“ทอป มึงได้คุยกับพี่เกี๊ยงบ้างป่ะวะ” ผมถามมัน ช่วงกินข้าวก่อนเรียนต่อตอนบ่าย
“ไม่ว่ะ ทำไมวะ ติดใจพี่เขาล่ะสิ กูบอกแล้ว” ไอ้ทอป ไม่ใช่แล้ว...
“ป่าวเว้ย กูจะถามว่ามึงมีเบอร์น้องชายเขามั้ย” ได้ยินดังนั้นไอ้ทอปก็ทำตาโตเชียวคับ พร้อมกับไอ้แบงค์และ
ไอ้ฟลุคที่นั่งอยู่ก็ยื่นหน้าเข้ามาให้ความสนใจ
“อ่ะๆ ไม่ชอบพี่เพราะว่าจะเอาน้องนี่เอง ฮ่าๆๆๆ” เออ เอาเข้าไปไอ้พวกนี้
“ห่า ไม่ใช่อย่างที่พวกมึงจิ้นกันอยู่และ เค้าฝากกีตาร์กะหนูไว้ ที่พวกมึงเห็นอ่ะ แล้วนี่สองอาทิตย์แล้วยังไม่เห็นติดต่อกลับมาเลยว่าจะมาขนไปเมื่อไหร่ แม่ง รกห้องกู”
“แหม กูเห็นรีบกลับไปให้อาหารไอ้แมคทุกวัน ไปหาทีไรก็ลูบๆคลำๆไอ้หนูผีนั่นอยู่ได้ ปากแข็งแล้วมึง”
ไอ้แบงค์คับ...แมร่ง แทนที่จะช่วยเพื่อน ตกลงจะให้กูชอบไอ้นั่นหรือไงวะ
“พวกมึงหนิ ห่าเอ้ย ไอ้ทอป ฝากมึงบอกพี่เกี๊ยงเรื่องนี้ด้วยแล้วกัน” ผมหงุดหงิดพวกมัน เลยลุกเดินออกมาก่อน
หวังว่าจะไปห้องเรียนเลย แซวกูกันอยู่ได้
ในห้องเรียนช่วงบ่าย
“เฮ้ย มึงว่างานนี้พี่หรือน้องวะ” เสียงไอ้แบงค์จอมกวนส้นตีน
“กูว่าพี่เกี๊ยงดูหรูไปว่ะ ไม่ผ่าน” เสียงไอ้คุณตั้นนักวิเคราะห์
“กูว่าไอ้คนน้องมีเสน่ห์ดี หล่อ เท่ห์ เซอร์ๆ แถมดูกวนๆ ขี้เล่นดีนะมึง กูล่ะอยากได้ แต่คนพี่ก็ดูดีนะมึง
สรุปน้องทอปขอสอง”ไอ้ทอปคร้าบบบ เรียนอยู่...เกรงใจกรูและอาจารย์หน่อย
“เฮ้ย มึงหนิแม่งพูด...บรื๋ยยส์” ไอ้ฝุ่นทำหน้ารับไม่ได้ กับคำวิจารณ์ผู้ชายของเพื่อน
“กูว่า ถามเจ้าตัวแม่งเลยดีกว่าว่ะว่าจะเอาใครหรือให้ใครเอา ฮ่าๆ” ผมหันไปตามเสียงไอ้ฟลุคที่พูดกวนแล้ว
ยิ้มมาทางผม กำลังจะอ้าปากด่ามันเพราะๆ สักที
“กลุ่มนั้นน่ะ ถ้าพวกเธอไม่เรียน จะออกไปก่อนก็ได้นะ ยินดีเชคเวลาเรียนให้เต็มคาบ” เสียงอาจารผู้หญิงหน้าห้องพูดออกไมค์แล้วมองจ้องมา คงทนไม่ได้แล้วกับเสียงคุยพวกมันที่ดังขึ้นๆพวกมันคงลืมตัวคิดว่าอยู่ในร้านเหล้ามั้ง
“เงียบได้ยัง” ผมหันไปถามพวกไอ้คุณเพื่อนตัวดีทั้งหลาย สมน้ำหน้า
“คร้าบ”
ไอ้แบงค์ทำท่าก้มหัวให้ผมกวนๆ ก่อนพวกมันจะหันกลับไปตั้งใจเรียนกันต่อ
เป็นอันว่าพักยก แต่พวกมันก็ยังคงหาช่วงว่างสนทนาเรื่องผมกันตลอดจนเลิกเรียน
แมร่ง งอน งอน งอน กลับห้องกินข้าวคนเดียวดีกว่า
กลับมาซื้อข้าวขึ้นมากินก็มานั่งจ้องไอ้หนูบ้า
“ไง ไอ้แมค เมื่อไหร่คุณพ่อมึงจะมารับตัวกลับไปเนี่ย”
ไอ้แมควิ่งไปๆมาๆในกรงแทนคำตอบ
“แมร่ง ทิ้งไว้ไม่สนใจเลย แบบนี้แสดงว่าเค้าไม่รักมึงจริงหรอก โดนหลอกแล้วไอ้หนูโง่เอ้ย”
ไอ้เต้ยังคงพูดกับแฮมสเตอร์ต่อไป ยามตะวันลับฟ้าเมื่อตอนเย็นๆ
“เฮ้อ หิวยัง อ่ะๆ วันนี้ซื้อแอปเปิ้ลมาฝาก” ว่าแล้วผมก็เอาแอปเปิ้ลมาล้างๆปอกๆ แล้วใส่ไปในกรงมันชิ้นเล็กๆ
เมื่อวานก่อน ถามเพื่อนที่เลี้ยงมา มันบอกว่ากินได้
ไอ้แมคเริ่มกัดชิมแอปเปิ้ลที่ละนิดๆ ท่าทางจะอร่อยล่ะสิ หม่ำๆใหญ่เลย ว่าแล้วก็เปิดกรง
ให้มันออกมายืดเส้นยืดสายซะหน่อย เล่นได้สักพักใหญ่ๆ จนข้างนอกมืดสนิท ก็เอามันกลับใส่กรงเหมือนเดิม
“อย่าดื้อนะ ไปเล่นเอ็มก่อนนะ” ผมพูดกับไอ้แมค แล้วไปเปิดคอม ออนเอ็มเล่นดีกว่า
.
..
...
ตึ๊ง ตึ่ง
...
..
.
อ้าว ใครแอดมาวะเนี่ย เมลล์ไม่คุ้น กดรับไป ชื่อไม่คุ้นก็เด้งขึ้นมาที่หน้าจอหลักเอ็มเอสเอ็น
ต่อไปคือบทสนทนาผ่านจอคอมนะค้าบท่าน
Nobody Knows says:
ดีดี
ตอเอเตไม้โทเต้คร้าบผม says:
ดีคับ ใครอ่ะ
Nobody Knows says:
กูเอง
ตอเอเตไม้โทเต้คร้าบผม says:
แล้วจะรู้มั้ยว่ากูไหน
Nobody Knows says:
มีหลายกูหรอวะ
ตอเอเตไม้โทเต้คร้าบผม says:
ใครอ่ะคับ
Nobody Knows says:
ไหน ทายดิ๊
ตอเอเตไม้โทเต้คร้าบผม says:
อย่ากวน ไอตั้นหรอ...
Nobody Knows says:
ตั้นไหนคับ
ตอเอเตไม้โทเต้คร้าบผม says:
เฮ้ย มึงอย่ามากวน กูไม่สนุกด้วย บอกมาไวไวว่าใคร ไม่งั้นบลอคนะ
Nobody Knows says:
โหย โหดสุดๆ ใครได้เป็นแฟนกูว่าซวยโคตร ดุอย่างกับหมา
ตอเอเตไม้โทเต้คร้าบผม says:
เรื่องของกู ตกลงจะบอกไม่บอก
Nobody Knows says:
อย่าเพิ่งรมเสียดิ แกล้งเล่นนิดเดียว ทำเป็นผู้หญิงขี้งอนไปได้มึง
ตอเอเตไม้โทเต้คร้าบผม says:
เออ
Nobody Knows says:
กูเอง เกียร์
ตอเอเตไม้โทเต้คร้าบผม says:
อ่อ ดีดี
ตอเอเตไม้โทเต้คร้าบผม says:
แล้วไปได้เมลล์มาได้ไง
Nobody Knows says:
ก็ พอดีโทรขอพี่เกี๊ยงมา พี่เกี๊ยงขอไอ้ทอปมา บอกว่าโทรหานายไม่ติดเมื่อเย็น
ตอเอเตไม้โทเต้คร้าบผม says:
อืมๆ แล้วเมื่อไหร่จะมาเอาของไปอ่ะ
Nobody Knows says:
โทษทีๆ ที่จะคุยด้วยก็เรื่องนี้แหละ จะบอกว่าตอนนี้กูมาธุระที่ปายจะกลับอาทิตย์หน้า ขอฝากไว้ก่อน
ที่นี่มันไม่มีสัญญาณโทรศัพท์เลยติดต่อลำบาก
ตอเอเตไม้โทเต้คร้าบผม says:
อ่อ...เออ
Nobody Knows says:
มันยังอยู่ดีใช่มั้ย สองสิ่งนั้น
ตอเอเตไม้โทเต้คร้าบผม says:
ไอ้แมคจะตายแล้ว กีตาร์สายขาด
Nobody Knows says:
เฮ้ยยยยยยยยยยยย
Nobody Knows says:
อย่ามาล้อเล่น
ตอเอเตไม้โทเต้คร้าบผม says:
ไม่ได้ล้อเล่น พูดเรื่องจริง
Nobody Knows says:
เฮ้ยย...เซงเลย
ตอเอเตไม้โทเต้คร้าบผม says:
เดี๋ยวจะชดใช้ให้ ไม่ต้องซีเรียส
Nobody Knows says:
เฮ้ยๆไม่ต้อง...ยังไงดูไอ้แมคมันดีๆหน่อยนะ ขอร้องนะๆ
ตอเอเตไม้โทเต้คร้าบผม says:
ก็มันไม่ค่อยกินไรเลย
Nobody Knows says:
หรอ สงสัยมันเครียดป่าว หรือร้อน เปิดแอร์ให้มันบ่อยๆดิ เดี๋ยวกลับไปช่วยจ่ายค่าไฟ
ตอเอเตไม้โทเต้คร้าบผม says:
เปิดแล้ว แต่มันชอบนั่งร้องไห้บ่อยๆแล้วไม่กินข้าว สงสัยคงคิดถึงพ่อมันมั้ง555
Nobody Knows says:
เฮ้ย ตกลงอำใช่ป่ะวะเนี่ย
ตอเอเตไม้โทเต้คร้าบผม says:
ป่าว มันไม่ค่อยกินจริงๆ แต่ไม่ได้ร้องไห้
Nobody Knows says:
หรอวะ...เดี๋ยวรีบกลับๆ
ตอเอเตไม้โทเต้คร้าบผม says:
ส่วนกีตาร์ยังอยู่ดีนะ ครบหกสาย
Nobody Knows says:
เออ หลอกกูนะมึง จำไว้ ใจหายหมด
ตอเอเตไม้โทเต้คร้าบผม says:
555
ตอเอเตไม้โทเต้คร้าบผม says:
แล้วนี่ไม่เรียนหรอ ไปหลายวัน
ตอเอเตไม้โทเต้คร้าบผม says:
เรียนปีไรแล้วอ่ะนายอ่ะ
Nobody Knows says:
ปี 3 แล้ว ก็โดด มีไม่กี่ตัวหรอก โดดคร่อมวันที่ไม่มีเรียน เพิ่งมาสามวันเอง
Nobody Knows says:
เดี๋ยวไปก่อนนะ เล่นร้านในเมือง ไว้คุยกันๆ ขอบใจมากเมิง
ตอเอเตไม้โทเต้คร้าบผม says:
อ้าวงี้ก็รุ่นพี่เต้ดิ
ตอเอเตไม้โทเต้คร้าบผม says:
เรียกพี่เกียร์ละกัน
ตอเอเตไม้โทเต้คร้าบผม says:
โอเค บายๆคับ
แล้วชื่อนั้นก็ offline ไป
“ไอ้แมค พ่อมึงหนีไปเที่ยวปายแล้ว เป็นไงล่ะ กูว่าไปเลียแผลใจแหงมๆ” ผมหันไปพูดกับไอ้หนูเอ๋อนั่น มันก็ได้แต่ทำหน้างงๆเซ่อๆพยักหน้านิดๆ แล้วหันหลังให้ผมเฉยเลย
****************************************************
งานยุ่งมากเลยคับ เฮ้อออ เหนื่อยยย
