หัวข้อ: นิราศตามหารัก

[benxine]

หุหุ


มีงี้อีก


......

[muhan]

555+


โอเค๊ ตี๋ขามาซบอกเค้าก็ได้

แต่ว่า....ขอสองได้เป่า อาวพี่แนทด้วยห้าห้าห้า

[LiliLiN]

แล้วตกลงหนูอาร์มได้รับจูบจากพี่แนทอีกรอบรึปล่าวคะ 

ตอนนี้หนูอาร์มออกอาการหื่นนำพี่แนทไปซะแล้ว 

น่าหวั่นใจแทนพี่แนทจริงๆ 

[BeePed]

ไม่ยอม  มีแต่คนว่าเค้าอ่อนหัด เดี๋ยวเจอกัน ขอไปฝึกวิทยายุทธก่อน พี่แนท...หึ...หึ...เสร็จผมแน่

โอ๊ยยย ตายฉันจะเป็นลม เจ้าอาร์มเอ้ย "อ่อน" จริง จริ๊ง 

อิอิ

งั้นหนูขอเป็นลมด้วย และก็เอาพี่แนทมาปฐมพยาบาลด้วยนะ

 

พี่แนทนะของผม ห้ามยุ่งนะเฟ้ย ผมหวง    อยากได้คนปฐมพยาบาลใช่ไหม นู้นเลย...เอาเจ้าตี๋ไปเลย

ส่งตี๋มาทางนี้ก็ได้นะ หุ หุ หุ 

555+


โอเค๊ ตี๋ขามาซบอกเค้าก็ได้

แต่ว่า....ขอสองได้เป่า อาวพี่แนทด้วยห้าห้าห้า

ไม่ให้แล้ว ทั้งตี๋ทั้งพี่แนท เอาคนเขียนไปแทนแล้วกัน 

[marchmenlo]

“อาร์ม....พี่ขอโทษนะที่เป็นต้นเหตุให้อาร์มไม่สบายแบบนี้” หน้าพี่โอมดูสำนึกผิดมากๆ

.

เอ่อ  พี่เค้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่อะ ไม่เห็นรู้เรื่องเลย

[HaLF333]

คือ  เอ่อ  จะว่าแอบหื่นก็ใช่ แต่ฮานำหน้าเลยอ่า 
อาร์มน่ารักอ่า 
แต่พี่แนท(ของอาร์ม)น่ารักที่สุด อิอิ 
 

[BeePed]

อ๊ายยย......ตายแล้ว อายจังเลยพิมพ์ชื่อพี่แนทผิดเป็นพี่โอม ข้าน้อยต้องขออภัย

ตอนที่ 26.2 ป่วนคูณสี่

พวกเราไปรวมตัวกันที่ห้องอาหารเพื่อทานอาหารเช้า พี่แดนเห็นหน้าผมก็เข้ามาทักด้วยสีหน้าเป็นห่วง

“อาร์มเป็นไงบ้าง ตอนพี่เห็นแนทอุ้มอาร์มเข้าห้องมา พี่ตกใจแทบแย่นึกว่าเป็นอะไร” ผมเห็นไอ้ตี๋หันขวับมามองผมทันที ส่วนแมนดี้ก็ทำตาโตหันมาขยิบตาแบบล้อเลียน พี่แดน......ขอบคุณนะครับที่เป็นห่วง แต่.....ทำไมต้องมาถามตอนนี้ด้วยยยย

“ดีขึ้นแล้วครับ สงสัยจะหิวมากไปหน่อยเลยเป็นลม” ผมหันไปสบตาพี่แนทแบบอายๆ พี่แนทก็ส่งสายตายิ้มๆกลับมา ไม่รู้ไอ้ตี๋มันเห็นหรือเปล่า รู้แต่ว่ามันรีบเข้ามาประชิดตัวผมทันที

“อาร์มหิวจนเป็นลมเหรอ มานั่งนี่มา รอตรงนี้แหละ เดี๋ยวตี๋ตักอาหารมาให้นะ” มันกุลีกุจอพาผมไปนั่งที่โต๊ะ ส่วนแมนดี้ได้แต่มองผมสองคนเขม็ง สงสัยมันจะเริ่มงงกับการพูดจาและท่าทีของตี๋ที่มีต่อผมโดยเฉพาะต่อหน้าพี่แนทพี่แดนแบบนี้ พูดเสร็จไอ้ตี๋ก็เดินไปตักอาหาร ส่วนพี่แนทหันมามองผมตาขวางๆเล็กน้อยแล้วเดินไปกับพี่แดน

“อาร์ม.....นี่มันอะไรกันน่ะ ทำไมตี๋เค้าพูดจาแปลกๆกับอาร์ม เหมือนเป็นแฟนกันงั้นแหละ” แมนดี้กระซิบถามผมทันที

“เรามีเรื่องต้องบอกแมนดี้ คืองี้....ตี๋ขอเป็นแฟนเราจนจบทริปนี้ เราสงสารมันเลยตกลงไป แต่ไม่มีการเล่นอะไรเลยเถิดนะ” ผมรีบบอกแมนดี้กลัวมันจะเข้าใจผิด เพราะเมื่อคืนผมเพิ่งพูดให้กำลังใจมันเรื่องตี๋ไป เดี๋ยวมันจะหาว่าผมหน้าไหว้หลังหลอก

“นี่อย่าบอกว่านะว่าตี๋สารภาพรัก แล้วอาร์มปฎิเสธไป ตี๋เลยขอเป็นแฟนอาร์มแทนช่วงที่เที่ยวด้วยกันนี่” ถูกต้องแล้วค้าบบบ
“อืม ก็ทำนองนั้นแหละ” ผมพยักหน้าแบบเซ็งๆ

“โอ๊ยย.....อกอีแป้นจะแตก ไม่นึกเลยว่าในที่สุดตี๋จะกล้าบอกรักอาร์ม แมนดี้น่ะดูออกตั้งนานแล้ว แล้วก็รู้ด้วยว่าก่อนหน้านี้ตี๋เค้าไม่กล้าบอกอาร์มเพราะกลัวจะเสียเพื่อนไป เหมือนเพลงเพื่อนสนิทนั่นแหละ” ยิ่งแมนดี้พูด...ยิ่งทำให้รู้สึกว่าตัวเองทำไมโง่แบบนี้ถึงดูอะไรไม่ออกเลย

“ตี๋เค้าไม่มองใครเลยนะนอกจากอาร์มทั้งที่มีคนมาชอบตั้งเยอะแยะ บางครั้งแมนดี้ก็อดสงสารตี๋ไม่ได้” ไม่ต้องพูดต่อได้มั้ย ก่อนที่ผมจะรู้สึกผิดมากไปกว่านี้

“พอเลย.....ไม่ต้องพูดต่อแล้ว เราเคลียร์กับตี๋แล้ว ดูมันก็ทำใจได้นะ เพื่อนยังไงก็คือเพื่อน มันฝืนความรู้สึกกันไม่ได้หรอก” ผมรีบพูดแทรกก่อนที่มันจะพล่ามอะไรต่อ

“โอเค...ไม่พูดเรื่องนั้นก็ได้ งั้นมาพูดเรื่องนี้แล้วกัน  เป็นลมอีท่าไหนล่ะ พี่แนทถึงต้องอุ้ม แถมแทนที่จะส่งกลับห้องเรา ดันพาไปห้องตัวเองซะงั้น”  นี่มันเก็บได้ทุกเม็ดทุกประเด็น ไม่มีพลาดเลยจริงๆ

“ก็...ก็เราเป็นลมอยู่ในสวนหย่อม พี่แนทอยู่ตรงนั้นด้วยไง พี่เค้าเป็นหมอก็ต้องปฐมพยาบาลสิ ใช่มั้ย” ผมไม่ยอมสบตาแมนดี้ กลัวมันจับความรู้สึกผมได้ แต่สงสัยจะโกหกไม่ค่อยเก่งมันเลยกัดไม่ปล่อย

“อ๋อเหรอออ.....แต่เราว่ามันไม่ใช่แค่นั้นมั้งงงง” แมนดี้ทำเสียงเจ้าเล่ห์ใส่  ทำไมมันฉลาดแสนรู้แบบนี้ฟะ ผมไม่ตอบมันหรอก เงียบๆไว้ดีที่สุด

“เฮ้อ....แมนดี้ไม่น่ามาเที่ยวกับอาร์มเล้ยยย เดินด้วยกันแบบนี้เท่ากับฆ่าตัวเองชัดๆ ใครจะมาชายตาแลแมนดี้ล่ะ ตอนอยู่ซานฟราน อาร์มไปเดินไกลๆเราเลยนะ ไม่งั้นแย่งกลุ่มเป้าหมายเราไปหมด” ไม่ต้องกลัวหรอกไอ้แมนดี้ ตูมีพี่แนทแล้ว....ก็ต้องเฝ้าพี่แนทไว้เหมือนกันแหละโดยเฉพาะตอนอยู่ที่โน่น ไม่งั้นเดี๋ยวมอคอปอดอล่ะแย่เลย

ตี๋ตักอาหารเดินมาให้ผมพอดี การสนทนาเลยจบเพียงแค่นั้น ระหว่างทานอาหาร ตี๋มันก็คอยดูแลเอาใจผมไปซะทุกอย่างจนผมชักเกรงใจพี่แนทเหมือนกัน ดูพี่แนทสิ....ทำหน้านิ่งเชียว ไม่เป็นไรเดี๋ยวคืนนี้ผมดอดไปปลอบใจพี่เองนะครับ อิ...อิ...   แล้วพี่ดูสิครับ....เช้านี้ผมกินตั้งเยอะเพื่อพี่เลยนะเนี่ย

*****************************************
กินเสร็จ พวกเราไปขึ้นรถโดยมีพี่แนทเป็นคนขับ ซักพักก็จอดหน้าโรงแรมแห่งหนึ่ง มองเข้าไปเห็นพี่ฟ้าพี่น้ำยืนรออยู่ในล็อบบี้ นี่....อย่าบอกนะว่าพี่แมวน้ำจะไปเที่ยวด้วย

“พี่แนทครับ พี่ฟ้าพี่น้ำจะไปเที่ยวกับเราด้วยเหรอครับ” อดใจไม่ไหวแล้ว ขอถามหน่อยเถอะ

“ใช่ เมื่อคืนหลังจากที่พวกเรากลับถึงโรงแรม ฟ้าก็โทรหาพี่บอกว่าอยากไปเที่ยวด้วย ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเปลี่ยนใจกระทันหัน ทีพี่ชวนตอนอยู่ในงานแต่งดันปฏิเสธ สงสัยอยากไปเที่ยวกับใครบางคนมั้ง” พี่แนทตอบแต่เสียงตอนท้ายๆเหมือนประชดยังไงไม่รู้

นี่หรือเปล่า...ที่เมื่อเช้าพี่บอกว่าเมื่อคืนนอนไม่ค่อยหลับเพราะมีเรื่องให้คิดเยอะ  อย่าบอกนะว่า....มันทำให้พี่แนทหึงผมจนบอกชอบผมเมื่อเช้านี้ ขอบคุณฮะพี่ฟ้า...พี่เป็นตัวเร่งปฏิกริยาที่ดีจริงๆ เคยอ่านเจอเค้าบอกว่า ‘งอนก็เป็นเหมือนโรค ง้อก็เป็นเหมือนยารักษา ควรมีตัวเร่งปฏิกริยาด้วยจะช่วยให้การง้อง่ายขึ้น’ ผมจะจำหลักการนี้ไว้ใช้ในอนาคตเวลาพี่แนทหึงแล้วงอนผม ฮ่า....ฮ่า....

พี่แนทลงไปช่วยพี่ฟ้าพี่น้ำเอากระเป๋าขึ้นท้ายรถ ผมมองตามไม่ให้คลาดสายตา ดูนั่น.....พี่แมวน้ำใส่สายเดี่ยวรัดรูปซะเต้าแทบทะลัก รู้หรอกว่าพี่น่ะอึ๋มแต่ไม่ต้องโชว์ขนาดนั้นก็ได้   ผมก้มมองตัวเองก็เห็นแต่อกเหี่ยวๆแฟบๆไร้กล้าม เอาวะ.....ตั้งใจแน่วแน่ ตูต้องอวบขึ้นให้ได้ สู้....สู้....สู้ต่อไปทาเคชิ

***********************************************

[Pztor]

 :a2:สู้มานนนนนน

[LiliLiN]

น้องอาร์มอยากอวบอึ๋ม เจ๊ขอแนะนำ ยาคุมโลด   

อึ๋มขึ้นแน่ๆ 

[ben~ya]

สู้ๆ อาร์ม แต่อย่าปล่อยอวบระยะสุดท้ายนะจ๊ะ

[pongsj]

อาร์มนี้ ก็แอบร้ายยยยยยยยยยยยยยยยน่ะ 555

[ken_krub]

เป็นกำลังใจให้ครับ

[three]

สู้ๆครับผม 

[SweetSerenade]

เอาใจช่วยน้องอาร์ม

ให้อวบอึ๋มไปสู้กะพี่แมวน้ำนะจ๊ะ

ปอลอ ชอบแมนดี้

[patee]

แฟบแฟบแบบนี้พี่แนทก็รักจะแย่แล้ว

ไม่ต้องไปทำอึ๋มหรอก

[both^^]

อืม  ชอบแมนดี้ด้วยคน

 

[benxine]

..... น่าร๊ากกก ......

[mist]

เจ้าอาร์มเอ้ย จะรู้ไหมเนี่ย ว่ากินไปแค่ไหน ไอ้ที่แฟบ ๆ อยู่น่ะ มันก็ไม่มีทางที่จะตู้ม ๆ ขึ้นมาได้หรอก  :เฮ้อ:ปวดหัวกะนายเอกคนนี้จริง ๆ

[modi]

น้องอาร์ม เริ่มแรงนะจ๊ะ อิอิ

[anna1234]

หุหุ สงสัยงานนี้มีเฮฮ่ะ

[BeePed]

เจ้าอาร์มเอ้ย จะรู้ไหมเนี่ย ว่ากินไปแค่ไหน ไอ้ที่แฟบ ๆ อยู่น่ะ มันก็ไม่มีทางที่จะตู้ม ๆ ขึ้นมาได้หรอก  :เฮ้อ:ปวดหัวกะนายเอกคนนี้จริง ๆ

อะไร....แค่นี้ก็ปวดหัว  อ๋อออ.....ใช่ซี้.....

น้องอาร์มอยากอวบอึ๋ม เจ๊ขอแนะนำ ยาคุมโลด   

อึ๋มขึ้นแน่ๆ 

โอ๊ยย...ความเห็นนี้แรงอ่ะ  เค้าไม่ได้อยากเป็นกระเทยนะ แค่อยากดูมีเนื้อมีหนังขึ้นมาหน่อยเท่านั้นแหละ เวลาพี่แนทกอดจะได้ไม่เจอแต่กระดูก 

แฟบแฟบแบบนี้พี่แนทก็รักจะแย่แล้ว

ไม่ต้องไปทำอึ๋มหรอก

คิดว่าอย่างงั้นจริงๆเหยอออ เค้ารู้สึกโอเคขึ้นหน่อยละที่แฟบๆแบบนี้

[marchmenlo]

‘งอนก็เป็นเหมือนโรค ง้อก็เป็นเหมือนยารักษา ควรมีตัวเร่งปฏิกริยาด้วยจะช่วยให้การง้อง่ายขึ้น’

ชิื ชิ หลัการสูงน่่ะเราน่ะ แต่มันก็จริงอ่ะเน๊อะ 

[BeePed]

เสียใจไม่มีคนช่วยดันกระทู้เราเลยย แง.....แง..... แทบหาเรื่องตัวเองไม่เจอว่าอยู่ตรงไหน


เอาเรื่องน่ารักมาฝาก อ่านมาจากกระปุกดอทคอมค่ะ (หาเรื่องไม่ต่อนิยายตัวเอง)

*****************************
          ชายจีนคนหนึ่งแบกถังน้ำสองใบไว้บนบ่าเพื่อไปตักน้ำที่ริมลำธาร 
          ถังน้ำใบหนึ่งมีรอยแตก ในขณะที่อีกใบหนึ่งไร้รอยตำหนิ 
          และสามารถบรรจุน้ำกลับมาได้เต็มถัง...แต่ด้วยระยะทางอันยาวไกล 
          จากลำธารกลับสู่บ้าน....จึงทำให้น้ำที่อยู่ในถังใบที่มีรอยแตกเหลืออยู่เพียงครึ่งเดียว 

          เหตุการณ์ทั้งหมดนี้ดำเนินมาเป็นเวลา 2 ปีเต็มที่คนตักน้ำสามารถตักน้ำ 
          กลับมาบ้านได้หนึ่งถังครึ่ง....ซึ่งแน่นอนว่าถังน้ำใบที่ไม่มีตำหนิจะรู้สึกภาคภูมิใจ 
          ในผลงานเป็นอย่างยิ่ง ...ขณะเดียวกันถังน้ำที่มีรอยแตกก็รู้สึก อับอายต่อความบกพร่องของตัวเอง 
          มันรู้สึกโศกเศร้ากับการที่มันสามารถทำหน้าที่ได้เพียงครึ่งเดียวของจุดประสงค์ ที่มันถูกสร้างขึ้นมา 

          หลังจากเวลา 2 ปี… ที่ถังน้ำที่มีรอยแตกมองว่าเป็นความล้มเหลวอันขมขื่น 
          วันหนึ่งที่ข้างลำธาร มันได้พูดกับคนตักน้ำว่า "ข้ารู้สึกอับอายตัวเองเป็นเพราะ 
          รอยแตกที่ด้านข้างของตัวข้าที่ทำให้น้ำที่อยู่ข้างในไหลออกมาตลอดเส้นทาง ที่กลับไปยังบ้านของท่าน" 

          คนตักน้ำตอบว่า "เจ้าเคยสังเกตหรือไม่ว่ามีดอกไม้เบ่งบานอยู่ตลอดเส้นทางในด้านของเจ้า...
          แต่กลับไม่มีดอกไม้อยู่เลยในอีกด้านหนึ่งเพราะข้ารู้ว่าเจ้ามีรอยแตกอยู่.... 

          ข้าจึงได้หว่านเมล็ดพันธุ์ดอกไม้ลงข้างทางเดินด้านของเจ้าและทุกวันที่เราเดินกลับ...
          เจ้าก็เป็นผู้รดน้ำให้กับเล็ดพันธุ์เหล่านั้น 
          เป็นเวลา 2 ปี ที่ข้าสามารถที่จะเก็บดอกไม้สวย ๆ เหล่านั้นกลับมาแต่งโต๊ะกินข้าว 
          ถ้าหากปราศจากเจ้าที่เป็นเจ้าแบบนี้แล้ว..เราก็คงไม่อาจได้รับความสวยงามแบบนี้ได้" 

          คนเราแต่ละคนย่อมมีข้อบกพร่องที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวเอง...
          แต่รอยตำหนิและข้อบกพร่องที่เราแต่ละคนมีนั้น 
          อาจช่วยทำให้การอยู่ร่วมกันของเราน่าสนใจ และกลายเป็นบำเหน็จรางวัลของชีวิตได้.... 
          สิ่งที่ต้องทำก็เพียงแค่ยอมรับคนแต่ละคนในแบบที่เขาเป็น.. 
          และมองหาสิ่งที่ดีที่สุดในตัวของพวกเขาเหล่านั้นเท่านั้นเอง 

หากเราหาเหตุผลให้กับตัวเอง
ว่าทำไมเราถึงรักคนๆ นี้นัก
แล้วเหตุผลที่ได้ มีแค่เพียง...รักเพราะรัก
 
ฟังดูอาจเลื่อนลอยไร้จุดหมายเกินไป
แต่สำหรับคนที่รักกัน เหตุผลเพียงแค่นี้
ก็เพียงพอที่จะสานต่อความรักให้อยู่ต่อไป

แต่กับคนที่เรารักเค้า แล้วเค้าไม่รักเรา
ไม่เคยจะมองเห็นแม้แต่คุณค่าในตัวเรา
ต่อให้เราหยิบยื่นสิ่งดีๆ ให้เค้าเพียงไหน
หรือให้เหตุผลมากมายในคำว่ารักที่เรามีให้
เค้าก็คงมองไม่เห็นมันเหมือนกัน

และกับคนประเภทนี้ ยิ่งเราเรียกร้องมากแค่ไหน
ก็จะยิ่งสร้างความเหนื่อยใจให้กับเราเท่านั้น
ถ้าคุณมีความสุขกับมันก็ดีไป
แต่สุข...แล้วเหนื่อยใจก้อน่าคิดเหมือนกัน

คนเราเหนื่อยแล้วก็ต้องพัก
ต้องหาทางออกที่ทำให้เราดีขึ้น
กับเรื่องของความรักก็เช่นกัน
เมื่อเราต้องเหนื่อยล้าเพราะมัน
คงต้องพักซะบ้าง...
ลองหยุดวิ่งตามเค้าสักครั้ง
แล้วมาเดิน(แค่เดิน)ตามตัวเองดูสักหน
คุณอาจรู้สึกดีกว่าการต้องวิ่งตามใครคนนั้น

Ps... อย่างน้อยๆ คุณจะพบว่า
การเรียนรู้ที่จะรักตัวเองนั้นไม่ทำให้เราเหนื่อยใจเลย ...

[muhan]

คนข้างบนทำเนียน

มาต่อเลยอ่ะ

อิอิอิ

ไม่เอาคนเขียนจาเอา "ตี๋"

และก็ขอพี่แนทเป็นของแถม

อิอิ

อ่านหนึ่งแถมหนึ่งไรงี้

เรื่องที่เอามาให้อ่าน


โดนเต็มๆ ชอบคร่า

[ben~ya]

เป็นคำคมที่ดี แต่ว่า...
ตอนต่อไปอะอยู่ไหน พี่แนทอยู่ไหนนนนนนน

[anna1234]

  ไม่มาต่อนิยายเหรอ

ทัมมายอ่ะ ทัมมาย

ไม่เอาเค้าจะอ่านนิยายอ่ะ มาต่อเร็วๆๆ

[mist]

หาเรื่องเนียนไม่ต่อนิยายล่ะซี้ 

[BeePed]

ตอนที่ 27.1 แฟนใครเนี่ย

ขณะที่รอพี่ฟ้าพี่น้ำเอากระเป๋าขึ้นรถ พวกผมก็รีบทำการอัปเปหิตัวเองไปนั่งแถวหลังสุด ส่วนแมนดี้ก็กระซิบกระซาบถามผมด้วยหน้าตาอยากรู้อยากเห็นว่าพี่เค้าสองคนเป็นใคร พอรู้ว่าพี่ฟ้าเป็นพี่คณะมันก็กระดี้กระด้าขึ้นมาทันที พวกเรากยกมือไหว้ตอนพี่ๆขึ้นมานั่งเรียบร้อย ส่วนไอ้แมนดี้ก็รีบกระทุ้งสีข้างผมส่งสัญญาณให้แนะนำพี่สองคนให้มันรู้จัก แต่ผมว่ามันคงอยากรู้จักพี่ฟ้าคนเดียวมากกว่า

“พี่ฟ้าพี่น้ำครับ นี่เพื่อนผมที่คณะชื่อแมนดี้ จะไปเที่ยวกับพวกเราด้วยครับ” พี่เค้ารับไหว้แมนดี้แล้วยิ้มให้

“สวัสดีค่ะพี่ฟ้า ต๊าย...ดีใจจังเลย มีพี่คณะหล่อๆมาร่วมทริปด้วย เอ่อ....เห็นโอมว่า..พี่เป็นปู่รหัสดลหรือคะ” แหม....ระริกระรี้เชียว

“ครับ” แต่พี่ฟ้าตอบสั้นคำเดียวได้ใจความ สงสัยจะไม่อยากคุยกับแมนดี้ แต่ทำไม...ต้องหันมาทางผมด้วย

“น้องอาร์ม....ข้างหลังนั่งกันสามคนเบียดไปหรือเปล่าครับ” เออ....แล้วพี่จะให้ผมทำยังไงล่ะครับ

“อาร์มมานั่งกับพี่มั้ย น้ำเค้าตัวเล็กเราก็ตัวเล็ก ข้างหลังน่ะที่มันแคบ แค่แมนดี้กับตี๋นั่งก็เต็มแล้ว” ไอ้ตี๋หันควับทันทีแล้วเอาแขนมาพาดไหล่ผม ส่วนพี่แนทหันกลับมามองจากที่นั่งคนขับ ผมรับรู้ถึงรังสีพิฆาตพวยพุ่งมาจากสองทางคือจากไอ้ตี๋กับพี่แนท แบบว่า...ถ้าผมตอบไม่ดี....ศพไม่สวยแน่  พี่แนทค้าบบบ....พี่ออกรถได้แล้ว ไม่ต้องมาสนใจผมตอนนี้ก็ได้ ที่ตอนผมอยากให้พี่สนใจดันทำเป็นแกล้งไม่รู้เรื่อง

“เอ่อ....พี่ฟ้า ผมนั่งตรงนี้ไม่เบียดหรอกครับ แล้วอีกอย่างแถวกลางแอร์มันก็แรงด้วยครับ” ผมรีบตอบ

“อาร์ม....แอร์แรงไปเหรอ งั้นเดี๋ยวพี่หรี่แอร์ให้” พี่แดนหันมาพูดแล้วกลับไปหรี่แอร์  พี่แดนครับ....ผมขอโทษ...พี่ช่วยนั่งเฉยๆไม่ต้องพูดอะไรก็ได้ครับ

“เห็นมั้ยอาร์ม พี่แดนหรี่แอร์แล้ว มานั่งตรงนี้เถอะ” พี่ฟ้ายังไม่ละความพยายาม

“ไม่เป็นไรครับ อาร์มเค้าชอบนั่งกับผม ใช่มั้ยอาร์ม” ตี๋พูดแล้วโอบไหล่ผมเข้าหาตัว ส่วนตามันจ้องหน้าพี่ฟ้าเขม็ง ทำหน้าเหมือนหมาหวงเจ้าของมากๆ เห็นประกายตาเปรี๊ยะๆลอยปะทะกันไปมา

“พี่ฟ้า...อาร์มเค้าอยากนั่งตรงนั้น ก็อย่าไปเซ้าซี้เลย เสียเวลา พี่แนท...ออกรถเถอะค่ะ” พี่แมวน้ำพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด โอเค...ขอบคุณครับที่ช่วยครั้งนี้ แต่ยังไงพี่ก็ยังเป็นศัตรูหัวใจผมอยู่ดีแหละ

รถพวกเรามุ่งตรงไป ‘Coronado Island’ หรืออีกชื่อคือ The Crown City พี่แดนทำหน้าที่ไกด์จำเป็นโดยหันมาบรรยายว่า Coronado เป็นภาษาสเปนแปลว่ามงกุฎ หรือ crown ซึ่งจริงๆแล้วคำว่า Corona มีรากศัพท์มาจากภาษาละตินซึ่งแปลว่า crown ทั้งนี้ทั้งนั้นก็เพราะภาษาในยุโรปทั้งอังกฤษ สเปน ฝรั่งเศสล้วนก็มีรากศัพท์มาจากภาษาละตินทั้งนั้น [พวกเราคงเคยได้ยินรถ Toyota รุ่น Corona ซึ่งมันก็แปลว่า crown นั่นแหละ]  

ถ้าสังเกตดีๆพวกชื่อเมืองชื่อถนนในแคลิฟอเนีย ส่วนใหญ่มาจากภาษาสเปนทั้งนั้น เพราะเดิมรัฐนี้เป็นของประเทศแม็กซิโกชึ่งใช้ภาษาสเปนเป็นภาษาหลัก แต่อเมริกาไปทำสงครามยึดแคลิฟอเนียเอามาเป็นของตัวเมื่อ 160 ปีก่อน ผมได้แต่คิด นี่แหละน้า...ไปยึดของเค้ามา เป็นไงล่ะกรรมตามสนอง ตอนนี้อเมริกามีแต่คนแม็กซิกันลอบเข้าเมืองแบบผิดกฏหมายเป็นล้านๆคน มากันเป็นครอบครัวออกลูกออกหลาน ส่วนคนอเมริกันก็ต้องก้มหน้ารับกรรมเสียภาษี เพื่อเอาไปจุนเจือลูกหลานแม็กซิกันที่พ่อแม่มีรายได้น้อย ไหนยังแถมปัญหาอาชญากรรมจากพวกแรงงานเถื่อนเหล่านี้อีก ก็คล้ายๆกับกรณีที่คนขาวไปเอาคนดำจากแอฟริกามาเป็นทาสในอเมริกานั่นแหละครับ

กลับมาเรื่อง Coronado Island เกาะนี้มีสะพาน ‘San Diego-Coronado bridge’ เชื่อมกับ San Diego Bay สะพานนี้ยาวมากๆ (3.4 กิโลเมตร) แถมยังโค้งได้ใจเและสวยมากครับ จากสถิติสะพานนี้มีคนมากระโดดน้ำตายมากเป็นอันดับสามของอเมริกา (อันดับหนึ่งคือสะพานโกลเด้นเกทในซานฟรานซิสโก ซึ่งผมจะได้ไปดูอีกไม่กี่วันนี้แล้ว)

นอกจากมีชื่อเสียงเรื่องสะพานแล้ว เกาะนี้ยังมีชายหาดที่สวยงามและโรงแรมที่หรูและดังมากอยู่คือ ‘Hotel del Coronado’ โดยถือว่าเป็นโรงแรมบนชายหาดที่ใหญ่ที่สุดของชายฝั่งแปซิฟิคของทวีปอเมริกาเหนือ โรงแรมนี้ถือเป็นไฟล์ทบังคับที่ทุกคนที่มาซานดิเอโกควรต้องมาชมและถ่ายรูปด้วย แม้ว่าจะไม่ได้เข้าพักก็ตาม (ค่าห้องแพงมากครับ 350-500 เหรียญขึ้นไปต่อคืน) โรงแรมนี้สร้างตั้งแต่ปี 1885 เป็นฉากในหนังฮอลลีวูดหลายเรื่อง และเป็นฉากในนิยาย Bid Time Return ซึ่งตอนหลังนำมาสร้างเป็นหนังเรื่อง Somewhere in Time แต่ฉบับหนังเค้าเปลี่ยนไปใช้โรงแรมอื่นถ่ายทำแทน

หาที่จอดรถได้ พวกผมก็เคลื่อนขบวนเข้าโรงแรมทันที โรงแรมสวยและดูหรูมากๆครับ ผมถ่ายรูปไม่ยั้งมือแบบไม่กลัวเปลืองฟิล์ม (แหะ แหะ ก็มันเป็นกล้องดิจิตอลอ่ะครับ) ถ่ายกับโรงแรมเสร็จโดยแอบใช้ห้องน้ำเค้าฟรีด้วย พวกเราก็เดินไปทางชายหาดที่ติดโรงแรม มีคนเล่นน้ำเยอะพอควร

ตาย....นี่ผมลืมพี่แนทได้ไง หันไปมองพี่แนทอีกทีก็เห็นพี่แมวน้ำเกาะแขนแจ นั่น....เบียดกันเข้าไปสิ ขาดความอบอุ่นรึไง นี่...แฟนตัวจริงเค้ายืนหัวโด่อยู่ตรงนี้นะเฟ้ยเกรงใจกันบ้างสิ ปั๊ด...เดี๋ยวทำเมาแล้วจับพี่แนทกดซะเลย เอ...ว่าแต่....เราตกลงเป็นแฟนกับพี่แนทรึยังวะ แต่ไม่สน...โมเมไว้ก่อนว่าเป็นแล้ว

“น้องอาร์ม ถ่ายรูปพี่กับพี่แนทให้หน่อยค่ะ” พี่แมวน้ำพูดแล้วยื่นกล้องมา ผมจำใจถ่ายให้ ดูนั่น...โอบแขนแล้วเอาหัวหนุนไหล่พี่แนทอย่างกับคู่รัก ให้ตายเถอะ....อยากถ่ายแต่พี่แนทแล้วตัดพี่แมวน้ำออกจากเฟรมจริงๆเลย

“น้ำ พี่อยากถ่ายคู่กับอาร์ม น้ำช่วยถ่ายให้หน่อยนะครับ” ผมเดินไปยื่นกล้องคืนพร้อมเอากล้องผมให้พี่น้ำถ่าย

พี่แนทเอาแขนมาโอบเอวพร้อมดันตัวชิดกัน ถ่ายเสร็จแทนที่จะปล่อยพี่แนทดันก้มลงมาหอมแก้มผมพร้อมส่งสายตาหวานซึ้ง บ้า.บ้า.บ้า..คนอะไรหน้าไม่อาย...นี่มันต่อหน้าธารกำนัลนะ ผมได้แต่ยืนอายหน้าแดง หันไปมองพี่น้ำอีกทีก็เห็นพี่เค้าหยุดยืนอ้าปากค้างอยู่กับที่ตรงนั้น ดีเหมือนกัน ให้มันรู้ซะบ้างว่าไผเป็นไผ

*******************************************
มีรูปสะพาน Sandiego-Coroando bridge มาฝาก กับโรงแรม Hotel del Coronado ค่ะ


[attachment deleted by admin]

[anna1234]

  สุดยอดเลยพี่แนท การกระทำที่แสดงโดยไม่ต้องพูด

คิดว่าน้ำคงเข้าใจ  แต่เสียจั๋ยด้วยน้ำไม่เข้าใจฮ่ะ อิอิ

[ben~ya]

พี่แนท 
BeePed