ตอนที่ 30 ♥ ครึ่งแรก : คนร้าย? [ข้าวเจ้า ♥ สกาย]“เหงาว่ะ” ผมเปรยขึ้นมาเมื่อรู้สึกว่าช่วงว่างๆ มันน่าเบื่อ
“เป็นอะไรของมึง”
“เพจอัพเดทชีวิตคู่กูหายไปแล้ว”
“ปากดี เดี๋ยวกูทำให้ใหม่ไหม เพจแฉความ STALKER ของมึง แบบคมชัดจัดเต็มระบบfull hd”
“ไม่ต้องก็ได้ส้ม กูเกรงใจ พักนี้มึงไม่ค่อยว่างอยู่กูรู้”
“มุกอะไรของมึงอีกวะ เอาดีๆ นะ ไม่ถูกใจกูถีบ” ผมว่าผมต้องเป็นเมียหลวงของส้มแน่ๆ เอะอะถึงเนื้อถึงตัวตลอด
“ก็พักนี้มึงต้องทำเวลาเร่งตามพวกกูให้ทันไง ก่อนจะเฉาตายอยู่คนเดียว”
“พลั่ก” เห็นไหมครับ เมียหลวงชัดๆ
“เออ ว่าแต่ไอ้เจ้ามันโอเคแล้วแน่เหรอวะ”
“มั้ง เห็นยิ้มได้แล้วนี่ แต่กูว่ามันก็คงยังคิดมากอยู่ดี” ผมรู้ว่าคลื่นมันคงมาเป็นระลอกๆ ก็อยู่ที่ว่าจะฝ่าฝันกันไปได้ไหม
“โต๊ะ”
“หือ?” ส้มทำท่าเหมือนคิดหนัก คิ้วผูกเป็นโบว์ ดูลังเลกับอะไรบางอย่าง
“มึงว่างๆ เบื่อๆ ใช่ไหม”
“ใช่””
“งั้นมาหาอะไรทำกัน”
“ทำอะไร?”
“ทำให้เพื่อนมั่นใจในตัวแฟน”
“หะ?”
“มึงจะร้องหาพระแสงอะไร กูรู้ว่ามึงได้ยินแล้ว”
“มึงหมายถึงไอ้เจ้า” ผมถามซ้ำให้แน่ใจว่าเราเข้าใจตรงกัน
“ใช่ กูว่าไอ้เจ้ามันดูยังลังเลไม่มั่นใจ หลักๆ คือมันไม่มั่นใจในตัวเอง แต่กูว่าถ้าทำให้มันมั่นใจได้ว่าพี่สกายรักมันจริงๆ
อย่างที่มันเป็น มันก็น่าจะดีขึ้น”
“นี่ยังไม่ชัดอีกเหรอวะ กูว่าแม่งชัดทุกรูขุมขนแล้วเนี่ย”
“นั่นมันมึงคิด ไม่ใช่ไอ้เจ้าคิด”
“ก็จริง”
“ใครมันจะรู้ใจเพื่อนมากกว่าเพื่อน กูว่าเรารู้ความคิดไอ้เจ้ามันดี ถ้าใครจะทำให้มันแน่ใจได้ก็ต้องพวกเรานี่แหละ
ตกลงมึงจะเอาด้วยไหม”
“เอาก็เอา”
“กูเอาด้วย”
“เหี้ย!!” โชคดีที่หันไปเจอเดซี่ยืนอยู่คนเดียว
“ไอ้เจ้าเข้าห้องน้ำแต่กำลังจะมาให้ไวเลยมึง”
“มึงมีแผนหรือยัง” คราวนี้ผมจ้องไปข้างหน้าไม่มองส้ม จะได้เห็นไอ้เจ้าก่อนมันถึงตัว
“ยัง พวกมึงเสนอมาดิ”
“จับไอ้เจ้าแปลงโฉมเหมือนโต๊ะไหม ให้พี่สกายแสดงออกถึงความหึงหวง” เดซี่ผู้อยู่เบื้องหลังความสำเร็จอยากจะลองอีกครั้ง
“ไม่ได้ผลหรอก พี่สกายไม่เหมือนพี่เหนือ ถ้าไอ้เจ้าน่ารักขึ้นหรือหล่อขึ้น คงเอาแต่ชมมากกว่า”
ผมคิดว่าเรื่องนี้ผมเดาได้ถูกครับ
“ก็จริง”
“แกล้งให้ไอ้เจ้าควงผู้ชายคนอื่นไหม” ส้มลองเสนอไอเดียดูบ้าง
“อันนี้พี่สกายหึงแน่ แต่กูบอกเลยว่าไอ้เจ้าไม่ทำ มึงคิดว่ามันจะยอมไปควงกับคนอื่นเหรอ”
“ก็จริง ไอ้เจ้ามันรักเดียวใจเดียวให้ไปยุ่งกับคนอื่นถึงจะแค่แกล้งๆ มันก็คงไม่ยอมทำ”
“อะไรดีวะ?” รู้สึกจนปัญญาขึ้นมาทันทีครับ แต่ละแผนติดปัญหาเล็กๆ น้อยๆ
“หาคนมาแกล้งจีบมันไหม”
“ไอ้เจ้ามาแล้ว” ผมรีบบอกเมื่อเห็นเป้าหมายเดินเข้ามา
“เดี๋ยวค่อยว่ากัน” ส้มรีบบอก ก่อนทำเป็นคุยเรื่องหนังกับเดซี่อย่างออกรสออกชาติ
“เจ้ามีคนฝากดอกไม้มาให้” เดซี่รีบบอกเมื่อพวกผมมองดอกไม้ในมือ
“สวยจัง” ส้มอุทานให้กับความอลังการของดอกไม้ช่อใหญ่
“มีน้องปีหนึ่งเอามาให้ บอกมีคนฝากมาให้เจ้า ถามว่าใครก็บอกว่าไม่รู้จัก บอกแต่ว่าสูงๆ หล่อๆ ด้วยนะ”
เจ้ารับมาถือก่อนพลิกดอกไม้ในมือไปมา
“มีการ์ดด้วย”
“เขียนว่าอะไร” ผมรีบถามเมื่อเจ้าหยิบออกมาอ่าน
“ดอกไม้สำหรับคนน่ารักครับ”
“ใครส่งมา พี่สกายหรือเปล่า”
“ไม่นะ ลงอักษรย่อ T
“ฮอตใหญ่แล้ว มีแฟนเข้าหน่อยออร่าความน่ารักฟุ้งกระจายเลย” ส้มทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ว่าไปตามเนื้อเรื่อง
“พี่สกาย ทางนี้ๆ” เดซี่รีบลุกขึ้นยืนโบกมือไปมา ให้สองหนุ่มที่กำลังมองหากลุ่มพวกผมอยู่
“พี่สกายส่งมาหรือเปล่าคะ” ส้มถามทันทีหลังจากลงนั่งกันเรียบร้อย
“ดอกไม้เหรอ เปล่าครับ”
“มีคนส่งมาให้เจ้า มีการ์ดมาด้วย” ส้มหยิบการ์ดส่งให้พี่สกายดู ทำราวกับเป็นเจ้าของดอกไม้เสียเอง
“T ใครครับเจ้า”
“ผมไม่รู้เหมือนกันครับ งงๆ อยู่เหมือนกัน”
“โอ๊ยคุณเพื่อน แบ่งๆ มาทางนี้บ้างก็ได้นะ ฮอตเกินไปแล้ว” ส้มเล่นใหญ่มากครับในสายตาผม
“ส้มชอบเหรอ” พี่สกายหันไปยิ้มให้ส้ม
“ชอบค่ะ พี่สกายจะซื้อให้ส้มเหรอ”
“เปล่า ถ้าชอบก็เอาไปเถอะ” พี่สกายหยิบดอกไม้จากมือเจ้าส่งให้ส้มหน้าตาเฉย
“เดี๋ยวครับ นั่นของผม” เจ้าประท้วงมองหน้าแฟนตัวเอง
“อยากเก็บไว้?” เสียงเรียบๆ มาพร้อมกับสายตาดุเข้ม
“ไม่เอาน่าสกายแค่ดอกไม้” พี่เหนือตบบ่าเพื่อน
“เออ กูจะคอยดูถ้ามีคนซื้อให้โต๊ะมึงจะแค่ดอกไม้อยู่ไหม”
พี่เหนือไม่โต้ตอบพี่สกายแต่หันมาจ้องหน้าผมแทน ทำอย่างกับมีคนซื้อให้ผมแล้วอย่างนั้น จนต้องรีบโบกมือปฏิเสธเป็นพัลวัน
“ไม่มีครับ สักดอกยังไม่เคยได้เลย”
“ให้ส้มไปนะครับ” เสียงกึ่งออดอ้อน ทำเอาเพื่อนผมหน้าแดง พยักหน้าอนุญาตแต่โดยดี
“ว่าแต่อยากรู้จังใครเป็นเจ้าของดอกไม้น้า” เดซี่มองผมกับส้มยิ้มๆ พวกผมก็ยิ้ม
เห็นพี่สกายเป็นแบบนี้แล้วปลื้มปริ่มแทนเพื่อนจริงๆ
“เลิกแล้วไลน์บอกพี่ พี่จะมารับ”
“นัดกันไว้หกโมงเย็นนี่ครับ เอาตามนั้นก็ได้”
“ไม่เป็นไร เลิกแล้วพี่จะมารับเลย”
“แต่พี่สกายมีเรียนนะครับจะมาได้ยังไง”
“พี่โดดออกมาได้”
“โธ่ แล้วจะโดดทำไม ผมไม่ได้รีบเสียหน่อย เดี๋ยวนั่งเล่นกับพวกเพื่อนๆ รอครับ โต๊ะก็ต้องรอพี่เหนือเหมือนกัน”
“ถ้าอย่างนั้นไปรอที่คณะพี่”
“ผมไม่ค่อยอยากไปคนชอบมอง”
“งั้นพี่มารับกลับเลย”
“พี่สกายยย เป็นอะไรครับนี่ ทำไมดื้อจัง”
“เราสิดื้อ จะอยู่รอให้คนมาจีบหรือไง”
“หา? มายังไงครับไม่เห็นเกี่ยวกันเลย”
“มาพร้อมดอกไม้เวรนั่นแหละ พี่ไม่ชอบ พี่หึง พี่เคยบอกแล้วว่าพี่หวงข้าวเจ้า คิดว่าพี่พูดเล่นเหรอครับ”
“พี่สกาย”
“ไม่ชอบเลย หงุดหงิดเป็นบ้า”
“โธ่ จะหวงทำไมครับ อย่างผมมีอะไรให้หวง”
“มี ทุกอย่างที่เป็นเจ้าพี่หวงหมด จำไว้นะครับ”
“ไป..ไปเรียนได้แล้ว”
“ไม่อยากไป โดดมานั่งเรียนด้วยได้ไหม”
“เกินไปครับ พี่สกายกลับไปเรียนเถอะเดี๋ยวผมเลิกเรียนแล้วจะไปนั่งรอที่คณะพี่ก็ได้ครับ”
“ครับผม เดี๋ยวเจอกันอีก4ชั่วโมง ห้ามนอกใจ”
“ใครจะไปทำเล่า!!”
“ได้ยินไหมมึง เริ่มได้สวย” ผมยื่นมือออกไปจับมือกับส้มและเดซี่
“มาถูกทางแล้ว”
“เห็นด้วย”
“ว่าแต่มึงหมดไปเท่าไหร่วะเดซี่ เดี๋ยวกูช่วยออก”
“กูด้วย” ผมรีบเสนอตัว งานแบบนี้ต้องร่วมด้วยช่วยกันจ่ายครับ
“กูเปล่า กูนึกว่ามึง” เดซี่มองหน้าส้ม แล้วหันมามองหน้าผม
“ไม่ใช่กู กูยังไม่ได้นัดกับพวกมึงเลย”
“กูก็เปล่า กูยังคิดเลยว่าพวกมึงนี่ลงมือเร็วกว่าที่คิด” ผมรีบปฏิเสธเหมือนกัน
“เหี้ย แล้วใครส่งดอกไม้ให้ไอ้เจ้า” ส้มทำหน้าเหวอ ที่จริงต้องเรียกว่าเหวอกันทั้งกลุ่ม
“น้องคนที่เอามาให้มึง มึงได้ซักหรือเปล่า”
“ก็กูนึกว่าเป็นมึงกูจะซักทำไมล่ะ รับมาก็วิ่งเอามาให้ที่โรงอาหารเนี่ย กูนึกว่ามึงกะเวลาตอนที่พี่สกายแวะมาทานข้าว”
“แล้วใครวะ?”
“กูไม่รู้”
พวกผมมองหน้ากัน ไม่สามารถเดาได้เลยว่าคนร้ายตัวจริงคือใคร ใครที่โผล่เข้ามามีส่วนร่วมในแผนโดยไม่ได้รับเชิญ
“เข้าเรียนกันเถอะ” เจ้ากวักมือเรียก หลังจากพี่สกายแยกตัวกลับคณะตามหลังพี่เหนือไป
“อะ..อืม”
“ไอ้เจ้ากำลังฮอตของจริงใช่ไหม” ส้มพูดเหมือนคนกำลังละเมอ
“ชู่ว”
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>TBC<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
สั้นหน่อยนะคะปั่นไม่ทัน ครึ่งหลังพรุ่งนี้น้า^^
Darin ♥ FANPAGE