ตอนที่ 31 : นิดหน่อย“คิดถึงผมเหรอ” รเมศดึงเสือเข้ามากอดทันทีที่ประตูปิดลง เขาเพิ่งกลับมาถึงบ้านการถ่ายแบบวันนี้ยาวนาน
กว่าเวลาที่กำหนดไว้
“คิดถึงกับผีสิ” เสือดันตัวออก เลี่ยงเดินไปนั่งที่โซฟาตัวใหญ่
“ไม่คิดถึงแต่มาหา ฟังขึ้นมากลุง” รเมศชอบเวลาที่ลุงขี้โมโหปากแข็ง เขาว่ามันน่ารักดี ใครคิดยังไงเขาไม่รู้
แต่รเมศชอบของเขาแบบนี้ มันดูจริงใจกว่า
ฉัน..ฉัน..” เสือเริ่มอึกอัก ค่ำนี้เขาอยู่ปิดร้านและกลับบ้านตามปกติ แต่ใจมันไม่ปกติเหมือนทุกวัน เขารู้สึกกระวนกระวาย
นั่งไม่ติด ทำอะไรก็ไม่มีสมาธิ รู้ตัวอีกทีก็หุนหันขับรถมาหารเมศถึงนี่
เอาล่ะสิ เขาจะอ้างอะไรดี บ้าเอ๊ย นี่มันงี่เง่าชะมัด
“ฉันมาหาอุ่น นึกได้ว่าคราวก่อนทำปากกาหาย อาจจะหล่นอยู่ที่นี่เลยลองแวะมาดู”
“ปากกา! ปากกาเนี่ยนะลุง”
“มันแพงโว้ย” เมื่อหลุดปากออกไปแล้วจะให้เสือทำยังไง นอกจากลุยหน้าต่อไป
“เจอมันหล่นบ้างไหม” มาถึงขั้นนี้แล้วเขาถอยไม่ได้ ไม่อย่างนั้นไอ้เด็กนรกหัวเราะเยาะเขาตายแน่
“เจอ แต่ไม่ใช่ปากกานะที่หล่น” รเมศทำตากรุ่มกริ่มใส่ ถ้าจะมีอะไรสักอย่างหล่นก็คงเป็นถุงที่เขาใช้นั่นแหละ
“ไม่ตลกโว้ย ตกลงไม่เจอใช่ไหม” เสือพยายามทำเสียงเข้ม ทำหน้าจาจริงจังที่สุดเท่าที่จะทำได้
“ไม่เจอ”
“งั้น..” เสือขยับตัว เขาคิดว่าเขาควรกลับ แล้วควรจะรีบกลับให้เร็วที่สุดด้วย การบุกมาที่นี่เป็นเรื่องที่บ้ามาก
“ไหนๆ ก็มาแล้วอย่ากลับเลยคืนนี้ค้างที่นี่นะ”
“เฮ้ย!” เสือตกใจเพราะรเมศเข้ามาแย่งกุญแจรถและโทรศัพท์ในมือดึงออกไปวางไว้บนโต๊ะที่ตั้งอยู่ตรงหน้า
“น่าลุง อยู่ให้หายคิดถึงก่อน ขอนอนกอดสักคืนได้ไหม” เสียงอ้อนนั้นเกือบทำให้เสือเคลิบเคลิ้มตามถ้าไม่เผอิญนึกถึง
บางอย่างขึ้นมาได้
“ไม่ล่ะขอบใจ เก็บเตียงไว้ให้ผู้หญิงของนายเถอะ”
“ผู้หญิง? ผู้หญิงอะไรของลุง” รเมศขมวดคิ้ว เขาทำงานหามรุ่งหามค่ำ พยายามเคลียร์ตารางงานที่ค้างอยู่ให้หมด
เพื่อจะได้มีเวลาไปหาใครบางคน แล้วดู ลุงขี้โมโหของเขาจะชิ่งเสียอย่างนั้น
“ฉันก็ไม่ได้สนใจอะไรนะ แต่ดูเหมือนนายจะเป็นข่าวดัง จนแม้แต่คนไม่อ่านข่าวดาราอย่างฉันยังเห็น”
“ข่าว?” รเมศพยายามนึก ข่าวของเขามีออกมาเกือบทุกวันเล็กบ้างใหญ่บ้าง แล้วมันข่าวไหนที่เสือพูดถึง
“ถึงกับนึกไม่ออกเลยเหรอว่าข่าวไหน” เสือยิ่งหงุดหงิดเข้าไปใหญ่ เมื่ออีกฝ่ายทำเหมือนจำไม่ได้ เขาหงุดหงิดจนแทบบ้า
แต่ไอ้เด็กนี่กลับนึกไม่ออก!!
“นี่” เสือทนไม่ไหวต้องเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์จากบนโต๊ะ มาเปิดข่าวให้รเมศดู
“ลูกศร” รเมศไหวไหล่นิดๆ เขาก็นึกว่าข่าวอะไร เขาเห็นแล้วแต่ไม่เสียเวลาอ่านด้วยซ้ำ
“มีอะไรอยากพูดไหม” เสือจ้องหน้าคนที่นอกจากไม่ยอมดูข่าวที่เขาส่งให้แล้ว ยังถือวิสาสะเข้าไปดูรูปในโทรศัพท์ของเขา
“ใจร้ายว่ะลุง ไม่มีรูปแฟนในเครื่องสักรูป ไม่คิดจะถ่ายผมไว้บ้างหรือไง” เสืออยากหาอะไรเพ่นกบาลเด็กนรก นอกจากจำไม่ได้
แล้วพอเขากระตุ้นความทรงจำให้ ยังมาทำท่าไม่ใส่ใจอีก
“ใช่เรื่องไหม” เสือแย่งโทรศัพท์คืนมา เริ่มคิดว่าตกลงรเมศแค่แกล้งทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้เมื่อเขาจับได้ หรือไม่ใส่ใจสักนิดว่าเขารู้สึก
อย่างไรกันแน่
“เดี๋ยว..เดี๋ยวนะ” เสือสะดุ้งเมื่อรเมศยื่นหน้าเข้ามาใกล้ จมูกโด่งเป็นสันนั้นเกือบชนเข้ากับจมูกของเขา
“นี่ลุงหึงผมเหรอ ลุงหึงผมใช่ไหม”
“จะบ้าเหรอวะ ใครมันจะทำอะไรงี่เง่าแบบนั้น” เสือพยายามถอยหน้าหนีแต่รเมศก็ยังตามเข้ามาชิด
“ลุงนั่นแหละทำ ที่มาหาผมดึกขนาดนี้ก็เพราะหึงสินะ ทำไมลุงน่ารักอย่างนี้”
“เฮ้ย! หยุด! ไอ้บ้า หยุดโว้ย!!” เสือแหกปากลั่น เมื่อคนที่อ่อนกว่าโถมตัวมากอดทับจนล้มลงไปด้วยกันบนโซฟา
“หวงผมก็บอก ถ้ารู้ว่าเป็นข่าวแล้วลุงจะมาหาแบบนี้จะยอมเป็นข่าวมันทุกวัน” รเมศกดจมูกลงบนแก้มของเสือ
เขาสูดดมกลิ่นที่คุ้นเคย มันเป็นกลิ่นน้ำหอมผู้ชายที่ไม่ควรจะเย้ายวนจิตใจผู้ชายด้วยกันให้คิดถึงได้ แต่รเมศก็คิดถึง
คิดถึงมากด้วย
เสือพยายามหันหน้าหนี เขาทำอะไรไม่ได้มากเพราะรเมศใช้ลำตัวทับแขนเอาไว้ เสือรู้สึกว่าตัวเองกำลังโกรธขึ้นเรื่อยๆ
และมันคงมากจนแสดงออกมาทางสายตา จนคนที่รุกรานเขาอยู่ถึงกับชะงักไป
“นี่ลุงโกรธเรื่องนี้จริงๆ เหรอ” รเมศถอนตัวออกลุงขึ้นมานั่งก่อนดึงเสือให้ลุกขึ้นตาม เขายังใช้สองแขนล็อคร่างของ
เสือเอาไว้เพื่อป้องกันการหนี ไม่ได้หรอกเดี๋ยวลุงขี้โมโหฟึดฟัดหนีออกจากห้องไปจะทำยังไง
“ฉันไม่ได้โกรธที่นายจะไปไหนกับใคร แต่ถ้าจะทำอย่างนั้นก็อย่ามาพูดว่าจะจีบ อย่าพูดว่านายชอบฉัน”
เสือกัดปากตัวเอง เขารู้สึกแย่ที่เขาทำเหมือนผู้หญิงขี้หึง วิ่งมาหาเรื่องผู้ชายถึงบ้าน แต่มันก็เป็นไปแล้ว เขาทำลงไปแล้ว
“ลุง! คิดอะไรอยู่” รเมศใช้สองมือประคองหน้าของเสือ เขาไม่เคยเห็นสีหน้าแบบนี้มาก่อน คล้ายกับเจ้าตัวกำลังเจ็บปวดอยู่ลึกๆ
“คิดว่าผมกำลังนอกใจเหรอ บอกว่าชอบลุงแต่แอบไปยุ่งกับคนอื่นอย่างนั้นเหรอ”
“แล้วมันใช่ไหม” เสือยอมรับว่าอายแต่เขาก็อยากรู้ อยากรู้ความจริงจากปากของรเมศ
“รูปพวกนั้นถูกถ่ายหลังจากเลิกงาน คนจัดงานพาไปทานข้าว ยกโขยงไปกันหมดไม่ได้ไปกันสองคนอย่างที่ลุงคิด”
“หึ เหมือนที่ดาราชอบพูดใช่ไหม ไปกันเยอะแต่โดนครอปรูป” เสือผลักมือที่จับหน้าออก เขายอมรับว่าโกรธที่รเมศไม่ยอม
พูดความจริง
“ใช่ ลุงก็รู้นี่ คนที่ถ่ายรูปก็อยากให้คิดอย่างนั้น ถ่ายเป็นกลุ่มมันขายไม่ได้ ต้องถ่ายแบบนี้ถึงจะทำเงิน”
“ไปกันเป็นกลุ่ม แต่ถ่ายกี่รูปก็ยืนข้างกันอย่างนั้นเหรอ แบบนี้มันไม่เกี่ยวกับไปกี่คนแล้ว”
“เฮ้อ ผมจะพูดยังไงดี” รเมศถอนใจออกมา ก่อนเอนตัวลงพิงเบาะ เขาไม่ใช่พวกชอบเอาผู้หญิงมานินทา แต่ถ้าไม่พูด
เสือคงไม่เลิกเข้าใจผิดเขา
“เอาเป็นว่าผมไม่ได้ชอบ ไม่ได้คิดอะไรกับลูกศร ส่วนผู้หญิงจะคิดอะไรกับผมมันก็อีกเรื่องนึง”
“ไม่ได้ชอบแต่เอาได้” เสือไม่ได้คิดถึงเรื่องนางเอกอะไรนั่นเลย คำพูดของรเมศทำให้เขาหวนคิดถึงตัวเองมากกว่า
“มันก็ใช่” รเมศไม่ปฏิเสธในสิ่งที่เขาเคยทำลงไป ในเมื่อต่างฝ่ายต่างเต็มใจ เขาไม่คิดว่ามันจะผิดตรงไหน
“ฮ่ะฮ่ะ” เสือหัวเราออกมา เป็นเสียงหัวเราะที่ไม่มีความขำเจืออยู่ในน้ำเสียงสักนิด มันแหบแห้งเสียจนพร่า
เสือรู้สึกเจ็บอยู่ในอก แต่ก็ดีแล้วเขาจะได้เข้าใจเสียที เขาไม่คิดจะต่อว่าอะไรรเมศ เพราะใช่ว่าเรื่องแบบนี้เสือจะไม่เคยทำ
ผู้ชายโสดมีผู้หญิงสวยระดับนี้เข้ามาหา เป็นเขาก็คงไม่ปฏิเสธ
ดีแล้วที่เขามาวันนี้ จะได้ไม่ถลำลึกเกินไป เริ่มต้นด้วยเซ็กส์มันก็ต้องเป็นเรื่องของเซ็กส์อยู่แล้ว ไม่ใช่ความรัก
“เดี๋ยว ลุงหัวเราะแบบนี้กำลังคิดอะไรอยู่” รเมศรู้สึกถึงสถานการณ์ที่ไม่น่าไว้วางใจ ลุงขี้โมโหของเขาจินตนาการไปถึงไหนกัน
“ที่พูดมันเกิดขึ้นก่อนผมจะเจอกับลุง มันเป็นเรื่องเก่า บอกแล้วว่าตั้งแต่ได้ลุงเป็นเมียไม่เคยมองใครเลย อยากได้ลุงคนเดียว”
“ไอ้เด็กบ้าพูดอะไรวะ” เสือร้อนฉ่าไปทั้งหน้า เมียอะไรกัน ไม่ใช่เว้ย
“แหมลุงเสียบจนมิดขนาดนี้ไม่ใช่เมียแล้วจะเป็นอะไรครับ” รเมศลุกขึ้นยืนตามเสือ เขาเดินเข้าไปประกบด้านหลัง
ใช้ความเร็วดึงเอวอีกฝ่ายเข้ามาชิด จนส่วนอ่อนไหวแนบอยู่กับด้านหลังของเสือ
“ขืนพูดอีกทีมีปากแตกแน่” เสือขู่ แต่ไม่ได้ดึงตัวออกแต่อย่างใด
“งั้นก็มาทำให้มันแตกกันเถอะ” รเมศหมุนตัวเสือให้หันมาเผชิญหน้า เขาจู่โจมประกบปากอีกฝ่ายทันที ความโหยหา
ทำให้รเมศอยากจะกลืนกินคนตรงหน้า เสือเหมือนสิ่งเสพติดสำหรับเขา ยิ่งเสพยิ่งติดยิ่งต้องการ
“อื้อ” เสือเผลอครางออกมาเบาๆ เมื่อปากแนบเข้าหากัน เขาอยากได้มากขึ้นไปกว่านี้ ยิ่งได้จูบยิ่งอยากแนบชิด
“ไปที่เตียงนะ” รเมศผละปากออกเพื่อเชิญชวนอีกฝ่าย เสือไม่ตอบแต่ดึงหน้านั้นเข้ามาชิด เขาเป็นฝ่ายเริ่มจูบก่อนบ้าง
สองร่างนัวเนียเข้าหากัน ระยะทางจากห้องรับแขกไปห้องนอนใกล้ๆ แต่เสือกับรเมศกลับใช้เวลานานมากกว่าจะไปถึง
“รู้ไหมว่าลุงเป็นคนเดียวที่ผมพามาที่ห้อง” รเมศกระซิบบอก เขาอยากให้เสือรู้ว่าเสือมีความหมายสำหรับเขามากกว่าใคร
ทั้งนั้น แต่นั่นกลับทำให้เสือชะงัก และหยุดไฟอารมณ์ที่ลุกโชนลงทันที
“ลุงเป็นอะไร” รเมศถาม เขางงไปหมดเมื่อจู่ๆ เสือก็ผลักเขาออกแล้วลุกขึ้นนั่ง
“มันก็แค่เซ็กส์ทำไมต้องโกหกวะ” เสือหยิบเสื้อที่รเมศเพิ่งถอดของเขาทิ้งขึ้นมาใส่ คำพูดของรเมศมีผลกับเขาอย่างรุนแรง
เสือกัดฟันแน่นเมื่อเขาค้นพบความจริงที่ว่าสำหรับเขามันไม่ใช่แค่เซ็กส์อีกต่อไป เพราะถ้าใช่เขาคงไม่หยุดลงกะทันหันและ
โกรธรเมศถึงขนาดนี้
“โกหก? ผมโกหกอะไรลุง” รเมศลุกขึ้นนั่งบ้าง เขาเสยผมไปข้างหลัง ตาจ้องมองคนที่จู่ๆ ก็มีท่าทีเปลี่ยนไป
“เรื่องที่นี่ เรื่องเตียงนี้ นายจะพาใครมาบ้างมันเรื่องของนายแต่อย่ามาโกหก”
“ไปกันใหญ่แล้วลุง เคยพาใครมาที่ไหน ไม่เคยฟัดใครที่นี่ทั้งนั้นนอกจากลุง” รเมศยังยืนยันคำเดิม
“ถ้าคิดจะโกหกว่าไม่ได้ทำ วันหลังก็อย่าให้เด็กมันเห็น ไม่รู้เหรอว่าเด็กมันโกหกไม่เป็น” เสือสาดคำพูดเข้าใส่ เขาโกรธจน
ตัวสั่นเทิ้ม มันเสียใจ รู้สึกแย่เหมือนโดนหักหลัง
“เด็ก? อย่าบอกว่าทะเลน่ะ”
“ใช่ ทีนี้จะยังยืนยันเสียงแข็งอีกไหม”
“ไหน ทะเลพูดว่ายังไง ลุงบอกผมหน่อยสิ ถ้าตัดสินผมก็ควรให้ผมรู้ด้วยว่าผมโดนกล่าวหาเรื่องอะไร”
“นายเคยพานางเอกคนที่มีข่าวมาห้องนี้ นายเคยนอนด้วยกันที่นี้ และที่ฉันโกรธฉิบหายอยู่นี่ไม่ใช่แค่เพราะนายโกหก
แต่เพราะผู้หญิงคนนั้นตีทะเล ถ้านายไม่เคยรู้ก็ควรรู้เอาไว้ เป็นอาประสาอะไรปล่อยให้คนอื่นมารังแกหลาน”
เสืออายเกินกว่าจะให้รเมศจับได้ว่าเขาโกรธมากเพราะอะไร จึงดึงเรื่องที่เขาไม่พอใจอยู่แล้วขึ้นมาพูด
“ตี! นอนด้วยกัน! ฮ่าๆๆ ” เสือผงะเมื่อรเมศที่ดูหัวเสียเพราะถูกหยุดเรื่องอย่างว่ากลางคัน กลับหัวเราะงอหายขึ้นมา
ร่างสูงก้าวลงจากเตียง เดินไปหยิบโน้ตบุ๊คที่วางอยู่บนโต๊ะขึ้นมา ก่อนกลับมานั่งข้างๆ เสืออีกครั้ง
“ลุงดูนี่นะ” รเมศเปิดหาอะไรบางอย่างก่อนหันหน้าจอมาให้เสือดู
“เสือจ้องมองโฆษณาที่รเมศเปิดให้ดู ยิ่งโฆษณาเล่นไปนานเท่าไหร่หน้าของเสือก็ยิ่งแดงขึ้นเรื่อยๆ ไม่ใช่เพราะโกรธแต่เป็น
เพราะเขาอาย เจ้าลูกหมูหนอทำไมเล่นลุงเสือบ่อยนัก
“ห้องมันคล้ายกันเพราะผมเป็นคนออกไอเดียการตกแต่งให้ทีมงานเอง เอาแบบมาจากห้องนี้ ส่วนเรื่องตีก็เห็นแล้วว่ามัน
เป็นเนื้อหาในโฆษณานะครับคุณลุง”
“ใครจะไปรู้เล่า ฉันเป็นห่วงทะเลก็เลย..ก็เลย..” เสือเกิดติดอ่างขึ้นมาเพราะคิดคำพูดไม่ทัน เขาจะแก้อายครั้งนี้ยังไงดี
“ก็เลยหึงผม” รเมศหยิบคอมไปวางบนโต๊ะข้างเตียง ก่อนเคลื่อนตัวเข้าใกล้เสืออย่างคุกคาม
“ถามจริงลุงคิดอะไรกับผมใช่ไหม”
“ใคร..ใครจะคิดอะไรกับนายวะ” เสือเอะอะโวยวายออกมาเพื่อกลบเกลื่อนความรู้สึก แต่เหมือนอีกฝ่ายจะรู้ทัน
ใบหน้าหล่อเหลายกยิ้มขึ้นที่มุมปาก
“ถ้าลุงไม่คิดก็ไม่เป็นไรแต่ผมคิด” รเมศเลือกที่จะไม่เซ้าซี้แต่บอกความรู้สึกของตัวเองออกไปก่อน
“ผมเคยบอกลุงว่าเราเข้ากันได้ดีเรื่องเซ็กส์ แต่ตอนนี้มันไม่ใช่แค่เรื่องนั้นอีกแล้ว ผมชอบลุง ที่บอกว่าจะจีบก็เพราะผมชอบ
เพราะผมชอบลุงผมถึงจีบ” รเมศพูดคำเดิมซ้ำๆ เพื่อให้เสือรับรุ้ความรู้สึกของเขา หลายวันมานี้ที่ไม่ได้เจอหน้ากัน ได้ยินแต่
เสียงทางโทรศัพท์ กับตัวหนังสือผ่านแอฟสีเขียว มันทำให้เขารู้ตัวว่าเขาคิดถึงลุงขี้โมโหแค่ไหน อยากเจอ อยากไปหา
อยากอยู่ใกล้ๆ ถ้ามันไม่ใช่ความชอบแล้วมันจะเป็นอะไรได้อีก
“คิดดีแล้วเหรอ”
"ดีที่สุด คิดถึงลุงจะคลั่งอยู่แล้ว ไม่รู้เลยเหรอว่าดีใจแค่ไหนที่เปิดประตูออกไปแล้วเจอลุง บุญแค่ไหนแล้วไม่เผลอตัวจับปล้ำหน้าประตู”
“แล้วลุงไม่ชอบผมสักนิดเลยเหรอ” รเมศถามแต่เขาคิดเข้าข้างตัวเองอยู่ในใจแล้ว ถ้าไม่ชอบเสือจะหึงเขาทำไม
“มันก็...นิดหน่อย” เสือยังไว้ลาย จะให้เขาพูดว่าเขาชอบเด็กนรกตอนนี้ยังเร็วไป แต่แน่นอนถึงเสือจะไม่พูดออกมา
แต่เหตุการณ์นี้ทำให้เขายอมรับความจริงว่าเขาชอบเด็กนรก หรืออาจจะไม่ใช่แค่ชอบด้วยซ้ำ
“นิดหน่อยก็ยังดี รเมศเสียอย่างยังไงลุงก็ต้องตกหลุมรักผม จำเอาไว้” รเมศส่งยิ้มเจ้าเล่ห์ให้เสือ เขาไม่คิดจะคาดคั้นกับคนปาก
แข็ง ขืนบีบมากๆ ลุงขี้โมโหจะยิ่งไม่ยอมรับ
“คืนนี้ค้างที่นี่ด้วยกันนะ ขอนอนกอดหน่อยจะได้มีแรงไปทำงานพรุ่งนี้”
“น้อยๆ หน่อยเถอะว่ะ อย่ามาพูดจาชวนขนลุก” เสือทำเป็นไม่ถูกใจคำพูดของรเมศ แต่ในใจจะเหลือหรือ นี่ดีแค่ไหนแล้วยังหุบ
ยิ้มไว้ได้
“ขอผ้าเช็ดตัว” เสือไม่รับปากว่าจะค้างแต่ลงมายืนข้างเตียง ก่อนจะถอดเสื้อกับกางเกงที่ใส่อยู่ออก
“ลุงน่ารักที่สุด” รเมศรู้ได้ทันทีว่าเสือยอมค้างด้วยแล้ว ใจจริงเขาอยากบอกว่าเมียน่ารักที่สุดแต่ยังก่อน ดูเหมือนเมียเขา
จะยังไม่ยอมรับตำแหน่ง คงต้องทำใจเย็นๆ ไปก่อน
เสือรับผ้าเช็ดตัวสีขาวผืนใหญ่มาจากรเมศที่เดินไปหยิบจากในตู้มาให้ เสือเดินตรงไปยังห้องน้ำ เขาใส่กางเกงในแค่ตัว
เดียวไม่คิดจะใช้ผ้าขนหนูพันให้เกะกะด้วยซ้ำ
“จะอาบด้วยกันไหม” เสือหันมาถาม เมื่อเดินจนถึงประตูห้องน้ำแล้วรเมศก็ยังนั่งนิ่ง ไม่ได้ดั่งใจเขาสักนิด
“หือ? อาบได้เหรอ?” รเมศทั้งตกใจทั้งแปลกใจจนต้องถามซ้ำ เขาสู่อุตส่าห์ระงับใจไม่ให้ปล้ำลุงขี้โมโห เพราะกลัวอีกฝ่าย
จะคิดมากหาว่าเขาสนใจแต่เรื่องเซ็กส์ นี่กะว่าคืนนี้จะนอนกอดเฉยๆ ขอแค่กอดกับจูบนิดหน่อยก็พอ แล้วดู จู่ๆ มาถามเขา
แบบนี้
“ไม่อาบก็ตามใจ” เสือเปิดประตูห้องน้ำ แต่ก่อนจะเดินเข้าไปเขาถอดกางเกงในออก แล้วโยนออกมาตกลงตรงหน้ารเมศ
“ลุง รอเดี๋ยววว” รเมศถอดเสื้อผ้าทิ้งแทบไม่ทัน เขาพุ่งตัวเข้าหาร่างสูงของเสือที่เดินเข้าไปอาบน้ำโดยไม่ปิดประตู
“ลุง อย่าใช้ครีมอาบน้ำเลย ใช้สบู่เถอะ”
“ไอ้เด็กบ้า”
ตุ๊บ! เสือไม่ได้เชื่อฟังนะ แค่จะลองหยิบสบู่ที่วางอยู่ขึ้นมาดมกลิ่น แต่มือเขาดันลื่นทำหล่นเสียก่อน
“ลุง!!” เด็กโข่งส่ายหางเป็นหมา ต่างกันนิดเดียวตรงหางที่ว่าดันอยู่ข้างหน้าเสียนี่
เสือชอบอยู่แล้ว เรื่องอะไรเขาจะขัด อีกอย่างออกกำลังกายเสียบ้าง เด็กนรกจะได้ลืมๆ เรื่องที่เขาบ้าระห่ำบุกมาถึงนี่
เพราะความหึง รู้ไปถึงไหนอายไปถึงนั่น แบบนี้ก็ดีแล้วเขาได้ทั้งขึ้นทั้งล่อง
*******************************
“อายอุ่น นิงาย นิงาย” ลูกหมูทะเลตะโกนเรียกอาอุ่นสุดเสียง ชี้มือไปยังหน้าจอโทรทัศน์
“อะไรครับ” ไออุ่นเดินออกมาดู เขากำลังยุ่งอยู่กับการทำอาหารกลางวันอยู่ในครัว วันนี้ไออุ่นจะเข้าร้านช่วงบ่าย
เขาจึงยังอยู่ที่คอนโด
“คนนั้นงาย ใจย้าย ตีเปี๊ยะๆ เยย”
ไออุ่นมองไปยังหน้าจอโทรทัศน์ พอเห็นว่ามันคือโฆษณาที่รเมศและนางเอกคนนั้นเป็นพรีเซ็นเตอร์คู่กัน ไออุ่นถึงกับ
ออกอาการเหวอ
“ทะเลครับ ที่บอกว่าเคยเจอแฟนอาโรมคืออันนี้เหรอ”
“ช่าย พี่ทะเลบอกแย้ว พี่ทะเลเจอ” ลูกหมูทะเลยิ้มแป้นด้วยความภาคภูมิใจ
“ทะเลเอ๊ย” ไออุ่นเรียกลูกหมูตัวกลมเสียงอ่อนใจ โธ่ลูกหมูหนอลูกหมู พูดได้เป็นตุเป็นตะ
“แบบนี้เขาไม่เรียกว่าเคยจอครับ”
“เจอฉิ น้านงายอาโลม” ลูกหมูทะเลเถียงขาดใจ อาโรมกับผู้หญิงใจร้ายอยู่ด้วยกัน พี่ทะเลรู้พี่ทะเลเห็น
"ใจย้ายเนอะ ม่ายน่าลัก"
“ฮ่าๆ เจอก็เจอ ทะเลดูโทรศัพท์ไปนะครับ อาอุ่นไปทำอาหารต่อก่อน จะได้หม่ำไวๆ”
“คับ”
ไออุ่นรีบเดินไปหยิบโทรศัพท์ที่วางอยู่บนโต๊ะ เขาต้องบอกเสือให้รู้เรื่องนี้
“เฮีย โทรศัพท์” เหมาหยิบโทรศัพท์ที่วางบนเคาน์เตอร์ขึ้นมา ยื่นให้เสือที่นั่งทำงานอยู่ใกล้ๆ
“ใครโทรมา”
“พี่อุ่น”
“บอกอีกสิบนาทีโทรกลับ มือเปื้อนอยู่” เสือกำลังยุ่งกับการทำความสะอาดหนังสือมือสองที่เขาไปรับมา เขาเพิ่งเพิ่มมุม
ใหม่เพื่อให้ร้านมีความน่าสนใจยิ่งขึ้น โดยเน้นเฉพาะหนังสือหายากและเป็นที่ต้องการ
“เรียบร้อย โอ๊ะ!” เหมาถึงกับตาค้าง หลังจากภาพของไออุ่นหายไปภาพพักหน้าจอก็ปรากฏขึ้นแทน
“เฮียยยย” เหมาร้องดังลั่น อ้าปากพะงาบๆ จะพูดอะไรก็ไม่พูดจนเสือนึกรำคาญ
“อะไรไอ้เหมา”
“เฮียของผมไปเสียแล้ว ฮือไอ้เหมาอยากร้องไห้ ไอดอลของเหมาหายไปไหน” ท่าสำออยพิรี้พิไร้ของลูกน้อง ทำให้เสือ
ต้องเดินไปล้างมือที่อ่างและหยิบโทรศัพท์ตัวเองขึ้นมาดูด้วยความอยากรู้ วันนี้ทั้งวันเขายังไม่ได้ใช้โทรศัพท์สักครั้ง
“เฮ้ย!!” อย่าว่าแต่เหมาเลยที่เสียอาการ เสือเองถึงกับสะดุ้งเฮือก เมื่อกดภาพพักหน้าจอขึ้นมาดู
มันเป็นภาพเขานอนหลับตาพริ้มหน้าเอียงซบหมอน มีรเมศนอนแนบชิด เขาหลับไม่รู้เรื่องแต่อีกฝ่ายยิ้มพราวเสน่ห์ให้กับกล้อง
มองเห็นได้ชัดว่าไม่ใส่เสื้อทั้งคู่เพราะแผงอกเปลือยเปล่า
“อะ..ไอ้เด็กเวรรรรรรร”
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>TBC<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
กรี๊ดด มีคนรู้ทันอะ 555 เดาได้ถูกเป๊ะเลยว่าพี่ทะเลเห็นในโทรทัศน์ เก่งมากค่า^^
มหารักลงดึกนิดนะคะ กำลังจะปั่น
Darin ♥ FANPAGE
หัวข้อ: *✿ ｡Someone LOVES You ｡✿* [แจ้งข่าว] /29/03/17 ✿ P.149 (อ่าน 1224705 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก