09
#Secretlove
โปรดเตรียมใจก่อนอ่าน... สรุปคือเราทั้งคู่ก้มหน้าก้มตาค้นหารูปมาแบล็คเมล์กันสนุกสนานเลยล่ะ
“ไปเอารูปกูตอนปีหนึ่งมาจากไหน”
หมอเปิดประเด็น เขาสะดุ้งเฮือก ลืมนึกสนิทเลย ว่าเผลอลงรูปเก่าๆ ถ้าไม่ใช่เพื่อนกันมาก่อน จะมีเหตุผลอะไรล่ะที่จะเก็บรูปเราไว้
“แล้วมึงล่ะ มึงลงก่อนนี่”
นี่เขาสงสัยจริงจังมาก ทำไมหมอถึงมีรูปเขากัน เขาไม่กล้าคิดเข้าข้างตัวเองหรอกนะ
เราจ้องตากัน หวังให้อีกฝ่ายกดดันแล้วคายความลับออกมา
“อยากให้รู้ ว่า…”
หมอเป็นฝ่ายตอบก่อน แต่ขัดใจมาก ดันมีสายเข้าทำไมตอนนี้
จากเป้
[มิว มึงอยู่ไหน กูอยู่หน้าห้องมึงเนี่ย เข้าหอไม่ได้ ไม่มีกุญแจ]
“ไม่ว่าง กินข้าวอยู่”
โมโหเป้ มาขัดคีย์เวิร์ดสำคัญ
[เสียงแปลกๆ ช่วยเอากุญแจมาให้กูด้วย กูจะมาเอาชุดนอน]
“กูมาทานข้าวกับเพื่อน ไกลจากหอมาก ตอนนี้กำลังรอข้าว มึงลองไปถามลุงยามนะ”
[ลุงยามคงบอกกูหรอก ห้องกูก็ไม่ใช่]
“เอางี้ ไปหาพี่กู พี่คิน บอกขอกุญแจห้องกู”
[ขอบาย งั้นกูมาเอาวันหลัง แค่นี้นะ]
อย่าคิดว่ามันงอน หรือโกรธอะไร เชื่อเถอะ เป้เป็นคนง่ายๆ
“ใครโทรมา”
“เป้อ่ะ”
“เพื่อนมึงที่อยู่ถาปัตย์อ่ะนะ”
“…”
“คนรู้จักเพื่อนมึงเยอะ มันดัง”
“มึงด้วยเหรอ” เหล่ตา
“อืม”
“หมอ เมื่อกี้…”
กำลังจะถามว่าเมื่อกี้จะพูดอะไร คืออยากฟังมาก
“อาหารได้แล้วครับ”
“อืม กินข้าวเถอะ”
เบี่ยงประเด็นเก่งมาก
หมอ…
“อยากนั่งรถเล่นมั้ย”
หมอถามขึ้นขณะที่เขาทั้งสองอยู่บนรถ มิวรู้สึกอิ่มมากกับมื้อเย็น ตอนนี้เลยตาปรือๆ สงสัยกินเยอะไป หนังท้องตึงหนังตาก็หย่อน หมอถามอะไรตอบอือหมด
เจ้าของรถขับรถทะยานแล่นสู่ถนนในเมืองกรุง ไฟข้างทางเรียงรายดูสวยงาม เพราะตอนนี้เป็นหน้าหนาวอากาศเลยเย็นสบาย กรุงเทพก็แบบนี้ ไอ้แบบหนาวจัดนี่ไม่พบเห็นบ่อยหรอก
ครืด ครืด
“อืม เนตรเหรอ ขับรถอยู่”
มิวที่กำลังจะหลับ ตื่นเต็มตา ไม่รู้สิ ได้ยินชื่อนี้แล้วหนาวๆ ร้อนๆ โดยเฉพาะมันถูกเอ่ยออกมาจากปากหมอด้วยแล้ว
“อยู่กับมิว”
แอบยิ้ม
“เนตรพูดแปลกๆตั้งแต่เมื่อวานแล้วนะ พี่ไม่เคยให้เราไปค้างห้อง เราก็รู้ พี่ไม่ชอบให้ใครรุกล้ำที่ส่วนตัว”
หมอดูหัวเสียมาก
แต่คือ ไม่อยากให้ใครรุกล้ำที่ส่วนตัว แล้วที่พาเขาขึ้นห้องล่ะ เรียกว่าอะไร
“แค่นี้นะ พี่ขับรถอยู่”
หมอปาโทรศัพท์ทิ้งข้างตัว
เขานี่สะดุ้งเลย แกล้งหลับต่อดีกว่า เดี๋ยวจะหาว่าแอบฟัง
“ลืมตาก็ไม่มีใครว่าหรอกนะ”
หมอพูดขึ้นลอยๆ แต่กระทบเขามาก นี่รู้ว่าเขาแกล้งหลับ?
“ขี้โกหก”
“…”
“ตกลงไม่ตื่นใช่มั้ย”
หวังฉากจูบมาก แต่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น สงสัยฉากแบบนั้นคงจะมีแต่ในละคร
“ลืมตาได้แล้วเหรอ”
หมอกำลังจดจ้องมองทางเบื้องหน้า
“ไม่ได้แอบฟังนะ”
มิวแก้ต่างให้ตัวเองก่อนเป็นอันดับแรก หมออมยิ้ม ตายังมองทางอยู่ แต่ปากพึมพำอะไรบางอย่าง ที่เขาไม่ได้ยิน
“ก็อยากให้ฟังตั้งแต่แรกแล้ว” “ว่าไงนะ”
“เปล่า”
ไม่มีใครพูดอะไรอีก มิวเหม่อมองออกนอกกระจก เขาไม่ค่อยได้เที่ยวบ่อยเท่าไหร่ ยิ่งขับรถชมวิวนี่ยิ่งไม่มีโอกาส อย่างที่เห็นเขาไปเที่ยวร้านเหล้านั่นคือเที่ยวในรอบสองเดือนเลยนะ ปกติอ่านหนังสืออยู่ในห้อง
หมอจอดรถไว้ข้างฟุตบาท เรามาถึงสวนสาธารณะแห่งหนึ่ง
“ลงไปนั่งในสวนมั้ย”
“อืม ก็ดีเหมือนกัน”
เพราะเกือบสามทุ่ม ที่นี่ก็เลยไม่ค่อยมีคนแล้ว จะมีก็แต่คู่รัก มองไปทางไหนก็มีเต็มเลย จูบกันบ้างล่ะ กอดกันบ้างล่ะ แล้วพวกเขาสองคนล่ะ บรรยากาศมันสีม่วงแปลกๆนะ
“กูยังไม่รู้จักมึงเลย”
หมอเกริ่นนำ ขณะเราทั้งคู่นั่งลงตรงม้านั่งใกล้ๆสวนดอกทิวลิป
จะมาไม้ไหน
“เรามาแนะนำตัวกันใหม่ ดีมั้ย”
ก็ดีเหมือนกัน ลืมไปเลยว่าเขากับหมอนี่สนิทกันตอนไหนนะ หรือมันก้าวข้ามความสัมพันธ์นั้นมาแล้วกัน ฮา
“กูชื่อหมอครับ เรียนวิศวะโยธา อยู่ปีสอง รหัสนักศึกษา 57610105 ชอบทุกอย่างที่กินได้ ไม่ชอบหมาเพราะแพ้ขนหมา วิชาที่ชอบแคลคูลัส วิชาที่เกลียดภาษาอังกฤษ ชอบเล่นฟุตบอล เบอร์โทรศัพท์ 083456XXXX เบอร์ห้อง 407 เบอร์รองเท้า 45 เบอร์เสื้อ X ใส่กางเกงเอว 28 เบอร์กางเกงใน ไม่บอก ตามึงแล้ว”
หมอมันลุกขึ้นยืนเดินมาอยู่ตรงหน้าเขา แล้วเริ่มแนะนำตัวเอง ตลกตรงมันเป็นเรื่องที่เขารู้หมดแล้วน่ะสิ อ้อ ยกเว้นกางเกงในอ่ะนะ
“เดี๋ยวๆ อย่าเพิ่งๆ”
หมอที่กลับไปนั่งที่ ซึ่งต่อไปคือตาผมลุกขึ้นแนะนำตัวเบรกไว้ก่อน แล้วดันมิวนั่งลงไปใหม่ หมอมายืนตรงหน้าเขาอีกครั้ง สายตาเขาทั้งคู่ประสานกัน
“แฟน ไม่มี” อืม เรื่องนั้นเขาก็รู้อยู่แล้ว
“แต่คนที่ชอบ มีแล้ว” ปกติแล้วถ้าคนที่แอบชอบมาบอกเราว่าเขามีคนที่ชอบแล้ว เราต้องมีผิดหวัง หรือหนักหน่อยก็ปวดใจ เอาตามจริงคือ เราต้องคิดว่าอกหักแน่นอน
แต่เขากลับไม่รู้สึกอย่างนั้น
ไม่รู้สิ
คงเพราะสายตาของหมอที่สื่อมาอย่างมีความหมายรึเปล่านะ
“ตามึงแล้ว”
“ฮะ”
“แนะนำตัวไง”
“อ๋อ อื้ม”
เขาลุกขึ้นกระแอม ก่อนจะเริ่มแนะนำตัว
“กูชื่อมิว เรียนคณะอักษร เอกประวัติศาสตร์ อยู่ปีสอง ชอบทานผลไม้ทุกชนิด แต่ไม่ชอบผักเพราะมันขม วิชาที่ชอบมากคือประวัติศาสตร์ ไม่ชอบที่สุดคือภูมิศาสตร์ เข้าขั้นเกลียดเลยล่ะ”
เขาลงความเห็นว่าไม่มีความจำเป็นต้องบอกเบอร์รองเท้า เบอร์กางเกง อะไรประเภทนั้นหรอกนะ
“เดี๋ยวดิ รหัสนักศึกษากับเบอร์โทรล่ะ”
ลืมไปเลย เขากำลังจะลุกขึ้นแนะนำตัวใหม่
“รหัสนักศึกษา 57610106 เบอร์โทร 090567XXXX”
“…”
“ใช่มั้ย” “ส่วนคนที่ชอบ”
“…”
“บังคับให้มี” “…”
ไม่มีคำบรรยายใดๆ
อ่อยขั้นสุด
ง่อวววววววววววววววววววววววววววววววววววว
ต่างคนต่างเงียบ คือเขาไม่รู้จะพูดอะไรแล้วจริงๆ แต่ที่ผิดคาดก็หมอนี่แหละ ฝ่ายนั้นดูเหมือนจะเป็นฝ่ายเบือนหน้าหนีไปหลังพูดประโยคเมื่อครู่จบ
เงียบกันนานมาก ประมาณสิบวิ
ตึ๊ง
เข้ามาตอนเงียบตลอด
กดเข้าไปดู
บนไทม์ไลน์หมอ
@สวนสาธารณะ
เช็คอินตลอด เขาต้องบรรยายมั้ยว่า เป็นรูปหมอเซลฟี่ คือถึงขนาดมืดกล้องไอโฟนก็ยังชัด ไม่หรอก มิวคิดว่ามันอยู่ที่คนถูกถ่ายมากกว่า
สะอึก
แน่ะ รู้นะว่ามีใครแอบจุกอยู่แน่
ข้างๆก็เป็นแขนเขาโผล่ออกมานิดนึง
แต่ก็ยังเป็นเรื่อง
‘แขนใครเอ่ย โผล่ออกมา
#ทีมเนตร รู้ว่าต้องเป็นแขนน้อง เล็ก ขาว น่ารัก’
‘โมเมนต์นี้ตายค่ะ รัก หมอ รัก น้องเนตร’
‘น้องเนตรน่ารัก แขนเล็กเชียว นั่บสุด’
‘หมอดึงน้องมาถ่ายก็ได้นะคะ
#ทีมเนตร’
‘รอเนตรอัพรูปค่ะ’
สงสัยคงอัพรูปกับหมอบ่อย แต่แปลกที่ไทม์ไลน์หมอ ไม่เคยขึ้นโดนแท็กจากใคร เดาว่าเจ้าตัวคงปิดไทม์ไลน์
มิวแอบชำเลืองดูคนข้างๆ ขมวดคิ้วมุ่นกับเม้นอยู่เหรอ หรือเขาคิดไปเอง หรืออะไรยังไง
‘แก เซฟรูปนี้ส่งให้แอดมินเพจคิ้วท์บอย
#ทีมหมอเนตร’
ตึ๊ง
มีแจ้งเตือนมาอีกที่
จากเพจคิ้วท์บอย
‘พี่มิว คณะอักษรค่ะ สถานะโสด’
แคปชั่นโหดมาก
‘ไม่ค่ะ มีแฟนแล้ว คนนี้’
แล้วเม้นก็ถล่มทลายด้วยการลงรูปหมอ
งานลงรูปก็มา
คือไม่คิดจะถามเจ้าตัวเลยว่างั้น
‘กรี๊ด ชั้นชอบคู่นี้ แอดมินเอาลงที’
‘รูปพี่มิวฉายเดี่ยวก็น่ารัก ลงกับหมอก็ฟินค่ะ เอาทั้งคู่’
“ถ่ายนะ”
เขาที่ไม่ทันตั้งตัวถูกหมอแอบถ่ายไปเรียบร้อย
ตึ๊ง
หมออัพรูปเขาเม้นลงตัสตัวเอง
456 ไลค์…
‘เอ๊ะ อะไรขงแขนเนตรนะ นี่มันแขนมิว กรี๊ดค่า
#ทีมมิว’
‘เรารออยู่เลยค่ะ ไม่คิดว่าเป็นแขนเนตรตั้งแต่แรกแล้ว’
‘แขนมิวน่ารัก เม้นบนๆ รู้สึกจะชมแขนมิวนะ โฮะๆๆๆ ชนะเลิศค่ะ’
มีคนมาตอบเม้นเท่านั้นแหละ คนที่เอารูปเขาลงถึงกับอมยิ้ม รู้สึกหมอจะชอบแฟนคลับเขามากกว่าเนตรนะ ก็ไม่รู้สินะ
แต่แม่ยกเงียบไปนี่ใจหายนะ ที่แท้ก็รอฟินนี่เอง
แต่เขาสิ ไม่รู้เหตุผลว่าหมอทำแบบนั้นทำไม
แต่ที่แน่ๆ เขาใจเต้นแรงมาก จะทะลุอกแล้ว
เขานั่งรถหมอกลับ เพราะหมอบอกจะพาไปส่งหอ แต่พอรถขับมาได้ไม่เท่าไหร่ มิวก็รู้สึกว่ามันไม่ใช่ทางกลับหอเขา
“หมอ ทางกลับหอกูไปอีกทางนะ”
“เฮ้ย ลืม ขับเลยมาแล้วด้วย”
“…”
“ขี้เกียจวนกลับจังเลย” “…”
“วันนี้ค้างห้องกูนะ” แอบหมั่นไส้คนตอแหล ทุกคนว่ามั้ย
แต่เหมือนคุ้นๆประโยคนี้นะ
เนตรพูดแปลกๆตั้งแต่เมื่อวานแล้วนะ พี่ไม่เคยให้เราไปค้างห้อง เราก็รู้ พี่ไม่ชอบให้ใครรุกล้ำที่ส่วนตัว แล้วชวนเขาทำไม
เขิน
#ทีมหมอขี้อ่อยTo Be Continue
********************************************************************************************
10
◤แอบรัก◢
มามุ้งมิ้ง ฟรุ้งฟริ้ง งุงิ ที่นี่...
MewSN Thanks For...
ขอขอบคุณที่อยู่ด้วยกันมาจนถึงตอนนี้ และหวังว่าจะอยู่ด้วยกันจนจบ
BlueCherries
badbadsumaru
ปราตะ
QueenPedGabGab
angelnan
ZC.PS
JimmyFG
imvodKa
Al2iskiren
dorabarin
windy_p
tiew93
panitanun
205arr
darinsaya
yisreen
Janny
คุณข้าวทอด
ravyy
Inudeel
Jibbubu
Kamontipsaii
sang som
poterdow
ma-prang
j-world
Cakecoco-boom
Ryoooo
Jthida
seaz
แอลฟาฮาลา
cchompoo
ayumu
fay13
Roman Chibi
Rafael
mild-dy
yanggi
Jadd
MmBb
ฝันllล้วlv
IIIA
MaRiTt_TCL
double9TH
TheWanFah
paraprove
NuNam
we. jinKyu
Melonlove
Burry1004
Iceman555
Nu-tarn
Zxjmm
PiiNaffe
Cher7343
Konnarak
Karuwarn
Kokoro
Ssipra
Paladin. Kn
Kyungploy
Daadaadaa
Pratoo101
Imfckwn
Babylion
Maemix
Viewier
Colourofthewild21
Boobooboo
Pakeleiei
Netich
❣☾月亮☽❣
Malila
Ka[ze]na
Powvera
เปาเปา
Aunpanlfrank
ventoSTAG
monetacaffeine
misakiiz
taeckhun imagine love
muey
love:seungri
cowinsend
kimY
noozzz
punnuna
in_blu
SiHong
Question09
Neverland
Thanapontigy
Hmmm
Phengaay
Na-RimkLonG
Guill
QXanth139
Rainny-Narak
Winning
Nsai.ss
Natt IUcky
ρℓuto
littlegift
magic moon
Waliya
Memozy
แพรวฐา
THiiCHA
Fida
Snowboxs
Wtftt
Goosongta
Aurusma
Yamapong
A_tapha
Kms
Matame
Kulelittlepoly
Becrazie
JARKISREAL
Polkadot
Benzdekba
Pe_no
Shoi_toei
B52
ทฟเืนสรฟ
MIkz_hotaru
Grimreaper
Junpa
Powvera
paiongZa1669
BkZhon
mur@s@ki
bomomorujira
ทั่วหล้า
Heisei
Nombre
Phenomintna
♠DekDoy♠
Pancakesexy
Orange151987
Aornarak
Cocococoa
เปาจื่อ
Benze13
Babaa
Farfarneenee
Chancha
Idoloveyou555
Kratai
Jimmyjimmy
Ammchun
Route rover
Celestia
Wereena
Fuku
Takara
Tempo_oil
Love boy
ทั้งหมดทั้งมวลนี้คนเขียนอาจจะพลาดในการกล่าวถึงท่านอื่นๆ ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย ทุกคนทำให้คนเขียนมีกำลังใจในการเขียนเรื่องต่อไปได้ ขออย่าหนีหายไปไหน และอยู่ด้วยกันจนจบ ยินดีต้อนรับคนอ่านที่เพิ่งรู้จักเรื่องนี้ หรืออาจจะเลื่อนผ่านไปในตอนนั้น อยากให้ทุกคนเดินทางไปด้วยกันจนจบจริงๆ ขอบคุณทุกๆคน
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
