คือกลอนหวานมาก (ก ไก่ ล้านตัว) เห็นความเพ้อของคนส่ง ฮา
ตอนแรกหมั่นไส้พี่ปกป้องมาก ที่มัวแต่ไปเจรจาพาทีกับน้ำใส คือแบบ...เฮ้ย เทมโปอยู่นี่ อย่าทำเนียนไม่สนใจได้ไหม! มัวแต่ปล่อยให้พวกเจ้าคมมาเกาะแกะอยู่ได้ นี่บอกเลยว่าอยากให้คนอื่นคว้าน้องเทมโปไปเลย พี่ปกป้องจะได้กินแห้ว ฮา มัวแต่ช้าและเนียนอยู่นั่นแหละ เดี๋ยวก็มีตาอยู่นอนกินมาคว้าเอาน้องไปเสียหรอก
...แต่ให้อภัยได้ เพราะฉากจับมือเขียนใบ้คำนี่แหละค่ะ หูย ถึงพี่ปกป้องจะยืนคุยกับเจ๊น้ำใส แต่พี่ปกป้องก็
จับมือน้องเทมโปนะคะ ฮิ้ว ไม่รู้ทำไมอ่านแล้วเขินจริงๆ แล้วคนถูกจับก็นะ ไม่ได้รู้อะไรเลย สมแล้วล่ะที่พี่แกหัวเสียถึงขนาดเดินหนี ฮา แต่พี่ก็ควรต้องรู้นะคะ จีบเทมโปต้องใช้ความอดทน คนมันเจียมตัวอย่างน่ารัก ไม่นึกฝันว่าคนอย่างพี่จะมาชอบนี่นา (โมเมเอาว่าพี่แกชอบน้องเทมโป ฮา)
เรื่องนี้ติดหนึบเลยค่ะ ตามติดทุกวัน ถึงพรุ่งนี้จะไม่มา แต่ก็จะกลับมาอ่านซ้ำค่ะ เอาเป็นว่าขอให้น้องลภัทรสอบได้คะแนนเยอะๆ นะคะ เอาใจช่วยค่ะ
ปล. บวกเป็ด บวกแต้มจ้า
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
