ตอนที่ 41
พ่อเลี้ยงอาทิตย์ไม่ยอมพูดกับศตคุณเลยตั้งแต่เจ้าของไร่ลุกออกจากห้องทำงานไปอย่างโกรธๆ เจอกันก็ไม่ยอมพูดคุยได้แต่มองหน้าแล้วก็หันหนี ขนาดช่วงทานข้าวเย็น พ่อเลี้ยงก็ยังคุยปกติ แต่คุยกับคนอื่นนะ ไม่ได้คุยอะไรกับศตคุณเลย จนร่างบางแน่ใจแล้วว่า...โดนโกรธจริงๆ เข้าแล้ว
“จะไปไหนครับ?” ศตคุณเอ่ยปากถามเสียงเบาเมื่อเห็นคนตัวใหญ่ในชุดนอนกำลังเปิดประตูออกไป คนตัวใหญ่ชะงัก หันมามองคนถามนิ่งๆ
“ง่วงก็นอนไปก่อน”
น้ำเสียงห้วนมาก...
“แล้วจะไปไหนล่ะครับ”
“เดินเล่น”
“ทำไมไม่นอนล่ะครับ วันนี้ก็ทำงานเหนื่อยทั้งวัน พรุ่งนี้ก็ต้องตื่นเช้าอีก...หรือว่าเพราะผมอยู่ตรงนี้เลยไม่อยากจะนอน ถ้าอย่างนั้นผมจะไปนอนที่ห้องเดิมก็ได้นะครับ ถ้าคุณลำบากใจ” ร่างบางพูดออกมาอย่างน้อยใจ โดยไม่รู้เลยว่ากำลังทำให้พ่อเลี้ยงหมดความอดทน
“นายกำลังจะทำให้ฉันโกรธอีก...” ขาวยาวย่างสามขุมมาหาร่างเล็กที่ยืนอยู่ปลายเตียง
ใบหน้าหล่อราบเรียบจนศตคุณหวั่นใจ แต่ก็ทำใจดีสู้เสือ เชิดหน้าเข้าไว้ ตีหน้านิ่งไม่ต่างจากคนรักตัวสูงที่ยืนใช้ความสูงข่มตัวเองอยู่
“โกรธ...โกรธงั้นเหรอครับ”
“ใช่!”
“เรื่องอะไรเหรอครับที่คุณโกรธ”
“...”
“เรื่องตอนกลางวัน ผมก็แค่พูดไปตามที่คิดและรู้สึก ถ้าไม่อยากให้ผมพูดแบบนั้นก็บอกกันดีๆ สิครับ จะมาโกรธใส่กันทำไม...ถ้าคุณเป็นผม คุณก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน”
ตั้งแต่อาทิตย์โกรธศตคุณ เขาก็ไม่ได้ยินคำว่า ‘พี่’ ออกจากปากร่างบางอีกเลย มีแต่คุณ คุณ และก็คุณ ที่ได้ยินแล้วหงุดหงิดมาก
“เฮ้อ...ขอโทษด้วยก็แล้วกัน ฉันก็แค่เหนื่อย แล้วก็เครียดมากไปหน่อย ลืมคิดถึงจิตใจของนายไปเลย” คนอายุมากกว่าถอนหายใจออกมา
จริงๆ ก็แค่หงุดหงิด ไม่ถึงกับโกรธมากขนาดนั้น...พอมาได้เคลียร์กันก็ทำให้ร่างแกร่งรู้ว่าตัวเองงี่เง่ามาก...เอาความเหนื่อยและเครียดมาลงที่คนรัก
“ไม่เป็นไรครับ...แค่พี่อาทิตย์เลิกปั้นปึ่งใส่ผมก็พอ”
คนสวยส่งยิ้มหวานให้ ส่งผลให้หัวใจที่ว้าวุ่นของอาทิตย์กลับมาเย็นชุ่มฉ่ำเหมือนเดิม...มือแกร่งยื่นไปจับผมยาวสวยของศตคุณแล้วรูดลงก่อนจะจับปอยด้านหน้าไปทัดหูขาว นิ้วแกร่งเชยคางของศตคุณให้เชิดขึ้น ใบหน้าสวยเงยขึ้นสบตาคมของอาทิตย์ ดวงตาใสบริสุทธ์เหมือนลูกแมวน้อยยิ่งทำให้อาทิตย์หลงใหล
หมับ!
แขนแกร่งโอบรัดรอบเอวบางแล้วบังคับร่างเบาให้ขยับแนบกับกายแกร่ง ใช้นิ้วมือที่ว่างไล้ไปตามกลีบปากบางเบาๆ จ้องมองมันอย่างจะกลืนกิน ศตคุณไม่กล้าขยับปาก หรือร่างกายของตัวเองเลยสักนิด เขินอายกับสายตาร้อนแรงที่เปลี่ยนจากความราบเรียบตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้
นอกเหนือไปกว่านั้น ศตคุณยังเห็นสีหน้าที่มีเค้าความเหนื่อยอยู่ด้วย...
เอาใจ...
จู่ๆ คำแนะนำของอาโปก็ดังเข้ามาในหัว ศตคุณที่อยากจะช่วยแบ่งเบาภาระของคนรักแต่ก็ทำไม่ได้มากอย่างที่อยากทำ สิ่งที่จะทำให้ได้ก็คงมีแค่กำลังใจ
พรึ่บ!!
จุ๊บ!!
ศตคุณทำในสิ่งที่พ่อเลี้ยงคาดไม่ถึงนั่นก็คือยกแขนขาวเนียนคล้องคอแกร่ง โน้มคอให้อาทิตย์ก้มลงมาหาตนก่อนจะเขย่งปลายเท้าขึ้นจูบเบาๆ ที่ปากหนา ไม่ได้ลุกล้ำอะไร เพียงแค่กดค้างเอาไว้แบบนั้น อาทิตย์ตกใจแต่ก็มีสติดี มองคนตัวเล็กที่หลับตาปี๋จูบเขาอย่างน่ารัก จนต้องเป็นคนขยับปากเอง ศตคุณเผยอปากของตนให้ปลายลิ้นของเขาเข้าไปหยอกล้อเล่นในโพรงปากหลังจากที่อาทิตย์ใช้ลิ้นเลียที่กลีบปากบางไปมาเพื่อขออนุญาต
“อื้ม...”
เสียงดังในลำคออย่างเคลิบเคลิ้มของศตคุณดังเค้าคลอกับเสียงจูบที่ร่างสูงชักนำและมอบให้อย่างเร่าร้อน ร่างกายไปตามที่ใจสั่ง
ศตคุณก็แค่ต้องการเอาใจพ่อเลี้ยง...
ตุบ!!
“อื้อ...”
อาทิตย์ผลักร่างบอบบางเช่นผู้หญิงลงไปบนเตียงก่อนที่ตัวเองจะตามลงไปคร่อมเอาไว้แล้วไล่จูบราวกับกระหายมานาน ทั้งๆ ที่ก็จูบกันอยู่ทุกวัน มือแกร่งลูบไปตามร่างกายขาวเนียนผ่านเสื้อผ้าจนรู้สึกขัดใจที่มันเกะกะขวางทางมือของเขา ร่างแกร่งเลยสอดมือเข้าไปใต้เสื้อยืดสีขาวที่เจ้าตัวชอบใส่นอน ผละออกจากจูบแสนหวานมาซุกไซ้ซอกคอขาวแทน ศตคุณเองก็ปล่อยให้ร่างสูงทำตามใจโดยไม่คัดค้านเพราะมันเคลิ้มตามมากกว่าที่จะมีสติรับรู้ว่าร่างสูงกำลังทำอะไรอยู่
“อา...เซ็กซี่” ร่างสูงพึมพำขณะที่ไล่จูบและเลียไปตามใบหูและคำคอ เรียกเสียงคราวเบาๆ ได้จากร่างขาวเนียนเป็นอย่างดี
เสียงที่อยากได้ยิน...สีหน้าเย้ายวนตอนมีอารมณ์ที่อยากเห็น...เซ็กซี่จริงๆ ให้ตายสิ
“อื้อ...อ๊ะ พ่ะ พี่...อื้อ”
อาทิตย์ไม่อยากทนอีกต่อไป ต่อให้จะถูกบอกให้หยุดกลางคัน เขาก็ขอทำให้สมดังใจอยากก่อนเถอะนะ
“ชอบไหม...หืม เด็กดี” ร่างสูงกระซิบถามเสียงพร่า
ศตคุณพยักหน้าทั้งๆ ที่หน้าแดงซ่าน ดวงตาคลอไปด้วยหยาดน้ำที่ถูกกระตุ้นอารมณ์จากความชำนาญของคนอายุมากกว่า
แม้ว่าจะแปลกใจที่ศตคุณไม่เอ่ยปากห้าม...ไม่ขัดขืน เขาก็ไม่คิดจะสงสัยให้เสียเวลา ในเมื่อไม่ห้าม ไม่ขัดขืน...เขาก็จะทำตามใจไปเรื่อยๆ นั่นแหะล
“สวย...ที่รักของพี่สวยมาก”
พ่อเลี้ยงเอ่ยปากชม มองไปทั่วทั้งร่างขาวด้วยสายตาหยาบโลน มือข้างหนึ่งเลิกเสื้อยืดขึ้นเผยหน้าท้องแบนราบ กับเม็ดทับทิมสีชมพูล่อตาล่อใจ ไม่รอช้า ปลายลิ้นร้อนก็แตะเข้าที่ก่อนตุ่มไตเล็กๆ อย่างย่ามใจ
“อ๊า...อ๊ะ พี่...อ๊ะ ทำอะไร อื้อ อ้า”
เสียงครางหวานดังระงมเพราะความเสียวซ่านที่ไม่เคยพานพบเจอ แต่ก็ไม่คิดจะห้าม...
ตุ่มไตสีหวานของศตคุณกำลังโดนกลั่นแกล้ง ทั้งลิ้นและนิ้วที่ไล่เลียเหมือนชิมขนมหวาน นิ้วแกร่งก็สะกิดอีกข้าง ขยี้จนแข็งสู้มือ ศตคุณเริ่มรู้สึกปวดหนึบๆ ที่ช่วงล่างเพราะอารมณ์ถูกปลุกจากคนรัก...เขาพยายามห้ามเสียงครวญครางน่าอาย แต่ก็ทำไม่ได้อย่างที่ใจคิด
“พี่...อ๊า พี่อาทิตย์”
“ครับ...คนดี มีอะไรครับ”
ร่างเล็กอยากจะโวยวายมากเลยว่าใครสั่งใครสอนให้คุยกับเขาทั้งๆ ที่ปากยังคาอยู่ที่หัวนมแบบนี้...
“ผม...อื๊อ รู้สึก อ๊า แปลกๆ”
“หึหึ...ไม่แปลกหรอกครับ เพราะหมู...อืม กำลังรู้สึกเหมือนที่พี่ต้องปลดปล่อยด้วยมือทุกวันไง อา” ร่างสูงพูดไปด้วย เลียไปด้วยอย่างไม่ยอมผละออก เพราะชิมเท่าไหร่ก็เหมือนว่าความหวานมันไม่ยอมหมดไปเลย
ของหวานอยู่ตรงหน้า...ได้แต่ภาวนาให้ได้กินจนจบ
“พี่จะช่วยเอง”
พรึ่บ!!
“อ๊ะ...จะทำอะไร ค่ะ ครับ” ใบหน้าสวยยกขึ้นมาจากที่นอนถามร่างสูงอย่างตกใจที่โดนถอดกางเกง มองดูคนรักที่ผละออกจากหน้าแล้วไปที่ข้างล่างแทนแล้วก็อาย ทิ้งศีรษะลงบนที่นอนเหมือนเดิม
ไม่อยากเห็นเรื่องน่าอายนั่น
อาทิตย์ลอบถอนหายใจอย่างโล่งอกที่คนสวยไม่ได้ขัดขืนหรือห้ามปรามเขา ยกยิ้มพอใจออกมาก่อนจะถอดชั้นในคนรักออกไปเผยให้เห็นส่วนอ่อนไหวที่ตอนนี้ถูกปลุกขึ้นมา ไม่รอใช้ใช้ปากช่วยคนรักทันที เรียกเสียงครางลั่นออกมาอีกครั้ง
ศตคุณยกขาชันกับที่นอน ทำให้อาทิตย์ต้องจับต้นขาขาวไว้แน่นแล้วแยกออกจากัน ก่อนจะใช้ปากครอบครองส่วนอ่อนไหวขนาดน่ารักต่อ
“อ๊ะ...อ๊ะ อ๊า...พี่ อ๊า อย่าครับ อ๊า ไม่ อื๊อ”
ใบหน้าสวยหันไปมา ทรมานจากความเสียวซ่านที่ได้รับ ความร้อนที่ไล่เลียครอบครองส่วนสงวนที่เคยเปิดโชว์ใคร บัดนี้...พ่อเลี้ยงอาทิตย์ที่เป็นคนรักก็ได้เห็นและสัมผัสเป็นที่เรียบร้อย
“มันจะ...อื้อ มันจะ อ่ะ...อ๊า!!!”
คนตัวเล็กร่างกระตุกเกร็ง ปลดปล่อยน้ำรักออกมาใส่ปากของคนรักที่ไม่ยอมถอนออกเนื่องจากอยากจะชิม...เจ้าของไร่เอาปากออก แล้วเลื่อนตัวไปคร่อมคนรักอีกครั้ง เขาเสียริมฝีปากตัวเองพร้อมจ้องมองศตคุณที่หันข้างหลบตาเขาไปแล้วด้วยสายตาหื่นกระหายอยากจะกลืนกินคนตัวเล็กใจจะขาด...
แต่ถึงอย่างไร...ศตคุณก็ต้องเต็มใจ
“ให้หยุดไหมครับ”
ใบหน้าแดงซ่าน อกบางกระเพื่อมไปมาเพราะแรงหายใจที่เหนื่อยหอบ ผมยาวสวยสยายไปเต็มเตียงขาขาวแยกอยู่ท่าเดิม...สภาพเหมือนถูกปู้ยี่ปู้ยำ มันยิ่งเย้ายวนใจจนพ่อเลี้ยงหนุ่มปวดหนึบที่ส่วนแข็งขืนพร้อมจะประทุทุกเมื่อ
ร่างเล็กไม่ตอบ...การกระทำเหมือนยอม
“อ๊ะ...ทำอะไร ค่ะ ครับ” ใบหน้าแดงซ่านหันมามองคนตัวโตอย่างตกใจที่ร่างสูงแนบตรงนั้นกับของตัวเองแล้วร่อนขึ้นลง จนคนตัวเล็กเริ่มเกิดอารมณ์ขึ้นมาอีกครั้ง
“ก็พี่ทรมาน อยากปลดปล่อย”
“คือ...”
“ว่าไงครับ ถ้าให้หยุด พี่ก็จะหยุดแล้วก็ไปจัดการเอง”
ศตคุณเม้มปากคิดหนัก...คิ้วสวยขมวดแน่น อาทิตย์เห็นสีหน้าท่าทางของคนรักแล้วก็ถอนหายใจ
“โอเคครับ...ไม่พร้อมก็ไม่เป็นไร” ทำท่าจะลุกจากตัวของน้อง แต่ก็ถูกแขนเรียวเกี่ยวคอเอาไว้ รั้งไม่ให้ไปไหน จนคิ้วเข้มเลิกขึ้นน้อยๆ แต่มุมปากยกยิ้มอย่างพอใจ
ศตคุณไม่อยากเป็นคนเห็นแก่ตัว...แค่นี้คนรักก็เหนื่อยมากพออยู่แล้ว ถ้าเขาให้แล้วพ่อเลี้ยงหายเหนื่อย หายเครียด ศตคุณก็จะดีใจมาก แต่ก็ยังกลัวๆ อยู่
“คือ...เอ่อ...มันจะ จ่ะ เจ็บไหมครับ”
“ไม่รู้ครับ พี่ไม่เคยทำกับผู้ชาย” ร่างสูงตอบตามความจริง
“ฮือ...”
“แต่พี่จะอ่อนโยนที่สุด สัญญาครับ”
ศตคุณช่างใจ...คิดหนัก ถ้าหากว่าเราแพ้ต่อความกลัวก็เป็นการทรมานคนรัก แต่ถ้าเรายอมเสี่ยงที่จะเจ็บหน่อยเพื่อให้คนรักมีความสุข...มันก็คงคุ้มแหละมั้ง
พ่อเลี้ยงไม่ทำให้เราเจ็บจนตายหรอกนะ
“คือ...อ่ะ เอ่อ”
“ไม่เป็นไรจริงๆ ถ้าเราไม่พร้อม” อาทิตย์บอกเมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กของเขากำลังหนักใจ
“พี่อาทิตย์...”
“ครับ?”
“ย่ะ...อย่าลืม...ส่ะ...ใส่ถุงยางนะครับ” ศตคุณเสหน้าหนีแล้วพูดบอกเสียงเบา อาทิตย์ได้ยินแบบนั้นก็อึ้งไปนิดๆ ก่อนจะยิ้มออกมาอย่างสุขใจ หอมแก้มขาวเพื่อเป็นการขอบคุณ รีบลุกไปเอาอุปกรณ์ที่หัวเตียงมา คนตัวเล็กลุกขึ้นนั่ง ขยับตัวไปกลางเตียง เอาผ้าห่มขึ้นปกปิดร่างกายอย่างขัดเขิน มองตามอีกคนอย่างแปลกใจ เห็นสิ่งที่คนตัวใหญ่เอาออกมาจากลิ้นชักแล้วก็เสหน้าหนี ชันเข่าขึ้นมา
นี่เตรียมการเอาไว้มานานแล้วสินะ
“รู้ไหมว่าพี่ซื้อมาเก็บไว้นานแล้ว มีโอกาสได้ใช้สักที”
“บะ...บ้า”
“ถามอีกครั้ง...แน่ใจแล้วใช่ไหม เพราะต่อจากนี้ถ้าให้หยุดคือหยุดไม่ได้แล้วนะ” อาทิตย์ถอดเสื้อตัวบนออกเผยแผ่นอกล่ำๆ กับหน้าท้องเป็นลอน แล้วขึ้นไปนั่งข้างหน้าศตคุณที่นั่งชันเข่าเอาผ้าห่มปิดตัวเองไปแล้ว มือแกร่งพยายามดึงผ้าออกแต่ร่างบางก็ไม่ยอม
ศตคุณพยักหน้าแบบ แต่ก็ไม่ปล่อยผ้า จนอาทิตย์ส่ายหน้าน้อย เขาลุกไปข้างเตียง ส่งผลให้ตาหวานมองตาม แต่พอเห็นคนรักกำลังเปลื้องผ้าท่อนล่างออกไป เขาก็ก้มหน้ากับหัวเขาของเขาเอง แรงยวบของเตียงกระตุ้นให้หัวใจดวงน้อยเต้นแรงจนแทบจะทะลุออกมานอกอก
อาทิตย์ไม่รอให้คนรักตั้งตัว จัดการกระชากผ้าห่มออกไปจากตัว แล้วโยนมันไปข้างล่าง ผลักคนตัวเล็กนอนราบไปกับเตียง ก่อนจะจับขาเรียวทั้งสองข้าวแยกออก แทรกตัวเองลงไป แก่นกายที่พร้อมสู้รบแนบไปส่วนอ่อนไหวขนาดน่ารักของศตคุณที่ค่อยๆ ตื่นขึ้นมายามถูกร่างสูงสัมผัส
“อ๊ะ...”
“เอาล่ะนะ”
ป๊อก!!
อาทิตย์เปิดหลอดครีมแล้วเทของเหลวลงบนฝ่ามือของตัวเองก่อนจะนำมันไปป้ายที่ช่องทางด้านหลังของศตคุณ ซึ่งร่างบางก็สะดุ้งเฮือกอย่างตกใจ ร่างกายสั่นสะท้านอย่างหวาดกลัว กำผ้าปูที่นอนแน่น หลับตา เม้มปาก เพ่งสมาธิไปเรื่องอื่น
“อ้ะ...”
“มันจะช่วยให้พี่เข้าไปง่ายขึ้น อืม...พี่จะเอานิ้วเข้าไปก่อนนะ”
“อ๊ะ...อ๊ะ เจ็บ อื้อ” เขาร้องออกมาทันทีที่นิ้วชี้ของอาทิตย์พยายามสอดแทรกเข้าไปในช่องทางคับแคบที่ไม่เคยมีสิ่งแปลกปลอมลุกล้ำมาก่อน
“ทนหน่อยนะคนดี”
อาทิตย์ค่อยๆ แทรกนิ้วเข้าไป หนึ่งนิ้ว สองนิ้ว จนช่องทางยืดหยุ่นมากขึ้นจนใส่นิ้วที่สามได้สำเร็จ เขาหมุนวนเพื่อหาจุดอารมณ์ของศตคุณ เสียงครางหวานดังลั่นเมื่อเขากดย้ำๆ อยู่ที่ที่เจ้าตัวสู้สึกสั่นสะท้าน โดยไม่รู้เลยว่าทั้งท่าทาง เสียงร้องของคนรัก กระตุ้นให้อารมณ์ดิบเถื่อนที่อาทิตย์กำลังระงับมันเอาไว้ ประทุออกมาเรื่อยๆ มืออีกข้างรูดแก่นกายของตัวเองไปด้วยบรรเทาความปวด
“อ๊ะ...อ๊ะ เสียว พี่ พี่อาทิตย์ อึก เสียว อ๊า” ร่างบางที่ไม่มีสติรับรู้อะไรแล้วร้องบอกคนรักไปตามอารมณ์ที่ถูกกระตุ้น
อาทิตย์เห็นแบบนั้นก็คิดว่าคนรักของตนพร้อมรับอะไรที่มันใหญ่กว่านิ้วแล้ว เขาฉีกถุงยางแล้วเอามันมาใส่ที่แก่นกายใหญ่ที่โตเต็มที่รอปลดปล่อย
“คนดี...พี่จะเข้าไปแล้วนะครับ”
ศตคุณพยักหน้าน้อยๆ
เขาถอนนิ้วออกมาจากช่องทางของศตคุณ ก่อนจะจับต้นขาขาวให้แยกกว้างกว่านี้อีก ร่างบางเห็นแบบนั้นก็อายตัวเองเพราะกำลังอยู่ในท่าน่าเกลียด แต่มันกลับสวยน่ามองสำคัญอาทิตย์
“อ๊ะ...เจ็บ ฮือ...เจ็บ”
“ชิ!! ทนหน่อยคนดี แล้วก็อย่าเกร็ง พี่เข้าไปได้ อึก” ร่างสูงที่เข้าไปได้แค่ส่วนหัวปลอบคนรักที่ร้องเจ็บออกมาจนน้ำตาซึม เห็นแล้วก็สงสาร แต่จะให้หยุดตอนนี้ก็ไม่ได้แล้ว
“มัน อ๊ะ...อ๊า...พี่อาทิตย์ ฮึก เจ็บ”
“คนดี...ผ่อนคลายนะครับ” คิ้วเข้มขมวดเป็นปมอย่างทรมานที่โดนรัดแก่นกายแน่นเกินไป
“ไม่...อ๊า ไม่เป็น ฮึก เอาออกนะครับ” เสียงหวานขอร้องเพราะมันเจ็บมาก เจ็บจนร้าวไปทั้งตัวเลย
อาทิตย์กัดฟันแน่น พยายามกดกายเข้าไปอีก จนร่างบางร้องลั่นด้วยความเจ็บ
“โอ๊ย!!!”
“ขอโทษ...พี่ขอโทษ อึก…”
ศตคุณลืมตาขึ้นมามองใบหน้าหล่อของคนรัก เห็นสีหน้าทรมานของอีกคนแล้วก็รู้สึกผิด ไม่เพียงแค่เขาที่เจ็บ แต่อาทิตย์ก็อึดอัดด้วย
ร่างบางพยายามตั้งสติตัวเองดีๆ สูดลมหายใจเข้าออกช้าๆ ก่อนจะพยายามคลายแรงรัดที่ช่องทางลง ซึ่งอาทิตย์ก็รู้สึกได้เลยดันแก่นกายของตนเข้าไปจนมิดลำ โน้มลงไปจูบคนใต้ร่างอย่างขอบคุณและรักใคร่
“อือ...อื้ม”
ทั้งสองคนแลกสัมผัสวาบหวามจนเสียงจูบดังทั่วห้อง น้ำหวานสีใสยืดออกมายามที่พวกเขาผละออก อาทิตย์มองคนรักอย่างร้อนแรง ศตคุณเองก็จ้องกลับด้วยดวงตาที่หยาดเยิ้มไปด้วยแรงราคะ จากความเจ็บกลายเป็นความอึดอัดที่ร่างสูงไม่ยอมทำอะไรสักที
“ขยับนะครับ”
“อื้อ...อ๊ะ อ๊ะ อ๊า...พี่อาทิตย์ อ๊ะ”
คนตัวใหญ่ค่อยๆ ขยับสะโพกช้าๆ ก่อนจะเพิ่มจังหวะขึ้นเรื่อยๆ ศตคุณเองก็ส่งเสียงร้องออกมาอย่างเสียวซ่านที่โดนกระแทกกระทั้นโดนปุ่มกระสัน ความเจ็บแบบในช่วงแรกๆ หายไปแล้ว มีแต่ความเสียวซ่านในกามารมณ์ที่คนรักมอบให้ มันสุขมาก...
เป็นความรู้สึกที่เพิ่งพานพบเป็นครั้งแรก อาทิตย์เองก็เช่นกัน เขามีความสุขมากๆ กับการ ‘ร่วมรัก’ ครั้งแรกของเรา แม้ว่ามันจะมีถุงยางขวางกั้นอยู่ก็ตามที...
“หมู...อา...ดี อา รัดพี่แน่นๆ เลย อืม อา”
ร่างกายบางสั่นคลอนไปตามแรงกระแทกกระทั้นที่รุนแรงขึ้นเรื่อยๆ อาทิตย์เองยิ่งเห็นปฏิกิริยาของคนรักที่สุดยั่วยวนก็ยิ่งอารมณ์รุนแรง...
ยามอารมณ์ของทั้งสองใกล้แตะขอบสวรรค์รำไร อาทิตย์ดึงร่างบางขึ้นมาทับตนแล้วก็มอบจูบร้อนแรงให้อีกครั้ง สวนกายขึ้นลงโดยที่ศตคุณก็ตอบรับจังหวะตามสัญชาตญาณ ใบหน้าคมซุกไซ้ซอกคอยามที่ใบหน้าสวยแหงนขึ้น แอ่นอกรับปลายลิ้นให้หยอกล้อกับเม็ดทับทิมของตน...
มือเรียวกดศีรษะของพ่อเลี้ยงให้แนบอยู่ที่หน้าอกของตน เด็กดีของพ่อเลี้ยงกำลังอยู่ในจุดที่ต้องการปลดปล่อยก็เลยยกกายขึ้นลงเอง อ้าปากร้องครางไม่หยุดจนพ่อเลี้ยงกลัวว่าถ้าพรุ่งนี้เช้าตื่นมา คนรักของเขาจะไม่มีเสียงพูด
“มัน...อ๊ะ อ๊า จะ จะ อ๊า ออก แล้ว อ๊า”
“พร้อมกันนะ...อืม...หมู อา ดีเหลือเกิน”
“อ๊า!!!!” ร่างเล็กกระตุกเกร็ง ปลดปล่อยออกมาเต็มหน้าท้องแข็งแรงก่อนจะอาทิตย์จะผลักให้คนรักนอนลงไปบนเตียงอีกครั้ง และเร่งซอยถี่ๆ เร็วและแรง...
“พี่รักหมูนะครับ อา...”
อาทิตย์บอกรักเสียงพร่าก่อนจะครางยาว ถอดแก่นกายออกจากช่องทางรักแล้วปลดปล่อยน้ำรักเต็มถุงยางอนามัยที่ตนใส่...นิ้วแกร่งรูดมันออกแล้วโยนทิ้งไปด้านล่าง มองร่างขาวที่ตอนนี้แดงไปทั้งตัว เอามือปิดหน้าตัวเองด้วยความอาย...
“อายอะไรขนาดนั้นเด็กดี อา...หมู พี่ขอโทษนะครับ เลือดออกเลย เจ็บไหม?” เขาถามเสียงอ่อนโยน มองช่องทางด้านหลังของศตคุณที่มีเลือดไหลอย่างรู้สึกผิด
ร่างบางส่ายหน้า ไม่มองตา ไม่พูดด้วย...นอนหอบหายใจอย่างเหน็ดเหนื่อยเพราะผ่านกิจกรรมที่ใช้แรงค่อนข้างเยอะมาหยกๆ
“พูดกับพี่หน่อยคนดี...”
“ฮื้อ...อาย...”
“อายอะไรกัน...”
“อาย...ฮือ...บ้าที่สุดเลย”
“หึหึ” เขาทิ้งตัวนอนลงข้างๆ กับศตคุณ คว้าคนตัวเล็กมาไว้ในอ้อมแขน ร่างกายเปลือยเปล่าของเราแนบชิดกันอีกครั้ง...ศตคุณเบิกตากว้างมองคนกอดก่อนจะเสหน้าหนีที่เห็นแววตากรุ้มกริ่มจากคนรัก พ่อเลี้ยงอยากจะรักหมูน้อยของเขาอีกหลายๆ ครั้ง แต่เหมือนว่าอีกคนจะรับไม่ไหวแน่ๆ
เอาเป็นว่า...ครั้งแรกของเรา...ก็ทำแค่ครั้งเดียวพอ...
ยังไงซะ เมื่อมันมีครั้งแรกมันก็ต้องมีครั้งที่สอง สาม ไปเรื่อยๆ อยู่แล้ว...
“เหนื่อย...”
“นอนเถอะ พี่ไม่กวนแล้ว”
“อื้อ...”
“ฝันดีครับ”
จุ๊บ!!
อาทิตย์จูบเบาๆ ที่หน้าผากมนชื้นเหงื่อ ตระกองกอดคนน่ารักเอาไว้ในอ้อมแขน...รอคนตัวเล็กหลับก่อนเถอะ เดี๋ยวจะใส่เสื้อผ้าให้...
“ฝันดีครับพี่อาทิตย์”
ฝันดีแน่นอน ลูกหมูของฉัน...อาทิตย์ตอบในใจ มองใบหน้าสวยที่หลับไปทันทีเพราะหมดแรง...
แว้กกกก เขาได้กันแล้วค่ะ อุ่ย!! หมูอาจจะดูสาวหน่อย ขอโทษด้วยนะคะ T^T อ่านแล้วเม้นท์ด้วยนะคะ บ้านธัญวลัยเม้นท์ดีมาก ไม่ตกเลย เย้ๆ เอาไว้เวลาที่เพลียจากงานจะมานั่งเอากำลังใจนะคะ ฉะนั้น ให้กำลังใจกันมาได้ ติได้ ชมได้ ขอบคุณนะคะ
มีอะไร พูดคุย สอบถาม ติดตามข่าวสารได้ที่แฟนเพจยูกิเลยนะเจ้าคะ
https://www.facebook.com/sawachiyuki/ 
หัวข้อ: [ครอบครัวศักดินนท์] ☀ พ่อเลี้ยงอาทิตย์ ☀ [Mpreg] {19/11/61} ➡ ตอนพิเศษ5 {จบแล้ว} (อ่าน 405510 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก