04:33  

รอๆๆๆๆ

อ้างจาก: ♥lvl♀‘O’Deal2♥ ที่ 18-11-2016 11:59:34  

ตินมีประเด็น

อ้างจาก: top_fy ที่ 03-12-2016 11:19:22  

มาต่อเร็วนะครับ  อยากอ่านแล้วครับ คุณพี่โอม5555 :ling1: :katai5:

มาต่อแล้วนะครับ ขอบคุณสำหรับคอมเม้น ทำให้ผมมีกำลังใจที่จะแชร์ประสบการณ์ความรักดีๆ และหลังจากที่ผมหายมาเกือบเดือน ผมเลยโพส5ตอนที่เดียวรวด เพื่อให้ผู้ติดตามหายคิดถึง ถ้าใครอยากอ่านต่อละก็ ช่วยค้อมเม้นเป็นกำลังใจผมด้วย  :mew1:

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 15, 16, 17, 18, 19 & 20 12/12/2559
เริ่มหัวข้อโดย: fangdxxi ที่ 13-12-2016 22:54:57

 :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 15, 16, 17, 18, 19 & 20 12/12/2559
เริ่มหัวข้อโดย: patsakon ที่ 14-12-2016 10:00:53

น่ารักจังคัฟ รอติดตามอยู่นะคัฟ :mew1:

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 21, 22 & 23 14/12/2559
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 14-12-2016 17:58:48

ตอนที่ 21

เต้ : กูซื้อให้มึงล่ะ มึงก็อุ้มเอาดิ แล้วมันก็มาส่งผมที่บ้านครับ ผมเอาตุ๊กตามาเก็บที่ห้อง มันเดินตามผมขึ้นมาที่ห้องครับ แม่งอยุ่ได้ไงว่ะ ห้องโคตรรกอ่ะ แล้วมันก็เก็บของจัดของให้เป็นระเบียบครับ รถยังกะรูหนู กางเกงใน บ๊อกเซอร์ก็ทิ้งเต็มห้อง มันบ่นเหมือนแม่ผมเลยครับ
ผม : กูเก็บแล้วนี่ แล้วมึงทำไมไม่กลับล่ะ มันดึกแล้วนะ
เต้ : กูนอนบ้านมึงนะคืนนี้ ขี้เกียจกลับบ้าน กลัวโดนเขาจับไปข่มขืน
ผม : เหรอ นึกว่ามึงจะไปข่มขืนเขาดิ
เต้ : ถ้าข่มขืนก็จะคงเป็นที่รักล่ะครับ มันเดินมาจับแก้มผมครับ ผมล่ะหมั่นไส้
ผม : ถ้าจะนอนไปขอแม่โน่น
เต้ : แม่โอมชื่อโน่นเหรอ มันกวนตีนผมครับ ไม่อยากกวนแม่ สงสัยแม่จะนอนแล้วล่ะ แม่ไม่ว่าหรอก ลูกเขยมานอนบ้าน
ผม : เอ่อๆ ไปอาบน้ำถ้าจะนอน แล้วผมก็โยนผ้าเช็ดตัวให้มันครับ ผมถอดเสื้อออก
เต้ : คุณโอมมีซิกแพคด้วย น่ารักดี
ผม : ไม่รู้หมาตัวไหนเอาปากกามาเขียน ล้างโคตรยาก
เต้ : น่ารักดีมันภูมิใจในผลงานของมันครับ
ผม ; ไปอาบน้ำได้แล้วเดี๋ยวก็ดึกหรอก ดึกแล้วก็บอกว่าขี้เกียจอาบ
เต้ : ไม่อาบพร้อมกันเหรอ จะได้ประหยัดน้ำไง เดี๋ยวคุณเต้ถูหลังให้นะ
ผม : ไม่เป็นไรหรอก
เต้ : กูไม่ดูปิกาจูมึงหรอก ยังไงมันก็เล็กกว่าของกูอยู่แล้ว ฮ่าๆ มันภูมิใจของมันครับ
ผม : ไปอาบน้ำได้แล้ว ผมไล่มันไปอาบน้ำครับ ไอ้เต้นสัยมันอาบน้ำไม่ค่อยนานครับ เสร็จแล้วเหรอ อาบน้ำเหรอว่าวิ่งผ่านว่ะ ทำไมเร็วจัง
เต้ : ไปอาบน้ำนะไม่ได้ไปชักว่าว ค่อยจะนาน ไม่เชื่อก็มาดมดิ
ผม : สัส
เต้ : ถ้าจะชักว่าวเขาไว้ชักกับที่รักดีกว่า จริงไหมจ๊ะ มันเดินมาจับแก้มผมครับ
ผม : บ๊อกเซอร์อยู่ในตู้นะ อยากใส่ตัวไหนก็ใส่ได้เลย
เต้ : ไม่ใส่ได้ม่ะ มันร้อนอ่ะ นอนแบบนี้สบายกว่า
ผม : ไม่ไส่อะไรเลย งั้นคุณเต้ก็ไปนอนนอกบ้านนะครับ ขี้เกียจพูดกับมันครับ ผมเลยเข้าไปอาบน้ำออกมาไอ้เต้ก็หลับครับ เวลามันหลับน่ารักดีครับ ยังกะเด็กน้อย ผมเลยจับแก้มมันเล่นครับ เลยแกล้งมันครับ เอากางเกงในวางที่หน้ามันครับ จนกระทั่งเช้า
เต้ : ตื่นได้แล้วคุณโอม เดี๋ยวก็ไปเรียนสายหรอก
ผม : เช้าแล้วเหรอคุณเต้ วันนี้มีเรียนบ่ายอ่ะ ไม่ไปส่งนะกลับเองได้นะ
เต้ : อืม
ผม : ปิดผ้าม่านให้ด้วยนะ แล้วผมก็เอาผ้าห่มมาคลุมครับ แสงมันส่องตา เท่านั้นล่ะครับไอ้เต้มันมาตดใส่ผ้าห่มแล้วเดินหนี แหวะ เชี้ยเล่นไร เหม็นนะเว้ย
เต้ : กลิ่นลาเวนเดอร์หอมๆ
ผม : หอมเชี้ยไร ยังกะไส้เน่า มันยังมีอีกก๊อกสองครับ มันตดแล้วกำมาปิดที่จมูกผม โอ้ย แม่ง เล่นเชี้ยไร โคตรเหม็นอ่ะ เกิดกูตายขึ้นมาทำไง
เต้ : ตายก็หาแฟนใหม่ดิ ฮ่าๆ
ผม : งั้นกูจะหักคอมึงไปด้วย
เต้ : หอมไหม ที่รัก
ผม : แหวะ ทำไมไม่เก็บไว้ดมเองล่ะ
เต้ : ดมบ่อยล่ะ เบื่อแล้วเลยอยากให้คุณโอมได้ดมด้วย ฮ่าๆดมให้หมดล่ะ ผมขวางหมอนใส่มันครับ กลับก่อนนะจูบๆ มันทำปากใส่ผมคับ พอไอ้เต้กลับผมก็นอนต่อครับ แต่นอนไม่หลับครับ เมาตดไอ้เต้มั่ง เลยลุกไปอาบน้ำนอนดูทีวีครับ สักพักไอ้กายก็โทรให้ไปหอมันครับ งานที่ทำไว้วันนั้นไอ้กายมันเมาแล้วเดินเหยียบโน๊ตบุ๊คมันครับ ไม่ได้เซฟใส่แฟ๊กไดร์ไว้ เลยต้องทำใหม่ครับ กว่าจะเสร็จก็ถึงเวลาเรียนพอดีครับ หลังจากที่ เรียนเสร็จผมก็รีบกลับบ้านครับ ไม่งั้นพวกนั้นชวนไปกินเหล้าที่หอไอ้กายแน่ครับ เพราะเหล้าวันนั้นยังเหลือครับ ถ้าไปแล้วขี้เกียจฟังไอ้เต้บ่นครับ ผู้ชายไรโคตรบ่นอ่ะครับ แถมขู่ผมอีกว่าถ้ากินมันจะเอาฟันผมออกซีกหนึ่งครับ ผมไม่ได้กลัวมันนะแต่ผมเกรงใจมันครับ พอถึงบ้านยังกะมันรู้ครับ มันโทรหาผม
เต้ : คุณโอมอยู่ไหนครับ
ผม : อยู่บ้าน กำลังจะไปซื้อของ มีไร
เต้ : ป่าวครับ ว่าจะออกไปหาที่บ้าน
ผม : แล้วคุณเต้อยู่ไหนตอนนี้
เต้ : อยู่ในใจเสมอครับ มุกมันครับ จะอ้วกกับมุกมันครับ มันเล่นบ่อยครับเวลาที่ผมถามว่าอยู่ไหน
ผม : เอ่อๆ พอดีเลยกูจะเข้าไปบิ๊กซี ไปเจอกันที่นั้นก็ได้
เต้ : ได้ครับ จุบๆ
ผมขับรถมาบิ๊กซีครับ ไม่ค่อยไกลครับ จากบ้านผมครับ มาถึงก็โทรหาไอ้เต้ครับ มันเข้าไปรอผมข้างในแล้วล่ะ มันยืนรอผมที่ร้านขายหนังสือครับ ดูหน้าเด็กเรียน ครับ มันยืนอ่านหนังสือในร้าน
ผม : อ่านหนังสือโป้เหรอ
เต้ : ไม่อ่ะ ดูตัวเองในกระจกก็มีอารมณ์ล่ะ
ผม : ไอ้โรคจิต
เต้ : แล้วมาซื้อไรอ่ะ
ผม : ซื้อของให้แม่อ่ะ แล้วผมก็เดินไปเอารถเข็นครับ
เต้ : มาเดี๋ยวเข็นให้เอง จะซื้อไรก่อน มันเล่นรถเข็นยังกะเด็กครับ ผมเลือกของไปมันยังมากวนอีกนะครับ คุณโอมดูดิคุณเต้หล่อไหม มันเอาชุดชั้นในมาใส่ครับ ผมล่ะโคตรอายครับ คนที่เขาเลือกพากันยิ้มครับ
ผม : พอแล้ว อย่าเล่นดิ แล้วผมก็เดินไปครับ ไปซื้อพวกผงซักผ้าครับ มองหาไอ้เต้ไม่รู้มันหายไปไหน เลยเดินดูเห็นมันอยู่ที่ของเด็กเล่นครับ
เต้ : มาพอดีเลย มึงช่วยดูหน่อยอันไหนสวย มันเอาโมเดลหุ่นยนต์ใหผมดูสามอันครับ
ผม : จะซื้อเหรอ
เต้ : อืม ไม่รู้จะเอาตัวไหน สวยทั้งสามอ่ะ
ผม : ซื้อดิเดี๋ยวซื้อให้เอง เอาทั้งสามนั้นล่ะ ยังกะซื้อของเล่นให้ลูกครับ พอซื้อของเสร็จก็ไปที่จุดชำระเงินครับ ไม่ต้องใส่ถุงก็ได้ครับ ผมเอาถุงผ้ามาครับ
เต้ : ใส่ถุงผ้ามันไม่มันเหมือนถุงยางนะ มันพูดกวนเขาอีก พี่เขามองหน้าไอ้เต้แล้วยิ้มครับ
ผม : เงียบๆเลยมึง ถ้าไม่พูดเขาไม่ว่ามึงเป็นใบ้หรอก
เต้ : รอแปบนะกูไปเข้าห้องน้ำก่อน ปวดฉี่ แล้วมันก็วิ่งไปเข้าห้องน้ำครับ ผมยืนรอมันที่หน้าศูนย์อาหารครับ พอดีมาเจอเพื่อนของพ่อครับ เลยยืนคุยกัน พอดีลูกชายแก่จะเข้ามหาลัยปีนี้เลยฝากให้ผมติวให้ครับ ลูกชายเพื่อนพ่อผมก็ยังไม่เคยเห็นหน้าครับ จนไอ้เต้ออกมา
ผม : ไปล้างห้องน้ำเหรอ ทำไมนานจัง หรือไปชักว่าว
เต้ : ป่าว ไปเจอเพื่อนที่นั้น เลยยืนคุยกับมัน
ผม : เพื่อนเต้เป็นขี้เหรอ ฮ่าๆ
เต้ : จะดมอีกไหมล่ะ มันเอามามาใกล้ๆปากผมครับ ดีนะที่หลบทัน เมื่อกี้คุยกะใครอ่ะ เดี๋ยวนี้หัดชอบคนแก่เหรอ
ผม : ไอ้บ้า เพื่อนพ่อกูเว้ย

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 21, 22 & 23 14/12/2559
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 14-12-2016 17:59:37

ตอนที่ 22

แล้วมันก็ช่วยผมถือของครับ เอ่อคุณเต้วันนี้แม่ชวนไปทานข้าวที่บ้านนะ จะไปไหมถ้าไม่ไปจะได้โทรบอกแม่
เต้ : ไปดิ เดี๋ยวมานะ แล้วมันก็ไปซื้อซาลาเปาแถวๆนั้นครับ ผมไปรอมันที่ลานจอดรถครับ อ่ะทานดิ
ผม : อืม มือไม่ว่างอ่ะ ไปถึงบ้านกิน
เต้ : ไม่เป็นไรเดี๋ยวป้อน แล้วมันก็เอายัดเข้าปากผมครับ ฮ่าๆ เหนือฟ้ายังมีอวกาศ เหนือกระดาษมีอะไรว่ะ
ผม : มีปากกามั่ง
เต้ : ไม่ใช่ เหนือฟ้ายังมีอวกาศ เหนือกระดาษมีซาลาเปาไง ฮ่าๆ
ผม : ตลกดิสัส
เต้ : ฮ่าๆ จับดีๆล่ะ เดี่ยวพี่พาซิ่งเอง แล้วก็มาถึงบ้านครับผมเอาของเข้าไปเก็บครับ ส่วนไอ้เต้มันช่วยพ่อย้ายต้นไม้ที่สวนครับ ดูเหมือนมันจะเข้ากันดีกับพ่อผมครับ
แม่ : ว่าแต่ไปไงมาไงถึงได้รู้จักกับเจ้าเต้ล่ะลูก เห็นเขาบอกว่าไม่ได้เรียนที่เดี๋ยวกันกับโอมนิ
ผม : อ๋อ วันนั้นมันโดนเขาไล่ตีมันแม่ ผมเลยช่วยมันครับ ที่นี้ก็สนิทกันมาเรื่อยๆครับ อย่าไปพูดถึงมันเลยแม่ มันโคตรกวนตีนอ่ะแม่
แม่ : เห็นเต้เขาบอกว่าเขาชอบโอม ผมถึงกับอึ้งไปเลยครับ ทำไรไม่ถูก
ผม : เหรอครับ มันกวนแม่มั่งครับ ไม่มีไรหรอก
แม่ : แต่ดูๆเต้เขาก็เป็นผู้ใหญ่นะ น่าจะดูแลลูกได้
ผม : โหแม่ ผมก็โตแล้วนะ ไม่ต้องให้ใครมาดูแลหรอก ผมไปดูทีวีล่ะ ไม่รู้แม่ชวนคุยเรื่องไอ้เต้ทำไม
แม่ : อืมๆ แล้วแม่ผมก็ยิ้มครับ แล้วไอ้เต้ก็มาช่วยแม่ทำกับข้าวครับ เข้ากันกับพ่อแม่ผมได้ดีมากครับ แทบจะเป็นลูกคนหนึ่งครับ ผมนั่งเล่นโทรสัพกับดูทีวีครับ
เต้ : ลุกไปทานข้าวได้แล้ว
ผม : ไม่หิวอ่ะ
เต้ : ไม่หิวก็ไปทานเดี๋ยวก็เป็นโรคกระเพาะหรอก
ผม : กระเพาะรักเหรอ ฮ่าๆ
เต้ : มันลากผมไปที่โต๊ะทานข้าวครับ
พ่อ : วันนี้เต้ช่วยพ่อเปลี่ยนกระถางต้นไม้ ช่วยพ่อได้ตั้งเยอะเลย ขอบใจนะลูก
เต้ : ไม่เป็นไรครับ
ผม : ก็ใช่สิ พ่อมีลูกคนใหม่แล้วลืมโอมแล้วดิ
เต้ : อะไรไอ้เหม่ง พอดีผมตัดผมใหม่ครับ ตัดสกินเฮดมันเลยเรียกผมไอ้เหม่ง อย่าน้อยใจดิ ทานๆไปปากจะได้ไม่ว่าง
แม่ : มาทานข้าวบ้านแม่บ่อยๆนะลูก
เต้ : ครับแม่ ฝีมือแม่นี่โคตรรอร่อยครับ ผมมาทานบ่อยๆผมจะไม่อ้วนเหรอครับ ฮ่าๆ
ผม : เอ่อพ่อวันนี้ผมไปเจอเพื่อนพ่อด้วยครับ
พ่อ : อ๋อ ไอ้สินนั้นเหรอ มันโทรหาพ่อ มันบอกว่าจะให้เราไปติวให้ลูกมัน มันคุยกับพ่อแล้วล่ะ
ผม : ครับ แล้วจะให้ผมทำไงครับ
พ่อ : เห็นมันบอกว่าจะให้ลูกไปติวที่บ้านมั่ง
เต้ : ใครว่ะ
ผม : คนที่คุยกันกับกูที่บิ๊กซีไง
เต้ : อ๋อ ๆ แล้วก็ทานข้าวต่อครับ เสร็จแล้วผมกับไอ้เต้ก็ช่วยกันล้างจาน จนเสร็จมันก็ดึกพอดีครับ
แม่ : มันดึกแล้ว จะกลับอยู่เหรอเต้
เต้ : ครับ
แม่ : งั้นให้โอมกลับเป็นเพื่อนนะ
ผม : โหแม่ งานผมยังไม่ได้ทำเลยครับ
แม่ : เอาไปทำที่บ้านเต้ก็ได้ลูก มันดึกไปเป็นเพื่อนเต้หน่อยนะ
ผม : ครับผม ผมมองหน้ามันครับ มันแลบลิ้นใส่ผมครับ อยากเดินไปดึงลิ้นมันออกครับ แล้วผมก็เก็บของ เอาเสื้อผ้าไปดด้วยครับ ขี้เกียจตื่นเช้ามาเปลี่ยนที่บ้าน
เต้ : เอาไปหมดตู้ก็ได้นะ
ผม : พูดอีท่าไหน แม่ถึงบังคับให้ไปจัง
เต้ : ไม่ได้พูดนะ แม่ให้ไปแองกลัวลูกจะขายไม่ออกมั่ง
ผม : ขายออกเว้ย ผมขับรถมาคนล่ะคันกับไอ้เต้ครับ ผมขับตามมัน จนถึงบ้านมันครับ
เต้ : กินไรไหม เดี๋ยวออกไปซื้อให้
ผม : มันดึกล่ะ ไม่ไปหรอก เดี๋ยวจะทำงานก่อน กลัวมันจะไม่เสร็จ ผมนั่งทำงานครับ ส่วนไอ้เต้มันนั่งดูบอล ไอ้นี่ขนาดดูคนเดียวแม่งเชียรโคตรดัง ไม่รู้มันจะแหกปากร้องทำไม ไม่รู้จักเกรงใจคนทำงานเลย สักพักเงียบครับ พอหันไปดูมันหลับครับ ไอนี่มันเป็นคนหลับง่ายครับ ถ้าได้ที่นุ่มๆหลับครับ ผมก็นั่งทำงานต่อครับ กลัวมันจะหนาวเลยขึ้นไปเอาผ้าห่มบนห้องมาห่มให้มันครับ แล้วผมก็ทำงานต่อครับจนเสร็จขี้เกียจขึ้นไปนอนกับปลุกไอ้เต้แล้วมันไม่ยอมตื่นเลยนอนตรงนั้นล่ะครับ
เต้ : คุณโอม ตื่นได้แล้ว เช้าแล้วครับคุณแฟน มันตะโกนใส่หูผมครับ ผมตกใจครับ สะดุ้งขึ้นปากไปโดนปากไอ้เต้
ผม : ปลุกเบาๆก็ได้ไม่ต้องแหกปากใส่หูหรอก
เต้ : ก็ปลุกตั้งนานไม่เห็นลุก นึกว่าจะได้ไปนิมนต์พระซะแล้ว
ผม : กูยังไม่ตายเว้ย
เต้ : ข้าวผัดอยู่ที่โต๊ะนะ เสื้อผ้ารีดให้แล้ว แขวนไว้ที่ตู้อ่ะ โคตรซึ้งอ่ะครับ ค่ารีดกับค่าข้าวเดี๋ยวจะมาคิดที่หลังนะ
ผม : ไอ้งก
เต้ : อย่าลืมล๊อกบ้านด้วยล่ะ ไปเรียนล่ะ จูบๆ
พอไอ้เต้ออกไปผมก็อาบน้ำแต่งตัวทานข้าวออกไปเรียนครับ พอเรียนเสร็จพ่อผมก็โทรบอกให้ผมกลับบ้าน พอดีลูกของเพื่อนพ่อมารอที่บ้านครับ ไอ้นี่มันชื่อโต๋ครับ มันกำลังจะสอบเข้ามหาลัยครับเป็นรุ่นน้องผมปีหนึ่งครับ พ่อมันฝากให้ผมติวให้ ดูๆไอ้นี่มันโคตรกวนทีนกว่าไอ้เต้ครับ แต่หัวมันโคตรดีครับ น่าจะเก่งกว่าผมครับ มันเล่นถามผมแต่อันยากๆครับ
ผม : โต๋ ไปดูหน้าที่พี่ให้ไปอ่านก่อนนะ แล้วพรุ่งนี้พี่จะติวให้
โต๋ : แล้วจะให้ผมมาติวทำไมครับ ให้ผมไปอ่านดีจะไม่ดีกว่าเหรอครับ
ผม : เดี๋ยวพี่จะมาอธิบายทีหลัง
โต๋ : ผมอ่านแล้วผมเข้าใจผมจะให้พี่อธิบายทำไมล่ะครับ
ผม : สัส นี่ล่ะครับมันกวนแค่ไหน ผมทนติวให้ไอ้นี่ได้สองสามวันครับ จะชอบบ่นเรื่องไอ้นี่ให้ไอ้เต้ฟังตลอดครับ ไอ้เต้ก็มีแต่ว่าจะเก็บมันไหม ดูสิครับ เอ้อ่ะก็ใช้แต่กำลัง ไอ้ตัวแสบผม วันนั้นผมก็ติวให้ไอ้โต๋ตามปกติครับ ติวที่บ้าน ไอ้เต้มันเข้ามาบ้านผมพอดี
เต้ : ไอ้สัสโต๋ กูนึกว่าแต่ใคร
โต๋ : ไอ้เชี้ยเต้ มึงมาทำไม วันนั้นมึงยังไม่เจ็บอยู่เหรอว่ะ ต่างคนต่างกำหมัดครับ
**********ไว้แค่นี้ก่อนนะครับผมขอตัวทำงานก่อนนะ******************

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 21, 22 & 23 14/12/2559
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 14-12-2016 18:01:14

ตอนที่ 23

ยังกะอยู่ในสนามมวยครับ ไอ้เต้มันมองหน้าไอ้โต๋ ไอ้โต๋เริ่มก่อนครับ มันเดินเข้ามาถีบไอ้เต้ครับ ไหนๆก็มันต่อยกันแล้ว ยิ่งไอ้โต๋มันชอบกวนตีนผมอีก แล้วอีกอย่างถ้าผมไม่ช่วยแฟนผมผมก็เป็นหมาดิครับ ผมเข้าไปช่วยไอ้เต้ครับ จัดไอ้โต๋ไปซะหลายหมัดครับ สุดท้ายมันก็วิ่งหนีครับ แล้วมันก็ไปฟ้องพ่อมันครับ ผมล่ะนั่งฟังพ่อบ่นทั้งคืนครับ ไอ้เต้มาก่อเรื่องไว้ผมล่ะครับเป็นคนรับเคราะห์แทนมันครับ พ่อผมบ่นจนขี้เกียจฟังเลยแกล้งหลับ สุดท้ายพ่อผมก็เลิกบ่นครับ หลังจากที่ฟังเทศน์จากพ่อผมก็ขึ้นห้องไปอาบน้ำครับ นั่งเล่นคอมที่ห้องครับ ไอ้เต้มันเฟสทามมาครับ
เต้ : ทำไรคุณโอม หน้าบึ้งเลยนะ
ผม : ไม่บึ้งได้ไง ก็พ่อเล่นบ่นซะจนหูชา ไม่รู้ใครมาก่อเรื่องแล้วหนี
เต้ : โอ๋ ๆ อย่าโกรธดิ แล้วเป็นอะไรมากม่ะ
ผม : ไม่อ่ะ แต่ก็มันดีนะ ได้ต่อยมันไปซะหมัด ฮ่าๆ
เต้ : ฮ่าๆ เกิดเต้ไปมีกิ๊กคุณโอมจะต่อยแบบนี้ม่ะ
ผม : ไม่อ่ะ
เต้ : ดีจัง
ผม : ไม่ต่อยอ่ะ จะเอามีดแทงเลย ไม่ก็ไม้หน้าสามฟาดหัวอ่ะ
เต้ : โหดว่ะ พูดซะหำหดเลย
ผม : ไม่ใช่มันหดนานแล้วเหรอ ฮ่าๆ
เต้ : ไม่หรอก มันยืนขึ้นทำท่าทางจะแก้ผ้าให้ผมดู
ผม : หยุดเลยมึง เล่นอะไร ไม่นอนง่ายเหรอ
เต้ : เดี๋ยวก็นอนแล้วล่ะ เป็นไร คุณโอมจะนอนแล้วเหรอ ถ้านอนอ่ะ อย่านอนถอยหมอนนะ
ผม : ก็หมอนมันสูงก็ต้องถอยดิ แล้วไอ้เต้ก็ยิ้มครับ ถอยหมอน ถอนหมอย ไอ้สัส เดี๋ยวนี้หัดลามกนะมึง
เต้ : แบร่ๆ มันแลบลิ้นปรินตาครับ น่าหมั่นไส้อ่ะ งั้นก็อย่านอนดึกล่ะ จูบๆ มันทำปากครับ ผมยกเท้าให้มัน
ผม : ฝันเปียกแล้วกัน
หลังจากที่มันปิดไปผมก็นั่งเล่นเกมส์ต่อครับ ไอ้โต๋มันไลน์มาครับ มันขอไลน์ผมไปตั้งแต่วันแรกแล้วล่ะครับ ผมไม่สนใจอ่ะ มันส่งมาหลายครั้งรำคาญเลยเปิดดูครับ
โต๋ : พี่ขี้โกงอ่ะ ไปช่วยไอ้เชี้ยเต้
ผม : ก็ใครใช้ให้นายมาถีบเพื่อนพี่ก่อนล่ะ
โต๋ : ก็ผมไม่ชอบขี้หน้ามันนิ แม่งมันชอบหาเรื่องผมอ่ะ
ผม : พี่ว่ามันไอ้เต้ไม่ใช่คนแบบนั้นนะ มันไม่เคยหาเรื่องใครก่อน
โต๋ : ผมขอโทษครับ พี่ติวให้ผมต่ออีกนะครับ
ผม : เอ่อๆ
แล้วผมก็นั่งเล่นเกมส์ต่อครับ ไม่รู้ไอ้สัสที่ไหนขว้างก้อนหินเข้ามาในห้องผมครับ โดนหัวผม ออกไปส่อง เห็นไอ้เต้ยืนโบกมือข้างล่างครับ ไอ้เชี้ยเต้ครับ มันเป็นคนโยนขึ้นมา แล้วผมลงไปหามัน
ผม : มีไร ไหนว่าจะนอน
เต้ : กลัวผีอ่ะ บ้านข้างๆเขาเสีย ไปนอนเป็นเพื่อนหน่อยดิ นิสัยมันครับ กลัวผี ถ้าพูดเรื่องผีให้มันฟังมันจะชอบปิดหูครับ
ผม : มันดึกล่ะ งั้นนอนที่บ้านกูก่อนดิ ไว้วันหลังนะ
เต้ : ไม่เอา นะ
ผม : เอ่อ ๆ เดี๋ยวขึ้นไปเก็บเสื้อผ้าก่อนนะ ขี้เกียจตื่นแต่เช้ามาเปลี่ยนที่บ้าน
เต้ : อืมๆ แล้วหนีตามผู้ชายแม่ไม่ว่าเหรอ มันพูดกวนผมครับ
ผม : หนีตามเชี้ยดิ มึงมาบังคับกูไปเองเว้ย แล้วผมก็ขึ้นไปเก็บเสื้อผ้าครับ แล้วออกไปกับมันครับ ผมเขียนโพสอิดแล้วไปติดไว้ที่ประตูห้องนอนพ่อกับแม่ครับ ว่าออกไปนอนบ้านไอ้เต้ แล้วมันก็พามาถึงบ้านครับ บรรยากาศน่ากลัวครับ ได้กลิ่นธุปลอยมาบ้านมันครับ ลมเย็นๆ พอดีพ่อแม่ไอ้เต้มาทำธุระเลยเอาไอ้โต้งมาอยู่เป็นเพื่อนไอ้เต้ครับ
เต้ : อาบน้ำยังอ่ะ ถ้ายังก็ไปอาบล่ะ วันนี้เราจะมาเล่นปลำปล้ำกัน
ผม : มึงเล่นกับไอ้โต้งมึงเลย
เต้ : ฮ่าๆ
หมาเชี้ยไรไม่รู้ครับโคตรหื่นกามครับ มาวิ่งมากอดขาผมแล้วเด้าขาผมอ่ะ ยังกะขาผมเป็นหมาตัวเมีย หื่นกามยังกะเจ้าของมันครับ
ผม : กูล่ะเหนื่อยกับหมามึงอ่ะ แม่งเล่นซะกูมีอารมณ์
เต้ : อะไรนะ มีอารมณ์เหรอ งั้นไปดิ
ผม : อารมณ์อยากเตะเว้ย
เต้ : เสาร์อาทิตย์นี้ไปเที่ยวม่ะ อาทิตย์ที่แล้วคุณโอมก็ไม่สบาย เลยไม่ได้ไป
ผม : ไปดิ พอดีไอ้โอ๊ตโทรมาครับ บอกว่างานที่ส่งไปอาจารย์โทรมาบอกว่ายังไม่ผ่าน ให้เอาไปแก้แล้วส่งไม่เกินเก้าโมงเช้าครับ ผมเลยต้องทำครับ ตอนนี้มันก็ดึกแล้วล่ะ น่าจะห้าทุ่มมั่ง ก่อนหน้านี้ก็ไม่รู้จักโทรมาบอก เพื่อนผมแต่ล่ะคนทำไมมันไม่บอกตอนเช้าเลยล่ะ ผมนั่งทำงานของผมครับ ส่วนไอ้เต้มันนั่งเล่นเกมส์ครับ
เต้ : ใกล้เสร็จยัง
ผม : ยังอ่ะ ง่วงก็นอนก่อนนะ ไม่ต้องรอหรอก
เต้ : ยังอ่ะ อยู่เป็นเพื่อนคุณโอมก่อน เมื่อยไหม แล้วมันก็มาบีบไหล่ผมครับ นวดที่ไหล่ครับ
ผม : ขอบใจนะ แล้วมันก็ก้มมาหอมแก้มผมครับ สัส เล่นไร แล้วผมก็นั่งทำงานต่อครับ ยิ่งดึกยิ่งง่วงครับ กาแฟที่ไอ้เต้ชงมาให้ก็เอาไม่อยู่ครับ
เต้ : ถ้าง่วงก็ทำแบบนี้ดิ แล้วมันก็เปิดเพลงครับ โคตรดังอ่ะ แล้วมันก็เต้นอ่ะ คนเชี้ยไรเปิดเพลงเต้นคนเดียว เต้นยังกะเมากาว ผมได้แต่นั่งขำมันครับ เพลงที่มันเต้นน่าจะเป็นเพลงนางฟ้าจำแลง เพลงก็โคตรกวนครับลองไปเปิดฟังดูนะครับ เล่นเอาซะผมหายง่วงเลยครับ ส่วนมันก็นั่งหอบครับ หายง่วงยังอ่ะ ถ้ายังจะเต้นให้ดูอีก
ผม : ฮ่าๆ หายแล้ว แล้วผมก็นั่งทำงานของผมต่อครับ จนเสร็จหันไปอีกทีไอ้เต้ก็หลับแล้วครับ ปลุกไปนอนที่เตียงมันไม่ยอมตื่นครับไม่รุ้ว่ามันแกล้งหรือหลับจริงครับ ผมเลยอุ้มมันไปที่เตียง ตัวมันโคตรหนักครับ คืนนั้นได้นอนแปบเดียวครับ ตื่นขึ้นมาอีกทีก็เช้าครับ ไอ้เต้มันแปะโพสอิดที่หน้าผากผมครับ มันไปวิลัยแต่เช้า มันทำกับข้าวไว้ที่โต๊ะ ผมทานข้าวเสร็จก็ออกไปเรียนครับ ทั้งนั่งเรียนทั้งหลับครับดีนะที่วิชานี้เรียนหลายห้องครับ อาจารย์เลยไม่ค่อยเห็นเท่าไรครับ พอเรียนเสร็จก็กลับบ้านไอ้เต้ พอดีมันโทรขอแม่ผมให้ผมมานอนเป็นเพื่อนมันสองสามวันครับ นั่งดูทีวี รอไอ้เต้
เต้ : มาถึงนานยัง
ผม : นานแล้วล่ะ
เต้ : กล้วยแขกซื้อมาให้
ผม : อืม ขอบใจนะ แล้วมันก็มานั่งดูทีวีข้างๆผมครับ ที่นั่งตั้งเยอะมานั่งเบียดกูทำไมว่ะ
เต้ : ก็ขาดความอบอุ่นนิ มันยังจะเบียดผมอีกครับ
ผม : หยิบกล้วยมาให้หน่อยดิ ผมนั่งดูหนังครับ ขี้เกียจหยิบเลยให้มันหยิบให้
เต้ : อ่ะ มันหยิบมาป้อนผมครับ ผมก็ไม่สนใจมองไรมั่วแต่ดูทีวีครับ หันมาอีกทีไอ้เต้มันกำลังถอดถุงเท้าครับ แล้วมือที่มันหยิบกล้วยแขกป้อนผมอ่ะ มันเอามาเกาเท้ามันครับ พูดแล้วยังโกรธมันไม่หายครับ แทบจะอ้วกครับ มันแกล้งผม เอ่อ คุณโอมถามไรหน่อยดิ
ผม : ถามไร
เต้ : ไม่รู้เป็นไรเจ็บหน่วงๆท้องอ่ะ ยังกะเป็นไส้เลื่อนอ่ะ
ผม : ไม่เป็นหรอกมั่ง ไปยกไรหนักๆมาหรือป่าว
เต้ : ป่าวอ่ะ แล้วไส้เลื่อนมันจะเป็นยังไงอ่ะ
ผม : ไม่รู้ดิ ถ้าไม่เป็นเวลาเราจับที่ไข่จะไม่โอ้ยบอกไม่ถูกอ่ะ แล้วของคุณเต้มีไส้ไหมล่ะท้องไข่อ่ะแล้วมันก็จับดูครับ
เต้ : ไม่รู้ดิ คุณโอมมีไหมล่ะ
ผม : ผมจับดูของผมครับ ไม่มีนิ
เต้ : ไหนขอคุณเต้จับหน่อยนะ ว่ามันจะเหมือนของคุณเต้ม่ะ ผมยังไม่พูดไรครับ มือมันก็มันจับไข่ผมครับ มันไม่จับเฉยๆนะ มันจับKผมด้วย เล็กว่ะ
ผม : สัส แกล้งจับKกูเหรอ
เต้ : ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 21, 22 & 23 14/12/2559
เริ่มหัวข้อโดย: ♥►MAGNOLIA◄♥ ที่ 14-12-2016 21:51:16

เต้ กวนมาก แต่ดูแลโอมดีมาก
ทำกับข้าว ซักผ้า รีดชุดให้โอม
โต๋ เก่งแล้วแต่ให้โอมติวให้
เหมือนโต๋ จะชอบโอม นะ
       :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 21, 22 & 23 14/12/2559
เริ่มหัวข้อโดย: top_fy ที่ 16-12-2016 22:39:25

เย้ๆมาต่อบ่อยๆนะครับพี่โอม :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 21, 22 & 23 14/12/2559
เริ่มหัวข้อโดย: ♥lvl♀‘O’Deal2♥ ที่ 17-12-2016 00:51:02

นั่งขำมีไปรุมเขาอีก เออทำงานเป็นทีมดี

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 24, 25 & 26 17/12/2559
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 17-12-2016 15:22:44

ตอนที่ 24

ผม : สนุกเหรอมึง เอาไหมล่ะกูจะแก้ผ้าให้มึงเล่นทั้งคืน
เต้ : เอาสิ แน่จริงก็ถอดดิ ป๊อดนิว้า มันพูดยั่วผมคับ
ผม : ใครจะไปใจเหมือนคุณเต้ล่ะครับ แล้วจะไปไหนไหมเนี้ย
เต้ : ไม่อ่ะ เป็นไร จะชวนออกไปไหนเหรอ
ผม : ไปซื้อของเป็นเพื่อนที่บิ๊กซีหน่อยดิ ไม่รู้เขาให้ซื้ออะไรบ้าง เล่นเขียนมาซะยาว เอ่อ เสาร์อาทิตย์คุณโอมไม่ว่างอ่ะ พอดีโดนบังคับไปออกค่ายอ่ะ คงจะไม่ได้ไปเที่ยวแล้วล่ะ มันนั่งซึมครับ ทีจริงก็ว่าจะไปหลายครั้งล่ะครับ อาทิตย์ที่แล้วก็ท้องเสียครับ มาอาทิตย์ก็ไปออกค่าย เอาน่าไว้ว่างๆค่อยไปนะ ผมนั่งปลอบไอ้เต้กลัวมันจะหายก็เล่นเอาผมแทบอยากกระโดดถีบสองขาครับ แม่งนักเลงเชี้ยไรเวลางอลมาง้อโคตรยาก ผมจับแก้มมันสองข้างแล้วดึงครับ ฮ่าๆ
เต้ : เจ็บนะเว้ย แล้วจะออกไปตอนไหนเนี้ย
ผม : ไปเดี๋ยวนี้แหละ แล้วไอ้เต้ก็พาผมมาที่บิ๊กซีครับ ผมเดินเลือกซื้อของครับ ไอ้เต้เหมือนเดิมครับเล่นรถเขนเขาอีกแล้วครับ ถ้าใครไปบิ๊กซีเจอคนที่เล่นรถเข็นเขาอ่ะ มีมันคนเดียวล่ะครับโตแล้วยังเลยยังกะเด็ก เต้เดี๋ยวกูเดินไปดูกางเกงหน่อยนะ
เต้ : อืม มันเลิกเล่นรถเข็นครับ มันนั่งเล่นโทรสัพมัน ผมก็เลือกกางเกงของผมไป กะว่าจะเอาคืนไอ้เต้ครับ ที่มันแกล้งผม เลยกำเอากางเกงในมาให้มันดมครับ มันมั่วแต่เล่นโทรสัพไม่ได้ดูไร คนที่เห็นเขาขำไอ้เต้ครับ เท่านั้นล่ะครับ มันวิ่งไล่เตะผมที่ห้างอ่ะ เล่นเอาซะเหนื่อยครับ ยังกะเล่นที่สนามเด็กเล่นครับ
ผม : จะเอาไรไหม
เต้ : เอาคุณโอมได้ม่ะ
ผม : ไปขอแม่โน่น ฮ่าๆ
เต้ : ซื้อครบยัง ที่เขาฝากซื้ออ่ะ
ผม : ผมเปิดดูในรายการที่เขาสั่งครับ ก็น่าจะครบแล้วนะ มีไร
เต้ : กินขนมไหม แล้วมันก็เดินไปหยิบตรงที่เขาให้ชิมมาครับ มันเล่นกำของเขามาเกือบหมดครับ ผมล่ะโคตรอายครับ
ผม : ไปเอาของเขามาทำไมตั้งเยอะ ไว้ให้คนอื่นกินหน่อยดิ
เต้ : ก็พี่เขาบอกว่าเชิญชิมค่ะ เขาไม่ได้บอกนิว่าชิมได้อันเดียวนะ ผมมากวนผมอีกครับ ซื้อของครบแล้วผมก็ไปที่จ่ายตังครับ มันยังไปกวนพนักงานเขาอีกครับ ผมล่ะอิ่มกะมันล่ะ แม่งคนไรโคตรกวน ทุกเวลา กลับบ้านนะ วันนี้กูมีการบ้านอ่ะ ยังไม่ได้ทำไรเลย
ผม : บอกกุทำไมงานของมึงนิว้า
เต้ : ใครพูดกูแค่บ่นเว้ย มีไรป่ะ คุณโอมเดี๋ยวรอแปบนะ แล้วมันก็ไปซื้อไอศรีมมาครับ
ผม : กินเลยนะ กูมือไม่ว่างอ่ะ
เต้ : เดี๋ยวกูป้อน มันเอามาจ่อที่ปากผมครับ อ่ะ กินดิ แล้วมันก็เอาโคนของมันมาจ่อที่ปากผมครับ
ผม : ของกูก็มี เอามาทำไม
เต้ : กูอยากให้มึงกินของกูบ้าง ทั้งที่ไอศรีมก็เหมือนกันครับ ผมล่ะงงกับมัน กลับบ้านเอาของไปเก็บก่อนนะ เดี๋ยวค่อยออกมาทานข้าว
ผม : เดี่ยวคุณเต้ก็ทำงานไม่เสร็จหรอก ทำไรทานที่บ้านก็ได้ แล้วมีไรเหลือบางในตู้เย็น
เต้ : ก็มีไข่กับหมูมั่ง
ผม : งั้นข้าวไข่เจียวก็พอล่ะ
เต้ : อืม แล้วไอ้เต้ก็พาผมมาถึงบ้านมันครับ งั้นเดี๋ยวคุณโอมเอาของไปเก็บนะ เดี๋ยวคุณเต้จะทำกับข้าวเอง
ผม : ไม่เป็นไร เดี่ยวช่วย เผื่อคุณเต้ตายไปคุณโอมก็คงจะได้วิชาทอดไข่กับคุณเต้ล่ะ
เต้ : สัส กวนตีนเหรอว่ะ
ผม : ป่าว แล้วผมก็เอาของเข้าไปเก็บครับ ให้ช่วยไรไหม
เต้ : ช่วยยืนเป็นกำลังใจดีกว่านะ เดี๋ยวก็โดนน้ำมันกระเด็นใส่หรอก
ผม : ไม่เอา อยากช่วย
เต้ : งั้นเอาไข่ไปตีนะ
ผม : ตีเหมือนตีคนม่ะ ฮ่าๆ
เต้ : กวนตีนล่ะสาส
ผม : เสร็จล่ะ แล้วไอ้เต้มันก็ทำต่อครับ จนเสร็จผมไปนั่งรอมันที่โต๊ะ
เต้ : วันนี้ถึงจะเป็นไข่เจียว มองดูแล้วมันธรรมดา แต่มันไม่ธรรมดานะ
ผม : ก็ไม่ธรรมดานิ พิเศษใส่ไข่ ฮ่าๆ มุกผมเป็นไงครับ
เต้ : พิเศษเชี้ยดิ ไข่เจียวไม่ใช้ไข่แล้วจะใช้ไรล่ะ มันไม่ธรรมดาก็เพราะใส่ใจลงไปด้วยไง ฮ่าๆ พูดซะเขินครับ
ผม : แหวะจะอ้วก ไหนล่ะใจ ทำไมไม่เห็นอ่ะ ผมยังกวนมันต่อนะครับ ทานข้าวเสร็จผมก็ไปล้างจานครับให้ไอ้เต้ไปทำงานของมันครับ ล้างเสร็จก็ไปนั่งเล่นเกมส์ดูทีวีครับ คุยไลน์บ้าง แอบดูหนังโป้บ้างครับ นั่งเป็นเพื่อนไอ้เต้ครับ พอดีมีพี่ไม่ขอเอ่ยชื่อนะครับ พี่อย่าโกรธนะครับที่ผมเอามาเขียนลงครับ แก่ไลน์มาครับ เลยคุยกับพี่เขาครับ ตอนแรกแอบไอ้เต้เล่นครับ
เต้ : คุยกะใครกิ๊กเหรอ
ผม : ป่าว พี่คนที่เล่าให้ฟังอ่ะ
เต้ : อืม แล้วมันก็ทำงานต่อครับ ผมก็นั่งคุยครับ จนไอ้เต้มันทำงานเสร็จก็ดึกพอสมควรครับ นอนได้แล้ว เป็นเด็กเป็นเล็กนอนดึกนะเรา
ผม : แต่อันนั้นไม่เด็กนะเว้ย
เต้ : เท่านิ้วก้อยนิ
ผม : สัส เล็กแต่ยาวนะเว้ย แทงทีทะลุถึงปากนะเว้ย ผมกวนมันครับ
เต้ : เหรอ ปิดไฟนอนนะ
ผม : ไปอาบน้ำก่อนดิ อย่าเนี้ยนะมึง แม่งตัวโคตรเหม็นอ่ะ
เต้ : จะนอนกอดเหรอค่อยไล่ไปอาบน้ำอ่ะ
ผม : ป่าว กลัวคนบ้างคนจะเป็นสังคังเว้ย
เต้ : ถ้ากูเป็นมึงเกาให้หน่อยนะ ฮ่าๆ
ผม : มึงก็ไปถูไม้เอาดิ ฮ่าๆ
เต้ : สัส ผมไล่มันไปอาบน้ำครับ พอมันไปอาบน้ำผมก็ไปเอาหมาเข้ากรงครับ ถ้าไม่เข้าล่ะ มันชอบฉี่ราดบ้านครับ โทรสัพผมชาทแบตไว้ที่ห้องได้เอาลงไปด้วย ขึ้นมาอีกทีไอ้เต้ก็นั่งเล่นโทรสัพผมครับ มันเปิดดูไลน์ผมครับ เหมือนมันจะถามพี่เขาว่ามาจีบผมเหรอ ประมาณนี้ล่ะครับ มันยังไปขู่เขาอีกนะครับ ไอ้นิมันกวนเขาอีกครับ
ผม : ทำไรอ่ะ
เต้ : ป่าว นอนได้แล้วที่รัก มาม่ะมาเล่นผีผ้าห่มกัน
ผม : ไม่เล่นเว้ย มันมาจั๊กจี้ผมครับ ผมยิ่งคนบ้าจี้อยู่ ไม่เอา พอแล้ว

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 24, 25 & 26 17/12/2559
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 17-12-2016 15:23:51

ตอนที่ 25

มั่วแต่กวนกันครับ จนหลับไป กว่าจะได้นอนครับต้องรอให้ไอ้เต้หลับก่อน กลัวมันจะหน้ามืดขึ้นมาปล้ำผมทำไงล่ะครับ คุณโอม ตื่นได้แล้ว เช้าแล้วลุกได้แล้ว มันดึงผ้าห่มออก ยอมรับว่าวันนั้นโคตรขี้เกียจครับตอนไปออกค่าย ที่โรงเรียนเก่าครับ ยังไม่ตื่นครับ ถึงไอ้เต้มันจะปลุกก็ยังไม่ตื่นครับ ทำเป็นไม่ได้ยินมันปลุก เท่านั้นล่ะ มันตะโกนใส่หูผม เล่นเอาซะสะดุ้งครับ
ผม : สัส มึงจะตะโกนทำไมว่ะ เกิดกูหูหนวกมาทำไง อย่าเล่นแบบนี้ดิว่ะ
เต้ : ใครใช้ให้ไม่ยอมตื่นเอง ดูๆไปมันก็ยังไม่ค่อยเช้านะ มันทำหน้าหื่นครับ เรามาทำอะไรกันไหม
ผม : กูไม่เล่นเว้ย แล้วผมก็รีบลุกไปอาบน้ำครับ ยิ่งตอนเช้ามีอารมณ์อยู่ เกิดเล่นด้วยทำไงล่ะ ผมจะไข้จับเหรอครับ ผมรีบอาบน้ำไม่รู้ไอ้เต้หายไปไหน เห็นแต่โพสอิดติดที่หน้าห้องน้ำว่ารีบไว้คุยกัน ผมแต่งตัวเก็บเสื้อผ้า ออกไปหาไอ้โอ๊ตครับ วันนั้นไปถึงมหาลัยก็หกโมงเช้าครับ ไม่รู้จะมาทำไรแต่เช้า ทั้งๆที่ออกค่ายมันก็ใกล้ครับ
โอ๊ต : สดชื่นหน่อยดิว่ะ มาโรงเรียนเก่าทั้งที่ รุ่นน้องสาวๆที่กูยังไม่คุยมีอีกเยอะนะเว้ย วันนี้ล่ะ กูจะคุยให้ครบ
ผม : เวอร์ล่ะมึง ง่วงว่ะ เมื่อคืนนอนดึกไปหน่อย
โอ๊ต : พวกมึงเล่นปั้มลูกกันทั้งคืนเหรอว่ะ
ผม : ปั้มพ่องดิสัส ไอ้เต้มันทำงานเล่นให้กูนั่งคุยเป็นเพื่อน
โอ๊ต : ตกลงพวกมึงเป็นผัวเป็นเมียกันแล้วเหรอ
ผม : ผัวกับมึงนั้นแหละพูดมาก ไปขึ้นรถได้แล้ว แล้วผมก็นั่งรถของมหาลัยมาที่โรงเรียนครับ มีรุ่นพี่กลุ่มหนึ่งเขามาก่อนแล้วครับ พวกผมพูดง่ายๆคือพวกตื่นสายนั้นล่ะครับ หลังจากที่เอาข้าวของไปเก็บที่ห้องแล้วผมกับไอ้โอ๊ตก็ไปรวมกันกับรุ่นพี่ที่มาก่อนครับ พวกผมไปกันหมดห้องครับ เล่นมีเพื่อนคุยเยอะ รุ่นพี่เขาอบรมเด็กน้อยอยู่ห้องผมนั่นเหรอครับ ไม่สนใจครับ วิ่งไปโรงอาหารก่อนครับ นั่งทานข้าวคุยกันไปยังกะมาเที่ยวครับ จนรุ่นพี่มาไล่เลยไปครับ ผมเป็นฝ่ายทะเบียนครับ นั่งตรงที่ลงทะเบียนให้เด็กมาลงทะเบียน ระหว่างที่นั่งคุยกันไปดูเด็กลงทะเบียนไป
โต๋ : พี่โอม ครับ เพิ่งนึกได้ว่าไอ้โต๋มันเป็นรุ่นน้องผมที่โรงเรียนเก่าผมครับ
ผม : เอ่อ มากับเขาเป็นด้วยเหรอ
โต๋ : ก็มาดิพี่ ผมจะเข้าคณะพี่ผมเลยไม่พลาดครับ มันพูดไปเขียนชื่อมันไป
ผม : เสร็จแล้วก็ไปเข้าแถวรวมกันกับเพื่อนไป ใจหนึ่งผมก็กลัวมันนะครับ เกิดมันชวนเพื่อนมันรุมต่อยแก้แค้นวันนั้นที่ผมต่อยมันทำไง ผมเลยไม่ห่างจากไอ้โอ๊ตครับ จนลงทะเบียนเสร็จรุ่นพี่ก็เรียกทุกคนไปแนะนำตัวกับเด็กๆครับ คนที่มาก็มีแต่เด็กมอหกครับ พูดง่ายๆก็รุ่นพี่ไปติวรุ่นน้องเข้ามหาลัยล่ะครับ โดยจะแบ่งเป็นฐานต่างๆครับ สามวันสองคืนครับ ผมอยู่ฐานพวกคำนวณครับ เก่งทางด้านนี้ครับ ไม่ได้คุยนะ ฮ่าๆ จะค่อยเปลี่ยนหมุนไปเรื่อยๆครับ มีพวกผมขึ้นบ้าง รุ่นพี่บ้างครับ จนกระทั่งกลุ่มของไอ้โต๋มาครับ พอดีช่วงนั้นรุ่นพี่ให้พักพอดีครับ
โต๋ : อยากอยู่ฐานนี้นานๆจัง
ผม : ทำไมพูดแบบนี้ แล้วจะรู้วิชาอื่นเหรอ
โต๋ : ก็วิชาอื่นไว้ให้พี่ติวให้ที่บ้านครับ เพื่อนไอ้โต๋พากันแซวครับ ดีนะที่พี่มาสอนก่อน ไม่งั้นผมได้ต่อยเด็กแน่ครับ ผมนั่งพักให้พี่เขาสอนครับ ไอ้เต้มันทักไลน์มาพอดี
เต้ : ที่รักๆๆ
ผม : มีไรครับ
เต้ : คิดถึงอ่ะ
ผม : ถุย กูออกมาจากบ้านแปบเดียวเอง มีไร
เต้ : อ๋อ พอดีคุณเต้จะกลับบ้าน จะเอาไรม่ะ
ผม : ไม่อ่ะ
เต้ : ฝากดูแลปลาทองด้วยนะ กุญแจเดี่ยว เอาออกไปให้เดี๋ยวนี้ล่ะ ไปดูคุณโอมด้วยว่ามีใครจีบม่ะ
ผม :ไม่ต้องมาหรอก เอาไว้ที่กระถางหน้าบ้านนั่นล่ะ ผมกลัวไอ้เต้จะมาเห็นไอโต๋อีกครับ ถ้าเจอกันล่ะ ไม่ต้องพูดถึงครับ ว่าจะเกิดไรขึ้น ผมเลยบอกให้มันวางไว้ที่กระถางหน้าบ้านครับ ส่วนผมก็อบรมเด็กน้อยครับ จนเย็น เขาเลยปล่อยให้เด็กไปอาบน้ำครับ ส่วนผมก็นั่งเล่นโทรสัพครับ ที่โต๊ะ พอดีไอ้โต๋มันเดินผ่านมาพอดี
โต๋ : พี่โอม อาบน้ำด้วยกันม่ะ เดี่ยวถูหลังให้ เพื่อนมันพากันแซวครับ
ผม : มึงรีบไปอาบเลยนะ เดี๋ยวกูให้พวกมึงอาบคนล่ะขันหรอก ผมขู่มันครับ พวกมันรีบวิ่งเขาไปอาบครับ ไอ้เด็กพวกนี้ไม่รู้จักอายครับ หยอกกันแก้ผ้าในห้องน้ำ ผมเลยเข้าไปไล่พวกมันรีบอาบแล้วไปแต่งตัวรวมกันที่หอประชุมครับ
โอ๊ต : โอมโทรสัพมึงมีตังไหม กูยืมโทรหาแฟนกูหน่อยดิ พอดีตอนนั้นผมนั่งเล่นเฟสยุครับ เลยเอาให้มันยืมโทรครับ พอมันได้โทรสัพมันก็เดินออกไปข้างนอกที่ระเบียง สักพักมันก็เอามาคืนครับ
ผม : เสร็จแล้วเหรอ
โอ๊ต : อืม รุ่นพี่เรียกประชุมพอดี เลยเข้าประชุมครับ เข้าไปก็ไปฟังคนแก่บ่นอ่ะครับ โคตรน่าเบื่อ ขี้เกียจฟังเลยหยิบโทรสัพขึ้นมาจะเล่นเฟส ไอ้เต้มันมาโพสครับ น่าจะเป็นไอ้โอ๊ตล่ะครับที่มันแกล้งผม มันโพสว่า คืนไม่เมาไม่กลับ พี่อยากเมา แม่งเพื่อนผม ไอ้เต้มันมาเม้นคนแรกครับ “มึงกินเหล้าหาพ่อมึงเหรอ” แถมมันยังไลน์มาอีกครับ
เต้ : กูไม่อยู่แล้วหนีไปแดกเหล้าเหรอมึง
ผม : ป่าวนะเว้ย ไอ้โอ๊ตมันแกล้ง
เต้ : เหรอ
ผม : เอ่อ
สักพักไอ้ตั้นตั้งสเตตัสในเฟสมันครับ “ถึงเจี๋ยวพี่ไม่ใหญ่ แต่ไข่พี่ก็น่ารัก” มันประชดผมครับ คนเม้นแซวมันโคตรเยอะ ผมล่ะอยากตามไปต่อยมันที่หนองคายครับ จนถึงวันเลิกค่ายครับ เขาจะให้รุ่นพี่ทุกคนรวมทั้งพวกผมด้วยยืนเข้าแถวแล้วเด็กที่มาเข้าค่ายจะเดินขอบคุณครับ มันก็ปกติล่ะครับ จนมาถึงพวกไอ้โต๋มาเดินมา ไอ้เชี้ยโต๋มันไม่ขอบคุณเหมือนคนอื่นครับมันเล่นเดินเขามากอดผมครับ
โต๋ : ขอบคุณนะพี่
ผม : เอ่อ ๆ ปล่อยเหอะกูอายคน
หลังจากกลับถึงบ้านไม่ต้องพูดถึงครับ นอนตั้งแต่เที่ยงถึงหกโมงเย็นครับ รู้สึกเหมือนมีคนจ้องหน้าผมครับ ตื่นขึ้นมาถึงกับสะดุ้งครับ ไอ้เต้มันมานอนนั่งจ้องหน้าผมครับ
ผม : สัส มาตั้งแต่เมื่อไร
เต้ : เพิ่งมาถึงจ๊ะ โคตรคิดถึงอ่ะ มาหอมแก้มหน่อยดิ
ผม : ไม่เว้ย ผมรีบไปส่องกระจกครับ เพราะไอ้เต้มันจะชอบเอาปากกามาเขียนหน้าผมเวลาผมหลับ โล่งอกครับไม่มีตอนแรกกะว่าจะตื่นพรุ่งนี้เช้าครับ ไอ้เต้เล่นขึ้นมากวนเลยไม่อยากนอนต่อครับ แล้วเข้ามาได้ไง
เต้ : เดินขึ้นมานี่ล่ะ พอดีแม่ให้ขึ้นมาปลุกไปทานข้าว เสียดายจัง
ผม : เสียดายไร
เต้ : ป่าว กะว่าจะให้ปากปลุก
ผม : สัส
หลังจากที่ทานข้าวเสร็จผมก็ออกไปข้างนอกกับไอ้เต้ครับ มันชวนไปดูหนังไม่ใช่ชวนหรอกครับมันบังคับ เลยไปเป็นเพื่อนมันครับ กว่าหนังจะจบเลยเอาซะดึกครับ ขี้เกียจกลับบ้านเลยไปนอนบ้านมัน ก่อนไปบ้านหนังผมเช่าหนังไปดูด้วย เผื่ออยู่เป็นเพื่อนมันเวลามันนั่งทำงาน
เต้ : ไปอาบน้ำก่อนกูดิ เดี๋ยวกูซักผ้าแปบ
ผม : อืม แล้วผมก็เข้าไปอาบน้ำครับ ออกมาพอดีไอ้เต้มันนั่งดูโทรสัพผมครับ
เต้ : เดี๋ยวนี้หัดมีเด็กเหรอว่ะ ไหนว่าจะไม่ไปยุ่งกับมันอีก พอดีไอ้โต๋มันส่งรูปที่มันกอดผมมาให้ผมดู
ผม : ก็ไปเข้าออกค่าย ไม่มีไรหรอก
เต้ : ไม่มีไรว่ะ ก็มึงกับมันกอดกันอยู่นี่ไง
ผม : ไม่มีไรก็ไม่มีไรดิว่ะ มึงเชื่อกูดิ
เต้ : มันร้องไห้ครับ เอาอีกแล้วครับไม่รู้เป็นไรพักหลังๆมาไอ้เต้ต่อมน้ำตาแตกตลอดครับ ก็กูหึงมึงนิว้า
ผม : ไม่รู้จะอธิบายยังไงให้มันฟัง กูมีมึงคนเดียวกูก็จะบ้าตายแล้ว มึงฟังกูนะ กูรักมึงคนเดียว เชื่อใจกูดิว่ะ มันเช็ดน้ำตามันครับ แล้วมาจ้องตาผม แล้วมันก็กอดผม ปากของมันมาจูบผมครับ เต้อย่านะเว้ย มันไม่ฟังครับ ผลักผมนอนที่เตียง
*******************วันนี้แค่นี้ก่อนนะครับ ขอตัวทำงานก่อนครับ**************

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 24, 25 & 26 17/12/2559
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 17-12-2016 15:25:15

ตอนที่ 26

ผม : เฮ้ยมึงเล่นไรของมึงว่ะ ปล่อยนะเว้ย
เต้ : วันนี้มันเป็นวันเอดส์โลกเขารณรงค์ให้ใช้ถุงยางกูเลยจะใช้
ผม : สัส ปล่อยกูนะเว้ย เท้าผมนี่ล่ะครับถีบไอ้เต้เข้าเต็มท้องมันครับ พอผมถีบมันเลยหยุดครับ สงสัยมันงอลครับที่ผมไม่ยอมมันไม่พูดไรมันได้แต่นอนหันหลังให้ผม คุณเต้ ผมเรียกมันทำเป็นไม่ได้ยินครับ ไอ้เชี้ยเต้
เต้ : มีไร จะง้อเหรอ
ผม : ป่าว เรียกเฉยๆ แล้วมันก็ลุกขึ้นมานั่งครับ
เต้ : ง้อกูหน่อยดิ
ผม : สัส ทำไมต้องให้กูง้อด้วย กูไม่ง้อเว้ย เท่านั้นล่ะครับมาเอามือมาจี้ที่เอวผมครับ มันรู้ว่าผมบ้าจี้ มันเลยแกล้ง ฮ่าๆ ปล่อยนะเว้ย ฮ่าๆ
เต้ : ไม่ง้อใช่ไหม มันยิ่งจี้ครับ
ผม : ง้อก็ได้ คุณเต้ครับ คุณโอมขอโทษนะครับ ตอนไปนี้คุณโอมจะไม่ทำอีกแล้วครับ เก็บดอกไม้ไหว้ด้วยม่ะ สัส
เต้ : หอมแก้มด้วย
ผม : มันยิ่งดึกครับ ผมเลยยอมๆหอมแก้มมันไปครับ กลัวจะไม่ได้นอนครับ ตื่นมาอีกทีไอ้เต้มันนอนถอดเสื้อครับเหลือแค่บ๊อกเซอร์นอนกอดผม สัส มึงทำไรกูมื่อคืนนี้
เต้ : ป่าวนะเว้ย คุณโอมไม่ยอมคุณเต้เลยนอน อากาศมันร้อนเลยถอดเสื้อ หรือว่าอยากให้คุณเต้ทำจริงๆ มันทำหน้าหื่นใส่ผมครับ วันนี้มีเรียนเช้าเหรอ ทำไมตื่นเร็วจัง หรือว่า
ผม : พอเลย มีเรียนบ่าย จะไปทำงานที่ห้องไอ้กาย เป็นไร
เต้ : ป่าว
ผม : ถามไรหน่อยดิ เมื่อคืนเป็นไร
เต้ : ไม่มีไรแค่มีอารมณ์เฉยๆ
ผม : ไม่เชื่อบอกมาดีๆ
เต้ : ฮ่าๆ คุณเต้แอบดูหนังโป้เลยมีอารมณ์
ผม : สัส แล้วผมก็ลุกไปอาบน้ำครับ หลังจากที่อาบน้ำเสร็จผมก็ออกไปข้างนอกพร้อมๆกับไอ้คุณเต้ครับ ไอ้เต้มันไปเรียนส่วนผมไปห้องไอ้กายครับ นั่งทำงานที่ห้องมัน ส่วนมากจะนั่งดูซะส่วนใหญ่ครับ ปล่อยให้ผู้หญิงเป็นคนทำครับ ผู้ชายนั่งดูหนังเล่นเกมส์รอเวลาไปเรียนครับ พอถึงเวลาเรียนก็ไปเย็นครับ เรียนเสร็จเลยไลน์ไปชวนไอ้เต้ไปมออุบลครับพี่ลูกลุงแก่รับปริญญาครับ
ผม : คุณเต้ ไปมออุบลม่ะ
เต้ : ไปทำไร
ผม : พาไปหาแฟนเก่ามึงไง ฮ่าๆ
เต้ : สัส ไม่ไปเว้ย
ผม : งั้นกูไปคนเดียวนะ
เต้ : ไม่ได้เว้ย กูไปด้วย
ผม : ไหนว่าไม่ไป ไม่กลัวเจอแฟนเก่าเหรอครับ คุณเต้
เต้ : มันเป็นอดีตแล้วเว้ย ปัจจุบันกูมีมึงคนเดียวก็พอละ ซึ้งม่ะ
ผม : ถุย รีบๆมาล่ะ กูรอที่บ้านนะ
พอไปถึงครับคนโคตรเยอะครับ กว่าจะได้กลับเล่นเอาซะดึกครับ รถก็ติด ดีนะที่ไอ้พี่เต้มันรู้จักทางครับมันพาออกมาแปบเดียวก็ถึงครับ สงสัยมันไปหาแฟนมันบ่อยฮ่าๆ เลยรุ้จักเส้นทางดี ไม่ได้นอนที่บ้านหลายคืนล่ะ กลัวแม่จะว่าคืนนี้เลยนอนที่บ้านครับ กำลังจะนอนไอ้โอ๊ตก็โทรมาชวนไปเป็นเพื่อนมันครับ พอดีเป็นวันเกิดเพื่อนแฟนมัน มันไม่กล้าไปคนเดียวครับเลยให้ผมไปเป็นเพื่อน แอบออกมาครับไม่ได้บอกไอ้เต้
ผม : เชี้ย ชวนกูมาทำไมว่ะ กูเหนื่อยนะเว้ย
โอ๊ต : เดี๋ยวอย่าบ่นดิว่ะ เดี่ยวกูเลี้ยงข้าวมึง
ผม : รีบไปรีบกลับนะเว้ย เกิดไอ้เต้รุ้กูไม่ตายเหรอว่ะ
โอ๊ต : ถ้ามีปัญหามึงก็บอกให้มันมาเคลียกับกูเลย
ผม : เหรอ ทีวันนั้นทำไมมึงไม่ช่วยกูว่ะ
โอ๊ต : ก็มันน่ากลัวนี่ว้า แล้วมันก็พาผมมาที่ร้านเหล้าครับ มันพาผมเดินไปที่โต๊ะกลุ่มแฟนมันครับ
โต๋ : พี่โอม มาได้ไงครับ
ผม : โต๋ พี่ก็นั่งรถมาไง มีไร
โต๋ : กวนตีนนะพี่ มานั่งโต๊ะผมดิพี่ มันลากผมมาที่โต๊ะมันครับ เฮ้ยนี่พี่โอม แฟนกู
ผม : สัส ใครแฟนมึงว่ะ กูไปดีกว่า
โต๋ : เดี๋ยวก่อนดิพี่ นั่งก่อนดิ แล้วมันก็ชงเหล้าให้ผมครับ ดื่มกับผมสักแก้วนะพี่
ผม : พี่ไม่ดื่มครับ
โต๋ : น้องขอแค่แก้วเดียวเอง ดื่มให้น้องไม่ได้เหรอ
ผม : เอ่อๆ แก้วเดียวก็ได้ ไม่เป็นแบบนั้นดิครับ แก้วหนึ่งมา มันก็ย่อมตามมาเรื่อยๆครับ เล่นเอาซะผมมึนอ่ะครับ กว่าจะได้ไปนั่งกับไอ้โอ๊ตผมก็เมานิดๆล่ะครับ
โอ๊ต : เมาแล้วนะมึง กลับได้แล้ว เดี๋ยวกูโทรบอกไอ้เต้มารับนะ
ผม : อย่านะเว้ย เดี๋ยวกูนั่งแท็กซี่กลับเองได้ ไงมึงก็ไปส่งแฟนมึงเหอะไม่ต้องเป็นห่วงกูหรอก ผมนั่งรอรถครับ ไอ้โต๋มันกำลังจะกลับพอดีสงสัยจะเห็นผมมั่ง เลยเดินเข้ามาหาครับ
โต๋ : พี่โอมยังไม่กลับเหรอ
ผม : ถ้ากลับก็ไม่เห็นแล้วดิ
โต๋ : กวนนะเรา มาผมจะไปส่งที่บ้าน เท่านั้นล่ะครับไม่รู้ไอ้เต้มันมาจากไหนไม่รู้วิ่งเข้ามาถีบไอ้โต๋ แล้วชี้หน้า ไม่รู้มันพูดไรครับ ผมจำไม่ได้ รู้แค่ว่ามันลากผมมาที่รถมัน แล้วพาผมกลับบ้านมัน
เต้ : ชอบกินมากใช่ไหมเหล้าอ่ะ มันถือหงส์มาครับแล้วก็รินให้ผม ผมไม่กินได้แต่นั่งดูมันครับ มันกินซะเมาแล้วก็ร้องไห้ครับ ไอ้เด็กน้อยผมมันโคตรขี้แงครับ มีแต่เรื่องเดิมๆครับที่ร้องไห้
*********ตอนเย็นจะมาต่ออีกนะครับ****

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 12, 13, & 14 15/11/2559
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 17-12-2016 15:32:22

อ้างจาก: top_fy ที่ 03-12-2016 11:19:22  

มาต่อเร็วนะครับ  อยากอ่านแล้วครับ คุณพี่โอม5555 :ling1: :katai5:

อ้างจาก: top_fy ที่ 16-12-2016 22:39:25  

เย้ๆมาต่อบ่อยๆนะครับพี่โอม :mew1: :mew1:

ผมไม่ใช่พี่โอมครับ 555 ผมเอาเรื่องของพี่โอมมาลงครับ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 24, 25 & 26 17/12/2559
เริ่มหัวข้อโดย: GuoJeng ที่ 17-12-2016 18:52:38

เรื่องพี่โอมสนุกมากๆคับ อ่านรวดเดียวเลย รออ่านตอนต่อไปคับ มาลงเร็วๆนะคับ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 24, 25 & 26 17/12/2559
เริ่มหัวข้อโดย: ♥►MAGNOLIA◄♥ ที่ 17-12-2016 19:50:54

เต้ ขี้หึง เพราะรักโอมมาก เลยน้อยใจ เสียใจร้องไห้
โอม ก็ไม่ระวังวังตัว หนีเต้ไปเที่ยว
แล้วยังกินเหล้า แก้วเดียวแต่เติมหลายครั้ง
โอม ใจอ่อน ไม่เข้มแข็ง ไม่รักษาคำพูด
พอถูกคะยั้นคะยอ ก็เลยตามเลย
ชักไม่แน่ใจกับความรักของเต้ โอม
รู้สึกปัญหามาจากโอมนะ
       :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 24, 25 & 26 17/12/2559
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 17-12-2016 21:18:59

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 24, 25 & 26 17/12/2559
เริ่มหัวข้อโดย: ♥lvl♀‘O’Deal2♥ ที่ 18-12-2016 02:47:36

กลัวโดนทิ้งคนแบบนี้

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 27, 28, 29 & 30 19/12/2559
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-12-2016 23:55:00

ตอนที่ 27

ผม : แล้วจะให้กูทำไรมึงถึงจะเลิกร้องไห้
เต้ : มันพูดไปเช็ดน้ำตาไป หอมแก้มกูก่อนดิ ไอ้นิมันเป็นแบบนี้ครับ
ผม : เอ่อๆ แล้วผมก็ทำตามที่มันบอกครับ พอใจยัง มึงเลิกกินได้แล้วเหล้ามันดึกล่ะ
เต้ : กินเป็นเพื่อนกูก่อนดิ แล้วมันก็ชงเหล้าให้ผมครับ สงสัยมันกะจะมอมผมมั่งเลยใส่เพียวๆให้ครับ อ่ะ แล้วมันก็ชงแก้วของมันครับ ยกแก้วจะชนกับผมครับ อ่ะตำจอกตอกดาก
ผม : ตอกเชี้ยมึงดิ กูไม่ให้มึงตอกง่ายๆหรอกฮ่าๆ กินให้มันแก้วเดียวครับเพราะผมมีเรียนเช้าครับ ส่วนไอ้เต้นั้นเหรอครับไม่ต้องพูดถึงเมาไม่ได้สติ ผมต้องหอบผ้าห่มลงมานอนกับมันตรงนั้นล่ะครับ เวลาที่มันเมาก็น่ารักดีครับ แก้มแดงน่าดึงเล่นมากฮ่าๆ ผมเลยจัดการแกล้งมันซะเลยครับเขียนคำว่าเงี่ยนใส่ข้างแก้มมันเอาคืนครับที่มันเคยเขียนผม ตื่นขึ้นมาอีกทีก็เช้าครับ ไอ้มันเอาคืนครับ มันวาดรถสองแถวใส่ที่ท้องผมครับ แล้วมันก็เขียนว่ากูสักสองแถวให้นะ ดีนะที่ไม่เขียนใส่หน้าผมครับ ไม่รู้มันหายไปไหน ตอนนั้นมันก็สายแล้วล่ะเลยไม่มีเวลาล้างออกครับ ได้แค่อาบน้ำแล้วแต่งตัวไปมหาลัยครับ
โอ๊ต : เมื่อคืนมึงกลับยังไงว่ะ โทษทีนะที่ไม่ได้ไปส่ง
ผม : โทรบอกไอ้เต้มันมารับ ที่จริงผมโกหกมันครับไอ้เต้บังเอิญมาเจอ
โอ๊ต : เย็นนี้ว่างม่ะ ไปเป็นเพื่อนกูหน่อยดิ
ผม : ผมรีบปฏิเสธมันครับ กลัวจะเป็นเหมือนเมื่อคืน เลยบอกมันไปว่าไอ้เต้ชวนไปซื้อของ
โอ๊ต : วันศุกร์นี้ไอ้ปาม กับไอ้โบ๊ทจะกลับบ้าน มันได้บอกมึงไหมว่ะ
ผม : ไม่นิเป็นไร
โอ๊ต : ไม่มีไร
กาย : พวกมึงคุยเชี้ยไรว่ะ อาจารย์เข้าห้องแล้ว เดี๋ยวก็โดนหักคะแนนอีกหรอก วันนั้นทั้งเรียนทั้งนั่งหลับครับจนเรียนเสร็จกว่าจะเลิกก็ค่ำครับ เพราะรุ่นพี่เรียกประชุม พอกลับถึงบ้านไอ้ตัวแสบก็ไปนั่งรอที่บ้านครับ เห็นแต่หลังผมก็รู้ว่าเป็นไอ้เต้ครับ
ผม : ไม่มีบ้านอยู่เหรอ
เต้ : มีแต่อยากมาบ้านคุณแล้วมันก็ทำปากว่าคุณแฟนครับ ผมชี้หน้ามันกลัวแม่จะรู้
ผม : แล้วมีไร มาถึงบ้านเลย
เต้ : ออกไปข้างนอกเป็นเพื่อนกูหน่อยดิ จะซื้อรองเท้าให้พ่ออ่ะ
ผม : โคตรเด็กดีว่ะ
เต้ : ก็แฟนดีก็แบบนี้ล่ะ
ผม : เอ่อ จะไปตอนไหน
เต้ : ตอนนี้เลย แล้วมันก็พาผมมาที่ห้างครับ ทำตัวดีๆล่ะ อย่าดื้อล่ะ
ผม : บอกตัวเองเหอะ ไม่ต้องบอกกูหรอก เป็นไรทำหน้าเซ็งทำไมยังกะจะตายพรุ่งนี้อ่ะ
เต้ : ตายในใจคุณโอมได้ม่ะ
ผม : ไอ้บ้า เล่นหยอดใส่ผมครับ
เต้ : ถามไรหน่อยดิ คุณโอม
ผม : อะไร ผิดไรไปกวนใครมาอีกล่ะ
เต้ : ฮ่าๆ รู้ได้ไง ก็แค่อาจารย์บอกว่าอย่ามีแฟนตอนเรียน คุณเต้เลยถามอาจารย์ว่างั้นผมก็มีแฟนตอนพักเที่ยงได้สิครับครับ แค่นี้โดนหักคะแนนอ่ะ
ผม : ไอ้ลิง ฮ่าๆ คิดได้เนาะ แล้วจะซื้อรองเท้าทำไมมาเดินดูชุดชั้นใน อยากได้เหรอ
เต้ : ป่าว ก็แค่ดูว่าตัวไหนเหมือนกับคุณโอมไง ฮ่าๆ
ผม : สัส
เต้ : เอาสีขาวม่ะ เซ็กซี่ดี
ผม : งั้นขอสีแดงนะ เร้าร้อนดี ถุย รีบๆไปดูร้องเท้าเลยนะ แล้วมันก็เดินไปดูเสื้อครับ เห็นมันถือมีเสื้อแขนสั้นแขนยาวประมาณสามสี่ตัวล่ะครับ เดินเข้าไปในห้องลองเสื้อ สักพักมันก็ออกมาครับ คุณเต้จะซื้อเสื้อเหรอ
เต้ : ป่าว แค่ใส่ถ่ายรูปเฉยๆ ดูมันสิครับ ไม่ยอมลงทุนไรเลย
ผม : ความคิดดีนะ เชี้ยไปใส่ของเขาเล่น ไหนว่าจะมาซื้อรองเท้าครับคุณเต้ ทำไมคุณมึงไม่ไปดู
เต้ : ไว้ซื้อทีหลังครับ คุณแฟน แล้วมันก็เดินไปดูร้องเท้าครับ มันยังไม่เลิกเล่นครับ เอารองเท้าผู้หญิงมาลองอีก ผมล่ะอายแทนมันครับ กว่าจะซื้อรองเท้าได้ครับ แล้วไปไหนต่อม่ะ
ผม : ไม่อ่ะ แล้วคุณเต้จะไปไหนต่อม่ะ
เต้ : ไปม่านรุดม่ะ ฮ่าๆ
ผม : กวนตีนนะสาส ไปดูหนังม่ะ
เต้ : ดีเหมือนกัน พอดีเลยใกล้ถึงเวลาล่ะ รีบไปเหอะ แล้วมันจับมือผมดึงไปครับ ระหว่างที่ผมนั่งรอไอ้เต้ไปซื้อตั๋วหนังอยู่พี่เจก็มาพอดีครับ พี่เจเป็นรุ่นพี่ผมครับ
พี่เจ : โอมมาดูหนังเหรอ
ผม : ครับ แล้วพี่ล่ะ มาดูหนังกับแฟนเหรอครับ
พี่เจ : มาคนเดี๋ยวครับ แฟนพี่ไม่มีหรอก
ผม : พี่คนที่ไปกับพี่วันนั้นล่ะ
พี่เจ : อ๋อ ไอ้บอลนั้นเหรอ พี่เลิกกับมันแล้วล่ะครับ ผมนั่งคุยกับพี่เจพอดีไอ้เต้มันก็เดินเข้ามาพอดีครับ สายตาที่ไอ้เต้มองพี่เจเหมือนที่มันมองไอ้โต๋ครับ เพื่อนเหรอโอม
เต้ : ไปเหอะหนังจะฉายล่ะ มันดึงผมเข้าไปโรงหนังครับ
ผม : มึงเป็นเชี้ยไรของมึงว่ะ
เต้ : ไม่มีไรดูหนังเหอะ
ผม : หึงกูเหรอ มันยกกำปั้นมันขู่ผมครับ ถึงกับเงียบครับนั่งดูหนังจนจบ ไม่กล้าพูดกลัวหมัดไอ้เต้จะลอยมาที่ปากผมครับ ดูหนังเสร็จผมกับไอ้เต้ก็ไปหาไรทานก่อนกลับบ้านครับ พอทานเสร็จวันนี้ผมขอไอ้เต้ไปนอนที่บ้านครับ กลัวเขาจะว่าไม่นอนบ้านตัวเอง ไปนอนแต่บ้านผู้ชาย ฮ่าๆ ไอ้เต้มันยอมครับ พอส่งถึงบ้านเสร็จมันก็รีบออกไปครับ มันทำตัวแปลกๆครับ ช่างเหอะคงไม่มีไรหรอกคิดมากไปมั่ง เหนื่อยครับเลยขึ้นไปอาบน้ำนอนดูทีวีที่ห้องครับ ไม่รู้ว่าหลับตอนไหน กำลังหลับได้ที่ครับสะดุ้งตื่นครับผมนอนทับโทรสัพแล้วมีคนโทรมามันสั่น ไอ้โอ๊ตโทรมาครับ มันโทรมาบอกว่าไอ้เต้รถล้มอยู่โรงพยาบาล ผมรีบวางสายแล้วไปโรงพยาบาลครับ ไปถึงก็เห็นไอ้โอ๊ตนั่งหน้าห้องฉุกเฉินครับ
โอ๊ต : ไอ้เต้มันอยู่ข้างในอ่ะ กูกลับมาจากห้องแฟนกูเห็นไอ้เต้มันนอนอยู่ข้างถนนเลยพามาโรงพยาบาล
ผม : แล้วมันเป็นไรมากม่ะ
โอ๊ต : ไม่รู้ดิ มันยังไม่ได้สติอ่ะ เลือดอาบท่วมตัวมันเลยนะ กูว่าน่าจะไม่รอดอ่ะ เท่านั้นล่ะครับ น้ำตาผมก็ไหลออกมาครับ กูยังไม่ตายเว้ย เสียงไอ้เต้ครับ ไอ้เชี้ยโอ๊ตมาแกล้งผมครับ
เต้ : มาแช่งกูอีก กูแค่หัวแตกเฉยๆเว้ย พูดซะกูจะไม่รอดนะมึง
โอ๊ต : ฮ่าๆ กูกลับล่ะ เจอกันพรุ่งนี้เว้ยไอ้โอม
ผม : อืม สมองกระทบกระเทือนม่ะเนี้ย ผมจับที่หัวไอ้เต้ครับ
เต้ : นายเป็นใคร รู้จักเราด้วยเหรอ
ผม : กวนตีนนะสัส เราเป็นพ่อนายไง ฮ่าๆ
เต้ : เชี้ย ร้องไห้กลัวกูตายเหรอ โคตรซึ้งว่ะ
ผม : ป่าวกูแค่ดีใจที่มึงตายอ่ะ มันงอลครับครับ โอ๋ๆกูขอโทษ
เต้ : ไปนอนบ้านคุณเต้ดิ เดี๋ยวยกโทษให้

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 27, 28, 29 & 30 19/12/2559
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-12-2016 23:56:32

ตอนที่ 28

ผม : ไม่ไปมีไรป่ะ
เต้ : นะนะ พอดีวันพรุ่งนี้ที่มหาลัยมีกิจกรรมครับผมเลยไม่อยากไปนอนที่บ้านมันครับ แต่สุดท้ายมันก็บังคับผมไปนอนที่บ้านมันจนได้ครับ คุณโอมถามไรหน่อยดิ
ผม : ถามไรว่ะ
เต้ : มีความสุขไหมที่ต้องมาคบกับคุณเต้อ่ะ
ผม : ถามไรแปลกๆ ไม่มีความสุขจะคบทำไมว่ะ ถามได้ ไปอาบน้ำได้แล้ว
เต้ : ไว้อาบพรุ่งนี้ได้ม่ะ จะได้ประหยัดน้ำไง ดูเหตุผลของมันครับทุกวันนี้ถ้าผมไม่ไล่มันอาบมันก็ไม่ยอมอาบครับ
ผม : ไม่ไปอาบกูกลับไปนอนบ้านนะ
เต้ : อาบก็ได้ อาบด้วยกันดิ
ผม : ไม่เว้ย มึงอาบคนดียวเลย รีบๆไปอาบดิ ดึกมาเดี๋ยวก็บ่นว่าหนาวอีกหรอก ผมนอนดูทีวีรอไอ้เต้มันอาบน้ำครับ เหนื่อยมาทั้งวันครับ หลับตอนไหนไม่รู้ ตื่นขึ้นมาอีกทีก็ไอ้เต้มันปลุกไปอาบน้ำ วันนั้นมันโคตรหนาวครับเลยอาบแห้งซะเลย ฮ่าๆ
เต้ : ยี้คนไม่อาบน้ำ โคตรเหม็นว่ะ
ผม : ถ้าเหม็นแล้วมากอดทำไม
เต้ : ก็มันหนาวนิ ผมนอนกอดผมครับ แล้วมันก็เอามือมันล้วงไปจับไข่ผมครับ
ผม : สัส ทำไรของมึงว่ะ
เต้ : ก็บิ้วอารมณ์ไงเผื่อคุณโอมมีอารมณ์ขึ้นมาไง มันขยี้ไข่ผมอ่ะครับ
ผม : มีอารมณ์เชี้ยไรว่ะ พรุ่งนี้กูต้องไปมหาลัยแต่เช้านะเว้ย ผมรีบดึงมือมันออกครับ เพราะตอนนั้นผมก็กำลังจะแข็งกลัวมันจะรู้ครับ
เต้ : งั้นก็นอนได้แล้ว มันกระซิบที่หูผมครับถ้ามีอารมณ์แล้วบอกพี่นะ เล่นเอาซะผมนี่ขนลุกเลยครับ แกล้งทำมือไปโดนเป้ามันครับ จวยมันแข็งอ่ะครับ ผมต้องรอมันหลับก่อนครับผมค่อยนอน ที่จริงผมก็อยากลองอยู่นะครับแต่ยังกลัว ไอ้เต้มันนอนกอดผมจนเช้าครับ วันนี้ผมตื่นก่อนมันครับรีบเลยไม่ปลุกมันครับ แต่งตัวเสร็จก็ไปที่มหาลัยครับ พอดีวันนี้ไอ้โบ๊ทกับไอ้ปามมันกลับบ้านพอดีครับ มันโทรหาผมแต่เช้าแล้วล่ะรอตอนเย็นผมค่อยจะออกไปหาพวกมันครับ
โอ๊ต : เย็นนี้เจอกันที่บ้านกูนะเว้ย รวมแก๊งซะหน่อย ชวนไอ้เต้มาด้วยล่ะ
ผม : ไม่รู้นะว่าไอ้เต้มันจะไปด้วยไหม เดี๋ยวกลับบ้านกูจะลองชวนมันอ่ะ
โอ๊ต : พรุ่งนี้มึงจะไปไหนไหมว่ะ
ผม : อยู่บ้านทำตัวเป็นลูกที่ดีสิ ฮ่าๆ
โอ๊ต : เหรอ อยู่บ้านมึงหรือบ้านไอ้เต้ว่ะ
แล้วก็เข้าร่วมกิจกรรมที่มหาลัยจนเสร็จครับ นึกได้ว่าลืมนาฬิกาที่บ้านไอ้เต้ เลยกลับเข้าไปเอาครับ เห็นแต่รถไอ้จอดที่หน้าบ้านสงสัยมันจะกลับมาจากวิลัยครับ ผมเลยเดินอ้อมไปที่หลังบ้านครับ จะแกล้งเข้าไปทำเป็นผีหลอกมันครับ ได้ผมเช็ดตัวคลุมหัวเดินเข้าไปครับ เดินดูในบ้านไม่เจอมันครับ เลยขึ้นไปที่ห้องมันครับ เห็นแต่มันนอนคลุมผ้าห่ม สงสัยเป็นเพราะแผลที่หัวมันอักเสบมั่งครับเลยทำให้มันเป็นไข้
ผม : คุณเต้เป็นไร
เต้ : ไม่รู้ดิ ปวดไปทั้งตัวอ่ะ เมื่อคืนคุณโอมได้ลักหลับคุณเต้ไหม ทำไมมันเจ็บไปทั้งตัวอ่ะ มันพูดแล้วมันก็ยิ้มครับ
ผม : จะไปลักหลับได้ไงว่ะ ตัวโคตรร้อน อ่ะ แล้วทานไรยัง
เต้ : ตั้งแต่เช้ายังไม่ได้ลุกไปไหนเลย
ผม : งั้นก็ค่อยๆลุกนะ เดี๋ยวคุณโอมออกไปซื้อโจ๊กให้ แล้วผมก็ออกไปหาซื้อโจ๊กให้ครับ พอได้ผมก็รีบกลับมาใส่ถ้วยแล้วเอาขึ้นไปให้ไอ้เต้ครับ กินดิเดี๋ยวมันก็เย็นก่อนหรอก
เต้ : ป้อนหน่อยดิ
ผม : กินเองดิ แขนก็ไม่ได้หักนิ
เต้ : ก็อยากให้คุณโอมป้อนนินะนะมันอ้อนผมครับ
ผม : เอ่อ ๆ งั้นก็อ้าปากดิ ผมตักร้อนๆล่ะครับใส่ปากมัน
เต้ : สัส เป่าหน่อยดิ แม่งโคตรร้อนอ่ะ
ผม ; ฮ่าๆ เป่าก็ได้ แล้วผมก็ลองชิมดูว่ามันเย็นยัง ชิมไปชิมมาอร่อยครับ ป้อนมันคำผมกินคำครับ ฮ่าๆ
เต้ : เช็ดตัวให้หน่อยดิ แล้วมันก็ถอดเสื้อมันออกครับ ตัวมันโคตรขาวอ่ะครับ ยิ่งดูยิ่งมีอารมณ์โอ้ยไม่ใช่
ผม : ทำไมไม่เช็ดเองว่ะ
เต้ : ก็อยากให้คุณแฟนดูแลไงครับ เลยทำให้มันครับกะว่าพอเช็ดตัวเสร็จจะขอมันไปกินเหล้ากับเพื่อนครับ เช็ดตรงที่ขาด้วยดิ ทำตามที่มันบอกครับ ไอ้นิใครโดนจวยเป็นไม่ได้แข็งขึ้นมาเลยครับ
ผม : สัส แค่นี้มึงมีอารมณ์เหรอว่ะ ขนาดป่วยอยู่นะ
เต้ : มันยิ้มอายๆครับ เอ่อใครจะไปเหมือนมึงว่ะ พวกตายด้านหมดสมรรถภาพทางเพศว่ะ
ผม : ไม่ใช่เว้ย แล้วผมก็จับมือมันมากำจวยผมครับเท่านั้นล่ะ มันลุกขึ้นนั่งครอมผมครับ แล้วมันก็จูบปากผม ลิ้นมันลากมาที่หัวนมผมครับ เล่นเอาผมเสียวเลยครับ
เต้ : ฮ่าๆ ต่อไหมล่ะ
ผม : เอาดิ ผมแกล้งท้ามันครับ มันเอาจริงครับ สรุปง่ายๆนะครับ วันนั้นผมเสียตัวให้มันครับ มันเล่นผมเจ็บไปทั้งตัวครับ ยังกะมันไม่ได้ป่วยครับ เสร็จแล้วมันก็นอนกอดผมครับ
เต้ : คุณโอม คุณเต้ขอโทษนะ
ผม : ไม่เป็นไรหรอก ช่างมันเหอะ แล้วนิหายป่วยยัง ไม่รู้เอาแรงมาจากไหน
เต้ : ไม่รู้ดิ หรือว่าคุณโอมแอบใส่ยาปลุกเซ็กใส่ในโจ๊ก
ผม : มั่วแล้ว ผมแกล้งมันครับจับKมันดึงครับ
เต้ : โอ้ยๆ สัส เจ็บนะเว้ย
ผม : วันพ่อไม่กลับบ้านไปหาพ่อเหรอ
เต้ : ไม่อ่ะ โทรบอกพ่อมาหาล่ะ
ผม : โคตรเป็นลูกที่ดีอ่ะ
เต้ : ฮ่าๆ พอดีพ่อมาทำธุระด้วยล่ะ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 27, 28, 29 & 30 19/12/2559
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-12-2016 23:58:46

ตอนที่ 29

พอดีไอ้โอ๊ตมันโทรมาพอดีครับ จะไม่รับก็ไม่ได้เพราะไอ้เต้มันหยิบโทรสัพมาให้ผมครับ
เต้ : ไอ้โอ๊ตโทรมาไร
ผม : พอดีไอ้ปามกับไอ้บาสมันกลับบ้านมันเลยชวนกินเหล้าอ่ะ แต่กูปฏิเสธมันไปแล้วล่ะ กลัวคุณเต้จะว่าเอา
เต้ : ลุกไปอาบน้ำแล้วไปหาเพื่อนเหอะ
ผม : อะไรนะ
เต้ : เพื่อนมันชวนก็ไปสิ ไปอาบน้ำได้แล้วเดี๋ยวเพื่อนจะว่าเอาหรอก
ผม : ใช่สิ ได้เขาแล้วก็ไล่หนี
เต้ : กวนตีนนะสัส วันนี้อนุญาตให้ไปกินเหล้า เมาแล้วอย่าไปกวนตีนใครล่ะ
ผม : มันบอกให้ชวนคุณเต้ไปด้วย
เต้ : คุณโอมไปเหอะ ฝากบอกมันด้วยนะว่าอย่ามอมแฟนกูนะ
เท่านั้นล่ะครับผมก็รีบไปอาบน้ำครับเปรี้ยวปากมานานล่ะไหนๆไอ้เต้ก็อนุญาตให้ไปกินเหล้า พอดีพ่อกับแม่ไอ้เต้จะมาอุบลเย็นนี้ครับ ผมเลยไม่อย่ากวนไอ้เต้ด้วยล่ะ เลยบอกมาว่าจะไปนอนค้างที่บ้านไอ้โอ๊ตครับ แล้วผมก็ขับรถไปหาไอ้โอ๊ตและเพื่อนๆที่บ้านมันครับ
โอ๊ต : ไหนว่าจะไม่มาว่ะ มาๆนั่งๆ เป็นไรของมึงว่ะ เดินดีๆไม่เป็นเหรอว่ะ
ผม : กูปวดขาอ่ะ โหหกมันครับที่จริงเจ็บก้นอ่ะครับ เจ็บไปทั้งตัวครับ เท่านั้นล่ะไอ้เชี้ยโอ๊ตมันก็เอามาจับปาบเข้าที่ก้นผมครับ โอ้ย ถึงกับสะดุ้งครับน้ำตาผมแทบไหลครับ ไอ้สัส
โอ๊ต : เป็นไรไอ้เต้ระเบิดถังขี้มาเหรอว่ะ มันพูดแล้วพวกมันก็พากันแซวผมครับ
ผม : ป่าวเว้ย มึงรีบๆแดกเลยนะ พากันพูดมากแล้วนะ เดี๋ยวก็ได้ปากแตกกันหมดนี่หรอก
โอ๊ต : โอ๋ๆ กูขอโทษ มาๆชนแก้ว มันชงเหล้ามาให้ผมครับ แด่เพื่อนกูที่เสียเอกราชให้ไอ้เต้
ผม : สัส เลิกพูดได้แล้ว พวกผมพากันกินเหล้ากันจนดึกครับ พรุ่งนี้วันหยุดด้วยล่ะเลยพากันนั่งคุยกันไปเรื่อยๆครับ อีกอย่างผมก็โทรบอกแม่แล้วว่าจะนอนค้างที่บ้านไอ้โอ๊ตครับ นานๆได้ครบแก๊งกันไอ้บาสกับไอ้ปาม เลยมีเรื่องคุยกันหลายเรื่องครับ ตอนนั้นก็มึนๆนิดหนึ่งล่ะครับ ไอ้เต้โทรมาพอดี ผมเลยขอตัวไปรับโทรสัพครับ
เต้ : เมาหนักแล้วนะมึง ฟังจากเสียงพูดอ่ะ
ผม : ใครเมา
เต้ : มึงนั้นล่ะ
ผม : ไม่ได้เมา
เต้ : ถ้ากูไปแล้วมึงเมากูต่อยนะ
ผม : ไม่เว้ย ฮ่าๆ
เต้ : นอนที่บ้านไอ้โอ๊ตเหรอ ไงก็ดูแลตัวเองด้วยล่ะ ห่มผ้าด้วยนะ อากาศยิ่งหนาวๆอ่ะ
ผม : ครับพ่อ
เต้ : ไม่ใช่พ่อเว้ย ผัวเว้ย
ผม : สัส แล้วผมก็วางสายครับแล้วเดินไปหาพวกไอ้โอ๊ต พวกมันพากันเข้าข้างในบ้านกันหมดครับ ไอ้พวกนี้มันพากันเข้าไปหลับในบ้านครับ นอนโคตรขี้เซาครับ ผมเลยนอนข้างๆไอ้ปามครับ ตื่นขึ้นมาก็เช้าครับ ไอ้ปามมันมากอดผมได้ไงผมยังงงๆอยู่ครับ พวกไอ้บาสกับไอ้โอ๊ตก็พากันตื่นแล้วครับ ผมเลยเดินออกมานอกบ้าน
โอ๊ต : ตื่นแล้วเหรอว่ะ
ผม : ยังมั่ง
โอ๊ต : กวนตีนนะสัส ไอ้บาสก็เพิ่งกลับบ้านเมื่อกี้ มึงจะกลับบ้านเลยเหรอว่ะ ไม่ทานข้าวก่อนเหรอ
ผม : ไม่อ่ะ ขอบใจนะ แล้วผมก็เดินมาที่รถครับ มันยังมึนๆที่หัวครับ เจ็บไปทั้งตัวก็ด้วย พอถึงบ้านจะทานยาแล้วนอนครับ ผมขับรถกลับบ้านครับตอนแรกจะไปบ้านไอ้เต้แล้วล่ะ เพิ่งนึกได้ว่าพ่อมันมาครับ เลยไม่อยากไปกวนครับพอถึงบ้านสงสัยจะมีแขกมาครับ เลยเดินไปที่หลังบ้านครับ ไปเจอแม่ไอ้เต้กำลังออกจากห้องน้ำพอดีครับ
แม่เต้ : อ้าวโอม กลับมาถึงแล้วเหรอลูก
ผม : สวัสดีครับๆแม่ ผมตกใจด้วยล่ะ แล้วไอ้เต้ก็เดินมาครับ
เต้ : ไอ้ขี้เหล้า เพิ่งมาถึงบ้านเหรอมันพูดกวนผมอ่ะครับ ยังกะผมโคตรขี้เหล้าอ่ะ ผมล่ะอายแม่มันครับ แม่กับพ่อกูอยากมาเล่นบ้านมึงกูเลยพามาอ่ะ
ผม : ทำไม่มึงไม่บอกกูว่า จะได้กลับมานอนที่บ้าน แล้วมาถึงนานยัง
เต้ : นานแล้วล่ะ ขึ้นไปอาบน้ำก่อนดิ แล้วมันก็ตามผมมาที่ห้องผมครับ
ผม : มองไรไม่เคยเห็นคนถอดเสื้อเหรอว่ะ
เต้ : มากกว่านี้ก็เคยเห็นล่ะ ฮ่าๆ ผมนึกถึงภาพเมื่อวานครับ สยิวเลย เอ่อคุณโอมกูบอกแม่กูแล้วนะว่ามึงเป็นแฟนกู
ผม : อะไรนะ ผมอึ้งครับ นี่มึงพูดไรบาง
เต้ : กูก็แค่บอกว่ากูมีไรกับมึงแล้ว
ผม : มึงไปพูดทำไมว่ะ แล้วแม่มึงว่าไง
เต้ : แม่กูก็เล่าให้แม่มึงฟัง
ผม : เชี้ยเอ่ย ตายล่ะกู พ่อกูมีหวังฆ่ากูแน่ โอ้ย มันนั่งยิ้มครับ ยังกะไม่มีไรเกิดขึ้น ผมล่ะอยากกระโดดสองขาถีบไอ้เต้ครับ ชีวิตผมดับแน่ๆพ่อรู้เรื่องล่ะ
เต้ : มึงรีบไปอาบน้ำได้แล้ว
ผม : อาบได้ไงว่ะ ช่วยกูเก็บเสื้อผ้าก่อนดิ
เต้ : เก็บไปทำไร หนีตามกูว่างั้น
ผม : สัส ถ้าอยุ่มีหวังพ่อกูฆ่าแน่ๆ รีบๆเก็บดิว่ะ สักพักแม่ผมมาเคาะประตูครับ
แม่ : โอมอาบน้ำเสร็จยังลูก แม่ขอเข้าไปนะ ไอ้เต้รีบปิดประตูให้แม่ผมครับ ไอ้นี่หาทางตายให้ผมล่ะ แล้วไอ้เต้ก็ลงไปข้างล่างครับ เหลือแค่ผมกับแม่ที่อยู่ในห้อง
ผม : แม่รู้เรื่องทั้งหมดแล้วเหรอครับ
แม่ : แม่ผมไม่พูดครับ ยิ้ม แล้วเดินมาลูบหัวผมครับ รู้หมดแล้วจ๊ะลุกไอ้เจ้าเต้มันเล่าให้แม่กับพ่อฟังหมดล่ะ
ผม : แล้วแม่ไม่โกรธผมเหรอครับ
แม่ : แม่กับพ่อรู้ตั้งนานแล้วล่ะ ตั้งแต่ลูกไปนอนเป็นเพื่อนไอ้เต้จ๊ะ
ผม : ทำไมแม่ไม่บอกผมล่ะ
แม่ : ลูกจะชอบใครแม่ไม่ว่าหรอกขอแค่ลูกเป็นคนดีก็พอ เท่านั้นล่ะครับน้ำตาผมไหลออกมาครับ หยุดขี้แง่ได้แล้ว อาบน้ำแล้วลงมาข้างล่างนะ พ่อกับแม่เต้เขาอยากคุยด้วย แล้วผมก็อาบน้ำแต่งตัวแล้วลงไปข้างล่างครับ
ผม : สวัสดีครับพ่อ
พ่อเต้ : อืม แล้วเป็นไงมาไงล่ะลูกถึงได้ไปพลาดท่าไอ้เต้ได้ แล้วไอ้เจ้าเต้มันบังคับลูกม่ะ บอกพ่อได้นะ เดี๋ยวพ่อจัดการให้
เต้ : ผมไม่ได้บังคับนะ ไอ้โอมมันยอมผมนะพ่อ ไม่เชื่อก็ถามมันได้ดิ ทุกคนพากันขำครับ เหมือนพ่อแม่ผมกับพ่อแม่ไอ้เต้จะเข้ากันได้ดีครับ มีชวนกันไปเที่ยวบ้านที่หนองคายด้วย หลังจากที่พ่อแม่เต้คุยกับพ่อแม่ผมเสร็จก็กลับบ้านที่หนองคายครับ ส่วนไอ้เต้ก็ออกไปพร้อมกันพ่อแม่มันครับ
พ่อ : อยู่ดีๆก็มีคนมาขอลูกชายพ่อ
ผม : แล้วพ่อให้เขาไปไหมล่ะ
พ่อ : ดื้อแบบนี้พ่อใส่พานถวายเขาไปตั้งนานแล้วล่ะ ฮ่าๆ
ผม : พ่อก็ ไม่รักลูกชายคนนี้แล้วเหรอ แล้วผมก็เข้าไปกอดพ่อครับ รักพ่อนะครับ
พ่อ : ขยี้หัวผม ลูกคนนี้พอแล้ว อายแม่หน่อยดิ โตแล้วยังจะมากอดอีก
ผม : วันนี้วันพ่อโอมจะอยู่กับพ่อทั้งวันครับ
พ่อ : จริงเหรอ ก่อนที่เต้เขาจะกลับเต้เขาบอกว่าจะมารับโอมไปดูหนังอยู่นะ
ผม : ยังไงผมก็จะอยู่กับพ่อครับ
สักพักไอ้เต้ก็โทรมาครับ คุณโอมอีกสิบนาทีจะถึงบ้านแล้วนะ ไปกินติมกัน แล้วเสียงรถมันก็มาจอดที่หน้าบ้านผมครับ ผมต้องไปกับมันตามเคยครับ เป็นไงรถใหม่คุณเต้สวยม่ะ วันพ่อพ่อซื้อของขวัญให้ลูก ฮ่าๆ ผมชื่นชมรถใหม่มันครับ ก็เท่ของมันครับ มอไซค์Honda Msx สีน้ำเงินครับ หลังจากที่ชื่นชมรถมันเสร็จมันก็พามากินไอติมครับ
เต้ : อยากกินไรสั่งเลยนะ
ผม : สั่งเลยเต้ เดี๋ยวกูขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ แล้วผมก็เดินไปเข้าห้องน้ำครับ พอดีไปเจอพี่เจครับ เลยยืนคุยกับแก่ สักพักก็กลับมาหาไอ้เต้
เต้ ; ไปเข้าห้องน้ำหรือไปสร้างห้องน้ำว่ะ โคตรนานอ่ะ
ผม : ไปเข้าห้องน้ำ ผมเลยใช้วิธีที่มันเคยแกล้งผมครับ เอาผมผมลูบหน้าไอ้เต้ หอมม่ะ ฮ่าๆ
เต้ : สัส ผมนั่งทานไอติมกับไอ้เต้ครับ พอดีมีน้องที่โรงเรียนเก่าผมครับมากับเพื่อนมานั่งที่โต๊ะข้างๆผมครับ แล้วก็มองมาทางผมแล้วคุยกันครับ ไปมองเขาทำไมว่ะ มันทำหน้าดุใส่ผมครับ แล้วน้องคนนหนึ่งก็เดินเข้ามาทักครับ
พี่โอม มากับเพื่อนเหรอค่ะ
เต้ : ป่าวครับ มากับแฟนครับ มันชิงตอบก่อนผมครับ น้องคนนั้นรีบเดินไปหาเพื่อนครับ
ผม : ไปบอกเขาทำไมว่ะ
เต้ : ก็กูกลัวเขาจะมาจีบมึงนี่ว้า แล้วมันก็ตักไอติมป้อนผมครับ ทำใส่พวกน้องคนนั้นครับ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 27, 28, 29 & 30 19/12/2559
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 19-12-2016 00:00:06

ตอนที่ 30

ผม : กูมีมืออยู่ตักกินเองได้เว้ย
เต้ : ไม่เอาคุณแฟนอยากป้อนอ่ะ มันยังตักป้อนผมอีกครับ ขี้เกียจพูดเลยกินตามๆมันไปครับ พอผมกินไอติมเสร็จก็ถึงเวลาหนังฉายครับ ผมเข้าไปนั่งก่อนไอ้เต้ครับ มันไปเข้าห้องน้ำ พอดีที่เลขที่นั่งมันอยู่ข้างๆพี่เจครับ ผมเลยนั่งคุยกับพี่เจ ไอ้เต้มันเข้ามาพอดีครับ มันมองหน้าพี่เขา แล้วมาจับมือผม
ผม : เป็นไร มาดูนั่งนะเว้ย ไม่ใช่มาจับมือ
เต้ : กลัวมีคนมาจีบคุณโอมอ่ะ ถ้าคุณโอมหันไปทางอื่นคุณเต้จะดึงมือ ดูหนังอย่างเดียวห้ามหันไปหาพี่เขา
ผม : โอ้ย ครับ พอดูหนังเสร็จผมเลยเดินซื้อของครับ
เต้ : คุณโอม ใครอ่ะที่นั่งข้างๆ
ผม : รุ่นพี่ ที่มหาลัยมีไร
เต้ : พี่เขาเป็นเกย์เหรอ
ผม : รู้ได้ไง
เต้ : กูสัมผัสได้
ผม : ผีเห็นผีใช่ม่ะ ฮ่าๆ
เต้ : บ้าตัวเอง มันทำท่าทางเหมือนผู้หญิงครับ โคตรตลกอ่ะ แล้วจะซื้อไรเนี่ยเห็นเดินทั่วห้างแล้วนะ เดินห้างเหมือนครอบครัวเลย มีพ่อมีแม่ขาดแค่ลูก เย็นนี้เรามาปั้มลูกกันไหมที่รัก มันทำหน้าหื่นครับ
ผม : ไอ้บ้า แล้วจะเอาไรไหม
เต้ : เอาคุณโอมได้ม่ะ
ผม : กวนตีนนะสัส ผมซื้อของเสร็จแล้วเดินไปจ่ายตังที่เคาเตอร์ครับ ไม่รู้ไอ้เต้หายไปไหนครับ ผมจ่ายตังเสร็จแล้วยืนรอมันครับ เห็นแต่มันวิ่งตามมาครับ
เต้ : โทษทีนะ ปวดฉี่เลยไปเข้าห้องน้ำ จะกลับเลยใช่ม่ะ
ผม : ไปทำไมเลย บ้านยุอุบลนะครับ ฮ่าๆ
เต้ : กวนตีนนะคุณแฟน เดี๋ยวจับปล้ำเลยนิ เย็นนี้ไปวิ่งไหม ดูคุณโอมอ้วนๆขึ้นนะ
ผม : ดีเหมือนกันจะได้ไปดูสาวๆด้วย สายตาที่มันมองผมครับ พูดไม่ออกเลยครับ
เต้ : งั้นเอาของไปไว้บ้านกูก่อนนะ ไว้ตอนเย็นกลับมาแต่วิ่งค่อยเอาไปไว้ที่บ้านคุณโอม พอไปถึงบ้านไอ้เต้ผมกับก็ไอ้เต้ก็พากันเปลี่ยนเสื้อผ้าครับ คุณโอมเวลาที่คุณโอมถอดเสื้อทำไมน่าปล้ำจัง
ผม : กวนตีนนะมึง เดี๋ยวก็ก้านคอลงหรอก เอ่อแล้วทำไมคุณเต้ต้องพาพ่อแม่ไปบ้านด้วย
เต้ : คุณเต้ทำคุณโอมเสียหายนิคุณเต้ต้องรับผิดชอบดิ
ผม : น้ำตาจะไหลโคตรซื้งอ่ะ แล้วพวกผมก็พากันมาวิ่งที่ทุ่งศรีเมืองครับ วิ่งจนเหนื่อยครับ เลยเดินเอาขนมปังให้นกพิราบ ไอ้เต้มันเดินไปเข้าห้องน้ำครับ
เต้ : เห้ย มึงอย่าไปใกล้นกตัวผู้นะ สุนัขตัวผู้มึงก็อย่าเข้าใกล้นะ
ผม : สัส หึงมากไปไหมครับคุณเต้
เต้ : ฮ่าๆ อ่ะ น้ำ กรอกมาแต่ห้องน้ำเมื่อกี้
ผม : กินเลยมึง ไม่กินด้วยล่ะ แล้วผมกับไอ้เต้ก็เดินเลยแถวบริเวณนั้นครับ เหนื่อยเลยนอนลงตรงที่หญ้านั้นล่ะ ไอ้เต้มันก็นอนข้างๆผมครับ
เต้ : อยู่กับคุณโอมแล้วมีความสุขจัง รู้งี้จีบตั้งนานแล้ว
ผม : เวอร์ล่ะ
เต้ : อ่ะ กูให้ มันหยิบสายรัดข้อมือที่เป็นเชือกถักสีแดงออกมาครับครับ กูเรียนมากับน้องถักได้แค่นี้ล่ะ
ผม : สวยดี ขอบใจนะ
เต้ : ถ้าวันนั้นกูไม่โดนพวกนั้นไล่ตีมา กูก็คงไม่เจอมึงว่าม่ะ มันพูดเรื่องเก่าอีกแล้วครับ
ผม : ถ้าวันนั้นกูไม่เจอมึงก็คงดีเหมือนกันว่ะ ผมพูดกวนมันครับ
เต้ : อะไรนะ ไม่อยากเจอใช่ไหม แล้วมันก็ลุกมาจี้ที่เอวผมครับ คนยิ่งบ้าจี้อยู่ครับ
ผม : ฮ่าๆ ผมกลิ้งหนีมันครับ มันก็ยังตามมาครับ ฮ่าๆ พอแล้ว ยอมล่ะ กลับกันเหอะมันค่ำล่ะ ผมกับไอ้เต้พากันกลับบ้านครับ ผมแวะซื้อลูกชิ้นข้างทางครับไอ้เต้มันบ่นว่าหิวข้าว จะป้อนไอ้เต้มันก็ไม่ให้ป้อนครับมันกลัวเปื้อนรถมันครับ คุณเต้จอดเซเว่นก่อนนะ แล้วมันก็จอดให้ครับ อ่ะลูกชิ้นทานรองท้องก่อนสิ เห็นบ่นว่าหิวข้าว แล้วจะเอาไรม่ะ เดี๋ยวซื้อออกมาให้
เต้ : ไม่อ่ะ ผมเข้าไปซื้อของข้างในครับ ไอ้เต้มันรอข้างนอก พอผมออกมาเห็นแต่รถครับ ไอ้เต้มันนั่งป้อนลูกชิ้นให้หมาครับ พ่อคุณโคตรใจบุญมากครับ ลูกชิ้นซื้อให้ทานไม่ยอมกิน ให้สุนัขซะหมดครับ เพิ่งมารู้ที่หลังครับว่าไอ้เต้ไม่ทานเนื้อวัวครับ แล้วมันก็พามาที่บ้านมันครับ จะกลับบ้านม่ะ เดี๋ยวไปส่ง ไม่ต้องกลับหรอกนอนนี่ล่ะ ยังไม่ได้พูดไรครับมันเอ่ออ่อไปเอง
ผม : ออกไปทานข้าวม่ะ
เต้ : ดีเหมือนกัน อยากทานไรม่ะ เดี๋ยวพาไป
ผม : อยากทานปูอลาสก้า พาไปไหมล่ะ
เต้ : รอให้โอมมีมดลูกก่อนเดี๋ยวเต้พาไป ฮ่าๆ
ผม : สัส อากาศโคตรหนาวครับ มันพาซิ่งมอไซค์ออกมาทานแถวศุนย์โอท็อปครับ โคตรหนาวครับ ผมสั่งข้าวมันไก่ ส่วนไอ้เต้มันสั่งผัดไทยครับ
เต้ : มองใคร
ผม : ป่าว
เต้ : อย่าให้รู้นะ ฆ่าแม่งหมกป่าให้หมด
ผม : กลัวจัง
เต้ : พรุ่งนี้เราไปเที่ยวกันม่ะ เพื่อนไอ้เต้โทรมาครับ มันรับโทรสัพเหมือนมันจะรีบๆครับ ไปส่งผมที่บ้านมันแล้วก็ออกไปข้างนอกครับ น่าจะมีเรื่องอีกล่ะครับถ้าเป็นแบบนี้ นิสัยมันยังไม่ยอมเปลี่ยนครับ มันสั่งไม่ให้ตามมันมาครับผมเลยนอนดูทีวีรอมันครับ ไม่รู้ว่าหลับตอนไหน ตื่นขึ้นมาอีกที่ไอ้เต้ก็มานอนข้างๆครับ สภาพดูไม่ได้มอมแมมครับ ที่คิ้วแตกด้วยครับ
ผม : ไปมีเรื่องมาอีกแล้วดิ
เต้ : เพื่อนมันโดนรุมเลยไปช่วยมันอ่ะ
ผม : ผมเดินไปหยิบยาล้างแผลมาล้างแผลให้มันครับ
เต้ : โอ้ย เบาๆดิ แสบนะ
ผม : ทำเป็นร้อง ที่ไปตีทำไมไม่กลัว มากลัวทำไมแค่ยาล้างแผล ผมดุมันครับ
เต้ : พ่อคุณเต้ยังไม่ดุเท่าคุณโอมอ่ะ
ผม : พ่อกับเมียมันต่างกันนะ ฮ่าๆ เสร็จล่ะ ไปอาบน้ำได้แล้ว
เต้ : อาบน้ำแล้วคุณเต้จะฉีดยาให้นะคุณโอม
ผม : สัส ยังจะเล่นอีก มันดึกแล้ว พรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้านะ ขี้เกียจรอมันครับผมเลยนอนก่อน รู้สึกว่ามันจะกอดผมครับ มันดึกแล้วเลยไม่สนใจไร ตื่นขึ้นมาอีกทีมันนอนกอดผมครับ ตื่นได้แล้วเต้ เช้าแล้ว
เต้ : เช้าแล้วเหรอ ไปอาบน้ำก่อนกูดิ ขอนอนต่อแปบนะ มันมึนๆหัวยังไงไม่รู้
ผม : เป็นไร ไหวไหม
เต้ : ไม่รู้เหมือนกัน น่าจะไหวนะ
ผม : ไหนๆผมจับที่หน้าผากมันครับ เท่านั้นล่ะครับผมก็ดึงผมล่ะไปกอด ไอ้เต้ แกล้งเหรอ
เต้ : ฮ่าๆ ได้กอดคุณแฟนล่ะ สดชื่นขึ้นมาทันทีเลย ไปอาบน้ำได้แล้ว หรือจะให้ไปอาบด้วยกันครับ ผมกับไอ้เต้ก็พากันมาที่พัทยาน้อยครับ หน้าหนาวไอ้เต้พาผมมาพัทยาน้อยโคตรเหมาะเลยครับประชดนะ อากาศหนาวๆใครล่ะครับจะกล้าเล่นน้ำ ได้แค่สั่งอาหารมานั่งทานที่แพครับ บรรยากาศโคตรสวยครับ คุณโอมลองเล่นนี้ม่ะ มันเป็นบานาน่าโบ๊ทครับ
ผม : ไม่เอาอ่ะ หนาว คุณเต้เล่นคนเดียวเหอะ
เต้ : ป๊อดเหรอ มันพูดยั่วผมครับ ผมยิ่งไม่ชอบคนที่ว่าผมป๊อดครับ
ผม : เอาดิ ไม่เคยกลัว พอลงเล่นจริงๆขาผมเริ่มสั่นครับ ตอนแรกๆมันก็ช้านะสักพักมันก็แรงครับ แอบฉี่ราดด้วยล่ะ อายจัง เล่นไปเล่นมาโคตรมันครับ ถ้าไปแล้วลองเล่นดูนะครับ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 24, 25 & 26 17/12/2559
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 19-12-2016 00:02:17

อ้างจาก: GuoJeng ที่ 17-12-2016 18:52:38  

เรื่องพี่โอมสนุกมากๆคับ อ่านรวดเดียวเลย รออ่านตอนต่อไปคับ มาลงเร็วๆนะคับ

ลงแล้วครับ  o13

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 27, 28, 29 & 30 19/12/2559
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 19-12-2016 00:58:54

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 27, 28, 29 & 30 19/12/2559
เริ่มหัวข้อโดย: GuoJeng ที่ 19-12-2016 01:00:43

ตั้งตารออ่านเรื่องนี้เลย สนุกคับ บางตอนอ่านแล้วยิ้ม บางตอนตลกน่ารักดี
  รออ่านตอนต่อไปคับ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 27, 28, 29 & 30 19/12/2559
เริ่มหัวข้อโดย: Pittabird ที่ 19-12-2016 10:01:24

น่ารักดีค่ะ.  รู้สึกคุณโอมจะเสน่ห์แรงนะ.   เหมือนที่จะมีคนสนใจหลายคน. 

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 31, 32 & 33 19/12/2559
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 19-12-2016 22:02:09

ตอนที่ 31

หลังจากที่กลับมาจากพัทยาน้อยแล้วพึ่งนึกได้ว่าวันนี้เป็นวันเกิดพี่โจ้พี่รหัสผมครับ เลยชวนไอ้เต้ไปหาซื้อของขวัญให้พี่เขาครับ ขับรถหลายร้านครับแต่ไม่ค่อยมีร้านที่ชอบครับ ไอ้เต้ทั้งขับรถทั้งบ่นครับ มันบอกว่าซื้อไรให้ก็ได้ ไม่งั้นก็ซื้อถุงยางเป็นลังไปให้พี่เขาก็ได้ ดูดิครับแฟนผมขนาดความคิดมันยังหื่นครับ จนถึงร้นสุดท้ายครับ
เต้ : จะซื้อก็รีบซื้อนะครับ ถ้าไม่ได้ก็เอาโบว์มาผูกคุณเต้ก็ได้คุณเต้จะยอมเสียสละเป็นของขวัญให้พี่เขาคืนหนึ่งก็ได้
ผม : ผมทำปาก พ่อง ใส่มันครับ มันยังทำหน้าทะเล้นใส่ผมครับเห็นแล้วอยากกระโดดถีบมากครับ ขี้เกียจพูดกับไอ้เต้เลยเดินไปดูตุ๊กตาครับ ไอ้เต้ก็ยังตามผมมาอีกครับ ผมเดินเลือกดูครับ ไม่ได้ซื้อให้พี่เขาหรอกครับซื้อให้ไอเต้นั้นล่ะ ตุ๊กตาที่เป็นเคโรโระมันอยู่ข้างใต้ครับ
เต้ : คุณโอมเอาตัวนี้ไหม มันหยิบตุ๊กตาแรดมาให้ผม
ผม : สัส ไม่ได้แรดนะเว้ย
เต้ : เหรอ วันนั้นยังเห็นนอนผู้ชายอยู่เลย มันเห็นรูปในเฟสไอ้โอ๊ตครับผมนอนกอดกับไอ้ปาม มันเลยผมประชดใส่ อ้อล้อบ้าผู้ชาย ชอบเปลืองเนื้อเปลืองตัว
ผม : รำคาญที่มันพูดครับเลยเดินเข้าไปดีดจวยมันครับ
เต้ : โอ้ย เจ็บนะเว้ย เลือกได้ยัง ถ้ายังจะไปไลน์โป้ลงแผ่นให้พี่เขา ความคิดมันครับ สุดท้ายผมก็ได้เป็นสมุดน็ตเล่มหนึ่งครับ ส่วนตุ๊กตาก็ให้ไอ้เต้ครับ พอได้แล้วผมก็ให้ไอ้เต้พาไปที่หอพี่เขาครับ ตอนนั้นเพื่อนพี่โจ้ก็กำลังนั่งกินเหล้าครับรวมพี่เจด้วยครับ
ผม : สุขสันต์วันคล้ายวันเกิดครับพี่ ขอให้มีความสุขนะ พี่เจยื่นแก้วเหล้ามาให้ครับ ใจหนึ่งก็อยากจะรีบคว้าครับ แต่ไอ้เต้มันมอง ไอ้เต้มันพยักหน้าครับ ผมเลยกินให้พี่เขาไปแก้วหนึ่ง แล้วพี่เจก็ถือไปให้ไอ้เต้ ตอนแรกไอ้เต้มันปฏิเสธพี่เขาครับ สุดท้ายมันก็กินครับ พี่เจน่าจะเมานิดหนึ่งล่ะครับ
พี่เจ : อย่าพึ่งกลับสิน้องโอม นั่งกับพวกพี่ก่อนดิครับ
ผม : ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมรีบกลับบ้านครับ วันพ่อผมยังไม่ได้ไปหาพ่อเลยครับ ผมพยายามบ่ายเบี่ยงจะหนีอยู่เลยครับ แต่พี่เจดึงผมไว้ จนไอ้เต้เดินมาตามครับ
เต้ : กลับได้แล้ว เดี่ยวมันก็ดึกหรอก
พี่เจ : น้องเต้กลับก่อนก็ได้นะ เดี๋ยวพี่ไปส่งน้องโอมเอง
เต้ : ไม่ได้หรอกพี่ เดี๋ยวแฟนไอ้โอมก็ว่าเอาหรอก
พี่เจ : แฟนที่ไหน พี่เรียนตึกเดี๋ยวกันกับโอมยังไม่เคยเห็นแฟนโอมเลย ผมมองหน้าไอเต้ครับกลัวมันจะพูดออกมาเหมือนตอนที่บอกน้องเขาวันนั้นครับ
เต้ : มันกำหมัดครับ ก็ผมนี่ล่ะแฟนไอ้โอมครับ พี่มีปัญหาอะไรไหม
ผม : ไม่รู้ว่าจะดีใจหรือเสียใจครับ พี่เจแกอึ้งครับ ผมเลยแกะมือพี่เขาออก แล้วรีบลาพวกพี่ๆเขา กลัวไอ้เต้มันจะปล่อยหมัดใส่พี่เขาครับ กลับได้แล้วคุณเต้
เต้ : ใครใช้ให้มาบังคับแฟนกูนี่ว้า
ผม : พอแล้ว อย่าไปว่าพี่เขาเลย แกคงเมาด้วยล่ะ
เต้ : วันนี้อยากกินเหล้าอ่ะ กินเป็นเพื่อนหน่อยดิ
ผม : ไม่เอามันดึกแล้ว ถ้าคุณเต้กิน คุณโอมจะกลับไปนอนที่บ้าน
เต้ : วันหลังคุณเต้จะเขียนป้ายใหญ่ๆแล้วห้อยคอคุณโอมไว้ว่าคนนี้แฟนเต้ เอาไหม
ผม : ไม่เว้ย ผมเดินหนีออกมาจากมันครับ ส่วนไอ้เต้วิ่งตามผมมาครับ หลังจากวันไอ้เต้ไปบอกว่าผมเป็นแฟนมัน คนในคณะรู้หมดครับว่าผมเป็นแฟนไอ้เต้ ช่วงนี้อากาศโคตรหนาวครับ ไอ้เต้เวลามันนอนมันไม่ค่อยใส่เสื้อเท่าไร ผมบ่นให้มันๆก็ใส่ได้แปบเดียวครับพอผมหลับมันก็ถอดออกครับ ไม่เชื่อผมครับเลยเป็นหวัด
เต้ : เหมือนจะไม่ค่อยสบายอ่ะ
ผม : บอกไรไม่ยอมเชื่อ แล้วจะไปหาหมอไหมล่ะ เดี๋ยวพาไป
เต้ : หมอดูเหรอ ไปดูวันแต่งงานเหรอ
ผม : กวนตีนแล้วสัส ไปหาหมอเหอะ
เต้ : ซื้อยาทานเองได้ม่ะ ไปหาหมอกลัวเสียตังเยอะ เหตุผลมันครับ ไม่อยากไปหาหมอกลัวเขาจะฉีดยาให้
ผม : ใช้เหรอ นึกว่ากลัวหมอจะฉีดยาให้
เต้ : บ้าใครจะไปกลัว ไม่เคยกลัวอะไรนะ
ผม : งั้นก็ไปหาหมอ ผมบังคับมันไปหาหมอครับ จูงวัวจูงควายยังง่ายกว่าพาไอ้เต้มาหาหมอครับ คนอะไรไม่รู้โคตรมึน พูดยาก
เต้ : ซื้อยากินดีกว่ามาหาหมอ เชื่อคุณเต้ดิ พอมาถึงหน้าคลินิกหน้าไอ้เต้เปลี่ยนสีเลยครับ ยังกะจะโดนฆ่าครับ ผมอดที่จะไม่ขำไม่ได้ แอบยิ้มนิดๆเวลาเห็นหน้ามันครับ พอดีถึงคิวไอ้เต้พอดีครับ เข้าไปข้างใน พอออกมาไม่ยอมพูดกับผมครับ เอาแต่หน้าบึ้ง สงสัยจะโดนฉีดยาครับ
ผม : เป็นยังไง หมอเขาว่าไง โดนฉีดยาม่ะ
เต้ : ทั้งจะยิ้มทั้งจะร้องครับ หน้ามันตอนนั้นโคตรตลกครับ ยังกะหมูที่โดนตอนครับ คุณโอมขับรถนะ
ผม : รู้ว่ามันเจ็บครับมันค่อยๆนั่ง ได้ที่ผมครับเลยแกล้งมันขับรถลงทางขรุขระโดนมันบ่นให้ครับ ทั้งขับรถทั้งขำครับ โคตรซะใจครับ ขับไปสักพักครับ สงสัยจะหายเจ็บแล้วล่ะ มันเริ่มซ่าครับเล่นบีบก้นผมตลอดทางครับ เลยให้มันขับเอง มาจอดเข้าห้องน้ำที่ปั้มปตทครับ
เต้ : คุณโอมอยากได้อันนี้ไหม มันถือตัวการ์ตูนไดโนเสาร์ที่มันตั้งอยู่ในปตทอ่ะครับ ที่มันบอกว่า เข้ามาจิ ประมาณนี้ล่ะครับ เอากลับบ้าน ดีไหม
ผม : อย่านะเว้ย ถ้าจะเอากูจะโทรบอกเพื่อนมารับ ไม่ไปกับมึงหรอก
เต้ : ไม่เอาเหรอ แล้วมันก็ถือไปวางไว้ที่เดิมครับ มันไปเติมหนวดให้ไดโนเสาร์เขาครับ ดูดิครับมันเกรียนขนาดไหน ดีนะครับที่ตอนนั้นไม่ค่อยมีคน กับเป็นตอนกลางคืนด้วย คงจะมีคนรู้อยู่ล่ะครับ เพราะมันอยู่แถวๆกล้องวงจรปิดเขาครับ
ผม : กลับได้แล้ว
เต้ : ไปเข้าห้องน้ำแปบนะ รอตรงนี้นะ ห้ามไปซนล่ะ พอมันเข้าห้องน้ำ ไม่รู้ไอ้โต๋มาจากไหนครับ ตะโกนเรียกผม พี่โอม แล้ววิ่งมาหาผมครับ ผมล่ะกลัวไอ้เต้จะออกมาเห็น ทั้งคุยกับไอ้โต๋ ทั้งมองดูว่าไอ้เต้มายัง ยอมรัยครับว่าคืนนั้นโคตรระแหวงครับ คนเดินออกมาจากทางห้องน้ำผมต้องรีบมองตลอด เล่นเอาคอแทบพลิกครับ
โต๋ : พี่โอม ไม่เห็นหน้าซะนาน โคตรคิดถึงครับ มาให้กอดหน่อยดิ
ผม : มาทำไรแถวนี้
โต๋ : เพิ่งมาแต่ซ้อมแข่งวิชาการครับ แล้วพี่ล่ะมาทำไรครับ
ผม : ขับรถเล่นอ่ะ
โต๋ : ไปหาไรทานม่ะ เดี๋ยวผมเลี้ยงเองพี่
ผม : ไม่เป็นไรหรอก ผมเดินหนีมันครับ มันยังตามผมเข้ามาในเซเว่นนะครับ ดีนะที่มันเจอเพื่อนมันครับ ผมเลยรีบออกมาครับ โล่งอกเลยครับ ไอ้เต้มันยืนรอที่รถครับ
เต้ : ไปซื้อถุงยางเหรอ
ผม : ป่าว
เต้ : งั้นคืนนี้สดนะ ผมเอาขนมปังยัดปากมันครับ
ผม : สดเชี้ยไร ไม่เอาเว้ย กลับได้แล้ว

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 31, 32 & 33 19/12/2559
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 19-12-2016 22:03:19

ตอนที่ 32

แล้วมันก็พาผมกลับมาที่บ้านมันครับ กว่าจะถึงบ้านเล่นเอาซะตัวสั่นครับ ก็มันหนาวนิครับเสื้อแขนยาวก็ไม่ได้ใส่ จะกอดไอ้เต้ก็กลัวมันมีอารมณ์ขึ้นมาทำไงล่ะครับ
เต้ : บอกให้กอดกูก็ไม่ยอมกอด
ผม : ไม่อ่ะ ไม่อยากกอดล่ะ ผมแกล้งมันครับ
เต้ : ใส่สิ ได้เข้าแล้วนิ ไม่สนใจเขาแล้วนิ ดูดิครับมันพูดประชดผมครับ
ผม : เอ่อๆ กอดล่ะครับ ผมเดินเข้าไปกอดมันครับ
เต้ : หอมแก้วด้วย
ผม : ไม่สั่งให้กูแก้ผ้าด้วยล่ะ
เต้ : เอ่อ ความคิดดีนะ
ผม : ประชดเว้ย หนาวอ่ะ ขี้เกียจอาบน้ำ
เต้ : ไม่อาบไม่ได้ เล่นกีฬามาตัวโคตรเหม็น พอดีที่มีกีฬาที่มหาลัยครับ เอางี้ไม่อยากหนาวไหมเวลาอาบน้ำ เดี๋ยวคุณเต้บอกว่าต้องทำไง
ผม : เอาดิ วีธีไหนผมก็จะทำครับ พอดีเครื่องทำน้ำอุ่นบ้านไอ้เต้มันพังครับ
เต้ : คุณโอมชักว่าวก่อนอาบน้ำดิ รับรองอุ่น
ผม : ไว้ทำเองเหอะมึงนะ
เต้ : จริงๆ กูลองทำมาแล้วนะ ลองทำดิถ้าไม่เชื่อ งั้นก็เล่นผีผ้าห่มก่อนดิ ค่อยอาบน้ำจะได้อุ่นไง มันเข้ามากอดผมครับ
ผม : ไม่เอาอ่ะ ทนหนาวดีกว่า แล้วผมก็เข้าไปอาบน้ำครับ ทำใจตั้งนานกว่าจะอาบได้ครับ พอออกมาจากห้องน้ำ ไอ้เต้มันนอนหลับที่โซฟาครับ เลยปลุกมันไปอาบน้ำ ไม่รู้ว่ามันแกล้งหรือจริงครับ ปลุกไม่ตื่นครับ ผมเลยต้องหอบผ้าห่มมานอนกับมันครับ เหนื่อยกับกีฬาด้วยล่ะครับ ผมเลยหลับไป ตื่นขึ้นมาอีกทีไอ้เต้ยังไม่ตื่นครับ กลัวมันจะไปวิลัยสาย เลยปลุกครับ ปลุกยังไงก็ไม่ตื่น สมองผมเริ่มคิดไปไกลล่ะครับ คิดว่ามันตายล่ะ เพราะเมื่อคืนปลุกก็ไม่ตื่น น้ำตาของผมค่อยๆไหลครับ เต้ๆ ตื่นสิ อย่าเล่นแบบนี้ดิ อย่าเพิ่งทิ้งกูไปดิ กูรักมึงนะเว้ย ผมกอดมันร้องไห้ครับ
เต้ : รักมากไหม
ผม : สัส อย่าเล่นแบบนี้ดิ เดี๋ยวก็ให้ตายจริงๆหรอก
เต้ : ฮ่าๆ ก็กูลองใจคุณโอมนี้ว้า ว่าจะร้องไห้ไหม
ผม : จะบีบคอมันครับ ไอ้สัส อยากลองมากใช่ไหม
เต้ : พอแล้ว ฮ่าๆ เดี๋ยวคุณเต้ก็ไปวิลัยสายหรอก แล้วนี่ยังไม่อาบน้ำเหรอ อาบด้วยกันดิ
ผม : ไม่เอา
เต้ : ไม่ได้ชวนเอา ชวนไปอาบน้ำ
ผม : อาบก่อนเลย ไล่มันไปอาบครับ ไอ้เต้อาบเสร็จมันก็รีบแต่งตัวไปวิลัยครับ ผมล่ะสมน้ำหน้ามันครับ กวนมากจนจะไปวิลัยสาย พอผมอาบเสร็จก็ไปที่มหาลัยครับ
โอ๊ต : มึงรู้ยังว่ะ ห้องเรามีคนย้ายเข้ามาใหม่
ผม : ไม่อ่ะ ใครจะย้ายเข้าย้ายออกกูเกี่ยวไรว่ะ ไม่ใช่งานทะเบียนนะเว้ย ไอ้โอ๊ตมันตบหัวผมครับ
โอ๊ต : กวนตีนแต่เช้านะมึง เดี๋ยวกูก็บอกคุณเต้มึงอัดตูดอีกหรอก ฮ่าๆ
ผม : กูนั้นล่ะจะอัดตูดมึง แล้วผมก็บีบตูดไอ้โอ๊ตครับ
โอ๊ต : ตอนไหนล่ะว่างเสมอนะ ที่รัก มันกวนทีนครับ สักพักเด็กใหม่ก็เดินเข้ามาครับ เด็กโคตรขี้เก๊กครับผมเห็นแล้วหมั่นไส้ มันชื่อต้นครับ เข้ามาคุยกับพวกผมครับ
ต้น : กูชื่อต้นนะ
โอ๊ต : กูโอ๊ต ส่วนไอ้นิมันเป็นเกย์ชื่อโอม มันแนะนำผมโคตรซึ้งเลย
ผม : อืม
ต้น : ฮ่าๆ ยินดีที่รู้จักนะ
ผม : มีไรให้พวกกูช่วยก็บอกได้นะ แล้วมันก็ขอเบอร์ผมครับ เลยบอกมันไปครับ วันนี้ทั้งเหนื่อยทั้งปวดตัวครับ รุ่นพี่เขาให้ลงแข่งกีฬาครับ หลังจากที่แข่งเสร็จไอ้โอ๊ตมันชวนไปเล่นห้องไอ้กายครับ มันบอกว่าฉลองเพื่อนใหม่ครับ เหตุผลโคตรน่าฟังครับ ไปกันหมดห้องครับ มาครบกันก็ต้องมีเหล้าสิครับ ผมโทรบอกไอ้เต้ก่อนครับ กินไปคุยไปครับ ก็ผมเป็นคนคออ่อนด้วยล่ะ เลยเมานิดหนึ่งครับ มันดึกด้วยล่ะ จะโทรบอกไอ้เต้ก็เกรงใจมันครับ พอดีบ้านไอ้ต้นมันอยู่แถวๆบ้านไอ้เต้ด้วยล่ะ ผมเลยนั่งรถกลับกับมันครับ ไม่รู้มันพูดไรผมไม่ค่อยฟังครับ มันมาส่งที่บ้านไอ้ต้นพอดีครับ ผมไม่อยากกลับบ้านกลัวแม่จะว่าผมเมาครับ เลยนอนบ้านไอ้เต้ครับ
ต้น : ถึงล่ะ มันจอดรถครับ ผมก้าวลง ทั้งล้มทั้งยืนครับ มันมึนๆครับ เดินเซไปเซมา ไอ้ต้นเลยพยุงผมเข้าบ้าน สายตาที่ไอ้เต้มองไอ้ต้น มันมองยังกะมองไอ้โต๋ครับ ไอ้เต้มันมาพยุงเข้าบ้านครับ ส่วนไอ้ต้นก็กลับบ้านครับ
เต้ : เมาแล้วรำบากคนอื่นมาส่งอีก ทำไมไม่โทรบอกกูว่ะ
ผม : เกรงใจมึงนี่ว้า
เต้ : มันถอดเสื้อผมออกครับ
ผม : จะทำไรว่ะ
เต้ : ยังจะอายอีกเหรอ กูเห็นหมดแล้ว แล้วมันก็ถอดเสื้อผมออกครับเหลือแต่บ๊อกเซอร์ มันนั่งเช็ดตัวให้ผมครับ เช็ดไปบ่นไปไอ้นิมันบ่นหนักกว่าแม่ผมอีกครับ เลยแกล้งหลับครับ ตื่นๆทำเป็นแกล้งหลับนะ เดี๋ยวก็ลับหลับเลยนิ ฮ่าๆ
ผม : ปวดตรงนี้อ่ะ ผมจับไหล่ผมครับ แล้วไอ้เต้มันก็บีบครับ
เต้ : ดีขึ้นยัง จะนวดน้ำมันม่ะ เดี๋ยวนวดให้
ผม : ไอ้บ้า ลามก
เต้ : ลามกตรงไหน นวดน้ำมันมวยไง คุณโอมนั้นล่ะลามก คิดไรอยู่ หรืออยากนวดที่คุณโอมคิดเอาม่ะ
ผม : พอๆเหอะ มันดึกล่ะ ทำไรยังไม่นอน
เต้ : เพิ่งทำงานเสร็จ แล้วทานไรมายัง
ผม : ทานล่ะ แล้วคุณเต้ล่ะ
เต้ : ยังหิวอยู่พอดี ออกไปทานไรม่ะ ไปเป็นเพื่อนหน่อยดิ นะ
ผม : อืม มันพาไปทานก๋วยเตี๋ยวตรงร้านใกล้ๆบ้านมันครับ ไม่รู้ว่าอดมาจากไหน เล่นไปซะสามชามครับ ทานเสร็จก็พากลับบ้านครับ ไม่รู้ว่าวันนี้มันเป็นไรครับ นั่งเป่าขลุ่ยครับ เป่าเพลงให้จบเพลงให้ฟังหน่อยดิ
เต้ : อยากฟังเพลงไรล่ะ
ผม : เพลงไรก็ได้ คุณเต้เป่าเพลงไรคุณโอมฟังได้หมดล่ะ มันนั่งยิ้มครับ
เต้ : ถ้าคุณเต้เป่าจบ คืนนี้ยอมคุณเต้นะ
ผม : ไม่ฟังล่ะ จะนอนล่ะ
เต้ : ยังไม่ได้เป่าเลย จะให้แล้วเหรอ ฮ่าๆ
ผม : ไม่ให้เว้ย
เต้ : ไม่เอาก็ได้ ฟังนะ มันเป่าครับ นอนดิเดี๋ยวเป่ากล่อมนอน ไอ้เต้มันยังกวนผมอีกครับ มันเป่าธรณีกรรแสงครับ
ผม : สัส
เต้ : ไหนว่าจะฟังให้จบไง เพิ่งเริ่มเอง ฮ่าๆ
ผม : ไม่ฟังแล้ว
เต้ : เอาจริงๆแล้วนะ แล้วมันก็เป่าครับ ไม่รู้ว่าเพลงไรครับแต่ฟังแล้วโคตรเพราะครับ เล่นเอาซะผมหลับครับ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 31, 32 & 33 19/12/2559
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 19-12-2016 22:05:20

ตอนที่ 33

กำลังหลับดีๆครับไม่รู้ใครหาไอ้เต้ครับ โทรสัพแม่งโคตรดังครับ ไอ้เต้มันคงไม่ได้ยินล่ะครับ เลยปลุกมันขึ้นมารับครับ ไม่รู้คุยไรกันครับสักพักไอ้เต้มันก็ลุกไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วออกไปครับ มันบอกผมแค่ว่าไปห้องเพื่อนครับ พรุ่งนี้ที่มหาลัยมีกีฬาด้วยล่ะครับผมเลยไม่สนใจมันนอนต่อครับ จนเช้าตอนแรกนึกว่าไอ้เต้มันตื่นแล้ว แต่ไม่ใช่ครับมันยังไม่กลับมาจากข้างนอกครับ ใจผมเริ่มไม่ดีครับ เลยโทรหาไอ้เต้ มันเอาโทรสัพไว้ที่ห้องครับ พอดีโอ๊ตโทรตามครับ เพราะรุ่นพี่เรียกแล้ว ผมเลยออกไปมหาลัยครับ เขียนโพสอิดไว้ครับ ว่าถ้ามาถึงให้โทรหาผมครับ
โอ๊ต : เป็นไรว่ะดูซึมๆ ไม่ซึมได้ไงครับ อดเป็นห่วงไอ้เต้ไม่ได้ ไม่รู้ว่าไปไหน หรือว่าเขาฆ่ามันแล้ว
ผม : ไม่มีไรหรอก ปวดหัวเหมือนจะไม่สบายอ่ะ ผมแก้ตัวครับ
โอ๊ต : พรุ่งนี้รุ่นพี่นัดหกโมงเช้านะ เดินขบวน
ผม : อืม ทั้งวันไม่มีกะจิตกะใจทำไรครับ นั่งจ้องแต่โทรสัพครับ ดูว่าไอ้เต้มันจะโทรมาไหม แต่มันก็ไม่โทรมาครับ
กาย : โอมมึงเห็นไอ้เชี้ยต้นม่ะ ไม่รุ้หายไปไหน แม่งกูโทรหาก็ไม่รับ ว่าจะฝากมันซื้อของให้ซะหน่อย
ผม : มึงจะซื้อไร พอดีกูจะกลับบ้านไปเอาของ
กาย : ไม่เป็นไรหรอก นั้นมันมาพอดี แล้วไอ้กายมันก็วิ่งไปหาไอ้ต้นครับ ไม่รู้มันคุยไรกัน แล้วไอ้ต้นก็เดินมาชวนผมออกไปกับมันครับ ผมแวะเข้าไปบ้านไอ้เต้ครับ มันยังไม่กลับมาบ้าน ผมเลยไปบ้านผมครับ ไอ้ต้นมันขับรถพาผมไปครับ
ต้น : มึงเป็นไรว่ะ กูเห็นมึงซึมๆแต่เช้าแล้วนะ มึงไม่สบายเหรอ
ผม : ปวดหัวนิดหน่อยอ่ะ
ต้น : งั้นไปบ้านกูก่อนนะ เดี๋ยวทานยาเสร็จค่อยไปบ้านมึงนะ
ผม : ไม่เป็นไรหรอก กูเกรงใจมึงอ่ะ ไอ้ต้นมันสอบติดที่ภาคเหนือครับ พอเรียนได้สักพักมันก็ย้ายมาครับ ในหัวผมคิดแต่เรื่องไอ้เต้ครับ ต้นๆ จอดให้กูแปบนึงดิ แล้วมันก็จอดรถครับ
ต้น : มีไร
ผม : ป่าวๆ ไปต่อเหอะ
ต้น : เป็นไรว่ะ แล้วมันก็พาผมมาที่บ้านครับ ผมขึ้นไปเอาของที่ห้องแล้วออกมามหาลัยครับ อยู่มหาลัยจนค่ำครับ แล้วก็ออกไปช่วยพี่เขาทำขบวนครับ กว่าจะเสร็จก็ดึกครับ พอดีพี่เขาชวนกินเหล้า ผมเลยนั่งกับพี่ครับ ก็มีผม ไอ้ต้น และไอ้โอ๊ตครับ ผมต้องกลับพร้อมไอ้ต้นครับ รถผมอยู่ร้านซ่อมครับ เลยต้องไปกับไอ้ต้น
ต้น : โอมทานไรม่ะ เดี๋ยวกูพาไปทาน ออกมาจากหอพี่พอดีครับ
ผม : ไม่อ่ะ มันดึกล่ะ
ต้น : ดูนายแปลกๆนะวันนี้ มีไรเล่าให้กูฟังได้นะ
ผม : ไม่มีอะไรหรอก แล้วผมก็ยิ้มแยะๆให้มันครับ
ต้น : พรุ่งนี้ มึงไปยังไงว่ะ รถมึงก็ไปเอาไม่ได้ร้านเข้าปิดล่ะ เดี๋ยวกูออกมารับนะ แล้วมันก็จอดรถครับ
ผม : จอดทำไมว่ะ
ต้น : กูหิว ทานข้าวเป็นเพื่อนกูหน่อยดิ ผมเลยต้องทานเป็นเพื่อนมันครับ แล้วมึงจะกลับบ้านมึง หรือไปบ้านไอ้เต้ก่อนว่ะ โอมนั้นมันไอ้เต้นิ ใช่ครับไอ้เต้มันเดินมากับแฟนเก่ามันครับ เดินยิ้มเลยครับ เท่านั้นล่ะครับ ผมเริ่มคิดไปต่างๆนาๆครับ
ผม : กลับกันเหอะ กูอิ่มแล้ว แล้วไอ้ต้นก้พาผมมาส่งที่บ้านครับ
ต้น : มึงแน่ใจนะว่าไม่เป็นไร ให้กูอยู่เป็นเพื่อนไหม วันนี้ไม่มีคนอยู่บ้านครับ พ่อแม่ไปต่างประเทศครับ(ลาว) เขตเขาจัดไปครับกว่าจะกลับก็วันพรุ่งนี้ตอนค่ำๆครับ
ผม : ไม่เป็นไรหรอก พูดยังไงมันก็ไม่ยอมไปครับ เลยยอมให้มันค้างที่บ้านครับ เซ็งครับเลยชวนไอ้ต้นกินเหล้า ตอนแรกก็กินแค่จิบนิดๆครับ แต่มันไม่ใช่ครับเล่นเอาจนเมาครับ ผมกับไอ้ต้นนอนกองกันที่บ้านนั้นล่ะครับ จนเช้า เปิดดูโทรสัพ ห้าสิบกว่าสายไม่ได้รับครับ ไอ้เต้โทรมาครับ ผมกับไอ้ต้นรีบไปมหาลัยครับ วันนี้มีพีธีเปิดกีฬาครับ
โอ๊ต : สายนะพวกมึง ไปลงชื่อกับพี่เจนะ ใบรายชื่ออยู่กับแก่ ดีนะครับที่อยู่กับพี่เจ เลยง่ายครับ ไอ้เต้โทรมาพอดีครับ ผมโกรธมันเลยไม่รับครับ ทั้งวันครับอยุ่ที่มหาลัย จนค่ำ พอเสร็จพวกผมก็พากันไปกินเหล้าที่ห้องไอ้กายครับ ยอมรับว่าวันนั้นไม่อยากเห็นไอ้เต้ครับ ไม่รู้ว่ามันรู้ได้ไงว่าผมอยู่ห้องไอ้กาย สงสัยจะเพื่อนมันล่ะครับโทรบอก ว่าผมอยู่ห้องไอ้กาย ตอนนั้นผมก็เมานิดหนึ่งล่ะ ผมนั่งอ้วกที่ป่าข้างหอครับ ไอ้ต้นมันลูบหลังให้ผมครับ
เต้ : โอมมึงเป็นเชี้ยไรว่ะ กูโทรหาไม่ยอมรับสาย ผมไม่พูดครับ เดินหนีมันครับ เดินเซไปเซมาครับ ไอ้ต้นมันค่อยพยุงครับ มันก็เมาเหมือนกัน ผมอยากเคลียให้มันรู้เรื่องเลยให้ไอ้ต้นขึ้นไปห้องไอ้กายก่อน
ผม : มึงจะกลับมาหากูทำไมว่ะ ทำไมไม่กลับไปหาแฟนมึงว่ะ ผมพูดไปร้องไห้ไปครับ กูมันมาทีหลัง
เต้ : มึงเมาแล้วเป็นเชี้ยไร แล้วมันก็มาจับผมครับ
ผม : ปล่อยนะเว้ย อย่ามาจับกู
เต้ : พูดไปมึงก็ไม่ยอมฟังกู เป็นแบบนี้ตลอดล่ะเวลามึงเมา มันลากผมมาที่รถมันครับ มันนั่งดีๆนะดูเหมือนมันจะเอาจริงครับผมเลยไม่กล้าพูดไร ถ้าพูดไปล่ะมีหวังผมเลือดออกครับ ผมเลยต้องทำตามมันครับมันพาผมมาที่โรงพยาบาลครับ แล้วขึ้นไปข้างบน เขาปิดไม่ให้ญาติเข้าเยี่ยมครับ
ผม : จะพากูมาทำไมว่ะ พากลับบ้านเลย
เต้ : ก็จะพามึงมาดูไง แล้วมันก็พาผมมาที่บ้านมันครับ ฟังกูนะ กูไม่เคยคิดที่จะนอกใจมึงเลย กูรักมึงคนเดียว ผมยังร้องไห้อยู่ครับ กูรักมึงมากนะ คนนั้นมันเป็นอดีต พอดีแม่เขาป่วย เข้าโรงพยาบาล กูเลยเข้าไปเยี่ยม คืนนั้นเห็นคุณโอมไม่ได้นอน เลยไม่ปลุก กูล๊อกบ้านแล้วลืมเอากุญแจไปด้วย พอกลับมาก็เข้าบ้านไม่ได้ เลยไปนอนกับไอ้บาส ไม่เชื่อมึงก็โทรถามมันดิ แล้วไอ้เต้ก็หยิบโทรสัพจะโทรหาไอ้บาสครับ
ผม : แล้วทำไมเพิ่งโทรหากูตอนค่ำ
เต้ : ไอ้บาสมันชวนกูกลับบ้านมัน กว่าจะกลับมาที่บ้านก็ค่ำ หยุดร้องได้แล้ว แล้วมันก็เอามือเช็ดน้ำตาผมครับ
ผม : อืม
เต้ : ไปอาบน้ำได้แล้ว ตัวโคตรเหม็นอ่ะ จะเอาไรไหม เดี๋ยวจะออกไปซื้อให้
ผม : ไม่อ่ะ แล้วผมก็ไปอาบน้ำครับ ออกมาไม่รุ้ไอ้เต้หายไปไหนครับ สักพักมันหอบกุหลาบมาครับ โหมันเล่นแบบว่าไปเหมาแผงเขามาครับ
เต้ : อ่ะ ง้อแล้วนะ ดีกันนะ มันไม่ลงทุนครับ มาแบบห่อหนังสือพิมพ์นั้นล่ะครับ เป็นเพราะวันนั้นล่ะครับที่ทำให้ผมไม่สบายครับ เหนื่อยกับกีฬาและกินเหล้าด้วยล่ะ ครับ วันนี้ไอ้เต้มันบังคับผมไปหาหมอครับ สงสัยมันจะเอาคืนครับ พอไปถึงคลินิกมันก็สั่งให้หมอฉีดยาผมครับ หมอยังไม่ได้ตรวจไรเลยนะครับ แค่ไปลงชื่อมันก็บอกให้ฉีดเลย สงสัยจะแก้แค้นวันนั้นล่ะครับ หลังจากที่หมอตรวจก็เป็นเหมือนที่มันบอกครับ ผมโดนฉีดยาครับ พอออกมามันขำผมครับ แถมพูดใส่ผมอีกครับ เป็นไงล่ะไอ้น้องโดนเข็ม
ผม : น้องไม่เป็นไรครับ ไม่เหมือนพี่ครับ หน้าซีดยังกะไก่ต้ม ฮ่าๆ
เต้ : หยุดเลย รีบๆกลับเหอะเดี๋ยวไม่ทันดูบอล แล้วมันก็มาส่งผมที่บ้านมันครับ แล้วมันก็ออกไปซื้อโจ๊กครับกับข้าวเหนียวหมูปิ้ง วันนี้ไม่มีหนียวไก่นะ ฮ่าๆ กินเหนียวหมูไปก่อนนะ คุณโอมมาพนันกันไหม ว่าทีมไทยกับมาเลใครชนะ
ผม : ไทย ชนะ ห้าร้อยบาท
เต้ : ไม่เล่นล่ะ กลัวเสียตัง
ผม : ป๊อดนี่ว้า
เต้ : เอ่อ งั้นคุณเต้เชียร์มาเล ไม่เล่นตังนะ ใครแพ้เสียตัวคืนนี้เอาม่ะ
ผม : ได้ พูดแล้วทำตามที่พูดด้วยล่ะ แล้วไอ้เต้ก็แกะถุงโจ๊กเทใส่ถ้วยให้ผมครับ มันชิมก่อนครับ เล่นเหลือไว้ให้ผมสองสามซ้อนนี่ล่ะครับ ดูดิแฟนผม
เต้ : คุณโอมกินเหนียวหมูแทนนะ คนป่วยเขาให้ออกกำลังกายบ่อยๆ คุณโอมจะได้เคี้ยวออกกำลังปากไปด้วยครับ ฮ่าๆ ผมล่ะไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาด่ามันครับ ฮ่าๆ คนที่ดูคงจะรุ้นะครับ ว่าผลบอลเป็นยังไงครับ ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 31, 32 & 33 19/12/2559
เริ่มหัวข้อโดย: ♥►MAGNOLIA◄♥ ที่ 19-12-2016 22:51:40

คุณโอม เล่าด้วยสิ
พอรู้ผลการแข่งขันแล้ว
มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างคุณโอมกับคุณเต้
ขอทุกชอต แบบละเอียดๆ เลยนะ
ตอนนั้นที่มีไรเกินเลยกับคุณเต้
คุณโอมก็ไม่เล่า nc เลยอ่ะ
คนอ่าน ขอร้อง อยากเผือกอ่ะ พลีสสสส
ปาม คิดไรกับโอมปะ
       :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 31, 32 & 33 19/12/2559
เริ่มหัวข้อโดย: GuoJeng ที่ 20-12-2016 02:25:28

ฮ่าๆ ถ้าผลฟุตบอลออกมามาเลย์ชนะล่ะ 555 โอมโดนแน่ๆ รออ่านต่อคับ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 31, 32 & 33 19/12/2559
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 21-12-2016 22:55:50

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 34, 35 & 36 26/12/2559
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 26-12-2016 11:54:53

ตอนที่ 34

พอไอ้เต้มันแพ้พนันผมมันก็ไม่ยอมนอนก่อนครับ นั่งเล่นเกมส์ครับ ส่วนผมก็คุยไลน์กับพี่กับเพื่อนครับ มันเล่นไปมองหน้าผมครับ แล้วยิ้มให้ครับ สักพักมันก็เลิกเล่นแล้วเดินไปหยิบกีต้าร์มาร้องเพลงครับ
เต้ : คุณโอมฟังเพลงม่ะ
ผม : ไม่อ่ะ อยากทำอันอื่น ฮ่าๆ แล้วผมก็ทำหน้าหื่นใส่มันครับ
เต้ : แล้วมันก็ดีดกีต้าร์ครับ มันร้องเพลงไม่มีข้อแม้ตั้งแต่เริ่มต้นของไผ่ครับ ผมนั่งฟังไอ้เต้ร้องเพลงจนจบครับ เลิกเล่นไลน์แล้วผมก็นั่งทำงานต่อครับ ส่วนไอ้เต้ก็เล่นเกมส์ต่อครับ สักพักมันหลับครับ มันก็ดึกแล้วล่ะครับ ผมขึ้นไปเอาผ้าห่มที่ห้องนอนครับลงมาห่มไอ้เต้ แล้วก็นอนข้างๆไอ้เต้ครับ คืนนั้นไม่ได้ทำไรครับ อีกอย่างผมก็ไม่อยากทำด้วยล่ะครับ กลัวไอ้เต้มันจะเจ็บครับ ถึงมันจะแพ้พนันแต่ผมก็ไม่อยากทำครับ หลับไปจนเช้าครับ ตื่นได้แล้วคุณโอม วันนี้โคตรขี้เกียจครับ ทั้งลมหนาว โอ้ยไม่อยากบรรยายครับ ไปอาบน้ำได้แล้ว เดี๋ยวก็ไปสายหรอก
ผม : ว่าแต่กูดูตัวเองหน่อย ใส่บ๊อกเซอร์ตัวเดียว เดินทั่วบ้าน เดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก หำน้อย
เต้ : ไม่เถียงล่ะ ยอมรับว่าน้อย แต่น้อยกว่าแขนนะ ฮ่าๆ เกิดมาอาภัพจวยใหญ่เท่าแขน ฮ่าๆ
ผม : ไอ้ลามก ไปอาบน้ำไป
เต้ : อาบแล้ว คุณโอมนั้นล่ะไปอาบ
ออกไปมหาลัยโคตรหนาวครับ ดีนะที่ได้เสื้อกันหนาวของไอ้เต้ครับ ขับรถมาเล่นเอาหำหดครับ ฮ่าๆ ผมมาเช้าแล้วนะไอ้ต้นยังมาเช้ากว่าผมอีก มันนั่งตากแดดที่หน้าคณะครับ ผมเลยเดินไปหามันครับ
ต้น : เป็นไรหนาวเหรอ
ผม : อืม
ต้น : ยืนตากแดดเดี๋ยวก็อุ่น แล้ววันนั้นดีขึ้นยัง
ผม : อืม สักพักไอ้กายกับไอ้โอ๊ตก็มาครับ แล้วพวกผมก็ไปหาไรทานที่โรงอาหารครับ ที่มหาลัยผมเขาจะมีสองฝั่งครับ ฝั่งในเมืองกับฝั่งนอกเมืองครับ ผมก็ไม่รู้เหมือนกันมันต่างกันตรงไหนครับ แค่คนล่ะฝั่งกันครับ รุ่นพี่เขาพากันเรียกแบบนี้ครับ เลยเรียกตามครับ ฝั่งคณะผมจะอยู่ทางฝั่งนอกเมืองครับ เลยพูดเรื่องในเมืองนอกเมืองดีกว่าครับ ผมไปสั่งข้าวราดแกงครับ ไอ้ต้นก็มาสั่งร้านเดียวกันครับ ไอ้นิสงสัยมันไม่ชอบกินผักครับ สั่งกับข้าวมีแต่เนื้อครับ เหมือนผมแต่ก่อนครับ ชอบเขี่ยผักทิ้งครับ โดนไอ้เต้บังคับให้กินตลอดกินไปกินมาจนชินครับ ไม่ชอกกินผักเหรอมึง ผมถามไอ้ต้นครับ
ต้น : มันขมอ่ะ มึงจะกินเหรอเดี๋ยวกูตักให้เอาม่ะ
ผม : มึงลองทานดิ มันไม่ขมหรอก
ต้น : ไม่อ่ะ
กาย : รีบๆทานเลยพวกมึง มั่วแต่จีบกันอยู่นั้นล่ะ
ผม : จีบพ่องมึงดิ
โอ๊ต : ฮ่าๆ พวกมันพากันขำผมกับไอ้ต้นครับ รีบๆแดกนะมึง เดี๋ยวอาจารย์ก็มาล่ะ จนถึงเวลาเรียนครับ น่าเบื่อครับนั่งฟังอาจารย์พูดผมเลยแอบดูหนังโป้ในโทรสัพครับ จอมันไม่ค่อยใหญ่ครับ ผมดูกับไอ้โอ๊ตครับ ไอ้กายมันก็ดูด้วย ไม่รุ้ว่าจานเดินมาตอนไหนครับ เล่นเอาผมปิดแทบไม่ทันครับ ให้ไอ้ต้นดูต้นทางแม่งมันเสือกหลับครับ เพราะไอ้ต้นนั้นล่ะครับที่ทำให้อาจารย์เดินมาครับ พออาจารย์ไปแล้วพวกผมก็ดูต่อครับ ไม่รู้มือใครจับเข้าที่จวยผมครับ
ผม : สัส
ต้น : ฮ่าๆ แม่งKแข็งเหรอมึง
ผม : พูดมากเดี๋ยวกูจับพาดปากมึงหรอก คาบนั้นไม่ได้เรียนเลยครับ มั่วแต่ดูหนังโป้(อย่าทำตามนะครับ)พอเรียนเสร็จพวกผมก็พากันไปเล่นที่หอไอ้กายครับ พอดีไอ้เต้อยู่นั้นด้วยผมเลยออกไปกับมันครับ ผมแวะเข้าไปเปลี่ยนชุดที่บ้านผมก่อนครับ แล้วไปหาไอ้เต้ที่บ้าน แล้วพวกผมก็ไปฟิตเนสต่อครับ มีรุ่นพี่ที่คณะแก่มาฟิตเนตครับผมเลยมองพี่เขากะว่าจะทักทายครับ
เต้ : มองใคร รีบๆยกเลยมึง ให้มาฟิตเนต นะเว้ยไม่ได้ให้มาหาดูผู้ชาย
ผม : ทำปากครับ พ่องมึงดิ
เต้ : กูจูบนะ
ผม : จูบดับเบลเลยมึง ฮาๆ คุรเต้วันนี้กินหมูกระทะม่ะ ไม่ได้กินนานล่ะ คิดถึงมันหมูไหม้ๆ น้ำลายไหลครับ เนื้อหมูย่างหอมๆ
เต้ : ไปดิ ว่าจะชวนพอดี
ผม : มึงเลี้ยงนะ มึงแพ้พนันกู เลี้ยงเลยนะ
เต้ : ถ้ากูเลี้ยง คืนนี้มึงยอมให้กูนะ
ผม : สัส ไม่เอา พอฟิตเนตเสร็จผมก็ออกไปร้านหมูกระทะครับ ดีนะที่ไม่ค่อยหนาวครับ เพราะไอ้คุณเต้มันเป็นคนขับรถครับ มีคนบังลมให้โคตรอุ่นครับ แอบกอดไอ้เต้ครับ ตัวมันโคตรอุ่นครับ แล้วก็มาถึงร้านหมูกระทะครับ ไอ้เต้มันเล่นตักมาโคตรเยอะครับ กินจนพุงกางครับ ไม่รู้ว่ามันไม่เคยตักหรือไงครับ เล่นซะตักมาซะเยอะ
เต้ : กูขับตอนมาแล้วนะ ขากลับทีคุณโอมขับนะเปลี่ยนกัน
ผม : อืม ก็ได้ ผมกับไอ้เต้ก็พากับกลับบ้านครับ
เต้ : มันเล่นกอดผมตั้งแต่ขึ้นรถครับ
ผม : แม่งทำไมดึกๆมันหนาวว่ะ ทีเวลามึงขับทำไมมันไม่หนาวแบบนี้ว่ะ
เต้ : หนาวจนหำหดม่ะ แล้วไอ้เต้ก็จับที่จวยผมครับ
ผม : สัส
เต้ : ก็จะดูว่าหนาวจริงไหม ฮ่าๆ หนาวจริงๆด้วย หนอนชาเขียว
ผม : ระวังเหอะคืนนี้หนอนตัวนี้จะกลายเป็นอนาคอนดามุดเข้าถ้ำมึงอ่ะ ฮ่าๆ
เต้ : ไม่เอา
พอกลับถึงบ้านไอ้เต้ผมก็แกล้งจับจวยไอ้เต้ครับ คืนนี้ผมกลับไปนอนบ้านผมครับ พอไปถึงบ้านไอ้เต้มันก็เฟสทามมาครับ นิสัยมันไม่ชอบใส่เสื้อครับ ขนาดหนาวนะ จนมันติดนิสัยครับ
เต้ : คุณหมาโอมทำไร
ผม : ซักผ้าอยู่มั่ง
เต้ : ฝากซักว่าวด้วยดิ
ผม : กวนตีนนะสาสส ทำไมไม่ชอบใส่เสื้ออ่ะ เดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก
เต้ : ฮ่าๆ ถ้าใส่ก็ไม่เซ็กซีดิที่รัก พูดแล้วมันก็จับหัวนมมันครับ ดูดไหม
ผม : เชี้ย ไปนอนได้แล้วมันดึกล่ะ แล้วมันก็ปิดครับ ผมก็นั่งทำงานของผมครับ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 34, 35 & 36 26/12/2559
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 26-12-2016 11:56:08

ตอนที่ 35

หลังจากที่เฟสทามกับไอ้เต้เสร็จผมก็นั่งทำงานของผมต่อครับ กว่าจะเสร็จเล่นเอาซะดึกครับ หลับมันที่หน้าคอมนั้นล่ะครับ จนเช้าครับ ถ้าแม่ไม่มาปลุกน่าจะบ่ายโน่นล่ะครับ
แม่ : ตื่นได้แล้วโอม กับข้าวที่โต๊ะนะ ทานเสร็จอย่าลืมไปรดน้ำกล้วยไม้ให้พ่อด้วยนะ
ผม : ครับแม่ ผมงัวเงียตื่นครับ กว่าจะลุกจากเตียงได้โคตรหนาวครับ กว่าจะอาบน้ำเสร็จทำใจตั้งนานครับ ทานข้าวไปรดน้ำกล้วยไม้ให้พ่อครับ แล้วก็ออกไปหาไอ้ต้นที่บ้านมันครับ ขับรถโคตรหนาวครับ ถ้าไม่ใช่เรื่องงานนะไม่มีทางครับที่ผมจะออกจากบ้านครับโคตรหนาว พอไปถึงผมก็โทรหามันครับ
ต้น : ทำไมไม่กดกริ่งว่ะ
ผม : ขี้เกียจกดว่ะ แล้วผมก็ตามมันเข้าไปในบ้านครับ พ่อแม่มึงไม่อยู่เหรอว่ะ
ต้น : วันศุกร์นะเว้ย พ่อแม่กูก็ไปทำงานดิ งานกูอยู่บนห้อง เดี๋ยวขึ้นไปเอาให้นะ มึงนั่งรอตรงนี้นะ
ผม : ซ่อนสาวไว้ที่ห้องเหรอว่ะ
ต้น : สัส กูไม่ใช่มึงนะเว้ย อยากขึ้นมาก็ตามมาดิ ไม่กลัวกูปล้ำเหรอว่ะ ยิ่งตอนเช้ากูยิ่งมีอารมณ์อยู่
ผม : เชี้ย กูไม่ตามไปล่ะ ฮ่าๆ ได้งานกับไอ้ต้นแล้วผมยังต้องเอาไปทำต่อที่หอไอ้กายครับ ทั้งวันครับหมกแต่อยู่หอไอ้กาย ไม่ได้โทรหาไอ้เต้ครับ จนทำงานเสร็จกว่าจะเสร็จก็เย็นครับ ไอ้เต้มันกลับมาจากวิลัยมันมาส่งเพื่อนที่หอครับ เลยเจอกับผม
เต้ : หนีตามผู้ชายมาเหรอ
ผม : ใช่ เขาเพิ่งได้เสียกันเมื่อกี้
เต้ : สาส กวนตีนนะมึง
ผม : ใครใช้ให้มึงกวนกูก่อนนิ
เต้ : แล้วจะไปไหนต่อม่ะ
ผม : กลับบ้าน
เต้ : ไปซื้อของเป็นเพื่อนหน่อยดิ
ผม : ได้ เอารถไปไว้ที่บ้านก่อนนะ แล้วผมก็ขับรถไปเก็บที่บ้านครับ ไอ้เต้มันก็ขับตามผมมาครับ แล้วผมกับไอ้เต้ก็ไปซื้อของที่บิ๊กซีครับ จะซื้อไร ซื้อเองไม่เป็นเหรอทำไมต้องให้มาเป็นเพื่อนด้วย
เต้ : จะซื้อถุงยางอ่ะ ไม่รู้ขนาดเลยให้คุณโอมมาดูให้ มันพูดแล้วยิ้มครับ
ผม : สัส กวนตีนนะ
เต้ : ฮ่าๆ กวนแล้วรักไหมล่ะ
ผม : ไม่บอกเว้ย จะซื้อไร
เต้ : ซื้อเสื้อให้พ่อกับแม่ ของขวัญปีใหม่ แฟนไม่ซื้อให้หรอก ไว้เอาตัวกับหัวใจเต้ไปก็พอล่ะ
ผม : แหว จะอ้วก แล้วผมก็เดินเลือกเสื้อให้ไอ้เต้ครับ ตัวนี้สวยม่ะ
เต้ : ไม่อ่ะ
ผม : ตัวนี้ล่ะ
เต้ : ไม่อ่ะ คุณโอมเต้สวยไหม มันเอายกทรงมาใส่ครับ หมดเลยครับไอ้เต้
ผม : ฮ่าๆ น้องเตเต้ สวยจ๊ะ ถุย เดี๋ยวก็ขาดของเขาหรอก ไปเก็บเลย ผมไล่มันเอาไปเก็บครับ ดีนะที่ตรงนั้นไม่มีคนครับ
เต้ : ได้ยังอ่ะเสื้อ
ผม : มัวแต่เล่นอยู่นั้นจะได้เหรอ อยากได้เหรอเห็นดูบ่อยจัง เดี๋ยวซื้อให้เอาม่ะ ยกทรงอ่ะ จะเอาสีไหน สีแดงม่ะ
เต้ : ฮ่าๆ ไม่เล่นล่ะ ดูเสื้อดีกว่า กว่าจะได้ครับ ดูเป็นสิบๆตัวครับ ยังกะมันจะใส่เองครับ เสร็จแล้วผมกับไอ้เต้ก็ไปทานข้าวครับ กินเยอะไม่กลัวอ้วนเป็นหมูเหรอคุณโอม อ่อลืมไปหน้าหนาวคุณโอมต้องสะสมไขมันนิ
ผม : ฟายเอ่ย
เต้ : ดูดิคุณโอม คนนั้นแม่งโคตรขาวว่ะ หุ่นโคตรดีเลย
ผม : ชอบเหรอ
เต้ : ป่าว คนนั้นดูดิ ท่าเดินยังกะเป็นตุ๊ด เดินตดนี่บิดเลย แฟนผมเป็นหนักแล้วครับ นั่งวิจารณ์คนโน่นคนนี้ครับ
ผม : รีบๆแดกเหอะ หนาว พอทานเสร็จไอ้เต้มันก็ไปส่งผมที่บ้านครับ แล้วมันก็กลับ
แม่ : ทานข้าวลูก
ผม : ผมทานมาแล้วครับแม่ แล้วผมก็ไปนั่งที่โต๊ะครับ นั่งคุยกับพ่อแม่ผมครับ คุยกันหลายเรื่องครับ รวมทั้งเรื่องไอ้เต้ด้วยครับ สักพักมันก็โทรมาครับ
เต้ : อยู่บ้านไหมเนี้ย มารับหน่อยดิ
ผม : เป็นไร ไม่ได้อยู่บ้านเหรอ
เต้ : ฮ่าๆ ไม่อ่ะ อยู่ที่โรงพยาบาลอ่ะ รีบๆมาดิคิดถึงบ้าน ตอนแรกก็คิดว่ารถล้มหรืออะไรประมาณนี้ครับ มันไม่ใช่ครับ ไอ้เต้ไปมีเรื่องกับคู่อริเก่าครับ พอไปถึงก็เห็นไอ้เต้นั่งรอที่หน้าห้องฉุกเฉิน สภาพเลือดอาบครับ เสื้อบุรีรัมย์สีขาวที่ผมเพิ่งซื้อให้ครับ เต็มไปด้วยเลือดครับ คิ้วไอ้เต้แตกครับ เย็บไปสามเข็มครับ
ผม : เป็นไรมากไหม
เต้ : ไม่อ่ะ กูหนังเหนียวไม่ตายง่ายหรอก
ผม : เหรอ ผมเคาะหัวมันครับ กลับบ้านได้แล้ว ทีหลังก็ระวังๆหน่อยนะ
เต้ : นอนบ้านกูนะวันนี้ คุณโอมจะได้ดูแลใกล้ๆ
ผม : ใครบอกว่าจะดูแล ไม่เป็นไรแล้วนิ ไปส่งแล้วจะกลับบ้าน
เต้ : โอ้ยๆ เจ็บ
ผม : กวนตีนนะมึง ฮ่าๆ อยู่ก็ได้
เต้ : มันรีบจูงรถผมเข้าไปเก็บครับ วันนี้เรามาปั้มลูกกันไหม
ผม : เอาอีกแผลม่ะ ผมยกกำปั้นขึ้นครับ
เต้ : ไม่อ่ะ ไม่เอากำปั้นจะเอาคุณโอมคับ ฮ่าๆ
ผม : ถอดเสื้อดิ เดี๋ยวเช็ดตัวให้
เต้ : กางเกงด้วยม่ะ
ผม : ไม่ต้อง ผมเข้าไปเอากะละมังน้ำกับผ้ามาเช็ดตัวให้มันครับ เช็ดไปด้วยบ่นไปด้วยครับ เช็ดจนเสร็จครับ ตอนแรกก็คิดว่าสิ่งที่ผมบ่นไปมันจะเข้าหูไอ้เต้ครับ มันไม่ใช่ครับ มันเอาสำลีอุดหูมันครับ ผมบ่นให้บ่อยจนมันรู้ว่าทำผิดมาต้องโดนบ่นครับ อ่ะยา เอายาพาราให้มันครับ กลัวมันจะเจ็บครับ นอนได้แล้ว เดี๋ยวแผลก็บวมหรอก
เต้ : นอนกอดคุณโอมแผลจะได้ไม่บวมครับ หมอบอกมา
ผม : หมอบ้านไหนว่ะ
เต้ : คุณโอมอยากฟังเพลงไร เดี๋ยวเล่นให้ฟังอ่ะ
ผม : ไม่ฟัง นอนได้แล้วเดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก มันไม่ยอมนอนครับ นั่งเล่นเพลง ไปดัดแปลงเพลงเขาอีกครับ ที่จำได้ก็น่าจะเป็นเพลงลุกทุ่งครับ ที่ร้องว่า เมื่อถนนหนทางต่างกัน เธอกับฉันต้องจาก จุดหมายเจ้าคือปริญญาจุดหมายข้ากะคือเลาะเมา มีมือไว้กำKเจ้าของ มันร้องแบบนี้ครับ มันดัดแปลงเพลงเขาได้โคตรลามกครับ ผมล่ะปวดหัวกับมันครับ
เต้ : เป็นไง เพราะไหม
ผม : เพราะห่าไร แม่งไปแต่งเพลงเขาเสียหายหมด นอนได้แล้ว แล้วมันก็นอนครับ จนเช้า ครับ
เต้ : ตื่นแล้วเหรอ
ผม : ยังมั่ง ละเมอมาครับ
เต้ : เดี๋ยวละเมอปล้ำนะ
ผม : สัส วันนี้ไปไม่ออกไปไหนนะ ขี้เกียจ
เต้ : ไปชวนไปวัด
ผม : ไปทำไร
เต้ : ชวนพระเล่นป๊อกเด้งมั่ง สัส
ผม : ฮ่าๆ ผมต้องไปวัดกับไอ้เต้ครับ พอกลับจากวัดก็ไปเซ็นทรัลต่อครับ พอดีที่นั้นเขามีต้นคริสต์มาสครับ เลยเข้าไปถ่ายรูปครับกับตุ๊กตาSnoopy
เต้ : ตุ๊กตาตัวผู้ตัวเมียว่ะ ไหนๆดูดิมีจู๋ไหม แล้วมันก็จับที่นั้นล่ะครับ
ผม : เชี้ยเอ่ย เล่นคนเดียวนะ ไปล่ะ
เต้ : รอด้วยดิ วันคริสต์มาสถ้าให้คุณโอมของพรได้หนึ่งข้อคุณโอมจะขอไรอ่ะ
ผม : ไม่บอก แล้วคุณเต้ล่ะ
เต้ : จะขอให้คุณโอมท้อง อ่ะ ฮ่าๆ
ผม : สัส ไอ้สมองกุ้ง
เต้ : ฮ่าๆ แล้วไอ้เต้ก็เดินเลือกนาฬิกาให้น้องมันครับ
ผม : ก็เดินดูอยู่ร้านข้างๆครับ ซื้อเสร็จผมกับไอ้เต้ก็กลับครับ เดี๋ยวกลับบ้านก่อนนะ ไว้ตอนเย็นๆจะมานะ
เต้ : อืม
แล้วผมก็ออกมาครับ ผมไม่กลับบ้านครับไปหาซื้อกีต้าร์ตัวใหม่ให้ไอ้เต้ครับ จะให้เป็นของขวัญวันคริสต์มาสครับ ตัวเก่ามันเก่ามากครับ เลยซื้อให้ใหม่ครับ จนถึงตอนเย็นผมโทรบอกให้มามาหาที่ห้วยวังหนองครับ โคตรหนาวครับนั่งรอมันกว่าจะมา
เต้ : มีไร จะชวนเอาท์ดอร์เหรอจ๊ะที่รัก ไม่กลัวเป็นหวัดเหรอ
ผม : สัส คิดได้แค่นี้เหรอว่ะ อ่ะเห็นกีต้าร์ตัวเก่ามันเก่าล่ะเลยซื้อตัวใหม่ให้
เต้ : เห็นแล้วคิดถึงแฟนเก่าจัง เขาซื้อกีต้าร์ตัวนั้นให้ แล้วพอเช้าเขาก็โดนรถชนตาย ไม่กลัวเป็นแบบนั้นเหรอ
ผม : สัส พูดไรแบบนี้
เต้ : กลับบ้านกันเหอะ หนาวอ่ะ วันนี้เล่นอีกม่ะ ทีมไหน
ผม : ไทยครับ
เต้ : ขี้โกงนี่ว้า เปลี่ยนบางดิ
ผม : ไม่เอา คุณเต้ก็เชียร์มาเลอีกดิ
เต้ : ได้ ใครแพ้เสียตัวนะ
ผม : ได้

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 34, 35 & 36 26/12/2559
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 26-12-2016 11:57:44

ตอนที่ 36

ผลบอลออกมาผมกับไอ้เต้ถือว่าหายกันครับ เสมอกันครับ คืนนั้นเลยไม่มีไรเกิดขึ้นครับ ทุกวันล่ะครับที่ไปนอนบ้านไอ้เต้ มันจตื่นก่อนผมตลอดครับ
เต้ : คุณโอมตื่นได้แล้ว
ผม : มันยังหนาวอยู่อ่ะ แล้วผมก็เอาผ้าห่มมาคลุมครับ แดดมันส่องตาด้วยล่ะครับ สักพักเสียงดังฟีด แล้วกลิ่นก็ตามมาครับ ไอ้เต้มันตดใส่ผ้าห่มครับ แล้วลุกหนีครับ ผมสิสูดเข้าไปเต็มๆ สัส แม่งยังกะไส้เน่า ขมคอครับ
เต้ : ก็ไม่ยอมลุกนี่ว้า
ผม : ปลุกดีๆก็ได้ ผมโกรธมันครับ เดินเข้าไปแปรงฟัน มันยังตามมาอีกครับ มาไร
เต้ : ปวดขี้ พูดแล้วมันก็แก้ผ้าจะนั่งชักโครก ผมรีบออกมาจากห้องน้ำครับ
ผม : ข้างล่างก็มีอีกห้องทำไมไม่ไปเข้าว่ะ
เต้ : ก็อยากอยู่ใกล้ๆคุณโอมไง
ผม : กูอิ่มตดมึงล่ะ แล้วผมก็ลงไปเข้าห้องน้ำข้างล่างครับ ล้างหน้าแล้วมานอนดูทีวี แล้วไอ้เต้มันก็ตามลงมาครับ
เต้ : กินไรม่ะ เดี๋ยวออกไปซื้อให้ อ๋อลืมไปคุณโอมอิ่มตดแล้วนิ
ผม : ทำปากใส่มันครับ พ่อง
เต้ : ฮ่าๆ วันนี้ไปดูหนังม่ะ ไปดูไอฟายม่ะ
ผม : อืม แล้วมันก็ไล่ผมไปอาบน้ำครับ โคตรหนาวครับ ขนาดจะเที่ยงแล้วนะ ยังหนาวครับ อาบเสร็จก็ใส่เสื้อผ้าไอ้เต้ครับ รวมกางเกงในมันด้วยครับ ขี้เกียจไปเอาที่บ้านครับ คนโคตรเยอะครับ พอดีไปเจอไอ้โต๋ด้วยล่ะครับ ตอนไปเข้าห้องน้ำ มันไปกับแฟนมันครับ ไม่ได้คุยไรกันครับ แค่ยิ้มๆให้ครับ
เต้ : ไปเข้าห้องน้ำหรือไปสร้างห้องน้ำว่ะโคตรนานอ่ะ
ผม : ไม่ถึงห้านาทีเองคุณชาย ทำเป็นรีบ หนังก็ยังไม่ฉายอ่ะ หึงเหรอ
เต้ : เอ่อ
ผม : งั้นก็เอาเชือกมาผูกตัวติดกันกับกูดิ
เต้ : เอาไหมล่ะ ทำจริงนะเว้ย
ผม : ประชดเว้ย ถึงเวลาหนังฉายพอดีครับ ตอนแรกไอ้เต้มันก็ชวนผมคุยครับ ดูหนังไม่ค่อยรู้เรื่องโดนผมว่ามันเลยเงียบครับ สักพักมันหลับครับ นิสัยมันตลอดครับ เข้าโรงหนังมาหลับ พอหนังจบไปถึงบ้านมันจะให้ผมเล่าให้ฟังตลอดครับ จนหนังจบครับ เลยปลุกมันครับ
เต้ : สนุกไหม
ผม : อืม แล้วจะไปไหนไหม
เต้ : กลับบ้านไปปั้มลูกกัน
ผม : สัส คิดไรยัง
เต้ : หิวโอมอ่ะ
ผม : กวนทีนล่ะ เลยไปหาไรทานที่ศุนย์อาหารครับ จะกินไรม่ะ
เต้ : คุณโอมอยากกินไรสั่งมาเลย สั่งเผื่อด้วยนะ ผมนั่งทานข้าวกับไอ้เต้ครับ ทานไปมันกวนผมไปครับ พอดีแฟนเก่าไอ้เต้เดินเข้ามาทักกลายเป็นหมาเหงาเลยครับ นั่งเงียบ
ผม : ยิ้มหน่อยดิ น่าบึ้ง ยังกะประจำเดือนไม่มา
เต้ : ยิ้มล่ะ มันเป็นอดีตแล้วล่ะ ปัจจุบันอยู่กับหมาโอมแล้วครับ
ผม : สัส แล้วไปไหนต่อม่ะ ถ้าไม่ไปไหนไปส่งที่บ้านหน่อยดิ พ่อแม่ไม่อยู่บ้าน จะไปรดกล้วยไม้ให้พ่ออ่ะ
เต้ : เราลองมีไรกันที่สวนกล้วยไม้พ่อคุณโอมหน่อยดิ เปลี่ยนบรรยากาศบ้าง
ผม : ไว้ทำกับไอ้ปลาทูนะ (หมาที่บ้านผมครับ)
เต้ : ไม่กลัวเขาจะติดใจปลาทูเหรอ
ผม : ไม่อ่ะ ดีซะอีกปลาทูจะได้ผัวซักที ฮ่าๆ
เต้ : ขำไรเดี๋ยวก็จูบปากเลย แล้วผมกับไอ้เต้ก็มาถึงบ้านผมครับ มันช่วยผมรดกล้วยไม้ครับ เอ่อคุณโอม ทำไมเวลาคนง้อกันทำไมเขาถึงเกี่ยวก้อยกันด้วย
ผม : ไม่รู้ดิ
เต้ : เวลาที่เราง้อกันเราไม่เกี่ยวก้อยได้ป่ะ
ผม : อืม
เต้ : เอาลิ้นเกี่ยวกันแทนได้ม่ะ
ผม : สัส คิดได้นะ
เต้ : มันหัวเราะชอบใจครับ คุณโอมต้นนี้ดอกสวยอ่ะ
กล้วยไม้ต้นนี้ของพ่อผมรักมากครับ กว่าจะออกดอกได้ เป็นต้นหวงของพ่อผมด้วยล่ะครับ ไม่รู้ไอ้เต้ทำท่าไหนครับก้านดอกหัก ทั้งพวงเลยครับ ไม่รู้บอกพ่อยังไง เลยบอกไปว่าลมพัดมันหักครับ ให้รดกล้วยไม้ช่วยวันเดียวทำดอกกล้วยไม้สุดหวงพ่อผมหักครับ ดีนะที่แก้ตัวให้ ไม่งั้นโดน(ผมนะโดนไม่ใช่ไอ้เต้)
ผม : ปวดขาอ่ะ นวดให้หน่อยดิ
เต้ : ไม่อยากปวดม่ะ เดี๋ยวบอกว่าทำไง
ผม : ทำไง
เต้ : ตัดขาทิ้งดิ ไม่มีขา ก็ไม่ปวดขาอีกครับ ฮ่าๆ
ผม : เก็บไว้ทำกับตัวเองเหอะ
เต้ : แขนหาขาดได้ แต่อันนั้นขาดไม่ได้ ถ้าขาดจะผูกคอตายอ่ะ
ผม : อะไร
เต้ : ศูนย์รวมความบันเทิงไง(จวยมันล่ะครับ)
ผม : ไอ้บ้า อ่ะขนม
เต้ : ป้อนหน่อยดิ
ผม : มีมือก็หยิบเองดิ
เต้ : ถ้าไม่ป้อน คืนนี้จะเอาทั้งคืนอ่ะ
ผม : ป้อนก็ป้อน ผมหยิบขนมแล้วยัดปากมันครับ กินเข้าไป กินเยอะๆนะจะได้ฉลาดๆ พอดีแม่ผมมาครับ
แม่ : โอมไปแกล้งเต้ทำไม เดี๋ยวขนมก็ติดคอหรอก
ผม : มันอยากให้ผมป้อนนิครับ
เต้ : ครับแม่ ผมให้โอมยัดเข้าเองครับ
แม่ : เย็นนี้ทานข้าวก่อนนะลูกค่อยกลับ
ผม : ทานทำไมแม่ เปลืองข้าวบ้านเรา
แม่ : ทีเราไปนอนบ้านเขา ไม่เปลืองเหรอ
เต้ : ฮ่าๆ แล้วมันก็ยักคิ้วใส่ผมครับ ผมล่ะหมั่นไส้ครับ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 34, 35 & 36 26/12/2559
เริ่มหัวข้อโดย: GuoJeng ที่ 27-12-2016 13:08:29

ฮ่าๆ คู่รักแบบกวนๆ รออ่านต่อคับ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 34, 35 & 36 26/12/2559
เริ่มหัวข้อโดย: top_fy ที่ 01-01-2017 11:42:24

HappyNewYear 2017นะครับ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 34, 35 & 36 26/12/2559
เริ่มหัวข้อโดย: top_fy ที่ 07-01-2017 08:01:48

อยากอ่านต่อแล้วครับคุณพี่โอม หายไปไหนเอ่ยคิดถึงครัาบบบ5555 :katai5:

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 34, 35 & 36 26/12/2559
เริ่มหัวข้อโดย: คนอ่าน ที่ 07-01-2017 08:03:44

ตามติด   ติดตาม

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 37, 38, 39 & 40 9/1/2560
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 09-01-2017 00:22:55

ตอนที่ 37

ทานข้าวเสร็จก็ช่วยกันล้างจานครับ เสร็จแล้วผมก็ไปส่งไอ้เต้ที่หน้าบ้านครับ พรุ่งนี้ผมต้องไปหอไอ้กายแต่เช้าครับ เลยไม่ไปนอนบ้านไอ้เต้ครับ
เต้ : ไม่กลับด้วยกันเหรอ
ผม : ไม่อ่ะ ขี้เกียจไป อีกอย่างก็หนาวด้วย
เต้ : งั้นก็หลับฝันดีนะ มันทำแก้มป่องครับจะให้ผมจูบ แกล้งมันครับเอานิ้วไปจิ้มที่แก้มมันครับ
ผม : กลับได้แล้ว อย่าไปซ่าแถวไหนล่ะ
เต้ : ครับผม แล้วมันก็กลับครับ พอมันออกไปได้สักพักไอ้กายก็โทรมาครับ
ผม : ว่าไงเชี้ยกาย
กาย : คืนนี้มึงมานอนหอกูหน่อยดิ
ผม : ไปนอนทำไมว่ะ
กาย : แม่งถ้าไม่มาเชี้ยมึงลงทะเบียนเรียนไม่ได้นะเว้ย พี่เขาบอกว่าให้ตื่นมาลงตอนดึกๆ
ผม : งั้นกูฝากมึงลงให้กูด้วยนะ ฮ่าๆ
กาย : อ้าวไอ้สัส มึงนั้นล่ะลงให้กู
ผม : บอกไอ้ต้นโน่น กูฝากด้วยนะ
กาย : สัส เด็กใหม่มันไม่รู้ไรหรอก เดี๋ยวกูไปหามึงก็ได้
ผม : เอ่อๆ
จริงอย่างที่ไอ้กายพูดครับ ลงทะเบียนเรียนโคตรยากครับ กว่าจะลงได้แทบจะไม่ได้นอนครับ ลุกขึ้นมาลงทะเบียน คิดเลขสมการยังง่ายกว่าลงทะเบียนครับ ฮ่าๆ ได้นอนตอนสี่โมงเช้าครับ กำลังจะหลับครับ ไอเต้โทรมาสะดุ้งเพราะโทรสัพครับ นอนทับแล้วมันสั่น
เต้ : ที่รักทำไร
ผม : ไม่ได้ทำไร
เต้ : เสียงแบบนี้ยังไม่ลุกจากเตียงใช่ม่ะ
ผม : อืม ตื่นมาลงทะเบียน เพิ่งจะได้นอน แล้วมีไร
เต้ : คิดถึง ทานไรยัง
ผม : ขนมห่อหนึ่ง แล้วไม่มีเรียนเหรอ
เต้ : ไม่มีอ่ะ ไปหาไรทานม่ะ เดี๋ยวไปหานะ ตอนนี้อยู่หน้าบ้านแล้ว
ผม : จะโทรมาเพื่อ เปิดประตูเข้ามาดิ เปลื้องค่าโทรสัพ
เต้ : ครับ จูบๆ มันวางสายสักพักก็ขึ้นมาห้องผมครับ พอมาถึงมันกระโดดขึ้นมานั่งคร่อมผมที่เตียงครับ
ผม : สัส กูหนักนะเว้ย
เต้ : หนักเหรอที่รัก มาจูบทีดิ
ผม : หยุดเลย ลุกออกดิ เดี๋ยวไปอาบน้ำแปบ ลงไปนั่งรอข้างล่าง เดี๋ยวอาบเสร็จจะลงไป
เต้ : อยากอาบด้วย
ผม : จะไปดีๆหรือไปด้วยน้ำตา
เต้ : ไปด้วยน้ำเงี่ยนได้ม่ะ
ผม : สัส ผมไล่มันไปรอข้างล่างครับ อาบน้ำเสร็จลงไปหาไอ้เต้ข้างล่างครับ
เต้ : ไปได้ล่ะ หิวจนตาลายล่ะ
ผม : ไม่เห็นลายเลย เห็นแต่ขาวกับดำ
เต้ : กวนนะ เดี๋ยวก็โดน มันมาบีบก้นผมครับ ไอ้เต้มันอยากินส้มตำครับเลยไปกินครับ พี่พนักงานเขาเอาเมนูมาให้ครับ พี่เขาก็บรรยายรายการอาหารให้ฟังครับ ผมเลยสั่งก่อนไอ้เต้ครับ
ผม : พี่ครับ เอาไก่ย่างสองไม้นะครับ
เต้ : พี่ไก่ย่างเขาใช่ไก่ตัวผู้เหรอตัวเมียครับ
พี่ : น่าจะไก่ตัวผู้มั่งครับ
เต้ : ไก่หนุ่มหรือไก่แก่ครับ มันยังกวนพี่เขาครับ
ผม : หยุดเลยไอ้เต้ ขอโทษนะครับพี่ อยากกินไรก็รีบๆสั่งดิ มากวนพี่เขาทำไม
เต้ : งั้นเอาปลาเผากับตำไทย ตำปูนะครับ เอ่อพี่ ปลาเผานี้ขอปลานิลตัวเมียนะครับ
ผม : ไปกวนพี่เขาอีก ขอโทษด้วยนะครับพี่ สักพักอาหารที่สั่งก็มาครับ พี่คนที่ไอ้เต้กวนเขาไม่ยอมมาเสิร์ฟสงสัยเขากลัวไอ้เต้จะกวน เห็นแต่เขากระซิบบอกเพื่อนเขาครับ พอทานเสร็จไอ้เต้มันไปหอเพื่อนส่วนผมก็ไปบ้านไอ้ต้นครับ เอาใบลงทะเบียนไปให้มันครับ แล้วเอาเงินไปฝากมันจ่ายครับ
ต้น : ขอบใจนะโอม แล้วทานไรมายัง เข้ามาบ้านก่อนดิ
ผม : ไม่เป็นไรหรอก ทานมาแล้ว เป็นไรวันนี้ดูซึมๆ
ต้น : โอม แล้วไอ้ต้นก็เข้ามากอดผมครับ ร้องไห้ฟูมฟาย แฟนกูบอกเลิกว่ะ
ผม : ไม่รุ้จะปลอบมันยังไงครับ ปล่อยให้มันกอดผมจนมันหายร้องไห้ครับ เอาน่าเลิกได้ก็หาใหม่ได้นิ เสื้อผมเปื้อนน้ำตามันครับ เล่นเอาซะไหล่ผมเปียกครับ ไม่รู้จะร้องไห้ไปทำไม เลยเข้าไปนั่งคุยกับมันในบ้านครับ
ต้น : ขอบใจนะ กูดีขึ้นแล้วล่ะ กูโคตรอิจฉาไอ้เต้ว่ะ ที่มีแฟนดีๆแบบมึง
ผม : กูก็ไม่ดีหรอก อย่าคิดมากนะ มีไรก็โทรหากูนะ เดี๋ยวกูขอตัวไปหาไอ้เต้ก่อนนะ ไอ้ต้นยังมีอีกดอกครับเข้ามากอดผมครับ แล้วลูบหลังยาวไปหาก้นผมเล่นเอาสยิวเลยครับ กลัวไอ้ต้นมันจะทำมากกว่านี้ผมเลยรีบออกมาครับ ไอ้ต้นมันดูหนังโป้จนเป็นนิสัยมันครับ กลัวมันอารมณ์ค้างขึ้นมาผมเลยรีบหนีครับ พอไปถึงบ้านไอ้เต้ ผมโล่งอกเลยครับ เข้าไปในบ้านไอ้เต้มันหลับอยู่หน้าทีวีครับ เลยเอากางเกงในของมันที่ไม่ได้ซักนั้นล่ะครับ เอามาวางไว้ที่หน้ามันครับ แก้แค้นที่มันเอาถุงเท้ามาให้ผมดมครับ แล้วผมก็นั่งเล่นคอมครับ เอาโต๊ะญี่ปุ่นมาก้างตรงหน้าทีวีครับ นั่งเลยไปมือผมไปลูบใต้โต๊ะเหมือนมีอะไรหยาบๆที่ใต้โต๊ะครับ เลยหยิบมาดูครับ (อยากหาว่าผมนินทามันเลยนะครับ) ขี้มูกไอ้เต้ครับ เต็มใต้โต๊ะครับ แห้งติดใต้โต๊ะ(ผมต้องขอโทษด้วยนะครับถ้าคุณทานอะไรอยู่) โคตรรสกปรกครับ มิน่าตอนมันนั่งทำงานที่โต๊ะนี้มันชอบแคะขี้มูกไม่เห็นมันเอาไปทิ้งสักที ที่แท้มันก็ติดไว้ใต้โต๊ะครับ อันที่แห้งแล้วกับอันที่ไม่ค่อยแห้งก็มีครับ ให้ผมพูดสีด้วยไหมครับฮ่าๆ สักพักมันก้ตื่นครับ ตื่นขึ้นมาโว้ยวายเลยครับ
เต้ : เกิดกูตายทำไง
ผม : ตายได้ไง กางเกงในก็กางเกงในมึง กลิ่นก็ของมึง ฮ่าๆ โสโครกว่ะ แม่งขี้มูกเต็มใต้โต๊ะอ่ะ
เต้ : มันคงอายล่ะครับ ยิ้มแล้วเกาหัวครับ (เวลามันอายหรือเขินจะดูง่ายๆครับแลบลิ้นกับเกาหัวแล้วยิ้มน่ารักดีเหมือนเด็กน้อยเลยครับ) มาถึงนานยัง ทำไมไม่ปลุกอ่ะ หรือว่าไม่นะ ลักหลับกูเหรอ
ผม : สัส ถ้ากูจะลักหลับน่ะ คุณมึงจะไม่รู้สึกเจ็บเหรอครับ นอนโกรนซะดังนะ
เต้ : บ้าใครโกรน ทำไมกูไม่ได้ยินอ่ะ
ผม : ถุย ตอนเย็นไปไหนม่ะ
เต้ : ไม่อ่ะ มีไร หรือว่าจะชวน
ผม : หยุดเลย รู้นะว่าคิดไร ดูหน้าหื่นอ่ะ ไปซื้อของเป็นเพื่อนหน่อยดิ
เต้ : ได้ สามร้อยนะค่าพาไป ไม่งั้นก็ครั้งหนึ่ง
ผม : งั้นไม่ต้องไปก็ได้ เดี๋ยวโทรชวนไอ้โต๋ไปเป็นเพื่อน ผมพูดแล้วยิ้มให้มันครับ
เต้ : อยากตายเหรอ ไม่เชื่อก็ลองดูดิ แล้วไอ้เต้ก็พามาซื้อของครับ เล่นรถเข็นเขายังกะเด็กครับ จะซื้อไรบ้างล่ะคุณโอม
ผม : ซื้อของให้แม่อ่ะ ไม่รู้ไอ้เต้หายไปไหนครับ เดินเลือกของแปบเดียว สักพักมันเรียกผมครับ
เต้ : คุณโอม ดูไรนิ มันนั่งรถจักรยานเด็กคันเล็กๆครับ ยังกะพาลูกมาซื้อของครับ เล่นตลอด
ผม : อยากได้เหรอ เอาม่ะเดี๋ยวซื้อให้ ดูอีกแบบก็น่ารักดีครับ แต่ตัวไม่ให้ครับ ตัวใหญ่ไปนั่งรถเด็ก ซื้อของเสร็จก็ไปจ่ายตังครับ
เต้ : พี่ครับ เพื่อนผมอยากได้หมวกพี่ครับ มันไม่กล้าขอครับ มันให้ผมขอให้ครับ ผมยังไม่ได้พูดไรเลยครับ มันเล่นเอาซะผมอยากมุดดินหนีครับ หมวกเซนตาที่พี่เขาสวมครับ มันขอพี่เขาครับ พี่เขาใจโคตรดีครับ ให้มันง่ายๆอ่ะครับ

***May you receive all the love and happiness you deserve this Christmas.Merry Christmas!****

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 37, 38, 39 & 40 9/1/2560
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 09-01-2017 00:24:06

ตอนที่ 38

หลังจากที่ซื้อของให้แม่ครบไอ้เต้ก็มาส่งผมที่บ้านครับ พอดีเพื่อนมันโทรให้ไปทำงานช่วยมันเลยรีบกลับครับ พอถึงบ้านเอาของเข้าไปเก็บครับ แล้วมานอนดูทีวี
แม่ : โอมเพื่อนมาหาอ่ะ ยืนรอที่หน้าบ้าน
ผม : ใครอ่ะแม่
แม่ : เขาบอกแค่ว่าเป็นเพื่อนโอม แม่ก็เพิ่งเคยเห็นหน้า ออกไปดูสิ
ผม : ครับ ใครว่ะ มาหาซะดึก ไอ้ต้นครับ มันยืนรอที่หน้าบ้าน ผมเดินไปเปิดประตู เข้ามาข้างในดิ แล้วมีอะไรทำไมมาถึงบ้านกูว่ะ
ต้น : มันร้องไห้อีกรอบครับ กูลืมเขาไม่ได้ว่ะ
ผม : ยังกะผมเป็นคลับฟายเดย์ครับ แก้ปัญหาให้คนรักยังไงไม่รู้ เวลาอกหักมามีแต่มาหา เวลามีความสุขล่ะไม่เรียก ฮ่าๆ เลยปลอบมันครับตามประสาเพื่อน เอาน่า เดี๋ยวมึงก็ลืมเองล่ะ มันต้องใช้เวลา จะให้ลืมพรุ่งนี้มันคงทำไมไม่ได้
ต้น : กูอยากกินเหล้าว่ะ กินเป็นเพื่อนกูหน่อยดิ
ผม : มันจะดีเหรอว่ะ
ต้น : ดีสิ ถ้ามึงไม่ดื่มมึงก็นั่งเป็นเพื่อนกูก็ได้ นะ
ผม : เอ่อๆ แปบเดียวนะ แล้วผมก็เข้าไปบอกแม่ว่าจะออกไปกับไอ้ต้นครับ พามันไปร้านเหล้าใกล้ๆล่ะครับ นั่งคุยเป็นเพื่อนมันครับ มันเล่นยกเอายกเอาครับ กินไปด้วย เล่าเรื่องอดีตให้ฟังด้วย ผมล่ะเบื่อครับ มันบังคับให้ผมกินกับมัน เลยยอมๆกินกับมันครับ กูไม่ดื่มเยอะนะเว้ย
ต้น : กูไม่ให้มึงแดกเยอะหรอก กินให้กูแก้วเดียวเอง
ผม : อืม ยกให้มันครับ
ต้น : แล้วมันก็ชงเหล้าอีก อ่ะ
ผม : ไหนว่าแก้วเดียว
ต้น : ก็แก้วเดียวไง มึงเห็นสองแก้วเหรอว่ะ
ผม : สัส กวนตีนกูเหรอว่ะ ผมก็เมานิดหน่อยล่ะครับ แต่ก็ยังมีสติครับ ส่วนไอ้ต้น เมาหนักครับ กลับเหอะ เดี๋ยวกูไปส่งที่บ้านนะ พามันกลับบ้านครับ ซ้อนท้ายมอไซค์กลัวแต่มันจะตกครับ เพิ่งรู้ก็ตอนนี้ล่ะครับ ว่าเวลาที่โดนคนอ้วกใส่แล้วมันเป็นอย่างไร คิดถึงไอ้เต้เลยครับ อ้วกใส่เสื้อมันบ่อยครับ จนมาถึงบ้านไอ้ต้นครับ คงไม่มีใครอยู่บ้านล่ะครับ พามันเข้ามาข้างในแล้ว แล้วผมก็หาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวให้มันครับ ถอดแต่เสื้อมันนะไม่กล้าถอดกางเกง กลัวมันมีอารมณ์ขึ้นมา เสร็จก็ขึ้นไปเอาผ้าห่มมาห่มให้มันครับ ถ้าจะกลับบ้านมันก็ดึกครับ เลยโทรบอกแม่จะค้างที่บ้านไอ้ต้น จนเช้าครับ สิบกว่าสายครับ ไอ้เต้โทรหาผม แล้วมันก็ยังไลน์มาอีกครับ “ไปนอนบ้านไอ้ต้นทำไมไม่บอก” รีบโทรหามันครับ
เต้ : โกรธแล้ว
ผม : งั้นไม่ง้อหรอก
เต้ : ง้อหน่อยดิ
ผม : ไม่เว้ย กูไม่ผิด
เต้ : นะนะ ก็ได้ หายโกรธล่ะ แล้วทำไมถึงได้ไปนอนที่บ้านไอ้ต้น มันทำอะไรคุณโอมม่ะ
ผม : มันอกหักแล้วชวนไปกินเหล้า ไปเป็นเพื่อนมัน มันไม่ทำอะไรกูหรอก มีแต่คุณโอมนี่ล่ะจะทำมัน
เต้ : หยุดเลย ถ้าไม่อยากตาย
ผม : ฮ่าๆ ล้อเล่น
เต้ : แต่กูเอาจริง
ผม : ครับผมเชื่อล่ะ ไม่มีเรียนเหรอวันนี้คุณแฟน
เต้ : มีครับที่รัก
ผม : ปากหวานนะ
เต้ : หวานไหมล่ะ เคยชิมแล้วไม่ใช่เหรอ ฮ่าๆ ตอนเย็นเจอกันที่ห้วยวังนองนะ ไปเรียนล่ะ รีบกลับบ้านด้วยล่ะ อย่าไปอ่อยเขาล่ะ
ผม : ครับ หลังจากที่วางสายแล้วผมก็เขียนโพสอิดติดที่หน้าผากไอ้ต้นครับ ว่าผมกลับบ้าน พอถึงบ้านผมก็ล้มลงนอนที่โชฟาครับ หลับตอนไหนไม่รู้ ตื่นขึ้นมาอีกทีก็ตอนที่ไอ้เต้มันนั่งจ้องหน้าผมครับ เล่นเอาซะตกใจครับ ไหนว่าจะไปรอที่ห้วยวังนอง
เต้ : แหกตาดูนาฬิกาหน่อยสิครับ นี่มันหกโมงเย็นล่ะ แล้วแม่กับพ่อยังไม่มาเหรอ
ผม : ยังอ่ะ ขอโทษนะ เมื่อคืนไม่ได้นอนอ่ะ
เต้ : ทำไรกันไม่ได้นอน
ผม : กลับจากร้านเหล้าดึกอ่ะ แล้วจะไปไหนม่ะ
เต้ : ไปดิ ไปอาบน้ำก่อนแล้วจะพาไป พออาบน้ำเสร็จไอ้เต้ก็พานั่งรถมาเรื่อยๆครับจนถึงตลาดนัดที่เจริญศรีครับ ตลาดนัดเปิดท้ายวันอังคาร คนโคตรเยอะครับ ผมมั่วแต่หาของกินครับ ไม่รู้ไอ้เต้หายไปไหน เห็นอีกทีก้อยู่กับเพื่อนมันที่ร้านขายเสื้อครับ ซื้อของเสร็จยัง พอดีกูรีบไปทำงานอ่ะ
ผม : เสร็จล่ะ ไปดิ แล้วมันก็พาผมแว้นมาถึงบ้านมันครับ เดินดิ่งเข้าไปหาคอมมันครับ ให้ช่วยไรม่ะ
เต้ : ไม่อ่ะ ขอบใจนะ แล้วมันก็นั่งเคร่งเครียดกับงานมันครับ เวลามันทำงานดูเหมือนผู้ใหญ่ครับต่างจากตอนไปห้างครับดื้อยังกะเด็ก ผมนั่งดูทีวี ส่วนไอ้เต้ก็ทำงานจนดึกครับ
ผม : เดี๋ยวออกไปข้างนอกแปบนะ
เต้ : ไปด้วยดิ ไปหาไรทาน
ผม : อืม ดีเหมือนกัน หาไรทานแถวๆใกล้ๆบ้านไอเต้ครับ เป็นร้านขายอาหารตามสั่งครับ ข้างถนนครับ
เต้ : รีบๆทานนะ งานยังเหลืออีกเยอะ ทานให้อิ่มนะ ไปเดินตลาดยังไม่อิ่มอีกเหรอ
ผม : ฮ่าๆ ไม่อ่ะ นายก็เหมือนกัน จานที่สองแล้ว
เต้ : พี่ครับ ขอข้าวผัดกล่องหนึ่งครับ
ผม : กลัวหิวตอนดึกเหรอ มันไม่พูดครับ มีแต่ยิ้ม ผมก็เรียกพี่เขามาเก็บตังครับ พร้อมกับข้าวผัดกล่องนั้นด้วย เดินไปกินน้ำ หันไปอีกทีไม่รู้ไอ้เต้หายไปไหน มันไปนั่งรอที่รถแล้วครับ
เต้ : กลับนะ พอถึงปากซอยมันจอดรถครับ
ผม : จอดทำไม
เต้ : เดี๋ยวก็รู้
ผม : ไอ้บ้า อย่ามาทำหน้าหื่นนะ
เต้ : แกล้งแค่นี้ก็กลัว แล้วมันก็ถือข้าวกล่องเดินไปที่ท่อหน้าครับ สักพักมีแม่สุนัขกับลูกวิ่งออกมาครับ มันแกะห่อข้าวแล้วเรียกสุนัขมากินครับ
ผม : มึงทำดีกับเขาก็เป็นนิ
เต้ : หล่อม่ะ
ผม : หล่อมาก ไปได้แล้วเดี๋ยวก็ทำงานไม่เสร็จหรอก
เต้ : พอถึงบ้านไอ้เต้ก็นั่งทำงานต่อครับ
ผม : กินขนมม่ะ ขนมเบื้องกับขนมชั้นผมซื้อมาจากตลาดนัดครับ
เต้ : อืม
ผม : นั่งทำงานไปเดี๋ยวกูป้อนเอง แล้วผมก็หยิบขนมป้อนมันครับ
เต้ : เลอะมากล่ะ เช็ดให้หน่อยดิ
ผม : อืม แล้วก็เอามือเช็ดครีมที่ติดปากมันครับ มองไร
เต้ : ก็มองคุณแฟนไง แล้วมันก็นั่งทำงานต่อครับ กว่าจะเสร็จเล่นเอาซะไม่รู้ตอนไหนครับ ผมหลับก่อนครับ ตื่นขึ้นมาก็ตอนที่ไอ้เต้ปลุกผมตอนเช้าครับ ปลุกผมให้มาหาโทรสัพมันครับ ไม่รู้เอาไปวางไว้ที่ไหน อาบน้ำแปบเดียวลืมที่วางโทรสัพครับ ไปเจอในตู้เย็นครับ สงสัยจะเบอครับ ทำงานจนดึก หลายวัน
ผม : ฮ่าๆ กลัวไอโฟนร้อนเหรอ ค่อยเอาไปแช่ในตู้เย็นครับ
เต้ : ดูให้หน่อยดิ ไม่รุ้ว่าจะใช้ได้ม่ะ
ผม : เอาเข้าศูนย์ให้เขาดูดิ
เต้ : แล้วจะติดต่อคุณโอมยังไงล่ะ
ผม : นกพิราบดิ
เต้ : กวนตีนนะสัส

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 37, 38, 39 & 40 9/1/2560
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 09-01-2017 00:26:04

ตอนที่ 39

ไอ้คุณโอมตื่นได้แล้ว เสียงปลุกที่ผมคุ้นหูครับ มันแหกปากใส่หูผมครับ เล่นเอาแทบแก้วจะทะลักออกมาฮ่าๆ
ผม : แม่ง ปลุกเบาๆก็ได้มึงไม่ต้องตะโกนหรอก เดี๋ยวเขาก็หาว่ากูตื่นสายหรอก
เต้ : กูปลุกตั้งนาน ทีหลังจะไม่ตะโกนนะ จะแก้ผ้าแทงเลย
ผม : สัส ผมลุกไปเข้าห้องน้ำครับ ช่วงนี้ผมไม่ได้ไปมหาลัยครับ มีแต่ไอ้เต้ที่ไปวิลัยครับ เลยนอนตื่นสายได้ ครับ แล้วมึงไม่ไปเรียนเหรอ มายืนจวยโด่งอยู่นี่
เต้ : ไป พรุ่งนี้กลับบ้านกับกูม่ะ เดี๋ยวกูจองตั๋วให้
ผม : ไม่อ่ะ คนเยอะขี้เกียจนั่งรถ
เต้ : มันทำหน้านอยครับ
ผม : ถึงกูจะไม่ได้ไปแต่มึงก็โทรหากูได้นิ โทรกูก็ให้ยืมแล้วนิ(มันถอดชิมผมออกครับ)
เต้ : แต่กูอยากเคาท์ดาวน์กับคุณโอมนี่ มันง้อแงยังกะเด็กครับ
ผม : กลับมาค่อยเคาท์ก็ได้
เต้ : เด้าได้ม่ะ
ผม : กวนตีนนะมึง ไปอาบน้ำได้แล้ว เดี๋ยวก็ไปสายหรอก
เต้ : อยากอาบพร้อมมึงอ่ะ
ผม : ไม่อ่ะ กลัวเจอหนอนชาเขียว
เต้ : เหรอ จะลองไหมล่ะ ว่าหนอนไหม
ผม : ไม่เว้ย ผมโยนผ้าเช็ดตัวให้มันแล้วลงมาข้างล่างครับ นอนดูทีวี ไอ้เต้อาบน้ำยังกะวิ่งผ่านครับ ไม่ถึงสิบนาทีใส่เสื้อผ้าลงมานั่งข้างๆผมล่ะ ไปเรียนดิ มันจะแปดโมงล่ะ
เต้ : ทำแก้มป่อง
ผม : เอานิ้วดีดแก้มมันครับ
เต้ : แค่นี้ก็ไม่ได้ ลองดูนะเย็นนี้จะปล้ำให้ได้
ผม : ไม่เคยกลัวใครครับ พอไอ้เต้ออกไปวิลัยผมก็กลับบ้านครับ พอถึงบ้านเท่านั้นล่ะครับ ล้มลงนอนที่โซฟาหลับครับ ตื่นมาอีกก็ไอ้ต้นมาจับแก้มครับ เลยเอาผมสะดุ้งตื่นครับ
ต้น : มึงนี่เวลาหลับนี่น่ารักดีว่ะ
ผม : หยุดเลยมึง แล้วมาถึงนานยัง ทำไมไม่ปลุกกูว่ะ
ต้น : เกรงใจมึงเห็นโกรนซะดัง
ผม : เวอร์ล่ะมึง แล้วมาหากูมีธุระอะไร คิดถึงกูเหรอ
ต้น : อืม มันพูดแล้วยิ้มครับ กินไรยัง
ผม : ยังอ่ะ
ต้น : งั้นก็ลุก มันดึงผมลุกครับ แล้วลากออกมากับมัน มันพาผมมาที่บ้านมันครับ มีงนั่งดูทีวีนะ เดี๋ยวกูออกไปซื้อกับข้าวก่อน มึงอยากทานไรม่ะ
ผม : ไม่อ่ะ พอทานข้าวเสร็จมันก็ให้ผมไปดูหนังเป็นเพื่อนมันครับ ไปกับมันจนค่ำครับ โคตรเหนื่อยครับ ทั้งดูหนัง นั่งฟังมันแหกปากร้องคาราโอเกะ แถมยังไปซื้อของเป็นเพื่อนมันอีกครับ ถ้าไอ้เต้ไม่โทรตามผมก็ไม่รู้จะหาทางหนีออกมายังไงครับ ไอ้เต้มันไปรอผมที่บ้านครับ พอถึงบ้าน ก็เห็นมันคุยกับแม่ผมอยู่ เลยขึ้นห้องไปอาบน้ำก่อน
เต้ : ไปไหนมา ประโยคแรกที่มันถามผมครับ
ผม : พาไอ้ต้นไปซื้อของ
เต้ : แล้วไป ทานไรมายัง
ผม : ยังอ่ะ ยังไม่หิว มึงหิวเหรอ
เต้ : ข้าวนะยังไม่หิว แต่หิวอย่างอื่นอ่ะ มันทำหน้าหื่นครับ
ผม : หิวตีนกูม่ะ
เต้ : แค่นี้ก็ไม่ได้ กูจะกลับบ้านพรุ่งนี้แล้ว ไม่กลัวรูมันตันเหรอ
ผม : ไม่อ่ะ กูขี้ทุกวัน ไม่ตันหรอก ฮ่าๆ
เต้ : สาธุ อย่าให้มึงขี้ออกเถอะ ไปซื้อของเป็นเพื่อนกูหน่อยดิ
ผม : ที่ไหน
เต้ : บิ๊กซี
ผมต้องไปกับไอ้เต้อีกครับ ชีพจรลงเท้าครับ กลางวันไปกับไอ้ต้น ค่ำมาไปกับหมาเต้
ผม : จะซื้อไรก็รีบๆซื้อนะ กูเหนื่อย
เต้ : อะไรนะเหนื่อย งั้นเดี๋ยวถึงบ้านกูนวดให้นะ นาบด้วย
ผม : นอนบ้านใครบ้านมัน ฮ่าๆ
เต้ : เอ่อ ไปนอนหอเพื่อนกูดีกว่า
ผม : ไปดิ ถ้าไม่อยากตาย
เต้ : ล้อเล่นครับ
ผม : แต่กูเอาจริง ทำหน้าดุใส่มันครับ
เต้ : คุณโอมมาดูนี่ดิ มันยังเล่นอีกครับ มันเอามือลูบที่นมหุ่นแล้วทำหน้าฟินครับ เต็มไม้เต็มมือดี ป้าคนที่ยืนเลือกเสื้อแก่ยืนยิ้มครับ ผมล่ะอายแทนไอ้เต้
ผม : ขอพี่เขาเอากลับบ้านดิ
เต้ : ฮ่าๆ ดูดิ หุ่นใส่กกนม่ะ มันยังไม่เลิกเล่นอีกครับ ผมต้องลากคอมันออกมาครับ
ผม : จะเลือกอะไรก็รีบๆดิ ยังจะเล่นอีก กว่าจะซื้อของได้ครับ เล่นเอาห้างใกล้ปิด
เต้ : มันดึกล่ะ ไปนอนกูนะ สัญญาไม่ทำไรหรอก พอถึงบ้านไอ้เต้ผมก็ไปอาบน้ำแล้วนอนครับ เหนื่อยครับ ตื่นอีกทีก็ตอนที่ไอ้เต้มันมานอนเบียดครับ
ผม : มึงจะเบียดทำไมว่ะ กูร้อน มันยังเบียดผมต่อครับ
เต้ : โอม เวลามึงอยู่กับกูมีความสุขไหมว่ะ
ผม : ทำไมพูดแบบนั้นว่ะ มีดิ ถ้าไม่มีกูไม่มานอนที่บ้านมึงหรอก
เต้ : กูรู้นะว่ามึงสัญญากับแฟนคลับมึงว่าไง(ลืมบอกครับ ไอ้เต้มันจะชอบเข้ามาอ่านที่ผมเขียนบ่อยๆครับ)
ผม : แล้วไง
เต้ : ก็ทำตามที่สัญญาไว้ดิ พูดแล้วมันก็พลิกตัวขึ้นมาทับผมครับ คืนนี้กูขอนะ ถ้าไม่ยอมแล้วจะเขียนยังไง ฮ่าๆ แล้วมันก็ก้มมาจูบที่ปากผมครับ ไหนๆก็สัญญาแล้วก็ทำตามครับ เลยกอดรัดมันครับ ลิ้นไอ้เต้เข้ามาปากผมครับ ปากอุ่นๆ มันดูดปากผมครับ แล้วค่อยๆเลื่อนลงมาที่คอ ขนผมนี่ลุกไปทั้งตัวครับ หัวใจนี่เต้นตุบๆ รั่ว เนื้อตัวนี่ร้อนครับ มันจัดการถอดเสื้อผมออกเหลือแค่บ๊อกเซอร์ครับ มือของมันก็ล้วงไปจับไข่ผมครับ ไม่ต้องพูดถึงครับ จวยผมแข็งตั้งแต่มันจูบล่ะ มันมาเลียที่หัวนมผมครับ เล่นเอาร้องซีดขึ้นมาครับ แล้วมันก็ถอดเสื้อมันออกครับ ต่างคนต่างเหลือแค่บ๊อกเซอร์ แล้วมันก็ลุกขึ้นถอดบ๊อกเซอร์มันออก จวยมันนี่เด้งขึ้นมาชี้หน้าผมครับ แล้วมันก็เอามาจ้อที่ปากผมครับ ปากผมดูดจวยมัน ส่วนไอ้เต้ก็ชักว่าวให้ผมครับ สักพักมันจับผมนอนแล้วทาหล่อลื่นที่Kมันครับ ยังไม่ได้พูดไรมันก็จับยัดเข้าครั้งเดียวครับ จำมิดเล่นเอาผมจุกร้องแทบไม่มีเสียงครับ ผมพยายามดิ้นหนีแต่สู้แรงมันไม่ได้ มันแช่ไว้ครับ หายเจ็บยัง ได้แต่พยักหน้าครับ มันก็เริ่มกระแทก กระแทกรั่วไปเลยครับ เสียงดังตับๆ เตียงนี้ดังเอียดอาด เหงื่อมันกับเหงื่อผมนี่ไหลครับ ทั้งๆที่เปิดแอร์นะครับ มือผมนี่จิดหมอน ปากก็กัดหมอนครับ แล้วมันก็เปลี่ยนท่าครับ ดีนะมันไม่อุ้มผม ตอนแรกก็เจ็บล่ะครับ พอสักพักก็เสียว ผมร้องคางออกมาแบบไม่ตั้งใจครับ เพราะเสียว ไอ้เต้มันยังซอยไม่ยั่งครับ ยังกะผมไม่มีชีวิต มือผมนี้จิกหลังมันครับ รอยเล็บเต็มหลังไอ้เต้ครับ อ้าๆเสียงคางไอ้เต้ แล้วมันก็รั่วเร็วขึ้นครับ น้ำมันพุ่งปรี๊ดเข้าไปในตัวผมครับ รู้สึกได้มีอะไรอุ่นๆเข้าร่างกายครับ ผมทั้งคางทั้งร้องครับ ขนนี้ลุกไปทั้งตัว น้ำผมก็พุ่งไปโดนท้องไอ้เต้ครับ อ้าๆ แล้วมันก็โน่มลงมานอนกอดผมครับ ลมหายใจมันมากระทบกับต้นคอผมครับ เสียงมันหอบ แล้วมันก็จูบที่หน้าผากผมครับ รู้ไหมคุณโอม คุณเต้โคตรมีความสุขอ่ะ อยากอยู่แบบนี้จนเช้าได้ม่ะ
ผม : เหนื่อยครับ ยังไม่พูดไร ได้แต่ยิ้ม
เต้ : ขอบคุณนะสำหรับทุกอย่างที่ทำให้เต้
ผม : ก็คนมันรักนิ ลุกไปอาบน้ำได้แล้ว
เต้ : มันลุกขึ้นไปเอาผ้าเช็ดตัวมาเช็ดน้ำผมครับ แล้วมันก็ดึงผมเข้าไปอาบน้ำกับมันด้วย มันเปิดฝักบัวให้ผมแล้วก็ถูหลังให้ครับ ถูไปด้วยกอดไปด้วย
ผม : มาเดี๋ยวสระผมให้ แล้วก็เทแชมพูแล้วสระผมให้มันครับ
เต้ : คุณโอม คุณเต้มีอารมณือีกอ่ะ หันไปดูจวยมันแข็งครับ
ผม : พอแล้ว แค่นี้ก็เจ็บไปทั้งตัวล่ะ มันกอดผมแล้วก็ยัดจวยเข้าก้นผมอีกครับ ตอนแรกก็พยายามหนีครับ แต่มันก็มีอารมณ์ไปกับไอ้เต้เลยยอมๆอีกครับ เล่นเอาแตกไปสี่น้ำครับคืนนั้น ลุกขึ้นก็อยากที่บอกล่ะครับ เป็นไข้ ไปส่งไอ้เต้ไม่ได้ครับ แม่ถามผมไม่รู้จะบอกยังไง เลยบอกแม่ไปว่านอนตากหมอกที่ระเบียง เลยเป็นไข้ ดีนะที่แม่ไม่สงสัยเวลาเดินครับ เป็นไงล่ะครับผมทุ่มเพื่อแฟนคลับเลยนะครับ นี่ล่ะครับของขวัญวันปีใหม่ที่ผมกับหมาเต้มอบให้ทุกคนครับ อาจจะเล่าไม่ค่อยดีอย่าว่านะครับ สวัสดีปีใหม่ครับ ขอให้มีความสุขนะครับ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 37, 38, 39 & 40 9/1/2560
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 09-01-2017 00:27:38

ตอนที่ 40

หลังจากคืนนั้นผมก็ไข้แตกครับไปไหนไม่ได้ทั้งวันครับ มีแต่นอน ดีที่แม่ทำข้าวต้มกับเอายามาให้ทานครับเลยดีขึ้น ส่วนไอ้ตัวดีก็กลับบ้าน จนเย็นครับ ผมดีขึ้นเลยออกไปหาไอ้โอ๊ต พอดีแก๊งผมมาครบทีมครับ ไอ้โบ๊ท ไอ้โอ๊ต และไอ้บาส และผมครับ นั่งรถแทบจะไม่ได้ครับ โคตรเจ็บแต่เก็บอาการครับกลัวพวกนั้นจะสงสัยอีกครับ แต่ก็เหมือนเดิมครับ ไอ้พวกนี้มันคอยจับตามองผมตลอดครับ วันนั้นผมเป็นไข้ด้วยล่ะ เลยไม่ได้กินเหล้ากับพวกมันครับ เลยรีบกลับบ้าน เพราะปีใหม่ทุกปีบ้านผมจะไปสวดมนต์ที่วันครับ พูดง่ายๆก็ไปเคาท์ดาวน์กับพระที่วัดครับ(พูดซะโคตรบาปครับ) ปีนี้ก็เช่นเดิมครับ ผมใส่ชุดขาวพร้อมกับพ่อแม่พากันไปตั้งแต่ทุ่มหนึ่งล่ะไปวัดใกล้ๆบ้านนี้ล่ะครับ ทุกปีคนโคตรเยอะครับ เช่นเดียวกับปีนี้ครับ เขาเริ่มพิธีตั้งแต่สองทุ่มครับ สวดไปเรื่อยๆ ไอ้ผมก็สวดบ้างหลับบ้างครับ เสียงไลน์ผมดังครับ ไอ้เต้มันไลน์มาครับ
เต้ : ที่รัก ถึงบ้านแล้วนะ ไม่เจอได้หน้าแล้วโคตรคิดถึงอ่ะ
ผม : เวอร์ล่ะมึง
เต้ : ทำไรอยู่
ผม : อยู่วัด
เต้ : โดนไปสี่ครั้งถึงกับหนีบวชเลยเหรอ
ผม : บวชเชี้ยมึงดิ มาสวดมนต์เว้ย
เต้ : อ๋อ เข้าวัดแล้วร้อนม่ะ ฮ่าๆ
ผม : ไม่อ่ะ เขาเปิดพัดลม โคตรหนาวอ่ะ
เต้ : งั้นไม่กวนล่ะ บาย
ผม : อืม
พอไอ้เต้เลิกคุยผมก็นั่งสวดมนต์(จะเรียกว่าทำปากตามกับเขาก็ได้ครับ) ทั้งหลับทั้งตื่นครับ นี่มันก็ดึกมากล่ะ เพราะเสียงสวดนี่ล่ะครับที่ทำให้ผมหลับ ตื่นขึ้นมาอีกที่ก็ใกล้จะเที่ยงคืนล่ะ ไอ้เต้มันไลน์มาอีก
เต้ : คุณโอมเฟสทามหน่อยดิ
ผม : จะบ้าเหรอ ที่วัดนะ
เต้ : ไม่เป็นไร นะนะ อยากเคาท์ดาวน์กับคุณโอมอ่ะ
ผม : อืม แล้วก็เฟสทามครับ
เต้ : โห เวลาคุณดอมใส่ชุดขาวแล้วเซ็กซี่จัง เห็นแล้วอยากฟัดอ่ะ
ผม : กวนตีนนะสาส ขนาดอยู่วัดนะ แล้วไม่ได้ไปเคาท์ดาวน์กับเพื่อนเหรอ
เต้ : ไม่อ่ะ อยากเคาท์ดาวน์พร้อมแฟนดีกว่า พูดจริงๆนะ เห็นคุณดอมใส่ชุดนี้แล้วโคตรมีอารมณ์
ผม : หยุดเลย ใกล้จะเที่ยงคืนล่ะ
เต้ : งั้นมานับถอยหลังนะ เก้า แปด เจ็บ หก ห้า สี่ สาม สอง หนึ่ง สวัสดีปีใหม่นะคุณโอม
ผม : เช่นกันคุณเต้
เต้ : ถ้าอยู่ด้วยกันนะ จะเอาคุณโอมข้ามปีเลย
ผม : โอ้ย ไอ้ลามก คิดแต่เรื่องเดียว
เต้ : ขอให้มีความสุข รักเต้ไปนานๆนะ
ผม : อืม
เต้ : ก่อนไปทำเสียงคางหน่อยดิ
ผม : ทำพ่องดิ อยู่วัดนะเว้ย
เต้ : นะ อ้า อ้า
ผม : หยุดเลยสัส
เต้ : ฮ่าๆ แล้วมันก็ปิดไปครับ ทั้งพลุทั้งดอกไม้ไฟครับ ดัง จนสวดเสร็จแล้วก็กลับบ้านครับ พอถึงบ้านล้มตัวลงนอนครับ ตื่นเช้ามาพ่อกับแม่ก็พาไปบ้านญาติๆบ้านยายกับบ้านย่าครับ ถึงบ้านก็ค่ำครับ พอมาถึงบ้านไอ้ต้นันก็มารอที่บ้าน ผมแทบจะไม่ได้เข้าบ้านครับ ออกไปกับมัน สุดท้ายก็ไปจบที่บ้านไอ้โอ๊ต ครับฉลอง เมาแทบจะกลับบ้านไม่ไหว ดีนะที่ไม่มีด่านระหว่างกลับบ้านครับ ไม่งั้น นอนคุกแน่ ถึงบ้านน้ำแทบจะไม่ได้เข้าใกล้ครับ ล้มตรงไหนนอนตรงนั้นครับ รู้สึกตัวขึ้นมาก็รู้สึกเหมือนคนกำลังถอดเสื้อให้ครับ
ผม : เฮ้ย
เต้ : จะตกใจทำไม ยังกะไม่เคยเห็นเทวดาว่ะ ฮ่าๆ
ผม : มาได้ไง
เต้ : นั่งรถมาดิ จะให้กูเหาะมาหรือไง
ผม : กวนตีนแต่เช้านะมึง
เต้ : เช้าบ้าไร แหกตาดูนาฬิกาหน่อยดิ นี่มัน จะเที่ยงแล้วครับคุณโอม แล้วนี่ไปเมามาจากไหน แล้วเมานี่มีสติม่ะ ไม่ใช่เมาแล้วไปเสียตัวให้ใครนะ
ผม : น่าจะเสียนะ จำอะไรไม่ได้ พูดแล้วผมก็ยิ้มใส่ให้เต้ครับ
เต้ : เหรอ มันดึงหัวนมผมครับ
ผม : โอ้ย เจ็บนะสัส แล้วนี่มาถึงนานยัง
เต้ : มาถึงแต่เช้าแล้วล่ะ พอมาถึงก็รีบมาหาคุณโอมเลย มาจูบให้หายคิดถึงหน่อยดิ แล้วมันก็ทำปากครับ
ผม : ไม่คิดถึงอ่ะ ฮ่าๆ
เต้ : โด่ งั้นไม่เช็ดตัวให้แล้ว
ผม : ไม่ได้ใช้ให้เช็ดซะหน่อย
เต้ : เหรอ แล้วมันก็ขึ้นมานั่งครอมตัวผมครับ แกล้งซะเลย มันบีบหัวนมผมทั้งสองข้างแล้วมาจี้ที่เอวผมครับ
ผม : ฮ่าๆ พอแล้ว
เต้ : งั้นก็ลุกไปอาบน้ำแล้วออกไปทานข้าว กูหิวล่ะ เดี๋ยวก็กินคุณโอมหรอก
ผม : จะกินตรงไหนล่ะครับ
เต้ : กินหมดนั้นล่ะ ถ้าไม่รีบไป อาบน้ำเสร็จก็ออกไปทานข้าวกับไอ้เต้ครับ ไปเดินเล่นที่ห้างครับ
ผม : ปีใหม่แล้วคิดจะทำอะไรกะเขาไหม
เต้ : คิด คิดจะทำลูกอ่ะ
ผม : ปวดหัวเลยกู
เต้ : ฮ่าๆ เอ่อ กูมีอะไรจะให้ ไว้ไปเอาที่บ้านนะ แล้วมันก็พากลับบ้านครับ มันถือนกแก้วซันคอมาครับ อ่ะกูอุส่าซื้อให้เลยนะ เลี้ยงให้ดีๆล่ะ น่ารักของมันครับ
ผม : กลัวมันจะตายอ่ะ เลี้ยงด้วยกันดีกว่า เอาไว้ที่บ้านคุณเต้ดีกว่า นะ
เต้ : แต่กูซื้อให้มึงนะ
ผม : ถ้าจะเอาไปไว้ที่บ้านกลัวไอ้ปลาทูจะไล่กัดดิ ไว้นี่ล่ะ ปลอดภัยดี
เต้ : ก็ได้ ตอนเย็นไปเดินงานกาชาดม่ะ
ผม : ไปดิ ว่าจะชวนเหมือนกัน พอตกเย็นผมกับไอ้เต้ก็ไปเดินที่งานกาชาดครับ คนโคตรเยอะครับ
เต้ : อยากได้ตุ๊กตาม่ะ เดี๋ยวปาลูกโป่งให้
ผม : ฝีมือยังกะอนุบาลจะปาได้เหรอ โน่น ไปยิ่งปืนไม่ดีกว่าเหรอ
เต้ : อย่าดูถูกนะเว้ย เรียนรดมา ยิงตรงเป้าตลอดนะ
ผม : ขี้โมง พูดแล้วก็พากันไปที่ร้านปืนจุกน้ำปลาครับ แน่จริงก็ยิงดิ ไอ้เต้มันยืนเล็งของมันครับส่วนผมก็ยืนดูครับ วันนี้สาวโคตรเยอะว่ะ แม่งมีแต่คนสวยๆ พูดยังไม่จบครับ หันมา ไอ้เต้ก็เอาปืนมาจี้ที่หัวผมครับ
เต้ : พูดไรนะเมื่อกี้
ผม : สัส เอาออกนะเว้ย ไม่ได้พูดไรครับ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 34, 35 & 36 26/12/2559
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 09-01-2017 00:38:02

อ้างจาก: GuoJeng ที่ 27-12-2016 13:08:29  

ฮ่าๆ คู่รักแบบกวนๆ รออ่านต่อคับ

อ้างจาก: top_fy ที่ 01-01-2017 11:42:24  

HappyNewYear 2017นะครับ

อ้างจาก: คนอ่าน ที่ 07-01-2017 08:03:44  

ตามติด   ติดตาม

ขอบคุณที่ติดตามตั้งแต่ปีเก่ายันปีใหม่นะครับ แล้วผมขอโทษด้วยที่ต่อเรื่องช้าไปนิดนึง เนื่องจากเที่ยวช่วงปีใหม่เสร็จแล้วขี้เกียจต่อ 555
หลังจากนี้ผมอาจจะต่อช้าลงนิดนึงเนื่องจากมหาลัยเปิดเทอม แต่ผมสัญญาว่าจะพยายามต่อ และหลังจากนี้ผมจะต่อครั้งนึง5ตอน เพื่อไม่ให้ผู้อ่านรอคอยนาน
สุดท้ายนี้ก็ขอให้ผู้อ่านทุกๆท่านมีความสุขในปีใหม่นะครับ  :call:  :pig4:

อ้างจาก: top_fy ที่ 07-01-2017 08:01:48  

อยากอ่านต่อแล้วครับคุณพี่โอม หายไปไหนเอ่ยคิดถึงครัาบบบ5555 :katai5:

ผมไม่ใช่พี่โอมครับ 555 ผมขอเรื่องของพี่โอมมาลงบอร์ดเล้าเป็ดครับ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 37, 38, 39 & 40 9/1/2560
เริ่มหัวข้อโดย: top_fy ที่ 20-01-2017 19:30:56

มาต่อเร็วๆนะครับ อยากอ่านแว้ววว :hao3: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 37, 38, 39 & 40 9/1/2560
เริ่มหัวข้อโดย: ummax ที่ 05-02-2017 04:14:15

หายไปเลยรอ อยู่นะครับ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 37, 38, 39 & 40 9/1/2560
เริ่มหัวข้อโดย: Booget ที่ 07-06-2017 06:22:28

รอๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 41 2/8/2560
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 02-08-2017 21:17:26

ตอนที่ 41

สิบ่ถามเธอเคยรักใครก่อนมาเจออ้าย สิบ่ถามว่าในหัวใจลืมใผได้ละบ่ รักกันเท่าที่อยากรัก เท่าที่เธอรักได้ก็พอ บ่เคยขอว่าอ้ายต้องเป็นคน ...เพลงของพี่ไผ่ ที่ได้เต้มันร้องให้ฟังบ่อยครับ จนผมจะร้องตามได้ล่ะ
ผม : แม่งทำไมชอบร้องเพลงนี้ให้ฟังบ่อยจัง
เต้ : ไม่มีไร เพราะดี ฮ่าๆ ชอบร้องเวลาเมาอ่ะ วันนี้หนาวอ่ะ ไม่อาบน้ำได้ม่ะ นิสัยมันครับ พักนี้ขี้เกียจอาบน้ำครับ บ่นแต่หนาว ทั้งๆที่ตัวเองก็ไปเตะบอลมาครับ แฟรผมโคตรรสกปรกครับ ฝแต่มันก็ชอบบอกผมว่ารักษาความเซอครับ คุณโอมก็ไม่ต้องอาบดิ ไหนๆเราก็นอนกอดกันอยู่แล้ว
ผม : ใครบอก กูจะกลับบ้านไปนอนที่บ้านเว้ย
เต้ : งั้นไปนอนด้วยดิ ทำหน้าอ้อนผมครับ
ผม : นอนที่นี่ล่ะ อย่าออกไปเลย
เต้ : ไม่ได้ไปเลย จะไปบ้านคุณโอม
ผม : กวนตีนนะมึง เดี๋ยวก็โดนหรอก
เต้ : โดนไร โดนแบบวันนั้นเหรอ
ผม : ไอ้บ้า กลับบ้านล่ะ อย่านอนดึกล่ะ ห่มผ้าด้วยนะ
เต้ : สั่งจัง งั้นก็นอนด้วยกันดิ จะได้เห็นว่าทำตามม่ะ
ผม : ไม่เว้ย พรุ่งนี้ยิ่งมีเรียนเช้าอยู่
เต้ : ครับ จะไปไหนก็รีบไป ยังมายืนอ๋อยอยู่ได้ เดี๋ยวก็ปล้ำหรอก
ผม : กำหมัดยกใส่ไอ้เต้ครับ จะเอาม่ะ
เต้ : ไม่หรอกครับ ขับรถดีๆนะ
ผม : รถดีเขาเอาไว้ใส่อาหาร เขาไม่ขับหรอก
เต้ : ลุกมาไล่เตะผมครับ
ไม่ต้องพูดถึงครับ ออกจากบ้านไอ้เต้มา โคตรหนาวครับ ขับมอไซค์เร็วไม่ได้ เล่นเอาผมนี่สั่นไปทั้งตัวครับ ก่อนจะถึงบ้านเลยแวะซื้อขนมที่เซเว่นครับ พี่โอม ผมเลยหันไปตามเสียงที่เรียกครับ
ผม : อ้าว ไอ้ตีน มาทำไร
ติน : ผมตินนะพี่ เรียกซะอยากกระโดดถีบอ่ะ ฮ่าๆ ผมมาทำธุระที่มหาลัยพี่ครับ แล้วพี่มาทำไรครับ
ผม : มาหลบฝนมั่ง ฮ่าๆ
ติน : กวนตีนตลอดนะ
ผม : แล้วเป็นไง มีที่เรียนยัง
ติน : มีตั้งนานแล้วครับ เรียนมาแต่มอหนึ่งแล้วครับ
ผม : กวนตีนนะ พี่ถามว่ามหาลัย ไม่ใช่มัธยมเว้ย
ติน : มีแล้วครับ พี่จะไปไหนต่อม่ะ
ผม : มันดึกล่ะ จะกลับบ้าน มีไร
ติน : ไม่มีไรครับ ถามคนแก่ไปงั้นล่ะ
ผม : นายพักที่บ้านน้าใช่ม่ะ
ติน : ใช่ครับ เป็นไร จะให้ไปนอนด้วยเหรอ
ผม : ป่าว ถามเด็กไปงั้นล่ะ
ติน : ย้อนเหรอ
ผม : ป่าว จะกินไร เดี๋ยวพี่ซื้อให้
ติน : หมดร้านเลยได้ม่ะ
ผม : จ่ายเอง มีไรก็โทรหาพี่ พี่กลับบ้านล่ะ ไว้เจอกัน
ติน : ครับ
ตอนกลางคืนหนาวยังไม่พอครับ มาเจออีกตอนเช้าแทบไม่อยากจะออกจากผ้าห่มครับ ถ้าไม่อายนะจะห่มไปเรียนด้วยครับ
โอ๊ต : มาแต่เช้านะมึง แม่งหนาวโคตรว่ะ เลยเอากูหำหดอ่ะ มึงหนาวม่ะ
ผม : อืม
โอ๊ต : จริงเหรอ แล้วมันก็มาจับที่จวยผมครับ
ผม : สัส
โอ๊ต : ก็พิสูจน์ไง หนาวจริงๆด้วยว่ะ
ต้น : พวกมึงทำไรกันว่ะ
ผม : ไอ้โอ๊ตมันไม่เคยจับอนาคอนด้ากูว่ะ กูเลยให้มันจับดู
ต้น : งั้นกูขอจับหน่อยดิ
ผม : หยุดเลย เกิดมัน โกรธขึ้นมามึงจะเอามันลงเหรอว่ะ ฮ่าๆ เอ่อ ต้นมึงหนาวม่ะ
ต้น : โห แม่งถามไม่ดูเลยนะ ดูดิขนกูลุกอ่ะ หนาวดิว่ะ
ผม : กูไม่เชื่อ ต้องพิสูจน์ แล้วผมก็ทำเหมือนที่ไอ้โอ๊ตมันแกล้งผมครับ
ต้น : สัส ต่างพากันขำครับ ทั้งผมทั้งไอ้โอ๊ต โดนไอ้ต้นด่าเลยครับ
โอ๊ต : ไอ้เชี้ยกายยังไม่มาเหรอว่ะ เข้าห้องเหอะ เดี๋ยวก็โดนเช็คมาสายอีกหรอก เรียนได้สักพักไอ้กายก็เข้ามาครับ มาถึงก็บ่นให้พวกผมครับ ไม่โทรปลุก
กาย : พวกเพื่อนเชี้ย แม่ง ไม่ยอมโทรปลุกกู
ต้น : กูก็นึกว่ามึงจะมารอพวกกูล่ะ
โอ๊ต : หยุดคุยกันได้แล้ว เดี๋ยวอาจารย์ก็เดินมาหรอก
พอเรียนเสร็จผมก็กลับบ้านครับ เปลี่ยนชุดนักศึกษาแล้วออกมาหาพวกไอ้ต้นกับไอ้โอ๊ตที่หอไอ้กายครับ พูดง่ายๆก็มาทำงานล่ะครับ ทำงานกว่าจะเสร็จก็ดึกครับ ดีนะที่ได้เต้มันมาหาเพื่อนมัน ผมเลยไม่ต้องหนาวครับ ซ้อนรถไอ้เต้กลับครับ มีคนบังลมให้
เต้ :แวะซื้อของที่บิ๊กซีแปบนะ
ผม : อืม เต้ มึงหนาวม่ะ ผมใช้มุกไอ้โอ๊ตครับ
เต้ : หนาวดิ เป็นไร คืนนี้จะไปนอนกอดเหรอ
ผม : ป่าว ถามเฉยๆ ไม่กล้าทำครับ กลัวไอ้เต้มีอารมณ์ขึ้นมา ทำยังกะวันนั้นอีก เลยเดินเข็นรถให้คุณชายเขาเลือกซื้อของครับ เป็นไรยืนดีๆไม่เป็นเหรอ เกานั้นเกานี้อยู่ได้
เต้ : ก็มันคันนิ มันเกาตูดมันครับ เกาแบบไม่เกรงใจใครอ่ะครับ เกาแล้วยังเอามาป้ายปากผมอีกนะ
ผม : สัส แหวะ
เต้ : ฮ่าๆ เสาร์นี้ไปเข้าแถวกินขนมม่ะ
ผม : โตแล้วไม่ไปหรอก เดินดูเสื้อ สักพักไม่รู้ไอ้เต้หายไปไหนครับ ไปเห็นยืนคุยกับพี่ผู้หญิงคนหนึ่ง
เต้ : โอมมานี่ก่อน
ผม : มีไร
เต้ : พี่มิว นี่โอมแฟนผมครับ
ผม : กระซิบไอ้เต้ ไปบอกพี่เขาทำไม
พี่มิว : จริงเหรอ
ผม : อายครับ ใช่ครับ เต้ เดี๋ยวกูไปรอที่ร้านขายหนังสือข้างล่างนะ พูดแล้วผมก็เดินออกมาครับ เดินดูหนังสือสักพัก ไอ้เต้ก็เดินมาเรียกครับ
เต้ : ดูไร ดูหนังสือไว้ปราบสามีเหรอ
ผม : ฮ่า ๆ รุ่นนี้ไม่ต้องปราบล่ะ ตายอย่างเดียว

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 42 2/8/2560
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 02-08-2017 21:19:04

ตอนที่ 42

ผม : เป็นไรชอบเกาจัง ให้เกาช่วยม่ะ
เต้ : เกาตรงนี้หน่อยดิ มันจับมือผมมาที่เป้ามันครับ
ผม : จะให้เกาให้เหรอ
เต้ : อืม
ผม : เลยแกล้งบีบจวยมันครับ ฮ่าๆ
เต้ : เจ็บนะเว้ย มันวิ่งไล่เตะผมที่โรงรถครับ
ผม : ก็เป็นแบบนี้ล่ะ พวกขี้เกียจอาบน้ำอ่ะ
เต้ : แวะกินไรก่อนเข้าบ้านม่ะ หิวแล้ว
ผม : อืม อยากกินไรร้อนๆว่ะ หนาวๆแบบนี้ได้อะไรร้อนๆคงอุ่นอ่ะ
เต้ : ก๋วยเตี๋ยวดิ ห้ามเป่านะ แดกเลย ถ้าชอบร้อนๆ ฮ่าๆ งั้นก็น้ำร้อน ไม่ก็กินไฟดิ ร้อนดี
ผม : สัส กวนตีนนะมึง ระหว่างที่ผมยืนคุยกับไอ้เต้ที่รถ มีผู้หญิงสองคนยืนยิ้มมาทางผมกับไอ้เต้ครับ
เต้ : แฟนผมครับ คนนี้ มันตะโกนบอกเขาครับ เล่นเอาสองคนรีบเดินหนีครับ
ผม : จะไปบอกเขาทำไมว่ะ
เต้ : กูไม่ชอบนี่ว้า เวลาที่สาวมองมาทางนี้
ผม : เหรอ ผมบีบจมูกมันครับ ไปได้แล้ว
เต้ : อืม จะทานไรรีบบอกดิ เดี๋ยวจะพาไป
ผม : ก๋วยจั๊บดีม่ะ
เต้ : จั๊บๆ แล้วก็ป๊าบๆ ใช่ม่ะ
ผม : ไปป๊าบกับรูเสาไฟฟ้าเหอะ
เต้ : รูคุณโอมดีกว่า มันดี
ผม : ไอ้บ้า ขับรถไป มั่วแต่คุยอยู่นั้นล่ะ มองทางหน่อยดิ
เต้ : ทางอะไร ทางอนาคตของเราใช่ม่ะ มันยังจะมาหยอดมุกกับผมอีก
แล้วก็มาถึงร้านก๋วยจั๊บครับ ร้านนี้โคตรอร่อยครับ คนเข้าก็เยอะ กว่าจะได้กิน รอตั้งนานครับ
ผม : ทานดิ หรือยังไม่หิว
เต้ : มองหน้าคุณโอมก็อิ่มล่ะ
ผม : แหวะ งั้นก็ไม่ต้องกินนะ ผมตักตีนไก่ของไอ้เต้มาครับ
เต้ : คุณโอมเป็นหนี้กูแล้วนะ คืนนี้ใช้หนี้ด้วยล่ะ
ผม : หนี้บ้าไร แค่ตีนไก่นี่นะ ถึงกับเสียตัวเลยเหรอว่ะ
เต้ : อืม
ผม : งั้นไม่กินล่ะ ผมคายออกมาใส่ช้อนแล้วยื่นให้ไอ้เต้ครับ อ่ะ เอาคืนแล้วนะ
เต้ : แดกลงไปเลยมึง เล่นไร น่าเกลียด
ผม : กูกลัวเป็นหนี้มึงไง
เต้ : ฮ่าๆ กูพูดเล่น ถ้าได้ก็ดี
ผม : สัส
เต้ : ไหนว่าอยากกินไรร้อนๆ เป่าทำไมล่ะ
ผม : ไม่ได้เป่าเว้ย แค่ชิม เฉยๆ
เต้ : เหรอ
ผม : จ๊ะ พอทานเสร็จไอ้เต้ก็พาผมกลับบ้านครับ แวะซื้อของที่เซเว่นก่อนกลับบ้านครับ
เต้ : จะเอาไรม่ะ ถุงยางเอาไหม
ผม : สัส รีบๆไปซื้อจะซื้อไรก็รีบซื้อ รอตรงนี้นะ ไม่เข้าไปด้วยนะ
เต้ : อืม
ผมนั่งรอไอ้เต้กว่ามันจะซื้อของเสร็จ แม่งโคตรนานยังกะจะซื้อใส่รถสิบล้อ ไปตั้งนานได้ขนมกับโค้กครับ
ผม : แค่นี้นะ ไปตั้งนาน
เต้ : อืม
โอม ไม่ได้เจอกันนานสบายดีม่ะ ผมหันไปตามเสียงที่ทักผมครับ แล้วผมก็เดินเข้าไปหาครับ คุยกันสักพักผมก็เดินมาหาไอ้เต้ครับ
เต้ : ใครอ่ะ เพื่อนเหรอ มันซึมๆครับ น้ำเสียงแปลกๆครับ
ผม : แฟนเก่ากูอ่ะ ผมบอกมันตรงๆเลยครับ ไม่อยากปิดบังมัน สีหน้าไอ้เต้เปลี่ยนเลยครับ
เต้ : เหรอ มิน่าคุยกันนานจัง
ผม : บังเอิญเจอเฉยๆล่ะ เขามาขอคืนดีอ่ะ ทำไงดี
เต้ : ก็กลับไปหาเขาดิ มันพูดแล้วก็เดินไปที่รถครับ
ผม : จะกลับไปไหมนะ
เต้ : ไปก็ไปดิ จะบอกกูทำไมว่ะ พูดแล้วมันก็ร้องไห้ครับ
ผม : ไอ้ขี้แง่ อายคนบางดิ
เต้ : ไม่เว้ย มันขับรถไปร้องไห้ไปครับ
ผม : ถ้าไม่หยุดร้องกูไปกับเขานะ
เต้ : ไปดิ เดี๋ยวกูขับรถชนเสาไฟ จะได้ตายด้วยกัน
ผม : สัส กูไม่ไปหรอก กูมีแฟนขี้แง่แบบนี้น่ารักดีออก
เต้ : มันจอดรถครับ จริงๆเหรอ
ผม : เอ่อ กูแค่แกล้งมึงเล่นเฉยๆ แม่งต่อมน้ำตามึงนี่นะ
เต้ : ใครใช้ให้มึงมาเล่นแบบนี้นะ คืนนี้เสร็จกูแน่
ผม : หยุดเลย
เต้ : ไม่หยุด ถ้าไม่ยอมปล้ำแน่
ผม : ปล้ำกูต่อย
เต้ : มึงต่อยกูเบิ้ล
ผม : เบิ้ลบ้าไร แค่ครั้งเดียวกุก็จะตายล่ะ
เต้ : ตายไร เห็นร้องว่าชอบอยู่เลย
ผม : ไอ้บ้า
เต้ : บ้าแล้วรักไหมล่ะ
ผม : ไม่บอก
เต้ : บอกหน่อยนะ นะ
ผม : ขับรถไปเลย
เต้ : กลับบ้านดีกว่า ไม่ต้องไปเลยหรอกมันไกล
ผม : กวนกูเหรอ ผมบีบจวยมันครับ
เต้ : โอ้ย นั่งดีๆเดี๋ยวก็ตกหรอก มันจับมือผมมากอดมันครับ แล้วดึงมาจับจวยมันครับ แข็งโปกครับ
ผม : สัส แค่นี้มีอารมณ์เหรอ
เต้ : ก็ใครใช้ให้มึง มาจับจวยกูว่ะ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 43 2/8/2560
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 02-08-2017 21:20:56

ตอนที่ 43

ผม : เป็นไงยังกะลูกหมาตกน้ำอ่ะ สภาพไอ้เต้ตอนมาถึงบ้านครับ ยืนสั่น
เต้ : ก็มันหนาวนี่ว้า มึงลองขับไหมล่ะ
ผม : มีแฟนก็ให้แฟนขับดิ ฮ่าๆ
เต้ : งั้นมากอดแก้หนาวหน่อยดิ
ผม : ไม่เอาเว้ย มันวิ่งไล่ผมครับ พอเหอะเหนื่อยล่ะ ไปอาบน้ำได้แล้ว
เต้ : หนาวอ่ะ ไว้อาบตอนเช้านะ พูดแล้วมันเปลี่ยนเสื้อกับกางเกงมมันครับ ทาแป้งเดินไปนอนที่เตียง อย่างหน้าตาเฉยครับ ตื่นหาแป๊ะไร ปิดไฟดิว่ะ
ผม : ครับๆ ผมเดินไปปิดไฟให้คุณชาย แล้วไปอาบน้ำครับ อย่างที่พูดครับ ยืนทำใจตั้งนานกว่าจะอาบได้ อาบเสร็จก็ใส่เสื้อกับกางเกง แล้วมุดเข้าไปในผ้าห่มครับ
เต้ : ไม่หนาวเหรอ
ผม : นึกว่าหลับล่ะ
เต้ : ละเม่อพูดมั่ง
ผม : กวนตีนนะสัส
เต้ : หนาวว่ะ แล้วมันก็พลิกตัวมากอดผมครับ อย่าดิ้นดิ กอดคุณโอมโคตรอุ่นอ่ะ
ผม : เหรอ
เต้ : ให้กอดจนเช้าได้ม่ะ
ผม : ร้อยหนึ่ง
เต้ : ให้มากกว่าร้อยก็ได้
ผม : ไม่เชื่อ
เต้ : แก้ผ้าดิถ้าไม่เชื่อ
ผม : กวนตีนล่ะ พูดแล้วผมก็เคาะหัวไอ้เต้ครับ มันดึกล่ะนอนได้แล้ว เดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก ถอดเสื้อออกทำไม
เต้ : ใส่เสื้อแล้วมันนอนไม่หลับนิ
ผม : เดี๋ยวก็ปอดบวมหรอก
เต้ : ดีซะอีกจะได้มีคนมาดูแลไง ฮ่าๆ คุณโอม คุณเต้เงี่ยนอ่ะ
ผม : หยุดเลย พูดแล้วผมก็กำจวยไอ้เต้ครับ หายยัง ฮ่าๆ
เต้ : เจ็บนะเว้ย ปล่อยได้แล้ว
ผม : อยากให้ปล่อยก็นอนดิ หลับตาด้วย มันทำตามที่ผมสั่งทุกอย่างครับ ผมก็ไม่รู้ว่าหลับตอนไหนครับ รู้สึกตัวขึ้นมาอีกที มือก็ยังจับจวยไอ้เต้อยู่
เต้ : ปล่อยทำไม ยังไม่เสร็จเลย
ผม : ไอ้บ้า แล้วนี่ยังไม่หลับอีกเหรอ
เต้ : ใครจะไปหลับได้ เล่นกำจวยกู แข็งจนนอนไม่หลับ
ผม : ฮ่าๆ กี่ทุ่มล่ะ
เต้ : เที่ยงคืน
ผม : โทษทีนะ ก็ไม่ปลุกนิ คุณเต้ผิด
เต้ : เหรอ งั้นถ้ามีอีกครั้งคุณเต้ เอาจวยปลุกนะ ฮ่าๆ
******************วันนี้อัพได้แค่นี้นะครับ ไอ้ตัวแสบผมไปมีเรื่องกะเขาอีกล่ะ****************

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 44 2/8/2560
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 02-08-2017 21:22:25

ตอนที่ 44

ผม : คุณเต้เอาจวยปลุก ไอ้กูก็จะเอาตีนปลุก ฮ่าๆ
มันทำหน้างอลใส่ผมครับ ไม่สนใจครับ นอนต่อ ตื่นขึ้นมาอีกทีมันก็เอาจวยปลุกผมครับ มันเอาจวยมันแทงหลังผมครับ
เต้ : อ้าๆ ทำเสียงหื่นกามอีก
ผม : สัส เล่นงี้ไม่แก้ผ้าเอากุเลยล่ะ
เต้ : จริงเหรอ งั้นทำนะ
ผม : เชี้ยกูประชดเว้ย เช้าแล้วยังไม่ไปอาบน้ำอีกเดี๋ยวแม่งก็ไปเรียนสายหรอก
เต้ : ไอ้คุณมึงก็เหมือนกัน มีเรียนเช้าไม่ใช่เหรอ หรือจะเลียเช้าก่อน
ผม : เลียเชี้ยมึงดิ ไปอาบน้ำ ก่อนเลยไป วันนี้มีเรียนเก้าโมง
เต้ : เป็นไร จะแอบชักว่าวเหรอ มันพูดแล้วเดินมาจับจวยผมครับ ฮ่าๆ สู้มือนะเรา
ผม : สาส วิ่งไล่เตะมันเข้าห้องน้ำครับ แล้วผมก็กลับมานอนต่อครับ
เต้ : ตื่นได้แล้ว รอแค่นี้ก็หลับ ไปอาบน้ำได้แล้ว เดี๋ยวไปพร้อมกันกับกูนะ
ผม : เป็นไรหึง เหรอ
เต้ : เอ่อ
ผม : โคตรหนาวอ่ะ อาบน้ำยังกะวิ่งผ่านครับ แล้วมาบ่นว่าหนาวกับไอ้เต้ครับ
เต้ : ก็บอกแล้วว่าให้ชักว่าวก่อนอาบ จะได้อุ่นๆไง
ผม : จ้างก็ไม่ทำตามหรอก
เต้ : แล้วนี่ใส่เสื้อคลุมหน่อยดิ อากาศยิ่งหนาวๆอยู่ เดี๋ยวลูกในท้องก็ไม่สบายหรอก มันพูดแล้วเดินยิ้มไปที่รถ
ผม : สัส ออกมามหาลัยพร้อมกันกับไอ้เต้ครับ มารถคนละคันนะครับ มหาลัยของผมจะถึงก่อนวิลัยไอ้เต้ครับ
เต้ : ตอนเย็นเดี๋ยวโทรหานะ
ผม : อืม
ต้น : มาแต่เช้านะมึง อาบน้ำยังว่ะ
ผม : อาบดิว่ะ หรือมึงไม่อาบ
ต้น : อืม
ผม : ไอ้สกปรก แล้วนี่ไอ้กายกับไอ้โอ๊ตยังไม่มาหรอกว่ะ
ต้น : มันไปรอที่โรงอาหารตั้งนานล่ะ
ทั้งวันครับชลมูนกับการเรียนครับ พูดเหมือนตัวเองเป็นเด็กเรียนยังไงก็ไม่รู้ เลิกเรียนก็ไปที่หอไอ้กายครับ นั่งเล่นไพ่บริหารสมองครับ
กาย : วันนี้ไอ้เต้ไม่มาตามเหรอว่ะ ปกติเห็นโทรหาตลอด
ต้น : ไม่หรอกมั่ง
กาย : มึงเป็นแฟนไอ้เต้ตั้งแต่เมื่อไรว่ะ
ต้น : สัส กูก็ตอบแทนไอ้โอม
โอ๊ต : ฮ่าๆ
เล่นไพ่กันจนค่ำครับ เลยโทรหาไอ้เต้
เต้ : มีไรโอม คิดถึงกูเหรอ
ผม : ไม่เว้ย แล้วนี่กลับบ้านยัง
เต้ : ยังอ่ะ ทำงานที่ห้องเพื่อน แล้วมีไร ทานข้าวก่อนเลยนะ งานยังไม่เสร็จเลย
ผม : ไงก็หาไรทานด้วยนะ
เต้ : เป็นห่วงเหรอ
ผม : ป่าวเว้ย แค่นี้ล่ะ
เต้ : จุ๊บก่อนดิ
ผม : ไม่เว้ยแล้วผมก็วางสายครับ วันนี้ที่เขตเขาจัดงานเลี้ยงพ่อกับแม่เลยกลับดึกครับ ไม่มีไรทำครับ นอนดูทีวีกับอัพเรื่องลงเวป นั่งพิมพ์ไปสักพักเสียงโทรสัพดังครับ เพื่อนของไอ้เต้โทรมาบอก ว่าไอ้เต้มีเรื่องกันจนเข้าโรงพยาบาล อย่างที่ผมบอกเมื่อวานล่ะครับ คอมไม่ได้ปิดครับ จับรถได้ก็ขับออกมาครับ จนถึงโรงพยาบาลครับ เพื่อนไอ้เต้สักคนก็ไม่เห็นครับ
ผม : พี่ครับ แล้วคนที่ไปมีเรื่องกันเขาอยู่ห้องไหนครับ วิ่งไปถามพี่พยาบาลครับ
พี่พยาบาล : ตอนนี้โดนแทงมา อาการน่าเป็นห่วงค่ะ พี่ขอตัวก่อนนะ
ในหัวผมคิดไปต่างๆนาๆครับ น้ำตาผมนี่ไหลออก ไอ้เต้ อย่าเป็นอะไรนะ ผมไม่กล้าที่จะโทรบอกพ่อแม่ไอ้เต้ครับ รอให้หมอออกมาก่อนค่อยโทรบอกครับ ผมนั่งรอที่ห้อง สักพักเขาก็เข็นเตียงที่ผ้าคลุมออกมาจากห้องครับ
พี่พยาบาล : น้องเป็นญาติคนที่โดนแทงมาใช่ไหมค่ะ
ผม : ครับ ผมแทบจะทำอะไรไม่ถูกครับ ไม่กล้าที่จะเปิดดูหน้าครับ ได้แต่ยืนร้องไห้ ครับ ให้พี่เขาเข็นเตียงออกไปก่อน หยิบโทรสัพจะโทรบอกพ่อแม่ไอ้เต้
เต้ : ร้องไห้เชี้ยไรของมึงว่ะ มันเดินออกมาจากห้องฉุกเฉิน
ผม : ไอ้เต้ ผมวิ่งไปกอดมันครับ กูก็นึกว่ามึงตายแล้ว เห็นพี่เขาบอกว่าโดนแทงมา
เต้ : หยุดร้องได้แล้ว อายคนอื่นบาง ตัวยังกะควายแล้วยังจะร้องไห้อีก มันพาผมเดินออกมาข้างนอก กูแค่คิ้วแตก
ผม : ก็กูคิดว่าจะได้แฟนใหม่แล้วดิ
เต้ : สัส
ผม : ฮ่าๆ
เต้ : มึงคิดว่ากูตายแล้วใช่ม่ะ
ผม : ก็กูเห็นเขาเข็นเตียงคนตายออกมานี่ว้า ใครจะไปรู้ว่าไม่ใช่มึงนี่ พี่เขาบอกว่าคนโดนแทง กูก็คิดว่าเป็นมึง เพื่อนมึงสักคนก็ไม่มี
เต้ : ฮ่าๆ มันอยู่ในห้อง ยังไม่ออกมา กลับได้แล้วไอ้ขี้แง่ น้ำมูกออกล่ะ
ผม : เอานิ้วเเตะที่น้ำมูก แล้วมาแปะที่แก้มไอ้เต้
เต้ : เชี้ยเล่นไร สกปรก ชอบแบบนี้ใช่ม่ะ มันแคะจมูกมันแล้ววิ่งไล่ผมครับ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 45 2/8/2560
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 02-08-2017 21:24:15

ตอนที่ 45

ตอนแรกคิดว่าจะได้นอนบ้านตัวเองแต่พอไปรับไอ้ตัวแสบที่โรงพยาบาลก็ต้องนอนที่บ้านไอ้เต้ครับ
ผม : ไม่อาบน้ำเหรอว่ะ
เต้ : อาบเชี้ยไร หมอเขาสั่งไม่ให้น้ำโดนแผล
ผม : ก็อย่าอาบตรงมีแผลดิว่ะ ไปอาบเลยข้ออ้างคนขี้เกียจก็แบบนี้ล่ะ
เต้ : กลัวโดนแผลนี่ว้า งั้นคุณโอมเช็ดตัวให้หน่อยดิ
ผม : ไม่เอา
เต้ : ไม่ได้ชวนเอา แค่ให้เช็ดตัว
ผม : สัส เอ่อๆ เช็ดก็เช็ด แม่งแผลนิดเดียวยังกะแผลเต็มตัว ผมบ่นให้มันครับ เดินมาเอาผ้าชุบน้ำ ถอดเสื้อออกดิ หรือจะให้เช็ดเสื้อด้วย
เต้ : อืม ถอดกางเกงด้วยป่ะ
ผม : ถอดออก
เต้ : บ๊อกเซอร์กับกางเกงในล่ะ ถอดด้วยป่ะ
ผม : ไม่ต้อง เกิดเช็ดไปมึงมีอารมณ์ขึ้นมาทำไง
เต้ : ก็ปล้ำดิ ถามได้
ผม : ปล้ำเชี้ยมึงดิ
เต้ : ไม่ได้ปล้ำเชี้ย ปล้ำคุณโอม
ผม : กวนตีนนะสัส นอนดีๆ ดิ้นอยู่ได้
เต้ : ก็มันจั๊กจี้นี่ว้า
ผม : เหรอ ผมบีบหัวนมมันครับ
อ้า แม่งไอ้เชี้ยเต้มันคางครับ ผมรีบเอามือออกก่อนที่มันจะมีอารมณ์
เต้ : บีบต่อดิ กำลังได้ที่เลย
ผม : กวนตีนนะ เช็ดตัวให้แล้วก็ยังมาทาแป้งให้มันอีกครับ
เต้ : ขอบใจนะ มาหอมฟอดหนึ่ง
ผม : ไม่เว้ย มันดึกล่ะจะนอนก็รีบนอน
เต้ : ไม่นอน ทำอะไรก่อนนอนม่ะ
ผม : แตกอีกข้างไหม ผมกำหมัดยกขึ้น
เต้ : ไม่ดีกว่าครับ นอนดีกว่า ง่วงแล้ว มันเข้ามากอดผม โคตรอุ่นครับ มีคนมากอด นอนแบบนั้นจนเช้าครับ
ผม : เต้ เชี้ยเต้ตื่นได้แล้ว สายแล้วนะ
เต้ : เช้าแล้วเหรอ เพิ่งได้นอนเอง
ผม : เป็นไร เสียงแปลกๆ ตัวโคตรร้อนอ่ะ
เต้ : เจ็บไปทั้งตัวอ่ะ หรือว่ามื้อคืนคุณโอมจะลักหลับ
ผม : จะลักหลับได้ไง ก็ไอ้คุณมึงเล่นกอดผมทั้งคืนครับ จะให้ฝันเอาเหรอ
เต้ : แฮะๆ
ผม : ไปเรียนไหวไหม
เต้ : คงไม่ไหวว่ะ แต่ถ้าปี้ไหวนะ ลองไหมล่ะ
ผม : ทำเป็นปากดี งั้นนอนรอแปบนะ เดี๋ยวออกไปซื้อโจ๊กให้ ทานโจ๊กจะได้ทานยา
เต้ : ไม่มีเรียนเหรอวันนี้
ผม : ไม่มีครับ หยุดดูแลคุณแฟน
เต้ : จริงเหรอ ดีจัง แบบนี้รักตายอ่ะ
ผม : ไม่ได้รักโอมเหรอ รักตายเหรอแอบมีกิ๊กเหรอ
เต้ : กวนตีนนะ ถ้าไม่ติดว่าเป็นไข้นะ ลุกมากัดหูล่ะ
ผม : อาจารย์ไม่อยู่เลยไม่มีเรียนครับ นอนไปก่อนนะ เดี๋ยวไปซื้อไรมาให้ทานก่อน
หลังจากที่ออกไปซื้อโจ๊กมาให้คุณชายเสร็จผมก็เช็ดตัวให้พอไอ้ต้ทานยาเสร็จก็นอนครับ ผมก็กลับบ้านครับ ไปถึงบ้านนอนได้สักพักไอ้ต้นก็โทรตามให้ไปที่หอไอ้กาย นึกว่าจะโทรให้มาทำไร พวกมันพากันตั้งวงกินเหล้าครับ ผมนั่งกับพวกมันได้สักพักก็ขอตัวกลับบ้านครับ กลัวไอ้เต้จะหิวตอนเที่ยงเลยซื้อข้าวไปให้มันครับ ไม่รู้ไอ้ตัวแสบผมหายไปไหน รถก็จอดอยู่แต่คนไม่รู้หายไปไหน โทรตามไอ้คุณชายผมก็ไม่ได้เอาโทรสัพไปด้วย นั่งดูทีวีรอจนเย็นครับมันก็มากับเพื่อนครับ
เต้ : มานานยัง
ผม : อืม แล้วนี่ไปเรียนมาเหรอ
เต้ : อืม
โคตรซึ้งครับแฟนผมขนาดป่วยนะยังหอบสังขารไปเรียนได้ มารู้อีกทีก็วิชานี้ขาดไม่ได้ครับ มิน่ามันถึงลุกได้ครับ
ผม : ทานไรมายัง ข้าวผัดอยู่ในกล่องนะ วางไว้ที่โต๊ะอ่ะ ทานเสร็จก็ทานยาด้วยล่ะ
เต้ : ทานมาแล้ว แล้วนี่ไม่ได้ออกไปไหนเหรอ
ผม : ไม่รุ้ว่าจะออกไปไหน
เต้ : ไม่ไปไหนเราก็มาปล้ำลูกกันดีกว่าม่ะ ฮ่าๆ
ผม : สัส ป่วยจะตายแล้วยังจะคิดเรื่องนี้อยู่
เต้ : หัวแตกนะครับ เขาไม่ได้ใช้หัวนะทำ เขาใช้จวย
ผม : จวยเชี้ยดิ ไม่มีไรทำก็ไปซื้อของม่ะ
เต้ : ดีเหมือนกัน พอไปถึงห้างไอ้เต้ก็ไปเข้าห้องน้ำครับ ส่วนผมก็เดินเลือกของรอไอ้เต้ สักพักมันหอบขนมมาตั้งเยอะ
ผม : จะกินทั้งหมู่บ้านเหรอ
เต้ : อืม ฉลองงานแต่งของเรา
ผม : ฉลองพ่องดิ จะซื้อไรอีก ระหว่างที่ผมเดินดูของ ก็มีน้องผู้หญิงสองคนเขายืนมองมาที่ผมกับได้เต้ครับ ไม่รู้เขาคุยไรกัน แล้วก็เดินมาหาผมครับ
น้อง : พี่ค่ะ เพื่อนพี่ชื่อไรค่ะ
ผม : อ๋อชื่อ
เต้ : เต้ครับ มีแฟนแล้ว แฟนพี่โคตรดุนะ ดูดิคิ้วพี่แตกเมื่อวาน แฟนพี่ใช้ไม้หน้าสามตีนะ มันพูดแล้วยิ้มมาที่ผมครับ
น้อง : เหรอค่ะ แล้วพี่เลิกไหมค่ะ
เต้ : ยังครับ พี่รักเขามาก ไม่เชื่อก็ลองถามพี่คนนั้นดิ
ผม : อืม
น้อง : งั้นพี่อีกคนล่ะค่ะ
เต้ : พี่เขามีแฟนแล้วครับ แฟนเขาก็โคตรดุเหมือนกันครับ ไม่รู้คุยไรกันต่อครับผมเดินออกมาก่อนครับ ขี้เกียจฟังไอ้เต้ขี้โม้ กว่าจะเดินซื้อของเสร็จก็ค่ำครับ
ผม : วันนี้ไม่เช็ดตัวอีกเหรอ
เต้ : ไม่อ่ะ อาบน้ำดีกว่า ไม่อาบด้วยกันเหรอ
ผม : ไม่อ่ะ กลัวคนบางคนจะเสียตัว
เต้ : เสียก็เสียตอนนี้เลยดิ พูดแล้วมันก็เข้ามากอดผมครับ
ผม : ไปอาบน้ำได้แล้ว ผมไล่มันไปอาบน้ำครับ ไล่ยังกะเด็กมันอาบห้องน้ำชั้นบน ผมอาบชั้นล่างครับ ผมอาบน้ำเสร็จก่อนไอ้เต้ครับ นั่งเช็ดตัวอยู่ที่เก้าอี้
เต้ : ปากแตกอ่ะ มีไรทาม่ะ
ผม : อืม เอาดิ ผมหยิบให้ไอ้เต้ครับ
เต้ : ไม่เอาดีกว่า เอาวิธีนี้ประหยัดดี มันมาจ้องหน้าผม แล้วมาจูบที่ปากครับ แบบนี้ค่อยประหยัด พอดีผมทาเสร็จแล้วครับ
ผม : สัส
เต้ : มันยังติดมาไม่เยอะอ่ะ เอาอีกนะ มันทำอีกรอบครับ รอบนี้ไม่จูบเฉยๆครับ มันเอาลิ้นสอดเข้าไปในปากผมครับ มือมันก็กอดรัดตัวผม ลิ้นมันกับลิ้นผม
********************ผมไม่ได้แกล้งนะแค่อยากให้ลุ้นด้วยกันครับอิอิ*************************

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 46 2/8/2560
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 02-08-2017 21:25:59

ตอนที่ 46

บรรยากาศคืนนั้นโคตรเป็นใจครับหนาวยังกะจะให้คนกอดกัน ไอ้เต้มันเริ่มก่อนครับ มันค่อยๆดูดลงมาที่คอผม หัวใจผมตอนนั้นเต้นสูบฉีดเลือด เนื้อตัวนี้ร้อนยังกะโดนไฟเผา ไอ้เต้ค่อยๆดูดมาที่หัวนมครับ ตัวผมนี้เบายังกะจะลอยได้ครับ กริ่งๆเสียงโทรสัพไอ้เต้ดังขึ้นครับ ยังกะตกนรกครับ ทุกอย่างดับลง โทรสัพเจ้ากรรม
เต้ : มีไรว่ะ แม่งโทรมาซะดัง เอ่อๆ ได้ แล้วมันก็วางสายครับ ไอ้เชี้ยวัฒ มันจะมานอนด้วย เรามาเริ่มกันใหม่นะ
ผม : ไว้วันหลังนะ
เต้ : แล้วคุณโอมจะเอาอะไรไปเขียนให้แฟนคลับอ่านล่ะ
ผม : ก็เขียนเท่าที่ทำล่ะ ทำแค่ไหนก็เขียนแค่นั้น ฮ่าๆ
เต้ : งั้นคุณเต้ปล้ำเลยนะ คุณโอมจะได้ไม่ต้องเขียนยาวไง ฮ่าๆ พร้อมกับทำหน้าหื่นใส่ผมครับ
ผม : หยุดเลย เดี๋ยวไอ้วัฒก็มาเจอหรอก
เต้ : ดีซะอีกจะได้เล่นหมู่ไง ฮ่าๆ
ผม : กวนตีนนะ
สักพักไอ้วัฒก็โทรมาครับ ไอ้เต้ลงไปเปิดประตูให้ สภาพไอ้วัฒไม่ต่างอะไรกับตอนที่ไอ้เต้ไปมีเรื่องกันครับ ไอ้วัฒเป็นเพื่อนไอ้เต้สมัยมัธยมครับ พอดีมันมาเที่ยวเลยมาขอพักที่บ้านไอ้เต้ครับ แต่เสือกมีเรื่องมา
เต้ : งั้นมึงก็นอนที่ห้องนี้นะ เสื้อผ้ากูจะใส่ตัวไหนเลือกเอาเลยนะ แม่งแล้วมึงมีเรื่องกับพวกไหนว่ะ
วัฒ : ไม่รู้ว่ะ
ผม : ตามสบายนะ กูขอตัวนอนก่อนนะ
เต้ : กูก็เหมือนกันพรุ่งนี้กูมีเรียนเช้า มึงหิวก็ไปหาไรแดกนะในตู้เย็น
วัฒ : พวกมึงทำไมนอนห้องเดียวกันว่ะ
เต้ : กูเกรงใจมึง ไม่อยากกวนมึงตอนนอนไง พอเข้าห้องไอ้เต้ก็ล๊อกลูกบิดครับ คุณโอม หลับยัง
ผม : แกล้งหลับครับ ไม่ตอบมัน จนเช้า ตื่นขึ้นมาไอ้เต้มันออกไปเรียนแล้วครับ วันนี้ผมมีเรียนบ่ายครับ เลยตื่นสาย เหมือนเดิมครับ ถ้ามีธุระอะไรไอ้เต้จะเขียนโพสอิดติดที่หน้าผากผม “แม่คุณโอมโทรมาโทรกลับหาแม่หน่อย” ผมรีบตื่นแล้วโทรหาแม่ครับ อาบน้ำแล้วจะกลับบ้าน พอลงมาก็เจอไอ้วัฒนอนดูทีวีที่โซฟา
วัฒ : ตื่นแล้วเหรอ
ผม : ยังมั่ง ฮ่าๆ แลวไม่ได้ออกไปไหนเหรอ
วัฒ : ไม่อ่ะ ไว้ตอนค่ำๆค่อยจะไป แล้วนี่จะไปไหน
ผม : กลับบ้านไปเปลี่ยนชุดไปเรียน
วัฒ : อืม
พอดีผมรีบด้วยล่ะครับเลยคุยกับไอ้วัฒไม่นาน พอถึงบ้านก็เปลี่ยนเสื้อกางเกงออกไปมหาลัยครับ พอดีวันนี้ไอ้กายมันไลน์มานัดซ้อมนำเสนอหน้าห้อง พอไปถึงคำแรกที่พวกมันพูดคือ สายว่ะ
กาย : มึงไปทำไรมาว่ะ กูนัดแปดโมงนะเว้ย ไม่ใช่เก้าโมง
ผม : ขอโทษว่ะ ก็ใครใช้ให้มึงไม่บอกกูก่อนว่ะ มาบอกก็ตอนเช้า เห็นว่าไม่มีเรียนเลยตื่นสาย
กาย : เอ่อๆ แบบนี้แหละข้าวใหม่ปลามัน มีคู่ใหม่ๆ พวกมึงดูเอานะ
ผม : สัส พวกมันพากันหัวเราะผมครับ พวกมึงจะมาทำงานเหรอมาขำว่ะ ผมเขินพวกมันครับทำไรไม่ถูก
ต้น : เฮ้ยไอ้โอม เย็นนี้วางม่ะ กูไม่มีเพื่อนดุหนังว่ะ
โอ๊ต : ชวนกูก็ได้
ต้น : กูอยากไปกับไอ้โอม
กาย : เฮ้ยมึงคิดไรกะไอ้โอมไหมว่ะ มึงไม่กลัวไอ้เต้เหรอ มันเอามึงตายนะเว้ย
ต้น : สัส เพื่อนกันเว้ย ไอ้โอมมันไปดูหนังมันไม่ชอบบ่นเหมือนพวกมึง แม่งไปทีไรเห็นแต่จีบสาว แล้วบ่น
ผม : ไม่ว่างว่ะ ขอโทษด้วยนะ
ต้น : ก็กูไม่ใช่เต้นิ มึงเลยไม่ว่าง
ผม : สัส กูไม่ว่างจริงๆ ผมไม่บอกเหตุผลมันครับ ผมซ้อมงานที่นำเสนอส่วนของผม พวกมันก็อ่านของมัน จนถึงเวลานำเสนอครับ กลุ่มผมดีกว่าเพื่อนครับ ไม่ได้ชมตัวเองนะ จริงๆ
ต้น : ไม่ไปกับกูจริงๆเหรอว่ะ
ผม : อืม กูขอโทษนะแล้วผมก็รีบเดินไปที่รถครับ เสียงไลน์ผมดังครับ ไอ้ต้นไลน์มา
ต้น : เป็นอะไรว่ะ พักนี้กูชวนไปไหนไม่ค่อยอยากไปกับกู
ขี้เกียจตอบมันครับ กับอีกอย่างรีบด้วยล่ะ ขับรถเอาของไปเก็บที่บ้านครับ ไอ้ตัวแสบผมไปนั่งรอที่บ้านครับ
ผม : มาทำไรที่มิทราบครับ
เต้ : มารับคุณแฟนครับ นั่งรอตั้งนาน พ่อแม่ยังไม่กลับเหรอ
ผม : ถ้ากลับก็เห็นแล้วนิ
เต้ : กวนตีนนะ เดี๋ยวก็จับปล้ำหรอก ยิ่งอารมณ์ค้างตั้งแต่เมื่อวานล่ะ
ผม : กูคงออกไม่ได้อ่ะ พอดีต้องไปบ้านยาย
เต้ : ไปด้วยดิ นะนะนะ
ผม : รออยู่บ้านคุณเต้นั้นแหละไม่ต้องตามไปหรอก
เต้ : นะ มันอ้อนยังกะเด็กน้อยอยากกินขนมครับ
ผม : อืม แล้วอย่าซนล่ะ
เต้ : ครับผม
ผมขับรถครับถ้าจะบอกไอ้เต้กลัวมันจะพาไปไม่ถูกครับบ้านยายผมก็ไม่ไกลครับ บ้านยายผมอยู่แถวๆมออุบลครับ
เต้ : สาวๆมออุบลเยอะนี่ว้า
ผม : เป็นไร วันนี้พามาหาแฟนเก่า ร่าเริงนะเรา
เต้ : จะบ้าเหรอ มันเป็นอดีตไปแล้ว ตอนนี้มีหมาโอมคนเดียวล่ะ มันนั่งกอดผมครับ แล้วก้เอามือมาบีบไข่ผม
ผม : สัส
เต้ : ฮ่าๆ อีกไกลม่ะ
ผม : ไม่หรอก แล้วก็พามันเลี้ยวเข้าบ้านครับ เข้าบ้านไปก็เจอไอ้นกปากเสียครับ แม่งเห็นผมที่ไรเป็นไม่ได้ “โอมขี้แง่มาแล้ว โอมขี้แง่มาแล้ว” ไอ้ขุนทองปากเสีย
เต้ : ฮ่าๆ นกมันยังรู้เลยว่าโอมขี้แง่
ผม : ไอ้นกปากเสีย “โอมปากเสีย” มันต่อปากต่อคำกับผมครับ
เต้ : โอมหำน้อย โอมหำน้อย มันบอกนกครับ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 47 2/8/2560
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 02-08-2017 21:27:28

ตอนที่ 47

ผม : สัสไปบอกไอ้นกปากเสียทำไมว่ะ เดี๋ยวมันก็พูดตามหรอก ผมขี้เกียจบอกไอ้เต้ครับเลยเดินเข้าบ้านก่อน
เต้ : รอด้วยดิว่ะ มันวิ่งตามผมครับ
ผม : เป็นไร
เต้ : ป่าว
ยาย : มาถึงนานยังลูก
ผม/เต้ : สวัสดีครับยาย พร้อมกับยกมือไหว้ยายครับ
ยาย : ไหว้พระเถอะลูก
เต้ : มันกระซิบหูผมครับ พระอยู่ไหนว่ะ เห็นแต่ยายมึง
ผม : กวนตีนนะสัส ขนาดยายกูมึงยังไม่เว้นเหรอ
เต้ : ฮ่าๆ
ยาย : เย็นนี้ทานข้าวด้วยกันก่อนนะค่อยกลับบ้าน แล้วนี่ใครอ่ะโอมเพื่อนโอมคนนี้ยายทำไมไม่เคยเห็นหน้า
โอม : อ๋อไอ้นี่ไอ้เต้ยาย เพื่อนไม่ค่อยรู้สนิทกันเท่าไรหรอกครับ พูดแล้วผมยักคิ้วใส่ไอ้เต้ครับ มันทำหน้างอล เย็นนี้ยายทำไรทานครับ เดี๋ยวผมช่วย
ยาย : ไปนั่งเล่นกับเต้เหอะเดี๋ยวยายทำเอง
ผม : ครับ แล้วผมก็เดินออกมาหาไอ้เต้ที่โซฟาครับ เป็นไรหน้ายังกะตูดเป็ด
เต้ : เชอะ มันสะบัดหน้าใส่ผมครับผมล่ะอยากกระโดดถีบหน้ามันครับ
ผม : เป็นเชี้ยไร
เต้ : ใช่สิเขาไม่ใช่เพื่อนสนิทนิ
ผม : ก็ใช่นิไม่สนิท แต่ใกล้ชิดไง ฮ่าๆ พร้อมกับดึงแก้มสองข้างมันครับ
เต้ : เจ็บนะเว้ย งั้นหอมแก้มก่อนดิ
ผม : ไอ้บ้าเดี๋ยวยายก็มาเห็นหรอก
เต้ : แล้วนี่ไม่คิดจะไปช่วยยายเหรอ
ผม : ยายไล่ให้มานั่งเป้นเพื่อนคุณเต้
เต้ : ลุก มันดึงผมลุกขึ้นครับ พร้อมกับลากมาที่ห้องครัวครับ ยายครับมีไรให้ผมช่วยครับ
ยาย : ไม่เป็นไรหรอกลูก ไปนั่งดูทีวีรอนะ เดี๋ยวรอพี่ฟ้ากลับมาจากตลาด เดี๋ยวยายทำให้ทานเอง
เต้ : ยายไปนั่งเถอะครับ เดี๋ยวผมกับไอ้หมาโอมทำเองครับ ยายอยากทานไรบอกผมได้ครับ
ยาย : เอางั้นเหรอลูก เดี๋ยวรอพี่ฟ้ากลับมาก่อนนะ เราช่วยกันทำนะ
เต้ : ครับ
ระหว่างที่นั่งรอพี่ฟ้า(เป็นลูกของป้าครับมาเรียนที่มออุบลแล้วพักกับยายครับ)กลับมาจากตลาดผมก็พาไอ้เต้เดินเล่นบริเวณบ้านครับ
เต้ : บ้านยายคุณโอมนี่ก็น่าอยู่นะ
ผม : อืม แต่ก่อนตรงนี้แหละที่เคยเอาไอ้กาแฟมาฝังอ่ะ
เต้ : กลัวพี่ไอ้กาแฟจัง
ผม : กวนตีนแหละ นี่มาใกล้หอเพื่อนล่ะไม่คิดจะไปเยี่ยมเขาเหรอ
เต้ : ไม่อ่ะ กลัวคนบางคนจะร้องไห้ฟูมฟาย
ผม : ใครจะไปร้อง ดีเสียอีก
เต้ : ดีไร มันวิ่งไล่เตะผมครับ
พี่ฟ้า : อ้าวโอม มานานยัง
โอม : สักพักล่ะครับ สวัสดีครับพี่ฟ้า นี่ไอ้เต้ครับ เพื่อนโอม
พี่ฟ้า : จ๊ะ ตามสบายนะ
เต้ : ทำไมไม่บอกว่าเป็นแฟนว่ะ
ผม : ทีหลังนะเขียนป้ายใหญ่ๆเลยนะ แล้วคล้องคอกูไว้ ว่าเป็นแฟนเต้นะ
เต้ : ความคิดดีนะ
ผม : ประชดเว้ย
เต้ : ฮ่าๆ เข้าไปข้างในกัน ช่วยยายทำกับข้าว พวกผมช่วยยายทำกับข้าวครับ ส่วนใหญ่ก็ไอ้เต้นี่ล่ะครับที่ช่วยทำส่วนผมก็คอยนั่งให้กำลังใจไปครับ หลังจากที่ทานข้าวเสร็จผมกับไอ้เต้ก็ลายายกลับบ้านครับ
ผม : วันนี้ไปส่งที่บ้านนะ
เต้ : อ้าว พรุ่งนี้วันเสาร์ไม่มีเรียนจะไปนอนบ้านทำไร นอนบ้านกูดีกว่า เราจะได้มีเวลาปั้มลูกกันไง ไม่รู้เป็นไรพักหลังๆเหมือนคุณโอมจะไม่ท้อง
ผม : กวนตีนอีกล่ะ ขับรถโน่น มั่วแต่หันมาคุยเดี๋ยวก็ไปชนก้นเขาหรอก
เต้ : ไม่อยากชนก้นเขา ชนก้นโอมได้ม่ะ
ผม : ขับรถ ผมบีบจวยมันครับ
เต้ : อ้า ใกล้ล่ะคุณโอม โอ้ย มันทำหน้าหื่นครับ
ผม : สัส
เต้ : ฮ่าๆ จะเอาไรม่ะ เดี๋ยวซื้อให้
ผม : ไม่ดีกว่า อยากกลับบ้าน แล้วไอ้เต้ก็มาส่งผมที่บ้านครับ ขอบใจนะ ขับรถกลับบ้านดีๆล่ะ
เต้ : บอกใครอ่ะ
ผม : ใครได้ยินก็คนนั้นแหละ
เต้ : ไม่ได้ยินนะ มันเข็นรถเข้าไปเก็บในบ้านอย่างหน้าตาเฉย เข้ามาดิ ปิดประตูด้วยนะ
ผม : เชี้ยเต้ ไม่กลับไปนอนบ้านเหรอ
เต้ : ไม่อ่ะ นอนบ้านแฟนวันนี้ เข้ามาข้างในดิ เดี๋ยวก็โดนหมอก เป็นหวัดเอาหรอก ไม่รู้นะครับว่าเป็นบ้านใคร ทำยังกะเป็นเจ้าของบ้านยังไงไม่รุ้
ผม : เสือผ้าไม่จะใส่ไร
เต้ : ก็ใส่ของคุณโอมก็ได้ ไม่ใส่อะไรก็ได้ โล่งดี
ผม : แล้วเปิดไฟล๊อกบ้านดียัง
เต้ : ดีแล้วครับ พร้อมล่ะ ขึ้นห้องดีกว่า
ผม : ไม่เอา
เต้ : ชวนขึ้นห้องไม่ได้ชวนเอา หรือจะให้
ผม : ไม่เว้ย
เต้ : งั้นรอคุณโอมหลับดีกว่าค่อยเอาเนอะ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 48 2/8/2560
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 02-08-2017 21:28:59

ตอนที่ 48

วันนั้นเป็นวันหยุดด้วยล่ะครับผมเลยขี้เกียจตื่นกะว่าจะนอนซะเที่ยงครับ ได้แต่คิดครับแม่ผมปลุกให้ลุกไปใส่บาตรครับ ไอ้เต้มันยังไม่ตื่นครับ นอนขี้เซายังกะเด็กครับ เมื่อคืนมันดูทีวีดึกครับ ปกติมันจะตื่นก่อนผมครับ ผมเลยแกล้งมันครับ ดึงแก้มมันเล่น
เต้ : กวนกูแต่เช้าเลยนะ เป็นไร มีอารมณ์เหรอ พูดแล้วยิ้มครับ
ผม : มีอารมณ์ห่าไร ลุกได้แล้ว
เต้ : นอนต่ออีกแปบได้ม่ะ
ผม : ไม่ได้ลุกเลย ผมลากมันลุกครับ ตัวแม่งโคตรหนัก กว่าจะปลุกได้เล่นเอาซะพระเดินผ่านไปแล้วครับ
เต้ : ขอโทษนะ ไว้วันหลังนะค่อยใส่
ผม : อืม แล้วจะกลับบ้านม่ะ พอดีวันนี้พ่อกับแม่ไม่อยู่ แล้วนี่หิวยัง เดี๋ยวออกไปหาไรมาให้ทาน
เต้ : พ่อแม่ไม่อยู่เหรอ งั้นเรามา
ผม : หยุดเลย
เต้ : คิดไร แค่จะบอกว่าเรามาทำไรทานดีไหม โอมคิดว่าเต้จะพูดไร
ผม : ปลาไหลนะเรา ไหลไปได้นะ ฮ่าๆ
เต้ : ฮ่าๆ งั้นออกไปหาทานข้างนอกดีกว่า วันนี้ทำไรป่ะ
ผม : ไม่นะ งานกลุ่มก็ทำเสร็จล่ะ มีไร
เต้ : ไปจัดสวนที่บ้านช่วยหน่อยดิ
ผม : วันนี้มาอารมณ์ไหนว่ะ
เต้ : ก็อารมณ์รักไง
ผม : ถุย
อาบน้ำเสร็จผมกับไอ้เต้ก็ออกไปหาไรทานครับ กว่าจะได้กลับบ้านไอ้เต้เล่นเอาเกือบเที่ยงครับ มันชวนไปเดินที่ตลาดนิกร
เต้ : เป็นไรร้อนเหรอ
ผม : ถามได้ แดดแบบนี้หนาวมั่ง
เต้ : เอ่อ ซื้อชองยังไม่ครบเลย
ผม : แล้วนี่ซื้อปลามาตั้งเยอะจะเลี้ยงไหวเหรอ ในบ้านตู้ปลาสามตู้ล่ะ
เต้ : ใจมันรักนิ มีปลาหลายตู้ แต่ก็ในใจก็มีแฟนคนเดียวนะ มุกมันโคตรแป้กครับ
ปลาที่เขาขายในอุบลมันแทบจะมีครบครับ มันยังไปกวนคนขายปลาถามหาปลาวาฬครับ ดีนะพี่เขาไม่ด่าเอา ที่ผมชอบก็มีปลามังกรครับ มันเลี้ยงตั้งแต่ตัวเล็กๆจนเดี๋ยวนี้ตัวใหญ่ครับ ในบ้านมีตัวนี้แหละครับที่มันภูมิใจ
ผม : แล้วนี่จะจัดสวนตอนไหนเนี่ย
เต้ : ทำเป็นใจร้อนไปได้ วัยรุ่นนะเรา
ผม : ไม่ได้ใจร้อน ก็รีบรีบเสร็จจะได้มีเวลาทำอย่างอื่นบาง
เต้ : อย่างอื่นนี้คือไร แน่ๆรู้นะ
ผม : หยุดเลย รีบตามมานะ เดี๋ยวจะไปรอที่สวน
ไอ้ตัวแสบผมกว่าจะจัดเสร็จเล่นเอาค่ำครับ เอาต้นนั้นไปไว้ตรงนี้ต้นเดียวเปลี่ยนทีสามสี่ครั้งกว่าจะพอใจ ทั้งผมทั้งไอ้เต้ครับ แทบจะไม่มีแรง
เต้ : นวดให้หน่อยดิ
ผม : ไม่เอาเหนื่อย
เต้ : งั้นเดี๋ยวกูนวดให้นะ เปลี่ยนกัน พูดแล้วมันก็ขึ้นมานั่งครอมผมครับ บีบแขน บีบไปเรื่อยๆ โคตรสบายครับ สักพักมันมาจับจวยผม
ผม : สัส
เต้ : ฮ่าๆ เปลี่ยนกันบางดิ คุณโอมมานวดเลย
ผม : ได้ๆ ผมก็นวดมันครับ
เต้ : นวดตรงนี้หน่อยดิ มันจับมือผมมานวดที่แขน บีบแรงๆนะ อ้าๆ
ผม : สัส แม่งเสือกคางอีก
เต้ : ฮ่าๆ ตรงนี้หน่อยดิ มันจับมือผมมาที่ขาครับ ตรงนี้ด้วย จับมือผมมาที่จวยมัน แข็งโป้กเลยครับ ผมเลยดึงไข่มัน สัส เจ็บนะเว้ย
ผม : ฮ่าๆ เป็นไงล่ะ หายซ่ายังล่ะ
เต้ : ชอบดึงมากใช่ม่ะ มันขึ้นมานอนทับตัวผมครับ จวยมันนี้ทิ่มก้นผมครับ
ผม : ปล่อยนะเว้ย
เต้ : ไม่ปล่อยจนกว่าคุณโอมจะยอม
ผม : ยอมๆล่ะ มันค่อยหยุดครับ มันโน่มลงมาจูบผม มือของมันนี้ขยี้ไข่ผม เล่นเอาซะผมเสียวครับ ลิ้นมันกับลิ้นผมนี่ม้วนอยู่ในปาก สักพัก โทรสัพไอ้เต้ดังครับ ทุกอย่างจบเลยครับ มันชวนผมออกไปข้างนอก ไม่รู้เกิดไรขึ้น ดูมันรีบๆครับ มันพาผมมาที่แถวๆมออุบล ถ้าแถวนั้นมีอย่างเดียวครับ แฟนเก่ามัน ผมไม่อยากไปด้วยเลยขอลงที่บ้านยาย แต่มันไม่ยอมให้ผมลงครับ มันพาผมมาที่หอ ถามก็ไม่ยอมบอกครับ สักพักมันถึงหน้าห้องแล้วมันก็เคาะประตูครับ ไม่มีคนมาเปิดจะเดินกลับแล้วนะครับ ค่อยมีคนมาเปิด แฟนเก่ามันจริงๆครับ ร้องไห้ฟู่มฟาย ยังกะญาติเสีย ตานี่แดงครับ ไอ้เต้มันยังจะลากผมเข้าไปในห้องด้วย
เต้ : เป็นไรของมึงว่ะ เข้ามาดิ
ผม : พวกมึงเข้าไปคุยกันเหอะกูจะรอข้างนอก
เต้ : ไม่เอาเว้ย ผมสู้แรงมันไม่ไหวครับ เลยได้เข้าไปกับมัน
ห้องแฟนเก่ามันโคตรมีระเบียบครับ เฮ้ยจะมั่วดูห้องเขาไม่ได้
ผม : มีไรก็คุยกันนะ ค่อยๆคุยล่ะ
เต้ : อืม แล้วมันก็เข้าไปคุยครับ ส่วนผมก็นั่งดูทีวี อันที่จริงก็ไม่ได้ดูหรอกครับทีวีดูไอ้เต้ซะส่วนใหญ่ ไม่รู้เขาคุยไรกัน ผมก็ไม่อยากรู้หรอกครับ แต่ที่แน่ๆนะจะเป็นเรื่องแฟนเขาครับ สักพักมันกอดกันครับ ผมนี่กำหมัดครับ ถ้าทำได้ผมอยากไปกระโดดสองขาถีบทั้งคู่ครับ แต่ตอนไปๆแบบนางเอกครับ ฮ่าๆ เสร็จแล้วนางก็มาขอบอกขอบใจผมครับ ใช่สิได้กอดเขาแล้วนิ ผมโหดไปม่ะครับ
ผม : งั้นกลับก่อนนะ มีไรก็บอกได้นะ (ในใจผมอยากบอกว่าอย่ามายุ่งกะแฟนกูแต่ที่บอกล่ะครับมาในบทนางเอก)
เต้ : เห็นอยู่นะ กำหมัดซะแน่นนะ หึงเขาเหรอ
ผม : ป่าวเว้ย คันมือเว้ย
เต้ : เหรอ
ผม : เอ่อ
เต้ : หิวไรม่ะ เดี๋ยวหาไรทานเปลี่ยนบรรยายกาศก่อน กินแถวในเมืองบ่อยล่ะ วันนี้ทานแถวหน้ามอดู สาวโคตรเยอะเลย
ผม : ทานคนเดียวเหอะ กลับก่อนนะ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 49 2/8/2560
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 02-08-2017 21:32:19

ตอนที่ 49

มันวิ่งตามผมครับ ไม่รู้จะพูดยังไงกับไอ้เต้ขี้เกียจเถียงกะมันเลยมานั่งที่รถครับ
เต้ : ขอโทษ
ผม : ขอโทษเรื่องไร
เต้ : ก็ขอโทษที่ทำให้มึงโกรธ
ผม : โกรธเรื่องไร งงไปหมดล่ะ แล้วนี่จะกลับตอนไหน
เต้ : ทำไมรีบกลับจัง
ผม : ปวดขี้
เต้ : ฮ่าๆ นึกว่าเรื่องไร แล้วนี่ใกล้ออกยัง ถ้ายังจะขับช้าๆ
ผม : ไอ้บ้า แล้วไอ้เต้ก็พาผมมาถึงบ้านครับ ไม่ได้พูดไรมากครับ เท้าถึงพื้นวิ่งดิ่งไปที่ห้องน้ำ โล่งอกครับ ฮ่าๆ
เต้ : อิ่มยัง เข้าห้องน้ำตั้งนาน
ผม : อิ่มเชี้ยไร
เต้ : หิวยัง ถ้าหิวเดี๋ยวออกไปซื้อไรมาให้ทาน
ผม : ไม่ดีกว่า งั้นก็ออกไปทานข้างนอกพร้อมกันเลย
เต้ : อืม ผมกับเต้พากันไปหาไรทานแถวๆมหาลัยผมครับ ผมไปสั่งข้าวมันไก่ ส่วนเต้สั่งตามสั่งครับ พอดีร้านที่ผมสั่งคนไม่เยอะครับ เลยได้นั่งรอไอ้เต้เดี๋ยวมันจะว่าผมไม่รอทานพร้อมมันอีก
ผม : งั้นนั่งรอที่โต๊ะนะ เดี๋ยวไปซื้อน้ำก่อน
เต้ : กูไปเอง จะเอาน้ำไร ถ้าน้ำเต้ทานข้าวเสร็จค่อยทานนะ
ผม : กวนตีนล่ะสัส น้ำอะไรก็ได้
เต้ : ฮ่าๆ แล้วน้ำอะไรก็ได้นี้มันเป็นยังไงว่ะ เขาขายที่ร้านไหน
ผม : สัส น้ำเปล่าก็ได้ แม่งกวนตีนอยู่ได้
เต้ : กวนแล้วรักไหมล่ะ
ผม : ไปๆรีบไปเลย ผมเขินมันครับ
พอไอ้เต้ไปซื้อน้ำพี่เขาเดินเข้ามาขอนั่งด้วยครับ ผมก็ไม่รู้จักหรอกตอนแรกก็คิดว่าพี่เขาจะไม่มีที่นั่งเลยมาขอนั่งด้วย พี่เขาชวนคุยครับ ไอ้เต้มันเดินเข้ามาพอดี มันทำหน้าบึ้งครับ แก้มป่อง
ผม : เป็นไร
เต้ : ป่าวไม่ได้เป็นไร
พี่ : เพื่อนน้องโอมเหรอ
ผม : ครับ
พี่ : เพื่อนน้องโอมนี่หล่อดีนะครับ
เต้ : หล่อๆแบบนี้แหละพี่ ผมเกิดมาอาภัพKใหญ่กว่าแขนครับ ไม่เชื่อก็ลองถามโอมดิพี่
ผม : มองหน้ามัน ทำปากเชี้ย
พี่ : น้องเคยเห็นเหรอครับ
ผม : อืม
เต้ : ทั้งเคยเห็นทั้งเคยจับครับ แล้วพี่มีธุระอะไรกะแฟนผมป่ะครับ
พี่ : นี่น้องเป็นแฟนกันเหรอครับ
เต้ : เป็นผัวเมียกันครับ
พี่ : งั้นพี่ขอโทษนะครับ พี่รีบไปแบบเร็วครับ
ผม : ไปพูดยังงี้กับพี่เขาทำไม ไม่มีมารยาท
เต้ : ก็เขาจะมาจีบคุณโอมนี่ ดีนะที่ไม่ต่อยเอานะ
ผม : พ่อนักเลง เอะอะก็มีแต่จะต่อย ชาติที่แล้วเกิดเป็นต่อหรือไงว่ะ
เต้ : อย่าพูดมากรีบๆกินเข้าไปเลย เดี๋ยวก็มีคนมาจีบอีกหรอก
ผม : พี่เขาไม่ได้มาจีบ พี่เขาแค่มาขอนั่งด้วย
เต้ : มองหน้าผมเหมือนมันจะร้องไห้ครับ ผมเลยไม่พูดไรมากทำตามที่มันบอกครับ
ผม : อิ่มล่ะ กลับกันดีกว่า เดี๋ยวคนแถวนี้จะอกแตกตายก่อน ฮ่าๆ
เต้ : งั้น็รีบๆดิ มั่วแต่คุยอยู่นั่นแหละ มันรีบขับรถพากลับบ้านครับ รู้งี้กินข้าวที่บ้านดีกว่า
ผม : เต้ไปส่งที่บ้านหน่อยดิ
เต้ : จะไปทำไร
ผม : ไปเอาหนังโป้มั่ง
เต้ : ไม่ต้องเอาแล้ว แสดงเองเลย ฮ่าๆ เดี๋ยวเป็นพระเอกให้
ผม : กวนตีนล่ะ ไม่มีคนเฝ้าบ้าน
เต้ : เป็นหมาหรือไงเฝ้าบ้าน
ผม : กำปั้นผมนี่ล่ะครับ วางที่กลางหลังเสียงดังตุบ
เต้ : เจ็บนะ มาทุบหลังเขาทำไม
ผม : ไม่ได้ทุบนะ สงสัยลมจะแรง
เต้ : เหรอ
ผม : จ๊ะ มันขับรถเร็วขึ้นครับ น้ำตาผมนี่แตกเลยครับ วันนี้ไม่มีใครเฝ้าบ้านครับ ผมเลยต้องไปนอนที่บ้าน ส่วนไอ้เต้ก็นอนที่บ้านผมเหมือนกันครับ อาบน้ำยัง
เต้ : อาบแล้ว ไม่เชื่อก็มาดมดิ
ผม : ไม่ อะนี่ผ้าห่ม
เต้ : ไม่เอาได้ม่ะ เนื้อห่มเนื้อไม่ได้เหรอ
ผม : ได้สิ เดี๋ยวไปเอาเนื้อหมูในตู้เย็นมาให้นะ จะได้ห่มไง หรือจะเอาเนื้อไก่
เต้ : โด่ งั้นขึ้นไปนอนก่อนเลยเดี๋ยวดูทีวีก่อนนะ
ผมง่วงด้วยล่ะครับเลยขึ้นไปนอนก่อน นอนได้สักพักไอ้เต้ยังไม่ขึ้นมาเลยลงไปดูนอนอยู่หน้าทีวีจะปลุกก็กลัวมันจะหื่นขึ้นมา นิสัยไอ้เต้ถ้าปลุกตอนดึกๆจะชอบกวนจับโน่นจับนี่ผมเลยนอนข้างๆนั้นล่ะครับ เอาผ้าห่มมาห่มให้อีกผืน นอนหันหน้าไปหาไอ้เต้ ดูไปดูมาเวลามันหลับยิ่งเหมือนเด็กครับ นิ่งๆแล้วน่ารักดี(ผมไม่ได้ชมแฟนตัวเองนะ)
เต้ : มองไรไม่เคยเห็นคนนอนเหรอ มันตื่นมากวนตีนผมครับ
ผม : ป่าวเลย ไม่ได้ดูซะหน่อย หลงตัวป่าวเรานะ
เต้ : พูดเสร็จมันก็เข้ามากอดผมครับ
ผม : ปล่อยนะเว้ย มันดึกล่ะ นอนได้แล้ว
เต้ : ไม่นอน

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 50 2/8/2560
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 02-08-2017 21:34:02

ตอนที่ 50

ผม : ไม่นอนกูต่อยนะเว้ย ผมยกกำปั้นผมขึ้นไอ้เต้เลยยอมปล่อยครับ
เต้ : เป็น ประจำเดือนมาเหรอ
ผม : ประจำเดือนพ่องดิ มันดึกแล้วนอนได้แล้ว วันหลังค่อยทำผมพูดแล้วยิ้มครับ
เต้ : ก็ไม่บอกตั้งแต่แรก วันหลังทั้งคืนนะ
ผม : แกล้งหลับครับ
ทุกๆวันไม่ค่อยมีไรครับ นอกจากไปเลีย เฮ้ยไปเรียนครับ กับโดนไอ้เต้กวน ทุกวันแหละครับ ถ้าไอ้เต้ไม่กวนเหมือนทานข้าวไม่ได้ดื่มน้ำครับ เหมือนขาดอะไรบ้างอยากไปครับ ไม่กวนตอนเช้าก็กวนตอนก่อนนอนจนถึงวันที่เพื่อนมันชวนไปเข้าค่ายธรรมะที่วัดครับ ไม่ได้ชวนหรอกครับมันบังคับให้ไปด้วยครับ
เต้ : เก็บเสื้อผ้าหนีตามผู้ชายเหรอ
ผม : หนีตามบ้าไร มาอยู่แค่นี้เขาก็หาว่าไม่รักนวลสงวนตัวแล้ว ฮ่าๆ
เต้ : เหรอ แล้วนี่จะไปไหนอ่ะ เก็บเสื้อผ้าไปตั้งเยอะ
ผม : นอนวัด
เต้ : เดี๋ยวนี้หัดมีกิ๊กเป็นพระแล้วเหรอ
ผม : กิ๊กเชี้ยมึงดิ คิดไร แค่ไปจีบพระเว้ย ฮ่าๆ
เต้ : สัส งั้นกูไปด้วย
ผม : อยู่บ้านนั้นแหละ ไปแค่สองสามวันเอง
เต้ : ครับ แล้วให้ไปส่งม่ะ
ผม : ไม่ต้องหรอก ไม่อยู่บ้านทำตัวดีๆล่ะ อย่าไปซนแถวไหนนะ ผมพูดแล้วเอามือเกาคางไอ้เต้ครับ
เต้ : มันแลบลิ้นยกมือขึ้นยังกะหมาครับ สัส เอาซะเคลิ้มเลยนะ
ผม : ฮ่าๆ
เต้ : ไม่อยู่หลายวัน แล้วจะไปตอนไหนเนี้ย
ผม : รอเพื่อนมารับ เดี๋ยวก็มาถึงแล้วล่ะ
เต้ : ว้า เสียดายจัง รู้งี้เอาตั้งแต่เช้าล่ะ
ผม : หยุดความคิดหื่นๆคุณไปเลยย่ะ
เต้ : เหรอค่ะ งั้นหอมแก้มทีดิ
พอไปถึงวัดพวกผมก็พากันไปลงทะเบียนครับ คนมาก็เยอะอยู่นะครับ ส่วนมากก็มีแต่คนแก่ครับ
ผม : ได้ทานข้าวเย็นไหมว่ะ แม่งกูยิ่งทานมาน้อยๆอยู่ กลัวหิวว่ะ
นิด : น่างจมีอยู่มั่ง กูก็หิวเหมือนกัน
ผม : กลัวจะเลิก เพราะมึงเลยไม่รู้จะลากพวกกูมาทำไม
โอ๊ต : อดทนเอาแค่สองสามวันเอง เป็นไรคิดถึงแฟนแหรอ กูไม่เห็นคิดถึงเลย
ผม : มึงจะคิดถึงห่าไร ก็มาด้วยกัน ไม่รู้เอากุมาเป็นก้างขว้างคอทำไม
นิด : ฮ่าๆ
เป็นวันที่ทรมานมากครับ กลางคืนยุงก็เยอะ แถมหิวอีกครับ ไอ้เต้มันโทรมาพอดีครับ
เต้ : น้องสาวทำไรจ๊ะ
ผม : ชักว่าวอยุ่มั่ง
เต้ : งั้นดีเลย เดี๋ยวทำเสียงให้นะ อ้า อ้า ซีด
ผม : หยุดเลยสัส ยิ่งอยู่วัดอยุ่จะมาเล่นแบบนี้ทำไม
เต้ : ใครใช้ให้เริ่มก่อนล่ะ
ผม : หิวข้าวว่ะ
เต้ : วันนี้ซื้อกับข้าวมาตั้งเยอะ อร่อยทุกอย่างเลย ขนมก็หวานๆ พูดซะผมน้ำลายไหลตามครับ
ผม : แล้วจะพูดให้ฟังทำไม แค่นี้ก่อนนะ
เต้ : อืมๆ รีบไปทำไรจ๊ะ ชักว่าวเหรอจ๊ะ
ผม : ไปปี้กันมั่ง แม่งอยู่วัดนะเว้ย แค่นี้แหละฝันดี
ตื่นมาแต่เช้าครับมาทำวัตร นั่งสมาธิ อยู่วัดจนเย็นครับ ออกจากวัดเหมือนยกโลกทั้งใบออกจากอกครับ ผมจะบาปม่ะครับ ที่พูดแบบนี้
เต้ : ชุดนี้ดูเซ็กซี่ยังไงไม่รู้ ชุดขาวเห็นแล้วมีอารมณ์อ่ะ
ผม : ไอ้หื่นกาม
เต้ : จะไปไหนม่ะ เดี๋ยวพาไป
ผม : กลับบ้านก่อนดีไหม
เต้ : แน่ๆ จะชวนกลับบ้านมีแผนนะเรา ไม่ได้เจอกันสามวันนี้ จะให้จัดหนักเหรอ
ผม : จัดหนักห่าไร จะไปอาบน้ำเว้ย
เต้ : น้ำไร น้ำเต้หรอก
ผม : สัส ยังจะมากวนอีก
เต้ : กลับมาจากวัดพูดเพราะๆหน่อยดิ
ผม : ครับคุณท่านนายเต้ พอใจยัง
เต้ : ฮ่าๆ เอ่อลืมบอก อาทิตย์หน้าไม่อยู่นะ
ผม : จริงเหรอ
เต้ : เป็นไรดูร่าเริงนะเรา
ผม : ป่าว แล้วนี่จะไปทำไร ไปวันไหน
เต้ : กลับบ้าน ไปงานบวชเพื่อน จะไปด้วยไหมล่ะ
ผม : ไปเหอะขี้เกียจนั่งรถ ไปที่ไรก้นชาตลอด
เต้ : แล้วเวลายกก้นให้เขาล่ะ ชาไหม
ผม : สัส พูดไร
เต้ : ฮ่าๆ พอถึงบ้านผมก็อาบน้ำออกไปทานข้าวข้างนอกครับ กลับบ้านก็นอนครับ
ผม : ยังไม่อาบน้ำเหรอ
เต้ : ยังอ่ะ ดูหนังจบก่อน ค่อยไปอาบ มีไร อยากเหรอ
ผม : บ้า
เต้ : แต่เราอยากนะ
ผม : กวนตีนล่ะ งั้นเอางี้ถ้าถอดกางเกงในออกมาโดยไม่ต้องถอดบ๊อกเซอร์ได้นะ ยอมให้ทีหนึ่งเลย
เต้ : สักพักมันก็ถอดครับ มันถอดออกจากขาข้างหนึ่งก่อน แล้วค่อยดึงอีกข้างครับ อย่างที่พูดนะครับ พูดไรแล้วต้องทำตามครับ คืนนั้นเสร็จไอ้คุณเต้ครับ เจ็บไปทั้งตัว
ผม : เอ่อวันนั้นเอารูปคู่ลงด้วยล่ะ
เต้ : ก็ดีนิ เอางี้ไหม บอกคนอ่านไปเลย ถ้ายอดคนดูถึงสองแสนเดี๋ยวแก้ผ้าถ้าเลย
ผม : สัส ความคิดนะ ถ้าถึงจริงๆล่ะ จะกล้าไหม
เต้ : ถอดเสื้อดีกว่า ฮ่าๆ
ผม : ป๊อด
เต้ : ถ้าเต้ถอดโอมก็ถอดด้วย เอาไหมล่ะ
ผม : หยุดเลย จะเอาไปเกี่ยวด้วยทำไมว่ะ ไม่เอา

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 51 2/8/2560
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 02-08-2017 21:35:38

ตอนที่ 51

เต้ : ไม่เกี่ยวได้ไง
ผม : ไม่เล่นด้วยหรอก ถ้าจะลงก็คนคนเดียวเลย
เต้ : ไม่หึงเหรอ
ผม : เขาได้แต่ดูหรอกเขาเอาไปไม่ได้ฮ่าๆ
เต้ : เชอะ ขี้เกียจเถียงกะมันครับ ผมเลยนอน หลับไป ตื่นขึ้นมาอีกทีมีเจอภาพที่ผมไม่อยากเห็นครับ ไอ้เต้มันไม่อายผมเลยครับ เดินจวยแกว่งไปมา โอ้ยผมล่ะอยากอายแทนมันครับ
ผม : โอ้ย
เต้ : ตื่นแล้วเหรอที่รัก
ผม : ไปหาไรมาใส่เร็วๆหน่อย
เต้ : ทำเป็นอายทีเมื่อคืนยัง
ผม : หยุดเลย ผมรีบลุกแล้ววิ่งไปอาบน้ำครับ ทนดูไม่ได้ แต่งตัวเสร็จก็ไปรับไอ้กกายที่หอครับ ขับรถไปภาพยังติดตาผมครับ
กาย : ไอ้โอม
ผม : หาๆ อะไรนะ
กาย : เป็นเชี้ยไรของมึงว่ะ กูเรียกตั้งนาน เมอนะมึง คิดถึงแฟนอยู่เหรอ
ผม : ป่าวเว้ย แล้วนี่จะไปเรียนม่ะ ถ้าไปก็รีบๆขึ้น กูขี้เกียจฟังมึงบ่นว่าไปสาย
กาย : เอ่อๆ กอดได้ม่ะ กลัวตก
ผม : แล้วแต่มึง มันกอดผมจริงๆครับ พอมาถึงไฟแดง ผมก็หยุดรถพอดีครับ ไม่ได้มองข้างๆครับ
เต้ : กอดกันซะแน่นนะ
ผม : เต้ ยังไม่ไปเรียนเหรอ
กาย : ตัวโอมหอมๆ พูดแล้วมันดมเสื้อผมครับ
เต้ : สัส แฟนกูนะเว้ย ไอ้นี่ก็เปลืองเนื้อเปลืองตัวให้เขากอดอยู่ได้
ผม : เชี้ย มันกอดกูเองนะเว้ย จะด่าไอ้เต้ครับ ไฟเขียวพอดีไอ้เต้มันไปล่ะครับ
กาย : แฟนมึงนี่โคตรขี้หึงนะ
ผม : นิสัยมันก็แบบนี่แหละมึงก็อย่าทำเป็นเล่นมากนะเว้ย เดี๋ยวมันก็ต่อยเอาจริงๆหรอก จะหาว่ากูไม่เตือน ขับรถมาสักพักก็มาถึงมหาลัยครับ แม่งวันนี้พี่โอ๊ตของกูมาแต่เช้าจัง มีไรเหรอครับ แฟนไล่มาเหรอครับ
โอ๊ต : ไล่บ้าไร กูแค่เปลี่ยนแปลงตัวเองเว้ย
กาย : ถุย
โอ๊ต : สัสกาย ไม่เชื่อลองดูวันพรุ่งนี้ โน่นไอ้ต้นมาพอดี หาไรแดกดีกว่าว่ะ
กาย : ใช่ ฉลองให้เพื่อนกูมาแต่เช้าหน่อย
ผม : ฮ่าๆ พวกมึงไปก่อนเดี๋ยวกูรอไอ้ต้นเดี๋ยวตามไป เป็นไรครับคุณต้น เดินซึมๆนะ ประจำเดือนไม่มาเหรอ ผมแซวมันครับ
ต้น : ไม่มีไร ทะเลาะกับแม่นิดหน่อย เย็นนี้กูพักบ้านมึงหน่อยดิ
ผม : ถึงกับไม่กลับบ้านเหรอว่ะ
ต้น : คืนเดียวเอง ขี้เกียจไปฟังแม่บ่น
ผม : เอ่อ งั้นก็ได้ มีไรก็เล่าให้กูฟังได้นะ
ต้น : จริงเหรอ งั้นกูชอบมึง
ผม : ยังจะมาล้อเล่นอีก มันจับแก้มผมแล้วก็วิ่งครับ
ต้น : แน่จริงก็ตามให้ทันดิ
ผมวิ่งหอบแห๊กๆไปหาพวกไอ้กาย ทั้งวันไม่มีอะไรมากครับอยู่ในมหาลัย คุยกันเวลาเรียนแอบดูหนังโป้เวลาเรียนแถมหลับอีก(อย่าทำตามนะครับ)จนเลิกครับ
ผม : แล้วมึงจะกลับพร้อมกูป่ะ
ต้น : ยังอ่ะ หาแดกเหล้าก่อน ถึงบ้านมึงเดี๋ยวกูโทรบอกนะ
ผม : เอ่อๆ ขับรถดีๆล่ะ สักพักไอ้เต้ก็มาหาผมที่มหาลัย
เต้ : จะกลับเลยเหรอ
ผม : กลับทำไมเลย บ้านยุอุบลครับ
เต้ : กวนตีนนะ พาไปดูหนังสือหน่อยดิ
ผม : หนังสือโป้เหรอ
เต้ : เชี้ย หนังสือเรียนโว้ย แล้วสอนคณิตให้ด้วยล่ะ
ผม : ได้แค่บวกลบนะเว้ย พูดแล้วผมก็ยิ้มครับ
เต้ : สัส เรียนเอกคณิตไม่รู้ได้ไงว่ะ
ผม : ถ้ารู้จะไปเรียนทำไม ฮ่าๆ เอ่อๆ พูดเล่นเดี๋ยวสอนให้ คิดค่าสอนแพงนะ
เต้ : เอากี่น้ำดีล่ะ
ผม : สัส งั้นไม่สอนให้ล่ะ จะไปก็รีบไป มั่วแต่ยืนคุยอยู่นี่เดี๋ยวก็ไม่ได้ไปหรอก พาไอ้คุณชายผมมาดูหนังสือ
เต้ : เลือกให้หน่อยดิ ไม่รู้จะเอาเล่มไหนดี
ผม : ของตัวเองยังจะให้เลือกให้ งั้นเอาเล่มนี้ ผมหยิบแบบฝึกหัดปอหนึ่งให้
เต้ : เก็บไว้เรียนเองเหอะ งั้นเอาเล่มนี้ดีกว่า
ผม : งั้นรอแปบนะดูหนังสือก่อน
เต้ : หนังสือไร หนังสือสำหรับคนท้องเหรอ ฮ่าๆ
ผม : ท้องเชี้ยดิ
พอดีร้านขายหนังสืออยู่แถวทุ่งศรีเมืองครับ เลยเดินเล่นแถวนั้นก่อนกลับ
ผม : เอ่อ คืนนี้จะไปนอนที่บ้านนะ
เต้ : อ้าวไหนว่าจะสอนคณิตให้ไง
ผม : ไอ้ต้นมันจะไปนอนด้วย
เต้ : งั้นคืนนี้ ชวนต้นมานอนที่บ้าน ไม่ต้องกลับบ้านตัวเองหรอก
ผม : เดี๋ยวแม่ก็ว่าอีกหรอก
เต้ : โทรบอกแม่ให้ เอาน่า ให้นอนเฉยๆไม่ต้องทำอะไรหรอก เดี๋ยวเขาทำเอง ฮ่าๆ
ผม : กวนตีนนะ

คืนนี้แค่นี้ก่อนนะครับ ต้องสอนการบ้านเต้ก่อน ให้สอนยังกะเด็กครับ ไม่ลืมครับทำตามสัญญาแล้วนะ ฝันดีครับ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 52 2/8/2560
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 02-08-2017 21:37:06

ตอนที่ 52

สักพักไอ้ต้นโทรหาผมครับ ไอ้เต้มันรับสายแทนผมครับ ไม่รุ้ว่าคุยไรกัน สักพักเสียงรถมาจอดที่หน้าบ้านครับ
เต้ : ออกไปพาเพื่อนเข้ามาข้างในดิ
ผม : อะไรนะ ไอ้ต้นมาที่บ้านเหรอ
เต้ : อืม พอดีวันนี้อยากเล่นหมู่ ฮ่าๆ
ผม : สัส คิดไรโคตรลามก
เต้ : พูดเล่น ให้ต้นนอนอีกห้องนะ เราไปนอนห้องที่มันเก็บเสียง
ผม : ไม่คุยด้วยแล้ว ผมออกไปเปิดประตูให้ต้นครับ พอเปิดประตูให้เท่านั้นล่ะครับ เมาไม่เป็นท่า อยู่หน้าบ้าน ผมต้องเรียกเต้มาพยุงเข้าบ้าน
เต้ : ไปเมามาแต่ไหนว่ะ
ต้น : ร้านเหล้าดิถามได้
เต้ : กวนตีนนะ เดี๋ยวก็ทิ้งลงตรงนี้หรอก ค่อยๆเดินนะ
ต้น : วิ่งเอาไม่ได้เหรอ
เต้ : จะวิ่งใช่ม่ะ เต้พาต้นวิ่งเข้าบ้านครับ เล่นเอาต้นหอบแห๊กๆ เล่นกับใครไม่เล่นๆกับไอ้โคตรกวนผม เจอแบบนี้
ต้น : เดินดีๆก็ได้ทำไมต้องพาวิ่งด้วย
เต้ : ไหนว่าอยากวิ่ง เลยพาวิ่ง
ผม : พอๆไปอาบน้ำได้แล้ว ใส่เสื้อผ้าเต้ไปก่อนนะ
ต้น : อาบให้หน่อยดิ
เต้ : มาเดี๋ยวกูอาบให้
ต้น : อาบเองก็ได้ เดินเซไปเซมาเข้าห้องน้ำครับ
เต้ : ไม่ไหวเลยเพื่อนโอมคนนี้ เมาแล้วเป็นแบบนี้รู้นี่ไม่ให้มานอนที่บ้านดีกว่า
ผม : ทีคุณเธอล่ะครับ เมาแล้วไม่เป็นแบบนี้เหรอ
เต้ : ใครเมา ไม่รู้เรื่อง ไม่มีหลักฐานอย่ากล่าวหากันดิ เดี๋ยวฟ้องแม่หนิงเลยนิ
ผม : เชี้ยเล่นถึงแม่กูอีก
เต้ : ฮ่าๆ ว้ายๆลูกแม่หนิง
ผม : ลูกแม่พิน ขี้แง่ลูกแม่พิน
พอดีไอ้ต้นมันออกมาจากห้องน้ำพอดีครับ
เต้ : โอมพาเพื่อนไปนอนดิ
ต้น : เดี๋ยวกูนอนทีวีก่อนนะ
เต้ : อืม ขึ้นไปทำงานก่อนนะ มั่วแต่ยืนคุยตรงนี้เดี๋ยวจะไม่เสร็จ
ผม : เอ่อ เดี๋ยวตามขึ้นไปนะ
เต้ : อืม แล้วต้ก็ขึ้นไปข้างบนก่อนครับ
ผม : แล้วนี่เป็นไร มึงยังไม่พูดให้กูฟังเลยนะ ว่ามึงทำไมถึงโกรธให้แม่มึง
ต้น : เรื่องไรสาระอ่ะ ช่างมันเหอะ สักพักโทรสัพผมดังครับ แม่ไอ้ต้นโทรมา
ผม : มึงจะคุยกะแม่มึงม่ะ
ต้น : ไม่อ่ะ
ผม : ครับแม่ ใช่ครับต้นอยู่บ้านผมครับ ครับๆ ได้ๆแม่ ครับ แม่มึงฝากกูดูแลมึง ถ้าง่วงก็ขึ้นไปนอนนะ ห้องที่สองนะ มีไรก็เรียกพวกกูได้ ไปล่ะ
ต้น : เดี๋ยวก่อนดิ มันดึงแขนผมไว้ มานั่งคุยเป็นเพื่อนกูก่อนดิ
ผม : มันดึกแล้วนะ อีกอย่างกูต้องไปทำงานช่วยไอ้เต้
ต้น : มึงเนไอ้เชี้ยเต้สำคัญกว่าเพื่อนเหรอว่ะ
ผม : สำคัญทุกคนนั้นแหละ แต่นี่มึงเมามากแล้วนะ ปล่อยกูนะเว้ย
ต้น : กูไม่ปล่อย มันดึงผมมากอดครับ ไม่รู้ไอ้เต้มาตอนไหนครับ ถีบเข้าที่หน้าอกไอ้ต้น แล้วชี้หน้าครับ
เต้ : สัส มึงเมามากแล้ว พูดไรไม่รุ้เรื่อง
ผม : พอเหอะเต้
ต้น : กูขอโทษกูเมาไปหน่อย
พอมันลุกได้ก็รีบกลับบ้านครับ สงสัยจะกว่าไอ้เสือเต้ผม ครับ
เต้ : มันต้องโดนแบบนี้ นี่ก็ไปอ่อยเขาอยู่ได้ กวนกูตั้งแต่เข้ามาบ้านล่ะ
ผม : อ่อยตรงไหนว่ะ กูยืนของกูดีๆ ขึ้นไปห้องบอกการบ้านเต้เสร็จก็หลับครับ ตื่นขึ้นมาก็ตอนที่เต้มาห่มผ้าให้ครับ
เต้ : ตื่นแล้วเหรอ
ผม : ป่าวนอนไม่หลับ
เต้ : ขนาดไม่หลับนะ โกรนซะดัง งั้นเรามา
ผม : บ้าคิดไร
เต้ : แค่ชวนขึ้นไปนอนบนเตียง คิดไร นอนที่พื้นมันเย็น
ผม : ก็นึกว่าจะ
เต้ : งั้นทำเลยม่ะ ฮ่าๆ คุณโอมไม่รู้เป็นไรโคตรเจ็บที่ท้องอ่ะ
ผม : เป็นไร ทานยาม่ะ เดี๋ยวเอาไปให้
เต้ : มันเจ็บ โอ้ยๆ
ผม : งั้นไปหาหมอนะ แล้วผมก็รีบพาเต้ไปที่โรงพยาบาลครับ เท่าที่ผมเล่าให้ฟังล่ะครับ ว่าเต้เขาไส้ติ่งอักเสบครับ หลังจากที่ออกจากห้องผ่าตัดก็มานอนพักครับ ตอนนั้นเต้ยังหลับอยู่ครับ
เต้ : นี่มันนรกหรือป่าว พูดแล้วยิ้มครับ
ผม : สัส เดี๋ยวก็ได้ตายจริงๆหรอก เอาม่ะเดี๋ยวบีบคอให้
เต้ : ก็เห็นยักษ์นิ นึกว่านรก ฮ่าๆ โอ้ยๆเจ็บ
ผม : หายซ่าไปสักพักนะ
เต้ : ครับ ทำไมผ่าไส้ติ่งออกแล้ว เห็นหน้าโอมแล้วมีอารมณ์ หรือเขาผ่าไปโดยต่อมเซ็ก
ผม : เวอร์ล่ะ
เต้ : แล้ววันไหนจะได้กลับบ้านเนี่ย คิดถึงเตียงนุ่มๆหมอนเน่าๆล่ะ
ผม : หมอบอกว่าอยู่สักเดือน สีหน้าไอ้เต้เริ่มเปลี่ยนครับ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 53 2/8/2560
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 02-08-2017 21:38:37

ตอนที่ 53

วันนี้หมาเต้ไม่อยู่ครับ กลับหนองคาย แอบซื้อของขวัญให้แล้วเฟสทามมาบอก ทำเอาเขินเลยครับ

เต้ : จริงเหรอ แล้วที่วิลัยยังไม่ได้ลาเลย
ผม : ไม่ต้องลาหรอก ลาออกเลย
เต้ : งั้นบอกหมอนะ ว่าจะกลับไปพักที่บ้าน
ผม : ฮ่าๆ ล้อเล่น อีกสองวันก็กลับได้แล้ว
เต้ : นี่แกล้งเหรอ เดี๋ยวก็จับปล้ำที่โรงพยาบาลหรอก
ผม : มาดิ ถ้าไม่กลัวหมัด
เต้ : ไม่ต้องห่วงนะ กลับถึงบ้านจะจัดหนักให้เลย
ผม : ทำไรจะแบกข้าวสารเหรอ ฮ่าๆ พักผ่อนเยอะๆนะ จะได้หายไวๆ
เต้ : จะไปไหนเนี้ย ไม่นอนเป็นเพื่อนเหรอ
ผม : ไม่อ่ะ โตแล้วจะให้นอนเฝ้าทำไม บ้านมีก็จะไปนอนที่บ้านดิ
เต้ : ไม่เอาอยู่เป็นเพื่อนกันก่อนดิ
ผม : ฮ่าๆ แค่จะกลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วจะมานอนเป็นเพื่อน
เต้ : จริงนะ อยู่คนเดียวยิ่งกลัวๆผีอยู่
ผม : ตอนเช้าโน่นหล่ะค่อยจะมา พูดแล้วยิ้ม
เต้ : โอมน่า
แกล้งเต้ครับ กลับไปบ้านเปลี่ยนเสื้อผ้าอาบน้ำแล้วรีบมาที่โรงพยาบาลครับแต่ยังไม่เข้าไปห้องนะครับ ยืนเล่นข้างนอกก่อนค่อยเข้าไปครับ เข้าไปเต้หลับพอดีครับ สงสัยจะเป็นเพราะฤทธิ์ยามั่งครับ ผมเลยเดินไปห่มผ้าให้ แล้วก็นั่งหลับข้างๆเตียงนั้นล่ะครับ จนเช้า
เต้ : ตื่นๆนี่ไม่ไปเรียนเหรอ มานอนค้างกับผู้ชายเดี๋ยวแม่ก็ว่าเอาหรอก
ผม : งัวเงียลุกขึ้นมา ทำปากใส่มันครับ พ่อง
เต้ : กลับมาแต่บ้านตอนไหนอ่ะ
ผม : มาถึงนายก็หลับไปแล้ว แล้วนี่จะลุกไปไหนมะ
เต้ : เป็นไรจะอุ้มเหรอ
ผม : ตัวยังกะช้างใครจะไปอุ้มไหว
เต้ : แต่เขายังอุ้มตัวเองไหวนะ อุ้มมานั่ง พูดแล้วยิ้มครับ
ผม : สัส คิดไร ไอ้ลามก
เต้ : ฮ่าๆ กลับบ้านไปอาบน้ำแต่งตัวไปเรียนเหอะ เดี๋ยวก็ไปสายหรอก
ผม : อืม งั้นตอนเย็นเดี๋ยวเขามาหานะ มีไรก็โทรบอกล่ะ
เต้ : โทรบอกว่าคิดถึงได้ม่ะ
ผม : ถุยจะอ้วก
เต้ : ฮ่าๆ ไปๆได้แล้ว
กว่าจะออกจากโรงพยาบาลได้ อีกอย่างกว่าจะขับรถถึงบ้าน ก็ปาเข้าไปจะเก้าโมงล่ะครับ จอดรถที่ลานจอดได้ วิ่งตรงไปที่ห้องครับ
โอ๊ต : เกือบมาช้านะมึง แล้วนี่ไปทำไรมา ถึงได้มาสาย
ผม : ให้หายเหนื่อยก่อน เดี๋ยวกูเล่าให้ฟัง แล้วนี่ไอ้เชี้ยต้นยังไม่มาเหรอว่ะ
โอ๊ต : โน่น มาแล้วแม่งวันนี้ไม่รู้เป็นไร เสือกไปนั่งหน้า ปกติจะนั่งข้างกูกับมึงตลอดนะ ไอ้เชี้ยกายยังไม่มา พูดถึงก็มาพอดี
กาย : อาจารย์เช็คชื่อยังว่ะ
ผม : ยังกูก็เพิ่งมาถึง
กาย : ไอ้เชี้ยแม่ง วันนี้เสือกนั่งหน้า
ผม : มันคงคิดได้ล่ะมั่งว่าพ่อแม่ส่งมาเรียน ไม่ได้ส่งมาดูหนังโป้
กาย : มึงแหละตัวดี ชวนเพื่อนตลอด
โอ๊ต : พอๆกันนั้นแหละสองคน
วันนั้นไอ้ต้นมันหลบหน้าผมตลอดครับ สงสัยเป็นเพราะคืนนั้นล่ะครับ พวกไอ้โอ๊ตกับกายก็สงสัยครับ ถามผมตลอด ผมได้แต่ตอบว่าไม่รุ้ ทั้งวันครับ หลบหน้าผมไม่ยอมคุยด้วย จนเรียนเสร็จ พอดีอาจารย์ให้ผมกับต้นถืองานที่เพื่อนส่งไปไว้ที่ห้องอาจารย์ มันรีบเดินไปก่อนผมครับ
ผม : เชี้ยต้น มึงเป็นเชี้ยไรว่ะ ทั้งวันมึงไม่ยอมคุยกับกู
ต้น : ไม่มีไร
ผม : มีไรก็คุยกันดิว่ะ
ต้น : กูไม่มีไรจะคุยนี่
ผม : ถ้าเป็นเรื่องเมื่อคืนกูขอโทษนะ มึงก็รู้ไอ้เต้มันนิสัยมันยังไง
ต้น : กูก็ขอโทษมึงเหมือนกัน ที่กูกอดมึง ใครจะไปรู้ว่ะ ว่าไอ้เต้เห็น อีกอย่างกูทำไปเพราะเมาด้วย แต่กูอยากจะบอกมึงนะว่ากูรักมึง
ผม : ผมถึงกับอึ้งครับ พูดไรไม่ถูก
ต้น : มึงเลิกกับเต้แล้วมาลองคบกับกูนะ
ผม : ต้น กูคิดกับมึงแค่เพื่อนนะเว้ย มึงก็รู้ว่ากูรักเต้ กูไม่มีทางจะเลิกหรอก
ต้น : แต่กูอยากเป็นแฟนกับมึงนะเว้ย
ผม : กูขอตัวก่อนนะ ผมปลีกตัวออกจากไอ้ต้นครับ แล้วรีบไปหาเต้ที่โรงพยาบาล เข้าไปในห้อง เพื่อนมันมาเยี่ยมเต็มห้องครับ
เต้ : เฮ้ยแฟนกูมาแล้ว
เพื่อนมัน : งั้นพวกกูไปก่อนนะ รีบๆหายนะแล้วมาแดกเหล้ากัน
ผม : รีบๆหายนะแล้วมาแดกเหล้ากัน
เต้ : อะไร มันชวนไปงั้นแหละ
หลังจากที่เต้ออกจากโรงพยาบาล แผลของเต้ก็เริ่มดีขึ้นล่ะครับ
เต้ : หมอไม่ได้ห้ามให้มีไรกันนิ
ผม : หยุดเลยความคิดแบบนี้ แล้วนี่จะไปไหนม่ะ เดี๋ยวพาไป
เต้ : หาซื้อของดีม่ะ ของใช้ที่บ้านหมดล่ะ
ผม : อืม พาไปบิ๊กซีครับ ผมเดินเลือกซื้อของ ไม่รุ้ไอ้คุณเต้หายไปไหน เดินตามหาก็ไม่เจอ มาเจออีกทีก็ตรงที่ของเด็กเล่น ซื้อไปให้ลูกเหรอจ๊ะ
เต้ : ให้เมียได้ม่ะ ฮ่าๆ สักพักเสียงโทรเต้ดังครับ ไม่รู้พูดอะไรสีหน้าเครียดๆ พอวางสายแล้วมองหน้าผม พรุ่งนี้ต้องกลับบ้าน แม่โทรมาบอกว่าปู่ป่วยหนัก
ผม : อืม
เต้ : เสียดายเนอะ วันเลนไทน์ทั้งที่ไม่ได้อยู่กับแฟน
ผม : อยู่ด้วยกันทุกวันแล้ว แค่วันเดียวไม่ถึงตายหรอก
เต้ : แต่วันสำคัญนะ
ผม : ปู่นายสำคัญกว่า ไว้กลับมาเราค่อยสวีทกันก็ได้ ฮ่าๆ
พอเช้าผมก็ไปส่งขึ้นรถแต่เช้าครับ เต้มันโทรบอกเพื่อนให้ลาครูให้ครับ พอไปถึงหนองคายก็รีบโทรหาผมครับ คุยได้สักพักก็รีบไปธุระกับแม่ครับ กลับถึงบ้านอีกทีก็ดึก เลยโทรหาไอ้เต้ แต่ไม่รับครับ เลยนั่งเล่นเกมส์ สักพักพี่เต้เฟสทามมาครับ
เต้ : ที่รักคิดถึง
ผม : ถุย
เต้ : ถอดเสื้อทำไม เห็นแล้วอยากไปอุบลจัง หัวนมโคตรดำอ่ะ
ผม : ไอ้บ้า แล้วปู่เป็นยังไง
เต้ : ปู่เหรอ ปู่ก็เป็นพ่อของพ่อเต้ครับ
ผม : กวนตีนล่ะ
เต้ : ดีขึ้นล่ะ แต่ยังนอนยุโรงพยาบาลอยู่ คุยกะโอมเสร็จก็จะไปหาปู่ครับ เอ่อ คุณโอม พอดีเต้ลืมของไว้ที่ใต้เบาะรถคุรโอมนะ เปิดเอาออกมาไว้หน่อยนะ
ผม : มันคือไร
เต้ : เปิดดูจะรู้เองแหละ



ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามเรื่องราวของผมมาโดยตลอดครับ เราอยู่ด้วยกันก็สามเดือนแล้วเนอะ ดีใจครับที่มีคนอ่านเรื่องราวของผมกับเต้ ขอบคุณจากใจจริงครับ ทุกคอมเม้นไม่ว่าจะในไลน์บ้างในเวบบ้าง อย่างน้อยก็เป็นกำลังใจครับ ที่ทำให้ผมกับเต้เวลาอ่านคอมเม้นแล้วยิ้มครับ จนยอดถึงสองแสนแล้ว ผมขอบคุณจริงๆครับ ถึงแม้เราไม่เคยเจอหน้ากัน แต่ผมก็มีความสุขครับที่แชร์ประสบการณ์เรื่องราวของผมพูดคุยแลกเปลี่ยนประสบการณ์กันครับ สุดท้ายล่ะ happy valentine's day วันวาเลนไทน์วันแห่งความรัก สำหรับคนที่มีคู่นะครับก็ขอให้รักกันไปนานๆ มีปัญหาก็หันหน้าคุยกันครับ ช่วยกันแก้ปัญหา ส่วนคนที่โสดครับ อย่างน้อยเราก็มีพ่อมีแม่มีพี่น้องและเพื่อนที่ยังรักเราครับ และขอให้เจอคนที่เรารักจริงนะครับ ต่อไปนี้จะมีเต้มาตอบคอมเม้นด้วยนะครับ(พี่เขาอยากกวนครับ) มีไรก็ถามเต้ได้นะครับ ระวังจะโดนกวนเอาล่ะ ฮ่าๆ

"The best time in my life is having you beside me"

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 54 2/8/2560
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 02-08-2017 21:39:58

ตอนที่ 54

ผมก็ยังไม่รู้เหมือนกันครับว่าเต้เขาให้อะไรผม ในกล่องมีแค่แผนทีครับ มันดึกด้วยแหละครับ พอคุยกับเต้เสร็จก็นอนครับ ตื่นขึ้นมาอีกทีก็ตอนที่แม่ปลุกให้ไปตักบาตรครับ
ผม : มีไรทานบางแม่ หิวข้าวจะกินโต๊ะได้แล้ว
แม่ : เวอร์ไปล่ะ วันนี้แม่ทำกับข้าวหลายอย่างนะ ช่วยแม่จัดโต๊ะแล้วไปตามพ่อทีนะลูก
พอทานข้าวเสร็จผมก็ออกไปหาไปโอ๊ตที่บ้านครับ พอดีวันนี้ไอ้บาสกลับบ้าน เลยมีฉลองนิดหน่อย แต่ผมไม่ได้กินนะ กลัวเมาแล้วรัวครับ นั่งคุยกับได้สักพัก ผมก็ต้องไปบ้านไอ้เต้ครับ กลับหนองคายทีไรลำบากผมตลอดครับ ต้องคอยไปดูแลพวกๆลูกๆมันครับ อันอื่นล่ะผมรับได้นะครับ แต่ไอ้ตุ๊กแกผีนี่ ผมแทบจะไม่อยากมองครับ พอเข้าบ้านก็เริ่มจากตู้ปลาครับ แล้วไปต่อที่หลังบ้าน แม่งบ้านยังกะทำสวนสัตว์ครับ ถ้าเขาให้เลี้ยงเสือได้มันคงเลี้ยงไปนานล่ะครับ ข้างล่างกับข้างนอกเสร็จ เหลือไอ้ตุ๊กแกผีอยู่บนห้องครับ เข้าห้องตุ๊กแกผีหายครับ ในกล่องก็ไม่มี ในตู้ก็ไม่เจอ พระเจ้ามันเกาะอยู่บนเพดานครับ เท่านั้นแหละครับ ตัวใครตัวมัน ปิดห้องล๊อกไว้ครับ ขังมันไว้ในห้องนั้นแหละครับ
ผม : ไอ้เชี้ยเต้ ผมโทรหาเต้ครับ
เต้ : เป็นไรที่รัก ทำเสียงซะตื่นเลย มีไร โทรมาบอกว่าท้องเหรอ
ผม : ท้องบ้าไร ไอ้ตุ๊กแกผี มันหลุดออกมาจากกล่อง
เต้ : เฮ้ย จับมันใส่กล่องนะ
ผม : มาจับเองเหอะ ปิดห้องล๊อกไว้ มันคงไม่ออกไปไหนแล้วล่ะ
เต้ : เอ่อๆ งั้นก็ฝากดูแลด้วยนะ พรุ่งนี้ถึงจะกลับ
ผม : อืม
พอทำไรเสร็จก็นึกขึ้นมาได้ครับ ว่าเอาแผนทีที่เต้ให้มาด้วย จะลองหาดูว่าเต้เอาไรให้ครับ ล้วงหาในกระเป๋ากางเกงก็ไม่เจอ สงสัยจะหล่นช่วงที่ผมล้วงเอาเงิน ซวยล่ะครับ มันรุ้มันด่าผมแน่ รีบขับรถกลับบ้าน เผื่อลืมไว้ที่บ้าน
ผม : แม่เห็นกระดาษสีเหลืองม่ะ ไม่รู้ผมวางไว้ที่ไหน
แม่ : ไม่นิลูก แล้วมันกระดาษอะไร เอกสารสำคัญไหม
พ่อ : ไม่รุ้ว่ากระดาษอะไรนะ พอดีผมเอาไปทิ้งรวมกันกับขยะที่ถังหน้าบ้าน
ผม : จริงเหรอครับ ผมวิ่งไปที่ถังขยะครับ ค้นถังขยะก็ไม่เจอ สงสัยจะหล่นจริงๆละครับ ไว้เต้มาค่อยแกล้งถามครับ “ โอมๆ เพื่อนโทรมา” ครับแม่ ไอ้ต้นมันโทรมาครับ
ต้น : ทำไรอยู่ว่ะ ออกมาหากูหน่อยดิ
ผม : ที่ไหน ได้ๆเดี๋ยวกูออกไป แล้วไปหาไอ้ต้นที่เซนทรัสครับ ไปนั่งรอมันตั้งนาน แม่งนัดเรามาเสือกมาให้รออีก
ต้น : มานานแล้วเหรอ
ผม : สักพักแล้วล่ะ แล้วเรียกมานี่มีไร
ต้น : ทีเรียกมานี้ก็จะมาขอโทษ เรื่องเมือวานนี้
ผม : อ๋อ ไม่เป็นไร
ต้น : มึงกับกูยังเป็นเพื่อนกับอยู่ไหม
ผม : อืม ดีแล้วแหละที่มึงคิดได้
ต้น : ขอกูกอดหน่อยดิ นะ
ผม : สัส ไม่เอาอายคน
ต้น : นะ
ผม : เอ่อๆ ยอมให้มันกอดครับ สัส มาจับก้นกูทำไมว่ะ
ต้น : ฮ่าๆ ลองจับดูว่ามันนุ่มม่ะ
ผม : กวนตีนนะมึง เดี๋ยวกูบอกไอ้เต้จัดการซะหรอก
ต้น : ไอ้หงอยนั้นเหรอ มันทำไรไม่ได้หรอก แผลมันยังไม่หายดี ฮ่าๆ
ผม : มีไรอีกม่ะ กูกลับนะ
ต้น : อืม กลับดิ ใครผูกมึงไว้
ผม : สัส เผอิญไม่รู้วันนี้เป็นไรครับ หลบคู่อริไอ้เต้แล้วยังมาเจอกับแฟนเก่ามันอีก
“ อ้าวโอม มาทำไร”
ผม : อ๋อมาหาเพื่อน แล้ว
“ อ๋อเรามาดูหนังกับเพื่อนนะ พอดีเพื่อนไปเข้าห้องน้ำอยู่ แล้วนี่เต้ไม่ได้มาด้วยเหรอ ได้ยินข่าวว่าเต้เข้าโรงพยาบาลเหรอ ดีขึ้นยัง”
ผม : ดีขึ้นแล้วล่ะ
“ฝากดูแลเต้ด้วยนะ ถ้าดูแลไม่ดีเดี๋ยวเอาคืนนะ”
ผม : อืมๆ ขอตัวก่อนนะ ผมไม่อยากคุยนานครับ กลัวอดที่จะโอ้ยไม่พูดดีกว่า
พอถึงบ้านเท่านั้นแหละครับ นอนดูทีวีจนไอ้เต้โทรมาให้ออกไปรับครับ ไปถึงก่อนที่เต้จะมาครับ นั่งเล่นโทรสัพรอที่บขส ไม่รู้ว่ารถมาถึงตอนไหนครับ มัวแต่นั่งเล่นโทรสัพ
เต้ : มาหอมแก้มทีดิ
ผม : ไอ้บ้า แล้วนี่มาถึงนานยัง
เต้ : เพิ่งจะมาถึงนี่แหละ แล้วไม่อยู่แอบไปอ่อยผู้ชายที่ไหนม่ะ
ผม : ป่าว ไอ้บ้าใครจะอ่อยล่ะ แล้วนี่แผลดีขึ้นยัง
เต้ : ดีขึ้นล่ะพอที่จะมีไรกันได้ล่ะ ฮ่าๆ
ผม : คนเขาเป็นห่วง
เต้ : อ้าว คนนี่ไม่ได้เป็นมนุษย์เหรอ
ผม : อ้าวสัส กวนตีนล่ะ จะนั่งรถกลับ หรือเดินกลับ
เต้ : ขอโทษจ้า แล้วตุ๊กแกเต้เป็นยังไง
ผม : ตุ๊กแกมันก็เป็นสัตว์เหมือนเดิมแหละ จะให้มันเป็นคนได้ไง โอ้ย เจ็บนะเว้ย มาตบหัวกูทำไม
เต้ : ชอบกวนดีนัก ตอนเย็นไปเที่ยวที่มออุบลม่ะ
ผม : ไปทำไรจ๊ะ คิดถึงแฟนเก่าเหรอ
เต้ : จะเอาอีกม่ะ รอบนี้ตบให้หัวทิ่มนะ พูดมาก แค่จะชวนไปเที่ยว
ผม : อยากไปเหรอ เดี๋ยวพาไป
เต้ : จะไปหาซื้อปลามาเลี้ยงอีกซะหน่อย
ผม : ทำไมไม่จ้างเขามาขุดบ่อที่หน้าบ้านล่ะครับ คุณเต้ ตู้ปลาที่บ้านก็เยอะแล้วนะ
เต้ : ความคิดดีนิ ขุดบ่อหน้าบ้าน
ผม : กูประชดเว้ย แล้วปุ่เปนไง
เต้ : ก็ยังเป็นพ่อของพ่อกูเหมือนเดิมแหละ
ผม : พูดแบบนี้อยากตายไหม เดี๋ยวก็พาย้อนศรหรอก วิ่งชนรถสิบล้อเอาม่ะ ถามดีๆตอบกูดีๆดิว่ะ
เต้ : ดีดี
ผม : สัส ไม่ถามแล้ว
เต้ : คนแก่ ตอนนี้ก็ทรงๆตัวอ่ะ นอนกอดปู่มาหลายวันล่ะ วันนี้เลยขอปู่มานอนกอดแฟน พูดแล้วมันก็กอดผมครับ
ผม : ขับรถอยู่นะเว้ย
ถึงบ้านมันก็เกือบๆหกโมงเย็นครับ ตอนแรกผมนี่พิมเรื่องที่จะลงเย็นนี้ล่ะครับ กลัวไปถึงมออุบลดึก เลยให้ไอ้เต้ตอบคอมเม้นไปก่อนคครับ ส่วนผมก็อาบน้ำ รอเต้ตอบคอมเม้นเสร็จแล้วค่อยไปครับ
เต้ : คนเยอะเนาะ
ผม : งานมันก็มีคนเยอะดิ ถ้าไม่อยากเจอคนเยอะก็ไปป่าช้าดิ ฮ่าๆ พอดีไปเจอเพื่อนที่เรียนอยู่มออุบลครับ เลยนั่งคุยกัน ส่วนเต้ก็นั่งคุยด้วย เดินดู ส่วนเต้ก็มัวแต่ซื้อของครับ ซื้อเมล็ดพันธุ์ยังกะที่บ้านพี่เขาทำสวนครับ ซื้อไรตั้งเยอะ จะปลูกหมดเหรอ
เต้ : จะขอให้เขาแบ่งขาย ถุงล่ะเมล็ดเขาไม่ขายให้ ฮ่าๆ เลยซื้อมาแบ่งนี้แหละ
ผม : แล้วนี่ชอบทำไมไม่ไปเรียนเกษตรล่ะ มาเรียนช่างเพื่อ
เต้ : เพื่อจะได้เป็นแฟนครูคณิตไง ฮ่าๆ
ผม : ไอ้บ้า
เต้ : ถ้าเรียนเกษตร ก็ไม่ได้เจอคุณโอมแล้วนิ
ผม : ซื้อไรเสร็จยัง เสร็จแล้วกลับบ้าน เดี๋ยวมันจะดึก ก่อนกลับบ้านครับ แวะเปลี่ยนบรรยากาศทานข้าวหน้ามอครับ กว่าจะถึงห้องก็สองทุ่มกว่าครับ รีบมานั่งพิมต่อ
เต้ : ปวดฟันอ่ะ ทำหน้าบึ้ง
ผม : ก็งี้แหละ ไม่ยอมแปรงฟัน ก่อนนอน
เต้ : วันหลังคุณโอมก็แปรงฟันเสร็จ แล้วมาดูดปากกับกูนะ ก็เหมือนเต้ได้แปรงด้วย แถมประหยัดยาสีฟันอีก
ผม : สัส

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนพิเศษ ความในใจจากเต้ถึงโอม1 2/8/2560
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 02-08-2017 21:49:03

ตอนพิเศษ ความในใจจากเต้ถึงโอม1

ตามคำขอนะคับไม่รู้ว่าคนอ่านจะชอบไหมแต่ก็ลองอ่านให้จบนะคับไม่มีอะไรมากคับ ส่วนมากจะมีแต่คุณโอมเขียนวันนี้ลองเป็นเตเต้บ้างคับ เข้าเรื่องเลยนะไอ้ผมมันก็เด็กหนองคายคับที่ตามแฟนมาเรียนที่อุบลคับ แต่โดนเขาทิ้งคับ อีกอย่างพ่อก็อยากให้มาอยู่บ้านที่อุบลด้วยไม่อยากให้อยู่แถวบ้านเพราะผมจะติดเพื่อนคับ ชอบไปมีเรื่องกันบ่อยๆพ่อเลยให้ไปเรียนไกลๆบ้านคับ ตอนแรกที่ผมเจอคุณโอมตอนที่อยู่ตะวันแดงคับ อันที่คุณโอมเขียนลงน่าจะเป็นครั้งสองของผมคับ แต่เป็นครั้งแรกของคุณโอม งงไหมคับ ถ้างงก็งงต่อไปนะ ฮ่าๆ วันนั้นเมาด้วยล่ะคับ ถ้าจำไม่ผิดน่าจะไปอ้วกข้างนอก แล้วไปฉี่ใส่รถคุณโอมคับ มันเมาจำไรไม่ได้รู้แต่ว่าเคยเยี่ยวใส่รถโอม ครั้งที่สองก็ตอนที่โดนรุมแล้วคุณโอมมาช่วยคับ ตอนแรกคุณโอมเขาไม่ค่อยชอบผมเท่าไรหรอกคับ เจอทีไรมีเรื่องทุกที ไม่รู้ว่าเป็นอะไรคับ ออกมาข้างนอกทีไรเจอโอมทุกที และทุกทีที่เจอก็มักจะมีเรื่องคับ ครั้งแรกก็โดนไล่ตี ครั้งที่สองก็โดนปรับ ครั้งที่โดนปรับนั้นล่ะที่ทำให้ผมสนิทกับโอมเพราะจะเอาตังให้แต่โอมไม่ยอมรับ พูดง่ายๆก็เป็นหนี้เขาล่ะคับ เลยจะทดแทนเขา แต่ตัวเองกลับเอาเขามายุ่งกับเรื่องที่ผมก็ขึ้นคับ รู้ว่าตอนนั้นโอมพยายามหนีผมคับ แต่ผมก็ยังตามคับ โอมเขาไม่ค่อยชอบนักเลงคับ แต่ผมก็ยังตามโอมนะตอนแรกก็แอดไปเป็นเพื่อนโอมในเฟสคับ แม่งมันโคตรหยิ่งคับไม่ยอมรับผม ทำยังกะตัวเองหล่อ แต่ผมก็ยังรอนะ ฮ่าๆ จนโอมเขารับแอดคับ ตอนนั้นโอมจะเรียกผมว่าไอ้ตูดเป็ด ผมก็จะเรียกโอมว่าไอ้ตีบคับ มาสนิทกันก็ตอนที่โอมเขาให้พ่อมาประกันตัวให้คับ เบอร์คุณโอมผมไม่กล้าขอจากเจ้าตัวคับ เลยต้องขอจากเพื่อนเขา มีเรื่องทีไรจะมีแต่โอมนี่ล่ะคับที่ช่วย ตอนนั้นผมอกหักด้วยล่ะคับ มีโอมที่น่าจะเข้าใจผมคับ โอมจะบอกนะ บอกไปบอกมากลับกันคับ ผมต้องเป็นฝ่ายที่คอยปลอบโอมคับ จะพูดไรให้ฟังคับ โอมนะขี้แง่สุดๆคับ แฟนทิ้งร้องไห้เป็นอาทิตย์คับ ไม่รู้จะหาคำไหนมาปลอบคับ ครั้งแรกที่ปล่อยโคมกับโอม ตอนนั้นตื่นเต้นคับ ทำไรไม่ถูก ใจผมนี่เต้นตุบๆ ไม่เคยรู้สึกแบบนี้คับ ทุกครั้งที่อยู่กับโอมแล้วผมจะโคตรมีความสุขคับ ทั้งๆที่รู้ว่าโอมเป็นผู้ชาย ผมคิดแต่ว่าโอมจะมาชอบผมได้ไง ตอนนั้นทำใจเผื่อไว้ด้วยล่ะคับ ผมพยายามจะหาคนคุยสักคนหนึ่งเพื่อที่จะลืมโอมคับ แต่ทำไงก็ลืมไม่ได้คับ ผมเลยลองจีบๆเล่นๆก่อน โดนโอมด่าตลอดคับ สงสัยผมคงคิดว่าผมพูดเล่นคับ แต่ในใจผมคิดจริงคับ สิ่งแรกที่ผมให้โอมน่าจะเป็นตุ๊กตาอันที่จริงปาไม่ได้หรอกคับ ซื้อเขามาคับ ฮ่าๆ ผมจะเป็นคนชอบแกล้งคนและกวนตลอด มีโอมนี่ล่ะคับที่ตามผมทัน กวนไรไปโอมก็กวนกลับได้ ความรักของผมกับโอมเริ่มดีขึ้นคับ เหมือนโอมเขาจะมีใจให้มั่ง บางทีผมก็โคตรหึงโอมคับ ต่อยคนมาจีบโอมเยอะล่ะ ขนาดเป็นแฟนกันผมยังโดนโอมต่อยนะคับ อยากรู้ว่าโอมมีความลับไรให้ถามตอนโอมเมาคับ โอมบอกซะหมดคับ เดี๋ยวนี้มีแต่โอมคับเป็นฝ่ายที่คอยดูแลผม งานที่ผมไม่เข้าใจโอมจะทำให้ บ่นนิดหน่อยคับ แล้วก็ทำให้เหมือนเดิมคับ มีอีกอย่างโอมจะเป็นคนที่ไม่ชอบเวลาที่ผมไปมีเรื่องกับคนอื่น ก่อนจะไปทุกครั้งโอมจะบอกว่าถ้าไม่คิดถึงตัวเองให้คิดถึงพ่อแม่บ้าง จนทำให้ผมไม่อยากไปคับ ผมก็นอนคิดนะคับว่าบางทีโอมเขาอาจจะเจอคนที่ดีกว่าผม ผมเลยเผื่อใจไว้ด้วยคับ มันเป็นเรื่องของอนาคตใช่ไหมคับ ผมเลยต้องทำปัจจุบันให้ดีที่สุด ทำตอนที่อยู่ด้วยกัน ไม่ใช่คิดจะทำตอนที่เขาทิ้งเราไปแล้ว ทุกวันนี้ผมยังปลุกโอมอยู่นะคับ ไอ้นี่โคตรนอนขี้เซาคับ ตื่นสายตลอด ถ้าให้ถามนะคับ ว่าโอมหนักเท่าไร ชอบอะไร ผมตอบได้หมดคับ นอกจากคนในครอบครัวแล้วก็มีโอมนี่แหละคับ ที่ผมอยากดูแลไปจนแก่เฒ่าคับ แม่โอมเขาก็ใจดีคับ วันที่ผมไปบอกว่าผมมีไรกะโอมแล้ว แม่โอมก็ไม่มีท่าทีจะว่านะคับ ยิ้มเสียอีก น่ารักมากคับครอบครัวโอม บางทีการที่อยู่ด้วยกันก็มีปัญหานะคับ เช่นเดียวกับผมและโอม คนสองคนนิสัยบางอย่างอาจจะไม่เหมือนกัน คือผมชอบแบบเซอร์ๆคับ แบบว่ากางเกงยีนต์ตั้งได้อ่ะคับ โดนโอมบ่นให้ตลอดคับ แต่ก็ยอมเขาตลอด ทำไงได้คับ ก็รักเขาไปแล้วนิ ถึงผมรักของผมแต่ก็ยังมีคนมาชอบของผมคับ มีรุ่นพี่หลายคนมาจีบโอม โอมจะบอกผมตลอดคับว่าถ้าได้รักใครแล้ว เขาจะไม่ทำให้คนนั้นเสียใจ และจะดูแลคนนั้นจนกว่าเขาจะหมดรักเรา ทำเอาผมน้ำตาซึมคับ เวลาที่ผมทำไรผิดมาโอมจะไม่ว่านะคับ แต่โอมเขาจะให้ผมนั่งสมาธิ ตอนนี้ผมก็ยังไม่รู้คับว่าเขาให้ทำเพื่ออะไร นี่แหละคับความรู้สึกของผมที่มีให้โอมอาจจะเขียนไม่ค่อยดีเท่าโอมแต่ก็เป็นความรู้สึกที่ผมอยากเล่านะคับ ของบางอยากกว่าจะได้มามันโคตรยากคับ แต่เมื่อได้มาแล้วเราต้องดูแลให้อย่างดีคับ สมกับที่กว่าจะได้มา ชีวิตคู่ไม่มีอะไรมากคับขอแค่เชื่อใจกัน ช่วยกันแก้ปัญหา ไม่ทำเรื่องเล็กๆให้เป็นเรื่องใหญ่ ความรักก็เหมือนการปลูกต้นไม้คับ ค่อยๆประคอง ดูแลรดน้ำพรวนดิน เอาใจใส่คับ สำหรับคนที่อกหักมาผมอยากจะบอกคับ ว่าไม่ต้องเสียใจนะคับ ดีแล้วแหละที่เขาทิ้งเรา เพราะถ้าเขายังรั้งเราไว้เรายิ่งเจ็บนาน สู้เจ็บเร็วหายเร็วดีกว่า เก็บมันไว้เป็นอดีตคับ อย่างน้อยเราก็ยังมีพ่อแม่ มีพี่น้อง มีเพื่อนที่ยังรักเราคับ ให้มันผ่านไปเหมือนกับน้ำที่มันไหลออกจากตานะคับ อย่างน้อยเราก็ไม่ต้องไปคิด ไประแวงเขาว่าจะไปมีคนใหม่ สู้อยู่คนเดียว อยากทำอะไรก็ทำ ว่าไหมคับ ผมเป็นกำลังใจให้ทุกคนนะคับ มีอะไรก็ปรึกษาผมกับโอมได้นะคับ อย่างน้อยทุกคนที่เข้ามาอ่านก็เป็นครอบครัวเดียวกันกับผมและโอมคับ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 37, 38, 39 & 40 9/1/2560
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 02-08-2017 21:54:13

อ้างจาก: top_fy ที่ 20-01-2017 19:30:56  

มาต่อเร็วๆนะครับ อยากอ่านแว้ววว :hao3: :katai2-1:

อ้างจาก: ummax ที่ 05-02-2017 04:14:15  

หายไปเลยรอ อยู่นะครับ

อ้างจาก: Booget ที่ 07-06-2017 06:22:28  

รอๆๆๆๆ

โพสต่อแล้วนะครับ แล้วผมขอโทษด้วยที่มาต่อช้า เพราะติดเรียน และ ขี้เกียจด้วย 555
ขอบคุณทุกท่านที่ติมตามด้วยนะครับ อีกอย่าง ช่วยคอมเม้นเยอะๆนะครับ ผู้ลงนิยายจะได้มีกำลังใจลง และอาจจะลงเร็วขึ้น  :mew1:

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนพิเศษ ความในใจจากเต้ถึงโอม1 2/8/2560
เริ่มหัวข้อโดย: top_fy ที่ 20-08-2017 22:36:43

มาต่อครั้งนี้ จัดเต็มกันเลยทีเดียว มาบ่อยๆนะคร้าบบ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 55 10/4/2561
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 09-04-2018 23:58:23

ตอนที่ 55

เป็นไงล่ะครับอ่านอันที่ไอ้พี่เต้เขียนแล้วสนุกไหมครับ ผมก็เพิ่งอ่านตอนเลิกเรียนครับ อ่านไปเขินไปครับ ไม่ยักรู้ว่าคนกวนๆอย่างเต้จะเขียนออกมาซะซึ้งครับ กลับมาเรื่องของเราดีกว่าเนาะ ไม่ได้มาอัพหลายวันครับ ส่วนมากจะให้แต่เต้เขาตอบคอมเม้นครับ ช่วงนี้ผมยุ่งกับงานครับ เลยไม่ค่อยได้อัพลง เอาเป็นว่าวันไหนที่เต้เขาอยากเขียนผมจะให้เขาอัพลงนะครับ เข้าเรื่องของเราดีกว่า
ผมออกมาซื้อของกับแม่ครับ “โอมเลือกส้มให้แม่หน่อยลูก เดี๋ยวแม่จะไปดูของตรงโน่นนะ” ได้แม่ ระหว่างที่ผมเลือกส้มให้แม่ครับ ไอ้เต้ก็โทรมา
ผม : มีไรครับ เตเต้ ฮ่าๆ
เต้ : พูดเพราะจังนะค่ะ คุณโอมมี่
ผม : สัส แล้วนี่มีไรถึงได้โทรมา
เต้ : โทรไปบอกว่าคิดถึงไม่ได้เหรอ
ผม : แอะจะอ้วก
เต้ : ฮ่าๆ แล้วนี่อยู่ไหน
ผม : อยู่ตลาด มีไร
เต้ : ไปกับใคร
ผม : กับแฟนพ่อ
เต้ : เดี๋ยวนี้จะมีกิ๊กเป็นแฟนพ่อเหรอ ลูกไรโคตรชั่วอ่ะ
ผม : สัส แม่กูเว้ย
เต้ : ฮ่าๆ ตอนเย็นมาหาที่บ้านหน่อยดิ ไม่กล้านอนคนเดียวกลัวผีอ่ะ
ผม : ตรุษจีนเขาห้ามออกจากบ้าน ฮ่าๆ ไปไม่ได้ ฮ่าๆ
เต้ : ออกไม่ได้ใช่ม่ะ เดี๋ยวไปหาเอง เต้ไม่ถือ
ผม : อืมๆ แค่นี้ก่อนนะ เดี๋ยวเลือกส้มให้แม่ก่อน
เต้ : จ๊ะ จุบๆ
กว่าจะซื้อของครบครับ เล่นเอาแทบดึก พอดีไอ้เต้มันบอกว่าผ่านมาแถวนี้ เลยมาช่วยถือของช่วยครับ
ผม : ไม่กลับหนองคายเหรอ
เต้ : ไม่อ่ะ บอกแม่แล้ว ว่าให้โอนอั่งเปามาเลย ฮ่าๆ
ผม : งกอ่ะ ขนาดไม่กลับนะ
แม่ผม : อ้าวเต้ มาซื้อของเหรอลูก
เต้ : สวัสดีครับแม่ พอดีผมผ่านมาแถวนี้คับ เห็นโอมเลยเข้ามาทักครับ
แม่ผม : งั้นเย็นนี้ไปทานข้าวที่บ้านด้วยกันนะ
ผม : ไม่ต้องชวนมันก็ไปครับแม่
เต้ : ได้ครับ มาครับผมช่วยถือครับ
แม่ผม : ขอบใจนะลูก ไม่เป็นไรหรอกให้โอมถือก็ได้ เราแผลยังไม่หายอยู่ งั้นเดินเป็นเพื่อนแม่นะ
ผม : แม่ ลำเอียงนี่
แม่ผม : เต้เขาผ่าตัดมาเดี๋ยวแผลเขาก็ไม่หายหรอก ไม่หนักหรอก
เต้ : มันยิ้มแล้วยักคิ้วใส่ผมครับเห็นแล้วยังกระโดดเตะมากครับ แลบลิ้นใส่ผมอีก
พอถึงบ้านเต้ก็ไปช่วยแม่ทำกับข้าวครับ ส่วนผมก็นั่งเล่นโทรสัพฮ่าๆ สักพักทุกอย่างก็วางเต็มโต๊ะครับ วันนี้กับข้าวโคตรเยอะครับ สงสัยลูกเขยมาทานข้าวด้วย ระหว่างทานข้าวไอ้เต้มันโคตรขี้โม้ครับ คุยไม่หยุด โม้ให้พ่อแม่ผมฟัง จนทานข้าวเสร็จ ผมกับเต้ก็ช่วยกันล้างจานครับ
ผม : ไม่ต้องล้างหรอก เดี๋ยวก็กลับบ้านดึกหรอก
เต้ : ไม่เป็นไรขอแม่โอมล่ะ จะค้างที่นี่
ผม : หา ค้าง ทำไรไม่กลับบ้าน
เต้ : คุณโอมบอก ว่าตรุษจีนเขาห้ามออกจากบ้าน
ผมไม่รู้จะพูดยังไงครับ มันย้อนผม ได้แต่อืม ได้งั้นก็นอนที่บ้านนี้ล่ะ
เต้ : วันนี้เราจะปั้มลูกกันดีม่ะ
ผม : ตรุษจีนเขาห้ามทำของแตก เวลาปั้มลูกนี้มันก็ต้องน้ำแตกใช่ม่ะ ทำไม่ฮ่าๆ
เต้ : โด่ กูไม่ถือ
ผม : แต่กูถือนะ ฮ่าๆ รีบๆล้างจะรีบขี้นไปทำงานต่อ แล้วนี้อาบน้ำมายัง ถ้ายังก็รีบๆไปอาบนะ ดึกมาก็บ่นมาหนาวอีกหรอก
เต้ : ครับ พอล้างเสร็จผมกับเต้ก็ขึ้นห้องครับ
ผม : ทำไรอ่ะ
เต้ : อาบน้ำ
ผม : ทำไมไม่ไปแก้ผ้าอยู่ในห้องน้ำ มาแก้เชี้ยไร ในห้อง ไม่อายกูเหรอว่ะ
เต้ : อายทำ เห็นบ่อยแล้ว ยังไม่ชินเหรอ เอ่อ เขาห้ามพุดไม่เพราะนะ
ผม : ไอ้ๆ โอ้ย คุณตัวเงินตัวทองเต้ รีบๆนุ่งผ้าเช็ดตัวเลยนะ ไม่งั้นเดี๋ยวถ่านลงเน็ตนะ
เต้ : เอาดิ มันเดินดุ่มๆจวยแกว่งไปมาครับ ยี้ ถ่ายดิ มันทำท่าเซกซี่ใส่อีกครับ
ผม : ไม่ถ่ายโว้ย รีบๆไปอาบเลยนะ ผมเอาหมอนปิดตาผมครับ อันที่จริงก็อยากดูครับ แต่กลัวมีอารมณ์ขึ้นมา กลัวเต้พาเล่นทั้งคืน เลยไม่อยากดูครับ พอมันไปอาบน้ำผมก็นอนเล่นโทรสัพครับ จนหลับรู้สึกเหมือนมีคนมาเล่นที่จวยผมครับ เลยตื่นขึ้นมาดู
เต้ : ฮ่าๆ ตื่นแล้วเหรอ
ผม : ไอ้บ้าทำไร มันกำจวยผมเล่นครับ หยุดเลยนะ
เต้ : เห็นหลับอยู่เลยปลุก ให้ไปอาบน้ำ
ผม : ปลุกเฉยๆก็ได้ ไม่ต้องปลุกข้างล่างด้วยหรอก เกิดมันตื่นทำไง
เต้ : ตื่นมาเขาก็พร้อมเสมอ
ผม : กวนตีนล่ะ
********วันนี้พอแค่นี้ก่อนนะครับ พอดีไอ้ตัวแสบ ชวนไปหอเพื่อน****************

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนพิเศษ ความในใจจากเต้ถึงโอม2 10/4/2561
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 10-04-2018 00:01:32

ตอนพิเศษ ความในใจจากเต้ถึงโอม2

ก่อนอื่นเลยนะคับ ต้องขอบคุณทุกท่านที่อ่านเรื่องที่ผมเขียนคับ ขอบคุณทุกคอมเม้นนะคับ ขอบคุณโอมมี่ที่ทำให้ผมได้ผลิตฉากเอสๆ ขอบคุณพ่อแม่ที่ให้ผมเกิดมา เฮ้ยพอแค่นะคับเดี๋ยวมันจะยาว เข้าเรื่องเลยนะคับ จะเอาตอนไหนดีล่ะ ตอนนั้นก็เพราะfcนี่แหละคับที่ทำให้ผมสปาคกันพูดตรงๆเลยนะซัมกันคับหรือยังไม่เข้าใจคับ ที่ชาวบ้านเรียกว่าปี้กันคับ เข้าใจยังคับ ถ้ายังก็เข้าไปค้นหาในกูลเกิลนะคับ พิมคำว่าปี้กัน ฮ่าๆ ถ้าหาไม่เจอผมจะอธิบายให้ฟังนะ คือนาย ต. เอาปืนฉีดน้ำไปเสียบที่ตลับหลังนาย อ. แล้วปืนนาย ต. ลั่นใส่ตลับหลังนาย อ. อธิบายปานนี้ถ้ายังไม่เข้าผมต้องส่งอัดคลิปไปให้แล้วมั่ง ฮ่าๆ ล้อเล่นนะคับ อันนี้ผมพิมโดยที่ไม่ได้บอกโอมนะคับ ว่าจะเขียนเรื่องอะไร ตามคำขอคับ ฝ่ายคุณโอมพูดไปแล้ว ทีผมบาง อุส่าเก็บซิงเอาไว้ชิงโชค ต้องมาเสียบริสุทธ์ให้คุณโอม ฮ่าๆ ก็คืนนั้นผมจะเล่าเท่าที่จำได้นะคับ มันนานมาแล้ว ถ้าจะให้จำได้ต้องรอ สักสองสามวันคับรอให้ผลิตแล้วเขียนลงคับ ฮ่าๆ มันก็หลายครั้งอยู่นะคับ ผมจะเล่าครั้งที่จำได้ก่อนนะ จะไม่เล่าตอนครั้งที่คุณโอมเอาลงคับ ครั้งนั้นก็เพราะfcนี่ล่ะคับที่เชียร์ คืนนั้นลืมบอกคับ คุณโอมโคตรโรคจิตคับ ชอบแอบดูหนังโป้ ไปหาปู่ทีไรเล่นขนมาเป็นลังคับ แก้ตัวว่า(ทำเสียงคุณโอมนะ)เอามาฝากเพื่อน แต่ไม่ใช่คับ ดูเอง แผ่นลายแล้วค่อยเอาไปให้เพื่อนคับ แฟนใครไม่รู้โคตรโรคจิตคับ ให้ผมเผาคุณโอมบ้างนะคับ ชอบเผาผมดีนัก รู้น้อยไปซะแล้วว่าตัวพ่อจอมเผาคับ ฮ่าๆ เท่าที่จำคืนนั้นน่าจะเป็นหลังปีใหม่คับ คนมันคิดถึงคับกลับบ้านปีใหม่ อุส่าว่าจะเอากันข้ามปีคับ แต่ต้องกลับบ้านคับ วันนี้ผมก็เพิ่งกลับมาจากหนองคายคับ ถ้าไม่กลับที่บ้านจะตัดออกจากกองมรดกคับ ก็คนมันคิดถึงนิคับ ไม่ได้นอนด้วยกันมาหลายคืน ปกตินอนด้วยกันก็ไม่ได้ทำไรหรอกคับ ถ้าเขาไม่ยอม ก็ได้แต่นอนฝันเอาคับ ฮ่าๆ พอกลับมาจากหนองคายช่วงปีใหม่คับ พอถึงอุบลก็รีบโทรหาคุณโอมคับ พอตกเย้นกลับมาจากข้างนอกกับคุณโอม ไม่รู้วันนั้นเต้ใหญ่(ปืนฉีดน้ำ)ผมมันไม่ยอมลงคับ สงสัยมันจะรู้งาน ผมเลยบอกคุณโอม คุณโอมๆ เขาคิดถึงมากอดหน่อยดิ “หยุดเลยรู้นะว่าคิดไร” บ้า ใครจะไปคิด แค่ไม่ได้เจอกันเป็นปีมาให้กอดหน่อยดิ แล้วผมก็เอาไปกอดคับ มือคุณโอมดันไปจำเต้น้อยผม “ว่าแล้ว” นะขอหน่อยนะ ผมทำเสียงอ้อนด้วยนะ คุณโอมไม่พูดคับได้แต่ยิ้ม ผมเป็นฝ่ายเริ่มก่อนคับ กอดแล้วก็จูบคุณโอม สัมผัสได้ถึงพลังงานบางอย่าง เห้ยไม่ใช่ คุณโอมเหมือนจะรับรู้คับ ลิ้นเขานี่พันกันกับลิ้นผมในปากของเขา ผมไชไปที่คอของเขา ขนคุณโอมนี่ลุกซู่ไปทั้งตัวคับ ลิ้นของผมค่อยๆ ตวัดที่คอ แล้วเลื่อนลงมาที่นมของโอม มืออีกข้างของผม เขี่ยขยี้หัวนมอีกข้าง คุณโอมได้แต่ร้องคับ เพราะเสียวล่ะมั่ง หัวนมนี่ตั้งแข็งคับ ชุ่มไปด้วยน้ำลาย แล้วผมก็ถอดเสื้อเขาออก ผมเลื่อนลงมาที่สะดือ เลียวนที่สะดือคับ มือคุณโอมนี้จิกหัวผม มืออีกข้างออกมาจากหัวนมก็มาลูบที่โอมน้อยคับ สภาพไม่ต่างจากของผมคับ แข็งยังกะหิน ตั้งโด่งยังกะเสาไฟฟ้า ผมค่อยๆรูดขึ้นรูดลง น้ำเงี่ยนของคุณโอมนี้ชุ่มK พร้อมกับร้องว่า อ้าๆ ไม่ไหวแล้ว เกาหลังให้หน่อย โอ้ยไม่ใช่ เสียวสุดๆ พร้อมกับคางออกมาคับ ต่างคนต่างเหลือแค่ชุดเกิดคับ(ไม่ใส่อะไรเลย)ผมขึ้นนั่งคร่อมโอม เอาKมาจ่อที่ปาก เหมือนเขาจะรู้คับ ขาค่อยๆเอาปากครอบที่หัวK เสียวคับ อ้า โคตรเสียวอ่ะโอม คุณโอมทั้งดูทั้งเลียคับ Kผมนี้ชุ่ม พร้อมยังคุณโอม ผมให้สัญญานคับ คุณโอมได้แต่ พยักหัว ส่งสัญญานว่าพร้อม ผมลุกไปหยิบหล่อลื่นคับ แล้วทาที่K กับที่ก้นโอม แหย่เข้าไปนิ้วหนึ่ง คุรโอมถึงกับสะดุ้งคับ ก้นคุณโอมตอดนิ้วผม แล้วผมก็ค่อยๆเอาKผมจ่อไปที่ก้น ค่อยๆดันเข้าไปทีละนิดทีละนิด คุรโอมก็ถอยทีละนิด ตามจังหวะที่ผมค่อยๆเสียบเข้าไปจนไปถึงหัวเตียง หนีเท่าไรก็ไม่พ้นคับ ผมเสียบเข้าไปจนมิดคับ แช่ไว้ สีหน้าคุรโอมบ่งบอกถึงความเจ็บคับ แล้วผมก็ค่อยๆกระแทก เบาๆ เสียงไข่กระแทกกับก้น เสียงดัง จนเบาไปกลางคับ ตัวคุณโอมนี้สั่นตามแรงกระแทกคับ ตอนแรกก็ไม่ร้องคับ หลังๆมา อ้าๆ กัดริมฝีปากด้วย อ้าๆ ยิ่งได้อารมณ์เร่งความเร็วขึ้น ส่วนคุณโอมก็เอาแต่คางคับ ผมโน่มไปดูดปากคุณโอม ลิ้นนี้พันกันคับ ผมเปลี่ยนท่า กระแทกไปเรื่อยๆ เล่นไปหลายท่าคับ มาจบที่ท่าแรกคับ กระแทกไปเรื่อยๆคับ ก้นคุณโอมนี่ตอดKผมตลอด สักพักอ้าๆ ซีด คุณโอมร้องซะดัง แล้วน้ำเขาก็พุ่งแรงมากคับ มาโดนท้องผม ก้นนี่ตอดแรงขึ้นคับ ขมิบ ผมก็เร่งแรงเร็วขึ้นคับ อ้าๆ เหมือนจะฉี่แตกคับ อ้า น้ำผมพุ่งเข้าตัวคุณโอม อ้า หายใจหอบคับ หมดแล้วโน่มลงไปนอนกอดคุณโอม แช่Kไว้ยังไม่ถอดคับ หมดแรงคับ Kผมยังแข็งอยู่นะ สักพักเริ่มต่ออีกยกคับ นี่แหละคับ บ้างทีอาจไม่ละเอียดผมข้ามบ้างตอนนะคับ ถ้าจะให้เล่าคืนนี้คงไม่จบคับ แค่นี้ก็ทำให้หลายๆคนน้ำแตกใช่ไหมคับ ฮ่าๆ สนุกไม่สนุกรอถามคุณโอมนะคับ ฮ่าๆ สุดท้ายแล้วความรักของผมกับคุณโอมก็ยังหวานกันเหมือนเดิมคับ เรื่องบนเตียงอาจจะไม่ค่อยบ่อยคับ เพราะกลัวเขาเจ็บด้วยแหละ สงสารเขามีไรกันตอนไหนเขาจะไม่ค่อยสบายคับ เลยนานๆครั้งมี รักที่ใจคับไม่ได้รับที่อันนั้น ผมต้องขอบคุณทุกท่านที่ทนอ่านจนจบนะคับ มีปัญหาอะไรปรึกษาผมกับโอมได้นะคับ ปัญหาหัวใจ เรื่องเรียนไปถามโอมนะ มีปัญหาอะไรระบายให้พวกผมฟังก็ได้นะคับ เรามันครอบครัวเดียวกันคับ คนอ่านมีความสุข ผมกับโอมก็มีความสุขคับ ถ้าคนอ่านมีไรกะแฟนผมไม่มีความสุขด้วยนะ เพราะเราไม่ได้ไปร่วมฮ่าๆ พูดเล่นนะคับ อะไรที่ทำให้คุณอ่านมีความสุข ผมยินดีที่จะทำคับ รักทุกคนนะแต่น้อยกว่าคุณโอม จุบๆฝันดีคับ (เตเต้เขียนจ้า)

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 56 10/4/2561
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 10-04-2018 00:03:45

ตอนที่ 56

ขอบคุณทุกท่านนะครับที่ชอบตอนที่เต้เขาเขียนครับ ปกติวันนี้จะให้เขาเขียนล่ะครับ แต่ด้วยความที่ซ่าเมื่อคืน(ดื้อหลาย)บอกแล้วไม่ยอมฟัง ถอดเสื้อพี่เขาอยากโชว์ซิกแพคครับ ถอดเสื้อมาแต่หอเพื่อนผม คิดดูสิครับเที่ยงคืน พอกลับถึงบ้านก็เปิดแอร์ไม่ยอมอาบน้ำ ถอดเสื้อนอนครับ พูดง่ายๆก็ไม่สบายล่ะครับ ตอนนี้พาไปหาหมอกลับมาก็หลับไปครับ หลังจากบ่นแฟนให้ชาวบ้านฟังครับ เข้าเรื่องของเราดีกว่าครับ ไอ้เต้เผาผมซะเยอะเลย ฮ่าๆ
หลังจากที่ผมกับไอ้ต้นเคลียเรียบร้อยเหมือนกับยกภูเขาออกจากอกครับ ต้นเขารับได้ที่ผมคิดกับเขาแค่เพื่อน แล้วเรื่องที่เต้ถีบเขา ผมก็ขอโทษแทนเต้แล้วครับ ชีวิตนักศึกษาก็เหมือนเดิมครับ ตื่นเช้ามาแต่งตัวออกไปเรียน เย็นมาก็กลับบ้าน วั้นนั้นทำงานที่หอเพื่อนด้วยล่ะครับ เลยกลับค่ำนิดๆ ไอ้เต้มาโทรตามครับ บอกว่าจะให้พาไปซื้อของให้ ขนาดของตัวเองยังลากผมไปด้วยนะครับ
เต้ : คุณโอมอยู่ไหน
ผม : อยู่หอเพื่อน มีไร
เต้ : รอตรงนั้นนะ ห้ามไปไหน ห้ามฉี่ ห้ามมองผู้ชาย และห้ามหายใจด้วย
ผม : กวนตีนล่ะ
เต้ : ฮ่าๆ เดี่ยวไปรับนะ
ผม : มารับไม่กลัวเจ็บเหรอ จวยเขาใหญ่นะ ฮาๆ
เต้ : รับคนล่ะรับเว้ย หรือว่าคุณโอมมีอารมณ์ ห้องเพื่อนเต้ ยังว่างนะ เรามา
ผม : ไม่เอาเว้ย พูดเล่น
เต้ : ป๊อดนี่ว้า
ผม : ไม่ป๊อดเว้ย ขี้เกียจเถียงกับเต้ครับ เลยวางสาย สักพักพี่เต้ของผมก็มาครับ
เต้ : ขึ้นรถ
ผม : จะพาไปไหนเนี้ย
เต้ : ไม่พาไปฆ่าหมกศพหรอก รถจอดไว้นี่ก่อนนะ เดี่ยวค่อยกลับมาเอา
ตอนแรกก็พาไปทุ่งศรีเมืองครับ แล้วก็พาผมนั่งขับรถเล่น ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับว่าเต้จะพาไปไหนอีก ถามแล้วไม่บอก เต้พาผมมาจอดที่ร้านขายต้นไม้ครับ
ผม : อารมณ์ไหนเนี้ย
เต้ : อารมณ์อยากได้ต้นไม้คับ ถ้าอารมณ์อยากได้โอมต้องรอให้ถึงบ้านก่อนนะ พูดแล้วพร้อมทำหน้าหื่นใส่ผมครับ
ผม : เหรอ ผมเดินออกก่อนเต้ครับ ส่วนเต้ก็ไปดูต้นไม้ ไม่รู้วันนีมันวันอะไรครับ คนมาซื้อต้นไม้กันเยอะครับ เจ้าของร้านบอกให้เดินดูก่อนครับ แล้วนี่จะซื้อต้นอะไร รีบๆเลือกนะเดี่ยวเขาก็ปิดร้าน
เต้ : ต้นรักโอมได้ป่ะ
ผม : ถ้าเต้ยอม ต้นก็รักได้ อิอิ
เต้ : กวนตีล่ะ ดูต้นไม้เลย พูดมาก
ผม : ใครล่ะพูดก่อน
เต้ : ต้นรักเว้ย ไม่ใช่ไอ้ต้น
ผม : อ้าวเหรอ ฮ่าๆ ก็นึกว่าจะยกให้ต้น
เต้ : อยากเป็นปุ๋ยต้นไม้ม่ะ มาดูกุหลาบดิ สวยดี เต้มันลากผมไปด้วยครับ อ่ะเอาให้ รู้ว่าผมจะดีใจหรือเสียใจครับ มันเด็ดดอกกุหลาบเขามาให้ผมครับ
ผม : สัส ไปเด็ดของเขาทำไม ยิ่งมีดอกเดียวอยู่ เอาไปปักไว้เลยนะ ดีนะครับเจ้าของร้านเขามัวแต่ขายต้นไม้ เขาไม่เห็น ผมรีบไล่ให้มันไปปักไว้ที่กระถางครับ
เต้ : ก็อยากให้นิ เห็นว่ามันสวยดี จะซื้อไปปลูกที่บ้านก็มีเยอะล่ะ
ผม : รีบๆซื้อเลย จะซื้อไร ผมต้องดุให้ครับ ค่อยซื้อได้ ขนาดเอามอไซค์มานะครับ เล่นซื้อซะเยอะยังกะเอาปิกอัพมาขนครับ เล่นเอาซะดึกครับ กลับถึงบ้านก็อาบน้ำออกมาทานข้าวครับ
เต้ : อิ่มม่ะ เอาไรอีกไหม เดี๋ยวสั่งให้
ผม : อิ่มล่ะ ไม่เอาไรหรอก
พี่เจ : น้องโอม
ผม : พี่เจ สวัสดีครับ
เต้ : สวัสดีครับ กระซิบผม แฟนเก่าเหรอ
ผม : ทำปากใส่ครับ สัส พี่ที่โรงเรียนเก่าเว้ย
พี่เจ : นี่ออกมาหาไรทานเหรอ
เต้ : กระซิบ ตาไม่เห็นหรอว่ะ
ผม : นั่งเงียบๆเลย
พี่เจ : ฮ่าๆ พุดไรกันครับ นินทาพี่เหรอครับ
ผม : ป่าวครับ (ผมรู้ว่าโกหกมันบาปแต่ผมแค่พูดให้เขาสบายใจครับ) พี่เจทำไรอยู่ครับ
พี่เจ : อ๋อ พี่ขายของที่บ้านครับ รอเขาเรียกบรรจุครับ
ผม : โคตรดีอ่ะพี่ แล้วพี่มาทำไรแถวนี้ครับ มาทานข้าวเหรอครับ
พี่เจ : พี่มาซื้อของครับ เห็นโอมเลยเขามาทัก
เต้ : ซื้อของนี่ ของมาขนป่ะครับ
พี่เจ : ฮ่าๆ เพื่อนเรานี่กวนนะ
ผม : อย่าไปถือมันเลยพี่ มันแค่เล่นมุกครับ
พี่เจ : งั้นพี่กลับก่อนนะครับ
ผม : ครับ
เต้ : จะบออกพี่เขาไปแล้วนะ ว่าไม่ใช่เพื่อน แต่เป็นแฟน พี่เขากลับก่อน ไม่งั้นบอกไปแล้ว
ผม : ชอบกวนจังนะ อ่ะ ทานๆไปจะได้มีไรอุดปาก แล้วนี่จะบ้านเลยใช่ป่ะ
เต้ : ก็น่าจะกลับนะ มีไร
ผม : ผมยาวล่ะ ว่าจะไปตัดผมซะหน่อย มันดึกล่ะ วันหลังเดี๋ยวไปตัดเองก็ได้
เต้ : เดี๋ยวพาขับรถผ่าน ถ้าร้านเปิดเดี๋ยวพาไปตัด
พอไปถึงร้านๆเขายังไม่ปิดครับ กำลังจะปิดด้วยล่ะ ดีนะครับที่เขาตัดให้ผมจนเสร็จครับ
ผม : จะตัดด้วยป่ะ เดี๋ยวจ่ายที่เดียวเลย
เต้ : ถ้าตัดผมนะ ยัง ถ้าตัดผมข้างล่างนะ จะตัดครับ แม่งโคตรยาว พี่ครับตัดให้ไหมครับ
ผม : กวนตีนล่ะ เขาตัดแค่ผมข้างบนเว้ย ไม่ได้รับตัดข้างล่างด้วย พี่ช่างเขายืนยิ้มครับ อายเขาครับเลยรีบออกจากร้าน
เต้ : ก็มันยาวนี่
ผม : ถึงบ้านเอาไหมเดี๋ยวเอาไฟเผาให้ จะได้เกลี้ยงๆไง
เต้ : จะเผาเหรอ มันวิ่งไล่เตะผมมาที่รถครับ แล้วพวกผมก็กลับบ้านครับ ถึงบ้านอาบน้ำ ทานส่วนเต้ก็นั่งพิมตอนวันก่อนนี้ครับ อัพเสร็จก็หลับที่หน้าคอมครับ ผมก็นั่งทำงานเกือบๆเช้าครับ ตื่นขึ้นมาไอ้เต้มันไปเรียนก่อนครับ เลยไม่ได้คุยไรกัน ผมก็รีบด้วยแหละจะเอางานไปปริ้นที่ห้องเพื่อน เจอกันอีกทีก็ตอนเย็นๆ
ผม : คืนนี้ต้องไปทำงานที่ห้องไอ้กายอ่ะ รอที่บ้านนะ ดึกๆน่าจะกลับ
เต้ : ไม่เอา จะไปด้วย กลัวไปกินเหล้าอีก เมาอีก แล้วไปอ่อยผู้ชายอีก
ผม : เชี้ย ไปทำงาน จริงๆครับ จะไปด้วยใช่ม่ะ งั้นไปด้วยกันเลย ดีเหมือนกัน กลับมาดึกๆกลัว
เต้ : เห็นไหม ตกลงกันเสร็จผมก็ขับรถครับ มาถึงหอกายพอดี เดี๋ยวตามไปนะ ไปดูหนังห้องเพื่อนก่อน
ผม : อืม ผมก็ทำงานของผมครับ มีไอ้กาย ไอ้โอ๊ต แล้วก็ไอ้ต้น มีผู้หญิงอีกสองสามคนครับ งานกลุ่มครับ นำเสนอพรุ่งนี้เช้า เลยต้องรีบทำครับ อาจารย์สั่งนานแล้วล่ะ มัวแต่เล่นไพ่ครับ ไม่ยอมทำ นั่งทำจนดึกครับ สักพักเต้มันมาครับ
ต้น : ห่วงกันจังนะ มารอรับกันด้วย
เต้ : ฮ่าๆ มาพร้อมกันตั้งแต่แรกแล้วจ๊ะ ฮ่าๆ เสร็จยังโอม
ผม : ยัง ใกล้ล่ะ นั่งรอแปบนะ
ต้น : มันร้องเพลงครับ “รู้ว่าเขาหมดใจ แต่ยังไงยังรักเหลือเกิน รู้ว่าเขาทำเมิน แต่เป็นหยังถึงยังทนไหว” ร้องแล้วมองมาที่ผมครับ
เต้ : เลยร้องตอบครับ “บ่ได้โดนหลอกแต่ถูกนอกใจ ถึงจับบ่ได้แต่ใจมันรู้” ฮ่าๆ เพื่อนต่างพากันขำครับ
ต้น : ยอมๆล่ะ
กว่าจะเสร็จครับ เที่ยงคืน ต่างคนต่างแยกย้ายกลับห้อง
ผม : ถอดเสื้อทำไม อยากโชว์ลายเหรอครับ คุณพี่เต้ ฮ่าๆ
เต้ : อากาศมันร้อน
ผม : เดี่ยวก็ไม่สบายหรอก รีบๆใส่เสื้อเลย
เต้ : ไม่เป็นไรหรอก เต้หนังเหนียวจะตาย
ผม ; ครับ แล้วผมก็ขับรถพาเต้กลับ แล้วนี่ไม่อาบน้ำเหรอ จะนอนเลยนะ
เต้ : ครับ อาบกลัวจะไม่หลับล่ะ อาบแต่เช้าแล้ว
ผม : เปิดทั้งแอร์ เปิดทั้งพัดลม แถมหน้าต่างก็ยังเปิดอีก ไหนว่ารักษ์โลก กลัวโลกร้อน
เต้ : ก็ยังช่วยโลกไง เปิดแอร์แล้วเปิดหน้าต่างด้วย โลกจะได้เย็นไง ฮ่าๆ
ผม : สัส ผมไม่อยากพูดไรกับมันครับ เลยไปอาบน้ำ
ออกจากห้องน้ำมา เต้มันก็หลับครับ แถมถอดเสื้อนอน เปิดแอร์กับพัดลมนะครับ เช้ามาไม่ต้องพูดครับ บ่นว่าหนาว ขนาดผมลดแอร์กะปิดพัดลมแล้วนะ ไข้แตกครับ กลับจากเรียนก็ไปบิ๊กซีครับ เหมือนจะเป็นหนักเลยพาไปหาหมอครับ
เต้ : ไม่ฉีดยาได้ม่ะ เขาแพ้เข็ม
ผม : แพ้หรือกลัวกันแน่ครับ ฮ่าๆ
ใครไม่เคยเห็นนักเลงกลัวเข็มครับ สีหน้าผมไม่อยากพูดครับ เดี่ยวจะหาว่าผมเผาแฟนตัวเอง ไหนๆจะพูดก็พูดเลยนะ หน้านี้ซีดยังกะไก่ต้มครับ ไม่พูดครับ นั่งนิ่งจนมาถึงบ้านครับ ผมอดที่จะขำไม่ได้ รอถามเจ้าตัวเอาเองครับ ตอนนี้ทานยาหลับไปล่ะ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนพิเศษ ความในใจจากเต้ถึงโอม3 10/4/2561
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 10-04-2018 00:06:08

ตอนพิเศษ ความในใจจากเต้ถึงโอม3

ตามที่พูดคับว่าจะอัพตอนแรกจะอัพเมื่อวานแล้วล่ะคับแต่ผิดพลาดทางอาชีวะคับ(เทคนิค)เลยไม่ได้อัพคับ วันนี้เบอนิดหน่อยถูกไม่ถูกอย่าว่าเต้นะคับ เมื่อวานคุณโอมได้มาอัพของเขาลงแล้วแถวมาเผาผมอีกวันนี้ขอเผาคืนล่ะกันคับ นั่งทำหน้าเครียดทำงานคับ ไม่อยากจะพูดคับ คุณโอมมัวแต่บ้าผู้ชายไม่ยอมทำงานฮ่าๆ เข้าเรื่องของเราเลยนะคับ ถ้าจะพูดถึงคุณโอมนะ มีหลายเรื่องคับ ตั้งแต่คบกันมาบางทีมีเรื่องชวนทะเลาะกันคับ เพราะนิสัยบางทีอาจจะต่างกันคับ แต่ต่างคนก็ค่อยๆปรับเข้าหากันคับ ตั้งแต่ตอนที่ผมจีบโอมใหม่ๆคับ ตอนแรกก็ไม่ได้คิดว่าจะจีบหรอกคับ มันเหมือนบุพเพหรือป่าวก็ไม่รู้คับ(เข้าข้างตัวเองนะ)จะมีเหตุการณ์ที่ทำให้ผมกับโอมได้มาเจอกันคับ อยู่ด้วยกันแล้วรู้สึกดี ตอนแรกก็พูดเล่นๆคับแซวเล่นๆ แซวทุกวันๆตอนนั้นตัวเองก็เพิ่งโดนแฟนทิ้งด้วยคับ อยากหาเพื่อนที่คุยด้วยแล้วสนุก ไม่คิดว่าคุณโอมเขาจะมีใจให้คับ มารู้อีกทีก็ตอนที่คุณโอมเมาแล้วหลอกถามคับ ไม่อยากพูดเลยคับตอนนั้น คนอะไรร้องไห้ยังกะเด็ก จะเล่าให้ฟังนะคับ คุณโอมนะ สาวเยอะนะคับแต่ก่อน แต่ไม่เท่าผมหรอก ก็คนมันหล่อนิคับทำไงได้(อย่าเพิ่งอ้วกนะคับ)ตามจีบตามตื้อคับ วันเกิดคุณโอมไม่รู้จะซื้อไรให้ จะซื้อขนมก็เดี๋ยวกินหมด จะซื้อของที่แพงเดี๋ยวเขาจะหาว่าเราเป็นป๋า คิดอยู่หลายวันนะคับมาลงเอ่ยที่กล้วยไม้ เราก็เห็นเขาเดินดูกล้วยไม้ ก็นึกว่าชอบกล้วยไม้ แต่ที่ไหนได้ ซื้อไปให้อาจารย์ ผมจะเล่าอะไรให้ฟังคับ ตอนที่ผมเล่าให้แม่คุณโอมฟังนะว่าผมมีไรกะโอม สีหน้าโอมนี้ ซีดยังกะจะโดนฆ่าคับ ตอนนั้นที่บ้านไม่รุ้คับว่าผมกับโอมคบกัน โอมนี่กระวนกระวายคับ กลับพ่อจะดุ แต่ที่ไหนได้ พ่อโอมใจดีสุดๆคับ นิสัยผมจะเป็นคนที่ติดเพื่อนคับ เพื่อนมีเรื่องที่ไหนก็มีผมไปด้วยที่นั้น ก่อนที่จะมาคบคุณโอมนับไม่ถ้วนคับ มีเรื่องกับเขาบ้าง แก้แค้นบ้าง จนครั้งสุดท้ายที่หนักก็เข้าโรงบาลคับ คุณโอมนี่ร้องไห้ คิดว่าผมตาย (ไม่รุ้ว่าร้องไห้ดีใจหรือป่าวที่จะได้แฟนใหม่ฮ่าๆ) ครั้งนั้นทำให้ผมคิดที่จะเลิกคับ คุณโอมข้อร้องไว้ ฟังนะเขาพูดไร(เท่าที่จำได้นะ)
คุณโอม : ทำไมถึงชอบไปมีเรื่องกะคนอื่น รู้ไหมว่าเป็นห่วง
ผม : งั้นเต้ก็เป็นลูกบาสดิ
คุณโอม : ยังมีหน้ามาตลกอีก ทั้งพ่อแม่ พี่น้อง แล้วอีกหลายคนที่คอยเป็นห่วง ทำไรหัดคิดบ้าง
ผม : แต่เต้ไม่มีพี่นะ
คุณโอม : เงียบไปเลย(ดุผมคับ) ฟัง ถ้าไม่คิดถึงตัวเองก็หัดคิดถึงคนอื่นบ้าง เกิดเป็นไรมา จะมีคนเสียใจมากแค่
ผม : คับ ต่อไปนี้จะเลิกไปมีเรื่อง(ยกนิ้วยักกะลูกเสือคับ)
คุณโอม : สัญญาแล้วนะ
ผม : คับ “เต้จะทำตามสัญญาขอเวลาอีกไม่นาน แล้วแผ่นดินถิ่นงดงามจะคืนมา” ฮ่าๆ
คุณโอม : กวนตีนล่ะ ฮ่าๆ วันนั้นคุณโอมยิ้มได้คับ หลังจากที่ไม่ยิ้มมาหลายวัน
ชีวิตคู่มันไม่ใช่ว่าจะไม่มีปัญหานะคับ แต่คุณโอมบ้างทีจะไม่เล่าคับ มันก็มีปัญหาคับตอนแรกๆต่างคนต่างหึงกันกลัวจะไปมีคนใหม่ ผมก็แฟนเก่าตามขอคืนดีคับ ตอนนั้นคุณโอมจะไม่ค่อยพูดคับ
*****คืนนี้แค่นี้ก่อนนะคับ ผมไม่ไหวล่ะยาออกฤทธิ์ ผมต้องขอโทษด้วยนะคับ พรุ่งนี้เดี่ยวผมต่อให้คับ ฝันดีคับ****
(เตเต้เขียน)

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 57 10/4/2561
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 10-04-2018 00:08:19

ตอนที่ 57

หลังจากที่เต้เขาเขียนตอนค้างไว้นะครับ รอให้เขามาต่อนะครับส่วนของผมก็จะอัพไปเรื่อยๆนะครับ วันไหนที่ไม่ได้อัพผมต้องขอโทษด้วยนะครับ ช่วงนี้งานเยอะครับ บางวันเต้ก็มาอัพแทน ไงก็อย่าลืมติดตามพวกเราทั้งสองคนนะครับ หลังจากที่เต้ออกจาห้องตรวจครับ สีหน้าเขาผมอดขำไม่ได้ครับ หน้านี้ยังกะคนไม่มีเลือดครับ ยิ้มแยๆครับ ไม่พูดไร ถามอะไรก็ไม่ตอบครับ ยังกะผมไปคนเดียว พอถึงบ้านก็นอนครับ ส่วนผมก็นั่งทำงานของผมไป จนเช้า ยาขอหมอเขาคงดีครับ พี่เต้เล่นตื่นซะเช้าครับ แถวแกล้งผมอีก เอากางเกงในมาวางไว้ที่หน้าผมครับ ตื่นมาไม่เหนเต้หรอกครับ ออกไปเรียนแต่เช้า ส่วนผมก็อาบน้ำไปหาไอ้กายที่ห้องครับ
กาย : มาแต่เช้านะมึง แล้วนี่ไอ้ต้นไม่ได้มาด้วยเหรอ
ผม : กูไม่ได้อยู่บ้านเดียวกันกับมันนะ แล้วนี่มึงจะไปเรียนม่ะ ยืนจวยชี้หน้ากูอยู่
กาย : ฮ่าๆ โทษๆว่ะ มันชอบตื่นตอนเช้าอ่ะ มึงไปก่อนกูเลยนะ นะจารย์มาเช็คชื่อให้ด้วยล่ะ
ผม : อ่อ จะทำไรก็รีบทำ ฮ่าๆ
กาย : สัส
สักพักไอ้ต้นมาโทรตามผมครับ มันไปถึงมหาลัยก่อนล่ะ มันรอที่โรงอาหาร วางสายกะมันผมก็ไปมหาลัยครับ พอจอดรถเสร็จ ไอ้พี่โอ๊ตของผมเบ้าตาเขียวมาครับ
ผม : สัส เป็นไรว่ะ นอนดึกเหรอ ฮ่าๆ
โอ๊ต : ทะเลาะกับแฟนนิดหน่อย
ผม : แล้วแฟนมึงเป็นไรมากม่ะ
โอ๊ต : ไม่อ่ะ ที่หนักก็มีแต่กูนี้แหละ มีแว่นกันแดดไหมว่ะ ยอมหน่อยดิ
ผม : มีแต่อยู่บ้าน แล้วพวกผมก็เดินไปหาไอ้ต้นที่โรงอาหารครับ
ต้น : ตามึงไปโดนไรมาว่ะพี่โอ๊ต หรือเทรนด์ใหม่ว่ะ ฮ่าๆ เท่ๆ
โอ๊ต : เทรนด์ใหม่พ่อมึงดิ มึงจะเอากับกูไหมล่ะ
ต้น : มาชวนเอากันได้ไงว่ะ ไว้ตอนเย็นนะค่อยชวน ฮ่าๆ
โอ๊ต : สัส
ต้น : ทานไรยังโอม
ผม : ยังอ่ะ แล้วมึงทานไรยัง
ต้น : ยังกูก็รอทานพร้อมมึง จะเอาไรเดี๋ยวกูสั่งให้
ผมไปสั่งข้าวผัดส่วนพวกไอ้ต้นกับโอ๊ตมันพากันกินก๋วยเตี๋ยวครับ ระหว่างที่นั่งทานข้าวอยู่ โทรสัพผมดังครับ ตอนแรกจะไม่รับครับ เล่นโทรมาสองครั้งเลยรับครับ
“พี่โอม นี่เตยเองนะค่ะ พอดีเตยโทรหาพี่เต้ไม่ติดค่ะ พี่โอมช่วยบอกพี่เต้หน่อยนะว่าปู่อาการไม่ค่อยดี แค่นี้นะพี่โอม เตยไปเรียนล่ะ” จริงๆอย่างที่เตยพูดครับ โทรหาไอ้เต้ไม่ติด เลยโทรหาเพื่อนไอ้เต้ แล้วบอกมันครับ
ต้น : เสร็จยังว่ะ นี่ใกล้ถึงเวลาเรียนล่ะ เดี่ยวก็ไปสายอีกหรอก กูขี้เกียจปีนหน้าต่างเข้าว่ะ
ผม : ใครใช้ให้มึงตื่นสายว่ะ วันนั้น กูล่ะเกือบตก แม่งเวลาปีนนะหำกูนี่หดเลย
โอ๊ต : ฮ่าๆ จะคุยกันนานไหมว่ะ เดี๋ยวก็ได้ปีนจริงๆหรอก
วันนั้นเพราะไอ้ต้นครับ ให้ผมไปรับที่บ้าน แต่เสือกตื่นสาย พอดีอาจารย์เขาชอบล๊อกประตูครับ ผมกับต้นเลยต้องปีนหน้าต่างจากอีกห้องมาครับ วันนี้โชคดีครับ อาจารย์ยังไม่ว่า ผมล่ะเสียวหำผมอีก นั่งรออาจารย์สักพักแกมาครับ นั่งเรียนได้สักพักครับ
ต้น : โอมๆ มึงดูดิ กูได้มาใหม่แจ่มนะเว้ย
ผม : เรียนยุเว้ย ไม่เอา ไม่ดู
ต้น : งั้นกูดูกับไอ้กายก็ได้ ขาวนะเว้ย (ประโยคที่ผมต้องหันไปหามันครับ)
ผม : ไหนๆ รีบเปิดดิว่ะ จารย์ไม่เห็นหรอก สักพักมันเปิดครับ อ้าๆ เสียงดัง ไม่รุ้ว่าอาจารย์สอนเบาหรือเสียงนางเอกไอ้ต้นคางแรงครับ มันลบปิดเสียงครับ
“พวกคุณทำอะไรกัน”
ต้น : ป่ะป่าวครับ พอดีโทรนายนิวัฒน์ดังครับ มันโยนความผิดให้ไอ้โอ๊ตครับ
โอ๊ต : เชี้ยกูอยู่ขอกูดีๆ ทำไมไม่โทษไอ้โอมว่ะ หลักฐานคามือมัน
ดีนะครับที่อาจารย์ไม่หักคะแนนครับ สักพักไอ้เต้ไลน์มาครับ
เต้ : คุณโอม
ผม : มีไรเต้ โอมเรียนอยู่
เต้ : จะเลิกเรียนตอนไหนว่ะ
ผม : อีกนาน เพิ่งจะเรียนเองครับ เหลืออีกตั้งสีปีกว่าถึงจะเลิกเรียนครับ
เต้ : กวนตีนนะสัส กูถามว่าจะเลิกเรียนกี่โมง
ผม : เดี๋ยวก็เลิกแล้วล่ะ มีไร
เต้ : ตอนบ่ายไม่มีเรียนใช่ม่ะ
ผม : อืม
เต้ : ไปส่งหน่อยนะจะกลับบ้าน
ผม : ครับ
เต้ : คิดถึงนะ อ้าๆจึกๆ
ผม : สัส
เรียนเสร็จผมก็รีบไปหาไอ้เต้ที่บ้านครับ ไปถึงเต้ก็เก็บของเสร็จล่ะ
เต้ : เหลืออีกตั้งนาน งั้นเรามา..
ผม : หยุดเลย หยุดความคิดหื่นๆได้แล้ว
เต้ : ฮ่าๆ เต้ไม่อยู่ฝากดูแล ปลา กับต้นไม้ด้วยนะ และไอ้โจ๊ก
ผม : หา ไอ้โจ๊กอีกล่ะ ตุ๊กแกผีมันครับ ผมล่ะขาอ่อน เอ่อๆ เดี๋ยวดูให้ ไปได้ยังเดี๋ยวต้องออกไปทำงานที่หอเพื่อนอีก
เต้ : ครับ มันมากอดคอผม ล๊อกคอผมแล้วหอมแก้มครับ ชื่นใจจัง
พอส่งเต้ขึ้นรถเสร็จผมก็กลับบ้านไปอาบน้ำ แล้วไปห้องไอ้กายครับ อยู่ที่นั้นซะดึกครับ ลืมเอาโทรสัพไปด้วยแหละ ไม่รุ้ว่าใครโทรมาครับ พอถึงบ้านเปิดดูเก้าสิบเก้าสายครับ ไม่ได้รับ โทรกลับ พี่เขางอลผมครับ
ผม : เต้ครับ โอมขอโทษ
เต้ : เชอะ สักพัก “พี่เต้ก็เล่นตัวไปได้ พี่โอมเขาง้อแล้ว หายโกรธนะ ถ้ายังโกรธอีกเตยจะบอกให้พี่โอมไปหาแฟนใหม่เลย” เสียงน้องเต้แทรกมาครับ เอ่อๆหายโกรธล่ะ เห็นแกไอ้เตยขอไว้นะ
ผม : เหรอ นึกว่ากลัวเขาจะไปแฟนใหม่อ่ะ
เต้ : เชิญครับ จะไปก็ไปครับ อย่าลืมจองวัดกับเมรุไว้ด้วยนะครับ นิมนต์พระไว้ด้วยนะ
ผม : เป็นไรครับ น้อยใจจะกลั่นใจตายเหรอครับผม
เต้ : ป่าวครับผม จะฆ่าคนครับผม
ผม : ฮ่าๆ กวนตีนล่ะ แล้วปู่เป็นยังไง
เต้ : ก็ยังหล่อเหมือนหลานครับผม
ผม : กวนตีนล่ะ ตอบดีๆ
เต้ : ดีๆ ฮ่าๆ
ผม : ไอ้ฟาย
เต้ : แต้งกิ้วเลิฟโอม
ผม : ไม่รู้จะพูดไรต่อครับ แค่นี้แหละ นอนล่ะ
เต้ : อย่าลืมฝันถึงเขาด้วยนะ
ผม : เขาอะไรครับผม เขาพระวิหาร หรือเขาคิชฌกูฏ ครับผม
เต้ : เขาวัวเขาควายมั่ง ถุย คิดถึงเต้นิ
ผม : อ่อ ครับไม่คิดถึงเต้แล้วให้ไปคิดถึงหมาตัวไหนครับ
เต้ : หมาโอมไง ฮ่าๆ
ผม : เดี๋ยวก็เตะก้านคอหรอก
เต้ : โอ้ยๆกลัวจังเลยครับผม มาม่ะ ต่อให้หมดค่ายมวยปู่โอมครับ
ผม : จะกลับมาวันไหน
เต้ : วันอาทิตย์เป็นไร จะมารับเหรอ ถึงก็บ่ายประมาณนี้แหละ
ผม : ป่าวไปรับ แค่จะโทรบอกปู่ให้ขนเด็กในค่ายมารอไง
เต้ : ประชดเว้ย จะเอาจริงเหรอ
ผม : เคยพูดเล่นซะที่ไหน ฮ่าๆ เอ่อๆ ล้อเล่น นอนได้แล้วมันดึกล่ะ
จนเช้าครับ มันเล่นโทรมาปลุกแต่ตีสี่ครับ
เต้ : โอมๆตื่นได้แล้ว เด่ยวจะไปเรียนสายนะ
ผม : สายห่าไร แล้วนี่คิดไรโทรมาปลุกตีสี่
เต้ : ไม่ได้คิดไร คิดถึง
ผม : ถุย แล้วนี่ตื่นมาทำไร
เต้ : ตื่นมาชักว่าว มั่ง อ้าๆ คุณโอม เต้ใกล้แล้ว อ้าๆ อิคึ
ผม : อิคึเชี้ยดิ
เต้ : ฮ่าๆ นอนไม่หลับ เลยโทรหาคุณโอม
ผม : แล้วไม่คิดเหรอครับ ว่าผมจะนอนครับ
เต้ : อ้าว ถ้านอนแล้ว นี่หมาพูดเหรอ
ผม : กวนตีนนะครับ วันนี้โทรบอกไอ้ต้นมารับดีกว่า
เต้ : ใช่สิ เรามันก็แค่ เด็กช่างเปื้อนฝุ่น คงกอดไม่อุ่นเหมือนหนุ่มมหาลัยหรอก
ดูมันพูดดิครับ




ปล. แมวไม่อยู่หนูร่าเริงครับ ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนพิเศษ ความในใจจากเต้ถึงโอม4 10/4/2561
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 10-04-2018 00:10:16

ตอนพิเศษ ความในใจจากเต้ถึงโอม4

ต่อจากตอนที่แล้วคับเรื่องแฟนเก่าผม พูดถึงเขาก่อนนะคับ โอมอย่าว่าเต้นะ(มีไอ้เจี้ยวน้อยคนเดียวก็พอล่ะ)เต้ขอพูดถึงแฟนเก่าเต้ก่อน ขอไม่บอกชื่อนะคับ กลัวเขาจะเสียหาย เอาเป็นว่าตอนนี้เขาเรียนอยู่มออุบลคับ ผมกับเขาคบกันมาตั้งแต่มัธยมล่ะ ผมทำทุกอย่างเพื่อเขาคับ เขาสอบได้ที่อุบลคับ ผมเลยตามเขามา แต่สุดท้ายเขาก็มีแฟนใหม่คับ เอาเป็นว่าพูดถึงเขาแค่นี้นะคับ ตอนนั้นโอมเขาไม่ค่อยพูดคับ แต่ผมดูเขาออกคับ ถึงพูดยังไงโอมก็ไม่เชื่อผมหรอก เลยพาไปด้วย ตอนแรกโอมยืนยันคำเดียวคับว่าไม่ไป ผมเลยบอกไปว่า ได้งั้นเดี๋ยวจะพาเขามาอยู่บ้านแทนโอม คำนี้ล่ะคับ โอมรีบตามผมมาคับ กะว่าจะให้โอมช่วยพูดคับ พอไปถึงไม่พูดไร แถมจะไม่ยอมเข้าห้อง ผมเลยต้องลากเข้าไปด้วยคับ ไม่รู้เป็นไรไม่ยอมอยากเข้าไปกับผม ฮ่าๆแต่สู้แรงผมไม่ได้หรอกคับ สุดท้ายเข้าไปกับผม ผมคุยกับแฟนเก่าผม ส่วนโอมก็นั่งอยู่ห่างๆคับ เคลียจนเสร็จ พอออกจากห้อง รู้ไหมคับโอมเขาพูดไง โอมเขาพูดว่า
โอม : ถอนหายใจ แล้วบอกว่าโล่งอก ฮ่าๆ
ผม : เป็นไรคับ ใครเอาหินไปทับอกคุณคับ
โอม : ป่าว แค่ในห้องไม่มีอากาศหายใจ
ผม : เหรอ
ไม่ใช่ว่าจะมีแค่ปัญหาของผมนะคับ ของโอมก็มีคับ ทั้งเรื่องเรียน กับเรื่องคู่อริผมคับ ผมก็สงสารเขานะ ที่เอามาเกี่ยวด้วยคับ เวลาที่ผมไปมีเรื่องกับคนอื่น โอมมันนอนไม่หลับคับ ไม่รู้ว่าเป็นห่วงหรือว่ารอเก็บศพผมนะคับ ฮ่าๆ ถึงโอมจะขี้บ่นหน่อย จะเล่าอะไรให้ฟังคับ คุณโอมเคยร้องไห้ที่โรงพยาบาลคิดว่าผมตายแล้วคับ ตามศพพี่เขาไปด้วย ผมอดขำไม่ได้คับ คืนนั้นโดนบ่นจนหูชาคับ แต่ไม่ค่อยหนักเท่าไรคับ เวลาที่โอมบ่น ผมจะแกล้งหลับ ไม่ก็หาสำลีมาอุดหูไว้ ตอนนี้ผมกับคุณโอมก็คบกันมาหลายเดือนล่ะ ตอนแรกก็ไม่อยากให้คุณโอมเขาเขียนลงเน็ตนะคับ ทำไงได้ความสุขของเขาให้เขาทำไปเหอะ อะไรที่เขาทำแล้วมีความสุข ให้เขาทำคับ เดี๋ยวจะมาเสียใจภายหลังว่าเขาอยู่กับเราแล้วไม่มีความสุข ตอนแรกโอมให้ผมเขียนนะคับ ผมก็เขินๆใครล่ะจะเขียนได้ โอมบอกว่าให้เขียนตามที่ตัวเองจำได้ และความรู้สึกของเรา เลยออกมาเป็นแบบนี้คับ อาจจะเขียนไม่เก่งเหมือนโอมนะคับ แต่ก็ดีกว่าไม่เขียน หรือไปเขียนโกหกคนอ่านคับ ผมเคยบอกโอมตลอดคับ ว่าเวลาที่เขียนลงเน็ตห้ามเขียนโกหกคนอ่าน ห้ามแต่งเรื่อง กลัวเขาจะไม่อ่านคับ อีกอย่างแม่ผมสอนมาว่าไม่ให้เราโกหกคนอื่น ผมขอยืนยันนะคับว่าสิ่งที่โอมเขียนไปทุกๆตอนเขาเขียนตามความจริง ไม่ได้แต่งเรื่องขึ้นมาคับ (ขอบ่นแค่นี้นะคับมีคนชอบไลน์มาถามโอมบ่อยๆว่าแต่งไหม)
ช่วงนี้อย่าว่าโอมนะคับ เพราะงานเขาเยอะ แทบจะไม่ค่อยมีเวลา ผมเลยต้องมาอัพแทนคับ บ้างคืนแทบจะไม่ได้นอน (ไม่ใช่ว่าเอากันจนเช้านะ) ช่วงนี้โอมเขาโคตรดุคับ จับเนื้อจับตัวไม่ค่อยได้ ยังกะประจำเดือนไม่มาคับ ฮ่าๆ บ้างวันผมต้องเอากีต้ามาดีดร้องเพลง โดนด่าบ้างคุณโอมหลับบ้างคับ ช่วงนี้ผมต้องกลับหนองคายบ่อยๆด้วยล่ะคับ ไปทีไรคุณโอมต้องดูลูกๆที่บ้านคับ ผมสงสารเขาเหมือนกันยิ่งไปเจอไอ้โจ๊ก ที่คุณโอมพูดล่ะคับ ตุ๊กแกผี ไม่รู้จะกลัวทำไมน่ารักออก
หลังจากที่เจอปัญหามาด้วยกันหลายครั้งผมก็รู้สึกว่ารักโอมมากขึ้นคับ รักในที่เขาคอยอยู่ข้างผม คอยเป็นที่ปรึกษาเวลาที่ผมมีปัญหา คอยให้กำลังใจคับ นี่ล่ะคับเหตุผลที่ผมชอบเขา ถึงจะเป็นผู้ชาย แต่ผมอยู่ด้วยแล้วมีความสุข แค่นี้ผมก็พอคับ ไม่จำเป็นจะต้องเป็นเพศอะไรคับ อีกอย่างใครจะหาว่าผมเป็นอะไร แต่ผมก็มีความสุขคับดีกว่าอยู่กับคนที่ทำให้เราเสียใจคับความรักมันก็เหมือนการชงกาแฟคับ มีหวานมีขมเป็นเรื่องธรรมดาคับ ถ้าเราใส่ใจซึ่งกันและกันก็มีความสุขคับ ถ้าเราต่างระแวงกัน ไม่เชื่อใจกัน เราก็อยู่ด้วยกันไม่มีความสุขคับ อันที่ผมแกล้งโอมนะ แกล้งเพราะรักนะคับ รักทุกวันเลยแกล้งทุกวัน นี่แหละคับ ความรู้สึกผมที่มีให้โอม อาจจะเขียนไม่ค่อยเก่งนะแต่ก็ขอบคุณคับที่อ่านจบ ผมอยากจะบอกนะคับ ผมมีความสุขนะคับ ที่เขียนแล้วมีคนอ่านคนชอบ แต่บ้างอย่างที่ขอมาผมอาจจะเขียนไม่ได้คับ ก็อย่าว่าเต้นะ เต้รักทุกคนคับ แต่น้อยกว่าโอมนิดหนึ่ง ฮ่าๆ



ปล โอมเขาไม่ได้หนีเที่ยวไหนหรอกคับ โทรมาบ่นกับผมคับ ไอ้เจี้ยวน้อยของผมเฝ้ารีสอร์ท ออกไปไหนไม่ได้คับ ฮ่าๆ ปานนั้นบอกว่าหนูร่าเริง เป็นไงล่ะจ๊ะ สู้ๆนะเจี้ยวน้อย(โอมจิ)ของเต้ อันที่บอกว่าให้เด็กในค่ายมาเตะก้านคอนะพูดเล่น นะพรุ่งนี้ไม่ต้องพามาอุบลหรอก ให้อยู่ที่บ้านปู่นั้นแหละดีแล้ว ไม่ต้องพาขึ้นมาหรอก ขี้เกียจไปส่ง ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามนะคับ ผมกับโอมจิไม่ไรตอบแทนคับนอกจากของสัญญาว่าจะรักกันไม่ใช่รักกันดิ รักโอม และรักแบบนี้ตลอดไปจ้า คืนนี้ฝันดี จึกๆ(เตเต้เขียนจ้า จึกๆอ้า)

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนพิเศษ ความในใจจากเต้ถึงโอม5 10/4/2561
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 10-04-2018 00:15:19

ตอนพิเศษ ความในใจจากเต้ถึงโอม5

สวัสดีคับทุกท่านที่ติดตามคับ ถ้าพูดถึงเรื่องอกหักผมเชื่อว่าหลายคนก็คงผ่านจุดนี้มาแล้วและยังมีอีกหลายคนที่ยังไม่ผ่านมา เขาบอกว่าถ้าจะรักก็ต้องรู้จักคำว่าเจ็บ วันนี้ผมจะเขียนตอนที่ผมปลอบไอ้ขี้แงของผมนะคับ ตอนนี้อาจจะทำให้หลายๆคนที่กำลังเสียใจหรือท้อแท้มาอ่านแล้วคงจะมีกำลังใจขึ้นมานะคับ ความรักบางครั้งกว่าจะได้มามันแสนยากคับทั้งแยกชิงยังกะลุ้นหวย ทั้งคู่แข่งอีก แต่มันไม่ยากเท่ากับเราจะรักษามันไว้ได้ไหม เช่นเดียวกับคุณโอมแต่ก่อนคับ ช่วงที่เขาอกหักแรกๆนะ ร้องไห้เกือบทุกวันคับ พูดอะไรก็ไม่ย่อมฟังคับ บางทีผมจนจะถีบเอานะคับ ถ้าไม่ติดว่าผมเป็นหนี้บุญคุณที่โอมช่วยผมนะ ผมถีบสลบคาทีนผมล่ะ คนอะไรปลอบโคตรยากคับ ไม่ว่าจะยกตัวอย่างโน่นนี้ โอมก็ไม่ยอมฟังคับ มีแต่ปลอบตอนกินเหล้าคับ ผมจะบอกเขาตลอดคับ ว่าอย่าคิดมาก คิดเสียว่าเขาไม่ใช่เนื้อคู่เรา พูดไปน้ำตาผมก็ซึมนะ คิดถึงคนนั้นเหมือนกัน สภาวะไม่ต่างอะไรกับโอมคับ อกหักเหมือนกัน แต่ผมอยู่ได้เพราะพ่อแม่น้องและเพื่อนคับ และยังมีโอมที่เป็นเหมือนผม ทุกวันผมจะกรอกหูโอมคับ ว่าอย่าเสียใจ ประโยคที่ผมพูดบ่อยๆปล่อยให้มันไหลไปกับน้ำตาที่มึงร้องไห้ออกมาเลย อดีตมันก็คืออดีต ทำปัจจุบันให้ดีก็พอ โอมเขาจะชอบเอารูปแฟนเก่าเขามาดูคับ ในโทรสัพผมลบก็แล้ว เอาไปเผาก็แล้ว แต่ก็ยังไม่ดีขึ้นคับ เลยขู่ไปเลยคับ ทีนี้เริ่มยอมคับ พูดไรก็ทำตาม พูดปลอบเขาไปปลอบใจตัวเองไปด้วย ว่าตอนนี้เราอยู่ในโลกของความจริง ไม่ใช่ในนิยายที่จะคิดโน่นคิดนี้สั่งนั้นสั่งนี้ ให้เขากลับมารักเรา เวลาที่คิดถึงเขากลับมาเปลี่ยนแปลงตัวเองให้ดีขึ้นคับ กลับมาสู่โลกความเป็นจริงว่าตอนนี้เรากำลังทำอะไรอยู่ บอกโอมตลอดคับ จนโอมจะพูดตามได้ล่ะ บางครั้งคุณโอมก็ดื้อนะคับ แอบไปร้องไห้คนเดียว บางทีก็นั่งร้องไห้ที่สวนหน้าบ้าน ผมก็มีวิธีปลอบของผมนะ ร้องไห้ดีใช่ไหม เปิดน้ำรดเลยคับ ถึงผมจะโดนด่าแต่ผมก็ทำคับ ไม่รู้เหมือนกันผมโรคจิตป่ะ จะชอบปลอบคนที่ร้องไห้มาคับ ขนาดคนบ้าผมยังคุยด้วยเลยคับ ฮ่าๆ เห็นคนที่ร้องไห้แล้วยิ้มออกได้นี่แหละคับความสุขผม โอมทั้งด่าทั้งไล่ผมคับ แต่ผมไม่ไปหน้าด้านทำไงได้ ร้องไห้จะฆ่าตัวตาย มันป๊อดคับ พูดแต่ไม่ทำ ผมไม่ห้ามนะ ผมถามว่าจะเอาอะไรเดี๋ยวซื้อให้ เอามีดไหม หรือจะเอาเชือก หรือเอายาไหม มันไม่พูดคับ เดินหนีผม รู้ไหมคับมันแก้ตัวยังไง มันบอกว่า จะเอามีดแทงก็กลัวเลือด จะเอาเชือกก็กลัวหายใจไม่ออก จะกินยาก็กลัวมันขม จะกระโดดน้ำก็ว่ายน้ำเป็น จะกระโดดตึกก็กลัวความสูง แก้ตัวน้ำขุ่นๆคับ แต่ก็ดีคับที่โอมคิดได้ มีวันหนึ่งผมจับมานั่งเคลีย ทุกวันนี้โอมมจับผมมานั่งเคลียแทนคับ ให้นั่งสมาธิด้วย ไม่รุ้ว่ากรรมจะตามสนองหรือป่าวก็ไม่รู้ ผมให้โอมมานั่ง แล้วจับKคุยกัน เฮ้ยไม่ใช่ จับเข่าคุยกัน ผมจะเป็นฝ่ายถามซะส่วนใหญ่คับ ตอนนั้นไม่รุ้เป็นไรไปยุ่งเรื่องเขามาก ทั้งๆที่ตัวเองก็ไม่ต่างจากเขา นั่งคุยกันสักพัก โอมร้องไห้ ผมก็ร้องตามสิคับ เลยบอกโอมว่า โอมคิดให้ดีนะ ถ้าโอมยังจมอยู่กับแบบนี้โอมก็จะไม่มีกระจิตกระใจเรียนนะ รู้ไหมคับมันตอบผมว่าไร “มึงเป็นพ่อกูเหรอ” เท่านั้นแหละคับมือผมก็ไวเกิน ผัวะไปที่หัวมันคับ มันไม่พูดนั่งฟังผมอย่างเดียว โอมลองคิดดูนะ ถ้ามึงยังเป็นแบบนี้ มึงรู้ไหมว่ามีใครบางที่เสียใจไม่ต่างจากมึง พ่อแม่ รวมทั้งเพื่อนๆมึงด้วย ทุกคนเขาต่างเป็นห่วงมึงนะ มึงดูกูดิ กูก็ไม่ต่างจากมึง กูยังอยู่ได้เลย อีกอย่างมึงยังดีกว่ากูนะ มึงมีเพื่อนแถมได้อยู่กับพ่อแม่มึง แต่กูนะพ่อแม่กูก็อยู่ที่หนองคาย คนเรานะเกิดมากว่าจะตัวเท่าควายเสียข้าวเสียน้ำเสียเงินพ่อแม่ไปเท่าไร แล้วเรื่องแค่นี้มึงไม่สู้แล้วเหรอ ถ้ามึงไม่สู้นะ กลับบ้านไปเลียดากหมาเลยไป
โอม : ก็กูไม่เหลือใครแล้วนิ
มึงคิดห่าไรไม่เหลือใคร พ่อแม่มึงไง อีกอย่างมึงก็ยังมีเพื่อนหล่อๆยังกูด้วย โอมมึงกลับไปส่องกระจกดูนะมึงเห็นอะไรไหม แล้วมึงพิจารณาตัวมึง ถึงมึงรักเขามากแค่ไหน ถ้าเขาจะไปยังไงเขาก็ไปอยู่ดี ให้มึงคิดตามกูนะ ถ้าเขาทำกับมึงแบบนี้ คนอื่นเขาก็คงทำไม่ต่างจากที่เขาทำมึงหรอก เชื่อกู โตแล้วยังจะให้กูสอนอีก คนเรารู้วันเกิดแต่ไม่รู้วันตาย งั้นทุกวันเราต้องทำให้เรามีความสุข เราอยากทำอะไรก็ทำไม่ใจว่านั่งจมแต่เรื่องเดียว ไอ้กะไบ
โอม : คือไรว่ะกะไบ มันไม่รุ้คับ
อ่อมันคือหมีภู น่ารักไหม ฮ่าๆ แล้วนี่ดีขึ้นยัง ถ้าดีก็ยิ้มรับกับปัญหาที่จะเกิด แล้วลุกสู้กับมัน ชีวิตของคนเราไม่ได้ดรยด้วยกลีบกุหลาบนะ ความสุขมันย่อมมากับความทุกข์ เพียงแค่เราจะปรับแล้วอยู่กับมันได้ไหม เราไม่รู้ว่ามันจะมาช้าหรือเร็ว เราต้องพร้อมเสมอนะ พร้อมที่จะแก้ปัญหา พร้อมที่จะดำเนินชีวิตต่อไปให้ได้ ถ้าเรายังมัวแต่จมอยู่นี้ แล้วเรื่องต่างๆเข้ามาทำไงล่ะ มันไม่แก้ง่ายเหมือนแก้ผ้าเอากันนะเว้ย มันยากนะ มึงดีแล้วล่ะที่รู้จักอกหัก จะได้รุ้ว่ามันรู้สึกยังไง หยุดเสียใจนะ ยังไงมีไรก็ปรึกษากูได้ เท่านั้นแหละคับ คุณโอมอยู่ได้จนถึงทุกวันนี้ ไม่รุ้ว่าผมปลอบหรือโดนฝ่ามือผมคับ อยากรู้ก็ถามคุณโอมเอานะคับ
นี่แหละคับที่ผมอยากจะบอกคับ ชีวิตของคนเรามีทุกข์มีสุข มาคู่กันคับ บางทีสิ่งที่เราอยากจำกลับลืม สิ่งที่เราอยากลืมกลับจำ โลกมุนษย์นอโลกมนุษย์ ปัญหาทุกปัญหามีทางแก้คับ เพียงแค่มันต้องใช้เวลา และใช้ใจคับแก้ หันหน้าคุยกัน ช่วยกันแก้ไม่ทำปัญหาเล็กๆให้ใหญ่คับ ที่ผมพูดแหละคับความรักกว่าจะได้มามันยากคับ และไม่ยากเท่าเราจะรักษามันไว้ ถ้าเรารักษามันไม่ได้ไม่ต้องโทษใครคับ คิดเสียว่าเขาไม่ใช้เนื้อคู่เรา คิดว่านิสัยอาจจะเข้ากันไม่ได้ ถ้าเขาทิ้งเราไปก็คิดว่าเราดีเกินไปคับ หรือไม่ก็คิดว่าเขาตายล่ะ ทำใจแปบเดียวเจ็บแปบเดียว(เหมือนโดนเสียบ ผมไม่เคยนะ) ดีกว่าเราจะคิดถึงเขาแล้วไม่ลืมอันนี้เจ็บนานคับ ผมเชื่อว่าทุกคนเคยผ่านมานะคับ สุดท้ายทุกสิ่งทุกอย่างจะดีไม่ดีอยู่ที่เราคับเราเป็นคนสร้างมันมา เราก็เป็นคนลบมันได้ใช่ม่ะคับ บางทีภาษาที่ผมเขียนอาจจะเข้าใจยากหน่อยนะคับ ยังไงก็อดทนอ่านๆไปนะคับ ช่วงนี้หลายๆที่กำลังอยู่ในช่วงสอบ น้องๆอยู่ในช่วงหาที่เรียนนะคับ ยังไงก็สู้ๆนะคับ มันเป็นด่านแรกที่เราต้องเจอคับ ยังเหลืออีกเยอะที่จะเจอคับ ไงก็สู้ๆเด้อ สำหรับคนที่ทำงานอยู่ผมไม่รู้จะพูดยังไงคับ เอาเป็นว่าสู้ๆนะคับ เพื่ออนาคตเรา และคนรอบข้างคับ นี่แหละคับตอนที่ผมเขียนขึ้นมาคับ อาจจะไม่ค่อยสนุกนะคับ ก็ทนๆอ่านนะคับ ฮ่าๆ ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามคับ ช่วงนี้คุณโอมเขาไม่ค่อยได้อัพนะคับ งานเขาใกล้แล้วล่ะ ไงก็รอหน่อยนะคับ สุดท้ายนี้สิ่งที่ผมพูดไปผมอยากให้ทุกท่านที่ได้อ่านมีกำลังใจนะคับ ทั้งเรื่องความรักเรื่องการเรียน เรื่องงาน ทุกอย่างมันไม่ยากหรอกคับ เพียงแค่เราจะยอมรับมันได้ไหม และเราจะสู้กับมันได้ไหม ผมเชื่อว่าทุกคนทำได้คับ ทุกอย่างมันไม่ง่ายเสมอไปและไม่ยากเสมอไปคับ ถ้าท่านท้อนะ อันนี้คุณโอมเคยให้ผมทำคับ ให้ดูเวลาที่ลมพัดต้นไม้ มันจะเอนไปตามลม พอลมหยุดมันก็ตรงเหมือนเดิมคับ ก็เหมือนชีวิตคนเราคับ ปัญหาก็คือลม แต่ถ้าเครียดกับผมผมขอแนะนำนะให้หาที่โล่งๆแล้วไปแหกปากตะโกนคับ รับรองหาย ถ้าไม่หายผมให้อมขี้มาพ่นใส่หน้าผมเลยคับ ฮ่าๆ
“เหนื่อยก็พักหนักก็พอ”

จากใจเตเต้(เตเต้เขียน)

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 58 10/4/2561
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 10-04-2018 00:17:41

ตอนที่ 58

หลังจากที่ฟังพระเทศน์เฮ้ยไม่ใช่ หลังจากที่ได้อ่านตอนที่เต้เขาเขียน วันนี้ไอ้ตัวแสบของผมไปทำงานที่ห้องเพื่อนเลยไม่ได้เขียนครับ พอดีงานผมเสร็จคิดถึงfcทุกคนจัง มาม่ะหอมเหม่งทุกคนที ฮ่าๆ หลังจากที่แก้แค้นผมไปเมื่อวานถึงว่าหายกันครับ อุส่าเก็บไว้ไม่ให้ใครเห็น แต่ไม่รู้เต้ไปเจอได้ไงครับ ในรูปที่เห็นคือตอนที่ผมไปเล่นน้ำตอนยุมอหกครับ ที่ส่องดูนะ มันคันๆครับ ตอนแรกจะถอดดูแต่กลัวคนจะตกใจเลยต้องทำแบบนั้น พอดีเพื่อนมันถ่ายพอดีครับ เลยเอามาแกล้งผม นานๆมาเห็นรูปนี้รู้สึกคิดถึงอดีตเลยครับ ฮ่าๆ มาเข้าเรื่องของเราดีกว่าครับ ต่อจากตอนที่แล้วนะครับ หลังจากที่พี่เต้กลับมาถึงที่อุบล วันนั้นมันเป็นวันอาทิตย์ครับ พอดีเขามีงานที่วัดพระธาตุหนองบัว ครับ ผมกับเต้ก็ไปเดินเล่น ตอนแรกจะไปนานๆล่ะครับ แต่ไปแล้วไปได้แปบเดี๋ยวครับ กลัวงานจะไม่เสร็จเลยชวนเต้กลับบ้าน
ผม : กลับบ้านเหอะเต้
เต้ : กลับเร็วจัง หรือว่า มันทำหน้าหื่นครับ
ผม : หยุดเลย ไม่ต้องมาหื่นเลย หมอสั่งว่าไร จำไม่ได้เหรอ
เต้ : ครับ อีกแค่อาทิตย์ เด่ยวจัดทั้งคืนแน่ ฮ่าๆ
ผม : ไอ้บ้า หื่นกาม
เต้ : แล้วรักไหมล่ะ
ผม : ไม่บอกเว้ย
เต้ : บอกหน่อยนะนะนะนะมันอ้อนผมครับ
ผม : ไม่บอก
เต้ : ไม่บอกถึงบ้านปล้ำนะ
ผม : เอาดิถ้าไม่อยากโดน ผมยกหมัดขึ้น
เต้ : อุ้ย โหดจัง กลับก็เดินดิ ทำไมยังยืนดูหมอลำอยู่ เดี๋ยวงานก็ไม่เสร็จหรอก วันนี้ต้องไปล้างห้องน้ำด้วย ไม่ได้ล้างมาหลายวันล่ะ โคตรสกปรกเลย หาแฟนอีกสักคนดีไหม จะได้ช่วยทำงานบ้าน
ผม : เอาดิ ไม่ได้ว่าไรนะ เดี๋ยวจะชวนต้นมาอยู่ด้วยเหมือนกันจะได้ช่วยกันทำงาน
เต้ : กวนตีนล่ะ อยากเดินกลับเหรอ
ผม : ใครกันแนที่เดินกลับ รถผมนะครับคุณเต้
เต้ : แฮะๆ เขาขอโทษ
พอออกจากงานผมกับเต้ก็ได้แวะเซเว่นใกล้ๆทางกลับบ้านครับ ปวดฉี่เลยวิ่งไปเข้าห้องน้ำ ส่วนไอ้เต้ก็เข้าไปซื้อในเซเว่นครับ ปวดฉี่ครับ มัวแต่วิ่งไปห้องน้ำ โล่งฉี่เสร็จ พอออกมาจากห้องน้ำ เหมือนมีคนตามมาครับ กลัวเป็นคู่อริไอ้เต้ เลยไม่หันไปดู ใจหนึ่งก็อยากวิ่งครับ เลยเดินไปที่หน้าเซเว่น ไม่เข้าไปครับ สักพัก “พี่โอมจะรีบไปไหน”
ผม : อ้าว โต๋ แล้วทำไรแถวนี้ ผมยืนคุยกับโต๋ ตาผมก็มองหาเต้ กลัวมันจะมาเห็นแล้วเปิดศึกกันครับ
โต๋ : พอดีแวะมาซื้อครับ กำลังจะไปเที่ยวงาน แล้วพี่ล่ะ
ผม : พี่กำลังจะกลับบ้านครับ มีไรอีกป่ะ
โต๋ : ทำไมรีบจังครับ ยังกะหนีใครมา เอ่อพี่ผมสอบเข้ามหาลัยพี่ได้นะ เสียดายที่ไม่ได้อยู่คณะเดียวกันกับพี่ ไม่งั้น
ผม : อืม ยิ้มแหยะๆครับ ใจหนึ่งก็กลัวไอ้ตัวแสบผมออกมาครับ เป็นอย่างที่ผมคิดครับ พี่เข้าออกมา
เต้ : ไอ้โต๋
โต๋ : พี่เต้ พี่โอมผมไปล่ะ มันวิ่งจะที่รถมันครับ แล้วรีบขับหนี ไม่งั้นมีต่อยกันอีกครับ
ผม : ชื้ออะไรมาบ้าง
เต้ : ไม่ต้องเลย ไปคุยกับมันทำไม ทำไมไม่เข้าไปข้างใน
ผม : กลัวเสียมารยาทนิ
เต้ : อ้อล้อ บ้าผู้ชาย ฮ่าๆ พูดแล้วมันยิ้มครับ
ผม : สัส ทำซะหน้าเครียดเลยนะ แล้วนิทำไมต้องเจอกันชอบมีเรื่องกันจัง ทั้งๆก็เคยกินเหล้าด้วยกันอยู่
เต้ : แค่เรียกชื่อมันเฉยๆ ไม่ได้ต่อยมันนิ แค่จะถามว่ามายังไง แค่นี้ วิ่งหางจุตูดไปเลย ไอ้โต๋เอ่ย
ผม : ก็เคยไปต่อยเขานิ เขาก็กลัวนิ ไปๆกลับบ้าน มีแฟนหรือมีลูกว่ะ ต้องให้บอกตลอด
เต้ : เปลี่ยนจากลูกเป็นผัวได้ป่ะ ฮ่าๆ
พอถึงบ้านผมก็นั่งทำงานครับ ส่วนเต้ก็ล้างห้องน้ำ เต้นะเขาละเอียดมากครับ เห็นว่าใจร้อนก็ล้างห้องน้ำสะอาดนะครับ ทำความสะอาดบ้านดีกว่าผมอีกครับ เขาล้างห้องน้ำ ปิดประตุทำครับ ผมกลัวจะหายใจไม่ออก เลยเคาะบอกเขา
ผม : ล้างห้องน้ำเขาไม่พากันปิดประตูหรอก เดี๋ยวก็หายใจไม่ออกหรอก เปิดไว้ดิ
เต้ : ไม่เอา ใกล้เสร็จล่ะ
ผม : เปิดเลย เดี๋ยวก็หายใจไม่ออกหรอก เร็ว
เต้ : ได้ๆ มันเปิดออกมาผมแทบจะบ้าตายครับ มันไม่ใส่อะไรเลย จวยห้อยโต่งเต่งอยู่ครับ
ผม : งั้นก็ปิดไว้ล่ะดีล่ะ
เต้ : ไม่เอาได้เปิดล่ะ เปิดมันนี่แหละ
ผม : มึงไม่อายเหรอ
เต้ : อายทำไม เห็นจนชินแล้ว ไม่ใช่เหรอ มีแค่สองคนเรา มีใครให้อายม่ะ คุณโอมเกาหลังให้หน่อยดิ มันคันๆอ่ะ มือเปื้อนเกาไม่ได้
ผม : ไหนๆ ไอ้ผมก็เห็นว่าเขาล้างห้องน้ำกลัวมื้อเปื้อน หวังดี เลยเกาให้ ตรงนี้ม่ะ
เต้ : ไม่อ่ะ ตรงนี้ เต้จับมือผมมาจับที่จวยมัน
ผม : สัส ผมเลยดีดจวยมันครับ
เต้ : เจ็บนะเว้ย
ผม : ใครล่ะให้เล่นก่อน ล้างให้เสร็จแล้วรีบอาบน้ำนอน มันดึกล่ะ
เต้ : งานใกล้เสร็จยังล่ะ
ผม : อีกเยอะนอนก่อนเลย ไม่ต้องรอ ยิ่งนั่งรถมาเหนื่อยๆอยู่ บอกแล้วผมก็นั่งทำงานต่อครับ
พอเต้อาบน้ำเสร็จก็มานั่งดูทีวีข้างๆผมครับ นอนดูทีวีอ่านหนังสือการ์ตูน ช่วงนี้พี่เขาติดหนังสือการ์ตูนครับ ผมก็นั่งทำงานของผมต่อ มันก็ดึกด้วยแหละครับ ผมก็ง่วงด้วยแหละแต่งานยังไม่เสร็จเลยทำต่อ ส่วนเต้หลับไปแล้ว นอนหนุนแขนตัวเองผมเลยไปเอาหมอนมาให้ กว่าจะเสร็จแทบสว่างครับ ได้นอนอยู่หรอกสามชั่วโมงครับ ตื่นขึ้นมาเต้ก็ไปเรียนล่ะ เห็นแต่น้ำเต้าหู้กับปาท่องโก๋พร้อมกับโพสอิดติดไว้ ทานเสร็จก็ไปห้องไอ้กายครับ ทั้งวันครับ หลับบ้างตื่นบ้าง ทั้งวันครับ ดีนะที่วิชาสุดท้ายอาจารย์ให้งานไว้แล้วปล่อย เลยกลับมานอนที่บ้านตัวเองครับ นานๆได้นอนที่ห้อง แก้มันกางเกงในครับ ใส่แต่บ๊อกเซอร์นอน ตื่นขึ้นมาอีกทีก็ไอ้เต้มาบีบจวยผมครับ
เต้ : กำลังจะได้ที่เลย ฮ่าๆ
ผม : สัส เข้ามาได้ไง แล้วมาถึงนานยัง
เต้ : ใครล่ะที่เอากุญแจให้ มาถึงตั้งแต่คนบ้างคนนอนคางล่ะ ฮ่าๆ มีอารมณ์เหรอ
ผม : ป่าวเว้ย ที่จริงก็มีล่ะครับ ฮ่าๆ แล้วทำไงถึงได้มาหาที่บ้าน
เต้ : โทรมาไม่รับ เลยมาหาที่บ้าน ป่ะกลับบ้านเรา
ผม : บ้านเรา บ้านคุณต่างหาก บ้านผมอยู่นี่ ฮ่าๆ
เต้ : มันทำแก้มป่อง
ผม : ไปก็ได้ ไอ้หน้าแก้มป่อง ผมดึงแก้มสองข้างมันครับ มันมันดันหน้ามาจูบปากผมครับ
เต้ : รักนะ
ผม : ไปอาบน้ำก่อนนะ พออาบน้ำเสร็จ ออกมาไอ้เต้สงสัยจะคุยกับแม่ครับ น่าจะถามถึงอาการปู่มั่ง เห็นสีหน้าเครียดๆ สักพัก ไม่รู้ว่าบ้านนี้ลามกกันหมดบ้านม่ะ
เต้ : แม่เมื่อวานนี้ล้มอ่ะ แม่ หัวโข่ยถลอก โคตรเจ็บอ่ะแม่ เจ็บที่หัวโข่ยครับ
ผม : ผมมองหน้ามันครับ พูดกับแม่นะหัวโข่ย สงสัยบ้านนี้ลามกหมดบ้านครับความคิดผมนะ
เต้ : เดินได้บ้างล่ะแม่ แต่ยังเจ็บหัวโข่ยอยู่เลยครับ ได้ๆครับ เด่ยวผมให้โอมเขาทายาให้ครับ ครับรักแม่ครับ แล้ววางสายครับ มองหน้าผม
ผม : ไอ้บ้ากาม ขนาดพูดกับแม่นะ ยังลามก
เต้ : อะไร มันก็ยิ้มครับ เหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น
ผม : ยังมายิ้มอีก แม่เต้ก็อีกคน ยังลามกอีก
พอมารู้ทีหลังครับภาษาภูไทหัวเข่าเขาเรียกว่าหัวโข่ยครับ แม่เต้เขาเป็นภูไทครับ แต่ผิดที่เต้ครับ หัวเข่าก็ไม่พูด ยังจะมาพูดภาษาภูไทกับแม่อีกผมล่ะมึนตึบ
เต้ : ยังจะยิ้มอีกเด่ยวเจอหัวโข่ยเสียบท้องซะเลย ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอน ความในใจจากเต้ถึงโอม 10/4/2561
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 10-04-2018 00:21:10

ตอนที่ 59

ตอนนั้นทั้งขำทั้งยุ่งกับงานครับ เลยไม่ได้สงใจอะไรเท่าไร มัวแต่ทำงานของตัวเอง ช่วงนี้ไอ้เต้มันติดการ์ตูนครับ หาการ์ตูนเก่าๆมาอ่าน ยังกะจะย้อนอดีตของตัวเองครับ จุดประสงค์หลักๆคงอยู่เป็นเพื่อนผมตอนทำงานล่ะครับ แต่อ่านทีไรได้ไม่นาน ให้หนังสืออ่านครับ ช่วงนั้นมัวปั่นแต่งานครับ อาจารย์ยิ่งสั่งๆเอาสั่งครับ แทบจะไม่ได้นอนบ้างคืนครับ แต่ก็ดีไปนอนที่มหาลัยครับ แอบหลับนะ ฮ่าๆ
ต้น : ช่วงนี้มึงดูเพลียๆไปนะ ไม่ค่อยได้นอนเหรอว่ะ
กาย : ก็ใช่สิ แฟนมันเพิ่งจะมีแรงเอาได้ เลยจัดทุกคืนไง
ผม : จัดพ่องมึงดิ กูไม่ได้นอนเว้ย มัวแต่ปั่นงานนี่แหละ ว่าแต่กูเหอะ พวกคุณๆเสร็จยังครับ ยิ่งใกล้ส่งแล้วนะ รีบๆนะมึงติดEมาก็ไม่ลงเรียนเป็นเพื่อนนะครับคุณ ฮ่าๆ ติดIมาอย่าหากูไม่เตือนนะครับ ผมพูดหยอกพวกมันครับ
ต้น : งั้นคืนนี้กูขอไปทำที่บ้านมึงหน่อยดิ นะ
ผม : ตามใจมึงล่ะกัน ไปขอเจ้าของบ้านเอาโน่น
กาย : มึงก็ยอมๆเป็นเมียน้อยไอ้เต้สักคืนดิ รับรองมันยอมแน่ ฮ่าๆ
ต้น : เอามึงแหละคนแรก
ผม : มีไรอีกป่ะ ถ้าไม่มีดูอาจารย์ให้กูด้วย ถ้าเดินมาอย่าลืมปลุกกูนะ
ต้น : เลี้ยงติมกูดิ เดี๋ยวกูดูให้
ผม : เอ่อๆ
ต้น : สัญญาแล้วนะ อย่าลืมล่ะ กูกินจุนะ
ขี้เกียจพูดกับมันครับ เลยแกล้งหลับไปซะ ไม่รุ้ว่าผมหลับนานเท่าไรครับ ไอ้ต้นปลุกตื่นอาจารย์ก็ปล่อยล่ะ ช่วงนี้ไม่ค่อยสนใจเรื่องเรียนเท่าไรครับ นอนอย่างเดียว
กาย : พวกมึงไปแดกข้าวเลยนะ แล้วตอนบ่ายเช็คชื่อให้กูด้วยล่ะ กูจะกลับไปทำงานต่อ
ผม : มันล่ะ ไปกับมันไหม ก็จะได้บอกอาจารย์ให้
โอ๊ต : ไม่อ่ะ กูไว้ทำตอนเย็นดีกว่า
แล้วพวกผมก็พากันไปหาไรทานที่โรงอาหารครับ ผมนั่งอย่างเดียวไอ้ต้นจัดการให้หมด ทั้งซื้อข้าว ซื้อน้ำ พร้อมเสิร์ฟแต่ผมจ่ายให้มันด้วย
ต้น : งานมึงใกล้เสร็จยังว่ะ
ผม : อืม
ต้น : ทำไมไม่แดกว่ะ ตักมาดูจะอิ่มเหรอ อ่ะอ้าปากมันหยิบช้อนจากมือผมครับ แล้วเอาข้าวใส่ปาก ดูเหมือนคนป่วยยังไงไม่รู้
โอ๊ต : นั่งเมออยู่ได้ ถ้าไม่ไหวก็ไปนอน
ผม : ไม่เป็นไร นอนต่อที่ห้องอีกก็ได้ พวกมึงรีบๆทานเหอะ ใกล้ถึงเวลาเรียนล่ะ สภาพผมตอนนั้นมึนๆครับ เบอๆยังไงไม่รุ้ ทำอะไรไม่ถูก ทำงานติดต่อกันหลายคืนครับ เหมือนคาบที่แล้วครับ ไปนอน จนเรียนเสร็จ
ต้น : ตื่นได้ล่ะ แล้วนี่มึงจะกลับยังไง เอารถมาไหม
ผม : ไอ้เต้มาส่ง
ต้น : งั้นเดี๋ยวไปกับกู กูจะแวะเอางานไปทำที่บ้านมึงด้วย
ผม : งั้นกูโทรบอกเต้ก่อนนะ ให้ซื้อกับข้าวมาด้วย
ผมโทรบอกเต้ แล้วผมก็กลับบ้านไปพร้อมกับต้น แวะบ้านต้นก่อนแล้วไปบ้านผมครับ ค่อยออกไปบ้านเต้ ไปถึงไอ้คุณชายของผมก็มารอล่ะ กลับบ้านโคตรเร็วครับ
เต้ : แล้วนี่เป็นดูซีดๆ ไปเจอไอ้โจ๊กมาเหรอ แล้วเต้ก็พยุงผมเข้าไปข้างในครับ
ผม : วันนี้ต้นจะมาทำงานที่บ้านนะ ดูแลแขกด้วย ห้ามดื้อ ห้ามซน ห้ามหาเรื่องเขา ได้ม่ะ
เต้ : ครับผม
ต้น : ดีเต้
เต้ : เข้ามาดิต้น กูขอโทษนะที่ถีบมึงวันนั้น คงไม่โกรธกูนะ
ต้น : ไม่หรอกถีบแรงขนาดนั้น
เต้ : มาๆ มันกอดไอ้ต้นครับ ไอ้นิลวนลามตลอด ก้นต้นนี่นุ่มๆเนาะ
ผม : สัส ไปแกล้งต้นอีก ปล่อยได้แล้ว
เต้ : หึงเขาเหรอตัวเอง ก็โอมบอกให้ดีกับต้นไง ฮ่าๆ แล้วนิหิวยัง ไปกินข้าวก่อนดิ ค่อยทำงาน
ผม : ทานข้าวก่อนดิ ค่อยทำงาน พากันทานก่อนนะ เดี๋ยวไปอาบน้ำแปบ
เต้ : อาบให้ม่ะ
ผม : ไม่ต้องนั่งเป็นเพื่อนต้นนั้นแหละ
ต้น : ฮ่าๆ
พออาบน้ำเสร็จก็มาทานข้าว กับสองคนนั้นดูเหมือนจะเข้ากันง่ายครับ พูดกวนกันตลอด แถมตักอาหารให้กันอีก
ผม : หวานกันจังนะคู่นี้ ฮ่าๆ
เต้ : ก็เขาเปนแฟนกันนิ ต้นเต้ เข้ากันป่ะ ฮ่าๆ มันกวนผมครับ
ต้น : ฮ่าๆ
พอทานข้าวเสร็จผมก็นั่งทำงานกับต้นครับ ส่วนเต้ก็เป่าขลุ่ยสีซอของเขาไปครับ คีนนั้นทำจนดึกครับ ชวนค้างด้วยก็ไม่ค้างจะกลับอย่างเดียว เลยให้กลับครับ ไอ้ต้นเวลาจะไปก็พูดยังไงก็ไม่ฟังครับ
เต้ : แล้วนี่เสร็จยัง
ผม : ยังอ่ะ จะนอนก่อนก็ได้นะไม่ต้องรอ อีกตั้งเยอะ สักพักคอมดับครับ เอาแล้วงานผม น้ำตาจะไหลครับ ดีนะที่กู้ได้ครับ เกือบไปแล้ว ผมนั่งบ่นของผมครับ
เต้ : ไหนมาเดี๋ยวช่วย
ผม : จะทำเป็นเหรอ มันยากนะ
เต้ : เอาน่า มายืนข้างหลังผมครับ
ผม : สัส คนยิ่งรีบๆยุ เอาจวยมาถูหลังกูทำไม
เต้ : โทษๆ ลุกออกดิ ไหนดูดิ แล้วเต้ก็นั่งพิมนั่งเขียนครับ มีอีกไหม
ผม : ไม่อ่ะ เดี๋ยวทำเอง ไปนอนเหอะ มันดึกล่ะ แม่งโคตรยากเว้ย ไม่รู้ทำยังไง ว่ะ โอ้ยเบิ่อ ผมแหกปากออกมาครับ
เต้ : มันไม่มีอะไรที่เราจะทำไม่ได้หรอก เขาทำได้ราก็ทำได้เพียงแค่ค่อยๆศึกษาไปนะ เต้เชื่อว่าโอมทำได้ ใช่มิค่ะ มันทำเสียงผู้หญิงครับ
ผม : ตอนแรกจะซึ้งแล้วนะ ถ้าไม่มีอันหลังนะ ไอ้ตุ๊ด ฮ่าๆ
เต้ : ตุ๊ดแล้วรักไหมล่ะ
ผม : ไม่บอก เว้ย ฮ่าๆ
เต้ : บอกเขาหน่อยนะตัวเอง ไม่บอกเขาจะไปตัดไข่ทิ้ง
ผม : ไม่ต้องไปตัดที่ไหนไกลเอามีดโกนมา เดี๋ยวผ่าออกให้
เต้ : โกรธล่ะ ง้อหน่อยดิ ไม่งั้นเขากลั้นใจตายนะ
ผม : ไม่ง้อเว้ย กลั้นเลย ให้ช่วยม่ะ ผมเอามือไปบีบจมูกมันครับ
เต้ : ไอ้บ้า เอาจริงเหรอ ไม่สงสารลูกในท้องเหรอ ฮ่าๆ คุณโอมเขาอยากเป็นผู้หญิง
ผม : เป็นไรอีก หกล้มไหม หรือหัวไปฟาดกับไรมา หรือไม่สบาย ตัวก็ไม่ร้อนนิ อยากเป็นใช่ไหม งั้นให้เขาเสียบก่อนดิ
เต้ : ไม่เอาเว้ย หายอยากเป็นล่ะ
ผม : ใจง่ายนะเรา
เต้ : แต่ให้ใครไม่ง่ายนะครับ ดีขึ้นยัง เห็นยิ้มนานล่ะ เดี๋ยวงานจะไม่เสร็จ
ผม : หายง่วงขึ้นเยอะเลย ขอบใจนะ
เต้ : เปลี่ยนจากคำขอบใจ เป็นแทงข้างในได้ป่ะ
ผม : โน่น เสาไฟฟ้า ชอบรูไหน จัดเลย
เต้ : คุณโอมอ่ะ งั้นร้องเพลงให้ฟังนะ คุณโอมก็ทำงานไป “เหนื่อยไหมคนดีมีพี่เป็นแฟน”
ผม : เหนื่อยอ่ะ
เต้ : ร้องเพลงเว้ย ไม่ได้ถาม เต้เขาก็ดีดกีต้าร์ของเขาครับ
ส่วนผมก็นั่งทำไง ไม่รู้ว่าหลับตอนไหนครับ ตื่นขึ้นมาอีกที นั่งหลับครับ เต้ก็นอนกอดกีต้าร์หลับ แต่ล่ะคน ช่วงนี้เต้เขาปิดเทอมล่ะคับ เขาเลยสบายหน่อย ส่วนผมนั้นเหรอครับ อีกนานครับ ห็นน่าล่ะมั่นไส้อยากเป็นผู้หญิง ผมเลยจัดให้ครับ แต่งหน้าให้พี่เขาซะเลย ฮ่าๆ ไม่ปลุกนะ แล้วผมก็ออกไปมหาลัยครับ ยังไม่ถึงมหาลัยหรอกครับ พี่เขาโทรมา
ผม : ว่าไง คิดถึงเหรอ
เต้ : คิดถึงแป๊ะอะไร ทำไรไว้ ดูดิ ล้างโคตรยาก
ผม : ก็เหนว่าอยากเป็นผู้หญิงนิ เลยจัดให้ สวยไหมตัวเอง
เต้ : สวยจ๊ะ ถุย แค้นนี้ต้องชำระ แล้วเรียนเสร็จกี่โมง
ผม : น่าจะบ่ายๆนะ มีไร
เต้ : ป่าว ถามเฉยๆ เอ่อถ้ามาซื้อเต้าฮวย มาฝากหน่อยนะ
ผม : ได้ๆ แค่นี้นะจารย์มาล่ะ
เต้ : อ้าๆ อิคึอิคึ
ผม : ไอ้บ้ากาม
ต้น : มาถึงนานยัง
ผม : เพิ่งมาถึง แล้วนายล่ะ
ต้น : นานแล้วล่ะ ทนไรมายัง ไปทานกันไหม เหลืออีกสามสิบนาที กว่าจะเรียน
ผม : เรียนเสร็จค่อยทาน หรือต้นหิว ไหมเดี๋ยวพาไปก็ได้
ต้น : ไม่อ่ะ อ่ะเราซื้อขนมมาให้
ผม : ขอบใจนะ
ต้น : ฝากไปให้เต้หน่อยนะ ฮ่าๆ
ผม : นี่ฝากให้เต้เหรอ นึกว่าเอามาฝากโอมล่ะ
ต้น : พูดเล่น ทานเลย เอามาให้โอมนั้นแหละ แล้วไอ้กาย กับไอ้โอ๊ตไม่มาด้วยเหรอ
ผม : ไม่ มันฝากเช็คชื่อให้ พวกมันทำงานยังไม่เสร็จ แล้วต้นเสร็จยัง
หลังจากที่งานทุกอย่างผมเสร็จรู้สึกเหมือนตัวเองยกภูเขาออกจากอกครับ โล่งอกอารมณ์ดี ใครพูดไรมาก็ไหมโกรธ เลยเข้าวัดทำบุญซะหน่อยครับ กรวดน้ำรับพรเสร็จผมเลยเดินเล่นริมสระ
ผม : เต้คืนนี้ไปเวียนเทียนม่ะ
เต้ : ไม่อยากไปอ่ะ แต่ถ้านั่งเทียนล่ะชอบๆ
ผม : จะนั่งเองเหรอ มาดิ
เต้ : ให้โอมนั่งดิ ฮ่าๆ อีกตั้งนาน ไปดูหนังกันไหม ว่างทั้งวัน อีกอย่างงานก็เสร็จแล้ว
ผม : ดีเหมือนกัน ไหนๆก็เสร็จแล้ว ว่างด้วย เลี้ยงติมหน่อยนะ ป๊าขา
เต้ : หอมแก้มก่อนดิ
ผม : อายคนนะเว้ย
เต้ : มีอีกวิธีหนึ่ง เอามือมาจับแก้มก็พอ ผมก็ทำตามเต้ครับ แต่มันเอามือผมไปจับจวยมันครับ ได้ทีผมบีบไข่มันครับ โอ้ยๆ พอๆ
ผม : ดีขึ้นยัง
เต้ : ดีห่าไร เป็นหมันทำไง
ผม : จะได้ทานข้าวอร่อยไง ฮ่าๆ
เต้ : ทานข้าวอร่อยใช่ไหม มันวิ่งไล่เตะผมที่ลานจอดรถเซ็นทรัส
“พี่โอม” ผมกับเต้หันไปตามเสียงที่เรียกครับ
ผม : ติน มาได้ไง
ติน : นั่งรถมาครับ คิดถึงพี่โอมจัง ขอกอดหน่อย มาจะเข้ามากอดผมครับ โดนไอ้เต้ดึงออกก่อน
เต้ : น้อยๆหน่อย
ผม : มากับใคร
ติน : มาคนเดียวครับ นัดเพื่อนไว้ เอ่อพี่ผมสอบเข้ามหาลัยพี่ได้นะ คณะพี่ด้วย
ผม : จริงเหรอ
ติน : ผมอยากให้พี่เป็นพี่รหัสผมครับ
เต้ : ไปเหอะโอม หนังจะฉายแล้ว พี่ไปก่อนนะติน ไอ้เต้มันดึงผมออกจากตินครับ หน้ามันนี้บึ้งแก้มป่องยังกะตูดลิงครับ
ผม : ค่อยๆเดินก็ได้ไม่ต้องรีบหรอก

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน บทสนทนาระหว่างโอมกับเต้ 10/4/2561
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 10-04-2018 00:35:13

บทสนทนาระหว่างโอมกับเต้

เต้:
ผมต้องขอบคุณทุกท่านที่ติดตามเรื่องราวของผมกับคุณโอมมาตลอดนะคับ ขอบคุณจากใจจริงคับ ขอบคุณทุกกำลังใจนะคับที่มีให้ผมกับคุณโอม ความรักบางครั้งมันก็ไม่เป็นเหมือนที่เราคิดไว้คับ ผมรู้สึกผิดที่ทำกับคุณโอมไว้ ด้วยเหตุผลต่างๆคับ ทำให้ผมต้องบอกเลิกคุณโอมไป สภาพผมกับคุณโอมตอนนี้คงไม่ต่างกันคับ ผมไม่อยากให้เขาต้องมาเจ็บมากกว่านี้คับ ผมอยากให้เขาเจอคนที่ดีกว่าผม คนที่พร้อมที่จะดูแลเขา คุณโอมคับถ้าได้อ่านคอมเม้นนี้แล้ว เต้อยากจะขอโทษนะที่เต้ทำให้โอมเจ็บ ขอโทษที่เต้ทำตามที่สัญญาไว้ไม่ได้ ขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่างนะ ทำที่ให้เต้ ต่อจากนี้ไปเต้คงไม่ได้ดูแลโอมอีก เต้ต้องขอโทษด้วยนะโอมที่เต้มาย้ายมาหนองคายโดยไม่บอกโอม เต้ไม่อยากให้โอมต้องมารำบากมาคิดมากกับเต้อีก ขอบคุณวันเวลาที่ผ่านมานะ ไม่รู้เต้จะขอโทษทางไหน เบอร์โทรโอมก็เปลี่ยน ไลน์โอมก็บ๊อก เฟสโอมก็ลบ เต้มาขอโทษทางนี้นะ และผมต้องขอโทษทุกท่านนะคับที่ลุ้นมาตลอดขอโทษที่ทำให้ทุกคนเสียใจคับไม่เป็นอย่างที่คิดไว้ ขอโทษที่ไม่ได้ดูแลโอมคับ

โอม:
โอมเข้าใจครับเต้ โอมไม่เป็นอะไรมากหรอก อย่าคิดมากนะ ปัญหาเขามีไว้แก้นะเต้ ช่วงนี้โอมแค่ไม่อยากรับรู้อะไร ขอโทษด้วยที่ไม่ได้ดูแล พักผ่อนบางนะอย่าทำงานหนักอย่าคิดมาก ถ้าไม่สบายใจไม่มีใครให้ระบายปรึกษาโอมนะเต้ ปรึกษาโอมได้นะไลน์มาก็ได้ โอมไม่เคยโกรธเต้หรอก อย่างน้อยโอมก็มีความสุขที่ยังได้คุยกับเต้นะ โอมจะคอยดูเต้อยู่ห่างๆนะ

เต้:
โอมคับ ตอนนี้เต้เคลียปัญหาทุกอย่างล่ะ ทั้งเรื่องญาติๆ กับทุกๆอย่างเรียบร้อยล่ะ คุณโอมพร้อมที่จะให้โอกาสเต้อีกไหมคับ เขาขอโทษนะ ต่อไปนี้ เขาขอดูแลโอมอีกนะ ไม่กล้าโทรบอก กลัวแม่โอมด่า แล้วตุ๊กตาที่เขาฝากต้นไปเห็นยัง ดีกันนะ นะนะนะนะนะนะนะนะนะนะนะ

โอม:
ขอบคุณทุกท่านนะครับขอบคุณจากใจจริงครับที่คอยให้กำลังคอยปลอบผมมาตลอดครับผมอยากบอกว่าผมรักทุกคนนะครับ ซึ้งน้ำตามันไหลครับถึงเราจะไม่เคยเห็นหน้ากับก็ตามผมไม่รู้ตอบแทนยังไงครับ ตอนนี้ผมกับเต้ดีกันแล้วครับหันหน้าคุยกันล่ะแต่ผมไม่ยอมหันหลังให้มันนะ 555 รอไว้ไปแก้แค้นตอนรับน้องดีกว่าครับ555ไว้ให้เต้เล่าให้ฟังนะครับว่าเรื่องมันเกิดขึ้นยังไง เขาให้ไปฝึกงานแต่พี่เขาลาออกเสยครับ

เต้:
ขอบคุณทุกกำลังใจที่ส่งให้ผมทั้งคู่นะคับ ขอบคุณจริงๆคับที่ทำให้ผมกับโอมผ่านมันมาได้คับ ขอบคุณทำคำแนะนำและคอยเป็นที่ปรึกษานะคับ วันนี้ผมจะมาเล่าเรื่องวันนั้นล่ะคับว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง ความรักบ้างครั้งมันก็ย่อมมีอุปสรรคมาคอยขวางกั้นเพื่อเป็นเครื่องพิสูจน์ความรักใช่ไหมคับ ปัญหาของผมมันก็เกิดนานแล้วล่ะคับ ตั้งแต่ตอนที่ปู่ผมป่วย ญาติๆลุงป้าผมเขารับไม่ได้ในสิ่งที่ผมเป็น เขาหาว่าผมไม่ชอบผู้หญิง ก็มีแต่น้าผมกับน้องผมและพ่อแม่ที่เข้าใจและรับได้ครับ ช่วงนั้นผมจะกลับบ้านทุกอาทิตย์คับ ทำเอาหนองคายกับอุบลเหมือนมันใกล้ๆคับ ฮ่าๆ อย่างที่บอกคับผมรักโอมมาก ไม่อยากให้เขาต้องมาเสียใจกับผม ผมนอนคิดมาหลายวันนะคับ พยายามทำดีกับเขา ไม่กวน ไม่ชวนทะเลาะ แถมยังรอนอนพร้อมเขาคับ ในบ้างครั้งก็หลับก่อนซะงั้น พอดีป้าผมเขาไม่ชอบอย่างที่ผมเป็นเลยไปเล่าให้ปู่ฟังคับ ปู่ผมก็หัวโบราณคับ เชื่อที่ป้าผมพูด ทุกครั้งที่พ่อแม่ผมไปเฝ้าปู่ จะโดนพวกป้าๆลุงๆพากันพูดคับ แต่แม่กับพ่อผมก็ไม่พูดคับ มีแต่นิ่งๆแล้วคอยปลอบผมว่าอย่าไปสนใจกับพูดคนคับ ทุกอาทิตย์ผมต้องกลับหนองคาย อาการของปู่ผมก็ทรุดลงเรื่อยๆคับ ตามประสาคนแก่ล่ะคับ ปู่ผมจะพูดเสมอว่า เกิดมาทั้งทีก็ต้องสืบสกุลนะลูก พูดทุกครั้งที่ผมไปเฝ้าคับ ในตอนนั้นผมก็ยังไม่คอยสนใจกับคำพูดของปู่หรอกคับ แต่ผมก็ไม่ได้พูดให้โอมฟังนะคับ เขายิ่งเป็นคนคิดมากอยู่ แล้วช่วงนั้นเขาเรียนหนักทำงานส่งอาจารย์แทบจะไม่ได้นอนคับ ผมไม่อยากให้เขารู้เรื่องนี้ด้วยคับ ก็เหมือนเดิมคับ ลุงป้า รวมทั้งปู่พูดกรอกหูผมแทบทุกวัน ถ้าแม่ผมไม่ปลอบผมว่าผมคงไม่อยู่ทุกวันนี้แหละคับ อยู่ไปก็มีแต่พูดใส่ มาหนักๆก็อาทิตย์นั้นล่ะคับ อาการของปู่ผมทรุดลงจนหมอเขาให้ทุกคนทำใจคับ ในหัวผมวันนั้นมันวนไปแต่เรื่องเดิมๆคับ คำพูดที่ปู่ผมพูดก่อนที่ท่านจะเสีย ท่านให้ผมแต่งงาน มีครอบครัว แล้วผมก็สัญญากับปู่ด้วย ผมสงสารแม่ผมที่ต้องมาทนฟังเรื่องแย่แทบทุกวันคับ แม่ผมร้องไห้ทุกวัน พ่อผมกับน้าผมก็พูดอะไรไม่ได้ เพราะคนเราน้อยกว่าทางนั้นคับ ผมเลยตัดสินใจถ้าจะให้เจ็บ เต้เป็นฝ่ายที่ออกจากชีวิตโอม ผมไม่อยากให้เขาต้องมาเสียใจทีหลังคับ อยากให้เขาเจอคนที่กว่าผม แล้วพร้อมที่จะดูแลเขา ผมมานอนคิดทั้งคืนคับ อีกอย่างกิจการที่บ้านช่วงนี้เพิ่งจะเริ่มต้นด้วยคับ ผมสงสารแม่ที่จะมาคิดเรื่องงานกับเรื่องที่บ้านด้วย เดี๋ยวน้องผมก็ต้องไปเรียนมหาลัย ไหนจะไม่มีคนอยู่กับพ่อแม่ ผมเลยตัดสินใจย้ายมาเรียนต่อที่บ้านคับ ให้เพื่อนเดินเรื่องแทนผม ส่วนคุณโอมผมเริ่มห่างๆเขาคับ ลบเฟส ลบไลน์ ลบไอจี ลบทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาจะติดต่อผมได้ แล้วผมส่งข้อความบอกเลิกเขาไปครับ “โอมเราเลิกกันนะเต้ไม่อยากให้โอมเสียใจไปมากกว่านี้” ข้อความที่ผมส่งไปคับ ทั้งที่ผมไม่อยากจะส่งไปเลยนะคับ อีกใจหนึ่งก็ห่วงเขา ไม่รู้เขาจะเป็นยังไง เขาจะร้องไห้ไหม ผมเลยให้แม่ทำทีโทรไปหาแม่โอมคับ แม่ผมก็โทรคุยกับแม่โอม ร้องไห้ไปด้วย เล่าให้แม่โอมฟังด้วย แต่ดีอีกอย่างคับที่ผมยังมีเบอร์ต้นอยู่ ผมแอบโทรหาต้น แล้วถามเรื่องของโอม บอกให้ต้นช่วยดูแลแทนผมคับ แต่ไอ้ต้นมันเสือกมีแฟนแล้ว เขาก็ดูแลเหมือนเพื่อนกันล่ะคับ ผมอยากให้โอมรีบตัดใจจากผม ผมเลยไปคบกับแฟนเก่าผมสมัยมัธยม เขาก็อกหักมาเหมือนกันคับ คุยกันไม่ถึงวันคับ ก็ขอเขาแต่งงาน เพื่อให้ทุกอย่างจบลง แต่มันไม่เป็นเช่นนั้นดิคับ ภายนอกผมดูเหมือนไม่เกิดอะไรขึ้น แต่ในใจผมถ้าอยู่คนเดียวตอนไหน น้ำตาผมมันไหลทุกทีคับ คิดถึงโอม กลัวโอมเขาจะเป็นอะไร กลัวโอมเขาจะทำใจไม่ได้ ปากผมบอกว่าเลิก แต่ใจผมไม่เลิกคับ นอนไม่หลับ เก็บตัวอยู่แต่ในห้อง มีโอกาสครั้งหนึ่งโทรคุยกับโอม เล่าทุกอย่างให้โอมฟัง ตอนแรกโอมก็บอกว่าทำใจไม่ได้คับ โอมเขาเข้าใจเขาเลยบอกผมว่า
โอม : ไม่เป็นไรนะเต้ ในเมื่อเต้ตัดสินใจแล้ว เต้ควรเดินหน้าต่อไปนะ ไม่ต้องห่วงโอม โอมขอบคุณนะที่เต้ดูแลโอมมาตลอด เต้อย่าคิดมากนะ บ้างทีเขาคงเป็นเนื้อคู่เต้จริงๆก็ได้ อยู่กันไปเดี๋ยวก็รักกันเอง ไม่ว่าเต้จะเป็นอย่างไร โอมก็จะคอยดูเต้อยู่ห่างๆนะ คอยให้กำลังใจ คอยเป็นที่ปรึกษานะ ถึงสถานะโอมกับเต้อาจจะไม่เหมือนแต่ก่อน แต่โอมก็จะทำให้ดีที่สุดนะ
นี่แหละทำให้ผมอดที่จะสงสารเขาไม่ได้ แต่เมื่อผมตัดสินใจแล้ว ผมก็ต้องเดินหน้าใช่ไหมคับ ไม่ใช่กลับหลัง ในใจผมเหมือนขาดสิ่งหนึ่งไปคับ ทุกครั้งที่หลับตาลง หน้าของโอมจะวนอยู่ในหัวผมคับ ผมตัดใจจากเขาแต่ก็ตัดไม่ได้คับ หลังจากที่งานศพปู่ผมเสร็จ ผมก็นั่งคุยกับมี่ พูดถึงเรื่องแต่งงานคับ มี่เขาก็ตกลงนะคับ แต่ไม่เป็นที่คิดไว้คับ มี่เขาโทรมาขอโทษคับ เขาท้อง ท้องกับแฟนคนเก่าเขา แล้วแฟนเขาก็ขอเขาแต่งงานด้วย เลยทำให้ผมต้องอยู่คนเดียวคับ เอาแต่เก็บตัวอยู่ในห้อง ไม่พูดไม่จากับใครคับ ข้าวก็ไม่ค่อยทาน ถึงน้องผม แม่ผม พ่อผม จะปลอบนะคับ
เตย : พี่เต้ ถ้าพี่ยังรักพี่โอมอยู่พี่ก็กลับไปหาเขาสิ ห้ามคนนะห้ามได้ แต่ห้ามใจเรามันห้ามไม่ได้นะพี่
แม่ผม : กลับไปหาโอมเหอะลูก แม่อยากได้เต้คนเดิมกลับมา
ผม : แล้วเรื่องที่บ้านล่ะคับ ลุงป้าเขาจะไม่พูดอีกเหรอ
แม่ผม : ตามแม่ลงมา แม่ผมจับมือแล้วพาผมลงมาข้างล่างคับ พอพวกลุงๆกับป้าๆเห็นต่างเดินหนี แม่ผมเลยพูดออกไปคับ ใครจะไม่นับญาติกับฉันก็ตาม ใครที่รับไม่ได้ก็ไม่ต้องเรียกเต้ว่าหลาน ฉันอยู่ของฉันได้ ฉันไม่อยากให้ลูกของฉันต้องมาเศร้าเพราะเรื่องที่ไร้สาระแบบนี้ ฉันจะให้ลูกของฉันกลับไปรักโอม ใครมีปัญหาก็ออกจากบ้านนี้ไป นี้บ้านของฉัน
ผมยืนอึ้งคับ แม่ผมพูดออกมาได้ไงไม่รู้ ทุกครั้งแม่ผมจะยอมคนคับ ไม่เถียงไม่ว่าคน ยอมๆเขาไป พ่อผมก็พูดเหมือนที่แม่พูดคับ
แม่ผม : กลับไปอุบลนะลูก แม่ทนที่จะเห็นลูกเป็นแบบนี้ไม่ได้ แม่เลี้ยงเรามาจนโต แม่ไม่เคยเห็นเราเป็นแบบนี้ แม่อยากได้เต้คนเดิมของแม่กลับมา ส่วนเรื่องโอมแม่จะโทรหาแม่โอมนะ แล้วอธิบายให้แม่เขาฟัง ส่วนโอมลูกก็คุยๆกันนะ
ผม : แล้วเรื่องที่บ้านล่ะ
แม่ผม : ไม่ต้องเป็นห่วงแม่นะ พ่อกับแม่อยู่แบบนี้มาตั้งแต่แต่งงานล่ะ สบาย เรื่องที่เรียนลูกไปทำเรื่องลาออกนะ แล้วค่อยไปเรียนอันที่ลูกสอบได้นะ แม่ก็จะลาออกแล้วมาช่วยพ่อดูแลกิจการ ไม่ต้องเป็นห่วงแม่หรอก แม่เห็นเรายิ้มได้แม่ก็มีความสุขล่ะ
พ่อผม : ความสุขของคนเป็นพ่อเป็นแม่ คือเห็นลูกมีความสุข กลับไปอุบลนะ เดี๋ยวพ่อให้คนขับรถไปส่ง อย่าร้องดิ พ่อเคยบอกหลายครั้งล่ะ ว่าห้ามร้อง ถ้าร้องเดี๋ยวเขาก็หาเราอ่อนแอ แล้วจะดูแลคนอื่นไม่ได้ คนเรานะถ้าคิดที่จะรัก เราต้องทำให้ถึงที่สุดนะลูก ให้รู้ว่าเรายังรักเขา ถ้าเขาไม่รักเราค่อยถอยออกมานะ
อย่างที่เห็นคับ ผมโพสในเวบง้อโอม แล้วฝากหมีไปให้โอมคับ ไม่กล้าเข้าบ้านกลัวแม่โอมจะว่าผม แต่ก็ทำสำเร็จคับ โอมยังรักผมอยู่ ขอบคุณทุกท่านนะคับที่คอยเชียร์คอยติดตามเรื่องของผมคับ ตอนนี้ผมอยู่หนองคายคับ เพิ่งกลับจากอุบล ผมสัญญาว่าจะรักและดูแลโอมคับ จะไม่ทำให้เขาเสียใจอีก ถ้าโอมอ่านนะเต้อยากจะบอกว่า “คนที่รักกัน….อาจไม่จำเป็นต้องเจอกันตลอดเวลาแต่เป็นคนสองคนที่มีกันและกันตลอด แม้ไม่มีโอกาสเจอกันก็ตาม นะโอม” เต้รักโอมนะ ขอบคุณทุกอย่างที่ทำให้นะ ต่อไปนี้เต้จะดูแลโอมนะ ไม่ทำให้เสียใจ เขาสัญญาแล้วนะ
ปล. ขอบคุณน้องที่ยุสุวรรณภูมินะคับ ที่คอยให้กำลังใจคุณโอม คอยปลอบตลอด ถึงแม้ตอนนั้นน้องจะลบไลน์หนีก็ตาม รู้ไหมตอนนี้โอมเป็นห่วงเรานะ โอมบ่นให้พี่ฟังตลอดว่ามันไม่ค่อยอยากอ่านหนังสือ กลัวมันจะสอบเข้ามหาลัยไม่ได้ พี่เขาเป็นห่วงเราจริงๆนะ นัน เฮียอยากบอกว่า เฮียขอบคุณนะ พวกเฮียรักเอ็งนะเว้ยบางทีพวกพี่บ่นให้ก็ตาม บ่นเพราะอยากให้สอบติดนะ
ขอบคุณพี่เอกพี่ไนท์แล้วก็พี่ๆที่ไลน์มาปลอบโอมนะคับรวมถึงไลน์มาด่าผมด้วย55 ทั้งส่งมาทางกล่องจดหมาย ทั้งไลน์โอม ที่ขาดไม่ได้พี่ๆน้องๆในเวบนะคับที่คอยให้กำลังผมกับโอมมาตลอด ผมอยากจะบอกว่า ผมรักทุกคนนะคับ จะดูแลโอมให้ดีที่สุดคับ ขอบคุณจริงๆคับ พอเจอเรื่องแบบนี้ทำให้ผมรู้เลยคับว่ามีคนตั้งเยอะที่คอยเป็นห่วง ฮ่าๆ

โอม:
ขอบคุณทุกๆคอมเม้นนะครับ ขอบคุณที่ยังรักผมอยู่ ขอบคุณกำลังใจที่ให้ผม ขอบคุณทุกๆคำปรึกษานะครับขอบคุณที่อยู่ข้างผมมาตลอด ขอบคุณจริงๆที่เธอยังรัก...ยอมเปลี่ยน ฮ่าๆ ผมรักพี่ๆน้องๆทุกคนนะครับ ถึงแม้เราจะไม่เคยเห็นหน้ากันก็ตามครับแต่พวกคุณก็ทำให้ผมมีความสุขนะครัย ผมรักพวกคุณนะครับ ช่วงนี้งานเยอะครับ ตอนเย็นถ้าผมจะอัพลงนะครับ

เต้:
ตอนนี้เต้อยู่ที่หนองคายคับ คิดถึงผมไหมคับ ฮ่าๆ ขอบคุณนะคับที่ทนตอนที่ผ่านมาของผมคับ กว่าจะง้อโอมสำเร็จไม่ใช่เรื่องง่ายคับ พูดแล้วก็เล่าเลยเนาะ พอแม่ผมเคลียเรื่องทุกอย่างก็ไล่ผมให้ไปปรับความเข้าใจกับโอม โอมเขากลายเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวผมแล้วคับอยากรู้ไหมล่ะคับ ทำไมที่ทั้งบ้านถึงชอบโอม ทุกคนพูดเหมือนกันหมดคับ คุณโอมเอาผมอยู่ พ่อแม่บอกว่าพอผมอยู่กับคุณโอมแล้วผมนิสัยดี สงสัยแต่ก่อนผมโคตรเลวเนาะ จริงอย่างที่พ่อแม่ผมพูดคับ แต่ก่อนผมจะติดเพื่อน กินเหล้า แข่งรถ ชอบหาเรื่องคน แถมใจร้อนคับ แต่พออยู่กับคุรดอมนิสัยทุกอย่างเปลี่ยนหมดคับ อย่างที่เขาพูดแหละเปลี่ยนจากข้างหน้ามาข้างหลังทุกอย่างเปลี่ยนหมดฮ่าๆ พ่อผมให้คนขับรถมาส่งที่อุบลคับ ดีนะที่บ้านที่อุบลยังไม่ตกลงขายให้เขาคับ ไม่งั้นผมไม่รู้จะไปอยู่ที่ไหนคับ กลับถึงบ้านไม่รู้จะทำไรคับ รีบไปหาไอ้ต้นที่บ้านมัน โอมเคยพาผมไปคับ เลยรู้ว่าบ้านมันอยู่ไหน กว่าจะขอร้องให้มันเอาตุ๊กตาหมีไปให้โอม ผมแทบจะกราบมันคับ ที่ไม่กล้าไปนะกลัวโอมเขาจะไม่อยากเจอผมคับ อีกอย่างกลัวแม่โอมด้วย สงสัยไอ้ต้นจะเอาคืนที่ผมถีบมันวันนั้นคับ พูดยังไงไม่ยอมเอาไปให้ ตกลงมันหน้าเงินคับ ฮ่าๆ พูดเล่นนะ จ้างมันห้าร้อยคับ มันค่อยยอมไป มารู้อีกทีมันต้องเข้าไปเอางานที่บ้านโอมคับ ผมเสียโง่ให้มันห้าร้อย แต่ก็คุ้มคับ พอเอาตุ๊กตาไปให้ต้น ผมแอบตามไปคับ ถึงบ้านโอมตอนนั้นดึกนะคับ ผมยืนอยู่หน้าบ้านนานอยู่นะ สักพักโอมปิดไฟคับ สงสัยจะนอนไม่อยากกวนเขาคับ ผมเลยกลับบ้านไปง้อต่อในเวบ โพสๆไปเผื่อโอมจะมาอ่านคับ ทั้งในกล่องจดหมาย ในหน้าเวบ แต่สุดท้ายเขาก็มาจริงๆคับ ตอนแรกก็ว่าจะไปบ้านคุณโอมอีกตอนนั้นแหละคับ แต่มันดึกแม่สอนไว้ให้รักนวลสงวนตัวเลยไม่กล้าออกจากบ้านตอนดึกๆคับฮ่าๆ เชื่อผมม่ะ ฮ่าๆ รอให้เช้าคับ ค่อยไป นอนดึกคับเลยตื่นสาย ไปไม่ทันคุณโอมไปเรียนก่อน เลยไปรอที่ทุ่งศรีเมืองคุณโอมจะชอบไปวิ่งที่นั้นตอนเย็นๆคับ พูดง่ายๆก็ไปวิ่งอ่อยผู้ชาย ฮ่าๆ ผมดักรอเขาคับกว่าจะมาก็ค่ำ แต่ผมไม่ได้เข้าไปหาเขานะ อยากทำแบบในหนังคับ แอบเอาซองจดหมาย ข้างในลายมือพ่อขุนรามคับ อ่านแทบไม่ออก ปานนั้นยังเขียนขอโทษเขาอีก เอาไปเสียบไว้ที่รถแหละคับ รอให้เขามาอ่านค่อยจะกลับบ้านคับ ข้างในไม่ได้เขียนอะไรมากคับ “คุณโอม นี่เต้เองนะ(ไม่ต้องบอกเขาน่าจะรู้แหละคับลายมือผมเป็นเอกลักษณ์)เขารู้ว่าเขาผิดวันนี้เขาอาจจะทำผิดไป เขาขอโทษนะ เต้รู้ว่าโอมยังคิดถึงเต้อยู่(เข้าข้างตัวเอง)ต่อไปนี้เต้จะไม่ทำแบบนี้อีก มีอะไรเต้จะเล่าให้โอมฟังทุกเรื่อง เต้ขอโอกาสอีกครั้งนะ โอกาสที่จะขอดูแลโอมอีก เต้สัญญาว่าเต้จะเป็นเด็กดี ไม่เป็นภาระของลูกหลาน(ใส่มุกให้คุณโอมขำ) ดีกันนะเขาขอโทษนะตัวเอง ถ้ายังรักเขาอยู่ให้ไปที่บ้านเขานะ” โอมไปจริงๆคับ ดีนะที่ผมขับรถออกมาก่อน พอเสียงรถโอมมาจอดที่หน้าบ้าน ผมก็ถือกีต้าร์ร้องเพลงง้อเขาคับ
โอม : ทำอะไรเนี้ย
ผม : ร้องเพลงง้อไง
โอม : บอกตั้งแต่เมื่อคืนล่ะ ว่าหายโกรธล่ะ ฮ่าๆ ทำแบบนี้ก็น่ารักดีนะ แล้วโอมก็มาดึงแก้มผมคับ
ผม : โอม เต้อยากจะขอโทษอีกครั้งนะ ขอโทษที่ทำให้โอมเสียใจ ขอโทษที่ไม่ได้ดูแลโอม แต่ตอนนี้เต้รู้แล้วล่ะว่าขาดโอมไปแล้วเต้รู้สึกยังไง ต่อไปนี้เต้จะไม่ไปไหนแล้วนะ เต้จะอยู่ข้างโอมตลอด อยู่ให้กำลังใจโอม
โอม : ขอบคุณนะที่ยังรักโอม ปัญหาบ้างครั้งถ้าเราเก็บมันไว้คนเดียวมันก็ไม่ดีนะ ทีหลังมีอะไรก็บอก เล่าให้ฟังแล้วช่วยกันแก้ปัญหา จับมือไปด้วยกันนะ โอมก็ผิดด้วยแหละที่ไม่เคยถาม ไม่ได้ช่วยเต้แก้ปัญหา มันผ่านไปแล้วก็ให้มันผ่านไปนะ
ผม : ขอกอดหน่อยดิ
โอม : เอาดิ
ผมเข้าไปกอดโอมคับ เหมือนไม่เคยได้กอดมานานรู้สึกว่ากอดครั้งนี้ทำให้ผมรู้สึกอบอุ่นมากคับ ทุกอย่างในหัวผมโล่งคับ โอมขอกอดแบบนี้นานๆได้ไหม มึงรู้ไหมว่ามึงทำให้กูคิดถึงมากแค่ไหน น้ำตาผมมันไหลออกมาคับ ร้องไห้โฮออกมาคับ
โอม : อย่าร้องดิ (มันลูบหัวผมคับ) โอมอยู่ตรงนี้แล้ว ไม่ได้ไปไหนหรอก ร้องไห้ยังกะเด็กอยู่ได้ ไหนเคยบอกโอมว่าจะเลิกร้องไห้ไง
ก็มันกลั้นไม่อยู่นิ ขอโทษนะ
โอม : ขอโทษมากี่รอบล่ะ โอมจะบอกนะ โอมไม่เคยโกรธเต้เลย โอมรักเต้นะ หยุดร้องได้แล้ว ไปอาบน้ำได้แล้วตัวโคตรเหนียว
คับ เต้สัญญานะว่าจะไม่ทำให้โอมเสียใจอีก แต่จะทำให้โอมเสียตัว
โอม : สัส รีบไปอาบน้ำเลยนะ เดี๋ยวกูก็เตะเอาหรอก ไอ้ลามก รู้งี้ไม่มาแล้ว
แบร่ๆ ดีกันแล้วนะ จุบๆ ผมทำปากใส่โอมคับ
นี่แหละคับที่ผมง้อโอมอาจจะไม่หวานเหมือนคนอื่นเขานะคับแต่ทุกอย่างที่ผมทำผมอยากให้เขามีความสุขคับ ถึงตอนนี้ผมกับเขาอยู่คนล่ะที่นะ แต่ผมก็ยังเชื่อใจโอม มีโอมอยู่ในใจผม แค่นี้ก็เหมือนอยู่ใกล้ล่ะคับ ช่วงนี้ธุรกิจที่บ้านยุ่งๆคับผมต้องมาช่วยแม่กับพ่อที่หนองคายคับ โบราณบอกว่าอยู่ไกลๆกันเจอกันทีลูกดกใช่ไหมคับ ฮ่าๆ ถ้าว่างผมก็ลงไปอุบลคับ โทรหากันทุกวันคับ เขาจะชอบบ่นโน่นบ่นนี้ทุกวันคับ ผมก็ฟังทุกวันคับรักเขา ทำไงได้ เขาบอกผมว่ารอเปิดเทอมเขาค่อยจะคิดบันชีที่หลัง แบบนี้แหละรุ่นพี่ขู่รุ่นน้อง ปีหนึ่งเสียบปีสองได้ไหมคับ ฮ่าๆ
ปล.พรุ่งนี้จะกลับอุบลคับ ไปจัดการคนซะหน่อย ซ่าหลาย พูดไม่ยอมฟัง ไอ้หมาโอมซ่าคับ ขับรถแหกโค้ง ตอนนี้อยู่โรงพยาบาลคับ
ตอนเช้าอาการคุณโอมดีขึ้นคับ คุณโอมดื้อขอหมอมาสอบ พอตอนบ่ายสองก็อ้วกออกมาเป็นเลือดคับ เพื่อนพาส่งรพตอนนี้ยุห้องฉุกเฉินหมอยังไม่ออกมาคับ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอน บทสนทนาระหว่างโอมกับเต้ 10/4/2561
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 10-04-2018 00:40:40

อ่านแล้วคอมเม้นเยอะๆนะครับ คนแชร์จะได้มีกำลังใจ :hao5:

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอน บทสนทนาระหว่างโอมกับเต้ 10/4/2561
เริ่มหัวข้อโดย: gutjang1 ที่ 23-04-2019 10:02:49

1ปีแล้วนะไม่มาต่อสักที​ รออ่านอยู่นะคับ​  :jul3:

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอน บทสนทนาระหว่างโอมกับเต้ 10/4/2561
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 01:00:30

อ้างจาก: gutjang1 ที่ 23-04-2019 10:02:49  

1ปีแล้วนะไม่มาต่อสักที​ รออ่านอยู่นะคับ​  :jul3:

มาต่อแล้วครับ โทษที นึกว่าไม่มีคนอ่านแล้ว เดี๋ยวผมจะพยายามลงให้จบนะครับ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 60 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 01:02:49

ตอนที่ 60

ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามนะครับ ผมกลับมาล่ะครับ โคตรๆคิดถึงFcมาๆให้เขาจุบเหม่งก่อนแล้ว ฮ่าๆ ไม่ได้เขียนมานานคิดถึงๆนะครับ กลับมาล่ะครับหลังจากที่ผมกับเต้คืนดีกันความสุขของเราทั้งสองก็กลับมาเหมือนเดิมครับ แต่ช่วงนี้เต้เขาต้องกลับบ้านไปช่วยงานที่บ้านครับ เลยต้องทำให้ส่วนมากจะมีแต่เฟส คุยไลน์ กะโทรเซ็กโฟน เฮ้ย โทรคุยกันครับ เลยไม่ค่อยได้เที่ยวด้วยกันครับ มหาลัยของผมก็ยังไม่ปิดเทอมครับ
ผม : ไอ้ห่าต้น มึงเป็นเชี้ยไรว่ะ ช่วงนี้รู้สึกว่าพี่จะยิ้มๆนะต่างจากอาทิตย์ที่แล้วอ่ะ
กาย : ก็มันกลับไปดีกันกับเมียมัน ธรรมดาล่ะ
ผม : อะไร อีกแล้วเหรอมึง ยังไม่เข็ดอีก นี่ครั้งที่สามแล้วนะเว้ย มึงนี่นะ กูไม่รู้จะด่ามึงยังไงว่ะ อย่ามาร้องไห้ขี้มูกโป่งใส่กูล่ะ กูเบื่อแล้วนะที่ต้องปลอบมึง
ต้น : เอ่อ ไม่มีทางหรอก เรามาง้อกูเองครั้งนี้
ผม : กูจะคอยดู
กาย : เข้าห้องได้แล้วพวกมึง เดี๋ยวก็โดนหักคะแนนอกหรอก กูขี้เกียจจะทำงานหาคะแนนเพิ่มแล้วนะเว้ย
พวกผมก็นั่งเรียนครับ มีแต่ไอ้ต้นกับไอ้โอ๊ตที่พากันนั้งคุยกัน วันนี้เรียนรวมครับ เลยมีเพื่อนเยอะ จารย์ก็สอนไปครับ ไอ้พี่ต้นกับพี่โอ๊ตมันยังคุยกันครับ ไม่สนใจอะไรเลย
ผม : พวกมึงจะคุยหาหอกไรว่ะ จารย์สอนมึงหัดเรียนบ้าง
ต้น : โทรสัพกูตังหมดว่ะ กูยืมโทรสัพมึงหน่อยดิ จะโทรบอกแม่สักหน่อย
ผม : อืม ยื่นโทรสัพให้มันครับ ไม่ได้ดูว่ามันจะเอาไปทำไร ผมนั่งเรียนครับ วิชานี้ผมไม่ค่อยเข้าใจเท่าไร แถมโดนหักคะแนนบ่อยด้วย เลยต้องตั้งใจครับ อาจารย์ให้นั่งทำแบบทดสอบครับ เอ่าล่ะครับ
อ้าๆ เสียงหนังโป้ดังครับ คิดภาพตามนะครับ ทั้งห้องเงียบ เสียงดังจากมือถือผมครับ ไอ้ต้นมันเข้าเวบหนังโป้แล้วเสือกกไม่ปิดเสียงครับ จนอาจารย์จับได้ โดนยึดโทรสัพครับ ทั้งๆที่ผมไม่ได้ดูนะ โดนหักคะแนนเยอะกว่าเพื่อน จนเรียนเสร็จ ผมไม่พูดไรครับ อยากจะเอาปีบคลุมหัวเสียอีก โคตรอายครับ เขาหาว่าผมบ้ากาม
กาย : ฮ่าๆ กูบอกแล้ว
ผม : สัส ไอ้ต้น มึง เห็น
ต้น : กูขอโทษ เดี๋ยวกูไปเอาโทรสัพให้นะ
ผม : รีบไปเลยมึง ไล่มันให้ไปเอาโทรสัพกับอาจารย์ครับ แต่จารย์บอกว่าให้เจ้าของมาเอาเอง ตอนบ่าย ผมทั้งอายเพื่อนห้องอื่น รวมทั้งอาจารย์ด้วยครับ เปิดดูข้อความไลน์เต้สิบกว่าข้อความครับ เลยรีบโทรหาเต้ครับ
เต้ : มีไรจะแก้ตัว
ผม : ขอโทษครับ โดนอาจารย์ยึดโทรสัพ
เต้ : ไปทำไรถึงได้โดน แอบดูหนังโป้อีกอ่ะดิ
ผม : บ้า ไม่ได้ดู ต้นมันเอาไปดู แล้วจารย์จับได้
เต้ : ฮ่าๆ ไอ้บ้ากาม เรียนเสร็จไปไหนต่อไหม
ผม : ไม่อ่ะ จะกลับไปดูรถซะหน่อย ไม่รู้ว่าเอาไปทำเสร็จยัง
เต้ : ขับระวังหน่อยล่ะกัน ตอนเย็นเดี๋ยวโทรหานะ แค่นี้ก่อนนะ
โอ๊ต : มึงจะไปหอไอ้กายกับพวกกูไหมว่ะ
ผม : ไม่อ่ะ ขี้เกียจไว้ถ้าไปกูโทรบอกนะ แล้วมึงล่ะไอ้หื่นต้น กลับพร้อมกูม่ะ เดี๋ยวไปส่งที่บ้าน
ต้น : อืม ตอนเย็นมึงว่างไหมว่ะ
ผม : ยังไม่รู้อ่ะ มันเป็นเรื่องของอนาคต ฮ่าๆ
ต้น : เวอร์ล่ะสัส ไปทานข้าวกับกูหน่อยดิ กูอยากไปแดกข้าวกับมึง
ผม : มาไม้ไหนอีกว่ะ เอ่อถ้าว่างกูจะโทรหาเอง ไปรีบๆขับรถ
ไปส่งไอ้ต้นที่บ้านเสร็จผมก็กลับบ้านครับ แล้วไปเดินที่ทุ่งศรีเมืองมันก็เริ่มมืดล่ะครับ นั่งคุยไลน์กับหมาเต้
เต้ : ที่รัก เขาคิดถึงอ่ะ
ผม : เวอร์ล่ะ แล้วทำไรยุ
เต้ : ชักว่าวยุ ฮ่าๆ กำลังได้ทีล่ะ ทำเสียงให้หน่อยดิ
ผม : เชี้ย หื่นกาม
เต้ : ฮาๆ พูดเล่นนั่งทำงานอยู่ แล้วอยู่ไหนเนี้ย
ผม : อยู่ในใจเต้เสมอฮ่าๆ
เต้ : มิน่ามันแน่ๆยังไงไม่รู้ ฮ่าๆ ไม่ได้ไปซ่าแถวไหนเหรอ
ผม : ไม่ครับ เต้แปบนะ ไอ้ต้นโทรมา
ต้น : มึงอยู่ไหนว่ะ มาหากูหน่อย กูรถล้ม
ผม : เอ่อๆ แล้วผมก็ออกไปหาไอ้ต้นครับ ไปถึงสภาพมันดูแทบไม่ได้ครับ เมาจนไปไหนไม่ได้ หัวแตก ศอกถลอก ผมรีบพยุงมันครับ แล้วนี่เป็นเชี้ยไรว่ะ อยู่ๆก็เมาแบบนี้
ต้น : อกหักอีกแล้วว่ะ
ผม : ห่า กูนึกว่ามึงจะชินล่ะ ผมโทรให้พวกไอ้กายมาขับเอารถไอ้ต้นครับแล้วพามันไปหาหมอ กว่าจะเสร็จ ก็ดึกครับ ที่บ้านไอ้ต้นก็ไปช่วยงานลุงที่ต่างจังหวัด ไม่มีคนอยู่บ้านครับ ไอ้เต้ก็กลัวไอ้ต้นจะทำไรผม โทรจิกตลอดให้รีบกลับบ้าน ดีนะที่ไอ้ต้นมันหลับครับ พอกลับถึงบ้านผมรีบโทรรายงานไอ้คุณชายครับ
เต้ : ถึงบ้านยัง
ผม : ถึงล่ะครับ
เต้ : แน่นะ
ผม : ครับ ว่างเหรอ ถึงได้โทรตามตลอดอ่ะ กลัวโอมจะไปปล้ำไอ้ต้นเหรอ ฮ่า ยิ่งหื่นอยู่เนี้ย ฮ่าๆ
เต้ : หื่นเหรอ งั้นเขาไปอุบลเลยนะ ฮ่าๆ
ผม : หายล่ะ แล้วนี่อยู่ไหน หนองคายหรือลาว
เต้ : หนองคาย นอนดึกไหมวันนี้
ผม : ไม่รู้อ่ะ จะดูหนังก่อนค่อยจะนอน
เต้ : หนังโป้เหรอ อย่าดูบ่อยนะเว้ย ระวังตัวเตี้ยล่ะ ชักว่าวบ่อยนะ
ผม : ฝันเปียกเอาเว้ย ฮ่าๆ
เต้ : ไอ้บ้ากาม สะสมหนังโป้
ผม : ป่าวเว้ย แค่เก็บไว้ให้ลูกหลานดู
เต้ : เหรอ หื่นกามมิว่า อาบน้ำยัง อากาศยิ่งร้อนๆไปหาฉีดวัคซีนด้วยล่ะ
ผม : ไอ้ๆๆสัสเอ่ย
หลังจากที่กวนเสร็จผมก็อาบน้ำนอนครับ เหมือนทุกวันครับ เช้าอาบน้ำแต่งตัวไปเรียนครับ จนบ่ายเลิกเรียนครับ พอดีผมเอารถไปทำที่ร้านหลายวันแล้วล่ะครับ เขานัดให้ไปเอาวันนี้ครับ ได้รถแล้วกะว่าจะลองซะหน่อยครับ รถแรง วิ่งเต็มแรงครับ อย่างที่พูดแหละครับ แหกโค้งลงไปกองที่ทุ่งนา ดีนะที่มันเป็นทุ่งนาครับ อายคนด้วยแหละครับ จับรถได้รีบขับกลับบ้าน ตอนนั้นปวดไปทั้งตัวครับ เบอๆยังไงไม่รู้ครับ พ่อแม่ก็อยู่ที่โขงเจียมครับ อยู่บ้านคนเดียว ไม่อยากไปหาหมอด้วยล่ะครับ กลัวโดนฉีดยา เลยทานยากะว่าจะนอน พอไปปิดประตูหน้าบ้าน จำอะไรไม่ได้ครับ ตอนนั้น รู้แค่ว่ามานอนโรงพยาบาลได้ไง
ลืมตาขึ้นเท่านั้นล่ะครับ เสียงที่ได้ยินแม่ผมครับบ่นให้ ดีนะที่ตอนนั้นเต้ยังไม่มาครับ ไม่ยังผมตายแน่ทั้งแม่ทั้งเต้ แถมไอ้ตัวแสบของไอ้เต้ยังไลน์มาด่าผมอีก แต่ก็ดีครับฝคิดเสียว่าเขาเป็นห่วงๆฮ่าๆ หมอตรวจบอกว่าไม่เป็นอะไรมาก ผมเลยขอออกครับ หมอก็ใจดีครับ บอกว่าน้ำเกลือหมดค่ะกลับ เท่สุดๆครับ อยากหอมแก้มหมอจัง โคตรหล่ออ่ะครับ แต่เปนตุ๊ด ดีนะที่พยาบาลสวย ฮ่าๆ ออกจากรพก็ไปเรียนครับ มาตื่นอีกก็อยู่โรงพยาบาลครับ เพื่อนมันมาส่ง รอบนี้เจอเต็มๆครับ ไอ้หนองคายมา พอมาถึงก็บ่นเอาบ่นเอาครับ ขนาดแกล้งหลับมันยังมาปลุกให้ตื่นแล้วบ่นครับ โดนด่าด้วย ผมได้แต่ยิ้มครับ
เต้ : โตยังกะควาย ไม่รู้จักคิด
ผม : คิดอยู่ (มีเถียงสู้ครับ) แต่รถมันไม่ดีนะ มันพาแหกโค้งเอง
เต้ : เหรอ ไม่เป็นไรดีล่ะ แล้วนี่จะเอาไรม่ะ เดี๋ยวลงไปซื้อให้ เอ่อแม่บอกว่าให้ทานน้ำใบบัวบกให้หมดนะ
ผม : ยี้ ไม่ทาน ทานแทนหน่อยดิ
เต้ : มันจะรู้จักหายแทนกันไหมว่ะ ไอ้สมองกุ้ง
ผม : เอ่อ ทานก็ได้ โคตรขมว่ะ
เต้ : กินน้ำเต้ไหมล่ะไม่ขมนะแต่คาว
ผม : สัส พูดไรเกิดมีอารมณ์ที่โรงพยาบาลทำไง เดี๋ยวกัดหูเลยนิ พูดแล้วมันยังจะกวนอีกครั มาไซร์คอผมอีก

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 61 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 01:18:26

ตอนที่ 61

ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามนะครับช่วงนี้ผมไม่ค่อยได้อัพเรื่องบ่อยครับ เรียนหนักๆฮ่าๆ มาต่อเลยนะครับ ช่วงนี้เต้เขาก็ลงไปช่วยงานที่บ้านครับทำให้เวลาอยู่ด้วยกันน้อยมากส่วนมากจะมีแต่เฟสทามก็ไลน์ครับคุยกันได้ไม่ค่อยนานครับ นานๆเขาจะลงมาอุบลครับ ส่วนผมก็เรียนครับช่วงนี้เรียนหนักๆกับงานเยอะๆครับงานจารย์ให้ก็เยอะๆยังกะไม่เคยสั่ง ฮ่าๆ
“ตื่นได้แล้วหมาโอม” ไอ้เต้มันโทรมาปลุกแต่เช้าครับ วันนั้นโคตรขี้เกียจครับ เจอวิชาที่น่าเบื่ออีก แทบจะไม่อยากลุกออกจากเตียงครับ
ผม : ตื่นแล้วครับ แล้วนี่ไม่ได้ออกไปไหนเหรอหำน้อย
เต้ : ขึ้นเลย น้อยแล้วร้องทำไม
ผม : สัส
เต้ : ฮ่าๆ ไปๆรีบไปอาบน้ำล้างจู๋ไปเลีย เฮ้ยไปเรียนได้แล้ว
ผม : ครับ คิดถึง
เต้ : อะไรนะไม่ค่อยได้ยินเลย
ผม : คิดถึงเว้ย ผมตะโกนแหกปากใส่โทรสัพครับ
เต้ : ครับๆ คิดถึงเหมือนกัน
ผม : คิดถึงมากกว่า ฮ่าๆไปอาบน้ำล่ะเหม่งน้อย
เต้ : อืม
พออาบน้ำเสร็จมันก็สายด้วยแหละครับเลยต้องรีบขับรถไปมหาลัยผมว่าผมมาสายแล้วนะยังมีคนสานกว่าผมอีกครับ
ต้น : รอกูด้วยสิ มันวิ่งมาจับก้นผมครับ
ผม : เชี้ยเล่นไรว่ะ เดี๋ยวต่อยเลย ผมเอาคืนครับจับจวยมันฮ่าๆ
ต้น : ฮ่าๆ อ้า มันคาง
ผม : แค่นี้ก็มีอารมณ์นะมึง ไอ้หื่นกาม
ต้น : ดีนะที่อาจารย์ยังไม่มา ไม่งั้นโดนหักคะแนนอีกแน
ผม : มึงทำเชี้ยไรว่ะ ต้น สักลายๆใหม่เหรอว่ะ ฮ่าๆ
ต้น : เมื่อคืนกูลืมอ่านหนังสือว่ะ ไอ้ต้นมันเล่นเขียนเนื้อหาที่จารย์จะสอบครับ ทั้งแขน ทั้งขา เต็มเขียนหมดครับ
ผม : ทำไมมึงไม่แกผ้าเขียนที่จวยด้วยว่ะ ฮ่าๆ
ต้น : กลัวถอดออกมึงจะมีปมด้อยดิ ฮ่าๆ
ผม : จับพาดปากนะเว้ย ฮ่าๆ
หลังจากที่สอบเสร็จพวกผมก็ไปหาไรทานครับ กว่าจะได้ทานนะรอจนอิ่มครับฮ่าๆ
ต้น : อ่ะคะน้าของมึง
ผม : เชี้ยต้น ทำไมมีแต่วิญญาณหมูว่ะ มีแต่ผัก เปลี่ยนกันม่ะ
ต้น : ไม่อ่ะ ยอมเป็นแฟนกูก่อน ค่อยจะเปลี่ยน
ผม : ไม่เว้ย ฮ่าๆ
กาย : ผัวเมียคู่นี้เถียงกันบ่อยๆ
ผม : ผัวเมียพ่องมึงดิ แดกไปเลยปากจะได้ไม่ว่างผมตักคะน้ายัดปากมันครับ
นั่งทานข้าวกะคุยกันครับสักพักเสียงไลน์ผมดัง ไอ้เต้ไลน์มาครับ
เต้ : ทานข้าวยัง
ผม : กำลังทานครับ แล้วเต้ล่ะ
เต้ : ยังอ่ะ เอ่อวันก่อนเห็นหมาโดนรถชนด้วย ตัวนี้เขียวขึ้นอึดเลยนะ
ผม : สัส กินข้าวยุนะเว้ย
เต้ : อร่อยม่ะ ฮ่าๆ
ผม : อร่อยกะผีดิ เล่นพูดแบบนี้ จะอ้วกเว้ย วันนี้โคตรร้อนๆอ่ะ
เต้ : แก้ผ้าไปเรียนดิ จะได้เย็นๆ
พอคุยกะเต้เสร็จพวกผมก็ไปเรียนต่อครับจนเลิกเรียน ทุกเย็นๆผมต้องไปฟิตเนตครับเป็นอะไรที่น่าเบื่อมากครับ เสียดายเงินเลยไปครับ ฮ่าๆ ตอนแรกคิดว่าจะไปดูกล้ามหนุ่มฮ่าๆ แต่ไม่ใช่อย่างที่คิดดิครับ มีแต่สาวๆฮ่าๆผมก็เล่นจนเลิกครับ
เต้ : เสร็จแล้วเหรอ ไอ้เต้มันเดินออกมาจากห้องน้ำครับ
ผม : มาได้ไง แอบยิ้มครับ ไหนว่าอยู่หนองคาย โกหกนี่ว้า แล้วมาถึงนานยัง
เต้ : ขอกอดหน่อย คิดถึง มันกางแขนครับ
ผม : ผมเดินไปจะถึงเต้ล่ะ แกล้งมันครับ ก้มลงมัดสายรองเท้า
เต้ : แกล้งเหรอ มันวิ่งไล่ผมครับ
ผม : พอเหอะเหนื่อย แล้วมารอนานยัง
เต้ : หลงตัวเองป่ะไม่ได้มารอเว้ย แค่ผ่านมาแถวนี้ ฮ่าๆ
ผม : ไอ้บ้า
เต้ : ทานไรยัง หิวข้าวอ่ะ พาไปหาไรทานหน่อยดิ
ผม : อยากกินไรล่ะเดี๋ยวพาไป
เต้ : อยากกินโอม ฮ่าๆทำหน้าหื่นใส่ผมครับ
นั่งคุยกับเต้ยุครับมีน้องคนหนึ่งเดินเข้ามา “พี่เต้ค่ะไม่ได้เจอกันนานเลยนะค่ะ”
เต้ : น้องเจนดีครับ แล้วมาทำไรแถวนี้มารอแฟนฟิตเนตเหรอ
น้องเจน : ไม่ค่ะพอดีผ่านมาแถวนี้เห็นพี่เต้นั่งกับพี่
เต้ : โอมครับ โอมนี่เจน
โอม : อืม ผมก็ทักทายตามมารยาทครับ เหมือนน้องเขาจะไม่ค่อยชอบผมเท่าไรครับ ดูจากสายตาที่มองครับ เอ่อเต้คุยกับน้องเขาไปก่อนนะพอดโอมลืมของเดี๋ยวไปเอาแปบหนึ่งตามสบายเลยนะเจน
น้องเจน : หานานๆก็ได้นะค่ะพี่โอม
ผมเดินออกครับบ้างทีเขาอยากจะคุยไรกันครับ เหมือนน้องเขาจะสนิทกับเต้ครับ ดูคุยเข้ากันดี จนเต้เขาเดินมาตามผมข้างในครับ
เต้ : หาเจอไหมโอม
ผม : อืม แล้วน้องเขาไปไหนล่ะ
เต้ : เขากลับไปล่ะ น้องเขาคุยสนุกดี ไม่ได้เจอกันนานล่ะ
ผม : อืม แล้วนี่จะไปกินข้าวไหม ไหนบอกว่าหิว หรืออิ่มล่ะได้คุยกะสาว ฮ่าๆ
เต้ : แต่ไม่อิ่มเท่าเห็นน่าแฟนตัวเองหรอก มันเดินมาดึงแก้มผมครับ ไอ้ขี้แง่ หัวก็ไม่ล้านนิ ทำไมน้อยใจเร็วจังว่ะ เต้รักโอมจิคนเดียวล่ะ
ผม : เจ็บนะเว้ยอายคน ฮ่าๆ
แล้วผมกับเต้ก็ไปหาไรทานครับ กินไปตั้งเยอะครับ ไม่รู้ว่าจะฟิตเนตมาเพื่อไร ฮ่าๆ
เต้ : เดี๋ยวมานะ เจ็บท้องไปเข้าห้องน้ำแปบหนึ่ง ไปแปบหนึ่งของเต้นี่เล่นเอาสองชั่วโมงครับ ผมจ่ายเงินแล้วรีบไปดูครับ ไปดูที่ห้องน้ำไม่เจอ โทรหาก็ไม่รับโทรสัพ ไปเจอที่รถครับ ยืนหอบถุงป๊อบคอนถุงใหญ่ครับ
ผม : ซื้อไปจะกินหมดเหรอ
เต้ : คุณโอมช่วงนี้เต้ไม่ค่อยได้อยู่กับโอม
ผม : มาไม้ไหนอีกนิ ฮ่าๆทำเอาผมเขินกะคำพูดเต้ครับ
เต้ : ถึงเราจะไม่ค่อยได้อยู่ด้วยกัน อยู่ไกลกัน แต่ก็เหมือนทุกอย่างมันอยู่ข้างๆเต้เสมอนะ วันนี้เต้อยากจะบอกโอมว่าเต้รักโอมนะ แล้วนี่ป๊อบคอนที่โอมชอบ เต้ไปยืนรอให้พี่เขาทำให้นะ(เป็นกระสอบครับ)
ผม : ขอบคุณนะ แล้วนี่จะกินหมดเหรอ
เต้ : ฮ่าๆ ทานให้หมดนะ ไม่หมดคืนนี้โดนเต้กินแน่
ผม : ไอ้บ้า แล้วนี่กลับบ้านเลยป่ะ แม่ฝากซื้อยาให้
เต้ : ไปดิ พอไปถึงร้านขายยาผมก็เข้าไปซื้อยาที่แม่บอกครับ เต้เดินตามผมเข้ามา
ผม : จะซื้อไรไหม
เต้ : พี่มาที่ตรวจครรภ์ไหมครับ
ผม : เอาไปทำไร ทำให้ท้องอ่ะ
เต้ : ป่าวจะให้คุณโอมตรวจเอง ฮ่าๆ
พี่เขายืนยิ้มครับ น้องสองคนนี้น่ารักจังนะครับ แล้วที่ตรวจครรภ์จะเอาไปตรวจใครครับ
เต้ : ตรวจแฟนผมครับ คนนี้ มันเอามือมาโอบที่ไหล่ผมครับ เอ่อพี่มียาเซงกี่ไหมครับ
ยาอะไรขอมันครับผวนคำนะครับถึงจะรู้ว่ายาอะไรของมัน ผมล่ะแทบอยากเอาปิ๊บมาคลุมหัวเดินออกจากร้านครับ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 62 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 01:20:20

ตอนที่ 62

บางอย่างอาจจะไม่ได้เป็นอย่างที่เราคิดไว้ครับ ความรักของผมกับเต้เมื่อถึงทางตันผมก็คงยื้อไว้ต่อไม่ได้ครับ ผมกับเต้ห่างกันได้สักพักหลังจากที่เขาบอกเลิกได้อาทิตย์กว่าครับ เขาแอบไปมีคนใหม่ที่หนองคายครับเพราะเมา ตอนนี้เขาเลยต้องรับผิดชอบในสิ่งที่เขาทำครับ
ขอบคุณทุกคนที่เชียร์ผมกับเขามาตลอดนะครับ ขอบคุณทุกท่านที่คอยเป็นที่ปรึกษาครับ ตอนนี้ใจผมดีขึ้นบ้างล่ะครับ มีไอ้ต้นที่มันคอยปลอบผมครับ (แถมมันยังขู่อีกถ้าผมซึมหรือเศร้ามันจะจูบปากผม) ผมต้องขอโทษด้วยนะครับที่ประคองความรักของผมกับเขาไปไม่ได้อีก ขอโทษที่ทำให้คนอ่านที่คอยเชียร์ผมมาโดยตลอดผิดหวังที่ไม่ได้รักกันครับ ผมลบทุกอย่างที่ติดต่อกับเขาผมต้องขอโทษนะครับที่ลบไลน์โดยที่ไม่ได้บอกใครครับ มีอะไรก็คุยกับผมในเว็บนี้นะครับ ขอบคุณนะครับรักทุกคนครับ
ขอบคุณทุกท่านที่เป็นห่วงนะครับ ขอบคุณทุกกำลังใจครับ ถึงเราจะไม่เคยเห็นหน้ากันก็ตามแต่พวกคุณก็ทำให้ผมรู้สึกดี มีความสุขที่ได้คุยด้วย มีกำลังใจที่จะอยู่ได้ ขอบคุณอีกครั้งนะครับ ไม่ว่าจะเป็นน้องๆพี่ๆในเวบนี้นะครับขอบคุณจากใจครับ ตอนนี้ผมดีบ้างล่ะครับมีไอ้ต้นที่คอยปลอบกับพี่ๆน้องๆที่ส่งมาทางกล่องจดหมายเอาเป็นว่าผมจะไม่เศร้าอีกแล้วครับ ตอนนี้ผมสมัครไลน์ใหม่เเล้วนะ
บางครั้งความรักมันก็ไม่ได้เป็นอย่างที่เราคิดไว้ครับ หลังจากที่ผมกับเต้ลดสถานะของเรามาเป็นเพื่อนกัน ทำให้รู้ว่าเพื่อนอีกคนของผมก็สำคัญเหมือนกันครับ นั้นก็คือไอ้ต้นครับ บัดดี้บ้ากาม ใช้แต่อารมณ์ครับ มีมันนี่แหละครับที่เป็นเพื่อนที่คอยปลอบตอนผมเศร้า เป็นทั้งบัดดี้เป็นทั้งที่ระบายครับ มันทำให้ผมหายเศร้าได้บางถึงจะยังไม่เต็มทีก็ตามครับ
“พอแล้วใจเอ๋ยใจเรา ไปรักคนไม่รักเรา มีแต่ความช้ำ ช้ำใจ
เปลี่ยนตัวเองให้เป็นคนใหม่ กัดฟันฝืนให้เดินไปได้ ความผิดหวังครั้งนี้ ขอจำจนตาย” เพลงที่ต้นร้องผมจำได้เท่านี้ครับ มันนั่งดีดกีต้าร์ร้องเพลง
ผม : มึงร้องหาป๋อมึงเหรอ คนยิ่งเศร้าๆอยู่เว้ย
ต้น : ก็ที่มึงเศร้านั้นแหละกูถึงร้อง หยุดเศร้าได้แล้ว มาๆซบไหล่กูเนี่ย ร้องไห้ให้มันพอเลย
ผม : ไม่กลัวเปื้อนน้ำมูกกูเหรอ
ต้น : เปื้อนอ้วกมึงกูก็โดนมาแล้ว ถึงเปื้อนอะไรก็ไม่กลัวขอแค่มึงเลิกเศร้าก็พอ ยิ้มดิว่ะกูอยากเห็นไอ้โอมไอ้บัดดี้คนเดิมของกูกลับมา มึงเลิกคิดถึงคนนั้นได้แล้ว เอาเวลาไปคิดเรื่องเรียนดีกว่า ถึงมึงจะไม่มีคนนั้น แต่มึงก็ยังมีกูนะ หรือจะให้กูมีไรด้วย กูก็ยอมนะ ฮ่าๆ
ผม : สัส ไปมีกับเสาไฟฟ้าโน่น ได้ทีแล้วหนักนะมึง มึงไม่ใช่กูมึงไม่รุ้หรอก ว่ามันเจ็บแค่ไหน
ต้น : จวยไอ้เต้ใหญ่เหรอทำไมถึงเจ็บ ของกูก็ใหญ่นะไม่เชื่อก็ลองจับดิ
ผม : เจ็บพ่องมึงดิ เจ็บใจเว้ย ไม่ใช่แบบนั้น ไอ้หื่นกาม
ต้น : ยิ้มได้แล้ว
ผม : ขอบใจนะที่ดีกับกู
ต้น : ก็มึงเป็นเพื่อนกูนี่ กลับมาเป็นไอ้โอมคนเดิมนะ ไอ้โอมคนที่ชอบดูหนังโป้ในห้องเรียน ไอ้โอมที่ร่าเริง นะ กูไม่อยากเห็นมึงเศร้าเลยว่ะ ถ้ามึงเศร้าอีกนะ กูจูบปากมึงแน่
ผม : กูไม่เล่นด้วยเว้ย
ต้น : มึงไม่เล่นกูเล่น แล้วกูจะทำจริงด้วย ลองดูดิ ป่ะกลับบ้านได้แล้ว ก็ไม่อยู่ด้วยมึงอยู่ได้ไหมว่ะ แล้วมึงหิวข้าวยัง กูแวะพามึงทานข้าวก่อนนะ
ผมกับต้นแวะทานข้าวที่ศูนย์โอท็อปครับ ไอ้ต้นเป็นคนไปซื้อครับ มันให้ผมนั่งรอ สักพักมันก็ถือจานข้าวมา
ผม : กูไม่หิวอ่ะ มึงทานเหอะ
ต้น : มึงต้องทาน กินเดี๋ยวนี้ ไม่กินกูป้อนนะเว้ย
ผม : กินก็ได้ อะไรๆก็มีแต่ขู่
ต้น : ถ้ากูไม่ขู่มึงจะทำตามไหมล่ะ เลิกเศร้าได้แล้ว พูดแล้วมันก็มาจูบปากผมครับ
ผม : สัส มึงทำเชี้ยไรว่ะ
มันไม่ฟังครับ นั่งทานข้าวแล้วยิ้มกวนตีนผมครับ
ต้น : กินให้หมดเลยนะ ผักนะกินด้วย ไม่กินก็เอาปากป้อนนะเว้ย แล้วจะกินไรอีกม่ะ เดี๋ยวกูไปซื้อให้
ผม : ไม่อ่ะ
หลังจากที่ทานข้าวเสร็จผมก็ไปส่งต้นที่บ้านแล้วก็ขับรถกลับบ้านครับ ในหัวตอนนั้นคิดแต่เรื่องเต้ครับ น้ำตาผมไหลออกมา ผมทั้งขับรถทั้งร้องไห้กลับบ้านครับ บ้างทีการที่ต้นทำแบบนี้ผมก็เลิกคิดถึงเต้นะแต่เวลาอยู่คนเดียวทำไมมันยังคิดครับ ถึงบ้านอาบน้ำนั่งดูทีวีจนหลับไปครับ ตื่นขึ้นมาอีกทีไม่ได้รับสิบสายไอ้ต้นโทรมาครับ พอไปถึงมหาลัยคำพูดแรกที่ออกจากปากต้นครับ
ต้น : กูก็นึกว่ามึงจะฆ่าตัวตายดิ ไม่ยอมรับโทรสัพกู
ผม : อยากเอาปากกินข้าวไหม
ต้น : มึงกินไรยัง
ผม : ไม่ ยังไม่หิว
ต้น : อะไรติดลิ้นมึงว่ะ ดำๆอ่ะ มันแกล้งให้ผมอ้าปากครับ
ผม : อะไรออกยัง ดูให้หน่อยดิ สักพักมันเอาขนมปังยัดปากผมครับ มายัดทำไมว่ะ เอาออกเลยนะ
ต้น : กินเข้าไปจะได้จะเจ็บท้อง นี่ชูครีม ยายกูฝากมาให้มึง กินเยอะๆมีอีกเยอะ ยายบอกว่าเห็นมึงชอบกิน ว่างๆก็ไปกินที่ร้านหน่อย ยายกูบ่นคิดถึงลูกโอม ยายยังบอกว่าสู้ๆนะลูกโอม มันพูดพร้อมกับชูสองนิ้ว
ผม : ฮ่าๆ กินเลยมึง ผมป้อนชูครีมให้ไอ้ต้นครับ ฝากขอบคุณยายด้วยนะ กูนี่งี่เง่าเนาะ
ต้น : ไม่หรอก มึงโคตรงี่เง่า ฮ่าๆ เดี๋ยวกูเอาไปให้พวกไอ้โอ๊ตก่อนนะ น้ำอยู่ในกระเป๋ากูนะ
โอ๊ต : เป็นไงมึง ดีขึ้นยัง เอาไหมเดี๋ยวกูติดต่อสาวให้
กาย : หาให้ตัวเองก่อนเหอะมึง ก่อนจะหาให้คนอื่นนะ
ผม : ฮ่าๆ
ต้น : พวกมึงพูดไรว่ะ ไอ้โอมแฟนกูเว้ย ฮ่าๆ
ผม :มั่วแล้ว
ต้น : เรียนเสร็จไปดูหนังไหมเดี๋ยวกูเลี้ยงเอง ไปนะ กูอยากดู
ผม : วันนั้นมึงก็ดูแล้วนิ ไม่ไปได้ม่ะ งั้นไปกินข้าวบ้านมึงล่ะกัน
ต้น : อยู่แต่ยายนะ พ่อแม่กูไม่อยู่ ไปต่างจังหวัด
ผม : ได้
พอเลิกเรียนผมกับต้นก็ไปบ้านไอ้ต้นครับ ยายต้นเขาใจดีมากครับ พอรู้ว่าผมจะไปทานข้าวด้วย ลงมือทำกับข้าวเองครับ
ยายต้น : ทานเยอะๆนะโอม ยายทำไว้ตั้งเยอะ ลองทานพะแนงลูก อร่อยนะ
ต้น : โห ยาย ต้นล่ะ ใช่สิ มีคนรักมาใหม่แล้วนิ
ผม : ฮ่าๆ
ยายต้น : ต้นขี้แง่แบบนี้ไหมลูกตอนอยู่มหาลัย
ผม : โคตรขี้แง่ครับ ยาย
ต้น : อย่าไปเชื่อโอมนะยายมันโกหก
ยายต้น : ต้นเขาเล่าเรื่องโอมให้ยายฟังหมดแล้วนะลูก โอมฟังยายนะ อย่าคิดมากนะลูก มันเป็นอดีตที่ผ่านเราไป เราอยู่กับปัจจุบันทำปัจจุบันให้ดีก็พอนะลูก คนดีๆยังมีอีกเยอะ ถ้าใช่เนื้อคู่เราเดี๋ยวเขาก็มาจ๊ะ
ทำเอาผมแทบน้ำตาซึมครับ ยายต้นเขาพูดเยอะกว่านี้ครับ แต่ผมจำได้แค่นี้ ฮ่าๆ
ต้น : เดี๋ยวกลับไปมันก็นอนร้องไห้ยาย เชื่อต้นดิ
ยายต้น : เขาไม่เหมือนเราหรอก
ผม : ฮ่าๆ
ต้น : ยาย งอลยายล่ะ ง้อเลยนะ
ยายต้น : งั้นยายเพิ่มค่าขนมให้อีก
ต้น : หายล่ะ ฮ่าๆ
ทานข้าวเสร็จผมก็ขับรถกลับบ้านครับ คิดเรื่องที่ยายต้นพูดทำให้ผมเริ่มที่จะไม่คิดถึงเรื่องราวเก่าๆครับ แต่มันยังไม่จบอย่างงั้นดิครับ แฟนไอ้เต้โทรหาผมแล้วบอกว่าอย่ายุ่งกับเต้อีก ทั้งๆที่ผมยังไม่ได้ทำไรนะครับ ผมโกรธครับ เบื่อทั้งๆที่ผมอยู่เฉยๆไม่ทำไรนะ ผมขว้างมือถือลงข้างหน้าต่างครับ แล้วนอนร้องไห้ จนเช้าครับ ไอ้ต้นมันมาบ้านผมแต่เช้าครับ วันนั้นไม่มีเรียนด้วยแหละครับ
ต้น : สัสโอม สายแล้วมึงยังจะนอนอีกเหรอว่ะ
ผม : เข้ามาได้ไง
ต้น : ปีนหน้าต่างเข้ามา แม่งมึงนี่นะกูก็กลัวคิดสั้น โทรหาก็ไม่ติด บ้านก็ปิด แล้วนี่เป็นไร ตาแดงอีก ร้องไห้อีกแล้วเหรอมึง โทรสัพแบตหมดเหรอทำไมกูโทรไม่ติด
ผม : ห่า โทรสัพกูโยนลงหน้าต่างแล้ว มีก็มีคนโทรมาว่า สู้ไม่มีดีกว่า ไลน์กูก็ลบเบื่อ
ต้น : สัส โทรสัพไม่ใช่เครื่องล่ะสามสี่ร้อยนะเว้ย ลุกขึ้นมาเลยนะมึงโยนไปทางไหน มันลากผมลุกขึ้นมาหาโทรสัพครับ
ผม : ตรงนี้แหละ ออกมาหาข้างนอกครับ สงสัยมันจะตกตรงนี้แหละ บ่อเลี้ยงปลาคาร์ฟพ่อผมครับ ชั่งมันเหอะ เข้าบ้านดีกว่า มึงจะทำไร ถอดเสื้อออกทำไม
ต้น : ลงหาโทรสัพให้มึงนั้นแหละ
ผม : มันพังแล้วล่ะ ไม่ต้องหาหรอก ผมพูดมันไม่ยอมฟังผมครับ ลงหาโทรสัพผมจนเจอครับ
ต้น : กูล่ะสงสารพ่อแม่มึงจัง เอาไอโฟนมาโยนทิ้ง ยังกะมันไม่แพงนะมึง
ผม : บ่นเสร็จยัง ออกจากบ่อปลาพ่อกูเลย เดี๋ยวปลากูจะติดเชื้อ ฮ่าๆ
ต้น : สัส
ผม : เข้าบ้านไปอาบน้ำก่อน เดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 63 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 01:25:25

ตอนที่ 63

หลังจากที่ไม่อัพเรื่องครับส่วนมากมีแต่ตอบงคอมเม้นช่วงนี้เรียนหนักครับแถมงานก็เยอะเลยไม่ค่อยได้อัพเรื่องครับ ต่อเลยนะครับ มีไอ้ต้นนี่แหละครับมันยังคับไม่ให้ผมคิดถึงเรื่องเก่าๆแถมมันยังเป็นที่ปรึกษาให้ผมครับเอาจริงๆก็มันทนฟังเรื่องที่ผมระบายให้ฟังครับ
ต้น : เป็นไงบ้างว่ะ มึงดีขึ้นยัง อย่างอแงดิว่ะ กูไม่พูดก็ได้
ผม : ไม่เป็นไรหรอกว่าแต่มึงเหอะ มัวยุ่งแต่เรื่องของกู งานที่จารย์สั่งมึงทำยังว่ะ
ต้น : เอ่อว่ะ กูลืมไปเลย เพราะมึงแหละที่ทำให้กูไม่ได้ทำงาน มึงทำช่วยกูเลย
ผม : อะไรว่ะ เอ่อทำก็ได้ แล้วทำตอนไหนว่ะ
ต้น : คืนนี้กูไปหามึงที่บ้านเอง
ผม : ได้
ช่วงนั้นแม่ให้ผมไปเรียนพิเศษกับครูฝรั่งด้วยครับ พอดีผมเป็นคนอ่อนภาษาด้วยนะครับ แม่เลยต้องจ้างครูมาสอน ผมต้องไปเรียนห้าโมงเย็นถึงทุ่มหนึ่ง พอกลับจากเรียนภาษาเสร็จไอ้ต้นก็มารอที่บ้านครับ
ต้น : แดกข้าวมายังว่ะ
ผม : ยัง มึงล่ะทานไรมายัง
ต้น : ยัง ไปทานไหมล่ะ เดี๋ยวกูพาไปแต่มึงเลี้ยงกูนะ
ผม : สัส รถก็รถกูแถมยังให้กูเลี้ยงอีกลำเอียงว่ะ เลี้ยงก็เลี้ยงเห็นแกเด็กน้อยตาดำๆนะเว้ย
ต้น : ไอ้หัวนมดำ ฮ่าๆ
ผม : มึงแหละ ตลกที่มันทำหน้าตลกใส่ครับ
ต้น : กูไม่เห็นมึงหัวเราะแบบนี้นานแล้วนะ หัวเราะแบบนี้ให้กูดูเรื่อยๆนะ
ผม : อย่าพูดงี้ดิกูเขินนะเว้ย พูดแล้วยังจะมาจ้องหน้ากูอีก เดี๋ยวก็ท้องหรอก
ต้น : ขึ้นรถกูหิวข้าวแล้ว จนมาถึงตลาดโต้รุ่งครับ
ผม : จะเอาไรเดี๋ยวกูจะไปซื้อให้
ต้น : นั่งรอเลย อยู่กับกูไม่ต้องทำไร นั่งอยู่นี่นะ แล้วต้นมันก็ไปซื้อข้าว สักพักก็เดินถือข้าวมันไก่มาให้ผม อ่ะข้าวมันไก่ ไม่เอาเครื่องใน เอาแต่น่อง อย่างที่มึงชอบ
ผม : รู้ได้ไงว่ะ
ต้น : แดกกับมึงมานานล่ะ มีหลายอย่างนะเว้ยที่กูรู้ ว่ามึงชอบไร ไม่ชอบ รู้จักกับมึงมานานกูรู้หมด
ผม : กินไปเลยมึง อย่าพูดมาก ผมตักข้าวเข้าปากมันครับ
ต้น : อยากให้ทำแบบนี้บ่อยๆจัง
“โอมมาทานข้าวเหรอ”
ผม : อืม แล้วบิวล่ะ
ต้น : มาซื้อเสื้อมั่งถามได้ ก็เห็นยุว่าทานข้าว มันบ่นของมันครับ
ผม : กินๆไปอย่าพูดมาก นั่งก่อนดิ แล้วบิวมากับใคร
บิว : มากับเพื่อนพอดีบิวมาซื้อของเลยแวะมาทานข้าว แล้วเป็นไงบ้างดีขึ้นยัง บิวรู้จากเพื่อนว่าโอมเลิกกับแฟน
ผม : อืม (อุส่าจะไม่คิดนะพอได้ยินยิ่งกระแทกใจผมครับ) ไม่เป็นไรเราดีขึ้นแล้วแหละ แล้วเป็นไงช่วงนี้เรียนหนักไหม
บิว : ไม่ค่อยหรอก สงกรานต์ถ้ายังไม่มีเพื่อนเที่ยวโทรหาบิวนะ มีปัญหาอะไรโทรหาเรานะ คิดเสียว่าเราเป็นเพื่อนคนหนึ่ง ตอนนี้เราเลิกกับวิทแล้วนะ
ผม : ครับขอบใจนะ
บิว : เพื่อนมาล่ะเรากลับก่อนนะ
ต้น : ใครว่ะน่ารักจัง
ผม : แฟนเก่ากูมีไรไหม
ต้น : ไอ้สำส่อน แฟนเยอะนะมึง
ผม : สำส่อนบ้านพ่องมึงดิ กินเข้าไปอย่าให้ปากว่าง ผมตักข้าวของผมใส่ปากมันครับ ทานข้าวเสร็จผมก็กลับบ้านช่วยงานไอ้ต้นจนเสร็จครับ
พอดีถึงช่วงสงกรานต์ผมกลับบ้านที่โขงเจียมครับ ไม่ได้บอกไอ้ต้นก็คิดว่ามันจะรู้ว่าผมกลับ มันส่งไลน์มาหาผมแบบนอยผมครับ คงจะเห็นแล้วแหละครับที่ผมเอาให้ดูวันนั้นแหละ แต่ที่รู้ๆก็สมน้ำหน้ามันครับโดนตำรวจจับเพราะไปมีเรื่องกัน ผมเล่นสงกรานต์บ้างตะลอนทำบุญกับแม่และย่าบ้าง มีเล่นเต้มๆวันก็วันเดียวครับ เล่นเสร็จไข้แตกนอนจนไม่ได้เล่นสงกรานต์กลับมาอุบลนี่แหละครับ
ต้น : กลับบ้านไม่บอกกูนะเว้ย
ผม : ก็คิดว่ามึงจะรู้นี่ว้า แล้วเป็นไงได้ข่าวว่าซ่าเหรอเรา มีเรื่องกัน เป็นไงบ้าง
ต้น : รู้ข่าวเร็วนะมึง รู้แล้วก็ดี
ผม : ดีไงว่ะ
ต้น : ก็ได้ได้ไปช่วยกูบำเพ็ญประโยชน์ไง
ผม : กูเกี่ยวทำไมว่ะ มึงทำของมึงเอง
ต้น : ไปเป็นพื่อนกูก็ได้ กูอายคนนะเว้ย
ผม : ทีทำไม่อายนะมึง เอ่อ
ต้น : อารมณืดีนะมึงช่วงนี้ หายเศร้าแล้วดิ มีเด็กคอยปลอบ
ผม : อะไรของมึงว่ะ เอาไรมาพูด
ต้น : แน้ๆพูดแล้วยิ้ม เอาเป็นว่ากูรู้ล่ะกัน พี่โอมครับ พี่งั่งครับ
ผม : หยุดนะมึง
ต้น : พอดีมีคนจ้างสอนพิเศษลูกเขา กูเลยรับเขามา
ผม : ก็ดีดิมึงจะได้มีเวลาทำไรดีๆกะเขาบ้าง
ต้น : กูรับให้มึงด้วยนะ
ผม : ห่า ไอ้สัส มึงทำไมไม่ถามกูก่อนว่ะ แม่งเอ้ย แล้วจะให้จวยไปสอนเขาเหรอว่ะ
ต้น : เด็กประถมไม่ยากหรอก
ไม่รู้ว่ามันหาเหามาให้ผมหรือป่าวครับ ทุกวันนี้ผมยังต้องไปสอนลูกเขาครับแต่เด็กอะไรไม่รุ้โคตรน่ารักครับ ตี๋สเปกเลยฮ่าๆ ส่วนไอ้ต้นก็สอนอีกบ้านครับ
ผม : เหนื่อยว่ะ
ต้น : ทนเอาดิ ไม่มีอะไรที่มันจะยากหรอก คิดว่ากูเป็นน้องนันนะ พี่โอมครับ อย่าเหนื่อยนะตัวเอง นันเป็นห่วงนะ ฮ่าๆ
ผม : ถุย กูกลับบ้านก่อนนะ มึงก็กลับได้แล้ว หาอาบน้ำหน่อยตัวโคตรเหม็น
ต้น : อืม เจอกันพรุ่งนี้ที่รัก
ผม : ที่รักพ่องดิ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 64 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 01:29:34

ตอนที่ 64

ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามครับ ขอบคุณทุกๆความคิดเห็นครับ ขอบคุณทุกท่านที่เชียร์ผมมาตลอดนะครับรวมทั้งทุกกำลังใจครับ พอดีผมเพิ่งกลับมาจากไปเยี่ยมญาติที่จีนครับ เปิดดูบอร์ดแทบจะเป็นลม555 ขอบคุณนะครับที่เชียร์ผมกับเต้ให้กลับมาเป็นเหมือนเดิม ตอนนี้ผมกับเต้กลับมาคุยกันอีกครับ แต่ในฐานะเพื่อนครับ ผมคอยเป็นที่ปรึกษาให้เขาเราจะคุยกันเวลาที่เขามีปัญหา คอยให้กำลังใจเขา แต่คงเป็นไปไม่ได้ครับที่จะกลับมารักกันอีกเพราะเขามีครอบครัวของเขาแล้ว เขาเพิ่งแต่งงานไปอาทิตย์ที่แล้วครับ ส่วนต้นเขาก็ทำหน้าที่บัดดี้เขาครับ ผมไม่อยากให้ทุกคนมาทะเลาะกันเพราะพวกผมครับ ผมอยากให้รักกันเป็นครอบครัวเดียวกัน มีอะไรก็ปรึกษากันครับ เราคนไทยด้วยกันรักกันไว้นะครับ ปล.ส่วนคนที่ไม่ชอบผมไม่ว่านะครับมีเรื่องอื่นให้ติดตามเยอะครับ
“มึงว่าไหมทำไมคนที่รักกันเขาต้องนอนด้วยกันว่ะ” คำถามที่ไอ้ต้นถามผมวันนั้นครับ ระหว่างที่นั่งทำงานกับมันอยู่
ผม : กูจะไปรู้เหรอว่ะ แล้วเวลามึงมีแฟนมึงนอนกับเขาทำไมว่ะ ฮ่าๆ
ต้น : ถามได้ก็กูขาดความอบอุ่นนี่ว้า มันพูดแล้วทำหน้าเขินๆครับ
ผม : รู้อยู่ยังจะถามกูอีก แล้วมั่วแต่คุยเชี้ยไร เดี๋ยวงานก็ไม่เสร็จหรอก
ต้น : กูถามไรหน่อยดิ
ผม : มีไร ได้ ทำไม่ถึงต้องทำท่าเครียดจังว่ะ กูกดดันนะเว้ย
ต้น : วันนั้นที่กูกับไอ้เต้มีเรื่องกันที่ร้านเหล้า มึงโกรธกูไหมว่ะ
ผม : กูจะโกรธมึงเพื่อ แค่มึงไม่เป็นไรก็ดีแล้ว
ต้น : กูรู้นะว่าตอนที่กูทำแผลอยู่ในห้อง มึงคุยกันกับไอ้เต้
ผม : แค่คุยตามประสาเพื่อนแหละ ถามว่ามันสบายดีไหม มึงนี่นะ นอยไปได้ ไอ้หัวนมดำ
ต้น : ไอ้ชมพู่ มาก ฮ่าๆๆ กูกลัวมึงจะ..
ผม : จะอะไร พูดมานะมึง
ต้น : ช่างมันเหอะ
ผม : มึงนี่นะชอบทำให้กูคาใจอยู่ตลอดนะมึง
ต้น : คาไร อารมณ์ค้างเหรอมึง มากูพาไปเอาลง ฮ่าๆ
ผม : อารมณ์อยากฆ่ามึงนี่แหละ มัวแต่คุยงานเดี๋ยวก็ไม่เสร็จหรอก พรุ่งนี้ไปหาข้อมูลที่ไหนดีว่ะ ที่ฝรั่งเยอะๆ
ต้น : ตลาดขายผลไม้ เยอะดี
ผม : มึงไปหาเองดิ งั้นกูให้มึงสัมภาษณ์เขานะ
ต้น : อะไรว่ะ เอ่อเห็นว่าบ้านกูอยู่ต่างประเทศน๊ะใช่เลยนะ
ผม : ฮ่าๆ ถุย พ่อร้อยเอ็ด พ่อแอลเอ
ต้น : แล้วน้องคนนั้นล่ะ มึงยังคุยกับเขาไหม เห็นมีงั้นมีง่าวด้วย
ผม : คุยก็เรื่อยๆ ถามทำไมหึงเขาเหรอตัวเองฮ่าๆ พร้อมกับดึงแก้มไอ้ต้นครับ
ต้น : เสร็จล่ะ เหลือแค่เอาข้อมูลมาลง แบบสอบถามมึงเสร็จยัง
ผม : เสร็จล่ะ
ต้น : ไปหาไรแดกดีกว่ากูหิวจนจะกินมึงอยู่แล้ว
ผม : กินแบบไหน ถอดเสื้อผ้า หรือว่า ฮ่าๆๆ
ต้น : หิวข้าวเว้ย ไม่ได้หิวมึง ไอ้ง่าว ฮ่าๆ
ผม : สัส เดี๋ยวกูก็ตุยตูดมึงหรอก
ต้น : ใครไปถึงรถช้าเลี้ยงข้าวนะเว้ย มันวิ่งไปจนจะถึงรถครับแล้วค่อยบอก ยุติธรรมมาก
บางครั้งไอ้ต้นมันก็สอนผมหลายอย่างครับ ทั้งเรื่องที่ผมไม่เคยทำมันก็สอนผม รวมไปทั้งมันยังเป็นเพื่อนที่ดีมากครับ ถ้าไม่ติดที่ชอบเอาโทรสัพผมไปดูหนังโป้นะ บางทีมันก็ทำให้ผมเลิกคิดถึงเรื่องเก่าๆครับ ผมต้องขอบคุณบัดดี้คนเก่าที่เขาย้ายเอกแล้วไอ้ต้นมันย้ายมาพอดีเลยได้เป็นบัดดี้ผม ฮ่าๆไม่รู้ว่ามันจะนัดอะไรไม่รู้ครับ นัดโคตรเช้าครับ มันบอกว่าฝรั่งชอบมาออกกำลังกายที่นี่แต่เช้า
ผม : แม่งเสียเวลานอนกูหมด จะนัดมาหาหอกไรว่ะแต่เช้า
ต้น : นัดมาดูอาทิตย์ขึ้น ฮ่าๆ
ผม : อาทิตย์พ่องมึงดิ นี่มันเจ็ดโมงเช้าแล้ว นัดกูมาแต่เสือกมาช้านะมึง อ่ะนมถั่วเหลือง กะปาท่องโก๋ขี้ฟฟันกู ฮ่าๆ
ต้น : แหวะมึงทานเลยนะ กูอิ่มล่ะ
ผม : กูพูดเลย ตั้งแต่กูมารอมึง กูยังไม่เห็นฝรั่งสักคนว่ะ
ต้น : ใจเย็นๆดิ มึงนั่งรอไปก่อนล่ะกัน
นั่งรอสักพักฝรั่งเดินมาจริงๆอย่างที่มันพูดครับ
ผม : มาล่ะ ไปสัมภาษณ์เขาดิ
ต้น : hello i love you
ผม : love you พ่องมึงดิ ถามเขาดีๆดิว่ะ กว่าจะได้ข้อมูลครบครับ เล่นเอาทั้งวัน เสร็จแล้วก็มานั่งพิมลงในรายงาน ทำรูปเล่ม รอส่งครับ กับนำเสนอหน้าห้องครับ


วันนี้แค่นี้ก่อนนะครับ ผมขอตัวอ่านหนังสือก่อนครับ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 65 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 01:31:39

ตอนที่ 65

ต่อเลยนะครับ
หลังจากที่เสนองานเสร็จพวกผมก็ฉลองนิดๆหน่อยกะเพื่อนครับ ไม่อยากไปหรอกครับแต่ทำไงโดนบังคับครับ ฉลองๆเล็กๆน้อยที่ร้านหมูกระทะครับก็มีผม ไอ้ต้น ไอ้กาย ถ้าจะไล่ชื่อไปก็คงหมดห้องล่ะครับ 55
ต้น : กูอยากกินลูกชิ้นอ่ะโอม
ผม : คีบเองดิ มืออีกข้างหนึ่งมึงยังใช้ได้อยู่นิ อ่อลืมบอกไปครับ ไอ้ต้นมันไปมีเรื่องกันแขนมันเลยเข้าเฝือกครับ
ต้น : กูไม่ถนัด
กาย : มึงก็คีบๆแล้วถยน้ำลายใส่ให้มันก็จบ
ต้น : ระวังกูติดเสน่ห์มึงนะเว้ย ฮ่าๆ
ผม : เชี้ย เอ่ากินเข้าไปขี้เกียจตักให้มันบ่อยๆครับ เลยตักให้ซะเต็มจาน
ต้น : สัส ทำไมไม่ยกกระทะมาเลยว่ะ
โอ๊ต : มึงสองคนนี่นะ นับวันยิ่งจะเหมือนเวลาที่มึงอยู่กับไอ้เต้
ต้น : หุบปากเลยมึง กูไม่เหมือนเว้ย
ผม : บัดดี้กู กูต้องดูแลมันหน่อย
กาย : ระวังเหอะมึง สนิทกันแบบนี้
ต้น : มึงก็พากันพูดไป พี่โอมเขามีเด็กเขาแล้วครับ ง่าวของงั่งฮ่าๆ ดูดิมันเขิน
ผม : สัส แดกไปเลยพวกมึง
“น้องโอมไม่ได้เจอกันซะนานทำไมแก้มน่าหยิกจัง”
ต้น : อ้าวเจ๊กวาง มาได้ไงเนี้ย จมูกดีจังนะ รู้ด้วยว่าโอมอยู่ไหน
พี่กวาง : มาว่ากูเป็นหมาเหรอว่ะ ไอ้ต้น พอดีมากับเพื่อน ไม่ได้เจอโอมหลายวันคิดถึงฮ่าๆ
กาย : มีแต่โอม ใช่สิพวกน้องไม่ใส่สเปกเจ๊นิ ฮ่าๆ งั้นคืนนี้ เลี้ยงพวกผมนะ เดี๋ยวไอ้โอมไปส่งที่ห้อง
พี่กวาง : พูดถูกใจจัง มาๆ
ต้น : เสียใจครับ ไอ้โอมมันไม่กินเหล้าล่ะ
พี่กวาง : มึงหึงเหรอไอ้ต้น เล็กๆน้อยๆนี่ขวางเลยนะ โอมคิดถึงพี่ตอนไหนโทรหานะ
ผม : ครับ
ต้น : ไอ้นี่ก็ไปยิ้มให้เขา อ่อยเขาเหรอมึง
ผม : ป่าว จะให้กูหน้าบึ้งใส่เขาเหรอว่ะ
ต้น : กินนี่เลย มันตักเนื้อให้ผม
หลังจากที่ฉลองเสร็จผมต้องขับรถไปส่งไอ้บัดดี้ผมครับ มันขับรถไม่ได้ผมต้องไปรับไปส่งมันทุกวันครับ ดีนะที่มันไม่ให้ผมล้างก้นมันให้ด้วยฮ่าๆพอถึงบ้านไม่มีไรทำครับนอนเล่นไลน์ครับ จนดึกแล้วนอน สะดุ้งตื่นเพราะนอนทับโทรสัพมีคนโทรมามันสั่นครับ งัวเงียขึ้นมารับครับ
ผม : สวัสดีครับ
“สบายดีไหมโอม” เสียงคุ้นๆ เต้มันโทรมาครับ
ผม : สบายดีครับ
เต้ : ทำไรนอนดึกจัง กูเคยบอกมึงแล้วไม่ใช่เหรอ ว่าไม่ให้นอนดึก
ผม : บอกกูตอนไหนว้า
เต้ : เอ่อ กูเคยบอกแล้วกัน คุณเพื่อนทำไรอยู่
ผม : เพื่อนกำลังนอนจะหลับล่ะครับ ว่าแต่คุณเพื่อนมีไรให้ผมรับใช้ครับ
เต้ : งั้นไปซื้อก๋วยเตี๋ยวให้เพื่อนหน่อยดิ หิวข้าว
ผม : ถุย พูดซะมึงอยู่ใกล้นะ อุบลกับหนองคายยังกะข้างบ้านกู เอางี้ไหม กูซื้อมาให้แล้วจะจุดธูปบอกมึงมากินนะง่ายดี
เต้ : สัส กวนตีนเหมือนเดิมนะมึง
ผม : โทรมานี่เมียมึงไม่ว่าเหรอว่ะ
เต้ : ไม่ว่ากูบอกเขาแล้วว่าจะโทรหามึง
ผม : อืม แล้วเป็นไงสบายดีทั่งคู่เหรอ
เต้ : สบายดีตั้งแต่เคลียกับมึงเสร็จนะก็โล่งไปเลย ขอบคุณนะโอมที่ยังเป็นเพื่อนกู
ผม : แล้วเรื่องเรียนล่ะ มึงจะมาเรียนไหมว่ะ
เต้ : มึงเรียนแทนกูหน่อยดิ ฮ่าๆ
ผม : กวนส้นนะมึง ถ้าเรียนแทนได้กูเรียนแทนไปแล้ว ฟายเอ่ย
เต้ : ฝากคิดถึงเพื่อนๆด้วยนะ รวบทั้งไอ้ตัวแสบด้วย บอกมันด้วยเฮียคิดถึง รวมทั้งไอ้เชี้ยต้นด้วย
ผม : เอ่อๆ ได้ๆ ไงก็สู้ๆนะมึง มีไรโทรหากูได้ นี่ก็เลือกเวลาโทรจังจะมึง ไม่คิดว่าจะให้กูนอนเหรอว่ะ
เต้ : งั้นนอนได้แล้ว นอนดึกจวยเล็กนะเว้ย ฮ่าๆๆ
ผม : เดี๋ยวกูจับฟาดปากซะเลย ฮ่าๆ
เต้ : ฝันดี
ผม : ครับ
หลังจากที่คุยกับไอ้เต้คืนนั้นผมว่ามันคงมีความสุขกับครอบครัวของมันแล้วครับ ความเป็นเพื่อนก็ยังคงอยู่ระหว่างผมกับเต้เขาครับ หลังจากที่ผมกลับมาจากจีนก็ยุ่งๆกับเรื่องเรียนครับ
ต้น : พักผ่อนบ้างนะมึง พักนี้ดูโทรมๆนะมึง เย็นนี้ไปวิ่งกับกูไหม
ผม : มึงนี่นะจะวิ่ง แขนคุณนะ เอาให้รอดก่อนเหอะคุณ
ต้น : ใช่สิ มีเด็กแล้วกูชวนไปไหนไม่ไปนะ
ผม : ไอ้ขี้ง้อแง้ ไปก็ได้ มึงมีแผนไรป่ะเนี้ย หาเรื่องไปม้อสาวเหรอมึง
ต้น : บ้า ฮ่าๆ
ผม : แล้วมึงจะไปตอนไหนเนี้ย ขอกูล้างบ่อปลาเสร็จก่อนนะ เดี๋ยวออกไป
ต้น : ล้างวันหลังก็ได้ นี่มันห้าโมงเย็นล่ะ วันจันทร์ วันอังคารเขาหยุด มึงค่อยล้าง
ผม : เอ่อๆ
พอไปถึงคนที่จะไปวิ่งมันไม่ยอมไปครับ เอาแต่นั่งเล่นโทรสัพผม บางทีมันก็เล่นไลน์ผมครับ ปล่อยให้ผมวิ่งคนเดียว มันนั่งเล่นโทรสัพผมกะน่ามองสาว นิสัยมันครับ
ผม : เหนื่อยว่ะ แม่งชวนกูมาวิ่งแต่เสือกไม่วิ่ง
ต้น : กูเห็นมึงวิ่งกูก็แข็งแรงล่ะ
ผม : ถุย ไม่มีแรงก็ว่ามาเหอะ ฮ่าๆกูไม่อยู่หลายวันได้ยิ่งข่าวอยู่นะว่ามึงทำไรไว้ ฮ่าๆ
ต้น : ใคร อ่ะน้ำ
ผม : โหกินแล้ว ยังจะให้กูอีก
ต้น : ไม่มีไรหรอก แค่ขี้ฟันกูเอง กูอมแล้วบ้วนลงขวดล่ะ มึงเห็นไหมขาวๆนะ
ผม : สัส กูกินลงไปแล้ว ทำไมเพิ่งพูดว่ะ
ต้น : ฮ่าๆ ก็มึงไม่ถามก่อนนิ กูล้อเล่น ทำเป็นงอลไปได้ มันมาดึงแก้มผม นานๆมาก็ดีเหมือนกันนะเว้ย วันๆอยู่แต่หน้าคอม
ผม : มึงเหรอ ดูแต่หนังโป้ ฮ่าๆ
ต้น : ตบหัวทิ่มเลย
คืนนั้นผมไปฝากท้องที่บ้านไอ้ต้นครับ ทานข้าวซะอิ่มฝีมือยายต้นนี่โคตรอร่อยครับ อิ่มก็ล้างจานช่วยไอ้ต้นเสร็จก็กลับครับ
ต้น : ไอ้โอม ตื่นได้แล้ว มึงจะนอนเอาโล่เหรอว่ะ มันแหกปากใส่หูผมครับ
ผม : สัส มาตะโกนหาหอกไรว่ะ มีไรมาหากูแต่เช้า
ต้น : ไม่ต้องพูดลุกขึ้น ไปอาบน้ำ กูจะพาไปวัด
ผม : วัดไรว่ะ วัดจวยกูเหรอ
ต้น : กำปั้นกูมึงจะเอาไหม ลุกได้แล้ว
มันลากผมไปวัดกับมันแต่เช้าครับ นอนก็นอนดึกแถมต้องตื่นเช้าไปวัดกับมันอีก กลับจากวัดกะว่าจะนอนต่อมันยังลากผมไปดูหนังกับมันอีก แถมมาไปแกล้งพูดมั่วๆในไลน์ผมอีก แถมยังไปคุยสาวอีกทิ้งผมให้นั่งรอตั้งนาน เลยงอลมันดิครับ
ผม : มึงจะไปไหนก็ไปต่อเหอะ กูง่วงอยากกลับบ้าน
ต้น : กูขอโทษ ก็กูไม่มีเพื่อนเที่ยวนี่ว้า พูดเสร็จมันก็ง้อครับ หายโกรธกูนะ พร้อมกับยื่นกระดาษมาให้
หายโกรธกูนะ
ผม : หายล่ะ เสร็จแล้วมันมาส่งผมที่บ้านแล้วผมก็นั่งพิมเรื่องลงนี่แหละครับ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 66 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 01:35:19

ตอนที่ 66

ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามนะครับ เรื่องของเต้กะครอบครัวเขาผมขอร้องนะครับจบๆนะครับ เขามีความสุขของเขาแล้วอย่าเอาครอบครัวเขามาพูดอีกนะครับ ถ้าอยากรู้ไรให้ถามผมนะครับ ผมยินดีตอบเท่าที่ตอบได้นะครับ (ให้ถามผมนะ)
บางครั้งเพื่อนก็สอนให้เรารู้จักหลายๆอย่างครับ ทั้งเรื่องเรียน(ลอกงานมัน) เอาเป็นว่าหลายๆเรื่องล่ะกันครับ อย่าเถียงผมนะผมต่อยนะ ผมมารู้จักกับไอ้ต้นก็น่าจะได้หลายเดือนล่ะครับ พูดถึงมันน้อยมากทั้งๆที่ทุกวันผมต้องอยู่กับมันครับ รวมแม่งกระทั้งกลางคืนด้วย มันทำให้ผมยิ้ม ร้องไห้ กะเป็นบ้าไปกับมันครับ
ผม : กูก็รู้จักกับมึงมานานแล้วเนาะ (นั่งคุยกับมันที่ทุ่งศรีเมืองครับ)
ต้น : สัส มาอารมณ์ของมึงว่ะ เมื่อกี้ยังด่ากูอยู่เลย อ๋อนี่มึงตบหัวกะจะลูบจวยกูเหรอ
ผม : ฟายเอ้ย กูซึ้งอยู่นะเว้ย ถ้าไม่มีกูอยู่กับมึงแล้วมึงจะอยู่ได้ไหม
ต้น : มึงเป็นไร มะเร็งระยะสุดท้ายเหรอ แง้ๆ
ผม : ถุย เด่ยวกูก็ตบหัวทิ่มหรอก ช่างมันเหอะ
ต้น : แต่กูมีไรจะบอกมึงว่ะ ตั้งใจฟังกูนะ (ทำหน้าเครียดครับ) ป๊าด มันเอียงก้นตดครับ
ผม : สัสเอ้ย ไอ้เหี้ย ดีนะที่ตอนนั้นมันไม่ค่อยมีคนครับ เท่านั้นแหละผมวิ่งไล่เตะมันครับ
ต้น : หยุดได้แล้วเดี๋ยวกูก็ล้ม ได้เข้าเฝือกอีกข้างหรอก
ผม : นี่มันค่ำล่ะ มึงจะกลับบ้านเลยไหม กูจะไปส่ง หรือจะไปไหนต่อ
ต้น : คุณครับ มันค่ำล่ะ กูหิวข้าว ไปหาไรแดกได้ป่ะ กูหิวจริงๆนะ
ผม : แล้วอยากทานไร
ต้น : เป็ดปักกิ่ง
ผม : ถุย ไว้มันตายกูจะจุดธุปให้ทานนะ ฮ่าๆ
ต้น : หาไรแถวนี้ก็ได้กูขี้เกียจไปไกล
ผม : หาไรทานแถวมออุบลไหม
ต้น : มันคิดว่ามันใกล้เหรอว่ะ ค่าน้ำมันมึงไปกินได้สองรอบแล้ว งั้นไปร้านที่หน้ามอเลยสาวเยอะดี
ผม : ถุย เมื่อกี้ยังบอกว่าเปลืองน้ำมัน กูไม่ไปล่ะ หาไรแดกข้างทางดีกว่า แล้วผมก็พาไอ้ต้นไปหาไรทานแถวๆนั้นแหละครับ มึงสั่งนะอยากทานไร กูไปกดตังก่อน เดินไปตู้กดเงินพอกลับมา แม่เจ้า มันเล่นสั่งมาเต็มโต๊ะครับ มึงจะแดกหมดเหรอ ดูสั่งมาดิ
ต้น : กูหิวนี่ว้า นั่งๆอาหารยังมาไม่ครบนะ
ผม : หา ทำไมมึงไม่เหมาร้านเขาเลยว่ะ
ต้น : มึงมีเงินไหมล่ะกูจะเหมาร้านเขา ฮ่าๆ
ผม : กวนตีนนะสัส กินให้อิ่มนะ เด่ยวกูเลี้ยง
ต้น : กูก็คิดว่างั้นแหละ มีเพื่อนดีก็แบบนี้
ผม : พรุ่งนี้มึงต้องช่วยกูล้างบ่อปลาคาร์พ
ต้น : โหกูเข้าเฝือกอยู่นะเว้ย
ผม : ทำเป็นที่ดูคลิปโป้ ล่ะจับโทรสัพกูซะแน่นเลยนะ ไม่เห็นบ่นว่าเข้าเฝือกว่ะ
ต้น : มันคนล่ะอย่างกัน อันนี้มันแค่นั่งดูเฉยๆ ล้างบ่อมันต้องลงมือทำ
ผม : ไม่เป็นไร (ผมแกล้งนั่งซึมครับ)
ต้น : กูขอโทษ ทำก็ได้
ผม : งั้นทานๆ ฮ่าๆ
ต้น : กูตามอารมมึงนี่ไม่ทันเลยนะ แล้วพี่เขายังไม่กลับมาจากบ้านเหรอ
ผม : ยังอ่ะ กว่าแก่จะช่วยพ่อแม่แกทำนาเสร็จ ลาไปหลายวัน
ต้น : งั้นมึงก็นอนคนเดียวดิ
ผม : อืม เป็นไร
ต้น : หาคนไปนอนด้วยดิ ฮ่าๆ
ผม : มึงอยากให้ไอ้ง่าวมาปาดคอกูเหรอว่ะ ช่วงนี้มันยิ่งดุๆอยู่กูพูดไรไปมีแต่จะยิงจะปาดคอกู
ต้น : เอาน่า คิดมามาๆกูหอมแก้มปลอบ ฮ่าๆ
ผม : ถุย
ต้น : คืนนี้กูจะไปนอนเป็นเพื่อน ล่ะกัน ไม่ได้นอนกอดมึงนานล่ะ โคตรคิดถึงๆฮ่าๆ
**********************ค่ำผมจะมาต่อนะครับขอตัวไปหาต้นอยู่โรงบาลก่อน******************

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 67 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 01:58:27

ตอนที่ 67

ต่อนะครับ
ทานข้าวเสร็จผมกับไอ้ต้นก็กลับบ้าน ขนาดใกล้บ้านมันนะครับมันยังไม่ยอมไปบ้านมันเสื้อผ้าก็ไม่เอามันบอกว่าใส่ของผมจนชินล่ะ
ผม : ไปอาบน้ำก่อนกูนะ เดี๋ยวบ๊อกเซอร์กูจะเอาไว้ที่หน้าห้องน้ำนะ
ต้น : กางเกงในไม่เอานะ กูไม่ใส่เวลานอน
ผม : เวลานอนอย่าขึ้นนะเว้ย ไม่งั้นมึงเป็นเมียกูแน่ ฮ่าๆ
ต้น : เขาพร้อมตลอดล่ะถ้าตะเองจะเป็นผัวเขาฮ่าๆ พูดแล้วเดินส่ายก้นเข้าห้อง
ผม : เดินดีๆหรือจะให้กูถีบไปว่ะ จะเอาไรไหม กูจะออกไปซื้อของข้างนอก
ต้น : ไม่อ่ะ เกรงใจ งั้นซื้อขนมกะบุหรี่แล้วก็หมากฝรั่งด้วยนะอย่าลืมซื้อขนมนะมาให้กูด้วยนะ
ผม : ครับ ขนาดว่าเกรงใจนะเนี่ย สั่งเอาสั่งเอา
พอกลับจากซื้อของข้างนอกไอ้ต้นมันก็นั่งเล่นเกมส์ครับ แถมเล่นโทรสัพผมด้วย เรื่องปกติครับโทรสัพผมแต่ไอ้ต้นถือฮ่าๆ
ต้น : มาแล้วเหรอ พอดีกูมีขอฝาก โน่นไปดูดิกูติดไว้แล้ว
ผม : สัส รู้ว่ากูไม่เชียร์ทีมนี้ยังจะมาติดที่บ้านกูอีก แกะออกเลยนะมึง
ต้น : เอาน่า ฮ่าๆ มันติดรูปทีมเซลซีใส่ห้องนอนผมครับ รู้ว่าผมเชียรแมนยู ยังจะมากวนผมอีก เปลี่ยนใจมายังไหวนะมึง
ผม : เลือดกูสีแดงไม่เปลี่ยนเว้ย ฮ่าๆ แล้วมึงเอาเทียนไปทำไรว่ะ อย่าบอกนะ สัสมึงมาดูดม้าที่บ้านกูเหรอ
ต้น : เอาสักตัวไหม ถุย สัสพูดซะกูโคตรชั่วนะมึง ตามกูลงมาเดี่ยวกูจะพาเล่น แล้วมันก็ดึงผมลงมาข้างล่างครับ มาที่หน้าบ้าน มึงถือนะ กูจะทำไรให้ดู มันให้ผมถือช้อนที่มัดไม้ไว้ มันจุดเทียนแล้วให้ผมเอาช้อนมาบนไฟเทียนครับ แล้วมันก็เอาน้ำตาเทียนใส่ช้อน จนละลาย ไม่รู้ว่ามันจะทำไรครับ น้ำตาเทียนในช้อนมันเดือด แล้วมันเอาน้ำใส่ครับ เท่านั้นแหละ
ผม : สัส (ไฟลุกวูบขึ้นครับ) ไหม้ขนแขนผมครับ ฟายเอ้ย
ต้น : ฮ่าๆ สนุกไหม้
ผม : สนุกพ่องมึงดิ ขนกูไหม้หมดล่ะ เดี๋ยวกูถีบมึงเดี๋ยวนี้
ต้น : แบร่ๆ มึงไปอาบน้ำเหอะ กูโคตรเหม็นมึงอ่ะ คนไรโคตรสกปรก
ผม : ไอ้สะอาด บ๊อกเซอร์ที่กูให้มึงใส่นะ กูยังไม่ซักนะ ฮ่าๆ
ต้น : เดี๋ยวกูก็ถอดนอนหรอก
จนผมอาบน้ำเสร็จครับ กลับมาไอ้ต้นหลับ กำลังจะไปปิดไฟ มันลุกมาคุยกับผม
ผม : สัส ตื่นมาทำไมว่ะ นี่มันดึกล่ะ
ต้น : กูนอนไม่หลับ
ผม : เหรอ โกรนนี่เสียงหมาเหรอว่ะ
ต้น : มั่วล่ะ
ผม : งั้นกูปิดไฟนะ ง่วงล่ะ แล้วผมปิดไฟ
ต้น : นอนกับกูไม่กลัวเสียตัวเหรอ
ผม : ใครกันแน่ที่จะเสียให้ใคร แล้วนี่มึงทำไรกะไลน์กูไหม(บางทีไอ้ต้นก็ตอบไลน์แทนผมครับ แถมไปกวนคนในไลน์ผมอีก)
ต้น : ป่าวๆ (เสียงสูง) ฮ่าๆ
ผม : สัสเอ้ย เอาหมอนฟาดมันครับ โอ้ยเหนื่อยนอนล่ะ ผมล้มลงนอนครับ ไอ้ต้นมันขยับมาหาผม
ต้น : โอม เวลามึงมีอารมมึงทำไงว่ะ
ผม : ถามไรแปลกๆ แล้วนี่มึงจะมาเบียดกุทำไมว่ะกูร้อนนะเว้ย
ต้น : กูกลัวนี่ว้า มานอนบ้านมึง กลัวผี
ผม : ผีไม่มีหรอก มีแต่ตีนกูนี่แหละ มึงจะลองไหม มันดึกล่ะมึงจะชวนกูคุยทำไมว่ะ ผมหลับก่อนมันครับ เวลาที่ไอ้ต้นมันจะชอบนอนดิ้นครับ ขามันจะมาพาดที่คอผมประจำ บางทีผมก็ได้ดมตีนมันครับ วันนั้นก็เหมือนกัน อดทนมานานครับ เลยถีบมันลงเตียง แล้วแกล้งหลับทำเป็นเนียนครับ
ต้น : โอ้ย
ผม : เป็นไร นอนดิ้นตกเตียงเหรอ
ต้น : อืม
ผม : แอบขำครับ ไม่กล้าขำเสียงดังกลัวมันจะรู้ โคตรซะใจครับ พอตื่นเช้ามาไม่รู้ว่านอนกอดมันได้ไง

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 68 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 02:00:34

ตอนที่ 68

ต้น : ตื่นแล้วเหรอมึง กอดกูซะหายใจไม่ออกเลยนะ ตัวเองเป็นผัวเขาแล้วนะ อย่าทิ้งเขานะ ฮ่าๆ
ผม : สัส กูยังไม่ได้ทำไรมึงเลย ขี้ตู่นะมึง ตื่นนานยัง ทำไมไม่ปลุกกูว่ะ
ต้น : เพิ่งตื่น ตื่นมาก็เห็นมึงกอดกูอยู่เลยไม่อยากปลุก อีกอย่างมึงก็นอนดึกด้วยแหละเมื่อคืน แล้วนี่มึงจะกอดกูอีกนานม่ะ กูมีอารมณ์ขึ้นมาปล้ำเอานะเว้ย ยิ่งเช้าๆKกูชอบแข็งอยู่ มันพุดแล้วยิ้มครับ
ผม : ไปอาบน้ำก่อนกูเลยไป ตัวโคตรเหนียวกะเหม็นมาก
ต้น : ขนาดเหนียวเหม็นนะกอดกูขนาดนี้ ถ้าหอมมึงไม่เลียกูเลยเหรอว่ะ ฮ่าๆ
ผม : สัส
พอไปถึงมหาลัยอาจารย์ไม่มาสอนครับ ไหนๆก็เรียนห้องที่มีโปรเจกเตอร์ล่ะ ไอ้ต้นเลยจัดการฉายหนังครับ ไม่อยากดูนะครับ แต่ไม่มีเพื่อนออกไปด้วยเลยต้องจำใจดูกะมันครับ ต่อคอมในห้องแหละครับฉายหนังโป้(อย่าทำตามนะครับ) กำลังจะได้อารมณ์ครับไม่รู้อาจารย์มาจากไหนเข้ามาในห้องครับ เท่านั้นแหละคะแนนความประพฤติพวกผมหมดครับ
โอ๊ต : สัส ต้นเพราะมึงเลย กูเลยโดนไปด้วย
ต้น : ไอ้กากโอ๊ตมึงแหละ ตัวดีหาว่าจอมันเล็ก แนะนำกูให้ฉาย
กาย : ผิดทั้งหมดแหละ มึงตัวดีกว่าเพื่อนไอ้โอม
ผม : กูผิดตรงไหนว่ะ กูชวนมึงออกไปข้างนอก ไม่ยอมออกไป ไหนล่ะ ทั้งขัดห้องน้ำ บำเพ็ญประโยชน์ คะแนนก็โดนหักอีก
โอ๊ต : ผิดทั้งหมดแหละ ไอ้นี่ก็นั่งจวยแข็งยุได้ มันพูดหยอกไอ้ปอครับ ฮ่าๆ
หลังจากเกิดเหตุการณ์นั่นกลุ่มพวกผมก็ดังในสาขาครับ เป็นที่รู้จักกันในกลุ่มหื่นกาม ทั้งที่เปิดหนังโป้เสียงดัง เหยียบกระเบื้องมหาลัยแตก กะมาเปิดหนังโป้ในห้องนี่แหละครับ สุดท้ายมาลงที่ผมกับไอ้ต้นครับ ทั้งบำเพ็ญประโยชน์ ติดโปรสเตอร์ กะล้างห้องน้ำ ครับ
ต้น : มึงจะกลับบ้านยังว่ะ
ผม : ยังว่ะ ติดโปรสเตอร์ยังไม่เสร็จเลย ติดเสร็จค่อยกลับ
ต้น : มากูช่วยจะได้เสร็จเร็วๆ
ผม : อืม เอาไปดิ ผมติดของผมครับ สักพัก
ต้น : เสร็จล่ะ กลับได้ล่ะ
ผม : แม่งติดเร็วโคตร พอหลังไปดูครับ มันเล่นติดที่เดียวหมดครับ (พูดง่ายๆเต็มพนังครับ) ฟายเอ้ย ติดเหี้ยไรว่ะ เขาไม่ให้ติดแบบนี้ แกะออกเลยมึง
ต้น : ไม่ทันล่ะ ฮ่าๆ กูใส่กาวซะแน่น
ผม : ไม่รุ้จะด่ามันยังไงครับ ช่างมันเหอะกูก็ขี้เกียจติดล่ะ ติดเหมือนมันนี่แหละครับ
ต้น : กูช่วยมึงๆต้องเลี้ยงหมูกระทะกูเลยนะ
ผม : กูขอร้องให้มึงช่วยตอนไหนว่ะ
ต้น : ก็กูช่วยมึงจนเสร็จนิ มันนอยครับ
ผม : นี่กูผิดใช่ป่ะ เอ่อ กูเลี้ยงก็ได้ ขับรถไปทั้งบ่นให้ไอ้ต้นครับ แต่ก็เลี้ยงมันเหมือนเดิม แล้วนี่มึงเล่นตักมาซะเยอะจะทานหมดเหรอว่ะ
ต้น : หมดดิ แค่นี้ยังไม่ระคายเคืองท้องกูนะ
ผม : อะไรนะ ไอ้ตะกะ
ต้น : กูก็กินได้ช่วงนี้แหละ ปิดเทอมมึงกลับบ้านที่โขงเจียมก็ไม่มีคนเลี้ยงกูดิว่ะ
ผม : พูดซะกูจะไม่ได้มาอีกนะ กูเบื่อกูก็กลับบ้านที่อุบล งั้นมึงก็ไปอยู่กับกูที่โขงเจียมดิ
ต้น : พูดง่ายนะมึง
ผม : กลั้นลงก่อน อ่ะ น้ำ เดี๋ยวติดคอตาย ลงข่าวหน้าหนึ่งหรอก
ต้น : มึงแช่งกูเหรอ แดกไปเลย มันเอาแตงโมให้ผม แล้วเป็นไงคนใหม่มึงโอเคไหมว่ะ
ผม : กูน่าจะถามมึงนะ มึงคุยกับน้องเขามึงว่าไงว่ะ
ต้น : ก็ดีว่ะ แม่งโคตรกวนตีนเหมือนมึง เข้ากันได้อยู่หรอก
ผม : เขาก็มีรูเข้ากันได้แบบนี้เหรอฮ่าๆ
ต้น : น้องเขาเสียหายนะเว้ย
ผม : ไอ้ง่าวหนักกว่ากูอีกเรื่องแบบนี้
ต้น : เวลาคุยกันนะอย่าใช้อารมณ์คุยกันดิ กูขี้เกียจเคลียให้พวกมึงหายโกรธกัน กูเหนื่อยนะเว้ย
ผม : ครับพ่อ รีบๆทานมันดึกล่ะ
ต้น : เดี๋ยวนี้พี่โอมรีบนะครับ มีนัดกะแฟนเหรอ ช่วงนี้เพื่อนกูอารมณ์ดีว่ะ กูดีใจด้วยนะจะได้มีแฟนเป็นตัวเป็นตนแล้ว
ผม : ถุย พูดซะเหมือนกูมั่วนะมึง ฮ่าๆ
ต้น : ก่อนกลับบ้านแวะเซเว่นให้กูด้วยนะ เผื่อหิวตอนกลางคืน
ผม : ห่ะ นี่ยังจะหิวอีกเหรอ
ต้น : เอาน่าวัยกำลังกินกำลังนอนช่วงนี้
ผม : กูนึกว่าวัยผสมพันธุ์ล่ะมึง ฮ่าๆ
ต้น : เชี้ย แรงนะมึง
กว่าจะออกจากร้านเขาได้เล่นเอาแทบเดินไม่ไหวครับ ตักมาตั้งเยอะกินจนหมดดิครับ กลัวโดนปรับ ในกาน้ำเขามีแต่เนื้อล้วนๆซ่อนไว้ฮ่าๆ อะไรที่ซ่อนได้ซ่อนจนหมดครับ แถมยังจอดเซเว่นให้ไอ้ต้นอีก
ผม : โหมีแต่ของกินทั้งนั้น ถือมาแต่ล่ะอย่าง
ต้น : ไส้กรอกมึงไม่ใช่ของกินเหรอ
มาจ่ายตังครับ “ เวฟไหมค่ะ”
ผม : เวฟผมไม่เอาครับ เอ่อพอที่จะมีMsxไหมครับฮ่าๆ (กวนทีนพนักงานครับพอดีรู้จักกันครับ)
ต้น : เซเว่นเขาขายรถด้วยเหรอว่ะ ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน บทสนทนาระหว่างโอมกับเต้ 2 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 02:09:40

บทสนทนาระหว่างโอมกับเต้ 2

เต้:
นานๆได้เข้ามาอ่านก็รู้ว่าคุณโอมมีความสุข ก่อนอื่นผมต้องขอโทษทุกคนด้วยนะคับที่ผมผิดสัญญาที่ให้ไว้และขอบคุณทุกท่านที่ยังคิดถึงผม พอดีคุณโอมให้ผมมาตอบคอมเม้นบ้าง เพราะมีหลายคนถามถึงผมคับ ตอนนี้ผมสบายดีคับ มีความสุขดีแต่ยังอดเป็นห่วงคนบางคนไม่ได้ แต่ก็ยังดีคับที่เขามีบัดดี้คอยดูแล ช่วงนี้ผมนานๆติดต่อกับโอมคับ ส่วนมากจะเล่าปัญหาให้เขาฟังซะส่วนใหญ่ แต่ผมก็ยังเป็นฝ่ายผิดเหมือนเดิม ถึงฐานะผมกับเขาจะเป็นเพื่ิอนกันแต่ผมจะไม่ทำให้เพื่อนผมคนนี้เสียใจอีกคับ จะรักเพื่อนคนนี้ตลอดไปคับ (เตเต้เขียน)

โอม:
กว่าจะมาตอบนะคุณผมบอกเป็นอาทิตย์ล่ะ แอบอ่านมานานล่ะดิ แล้วที่ตกลงกันไว้วันนั้นโอมจะทำตามนะ

เต้:
ขอบคุณที่ยังคิดถึงผมคับ ไม่รู้จะขอบคุณยังไงเอาเป็นว่าผมจะเขียนเป็นตอนพิเศษเกี่ยวกับเรื่องราวเก่าๆของคุณโอมกับผมนะคับวีระกรรมต่างๆ และต้องขอโทษด้วยนะคับถ้าผมทำให้ใครหลายคนไม่พอใจ(เตเต้เขียนจ้า)
ก่อนอื่นเลยต้องขอบคุณทุกท่านที่ยังติดตามเรื่องราวของผมกับคุณโอมนะคับถึงตอนนี้เราจะไม่ได้อยู่ด้วยกันแล้วและอยู่ในฐานะของเพื่อนคับแต่ผมก็ยังคิดถึงเขาเหมือนเดิมมีหลายครั้งที่ผมกับเขาได้คุยกันส่วนมากจะนานๆครั้งคับเพราะเกรงใจเขา เอาเป็นว่าเขาเรื่องเลยนะคับที่สัญญาไว้ว่าจะมาอัพผมขอบอกไว้ก่อนนะคับตอนนี้มันเกิดขึ้นนานแล้วแหละตั้งแต่ตอนที่นั้นแหละ โอมเขาเป็นคนที่ชอบอ่านหนังสือคับส่วนผมเน้นปฎิบัติคับพุดง่ายๆก็ขี้เกียจอ่านแหละคับงานบ้างอย่างก็ให้เขานี่แหละคับทำให้ถึงแม้จะโดนบังคับก็ตามแต่สุดท้ายก็ยอมทำคับแต่ผมก็โดนเอาคืนเหมือนเดิมเขาให้ผมทำวิชาที่เขาไม่ถนัดคับ มีช่วงหนึ่งที่โอมเข้าห้องสมุดบ่อยๆตอนนั้นเท่าที่จำได้เขาไปทำรายงานคับ
โอม : เต้เขียนให้หน่อยดิขี้เกียจเขียนแล้ว
ผม : ไรว่ะ งานของตัวเอง ลายมือไม่เหมือนกันเขียนไม่ได้ เดี๋ยวก็โดนหักคะแนนหรอกทำๆไป
โอม : ยืมไปก็ไม่ได้ลืมเอาบัตรมาด้วย
ผม : งั้นก็นั่งจดแล้วค่อยเอาไปเขียนที่ห้อง กระดาษก็เอามาน้อยเกิน แถมมาก็มาเวลาเขาใกล้ปิด
โอม : ไม่เป็นไร มีอีกวิธี
ผม : เห้ย อย่าขโมยนะเว้ยมันไม่ดี
สักพักเสียงเหมือนคนฉีกกระดาษครับ นึกว่าโอมจะฉีกกระดาษรายงาน ไม่ใช่คับ มันฉีกเอาในหนังสือ ดูดิคับ หาว่าผมเกรียนแต่ตัวเองเกรียนกว่าผมอีก ถ้าไม่นับเรื่องที่ไปแกล้งลูกเขานะ โอมเกรียนกว่าผมอีก แต่ผมว่าเขาเป็นตัวของเขาแบบนี้ก็ดีนะคับ อีกอย่างโอมเขาเป็นคนขี้นอยเก่งคับ แถมเถียงเก่งด้วยขนาดตัวเองผิดยังเถียงจนผมยอมแพ้คับ เล่นเกมส์แพ้ยังเถียงจนชนะแต่ถึงยังไงเขาก็ทำให้ผมรู้จักหลายๆอย่างที่ผมไม่เคยรู้ สิ่งที่ผมไม่เคยทำเขาก็สอนให้ผมทำ ตอนนี้ยังอดขำตัวเองไม่ได้ที่โอมโกหกให้ไปไหว้ตุ๊กตาเน่ามัน มีหลายอย่างที่ผมยังทำตามที่เขาเคยบอกผม ถึงแม้จะไม่ได้อยู่ด้วยกันก็ตาม ถ้าโอมอ่านอยู่เต้มีอะไรจะบอกนะ ช่วงนี้เต้รู้ว่าโอมมีความสุขกับหลายๆเรื่องแต่ก็อย่าลืมเรื่องที่เต้เคยบอกนะ วันนั้นขอโทษด้วยที่ไม่ได้ลาพอดีเต้รีบแถมลืมบ๊อกเซอร์ ฝากซักด้วยนะไม่ได้ซักมาสองวันล่ะ ขนมที่ซื้อให้อร่อยไหมอุส่าหอบมาจากหนองคายนะ วันนี้ผมคงจะเขียนได้ไม่ยาวนะคับแต่เรื่องราวของโอมมีอีกเยอะคับ ไว้วันหลังจะมาเล่าให้ฟังนะคับ ขอบคุณทุกท่านที่ยังคิดถึงผมนะคับ ตอนนี้ผมมีความสุขดีคับถึงแม้จะไม่ได้อยู่กับโอม แต่ก็เหมือนเขาอยู่ใกล้ๆคับ สุดท้ายแล้วไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นผมก็ขอจดจำเพื่อนคนนี้ตลอดไป ขอบคุณทุกๆท่านที่เป็นห่วงผมนะคับ ขอบคุณทุกกำลังใจที่มีให้คับ(เตเต้เขียน)

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 69 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 02:13:25

ตอนที่ 69

มาอัพทีก็มาเผาเลยนะคุณเต้ ที่ตัวเองทำไรไว้เกรียนไรก็ไม่ยอมอัพลงนะแน่จริงก็อัพลงดิฮ่าๆขอบคุณทุกท่านนะครับที่ยังติดตามเรื่องราวของผมมาโดยตลอดครับ ขอบคุณทุกๆคอมเม้น ครับ เอาเป็นว่าต่อเลยนะครับ
“ไอ้ลิงตื่นๆๆๆ”ทุกๆเช้าไอ้อ้วนจะไลน์มาปลุกแทบทุกวันครับ แต่ผมตื่นก่อนอ้วนทุกทีฮ่าๆ คุยกันไม่นานเขาก็อาบน้ำไปเรียนครับ ส่วนผมก็ช่วยงานที่บ้านทุกวันครับ ไม่ข้ามไปลาวกับพ่อก็เฝ้าร้านที่ไทยครับ บ้านผมอยู่ชายแดนไทยลาวครับ แต่ก็ยังดีมีอาหารตาให้ดูที่ค่ายมวยปู่ผมครับฮ่าๆอิจฉาผมไหมล่ะ เข้าเรื่องเลยนะครับ ระหว่างที่นั่งทำงานอยู่ไอ้เต้มันโทรมาครับ
ผม : ว่าไงไอ้คุณชาย โทรมาแต่เช้าเลยนะมึง เมียไม่อยู่เหรอว่ะ
เต้ : อยู่เว้ย คิดถึงเลยโทรหา ว่างป่ะเนี้ย
ผม : ไม่ว่าง ชักว่าวอยู่ ฮ่าๆ
เต้ : อ้าๆ มันทำเสียงให้
ผม : สัส กูเฝ้าร้านอยู่ มีไรโทรหาแต่เช้า
เต้ : กลัวใครมาขโมยร้านไปเหรอถึงได้เฝ้า
ผม : กวนอีกกูวางนะเว้ย คนยิ่งอารมณ์เสียอยู่
เต้ : ให้ช่วยหาให้ไหม โอ้ยไม่ใช่ ไว้ว่างๆกูจะไปเล่นด้วยนะ แค่นี้ก่อนนะกูทำงานก่อน เหมือนนัดกันมายังไงไม่รุ้ครับ พอไอ้เต้วางสายไอ้ต้นก็โทรมา
ผม : สวัสดีครับ
ต้น : ทำเสียงหล่อเลยนะมึง กูเงี่ยนว่ะ
ผม : เงี่ยนพ่องมึงดิ มาบอกกูทำไมว่ะ
ต้น : คิดถึง ไม่มีคนพาไปเที่ยว ไม่มีคนเลี้ยงข้าว มึงรีบมาอุบลเลยนะ กูไม่มีเพื่อน
ผม : ไม่มีใครคบเหรอมึง ถึงอยากให้กูไปจัง ถ้ากูไปเดี๋ยวบอกนะ คุยกับมันหลายเรื่องครับ จนจะวางสาย
ต้น : งั้นกูไม่กวนมึงล่ะ ทำงานเหอะเพื่อน ว่าแต่ก่อนวางทำเสียงคางให้กูหน่อยดิ
ผม : ฟายเอ่ย ยังจะกวนกูอีก แล้วมันก็วางสายไปครับ
ทั้งวันผมอยู่แต่ร้านไม่ได้ออกไปไหน แดดร้อนขี้เกียจออกไปข้างนอกครับ พอปิดร้านก็กลับบ้านส่วนมากจะไปบ้ายย่าก่อนครับนอนดูทีวีเพ้อหลับไปครับ ตื่นขึ้นมาอีกทีก็
ย่า : ตื่นได้แล้วโอม
ผม : มีอะไรครับย่า
ย่า : จะออกไปตลาดกับย่าไหม พอดีย่าจะไปซื้อกับข้าว
ผม : โอมขี้เกียจเดินครับ
ย่า : เดี๋ยวย่าอุ้มก็ได้
ผม : โห ผมอายคนนะครับ ฮ่าๆ เขาโตแล้ว ไปก็ได้ครับ แต่ย่าต้องซื้อขนมให้โอมนะ
ย่า : จ๊ะ อ้อนเหมือนเด็ก ไม่เคยเปลี่ยนเลยนะ
ผม : ก็ย่าผมน่าอ้อน ก็ให้อ้อนหน่อยดิ
ย่า : เดี๋ยวก็มาอ้อนย่าไปขอสาวให้หรอก
ผม : รุ่นนี้ไม่ให้ไปขอครับ ถ้าโอมหนีตามเลย ฮ่าๆ
พอกลับมาจากไปตลาดกับย่าพี่ที่รีสอร์ทโทรมาที่บ้านบอกว่ามีลูกค้าอยากจะคุยกับผม เลยไปที่รีสอร์ทครับ พอไปถึงเห็นแค่หลังผมก็รู้แล้วว่าเป็นใคร ไอ้เต้ครับ มันนั่งรอผมที่ม้านั่ง ตอนนั้นมันก็ค่ำแล้วแหละ
เต้ : กรี๊ดๆๆ พี่โอม ผมติดตามเรื่องของพี่ในเน็ต ผมชอบมากครับ ขอเป็นเอฟซีได้ไหมครับ เจอตัวจริงและชอบเลยครับ มันพูดแล้วยิ้มครับ
ผม : ถุย เวอร์ล่ะ มาได้ไง ลมอะไรหอบมาถึงที่นี่ ไหนเขาว่าเราวุ่นวายมาก ฮ่าๆ
เต้ : ลมคิดถึง เห็นหน้าก็ชื่นใจล่ะ มาขอกอดหน่อย ให้หายคิดถึง
ผม : กอดกำปั้นไหมครับ คุณลูกค้า
เต้ : โด่ ค่าห้องขอครึ่งราคานะ
ผม : ได้ครับ เพื่อคุณเต้ เด่ยวให้พี่เขาเอาเสื่อกะหมอนมาให้นะ ชอบที่ไหนก็นอนตามสบาย ฮ่าๆ ล้อเล่น จะมาทำไมไม่โทรบอกก่อนนะว่ะ จะได้ให้ไปนอนที่บ้าน
เต้ : ไม่ล่ะเกรงใจ เรามันคนนอก พูดแล้วทำหน้าเศร้าใส่ผมครับ
ผม : เดี๋ยวกูตบเหม่งเลย ดูผอมๆไปนะ หรือว่าหักโหมจนไม่มีแรง ฮ่าๆ
เต้ : อยากรู้ไหมล่ะว่ามีแรงไหม งั้นเข้าห้องเดี๋ยวจะได้รู้
ผม : ไอ้บ้า มึงอยากโดนไอ้อ้วนฆ่าหมกเหรอว่ะ
เต้ : ไอ้แสบไม่กล้าทำไรพี่มันหรอก กุแค่ล้อเล่น
ผม : เย็นนี้ไปทานข้าวที่บ้านดิ จะได้โทรบอกย่าด้วย
เต้ : ไม่เป็นไร ขอบใจนะ
ผม : มาพักหลายวันไหม
เต้ : พรุ่งนี้ก็กลับล่ะ พอดีมาทำธุระแถวนี้ คิดถึงคนบ้างคนเลยแวะมาหา
ผม : หนวดเคราไว้ทำหอกไม่รุ้จักโกนออก
เต้ : อันนี้แค่จิบๆนะ โชว์รูมข้างล่างโคตรเยอะกว่านี้นะ ฮ่าๆ
ผม : สัส กวนตีนเหมือนเดิมนะมึง
เต้ : ไว้ให้ดูดุๆหน่อยเผื่อได้ลูกสาว
ผม : มึงนี่นะนิสัยยังเหมือนเดิม ชอบเกาจวยให้ดูอยู่เรื่อย
เต้ : ไอ้บ้า มันคันเว้ย
ผม : หรือว่าอ่อยกูเหรอ
เต้ : ป่าวๆ เวลาเขินน่ารักเหมือนเดิมนะมึง ชอบเวลาที่มึงเขินแล้วจะชอบแลบลิ้นกับเกาหัว น่ารักดี
ผม : พอๆเลย แล้วหิวยังเดี๋ยวกูพาไปหาไรทาน
เต้ : เพิ่งทานเสร็จก่อนที่มึงจะมา มีแต่จะแก้ผ้าอาบน้ำนอนดิ โคตรเหนื่อยอ่ะ นอนเป็นเพื่อนกูหน่อยดิคืนนี้
ผม : กูไม่อยากกวนมึง แม่งมึงนอนโกรนโครตดัง
เต้ : เหรอ
ผมกับไอ้เต้นั่งเล่นที่ริมโขงครับ นั่งถามสารทุกข์สุขดิบครับ ถามชีวิตมันแหละส่วนมากผมจะถาม เห็นมันบอกว่ามันคงไม่ได้มาเรียนต่อครับ เพราะต้องดูแลกิจการช่วยพ่อมัน แถมต้องดูแลครอบครัวอีก เลยไม่ได้เรียนต่อ มันยังบ่นเรื่องของมันครับ ไม่ใช่เรื่องอะไรหรอก มีเรื่องไม่เข้าใจกันกับแฟนเขา ผมก็ได้แค่ปลอบมันครับ จะไปแนะนำอะไรก็ไม่ได้มันเรื่องครอบครัวเขา
เต้ : ขอบโทษนะที่มาทำให้มึงไม่สบายใจไปด้วย
ผม : ช่างมันเหอะ เต้ ชีวิตคู่มันก็เหมือนการชงกาแฟมีขมบ้างมีหวานบ้าง จะหวานมากไปก็ไม่ดี จะขมมากไปก็ไม่ดี ให้เราพอดี หันหน้าคุยกันนะ ที่คนอื่นมึงยังบอกให้เขาทำได้ แล้วตัวเองทำได้ไหมล่ะ ที่บอกๆเขาไป ถ้าเหนื่อยก็หยุดพัก หายเหนื่อยแล้วค่อยสู้กับมันใหม่นะ มันไม่มีอะไรที่แย่เสมอไปหรอก นอกเสียจากเราจะไม่ทำอะไรกับมันเลย
เต้ : พูดให้กูฟังป่ะเนี้ย
ผม : ผัวะ(ตบหัวเต้) สัส ปล่อยให้กูพูดตั้งนาน ถ้าไม่พูดให้มึงฟังแล้วจะให้กูพูดให้ใครว่ะ อยู่แค่สองคนมึงกับกู
เต้ : กูล้อเล่น ไม่เจอนานมึงคิดถึงก็มากเหรอ ตบเอาซะเจ็บเลย ขอบใจนะ
ผม : ไม่เป็นไรหรอก มันดึกล่ะ ลมก็แรง ไปนอนได้แล้ว
เต้ : อืม

เต้กับผมก็แยกย้ายกันครับ จนเช้าไม่รู้มันกลับตอนไหน ไม่มาลาสักคำครับ ทิ้งบ๊อกเซอร์ไว้ให้ดูต่างหน้าเจริญล่ะ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน บทสนทนาระหว่างโอมกับเต้ 3 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 02:25:32

บทสนทนาระหว่างโอมกับเต้ 3

โอม:
ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามนะครับ ตลอดระยะเวลาที่เรารู้จักกันมาก็เจ็ดเดือนล่ะครับตั้งแต่ตอนแรกที่เริ่มอัพลง จนมาถึงวันนี้ผมต้องขอบคุณทุกท่านที่ให้กำลังใจผมมาโดยตลอดทั้งที่คอยเป็นที่ปรึกษาและให้กำลังใจผมกับเต้ ทำให้รู้สึกรักทุกคนมากจนถึงวันนี้แม้ว่าผมกับเต้ไม่ได้เป็นแฟนกันแล้ว ผมก็ไม่รู้ว่าจะอัพต่ออีกไหม เพราะผมก็ไม่อยากไปก้าวก่ายเต้รวมทั้งไอ้ต้นด้วย และคนรอบข้างอีก ไม่แน่บ้างทีผมอาจจะกลับมาอัพอีกก็ได้ครับ แต่คงจะเป็นเรื่องใหม่ นะครับ

เต้:
มาบทเศร้าเป็นอะไรคับคุณโอม จะจบได้ไงผมยังเผาคุณไม่หมดเลย เดี๋ยวตามไปลากคอถึงอุบลให้มาต่อนะ ถ้าโอมไม่เขียนผมเขียนเองนะคับ ใครไม่อ่านผมตบหัวทิ่มเลยฮ่าๆล้อเล่นนะคับเขาคงไม่ว่างแหละคับเดี๋ยวผมจะเขียนต่อนะคับฝากติดตามด้วยคับ(เตเต้เขียนมีไรป่ะ)

โอม:
ทำเปนโหดนะคุณ ทีวันนั้นร้องไห้งอแง้ทำไมล่ะครับ ถ้าดีขึ้นโอมก็ดีใจด้วยนะทำตามที่เคยบอกด้วยล่ะ

เต้:
ผมต้องขอโทษด้วยนะคับที่หายไปนานคับ มีปัญหานิดหน่อยคับ รู้จักรักก็ต้องศึกษาคำว่าเจ็บไว้ด้วยใช่ไหมคับผมไม่อยากให้มันเกิดขึ้นแต่มันก็เกิดขึ้นคับตอนนี้ผมกับแฟนเราเลิกกันแล้วทั้งๆที่ผมพร้อมที่จะดูแลเขาวันนี้ผมมาอัพก็อยากจะให้คนหนึ่งที่เคยปลอบผมและให้กำลังใจผมมาตลอดในตอนที่ผมมีปัญหา เขาเป็นเพื่อนที่คอยให้กำลังใจตอนที่ผมท้อ คอยเป็นที่ปรึกษาเวลาที่มีปัญหาและเป็นเพื่อนคุยในตอนที่ไม่มีใครเลย คงจะรู้นะคับว่าใคร
ผม : มึงว่างไหมว่ะโอม กูมีเรื่องจะปรึกษา
โอม : อืม พอดีรอไอ้อ้วนอ่านหนังสืออยู่ มีไรคุยได้ กว่าเขาจะอ่านหนังสือเสร็จ
ผม : มึงคิดว่ากูเป็นคนไม่ดีไหมว่ะ
โอม : มึงก็ดีนะเป็นไร ไปข่มขืนใครอีก ฮ่าๆ
ผมไม่รู้จะบอกยังไงกับเขาดีคับไม่มีใครให้ปรึกษาแล้วมีเขาคนเดียวคับเวลาที่ผมมีปัญหาจะคิดถึงเขาคนแรก อีกอย่างไม่อยากจะรบกวนเขาด้วย กลัวเขาจะมีปัญหากับแฟนเขา เลยเลี่ยงๆที่จะไม่เล่า
ผม : ป่าวไม่มีอะไร แค่ว่างๆเลยโทรมาเล่นด้วย งั้นแค่นี้นะ
โอม : เต้มึงเป็นอะไร เล่าให้กูฟังได้ไหม กูรู้นะว่ามึงมีเรื่องทุกข์ใจ
ผม : ป่าว
โอม : มึงอย่ามาพูดว่าป่าว กูรู้จักมึงมานานแล้วจะไม่รู้ได้ไงเวลาที่มึงมีเรื่องไม่สบายใจ เวลาที่มึงมีปัญหามึงจะพูดติดๆขัดๆ ไม่กล้าบอก อีกอย่างน้ำเสียงมึงก็ดูเศร้าๆ เป็นไรมีปัญหากันอีกใช่ไหม
ผม : เท่านั้นแหละคับน้ำตาผมไหลออกแบบไม่ได้ตั้งตัว ร้องโฮออกมา กูมีปัญหากับแฟนว่ะ กูควรจะทำไงดีว่ะ กูรักเขามากนะ ไม่รู้กูทำไรผิดเขาถึงทิ้งกูไป ทั้งๆทีเวลาที่กูมีกูก็ให้เขาหมด ทำไมเขาต้องกลับไปหาคนเก่าเขาด้วย ผมเล่าทุกอย่างให้เขาฟัง ผมรู้นะว่าเขาต้องมาเศร้ากับผมแต่ผมไม่มีที่ระบายจริงๆเลยต้องเล่าให้เขาฟัง
โอม : มึงฟังกูนะ กูไม่รู้ว่าเขาทำอะไรอยู่ตอนนี้ ให้มึงคิดดีๆก่อนที่จะทำอะไร คิดทบทวนให้ดีนะเว้ย อีกอย่างมึงหยุดร้องได้ไหม กูจะร้องตามมึงแล้ว เขาหน้าเหมือนแม่มึงเหรอทำไมไปร้องไห้ให้เขา ถ้าเขาจะไปจริงๆมึงก็ปล่อยเขาไปเหอะ เขาคงหมดรักมึงแล้วแหละ กลับตัวกลับใจตั้งใจทำงาน ถึงเขาจะไม่รักมึง มึงก็ยังมีพ่อมีแม่มีน้องมีย่ามึงที่ยังรักมึงนะ แล้วก็ยังมีกูนะ ทีมึงไปสอนในเวบทำไมสอนเขาได้ว่ะ ทีตัวเองทำไม่ได้เหรอ ไอ้สัส หยุดร้องแล้วเหล้านะเลิกกินได้แล้ว
ผม : กูลืมเขาไม่ได้ กูยังรักเขาอยู่ จะให้กูทำไงล่ะ
โอม : ก็ใช้ชีวิตอย่างทุกวันที่มึงทำแต่อยู่คนเดียวไม่มีเขา
ผม : กูทำไม่ได้ว่ะ
โอม : งั้นมึงก็ไปกระโดดน้ำโขงซะไป พูดยากแม่ง
ผม : พุดดีๆหน่อยดิ กูเสียใจอยู่นะเว้ย
พอเขาวางสายไปผมก็กลับมาคิดในสิ่งโอมเขาบอกผมครับ เขาบอกว่าคนเราถ้าเขาไม่รักก็อย่ารั้งเขาไว้ ถ้าเขาจะหนีก็ให้เขาไป คนแค่หมดรักเราแล้ว ทนเจ็บเดี๋ยวมันก็หายเอง ไม่ช้าก็เร็วขึ้นอยู่ที่เราจะทำได้ไหม โอมยังบอกอีกว่า ต้นไม้ถึงแม้ลมแรงที่พัดมันยังไปตามลมได้ พอลมเลิกพัดมันก็ยังกลับมาตรงเหมือนเดิม ก็เหมือนชีวิตเรา แรกเราอาจจะเหมือนต้นไม้ที่โน่มไปตามแรงลม พอเรื่องต่างๆมันผ่านไปมันก็ค่อยๆกลับมาตรงเหมือนเดิม ทุกครั้งที่ผมอยู่กับเขาๆจะชอบเปรียบเทียบอันโน่นอันนี้ให้ผมฟังตลอด ที่จำได้มีอันหนึ่งคับ ตอนนั้นก็มีปัญหาแบบนี้แหละจนผมได้ไปหาเขาที่โขงเจียม นั่งคุยกันที่ริมโขง มันบอกผมว่า เต้มึงดูหินก้อนนี้นะ ถึงจะก้อนเล็กๆแต่มันก็ไม่ไหลตามน้ำนะ ก็เหมือนชีวิตมึงตอนนี้ ปัญหาก็คือน้ำที่มันไหลผ่าน ตัวมึงก็เหมือนก้อนหิน ทุกสิ่งทุกอย่างย่อมมีทางออก วันนี้มึงอาจจะเสียใจแต่พรุ่งนี้ไม่แน่มึงอาจจะดีใจก็ได้ คิดแบบนี้นะ ทุกๆครั้งที่ผมมีปัญหาผมจะนึกถึงเขาคนแรกตอนนี้ผมมีความสุขและใช้ชีวิตอย่างที่ผมเคยใช้คับถึงแม้จะอยู่คนเดียวก็ตาม แต่วันนี้เขากลับมีปัญหาอย่างที่ผมเคยเป็นคับเขาโทรหาผมแล้วร้องไห้ผมไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเขาไม่เล่าให้ผมฟังแต่ที่รู้ๆก็คงเรื่องแฟนคับผมเลยอยากจะบอกและเขียนให้เขาคับคงไม่ว่าผมนะคับ “โอมถ้าจะเขาจะไม่รักมึงแต่มึงยังมีกู ยังมีเพื่อน มีพ่อมีแม่กับคนรอบข้างมึงอีกตั้งหลายคน หยุดเสียใจแล้วเริ่มต้นใหม่ ไหนบอกเต้ว่าต่อไปจะเข้มแข็ง จะไม่ง้อแงอีก ไหนที่เราเคยสัญญากันไงว่าจะเข้มแข็ง ตอนนี้โอมทำผิดสัญญาแล้วนะ เต้จะลงโทษโดยไปหาโอมนะ จะให้เต้ทำอะไรที่พอจะให้โอมหายเศร้าได้ เหนื่อยก็พักนะโอม หายเหนื่อยแล้วค่อยเริ่มต้นใหม่ มันไม่สายสำหรับการเริ่มต้นใหม่หรอก เจ็บได้แต่ต้องรู้จักปรับตัวนะ เต้ยังเป็นเพื่อนโอมนะเป็นที่ระบายเป็นที่ปรึกษานะ”
ปล ถ้าโอมมาอ่านให้เปิดเพลงที่เต้ส่งไปให้นะเพลงที่โอมเคยให้เต้ฟัง และเต้จะอยู่ข้างๆโอมเสมอนะ เลิกเศร้าแล้วกลับมาเป็นโอมคนเดิมนะ เป็นไอ้เจี๋ยวของเพื่อนๆเป็นไอ้เฟยผู้เข้มแข็งของย่าของป๊าของแม่ แล้วกลับมาเป็นคุณโอมของทุกๆคนนะ เขารอเรามาเขียนต่ออยู่นะ เลิกคิดเรื่องราวๆเก่าๆได้แล้วปล่อยมันไปกับอดีตที่ผ่านไปนะแล้วเริ่มต้นใหม่กับปัจจุบันเริ่มต้นใหม่กับวันพรุ่งนี้ ถ้าโอมสบายใจที่จะทำตามที่เคยบอกเต้ไว้โอมก็ทำเหอะนะ เต้เป็นกำลังใจให้นะ และจะเป็นเพื่อนที่ดีตลอดไป ถึงไม่มีเขาแล้วก็ยังมีเต้มีเพื่อนมีพ่อแม่มีทุกคนที่ยังรักโอมนะและพร้อมที่จะให้กำลังใจนะ ยิ้มไว้ยิ้มสู้กับมันนะเดี๋ยวก็ดีเองคับ ทำตามที่เราฝันไว้เรียนให้จบ แล้วทำงานนะคุณโอมหยุดคิดแล้วอย่าลืมดูแลตัวเอง หายเป็นหวัดเร็วๆนะทานยาด้วยอย่าดื้อตอนที่แม่ เต้รอดีดกีต้าร์ให้โอมร้องเพลงอยู่นะพรุ่งนี้ไปทำธุระที่ปากเซเสร็จเดี๋ยวจะหานะ (เตเต้เขียน)
ไปหาคุณโอมเมื่อเช้า เห็นย่าบอกว่าอยู่วัดนึกว่าหนีไปบวชแต่(โอมคนสะพายกระเป๋าคับ)ที่ไหนได้อยู่คืนเดียวคับเห็นบอกว่าตอนเย็นก็กลับบ้านเขาบอกว่าดีขึ้นแล้ว(คุณโอมเป็นคนปากแข็งคับปากไม่ตรงกับใจ) เท่าที่ได้คุยกับเขาๆยังคงต้องการเวลาทำใจสักพักล่ะคับ ดูเหมือนเขาจะรักคนนี้มาก เขายังฝากมาขอบคุณทุกท่านที่เป็นห่วงเขานะคับ ขอเวลาเขาสักพักเขาดีขึ้นคงจะกลับมาคับ(เตเต้เขียนคับ)

โอม:
ขอบคุณพี่ๆน้องๆเพื่อนๆทุกท่านที่เป็นห่วงผม ขอบคุณมิตรภาพดีๆนะครับขอบคุณกำลังใจที่ให้ผมนะครับผมขอเวลาสักพักถ้าผมดีขึ้นผมจะกลับมาครับ

เต้:
ช่วงนี้ผมต้องไปทำธุระที่ปากเซบ่อยๆคับพอดีมันอยู่ใกล้บ้านคุณโอมด้วยเลยต้องแวะไปปลอบไอ้เพื่อนขี้แง้ของผมคับอย่างที่ผมเล่าให้ฟังตั้งแต่ตอนที่แล้วคับโอมมันบอกว่ามันรักคนนี้มากกลัวมันจะคิดมากเลยต้องไปหามันบ่อยๆคับในฐานะเพื่อนคับ ผมก็อดที่จะเป็นห่วงมันไม่ได้นิสัยมันก็ปากแข็งคับไม่ยอมบอกอะไรง่ายๆหรอกคับอย่างเรื่องส่วนตัวมันยิ่งไม่อยากบอกคับเจ็บก็บอกว่าไม่เจ็บมีเรื่องที่ไม่สบายใจโอมก็บอกว่าไม่มีอะไรเขาเป็นแบบนี้แหละคับทำให้ผมอดที่จะห่วงเขาไม่ได้ พอข้ามมาถึงฝั่งไทยผมก็ไปหาเขาที่บ้านไปไม่เจอคับเจอแต่แม่โอม แม่โอมบอกว่าโอมไปที่วัดเลยตามไปคับ(อย่างที่เห็นในรูปที่ผมให้ดูแหละคับ)เพื่อนผมไปทำใจที่วัด นั่งรอโอมที่วัดกว่าจะทำไรเสร็จกว่าเขาจะมาหาผม
ผม : เป็นไงว่ะ โกนหัวบวชเลยไหม(กวนเขาคับ)
โอม : (ไม่พูด)
ผม : นี่มึงจะเป็นแบบนี้อีกนานไหมว่ะ กูเห็นมึงเป็นแบบนี้กูใจไม่ดีเลยนะ มีอะไรก็เล่าให้กูฟังดิ ไหนว่ามีไรจะไม่ปิดบังกันไง
โอม : โอมไม่เป็นไรหรอก
ผม : ไม่เป็นเชี้ยไรว่ะ ตาแดงร้อนไห้อีกใช่ไหม กูเคยบอกหลายครั้งแล้วว่าให้เข้มแข็ง
โอม : ใครจะไปเหมือนมึงว่ะ
ผม : แต่ก่อนกูก็เป็นแบบมึงแหละ มึงบอกให้กูทำใจ กูทำแล้วไง ทีกูขอมึงบ้างนะ กูอยากให้มึงทำใจ
โอม : พยายามแต่มันก็ยังคิดถึงเขาอยู่
ผม : แต่ก่อนมึงไม่มีเขาทำไมมึงอยู่ได้ คิดหน่อยดิ
โอม : (มันนั่งนิ่งครับไม่ยอมพูดอะไร)
ผม : เอางี้ม่ะ ถ้ามึงจะร้องเดี๋ยวกูร้องเป็นเพื่อน มึงหยุดเดี๋ยวกูหยุด
โอม : กูไม่ร้องขี้เกียจปลอบมึงอีก(มันเริ่มยิ้มออกมาคับ)
ผม : สัส น้ำตากูจะไหลแล้วนี้
โอม : ช่างมึงดิ
โอมเริ่มยิ้มแล้วผมก็ชวนคุยเรื่องอื่นคับไม่อยากถามเขาเรื่องนั้นหรอกแต่โอมก็เล่าให้ผมฟังอยู่ดี ผมก็นั่งปลอบมันอยู่นั้นแหละคับ
ผม : โอมชีวิตคนเรามีทั้งด้านสุขมีทั้งด้านทุกข์เขาไม่ห้ามไม่ให้เราเสียใจหรอกแค่เราจะยอมรับมันและปรับตัวกับมันได้ไหม ถึงจะช้าหรือเร็วก็ตาม ขอแค่เราปรับตัวและอยู่ให้ได้ ฟังเต้นะโอมร้องได้แต่โอมต้องคิดก่อนที่จะทำอไรลงไปคิดถึงคนข้างหลังเราก่อนว่ามีใครที่เป็นห่วงเราบ้าง ปู่ย่ายายพ่อแม่ เพื่อนและหลายๆคนนะ ถ้าจะร้องก็ร้องให้มันพอแล้วไม่ต้องร้องอีกนะ เต้รู้จักโอมดี รู้นิสัยโอมว่าเวลาอยู่คนเดียวโอมจะชอบคิดเรื่องเก่าๆ เอาโทรสัพมาให้เต้ยืมหน่อยดิ โอมเก็บรูปน้องไว้เป็นร้อยกว่าคับในโทรสัพ ขนาดไลน์โอมยังไม่ลบทิ้ง ผมจัดการลบทุกรูป ลบไลน์ ถ้าเต้ลบความทรงจำโอมได้ เต้อยากจะลบเป็นอันดับแรกเลย เต้ลบหมดแล้วรูปขนาดไลน์เขาลบทิ้ง(มันขึ้นห้องว่าง)แล้วโอมยังเก็บอีก เต้ลบออกหมดแล้วนะต่อไปขึ้นอยู่ที่โอมนะว่าจะลืมเขาได้ไหม ถ้าไม่ได้ก็คิดเสียว่าเขาเป็นน้องเราคนหนึ่งนะ
โอมบอกเต้ว่า ดีแล้วแหละที่น้องเขาทำแบบนี้น้องเขาจะได้ทำตามฝันเขา เขาจะได้มีเวลาอ่านหนังสือ มีเวลาเรียน มีสมาธิอ่านหนังสือ โอมบอกว่าตลอดเวลาสามเดือนที่ได้รู้จักกับน้องเขาโอมเขามีความสุข โอมบอกอีกว่าทุกอย่างที่โอมสัญญากับน้องเขาโอมจะทำตามทุกอย่าง ผมไม่รู้ว่าเขาสัญญาอะไรกันไว้แต่ก่อน เขาไม่ยอมบอกผม แต่ก็ดีเหมือนกันคับที่โอมเขาระบายให้ผมฟังจนเขาสบายใจ เขาบอกว่าพอกลับจากวัดไปเขาก็คงทำงานช่วยพ่อแม่เขาต่อ เขาเคยบอกผมว่าต่อจากนี้ไปเขาคงจะไม่รักใครอีก เขากลัวจะเจ็บอีก แต่ก็เป็นเรื่องอนาคตคับ ชีวิตของเขาแล้วแต่เขาจะดำเนินต่อไปผมก็ได้แต่มองดูเขาห่างๆคอยเป็นกำลังใจให้เขาแบบนี้แหละคับ เมื่อเช้าวันนี้ผมมีโอกาสมาโขงเจียมอีกครั้งมาดูไอ้โอมว่าเป็นไงบ้างกะว่าจะชวนโอมกินเหล้าซะหน่อยแต่เขาไม่ยอมกินคับ แถมมาบอกให้ผมเลิกกินเหล้าอีก เท่าที่ผมดูโอมแล้วเขาดีขึ้นบ้างแล้วล่ะคับแต่ยังไม่เต็มร้อยต้องใช้เวลาคับ ช่วงนี้เขาเหอรถใหม่เขาคับ พี่แกบอกว่าซื้อแก้เศร้าดูดิคับ ถ้ามันเศร้าหนักมันไม่ซื้อสิบล้อมาขับเหรอคับ(เตเต้เขียน)

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 70 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 02:27:13

ตอนที่ 70

บางครั้งการที่เราตัดสินใจอะไรลงไปมันก็ทำให้เรารู้จักกับอะไรหลายๆอย่างถ้าหากย้อนเวลากลับไปได้ผมอยากย้อนกลับไปอีกครั้งกลับไปแก้ไขอะไรให้มันดีขึ้น ยอมรับว่าผมยังเจ็บอยู่นะครับแต่ก็ทำไงได้ก็มันรักเขานิครับ เอาเปนว่าเราตัดสินใจไปแล้วก็คงทำปัจจุบันให้ดีที่สุดครับ เข้มแข็งยอมรับกับสิ่งที่เปนอยู่ หลังจากที่หายหน้าไปนานพอดีอยู่ในโหมดทำใจครับ วันนี้ผมกลับมาล่ะกลับมาเปนโอมคนเดิมถึงมันจะไม่เต็มร้อยเท่าไรแต่ผมจะทำเพื่อทุกคนครับ จะยิ้มสู้กับมันจะตั้งใจเรียนแล้ว พอเกิดเรื่องแบบนี้เราก็รู้ว่าเพื่อนที่ดีมีอยู่จริง ไม่ว่าจะเปนไอ้ต้น หมาเต้ รวมกระทั่งพี่ๆน้องๆเพื่อนๆทุกคนที่คอยเปนกำลังใจให้ผมมาตลอดนะครับอยากจะบอกว่าขอบคุณๆจริงๆก็เหมือนอย่างที่ไอ้เต้เล่าให้ฟังแหละครับผมไปทำใจที่วัดจริงครับ กะว่าจะไปอยู่สักอาทิตย์แต่เป็นคนกลัวผีขึ้นสมองเลยไปอยู่แค่คืนเดียวระหว่างนั้นไอ้ต้นถามตลอด
ต้น : ดีขึ้นยังว่ะ ถ้ามึงยังไม่ดีขึ้นก็กลับมาอุบลกูมีสาวแนะนำให้เยอะนะ
ผม : เหนื่อยล่ะกับความรัก
ต้น : กูบอกแล้วไม่ยอมเชื่อกู
ผม : ช่างมันเหอะว่าแต่กูเหอะมึงเลิกเศร้าได้แล้วเหรอ
ต้น : เศร้าอะไรกูไม่มีเรื่องอะไรให้เศร้า
ผม : แน่ใจ
ต้น : กินเหล้าม่ะ ไม่ได้กินเหล้ากับมึงนานแล้วนะ
ผม : เอาเหอะกูไม่กินแล้ว หายเมาก็กลับมาคิดเหมือนเดิมสู้ไม่เมาไม่คิดดีกว่า พรุ่งนี้กูลงไปอุบลเดี๋ยวเข้าไปหาล่ะกัน
ต้น : โอเค
พอวางสายกับไอ้ต้นเสร็จไม่รู้คิดไงครับโทรหาไอ้เต้ จะว่าผมหลายใจก็ว่านะฮ่าๆ
ผม : เบื่อเว้ยๆๆแหกปากใส่โทรสัพครับ รู้ว่าเต้มันรับ
เต้ : เป็นเชี้ยไรของมึงว่ะ ขี้ไม่ออกหรือไง แหกปากใส่โทรสัพอยู่ได้
ผม : ก็คนมันเบื่อนี่ว้า
เต้ : ดีขึ้นแล้วใช่ไหม เห็นไหมกูบอกแล้วฝ่ามือกูทำให้มึงหายเศร้าได้
ผม : เศร้าเชี้ยมึงดิ ยังเจ็บไม่หาย อย่าให้กูเห็นหน้านะจะตบให้คว่ำทั้งคู่มึงกับพี่ปอย
เต้ : ตบพี่เขาคนเดียวเลยพี่เขาบอก
ผม : มึงคนแรก แต่ก็ขอบใจนะที่เป็นเพื่อนคอยปลอบ
เต้ : เวลาก็มีปัญหาอะไรมึงก็คอยช่วยเรื่องแค่นี้สบายไม่เป็นไรหรอกเราเพื่อนกันใช่ไหม
ผม : อืม
เต้ : แต่กูไม่อยากเป็นเพื่อนเลยว่ะ เป็นแฟนได้ป่ะฮ่าๆ
ผม : ส้นทีนผมไหมครับ พอแล้วเป็นเพื่อนกันแหละดีแล้ว
เต้ : แต่เวลาเมาเป็นผัวเมียกันใช่ไหมโอมกูมีชื่อใหม่แล้วนะ ชื่อจีนด้วยนะเว้ย
ผม : อะไรของมึงอีก อ่ะชื่อไร
เต้ : หวังสี้เจ้า(ขอโทษนะครับที่ลามก) ฮ่าๆมันพูดแล้วขำยังกะพอใจกับชื่อครับ
ผม : สัส ถ้ามึงชื่อนั่นก็มีชื่อ เจ้าอย่าหวัง ฮ่าๆ
เต้ : ขำได้แล้ว หายดีแล้วดิ เห็นขำเหมือนเดิมแล้ว
ผม : ดีขึ้นบ้างแล้วแหละ ขอบใจนะ
เต้ : ดีขึ้นก็ดีแล้วห้ามเศร้าอีกนะ ถ้ายังเศร้าอีกกูจะตามไปเอายางรัดไข่มึงแน่
ผม : สัส จะมาตอนกูเหรอ เอามีดมาปาดคอกูจะไม่ง่ายกว่าเหรอ แล้วพ่อเป็นไงบ้าง ฝากบอกพ่อด้วยนะว่าหายไวๆ
เต้ : ดีขึ้นแล้วแหละ ลุกขึ้นมาก็บ่นให้กู
ผม : พ่อก็บ่นเหมือนลูกนั้นแหละ
เต้ : นี่มึงหาว่ากูขี้บ่นเหรอ เอ่อกูลืมไป พอดีกูฝากของไว้ที่บ้านมึงเห็นยัง
ผม : เห็นแล้ว ขอบใจนะ ไม่ต้องซื้อมาก็ได้ กูมีแล้วสองเล่ม
เต้ : งั้นก็คืนกูมาเลย คนอุส่าไปหาซื้อมาให้ ร้อนก็ร้อนๆ
ผม : ไม่เว้ย ให้แล้วไม่ให้คืน
เต้ : แล้วหัวใจกูล่ะให้แล้วแล้วทำไมคืนกูด้วย
ผม : เลิกๆพูดถึงไม่เอาไม่พูด เรื่องเรียนมึงล่ะ มารายงานตัวไว้มึงจะมาเรียนไหม
เต้ : เอ่อว่ะกูก็ลืม ถ้ากูไปมึงอย่าแกล้งกูนะ
ผม : ไม่แกล้งหรอก จะแกล้งทำไม กูเอาจริงเลย
เต้ : สัส มาขู่กูอีก งั้นไม่ไป
ผม : มึงไม่มากูตามลากคอมึงถึงหนองคายแน่ คนอุส่าไปถามอาจารย์ให้
เต้ : มึงน่ะไม่เท่าไรแต่ไอ้เพื่อนมึงดิกูแม่งโคตรกลัว
ผม : ไอ้ต้นนั้นเหรอ มันบ่นคิดถึงมึงยุนะ
เต้ : คันตีนดิมิว่า ให้กูคิดสองสี่ห้าเดือนก่อนเดี๋ยวให้คำตอบ
ผม : คิดพ่องมึงดินานจังเขาเปิดเทอมเดือนสิงหานะไม่ใช่เดือนธันวาครับคุณชายเต้
เต้ : กูรู้แต่ต้องรอดูก่อนว่าพ่อกูให้ไปไหม แล้วที่โทรมานี่มีธุระอะไรไหมหรือว่าคิดถึงกู คิดถึงก็บอก
ผม : ป่าว แค่ไม่มีคนระบาย
เต้ : กูไม่ใช่ส้วมนะเว้ย
ผม : ใครว่ามึงเป็นส้วม มึงเป็นหลุมขี้ต่างหาก
เต้ : เอาที่สบายใจนะ
ผม : กูแค่โทรมาขอบใจที่ปลอบกูและตบหัวกู
เต้ : กูก็มาคิดดูนะว่าถ้ากูไปอีกมึงยังไม่หาย รอบนี้กูถีบกลางหลังมึงแน่
ผม : เต้แค่นี้ก่อนนะแม่กูเรียกล่ะ แล้วมันก็ว่างสายไปครับ
อย่างที่บอกไว้แหละครับทุกวันโดนพูดกรอกหูผมทุกวันๆว่าให้เข้มแข็งไว้ ทั้งพ่อแม่พี่น้องอาม่าอากงถ้าปลุกคนตายมาพูดได้ที่บ้านผมทำไปนานแล้วครับ แต่ก็ดีครับที่รู้สึกว่ายังมีคนที่รักเรา พอดีขึ้นบ้างผมก็เข้ามาทำธุระในอุบลเลยแวะไปหาไอ้ต้นซะหน่อย มันหนักกว่าผมอีกครับโดนสาวบอกเลิกร้องไห้ไม่ยอมออกจากห้องขอบตานี่ดำครับ
ผม : สัส แฟชั่นใหม่เหรอว่ะ เขียนขอบตาด้วย
ต้น : ตลกไหมเดี๋ยวกูต่อยเบ้าตามึงนะเว้ย แล้วมานี่ทำไมไม่บอกก่อนว่ะ จะได้ไปรับ
ผม : ถ้าบอกกูก็ไม่รุ้หรอกว่ามึงหนักกว่ากูอีก นั่งฟังยายมึงเล่าให้ฟังหมดล่ะนี่ยังไม่ชินเหรอว่ะ โดนทิ้งมาหลายรอบล่ะ
ต้น : ชินแล้วแต่มันยังทำใจไม่ได้นิ งั้นกูขอจูบปากมึงได้ป่ะ มันพุดแล้วทำปากครับ
ผม : จูบส้นทีนก็ไหมเพื่อน
ต้น : ก็คนไม่ได้เจอกันนานนี่ว้า คิดถึง กูว่าจะลงไปบวชกับมึงอยู่นะ
ผม : บวชตรงไหน แค่ไปปฎิบัติธรรมเว้ย
ต้น : ชวนพระดูหนังโป้สิมิว้า
ผม : ความคิดกูว่าไม่มีใครเลวเหมือนมึงหรอก
ต้น : อย่านะที่เขาบอกว่ามึงซื้อหนังโป้แล้วเขาไม่ให้เอาข้ามมาจริงเหรอว่ะ
ผม : มั่วแล้วไปได้ยินมาจากไหน

เป็นไงบ้างครับเอาเป็นว่าพอแค่นี้ก่อนนะครับ เหนื่อยมากเมื่อวานไปสะดิ้งที่กรุงเทพมาครับคืนนี้หลับฝันดีนะครับ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 71 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 02:31:36

ตอนที่ 71

อย่างที่เคยบอกแหละครับว่าถ้าเราฟื้นต่อไปก็คงจะไม่มีอะไรที่ดีขึ้นสู้เราหยุดแล้วกลับมาเป็นอย่างที่เราเคยเป็นดีกว่าครับ การที่เราได้อยู่ห่างๆคอยดูเขาคอยเป็นห่วงเขามันก็ดีไปอีกอย่างครับแค่ได้รู้ว่าเขากำลังทำไรอยู่แค่นี้ผมก็มีความสุขแล้วครับ พอดีวันนี้ผมมาทำธุระที่อุบลครับ
ผม : เหนื่อยว่ะ (ผมนอนลงกับบนหญ้าที่ทุ่งศรีเมืองครับ)
ต้น : เป็นอะไรของมึงอีกยังไม่หายเศร้าเหรอว่ะ
ผม : แต่ก็ยังคิดถึงเขาอยู่นี่ว้า ไม่รู้เขาจะทำไรอยู่ตอนนี้ (ถอนหายใจ)
ต้น : (มันนอนข้างๆผม) มึงดูนั้นดิ กูอยากเอาความเศร้าของมึงใส่ก้อนเมฆก้อนนั้นจัง ให้มันลอยไปกับก้อนนั้น
ผม : พูดง่ายนะ
ต้น : มันไม่ง่ายแต่ก็ไม่ยากนะที่เราจะทำ เอาน่าสักวันเดี๋ยวมึงก็ดีขึ้นเองแหละ ไปดูหนังกับกูม่ะไม่ได้ดูหนังด้วยกันนานแล้วนะ
ผม : จริงด้วย กูก็ไม่ได้ไปไหนกับมึงนานแล้วนะ นอยกูไหนเนี้ยดูทำหน้า
ต้น : นอยไร มึงก็มีหน้าที่ของมึงก็ก็มีหน้าที่ของกู อยากเปิดเทอมเร็วๆจังว่ะ
ผม : จะไปจีบรุ่นน้องเหรอว่ะ ฮ่าๆ
ต้น : ป่าว จีบทำไมคนมันหล่ออยู่แล้ว
ผม : ถุย
ต้น : มึงก็จะได้ไม่ไปไหนไง ไม่ต้องกลับโขงเจียมกูจะได้มีเพื่อนเที่ยว
ผม : มึงพูดทำไมจะต้องทำหน้าตาเหมือนจะร้องไห้จัง (ผมบีบจมูกมันครับ)
ต้น : พรุ่งนี้ไปของแก่นม่ะ หรือไม่ก็เราหาเวลาไปเที่ยวทะเลไหมกูอยากไปเที่ยวเสม็ด
ผม : อยากเสร็จกับกูเหรอว่ะ ฮ่าๆ
ต้น : งั้นคืนนี้ได้ม่ะ
ผม : กวนตีนล่ะ เดี๋ยวกูถีบมึงไปโน่นนะ งั้นไปลำปางกับกูไหมล่ะ ยายชวนไปอยู่อาทิตย์หน้า
ต้น : ไปดิ
ผม : ไม่ลองติดก่อนเหรอ
ต้น : ไปกับมึงก็ไม่คิดหรอก แล้วจะทำไงกับเรื่องของมึงว่ะ
ผม : กูว่าจะพักเรื่องนี้แล้ว จะกลับมาตั้งใจทำงานช่วยพ่อแม่ ตั้งใจเรียน เป็นเพื่อนที่ดีของมึงไง
ต้น : พูดถูกใจจังมากูให้รางวัล กูยอมให้หอมแก้มกูเลย
ผม : คิดว่ากูอยากจะจูบเหรอว่ะ ฮ่าๆ กูก็ต้องขอโทษด้วยนะที่ทิ้งมึงไปตอนที่มึงอกหัก มึงก็ไม่ยอมเล่าให้กูฟังนี่ว้า
ต้น : แค่ไม่อยากให้มึงต้องมาคิดมาก เรื่องของมึงก็หนักแล้วแต่ก็ขอบใจนะที่ยังเป็นห่วงกู
ผม : ก็มึงเป็นบัดดี้กูไง ป่ะหาไรทาน แดกหมูกระทะม่ะ เดี๋ยวกูเลี้ยง
ต้น : ของฟรีกูจะกล้าปฏิเสธเหรอครับ กูเลือกร้านเองนะ
บางทีการที่เราอยู่แบบนี้มันก็มีความสุขไปอีกแบบครับไม่ต้องไปคอยยึดติดกับอะไรไม่ต้องคอยที่จะคิดมัวแต่ระแวงเขา เวลาที่ผมอยู่กับไอ้ต้นเหมือนมันจะเป็นทั้งเพื่อนผมกับพ่อผมไปในตัวครับ มันจะคอยปลอบผมแต่วิธีปลอบจะไม่เหมือนคนอื่นครับคนอื่นส่วนมากเขาจะพูดแต่ไอ้ต้นมันจะเขียนโน๊ตกับร้องเพลงครับแล้วมีอีกอย่างที่มันชอบทำครับมันชอบพาผมเอาเค้กที่ร้านมันไปขว้างใส่กำแพงบ้านมัน
ผม : อดอยากมาแต่ไหนว่ะ เล่นขนมาทุกอย่าง
ต้น : สัส กูแค่อยากกินเว้ย กูเหลือไว้อยู่นะไม่ได้เอามาหมด
ผม : เหลือแต่อันที่มึงไม่ชอบว่างั้น เดี๋ยวร้านเขาก็ขาดทุนหรอก ฮ่าๆ ทานให้หมดนะมึง เขาปรับมามึงจ่ายนะเว้ย ขนมาตั้งเยอะ กูลืมไปว่าเอาเงาะกับมังคุดมาให้มึงเอาไว้ที่บ้านกูทานเสร็จแล้วไปเอานะแม่ฝากมาให้มึง
ต้น : มีทุเรียนด้วยป่ะ
ผม : ไอ้เห็นแกกิน ทุเรียนถ้ามึงอยากได้ไปเอาที่สวนกู กูจะขนให้มึงแบบเอาไปไม่ได้
ต้น : พูดแล้วนะ บอกแม่เลยนะว่าจะไปถล่มที่สวน ฮ่าๆ แล้วที่มึงไปกรุงเทพมาไม่มีไรมาฝากกูเหรอว่ะ
ผม : ถ้าได้เที่ยวก็ดีสิ กูไปทำธุระแทนพ่อกู เสร็จแล้วก็รีบกลับไม่ได้ไปไหนว่ะแถมฝนตกอีก
ระหว่างที่นั่งดูไอ้ต้นกินครับผมไม่ไหวจุกแล้ว ไอ้เต้มันโทรมาพอดีครับ พอรับโทรสัพมันก็กวนทีนผมเลยครับ
“แค่ความสาวที่เสียให้เขาไปเสียตัวอย่าเสียใจไม่นานก็หายดี”
ผม : สัส กูไม่เสียตัวนะเว้ย โทรมาก็กวนตีนกูเลยนะ
เต้ : ฮ่าๆ มึงอยู่ไหนทำไมเสียดังจัง
ผม : อยู่วัดมั่ง ได้ยินเสียงพระสวดม่ะ
เต้ : พระบ้านไหนสวดร้องเพลงว่ะ อยู่ไหนบอกมาดีๆอย่ากวนตีนดิ กูตามไปต่อยถึงบ้านนะ
ผม : อยู่ร้านหมูกระทะ
เต้ : หายดีแล้วเหรอ หรือว่าได้แฟนใหม่แล้ว กูก็อกหักดิ
ผม : แฟนใหม่ไรว่ะ มากับไอ้ต้น
เต้ : ไอ้ส้นตีนเหรอ
ผม : จะคุยกับมันไหมล่ะ เดี๋ยวให้คุย
เต้ : ไม่อ่ะกลัวได้ต่อยคนทางโทรสัพ
ผม : ป๊อดก็บอกมาเหอะ ครับคุณ
เต้ : ป่าวเว้ย งั้นกูไม่กวนนะ กินเนื้อช้างต่อเหรอ
ผม : ช้างบ้าไรว่ะ เนื้อหมูเว้ย
เต้ : เนื้อช้างเพราะมันมีงา ฮ่าๆแล้วมันก็วางสายไปครับ โทรมากวนทีนแล้วหนี
ผม : อร่อยม่ะเนื้อช้าง
ต้น : มันมีงานั้นเหรอ มุกอนุบาลว่ะยังจะเล่นกับกูนะฮ่าๆ ฟังเพลงม่ะเดี๋ยวกูขึ้นไปร้องให้ฟัง
ผม : กูอยากฟังเพลงยังไม่ลืม
ต้น : ไว้ให้มึงตายก่อนเดี๋ยวกูเปิดแทนธรณีกรรแสงนะ บอกให้ลืมได้แล้วยังจะคิดอีกเอาแดกเข้าไปให้เลิกคิด มันเอาเฉาก๋วยให้ผม เวลาอยู่กับกูห้ามเศร้า ห้ามร้อง แล้วห้ามคิดเรื่องแบบนี้อีก เข้าใจไหม
ผม : ครับเดี๋ยวกูไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ
ต้น : ห้ามแอบไปร้องไห้นะ ถ้าเรายังวิ่งตามเรื่องแบบนี้เราก็ยิ่งเจ็บนะรู้ไหม กูว่ามึงหยุดวิ่งตามเหอะ อยู่อย่างที่เป็นมึง กูหวังว่าคงจะเห็นมึงกลับมาเป็นคนเดิมก่อนเปิดเทอมนะ
ผม : บ่นพอยังกูฉี่จะราดล่ะ
ต้น : ให้กูไปหาจวยช่วยไหม อ่าๆ
ผม : สัส แก้ผ้าวัดกันเลยมา ไอ้หางอึ่ง แล้วผมก็วิ่งไปเข้าห้องน้ำ (กว่าจะนั่งรอไอ้ต้นทานหมดก็สองทุ่มกว่าครับ)ไม่กลับบ้านตัวเองเหรอ
ต้น : ไม่อ่ะ ไฟว์เกมส์กะกูไหมล่ะ หรือมึงจะป๊อด
สุดท้ายมันก็ตามมากวนที่บ้านผมครับดีเหมือนกันจะได้มีเพื่อนคุย พอถึงบ้านก็นั่งอัพเรื่องนี่แหละครับ ขอตัวไปไฟว์เกมส์กับไปไอ้ต้นก่อนนะครับ ฝันดีครับ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 72 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 02:34:01

ตอนที่ 72

จริงที่ไอ้ต้นเคยพูดครับว่าเวลาที่เราอยู่คนเดียวมักจะคิดถึงอดีตขึ้นมา ผมพยายามไม่คิดแล้วแต่ก็ได้แต่ทำครับแต่ก็ยังคิดเหมือนเดิม
ต้น : ไอ้สัสโอม ตื่นได้แล้ว มันตะโกนใส่หูผมครับ
ผม : สัส (ถีบมันตกเตียง)
ต้น : แค่ปลุกก็มาถีบกู เอาแรงมาจากไหนว่ะ
ผม : แก้วหูก็แตกไหมเนี่ย สัส ปลุกเบาๆก็ได้
ต้น : ปลุกเบาไร ปลุกตั้งนานมึงไม่ยอมตื่นนี่ว้า ลุกไปอาบน้ำแล้วลงไปทานข้าวได้แล้วพี่จ๋าให้กูมาปลุกมึง
ผม : เมื่อคืนมึงกลับบ้านทำไมไม่บอกกูว่ะออกไปข้างนอกแปบเดียวหายเลยนะ นึกว่าไปไหน โทรไปก็ไม่รับสาย
ต้น : กูไม่อยากรบกวนมึงนี่ว้า แถมไอ้ปอนก็เมาหนักด้วย กูเลยไปส่งมันที่บ้าน ลุกได้แล้ว เหล้าก็ไม่ได้แดกกับเขายังจะตื่นสายอีก
ผม : อุ้มไปอาบน้ำหน่อยดิ
ต้น : ตัวแม่งใหญ่กว่าควาย ให้กูอุ้ม
ผม : ฮ่าๆ (เป่าหน้ามันครับ)
ต้น : แหวะจะอ้วก ไม่แปรงฟันแล้วยังจะมาให้กูดมอีก กูลงไปนั่งดูทีวีข้างล่างนะ วันนียายให้มาชวนมึงไปบ้านกู
ผม : อืม แปบนะอาบน้ำ ห้ามแอบดูนะเว้ย
ต้น : ใครอยากจะดูว่ะ กูเห็นจนชินล่ะ งั้นกูลงไปรอข้างล่างนะ อาบน้ำนะเว้ย ห้ามชักว่าวนะ
ผม : สัส
พออาบน้ำเสร็จทานข้าวแล้วออกไปบ้านไอ้ต้นครับ นึกว่าจะให้ไปเล่นแต่ที่ไหนได้มันหลอกผมมาทำงานช่วยมันครับพอดีคนงานที่บ้านมนเขาลากลับบ้านเลยไม่มีคนช่วยยายทำขนมครับ
ต้น : ยายผมพาคนงานมาช่วยล่ะ
ยายต้น : โดนต้นเขาบังคับมาเหรอลูก
ผม : (มองหน้าไอ้ต้น)ไม่ครับยายผมเต็มใจมา(ในใจแค้นมันสุดๆ)
ต้น : เชื่อไหมล่ะยาย โอมเขาใจดีใช่ม่ะ
ผม : อืม(กัดฟัน)
ยายต้น : ทำได้ไหมลูกถ้าไม่ได้ก็ไปนั่งดูทีวีรอนะ งั้นก็ชิมขนมให้ยายนะ อยากทานไรหยิบเอาเลยนะลูก
ต้น : โหยายขาดทุนกันพอดีดิ มันกินเยอะนะยาย
ผม : หอมๆน่ากินเนอะยาย
ยายต้น : งั้นช่วยนวดแป้งนะลูก เดี๋ยวยายออกไปซื้อของข้างนอกก่อน ต้นดูโอมด้วยนะ ถ้าต้นดุบอกยายนะโอม
ผม : ครับ พอยายต้นออกไปเท่านั้นแหละครับ
ต้น : พอเลยมึงกินอยู่ได้ เดี๋ยวก็ทำไม่เสร็จหรอก
ผม : ยายทำขนมอร่อยว่ะ
ต้น : นวดแป้งเลย (มันโยนแป้งก้อนเล็กใส่ผม) งานไม่ยอมทำเอาแต่กิน
ผม : สัส สกปรกนะเว้ย แกล้งมันคืนครับ แป้งก้อนเท่าปั้นโยนใส่มันครับ
ต้น : เจ็บนะเว้ย โยนก้อนแป้งไปมาครับ สภาพแต่ล่ะคนแทบจะดูไม่ได้
พอยายต้นกลับมาโดนด่าสิครับ แต่ผมน้อยกว่าไอ้ต้นครับ แล้วก็ได้มาทำใหม่ครับ รอบนี้ผมรอนแป้งไอ้ต้นมันตวงแป้ง
ผม : เป็นไรว่ะ(ต้นมันซึม) โกรธกูเหรอที่ทำให้มึงโดนด่า ไม่เอาไม่เศร้า ผมเอาแป้งลูบหน้าตัวเองให้ไอ้ต้นมันยิ้ม แต่ก็ไม่ขำครับ(แล้วจับแก้มมันดึงให้ยิ้ม)
ต้น : ป่าวหรอก กูถามไรหน่อยดิ
ผม : อะไรถามมาดิ
ต้น : ตกลงมึงจะกลับไปคบกับพี่มิ้นของมึงอีกเหรอว่ะ เมื่อคืนเห็นไปข้างนอกกับพี่ตั้งนาน พี่เขาก็ดีกับมึงนะ ดูเป็นห่วงมึงมาก
ผม : กูว่าแล้วมึงต้องพูดเรื่องนี้ ที่มึงรีบกลับเพราะเรื่องนี้ใช่ไหม
ต้น : ก็กูเห็นมึงมีความสุขเลยไม่อยากอยู่เป็นกขคมึงนี่ว้า
ผม : มึงนี่นะ กูจะบอกนะ กูเคยบอกแล้วไงแต่ก่อนกูเคยแอบชอบพี่เขา แต่เขาไม่เล่นด้วยหาว่ากูเด็ก
อีกอย่างมันก็ผ่านมานานแล้วตั้งแต่กูอยู่ม.5แล้วกูเคยบอกมึงแล้วไงว่าต่อไปก็จะไม่รักใครอีก รักใครก็มีแต่เจ็บสู้อยู่แบบนี้คนเดียวดีกว่า รักพ่อรักแม่ รักมึงนะเพื่อน มันดึกแล้วพี่เขามาบ้านเพื่อนแถวนี้เลยเข้ามาเล่นด้วย เห็นว่ามันดึกกูเลยไปส่ง ไปส่งพี่เขาถึงบ้านกูก็รบกลับ กลับมามึงก็หายไปไหนไม่รู้
ต้น : จริงนะ
ผม : เอ่อ ว่าแต่มึงหึงกูเหรอว่ะ
ต้น : กูแค่อยากรู้(มันยิ้ม)
ผม : มึงนี่นะ ทาแป้งให้หายเศร้า
ต้น : สัส เล่นแป้งอีกแล้วนะ เดี๋ยวยายกูก็บ่นให้อีกหรอก มึงทานอันนี้ดิ พึ่งคิดสูตรมาใหม่
ผม : กินแล้วท้องจะเสียป่ะ
ต้น : จะเสียก็เพรามึงไม่กินให้กูนี่แหละ ขอบคุณนะ
ผม : ยังไม่ได้ทำไรให้เลยมาขอบคุณทำไม
ต้น : ก็ขอบคุณที่เป็นเพื่อนกู เป็นที่ปรึกษากูนี่ว้า
ผม : อย่าพูดดิ พูดทีไรก็จะร้องไห้นะเว้ย
ไอ้ต้นบอกผมตลอดเวลาที่อยู่กับมันๆบอกให้ผมอยู่กับปัจจุบันอย่ากัลป์ไปคิดเรื่องเก่าๆ(เหมือนมันบอกตัวเอง) ผมก็อดที่จะเป็นห่วงมันไม่ได้ครับ กลัวมันจะไม่มีเพื่อนเวลาที่มันเสียใจตอนนี้ผมกลับโขงเจียมชวนมาด้วยก็ไม่ยอมมา เหมือนมันจะมาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตผมล่ะ(แต่ไม่ใช่แฟนนะ)

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน บทสนทนาระหว่างโอมกับเต้ 4 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 02:45:47

บทสนทนาระหว่างโอมกับเต้ 4

เต้:
ไม่ได้เจอกันหลายวันแล้วคับยังคิดถึงผมอยู่หรือป่าวคับตอนนี้ก็เที่ยงคืนกว่าแล้วแหละใครที่ยังไม่นอนเหมือนผมบ้างคับเราจะมานินทาคนบ้างคนกันนะไม่ใครที่ไหนหรอกคับนอกจากไอ้ขี้แง้คนเดียวคับพอดีวันนี้มาทำธุระแถวบ้านเขาคับเลยแวะไปดูว่าตายหรือยัง(แอบแช่งมันไปเจอทีไรนั่งซึมคนเดียวตลอด)เขาเรียกอาการของคนอกหักคับไม่ได้ว่าเขาหรอกผมก็ยังเป็นเหมือนกันแต่ช่างเหอะมันผ่านไปแล้วคับให้มันผ่านไปแต่เท่าที่ผมรู้จักกับโอมมาเขาเป็นคนหนึ่งที่ชอบเก็บเรื่องเศร้าๆไว้คนเดียวไม่ยอมบอกใครง่ายๆคับนอกเสียจากตอนเมาแต่ตอนนี้เขาเลิกกินเหล้าเลยไม่รู้ว่าเขาหายแล้วหรือยังแต่เท่าที่ผมดูนะดีขึ้นบ้างแล้วแหละแต่ก็เวลาอยู่คนเดียวจะชอบนั่งซึมๆ(หรือเขาจะคิดถึงเราว่ะเข้าข้างตัวเองไว้ก่อน)
ผม : มึงนี่นะกูล่ะเหนื่อยใจแทนมีอะไรก็ให้บอกกูทำไมชอบเก็บไว้คนเดียวตลอดว่ะ
โอม : มานานยังนี่
ผม : มานานแล้วพอที่จะนั่งดูคนนั่งซึมเป็นไรของมึงอีกว่ะ ยังไม่หายคิดถึงเขาเหรอ
โอม : ก็ใครจะไปเหมือนมึงนี่ว้า
ผม : กูก็ไม่ต่างจากมึงหรอกแค่กูไม่พยายามคิด กูหิวข้าวพาไปหาแดกไรหน่อยดิ
พยายามเปลี่ยนเรื่องคุยเขาก็คุยด้วยนะแต่เวลายิ้มเหมือนโดนบังคับยังไงไม่รู้บางครั้งเขาจะชอบเล่าเรื่องเก่าๆให้ฟังยังกะคนแก่พูดให้เด็กฟังยังไงยังงั้นแต่เขาดีกว่าครั้งที่แล้วที่ผมเจอคับ
โอม : มึงอยากทานไรสั่งเลยนะเดี๋ยวกูไปเข้าห้องน้ำก่อน
ผม : อ้าวแล้วมึงไม่ทานเหรอ
โอม : ยังไม่หิวอ่ะมึงทานไปก่อนเหอะ เขาไปเข้าห้องน้ำสักพักก็มา
ผม : กูสั่งมาเผื่อมึงทานดิ เป็นไรของมึงอีกว่ะ(ตบกบาลมัน) ข้าวเขาซื้อมาทานนะเว้ยไม่ใช่ซื้อมานั่งดู
โอม : ไม่หิวนี่ว้า
ผม : ไม่หิวก็ต้องทานดิว่ะ นี่มันจะเที่ยงแล้ว อีกอย่างดูมึงผอมๆลงนะ
โอม : กูแค่ลดหุ่น
ผม : ลดหุ่นเหี้ยไรของมึง แค่นี้ยังจะว่าตัวเองอ้วนอีก มึงว่ามึงอ้วนกูเขาจะไม่ว่าช้างเหรอว่ะ นั่งหันหนาหากูไม่กลัวใจเราตรงกันเหรอ
โอม : เชี้ย 555 ยังจะมาหยอดอีกนะมึง มันเริ่มยิ้มออกครับ
ผม : (จับปากมันคับแล้วดึงยิ้ม) นี่ยิ้มแบบนี่ เวลามึงยิ้มกูว่าน่ารักออก ถ้ายิ้มได้แล้วก็ทานได้แล้วทานเสร็จพากูไปเที่ยวด้วย
พอทานข้าวเสร็จส่วนมากจะไม่ค่อยได้ไปเที่ยวไหนไกลคับใกล้ๆแถวนั้นแหละเห็นแม่โอมบ่นว่าโอมเอาแต่ทำงานเลยอยากให้พักบ้างผมเลยให้เขาพาเที่ยวคับเผื่อเขาจะได้เที่ยวด้วยมันบ่นตลอดตอนเที่ยวคับหาว่าร้อนบ้างทั้งๆที่ครึ้มฝนนะเหนื่อยบ้างปวดขาบ้างถ้าชวนพี่เขคุยเรื่องรถมอไซค์พี่เขาคุยได้ทั้งวันมีกี่คันที่บ้านขนออกมาให้ดูเกือบทุกคันมีเรื่องหนึ่งไม่พูดไม่ได้คับคันปากพอดีที่ด่านพี่คนที่ตรวจคนเข้าคนที่รู้จักกับโอมเขาลาแล้วโอมข้ามมาหาซื้อหนัง(คงรู้นะคับว่าหนังอะไร)แล้วที่นี้เขาไม่ให้เอาข้ามมาผมไม่เห็นหรอกพอดีพี่ทำงานที่นั้นรู้จักกันเขาเล่าให้ฟังคับโคตรขำคับเวลาเจอหน้าเขาจะล้อก็ไม่ได้กลัวมันนอยแล้วไม่คุยด้วยคับนินทาได้คับช่วงนี้โอมเขานอนแต่หัวค่ำไม่เกินห้าทุ่มเขาก็นอนช่วงนี้เขาเป็นเด็กดีคับนอนไม่ดึก(เตเต้เขียน)
ว่าแล้วต้องเป็นแบบนี้ดูวันนั้นมันแปลกๆไม่กล้าถาม เหี้ยโอมไหนว่ามึงจะเข้มเแข็งไงว่ะมึงสัญญากับกูแล้วไม่ใช่เหรอเป็นเชี้ยไรของมึงว่ะไลน์ก็ลบโทรไปก็ไม่รับกูร้องไห้แล้วอย่าเป็นแบบนี้ดิกูเป็นห่วงนะเว้ยถ้ามึงเข้ามาอ่านโทรกลับหากูด้วยนะ
ไม่มีหรอกใครที่ลืมใครได้เพียงแต่ชีวิตที่ต้องเดินหน้าเราต่างมีหน้าที่มีความรับผิดชอบ มีสิ่งที่ต้องทำจนทำให้ช่วงเวลาหนึ่งเราลืมคิดถึงเค้าลืมนึกถึงไปมันเจ็บนะที่เห็นเค้าไปมีใครแต่เจ็บมากกว่าคือทำไมตัวเองไม่ยอมไปไหนไม่ยอมหลุดพ้นไม่ยอมปล่อยวางปล่อยวางมันแล้วทำหน้าที่ของมึงไปบ้างทีเรื่องที่เจออาจสอนให้เราเข้มเเข็งขึ้นก็ได้พักให้พอดีขึ้นแล้วค่อยกลับมาก็ได้ทุกคนยังรอมึงกลับมาอยู่นะโอม

โอม:
ขอบคุณทุกท่านที่เป็นห่วงผมครับ ผมต้องขอโทษด้วยนะครับที่ทำให้ทุกคนต้องเป็นห่วงผมตอนนี้มาเที่ยวเชียงใหม่ครับพรุ่งนี้จะกลับบ้านแล้วครับขอบคุณจริงๆครับ

เต้:
@OhmKub ดีขึ้นก็ดีล่ะต่อไปห้ามทำแบบนี้อีก ห้ามเหงา ห้ามเศร้า ห้ามร้อง ห้ามป่วย ห้ามตาย ห้ามแรด ห้ามๆๆทุกอย่าง#นี่คือคำสั่ง(จากผัวเห้ยเพื่อน)# เดินทางปลอดภัยนะอย่าให้เจอหน้าล่ะกันจะโบกหัว(ในข้อหาไรดีว่ะ)

โอม:
อย่างที่ไอ้เต้มันด่าผมว่าผมมัวแต่ยืนอยู่กับที่ยืนรับรู้แต่เรืี่องเศร้าๆไม่รู้จักก้าวต่อไปกับเรื่องใหม่ๆกับวันข้างหน้าสู้กับมันผมพยายามจะทำตามที่เต้บอกแต่สุดท้ายก็กลับมาคิดถึงเขาอยู่ดีผมยอมรับว่าผมกลัวคนอื่นเขาจะคิดมากกับผมเลยที่จะไม่กล้าไประบายกับใครตอนนี้ผมดีขึ้นบ้างล่ะครับต้องขอบคุณพี่ๆน้องๆเพื่อนๆทุกคนนะครับที่คอยเป็นห่วงผมและต้องขอโทษนะครับที่ทำตัวให้เป็นห่วงขอโทษที่ลบบัญชีไลน์ครับ ลบทวิต ที่ไม่ได้บอกก่อน ผมสัญญาว่าจะไม่ทำตัวแบบนี้อีกครับจะเข้มแข็งครับไม่งอแง้ไม่ร้องไห้จะทำหน้าที่พี่ชายน้องชายและเพื่อนให้ดีที่สุดครับ

เต้:
@หมาโอม น่าจะปฎิบัติธรรมจนถึงเปิดเทอมนะไม่งั้นบวชเลยสาธุถ้ายังร้องไห้อีกขอให้ผีหลอกได้นั่งสมาธิหน้าเมรุอีกเพี้ยงจะมาตบเหม่งพี่เหรอน้องฝันไปเหอะ

โอม:
การที่เราเดินหน้าต่อไปมันก็ดีกว่าที่เราจะมาหยุดแล้วทนกับความเจ็บปวดมีคนเคยบอกผมว่า
“เจอทางตันแค่….เดินถอยหลังก็น่าจะพอ….”
ในเมื่อเราทำอะไรต่อไปไม่ได้มัวแต่คิดถึงเรื่องเดิมๆคิดถึงวันเวลาเก่าๆคอยจ้องแต่โทรสัพมันก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นผมเลยต้องตัดสินใจลบบัญชีไลน์ทั้งๆที่ก็รู้ว่าเรายังอดที่จะเป็นห่วงเขาไม่ได้แต่ผมก็ไม่อยากที่มาจมอยู่แต่กับอดีตได้แต่ทำใจล่ะครับเริ่มต้นใหม่ถึงแม้มันจะลบยากก็ตามเหมือนที่ได้เต้บอกไว้ในบอร์ดแหละครับ
“อย่าไปคิดว่าต้องลืมยิ่งคิดก็ยิ่งไม่ลืม ปล่อยไปตามความจริง สุดท้ายเวลามันก็ช่วยเองครับ แต่มันก็ไม่ได้ให้ลืมครับแต่มันจะช่วยให้เรา ชิน”
อย่างที่ผมหายไปแหละครับยอมจริงๆว่าลืมยากกับผมรักคนนี้มากแต่ก็นะเขาตัดสินใจเขาครับผมเลยยอมรับในการตัดสินใจเขา คนบ้างคนยิ่งพยายามไขว่คว้าหามันเราก็ยิ่งเจ็บสู้เรายืนเฉยๆ ถ้าจะมีคนรักก็มีเองแหละครับกำลังใจที่ทุกคนให้ผมมาผมต้องขอบคุณนะครับความรักไม่ได้ไปหาใกล้หาเอาในบอร์ดนี้แหละไม่ใช่หาแฟนนะแต่หาความรักแบบพี่น้องเพื่อนที่คอยห่วงใยกันครับ พอกลับมาจากเชียงใหม่ก็เจอไอ้บัดดี้ผมครับมันมายืนรอที่สนามบินแถมบ่นให้ผมอีกทั้งๆที่ผมก็ไม่ได้บอกให้มันมารับซะหน่อยแต่เพราะมีต้นแหละครับทำให้ไม่อยากจะเศร้าอีกแถมไอ้เต้ก็ขู่ผมจังเลยไม่อยากกลับไปเศร้าแล้วครับถึงจะไม่มีแฟนแต่เราก็ยังมีพ่อแม่ปู่ย่ายายมีเพื่อนและก็พี่น้องเพื่อนๆในบอร์ดใช่ไหมครับถึงแม้เราจะไม่รู้จักกันมาแต่ก่อนแต่พวกคุณก็ทำให้ผมรักทุกคนนะครับเป็นห่วงทุกคนกลัวเขาจะคิดมากกับผมไหมกลัวไปต่างๆนาๆครับแต่สุดท้ายผมสัญญาว่าผมจะไม่ทำตามงี่เง่าแบบนี้อีกครับ จะเข้มแข็งและตั้งใจเรียนเพื่อตัวเองและครอบครัวครับผมไม่คิดว่าจากเรื่องที่ผมกับไอ้เต้จะทำให้ผมรักพวกคุณครับเราเหมือนครอบครัวเดียวกันแล้วนะถ้ามีอะไรพอที่จะให้ผมช่วยได้บอกนะครับ ผมเต็มใจที่จะช่วยครับ

เต้:
@OhmKub ซ่านะมึงเดี๋ยวก็ได้ไปวัดสมใจหรอกเป็นอะไรว่ะชอบทำตัวให้กูเป็นห่วงอยู่เรื่อย เมื่อคืนเเม่โอมโทรหาผมตอนเที่ยงคืนคับว่าโอมรถล้มตอนนี้ผมกำลังจะไปอุบลคับจะไปกระทึบให้มันตายคนอะไรพูดยากมาก
ไปเยี่ยมโอมมาแล้วนะคับเขาไม่เป็นอะไรมากคับแค่ศอกกะขาและแขนถลอกคับตอนแรกก็นึกว่าไม่รอดเห็นผ้าคลุมหน้า555สบายใจได้แล้วคับมันล้มไม่แรงยังมีน่ามาบอกผมอีกว่ารถไม่แรงจะโบกมันอยู่แต่กลัวจะตายคามือผมดีขึ้นล่ะคับนอนให้น้ำเกลือพรุ่งนี้น่าจะกลับได้แต่สงสัยรอบนี้จะเข็ดไปอีกนานคับเพราะโดนแม่สั่งห้ามไม่ให้ขับรถมอไซค์ของตัวเองโดนยึดกุญแจทุกคันไม่งั้นแม่จะขายให้หมดทุกคันแอบซะใจนิดๆคับซึมยังกะหมาเหงาผมอยู่ไม่นานคับเบื่อหน้าคนบ้างคน(เตเต้เขียน)

โอม:
ขอบคุณทุกท่านที่เป็นห่วงนะครับ ผมออกจากโรงพยาบาลล่ะไม่ได้เป็นอะไรมากครับผมหนังเหนียวตายยากฮ่าาาาแต่ก็โดนคุมความประพฤติอยู่ดีช่างเหอะตอนนี้จะกลับโขงเจียมครับรักทุกคนจุ๊บๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 73 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 02:47:46

ตอนที่ 73

บ้างครั้งเราก็ยิ้มได้เมื่อเห็นเขามีความสุข…บ้างครั้งเราก็มีความสุขที่เห็นเขายิ้มได้…แต่เราก็เศร้าที่คิดถึงเขา
เหนื่อยครับที่ต้องมานั่งทำใจไม่รู้จะระบายไรดีวันนี้แต่อยากบอกว่าโคตรๆเซ็งๆรถตัวเองก็ไม่ได้ขับได้ขับ ดรีมคุรุสภาของแม่ที่วิ่งได้แค่สี่สิบแต่ทำไงได้ครับก็เราทำผิดนิครับการที่เราคิดถึงเขามันทรมารนะครับยิ่งกว่าปวดฟันครุดอีก แค่ได้ยินเสียงเขาก็มีความสุขล่ะพอได้บอกให้เขาอ่านหนังสือแค่นี่ก็พอล่ะครับสำหรับผมเขาจะทำตามที่ผมเคยบอกหรือป่าวก็สิทธิ์ของเขาครับผมได้แค่บอก “อันได๋ที่ข่อยสัญญากับเจ้าไว้ ข่อยเฮดตามทุกข้อเด้อ” หลังจากที่กลับจากลำปางสิ่งที่ผมอยากทำอันดับแรกคือจะทำยังไงให้ตัวเองยิ้มได้ยิ้มสู้หน้าไอ้ต้นแต่ก็ฟื้นยิ้มครับแต่ก็ได้แค่อยู่ต่อหน้าเขา
ต้น : เหนื่อยเหรอว่ะ ดูหน้าซีดๆ หรือว่าแอบไปว่าวบนเครื่องบินว่ะ
ผม : ว่าวเชี้ยมึงดิ เวลาแค่นี้ไม่พอสำหรับกูหรอก
ต้น : มันไม่แข็งเหรอว่ะ
ผม : จะจับดูไหมล่ะ
ต้น : ดีขึ้นแล้วอ่ะดิต่อปากต่อคำกับกูได้
ผม : ดีขึ้นบ้างแล้วล่ะ
ต้น : รีบๆกลับมาเป็นไอ้บัดดี้หื่นกามของกูนะเว้ย (มันขยี้หัวผมครับ)
ผม : ผมยุ่งหมดล่ะ แล้วน้องมารอพี่นาน
ต้น : นานแค่ไหนกูก็รอได้ พึ่งรู้นะเนี่ยที่สนามบินสาวเยอะ
ผม : เป็นไร ติดสัดเหรอมึง ถึงได้มองแต่สาวๆอยู่ได้
ต้น : งั้นกูมองมึงแทนได้ไหม
ผม : มองส้นทีนกูนี่
มีมันนี่แหละครับที่ทำให้ผมยิ้มได้แล้วก็รู้สึกว่ายังมีคนที่รักเราอยู่ ต้นเขาเป็นเพื่อนทั้งพี่และพ่อในบ้างครั้งที่ผมเคยบอกแหละครับ มันเคยบอกผมว่าเพื่อนนะไม่ได้คบกันแค่วันสองวันแต่คบกันตลอดไปครับพอถึงบ้านก็ออกไปหาทานไรกับต้นครับ
ต้น : มึงจะทานไรก็สั่งนะเดี๋ยวกูไปสั่งร้านนั้นก่อน จะเอาอะไรไหม
ผม : เอาอะไรที่แก้เศร้าได้มีไหม
ต้น : มีกำปั้น ส้นทีน กับไม้หน้าสามมึงจะเอาไร
ผม : กล้าโหดกับเพื่อนเหรอเดี๋ยวนี้
ต้น : โหดกว่านี้ถ้ามึงยังเป็นแบบนี้อีก เรื่องมันก็ผ่านไปนานแล้วนะเว้ย มึงก็ลืมๆได้แล้ว มึงดูกูเป็นตัวอย่าง ตัวอย่างที่ดีมีค่ากว่าคำสอนเว้ย
ผม : ที่มึงร้องไห้ง้อแง้ไม่ยอมออกมาเรียนนั้นเหรอ
ต้น : สัส กูไม่คุยด้วยแล้วหาไรแดกดีกว่า
พอทานข้าวเสร็จก็ไปเดินเล่นแถวนั้นแหละครับ
ผม : กลับเหอะ กูว่ากูเหนื่อย
ต้น : อยากกินเหล้า กินเป็นเพื่อนกูหน่อยดิ ถ้ามึงไม่กินมึงซื้อให้กูเลย
ผม : เอ่อๆ แม่งอยากกินก็ไม่รู้จักซื้อเอง แล้วมันก็พามาที่ร้านค้าครับ
ต้น : พี่285กลมหนึ่งครับ
ผม : เหล้าขาวก็พอแล้วมั่งสำหรับมึง
ต้น : พี่ๆลูกชิ้นด้วยนะครับ เอาสิบไม้
“ใส่ถุงเลยไหมน้อง”พี่เขาถามครับนึกว่าจะทานที่นั้น
ต้น : พี่ว่าใส่ถุงกับไม่ใส่อะไรมันกว่ากันครับ
ผม : สัส ไปกวนพี่เขาอีก ใส่ถุงนะพี่จะเอาไปทานที่บ้าน ขอโทษนะครับเพื่อนผมมันเป็นบ้า
ต้น : กวนตรงไหนว่ะ กูแค่อยากถามพี่เขาเผื่อเขาจะมีประสบการณ์มึงไม่รุ้เหรอแชร์ประสบการณ์
ผม : แชร์พ่องมึงดิ ขับรถกูอายแทนมึง
ในตอนที่ผมนั่งซึมมันจะชอบมาแกล้งมาหยอกมาแหย่ให้ผมขำตลอดครับเหมือนมันจะไม่อยากให้ผมเศร้าแล้วคิดเรื่องในอดีตครับ พอมาถึงบ้านมันก็โทรหาไอ้ปอนครับนั่งกินกันสองคนผมง่วงด้วยแหละเลยไปนอนพัก พอดีน้องเขาโทรมาคุยกันได้สักพักแหละครับ พอเขาวางสายผมก็ออกไปขับรถให้หายเบื่อ ถนนมันหลื่นด้วยแหละครับบวกกับผมหลบหลุมเลยล้ม อย่างที่ไอ้เต้บอกแหละแค่ผมแขนขาถลอกมันมาถึงก็หาว่าผมตายพี่เขามาเต็มมากครับ อันที่เต็มไม่ใช้ร้องไห้นะครับ ด่าล้วนๆแม่ผมยังไม่หนักเท่าไอ้เต้แถมไอ้ต้นอีก
เต้ : มึงใกล้ตายยังว่ะ
ผม : สัส มาถึงก็ปากหมาเลยนะแล้วรู้ได้ไงว่ากูรถล้ม
เต้ : ฝันว่ามึงตายแล้วไปหากูที่บ้าน
ผม : ฝันโคตรอัปมงคลนะเว้ย เดี๋ยวกูก็ลุกก้านคอมึงหรอก
เต้ : ไอ้นี่ก็อีกคนไอบ่อยนะติดเชื้อเมอร์มาเหรอว่ะ(มันกัดไอ้ต้น)
ต้น : สัส กวนตีนนะ มึงอยากปากแตกเหรอว่ะ
ผม : ถ้าพวกมึงจะต่อยกันพรุ่งนี้กลับไปกับกูม่ะ กูจะให้ขึ้นเวทีที่ค่ายมวยปู่กู ถ้าไม่ต่อยนะกูจะให้พี่ที่ค่ายรุมพวกมึง
เต้ : สัสต้นแหละเริ่มก่อน ใครให้มันมามองหน้ากูว่ะ
ต้น : หลงตัวเองกูมองผนังเว้ย มึงแหละเริ่มก่อนมาหาว่ากูเป็นโรคเมอร์
เต้ : เมอร์ทักรักมึง55
ต้น : ถุย
แล้วพวกมันก็มารุมว่าผมครับ ยังกะเป็นที่ระบายให้พวกมัน บ่นให้ผมเสร็จ
เต้ : งั้นกูกลับแหละเบื่อหน้าคนแถวนี้
ต้น : ให้กูถีบส่งไหม ถ้าแน่จริงก็มาเรียนดิว่ะ หรือว่าป๊อด
เต้ : ถ้ากูเรียนกูก็กลัวมึงอ่ะดิที่ทำตามที่มึงสั่ง
ต้น : สัส อยากเข้าห้องไอซียูเหรอ
เต้ : ไอเลิฟยูแทนได้ไหม แล้วมันก็เดินออกไปครับ
ผม : ยิ้มไร เขินเหรอหน้าแดงเลยนะมึง หรือว่ามึงสองคน
ต้น : สัส ไม่มีทางกูไม่ยอมเอาตัวไปเปื้อนกับไอ้เต้หรอก
ผม : นี่มึงหลอกด่ากูเหรอ
ต้น : ป่าว
พอไอ้เต้กลับไอ้ปอนก็เข้ามาครับ มันพึ่งหายแฮ้งเหล้า
หลังจากที่ผมกลับจากโรงพยาบาลก็กลับบ้านพร้อมแม่ครับ ตอนแรกไอ้ต้นจะมาด้วยพ่อมันไปต่างจังหวัดกับแม่เลยไม่มีคนอยู่บ้านมันเลยอดครับ ตอนแรกถ้ามันมาจะพามันไปเที่ยวมันชอบบ่นให้ผมว่าไม่ค่อยพามันไปเที่ยวที่ลาวเท่าไร
ย่าผม : เป็นไงลูกเจ็บตรงไหนไหม(คนนี่แหละผมชอบอ้อนเวลาที่แม่ห้ามไม่ให้ผมทำไร)
ผม : ไม่เจ็บครับ โอมหนังเหนียวย่า
ย่าผม : ทีหลังก็ขับระวังนะ เห็นแม่เราบอกว่ายืดกุญแจรกเหรอ
ผม : ใช่ครับย่าช่วยพูดกับแม่หน่อยนะ
ย่าผม : ย่าว่าก็ดีเหมือนกันนะ ขับรถแม่เราไปก่อนนะ แล้วทานไรยังบัวลอยย่าทำไว้อยู่ในตู้เย็นนะ
ผม : ครับ เอ่อย่าแล้ววันนี้มีไรให้ผมช่วยไหมครับ
ย่าผม : งั้นปลูกผักช่วยย่าล่ะกัน ซื้อเมล็ดมาเมื่อวานยังไม่ได้ปลูกเลย
ผม : โอมขอไปอาบน้ำก่อนนะเดี๋ยวมาปลูกช่วย อาบเสร็จย่าบอกว่าจะออกไปทำธุระก่อนค่อยจะกลับมาปลูก จนเย็นครับถึงได้ปลูก
ย่าผม : ระวังนะลูกค่อยๆหยดนะห้ามใส่เยอะนะ(ก่อนที่ย่าจะบอกผมใส่เป็นกำครับเมล็ดแตงกวา)เวลาเราปลูกเราก็หมั่นดูแลเขาด้วยนะก็เหมือนความรักเราแหละ(ย่าผมทันสมัยนะใช้ไอโฟนหกนะครับขนาดผมยัง5Sอยู่)เราต้องเอาใจใส่เขานะลูก(เอาซะผมน้ำตาคลอครับคิดถึงไอ้อ้วน) ต้นไม้เขาก็มีชีวิตเหมือนคนแหละดูทุกต้นที่บ้านย่าดิ ไม่มีต้นไหนที่เหี่ยวเลย ย่าดูแลเขาทุกวัน
ผม : โหย่าหาว่าที่บ้านผมขี้เกียจเหรอครับจะฟ้องป๊าว่าย่าหาว่าป๊าขี้เกียจ
ย่าผม : ขี้ฟ้องนะเอาด้ามเสียมจะเคาะหัวผมแต่ผมหลบทัน
อย่างที่ย่าผมบอกแหละครับถ้าเรายังยึดติดกับสิ่งเดิมๆเราก็ยังมัวแต่คิดเรื่องเดิมๆสู้เราเลิกยึดแล้วทำอะไรที่มันใหม่ๆแล้วมันก็จะดีขึ้นย่าผมบอกนะแต่ที่ดีที่สุดคือไม่ได้ไปปฎิบัติธรรมครับเย้ๆแต่ไม่รู้ว่าย่าผมจะพาไปอีกไหมเพราะแก่ชอบบ่นว่าผมไม่ค่อยเข้าวัด

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 74 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 13:13:51

ตอนที่ 74

#ไม่จำเป็นต้อง “บอกรัก” กันตลอดเวลา ขอเพียงในวันที่ “อ่อนล้า” ยังอยู่ให้เห็นหน้ากันก็พอ#
บ้างครั้งเวลาที่เราได้อยู่คนเดียวก็ทำให้เราคิดทบทวนเรื่องที่ผ่านมาแล้วนำมาแก้ไขตัวเองเริ่มต้นใหม่ครับ ผมเชื่อว่าทุกคนที่กำลังอยู่ในสภาวะแบบผมก็คิดอย่างที่ผมคิดใช่ไหมครับเรื่องเก่าๆก็ให้ผ่านไปอย่ากลับมาคิดอีกยิ้มสู้ทุกอย่างครับแล้วมันจะดีเองครับ(บอกตัวเอง55)
พอกลับมาบ้านที่โขงเจียมเพื่อนรุ่นราวเดียวกันก็พากันกลับมหาลัยบ้างไปทำงานส่วนมากจะอยู่ไม่กี่คนครับเวลาที่ได้เจอกันก็คงจะเป็นช่วงเย็นๆซะส่วนใหญ่ครับเหนื่อยทั้งวันครับเมื่อวานหลับไปตั้งแต่ตอนที่อัพเรื่องลงเมื่อวานตื่นขึ้นมาอีกทีก็ตอนที่ย่าปลุกมาตักบาตรครับ พอทำไรเสร็จก็ไปนั่งเล่นริมโขงครับที่ผมชอบนั่งเล่นอยากจะบอกว่าที่นั่นวิวสวยนะครับยิ่งตอนเช้านะบรรยากาศน่า…ครับเวลาที่ว่างๆหรืออยากอยู่คนเดียวผมจะชอบมานั่งเล่นตรงนี้แหละตามประสาผมแหละครับนั่งฟังเพลงเศร้าอยู่คนเดียว
ต้น : มานั่งฟังเพลงเศร้าจะกระโดดน้ำฆ่าตัวตายเหรอว่ะ(มันแย่งหูฟังมาฟังครับ)
ผม : เชี้ยต้น มาได้ไงว่ะ
ต้น : หายตัวมามั่งสัส
ผม : กวนตีนล่ะ ไหนว่าไม่มีคนอยู่บ้านว่ะแล้วนี่รู้ได้ไงว่ากูอยู่นี่
ต้น : พอดียายกูชวนมาทำบุญแถวนี้เลยแวะมาหา ไปหามึงที่บ้านย่าเลยบอกว่ามึงมาที่นี่
ผม : คิดถึงกูล่ะดิ
ต้น : หลงตัวเองป่ะ กูแค่อยู่ในเมืองมันเบื่อๆเลยออกมาหามึง แล้วพร้อมยังจะพากูไปเที่ยวอ่ะ
ผม : เที่ยวไหน ใครบอกว่ะ
ต้น : มึงแหละสัญญากับกูแล้ว(มันงอลผมครับ)กูอุส่าหอบเสื้อผ้าหนีมานะเว้ยฮ่าๆ
ผม : เวอร์ล่ะมึง เดี๋ยวกูพาไปอยากไปเที่ยวไหน
ต้น : สวรรค์ชั้นเจ็ด
ผม : ส้นทีนกูก่อนม่ะ กลับบ้านแล้วยายมึงล่ะ
ต้น : ไปเยี่ยมเพื่อนแกตามประสาคนแก่อ่ะ บ้านมึงทำไมแดดโคตรร้อนจังว่ะ
ผม : สัส พูดเหมือนบ้านกูกับบ้านมึงอยู่คนล่ะทวีปเนอะ
ต้น : ฮ่าๆ
ไอ้ต้นมันจะมาบ้านผมมันไม่บอกผมสักคำครับว่าจะมาทั้งๆที่มันก็โทรหาผมเมื่อวานตอนเย็นๆแต่ก็ดีเหมือนกันอย่างน้อยก็มีเพื่อนเที่ยวครับไม่เหงาล่ะ ช่วงนี้แม่ผมไม่ค่อยให้ไปช่วยงานครับแม่บอกว่าให้หายดีก่อนค่อยทำ(ขนาดไม่ให้ทำนะให้ผมไปเอาฟางให้วัวโดนมันวิ่งไล่วิ่งหนีแทบไม่ทัน)
ผม : ไปตลาดม่ะ ตอนนี้ยังเช้าตลาดน่าจะยังไม่เลิกหาไรทาน
ต้น : กูมาตั้งไกลพาเที่ยวตลาดแค่นี้ที่อุบลมีตั้งเยอะ
ผม : แต่ที่นี่สาวเยอะนะเว้ย
ต้น : งั้นรีบไปเลย(ร่าเริงยังกะไม่เคยเจอผู้หญิง)
พามันเดินจนทั่วครับได้แต่ขนมครับ
ผม : จะเอาไรอีกม่ะอยากทานไรอีกม่ะ
ต้น : แค่นี้กูก็หิ้วหนักแล้ว อยากกินขนมครกอ่ะ ซื้อให้กินหน่อยดิ ป้อนกูด้วยไม่มีมือ ถึงของเต็มมืออยู่
ผม : กลับบ้านค่อยกินก็ได้มันร้อนอยู่นะเว้ย
ต้น : กูอยากกินตอนนี้ มันน่าจะเย็นแล้วนะ ป้อนหน่อยดิ
ผม : (เวลามันอยากจะทำอะไรต้องทำให้ได้แล้วก็ทำตอนนี้เลยครับนิสัยมันครับ เบื่อนิสัยมันด้วยเลยแกล้งมันเอาอันที่ร้อนๆแหละครับป้อนมัน) อ้าปากเดี๋ยวกูป้อนยัดเข้าเต็มปากมันครับ (คงจะรู้นะครับขนมครกที่เขาทำใหม่ๆข้างนอกไม่เท่าไรหรอกแต่ข้างใน)
ต้น : สัส โคตรร้อน แม่งไม่เป่าให้กูว่ะปากกูจะเป็นอะไรไหมว่ะ
ผม : ปากมึงก็ยังเป็นอวัยวะเหมือนเดิมแหละ
ต้น : สัส แกล้งกูเหรอ
ผม : ป่าวๆ ก็บอกว่ามันร้อนไม่ยอมเชื่อกู อ่ะน้ำจะได้หายร้อน
ต้น : ขอบใจ กูจะไปฟ้องย่ามึงว่ามึงแกล้ง
ผม : เชิญครับ ถ้ารีบขับรถไปก่อนกูเลยนะ
ต้น : สัสโอม ฝากไว้ก่อนเหอะทีใครทีมัน
ผม : กูขอโทษนะนะหายโกรธกูนะ
พอกลับถึงบ้านมันก็บรรยายให้ย่าผมฟังครับโดนบ่นสิครับว่าผมไปแกล้งต้นแต่ทุกครั้งที่ผมแกล้งต้นเขาจะไม่เคยโกรธผมครับแค่งอลๆง้อก็หายทุกทีครับพอทานข้าวเสร็จมันเปลี่ยนใจครับไม่อยากออกไปไหนมันบอกว่ากลัวดำเลยต้องได้นั่งเล่นเกมส์กับมันที่บ้านผมครับ เล่นไปผมแพ้มันตลอดจนเบื่อ
ผม : เบื่อแล้วว่ะเล่นทีไรก็แพ้มึง
ต้น : ตะเองยังอ่อนหัดนะครับผม (แล้วมันก็ลงมานอนหนุนตักผม)
ผม : มานอนตักกูทำไมว่ะ หมอนก็มีทำไมไม่นอน
ต้น : กูอยากนอนตรงนี้มีไรม่ะ แล้วมึงเป็นไงดีขี้นยังว่ะ ถ้ามึงโกหกกูๆจะกัดจวยมึง
ผม : เรื่องไรว่ะ
ต้น : หัวใจมึงไง
ผม : ก็ปกตินะถ้าตื่นเต้นก็จะเต้นแรง
ต้น : สัส กูกัดนะเว้ย ยังจะกวนกูอีกความรักน่ะเป็นยังไงดีขึ้นยัง
ผม : ก็ทำใจได้บ้างแล้วแหละแต่ก็ยังคิดถึงเขาอยู่ดี
ต้น : เลิกเศร้ายัง(มันมาดึงแก้มผม)
ผม : เลิกล่ะแล้วมาทำแบบนี้กับกูอยากโดนตุยตูดเหรอ
ต้น : หยุดนะมึง หายเศร้าแล้วจะมาล่อตุยตูดกู
ผม : ก็มึงมานอนอ่อยกูทำไมว่ะ(มันรีบลุกขึ้นนั่งครับ)
พอดีช่วงนั้นมีคนโทรหามันด้วยแหละครับผมเลยออกไปล้างรถมอไซค์ผมถึงไม่ได้ขับแค่ได้ล้างก็พอครับกลับมาอีกทีมันนอนหลับครับไม่อยากปลุกมันสักพักโทรสัพผมดังครับคุยกับน้องเขาได้สักพักแล้วน้องเขาก็วางสายเลยปลุกไอ้ต้นไปสวนผม พอไปถึงยังกะไม่เคยกินครับล่อไปทุกต้นทั้งๆที่มันก็เป็นเงาะกินต้นเดียวก็พอแต่ต้นมันเล่นขึ้นทุกต้นมาจบที่ทุเรียนครับ
ผม : อิ่มยังครับกินจนจะหมดสวนกูแล้วนะ งั้นมึงไปรอกูที่บ้านหลังนั้นก่อนนะ กูออกเอากุญแจไปให้พี่เขาก่อน
ต้น : อืม รีบไปรีบมานะกูกลัว
ผม : กลัวไรว่ะ
ต้น : กลัวจะอดคิดถึงไม่ได้
ผม : เมาเงาะไหมมึงน่ะ เอ่อๆเดี๋ยวรีบกลับเอาไรม่ะ
ต้น : ไม่อ่ะ
รีบไปรีบกลับแหละครับกลัวมันจะรอนานพอมาถึงเห็นแต่มันอยู่กับพี่ช่วยเขาเก็บเงาะครับแต่ไม่ได้ช่วยหรอกผมว่ากินซะส่วนใหญ่
ต้น : เอ่อโอมมีคนฝากของให้มึงด้วย ในกล่องอ่ะ
ผม : อะไรว่ะ ระเบิดม่ะ
ต้น : กูไม่รู้เปิดดูดิ
ผม : อยากรู้ด้วยแหละมันคือไรรีบเปิดดูเท่านั้นแหละครับ หยีตัวสีดำลายจุด(พูดแล้วขนลุกไม่หาย)ตุ๊กแกครับรู้แล้วแหละว่าโดนมันแกล้งครับโกรธให้มันเลยเดินหนีครับ
ต้น : เชี้ยโอม กูขอโทษ กูแค่แกล้งมึง มันเดินตามผม ไม่รู้เดินท่าไหนไปตกหลุมเอา
ผม : เป็นไรสำออยเหรอมึง
ต้น : กูเจ็บเท้าจริงๆ พยุงกูหน่อยดิ กูขอโทษนะแค่อยากเอาคืนเฉยๆ
ผม : ช่างมันเหอะแล้วเดินไหวไหม งั้นขึ้นหลังกูดิ
ต้น : กูหนักนะเว้ย
ผม : เวลามึงเมากูแบกจนชินล่ะ สัสกูให้ขี่หลังเว้ย มาขี่คอกูทำไม
ต้น : ฮ่าๆ
วันนี้ไอ้ต้นทำให้ผมไม่เหงาครับ มันหาเรื่องให้ผมทำตลอดจนผมไม่มีเวลาเศร้า ตอนนี้มันหลับไปแล้วครับสงสัยคงเป็นเพราะฤทธิ์ยา ยายมารับไม่ยอมกลับพรุ่งนี้คงต้องพามันไปเที่ยวที่ลาวแหละครับ ไม่ใช่แค่ต้นนะที่ทำให้ผมมีความสุขทุกคนในบอร์ดก็ทำให้ผมมีความสุขครับผมยิ้มได้หัวเราะได้ก็เพราะทุกคนครับที่คอยให้กำลังผมมาตลอดแค่นี้ผมก็รู้แล้วแหละครับว่าผมไม่ได้อยู่คนเดียวขอบคุณนะครับขอบคุณจริงๆครับ

ปล.คนบ้างคนมัวแต่มาส่องบอร์ดไม่ยอมอ่านหนังสือระวังนะครูชีวะ พยาบาล จะไม่ได้นะเว้ย ไงก็สู้ๆนะอย่างที่พี่บอกแหละว่าสิ่งไหนที่ชอบก็ทำไปเหอะแต่ก็ต้องตั้งใจด้วยฝันอยากทำไรก็ทำให้ได้ก็แล้วกันนะ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 75 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 13:17:14

ตอนที่ 75

ชีวิตของคนเรามีทั้งความสุขและความทุกข์ว่าไหมครับมีคนที่คิดเหมือนผมไหมครับว่าเวลาที่เรามีความสุขมันมักจะผ่านไปเร็วมากแต่เวลาที่มีความทุกข์โคตรนานทั้งๆที่เวลาของทุกคนก็มี24ชั่วโมงเท่ากันหมดมีคนเคยบอกผมว่า เจ็บให้เจ็บที่สุด…แล้วหยุดที่คำว่า “รักตัวเอง” ตอนนี้ไม่ได้คิดอะไรแล้วครับไม่ต้องการอะไรอีกแล้วนอกจากคำว่าทำดีที่สุดแล้วครับไม่รู้ว่าผลลัพธ์จะเป็นอะไรแต่ตอนนี้ขอทำให้ดีก็พอครับอย่างที่ผมบอกไปเมื่อวานแหละครับว่าเหนื่อยพอดีพาไอ้บัดดี้มันเที่ยวที่ลาวครับเลยไม่ได้มาอัพแต่วันนี้กลับมาแล้วครับ หลังจากที่ไอ้ต้นมันไม่ยอมกลับบ้านพร้อมยายมันแถมยังงอลที่ผมไม่ยอมพาไปเที่ยว(เวลามันงอลนี่หน้าถีบมากครับ)จนผมต้องยอมพามันไปครับพอไปถึงก็ยื่นเอกสารให้ไอ้ต้นครับส่วนของผมมีอยู่แล้วครับเลยข้ามฝั่งนั้นไปได้ครับ อ่อลืมบอกครับผมมีเพื่อนที่นั้นเยอะครับแต่ที่สนิทก็มีไม่กี่คนครับที่ไปไหนมาไหนด้วยกันก็คงไม่พ้นไอ้สปาร์คครับแต่ผมชอบเรียกมันว่าไอ้ปาร์คครับเราสนิทกันตั้งแต่อนุบาลล่ะเพราะเขามาเรียนโรงเรียนเดี๋ยวกันกับผมครับแถมพ่อเขาเป็นเพื่อนพ่อผมครับเลยสนิทจนมัธยมก่อนที่ผมจะมาอุบลครับ
ต้น : แม่งแดดโคตรร้อนว่ะ
ผม : แล้วมึงจะบ่นหาพระแสงง่าวไรว่ะ ก็มึงเหรอที่อยากมาอย่าบ่นเดี่ยวก็เย็นล่ะ
ต้น : ทำไรว่ะ
ผม : กูจะถีบมึงลงโขงนี่แหละ
ต้น : สัส แล้วจะไปไหนเนี่ยอีกไกลไม
ผม : นั่งรถไปอีกเดี๋ยวก็ถึงแล้ว(พามันไปปากเซครับ)
ต้น : เบาะเขาเลื่อนได้ว่ะ(มันกดปุ่มเล่นเบาะรถเขา)
ผม : สัส เล่นยังกะเด็กไปได้
กว่าจะไปถึงครับก็เล่นเอาหลับตื่นขึ้นมาอีกทีก็มาถึงครับ
ต้น : สวัสดีประเทศลาว
ผม : เป็นไรของมึงเนี้ย
ต้น : ตื่นเต้นเว้ย กูยังไม่เคยมาเที่ยวต่างประเทศนี่ว้า
ผม : (ยังแอบขำมันอยู่ครับ) หิวยังเดี๋ยวพาไปหาไรทาน
ต้น : อยากกินเฝ๋ออ่ะ ร้านแถวนี้ที่ไหนอร่อยพาพี่ไปเลยน้อง
ผม : อ้าว มาลาวแล้วมึงอยากไปที่เลยเหรอเอาแน่ๆหน่อยดิ
ต้น : กวนตีนล่ะสัส เดี๋ยวก็ก้านคอพับนะเว้ย
ผม : เอาดิ ถ้ามึงไม่อยากอยู่ที่นี่ เดี๋ยวกูก็ทิ้งไว้นี่หรอก
ต้น : ผมขอโทษครับ แล้วมึงมองหาใครว่ะ นัดสาวไว้เหรอ
ผม : อืม สวยด้วยนะ นั้นไงมาแล้ว
ต้น : ซำบายดีครับ(มันก้นหน้าครับ)
ผม : ฮ่าๆ เขาพูดไทยได้
ต้น : สัส ไหนว่าผู้หญิงว่ะ แม่งมึงนี่นะ
ผม : ต้นนี่ไอ้ปาร์ค ปาร์คนี่ต้นเพื่อนเราที่เคยเล่าให้ฟังอ่ะ
ปาร์ค : ยินดีที่รู้จักนะ แล้วจะไปไหนก่อนดี
ผม : หาไรทานก่อนไอ้ตะกะมันบ่นหิว
ต้น : ใครตะกะว่ะ ขี้ตู่มากสัสโอม
ไม่ได้ไปไหนไกลครับส่วนมากจะเที่ยวแถวๆนั้นแหละครับแถวตลาดหาซื้อของเพราะไม่อยากไปไกลครับกลัวจะตกรถอีกอย่างไอ้ต้นก็ต้องกลับอุบลด้วยมันมีธุระของมันแค่พาเขามาเดินซื้อของมันบอกว่ามิน่าผมชอบมาซื้อหนังที่นี่หนังเขาถูกดีแผ่นล่ะ15บาท20บาทสูงสุดไม่ถึงร้อยครับส่วนมากหนังไทยนี่แหละครับกว่าจะถึงบ้านมันก็ค่ำพอดีครับ
ต้น : เหนื่อยๆเดินจนเส้นเลือดขอดล่ะ
ผม : บ่นทำไมล่ะครับไหนว่าอยากไปก็พาไปแล้วนิ
ต้น : ใครจะไปรู้ว่าว่ามันจะเหนื่อยแบบนี้ รู้งี้นอนตากแอร์เล่นเกมส์ที่บ้านมึงดีกว่า
ผม : เอาน่าคิดว่าไปทานข้าวที่ต่างประเทศก็แล้วกัน ดูมึงสนุกอยู่นะ
ต้น : สนุกดี รู้งี้ไม่รีบกลับดีกว่ายังไม่ฮันนีมูนกับมึงเลย
ผม : ฮันนีมูนบ้าไร เอาไหมละเดี๋ยวกูโทรให้ไอ้เต้พาไป
ต้น : สัส อย่าพูดถึงมันได้ไหม กูก้มหน้าก็หาว่ากูมองหน้ามัน หน้ามันเป็นเล็บตีนกูเหรอว่ะ
ผม : มึงก็พูดมันแรง ร้องเพลงให้ฟังหน่อยดิ แต่ก่อนมึงไปอาบน้ำก่อนได้ม่ะตัวมึงโคตรเหม็นอ่ะ
ต้น : เหม็นตัวเองหรือป่าวน้ำไม่อาบแต่เมื่อคืน
ผม : สัส กูอาบเว้ย
ต้น : เหรอกูคิดว่าจะรักษาความเซอร์อีกดิ บ๊อกเซอมึงได้ซักป่ะกูทำไมคันก้นจังว่ะ
ผม : ซักทำไมเปลื้องน้ำ เปลื้องไฟ
ต้น : อะไรนะ
ผม : กูล่อเล่น ซักอยู่ครับ น้ำแตกด้วยนะ
ต้น : มันคนล่ะซักแล้วมั่ง เห็นมึงเป็นแบบนี้กูก็โล่งใจล่ะ เห็นมึงยิ้มได้ ขอบใจนะที่ทำให้กูเห็นไอ้โอมคนเดิมกลับมา
ผม : อย่าพูดงี้ดิ เดี๋ยวกูก็ร้องหรอก(ผมดึงแก้มมัน)กูก็ขอบใจมึงเหมือนกันนะที่ไม่ทิ้งกูไปไหน อยู่ข้างกูมาตลอดมึงรู้ไหมตอนแรกที่กูเห็นมึงกูเบื่อขี้หน้ามึงนะแต่พอได้คุยด้วยได้อยู่ด้วยแล้วกูไม่คิดแบบนั้นอีกผมบรรยายไปตั้งนานครับแม่งมันหลับตอนไหนไม่รู้หมดกันที่ผมพูด
แต่ก็ดีเหมือนกันครับที่มันไม่รู้(หรือป่าว)ตอนนี้ผมดีขึ้นล่ะครับผมว่าอยู่แบบนี้ก็มีความสุขดีครับขอบคุณทุกท่านที่ติดครับ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 76 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 13:19:06

ตอนที่ 76

บางครั้งแค่เรายิ้มก็ปกปิดความเศร้าได้ว่าม่ะครับชีวิตคนเราไม่สามารถรู้อนาคตได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นไม่รู้ว่าจะเศร้าหรือสุขขอแค่เราทำตอนนี้ให้เรามีความสุขก็พอครับสุขที่ได้อยู่แบบนี้แบบที่ไม่ต้องให้คนอื่นเขาไม่เดือนร้อนแค่นี้ชีวิตผมก็มีความสุขล่ะมีเพื่อนมีพี่ในบอร์ดรวมทั้งมีป๊ามีแม่ปู่ย่าที่คอยเป็นเป็นกำลังให้แค่นี้ผมก็ยิ้มได้ล่ะครับและอีกอย่างแม่ก็เอากุญแจรถทุกคันคืนผมล่ะฮ่าๆ(แว้น)
หลังจากที่พาไอ้ต้นทัวร์ซื้อของที่ลาวเสร็จพวกเราก็พากันกลับบ้านครับแม่ให้ไปทำธุระให้ที่อุบลเลยต้องได้กลับอุบลพร้อมไอ้ต้นครับ
ต้น : มึงจะไปไหนต่อม่ะเดี๋ยวกูพาไป
ผม : มึงไปพักผ่อนเหอะเห็นบ่นว่าเหนื่อยตั้งแต่โขงเจียมถึงอุบล
ต้น : แฮร่ๆ ก็เดินทั้งวันนี่ว้า ไม่ให้เหนื่อยได้ไงว่ะ งั้นตอนเย็นๆกูจะไปหาที่บ้านล่ะกัน
ผม : อืม ฝากคิดถึงยายด้วยนะ
ต้น : กูล่ะไม่คิดถึงเหรอ
ผม : (เคาะหัวไอ้ต้น) อยู่กับกูยังจะให้คิดถึงอีกเหรอ
ต้น : นอยล่ะง้อกูเลย
ผม : กูถีบเอานะ
ต้น : สัส เย็นๆเจอกันนะ
พอถึงบ้านผมก็เป็นอย่างที่ต้นบ่นแหละครับว่าเหนื่อยผม ล้มตัวลงนอนที่โซฟาหลับครับตื่นมาอีกทีสะดุ้งโทรสัพมันสั่น(งัวเงียรับโทรสัพ)
ผม : สวัสดีครับ
“เสียงเหมือนคนใกล้ตายจัง” ปากหมามีคนเดียวแหละครับ
ผม : สัสเต้ หายไปนานเลยนะมึง
เต้ : ก็คนมันยุ่งนี่ว้า ใครจะไปเหมือนมึงว่ะว่างมากเห็นพาแฟนไปเที่ยว
ผม : แฟนบ้าไรแล้วมึงรู้ได้ไงว่ากูไปเที่ยว
เต้ : กูรู้ล่ะกัน แล้วอยู่ไหนเนี่ยกูหายไปนานคิดถึงเขาไหมตัวเอง(เสียงซะหวาน)
ผม : ไม่อ่ะ ฮ่าๆ
เต้ : งั้นวางนะเว้ย
ผม : ครับ คิดถึงๆๆๆๆๆๆๆโคตรๆๆๆๆๆคิดฮอดพอใจยัง
เต้ : ฮ่าๆประชดกูม่ะเนี่ย
ผม : ป่าวคิดถึงจริงๆ แล้วสบายดีม่ะ
เต้ : ดีแล้วมึงล่ะเลิกเศร้ายัง
ผม : ดีขึ้นบ้างแล้วแหละ เต้ๆแปบนึงนะมีสายเข้ามารอแปบนะสักพักมาล่ะ
เต้ : เด็กใหม่เหรอ
ผม : เด็กใหม่ไรไม่มีหรอกอาจารย์แก่โทรมาให้เข้าไปหาไม่รู้มีธุระอะไร
เต้ : อืม แล้วจะไปตอนไหนกูกวนม่ะ
ผม : อีกตั้งนานตอนค่ำๆไม่กวนหรอกสำหรับเต้โอมว่างเสมอ
เต้ : อ่อยกูเหรอฮ่าๆเดี๋ยวจีบเลย
ผม : ถุย ไม่ได้อ่อยเว้ย
เต้ : แห่เทียนเดี๋ยวไปเล่นด้วยนะ แค่นี้ก่อนนะห้ามเศร้านะ รักษาสุขภาพด้วย
ผม : ครับพ่อ
แล้วเต้เขาก็วางสายไปครับส่วนผมก็นั่งเล่นเกมส์แล้วเดินไปดูปลาในบ่อนั่งคิดเรื่อยเปื่อยจนไอ้ต้นมันมาหาครับ
ต้น : มานั่งทำไรคนเดียวว่ะจะจับปลากินเหรอ หรือจะลากไก่ลงไปกินในน้ำว่ะ
ผม : มาถึงก็กัดเลยนะสัส เอ่อจารย์โทรให้เขาไปหา
ต้น : แก่คิดถึงมึงเหรอป่าว ฮ่าๆจริงไหมลูกโอม
ผม : ถุย
ต้น : แล้วจะไปตอนไหน
ผม : รอไปพร้อมมึงนี่แหละนั่งรอกูแปบนึงนะอาบน้ำก่อน
ต้น : อ่ะ ยายฝากขนมให้มึง
ผม : ฝากขอบคุณยายด้วยนะ
ต้น : ห้าสิบบาทฝากมาขายให้มึงฮ่าๆ
ผม : ถุย ไม่เอาแล้ว
ต้น : ล้อเล่นยายบอกว่าทานแล้วให้หายเศร้านะ
พออาบน้ำเสร็จแต่งตัวออกไปข้างนอกกับไอ้ต้นครับนึกว่าจารย์จะเรียกไปทำไรจารย์ผมไม่มีเพื่อนทานหมูกระทะเลยชวนไปเป็นเพื่อนงานฟรีผมจะปฏิเสธเหรอครับฮ่าๆไปสิครับพอดีไปเจอแก๊งเพื่อนแกเลยแนะนำผมให้เพื่อนจารย์รู้จัก(แก๊งนางฟ้ามีหนวดชื่อแก๊งคงจะรู้นะครับว่าเป็นอะไร)ทานเสร็จมันก็ดึกพอดีครับผมกับต้นเลยขอตัวกลับบ้าน
ต้น : วันนี้กูไม่กลับบ้านนะขอนอนบ้านมึงได้ม่ะ
ผม : อืม
ต้น : แล้วใครว่ะที่เข้ามาทักที่ร้านหมูกระทะทำไมกูไม่เคยเจอหน้าเลย
ผม : (ไม่รุ้จะบอกมันว่าไรดีครับ)เพื่อนตั้งแต่มัธยมอ่ะ(อันที่จริงแฟนเก่าครับ)
ต้น : ดูเขาจะแคร์มึงนะกูว่าไม่ใช่แค่เพื่อนหรอกหรือว่าแฟนใหม่มึงว่ะ
ผม : แฟนใหม่ไรว่ะขนาดคนเก่ากูยังคิดถึงเขาลืมเขาไม่ได้จะให้มีคนใหม่ได้ไง อันที่จริงคนที่มึงเห็นเขาเป็นแฟนคนแรกของกูแหละ
ต้น : มิน่าดูเป็นห่วงมึงมาก
ผม : ช่างเหอะไปอาบน้ำได้แล้ว
ต้น : อย่าเศร้านะมึงอย่างน้อยยังมีเพื่อนอาจารย์ที่สนใจมึงตั้งหลายคนนะ
ผม : สัส กูจะเปลี่ยนเบอใหม่อยู่แม่งจารย์ก็ไม่รู้จะเอาเบอกูให้เขาไปทำไม
ต้น : แกบอกว่าเห็นมึงอกหักเลยหาเพื่อนคุยให้
ผม : กูนับถือเป็นพ่อเว้ยฮ่าๆ ไปอาบน้ำไปผ้าเช็ดตัวในห้องน้ำเสื้อผ้าในตู้เลือกใส่เลย
พอไอ้ต้นมันไปอาบน้ำผมก็นั่งคิดเรื่องของไอ้อ้วนก็แว๊บเข้ามาให้หัวผมครับทั้งๆที่ตอนนี้สถานะผมกับเขาไม่เหมือนเดิมแต่ทำไมผมต้องหึงเขาด้วยครับพยายามจะไม่คิดเรื่องอื่นแต่ก็วนกลับมาเรื่องเดิมครับเปิดเพลงแม่งดังๆครับ(ลืมไปในคอมผมมีแต่เพลงเศร้าๆ)
ต้น : เป็นอะไรของมึงอีกเดี๋ยวข้างบ้านก็มาด่าหรอก(ดีนะที่ไม่มีคนอยู่บ้านข้างๆครับ)
ผม : ไม่มีไรหรอกแค่อยากฟังเพลง
ต้น : เลิกคิดได้แล้วๆไปอาบน้ำอย่าไปร้องไห้นะไม่งั้นกูถีบประตูเข้าไปแน่(มันทำจริงครับเคยถีบตอนที่ผมร้องในห้องน้ำที่บ้านมัน)
ผม : ยิ้มให้มันดู
พออาบเสร็จเห็นมันนั่งดีดกีต้าร์เลยเข้าไปนั่งดู
ต้น : มึงชวนกูออกแบบใบสอบถามหน่อยดิ กูจะทำแบบสอบถามที่ร้านกูเผื่อมีอะไรจะเอาไปแก้ไข
ผม : วันนี้ไม่ร้อนก็ฝนตกว่ะ มึงไม่สบายหรือป่าวว่ะ
ต้น : สัส ปกติดีเว้ย งั้นข้อแรกนะ คุณซิงไหม
ผม : ถุย แบบสอบถามบ้าอะไรเขาถามแบบนี้
ต้น : แล้วคุณเสียตัวตั้งแต่อายุเท่าไร
ผม : 16ปีถุย สัส มึงจะเล่นไรของมึงว่ะ ผมขำมันครับ
ต้น : ฮ่าๆ ยิ้มได้ล่ะ ถึงจะไม่มากก็ดีกว่าไม่ยิ้ม ไอ้โอมเอ่ย กูขอจูบมึงได้ม่ะ
ผม : อยากโดนกูตุยตูดเหรอมาขอจูบกู
ต้น : แล้วมึงจะเลิกคิดถึงเขาแล้วมีคนใหม่ตอนไหนว่ะ
ผม : คิดถึงน่ะลิกไม่ได้ถึงเขาจะมีคนใหม่กูก็คิดถึงเขาเหมือนเดิมส่วนเรื่องที่กูจะมีคนใหม่เหรอคงไม่หรอกขออยู่แบบนี้ก็มีความสุขล่ะ มีมึงเป็นเพื่อนกูว่านะไม่จำเป็นต้องมีแฟนกูก็มีความสุขนะใช้ชีวิตแบบนี้ดีกว่าว่าแต่มึงเหอะมีแฟนแล้วอย่าทิ้งกูล่ะกัน
ต้น : ครับ บัดดี้เขามีไว้อยู่ข้างๆมีไว้คอยเป็นที่ปรึกษาเป็นที่ระบายกูจะไม่ทิ้งมึงหรอก
อย่างที่ต้นบอกแหละครับบัดดี้(สำหรับต้นนะ)คือคนที่คอยช่วยเหลือเราคอยให้กำลังใจเรามาตลอดมีคำหนึ่งที่ต้นบอกผมว่า “บางครั้งเจอคนที่ใช่ แต่ไม่ได้เดินไปด้วยกัน ยังไม่เจ็บเท่าอดเดินไปด้วยกันทั้งๆที่ว่ามันไม่ใช่”

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน บทสนทนาระหว่างโอมกับเต้ 5 10/4/2561
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 13:26:07

บทสนทนาระหว่างโอมกับเต้ 5

เต้:
ขอบคุรทุกท่านที่ติดตามนะคับช่วงนี้ให้โอมเขาอัพไปก่อนนะคับช่วงนี้งานที่โรงงานยุ่งๆเลยไม่ค่อยมีเวลาไว้ว่างๆผมจะมาเผาคนบ้างคนนะคับว่าแต่ไหนว่าหายเศร้าแล้วแต่ยังแอบไปคิดถึงเขาอีกไอ้ขี้แง้เอ่ยแม่คืนกุญแจรถก็อย่าให้ได้ยินข่าวว่าล้มอีกล่ะไม่งั้นกูตามไปกระทืบให้หนักกว่าเดิม(เตเต้เขียน)

โอม:
ไรหมาเต้กุญแจนะได้คืนครับแต่รถเอาไปทำให้อยู่ในสภาพเหมือนเดิมทุกคันอะไรที่แต่งออกเอาจนหมดหายเศร้าแล้วย่ะถ้าจะตามมากระทึบอย่าลืมถือของฝากมาด้วยนะขนมที่ส่งมาให้โคตรอร่อยอ่ะฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 77 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 13:30:22

ตอนที่ 77

ผมเคยอ่านเจอในเวบๆหนึ่งจำไม่ได้ล่ะว่าเวบไรแต่มีข้อความที่บอกว่า “มนุษย์เกิดมาย่อมมีทั้งสุขและทุกข์คละเคล้ากันไป เป็นสิ่งที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้... เราจึงต้องรับกับสิ่งที่เกิดขึ้นให้ได้ ไม่ว่าเรื่องดังกล่าวจะเลวร้ายเพียงใดก็ตาม” ทำให้ผมคิดที่จะไม่อยู่กับที่ไม่จมอยู่กับอดีตชีวิตไม่สิ้น ต้องดิ้นต่อไป เศร้าไปทำไม...ได้อะไรทุกคนก็เหมือนกันนะครับที่กำลังเศร้าอย่าเศร้านะ(โอมอ้อนล่ะนะนะ)ช่วงนี้ยังอยู่ที่อุบลครับเพราะพรุ่งนี้เขาบังคับให้เข้าอบรมสองวันเขาให้มาละลายพฤติกรรม(แต่ผมเด็กดีครับว่าจะแอบหนี)เลยมีเวลาเล่นกับช่วงนี้เพื่อนมันก็เริ่มกลับมาอยู่หอบ้างครับเลยไม่เหงาครับ
ต้น : กูโคตรอิจฉามึงว่ะแม่งดีพร้อมทุกอย่าง
ผม : ดีตรงไหนว่ะ กูว่าไม่ดีหรอกอยากอยู่แบบมึง(นอนดูก้อนเมฆที่ทุ่งศรีเมืองครับ)ดีออกไม่ต้องมีไรคิดให้ปวดหัว
ต้น : เลิกพูดเหอะแล้วจะเอาไงต่อว่ะกับชีวิตน้อยๆของคุณโอม
ผม : น้อยกว่าแขนเหรอฮ่า
ต้น : สัส หื่นกาม เป็นนกก็ดีนะไม่ต้องคิดไรวันๆเอาแต่บิน
ผม : รู้ได้ไงว่าไม่ได้คิดบ้างทีนกมันก็คิดว่าอยากเป็นคนนะมึงพูดนี้มีเรื่องกลุ้มใจอีกอ่ะดิเล่าให้กูฟังหน่อยดิ
ต้น : ไม่เล่ากลัวมึงจะคิดมากแค่เรื่องของมึงๆก็หนักล่ะ สัญญากับกูได้ม่ะว่าจะไม่ทิ้งกูไปไหน
ผม : ทิ้งดิถ้ากูกลับบ้าน
ต้น : สัส กูถีบแม่งไปโน่นนะเว้ย
ผม : ไม่ทิ้งล่ะ พูดเฉยๆก็ได้มาจับมือกูๆคิดนะเว้ย
ต้น : ยังคุยกับน้องเขาไหมตอนนี้
ผม : ก็คุยนะแต่ไม่บ่อยล่ะ
ต้น : แล้วจะเอาไงทีนี้
ผม : พี่น้องกันเขามาปรึกษาเรื่องเรียน
ต้น : ดีแล้วแหละแล้วมึงจะไปไหนต่อม่ะเดี๋ยวกูพาไปเล่นไพ่ห้องไอ้กายม่ะ กูจะพาไปเอาเงินมันๆพึ่งทำงานกลับมาใหม่ๆ
ผม : ยังไม่เข็ดอีกเหรอว่ะ จะไปหลอกเอาเงินแต่ตัวเองให้เขาหลอกเอาจนหมด
ต้น : วันพระไม่ได้มีหนเดียวเว้ย วันนี้กูมีความสุขนะที่เห็นมึงกลับมาเป็นคนเดิมตอนแรกคิดว่ามึงคงจะทำใจยาก
ผม : ยังจะกระตุกต่อมกูอีก กูมีมึงแหละกูเลยหายเศร้าฮ่าๆ
ต้น : ไหนรางวัลมาจูบกูเลย
ผม : จะให้เอาตีนจูบดีไหม
ทั้งนอนทั้งเดินเล่นที่ทุ่งศรีเมืองจนค่ำครับช่วงนี้ไอ้ต้นมันบ้าออกกำลังเลยต้องได้มาทุ่งศรีเมืองบ่อยๆมันบ่นว่าอ้วนผมว่าผมอ้วนกว่ามันอีกครับแต่ก็ช่างเหอะผมจะได้มีไรทำบ้างถ้าไม่มาก็มีแต่นอนดูทีวีอยู่บ้านระหว่างที่นั่งรถกลับเสียงโทรสัพผมดังครับคุยกันไม่ค่อยรู้เรื่องครับเลยไม่รู้ว่าใครโทรมาผมเลยโทรกลับ
ผม : สวัสดีครับ
“พี่โอมจำผมได้ไหมครับ ตินไง” (จำได้ตั้งแต่ได้ยินเสียงแล้วครับถ้าเคยอ่านตอนๆแรกคนนี้แหละครับที่เก็บแหวนที่ไอ้เต้ให้ผมไว้)
ผม : มีไรติน ไม่ได้คุยกันซะนานแล้วเปลี่ยนเบอเหรอพี่ก็ไม่ได้โทรหาเรานานเหมือนกันสบายดีไหม
ติน : สบายดีครับพี่ ผมก็ไม่ได้เจอหน้าพี่นานแล้วนะตั้งแต่ไปรายงานตัววันนั้นฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะรุ่นพี่ฮ่าๆ
ผม : โดนแน่
ติน : โด่พี่มาขู่ผมเหรอ
ผม : ล้อเล่นแล้วนี่มีไรม่ะหรือว่ามาอุบล
ติน : แค่จะบอกว่าคิดถึงพี่ครับ
ผม : ถุย มาซะหวานเลยนะ
ติน : แค่นี้ก่อนนะพี่ วันหลังจะโทรไปเล่นด้วยนะครับ
ต้น : ยิ้มนะมึง คุยสาวเหรอเพื่อนกูร้ายว่ะแอบไปมีตั้งแต่ตอนไหน
ผม : สวยไร ไอ้ตินรุ่นน้องที่บ้านไอ้กายอ่ะ
ต้น : ไอ้เด็กเวรนั้นเหรอกูยังไม่ได้เอาคืนนะที่มันแกล้งกูตอนนั้นอย่าให้กูเห็นหน้าก็แล้วกันกูหมายไว้ล่ะสองคนนี้ไอ้ตินกับไอ้เต้กูจะแกล้งซะให้หนัก
ผม : แกล้งไอ้เต้เหรอตามไปที่หนองคายดิ มันไม่เรียนแล้วมันบอกกูตั้งนานล่ะ เลิกคิดที่จะแกล้งคนได้ล่ะระวังโดนเขาเอาคืนล่ะมึงจะทานไรเดี๋ยวกูซื้อให้
ต้น : ไม่เอาไรหรอก แล้วมึงล่ะแดกลูกชิ้นม่ะ เอาแต่หมูกับไก่ใช่ม่ะมึงไม่กินเนื้อ
ผม : แสนรู้นะเรา(เกาคางมันครับ)
ต้น : สัส กูซื้อแต่เนื้อนะเว้ย พี่ครับซื้อลูกชิ้นเขาแถมน้ำจิ้มกับผักใช่ไหมครับ งั้นผมเอาแต่ของแถมได้ม่ะครับไม่เอาลูกชิ้น
ผม : ไปกวนเขาอีกแล้วนะมึง
บางทีการที่เราได้อยู่กับเพื่อนก็ทำให้เราไม่มีเวลาคิดถึงอดีตว่าไหมครับ ผมดีใจนะครับที่ยังมีคนติดตามผมอยู่ทั้งๆก็มีแต่ชีวิตของผมในแต่ล่ะวันครับเรื่องความรักก็ไม่มีบางทีผมก็คิดอยุ่นะว่าจะหยุดเขียนกลัวเขียนไปจะไม่มีคนมาอ่าน“เมื่อความทุกข์เข้ามาสู่ตัวเรา แล้วเราไม่ควรยึดติดกับความทุกข์มาก เพราะความทุกข์อยู่กับเราได้ไม่นาน เมื่อเวลาแปรเปลี่ยนไปความทุกข์ก็จะจางหายไปเองครับ”เอาเป็นว่าคืนนี้พอแค่นี้ก่อนนะครับพรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้าไปนอนต่อที่ห้องแอร์ของมหาลัยฮ่าๆขอบคุณทุกท่านที่ติดตามนะครับ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน บทสนทนาระหว่างโอมกับเต้ 6 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 13:33:53

บทสนทนาระหว่างโอมกับเต้ 6

เต้:

@ไอ้ขี้เเง ติดใจแค่ขนมเหรอไม่ติดใจคนให้เหรอคุณไว้ให้อ้ายลงไปอุบลจะซื้อไปฝากอีกไปบอกเขาอีกว่าตูมีคนใหม่แค่คุยๆกันเว้ยยังไม่ได้ตกลงเป็นแฟนกัน
@ทุกคนช่วงนี้ผมมีเวลาว่างล่ะคับไว้จะมาเขียนลงให้อ่านนะคับจะเผาคนบ้างคนคืน(เตเต้เขียน)

โอม:

แค่ขนมย่ะคนไม่ติดใจหรอก เชอะ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 78 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 13:35:10

ตอนที่ 78

ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามเรื่องราวของผมมาตลอดนะครับขอบคุณทุกกำลังใจที่ให้ผมขอบคุณสำหรับที่ปรึกษาดีๆครับคุณคือครอบครัวเดียวกันกับผมแล้วนะครับมีไรก็ปรึกษาผมได้นะครับอย่างที่เคยบอกครับ “ถ้าชีวิตยังไม่สิ้น..เราต้องดิ้นต่อไป”ครับถ้าเรามัวแต่คิดเรื่องเก่าๆเราก็ไม่ยอมเดินหน้าไปไหนเอาเป็นว่าผมจะเดินหน้าต่อไปนะครับขอจุ๊บเหม่งทุกคนหน่อยดิ(ผมอ้อร้อม่ะ)
เมื่อวานกับวันนี้โคตรเหนื่อยครับ(วันนี้ลงชื่อไว้แต่จะเข้าเที่ยงผมเด็กดีม่ะครับ)เข้าเรื่องนะครับบางครั้งได้คุยแค่นิดเดียวแค่นี้ผมก็มีความสุขยิ้มได้ทั้งวันอย่างเมื่อวาน
“ไอ้โอมมึงตื่นยังว่ะ มารับกูที่บ้านด้วยนะเว้ย” มันโทรมาปลุกผมแต่เช้าครับ เขาลงทะเบียนแปดโมงครึ่งมันเล่นโทรปลุกหกโมงเช้าครับไม่รู้ว่ามันจะรีบไปหาหอกไรของมันครับแถมโทรมาเร่งผมอีกตอนเจ็ดโมง(อันที่จริงรุ่นพี่ของแรงมันไปช่วยงานพูดง่ายๆก็รีบไปเพราะผู้หญิงครับ)
ผม : จะรีบไปหาสวรรค์ไรของมึงว่ะ
ต้น : กลัวมึงจะตื่นสายนี่ว้าเลยโทรปลุก
ผม : สายบ้าไร กูตื่นเช้าทุกวันแหละเพราะพี่บุ้มใช่ม่ะที่มึงเร่งกูให้รีบมา
ต้น : บ้าเว้ย
ผม : แน่ใจ ไหนเห็นไอ้กายบอกว่ามึงจีบพี่เขาอยู่
ต้น : จีบห่าไรว่ะ เชื่อไร ไอ้เชี้ยกายมันโกหกมึง กูมีมึงคนเดียวก็พอแหละ
ผม : แหวะกูจะอ้วก
พอไปถึงเป็นอย่างที่ผมคิดครับจอดรถได้แม่งทิ้งผมไปหาพี่เขา(ยังกะลูกวัวหิวนมแม่)ครับดูมันดิ เห็นผู้หญิงดีกว่าเพื่อนความสุขของมันครับให้มันทำเหอะ ผมเลยได้นั่งรอพวกเพื่อนที่ม้านั่งครับ
“นายๆ” หันไปตามเสียงที่เรียกครับ
ผม : เรียกเราเหรอ
“อืม เราชื่อกระตั๊วนะ เพิ่งย้ายมาใหม่” (คิดในใจมันจะบอกกูทำไมว่ะไม่อยากรู้เลยหน้าโคตรกวนตีนยิ้มให้ตามมารยาทครับ)
ผม : กูชื่อโอม(พึ่งนึกได้ว่าอาจารย์บอกว่ามีคนย้ายมาใหม่มาห้องผม)
ตั๊ว : แล้วเพื่อนไปไหนหมดอ่ะ
ผม : มันยังไม่มาอ่ะแล้วมึงมานานยัง
นั่งคุยกับตั๊วจนพวกไอ้กายกับเพื่อนมาครับพวกมันรู้จักกันจนหมดแล้วเหลือแค่ผมที่รู้จักเป็นคนสุดท้ายครับ(อยู่บ้านนอกเลยไม่รู้ข่าวสารกับเขาครับ)ถึงเวลาลงทะเบียนค่อยเห็นไอ้ต้นมาครับ
ต้น : ยิ้มไร กูแค่ไปช่วยเขาจัดห้องเว้ย
ผม : กูยังไม่ได้พูดไรเลย มึงนี่โคตรร้อนตัวไปได้ เอาจริงเหรอว่ะคนนี้
ต้น : เอาไร พี่น้องกันเว้ย
ผม : เอ่อๆ
แล้วก็กิจกรรมแรกก็โดนละลายพฤติกรรมครับ
ต้น : สัสโอมนี่มึงอย่าบอกว่า
ผม : เอ่อ กูไม่ได้ใส่กางเกงในมา
ต้น : กูว่าล่ะแม่งจับทำไมมันตุงๆ
ผม : อย่าพูดดิ แม่งเดี๋ยวกูแข็งหรอก พอดีมันไม่แห้งไม่อยากใส่กลัวสังคังจะแดก
ต้น : ปกติมึงก็ใส่สามวันถึงซักไม่ใช่เหรอฮ่าๆ
ผม : สัส ไม่ใช่เว้ย ขออย่างเดียวมึงจับคู่กับกูนะถ้าเขาให้ทำกิจกรรมคู่
ต้น : กูล่ะนึกภาพไม่ออกเวลาที่เขาให้เต้นมันคงแกว่งน่าดูนะ ฮ่าๆ เดี๋ยวกูให้คู่กับพี่เชอรี่ม่ะ ที่รักมึง
ผม : ที่รักพ่องมึงดิ
กิจกรรมก็ดำเนินไปเรื่อยๆจนพักเที่ยงครับดีนะที่เขาไม่ให้ผมออกไปเต้นไม่งั้นไม่อยากพูดครับใส่แต่บ๊อกเซอร์กับกางเกงกลัวมันจะแข็งครับแต่ก็รู้สึกโคตรสบายครับมันโล่งๆเย็นดิ ปกติผมก็ไม่ค่อยใส่หรอกเวลามาเรียน
ต้น : มึงว่าเด็กใหม่เป็นเกย์ไหมว่ะ ดูมันเรียบร้อยยังไงไม่รู้ แถมตัวขาวๆ
ผม : เป็นไรผีเห็นผีเหรอ
ต้น : สัส เดี๋ยวกูไปบอกพี่เชอรี่ของมึงนะว่ามึงไม่ใส่กกน
ตั๊ว : คุยไรกันต้นโอม
ผม : อ่อ ไม่มีไรคุยเรื่องทั่วไปอ่ะ แล้วตั๊วพักที่ไหนอ่ะ
ตั๊ว : เราพักกับป้าเราอ่ะ(ตั๊วเขาเป็นคนเหนือครับเขามีเรื่องกันที่มหาลัยเก่าเลยย้ายมาอยู่กับป้าที่อุบลครับ)
ต้น : พูดไปมึงก็น่ารักดีว่าตั๊ว(มันจับก้นตั๊ว)
ผม : ไปลวนลามเขาเลยนะมึง อย่าไปถือสามันนะตั๊วมันก็แบบนี้แหละ
ต้น : พูดแต่กูทีมึงชอบไปกอดรุ่นพี่ไม่ลวนลามเขาเหรอ
ผม : ไปทานข้าวเหอะกูหิวแล้ว
กำลังจะทานข้าวพอดีน้องเขาก็ทวิตมาทวิตนานแล้วแหละผมพึ่งเปิดเห็นนั่งคุยกับนันได้สักพักแหละครับแล้วน้องก็ขอตัวไปทานข้าว
ต้น : ยิ้มไรครับพี่โอม นั่งยิ้มคนเดียว
ผม : ป่าว
ตั๊ว : ยิ้มไรโอมเห็นนั่งยิ้มนานแล้วนะ
ต้น : สงสัยเป็นเพราะรุ่นพี่มาขอเบอหรือป่าวว่ะร้ายนะมึง เศร้าไม่เท่าไรจะมีใหม่ล่ะ
ผม : เบอไร พี่นนท์นั้นเหรอกูเอาเบอมึงให้พี่เขาไปอ่ะ
ต้น : สัส ไม่ปรึกษากูอีกแล้ว วันก่อนก็อีกคนวันนี้มึงจะให้เขาอีกกูจะเปลี่ยนเบออยู่แม่งเล่นส่งข้อความหวานมาทุกวัน
ตั๊ว : ฮ่าๆเสน่ห์แรงนะมึง อ่ะทานข้าวมันถือข้าวกล่องมาให้ครับ
ช่วงบ่ายก็นั่งฟังเรื่องปฐมพยาบาลครับ
ต้น : เอาม่ะโอมเดี๋ยวกูผายปอดมึงโชว์พี่เขา
ผม : สัส กวนตีนนะ
ตั๊ว : ฮ่าๆโอมกับต้นเป็นแฟนกันเหรอดูแกล้งกันบ่อยจัง
ผม : ป่าวอ่ะ มันบัดดี้กัน
กว่ากิจกรรมจะเสร็จก็สี่โมงกว่าๆครับ
ผม : จะกลับบ้านเลยม่ะตั๊ว
ตั๊ว : ไม่รู้จะไปไหนอีกอย่างไม่มีเพื่อนเที่ยวด้วย แล้วโอมล่ะ ไอ้ต้นกลับแล้วเหรอทำไมไม่เห็นอยู่ด้วยกัน
ผม : ว่าจะไปเดินแถวตลาดนิกรก่อนค่อยจะกลับไปด้วยกันดิ ไอ้ต้นมันบอกว่าจะไปช่วยพี่เขาเก็บของนั้นไงมาแล้ว ไปหาพี่เขากลับมาทำไมซึมเหมือนลูกหมาว่ะ
ต้น : พี่เขามีแฟนแล้ว
ผม : ฮ่าๆ ปล่อยเขาไปมีอนาคตเหอะ
ต้น : ถ้าแฟนเป็นผู้ชายกูจะไม่ว่าไรเลยนะแต่นี่ช่างเหอะ อย่างน้อยกูก็มีมึงอยู่ใช่ไหมเมียจ๋า
ผม : ผัวเว้ย ฮ่าๆ
ตั๊ว : ตกลงเป็นแฟนกันจริงๆเหรอ
ผม : ไม่แค่กวนมันเฉยๆ
ต้น : พี่โอมเขามีแฟนแล้วแฟนเขาอยู่ร้อยเอ็ด
ผม : หุบปากไปเลยมึงไม่ใช่เว้ย ปล่อยน้องเขาไปเหอะ
ต้น : แล้วเวลามึงคุยกับน้องเขาทำไมเห็นยิ้มมีความสุขจังว่ะ ไหนว่าเลิกกันแล้ว
ผม : พี่น้องกันไง กูไม่คุยด้วยแล้วเดินกลับนะมึง
ต้น : กูขอโทษ ไม่พูดถึงน้องเขาอีกล่ะ ดีกันนะเดี๋ยวกูเลี้ยงไอติม
ผม : เลี้ยงตั๊วด้วย
ต้น : อืม
ผมได้รู้จักกับเพื่อนใหม่อีกคนครับ ผมไม่รู้นะว่านิสัยเขาจะเป็นยังไงดีเหมือนไอ้ต้นม่ะ แต่เขาก็ทำให้ผมไม่เหงาครับพอแค่นี้ก่อนนะครับเดี๋ยวตอนค่ำจะมาอัพอีกขอตัวไปเข้าห้องอบรมก่อนครับกลัวเขาจะว่าเอาลงชื่อแต่เช้ายังไม่ได้เข้าห้อง

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน บทสนทนาระหว่างโอมกับเต้ 7 และ ตอบคำถามจากผู้อ่าน 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 13:44:43

บทสนทนาระหว่างโอมกับเต้ 7

เต้:
@OhmKub ไอ้หื่นกามกางเกงในไม่ใส่สาธุขอให้แข็งหน้าห้องเหอะ(เตเต้เขียน)

โอม:
พ่อพระไม่หื่นกาม อย่าให้แฉนะ

ตอบคำถามจากผู้อ่าน

ผู้อ่าน:
ผมเริ่มเลยละกันเน้อ อย่าเครียดกันเด้อ ขั้นคำถามแรงรึตรงเกินไป ขอโทดทั้งโอมทั้งเต้นะ ที่ตั้งคำถามเพราะเรื่องนี้ผมสงสารโอมที่ต้องโดนทิ้งแล้วคุณเต้คือคนแรกของเค้า อามหวังดีนะ อยากให้คิดทบทวนดูดีว่าจะมีสักกี่คนที่ยอมเป็นของเราทั้งๆที่เค้าไม่ใช่เกย์มาก่อน ถ้าเป็นไปได้กลับมาคบกันนะ อามว่าระยะเวลามันเร็วไปนะที่เต้ทำให้โอมเป็นแบบนี้ เต้ลืมทุกอย่างที่โอมเคยยื่นมือมาช่วยเต้ตอนที่เต้ลำบากรึป่าว ลืมเวลาความสุขที่สร้างร่วมกันรึป่าว เต้คิดถึงความสุขของตัวเองมากไปรึป่าว และสุดท้ายที่อยากฝากนะ ถ้าคิดจะเดินหน้าชอบผู้ชายด้วยกันก็บอกทางบ้านตรงๆไปเลยและบอกกับผู้หญิงทุกคนที่เข้ามาจีบไปเลยว่าเราชอบผู้ชาย อามมีแค่นี้ที่อยากจะฝากนะ อามอ่านเลือกของเต้กับโอมแล้วอามไม่อยากให้โอมมาเจอชีวิตที่เศร้าเหมือนอามเพราะการกระทำของอีกฝ่ายของคนที่โอมย่อมให้เค้าเป็นคนแรก
ด้วยรักและห่วงใย

เต้:
ไม่เครียดคับ ทุกคนจะได้เข้าใจด้วยคับ ตอนแรกผมว่าจะเขียนเป็นตอนแล้วนะช่วงนั้นไม่ค่อยว่างคับเลยไม่ได้เขียนอธิบายให้ฟังขอตอบเลยนะคับ ใช่ผมก็รู้สึกผิดที่ทำกับกับโอมแบบนั้นด้วยเหตุผลหลายอย่างคับที่ผมต้องทำทั้งช่วงนั้นญาติผมก็แอนตี้กับเรื่องแบบนี้รวมไปทั้งช่วงนั้นยอมรับว่าเมาแล้วทำลงไปโดยไม่คิดถึงโอม แต่สุดท้ายผมก็ต้องชดใช้ในสิ่งที่ทำลงไปเสียคนที่ผมรักไปแต่ก็ยังดีที่เขายังกลับมาเป็นเพื่อนผมแล้วยอมรับว่าผมอยากกลับไปเริ่มต้นใหม่กับโอมแต่ช่วงนั้นโอมเขาก็มีคนใหม่เหมือนกันผมก็ได้แต่รอจนไม่นานมานี้โอมเขาเลิกกันกับน้องคนนั้นผมก็ขอโอกาสอีกครั้งแต่โอมก็ได้แค่บอกว่า"เป็นเพื่อนแบบนี้มีความสุขกว่าและอีกอย่างเพื่อนกันเขาเป็นนานแต่แฟนเบื่อกันเดี๋ยวก็เลิกอีก" และอีกอย่างโอมเคยบอกว่าหลังจากนี้ไปโอมจะไม่รักใครอีกเขากลัวเจ็บกลัวอกหักอีกคับ มีช่วงหนึ่งที่ผมหายไปนานคับช่วงนั้นแหละที่ผมกลับไปทำใจที่โอมไม่ยอมกลับมาเป็นแฟนผมเพราะผมอยากใกล้ชิดเขาเหมือนเดิมเลยยอมเป็นเพื่อนดีกว่าคอยช่วยเหลือกันคอยให้กำลังใจกันอยากจะขอบคุณทุกท่านที่คอยเชียร์ผมกับโอมนะคับถ้ารักผมกับโอมก็ติดตามพวกผมไปเรื่อยๆนะคับไม่แน่ความรักของผมกับเขาอาจจะกลับมาพร้อมกันอีกก็ได้คับ(ความคิดตัวเองนะ)ไม่รู้ว่าอันที่ผมตอบไปจะตรงประเด็นไหมถ้าไม่ก็บอกนะคับ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 79 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 13:46:16

ตอนที่ 79

ปัญหาทุกอย่างย่อมมีทางออกครับเพียงแค่เราคิดว่า “ทำปัญหาให้เหมือนกับเม็ดทรายถึงจะเยอะมากมายแต่ทรายก็เล็กนิดเดียว”คนเราเกิดมาไม่จะรวยหรือจนย่อมมีปัญหากันทุกคนแหละครับเพียงแค่เราพร้อมที่จะแก้มันไหมผมเชื่อว่าทุกคนสู้กับมันได้ครับ หลังจากที่ไม่ได้อัพเมื่อสารภาพเลยนะครับว่าเหนื่อยโคตรๆอีกวันนี้ก็มาเจอไอ้เด็กโคตรมึนครับพูดไปคำหนึ่งเถียงผมสามคำพูดแล้วอยากตบหัวมันมากครับแค้นยังไม่หายครับเด็กไรพูดยากมาก(เหมือนกรรมจะตามสนองตัวเองยังไงไม่รู้)
ช่วงนี้ไม่ได้กลับโขงเจียมครับทั้งช่วยงานอาจารย์กับติดเข้าอบรมด้วย(พูดง่ายๆก็ขี้เกียจกลับไปทำงานที่บ้านครับ)เลยต้องอยู่อุบลนานซะหน่อยครับแก๊งผมมีเพื่อนใหม่เพิ่มขึ้นมาอีกคนครับ
“ไสว่าสิบ่ถิ่มกันไสว่าสิมีกันและกันไสว่าสิฮักแพงกันไสว่าสิมีกันตลอดไปไสว่าสิบ่ถิ่มกันไสว่าสิมีกันเรื่อยไปไสว่าสิบ่แบ่งใจ ไสว่าสิมีแค่..เฮา”
ผม : เป็นไรของมึงอีกว่ะ แค่พี่เขามีแฟนแล้วถึงกับร้องไห้ใส่กูเหรอว่ะ
ต้น : ป่าว เห็นกีต้าร์มึงฝุ่นจับเลยเอามาเช็ดให้เลยร้องเพลงให้มึงกลัวมึงจะทิ้งกูดิ เหนื่อยมาทั้งวันหาไรทานดีไหมเมื่อวานกูเลี้ยงไอติมมึงแล้ววันนี้มึงเลี้ยงหนังกูเลยนะ
ผม : เอาดิจะเอาหนังควายหนังวัวกูจะให้ไอ้วัฒเสกเข้าท้องมึง
ต้น : พูดแล้วกูยังขนลุกไม่หายว่ะ แม่งห้องมันมีแต่ขวดน้ำแดงเต็มห้องหาไรทานดีกว่าว่ะกูหิวแล้วโทรชวนไอ้ตั๊วด้วยดิ มันมาอยู่ใหม่ๆกลัวมันจะไม่มีเพื่อนเที่ยว
ผม : เดี่ยวนี้อะไรก็ตั๊วนะมึง นอกใจกูเหรอว่ะ
ต้น : ถึงตั๊วจะมาใหม่แต่เขาก็มีเวลาให้ตัวเองเสมอแหละอย่านอยนะ(มันมาหยิกแก้มผม)
ผม : สัส ขนกูลุกเสียวฮ่าๆ
ต้น : ถ้าถอดเสื้อผ้าด้วยเสียวกว่านี้อีกฮ่าๆ
ผม : สัส อยากโดนตีนเหรอ ถีบแม่งเลยไหม
ต้น : เรื่องที่มึงเอาเบอกูให้คนอื่นยังไม่เคลียเลยนะ อ่ะดูข้อความเขาส่งมากูจะอ้วก เท่าที่ผมดูเป็นข้อความหวานจนจะอ้วกครับเหมือนแต่งจีบสาวอ่ะครับ
ผม : มึงก็บอกเขาไปดิว่าชอบพี่เขา
ต้น : กูตอบไปเขาคิดว่าเป็นมึงนะเว้ย เอาไหมล่ะ
ผม : ไม่ๆปล่อยแบบนี้แหละ
ต้น : คนอะไรส่งมาทุกวันแถมทุกเช้าด้วยถ้าเป็นผู้หญิงนะกูจีบไปนานแล้ว
ผม : มึงก็ลองจีบเขาไปดิ
ต้น : ถุย ไปหาไรทานเหอะกูหิวล่ะ วันนี้มึงเลี้ยงกูนะ กูเลี้ยงมึงแล้ว
ผม : คร้าบบบ คุณต้นอยากทานไรครับน้องโอมจะพาไปเองครับ จะให้กูป้อนด้วยไหมสัส พอดีผมโทรนัดตั๊วให้มารอที่ร้านหมูกระทะครับไม่ใช่ร้านใครที่ไหนครับร้านของแม่ไอ้ปอนนั้นเอง พอไปถึงก็เห็นไอ้ตั๊วมานั่งรอแล้วครับ
ต้น : ที่รักมารอนานยังครับ
ผม : น้อยๆหน่อยมึง
ตั๊ว : ฮ่าๆ ผัวมารอนานแล้วครับเมียไปทำไรอยู่ถึงมาช้าจัง มันเล่นกับไอ้ต้นครับ
ต้น : เอาจริงเหรอว่ะ อย่าบอกนะว่ามึงเป็น
ตั๊ว : กูจะเป็นก็เพราะมึงนี่แหละ
“เฮียโอมไอ้พี่ต้นสวัสดีครับ”
ต้น : วันนี้ฟรีนะเว้ย อุส่าชวนไอ้โอมมาโดยเฉพาะ
ผม : เดี่ยวร้านเขาก็เจ้งหรอก มึงยิ่งกินของเขาเยอะอยู่ มาสามคนครับปอน เอ่อนี่พี่ตั๊วเพื่อนพี่ ขอน้ำเปล่าสองขวดมึงจะทานไรต้นสั่งเอานะ
ต้น : อยากทานตับแมงหวี่ว่ะ
ผม : สัส มีแต่ตีนโอมเอาม่ะไปกวนตีนเขา
ตั๊ว : ฮ่าๆ
ต้น : งั้นขอโค้กนะพอดีคนแถวนี้เขาเด็กดีเหล้าเบียร์ไม่แดกน้ำอัดลมไม่กินกินแต่น้ำเปล่า
ผม : อย่าพูดมากไปนั่ง ทำใจหน่อยนะตั๊วมากับคนบ้า
ต้น : สัส
พอทานเสร็จมันก็ก็ค่ำพอดีครับต่างคนต่างแยกย้ายกลับบ้านคืนนั้นไอ้ต้นไม่มากวนที่บ้านครับพอถึงบ้านอาบน้ำนอนดูทีวีกับนอนคุยโทรสัพครับพอวางสายก็เปิดหนังดูครับไม่รู้หลับตอนไหนตื่นขึ้นมาอีกที่ก็ตอนที่พี่จ้าปลุกขึ้นไปนอนที่ห้องครับ
“สัสโอมตื่นยังวันนี้กูพาไอ้ตั๊วมาบ้านมึงด้วย”
ผม : มาแต่เช้านะมึงต้นเป็นไรอิ่มที่กูใส่บาตรไปให้เหรอถึงมาขอบคุณแต่เช้า
ต้น : แรงนะมึง สัสไม่อายแขกมายืนเกาจวยใส่พวกกูอีก
ตั๊ว : บ้านโอมน่าอยู่ว่ะ พึ่งรุ้นะว่าอยู่ใกล้ๆบ้านป้าเรา
ผม : จริงเหรอ เข้ามาข้างในก่อนดิ พอดีกูเพิ่งล้างรถเสร็จแปบนึงนะอาบน้ำก่อน
ต้น : เหม็นคนไม่อาบน้ำว่ะ
ผม : พูดมากมึงผมจับรักแร้ผมแล้วเอามาป้ายปากไอ้ต้นครับ
ต้น : แหวะ เค็มว่ะไอ้เชี้ยโอม
ตั๊ว : ฮ่าๆ
ผม : ดูทีวีรอนะ แล้วนี่พากันทานไรมายัง ต้นขนมในตู้เย็นนะเอามาให้ตั๊วทานด้วย กับข้าวพี่จ้าทำไว้ที่โต๊ะพากันทานก่อนกูเลยนะถ้าหิว
ต้น : ทานไรไม่ลงเค็มติดปากกูเลยสัส
ตั๊ว : เวอร์ล่ะมึง
ต้น : มึงจะลองไหมล่ะ เชี้ยตั๊ว
พออาบน้ำเสร็จเปลือกเงาะเต็มโต๊ะครับพอดีแม่เอามาให้น่าจะสี่โลมั่งไอ้ต้นกับตั๊วล่อไปจนเกลี้ยงครับ
ผม : พวกมึงตายอดตายยากมาแต่ไหนว่ะ
ตั๊ว : ฮ่าๆ
ต้น : ไม่รู้ใครโหรหามึง กูรับแล้วไม่ห็นเขาพูดหรือว่าเขาโทรมาเซ็กโฟนว่ะ กูเลยทำเสียงคางไปแล้วเขาก็วางสงสัยพวกโรคจิต
ผม : ใครว่ะ ผมเป็นดูเบอพี่หวานรุ่นพี่ที่โรงเรียนเก่าผม ผมเลยรีบโทรไปขอโทษพี่เขาครับ เกือบโดนด่าไปแล้วมึงดีนะที่เขาจำเสียงกูได้
ต้น : ใครจะไปรู้นึกว่าโรคจิตโทรมาไม่ยอมพูด
ทั้งวันไม่ได้ทำไรครับไปวุ่นวายที่หอเพื่อนพวกมันพากันไปกินเหล้าส่วนผมก็นั่งเล่นเกมส์แล้วก็เล่นทวิตแล้วนอนครับช่วงห้าโมงเย็นมีนัดสอนพิเศษครับ
ตั๊ว : เห็นยิ้มตั้งนานเป็นไรโอม
ต้น : มันคุยกับน้องนันมันอีกแหละยิ้มแบบนี้
ผม : ป่าวๆ
ต้น : กูไม่เชื่อถ้าไม่ใช่กูยอมให้มึงถีบหน้ากูเลยตั๊ว
กาย : กูถีบแทนม่ะ ถือตั้งนานไม่ยอมแดกเพื่อนเขารอนะเว้ย ไอ้โอมมึงก็ไม่รุ้จะเลิกกินไปทำไมกูไม่นุกเลยว่ะ
ต้น : เด็กพี่เขาบอกให้เลิกพี่เขาเลยต้องทำตาม
ผม : หุบปากไปเลยมึง
เพื่อนพากันแซวผมครับไม่อยากอยู่ให้มันแซวครับเลยออกมาเดินเล่นข้างนอก
ตั๊ว : เป็นไรโกรธให้พวกนั้นเหรอ
ผม : ป่าวอ่ะ พวกนั้นปากหมาแบบนี้แหละแล้วนี่ทำไมออกมาไม่กินเหล้ากับพวกนั้นเหรอ
ตั๊ว : พอแล้ว เดี๋ยวเมาจะกลับบ้านไม่ได้ แล้วโอมทำไมถึงไม่กินเหล้าอ่ะ
ผม : แค่ไม่กินเฉยๆนี่แหละ
ตั๊ว : เป็นอย่างที่ต้นบอกม่ะ
ผม : (ยักคิ้ว) ใช่
ตั๊ว : เขาคงสำคัญกับโอมมากโอมถึงยอมทำให้
ผม : ใช่ แล้วนี่มาอยู่ที่อุบลอยู่ตั้งไกลกันกับแฟนไม่คิดถึงเขาเหรอ
ตั๊ว : แฟนที่ไหน พึ่งโดนบอกเลิกไปเมื่อคืนเขาบอกว่าเราอยู่ไกล
ผม : ขอโทษนะที่พูดถึง
ตั๊ว : ไม่เป็นไรหรอก ดีเหมือนกันจะได้เคลียๆกันไปเลย
ผม : เอาน่า ชีวิตคนเราต้องเดินหน้าต่อไปสู้ๆนะ ผมกอดคอมันครับ เฮ้ยนี่มันจะห้าโมงแล้วกูขอตัวก่อนนะนัดเด็กไว้ พอดีอาจารย์เขาให้ผมติวให้หลานแกครับจะสอบเข้ามหาลัย พอไปถึงที่นัดไว้เห็นแต่น้องเขานั่งเล่นโทรสัพครับ
“ใช่พี่โอมไหมครับ ผมมิกนะ”
ผม : ใช่ครับ แล้วมิกมารอพี่นานยังครับ
มิก : พึ่งมาถึงครับ เริ่มกันเลยม่ะพี่ผมรีบครับ
ผม : งั้นมิกลองทำโจทย์ข้อนี้ก่อนนะเดี๋ยวพี่จะอธิบายให้ฟัง
มิก : ถ้าผมเข้าใจกับทำได้ผมไม่มาเรียนให้เสียเวลาหรอกพี่
ผม : ครับพี่รู้ว่าน้องเก่ง
มิก : ผมไม่ได้ชื่อเก่ง ผมชื่อมิก
ผม : (ท่องไว้ว่าอดทน) ครับ
มีอีกเยอะครับผมเกือบได้ต่อยมันตั้งแต่วันแรกครับถ้าไม่ใช่หลานอาจารย์ผมนะโดนตั้งแต่ครั้งแรกที่กวนผมแล้วเด็กอะไรโคตรมึนครับผมจะต้องมาสอนไอ้มิกทุกเสาอาทิตแค่วันนี้มาแนะนำตัวกับผมยังไม่ถึงเสาอาทิตนะผมก็อยากจะฆ่ามันแล้วแต่คิดไปคิดมามันก็เหมือนตัวเองแต่ก่อนที่แม่ให้พี่เขามาสอนพิเศษผมยังไงยังงั้นครับ
เตเต้เขาก็พูดถูกของเขาครับแต่ผมว่าเป็นแบบนี้ก็มีความสุขนะครับถึงเราจะไม่ได้อยู่ในสถานะแฟนกันแต่เราก็ทำเหมือนเดิมทุกอย่างคอยเป็นห่วงกันคอยให้กำลังใจกันคอยเป็นที่ปรึกษาให้กันบางทีอาจจะมีคนที่ดีกว่าผมก็ได้ครับ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 80 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 13:48:27

ตอนที่ 80

ของบางอย่างมันอาจจะไม่ได้เป็นอย่างที่เราคิดไว้ก็ได้ อนาคตมันเป็นเรื่องที่แน่นอนครับเราไม่รู้ล่วงหน้าว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้างแค่เราทำวันนี้ให้ดีที่สุดครับเราไม่รู้ว่าปลายทางจะเป็นอย่างไรขอแค่มีความสุขกับระหว่างก็พอครับเช่นเดียวกับความรักเปรียบเสมือน การเดินทาง เพราะความรักที่เราแสวงหาคือความรักที่ไร้เงื่อนไขต่อทุกสรรพสิ่ง อาจฟังดูเหมือนเป็นนิยาย แต่มันมีอยู่จริง หวังแค่ว่าสักวันหนึ่งจะก้าวไปถึงจุดนั้น เท่านั้น เมื่อวานเต้เขามาตอบทุกคนคงจะได้อ่านแล้วแหละครับผมว่าการที่เราไม่ได้เป็นแฟนกันมันก็ไม่ได้หมายความว่าจะไม่ได้ดูแลกันไม่ได้คุยกันแต่ผมว่าบางทีเพื่อนกันอาจจะทำให้กันมากกว่าการที่เราเป็นแฟนกันก็ได้ครับตอนนี้เราก็ยังติดต่อกันพูดคุยกันเหมือนแต่ก่อนครับเขาบ่นให้ผมฟังผมก็บ่นให้เขาฟังครับมีความสุขไปอีกแบบครับดีกว่าที่จะมานั่งคอยระแวงกันกลัวเขาจะมีคนใหม่กลัวเราจะทำหน้าที่แฟนไม่ดีพอเหอะเนอะเดี๋ยวผมก็ร้องไห้อีกหรอกฮ่าๆ
หลังจากที่ปวดหัวกับไอ้มิกไอ้นี่โคตรพูดยากครับไม่รุ้ว่ากรรมเก่าที่ผมเคยทำกับรุ่นพี่จะวนกลับมาหาผมหรือป่าวดีนะที่เจอกันแค่สองวันครับถ้าให้เจอเป็นอาทิตย์มีหวังมันคงเป็นปุ๋ยไปแล้วมั่ง
ต้น : เป็นไงมึงยิ้มแบบนี้ ดีอ่ะดิ
ผม : ดีหอกไรว่ะ กูล่ะตบหัวแม่งทิ้มโต๊ะ แค่ให้ลองทำโจทย์คณิตของเดียวมันหาว่าถ้าเก่งคงไม่มาเรียนแถมเวลากูบอกมันเล่นโทรสัพเสยพูดแล้วกูอยากตบมันมาก ตบหัวมึงแทนได้ม่ะ
ต้น : กูเกี่ยวไรว่ะ อุส่ามารอมึงเลยนะ
ผม : ไม่กินเหล้ากับเพื่อนแล้วเหรอแล้วตั๊วไปไหนแล้วอ่ะ
ต้น : เห็นดูซึมๆกูถามไม่ยอมบอกกูไอ้เราก็เป็นห่วง
ผม : คนเรื่องที่มันบอกกุล่ะมั่งแล้วมึงรู้จักบ้านมันไหมว่ะ
ต้น : รู้ดิ กูเคยไปรับมันไปที่บ้านมึงวันนั้นไง มึงจะไปหามันที่บ้านเหรอกูว่ามันดึกแล้วนะ กลับบ้านเหอะพรุ่งนี้ค่อยไปหามัน งั้นมึงก็โทรหามันล่ะกัน
ผม : อืม มึงเมาไหมเนี่ย ดูพูดแปลกๆ
ต้น : นี่ใคร ต้นนะครับคอแข็งประจำห้องนะเว้ย
ผม : ทำเป็นอวดเรื่องแบบนี้ หาไรแดกดีกว่ามึงทานข้าวได้ไหม
ต้น : ได้แต่กูอิ่มล่ะ งั้นไปนั่งเป้นเพื่อนมึงก็ได้
ผม : ไม่เป็นไรหรอกกูกลับบ้านหาไรทานที่บ้านก็ได้ มึงก็กลับบ้านอาบน้ำนอนได้แล้วเด็กน้อย
ต้น : ไอ้ผู้ใหญ่ งั้นพรุ่งนี้เจอกัน ขับรถกลับดีๆล่ะห้ามให้ใครแซงได้นะมึง
ผม : กวนตีนล่ะสัส
ผมไม่รู้นะทั้งๆที่พึ่งจะรู้จักกับตั๊วไม่กี่วันผมก็อดที่จะเป็นห่วงเขาไม่ได้อีกอย่างกลัวเขาจะไม่มีคนปลอบด้วยแหละผมไปตามที่ต้นบอกจนไปเจอบ้านตั๊วครับ(ทางผ่านไปบ้านผมพอดีครับ)พอไปถึงเห็นมันนั่งยกเหล้าคนเดียวครับคนเรานี่ก็แปลกเนาะทำไมเวลาที่อกหักถึงต้องกินเหล้าทั้งๆที่ลืมได้แค่ตอนเมาหายเมาก็กลับมาคิดอีกสู้เราไม่คิดทนเจ็บแปบเดียวไม่ดีกว่าเหรอ
ตั๊ว : มาได้ไง เอาซักแก้วไหมมาดื่มเป็นเป็นเพื่อนกูหน่อยดิ
ผม : กูว่ามึงเมามากแล้ว เลิกแดกเหอะแดกไปก็ไม่มีไรดีขึ้นหรอก
ตั๊ว : กูไม่ดีตรงไหนว่ะ แค่กูย้ายมาเรียนก็บอกเลิกกู
ผม : เขาคงมีเหตุผลของเขาแหละเข้าบ้านก่อน เดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก ตัวแม่งโคตรหนักเดินเองก็ไม่ได้ พยุงมันเข้าบ้านครับ พอดีป้ามันกลับมาจากข้างนอกครับผมเลยขอตัวกลับ ก็อาบน้ำก่อนที่จะอัพฟิคไอ้เต้โทรมาครับมันบอกว่าไปอ่านในบอร์ดยังตอนแรกนึกว่าเกิดไรขึ้นพี่เขาไปตอบแล้วให้ผมมาอ่านครับคุยกันไม่นานครับแล้วผมก็มาอัพเรื่องลงบอร์ด เมื่อคืนนั่งหลับที่หน้าคอมตื่นมาอีกทีก็ตีสองครับนั่งอ่านหนังสือจนเช้าครับไอตั๊วมันมาหาผมแต่เช้าครับ
ตั๊ว : วันนี้มึงว่างไหม
ผม : ว่างดิเป็นไร
ตั๊ว : พากูเที่ยวหน่อยดิ
ผม : เอาดิ แล้วไอ้ต้นล่ะ
ตั๊ว : กูโทรหามันล่ะมันบอกว่าเหมือนจะไม่สบายเลยมาชวนมึง
ผม : งั้นก็รอแปบนึงนะกูอาบน้ำก่อน
พอแค่นี้ก่อนนะครับไม่ไหวล่ะวันนี้ตากฝนเหมือนจะไม่สบายขอตัวทานยานอนก่อนนะครับพรุ่งนี้จะมาต่อให้ครับ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 81 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 13:49:37

ตอนที่ 81

บางครั้งมันก็รู้สึกดีนะที่ได้คิดถึงใครซักคน เพราะมันทำให้เรารู้ว่า เราใส่ใจใครคนนั้น และเราปล่อยใจที่จะสัมผัสความรู้สึกรักและใส่ใจที่มีเขาแต่ในขณะเดียวกัน การที่คิดถึงใครคนนั้นโดยที่เราไม่รู้ว่า เขารู้สึกเหมือนเราหรือเปล่า ช่างเป็นความรู้สึกที่ทรมานเหลือเกินและเรากลับรู้สึกว่า เราถูกทิ้งไว้เพียงลำพังดังนั้น หากเรา คิดถึง ใคร จงบอกให้เขาได้รับรู้บ้าง และเช่นเดียวกัน ถามเขาซิว่า เขารู้สึกอย่างเดียวกันหรือเปล่า
พอผมอาบน้ำเสร็จก็พาไอ้ตั๊วมันเที่ยวครับไม่ได้ไปไหนไกลครับออกมาเที่ยวย้อนวันวานที่ซื่นวานนี่แหละครับมันใกล้ดีขับรถมาวารินแปบเดียวหาไรทานเดินถ่ายรูปไปเรื่อย
ผม : ดีขึ้นยังมึง ไว้ว่างๆไปเที่ยวบ้านกูดิ รับรองกูพามึงเที่ยวทั้งวันขอร้องอย่าบ่นแบบไอ้ต้นล่ะฮ่าๆ
ตั๊ว : กูว่าจะกลับบ้านไปเคลียกับเขาว่ะ
ผม : แล้วแต่มึงนะแต่กูว่าถึงจะไปหาเขานะเขาก็คงเป็นเหมือนเดิมแหละถ้าเขาจะไปเอาไรมาลั้งไว้ก็ไม่อยู่หรอก
ตั๊ว : มึงปลอบกูหรือปลอบตัวเองว่ะฮ่าๆ
ผม : สัส ปลอบมึงเว้ย กูนะหายดีแล้ว
ตั๊ว : เหรอเห็นไอ้ต้นบอกกูว่ามึงยังคิดถึงเขาอยู่ ถ้ารักเขาก็บอกเขาไป มัวแต่มานั่งคิดคนเดียว
ผม : ช่างเหอะเดี๋ยวกูก็ร้องไห้ให้มึงดูหรอก
ตั๊ว : นักเลงห่าไรว่ะร้องไห้
ผม : เรื่องแบบนี้ห้ามไม่ได้หรอกถึงจะเข้มแข็งแค่ไหนก็ร้องอยู่ดี
ตั๊ว : เอาน่าอย่าร้องนะถึงจะไม่มีใครรักแต่มึงยังมีกูยังมีเพื่อนๆที่รักมึงนะ
ผม : กูว่าประโยคนี้กูน่าจะพูดให้มึงนะ
ตั๊ว : ช้าไปล่ะพี่พูดก่อนฮ่าๆ
ผม : ไปวัดหนองป่าพงไหมเดี๋ยวกูพาไป
ตั๊ว : กูพึ่งรู้ว่ามึงก็ธรรมะเป็นกะเขา
ผม : มึงเริ่มกวนตีนกูแล้วนะ ปล่อยแม่งให้กลับเองดีไหม
ตั๊ว : กูขอโทษเหมือนฝนจะตกกูว่ากลับดีไหมเดี๋ยวจะเปียกเอา
ผม : อืม เอาไรม่ะเดี๋ยวกูพาไปซื้อ
ตั๊ว : มึงซื้อนี่ให้กูคิดไรกับกูม่ะฮ่าๆ(ซื้อกบไขลานสังกะสีให้มันครับของเล่นเด็กโบราณ)
ผมเป็นคนขับมอไซค์ครับถ้าให้ตั๊วขับคงหลงทางพอดีขนาดในเมืองไอ้ตั๊วยังไม่รู้ครับ
ผม : ฝนตกแล้วว่ะ
ตั๊ว : เข้าไปหลบฝนก่อนดิ เดี๋ยวมึงก็เปียกหรอก
ผม : มันไม่แรงเดี๋ยวก็หยุดล่ะ(ไม่เป็นแบบนั้นดิครับแรงกว่าเดิมดีนะที่เปียกไม่เยอะ)ยืนสั่น
ตั๊ว : เห็นม่ะบอกแล้วว่าให้เข้าร่มก่อนไม่ยอมเชื่อกู ใส่เสื้อกูไปก่อนมันถอดเสื้อคลุมมาให้ผมใส่ครับ มึงนี่นะพูดยากเหมือนที่ไอ้ต้นบอกเลย
ผม : ใครจะไปรู้ว่ะว่าจะตกแรง กูไม่เปียกไม่เยอะหรอก เดี๋ยวก็ถึงบ้านมึงล่ะ มึงใส่ไว้เหอะ
ตั๊ว : มึงแหละใส่(ระหว่างที่ผมเถียงกันมีผู้หญิงสองคนมองแล้วคุยกัน)
ผม : หยุดล่ะไปเหอะ
พอถึงบ้านไอ้ตั๊วมันบังคับให้ผมเข้าไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า คนจะรีบกลับบ้านยังจะมาบังคับผมอีกแต่ก็กลับไม่ได้อยู่ดีครับฝนตกอีกรอบ
ตั๊ว : มึงไปอาบน้ำก่อนเสื้อผ้าเดี๋ยวกูหามาให้ใส่ (มันไม่เกรงใจผมเลยครับถอดเสื้อใส่กกนเดินทั่วบ้าน)
ผม : กูรู้ว่าหุ่นมึงดีไม่ต้องมาโชว์กูก็ได้ รีบไปใส่กางเกงให้มันดีๆหน่อย(มันยังมายืนเกาจวยอย่างที่ผมเคยเกาใส่มันที่บ้าน)
ตั๊ว : เดี๋ยวกูต้มมาม่าให้นะมึงไปอาบน้ำก่อนเหอะเดี๋ยวจะไม่สบายอย่าลืมสระผมด้วยนะ
ผมก็ไปอาบน้ำอย่างที่มันบอกแหละครับไม่รู้เป็นไรทำไมผมต้องเชื่อมันด้วยกลัวมันจะด่าด้วยแหละครับพออาบน้ำเสร็จมาม่าก็วางรอที่โต๊ะ
ผม : หอมว่ะ แล้วของมึงล่ะไม่ทานเหรอ
ตั๊ว : แดกด้วยกันนี่แหละ แล้วมันก็ไปหาถ้วยอีกใบมาตักแบ่งให้ครับ โอมกูขอบใจนะที่มึงคอยปลอบกูตอนแรกกูย้ายมากูไม่รู้ว่าจะมีเพื่อนไหม
ผม : ที่ไหนก็มีได้หมดแหละเพื่อน
ตั๊ว : แต่เพื่อนอย่างมึงอย่างไอ้ต้นไม่มีง่ายๆนะเว้ย
ผม : กูกับไอ้ต้นก็ทำแบบนี้กับทุกคนแหละอีกอย่างมึงยังไม่สนิทกับพวกเพื่อนในห้องเลยยังไม่รู้ ป้ามึงไปไหน
ตั๊ว : ไม่อยู่หรอกวันนี้ออกไปเยี่ยมลูกแกที่เชียงใหม่กับลุงไปแต่เช้าแล้วเป็นไรจะมานอนเป็นเพื่อนกูเหรอ
ผม : บ้านกูก็มีจะมานอนทำไมว่ะชวนไอ้ต้นโน่น
นั่งทานมาม่าหมดฝนก็หยุดพอดีครับ งั้นกูกลับก่อนนะ
ตั๊ว : เสื้อผ้าไม่ต้องเปลี่ยนหรอกไว้วันหลังค่อยเอามาให้กูก็ได้ของมึงมันแห้งมึงค่อยเข้ามาเอา
ผม : แล้วมึงดีขึ้นยังว่ะ เรืองแฟนอ่ะไม่คิดอีกแล้วนะ
ตั๊ว : กูไม่รุ้ว่ากูจะทำได้ไหม จะลืมเขาได้ไหม
ผม : ฟังกูนะตั๊ว อะไรที่คิดว่าทำไม่ได้ มึงก็จะไม่มีวันทำมันได้ให้มึงคิดว่ามึงทำได้มึงจะมีแรงพยายามที่จะทำมันเชื่อกูมึงทำได้(บอกเขาพร้อมบอกตัวเองด้วย)

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 82 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 15:57:17

ตอนที่ 82

บางทีเวลามันก็ช่วยทำให้เราดีขึ้นใช่ไหมครับความรักที่ผ่านเข้าก็สอนให้เรารู้จักคำว่าเข้มแข็งแต่มันก็ขึ้นอยู่ที่เราว่าจะยอมรับกับมันได้ไหมบางครั้งการที่เรามีเพื่อนอยู่รอบๆมันก็ดีไปอีกแบบครับ แต่ผมว่าการที่เราไม่มีแฟนก็ทำให้เราได้ทำอะไรได้หลายๆอย่างและได้ทำสิ่งที่เราไม่เคยทำครับ
หลังจากที่พาเพื่อนใหม่เที่ยวอุบลครับอันที่จริงตัวเองก็อยากเที่ยวด้วยแหละผมไม่รู้ว่าสิ่งที่ผมทำให้ไอ้ตั๊วจะทำให้มันดีขึ้นไหมแต่ผมแค่ทำในฐานะเพื่อนคนหนึ่งที่ไม่อยากเห็นมันต้องมานั่งซึมเหมือนผมแต่ก่อนบรรยากาศวันนี้ไม่ต้องพูดถึงเลยครับน่านอนมากๆฝนตกเย็นๆแต่เช้ากะว่าจะนอนไม่ไปไหนครับ บัดดี้ผมเล่นโทรมาแต่เช้า
ผม : มีไรว่ะโทรมาแต่เช้า
ต้น : กูโทรมาขัดจังหวะมึงชักว่าวเหรอว่ะ ฮ่าๆ
ผม : สัส แต่พูดไปบรรยากาศก็น่าอยู่นะ ไม่เอาไม่พูดเดี๋ยวมันจะแข็งแล้วมีไรโทรหากูแต่เช้า
ต้น : สนุกไหมหนีเที่ยวกับกิ๊กใหม่
ผม : กิ๊กพ่องมึงดิ ก็มึงไม่ยอมไปกับกูนี่ว้า
ต้น : กูไม่สบายจริงๆ
ผม : เหรอ อย่าให้รู้นะว่าแอบไปเที่ยวกะสาว
ต้น : หึงกูเหรอ
ผม : หึงไร กูจะขอบคุณแฟนมึงต่างหาก ที่มึงมีแฟนเป็นฝั่งเป็นฝาล่ะ
ต้น : สัส หาว่ากูมั่วเหรอ มึงช่วยบอกพี่เขาได้ไหมว่าไม่ต้องส่งข้อความมาอีก
ผม : ฮ่าๆ จีบพี่เขาเลย
คุยกันตั้งนานจนไม่ง่วงครับไม่รู้จะทำไรครับออกไปไหนก็ไม่ได้ดีหน่อยก็นั่งเล่นเกมส์กะเล่นทวิตเตอร์ที่มีคนให้กวน(กวนไอ้อ้วน) มันไม่มีไรให้ทำนิครับนอนบางดูทีวีเล่นเกมส์ดีดกีต้าร์แหกปากร้องเพลงครับปกติถ้าว่างนะผมจะชอบรื้ออะไหล่รถมอไซค์มาดูครับแต่ตอนนี้ไม่ได้แต่งแล้วเลยไม่รู้จะทำไปทำไมครับทำไงได้แม่ห้ามยุ่งกับรถอีกดีนะที่ไอ้ต้นมามาครับเลยมีเพื่อนคุย
ผม : สัส นี่มึงไม่สบายยังจะตากฝนมาอีกเหรอว่ะ
ต้น : ขับรถยนต์มา ว่าจะไปรับไอ้ตั๊วแต่ไม่เห็นมันอยู่บ้านอ่ะก๋วยจั๊บซื้อมาให้กินร้อนๆนะห้ามเป่าล่ะ
ผม : กินไหมล่ะ เดี๋ยวกูให้มึงกินก่อน
ต้น : กูอิ่มล่ะ แล้วมึงจะกลับโขงเจียมวันไหนว่ะ เดี๋ยวกูไปส่ง
ผม : ไม่รู้ดิกูต้องสอนพิเศษไอ้มิกอีกขี้เกียจกลับไปกลับมาว่ะ
ต้น : ก็แค่เสาอาทิตย์ ให้กูสอนแทนไหมล่ะ มึงจะได้หลับสบายฮ่าๆ
ผม : สัส มาแช่งกูอีก
ต้น : รถใครมาจอดหน้าบ้านมึงว่ะ เดี๋ยวกูออกไปดูให้ กูรู้ล่ะไม่ไปแล้ว(อริมันมาครับ)
ผม : นั้นมันไอ้เต้ มาได้ไงว่ะ
ต้น : สงสัยน้ำท่วมรูมาเลยออกมา
เต้ : สัส ตันนินทาไรกู
ผม : พวกมึงจะกัดกันม่ะกูจะให้ออกไปข้างนอก
เต้ : กูผ่านมาอ่ะขนมกูซื้อมาให้
ต้น : แดกแล้วจะท้องเสียไหมว่ะ
เต้ : มึงจะแดกตีนกูไหมไอ้ต้น
ต้น : ใครจะไปโง่แดกว่ะ
ผม : พอเลยพวกมึงเจอกันทีไรมีกัดกันทุกที
เต้ : เดี๋ยวกูกลับล่ะกูต้องจะไปธุระต่อผ่านมาเลยเอาของมาฝาก
ต้น : กูก็ไม่อยากให้อยู่นานกลัวน้ำจะท่วม
เต้ : สัส แน่จริงมึงก็ตามกูมาหน้าบ้านดิ
ต้น : ไปกูก็เปียกดิ
แล้วเต้เขาก็กลับครับพอดีมาทำธุระแถวสุรินทร์เลยแวะมาบ้านครับ
ผม : อ่ะขนมเจ้านี้อร่อยนะเว้ย
ต้น : กูไม่กินถ้าเป็นของไอ้เต้
ผม : เดี๋ยวกูเข้าห้องน้ำก่อนนะขนมวางไว้ตรงนี้นะ
แกล้งมันครับดูว่ามันจะกินไหมปกติถ้าขนมไอ้ต้นมันไม่ปล่อยให้เหลือครับแอบดูว่ามันจะกินไหม
“เฮ้ยมึงทำไรต้น” ขนมเต็มปากมันครับ
ต้น : ไหนว่าไปเข้าห้องน้ำ
ผม : อร่อยม่ะ
ต้น : ก็งั้นแหละ ขอน้ำหน่อยดิขนมติดคอ
พอทานเสร็จไอ้ต้นมันต้องรีบกลับบ้านไปช่วยยายที่ร้านครับส่วนผมก็ไปหาซื้อของใช้ที่บิ๊กซีครับอดที่จะเป็นห่วงไอ้ตั๊วไม่ได้เลยโทรหามันเห็นต้นบอกว่ามันไม่อยู่บ้าน
ผม : ตั๊วมึงอยู่ไหนว่ะ
ตั๊ว : บิ๊กซี ตรงสวนสนุกอ่ะ
ผม : สัส เล่นยังกะเด็กนะมึง
ตั๊ว : ฮ่าๆ มึงอยู่ไหนว่ะ
ผม : อยู่ลานจอดรถเดี๋ยวกูเดินไปหานะ
ตั๊ว : มาทำไรว่ะ แล้วไอ้ต้นล่ะไม่ได้มาด้วยกันเหรอ ปกติเห็นโอมต้องเห็นต้น
ผม : เวอร์ล่ะ มันไปช่วยยายที่ร้าน แล้วมึงมาทำไรว่ะ
ตั๊ว : เบื่อๆเลยมาเดินเล่นว่าจะออกไปหามึงที่บ้านนะ แล้วมึงล่ะ
ผม : มาหาซื้อของใช้อ่ะ
แล้วก็หาเดินซื้อของครับเดินไปคิดถึงแต่ก่อนเคยเล่นรถเข็นกับไอ้เต้ยังอดขำตัวเองไม่ได้ฮ่าๆทำไปได้ไงไม่รู้
ตั๊ว : โอมๆ เป็นไรของมึงว่ะ ยืนเมอกูเรียกไม่ยอมพูด
ผม : ป่าวๆ แล้วมึงจะกลับบ้านตอนไหนเนี่ย
ตั๊ว : กลับพร้อมมึง กลับไปก็ไม่มีไรทำขี้เกียจอยู่คนเดียว ถ้าอยู่บ้านนะช่วยพ่อแม่กูได้เยอะ พอดีที่บ้านไอ้ตั๊วทำสวนลิ้นจี่กับสวนลำไยครับ
ผม : กว่าจะเปิดเทอมอีกตั้งนานทำไมมึงไม่กลับว่ะ
ตั๊ว : กลับไปมึงก็เหงาดิ
ผม : เกี่ยวไรว่ะ กูไม่เหงาหรอกที่บ้านกูมีไรให้ทำตั้งเยอะ
ตั๊ว : คืนนี้กูไปนอนบ้านมึงได้ไหมว่ะ
คนบางคนผ่านเข้ามาในชีวิตเพียงช่วงเวลาสั้นสั้น แต่เขาสร้างความทรงจำบางอย่างให้เราจดจำยาวนานได้อย่างไม่น่าเชื่อ. #perfunn

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 83 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 16:02:36

ตอนที่ 83

ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามครับวันนี้โอมไม่ได้อัพนะครับเมื่อวานไปทำวีระกรรมมาเจ็บไปทั้งตัวจะทานยานอนล่ะ ฝันดีล่ะกันครับจุ๊บๆๆ

บางครั้งการที่เราพยายามวิ่งตามเพื่อให้ทันใครสักคนมันก็เหนื่อยเหมือนกันครับ เราพยายามที่จะวิ่งตามให้ทันเขา แต่เขากลับพยายามวิ่งหนีเรา สุดท้ายก็ความสุขที่ได้วิ่งตามเขาระหว่างที่รอเขา อย่างน้อยก็ช่วยให้เธอไม่ต้องเหงา สามวันเนาะที่ไม่เจอกัน เมียน้อยเข้าโรงพยาบาลครับพี่เขาเป็นไข้เลือดออกตอนนี้ดีขึ้นล่ะครับ
“ทำถูกแล้ว ที่เธอเลือกเขาและทิ้งฉันไว้ตรงกลางทางเมื่อตัวเธอ พบคนที่ดี ที่เธอวาดไว้ในหัวใจ”
ต้น : เป็นเชี้ยไรชองมึงว่ะ อยู่ดีๆก็ร้องเพลง นี่ยังไม่เลิกเศร้าอยู่เหรอว่ะ
ตั๊ว : ป่าวๆ แค่ร้องใช่มึงที่ไอ้โอมทิ้งมึงมาหากูล่ะ
ต้น : ถุย
ผม : แล้วเป็นไงบางดีขึ้นยัง
ตั๊ว : กูว่ามันเป็นเอดส์ว่ะ ดูดิผื่นขึ้นเต็มตัว กูบอกแล้วว่าอย่าสำส่อน
ต้น : สัส
ผม : ฮ่าๆ
ตั๊ว : แม่ง ของมาเยี่ยมก็มีแต่นมกับแอปเปิ้ล ชุปไก่ มีแต่ของที่กูไม่ชอบว่ะ
ผม : ยังจะมากินของเขาอีก
ต้น : ตั๊วมึงทานข้าวมายังว่ะ ถ้ายังรอแปบนะเดี๋ยวเขาจะเอาข้าวมาส่ง
ตั๊ว : มึงทานเหอะเดี๋ยวจะไม่โต
ต้น : สัส กูหายดีกูไล่เตะมึงแน่
ผม : ผัวเมียคู่นี้ทะเลาะกันบ่อยๆเกรงใจห้องข้างๆหน่อย
ตั๊ว : ผัวใคร เราได้กันเมื่อคืนยังไม่พอใจอีกเหรอโอมฮ่า งั้นคืนนี้อีกรอบม่ะ
ผม : ถุย กวนตีนล่ะ มั่วแล้วมึง แล้วมึงจะทำไร
ตั๊ว : ปอกแอปเปิ้ลกินไง กินกับกูม่ะกูปอกเผื่อ
ต้น : กูกิน
ตั๊ว : ปอกเองเลย
ผม : กูไม่กินพวกมึงพากันกินเหอะ เดี๋ยวกูขอตัวออกไปเดินข้างนอกก่อนนะ มึงเอาไรม่ะเดี๋ยวซื้อมาให้
เดินคิดไรไปเรื่อยครับไม่อยากอยู่ในห้องรำคาญไอ้สองคนพูดกวนกันพอดีมาเจอกับรุ่นพี่ที่โรงเรียนครับพี่เขามาเรียนเขามาฝึกงานที่นั้นเลยนั่งคุยกับพี่เขาสักพักแล้วซื้อขนมกับน้ำขึ้นไปให้สองคนครับ
ต้น : เมื่อกี้ใครไม่รู้โชว์เบอมา
ผม : อ่อ พี่ทิพย์คุยกันข้างล่างเมื่อกี้
ตั๊ว : สวยไหมว่ะ
ผม : กลืนลงไปก่อนค่อยพูดครับคุณกะตั๊ว
ตั๊ว : โทษๆ
ต้น : ไอ้ตะกะ
ตั๊ว : กินแอปเปิ้ลม่ะโอมเดี๋ยวกูป้อน
ต้น : กูนี่ไม่สบาย ไอ้โอมมันไม่ได้เป็นไร
ผม : มึงทานเหอะ
พอญาติๆไอ้ต้นมาเยี่ยมพวกผมกับตั๊วเลยขอตัวกลับครับ
ตั๊ว : เย็นนี้ไปหาปั่นจักรยานไหมว่ะ กูขี้เกียจไปวิ่งแล้วอ่ะ
ผม : ดีเหมือนกันว่ะ จักรยานกูจอดจนสนิทจะขึ้นล่ะฮ่าๆ ผมมึงอยากไปไหนไหมว่ะเดี๋ยวกูพาไป
ตั๊ว : ขอบใจนะโอม
ผม : เรื่องไรว่ะ กูยังไม่ได้ทำให้มึงเลย
ตั๊ว : ขอบคุณทุกสิ่งที่มึงทำให้กู
ผม : แล้วมึงดีขึ้นล่ะ
ตั๊ว : ก็ดีขึ้นบ้างล่ะ แต่ก็ยังคิดถึงเขาอยู่ดี
ผม : แฟนเก่าคือสิ่งมีชีวิตที่เราคิดถึง ฮ่าๆ
ตั๊ว : บาดแขนกูเลย
ผม : คือไรว่ะ
ตั๊ว : ก็คมไงฮ่าๆ
ผม : อ่อเล่นมุก เอาซะกูตามไม่ทัน
ตั๊ว : มิน่าแหละไอ้ต้นถึงบอกกูว่ามึงเป็นที่ดีที่สุดสำหรับมัน
ผม : มันเวอร์ไปงั้นแหละ กูก็เหมือนเพื่อนทั่วๆไปแหละ
แล้วผมกับตั๊วก็แยกย้ายกลับบ้านครับจนเย็นไอ้ตั๊วมันปั่นจักรยานมาจริงๆครับเลยต้องปั่นเป็นเพื่อนมันครับปั่นเล่นที่ลานในหมู่บ้านผมนี่แหละครับ
ผม : มึงดูกูนะเดี๋ยวทำไรให้ดูพูดแล้วยกล้อหน้าแล้วปั่นให้มันดูครับ ถนนมันมีหลุมด้วยแหละครับเสียหลักล้มไปกองกับพื้น(นี่แหละสาเหตุที่เจ็บไปทั้งตัวครับ)
ตั๊ว : ฮ่าๆ กูว่าแล้ว ค่อยๆลุกนะแล้วนี่เป็นไรมากไหมเจ็บตรงไหน มันพยุงผมลุกครับ(ตอนนั้นยอมรับโคตรอายเลย)
กลับมาถึงบ้านเจ็บไปทั้งตัวครับกินยาแก้ปวดแล้วนอน

คืนนี้พอแค่นี้ก่อนนะครับ หลับฝันดีครับ อย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยนะครับ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน บทสนทนาระหว่างโอมกับเต้ 8 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 16:10:09

บทสนทนาระหว่างโอมกับเต้ 8

เต้:
คุณโอมคงไม่ได้มาอัพหลายวันคับคืนนี้ผมจะมาอัพแทนเขาอยากรู้เรื่องไรบอกผมนะเดี๋ยวเต้จัดให้ได้เวลาเอาคืนล่ะ(เตเต้เขียน)

ไม่ได้เจอกันซะนานเลยนะคับที่หายไปนะไม่ได้ไปไหนหรอกแค่ช่วงนี้งานที่บ้านเยอะคับบางวันก็แทบจะไม่ได้นอนบ้านตัวเองอย่าคิดว่าผมไปนอนกับสาวนะอีกอย่างไม่ได้หายไปเพราะมีคนใหม่หรอกเรื่องที่คุณโอมบอกว่าผมมีเด็กจริงที่โอมพูดแหละคับเราก็คุยๆกันพี่น้องกันคับส่วนคุณโอมช่วงนี้เขาฮอตคับเห็นบอกว่ามีคนมาจีบคับหลายคนซะด้วยแต่โอมก็เหมือนเดิมแหละคับเห็นบอกว่าจะไม่รักใครอีกปิดล่ะกับความรักแต่ผมไม่เชื่อหรอกผมว่าเขาคงรอคนๆหนึ่งอยู่คับคงไม่ใช่ผมหรอกคับเพราะโอมเป็นคนพูดคำไหนคำนั้นเป็นเพื่อนก็เป็นเพื่อนคับวันนี้ผมมาทำธุระที่ปากเซเลยมีโอกาสมาโขงเจียมคับพอดีโทรหาเขาเมื่อวานว่าจะลงไปเล่นด้วยแต่ไหนคับพอไปถึงโอมเขาอยู่อุบลเสย เห็นแม่เขาบอกว่าเมื่อคืนไข้สูงเลยต้องเข้าโรงพยาบาลแล้วเขาส่งต่อไปที่อุบลคับเห็นบอกว่าเป็นไข้เลือดออกมันสำออยคับ พรุ่งนี้ผมจะเข้าไปเยี่ยมโอมคับเดี๋ยวจะรายงานอาการให้ฟังนะคับจะเล่าไรดีล่ะพักหลังๆมานี้ก็ไม่ได้อยู่กับโอมแล้วส่วนมากจะนานๆได้ลงมาเล่นด้วยส่วนเขาจะอยู่กับเพื่อนซะส่วนใหญ่คับช่วงนี้นับครั้งได้คับที่โทรหากันผมก็เกรงใจเขาด้วยแหละมันไม่เหมือนแต่ก่อนคับที่โทรหากันทุกวันผมก็กลัวคนของเขาจะเข้าใจผิดด้วยแหละแต่ก็ยังดีที่ไม่ได้หายไปเลยคับโอมเขาชอบบ่นให้ผมเรื่องเรียนคับเพราะผมไม่ยอมไปเรียนไงคับแต่ว่าไปถ้าไปก็ได้คับอาทิตย์หน้าก็ปฐมนิเทศแล้วผมขอเวลากับเขาอีกถึงวันอาทิตย์คับยังตัดสินใจอยู่ว่าจะไปเรียนไหมพ่อแม่ก็ให้เรียนคับเท่าที่ผมดูโอมตอนนี้ผมว่าเขามีความสุขแล้วแหละกับสิ่งที่เขาทำอยู่ตอนนี้โอมเคยบอกผมว่าเขาไม่หวังอะไรมากหรอกขอแค่น้องเขามีคนที่ดีกว่าโอมพร้อมที่จะดูแลโอมก็จะเป็นฝ่ายไปนิสัยโอมมันก็แบบนี้แหละคับใจอ่อนคิดว่าตัวเองไม่ดีอยู่เรื่อยทั้งๆที่ผมเคยสัมผัสมาเขาเป็นคนดีถ้าเขาได้รักใครแล้วเขาจะทำให้หน้าที่เขาให้ดีที่สุดจนกว่าคนนั้นจะทิ้งเขาไปและถ้าใครไม่ทำเขาก่อนเขาก็ไม่ทำคับช่วงหลังๆมานี้รู้สึกว่าจะเด็กดีคับเห็นบ่นให้ฟังว่ากินนี่ก็ไม่ได้ทำนี้ก็ไม่ได้ผมยังแอบขำมันเลยมันชอบโทรมาบ่นให้ฟังไม่รู้ว่ามันจะทำไปเพื่ออะไรพูดไปก็อดที่จะคิดถึงมันไม่ได้นิสัยโอมตั้งแต่ผมเคยบอกตอนแรกๆคับเขาจะเป็นคนที่เก็บอาการคับไม่แสดงให้ใครง่ายๆในใจก้อยากจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมทำทุกอย่างที่เคยทำแต่ก็ทำไมได้คับเป็นเพื่อนกันก็ทำได้โอมบอก โอมเคยบอกตลอดคับ ความสุขไม่ใช่ว่าเราได้ครอบครองแต่มันคือความสุขที่เห็นเขามีความสุข ความสุขที่ดีที่สุดคือได้เห็นคนที่เรารักเขามีความสุขถึงแม้จะไม่ได้เป็นแฟนกันก็ตาม มีครั้งหนึ่งที่ผมกับเขานั่งคุยกันผมถามเขาว่าตอนไหนที่พร้อมจะมีคนใหม่ โอมบอกว่าไม่รู้เขายังไม่ลืมน้องคนนั้นอยู่จะให้มีใหม่ได้ไงสงสัยเขาคงรักน้องคนนั้นมากคับ ช่วงที่โอมอกหักเขาก็หักโหมเอาแต่ทำงานไม่ค่อยมีเวลาพักคับสุขภาพเขาเลยเป็นแบบที่เห็นแหละคับมันเป็นคนดื้อคับใครบอกอะไรไม่ยอมฟังแถมสั่งห้ามมันก็ไม่ทำตามคับ
ขอบคุณทุกคนที่ยังติดตามเรื่องราวของผมกับโอมทั้งๆที่ผมกับเขาไม่ได้อยู่ด้วยกันแล้วผมต้องขอโทษด้วยนะคับที่บางครั้งทำตามที่ทุกคนหวังไว้ไม่ได้อนาคตไม่รู้ว่าจะกลับมาเหมือนเดิมไหมแต่ผมขอทำตอนนี้ให้ดีที่สุด สุดท้ายแล้วจะเป็นอย่างไรผมไม่รู้แต่ผมจะทำหน้าที่เพื่อนคนหนึ่งให้ดีที่สุดจะไม่ทิ้งเขาไปไหนจะดูแลเหมือนที่เขาดูแลผมจะคอยให้กำลังใจเขาในเวลาที่เขาท้อ(เตเต้เขียน)

ผมพึ่งกลับจากเยี่ยมคุณโอมเมื่อกี้คับหมาโอมดีขึ้นแล้วคับแถมปากดีอีกจะหนีไปขอนแก่นไม่รู้มันเป็นไรถึงอยากไปขอนแก่นภาพรวมๆโอมดีขึ้นคับ(เตเต้รายงาน)

โอม:
ผมไม่เป็นไรแล้วครับเดี๋ยวก็ได้ออกจากโรงพยาบาลแล้วอยู่ที่ห้องเบื่อๆเลยเดินถือขวดน้ำเกลือเดินเลยขอบคุณทุกคนที่เป็นห่วงนะครับ
Thank you for your concern

เต้:
ผมโทรถามอาการกับคุณโอมแล้วนะคับเห็นบ่นว่าจะขอออกวันพรุ่งนี้แต่หมอไม่ให้ออกพรุ่งนี้เห็นบอกผมจะไปขอนแก่นผมไม่รู้ว่ามันเรื่องสำคัญอะไรถึงจะไปทั้งที่ตัวเองก็ยังไม่หายดีถามก็ไม่บอกผมโอมได้บอกไหมคับว่าเขาจะไปทำไม วันนี้โอมบอกว่าไม่เป็นไรแล้วคับแต่ทานข้าวน้อยมีแต่อาเจียนออกมาถ้าดีขึ้นคงน่าจะออกวันจันทร์คับ(เตเต้เขียน)

วันนี้ว่างคับเลยจะมาเผาคนบางคนอีกไม่มีอะไรมากหรอกคับก็คิดถึงนั้นแหละคิดถึงทุกคนคับเห็นโอมเป็นคนแบบนี้เขาก็มีมุมตลกของเขานะอย่างชอบเอาเพลงเขาไปcoverใหม่แต่ไม่ได้ร้องตามที่เขาร้องนะมันเอามาแปลงเพลงเขาโคตรกวนคับมีคลิปเสียงอยู่นะแต่ไม่รู้ว่าเอาลงยังไงไว้รู้วิธีเดี๋ยวผมเอามาให้ฟังนะคับวันเวลาก็ผ่านไปหลายเดือนล่ะที่ผมกับเขาไม่ได้ไปเที่ยวไหนด้วยกันมันติดอยู่ที่หลายเรื่องคับบางทีผมก็กลับมาคิดๆดูก็สงสารเขาเหมือนกันคับที่อยู่ๆก็ทิ้งเขาไป(โอมถ้ามึงอ่านห้ามร้องนะเว้ยกูกราบล่ะ)ต่างคนต่างผ่านเรื่องราวมาต่างคนต่างเข้มแข็งโอมเขาเป็นคนขี้อายด้วยแหละ(เฉพาะคนที่เขาเพิ่งรู้จักนะ)ในมุมมองของผมนะอีกอย่างอยากรู้เรื่องอะไรรอถามตอนเขาเมารับรองหมดเปลือกคับแต่ตอนนี้เขาเลิกกินเหล้าแล้วเลยไม่รู้คับแต่ที่ผมสงสัยเขาจะไปทำไรที่ขอนแก่นทั้งที่ตัวเองก็ป่วยอยู่มันแปลกนะเรื่องของเขาคับแต่ที่แน่ๆคงไม่ได้ไปหรอกหมอไม่ให้ไปแอบซะใจนิดหนึ่งที่ครั้งนี้มันดื้อไม่ได้พูดถึงเรื่องดื้อตั้งแต่เจอกันใหม่ๆกับโอมผมว่าเขาดื้อนะถ้ามันไม่ดื้อไม่ดุปานนี้ผมคงไม่เชื่อมันหรอกแต่ก็ดีเหมือนกันคับที่มีคนดุคอยห้ามแต่มันก็ทำเองพักหลังๆมาเนี่ยบ่อยครั้งที่โอมเคยบอกผมว่าเขามีความสุขแต่มันไม่ใช่แต่ก่อนผมจะชอบเขาไปดูในเฟสเขาเห็นโพสขึ้นมาแต่ล่ะสเตตัสมีแต่เศร้าๆกับรูปเขาดูซึมๆตลอดถึงแม้เวลาที่ผมแวะไปหาเขายิ้มเหมือนกับโดนบังคับยังไงไม่รู้เพลงก็ชอบฟังเพลงเศร้าๆแถมยังเพลงรอสายอีกเขาอยากทำไรก็ให้เขาทำเหอะมันต่างจากที่เคยเห็นคับผมไม่รู้ว่าเป็นเพราะใครหรือจะเป็นที่ผมก็ได้แต่ก่อนมันจะเป็นคนแข็งแรงแต่ตอนนี้โคตรอ่อนแอป่วยบ่อยๆหรือว่าจะเป็นเพราะไม่ได้กินเหล้าคับเป็นที่เขาเป็นคนพักผ่อนน้อยด้วยแหละเอาเป็นว่ามันดึกล่ะคับไว้วันหลังจะมาเล่าให้ฟังอีกนะคับ โอมถึงแม้เราจะไม่ได้อยู่ด้วยกัน เต้กะขอเป็นเส้นขนานที่จะคอยเขียงข้างและดูแลโอมตลอดไปในฐานะเพื่อนนะ ถึงแม้ว่าไม่มีวันที่เส้นขนานจะมาบรรจบกันได้แต่เต้ก็จะดูแลเพื่อนคนนี้ตลอดไป(เตเต้เขียน)

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 84 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 16:12:55

ตอนที่ 84

บางทีการที่เราไม่รู้ว่าเราอยู่ในสถานะไหนในตอนนี้กับเขามันก็ทำให้เราลังเลคิดว่าเราจะไปรั้งเขาไว้หรือป่าวมันก็เหมือนว่าเราจะเป็นคนไม่ดีที่ไม่ยอมปล่อยเขาไปเจอกับคนที่ใช่คนสำหรับทุกคนคงคิดเหมือนผมแหละครับว่า “ความไม่ชัดเจน คือเหตุผลที่เราเข้าไม่ถึงกันสักที”
ไม่ได้อัพหลายวันครับสุขภาพผมไม่ค่อยดีด้วยแหละขอบคุณนะครับขอบคุณที่เป็นห่วงผมดีขึ้นแล้วแหละครับวันจันทร์คงจะได้ออกจากโรงพยาบาลพอดีอยู่ที่ห้องมันเบื่อๆครับเลยให้ต้นมันเอาโน้ตบุ๊กมาให้ครับหลายมหาลัยคงจะเปิดเทอมแล้วแหละอีกหลายที่ก็เริ่มจะเปิดแล้วผมก็พอออกจากโรงพยาบาลคงไม่ได้กลับโขงเจียมแล้วแหละครับเตรียมตัวตั้งใจเรียนหลายวันที่ผ่านมามันก็มีเหตุการณ์หลายๆเรื่องที่เข้ามาครับทั้งเพื่อนบ้างรวมทั้งตัวเองยอมรับว่าเหนื่อยครับบางทีเราก็กลับมานั่งคิดนะว่าเราทำไปเพื่ออะไรแต่ก็ช่างเหอะครับเราทำแล้วเราสบายใจก็ดีแล้วแหละ
ต้น : เป็นไงว่ะมึงดีขึ้นยัง
ผม : ก็เรื่อยๆดีขึ้นแย่ลงแต่กูไม่ตายง่ายหรอก
ต้น : หรือมึงติดจากกูว่ะ
ผม : ไข้เลือดออกเชี้ยไรติดกันได้ ฮ่าๆ
ต้น : แล้วเรื่องที่มึงจะไปขอนแก่นอ่ะ มึงจะไปไหม
ผม : ไปดิ บอกเขาว่าจะไปก็ไปดิ
ต้น : สภาพแบบนี้นะ
ผม : ถึงวันเดี๋ยวก็ดีขึ้นเองแหละ แม่งแขนกูซ้ำไปหมดล่ะเจาะเลือดทุกวัน
ต้น : ทำไมมึงไม่บอกเขาว่ะ ให้หมอเอามีดมาปาดคอมึงแล้วเก็บไว้เยอะๆจะไม่ได้มาเจาะอีก ฮ่าๆ
ผม : สัส แล้วไอ้ตั๊วล่ะ ทำไมกูยังไม่เห็นมันอ่ะ
ต้น : นั่งซึมอยู่หน้าห้องอ่ะ แฟนมันมาขอคืนดีกูไม่รู้จะบอกมันยังไง บอกมันแค่ว่ารอให้มึงปลอบมัน
ผม : ทำไมมึงไม่ปลอบมันว่ะ
ต้น : กูปลอบคนอื่นไม่เป็นนี่ว้า ปลอบเป็นแต่มึง
ผม : คิดไรกับกูไหมเนี้ย
ต้น : ก็นิดหนึ่ง เพื่อนกันเว้ย เอาซะกูเคลิ้มตามเลยนะ เดี๋ยวกูก็แก้ผ้าปล้ำมันหรอก
ผม : หื่นกามเอ่ย ตั๊วเป็นไรดูมึงซึมๆนะ มีไรปรึกษากูได้นะ
ต้น : ขี้ไม่ออกก็บอกมันได้นะ มึงจะได้รู้ว่าพี่โอมเขาสายหื่นเฮ้ยไม่ใช่สายเหลืองพูดผิด
ผม : สัส เพื่อนกันมีไรก็เล่าให้กูฟังได้นะ
ตั๊ว : กูไม่เป็นไรหรอก แค่มีเรื่องให้คิด
ผม : ถ้าเรื่องสาวน่ะทำไมไม่ปรึกษาเชี้ยต้นพี่เขามีประสบการณ์มาเยอะโดนสาวบอกเลิกมาเยอะ
ต้น : สัส อยากอยู่โรงพยาบาลเป็นเดือนไหม
ตั๊ว : ช่างเหอะ แล้วมึงเป็นไงดีขึ้นยังกัดกันแบบนี้กูว่าดีขึ้นแล้วแหละ รีบๆหายนะมึงใกล้เปิดเทอมล่ะ
ผม : ครับ
ต้น : พวกมึงคุยกันไปก่อนนะกูกลับบ้านไปช่วยงานยายกูก่อนตอนเย็นๆพี่มาใหม่นะน้องโอมฑุดแล้วมาจับแก้มผมครับ
ผม : เดี๋ยวกูถีบลงหน้าต่างหรอกสัส
ช่วงนั้นก็มีแค่ผมกับไอ้ตั๊วครับพอดีผมให้พี่จ้ากลับไปนอนที่บ้านได้โอกาสเลยถามไอ้ตั๊วมันว่าเป็นไร คนเรานี้ก็แปลกเนาะมึงว่าไหมตั๊ว ทั้งๆที่เศร้าแต่กลับทำไม่เหมือนเศร้า ถึงเก็บอาการยังไงมันก็เห็นอยู่ดีว่าเศร้า
ตั๊ว : พูดใส่กูป่ะ
ผม : ป่าววว
ตั๊ว : ป่าวซะเสียงสูงเลยนะ อ่ะกูบอกก็ได้กูไม่รู้ว่าจะทำไงดีอยู่ๆเขาก็บอกเลิกแต่มาวันนี้เขามาขอโอกาสขอคืนดี
ผม : ก็ดีแล้วนี่ว้ามึงจะเศร้าไปทำไม
ตั๊ว : แต่เขาบอกว่าเขายังคิดถึงคนนั้นอยู่ คิดถึงเขาแล้วมาขอคืนดีกับกูทำไมว่ะ มันพูดแล้วร้องไห้ครับ ไอ้นี่มันขี้แง้กว่าผมอีกครับ มันเล่ามาหลายเรื่องจนยาวมากครับผมจำไม่ได้ด้วยแหละ
ไม่รู้จะพูดไงดีครับได้แต่ลูบหัวมันปล่อยให้มันร้องจนหยุดผมว่าถ้าไอ้เต้ไม่มามันคงร้องนานครับดีที่ไอ้เต้มามันเลยหยุด
เต้ : เป็นไงมึงใกล้ตายยัง
ผม : ใกล้ตายเชี้ยมึงดิ ตั๊วนี่ไอ้เต้เพื่อนโอม มึงไม่ต้องรู้จักกับเขาหรอกเต้เดี๋ยวก็ไปกวนเขาอีก
ตั๊ว : ฮ่าๆ
เต้ : กูเขามาให้เหมือนเพื่อนมึงร้องไห้กูก็คิดว่ามึงตายแล้ว
ผม : มาแช่งกูอีกอย่าให้หายนะ ก้านคอมึงคนแรก
เต้ : แล้วไอ้เพื่อนมึงอีกคนล่ะ มันไปไหนหรือว่ามันตายแล้ว
ผม : ปากมึงนี่นะ ผีเจาะปากมาให้พูดเหรอว่ะ มันกลับบ้าน
เต้ : ป๊อดกลัวกูอ่ะดิถึงรีบกลับ
ผม : ป๊อดเชี้ยไรอีก ถ้ามันอยู่นะกูคงเป็นประสาทแล้วพวกมึงมากวนกันอีก
ตั๊ว : เดี๋ยวกูมานะจะเอาไรไหมเดี๋ยวซื้อขึ้นมาให้
ผม : ไม่เอาครับ
เต้ : ดีขึ้นยัง แล้วยังมีไข้อีกไหม
ผม : ไข้ลดลงบ้างแล้วว่าแต่มึงเหอะ เรื่องเรียนเอาไง เขาจะปฐมนิเทศแล้วนะ รายงานตัวอะไรก็เสร็จแล้วมึงกลับมาเรียนนะ
เต้ : คิดก่อนว่าไปก็เสียดายเงินที่เสียไปนะ(มันพูดแล้วอมยิ้มครับ)
ผม : ยิ้มเชี้ยไร ตกลงจะมาเรียนไหม กูจะได้บอกไอ้ต้นเตรียมตัวรับมึงฮ่าๆ
เต้ : สัส มาขู่อีกกูไม่เรียนเว้ย ว่าไปมึงใช่ชุดนี้ก็น่ารักดีนะ
ผม : เชี้ย มาทำหน้าหื่นใส่กูอีก
นั่งคุยกับนานอยู่ครับจนไอ้ตั๊วกลับมามันเข้ามาพร้อมไอ้ต้นครับ
ต้น : สัส ไอ้คนต่างด้าวมึงมาไงว่ะ แม่งไม่ได้วิ่งลาวเหรอ
เต้ : เชี้ยมาก็ปากหมานะมึง ต่างด้าวเชี้ยไรกูเพิ่งกลับจากลาว กูก็คิดว่ามึงเป็นโรคเมอร์ตายไปแล้ว
ต้น : ปากหมาแบบนี้แหละกูถึงอยากเอาเลือดมึงออกมา
ดีนะที่ยายผมมาครับไม่งั้นพวกนี้ยังเถียงกันไม่หยุดแต่ก็ดีเหมือนกันครับจะได้ไม่เงียบฮ่าๆอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมนานๆมันก็เบื่อเหมือนกันครับไม่ได้ออกไปไหนออกไปได้แค่เดินเล่นแถวนั้นครับคิดถึงรถไม่รู้ว่าจะมีใครล้างให้ไหมฮ่าๆ แต่ก็ไม่เหงาหรอครับที่มีไอ้ต้นมาอยู่เป็นเพื่อนส่วนไอ้ตั๊วตอนนี้มันกลับบ้านที่เชียงใหม่ครับกว่าจะกลับมาก็วันอังคารส่วนผมนับวันรอที่จะออกฮ่าๆแต่ก็แอบน้อยใจให้ตัวเองที่ทำตามที่สัญญาไว้กับเขาไม่ได้ทั้งๆที่เขาก็รอเหมือนกัน
ต้น : เป็นไรของมึงว่ะ ปวดหัวเหรอ(มันจับที่หน้าผากผม)ทำไมดูซึมๆ
ผม : ป่าวหรอก กูแค่คิดว่ากูทำถูกไหมที่ทำแบบนี้
ต้น : ยังไงว่ะ
ผม : กูไปหาเขาไม่ได้
ต้น : เขาคงเข้าใจมึงล่ะป่วยซะขนาดนี้ อย่าคิดมากนะมึง เดี๋ยวกูถ่ายรูปส่งไปให้เขาดูล่ะกัน(มันถ่ายรูปขวดน้ำเกลือไปให้เขาดูครับ)มึงว่าอาร์ตไหมรูปกูถ่ายฮ่าๆแถมส่งในทวิตไปให้เขาแล้ว เอาน่าอย่าคิดมากเดี๋ยวกระทบกระเทือนไปถึงลูกในท้องของเรานะ
ผม : ลูกเชี้ยมึงดิ มีแต่ขี้กูนี่แหละฮ่าๆ
ต้น : ดีขึ้นยังอย่าคิดมาก มึงจะให้กูทำไรกูยอมทำนะถ้าทำให้แล้วมึงมีความสุข
ผม : งั้นยอมให้กูตุยตูดมึงดิ
ต้น : สัส
ผม : ไหนว่ายอมทำทุกอย่างว่ะ
ต้น : (นั่งคิดไรของมันไม่รู้สักพัก) โอมกูยอมให้มึงตุยตูดกูก็ได้แต่มึงต้องสัญญากับกูได้ไหมว่าจะไม่เศร้าอีก
ผม : กูแค่ล้อมึงเล่น ทำจริงจังไปได้ แค่มึงอยู่กับกูๆก็ไม่เศร้าแล้ว
แต่ก่อนเคยปลอบมันทั้งบ่นให้ทั้งด่าแต่มาตอนนี้มันกลับกันครับมันเป็นฝ่ายที่ปลอบผมแถมดูแลผมมีหลายคนแหละครับไม่ใช่มันแค่คนเดียวแต่ไอ้ต้นนี่แหละครับที่อยู่ข้างผมมาตลอดวันนี้มันเลยอดไม่ได้ขอนแก่นกับผมเลยหมอไม่ให้ไปครับเลยไม่ได้ไปแต่ก็ยังรู้สึกผิดเหมือนเดิมแหละครับที่ทำให้เขาไม่ได้

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน บทสนทนาระหว่างโอมกับเต้ 9 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 16:16:37

บทสนทนาระหว่างโอมกับเต้ 9

โอม:
จะได้กลับบ้านแล้วครับพอดีผลตรวจเลือดวันนี้ค่าเป็นปกติแล้วครับไข้ก็ลดลงแล้วไม่อยากกลับเลยติดใจพยาบาลแล้วสิฮ่าๆ ขอบคุณทุกท่านนะครับขอบคุณจริงๆ ต่อไปนี้จะดูแลสุขภาพแล้วครับกลับเข้าสู้โหมดนักศึกษาแล้วจะตั้งใจเรียนแล้วจ้าความหวังของครอบครัวไม่ใช่นิความหวังของตระกูลเด้นิ(เมาน้ำเกลือ)

เต้:
ทำไมไม่อยู่เป็นปีเลยว่ะออกมาก็ทำตัวดีๆนะเว้ยอยากให้กูเห็นนะว่าร้องไห้อีกเต้จะเคลียงานแล้วกลับอุบล(เตเต้เขียน)

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอบคำถามจากผู้อ่าน2 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 16:19:37

ตอบคำถามจากผู้อ่าน 2

ผู้อ่าน:
หื้มมมมมม!!! ........ สวัสดีจ้า!! คนหลังเขา(บ้า)มารายงานตัวฮาร์ฟ ฮี่ๆ ^____^ โอ้!เขาคุยกันไปไหนถึงไหนแล้วเนีย 555 (ตูเคยคุยกับใครรู้เรื่องบ้างแว๊ว 55 ^^) ......... @OhmKub ไง๋ พี่มาอ่านตามหลังมันมีบรรณญากาศเศร้าๆกันอีกแล้วล่ะ วุ้ยๆ คำว่า "อย่า-คิด-มาก" นี่สงสัยค่าของมันกลายเป็นศูนย์ไปแล้วอ่ะนะ พี่ก็ไม่รู้อะไรยังไงกันนะตอนนี้อ่ะ แต่พี่ก็เชื่อว่า โอมคงต้องเข้าใจได้สักวันว่า การที่เรากับเขายังคาราคาซังอยู่แบบนี้มันเป็นเพราะอะไร เรื่องแบบนี้ พี่ก็คิดแทนเราไม่ได้ แล้วคำแนะนำพี่ก็คิดว่า หลายๆคนคงพูดให้โอม ฟังกันหมดแล้ว ในหลายๆเหตุผล ...... แต่ถ้าพี่จะแนะนำโอม นะ อย่างที่พี่เคยบอก ถ้าโอม รู้สึกอะไรอยู่ก็แสดมันออกมาให้หมดอย่าไปกังวนว่าใครรู้ใครเห็นเขาจะเป็นห่วง เพราะการที่เรายิ่งแสดงออกว่าเราไม่เป็นอะไร คนอื่นเขามักจะดูออกเสมอแล้วยิ่งกับตัวเองด้วย ไม่ต้องมาถามตัวเองนะว่า ทำไม ? พี่ ว่า โอมรู้ดีว่าตัวเองรู้สึกยังไงอยู่ อยากร้องไห้ก็ร้องเลย อยากเสียใจก็เสียมันให้สุดๆ อย่าไปกั๊กความรู้สึกตัวเองไว้ คนเราชอบกันจริง หน้าตายิ้มแย้มแต่หัวใจร้องไห้ ขอบอกมันไม่ใช่อาการของคนเข้มแข็งเลยนะ เพราะ คนเราจะเข้มแข็งได้ มันต้องได้มาจากหัวใจที่ยิ้มให้กับตัวเองได้แล้วอย่างเต็มที่ .....

(ต่อไปนี้พี่จะเล่าเรื่อง"ความรัก"ของพี่ให้ฟัง) [ใครอยากจะอ่านเรื่องของเมิ๊งฟร๊ะ 55]

...อย่างพี่ อ่ะตอนที่บอกรักเพื่อนสนิทตัวเองไปแล้วมันเงียบใส่ (คนที่เคยบอกรักเพื่อนแล้วผิดหวังคงเขาใจ) .... มันเจ็บเหี้ยๆ บอกเลย(แต่คงไม่เท่าคนที่สมหวังแล้วอกหัก) แล้วรู้ไหมพี่ทำไง เมิงเงียบใส่กุอ่ะ ก็ร้องไห้สิคร๊าบบบบบบ ร้องไป 3 วันได้ซึ่มจนแม่ถามพี่ชายบ่นพ่อด่า!!! อ่ะใครถามก็พูดไม่ได้ระบายให้ใครฟังก็ไม่ได้ ก็ผมอกหักจากผู้ชายนิ คือแบบไม่มีคนห่วงพี่เลยก็ว่าได้ตอนนั้น แต่พี่ก็มีเพื่อนอยู่คนนึงมันเป็นเกย์เหมือนกัน มันซวยสุดเพราะมันต้องมาฟังพี่ร้องไห้ 3 วัน( แบบโฟนอินด้วย 555) นั่นแหละเพราะร้องไห้ได้เต็มที่ 3 วันเต็ม พอเข้าวันที่ 4 พี่ก็บ้าเหมือนเดิม จนสักเดือนกว่าๆ 2เดือน ...... พี่ก็ไปบังเอิญเจอกับไอ้เพื่อนสนิทคนนั้นอีก ผลที่ออกมาคือ เห็นหน้ามันแล้ว พี่ยิ้มได้ ยิ้มแบบอยากเขาไปแจกหมัดให้มันสักหมัด แล้วก็เดินเขาไปหามันเลย(มันมากับแฟน ญ มันด้วย) ..แล้วก็เปิดด้วยการเบิร์ตหัวมัน 1 ทีพร้อมกับถามว่าไงเป็นไงบ้าง แล้วจากนั้น มันก็ยิ้มให้แล้วบอกว่า "สาดดดดหายไหนว่ะเมิง" พี่ก็บอกไปว่า "เพราะเมิงเลย" จากวันนั้นจนตอนนี้ มันก็มาอยู่ในโอวาดพี่กันทั้งสองคน ทั้งมันกับแฟนมัน 555 นั่นแหละ มันไม่เคยมาขอโทษพี่และพี่ก็ไม่หวังอะไรจากมันนอกจากคำว่าเพื่อนอีกเลย จบ ...นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า คนบ้าชนะทุกความรู้สึก อิอิ

โอเควันนี้ พี่จะเขียนรายงาน อ่านได้อ่าน อ่านไม่ได้ก็คอมเม้นต่อไปครัช 55555 ^^

ส่วน @tetae เตเต้ จังไอ้น้องชายที่น่ารักอีกคน ^_^.........ทำ!!!!!!ไม!!!!!!!แก ไม่เรียนนนนนนนนนน ก็บอกว่าถ้า จ-ศ ไม่ว่างก็ ส-อ ก็ได้ โด่!!!! ไม่ใจเลยป๊อดอ่ะ สงสัยจะกลัวเจ้าต้น จริงๆซะม้างแบบนี้อ่ะ หุหุ ^^
.....แล้วเส้นขนานอ่ะช่างเปรียบจริงๆนะเรา พ่อนักปราชญ์ ปาดปัญหาทิ้ง....ดีๆละ ^^ เรื่องไหนที่ทำให้เราสบายใจก็เก็บมันไว้เป็นความทรงจำที่ดี ส่วนไอ้เรื่องที่ไม่สบายใจก็เก็บมันไว้บางส่วนเพื่อเอาไว้เป็นบทเรียน ที่ต้องแลกมาด้วยความรู้สึกของเรา ...ไม่ว่าจะเรื่องอะไรที่ผ่านมาแล้วผ่านไป หรือ ผ่านมาแล้วไม่ผ่านไป การเดินทางชีวิตเราไม่ได้มีแค่ทางตรงมันยังมีทางแยกทางโค้งทางชันให้เราได้เดินไปต่อ และระหว่างทางเดินนั้น เราอาจจะได้พบเจอผู้คนมากมายที่เขาเองก็ต้องเดินตามทางของตัวเองกันอยู่ ได้ช่วยเหลือ ได้รัก ได้เกียดชัง ได้มีความรู้สึกดีๆให้กัน บ้าง ....! และสุดท้ายแล้วกว่าเราจะได้เจอใครสักคนที่เดินทางไปกับเราได้ คือได้เดินคู่กันไปเรื่อยๆ มันก็ต้องมีบ้างใช่ไหมที่เราอาจจะต้องเดินแยกทางกันเพื่อ ที่จะได้ไปเรียนรู้อะไรต่างๆ แล้วได้กับมาเจอกันอีก ตรงทางเลือกในตอนสุดท้ายที่เราต้องตัดสินใจก่อนที่เราจะถึงจุดหมายปลายทางและได้อยูด้วยกันตราบนานเท่านาน โดยไม่ต้องเดินทางเพื่อที่จะไปหา ใครต่อใครอีก ^^

และ @ต้นซัง ถึงแกจะไม่ได้มาอ่านเลย หรือแอบมาอ่านอยู่บ้างก็เถอะ ยังไงพี่ก็จะคอมเม้นถึงแกนะ อิอิ พี่มีสโลแกนอันนึ่งที่พี่เคยใช้เล่นกับเพื่อนมาแนะนำ "อกหักอ่ะเรื่องเล็กแต่เมียนมเล็กอ่ะเรื่องใหญ่" 555 ^^ เป็นไง ใช้ได้ม่ะ เพราะงั้นพอกันกับเจ้า โอมเลยแกอ่ะ ถามเขาอยู่ได้ เป็นไงบ้าง รู้ว่าห่วงรู้ว่าไม่อยากล้ำเส้นคำว่าเพื่อน แต่เพื่อนกัน มันก็บอกรักกันได้นะเออ อิอิ ถามเต้ดู เต้มันเคยได้รักกับเพื่อนคนปัจจุบันมันอยู่ พี่ว่ามันมีความสุขนะพี่เองก็ยังอยากให้มันมีความสุขแบบในช่วงนั้นเหมือนกัน แต่ก็อย่างที่บอกอ่ะว่า ความรู้สึกคนเรามันเปลี่ยนกันยากเนอะ ขนาดแกยังไม่เลิกกัดกับเจ้าเต้มันเลย เห็นโอม เล่าเวลาแกสองคนเจอกันทีไร เหมือนโอมต้องกลายร่างเป็นกรรมการเปานกหวีดห้ามมวยทุกที ..เออแล้วสรุปพี่ จะแนะนำอะไรแกว่ะ 555 ไม่รู้แหละ กับโอมพี่รู้แกทำดีที่สุดอยู่ละ แต่กับตัวเองก้อย่าฝืนอะไรให้มันมาก ลึกๆอ่ะพี่รู้นะในความกวนกากอ้อนเท้า ของแกมันมีในยะแอบแฝงเหมือนกัน ..... "อกหักบ่อยๆใครว่าชินคว้าไอ้ติมมากินแม่งก็ไม่อร่อย" ....(เอาให้คล้องจองเฉยๆไม่มีความหมายอะไรหรอก) ^^

รายงายฉบับนี้จัดทำโดย นาย @simila69
เสนอ
นาย @OhmKub @tetae @tonKung

รายงานนี้เป็นส่วนนึงของรายวิชา "เวิ่นเวิ้อสาด"
โรงเรียนอนุบาลกระดูกเหล็ก
ประจำปีการศึกษา 3520

เต้:
สาธุมาซะยาวเลยสรุปเลยนะคับอนาคตมันจะเป็นไงผมก็จะขอเป็นเพื่อนเขาไม่ใช่สิเป็นรุ่นน้องเขาอย่างที่โอมเคยบอกคับว่าเป็นเพื่อนมันสบายใจกว่าอีกอย่างมีความสุขกว่าถึงเขาจะมีคนใหม่หรือไม่มีผมก็จะดูแลเขาเหมือนเดิมอย่างที่เขาทำให้ผมเพื่อนสนิทดีกว่าแฟนที่ไม่เอาไหนใช่ไหมคับ(เตเต้เขียน)

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 85 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 16:23:53

ตอนที่ 85

บางทีการที่เราตัดสินใจอะไรออกไปมันก็ทำให้เราต้องเสียเขาไปทั้งทีเราก็เจ็บไม่ต่างจากเขารู้จักคำว่ารักก็ต้องรู้จักศึกษาว่าเจ็บครับมันเป็นของคู่กันเมื่อเราเดินไปด้วยกันต่อไปไม่ได้อีกคนก็ต้องเป็นฝ่ายที่เดินออกมาไม่ว่าเหตุผลอะไรก็ตามบ้างทีคนที่บอกเลิกอาจจะเจ็บกว่าคนที่โดนบอกก็ได้ครับเมื่อมันถึงทางตันแม้จะพยายามฝืนไปเท่าไรก็ยิ่งทำให้ต่างคนต่างเจ็บสู้ยอมถอยออกมาดีกว่า
หลังจากที่ผมออกจากโรงพยาบาลเมื่อเช้าสภาพก็ดีขึ้นบ้างครับแต่ก็ยังที่จะอดคิดอีกเรื่องหนึ่งไม่ได้กลับมาพักอยู่บ้าน
ต้น : เป็นไงว่ะถึงบ้านยัง
ผม : ถึงแล้ว นอนอยู่บ้านมีไรโทรหากูแต่เช้าเลยนะมึง
ต้น : คนเป็นห่วงนี่ว้า เอางี้สายๆกูเข้าไปหานะ
ผม : อืม
ต้น : พักผ่อนก่อนนะ เดี๋ยวกูทำงานเสร็จจะออกไปหา
พอวางสายไปความเงียบก็เข้ามาครับทั้งๆที่พ่อกับแม่ก็อยู่นะกับเรื่องเมื่อคืนด้วยแหละผมเลยอยากอยู่คนเดียวเพลียด้วยแหละนอนดึกเมื่อคืนเลยหลับไปตื่นขึ้นมาอีกทีก็ตอนที่ไอ้ต้นมันมาปลุกครับ ไอ้บ้านี่มันมาถึงก็ลากผมออกไปข้างนอกด้วยจะด่าก็ไม่อยากด่าครับ
ผม : จะพากูไปไหนว่ะ
ต้น : ทำบุญแก้ซวย อีกอย่างเมื่อคืนกูรู้นะว่ามึงเป็นอะไร
ผม : ปล่อยกูก่อนดิกูเดินเองได้
ต้น : ไหนสัญญากับกูแล้วว่ะว่าจะไม่ทำตัวแบบนี้ ยิ่งสภาพมึงตอนนี้แล้วยังจะมาเศร้าอีก
พอไปถึงรถผมก็เล่าให้มันฟังครับเล่าทุกเรื่องมันก็รู้มาบ้างแล้วแหละครับไอ้ต้นพาผมมาวัดครับ
ผม : มึงว่ากูทำถูกไหมว่ะที่บอกเขาไปแบบนั้น
ต้น : กูไม่รู้นะว่าถูกหรือผิดไหมแต่อะไรที่มึงทำแล้วมึงสบายใจมึงก็ทำเหอะ รอกูอยู่ในรถนะไปซื้อของก่อน
ผม : ไปด้วยดิ ขี้เกียจนั่งรอ
ขับรถออกมานอกเมืองครับวัดนี้ผมเคยมาทำบุญกับยายประจำครับไปถึงก็ห้าโมงเช้าครับไปถวายเพลแล้วก็ออกมาเดินเล่นครับ
ต้น : กูไม่ชอบเลยว่ะที่เห็นมึงเป็นแบบนี้ มึงช่วยกลับมาเป็นคนเดิมได้ไหม ไอ้โอมคนที่หื่นๆอ่ะ เอ่อไอ้ตั๊วมันจะถึงตอนค่ำๆนะมันโทรบอกกู
ผม : อืม
ต้น : เอางี้ถ้ามึงยังไม่สบายใจมึงตามกูมา
มันพาผมไปล้างห้องน้ำครับ แม่งมันขี้โกงครับปล่อยให้ผมล้างสามห้องส่วนมันล้างห้องเดียว
ผม : ขี้โกงให้กูล้างตั้งเยอะ
ต้น : ดีขึ้นยัง งั้นคืนนี้ไปเดินเล่นทุ่งศรีเมืองไหม
ผม : ไปได้หมดแหละถ้าไปกับมึง
ต้น : ยังดีที่ยังอยากอยู่กับกู อย่าคิดมากในเมื่อมึงบอกเขาไปแล้วมึงก็ต้องเข้มแข็งดิ ไม่ใช่มางอแง้แบบนี้อะไรที่มันผ่านมาเดี๋ยวมันก็ผ่านไปเอง ถ้ามึงยังรักเขาอยู่มึงก็ต้องเข้มแข็งทำอันที่มึงเคยสัญญากับน้องเขาไว้ตั้งใจเรียน กูจะบอกนะ ถ้ามึงคิดจะเดินออกมาแล้วอย่าหันกลับไปอาลัยอาวรณ์อะไรเพราะถึงมึงเดินกลับไปอะไรก็เปลี่ยนไปแล้วไม่มีทางที่จะกลับมาเป็นเหมือนเดิมหรอกเชื่อกู แต่ตอนนี้กูหิวข้าวแล้วว่ะกลับกันเหอะ
ผม : ขอบใจนะ
ต้น : พี่เหมือนพระเอกไหมล่ะ(พูดแล้วมันมาหยิกแก้มผม)
ผม : พระเอกไรว่ะหนังโป้เหรอ
ต้น : กวนแล้วสัส อยู่วัดนะเนี้ย แต่ก็ดีที่มึงดีขึ้นบ้างล่ะเอาน่ะอย่าคิดมากยิ้มๆไว้แต่กูว่ามึงก็ผิดนะ
ผม : อ้าว
ต้น : กูก็รู้จักน้องเขาดี น้องเขาก็รักมึง
ผม : อันที่จริงนะกูไปส่องเฟสน้องเขาแล้วเห็นเขาบอกว่าคิดถึงแฟนเก่าเขา
ต้น : อะไรนะ มึงนี่โคตรโง่เลย ทำไมไม่ถามเขาก่อนว่ะคิดเองเอ่อเองแบบนี้นิสัยไม่เคยเปลี่ยน โอ้ยกูปวดหัวกับพวกมึงจังไอ้ตั๊วก็อีกคน
ผม : ที่มึงอกหักกูยังปลอบเลย
ต้น : โอมฟังกูนะ ไปขอโทษน้องเขาแล้วถามน้องเขาดีๆ
ผม : เขาบล็อกทวิตกูแล้วแต่ก็ไม่กล้าอยู่ดี
ต้น : เอาเป็นว่านะถ้ามึงคิดว่ามึงทำไรอยู่มึงก็ทำเหอะนะ
ผม : อืม กลับกันเหอะหิวข้าวไม่ใช่เหรอเอาเป็นว่ากูมีเหตุผลของกูนะ
ต้น : ไม่หิวแล้วกูอยากฆ่าคน
ผม : อย่าทำไรน้องเขาเลย
ต้น : ฆ่ามึงนี่แหละ
เดี๋ยวผมมาต่ออีกนะครับไอ้ต้นมันมาลากคอผมไปอีกล่ะ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 86 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 16:25:01

ตอนที่ 86

ผม : ฆ่าเลยดิกูไม่อยากอยู่เหมือนกัน
ต้น : กูขอโทษกูจะไม่พูดอีกแล้วไหนสัญญากับกูแล้วไงว่าจะไม่เศร้าป่ะกลับกันดีกว่ามึงอยากทานไรเดี๋ยวกูเลี้ยงเอง
ผม : อยากกลับบ้านมึงไปส่งกูที่บ้านนะกูเหนื่อยแล้วไม่อยากออกไปไหนแล้ว
ต้น : ไม่เอาไม่พูดเดี๋ยวกูร้องตามนะเว้ยมึงอย่าเป็นแบบนี้ดิกูขอร้องนะโอม
ผมไม่อยากไปไหนครับตอนนั้นพอมันมาส่งผมที่บ้านผมก็ได้แต่นอนดีหน่อยที่น้าเอาลูกมาฝากพอดีน้าเข้ามาทำธุระเลยเอาลูกมาฝากไว้ครับไอ้นี่โคตรดื้อครับเล่นซะวิ่งรอบบ้านผมแทบจะไม่ได้นอนครับเบื่อๆครับเลยแทงสนุ๊กอยู่บ้านไอ้หลานผมก็ดื้อๆเปิดการ์ตูนให้ดูก็ไม่ดูจะเล่นสนุ๊กกับผมเลยแกล้งมันเอาไม้มาแหย่จู๋มันครับร้องลั้นบ้านดีเอาขนมมาล่อถึงหยุดครับพี่จ้าก็ไม่อยู่ด้วยแหละแกกลับบ้านกว่าจะมาก็ค่ำๆกล่อมเด็กนี่มันยากนะครับกว่าจะหลับพอหลับเลยมีเวลาล้างรถคิดถึงโคตรๆเลยไม่ได้เช็ดหลายวันถ้าเขาให้เอาเข้าไปในห้องที่โรงพยาบาลผมนี่เอาเข้าเลยนะความสุขของผมไม่มีอะไรอีกแล้วแหละนอกเสียจากได้เช็ดรถอย่างที่ไอ้ปอนมันแค๊ปในเฟสผมมาลงนั้นแหละครับ พอล้างเสร็จเดินรอบบ้านครับไปถ้าผมว่างๆจะชอบเดินถ่ายรูปต้นไม้นะขนาดนอนที่โรงพยาบาลยังแบกกล้องไปด้วยฮ่าๆค่ำๆเดินลากขวดน้ำเกลือถ่ายรูปแถวนั้นนั่งเล่นสักพักยายผมมาครับได้ทีนอนตักยายครับ เวลาที่ผมมีเรื่องอะไรจะชอบนอนหนุนตักยายแล้วเล่าให้ยายฟังผม : ขอนอนหนุนตักหน่อยดิยาย
ยาย : แล้ววันนี้เรื่องอะไรไม่สบายใจไหมลูกเล่าให้ยายฟังได้นะ(พร้อมกับลูบหัวผมครับ)พักนี้ดูโอมไม่ค่อยยิ้มนะดูซึมๆมัปัญหาอะไรไหมลูก
ผม : เรื่องเดิมแหละยาย(ผมเคยเล่ายายฟังแล้วครับ)ผมยายก็เข้าใจนะที่ผมเป็น
ยาย : การที่เราคิดถึงเขามันไม่ผิดหรอกลูกแต่ให้รู้ขอบเขตและไม่ไปวุ่นวายกับเขาก็พอ เราคอยดูเขาอยู่ห่างๆ
ผม : ครับยาย ยายว่าโอมทำถูกไหมที่โอมเดินออกมาจากชีวิตเขาโอมแค่อยากให้เขากลับไปหาคนที่เขารักโอมเป็นมาทีหลังเขา
ยาย : ไม่ว่าโอมทำอะไรยายก็จะคอยให้กำลังใจอยู่แบบนี้นะ
ผม : ว่าแต่แม่เล่าให้ยายฟังใช่ไหมถึงได้มาหาโอมถึงบ้าน
ยาย : ไม่ยายอยากมาเฉยๆ
ผม : ไม่เชื่อหรอกทำพิรุธอีก ขอบคุณครับยายโอมรักยายที่สุดในโลกขอหอมแก้มหน่อยดิ
ยาย : แก้มยายไม่น่าหอมหรอกเหี่ยวก็เหี่ยวไม่ตึงเหมือนแก้มสาวๆ
ผม : ใครว่ายายไม่ตึงยายตึงนะแต่ไม่ใช่แก้มนะหูยายฮ่าๆ
ยาย : งอลแล้ว จะกลับลุกเลย
ผม : โอ๋ๆอย่านอยนะโอมขอโทษแก้มผู้หญิงที่หน้าหอมมากที่สุดก็มีสามคนแหละครับ
ยาย : เจ้าชู้นะเรา
ผม : เจ้าชู้อะไรครับ มียายย่าแล้วก็แม่ไงครับที่น่าหอมที่สุด
ยาย : ปากหวานนะ ลุกได้แล้วยายหนักแล้วจะไปซื้อของกับยายไหม
ผม : ไปดิครับ
ไม่เหงาแล้วครับวันนี้พาสาวเดินห้างซื้อของครับกว่าจะเสร็จก็เกือบเย็นครับยายมาส่งที่บ้านเลยเปิดคอมนั่งอัพเรื่องลงบอร์ดนี่แหละครับ
“ดูหนังโป้เหรอว่ะ” เสียงไอ้ต้นแหกปากตั้งแต่มาถึงประตูบ้านผมนี่โคตรอายคนครับ
ผม : ดูห่าไรว่ะ
ต้น : ป่ะออกไปข้างนอกกับกู
ผม : ไม่ไปได้ไหมขี้เกียจ
ต้น : ลุกเลยไอ้หมูแม่งไม่ได้ออกกำลังกายนานอ้วนขึ้นนะมึงมันลากผมไปด้วยครับอย่างที่บอกเมื่อวานแหละครับรีบเลยไม่ได้ถือโทรสัพไปด้วยไปหลายที่ทั้งดูหนังขับรถทั่วอุบลแต่ก็ดีเหมือนกันครับผมจะได้ไม่มีเวลาคิดอะไรให้เศร้าอีกแต่มันก็อดคิดไม่ได้ครับ
ผม : มึงว่ากูงี่เง่าไหมว่ะที่ทำตัวแบบนี้
ต้น : โคตรเลย ทีหลังก็อย่าทำนะกูขี้เกียจปลอบมึงแล้ว ทำตัวให้เหมือนรุ่นพี่หน่อยดิว่ะ
ผม : ก็คนมันอ่อนแอนี่ว้า
ต้น : ไหนไอ้โอมจอมหื่นปากหมาหน้ากวนตีนของกูไปไหนว่ะ
ผม : ขนาดนั้นเหรอ เดี๋ยวกูต่อยแม่งมึงนะเว้ย
ต้น : เอาน่าอะไรที่มันผ่านไปก็ให้มันผ่านไป
ผม : อะไรว่ะผ่านไปกูเห็นแต่รถ
ต้น : กวนส้นตีนกูล่ะ นี่หายแล้วใช่ไหมถ้าหายมึงช่วยบอกพี่คมของมึงหน่อยให้เลิกส่งข้อความมาหน่อยกูขี้เกียจลบแล้วนะเว้ย
ผม : ฮ่าๆ สงสัยเขาชอบมึง
ต้น : ชอบเชี้ยไรว่ะ ผู้ชายกูให้มึงชอบกูคนเดียว
ผม : ถุย งั้นคืนนี้กูตุยตูดมึงนะ
ต้น : เอาสิค่ะ มันจับจวยผม
ผม : สัส เล่นไรของมึง ผมวิ่งไล่เตะมันครับ
สรุปเมื่อคืนผมไม่ได้กลับบ้านครับนอนกองกันกับเพื่อนที่หอไม่ได้กินเหล้านะครับเล่นเกมส์จนดึกขี้เกียจกลับบ้านเลยนอนที่ห้องเพื่อนกลับบ้านอีกที่เลยรู้ว่ามีคนมารอผมโทรหาก็ไม่รับครับมันพึ่งโทรกลับหาผมตอนเที่ยงครับเมากินเหล้ากับเพื่อนที่หอเต้บอกว่านานๆได้เจอเพื่อนเลยดื่มถึงเช้า
"ถึงเราจะไม่ได้คุยกันแต่ก็คิดถึงและเป็นห่วงเหมือนเดิมนะตั้งใจสอบนะเว้ย"#บอกคนบางคน#

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 87 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 16:26:06

ตอนที่ 87

อย่างที่บอกไปเมื่อวานนี้แหละครับไม่ได้กลับบ้านนอนที่หอเพื่อนครับพอกลับไปถึงพี่จ้าก็บอกว่าไอ้เต้มารอจนดึกแล้วมันก็กลับครับ พี่จ้าเขาเป็นทั้งพี่ทั้งพ่อแม่ผมครับเพราะมาอยู่ที่อุบลก็มีแต่พี่จ้าที่ช่วยเหลือตลอดทั้งปลุกมาเรียนทำกับข้าวให้ทานสอนการบ้านให้และเป็นเพื่อนเที่ยวเวลาเหงาเป็นคนปลอบเวลาเสียใจมาและเป็นคนพาไปหาหมอเวลาที่ไม่สบายครับ
พี่จ้า : น้องเต้เขามารอโอมเมื่อคืน พี่ไม่รู้จะบอกเต้ยังไงรู้แค่ว่าเราออกไปกับต้น
ผม : จริงเหรอพี่แล้วเต้มารอนานไหมครับ
พี่จ้า : นานนะนั่งคุยกับพี่แล้วไม่รู้ใครโทรมาแล้วเขาก็ออกไปบอกว่าจะกลับมาอีกตอนเช้า
ผม : เดี๋ยวโอมโทรหาไอ้เต้ก่อนนะพี่
โทรไปมันไม่รับสายโทรไปตั้งหลายสาย พอดีไอ้ตั๊วมันมาหาผมที่บ้านเลยไม่ได้โทรหาเต้อีก
ตั๊ว : กูเอาของฝากมาให้ อุส่าหอบมาจากบ้าน
ผม : โคตรซึ้งเลยว่ะทีหลังไม่ต้องก็ได้นะเว้ย กูเกรงใจ แล้วใครไปรับมึงที่บขสว่ะ
ตั๊ว : ป้ากู มึงจะไปบ้านไอ้ต้นกับกูม่ะ แล้วค่อยเข้าไปมหาลัย
ผม : กูก็พึ่งแยกจากกับเมื่อเช้าไปนอนหอไอ้กาย
ตั๊ว : ตกลงจะไปไหม
ผม : ไปดิรอแปบนะกูอาบน้ำก่อน
ตั๊ว : จะอาบด้วยเหรอปกติมึงไม่ค่อยอาบนะ
ผม : สัส กวนตีนกูแต่เช้านะมึง แล้วดีขึ้นยังว่ะเคลียกันยัง
ตั๊ว : เรียบร้อยล่ะ เป็นเพื่อนกัน
ผม : แน่นะ อย่ามาร้องไห้ให้กูฟังนะ
ตั๊ว : ว่าแต่กูเหอะ มึงก็เหมือนกันไอ้ต้นบ่นให้กูฟังเรื่องมึง อย่าคิดมากนะเว้ยบางทีความรักมึงกับน้องเขาอาจจะกลับมาเหมือนเดิมก็ได้ใครจะรู้ว่ะอนาคตมันเป็นสิ่งที่ไม่แน่นอน
ผม : มีสาระแต่เช้านะขอจูบหน่อยดิ
ตั๊ว : มึงนี่นะชอบทำให้กูเคลิ้มไปด้วย
พออาบน้ำเสร็จก็ไปที่บ้านไอ้ต้นครับแล้วค่อยเข้ามหาลัยครับวันนี้คึกคักเป็นพิเศษ
ต้น : สัสโอมวันที่16มึงว่างไหมว่ะ
ผม : มีไร กูก็ติวให้ไอ้มิกเหมือนเดิมแหละมีไรว่ะจะพาไหน
ต้น : ไม่ว่างก็ต้องไปนะเว้ยกูลงทะเบียนปั่นจักรยานให้มึงแล้วนะ
ผม : อะไรนะมึงถามกูสักคำไหม
ต้น : สาวเยอะนะเว้ย กว่ากูจะลงให้มึงได้ จักรยานมึงใช้ได้อยู่ใช่ไหมว่ะ
ผม : เอ่อ ไม่ถามกูก่อนว่ะ กูจะหายทันไหม
ต้น : แค่มึงชักว่าวได้ก็ถือว่าหายแล้วฮ่าๆ
ตั๊ว : ฮ่าๆ
ผม : เดี๋ยวถีบแม่งทั้งคู่เลย
ต้น : ส่วนไอ้ตั๊วกูลงให้แล้วนะ แต่พวกมึงกูยังไม่ได้เอาบัตรประชาชนไปให้พี่เขา ไอ้ตั๊วกูไม่ค่อยหนักใจเท่าไรแต่ไอ้โอมนี่ดิ มึงเอาบัตรต่างด้าวมึงมาไหมว่ะ
ผม : ต่างด้าวพ่องมึงดิ
ต้น : ไอ้โอมมึงกับกูไม่ได้ไปตกปลาด้วยกันนานแล้วนะเว้ย กูอยากเห็นฝีมือมึงอีกว่ะตอนบ่ายไปนะ
ตั๊ว : กูไปด้วยดิ กูอยากไปแต่ไม่มีเพื่อนนึกว่าพวกมึงไม่ชอบ
ต้น : สู้กูเหรอมึง แต่เรื่องชักว่าวไม่มีใครสู้พี่โอมของกูหรอก
ผม : ไอ้สัสต้น มึงนี่นะกูไม่เน้นชักเว้ยเน้นซอยอย่าเดียวฮ่าๆ(พูดใส่มัน)
ต้น : ถุย
พอมาอยู่กับพวกมันผมก็ไม่เศร้านะแต่ใจก็คิดอยู่ดี ทำไรเสร็จที่มหาลัยพวกผมก็พากันไปหาตกปลาครับ ไปเกือบหมดห้องครับ มันไม่คุ้มหรอกครับแต่อยากไปเฉยๆไปยืนทั้งวัน ดีนะที่ได้สองตัวครับ สักพักไอ้เต้มันโทรกลับครับ
เต้ : สัส โอมมึงอยู่ไหนว่ะ
ผม : ขึ้นมึงเหรอว่ะ รุ่นพี่ได๋นิ
เต้ : ครับ แล้วคุณไอ้รุ่นพี่อยู่ไหนครับรุ่นน้องไปหาเมื่อคืนไม่เจอแอบไปนอนกับสาวที่ไหนครับ
ผม : นอนบ้าไร เล่นเกมส์ที่ห้องไอ้กายขี้เกียจกลับบ้าน
เต้ : หัดไม่ดีนะมึงไม่ยอมกลับบ้าน
ผม : กล้าขึ้นมึงกับรุ่นพี่หรอ แล้วทำไรถึงไม่รับโทรสัพว่ะไปนอนกับสาวที่ไหน
เต้ : เป็นไรหึงเหรอ
ผม : ใครจะกล้าหึงว่ะ
เต้ : กินเหล้าห้องเพื่อนพึ่งตื่น ฮ่าๆ
ผม : มาถึงก็เมานะมึง อย่าลืมนะวันพุธปฐมนิเทศนะ แค่นี้ก่อนนะปลากินเบ็ดล่ะ
เต้ : เดี๋ยวก่อนดิอยู่ไหนเนี้ย แล้วผมก็บอกตรงที่ผมอยู่ครับมันก็วางสายไป
ตั๊ว : มากูช่วย แล้วมันก็มาแย่งเบ็ดผมไปครับ ตัวโคตรใหญ่
ต้น : มึงดูของกู แล้วไอ้ต้นก็ลากขึ้นมาครับตัวพอๆกับของผม(ปลานะไม่ใช่อันอื่นนะ)ครับ
ก็นั่งรอคุยกันรอไปเรื่อยครับ ส่วนใหญ่พวกมันจะถามเรื่องของผมแหละไม่ใช่ถามดิบังคับให้ผมเล่า เล่าให้มันฟังสักพักไอ้เต้มาครับ
ต้น : ไอ้สัสนี่ตายยากว่ะดีนะอีกคนไม่มาด้วย
เต้ : ว่าไงพี่ชายสบายดีไหม ไม่มีไรทำเหรอถึงพากันยืนตากแดดร่มมีไม่เข้า
ต้น : สัส กูรุ่นพี่มึงนะเว้ย เดี๋ยวสั่งดันพื้นเลย
แล้วไอ้เต้ก็เดินลงไปดูปลาที่พวกผมตกได้ครับ มันไม่ดูเฉยๆครับปล่อยปลาพวกผมด้วย
ต้น : สัส มึงปล่อยทำไมว่ะ
เต้ : บาปนะเว้ย รู้ไหมว่าผิดศีลข้อหนึ่ง อีกอย่างไม่รู้ด้วยว่ามันมีลูกไหม ยังจะตกมันมาอีก
ผม : ไอ้พ่อพระ ทำไมมึงไม่ไปบวชว่ะ
ต้น : สัส กูเล่นมึงหนักแน่ โอ้ย มันโมโหครับแต่ก็ไม่ทำไรไอ้เต้ ดูน่ารักไปอีกแบบสองคนนี้กวนตีนกันตลอด ส่วนไอ้ตั๊วก็ได้แต่ยืนยิ้ม

#ไปลั๊นล๊าก่อนนะครับจุ๊บๆๆ#

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 88 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 16:28:12

ตอนที่ 88

โอกาสมีให้ทุกคนครับแค่เรารู้จักใช้มันหรือป่าวก็เหมือนความรักแหละครับคนเราเกิดมาไม่มีใครหรอกที่ไม่เคยทำผิดขนาดต้นไม้เกิดมาเขายังหาว่าเกิดผิดที่ต้องตัดออกครับถ้าเรารู้จักคำว่าขอโทษทุกอย่างจากร้ายอาจกลายเป็นดีก็ได้ใช่ไหมครับไม่มีใครหรอกที่ไม่ให้โอกาสคนที่ทำผิดเว้นแต่ว่าเขาจะทำผิดซ้ำๆจนอีกฝ่ายทนไม่ได้ความรักก็เหมือนกันครับถ้าเรามองแต่เขาในแง่ลบเราก็จะเกียจเขาไปเรื่อยๆแต่ถ้าเรากลับไปมองด้านที่ดีของเขาเราอาจจะใจเย็นลงได้ครับของบางอย่างกว่าจะได้มามันแสนยากนะครับแต่มันไม่ยากเท่าเราจะรักษามันไว้ไหม
ต้น : โอมตื่นยังว่ะ มารับกูที่บ้านด้วยนะ (บัดดี้ผมโทรปลุกแต่เช้าครับ)
ผมไม่เข้าใจเหมือนกันทำไมต้องให้พวกผมไปรอรับรุ่นน้องที่มาปฐมนิเทศครับโคตรเช้าครับวันนี้เป็นวันปฐมนิเทศนักศึกษาใหม่
ผม : เอ่อ แม่งนัดไรไม่รู้โคตรเช้าเลยว่ะ
ขนาดว่าผมตื่นเช้าแล้วนะยังมีคนที่ตื่นเช้ากว่าผมครับนั้นก็คือไอ้ตั๊วมันมานั่งรอผมที่บ้านตั้งนานครับ
ตั๊ว : ตื่นแล้วเหรอคุณชาย ไม่ต้องรีบหรอกเขานัดเจ็ดโมงเช้า
ผม : ไม่รีบชี้ยไรว่ะ นี่หกโมงครึ่งแล้ว
ตั๊ว : ตอนนี้มึงหลับอยู่ใช่ไหมดูตามึงดิ
ผม : สัส กวนตีนล่ะ ต้องไปรับไอ้ต้นอีกแม่งมาเองก็ไม่ได้
ตั๊ว : กูล่อเล่นลืมไปตามึงตี๋ฮ่าๆ
ผม : พี่จ้า ผมคาบขนมปังกับนมวิ่งออกมาหารถครับ
ผมไม่รู้เหมือนกันว่าจะรีบไปไหนทั้งๆทุกครั้งผมก็ไปแทบจะบ๊วยเขาคิดภาพตามนะครับมือหนึ่งถือนมอีกข้างขับรถโคตรเท่เลยฮ่าๆ ทานไปด้วยขับรถไปด้วย อยากจะบอกรีบจนลืมใส่กกนอีกครับตั้งใจแหละสารภาพเลยนะครับสังคังแดกเลยไม่อยากใส่(อย่าหาว่าผมสกปรกนะแค่เซอ)
ตั๊ว : มึงจะรีบไปไหนว่ะ
ผม : แปบนะไอ้ต้นโทรมาจอดรถคุยกับมันครับ
ปานนั้นให้ผมรีบที่ไหนได้มันมาถึงมหาลัยแล้ว
ต้น : ลืมรูดซิบไหมว่ะ ดูรีบๆนะมึง
ผม : รูด มึงดูดิ
ตั๊ว : ฮ่าๆ
ต้น : จับได้ไหมฮ่าๆ
ผม : กวนตีนแหละแล้วเพื่อนมายังว่ะ
ต้น : โน่น มันยืนอยู่ตรงโน่น มีไม่กี่คนครับ
โทรหาไอ้เต้ครับมันไม่ยอมรับสายคิดว่ามันคงเข้าไปข้างในแล้วแหละเลยไม่โทรอีกครับ แต่ที่ไหนได้มาเกือบท้ายๆเขาครับ
ต้น : เฮ้ย มาช้านะมึง แต่งตัวไม่เรียบร้อย(พี่เขาทำดุครับ)
เต้ : บ้านไกลครับ
ผม : มาแต่หนองคายเหรอ
เต้ : ป่าว หอข้างๆนี่แหละ ถ่ายรูปให้หน่อยดิโอม
ผม : ยังจะมีอารมณ์มาถ่ายรูปอีกเข้าไปข้างในได้แล้ว
ต้น : เร็วๆดิว่ะ กูดุไหมโอม
ตั๊ว : เหมือนรุ่นพี่ตุ๊ดที่มหาลัยเก่ากูเหรอว่ะ
ต้น : สัส โน่นที่รักไอ้โอมมาแล้ว
“น้องโอมไม่ได้เจอกันนานเลยนะ” เสียงมาแต่ไกลครับ
ผม : กูไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ ไม่ไหวแล้วไปล่ะ
ปวดฉี่ครับอีกอย่างก็วิ่งหนีพี่เขาด้วยแกจะชอบมาแกล้งจับจวยผมครับ กลับจากห้องน้ำเลยพากันไปหาไรทานครับ
ตั๊ว : เมียเก่ามึงเหรอว่ะน่ารักดีนะ
ผม : เมียบ้าไร
ต้น : ตอนนี้พี่โอมเขามีเด็กเขาไม่มองใครหรอก
ตั๊ว : โอมมึงตาบอดเหรอ
ผม : บอดเชี้ยไร
ต้น : กูล่ะลุ้นกับคู่นี้แต่ก่อนมีปัญหากันมีแต่กูที่เคลียให้ดีนะที่ตอนนี้ไอ้โอมไม่มีไลน์
ผม : เวอร์ล่ะมึง
ตั๊ว : ใครว่ะ กูเคยเห็นม่ะ
ต้น : มึงไม่รู้จักหรอก ชอบกวนทีนเหมือนกันกูว่าเข้ากันได้ไม่สิมึงจะเข้าเขาหรือเขาเข้ามึงว่ะฮ่าๆ
ผม : สัส กวนตีนล่ะ กูขอไข่นะแล้วแย่งไข่พะโล้มันครับ
ต้น : สัส เอาคืนมานะ แม่งแดกเลยมึงอมแล้วเอามาให้กู
ตั๊ว : เอาขอกูอ่ะ
ผม : แน่ๆสองคนนี้แปลกๆนะ ใครเป็นผัวเป็นเมียว่ะ
ต้น : กูเป็นผัวพวกมึงสองคน
ตั๊ว : กวนตีนล่ะเอามาเลยกูไม่ให้
ต้น : งั้นกูเอาเนื้อของไอ้โอม
ผม : ไงว่ะ
ฝ้าย : กินเหมือนเด็กไปได้พวกนี้ นิสัยไม่เคยเปลี่ยน
ต้น : ไรย่ะชะนีผัวเมียเขาคุยกันอยู่
ผม : ไปกวนเขา รีบทานแล้วกลับหอดีกว่า
ฝ้าย : โอมพวกมึงจะไปไหนต่อว่ะ ไปหอไอ้กายไหม
ตกลงแล้วไม่ได้ไปไหนเลยครับนั่งรอจนกิจกรรมเขาจะเลิกครับ ได้คุยกับไอ้เต้ไม่กี่คำครับเพราะมันต้องไปหารุ่นพี่เอกเขาครับ
เต้ : กูอยากลาออกว่ะ
ต้น : ไอ้ป๊อดยังไม่เรียนเลยลาออก
ผม : ลาออกไปเหี้ยไรว่ะ แค่นี้ก็กลัว
ต้น : ถ้ามึงลาออกวันไหนกูพาพวกมารุมมึงแน่ ไม่เอาธรรมดานะกูให้พิเศษเลย
เต้ : เตะปากรุ่นพี่ผิดไหมว่ะ
ต้น : สัส เดี๋ยวๆ
ผม : อดทนดิว่ะ เคยบอกกูไม่ใช่เหรอว่ามีอะไรที่นายเต้จะทำไม่ได้แค่นี้จะยอมแล้วเหรอ
ต้น : กลับบ้านกินนมนอนเหรอลูก
เต้ : เรียนเว้ยใครว่ากูจะลาออกขอตัวก่อนนะเหม็นขี้หน้าคนบ้างคน
ผม : อย่าไปกวนมันผมพาต้นออกมาครับ


ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนจะไกลแค่ไหนก็คิดว่าคุณอยู่ใกล้ๆอยู่ข้างๆตลอด คิดถึงนะ#บอกคนบางคน

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 89 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 16:30:02

ตอนที่ 89

เวลานี่มันก็ผ่านไปเร็วนะครับเรารู้จักกันมาก็เก้าเดือนแล้วเนาะทุกคนก็เหมือนครอบครัวเดียวกันกับผมแล้วขอบคุณทุกๆคอมเม้นทุกๆกำลังใจครับไม่รู้จะขอบคุณยังไงถึงจะพอสำหรับสิ่งที่ทุกคนให้ผมครับตั้งแต่วันแรกที่ผมอัพเรื่องของผมกับเต้ลงจนมาถึงวันนี้ผมกับเขาร่วมสุขร่วมทุกข์มาด้วยแต่ก็ไปกันไม่ได้เปลี่ยนจากเพื่อนมาเป็นแฟนแล้วก็เปลี่ยนจากแฟนมาเป็นเพื่อนผมว่าความสุขไม่จำเป็นต้องเป็นแฟนกันเสมอเราก็มีความสุขได้ครับไปเที่ยวด้วยกันมีปัญหาก็ปรึกษากันถึงจะเป็นเพื่อนเราก็ห่วงใยกันเหมือนเดิมอีกอย่างตอนนี้เขาก็มาเป็นรุ่นน้องผมแล้วแต่คนล่ะเอกครับคณะเดียวกันแหละคงต้องทำหน้าที่รุ่นพี่กับเพื่อนไปด้วยกันครับ ส่วนมากเต้จะเป็นฝ่ายที่เข้ามาหาผมครับไม่โทรมาก็มาหาที่บ้านเมื่อคืนก็เหมือนกัน
พี่จ้า : ยังไม่นอนเหรอโอม มันดึกแล้วนะ
ผม : ยังครับพี่ นั่งทำงานยังไม่เสร็จเลยครับ
พี่จ้า : อย่านอนดึกนะนี่ก็สี่ทุ่มแล้ว แล้วใครมาอ่ะ
ผม : ไม่รู้ดิเดี๋ยวผมออกไปดูครับพี่ไปนอนเหอะ
พี่จ้า : น้องโอมทำงานเลยพี่ไปดูเอง เดี๋ยวงานจะไม่เสร็จ น้องโอมน้องเต้มาหา ไม่กล้าเข้ามาในบ้านโอมออกไปหาเต้หน่อยดิ
ผม : เมามาอีกล่ะดิ พี่ไปนอนเหอะครับ
เต้ : ทำไรยังไม่นอนอีก
ผม : นั่งทำงานแล้วมึงล่ะทำไรดึกปานนี้ยังออกมาข้างนอกอีก
เต้ : มันเบื่อๆนี่ว้า เลยขับรถเล่น แล้วมึงเป็นไรดูซึมๆง่วงเหรอหรือไม่สบายว่ะ
ผม : ป่าว ไม่เป็นอะไรเข้ามาข้างในก่อนดิ ทานไรมายังเอาไหมเดี๋ยวกูต้มมาม่าให้
เต้ : กูอิ่มแล้ว แค่แวะมาเล่นกับมึง แล้วนี่มึงทำงานอยู่เหรอ กูกวนป่ะเนี่ย
ผม : ไม่หรอก ทำไปมันเบื่อๆดีออกมีเพื่อนคุย เล่นทวิตดีขึ้นบ้างว่าจะทำต่อแต่มึงมาก่อนไว้ทำพรุ่งนี้ก็ได้
เต้ : รหัสโทรสัพยังใช้อันเดิมนะมึงไม่ยอมเปลี่ยนเลยนะ(มันนั่งเล่นโทรสัพผมครับ) ยังคุยกับไอ้แสบอยู่เหรอ(เต้ดูทวิตผมครับ) แล้วไอ้แสบเป็นไงสบายดีเหรอแล้วเป็นไงเลือกได้ยังว่าจะเรียนไร
ผม : อืม เห็นบอกว่าจะเรียนเภสัช
เต้ : เปลี่ยนไปเปลี่ยนมาไม่นานเดี๋ยวก็เปลี่ยนอีกไม่เชื่อลองดูดิ
ผม : ไม่ว่าเขา
เต้ : ดุเหมือนมึงเหนื่อยๆนะเป็นไรไหมเล่าให้กูฟังได้นะ
ผม : มันมีเรื่องไม่สบายใจให้คิดอ่ะ
เต้ : อย่าไปคิดดิว่ะ รู้ว่าคิดไปแล้วปวดสมองก็อย่าคิดดิ เอางี้ลุกออกมากับกู
ผม : ไปไหนว่ะมันดึกแล้ว
เต้ : เราไม่ได้ขับรถเล่นตอนกลางคืนนานแล้วเนาะ ขี่รถเล่นไหม
ผม : ดีเหมือนกัน งั้นมึงขับนะเดี๋ยวกูซ้อนเอง
เต้ : ไม่กลัวกูพาไปข่มขืนหรอกว่ะ
ผม : สัส เดี๋ยวกูกระโดดถีบเลย อยากลองมวยกับกูอีกม่ะฮ่าๆ
เต้ : กูล้อเล่น ป่ะเดี๋ยวมันจะดึกกว่านี้
พูดไปก็ไม่ได้ทำแบบนี้นานแล้วครับตั้งแต่มันไปอยู่ที่หนองคายกับอีกอย่างดึกๆผมไม่ค่อยได้ออกไปไหนด้วยครับส่วนมากสี่ห้าทุ่มก็นอนแล้ว
ผม : เป็นไงเจอเพื่อนใหม่ รุนพี่เขานัดอะไรก็เข้านะเข้าร่วมกิจกรรมกับเขาอย่าดื้อนะมึง
เต้ : ครับรุ่นพี่ มึงรู้ไหมวันนี้กูมีความสุขว่ะได้อยู่กับมึงแบบนี้
ผม : เวอร์ล่ะแค่ได้ขี่รถเล่นกับกูนี่นะ
เต้ : ไม่ได้ทำไรแบบนี้นานแล้วนี่ว้า แล้วมึงล่ะมีไรเล่าให้กูฟังได้ยัง ถ้าให้เดานะหนีไม่พ้นความรักใช่ไหมถ้ามึงโกหกกูจะยกล้อ
ผม : สัส ไม่บอกเว้ย
เต้ : ไม่บอกใช่ไหม มันขับเร็วขึ้นครับ โอ้ยกูเจ็บนะเว้ย อย่าบิดหูกูดิ
ผม : ใครใช้ให้มึงขับเร็วว่ะ
เต้ : ถ้ามึงเหนื่อยมึงก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมดิ ถ้าไม่สบายใจก็พัก
ผม : พูดนะมันง่ายแต่ทำมันยากนะเว้ย
เต้ : ถ้ามึงไม่ทำมึงก็จะอยู่แบบนี้ กูรู้นะว่ามึงรักเขามากแต่ก็ให้รู้จักเผื่อใจไว้ด้วย คนเราห้ามกันไม่ได้หรอกที่จะมีความรักแต่เราต้องรักเขาให้เป็นและเผื่อใจไว้ด้วยมึงจำไม่ได้เหรอมึงไงที่เคยสอนกูแบบนี้
ผม : กลับกันเหอะมันดึกแล้ว
เต้ : หิวข้าวอ่ะ หาไรทานก่อนดิ
ผม : ไหนว่าทานมาแล้วว่ะ งั้นไปกินก๋วยเตี๋ยวดิ
เต้ : มึงดูนะ ก๋วยเตี๋ยวถ้วยนี้มันก็เหมือนกับความรักแหละถ้าเราใส่อะไรลงไปมากๆมันก็ไม่ดีนะ ยิ่งใส่ลงไปมันก็ยิ่งทานไม่ได้ ใส่น้ำปลา ใส่น้ำตาล ใส่พริก
ผม : ก็อย่าใส่ดิ
เต้ : ไม่ใส่มันจะมีรสชาติเหรอ
ไอ้นักปราชญ์ช่างเปรียบเทียบครับมันเปรียบไปหมดครับแต่มันก็ทำให้ผมดีขึ้นไม่ต้องคิดไรแค่เราใช้ชีวิตทำหน้าที่ของเราไปไม่ว่าจะเกิดไรขึ้นก็ปล่อยไปตามธรรมชาติครับพอทานไรเสร็จเต้ก็มาส่งผมที่บ้านครับ
ผม : ขอบใจนะขับรถดีๆล่ะ
เต้ : มึงก็เหมือนกันอย่านอนดึกล่ะพึ่งจะหายป่วยอยู่ แล้วอย่าคิดมากอะไรจะเกิดก็ช่างแม่งมันอย่างน้อยมึงก็ยังมีกูมีไอ้ต้นเพื่อนมึงอีกคนแล้วพ่อแม่มึงอีก(มันขยี้หัวผมครับ)กูกลับล่ะอย่ามาร้องไห้ให้กูเห็นแล้วกันไปล่ะฝันดีนะครับ(ทำหน้ากวนทีนใส่อีก)
พอมันกลับผมก็นอนไม่หลับครับนั่งทำงานของผมต่อคืนนั้นได้นอนชั่วโมงเดียวครับไอ้ต้นมาปลุกไปมหาลัยพอดี
ต้น : เป็นไรว่ะ ดูเหมือนคนไม่ได้นอนดูตาดิโคตรแดงเหล้าก็ไม่กินกับเพื่อนเป็นไรไหม
ผม : ไม่ได้เป็นไร กูนั่งทำงานแล้วมึงกลับจากหอไอ้กายตอนไหนว่ะ
ต้น : หลังจากที่มึงกลับแล้วนี่ไหวไหมไม่ไหวก็นอนอยู่บ้านไม่ต้องไปก็ได้
ผม : ไหว งั้นรอแปบนึงนะ เสร็จแล้วผมก็ออกไปพร้อมไอ้ต้นครับ หาไรทานที่โรงอาหารแล้วก้ออกไปหาเพื่อนครับ
ตั๊ว : อ่ะ(มันยื่นกาแฟให้ผมครับ) ดูมึงเหนื่อยๆกูซื้อมาเผื่อแล้วนี่เป็นไรของมึงว่ะ ปกติมาถึงมึงต้องกวนเพื่อน
ผม : ไม่ได้เป็นไร มึงดื่มเหอะกูไม่เอาหรอกขอบใจนะ
ฝ้าย : โอมจารย์แม่ถามถึงมึงแต่เช้าไม่รู้แกมีไรจะพูดกับมึงไปหาแกหน่อยนะ
ผม : อืม แล้วผมก็ออกไปหาอาจารย์ครับ
มีคนเคยเป็นเหมือนผมไหมครับเราพยายามทำทุกอย่างให้มันดีแล้วแต่กลับแย่ลงกว่าเดิมบางทีมันก็เหนื่อยที่ต้องมาพยายามเพื่อให้เขามีความสุขมีใครตอบผมได้ครับว่าผมควรทำยังไงต่อ ตลอดเวลาที่เรารู้จักกันมันก็นานแล้วนะครับเก้าเดือนแล้วผมรู้สึกรักทุกคนแล้วครับแต่ด้วยช่วงนี้กิจกรรมเข้ามากับเรื่องเรียนด้วยผมไม่รู้ว่าจะมีเวลาว่างไหมต่อไปผมคงจะไม่ได้อัพทุกวันแล้วนะครับ แต่จะเข้ามาตอบคอมเม้นนะครับส่วนเต้เขาจะมาอัพต่อไหมก็ลองถามเขานะครับ ถ้าว่างผมจะมาอัพให้ทุกคนอ่านนะครับรักทุกคนครับ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 90 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 16:31:58

ตอนที่ 90

ต่อนะครับ
หลังจากที่กลับจากไปหาอาจารย์ผมก็มาหาพวกไอ้ต้นกับตั๊วและเพื่อนในห้องพอดีพวกนั้นมันชวนกันไปกินเหล้าที่หอไอ้กายครับไปเกือบทั้งห้องแหละครับปกติห้องผมถ้าไปไหนจะชอบยกกลุ่มไปทั้งห้องครับอีกอย่างหอนั้นก็เพื่อนไปพักเกือบๆครึ่งห้อง
โอ๊ต : เฮียโอมเขาจะออกเหล้าเว้ย กูออกน้ำแข็งนะ
ผม : สัส มาลงที่กูตลอดนะมึง ทั้งๆที่กูไม่ได้กินด้วยให้แต่กูเลี้ยง กูจะบาปไหมว่ะที่เลี้ยงเหล้าพวกมึง
โอ๊ต : โคตรได้บุญนะมึง พวกกูไม่ถือหรอกมันหรอกให้เหล้าเท่ากับรักฮ่าๆ
ต้น : วันนี้กูขอตัวนะเว้ย พอดีรีบไปช่วยยาย
ตั๊ว : กูก็จะกลับไปรับหลาน ไปพร้อมกูไหมโอม(มันรู้ว่าผมไม่กินเหล้าครับเลยชวน)
ผม : อืม อ่ะผมหยิบตังให้ไอ้โอ๊ตครับ กูจะกลับบ้านพวกมึงพากันแดกเมาแล้วห้ามขับรถนะเว้ย
กาย : ครับหัวหน้า
ผม : หัวหน้าเชี้ยไร กูไปล่ะ ต้นเดี๋ยวกูขอไปบ้านมึงได้ม่ะ ไม่อยากกลับบ้านตอนนี้อ่ะ
ตั๊ว : กูขอตัวไปรับหลานก่อนนะมันใกล้เลิกล่ะ เดี๋ยวกูตามไปที่บ้านมึงนะต้น
ต้น : พวกมึงเป็นไรว่ะทำไมอยากไปบ้านกูจังแต่ก็ดีไปแล้วช่วยทำงานด้วยนะเว้ย
ผม : อืม
หลังจากที่แยกทางกับตั๊วผมก็ไปที่บ้านต้นครับพอดีช่วยงานยายต้นเสร็จผมก็มีเวลานั่งอัพเรื่องลงบอร์ดครับระหว่างที่นั่งอัพไอ้เต้มันโทรมาพอดี
เต้ : พี่โอมครับอยู่ไหนครับ
ผม : โหมาซะหวานนะมึง อยู่บ้านไอ้ต้นแล้วมึงอยู่ไหน
เต้ : กินเหล้าอยู่หอเพื่อน วันนี้วันเกิดเพื่อน จะกลับตอนไหนเนี้ย เสียงดังครับไม่รู้ว่าเต้มันพูดไรบ้างได้ยินประโยคสุดท้ายคือแค่นี้นะแล้วก็วางครับ
ตั๊ว : ทำไรอยู่โอม
ผม : ไม่รู้ไอ้เต้มันพูดไรแล้วมาถึงนานยังเนี่ย อ่ะขนม
ตั๊ว : พึ่งมาถึงอ่ะลูกชิ้นกูซื้อมาฝาก รู้ว่ามึงไม่กินเนื้อวัวเลยซื้อหมูมาให้
ผม : ขอบใจนะ ต้นบอกว่าให้นั่งรอก่อนมันออกไปไหนไม่รู้
ตั๊ว : ทำไมมึงไม่ทานว่ะตั๊วมันพยายามที่จะให้ผมกินให้ได้เลยทานให้มันครับ
ผม : อ่ะมึงทานด้วยเกิดใส่ยาจะได้ตายพร้อมกันฮ่าๆ
ตั๊ว : ฮ่าๆ
ผม : งั้นนั่งรอตรงนี้นะเดี๋ยวกูไปเอากีต้าร์ก่อน กีต้าร์ผมเอามาทิ้งไว้ที่บ้านไอ้ต้นครับเลยหยิบมานั่งเล่นซะหน่อย
ตั๊ว : เอาม่ะกูร้องเพลงเหนือให้ฟัง พร้อมแล้วตั๊วมันก็หยิบกีต้าร์ขึ้นมาดีดครับ
“อู้กับเปิ้นสักกำได้ก่อว่าตั๋วก่อกึ๊ดอยู่หน่อย ๆว่าตั๋วก่อฮักเมาเปิ้นบ่ใจ้น้อยหื้อใจเปิ้นได้ชื่นฉ่ำ
เมื่อเฝ้ากอยเฝ้ากอยหื้อตั๋วผ่อมาผ่อเปิ้นสักกำ”มันไม่ยอมบอกชื่อเพลงเลยให้ไอ้ตั๊วร้องให้ฟังอีกรอบผมจำได้แค่นี้ครับ
นั่งเล่นทวิตกับฟังไอ้ตั๊วมันร้องเพลงไม่รู้ว่ามันร้องไรครับผมฟังออกบ้างไม่ออกบ้างออกแต่รู้ว่าเพราะดีครับ
ผม : เพลงไรว่ะแปลหน่อยดิ เอาเวอร์ชันไทยนะ
ตั๊ว : ไม่แปลอยากรู้ก็หาแฟนคนเหนือดิ
ผม : ติดต่อเพื่อนมึงให้กูเลยฮ่าๆ มาเดี๋ยวพี่ร้องให้ฟัง ในหัวคิดคำพูดของน้องในทวิตด้วยแหละร้องเพลงนี้ออกมา
“นับจากวันนี้ แม้ไม่มีเธอเดินร่วมทางทุกก้าวหย่างสิอ้างว้างปานใด๋ บ่เคยเสียดายที่ได้รักเธอถึงเจ้าสิเบิ๊ดฮัก กะบ่เป็นหยังดอกนางขอแค่เศษความทรงจำจาง จาง คิดฮอดอ้ายบ้างก็พอ เพราะรู้อยู่เต็มหัวใจ….” มันห้ามน้ำตาไม่ได้ครับเลยปล่อยมันไหลออกมาส่วนไอ้ตั๊วก็ไม่ต่างจากผมครับ
ต้น : เพลงอื่นไม่ยอมร้องๆเชี้ยแล้วมานั่งร้องไห้พอเลยมึงไอ้นี่ก็เหมือนกันไม่ห้ามมันยังจะร้องไห้กับมันอีก มันแย่งกีต้าร์จากผมครับ พวกมึงนี่นะตอนไหนจะหายเศร้าว่ะกูก็นึกว่าจะหายแล้วนะ หรือจะให้กูไปที่วัดถ้ำกระบอกว่ะพอๆถ้าแม่งพวกมึงร้องอีกนะกูเตะเรียงเลยนะเว้ย
ตั๊ว : คนมันเศร้านี่ว้า
ต้น : เศร้าก็อย่าไปเศร้าตามเพลงดิเข้มแข็งดิว่ะ
ผม : กูกลับบ้านก่อนนะ พูดแล้วผมก็ลุกเดินมาที่รถครับ
ตั๊ว : กูก็เหมือนกัน
ต้น : อืม อะไรที่มันผ่านไปแล้วมึงก็อย่าเก็บมาคิดดิว่ะ ถึงพวกมึงรักเขาแทบตายแต่มึงต้องพากันยอมรับความจริงนะเว้ย ถ้ามันยังผูกพันพวกมึงก็แก้มันออกดิว่ะ กลับไปพักผ่อนนะ
ไม่ฟังมันครับเดินขึ้นรถแล้วกลับบ้านในหัวผมคิดจนถึงบ้านไม่อยากทำไรครับนอกจากนั่งฟังเพลงเศร้าในหัวคิดถึงแม่ขึ้นมาเลยโทรหาครับ
ผม :(ทุกครั้งที่เสียใจสิ่งที่ผมอยากทำอันดับแรกคืออยากได้ยินเสียงแม่) แม่ทำไรอยู่ครับ
แม่ : พึ่งกลับจากร้านแล้วเราล่ะทำไมเสียงแปลกๆ
ผม : แม่ (สะอึ้ก) โอมรักแม่นะ
แม่ : อย่าร้องนะลูก เล่าให้แม่ฟังได้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้น
ผม : เรื่องเดิมแหละแม่ โอมไม่รู้ว่าโอมจะทำไงต่อโอม ผมก็เล่าให้แม่ผมฟังครับ แม่ผมก็ได้แค่ปลอบเหมือนทุกครั้งแหละครับ
แม่ : อย่าร้องนะลูก เรายังแม่มีป๊าอยู่นะถ้าอยากพักก็กลับบ้านพรุ่งนี้นะแม่จะให้น้าบลไปรับกลับบ้านเราให้ดีขึ้นค่อยกลับไปเรียนนะกว่าจะเปิดเทอมเหลืออีกตั้งหลายวัน
ผม : แม่โอมอยากคุยกับป๊า ป๊าอยู่ไหมครับ
ป๊า : อย่าร้องนะ ป๊าเข้าใจนะว่าเราเสียใจแต่ป๊าเคยสอนเราให้เข้มแข็งแล้ว อย่าร้องนะถ้าลูกยังคิดอยู่ลูกก็จะเสียใจแบบนี้กลับบ้านเรานะ ถ้ายังไม่ลืมก็กลับมาถอนหญ้าออกจากไร่มันช่วยน้าคนงานเขามาเลี้ยงวัวมาหว่านปุ๋ยช่วยพี่ๆเขาจะได้ไม่คิดไง
ผม : โหป๊า กว่าจะเสร็จโอมไม่ตายก่อนเหรอครับให้พี่ๆน้าๆเขาทำเหอะ
ป๊า : อย่าคิดมากนะเราแค่ปรับตัวให้เข้ากับมันยอมรับมันน้ำตาไม่ช่วยให้เราหายเศร้าหรอกลูกแต่โอมก็อย่าฟื้นมันปล่อยให้มันไหลออกมาให้พอแล้วค่อยเผชิญหน้ากับมันป๊าเชื่อว่าเรื่องแค่นี้โอมต้องทำได้ อย่างที่แม่เราบอกแหละตั้งใจทำหน้าที่ของเราเข้มแข็งไม่อ่อนแอนะป๊ากับแม่รักลูกนะ
ผม : ครับ
ตอนนี้ผมกลับมาบ้านยายครับนอนตักยายนอนฟังยายสอนจนหลับตื่นขึ้นมาอีกทีก็มานั่งอัพเรื่องนี้แหละครับผมรู้แล้วแหละว่าคนที่รักเราจริงก็คือพ่อแม่และคนรอบข้างเราตอนนี้ผมอยู่บ้านยายผมที่หน้ามออุบลครับนั่งดูสาว ดีกว่าที่จะไปนั่งคิดเรื่องเศร้าๆเนาะ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 91 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 16:33:41

ตอนที่ 91

ทุกครั้งที่ผมอยู่คนเดียวเวลาที่เหงาๆผมจะหารูปโป้มาดู“เฮ้ยไม่ใช่”หาเพลงเศร้าๆฟังครับแล้วนั่งคิดอะไรไปเรื่อยบ้างครั้งสิ่งที่เราคิดมันก็ทำให้น้ำตาเราไหลออกมาครับคนเราย่อมมีช่วงเวลาที่เป็นทุกข์หรือหมดกำลังใจหลายครั้งเราอาจรู้สึกอ่อนแอและมองไม่เห็นหนทางข้างหน้าการที่มีใครสักคนที่รักให้กำลังใจและฉุดรั้งเราขึ้นไปในทางที่ดีเอาง่ายๆเลยครับเวลาที่คุณท้อหรือคุณผิดหวังมาคุณคิดถึงใครเป็นคนแรกถ้าเป็นผมนะเราได้ยินเสียงคนที่เรารักนั้นแหละคือกำลังใจที่ดีที่สุดครับ ช่วงนี้ยังไม่ค่อยมีกิจกรรมเข้ามาเท่าไรครับ(ถึงมีผมก็หนีเหมือนเดิมฮ่า)เมื่อวานเป็นวันที่ผมต้องปะทะกับไอ้มิกครับเพราะทุกเสาร์อาทิตย์ผมต้องสอนพิเศษมันช่วงหลังๆมานี่มันเริ่มจะดีขึ้นบ้างล่ะโดนผมตบไปหลายครั้ง
ทุกเช้าเสาร์อาทิตย์มันเป็นเวลาที่ผมรอคอยครับเพราะมันมีการ์ตูนไงความสุขคือใส่บ๊อกเซอร์ตัวเก่าๆนอนดูการ์ตูนครับ
พี่จ้า : จะเอาไรไหมน้องโอมพี่จะออกไปโอนเงินให้แม่ก่อน
ผม : ไม่อ่ะพี่เดี๋ยวผมก็จะออกไปเหมือนกันครับ
พี่จ้า : ขับรถดีๆนะ
ง่วงด้วยแหละครับเลยหลับไปรู้สึกตัวขึ้นมาอีกทีเหมือนมีคนมาจ้องหน้าผมอยู่
ผม : สัส มาตอนไหนว่ะ กูตกใจหมด แล้วเป็นเหี้ยไรมาจ้องหน้ากู
เต้ : เห็นมึงหลับอยู่เดี๋ยวกูจะเอารุปไปลงบอร์ดฮ่า
ผม : กวนตีนล่ะ ลบเลยมึง
เต้ : หอมแก้มกูก่อนดิ เดี๋ยวลบ
ผม : ส้นทีนกูนี่ ช่างมึงไม่ลบก็ช่าง แล้วนี่แต่งตัวซะหล่อจะไปไหนเนี่ย
เต้ : ว่าจะกลับบ้านเลยจะเอารถมาฝากที่บ้านมึง
ผม : วันล่ะยี่สิบ
เต้ : ไอ้หน้าเงิน กูเอาไปฝากที่ร้านก็ได้เว้ย
ผม : แล้วจะมาวันไหน
เต้ : วันจันทร์ พอดีลืมของไว้เลยจะรีบกลับไปเอา
ผม : ลืมจวยไว้ที่บ้านเหรอถึงรีบจัง
เต้ : จวยอยู่นี้ไม่เชื่อก็มาจับดูดิ มันกำลังแข็งพอดี
ผม : จับเชี้ยมึงดิ ให้กูไปส่งไหมจะออกไปข้างนอกพอดี
เต้ : อืม มึงรีบๆหน่อยนะเดี่ยวกูจะตกรถ
ผม : เอ่อ กูอาบน้ำแปบนึง
พออาบน้ำเสร็จกะจะแกล้งมันครับทำช้าๆแต่งตัวช้าๆ
เต้ : สัส เร็วๆหน่อยดิคนยิ่งรีบมึงจะแต่งตัวเอาโล่เหรอว่ะ
ผม : รีบก็เดินไปก่อนดิ เอ่อๆ แล้วผมก็มาส่งมันที่บขสครับ ไปทันรถพอดีครับ พอส่งมันเสร็จผมก็ไปนั่งรอไอ้มิกที่เดิมครับ นั่งเล่นโทรสัพรอมันครับสักพัก
มิก : พี่โอมมานานยัง พอดีฝนตกแม่กลัวจะไม่สบายเลยไม่ให้ออกมา
ผม : ถุย ตื่นสายก็บอกเหอะ
มิก : อ่อการบ้านที่ให้ผมทำอาทิตย์ที่แล้ว แล้วนี่เป็นไงหายดียังอ่ะที่ไม่สบาย
ผม : ดีแล้ว เปิดดูหน้านี่นะ เดี่ยวพี่จะอธิบายให้ฟังแล้วเราทำตามนะ ผมก็อธิบายให้น้องเขาฟังครับจนเสร็จแล้วสอนนั้นสอนนี่แล้วให้นั่งทำงานครับ ผมก็นั่งดูมิกครับ
มิก : ผมไม่เข้าใจข้อนี้ครับ
ผม : พี่จะอธิบายให้ฟังใหม่นะ พักหลังๆมันไม่ค่อยเถียงผมครับบอกไรทำตามหมด แล้วจะเที่ยงล่ะหิวข้าวยังถ้าหิวก็บอกนะ
มิก : ไม่อ่ะพี่
ผม : นั่งรอตรงนี้นะพี่ไปซื้อขนมมาให้
ปกติถ้าเป็นเสาร์อาทิตย์ผมจะไม่ค่อยได้ออกไปไหนครับไม่เหมือนแต่ก่อนถ้าหยุดนะไม่อยู่บ้านสักวันกลับก็ดึกๆพอดีอาจารย์ให้สอนพิเศษหลานแก่เลยไม่มีเวลาเที่ยวครับนอกเสียจากไม่ได้สอนกับสอนเสร็จครับกว่าจะเสร็จก็บ่ายสองครับสอนตั้งแต่สี่โมงเช้าถึงบ่ายสองครับ จนสอนเสร็จผมก็ให้งานน้องเขาไปทำ
ผม : ต้นมึงอยู่บ้านไหมว่ะ
ต้น : กูไม่อยู่กูกลับบ้านปู่กูที่ร้อยเอ็ด จะเอาไรไหม ตอนเย็นๆกูก็กลับแล้ว
ผม : กูฝากตบเหม่งไอ้อ้วนหน่อยดิ
ต้น : มึงมาตบเองเลยกูไม่ยุ่งฮ่าๆ มึงโทรหาไอ้ตั๊วหน่อยดิ มันโทรหากูบอกว่าโทรหามึงไม่ติด
ผม : อืมๆได้ แล้วผมก็โทรหาไอ้ตั๊วครับ แล้วก็ออกไปหามันที่บ้านครับ เป็นไรมึงครึ้มๆแบบนี้นอนชักว่าวอยู่บ้านเหรอ อยู่คนเดียวอีก
ตั๊ว : กูนิสัยไม่เหมือนมึงนะเว้ย
ผม : ถุย แล้วทานไรยัง
ตั๊ว : ทานแล้วเป็นไรจะเลี้ยงกูเหรอถ้ากูยังไม่ทาน
ผม : ป่าวถามไปงั้นแหละ สัส ได้ลูกหมา(พันธุ์ไซบีเรียนน่ารักดีครับ)มาจากไหนว่ะ แม่งโคตรน่ารักว่ะ
ตั๊ว : ลุงกูซื้อมาจากไหนไม่รู้ อยากได้เหรอเดี๋ยวกูเอาให้
ผม : ไม่เอาของลุงมึง เดี๋ยวก็โดนด่าหรอก
พอดีฝนตกด้วยแหละครับเลยกลับบ้านไม่ได้นั่งเล่นเกมส์เล่นทวิตที่บ้านไอ้ตั๊วนั่งขย้ำหมาลุงไอ้ตั๊วรอจนฝนหยุดแต่มันไม่ยอมหยุดเลยแตกแม่งกลับบ้านครับ
พอถึงบ้านไม่รู้จะทำไรครับไม่นอนก็ดูหนังกีต้าร์ก็สายขาดยังไม่ได้เปลี่ยนอีกตัวก็อยู่บ้านไอ้ต้นเบื่อเซ็งๆเลยออกไปดูหนังที่เซ็นทรัลครับไปถึงรอบทุ่มสี่สิบครับกลับถึงบ้านก็จะห้าทุ่มครับ
บรรยากาศเมื่อเช้าโครตดีเลยครับครึ้มๆยิ่งได้นอนห่มผ้านะโคตรมีความสุขครับแต่ไม่เป็นเช่นนั้นดิครับไอ้ต้นมันมาปลุกผมแต่เช้าครับ มาปลุกแล้วเอาของมาให้ยังกะจะฆ่าผม
ต้น : ไอ้โอมแม่งจะนอนหาพระแสงง่าวไรของมึงว่ะ (ปลุกเฉยๆผมไม่ว่าครับมันมาดึงจวยผมด้วยดิ)
ผม : โอ้ย สัส กูเจ็บนะเว้ย มีไรของมึงเดี๋ยวกูก็จับแม่งปล้ำเลย
ต้น : สัส กางเกงในก็ไม่ใส่ไอ้หนอนชาเขียว
ผม : มึงจะดูไหมตอนนี้
ต้น : ไม่อ่ะกูได้จับแล้ว เอ่อของฝากกูเอาไว้ที่ครัวนะ กูกลับล่ะ แม่งคนอะไรจวยเล็กๆ
ผม : เล็กเชี้ยมึงดิ แก้ผ้าวัดกันเลยไหมล่ะ
เสียอารมณ์แต่เช้าครับสายๆมาก็มาเถียงตกลงกันว่าใครจะเป็นผัวเป็นเมียในทวิตครับฮ่าๆอาบน้ำเสร็จก็ออกไปรอไอ้มิกที่เดิมแหละครับวันนี้มันไม่สบายเลยไม่ได้มาเรียนครับผมเลยว่างดิครับไปบ้านไอ้ต้นพอดียายกับพ่อแม่มันไปทำบุญที่ต่างจังหวัดมันไม่ได้ไปด้วยจะไปแก้แค้นมันครับ
ต้น : มาไรอารมณ์ยังค้างอยู่เหรอถึงมาหากูที่บ้าน
ผม : อารมณ์เชี้ยไรของมึง กูยังเจ็บไม่หายอยู่เนี่ยเกิดกุเป็นไรมามึงตัดอันน้อยๆของมึงมาแทนกูนะ
ต้น : ฝันไปเหอะน้อง จะเที่ยงแล้วทานไรมายัง เอาไหมกูทำคะน้าหมูกรอบให้แต่มึงต้องช่วยกูนะ
ผม : อืม
ช่วยมันเท่าที่ทำได้แหละครับพอมาถึงตอนทำหมูกรอบนี่แหละครับ ไม่อยากพูดถึงเลยครับยังแค้นมันอยู่นี่ครับหมูกรอบน้ำมันกระเด็นมาโดนแขนครับโดนไอ้ตั๊วล้อยังไม่หายอยู่เนี้ย สุดท้ายก็รักกันเหมือนเดิมครับเพื่อนกันไม่โกรธมันหรอกครับแค่นี้ก่อนนะครับขอตัวกลับบ้านล่ะครับ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 92 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 16:34:53

ตอนที่ 92

ของบางอย่างเราคิดว่ามันใช่แต่จริงๆแล้วมันอาจจะไม่ใช่สำหรับเราก็ได้ถึงแม้เราจะพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ได้มันมาแต่กลับไม่เป็นเช่นที่เราคิดเมื่อเราได้มันมาแล้วกลับทำเหมือนสิ่งที่เราทำลงไปมันไม่มีความหมายสุดท้ายเราก็ต้องย่อมทิ้งมันไป เช่นเดียวกับความรักแหละครับเราคิดว่าคนนี้ใช่แต่กลับไม่ใช่ถึงแม้เราพยายามทำทุกอย่างเพื่อเขาแต่สิ่งที่ได้กลับมาคือความเจ็บสู้เราเจ็บที่จะถอยออกมา ชีวิตของคนเราบางครั้งมันก็มีช่วงเวลาที่ดีที่สุดทำอะไรก็ดีแต่บางครั้งก็มีช่วงที่ต่ำที่สุดทำอะไรก็มีแต่ล้มเหลวแม้กระทั่งคนรอบข้างก็ไม่อยากจะมองแต่ในช่วงที่ต่ำที่สุดมันอาจจะสอนอะไรเราหลายๆอย่างก็ได้ครับ หลังจากที่ผ่านกิจกรรมปฐมนิเทศของรุ่นน้องรวมทั้งไอ้เต้ครับรู้สึกเหมือนตัวเองแก่ขึ้นมายังไงไม่รู้แต่ก่อนจะมีแต่เรียกพี่พอมาตอนนี้ก็มีคนมาเรียกเราพี่ในมหาลัยฮ่าๆชีวิตมันก็ต้องดำเนินไปใช่ไหมครับ
ต้น : ว่าไงพี่ชายแผลหายยัง (มันแซวผมแต่เช้าเลยครับทั้งๆที่มันทำผมมีแผลนะ)
ผม : หายแล้วกูชักว่าวแล้วมาทาเลยหายเร็วฮ่าๆ(ไม่รู้น่าภูมิใจไหม)
ตั๊ว : ยังจะมาเล่นอีกแล้วมึงหายดียังยัง
ผม : ดีขึ้นแล้วแหละ ซื้อยามาทา
ต้น : หาไรแดกเหอะกูหิวแล้ว อีกอย่างแม่งรีบด้วยนะเว้ย
ตั๊ว : มึงจะรีบไปไหนว่ะยังไม่ได้เปิดเรียนซะหน่อย นัดสาวอีกอ่ะดิมึงไอ้สำส่อน
ต้น : สำส่อนพ่องมึงดิ มึงแหกตาดูนาฬิกาไหมว่ะ นี่มันกี่โมงแล้วยังจะเดินแกว่งจวยอยู่เนี่ย หัวหน้าห้องเขานัดประชุมเว้ยมึงไม่รู้ไรเลยเหรอว่ะ
ผม : โคตรเบื่อว่ะ แม่งมีแต่ประชุม
ต้น : ลาออกกลับบ้านดิครับไอ้คุณชาย
ตั๊ว : ฮ่าๆ พวกมึงนี่นะ ไปหาไรทานกูหิวแล้ว
หลังจากที่หาไรทานเสร็จพวกผมก็เข้าไปประชุมเป็นอะไรที่หน้าเบื่อครับทั้งที่เถียงกันอยู่เรื่องเดียวไม่บอกได้ไหมว่าระหว่างที่ประชุมเกิดไรขึ้นเอาเป็นว่าผ่านไปได้ด้วยดีล่ะกันครับ พอทำไรเสร็จพวกผมเลยไปรวมแก๊งกันที่หอไอ้กายครับ
โอ๊ต : เชี้ยโอม คืนนี้ไปเดินที่งานไหมว่ะพวกไอ้บาสกับไอ้ปามจะกลับบ้านมันให้กูชวนมึงนานๆได้รวมแก๊ง
ผม : ตอนเย็นกูไปส่องสาวมออุบลเว้ย
โอ๊ต : สัส เดี๋ยวนี้ติดสาวมออุบลเหรอว่ะ
ผม : กูล้อเล่น จะไปบ้านยายกู
ต้น : ไปด้วยดิ นะเพื่อนโอม
ผม : เอ่อ จะไปกับกูอีกคนไหมตั๊ว
ตั๊ว : ไม่อ่ะ กูไม่ว่าง
โอ๊ต : แล้วพวกไอ้ปามกับไอ้บาสล่ะ
ผม : เดี๋ยวกูพูดกับมันเอง
ต้น : ดีขึ้นยังว่ะ แม่งดีนะที่กูดึงมึงออกมาไม่งั้น
ผม : ช่างมันเหอะ กูไม่อยากทำด้วยแหละกลัวผิดสัญญาที่ให้เขาไว้
ตั๊ว : รักเขามากอ่ะดิ ถึงยอมทำตามที่เขาบอก
ต้น : มึงไม่รู้ไรแม่งน้องเขาโหดนะเว้ยกูว่าดุกว่าร๊อคไวเลอร์อีก โอ้ย ไอ้เชี้ยโอมมาตบหัวกูทำไมพูดแค่นี้ก็ไม่ได้หวงนะมึง
ผม : จะกลับไหมกูขี้เกียจมาส่งมึงอีก
ตั๊ว : กูต้องรีบกลับแล้วว่ะ พอดีเพื่อนกูต้องไปรับเพื่อนกูอีก
ต้น : สวยป่ะว่ะ แนะนำกูหน่อยดิ
ตั๊ว : ผู้ชายเว้ย
ผม : ไอ้เชี้ยต้นแม่งเอาไม่เลือก
ต้น : ถามไปงั้นแหละในใจเขามีแต่โอมนะตัวเอง
ผม : สัส จะกลับไหม
ต้น : กลับก่อนเลยกูจะนั่งเล่นก่อน
ตั๊ว : พากันแดกเหล้าอีกอ่ะดิ มึงคิดเหมือนกูไหมโอม
ผม : ช่างเขากลับเหอะ
ผมกับไอ้ตั๊วแยกกันกลับบ้านพอถึงบ้านไม่ไรทำครับนอกจากนั่งอ่านการ์ตูน(ช่วงนี้ติดการ์ตูนครับ)นอนดูทีวีสักพักเสียงรถมาจอดที่หน้าบ้าน
เต้ : โทรสัพทำไมโทรไม่ติดว่ะ แม่งจะโทรให้ไปรับ
ผม : มานานยัง ดูดิผมถือโทรสัพออกมาให้ไอ้เต้ดูครับ
เต้ : ฮ่าๆ ไปทำยังไงให้มันเป็นแบบนี้ว่ะ
ผม : ตากฝนกลับลืมว่าโทรสัพในกระเป๋านึกว่าจะไม่เปียก
เต้ : แล้วเป็นไร นอนเหมือนคนมีทุกข์ ขี้ไม่ออกเหรอว่ะ
ผม : เบื่อว่ะ เหนื่อยด้วย กูไม่รู้ว่าตอนนี้กูทำไปเพื่ออะไร ผมก็เล่าให้มันฟังครับทุกเรื่องครับบางทีมันก็เป็นที่ระบายตอนที่ผมไม่รู้ว่าจะปรึกษาใครครับ
เต้ : คิดมากคิดไปก็ปวดหัว ออกมาเอาผัวดีกว่า
ผม : ผัวเชี้ยไร กวนตีนล่ะ แล้วทานไรมายัง ข้าวกล่องอยู่บนโต๊ะนะ กูยังไม่หิวมึงทานเลย
เต้ : ไม่อ่ะ อย่าคิดมาก แล้วมันก็เดินมานั่งตรงหน้าผม แถมถือกีต้าร์ผม นึกว่าจะดีดเพลงไร มันดีดธรณีกรรแสงให้ผมครับ
ผม : สัส เดี๋ยวถีบหงายเลยมึง
เต้ : หลายคนหลายพ่อหลายแม่ความคิดมันไม่ค่อยตรงกันหรอกมึงอย่าเก็บเอามาคิดเลย อีกอย่างมึงก็เคยบอกกูแล้วนิว่าอยากจะทำให้เขามีความสุขนิสัยเดิมๆ
ผม : ไม่อยากทำไรอีกว่ะแม่งโคตรเหนื่อย
เต้ : งั้นมึงก็พักให้มันหายเหนื่อยนะ
ผม : ขอบใจนะกูอยากฟังเพลงร้องให้ฟังหน่อยดิ
เต้ : เพลงไหนดี
ผม : อะไรก็ได้ร้องมาเหอะกูฟังได้หมดแต่ห้ามธรณีกรรแสงอีกนะกูถีบมึงจริงๆนะ
เต้ : ในคืนที่ฟ้านั้นเต็มไปด้วยแสงไฟ เราโอบกอดกันและมองไปบนฟ้าไกล สุดหัวใจ สุดสายตา มีแต่เรา ดวงจันทร์ล่องลอยและมอบความรักให้กัน….มันร้องเพลงลูกอมครับนอนฟังจนจบนานๆได้ฟังมันร้องเพลง
ผม : ขอบใจนะ กูรู้แล้วว่าต้องทำไร
เต้ : แค่ฟังเพลงก็รู้แล้ว แม่งกูปลอบมาตั้งนานไม่เข้าใจโอมกูจะบอกนะ ที่ใดมีรัก(ทำเสียงด้วยนะครับ) ซักพักมีyes
ผม : เยสเชี้ยมึง ไอ้หื่นกามเอ่ย
เต้ : ฮ่าๆ เชื่อกูๆเรียนมา เอาน่าอย่าคิดมาก ใกล้เปิดเทอมแล้วยิ้มๆดิว่ะ มันมาดึงแก้มผมให้ยิ้ม
ผม : ยิ้มล่ะ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนพิเศษ ความในใจจากเต้ถึงโอม6 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 16:38:37

ตอนพิเศษ ความในใจจากเต้ถึงโอม6

ตั้งแต่เข้ามาเป็นรุ่นน้องเขาผมยังไม่ได้เขียนสักตอนเลยคับเอาไปสักตอนหนึ่งก่อนเข้าพรรษจะเผารุ่นพี่นี้ผิดไหมคับช่วงหลังๆมานี้ถ้าได้อ่านตอนที่คุณโอมเขียนท่านคงจะรู้นะคับว่าตอนนี้เขาเป็นอะไรผมก็ไม่รู้จะเล่ายังไงดีล่ะความรักมันห้ามกันไม่ได้หรอกใช่ไหมคับทั้งที่ผมพยายามจะปลอบเท่าที่ทำได้แต่เขาก็ยังเป็นเหมือนเดิมนิสัยมันก็แบบนี้ล่ะคับบ่นว่าเหนื่อยให้ผมฟังแต่ก็ยังทำเหมือนเดิมพูดไปก็ไม่ได้มันอยากทำก็ให้มันทำไปคับในฐานะเพื่อนคนหนึ่งก็คอยดูมันไปเรื่อยๆแหละทำเท่าที่ทำได้ผมจะไม่แนะนำมันหรอกคับแต่จะคอยปลอบมันเกิดว่าเราไปแนะนำเขาเขากลับมารักกันเดี๋ยวก็หาว่าเราไปทำให้เขาเลิกกันเอานี้นะถึงกูจะไม่ค่อยพูดเวลาที่อยู่กับมึงแต่กูก็รู้สึกได้นะว่าตอนนี้มึงเป็นอะไรทั้งที่มึงไม่เคยเล่าให้กูฟังในทุกเรื่องแต่กูอยากจะบอกมึงไว้ว่าถ้ามึงจะเริ่มต้นใหม่มึงต้องห้ามคิดความหมายของคำว่าอกหักในแง่ร้ายยิ่งมึงคิดมึงก็ไม่มีความสุขหรอกอยู่แบบผิดหวังแล้วมั่วแต่ซ้ำเติมตัวเองมันจะช่วยให้อะไรดีขึ้นว่ะมีแต่จะแย่ลงทุกวันสู้มึงคิดในแง่ดีจะไม่ดีกว่าเหรอคิดเสียว่าผิดหวังในวันนี้นี่แหละที่จะให้บทเรียนและสอนให้เรารู้คิดรู้จักรักตัวเองมากขึ้นที่กูชอบล้อมึงว่าขี้แง้อ่ะกูแค่อยากให้มึงเข้มแข็งพอดีพิมในโทรศัพมันเลยสั้นๆ(เตเต้เขียน)

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 93 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 16:40:04

ตอนที่ 93

มีคนบอกผมว่าความผิดหวังมักจะทำให้ใครหลายคนหมดสิ้นซึ้งกำลังใจและได้แต่คิดว่าชีวิตของตัวเองนั้นไร้ค่าแล้วมัวแต่จมอยู่ในวังวนของความเศร้าไม่มีจิตใจที่เราจะทำอะไรบางครั้งการที่เรายอมรับกับมันแล้วปรับตัวกับมันแค่นี้เราก็อยู่ได้แล้วความรักที่ไม่สมหวังมันก็เหมือนกับการโดนมีดบาด แรกๆมันก็เจ็บจนแทบจะไม่ทำไรเอาแต่ร้องไห้แต่พอเวลาผ่านไปนานไปมันก็กลายเป็นแผลเป็นที่เพียงแค่เตือนให้ได้ระถึง แต่ไม่ได้ทำให้เรารู้สึกอย่างที่เต้บอกแหละครับผมเองก็งี่เง่าเองแหละเอาจริงๆนะครับบางครั้งเราก็คิดนะว่าตอนนี้เราทำไปเพื่ออะไรผมไม่รู้ว่าสิ่งที่ผมทำให้เขาๆจะรำคาญไหมแต่ผมอยากจะบอกว่าทุกสิ่งที่พี่ทำให้พี่แค่อยากให้เรามีความสุขแค่นี้ เมื่อคืนยอมรับว่าเหนื่อยครับคิดมากจนนอนไม่หลับทั้งที่เหนื่อยมาทั้งวันผมพยายามข่มตาให้หลับแต่มันก็ไม่หลับว่าไปก็หลับอยู่ครับ มานั่งหลับที่หน้าคอมตอนตีสี่ครึ่งครับ
สะดุ้งตื่นเพราะเสียงโทรสัพผมดังแต่ตีห้า(อ่อลืมบอกครับว่าตอนนี้ไอ้ต้นมันเอาโทรสัพมันให้ผมใช้ครับพอดีโทรสัพผมเปียกฝนอยู่ถังข้าวสารมาสองวันล่ะยังไม่ได้ลองเปิดดูเลยครับ)
ผม : ฮัลโลมีอะไรว่ะแม่งโทรมาแต่เช้า
ต้น : มึงตื่นยังว่ะ
ผม : ตื่นๆไรว่ะแต่เช้า
ต้น : นี่มึงเมากาวเหรอว่ะตักบาตรที่คณะวันนี้
รู้สึกแว๊บเข้ามาให้หัวครับวันนี้ที่คณะเขามีกิจกรรมตักบาตรครับเท่านั้นแหละครับอาบน้ำไม่ถึงสองนาทีนี้ยังช้าอยู่นะตั้งแบกสังขารมาแต่เช้าครับซื้อของเสร็จก็สายแล้วกว่าจะไปรับไอ้คุณชายต้นอีก ดีนะที่มาทันครับไม่งั้นโดนเพื่อนล้อตายเลย
ตั๊ว : เป็นไงมึงเมื่อคืนกูเห็นเดินคนเดียวในงานจะเข้าไปทักแต่แม่งหันกลับมาหายไปไหนไม่รู้
ผม : เบื่อว่ะเลยออกไปเดินเล่นแล้วเพื่อนมึงกลับยัง
ตั๊ว : ยัง มึงจะกลับบ้านตอนไหน
ผม : พรุ่งนี้ล่ะมั่ง กูยังไม่รู้แต่ตอนนี้กูแม่งไม่รู้เป็นไรไม่อยากทำไรเลย
ต้น : เป็นอีกแล้วนะมึง
ผม : กูไม่รู้ว่ากูทำไรให้เขาไม่พอใจเหมือนเขาจะพยายามออกห่างกู
ตั๊ว : เขาอาจจะมีเหตุผลของเขาแหละมึงทำตอนนี้ให้มันดีก่อนนะ
พอตักบาตรเสร็จผมก็ยืนคุยกับไอ้ตั๊วอยู่
เต้ : โอม มานี่หน่อยดิมีไรจะคุยด้วย
มันคงรู้แหละครับว่าผมเป็นไรวันสองวันนี้มันชอบมองผมตลอดผมแกล้งยิ้มให้มันตลอดให้มันสบายใจแต่มันก็คงรู้แหละว่าผมฟื้นยิ้มให้มัน
ผม : มีไร
เต้ : กูรู้นะว่ามึงเป็นอะไรทำไมต้องเก็บไว้คนเดียวแบบนี้ด้วยว่ะไหนเคยบอกกูไม่ใช่เหรอว่ะว่ามีเรื่องอะไรให้บอกกูมึงยังคิดว่ากูเป็นเพื่อนมึงไหม
ผม : เอ่อเต้ ฟังกูก่อนดิ
เต้ : ก็มึงเป็นแบบนี้ไงกูถึงต้องตามมาเรียนที่นี่
ผม : เรื่องเดิมแหละ
เต้ : โอมสิ่งที่มึงเป็นอยู่ตอนนี้มึงอยู่เพราะอะไรว่ะความรักหรือความหวังว่ะ
ผม : ความรักถึงเขาจะคิดยังไงกับกูๆก็จะอยู่แบบนี้
เต้ : แล้วได้คุยกันยัง
ผม : โทรหาเขาแล้วเขาไม่คุยด้วย สงสัยเขาคงยุ่งมั่งแต่ช่างเหอะกูเข้าใจเขา
หลังจากนั้นก็แยกย้ายไปทำกิจกรรมครับจนเลิกพอดีผมกลับบ้านไอ้เต้มันตามมาที่บ้านครับ พอถึงบ้านเหมือนความอ้างว้างมันเข้ามาครับผมทำได้แค่นั่งร้องไห้บนห้องไม่อยากออกไปไหนไม่อยากทำอะไรยอมรับว่าวันสองวันนี้ผมร้องไห้แทบทุกวัน
เต้ : เป็นอีกแล้วนะมึง ไหนว่าไม่เป็นไรว่ะมันเข้ามากอดผมครับ ถ้ามึงจะร้องมึงก็ร้องให้พอกูจะอยู่ข้างมันตลอดนะอย่าร้อง(มันร้องตามผมด้วย)กูเข้าใจนะที่มึงเป็นตอนนี้ไหนมึงเคยบอกกูให้เข้มแข็งว่ะทำไมมึงอ่อนแอแบบนี้แต่ก่อนที่กูเคยรู้จักกับมึงมามึงไม่ใช่คนที่จะร้องไห้ง่ายแบบนี้นะ
ผม : ก็กูรักเขานี่ว่า
เต้ : รักนะรักได้แต่มึงต้องรักตัวเองด้วยนะเว้ยถ้าเขาไม่รักก็กลับมากลับมาเป็นโอมคนเดิมกูไม่รู้ว่ากูจะทำไงมึงถึงจะเลิกเศร้ากูไม่อยากเห็นมึงเป็นแบบนี้เลยว่ะกูขอโทษนะที่กูเคยทำกับมึงไม่ดีไว้ไม่งั้นมึงคงไม่มาเสียใจแบบนี้หรอก
ผม : มึงไม่ผิดหรอกกูเองที่ผิดที่ไปรักเขา
เต้ : ไม่มีใครผิดหรอกหยุดร้องนะพูดแล้วมันก็เอามือมาปาดน้ำตาผม กลับบ้านทำใจให้ดีก่อนค่อยกลับมานะถึงจะไม่มีใครรักอย่างน้อยมึงก็ยังมีกูอยู่นะ ถ้าเขาจะไปจริงๆก็ให้เขาไปเหอะไหนมึงเคยบอกกูไงว่าความรักไม่ใช่การครอบครองแต่มันคือการที่เราเห็นคนรักเรามีความสุขถึงเราจะเจ็บก็ยอมไง
ผม : อืม ขอบใจนะ
เต้ : บางทีสิ่งที่เขาตัดสินใจไปเขาอาจจะคิดดีแล้วแหละเขาคงไม่อยากให้มึงเสียใจไปมากกว่านี้อย่าคิดมากนะหยุดสี่วันกลับบ้านไปพักผ่อนที่บ้านให้หายดีแล้วค่อยกลับมาทำหน้าที่ของเราเป็นลูกที่ดีเป็นเพื่อนที่ดีของกูไงยิ้มๆนะ เอาไหมกูร้องเพลงให้ฟัง
ผม : ไม่เป็นไรหรอกแค่มึงทำให้กูแค่นี้กูก็ไม่รู้จะขอบใจยังไงต่อไปกูจะไม่เป็นแบบนี้อีกดีเหมือนกันเขาจะได้มีเวลาอ่านหนังสือเขาจะได้เจอคนที่ดีสำหรับเขาส่วนกูจะอยู่แบบนี้แหละไม่คิดอีกแล้ว
เต้ : ดีแล้วแหละที่มึงคิดได้ เขาอาจไม่ใช่เนื้อคู่เราก็ได้เอาน่าชีวิตยังต้องเดินต่อไปสักวันคนที่ใช่อาจจะเข้ามาใหม่ก็ได้
ผม : แล้วมึงล่ะมัวแต่มาปลอบกูแฟนไม่ว่าเอาเหรอ
เต้ : นอกเรื่องแล้วมึงแฟนไรไม่มีเว้ย
ผม : ไม่มีแล้วยิ้มทำไมว่ะ
เต้ : ยิ้มที่เห็นไอ้ขี้แง้กูมันร้องไห้จนตาแดงไง
ผม : กวนกูเหรอแล้วนี่จะกลับหนองคายเหรอ
เต้ : อืม แล้วมึงล่ะจะกลับวันนี้ไหม
ผม : คงพรุ่งนี้เช้า งั้นกูไปส่งนะ
ผมต้องขอโทษด้วยนะครับที่ผมงี่เง่าทำให้ทุกคนเศร้าตามไปด้วยผมสัญญาต่อไปผมจะไม่เศร้าอีกครับขอเป็นตอนสุดท้ายนะครับที่ผมจะเศร้าต่อไปผมจะพยายามเป็นคนเดิมถึงมันจะไม่ค่อยดีแต่ผมจะรีบกลับมาเป็นคนเดิมครับผมอยากจะบอกคนๆหนึ่งที่เขาเข้ามาอ่าน “พี่ขอบคุณนะที่เป็นกำลังใจให้พี่มาตลอดขอบคุณทุกอย่างที่ทำให้พี่ตลอดเวลาที่ได้คุยกับเราพี่มีความสุขแต่อะไรที่พี่สัญญาไว้พี่จะทำตามทุกอย่างพี่จะเก็บช่วงเวลาที่ผ่านมาเก็บไว้ในความทรงจำและพี่อยากจะให้เราตั้งใจทำในสิ่งที่ตัวเองหวังไว้ทำให้มันสำเร็จนะอย่างที่พี่เคยบอกนะว่ามันไม่มีอะไรที่ยากเกินกว่าที่เราจะทำถ้าเราคิดว่าจะทำพี่เชื่อว่าเราทำได้นะต่อไปพี่คงไม่ได้บอกอีกแล้วนะอย่าลืมทานข้าวตอนเที่ยงด้วยนะมีอะไรก็ปรึกษาพี่ได้ตลอดนะ”

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน บทสนทนาระหว่างโอมกับเต้ 10 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 16:49:20

บทสนทนาระหว่างโอมกับเต้ 10

เต้:
@OhmKub ฟายเอ้ย!เลิกเศร้าได้แล้วมึงให้เวลาสิบนาทีถ้าไม่หายกูไปเจาะยางรถมึงแน่วันจันทร์ถ้าไม่มีใครรักก็รักตัวเองนะอย่างน้อยน้องโอมก็ยังมีพี่เต้อยู่นะห้ามเศร้าห้ามนอนดึกห้ามร้องไห้ห้ามทำอะไรบ้าๆห้ามๆทุกอย่างที่ไม่ดีโอเคมั้ยกลับมาเป็นคนเดิมนะเดี๋ยวกูซื้อหนังโป้ไปฝาก(เตเต้เขียน)

@OhmKub ดีขึ้นแล้วก็ดีถ้ายังไม่ดีก็หาไรทำไม่งั้นก็เอารถมอไซค์ตัวเองมาล้างกว่าจะล้างครบคงดีขึ้น555มีกี่คันเอามาล้างให้หมดถ้ายังไม่หายก็เหมือนที่พ่อบอกใส่ปุ๋ยที่ไร่มันเลี้ยงวัวอยู่บ้านไม่งั้นก็แบกกระสอบปุ๋ยอยู่ร้านถ้าไม่ดีขึ้นก็ไปกระโดดน้ำตายไป(เตเต้เขียน)

โอม:
อะไรของน้องครับ รถพี่ไม่สกปรกนะไม่เหมือนรถน้องนะครับถ้าไม่ล้างก็ขนมาขายให้พี่นะพี่รับวื้อราคาเศษเหล็ก ทำมาหมดแล้วทั้งแบกกระสอบปุ๋ยเลี้ยงวัวอีกอย่างเพราะปากคุณล่ะครัมาแช่งให้ผมตกหลังม้าเจ็บหลังอยุ่เนี่ย

เต้:
ราคาเศษเหล็กพูดได้ไงว่ะต่อยกันไหมพูดงี้แน่จริงแข่งกันไหมว่ะกูต่อให้เอารถมึงมาทั้งเจ็ดคันเลยไม่ต้องรับสายกูเลยนะคืนนี้ถ้ากูโทรไปโกรธแล้วย้ำไม่ต้องรับสายนะเชอะ(เตเต้เขียน)

โอม:
ฮ่าๆไหนว่าห้ามแข่งรถยังจะมาท้ากูอีก

เต้:
ท้าไปงั้นแต่ก็ไม่แข่งรู้ว่าโอมยังอนุบาลอยู่ถึงอุบลยัง(เตเต้เขียน)

โอม:
อนุบาลไรมหาลัยแล้วเว้ย

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 94 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 17:29:05

ตอนที่ 94

ขอบคุณทุกคนนะครับที่เป็นห่วงขอบคุณพี่ๆน้องๆเพื่อนๆที่คอยให้กำลังใจผมมาตลอดนะครับไม่รู้ว่าจะเศร้าไปทำไม่อีกเศร้าแล้วก็มีแต่คนด่าอย่างไอ้เต้ก็โทรมาด่าผมเกือบทุกชั่วโมงแทบจะไม่มีเวลาร้องไห้ครับไอ้ต้นก็อีกคนจนไม่อยากเศร้าแล้วครับแต่ก็ยังมีหลายคนที่คอยให้กำลังใจผมอยู่เศร้าไปก็ไม่มีไรดีขึ้นถ้าเขาจะไปก็ให้เขาไปเหอะเราคงไม่ใช่เนื้อคู่กันเนาะกลับบ้านไปทำใจครับผมไม่รู้ว่าทำไม่ผมต้องเป็นหนักขนาดนี้สงสัยรักเขามากไปแต่ตอนนี้ผมดีขึ้นแล้วครับทำใจเข้าพรรษาฮ่าๆแต่ก็ได้เรียนรู้หลายๆอย่างครับผมจะเก็บแต่สิ่งๆไว้จะเก็บไว้เป็นความทรงจำแล้วครับว่าครั้งหนึ่งเคยรู้สึกดีกับคนนี้ต่อไปจะไม่คิดเรื่องรักแล้วครับจะทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุดจะตั้งใจเรียนแล้ววันจันทร์ก็เปิดเทอมแล้วทำหน้าที่รุ่นพี่ที่ดี(มั่ง)หลังจากที่กลับบ้านสิ่งแรกที่ผมเจอคือย่าครับ
ย่าผม : ใครไม่รักก็เราก็ช่างเขา เราควรที่จะรักตัวเองนะอย่าคิดมากนะลูกย่าจะพาทำบุญให้หายเศร้าเป็นคำพูดแรกที่เจอหน้าย่าครับ
ผม : ขอกอดหน่อยดิ คืนนี้นอนด้วยนะย่า
ย่าผม : ได้จ๊ะ ถึงไม่มานอนย่าก็จะไปนอนกับเรา
ผม : ไม่กลัวผมนอนดิ้นเหรอครับ โอ้ยเจ็บนะย่ามาเคาะหัวโอมทำไม
ย่าผม : เคาะให้หายเศร้าไง อย่าคิดมากนะลูกสมัยย่าสาวๆก็เคยเป็น
ผม : แน้ ไหนปู่บอกว่าย่าสมัยเป็นสาวหนุ่มๆมาจีบเยอะแล้วย่ามายอมแต่งงานกับปู่ได้ไง
ย่าผม : ก็ปู่เราเล่นมาจีบย่าทุกวันมานั่งเฝ้าทุกวันจะให้ย่าไม่รักก็ไม่รู้จะพูดยังไงล่ะ
ผม : ทำไมย่าต้องหน้าแดงด้วยเขินอ่ะดิกิ้วๆ
ย่าผม : เอาอีกทีไหมรอบนี้เคาะแรงกว่าเดิมนะ อย่าคิดมากนะลูกอย่าเศร้าอีกนะรู้ไหมย่าเป็นห่วงเรานะย่ากลัวไอ้ตัวแสบของย่าจะเป็นอะไรไปหยุดคิดแล้วตั้งใจเรียนนะ
ผม : ครับย่า โอมจะตั้งใจเรียนครับ ป๊ากับแม่ยังไม่กลับเหรอครับ
ย่าผม : ยังเลยลูกเห็นบอกว่าค่ำๆถึงจะกลับ แล้วทานไรมายัง ย่าทำสังขยาให้เราในตู้เย็นนะ
ผม : ไม่กลัวผมอ้วนเหรอครับ ไหนบ่นว่าผมอ้วนห้ามทานเยอะ
ย่าผม : วันเดียวไม่เป็นไรหรอก ไปวัดกับย่านะย่าไม่มีเพื่อนไป
เท่านั้นแหละครับย่าผมพาตะลอนทำบุญทั้งในประเทศและต่างประเทศย่าผมเป็นคนชอบทำบุญครับผมเลยต้องไปเป็นเพื่อนแต่ก็ดีเหมือนกันครับจะได้ไม่มีเวลาเศร้า
ย่าผม : หลวงพ่อช่วยรดน้ำมนต์ให้ตัวแสบเอาเยอะๆนะเจ้าค่ะ
ผม : ย่าไม่ขอหลวงตาให้ผมอาบเลยล่ะครับ
ย่าผม : พอดีเขาพึ่งอกหักเจ้าค่ะ(ย่าผมก็ดีๆไปบอกเขาอีก)
กลับจากวัดผมเป็นหวัดเลยครับห้าวัดโดนน้ำมนต์ทุกวัดครับทำแล้วย่าสบายใจผมก็ยอมครับ
แม่ : เป็นไงโอมดีขึ้นยัง แม่เป็นห่วงเราแทบแย่กลัวเราจะเป็นอะไรไป
ผม : ผมไม่เป็นไรครับแม่ ผมเจ็บจนชินล่ะ ขอกอดให้หายคิดถึงหน่อยดิแม่(แล้วผมก็เข้าไปโอบกอดแม่ครับ)น้ำตาผมมันกลั้นไม่อยู่ครับนี่แหละครับกำลังใจที่ดีที่สุดสำหรับผมในตอนนี้ทุกครั้งที่ผมมีปัญหาผมจะกลับบ้านไม่ก็โทรคุยกับแม่ แม่โอมขอโทษนะครับที่โอมเคยทำให้แม่เสียใจทำให้แม่ต้องเป็นห่วง
แม่ : แม่ไม่เคยโกรธลูกหรอก ไม่ว่าลูกจะเป็นอะไรแม่ก็ไม่ว่าอะไรที่ลูกทำแล้วลูกแม่ความสุขแม่ก็มีความสุขด้วยถึงจะไม่มีใครรักลูกแต่แม่ก็รักนะและรักมากด้วยอย่าร้องนะเดี๋ยวแม่ก็ร้องตามหรอก
พ่อ : ขี้แง้เอ่ย(มาขยี้หัวผมครับ) ไหนบอกป๊าว่าเข้มแข็งไง
ผม : ป๊าผมขอหอมแก้มแฟนป๊าได้ไหม
พ่อ : ได้ ถ้ายังเศร้าอีกก็ไม่ต้องไปเรียนนะกลับมาอยู่บ้าน
ผม : ป๊า จบแล้วผมกลับมาอยู่แน่ครับขอเวลาอีกสี่ปีครับ
แม่ : เลิกคิดมากนะลูก กลับมาเป็นคนเดิมนะ
ผม : ครับแม่
เป็นวันหนึ่งที่ผมมีความสุขครับได้ทานข้าวพร้อมหน้ากันทั้งปู่ย่าพ่อแม่ เป็นอะไรที่โคตรมีความสุขครับแต่ก็นะได้นั่งฟังปู่บ่นให้จนอิ่มครับพอทานข้าวเสร็จก็ขอแม่ไปวัดครับเวียนเทียนพอดีเพื่อนมันมาบังคับถึงบ้านเลยต้องไปครับพอเวียนเสร็จฝนตกครับนั่งรอจนมันหยุดแต่ก็ขับออกมาได้ไม่ถึงครึ่งทางฝนตกอีกตากมาจนถึงบ้านครับ
ย่าผม : ไปอาบน้ำสระผมนะเดี๋ยวจะเป็นหวัดหนักว่าเดิมหรอก
ผม : ครับ แต่ไม่ทำตามครับไปเช็ดตัวใส่เสื้อผ้าแล้วมานอนครับอย่าทำตามนะ(พอดีเขารณรงค์ให้ประหยัดน้ำผมเลยต้องทำตามเขาครับเป็นไงข้ออ้างผมดีม่ะครับ)ช่วงนั้นไอ้เต้โทรมาครับนั่งคุยกับมัน(จะว่านั่งคุยไม่ใช่นั่งฟังมันด่าซะมากกว่า)ไม่อยากจะเอามาเขียนครับผมวางสายไปสามครั้งมันโทรกลับตลอดทนฟังมันด่าเป็นชั่วโมงครับเอาเป็นว่าผมไม่เขียนนะว่ามันด่าไรบ้างรอไปถามมันนะครับ
เต้ : ถ้าไม่เป็นไรแล้วก็ดี จำไว้นะห้ามทำอะไรบ้าๆนะเว้ย
ผม : ทำไรว่ะ ชักว่าวตากฝนเหรอ
เต้ : ชักพ่องมึงดิ อย่าคิดมากแล้วเลิกเศร้าได้แล้วถ้ามึงยังไม่หยุดเศร้ากูจะเอารูปที่มึงแก้ผ้าไปประจาน
ผม : สัส หยุดแล้วเว้ย ไม่เศร้าแล้ว ลบนะ
เต้ : รอแน่ใจก่อนค่อยลบ ไอ้โอมจวยเล็ก
ผม : ใครจะไปเหมือนมึงจวยใหญ่มีไว้แค่โชว์ส่วนจวยเล็กเขามีไว้ใช้งานเว้ย ฮ่าๆ(ไม่รู้ผมจะภูมิใจเพื่ออะไร)
เต้ : หายเศร้าแล้วก็ดี วันจันทร์เจอกัน
ผม : โดนแน่มึง ฮ่าๆ
เต้ : มึงแหละโดนก่อนกูจับปี้เลยนะมึงถ้ามาแกล้งกู
ผม : สัส ไม่คุยด้วยแล้วไอ้หื่นกาม
เต้ : อ้าๆๆ
ผม : อ้าพ่องมึงดิ ไปล่ะแล้วผมก็วางสายไปครับ
แต่มันก็ทำให้ผมยิ้มได้พวกไอ้ตั๊วกับไอ้บัดดี้ผมก้ทำเหมือนๆกับไอ้เต้แหละครับบางทีการที่เราไม่มีแฟนเราก็มีความสุขเหมือนกันแต่มันก็ย่อมมีชาวงที่เหงาเหมือนกันครับเอาเป็นว่าเลิกเศร้าเนาะกลับไปตั้งใจเรียนดีกว่าพรุ่งนี้ก็กลับอุบลล่ะสบายใจแล้วครับไปแหกปากที่แม่ข้ำโขงระบายไรออกไปแล้วกลับไปเป็นโอมคนเดิมดีกว่าอนาคตจะเป็นไรก็ช่างผมขอทำปัจจุบันให้ดีที่สุดครับรักคนอ่านดีกว่าเขาไม่เคยทำให้ผมเสียใจมีแต่ให้กำลังใจรักทุกคนนะครับจุ๊บๆๆเปิดหน้าต่างไว้นะครับคืนนี้โอมจะตามไปจูบถึงบ้านเลยฮ่าๆดูเหมือนจะเมากาวฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 95 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 18:04:22

ตอนที่ 95

ความเศร้าทุกอย่างย่าผมบอกให้ทิ้งไว้ที่โขงเจียมครับทิ้งไปกับก้อนหินที่โยนลงแม่น้ำโขงและทิ้งไว้ไม่ต้องเอากลับอุบลด้วยคนเรานี่ก็แปลกครับเวลาที่รักเขาทำทุกอย่างเพื่อเขารักเอาเป็นเอาตายแต่พอเศร้านี่ก็เหมือนกันไม่พูดดีกว่าเนาะเราจะเข้มแข็งไปด้วยกันโอมจะทำตามสัญญาขอเวลาอีกไม่นานฮ่าๆ(เริ่มบ้าแล้ว)เป็นวันที่ดี(หรือป่าว)ที่ผมต้องตื่นมาขึ้นรถตอนตีห้าครับคิดถึงบรรยากาศตอนนั้นนะนอนห่มผ้าเตียงนุ่มๆที่บ้านแต่มันไม่เป็นเช่นนั้นครับตัวเองบอกคนที่บ้านว่าจะกลับรถประจำทางไม่ให้ไปส่งที่อุบล(พูดง่ายๆก็ตัวเองเก่งแล้ว)ผมต้องตื่นมาตีสี่กว่าครับไม่ต้องถามนะว่าอาบน้ำไหมตอบไปเต็มปากครับแปรงแต่ฟันกับล้างหน้า(บ๊อกเซอร์ตัวเมื่อวานที่ใส่นอนกับกางเกงยีนเสื้อยืดสีดำ)น้ำก็ไม่อาบนั่งรถกว่าจะถึงก็เกือบๆแปดโมงครับหลับมาตลอดทางครับก็มันง่วงนิครับข้างบ้านเขาจัดมินิคอนเสิร์ตผมแทบจะไม่ได้นอน พอไปถึงก็นั่งรถเมล์สาย11(เอาที่อยู่บ้านผมเลยม่ะฮ่า)นั่งสักพักก็ถึงบ้านครับพอถึงบ้านเท่านั้นแหละครับนอนแต่ไม่เป็นแบบนั้นดิครับ เสียงโทรสัพผมดังขึ้นยังกะรู้ว่าผมมาถึงอุบล
ผม : สวัสดีครับ
“พี่โอมวันนี้เรียนเหมือนเดิมใช่ไหมครับ”
ผม : อืมๆเดี๋ยวพี่อาบน้ำจะออกไปนะที่เดิมครับมิก พอวางสายในใจอยากนอนต่อแต่กลัวจะลุกไม่ไหวครับเลยต้องอาบน้ำหาไรทำจนถึงเวลาที่ไปรอไอ้มิก ระหว่างที่รอก็เล่นทวิตบ้างนั่งหลับบ้าง
มิก : พี่โอม(มันเอานิ้วมาจิ้มตัวผมมันคงคิดว่าผมเป็นขี้หรือป่าว)
ผม : หาๆ (งัวเงียตื่นขึ้น) มาแล้วเหรอ
มิก : เช็ดน้ำลายหน่อยฮ่าๆ
ผม : จริงเหรอ
มิก : ผมล้อเล่นแล้วไปอดหลับอดนอนมาจากไหนไหวไหมครับถ้าไม่ไหวก็ไปนอน
ผม : ไหวครับ ล้างหน้าเดี๋ยวก็สดชื่นแล้วมาถึงนานยัง
มิก : พึ่งมาถึงครับ พี่ผมไปซื้อปากกาแปบนึงนะ สักพักมิกก็เดินมา อ่ะพี่แก้ง่วง เวลาที่ผมง่วงผมชอบกินอันนี้
ผม : ขอบใจนะ
นั่งสอนมิกแล้วให้น้องเขานั่งทำแบบฝึกหัดครับผมก็อธิบายให้ฟังจนเลิกครับสอนเสร็จหาไรทานแล้วก็กลับบ้าน ระหว่างที่ขับรถกลับบ้านในหัวคิดแต่เรื่องนอนฮ่าๆ พอถึงบ้านเท่านั้นแหละ
ผม : อ้าวตั๊ว มานานยังว่ะทำไมไม่โทรบอกกูว่ะ
ตั๊ว : โทรสัสไรว่ะ โทรไปไม่ติด(ลืมไปเวลาที่ผมสอนไอ้มิกผมจะชอบปิดเครื่อง)
ผม : โทษๆ มีธุระไรว่ะมาหากูถึงบ้านคิดถึงกูอ่ะดิ
ตั๊ว : บ่าปุ๊ดซีแลน
ผม : อะไรว่ะกูแปลไม่ออกถือว่ามึงชมกูนะฮ่าๆ ทานไรมายัง
ตั๊ว : ไปเที่ยวเป็นเพื่อนกูหน่อยดิ ข้อหาที่มึงทิ้งกูกลับบ้านอุส่าว่าจะเที่ยวกับมึง
ผม : แล้วเพื่อนมึงล่ะไหนวันนั้นว่าจะพาเพื่อนเที่ยว
ตั๊ว : แฟนมันมาด้วยกูเลยไม่สนุกว่ะ
ผม : แฟนเขามาด้วยไม่สนุกเหรอว่ะแอบกินเพื่อนเหรอ
ตั๊ว : บ่าฮ่า บ่าปุ๊ดซีแลน
ผม : ไปก็ไปว่ะในที่สุดผมต้องพามันไปเที่ยวครับ เดินเล่นในงานแหละครับซื้อนั้นซื้อนี่ก็กลับเลยพามันมาแวะที่บิ๊กซีเดินดูตลาดนัดแถวนั้นครับ แล้วเพื่อนมึงกลับยังว่ะ
ตั๊ว : ขึ้นรถแต่เมื่อวานแล้ว แล้วมึงล่ะดีขึ้นยังว่ะ กลับบ้านไปทำใจ
ผม : ทำใจไรแค่คิดถึงพ่อแม่เว้ย
ตั๊ว : ไอ้ปากแข็ง อย่าให้กูเห็นมึงร้องไห้อีกนะ
ผม : กูไม่เป็นไรแล้วเลยยิ้มให้มันดูครับ
ตั๊ว : สวยดีว่ะ มันยืนดู(มันเป็นโมเดลตัวการ์ตูนครับ)
ผม : อยากได้เหรอ ซื้อดิที่บ้านกูมีแล้วนะตัวนี้
ตั๊ว : ไม่เอาอ่ะแม่งแพง
ผม : ฮ่าๆเก็บเงินไว้ขอเมียเหรอครับคุณกระตั๊วถึงไม่ซื้อ พี่ครับผมขอดูตัวนี่หน่อยดิครับ
ตั๊ว : ไม่ซื้อจะเอามาดูทำไม
ผม : มันสวยดี แค่อยากดู อ่ะกูซื้อให้
ตั๊ว : ไม่เอาเดี๋ยวเป็นหนี้บุญคุณมึงอีก
ผม : เอาน่า กูซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิดมึงล่ะกัน ถึงวันกูไม่ซื้อให้นะ
ตั๊ว : อืม
ผม : อย่าร้องดิฮ่าๆ
ตั๊ว : ร้องเชี้ยไร ขอบใจนะมึง ไอ้ต้นมันยังไม่กลับจากบ้านปู่มันเลยอ่ะ กูเลยไม่มีเพื่อนไปไหนมาไหน
ผม : กูกลับบ้านไม่กี่วัน ทำไมมึงไม่ไปหาพวกไอ้กายไอ้โอ๊ตพวกเพื่อนในห้องว่ะ
ตั๊ว : มันกลับบ้านหมด
ผม : ฮ่าๆ เพื่อนไม่อยากคบเหรอมึง
ตั๊ว : มีแต่หมาคบ
ผม : สัส ด่ากูเดี๋ยวตบคว่ำเลยมึง แดกไรไหม ตอนเย็นๆไอ้ต้นน่าจะมาถึงอุบลนะ กลับกันเหอะ
กลับถึงบ้านผมได้นอนไม่กี่ชั่วโมงครับไอ้ต้นมันมากวนถึงบ้าน
ต้น : ไอ้ห่านี่นอนเฉยๆก็จวยแข็ง ฝันไรอยู่ว่ะ
ผม : แข็งบ้านป๊ามึงดิ ลมมันพัดกางเกงเว้ย มึงนี่นะวันๆยุ่งแต่กับจวยกูเดี่ยวก็แก้ผ้าให้เล่นหรอก
ต้น : จริงจังไปได้มึง อ่ะกูให้จับของกูคืน
ผม : สัส ไม่จับเว้ย อ่ะของฝาก
ต้น : กูมาบ้านมึงไม่เสียเที่ยวเลยฮ่าๆ
ผม : ไอ้เห็นแกกิน
ต้น : อ่ะกูก็มีให้มึง แล้วเป็นไงว่ะคุณชายเจ้าน้ำตาของกูดีขึ้นยัง(พูดแล้วมันเอาหน้ามาใกล้ๆหน้าผม)
ผม : ดีขึ้นครับ (ผมบีบจมูกมัน)
ต้น : กูเจ็บนะเว้ย ปล่อยดิว่ะ
ผม : ไม่เว้ย โอ้ย สัส มันบีบจวยกูทำไม กูยอมล่ะโอ้ย ปล่อยดิว่ะเจ็บนะเว้ย
ต้น : ฮ่าๆ ชอบบีบใช่ไหม
ผม : โอ้ย พอๆกูยอมล่ะ กูเจ็บ
ต้น : บอกรักกูก่อนถึงจะปล่อย
ผม : กูถีบนะเว้ย โอ้ย เอ่อๆกูรักมึง บอกแล้วปล่อยดิว่ะ
ต้น : เอาเพราะๆ แล้วสัญญากับกูด้วยว่าจะไม่เศร้าอีก
ผม : ครับ ผมรักคุณครับต้น ผมสัญญาจะไม่เศร้าอีกครับ
ต้น : ถ้าเศร้าอีกผมยอมให้คุณต้นปี้พูดตาม
ผม : สัส ไม่พูดเว้ยโอ้ยๆ พูดแล้ว ถ้าเศร้าอีกผมจะยอมให้คุณต้นปี้ครับ โอ้ยสัส กูจะเป็นหมันไหมว่ะ
ต้น : สู้มือนะเรา
ผม : สู้มือพ่องมึงดิ แม่งระวังอย่าให้ถึงทีกูล่ะกัน แม่งแดงหมดแล้วมึง(ดึงหัวกางเกงดู)จะซ้ำไหมว่ะ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 96 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 18:05:47

ตอนที่ 96

บางทีคนรอบข้างเราก็สำคัญนะครับเวลาที่เรามีปัญหามาคนรอบข้างนี่แหละคือคนที่จะคอยช่วยเราไม่มากก็น้อยอย่างผมพอกลับจากบ้านที่โขงเจียมก็มีเพื่อนมีพี่ที่คอยช่วยเหลือผมมาตลอดครับ
ตื่นขึ้นมาเจ็บไปทั้งพวงครับเพราะไอ้ต้นแท้ๆไม่รู้เล่นไรที่อื่นผมไม่ว่าหรอกแต่นี่ไข่ผมแถมยังล้อผมอีกครับโทรมาลอแต่เช้าครับ
ต้น : เป็นไงมึงกูทำหมันให้
ผม : หมันพ่องมึงดิกูเจ็บยังไม่หายอยู่เนี่ย
ต้น : เดี๋ยวกูไปบีบให้มันหายเจ็บนะ
ผม : มีแต่กูจะเอามีดไปปาดของมึงดิ แม่งโทรมากวนแต่เช้านะมึง
ต้น : ไปไหนไหมว่ะ ดูหนังเป็นเพื่อนกูหน่อยดิ
ผม : ไปสอนพิเศษไอ้มิก ทำไมไม่ชวนไอ้ตั๊วว่ะกูไม่ว่าง
ต้น : เพื่อนกันเขาดูกันตรงนี้แหละ
ผม : อ้าวสัส กูไม่ว่างจริงๆ ช่วงบ่ายว่างงั้นเดี๋ยวกูพาไปงอแง้ยังกะเด็ก
ต้น : เหรอที่คุณชายล่ะครับน้ำตามึงจะท่วมอุบลแล้ว
ผม : เวอร์ล่ะมึง เดี๋ยวอาบน้ำก่อนนะ
ต้น : แน่ได้ยินเสียงกูแล้วจะว่าวเหรอว่ะ
ผม : เอ่อ ไม่ได้ว่าวนานแล้ว ถุย เจ็บแบบนี้ใครจะมีอารมณ์ว่าวว่ะ
พอวางสายกับมันเสร็จผมก็อาบน้ำแต่งตัวออกไปข้างนอกครับก็เหมือนเมื่อวานแหละครับสอนพิเศษไอ้มิกวันนี้ดีหน่อยที่มันบอกว่าติดธุระเลยมาเรียนแปบเดียวครับเลยว่างครับ เลยโทรหาไอ้เต้
เต้ : คิดถึงเขาเหรอตัวเองเดี๋ยวก็ถึงอุบลแล้วค่อยเจอกัน
ผม : คิดถึงบ้าไร แค่กูออกมาข้างนอกเข้าไปเอาเลยนะรถพี่จ้าอยู่บ้าน
เต้ : ไม่ได้ทำอะไรรถกูนะ
ผม : จะไปทำเพื่อไรไม่ได้โกรธมึงซะหน่อยแค่เอาหัวเทียนออก
เต้ : สัส แกล้งกูเหรอ
ผม : ป่าวแค่กูดูว่ามันเก่าเลยถอดทิ้ง
เต้ : ขอบใจนะที่ซื้อมาเปลี่ยนให้
ผม : ใครบอก กูก็ปล่อยมันไว้แบบนั้นแหละ
เต้ : ไอ้เชี้ยโอม กูกลับไปถึงจัดการมึงแน่ แค่นี้นะ
ผม : ฮ่าๆๆ(ซะใจครับหาว่ารถผมไม่แรง)แต่จริงๆไม่ได้ทำหรอกแกล้งพูดไปงั้นแหละ
พอวางสายไอ้เต้เสร็จผมก็โทรหาไอ้ต้นครับตอนแรกเร่งผมจะไปแต่ไปถึงบ้านมันเปลี่ยนใจครับไม่ไปซะงั้นสักพักไอ้ตั๊วมันตามผมมาที่บ้านต้นครับหอบงานมาที่บ้าน
ต้น : หอบของหนีตามผู้ชายที่ไหนว่ะ
ตั๊ว : มาบ้านมึงก็หนีตามมึงมั่ง ฮ่าๆโอมเย็นนี้มึงดูบอลป่ะมึงเชียร์ทีมไรว่ะ
ผม : ไม่เชียร์สักทีมกูนะเลือดกูมันแดง
ต้น : มึงทำใจกับแมนยูมึงนะเตรียมย้ายมาเซลกับกูเลย
ตั๊ว : แมนยูไม่ได้เตะเกี่ยวไรกันว่ะกูงง
ต้น : กูท้ามันว่าถ้าเชลชนะมันจะยอมมาเชียร์เซลเดี๋ยวเด็กแมนยูจะกลายมาเป้นเด็กเซลกับพวกเราแล้วตั๊วฮ่าๆ
ผม : กูคิดผิดไหมว่ะที่รับคำท้ากับมึง
ต้น : กูแล้วไอ้น้องชาย
ตั๊ว : กูเอาของมาให้แล้วนะส่วนที่กูทำกูเอาไว้ที่บ้านพอดีมีธุระกูกลับก่อนนะ
ต้น : อืม ขับรถดีๆนะตัวเอง(เดินไปยิกแก้มเขาครับ)
ผม : เล่นกันอย่างนี้ระวังเหอะมึง สิวเชี้ยไรว่ะมาเกิดที่หลังกู
ต้น : ก็มึงชอบถอดเสื้อนอนนี่ว้า ชอบอ่อยเวลานอน
ผม : อ่อยเชี้ยไร
ต้น : โอมมึงทำไร
ผม : จะทำงานมีไร
ต้น : เคาะหูให้กูหน่อยดิ
ผม : หูมึงก็ทำเองดิ
ต้น : เปลี่ยนกันเดี๋ยวกูทำให้ งั้นก็กูจะทำงานคนเดียวเองมึงไม่ต้องทำผข้อเสนอดีครับ)
ผม : เอาดิ แล้วมันก็มานอนที่ตักผมครับ สัส หันหน้าเข้าหาจวยกูอย่าทำไรนะเว้ย
ต้น : กูไม่ทำไรหรอกแค่จับดู
ผม : กวนตีนล่ะ มันแข็งขึ้นมาจับยัดปากมึงนะเว้ย
ต้น : อ้าๆ
ผม : คางเชี้ยไรว่ะ
ต้น : ก็กูเสียวนิว้า มีคนเคาะหูให้ สัส กูคางมึงอย่าจวยแข็งนะเว้ย กูกัดจริงนะ
ผม : ไม่รู้ดิกูยิ่งอ่อนไหวง่ายอยู่ฮ่าๆ
ต้น : อ้าๆ เบาๆหน่อยโอ้ย อ้า
ผม : สัส เสร็จแล้ว กูเปลี่ยนใจล่ะมึงบีบสิวให้กูหน่อยดิ
ต้น : ถอดเสื้อมา แล้วนอนคว่ำนะ จะนวดน้ำมันหรือนวดเฉยๆครับ
ผม : กวนตีนล่ะ
ต้น : หลังมึงโคตรขาวว่ะ เห็นแล้วมีอารมณ์เลย
ผม : สัส โอ้ยบีบเชี้ยไรว่ะแม่งโคตรเจ็บ
ต้น : หยีเลือดกูจะติดเป็นเอดส์ป่ะเนี้ย
ผม : พอๆกูไม่ให้บีบแล้ว เอดส์บ้าไรแต่เล็กจนโตกูยังบริสุทธิ์อยู่ยังไม่เคยมีไรกะใครเลย
ต้น : กล้าสาบานป่ะล่ะ ฝนยิ่งตกฟ้ายิ่งร้องอยู่เนี้ย
ผม : ไม่เอาน่ามันไม่ใช่เรื่องที่จะมาล้อเล่นนะเว้ย

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 97 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 18:07:26

ตอนที่ 97

อย่างที่ไอ้เต้มันล้อเมื่อวานครับตื่นขึ้นมาแทบจะร้องไห้ครับเจ็บไปทั้งพวงครับน้ำตาแทบไหลครับไม่อยากออกไปไหนเลยกับวันแรกที่เปิดเรียนแทบจะไม่อยากลุกครับแต่ต้องไปเลยค่อยๆเดินแหละครับจะไปหาหมอก็ไม่กล้าเห็นแบบนี้ผมก็อายเป็นนะครับอยู่ๆจะให้ไปแก้ผ้าให้เขาดูเกิดมันลุกขึ้นมาทำไงครับ
ตั๊ว : มาแต่เช้านะมึงแม่งวันนี้ไม่ใส่ไทค์รุ่นพี่แต่งตัวไม่เรียบร้อย เป็นไรว่ะเดินแปลกๆ
ผม : ไม่เป็นไรหรอกพอดีเจ็บเท้านิดหน่อย(โกหกมันครับ)
“ไอ้โอมมึงโดนใครตุยตูดมาว่ะ” เสียงมาตั้งแต่ลานจอดรถครับผมแทบอยากวิ่งหนี
ตั๊ว : รีบไปไหนว่ะรอกูด้วย
ผม : กูอายแม่งไอ้สัสต้นจะแหกปากหาเชี้ยไรของมัน
ตั๊ว : ไหนว่าเจ็บขาเดินกุมจวยอยู่ได้
ผม : กูเจ็บ
ตั๊ว : (มันขำครับ) แล้วไปทำไรมาไปมั่วกับใครมามึง
ผม : มั่วเชี้ยไร มีแต่มือไอ้ต้นล้วนๆไม่เชื่อมึงถามมันดูดิ
ตั๊ว : เดี๋ยวก็เป็นหมันหรอกฮ่าๆ ทานยายัง
ผม : ทานแล้ว
ตั๊ว : คนที่ลิฟต์โคตรเยอะมึงไหวไหมว่ะเดินขึ้นบันได
ต้น : สัส พวกมึงจะรีบเดินไปตามควายเหรอว่ะไม่รอกู อ่ะขนมกูเอามาฝาก
ผม : ไปตามทำไมความกำลังมานี่ฮ่าๆ
ต้น : สัส แล้วมึงเป็นไรจวยแข็งเหรอเห็นเดินกุมอยู่ได้
ผม : แข็งไร มันเจ็บดิ มึงบีบมันวันนั้นกูจะเป็นไรไหมว่ะ
ต้น : แล้วเจ็บมากไหมมึง ถ้าเจ็บก็แก้ผ้าออกนะ
ตั๊ว :ฮ่าๆ
ผม : ถอดเชี้ยมึงดิ กูกลัวพวกมึงเห็นแล้วจะมีปมด้อยฮ่าๆ
กาย : มาแต่เช้านะมึง แล้วเชี้ยโอมเป็นไรว่ะ
ต้น : อ่อมันเจ็บจวยอ่ะ(มันรีบตอบก่อนผมครับ)
กาย : หนักสิท่าเมื่อคืน ฟ้าเหลืองไหม
ผม : เหลืองเชี้ยไรอีก กูไม่ได้ไปมีไรกับใครนะเว้ย
พอเข้าห้องมีแต่คนถามครับผมโคตรอายอยากกระโดดลงหน้าต่างซะให้มันสิ้นเรื่องใครเห็นก็ถามไม่ถามไอ้ต้นก็ไปบอกเขา
ต้น : เอาไหมกูจะเขียนป้ายคล้องคอมึงว่าโปรดอย่าถามว่าผมเป็นอะไรผมเจ็บจวยเอาไหม
ผม : สัส ตั้งแต่เรื่องคลิปโป้ปีที่แล้วเขาก็มองว่ากูโรคจิตแล้วทั้งๆที่กูก็ไม่ได้ดูเลย
ตั๊ว : เรื่องไร เล่าให้ฟังหน่อยดิ
ต้น : อยากฟังเหรอ ม่ะกูจะเล่าให้ฟัง ไอ้โอมมันแอบดูคลิปโป้เวลาเรียนแล้วเปิดเสียงดังเขาเลยรู้ทั้งห้องไม่ใช่สิทั้งคณะ(ผมเอามือลูบปากไอ้ต้น)
ผม : มัวแล้วมึงแหละเอาโทรสัพกูไป
ตั๊ว : ฮ่าๆ
ต้น : ตอนเย็นเขานัดประชุมเข้าไหม
ผม : ไม่อ่ะขี้เกียจ
เวลานั่งอ่ะไม่เป็นไรครับแต่ตอนลงบันไดดิน้ำตาแทบไหลครับ ช่วงเที่ยงดีขึ้นบ้างครับ
“เชี้ยโอม” เสียงจากโต๊ะข้างๆ
ต้น : มาเรียกเชี้ยไร เพื่อนมึงเหรอพวกกูรุ่นพี่มึงนะ
เต้ : ขอโทษครับ เป็นไรเดินแบบนี้โดนใครเปิดบริสุทธิ์มาอีกล่ะ
ผม : (อยากเอาเท้านี้ไปเหยียบปากมันครับ) เปิดเชี้ยมึงดิ กวนตีนนะ
เต้ : แล้วเป็นอะไรไปทำไรมา(มันแกล้งถามไปงั้นแหละมันกูรู้อยู่แล้วว่าผมเจ็บ)
ผม : เจ็บจวย แล้วเป็นไงเรียน
เต้ : จะเป็นไงก็เป็นนักศึกษาสิครับจะให้ผมเป็นอาจารย์เหรอ โอ้ย มาตบหัวทำไมว่ะ
ผม : ข้อหากวนตีนรุ่นพี่ อย่าหนีกิจกรรมนะ แล้วทานไรยัง
เต้ : เห็นหน้าคุณรุ่นพี่โอมก็อิ่มล่ะ
ต้น : แหวะ ตั๊วกูจะอ้วก
เต้ : ไรพี่ เดี๋ยวจูบเลย
ต้น : สัส ไปเหอะโอมกูไม่อยากยืนนานกลัวได้ต่อยคน ไอ้ต้นมันเดินไปบ่นไปครับ ดีนะที่ไม่เรียนเอกเดียวกันกับกูไม่งั้นกูจะแกล้งซะให้เข็ด
ผม : เป็นไร ปล่อยๆมันไปเหอะระวังนะเกลียดอะไรจะได้อย่างงั้น
ต้น : ไม่มีทาง เพราะในใจเขามีโอมคนเดียว(มันมาจับแก้มผม)
ตั๊ว : ฮ่าๆพวกมึงสองคนนี่นะ
ต้น : น้อยใจเหรอเมียน้อยมาๆเขาจับแก้มให้
ผม : เหมือนสมกันดีว่ะ
ยอมรับว่าทั้งวันเดินกุมแต่จวยครับว่าจะไปหาหมอตอนเย็นแต่ไปถึงหน้าคลินิกแต่ไม่กล้าเข้าไปครับ คนมันอายนิครับถ้ารู้กันว่าไปอย่างแล้วอีกอย่างกลัวมันจะไปแข็งเวลาเขาจับดิครับ ยืนลังเลได้สักพักเสียงรถมาจอดข้างๆผมครับ
เต้ : จะมารักษาจวยเหรอไอ้น้องชาย
ผม : น้องเชี้ยไร แค่แวะมาหาเพื่อน
เต้ : เหรอ ป๊อดก็บอกเหอะไม่กล้าเข้าไปอ่ะ มากูดูให้เชื่อหมอเต้หมอเต้เรียนมาแค่จับก็รู้แล้ว
ผม : ไม่เว้ยกูหายแล้ว
เต้ : หายไวเนอะ ระวังจะเป็นหมันนะมึง ชักว่าวออกเดี๋ยวหายเองแหละ(ดูมันแนะนำผมดิครับ)
ผม : แล้วจะไปไหนเนี้ย
เต้ : พึ่งมาจากเตะบอลผ่านมาเห็นมึงเลยแวะเข้ามา ถ้ามันเจ็บอยู่ก็เข้าไปให้หมอเขาดู ทีแต่ก่อนไปแก้ผ้าให้เขาดูยังกล้าเลย เขาขอจับยังให้เขาจับ
ผม : เขาหลอกจับเว้ยตอนนั้น
เต้ : เหรอ
ผม : อืม ไม่ไปแดกเหล้าเหรอวันนี้
เต้ : ไม่กูเลิกเหล้าเข้าพรรษาแต่ไม่หยุดเด้านะฮ่าๆ
ผม : มาบอกกูทำไม จะกลับเหรอ
เต้ : ทานข้าวไหมล่ะ เดี๋ยวกูเลี้ยงไปทานเป็นเพื่อนกูหน่อยนะ
แล้วผมก็ไปกับมันครับหาไรทานแถวใกล้ๆครับ
ผม : เป็นไงมึงไหวไหมเรียน
เต้ : แค่นี้จิบๆ เอ่อแล้วเรื่องน้องมึงเป็นไง ไอ้แสบน่ะ
ผม : อ่อ ก็เห็นบอกว่าช่วงนี้อ่านหนังสือแต่กูว่ามันนอนซะมากกว่านะแถมบางวันขี้เกียจก็ไม่อ่านพูดโคตรยาก
เต้ : คุยกับกูวันนั้นว่าจะเรียนเภสัช
ผม : อืม เปลี่ยนไปเปลี่ยนมาเดี๋ยวก็จะเรียนอิ้งวันหลังมาจะเรียนพยาบาล แต่คงมาจบที่เภสัชแหละเห็นรอบนี้ดูตั้งใจกว่าปกติ
เต้ : ไอ้แสบมันตั้งใจอยู่แล้ว
ผม : เสาร์อาทิตย์กูเห็นแต่บอกกูว่าดูการ์ตูนสงสัยมันเอาวันพีชไปสอบเข้าเภสัชฮ่าๆ
เต้ : ไปว่าเขา ถ้ามึงไม่ติดสอนพิเศษกูว่ามึงก็คงไม่ต่างไรกับไอ้แสบฮ่าๆ
ผม : สัส รีบๆกินเดี๋ยวกูต้องกลับไปทำงานอีก
เต้ : อืม กูฝากดูไอ้แสบด้วยนะบอกมันให้ตั้งใจกว่าเดิมหน่อยอย่าเอาแต่เล่น
ผม : กูบอกแล้วแต่มันชอบเถียงกู ถ้าข้างกูนะตบแม่งหัวทิ่มหลายครั้งแล้ว
เต้ : ฮ่าๆ เอาน่าน้องมึงนะเว้ย ดูแลเขาหน่อย
ผม : กูไม่อยากบ่นมากบ่นไปไม่รู้มันจะทำตามหรือป่าวอีกอย่างมันโตแล้วคงรู้อยู่นั้นแหละ
หลังจากที่ทานข้าวเสร็จผมก็กลับบ้านครับจะรีบไปทำงานแต่สุดท้ายก็ไม่ได้ทำครับมัวแต่เล่นจนดึกแต่ไม่เป็นไรจารย์นัดส่งวันศุกร์ค่อยทำก็ได้ครับ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน บทสนทนาระหว่างโอมกับเต้ 11 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 18:12:37

บทสนทนาระหว่างโอมกับเต้ 11

เต้:
จำคำพูดที่ผมเคยบอกได้ไหม “เด็กช่างเปื้อนฝุ่นคงกอดไม่อุ่นเหมือนหนุ่มมหาลัย”แต่ตอนนี้ผมเป็นหนุ่มมหาลัยแล้วคับผมนายเต้มารายงานตัวคับหลังจากที่ไม่ได้มาเขียนช่วงนี้กิจกรรมคับเลยไม่ค่อยได้มาเขียนใครจะไปเหมือนรุ่นพี่ใช่ไหมคับคิดจะหนีกิจกรรมก็หนีได้บอกเราให้เข้าร่วมนะแต่ตัวเองมาลงชื่อแล้วหนีผมไม่ได้ว่าใครนะช่วงนี้คุณโอมมีเรื่องให้คิดได้เยอะคับตอนเที่ยงบ่นให้ผมฟังยังกะไม่เคยระบายให้ใครฟังได้แต่นั่งฟังไม่มีสิทธิ์พูดไรคับนอกจากบอกว่าเดี๋ยวมันก็ดีเองเขาน่าจะไม่ได้มาอัพหรอกคับวันนี้เขาเตรียมกิจกรรมรับน้องพรุ่งนี้แล้วผมจะโดนแกล้งช่วงนี้โอมเขาไม่ค่อยมีเวลานะคับเห็นบอกผมว่าเสร็จจากรับน้องก็จะไปเป็นวิทยากรอบรมธรรมะให้เด็กคับหรือว่าจะไปเปิดหนังโป้ให้เด็กดูอันนี้ก็ไม่รู้นะคับแต่ช่วงนี้มันต้องการเวลาคับอารมณ์มันเอาแน่เอานอนไม่ได้คับยังกะคนวัยทองวันนี้ดูมีความสุขพรุ่งนี้เศร้านิสัยไม่เคยเปลี่ยนคับแต่ก็ยอมรับแหละว่ามันนิสัยดีขึ้นแต่ก่อนเอะอะอะไรก็มาลงที่เหล้ากับขับแว้นแต่ตอนนี้ดูเหมือนผู้ใหญ่ขึ้นทำตัวโคตรดีคับเมื่อคืนที่มันโพสลงในบอร์ดผมก็ไม่ได้ถามว่าเป็นเพราะอะไรแต่มันคงมีเหตุผลของมันแหละคับแต่เขาบอกกับผมแล้วแหละว่าจะมาอัพเหมือนเดิมเพราะมันบอกว่าคำพูดมันนะ “พวกเขาเป็นทั้งพี่ทั้งเพื่อนกูที่คอยให้คำปรึกษาให้กำลังใจทำให้กูไม่เหงาอย่างน้อยถึงจะไม่มีใครรักแต่กูก็ยังมีพวกเขาอยู่กูทิ้งพวกเขาไม่ได้” นี่แหละคับคำพูดที่โอมบอกผมถ้าผมเป็นมันผมก็คงจะพูดแบบนั้นแหละคับตลอดเวลาที่เจอมันๆจะชอบเล่าให้ผมว่าพี่คนนั้นน้องคนนี้พูดถึงมึงให้กำลังใจมึงเพราะแบบนี้แหละคับที่ผมกับโอมไม่หนีไปไหนถึงเราจะไม่ได้เป็นเหมือนแต่ก่อนก็ยังมีคนที่คอยติดตามและให้กำลังใจมาตลอดบางครั้งผมอาจจะไม่ได้มาอัพแต่ก็มีโอมมาแทนผมเหมือนอย่างที่โอมบอกคับว่าชีวิตคนเรามีจุดที่ดีที่สุดและช่วงเวลาที่ต่ำที่สุดความรักก็เช่นกันคับถ้าเรารักเขามากจนเกินไปเวลาที่เราเสียใจมามันก็หนักกว่าเดิมผมพูดมานี่คงรู้นะคับว่าผมหมายถึงใครคงไม่พ้นไอ้ขี้แง้คับไม่พูดถึงมันหรอกเดี๋ยวมันจะมาอ่านเจอแล้วเศร้าช่วงนี้พี่เขาฮอตคับมีคนมาชอบมันเยอะแทบจะไม่มีเวลาไปไหนกับผมแล้วแต่มันเคยบอกผมว่าปิดแล้วจะไม่รักใครอีกช่วงที่มันเสียใจนะแฟนเก่าที่เป็นรุ่นพี่มันมาขอคืนดีคนก่อนๆคับสวยนะคนนี้ผมเคยเจอครั้งหนึ่ง ตอนนั้นมันเคยแนะนำให้ผมรู้จักแต่มันก็ไม่สนใจนะคับถ้าเป็นผมนะคืนดีตั้งแต่เห็นหน้าแล้วดีกรีนักศึกษาพยาบาลนะคับ
แค่นี้ก่อนนะคับผมขอตัวไปหาไอ้โอมก่อนไม่รู้มันมีธุระอะไรโทรหาผมไว้ผมจะมาต่ออีกนะคับ(เตเต้เขียน)

โอม:
กูไม่น่าโทรหามึงเลย ถ้ารู้ว่ามึงมาแล้วมาต่อยกูนะไม่ให้มาแล้วโคตรเจ็บ เต้เบื่อว่ะนอนยังมาแทงสนุ๊กเป็นเพื่อนหน่อยดิ

เต้:
@OhmKub แสบนะมึงรับน้องแกล้งกูหนักกว่าเพื่อนแค้นนี้ต้องชำระอย่าให้เจอตัวนะจะจับปล้ำทำเมียเลย555(เตเต้เขียน)

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนพิเศษ 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 18:27:27

ตอนพิเศษ

ในบางครั้งการที่เราได้เล่าประสบการณ์ของเราในอดีตให้คนอื่นฟังก็เหมือนเราได้ระบายในสิ่งที่เราเคยทำผิดพลาดมาและไม่อยากให้เขาทำเหมือนเราทุกครั้งที่ผมได้เล่าน้ำตาผมมันไหลออกตลอดครับพอดีมีโอกาสได้เป็นวิทยากรอบรมเด็กมอปลายในโรงเรียนแห่งหนึ่งในจังหวัดนี่แหละครับไปกับรุ่นพี่อีกหลายคนและพระอาจารย์เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาครับก็เหมือนๆค่ายธรรมะทั่วไปแหละครับมีนักเรียนเข้าร่วมก็เยอะครับวันนี้อาจจะไม่ใช่เรื่องในบอร์ดนะครับแต่ผมอยากจะเอามาเล่าให้ทุกคนได้อ่านครับ พอดีผมจะเล่าช่วงที่ผมพูดนะพอดีผมพูดในช่วงค่ำครับ
ผม : เรียนผู้อำนวยการโรงเรียนรองผู้อำนวยการคณะครูและสวัสดีน้องๆที่น่ารักกันทุกคนครับวันเรามาทำไรครับตอบให้พี่ชื่นใจหน่อยเร็ว
“มาฟังพี่บ่น” มันเริ่มกวนทีนผมครับ
ผม : ตอนแรกก็พูดเรื่องตลกดึงให้เด็กตั้งใจฟังที่เราพูดครับหัวเราะกันใหญ่แต่หลังๆมาก็เริ่มครับ แต่ก่อนสมัยมัธยมพี่ก็เหมือนกับพวกเราแหละครับคบเพื่อนสนุกหัวเราะหยอกล้อกันเวลาเรียนบางทีก็วิชาไหนที่ขี้เกียจไม่ค่อยชอบครูก็จะไปหลบตามห้องน้ำครับได้ใช้ชีวิตของเด็กมัธยมแบบพวกเราแหละมีเรื่องที่ไหนมีพี่ที่นั้นช่วงนั้นก็ประมาณมอสามนะที่จำได้มีครั้งหนึ่งที่ดื้อสุดๆแบบไม่มีใครห้ามพี่ได้ขนาดพ่อแม่พี่ก็ยังห้ามไม่อยู่หลายครั้งที่แม่พี่เคยแอบเอายานอนหลับใส่ข้าวให้พี่ทานเพราะกลัวพี่จะไปมีเรื่องกับเขาพอหลังๆมาพี่เริ่มรู้เลยไม่ค่อยทานขนาดตอนนั้นโดนล๊อกห้องไว้ยังแอบปีนหน้าต่างลงมาดึกๆจะชอบไปแว้นกับเพื่อนแต่หลายครั้งที่พี่ทำไปพี่ไม่เคยคิดว่าพ่อแม่จะเป็นห่วงไหมเพราะติดเพื่อนจนกระทั่ง(ตอนนั้นเปิดเพลงอิ่มอุ่นกับเรียงความเรื่องของแม่แล้วผมก็พูดด้วยน้ำเสียงผมเริ่มเปลี่ยนครับ)ช่วงนั้นกิจการที่บ้านมันไปไม่ค่อยสวยเพราะพ่อแม่พี่ไม่ค่อยมีเวลาได้ดูแลเพราะต้องทำงานของตัวเองด้วยพ่อพี่โดนเพื่อนแท้ๆโกงต้องเป็นหนี้สินตั้งเยอะคนรอบข้างก็เริ่มตีตัวออกห่างจากครอบครัวของพี่เพราะบ้านพี่แทบจะไม่เหลืออะไรแต่พี่ก็ยังไม่รู้สึกอะไรยังสนุกกับเพื่อนเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้นช่วงนั้นพี่ลองเกือบทุกอย่างมีอย่างเดียวที่พี่ไม่ได้ลองคือยาครับการพนันทุกอย่างพี่เล่นหมดเงินเดือนที่แม่เคยให้แต่ละเดือนก็หมดไปกับพนันแต่แม่พี่ก็ไม่ว่าอะไรมีครั้งหนึ่ง(น้ำตาผมไหลออกมาครับถ้าพูดถึงเรื่องนี้)พอดีพี่เสียมากขึ้นจากที่เคยเป็นหนี้เขาหมื่นหนึ่งก็เพิ่มเป็นสามหมื่นจนสุดท้ายพี่เป็นหนี้พนันเขาแสนหนึ่งกับเด็กวัยนั้นมันเป็นอะไรที่หนักนะครับที่ต้องปิดบังพ่อแม่เพราะเป็นหนี้พนันเขาและเป็นเรื่องที่ยากมากที่จะหาเงินมาให้เขาในหัวพี่ตอนนั้นคิดแต่ว่าจะทำไงที่จะหาเงินมาให้เขาจนทำเรื่องแย่ๆลงไปพี่แอบเอาบัตรเอทีเอ็มแม่พี่ไปกดเงินออกมาจนหมดแล้วเอาไปใช้หนี้เขาตอนนั้นไม่รู้ว่าทำไปได้ไงครับทั้งที่รู้ว่าเงินจำนวนนั้นแม่เก็บไว้เพื่อเป็นค่าใช้จ่ายในบ้านสุดท้ายแม่พี่มารู้ความจริงว่าเงินที่หายไปเป็นเพราะพี่คำพูดที่แม่พี่พูดตอนนั้นทำเอาพี่ร้องไห้ออกมา “เงินของแม่ๆไม่หวงหรอกถ้าโอมจะเอาไปแต่แม่ไม่เคยสอนให้โอมเป็นขโมยแบบนี้แม่ไม่เคยโกรธลูกหรอกแม่โกรธแม่เองแหละที่สอนเราไม่ดีแม่พี่ร้องไห้” ประโยคนี้แหละที่ทำให้พี่ร้องไห้ออกมาบางครั้งเวลาที่พี่ไปมีเรื่องกับเขาแม่พี่จะไปขอโทษเขาทุกครั้งแม่พี่ต้องทนฟังเขาด่าฟังเขาว่าๆสอนลูกไม่ดีแต่แม่พี่ก็ไม่เคยที่จะด่าพี่ไม่เคยที่จะตีพี่แต่แม่พี่จะบอกพี่เสมอว่า “ไม่มีแม่ที่ไหนหรอกที่จะไม่รักลูก ถึงลูกทำผิดแค่ไหนแม่ก็ยังรักลูกเหมือนเดิมพร้อมที่จะอยู่ข้างๆลูกตลอด” ทุกคืนพี่จะได้ยินพ่อกับแม่พูดถึงเรื่องหนี้สินกับเรื่องของพี่ทุกครั้งที่พูดแม่พี่จะร้องไห้ทุกครั้ง อีกอย่างตอนนั้นพี่ต้องเสียแฟนไปเพราะพี่ทำตัวไม่ได้ในหัวไม่คิดไรคิดแค่จะไปตีคนที่คบกับแฟนคืนนั้นจำได้ว่าแอบเอาปืนพ่อออกมาจะไปยิงแฟนใหม่เขาแม่พี่มาเห็นก่อน “โอมถ้าลูกคิดว่าลูกทำถูกแล้วแม่จะไม่ห้ามลูกเลยแต่ลูกรู้ไหมว่าถ้าเกิดอะไรขึ้นแม่ไม่รู้จะเหลือใครอีกครอบครัวเรามีกันแค่สามคน ตอนนั้นแม่พี่ร้องไห้แล้วเข้ากอดพี่ไว้” หลังจากวันนั้นพี่ก็กลับมาคิดว่าสิ่งที่เราทำถูกไหมว่าที่เราไปชอบหาเรื่องเขามันดีตรงไหนติดพนันมันดีตรงไหนพี่เริ่มกลับตัวใหม่ตอนนั้นขึ้นมอสี่ต้องย้ายตามพ่อแม่เข้ามาเรียนในเมืองพี่ตั้งใจเรียนตั้งใจอ่านหนังสือติวกับเพื่อนบ้างเรียนพิเศษบ้างจนกระทั่งสอบเข้ามหาลัยได้แม่พี่เคยบอกพี่เสมอว่า “ไม่ว่าอดีตเราจะเป็นยังไงขอแค่เราทำปัจจุบันให้ดีที่สุด” ทุกครั้งเวลาที่พี่มีปัญหาสิ่งแรกที่พี่ต้องทำคือโทรหาแม่แค่ได้ยินเสียงแม่เหมือนความทุกข์มันจะหายไปเลยครับตอนนี้พี่กับแม่ก็อยู่คนล่ะที่นะเพราะพ่อกับแม่พี่ลาออกไปดูแลกิจการที่บ้านเลยทำให้เราห่างกันความรักก็เหมือนกันครับเราห้ามที่จะไม่เสียใจไม่ได้หรอกความรักบางครั้งมันก็ไม่ได้เป็นอย่างที่เราคิดบางครั้งเราคิดว่าคนนี้คือคนที่จะอยู่กับเราไปทั้งชีวิตคนนี้แหละคือแม่ของลูกคนนี้แหละคือพ่อของลูกบางครั้งมันก็ไม่ได้เป็นอย่างที่เราคิดความสมหวังมันก็ย่อมมาคู่กับความผิดหวังพี่ก็เคยเสียใจเรื่องความรักเหมือนกันตอนนั้นไม่มีจิตใจทำไรครับเอาแต่เก็บตัวร้องไห้อยู่ในห้องเสียใจหนักนะครับแทบจะไม่อยากมีชีวิตอยู่แต่พี่ก็อยู่ได้เพราะผู้หญิงคนหนึ่งนั้นก็คือแม่ของพี่แม่พี่เคยบอกว่า “ถ้าไม่มีใครรักก็กลับมาหาแม่ๆคนนี้ไม่เคยที่จะไม่รักลูก ถ้าเหนื่อยก็กลับมาพักที่บ้านมานอนตักแม่ที่บ้าน” พี่เชื่อว่าพ่อแม่น้องทุกคนคงรักลูกเหมือนกับพ่อแม่พี่นะน้องค่อยๆหลับตาแล้วคิดตามที่พี่พูดนะชุดนักเรียนที่น้องๆใส่ใครล่ะที่หาให้เรา เงินค่าขนมใครล่ะที่ให้เรามา ไม่ใช่พ่อแม่เหรอเหงื่อทุกหยดกว่าจะได้เงินมามันลำบากนะเก้าเดือนที่แม่อุ้มเรามามันลำบากนะไปไหนก็ลำบากยอมอดเพื่อให้ลูกได้กินอิ่มยอมเหนื่อยเพื่อให้ลูกสบายยอมทนเพื่อให้ลูกได้มีความสุขตอนนี้เราทำอะไรให้แม่แล้วหรือยังเราเคยด่าเคยว่าแม่ แม่เราก็ไม่เคยโกรธเราสักครั้งแม่ไม่เคยทิ้งลูก ทุกเช้าใครล่ะที่ลุกแต่เช้ามาจัดเตรียมอะไรให้ก่อนมาเรียนไม่ใช่แม่เราเหรอรองเท้าดีๆที่เราใส่แม่ใส่รองเท้าที่ขาดได้เพราะอยากให้ลูกสบาย(เสียงคนร้องดังคับหอประชุมครับ)ไม่มีใครหรอกที่จะยอมเสียสละให้เราได้มากกว่าพ่อแม่ไม่มีใครหรอกที่รักเราและเป็นห่วงเราเท่าพ่อแม่พี่ขออะไรได้ไหมครับ สัญญากับพี่นะว่าต่อจากนี้ไปเราจะเป็นคนดีไม่ทำให้พ่อแม่เสียใจ สัญญาดังๆให้พี่ชื่นใจหน่อยครับ
“สัญญา”
ผม : พรุ่งนี้กลับบ้านไปก็อย่าลืมที่สัญญากับพี่ไว้นะใกล้จะวันแม่แล้วพี่อยากให้เราเก็บดอกไม้ไปกราบเท้าขอขมาท่านในสิ่งที่เราทำไม่ดีไว้กับท่านหาน้ำอุ่นๆมาล้างเท้าให้ท่านแล้วเข้าไปกอดท่านนะไม่จำเป็นต้องเป็นแค่วันแม่หรอกวันไหนๆก็ทำได้ครับแล้วไหนพี่ๆมอหกยกมือหน่อยครับปีสุดท้ายแล้วกับชีวิตกางเกงขาสั้นปีหน้าก็มหาลัยแล้วหลายคนคงเริ่มที่จะมองหาที่เรียนแล้วพี่ขอเป็นกำลังใจให้น้องๆทุกคนนะครับเลือกเรียนในเอกที่เราชอบนะครับอย่าเรียนแค่ตามเพื่อนเพราะถ้าเวลามีปัญหาแล้วเราจะไม่อยากจะเรียนอีกไม่กี่เดือนแล้วตั้งใจเอานะครับพี่จะเล่าให้ฟังพี่มีน้องคนหนึ่งไอ้คนนี้บอกยากๆแถมชอบกวนทีนพี่ตลอดเขาก็อายุเท่าพวกเรานี่แหละปีหน้าก็จะเข้ามหาลัยแล้วพี่เคยสัญญากับเขาไว้ว่าจะบอกและบ่นให้จนกว่าเขาจะสอบเข้ามหาลัยได้แรกๆตอนคุยกับพี่ตอนแรกจะเรียนพยาบาลแต่มาอีกวันก็จะเรียนอิ้งโดนพี่บ่นให้ตลอดว่าตกลงจะเอาอะไรมัวแต่เลือกอยู่นั้นแหละเดี๋ยวก็อ่านหนังสือไม่ถูกหรอกแต่สุดท้ายก็เปลี่ยนอีกแล้วมาลงที่เภสัชครับตอนนี้เขาก็เคร่งกับหนังสือ(หรือป่าวก็ไม่รู้)แต่พี่ก็บอกเขาให้อ่านหนังสือตลอดแหละครับเขาเป็นคนที่มีความพยายามนะแต่ก็มาหยุดที่การ์ตูนตลอดเขาจะอ่านเฉพาะเวลาหลังการ์ตูนจบถ้าเสาร์อาทิตย์ไม่ต้องพูดถึงครับจนพี่ด่าตลอดว่าจะเอาการ์ตูนเหรอไปสอบสุดท้ายเขาก็ตั้งใจอ่านของเขาครับพี่ก็ได้แค่บอกแหละไม่ว่าเส้นทางเดินของพวกเรามันไม่มีใครกำหนดได้ครับขึ้นอยู่ที่ตัวเราจะตัดสินใจครับกว่าจะทำให้มันสำเร็จมันไม่ง่ายนะครับต้องแข่งกับคนอีกตั้งเยอะยิ่งคณะที่ดังๆมหาลัยที่ดังๆย่อมมีคนอยากเข้าเยอะถ้าเราไม่ตั้งใจแต่วันนี้เดี๋ยวเราก็กลับมาเสียใจที่เราทำมันไม่เต็มทีเสียใจที่เราย้อนกลับมาไม่ได้พี่ขอเป็นกำลังให้น้องๆทุกคนนะครับอย่าคิดว่ามันยากให้คิดว่าเราต้องทำได้ตั้งใจอ่านหนังสือและทบทวนเนื้อหาให้เยอะๆนะครับอดทนเอาถ้าเหนื่อยก็พักเปิดเพลงที่ให้กำลังใจฟัง(ลองฟังเพลงฝันที่ต้องเป็นจริงนะครับผมชอบให้ไอ้ขี้ดื้ออยู่ร้อยเอ็ดฟังบ่อยๆ)แล้วค่อยอ่านต่อท้อได้ครับแต่อย่าถอยถ้าถอยก็ถอยออกมาตั้งหลักแล้วสู้กับมันใหม่ไม่มีอะไรที่เราจะทำไม่ได้ถ้าเราคิดว่าจะทำเราต้องทำได้และหนึ่งในนั้นต้องเป็นเราหากระดาษมาสักแผ่นแล้วเขียนเอกที่อยากเรียนหารูปพ่อกับแม่ติดไว้ด้วยแล้วติดไว้ที่หน้าโต๊ะให้เรามองเห็นง่ายๆเวลาที่เหนื่อยให้เราหันไปดูแล้วเราจะมีกำลังใจในการอ่านหนังสือนะครับพี่ขอเป็นกำลังใจให้น้องๆทุกคนนะครับหวังว่าพวกเราคงได้เจอกันอีกนะครับพี่จะรอวันที่น้องๆมาเป็นรุ่นน้องที่มหาลัยนะครับและเห็นพวกเราได้เรียนที่เราอยากเรียนนะครับขอให้โชคดีทุกคนครับ
นี่แหละบางส่วนที่ผมได้เล่าให้น้องๆฟังที่ค่ายพอดีผมอัดเสียงตอนที่พูดไว้เลยเปิดฟังแล้วเอามาเขียนนี่แหละครับเราได้เล่าประสบการณ์ของเราในแต่ก่อนที่เคยผิดพลาดไปและคอยเตือนเขาไม่ให้ทำเหมือนเราตอนนี้อาจจะเป็นตอนพิเศษก็ได้ครับผมว่าทุกคนไม่มีใครหรอกที่จะไม่มีปัญหาไม่ว่าจะเรื่องเรียนเรื่องงานหรือแม้กระทั่งเรื่องความรักทุกปัญหามันย่อมมีทางออกของมันครับขอแค่เราทำใจกับมันปรับความเข้าใจแล้วสู้กับมันสำหรับที่คนเสียใจกับความรักถึงจะไม่ใครรักเราก็ยังมีพ่อมีแม่มีเพื่อนพี่น้องที่คอยอยู่ข้างๆเราครับใกล้จะวันแม่แล้วผมอยากให้ทุกคนเอาเวลาสักไม่กี่นาทีโทรหาแม่บอกรักแม่บางทีเราอาจจะได้ระบายอะไรออกไปแล้วทำให้เราดีขึ้นก็ได้ครับผมเป็นกำลังใจให้ทุกคนนะครับ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน บทสนทนาระหว่างโอมกับเต้ 12 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 18:30:18

บทสนทนาระหว่างโอมกับเต้ 12

เต้:
@OhmKub 555วิ้วๆๆไปกะสาวเหรอมึงเรียกไม่ยอมหันเมื่อคืนโดนเจ้ตุยตูดเหรอมึงเห็นไปไหนด้วยกัน(เตเต้เขียน)

โอม:
ไปสาวที่ไหนไม่มีหรอกมัวแล้วมึง โดนเจ้ตุยตูดคงไม่ใช่ล่ะพูดงี้มาต่อยกับกูเลยม่ะ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 98 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 18:32:53

ตอนที่ 98

ไม่ได้เข้ามาอัพหลายวันแล้วอย่างที่ไอ้เต้บอกไปแหละครับพอดียุ่งๆครับเลยไม่ได้มาอัพให้อ่านมันเป็นเหตุการณ์ที่กระทันหันมากครับทั้งๆที่ก่อนที่ผมจะกลับมาอุบลก็ยังคุยกับท่านอยู่ดีๆชีวิตของคนเนาะมีเกิดก็ต้องมีตายแหละครับตอนนี้ก็แค่ทำตามที่ท่านเคยสอนผมไว้ครับพูดไปก็ยังคิดถึงท่านปู่เป็นคนแรกที่สอนให้ปั่นจักรยานและเป็นครูคนแรกที่สอนมวยให้ผมครับชีวิตของคนเราก็ต้องเดินหน้าต่อไปครับมาถึงเรื่องของเราดีกว่าเมื่อวานคงมีหลายคนที่ได้กอดแม่ไปแล้วรวมทั้งผมด้วยกอดแปบเดียวก็กลับอุบลเสร็จจากงานผมก็กลับครับรอกลับบ้านอีกทีวันศุกร์ พอดีแม่ให้น้าบลขับรถมาส่งครับเลยไม่ได้นั่งประจำทางมาพอมาถึงเท่านั้นแหละ
ต้น : สัสโอม กูคิดถึงมึงว่ะมันเข้ามากอดผมครับ
ผม : มึงเป็นเชี้ยไรของมึงเนี้ย เมื่อวานไปบ้านกูอยู่ยังกะไม่ได้เจอกันมาเป็นปี
ต้น : กูอยากกอดมึงแบบนี้นานๆจัง
ผม : เป็นไร อกหักมาอีกอ่ะดิมึง
ต้น : อืม
ผม : มึงนี่นะ หยุดร้องแล้วช่วยกูทำงานก่อน
ต้น : สัส มาถึงก็จะใช้งานกูเลยนะ แปบนึงนะกูโทรหาไอ้ตั๊วก่อน
ผม : มันดึกแล้วมึงจะโทรหามันทำไมว่ะ
ต้น : ชวนกินเหล้า
ผม : งั้นพวกมึงไปกินที่อื่นไปกูจะทำงาน
สักพักเสียงรถมาจอดที่หน้าบ้านครับ
ต้น : นั้นไงมันมาล่ะ เดี๋ยวไปเปิดประตูให้มันก่อนนะ
ไม่ใช่ไอ้ตั๊วครับแต่เป็นไอ้เต้
เต้ : โคตรดีว่ะรุ่นพี่ไปเปิดประตูให้ มาๆหอมแก้มให้รางวัล
ต้น : กูแค่คิดว่าหมามันจะเข้าบ้านไม่ได้
ผม : มาถึงก็กัดกันนะมึง
เต้ : ที่รักอย่าเสียใจนะถึงปู่จะจากที่รักไปแต่เขายังอยู่ข้างๆที่รักเสมอนะ
ต้น : กูจะอ้วกเมื่อวานกูเห็นมึงไปกับสาวอยู่
เต้ : เพื่อนกันครับจริงๆนะ ไม่ได้มีไรกันนะ
ผม : ยังไม่ได้พูดไรเลย
ตั๊ว : เสียงแม่งพวกมึงดังไปถึงหน้าบ้านยังกะจะฆ่ากัน
ต้น : ไอ้เต้แหละมันพูดดัง
เต้ : ก็มึงหูตึงนี่ว้า
ต้น : สัส
ผม : หยุดๆนะ กูไหว้ล่ะ ขอกูทำงานก่อน
ตั๊ว : ไอ้โอมแม่มึงถามหานะ เห็นบอกว่าวันแม่ไม่ไปหาแม่เลย แม่งถามกูอยู่นั้นแหละว่ามึงหายไปไหนตั้งหลายวันยังกะผัวหายยังไงไม่รู้
ต้น : แม่กิตนั้นเหรอ มานี่เดี๋ยวกูพูดไรให้ฟัง มันกระซิบกันไรไม่รู้ครับสองคน
เต้ : กูเข้ามาดูว่ามึงกลับบ้านยัง อย่าเสียใจนะสู้ๆ กูเป็นกำลังใจให้นะ
ผม : อืม ขอบใจนะ
เต้ : เปลี่ยนจากขอบใจเป็นหอมแก้มได้ป่ะ
ผม : กวนตีนล่ะ
เต้ : กลับล่ะจะรีบไปทำงาน
ต้น : ม่อสาวดิมิว่า
เต้ : หึงเหรอตัวเอง อย่าหึงเขานะเขาแค่แบ่งๆเวลาให้คนอื่นบาง
ตั๊ว : ฮ่าๆ
ต้น : มึงรีบไปเลยนะสัส
เต้ : มาจุ๊บปากก่อนม่ะพี่ต้น โทษฐานที่ทำให้เสื้อผมเปื้อนสีจนใส่ไม่ได้
ต้น : จุบส้นตีนกูไหม
เต้ : ไปล่ะ
ผม : พวกมึงเป็นไรมองหน้ากูแล้วขำไอ้ต้นมันบอกไรมึงตั๊ว
ตั๊ว : ป่าวๆ
ต้น : ไม่มีไรจริงๆเนาะตั๊ว
ผม : อย่าให้รู้นะว่านินทาไรกูไม่งั้นแม่งเจ็บทั้งคู่
ตั๊ว : ป่าวไม่มีไรแค่ไอ้ต้นบอกกูว่าผัวแม่กิตคือมึง
ผม : สัส กูว่าแล้วมึงเชื่อไอ้ต้นเหรอ
ตั๊ว : กูไม่เชื่อหรอกกูแค่อยากขำเฉยๆแล้วหายเศร้ายังว่ะ ปู่มึงไปสบายแล้วนะมึงก็ทำตัวเป็นหลานที่ดีล่ะกัน
ผม : มึงหาว่ากูเป็นหลานไม่ดีเหรอ
ตั๊ว : ป่าวๆ(เสียงสูง) รีบๆทำงานเหอะเดี๋ยวจะไม่เสร็จเอาแล้วบัดดี้มึงเป็นไรนั่งซึมๆอีกแล้วเมื่อกี้ยังร่าเริงอยู่
ผม : แฟนทิ้ง
ตั๊ว : ฮ่าๆกูนึกว่ามันจะชินแล้วดิ
กว่าจะทำงานเสร็จเล่นซะดึกแถมพวกไอ้สองตัวก็ไม่กลับบ้านนอนค้างที่ผมบ้านนี่แหละพอเช้าก็ใส่ชุดผมไปมหาลัยเสยวันนี้สบายครับเขาไหว้ครูกัน
ต้น : สัสตั๊วมึงดูดิน้องคนนั้นสวยนะเว้ย
ตั๊ว : พึ่งจะอกหักนะมึง ไม่รู้จักเข็ด
ผม : แต่น้องเขามีแฟนแล้วนะมึงเห็นป่ะล่ะเดินถือของให้กัน
ต้น : มีก็ไม่สนเว้ย กูไม่ได้เอาแฟนเขา
ตั๊ว : มึงนี่โคตรชั่วกว่าที่กูคิดอีก
ต้น : สัส งั้นกูเอาน้องเขานะส่วนมึงตั๊วกูยกแฟนเขาให้มึง
ผม : ช่างกล้านะพวกมึงแบ่งกัน
ต้น : อิจฉาเหรอมึง เอาป่ะล่ะกูแบ่งแฟนเขาให้มึง
ผม : กูไม่เอา
ต้น : ใช่สินั้นไงแฟนมึงมาแล้ว
ผม : มั่วแล้วมึง ไม่ใช่เว้ย
ต้น : ไม่อยากคิดเลยเวลาฝนตกนะตอนเสื้อเปียก
ตั๊ว : ไม่อยากคิดก็อย่าคิดดิไอ้หื่นกามกูไม่นั่งด้วยแล้ว อ้าวเต้ยังไม่ไปเข้าแถวกับเขาเหรอ
เต้ : แดดร้อนครับอีกตั้งนานเขาจะเรียกรวม
ต้น : ไอ้พวกหัวดื้อก็แบบนี้แหละ
เต้ : เตะรุ่นพี่ผิดกฎม่ะ
ผม : จัดการกันเองนะกูไม่รู้เรื่องพอดีผ่านมาซื้อข้าวเหนียวให้แม่
ตั๊ว : ช่างกล้าพูดฮ่าๆ
เต้ : ไม่ได้ไปไหนเหรอครับพวกพี่
ผม : ไม่อ่ะ มีไร
เต้ : งั้นขอตัวไปหาเพื่อนก่อนนะ
สักพักแม่ผมโทรมาครับ
ต้น : สาวที่ไหนว่ะโทรหาฮอตนะเพื่อนกู
ผม : อยากรู้ป่ะ(เลยเปิดลำโฟงให้มันได้ยินด้วยครับ)
แม่ผม : ตื่นยังลูก
ผม : โหแม่สายแล้วนะครับผมตื่นแต่เช้าตลอดแหละ คิดถึงผมอ่ะดิโทรหาแต่เช้าเลยเมื่อวานก่อนแม่ยังไม่หายคิดถึงเลย
แม่ผม : ตั้งใจเรียนนะลูก
ต้น : แม่ผมรักแม่นะครับ
แม่ผม : แม่ก็รักต้นเหมือนกันจ๊ะ ฝากดูแลโอมด้วยนะลูกแม่ไม่ห่วงอะไรหรอกแม่ห่วงเรื่องกินแหละชอบเขี่ยผักทิ้งดูแลให้แม่ด้วยนะลูก
ผม : โหแม่ ก็ไม่อยากทานนิครับ ผมรักแม่นะ(เขินยังไงไม่รู้ครับ)
ตั๊ว : อิจฉาว่ะ กูอยากบอกแบบนี้จังแต่ไม่กล้าว่ะ
ต้น : โห ไอ้ป๊อด รีบโทรเลยเดี๋ยวกูบอกให้
“ไอ้พวกนั้นจะนั่งทำหอกไรว่ะเขาเรียกเช็ดชื่อแล้ว”
พอเสร็จจากกิจกรรมพวกผมก็พากันไปหาไรทาน
ตั๊ว : สัส ต้นมึงทำไรว่ะมีพิรุธนะมึงเอาอะไรไปไว้ที่มอไซค์น้องเขาว่ะ
ต้น : เงียบๆหน่อยดิมึง เดี๋ยวน้องรหัสก็รู้หรอกว่ากูเป็นพี่รหัสเขา กูซื้อขนมให้เขา
ตั๊ว : จริงว่ะ น้องกูๆยังไม่ซื้ออะไรให้เลย
ผม : ของกูแอบเอาไปไว้ที่หอแล้ว
ต้น : ร้ายนะมึงขึ้นหอหญิงไม่ชวนกู
ผม : น้องกูผู้ชายเว้ย
ไม่ได้ทำไรครับทั้งวันอยู่แต่ในมหาลัยจนเย็นเดินเล่นแถวสวนในหมู่บ้านครับหาที่เงียบๆเดินเล่น
“เศร้าอีกแล้วนะมึงไอ้ตาตีบ” ไม่มีใครที่เรียกผมแบบนี้หรอกครับนอกจากมันคนเดียว
ผม : ป่าวใครเศร้า กูแค่เดินเล่นเฉยๆ
เต้ : เป็นไรคิดถึงปู่อ่ะดิ เอาน่ากูก็เคยเป็นเดี๋ยวก็ดีขึ้นเองแหละ อย่างน้อยก็ยังมีย่ามีพ่อแม่ยายมึงไงแล้วที่อุบลก็มีไอ้เชี้ยต้นกับพี่ตั๊วไงอีกอย่างไอ้แสบอีกคน
ผม : ไอ้เด็กติดเกมส์นั่นเหรอ
เต้ : ไหนว่าอ่านหนังสือ
ผม : กูว่าไม่ค่อยจะอ่านแล้วแหละเล่นเกมส์ซะมากกว่าทำไมมึงไม่บอกมันบ้างว่ะ
เต้ : ไม่อยากว่าว่ะกูกลัวอดที่จะด่ามันไม่ได้
ผม : เขาก็น้องมึงนะเว้ย กูก็ได้แค่บอกแถมช่วงนี้มันไม่ค่อยอยากจะคุยกับกูด้วยซ้ำตอนนี้สงสัยมีสาวคุยมั้ง
เต้ : ฮ่าๆ วัยรุ่นทำไงได้ บอกๆมันหน่อยล่ะกันว่าอย่าเล่นเยอะ
ผม : ครับ แล้วมาไงเนี้ย
เต้ : เดินมาดิ จอดรถไว้ที่หน้าบ้านมึง
ผม : กวนตีนล่ะ
เต้ : หาไรทานไหม

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 99 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 18:34:14

ตอนที่ 99

บางทีการที่เราไม่อยากรับรู้เรื่องราวต่างๆมันก็ทำให้เราไม่ต้องไปคิดให้ปวดหัวและเราจะได้มีเวลาทำในสิ่งที่เราอยากทำมากขึ้นแต่มันก็เป็นห่วงเขาไม่ได้ถ้าเรายิ่งออกห่างจากเขาไม่ว่าเราหรือเขาก็เจ็บไม่ต่างกันการที่เราเป็นฝ่ายปฏิเสธเขาไปไม่ใช่ว่าจะไม่เจ็บบางทีเราอาจจะเจ็บมากกว่าเขาก็ได้เราเจ็บตอนนี้ดีกว่าต่างคนจะยื้อให้มันเจ็บไปนานๆสู้เจ็บครั้งเดียวจบดีกว่าเจ็บต้องรอให้เขาบอก เพลงที่เคยฟังด้วยกันถ้ากลับมาฟังอีกก็อดที่จะคิดไม่ได้ ชีวิตของคนเราถ้ามัวแต่อยู่กับทีมันก็เปรียบว่าเรายอมแพ้กับมันและไม่กล้าข้ามมันไปได้ดังนั้นถ้าเราคิดจะก้าวข้ามมันไปเราก็ต้องยอมทิ้งบางอย่างเพื่อให้ได้อีกสิ่งหนึ่งมา ตอนที่ปู่มีชีวิตอยู่ปู่ผมเคยบอกผมว่าเวลาที่เราล้มมันย่อมมีบาดแผลเป็นธรรมดา บาดแผลนั้นแหละคือสิ่งที่เตือนเราให้มีสติว่าเราจะไม่ลืมอีกและไม่ทำมันอีก
“ทำถูกแล้ว ที่เธอเลือกเขาแล้วทิ้งฉันไว้ตรงกลางทางเมื่อตัวเธอพบคนที่ดีที่เธอวาดไว้ในหัวใจ” เสียงแหกปากของไอ้ต้นมาตั้งแต่ลานจอดรถครับ
ตั๊ว : เชี้ยนี่มันยังไม่หายอีกเหรอว่ะ กูว่ามันจะเป็นบ้าแล้วนะมึง
ผม : ปล่อยมันไปเดี๋ยวมันก็ดีเองแหละว่ามึงเหอะไม่กลับบ้านเหรออาทิตย์นี้
ตั๊ว : คงไม่อ่ะวันอาทิตย์ก็ต้องมาปั่นจักรยานอีกกูโทรหาแม่กูแล้ว สัส มาจับตูดกุทำเชี้ยไรว่ะ
ต้น : ฮ่าๆ มันน่าจับนี่ว้า คนอะไรตูดนุ่มๆ
ตั๊ว : นุ่นมึงก็มานอนหนุนตูดกูดิสัส กวนตีนแต่เช้านะ
ผม : อารมณ์ดีแต่เช้านะมึง แหกปากแต่เช้า
ต้น : ข้างนอกพี่อาจจูไม่เศร้าแต่ข้างในเศร้ามาก
ตั๊ว : ถุย หนองในเหรอ
ต้น : หนองในพ่องมึงดิ
ผม : วันนี้ไม่มีขนมมาฝากน้องรหัสเหรอว่ะ
ตั๊ว : ได้น้องรหัสสวยนี่ของฝากบ่อยนะมึงลืมเพื่อนไปเลยนะสาสส
ต้น : น้องรหัสเว้ยรุ่นพี่ที่ดีต้องเทคแคร์หน่อยดิ ใครจะไปเหมือนพวกมึงว่ะไม่เห็นสนใจไรเลย
ตั๊ว : ไม่สนใจได้ไงกูพึ่งเขียนตอบจดหมายน้องเขา
ต้น : จดหมายรักเหรอ
ตั๊ว : รักพ่องมึงดิ ทำไมไอ้เต้ไม่มาเรียนเอกเดียวกันว่ะกูจะให้มึงเป็นพี่รหัสมันเลย
ผม : ฮ่าๆ
ต้น : ไม่เอาเว้ย มีหวังกูได้ฆ่าน้องก่อนที่จะรู้ว่าใครเป็นพี่รหัส พี่โอมครับวันนี้กลับบ้านไหมครับ
ผม : กลับดิ เป็นไร
ต้น : พวกผมกลับด้วยนะครับ
ผม : เอาดิ แล้วจะมาทันปั่นจักรยานไหมล่ะ
ต้น : ทันดิ แล้วไอ้มิกล่ะมึงไม่ได้สอนมันเหรอ
ผม : อ่อ มันขอลาอาทิตย์นี้ เห็นบอกว่าจะไปไหนนี่แหละ
ตั๊ว : ทำไมไม่ให้ไอ้ต้นสอนแทนบ้างว่ะมันก็เก่งคำนวณเหมือนกันนะ
ต้น : กูรับสอนแต่ผู้หญิงเว้ยเน้นหน้าตา
ตั๊ว : อนาคตครูไทย ไอ้หื่นกามเอ้ย
ต้น : กวนตีนล่ะสัส มึงจะเอาไหมล่ะมีคนมาติดต่อให้กูหาคนสอนพิเศษให้ลูกเขาคนหนึ่ง
ตั๊ว : ขนาดหลานกูๆปวดหัวกับมันแล้ว
ต้น : หาไรทานเหอะ กูหิวข้าว
พอทานข้าวเสร็จพวกผมก็เข้าห้องเรียนครับวันนี้มีเรียนรวมครับคนเลยเยอะหน่อยถ้าได้เรียนรวมสบายครับจารย์ไม่ค่อยสนใจเท่าไร
โอ๊ต : เชี้ยโอมเอาโทรสัพมายืมหน่อยดิ กูยืมเล่นเกมหน่อยดิ
ผม : เอาไปดูหนังโป้อีกอ่ะดิมึง กูลบทิ้งหมดแล้วถ้าจะดูพอดีเอาโทรสัพไปให้เขาซ่อมเลยลบทิ้ง
โอ๊ต : เพื่อนโอมเห็นกูเป็นคนแบบนั้นเหรอ
ตั๊ว : อืม เพื่อนโอ๊ตหื่นสุดแล้วในห้อง ฮ่าๆ
สักพักไม่รู้ปากกาลอยมาพร้อมกับเสียงครับ “นายนนทภูมิ นายยุทธพงษ์ นายสิริวัฒน์ คุยอะไรกัน”
ผม : ป่าวครับ
ต้น : ตั้งใจเรียนหน่อยพวกมึง พ่อแม่ส่งมาเรียนนะไม่ใช่ส่งมาดูหนังโป้
กาย : ถุย ไอ้เด็กดีเมื่อกี้กูยังเห็นมึงเล่นโทรสัพอยู่
ผม : เชี้ยโอ๊ตมึงเอาปากกาไปคืนจารย์ลยมึง
โอ๊ต : ให้ไอ้ตั๊วโน่น มันสนิทกับจารย์
ตั๊ว : สนิทไรว่ะ มึงเลยไอ้โอม จารย์เรียกชื่อมึงก่อนเพื่อน
ทั้งวันครับอยู่ที่มหาลัยพอดีอาจารย์ให้งานเลยไปหาหนังสือในห้องสมุดครับส่วนพวกไอ้ต้นไอ้ตั๊วมันไปทำงานของมันครับ
“น้ำจะท่วมอุบลไหมว่ะ”
ผม : เป็นไร
เต้ : ก็มึงเข้าห้องสมุดไงฮ่าๆ
ผม : กูว่าจะท่วมก็เพราะมึงนี่แหละ แล้วลมไรพัดมา
เต้ : ลมคิดถึง
ผม : แหวะกูจะอ้วก เรียนเสร็จยังถึงได้มาดินอ่อยที่นี่ได้
เต้ : ตอนบ่ายไม่มีเรียนว่าจะกลับหนองคายเลยแวะมาทำงานให้มันเสร็จ แล้วคุณรุ่นพี่มาทำไรครับ เมื่อคืนร้ายนะมึงเที่ยวคนเดียว
ผม : รู้อีก แค่เบื่อๆเลยไปหากินโค้กนั่งฟังเพลง
เต้ : ไม่รู้ได้ไง ก็ร้านเล่นอยู่ตรงข้ามหอกูหรือว่าไปอ่อยกูว่ะ
ผม : อ่อยเชี้ยไร งานจะเสร็จป่ะว่ะ ไม่ใช่ภาษาพ่อแม่แม่งให้ให้งานตั้งเยอะ
เต้ : อิ้งอีกอ่ะดิมึง ให้กูทำให้ป่ะ
ผม : เอาดิ
เต้ : แต่มีข้อแม้ มึงต้องไปดูหนังกับกูเรื่องหนึ่ง
ผม : เอาดิ ถ้ามึงเลี้ยงกูไปฮ่าๆ
เต้ : ตกลงแล้วนะ ดูหนังโป้ม่ะ
ผม : กวนตีนล่ะสัส อ่ะพอดีจารย์ให้ไปสัมภาษณ์ฝรั่ง
เต้ : แค่นี้ ไปถึงก็ไอเลิฟยูฮ่าๆ ไว้กูกลับจากหนองคายเดี๋ยวเอามาให้นะ
ผม : โคตรซึ้งว่ะมีคนทำให้
เต้ : อย่าลืมนะเว้ยสัญญาแล้วห้ามเปลี่ยนนะ
ผม : แล้วไปไงให้กูไปส่งม่ะ
เต้ : ส่งที่หนองคายเหรอ
ผม : ส่งที่บขสย่ะ
เต้ : ไม่เป็นไรกูจะเอารถไปฝากที่ร้านเวลากลับค่อยจะไปเอาง่ายๆหน่อย วันอาทิตย์มึงไปปั่นจักรยานไม่ใช่เหรอ
ผม : อืม
เต้ : สู้ๆนะตัวเอง(ชูสองนิ้ว)เขาเป็นกำลังใจให้
ผม : ถุย
เต้ : อยากเห็นเวลามึงยิ้มแบบนี้นานๆจัง อั่นแนแหวนกูให้มึงยังเก็บไว้อยู่เหรอว่ะ
ผม : เอามาห้อยกุญแจรถเฉยๆ
เต้ : กลับมาเป็นเหมือนเดิมม่ะ
ผม : ได้แต่กูขอเป็นผัวนะฮ่าๆ
เต้ : สัส ไม่เอาเว้ย
ผม : เป็นเพื่อนกันแบบนี้แหละดีแล้ว มึงจะไม่ต้องเสียใจและกูจะไม่ต้องเสียใจอีกไง
เต้ : ครับผม ยิ้มนะมึงอย่าเศร้า ระวังนะเว้ยคิดมากๆจวยจะเล็กลงนะเว้ย
ผม : ไม่มีทางหรอก แก้ผ้าวัดกันตอนนี้เลยไหมล่ะ
เต้ : ไอ้หื่นกามเอ้ย เอ่อถ้าไม่มีเพื่อนเที่ยวโทรหากูนะ หรือมีปัญหาไรปรึกษากูนะเว้ย อย่าเก็บไปคิดคนเดียวคิดว่ากูเป็นริดสีดวงก็ได้
ผม : กูจะตัดทิ้งก่อนเพื่อนเลยฮ่าๆ
เต้ : ใจร้ายว่ะ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนพิเศษ ความในใจจากเต้ถึงโอม6 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 18:39:03

ตอนพิเศษ ความในใจจากเต้ถึงโอม6

คนเรานี่ก็แปลกนะคับผมว่าแค่คำพูดคนๆหนึ่งก็สามารถเปลี่ยนตัวเองได้ผมโดนรุ่นพี่รังแกอะไรๆก็มาลงที่ผมแค่ผมมองหน้าก็มาว่าผมไอ้เรามันรุ่นน้องนิคับทำไรก็ต้องเกรงใจเขาแต่ก็ได้เอาคืนไปแล้วล่ะต่อยไปหมัดหนึ่งใครใช้ให้มันไม่เลิกคิดล่ะคับเจอหมัดผมไปเป็นไงร้องไห้กลับบ้านเลย(ปู่เขาเสียเลยร้อง)ผมว่านะคนเราถ้าคิดจะทำอะไรสักอย่างก็หนึ่งล่ะต้องเข้มแข็งก่อนใจต้องมาก่อนอย่างไอ้คุณรุ่นพี่ผมเรียกไปงั้นแหละคับคนล่ะเอกแต่คณะเดียวกันนานๆได้คุยกันสองคนส่วนมากเขาจะยุ่งกับงานและกิจกรรมคับเด็กทุนก็งี้แหละแถมชอบมาบ่นให้ผมฟังอีกว่าเหนื่อยแต่ผมก็บอกให้ไปนะว่าถ้าเหนื่อยก็ลาออกไปเลี้ยงวัวที่บ้านไปโดนตบหัวตลอดคับช่วงนี้ผมก็เข้าร่วมกิจกรรมคับส่วนไอ้คุณรุ่นพี่ก็ไปกับเพื่อนนับครั้งได้ที่ได้คุยกันส่วนมากก็จะเป็นช่วงดึกๆคับที่ผมไปหาเขาที่บ้านไปเจอบ้างไม่เจอบ้างได้คุยกันครั้งล่าสุดก็ตอนที่เขากลับมาจากบ้านคับนั่งคุยกันหลายเรื่องส่วนมากจะถามเขาว่าดีขึ้นยังที่เศร้าๆมันก็บอกผมว่าหายดีแล้วแต่ที่รู้ๆคือมันฟื้นพูดออกมาคับผมดูออกนะถึงจะไม่ใช่แฟนกันแต่มันมีบางอย่างที่รู้เลยว่าเขาไม่สบายใจมันเคยถามผมว่ามันทำถูกไหมที่ทำตัวแบบนี้ตอนแรกก็งงคับว่ามันหมายถึงอะไรแต่มีคำพูดหนึ่งที่โอมบอกผมคับมันบอกว่า “กูไม่อยากเป็นตัวถ่วงให้น้องเขากูอยากให้น้องเขาตั้งใจอ่านหนังสือสอบเข้าคณะมหาลัยให้ได้แต่ถ้าน้องเขาจะมองว่ากูเป็นคนเลวที่ทำแบบนี้กูก็ยอมรับนะถ้าสิ่งที่กูทำให้เขาไม่ต้องมาคิดเรื่องกูแล้วไม่มีสมาธิที่จะอ่านหนังสือ กูจะรู้สึกผิดมากถ้าเป็นเพราะกูที่ทำให้เขาสอบเข้ามหาลัยไม่ได้” ผมรู้เลยมันหมายถึงใครผมก็รู้จักกับน้องเขาดีนะแต่บางครั้งผมเห็นโอมคุยกับน้องเขาแล้วดูมันมีความสุขผมได้แค่ปลอบแหละคับว่าชีวิตของคนเราก็เหมือนลมพัดผ่าน มีความทุกข์เข้ามาแล้วมันก็จะผ่านไปเองถ้ามันตัดสินใจอะไรไปแล้วมันก็ต้องรับแหละพูดไปก็เศร้าตามมันคับแต่ก็ได้แค่ปลอบเขาไปจนกว่าจะหายแต่ในเรื่องเศร้าๆก็มีเรื่องให้ขำนะคับไอ้รุ่นพี่ไม่ได้บอกใช่ไหมว่าช่วงนี้พี่เขาต้องไปบำเพ็ญประโยชน์ทั้งแก๊งอยากรู้ไหมล่ะคับเพราะอะไรซ่าดีนักไปเล่นอะไรนี้แหละของคณะพัง(ลองถามพี่เขานะคับ)คับแถมพากันหลับให้ห้องอีกหัวโจกก็คุณโอมมีอีกเรื่องผมก็ไม่รู้ว่ามันโง่หรือฉลาดน้อยคับไปซื้อปลาชะโดบอกผมว่ามันสวยดีเลยมาปล่อยใส่บ่อปลาคาร์ฟที่บ้านดีนะที่มันกัดตัวเล็กถ้ากัดตัวที่พ่อโอมรักนะมีหวังโดนหักค่าขนมอีกแน่เจอกันที่ไรจะชอบล้อเขาคับว่าไอ้ไข่เน่าโดนเขาไล่เตะตลอดคับตอนนี้ถ้ายังคบกันอยู่นะคงจะครบรอบปีหนึ่งอาทิตย์หน้านี้แหละคับแต่ก็ครบเหมือนกันครบรอบที่เรารู้จักกันคับมันอาจจะไม่ได้ทำไรเหมือนแต่ก่อนแต่ก็จะพยายามบังคับมันไปเที่ยวไหนสักที่ล่ะคับเผื่อมันจะเลิกเศร้าบ้างอ๋อลืมบอกช่วงนี้พี่เขาโคตรใจบุญคับทุกวันพระพี่เขาจะไม่ทานเนื้อสัตว์นะครับแต่ไม่รู้ว่าจะงดชักว่าวหรือป่าว555ช่วงนี้เขาคงเศร้ากับเรื่องของปู่เขาแหละไงก็ให้กำลังใจมันหน่อยนะคับคนหำน้อยยิ่งชอบคิดมากอยู่555
ปล.โคตรลายตาคับกว่าจะพิมพ์เสร็จจะอ้วนล่ะแค่นี้นะคับเมารถ(เตเต้เขียน)

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน บทสนทนาระหว่างโอมกับเต้ 13 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 18:41:38

บทสนทนาระหว่างโอมกับเต้ 13

เต้:
ผัวเมียเขาต้องช่วยกันทำมาหากินคับ55บ้านไอ้รุ่นพี่ผมมันมีสัญญาณเน็ตเข้าไปถึงด้วยเหรอคับโทรสัพไม่เคยห่างมือมันหรอกพี่เมื่อคืนไม่รุ้ว่ามันได้นอนไหมคุยกะผมเสร้จก็จะตีหนึ่งแล้วเห็นบอกว่าจะดูบอลต่อ ส่วนผมก็พอดีว่างคับกลับหนองคายมานอนกอดแม่วันแม่ๆมาหาที่อุบลแล้ววันนี้เป็นวันลูกเลยกลับบ้านขอตังแถมได้หอบงานไอ้โอมมาทำให้มันอีก(เตเต้เขียน)

โอม:
จะจูบปากจุบส้นตูก่อนป่ะฮ่าๆ ผมเป็นผัวครับส่วนไอ้เต้เป็นเมีย

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 100 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 18:44:58

ตอนที่ 100

บางที่การเหนื่อยล้าถ้าเรายังดื้อดึงที่จะไม่หยุดอาจจะทำให้เรายิ่งช้ำและอาการทรุดหนักแต่ถ้าเราพักหยุดทุกอย่างแล้วนั่งเงียบๆคิดทบทวนหยุดนิ่งไม่ขยับเดินหน้าไม่ถอยหลังปล่อยใจให้พักปล่อยสมองให้โล่งบางทีความว่างเปล่ามันอาจกำลังเติมใจเราให้เข็มแข็งกำลังทำความสะอาดสมองเราอยู่ก็ได้จึงทำให้บางครั้ง เลือกที่จะหยุดนิ่งๆปล่อยให้อะไรๆตกตะกอนและทุกสิ่งทุกอย่างจะได้สดใสขึ้นหลายวันแล้วที่ไม่ได้อัพเรื่องส่วนมากก็มีแต่ตอบคอมเม้นครับวันนี้ว่างเลยนั่งอัพเรื่องต่อนะครับหลังจากที่ไอ้สองตัวเฮ้ยเพื่อนสองคนกลับโขงเจียมพร้อมกับพอกลับถึงอุบลเล่นบ่นให้ผมจนหูแทบชาครับ
ต้น : กูอุสาว่าจะได้ไปพักผ่อนแต่ที่ไหนได้ไปทำงาน
ตั๊ว : ก็มึงไม่ใช่เหรอที่ขอไปกับมันก็รู้ว่าเขามีงานที่บ้านมันยังจะบ่นอีก
โอม : ไว้วันหลังเดี๋ยวกูพาเที่ยว
ต้น : มึงโทรบอกพ่อมึงเลยนะว่าให้ไปขายวัวตัวนั้นแม่งวิ่งไล่ชนกูเล่นเอากูหอบแทบตาย
ตั๊ว : สมน้ำหน้าก็มึงไม่ฟังไอ้โอมนี้ว้า ดื้อก็แบบนี้แหละ
ผม : เอาน่า แล้วไปที่ว่าการกี่โมงว่ะ
ต้น : จะไปจดทะเบียนสมรสกับเขาเหรอตัวเองวันอาทิตย์เขาไม่ทำงานรอวันจันทร์ดีกว่าเนาะ
ตั๊ว : กวนส้นตีนแล้ว ใครจะไปมึงจริงม่ะโอม
ต้น : โห ไอ้ๆหล่อโคตรหล่อ
ตั๊ว : ขอบใจที่ชม กูว่าไปเที่ยงเหอะแดกข้าวบ้านไอ้ต้นแล้วไป
ผม : เอางั้นก็ได้ เดี๋ยวกูจะออกไปหามึงที่บ้านนะแล้วออกไปบ้านต้นพร้อมกัน
ต้น : จะมาแดกข้าวบ้านกูถามผมสักคำไหมครับ
ตั๊ว : ไม่ต้องถามหรอก ยายมึงทำอาหารอร่อยเลยต้องไปฝากท้องฮ่าๆ
หลังจากนั้นพวกผมก็แยกย้ายกลับบ้านครับพอถึงบ้านทำนั้นทำนี่สอนการบ้านไอ้เด็กดื้อข้างบ้านจนถึงเที่ยงครับเลยออกมาหาไอ้ตั๊ว ไปบ้านต้นแล้วพอถึงเวลาก็ไปปั่นจักรยานครับแรกๆนะฟิตมากครับ
ต้น : แม่งสาวโคตรเยอะเลยว่ะ
ตั๊ว : กูรู้ล่ะที่มึงอยากปั่นเพราะนี้เหรอ
ต้น : ป่าว ออกกำลังกายเว้ย สามคนใครเข้าเส้นชัยช้ากว่าเพื่อนเลี้ยงข้าว
ตั๊ว : ขี้โกงนี่ว้า แม่งจักรยานกูคันเล็กกว่าเพื่อน
ผม : กูก็ปั่นเป็นเพื่อนมึงอยู่นี่ ถึงใครจะเข้าช้าเข้าเร็วกูก็ได้เลี้ยงข้าวอยู่ดี
ต้น : จริงไหมครับป๊า มึงดูดิ ยายๆไหวไหมครับทำไมไม่อยู่บ้านเลี้ยงหลานครับ(พูดล้อยายเขา)
ผม : สัส มึงไปพูดไร ขอโทษนะครับยายพอดีเพื่อนผมมันปากหมาครับ
ตั๊ว : ระวังเหอะมึง ไปว่าเขา
ต้น : มึงก็ดูดิ กูว่าแกปั่นไม่ถึงไหนหรอก
พวกผมก็ปั่นไปคุยกันไปแหละครับค่อยๆไปแต่ไอ้ต้นมันโชว์กล้ามดาก(โชว์พาว)ปั่นออกหน้าพวกผมไปตั้งไกล
ตั๊ว : มันจะรีบไปไหนของมันว่ะ
ผม : ช่างมันเหอะเดี่ยวมึงก็รู้เองแหละ ไม่ถึงครึ่งทางครับ
ต้น : (นั่งหอบข้างทาง) โอมมึงมียาดมไหมว่ะ
ตั๊ว : ฮ่าๆ กูว่าแล้ว ยาดมไอ้โอมไม่มีหรอกทำไมมึงไม่ไปขอที่รถเขาว่ะ เอางี้ดมรักแร้กูก่อนม่ะน่าจะช่วยได้
ต้น : สัส เก็บไว้ดมคนเดียวเหอะ
ผม : อ่ะ กูบอกมึงแล้วว่าอย่าโชว์กล้ามดาก
ต้น : ก็กูรีบนี่ว้า แล้วยายเขาไปไหนแล้ว
ผม : ไม่เห็นนะ
ตั๊ว : แกแซงไปแล้วมั่ง
อย่างที่บอกแหละครับค่อยๆปั่นไปเพราะรอไอ้ต้นแหละครับเหนื่อยแต่ก็บอกว่ากลัวเสียศักดิ์ศรีไม่ยอมนั่งรถปั่นจนเข้าเส้นชัยครับพอไปถึง
“หนูทำไมไม่ขึ้นรถเขาล่ะถ้าไม่ไหว” โดนยายที่ไอ้ต้นบอกแกมาบอกไอ้ต้นครับผมล่ะโคตรซะใจ
ตั๊ว : ฮ่าๆ มึงเห็นไหม อย่าไปดูถูกเขาว้ายเสียหมาเลยมึง วัยรุ่นแพ้คนแก่
ผม : ฮ่าๆ
ต้น : สัส เงียบไปเลย
ตั๊ว : เอาปิ๊บม่ะ
ต้น : คลุมหัวมึงไปเลย โกรธอยู่เว้ยอย่าง้อกูนะ
ผม : โอ้ยไอ้กาก
เอาจริงๆนะครับวันนั้นขาผมนี่แทบจะไม่อยากเดินนานๆได้ปั่นไกลๆแต่ก็ดีนะครับได้เจอคนหลายๆคนมีเพื่อนคุยได้เห็นน้ำใจของหลายๆคนครับพอกลับถึงบ้านโทรหาลูกพี่ที่บ้าน(ป๊าผมครับ) แล้วโทรหาคนหนองคายแถมจารย์โทรชวนไปเที่ยวจะไปเหลือเหรอครับไปดิแค่ขาคงไม่เป็นอุปสรรคที่จะพาตัวไปนั่งฟังเพลงครับผมไปแปบเดี๋ยวครับแล้วต้องรีบกลับมาทำงานที่บ้านเจ็บขาด้วยแหละครับกับทำงานกว่าจะได้นอนก็ตี่สี่มั่งคืนนั้น แล้วอีกอย่างเจ็ดโมงเช้าผมต้องแบกสังขารไปเรียน ดีนะมีคนโทรปลุกเลยตื่นทันครับ
“ เป็นไงมึง(มันเดินมาจับตูดผมครับ)”
ผม : สัส ทำเชี้ยไรเนี้ย
ต้น : ฮ่าๆ มันนุ่นดี เลยอยากจับ
ผม : กวนตีนแต่เช้านะ โน่น ไอ้นั้นค่อยหน้าจับ
ตั๊ว : นินทาไรกูว่ะ แม่งโคตรเจ็บไปทั้งตัวว่ะแทบจะนอนไม่หลับ
ต้น : โดนใครตุยตูดมาล่ะมึง
ตั๊ว : ไอ้สัสนี่ก็คิดได้แต่เรื่องเดียว เย็นนี้มึงล้างห้องน้ำคนเดียวเลยนะมึง สัสวันกูจะมอมเหล้ามึงแล้วให้ตุยตูดมึงถ่ายคลิปประจานเลย
ต้น : สัส จริงจังนะมึง กูขอโทษ
ผม : หาไรแดกเหอะกูหิว
ต้น : ตอนเย็นใช่ไหมเริ่มงาน แม่งคนงานก็มียังจะให้กูไปล้างอีกห้องน้ำ
ผม : เอาน่าดีนะที่ไม่ได้ไปตักส้วมวัด ก็ใครให้พวกมึงไปทำของเขาพังว่ะฮ่าๆ
ต้น : มึงแหละทำพัง
ฝ้าย : เห็นหน้ามึงแล้วอดขำไม่ได้ว่ะต้น ยังกะคนใกล้ตาย
ต้น : หยุดเลยมึง กูจูบนะถ้าพูดอีก
ตั๊ว : น่าตายเลยได้ให้แม่มึงได้ประกัน
ต้น : ไอ้นี่ก็อีกคน ฝ้ายช่วยกูล้างห้องน้ำหน่อยดิเย็นนี้
ฝ้าย : กูก็มีงานขอกูนะค่ะ เพื่อนกายเพื่อนโอ๊ตมึงอ่ะ ให้กูกินขนมที่ร้านมึงฟรีหนึ่งปีดิกูจะไปช่วยวันหนึ่ง
ต้น : ยายกูจะไม่เจ๊งเหรอว่ะ มึงเล่นแดกเป็นรถสิบล้อ
ฝ้าย : โอ้ยกวนแล้ว จารย์มาแล้ว
พอเรียนเสร็จพวกผมก็ไปต่อที่หอเพื่อนครับ พอดีนั่งรอเพื่อนทำงานไอ้เต้มันโทรมาตอนผมเรียนอยุ่เลยโทรกลับ
เต้ : เสียงเหมือนคนใกล้ตายเลยว่ะ
ผม : รับสายก็แช่งกูเลยนะ แล้วอยู่ไหนเนี่ย
เต้ : อยู่บ้าน เป็นไรจะมาหาเหรอ
ผม : กลับบ่อยนะช่วงนี้ เมียคลอดลูกเหรอ
เต้ : ใกล้แล้วแหละ ถุย พูดไปกูก็ยังไม่เห็นเขาเลยว่ะ ไม่รู้จะเป็นไง
ผม : ไปหาดิ จะได้รู้
เต้ : เขาอยู่กับผัวเขาไปหาเดี๋ยวก็โดนผัวเขาต่อยหรอกยิ่งไม่ชอบหน้ากันอยู่ แล้วเป็นไงมึงไปปั่นจักรยานสนุกป่ะ
ผม : สนุกดิ แต่โคตรเหนื่อยว่ะ
เต้ : เหนื่อยเหมือนชักว่าวม่ะ
ผม : ถุย อันนั้นมันเหนื่อยด้วยเสียวด้วยฮ่าๆ ไอ้บ้ากามเอ้ย แล้วจะกลับวันไหนเนี้ย
เต้ : เป็นไรคิดถึงกูเหรอ ที่รักวันพุธผัวก็จะกลับบ้านแล้วรอก่อนนะ
ผม : สัส เล่นไร เอ่อๆถ้ากลับแล้วค่อยโทรหากูนะ
เต้ : เอ่อมึง กูไม่อยู่แล้วห้ามหนีไปไหนดึกๆนะ
ผม : ฮ่าๆ
เต้ : ขำไรไปทำไรมา
ผม : ป่าวแค่ตำรวจยืมรถไปจอดที่สน.ฮ่าๆ
เต้ : กูว่าแล้วต้องมีเรื่องมึงนี่นะ
ผม : ไว้คุยกันนะกูจะกลับบ้านล่ะ
ว่าจะกลับไม่ได้กลับครับพอดีรุ่นพี่โทรหาเลยไปหาแกนั่งให้ยุงกัดกว่าจะได้กลับก็ดึกครับวันนี้ก็เหมือนกับทุกวันแหละครับพอดีวันนี้พี่จ้าแกกลับบ้านเลยต้องรีบอาบน้ำไปเรียนตอนเช้าออกมาทานข้าวข้างนอก ดีหน่อยที่ไม่ได้ล้างห้องน้ำวันนี้
โอ๊ต : มาแต่เช้านะมึง
ผม : น้ำท่วมป่ะว่ะวันนี้ แม่งพี่โอ๊ตมาแต่เช้า
โอ๊ต : กูก็มาแบบนี้ประจำแหละแค่ไม่ได้เข้ามามหาลัยเอง ฮ่าๆ แดกข้าวอยู่เหรอ
ผม : ซักผ้าอยู่มั่งถามได้
โอ๊ต : รอกูด้วยนะไปซื้อข้าวก่อน
ต้น : ไอ้คุณชายมาแต่เช้านะมึง
ผม : แปลกวันนี้อารมณ์ดีจังว่ะเพื่อนกู
ต้น : กินด้วยดิ (มันตักไข่แดงผมไปกินครับ)
ผม : กูซื้อให้ม่ะ สัส
ต้น : กูขอโทษอ่ะเดี๋ยวกูคายให้คืน
ผม : มึงกลืนเลยไม่ต้องคายกูไม่กินเว้ย
ต้น : โอ๋ๆอย่านอยนะ (มันมาจับจวยผมครับ) อย่าบอกนะมึง
ผม : อืม ไม่ได้ใส่กางเกงในมามีไรป่ะ ปล่อยได้แล้วเดี๋ยวมันจะแข็ง
ต้น : สัส งั้นนั่งรอกูนะไปซื้อน้ำให้ เอาน้ำไร
ตั๊ว : น้ำมะพร้าว
ต้น : มาล้างหน้ามึงเหรอ
ตั๊ว : ขอสองแก้วนะล้างมึงด้วย เร็วๆดิว่ะเดี๋ยวก็ไปเรียนสายหรอก
วันนี้สบายครับช่วงบ่ายไม่ได้ทำไรเลยกลับบ้านนอนพักผ่อนเหมือนจะไม่สบายด้วยแหละครับเลยนอนพักทานยาไปด้วยแหละถ้าผมได้นอนหลับนะจะไม่ค่อยตื่นง่ายหรอกครับถ้าหลับจริงๆนะเหนื่อยมาหลายวันด้วยแหละครับนอนดึกแทบทุกคืนตื่นขึ้นมามีกระดาษมาติดหน้าผากแล้วก็มีข้าวพร้อมกับข้าวที่โต๊ะครับ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 101 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 18:46:33

ตอนที่ 101

บางทีการเดินถอยห่างจากใครบางคนเพียงหนึ่งก้าวอาจทำให้เราได้รู้ว่าเค้าจะเดินตามเราเพื่อรักษาระยะห่างไว้เหมือนเดิมหรือเดินถอยหลังเพื่อไกลออกไปเขาบอกว่าคนเราเวลาที่ได้รู้สึกผูกพันกับใครสักคนแล้วก็ยากที่จะลบเลือนความรู้สึกให้หมดไปแม้ระยะเวลาอาจช่วยให้เรารู้สึกดีขึ้นแต่ไม่ใช่ทั้งหมดเช่นกันหลังจากที่ไม่ได้มาอัพเรื่องหลายวันพอดีช่วงนี้ยุ่งๆด้วยแหละครับทั้งเรียนทั้งกิจกรรมเอาเป็นว่าวันนี้วันศุกร์แห่งชาติวันที่ผมลอยคอ(รอคอย)อย่างน้อยก็ไม่ได้เรียนสองวันเนาะมาเข้าเรื่องของเราดีกว่าครับวันเวลามันก็ผ่านเนินนานมาพรุ่งนี้แล้วดิวันครบรอบหนึ่งปีของผมกับไอ้เต้ที่เรารู้จักกันถึงตอนนี้ผมกับเขาเป็นเพื่อนกันแต่ความสัมพันธ์ก็ยังเหมือนเดิมครับดูแลกัน(มั่ง)
พอดีวิชานี้พวกผมต้องเข้ามาเรียนพร้อมกับรุ่นน้องครับก็หลายห้องครับรวมทั้งไอ้นักเลงของผมด้วยแค่ก้าวเข้าไปในห้องแหละครับสายตามองไปที่หลังห้องไม่เจอครับรู้สึกว่ามองข้ามหน้าห้องไปได้ไงไม่รู้ฮ่าๆไม่รุ้ว่าอุบลน้ำจะท่วมไหมไอ้เต้มันนั่งแถวหน้าสุดครับพร้อมกับแลบลิ้นยักคิ้วใส่ผมอีกเห็นแล้วหมั่นไส้อยากเข้าไปตบหัวทิ่มมากครับ
ต้น : เพราะมึงแหละชวนคุยมาสายเลยมึงกูอดนั่งแถวหน้าเลย
ตั๊ว : ปกติมาก่อนมาช้ามึงก็ไปนั่งหลังตลอดแหละวันนี้มาพูดเชี้ยไร
ต้น : พูดให้เหมือนเด็กเรียนหน่อยดิ กูถึงจะนั่งหลังแต่คะแนนพี่รองท็อปตลอดนะครับ
ผม : ขี้โม้ ทำไมมึงสอบแก้ด้วยว่ะ
ตั๊ว : ก็เพื่อนพาแก้หมดห้องเลยแก้ตามเพื่อนเว้ย เขาบอกว่าเพื่อนไม่ทิ้งกัน
ผม : ถุย แล้ววันนี้หัวหน้าห้องนัดทำพานไหว้ครูที่ไหนว่ะ
ตั๊ว : เห็นบอกว่าบ้านใบเฟิร์นหมู่บ้านเดียวกันกับมึงนี่
ผม : อืม ทำไมไม่ไปจ้างเขาทำว่ะสบายตั้งเยอะ
ต้น : กูก็คิดแบบมึงนี่แหละ แต่ไม่กล้าพูด
ตั๊ว : เอาน่ามึง ช่วยๆเขาไปเหอะ
นั่งโม้กันจนอาจารย์มาครับ
ต้น : เฮ้ย กินด้วยดิ
ตั๊ว : เดี๋ยวก็โดนจารย์หักคะแนนอีกหรอกมึงคดีที่แล้วยังบำเพ็ญประโยชน์ไม่หมดพวกมึงจะเอาอีกเหรอว่ะรู้ทั้งรู้ว่าเขาไม่ให้เอาขนมมากินในห้อง
ผม : ใครบอกขนมว่ะ อันนี้ถั่วต้มเว้ย กูไม่ผิดฮ่าๆ
ต้น : ใช่ๆ
กาย : เฮ้ยพวกมึง แบ่งกูด้วยดิ
โอ๊ค : ผิดนะเว้ย ถ้าไม่แบ่งพวกกูด้วยฮ่าๆ
ต้น : สัส
โคตรมีความสุขครับยังกะนั่งดูหนังเรียนไปด้วยกินถั่วต้มไปด้วยอะไรจะมีความสุขเท่านี้ครับอาจารย์เดินมาก็เก็บอาจารย์เดินหนีก็กินจนเรียนเสร็จครับ
“พ่อแม่ส่งมาเรียนนะไม่ใช่ส่งมาคุยกัน”
ผม : ไม่ได้คุยกันนะเขาปรึกษากันเว้ย
เต้ : มั่วแล้ว คุยชัดๆ แล้วทานไรยัง
ต้น : ยังครับ
เต้ : ไม่ได้ถามเว้ย
ต้น : ก็เห็นพูดเมื่อกี้
ผม : ยังไม่ได้ทานแล้วเต้ล่ะไปทานพร้อมกันไหมล่ะ
เต้ : ยังอ่ะเลี้ยงหน่อยดิ ฮ่าๆ
ต้น : จะกินหญ้าหรือฟางดีล่ะ
ตั๊ว : ไปกวนน้องเขานะมึง
เต้ : ใช่พี่ พี่ตั๊วน่ารักจังมาๆขอหอมแก้มหน่อยดิ
ผม : ชอบเปลื้องเนื้อเปลื้องตัวอ้อร้อ
ต้น : ไปว่าแต่เขาทีมึงยังไปให้รุ่นพี่กอดเลยฮ่าๆ
ผม : สัส
เต้ : ไอ้พี่โอมโคตรอ่อยเลย
ผม : อ่อยบ้าไรเว้ย จะกินไหมข้าว
ต้น : เดี๋ยวกูเอางานไปส่งก่อนนะ สั่งให้กูด้วยนะเว้ย
ตั๊ว : กูด้วย เดี๋ยวตามไปนะ
ผม : กูฝากไปส่งด้วยดิ
เต้ : คนอะไรงานตัวเองไม่ไปส่งเอง
ผม : พูดไร กวนตีนล่ะแล้วพี่รหัสเจอยังรบๆหาให้เจอนะเว้ย
เต้ : เจอแล้วครับ สวยด้วยฮ่าๆ เสาร์อาทิตย์นี้ว่างม่ะอย่าลืมนะสัญญาไรกับใครไว้
ผม : ไม่ลืมหรอก วันเสาร์ไม่ว่างอ่ะ ต้องไปเก็บข้อมูลมาทำรายงาน
เต้ : ที่ไหนไปด้วยดินะนะนะ(อ้อนยังกะเด็ก)
ผม : ร้อยเอ็ดไปไหมล่ะ งานเชี้ยไรไม่รู้ให้ไปหาข้อมูลของแต่ล่ะจังหวัดดีนะที่ได้ใกล้ๆ
เต้ : หาในเน็ตก็ได้นิ
ผม : ถ้าเป็นแบบนั้นก็ดีดิ จารย์อยากให้ลงหาข้อมูลจากสถานที่จริงพูดง่ายๆก็ให้ไปเที่ยวฮ่าๆ
เต้ : นะไปด้วยนะ
ผม : ไม่มีงานทำเหรอเราถึงอยากไปด้วย ไอ้ต้นกับไอ้ตั๊วก็ไปนะ
เต้ : ช่างดิ
ผม : เดี๋ยวโทรบอกล่ะกัน
พอทานข้าวเสร็จพวกผมกับตั๊วก็ไปห้องสมุดส่วนไอ้ต้นก็ไม่รู้หายไปไหนสงสัยจะไปหามห้อสาวอีกตามเคยครับ นั่งอ่านหนังสืออยู่ดีๆมีคนมาสะกิดหลังครับ
เต้ : มาคนเดียวเหรอ(มันกระซิบถาม)
ผม : เป็นไรกูไม่ได้ยิน แม่งพูดดังๆดิว่ะ
เต้ : มาคนเดียวเหรอ(มันแหกปากครับ) จนพี่เขามาเตือน
ผม : เชี้ย ที่จะพูดดังก็ดังเกิน มากับไอ้ตั๊วแล้วลมไรพัดมาถึงนี่
เต้ : แค่เห็นรถจอดเลยเข้ามาดูคนนอนหลับ
ผม : ไม่ได้หลับเว้ย
เต้ : ตกลงให้ไปร้อยเอ็ดด้วยนะ
ผม : ครับผม ให้ไปครับพอใจยัง
เต้ : หอมแก้มมัดจำไว้ก่อนดิ
ผม : ถุย กวนตีนล่ะมึง ไม่ได้ไปซ้อมกับเขาเหรอ
เต้ : ไปดิ แค่แวะมาบอกว่าคิดถึง
ผม : กูเสียดายข้าวว่ะจะอ้วก ฮ่าๆ
เต้ : อย่านั่งเศร้านะมึง ยิ้มๆ(มันดึงแก้มผมครับ)
ผม : ยิ้มล่ะ ไปได้แล้วเดี๋ยวก็โดนเขาด่าหรอก
พอไอ้เต้มันออกไปไอ้ต้นวิ่งหน้าตาตื่นมาจากไหนไม่รู้ครับ ทั้งๆที่ให้ห้องสมุดเขาห้ามวิ่ง
ตั๊ว : เป็นเชี้ยไรของมึงเนี้ย
ต้น : ตั๊ว ๆข้างบ้านกูน่ะคลอดลูก
ตั๊ว : มึงเป็นพ่อเด็กหรือไง
ผม : ฮ่าๆ ไปยุ่งไรกับเข้า
ต้น : ไม่ยุ่งได้ไงก็เด็กที่คลอดออกมาไม่มีหัว
ตั๊ว : ห๊า (มันทำหน้าตื่นครับ) จริงเหรอแล้วเป็นไงว่ะ
ผม : (นั่งขำ)
ตั๊ว : มันน่าขำตรงไหนว่ะ ชีวิตคนทั้งคนนะเว้ย
ต้น : ไม่มีหัวมีแต่ร้องไห้ไงฮ่าๆๆ
ตั๊ว : สัส ทำเอากุตกใจนะมึง พวกมึงรวมหัวแกล้งกูเหรอว่ะ
ผม : ป่าว กูก็นึกว่ามึงจะรู้ ไม่มีหัวเราะมีแต่ร้องไห้
ต้น : แม่งอ่อนว่ะตั๊ว
ตั๊ว : อ่อนเชี้ยไรก็ก็แกล้งตกใจไปงั้นแหละ
ต้น : เหรอ
ตั๊ว : เอ่อ(มันเขิน)นี่งานมึงจะทำไมไม่ทำก็จะกลับบ้าน
พอดีเมื่อวานไหว้ครูครับเลยต้องมาแต่เช้าหน่อย
ต้น : เพราะมึงเลยไอ้โอมตื่นสายแม่ง เกือบมาไม่ทันเช็คชื่อแล้ว
ผม : มึงแหละตั้งนาฬิกาเชี้ยไรไม่ปลุก
ตั๊ว : กูลงชื่อให้พวกมึงแล้วนะ แม่งรีบๆเข้ามา
ไหว้ครูเสร็จก็บายศรีรุ่นน้องปีหนึ่งครับ
เต้ : อ่ะพี่ผูกแขนให้หน่อยดิ
ผม : ตั้งใจเรียนนะมึง ห้ามเกเรห้ามไปมีเรื่องกะเขานะ
เต้ : ให้พรเหมือนคนแก่เลย โอ้ยตบหัวทำไม บอกตัวเองเหอะห้ามเกเรห้ามไปมีเรื่องกะเขา มาเดี๋ยวผูกให้คืน
ผม : อ่ะ (ยื่นแขนให้ครับ)
เต้ : เป็นรุ่นพี่ที่ดีนะ ตั้งใจเรียนนิสัยชอบหลับในห้องก็เลิกนะหนังโป้ก็เก็บไว้ดูที่บ้าน บอกแม่ยังว่าจะเอาผัวหรือเอาเมีย โอ้ย สองครั้งแล้วนะเจ็บนะเว้ย พี่ตั๊วผูกให้ผมหน่อยดิ
ตั๊ว : ตั้งใจเรียนนะ เชื่อฟังรุ่นพี่เขาบ้าง อ่ะต้นมึงผูกให้น้องเขา
ต้น : แค่นี้ไม่พอหรอก กูจะผูกคอให้มัน
ผม : ทำเป็นเล่นนะมึง น้องเขารออยู่
ต้น : เดี๋ยวนี้เข้าข้างกันดีนะพวกมึง ตั้งใจนะห้ามกวนตีนรุ่นพี่ เป็นลูกที่ดีของไอ้โอม
ผม : เอากูมาเกี่ยวอีกล่ะ
ต้น : เจ๊ๆ จับไอ้เชี้ยเต้ไปเป็นหรีดนะครับ
เต้ : ไม่เอาอ่ะ นะพี่นะมันวิ่งเข้าไปกอดขอรุ่นพี่
พอเสร็จจากกิจกรรมพวกผมก็แยกย้ายกลับครับโคตรเหนื่อยครับเลยนอนที่บ้านไม่อยากออกไปไหนนอนดูทีวีจนหลับไปตื่นขึ้นมาก็ตอนที่ไอ้เต้มันเข้ามาบ้าน
เต้ : เวลาที่มึงหลับนี่ก็น่าปล้ำดีนะ
ผม : ปล้ำเอาส้นตีนไหมครับ ทำหน้าหื่นใส่กูอีก
เต้ : ไปข้างนอกกัน

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 102 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 18:49:39

ตอนที่ 102

ชีวิตของคนเราเมื่อได้ผูกพันกับใครแล้วมันยากที่จะลืมถึงแม้เราจะไม่ได้อยู่ด้วยกันก็ตามแต่ความรู้สึกเหมือนมีเขาอยู่ข้างๆตลอดเวลา…ขอบคุณทุกคนที่คอยติดตามเรื่องราวของผมกับเต้มาตลอดนะครับช่วงนี้กิจกรรมเยอะครับเลยไม่ค่อยได้อัพลงเท่าไรแต่อย่านอยผมนะครับยังไงเขาก็ยังรักทุกคนเหมือนเดิมแหละมาเข้าเรื่องของเราเลยครับนี่มันก็ครบรอบหนึ่งปีแล้วที่ผมรู้จักกับผู้ชายเปื้อนฝุ่น(มันบอกผมแบบนี้)อันที่จริงมันสำอางกว่าผมเสียอีกไม่ได้มีอะไรพิเศษหรอกครับ
เต้ : ไปข้างนอกกัน
ผม : เด็กไม่ดีหนีเที่ยวตอนกลางคืน
เต้ : ถ้ากูไม่ดีมึงก็ไม่ดีเหมือนกันแหละ
ผม : ฮ่าๆ ก็มึงบังคับกูนี่ว้า แล้วไปไหนกันดีล่ะ
เต้ : ย้อนอดีตดีไหม ไปหาทานข้าวนั่งฟังเพลง
ผม : ไม่อ่ะขี้เกียจ ฮ่าๆ หาไรทานแถวนี้ดีกว่าง่ายดี
เต้ : ตามใจมึงล่ะกัน
หลังจากที่ทานไรเสร็จไอ้เต้มันก็มาส่งผมที่บ้านครับ
ผม : จะกลับแล้วเหรอ
เต้ : อืม
ผม : ขับรถดีๆนะมึง อย่าไปหาเรื่องใครล่ะรู้ไหม
เต้ : ครับพ่อ
ผม : เดี๋ยวเตะให้เลย กลับให้ถึงห้องนะมึง อย่าไปซ่าที่ไหนล่ะ
เต้ : ฝันดีนะ ให้กูจูบด้วยป่ะ ฮ่าๆ
ผม : กวนล่ะ ฝันดี
พอไอ้เต้กลับบ้านผมก็อาบน้ำครับแล้วนอนเล่นที่ระเบียงบ้าน สิ่งหนึ่งที่ผมชอบทำเวลาที่เหงาคือนอนดูดาวที่ระบียงหลังบ้านครับผมว่ามันมีความสุขดีนะ ปิดไฟแล้วนอนดูดาวบางทีก็หลับตรงนั้นแหละครับ
“ไอ้ห่ามึงจะเอาดอร์เหรอว่ะ โรคจิตชักว่าวที่ระเบียง”
ผม : ชักเชี้ยมึงดิ ไหนว่ากลับบ้านว่ะ มาได้ไงเนี้ย
เต้ : เข้ามาทางประตูบ้านไง ยังไม่อยากกลับอ่ะ แล้วเป็นไรมานอนตรงนี้เดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก
ผม : ไม่ได้เป็นไร แค่เบื่อๆเลยมานอนเล่น
เต้ : มีเรื่องให้คิดอีกสิท่า เอาน่าเดี๋ยวมันก็ผ่านไปอย่าคิดมากนะมึง พรุ่งนี้ก็ได้ไปเที่ยวแล้ว
ผม : ใครให้มึงไปด้วยว่ะเขาไปทำงานเว้ย
เต้ : ไหนมึงสัญญากับกูแล้วไง(เสียงเหมือนจะร้องไห้)ไหนว่าให้กูไปด้วย
ผม : กูล้อเล่น ให้ไปครับทำเป็นน้อยใจไปได้หัวก็ไม่ล้าน จะกลับแล้วเหรอ
เต้ : ป่าว กูไปเอากีต้าร์ก่อน สักพักมันก็เดินถือกีต้าร์มานั่งข้างๆผมครับ แล้วก็นั่งร้องเพลง...ฉันไม่เคยรู้คนที่สำคัญนั้นมีค่าแค่ไหนฉันไม่เคยรู้วันที่สวยงามนั้นมีค่าเท่าไรไม่เคยรู้เวลาที่เรามีกัน .. “ไม่เคย” ของ25 Hours
ผม : ร้องเพราะเลยว่ะ หนึ่งปีแล้วเนาะที่เรารู้จักกันมา
เต้ : อืมนึกว่ามึงจะจำไม่ได้ ขอบคุณนะที่มึงยังเป็นเพื่อนกู ทั้งๆที่กูก็เคยทำให้มึงเสียใจหลายครั้ง
ผม : ไม่เป็นไรหรอก กูเข้าใจอย่าคิดมากนะมึง มึงรู้ไหมตลอดเวลาที่กูรู้จักกับมึงมาก็ปีหนึ่งมึงทำให้กูมีความสุขนะ มึงเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดสำหรับกู กูไม่อยากจะเสียเพื่อนดีๆแบบมึงไปนี่แหละเหตุผลที่ไม่อยากกลับมาเป็นแฟนกันอีก
เต้ : กูเข้าใจ มึงเคยบอกกูแล้วว่าถ้าเป็นแฟนกันบางทีมันก็ไม่ดีเท่าเป็นเพื่อนกัน ถ้าเวลาเราได้รักใครแล้วเรารักเขามากแต่เมื่อเขาไม่รักก็จะทำให้เราเกลียดเขามากใช่ป่ะ
ผม : อืม อย่าร้องดิเดี๋ยวกูก็ร้องตามหรอก
เต้ : ก็กูดีใจใจนี่ว้าที่ได้รู้จักกับมึง ถ้าไม่เพราะโดนตีนเขาวันนั้นคงจะไม่ได้รู้จักกับมึง
ผม : ไอ้นักเลงขี้แง้เอ่ย ขอบคุณนะที่เข้าใจกู ขอบคุณที่คอยเป็นห่วงกู ขอบคุณที่คอยให้กำลังใจกูตลอด
เต้ : ก็เราเพื่อนกันนี้ว้า เพื่อนไม่ดูแลเพื่อนจะให้กูดูแลใครว่ะ แฟนกูก็ไม่มี แล้วมันก็นอนข้างๆผม
ผม : มึงว่าที่นั้นจะเห็นดาวเหมือนที่อุบลป่ะว่ะ
เต้ : อีกแล้วนะมึง คงไม่หรอกมั่งฮ่าๆเขาคงไม่ว่างดูดาวเหมือนมึงหรอก คนอ่านเรื่องของเราเยอะนะคนติดตามเราเยอะนะเรามาลองเอากันไหมเผื่อมึงจะได้เอาไปเขียนในบอร์ดไงฮ่าๆกูจะยอมทำเพื่อเอฟชีอีกสักครั้ง คืนนี้เลยดีไหมกูพร้อมตลอด
ผม : เชี้ย มึงอยากโดนกูถีบลงระเบียงบ้านไหม เอากับส้นทีนกูม่ะ ทำไมไม่เขียนเวลามึงชักว่าวล่ะ
เต้ : แม่งกูล้อเล่น จริงจังไปได้แต่ถ้าได้ก็ดี
ผม : สัส พอๆไม่พูดเดี๋ยวกูมีอารมณ์
เต้ : แน่ เลิกกันเขาก็ปี้กันได้นะเพื่อนกันมันดีฮ่าๆ สักวันกูจะแอบเอายาให้มึงกินดีไหม
ผม : ไปเล่นไกลๆเลยเชี้ย กูถีบจริงๆนะเต้ เล่นไรไม่รู้
เต้ : กูพูดเล่น น้องเขาอยากให้กูจูบมึง จูบไม่ได้ก็เอาแบบนี้ล่ะกัน แล้วมันก็จูบที่ฝ่ามือมันแล้วมาแปะที่แก้มผมครับ แค่นี้ก็เอาว่ะ
ผม : ฮ่าๆ ยังกวนอีกนะมึง
เต้ : มันดึกล่ะกูกลับก่อนนะ มึงก็เข้าไปนอนในห้องได้แล้วเดี๋ยวยุงก็กัดเอาอีกหรอก
ผม : อืม แล้วผมก็เดินมาส่งมันที่หน้าบ้าน
พอกลับขึ้นไปห้องเห็นตุ๊กตายีราฟกับกระดาษติดที่ตุ๊กตา “กูไม่รู้จะซื้อไรให้เห็นมันน่ารักดีเลยซื้อให้รักษามันดีๆนะ” เลยโทรหาไอ้เต้ครับ
เต้ : คิดถึงกูหรอหรือว่าโทรมา….
ผม : สัส ไม่เว้ย ไม่มีไรทั้งสิ้น แค่จะโทรขอบใจ
เต้ : มันน่ารักดีแถมเหมือนมึงเวลาสอบชอบคอยาวดูเพื่อน
ผม : มั่วแล้ว ไม่เคยลอกข้อสอบใครนะครับ ฝีมือล้วนๆไงก็ขอบใจนะ
เต้ : เปลี่ยนจากคำขอบคุณเป็นจูบแทนได้ป่ะฮ่าๆ
ผม : ได้แต่จูบไอ้ปลาทูนะฮ่าๆ
เต้ : สัส จะให้กูจูบกับหมา ไม่เอาเว้ย กูขอไรได้ป่ะถ้าเราจะไม่ได้เป็นแฟนกันแต่มึงสัญญากับกูได้ไหมว่าเราจะไม่ทิ้งกัน
ผม : เอ่อ กูไม่ทิ้งมึงหรอก มีแต่มึงแหละมีสาวแล้วจะทิ้งกู
เต้ : ยอมเป็นแฟนกูดิ กูไม่ทิ้งแน่ฮ่าๆ
ผม : ถุย
เต้ : ล้อเล่น
พอวางสายกับไอ้เต้เสร็จผมก็นั่งทำงานเล่นเกมส์เล่นทวิตนอนครับ พรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้าไปหาข้อมูลมาทำรายงานแต่มันไม่เป็นเช่นนั้นดิครับ ยายผมมาปลุกแต่ตีสี่ห้าชวนไปทำบุญที่วัดพอกลับถึงบ้านไอ้ต้นโทรหาผมแต่เช้าบอกว่าท้องเสียกับไอ้เต้จารย์นัดเรียนเลยไม่ได้ไปครับ
##เดี๋ยวมาต่อนะครับขอทำงานแปบนึง####

ขอบคุณทุกคนนะครับที่ติดตามผมคงจะไม่ได้ต่อนะครับคืนนี้งานยังไม่เสร็จเลยครับถ้าเสร็จคงจะดึกนะครับ ผมมีอย่างหนึ่งที่อยากรู้ความรู้สึกของทุกคน"ถ้าย้อนเวลากลับไปได้สิ่งที่คุณอยากทำคุณอยากทำอะไรครับ"

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน บทสนทนาระหว่างโอมกับเต้ 14 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 18:55:39

บทสนทนาระหว่างโอมกับเต้ 14

เต้:
ถ้าย้อนเวลากลับไปได้นะสิ่งที่อยากทำตอนนี้ก็คือขอโทษที่วันนี้กูพูดไม่ดีใส่มึงที่ด่ามึงคิดไปคิดมาวันนี้กูก็พูดแรงใส่มึงขอโทษนะโอมต่อไปจะไม่พูดแบบนี้แล้วคับ(เตเต้เขียน)

เหตุเกิดเพราะกระผมปากเสียไปว่าเขาเองคับตอนนี้ดีกันล่ะ
@OhmKub รุ่นพี่โอมคับอย่าเขียนตอนที่ผมง้อนะคับผมอายเขาคับนะนะนะสุดหล่อเดี๋ยวเขาเลี้ยงหนังตัวเองหนึ่งเรื่องอย่าเขียนนะ(เตเต้เขียน)

โอม:
ไม่เขียนหรอกครับ(วันนี้)แต่พรุ่งนี้ไม่แน่ฮ่าๆๆเพราะพรุ่งนี้ถึงตอนนั้นพอดี

เต้:
5555555555555ผมปิดปากไอ้รุ่นพี่ไปแล้วไม่มีทางรู้หรอก(เตเต้เขียน)

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 103 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 18:56:55

ตอนที่ 103

ชีวิตของคนเรามันก็เหมือนกับการเดินขึ้นบันได ที่เมื่อเราก้าวขึ้นไปขั้นหนึ่ง บันไดขั้นนั้นก็จะหายไป แต่เบื้องหน้าของเราก็ยังคงมีขั้นบันได ที่ต่อสูงขึ้นไปจนสุดลูกหูลูกตาเสมอ จุดสิ้นสุดของมันเราไม่สามารถคาดเดาได้และไม่มีวันที่จะมองเห็นได้เลยแม้เพียงเลือนราง สิ่งที่เราต้องทำก็คือก้าวขึ้นบันไดขั้นต่อไปอย่างระมัดระวังแม้ว่าจุดมุ่งหมายจะเหมือนอยู่ไกลแสนไกลก็ตาม….อย่างที่ผมเคยถามไปวันนั้นแหละครับว่าถ้าเราย้อนเวลากลับไปได้เราอยากทำอะไรส่วนมากก็จะกลับไปแก้ไขในสิ่งที่เคยทำผิดพลาดมาเก็บเอาสิ่งที่เคยผิดพลาดในอดีตมาเป็นบทเรียนเพื่อเตือนใจเราว่าไม่ให้ทำในปัจจุบัน
ผม : เป็นไงมึงดูทำหน้าดิ กลับจากเรียนต้องยิ้มดิเพ่
เต้ : ยิ้มเชี้ยไร โคตรเหนื่อยเลยว่ะ วันหยุดก็ยังจะนัดไปเรียนอีกไม่รู้จะขยันไร
ผม : เอาน่าเรียนๆเยอะๆจะได้เก่ง
เต้ : นี่มึงหาว่ากูโง่เหรอ
ผม : ป่าวๆ(เสียงสูง)
เต้ : สัส (มันวิ่งไล่เตะผมครับ)ทานไรยังมึง วันนี้ทำไมไม่เห็นบัดดี้มึงว่ะ
ผม : ท้องเสียนอนยุบ้าน
เต้ : ไม่ใช่ตายแล้วเหรอว่ะฮ่าๆ
ผม : ไปว่าเขามึงเนี้ย ยังไม่ทานอ่ะ
เต้ : แล้วมึงจะทำเนี้ย ใส่บ๊อกเซอร์อ่อยกูเหรอว่ะ
ผม : สัส มาจับนมกูทำเชี้ยไร
เต้ : ก็มันน่าจับดี แล้วนี่จะทำไร
ผม : ซักรองเท้า
เต้ : ห่า หูกูฝาดป่ะว่ะ
ผม : ก็มันสกปรกนี้ว้า
เต้ : ปกติกูเห็นรองเท้ามึงแต่ล่ะคู่ สามสี่ปีถึงซักทีหนึ่ง คู่นี้กี่ปีแล้ว
ผม : แค่สองปีเองฮ่าๆ
เต้ : ฮ่าๆ ไอ้สกปรก
ผม : ที่ของมึงล่ะ เน่าเหมือนกันล่ะว้า งั้นนั่งรอกูก่อนนะซักรองเท้าแปบนึง
เต้ : ซักแต่รองเท้านะ ห้ามว่าวนะมึง ถ้ามีอารมณ์บอกพี่ได้นะน้อง
ผม : อารมณ์อยากเตะมึงนี่แหละกวนตีนกูอยู่ได้ แล้วผมก็ไปซักรองเท้าที่หลังบ้านครับส่วนไอ้เต้ก็นอนดูทีวีในบ้าน
เต้ : โอมโทรสัพมึงดัง มีคนโทรมา
ผม : รับให้หน่อยดิ
เต้ : โทรมาก็ด่ากูเลยสัส
ผม : ฮ่าๆ ไอ้ต้นแหรอ
เต้ : อืม แค่ถามว่าตายแล้วหรือยัง โดนด่ากลับมาเป็นชุด ถ้าอยู่ใกล้นะเตะให้หายท้องเสียเลยฮ่าๆ เอ่อต้นบอกว่าจะเข้ามาบ้านนะเลยบอกซื้อก๋วยเตี๋ยวมาให้ด้วย ไหนเชี้ยต้นบอกว่ามึงจะกลับบ้านไปหาเสียงช่วยพ่อมึงทำไมไม่กลับว่ะ
ผม : กลับดิใครว่าไม่กลับ
เต้ : กลับด้วยดิ ไม่ได้ไปเที่ยวบ้านมึงนานแล้ว
ผม : รุ่นพี่นัดไม่ใช่เหรอมึง อย่าหนีกิจกรรมดิ
“อ่ะ ก๋วยเตี๋ยวที่มึงสั่ง สั่งเชี้ยไรไม่เอาถั่วไม่ใส่หอม”
เต้ : ขอบคุณนะที่รักคืนนี้เขาจะจัดหนักให้
ต้น : กวนตีนล่ะมึง แม่งมาช้าเพราะไปรอซื้อก๋วยเตี๋ยวให้มึงแหละ
เต้ : รุ่นพี่ต้องดูแลรุ่นน้องดิครับ
ต้น : คนล่ะเอกเว้ย
ผม : ฮ่าๆ
เต้ : คนล่ะเอกยังปี้กันได้เลยจริงม่ะพี่ต้นฮ่าๆ
ต้น : รีบแดกไปเลยมึง เอาน้ำตกป่ะกูจะเอาเลือดมึงใส่ให้อีก
เต้ : ใจร้ายว่ะ
หลังจากที่ไอ้เต้ทานก๋วยเตี๋ยวเสร็จผมก็กลับบ้านที่โขงเจียมครับ กลับจากโขงเจียมก็มาปั่นงานต่อที่บ้านชีวิตนักศึกษาครับงานที่จารย์สั่งตั้งนานไม่ยอมทำมาทำเอาตอนจะส่งพรุ่งนี้แถมไม่ให้พิมพ์นะครับเขียนล้วนๆเล่นเอาปวดแขนเลยครับ
“สัส โอมกลับอุบลยังว่ะ”
ผม : ถึงแล้วมีไร นั่งปั่นงานยุ
ต้น : เอางานมาดูเป็นแนวทางหน่อยดิ
ผม : ลอกก็ว่าไปเหอะ
ต้น : พูดให้มันดูดีดิว่ะ ฮ่าๆ งั้นกูแวะไปหาไอ้ตั๊วก่อนนะถึงจะเข้าไปบ้านมึง เดี๋ยวเอาขนมไปฝากนะ
ผม : ครับ ผมก็นั่งทำงานต่อครับ
ต้น : งานเสร็จยังว่ะ
ผม : เสร็จล่ะ
ตั๊ว : ใครมาบ้านมึงว่ะ เห็นยืนตั้งนาน

เดี๋ยวดึกๆมาต่อนะครับ...ออกไปทานข้าวแปบนึง

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 104 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 18:58:22

ตอนที่ 104

ต่อนะครับ

ผม : ใครว่ะ เดี๋ยวกูออกไปดูเอง
ต้น : ผู้หญิงป่ะ มันไม่ต้องเดี๋ยวกูออกไปดูเอง
ตั๊ว : เรื่องผู้หญิงนี่รีบเลยนะมึง
ต้น : แน่นอน ฮ่าๆ แล้วมันก็วิ่งไปดูครับ สักพัก เชี้ยโอมพี่เขามาหามึงแกไม่กล้าเข้ามาในบ้านใครว่ะทำไมกูไม่คุ้นหน้าเลย
ผม : ใครว่ะ
ต้น : ใครจะไปรู้ว่ะออกไปดูเอง เอ่อถามเขาด้วยนะว่ามีแฟนยัง
ตั๊ว : ม่อสาวอีกดิมึง
ต้น : หึงกูเหรอ
ตั๊ว : ถุย
ผม : เดี๋ยวกูออกไปดูเอง ยืนคุยกับพี่เขาได้สักพักเขาก็ขอตัวกลับครับ แกมาบ้านเพื่อนแกเลยแวะมาเล่นด้วย
ต้น : พี่เขากลับแล้วเหรอ เสียดายว่ะ
ตั๊ว : ใครว่ะ
ผม : รุ่นพี่ที่โรงเรียนเก่า
ต้น : ติดต่อให้เพื่อนหน่อยดิ โอมครับมันเข้ามาบีบนวดให้ผมครับ
ตั๊ว : พี่คมมึงเอาไปไว้ไหนว่ะฮ่าๆ
ต้น : สัส กูยังไม่เคลียกับมึงเลยนะโอม แม่งกูบอกว่าไม่ใช่โอมแม่งยังส่งข้อความมาอีก
ผม : มึงก็จีบเอาดิว่ะ พี่เขาอาจจะชอบมึงก็ได้
ต้น : เดี๋ยวกูจะเอาเบอเชี้ยตั๋วให้พี่เขา
ตั๊ว : กูเกี่ยวไรด้วยว่ะ
พวกไอ้ตั๊วกับต้นก็นั่งทำงานครับส่วนผมก็นั่งคิดอะไรไปเรื่อยพอดีจนพวกนั้นทำงานเสร็จแล้วก็แยกกลับบ้าน
กับเช้าวันจันทร์เป็นวันที่ผมโคตรขี้เกียจครับเป็นอีกวันที่ไม่อยากจะลุกออกจากเตียงนอน
“ไม่ได้เจอหน้านานคิดถึง”
ผม : เวอร์ล่ะมึงแค่วันเดี๋ยวเอง แล้วมีเรียนเช้าเหรอถึงได้มาเช้าจัง
เต้ : ป่าวมาดักรอรุ่นพี่ฮ่าๆ
ผม : เล่นรุ่นพี่เลยเหรอว่ะ ไม่เบานะมึง
เต้ : ล้อเล่น มีเรียนเช้าด้วยแหละ แล้วเพื่อนยังไม่มาเหรอ
ผม : ยังอ่ะ อ่ะมีไรจะให้
เต้ : พวงกุญแจ แน้คิดไรกะเขาป่าว
ผม : ไอ้บ้า ว่าจะให้ตั้งแต่วันนั้นล่ะไม่กล้าให้ก็มันเขินนี่ว้า
เต้ : รุ่นนี้ยังจะเขินอีกนะ แก้ผ้าเอากันก็แก้มาแล้วฮ่าๆ
ผม : สัส พูดไร
เต้ : หรือไม่จริง
ผม : พอเลยมึงมันผ่านมานานแล้ว
เต้ : หรือเราจะไปรื้อฟื้นกันดีไหม
ผม : เอาส้นทีนผมไหมครับ
“มาจีบเชี้ยไรกันแต่เช้าเนี้ยพวกนี้”
ผม : เชี้ยโอ๊ต ไม่ใช่ซะหน่อย แค่ยืนรอพวกไอ้ต้นอยู่
เต้ : งั้นกูไปก่อนนะเดี๋ยวตอนเย็นค่อยคุยกัน
ผม : อืม ตั้งใจเรียนนะมึง
เต้ : ขอกำลังใจหน่อยดิ (ทำแก้มป่อง)
ผม : เอากำปั้นไหมครับ
เต้ : ใจร้ายว่ะ ไปล่ะ(ทำปากจู๋ใส่ครับ)
ต้น : โคตรแม่งกูไม่น่านอนดึกเลยว่ะ จารย์มายังว่ะ
ผม : มาเชี้ยไร นี่มันพึ่งเจ็ดโมงครึ่งเอง
ต้น : อ้าวเหรอ ดูเช้าๆฮ่าๆ แล้วไอ้ตั๊วยังไม่มาเหรอว่ะ
ผม : ยังมั่งกูยังไม่เห็นหน้ามันเลย
ต้น : เข้าห้องเหอะ
วันนี้มีเรียนเช้าครับกับวิชานี้จารย์โคตรดุครับ แต่งตัวต้องเรียบร้อย ระหว่างที่จารย์สอนไปพวกผมก็โคตรตั้งใจเรียนครับ(มั่ง)
“โอมๆ กูยืมงานมึงมาดูหน่อยดิ”
ผม : แปบนึงนะ
กาย : มึงได้เอาปลั๊กไฟมาด้วยไหมว่ะ กูยืมหน่อยดิ
ผม : อ่ะ
ต้น : มึงว่าไหมยิ่งเรียนกูก็ยิ่งโง่ว่ะ แถมวิชานี้นะกูยิ่งรู้เรื่องฮ่าๆ
ตั๊ว : เชี้ยมึงจะคุยกันทำไมว่ะ เดี๋ยวก็โดนอีกหรอก
ต้น : มึงดูดิ แม่งใส่ชุดไม่ดูวัยเลย ฮ่าๆ
ตั๊ว : ไปนินทาจารย์อีก ฮ่าๆ
ผม : พวกมึงสองคนก็เหมือนกันแหละคุยกันทำหอกไร
ซวยล่ะจารย์เห็นพวกผมคุยกันครับจารย์เรียกชื่อพวกผมให้มาหน้าห้อง ทั้งๆที่ผมก็ไม่ไดคุยกับพวกมันเลยแค่บอกให้มันตั้งใจเรียนสุดท้ายวิ่งรอบคณะครับ วิ่งน่ะผมไม่อายหรอกครับแต่อายที่
“ฮ่าๆโอม แอบดูหนังโป้ในห้องอีกเหรอว่ะ” ไอ้เชี้ยเต้มันเล่นแหกปากตะโกนถามผมซะดัง
ต้น : ไอ้ห่านี่มันจะรู้ไปทำไมว่ะ
ผม : อายไหมล่ะพวกมึง
ตั๊ว : กูไม่น่าเลย
เล่นเอาวะเหนื่อยครับพอเลิกเรียนตอนเย็นพวกผมก็ต้องไปบำเพ็ญประโยชน์ต่ออีกครับ
ต้น : ไอ้ห่าไหนว่ะแม่งมาเยี่ยวหรือว่ามาถอนขนใส่โถฉี่ว่ะ
ผม : อย่าบ่นนะมึง
ตั๊ว : น่ามาทานข้าวที่นี่นะฮ่าๆ
พอล้างเสร็จก็มานั่งเล่นตรงม้านั่งครับ
เต้ : ที่รักทำไร
ผม : ใครที่รักมึง ล้างห้องน้ำพึ่งเสร็ง ดมม่ะหอมๆ
เต้ : หยี (เลยเอามือป้ายปากมันครับ) แหวะแม่งล้างมือมาไหมเนี้ย กูจะอ้วก
ต้น : พวกกูพึ่งล้วงชักโครกมามือยังไม่ล้างเลยฮาๆ
ตั๊ว : ไปแกล้งน้องเขา
ต้น : ก็จริงไหมล่ะ
ผม : ใช่ๆ เหลืองติดเต็มมือเลยฮ่าๆ(แกล้งมันครับ)
เต้ : ไม่คุยด้วยล่ะจะอ้วก
ต้น : เดี๋ยวก่อนดิ อยากได้กุญแจก็ต้องตอบคำถามก่อนดิ
เต้ : จะเล่นไรอีก ไม่เอาแล้วนะไปบอกรักถังขยะ ไปบอกรักต้นไม้
ต้น : เอาง่ายๆให้บอกชื่อวันในหนึ่งสัปดาห์มาสิบวันห้ามซ้ำกันภายในเวลาหนึ่งนาที
เต้ : สัส มันมีแค่เจ็ดวันนะเว้ย
ต้น : ฮ่าๆ งั้นก็ไปหอมแก้มไอ้โอมก่อนไป
เต้ : ดูดปากด้วยป่ะ ฮ่าๆ
ผม : เชี้ยเล่นไรกันกูไม่เอาด้วยนะเว้ย
ต้น : กูล้อเล่น อ่ะ ขับรถกลับดีๆล่ะ
เต้ : กลับหอครับไม่ได้กลับดีๆ
ต้น : สัส กวนแล้วมึง

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 105 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 18:59:50

ตอนที่ 105

“บางอย่างถึงมันจะเป็นได้แค่ความทรงจำ แต่ก็เป็นสิ่งที่ทำให้เรานึกถึงกี่ครั้งก็ยังมีความสุข แม้ว่าเรากับคนในความทรงจำนั้นจะเปลี่ยนไปแล้วก็ตาม” ชีวิตของคนเราถ้าเรามัวแต่จมปลักอยู่กับเรื่องที่เศร้ามันก็ทำให้เราไม่มีกำลังใจที่จะทำอะไรสู้เก็บมันไว้แล้วเดินหน้าต่อไป(บอกตัวเอง)เวลามันก็ช่างเร็วนะครับเรารู้จักกันมานี่ก็เข้าเดือนที่สิบแล้วเนาะขอบคุณที่ยังติดตามเรื่องราวของพวกผมมาโดยตลอดนะครับเอาไหมวันนี้จะเผาคนบางคนฮ่าๆปากดีนักก็เจอแบบนี้แหละครับ
ต้น : เย็นนี้มึงจะไปไหนว่ะ
ผม : ไม่รู้ดิ หาไรทานแล้วกลับบ้านมั่ง เป็นไร
ต้น : ป่าวว่าจะชวนไปนั่งฟังเพลงซะหน่อย
ผม : ตามสบายเลยมึง กูไม่ไปอ่ะเด็กดีว่ะ
ต้น : ถุย งั้นพรุ่งนี้ค่อยเจอกันนะ ขับรถกลับบ้านดีๆนะมึงกลับให้ถึงบ้านห้ามไปแวะนอนที่ห้องคนอื่นล่ะมึง
ผม : สัส กูไม่ใช่มึงนะเว้ย กูยังบริสุทธิ์ เก็บไว้ให้แม่ของลูกฮ่าๆ
ต้น : ถุย งั้นกูไปล่ะ
ไม่มีไรทำครับเลยขับรถออกเล่นหาไรทานแถวมหาลัยนั้นแหละครับ
“มาคนเดียวเหรอน้องชาย”
ผม : เห็นมากี่คนล่ะ
เต้ : กวนตีนนะมึง
ผม : เมาอีกแล้วนะสัส อย่าแดกเยอะนะมึงพรุ่งนี้มีเรียนเดี๋ยวไม่ไหวนะ
เต้ : หอมแก้มหน่อยดิ
ผม : เมาแล้วมึงกลับหอเหอะเดี๋ยวกูไปส่ง
ยืนคุยกับไอ้เต้ได้สักพัก คุยกับคนเมานี่โคตรน่าเบื่อครับถ้าไม่ใช่ไอ้เต้ผมต่อยไปนานแล้ว(ผมไม่ใช่นักเลงนะแต่หมัดผมไว)
“โอม” เลยหันไปตามเสียงครับ
ผม : อ้าวพี่(ขอไม่บอกชื่อนะครับ) มาทานข้าวเหรอครับ
เต้ : แฟนเก่ามึงนี่ว้า(ไอ้ห่านี่ปากหมาอีกครับ)
พี่ : ใช่จ๊ะมาทานข้าว แล้วเราจะไปไหนต่อไหม
ผม : ไม่อ่ะพี่เดี๋ยวผมก็กลับล่ะครับ มีไรป่ะครับ
พี่ : ไปส่งพี่หน่อยดิ
เต้ : เพื่อนพี่ไม่มีเหรอครับ เพื่อนผมนะไม่ใช่วินมอไซค์
ผม : อย่าเสียมารยาทสิมึง เดี๋ยวผมไปส่งก็ได้ครับ เชี้ยเต้มึงเมาหนักแล้วนะกลับเหอะ
เต้ : กูไม่กลับ มึงไม่ใช่พ่อกูนี้ว้า
ผม : ไม่กลับก็รอกูอยู่นี่นะ เดี๋ยวไปส่งพี่เขาแปบนึงอย่าไปไหนล่ะมึง
แล้วผมก็ไปส่งพี่เขาครับ พอดีแกมีเรื่องไม่สบายใจทะเลาะกับแฟนเลยนั่งคุยกับแกได้สักพักคุยกับแกจนแกสบายใจแล้วผมก็กลับครับพอไปถึงสภาพไอ้เต้บอกไม่ถูกครับ ไม่รู้จะอธิบายยังไงคนเมาอ่ะครับ
เต้ : ไปนานจังว่ะ กูโทรไปทำไมไม่รับ
ผม : นั่งคุยเป็นเพื่อนพี่เขา
เต้ : กูไม่เชื่อหรอก แม่งไปเอากันดิมิว้า(เท่านั้นแหละครับ กำปั้นผมไปที่ปากมันเลยครับ)
ผม : สัส มึงก็คิดได้แค่นี้นะ
เต้ : ก็มึงไปกับแฟนเก่ามึงนี้ว้า แถมไปนานด้วยจะไม่ให้กูคิดได้ไง แล้วเอากันไปกี่ครั้งล่ะ
ผม : พอเหอะมึงเมาแล้วนะเต้ กูจะไปส่งมึงที่หอ
เต้ : ไม่ต้องกูมาเองกูก็จะกลับเอง เชิญมึงไปเอากับพี่เขาอีกไป
ผมไม่รู้นะว่าทำไมมันถึงพูดแบบนี้ทั้งที่มันก็รู้จักนิสัยผมดี ผมเลยโทรบอกให้เพื่อนมันมาพามันกลับหอครับ ไม่อยากอยู่นานกลัวได้กระทืบคนอีก กลับถึงบ้านปิดแม่งโทรสัพครับ จนเช้า
ต้น : ดูเหนื่อยๆนะมึง เป็นเชี้ยไร
ผม : ไม่ได้เป็นไรแค่เหนื่อยเฉยๆแล้วไอ้ตั๊วล่ะ
ต้น : เดี๋ยวตามมาเข้าห้องน้ำอยู่
ฝ้าย : รุ่นพี่บอกให้ทุกคนเขาประชุมนะเย็นนี้
ต้น : อะไรว่ะ
ผม : เอาน่ามึง ทำตามที่พี่เขาบอกเหอะ
ต้น : ไอ้เต้เป็นไรว่ะ ปกติเห็นมึงแล้วจะเข้ามาทัก
ฝ้าย : น้องเต้
ต้น : เห็นผู้ชายแล้วสะดิ้งนะมึงฮ่าๆ
ฝ้าย : ใครจะไปเหมือนมึงล่ะ ม่อสาวทุกวัน กูไปล่ะกลัวไอ้ต้นมาม่อกู
ต้น : สวยตายล่ะ มีปัญหาไรกันหรือป่าวว่ะ หรือว่าพวกมึงได้กันอีก เลยมองหน้ากันไม่ติด โอ้ยสัส มาตบหัวกูทำไมเนี้ย
ผม : หมั่นไส้มึง
ตั๊ว : ไม่เข้าเรียนเหรอ พากันยืนทำไร
ต้น : ยืนให้หมาถาม
ตั๊ว : สัส กวนตีนล่ะมึง ไปยืนเอาหอกเหรอว่ะไอ้โอมไปแล้ว
ไม่ค่อยมีสมาธิเรียนด้วยแหละครับในหัวผมคิดแต่เรื่องเมื่อคืนว่าผมทำไอ้เต้แรงไปไหมไปต่อยมันหรือว่ามันจะโกรธผมในหัวคิดแต่เรื่องนี้ครับจนเลิกเรียนเข้าประชุมพอดีไปช่วงนั้นพี่ว๊ากแกด่ารุ่นน้องกับปีสองพอดี
ต้น : ไอ้โอมมึงดูไอ้เต้ดิ โดนเขาเล่นงาน
ผม : ก็ชอบไปกวนเขาก็แบบนี้แหละ
ต้น : มึงเป็นพี่ปลอบก็ไปปลอบมันหน่อยดิ กูสงสารมันว่ะ
ผม : มึงไปเองดิ กูไม่ว่างดูน้องรหัสกูอยู่
ต้น : กูว่ามึงสองคนมีปัญหากันแน่ กูสังเกตตั้งแต่เช้าแล้ว เป็นอะไรกันอีกว่ะ
ผม : ป่าว
พอเลิกประชุมผมก็กลับบ้าน วันนั้นทั้งวันไม่ได้คุยกับเชี้ยเต้ ขนาดมองหน้ามันยังไม่กล้ามองหน้ามัน ก็ผ่านไปวันนั้นแหละที่ผมถามในบอร์ดว่าถ้าย้อนเวลากลับไปได้อยากจะทำอะไร คำตอบของผมนะ “ถ้าย้อนไปได้ผมอยากกลับไปแก้ไขในสิ่งที่ผมทำลงไปและจะไม่ต่อยไอ้เต้” จนมาเห็นมันโพสขอโทษในคอมเม้นแหละครับ ตอนนั้นยอมรับว่าเล่นตัวนะครับไม่ยอมคืนดีกับมันจนมันมาหาผมตอนดึกๆนั่งทำงานอยู่ ไม่ยอมเข้าบ้านนะยืนอยู่ประตู
เต้ : โอม
ผม : นั่งนิ่งไม่พูดครับ
เต้ : โอมครับ มึงอย่าเงียบดิว่ะ กูขอโทษ(มันร้องไห้ครับ)แล้วเดินเข้ามาผเหมือนเด็กเวลาทำผิดจะร้องไห้มาหาแม่ยังงั้นเลยครับ) กูรู้ว่ามึงไม่ใช่คนแบบนั้น นะหายโกรธกูนะ
ผม : ไม่เว้ย กูแค่ไปส่งพี่เขาก็หาว่ากูไปมีไรกัน ถ้ากูพูดแบบนั้นกับมึงๆจะโกรธไหมล่ะ
เต้ : ขอโทษ(มันอ้อนด้วย) นะต่อไปจะไม่ทำอีกครับ นะนะดีกันนะ
ผม : ไม่เว้ย
เต้ : จะให้กูทำไรกูยอม วันนั้นกูเมา คนเมาไม่ผิดนะ
ผม : ไม่ผิดเชี้ยไร เสียความรู้สึกว่ะ
เต้ : กูยอมให้มึงต่อยกูทีเลยแต่มึงต้องหายโกรธกูนะ
ผม : ได้ (ยกกำปั้นขึ้น)
เต้ : ต่อยจริงๆเหรอ(มันหลับตา)
ผม : เอ่อ ฮ่าๆ
เต้ : ขำไรว่ะ รีบต่อยดิ (สะอึ้ก)
ผม : กูไม่ต่อยหรอก แล้วกูก็โกรธมึงไม่ลงหรอก
เต้ : กูว่าแล้วมึงต้องเป็นแบบนี้ ฮ่าๆ
ผม : หยุดร้องได้แล้ว (เอามือเช็ดน้ำตาให้มัน) ไอ้นักเลงขี้แง้เอ่ย ทีหลังจะพูดอะไรก็หัดคิดก่อนไม่ใช่พูดออกไปแล้วค่อยคิดนะ
เต้ : ครับ แล้วเวลาเรามีไรกันทำไมไม่คิดก่อนทำไมแก้ก่อน
ผม : กวนตีนนะมึง เดี๋ยวกูถีบนะเว้ย
เต้ : มึงรู้ไหมเวลาที่ไม่ได้คุยกับมึงกูโคตรอึดอัดว่ะ แม่งทำไรก็ไม่มีความสุข
ผม : เวอร์ล่ะ
เต้ : จริงๆหรือมึงไม่เป็น
ผม : ก็มีบ้าง เลิกพูดแล้วนี่มาซะดึกเลย พรุ่งนี้ก็ได้เจอกันทำไมไม่รอพรุ่งนี้ว่ะ
เต้ : กูก็อายคนเป็นนะเว้ย มาร้องไห้ให้เขาดูเสียภาพพจน์เต้ผู้เข้มแข็งหมดดิ
ผม : เหรอ กูลืมอัดคลิปไว้จะเอาไปลงบอร์ด
เต้ : หยุดเลยมึง มันดึกล่ะกูกลับก่อนนะ
ผม : ขับรถดีๆล่ะมึง
เต้ : หอมแก้มกูหน่อยดิ ไม่ได้อ่อยนะแค่อยากให้หอม
ผม : ถุย รีบๆกลับเลยมึง
เต้ : เชอะ อย่ามาง้อกูล่ะกัน (มันเดินส่ายตูดเห็นแล้วอยากโดดถีบมากครับ)
นักเลงอะไรโคตรขี้แง้ครับมีความสุขดีครับได้แกล้งคนแต่ก็โดนมันเอาคืนหลายครั้งแล้ว ช่วงนี้ผมจะแกล้งมันซะบ่อยหน่อยครับ อย่างวันนี้ก็กลับจากมหาลัยก็มานั่งเล่นที่บ่อปลาครับตัดกิ่งเฟื่องฟ้า
เต้ : ทำเป็นด้วยเหรอมึง กูก็นึกว่าแต่มึงจะชักว่าวเป็นอย่างเดียวดิ
ผม : อยากโดนตัดด้วยไหม
เต้ : เอาไว้ให้กูตุยตูดมึงดีกว่า
ผม : ไม่มีทาง แล้วมาทำไรเนี้ย
เต้ : พอดีอาจารย์ฝากอันนี้มาให้
ผม : อ่อ ขอบใจนะ โอ้ยเดินเหยียบหนามเฟื่องฟ้าครับ
เต้ : เป็นไร เดินไม่ระวังตัดทิ้งแล้วไม่ดู เจ็บไหมว่ะ
ผม : ไม่หรอก
เต้ : มันเล็กเนาะเลยไม่เจ็บถ้าเป็นจวยกูนี้ร้องลั่นบ้านแน่ ฮ่าๆ โอ้ยมาตบหัวกูอีก เป็นไรมากไหมมึง
ผม : สงสัยหนามจะติดที่เท้า ไปเข้าเข็มในตู้ข้างทีวีให้หน่อยดิ
เต้ : อ่ะ มากูจะเอาออกให้
ผม : ไม่เป็นไรกูทำได้
เต้ : อย่าดื้อดิว่ะ ไหนๆดูดิตีนหรืออะไรเนี้ยฮ่าๆ
ผม : อยากโดนถีบหน้าไหม โอ้ยเจ็บ เบาๆดิว่ะ
เต้ : แม้ทีโดนจวยกูไม่บ่น
ผม : ยังจะกวนอีก
เต้ : นิ่งๆนะมึง (มันเอาหนามออกจากเท้าให้ผมครับ) เล็กนิดเดียวร้องยังกะจะโดนฆ่า เอาหนามออกแล้วมาเอาจวยเข้าดีไหมฮ่าๆ
ผม : ทะลึ่ง

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนพิเศษ ความในใจจากเต้ถึงโอม7 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 19:03:06

ตอนพิเศษ ความในใจจากเต้ถึงโอม7

ช่วงนี้"ลูกป๊าเล้ง"ยุ่งนะคับเห็นบ่นแบบนี้(แต่เห็นวันๆไม่เห็นได้ทำไร)เลยไม่ค่อยได้มาอัพนะคับแค่นี้นะเขาซ้อมเชียร์อยู่รักทุกคนคับ(เตเต้เขียน)

ไอ้รุ่นพี่กล่าวไว้ว่า “การชักว่าวมันก็เหมือนเราหายใจถ้าไม่ได้ชักเราก็จะใจขาดตาย”ดูความคิดมันดิคับโคตรหื่นปานนั้นว่าผมหื่น น้อยบอกว่าไม่ให้เล่าแต่เอามาเล่าเสียหมดเขาหาว่าผมนักเลงขี้แงก่อนอื่นเลยสิบนิ้วอันน้อยๆของกระผมนายเตเต้ต้องกราบงามๆแทบตักทุกท่านนะคับหลังจากที่ไม่ได้เขียนหลายวันไอ้เรามันรุ่นน้องปีหนึ่งตัวเล็กๆคับมีแต่กิจกรรมเลยไม่มีเวลาได้มาเขียนตอนนี้กลับกันคับไอ้รุ่นพี่มันยุ่งผมว่างเลยมาเขียนนะคับพอดีช่วงนี้เขายุ่งคับเลยไม่ได้มาเขียนอย่าไปว่าเขานะคับแต่ด่าให้หนักเลยคับเขาต้องช่วยพ่อเขาหาเสียงคับวันอาทิตย์นี้ก็เลือกตั้งล่ะมันก็ผ่านวันครบรอบมาหลายวันล่ะไม่ได้มีอะไรพิเศษก็เหมือนที่ทำให้ทุกๆวันแหละไม่ได้พาไปทานข้าวไม่ได้พาไปเที่ยวไม่ได้พาไปดูหนังแต่พาใจไปหาที่บ้านฮิ้วๆๆก็เอาตุ๊กตาไปให้คับนั่งร้องเพลงให้ฟังแค่นี้ตั้งแต่รู้จักกับเขามาก็หนึ่งปีแล้วเขาสอนให้ผมรู้จักหลายๆอย่างรู้จักใจเย็นลงบางทีได้แต่บอกผมแต่ตัวเองทำไม่ได้ก็มีทีผมย้อนคืนรู้ไหมคับเขาว่าไงเขาบอกผิดเป็นครูแต่ผมว่ามีความสุขดีนะที่รู้จักเขาช่วงนี้น้อยครั้งแหละที่ได้ออกไปไหนมาไหนด้วยกันผมก็มีเพื่อนเขาก็มีเพื่อนถ้าตอนนี้ผมว่าเขาเข้มแข็งขึ้นมาบ้างล่ะโดนผมขู่กับเพื่อนเขาขู่ด้วยแหละเลยไม่กล้าเศร้าอีกช่วงนี้เขาไม่ค่อยซ่าแล้วหลังจากที่ตำรวจยืมรถไปจอดที่โรงพักพูดไปจะหาว่าเผาเขาอีกไม่อยากเล่าเท่าไรคับแต่มันอดเล่าไม่ได้ไม่กี่วันที่ผ่านมารู้ทั้งรู้ว่ากิ่งลำไยมันตายแล้วยังจะขึ้นอีกผมยังแอบขำไม่ได้ไปเอางานไปให้เพื่อนที่หอพอดีหอเพื่อนผมกับหอเพื่อนเขาก็อยู่ตรงข้ามกันนึกยังไงไม่รู้ไม้เขาก็มีไว้สอยแต่พี่เขาโชว์คับสงสัยคงคิดว่าตัวเองเป็นลิงหรือป่าวก็ไม่รู้ผมเห็นยังอดขำไม่ได้คับเหยียบเอาอีกท่าไหนไม่รู้เสียงดังตุบลงมาทั้งกิ่งทั้งคนดีที่ที่มันไม่สูงคับไม่งั้นเหลือแต่ชื่อคับผมว่าบางทีสอนเด็กยังสอนง่ายกว่าไอ้โอมนะคนอะไรบอกยากมากมึนด้วยแถมเกรียนอีกไปทำแอร์มหาลัยพังดีนะแค่ได้ล้างห้องน้ำไม่โดนหนักกว่านี้อีกไม่กี่วันแล้วมันก็แก่ไปอีกปีหนึ่งคับผมว่านะในห้องไม่มีใครที่จะหื่นกามเท่ามันหรอกดาราหนังโป้พี่เขารู้จักหมดยังกะตัวเองเป็นผู้กำกับแถมมันยังภูมิในนะที่ตัวเองรู้แต่ช่างเขาเหอะคับของสุขของเขามันเคยบอกผมว่าต่อไปจะไม่รักใครอีกเพราะนี้แหละผมเลยแกล้งมันบ่อยๆคับช่วงนี้พี่เขาเข้าฟิตเนตอีกแล้วคับไม่รู้ว่าจะลดหุ่นหรือว่าไปม่อสาวก็ไม่รู้แต่ที่รู้ๆไม่มีผู้หญิงนะหรือจะชอบครูสอนกิ๊กเก่ามันคับบางทีมันก็มีมุมที่เป็นผู้ใหญ่นะถึงจะเอาแต่ใจก็ตามผมว่าผมไม่เสียใจหรอกที่ตอนนี้เราจะเป็นแค่เพื่อนกันอย่างน้อยเราก็ยังสนิทกันเหมือนเดิมมีหลายครั้งที่ผมเคยพูดไม่ดีให้มันแต่มันก็ไม่เคยโกรธผมนะมันเคยบอกผมว่าสิ่งที่เราทำให้กันบางทีมันอาจจะมากกว่าตอนที่เราเป็นแฟนกันก็ได้ช่วงนี้ไม่ห่วงไรหรอกคับห่วงอย่างเดียวแหละสุขภาพมันมันเริ่มนอนน้อยอีกแล้วเชี้ยโอมถ้ามึงได้อ่านนะกูไม่รู้จะบอกมึงยังไงไม่กล้าบอกต่อหน้ามันเขินว่ะไงก็อย่านอนดึกนะมึงสัญญาเชี้ยไรกับน้องเขาก็ทำตามที่สัญญากับเขาไว้ด้วยล่ะกูมีความสุขนะที่มีมึงอยู่ข้างๆกูตลอดถึงแม้มึงจะชอบเอางานภาษาอังกฤษมาให้กูทำให้บ่อยๆแต่กูก็ยอมทำให้นะขอบคุณที่เป็นเพื่อนกูตลอดระยะเวลาปีหนึ่งกูโคตรรักมึงว่ะและจะรักแบบนี้ตลอดไป(เตเต้เขียน)

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 106 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 19:04:16

ตอนที่ 106

ขงจื้อเคยกล่าวไว้ว่า “ความภูมิใจที่ยิ่งใหญ่ของคนเรานั้น ไม่ได้อยู่ที่ว่าไม่เคยล้ม แต่อยู่ที่สามารถลุกขึ้นได้ทุกครั้งที่เราล้มลง” ชีวิตของคนเราไม่มีใครหรอกที่ไม่เคยท้อไม่ว่าจะเป็นเรื่องเรียน ความรัก หรือเรื่องต่างๆเพียงแค่เราจะยอมรับกับมันได้ไหมแล้วพร้อมที่จะสู้กับมันไหม เขาบอกว่าในบางครั้งการที่เราพยายามที่จะทำอะไรให้มันดีขึ้นแต่บางทีสิ่งที่เราพยายามนั่นแหละอาจจะทำให้เขาเสียใจขึ้นอีกก็ได้
ไม่ได้เจอกันหลายวันแล้วเนาะเป็นไงบางครับยังติดตามผมอยู่หรือป่าวด้วยกิจกรรมกับงานเลยไม่ค่อยมีเวลาว่างเท่าไรครับแบบนี้แหละครับชีวิตนักศึกษาครับมาถึงเรื่องของเราดีกว่าเนาะเมื่อวานลูกผมได้มาอัพแล้ววันนี้ผมขออัพนะครับนี่เรียนมาก็ปีสองแล้วครับย่อมมีน้องรหัสใช่ไหมครับผมก็มีเหมือนกันนะครับแต่เป็นผู้ชาย(มั่ง)
เต้ : เป็นไงฝีมือเห็นแล้วหรือยัง
ผม : โคตรเก่งอ่ะ(พอดีเขาปีหนึ่งประกวดแปรขบวนครับคณะผมชนะเลิศนะครับ)
เต้ : ไหนล่ะรางวัล เอียงแก้มมาให้ผม
ผม : อะไรถามจูบมึงกูจะไม่จูบปีหนึ่งทุกคนเหรอว่ะ
เต้ : ชอบอ่อยไม่ใช่เหรอ
ผม : อ่อยบ้าไร
ต้น : เฮ้ย จีบแฟนพี่เหรอน้อง
เต้ : แฟนพี่แต่เขาเป็นเมียผมนะครับ เราเคยได้กันแล้วใช่ม่ะพี่โอม
ผม : กวนตีนล่ะ พอเลยแล้วจะไปไหนต่อม่ะ
ต้น : ไม่รู้ดิ กลับบ้านมั่ง มึงเห็นไอ้ตั๋วป่ะ
เต้ : กลับบ้านแล้ว เห็นบอกว่ารีบ
ผม : กลับนานยัง
เต้ : หอมแก้มก่อนดิ เดี๋ยวบอก
ต้น : มากูหอมเอง ฮ่าๆ
เต้ : ไม่เอาเว้ยหยี
หลังจากที่แยกย้ายกลับบ้านผมกลับบ้านผมเต้ก็กลับหอมันครับสักพักมันมาหาผมที่บ้านมาถึงก็หาไรทานยังกะเป็นบ้านมันทั้งที่เจ้าของบ้านเขาก็อยู่ครับแต่มันสนใจเลยปล่อยมันครับ
ผม : เอาอะไรอีกไหม
เต้ : เอาดิ เทน้ำให้หน่อยดิ ขนมติดคอฮ่าๆ เป็นเมียต้องดูแลผัวดิ โอ้ยมาตบหัวทำเชี้ยไรเกิดขนมติดคอตายไปทำไง
ผม : ตายก็เอาไปวัดดิ ไม่เกรงใจเจ้าของบ้านเลย
เต้ : บ้านป๊าเล้งเจ้าของเขาอยู่โขงเจียมโน่น
ผม : สัส มาล่อชื่อพ่อกูอีก
เต้ : ฮ่าๆ เป็นไรดูเครียดๆอ่ะกินเผื่อหายเครียดหรือว่าเรามาคืนความสุขให้FCม่ะฮ่าๆ
ผม : อยากกินอีกหรืออยากตาย
เต้ : ก็เขาติดตามเราๆก็คืนความสุขให้เขาบ้างดิครับ ป่ะพร้อมแล้ว
ผม : ยังจะเล่นอีก ร้อยเอ็ดมีสถานที่ท่องเที่ยวที่ไหนบ้างว่ะ
เต้ : บิ๊กซีไง ไปที่ไรคนโคตรเยอะว่ะ
ผม : กวนล่ะ
เต้ : อย่าลืมนะให้ไปด้วยแล้วอย่าลืมนะ
ผม : ครับ แล้วเป็นไงบ้างเรียนไปถึงไหนล่ะ
เต้ : ก็ยังเรียนอยู่ห้องเดิมนะไม่ได้ไปไหน
ผม : กวนใช่ไหม (เดินไปบิดหูมันครับ)
เต้ : โอ้ยๆ เจ็บๆยอมแล้ว ไปล่อยใช่ไหม
ผม : พอๆยอมๆปล่อยเหอะ(มันบีบไข่ผมครับ) ยอมๆ
เต้ : บอกรักกูก่อน
ผม : สัส ปล่อยนะเว้ย
เต้ : เร็วๆดิเดี๋ยวก็บีบให้เขียวเหมือนไอ้ต้นบีบนะ
ผม : ได้ๆ กูรักมึงนะ พอใจยัง
เต้ : แค่นี้ก็เอาว่ะ กูก็รักมึง
ผม : ถุย แดกไปเยอะๆเลยมึง
เต้ : ไม่ได้จับนานใหญ่ขึ้นนะเราฮ่าๆ
ผม : กวนตีนล่ะ
เต้ : เอ่อไปเซ็นทรัสไหมเขามีงานไรไม่รู้มีปิกาจูด้วย
ผม : จริงดิ ไว้พรุ่งนี้ค่อยไปนะ
เต้ : ได้ อิ่มแล้วเดี๋ยวร้องเพลงเป็นการขอบคุณนะ แล้วมันก็เดินไปหยิบเอากีต้าร์แล้วร้องเพลงครับ
“ในฐานะผัวเก่าคนนึง อยากบอกว่าคิดถึงทุกลมหายใจถึงน้องสิเป็นของเขาอดีตฮักเฮายังกรุ่นในใจ อยากบอกน้องผัวเก่าคืออ้าย ยังคิดฮอดแฮง” เป็นไงจากใจเลยนะฮ่าๆ
ผม : ถุย
เต้ : มันดึกแล้วกูกลับหอก่อนนะ
ผม : ขับรถดีๆนะมึง
เต้ : เป็นห่วงเขาเหรอถ้ากลัวเขาจะซิ่งก็ไปส่งเขาดิ
ผม : ไม่เว้ย

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน บทสนทนาระหว่างโอมกับเต้ 15 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 19:06:06

บทสนทนาระหว่างโอมกับเต้ 15

เต้:
@OhmKub ถึงบ้านยังหำน้อยหมาจะเกิดชิงหมาเกิดของขวัญกูเอาไปไว้หน้าบ้านอย่าตกใจ(คิดว่าเป็นระเบิด)นะเว้ย แก่ไปอีกปีหนึ่งแล้วนะมึงขอให้มีความสุขเป็นเมียที่ดีของกูนะอวยพรแล้วตามที่กูเขียนในกล่องล่ะ(เตเต้เขียน)

โอม:
ถึงแล้วครับไม่ได้ชิงหมาเว้ยเทวดาเกิดเว้ย เห็นล่ะยังไม่ได้เปิดเลยไงก็ขอบคุณนะ ใครเป็นเมียมึงว่ะตบหัวทิ้มเด้เต้

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 107 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 19:07:25

ตอนที่ 107

บางทีการที่เราได้รักใครสักคนไม่จำเป็นที่จะต้องได้อยู่ด้วยกันเสมอไปเพียงแค่เราได้เห็นว่าเขามีความสุขดีแล้วก็เพียงพอแม้เราต้องใช้ชีวิตที่เหลือเพื่อที่จะก้าวต่อไปโดยไม่มีเขาแล้วก็ตามเราก็จะทำได้เพียงแค่จดจำภาพเหล่านั้นเอาไว้เพื่อเวลาที่คิดถึงจะได้จำสิ่งที่ดีๆที่ผ่านมา เราไม่รู้ว่าอนาคตข้างหน้ามันจะเป็นอย่างไรแต่ตอนนี้เราทำดีกับคนรอบข้างแล้วใช้ชีวิตของเราให้มีความสุขก็พอ ช่วงนี้เราไม่ค่อยได้เจอกันเนาะด้วยงานกับกิจกรรมครับกับหลายๆอย่างเลยไม่ค่อยได้มาอัพอย่างที่บอกไปแหละครับว่าผมต้องไปหาข้อมูลที่ร้อยเอ็ดทำรายงานส่งอาจารย์ไปมาแล้วครับแต่เสียดายที่ไอ้เต้ไม่ได้ไปด้วยรีบไปรีบกลับครับวันเดียวก็เที่ยวได้ฮ่าๆ
ต้น : มาถึงนานยังว่ะ (พอดีมันไปรอผมที่ร้อยเอ็ดก่อนแล้ว)
ผม : พึ่งมาถึงแล้วไปไหนก่อนเนี้ย
ต้น : หาไรแดกก่อนม่ะ กูโคตรหิวอ่ะ แล้วมึงมาคนเดียวเหรอ
ผม : หลายคนนะมึงไม่เห็นเหรอบนรถอ่ะฮ่าๆ
ต้น : สัส กวนตีนล่ะแล้วไอ้เต้ไม่ได้มาด้วยเหรอ
ผม : ไม่อ่ะ เพื่อนนัดมันทำงาน คิดถึงมันเหรอถึงได้ถามหามันเนี่ย
ต้น : ป่าวเว้ย ดีเหมือนกันจะได้สบายหูหน่อย
ผม : หาไรแดกเหอะ
ต้น : งั้นไปร้านใกล้ๆแถวบึงผลาญชัยจะได้ไปหาข้อมูลแถวนั้นด้วย
พอทานไรเสร็จก็พากันนั่งรถสามล้อเที่ยวรอบเมืองครับ ผมว่าไม่ได้มาทำงานหรอกมาเที่ยวฮ่าๆวันนั้นไปหลายที่ครับรวมทั้ง
ผม : เหนื่อยว่ะ แม่งแดดก็ร้อนอีก
ต้น : บ่นเชี้ยไรมึง มาทำงานนะเว้ย ถึงบ้านเด็กมึงล่ะจะลงไปไหม
ผม : ไม่ใช่เด็กเว้ย ลงไปทำเชี้ยไรมันไปนครพนมมันไม่อยู่หรอก
ต้น : อ้าวเหรอ กูอุส่าจะพามึงมาแนะนำตัวซะหน่อยฮ่าๆ พอดีนั่งรถไปบ้านปู่ไอ้ต้นครับเลยผ่านแถวนั้นระหว่างที่นั่งรถไอ้เต้มันโทรมาพอดีครับ
ผม : มีไรน้องชาย
เต้ : อยากไปด้วย
ผม : ก็มาดิเดี๋ยวกูก็กลับล่ะฮ่าๆ
เต้ : สนุกไหม
ผม : เหนื่อยโคตรๆ เลยว่ะถ้าไม่ใช่งานกูไม่มาหรอกนอนตากแอร์ที่บ้านดีกว่า
เต้ : เหรอ อยากอ้อร้อสิมิว่า
ผม : อ้อร้อไรไม่รู้จักคำอ้อร้อเว้ยแล้วทำงานเสร็จยังเนี้ย
เต้ : เสร็จแล้วพึ่งกลับมาถึงห้องเมื่อกี้โคตรเหนื่อยเลยๆโทรมาหากำลังใจ
ผม : ถุย เต้แค่นี้ก่อนนะเดี๋ยวลงรถก่อน
เต้ : อย่าลืมของฝากนะ
ผม : ครับ
ต้น : ไอ้เต้เหรอ
ผม : อืม
ต้น : เอาตั๋วรถอ่ะให้มันบอกว่าของฝากฮ่าๆ
วันนั้นก็ไปหลายที่นะครับสุดท้ายก็มาจบที่สารคามครับกว่าจะถึงบ้านก็ดึกนะครับตื่นขึ้นมาไม่อยากทำไรเลยแถมมีเรียนเช้าอีกแต่ก็ยังดีครับที่แอบหลับได้พอกลับจากเรียนก็มานั่งทำงานให้มันเสร็จกว่าจะเสร็จก็หลายวันอยู่นะครับเอาจริงๆถ้าตั้งใจวันเดียวก็เสร็จกับเช้าวันพฤหัสบดีเป็นวันที่วุ่ยวายมากครับ เป็นวันที่ต้องเอางานมาส่งแถมได้นำเสนอหน้าห้องอีก
“คุณชายเจ้าน้ำตามาแต่เช้านะมึง”
ผม : น้ำตาเชี้ยไร น้ำแตกเว้ยฮ่าๆ
ต้น : พร้อมยังว่ะ สู้ๆนะมึงกูเชื่อว่ามึงทำได้
ผม : บอกแต่กูๆพร้อมแล้วมึงเหอะจำได้ไหมว่ะที่จะพูด
ตั๊ว : แล้วพวกมึงมาถึงนานยัง
ต้น : พึ่งมาถึงครับที่รัก มาๆโอ๋ๆขวัญมานะ
ตั๊ว : สัส
“วันนี้ฝนจะตกป่ะว่ะทำไงพากันแต่งตัวเรียบร้อยจัง”
ต้น : กูก็แต่งตัวเรียบร้อยทุกวันอยู่แล้วนี่ว้า
ผม : มีเรียนเช้าเหรอเต้
เต้ : อืม
กาย : เชี้ยโอมกูเอานี่มาฝากมึง พอดีไปอนามัยเมื่อวานเลยขอมาให้มึง(มันยื่นซองถุงยางให้)อ่ะมึงถุงยางพกไว้
ผม : ฮ่าๆ กูเน้นสดอย่างเดียวว่ะ โอ้ยเชี้ยตบหัวกูทำไมว่าเต้
เต้ : อยากตบเฉยๆมีไรป่ะ(ทำหน้ากวนตีนใส่อีก)
ต้น : ฮ่าๆ ถ้าเป็นกูตบแรงกว่านี้อีก
เต้ : ไปเรียนล่ะครับ
และแล้วก็ผ่านไปได้ด้วยดีครับงานที่นำเสนอ
ต้น : ฉลองป่ะว่ะงานเสร็จแล้ว มึงจะไปไหนต่อม่ะ
ผม : กลับบ้านมั่งพอดีพ่อกูเข้ามาในเมืองกูเลยให้พ่อเอาของมาให้ แล้วมึงจะไปไหนต่อม่ะ
ต้น : ไม่ไปหรอกมั่ง งั้นกูแวะไปสวัสดีแม่มึงก่อนค่อยกลับบ้าน
ตั๊ว : กูขอตัวกลับก่อนนะป้ากูไม่อยู่บ้านว่ะวันนี้
ต้น : นัดสาวไว้อ่ะดิมึง ป้าไม่อยู่อย่าเอาสาวเข้าบ้านล่ะ
ตั๊ว : กูไม่ใส่มึงนะเว้ย สาวที่ไหนกูไม่มีเว้ย
ต้น : ชอบกูอ่ะดิ ถึงไม่ยอมจีบสาว
ตั๊ว : ใช่ พูดแล้วมันก็จับก้นไอ้ต้นฮ่าๆกูไปล่ะ
ต้น : สัส
พักหลังๆสองคนนี่เริ่มจะจริงจังยังไงไม่รู้ชอบแกล้งจับก้นกอดกันอยู่เรื่อย
ผม : สงสัยมาไม่ทันว่ะพ่อกลับแล้วมั่ง
ต้น : พรุ่งนี้มึงก็จะกลับบ้านอยู่แล้วปลาคาร์ฟบ้านมึงกินอาหารปลาดุกเหรอว่ะ
ผม : ป่าวอ่ะ ปลาคาร์ฟพ่อกูขนกลับโขงเจียมหมดล่ะ
ต้น : แล้วเอาอาหารปลามาทำไรตั้งสองกระสอบว่ะ
ผม : ทำบุญไงงั้นดีเลยมึงไปให้อาหารปลากับกูนะ
ต้น : เชี้ย กูเห็นแต่เขาเอาให้เป็นถุงสองถุงนี่มึงเล่นตั้งสองกระสอบเหรอว่ะ
ผม : อาหารก็ไม่ได้ซื้อนี่ว้าเอามาจากร้านกูอย่าบ่นนะมึง อ่ะขนมปังเผื่อหิวฮ่าๆกินๆเข้าไปจะได้ไม่พูดมาก
ต้น : ขนมปังเขาเอาให้ปลาเว้ย แม่งมึงดูดิป้าที่ขายอาหารปลาเขามองหน้าฮ่าๆ
นั่งเล่นที่ท่าน้ำวัดดูปลากินอาหารจนหมดครับเลยแวะหาไรทานกับไอ้ต้นทานเสร็จแล้วมันก็กลับบ้านส่วนผมก็นั่งเล่นแถมหน้ามหาลัยยังไม่กลับบ้านครับ
“น้องค้างคืนเอาเท่าไร”
ผม : กวนตีนล่ะเชี้ย
เต้ : ฮ่าๆ มานั่งทำไรคนเดียวค่ำแล้วไม่ยอมกลับบ้าน
ผม : เบื่อๆว่ะเลยมานั่งคิดไรไปเรื่อย นี่พึ่งกลับจากมหาลัยเหรอ
เต้ : ใช่ดิ ทานอะไรมายัง
ผม : ทานแล้ว เต้ล่ะ
เต้ : ยังอ่ะ ไปนั่งเป็นเพื่อนหน่อยดิ กินคนเดียวไม่อร่อยว่ะ กินไปด้วยเห็นหน้ามึงไปด้วยค่อยจะอร่อย
ผม : เวอร์ล่ะมึง ยังกะพาลูกมาทานข้าวครับ
เต้ : กินไรป่ะเดี๋ยวสั่งให้
ผม : ไม่อ่ะ มึงทานคนเดียวเลย กูมานั่งเป็นเพื่อน
เต้ : เปลี่ยนจากเพื่อนเป็นแฟนได้ไหม
ผม : กวนทีนล่ะ จะกินข้าวหรือกินทีนผมครับ
เต้ : ใจร้ายว่ะ โน่นหวานใจมึงมาล่ะ
ผม : พี่เว้ยไม่ใช่หวานใจ
“น้องโอม มาทานข้าวเหรอ”
ผม : พาไอ้เต้มาครับผมทานล่ะแล้วพี่ล่ะ
“ทานล่ะ ขอตัวก่อนนะอ่อลืม ขอให้มีความสุขนะHBDล่วงหน้านะ”
ผม : ขอบคุณครับพี่
เต้ : ขอให้มีความสุขนะ(มันล้อเลียนพี่เขาครับ)
ผม : สัส ไปล้อเขาอีก
เต้ : พรุ่งนี้หมาจะเกิดชิงหมาเกิดฮ่าๆ
ผม : รีบๆแดกเลยมึงกูจะรีบกลับบ้านไปทำงาน
พอทานเสร็จผมก็กลับบ้านครับส่วนไอ้เต้ก็กลับห้องมัน มาถึงบ้านก็มานั่งปั่นทวิตเฮ้ยไม่ใช่ปั่นงานครับ จนเสร็จ แล้วก็หลับไป ตื่นมาทีก็พี่จ้าเรียกลงมาตักบาตรแล้วเสียงโทรสัพผมดังแต่เช้าครับ แม่โทรมาแต่เช้าเลยวันนี้ คุยกับแม่ได้สักพักก็วางสายครับไอ้ต้นโทรมาอีก
ผม : โทรมาแต่เช้าเลยนะมึง
ต้น : งานมึงเสร็จยังว่ะ คาบแรกจารย์แม่นะมึงรีบอาบน้ำมาล่ะ
ผม : กูรู้อยู่มาบอกทำไมว่ะ มึงเนี้ย แล้วให้ไปรับป่ะ
ต้น : ไม่ต้องกูไปเองได้ แค่นี้นะ
ผม : โทรมาแค่นี้ก็เอานะมึง อาบน้ำไปมหาลัยครับวันนี้สบายหน่อยตอนบ่ายไม่มีเรียนครับ
“มาแต่เช้านะคุณมึง”
ผม : ก็เด็กเรียนนี่ว้าฮ่าๆ
เต้ : เพื่อนไปไหนหมดล่ะหรือว่าเขาเลิกคบแล้ว
ผม : ยังไม่มามั่ง
เต้ : เย็นนี้ว่างไหม ไปดูหนังกัน
ผม : กูจะกลับบ้านช่วงนี้เด็กดีว่ะไปหาเสียงช่วยพ่อ
เต้ : วันอาทิตย์เขาเลือกตั้งใช่ป่ะ ซื้อเสียงกูป่ะกูขายให้ฮ่าๆ
ผม : กวนตีนล่ะสาส งั้นกูไปเรียนก่อนนะมันสายแล้ว วันอาทิตย์ตอนเย็นๆกูกลับจากบ้านค่อยไปดูหนังกัน
เต้ : ได้ๆ เอ่อโอมมีไรจะบอก
ผม : มีไร
เต้ : ไม่บอกดีกว่า ฮ่าๆ
ผม : อ้าวไอ้นี่
วันนี้ไม่มีเรียนครับจารย์ให้นำเสนองานหน้าห้องเลยสบายแถมอาจารย์ที่ปรึกษาห้องผมด้วยเลยสบายแต่ไม่เป็นเช่นนั้นดิครับ ถึงลำดับผมไปนำเสนอหน้าห้องผมไม่รู้นะว่าตอนนั้นจารย์คิดอะไรอยู่ก็ผมก็นำเสนอของผมไปแต่แกว่าผมทำผิดเรื่องแถมไล่ให้ผมออกไปทำมาใหม่ให้เสร็จภายในคาบทั้งที่ผมก็ทำถูกครับไม่กล้าเถียงเลยออกจากห้องครับตอนนั้นผมอยากจะร้องไห้มากครับทำถูกแต่แกว่าผมทำผิดคิดในใจว่าจะไม่คุยกับจารย์นี่อีกแกเรียกไปช่วยงานก็จะไม่ไปเดินออกมาครับเพื่อนเงียบหมดนะตอนนั้นสักพักไอ้ต้นวิ่งตามผมมา
ต้น : โอมอาจารย์เรียก
ผม : เรียกไปทำไรว่ะไปด่าอีกดิกูไม่ไปจะรีบไปทำงาน
ต้น : เดี๋ยวก่อนดิ มันลากผมเข้ามาในห้องครับพอเปิดประตูเข้าไปเท่านั้นแหละ จารย์กับเพื่อนในห้องเขาเซอร์ไพร์วันเกิดให้ครับ
จารย์ : เมื่อกี้แม่ขอโทษนะลูก ขอให้มีความสุขนะ
ผม : ครับ
ต้น : เป็นไงล่ะมึง จารย์แม่มึงบอกว่ามึงเคยเซอร์ไพร์วันเกิดให้แกๆเลยจะลองเซอร์ไพร์มึงบ้าง
ผม : ทำไมไม่บอกกูว่ะ กูว่าจะไปปล่อยลมยางรถแกแล้วนะ
ต้น : สัส แต่ก่อนไปเซอร์ไพร์เขา ทีของตัวเองทำเป็นจะร้องไห้ถุย
ผม : (ผมเลยจิ้มเค้กป้ายหน้ามันครับ) ฮ่าๆ
ต้น : สัส เล่นเชี้ยไร เสียดายของ อ่ะตั๊วมึงชิมดิ
ตั๊ว : แม่งกูไม่ทานเว้ย โสโครกว่ะเอาที่แก้มมาให้กูกิน
อาจารย์เอาคืนครับเพราะแต่ก่อนเคยไปดับไฟที่บ้านแกแล้วหลอกเป็นผีไปเซอร์ไพร์แก

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 108 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 19:09:02

ตอนที่ 108

บางคนกว่าจะรู้ว่าคนที่ห่วงและรักเขามีค่าแค่ไหน จนต้องจากกันถึงจะนึกได้ว่า"เขาจะไม่กลับมาอีกแล้ว" "รักษาคนที่รักเราไว้ ถึงแม้จะรักแบบคู่ชีวิตไม่ได้ แต่เรารักกันแบบคนที่หวังดีต่อกันได้" ผมต้องขอโทษที่ไม่ได้มาอัพหลายวันพอดีช่วงนี้ยุ่งๆครับกับเจ็บแขนด้วยแหละครับเอาเป็นว่าวันนี้อัพให้แล้วนะครับ
…….เราจะคิดถึงคนที่สำคัญเมื่อต้องจากกันไป เราจะคิดถึงวันที่สวยงามเมื่อเวลาผ่านไป จะคิดถึงเวลาที่เรามีกันเมื่อเธอต้องไปและตอนนี้รู้ไหมว่าฉันคิดถึงเธอมากแค่ไหน…..เพลงไม่เคย ของ 25hous ผมชอบนอนฟังเพลงนี้แล้ววนกลับมาฟังหลายรอบทุกคืนผมว่ามันเพราะดีครับ ผมนั่งฟังเพลงรอจารย์อยู่ในห้องครับ
ต้น : เป็นเชี้ยไรมึง เดี๋ยวนี้ไม่ดูหนังโป้แต่ฟังเสียงแทนเหรอว่ะ
ผม : หนังโป้เชี้ยมึงดิ ฟังเพลงเว้ยแล้วนี่งานมึงเสร็จยังว่ะ
ต้น : ยังไว้มาลอกกับมึงนี่แหละ
ผม : ในกระเป๋าเปิดเอาดิ
ต้น : กูไม่ผิดหวังจริงๆที่คบกับมึงฮ่าๆ
ผม : แฟนมึงไปไหนว่ะยังไม่แห็นหน้าเลยวันนี้
ต้น : เดี๋ยวมันก็มาว่าแต่มึงมายังไงว่ะ แขนดีขึ้นยัง
ผม : นั่งรถเมล์มา ดีขึ้นบ้างแล้วรีบๆทำนะมึงจารย์มาไม่ได้ทำนะเว้ย
ต้น : ครับผม เอ่อขนมในกระเป๋ากูนะยายฝากมาให้
ผม : กูลืมบอกพอดีแม่กูซื้อปลาส้มมาแต่โขงเจียมมาฝากยายมึงเย็นนี้เข้าไปเอาที่บ้านกูหน่อยนะ
ต้น : อืม เลิกฟังเหอะเพลงเศร้าฟังไปเดี๋ยวก็เศร้าตามเพลงอีกหรอก
ผม : ไม่อ่ะ เลิกไม่ได้กูชอบแนวนี้นี่ว้า
“มาถึงนานยังโอม”
ต้น : ที่รักมาให้เขาจูบหน่อยดิ เขาโคตรคิดถึงอ่ะ
ตั๊ว : กวนตีนล่ะสาส งานเขามีให้ทำไม่ใช่เอามาทำเวลาจะส่งเว้ย
ต้น : ถ้าทำเสร็จก่อนเพื่อนคงเป็นต้นตัวปลอมเว้ยฮ่าๆ
ตั๊ว : อนาคตครูไทยกูปวดหัวฮ่าๆ แล้วเป็นไงมึงแขนดีขึ้นยัง
ผม : อืม ดีขึ้นแล้วแหละ
ต้น : กูว่าแขนน่ะไม่ใช่รถล้มหรอกกูว่าชักว่าวมากเกินไปจนมันเคล็ด
ผม : ถุย
ตั๊ว : คงไม่ได้ชักอีกนานเนอะ ฮ่าๆ
ผม : ไอ้พวกนี้คิดแต่เรื่องแบบนี้แหละกูไม่ใช่คนแบบนั้นนะเว้ย
ฝ้าย : ผัวขาแขนหายดียัง(จะชอบแกล้งกันแบบนี้ครับเขาเรียกผมว่าผัวส่วนผมเรียกเขาว่าเมีย)
ต้น : ชะนี
ฝ้าย : อะไรย่ะ รีบๆทำงานไปเลยมึงกูเห็นจารย์เดินมาแล้วเวลาว่างก็มัวแต่ม่อสาวไม่ยอมทำงาน โอมถามเต้ให้หน่อยดิว่าจะปรึกษาเรื่องความรัก
ต้น : ใครว่ะตาบอดมารักมึง
ตั๊ว : ฮ่าๆ
ฝ้าย : พอดีกูแอบชอบเด็กช่าง
ต้น : ช่างแต่งหน้าเหรอค่ะฮ่าๆ
ฝ้าย : กูตบปากเลย ทำงานไปมึง
ตั๊ว : กัดกันอยู่ได้พวกนี่
หลังจากที่เรียนเสร็จพวกผมก็ไปหาไรทานครับแล้วก็มานั่งแถวใต้อาคาร วันนี้แปลกไม่เห็นไอ้เต้ปกติมันจะไปกับเพื่อนมันแต่วันนี้เห็นแต่เพื่อนมันพอเข้าไปถามถึงรู้เรื่องครับจนเรียนเสร็จเลย
ตั๊ว : ให้กูไปส่งไหม
ผม : ไม่เป็นไรหรอกเดี๋ยวนั่งรถเมล์ไปก็ได้มึงรีบกลับเหอะเดี๋ยวจะหลานมึงจะรอนาน
ตั๊ว : กลับดีๆล่ะมึง
ต้น : ยืนทำเชี้ยไรว่ะ ขึ้นมาดิเดี๋ยวพี่ไปส่ง
ผม : กูจะเข้าไปดูไอ้เต้ก่อนค่อยจะกลับบ้าน มึงกลับก่อนเลยเดี๋ยวกูนั่งรถเมล์กลับก็ได้
ต้น : มันเป็นไรตายยังฮ่าๆ มาเดี๋ยวกูไปส่ง
ผม : อืม
ไปหาที่หอไม่เจอไม่รู้มันหายไปไหนครับโทรหาก็ไม่รับผมเลยกลับบ้าน เป็นห่วงมันด้วยแหละครับเลยขับรถออกมาดูอีกพอไปถึง
เต้ : มาทำไร
ผม : ไม่เห็นไปเรียนเลยแวะมาดูเป็นเชี้ยไรว่ะ
เต้ : ปวดหัวนิดหน่อยอ่ะเหมือนจะไม่สบาย เข้ามาก่อนดิ
ผม : กินไรยัง อ่ะโจ๊กกูซื้อมาให้ ไม่สบายทำไมไม่บอกกูว่ะ จะได้พาไปหาหมอ รีบๆกินเลยมึงแล้วทานยายัง
เต้ : ไม่เป็นไรมากหรอกแล้วแขนมึงดีขึ้นขับรถมาแบบนี้ระวังมันไม่หายนะมึง
ผม : ดีขึ้นบ้างแล้ว เดี๋ยวกูไปเอาโจ๊กใส่ถ้วยให้นะ
เต้ : เดี๋ยวกูทำเอง อาบน้ำเสร็จเดี๋ยวกูทาน
ผม : เช็ดตัวเอา มาเดี๋ยวกูเช็ดให้
เต้ : ไม่กลัวกูมีอารมณ์ขึ้นมาปล้ำมึงเหรอ อ่าๆ
ผม : ปล้ำก็โดนตีนผมดิครับ ยังจะซ่าอีก
เต้ : ไม่เป็นไรหรอกเดี๋ยวกูทำเอง กูถามไรหน่อยดิ
ผม : ถามไรว่ะ
เต้ : มึงเคยแอบชอบใครป่ะว่ะ
ผม : เชี้ยทำไมถามแบบนี้ ก็มีบ้างแหละที่ถามกูนี่เรื่องรุ่นพี่ใช่ป่ะ
เต้ : อืม
ผม : ถ้ามึงรักเขาก็ไปบอกเขาตรงๆ
เต้ : แต่กูว่าพี่เขาคงมีแฟนแล้วล่ะ เห็นไปไหนด้วยกันบ่อยๆ
ผม : อาจจะเป็นเพื่อนกันก็ได้มึงก็อย่าคิดมากดิว่ะ ถ้าเขามีแฟนแล้วก็ช่างเขาดิมึงไม่ได้เอาแฟนเขานิ
เต้ : ฮ่าๆ ความคิดชั่วๆนี่ยกให้มึงเลยนะ
ผม : กูล้อเล่นแค่ไม่อยากให้มึงคิดมากอ่ะแล้วมาเศร้าอีก
เต้ : ขอบใจนะ(มันยืนจ้องหน้าผม)
ผม : อย่ามาเล่นบทนี้ดิว่ะ เดี๋ยวกูก็ร้องไห้หรอก ยิ้มๆ(ผมดึงแก้มมันให้ยิ้มครับ) อย่างน้อยมึงก็ยังมีกูอยู่นะ ถึงจะไม่มีแฟนแต่มึงก็ยังมีเพื่อน
เต้ : มาบอกกูทำไมตามึงแดงว่ะจะร้องไห้เหรอ
ผม : ป่าวๆแค่ฝุ่นเข้าตา เดี๋ยวกูเอาโจ๊กใส่ถ้วยให้นะเดี๋ยวมันจะเย็นก่อน
เต้ : ป้อนกูด้วยนะ
ผม : แขนมึงไม่ได้เป็นไรนี่ว้าจะให้กูป้อนทำหอกไรว่ะ
เต้ : ก็กูป่วยอยู่นี้ว้า
ผม : งั้นมึงนอนดีๆนะแล้วอ้าปากกูจะเทลงครั้งเดียวหมดถ้วย
เต้ : เชี้ย กินเองก็ได้เว้ย มึงห้ามแกล้งถุยน้ำลายใส่นะเว้ย
ผม : ถ้ามึงไม่พูดกูทำไปแล้วนะฮ่าๆ กูจะทำไปทำไม อ่ะกินแล้วนี่ยากินแล้วเช็ดตัวนอนนะ
เต้ : ขอบใจนะที่วันนั้นไปดูหนังเป็นเพื่อนกู
ผม : ขอบใจเชี้ยไร นานๆจะได้ไปดูกับมึงให้มึงหายดีก่อนเดี๋ยวกูพาไปเที่ยว
เต้ : กูหายล่ะ ไปตอนนี้เลยดีไหม
ผม : ไปเชี้ยไรมันค่ำแล้ว หายเร็วเนาะ
เต้ : ฮ่าๆ เปิดดูยังว่ะของขวัญที่กูให้มึงไปอ่ะ
ผม : เปิดแล้วขอบใจนะ
เต้ : เปลี่ยนจากขอบใจเป็นหอมแก้มแทนได้ป่ะ
ผม : จะแดกโจ๊กดีๆหรือแดกกับเลือดครับ มาหอมแก้มไรเอาแก้มทีนกูม่ะ
เต้ : ล้อเล่น เห็นมึงยิ้มได้ก็ดีแล้วแหละอย่าคิดมากนะมึงถ้าเขาไม่รักก็ไม่เป็นไรอย่างน้อยเราก็มีน้องเพิ่มมาอีกคนหนึ่ง
ผม : กูไม่คิดแล้ว แต่ก่อนไม่เขากูก็อยู่ของกูได้เอาเวลาไปตั้งใจเรียนจะไม่ดีกว่าเหรอใช่ป่ะ
เต้ : ใช่อย่างน้อยก็ยังมีผัวเต้อยู่นะฮ่าๆ
ผม : กวนทีนล่ะ แดกเลยมึง(ตักโจ๊กยัดปากมัน) จะได้หายเพ้อ
เต้ : ว่าไปก็ดีเหมือนกันว่ะอยู่ในสถานะแบบนี้ก็มีความสุขดีว่ะอย่างน้อยเราก็ไม่ต้องมีอะไรที่คอยปิดบังกัน
ผม : ตอนเป็นแฟนกันกูก็ไม่เคยปิดนะเว้ยมีไรกูก็เล่าให้ฟังทุกอย่าง
เต้ : ถ้าเป็นตอนเมาอ่ะใช่ฮ่าๆ
ผม : ย้อนกูอีกตบหัวทิ่มเลยนะเว้ย
เต้ : เอาดิมึงตบกูปล้ำ
ผม : มึงปล้ำกูถีบ
เต้ : มันดึกล่ะมึงกลับบ้านได้แล้วอีกอย่างแขนมึงก็ยังไม่หายดีอีกให้กูขับรถไปส่งป่ะว่ะ
ผม : เดี๋ยวกูจะกลับแล้วแหละอีกอย่างมึงจะได้พักผ่อนด้วย หายไวๆนะมึง ถ้าไม่หายก็รีบๆตายกูขี้เกียจมาเยี่ยม
เต้ : กวนตีนล่ะสาส เดี๋ยวกูหายจะเอาคืนซะให้หนัก ไม่ไปส่งนะเว้ย ปิดประตูให้ด้วยหรือจะนอนกับพี่ไหมจ๊ะคืนนี้(ทำหน้าหื่น)
ผม : ไม่เว้ย

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน บทสนทนาระหว่างโอมกับเต้ 16 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 19:12:28

บทสนทนาระหว่างโอมกับเต้ 16

เต้:
มันไม่มีหรอกคับเอกภาษาไทยผมเองแหละที่บอกให้เขาบอกว่าผมเรียนเอกภาษาไทยผมต้องขอโทษด้วยนะคับบางทีเรื่องบางเรื่องมันก็ไม่อยากบอกไปซะหมดนะครับเป็นเรื่องส่วนตัวด้วยเเหละคับผมไม่ใช่คุณโอมนะที่จะบอกไปซะหมดครับแต่ถ้าได้อ่านจะรู้เองครับว่าผมเรียนเอกอะไรพูดง่ายๆงานที่คุณโอมชอบให้ผมทำนั้นเเหละคับเป็นเอกที่ผมเรียนหรือจะต้องให้พวกผมเอารหัสนักศึกษาให้ไหมคับ(เตเต้เขียน) #มาเฟียแอ๊บแบ๊ว

เป็นไงบ้างคับสบายดีกันทุกคนไหมคับไม่ได้เจอกันซะนานเลยช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยอย่าลืมดูแลสุขภาพตัวเองและคนรอบข้างด้วยนะคับวันเวลามันก็ผ่านมาหลายเดือนแล้วที่ผมได้รู้จักกับทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคับจะพูดยังไงดีล่ะเอาเป็นว่าขอบคุณนะคับขอบคุณที่อยู่ด้วยกันมาตลอดไม่พูดต่อดีกว่าเดี๋ยวจะพากันเศร้ามันก็ผ่านวันเกิดไอ้รุ่นพี่มาหลายวันแล้วอยากจะรู้ไหมล่ะว่าผมเอาอะไรให้ก็ไม่มีอะไรพิเศษหรอกคับแค่เอาตัวกับหัวใจให้(โอ้ยไม่ใช่แล้ว)พอดีฝากน้องสาวผมที่เรียนอยู่กรุงเทพซื้อหนังสือให้สองเล่มคับเล่มหนึ่งเป็นการ์ตูนที่โอมชอบอ่านคับนั้นก็คือหัวแตงโมแถมได้ลายเซ็นพี่โตโต้ด้วยแล้วอีกเล่มก็เป็นการ์ตูนที่ไอ้เต้ย(น้องสาวแท้ๆผมเอง) อยากให้โอมอ่านคับแล้วก็มีสมุดโน๊ตเล่มหนึ่งคับพอดีแอบไปเห็นสมุดโน๊ตของมันหมดพอดีไม่มีอะไรหรอกคับไม่รู้จะซื้ออะไรให้ถ้าจะเอาตุ๊กตาก็ซื้อให้บ่อยแล้วรองเท้าก็เยอะแล้วในสมุดโน๊ตก็มีเขียนอะไรลงไปนิดหน่อยคับเอาเป็นว่าจะเอามาเล่าให้ฟังนะคับว่าเขียนอะไรลงไปบ้าง
…….ไอ้ตาตีบ……
พอดีเห็นหน้าแรกมันว่างเลยเขียนใส่เจิมให้มึงก่อน มึงเคยทำอะไรที่มันน่าอายไหมว่ะเช่นเดินตกท่อน้ำทักคนผิดแล้วโอมมึงเคยทำอะไรที่…ตื่นเต้นที่สุดในชีวิตป่ะว่ะแบบว่าประหม่ากลัวหรือเขินๆอายๆเป็นต้นว่าออกไปสัมภาษณ์ฝรั่งแล้วพูดผิดไหมว่ะแต่รู้ไหมทั้งหมดนั้นมันไม่เท่าตอนที่กูเดินเข้าไปหามึงเป็นครั้งแรก ทั้งๆที่กูก็ไม่เคยรู้จักกับมึงเลยแต่ทำไมตอนนั้นกูถึงอยากจะรู้จักกับมึง กูพยายามที่จะทำความรู้จักกับมึง คอยมากวนมึงเพื่อที่จะได้เห็นหน้ามึงทุกวัน มึงเป็นผู้ชายคนแรกเลยนะที่ทำให้กูอยู่ด้วยแล้วมีความสุข มึงจำได้ไหมที่กูชอบแกล้งให้มึงด่า กูว่าเวลาที่มึงดุคนแล้วน่ารักดีหน้าตาไม่เหมือนดุเลย ถ้าวันนั้นกูไม่โดนตีนพวกนั้นกุคงไม่กล้าเข้าไปหามึงแน่ กูนี่มันป๊อดว่ะไม่กล้าแม้แต่ที่จะเข้าไปทักมึงถ้าไม่โดนเขาไล่ตีคงไม่ได้คุยกับมึงแล้ววันนั้น โอมคนที่เก็บความลับได้ดีที่สุดถ้าไม่เมา โอมคนที่ชอบสะสมหนังโป้เป็นงานอดิเรก โอมคนที่ไม่เคยยอมใครถ้าได้เถียงใครแล้วจะเถียงจนชนะ โอมคนที่ไม่เคยกินมะเขือเทศแม้จะรู้ว่ามันมีประโยชน์แค่ไหนพี่เขาก็ไม่ยอมกิน โอมคนที่ไม่กินมะละกอสุกเพราะเขาบอกว่าขี้จะเหม็น โอมคนที่เคยปลอบแต่เพื่อนเวลาที่เพื่อนทุกข์ใจแต่ไม่เคยปลอบตัวเองตอนตัวเองเศร้า โอมคนที่เคยบ้าออกกำลังแต่ตอนนี้กลับมาอ่อนแอ โอมคนที่ชอบกินนมแต่ต้องเป็นนมวัวแดง โอมคนที่เก่งคณิตแต่สอบตกภาษาอังกฤษ ยังมีหลายอย่างที่มึงชอบและไม่ชอบ อย่างน้อยก็ต้องขอบคุณเหตุการณ์ร้ายๆคราวนั้นแหละ เพราะในที่สุดมันก็ทำให้กูกล้าที่จะบอกรักมึง ถึงตอนนี้เราจะเป็นเพื่อนกันแต่ก็ยังดีที่ยังได้อยู่ข้างๆมึง ตลอดระยะเวลาหนึ่งปีกว่าๆที่กูได้รู้จักกับมึงมามันเป็นอะไรที่ดีสำหรับกู มึงเป็นคนแรกที่กูยอมทุกอย่างและเป็นคนเดียวที่เวลากูเศร้าแล้วอยากคุยด้วยของบางอย่างถึงมึงไม่พูดให้กูฟังกูก็รู้ว่ามึงเป็นอะไรรู้ไหมว่ากูรู้ได้ไงแค่มองตามึงกูก็รู้ว่ามีเรื่องไม่สบายใจ(ถึงแม้ตามึงจะตี๋มองยากไปหน่อย)กูอยากจะบอกว่าอะไรที่มองผ่านไปแล้วก็ปล่อยให้มันผ่านไปอย่าเก็บเอามาคิดนะเราทำดีที่สุดแล้วถึงเราจะไม่สมหวังแต่อย่างน้อยเราก็เลือกที่จะได้ทำเพื่อเขา มึงจำคำพูดมึงได้ไหมที่มึงเคยปลอบกูว่า “ถ้าเรารักเขาเราก็ต้องยอมให้เขาไปมีความสุขถึงแม้คนนั้นจะไม่ใช่เราก็ตาม” เอาเป็นว่าอย่าคิดมากนะกูรู้ว่าตอนนี้กูเข้าไปยุ่งกับชีวิตมึงแต่กูแค่อยากให้มึงเลิกเศร้าแล้วกลับมาเป็นคนเดิมเก็บเอาอดีตมาเป็นบทเรียนแล้วทำวันนี้ให้มันดีขึ้นและทำทุกๆวันให้มีความสุข กูไม่รู้จะบอกอะไรมึงอีกบอกไปก็หาว่ากูขี้บ่นแต่ที่กูบ่นเพราะรักนะเว้ยไม่อยากให้เพื่อนต้องมาเศร้าอีก ของขวัญที่กูให้วันนี้มันอาจจะไม่มีราคาเท่าไรแต่สิ่งที่กูอยากให้คือความห่วงใยและเป็นห่วงมึงตลอดเวลานะเว้ย ถึงแม้บางครั้งเวลาของเรามันอาจจะไม่ตรงกันก็ตามถ้าวันไหนมึงไม่มีใครให้ระบายก็ให้มึงเขียนลงในสมุดโน๊ตเล่มนี้ได้นะอยากเขียนอะไรก็เขียนลงไปเลยจะด่ากูหรือจะโกรธใครมาก็ตามแต่ขออย่างเดียวเก็บรักษามันไว้ให้ดีนะมันเป็นสิ่งที่กูอยากให้มึงจริงๆนะ บางทีกูก็อายเหมือนกันที่จะพูดหวานๆแบบนี้เลยเขียนลงไปหวังว่ามึงจะอ่านนะ

ปล. ต่อไปหวังว่ามึงคงจะไม่เศร้าให้กูเห็นอีกแล้วนะ #ยิ้มกว้างๆนะมึง#

ผมก็เขียนเยอะกว่านี้คับแต่จะให้เอามาให้อ่านหมดผมก็เขินเป็นนะคับเอาเป็นว่าเอามาแค่นิดหนึ่งคับอยากรู้อะไรอีกไว้ถามเจ้าตัวเขานะคับแค่นี้นะลายตาเมารถบ๊ายๆ (เตเต้เขียน)

โอม:
แฮร่ๆยังไม่ได้อ่านเลยฮ่าๆ เคยดิเคยตื่นเต้นตอนเสียซิงครั้งแรกตอนมอสามฮ่าๆล้อเล่นนะครับ ไงก็ขอบคุณนะครับถึงบ้านแล้วโทรหากูด้วยเว้ย ไม่กล้าอ่านกลัวจะร้องไห้

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 109 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 19:14:06

ตอนที่ 109

เขาบอกว่าห้ามอะไรมันห้ามได้แต่ห้ามที่จะคิดถึงใครบางคนนี้มันห้ามยากนะครับผมเชื่อว่ามีหลายคนที่คิดเหมือนที่ผมพูดเราจะคิดถึงเขาก็ต่อเมื่อต้องจากกันไปและจะคิดถึงวันเวลาที่มีความสุขก็ต่อเมื่อไม่มีเขาแล้วแต่ยังไงความจริงมันก็คือความจริงครับแม้จะได้แค่คิดแต่สุดท้ายเราก็ต้องดำเนินชีวิตของเราให้เดินหน้าต่อไปหลังจากที่ไม่ได้เจอกันหลายวันเมื่อคืนนั่งทำงานอยู่เบื่อๆเลยมาเปิดอ่านย้อนหลังโอ้!แม่เจ้าเขียนมาได้สี่ร้อยกว่าหน้าแล้วถ้าปริ้นออกมาแล้วเข้าเล่มคงเล่มใหญ่น่าดูนะครับฮ่าๆ
หลังจากที่กลับมาถึงบ้านสิ่งแรกที่ผมทำคือนอนแม่งมันที่โซฟาครับสามวันกับอีกสองคืนเป็นอะไรที่เหนื่อยโคตรๆครับทิ้งตัวลงนอนแล้วหลับตาครับผมพูดได้เต็มปากเลยไม่มีที่ไหนจะสบายเท่าที่บ้านเราครับ ตื่นขึ้นมาอีกทีก็ตอนที่ไอ้ต้นมันมาปลุกครับ
ต้น : ตื่นเร็วจังว่ะ กูกำลังหาดอกบัวมาใส่มือมึงอยู่เนี้ยแม่งปลุกยากนึกว่าตายไปแล้ว
ผม : ตายเชี้ยมึงดิ มาถึงก็กวนกูเลยนะมึง
ต้น : เป็นไงเหนื่อยป่ะว่ะ
ผม : มึงดูปากกูนะโคตรๆเหนื่อยครับ ไม่ใช่เหนื่อยเฉยๆนะเหนื่อยมากๆด้วยเหนื่อยทั้งตัวเหนื่อยทั้งใจว่ะ
ต้น : อีกแล้วนะมึง หยุดคิดได้แล้วไปหาไรทานกันม่ะกินหมูทะกัน
ผม : ไม่หิวว่ะ อยากนอน
ต้น : กูซื้อขนมมาให้ เอ่องานที่จารย์สั่งกูวางไว้ที่โต๊ะนะอย่าลืมทำนะเว้ยส่งพรุ่งนี้
ผม : ห่ะ ส่งพรุ่งนี้ แล้วกูจะเสร็จทันป่ะว่ะ
ต้น : ไม่รู้ดิ ก็จารย์เขาบอกแบบนี้ไงก็รีบๆทำนะกูจะได้เอามาลอกฮ่าๆ
ผม : แทนที่มึงจะรีบทำแล้วให้กูลอก ขอบใจนะอาบน้ำแล้วกูค่อยจะทำ
ต้น : งั้นกูกลับบ้านก่อนนะเว้ย
ผม : อืม
พอไอ้ต้นกลับผมก็อาบน้ำแล้วมานั่งปั่นงานดิครับแต่ที่ไหนได้พอเปิดคอมต่อเน็ตก็ตั้งใจดิครับ(แต่ไม่ใช่ทำงานนะนั่งเล่นทวิต) จนไอ้ตั๊วโทรหาถามเรื่องงานผมเลยนึกได้แล้วไปเอางานที่บ้านมันมาดูครับ ดีนะที่ไม่เยอะครับนั่งทำจนดึก
“ไม่ได้เจอหน้ากันซะนานมาๆขอจูบหน่อย”
ผม : เชี้ย ยังจะมากวนอีก
เต้ : มาถึงนานยัง
ผม : นานแล้วแล้วออกมาทำไรดึกๆไม่ยอมกลับห้อง
เต้ : มาดูคนบางคนว่ากลับบ้านยัง อ่ะข้าวกูซื้อมาให้พอดีไปทานข้าวเจอไอ้ต้นมันบอกว่ามันชวนมึงมาทานข้าวมึงไม่ยอมมา
ผม : ขี้เกียจออกไปนี่ว้ามันเหนื่อยแล้วต้องรีบทำงานด้วย ขอบใจนะ
เต้ : ทานก่อนก็ได้ค่อยทำเดี๋ยวกูทำช่วย
ผม : มึงไม่มีงานเหรอ
เต้ : มีแต่ทำเสร็จแล้วไม่เหมือนคนบางคนชอบเก็บไว้ทำตอนใกล้ส่งดินพอกหางหมาอ่าๆ
ผม : เชี้ย ขอบใจนะ
เต้ : เปลี่ยนจากขอบใจเป็นจูบได้ป่ะ
ผม : ได้แต่จูบนี่นะ(ยกเท้าให้มัน)
เต้ : ให้ท่ากูเหรอ อ่อยนะเราเดี๋ยวจับปี๋เลย
ผม : สัส
เต้ : ฮ่าๆ วันนี้นอนดึกป่ะ
ผม : ไม่รู้งานไม่เสร็จก็คงไม่ได้นอนมั่ง งานต้องส่งพรุ่งนี้ด้วย มึงมีเรียนเช้าไม่ใช่เหรอทำไมไม่กลับไปนอนว่ะเดี๋ยวก็ตื่นสายหรอก
เต้ : กูชินแล้วนอนดึกหรือไม่นอนก็ไปเรียนทัน ค่อยๆกินก็ได้ติดคอตายขึ้นมากูขี้เกียจไปให้ปากคำว่ะ
ผม : เดี๋ยวงานกูจะไม่เสร็จเลยรีบ
เต้ : กูก็นั่งทำให้อยู่นี่ไง อะไรว่ะรุ่นน้องทำงานให้รุ่นพี่
ผม : บ่นไรที่พี่คนนั้นทำไมไม่บ่นว่ะ
เต้ : มันก็ ช่างมันเหอะรีบๆแดกเลยมึงแล้วรีบมาดู
ผม : อ้าวไหนว่าเมื่อกี้ให้ค่อยๆกิน จะเอาไงเนี้ย
เต้ : เอากันได้ป่ะ
ผม : ส้นทีนกูม่ะ
เต้ : พี่จ้าไปไหนทำไมกูไม่เห็นพี่เขาเลยว่ะ
ผม : อ่อ แกไปเฝ้าแม่ๆแกไม่สบายนอนที่โรงพยาบาล
เต้ : ทางสะดวกเลย
ผม : สะดวกเชี้ยไรของมึง
เต้ : ป่าว กูล้อเล่น
ผม : ม่ะกูอิ่มล่ะเดี๋ยวกูทำเอง
เต้ : จะทำเองเหรอม่ะ ขึ้นนั่งเลย
ผม : สัส กวนตีนแล้ว ทำงานเว้ย ไปเล่นไกลๆเลยมึง
เต้ : กีต้าร์อยู่ไหนว่ะ เดี๋ยวกูร้องเพลงให้กำลังใจ
ผม : อยู่บนห้องนอนกู
เต้ : งูจะกัดกูป่ะว่ะถ้าเข้าไปห้องมึง
ผม : เวอร์ล่ะ แล้วมันก็ลุกไปเอากีต้าร์ครับ
เต้ : เวลาไม่เจอแทบจะเหงาตาย อยากอยู่ด้วยกันตลอดไป อยากแต่งงานด้วยจังเลย ชีวิตจากนี้จะมีสิ่งใดเข้ามา แค่อยากให้เธอรู้ว่า รักเธอคนเดียวเหมือน ...
ผม : ไว้เอาไปร้องจีบสาวมึงเหอะจ้างกูก็ไม่หวั่นไหวกับมึงหรอกฮ่าๆ
เต้ : ไม่หวั่นไหวทำไมยิ้มว่ะ
ผม : ป่าวใครยิ้มไม่ได้ยิ้มเว้ย
เต้ : เหรอ ยิ้มแบบเมื่อกี้ดิว่ะอย่าทำหน้าเศร้าดิ
ผม : มึงว่ากูงี้เง่าป่ะว่ะที่ชอบทำตัวให้มึงเป็นห่วงแบบนี้
เต้ : ไม่อ่ะ กูเข้าใจมึงในบางครั้งมันก็ห้ามไม่ได้หรอกที่จะเศร้าแต่เราก็ต้องรู้สึกเข้มแข็งด้วย แบร่ๆมันทำหน้าตลกใส่ผม
ผม : ฮ่าๆ ขอบใจนะ
เต้ : ไม่เป็นไรหรอก กูอยากเห็นมึงยิ้มแบบนี้(มันมาดึงแก้มผม)ยิ้มกว้างๆแบบนี้นะมึงถ้ามีเข็มนะกูจะเย็บไว้แบบนี้เลย
ผม : ถุย
*****************ดึกๆผมจะมาต่ออีกนะครับ******************

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 110 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 19:15:20

ตอนที่ 110

โทษทีครับพึ่งกลับมาจากดูหนังต่อเลยนะครับ

เต้ : ถุยไรก็จริงไหมล่ะ แต่ก่อนมึงชอบยิ้มแบบนี้แต่ตอนนี้
ผม : กูจะพยายามนะ
เต้ : ไม่ต้องพยายามได้ม่ะ แต่ต้องทำโอเคไหม
ผม : ครับบพ่อ แล้วไม่กลับห้องเหรอมันดึกแล้วนะมึง
เต้ : กูขอนอนบ้านมึงได้ไหม(มันยกสองนิ้ว)กูสัญญาจะไม่ทำไรมึง ไม่กวนมึง ไม่อ่อยมึง
ผม : ถุย เอ่อมันดึกแล้วถึงจะกลับกูก็ไม่ให้กลับหรอก มันอันตรายเดี๋ยวเกิดเป็นไรขึ้นมาขี้เกียจดูแลว่ะ
เต้ : เหรอ เป็นห่วงเขาอ่ะดิ
ผม : ไม่ใช่เว้ย งั้นกลับเลยมึงกูเปลี่ยนใจล่ะ
เต้ : กลับก็ได้
ผม : กูล้อเล่น เชี้ยนี่ก็นอยเก่งนะมึง อาบน้ำมายัง
เต้ : ยังตากฝนมามันหนาวไม่อาบได้ม่ะ
ผม : รีบไปอาบเลยมึง ผ้าเช็ดตัวในตู้กางเกงในตู้เลือกใส่เลยจะใส่ตัวไหน
เต้ : ไม่ใส่ได้ป่ะ
ผม : ได้แต่มึงต้องไปนอนข้างนอกฮ่าๆ
เต้ : ใจร้ายว่ะ
ผม : รีบไปอาบเลยมึงกูจะทำงานก่อน เดี๋ยวไม่เสร็จ
เต้ : รีบๆนะตัวเองคืนนี้เขาจะจัดหนัก
ผม : เอาตีนกูม่ะหนักๆ
กว่าจะไล่มันไปอาบน้ำได้ครับพูดโคตรยากยังกะเด็กน้อยอ้างนั้นอ้างนี่
เต้ : เสร็จแล้ว
ผม : อาบหรือป่าวว่ะทำไมเร็วจัง
เต้ : ทีตัวเองไม่ถึงสามนาที อาบดิไม่ใช่ก็มาดมดิหอมๆ เฮ้ยลืมแปรงฟันว่ะกูยืมแปรงมึงนะเว้ย
ผม : แปรงมึงก็มีนี่ว้า กูเก็บไว้ในตู้หน้าห้องน้ำน่ะ
เต้ : ไม่เอากูจะใช้ของมึง
ผม : ตามใจล่ะกัน สักพักมันออกมาครับ
เต้ : เสร็จล่ะ
ผม : เฮ้ย แม่งเล่นเอาซะกูตกใจเลยเชี้ยนิ จัดเต็มเลยนะมึง(มันมาร์คหน้าครับ)
เต้ : คนเราก็รู้จักรักสวยรักงามชิมิค่ะฮ่าๆ หนูอยากเป็นผู้หญิงค่ะ
ผม : ฮ่าๆ เอาที่สบายใจนะมึง อย่าดื้อล่ะมึงง่วงก็ไปนอนก่อนนะเดี๋ยวกูทำงานเสร็จค่อยจะนอน
เต้ : นั่งเล่นเป็นเพื่อนมึงดีกว่า ขนมใครอ่ะอร่อยดีว่ะ กินม่ะเดี๋ยวกูป้อน
ผม : ขนมไอ้ต้นมันเอามาให้
เต้ : มิน่ามันเค็มๆแข็งๆ
ผม : ไหนเมื่อกี้ยังชมว่าอร่อย
เต้ : งั้นๆแหละ (แต่ขนมยังเต็มปากมันครับ) ไม่กินล่ะ
ผม : เหรอหมดไปถุงหนึ่งนี่นะ
เต้ : มึงทำงานไปเลยเดี๋ยวก็ไม่เสร็จหรอก
ผมก็ปั่นงานของผมจนเสร็จส่วนไอ้เต้มันนอนให้หนังสืออ่านครับ(หลับ)ตอนนั้นมันก็ดึกแล้วนะเที่ยงคืนครับไม่อยากปลุกมันเดี๋ยวมันจะไม่ยอมนอนเลยเอาผ้าห่มมาห่มให้มันผมก็นอนข้างๆมันนั้นแหละครับจนเช้า ตื่นขึ้นมาไม่รู้มันหายไปไหนครับเห็นแต่เขียนโน๊ตโพสอิทติดไว้ที่คอม “กูกลับก่อนนะเห็นหลับอยู่ไม่อยากปลุก” รีบสิครับเมื่อเช้า
ตั๊ว : มาไงว่ะทำไมไม่เปียก
ผม : เสื้อกูนะไม่เปียกแต่มึงดูกางเกง หำหดเลยว่ะฮ่าๆ
ต้น : ไหนๆกูขอจับดูหน่อย
ผม : มันแข็งขึ้นมาถึงเอาลงให้กูนะเว้ยฮ่าๆ
ต้น : เชี้ยหื่นกาม โรคจิต
ตั๊ว : กูว่ามึงหนักกว่าไอ้โอมอีกนะ
ผม : แล้วงานส่งยังว่ะ
ต้น : จารย์กลัวจะทำเสร็จไม่ทันเลยเลื่อนเป็นวันศุกร์
ผม : ห่ะ แล้วที่กูอดหลับอดนอนเมื่อคืนนี้
ตั๊ว : เอาน่ามึง ทำเสร็จแล้วก็ดี
ผม : เสื้อกันฝนเชี้ยไรว่ะ กันได้แต่เสื้อกางเกงกู สังคังจะแดกป่ะว่ะ
ต้น : ถึงกางเกงไม่เปียกสังคังก็แดกมึงอยู่แล้ว
ผม : สัส
ตั๊ว : จารย์มาแล้วรีบไปเลยมึง
บรรยายกาศวันนี้อยากจะบอกว่าจารย์ครับขอผ้าห่มด้วยครับไม่อยากพูดเลยครับได้นอนห่มผ้านะโคตรฟินได้แค่ฝันล่ะครับ
ต้น : เชี้ยกายมึงง่วงเหรอว่ะ
กาย : อืม เมื่อคืนกูแม่งนั่งทำงานทั้งคืนไม่ได้นอนเลยว่ะ
ผม : กูก็ไม่ต่างไรกับมึงหรอก ได้นอนสักงีบคงดีเนาะ
จารย์ก็สอนของจารย์ไปครับส่วนไอ้กายนั้นเหรอมันหมอบแล้วครับ
ต้น : เดี๋ยวจารย์ก็ว่าเอาหรอก
“บ้านครูก็มีนะหมอบแบบนี้นิ”
ตั๊ว : อะไรว่ะบ้านแกอยู่ค่ายทหารเหรอ
ต้น : แกล้งโง่ป่ะเนี้ย หมาเว้ยฮ่าๆ
ผม : ฮ่าๆ
ดูแล้วเกินครึ่งห้องครับเหมือนจะไม่มีวิญญาณต่างคนต่างง่วง ในที่สุดก็ผ่านไปได้ด้วยดี

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 111 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 19:16:52

ตอนที่ 111

การที่เราจะรอคอยใครสักคนเป็นช่วงเวลาที่ทรมานที่สุดทุกคนที่มีการรอคอยก็ได้แต่ภาวนาว่าเมื่อไหร่การรอคอยจะสิ้นสุดสักที การรอคอยนั้นพิสูจน์ได้หลายอย่าง บางคนจมอยู่กับอดีต จมอยู่กับเวลาเก่าๆ บางคนก็ได้แต่บอกกับตัวเอง ทำไมเธอไม่มา เธอหายไปนานเหลือเกิน ธรรมชาติของคนเรา รอ รอ รอ จะรอไปนานเท่าไหร่ รอเพื่ออะไร ทั้งๆ ที่ก็รู้ว่ามันไม่น่าจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม แต่การรอคอยนั้นมันต้องมีเหตุผลของตัวมันเอง รออย่างมีความสุข ไม่ข่มใจตัวเองให้รอ ถ้าเราได้รักใครสักคนกับการรอคอยมันไม่ใช่เรื่องยาก ถามตัวเองรอเพื่ออะไร รอและจะได้อะไร รอทั้งๆที่ก็ไม่รู้ว่าเธอจะมาเมื่อไหร่ รอทั้งๆที่ไม่รู้ว่าเธออยู่ที่ไหน รอ..ว่าเมื่อไหร่เราจะได้กลับมาเจอกัน รอ..ไปทั้งชีวิตสิ่งที่รอมันอาจจะไม่เกิดขึ้นก็ได้ แต่ถ้าเรารออย่างมีความสุข ไม่ว่าสมหวัง หรือสิ้นหวังเราก็พร้อมที่จะรับมันเสมอ…..
เอาเป็นว่าไม่คิดมากล่ะครับดำเนินชีวิตต่อไปหน้าที่ของเรายังมีอีกเยอะถ้าเรายังมัวแต่ยังจมกับเรื่องในอดีตมันก็จะทำเรายิ่งแย่ลง(บอกตัวเองครับ) ขอโทษด้วยนะครับที่ช่วงนี้เศร้าๆไปหน่อยขอโทษที่ทำให้ทุกคนเป็นห่วงขอโทษที่ผมงี่เง่านะครับ สมควรแล้วแหละที่โดนไอ้เต้มันด่าว่าอ่อนแอ
วันนี้วันเสาร์แห่งชาติวันที่หลายๆไม่อยากให้มันผ่านไปเร็วถ้าหยุดเวลาได้ก็คงดีนะครับชีวิตนักศึกษาจันทร์ถึงศุกร์มีเรียนแถมบางอาทิตย์จารย์นัดสอนวันหยุดอีกเป็นอะไรที่หน้าเบื่อมากครับแต่สุดท้ายก็ได้แค่บ่นกับตัวเองครับแล้วหอบสังขารไปเรียนโดนไม่เถียงจารย์สักคำแต่วันนี้ผมอยากตะโกนเต็มปากออกไปครับว่า”กูว่างเว้ย” ฮ่าๆ
กริ่งๆ เสียงโทรสัพปลุกผมแต่เช้าครับเปนอะไรที่ไม่อยากตื่นขึ้นมารับครับแต่ดูในโทรสัพขึ้นชื่อว่า”ท่านแม่” เลยรีบรับครับ
แม่ : ตื่นยังโอม
ผม : ตื่นแล้วแม่ โทรหาผมแต่เช้าเลยนะครับคิดถึงเขาอ่ะดิ
แม่ : ใช่ เมื่อคืนไปทำไรมา
ผม : ป่าวๆแม่(แกล้งไม่รู้เรื่อง)ไม่ได้ทำไรนะโอมเปนเด็กดีครับ
แม่ : พี่จ้าเล่าให้แม่ฟังแล้ว ทีหลังก็อย่าไปซนดื้อแบบนี้นะเรารู้ไหมแม่เป็นห่วงไปหาหมอด้วยล่ะ(อันที่จริงแม่ผมบ่นเยอะกว่านี้นะ)
ผม : ครับแล้วแม่ถึงไหนแล้วนี่(นอกเรื่องครับกลัวแม่บ่นอีก)
แม่ : ถึงชุมแพแล้ว
ผม : เดินทางปลอดภัยนะแม่ รักแม่ครับ
แม่ : จ๊ะ ตื่นได้แล้วลุกไปอาบน้ำได้แล้ว แล้วแม่ผมก็วางสายครับ
ช่วงนี้ไม่ได้ไปสอนพิเศษครับเลยว่างนอนดูการ์ตูนที่บ้านหาไรทำแถวนั้นแหละครับพอดีไอ้ตั๊วมันชวนออกไปข้างนอกเลยออกไปกับมันครับ
ตั๊ว : แดดวันนี้ทำไมร้อนเชี้ยจัง
ผม : มึงจะบ่นไรว่ะ ก็มึงไม่ใช่เหรอที่ชวนกูออกมา
ตั๊ว : นานๆเราจะได้ไปเที่ยวสอนต่อสองด้วยกันฮ่าๆ
ผม : ถุย เดี๋ยวกูก็ถีบลงรถเดี๋ยวนี้
วันนี้เป็นวันเสาร์เขามีตลาดนัดที่บิ๊กซีครับเลยเดินหาของกินซะหน่อยแต่ที่หลักๆก็มาซื้อปลาทองแหละครับพอดีที่บ่อไม่รู้หายไปไหนสองตัว
ตั๊ว : อ่ะ น้ำจะได้หายร้อน
กว่าจะเดินทั่วแถวนั้นเล่นเอาแทบหอบครับพอซื้อไรเสร็จก็กลับครับส่วนไอ้ตั๊วมันก็กลับบ้านมันผมก็เอาปลาไปปล่อยแล้วนั่งดู
“ตัวไหนน่าอร่อยว่ะ”
ผม : อร่อยเชี้ยไรของมึงว่ะ
ต้น : ฮ่าๆ ก็เห็นนั่งจ้องอยู่ได้ถ้าเป็นปลากัดนะท้องไปแล้ว
ผม : กวนตีนแล้วสัส
ต้น : เป็นไรว่ะ ถึงได้มานั่งดูปลา
ผม : เป็นปลาก็ดีเนาะไม่ต้องมีไรให้คิด วันๆก็เอาว่ายน้ำ
ต้น : เป็นเชี้ยไรอีก นี่ยังไม่เลิกคิดถึงเรื่องนั้นอยู่เหรอ บางทีปลามันก็อาจจะอิจฉามึงก็ได้นะที่ไปไหนมาไหนก็ได้ไม่ต้องว่ายแต่ในบ่อ เอาน่ามึงเดี๋ยวก็ลืมๆไปเองแหละ ป่ะเข้าบ้าน
ผม : สัส เบาๆหน่อยดิกูเจ็บ(มันมาจับหลังผมครับ)
ต้น : เป็นไรว่ะ กูขอโทษ
ผม : ป่าวๆไม่ได้เป็นไร แล้วทานไรมายังว่ะ
ต้น : ทานแล้ว ไปทำไรมาถึงเจ็บหลัง
ผม : ป่าวๆไม่ได้ทำไร วันนี้แดดโคตรร้อนว่ะมึงว่าไหม
ต้น : อืม นั้นแหละที่กูมาหามึง ไปว่ายน้ำกัน กูอยากว่ายน้ำว่ะแต่ไม่มีเพื่อนไป ไปเป็นเพื่อนกูหน่อยนะ
ผม : ขี้เกียจว่ะ ไม่ไปได้ม่ะนี่กูก็พึ่งกลับมาจากข้างนอกกับไอ้ตั๊ว
ต้น : ใช่สิ เราไม่ใช่ตั๊วนิที่จะชวนไปไหนแล้วไปด้วย(มันนอยครับ)เรามันก็บัดดี้ตาดำๆคนหนึ่งใครจะไปสนใจ
ผม : ร้องด้วยดิเชี้ย ฮ่าๆ แม่งไปก็ได้ทำเป็นน้อยใจไปไดแต่กูไม่ลงสระนะ
ต้น : กลัวเหรอเรา ป๊อดอ่ะดิ
ผม : ป่าวเว้ยขี้เกียจ
แล้วผมก็ออกมาถึงสระกับไอ้ต้นครับมาสระว่ายน้ำใกล้ๆหมู่บ้านนั้นแหละครับ ไอ้ต้นมันลงเล่นน้ำส่วนผมก็นั่งอ่านการ์ตูนรอมัน
ต้น : ไปเปลี่ยนชุดแล้วมาลงสระโอม
ผม : มึงเล่นไปเหอะ กูไม่อยากเล่น (มาเฝ้ายังกะพาลูกมาว่ายน้ำยังไงไม่รู้) แล้วไอ้ต้นมันก็เล่นอยู่ในสระครับ นั่งเบื่อๆเลยเดินเล่นแถวรอบๆสระครับ(ดูพะชายใส่ชุดว่ายน้ำ)เดินเล่นแถวขอบสระนั้นแหละครับ มีไรว่ะขำไร
ต้น : กลับบ้านป่ะ กูเหนื่อยล่ะ
ผม : ยิ้มไรว่ะ
ต้น : ป่าวๆ กูฉี่ลงไปในสระเขา
ผม : สัส เกรียนนะมึงไปเยี่ยวในสระ ห้องน้ำก็มีไม่รู้จักไปเข้า
ต้น : ขี้เกียจไปนี่ว้า มันคงละลายน้ำหมดแล้วแหละ แค่ฉี่ไปสามรอบเองฮ่าๆ เสียดายว่ะ
ผม : เสียดายไรว่ะ
ต้น : ไหนว่าจะมาว่ะ (ไม่รู้มันบ่นเชี้ยไรครับสงสัยเรื่องสาวอีกแน่)
ผม : จะกลับก็ไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดได้แล้ว อย่าไปว่าวที่ห้องเปลี่ยนชุดเขานะเว้ย
ต้น : สัส ใครจะไปมีอารมณ์เหมือนมึงว่ะฮ่าๆ
ผม : กวนตีนล่ะ รีบๆไป
ต้น : เป็นไรว่ะ เหนื่อยเหรอดูหน้าซีดๆนะ
ผม : ไม่ได้เป็นไร กินโรตีม่ะ (พอดีบังขายโรตีมาจอดที่หน้าบ้าน) บังเอาดคตรพิเศษนะ(บังเขาจะรู้ครับเพราะผมลูกค้าประจำ)
ต้น : บังก่อนที่บังจะตีแป้งนี่บังฉี่แล้วเอามือข้างไหนจับจวยครับ(ไปกวนเขา) แล้วบังได้ล้างมือป่ะ
บัง : ไม่นะนี่ยังมีกลิ่นอยู่เลย(บังแกล้งเอาคืนต้น) ทำเอาผมนี่ไม่อยากกินต่อเลยครับ
ผม : ไปกวนเขาอีก เดี๋ยวมึงก็โดนกระทะลอยหรอก
ต้น : โอมกูกลับบ้านก่อนนะ มันจะค่ำแล้วเดี๋ยวต้องไปช่วยยายอีก
ผม : อืม
พอไอ้ต้นกลับยังกะนัดกันไว้ครับไอ้เต้ก็มา
เต้ : อร่อยม่ะ นมติดปากเลยนะมึง(มันเอามือเช็ดออกให้ผม)กินยังกะเด็ก
ผม : กินม่ะ
เต้ : ไม่อ่ะเดี๋ยวมึงไม่อิ่ม แล้วจะไปไหนไหมคืนนี้หาไรทานดีไหม
ผม : ไม่รู้ดิ พี่จ้าไล่ให้ไปหาหมออยู่เนี้ย ไม่อยากไปเลยว่ะ
เต้ : เป็นไรถึงไปหาหมอ จวยไม่แข็งเหรอ
ผม : สัส อันนั้นแข็งและทนแถมยาวด้วยเว้ย
เต้ : ถุย ไม่เชื่อไหนกูลองดูหน่อยฮ่าๆ
ผม : สัส ทำงานที่บ้านเพื่อนกลับมาถึงนานยัง
เต้ : พึ่งมาถึงก็รีบมาหาที่รักเลยครับ คิดถึงอยากเห็นหน้า
ผม : ใครที่รักมึง มัวแล้ว
เต้ : คืนนั้นเรายังได้เสียกันอยู่เลย
ผม : มึงหลับก่อนกูอีก
เต้ : ในฝันไงฮ่าๆ เสียดายเนาะงั้นคืนนี้เราไม่ต้องฝันได้ม่ะเอาจริงๆ
ผม : โน่นเสาไฟฟ้าเลือกเอาจะเอารูไหน
เต้ : แล้วจะไปหาหมอไหม เดี๋ยวกูพาไปก็ได้ (พูดแล้วมันมาตบไหล่ผมครับ)
ผม : โอ้ย สัส
เต้ : เป็นไร กูขอดูหน่อย
ผม : ไม่ได้เป็นไรแค่คอตกหมอน
เต้ : ไหน (สุดท้ายก็ยอมให้มันดูครับ) ทำไมไม่โทรหากูว่ะ รู้ไหมถ้าเขาตีโดนหัวมึงๆไม่ตายเหรอว่ะจะทำอะไรก็คิดก่อนบ้างไม่ใช่มีแต่จะไปอย่างเดียว หัดรู้จักระวังตัวด้วย แล้วยังเจ็บอยู่ไหมเนี่ย
ผม : ไม่เป็นไรแล้ว มันซ้ำเดี๋ยวก็หาย
เต้ : ทีหลังก็ระวังๆหน่อย กูยิ่งเป็นห่วงมึงอยู่
ผม : แต่ก่อนตัวเองทำก็ไม่คิดกูบ่นให้ก็หาว่ากูบ่น
เต้ : นี่มาย้อนอีก เดี๋ยวตบให้หัวแตกเลย ไปขึ้นรถกูจะพาไปหาหมอ ไปถึงกูจะบอกให้เขาจับมึงฉีดยาเลย ดื้อนัก
ผม : อย่าบ่นดิว่ะ
ดีนะครับที่ไม่โดนฉีดยาแค่เอายามาทานเอง พอกลับจากหาหมอก็หาไรทานแถวนั้นครับ
เต้ : ยังเจ็บอยู่ไหม
ผม : ไม่เป็นไรแล้ว
เต้ : งั้นคืนนี้กูต้องอยู่ดูแลมึงแล้วดิ
ผม : ดูแลเชี้ยไร กูไม่เป็นไรเว้ย
เต้ : ดูแลหัวใจไง ฮ่าๆ
ผม : ถุย
เต้ : กินเยอะๆจะได้รีบๆโต (มันตักข้าวผัดใส่จานผม)
ผม : ว่าแต่กูเหอะ มึงน่ะรีบๆสูงให้ทันกูก่อนเหอะน้องชาย
เต้ : ความสูงไม่สำคัญหรอกขอแค่จวยกูตรงกับก้นมึงก็พอล่ะฮ่าๆ
ผม : เชี้ยเต้หื่นกาม กูไม่กินด้วยแล้ว แม่งคิดแต่เรื่องเดียว
เต้ : กูล้อเล่น
พอทานเสร็จก็กลับบ้านครับ แล้วมานั่งอัพเรื่อง
ผม : พรุ่งนี้ไปไหนไหม
เต้ : ไม่อ่ะ เป็นไร
ผม : ดูหนังกันม่ะ
เต้ : ไปดิ มึงเลี้ยงกูนะ
ผม : ช่วงนี้กูมีปัญหาว่ะ ไม่รู้จะใส่ชุดนักศึกษาไปหาใครฮ่าๆ
เต้ : กวนตีนล่ะ ฮ่าๆ สัส ใส่ไปหาพี่คนที่จีบมึงดิ รับรองได้ทั้งเงินได้ทั้งทองฮ่าๆ
ผม : ถุย (ผมก็นั่งพิมเรื่องของผม)
เต้ : โอมมีน้องเขาอินบ๊อกมาถามว่าพี่โอมเป็นเกย์ไหม
ผม : บอกเขาไปว่ากูไม่ได้เป็นแค่มีผัวเป็นผู้ชายฮ่าๆ
เต้ : ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนพิเศษ ความในใจจากเต้ถึงโอม8 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 19:19:19

ตอนพิเศษ ความในใจจากเต้ถึงโอม7

ทุกคนเคยมีช่วงเวลาที่มีความสุขและเคยผ่านช่วงที่เลวร้ายที่สุดมารอยยิ้มกับคนรอบข้างคือกำลังใจที่ดีที่สุดนะสำหรับบางคน ก่อนอื่นสิบนิ้วพร้อมกับหน้าตาอันน่ารักของผมสวัสดีทุกคนนะคับไม่ได้เจอกันส่านานเลยเป็นไงบ้างคับสบายดีกันทุกคนไหมคับช่วงนี้ฝนตกบ่อยๆไงก็รักษาสุขภาพด้วยนะคับหลายวันล่ะที่ไอ้รุ่นพี่ผมอัพลงตอนแรกผมว่าจะอัพลงแต่เมื่อวานแล้วพอดีเห็นเขาอัพลงแล้วผมเลยไม่ได้อัพก็ไม่มีไรมากแค่อยากบอกว่าอยากมีผัว เฮ้ยไม่ใช่ ผมก็แปลกนะเวลาที่เราได้รู้จักกับใครหลายคนบางทีก็มีคนที่เป็นห่วงเราบางคนก็กวนประสาทเราอย่างเมื่อวานไปนั่งดูในบอร์ดมีคนอินบ๊อกมาถามหลายคนนะพอดีเปิดดูของคุณโอมคับ(อย่าคิดลึกเดี๋ยวตบหัวแตกเลย)ดูไปขำไปคับมีทั้งคนถามมีทั้งคนกวนอาทิเช่นนะ
“พี่โอมเป็นเกย์ไหม” รู้ทั้งรู้นะว่าผู้หญิงเขาไม่มาโพสที่เวบนี้หรอก คงจะเห็นเมื่อวานที่โอมอัพลง
“โอมกี่นิ้ว” อันนี้ผมตอบแทนโอมไปแล้วว่ายี่สิบนิ้วรวมนิ้วมือกับนิ้วเท้า
“อยสสนน” อันนี้มันแปลว่าไรคับผมไม่รู้ ใครรู้บอกผมหน่อยดิ
ผมก็ตอบไปจนหมดครบทุกข้อความในกล่องจดหมายคับรอดูว่าเขาจะด่ากลับมาไหม555ความสุขที่ได้แกล้งคุณโอมมีเยอะกว่านี้นะคับแต่เอามาให้ดูแค่นี้ก่อนพอขำๆคับ ว่าไปก็ดีเหมือนกันนะที่มีคนมากวนแบบนี้เมื่อคืนผมพาลูกไปหาหมอ ดื้อก็ดื้อคับทำตัวยังกะนักเลงดีนะที่ไม่โดนไม้เขาฟาดหัวไม่งั้นไม่รอดแล้วอะไรที่มันเคยบ่นให้ผมตอนที่ผมดื้อผมเอามาบ่นมันคืนคับแถมทุกๆคำด้วย สุดท้ายมันก็ยอมไปหาหมออยู่ดีคับ บางทีก็เข้าใจมันด้วยแหละเพื่อนถ้าไม่ไปช่วยก็คงจะไม่ใช่เพื่อนแล้วแหละผมก็เคยเป็นคับได้แต่บอกให้มันระวังตัว ถ้าพูดถึงเรื่องใจบุญพ่อพระต้องยกให้เขาเลยคับวันนั้นที่ไปทานข้าวกับผมพี่เขาซื้อข้าวให้ใครก็ไม่รู้นะคับแถมให้เงินเขาไปด้วย เลยถามมันไปว่า มึงรู้จักกับเขาเหรอ มันบอกว่าป่าวสงสารเขาๆบอกว่าไม่มีตังกินข้าวแต่เอาเหอะมันทำแล้วมันสบายใจก็ให้มันทำไปคับช่วงนี้พี่เขาอยากเศร้าๆหน่อยนะคับอย่าไปว่าพี่เขานะคับคนหำน้อยก็แบบนี้แหละเศร้าบ่อย กลับมาจากอบรมดูเหมือนจะดีขึ้นแต่ก็เหมือนเดิมโดนผมตบหัวหลายทีแล้วผมว่าสอนปลาว่ายน้ำยังง่ายกว่าสอนไอ้รุ่นพี่อีกนะ (เตเต้เขียน)

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 112 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 19:22:02

ตอนที่ 112

มีคนเคยบอกผมว่า “การที่เราจะห่วงใครสักคนมันไม่ผิดหรอกแค่ให้เรารู้ว่าเรากับเขาตอนนี้เป็นอะไรกันและอยู่ในฐานะอะไรก็พอ” ถ้าเรามัวแต่ฟังเพลงแนวเดิมๆเราก็จะมีแต่ความรู้สึกเดิมๆแต่ถ้าเราเปลี่ยนฟังแนวใหม่บางทีเราอาจจะเปลี่ยนไปก็ได้ครับ ความรักมันไม่แปลกหรอกที่จะมีรักแล้วก็ย่อมมีเจ็บครับมันขึ้นอยู่ที่คนสองคนจะเข้าใจและเรียนรู้ไปกับมันครับ ชีวิตนักศึกษานี่สบายสุด(ในความคิดผมนะ)แต่จริงๆแล้วก็เหนื่อยนะ(คนที่ทำงานเหนื่อยกว่า)ไม่ว่าจะเป็นกิจกรรมและต้องนอนดึก(เกี่ยวกันม่ะ)ตื่นแต่เช้าหอบสังขารไปหลับที่ห้องเรียนฮ่าๆ
เป็นอะไรที่ผมไม่อยากให้มันผ่านไปเร็วครับกับวันหยุดที่แสนดีแบบนี้กับวันอาทิตย์วันพระที่บอกเลยต้องแหกตาขึ้นมาอาบน้ำแล้วไปทำบุญแต่เช้าครับแล้วต้องมาเจอกับข้าวที่มีแต่ผักหาเนื้อสักชิ้นก็ไม่มีแม้แต่วิญญาณหมูก็ยังไม่มี(ที่บ้านผมเขางดทานเนื้อสัตว์ทุกวันพระครับเลยต้องทำตาม)ปกติถ้าช่วงนี้ผมไปสอนพิเศษแล้วครับตอนนี้ปิดคอร์สไปแล้วครับเลยสบายนั่งเล่นที่บ่อปลาข้างบ้านเป็นอะไรที่โคตรมีความสุขครับแดดร้อนครับไม่อยากออกไปไหนแต่ก็ต้องไปเพราะเขานัดเอากล้องวันนี้ครับ ห้างเข้าเปิดสิบโมงแต่ผมนี่ไปแต่ห้างยังไม่เปิดครับดีนะที่รอไม่นาน ชวนไอ้เต้ไปด้วยแต่พี่เขาท้องเสียครับอุส่าจะเลี้ยงหนังซะหน่อยแต่ก็แอบซะใจนิดหน่อยครับก็วันนั้นบ่นซะผมหูชาเลย
ผม : ตื่นยังว่ะ
เต้ : อะไรตื่นถ้าอันนั้นกำลังตื่นอยู่เนี้ย (เสียงอ่อยๆ)
ผม : เป็นไรทำไมเสียงแม่งวันนี้ดูเซ็กซี่จัง
เต้ : ชักว่าวอยู่ ฮ่าๆ ทำเสียงให้หน่อยดิ
ผม : ถุย กวนตีนล่ะ
เต้ : ฮ่าๆ ก็เมื่อคืนไม่ได้นอนนี่ว้า วิ่งเข้าห้องน้ำทั้งคืน แทบจะเอาหมอนกับผ้าห่มเข้าไปนอนในห้องน้ำเลย
ผม : ก็บอกแล้วว่าอย่ากินเยอะ นี่แหละไม่ยอมเชื่อกู ไหวไหมล่ะเดี๋ยวกูซื้อยาไปให้
เต้ : ไม่เป็นไร กูมีอยู่แต่ถ้ามึงยอมให้กูปี้น่าจะหายดีนะ
ผม : สัส เดี๋ยวก็เอายาถ่ายให้กินหรอก แม่งคิดแต่เรื่องเดี๋ยว
เต้ : กูล้อเล่น แล้วนี่อยู่ไหน
ผม : ออกมาเซนทรัล
เต้ : ไปอ้อร้อเหรอ
ผม : อ้อร้อบ้าไรมาเอากล้องเว้ย
เต้ : ดีเลยได้แล้วเรามาถ่ายคลิปกัน
ผม : ถุย แล้วจะเอาไรม่ะเดี๋ยวกูซื้อไปให้
เต้ : ไม่หรอก แค่นี้นะมันมาอีกแล้ว
ผม : ขอให้มีความสุขกับการขี้นะมึงฮ่าๆ
เต้ : สัส แล้วมันก็วางสายไปครับ
ปกติผมชอบออกมาเที่ยวคนเดียวครับเดินตากแอร์หาดูหนังสือพอดีวันนั้นเขามีงานไรไม่รู้เขาพากันแต่งตัวเป็นตัวการ์ตูนไม่ค่อยสนใจอ่ะครับแต่ก็ยืนดูเขาอยู่นะเดินเล่นรอเวลาเขานัดไปเอากล้องครับลูกชายผมเอามาให้เขาซ่อมให้จะเป็นเดือนแล้วพอดีไปเจอเพื่อนเก่าสมัยมัธยมครับไม่ได้เจอกันหลายปีแล้วนะก็นั่งคุยกันสักพักแล้วมันก็ขอตัวครับ ส่วนผมก็เอากล้องแล้วก็ไปหาไอ้เต้ไม่เห็นอยู่ห้องเลยกลับบ้านครับ
พี่จ้า : น้องตั๊วพึ่งกลับไปเมื่อกี้ไม่สวนทางกันเหรอ
ผม : ไม่นิพี่ สักพักมันก็ขับรถมาพร้อมไอ้ต้นครับ
ต้น : ที่รักขอกอดหน่อยดิ
ผม : มั่วแล้วมึง ลมไรหอบมาเนี่ย
ตั๊ว : ไม่รู้จะทำไรเชี้ยต้นมันเลยชวนมาบ้านมึง แม่งทำยังกะเป็นบ้านตัวเองเลยนะมึง เกรงใจเจ้าของบ้านเขาหน่อยดิ
ต้น : บ้านเพื่อนก็เหมือนบ้านกู ฮ่าๆ จริงไหมโอม
ผม : อืม แผ่นเกมส์กูซื้อมาใหม่ อยู่ในตู้นะ
ต้น : กุมาเพราะสิ่งนี้นี่แหละ
ตั๊ว : ปลาที่ซื้อเมื่อวานเอาไปปล่อยไว้ไหนว่ะ
ผม : บ่อข้างบ้านอ่ะ
ต้น : นอกใจกูเหรอแอบไปโรแมนติกที่ร้านขายปลาเหรอพวกมึง
ตั๊ว : โรเชี้ยไร แล้วใครเป็นของมึงว่ะ
ผม : ฮ่าๆ พวกมึงเล่นไปก่อนนะถ้าหิวกับข้าวอยู่ในครัวนะ
ต้น : ให้ไอ้ตั๊วเลย กูอิ่มล่ะรู้ว่าวันนี้วันพระเลยทานมาแต่บ้าน
ตั๊ว : อ้าว กูก็คิดว่ามึงอิ่มที่กูกวาดน้ำไปให้มึงนะ
ต้น : เชี้ย จะไปทำไรก็ทำเหอะโอม ไม่ต้องเกรงใจกูนะ คิดเสียว่าเป็นบ้านของตัวเองละกัน
ตั๊ว : บอกตัวเองเหอะ มึงนะ
ต้น : ไหนมึงบอกว่าจะมายืมหนังโป้มันว่ะก็ยืมมันดิ
ตั๊ว : สัส กูยังไม่ได้พูดไรเลย มึงอยากยืมก็บอกมันดิเอาแต่กูมาอ้าง
ผม : ฮ่าๆ กูไม่อยากเก็บแล้วมึงอยากได้ก็เอาไปเลยกูยกให้
ต้น : เดี๋ยวกูเอาไปบริจาคที่วัดให้นะ
ตั๊ว : สัส คิดได้นะมึงฮ่าๆ
พอไอ้สองตัวมาบ้านผมทำให้บ้านครึกครื้นขึ้นมาเลยครับ คนหนึ่งก็เปิดเพลงซะดังไม่เกรงใจเจ้าของบ้านซะเลยส่วนอีกคนก็นั่งดีดกีต้าร์แหกปากร้องเพลง
ต้น : เอาอีกแล้วนะมึง เพลงอื่นไม่ร้องๆแต่เพลงเศร้าเดี๋ยวก้พากันร้องไห้อีกหรอกรอบนี้ร้องอีกกูถีบแม่งเรียงเลยนะเว้ย
ตั๊ว : คนอกหักเขาพากันร้องเพลงรักเหรอว่ะ
ผม : กูไม่เป็นไรหรอก
ต้น : ถ้ากูไม่อยู่แล้วพวกมึงห้ามร้องไห้นะเว้ย เดี๋ยวจะไม่มีใครปลอบอีก
ผม : พวกกูไม่เป็นไรหรอก มึงไม่อยู่พวกกูอาจจะดีใจก็ได้ฮ่าๆ
ต้น : สัส แล้วหลังมึงหายดียัง ซ่านะมึง
ผม : หายแล้ว
ตั๊ว : พูดไปห้องเราคงเงียบน่าดูนะถ้าไอ้ต้นมันไม่อยู่
ผม : กูก็ว่างั้นแหละ บัดดี้หื่นกามกู
ต้น : พากันดีใจจังเลนนะพวกเพื่อนเชี้ย
ผม : เอาน่ามึง ถ้ามึงได้ไปจริงๆนะสาวในสังกัดมึงเดี๋ยวกูจะดูแลอย่างดีเลยฮ่าๆ
ตั๊ว : กูว่ามันคงไม่ผ่านว่ายน้ำอ่ะ วิ่งก็ช้าๆ
ต้น : สัส มาแช่งกูอีก เดี๋ยวถีบเลยนี่
ตั๊ว : ต้นถึงกูจะพึ่งรู้จักกับมึงแต่กูก็ดีใจนะที่มีเพื่อนอย่างมึงถึงมึงจะชอบจับก้นกูก็ตาม
ต้น : พูดเชี้ยไร ให้ได้ไปจริงๆก่อนค่อยพูด พอเลยห้ามพูดๆใครพูดอีกนะกูจะจับดูดปากเลย
ผม : เดี๋ยวกูออกไปซื้อขนมให้นะ
ตั๊ว : ไอ้โอมพูดล่ะ มึงดูดปากมันเลยฮ่าๆ
ผม : ดูดส้นทีนกูม่ะฮ่าๆ จะเอาไรม่ะ
ต้น : โค้ก แล้วขนมนะ เน้นขนมเยอะๆนะ
ตั๊ว : กูไม่เอาหรอกกินกับเชี้ยต้นนี่แหละ
กลับจากซื้อขนมพวกผมก็นั่งคุยกันบ้างกวนกันบ้างครับแล้วพวกผมก็ออกไปข้างนอกครับหาไรทานแล้วก็แยกย้ายกลับบ้านไม่อยากกลับบ้านครับเลยขับรถเล่นแถวในเมืองหาถ่ายรูปลองกล้องแล้วกลับบ้านครับนั่งปั่นงานต่อจนเสร็จ นั่งรอดูบอลครับ เชียร์คนเดียวไม่สนุกเลยไปรวมกันที่หอไอ้กายครับ(อันที่จริงก็ข้างบ้านเขาอกหักมั่งครับเล่นเปิดมีแต่เพลงเศร้าเปิดซะดังไม่อยากฟังเลยหนีออกมาครับ)
ต้น : กูไม่อยากมาหรอกนะไม่อยากดูกากว่ะ
ผม : ถุย ทีมมึงเทพมากนะแม่ง แต่มันใส่เสื้อแมนยูครับ
นั่งเชียร์จนถึงพักครึ่งพวกนั้นไปต่อที่ร้านเหล้าครับ ส่วนผมกลับบ้านเลยแวะไปกวนไอ้เต้ก่อนไปถึงหน้าห้องเลยเคาะกวนมันครับสภาพไม่ต้องพูดครับตานี่หลับยุมาเปิดประตูให้ผม
เต้ : ดึกแล้วมาทำไรหรือว่าคิดถึงกูอดใจไม่ได้ว่ะ
ผม : หลงตัวเองป่ะมึง อ่ะกูซื้อยามาให้ มันไม่พูดไรครับเดินไปนอนต่อ เลยจัดการกวนซะหน่อยเปิดดูบอล
เต้ : ดูไร ดูไปก็แพ้
ผม : แพ้ไรว่ะ ชนะเว้ย ถ้าแพ้กูยอมมึงเลยอ่ะ รู้ว่าจะชนะครับเลยแกล้งพูดไปงั้น
เต้ : ก็ใช่สินำซะปานนั้นแล้ว มันคงหนวกหูมั่งเพราะผมเปิดเสียงดังครับเลยลุกขึ้นมา นั่งเล่นกีต้าร์ โอม
ผม : ห่ะอะไร
เต้ : (มันดีดกีต้าร์) “อยากหยุดเวลาเอาไว้ตรงนี้ หยุดประเดี๋ยวนี้ตอนที่เราจ้องตากันเป็นมันพร้อมกับส่งสัญญาณว่าฉันชอบเธอ…แต่แล้วฝันมันก็สลายลงไปในพริบตามีคนหนึ่งเดินเข้ามาจับจวยเธอแล้วจากไป(ทำท่าท่าจับจวยผมครับ) ไม่อยากจะขัดจรวดตัวเอง” พร้อมกับทำหน้ากวนบาทาใส่ผมครับ
ผม : ร้องเชี้ย กูเขินนะเว้ย แล้วจะมาจับทำไรเกิดกูมีอารมณ์ขึ้นมามึงไม่กลัวเป็นเมียกูเหรอว่ะฮ่าๆยิ่งไม่มีแรงอยู่
เต้ : ก็ท่าทางประกอบไง ร้องให้ฟังเฉยๆ จะเอาจีบสาวฮ่าๆ
ผม : ไอ้บ้า
เต้ : เอ่อ เขามีละครขอเป็นเจ้าสาวสักครั้ง โอมกูขอเป็นผัวสักคืนได้ไหม ฮ่าๆ
ผม : เดี๋ยวกูโดดถีบอัดฝาเลยมึง ไปเล่นไกลๆเลย มึง
ขี้เกียจต่อปากต่อคำกับมันครับอยากให้มันนอนด้วยแหละผมเลยกลับบ้านครับกลับถึงบ้านนอนเล่นอยู่ดีๆไม่กลิ่นธูปลอยมาจากไหนครับ ในใจนี่นะเอาแล้วกูเจอแน่ๆ รีบคล้องพระที่หัวเตียงซิครับ แต่กลิ่นธูปก็ยังไม่หายครับบอกเลยฉี่ผมแทบราดครับ สุดท้ายถึงค่อยรู้เพราะออกมายืนที่หน้าต่างก็ข้างบ้านเขาขูดต้นกล้วยครับขอหวย แม่งอยากแหกปากตะโกนออกไปจังว่า “ได้เลขตัวไหน” ไม่ใช่ล่ะ จะมาขูดทำแป๊ะอะไรครับตอนนี้คนยิ่งกลัวๆอยู่ ก็เลยขูดตอนเที่ยงคืนครับ สุดท้ายผมหลับอยู่ดี

วันนี้เอารูปพะชายเล่นกีต้าร์เมื่อวานมาให้ดูครับ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 103 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 19:24:01

ตอนที่ 103

ความรักไอ้เต้บอกผมว่าไม่จำเป็นต้องครอบครองเสมอไปแต่เป็นความรักที่เกิดขึ้นแล้วรู้สึกดีมีความสุขถึงแม้เราจะไม่ได้ครอบครองเขาก็ตามแค่เห็นเขามีความสุข เวลาที่เห็นเขายิ้มได้เราก็ยิ้มตามคอยดูแลเขาอยู่ห่างๆสำหรับผมตอนนี้นะมันก็คือการที่เราเห็นคนที่เรารักเขามีความสุข ไม่ว่าเขาจะอยู่กับใครก็ตาม…หลังจากที่ไม่ได้อัพมาหลายวันด้วยหลายๆเรื่องครับจนไม่ค่อยมีเวลาได้อัพวันนี้ว่างเลยนั่งอัพซะหน่อยครับ
ผมว่าบางทีถ้าเรายังมัวแต่อยู่กับที่อยู่กับความรู้สึกเดิมๆทั้งที่มันก็ไม่มีอะไรดีขึ้นเลยมันก็ยิ่งทำให้เราเหมือนตัวเองจมอยู่แต่เรื่องเดิมๆแต่อย่างน้อยเราก็มีความสุขนะที่อยู่ที่เดิมแต่ชีวิตของเรามันก็ต้องเดินหน้าต่อไปใช้ไหมครับ
“เป็นไรโอมเห็นนั่งยิ้มคนเดียวตั้งนานล่ะ”
ผม : ป่าวๆๆ
ตั๊ว : ไปเข้าห้องได้แล้ว เดี๋ยวก็ไปเรียนสายหรอก
ผม : แฟนมึงฝากให้ลาให้ด้วยนะ
ตั๊ว : ไม่ใช่แฟนกูซะหน่อย มึงโคตรมัวเลยชอบจับกูให้คู่กับมันอยู่เรื่อย
ผม : ฮ่าๆ แล้วเป็นไงเมื่อคืนดีขึ้นยังว่ะ
ตั๊ว : ดีขึ้นตั้งแต่ตอนที่มึงกลับบ้านแล้ว จะกลับบ้านไม่ยอมบอกกูนะมึง แล้วเป็นไรอยู่ดีๆลุกขึ้นกูก็คิดว่าจะไปเข้าห้องน้ำที่ไหนกลับบ้าน
ผม : เกรงใจมึงนี่ว้า
ตั๊ว : เกรงเชี้ยไร ทีกูไปนอนบ้านมึงกูไม่เห็นเกรงใจเลย หรือกลัวกุลุกมาปล้ำมึงว่ะ
ผม : เชี้ย มีแต่กูแหละจะปล้ำมึงฮ่าๆ
โอ๊ต : ไอ้ต้นยังไม่มาเหรอว่ะ
ผม : ยังอ่ะ เห็นบอกว่าจะมาถึงช่วงเย็นๆมั่ง
โอ๊ต : จารย์ยังไม่มาเหรอว่ะ แม่งกูเล่นวิ่งขึ้นบันไดแทบไม่ทันดีนะที่ไม่ได้ขึ้นลิฟต์
ผม : น่าจะขึ้นนะจะได้ติดในลิฟต์ฮ่าๆ
โอ๊ต : มีน้ำม่ะ กูขอหน่อยดิ
ผม : มี จะเอาป่ะล่ะเดี๋ยวกูชักน้ำกูให้ฮ่าๆ
โอ๊ต : สัส หื่นกามนะมึง เก็บไว้ใช้กับไอ้เต้เลยมึง
ตั๊ว : ฮ่าๆ อ่ะแต่กูอมขวดไปแล้วนะ
โอ๊ต : กูไม่สน หิวสัส
หลังจากที่เรียนเสร็จพวกผมก็ไปหาไรทานกันครับ ไปหอไอ้กายครับที่รวมพลของคนทั้งห้องครับแทบจะทุกคนก็ว่าได้ครับหอไอ้กายเป็นทั้งที่พักที่ดีสุดเวลาเพื่อนในห้องเมาและเป็นร้านอาหารเวลาที่เพื่อนหิวครับโดยเฉพาะมาม่าครับถ้ามีพวกผมทั้งห้องจะมาจัดการของมันหมดแล้วทิ้งถ้วยจานไว้ให้เจ้าของห้องล้าง
กาย : เป็นไรมึงตั๊ว นั่งซึมคิดถึงผัวเหรอ
ตั๊ว : คิดถึงผัวไหนว่ะ สาสกูไม่ได้ซึมสักหน่อยแค่ไม่หิว
กาย : เอาน่ามึงเดี๋ยวผัวก็กลับมาแล้ว
ตั๊ว : โอ้ยพวกมึงนี่ ฟังกูนะกูไม่ได้คิดถึงใครเว้ย
ผม : ฮ่าๆ มึงก็ไปว่ามัน จะออกกไปข้างนอกกับกูม่ะ แม่งเบื่อว่ะกว่าจะถึงเวลาเรียนอีก
ตั๊ว : ไปดิ เบื่อไอ้พวกนี้มันชอบล้ออยู่ได้
ผม : แล้วเป็นอย่างที่เขาล้อป่ะล่ะ ฮ่าๆ
ตั๊ว : สัสนี่ก็อีกคน เดี๋ยวกูก็ถีบมึงลงบันไดเดี๋ยวนี้ รีบเดินเลยมึง
พอกลับเข้าไปมหาลัยนั่งเรียนช่วงบ่ายเป็นอะไรที่น่าเบื่อมากครับแถมทานข้าวมาอิ่มๆลมเย็นๆผมนี่แทบจะหมอบลงนอนครับแต่ช่วงนี้เด็กดีครับไม่หมอบครับแต่นั่งหลับจนเรียนเสร็จ
ผม : ไปไหนต่อม่ะ
ตั๊ว : ไม่ไปน่าจะกลับบ้านล่ะมั่ง แล้วมึงล่ะ
ผม : ก็คงจะกลับบ้านแหละ ว่าแต่มึงเหอะเรื่องที่ไม่สบายใจเมื่อคืนแน่นะว่าดีขึ้น
ตั๊ว : เอ่อ ดีขึ้นแล้ว อีกอย่างก็กูบอกเขาไปแล้ว พูดแต่กูมึงก็เหมือนกันแหละ เห็นแอบนั่งซึมๆนะมึง ถ้าเขาไม่รักก็มารักกูดิ
ผม : ถุย ฮ่าๆ เดี๋ยววิ่งไล่เตะเลยมึง งั้นกลับบ้านก่อนนะ
ตั๊ว : อืม
พอขับรถไปถึงบ้านในใจถ้าถึงบ้านจะนอนให้หายง่วงเลยครับแต่มันไม่เป็นอย่างที่คิดดิครับ
“ที่รักมาถึงบ้านแล้วเหรอ เหนื่อยไหม”
ผม : สัส ใครที่รักมึง แล้วนี่เอาเท้าขึ้นมาเลยนะ แม่งปลากูจะตายป่ะว่ะ (มันเอาเท้าแช่ลงไปในบ่อปลาผม) มึงคิดว่าที่บ้านกูทำสปาปลาเหรอว่ะ
เต้ : มันร้อนๆเลยเอามาแช่เย็นดีนะลองไหม
ผม : สัส เอาขึ้นมาเลยนะมึง ปลาทองกูจะตายเพราะเท้ามึงนี่แหละ
เต้ : มึงต้องมาหอมแก้มขอบคุณกูเลยอุส่าให้อาหารปลามึง
ผม : ขอบคุณเชี้ยไร แล้วผมก็ไปนั่งข้างๆมันครับ
เต้ : มึงลองทำดูดิ เย็นนะมึง มันไม่ตายง่ายหรอก บ่อตั้งกว้าง แค่นี้น้ำไม่สกปรกหรอกแต่ถ้าตายก็คงจะตายตอนนี้แหละเท้ามึงไม่ล้างเอามาแช่ฮ่าๆ
ผม : เย็นดีว่ะ แล้วมาบ้านกูนานยัง
เต้ : กลับมาถึงอุบลอยู่ห้องมันเบื่อๆเลยมาเล่นกับพี่จ้า
ผม : เบื่อแล้วทำไมไม่ไปเรียนว่ะ
เต้ : โหคุณโอมครับ ผมเหนื่อยนะครับกลับจากหนองคายมาถึงอุบลก็บ่ายแล้วแถมผมไม่มีเรียนช่วงบ่ายด้วยจ๊ะจะให้ไปเรียนเอาหอกไรครับ
ผม : ฮ่าๆกูลืม
เต้ : กูไม่อยู่แอบไปซ่าที่ไหนป่ะว่ะ หรือแอบไปร้องไห้ขี้มูลโป่งที่ไหนไหม
ผม : มึงไม่อยู่กูโคตรสบายหูว่ะ ไม่มีคนกวนฮ่าๆ
เต้ : ใช่สิก็เรามันแค่แฟนเก่า(มันนอยครับ)เขาคงไม่คิดถึงเราหรอก
ผม : เป็นเชี้ยไร เดี๋ยวกูถีบแม่งลงไปอยู่กับปลาทองเลยมึง
เต้ : ไอ้ต้นไม่อยู่ไม่มีคนปลอบเลยอ่ะดิ เหงาไหมมึงเมียอยู่
ผม : เหงาทำไมเมียกูก็นั่งข้างๆกูอยู่นี่ฮ่าๆ ก็นิดหนึ่งแหละพูดไปก็กลัวจะอดที่คิดถึงมันไม่ได้อ่ะถ้ามันได้ไปจริงๆนะกูคงจะเหงาว่ะไม่มีบัดดี้หื่นกามให้กวน
เต้ : ไปว่าเขาหื่นตัวเองไม่หื่นเหรอ แล้วเป็นหายเศร้ายัง
ผม : เศร้าไร ไม่เศร้าแล้วเว้ย
เต้ : เหรอกูจะบอกนะความรักบางทีมันไม่จำเป็นต้องได้ครอบครองเสมอไปก็เหมือนที่กูทำให้มึงตอนนี้ไงมีความสุขเมื่อเห็นมึงมีความสุขโดยที่ไม่ต้องได้มึงมาครอบครอง ถ้าเรายังคิดแต่เรื่องเดิมๆมันก็มีแต่ความรู้สึกเดิมๆอย่างที่มึงกลัวตุ๊กแกถ้ามึงคิดว่ามันน่ากลัวมึงก็จะกลัวมันอยู่แบบนี้ทั้งๆมันก็น่ารักออกเห็นไหมเวลามีไรกันมึงก็คิดว่ามันจะเจ็บมึงได้ลองแล้วมึงยังติดใจเลยฮ่าๆ
ผม : สัส ตอนแรกกำลังจะซึ้งนะมาตรงที่ได้กันนี่แหละ
เต้ : เอาน่ามึง อย่าคิดมาก อย่างน้อยความสุขก็อยู่ที่มือเรา(มันพูดแล้วยิ้มครับ)
ผม : (นั่งงงที่มันพูด)
เต้ : งงไร ก็ความสุขหาได้ที่มือเราไงฮ่าๆ หรือมึงอยากจะหาได้ที่ตูดเราฮ่าๆ
ผม : ไอ้สัส หื่นกามกูไม่คุยด้วยแล้วเข้าบ้านดีกว่า
เต้ : แน้ แค่นี้ชวนเข้าบ้านเลยเหรอ
ขี้เกียจพูดกับมันครับเลยเดินเข้าบ้านนอนดูทีวี มันยังตามมากวนอีกครับมานั่งข้างผม
ผม : ไม่ไปหาเด็กเหรอวันนี้ เดี๋ยวเขาก็นอยหรอก
เต้ : ไม่มีเว้ยเด็กที่ไหน มีแต่ไอ้ขี้แงแหละ
ผม : กูไม่ได้ขี้แงแล้ว
เต้ : ได้ยินข่าวว่าเมื่อคืนแอบไปซ่าเหรอ
ผม : ป่าววไม่ได้ซ่านะ กูว่าอยู่คนเดียวแบบนี้ก็ดีเหมือนกันนะ
เต้ : อยู่คนเดียวเดี๋ยวก็เหงาตายหรอก
ผม : แค่อยู่คนเดียวไม่เหงาตายหรอกแค่หยุดคิดถึงเขาไม่ได้ โอ้ยตบหัวกูทำไมว่ะ
เต้ : จะได้ความจำเสื่อมไง จะได้ลืมอะไรง่ายๆ
ผม : เหรอตบบ่อยๆก็ไม่ดีนะ
เต้ : ถ้าไม่อยากให้ตบก็อย่าทำตัวให้กูต้องเป็นห่วงนะ
ผม : อย่างน้อยก็มีมึงไงที่ยอมให้กูกวนฮ่าๆ
เต้ : เหรอแล้วพี่ๆวันนั้นล่ะ
ผม : ใครไม่มีเว้ย
เต้ : ทำเป็นอยู่คนเดียว(มันทำปาก)

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 104 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 19:25:11

ตอนที่ 104

เขาบอกว่าชีวิตของคนเราถ้าไม่เคยล้มเหลวแล้วจะเอาอะไรไปเป็นประสบการณ์ให้เรียนรู้ผมเชื่อว่าหลายคนที่เข้ามาอ่านคงจะเคยเจอกับปัญหาไม่ว่าจะเรื่องการเรียนเรื่องความรักหรือว่าเรื่องต่างๆนะครับเราแค่ทำมันให้เป็นเรื่องท้าทายแล้วเราจะมีแรงสู้ไปกับมันครับมีประโยคหนึ่งที่ป๊าผมเคยบอก ผมว่ามันยังใช่ได้ดีอยู่นะนั้นก็คือ “ฟ้าหลังฝนมันย่อมสดใสเสมอ” เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะครับมาพูดถึงเรื่องของเราดีกว่าหลายวันแล้วเนาะที่ไม่ได้มาอัพ
“มึงว่าไหมข้อสอบวันนี้แม่งโคตรง่ายเลยว่ะ” เขาพากันคุยกันครับแต่ผมอยากจะแหกปากไปบอกว่าทำไมของกูมันยากจังว่ะ
ต้น : เป็นไงมึงทำได้ป่ะว่ะ
ผม : ได้ทำซะมากกว่ามึง
ตั๊ว : ก็ชอบไปหลับในห้องไม่ตั้งใจเรียนนี่ว้า
ผม : ครับคุณกะตั๊วมึงทำได้ป่ะล่ะ
ตั๊ว : ขนาดมึงยังทำไม่ได้แล้วกูจะทำได้เหรอว่ะ ฮ่า
ต้น : หาไรแดกดีกว่าว่ะคิดไปก็ปวดหัว รอสอบแก้ดีกว่า
ผม : ฮ่าๆ
อย่างที่ไอ้ต้นพูดครับคิดไรมากตอนเรียนทำไมมันไม่ยากครับแต่เวลาสอบทำไมมันโคตรยากครับสรุปคือ “ผมโง่เอง”
ต้น : ทั้งกูยังไม่เห็นหน้าไอ้เต้เลยว่ะ มันไปไหนอ่ะ
ผม : คิดถึงผัวเหรอครับ
ตั๊ว : ฮ่าๆ
ต้น : ผัวมึงไม่ใช่ผัวกู กูมีแต่เมียตั๊วคนเดียวจริงไหมที่รัก
ตั๊ว : ค่ะผัวขา ถุย กวนตีนล่ะมึงจะแดกไรเดี๋ยวกูไปสั่งให้
ระหว่างที่ผมนั่งทานข้าวอยู่พวกไอ้เต้ก็มาทานข้าวครับ
ผม : นั้นไงไอ้เต้ (แต่ผมหลบหน้าไอ้เต้มันนะทำผิดมาครับไม่อยากให้มันเห็น)
ต้น : อืมแล้วมึงเป็นไรหลบมันทำไมว่ะยังกะไปทำไรผิดมา
ผม : ไม่มีไรรีบๆแดกเลยมึง เดี๋ยวต้องรีบขึ้นห้อง
พยายามหนีไอ้เต้ครับที่มหาลัยไม่ยอมไปเจอหน้ามันครับจนกลับมาถึงบ้าน
“เป็นไรของมึงวันนี้ดูแปลกๆ” มันขับรถตามผมมา
ผม : ป่าวๆ แล้วมาทำไรแถวนี้
เต้ : คิดถึงเลยตามมาฮ่าๆ เฮ้ยไปฟัดกับใครมาอีกล่ะมึง ชอบจังนะมีเรื่องเนี้ย
ผม : แค่เดินชนประตูเว้ย
เต้ : เหรอ คิ้วแตกนี้นะชนแรงป่ะ ยังกะโดนหมัดเขามา
ผม : ชนแรงเว้ย (เดินเข้าบ้านครับ)
เต้ : เป็นเชี้ยไรถามแค่นี้มาเหวี่ยงใส่กูยังกะประจำเดือนมา
ผม : เป็นไงสอบวันนี้
เต้ : ไม่ได้เป็นไรนะสอบเสร็จก็เป็นนักศึกษาเหมือนเดิม
ผม : กวนตีนล่ะสัส
เต้ : หรือว่าสอบเสร็จเป็นแฟนคุณโอมดีไหมน่ะ
ผม : ไม่ดีมั่งฮ่าๆ อ่ะขนม
เต้ : ขอบใจนะ โอมติววิชานี้ให้หน่อยดิ
ผม : ไม่ว่าง จะอ่านหนังสือ
เต้ : นะ ติวให้หน่อยนะ งั้นเขายอมให้กอดทีหนึ่งเลย(มันทำหน้าอ้อน)
ผม : (ขำ) เอ่อ ชอบเอาตัวเข้าแลกนะมึง ใจง่ายอ้อร้อ
เต้ : กูก็มีแต่ง่ายกับมึงแหละ ออกไปหาไรทานก่อนไหมกูหิวแล้วว่ะ
ผม : ไปดิ มึงอยากทานไรเดี๋ยวกูเลี้ยง
เต้ : ไปทานอะไรที่มันแพงๆม่ะ
ผม : ไม่ดีมั่งช่วงนี้กูพึ่งโดนแม่หักค่าขนมอยู่
เต้ : ก็ใครใช้ให้มึงดื้อล่ะ แม่บอกไรไม่ยอมฟัง เอางี้กูให้ยืมเงินกูก่อนแล้วค่อยเอาตัวมาขัดดอก
ผม : ไม่เอาเว้ย
“จะพากันไปไหนเนี้ย”
เต้ : ที่รักไม่เจอซะนานมาขอหอมแก้มหน่อยดิ
ผม : เยอะไปมึง บ้าผู้ชาย
ต้น : ฮ่า
เต้ : เป็นไงว่ะ คิดว่าตกน้ำตายแล้วดิ
ต้น : เชี้ย กูไม่ตายง่ายๆหรอก
ผม : พวกกูจะออกไปหาไรทาน ไปด้วยกันไหมล่ะ
ต้น : ดีเหมือนกันว่ะ
เต้ : มึงเลี้ยงนะ เดี๋ยวจะไม่ได้เลี้ยงแล้ว
ต้น : เกี่ยวไรว่ะ ให้ไอ้โอมโน่น
ผม : เอ่อ ถ้าเงินจ่ายไม่พอเดี๋ยวกูพาพวกมึงล้างถ้วยให้ร้านเขา
เต้ : กูรู้ล่ะโอมจะหาเงินได้ที่ไหน กูเห็นร้านขายเบเกอรี่ร้านหนึ่ง(มันพูดถึงบ้านไอ้ต้น)เราไปปล้นกันม่ะ
ต้น : สัส นั้นบ้านกูนะเว้ย
ผม : ฮ่าๆ
ต้น : ให้ไอ้โอมใส่ชุดนักศึกษาไปหามันจะไม่ง่ายกว่าเหรอว่ะ
เต้ : ใช่ๆ ฮ่าๆ ความคิดดีว่ะ
ผม : ถุย เอากูไปเกี่ยวไรว่ะ ไปหิวข้าวแล้ว
กว่าจะหาร้านทานได้ครับเล่นขับรถหาตั้งนานสุดท้ายมาลงที่ร้านก๋วยเตี๋ยว
ต้น : สัส ขี้โกงว่ะเต้(มันแย่งลูกชิ้นไอ้ต้น)
เต้ : ดูนะ (มันอมลูกชิ้นแล้วคายลงถ้วย)
ผม : สกปรกว่ะ
ต้น : กูไม่เอาแล้วมึงแดกไปเหอะ
เต้ : อ่ะกูคืน
ต้น : ไม่เอาเว้ย
พอทานเสร็จต้นมันก็กลับบ้านครับส่วนผมก็มาติวให้ไอ้เต้
ผม : มาจ้องหน้ากูทำไม จารย์เขาเอาหน้ากูไปออกข้อสอบเหรอ
เต้ : จารย์ไม่เอาออกแต่กูจะเอาหน้ามึงไปฝันคืนนี้
ผม : ถุย รีบๆดูข้อนี้เลยมึง เดี๋ยวมันก็ดึกหรอก
เต้ : มึงนี้นะทำไมชอบมีเรื่องกันจังว่ะ ทีแต่ก่อนกูมีมึงก็ชอบบ่นให้กู
ผม : บ่นเชี้ยไร
เต้ : เป็นห่วงหรอกถึงบ่น ไม่ห่วงกูไม่บ่นหรอก
ก็นั่งติวให้ไอ้เต้นั่งดูไอ้เต้มันทำแบบทดสอบอยู่ในหัวผมก็คิดเรื่อยเปื่อย
โอม : โอ้ยเจ็บนะเว้ย(มันเอาปากกาเคาะหัวผม)
เต้ : นั่งเม่อหาพ่อมึงเหรอ เป็นเชี้ยไร คิอไรอยู่เดี๋ยวก็นั่งเศร้าอีกหรอก
ผม : ป่าวไม่ได้คิดไร
เต้ : ไม่ได้คิดทำไมตาแดงว่ะ
ผม : ลมพัดตาเว้ย
เต้ : เหรอกูไม่มีผ้าเช็ดน้ำตาให้นะ มีแต่ถุงเท้าลองร้องดูดิกูถอดมาเช็ดให้แน่ งั้นพอแค่นี้นะกูเข้าใจล่ะ มึงจะได้มีเวลาอ่านหนังสือของมึงด้วย
ผม : จะกลับหอเลยม่ะเดี๋ยวกูไปส่ง
เต้ : ยัง อีกสักพักค่อยจะกลับ
ผม : เอ่อทีมึงล่ะ บอกอิ้งกูหน่อยดิ กูไม่ค่อยเข้าใจว่ะ
เต้ : หอมแก้มกูก่อน กูถึงจะบอก
ผม : เอาตีนหอมได้ม่ะ
เต้ : กล้าก็เอาดิ แล้วมันก็เดินไปหยิบกีต้าร์มาครับ “ข้าเจ้าเป็นหนุ่มหนองคายตัวบ่เท่าได่กะปี้เป็นแล้วน่ะ”(มันร้องเพลง)
ผม : สัส กวนตีนล่ะ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 105 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 19:56:08

ตอนที่ 105

“คันอ้ายตายสิไห้นำบ่”
ผม : บ่ไห้ แต่กูจะรีบไปจองวัดให้มึงเลยฮ่าๆ
เต้ : สัส ใช่สิกูไม่มีความหมายแล้วนิเรามันก็แค่ผัวเก่า
ผม : เปนเชี้ยไรอีก เมายาคุมเหรอมึงวันนี้มาแปลกๆ แล้วหายยังเจ็บท้องอ่ะ หรือว่าประจำเดือนมาจ๊ะสาวเต้
เต้ : เชี้ย แค่ไม่ได้กินข้าวเลยเจ็บท้อง
ผม : แดกข้าวแล้วทานยานอนได้แล้วมึงยังจะมีอารมณ์มาร้องเพลงอีก
เต้ : อารมณ์อย่างอื่นกูก็มีนะฮ่าๆลองไหมล่ะ
ผม : เอาส้นตีนกูม่ะ เดี๋ยวเตะอัดผนังเลยมึง แดกแต่เหล้าไม่ยอมทานข้าวเดี๋ยวก็ไส้ขาดหรอกมึง
เต้ : บ่นจังเปนเมียกูหรือไง
ผม : แล้วมึงล่ะเปนผัวกูเหรอทำไมชอบบ่นให้กูเหมือนกันเวลากูทำไรผิดมา(ย้อนมันครับ)
เต้ : ฮ่าๆลองไหมล่ะ
ผม : ถุย กูกลับบ้านล่ะรีบทานข้าวแล้วทานยานะมึง
เต้ : แค่เห็นหน้ามึงก็ดีขึ้นล่ะ แต่อยากให้หายดีมึงก็ลองมาเปนแฟนกูดิ
ผม : เปนไข้ด้วยป่ะเนี้ย ทำไมเพ้อจัง พูดมากนะมึงกูจับอัดตูดนะเว้ย ไม่มีแรงจะสู้กูได้เหรอฮ่าๆ รีบๆทานข้าวได้แล้วทานยาด้วยกูไปล่ะ
เต้ : ไปดิ กูไม่ร้องไห้ตามหรอก ชิวๆ
ผม : สัส
ไม่อยากต่อปากต่อคำกับมันครับกับอีกอย่างอยากให้พักผ่อนด้วยครับผมเลยกลับบ้าน
“ไปไหนมาว่ะกลับมาซะดึกเลยมึง”
ผม : ออกไปทานข้าวแล้วมึงล่ะมาทำไรบ้านกูว่ะดึกๆมาบ้านผู้ชายแบบนี้มันไม่ดีนะน้องฮ่าๆ
ตั๊ว : สาส อยู่บ้านไม่มีสมาธิอ่านหนังสือว่ะ
ผม : คิดถึงกูจนไม่มีสมาธิอ่านเหรอเมียจ๋า
ตั๊ว : ใช่ ถุย ข้างบ้านเขามีงานเว้ยเปิดเพลงซะดังอีกอย่างกูจะให้มึงติวให้ด้วย
ผม : ได้เดี๋ยวกูขออาบน้ำก่อนได้ม่ะตัวโคตรเหนียวเลยว่ะ
ตั๊ว : ไปดิหรือจะให้กูถูหลังให้เอาม่ะฮ่าๆๆ
ผม : กูอาบเองได้เว้ย นอนดูทีวีไปก่อนนะ หรือจะดูหนังโป้ก็มีนะ
ตั๊ว : ไม่เอาเดี๋ยวมึงจะเสียตัวคืนนี้
ผม : เหรอ ดูหุ่นมึงกับหุ่นกูก่อนใครจะปล้ำใครกันแน่ฮ่าๆไปล่ะ
อาบน้ำเสร็จก็นั่งติวให้ไอ้ตั๊วครับจนมันนั่งหลับดูไปดูมาเวลาที่ไอ้ตั๊วหลับมันก็คล้ายๆไอ้เต้นะครับแก้มน่าหยิกมากผมก็ไม่ไหวเหมือนกันครับเลยหลับไปตื่นขึ้นมาอีกทีไปกอดไอ้ตั๊วได้ไงไม่รู้(ผมหลับไม่รู้เรื่องครับ)
ตั๊ว : นี่มึงคิดไรกับกูป่ะเนี้ย ได้เขาแล้วอย่าทิ้งเขานะฮ่าๆ
ผม : สัส ป่าวนะเว้ยกูไม่ได้ทำไรมึงเลย มึงแหละมานอนข้างกูทำไมกูก็คิดว่าหมอนกอดนี่ว้า
ตั๊ว : กูว่าลุกไปอาบน้ำก่อนเหอะ เดี๋ยวก็สายหรอกมึง
ผม : แล้วมึงล่ะ ใส่ชุดกูไปมหาลัยก่อนก็ได้กูมีหลายตัวอยู่
ตั๊ว : คงงั้นแหละ ขี้เกียจไปเอาที่บ้านด้วยมึงไปอาบน้ำก่อนกูเลย
ผม : อย่าแอบชักว่าวในห้องกูนะเว้ย
ตั๊ว : สัส กูไม่ใช่มึงนะเว้ย รีบไปอาบเลยเดี๋ยวก็สายหรอก
พอต่างคนต่างอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็พากันไปมหาลัยครับเดี๋ยวนี้โดนพี่จ้าพูดแซวบ่อยๆครับว่าช่วงนี้ผมชอบพาผู้ชายมาค้างที่บ้านบ่อยทั้งที่ๆพามาก็มีแต่ไอ้ที่พี่จ้ารู้จักทุกคนครับส่วนมากก็มีแต่เพื่อนผมแหละครับ
“กูขอทอดมันนะ”แล้วมันก็หยิบเข้าปากมันเสยครับ
ผม : เชี้ยต้น มึงไม่ขอหรอกเล่นหยิบไปแบบนั้นอ่ะ
ต้น : ก็มันน่าทานนี่ว้า
ตั๊ว : อ่ะกูให้
ต้น : เห้ยๆนอกใจกูเหรอมึง
ตั๊ว : นอกใจพ่องมึงดิ ก็มึงเล่นแดกของมันนี่ว้า
ผม : ขอบใจนะเมียจ๋าฮ่าๆ
ตั๊ว : กูไม่ให้ล่ะเอามาแค่เลยมึง
ต้น : รีบๆแดกเลยมึง เดี๋ยวก็ไปไม่ทันหรอก มัวแต่เล่นกันอยู่นี่ ตั๊วมึงให้กูลอกหน่อยนะเดี๋ยวกูให้กินขนม
ตั๊ว : กูไม่เห็นแกกินเว้ย บอกไอ้โอมโน่น
ผม : ก็ไม่ได้นั่งใกล้ไอ้ต้นเว้ย
หลังจากที่สอบเสร็จเหมือนกับยกภูเขาออกจากอกครับแต่ยกออกไปครึ่งหนึ่งนะเพราะยังเหลืออีกวิชาครับที่ยังไม่ได้สอบผมล่ะอยากจะแหกปากออกมาจากห้องมากว่า “ตูทำได้”แต่เกรงใจเขา
เต้ : ยืนยิ้มไรคนเดียวมึงแล้วเพื่อนไปไหนหมด
ผม : ไม่รู้ดิออกมาจากห้องก็ไม่เห็น
เต้ : ทำได้ล่ะดิยืนยิ้มแบบนี้ แม่งแฟนกูโคตรเก่งว่ะฮ่าๆ
ผม : ใครแฟนมึงว่ะ มัวแล้ว
เต้ : งั้นกูไปก่อนนะเดี๋ยวตอนเย็นจะไปหาที่บ้านนะ แล้วมันก็เดินไปหาเพื่อนมันครับ สักพักไอ้ต้นมันมาตามผมครับ
ต้น : มึงจะเอาเต็มเหรอว่ะ แม่งไม่ยอมออกจากห้องกูยืนรอตั้งนาน
ผม : แล้วไอ้ตั๊วไปไหนว่ะ
ต้น : รออยู่ข้างล่างรีบๆดิว่ะกูหิวข้าวแล้ว
ผม : ท้องก็ท้องมึงทำไมไม่ไปแดกก่อนกูว่ะ
ต้น : ก็ไอ้เชี้ยตั๊วบอกให้รอมึงไง เมื่อคืนมึงทำไรไอ้ตั๊วป่ะว่ะ
ผม : สัส กูไม่ใช่คนแบบนั้นนะเว้ย ใครมานอนกับกูนี่มึงคิดว่ากูเอาหมดเหรอว่ะ
ต้น : ฮ่าๆกูแค่แกล้งถามไปงั้นแหละจริงจังไปได้
ผม : หรือมึงหึงไอ้ตั๊วว่ะ บอกมาเลยมึง
ต้น : หึงเชี้ยไร เต้ๆเมื่อคืนแฟนมึงได้กันกับไอ้ตั๊ว(มันมายั่วไอ้เต้ครับ)
เต้ : (มองหน้าผมแล้วทำปากใส่) มันไม่พูดไรครับ
ผม : ไปแกล้งไรมันเดี๋ยวมันก็เข้าใจผิดหรอก
ต้น : ไม่ใช่แฟนกันจะเข้าใจผิดได้ไงว่ะหรือว่าพวกมึงกลับมาคบกันอีก
ผม : สัส ไม่ได้คบเว้ย
แล้วพวกผมก็พากันไปหาไรทานครับพอทานเสร็จเพื่อนเขาโทรให้ไปหาที่ห้องไอ้กายครับพอดีนัดทำงานไรไม่รู้ต้นมันก็ไปก่อนผมแล้วแหละครับเหลือผมกับคุณชายกะตั๊วที่ต้องเอางานไปส่งก่อนเลยไปทีหลังเพื่อน
ตั๊ว : รถเป็นไรว่ะ
ผม : ไม่รู้ดิมันสตาร์ไม่ติด (รู้เลยครับฝีมือไอ้เต้ มันถอดหัวเทียนรถผมไปครับ)
ตั๊ว : ไปรถกูก่อนก็ได้นะมึง
ผม : มึงไปก่อนกูก็ได้เดี๋ยวกูขอจัดการไอ้เชี้ยเต้ก่อน แล้วผมก็โทรหามันครับ
เต้ : คิดถึงเขาเหรอ
ผม : สัส มึงเอาหัวเทียนมาคืนกูเลยนะ
เต้ : อยากได้ก็ซื้อชาเขียวมาไถ่เอาดิครับ สองแก้วนะ ไม่งั้นเอาทิ้งถังขยะก่อนนะครับ
ผม : สัส กูยิ่งรีบๆอยู่ มึงอยู่ไหนเอามาให้กูก่อน
เต้ : ก็ได้ ซื้อชาเขียวรอเลยมึง เดี๋ยวกูไป
ตั๊ว : โดนเต้มันแกล้งเหรอ
ผม : อืม มันเอาคืนกูเคยแกล้งแบบนี้มันครั้งหนึ่ง
ตั๊ว : ฮ่าๆ โน่นไงเต้มาพอดี
ผม : เร็วๆดิว่ะกูรีบอยู่
เต้ : ไม่เห็นชาเขียวกูไม่ให้เว้ย
ผมต้องไปซื้อชาเขียวมาให้มันครับยอมรับว่าตอนนั้นโคตรโกรธมันครับหลังจากนั้นก็ไม่คุยกับมันนะรีบขับรถออกไปครับ จนช่วงบ่ายเรียนเสร็จ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนพิเศษ คำขอบคุณจากโอม 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 19:57:56

ตอนพิเศษ คำขอบคุณจากโอม

ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามเรื่องไอ้นักเลงจอมกวนมาโดยตลอดครับนี่ก็ใกล้จะหนึ่งปีแล้วขอบคุณทุกกำลังใจทุกคอมเม้นไม่ว่าจะทางอินบ๊อกหรือในบอร์ดที่มีให้ผมกับเต้มาโดยตลอดครับจนทำให้ผมรู้สึกรักพวกคุณไปแล้วเหมือนเราเปนครอบครัวเดียวกันครับเขาบอกว่างานเลี้ยงก็ย่อมมีวันเลิกลาหนังมันก็ย่อมมีตอนจบ"ตอนนี้ผมกับเต้ก็ยังสนิทกันเหมือนเดิมครับแต่อยู่ในฐานะเพื่อนครับคอยช่วยเหลือและดูแลกันตลอด"ช่วงนี้ผมไม่ค่อยมีเวลาได้มาอัพด้วยแหละครับทั้งกิจกรรม กับงานรวมทั้งเรื่องเรียนด้วยจึงอยากจะบอกว่าผมขอจบเรื่องไอ้นักเลงจอมกวนไว้แค่นี้นะครับถ้าเต้เขาจะมาต่ออีกก็ให้เขาต่อนะครับส่วนผมถ้าว่างก็จะเขามาตอบคอมเม้นและบางทีจะอัพเรื่องราวของพวกผมให้อ่านนะครับ ขอบคุณพี่ๆน้องๆเพื่อนๆทุกคนนะครับถึงจะไม่ได้มาอัพผมก็ยังคิดถึงทุกคนเหมือนเดิมนะครับ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน บทสนทนาระหว่างโอมกับเต้ 17 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 20:00:49

บทสนทนาระหว่างโอมกับเต้ 17

เต้:
ไม่ได้เข้ามาหลายวัน
@OhmKub ไอ้คุณมึงเป็นอะไรคับจะมาสั่งลาไปตายเหรอคับยังกะจะไม่เข้ามาอีกนะมึงมาทำให้คนเขารักเขาคิดถึงแล้วจะจากเขาไป
@ทุกคน เดี๋ยวผมจะพยายามลากคอไอ้รุ่นพี่มันให้มาอัพให้อ่านนะคับ(เตเต้เขียน)

โอม:
สังลาเชี้ยไร เอาตัวเองให้รอดก่อนไหมคุณน้องค่อยมาลากคอพี่

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 106 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 20:07:30

ตอนที่ 106

สวัสดีครับทุกคนไม่ได้เจอกันนานคิดถึงผมไหมครับหลายอย่างครับที่ทำให้ไม่ได้มาอัพทั้งเรียนเรื่องกิจกรรมและหลายๆเรื่องวันนี้ว่างครับเลยได้มาอัพไม่ได้กลัวใครมาลากคอผมนะเพราะคิดถึงเลยแวะมาทักทายครับ
“โอ้ยเชี้ย”
เต้ : ฮ่าๆสมน้ำหน้าไม่รู้จักอยู่ดีๆดื้อก็เจอแบบนี้แหละ(มือผมโดนแก้วบาดครับ)กูบอกแล้วว่ากูจะเก็บเอง
ผม : กูกลัวมึงจะเก็บไม่ระวังไง
เต้ : แล้วมึงล่ะมานี่เดี๋ยวกูดูให้ ยิ้มไรซาดิสเหรอมึง เลือดไหลแล้วยิ้ม
ผม : ป่าว
เต้ : คิดว่ากูจะดูดเลือดให้เหมือนในหนังเหรอ ไม่มีทางกูกลัวเป็นเอดส์
ผม : เอดส์เชี้ยมึงดิ
เต้ : มึงนี่นะ(มันบ่นไปด้วยทำแผลให้ผมไปด้วยครับ) ก็ชอบทำตัวแบบนี้ไงกูถึงค่อยเป็นห่วงมึงอ่ะเสร็จแล้ว มึงไปนั่งเฉยๆเดี๋ยวกูเก็บเอง
ผม : ขอบใจนะมึงก็ระวังๆด้วยล่ะ
เต้ : เปลี่ยนจากขอบใจเป็นเมียได้ป่ะ
ผม : เดี๋ยวกูถีบไปกองกับแก้วหรอกมึง
แล้วผมก็ขอตัวกลับบ้านครับตอนนั้นก็ค่ำด้วยแหละช่วงนั้นเป็นเด็กดีครับพ่อแม่ห้ามกลับบ้านดึก(ทำผิดไว้ครับ)
“นิ้วไปโดนไรมามึงไปแหย่ไรมาฮ่า” เห็นหน้ากันไอ้บัดดี้ก็ทักซะกวนทีนเลยครับ
ผม : แหย่ก้นเมียมึงมั่งฮ่า
ต้น : สัส นี่มึงมีไรกับไอ้ตั๊วจริงๆเหรอ
ผม : ไอ้บ้า ไม่ใช่เว้ย แล้วนี่มันยังไม่มาเหรอ
ต้น : ยังอ่ะ สงสัยจะแวะไปส่งหลานมันมั่ง
“น้องชายนิ้วหายดียัง”
ผม : ดีแล้ว
ต้น : มึงไปทำไรเพื่อนกูว่ะ
เต้ : ป่าวนะ สงสัยวันนั้นจัดหนักให้ร้องคางซะดังเลยกัดนิ้วตัวเอง
ผม : เชี้ย พูดดีๆหน่อยเดี๋ยวก็พากันเข้าใจผิดหรอกมึง แก้วบาดมือกู
ต้น : อ่อ กูก็นึกว่ามึงสำส่อน
ผม : สำส่อนเชี้ยไร กูไม่คุยด้วยล่ะ
เต้ : เดี๋ยวก่อนดิ จะรีบไปไหนมันดึงแขนผมไว้ครับ
ผม : มีไร เดี๋ยวก็ไปเรียนสายหรอก
เต้ : มานี่หน่อยดิมีไรจะคุยด้วย
ผม : ไรว่ะ
เต้ : ป่าวแค่จะบอกว่าคิดถึง ตั้งใจเรียนนะ ฮ่าๆ
ผม : ถุย
เต้ : ไปเรียนล่ะห้ามแอบดูหนังโป้ในห้องนะมึง
แล้วผมก็ขึ้นห้องเรียนครับ พอเรียนเสร็จก็กลับบ้านครับวันนั้นไม่รู้เป็นไรเหนื่อยโคตรๆครับทั้งๆก็มีแต่นั่งฟังจารย์พูดแทบจะไม่ได้ทำไรเลยแต่มันเหนื่อยครับเลยนอนที่โซฟาที่บ้านหลับตอนไหนไม่รู้ครับ ตื่นขึ้นมาอีกทีกรี๊ดลั่นบ้านครับ (ลืมตามขึ้นมาคิดภาพตามนะครับตุ๊กแกผีไอ้เต้มันมาจ้องหน้าผมมันเอามาวางที่อกผม)
เต้ : ฮ่าๆ กั๊ดจูมันคิดถึงมึงเลยพามาหา
ผม : สัส คิดถึงเชี้ยไร กูไม่คิดถึงมันซะหน่อย เชี้ยตั๊วนี่มึงก็รวมหัวแกล้งกูเหรอ
ตั๊ว : ป่าวนะกูพึ่งเดินเข้ามา
ผม : กูจะฝันร้ายป่ะเนี้ย(ไม่ได้เจอนานตัวมันใหญ่ขึ้นครับ)
เต้ : กูฝากดูแลหน่อยดิ
ผม : ไม่ต้องเลยมึงเดี๋ยวกูก็โยนลงในตู้ปลามังกรกูหรอก
ตั๊ว : ฮ่าๆ กูเอางานมาให้
เต้ : ดูดิพี่ตั๊วโอมมันใจร้ายแม้แต่สัตว์ตัวเล็กไม่มีทางสู้มันก็จะจับโยนให้ปลากิน
ผม : หยุดพรำเลยมึง
เต้ : กูขอโทษ อ่ะเป็นการไถ่โทษกูยอมมีไรด้วยคืนหนึ่ง
ผม : สัส
ตั๊ว : ฮ่าๆ
เต้ : ฝากไว้แปบนะเดี๋ยวกลับมาเอา(มันวางไว้แล้วรีบวิ่งหนีครับไม่ถามผมสักคำ)
ผม : เชี้ยจะรีบไปไหนว่ะ เฮ้ยเอาไปด้วยดิ
ตั๊ว : ดูไปมันก็น่ารักดีนะ
ผม : น่ารักกับผีดิ น่ากลัวจะตาย
ตั๊ว : มึงดูดิ มันจับมาให้ผม
ผม : เอาไปไกลๆเลยมึง
ตั๊ว : ตัวมึงใหญ่กว่าตุ๊กแกยังจะกลัวมันอีก
ผม : มันไม่เหมือนกันนะเว้ย ทีมึงยังกลัวแมลงสาบเลยฮ่าๆ
ตั๊ว : ใครบอกไม่ใช่เว้ย
ผม : เหรอ ระวังนะมึงบ้านกูมีเยอะนะเว้ย
ตั๊ว : อย่าพูดดิว่ะ
หลังจากวันนั้นผมก็จะชอบเอาเรื่องแมลงสาบไปล่อไอ้ตั๊วครับฮ่าๆช่วงนี้ไม่ว่างเลยไม่ได้กลับบ้านที่โขงเจียมครับพอดีวันศุกร์เลยกลับครับกะว่าจะไปพักผ่อนแต่ที่ไหนได้ทำงานสิครับแต่ก็อยู่ได้แค่วันเสาร์ครับตอนเย็นก็ต้องกลับมาที่อุบลเหมือนเดิม
เต้ : ที่รักมึงอยู่ไหน
ผม : อยู่บ้านมีไร พึ่งกลับถึงบ้าน
เต้ : ป่าว แค่อยากรู้
ผม : เอ่อไปดูหนังกันไหมวันนี้
เต้ : ไม่ว่างเว้ยมีนัดกับสาว
ผม : งั้นไม่เป็นไรกูไปคนเดียวก็ได้
เต้ : กูพูดเล่นเว้ย เอ่อๆว่างแล้วจะไปตอนไหนบอกมาเลยพี่จะได้เตรียมตัว
ผม : เดี๋ยวนี้อีกสิบนาทีกูจะไปรับนะ
เต้ : อ้าวเฮ้ย เอ่อๆ มาถึงขึ้นมาเรียกที่ห้องเลยนะ
ก็ไปดูหนังกับมันครับระหว่างที่ตั้งใจนั่งดูหนังอยู่
เต้ : โอมๆ
ผม : มีไร
เต้ : กูKแข็งว่ะ ฮ่าๆ
ผม : มึงจะมาบอกกูทำเชี้ยไรว่ะ แข็งก็เรื่องของมึงดิหรืออยากให้เขารู้ตะโกนบอกเขาเลยแล้วไม่ต้องเดินกับกูนะฮ่าๆ
เต้ : ไอ้บ้า ก็กูอยากบอกมึงนี่ว้า
ผม : มันใช่เรื่องที่ต้องบอกไหมครับคุณเต้ มั่วแต่คุยกับมึงอยู่นี่หนังจบแล้วมึง
เต้ : ไปกินสุกี้ต่อม่ะกูหิวว่ะ
ผม : กูไม่หิว (ช่วงนี้ผมกินเจครับเลยปฎิเสธมัน)
เต้ : นะมึงไปกินเป็นเพื่อนกูหน่อย
ผม : พี่ครับช่วงนี้ผมกินเจครับ
เต้ : งั้นไปนั่งเป็นเพื่อนกูก็ได้นะนะ(อ้อนยังกะเด็กครับ)
ผม : เอ่อ ไม่อยากบอกเลยครับผมต้องไปนั่งกลืนน้ำลายดูมันกินแถมมันยังมากินยั่วผมอีกครับ อยากจะบอกมันมากว่าพี่ครับรีบๆหน่อยครับ
เต้ : เอ่อ แล้วกินเก เฮ้ยไม่ใช่กินเจนี่ เขาห้ามชักว่าวป่ะว่ะ
ผม : กูไม่รู้เว้ย รีบๆกินเลยมึง
เต้ : อยากกินเหรออ่ะ กูให้อร่อยนะ
ผม : ไม่เว้ย

เด๊่ยววันไหนว่างๆจะมาอัพอีกนะครับ ขอบคุณทุกท่านที่ติดตาม

เต้:
@OhmKub หมาโอมจวยน้อยมาอัพหน่อยมีใครคิดถึงหมาโอมบ้างถ้าคิดถึงให้เม้นว่า"โอมจวยน้อยคับ"(เตเต้เขียน)

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 107 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 20:09:41

ตอนที่ 107

ช่วงเวลาช่วงหนึ่งที่เราได้ผูกพันกับสิ่งใดสิ่งหนึ่งช่วงเวลานั้นจะทำให้เรามีความสุขถึงบางครั้งมันอาจจะเป็นช่วงเวลาสั้นๆมันก็คือสิ่งบางสิ่งที่มาเติมแต่งชีวิตเราแต่เมื่อมันผ่านไปมันก็เหลือไว้แค่ความทรงจำที่ทำให้เรากลับมานึกถึงช่วงนั้น หลายวันแล้วเนาะที่ผมไม่ได้มาอัพเป็นไงบ้างครับคิดถึงผมหรือป่าวหรือว่าลืมผมล่ะฮ่าๆ
“มานั่งคนเดียวไม่กลัวโดนข่มขืนหรือน้องชาย”
ผม : ข่มขืนไร รุ่นนี้แค่เดินมาสะกิดกูก็เดินตามแล้วโว้ยฮ่าๆ
เต้ : ขี้โม้ แล้วมานั่งทำไรมันค่ำแล้วไม่กลับบ้านเหรอ
ผม : เบื่อๆว่ะ เลยมานั่งเล่น
เต้ : นั่งคนเดียวไม่กลัวผีหลอกเหรอ
ผม : คนเดียวเชี้ยไร โดนคนตั้งเยอะว่าแต่มึงเหอะไม่ไปหม้อสาวเหรอวันนี้ถึงได้ว่างมาเดินเล่น
เต้ : พูดซะกูไม่ดีเลยนะมึง ไม่รู้จะไปไหนเลยมาเดินเล่น แปบเดียวเองว่ะเดี๋ยวก็สอบล่ะ ปิดเทอมไปไหนมึง
ผม : คงกลับบ้านมั่ง ช่วยป๊าทำงาน
เต้ : โคตรเด็กดีเลยว่ะ พ่อแม่ได้ยินคงภูมิใจนะฮ่าๆ
ผม : สัส กูก็ดีอยู่แล้วเว้ย
เต้ : เหรอ แว้น ชอบมีเรื่อง อ้อร้อ บ้าผู้ชาย
ผม : หยุดเลยมึงกูถีบลงสระนะเว้ย กูเลิกทุกอย่างแล้วย่ะ
เต้ : นั่งอยู่นี่แปบหนึ่งนะเดี๋ยวกูมา
ผม : ไปไหนว่ะ
เต้ : นั่งอยู่นี่แหละ
แล้วมันวิ่งไปสักพักครับแล้วก็ถือข้าวโพดมา
ผม : วิ่งไปซื้อข้าวโพดนี่นะ ให้กูรอฮ่า
เต้ : มันเหลือฝักเดียวว่ะ
ผม : มันทานเหอะกูไม่หิวกลัวมึงจะไม่อิ่ม
เต้ : ไม่เอาเดี๋ยวมึงก็กลืนน้ำลายตอนเห็นกูกินฮ่าๆ อ่ะคนล่ะครึ่ง
ผม : ไม่เอาเว้ย
เต้ : ไม่ได้ชวนเอาแค่หักข้าวโพดให้ฮ่าๆหรือมึงอยากลองเปลี่ยนบรรยากาศเหรอว่ะ
ผม : สัส
เต้ : อร่อยม่ะ อ่ะ(มันแกะข้าวโพดให้ครับ)
ผม : ขอบใจนะ
เต้ : ป่าว เม็ดล่ะคืนกี่เม็ดแล้วที่มึงกินเข้าไปฮ่า
ผม : ถุย มึงว่าม่ะแต่ก่อนเรามาตัวคนเดียวสุดท้ายเราก็ต้องไปคนเดียว
เต้ : เป็นเชี้ยไรของมึง
ผม : คิดถึงไอ้บัดดี้หื่น
เต้ : กูว่ามึงหื่นกว่าบัดดี้มึงอีกนะฮ่าๆ เข้าไม่ได้ไปตายซักหน่อยอย่างน้อยมึงก็ยังมีกูที่ยังอยู่นะเว้ย
ผม : เหรอวันๆเห็นแต่ไปกับสาว
เต้ : ว่าแต่กูตัวเองน้อยซะเมื่อไรฮ่า รีบๆกินแล้วกลับบ้านเดี๋ยวพี่จ้าก็เป็นห่วงอีกหรอก
ผม : พี่จ้าไปช่วยงานที่โขงเจียมอยู่บ้านคนเดียวครับ
เต้ : จริงดิ งั้นคืนนี้กูตีนขึ้นบ้านไปปล้ำดีไหม
ผม : ถุย
แล้วผมก็ขอตัวกลับบ้านครับส่วนไอ้เต้ก็กลับหอครับพอถึงบ้านอาบน้ำนอนเล่น(โทรสัพนะครับอยากคิดลึกนะ)ตื่นเช้าขึ้นมาผมเชื่อว่าทุกคนก็คิดเหมือนผมนะบรรยากาศแบบนี้หนาวๆแทบไม่อยากลุกจากที่นอนถ้าบอกจารย์ได้ผมอยากให้จารย์ย้ายไปเรียนตอนค่ำก็คงดีนะครับ ได้แค่บ่นครับสุดท้ายก็อาบน้ำมาเรียนเหมือนเดิมครับ
โอ๊ต : มาเช้านะมึงไอ้คุณชาย
ผม : คุณชายเชี้ยดิ แม่งหนาวว่ะขับรถมาหำหดเลยว่ะฮ่าๆ
โอ๊ต : ไม่เชื่อต้องเอามาดู
ผม : ดูแล้วให้กูตุยด้วยนะเว้ยฮ่าๆ
โอ๊ต : สัส เพื่อนก็ยังจะคิดนะมึง เอาไม่เว้น ไม่เข้าเรียนเหรอว่ะ
ผม : ไปดิกูไปเข้าห้องน้ำแปบนะไปดึงหำขึ้นมาซะหน่อยฮ่าๆ ปวดฉี่ว่ะมึงไปก่อนเลย
“เป็นครั้งแรกที่รักใครไปโดยไม่ต้องคิด”
ผม : สัส ทำไรของมึงเนี้ย
เต้ : กูว่าจะดูว่าไข่ยังเหลือสองใบเหมือนเดิมม่ะหรือจวยมันจะเล่าเท่าเดิมม่ะ กูขอดูหน่อยดิ(มันมายืนข้างๆผม)
ผม : เชี้ย จ้างมันก็ไม่ได้เห็นขาขาวกูง่ายๆหรอก
เต้ : เหรอ ที่แต่ก่อนทำไมแก้ผ้าให้กูดูฮ่าๆ
ผม : สัส ถอยไปไกลๆเลยมึง
เต้ : ไม่มีเรียนเหรอ
ผม : ถ้าไม่มีปานนี้กูนอนที่บ้านแล้วเว้ย แล้วมึงล่ะเงี่ยนแต่เช้าเหรอมึงถึงได้มาห้องน้ำ
เต้ : อย่าพูดนะกูจับปี้ในห้องน้ำนะเว้ย ท้องเสียว่ะไม่เชื่อดมมือกูม่ะ
ผม :เก็บไว้ดมเองเหอะแล้วท้องเสียไปแจ้งความยังว่ะ
เต้ : แจ้งความพ่องมึงดิ
ผม : ขอให้สนุกกับการขี้นะมึงกูไปล่ะฮ่าๆ
เต้ : เดี๋ยวก่อนดิ ว่างไหมตอนเย็น
ผม : ไม่รู้ดิเป็นไร บางทีก็นั่งทำงานอยู่ใต้คณะ
เต้ : ม้อสาวดิมึง
ผม : ม้อเหี้ยไร ทำงานเว้ยกูไปล่ะ
พอเรียนเสร็จพวกผมก็พากันไปหาไรทานครับ
โอ๊ต : กินไรมึงเดี๋ยวกูจะสั่งให้ ตามสั่งไหม
ผม : เดี๋ยวกูกินข้าวราดแกงเดี๋ยวไปซื้อเอง แล้วผมก็ไปสั่งข้าวครับ ป้าผมขอพะแนงกับไข่ดาวนะครับ
เต้ : ทานพะแนงมันมีมะเขือนะมึงๆไม่ทานมะเขือไม่ใช่เหรอ
ผม : ฮ่าๆ เขี่ยทิ้ง
เต้ : ทำไมไม่บอกป้าเขาเอาแต่หมูไม่เอามะเขือ
ผม : ป้าเขาก็ด่าดิว่ะ แล้วมึงล่ะไม่กินพริกหยวกแล้วสั่งทำไมไม่บอกป้าเขาว่าไม่เอาล่ะ
เต้ : ฮ่าๆไม่เอาเดี๋ยวป้าเขาด่ากู ขอนั่งด้วยคนนะ
ผม : นั่งดิ ไม่มีใครห้ามนิ
เต้ : อย่ากินเลยนะมึงไข่แดงกินแล้วจวยจะน้อย(มันเล่นมาตักไข่แดงผมไป)ให้กูกินเหอะของกูจะได้เล็กๆลงขี้เกียจแบกล่ะ
ผม : พิการเหรอมึง
เต้ : พิการรัก
ผม : ถุย บ่ายไม่มีเรียนเหรอ
เต้ : มีดิเป็นไรจะชวนไปทำไรถ้าคุณโอมเอ่ยปากว่าชวนเต้ไม่เข้าเรียนเลยฮ่าๆ
ผม : กูก็มีเรียน แล้วตอนเย็นจะไปไหนถึงได้ชวนกู
เต้ : ชวนไปดูหนัง
ผม : สาวมึงล่ะ
เต้ : แต่กูอยากไปกับมึง
ผม : เดี๋ยวกูโทรบอกถ้าว่างนะ
พอทานเสร็จผมก็ไปเรียนครับจนเลิกเรียนตอนนั้นมันก็เย็นแล้วล่ะจะค่ำก็ว่าได้พอดีตอนนั้นยุ่งๆอยู่จนลืมโทรบอกไอ้เต้ครับ มันโทรมาครับ
เต้ : อยู่ไหนไอ้คุณรุ่นพี่โอม
ผม : อยู่โรงพยาบาล
เต้ : ซ่าอีกแล้วนะมึงพ่อแม่ส่งมาเรียนนะเว้ยไม่ใช่ส่งมาซ่า
ผม : เดี๋ยวก่อนนะ
เต้ : เงียบไปเลยมึง ฟังกูพูดก่อนทำไมชอบทำตัวให้คนอื่นเป็นห่วงนะมึง นี่ไปมีเรื่องกับใครมาอีกหรือไปแว้นมาอีก กูบอกตั้งหลายครั้งล่ะว่าอย่าไปทำ
ผม : บ่นให้พอแล้วบอกกูนะ
เต้ : เป็นอะไรมากไหมมึงรอกูอยู่ที่นั้นนะแล้วพ่อแม่รู้ยังว่ะ
ผม : ฟังผมนะไอ้คุณเต้ กูไม่ได้เป็นอะไรแค่พาเพื่อนมาโรงพยาบาลเว้ย
เต้ : อ้าวเหรอ กูไม่รู้นิว้างั้นกูไม่ผิด ฮ่าๆ
ผม : ด่ากู อยู่ใกล้ๆนะตบแม่งหัวทิ่มเลย
เต้ : ก็คนเป็นห่วงนี่ว้า




ขอบคุณพี่ๆน้องๆเพื่อนๆที่คอยติดตามไอ้นักเลงจอมกวนมาตลอดนะครับจากเรื่องราวของเพื่อนมาเป็นความรักของผมกับเต้เรื่องราวของคนสองคนวันนี้ก็ครบหนึ่งปีแล้วเนาะ(ที่เอาลงบอร์ด)ที่เรารู้จักกันมาขอบคุณที่คอยให้กำลังใจคอยให้คำปรึกษาพวกผมในตอนที่มีปัญหามาโดยตลอดทั้งในบอร์ดในกล่องจดหมายและในไลน์(ตอนเล่น)ทำให้ผมรู้สึกผูกพันกับทุกคนไปแล้วที่ไม่ได้เข้ามาอัพก็ไม่ค่อยมีเวลาครับมันก็หลายๆเรื่องครับบางครั้งก็เข้ามาอ่านคอมเม้นอ่านในกล่องจดหมายนะครับแต่ไม่ได้ตอบยังไงผมก็ยังคิดถึงและรักทุกคนนะครับถึงตอนนี้เราสองคนจะไม่ได้เป็นแฟนกันแต่ก็ยังมีคนที่เข้ามาถามว่าทำไรอยู่เป็นยังไงถามถึงผมกับเต้ประมาณนี้ครับขอบคุณนะครับด้วยหลายๆเรื่องที่ทำให้เรากลับมาเป็นแฟนกันไม่ได้แต่ผมกับเต้ก็ยังเป็นที่ดีต่อกันครับก็ยังแกล้งกันกวนกันเหมือนเดิมจับก้นกันเล่นเหมือนเดิมและยังเล่นรถเข็นที่บิ๊กซี(ถ้าเราไปด้วยกัน)และผมก็ยังชอบเอางานวิชาอิ้งให้มันทำให้บ่อยๆ(ใช้แรงงานเด็ก)มันเป็นเพื่อนที่เคยปลอบในยามที่เศร้าและเป็นเพื่อนที่เวลามีปัญหาเขาจะเข้ามาหาผมตลอดครับสุดท้ายความรักของผมกับเขาอาจจะไม่ได้เป็นแฟนกันแต่ก็ยังดูแลกันเหมือนเดิมครับ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน บทสนทนาระหว่างโอมกับเต้ 18 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 20:15:32

บทสนทนาระหว่างโอมกับเต้ 18

เต้:
@ทุกคน เตเต้มาเเล้วคับช้าหน่อยอย่าโกรธเต้นะเต้พึ่งว่างหนึ่งปีแล้วที่เราได้รู้จักกันจะพูดยังไงดีล่ะพูดไม่ออกซึ้งเอาตามไอ้รุ่นพี่ที่พูดไว้ล่ะกันเขาเขียนไรผมก็เขียนตามเขานะคับกลั่นออกมาจากก้นบึ้งของหัวใจคับสั้นๆเลยนะ"รักทุกคนคับ"(เตเต้เขียน)

โอม:
จะมาเอาตามทำไมว่ะคิดเองหน่อยเด้ที่มุกจีบสาวทำไมเยอะจังคุณ

ขอบคุณทุกคนมี่ยังติดตามนะครับบขอบคุณที่เปนห่วงนะครับตอนนี้ผมกับเชี้ยเต้อ้อร้อยุกรุงเทพฮ่าามาดูคอนเสิร์ตเฮียปั๊บนะครับ อยากให้ผมต่ออีกไหมครับถ้าอยากของเสียงหน่อยฮ่า ไปล่ะ

วันนี้แวะเข้ามาส่องฮ่าาช่วงนี้ใกล้สอบเลยอ่านหนังสือครับไว้สอบเสร็จปิดเทอมจะมาอัพนะครับ ดูแลสุขภาพด้วยนะครับเขาเปนห่วงนะ

เต้:
เตเต้มาแล้วนะคับไม่มีอะไรมากอยากบอกว่าคิดถึงทุกคนพรุ่งนี้จะมาเผาไอ้รุ่นพี่ให้ฟังนะคับ(เตเต้เขียน)

โอม:
ไอ้ขี้โม้มาอัพลงเลยมึง

เต้:
ใครขี้โม้แค่เด็กเรียนอ่านหนังสือสอบไม่ได้มาอัพเดี๋ยวเผาแน่สาธุพรุ่งนี้ขอให้ผีหลอกคุณโอมทีเหอะระวังนะเว้ยไปนอนวัดผีดุนะคับ(เตเต้เขียน)
@ทุกคนคิดถึงนะคับ(เตเต้เขียน)

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 108 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 20:17:39

ตอนที่ 108

เขาบอกว่าบางครั้งก็ไม่ได้สวยหรูเหมือนที่เราคิด มันย่อมมีอุปสรรคต่างๆมากมาย หลายคู่ก็ต่างเจอคนล่ะแบบคนล่ะเรื่องราว แต่สิ่งเดียวที่ทุกคนต้องเจอคือน้ำตา ไม่ได้อัพมาหลายวันล่ะครับตอนแรกว่าจะสอบเสร็จค่อยอัพแต่มันว่างกะคิดถึงเลยเข้ามาอัพให้หายคิดถึงครับมีหลายคนถามผมว่าทำไมไม่กลับไปคบกับเต้เหมือนเดิมเวลามันเปลี่ยนคนเราก็ย่อมเปลี่ยนไปกับเวลาครับอย่างที่บอกแหละครับอยากจะรักษาเขาไว้นานๆจะในฐานะอะไรก็ช่างเนาะขอแค่เรามีความสุขกับสิ่งที่ได้ทำก็พอครับอยากอยู่กับมันแบบเพื่อนครับมาเข้าเรื่องของเราดีกว่าครับ
“สัสโอมไม่มีไรทานแล้วเหรอว่ะถึงได้มาตัดหญ้ากิน”
ผม : กินกับกูไหมสัส มันรกเว้ยเลยตัดแล้ววันนี้ลมไรพัดมาครับ
เต้ : ลมคิดถึงมั่งฮ่าๆ
ผม : ถุย
เต้ : มาเดี๋ยวกูช่วยเดี๋ยวกูแต่งชาดัดนะมึงๆไปนั่งเล็มหญ้าเหมือนเดิม
ผมก็ตัดหญ้าของผมส่วนไอ้เต้ก็แต่งพุ่มชาดัดครับสักพัก
ผม : สัส มึงตัดเชี้ยไรของมึงว่ะ ตัดดีๆไม่เปนเหรอว่ะ
เต้ : มึงก็ดูให้เปนศิลปดิว่ะ มึงว่ามันเหมือนนมไหม นี่หัวนม
ผม : นมพ่องมึงดิ ไอ้หื่นกาม(อดขำไม่ได้ครับ)ตัดให้มันดีๆสิว่ะ
เต้ : อุส่าโชว์ฝีมือ
ผม : มึงรีบตัดให้เสร็จนะเว้ยเดี๋ยวกูเอาขยะไปทิ้งก่อน
หลังจากที่ทำความสะอาดรอบบ้านเสร็จผมก็มานั่งพักที่ศาลา
เต้ : เหนื่อยเหรอมึง นั่งตาห้อยอยู่ได้(แล้วมันก็เอามือมาถ่างตาผมครับ)
ผม : เหนื่อยว่ะมึงทำไมกูถึงคิดถึงเขาอยู่ว่ะ
เต้ : ก็มึงยังลืมเขาไม่ได้นี่ว้า เหนมึงบ่นให้กูฟังทุกวันปานนี้จะให้ลืมคงยาก เอางี้ดิไม่ต้องลืมเขาหรอกทำตัวอย่างที่เคยทำนั้นแหละเดี๋ยวมันก็ผ่านไปเอง
ผม : แต่กู
เต้ : ไม่มีแต่ ถ้ามึงยังห่วงเขามึงก็ห่วงแบบห่างๆดิ ไม่ต้องทำออกหน้าออกตา ยอมเปนเมียกูตั้งแต่แรกก็จบ
ผม : สัส เมียเชี้ยมึงดิ เดี๋ยวกูกระโดดถีบสองขาเดี๋ยวนี้
เต้ : เอาน่า ไว้มีโอกาสค่อยคุยกับเขา
ผม : ช่างเหอะเขาไม่สนใจกูแล้วล่ะ
เต้ : ยิ้มเข้าไว้มึง อย่าคิดมากนะมึงเดี๋ยวกูกลับก่อนนะ
ผม : สัส ช่วงนี้มีแฟนแล้วลืมเพื่อนเลยนะมึง
เต้ : ฮ่าๆเพื่อนมันเอาเหมือนแฟนไม่ได้นิว้า
ผม : ถุย รีบไปไกลๆตีนกูเลย
พอไอ้เต้มันกลับหอผมก็ออกไปหาเพื่อนที่หอครับไม่อยากอยู่บ้านคนเดียวอย่างน้อยก็ยังมีเพื่อนที่ทำให้ไม่เหงากลับจากไปทานข้าวกับเพื่อนก็มาปั่นงานต่อที่บ้านตื่นมาก็เหมือนกับทุกวันแหละครับอาบน้ำแต่งตัวมาเรียน
โอ๊ต : มาแต่เช้านะสัส เมียมึงไปไหนล่ะ
“ไอ้ตุ๊ดมาแต่เช้านะมึง”
ผม : กวนตีนล่ะมึงสองคน ผัวจ๋าทำไมชอบเรียกเมียจ๋าว่าตุ๊ดล่ะเดี๋ยวเมียจ๋าจับผัวจ๋าตุยเลยนิ(เรียกผัวเมียกันอยู่สองคนครับ)
ยัก : ไอ้หื่นกาม แล้วจารย์มายัง อ่ะมึงชาเขียวปั่น
โอ๊ต : แม้ๆหวานกันจังนะมึง ซื้อชาเขียวปั่นให้กันอีกซะด้วย
ยัก : ห้าสิบ เอาเลยมึง
ผม : งก หากำไรกับเพื่อนนะ
ยัก : ฮ่าๆ
เต้ : น้ำใครอ่ะกูขอทานหน่อยดิ พูดไม่ขาดคำมันเล่นซะครึ่งแก้วครับ
ผม : มึงเอาไปเหอะกูเอาให้
เต้ : ขอบใจนะ แล้วไม่มีเรียนเหรอวันนี้
ผม : มีดิงี้รอจารย์อยู่ไม่มาจะบินทั้งห้อง
เต้ : ร้ายนะมึงจะพาเพื่อนหนีเรียน
ผม : ฮ่าๆ
เต้ : อ่ะฝากไปทิ้งด้วยนะ กูไปเรียนล่ะ
ผม : แดกของกูแล้วยังจะให้ไปทิ้งอีก
หลังจากที่เรียนเสร็จนั่งปั่นงานต่อที่ใต้ตึกครับกว่าจะเสร็จก็เล่นเอาซะเหนื่อย(นั่งขี้โม้ครับเพื่อนทำ)พอเสร็จแยกย้ายกลับครับส่วนผมก็ไปเดินเล่นที่ห้วยวังนองก่อนเวลาที่เราอยู่คนเดียวมันทำให้เราคิดอะไรได้หลายอย่างนะผมว่านั่งเล่นได้สักพักล่ะครับ
“มานั่งร้องไห้หาพ่อเธอเหรอ”
ผม : ร้องพ่องมึงดิ นั่งคิดอะไรไปเรื่อยว่าแต่มึงเหอะไม่ได้ไปกะสาวเหรอวันนี้
เต้ : สาวที่ไหนไม่มี(พูดแล้วยิ้ม)มานั่งทำเชี้ยไรคนเดียวคิดถึงน้องเขาอ่ะดิ
ผม : เออคิดถึงมีไร
เต้ : กูว่าล่ะ มึงนี่นะงั้นรออยู่นี้แปบนึงนะเดี๋ยวกูมา มันหายไปสักครับแล้วก็เดินถือลูกโป่งสวรรค์ มา อ่ะมึงกูให้มึงอยากเขียนไรที่มึงอึดอัดในใจมึงเรื่องที่มึงไม่อยากเล่าให้กูฟังมึงเขียนแม่งลงไปเลยนะนี่อ่ะกระดาษนี่ปากกา
ผม : เอามาทำไมว่ะ กูเขียนได้ม่ะ
เต้ : แต่กูจะให้มึงเขียน เร็วๆดิ
แล้วผมก็นั่งเขียนครับ(ไม่บอกได้ป่ะว่าเขียนไร)
ผม : เสร็จแล้วมึงผมม้วนกระดาษไว้กลัวไอ้เต้จะเหน
เต้ : เสร็จแล้วใช่ป่ะ แล้วมันก็ผูกใส่เชือกลูกโป่งแล้วมันก็ปล่อยลูกโป่งลอยไปครับ เรื่องที่มึงเก็บไว้ใจในก็ปล่อยไปแล้วนะเว้ยทีหลังก็อย่าเก็บเอามาคิดอีกรู้ไหมปล่อยมันไปกับลูกโป่ง
ผม : เกิดว่ามันไปตกบ้านน้องเขาทำไง
เต้ : สัส มันไม่ไปตกเชี้ยไรไกลปานนั้นหรอก ว่าแต่มึงเขียนไรลงไปว่ะ
ผม : สัส กูไม่บอกเว้ย
เต้ : ไหนล่ะค่าลูกโป่งที่กูไปซื้อมาให้ไม่รับเปนเงินนะ รับเปนครั้ง
ผม : ถุย มึงอยากโดนกูถีบลงน้ำป่ะว่ะ
ในวันนั้นมันก็ทำให้ผมสบายใจขึ้นบางนะครับถึงจะไม่ได้เล่าให้มันฟังแต่มันรู้สึกโล่งๆยังไงไม่รู้ครับเหมือนเราได้ระบายอะไรออกไป อย่างที่เพื่อนผมเคยบอกไว้ว่า “สิ่งที่มันไม่ใช่ของเราทำยังไงมันก็ไม่ใช่ของๆเรา” สุดท้ายก็ปลงดิครับ(ไม่ได้ออกบวชนะ)
“มาแต่เช้านะมึง ทำไมมันเงียบจังว่ะยังกะป่าช้า”
ผม : ไม่เงียบได้ไงว่ะบางวิชาเขาก็ปิดคลาสไปแล้ว
กาย : หิวข้าวว่ะหาไรแดกดีกว่าแน๊วันนี้มีคู่ลอยกระทงแล้วอ่ะดิ
ผม : คู่เชี้ยไร ไม่มีเว้ยใครสวยกูแม่งจะรีบไปลอยข้างๆเขาเลยฮ่าๆ
กาย : ไอ้หื่นกาม
ผม : หื่นกามแป๊ะไร
กาย : เหรอแล้วรูปไอ้ที่ปรางเขาถ่ายไว้ล่ะที่ดูคลิปโป้ในห้อง
ผม : ไม่รู้เว้ย หาไรทานดีกว่า
กาย : รอกูด้วยดิว่ะ
วันนั้นสบายครับเรียนเสร็จกิจกรรมต่อพร้อมกับการใช้แรงงานเพื่อน
“เชี้ยแม่งโคตรหนักว่ะแดกไรมาว่ะ”
ผม : บ่นเชี้ยไรปั่นๆไปมึง
ยัก : มึงว่าถ้ากูประกวดนางนพมาศจะชนะป่ะ
ผม : ขาโต๊ะสนุ๊กอย่างผัวจ๋าคงไม่ตกรอบก็หาชุดใส่ไม่ได้แล้วผัวจ๋าฮ่าๆ
ยัก : ไอ้ตุ๊ด เมียจ๋าทำไมพูดผัวจ๋าแบบนี้
กาย : ผัวเมียคู่นี้หวานกันจังนะมึงโน่นเอาน้ำไปให้น้องเขาโน่น
ผม : เต้ๆ เดี๋ยวก่อนดิ
เต้ : มีไรเหรอ
ผม : แล้วเปนไงมึง เพื่อนมึงเล่าให้กูฟังแล้วนะ แล้วมีตังใช้ป่ะล่ะ
เต้ : ป๊าเหรอมึง จะเอาเงินมาให้กูใช้อ่ะ
ผม : แล้วมีป่ะล่ะ
เต้ : กูยืมเพื่อนกูแล้ว ขอบใจนะมึง เอกสารกูหายหมด
ผม : เอาน่ามึง อ่ะเอาเงินกูไปใช้ก่อนก็ได้ทีหลังก็หัดระวังหน่อยดิ
เต้ : ขอบใจนะ ไม่คืนนะ
ผม : ไม่คืนก็ได้แต่ต้องทำงานให้กูเว้ย กว่าจะได้เงินมาต้องเสียเหงื่อนะเว้ย
เต้ : แล้วทำไมทีมึงเสียน้ำแล้วได้เงินว่ะ
ผม : เสียพ่องมึงดิ ฮ่าๆ สัส เดี๋ยวกูก็ไม่ให้หรอก
เต้ : กูแซวเล่น แล้วมึงนี่จริงจังไปได้หรือว่าเปนจริงว่ะ
ผม : เดี๋ยวกูถีบแม่งเลย กูล้อเล่นไม่ต้องเอามาคืนกูหรอก เก็บไว้พาสาวไปลอยกระทงนะ
เต้ : ไม่ต้องพูดเลยมึง ไว้คืนนี้เจอกันนะมึงกูไปล่ะ
กาย : มึงจะไปไหนต่อป่ะว่ะ
ผม : อาบน้ำดิ แม่งตัวโคตรเหม็นเลยว่ะ
กาย : กูก็จะกลับหอเหมือนกันว่ะ
ผม : ผัวจ๋าไปส่งหน่อยดิรถจอดที่คณะขี้เกียจเดิน
ยัก : ไปดิ จะกลับหอพอดี แล้วตอนเย็นมาไง
ผม : จะบินมาครับ
ยัก : ไอ้ตีดพูดดีๆหน่อยดิ
ผม : ดีๆพูดล่ะ
ยัก : เมียจ๋าทำไมชอบกวนตีนจัง
กลับบ้านอาบน้ำออกมาหาเพื่อนเหมือนทุกปีล่ะครับคนเยอะครับ
“พี่โอมพาลูกมาด้วยเว้ย ร้ายนะมึงแอบไปมีลูกตอนไหนว่ะ”(เพื่อนมันแซว)
ผม : แอบไปไข่ไว้ตั้งแต่กูอายุสิบขวบล่ะ(พาน้องข้างบ้านมาด้วยครับ)
ยัก : น่ารักจังโตขึ้นอย่านิสัยเหมือนพี่เรานะค่ะ
ผม : น้อยๆหน่อย เมียจ๋านิสัยออกจะดีทำไมผัวจ๋าพูดแบบนี้นอยล่ะฮ่าๆ
ยัก : ไอ้ตุ๊ด(เวลามันพูดผมนี่โคตรกลัวมันอ่ะ)
ผม : เดี๋ยวพลัสไปกับพี่ปรางก่อนนะเดี๋ยวพี่อยู่ตรงนี้ก่อน
โอ๊ต : เขียนชื่อผู้ปกครองกะเบอร์ใส่กระเป๋าไว้หน่อย
กาย : ชื่อไอ้โอมอ่ะ
โอ๊ต : ป่าวเขียนชื่อป๊าเล้งใส่กระเป๋าเสื้อไอ้โอมเผื่อมันจะหลงกับพวกกู
ผม : ถุย ไม่เขียนใส่หน้าผากกูเลยล่ะสัส
ยัก : ฮ่าๆ
ผม : ขำไรผัวจ๋า หลังจากนั้นพวกผมก็พากันเที่ยวงานครับ ลอยกระทง
“มาลอยกระทงเหรอมึง”
ผม : เห็นถือกระทงอยู่สงสัยมาซื้อข้าวมั่ง
เต้ : กวนตีนนะสัส มากันครบเลยนะพ่อแม่ลูกมาเปนครอบครัวว่ะ
ผม : รีบลอยเลยเดี๋ยวกูถีบมึงลอยแทนกระทง
ไม่รู้ว่าเปนเชี้ยไรครับทั้งๆที่ผมลอยกระทงห่างกันกับไอ้เต้(ท่าเดียวกันแต่คนล่ะข้าง)นะแต่กระทงมาเสือก ลอยมาติดกระทงผมผมเหนล่ะอยากหาไม้มาเขี่ยออกครับ (หรือว่ากระทงผมมีแม่เหล้กดึงกระทงมันว่ะ)แต่ช่างเหอะสุดท้ายไม่ว่ามันจะไปยังไงต่อมันจะแยกหรือติดกันก็ช่างมันขอแค่มันมีความสุขผมมีความสุขพอ ไม่ได้มาอัพนานล่ะขอบคุณทุกคนที่ติดตามนะครับช่วงนี้บางทีก็เริ่มสอบกันล่ะไงก็อ่านหนังสือตั้งใจสอบนะครับผมก็เช่นกันใกล้เหมือนกันส่วนน้องๆก็เริ่มจะประกาศผลบางทีแหละเปนกำลังใจให้นะครับ

ปล. บอกคนบางคน ทำให้มันเต็มที่นะอย่าพึ่งไปคิดว่ามันจะยากทำมันให้เต็มที่ผลจะเปนไรช่างแม่งมันสุดท้ายเราก็ดีใจที่ได้ทำขอให้สอบติดล่ะกันจุ๊บๆ(รอให้สอบติดก่อนเหอะเดี๋ยวให้ที่สัญญาไว้)

อ๋อ ลืมบอกไว้ผมสอบเสร็จจะมาอัพนะครับจุ๊บๆทุกคน

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนพิเศษ ความในใจจากเต้ถึงโอม8 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 20:20:53

ตอนพิเศษ ความในใจจากเต้ถึงโอม8

มีคนเคยบอกผมว่า “ถุย” ผมไม่ใช่ไอ้รุ่นพี่นะคับที่จะต้องมามีคนเคยบอกว่าผมก็อยากรู้ไอ้ที่บอกเขานี่มันใครฮ่าๆผมเต้คนเดิมมาแล้วนะคับไม่ได้เจอกันก็หลายเดือนแล้วเนาะ(ผมพูดเวอร์ไปไหมคับ)มาแล้วคับก็ใครจะไปมีเวลาว่างเหมือนไอ้รุ่นพี่นิคับปานนี้คงนั่งจามแล้วมั่งเขาไม่อยู่คับนินทาซะหน่อยสาธุนะขอให้ผีที่วัดที่ไอ้รุ่นไปอบรมหลอกไอ้รุ่นพี่ทีเหอะ(ผมโหดไปไหมคับ)เท่าที่ผมดูนะตอนนี้เขาคงแฮปปี้แล้วแหละไม่เห็นมาบ่นให้ผมฟังอีกแต่มาทรมารผมชอบเอางานมาให้ผมทำให้ตั้งแต่สอบเสร็จก็คุยกันก่อนที่เขาจะไปร้อยเอ็ดคับก็แค่บ่นว่าเจ็บคอก็เล่นนอนดึกหลายคืนนิคับ(หอเพื่อนเขาอยู่ใกล้หอผมเลยเห็นมันอ้อร้อไม่ค่อยกลับบ้าน)จะไม่ให้ไม่สบายได้ไงหรือว่าปานนี้เขาตายแล้ว ก่อนที่จะไปเห็นบ่นพรำพรึมไรไม่รู้ถ้าพูดถึงลอยกระทงปีนี้เราไม่ได้ปล่อยโคมเหมือนปีที่แล้วเลยแต่ก็ดีหน่อยที่ลอยกระทงพร้อมกันแต่คนล่ะข้างนะคับเพราะเขามากันเป็นครอบครัวมีเขามีลูกเขาแต่ก็แอบขำที่กระทงผมลอยไปติดกับกระทงมันสงสัยพวกเราสองคนจะทิ้งกันไม่ได้พักหลังๆมานี่อย่าว่าผมนินทาเลยนะ(นินทาเลยล่ะ)ดูเหมือนเขาจะหื่นกามขึ้นนะคับ(ไม่อยากพูดมากเดี๋ยวมันจะมาด่าผม)สรุปเลยคือหื่นขึ้น เรื่องที่น่าขำคือมีวันหนึ่งมันไปฉีดวัคซีนไข้หวัดใหญ่สาวสาธาสวยดิคับพี่เขาโชว์พาว(แต่จริงๆมันโคตรกลัวเข็มนะ)โดนฉีดไปหน้านี้ยังกะไก่ต้มคับผ่านไปเจอพอดี สรุปเลยถ้าดูจากแต่ก่อนผมว่าคุณโอมดีขึ้นบ้างแล้วล่ะไม่เห็นมาบ่นเรื่องหัวใจให้ผมฟังอีกถึงเราจะไม่ค่อยได้เจอกันบ่อยเหมือนแต่ก่อนแต่ผมก็ยังดูมันอยู่ห่างๆนะคับแอบดูมันเจอกันบ้างในห้องน้ำ ที่คณะบ้างก็ถามมันอยู่นะคับบอกมันอยู่ว่าของขวัญวันเกิดผมไม่ขออะไรหรอกจากเขาขอแค่รอยยิ้มมันก็พอถึงมันจะฟื้นยิ้มก็ตามคับ ส่วนที่ไปดูคอนเสิร์ตวันนั้นตอนแรกมันจะไปไม่แล้วนะคับไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไรแต่สุดท้ายมันก็มาลากผมไปเหมือนเดิมวันนั้นแหละที่ผมเห็นมันยิ้มเต็มทีของมันพร้อมกับไปร้องไห้กับเพลงเศร้าเขาอีกผมไม่รู้นะว่าตอนนี้คุณโอมลืมเรื่องเก่าๆยังแต่สิ่งที่ผมทำให้เขาผมทำด้วยใจและคิดว่าเขาคือเพื่อนที่ดีที่สุดสำหรับผมทุกครั้งที่ผมเห็นเขายิ้มผมก็แอบมีความสุขนะอย่างน้อยผมก็ยังทำให้เพื่อนผมยิ้มออกเวลาที่มันร้องไห้แล้วพูดเรื่องเก่าๆของมันผมก็แอบโกรธตัวเองนะที่ดูแลมันไม่ได้แต่สุดท้ายก็ได้แค่ปลอบเขาคับผมว่าคำว่าเพื่อนมันตัดยากกว่าคำว่าแฟนนะบางทีโอมเขาก็ทำถูกที่เลือกที่จะเป็นเพื่อนดีกว่าแฟนเพราะอย่างน้อยเราก็ยังรักษาฐานะของเพื่อนไว้อนาคตจะเป็นยังไงผมก็ยังจะคอยดูแลเพื่อนผมคนนี้ตลอดไปคับปานนี้คุณโอมคงนั่งคิดถึงบ้านแล้วมั่งกว่าจะได้กลับ(เขาบอกผม)ก็วันจันทร์ น่าสงสารไม่ได้ดูบอลๆเตะวันนี้ด้วย(แพ้อยู่ดีไม่ต้องดูหรอก) คนกลัวผีไปอยู่ท่ามกลางศพ โทรสัพก็ไม่ได้ใช้ตายแน่ไอ้หมาโอมฮ่าๆ(เตเต้เขียน)
ผมมาต่อให้แล้วนะคับอาจจะไม่ยาวเหมือนรุ่นพี่ผมแต่ผมก็มาทำตามสัญญาแล้วนะคับช่วงนี้อากาศหนาวแล้วไงก็อย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยนะคับเดี๋ยวจะไม่สบายเหมือนไอ้รุ่นพี่ผมถ้าใครไม่มีคู่ก็รีบๆหานะหน้าหนาวแล้ว5555คิดถึงทุกคนนะคับ(เตเต้เขียน)

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 109 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 20:22:28

ตอนที่ 109

คำว่า “เพื่อน” ถึงแม้จะโกรธจะเกลียดกันมากแค่ไหนสุดท้ายมันก็หนีกันไปไม่พ้นเหมือนผมกับไอ้เต้แหละครับบางครั้งเราก็ทะเลาะกันบ้างกวนตีนกันบ้างแต่สุดท้ายเวลามีปัญหาก็หันหน้าระบายให้กันฟังเหมือนเดิม
“มันค่ำแล้วมานั่งทำไรคนเดียวว่ะ”
ผม : ไม่รู้จะไปไหนว่ะ เบื่อๆเลยมานั่งเล่นว่าแต่มึงเหอะมาทำไร
เต้ : อยู่ห้องมันเซ็งๆว่ะเลยออกมาเดินเล่น(แล้วมันก็มานั่งข้างๆผมแล้วเอาหูฟังอีกข้างผมไปใส่หูมัน) นี่มันยังฟังเพลงนี่อยู่อีกเหรอ
ผม : อืม มันเพราะดีนี่ว้า
เต้ : ฟังไปเดี๋ยวก็กลับมาคิดอีกหรอกมึง ไอ้ขี้แง
ผม : ไม่แล้วล่ะ เอ่อมึงว่าแต่กูเหอะมึงก็ด้วยเป็นไงดีขึ้นเรื่องหัวใจมึงอ่ะ
เต้ : มันชินล่ะ มึงเชื่อไหมคนเราต่อให้เลิกกันนานหลายปีมันต้องวันสักวันแหละที่ทำให้คิดถึงเขาขึ้นมา
ผม : เศร้าไปกับเพลงแล้วมึง
เต้ : ต่างคนต่างเลือกทางเดินที่ดีแต่คนแรกที่เข้ามาเราจะจดจำได้ดีที่สุดจริงไหม
ผม : วันนี้แปลกนะมึง พอเลิกฟังเพลงไปเดี๋ยวมึงก็ขี้แงร้องไห้หรอก
เต้ : นี่เต้นะเว้ยไม่ใช่คุณโอม
ผม : เขาบอกว่าผู้ชายที่ร้องไห้ไม่ใช่คนที่อ่อนแอเสมอไปหรอกแค่การที่จะร้องไห้เพื่อคนที่ตัวเองรักไม่ได้ยากอะไรเลย
เต้ : เหรอ ฮ่าๆไม่ได้นั่งคุยกันแบบนี้นานแล้วเนอะ มึงจะไปไหนต่อไหมกูขอไปเป็นเพื่อนหน่อยดิ
ผม : ไม่รู้เหมือนกัน เดินห้างป่ะดูนาฬิกาให้กูหน่อยดิ
เต้ : จะซื้อไปเผามึงเหรอแค่ที่มีอยู่ไม่พอเหรอ
ผม : ป่าวหรอกแค่จะซื้อให้ใครบางคน
เต้ : แน๊ๆ เดี๋ยวซื้อนาฬิกาให้สาวเหรอมึง
ผม : สาวพ่องมึงดิ ให้น้องมึงนั่นแหละ นี่คุณเต้จะไปไหมครับถ้าไปก็รีบลุกสิครับมันจะดึกก่อน
เต้ : ให้กูด้วยดิเรือนหนึ่ง
ผม : เรือนหนึ่งดอกวันล่ะร้อยเว้ย
เต้ : เปลี่ยนเป็นวันล่ะคืนได้ม่ะฮ่าๆ
ผม : ถุย ไปไกลๆตีนกูเลยมึง
สุดท้ายผมก็มีเพื่อนเดินห้างครับไหนๆก็มาด้วยกันซื้อของเสร็จเลยไปดูหนังกันซะเลยครับกว่าหนังจะจบมันก็ดึกนะครับ
เต้ : นี่มึงซื้อให้เขามึงจะส่งไปไงว่ะ
ผม : เอ่อว่ะ ค่อยขอที่อยู่เขาล่ะกัน
เต้ : ไหนๆมันก็น้องกูคนล่ะครึ่งล่ะกัน
ผม : กูไม่รู้ว่าเขาจะไหม เพราะกูเคยเห็นเขาบ่นว่าอยากได้
เต้ : เอาน่าเขาไม่เอากูจะเอาเองฮ่าๆแต่มึงจ่ายนะกูไปหารนะ
ผม : เหรอ หาไรทานดีกว่าว่ะแม่งหิวแล้ว
เต้ : รู้งี้เอารถไปไว้ที่หอกูแล้วเอารถมาคันเดียวดีกว่า
ผม : บ่นไรมึง
เต้ : ป่าว
พอทานข้าวเสร็จเลยแวะไปหอไอ้เต้ครับพอดีจะเข้าไปหอเพื่อนผมเลยเข้าไปหอเต้ก่อนทางผ่านอยู่แล้วครับ
ผม : ตั้งแต่อกหักมานี่ดูห้องมึงเรียบร้อยดีนะ
เต้ : ก็คนมันจะเปลี่ยนแปลงนี่ว้า ใครจะไปเหมือนมึงสกปรก บ๊อกเซอก็ไม่ซัก
ผม : ไม่ใช่เว้ย
เต้ : ตามสบายนะมึงกูอาบน้ำก่อน หรือว่าจะอาบกับกู
ผม : อาบเชี้ยไร มึงอาบคนเดียวเลย งั้นกูไปหอเพื่อนกูก่อนนะ
เต้ : เห็นกูถอดเสื้อกลัวอดใจไม่ไหวเหรอ
ผม : ใช่ อดใจที่จะถีบผมไม่ได้
เต้ : โอมดูไร (มันขยี้หัวนมมันแล้วทำหน้าหื่น)
ผม : ไอ้หื่นกาม
เต้ : แต่ไม่เท่ามึงหรอก
ผม : เหรอ(ขี้เกียจเถียงกับมันครับเลยเดินออกมา)
“ไอ้ตุ๊ดมาทำไรดึกๆแถวนี้”
ผม : มาปล้ำผัวจ๋ามั่ง แล้วนี่มาเดินไรดึกๆไม่ยอมเข้าห้อง หรือว่ามาอ่อยเมียจ๋าหรอฮ่าๆ
ยัก : ใช่มาสิ ขึ้นห้องด้วยกันไหม ฮ่าๆมาเอาหนังสือกับหัวหน้า
ผม : เดี๋ยวนี้ผัวจ๋าอ่านการ์ตูนโป้แล้วเหรอฮ่าๆ
ยัก : เก็บไว้อ่านคนเดียวเหอะ รีบไปดูเพื่อนหน่อย
ผม : มันเป็นไร
ยัก : เป็นหัวหน้าห้อง
ผม : กวนตีนล่ะเดี๋ยวก็เตะขึ้นห้องหรอก
ยัก : แบร่ๆ(แลบลิ้นปริ้นตาใส่ผม)
ผม : ไปกลับหอเดี๋ยวเดินไปส่ง เป็นผู้หญิงอย่าออกมาเดินข้างนอกดึกๆแบบนี้นะรู้ไหม
ยัก : เป็นห่วงเขาเหรอ
ผม :หลงตัวเองป่ะ
ยัก : ใช่สิ เขาไม่ใช่พี่ที่คณะพยาบาลนี่
ผม : มั่วแล้ว ไม่ใช่ซะหน่อย
ยัก : อยากให้เดินไปส่งแบบนี้ทุกวันจัง
ผม : ก็ไปรับที่บ้านดิแล้วก็ไปส่งที่บ้านด้วยฮ่าๆ ถึงล่ะทีหลังอย่าออกมาคนเดียวนะ
ยัก : จ้าพ่อ ขี้บ่นยังกะพ่อจัง
ผม : เด่ยวเมียจ๋าก็ตบเอาเลยนิ
ยัก : กล้าตบผัวจ๋าเหรอ
ผม : ไปขึ้นห้องได้แล้ว ฝันดีล่ะกัน
ระหว่างที่เดินมาหอเพื่อนไอ้เต้มันโทรมาพอดีเลยนั่งคุยกับมันครับ
เต้ : ดึกแล้วรีบกลับเลยมึง
ผม : กลับทำไมเลยบ้านกูอยู่แค่บ้านดอนกลางเองฮ่าๆ
เต้ : กวนตีนล่ะสาธุขับรถผ่านสุสานขอให้โดนผีหลอกทีเหอะ
ผม : กูนอนหอเพื่อนเว้ยไม่กลับมันดึกล่ะ
เต้ : ไอ้อ้อร้อไม่กลับบ้าน
ผม : อ้อร้อไร ก็ขี้เกียจกลับนี่ว้าแม่งก็หนาวด้วย
เต้ : งั้นมานอนหอกูเลย
ผม : ถ้าให้ไปนอนหอมึงกูยอมขับรถทนหนาวกลับบ้านดีกว่า กูจะทำงานที่หอเพื่อนด้วย
เต้ : เอ่อ อย่าแอบไปกินเหล้านะมึง

***********เดี๋ยวมาต่ออีกนะครับไม่ไหวล่ะกินยานอนล่ะครับบบฝันดีจุ๊บๆๆ********

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน บทสนทนาระหว่างโอมกับเต้ 19 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 20:24:18

บทสนทนาระหว่างโอมกับเต้ 19

เต้:
งั้นผมต่อแทนคุณโอมนะคับคืนนั้นเราก็ได้กัน555(เตเต้เขียน)

โอม:
มั่วล่ะเชี้ยเต้ ใครได้กับคุณครับบฝันไปหรือป่าวฮ่าา

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 110 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 20:26:11

ตอนที่ 110

เขาบอกว่า “น้ำตา” ไม่ได้หมายถึงความโศกเศร้าเสียใจเพียงอย่างเดียวอาจจะหมายถึงความดีใจมาก เมื่อมีน้ำตาแล้ว ควรที่จะปล่อยมันออกมาให้หมด แล้วพอน้ำตานั้นหายไป เราจากที่เคยอ่อนแอก็จะเป็นคนเข้มแข็งได้ นานแล้วเนาะที่เราไม่ได้เจอกันลืมไอ้เด็กน้อยที่ชื่อโอมแล้วหรือยังครับตอนแรกคิดว่าปิดเทอมจะสบายกว่าตอนเปิดเทอมแต่ไม่ได้เป็นอย่างที่คิดครับปิดเทอมยุ่งกว่าอีกฮ่าๆเอาเป็นว่าผมกลับมาแล้วนะครับหลังจากที่อัพไว้นานแล้วผมต่อนะครับแต่ไม่ได้ต่อจากตอนเดิมนะครับ
ช่วงที่ปิดเทอมเอาจริงๆเลยนะครับแทบจะไม่ได้เจอกันกับไอ้เต้เพราะมันอยู่หนองคายส่วนผมก็อยู่โขงเจียมบ้างอุบลบ้างส่วนมากจะมีแต่คุยกันตอนดึกๆไม่ได้คุยกันบ่อยครับเกรงใจมันด้วยแหละ(มันโทรหาซะมากกว่า)
ผม : ว่าไงมึงโทรหากูซะดึกเลยนะ
เต้ : โทรหาไม่ได้เหรอแล้วทำไรอยู่เนี่ย
ผม : นอนคุยโทรสัพกับมึงไง
เต้ : กวนตีนล่ะกูรู้อยู่ว่ามันคุยโทรสัพแล้วนอกจากนี้ทำไรครับอย่าบอกนะว่าชักว่าวไปด้วย
ผม : ชักพ่องมึงดิ
เต้ : กูไม่รู้เป็นไรว่ะ มือลอกว่ะ
ผม : เขาบอกว่ามือลอกจะได้ตังนะเว้ย
เต้ : จริงเหรอมือลอกจะได้ตัง แล้วจวยลอกนี้จะได้ปี้ใช่ป่ะ
ผม : ไอ้สกปรก ลามก
เต้ : ฮ่าๆไอ้นี่ แล้วเป็นไงสบายดีไหม
ผม : ก็เรื่อยๆว่ะแล้วมึงล่ะ
เต้ : สบายดีปีใหม่ไปเคาท์ดาวน์ที่ไหนมึง
ผม : ที่เดิมวัดแม่งโคตรน่าเบื่อว่ะถ้าไม่ไปย่ากับแม่กูก็หาว่าเด็กไม่ดีฮ่าๆ
เต้ : อย่าบ่นนะมึง ไปทั้งครอบครัวทุกปีทำบุญอย่าบ่นดิว่ะเด่ยวชาติหน้าจะไม่ได้แฟนหล่อเหมือนชาตินี้ไงฮ่าๆ
ผม : ทีหลังเดี๋ยวกุจะติดGPSให้นะมึง
เต้ : ติดทำไม
ผม : จะได้ไม่หลงตัวเองไงฮ่าๆๆ
เต้ : สัส คิดถึงกูไหม
ผม : คิดถึงทำไม มีไรให้คิดถึงว่ะ
เต้ : คิดถึงกูหน่อยนะนะ(มันอ้อน)
ผม : เอามาห้าร้อยดิเดี๋ยวกูคิดถึง
เต้ : ไอ้หน้าเงิน
ผม : คิดถึงดิ แล้วจะมาอุบลวันไหนว่ะ
เต้ : วันไหนที่มึงยอมกูๆจะไปวันนั้นแหละ
ผม : งั้นมึงไม่ต้องมาเรียนหรอกฮ่าๆ
เต้ : ใช่สิไม่รักเขาแล้วนิ ได้ขาแล้วก็ทิ้ง
ผม : ถ้าถีบได้ทางโทรสัพนะกูแม่งถีบมึงไปนานแล้ว
เต้ : ถ้าปี้กันได้ทางโทรสัพกูก็ปี้มึงไปนานแล้วฮ่าๆๆ
ผม : ฟายเอ้ย กวนตีนนะมึง
เต้ : แล้วใครเริ่มก่อนกันว่ะ มึงจะกลับวันไหนโทรหากูด้วยล่ะอยากนั่งชิงช้าสวรรค์งานกาชาดกับมึง
ผม : ไว้กูกลับเดี๋ยวโทรบอกนะ
วันนั้นคุยกับมันก็นานอยู่นะครับนานๆได้คุยกันเลยคุยนานไปหน่อยแล้วก็พากันวางสายนอนครับเช้าขึ้นผมก็ติดรถย่ามาลงที่อุบลครับนัดกะเพื่อนไว้
กาย : ไม่ได้เจอกันนานเลยคิดถึงเขาไหมตัวเอง
ผม : ไปไกลๆตีนกูเลยมึง แล้วนี่เขาเปิดระบบให้ลงทะเบียนยังว่ะ
กาย : บ่ายโมงเขาเปิด
โอ๊ค : พวกมึงลงเสร็จยังว่ะ
ผม : เสร็จแป๊ะไรเขาเปิดระบบบ่ายโมงเว้ย
วันนั้นคอมสี่ตัวครับลงทะเบียนเรียนผมว่านะสอบเข้ามหาลัยยากแล้วลงทะเบียนเรียนยากกว่าครับกว่าจะเสร็จก็หลายชั่วโมงครับบสุดท้ายก็ผ่านไปได้ด้วยดีครับเพื่อนมาพร้อมหน้ากันก็ฉลองดิครับมแต่พวกเพื่อนมันพากันกินเหล้าครับช่วงนี้ผมเลิกกินเลยนั่งดูพวกมันกิน
กาย : มึงนี่ก็เกินไปนะรู้ว่าเขาไม่สนใจแล้วยังจะมารักษาสัญญาเชี้ยไรไม่รู้
ผม : ไม่ได้รักษาหรอกแค่กูไม่รู้ว่าจะกินไปทำไม
กาย : กลัวเมาแล้วเสียตัวให้กูเหรอฮ่าๆ
ผม : เอาตีนกูไหมครับ
พวกผมก็นั่งคุยกันได้สักพักเสียงรถมาจอดที่หน้าหอพอดีครับ
ยัก : ดูสิว่าใครมาเอ่ย
“ไอ้หมาโอมไอ้หื่นกาม”
ผม : สัส มาถึงก็ปากหมาเลยนะมึงไอ้หัวเหม่งเอ้ย ฮ่าๆ
กาย : เพื่อนต้นกูมาเว้ย มาๆเข้ามานั่งกับพวกกูก่อน
พวกมันก็นั่งคุยกันส่วนผมก็ออกมานั่งเล่นกับไอ้ยักข้างนอกครับจนไอ้ยักมันกลับบ้านผมก็นั่งฟังเพลงที่หน้าบ้าน
ต้น : นั่งซึมทำไมคนเดียวว่ะไม่เข้าไปกินเหล้ากะเพื่อน ยังฟังเพลงเศร้าอีกเหรอมึง
ผม : ก็มันเพราะดีนี่ว้า ไม่กินอ่ะเดี๋ยวย่ากูก็มารับแล้วล่ะ
ต้น : เดี๋ยวนี้ย่ามาคุมหลานขี้แงเองเลยเหรอว่ะ
ผม : ไม่ใช่เว้ย แล้วมึงเป็นไงฝึกหนักไหม
ต้น : สบายๆแล้วล่ะนี่มึงยังคิดถึงน้องเขาอยู่ไหมว่ะ
ผม : ก็มีช่วงที่คิดถึงบ้างเป็นไร
ต้น : ป่าวถามไปงั้นแหละแล้วไอ้เต้เป็นไงสบายดีไหม
ผม : สบายดีตามประสามันแหละแล้วมึงมานี่กลับวันไหนว่ะ
ต้น : วันเสาร์เป็นไร
ผม : ป่าวถามเฉยๆ
ก็คุยกับมันหลายเรื่องครับจนย่าผมมาถึงอุบลแล้วมารับพอดีกว่าจะถึงบ้านก็ดึกครับเช้ามาก็มาช่วยย่าที่ร้านครับทั้งวันเลยอ่ะเย็นมาก็ไปวัดกับป๊าแม่และย่าครับระหว่างที่เขากำลังสวดมนต์ผมเหรอคุยโทรสัพสิครับ
เต้ : มาวัดไม่ร้อนเนื้อร้อนตัวเหรอจ๊ะ
ผม : ร้อนแป๊ะไร กวนตีนล่ะสาสแล้วนี่ไม่โทรคุยกับแฟนเหรอครับเคาท์ดาวน์กะแฟนสิครับโทรหาผมทำไม
เต้ : ไม่อยากกวนเขานี่ว้า คุยกับมึงสนุกกว่า
ผม : ระวังนะมึงเขาบอกเลิกร้องไห้ฟูมฟายอีกล่ะ
เต้ : ไม่มีทาง
ผม : เห็นมึงพูดแบบนี้ตลอดล่ะทุกครั้งก็ร้องไห้เหมือนเดิม
เต้ : แต่ตอนนี้ไม่แล้วครับ
ผม : ครับเดี๋ยวกูจะรอดูเดี๋ยวกูสวดมนต์ก่อนนะ
เต้ : กูไม่วางนะ รอเคาท์ดาวน์กับมึง
ผม : ถ้าไม่เปลื้องค่าโทรสัพก็ตามใจ ไม่มีสมาธิสวดดิครับไอ้เต้มันกวนจนได้คุยกับมันพอใกล้จะเที่ยงคืนไอ้เต้มันรอผมพอถึงเวลาก็นึกว่ามันยังไม่หลับครับผมคุยไปเยอะสุดท้ายมันมาโกรนใส่ผมครับนั่งฟังมันโกรนข้ามปีฮ่าๆอย่างน้อยปีนี้ผมก็ได้เคาท์ดาวน์กับมันอีกปีครับ
สุดท้ายชีวิตของคนเรามันก็ต้องเดินหน้าต่อไปใช่ไหมครับผมไม่รู้ว่าตอนจบผมกับมันจะยังสนิทกับแบบนี้อีกไหมเพราะเขาก็มีแฟนของเขาส่วนผมก็ใช้ชีวิตโสดแบบนี้แหละครับสนุกกับเพื่อนก็มีความสุขแล้วเขาบอกว่าชีวิตของคนเรามันก็เหมือนการเดินทางมีเรื่องราวได้ผ่านเข้ามาในชีวิตมีทั้งความสุขและความทุกข์สิ่งต่างๆที่เข้ามาทำให้เรามีความทรงจำอย่างที่ผมเคยพูดในทวิตแหละครับว่าเก็บเรื่องราวความทรงจำไว้กับปีที่ผ่านมาแล้วใช้ชีวิตให้มันดีในปีใหม่ มันก็ผ่านวันปีใหม่มาแล้วเนาะผมต้องขอบคุณทุกคนที่เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของผมกับเต้นะครับเป็นทั้งที่ปรึกษาและคอยให้กำลังใจผมสองคนมาตลอดปีใหม่นี้ผมก็อยากให้ทุกคนพบเจอแต่ความสุขอะไรที่มันไม่ดีก็ทิ้งมันไปกับปีเก้าและยิ้มรับกับปีใหม่นะครับบส่วนผมก็คงตั้งใจเรียนอีกล่ะวันจันทร์ก็เปิดเทอมล่ะไว้ว่างๆจะมาอัพอีกนะครับบบบ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 111 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 20:27:56

ตอนที่ 111

เขาบอกว่า ความรักมันก็เหมือนการที่เราได้อ่านนิยายสักเรื่องมันจะมีตอนแต่ล่ะตอนที่ดำเนินเรื่องที่แตกต่างกันไปไม่มีใครรู้ล่วงหน้าว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าไม่อ่านจนจบทุกอย่างมันก็ไม่ได้เป็นไปตามที่เราหวังไว้ มีบางครั้งก็ตอบแทนการอ่านเป็นความสุขเล็กๆ แต่เมื่อเราอ่านมันจบเราจะรู้คำตอบว่ามันเป็นเพราะอะไร ทำไมถึงจบแบบนี้ หรือบางก็โทษว่านิยายมันไม่ได้เรื่องหรือคนเขียนมันไม่ดี ไม่มีใครผิดหรอกครับถ้ามันผิด คงผิดที่การตัดสินใจอ่านและนิยายทุกเรื่องที่เราอ่านเราก็มีทั้งจำได้และไม่ได้ มีทั้งเลือกที่จะจำ มีที่ต้องจำ และอ่านตอนที่เราไม่เข้าใจมันเลย เราจำทุกอย่างในนิยายไม่ได้หรอก เราจะเลือกจำแต่ตรงที่เราเข้าใจหรือความทรงจำที่เรามีความสุข แค่นั้นรอยยิ้มของเราก็มีแล้ว “ความรักก็เช่นกัน” หลังจากที่ได้พัก(มั่ง)ช่วงปิดเทอมตอนนี้อยากตะโกนดังๆออกมาว่า “เรียนหนักแม่งทุกวัน”ฮ่าๆชีวิตของเราก็ต้องดำเนินต่อไปใช่ไหมครับเริ่มต้นปีใหม่กับสิ่งใหม่ๆอะไรที่มันไม่ดีก็ทิ้งไปกับปีเก่านะครับ พอเปิดมาไม่รู้ว่าผมจะดีหรือซวยไปตลอดปีครับจอดรถมาก็เจอ
“คิดถึงอ่ะเบบี้”
ผม : ฮ่าๆกวนตีนล่ะสัส มาแต่เช้าเลยนะมึงมีเรียนเช้าเหรอ
เต้ : ป่าวมาดักรอเจอหน้ามึงนี่แหละ
ผม : มีไรกะพี่เหรอน้องถึงมารอพี่ หรือว่าจะเปลี่ยนใจมาเป็นเมียพี่เหรอจ๊ะ
เต้ : ถุย แม่ฝากนี่มาให้ กลับมาถึงอุบลเลยแวะไปหามึงที่บ้านไม่เจอ
ผม : ฝากขอบคุณแม่ด้วยนะ
เต้ : ไม่ต้องฝากหรอกยอมกูคืนหนึ่งพอเลย
ผม : เอาตีนกูป่ะ โน่นไปบอกแฟนมึงโน่น
เต้ : หยอกเล่นแค่นี้ก็ไม่ได้
ผม : เกิดกูคิดจริงขึ้นมาทำไงฮ่าๆ(พูดแล้วก็เดินไปหาเพื่อนครับ)
เต้ : อ้าว สัส ทิ้งกูซะงั้น
ไม่อยากยืนกะมันนานครับเดี๋ยวมันกวนผมพอดีเพื่อนมันเรียกด้วยล่ะเลยไปหาเพื่อนครับ
ยัก : ขนมใครอ่ะ เมียจ๋านอกใจเขาเหรอ(พูดแล้วยิ้ม)
ผม : ไอ้เต้เอาให้เมื่อกี้อ่ะ กินดิ เผื่อมันใส่ยาผัวจะได้ตายก่อนไงฮ่าๆ
ยัก : สัส แล้วกายไม่ได้มาด้วยเหรอ
ผม : โทรหามันเมื่อเช้านะเห็นบอกว่าจะตามมา หาไรทานก่อนเหอะแม่งหิวข้าวว่ะ
ยัก : อืม เปิดเทอมมานี่ดูมึงเปลี่ยนไปนะ
ผม : เปลี่ยนไร กูก็ปกตินิครับแต่เขาไม่เคยจะเปลี่ยนใจจากตัวเองนะฮ่าๆ
ยัก : ไอ้บ้า รีบเดินเลยมึงเดี๋ยวก็ไม่ได้ทานหรอก ไปเที่ยวกาชาดไหมคืนนี้
ผม : เดี๋ยวดูก่อนนะว่าอยากไปไหม แน๊ชวนผู้ชายไปเที่ยวนี่คิดไรกะเขาป่ะ
ยัก : แน่ใจนะว่าผู้ชาย ฮ่าๆ
ผม : ลองไหมล่ะจะได้รู้
ยัก : ไอ้ทะลึ่ง ถ้าไอ้ต้นกะตั๊วยังอยู่คงได้เที่ยวสนุกอ่ะ ได้คุยกับตั๊วบางไหม
ผม : ไม่ค่อยได้คุยอ่ะ ล่าสุดก็สิบกว่าวันล่ะ เห็นแต่บ่นว่าคิดถึงเพื่อน
ยัก : กูไม่เชื่อหรอก นอนกอดกะแฟนแล้วจะมาบ่นคิดถึงเพื่อน
ผม : ไปว่ามัน หึงมันเหรอฮ่าๆแล้วจะทานไรเดี๋ยวไปซื้อให้
ยัก : กระเพาะไก่แต่ขอเป็นไก่ตัวผู้หนุ่มๆนะ
ผม : กวนตีนล่ะไปสั่งเองเลย
ยัก : กินไรก็ได้มึงทานไรกูทานหมดอ่ะ
“จีบกันในโรงอาหารเลยนะพวกมึง”
ผม : ไอ้ห่า มาถึงก็ปากหมานะมึง
กาย : ว้าวๆ ทานเหมือนกันด้วย
ผม : พอเลยมึง รีบๆไปหาไรแดกเลยมึงคาบแรกไปสายโดนหักคะแนนนะมึง
กาย : งั้นพวกมึงทานรอกูหน่อยนะไม่ต้องรีบ
“ไม่กินมะเขือเทศเดี๋ยวก็ไม่โตหรอกมึง”
ผม : กวนล่ะมึง ไม่เคยกินและไม่อยากกินด้วย
เต้ : ไม่เคยกินมึงก็ลองกินสิ จะได้รู้ว่ามันอะไรไหม
ผม : ทีขี้มึงไม่เคยกินทำไมไม่ลองกินว่ะ
เต้ : เชี้ย มาย้อนอีก ไหว้ดีครับเจ๊
ยัก : ดีจ๊ะ
ผม : แล้วไม่มีเรียนเหรอมากนยุได้
เต้ : เดินมาหากำลังใจเรียนวันแรก
ผม : แหวะ กูจะอ้วก โน่นบอกพี่นั่งข้างๆโน่น
ยัก : ฮ่าๆ
เต้ : มาซื้อน้ำเลยแวะมากวน ไปล่ะ จุ๊บๆ(ทำปากจู๋ใส่)
ผม : กวนล่ะ
กาย : ไอ้เต้ทำไมมันรีบไปจังว่ะ ว่าจะถามมันสักหน่อย
ผม : มันรีบไปก็ดีแล้วล่ะ ยิ่งยุนานกูจะได้เถียงกับมัน
กาย : เย็นนี้ไปทานหมูกระทะนะ ฉลองปีใหม่กัน
ผม : หมูกระทะอีกล่ะ หน้ากูจะเป็นกระทะล่ะฮ่าๆ
นั่งคุยกันสักพักเพื่อนโทร6มาครับว่าจารย์เข้าห้องพวกผมนี่วิ่งขึ้นห้องสิครับ พอไปถึงพวกมันพากันนั่งขำ จนเรียนเสร็จ
กาย : ไปไหนต่อมึง
ผม : ไม่รู้ดิ แล้วจะไปกินหมูกระทะกี่โมงเดี๋ยวกูจะได้ออกมาหา
กาย : เดี๋ยวกูโทรหาล่ะกัน
ผม : ไว้เจอกัน
กลับถึงบ้านเบื่อๆเลยออกมาเดินเล่นที่ห้วยวังนองครับ ผมจะเป็นคนที่เวลาอยู่คนเดียวจะชอบนั่งฟังเพลงแล้วคิดไรไปเรื่อยครับตอนนั้นก็เช่นนั้นนั่งฟังเพลงคิดไรไปเรื่อย
เต้ : มาทำไรคนเดียวหรือว่านัดสาวไว้
ผม : นัดไรอยู่บ้านเซ็งๆเลยมาเดินเล่น ว่าแต่มึงเหอะตามกูมาเหรอ
เต้ : ป่าว แค่ขับรถผ่านเห็นรถมึงจอดเลยแวะเข้ามา เป็นไรมานั่งคนเดียวคิดไรอีกอ่ะป่าว
ผม : ป่าวไม่ได้คิด
เต้ : ไหนจ้องตากูสิ

วันหลังจะมาต่อนะครับบขอตัวทำงานล่ะ ฝันดีครับบบ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 112 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 20:29:47

ตอนที่ 112

บางครั้ง “การเดินทาง” มันก็ทำให้เราได้พบเจอสิ่งต่างๆไม่ว่าจะเจอในสิ่งที่ดีและไม่ดีหรือบางทีเราก็มีความสุขอยากอยู่กับมันไม่อยากจะให้มันผ่านไปหรือไม่ก็แทบจะอยากให้ผ่านไปเร็วๆเพราะมันไม่มีความสุขอะไรเลยทุกสิ่งมันล้วนเป็นความทรงจำที่เราเคยผ่านมาแต่เมื่อมันผ่านไปบางทีมันย่อมมีอะไรที่ดีๆเข้ามาก็ได้ “ความรักก็เช่นกัน”ไม่ได้มาอัพซะนานเลยคิดถึงผมไหมครับ(หลงตัวเองยังไงไม่รู้)ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยหลายพื้นที่ก็หนาวแล้วหนาวๆแบบนี้อิจฉาคนที่มีคู่เนอะเขาคงจะอุ่นน่าดูฮ่าๆส่วนผมก็กอดหมอนเน่าเหมือนเดิมก็ไม่ได้มาอัพนานเลยเนอะเรียนหนักอ่ะครับกับกิจกรรมด้วยเลยไม่ค่อยมีเวลาได้อัพหลังจากที่ผ่านปีใหม่มาแล้วผมกับไอ้ตัวแสบก็นานๆจะได้เจอกัน
“ยืนม่อสาวเหรอครับคุณชาย” พูดแล้วมาทำหน้ากวนส้นทีนใส่อีก
ผม : ม่อไรแค่วิวแถวนี้มันดีฮ่าๆ
เต้ : หรา ได้ลงแข่งไรกะเขาป่ะ
ผม : ไม่อ่ะขี้เกียจ
เต้ : แก่แล้วว่างั้นเหอะ
ผม : แก่เชี้ยมึงดิ
เต้ : แล้วมึงยืนมองใครอยู่ว่ะ เห็นมองนานแล้ว
ผม : ป่าวเหมือนคุ้นๆหน้าพี่คนนั้นอ่ะ
เต้ : แน๊ เมาแล้วทำไรไปหรือป่าวถึงจะมาคุ้นๆหน้าเขา
ผม : ไอ้บ้า กูไม่ใช่มึงนะเว้ย
เต้ : หรา นั้นรุ่นพี่กูเองเป็นไรรู้จักกับพี่เขาเหรอหรือว่าชอบพี่เขาเอาม่ะกูติดต่อให้
ผม : อะไรของมึงแค่กูคุ้นๆหน้าเหมือนๆช่างเหอะ แล้วนี่มึงจะไปไหนต่อป่ะ
เต้ : ชาเขียวปั่นป่ะ
ผม : ไปปั่นคนเดียวเลยมึงหนาวจนหำจะหดล่ะเนี่ย
เต้ : ไม่ใช่หดแต่เกิดแล้วหราจ๊ะ
ผม : แก้ผ้าวัดกันป่ะล่ะ
เต้ : ถ้าแก้ผ้าไม่วัดอย่างเดียวนะเสียวด้วยกันป่ะ
ผม : โน่น มึงเห็นป่ะเสาไฟ ชอบรูไหนไปเสียบเลยไปไอ้หื่นกาม
เต้ : โอมๆมึงดูดิพี่คนนั้นน่ารักว่ะ
ผม : ไอ้อ้อร้อกูล่ะอยากให้แฟนมึงมาเห็นจัง
เต้ : แฟนไรกูโสดเว้ยตอนนี้
ผม : ห๊ะ อีกแล้ว กูล่ะเหนื่อยใจกับมึงจังนี่มึง ช่างแม่งเหอะขี้เกียจบอกล่ะ
เต้ : จริงๆนะเว้ย พี่เขาน่ารักนะมึง
ผม : มึงลองเดินไปถามพี่เขาหน่อยว่าน่ารักแบบนี้เวลาตดจะหอมป่ะ
เต้ : กวนตีนล่ะเชี้ย อ้าวเฮ้ยจะรีบเดินไปไหนว่ะ
ผม : กูไม่อยู่เว้ยหนาว (แล้วมันก็วิ่งตามผมมาที่รถ)
เต้ : ไปส่งกูด้วยสิว่ะ แม่งจะรีบไปไหน
ผม : แล้วรถมึงล่ะ
เต้ : อยู่ร้านซ่อมอ่ะ พากูไปซื้อของหน่อยดิ
ผม : โหนี่กูต้องพามึงไปซื้อของเหรอ
เต้ : เอ่อ
ผม : งั้นค่าน้ำมันบวกค่ารถก็ห้าร้อย
เต้ : ไอ้หน้าเงิน งั้นกูให้หอมแก้มหนึ่งทีอ่ะ
ผม : ไอ้หลงตัวเอง ใครอยากจะไปหอมแก้มมึงว่ะ แค่พูดกูจะอ้วกล่ะ
เต้ : หรา ทีแต่ก่อนนะ เต้ครับ
ผม : หยุดเลยมึงกูถีบแม่งลงรถเลย
เต้ : ชอบใช้กำลังจังนะมึง งั้นเราไปใช้กำลังบนเตียงป่ะ
ผม : มึงขับรถเลยมึงลมพัดปากจะได้ไม่พูดมาก
เต้ : งั้นก็กอดได้นะไม่หวงเนื้อหวงตัวหรอก
ผม : ถุย แล้วจะไปซื้อของที่ไหนว่ะเร็วๆนะมึงกูรีบไปทำงานอยู่
เต้ : ทำงานห่าไร ช่วงนี้ไม่ค่อยนอนบ้านนะมึง
ผม : นี่แอบตามกูเหรอทำไมรู้
เต้ : ตามแป๊ะไร ก็เห็นรถมึงจอดอยู่หอเพื่อนแทบจะทุกคืน
ผม : มาทำงานเว้ย ดึกขี้เกียจกลับบ้านเลยนอนที่นั้น
เต้ : แค่ทำงานจริงๆนะมึง ไม่ใช่พาสาวมาหอเพื่อนนะ
ผม : นี่คุณมึงหึงผมเหรอครับ
เต้ : ไม่ได้หึงเว้ย แค่ย่ามึงฝากกูดูแลอยู่
ผม : กูไม่ใช่มึงนะเว้ย ที่จะพาใครๆมานอนด้วย
เต้ : มันเป็นอดีตเว้ย
ผม : เมื่อวานนี่นะอดีตฮ่าๆ
เต้ : เดี๋ยวกูจอดรถจูบปากมึงนะเว้ยพูดมากอีก เสาอาทิตย์นี้ไปไหนป่ะว่ะ
ผม : ไปดิ มีไรชวนเที่ยวเหรอเผอิญช่วงนี้พี่ติดงานเยอะอ่ะน้องต้องรอคิวก่อนนะฮ่าๆ
กว่าจะมาถึงเซ็นทรัลครับมันขับรถโคตรช้ายังกะชมวิวยังไงไม่รู้(ผมล่ะอยากจะบอกมันว่าพี่ครับกูมีงานที่ต้องทำนะเว้ย)
เต้ : รีบป่ะมึง ไปดูหนังกันป่ะ
ผม : ไอ้คุณเต้ครับ ตูมีงานต้องทำนะครับ มึงจะซื้อไรก็รีบซื้อเลยมึง หนังไว้กูกลับจากค่ายเดี๋ยวพ่อพามาดูนะลูกอย่าง้อแงนะฮ่าๆ
เต้ : ครับ(ทำหน้าอ้อนกวนทีนอีก)กูไม่รู้ว่าจะซื้อไรแค่อยากมากับมึงฮ่าๆ
ผม : ไอ้ห่าเต้(จะโกรธมันแต่ก็ไม่โกรธ)
เต้ : ก็เห็นมึงชอบบ่นว่าเหนื่อยเลยพามาเที่ยวแค่นี้ ว่าแต่เหนื่อยเรื่องไรว่ะบอกกูได้ป่ะ
ผม : เหนื่อยกับมึงนี่แหละ
เต้ : เหนื่อยได้ไงเรายังได้มีไรกันเลยจะเหนื่อยได้ไงฮ่าๆ
ผม : ไอ้หื่นกาม กูไม่ได้เป็นไรหรอกแต่ก็ขอบใจนะมึงว่าไปก็ไม่ได้มาเดินห้างกะมึงนานแล้วเนอะ
เต้ : ก็ใช่สิมีแฟนแล้วทิ้งกูอยู่คนเดียวนี่
ผม : เดี๋ยวก่อนนะประโยคนี้กูไม่ใช่เหรอที่ต้องพูด
เต้ : ขอโทษ กูก็เห็นมึงไปแต่กับเพื่อนนี่ว้า
ผม : ช่างเหอะ เดินดูไรดีกว่า ว่าแต่มึงจะซื้อไรป่ะเดี๋ยวกูพาไปดู
เต้ : เอาม่ะเดี๋ยวซื้อหมวกให้ เห็นมึงชอบใส่นัก
ผม : ไม่เป็นไรหรอก ว่าแต่มึงเหอะเป็นไงมาไงเรื่องความรักถึงไปไม่รอด
เต้ : ไม่รู้ดิ คงไม่เข้ากันมั่ง
ผม : ไม่เข้าหรือมึงไปเข้าเขามากอ่ะป่าวฮ่าๆ
เต้ : กูไม่ได้หื่นกามป่านนั้นนะเว้ย แค่เขาจะกลับไปหาแฟนเก่าเขา ไอ้เรามาทีหลังก็ต้องถอยดิว่ะ
ผม : เอาน๊าอย่าคิดมากนะมึง อย่างน้อยเราก็มีความสุขด้วยมือเรา
เต้ : ไอ้บ้ากาม
ผม : ยิ้มได้ล่ะสิมึง
เต้ : มึงรู้ป่ะเวลาที่กูมีเรื่องไรก็จะคิดถึงมึงคนแรกเลย
ผม : เหรอ ไม่เอาไม่พูดกูที่นึ่งลูกชิ้น
เต้ : อะไรของมึงว่ะ
ผม : ซึ่งไงว่ะฮ่าๆ
เต้ : นี่เล่นมุกเหรอ โอ้ยไอ้เด็กน้อย กลับกันเหอะขี้เกียจเดินล่ะ อีกอย่างมึงก็ต้องรีบกลับไปทำงานอีก
ผม : พูดถึงงานแล้วขี้เกียจว่ะ
เต้ : ก็คิดว่างานที่จารย์ใช่เป็นการชักว่าวดิว่ะ รีบทำมันก็รีบเสร็จถ้าค่อยๆทำมันก้เสียวนานฮ่าๆเป็นไงเปรียบเทียบดีป่ะ
ผม : ดีพ่องมึงดิ ไอ้หื่นกาม คิดแต่เรื่องนี้

ไว้จะมาอัพลงใหม่นะครับบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 113 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 20:31:08

ตอนที่ 113

“ความรัก” มันทำให้คนเรายิ้มได้อย่างมีความสุข แต่ในอีกมุมหนึ่ง ความรักก็ทำให้คนเราร้องไห้ได้อย่างไม่น่าเชื่อมันอาจจะมีช่วงเวลาหนึ่งที่บางครั้งคนเราเลือกที่จะมีช่วงเวลาดีๆถึงแม้ว่ามันจะสั้นมากมายเพื่อที่ว่าในวันที่เราเดินจาก ความทรงจำดีๆนั้นจะคอยหล่อเลี้ยงเราในวันที่เค้าไม่อยู่ในชีวิตเราอีกต่อไป ขอบคุณทุกคนที่ยังติดตามเรื่องราวของผมกับเต้มาโดยตลอดขอบคุณทุกๆคอมเม้นนะครับหลังจากที่อัพตอนที่แล้วไปนานแล้วเนอะวันนี้ว่างครับเลยมีเวลาได้อัพอีกครับ
“อ่ะมึง(มันยื่นอมยิ้มให้) มานั่งเชี้ยไรตรงนี้”
ผม : ไม่อ่ะ ขี้เกียจอ่ะ
เต้ : เหรอกูนึกว่ามานั่งเศร้าเพราะไปทำใครเขาท้องอ่ะดิฮ่าๆ
ผม : ตูไม่ใช่มึงนะเว้ยฮ่า
เต้ : แล้วจะไปไหนต่อป่ะเนี่ยกูจะได้ไปด้วยฮ่า
ผม : ทำไมต้องไปกับกูด้วยว่ะ
กาย : โอมพี่เขาให้มาตามอ่ะ พี่เขามีไรจะคุยด้วย
ผม : เดี๋ยวกูไปก่อนนะ มีไรจะโทรหานะ
แล้วผมก็ไปกับไอ้กายครับส่วนไอ้เต้ก็เดินไปหาเพื่อนมันครับแต่ดูไอ้เต้เหมือนมันจะมีปัญหาไรสักอย่างนี่แหละครับไว้ค่อยจะลองโทรถามมันเอากว่าจะทำไรเสร็จเล่นเอาซะค่ำครับ จะกลับแล้วแหละเลยนึกขึ้นได้ว่าไอ้เต้เลยโทรหามัน
เต้ : มีไรเหรอมึง
ผม : ว่างป่ะ มึง
เต้ : สำหรับโอมเต้ว่างเสมอจ๊ะ
ผม : ไอ้อ่อยเอ่ย มึงอยู่หอไหม
เต้ : อยู่มีไร แน๊คิดไรกะเขาป่ะเนี่ยอยู่ๆก็จะมาหาที่หอ
ผม : ไอ้หอกเอ่ย งั้นรอที่หอนะเดี๋ยวกูไปหา แล้วก็ขับรถออกไปหามันครับ
กาย : รีบไปไหนว่ะ เห็นดูรีบๆ
ผม : ไปธุระแปบหนึ่ง มึงทานข้าวก่อนกูเลยนะ
กาย : แล้วงานล่ะ
ผม : เดี๋ยวจะกลับมาทำ ไว้ให้มึงทำเสร็จก่อน กูจะมาลอกฮ่าๆ(เปนไงความคิดผม)
กาย : ระวังตัวหน่อยนะมึง
ผม : ครับบบพ่อ
กาย : สัส
แล้วก็ไปถึงหอไอ้เต้ครับ “มาเร็วนะมึงคิดถึงกูเหรอ”
ผม : หลงตัวเองป่ะเนี่ย ทานข้าวยัง
เต้ : ยังอ่ะ
ผม : ไปกินป่ะกูหิวพอดี มึงขับรถนะกูปวดแขนอ่ะ
เต้ : เปนไร ชักว่าวหนักเหรอมึงฮ่าๆ
ผม : ชักเชี้ยมึงดิ ฝันเปียกเอาเว้ยฮ่าๆ
เต้ : ไอ้เด็กน้อย แล้วมาหากูมีธุระอะไร หรือว่ามาทำให้อยากแล้วก็จากไป
ผม : อยากไร อยากกินตีนกูเหรอฮ่าๆ
เต้ : ขอบใจนะมึง
ผม : กูยังไม่ได้ทำไรให้เลย มาขอบใจไร
เต้ : ก็ตอนนี้ไง อย่างน้อยกูก็ยังมีมึงที่อยู่กับกู
ผม : เชี้ย พูดไร แล้วมีไรให้มึงคิดเหรอเล่าให้กูฟังได้นะเว้ย
เต้ : เอ่อ (แล้วมันก็เล่าเรื่องของมันครับฟังๆแล้วเรื่องเรียนล้วนๆ)
ผม : เรื่องแค่นี้ ที่หนักกว่านี้ไม่เห็นมึงคิดว่ะอย่างไปเปิดซิงลูกสาวเขา ไปจีบแม่เขาอ่ะฮ่าๆ
เต้ : เชี้ย ไม่มีเว้ย (แล้วมันก็ขำ)
ผม : อย่าคิดมากนะมึง ยิ้มออกล่ะ เรื่องแค่นี้แนะนำไปจีบรุ่นพี่เลยมึง เขาช่วยได้นะมึงอ่อนตรงไหนก็ไปถามพี่เขา
เต้ : อ่อนตรงจวยนี่ถามมึงได้ป่ะ
ผม : สัส ไปถามหมาข้างถนนโน่น ไปดูหนังม่ะ
เต้ : ชวนกูดูหนัง งานมึงเสร็จยังอ่ะ เห็นเพื่อนมึงบ่นอยู่ว่างานเยอะไปทำงานให้เสร็จก่อนไหมค่อยไปดูหนัง
ผม : เหนมึงเคยชวนกูนี่
เต้ : ไว้ทำงานเสร็จก่อนครับบ
ผม : มัวแต่คุยอยู่นี่ตกลงมึงจะแดกไรว่ะ ขับรถมันจะรอบอุบลแล้วนะเว้ย
เต้ : อยากขับแบบนี้ทั้งคืนดีป่ะ
ผม : เมื่อกี้บอกกูว่ากลัวกูจะไม่ได้ทำงานฮ่าๆ
สุดท้ายก็มานั่งทานข้าวมันไก่ครับบระหว่างที่นั่งทานข้าวอยู่ “น้องค่ะพี่รบกวนให้น้องกรอกแบบสอบถามให้หน่อยค่ะ..เขาก็บรรยายของเขาไป”
เต้ : เลือกเพศไหนดีอ่ะ
ผม : ขีดมันทั้งสองเลยถ้ายังไม่รู้อ่ะ(พี่เขานั่งยิ้ม)
เต้ : (มันก็นั่งอ่านขีดของมันครับผมก็เหมือนกัน)เสร็จล่ะทำไมมึงไม่เพิ่มความสามรถพิเศษไปด้วยว่ะ ว่าไม่อาบน้ำติดต่อกันหลายวันได้
ผม : หราๆ
พี่ : น่ารักดีนะเราสองคน เปนแฟนกันเหรอจ๊ะ
เต้ : ใช่ครับ ผมเปนผัว ส่วนมันเปนเมียครับ
ผม : เชี้ย เพื่อนกันครับ
พี่ : ขอบคุณน้องสองนะพี่ไปก่อนนะ(แล้วพี่เขาก็ลุกไปโต๊ะอื่น)
เต้ : รีบไปจัง รู้งี้ให้เบอก็คงดีเผื่อจะมีไรสอบถามอีกฮ่าๆ
ผม : ไอ้หน้าม่อ แดกไปมึงมันจะดึก
เต้ : ทานเสร็จพาไปซื้อของที่บิ๊กซีหน่อยดิ
ผม : ไปดิ กูว่าจะไปซื้อของอยู่พอดี มองหน้ากูทำไม
เต้ : มองไม่ได้เหรอ
ผม : ช่วงนี้แม่งกินเยอะแก้มออกมาล่ะ
เต้ : แก้มออกเหรอมากูจะช่วยเก็บ แล้วมันดึงแก้มผมสองข้าง
ผม : เชี้ย เจ็บนะเว้ย
เต้ : ช่วยเก็บไง "ยังฮักเจ้ายังคิดฮอดความเก่าความหลังถึงสองเฮาสิอยู่ไกลกันแต่ใจอ้ายบ่เคย..ห่างไกลยังฮักคือเก่า คำว่าเฮาบ่เคยเลือนหายเจ้ายังอยู่ในใจอ้ายคิดฮอดหลายฮักเจ้าคือเก่าเด้อ"
ผม : ไม่เศร้าแล้วดิถึงร้องเพลงได้อ่ะ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 114 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 20:32:30

ตอนที่ 114

แปลกเนอะของบางอย่างเมื่อเราทำมันหายไปนานๆแรกๆก็จะพยายามหามันให้เจอเหมือนกับเราเสียของรักไปแต่พอนานๆไปกลับมาเห็นมันอีกครั้งกลับทำให้เรารู้สึกเฉยๆ เหมือนเราไม่อยากได้มันอีกแล้ว หลังจากที่ไม่ได้มาอัพหลายวันเลยฮ่าๆ วันนี้ว่างเลยมาอัพให้หายคิดถึงครับ ช่วงนี้ผมกับหมาเต้ไม่รู้ว่างไรกันเห็นหน้ากันแทบจะทุกวันครับ(พี่เขาโสดเลยว่าง)แต่ไม่ได้ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยครับส่วนมากจะแค่เจอกันที่คณะบ้างที่โรงอาหารบ้างที่เตียงบ้าง เฮ้ย!ไม่ใช่
“เป็นไรว่ะช่วงนี้เจอกันบ่อยๆมาอ่อยกูป่ะเนี่ย”
ผม : อ่อย พ่องมึงดิ มึงแหละมาอ่อยกู
เต้ : หรา ช่วงนี้อากาศมันหนาวๆดูแลตัวเองด้วยนะหัดใส่ด้วยเสื้อตอนนอนอ่ะ
ผม : บอกกูเหรอ
เต้ : บอกหมามั่ง เชี้ยอยู่กับมึงก็บอกมึงดิว่ะ ใช่สิช่วงนี้มีเพื่อนกอดคลายหนาวแล้วนิ
ผม : ถุย ว่าแต่มึงเหอะบอกแต่กู แล้วเป็นไงเรื่องของมึงเคลียหมดยัง
เต้ : หมดแล้วหายห่วงได้(มันมาดึงแก้มสองข้างผม)
ผม : สัส เจ็บนะเว้ย เดี๋ยวกูขึ้นไปเรียนก่อนนะสายล่ะ
เต้ : ไปดิ ใครลามมึงไว้มิทราบครับบ
ผม : สัส
กาย : วิ่งหอบมาเลยนะมึง จารย์เขางดคลาสอ่ะวันนี้
ผม : ห่ะ ทำไมไอ้คุณมึงไม่โทรบอกกูก่อนว่ะ นี่รีบวิ่งขึ้นมาเลยนะเว้ย
โอ๊ต : คิดว่าออกกำลังกายนะไอ้หนู
ยัก : เมียจ๋า มาๆผัวจะหอมแก้มให้หายเหนื่อยฮ่าๆ
ผม : เปลี่ยนจากหอมเป็นตุยเลยได้ไหมผัวจ๋า
ยัก : ไอ้บ้า ลามก
ผม : ใครล่ะเริ่มก่อน
ยัก : ไปเที่ยวที่มออุบลม่ะ
กาย : ไปๆ
ผม : ขี้เกียจว่ะ
โอ๊ต : กลัวเจอแฟนเก่าเหรอมึงเขาเรียนอยู่แถวนั้นนี่ว้าฮ่าๆ
ผม : เชี้ย ไม่กลัวเว้ยเขาคงไม่มาเที่ยวหรอกมั่ง
กาย : หาไรแดกเหอะกูหิวล่ะ
พอทานข้าวเสร็จก็ไปรอเรียนจนเรียนเสร็จพอดีครับ แล้วพวกผมก็พากันไปเที่ยวงานที่มออุบล
ยัก : โอมๆ เวลามึงยิ้มก็น่ารักดีเนอะ
ผม : คิดไรกะเขาป่ะเนี่ย แต่เวลาแก้ผ้าน่ารักกว่านะจะดูป่ะล่ะ
ยัก : ไปแก้ให้พี่พยาบาลดูเลย
ผม : ฮ่าๆ ไม่อ่ะกลัวเขาจะวิ่งตามถึงบ้าน
กาย : เป็นไรหยิบเป๋าตังเขามาด้วยเหรอฮ่าๆ
กว่าจะเดินทั่วงานก็เย็นพอดีครับรีบด้วยแหละครับเลยไม่ได้อยู่ได้ พอกลับถึงบ้านเลยออกไปหาไรทาน
“หนีเที่ยวเหรอมึง ไปไม่ชวนกูเลยนะ”(ทำเหมือนนอย)
ผม : ใครจะไปรู้ว่ะ
เต้ : ใช่สิ ไม่อยากไปเที่ยวกับกูแล้วนิ(นิสัยเริ่มเหมือนผู้หญิงขี้น้อยใจขึ้นทุกวัน)
ผม : เอ่อ พรุ่งนี้เดี๋ยวกูพาไปนะ
เต้ : จริงดิ(หน้ามันต่างจากเมื่อกี้มาก)พูดแล้วนะมึง
ผม : เอ่อ ถ้าไม่พาไปยอมเป็นเมียมึงเลย
เต้ : งั้นไม่ต้องไปดีม่ะฮ่าๆ
ผม : เพ้อไรหำ
เต้ : หำไม่ได้เพ้อนะหำแข็งต่างหาก
ผม : ถุย แล้วมาคนเดียวเหรอ
เต้ : อืม มาคนเดียวสิ
ผม : เหนื่อยว่ะ
เต้ : เป็นไรอีกมึง แดกเข้าไปจะได้ไม่หายเหนื่อย มันตักไก่ทอดให้ผม
ผม : แม่ง กูไม่อยากออกไปไหนเลยว่ะอยากนอนนิ่งๆอยู่บ้าน
เต้ : นิ่งๆในโล่งเหรอ
ผม : สัส
เต้ : มีไรให้คิดมากอีกล่ะมึง
ผม : ป่าวหรอก รีบๆกินเหอะกูจะรีบกลับไปทำงาน
เต้ : ไม่ได้รีบไปแดกเหล้าเหรอ ผ่านมาเมื่อกี้เห้นเพื่อนมึงพากันแดกเหล้าอยู่
ผม : นี่ใครครับ โอมครับบผมไม่ใช่ขี้เหล้านะครับบ
เต้ : จ๊ะ ไม่ได้ขี้เหล้าเลยเนอะ
ทานเสร็จผมก็กลับบ้านส่วนไอ้เต้ไปไหนไม่รู้ รีบกลับมาปั่นงานที่บ้านกว่าจะเสร็จก็ดึกครับ
กาย : มาแต่เช้านะมึง
ผม : แน่นอน
กาย : อาบน้ำมาไหมมึง
ผม : ไม่ได้อาบมาแต่เมื่อวานล่ะถุยย
กาย : กูยืมรถไปหอหน่อยดิ ลืมเอางานด้วยว่ะ
ผม : อ่ะ(โยนกุญแจรถให้มันครับ)
กาย : แดกแต่อมยิ้มเดี๋ยวก็ฟันผุหรอกมึง
ผม : รีบๆไปนะมึงกูขี้เกียจเช็คชื่อแทน
“กรี๊ดๆพี่โอมน่ารักจังหนูเป็นFCพี่โอมเลยค่ะ”
ผม : อะไรไอ้หน้าม่อ ไม่รีบขึ้นไปเรียน
เต้ : ฮ่าๆ ก็ยังไม่ถึงเวลาเรียนนี่ว้า กินหน่อยดิอมยิ้ม
ผม : หมดแล้วมีอันเดียวในกระเป๋า ไม่เชื่อก็ค้นดูดิ
เต้ : (มันค้นจริงๆครับ)
ผม : เชี้ย มากำจวยกูทำไมว่ะ
เต้ : ฮ่าๆ นี่ไงสองลูก
ผม : สองลูกพ่องมึงดิ เจ็บนะเว้ย
เต้ : หนาวเหรอมึงหำหดเลย
ผม : สัส
เต้ : อย่าลืมนะมึงเย็นนี้พูดไรไว้ ถ้าไม่ว่างไม่ไปก็ได้นะแต่ต้องมาเป็นเมียกูฮ่าๆ
ผม : ทีอันนี้ล่ะจำดีนะมึง เอ่อ เรียนเสร็จโทรหากูล่ะกัน
เรียนเสร็จมันมารอผมอยู่ที่ลานจอดรถเลยครับ สุดท้ายก็ไปกะมันครับแถมไอ้กายไปด้วย
เต้ : คนเยอะว่ะ
ผม : งานก็ต้องมีคนดิว่ะ ห้ามซนนะมึง แล้วไม่กลัวเจอเมียเก่าเหรอจ๊ะ
เต้ : เจอทุกวันอ่ะที่คณะ
ผม : ถุย
กาย : ฮ่าๆ
แล้วพวกผมก็พากันเดินเที่ยวงาน
ผม : แม่งคนเยอะว่ะ ไม่รู้จะพากันมาทำไร
กาย : บ่นไรมึงไอ้เต้ไม่เห็นจะบ่น
ผม : ก็คนมันเยอะนี่ว้า เดินเร็วๆดิว่ะหนักจวยเหรอเดินช้าชิบ
เต้ : แต่กูชอบนะเดินเบียดสาว
กาย : ฮ่าๆ
เต้ : อิ่มยังไงไม่รู้
ผม : ไม่อิ่มได้ไงมึง กูเห็นมึงชิมแม่งทุกร้านไอ้หน้าด้านชิมของเขาไม่ยอมซื้อ
เต้ : แต่กูชมเขาอยู่นะว่าอร่อย
กาย : เดี๋ยวกูมานะ
ผม : อืม ชิมทุกร้าน ทำไมมึงไม่ชิมร้านขายอาหารหมาด้วยว่ะ
เต้ : ถุย
ผม : ไปดูแคสตัสป่ะ (แล้วก็เดินไปที่ร้านขายแคสตัส) มึงว่าสวยไหมต้นนี้
เต้ : กูว่ามันเหมือนหัวจวยนะฮ่าๆ
ผม : ไอ้ทุเรส
เต้ : มึงก็ดูดิ ก็มันเหมือนจริงๆนะ
ผม : ของเขาเสียหายหมด
เต้ : โอมเอาม่ะกูจะหักดอกทานตะวันเขามาให้
ผม : หักดิ กูจะให้มึงเดินกลับ อย่าเกรียนดิว่ะ
กาย : สวยดีว่ะ
เต้ : สวยตรงไหนว่ะ หนามเต็มต้น ลองปลูกให้ต้นใหญ่ๆนะแล้วมึงลองซ้อมปีนดูมันจะเหมือนต้นงิ้วป่ะ
ผม : ให้มึงแหละปีนก่อน
เต้ : ต้นเท่าไข่หำหมาแม่งโคตรแพงจัง
กาย : ฮ่าๆ
ผม : ก็มันสวยนี่ว้า
แล้วก็เดินจนทั่วงานครับ
เต้ : ป้าเอากล้วยทอดยี่สิบครับ
“เอามันไหมลูก”
เต้ : ไม่รู้ดิป้า ลองถามเพื่อนผมดูสิครับว่าเอามันไหม ทั้งมันทั้งเสียวนะป้า
ผม : คนล่ะมันสัส (เดินหนีมาหากายครับ)
เต้ : โอมป้าถามว่าเป็นแฟนกันเหรอกูบอกว่าไม่ได้เป็น
ผม : ดีแล้วล่ะ
เต้ : แต่กูบอกว่าเป็นผัวเมียกัน
ผม : เอาที่มึงสบายใจนะครับบสัส
กาย : ฮ่าๆ
“โอมมากับใคร”
เต้ : เอาแล้วเว้ย เจอใครไม่เจอ
กาย : ใครอ่ะเต้
ผม : แปบหนึ่งนะ พวกมึงไปรอที่รถนะเดี๋ยวกูตามไป
เต้ : อย่ากลับมาร้องไห้ให้กูเห็นนะมึง
สักพักผมก็เดินมาที่รถ
ผม : กายไปไหนอ่ะ
เต้ : มันนัดสาวไว้มั่ง เห็นคุยโทรสัพแล้วรีบกลับ ป่ะกลับกัน
ผม : อืม
เต้ : เขามาเที่ยวเหรอ
ผม : อืม
เต้ : เป็นไรเนี่ย ต่างจากตะกี้จัง
ผม : ไม่ได้เป็นไร
เต้ : หิวข้าวว่ะ ทานข้าวก่อนม่ะค่อยกลับบ้าน
ผม : ดีเหมือนกันขี้เกียจออกมาตอนดึกๆ
เต้ : “ในยามที่ท้อแท้ขอเพียงแค่คนหนึ่งจะคิดถึง”(ทำเสียงคนแก่)
ผม : ฮ่าๆอะไรของมึง
เต้ : ก็เห็นเงียบๆนี่ว้า เลยร้องเพลงให้ฟัง
ผม : ขับรถเลยมึง
เต้ : ก็แค่แฟนเก่าอย่าไปคิดมากดิ
ผม : กูไม่ได้คิดเว้ย แต่ก็ขอบใจนะ
เต้ : เปลี่ยนจากขอบใจเป็นเรียกกูว่าผัวได้ไหม
ผม : เพ้อไรมึง เดี๋ยวถีบแม่งลงรถเลย

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 115 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 20:33:57

ตอนที่ 115

เขาบอกว่าความรักมันก็เหมือนกับการที่เราไปเที่ยวสถานที่แห่งหนึ่งมันมีทั้งเรื่องราวที่สนุกท้าทายและเรื่องราวที่ทำให้เราไม่สนุกแต่สุดท้ายความรู้สึกต่างๆมันก็เป็นแค่เพียงความทรงจำที่ทำให้เราได้รับกลับมามีบางครั้งที่เราอยากจะกลับมาเที่ยวที่นั้นอีกและบางครั้งเราไม่อยากจะกลับมาอีก ผ่านวาเลนไทน์มาสองวันแล้วเนอะเป็นไงบ้างครับหลายคู่ก็คงมีความสุขและหลายคู่ก็คงผิดหวังในบางครั้งแต่สุดท้ายชีวิตเขาเราก็ต้องดำเนินต่อไปครับมันต้องมีสักวันแหละที่เป็นวันของเราไม่วันนี้ก็พรุ่งนี้อาทิตย์นี้ไม่ก็เดือนหน้าหรือปีหน้า หลังจากที่ไม่ได้เจอกันนานเลยครับช่วงนี้มหาลัยหยุดจ๊ะ(แต่บางวิชาจารย์ก็นัดเรียน)เลยมีเวลาว่างก็คนมันคิดถึงนิครับทำไงได้ฮ่าๆ(พอก่อนเดี๋ยวจะโดนด่า) วาเลนไทน์ถามว่าผมทำไรตอบเลยครับกลับบ้าน(กอดแม่อ้อนขอตัง)
กาย : แล้วมึงจะกลับตอนไหนว่ะมันค่ำแล้วนะเว้ย
ผม : เดินเล่นสักพักก่อนค่อยจะกลับมึงจะกลับหอเลยป่ะ
กาย : อืม แล้วจะทานข้าวพร้อมกูป่ะ
ผม : เดี๋ยวกูโทรหาล่ะกัน
นั่งฟังเพลงซิวๆคนเดียวอยู่ห้วยม่วงครับมันก็ค่ำแล้วล่ะ
“ การเดินทางของฉันและเธอคือการเรียนรู้การเรียนรู้ของเราสองคนคือความเข้าใจเธอเข้าใจและฉันเข้าใจก็ทำให้เรามั่นใจ ในสิ่งนั้น”
กำลังได้ฟิวเลยครับถ้าไม่..
ผม : เชี้ย เล่นไรของมึง(ไอ้เต้มันเอาน้ำแข็งมาใส่หลังผม)
เต้ : ฮ่าๆ ก็เห็นนั่งนิ่งนึกว่าหลับ เลยเอาน้ำแข็งใส่
ผม : เล่นเชี้ยไรว่ะ แม่งเปียกล่ะมึง เลอะเสื้อป่ะเนี่ย
เต้ : หรา เป็นไรกลับบ้านไปก็ซักดิ หรือว่ามึงจะไม่ซักหน้าด้านใส่มาเรียนอีก
ผม : ฮ่าๆ
เต้ : แล้วเป็นเชี้ยไรมานั่งคนเดียว มีไรคิดมากอีกสิมึง
ผม : ก็อยากนั่งเงียบๆคนเดียวนี่ว้า
เต้ : ทำไมไม่ไปนั่งที่สุสานหรือไม่ก็ป่าช้าถึงจะได้เงียบๆมานั่งนี่คนเยอะเสียงดังนะมึง
ผม : แล้วมึงมาทำไรคนเดียวที่นี่นัดสาวไว้หรอจ๊ะ
เต้ : ใช่ สาวก็อยู่ข้างๆกูไงฮ่าๆ
ผม : กวนตีนล่ะสัส
เต้ : ก็ขับรถผ่านมาเห็นรถใครก็ไม่รู้เลยแวะเข้ามาแล้วมีไรให้คิดมากอีกล่ะมึงเล่าให้กูฟังได้ม่ะ
ผม : ก็นิดหนึ่ง
เต้ : กูว่าไม่นิดล่ะมั่ง เห็นกินเหล้าแม่งทุกวัน วันนี้กินเหล้ากับกูป่ะ
ผม : แน๊ ไม่กินเว้ย เดี๋ยวมึงก็หลอกถามกูอีกหรอก
เต้ : บ้า น้องเต้ไม่ใช่คนแบบนั้นนะครับ
ผม : น้องเต้ พูดซะหวานเลยนะมึง
เต้ : เอาน๊ามึง อย่าคิดมากนะเดี๋ยวมันก็ผ่านไปเองแหละ สู้ๆ(ยกสองนิ้วหูกระต่าย)
ผม : ไอ้เด็กน้อย
เต้ : เด็กน้อยแต่จวยโคตรมหาลัยนะเว้ย
ผม : พรุ่งนี้ไปบอกที่คณะนะให้เขาประกาศให้
เต้ : สัส
ผม : แล้วแคคตัสที่กูเอาให้ดูแลดีป่ะว่ะ
เต้ : ให้เด็กไปแล้ว
ผม : ไอ้ๆๆๆ
เต้ : พูดเล่น ดูแลดีสิมึง เกิดตายมาบ่นให้กูอีกขี้เกียจฟังมึงบ่นอ่ะ
ผม : หรา
เต้ : ถ้าไม่เชื่อไปดูป่ะล่ะที่ห้องกู
ผม : ชวนขึ้นห้องคิดไรกะกูป่ะเนี่ย
เต้ : คิดดิ ถ้ามึงเข้าไปนะกูโป๊ะยาสลบจับทำเมียเลย
ผม : ไอ้บ้าเอ่ยย เดี๋ยวถีบลงน้ำเลยดีไหม
เต้ : กล้าทำเขาเหรอตัวเอง(มันนั่งก้มดูโทรสัพ)
ผม : เป็นไรของมึง กูเห็นนั่งดูโทรสัพหลายครั้งล่ะ
เต้ : นอยให้เพื่อนอยู่โทรไปหลายครั้งมันก็ไม่รับแถมไม่โทรกลับอีก ถ้าโทรกลับมานะกูจะปิดเครื่องใส่เลย
ผม : เพื่อนหรือสาวว่ะ
เต้ : เพื่อน(เขาโทรกลับมาพอดี) มันรีบรับทันที
ผม : ไอ้หน้าม่อเอ้ย ไหนว่าไม่รับว่ะ
เต้ : (มันยักคิ้วแล้วคุยโทรสัพจนวางสาย) ฮ่าๆพูดไปงั้นแหละแล้วทานไรยัง
ผม : ยังไม่หิวอ่ะ
เต้ : ตอนไหนจะหิวห่ะ กูอยากกินข้าวกับมึงอ่ะนะนะ(มีอ้อน)
ผม : เอ่อไปก็ได้
เต้ : ป่ะเดี๋ยวมึงจะรีบไปกินเหล้าอีก
ผม : ไม่ใช่ขี้เหล้าเว้ย
เต้ : เหรออย่าเห็นกินนะวันนี้ถ้ากินกูอุ้มกลับห้องแน่
ผม : เอ่อ
เต้ : พ่อแม่ส่งมาเรียนนะเว้ยไม่ได้ส่งมากินเหล้า
ผม : รู้แล้วน๊า บ่นจัง
เต้ : เป็นห่วงนะเว้ยถึงบ่นอ่ะ
ผม : ครับบพ่อ
เต้ : ผัวสิไม่ใช่พ่อฮ่าๆเรียกผัวสิเมียจ๋า
ผม : พ่องงงงงงงจะไปไม่ไปเดี๋ยวกูก็เปลี่ยนใจกลับหรอก
เต้ : เพื่อนมึงรีบไปไหนว่ะ ปกติจะตามดมตดกันตลอด
ผม : ช่างเปรียบนะมึง มันปวดขี้รีบกลับ
แล้วผมก็ไปทานข้าวกับมันครับไม่ได้ไปทานข้าวสิไปนั่งฟังมันโม้ซะมากกว่าทานเสร็จก็กลับครับส่วนผมเหรอไปห้องเพื่อนสิครับ(เอางานนะไม่ได้ไปกินเหล้า)กลับถึงบ้านเหนื่อยโคตรครับล้มตัวลงนอนตื่นมาอีกทีก็ตอนที่แม่โทรมา อาบน้ำทำงานเสร็จก็หลับไปครับ ตื่นอีกรอบก็ตอนที่ป๊าโทรปลุก(ป๊าผมน่ารักป่ะล่ะโทรปลุกเกือบทุกเช้า)
กาย : มาแต่เช้าเลยนะมึง ได้อาบน้ำป่ะเนี่ย
ผม : สัส เห็นกูเป็นคนสกปรกปานนั้นเหรอ
ยัก : เมียจ๋า วันนี้เมียจ๋าน่ารักจัง
ผม : น่ารักแล้วทำไมไม่รักล่ะฮ่าๆ
ยัก : ก็รักไปแล้วเมียจ๋าไม่สนใจก็เลิกรักล่ะ
ผม : หิวข้าวว่ะ
กาย : หาไรทานป่ะ
ผม : เฮ้ย! เดี๋ยวกูมานะลืมกุญแจที่รถ แล้วผมก็วิ่งไปที่รถครับ พอดีไอ้เต้มาครับ ว่าไงน้องชาย
เต้ : มาแต่เช้านะมึง(หลบหน้าผม)
ผม : เดี๋ยวๆเป็นไรเนี่ย
เต้ : ไม่ได้เป็นไร
ผม : ไม่ได้เป็นไรแล้วหลบตากูทำไมว่ะ ทำไรผิดมาป่ะเนี่ย
เต้ : ใครหลบเนี่ยๆ(มันเอามือถ่างตามันแถมแลบลิ้นใส่ผม)
ผม : ฮ่าๆ ไอ้บ้าเอ้ย
เต้ : ยิ้มแบบนี้นะมึง ห้ามเศร้านะ กูรีบ เดี๋ยวเรียนเสร็จจะโทรหานะ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 116 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 20:37:28

ตอนที่ 116

ชีวิตของคนเรามันก็เหมือนกับสายน้ำ มันไม่สามารถไหลย้อนไปที่ต้นน้ำได้ปล่อยให้อดีตมันผ่านไป แล้วก้าวเดินต่อไปอย่างมั่นคง อนาคตที่สดใสยังรออยู่ข้างหน้า ทำวันนี้และวันต่อไปให้ดีที่สุด และคิดอยู่เสมอว่าเราคือผู้กำหนดชีวิตเราเอง อย่าปล่อยให้อดีตมาเป็นตัวกำหนดเรา ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามไอ้นักเลงจอมกวนมาโดยตลอดครับช่วงนี้ไม่ค่อยได้เข้ามาอัพเท่าไรครับแต่ก็ยังคิดถึงๆๆทุกคนนะครับตัวอยู่นี่แต่ใจอยู่กับทุกคนครับฮ่าๆ(อย่าพึ่งเบื่อเขานะๆๆๆ)

“วันเวลาที่มันเปลี่ยนไป จะเปลี่ยนชีวิตก็บางหน แต่วันเวลาไม่เวลาไม่เคยเปลี่ยนคน ที่มีจิตใจแน่นอน”

ผม : คิดว่าตัวเองเล่นกีต้าร์แล้วเท่เหมือนพี่ปั๊บเหรอ
เต้ : ฮ่าๆถึงจะไม่เท่เท่าพี่ปั๊บแต่ก็ขอเป็นพี่เต้ในใจน้องโอมก็พอฮ่าๆ
ผม : แหวะกูจะอ้วก
เต้ : อย่าอ้วกดิว่ะฮ่าๆ
ผม : มองหน้ากูแล้วยิ้มคิดไรป่ะเนี่ย
เต้ : ป่าวแค่มีความสุขดีอยากอยู่แบบนี้นานๆว่ะเป็นไงมึงดีขึ้นยังนี่กูร้องเพลงจนจะหมดเพลงร้องแล้วนะครั้งต่อไปเก็บค่าร้องนะเว้ยเพลงล่ะดอก
ผม : กูให้ทีล่ะช่อเลย
เต้ : ไม่กลัวตูดบานเหรอ
ผม : บานพ่องงมึงดิ
เต้ : (มันดีดกีต้าร์ต่อ) “โปรดกลับมารักกันฉันยังรอแต่เธออย่าทอดทิ้งรักเราฉันคงทนไม่ไหว”
ผม : เพ้อไรเนี่ย
เต้ : กินเลอะยังกะเด็กว่ะเปื้อนปากหมดแล้วนี่ (มันเอามือมาลูบที่ปากผม) นิสัยไม่เคยเปลี่ยนนะมึง อยู่นิ่งๆดิว่ะ
ผม : กูเช็ดเองได้
เต้ : เช็ดไปไม่สะอาดกูก็ต้องมาเช็ดให้เหมือนเดิมแหละ ถ้ามึงมีคนใหม่ถ้าเขาไม่ดูแลแบบนี้กูจะตามไปต่อยปากแม่งเลย
ผม : มีไร กูพอแล้วอยู่แบบนี้มีความสุขดี
เต้ : หรือว่าน้องโอมรอพี่เต้ครับผม พี่เต้ว่างเสมอนะฮ่าๆ เอาคืนนี้เลยป่ะ
ผม : กวนตีนล่ะสัส
เต้ : ถามไรหน่อยดิ
ผม : อะไรว่ะ
เต้ : เวลาที่อยู่กับกูแล้วมึงมีความสุขเหมือนกูป่ะว่ะ
ผม : มีดิ ถามทำไม
เต้ : ก็อยากรู้ไง(ทำหน้านอย)
ผม : เวลาที่กูอยู่กับมึงนี่กูยิ้มแบบนี้(ดึงแก้มไอ้เต้สองข้าง)
เต้ : เจ็บนะเว้ยฮ่าๆ
ผม : คนเราเวลาที่มีความสุขมันไม่จำเป็นต้องบอกให้ใครมันอยู่ข้างในเว้ย
เต้ : เหรอ แล้วเวลามีไรกันเขาคางทำไมว่ะ
ผม : ไม่รู้เว้ย พากูหื่นนะมึง
เต้ : ขอบใจนะ
ผม : ขอบใจไร กูยังไม่ได้ทำไรให้เลย นี่กินขนมมึงจะหมดล่ะ
เต้ : ไม่เป็นไร แค่มึงกินกูก็ดีใจล่ะ
ผม : แอบใส่ยาเสน่ห์ป่ะว่ะ พี่เต้ขา พี่เต้ค่ะ(ทำอ่อยมัน)
เต้ : ฮ่าๆ ใครจะไปใส่ว่ะ ถ้าเป็นยาปลุกเซ็กว่าไปอย่างฮ่าๆ กูพร้อมแล้ว
ผม : ถุยย มันดึกล่ะ กูกลับก่อนนะ
เต้ : ถ้าไม่กลับจะนอนนี่เหรอ
ผม : ไม่อ่ะ กลัวจะอดถีบคนนอนโกรนไม่ได้ฮ่าๆ
เต้ : หรา กูไม่รู้ว่ามึงเป็นไรนะ แต่ก็สู้ๆนะมึง เดี๋ยวมันก็ผ่านไปครับบ มากูจุ๊บให้กำลังใจ
ผม : จุ๊บตีนกูไหมครับผม
เต้ : ฮ่าๆ ขับรถดีๆนะมึง
ผม : ครับบ

แล้วผมก็ขับรถกลับครับกว่าจะได้นอนนั่งปั่นงานจนเสร็จ ชีวิตนักศึกษาจะเอาไรมากครับนอกจากเรียนแล้วก็มาปั่นงานตอนที่ใกล้ส่งแทบจะดึกทุกคืน ทุกวันนี้ตื่นโคตรเช้าครับ(ป๊าโทรปลุกน่ารักป่ะล่ะป๊าผม)

กาย : มาแต่เช้านะมึง
ผม : แม่งนี่ยังไม่ออกจากผ้าห่มอีก หรือว่ายืนตรงยุว่ะฮ่า
กาย : ใช่ มาชักให้หน่อยดิ ถุยยไอ้บ้า
ผม : รีบๆลุกเลยมึงกูหิวข้าวล่ะ
กาย : ไอ้คุณโอมครับ นี่มันยังเช้าอยู่เลยครับบมึงขี้ออกหมดแล้วเหรอมาบ่นหิวข้าวแต่เช้าจัง
ผม : ก็มันหิวนี่ว้า รีบๆลุกเลยมึง
กาย : นอนแปบหนึ่ง
ผม : ไอ้ห่าเนี่ย (แล้วผมก็ก็มุดเข้าไปนอนในผ้าห่มกับมัน) สุดท้ายหลับครับบ ตื่นมาทีก็จะเที่ยง
ยัก : เฮ้ยพวกมึงโชยตูดกันแล้วเหรอว่ะ
ผม : โชยแป๊ะไร มายืนดูไร ไม่เคยเห็นผู้ชายกอดกันเหรอ(แล้วก็แกล้งกอดกันให้มันดูครับ) เมียน้อยคิดถึงจังจุ๊บเหม่งหน่อย
กาย : เชี้ยโอม
ยัก : รีบๆลุกเลย ไปอาบน้ำได้แล้ว กูหิวข้าว
ผม : มาๆสวิ้งกันก่อนดิยักกำลังมีอารมณ์ยุเนี่ยฮ่าๆ
ยัก : ไอ้ทุเรศ(โยนหมอนใส่พวกผม) รีบๆลุกมึงไอ้โอม ยังจะมานอนอีก (มันดึงผ้าห่มออก)
ผม : อยากเล่นผีผ้าห่มเหรอจ๊ะ
ยัก : ไม่อยู่แล้ว ออกไปรอข้างนอกนะ รีบๆล่ะหิวข้าวๆ
กาย : ตามมาเร่งกูในห้องน้ำด้วยป่ะ
ผม : รีบๆเลยมึงไอ้กาย
ยัก : มึงแหละตัวดี ยังจะมาเร่งเพื่อนอีก

สุดท้ายพวกผมก็พากันไปหาไรทานครับ พอทานเสร็จก็เข้าไปช่วยงานพวกรุ่นพี่(เห็นพวกผมเป็นคนแบบนี้ผมก็ช่วยงานกิจกรรมนะครับ)

ผม : กินน้ำป่ะเดี๋ยวกูป้อน
ยัก : ยังจะมาเล่นอีก ถนัดจังนะใช้แรงผู้หญิงอ่ะ
ผม : แค่นี้ทำเป็นบ่นๆบ่อยเดี๋ยวก็จับทำเมียเลย
ยัก : เอาค้อนในมือกูป่ะ
พอช่วยงานเขาเสร็จพวกผมก็พากันแยกย้ายกลับครับ
ยัก : ไปไหนต่อม่ะ
ผม : ไม่รู้อ่ะ กลับไปนอนมั่ง
กาย : เดี๋ยวกูโทรหานะมึง
ผม : อืมๆ

ไม่เห็นไอ้เต้เลยไปหามันที่หอครับ(ผมไม่ได้อ่อยนะ)

เต้ : คิดถึงกูเหรอมาหาที่หออ่ะ
ผม : ป่าว แค่ผ่านมาเลยแวะซื้อขนมมาให้ กินของมึงหมดอ่ะเมื่อวาน
เต้ : เปลี่ยนจากขนมมาเป็นหอมแก้มได้ป่ะฮ่าๆ
ผม : หอมตีนกูป่ะ
เต้ : เอ่อๆ โอมมาดูนี่ให้หน่อยดิ คอมกูไม่รู้เป็นไร มึงทำเป็นป่ะว่ะ
ผม : เข้าเวบโป้บ่อยก็เป็นแบบนี้แหละ
เต้ : เอาประสบการณ์ตัวเองมาพูด อ่ะมึงกูป้อน
ผม : ไอ้ห่านี่เล็บแม่งไม่ได้ตัดมากี่ปีแล้วว่ะ
เต้ : พูดเวอร์ล่ะ
ผม : แม่งโคตรยาว (ผมเดินไปหยิบมีดตัดเล็บ) โตแล้วยังเล็บดำอยู่หัดตัดออกบางดิ(ตัดเล็บให้มัน)
เต้ : ถ้ากูไม่ไว้ให้มันยาว มึงก็ไม่มานั่งบ่นแล้วตัดให้กูแบบนี้หรอก
ผม : หรา เดี๋ยวหนีบเนื้อออกมาด้วยเลย มาข้างนั้น หัดรักษาความสะอาดตัวเองด้วยนะมึง (นั่งตัดจนเสร็จครับ) อ่ะเสร็จล่ะ
เต้ : เอาเล็บเท้าด้วยไหมครับ
ผม : ตัดเองเลยมึง

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 117 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 20:39:52

ตอนที่ 117

เขาบอกว่าความรักเป็นสิ่งที่สวยงาม แต่ความรักมันก็เหมือนอะไรๆหลายๆอย่างในโลกนี้มันไม่มีแน่นอนแต่จงภูมิใจที่เราได้รักใครสักถึงมันจะสั้นหรือยาวถ้าหากวันหนึ่งมันไม่ใช่ก็คือไม่ใช่แต่เราจะเก็บไว้แต่สิ่งดีเอาไว้ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงอย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยนะครับ
“มึงว่าดาววันนี้สวยป่ะว่ะ”
เต้ : นี่มึงยังชอบนั่งดูดาวอีกเหรอ กุคิดว่ามึงจะเลิกดูแล้วดิ
ผม : มันสวยดี มึงลองจ้องดวงจันทร์ดิ เขาบอกว่าเวลาที่เราคิดถึงใครให้เรามองดูจันทร์มันจะเห็นหน้าคนที่เราคิดถึง
เต้ : เพ้อไรอีกมึง
ผม : ป่าวนะเว้ย นี่ไม่ได้เรานั่งดูดาวกันนานแล้วเนอะ
เต้ : อืม มึงดูดวงนั้นดิ กูว่าสวยสุดแล้วว่ะ
ผม : อืม
เต้ : แล้วมึงจะกลับป่ะเนี้ยเดี๋ยวมันก็ดึกหรอก
ผม : กลับดิ จะแวะไปเอางานที่หอเพื่อนก่อน
เต้ : เอางานหรือกินเหล้าจ๊ะ
ผม : ตูไม่ใช่ขี้เหล้านะเว้ย ที่จะกินทุกวันอ่ะ
เต้ : ครับ
ผม : งั้นกูกลับก่อนนะ
เต้ : ขับรถดีๆนะมึง
ผม : ครับพ่อ
เต้ : จ๊ะเมีย
ผม : ถุย
กว่าจะกลับถึงห้องก็ดึกครับแวะนั้นแวะนี่ฮ่าๆพอถึงห้องนั่งปั่นงานต่อจนหลับที่หน้าคอมตื่นขึ้นมาอีกทีก็ตอนที่ป๊าโทรมาปลุก เป็นอะไรที่น่าเบื่อมากครับตื่นแต่เช้ามานั่งทำใจก่อนอาบน้ำ
ยัก : มาหาเมียแต่เช้านะมึง
ผม : ฮ่าๆ เวลาผัวจ๋าใส่ชุดนี้ดูเซ็กซี่ว่ะ
ยัก : ไอ้บ้า อย่าพึ่งไปนะรอกูด้วยนะ ขี้เกียจขับรถอ่ะ
ผม : อืม รีบๆอาบน้ำล่ะกัน ไอ้เชี้ยกายมันตื่นยัง
ยัก : ตื่นแล้วมั่ง เห็นมันเดินอยู่ตะกี้นี้
ผม : รีบไปอาบน้ำเลย มัวแต่มายืนคุยอยู่นี่
ขนาดผมอาบน้ำเร็วแล้วนะยังไม่สู้พวกนี้ครับไม่รู้มันอาบหรือมันวิ่งผ่านเร็วโคตรครับ
กาย : รีบๆแดกดิว่ะ มองหาใครว่ะ เห็นมึงมองนานล่ะ
ผม : ป่าวๆ ไม่ค่อยหิวว่ะ
ยัก : มันก็มองหาผัวมันดิ ฮ่าๆ
กาย : ไอ้เต้นั้นเหรอ
ผม : มั่วแล้วพวกมึงอ่ะ รีบๆแดกไปเลย ปากว่างทีไรปากหมาตลอด
อันที่จริงผมก็มองหาไอ้เต้นั้นแหละครับแก้เขินเลยบอกแบบนั้นไป ปกติเวลานี้มันน่าจะมาที่มหาลัยแต่ไม่เห็น กะว่าเรียนเสร็จจะโทรถามมัน จะโทรตอนนี้เดี๋ยวพวกนี้มันจะแซวอีก พอทานข้าวเสร็จก็รีบขึ้นห้องครับกว่าจารย์จะปล่อยแถมไม่รู้ขยันไรสั่งงานโคตรเยอะอีก(อันเก่าก็ยังไม่ได้ทำ)
โอ๊ต : กูลาออกตอนนี้ทันป่ะว่ะ
ผม : ทันๆ ป่ะกูจะพาไป
โอ๊ต : เชี่ย กูแค่บ่นเว้ย จะกลับเลยเหรอพวกมึง
กาย : คงงั้นแหละ แล้วมึงล่ะโอม
ผม : คงไปเดินเล่นแถวๆนี้ก่อนมั่ง
ยัก : จะไปหอ..ก็บอกมาเหอะ
ผม : ถ้าหอผัวจ๋าขึ้นได้ปานนี้เมียจ๋าขึ้นไปหานานแล้วครับบ
ยัก : ไอ้บ้า ฮ่าๆ
กาย : มีไรก็โทรหากูล่ะกัน ไว้เจอกัน
โอ๊ต : กูไปก่อนนะ ไว้เจอกัน ฝากหอมแก้มผัวจ๋ามึงด้วยนะโอม
ยัก : ไอ้พวกทะลึ่ง
ผม : ป่ะกลับ ยืนอยู่นี่จะไปปิดบังความสวยของน้องเขา
ยัก : นี่ก็อีกคน
พอไปส่งเพื่อนที่หอเสร็จเลยแวะเข้าไปดูไอ้เต้ครับ เห็นรถมันจอดเลยขึ้นไปหามันที่ห้อง
ผม : เปิดประตูให้หน่อยดิ
เต้ : ไม่ได้ล๊อกเข้ามาเลย(สภาพนอนห่มผ้า)
ผม : เชี้ย เต้อย่าพึ่งตายนะมึง อยู่กับกูไปนานๆก่อนดิ
เต้ : สัส กูยังไม่ได้ตายเว้ย แค่หนาวเลยห่มผ้า
ผม : ห่มผ้าเปิดแอร์มึงคิดไรของมึง
เต้ : ฮ่าๆ
ผม : ไม่สบายเหรอทำไมไม่เห็นไปเรียน
เต้ : อืม เป็นหวัดนิดหน่อย
ผม : แล้วนี่ทานข้าวทานยายัง
เต้ : ยังเลย
ผม : งั้นก็นอนรอแปบนะกูออกจะหาซื้อไรมาให้ทาน
เต้ : เอาโจ๊กที่วารินนะ
ผม : ไอ้บ้า แม่งให้ไปซื้อตั้งไกล มีไรก็กินๆไปก่อน
กว่าจะหาร้านขายโจ๊กให้ท่านชายเจอครับ ซื้อไปกลัวไม่ถูกใจเขาจะได้มาซื้อให้ใหม่
เต้ : ป้อนหน่อยดิ
ผม : ทำยังกะใกล้ตายอ่ะ ลุกมากินดีๆ
เต้ : ป้อนหน่อยนะ
ผม : เออ ป้อนก็ป้อน เรื่องมากจัง (เอาร้อนๆนี่แหละเข้าปากมันครับ)
เต้ : สัส เป่าก่อนดิ มันร้อนนะเว้ย
ผม : ฮ่าๆ สมน้ำหน้าไม่รู้จักลุกขึ้นมาทานเอง
เต้ : ไม่อยากหายเลยว่ะ อยากเป็นแบบนี้นานๆจะได้มีคนบางคนมาดูแล
ผม : เพ้อไรหำน้อย รีบๆกิน เดี๋ยวจะพาไปหาหมอ
เต้ : อิ่มล่ะ
ผม : อ่ะนี่น้ำ ยากินนะมึงจะได้หายเร็วๆ
เต้ : (จาม) น้ำมูกไหล
ผม : (เอามือผมนี่แหละครับปาดน้ำมูกออกให้มัน)
เต้ : เดี๋ยวก็ติดหวัดกับกูหรอก
ผม : ช่างมันเหอะ กูออกกำลังกายอยู่ไม่เป็นไรหรอก
เต้ : กูก็ออกเหมือนกัน ทำไมเป็นว่ะ
ผม : แค่นี้ก็ขี้โม้ กลัวเขาจะไม่รุ้เหรอว่าออกกำลังกาย
เต้ : ใครกันแน่ว่ะ ที่ขี้อวด เห็นอยู่นะเว้ย ทุกท่าเวลาออก ใครกันแน่ที่ชอบโชว์ว่ะ (แล้วมันก็โชว์รูป) ฮ่าๆให้โอกาสพูดใหม่นะ
ผม : ไอ้บ้า พอเลยฮ่าๆ ไปหาหมอไหม ดูเหมือนจะเป็นหนักนะ
เต้ : ทานยาเดี๋ยวก็หาย
ผม : ไปเหอะ เดี๋ยวกูพาไป อย่าดื้อดิ
เต้ : อืม งั้นเปลี่ยนเสื้อผ้าแปบนะ
ช่วงนี้พี่เขาเด็กดีครับผมพูดไรเชื่อฟังผมหมด ไม่ค่อยจะเถียงผมด้วย หลังๆมายอมผมตลอด
“เป็นไรโอม”
ผม : สวัสดีครับพี่หมอ เพื่อนผมไม่สบายครับ
“เป็นอะไรมาครับ”
แล้วไอ้เต้ก็บอกอาการให้พี่เขาฟังครับ
“อย่างงี้ต้องตอกดากถึงจะหายดี”
ผม : (แอบขำไอ้เต้จะโดนฉีดยา)
เต้ : เอาแค่ยากินไม่ได้เหรอครับ
“ถ้ายากินกว่าจะหาย”
ผม : ป๊อดเหรอมึง
เต้ : ฉีดก็ได้ครับ
“งั้นขึ้นเตียงเลยพี่จะตอกดากให้)
ผม : พี่หมอครับค่อยๆตอกนะครับคนนี้ผมหวงครับฮ่าๆ
เต้ : ยังจะมาบอกกันอีก

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 118 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 20:41:00

ตอนที่ 118

“เพลงบางเพลงมันจะเพราะมากเมื่อเราคิดถึงใครบางคนและเพลงบางเพลง คนคนนั้นจะฟังเมื่อคิดถึงคนสำคัญของเขาเสมอ” เขาบอกว่าเวลาที่รอคอยอะไรสักอย่างมันจะเป็นการรอคอยที่ยาวนาน เพราะเรามัวแต่ตั้งหน้าตั้งตารอคอยถึงมันจะนานแต่สำหรับบางคนก็ยอมที่จะรอทั้งที่บางทีก็รู้ว่ายังไงก็ไม่มีทางที่จะเป็นไปได้แต่ก็ยังจะรอให้วันเวลานั้นมาถึงด้วยความรู้สึกที่ตั้งใจจริง และมุ่งมั่น เพื่อที่จะรอวันเวลาที่ปรารถนา ที่ต้องการแต่ทุกครั้งที่วันเวลาเปลี่ยนไป ก็มีบางสิ่งตั้งมากมายที่ผ่านไปตามกับวันเวลา รวมทั้งความรู้สึกภายในใจก็เปลี่ยนไปด้วยจนบางทีความรู้สึกนั้นอาจจะหายไปเลยจนกลายเป็นความทรงจำ
“มึงว่าไหมวันเวลาเปลี่ยนคนเราก็เปลี่ยนตามไปด้วย”
ผม : เป็นไรของมึงเนี่ย ใครทำไรให้อีก
เต้ : ป่าว กูแค่นั่งคิดเรื่องเก่าๆที่เราเคยทำด้วยกัน
ผม : กูคิดว่าแต่กูจะคิดคนเดียวแล้วดิ
เต้ : มึงก็คิดเหรอ
ผม : มันผ่านมานานแล้วเนอะ
เต้ : ถ้ารู้ว่ามันจะเป็นแบบนี้กูจะเลือกที่จะไม่ทำดีกว่าว่ะ แต่ก็ดีนะที่อย่างน้อยกูก็มีมึงอยู่ข้างๆตลอดเวลาที่ไม่มีใคร
ผม : หรา คิดว่ากูอยากอยู่ข้างเหรอ
เต้ : ไอ้ห่า ซึ้งอยู่นะเว้ย
ผม : เอาน๊า มึงมันผ่านมาแล้วก็ให้ผ่านไปอะไรที่ดีก็เก็บไว้เป็นความทรงจำ อะไรที่มันไม่ดีก็คิดเสียว่าเป็นบททดสอบ
เต้ : แล้วอันที่เสียวล่ะ
ผม : เสียว พ่องมึงดิ เดี๋ยวกูถีบแม่งเลย ดีขึ้นแล้วเหรอถึงมาซ่าอ่ะ
เต้ : แล้วจะกลับป่ะเนี่ย มันดึกแล้วนะ
ผม : ไม่หรอกไว้ให้มึงดีขึ้นกูค่อยจะกลับ ไม่สบายยังจะเล่นโทรสัพอีก รีบนอนเลยมึงเดี๋ยวก็ไม่หายหรอก
เต้ : แล้วมึงจะนอนไหน
ผม : นอนแถวนี้แหละ รีบๆนอนเลย
เต้ : ผ้าห่มมันมีผืนเดียวนะ
ขี้เกียจฟังมันบ่นครับเลยปิดไฟแล้วไปนอนข้างๆมันนี่แหละ
ผม : หนาวไหม
เต้ : หนาวแต่กลัวมึงจะไม่สบาย(มันเอาผ้าห่มมาห่มให้ผม)
ผม : มึงห่มเหอะ
เต้ : ไม่ๆมึงห่มเหอะ
ผม : เอางี้มึงห่มกูจะกอดมึงจะได้อุ่นๆไง(แล้วผมก็นอนกอดมันครับ)
เต้ :(หันมายิ้ม)
ผม : ยิ้มไร
เต้ : เดี๋ยวก็ติดไข้จากกูหรอก
ผม : ช่างแม่งมัน ขอแค่มึงหายก็พอ กูแค่กอดนะเว้ย ห้ามทำไรกูนะ
เต้ : ถ้าไม่พูดก็จับปล้ำไปแล้วฮ่าๆ (ผมเอามือลูบปากมัน)ทำตัวแบบนี้แม่ไม่ว่าเหรอ
ผม : ไม่อ่ะ แม่บอกให้ทำแบบนี้ฮ่าๆๆ
เต้ : ขอบคุณนะ ทำแบบนี้กลับมาเป็นแฟนกันเหมือนเดิมไหมล่ะ
ผม : เป็นแบบนี้แหละดีแล้ว เดี๋ยวก็ทะเลาะกันอีก โกรธให้กัน แล้วก็จะเกลียดกันอีก
เต้ : อืม เป็นแบบนี้ก็ดีแล้วเนอะ
ผม : บ่นไรนอนได้แล้ว
*******************เดี๋ยวดึกๆมาต่ออีกนะครับ******************

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 119 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 20:42:13

ตอนที่ 119

ต่อล่ะครับ

เต้ : บ่นหน่อยก็ไม่ได้ อย่าให้หายนะจะจับปล้ำเลย
ผม : พี่จะนอนดีๆหรือให้ผมต้องใช้กำลังครับ
เต้ : กำลังเข้าๆออกนี่เหรอ
ผม : ถุย (ขี้เกียจเถียงมันครับ) เลยนอนกอดมันแกล้งหลับ

ว่าไปก็นานแล้วนะที่ไม่ได้นอนกอดมันแบบนี้(ผมนี่โคตรอ้อร้อเลยเนาะ)ผมไม่รู้ว่าผมทำถูกไหมที่ทำแบบนี้กับมันอีกอย่างมันเป็นวิธีที่ผมปลอบมันด้วยแหละ(มันหายเศร้าไปนานล่ะผมพึ่งจะมาปลอบ)แต่ที่รู้ๆคือไอ้เต้มันหายใจแรงมาก(ผมสัมผัสได้ฮ่าๆ)ก็นอนกอดมันจนเช้าครับ

เต้ : ตื่นได้แล้วครับคุณชาย นี่มันสายแล้วนะ กะว่าจะกอดจนค่ำเลยใช่ไหมฮ่าๆ
ผม : ตื่นนานยัง(งัวเงียแคะขี้ตา)
เต้ : นานแล้วพอที่จะเห็นคนบางคนนอนน้ำลายไหลใส่เสื้อกูฮ่าๆ
ผม : บ้า(ตบท้องมัน)ไม่ใช่ซะหน่อยแล้วดีขึ้นยัง
เต้ : ดีขึ้นตั้งแต่ตอนที่มึงกอดแล้ว(ท่าทางจะดีครับดูมันยิ้มแย้ม)ลุกได้แล้วหรือจะนอนต่อม่ะ
ผม : ไม่อ่ะ เดี่ยวจะรีบกลับห้องอาบน้ำออกไปหาเพื่อน
เต้ : ขอบคุณนะสำหรับอ้อมกอด
ผม : ไม่อยากกอดซะหน่อย(เขินมัน)แค่ไม่มีหมอนข้างให้กอด
เต้ : หรา แต่ก็ขอบใจล่ะกัน อยากให้ทำแบบนี้ทุกๆวันอ่ะ
ผม : พอเลย แค่คืนนี้พอ ฮ่าๆ
เต้ : งั้นตอนเย็นๆไปหาไรทานนะ
ผม : ไม่รู้ว่าจะว่างม่ะ ดูก่อน เดี๋ยวโทรหานะ

แล้วผมก็รีบกลับครับเพราะมันสายล่ะรีบไปปั่นงานที่ห้องเพื่อน นั่งทำงานไปนั่งคิดเรื่องเมื่อคืนไปก็แอบขำตัวเองที่ทำไรไปไม่รู้แต่ก็ยังดีที่ไอ้เต้มันดีขึ้น

กาย : มึงไปนอนไหนว่ะเมื่อคืน(เอาแล้วไงครับ)
ผม : ก็นอนที่ห้อง
กาย : กูไปหาทำไม่ไม่มีใครอยู่
ผม : สงสัยไปตอนที่กูออกไปข้างนอกมั่ง(ไม่ได้โกหกนะแค่พูดให้เพื่อนผมสบายใจ)
ยัก : กูก็นึกว่ามึงจะไปนอนกับไอ้เต้
ผม : บ้า ไปนอนได้ไง ห้องแม่งมันเล็กเท่ารังหนูใครจะไปนอนว่ะ พวกมึงสงสัยไรรีบๆทำงานไปเดี๋ยวก็ไม่เสร็จหรอก
โอ๊ต : ว่าไงครับเพื่อนๆ เพื่อนกาย เพื่อนโอม และที่รัก
ยัก : ทะลึ่งล่ะ วันพระป่ะว่ะไอ้นี่มันแปลกๆ
โอ๊ต : ที่รักทำไมว่าเขาอย่างงั้นล่ะ ไอ้โอมเมื่อวานไปทำไรที่ห้องไอ้เต้
ผม : (เอาแล้วไง) เออ แค่ซื้อข้าวกะยาไปให้มันมีไร
โอ๊ต : ป่าวแค่เห็นไปแถวนั้นเลยถาม งานเสร็จยังว่ะ
ผม : จะไม่เสร็จเพราะมึงนี่แหละมากวนชิบหาย จะไปไหนก็รีบไปพวกกูจะทำงาน
กาย : ใช่ๆ ถ้าจะไปข้างนอกช่วยซื้อขนมมาให้พวกกูหน่อยดิ ทำตัวให้มีประโยชน์บ้างดิ

นั่งปั่นงานกว่าจะเสร็จเล่นเอาแทบจะค่ำครับแต่สุดท้ายก็เสร็จฮ่าๆ งานจารย์ส่งไว้ตั้งนานพวกผมไม่ทำครับพวกเราเน้น
“ถ้าไม่ใกล้ส่งเราไม่ทำ”

ยัก : หิวข้าวแล้วว่ะ กูไปก่อนนะจะรีบไปซักผ้าด้วย
ผม : ผัวจ๋าจะรีบไปไหนล่ะ นอกใจเขาเหรอ
ยัก : ไปซักผ้าช่วยป่ะล่ะ
ผม : ซักแต่ชุดชั้นในได้ป่ะ
ยัก : ไอ้ทะลึ่ง
กาย : ฮ่าๆ แล้วมึงจะไปไหนโอม
ผม : ยังไม่รู้ว่ะ เบื่อๆขับรถเล่นมั่ง ไปกับกูป่ะล่ะ
กาย : ไม่อ่ะ เหมือนจะไม่สบายว่ะ จะนอนพักสักพักก่อน
ผม : จะเอาไรป่ะล่ะ เดี๋ยวซื้อมาให้

“หวัดดีเพื่อนๆ” ไอ้หื่นกามมาครับ

ผม : เชี้ย แม่งมาได้ไงว่ะ กูคิดว่ามึงตายไปล่ะ
ต้น : มาถึงก็ปากหมาเลยนะครับไอ้นี่
กาย : กลับมารอบนี้ดำว่ะเพื่อนกู
ต้น : ใครจะนั่งตากแอร์สบายเหมือนพวกคุณครับๆ แล้วพวกมึงทำไรอยู่ว่ะ
ผม : อ่อ กูซักผ้าอยู่ ส่วนไอ้กายตากผ้า ฮ่า
ต้น : สัส กวนตีนนะมึง หาไรทานม่ะ
กาย : ตามสบายเลยนะพวกมึง กูปวดหัวว่ะ ขอตัวนอนก่อน
ต้น : อ้าว เอ่อกูไปกับไอ้โอมก็ได้ เป็นไงบ้างว่ะ
ผม : ก็เรื่อยๆว่ะ แล้วกลับมาตั้งแต่วันไหนว่ะไม่เห็นโทรหากูเลย
ต้น : โทรหาพ่องดิ เปลี่ยนเบอร์ไม่ยอมบอกกู
ผม : เอ่อ ใช่ว่ะ อ่ะนี่เบอกู

ก็นั่งคุยกะมันหลายเรื่องครับส่วนมากมันจะถามเรื่องของผมซะมากกว่ากะเรื่องของน้องคนนั้นรวมทั้งเรื่องไอ้เต้ถามยังกะจะเอาไปเขียนรายงานส่งจารย์เอาซะละเอียดยิบ สุดท้ายถ้าสาวมันไม่โทรหาสงสัยผมคงเป็นผู้ต้องหาให้มันสอบสวนครับฮ่าๆ

ต้น : เดี๋ยวกูโทรหา ออกไปทำธุระก่อน
ผม : อืม

ต่างคนต่างแยกย้ายครับ มันไปไหนไม่รู้ ส่วนผมเหรอไปหาไอ้เต้ครับ กำลังจะเลี้ยวรถเข้าซอยพอดี

“จะไปไหนมึง”

ผม : ไปหามึงนี่แหละ
เต้ : เอ่อ กูกำลังว่าจะออกไปหามึงพอดี แล้วมันก็ขับตามผมมาที่หอมัน
ผม : ไปรถกูดีกว่าประหยัดน้ำมันหน่อย
ก็ไม่มีไรมากครับแค่ไปหาไรทานกัน
เต้ : เป็นไรมึง นั่งเมอๆคิดไรอยู่ว่ะ
ผม : ป่าวๆ ก็คิดไปเรื่อยอ่ะ
เต้ : มีเรื่องไรไม่สบายใจมาอีกล่ะ
ผม : คิดมากเรื่องเรียนมั่งฮ่าๆ ช่างเหอะรีบๆกินหนาวๆเดี๋ยวก็ไม่หายหรอกมึง
เต้ : นอนกอดกูอีกดิ รับรองกูหายเลยวันนี้
ผม : พอเลยมึง ได้คืบจะเอาศอก
เต้ : ได้กอดจะเอาปี้ฮ่าๆ
ผม : ปี้พ่องมึงดิ แดกเข้าไปเลย ตักไก่ให้มันครับ ปากจะได้ไม่ว่างจะได้ไม่เพ้อ
เต้ : ฮ่าๆ



แค่นี้ก่อนนะครับบขอตัวทำงานต่อล่ะ คืนนี้ฝันดีครับจุ๊บๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน บทสนทนาระหว่างโอมกับเต้ 20 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 20:46:30

บทสนทนาระหว่างโอมกับเต้ 20

เต้:
คิดถึงเลยแวะเข้ามาบอกเข้ามาเม้นเดี๋ยวเขาจะหาว่าผมตายไปแล้ว55555คิดถึงนะคับถึงตัวจะไม่ค่อยว่างแต่ใจเขาว่างตลอดนะ(เตเต้เขียน)

โอม:
ทำเปนคือหลายหำาาน้อย

เต้:
พูดเพราะๆหน่อยดิทีคนอื่นล่ะ"รับขนมจีบซาลาเปาไหมคับ"5555(เตเต้เขียน)

โอม:
เชี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยไอ้ห่านี่

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 120 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 20:47:43

ตอนที่ 120

“เราเลือกที่จะจดจำใครได้ แต่เราเลือกไม่ได้ว่าจะให้ใครจำเราได้” ของบางอย่างถ้าเราเลิกที่จะสนใจกับมันถึงแม้มันจะกลับเข้ามาให้เราเห็นสุดท้ายเราก็ผ่านมันไปได้เช่นเดียวกับความรัก ถ้าเรารู้จักปรับตัวเข้ากับมันสุดท้ายอะไรที่มันไม่ดีเราก็ผ่านมันไปได้ ไม่ได้เจอกันหลายวันเลยครับโคตรคิดถึงครับ ช่วงนี้ยุ่งๆกะอ่านหนังสือครับเลยไม่ได้มาอัพครับอยากจะแหกปากตะโกนออกไปว่าตูสอบเสร็จแล้วโว้ยฮ่าๆวันนี้ว่างเลยมาอัพให้หายคิดถึงครับ ขอบคุณทุกคนที่ติดตามเรื่องราวของผมกับไอ้ตัวแสบครับ

“ความรักบางครั้งก็ทำให้มีความสุขแต่บางครั้งมันก็ทำให้เราเจ็บแบบไม่รู้ตัวมึงว่าไหม”

ผม : เป็นหนักแล้วนะมึง วันนี้เป็นไรเพ้อบ่อยๆ
เต้ : ป่าวเว้ยแค่ไปอ่านเจอเลยมาพูด
ผม : เหรอ วันนี้ว่างเหรอถึงได้มาหากูนี่ฮ่าๆ
เต้ : ให้โอกาสคุณพูดใหม่นะครับนี่มันห้องกูนะเว้ย หรือว่านอนกับกูคืนเดียวทำให้มึงหลงเสน่ห์กูว่ะ
ผม : เสน่ห์หอกไร มีไรให้หลงว่ะ ตูดก็ดำๆ ฮ่าๆ
เต้ : ถึงตูดจะดำแต่ก็รักจริงนะเว้ย
ผม : แหวะจะอ้วก ออกไปข้างนอกกับกูม่ะ
เต้ : ชวนออกเดทเหรอ
ผม : เดทพ่องมึงดิ แค่ขี้เกียจขับเลยหาคนขับรถให้
เต้ : ทีแท้ก็จะหลอกใช้กูเหรอมึงนี่ร้ายจริงๆ(มันเดินมาขยี้หัวผม)งั้นผัวจะทำหน้าที่คนขับรถพาเมียไปเอง(พูดแล้วก็หันมายักคิ้วทำหน้ากวนตีนใส่ผมล่ะอยากโดดสองขาถีบมันครับ) แล้วจะไปไหนครับผมจะได้พาไปถูกที่
ผม : ไปเรื่อยๆเดี๋ยวคิดได้จะบอกเอง

แล้วผมก็ออกไปข้างนอกกับมันครับช่วงนี้ไม่รู้เป็นไรครับโคตรอยากไปไหนมาไหนกับกับไอ้เต้ครับเหมือนไปกับมันแล้วสบายใจครับไม่ต้องคิดไรให้ปวดหัวแถมมีคนให้แกล้งอีก

เต้ : ชวนกูมาเดินตลาดนี่นะ
ผม : อืม ฮ่าๆ อยากทานกับข้าวฝีมือมึงอ่ะ
เต้ : ไม่สบายป่ะเนี่ย(มันเดินมาจับหน้าผากผม)ทำไหมดูอ่อยๆกูยังไงไม่รู้
ผม : ใครอ่อย แค่ไปกับมึงแล้วมีความสุขดี ไม่มีไรให้คิดมากด้วย
เต้ : เหรอ เฮ้ยๆ นั้นมันแฟนเก่ามึงนี่ สงสัยมากับแฟนเขามึงดูดิ ว้ายแฟนเก่าพาคนใหม่มาควงโชว์
ผม : เอ่อ กูรู้แล้ว มึงจะย้ำหาพ่องมึงเหรอ
เต้ : ฮ่าๆ กูแค่อยากสะกิดต่อมมึงเล่นอ่ะ(แลวมันเดินมาควงแขนผม) ป่ะกูจะพามึงไปอวดเขาให้เขารู้ว่าอย่างน้อยมึงก็มีแฟนแล้ว
ผม : หรา เดี๋ยวต่อยปากแตกเลย มึงเล่นคนเดียวเลย
เต้ : กล้าต่อยเขาเหรอ เขาตัวเล็กๆเองนะ(ทำท่าทางอ้อร้อเหมือนผู้หญิงมาก)
ผม : พอเลยมึงอายเขาหน่อยดิ ฮ่าๆ
เต้ : ยิ้มๆนะมึง
ผม : (เขินมันเลยหันไปถามป้า)ป้าครับ ละมุดโลเท่าไรครับ

ไม่อยากหันไปดูครับเลยยืนเลือกละมุดอยู่ ทำไมมีแต่ลูกที่ยังไม่สุกอ่ะ

เต้ : อยากกินสุกๆเหรอ เดี๋ยวกูเลือกให้ อ่ะ
ผม : เชี้ย(มันบีบละมุดของป้าเขาจนเละครับ(ป้าเขาก็ยืนมองแล้วยิ้มครับ)
เต้ : ก็เห็นบอกอยากกินสุกๆที่บ้านกูทำประจำบีบจนสุกฮ่าๆ ลองกินดูดิหวานนะมึง
ผม : มึงทานคนเดียวเหอะ แค่นี้แหละครับป้า แล้วผมก็จ่ายตังอายป้าแกด้วยครับที่ไอ้เต้ไปเกรียนใส่
เต้ : จะรีบไปไหนว่ะรอกูด้วย (แล้วมันก็วิ่งตามผมมาครับ) จะไปไหนต่ออ่ะ
ผม : ไปวัดม่ะ เผื่อมึงจะได้หายเพ้อ
เต้ : ไปดิ แล้วเข้าวัดไม่กลัวร้อนเหรอฮ่าๆ
ผม : ร้อนดิ แดดแรงซะขนาดนี้
เต้ : ป่าวหรอกเข้าใกล้พระกลัวจะร้อน
ผม : กูรู้แล้ว อุส่าไม่พูดแล้วนะ ถ้ากูร้อนนะมึงไม่ร้อนกว่ากูเหรอ ไอ้ตัวบาป
เต้ : บาปพ่องมึงดิ มันวิ่งไล่เตะผมมาที่รถ

แล้วผมกับไอ้เต้ก้พากันมาวัดครับเหมือนย้อนกลับไปตอนที่คบกันใหม่ๆครับไปวัดด้วยกันถ้าว่าไปมันก็นานแล้วนะที่ไม่ได้ทำไรกับมันแบบนี้

ผม : รวยเหรอมึง ซื้อฟาร์มเฮาท์มาให้ปลาอ่ะ
เต้ : ไม่อ่ะ อยากซื้อมาให้มึงกินด้วย(แล้วมันก็เอามาป้อนผมครับ) อร่อยม่ะ
ผม : อร่อยมึงลองกินด้วยดิ (หยิบจากปากผมนี่แหละครับยัดเข้าปากมัน) ฮ่าๆ
เต้ : ทีหลังไม่ต้องหยิบมานะบอกดีๆก็ได้จะได้เอาปากป้อนปากเลยฮ่าๆ
ผม : สัส แล้วไม่เบื่อเหรอที่ออกมาข้างนอกกับกูอ่ะ
เต้ : ไม่อ่ะ ดีออก ถึงเบื่อนะกูก็จะมา ถึงไม่ชวนกูก็จะตามมึงมาฮ่าๆ บอกแล้วไงว่า ถึงจะเบื่อแต่ก็ไม่เคยนอกใจนะเว้ยฮ่าๆ
ผม : เกี่ยวไรกะนอกใจว่ะ หิวข้าวยังเดี๋ยวไปหาไรทาน
เต้ : ยังอ่ะ อยากนั่งอยู่ตรงนี้นานๆ
ผม : ย้ายมาอยู่นี่เลยไม่ครับ จะไปขอหลวงพ่อให้
เต้ : ขอสองที่นะเผื่อมึงด้วยฮ่าๆ เพราะกูขาดมึงไม่ได้
ผม : ถุย แดกเข้าไปเลยมึง(เอาขนมปังยัดปากมันครับ)
เต้ : กินม่ะ มันคาบมายื่นที่หน้าผม(ดีนะที่ตอนนั้นยังไม่มีคนอยู่แถวนั้น)
ผม : ไม่กิน
เต้ : ถามไรหน่อยดิ
ผม : ถามไร
เต้ : ทำไมมึงยังไม่อยากมีแฟนว่ะ
ผม : ก็ไม่อยากมี อยากอยู่กับมึงให้มากๆฮ่าๆ ถ้ากูมีแล้วกูก็ไม่ได้ไปเที่ยวไหนสองคนกับมึงแบบนี้ไง กลัวคนบางคนจะน้อยใจหาว่ากูไม่มีเวลาให้อีกร้องไห้ฟุ่มฟายกลับบ้านทำไง
เต้ : หลงตัวเองป่ะเนี่ย ฮ่าๆ แต่ก็ดีนะที่เป็นแบบนี้ กูก็ได้ไปเที่ยวไปดูหนังกับมึงแบบนี้ โดยไม่ต้องเกรงใจใครด้วย จะกอดจะจูบก็ได้ฮ่าๆ แล้วก็ตุยได้
ผม : ตุยเชี้ยมึงดิ อยู่วัดนะเว้ยไอ้หื่น(ผมเอานิ้วทิ่มหน้าผากมัน)
เต้ : เอ่อโอม มึงสัญญากับกูได้ป่ะ ว่าถ้าเราเกลียดให้กัน ทะเลาะให้กัน เราจะไม่ทิ้งกันไปไหน(พูดแล้วมันก็ยกนิ้วก้อยขึ้นมา)
ผม : อืม ถ้าเราทะเลาะกันโกรธให้กันเราจะไม่ทิ้งกัน(เกี่ยวก้อยกะมัน)
เต้ : สัญญาแล้วนะถ้าอีกสองปีเราสองคนยังไม่มีแฟนเราจะกลับมาเป็นแฟนกัน
ผม : อืม เชี้ย ไม่ใช่ล่ะเอาซะกูเคลิ้มไปด้วยเลย
เต้ : ฮ่าๆ สัญญาแล้วนะ
ผม : คนล่ะเรื่องกันเว้ย
เต้ : ช่างมึงดิแต่กูรวมกันเป็นเรื่องเดียวฮ่าๆ อย่าผิดสัญญานะมึง
ผม : เพ้อคนเดียวเลยมึงแล้วผมก็ลุกแล้วเดินหนีมันครับ(แอบยิ้มนิดหนึ่งตอนเดินออกมาจากมัน)
เต้ : หาไรทานกันหิวข้าวแล้ว

ทั้งวันครับที่อยู่กับมันจนค่ำ ถึงค่ำก็ยังอยู่ห้องมันครับ(ให้มันติวหนังสือให้ครับ)

ผม : อ่านเท่าไรก็ไม่เข้าใจเว้ย
เต้ : ก็มึงมัวแต่คิดไรในหัวหัดมีสมาธิหน่อยดิ ค่อยๆอ่านดิว่ะ จะให้กูบอกกี่รอบว่ะมึงถึงจะจำได้ หรือว่าต้องให้เสียบแฟตไดร์สดไหมถึงจะเข้าใจ(ทำหน้าหื่น)
ผม : มึงไปเสียบกะรูเสาไฟเลยไป
เต้ : อ่ะเขียนสรุปให้ล่ะ เอางี้นั่งพักก่อนเดี๋ยวค่อยอ่านต่อ (มันเดินไปหยิบกีต้าร์) “อ้อมแขนของชายอบอุ่นคนนี้ จากใจหวังดี จะทำหน้าที่ให้แทนรักษาการณ์ตำแหน่งแฟนให้เธอ จะพร้อมรับฟังเสมอทุกเรื่องราวรักษาการณ์ตำแหน่งแฟนชั่วคราวหากวันไหนที่เธอคลายเศร้า ก็พร้อมจะไป”
ผม : ฮ่าๆต้นฉบับเขาร้องเพราะมึงทำเพลงเขาหมดเพราะเลย
เต้ : เอาใจฟังดิว่ะ ถ้าเราจะมองใครสักคนเราก็ไม่ควรมองเขาแค่ด้านเดียวดิ เราต้องมองเขาทุกๆด้านอย่างที่มึงมองกูตอนถอดเสื้อผ้าไงฮ่าๆ
ผม : สัส ไม่ได้อยากดูซะหน่อย แต่ก็ขอบใจนะที่ร้องเพลงให้ฟัง
เต้ : แล้วนี่มันดึกแล้วมึงจะกลับป่ะ
ผม : กลับดิ พรุ่งนี้มีสอบนะเว้ย
เต้ : งั้นก็เอาที่กูโน้ตไว้ให้เอาไปอ่านนะ รีบกลับตอนนี้เลยเดี๋ยวมันดึกอันตรายนะ
ผม : อ่านอีกแปบหนึ่งค่อยจะกลับ ถ้าง่วงก็นอนนะ
เต้ : อืม

มัวแต่อ่านหนังสือจนลืมไปว่ามันดึกครับสรุปคือไม่ได้กลับนอนกะมันที่หอครับ

ผม : เขยิบไปเลยมันมานอนเบียดกูทำไม เตียงตั้งกว้าง
เต้ : ห้องกูนะเว้ย จะนอนไหนก็ได้ฮ่า หนาวๆ(มันมากอดผม)
ผม : สัส ร้อนเว้ย
เต้ : ทำเป็นวันนั้นยังกอดกูอยู่เลย ฮ่าๆ
ผม : วันนั้นเว้ยไม่ใช่วันนี้เอาหมอนกอดมาเลย
เต้ : ไม่อ่ะ กอดกูดีกว่าฮ่าๆ (แล้วมันก็มานอนหนุนแขนผม) โอมถึงกูจะไม่ได้เป็นดินสอที่คอยเขียนอนาคตไปกับมึงแต่กูก็ขอเป็นยางลบที่คอยลบเรื่องที่ไม่ดีที่ทำให้มึงคิดมากให้หายไปนะ
ผม : (หันมาจ้องหน้ามัน) แล้วเอานิ้วไปจิ้มหน้าผากมัน แหวะ จะอ้วก
เต้ : จะอ้วกเหรอ
ผม : สัส ทำไรเนี้ยกูเจ็บนะเว้ย (มันขึ้นมานั่งครอมตัวผมแล้วบีบหัวนม) ฮ่าๆ สัส อย่าทำดิมันจั๊กกะจี้ฮ่าๆ พอๆ นอนได้แล้วมันดึกล่ะ แล้วผมก็นอน
เต้ : ฝันดีนะมึง
ผม : อืม ก่อนที่จะนอนช่วยหันไปทางอื่นได้ป่ะ
เต้ : เป็นไร ร้อนเหรอ
ผม : มึงจะเอาจวยมาทิ่มหลังกูทำไม

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 121 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 20:50:19

ตอนที่ 121

เขาบอกว่าคำว่า “รัก” ไม่ได้มีส่วนประกอบอะไรมากมายขอแค่ให้ได้รักไม่ว่าคนๆนั้นเขาจะเป็นใคร หน้าเป็นยังไร อายุต่างกันแค่ไหน ถ้าเรารักก็ไม่ต้องการอะไรมากมายไปกว่านี้อีกแล้วและไม่แปลกหรอกที่คนๆหนึ่งจะเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อใครสักคน ไม่ได้เจอกันซะหลายวันเลยเนอะ ถึงจะสอบเสร็จผมก็ยังเรียนอยู่ครับยังไม่ได้ปิดเทอมครับวันนี้คิดถึงเลยแวะเข้ามาอัพครับ ก็ยังใช้ชีวิตเดิมๆครับแต่ช่วงนี้ดีหน่อยไปไหนมาไหนกะไอ้เต้บ่อย(ก็พวกเพื่อนผมมันไปกะแฟน)

“อนาคตเป็นสิ่งที่เราไม่รู้หรอกว่าเราจะต้องเจอเหตุผลอะไรที่ทำให้เราต้องห่างกันหรือป่าวแต่ที่แน่ๆ เมื่อมึงเข้ามาในชีวิตของกูแล้ว กูจะไม่ทำให้มึงเสียใจอีก”

ผม : เป็นไรของมึงเนี่ย อยู่ๆก็มาบทซึ้ง
เต้ : ฮ่าๆ เห็นพระเอกเขาพูดแล้วเท่เลยอยากพูดบางฮ่าๆ
ผม : เป็นไงมึงสอบได้ป่ะ
เต้ : ไม่รู้จารย์เอาไรมาออกโคตรง่ายเลยว่ะฮ่าๆ
ผม : ขี้โม้ จะไปไหนต่อป่ะเนี่ย
เต้ : ไปติวกะเพื่อนมั่ง แล้วมึงล่ะ
ผม : กลับมั่ง เบื่อๆว่ะว่าจะไปเดินเล่นก่อน
เต้ : ไปด้วยดิ
กาย : โอม เย็นนี้มาอ่านหนังสือหอกูนะ
เต้ : ทำไมไม่ให้สาวติวให้ล่ะ
กาย : สาวโอมเหรอ
เต้ : ไม่ๆคนนี้ผมจองแล้วห้ามใครมายุ่งฮ่าๆๆ
ผม : กวนล่ะ เดี๋ยวกูโทรหานะกาย แล้วผมก็เดินออกมาครับ
เต้ : รอด้วยดิ คนไรเดินเร็วยังกะไปตามควาย
ผม : ไม่ได้ตามอ่ะ ความวิ่งตามเมื่อกี้ฮ่าๆ
เต้ : นี่ด่ากูเหรอ
ผม : ป่าว (แล้วผมก็เดินมาที่รถครับ) ทำไมไม่รีบกลับห้องมานั่งรถกูทำไม
เต้ : อยากนั่งซ้อนท้ายกะมึง(พูดแล้วมายักคิ้วใส่)
ผม : แล้วรถมึงล่ะ
เต้ : ให้เพื่อนยืมไปห้อง นะกลับด้วยนะ
ผม : งั้นมึงไปขับ
เต้ : ไม่อ่ะ อยากนั่งกอดมึง(แล้วมันก็มาตบที่เบาะ)เร็วๆดิ
ผม : สัส (ขี้เกียจเถียงกะมันเลยขับรถครับ)
เต้ : เป็นไรคันเหรอ มากูช่วยเกา(พูดยังไม่จบมันมาเกาตูดผมครับ)
ผม : สัส กูแค่ดึงเสื้อออกโว้ย ไม่ได้คัน
เต้ : นึกว่าคันตูดเลยช่วยเกา ว่าไปตูดมึงก็ยังนุ่มเหมือนเดิมนะฮ่าๆ
ผม : นุ่มพ่องมึงดิ เดี๋ยวพาขับบวกกับสิบล้อหรอก
เต้ : ไม่ต้องรีบนะ มึงเคยบอกกูว่าไม่ชอบให้กูขับรถเร็ว
ผม : เปลี่ยนใจล่ะ รีบขับไปส่งมึง
เต้ : (มันมากอดเอวผมครับ กอดเฉยๆผมไม่ว่าเล่นมาจับจวยผมอีก) ฮ่าๆโอมน้อย
ผม : เชี้ย กวนตีนล่ะมึง นั่งดีๆไม่เป็นเหรอว่ะ

กว่าจะมาถึงผมโดนลวนลามมาตลอด(แต่ชอบดีไม่ใช่ล่ะฮ่าๆ) ส่งมันเสร็จผมก็ไปเดินเล่นก่อนกลับครับ กว่าจะสอบเสร็จผมแทบจะไม่ได้นอนครับ(ไม่ได้อ่านหนังสือนะนั่งดูซีรี่ย์กะนั่งโม้กะเพื่อน)ในที่สุดวันที่ผมรอคอยก็มาถึงครับ

“ตื่นสายนะเรา”

ผม : ย่า มาได้ไงครับ
ย่า : มาทำธุระแถวนี้เลยแวะมาหา วันนี้ว่างไหมลูก
ผม : ว่างครับ เป็นไรครับ
ย่า : ไปทำบุญกับย่านะ

“ย่าสวัสดีครับ”

ย่า : จ๊ะลูก ไม่ได้เจอหน้าตั้งนาน น่ารักขึ้นเยอะนะเรา
เต้ : ผมก็น่ารักแบบนี้แหละย่า
ผม : น่ารักตรงไหนว่ะ
ย่า : ไปว่าเขา รีบๆไปอาบน้ำ เต้ไปทำบุญกับย่านะลูก
เต้ : ตอนแรกว่าจะมาชวนโอมไปทำบุญครับย่า ผมก็ชอบทำบุญนะย่า
ผม : โกหกชัดๆ
ย่า : บ่นไรรีบไปอาบน้ำเดี๋ยวจะสายเอานะ

สรุปวันนั้นอุส่าจะนอนกลิ้งที่เตียงไปมาทั้งวันฝันก็ต้องสลายลงไปในพริบตาครับ แต่ก็ดีเหมือนกันครับนานๆได้ไปเที่ยวกับย่าแถมไอ้ตัวแสบก็ไปด้วย เหมือนเดิมแหละครับถ้าไปกับย่าไม่ไปวัดคงไม่ใช่ย่าผมครับ

ย่า : อย่าซนนะโอม เดี๋ยวย่าเดินไปหาเพื่อนย่าก่อนนะ พาเต้เข้าไปก่อนนะ
ผม : ไปมึง กูจะพาไปขัดเกลาจิตใจอันหื่นกามของมึง
เต้ : ไม่อยากขัดเกลาอ่ะ อยากขัดจรวดซะมากกว่าขัดให้หน่อยดิ
ผม : ขัดเชี้ยมึงดิ นี่วัดนะเว้ย ยังจะหื่นกามอีก ไปเข้าไป ที่นี้ศักดิ์สิทธิ์นะมึง กูเคยมาขอพรที่นี้
เต้ : เหรอ ถ้ากูขอมึงเป็นแฟนล่ะ จะได้ป่ะ
ผม : กวนตีนล่ะ เขาบอกว่าถ้าเราขออะไรแล้วยกพระขึ้นสิ่งที่เราขอจะเป็นจริง แล้วผมก็ทำก่อนมันครับ
เต้ : เฮ้ย ถามหน่อยดิ มึงขอไร
ผม : ไม่บอก อ่ะมึงลองดู
เต้ : (พนมมือแล้วค่อยๆยกพระครับไม่รู้ว่ามึงอธิฐานไรครับ รุ้แค่หันมาแล้วยิ้มให้ผม) เราลองยกด้วยกันป่ะเผื่อชาติหน้าเราจะกลับมารู้จักกันอีก
ผม : อืม ลองดูดิ

พวกผมยกขึ้นครับ พอยกเสร็จก็พากันออกมาเดินเล่นข้างนอกรอย่าคุยกะเพื่อน

เต้ : มึงรู้ป่ะว่าตอนที่ยกด้วยกันอ่ะกูอธิบานว่าไร
ผม : ไม่รู้ดิ คงไม่พ้นเรื่องของสาวสวยๆหมวยๆอีก กูว่าไม่พ้นเรื่องนี้หรอก
เต้ : ไม่ใช่เว้ย ว่าแต่มึงเหอะอธิฐานไรเห็นแต่ยิ้ม อย่าบอกนะว่าอธิฐานว่าเราจะกลับมาเป็นแฟนกัน
ผม : ไม่ใช่เว้ย มั่วแล้วมึงหลงตัวเองป่ะ
เต้ : ไม่ใช่แล้วทำไมต้องยิ้มว่ะฮ่าๆ กูเห็นส่วนใหญ่จะมีแต่คู่รักนะที่ยกด้วยกันฮ่าๆ
ผม : สัส (ว่าไปผมก็อธิฐานว่า…) ป่ะเข้าไปไหว้พระข้างในรอย่ากว่าจะคุยกะเพื่อนเสร็จ
เต้ : อยากให้ย่าคุยกับเพื่อนนานๆจัง จะได้อยู่กับมึงแบบนี้ แน๊ คิดไรกะกูป่ะเนี่ยมาจับมือกูนี่
ผม : (ยิ้ม) หลงตัวเองป่ะ กูแค่กลัวมึงจะไปซนทำของเขาพังเลยจับไว้
เต้ : เหรอ
ผม : อ่ะ พวงมาลัย
เต้ : ถ้าผมสอบผ่านทุกวิชาผมจะพาแฟนผมกลับมาไหว้อีกครับ(พูดแล้วมันยักคิ้วใส่ผม)
ผม : (ทำปากพ่องใส่มัน) ยังจะเล่นอีกนะมึง
เต้ : ไม่เล่นเว้ยกูคิดจริง
ผม : ขี้เกียจเถียงกะมันเลยไปเสี่ยงเซียมซี แล้วก็เดินไปดูใบเซียมซีครับ(ส่วนไอ้เต้ก็นั่งเขย่าแล้วก็เดินมาหยิบใบ)
เต้ : เฮ้ย มึงดูดิ กูแม่งดวงดีว่ะ ใบนี้ดี แล้วมันก็เอามาให้ผมดู มึงได้หมายเลขไรว่ะ
ผม : ไม่บอกแค่ยิ้มให้มันครับ(หมายเลขเดียวกันกับมันนั้นแหละครับ) ป่ะย่าเสร็จแล้ว(แก้เขิน)
ย่า : ป่ะกลับกันเดี๋ยวจะค่ำก่อน
ผม : ย่าผมกลับบ้านด้วยดิ
ย่า : เต้ไปเที่ยวบ้านย่าไหม
ผม : มันคงยุ่งไปไม่ได้หรอกย่า
เต้ : ไม่ยุ่งครับสอบเสร็จว่างครับ ว่าไปก็ไม่ได้ไปเที่ยวบ้านย่านานแล้ว
ย่า : งั้นไปบ้านย่านะ ย่าจะทำกับข้าวให้ทาน
เต้ : ผมหิวขึ้นมาทันทีเลยครับฮ่าๆ
ผม : คนอะไรว่ะโคตรประจบ
เต้ : (แลบลิ้นใส่ผม น่าตบมากครับ) วันนี้โคตรสนุกอ่ะครับย่า
ย่า : ไว้วันหลังย่าจะชวนมาทำบุญบ่อยๆนะ

กว่าจะมาถึงบ้านผมก็ค่ำพอดีครับพอถึงย่าก็เข้าครัวจัดการทำกับข้าวเลยครับส่วนป๊ากับแม่ยังไม่กลับมาบ้านครับ

เต้ : ย่ามีไรให้ผมช่วยไหมครับ
ย่า : งั้นไปล้างผักนะลูก ให้โอมเขาหั่น
เต้ : ครับ
ย่า : เวลาที่อยู่อุบลโอมเขาดื้อไหมลูก
เต้ : โคตรดื้อเลยครับ แถมขี้แงอีก
ผม : อย่าไปเชื่อมันนะย่า
ย่า : ฮ่าๆ ย่าว่าเต้เขาพูดจริงนะ

กว่าจะทำกับข้าวเสร็จ(ไอ้เต้เผาผมซะมากกว่า) พอทานข้าวเสร็จก็ช่วยกันล้างจานครับ

เต้ : ผมว่าย่ายังสาวอยู่นะครับเห็นที่ไรก็ดูไม่แก่อ่ะครับ
ย่า : ปากหวานนะเรา
ผม : นี่มึงจะจีบย่ากูเหรอ
ย่า : ย่าฝากดูแลโอมด้วยนะเต้
เต้ : ครับ
ย่า : เรารู้ไหม เวลาที่อยู่บ้านโอมชอบเล่าเรื่องเราให้ย่าฟังอยู่บ่อยๆนะ เล่าไปยิ้มไป
เต้ : แล้วเขานินทาไรผมไหมครับ
ย่า : ไม่นะ แค่บ่นว่าคิดถึงเรา
ผม : ย่า ไม่เอาไม่พูด
เต้ : จริงเหรอครับ
ย่า : จ๊ะ ยังมีอีกนะ
ผม : พอๆเลยย่า ป่ะๆ ผมมีไรจะให้ดูครับ
ย่า : เขาบอกว่า…
เต้ : ว่าไรครับ
ผม : ย่าไม่เอาไม่พูด (ผมพาย่าออกมาข้างนอกก่อนที่ย่าผมจะพูดอะไรออกไปแล้วก็กลับมาล้างจานต่อฮ่าๆ)
เต้ : จริงเหรอที่ย่าพูดอ่ะ
ผม : ย่าก็พูดไปงั้นแหละ อย่าไปเชื่อย่านะ เสร็จล่ะเดี๋ยวมึงขึ้นไปอาบน้ำนะ เสื้อกะกางเกงกูวางไว้ที่โต๊ะอ่ะ
ย่า : อาบเสร็จย่าจะเล่าให้ฟังนะลูกเต้
ผม : ย่าๆๆ มันดึกแล้วไปนอนได้แล้วครับ เดี๋ยวก็มาบ่นให้ผมฟังว่าเหนื่อยหรอก
เต้ : ฮ่าๆ ไว้โอมหลับค่อยเล่าครับย่า
ย่า : ย่าวางไว้นี่นะเต้โอมเขาซื้อให้เราแต่เขาไม่กล้าเอาไปให้
ผม : ย่าๆๆ ว่าแล้วมันหายไปไหน ที่แท้ย่าก็เก็บไว้นี่เอง
ย่า : ฝันดีนะลูก
เต้ : ย่านี่น่ารักดีอ่ะ ไหนดูดิว่ากล่องอะไร
ผม : อย่าดูเลย
เต้ : หน้าแดงทำไมว่ะ เฮ้ย ขอบใจนะ
ผม : อืม ชอบไหมล่ะ ซื้อไว้นานแล้วล่ะ แต่ไม่กล้าเอาไปให้
เต้ : เป็นไรถึงไม่กล้า
ผม : กลัวมึงจะทะเลาะกับแฟนมึงเลยไม่กล้าให้
เต้ : ฮ่าๆ ขอบใจนะ(มันเข้ามากอดผม)
ผม : กูหายใจไม่ออก ปล่อยได้แล้ว ตัวแม่งโคตรเหนียวไปอาบน้ำเลยมึง
เต้ : งั้นกูไปอาบน้ำทาแป้งหอมๆนอนรอนะ
ผม : ถุย รีบไปอาบไป

กว่าจะได้นอนฟังมันโม้จนผมแทบจะหลับครับ

เต้ : เฮ้ย มึงได้ยินเหมือนที่กูได้ยินป่ะว่ะ
ผม : เสียงไร
เต้ : ก็ฟังดิ (เสียงนกพิราบร้องเสียงเหมือนคนร้องไห้)
ผม : ใครว่ะมาร้องไห้แถวนี้(แกล้งมัน)
เต้ : อย่าพูดดิว่ะ(มากอดผม)
ผม : ปล่อยเว้ยกูร้อน
เต้ : ไม่ปล่อย ถ้าปล่อยมึงวิ่งหนีก่อนกูทำไง

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน บทสนทนาระหว่างโอมกับเต้ 21 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 20:53:36

บทสนทนาระหว่างโอมกับเต้ 21

เต้:
คิดถึงคนที่ขายขนมจีบซาลาเปาจังเนอะโอมเนอะ(เตเต้เขียน)

โอม:
ไอ้ห่านี่ คิดถึงก็ไปหาเขาสิมาบอกทำไมครับบฮ่าา อย่าบอกนะว่ามึงคิดมิดีมิร้ายกับป้าขายขนมจีบหน้าปากซอยป้าแกแก่แล้วหรือว่ามึงชอบลุงเขาฮ่าา

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 122 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 20:54:59

ตอนที่ 122

ถ้าเปรียบความสุขได้มันก็เหมือนกับดอกไม้ที่มีช่วงเวลาจำกัดแม้จะรักษาไว้ไม่ได้แต่มันก็ยังงดงามอยู่ในใจเสมอ ขอบคุณทุกท่านที่ยังติดตามเรื่องราวของผมกับเต้ช่วงนี้อากาศมันร้อนอย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยนะครับ

“มีคำนึงๆอยากบอกให้ฟังทุกวันแต่กลัวเธอนั้นจะรำคาญคำพูดเชยๆ คิดว่าเธอคงเคยฟังมัน แต่สำหรับฉันรับประกันว่าต้องโดน….”

ผม : อารมณ์ดีนะมึง
เต้ : ใช่แล้ว นานๆได้อยู่กับเมียสองตัวสอง
ผม : เมียพ่องมึงดิ ไอ้นี่ชอบมโนจัง
เต้ : ฮ่า แม่งอากาศโคตรร้อนว่ะ เหงื่อไหลลงมาง่ามตูดแล้วนี่
ผม : รีบๆทำเดี๋ยวก็เสร็จล่ะอย่าบ่น
เต้ : ถ้าเป็นเรื่องบนเตียงพี่ไม่เคยรีบทำรีบเสร็จนะฮ่า
ผม : สัส ไอ้หื่นกาม เดี๋ยวคืนนี้พาไปเที่ยว
เต้ : ไม่อยากเที่ยวอ่ะ อยากนอนกอดหมาโอม
ผม : ได้ จะกอดตัวไหนดีล่ะ
เต้ : ตัวนี้อ่ะ(มันชี้มาที่ผม) ให้กอดหน่อยนะ
ผม : ไม่เว้ย
เต้ : คันไปทั้งตัวอ่ะ ร้อนด้วยกลับถึงบ้านกูขออาบน้ำก่อนนะ
ผม : อืม รีบๆทำใกล้เสร็จล่ะ

กว่าพวกผมจะทำงาน(เล่น)เสร็จก็บ่ายโมงกว่าครับแดดก็ร้อนโคตรแถมคันด้วยพอถึงบ้าน

เต้ : ไม่ไหวแล้วโว้ย วิ่งไปที่ห้องน้ำ
ผม : อย่าพึ่งดิ
เต้ : หยุดเลยกูรู้ว่ามึงจะอาบก่อน หรือจะอาบพร้อมกันเอาม่ะกูจะถูหลังให้แล้วทำสบู่ตก(มากระซิบข้างหูผม)
ผม : ไม่เว้ย รีบอาบเลย
เต้ : ร้องจ๊าก(วิ่งออกมาจากห้องน้ำ)แม่งน้ำเชี้ยไรโคตรร้อนเลยอ่ะ
ผม : (ขำ) ก็กูจะบอกมึงว่าเปิดทิ้งไว้ก่อนค่อยอาบถังน้ำมันโดนแดด
เต้ : ตลกเหรอ มานี่(เลยมันลากผมมาในห้องน้ำแล้วเปิดน้ำใส่ผม)
ผม : เปียกหมดแล้วสัส พอเลย เดี๋ยวกูไปเอาผ้าเช็ดตัวกับบ๊อกเซอร์มาให้นะ

กว่าจะอาบน้ำเสร็จโคตรนานครับ(ไม่ได้อาบนานนะเปิดน้ำทิ้งฮ่า)

ย่า : ย่าทำขนมไว้ให้
ผม : น่ากินจังครับกินเลยนะย่า
ย่า : ไปล้างมือก่อน
ผม : โด่วย่า ที่ไอ้เต้ไม่เห็นจะให้ไปล้างมือเลย
เต้ : (แลบลิ้นใส่ผม) อร่อยอ่ะครับย่า ย่าเลี้ยงผมดีขนาดนี้อยากอยู่หลายๆวันจังฮ่า
ผม : อย่าอยู่นานเลยเปลื้องบ้านกู
ย่า : อยู่หลายๆวันก็ได้นะเต้ อย่าไปฟังโอมนะ
เต้ : ครับย่า
ย่า : คุยกันไปก่อนนะย่าไปทำธุระข้างนอกก่อน
เต้ : ครับ ป้อนหน่อยดิ มือกูยังไม่ล้างอ่ะสกปรกอยู่
ผม : แล้วเมื่อกี้มึงยังหยิบกินอยู่นี่
เต้ : กลัวท้องเสียอ่ะ ป้อนหน่อยนะ
ผม : ไอ้อ้อร้อ อ่ะอ้าปาก (จับยัดใส่ปากมันครับ)
เต้ : พอๆ ติดคอตายทำไง(ขนมเต็มปาก)
ผม : อะไรนะ เอาอีกเหรอ(แกล้งมัน) อร่อยม่ะ
เต้ : น้ำๆ สัส เต็มปากยังจะยัดเข้าอีก
ผม : ฮ่าๆๆ ก็กลัวจะไม่อิ่มไง เย็นนี้ไปบ้านเพื่อนกูป่ะไปช่วยงานมัน มันจะแต่งงานบ้านข้างๆนี่แหละเดินไปไม่กี่หลังเอง
เต้ : กิ๊กเก่าเหรอจ๊ะ
ผม : กิ๊กหอกมึงดิ เพื่อนเว้ย
เต้ : ไปดิ มีโอมที่ไหนมีเต้ที่นั้น ตามติดเหมือนเงาเลยฮ่าๆ
ผม : เหรอ งั้นกูจะไปที่บ่อเต่าจะตามไปม่ะ
เต้ : จะรอที่ขอบบ่อฮ่าๆ อ่ะ(ป้อนขนมให้ผม) อร่อยม่ะ
ผม : อืม พอแล้ว อิ่มล่ะ

พอเย็นผมก็ไปบ้านเพื่อนครับใกล้ๆกับบ้านผมครับช่วยงานเขาเรียกๆง่ายๆเลยวันรวมแก๊งสมัยประถมมัธยมมารวมกันแบบนี้ก็มีเหล้าสิครับ นั่งกินคุยกันไปครับดูเหมือนไอ้เต้จะเข้ากะเพื่อนผมได้เร็วโคตร

เต้ : กินเยอะแล้วนะมึง
ผม : ใครว่าเยอะว่ะแก้วเดียวเอง
เต้ : แก้วเดียวแต่หลายรอบนี่นะ

ก็เริ่มเมาแล้วล่ะครับเพื่อนมันก็แยกย้ายกลับเหลือแค่ผมกับเพื่อนอีกคนแล้วก็ไอ้เต้

ผม : กลับกันม่ะ
เต้ : (มันไม่เมาครับ)อืม มันดึกล่ะพรุ่งนี้จะกลับด้วยไปนอนเหอะ
ผม : (ลุกขึ้นเดินจะล้ม) กูเดินเองได้
เต้ : เหรอ เดินไปข้างหน้าก้าวหนึ่งเดินถอยสามนี่นะ มาๆนี่
ผม : (เท่าที่ผมจำได้นะรู้สึกว่าขี่หลังมันครับ)มึงรู้ไหมเวลาที่กูอยู่กับมึงแล้วกูมีความสุขโคตรๆนะ จะทำไรก็สบายใจ แถมมึงยังทำให้กูยิ้มได้อีก(พูดไปเยอะกว่านี้นะแต่จำได้แค่นี้)
เต้ : แล้วมึงได้ไปเล่าในบอร์ดป่ะล่ะ
ผม : เล่าดิ
เต้ : ทำไมมึงถึงพึ่งมาบอกกูเป็นคนสุดท้ายว่ะ
ผม : ก็มึงเป็นคนสำคัญของกูไงกูเลยเก็บมึงไว้เป็นคนสุดท้าย
เต้ : เหรอ กินไรมาว่ะตัวแม่งหนักชิบหาย

นอกจากนั้นจำไรไม่ได้ครับรู้สึกตัวขึ้นมาอีกทีก็เช้า

“ไอ้เชี้ยเต้มึงทำไรกูเมื่อคืน”

เต้ : อ่อ กูมึงยอมกูไง
ผม : ยอมบ้าไร ไอ้ห่านี้ลักหลับกูเหรอ
เต้ : (ไม่พูดเอาแต่ยิ้ม) เมื่อคืนใครนะที่บอกกูว่า โอมคนนี้จะขอเป็นเมียคนสุดท้าย
ผม : สัส ไม่ได้พูดเว้ย แล้วมึงถอดเสื้อทำไม
เต้ : เมื่อคืน หมาตัวไหนไม่รู้กูแบกมาโคตรหนักแถมมาอ้วกใส่เสื้อกูอีก
ผม : แล้วเมื่อคืนมึงทำไรกูม่ะ
เต้ : จับตูดมึงดูดิ เจ็บไหม ถ้าเจ็บแสดงว่ากูทำ
ผม : ฮ่าๆ ไม่เจ็บ ปากมึงไปโดนไรมาว่ะ
เต้ : หมาตัวที่อ้วกใส่มันต่อยกู
ผม : ฮ่าๆ เมาเว้ยไม่รู้เรื่อง
เต้ : แค่จะกอดจะนิดเดียวแม่งมาต่อยกู หวงเนื้อหวงตัว ลุกไปอาบน้ำได้แล้ว วันนี้เพื่อนนัดที่คณะไม่ใช่เหรอ ไปสายเขาจะบ่นให้นะเว้ย
ผม : เอ่อ ใช่ว่ะ
เต้ : หายเมาแล้ว ปี้ได้แล้วสิ
ผม : ถุย กูพูดจริงๆเหรอ ที่บอกว่าจะขอเป็นเมียคนสุดท้ายอ่ะ
เต้ : อืม เมาแล้วจำไม่ได้แบบนี้แหละมึง

พออาบน้ำเสร็จพวกผมก็กลับอุบลครับเพื่อนนัดทำซุ้มให้รุ่นพี่ พอไปถึงเต้มันก็ไปกับเพื่อนมันผมก็ไปกับเพื่อนผม

กาย : ไปกับไอ้เต้กลับมาอารมณ์ดีนะมึง
โอ๊ต : มันไปจุ๊อ้ากัน
ผม : จุ๊อ้าพ่องมึงดิ
ยัก : เมียจ๋าวิ่งตามผู้ชายเหรอ
ผม : ก็ผัวจ๋าไม่ยอมเขานิเขาเลยวิ่งทำซุ้มเสร็จผัวจ๋ายอมเขานะ
ยัก : ไอ้ทะลึ่ง
ผม : ฮ่าๆ
กาย : ในที่สุดก็เสร็จแล้ว หิวข้าวแล้วไปหาไรแดกก่อนเหอะ

ไปหาไรทานแถวใกล้ๆครับพอดีไอ้เต้มันมาพอดีเพื่อนผมเลยชวนไปด้วย

ยัก : นี่พวกมึงสองคนจะมากินข้าวหรือมานั่งจ้องตากันว่ะ
ผม : เอ่อใช่ ไอ้กายมึงจะจ้องตาไอ้โอ๊ตทำไม
กาย : ถุย เขาว่ามึงกับไอ้เต้เว้ย อย่ามาเขินว่ากูดิ
เต้ : ฮ่าๆ
ยัก : กูกลับก่อนนะพอดีแม่จะมาหา
ผม : ไม่พากูไปแนะนำตัวกับพ่อแม่เหรอ
ยัก : ไว้ไปแนะนำกับไอ้เต้โน่น
ผม : รู้จักแล้วไม่ต้องแนะนำหรอก ถุยย
ยัก : เต้จ๋า ว่างเมื่อไรพี่พร้อมนะ
เต้ : ครับ(พูดแล้วมายักคิ้วใส่ผม)
ผม : เดี๋ยวกูถีบให้เลย
ยัก : หึงเหรอ ไหนบอกว่าเพื่อนกันว่ะ
กาย : ฮ่าๆ
ผม : กูแค่ไม่อยากให้เพื่อนกูหลงเดินทางผิดเหรอ
โอ๊ต : ทางสายเหลืองนี่เหรอ
กาย : ฮ่าๆ
ผม : อิ่มล่ะ กูกลับล่ะ
กาย : ไว้ค่อยโทรหากูนะ กูมีนัดว่ะ
โอ๊ต : งั้นกูก็จะกลับเหมือนกัน
เต้ : จะไปไหนต่อป่ะ กินติมกัน
ผม : อืม

แล้วพวกผมก็ไปกินติมครับ

“เต้จำพี่ได้ป่ะ”

เต้ : อ่อจำได้ครับ

“แล้วสบายดีป่ะ ไม่เห็นซะนานน่ารักขึ้นเยอะเลยนะ”

เต้ : พี่คนนี้โอมเพื่อนผมครับ

“จ๊ะ พี่พึ่งย้ายมาทำงานที่อุบล ไว้ว่างๆพาพี่เที่ยวหน่อยนะ ไว้ค่อยคุยกันใหม่นะ” แล้วพี่เขาก็ขอเบอร์ไอ้เต้แล้วก็เดินไปหาเพื่อนอีกโต๊ะหนึ่ง

ผม : คนอะไรอ่อยชิบหาย
เต้ : เป็นไร หึงกูเหรอ
ผม : ป่าวววววววว ใครหึง เพื่อนกันไม่หึงเว้ย
เต้ : งั้นคืนนี้กูขอไปเที่ยวกับพี่เขานะ
ผม : ไปดิ ใครผูกมึงไว้
เต้ : เปลี่ยนใจไม่ไปล่ะฮ่าๆ อยู่กับไอ้ตี๋ของกูดีกว่า(มาถ่างตาผมอีก) ป่ะกลับห้อง
ผม : พี่เขาสวยนะเว้ย ทำไมมึงไม่จีบเขาว่ะ สเปกมึงเลยนะ คนนี้ใช่ป่ะที่มึงเคยแอบชอบพี่เขาตอนเรียนมัธยมอ่ะ
เต้ : อืม ตอนนี้ก็ชอบนะ
ผม : ไปไกลๆกูเลย
เต้ : ไม่อ่ะ ถ้าไปไกลกูก็ไม่เห็นหน้ามึงดิ กูอยากอยู่ใกล้มึงจะได้เห็นหน้าทุกวัน(มันมากอดคอผม)ก็เวลาอยุ่ใกล้คนนี้แล้วกูมีความสุขกูไม่อยากทิ้งเขาไปอีกแล้ว ไม่เชื่อมึงก็ดูโทรสัพกูดิ กูมีรูปมึงด้วย(แล้วมันก็ให้ดู)
ผม : สัส ลบออกเลยนะ(มันตัดต่อเอาหัวผมมาใส่ผู้หญิงโป้)
เต้ : ไม่ลบเว้ย
ผม : วิ่งไล่เตะมัน


ไว้ผมว่างจะมาต่อนะครับบบขอตัวไปทำงานล่ะบายๆๆจุ๊บๆๆฝันดีครับบบบบ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 123 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 20:56:58

ตอนที่ 123

เขาบอกว่าความรักไม่ว่าจะเกิดขึ้นยังไงและจบลงแบบไหนก็ยังคงสวยงามและจะอยู่ในความทรงจำเสมอแม้ว่าต่างคนต่างเป็นแค่คนรู้จักกันก็ตามสุดท้ายวันเวลาจะเปลี่ยนเราไปเอง ขอบคุณทุกท่านที่ยังติดตามเรื่องราวของผมกับไอ้นักเลงมาโดยตลอด ช่วงนี้อากาศร้อนอย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยนะครับ
เรื่องราวของพวกผมก็คงไม่ต่างจากคนอื่นหรอกครับชีวิตนักศึกษานอนดึกถ้าจะบอกว่าอ่านหนังสือก็คงจะไม่เชื่อ(ข้ออ้างโคตรดีป่ะฮ่าๆ)ตื่นเช้ามานั่งหลับในห้องรอเวลาที่จารย์ปล่อยค่ำมาตาใสแขนขามีแรง

“ขอโทษ ที่ฉันบอกเธอว่ารักซ้ำซ้ำ เธอว่าไม่ต้องตอกและย้ำ ไม่ต้องการขอโทษ ที่ฉันยอมทิ้งทุกอย่าง เพื่อมาอยู่กับเธอในวันนี้เธอคงเบื่อ ก็เข้าใจ ไม่เป็นไร”

ผม : โคตรเพราะเลยว่ะ(ประชดมัน)
เต้ : ร้องจบล่ะไหนรางวัล(มันเอียงแก้มมา)
ผม : ใครใช้ให้ร้องว่ะ
เต้ : ก็อยากร้องให้แฟนฟังนี่ว้า
ผม : ใครแฟนมึง มโนแม่นโคตรเก่งฮ่าๆ
เต้ : ใช่สิ
ผม : อะไร รออีกสองปีเลยมึง
เต้ : รอได้แต่ตอนนี้ขอหอมแก้มมัดจำก่อนได้ป่ะ
ผม : มัดจำเชี้ยมึงดิ (เขินมันเลยเดินหนีครับ)
เต้ : รอกูด้วยสิว่ะ แม่งขาสั้นๆเดินโคตรเร็วว่ะ
ผม : ร้อนว่ะ
เต้ : ถอดเสื้อดิ กูรออ่านกินอยู่เนี่ย
ผม : ตลกล่ะ อยากกินชาเขียวว่ะ
เต้ : ชาเขียวอีกล่ะ วันนี้กูเห็นมึงกินหลายแก้วแล้วนะ
ผม : สองแก้วเอง
เต้ : กินแก้วหนึ่งตาแข็ง แก้วที่สองจวยแข็งนะมึง
ผม : มิน่ากูแข็งทุกวัน ถุยย
เต้ : ถ้าแข็งแล้วพี่จะพาลงเอาม่ะ
ผม : ไปไกลๆตีกูเลยมึง
เต้ : พักนี้เป็นไรหน้าดูซีดๆ ชักว่าวบ่อยเหรอมึง
ผม : กูไม่ได้ลามกเหมือนมึงนะ ก็แค่เหนื่อยอ่ะ นอนน้อยมั่ง
เต้ : มานอนห้องกูดิ จะได้นอนเยอะๆ นอนเฉยๆ เดี๋ยวกูทำเอง
ผม : สัส วนกลับมาแต่เรื่องเดียว
เต้ : ฮ่าๆ นี่เรารู้จักกันมานานแล้วเนอะ
ผม : ก็นานแล้วนะ พอที่จะรู้ว่ามึงมีไฝที่จวยฮ่าๆ
เต้ : สัส คนล่ะเรื่องเว้ย
ผม : อ่อๆ ขอโทษ แล้วทำไมอยู่ๆก็ถาม มีไรป่ะ
เต้ : ป่าวแค่คิดถึงเวลาเก่าๆ ที่เราเคยเด้ากันมาฮ่าๆ
ผม : เด้าพ่องมึงดิ ไอ้ห่านี่

ไว้แค่นี้ก่อนนะครับเดี๋ยวทำงานเสร็จจะมาต่ออีกนะครับบบจุ๊บๆ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 124 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 20:58:57

ตอนที่ 124

ต่อแล้วนะครับบ

เต้ : แล้วมึงจะไปไหนต่อป่ะเนี่ย
ผม : เข้าไปเอาของที่ห้องมึงแล้วกลับมั่ง มีไร
เต้ : ป่าว แค่ถามไปงั้นแหละ เออมึงไปเที่ยวม่ะคืนนี้นะนะกูอยากไปเที่ยวกับมึง ไม่ก็ไปนั่งฟังเพลงก็ได้
ผม : (ยืนคิด) อืม แต่ไปไม่นานนะเว้ย
เต้ : ครับ เราไปออกเดทกัน
ผม : เดทแป๊ะมึงดิ
เต้ : ฮ่าๆ
แล้วพวกผมก็มานั่งที่ร้านเหล้า ผมว่าแอบมาแล้วนะยังมาเจอพวกเพื่อนอีกต่อจนดึกครับนั่งฟังเพลงซิวๆครับวันนี้เพลงโคตรเศร้าครับ
“เชี้ยโอมมาได้ไงว่ะ”
ผม : เหาะมามั่ง
ทิว : ยังกวนตีนเหมือนเดิมนะมึง
ผม : ฮ่าๆ เอ่อนี่เต้เพื่อนกู(พูดแล้วยักคิ้วให้ไอ้เต้) ส่วนไอ้นี้เพื่อนสมัยมัธยมกู
ทิว : อืม แม่งกูโดนเขาทิ้งแล้วว่ะ(ทำหน้าเศร้า)
ผม : เอาน๊ามึง ปล่อยๆเขาไปเหอะ โตจนควายเลียก้นไม่ถึงยังจะมานั่งเศร้าอีก
เต้ : บอกแต่คนอื่นแล้วตัวเองล่ะครับ
ผม : สัส อย่าพูดดิว่ะ
ทิว : ฮ่าๆ
ผม : มาคนเดียวเหรอมึง
ทิว : อืม เดี๋ยวก็จะกลับล่ะ ไว้ค่อยคุยกันนะมึง ผัวเผลอแล้วเจอกันนะ
เต้ : พูดดีนะมึง
ทิว : ฮ่าๆ
ผม : (แอบขำ) เออเดี๋ยวค่อยคุยกันกลับดีๆล่ะมึง
เต้ : ถ้าไม่ใช่เพื่อนมึงนะกูต่อยปากแตกไปนานแล้ว
ผม : เก่งจังมึง ป่ะกลับได้แล้ว
เต้ : ขับเลยมึง กูเมาแล้ว
ผม : เหรอ แล้วผมก็ขับรถครับ สัส นั่งดีๆไม่เป็นหรือไงว่ะ
เต้ : นั่งดีแล้ว ก็บอกแล้วไงว่ากูเมา
ผม : ถ้ามึงไม่ยอมเอามือออกนะกูจะให้มึงมาขับแทน
เต้ : ก็ได้ ทำเป็นหวง อันเล็กๆเองไม่อยากจับซะหน่อย
ผม : จับฟาดปากเอาเด้
กว่าจะมาถึงห้องผมไม่รู้จะพูดไรดี เอาเป็นว่าไม่พูดล่ะกันฮ่าๆ
เต้ : มันดึกแล้วนะมึง ยังจะกลับอีกเหรอ
ผม : พูดซะกูอยู่ไกลนะ แค่นี้เอง
เต้ : ไม่กลัวผีเหรอ
ผม : สัส อย่าพูดดิว่ะ
เต้ : ฮ่าๆ เออๆขับรถกลับดีๆล่ะกัน
ก่อนกลับแวะมาหอเพื่อนก่อนครับพวกพี่เขาอยู่กันครบเลยครับ(แดกเหล้า)
กาย : กูโทรหาไม่เห็นรับ ตั้งแต่ไปกับไอ้เต้มึงทิ้งเพื่อนเลยนะมึง
ผม : ให้โอกาสพูดใหม่
กาย : ฮ่าๆ มาๆไม่ต้องกลับหรอกนอนนี่ก็ได้
อย่างที่พูดไปแหละครับถึงจะปฎิเสธมันไปก็ไม่รอดครับกินให้มันแก้วหนึ่งแล้วก็แก้วสองหลังจากนั้นก็ตามมาเรื่อยๆครับไม่ต้องให้เล่าต่อนะครับว่าเกิดไรขึ้นตั้งใจว่าจะรีบกลับไปทำงานฮ่าๆตื่นมาตอนเช้าเท้าผมไปอยู่ที่หน้าไอ้กายได้ไงไม่รู้ เสียงโทรสัพผมดังแต่เช้าเลยครับ
“ไอ้พวกขี้เหล้าพวกมึงจะไปเรียนไหมเนี่ย”
ไปเรียนปวดหัวทั้งวันครับจะไม่ไปเรียนก็ไม่ได้(จารย์โคตรเนี้ยบ)ผมไม่ได้กลัวนะแค่เกรงใจจารย์เขาครับ จนเรียนเสร็จ
ยัก : พ่อแม่ส่งมาเรียนแต่เสือกมากินเหล้า
ผม : บ่นไรว่ะ เดี๋ยวจูบปากเลย
ยัก : ไอ้ทะลึ่ง เดี๋ยวกูไปฟ้องไอ้เต้นะเว้ย
ผม : ฟ้องดิ ไปเลย พูดยังไม่ขาดคำครับไอ้เต้เดินผ่านมาพอดี
ยัก : เต้ ไอ้โอมบอกว่าคิดถึงอ่ะ
ผม : ไม่ได้บอกเลย
เต้ : คิดถึงเขาเหรอตัวเอง เดี๋ยวคืนนี้จะจัดหนักให้(พูดแล้วมันก็เดินไปหาเพื่อน)
ผม : สัส
ยัก : ฮ่าๆ เมื่อคืนเมาบ่นแต่คิดถึงเต้
ผม : พอๆเลยมึง งั้นกูกลับก่อนนะโคตรง่วงเลยว่ะ
กาย : อืม
ยัก : ไปส่งกูด้วยดิ
ผม : รีบตามมาถ้าจะให้ไปส่ง
ยัก : ถามไรหน่อยดิ
ผม : อะไร
ยัก : มึงกับไอ้เต้กลับมาคบกันอีกเหรอว่ะ พักนี้ดูไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยๆ
ผม : ไม่บอก ฮ่าๆ
ยัก : ไว้ไปถามไอ้เต้ดีกว่า
ผม : จะกลับไหม กลับก็รีบเดิน
ส่งเพื่อนผมเสร็จก็กลับไปนอนครับ รู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่ไอ้เต้มันมานั่งทับตัวผม
เต้ : รีบตื่นจังกำลังจะลักหลับเลยนะเนี่ย
ผม : สัส ออกไปเลยนะ มีไรถึงได้มาหากูถึงนี่ (ลุกขึ้นมานั่งข้างมัน)
เต้ : จะชวนไปเดินห้าง
ผม : ไม่ไปได้ม่ะกูขี้เกียจ
เต้ : หูมึงไปโดนไรมาว่ะทำไมมันแดงๆอ่ะ
ผม : ทำไมมันไม่เจ็บว่ะ
เต้ : เดี๋ยวกูดูให้ มันยื่นหน้ามาใกล้ๆ (หอมแก้มผม)
ผม : สัส ไอ้ๆ เล่นไรของมึง
เต้ : ก็คิดถึงไง เลยแวะมาหอมแก้ม
ผม : สัส กูไม่คิดถึงมึง
เต้ : เสียแก้มให้กูล่ะ ต้องให้บอกแม่กูมาขอมึงอีกป่ะฮ่าๆ

ฝันดีครับบบจุ๊บบ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน บทสนทนาระหว่างโอมกับเต้ 22 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 21:01:11

บทสนทนาระหว่างโอมกับเต้ 22

เต้:
@OhmKub งั้นก็แก้ผ้าแล้วมาหาดิรีบๆกลับมานะเว้ยดูแลตัวเองดีๆล่ะห้ามไปมองสาวนะมึง(เตเต้เขียน)

@ทุกคน เมียผมเขาไปออกค่ายเดี๋ยวเขากลับมาจะให้มาอัพนะคับอยากรู้เรื่องไรถามผมได้นะจะเผาให้ไหม้เลยคิดฮอดหลายๆ(เตเต้เขียน)

โอม:
ใครเปนเมียมิทราบครับ ต่อยฟันหลุดเลย จะเผาไรครับบระวังนะรูปใครว่ะที่นอนอ้าปากน้ำลายยืดที่ห้องผมวันนั้นครับ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 125 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 21:03:51

ตอนที่ 125

คนเราทุกคนล้วนมีความทรงจำที่แตกต่างกันไปของแต่ละคน บางคนเลือกจำแต่เรื่องดีๆ บางคนเลือกจำแต่เรื่องไม่ดี ซึ่งมันก็จะส่งผลต่อตัวเองทั้งนั้น ใครสามารถเลือกที่จะจำแต่สิ่งดีๆในอดีตได้ คนๆนั้นถือว่าโชคดีมากๆ เพราะการที่เลือกจำแต่สิ่งดีๆ มันจะทำให้เราไม่ต้องไปยึดติดกับเหตุการณ์แย่ๆเหล่านั้น และสามารถอยู่กับปัจจุบัน และมีทางเดินต่อไปในอนาคตได้อย่างไม่ยากเย็น แต่สำหรับคนที่เลือกจำแต่สิ่งไม่ดีละ แน่ นอนเลย ชีวิตเขาต้องจมอยู่กับอดีต ไม่มีทางที่มีความสุขอย่างคนคนปกติได้หรอก เพราะการเลือกจำแต่สิ่งไม่ดีนั้น มันจะเป็นเหมือนเชือกที่คอยผูกติดกับเราไว้ ยิ่งเรานึกถึงมันมากเท่าไหร่ เชือกเส้นนั้นมันก็จะยิ่งรัดเรา ไม่ให้หลุดออกไปจากวงจรอุบาตรนั้นได้สักที(เครดิต lovesicklifesuck) ขอบคุณทุกคนที่ยังติดตามเรื่องราวของผมกับไอ้นักเลงมาโดยตลอดครับ ช่วงนี้น้องๆหลายคนก็คงปิดเทอมเนอะ(โคตรอิจฉา)ไงก็ขอให้มีความสุขกับการพักผ่อนนะครับช่วงนี้อากาศร้อนดูแลสุขภาพด้วยครับ เรื่องราวของพวกผมก็เหมือนเดิมแหละครับติดกันยังกะผัวเมียฮ่าๆ(ไม่ใช่ล่ะ)ว่างตรงกันด้วยแหละเลยได้ไปไหนมาไหนด้วยกัน กลับจากค่ายโคตรเหนื่อยครับใครจะมาใครจะไปผมไม่สนครับหลับแม่งเลย(โดนลักหลับก็คงไม่รู้มั่ง) รู้สึกตัวขึ้นมาก็ตอนที่โทรสัพมันสั่นที่หูครับปกติผมจะคุยโทรสัพจนหลับทั้งๆที่โทรสัพยังอยู่บนหู(ถ้ามันระเบิดไม่ตายก็คงไม่รอดล่ะครับฮ่า)

“ที่รักอยู่ไหน”

ผม : ใครที่รักมึงว่ะ อยู่ห้อง
เต้ : เสียงเซ็กซี่จัง น่าแก้ผ้าไปหาจัง
ผม : สัส มีไร

“ตุ๊ดๆ” มันวางสายไป สักพักเสียงมันมาเคาะประตู

ผม : ไม่ได้ล๊อก เข้ามาเลย
เต้ : ประตูก็ไม่ล๊อก รู้งี่ไม่โทรมาดีกว่า จะแอบมาลักหลับฮ่าๆ
ผม : ลักหลับเชี้ยมึงดิ
เต้ : มาถึงนานแล้วเหรอ
ผม : อืม นานแล้ว โคตรเหนื่อยเลยว่ะ แต่ก็ดีนะสาวเยอะดี
เต้ : ดีพ่องมึงดิ อยากตายเหรอ
ผม : ฮ่าๆ หึงกูเหรอ
เต้ : ไม่หึงเว้ย แต่ไม่ชอบ
ผม : เหรอ แล้วมีไรป่ะถึงได้รีบได้มาหากูเนี่ย
เต้ : ก็คิดถึงไง (พูดแล้วมันล้มลงมานอนกอดผม) อยากกอดเลยมาหา
ผม : สัส กูหนักนะเว้ย ลุกได้แล้วมันร้อน
เต้ : ทำเป็นหวง ก็คนมันคิดถึงนี่ว้าทำไงได้ ป่ะลุกไปอาบน้ำได้แล้ว
ผม : จะไปไหน
เต้ : ไปเที่ยว วันนี้วันไรนะ
ผม : วันอาทิตย์
เต้ : อาทิตย์พ่องมึงดิ จำไม่ได้ใช่ป่ะเดี๋ยวกูจะทำให้จำได้
ผม : สัส หยุดเลยมึง กูจะไปอาบน้ำ
เต้ : ทำไมรบอาบล่ะ ไม่มาให้กูเตือนความจำเหรอ

สุดท้ายก็ออกไปเที่ยวกับมันครับวันนี้พิเศษหน่อยปกติพวกผมจะเอารถไปแต่วันนั้นตากคนต่างขี้เกียจขับ(แดดร้อน)เลยนั่งรถสาย(สองแถว)ไป ย้อนอดีตสุดๆ

ผม : ยิ้มไร
เต้ : ป่าว แค่ได้ยืนใกล้มึงเลยยิ้ม
ผม : เหรอ ไม่ต้องยืนติดกูก็ได้มึง(บอกมันเบาๆ)
เต้ : คนมันแน่นนี่ว้า
ผม : สัส(มันเอาจวยมาชนหลังผม) เล่นเชี้ยไรของมึง
เต้ : รถเขาเบรกกูไม่ได้จับราว
ผม : เล่นแบบนี้ไม่ต้องจับราวหรอก กอดกูเลยม่ะสัส (รถเชี้ยก็เบรกบ่อยๆ)
เต้ : เอางั้นเหรอ ไม่อายคนเหรอมึง
ผม : ประชดเว้ย
เต้ : ป่ะถึงล่ะ

วันนั้นไปเที่ยวซิวๆครับ(แต่แดดโคตรร้อนครับ)ไปกันหลายที่นะทัวร์ทั้งอุบลวารินครับส่วนมากก็ไปหามุมสวยๆถ่ายรูปกัน(เห้อกล้องใหม่ครับ)

ผม : โคตรร้อนว่ะ
เต้ : นั่งรอตรงนี้นะ เดี๋ยวกูไปซื้อน้ำมาให้ แล้วมันก็เดินไปซื้อน้ำครับ

“โอม” เลยหันไปตามเสียงครับ

ผม : อ้าว…(ไม่ขอเอ่ยชื่อนะครับ) นั่งคุยกันก็หลายเรื่องอยู่นะครับ สักพักไอ้เต้มาครับ(หน้าบึ้งมาเลย) แล้วเขาก็เดินไปหาเพื่อนครับสงสัยจะกลัวไอ้เต้มั่ง
เต้ : คุยกับสาวยิ้มเลยนะมึง เป็นไรเขามาขอคืนดีเหรอ
ผม : อืม มึงว่าเขาสวยม่ะ
เต้ : อยากร้องไห้ขี้มูกโป่งก็ไปหาเขาดิ แล้วไม่ต้องมาหากูอีกนะ
ผม : ไปตอนนี้เลยดีม่ะ
เต้ : ถ้ามึงลุกนะกูถีบมึงแน่ ตามไปฆ่าแม่งทั้งคู่แน่
ผม : อ้าว สัส ไหนบอกให้กูไป แล้วตอนนี้ไงมาบอกไม่ให้ไป
เต้ : (นั่งซึม) กูรู้ล่ะทำไมมึงไม่ยอมกลับมาเป็นแฟนกับกู
ผม : ไอ้ขี้แงเอ้ย นักเลงหอกไรว่ะ ทำตัวอ่อนแอโคตร เอาม่ะกูถอดถุงเท้าเช็ดน้ำตาให้ บอกแล้วไงไม่กลับไปโว้ย อยู่กับมึงกูก็พอล่ะไม่ต้องมีแฟนกูก็มีความสุขเวลาที่อยู่กับมึงพอใจยัง
เต้ : แบร่ๆ ใครขี้แง อ่ะชาเขียวปั่นกูไปยืนต่อคิวให้รีบแดกไป
ผม : ไม่ขี้แง ทำไมตาแดงว่ะ หรือว่าไปร้องไห้ขอลัดคิวเขาว่ะ
เต้ : สัส จะร้องเพราะมึงนี่แหละ รีบแดกไปเลย
ผม : โคตรอร่อยอ่ะ ชาเขียวปั่นร้านนี้ ชิมป่ะ
เต้ : ไม่อ่ะ ขอกูก็มีกาแฟ เห็นกินชาเขียวทุกวันไม่เบื่อเหรอว่ะ ที่มหาลัยก็เห็นกิน
ผม : ไม่อ่ะ มันก็เหมือนรู้จักกับมึงอ่ะ ถึงจะเห็นหน้าทุกวันแต่กูก็ไม่เคยเบื่ออ่ะ
เต้ : แน๊ จะจีบกูเหรอ ถ้าให้เลือกระหว่างชาเขียวกับกูมึงจะเลือกไรว่ะ
ผม : ชาเขียวดิ ฮ่าๆ
เต้ : ใช่สิ(นางนอย)
ผม : สำหรับมึงกูไม่ขอเลือกนะ ขอรักเลยได้ป่ะฮ่าๆ
เต้ : ฮ่าๆ แดกไปเลยมึง มันเอาขนมครกมาให้ ขนมผัวเมีย
ผม : ผัวเมียยังไงว่ะ
เต้ : ก็มันคู่กันไง ข้างหนึ่งเป็นผัวอีกข้างหนึ่งเป็นเมีย ขนมครกเขาจะขายกันเป็นคู่เหมือนกูกับมึงตอนนี้ไงฮ่าๆ
ผม : ถุย งั้นมึงแดกข้างหนึ่งไปกูจะแดกอีกข้างเอง แยกทางกัน

นั่งกินชาเขียวนั่งคุยกะไอ้เต้แล้วพวกผมก็ไปดูหนังสือแล้วก็กลับครับ ส่วนผมแวะมาหาเพื่อนที่หอ

กาย : หนีเที่ยวอีกแล้วนะพวกมึง กูไปหาไม่เห็นอยู่
ผม : ไปลองกล้องใหม่ฮ่าๆ แล้วมีไรป่ะ
เต้ : ปลาเยอะจัง
กาย : เป็นไงเลี้ยงแปบเดียวจะเต็มบ่อล่ะ
ผม : ไอ้ขี้โม้ กูซื้อมาเทลงบ่อเกือบทุกวันฮ่าๆ
เต้ : อยากให้มันออกลูกเยอะๆม่ะ เดี๋ยวบอก
กาย : ทำไง
เต้ : ชักว่าวใส่บ่อปลาทุกวันดิรับรองลูกดก
ผม : ไอ้สมอง ความคิดหื่นกามตลอดนะมึง
กาย : ฮ่าๆ หรือึงเคยทำบ่อยเหรอว่ะ มิน่าที่ห้องไอ้โอมปลามันลูกดก
เต้ : ฮ่าๆ งั้นกลับก่อนนะ
ผม : ไม่ได้ผูกไว้นิ
เต้ : ขอหอมแก้มหน่อยดิก่อนกลับ
ผม : สัส
กาย : ห้องกูว่างนะเอากันก่อนม่ะ
ผม : เชี้ยนี่ก็อีกคน

แล้วพวกผมก็นั่งปั่นงานที่หอเพื่อนจนค่ำครับ ออกไปหาไรทานกับเพื่อน

เต้ : มายืนทำไรตรงนี้ดึกๆหรือว่ารับจ๊อบพิเศษขายตัวเหรอมึง
ผม : ขายตัวพ่องมึงดิ รอไอ้กายมันเข้าห้องน้ำอยู่
เต้ : งั้นเราไปห้องน้ำกันม่ะ
ผม : กวนตีนล่ะสัส

เขาบอกว่าชีวิตของคนเรามันมีทั้งผิดหวังและสมหวังไม่มีใครหรอกที่จะสมหวังเสมอไปไม่มีใครหรอกที่จะเก่งทุกๆเรื่องไม่มีใครหรอกที่จะพร้อมไปซะทุกอย่างขอแค่เราค่อยๆปรับตัวพยายามอีกนิดแล้วเราจะสมหวังกับสิ่งที่เราหวังครับน้องๆหลายคนคงจะสมหวังแล้วเนอะสอบติดมหาลัยที่อยากเรียนคณะที่ชอบและหลายคนที่ยังไม่ติด พี่อยากจะบอกว่ามันไม่มีอะไรที่ยากเกินกว่าที่เราจะทำหรอกถ้าใจเราเข้มแข็งและพร้อมที่จะสู้กับมันครับไม่ได้อันแรกก็ลองปรับลงมาที่เราคิดอันดับสองก็ได้ครับขยันขึ้นอีกนิดรับรองมันความสำเร็จอยู่ไม่ไกลครับแค่เอื้อม..พี่เป็นกำลังให้ทุกคนนะครับบบบสู้ สู้ๆ(สองนิ้ว)
ขอบคุณทุกคนนะครับที่ติดตามเรื่องราวของผมมาโดยตลอดขอบคุณทุกคอมเม้นทั้งในบอร์ดและในอินบ๊อกขอบคุณครับช่วงนี้ผมแทบจะไม่ค่อยมีเวลาได้เข้ามาอัพครับด้วยเรื่องเรียนบ้าง กิจกรรมบ้าง กลัวทุกคนจะรอกลัวเข้ามาแล้วจะไม่ได้อ่านเอาเป็นว่าช่วงนี้ผมไม่ได้มาอัพนะครับไว้ปิดเทอมเดี๋ยวจะมาอัพต่อนะครับ “เราจะทำตามสัญญาขอเวลาอีกไม่นาน(สองเดือน)แล้วจะกลับมาอัพครับ” ……ดูแลตัวเองดีดีนะคนที่อยู่ทางนั้นคนทางนี้ยังคิดถึงกัน เหมือนอย่างเดิมไม่เคยเปลี่ยนอากาศกลางคืนมันหนาว ก็ห่มผ้านอนก่อนหลับฝันหากเธอเหงาให้คิดถึงกัน เหมือนอย่างฉันคิดถึงเธอส่วนคนที่อยู่ทางนี้ ไม่ต้องห่วง ฉันดูแลตัวเองอย่างดี เพื่อรอวัน วันที่พบกัน วันที่ฉันได้พบเธอ…..(คนทางนั้นไปฟังต่อให้จบนะ) คิดถึงทุกคนนะครับจุ๊บๆๆ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 126 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 21:05:48

ตอนที่ 126

เขาบอกว่า พอโตขึ้น หลายอย่างในอดีตสอนว่าทุกคนต้องมีชีวิตเป็นของตัวเอง จะเอาชีวิตเราไปยึดติดกับใครไม่ได้หรอก ยังไงสุดท้ายมันก็เหลือแค่ตัวเราเองนั่นแหละ อย่างน้อยที่สุดความหลังที่มี จะเป็นบทเรียนที่ดีและมีความหมาย ก็เหมือนเราดูภาพยนต์จบแล้วสิ่งที่เราควรทำคือเดินออกจากโรง ไม่ใช่นั่งอยู่ต่อเพราะเพียงหวังว่าตอนจบจะเปลี่ยนไปจากเดิม รักมันหมดเร็วไปและความเสียใจก็อยู่นานเกินCr.Champ Vantabud ไม่เจอกันนานโคตรๆคิดถึงอ่ะครับใกล้จะสงกรานต์แล้วไปเที่ยวไหนกันครับไงก็อย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยนะครับ เรื่องราวของผมกับไอ้ตัวแสบก็ยังเหมือนเดิมครับเพิ่มเติมคือรักกันดีฮ่าๆ
“มายืนทำไรว่ะตรงนี้ ดึกแล้วไม่ยอมกลับบ้านกลับช่องหรือมึงมาขายตัวว่ะ”
ผม : ขายตัวพ่องมึงดิ ร้อนว่ะเลยออกมาดินเล่น
เต้ : หรา นึกว่าขาย กูจะทุ่มหมดตัวเลยฮ่าๆ
ผม : สัส ว่าแต่มึงเหอะมาทำไรแถวนี้ หรือว่าตามกูห่ะ
เต้ : บ้า ใครตามมึง แค่เห็นเงาคุ้นๆเลยมาดู
ผม : หรือว่าได้กลิ่นกูว่ะ
เต้ : เชี้ย กูไม่ใช่กระต่ายนะที่จะจมูกดีอ่ะ
ผม : หมาเว้ย ฮ่าๆ
เต้ : ไปไหนต่อม่ะ หรือว่าจะกลับ
ผม : ไปเซเว่นมั่ง จะตามกูมาอีกเหรอ
เต้ : ป่าว นึกว่าจะไปปั๊บๆกับกูฮ่าๆ
ผม : ไปไกลๆตีนกูเลย
แล้วผมกับไอ้เต้ก็กลับครับไม่รู้ว่าไอ้เต้ไปไหนส่วนผมนั่งกินมาม่าอยู่หน้าเซเว่นครับ
“เจริญล่ะมึงคนนั่งแดกมาม่าหมากินข้าวกล่อง”
ผม : ฮ่าๆ ไม่รู้จะกินไรนี่ว้า ตามกูมาอีกแล้วนะมึง
เต้ : ป่าวตาม แค่แวะมาซื้อของ ทำไมชอบหลงตัวเองจังครับคุณโอม(มันมาจับแก้มผม)ซื้อข้าวกล่องให้หมาหรา
ผม : ไม่ได้ซื้อกูแค่เอาตังให้มันไปซื้อเอง
เต้ : กวนตีนล่ะ กินด้วยดิมาม่าอ่ะ
ผม : หมดแล้ว จะกินป่ะล่ะติดอยู่ในซอกฟันกูเนี่ยฮ่าๆ
เต้ : ท้ากูเหรอ แล้วมึงกล้าให้กูดูดปากป่ะล่ะ
ผม : สัส กูพูดเล่น เดี๋ยวไปซื้อมาให้
เต้ : ไม่แน่จริงนี่ว้า
ผม : เอ่อ นั่งรอนะมึงห้ามไปแย่งข้าวหมาล่ะ
เต้ : สัส
ผมนั่งทานชาเขียวปั่นส่วนไอ้เต้นั่งกินมาม่านั่งคุยกันอยู่หน้าเซเว่น
ผม : สงกรานต์กลับบ้านไหม
เต้ : ไม่รู้ดิ กลับกับกูป่ะล่ะ พาลูกสะใภ้ไปเปิดตัวอีกรอบ
ผม : อยากกินดีๆหรือให้กูถีบลงเก้าอี้ครับ ร้อนว่ะไม่รู้จะไปเที่ยวไหน
เต้ : แก้ผ้านอนกอดกันที่ห้องกูดิฮ่าๆ
ผม : ไอ้ลามก
เต้ : ฟังเพลงไรฟังด้วยดิ(พูดยังไม่จบมันก็มาดึงเอาหูฟังอีกข้างผมไป) เพลงไรว่ะ
ผม : ไม่เดียงสา เพราะม่ะ
เต้ : อืม มึงอยากมีลูกเหมือนในเอ็มวีม่ะ มาเดี๋ยวกูจะทำให้
ผม : ทำไร ของมึงนั้นแหละเดี๋ยวก็เป็นเหมือนเอ็มวีไปไข่ไว้แม่งทุกที่ระวังเหอะสักวัน เต้นี่ลูกเราฮ่าๆ
เต้ : สัส พูดแทงใจดำกูอีก นอยให้แล้วเว้ย
ผม : โอ๋ๆ ไม่นอยนะ หายนอยนะ
เต้ : ไม่เว้ย
ผม : แล้วแต่มึง กูกลับล่ะ
เต้ : ง้ออีกหน่อยดิ จะหายนอยล่ะ
ผม : ไม่เว้ย
เต้ : หายก็ได้ฮ่าๆ กินเหล้าป่ะวันนี้
ผม : ไม่กิน ผมไม่ใช่ขี้เหล้านะครับ
เต้ : งั้นยาดอง
ผม : ไปดิ
เต้ : ตำจอกตอกดากฮ่าๆ
ผม : มึงไปตอกคนขายเลยไป
นั่งที่ร้านยาดองจนดึกล่ะครับไม่กล้ากินต่อกลัวจะไม่ไหวแถมผมมีเรียนเช้าอีกเลยขอตัวกลับครับ
กาย : การบ้านมึงเสร็จยังว่ะ กลับซะดึกเลยนะมึง
ผม : ห่ะ (คำว่า “การบ้าน” พูดถึงทีไร เหนื่อยทุกที) ยังว่ะ
กาย : อ่ะของกูเอาไปลอก(เป็นไงครับเพื่อนผมดีไหมล่ะ) การบ้านไม่ยอมทำ
ผม : บ่นไรเดี๋ยวกูจับทำเมียเลย
กาย : กวนตีนล่ะ
สุดท้ายคืนนั้นงานผมก็เสร็จครับความสามารถ(ลอก)ล้วนๆฮ่าๆ อย่างที่บอกแหละครับชีวิตนักศึกษาร้อนแค่ไหนก็ต้องไปเรียนจะขาดก็ไม่ได้ใกล้สอบแล้วต้องทำตัวดีๆครับ
โอ๊ต : อดนอนมาจากไหนว่ะ หรือว่าไอ้โอมเสียเอกราชให้ไอ้กายแล้ว
ผม : เสียพ่องมึงดิ แค่ไม่ได้นอนเว้ย นั่งปั่นงานกว่าจะเสร็จ
กาย : ก็เชี้ยโอมมันไปแดกเหล้ามาจากไหนไม่รู้จนลืมว่ามีงาน
โอ๊ต : ผัวเมียดูแลกันดีจังนะครับ
ยัก : มาเรียนก็ไม่รอกูด้วย
ผม : ก็ไม่เห็นรถนึกว่ามาแล้วนิ อ่ะให้หอมแก้มข้างหนึ่งไถ่โทษ
ยัก : หรา เต้ไอ้โอมให้หอมแก้มข้างหนึ่ง
เต้ : จริงเหรอ (ไม่รุ้มันมาจากไหนเห็นเดินเข้ามาในห้อง)
ผม : สัส กูพูดเล่น ไอ้นี่ก็มาเร็วจังนะ ไม่มีเรียนหรือไง
เต้ : มีเรียนห้องข้างๆนี่แหละ
พอเรียนเสร็จพวกนั้นก็พากันกลับครับส่วนผมก็แวะไปห้องสมุด(หาที่เย็นๆนอน) กำลังจะหลับครับ
“นักศึกษาครับห้องสมุดไม่ใช่ที่นอนนะครับ”(มากระซิบข้างหูผม)
ผม : สัส แกล้งกูเหรอ
เต้ : ฮ่าๆ ไปอดนอนมาจากไหน คิดถึงกูจนนอนไม่หลับเหรอ
ผม : หลงตัวเองป่ะ นั่งปั่นงาน
เต้ : ไปลุก ไปดูหนังเป็นเพื่อนหน่อยดิ
ผม : ไม่ดูได้ป่ะ
เต้ : งั้นไปแสดงหนังโป้ที่ห้องกู
ผม : (เอาหนังสือเคาะหัวมัน) ป่ะไปกินนม จะแกะกระดุมทำไม
เต้ : ก็เห็นอยากกินนมนี่ เลยจะให้กิน
ผม : เก็บไว้ให้ลูกกินเหอะ ขี้เกียจเถียงกับมันผมเลยเดินออกมาครับ

ไว้วันหลังจะมาต่ออีกนะครับบ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 127 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 21:07:06

ตอนที่ 127

เขาบอกว่า บางทีการเรียนรู้ก็ต้องแลกมาด้วยบางสิ่งบางอย่างกว่าที่เราจะรู้ตัว เราอาจเสียสิ่งนั้นไปแล้วแต่ถึงอย่างไร เราก็ต้องยอมรับกับความเปลี่ยนแปลงเหล่านั้นให้ได้เพราะชีวิตของเราจะต้องเติบโตและเรียนรู้ที่จะก้าวผ่านมัน…(Cr.กบน้อยในกะลา) ขอบคุณที่ติดตามเรื่องราวของผมกับไอ้ตัวแสบมาโดยตลอดครับ ช่วงนี้อากาศร้อนไงก็อย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยนะครับ ชีวิตปอนๆของผมสองคนก็ยังใช้ชีวิตเหมือนเดิมครับ บางทีก็มีความสุขสนุกสนานบางทีก็ทะเลาะกันแทบอยากจะหนีหน้ากันด้วยซ้ำ แต่สุดท้ายก็ยังอยู่ด้วยกันเหมือนเดิม
“ไงล่ะมึงว่างเหรอถึงมาอ่อยเด็กมอปลาย”
ผม : อ่อยบ้านมึงดิ กูมาธุระเว้ย ว่าแต่มึงเหอะนัดใครไว้ล่ะ
เต้ : ไม่มีเว้ย มึงหึงกูเหรอว่ะ
ผม : ไอ้มโน ใครจะไปหึงว่ะ ของสาธารณะใครจะชอบก็ได้นิ
เต้ : หรา อย่ามาร้องไห้ขี้มูกโป้งให้กูก็แล้วกัน
ผม : ร้อนว่ะ
เต้ : ไม่อยากร้อนก็แก้ผ้าดิ ไม่ต้องใส่ไรเลย
ผม : ไว้ทำเองเหอะ
เต้ : กลัวคนแถวนี้เห็นแล้วจะน้ำลายไหล
ผม : หรา มีแต่จะกระทืบดิ คนไรชอบหลงตัวเองตลอด มองไร
เต้ : ว่าไปมึงก็น่ารักขึ้นทุกวันนะ ป่ะไปแก้ผ้าตากแอร์กัน
ผม : สัส โน่น น้องเขาไม่ได้ใส่เสื้อผ้าชวนเขาไปดิ วิ่งไปโน่นแล้ว
เต้ : ไอ้ห่า กูมีใจให้แต่มึงคนเดียวนั้นแหละ
ผม : แหวะ กูจะอ้วก
กาย : พวกมึงมายืนจีบกันนานยังว่ะ
เต้ : นานพอที่จะได้กันล่ะฮ่าๆ
ผม : เชี้ยเต้ มึงมาแต่ไหนว่ะ ไนบอกว่าจะกลับบ้านไง
กาย : กลับตอนเย็นอ่ะ เลยแวะเขามาดูน้องๆเขาหน่อย
ผม : มีแฟนแล้วยังจะมาอ่อยเด็กนะมึง
กาย : พวกมึงล่ะ ว่าแต่กู
เต้ : กูมาเฝ้าไอ้โอม
ผม : เวอร์ล่ะมึง
กาย : หาไรแดกเหอะกูหิวแล้ว
ทานข้าวเสร็จผมกับพวกนั้นก็แยกย้ายกันครับไม่รู้ว่าพวกมันไปไหนกัน ทำธุระเสร็จที่มหาลัยผมก็ไปเที่ยวสิครับ(ไปกับหมาเต้)ร้อนๆแบบนี้จะไปไหนล่ะครับถ้าไม่ไปเล่นน้ำฮ่าๆ
เต้ : อย่าใส่ชุดโป้ไปอ่อยใครนะมึง
ผม : สัส ไปด้วยกันจะให้กูออ่ยใครครับ
เต้ : กูขอเหอะกางเกงอ่ะ จะเอาไปเผาทิ้ง แมนยูกาก
ผม : กาก พ่องมึงดิ เดี๋ยวกูจับกดน้ำนะมึง
เต้ : จับดิ กูจะกัดจวยมึงขาดแน่ เล่นห่วงยางยังกะเด็ก นี่มึงดูผู้ใหญ่เขาเล่นกัน กระโดดน้ำ (สำลักน้ำครับ)
ผม : ฮ่าๆ สมน้ำหน้า (สาดน้ำใส่มัน)
เต้ : เล่นงี้เหรอ มันดำน้ำครับ ขึ้นมาเกาะหลังผม
ผม : ปล่อยนะเว้ย กูว่ายน้ำไม่เป็น สัส มาจับจวยกูทำไม เดี๋ยวมันก็แข็งหรอก
เต้ : เอาดอร์ป่ะ
ผม : ดอร์พ่องมึงดิ ปล่อยเว้ย
เต้ : กลัวปลิงจะเข้าจู๋มึง กูไม่ปล่อยหรอก ฮ่าๆ
ผม : สัส
วันนั้นเล่นน้ำโคตรสนุกครับแถมโคตรเหนื่อยกลับถึงห้องหลับครับไม่สนใจใครทั้งสิ้น ตื่นมาอีกทีเช้า ถ้าป๊าไม่โทรปลุกนะผมว่าคงแอ๊บเป็นไข้โทรลาจารย์ไปแล้วฮ่าๆ
กาย : โหหวานจังนะพวกมึง หนีเที่ยวอ่ะ
ยัก : อย่าไปว่าเขา ข้าวใหม่ปลามันก็งี้แหละ
ผม : พอๆเลยพวกมึง
โอ๊ต : ไงจ๊ะ ไปสวีทกันมา พวกมึงไปเอากันที่นั้นเหรอว่ะ(ปากหมาแบบนี้แหละครับ)
ผม : พอๆเลยพวกมึง กูเสียหายนะเว้ย
กาย : มีไรให้เสียอีกว่ะ ฮ่าๆ
ผม : สัส จะมานินทากูหรือมาเรียนครับพวกคุณเพื่อน
ยัก : นำเสนอหน้าชั้นตื่นเต้นว่ะ
ผม : กอดเขาก่อนไหมผัวจ๋า ให้หายตื่นเต้น
กาย : ไอ้โอมมีแฟนแล้วมากอดเขามา
โอ๊ต : พอเลยมึงสองคน ให้เกียรติเพื่อนบ้าง
ยัก : กูหูฝาดไปไหมว่ะ ฮ่าๆ
โอ๊ต : คนเรานะเพื่อนต้องรู้จักเปลี่ยนแปลงตัวเองสิครับ ผมจะเป็นคนดีล่ะ
ผม : ไม่เกินชั่วโมง เดี๋ยวมันก็หมาเหมือนเดิมฮ่าๆ จารย์มาแล้ว
ระหว่างที่เพื่อนนำเสนองานก็เป็นงานเกรียนของผมครับ(แอบเอาปืนฉีดน้ำมาด้วย)
ยัก : สัส เล่นน้ำไรของมึงยังไม่ถึงวันสงกรานต์
กาย : กูว่าล่ะ ทำไมกระเป๋ามึงมันใหญ่ ปกติมึงจะใส่หนังสือมาไม่กี่เล่ม
ผม : ฮ่าๆ (แกล้งคนโน่นคนนี้ที่นั่งหลับ) จนหมดคาบ
โอ๊ต : เล่นไรของมึงไอ้โอม แม่งเปียกตูดกูล่ะ
ยัก : ใช่ จับมันไปแช่น้ำเลยดีม่ะ
โอ๊ต : งั้นกูกลับก่อนนะ
กาย : ไปทานข้าวเป็นเพื่อนกูหน่อยดิ หิวข้าวว่ะ
ยัก : กูจะรีบกลับหอว่ะ จะกลับบ้าน ชวนแฟนมึงโน่นไอ้โอมมันน่าจะไป
ผม : ไปดิ กูหิวข้าวเหมือนกัน
กาย : เปลี่ยนใจล่ะ ไม่ทานดีกว่า กูไปก่อนนะ
ผม : เห็นสาวแล้วรีบเลยนะมึง
“มาคนเดียวหราสาวน้อย”
ผม : เท่าแขนนะเว้ยฮ่าๆ
เต้ : หรา
ผม : มานั่งทำไรคนเดียว หรือว่าเพื่อนไม่คบอ่ะ
เต้ : พึ่งเรียนเสร็จ แดดร้อนไม่อยากขับรถอ่ะ
ผม : ถ้ากลัวแดดร้อนผมแนะนำให้คุณกลับสักทุ่มหนึ่งสองทุ่มนะครับฮ่าๆ
เต้ : อยู่เป็นเพื่อนกูป่ะล่ะ
ผม : สัส เล่นไร(มันพ่นน้ำใส่ผม)
เต้ : สงกรานต์ไง
ผม : สงกรานต์พ่องมึงดิ
***********************************เดี๋ยวมาต่อนะครับไปเล่นน้ำล่ะจุ๊บๆๆๆ********

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 128 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 21:10:13

ตอนที่ 128

เขาบอกว่า ความคิดถึงเดินทางเร็วและผ่านทะลุทุกสิ่งที่กีดขวาง ไม่ว่าบุคคลที่เราคิดถึงจะรับรู้หรือไม่ก็ตาม บางคนคิดถึงก็อดทนเก็บไว้ส่วนบางคนคิดถึงต้องบอกออกไป บางคนบอกคิดถึงจากหัวใจและบางคนบอกออกไปแค่ตัดรำคาญ “บางทีความคิดถึงมันก็ทรมาน บางทีความคิดถึงก็มีความสุข” ขอบคุณทุกคนที่ยังติดตามเรื่องราวของไอ้นักเลงจอมกวนมาตลอด ถึงแม้จะไม่ค่อยได้มาอัพก็ตามฮ่าๆ หลายวันแล้วเนอะไม่ได้เจอกันหลายคนคงมีความสุขกับวันสงกรานต์และบางคนก็ไม่มีความสุขไงก็ชีวิตต้องดำเนินต่อไปครับ มีทุกข์ มีสุข สลับกันไปรสชาติของชีวิต คิดไรมากครับเดี๋ยวก็หยุดอีกล่ะ เรื่องราวของพวกผมก็เหมือนเดิมแหละครับกวนกันไปกวนกันมาเรื่องให้นอยให้กันเป็นประจำ

“ขี้ไม่ออกเหรอมึงมานั่งฟังเพลงเศร้าคนเดียว”

ผม : สัส กูขี้ออกทุกวันเว้ย มาได้ไงอีกมึงไหนว่ากลับบ้าน
เต้ : ตกรถว่ะมึง
ผม : ฮ่าๆ เจ็บไหมว่ะ อย่าร้องนะมึงพรุ่งนี้ค่อยกลับก็ได้
เต้ : (ทำหน้าเศร้า) ปลอบกูหน่อยสินะมึงไปนอนห้องกูนะ
ผม : ส้นทีนกูนิ ไปไกลๆเลยจะมาซบไหล่กูทำไม
เต้ : ขาดความอบอุ่น
ผม : ร้อนจะตายยังมาขาดความอบอุ่นหรา ยังไม่ออกอีก(มันยังมาไม่เอาหัวออกจากไหล่ผม)
เต้ : นี่เราคบกันมากี่ปีแล้วว่ะ
ผม : สองปีล่ะ เฮ้ยไม่ใช่! ใครคบกับมึงว่ะ ไอ้ห่าเอากูเคลิ้มตามเลยมึง
เต้ : ฮ่าๆ ไอ้ปากแข็ง
ผม : ไม่แข็งแต่ปากนะ จวยกูก็แข็ง
เต้ : ไหนกูขอจับดูได้ไหม
ผม : จับของตัวเองเหอะ มันดึกล่ะกลับห้องกันเหอะ
เต้ : หาอะไรทานก่อนม่ะ

แล้วพวกผมก็พากันมาทานแถวมหาลัยครับ

ผม : มึงจะทานอะไรเดี๋ยวกูไปซื้อให้
เต้ : มึงไปซื้อน้ำเหอะ กูจะไปซื้อข้าวมาให้เอง เอาเหมือนเดิมใช่ป่ะ
ผม : อืม

“ผัวจ๋านอกใจเขาเหรอ”

ผม : เชี้ยต้น มาได้ไงว่ะ
เต้ : นึกว่าตายไปล่ะ
ต้น : ปากหมาเหมือนเดิมนะมึงเชี้ยเต้ ไงมึงดูแลเพื่อนกูดีป่ะ
เต้ : ดูแลดีสิ ยุงไม่ให้ไต่ไรมีแต่แมลงวันที่ไล่ต่อมฮ่าๆ
ผม : พูดซะกูเป็นขี้เลยนะมึง แล้วมึงล่ะมาทำไรแถวนี้
ต้น : มาทานข้าว เห็นพวกมึงสวีทกันเลยเข้ามาหา
ผม : สวีทบ้าไรของมึง จะตีกันมิว้า
ต้น : แน๊ รู้ใจกันอีกนะมึงข้าวมันไก่เอาแต่เนื้อน่อง
เต้ : รู้ทั้งใจรู้ทั้งจวยนะครับ
ผม : ทะลึ่งล่ะมึง
ต้น : รอกูด้วยนะไปซื้อข้าวก่อน
ผม : เดี๋ยวนั่งรอ
เต้ : ต้นกลับมารอบนี้ดูล่ำๆขึ้นนะ
ผม : สงสัยฝึกหนักมั่ง เป็นไรอ่านกินมันอีกหรอ
เต้ : บ้า อ่านกินแต่มึงคนเดียว
ผม : (ตักข้าวที่จานของมันยัดเข้าปากมัน) แดกเข้าไปเลยมึงจะได้ไม่พูดมาก
เต้ : อยากป้อนก็บอกเหอะ
ผม : แหวะ แดกเองเลย
ต้น : เป็นไงเรียนหนักไหมช่วงนี้
เต้ : ไม่นะ นั่งเรียนเฉยๆไม่ได้แบกไรด้วยเลยไม่หนัก
ผม : ฮ่าๆ งานเยอะแม่งช่วงนี้ แล้วมึงล่ะ
ต้น : ก็เรื่อยๆว่ะ หนักบ้างเบาบ้าง
ผม : สู้ๆนะมึง จบมาก็ได้ทำงานล่ะ โคตรอิจฉาว่ะ
เต้ : ลาออกไปสอบเหมือนต้นดิ
ผม : หรา
เต้ : ทีกูไม่เห็นบอกสู้ๆแบบนี้เลย มีแต่แช่ง
ผม : นอยหราสัส
ต้น : ฮ่าๆ พวกมึงนี่นะ
ผม : แล้วกลับวันไหน
ต้น : วันอาทิตย์ กูอิ่มล่ะเดี๋ยวกูกลับก่อนนะต้องไปอยู่เป็นเพื่อนยาย
เต้ : แก่แล้วเหรอถึงเป็นเพื่อนยายอ่ะ
ต้น : กวนตีนล่ะ กูจะรีบจบรีบมาจับมึง
เต้ : กลัวจังฮ่าๆ มอบตัวได้ป่ะ ส่วนหัวใจมอบให้หมาโอมล่ะ
ผม : แหวะ เออๆเดี๋ยวพวกกูก็กลับล่ะ เต้มึงจะไปไหนต่อม่ะ
เต้ : ไปหาเพื่อนมั่ง จะไปด้วยกันป่ะล่ะ
ผม : ไม่อ่ะขี้เกียจ กลับไปนอนอ่านการ์ตูนที่ห้องดีกว่า
เต้ : ไม่ใช่กลับไปชักว่าวนะ
ผม : ชักพ่องมึงดิ
เต้ : วันไหนต้องการความช่วยเหลือบอกพี่นะน้อง
ผม : คืนนี้เลยป่ะ พอดีเจ้าของหอเขาจะตัดต้นไม้ออกไปช่วยเขาหน่อยดิ
เต้ : ไม่เว้ย รีบกลับนะมึง ห้ามไปไหนล่ะ กูหวง
ผม : หวงตัวเองเหอะ เมาแล้วจะไปมีเรื่องกะใคร
เต้ : ไม่มีครับ สัญญาด้วยผัวที่ดี
ผม : กวนตีนล่ะ

แล้วผมก็กลับครับนอนฟังเพลงจนหลับสะดุ้งขึ้นมาก็ตอนที่มีคนโทรมา เพื่อนไอ้เต้โทรมาให้ไปรับไอ้เต้ แล้วผมก็ออกไปรับ สภาพไม่อยากบอกครับเมา

เต้ : มาแล้วเหรอเมียจ๋า (ไปบอกเขาอีก)

“หน้าตาดีไม่น่าเป็นเกย์เลยเนอะ”(ไม่รู้ว่าเขาพูดผมหรือไอ้เต้ครับ)

ผม : ลุกได้แล้วสัส แม่งกินไรของมึงจนเมาอ่ะ

“น้องเต้กลับแล้วเหรอ”

เต้ : พอดีเมียมารับครับ
ผม : ไปบอกเชี้ยไรเขา (ยังกะแบกควายครับ)กว่าจะมาถึงห้องมัน จอดหลายรอบกลัวมันตก
เต้ : ถอดเสื้อผ้ากูจะปล้ำหรา
ผม : เอ่อ มีไรป่ะ
เต้ : งั้นเอาเลยนะ
ผม : สัส ปล่อยกู ไอ้เชี้ยเต้

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 129 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 21:12:31

ตอนที่ 129

ขอข้ามตอนได้ป่ะครับ อายอ่ะไม่อยากเล่าตอนนั้นเลยฮ่าาา

ครับบบผมจะอัพให้ครับแต่ห้ามแซวนะขอเวลาสัก2-3วันนะครับเคลียงานเสร็จอัพทันทีครับผมไปล่ะฝันดีจุ๊บบ

บางคนก็เลือกที่จะเก็บความรู้สึกไว้เพื่อรักษามิตรภาพแต่สำหรับบางคนก็เลือกที่จะบอกออกไปถึงแม้ผลลัพธ์จะเป็นอย่างไรอย่างน้อยเขาก็ซื่อสัตย์กับความรู้สึกกับใจของเขา ขอบคุณทุกคนที่ยังติดตามเรื่องราวของ ไอ้นักเลงจอมกวน ต้องขอโทษด้วยนะครับที่ไม่ค่อยได้อัพ ช่วงนี้งานก็เยอะแถมเรียนหนักอีก เอาเป็นว่าผมมาตามสัญญาแล้วนะครับ ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยอย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยนะครับ อย่างที่ค้างตอนที่แล้วตอนแรกผมว่าจะเขียนมันให้จบตั้งแต่วันนั้นแล้วล่ะครับ คิดไปคิดมาอายครับ ฮ่าๆเลยไม่ได้เขียนลง พร้อมหรือยังครับ เรามาเข้าโหมด 18+ กัน พร้อมที่จะเสียวกันหรือยัง
“ปล่อยได้ไงนานๆทีจะมีวันนี้ กูรักมึงนะเว้ย”
รู้ทั้งรู้ว่าใครจะไปสู้แรงมันได้ครับเวลาที่มันเมาแรงมันยังกะควายครับ สุดท้ายก็ยอมมันไปโดยปริยาย ไอ้เต้มันไม่ยอมฟังครับ มันจับแขนผมไว้สองข้างปากมันก็บรรเลงลงที่คอผม ไม่ได้มีความรู้สึกแบบนี้นานแล้วขนลุกไปทั้งตัว ปากนุ่มๆของมันพร้อมกับลิ้นค่อยๆเลื่อนขึ้นมาที่ปากเราสองคนดูดดื่มลิ้นกัน มือไม้ผมจากที่แข็งพร้อมที่จะต่อยมันก็อ่อนลงเหมือนถูกสะกดไว้รู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่แก้เสื้อผ้าตัวเองออก มือของไอ้เต้อีกข้างมาขยี้หัวนมผมอีกข้างมันดูดหัวนม เสียวไปทั้งตัวครับ ไอ้เต้มันดูดจนพอใจ มันก็กดหัวผมลงมาที่Kของมันที่แข็งพร้อมที่จะทำงานหัวที่แดงเยิ้มไปด้วยน้ำ รู้หน้าที่ครับว่าต้องทำไร ค่อยๆเอาปากอมที่หัวท่ามกลางเสียงที่เงียบได้ยินเสียงไอ้เต้คางเบาๆ อ้าๆ ดูดKมันแล้วลงมาดูดไข่มัน สงสัยจะเสียวมันดิ้นไปมาครับ อ้าๆ
เต้ : พอๆ กูขอเอามึงนะ
ผม : อืม เบาๆนะมึงกูเจ็บ
แล้วมันก็เดินไปเอาถุงยางในกระเป๋า(ยังกะเตรียมไว้)พอมาถึงมันจัดการใส่ของมันเองครับแอร์ในห้องมันโคตรเย็นครับแต่ก็ไม่เป็นอุปสรรคมันเอาเจลมาทาที่รูของผมใจผมนี่เต้นตุบๆนานแล้วที่ไม่ได้โดนมันเอาและแล้วมันก็จับKมันมาจ่อที่รู
ผม : ค่อยๆนะมึง
เต้ : อืม มันจับขาผมพาดที่บ่ามัน แล้วก็ยัดKเข้า
ผม : อ้า สัส
มันยัดเข้าแล้วดันเข้าไปน้ำตาผมไหลครับพยายามดิ้นสภาพตอนนั้นเหมือนกับขอชีวิตครับ เจ็บก็เจ็บดิ้นถอยออกจากมันมันก็ขยับตามมาถึงขอบเตียงมันดันเข้าอีกรอบมิดด้ามครับเป็นอะไรที่เจ็บมากมันแช่Kไว้ที่รูมันโน่มลงมาดูดนมกับดูดปากผมให้หายเจ็บส่วนเอวของมันก็ค่อยๆซอยๆ อ้าๆ
เต้ : ดีขึ้นยัง
ผม : อืม
ไม่รู้มันเอาแรงมาจากไหนครับกระแทกแรงมากและเร็วจนไม่เป็นจังหวะ เสียงไข่กระทบก้นดังตับๆ เสียงเตียงดังเอียดอาด จากที่เคยหนาวต่างคนต่างเหงื่อออก แสงไฟจะข้างนอกส่องผ่านผ้าม่านมากระทบกับตัวที่ขาวของมันดูเซ็กซี่มากเหมือนผู้ชายอบอุ่นมีกี่ท่าพี่เขาจัดมาหมดครับกระแทกนานมากครับหลังจากที่รัวมาเป็นกระแทกเป็นจังหวะเข้าออก เสียงคางในลำคอของมันที่ดังเบาๆยิ่งทำให้มีอารมณ์ เสียงหายใจมันเริ่มดังกระแทกเร็วขึ้นอ้าๆ ตัวผมสั่นไปตามจังหวะของมันกระแทกๆอ้าๆ โอมกูใกล้แล้วนะ มันเร่งซอยเข้าอ้าๆ โอมกูรักมึงนะ มันดึงKออกแล้วดึงถุงยางออกเอาน้ำเงี่ยนมันพุ่งเกือบโดนหน้าผมครับขาวข้นๆเป็นสายยาวไหลออกมายังกะเขื่อนแตกไหลออกจนหยดสุดท้าย แล้วมันก็ล้มลงมานอนข้างๆผม นอนหอบอยู่ข้างๆ
เต้ : กูรักมึงนะโอม แล้วมันก็มานอนกอดผมครับ มากูช่วยมันมาชักว่าวให้ผม ปากก็ดูดนมมือก็ชักKขึ้นลงมือนุ่มๆของมันโคตรเสียวครับ
ผม : อมให้กูหน่อยดิ
แล้วมันก็อมให้โคตรเสียวครับ
เต้ : อย่าแตกใส่ปากกูนะเว้ย
ผม : อืม เดี๋ยวจะแตกกูจะบอก
มืออีกข้างมาเขี้ยหัวนมผมปากของมันก็อมKผมอ้าๆ เต้โคตรเสียวเลยว่ะ อ้า แตกใส่ปากมันครับผมกระแทกปากมันจนมันสำลัก
ผม : ฮ่าๆ
เต้ : สัส ไหนบอกว่าจะบอกไง(น้ำผมเต็มปากมันไหมเยิ่มออกมา) แล้วมันก็วิ่งเข้าไปล้างออก
แล้วผมก็ลุกตามมันเข้าไปล้างในห้องน้ำ เราสองคนอาบน้ำด้วยกัน เสร็จก็มานอนคุยกันบนเตียง
ผม : มึงเมาจริงป่ะเนี่ย
เต้ : จริงดิ ขอบใจนะ กูรักมึงมากๆได้กูแล้วห้ามทิ้งกุนะเว้ย
ผม : ใครกันแน่ว่าที่ได้ใคร หมั่นไส้มันเลยบีบจวยมัน
เต้ : โอ้ย เจ็บนะเว้ย
ผม : ทีทำกูไม่คิดว่ากูจะเจ็บหรา กระแทกเอากระแทกเอา
เต้ : ฮ่าๆ อารมณ์มันพาไป โอม
ผม : มีไร
เต้ : ขออีกรอบได้ป่ะมันแข็งอีกแล้ว
ผม : ไม่ (มันขึ้นมานั่งครอมตัวผม) สัส พอแล้วกูเจ็บ
เต้ : ไม่เห็นเจ็บเลย
ผม : หรา ผมดันมันลง แล้วจับมันถอดกางเกงออกใช้เจลที่มันทารูผมนั้นแหละทารูมัน
เต้ : มึงจะทำไรว่ะ
ผม : ทำอย่างที่มึงทำกูไง แล้วผมก็ค่อยๆยัดKเข้าไปรูมัน ตอนแรกก็ยัดเข้ายากหน่อยไอ้เต้มันดิ้น จนมันยอมผมครับ สภาพมันก็ไม่ต่างจากที่ผมเป็นตอนมันเอาครับ ผมโน่มลงไปจูบมันค่อยๆซอยกลัวมันเจ็บ จากที่ร้องเจ็บเปลี่ยนเป็นคางเบาๆในคอ ตูดมันฟิตมาก ขมิบตอดKผมตลอด รอบนี้ผมนานกว่าที่มันทำผมครับ อ้าๆ โอมก็เสียวอ่ะ จะแตกแล้วโอมพูดไม่จบน้ำมันพุ่งมาโดนท้องผมครับกลัวมันจะเจ็บเลยดึงออกมาชักข้างนอกครับ เสร็จแล้วก็มานอนข้างๆมัน เสร็จแล้วเราก็ไปอาบน้ำน้ำนอนกอดกันต่างคนต่างเหนื่อยเลยหลับไป ตื่นขึ้นมาก็เช้าแล้ว ไข้แตกทั้งคู่ครับ

ตอนนี้ผมกับมันกลับมาลองคบกันนานแล้วล่ะครับกอาจจะไม่ละเอียดเท่าไรผมต้องขอโทษนะครับพอดีรีบจะไปห้องเพื่อน คืนนี้ฝันเปียก เฮ้ย! ฝันดีครับบบบ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 130 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 21:15:08

ตอนที่ 130

ขอบคุณทุกคนที่ยังติดตามนะครับบช่วงนี้ผมกับลวกเพ่ผมใกล้สอบแล้วไม่ค่อยได้อยู่ด้วยกันเท่าไร ขอเวลาอ่านหนังสือปั่นงานให้เสร็จแล้วผมจะมาอัพนะครับบบบช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงอย่าลืมดูแลตัวเองด้วยนะครับบ
บางคนเลือกที่จะเก็บช่วงเวลาที่ดีไว้ในความทรงจำแต่สำหรับบางคนเลือกที่จะลืมเรื่องราวต่างๆเพื่อที่จะเริ่มต้นใหม่กับอีกคนแต่ความทรงจำแม้มันจะผ่านมาเนินนานเท่าไรสุดท้ายมันก็ลืมไม่ได้ หลังจากที่หายไปนานจนจะลืมพาสเวิร์ดเข้าแล้วฮ่าๆตอนนี้ว่างล่ะครับถึงจะปิดเทอมแต่ก็ไม่ใช่ว่าจะว่างนะครับเป็นรุ่นพี่เขานี่มันเหนื่อยเนอะหลังจากที่ผมกับไอ้กวนได้เสียเป็นผัวเมียกันแล้วความรักของเราก็วนกลับมาให้รักกันอีกแต่ความรักก็ไม่ค่อยจะหวานเหมือนคนอื่นเขาเพราะเวลาที่เราได้อยู่ด้วยกันแทบจะน้อยมากถึงจะมีน้อยแต่พวกเราก็มีความสุขกันครับ

“แค่มาทำบุญมึงไม่ต้องแต่งตัวเต็มยศแบบนี้ก็ได้นะ”

เต้ : เต็มยศพ่องมึงดิ กูไม่อยากใส่มาเลยถ้าเขาไม่บังคับ
ผม : เอาน่าเขาจะได้รู้ว่ามึงรักสถาบันฮ่าๆชุดนักศึกษามาเต็มเลย
เต้ : ทำบุญเสร็จเราไปทำลูกกันม่ะ
ผม : สัส ขนาดในวัดมึงยังไม่เว้นนะ ไอ้หื่นกาม ได้ยินข่าวว่าเด็กมาจีบหรามึงอ่ะ
เต้ : มีแฟนน่าตาดีก็แบบนี้แหละคิดไรมาก หึงกูหรา
ผม : ไม่อ่ะ กุคุ้มแล้วล่ะที่ได้มึงแล้วฮ่า
เต้ : K นี่ได้กูแล้วจะทิ้งหรา ใช่สิกูมันแค่ที่ระบายของมึง
ผม : ระบายน้ำหรา ฮ่าๆ

“นี่จะยืนจีบกันอีกนานม่ะ”

ผม : จีบบ้าไรกวนประสาทกันดิมิว่า
กาย : งั้นกูกลับก่อนนะ
ผม : ขับรถดีๆล่ะมึง
เต้ : หิวข้าวว่ะหาไรทานป่ะ หมูกระทะม่ะ ไม่ได้กินนานแล้ว
ผม : ความคิดดีนะฮ่าๆ ใครใส่เสื้อสีขาวเลี้ยงนะ
เต้ : ขี้โกงนี่ว้า งั้นกูถอดไม่ใส่ได้ป่ะฮ่าๆๆ
ผม : กล้าก็ถอดดิ
เต้ : เอ่อ เลี้ยงก็ได้
ผม : ป๊าครับเราไปร้านไหนดีครับ

แล้วพวกผมก็ไปทานหมูกระทะ(เพิ่มไขมัน)นานแล้วนะที่ไม่ได้ไปกับมันช่วงนี้มันยุ่งๆครับผมเลี้ยงได้แต่กับเพื่อน

ผม : เอามาเยอะจะแดกหมดหราว่ะ
เต้ : หมดดิ
ผม : ไอ้อ้วน แดกยังกะหมู
เต้ : ดีออกมึงจะได้กอดอุ่นๆฮ่าๆ อ่ะกินผักบุ้งเยอะๆตาจะได้หวานๆ
ผม : หวานแค่ตาหราแล้ววันนั้นน้ำกูหวานม่ะกูกินผักบุ้งนะ
เต้ : หวานพ่องมึงดิภาพยังติดตากูอยู่พูดแล้วขนลุกว่ะ
ผม : หรา งั้นลองอีกม่ะ
เต้ : แดกเลยมึงอย่าพูดมาก ปากจะได้ไม่ว่าง โอมๆมึงดูดิโต๊ะข้างๆคู่นั้นน่ารักเหมือนคู่เราเลยอ่ะ
ผม : คู่เรา คืออะไร
เต้ : คู่รักไง
ผม : คู่แค้นดิมิว่า คู่กรรมคู่เวร
เต้ : ฮ่าๆ
ผม : แล้วเหนื่อยป่ะช่วงนี้เห็นไม่ค่อยว่าง
เต้ : ยุ่งโคตรอ่ะ พอเห็นหน้ามึงกูหายเหนื่อยเลยอ่ะ
ผม : ใช่สิก็คนมันน่ารักนิ
เต้ : ป่าวนะเหนื่อยกว่าเดิมจำหน้าไปชักว่าวฮ่าๆ
ผม : ชักพ่องมึงดิ ไอ้หื่นกาม (คีบเนื้อยัดปากมัน)
เต้ : รีบๆทานกูจะไปทำงานที่ห้องเพื่อนต่อ

พอทานเสร็จต่างคนต่างกลับห้องครับพอถึงห้องไม่มีไรให้ทำนอกจากอ่านการ์ตูนแล้วก็หลับ ช่วงเวลาที่ดีที่สุดของนักศึกษาก็คือตอนปิดเทอมนี่แหละครับไม่ได้ทำไรนอกจากนอนกลิ้งไปมาบนเตียงจนค่ำไปวันๆ

กาย : เชี้ยโอมมีประชุมนะมึงวันนี้
ผม : ไม่บอกกูสักห้าโมงเย็นเลยว่ะ
กาย : พี่เขาพึ่งโทรบอก รีบมาล่ะเอ่ออย่าลืมซื้อขนมมาด้วยนะกูหิวข้าว
ผม : เป็นพ่อกูหราว่ะแม่งสั่งจัง โรงอาหารอ่ะไม่ไปแดก
กาย : ไว้รอแดกพร้อมมึงไงฮ่าๆ
ผม : แค่นี้แหละกูจะอาบน้ำ

พอไปถึงหน้าที่หลักของผมก็คือหลับครับเขาจะพูดไรไปผมไม่สนใจนอนอย่างเดียว(เด็กดีป่ะ)ถึงจะหลับในที่ประชุมแต่งานผมไม่เคยไม่มีคำว่าไม่เสร็จนะครับ(ดีหน่อยเขาโอนหน้าที่ไปให้รุ่นน้องแล้วรุ่นผมเลยสบาย) กว่าจะประชุมเสร็จก็เย็นพอดี

ยัก : ปิดเทอมไม่กลับบ้านหรามึง
ผม : กลับดิ
กาย : ไอ้โอมมันกลับตอนตังหมดอ่ะฮ่าๆ
ผม : เชี้ยกาย เอานิสัยตัวเองมาพูดทำไม
กาย : พี่โอมช่วงนี้เขามีแฟนเลยไม่กลับ
ผม : ไม่ใช่ประเด็นเว้ย แค่งานกูยังไม่เสร็จ ถ้าเสร้จอย่าหวังว่าจะติดต่อกูได้
ยัก : ชอบทำตัวติดต่อยากตลอดนะมึง
กาย : มันกลัวเขาให้มันมาทำงานฮ่าๆ
ผม : ใช่

“หวัดดีเพื่อนกูแม่งโคตรคิดถึงมึงเลยว่ะมาหอมแก้มทีดิ”

ผม : ใครจุดธุปไหมว่ะทำไมมันมาที่นี่ได้
ต้น : กวนตีนล่ะสัส
ผม : อย่าบอกนะว่าหนีมา
ต้น : หนีพ่องมึงดิ เขาให้กลับบ้านเว้ย
กาย : หัวเกรียนมาเลยนะมึง
ต้น : หน้าให้ใช่ไหมล่ะ เด็กมัธยม
ผม : ไม่อ่ะ กูคิดว่าคนหัวล้านฮ่าๆ
ต้น : ปากดีนะมึง
ยัก : มึงไปเรียนหรือไปแดกข้าวว่ะทำไมดูอ้วนขึ้น
ต้น : เข้าเรียกว่าล่ำเว้ย
ผม : ล่ำบ้านมึงดิ ลงพุงชัดๆ
กาย : อย่าพูดนะมึงเดี๋ยวมันจับมึงเข้าคุกเอานะ

เกือบครบแก๊งครับเวลาที่พวกเรามารวมกันมันจะมีร้านประจำของพวกผมครับเป็นที่นั่งขี้โม้กันเผลอแปบเดียวเชี้ยต้นของพวกผมก็ใกล้เรียนจบแล้ว(ผมจะมีเพื่อนเป็นตำรวจแล้วฮ่าๆ)พวกมันพากันนั่งขี้โม้กันส่วนผมต้องรีบกลับเลยไม่ได้คุยกะพวกมันนาน และแล้ววันที่ทำให้ผมกระชุ่มกระชวยขึ้นมาอีกก็มาถึงวันปฐมนิเทศของเด็กปีหนึ่งครับ

กาย : มาแต่เช้าเลยนะสัส ทีเวลาเรียนไม่เหนมาแต่เช้าแบบนี้
ผม : เช้ากว่ามึงล่ะกัน แม่งคิดถึงตอนที่เรามาปฐมนิเทศเนอะ
กาย : นี่พวกเรามาถึงจุดนี้ได้ไงว่ะ
ยัก : ไอ้พวกรุ่นพี่แก่มาเช้าจัง
กาย : แก่แต่ปีเว้ยหน้าไม่แก่นะฮ่าๆ
ยัก : ปีสามแต่หน้ามึงเหมือนปีห้าเลยว่ะฮ่าๆ
ผม : กูก็ว่างั้นแหละ น้องคนนั้นน่ารักดีว่ะ
กาย : ป่ะไปขอเบอเผื่อเขาอยู่เอกเรา
ยัก : กูจะบอกเต้กะแฟนมึง
ผม : ทำตัวเป็นรุ่นพี่ที่ดีเว้ยแทคแคร์น้องเขา
กาย : โน่น ใช่เด็กมึงป่ะว่ะ เฮ้ยเพื่อนมันสวยนิว้า
ผม : เดี๋ยวกูมานะ

พอส่งน้องเข้าห้องเสร็จพวกผมก็รอครับจนน้องเขาทำกิจกรรมของเขาพวกผมก็รอจนน้องเข้าออกมาแล้วก็ทำกิจกรรมกันจนเลิก

ยัก : แฟนมึงมาแล้วโน่น พร้อมกับชี้ไปหาไอ้ตัวแสบที่กำลังเดินมา
กาย : ไว้ค่อยเจอกันนะกูกลับแล้ว ยักไปกับกูป่ะ
ยัก : เดี๋ยวกูไปกับเพื่อนก็ได้หน้าตามึงกูไม่กล้าซ้อนท้ายด้วยฮ่าๆ
กาย : หรา กลับแล้ว

“ยิ้มร่าเริงนะมึง ทำตัวสะดิ้ง”

ผม : สะดิ้งบ้านมึงดิเหนื่อยจนจะเดินไม่ไหวล่ะ
เต้ : ให้กูอุ้มม่ะ(พูดแล้วยักคิ้ว)
ผม : ไม่เอาเดินเองได้ แล้วรุ้ได้ไงว่ากูอยู่นี่
เต้ : เห็นเพื่อนมึงที่หน้าประตูมหาลัยเลยถามไปไหนต่อป่ะนานๆผัวเมียจะได้อยู่ด้วยกันฮ่าๆ
ผม : ไปเดินเล่นป่ะ
เต้ : อ่ะกรอกนี้ที่มึงให้กูหาให้กรอกตอนนี้เลยนะเดี๋ยวกูต้องเอาไปให้พี่เขา
ผม : เหนื่อยว่ะวันหลังได้ป่ะ
เต้ : แค่นี้ทำเป็นเหนื่อยมาเดี๋ยวกูเขียนให้(แฟนผมดีป่ะล่ะอวดแฟนตัวเองฮ่าๆ)
ผม : เขียนเองก็ได้นั่งเขียนแปบเดี๋ยวไว้ไปเขียนที่ร้านนม
เต้ : กินนมหรา
ผม : อืม

พอถึงร้านนมผมก็นั่งเขียนอันที่ไอ้เต้เอามาให้

เต้ : เวลาที่มึงตั้งใจเขียนก็น่ารักดีนะ
ผม : ไม่รีบกินล่ะไหนว่าหิวมาจ้องหน้ากูทำไมอ่ะ
เต้ : ก็ไม่ได้จ้องแบบนี้นานแล้วดิ
ผม : พอเลยกูเขินเว้ย ยังมาทำหน้ากวนตีนใส่อีก สถานะนี่ให้เขียนว่าไง
เต้ : อ่อ สำหรับคุณโอมเขียนลงไปเลยว่าเรื่อยๆเอาแน่นอนไม่ได้ฮ่าๆ
ผม : โสดวงเล็บสนิทแบบนี้ม่ะ
เต้ : โสดสนิทบ้านพ่องมึงดิ เขียนลงไปเลยว่ามีแฟนแล้ววงเล็บไว้ด้วยว่าแฟนดุมาก
ผม : หรากำลังจะบอกว่าโสดแล้วจะวงเล็บว่าซิงแล้วนะ
เต้ : หรา ยิ้มไร (มันหันหลังไปดู) อยากตายหราไปยิ้มให้เขาทำไม
ผม : รู้จักกัน
เต้ : แอบไปมีกิ๊กหรามึง
ผม : กิ๊กเชี้ยมึงดิ
เต้ : ชอบเด็กหรามึง

“หวัดดีครับพี่โอม”

ผม : อืม เอ่อ ปามนี่พี่เต้นะ
ปาม : ดีครับพี่เต้ งั้นผมไม่กวนนะครับแวะมาทักเฉยๆ
เต้ : รีบไปก็ดี ก่อนนมกูจะเปลี่ยนสี ไอ้นี่ก็อ่อยเขาไปเรื่อย
ผม : อ่อยเชี้ยไรของมึงน้องที่กูสอนพิเศษเว้ย
เต้ : หรา
ผม : โน่นพี่คนสวยมึงมาล่ะ
เต้ : ไหนๆ ไม่ได้เห็นซะนานสวยเหมือนเดิมว่ะ โอ้ย! สัสเหยียบเท้ากูทำไม
ผม : ป่าว กูแค่เหยียบตีนหมา
เต้ : มึงว่าพี่เขานมใหญ่ขึ้นป่ะว่ะ
ผม : ไปจับดูดิ กูไม่รู้ ถ้ามึงหันไปดูอีกนะกำปั้นกูไปอยู่ที่ตามึงแน่
เต้ : แค่มองแต่ตัวจริงนั่งอยู่ตรงหน้ากูแล้วนี่ ฮ่าๆ ใช่ไหมที่รัก(มันมาดึงแก้มผม)
ผม : รีบๆกินเลยมึง

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 131 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 21:16:46

ตอนที่ 131

เชื่อไหมเวลาที่เราคิดถึงใครสักคนจะทำอะไรก็มักจะมองสิ่งนั้นเป็นใบหน้าของคนที่เราคิดถึงมันก็เหมือนกับการมองดวงจันทร์มันก็สอนให้เรารู้ว่าเวลาเราจ้องมองดูนานๆมันจะเห็นหน้าคนที่เราคิดถึงอยู่ในนั้นและความคิดถึงก็เหมือนดวงดาว ถึงจะมองเห็นเป็นครั้งคราว แต่ก็ไม่เคยหายไป

ยัก : มานั่งคิดไรอยู่คนเดียวว่ะ ไม่เข้าไปข้างในกะเพื่อนเขา
ผม : เหนื่อยว่ะ แล้วพวกมันพากันเมายังอ่ะ
ยัก : พวกมันคอแข็งจะตาย
ผม : มึงว่าวันนี้ดาวสวยป่ะว่ะ
ยัก : สวยนะ มึงว่าดวงจันทร์หน้าเหมือนพี่เต้ของมึงป่ะว่ะ
ผม : เหมือน(เคลิ้มไปกับมัน) เฮ้ย! ไม่เหมือนเว้ย หน้ามันยังกะซาลาเปาจะเหมือนได้ไงว่ะ พอเลย
ยัก : คิดถึงเขาก็โทรหาดิ มัวแต่มานั่งเม่อลอยอยู่นี่
ผม : ไม่อ่ะ เปลืองตัง
ยัก : หรา โอมกูมีไรจะบอกนะ มึงนะยังโชคดีนะที่ยังมีเต้คอยดูแลกูดิ
ผม : พอเลยกูขี้เกียจปลอบ
ยัก : มีไรก็ลองคุยกันดีๆ สิ่งที่มึงเห็นมันอาจจะไม่ได้เป็นอย่างที่คิดนะ
ผม : กูไม่ได้คิดเรื่องนั้นโว้ย แค่คิดว่าพรุ่งนี้ไปเที่ยวไหนดี
ยัก : หรา ไอ้ปากไม่ตรงกะใจ
ผม : ปากตรงกับ…(ติดเรท)ฮ่าๆ
ยัก : ไอ้ลามก เชี้ยกูไม่น่านั่งคุยกับมันเลยฮ่าๆ ตายยากเนอะพูดถึงปุ๊บก็โทรหากันปั๊บงั้นกูไม่กวนแล้วค่อยๆคุยกัน
ผม : ครับ ขอจับนมหน่อยดิ
ยัก : เชี้ย เดี๋ยวก็ถีบให้หรอก

พอเพื่อนผมเข้าไปข้างในผมก็รับสายไอ้เต้

ผม : มีไร
เต้ : โหหื่นกามแล้วเหรอ จะชวนมีไรด้วยหรา
ผม : กวนตีนล่ะสัส ว่างเหรอวันนี้ ไม่ได้ไปกับน้องเขาหรา
เต้ : ไปพึ่งกลับมาถึงห้องเมื่อกี้
ผม : งั้นแค่นี้นะ กูไม่อยากคุยกับคนหลายใจ
เต้ : กูล้อเล่นเว้ย อยู่ไหนเดี๋ยวไปหา อยากกินก๋วยเตี๋ยวกะมึง

แล้วก็บอกมันครับนั่งรอสักพักไอ้เต้ก็เดินมา

ผม : ดึกแล้วเชี้ยนี่ยังไม่ถอดชุดนักศึกษาอีก กูโคตรซึ้งอ่ะแม่งรักสถาบันโคตร
เต้ : ซึ้งก็มากอดกูดิฮ่าๆ รีบมาหามึงเลยนะเนี่ย เป็นไรโทรไปก็ไม่รับ นอยให้กูหรา
ผม : ป่าว แค่ไม่อยากรับเฉยๆมีไรป่ะ
เต้ : ป่ะ ไปหาไรทานกัน กูโคตรหิวเลย
ผม : อืม เดี๋ยวเข้าไปบอกเพื่อนก่อนนะ

แล้วผมก็ออกไปหาไรทานกับไอ้เต้

เต้ : กินป่ะเดี๋ยวกูจะสั่งให้
ผม : ไม่อ่ะ ขี้เกียจเคี้ยว
เต้ : หรา เดี๋ยวกูเคี้ยวให้เอาป่ะ แต่ต้องเอาปากป้อนนะฮ่าๆ
ผม : ไม่อ่ะกลัวจะติดพิษสุนัขบ้ากับมึง
เต้ : หรา พรุ่งนี้ทำไร
ผม : ช่วยเพื่อนทำงานที่จะเอาไปค่ายมั่ง มีไร
เต้ : ที่ไหนอ่ะ
ผม : หอในมั่ง
เต้ : หรา หอหญิงป่ะ
ผม : อืม เอาม่ะเดี่ยวกูไปสอยชุดชั้นในให้
เต้ : ดีเลยเอาขนาดที่มึงใส่แล้วพอดีนะ
ผม : ถุย

“เฮ้ยเชี้ยโอมมาเดทหรามึง”

ผม : เดทพ่องมึงดิ แซวกูจังนะสัส
โอ๊ต : เอ่อ คืนนั้นโทษทีนะกูเมา แล้วนี่หายเจ็บตูดจังว่ะ อารมณ์มันพาไปอ่ะ
ผม : สัส มากวนตีนไรอีก รีบหนีไปไกลๆตีนกูเลยนะ
โอ๊ต : ทำไมมาไล่ผัวแบบนี้ล่ะ ไปแล้วเคลียกันดีๆนะเขาจะไปรอที่ห้องนะ
ผม : เชี้ยโอ๊ตรีบไปไหนก็ไปมึง
เต้ : (จ้องหน้าผมยังกะจะเอาตะเกียบแทงผม)จริงหรา
ผม : จริงบ้าไร มันแค่แซวเล่น นี่มึงเชื่อมันด้วยหรา
เต้ : อืม กูเชื่อคนง่ายอ่ะ
ผม : หรา งั้นกูไม่ชอบมึง
เต้ : กูไม่เชื่ออ่ะ ฮ่าๆ
ผม : ไหนว่าเชื่อคนง่ายว่ะ
เต้ : ฮ่าๆ มองหน้ากูทำไมหรือว่าเห็นหน้าแล้วมีอารมณ์หรา
ผม : ใช่ อยากเอามึงมาก เอาไปทิ้งไกลฮ่าๆ
เต้ : กวนตีนล่ะสัส
ผม : วันนี้ทำไมถึงอยากมากินก๋วยเตี๋ยวกับกูว่ะ
เต้ : คิดถึง มีไรป่ะ อยากอยู่กับคุณแฟน เหนื่อยมาทั้งวันเลยมาขอกำลังใจ
ผม : หรา แล้วเห็นยังล่ะ
เต้ : เห็นล่ะ เหลือแต่เห็นตอนแก้ผ้า
ผม : เชี้ย แก้ผ้าแล้วไปส่องกระจกดูตัวเองเหอะ
เต้ : อิ่มล่ะ จะกลับไปหาเพื่อนม่ะหรือจะกลับห้อง
ผม : กลับห้องมั่ง ก่อนกลับกูขอไปนั่งเล่นที่เงียบๆก่อนได้ป่ะ
เต้ : ไม่ให้ไป มันดึกล่ะจะไปทำไหม เอางี้เดี๋ยวเอารถไปจอดที่หอมึงแล้วออกไปขับรถเล่นกัน
ผม : อืม(ผมนี่ใจง่ายเนอะว่าไหม)

*******เดี๋ยวมาต่อวันหลังนะครับขอตัวไปหอเพื่อนก่อน******

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 132 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 21:18:51

ตอนที่ 132

ความรักบางทีเราไม่รู้หรอกว่าวันไหนจะรักมากและวันไหนจะรักน้อยมันขึ้นอยู่ที่คนสองคนจะทำให้ความรักมันเป็นอย่างไรวันนี้อาจจะรักมากแต่พรุ่งนี้อาจจะรักน้อยหรือไม่ก็หมดรักไปเลยก็เป็นไปได้ ขอบคุณทุกคนที่ยังติดตามเรื่องราวของพวกผมมาโดยตลอดหลังจากที่ไม่ได้เจอกันนานเลยครับได้แต่แวะเข้ามาดูไม่ได้อัพวันนี้บรรยากาศช่างเป็นใจให้เรามาเจอกันมากฮ่าๆฝนตกความรักของผมกับไอ้นักเลงก็ยังเรื่อยๆพอปิดเทอมเวลาของผมกับเขาไม่คงตรงกันเท่าไรแต่พวกเราก็ยังรักกันดีครับส่วนมากจะโทรหากันครับ

“ที่รักของกูทำไรอยู่ว่ะ”

ผม : เล่นเกมมีไร
เต้ : ไม่มีไรแค่โทรมาบอกว่าคิดถึง
ผม : หรา
เต้ : อยู่ไหนเนี่ย
ผม : อยู่ห้อง มีไร
เต้ : ไม่มีไร พรุ่งนี้กลับบ้านไหม
ผม : ไม่อ่ะ เป็นไร
เต้ : เป็นผัวมึงไง ฮ่าๆ
ผม : สัส
เต้ : พรุ่งนี้ไปเที่ยวกันนะ ไม่ได้ไปเที่ยวด้วยกันนานแล้ว หาที่ซิวๆปี้กัน
ผม : ปี้กันพ่องมึงดิ เออๆไว้ค่อยโทรอีกทีล่ะกัน
เต้ : เดี๋ยวพรุ่งนี้โทรหานะ ห้ามไปกินเหล้าล่ะถ้ากูเห็นจัดการแน่
ผม : หรา ไปกินร้านที่มึงไม่ค่อยไปดิถึงจะไม่ได้เจอกัน
เต้ : ห้ามเลยมึง
ผม : เออ มีไรอีกไหมกูจะเล่นเกมต่อ
เต้ : ไม่มีครับ คิดถึงนะอยากกอด อยากหอมแก้ม อยากปี้ด้วย
ผม : ไปไกลๆตีนกูเลย แค่นี้แหละ (ถ้าคุยไปนานกว่านี้กลัวจะได้ด่ามันครับ)

ว่าไปชีวิตตอนปิดเทอมแม่งน่าเบื่อกว่าตอนที่เรียนนะครับวันๆไม่ได้ทำไรนอน กิน ดูทีวี เล่นเกม กะคุยโทรสัพ และก็มีเที่ยวบ้าง แต่ก็ยังดีกว่าไปนั่งฟังจารย์บ่นอยู่หน้าชั้นนะฮ่าๆ วันนั้นไม่รู้เป็นไรครับตื่นโคตรเช้าเลยตื่นเต้นยังกะไม่เคยไปเที่ยวด้วยกันส่วนไอ้นั้นก็มาหาผมแต่เช้าโคตร

เต้ : น้ำยังไม่อาบอีกนะสัส หรือว่าจะชวนกูเล่นอะไรไหม
ผม : สัส ก็มึงเล่นมาเช้าเกิน แม่งเวลานี้เป็นช่วงที่นอนดีที่สุด
เต้ : หรา ว่าไปมึงก็เซ็กซี่จังใส่แต่บ๊อกเซอ เรามาเล่นผีผ้าห่มกันไหม
ผม : จะเอาตีนกูก่อนม่ะก่อนไปเที่ยว
เต้ : รีบไปอาบน้ำ ถ้าช้ากูปล้ำนะ
ผม : กล้าก็เข้ามาดิ กูจะได้ถีบดูว่าตอนนี้กูถีบแรงไหม
เต้ : ไม่อ่ะ หรือจะให้กูอาบด้วย อาบอีกรอบก็ได้นะ(ทำหน้าหื่น)
ผม : ไม่ต้อง ทำตัวดีๆอยู่นิ่งๆรอกูแปบหนึ่ง

บรรยากาศโคตรจะดีเลยครับวันนั้นแดดก็ไม่ค่อยมีเหมือนจะเป็นใจมากรู้ว่าพวกผมมาเที่ยวไม่ได้ไปไหนไกลครับเที่ยวจังหวัดตัวเองหาที่ดีๆมุมสวยๆถ่ายรูป

เต้ : นานแล้วเนอะที่ไม่ได้เที่ยวแบบนี้
ผม : ก็ใช่ดิ ต่างคนต่างไม่ค่อยว่างนิ
เต้ : ถึงตัวไม่ค่อยว่างแต่ใจก็มีให้มึงตลอดนะ
ผม : แหวะ มุกจีบสาวกาก
เต้ : กากก็ช่างดิ กูจีบมึงติดแล้วนิ
ผม : เป็นไงมึงพักนี้ดูเครียดๆนะมีเรื่องไรไม่สบายใจป่ะ หรือไปทำใครท้องมาล่ะ
เต้ : ความคิดมึงนี่นะ มีเรื่องไม่สบายใจนิดหน่อย แต่พอมาเที่ยวกับมึงดีขึ้นล่ะ ดูดิยิ้มล่ะเนี่ย(มันยิ้มหลับตาน่ารักดีครับ)
ผม : ดีแล้วแหละไงก็พักผ่อนบ้างล่ะ
เต้ : บอกตัวเองเหอะ ช่วงนี้ได้ยินข่าวว่าติดเกมนิ
ผม : ติดเกมดีกว่าติดผู้ชายนะเว้ย ฮ่าๆ
เต้ : ลองติดดิถ้าไม่อยากตายว่าแต่มึงเหอะ เกรดเป็นไงว่ะ
ผม : ก็ดี แต่วิชาเทอมหน้ากูเห็นแล้วเพลียเลยว่ะแม่งมีแต่ยากๆ
เต้ : ถ้ายากก็กลับไปเรียนปีหนึ่งใหม่ดิ มาเป็นรุ่นน้องกู
ผม : หรา ความคิดดีเนอะ สัส ไว้ทำเองเหอะ
เต้ : ทำไรอ่ะ
ผม : ถ่ายรูปดิ เห็นทานข้าวยุหรา โอ้ย สัส มาตบหัวกูทำไมว่ะ
เต้ : อยากตบเฉยๆมีไรป่ะ กูยืมกล้องหน่อยดิ
ผม : อ่ะ เฮ้ย ถ่ายดิว่ะ (มันถ่ายผม)
เต้ : น่ารักดีว่ะ ชอบถ่ายรูปแต่ไม่เคยถ่ายตัวเอง ฮ่าๆ ดูทำหน้าดิ
ผม : น่าเกลียดดิไม่ว่า
เต้ : ถึงใครจะมองว่ามันน่าเกลียดแต่มึงน่ารักสำหรับกูก็พอ
ผม : หรา ไปไหนต่อป่ะ
เต้ : รอแปบนะ ห้ามไปไหนล่ะ เดี๋ยวกูมา

มันหายไปสักพักแล้วก็ถือน้ำมาสองแก้วครับ

ผม : ขอบใจนะ
เต้ : ไม่ต้องขอบใจหรอกแค่อยู่กับกูไปนานๆก็พอล่ะ
ผม : น้ำแก้วเดียวแม่งทวงบุญคุณโคตรเยอะเลย สัส
เต้ : พูดเล่น ป่ะเดินเล่นกัน
ผม : เดินดีๆดิ จะมาจับมือกูทำเพื่อ อายเขานะเว้ย
เต้ : ถ้าอายก็หาแว่นดำมาใส่ดิ จะได้เหมือนคนตาบอดไง
ผม : ไปไกลๆตีนกูเลย
เต้ : หรา (มันบีบก้นผม) แน่จริงก็เตะกูให้ได้ดิ
ผม : สัส อย่าให้กูจับได้นะมึง วิ่งตามมัน
เต้ : เฮ้ย เป็นไร
ผม : สงสัยเท้าจะพลิก เพราะมึงแหละพากูวิ่ง
เต้ : ค่อยๆเดินนะ นั่งก่อน ศอกถลอกนิ ล้างเลือดออกก่อนนะ
ผม : เชี้ย แสบนะเว้ย ไอ้บ้าจะเอาน้ำเย็นนี่นะล้าง
เต้ : ใช่ดิ น้ำเย็นๆนี่แหละมันจะทำให้เลือดแข็งตัวเร็วขึ้น แต่มันก็ไม่เสมอไปนะขนาดปากอุ่นๆก็ยังทำให้ จวยแข็งเร็วขึ้นเหมือนกันฮ่าๆ
ผม : สัส ยังจะมาพูดเล่นอีก ไอ้หื่นกาม กูไม่เป็นไรแล้ว เดินต่อเหอะ
เต้ : ค่อยๆเดินนะมึง ไหวไหมแม่งเดินลำบาก ขี้หลังกูไหม
ผม : ไม่ต้องเลยกูเดินเองได้
เต้ : คงลำบากน่าดู ให้กูไปดูแลที่หอไหม อาบน้ำให้ เช็ดตัวให้ เป็นหมอนข้างให้ ประมาณนี้
ผม : ไม่ต้องเลย ทำตัวดีๆอยู่ห้องมึงนั้นแหละ
เต้ : ไปหาหมอไหม คลินิกอยู่ใกล้ๆนี่เอง
ผม : สัส นั้นมันคลินิกสัตว์ อย่าให้กูหายนะเตะปากมึงเลย
เต้ : หราๆ อ่ะๆให้เตะล่ะ(ทำหน้ากวนตีนชิบหาย) หมาใครว่ะน่ารักจัง มึงดูดิโอม(มันอุ้มขึ้นมาครับ)น่ารักไหม
ผม : เอ่อน่ารัก สัส มึงจะเอามาเลียหน้ากูทำหอกไรว่ะ
เต้ : ฮ่าๆ

“มานี่ลูกทำไมซนจัง”

เต้ : น่ารักดีนะครับ
ผม : คนอะไรว่ะมีลูกเป็นหมา(พูดเบาๆ)

กว่าจะถึงห้องก็ไปเที่ยวกันหลายที่ครับเหนื่อยโคตรแต่ก็สนุกดีครับนานๆได้ไปกับไอ้เต้พอกลับถึงห้องล้มตัวลงนอนหลับ(ใครมาข่มขืนคงไม่รุ้ตัว) ไว้ว่างๆผมจะมาอัพอีกนะครับ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 133 (ตอนจบ) 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 21:21:54

ตอนที่ 133 (ตอนจบ)

มาต่อแล้วนะครับบบ ดึกหน่อยนะครับบ พึ่งถึงห้อง

บางทีความทรงจำดีๆความรู้สึกที่เคยมีกับสถานที่ๆเคยไปทุกๆเรื่องราวที่เคยเกิดขึ้นระหว่างคนสองคน เมื่อวันหนึ่งสิ่งเหล่านั้นได้จางหายไป สุดท้ายก็เหลือไว้เพียงแค่การจากลาความสวยงามของความทรงจำ มักจะผุดขึ้นมาท่ามกลางความคิดถึง ความคิดถึงที่เราไม่อาจส่งไปถึง ภาพของคนบางคนที่อยู่ในหัวใจของเรา ทำให้เราอยากย้อนเวลากลับไปอีกครั้ง กลับไปมองตาคู่นั้นอีกครั้ง กลับไปกุมมือคู่นั้นให้นานที่สุด กลับไปพูดในสิ่งที่ยังทิ้งไว้ในความรู้สึก แต่การย้อนเวลาในชีวิตนั้นไม่มีวันที่จะเกิดขึ้นได้จริง คงมีเพียงการภาวนารอคอยการกลับมาของใครบางคนที่เป็นการย้อนเวลาได้ดีที่สุด หลังจากที่ไม่ได้เจอกันนานแล้วเนอะไม่ค่อยมีเวลาได้เขียนกับอีกอย่างเราสองคนก็ไม่ค่อยได้ไปไหนด้วยกันบ่อยเขาไม่ค่อยมีเวลาส่วนผมก็เช่นกันแต่ความรักของเราก็ยังรักกันเหมือนเดิมถึงแม้จะมีทะเลาะกันบ้างนอยให้กันบ้างแต่ก็ยังรักกันเหมือนเดิม

“คิดถึงเธอเหลือเกิน อยากจะเหาะเหินหายตัวไปใกล้แต่ที่จริงแล้วฉันก็ทำไม่ได้ เป็นเพราะอะไร เธอก็เข้าใจดี”

ผม : ไอ้บ้า นี่ร้องเพลงแล้วหรา นึกว่าบ่นไร
เต้ : สวดมนต์ให้ฟังมั่งสาส อยู่ไหนเนี่ย
ผม : ห้องมีไร คิดถึงกูหรา
เต้ : ใช่ คิดถึงมาก อยากไปหา อยากไปกอด อยากไปปี้ ฮ่าๆ
ผม : กวนตีนล่ะสัส
เต้ : กวนตีนล่ะชอบป่ะล่ะ
ผม : ถ้าไม่ชอบปานนี้กูคงไปมีคนใหม่ล่ะ
เต้ : หรา ไปเที่ยวงานแห่เทียนป่ะ
ผม : ไม่อ่ะ ขี้เกียจแดดร้อน คนก็เยอะด้วย
เต้ : ว้า เสียดายจัง ชวนใครไปดีนะ งั้นคุณแฟนครับผมขออนุญาตชวนสาวไปนะ
ผม : ตามสบายเลยครับคุณเมีย
เต้ : เมียพ่องมึงดิ ไม่ไปจริงๆหรา
ผม : ไม่รู้อ่ะดูก่อน เดี๋ยวบอกล่ะกัน
เต้ : ว่าแต่ทำไรอยู่เนี่ย
ผม : นั่งชักว่าวยุมั่ง
เต้ : หรา อ้าๆๆ ใกล้ยัง ให้ช่วยม่ะ
ผม : ช่วยหนีไปไกลๆเลย ทำงานยุใครจะไปหื่นว่ะ
เต้ : หรา ถ้าหื่นบอกพี่ได้นะพี่จะไปจัดให้
ผม : จัดแบบแก้ผ้าให้กูเอาหรา มาดิฮ่าๆ
เต้ : ไม่เว้ย งั้นกูไม่กวนล่ะ ตั้งใจทำงานล่ะกัน
ผม : ครับ

แล้วมันก็วางสายไปครับ ส่วนผมก็ทำงานต่อ สักพัก

“จ๊ะเอ๋”

ผม : เอ๋พ่องมึงดิ จะโทรมาเพื่อ
เต้ : ก็อยากโทรมีไรป่ะ
ผม : กวนตีนล่ะสัส ดึกๆไม่ยอมกลับห้องมาห้องผู้ชายได้ไง
เต้ : มานอนด้วย ทำงานไปดิ เดี๋ยวจะเล่นเกมส์
ผม : อย่าซนล่ะมึง

มันนอนเล่นเกมส์ส่วนผมนั่งทำงานของผมครับจนเสร็จ หันไปอีกทีไอ้เต้มันหลับครับ เหมือนมันจะเพลียๆเลยไม่ปลุกมันปล่อยให้มันนอนผมก็นอนข้างๆ(แอบนอนกอดมัน)มันจนเช้า

เต้ : ตื่นนานยังมึง
ผม : นานล่ะ กูไปซื้อนมกะปาท่องโก๋ให้อยู่ที่โต๊ะอ่ะ
เต้ : แฟนใครว่ะน่ารักจัง
ผม : ไม่รู้ดิ หลายคนอ่ะบอกไม่ถูก
เต้ : อยากตายหรา
ผม : ฮ่าๆ กูล้อเล่น รีบๆไปกินเลยเดี่ยวมันจะเย็นก่อน เดี๋ยวไม่อร่อย
เต้ : วางยากูป่ะเนี่ย ทำไมดูแปลกๆ
ผม : ไอ้บ้า จะวางเพื่อ
เต้ : ไม่ไปแน่หรางานอ่ะ
ผม : ไม่อ่ะขี้เกียจ เที่ยวให้สนุกล่ะกัน

เหมือนมันจะนอยๆให้ผมที่ไม่ไปด้วยไม่ค่อยพูดเดินออกจากห้องยังกะหมาเหงา(อันที่จริงจะไปครับแต่แกล้งมัน) พอมันกลับผมก็รีบอาบน้ำแล้วออกไปก่อน ไปถึงก่อนมันเลยเดินเล่น

“น้องๆขอล็อตเตอรี่คู่หนึ่งดิ”

ผม : กวนตีนล่ะ
เต้ : ไหนว่าจะไม่มากลัวร้อนแดดว่ะ นี่มาแต่เช้าเลยนะมึง
ผม : ไม่สนเรื่องเทียนกูสนเรื่องของกินฮ่าๆ มายุแล้วแค่อยากแกล้งให้คนนอยเฉยๆ
เต้ : รู้งี้ควงสาวมาด้วยคงดีอ่ะ
ผม : ตามสบายเลยมึง กูไม่ว่าหรอก
เต้ : ใจดี แต่หน้าเหมือนจะฆ่ากูเลยนะ

ไม่อยากพูดเลยครับงานแห่งเทียนทุกปีคนโคตรๆเยอะอ่ะ แต่ก็มาทุกปีฮ่าๆ เที่ยวจนเหนื่อยครับ

กาย : มาสวีทกันหราครับพี่โอม
ผม : สวีทเตี๊ยมึงดิ เหนื่อยจะตาย นี่มึงมากับใครเนี่ย เฮ้ย สัส กะตั๊วมึงมาทำไมไม่โทรหากูว่ะ
ตั๊ว : หรา เปลี่ยนเบอร์ก็ไม่บอกกูนะสัส จะให้กูจุดธูปบอกหรือไง
ผม : แฮร่ๆ ขอโทษๆ
กาย : เต้ไปไหนล่ะ
ผม : เห็นบอกจะไปเข้าห้องน้ำ
กาย : ค่อยคุยกันแฟนกูมาล่ะ
ผม : น้อยๆหน่อยเพื่อนกูแฟนมาทิ้งเพื่อนเลยนะ ว่าแต่มึงเหอะจะกลับวันไหน
ตั๊ว : สองสามวันอ่ะ สบายดีป่ะมึง
ผม : อืม

ยืนคุยกับไอ้ตั๊วจนไอ้เต้มาครับแล้วตั๊วก็ขอตัวไปกับแฟนมัน ส่วนผมหรา หาของกินสิครับบ

เต้ : แดกซะทุกร้านเลยนะมึง
ผม : ทุกร้านไร พูดเวอร์ล่ะมึง
เต้ : กินเยอะเดี่ยวก็อ้วนเป็นหมูหรอก
ผม : ไม่อ้วนหรอก กินเท่าไรก็ไม่อ้วน
เต้ : นั่งพักก่อน แม่งมึงรู้ไหมกูเกือบร้องไห้ล่ะ ตอนที่มึงบอกไม่มาอ่ะ
ผม : มึงชอบขี้แงอ่ะ
เต้ : ใครล่ะชอบมาพูดให้กูเป็นอ่ะ
ผม : ขอโทษครับ อ่ะกินนี่ดิ อร่อยนะ
เต้ : ไม่อ่ะอิ่มล่ะ
ผม : กินหน่อยนะ(อ้อนนิดๆ) อ่ะกูป้อน
เต้ : (รีบอ้าปาก) หวานว่ะ
ผม : ขนมหวานหรือกูหวานฮ่าๆ
เต้ : ทั้งสอง ไปหวานต่อที่ห้องป่ะ
ผม : กวนตีนล่ะ

เหนื่อยทั้งวันครับวันนั้นเดินทั้งวันกลับถึงห้องไม่ต้องพูดถึงหลับครับอย่าถามเลยว่าอาบน้ำไหมตอบได้เต็มปากไม่ได้อาบ หลังจากแห่เทียนผมกับมันก็ไม่ค่อยได้ไปเที่ยวอ่ะครับมีแต่ไปดูหนังแล้วก็ทานข้าวครับจนเปิดเทอม

กาย : มาแต่เช้าเลยนะมึง
ผม : ใช่สิ มาส่องรุ่นน้อง ฮ่าๆ
ยัก : อีโอม มาแต่เช้านะมึง แต่งตัวไม่เรียบร้อย
ผม : เนกไทก็หาย
กาย : พี่เขายิ่งบอกว่าต้องเป็นรุ่นพี่ที่ดีแต่งกายให้เรียบร้อย
ผม : เวลาไปกินเหล้าให้เช็คอินว่าไปวัดด้วยใช่ป่ะ
ยัก : ฮ่าๆ ใช่ๆ แม่งเมื่อวานกูก็เห็นยุร้านเหล้า
กาย : พอเลยพวกมึงนิสัยไม่ดีนินทารุ่นพี่ล่ะ รีบไปเรียนเดี่ยวก็สายหรอกยิ่งคาบแรกอยู่
ผม : ง่วงว่ะ ไปนอนได้ไหม
ยัก : คาบแรกก็จะนอนเลยหรามึง
กาย : มึงว่าไอ้โอมมันจะได้หลับป่ะว่ะ พนันกันไหมมึง
ยัก : กูว่าหลับ ชาเขียวแก้วหนึ่ง
กาย : กูว่าไม่หลับ
ผม : พอเลยพวกมึง พ่อแม่ส่งมาเรียนนะไม่ได้ส่งไปนอน
ยัก : หรา

เอาจริงๆนะครับวิชาแรกผมก็หลับครับก็มันเหนื่อยนิครับไม่ใช่วิชาแรกทั้งวันเลยครับแต่ผมก็ตื่นมาทันตอนจารย์เช็คชื่อนะครับ เรียนเสร็จก็กลับห้องครับ

เต้ : ไอ้หมู
ผม : ใครกันแน่ที่อ้วนกว่ากัน ดูหุ่นตัวเองก่อนเหอะ
เต้ : ไปเดินห้างกัน
ผม : ไปดิ จะไปดูเสื้อพอดี ป๊าขาหนูอยากได้เสื้อใหม่อ่ะ(มายา)
เต้ : งั้นหนูต้องให้ป๊าทีหนึ่งนะ ป๊าจะซื้อให้
ผม : บ่(แปลว่าไม่)
เต้ : งั้นไปรถกู แต่มึงขับ ปวดแขนขับรถไม่ไหว
ผม : ชักว่าบ่อยก็งี้แหละ
เต้ : ชักว่าวก็ดีสิ นั่งเขียนรายงานดิ ดูดิกล้ามแขนขึ้นล่ะ กล้ามแขนข้างล่างก็ขึ้นด้วยนะดูป่ะ
ผม : ทะลึ่งล่ะ

ความรักของผมกับไอ้นักเลงก็ยังคงรักกันเหมือนเดิมครับไอ้เต้มันเคยบอกผมว่า “ไม่อยากรักมากแต่จะขอรักแบบนี้ตลอดไป” ผมไม่รู้ว่าอนาคตความรักของผมกับเขาจะเป็นยังไงแต่ก็จะทำปัจจุบันให้มีความสุขก็ บางทีเวลาของเราไม่ค่อยตรงกันเขาก็สอนพิเศษผมก็สอนพิเศษทั้งจะงานและกิจกรรมด้วยแต่ผมกับมันก็ยังหาเวลาไปเที่ยวด้วยกัน อาจจะนอยให้กันบ้างธรรมดาแหละครับชีวิตคู่จะให้ดีที่สุดคงเป็นไปไม่ได้จะไม่ให้ทะเลาะกันคงไม่มีแต่ทุกเรื่องราวทุกเหตุการณ์มันก็สอนให้เราเข้าใจกันมากขึ้น ตอนนี้คงเป็นตอนสุดท้ายแล้วเนาะผมก็พึ่งมารู้ว่าเวบจะปิดก็วันนี้แหละครับ แอบใจหายนิดๆนะครับกับสองปี ที่รู้จักกับเวบนี้มันทำให้รู้จักกับเพื่อนๆพี่ๆน้องๆ ได้ทั้งมิตรภาพ ได้ทั้งกำลังใจในยามที่ท้อและคอยให้กำลังใจกัน แต่ก่อนทุกเช้าต้องเข้ามาดูก่อนค่อยไปเรียน ทุกครั้งที่เข้ามาจะคอยลุ้นตลอดว่าจะมีใครเข้าอ่านเรื่องของเราหรือป่าว จะมีคนชอบไหม แต่ตอนนี้คงไม่มีอีกแล้ว ขอบคุณทุกคนที่ติดตามเรื่องราวของผมมาตั้งแต่หน้าแรกจนถึงหน้าปัจจุบัน ถึงเราจะไม่เคยรู้จักกันมาก่อนแต่ทุกคนก็เป็นเหมือนครอบครัวเดียวกันกับผม ผมหวังว่าเรื่องไอ้นักเลงจอมกวนคงมีแง่คิดดีๆสำหรับคนที่ผิดหวังในเรื่องความรัก การงาน และต่างๆนาๆนะครับ

แม้ว่าการห่างหายจากการมองเห็น ก็ใช่ว่าจะเลือนลางไปจากความรู้สึก ในใจลึกๆแล้วบางอย่างก็ยังอยู่ที่เดิม แค่มันเปลี่ยนสถานะเป็น"ความคิดถึง"


ปล.ผมคงไม่ได้ไปต่อที่ไหนแล้วล่ะครับ ไม่ค่อยมีเวลาเขียนลงด้วยแหละครับ ถ้าใครจะเอาไปลงเวบอื่นก็ได้นะครับผมยินดีแต่อย่าลืมให้เครดิตเขานะตัวเอง ติดชื่อตัวเล็กก็พอฮ่าๆ

นี่ทวิตผมนะครับ @forfirsttt ไม่ชอบก็ไม่ต้องแอดมานะฮ่าา

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน คำส่งท้ายจากคนแชร์ 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 18-04-2020 21:37:12

ขอขอบคุณผู้อ่านทุกคนนะครับที่ยังติดตามอยู่ และก็ขอโทษด้วยที่ทิ้งไว้ 1 ปีแล้วไม่มาต่อจนจบ สาเหตุหลักๆ ที่ทิ้งไว้ คือ ขี้เกียจ และไม่ค่อยมีใครมาคอมเม้น ผมเลยเสียกำลังใจนิดนึง แต่ไม่เป็นไร ผมหวังว่าหลังจากที่แชร์เรื่องนี้จนจบ จะมีผู้เข้ามาอ่านมากขึ้น

อีกอย่าง ผมยังมีเรื่องราวประสบการณ์ความรักจากเว็บ gterday อยู่ นอกเนื้อจาก เรื่อง ไอ้นักเลงจอมกวน แต่ไม่รู้ว่าจะมีเวลาแชร์เรื่องราวไหม ขึ้นอยู่กับเวลาและความขยันของผม ถ้าใครอยากอ่านอีก สามารถคอมเม้นบอกกันได้ ผู้แชร์จะได้มีกำลังใจแบ่งปันเรื่องราวความรักอีก

สุดท้ายนี้ ผมอยากจะกล่าวขอบคุณอีกครั้ง และหวังว่าจะมีผู้อ่านอยากอ่านประสบการณ์ความรักเรื่องอื่นอีก

ขอบคุณครับ :)  :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 133 (ตอนจบ) 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: jum1201 ที่ 01-06-2020 07:28:36

ขอบคุณที่เรื่องราวดีๆ มาแบ่งปันให้ถึงจะมาเจอช้าไปหน่อยแต่ก็ทำให้เจอกัน เป็นกำลังให้คนโพสและเจ้าของต้นเรื่อง ขอให้ทุกท่านเจอแต่สิ่งที่ดีไม่มีความทุกข์ค่ะ :L2: :กอด1: :pig4:

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 133 (ตอนจบ) 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 16-11-2020 03:02:48

อ้างจาก: jum1201 ที่ 01-06-2020 07:28:36  

ขอบคุณที่เรื่องราวดีๆ มาแบ่งปันให้ถึงจะมาเจอช้าไปหน่อยแต่ก็ทำให้เจอกัน เป็นกำลังให้คนโพสและเจ้าของต้นเรื่อง ขอให้ทุกท่านเจอแต่สิ่งที่ดีไม่มีความทุกข์ค่ะ :L2: :กอด1: :pig4:

ขอบคุณครับ

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 133 (ตอนจบ) 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: Yarkrak ที่ 20-11-2020 15:23:32

นานมากจนเราลืมไปเลยว่ามีเรื่องดี ๆ ให้ได้อ่าน

ขอบคุณมาก ๆๆ จ้า

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 133 (ตอนจบ) 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: เสเพล ที่ 21-01-2021 17:53:53

อ้างจาก: Yarkrak ที่ 20-11-2020 15:23:32  

นานมากจนเราลืมไปเลยว่ามีเรื่องดี ๆ ให้ได้อ่าน

ขอบคุณมาก ๆๆ จ้า

ยินดีครับ :)

หัวข้อ: Re: ไอ้นักเลงจอมกวน ตอนที่ 133 (ตอนจบ) 18/4/2563
เริ่มหัวข้อโดย: pond_sn ที่ 22-05-2021 16:44:34

 o13