
คลานมาแบบสำนึกผิดที่ตอนที่แล้วยังได้อ่านและเม้น ฉะนั้น เม้นแค่ตอนนี้พอ
ในช่วงครึ่งแรกนั้น บอกได้เลย เห้ยยย โมเม้นผัวเมียชัดๆ(คือมันก็ผัวเมียกันน่ะแหละ แต่คือเหมือนคู่ผัวตัวเมีย ที่รักม๊ากกกก ไรเงี๊ย)
มันใช่อร่าาา แบบเป็นแนวทางที่เธอถนัดเลยสินะ แนวนี้ แต่ .... ขอย้ำคำว่า แต่ ตัวโตๆเลย
แต่มันมาฉุดอารมณ์ ตอนท้ายเนี่ยสิ คือ มันเป็นซีนที่บีบหัวใจกันนิดๆนะ เพราะว่าอินายหัว(ของชั้น)มันรู้ตัวและยอมรับแล้ว ว่าชอบน้องขวัญมันเลยพยายามที่จะทำความดีเพื่อชดเชยในส่วนที่มันเคยทำเลวเอาไว้แต่อนิจจา
ความเลวกับความดีนั้นมันต้องแยกออกจากกัน การทำความดีไม่สามารถลบกลบในส่วนของความเลวได้ ทำอะไรไว้ สิ่งนั้นมันจะยังอยู่ ฆ่าพ่อ ข่มขืน ทารุณ ทุกสิ่งมันเกิดขึ้นมาแล้ว นั่นคือสิ่งที่ไม่อาจปฎิเสธได้
ใช่ว่าจะทำความดีแล้วบอกว่า ชั้นทำดีคืนแล้วไง หยวนๆกันไปสิ แบบนี้มันไม่ใช่ ซึ่งข้อนั้นน้องขวัญรู้ดีที่สุด ถึงได้สะกดจิตสะกดใจตัวเองเอาไว้ ว่าอย่ารักอย่าสนอย่าแคร์ แต่สุดท้ายยย หัวใจคนเรามันก็แค่ก้อนเลือดเนื้อ หินมันยังโดนน้ำกร่อนได้เลย หัวใจคนเรามันจะเหลืออะไร สุดท้ายขวัญก็ยอมรับกับตัวเองเช่นกัน ว่ารู้สึกดีที่มีอินายหัวอยู่ข้างๆ มาคอยทำดีเอาอกเอาใจใส่อยู่ แต่อย่างที่บอกไป ว่าดีส่วนดร เลวส่วนเลว
แล้วจะเป็นยังไงต่อไปล่ะ เมื่อใจสองคนที่ตรงกันแต่เหตุผลนั้นกลับวิ่งสวนทางกัน อันนี้ขอรอดูว่าขวัญจะตัดสินใจยังไง จะเลือกปัจจุบันแล้วทิ้งความเจ็บช้ำในอดีตเอาไว้ แล้วเริ่มกันใหม่ หรือ จะยึดติดกับอดีตเอาไว้ให้ตัวเองจมลงในความทุกข์ ที่ตัวเองเป็นขุดแล้วกระโดดลงไปเอง เพราะสถดท้ายถึงที่สุดแล้วขวัญก็หนีนายหัวไม่พ้น
เอาใจช่วยให้สองคนนี้ปรับจูนหัวใจให้ตรงกันสักที
***เพราะชั้นรอคู่วินัยแทบอดใจไม่ไหวแล้ววว***
ปล.ขอเพิ่มอีกนิดดดด อิเถื่อน(ของชั้น) แกช่วยจีบแบบจริงๆจังๆหน่อยสิ ตอนหน้าเนี่ย เอาให้ขวัญระทวยไปเลย

ปล.2 ตอนหน้าขอให้อิเถื่อนรู้ตัวแบบช๊อคแรงๆด้วยนะ ว่าตัวเองมีลูกแล้ว ขออารมณ์สะจิต เวลาหัวเราะให้ดังประหนึ่ง ลี้มกโช๊ว