Sex Toy 14
แก๊ปไม่เข้าใจสิ่งที่ตัวเองกำลังเป็นอยู่ตอนนี้ ไม่ว่าจะมองไปทางไหนหรือว่าจะคิดอะไรต้องมีหน้าของอีกคนลอยขึ้นมาตลอด เขาว่าเขายังไม่ได้บ้านะ ไม่ได้มีอาการทางจิตด้วยแต่ทำไมถึงเป็นอย่างนี้วะ แม่ง!
“เอ้าๆ เดี๋ยวรถลูกค้าก็พังหมดหรอก” พ่อของแก๊ปทักขึ้นเมื่อแก๊ปวางประแจเสียงดังใส่หน้ากระโปรงรถ
“ไม่พังหรอกพ่อ คันละหลายแสนแบบนี้ ถ้าพังง่ายก็ให้ปิดบริษัทมันไปเถอะ”แก๊ปว่าออกมา ผู้เป็นพ่อส่ายหัวเบาๆกับคำพูดคำจาของลูกชาย
“แล้วเป็นอะไรฮะ หน้าบึ้งอย่างกะไปกินรังแตนที่ไหนมา”
“เปล่า แค่เบื่อๆน่ะพ่อ ว่าแล้วก็ไปอาบน้ำดีกว่าจะได้ออกไปทำงาน” แก๊ปว่าก่อนจะละมือจากรถยนต์ที่กำลังตรวจเช็คอยู่เพื่อเตรียมตัวไปทำงานที่ร้านเหล้า...แก๊ปมาทำงานอย่างปกติทุกวันและก็เป็นปติเหมือนทุกวันที่ว่าต้องมีร่างสูงของใครบางคนที่มารอรับเขากลับบ้านหลังเลิกงาน จนเพื่อนๆพี่ๆน้องๆในร้านพากันแซวว่าเขากับอีกคนเป็นอะไรๆกัน
“มาทำไมทุกวันวะ” แก๊ปทักขึ้นขณะที่กำลังเดินออกจากที่ทำงานหลังจากที่ช่วยเก็บร้านเสร็จ
“มารับมึงไง” มาร์คว่าก่อนจะทิ้งบุหรี่ในมือก่อนจะใช้เท้าขยี้
“สูบบุหรี่ เหม็น” แก๊ปว่าพร้อมย่นจมูกใส่ มาร์คเลิกคิ้วนิดๆกับคำพูดของอีกคน
“แล้วอยากให้กูเลิกมั้ยล่ะ?”
“จะเลิกไม่เลิกก็เรื่องของพี่ดิ ปอดก็ปอดพี่ ผมไม่เกี่ยว” แก๊ปว่าอย่างแขวะๆมาร์คหัวเราะในลำคอกับคำพูดของอีกคนก่อนจะเอื้อมมือมาพาดไหล่อีกคนเอาไว้
“แต่กูว่าเกี่ยวว่ะ” แก๊ปขมวดคิ้วแต่ไม่ทันจะได้ถามอะไรปากหนาก็ประกบเข้ามาทันที ดวงตากลมเบิกกว้างทันทีก่อนจะรับรู้ถึงลิ้นหนาที่สอดแทรกเข้ามาในโพรงปาก รสชาติขมๆเย็นๆของบุหรี่ชื่อดังที่อีกคนพึ่งสูบเมื่อกี้ก็สอดแทรกเข้ามาด้วยเช่นกัน
พรึ่บ
“ทำอะไรของพี่วะ!” แก๊ปโวยวายทันทีหลังจากที่ดันอีกคนออกได้สำเร็จ
“ก็จูบไง ไม่รู้จักหรือไง” มาร์คตอบหน้าตายพร้อมยกยิ้มมุมปาก
“แล้วมาจูบทำไมวะ” แก๊ปหน้านิ่วคิ้วขมวด
“ให้มึงได้รับรู้รสบุหรี่ไง มึงบอกว่ากูสูบบุหรี่ไม่เกี่ยวกับมึง ถ้าแบบนี้เกี่ยวป่ะวะ?” มาร์คว่าขำๆ แก๊ปกัดปากอย่างไม่พอใจอีกคนที่แกล้งเขา
“ฮึ่ย์ พี่แม่ง...” แก๊ปเดินหนีอีกคนทันที มาร์คหัวเราะเบาๆก่อนจะวิ่งตามอีกคนมาพร้อมกับคว้าแขนบางเอาไว้
“อย่ามางอนอะไรไร้สาระน่าไอ้แก๊ป” มาร์คว่าอย่างขำๆไม่เลิก ไม่รู้ว่าเขาโรคจิตหรือว่าอะไรถึงได้ชอบแกล้งอีกคนขนาดนี้ ยิ่งเห็นใบหน้าหวานๆนี่บึ้งตึงก็ยิ่งชอบใจ
“ใครงอน?” แก๊ปถามเสียงขุ่น
“หึๆ โอเคๆ ไม่งอนก็ไม่งอน งั้นคนไม่งอนกลับกับกูได้มั้ยล่ะ?” มาร์คว่าอย่างยอมแพ้พร้อมท้ายประโยคยังปรับน้ำเสียงให้นุ่มลงเพื่อให้อีกคนอารมณืเย็นลง แก๊ปใจกระตุกทันทีกับน้ำเสียงนุ่มๆของคนตรงหน้าแต่ร่างบางก็พยายามควบคุมสีหน้าให้เป็นปกติ
“รถฟรีจะปฏิเสธทำไมล่ะ” แก๊ปว่าก่อนจะเดินนำอีกคนไปยังรถคันหรูที่แก๊ปรู้ว่าจอดอยู่ตรงไหน มาร์คส่ายหัวนิดๆก่อนจะเดินตามอีกคนไป...
“ผมไปนะ” แก๊ปว่าหลังจากที่รถคันหรูมาจอดอยู่ที่หน้าบ้านของเขา
“เดี๋ยวดิ” มาร์คคว้าแขนอีกคนไว้ก่อนก่อนที่ร่างบางจะลงจากรถไป แก๊ปทำหน้างุนงง
“อะไรอ่ะ?”
“...” มาร์คไม่ตอบแต่กลับหันแก้มให้อีกคนเป็นคำตอบ
“หน้าพี่ทำไมอ่ะ ก็ไม่มีอะไรติดหน้านี่” แก๊ปตอบหน้าซื่อๆ มาร์คปล่อยแขนจากคออีกคนก่อนจะหันกลับมาพร้อมถอนหายใจออกมาทันที
“โอ๊ย ผลักผมไมเนี่ย” แก๊ปโวยวายทันทีที่อีกคนผลักหัวเขาแม้จะไม่แรงมากแต่ก็เจ็บนะเว้ย
“มึงนี่มันโง่จริงๆไอ้แก๊ป” มาร์คว่าพร้อมขมวดคิ้ว
“เอ้า อะไรของพี่วะ อยู่ๆมาหันแก้มให้ใครมันจะรู้ล่ะ ผมไม่ใช่สาวๆของพี่นะที่จะมาหอมแก้มบอกลา...” แก๊ปชะงักไปทันทีเมื่อนึกอะไรขึ้นได้ ใบหน้าใสขึ้นสีระเรื่อจนมาร์คสังเกตได้ ปากหนาจึงยกยิ้มทันที
“หึๆ นึกได้แล้วก็ทำดิ” มาร์คว่ายิ้มๆก่อนจะหันแก้มให้ แก๊ปกัดปากอย่างเขินๆอยากจะปฏิเสธแต่อยู่ๆมันก็พูดไม่ออกซะงั้น
จุ๊บ
ปากบางประทับที่แก้มสากเบาๆก่อนจะรีบผละออกมา
“ไปแล้ว” แก๊ปว่าก่อนจะรีบลงจากรถของอีกคนแล้ววิ่งเข้าบ้านทันที มาร์คมองตามร่างบางยิ้มๆก่อนจะยกมือมาลูบแก้มตัวเองเบาๆ
“น่ารักชิบ”...เพราะพรุ่งนี้มีสอบแก๊ปและเพื่อนในสาขาจึงพากันมาติวหนังสือที่ห้องสมุดทั้งๆที่ปกติไม่แม้แต่จะเฉียดกายเข้ามาใกล้ แก๊ปนั่งหาววอดๆด้วยความง่วงแม้เพื่อนจะติวดีแค่ไหนแต่ความรู้มันกลับไม่เข้าหัวเลยสักนิด
“ท่าทางมึงสงสัยจะไม่รอด” ไทน์พูดขึ้นเมื่อเห็นท่าทางของเพื่อนสนิท
“เออว่ะ ง่วงชิบ แม่ง” แก๊ปว่าพร้อมยังหาวไม่หยุด
“ไปหาไรแดกแก้ง่วงมั้ย กูก็ไม่ไหวว่ะ” ไทน์เอ่ยชวน แก๊ปพยักหน้ารับก่อนที่สองเพื่อนซี้จะพากันออกจากห้องสมุดไปยังคอฟฟี้ช็อปใกล้ๆทันที
“คาปูชิโน่ปั่นเพิ่มวิปครับ” แก๊ปสั่ง
“มอคค่าเย็นครับ” ตามมาด้วยไทน์
“ทั้งหมด80บาทค่า” แก๊ปกำลังจะหยิบเงินจ่ายมือหนาของใครบางคนก็ยื่นแบงค์ร้อยให้กับพนักงานแล้ว
“เฮ้ยพี่” แก๊ปตกใจไม่ใช่น้อยที่เจอมาร์คที่นี่
“ตกใจไรวะอย่างกะเห็นพี่” มาร์คเลิกคิ้วก่อนจะหันไปรับเงินทอน
“อ้าว แล้วไอ้ไทน์อ่ะ” แก๊ปทำหน้างุนงงเมื่อไม่เห็นเพื่อนสนิทแล้ว
“ไปกับพี่มึง” มาร์คว่าพลางยักไหล่ แก๊ปขมวดคิ้วทำท่าครุ่นคิดเพราะตอนนี้เขากำลังสงสัยความสัมพันธ์ระหว่างพี่รหัสกับเพื่อนสนิท ตอนแรกมีกระแสว่าคบกันและก็ดูเหมือนจะสงบศึกกันไปแต่ไปๆมาๆกลับบึ้งตึงใส่กันซะงั้น อีกทั้งเพื่อนเขายังเป็นฝ่ายเมิน หลบหน้าพี่รหัสเขาอีก
“เลิกเสือกเรื่องคนอื่นเถอะ คิ้วผูกเป็นโบว์ละ” มาร์คว่าพร้อมกับใช้นิ้วคลึงหัวคิ้วให้อีกคน การกระทำของคนตัวสูงทำให้แก๊ปชะงักพร้อมกับหัวใจเต้นรัวทันที
“คนอื่นที่ไหนเพื่อนผมเหอะ” แก๊ปว่าพร้อมเชิดปากใส่อีกคนโดยที่ไม่รู้เลยว่าเวลาทำท่าทางแบบนี้ตัวเองน่ารักขนาดไหน
“แล้วมึงมาทำอะไรที่นี่ไม่มีเรียนหรือไง” มาร์คถามขึ้นเพราะแปลกใจไม่ใช่น้อยที่มาเจออีกคนที่นี่ ปกติจะเจอตามตึกคณะมากกว่า
“มาติว พรุ่งนี้ผมมีสอบ” แก๊ปว่าพร้อมทำหน้าเบื่อหน่ายทันทีเมื่อพูดถึงเรื่องสอบ
“หึๆ ง่วงสินะมึง” มาร์คยิ้มขำๆก่อนจะส่ายหน้าไปมา
"แหงดิ ว่าแต่อันนี้พี่เลี้ยงใช่มั้ย ผมไม่คืนตังหรอกนะ” แก๊ปว่าพร้อมกับตักวิปครีมกินอย่างเอร็ดอร่อย เขาชอบกินวิปครีมกับกาแฟเพราะคิดว่ารสชาติหวานๆของวิปครีมกับรสชาติขมๆของกาแฟมันเข้ากันได้อย่างลงตัวไม่มากหรือน้อยเกินไป
“เออ กูเลี้ยง...แล้วสนใจอยากให้กูติวด้วยหรือเปล่าล่ะ?” แก๊ปเลิกคิ้วทันทีกับคำพูดของอีกคน อยากจะปฏิเสธเพราะรู้สึกเกรงใจนิดๆแต่พอนึกถึงเสียงเนือยๆของไอ้แว่นที่เป็นคนติวแล้ว
“เอาดิๆๆ”...เพราะว่าตกลงจะให้อีกคนติวให้พอเลิกเรียนแก๊ปก็มาที่คอนโดของมาร์คทันที ตอนแรกมาร์คจะให้ไปกินข้าวกันก่อนแต่ร่างบางไม่ยอม ฟิตอย่างจะติวมาร์คก็ตามใจแต่ก็อดคิดไม่ได้ว่าไม่เกินสองทุ่มหรอกเดี๋ยวได้ร้องหิวข้าวแน่ๆ
“โหย ยากอ่ะ ปวดหัวๆๆ” ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงที่ติวแก๊ปก็ร้องโอดครวญออกมาหลังจากที่มาร์คให้เขาหัดลองทำโจทย์เองก่อน ก่อนที่มาร์คจะเป็นฝ่ายอธิบายให้ฟัง
“ยากตรงไหนวะ มึงขี้เกียจคิดเองมากกว่า” มาร์คว่าพลางส่ายหัวไปมา
“นั่นแหละ ความหมายเหมือนกัน” มาร์คถอนหายใจก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินไปนั่งลงซ้อนหลังอีกคน แก๊ปสะดุ้งทันทีกับการกระทำของอีกคน
“พะ...พี่ทำไรวะ”
“ข้อนี้มันต้องแทนค่าด้วย....” มาร์คไม่ตอบคำถามแต่กลับอธิบายโจทย์ที่แก๊ปแทน แก๊ปพยายามรวบรวมสติฟังอีกคนอธิบายแต่มันก็เผลอสติหลุดแอบหันไปมองหน้าอีกคนตลอด
“หน้ากูมองเมื่อไหร่ก็มองได้ แต่ข้อสอบมึงต้องตั้งใจทำ” มาร์คว่า แก๊ปสะดุ้งทันที
“คะ...ใครมองพี่วะ” แก๊ปปฏิเสธข้างๆคูๆ
“หึๆ หมาล่ะมั้ง”
“ผมคนนะเว้ย” แก๊ปหันไปเถียงหน้าหงิกหน้างอแต่ก็ต้องชะงักเมื่อคิดได้ว่าตกหลุมพลางอีกคนเต็มๆ
“ฮึ่ย์ พี่ถอยไปเลย ผมเข้าใจแล้ว ทำเองได้แล้ว” เมื่อเห็นอีกคนหัวเราะอย่างสะใจแก๊ปก็อดไม่พอใจไม่ได้ ร่างบางดันอีกคนออกและมาร์คก็ยอมแต่โดยดีเพราะไม่อยากแกล้งอีกคนมาก อยากให้อีกคนโฟกัสกับการทำโจทย์มากกว่า…สองชั่วโมงผ่านไป...
“เย้ๆๆ ผมทำได้แล้ว” แก๊ปโห่ร้องออกมาหลังจากที่มาร์คอธิบาย ให้ทิคและลองฝึกทำโจทย์หลายข้อแล้วพบว่าตัวเองทำได้แทบทุกข้อ
“หึๆ แบบนี้ต้องให้รางวัลคนสอนสิ” มาร์คว่าเสียงเจ้าเล่ห์ แก๊ปชะงักทันที
“รางวัลอะไร...ไม่มีหรอก”
“หึๆ แต่กูว่ามึงมีว่ะ...” มาร์คเว้นวรรคก่อนจะยื่นหน้ามาชิดหูบางแล้วพูดออกมาว่า
“...ตัวมึงไง รางวัลที่กูอยากได้”
ตอนนี้ให้เขาหวานๆกันก่อนเนอะ ตอนหน้าเหมือนจะดราม่า สปอยเบาๆ เหมือนจะนะ...แค่เหมือนจะ 5555555 ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ
___จางบิวตี้____
หัวข้อ: Sex Toy…ผมไม่ได้ขายตัวเว้ย! Yaoi (Boy’s Love) 18+ อัพตอน20 (21/09/59) End (อ่าน 147747 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก