chapter 16"พ...พี่ทิศ ปล่อยก่อนดีกว่า" ร่างเล็กเอ่ยเมื่อรู้สึกว่าอีกคนจะกอดเขาอยู่นานเกินไปแล้ว
"อยากกอดอ่ะ ขอกอดไม่ได้เหรอ?" เสียงทุ้นนุ่มเอ่ยอย่างอ้อน
"ก็ได้ นี้ไงกอดนานแล้ว ปล่อยได้แล้วครับ" เขาตอบเสียงหนักแน่น ทั้งที่เมื่อกี้เจอเสียงทุ้มอ้อนเข้าไปทำให้เขาเกือบจะยอมอีกคนไปแล้ว
"ต้องปล่อยจริงๆเหรอ?" คนตัวสูงคลอกเคลียอยู่กับไหล่เข้าไม่ห่างแล้วค่อยเหลือบตามาถามเขา
"ครับ ปล่อยก่อน ผมหิว" สายตาอ้อนๆที่ส่งมาทำให้เขาต้องรีบเปลี่ยนประเด็นไม่งั้นอีกสักัพกคงยอมให้ร่างหนายืนกอดเขาต่อ
"ก็ได้ๆ ใจแข็งจริงเลยน้าาา" คนตัวโตว่ามือลงบนหัวเขาแล้วขยี้ผมจนเส้นผมนุ่มกระจัดกระจายไปหมด
ทั้งเขาและพี่ทิศกลับไปนั่งกินข้าวที่โต๊ะเหมือนเดิมแต่คราวนี้ดูเหมือนร่างสูงจะเอาใจเขามากกว่าเดิม ตักนู้นตักนี้ให้อยู่ตลอดเวลาทานอาหาร จนทานเสร็จเขาก็อาสาเป็นคนล้างจานเอง ตอนแรกพี่ทิศจะไม่ยอมแต่เขาก็อ้างเหตุผลจนอีกฝ่ายยกมือยอมแพ้ไปนั่งดูทีวีรอแทน
เมื่อเขาล้างจานเสร็จก็เดินออกมา พี่ทิศที่นั่งอยู่บนโซฟาตัวใหญ่กวักมือเรียกเขาแล้วตบลงบนโซฟา ปุบๆ ทำนองว่าให้มานั่งตรงนี้ เขาก็เดินไปนั่งลงข้างๆอีกฝ่ายอย่างไม่อิดออด
"ง่วงนอนรึยัง?" มือหนาลูบหัวทุยๆของเขาไปมา
เขาส่ายหน้าตอบ ตาก็ยังมองดูทีวีรายการวาไรตี้เกมส์โชว์ไม่ยอมหันมาสบตาอีกคน
"อยากกินของหวานไหม? พี่ซื้อมาด้วยแต่อยู่ในตู้เย็นเอาไหม?" ทศทิศเริ่มเอาของกินมาล่อเมื่อเห็นว่าคนตรงหน้ายังมัวแต่สนใจทีวีอยู่ นินส่ายหัวเบาๆเชิงตอบปฏิเสธ
ทศทิศที่เรียกร้องความสนใจจากคนตัวเล็กไม่สำเร็จก็ตัดสินใจใช้มาตรการขั้นเด็ดขาด มือหนาทั้งสองข้างวางทาบลงบนเอวของอีกคนแล้วออกแรงยกให้คนร่างบางมานั่งแหมะอยู่บบนตักตัวเองอีกที
"พี่ทิศ!" คราวนี้ได้ผลเพราะนินหันมามองหน้าทศทิศ แขนขาวสองข้างคล้องคออีกฝ่ายกันตก แล้วร้องออกมาอย่างตื่นตกใจ
"ปล่อยเลยครับ ไม่เล่น ไม่เอา" เขาตกใจมาตอนมือหนามาแตะที่เอวแล้วอุ้มมาวางบนตัก มือไม้มันไปเกี้ยวกอดคอของอีกคนอัตโนมัติทันที
เขาพยายามดิ้นลงจากตักของพี่ทศให้ได้แต่ติดที่เจ้าของมือโอบกอดเขาไว้อย่างนี้ ยิ่งดิ้นแขนก็ยิ่งรัดตัวเขาแน่ขึ้นเรื่อยๆ
"พี่ทิศ ให้ผมลงเถอะ" มันน่าอายจะตายไป ผู้ชายมานั่งตักกันแบบนี้
"ไม่" พี่ทิศตอบสั้นๆอย่างไม่ยอม
"ให้ผมนั่งดีๆเถอะครับ" เขาหันไปมองหน้าอีกฝ่าย
"ไม่ แบบนี้ก็ดีแล้ว" มันดียังไงครับ ตอนนี้เขานั่งอยู่บนตักอีกคน ตัวเกร็งไปหมด มือไม้ก็ไม่รู้จะเอาไปวางไว้ตรงไหน
"พี่ทิศให้ผมลงไปนั่งดีเถอะนะ" เขาเริ่มอ้อนเมื่อเห็นว่าพูดปกติแล่วใช้ไม่ได้ผล
"......."
"พี่ทิศศศ" มือขาวเอื้อมมาจับที่ช่วงไหล่แล้วเขย่านิดๆ
"ปล่อยผมลงนะ"
"......."
"เดี๋ยวพี่เมื่อยไง ผมนั่งนานๆแบบนี้ตัวไม่ใช่เบาๆนะ" ถึงเขาจะไม่ได้ผู้ชายตัวใหญ่แต่น้ำหนักมันก็มากกว่าผู้หญิงอยู่ดีนั้นแหละ
"......."
"นะครับ พี่อย่าเงียบสิ ปล่อยผมลง" มือก็จับเสื้อกระตุกนิดๆ เสียงก็อ้อนสุดพลังแล้วนะ
"อย่าเมินพี่อีกนะ" อีกคนพูดเสียงเบา หน้าแดงก่ำอย่างอายๆที่ต้องบอก
จะหน้าแดงทำไมเขินเหรอหรืองอน?"ครับ?"
"อย่าเมินพี่อีกนะ" พี่ทิศเร่งน้ำเสียงขึ้นมา
"ยังไม่ได้เมินเลย" ตอนไหนกันที่เขาเมิน
"ก็เมื่อกี้ชวนคุยก็ไม่หันมาตอบ เอาแต่จ้องทีวีอยู่ได้"
"ห๊ะ ! แค่นี้เองพี่ โอเคๆครับ ผมจะไม่เมินพี่แล้ว ปล่อยผมลงได้ยัง"
"อื้ม ให้ลงก็ได้" เขารีบลุกขึ้นจากตักอีกคนทันที แล้วค่อยมานั่งข้างๆแทน
ดูทีวีได้ไม่นานพี่ทิศก็บอกให้เขาไปอาบน้ำแล้วตัวเองก็เดินไปนำไปที่ห้องนอน แล้วเปิดประตูเสื้อผ้าหญิงทั้งผ้าขนหนูและเสื้อผ้าออกมา
"พี่ เสื้อผ้าล่ะ?" เขามีอยู่ชุดเดียวเองนะ พรุ่งนี้จะใส่อะไรเนี่ย เขาถามก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไป
"เอามาเดี๋ยวพี่ซักให้ คืนนี้ก็น่าจะแห้ง ส่วนนี้เอาไปใส่นอน นี้ผ้าขนหนู" พี่ทิศส่งเสื้อยืดกับกางเกงขายาวผ้านิ่มมาให้เขา
"ขอบคุณครับ เดี๋ยวเสื้อผ้าผมซักเองก็ได้"
"ไม่ต้อง ถอดเสร็จแล้วส่งออกมา เดี๋ยวพี่รอหน้าห้องน้ำ" ใบหน้าคมเข้มว่าพลางดันหลังให้เขาเดินเข้าห้องน้ำไป ใช่เวลาไม่นานเขาก็เปลื้องผ้าจนหมด
"พี่ทิศ
ผมถอดหมดแล้ว พี่ยังอยู่หน้าห้องไหม?"
"อยู่ๆ ไหนเอามาเลย"
เขาแง้มประตูออกมา ก่อนจะโผล่หน้ามองก็เห็นพี่ทิศยืนรออยู่หน้าห้อง เขาส่งเสื้อผ้าให้อีกคน แล้วยิ้มเป็นเชิงขอบคุณ
"ผมอาบไม่นานพี่ รอแปบนึง"
"อะ....อืม ไปอาบเถอะ" จะตะกุกตะกักทำไม
ผมปิดประตูแล้วเดินไปใต้ฝักบัวเปิดน้ำให้ไหลลงมาเรื่อยๆ เอามือแตะๆน้ำเช็คอุณหภูมิดู
"อืออ อ" เขาร้องออกมาเพราะน้ำมันเย็นเหลือเกิน มองๆหาปุ่มปรับอุณหภูมิ เมื่อเจอแล้วค่อยๆปรับให้น้ำอุ่นขึ้นแล้วค่อยอาบ
"อ่าาา าา" สบายยย ได้อาบน้ำอุ่นๆแบบนี้สบายตัวมากครับผม
เขาอาบน้ำสระผมไม่นานก็เสร็จเรียบร้อย ใช้ผ้าขนหนูเช็ดหัวเช็ดตัวให้แห้งแล้วค่อยใส่เสื้อผ้า เมื่อเรียบร้อยแล้วเขาก็เปิดประตูออกมา
"อ้าวพี่ ทำไม?" เขาชี้ไปที่มือของอีกฝ่ายที่ยังถือผ้าเขาไว้เหมือนเดิม
"อะ...อ๋อ โทษทีเดี๋ยวพี่เอาไปใส่เครื่องซักผ้าเอง"
"ไม่ต้องก็ได้ครับ เดี๋ยวผมเอาไปใส่เอง ส่วนพี่ก็ไปอาบน้ำ" เขาชิงผ้าของตัวเองในมือของร่างสูงมาถือไว้ พร้อมถามหาเครื่องซักผ้าว่าอยู่ตรงไหน
ร่างสูงก็ตอบเขามาแบบล่องลอยว่าอยู่แถวๆห้องครัว เขาพยักหน้ารับแล้วเดินออกจาห้องนอนไป เดินพ้นมุมครัวมาหน่อยก็เจอเครื่องซักผ้ารุ่นใหม่เอี่ยมอ๋องที่ดูท่าไม่ค่อยได้ใช้เท่าไร เขาจัดการเอาเสื้อผ้าตัวเองยัดใส่เครื่อง แล้วกดปุ่มให้ทำงาน
เขาเดินกลับมาที่ห้องนอน นั่งปลายเตียงมือขาวก้หยิบผ้าขนหนูที่คล่องคอไว้มาเช็ดผม ตาโตสวยก็สำรวจห้องไปเรื่อย
ที่แรกที่สะดุดตาก็เป็นเตียงหนาหนุ่มที่อยู่เกือบติดกับกระจกกำแพงห้องที่โชว์วิวยามค่ำคืนนั้นอยู่นั้นแหละ พอมองมาเรื่อยๆก็เป็นตู้หนังสือขนาดใหญ่ ในห้องนี้กลับไม่มีทีวีหรืออุปกรณ์เครื่องเสียงใดๆเลยซึ่งนินชอบตรงนี้มาก
ถ้าเขามีบ้าน ห้องนอนเขาเองก็ต้องไม่มีพวกทีวี เครื่องเสียงอะไรทั้งนั้นเพราะเขาอยากนอนหลับสนิทแบบเงียบๆมากกว่า
แต่พอกวาดตามาเรื่อยๆก็สะดุดกับประตูห้องน้ำที่เป็นกระจกมัวๆ ซึ่งตอนนี้กำลังฉายภาพเงาของใครอีกคนกำลังเช็ดตัวอยู่ ลมหายใจเขาสะดุดกึกทันที เมื่อเห็นบานประตูห้องน้ำ เพราะตอนเขาอาบน้ำ เขามัวแต่สนใจอุณหภูมิน้ำเลยลืมเรื่องปิดประตูกระจกห้องน้ำอีกทีหนึ่ง
ตายยยยยยยยย เหมือนโชว์หวิวเลย เขาก้มหน้างุดเหมือได้ยินเสียงประตูห้องน้ำเปิดออก
"หึ หึ เห็นแล้วสิ" ทศทิศที่เห็นอาการของอีกคนก็รู้ได้ทันที
"พี่ไม่บอกผม" เขาโยนความผิดให้เจ้าของห้องทันที
ก็ห้องทั่วๆไปปิดประตูห้องน้ำทีเดียวก็ไม่มีใครเห็นแล้ว แต่นี้ปิดประตูห้องน้ำแล้ว ต้องปิดประตูห้องอาบน้ำด้วยไม่งั้นมันจะเห็นเป็นเงาว่าอีกคนกำลังอาบน้ำหรือทำอะไรอยู่
"ก็ไม่สังเกตเอง เซ็กซี่นะเรา" ทศทิศเย้าเบาๆแล้วยกนิ้วโป้งสองข้างส่งมาให้เขา
"พี่ทิศ!" อายยย ไม่รู้จะอายยังไงแล้วครับตอนนี้
"ไม่ต้องอายหรอก พี่ไม่แซวแล้ว ผ้าเราใกล้เสร็จยังไม่งั้นจะได้เอาไปตาก"
พี่ทิศไม่รอฟังคำตอบกลับเดินออกไปจากห้องน้ำแล้วหายไปพักใหญ่ เขาเองได้ทำใจเรื่องนี้ด้วย
เอาน่าผู้ชายด้วยกันไม่เป็นไรหรอก มั้งนะอายอย่างที่สุดครับ
พี่ทิศเดินกลับเข้าในห้องอีกทีบอกว่าเอาผ้าไปตากให้เรียบร้อยแล้ว เขาก็ขอบคุณในน้ำใจของเจ้าขอห้อง
"นิน จะนอนตรงไหน ติดกระจกไหม?"
"ครับ" จะได้นอนดูวิวด้วย
"จะนอนเลยรึเปล่า?"
"แล้วแต่พี่ครับ ผมเสร็จแล้ว"
"อ่าา งั้นพี่ปิดเลยนะ" ว่าจบพี่ทิศก็ปิดไฟในห้องเหลือแต่ไฟห้องน้ำเอาไว้ แบบนี้พอผมเหลือบตาไปมองห้องน้ำก็อายขึ้นมาอีก มันเห็นเงาชัดเจนมากเลยครับ แค่ขวดแชมพูที่อยู่ในห้องน้ำยังเห็นเป็นเงาชัดขนาดนั้นนับประสาอะไรกับเขา
ฮืออออออออออออเขาก้มหน้ามุดหมอนอย่างคนหมดอาลัยตายอยากแล้วค่อยสูดลมหายใจเรียกกำลังใจให้ตัวเองอีกครั้งแล้วค่อยเงยหน้าขึ้นมาจากหมอน มืดแบบนี้พี่ทิศคงไม่เห็นหรอกนะว่าเขาหน้าแดงแค่ไหน
"วิวห้องพี่สวยไหม?"
"สวยครับ" เขาที่เงยหน้าจากหมอมนอนตะแคงมองวิวอยู่ตอบ
"อยากมาอยู่รึยัง?"
"ยังไม่เลิกชวนอีกเหรอครับ?"
"จนกว่านินจะมานั้นแหละ พี่จะได้จีบง่ายๆด้วย"
"ให้พี่จีบนะนิน ให้โอกาสพี่นะ" เสียงทุ้มที่ดังอยู่ใกล้ๆหูเอ่ยอย่างจริงจัง พร้อมสัมผัสที่ช่วงเอว ท่อนแขนแข็งแรงกำลังตวัดโอบรอบตัวเขาอยู่
แต่เขาไม่ตอบอะไรกลับไป เพียงพยักหน้าเบาๆ ยิ้มอายๆในความมืด ส่วนตาคู่หวานก็มองไปยังวิวเบื้องหน้า แต่คนที่นอนซ้อนหลังเขาอยู่คงรับรู้การตอบรับของเขาเพราะแขนแกร่งนั้นดึงเขาเข้าหาตัวพร้อมกระชับอ้อมแขนให้แน่นขึ้นอีกนิด.........
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
มาคุยกันเถอะซาหวัดดีค้าาาา มาแล้ว
หายหน้าไปสองวันไปจัดการธุระมาค่ะ
ตอนนี้ก็นอนกอดเบาๆกันไปก่อนแล้วกันเนอะ
ตอนหน้าคุณตูนที่รักจะกลับมาแล้วค่ะ พร้อมตัวใหม่อีกหนึ่งตัวด้วย
แล้วเจอกันนะคะ
ใครพบเจอข้อผิดพลาดตรงไหนบอกได้นะคะ
สุดท้ายขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ คนที่เข้ามาเม้นท์ด้วยขอบคุณมากๆเลยค่ะ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
