ทนไม่ไหวแล้วค่ะ อ่านมาจนถึงตอนที่ 25 ที่ทนไม่ไหวคือ ขวัญกับพ่อ(ไม่แท้)ของขวัญ มาก
คือเหมือนอิคนเป็นพ่อโยนบาปทั้งหมดไปให้พระเอก ( ตั้งแต่อ่านมา น่าแปลกใจมากที่คนเข้าข้างนายเอกอย่างเรา ไปอยู่ข้างพระเอกเสียอย่างนั้น
)
[ นี่เป็นความเห็นส่วนตัว + ความคิดของเรานะ ]
ตัวพ่อ >> วางแผนทั้งหมดเพื่อให้ลูก(ไม่แท้) ปลอดภัย จากอันตรายอะไรซักอย่าง (เรายังอ่านไม่ถึงเลยไม่รู้) เหมือนจะดี แต่แผนการณ์ที่วางมัน..... รู้ทั้งรู้ว่าอิพระเอกมันเชื่อใจขนาดไหน ไม่ชอบคนทรยศ ( ตอนแรกพระเอกก็บอกไว้แล้วว่า ไม่เสียดายไม้ แต่อยากรู้ว่าทำไม เสียใจที่คนไว้ใจ ทำกับเขา ทั้งๆที่พระเอกเป็นผู้มีพระคุณก็ยังทำกันลง เขาเสียใจโมโหตรงนี้ // รู้สึกเหมือนชาวนากับงูเห่า ชุบเลี้ยงให้ต่ำแหน่งงานดีๆไว้วางใจแต่ก็หันมาแว้งกัด )
ตัวลูก >> นี่คาแรคเตอร์แบบ นกน้อยในกรงของแท้ ( เลี้ยงแบบนี้ ถ้าไม่เจอพระเอกเราก็ว่ายับอ่ะ เอาในความเป็นจริงไม่โลกสวยนะ คนอ่อนต่อโลก ไม่เคยออกจากบ้าน พอไม่มีพ่อแล้วจะใช้ชีวิตยังไง? ไม่โดนหลอกไปขาย ก็โดนล่อให้ติดยาอ่ะ เพราะเหมือนหัวอ่อน ใครทำดีด้วยก็ไปกับเขาหมด...... ของถนัดนักล่อลวงนักแล ) ในความคิดเรานะ นางโชคดีนะ ที่พระเอกไม่เป่าหัวทิ้งไป ไม่แปลกนะที่จะระแวงก็ขนาดคนที่ไว้ใจขนาดนั้นยังทำกันได้ลง แล้วนี่กับคนไม่รู้จักแถมเป็นลูกอีก.. ถึงพระเอกจะร้ายแต่คนรอบๆตัวก็เอ็นดูโอ๋ซะขนาดนั้น ถึงได้บอกว่าโชคดี (หรือเราไปอ่านเรื่องฮาร์คคอเยอะเลยรู้สึกนางโชคดี
) ชอบนิสัยตรงขยันทำงานนี่แหละดูสู้ชีวิตหน่อย แต่เอือมอินิสัย อะไรก็พ่อจ๋า (คือเข้าใจนะว่าในชีวิตมีแต่พ่อ แต่มันห้ามความรู้สึกนี้ไม่ได้
) พอเรื่องพ่อทีไร ไม่มีเหตุผลทุกที และล่าสุดคือการกระทำ...การที่อยากจะแท้งก็นะไม่ผิดที่จะคิด โดนข่มขืนมาก็ไม่ยอมรับก็ปกติ แต่จะรู้ตัวไหมว่าการกระทำนี้มันก็เหมือนกับพระเอกนั่นแหละ ที่ "ทำร้าย" คนไม่รู้เรื่อง "ผู้บริสิทธุ์"
ตัวพระ >> ในมุมของเรา พระเอกน่าสงสารที่สุด ต้องมาอยู่ในแผนการณ์ที่คนอื่นก่อทำให้ตัวเองเป็นคนเลวแล้ว คนอื่นๆยังเหมือนเข้าข้างนายเอกและคอยกีดกันพระเอก (หมายถึงตัวละครบางตัว) คือ สำเนียกกันไหมว่า บ้านที่อยู่เงินที่ใช้จ่าย มาจากการเสียสละของคนๆหนึ่งที่ทิ้ง "ความสุข" ของตัวเองไป ตั้งแต่แรกเขาก็ไม่อยากจะมาสืบทอดกิจการ แต่มันเป็นเรีื่องที่ "ช่วยไม่ได้" ถ้าไม่ทำ อยากที่ในเรื่องบอกว่า คนกี่ร้อยชีวิตที่จะตกงานไม่มีงานทำ เขาก็ต้องทำ ต้องวิ่งวุ่นคอยระแวงว่าจะตายเพราะถูกฆ่าเมื่อไหร่ และก็ตายไม่ได้เพราะห่วงน้องกับแม่ว่าจะไม่มีคนดูแล.....แต่เหมือนทั้งคู่นั้นจะไม่เห็นจุดนี้เลย ว่าการอยู่จุดสูงๆเป็นยังไงต้องเสี่ยงแค่ไหน รับมืออะไรบ้าง เพราะทั้งคู่ก็ใช้ชีวิตแบบ "คนปกติ" ไอ้คนที่คอยทำบาป ไอ้คนที่เลวในสายตาคนอื่น แต่ทำเพื่อครอบครัวเลยรับเคราะห์ไป
( ความจริงอยากจะระบายความอึดอัดในใจอีก แต่ดูท่าจะยาวไป แต่ ณ จุดนี้อยู่ข้างพระเอกค่ะ เพราะอิคนเป็นพ่อก็ยอมให้ลูกมองตัวพระไม่ดี ไม่อธิบายห่าเหวอะไรให้เขาเกลียดชังไปทั้งๆที่เป็นความผิดที่ตัวเองก่อ ไปประเคนลูกให้เขา เหมือนวางแผนให้พระเอกทำร้ายลูกตัวเอง แบบรู้ทั้งรู้....)