หัวข้อ: [เรื่องสั้น] แพ้ (จบ 16 เมษา 59)

[miniminiXD]

ขอขอบคุณสำหรับเรื่องสั้นดีๆ หน่วงๆ ดาร์กๆ และแฝงความอบอุ่นใจนิดๆ ด้วยน้าาาาา

 

[PrimYJ]

หน่วงมากเลยที่ภูลดคุณค่าของตัวเอง
ก็ต้องจำไว้ให้เป็นบทเรียน ต่อไปก็ต้องเชื่อใจกัน
อย่าใช้อารมณ์เป็นหลัก ถามหาเหตุผลกันก่อน

[DZiik]

สุดท้ายก็จบด้วยดีนะ สงสารภูที่สุดเลย 

[RinNam]

ภู ขวัญเอ่ยขวัญมาน้าาาา

มีอะไรก็คุยกันดีๆเนอะ   

รักมากกกที่มีความสุขกันสักที อ่านแรกๆนี่หน่วงสุดๆ 555

[นางสาวกานาเลส]

อื้อออออ ชอบมากค่ะ สงสารภู แต่ภูก็ทำตัวเองจริงๆอ่ะ แต่ยังไงอั๋นก็ยังรักภู รับภูได้ ไม่ว่าจะสกปรกขนาดไหน จบแฮปปี้ 

[van16]

มันสนุก มันดี แต่มันก็เศร้า 

[mi22]

ขอบคุณค่ะ

[КίmY]

ฮืออออ ต่อไปนี้ดูแลภูให้ดีๆนะอั๋นนน 
 

[neverland]

น้ำตาร่วงแหมะๆๆๆเลยค่ะ เศร้ามากๆ ภูน่าสงสารมากเลย TT

[Wordslinger]

โห ลุ้นแทบแย่ นึกว่าจะจบไม่สวยเสียแล้ว แต่ก็ต้องถอนหายใจด้วยความโล่งอก เพราะจบแฮปปี้ค่ะ เย้!!!

นี่คือเรื่องสั้นที่ส่งผ่านความหมายของคำว่า โทสะจริต จริงๆ ค่ะ เมื่อความโกรธครอบงำ เหตุผลอย่างอื่นใดๆ ก็จะปลาสนาการไปจากหัวใจจนสิ้น นำมาซึ่งการไม่ฟังเหตุผล และเมามายด้วยโมหะ และยังผลให้อีกคนเตลิดไปไกล

ยอมรับว่าอ่านตอนที่ภูโลดแล่นไปในโลกกลางคืนแล้วปวดหัวใจ อยากให้เขาออกมาจากตรงนั้น ยิ่งตอนโดนเล่นยาด้วยแล้ว ยิ่งอยากให้อั๋นมาช่วยเร็วๆ การได้อ่านเรื่องเกี่ยวกับชีวิตของใครบางคนที่ต้องจมอยู่ในวังวนเช่นนั้น ย่อมทำให้ผู้อ่านรู้สึกหดหู่มากๆ ค่ะ

...อย่างไรก็ตาม ท้ายที่สุดแล้ว ทั้งอั๋นและภูก็เข้าใจกัน แม้ว่าตอนสุดท้ายจะทำให้ลุ้นด้วยการที่ภูกลับบ้านช้า (นี่ดิฉันแอบกลัวไปว่าจะเป็นตอนจบที่ตัวละครตัวใดตัวหนึ่งเสียชีวิตนะคะเนี่ย ลุ้นขนาดนั้นเชียว) แต่พวกเขาสองคนก็เข้าใจกัน และยอมรับกันและกันในที่สุด

ขอบคุณสำหรับเรื่องสั้นดีๆ เรื่องนี้มากๆ ค่ะ ^______^

[SUPERMUAY]

ดีอะ จะมีสักกี่คู่ที่เลิกกันไปแล้วกลับมาคบกันใหม่ได้

[Pakeleiei]

ทุกอย่างมันดีถ้าอั๋นเชื่อใจจริงๆ สงสารภูไปเลย
แต่ตอนจบน่ารักกกกกก

[reverofjs]

ความเชื่อใจมันสำคัญมากๆเลยเนอะ 

[zaturday]

แค่เห็นชื่อคนแต่งก็กดเข้ามาอย่างไวละ ไม่เคยทำให้ต้องผิดหวังจริงๆ

[stickyyrice]

ชอบบบบ

[janehh]

สงสารภู อ่านไปใจสลายไปโอ้ยยย
แต่ดีนะจบแฮปปี้ 

[maykiz]

เป็นอีกเรื่องที่ห้ามรอยยิ้มและน้ำตาไม่ได้จริงๆ

[happy-jigsaw]

เรื่องนี้มันหน่วงงงง

[joyey6217]

เจ็บยังไม่พอใช่หรือเปล่า ยังเเย่ไม่มากพออีกหรือชีวิตเก่า
ต้องหนักสักเท่าไหร่ เธอถึงจะลืมความเศร้า
ทำร้ายตัวเองจะช่วยให้ลืมรึเปล่า ฉันถามจริงๆ

อ่านตอนแรกนี่นึกถึงเพลง ถามจริงๆ ของ 7thSCENE จริงๆนะ

ภูถูกคนรักทำร้ายความรักและความรู้สึก แต่ต่อมาภูก็เลือกที่จะทำลายตัวเองให้สมกับที่ถูกตราหน้าจากคนรัก
 ประชดทำตัวให้ร่านสมกับที่ถูกกล่าวหา แถมทำลายตัวเองอยู่ตั้งสองปีด้วยนะกว่าเค้าจะรู้ตัวว่าถูกประชด โธ้ๆๆ ได้แต่เฮ้ออออ
กว่าจะถึงเส้นแพ้... ก็เกือบตาย
แล้วถึงจะทำแบบนั้นก็ไม่ได้ทำความเจ็บมันจางหายไป
พออั๋นกลับมาในเวลาที่ภูเหลวแหลกแตกสลายเต็มที่แล้ว
(แล้วอั๋นมันไปเป็นวัวพันปีดึกดำบรรพ์ที่ไหนตั้งนานสองนานวะ เหอะ)
กว่าจะประสานตัวตนและหัวใจที่แหลกสลายของภูให้มันสมานได้ก็ใช้เวลานานเหมือนกัน
ขอบใจอั๋นที่ไม่ละทิ้งภูไปอีก
นอกจากความสัมพันธ์ของคนสองคนมันจะมีความรักเป็นตัวขับเคลื่อน มันต้องมีความไว้เนื้อเชื่อกัน
ให้อภัยกันด้วยเนอะถึงจะไปกันรอด
ดีใจที่อั๋นกลับมาหาภู

[Himbeere20]

ฮึ่ม!!  อ่านแล้วหงุดหงิดภูมาก ผิดไหมที่เราไม่สงสารภูกับชีวิตที่มันทิ้งดิ่งนรกขนาดนี้ อยากจับตัวมาเขย่าดูว่ามีอะไรอยู่ในหัวบ้างถึงได้ทำร้ายตัวเองให้กับคนที่มันแม่งหนีหายไปตั้งชาติแล้ว  ก็เข้าใจว่าเสียใจแต่จะดีกว่าไหม ถ้าทำให้ชีวิตมันดีขึ้น แล้วถ้าได้เจอกันอีกทีให้คนที่มันทิ้งกันไปได้รู้ว่ามันเสียสิ่งที่มีค่ามากไป  ยังดีที่สุดท้ายเรื่องต่างๆมันจบลงด้วยดีชนิดพลิกคว่ำกันเลย.(ชอบเม้นของคุณ miniminiXD มากค่ะ)

[Jessiebier]

ถ้าเราเป็นภูเราจะหาแฟนใหม่ อั๋นผิดที่ไม่เชื่อใจ จริงๆควรง้อภูตั้งนานแล้ว นี่รอเกือบสองปี แล้วภูนัดผช.ทุกวันศุกร์คือภูก็เลือกอย่างนี้ แล้วพอกลับมามันสายเกินไป

อ่านละเกลียดแฮ็คสุด คนที่ทำให้ทุกอย่างมันพัง 

[PHA_]

สนุกมากๆเลยค่ะ แงงง ชอบบบบบบ

[PPink]

เรื่องดีสำนวนดีมากเลยยยยยยยย
นั่งอ่านแล้วทำให้เราพาตัวเองเข้าไปในอารมณืและความคิดของตัวละครได้หมดเลย บรรยายไว้ดีมาก
แต่ละฉากก็สมเหตุผล มีเหตุและผลรองรับ ไม่ทำให้มันดูเกินจริง
เข้าใจอั๋นที่ยอมรับภู เพราะรักมากคือหนึ่ง และคิดว่าตัวเองเป็นจุดเริ่มต้นการกระทำของภูคือสอง
ตัวละครภูเป็นอีกตัวที่ถ้าเป็นเพื่อนก็คงอยากเข้าไปกอดแน่นๆ จิตใจดู insecure มาก
ดีแล้วที่อั๋นกลับมาตาม ถ้าปล่อยไปเรื่อย ๆ หรือมาช้ากว่านี้ อาจจะเจอภูในวัดแบบไร้ลมหายใจแทนก็ได้

เราชอบแนวเขียนที่ออกมาโทนสว่างของคุณต้นนะ มันเหมือนเป็นลายเซ็นที่อ่านแล้วรู้ตัวว่าเรื่องแนวนี้คือคนนี้แต่ง
อ่านแล้วอย่างน้อยแม้เจ็บปวดแต่สุดท้ายก็ยิ้มได้ เป็นเรื่องราวดีดีที่มีอยู่เสมอ

เผ็นกำลังใจให้เสมอค่ะ จะรอติดตามผลงานต่อไป

[Gottomon]

น้ำตาไหล 
เพราะความเข้าใจผิดแท้ๆ
เสียเวลารักกันไป2ปี แต่ก็ได้แลกนะ
แลกกับการเรียนรู้ที่จะเชื่อใจ ใจเย็นและคิด
ภูเองก็มีบทเรียนของตัวเอง การประชดไม่ใช่ทางออก
ของทุกสิ่ง ถ้ามันเกิดอะไรที่แย่กว่านี้ล่ะ ถือว่าโชคดีแล้วทั้ง2คน หลังจากผ่านเรื่องร้ายๆมา
ขอบคุณสำหรับนิยายหน่วงสนุกๆนี้นะคะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ

[tasteurr]

อย่างน้อยเหตุการณ์ที่เลวร้ายก็ทำให้ทั้งสองคนโตขึ้น รักกันมากขึ้น

[bojaemyboo]

เข้าใจเลย คำพูดที่ออกมาตอนโกรธ มันไม่มีดีเลย

[nittanid33333]

ลุ้นจนเยี่ยวเหนียว ลุ้นยิ่งกว่าฉลากกินแบ่งรัฐบาล ฮือออออ ดีใจฮะ ที่ไม่จบแบบทำร้ายกัน

[lizzii]

สงสารภู ดีนะที่ไม่เป็นไร

[nongyingying]

สนุกมากเลยค่ะ ได้มุมมองความรักแบบที่หาในชีวิตจริงยากหน่อย

[่patsaporn]

แทบช็อค ยิ่งตอนโดนไอ้สามคนนั้นรุม ฮือออ เศร้าอ่ะ
แต่ดีที่ทั้งสองคนกลับมาอยู่ด้วยกันด้วยความเข้าใจอีกครั้ง

ขอบคุณค่ะ