หัวข้อ: Sex Toy…ผมไม่ได้ขายตัวเว้ย! Yaoi (Boy’s Love) 18+ อัพตอน20 (21/09/59) End

[Jang_B2UTY]

Sex Toy 3

( Boom x Tine )

 

        บูมพาไทน์มาที่ห้องตัวเองอย่างไม่เต็มใจนักแต่เพราะไม่มีทางเลือกอื่นที่ดีกว่านี้แล้วเลยต้องพยุงอีกคนขึ้นมาด้วยจนได้ ครั้นจะทิ้งให้นอนในรถก็กลัวจะขาดอากาศหายใจตาย



ตุบ

บูมทิ้งอีกคนลงที่โซฟาพร้อมกับหอบหายใจด้วยความเหมือน ตัวแบ่งก็ไม่ใช่เบาๆแถมยังโงนเงนไปมาหน้าจะจูบกับพื้นหลายรอบแล้วถ้าเขาไม่จับมันไว้ก็คงได้มีจูบกับพื้นบ้างแหละ



          “นอนนี่แหละมึงน่ะ” บูมว่าก่อนจะเดินเข้าห้องนอนไปแล้วคว้าผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำไปทันที อดหัวเสียนิดๆไม่ได้ที่พลาดเหยื่อคืนนี้แถมยังต้องเอาไอ้ตัวภาระมาคอนโดที่เขาไม่เคยพาเด็กในสต็อกมาสักคน ส่วนมากก็จบตามโรงแรมไม่ก็ที่อยู่ของอีกฝ่ายแทน



ซ่า

บูมอาบน้ำล้างกลิ่นแอลกอฮอล์ออกจากตัว ความเย็นของน้ำและกลิ่นหอมเย็นๆของครีมอาบน้ำทำให้อารมณ์ดีขึ้นนิดๆ ปากหนาผิวปากอย่างอารมณ์ดีโดยไม่ทันได้สังเกตว่ากำลังมีอีกหนึ่งสิ่งมีชีวิตกำลังเดินเข้ามาในห้องน้ำ



          “อาบด้วย”



          “เฮ้ย!” บูมร้องออกมาอย่างตกใจที่เห็นอีกคนเข้ามาในห้องน้ำ มันคงเป็นเพราะความชินของเขาเองที่อยู่คนเดียวจึงไม่ค่อยจะล็อคประตูห้องน้ำครั้งนี้ก็เช่นกัน



          “ออกไปนะเว้ยกูจะอาบน้ำ” บูมว่าแต่ไทน์ก็ไม่สนใจร่างบางโงนเงนไปมาก่อนจะค่อยๆถอดเสื้อของตัวเองออกก่อนจะตามด้วยกางเกงยีนส์ขาเดฟ บูมกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ทันทีที่ผิวกายขาวๆของอีกคนปรากฏแก่สายตา



          “ถอดยากจัง” ไทน์งึมงำในลำคอพร้อมกับพยายามดึงกางเกงออกจากขาเรียวบูมมองคนตรงหน้าด้วยความรู้สึกตื่นตัวแปลกๆ แก่นกายที่ปราศจากสิ่งปกคลุมแข็งขืนขึ้นมาจนบูมต้องรีบคว้าผ้าเช็ดตัวมาพันเอวกันอีกคนเห็นความน่าสมเพชของเขา



          “มึงจะทำเชี่ยไร” บูมถามเสียงสั่นนิดๆเมื่อร่างบางทำท่าจะถอดบ็อกเซอซึ่งเป็นปราการสุดท้ายออก



          “ก็ไทน์บอกว่าจะอาบน้ำด้วยไง มาๆอาบน้ำกัน” ไทน์ว่าหลังจากที่ถอดบ็อกเซอออกจนร่างกายเปล่าเปลือย บูมรีบหันหน้าหนีอีกคนทันทีทำท่าจะเดินออกจากห้องน้ำทั้งๆที่ยังล้างแชมพูบนหัวไม่หมด 



          “อ้า...เย็นจัง” แม้จะบอกว่าไม่ใช่แต่พอได้เย็นเสียงของอีกคนตาคมก็หันไปมองโดยอัตโนมัติ ไทน์ยิ้มร่าเมื่อร่างกายสัมผัสกับน้ำเย็นพร้อมกับใช้มือถูตัวไปมาอย่างสนุกสนาน



          “อาบด้วยกันสิ” ไทน์เอ่ยอย่างเชิญชวนอีกครั้ง ดวงตากลมที่ยังคงหยาดเยิ้มไปด้วยแอลกอฮอล์เห็นได้อย่างชัดเจนเมื่อผมเปียกลู่ไปกับสายน้ำ ตาคมมองสำรวจอีกคนหัวจรดเท้าก่อนจะสบเข้าที่ตากลมอีกครั้ง



          “ไม่เว้ย” บูมเปิดประตูออกจากห้องน้ำไปอย่างรวดเร็วทันที มือหนายกขึ้นมาจับที่อวัยวะหน้าอกด้านซ้ายของตัวเองที่กำลังเต้นรัวแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน แก่นกายในร่มผ้าก็ขยายตัวขึ้น ไม่อยากจะยอมรับว่าเขากำลังมีอารมณ์...มีอารมณ์กับไอ้เด็กหน้ามึนที่เคยลั่นวาจาว่ายังไงก็เอาไม่ลง!...บูมตื่นนอนตอนเช้าบนโซฟาในห้องรับแขกด้วยสภาพขอบตาดำราวกับหมีแพนด้า  ใช่...เขาไม่ได้นอนทั้งคืน เพราะกว่าจะนอนได้ภาพร่างกายเปลือยเปล่าของอีกคนก็ลอยเข้ามาในหัว ทำให้เกิดอารมณ์แล้วอารมณ์เล่า ไม่อยากจะยอมรับก็ต้องยอมรับว่าเมื่อคืนหลังจากออกจากห้องน้ำเขาก็ช่วยตัวเองจนเสร็จ เสร็จเพราะภาพของอีกคนลอยเข้ามาในหัวอีกต่างหาก ส่วนไอ้คนที่ก่อเรื่องกลับมานอนสบายใจเฉิบอยู่บนเตียงนอนของเขาในสภาพชุดนอนของเขาหลังจากอาบน้ำเสร็จ แม่ง...คิดแล้วก็โมโหชิบหาย โมโหที่แม่งมาเป็นภาระของเขา โมโหที่แย่งเขาอาบน้ำทำให้ต้องออกมาล้างผมที่ซิงค์ล้างจานโมโหที่มาแย่งเตียงนอนของเขาจนเขาต้องมานอนโซฟาและสุดท้ายโมโหที่แม่งทำให้เขาเกิดอารมณ์ เกิดอารมณ์กับผู้ชายหน้ามึนๆ หน้าอกแฟบๆ สะโพกลีบๆอย่างมัน!



แอดดดด

เสียงประตูห้องนอนของบูมเปิดขึ้นก่อนที่ร่างบางในชุดนอนของเขาจะเดินออกมาในสภาพหัวฟู ตาปรือๆราวกับยังลืมตาตื่นไม่เต็มที่



          “ทำไมตู้เย็นกูใหญ่จังวะ” ไทน์ทำหน้างุนงงกับตู้เย็นตรงหน้าเพราะปกติตู้เย็นในหอของเขาจะสูงระดับหน้าอกเท่านั้นแต่นี่สูงท่วมหัวแถมยังมีสองชั้นอีกต่างหากก่อนจะค่อยๆมองรอบๆตัวที่แปลกออกไป แปลกเหมือนไม่ใช่หอพักของเขาก่อนที่ตากลมจะมาสบกับร่างสูงที่นั่งหน้ามุ่ยอยู่บนโซฟา



          “เชี่ย!”



          “กูคนไม่ใช่เชี่ย” บูมขมวดคิ้ว



          “มึงมาทำอะไรที่นี่” ไทน์ถาม



          “มึงดูก่อนมั้ยว่ามึงอยู่ที่ไหนไอ้น้อง นี่มันคอนโดกู” บูมว่าอย่างหงุดหงิด



          “แล้วกูมาทำอะไรที่นี่” ไทน์ถาม บูมยีผมตัวเองจนยุ่งหมด นี่แปลว่าแม่งจำอะไรไม่ได้เลย?



          “ช่างแม่งเถอะ ตื่นแล้วก็พาตัวเองออกไปจากห้องกูได้แล้ว แม่ง” บูมว่าก่อนจะพาตัวเองเข้าไปในห้องนอน มีเรียนแหละแต่ช่างแม่งละ นอนไม่พอแบบนี้ขืนไปเรียนก็หลับในคาบเรียนเปล่าๆ



          “เดี๋ยวสิวะ แล้วคอนโดมึงอยู่ที่ไหนแล้วกูจะกลับยังไงเล่า” ไทน์ว่าอย่างหงุดหงิด หงุดหงิดที่อีกคนหงุดหงิดใส่เขานี่ล่ะ แม่งเป็นเชี่ยอะไรวะ เขาไม่ทำอะไรให้มัน แม้ว่าจะงงๆว่าตัวเองมาอยู่คอนโดมันได้ยังไงแต่ปกติเวลาเขาเมา...เดี๋ยวนะ เมื่อคืน?...ไทน์ย้อนความทรงจำของตัวเองเมื่อคืนก็พบว่าตัวเองกินเบียร์ ใช่...เป็นเครื่องดื่มที่เขาแพ้และไม่คิดที่จะแตะแต่เพราะคำยุของอีกคนเขาก็เลยยอมไม่ได้ ภาพเหตุการณ์ต่างๆลอยเข้ามาในหัว ภาพที่เขานั่งตักมัน ภาพที่เขาร้องไห้งอแง รอมถึงภาพที่เขาแก้ผ้าเข้าไปอาบน้ำแล้วยังเชิญชวนอีกคน



          “อยู่ไม่ได้แล้ว” ไทน์พูดกับตัวเองพร้อมกับมองหากระเป๋าของตัวเองทำท่าจะวิ่งออกไปทันที



          “เดี๋ยวสิครับไอ้น้อง จะไปง่ายๆเลยหรือไง” บูมมาดักหน้าอีกคนเอาไว้



          “ละ...แล้วจะเอาไงวะ เช้าแล้วกูก็ต้องกลับไง” ไทน์ว่าตากลมหลอกแหลกไปมา



          “มึงลืมอะไรแล้วหรือไงว่ามึง...”



          “กูไม่ได้ทำอะไรนะเว้ยไม่ได้นั่งตักมึง ไม่ได้ร้องไห้อ้อนมึง ไม่ได้แก้ผ้าเชิญชวนมึง ไม่...” ไทน์ชะงักไปทันทีที่เผลอพูดออกมาทุกอย่าง บูมเองก็อึ้งๆที่อีกคนพูดแบบนี้ออกมา



          “กูหมายถึงมึงกำลังใส่ชุดนอนกูอยู่” บูมว่า ไทน์หน้าแดงจัดด้วยความอับอายที่ปล่อยไก่ตัวเบ้อเร้อออกมา



          “ไอ้เชี่ย!” ไทน์ว่าอีกคนเพราะความอับอายก่อนจะรีบคว้ากระเป๋าของตัวเองวิ่งออกไปทันที บูมมองตามอีกคนพร้อมกับหัวเราะออกมาความหงุดหงิดเมื่อครู่จางหายไปทันที จะว่าไปไอ้เด็กหน้ามึนนี่มันก็น่ารักดีนะ...วันต่อมาไทน์มาเรียนด้วยอารมณ์หงุดหงิด วันนั้นพอกลับไปถึงหอเขาก็ตีอกร้องชกตัวเองอย่างบ้าคลั่งที่ทำเรื่องแบบนั้นลงไปและทำกับคนที่ตัวเองไม่ชอบขี้หน้าอีกด้วย แม่งๆๆ เกลียดมัน เกลียดพี่รหัสของไอ้แก๊ป เกลียดๆๆ



          “เชี่ยไร ทำไมมองกูแบบนั้น” แก๊ปถามขึ้น



          “กูเกลียดพี่รหัสมึง” ไทน์ว่า



          “พี่เขาปล้ำมึงอ่อ” แก๊ปถามตาโต



พลั้ว!

          “ถามเชี่ยอะไรน่าอ้วก” ไทน์ว่าหลังจากตบหัวเพื่อนสนิทอย่างแรง ถ้าจะปล้ำมันน่าจะเป็นเขาที่เป็นฝ่ายปล้ำมากกว่า ฮึ่ย์ๆๆ พอๆ เลิกนึกถึงมันซะมันผ่านมาแล้ว…คายเรียนรวมผ่านไปอย่างรวดเร็ว คาบเรียนรวมเป็นคาบเรียนที่แก๊ปมันชื่นชอบมากเพราะได้เจอกับสาวๆคณะอื่นต่างจากไทน์ที่ไม่ว่าจะคาบเรียนไหนก็เบื่อ ชอบอยู่วิชาคำนวณนี่แหละ สนุก ตื่นเต้น ท้าทายดี



          “เอ่อ...ขอโทษนะ” เสียงหวานดังขึ้นทำให้แก๊ปและไทน์ชะงักทันทีก่อนจะหันกลับไป ซึ่งไทน์จำได้ว่าผู้หญิงคนนี้คือคนที่มองมาที่แก๊ปในคาสเรียนซึ่งมันเป็นคนชี้ให้เขาดู



          “ขอคุยด้วยหน่อยได้มั้ย” หญิงสาวว่าพลางทำท่าขวยเขิน



          “อื้ม” แก๊ปว่าพร้อมกับหันหน้ามาพยักพเยิดกับไทน์ให้รอ ไทน์มองตามเพื่อนสนิทที่เดินไปสาวนิดๆก่อนจะหยิบโทรศัพท์มากดเข้าเกมส์เพราะคิดว่ารอมันนานแน่ๆ



พรึ่บ

          “ใครวะ” ไทน์ว่าอย่างไม่พอใจที่โทรศัพท์ถูกแย่งไปแต่พอตากลมสบเข้ากับอีกคนก็ชะงักทันที



          “สมัยนี้ยังมีคนเล่นHey dayอีกเหรอวะ?” บูมเลิกคิ้ว



          “เรื่องของกูมั้ย เอาคืนมานะเว้ย” ไทนืพยายามแย่งคืนแต่บูมไม่ยอม ชูโทรศัพท์อีกคนจนสุดมือซึ่งไทน์ที่เตี้ยกว่าจึงไม่สามารถหยิบคืนได้



          “ไทน์” ไม่ทันที่สงครามระหว่างคนสองคนจะเริ่มขึ้นเสียงหวานก็ดังขึ้นก่อนพร้อมกับสาวน้อยคนหนึ่งเดินเข้ามาหาไทน์



          “เรามิ้งไง ที่จบจาก รร พิบูล... ห้อง 3 ตอนวันอำลาที่เคยให้ดอกไม้ไทน์น่ะ” มิ้งว่า เธอจบโรงเรียนเดียวกับไทน์สมัยมัธยม เธอเคยชอบไทน์มาก่อนและบังเอิญเจออีกคนพอดีเลยเข้ามาทัก



          “อ่อ...เหมือนจะคุ้นๆ” ไทน์ว่าซึ่งความจริงก็ไม่คุ้นหรอกแต่ก็ตอบตามมารยาทไป ไม่ใช่ว่าเคยมีคนชอบเยอะจนจำไม่ได้นะแต่ไทน์เป็นพวกการจดจำใบหน้าคนอื่นค่อนข้างแย่



          “ไม่คิดว่าไทน์จะเรียนที่นี่ คณะวิศวะเหรอ?” มิ้งถาม



          “อื้ม” ไทน์ตอบสั้นๆ



          “ยังเย็นชาเหมือนเดิมเลยนะ ฮ่ะๆ  ตอนสมัยม.ปลายก็เย็นชา เพราะแบบนี้ไงสาวๆเลยไม่กล้าเข้าหา” มิ้งว่าอย่างแซวๆ บูมที่ยืนอยู่ด้วยก็อดเลิกคิ้วไม่ได้ที่ได้ยินว่าอีกคนเคยมีสาวๆเข้าหา ตาคมมองสำรวจอีกคนอีกครั้ง แบบนี้เนี่ยนะ?



          “ขอโทษนะครับ ไทน์ตอนอยู่มัธยมสาวเยอะเหรอ” บูมถามขึ้น ไทน์ขมวดคิ้วที่อีกคนมายุ่งเรื่องของเขา



          “ใช่ค่ะ เอ่อแล้วพี่เป็น...”



          “คนพิเศษของไทน์น่ะ แหม่...ไม่เคยบอกพี่เลยนะว่าสาวเยอะมาก่อน” บูมว่าพร้อมกับโอบไหล่ไทน์ทันที ไทน์ทำตาโต มิ้งเองก็เช่นกัน



          “เอ่อ...นี่ไทน์”



          “ตามนั้นครับ เพราะแบบนี้ไงไทน์เลยเย็นชากับผู้หญิง” บูมเป็นฝ่ายตอบ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

อิพี่บูมแกล้งน้อง 555555 ตอนนี้แต่งไปก็ฮานังน้องไทน์ไป น้องมึนๆอึนๆจริงๆ นี่จะติ๊งต๊องแข่งกับนังน้องแก๊ปใช่มั้ย? 55555 ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ

___จางบิวตี้___

[Wut_Sv]

ชอบคู่นี้ คู่นร้น่ารักดี อิพี่บูมขี้แกล้ง 5555

นึกว่าน้องไทน์จะได้สามีพร้อมน้องแก็ปซะแล้วววว 

[tukkata bambola]

สมแล้วที่เป็นเพื่อนสนิทกันพอกันทั้งคู่เลย

[yowyow]

 

[iceman555]

 

[mystery Y]

ไทน์ดีเนอะเมาแล้วจำอะไรได้หมดเลย

[crazydoii]

ขนาดเมาแล้วยังจำได้หมดเลยนะครับ,,,

[HISY]

ไปแกล้งน้องทำไมคะ คนอ่านชฝฃบนะ ฮ่าๆ

[PrimYJ]

บูมนี่ชอบแกล้งน้องจังนะ 5555

[omuya]

แกล้งน้องว่ะ

[Chucream.nabi]

 

[takeshiro]

รอๆๆๆๆๆๆๆ

[Jang_B2UTY]

Sex Toy 9

        หลังจากวันที่มาร์คไปลวนลามแก๊ปถึงที่บ้านแก๊ปก็ไม่ได้เจออีกคนอีกแม้ว่าจะที่มหาวิทยาลัยก็ตาม ไม่ได้คิดถึงนะแต่กลัวว่าแม่งจะโมโหเขาวันนั้นที่ไปเตะกล่องดวงใจแล้วเอาเรื่องคลิปที่เขาเป็นรองอยู่ไปเผยแพร่น่ะสิ ก็ไม่ได้อยากมองอีกคนเลวแบบนี้นะแต่มันก็อดไม่ได้ ถ้าไม่เลวจริงจะบังคับให้เขาขายตัวให้หรือไงแล้วไหนจะเรื่องคลิปที่แม่งเลวชิบหายถ่ายไว้แบล็คเมลล์เขาอีก



          “เป็นไรวะ” ไทน์ถามขึ้นขณะที่เรียนอยู่ วันนี้แก๊ปดูแปลกๆทั้งๆที่เป็นคาบเรียนรวมที่มันสุดแสนจะชอบแต่วันนี้กลับนั่งหน้านิ่วคิ้วขมวดไม่ได้ส่องสาวอย่างทุกครั้ง



          “เปล่า” แก๊ปตอบพร้อมกับฟุบหน้าลงกับโต๊ะ แม้ว่าจะบอกว่าไม่ได้คิดถึงอีกคนแต่ถ้าบอกว่านึกถึงคงไม่ผิดใช่มั้ย แม้ความหายจะใกล้เคียงก็เถอะแต่มันก็แปลกๆไม่ใช่หรือไงคนที่มาวนเวียนใกล้ตัวตลอด ชอบโทรมา ส่งไลน์มาแต่อยู่ๆก็เงียบหายไปเงียบไปเกือบห้าวันแล้ว กลัวแม่งจะไปคิดแผนเลวๆอะไรมาทำกับเขาไงที่คิดก็เรื่องนี้ทั้งนั้นแหละไม่มีเรื่องอื่นผสมอยู่เลยเถอะ!..เพราะวันนี้คาบเรียนรวมปล่อยเร็วกว่าปกติทำให้แก๊ปเลิกเรียนเร็ว ร่างบางลงมาจากตึกเรียนพร้อมกับเพื่อนสนิทเช่นเคยก่อนที่ตากลมจะเหลือบไปเห็นร่างสูงที่คุ้นตากำลังเดินคู่กับหญิงสาวหน้าตาดีซึ่งถ้าเขาจะไม่ผิดชื่อพี่แอปเปิ้ล ดาวนิเนศปี3 ขาว สวย หมวย อึ๋ม หน้าตาดี มีชาติตระกูลทั้งคู่เดินหัวเราะคิกคักกันผ่านหน้าแก๊ปไปโดยที่มาร์คไม่ได้หันมามองร่างบางแต่อย่างใด แก๊ปรู้สึกคันยุบยิบๆในใจขึ้นมาทันทีในสิ่งที่เห็น ที่หายไปเพราะติดสาวสินะ เออดี!แบบนี้ก็ดี เขาจะได้ไม่ต้องมาฟุ้งซ่านว่าที่แม่งหายไปเพราะกำลังคิดแผนเลวๆอยู่!



          “ปวดขี้?” ไทน์ถามขึ้น



          “เออ!” แก๊ปตอบอย่างไม่คิด



          “จะขี้นี่หรือขี้บ้าน”



          “บ้าน!” แก๊ปตอบก่อนจะเดินดุ่มๆไปอีกทางซึ่งเป็นทางออกหน้ามหาวิทยาลัยไปที่ป้ายรถเมล์...เพราะวันนี้เลิกเรียนเร็วแก๊ปเลยมีเวลากลับมาช่วยพ่อที่อู่ก่อนที่จะไปทำงานร้านเหล้า เสียงโครมครามขณะที่แก๊ปกำลังซ่อมรถดังขึ้นทำให้ผู้เป็นพ่ออดที่จะทักไม่ได้



          “ใจเย็นเว้ยๆ รถเขาพังพ่อไม่มีปัญญาจ่ายนะเว้ย”



          “แค่วางประแจเสียงดังเองพ่อ” แก๊ปว่า ผู้เป็นพ่อส่ายหัวไปมา



          “อารมณ์ไม่ดีอะไรมาล่ะ หรือว่าจีบสาวไม่ติด” ผู้เป็นพ่อถามขำๆ



          “ระดับนี้แล้วพ่อ ไม่ต้องจีบ สาวๆเข้าหาเป็นขบวน” แก๊ปว่า ผู้เป็นพ่อหัวเราะร่า



          “เอ็งมันขี้โม้ติดใครวะ ฮ่าๆๆ ถ้าเป็นแบบรุ่นพี่เอ็งคนนั้น ชื่อไรนะ...มาร์คใช่มั้ยเออ แบบนั้นพ่อเชื่อ” ผู้เป็นพ่อว่า



          “อะไรกันพ่อ แบบมันหล่อตรงไหน แบบลูกพ่อนี่เขาเรียกว่าหล่อ” แก๊ปหงุดหงิดทวีคูณเมื่อพูดถึงอีกคน คนที่เป็นสาเหตุให้อารมณ์เขาคุกกรุ่นแบบนี้ ยิ่งภาพที่ติดหัวเราะคิกคักกับพี่แอปเปิ้ลด้วยแล้วยิ่งหมั่นไส้ เออ...มันอาจจะหล่อก็ได้ มันรวยด้วยขับรถคันหรูราคาหลายล้าน แล้วไงวะ...ไอ้แก๊ปคนนี้ด้อยกว่าตรงไหน หน้าตาดี ไม่มีรถขับแต่โทรศัพท์มือถือถ่ายรูปได้นะเว้ยกล้องหน้า5ล้านอ่ะบอกเลย!



          “ว่าแต่รุ่นพี่เอ็ง เขาไม่มาที่อู่เราอีกเหรอ” พ่อของแก๊ปถามถึงมาร์ค



          “หึๆ มันไม่ชอบเข้าอู่ซ่อมรถหรอกพ่อ คนอย่างมันน่ะ...ชอบเข้าแต่โรงแรมแก๊ปว่าพร้อมวางประแจเสียงดังจนผู้เป็นพ่อเองยังสะดุ้ง



          “เดี๋ยวแก๊ปจะไปเตรียมตัวไปทำงานละนะ” แก๊ปว่าก่อนจะเดินเข้าบ้านไป ผู้เป็นพ่อมองตามอย่างงๆก่อนจะส่ายหัวไปมา...ทางด้านของมาร์ค...หลังจากที่เลิกเรียนก็ต้องมาถ่ายแบบเสื้อผ้าทำโปสเตอร์โปรโมตร้านให้กับรุ่นพี่ที่รู้จักสมัยมัธยมซึ่งเขาไม่ได้อยากรับงานนี้เลยแต่ก็อย่างที่บอกเป็นรุ่นพี่ที่รู้จัก ซึ่งจบดีไซน์เนอร์มาจากฝรั่งเศสแล้วมาเปิดร้านของตัวเองต้องการหานายแบบนางแบบมาโปรโมตร้านก็เลยติดต่อเขามาและฝ่ายหญิงก็คือแอปเปิ้ล ดาวนิเทศปีเดียวกับเขาซึ่งเป็นรุ่นน้องในคณะพี่คนนั้นนั่นแหละ



          “ถ่ายวันสุดท้ายแล้วเนอะ แต่เหนื่อยไม่น้อย” แอปเปิ้ลพูดขึ้นขณะกำลังแต่งหน้าทำผม



          “อืม พี่แอมจองคิวห้าวันเต็มๆ” มาร์คบ่นบ้าง



          “ทำเป็นบ่นกันๆ ก็บอกแล้วไงถ่ายเสร็จคืนนี้พี่เลี้ยงไม่อั้น” แอมว่า  มาร์คคก็พยักหน้ารับ



          “ร้านMNใช่มั้ยคะ” แอปเปิ้ลถามเพื่อยืนยัน แอมตอบรับ มาร์คชะงักไปทันทีกับชื่อร้านที่ได้ยินก่อนที่มุมปากหนาจะกระตุกยิ้มเมื่อนึกขึ้นได้ว่าใครกันที่ทำงานอยู่ที่ร้านนี้ เมื่อตอนเย็นก็เจอเหมือนกันแต่ก็ไม่ได้ทักจะว่าไปเขาไม่ได้ติดต่อเด็กนั่นต้องแต่วันที่กลับมาจากบ้านของเด็กนั่นแล้วล่ะ ยอมรับว่าวันนั้นโกรธมากที่มาทำร้ายยอดดวงใจของเขาแต่ก็นะ...เขาลวนลามมันก่อน ทั้งๆที่ไม่เคยคิดจะอะไรกับมันแค่อยากลองเฉยๆแต่กลับกลายเป็นว่าพอได้ลองกลับติดใจ พอติดใจก็แม่งอยากได้มันอยู่ตลอดเวลาอย่างไม่รู้จักพอ มาร์ครู้ว่าตัวเองเป็นคนควบคุมอารมณ์ตัวเองได้ดีแต่พออยู่กับเด็กนั่นแม่งคุมไม่ได้เลย อยากจะกอด อยากจะหอม อยากจะแกล้งให้มันโมโหเพราะเวลามันโมโหมันฟัดให้จมเขี้ยวไม่น้อย หึๆ สงสัยเขาจะโรคจิตแบบที่มันว่าจริงๆนั่นแหละ เมื่อเย็นเห็นหน้ามุ่ยๆคงจะอารมณ์ไม่ดีไม่รู้หรอกสาเหตุเกิดจากอะไรแต่แอบคิดเข้าข้างตัวเองว่าอาจจะเป็นเพราะมันเห็นเขาเดินกับแอปเปิ้ลหรือเปล่า? ถ้าใช่ละก็...งานนี้คงสนุก หึๆ



          “แอป ถ้าไปที่ร้านช่วยไรเราหน่อยสิ” แอปเปิ้ลทำหน้างุนงงกับคำพูดของมาร์คมาร์คไม่พูดอะไรต่อเพียงแค่ยกยิ้มมุมปากที่หากมองๆแล้วเจ้าเล่ห์ไม่น้อย...MNClub…แอมจองห้องวีไอพีสำหรับนายแบบนางแบบและทีมงานของตัวเองรวมสิบ

ชีวิตหลังจากที่ถ่ายแบบชุดสุดท้ายเสร็จ ทางด้านของแก๊ปก็ถูกใช้ให้ยกเหล้าหลายขวดขึ้นมาที่ห้องวีไอพีชั้นสองซึ่งเห็นพี่ๆบอกว่าเป็นพวกคนมีเงินเปิดห้องเลี้ยงฉลองอะไรกันสักอย่าง แก๊ปเคาะประตูสามครั้งตามมารยาทก่อนจะถือขวดเหล้าเข้ามาแล้ววางบนโต๊ะทันทีก่อนที่ตากลมจะสบเข้ากับตาคมที่คุ้นเคย



          “มึง เอ๊ย พี่” แก๊ปพูดอย่างตกใจที่เจอมาร์คที่นี่อีกทั้งพอมองไปข้างๆก็เห็นพี่แอปเปิ้ลคนสวยอยู่ด้วย



          “รู้จักเหรอมาร์ค” แอปเปิ้ลเป็นคนถามขึ้น



          “อื้ม...น้องรหัสเพื่อนเราน่ะ” มาร์คตอบพลางยักไหล่โดยที่แขนของอีกคนพาดอยู่ที่บนพนักพิงฝั่งที่แอปเปิ้ลนั่งอยู่ซึ่งดูแล้วเหมือนโอบกลายๆ แก๊ปทำท่าไม่สนใจพร้อมกับพยายามเร่งมือหยิบขวดเหล้ามาเรียงๆให้เร็วที่สุด



          “ชงให้ด้วยดิเดี๋ยวให้ทิป” มาร์คพูดขึ้นแก๊ปขมวดคิ้ว



          “ผมมีงานอื่นต้องทำต่อ” แก๊ปว่า



          “เอาน่ะน้อง เดี๋ยวพี่จ่ายให้เลย ชงให้พวกเราหน่อยละกัน มาฉลองแบบนี้คงไม่มีใครอยากเป็นคนชงหรอก” แอมผู้เป็นเจ้ามือเป็นฝ่ายพูดบ้าง แก๊ปถอนหายใจออกมาหน่อยๆก่อนจะนั่งลงกับพื้นแล้วตักน้ำแข็งใส่แก้วจำนวนคนตาด้วยเหล้าและโซดาก่อนจะคนให้เข้ากัน



          “แอปไม่ดื่มได้มั้ยเนี่ย” แอปเปิ้ลพูดขึ้น



          “มาทั้งทีดื่มๆเถอะน่า” แอมเป็นคนพยักพเยิด



          “ถ้าเมาแอปจะกลับยังไงล่ะพี่แอม”



          “ก็มาร์คไง ให้มาร์คไปส่ง ว่าไงมาร์ค” แอมหันไปถามมาร์ค



          “ได้อยู่แล้วครับ” มาร์คว่าด้วยรอยยิ้มให้กับแอปเปิ้ล แอปเปิ้ลยิ้มรับนิดๆก่อนจะยอมยกแก้วขึ้นดื่ม แก๊ปมองภาพเหตุการณ์ตรงหน้าด้วยความรู้สึกแปลกๆในใจ  เขาก็ผู้ชายทำไมจะดูไม่ออกว่าไอ้พี่มาร์คนั่นคิดอะไรกับพี่แอปเปิ้ลคนสวย สายตาที่มองอย่างหวานฉ่ำแบบนี้ แม่งจีบอยู่ชัวร์ ถ้าแม่งจีบกับพี่แอปเปิ้ลอยู่แล้วมายุ่งกับเขาทำไมวะ!



เคร้ง

        “ขอโทษครับ” แก๊ปว่าเมื่อทำที่คีบน้ำแข็งหลุดมือจนกระทบกับพื้นเสียงดังมาร์คเหลือบตาไปมองนิดๆก็เห็นว่าแก๊ปมองกลับมาด้วยสีหน้าเหมือนกำลังไม่พอใจ



          “จะว่าไปมาร์คกับแอปเปิ้ลนี่เหมาะกันดีนะ สวยหล่อทั้งคู่” เสียงของทีมงานพูดขึ้น



          “เออจริง ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดแบบนี้ ถามจริงแกจีบแอปเปล่าอ่ะมาร์ค”แอมเป็นฝ่ายเสริม ส่วนตัวก็ชอบน้องสองคนอยู่แล้วไม่งั้นคงไม่เลือกมาเป็นนายแบบนางแบบให้ร้านหรอกถ้าได้คบกันเธอก็คงจะยินดี



          “อืม...ขอไม่ตอบดีกว่า” มาร์คว่ากวนๆซึ่งสร้างเสียงโห่แซวของพี่ๆทีมงานอย่างดี แก๊ปที่ยังนั่งอยู่ตรงนั้นก็รู้สึกจี๊ดที่อวัยวะหน้าอกด้านซ้ายไม่ใช่น้อย มือบางพยายามรีบชงเหล้าให้ครบทุกแก้วเร็วๆเพื่อที่จะได้ออกไปจากตรงนี้เสียที ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมต้องรู้สึกแบบนี้ พยายามบอกว่ากำลังหมั่นไส้อีกคน ใช่...มันก็แค่ความหมั่นไส้เท่านั้น!



          “ครบแล้ว งั้นผมขอตัวนะครับ” แก๊ปว่าขัดจังหวะการโห่แซวขึ้นก่อนที่ร่างบางจะเดินออกไปทันที มาร์คมองตามพร้อมกับกระตุกยิ้มมุมปากเมื่อแก๊ปเดินออกไป



          “คนนี้น่ะเหรอที่บอกเรา” แอปเปิ้ลกระซิบถามขึ้นทันที



          “อืม” มาร์คตอบยิ้มๆ



          “ร้ายอ่ะ แกล้งน้อง นิสัยไม่ดี” แอปเปิ้ลว่าพร้อมตีอีกคนอย่างไม่จริงจังนัก พอเห็นทั้งคู่มีฉากสวีทกันพี่ๆทีมงานก็พากันโห่แซวขึ้นมาอีกครั้งว่าจีบกันไม่เกรงใจจนแอปเปิ้ลต้องขอแก้ตัวทันที



          “จีบเจิบอะไรกันคะ ตัวจริงของมาร์คพึ่งออกไปเมื่อกี้เลย” แอปเปิ้ลว่าขำๆ พี่ๆทีมงานชะงักไปทันทีก่อนจะหันมามองหน้ามาร์คอย่างขอคำตอบ



          “เด็กที่กำลังติดพันอยู่น่ะพี่ แกล้งเด็กมันเล่น” มาร์คว่ายิ้มๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

อิพี่มาร์คแกล้งน้องงงงงง แกล้งน้องทำไม แค่แกหายไปน้องมันก็คิดถึง เอ้ย นึกถึงแล้ววววว คือยังไม่ได้ชอบกันนะคะแต่แค่มีโมเม้นที่ว่าคนหนึ่งติดใจ อีกคนก็รู้สึกโหวงๆไปพออีกคนหายไปอะไรทำนองนี้ อิๆ ยังไม่ให้ชอบกันหรอกถ้าอิพี่มาร์คยังนิสัยแบบนี้!

___จางบิวตี้___

[iceman555]

 

[Wut_Sv]

ทำไมอิพี่มาร์คถึงเป็นมนุษย์ที่มึน และน่าหมั่นไส้ขนาดนี้เนี่ย

[♥►MAGNOLIA◄♥]

มาร์ค นายมันน่า...นัก

[little_munoi]

อิมาร์ค อิเลว
ถ้าน้องร้องไห้เสียใจเพราะเมิงนะ
ขอให้น้องชายเมิงไใตั้งสามเดือน!

[BAKA]

กล้าดียังไงมาแกล้งน้องงงงง แย่มากกกกก

[milin03]

 

[tawanna]

ไม่มีอะไรมากก็แค่ อิมาร์ค

[crazydoii]

นิสัยไม่ดี แกล้งแก๊ป,,,

[yowyow]

 

[HISY]

เมะเรื่องนี้เขาขี้แกล้งจริงๆ

[SiHong]

ถ้าไม่เลวก็ไม่ใช่มาร์คแล้ว

[buathongfin]

ไม่ชอบตรงที่มาร์คเล่นกับความรู้สึกน้องเลย แกล้งแบบนี้น้องแก๊ปเขาคิดจริงจังนะ

[Dolamon]

ทำไม่นิสัยแบบนี้ อีพี่มาร์ค
มาแกล้งน้องแก๊ปของเขาทำไม
 

[นางฟ้าเชียงชุน]

อิพี่มาร์คทำน้องมันหว่าเว้ได้ไง

[mystery Y]

นิสัยไม่ดี!!

[Supak-davil]

โอ๊ย
โดน โดน โดน
บอกได้คำเดียว
อิพี่มาร์คต้องโดนน้องมันขึ้นบน
ไม่งั้นน้องมันไม่หายแค้น

[tukkata bambola]

อย่าไปนึกถึงหรือรู้สึกอะไรกับอิพี่มาร์คมันลูกเห็นไหมอิพี่มาร์คมันได้ใจใหญ่แล้วนั่นแล้วดูคำพูดเด็กที่กำลังติดพันมันหน้ากระโดดถีบจริงๆช่างกล้าพูดไปทำน้องก่อนแท้ๆโกรธแรง