เ่อ่อ คือ จะบอกว่าพี่บอยไม่ยอมมาต่อ 555+
ผมเลยจำใจต้องโพสตอนที่ 19 นะ
“ว่าไงครับพี่ภูมิ เมื่อกี้พี่ตฤณโทรมาเหรอ”เตชสิทธิ์เอ่ยถามเจ้าของห้องซ้ำ หลังจากที่คำถามแรกของตนถูกฝ่ายนั้นทำเหมือนไม่ได้ยิน
“อืม โทรมาตื้อพี่น่ะ”ภูมิ แกล้งบอก เพราะคิดว่าคนถามคงไม่ได้ยินอะไรมากนัก คนเมาเพิ่งตื่น จะจับต้นชนปลายอะไรถูก
“เขาโทรมาตื้อพี่ หรือโทรตามหาผม”เตชสิทธิ์บอกออกไปตรงๆ เขาได้ยินแล้วล่ะถ้อยคำที่ภูมิต่อว่ากัณตินันท์ เด็กหนุ่มรู้สึกเจ็บปลาบอยู่ลึกๆที่ตนเองร้ายกาจขนาดนี้ แต่กัณตินันท์ก็ยังโทรตาม ถ้าเดาไม่ผิด คงเป็นแม่เขาเองล่ะมั้งที่แจ้งฝ่ายนั้นว่าเขาหายตัวไป
“ผมจะกลับบ้าน”เด็กหนุ่มเอ่ยบอกต่อ เมื่อเห็นคนตรงหน้าเอาแต่อึ้ง ร่างสูงกำลังจะเดินไปหยิบเอากุญแจรถตัวเอง แต่กว่าช้ากว่าคนยืนอึ้ง ที่ตั้งสติได้ รีบตรงเข้าไคว้าเอากุญแจนั่นมาถือไว้ในมือก่อน
“ขอกุญแจผมคืนพี่ภูมิ ผมจะกลับบ้าน แม่คงกำลังตามหาผม”เด็กหนุ่มเอ่ยบอกเสียงนิ่ง เมื่อเห็นคนเป็นผู้ใหญ่กว่าทำอะไรแปลกๆ
“นายจะกลับได้ยังไง เมาขนาดนี้”ภูมิบอกเสียงขรึม
“ผมสร่างแล้ว”เตชสิทธิ์ตอบ
“สร่างอะไรกลิ่นยังหึ่งอยู่เลย ขึ้นไปนอนไป พรุ่งนี้เช้าค่อยกลับ”
“ผมจะกลับไปนอนบ้าน ขอกุญแจรถผมคืนเถอะ”
“เฮ้ย นี่เห็นห้องพี่เป็นซ่องหรือไง นึกจะมาก็มา นึกจะไปก็ไป”เจ้าของห้องพุดขึ้นเสียงดังเมื่อรู้สึกขัดใจขึ้นมา
“ก็แล้วทำไมล่ะ ผมบอกจะกลับก็คือกลับ พี่จะเดือดร้อนทำไม”เตชสิทธิ์ขึ้นเสียงกลับ เมื่อรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาบ้าง จริงอยู่ที่เขาอาจจะทำไม่ถูกไปหน่อย ที่นึกอยากจะมาก็มา พอนึกอยากจะกลับก็กลับ แต่ก็นั่นล่ะ ทำไมคนที่เป็นเจ้าของห้องจะต้องใส่อารมณ์กับเขาขนาดนี้ด้วยล่ะ เจอแบบนี้ขนาดคนเป็นแม่ เขายังแผลงฤทธิ์ใส่มาแล้วเลย แล้วนายนี่ล่ะ จะเหลือเหรอ
“โอเคๆ พี่ขอโทษ พี่แค่เป็นห่วงนาย กลัวจะขับรถไม่ไหว”ภูมิยอมอ่อนข้อลง เมื่อเห็นท่าทีขึงขังของอีกฝ่าย ชายหนุ่มพอจะจับนิสัยเด็กคนนี้ได้อยู่บ้าง จึงรีบปรับอารมณ์ตัวเอง แล้วเข้าน้ำเย็นเข้าลูบ
“เชื่อพี่เถอะ อย่าเพิ่งกลับเลย มันอันตราย”
เมื่อเห็นอีกฝ่ายพูดจาน่าฟังมากขึ้น เตชสิทธิ์จึงอารมณ์เย็นลงบ้าง เด็กหนุ่มหมุนตัวเดินกลับไปที่เตียงนอน หยิบโทรศัพท์ที่วางไว้หัวเตียงมาเปิด
“ผมคงต้องโทรบอกแม่”เด็กหนุ่มหันมาบอกคนที่มองตามหลัง ก่อนจะหันกลับไปสนใจโทรศัพท์นั่นใหม่
ภูมิแอบมองเด็กหนุ่มด้วยท่าทีกระหยิ่มยิ้ม ไม่น่าเชื่อเลยจริงๆ ว่าตนจะหลอกล่อเด็กนี่อยู่หมัด อย่างนี้โอกาสงามที่จะพิชิตสวาทเจ้าตัวมันจะหลุดมือไปไหนเสีย หึๆๆ
เตชสิทธิ์กดดูรายชื่อคนที่ติดต่อเข้ามาระหว่างที่โทรศัพท์ของตนถูกปิดการใช้งาน
“ผมว่าผมกลับบ้านดีกว่าครับพี่ภูมิ”เด็กหนุ่มนึกเปลี่ยนใจขึ้นมาหลังจากที่ตรวจดูจำนวนสายที่โทรเข้าจนหมด แน่นอนว่ารายชื่อล่าสุดที่เป็นคนโทรเข้ามาหาเขาเป็นชื่อของกัณตินันท์
“อะไรของนายอีกเนี่ย”ภูมิเอ่ยถามอย่างใจแป้ว ฝันหวานๆเมื่อซักครู่พลันสลายไปสิ้น
“ทั้งแม่และพี่ตฤณโทรตามผมกันใหญ่ ผมคงต้องกลับ”คนถูกถามอธิบาย ก่อนจะยื่นมือไปขอกุญแจรถจากคนที่ยังถืออยู่
“ขอกุญแจรถผมด้วย”
“พี่บอกแล้วไงว่าไม่ให้นายกลับ ขึ้นไปนอนไป อย่าเรื่องมาก”เจ้าของห้องระงับอามณ์ตัวเองไม่อยู่อย่างเช่นเคย เมื่อได้ยินเต็มสองหูว่าเด็กนั่นเอ่ยถึงกัณตินันท์ นี่จริงๆมันแอบแคร์คนที่มันตบเลือดกบปากอย่างงั้นเหรอ
“ผมต้องกลับพี่ภูมิ พี่ห้ามผมไม่ได้หรอก ขอโทษที่ผมมากวน”คนโดนสั่งบอกเสียงเข้ม ก่อนจะตรงเข้าไปเพื่อจะแย่งของๆตนคืน เมื่อเห็นคนครอบครองทำท่าจะไม่คืนให้ง่ายๆ
“อย่าทำตัวงี่เง่ากับฉันเตชสิทธิ์”ภูมิเอ่ยบอกโดยเปลี่ยนทั้งสรรพนามและน้ำเสียง คนกำลังจะแย่งของๆตัวเองคืนชะงักไปนิด ทำไมน้ำเสียงของผู้ชายแมนๆคนหนึ่งถึงเปลี่ยนไปแบบนี้ อย่าบอกนะว่า....
.
.
.
.
.
.
.
.
เก๋งคันหรูเลี้ยวเข้าจอดในที่จอดเรียบร้อย กฤตภาษ เปิดประตูออกมา แหงนหน้าขึ้นมองตัวอาคารที่ที่เป็นที่อยู่ของคู่ขาช่วงเวลาหนึ่งเอ่ยขึ้น
“ไหนดูซิ นอนกกใครอยู่ถึงได้กล้าเล่นตัวกับฉัน”ชายหนุ่มเอ่ยขึ้น ก่อนจะสาวเท้าดินไปยังที่หมายหลังล็อครถเสร็จ
.
.
.
.
.
.
.
“พี่จะทำอะไรผมพี่ภูมิ ผมเป็นผู้ชายนะ พี่เป็นเกย์หรือเปล่าเนี่ย”เตชสิทธิ์เอ่ยตวาดคนที่พุ่งเข้ากอดตนไว้ทางด้านหลัง ตอนที่ตนตัดสินใจจะกลับเองโดยไม่สนใจจะแย่งกุญแจรถคืน เพราะรู้สึกแปลกๆกับท่าที่คนถือครอง
“ใช่พี่เป็นเกย์ และพี่ก็ชอบนายด้วย เป็นของพี่เถอะนะ อย่าขัดขืนพี่เลย มันไม่ได้น่ากลัวหรอก มีแต่เราจะมีความสุขกันเท่านั้นแหละ”คนกอดรัดตัวยอมรับออกมา คนถุกกอดถึงกับตัวเย็น และช็อคไปชั่วครู่ นี่มันอะไรกัน ทำไมๆ คนรอบข้างเขาจะต้องวิปริตกันไปหมดด้วย
“นี่แสดงว่าพี่หลอกผมมาโดยตลอดเหรอพี่ภูมิ แล้วที่พี่บอกว่าพี่มีแฟนเป็นผู้หญิงล่ะ”เด็กหนุ่มฝืนใจเอ่ยถามออกไป รู้สึกขยะแขยงขึ้นมากะทันหันกับการถูกกอด
“ก็บอกแล้วไงพี่ชอบนาย ถ้าพี่ไม่หลอกนาย นายจะยอมไว้ใจแล้วมาหาพี่แบบนี้เหรอ”คนถูกถามตอบออกไปอย่างไม่อาย เพราะตัณหาราคะ มันเข้าครอบงำจนหน้ามืด ยิ่งเด็กหนุ่มเนื้อแน่นตัวหอมกำลังอยู่ในอ้อมกอดแบบนี้ ในใจก็ยิ่งร้อนรุ่มเข้าไปใหญ่
“พี่มันบ้าไปแล้วพี่ภูมิ ปล่อยผมนะ ผมขนลุกไปหมดแล้ว”เด็กหนุ่มในอ้อมกอดเกย์ดิ้นหนักเมื่อรู้สึกขนลุกขนชันไปทุกเส้นกับการกอดรัดที่เริ่มแน่นขึ้นเรื่อยๆ
“ไม่พี่ไม่ปล่อย พี่ขอนายคืนนี้คืนเดียวก็ได้ พี่ไม่บอกใครหรอก รับรองจะไม่มีใครรู้เรื่องของเรา เพราะพี่เองอยู่ข้างนอกก็ไมได้แสดงออกนายก็เห็น”คนเป็นเกย์อ้อนวอนพลางเป่าลมหายใจรดใบหูคนพยายามดิ้น เพื่อจะปลุกอารมณ์เจ้าตัวให้กระเจิง
“ไอ้บ้าเอ้ย ทำอะไรวะ ปล่อยกูนะโว้ย”เตชสิทธิ์หยาบคายขึ้นมาทันที เพราะทั้งกลัวและโมโหที่ต้องตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้
“เถื่อนๆแบบนี้แหละพี่ชอบ ท่าทางจะเอามันส์ มาเถอะ พี่จะทำให้นายมีความสุข”ภูมิเอ่ยออกมาอย่างไม่สะท้าน หนำซ้ำชายหนุ่มยังพยายามที่จะถอดกางเกงขาสั้นที่คนดิ้นสวมอยู่ให้หลุดออกจากทางด้านหลังให้ได้
“มึงอย่านะโว้ย มึงทำอะไรกู กุเอามึงตายแน่”เตชสิทธิ์โวยวาย พลางดิ้นหนัก แต่ยิ่งดิ้นก็เหมือนจะถูกพันธนาการให้แน่นยิ่งขึ้น เด็กหนุ่มตัวเย็นใจสั่นเมื่อคนที่พยายามถอดกางเกงตนจับตนเหวี่ยงลงบนโซฟาตัวมุมห้อง ก่อนที่ร่างทั้งร่างของเจ้าตัวจะถาโถมลงมาทับตนเอาไว้
ภูมิออกแรงกดทับเด็กหนุ่มให้ร่างจมไปบนโซฟานุ่ม ชายหนุ่ม ระดมจูบซุกไซร้ฝ่ายนั้นอย่างหื่นกระหาย มือไม้ก็ป้วนเปี้ยนจับของสงวนคนนอนดิ้นเพื่อหวังปลุกให้มันตื่นตัว
เตชสิทธิ์สะดุ้งเมื่อโดนจู่โจมหนัก เด็กหนุ่มฮึดดิ้นสุดชีวิต เพื่อหนีการซุกไซร้ ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยโดนอะไรแบบนี้ ขนทุกเส้นของเด็กหนุ่มจึงลุกชันอย่างเลี่ยงไม่ได้
“ไอ้เหี้...ปล่อยกูนะมึง กูไม่ใช่เกย์ ปล่อยกู”เด็กหนุ่มด่าออกมาอย่างหยาบคาย ก่อนจะตกใจสุดขีด เมื่อเสื้อยืดตัวที่สวมใส่ถูกฉีกขาดออกจากร่าง
ภูมิมองเนื้อขาวสะอาดของอกแข็งแรงที่โผล่พ้นออกมาจากเสื้อตัวที่ตนฉีกอย่างหื่นกระหาย ชายหนุ่มหวังจะกดจมูกตัวเองลงไปดอมดมและใช้ปลายลิ้นโลมเลียอกนั่นให้หนำใจ แต่พลันต้องชะงักเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูห้อง
ทุกสิ่งทุกอย่างชะงักไปชั่วขณะ เตชสิทธิ์ตัดสินใจผลักคนทับร่างตนออกไปอย่างแรง เมื่อเห็นฝ่ายนั้นหันไปสนใจกับเสียงคนเคาะประตู
“โอ้ย!!”ภูมิร้องโอ้ยสุดเสียงเมื่อคนที่ผลักร่างตนเองออกตะบันหมัดลงใส่ใบหน้าตนซ้ำอีก หลังจากที่เจ้าตัวลุกขึ้นเป็นอิสระได้
“ไอ้เหี้...อย่าให้กูเจอมึงข้างนอกนะ กูเอามึงตายแน่ สัด”เสียงฝ่ายนั้นตวาดออกมาดังๆก่อนที่เจ้าตัวจะรีบวิ่งหนีออกไปทางประตูห้อง ชายหนุ่มหันหน้ามองตามเห็นแค่เจ้าตัวคว้าเอาเสื้อที่แขวนไว้ใกล้ๆมือติดมือไปด้วย จึงได้แต่นึกเจ็บใจว่าใครกันมาเคาะประตู
.
.
.
.
.
กฤตภาษยกมือจะเคาะประตูเรียกคู่ขาเก่าซ้ำ แต่พลันต้องชะงักมือเอาไว้เมื่อบานประตูถูกเปิดออกมาซะก่อน
เตชสิทธิ์ยืนตาค้างตัวเย็นอีกครั้ง เมื่อสายตาเด้กหนุ่มประสานเข้ากับคนรู้จักที่ยืนอยู่หน้าประตู
“พี่เอส..”เด็กหนุ่มครางชื่อฝ่ายนั้นออกมา ในขณะที่เจ้าของชื่อ ยกมือปิดปากอย่างไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองว่าจะเห็นเพื่อนรุ่นน้องที่ตนจ้องจะงาบอยู่ในสภาพนุ่งแค่กางเกงขาสั้นเปลือยกายท่อนบน
“มะ มันไม่ใช่อย่างที่พี่คิดนะ”คนถูกมองหัวจรดเท้ารีบละล่ำละลักบอก และกำลังจะอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นแต่....
“ใครมาเหรอจ๊ะที่รัก”เด็กหนุ่มได้ยินเสียงภูมิดังลอยตามออกมา จึงรีบสวมเสื้อที่ถือติดมือไว้ แล้วรีบวิ่งหนีออกไปอย่างขยะแขยงเจ้าของเสียงเต็มทน
กฤตภาษมองตามหลัง ชายหนุ่มไม่รู้แน่ชัดว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ที่แน่ๆคือตอนนี้เขาช็อคมาก โอ แม่เจ้า เด็กน้อยของฉัน ! ! ไอ้ภูมิ ไอ้!! ๆๆๆ โอ้ย พูดไม่ออก..!!
“ไงเหรอครับ ถึงกับอึ้งเลยเหรอ มีปัญญาหาได้อย่างผมมั๊ย”ภูมิเดินออกมาถึงก็เล่นละครต่อ ชายหนุ่มมองเห็นแวบๆตั้งแต่อยู่ในห้องแล้วว่าเป็นกฤตภาษที่มาขัดจังหวะเสพสวาท จึงแกล้งส่งเสียงบอกออกไปแบบนั้น เพื่ออวดตนว่าได้คั่วหนุ่มน้อยหน้าตาดีแม้จะยังไม่ได้กินก็ตาม อนิจจาชายหนุ่มไม่รู้เลยว่าคนที่หนีเขาไปกับคนยืนต่อหน้าเขาตอนนี้รู้จักกันเป็นอย่างดี
“คุณทำอะไรน้องผม”กฤตภาษเอ่ยถามด้วยภาพเดิม นั่นคือแอ๊บหนุ่มนั่นเอง
“อ้าว ผมเป็นเกย์นะคุณ มีเด็กหนุ่มมาหาถึงห้องจะให้ผมนั่งมองตาหรือไงครับ แล้วที่ว่าน้องน่ะ ใครน้องคุณ อย่ามั่วขอร้อง”คนถูกถามเอ่ยยั่วยุออกไป แล้วถามกลับบ้าง ชายหนุ่มไม่สนใจที่จะได้คำตอบจริงๆจังๆเท่ากับแอบสาใจที่เห็นคนถามส่งสายตาอิจฉาริษยาให้ ให้ตายเถอะ ถ้าควงเตชสิทธิ์เป็นแฟน ท่าทางเกย์หนุ่มเกย์สาวค่อนประเทศคงจะดีดดิ้นกันจนตายแน่ๆ หึ วันนี้เด็กนั่นรอด แต่วันหน้า อย่าหวัง!!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
กัณตินันท์สะดุ้งตื่นขึ้นมาทั้งๆที่เพิ่งจะหลับไปเพราะเสียงโทรศัพท์ดังปลุก ชายหนุ่มงัวเงียลุกไปหยิบมาดู ก่อนที่อาการงัวเงียนั่นจะหายเป็นปลิดทิ้งเมื่อเห็นว่าเป็นใครโทรเข้ามา
“เอาไงดีวะ”ชายหนุ่มเอ่ยออกมาเบาๆ เมื่อคิดไม่ตกว่าจะรับสายคนที่ต้องการตัดขาดดีหรือไม่ดี นี่ถ้าไม่ติดที่ว่าแม่ฝ่ายนั้นโทรเข้ามาแจ้งว่ามันหนีออกจากบ้านเพราะทะเลาะกัน เขาก็คงจะตัดสายทิ้งไปแล้วอย่างง่ายดาย
เตชสิทธิ์ นั่งลุ้นสุดใจว่าคนที่ตนนึกถึงเป็นคนแรกยามนี้จะยอมรับสายตนหรือไม่ ชายหนุ่ม ซึมไป เมื่อระบบตัดสัญญาณทิ้งไปในที่สุด
“เลวกับเขาไว้เยอะ ก็สมแล้วนี่”คนซึมไปบอกตัวเองเบาๆ ก่อนจะแหงนหน้ามองท้องฟ้าอย่างเหงาๆ
.
.
.
.
.
.
.
.
โปรดติดตามตอนต่อไป
ขอบคุณครับ
Boy
หัวข้อ: Loving Course ติวรักสุดใจ นายเกเร By Bboyseries (อ่าน 573746 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก