หัวข้อ: Queen^2 ตามล่าหารุกแท้

[Millet]

อ่านแร้วก็งงๆ

แต่ก็ทำเนียนๆไป
กร๊ากกกกกกกกกก

[kit]

.
• (ต๊าย  ของคุณกิตก็เหมือนกัน  อิอิ)

วุ้ย ไม่เหมือนค่ะ ตอ เต่า เป็นอักษรกลาง ผันได้มากกว่าอักษรต่ำนะคะ

ใช้ไม้โท จะไม่ได้เสียงอุทานที่ต้องการ

ตาย(ด้าน)
(กระ)ต่าย
(ผีพุ่ง)ต้าย
ต๊าย...แรด(ไม่ได้เติมไม้เอกนะคะ ใครอย่าร้อนตัว 55)
ต๋าย(คำนี้ ดูจะไม่มีความหมาย)

ป.ล. กิต.ไม่ได้เถียงนะคะ ออกจะเกรงใจ๊ - เกรงใจบ๊อสใหญ่ หึหึ

ป.ล.2 'บ๊อส' ถ้าไม่มีไม้ตรี จะอ่านว่า บอส ออกเสียงคล้าย(ตา)บอด


ขอบคุณนะคะ คุณ Kirimanjaro

.

[numtannaka]

ตอนสองซึ้งมากค่า
แต่ตอนแรกนี่ เหมือนจะรู้แต่ไม่รู้ แต่สรุปว่าเข้าใจ เอะยังไง 

[jay_jay]

ข้าน้อยขอยอมรับผิด

อ่านมาจะจบแระ เพิ่งมาโผล่หัว 

ขอยอมรับในฝีมือการเขียน

ไว้เก็บให้หมดก่อนน้า เด๋วมาซิวต่อ

(ได้ข่าวว่าเค้าจะจบอยู่แระกรู  )

ไปดีกว่า เด๋วโดนแทน  :เตะ1:

[kurugmin]

หุหุ..
อ่านห้าตอนรวด
ตามอารมณ์ของเรื่องไม่ทัน
 
 
 
 
 
 
แทนลุยคุณหญิงแม่โลด..คนไร..โหดกะลูกชะมัด


อันนี้จำอีกแบบ
อักษรสูง
ขว้าง(หาข.ขวดไม่เจอ =_=")ขวดเฉียดฐานถูกฝรั่งสี่ห้าผล   +ษ ฤาษี  ศ ศาลา

ของบ้านผม ริมน้ำแม่มูล

อักษรสูง
ผี ฝาก ถุง ข้าว สาร ให้ ฉัน
ถุงรวม ฐาน สารรวม ศาลาฤาษี

(เด็กสารสาสน์ ป.3 นั่งข้างๆก็บอกว่า หนูก็ท่องอันนี้ อัพเดท..ก๊ากกก)

[marchmenlo]

พี่แบดคงเจอประโยคนี้เข้าจัึง ๆ อ่ะเนอะ “กูเตือนมึงแล้ว  ของอย่างนี้ลองแล้วไม่เสียจริตก็ติดใจ”
พักหลังนี่จากหนุ่มหื่น กลายเป็นหนุ่มหึงโหด ขนาด เจสซี่เป็นบัณเฑาะว์ก็ยังไม่เว้น

แหม ๆ ๆมีแอบหวานเศร้า ๆ ในตอนท้า่ยอีกน่ะ รอตอนหน้าอยากรู้ว่าที่แทนจะกรี๊ดดดใส่แม่ผัวรึเปล่า??

[13th Devil]

อ่านตอนนี้แล้ว...ปรับอารมณ์ไม่ทันอ่ะครับ
จากทึมๆ มึนๆ ไหงกลายเป็นหวาน(ปนขม)แบบนี้ได้เนี่ย

แต่ก็ชอบนะครับผม...ขอบคุณนะครับ

[TONG]

 

กว่าจะลงเอบกันได้นะค่ะ

ลุ้นเหนื่อยมากครับ

แต่แอบงงเรื่องสารทึ่ส่งถึงกายอะครับ

งักปุ้งคุง เนี่ยมันเป็นอาจารย์ที่บ้าวิชาอะไรสักอย่างใช่ปะครับ

เลยใส่ความลูกศิษย์แย่งตำรา

แล้วมันโยงไปยังกับเรื่องอ่า มึนๆ

[sun]

คนสวยแอบงง ก่งก๊ง เหมือนกันค่ะ  แทน กับ กาย ..อะไรกัน มึน  กายเข้าใจในสิ่งที่แทนพูด
แล้วยังแบตอีก ก้อเหมือนรู้เรื่องทุกอย่าง ( แต่คนสวยไม่เข้าใจ)   
แล้วจะยังเจสซี่อีก .. อย่างเจ๊สอง ว่า... เจสซี่จะยืนอยู่ตรงไหน ตอนปิดม่าน

ตามไม่ทัน ความรู้สึกช้า...   สงสัยต้องกลับไปอ่านอีกรอบ ฮา.... 

ส่วนภาษา สูง ต่ำดำขาว..เอ๊ย ..กลาง  ข้าน้อยคืนอาจารย์ไปนานแล่ว แหะๆ

แต่ว่า คำนี้  "เจสซี่เป็นบัณเฑาะว์"  แปลว่าอะไรเหรอคะ  ( ถึงจะสวย ..แต่โง่ค่า) อิอิ 



* ลูกสะใภ้ เข้าบ้าน แม่ปั๋ว จะเอาอะไรรับขวัญลูกสะใภ้น่อ ...  

[modlovesor]

พี่แบดหื่นได้จาย


ขอสมัครเป็นลูกศิษย์ได้ป่ะคะ


เผื่อเอาวิชาไปใช้กับพระเอกของตัวเองมั่ง



ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก



 

[christiyaturnm]

ท้องฟ้าสงบก่อนพายุใหญ่จะมา


คราวนี้จะหนักแค่ไหนนะ.....



ไอ้น้อง  ตอนนี้หวานแบบเถื่อนๆดีว่ะ


พี่ชอบ

[Ryze]

...

やらないか？　

อิอิ




..จริงๆ มีเรื่องที่ไม่รู้ว่า เขียนถามไปแล้วมันจะดีรึเปล่า..
เรื่อง บัณเฑาะว์ นี่แหละ.. ไปอ่านเจอว่า ถูกห้ามมิให้บวช..

ทำไมอ่ะ?

คุณคีฯ พอรู้มั้ยคับ?
อ่า ถ้าประเด็นนี้มันอันตราย ไม่ตอบก็ได้คับ
แค่ สงกามาเป็นเวลานานเท่าันั้นเอ๊ง..ง

[Kirimanjaro]

บัณเฑาะว์ที่ห้ามบวชมีสองประเภทน่ะครับ

ประเภทแรก  กะเทยแท้  คือมีอวัยวะเพศทั้งสองอย่างในร่างกาย  ที่เจริญเติบโตทั้งคู่ (ให้คำจำกัดความน้อยเดี๋ยวเจอครูชีวะดุ  อิอิ)
ประเภทที่สอง  จริตเป็นสตรี  ก็กะเทยเทียมทั่วไปที่เราเห็นในโลกหล้า

สาเหตุ  เพื่อป้องกันกามราคะที่จะเกิดแก่พระภิกษุไม่ว่าจะเป็นตนเองหรือผู้อื่น
จากประเภทแรกคือเรือนร่าง
จากประเภทที่สองคือจริต

ส่วนเกย์  ที่ชอบผู้ชายเฉย ๆ แต่ไม่ได้มีจริตภายนอกเป็นหญิง  บวชได้ครับ  แต่ต้องสำรวมกายวาจาใจให้ดี ไม่งั้นอาบัติปาราชิกอยู่ไม่ไกล


ปล.3  ผมว่าเรื่องนี้ไม่ใช่ประเด็นอันตราย หรือล่อแหลมหรอกนะครับ  เพียงแต่ว่าบางคนจะไม่เห็นด้วยเรื่องที่ให้เกย์บวชได้  แต่ถ้าตามพระวินัยปิฎกแท้ ๆ  ก็ต้องตามที่ผมเสนอไปข้างบนนี้ครับ

[kdds]

รอชมศึกแม่ผัวลูกสะใภ้

[kit]

ว้าย ขอเพิ่มเติมอีกนิดนะคะ

• แบดหันมาส่งยิ้มหล่อให้  แล้วเดินมาตบบ่า  “มึงนี่สำคัญจริง  อุตส่าห์หาคนมาจนได้”

คนไหนคะ

• จะไม่ให้ร้องได้ไงล่ะครับ  ไอ้เชี่ยแบดเล่นถอนขนจมูกของผม  หลุดออกมาทั้งยวงมั้ยนั่น

วั้ย บ๊อบทั้งยวง 5555555

• เรื่องของผมอาจจะดูเหมือน ทุทรรศนิยม (persimism) แต่บนซากปรักหักพังก็มีความงดงามและน่าสะเทือนใจอยู่ครับ

ทุทรรศนิยม (pessimism)

• ดูเหมือนจะยากนะเนี่ย  น้องกายจะเสียใจมั้Y  คงเข้าใจอ่ะครับ

เสียใจอะไร, เข้าใจอะไรคะ กิต.โง้ง - งง หึหึ

• ส่วนเรื่องที่ผมรั่ว  ส่งหลังไมค์มาจะรบกวนคุณกิตไปป่าว  ผมก็เขิน  ไม่กล้าให้ใครเห็นเหมือนกัน  อิอิ

หลังไมค์ หมายถึงการส่ง message ผ่านไปใน board ใช่ไหมคะ

บอกกันตรงๆเลยค่ะ ว่ากิต.ยังทำไม่เป็น รวมไปถึงการใส่ลายเซ็น(signature - ไม่มีตอ การันต์)ด้วยค่ะ

อีกเรื่อง การที่ IM ปิดตัวเองบ่อยๆ (encounters a problem and need to close) เป็นเรื่องปกติของ webboard หรือมิใช่คะ

• อย่างเจ้  หรือ เจ๊  ใช้อันไหนดีผมยังไม่ค่อยรู้เลย

เพื่อนชาวจีน(แต้จิ๋ว)บอกกิต.ว่า เจ้ ค่ะ แต่คนไทยออกเสียง เจ๊

• หรือคำว่า ล่ะ  ที่ผมใช้บ่อย ๆ ความจริงต้องใช้ ห. นำ  เป็นคำว่า  หละ  แทน

๑. แล้วกายล่ะ ชีเป็นนางฟ้าหรือเปล่า - เป็นการ mention ถึง แบบเน้นๆ( definite and emphasizing )ค่ะ = that person

๒. ตอนนี้พี่แทนคงรู้แล้วนะคะว่า แท้จริง เจสซี่เป็นซ'มีของพี่แบดค่ะ 55 เจษฎาไปก่อนหละ - เป็นการบอกเล่า( acknowledgement )ค่ะ = right now, not later

[Kirimanjaro]

แบดพาผมมาถึงบ้านเขาตอนเย็นย่ำพอดี  แสงสุดท้ายทำให้โลกก้ำกึ่งระหว่างสนธยากับราตรี  ทุกหนทุกแห่งเป็นสีส้มและกำลังถูกกลืนเข้าสู่แสงสีนวลของไฟประดิษฐ์ในทุกวินาทีที่ผันผ่าน

ต้นไม้ยืนโดดเดี่ยวอยู่หน้าประตูรั้วอัลลอยด์ใหญ่ แบบที่พวกคนรวย ๆ มักจะใช้กัน    คนข้าง ๆ ผมจอดรถอยู่ครู่หนึ่งประตูก็เปิดต้อนรับ  ดูเหมือนว่าจะเป็นระบบอัตโนมัติเพราะว่าผมมองไม่เห็นใครสักคน

แบดเลี้ยวรถเข้าไปตามเส้นทางสู่อาคารใหญ่ที่เรียกว่าบ้าน  มันดูงามเจือเศร้าท่ามกลางแสงสายัณห์  ยืนโดดเดี่ยวอยู่ท่ามกลางอุทยานที่เป็นระเบียบอย่างยิ่ง  ราบเรียบอย่างยิ่ง

อาคารที่เต็มไปด้วยเหลี่ยมมุม  สระน้ำสีเหลี่ยม  ทางเดินเส้นตรง  ทุกอย่างทำให้ผมรู้สึกถึงกรอบที่มองไม่เห็นตีรัดโอบรอบตั้งแต่ยังไม่ลงจากรถ  แบดปลดเข็มขัดนิรภัยและส่งสายตาชวนผมลงจากรถ

   “ไม่มีใครอยู่เลยเหรอ” 

ผมถามเมื่อลงมายืนบนพื้นคอนกรีตตรงหน้าบันไดขึ้นบ้าน

   “มี  แต่คงไม่ลงมาหรอก”  แบดตอบ  นิ่งไปสักพักแล้วกล่าวเสริม  “กูไม่ชอบให้พวกนั้นยุ่งเรื่องของกูมาก”

ผมไม่พูดอะไร  เดินตามเขาขึ้นไปในบ้าน  ไฟยังไม่เปิดเพราะยังไม่มืดดีนัก  ผมรู้สึกเหมือนพวกเราเป็นตีนแมวมาย่องเบาบ้านคนอื่นเสียมากกว่า

   “กลัวหรือเปล่า”

ผมตอบแบดด้วยมือชื้นเหงื่อที่ยื่นไปรับสัมผัสตอบ  เขากุมมือผมไว้กระชับเบา ๆ สองครั้ง 

   “เงียบ ๆ นะ”  เขากำชับผมแล้วจูงมือผมผ่านห้องนั่งเล่นไป

พื้นปูกระเบื้องใต้ฝ่าเท้าผมเย็นเยียบ  ลวดลายสีดำสลับขาวบนพื้นทำให้ผมรู้สึกแย่อย่างประหลาด  บนผนังเทพเฮลิออสที่กำลังขับรถม้าอยู่ในกรอบทองส่งรอยยิ้มที่ทำให้ผู้มองรู้สึกอบอุ่นขึ้นมาบ้าง




   ตอนแรก  เสียงนั้นยังแผ่วเบาเหมือนลมหนาวครวญคราง  แต่เมื่อเข้าใกล้ขึ้น  มันก็ชัดเจนว่าเป็นเสียงแห่งความทุกข์เทวษของใครสักคน  ผมเหลือบมองแบด  สีหน้าของเขาเศร้าลง  และอ่อนโยนขึ้น  เราเดินไปจนถึงห้องอาหารที่มีบาร์เครื่องดื่ม  ผมผงะเมื่อเห็นภาพนั้น

กลิ่นแอลกอฮอล์ฉุนเฉียว  ผสมกับกลิ่นผลไม้หมักของไวน์ที่ผมไม่รู้จักระเหยออกมาจากร่างอันฟุบอยู่บนโต๊ะบาร์  ผมเห็นแต่เพียงข้างหลัง  เส้นผมสีดำซีดขาดชีวิตชีวาทิ้งตัวลงแผ่กลางหลังของร่างที่เหมือนกับนกกาแก่ ๆ ตัวหนึ่ง  เสื้อที่เหมือนผ้าคลุมยาวสีดำขาดรุ่งริ่งของแม่มดห้อยลงคลุมจนถึงเก้าอี้สูงที่หล่อนนั่งอยู่  ศีรษะของหล่อนซบลงกับแขนขวาอันคลึงขวดแก้วคอคอดอยู่อย่างเหม่อลอย

เธอกำลังร้องไห้  ผมเห็นสะบักไหล่ที่ไหวพะเยิบเป็นจังหวะตามเสียงสะอื้น  แบดบีบมือผมแรงขึ้นจนผมเจ็บ  แต่แล้วเขาก็ปล่อย  แล้วเดินจากผมไป  ช้า..ช้า


   “แม่ครับ”

เธอสะดุ้งเฮือก  ผมหลบไปหลังประตูทางเดินโดยอัตโนมัติ 

   “แบด..แบดหรือลูก  ลูกไปอยู่ไหนมาทำไมแม่ตามหาลูกไม่เจอ”

   “ครับแม่  ผมกลับมาแล้ว”

   “พ่อล่ะลูก  พ่อไปไหน”  เสียงของเธอสั่นสะท้าน  ผมยืนนิ่งตัวสั่น  ปลายเท้าจิกพื้น  หลังพิงกำแพงและหลับตาข่มใจฟัง  เสียงของหล่อนเกรี้ยวกราดขึ้น  “ชั้นถามว่าพ่อแกไปไหน!”

   “พ่อไม่อยู่แล้วครับ”  แบดปลอบอย่างใจเย็น  ผมมองไม่เห็น  แต่ผมรู้ว่าเขาคงกำลังโอบกอดหญิงผู้นั้นไว้อย่างนุ่มนวลที่สุด 

   “แกโกหก  โกหก  โกหก โกหก!”  หล่อนกรีดร้องดังกรี๊ด ๆ  มีเสียงแก้วแตก  และเสียงอุทานของแบด  ผมรีบโผล่ออกไปดูทันที

แบดกำลังก้มเก็บเศษขวดเหล้าให้พ้นจากเท้าของแม่เขา  หล่อนเงยขึ้นมาสบตาผมพอดี

   “แก  ไอ้ตัวมาร!”  หล่อนร้องทันที  ผมรีบหลบแว๊บ  ทันพอดีที่แก้วไวน์ในมือหล่อนถูกเขวี้ยงมากระทบตรงที่หัวผมอยู่เมื่อครู่  “มันมาได้ยังไง  แกพามันมาใช่มั้ย  ไอ้แบด  ไอ้ลูกทรพี  แกจะฉีกหัวใจชั้นรึไง!”

เสียงทุบอึ้ก ๆๆ  แต่ไม่มีเสียงร้องของแบด  ผมโผล่หน้าไปดูอีกครั้ง  เห็นคนรักของผมซึ่งกำลังคุกเข่าเก็บเศษแก้วก้มหน้ายอมรับการทุบตีแต่โดยดี 

   “ออกไปจากบ้านชั้นเดี๋ยวนี้นะ!”  ผมไม่รู้ว่าหล่อนไล่ใคร  แต่ผมชักโมโหแล้ว  และกำลังจะเดินเข้าไป  แต่แบดส่ายหน้าส่งสายตาห้าม

   “แม่เมาแล้วนะครับ  ไม่มีใครอยู่ที่นี่หรอก  ผมอยู่คนเดียว  เราอยู่กันสองคนแม่ลูกไงครับ”

ผมมองหญิงกลางคนที่หันกลับไปฟุบหน้าสะอื้นที่โต๊ะต่อด้วยความรู้สึกยากบรรยาย  เท้าของผมพาผมถอยหลังมาจากที่นั้นช้า ๆ



ผมนั่งตบยุงอยู่ที่บันไดหินอ่อนหน้าบ้าน  เด็กรับใช้เดินมาเปิดไฟให้  พอผมมองไปก็หลบสายตาแล้วรีบเร้นหนีไป  ผมนั่งเท้าคางและครุ่นคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย  สักยี่สิบนาทีเห็นจะได้แบดก็ออกมาจากข้างใน

   “นึกว่าจะหนีกลับไปแล้วซะอีก”

ผมถอนหายใจ  “ไม่ได้เอากระเป๋าตังค์มาน่ะสิ  เลยไม่รู้จะกลับไง  แล้วทางโน้นเป็นไง”

   “เมาหลับไปแล้ว  อย่างงี้ทุกทีแหละ”

   “ทุกที”  ผมทวนคำ  “แล้วมึงก็ต้องมารองรับอารมณ์คนเมาอย่างนี้อยู่เรื่อย ๆ เหรอ”

มันยักไหล่อย่างไม่ยี่หระ  “ก็ตั้งแต่พ่อไป  แม่กูก็ติดเหล้า  แต่มีคนรู้ไม่กี่คนหรอก”

   “เสียใจด้วยนะ”  ผมวางมือลงบนต้นขาของเขา  แบดฝืนยิ้มให้แล้วตอบ

   “กูไม่เป็นไรหรอก  ว่าแต่คืนนี้มึงค้างที่นี่มั้ยล่ะ”

   “แล้วแต่เจ้าของบ้านล่ะักัน  กูไม่มีทางไปอยู่แล้วนี่”

   “ไม่เอาน่าแทน  ถ้ามึงไม่สะดวกใจ  กูขับกลับไปส่งก็ได้”

   “แล้วก็กลับมาที่นี่อีกรอบเนี่ยนะ”  ผมถามเสียงสูงอย่างประหลาดใจ  “ไม่เอาหรอก  ยังไงกูก็ตั้งใจจะมาคุยกับแม่มึงอยู่แล้วนี่  เสียแต่ตอนนี้เป็นเมรีขี้เมานอนกลิ้งคาไหไปแล้วก็เลยคุยไม่ได้  ถ้ากูค้างที่นี่ก็อาจจะมีโอกาสตอนเช้า  จริงป่ะ”

   “อือ”  แบดรับคำสั้น ๆ







แบดให้คนจัดห้องให้ผมต่างหาก  เขาให้เหตุผลว่าจะต้องไปอยู่ดูแลแม่อีกห้องหนึ่ง  แต่สัญญาไว้ว่าจะย่องมาตอนดึก ๆ

   “ไม่ต้องก็ได้นะ”  ผมว่า

   “ไม่เอาอ่ะ  คิดถึง”

ผมแกะมือปลาหมึกที่พยายามกอดออก  “จะคิดถึงอะไรนักหนาวะ  เมื่อคืนนี้มึงก็บอกคิดถึงกูทั้งคืน  นี่ยังไม่หายอีกเหรอ”

   “ไม่เอา  พูดกับแบดเพราะ ๆ สิครับ”

ผมทำหน้าเซ็ง  ก่อนจะเดินผละจากเขาไปที่หน้าต่างห้อง  และแง้มผ้าม่านดูโลกภายนอกที่เป็นสีดำ

   “ที่นี่ไม่มีเกมให้เล่นเลยเหรอ  มีเน็ตป่ะ  อยากเล่นดอทเอ”

คราวนี้ถึงตาไอ้แบดทำหน้าเซ็ง

   “อะไรวะ  กูอยู่ทั้งคนยังกระสันถึงดอทเออีก”

   “อ้าว  อดเกมดอกหนาเจ้าชีวาวาย  แต่ไม่ตายดอกเพราะอดสเน่หา  ไม่เคยได้ยินหรือไงคร้าบมิสเตอร์แบด”

   “ไม่เคยได้ยินและไม่อยากได้ยินด้วย”  หมอนั่นพูดอย่างปั้นปึ่งแล้วทิ้งตัวลงนั่งบนเตียง  ผมหันไปมองยิ้ม ๆ

   “อย่าเรียกร้องไปหน่อยเลย  มึงไม่ใช่สิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตกูสักหน่อย”

   “พูดจริงเหรอแทน”

ผมพยักหน้าพูดต่อ  “กูเหนื่อยแล้ว  ไปเถอะแบด  ไปทำสิ่งที่มึงควรจะทำเถอะ”

   “ไม่ล่ะ  จนกว่ามึงจะตอบกู”

ผมเอียงคอมองคู่สนทนา  “ตอบอะไร  กูจำได้ว่ามึงยังไม่ได้ถามอะไรเลยนะ”

แบดมองผมกวน ๆ ”กำลังจะถามอยู่นี่ไง

   “ไม่เอาเรื่องความรักนะ  กูเอียนเรื่องนี้แล้ว”  ผมดักคอ

   “กูรู้อยู่แล้วล่ะว่ามึงน่ะไม่รักกูหรอก”  แบดว่าอย่างไม่จริงจังนัก  ผมยิ้ม ๆ  ขืนไปโอ๋เดี๋ยวยิ่งเหลิง

   “จำได้มั้ยแทน  มีอยู่คืนหนึ่ง  มึงเล่านิทานเรื่องหมาบ้าให้กูฟัง”

ผมทบทวนความทรงจำอยู่ครู่หนึ่งก็โวยวาย  “หมาขี้เรื้อนโว้ย  ไม่ใช่หมาบ้า  จำสับสนจริงนะมึง”

   “เออนั่นแหละวะ  หมาตัวนั้นมันทำอะไรนะ  มันโดนรถชนใช่ป่ะ”

ผมพยักหน้า

   “มึงบอกว่ากูกับมึงก็เหมือนหมาตัวนั้น  ถูกชน..โดยอะไรล่ะ”

ผมส่ายหน้า

   “กูบอกมึงไปแล้วนะแทน  เล่าเรื่องของกูหมดแล้ว  แต่มึงล่ะ  กูอยากรู้จักมึงมากกว่านี้”

ผมส่ายหน้าอีกครั้ง  “รู้แล้วได้อะไร  ไม่รู้แล้วได้อะไร  อดีตก็เป็นแค่อดีต  แต่ตอนนี้มึงก็รู้จักกูหมดแล้วนะแบดว่ากูเป็นคนยังไงนิสัยยังไง”

แบดมองผมแล้วส่ายหน้าช้า ๆ  “ไม่เลย  แทน...กูไม่รู้จักมึงเลย”

   “งั้นก็ทำความรู้จักอีกสิ”  ผมบอกพร้อมกับหยอกด้วยการตบแก้มเขาเบา ๆ 

แบดแยกเขี้ยวใส่  “มึงนี่น่าหงุดหงิดจริง ๆ”  แต่เขาก็ดึงตัวผมไปโถมทับบนเตียง

ผมยิ้มยั่ว  สายตาฉ่ำรอจูบที่จะช่วยบรรเทาความเจ็บร้าวจากบทสนทนาเมื่อครู่

และเขาจูบผม

[artday]

จิ้มก่อนแล้วค่อยอ่าน

[jay_jay]

น่าน พลาดระกรู นึกว่าจะไม่มีคนซะระ ตี 4

อ่านจบไปแร้ว ค่อยมาจิ้ม 55555555

พลาดเลย

รอลุ้นดีกว่า ว่าจะเป็นงัยตอนพรุ่งนี้ กร๊ากกกกกกกกกกกก

ลุ้นฉี่เล็ด 

ปล. ปล. ฉากคืนนี้มี NC มะแทน รออยู่ 

[avogadro]

มีแววว่าจะดรามาอีกแล้วเหรอคับคุณแทน

เมื่อวานเพิ่งสอบเสร็จ กลางคืนเลยโต้รุ่งซะเลย

[astral]

แล้วบทอัศจรรย์หลังจากนี้ล่ะคะ 

มาไม่ทันเมนต์ตอนอัพรอบแรก บอกอีกทีว่าชอบฉากจ้องตาประสานใจในรถจัง 

ยังงงๆเรื่องน้องกายกับ คนเดินสาร เจสซี่ ชอคโก้ กับเนื้อความในจดหมาย แต่เดาว่า เกี่ยวกับคำว่า งักปุ๊กคุ้ง หรือเปล่า 

แบดตอนนี้น่าร๊ากกกกกกกกก

ปล.ตกวิชาภาษาไทยค่ะ  ปัจจุบันจำได้แต่อักษรกลาง 

ปล.เพิ่งเห็น เราโพสครบ 1800 ที่รีนี้พอดีเลย 

[Tifa]

ตัดฉับ....... อีกละ

[marchmenlo]

หมดกัน Image หนุ่มซ่าส์ ๆ ดุ ๆ หื่น ๆ
อ่านไปอ่านมา เหมือนดูหนังวัลลี ยังไงยังงั้น ลูกกตัญญู..สงสารลูกแบด

แทนนี้เป็นคนที่เข้าถึงยากขนาดนั้นเลยเหรอ มีความรู้ว่าเป็นคนที่ปิดกั้นยังไงไม่รู้

เหนื่อยใจแทนลูกแบดจังแฮ่ะ แม่ก็ลำยอง เมียก็...ป่วง ๆ ..โต้รุ้่งมาทั้งคืนเพื่อรอตอนนี้ นอนดีก่า

[wan]

  จากการสนทนา ของผู้เจนจบ ภาษาไทย ทำให้ได้รู้กระจ่างในอีกหลาย ๆ สิ่ง หลายอย่าง

ขอบคุณ และดีใจ ที่ยังมีคนห่วง และ หวงในภาษาของชาติ ที่นับวันจะถูกละเลย จากผู้ดูแล 

เรื่องกำลังเข้มข้น ขึ้นทุกขณะ มาติดตามดูตอนต่อไป ว่า การบุกมาถึงถิ่น ของแม่เสือ จะสามารถ

ทำให้แม่เสือยอมยกลูกเสือ ให้หรือเปล่า หรือว่าจะเป็นการเติมเชื้อไฟ ให้ลุกโชนขึ้น

ลุ้นกันต่อไปดีกว่า 

เป็นกำลังใจให้นะครับ คุณคี +1 ให้นะ

[animob]

คาดว่าตัวสร้างความยุ่งยากตัวต่อไปคือน้องช๊อคโก้แหงๆ

[kit]

ขอบคุณนะคะ คุณ Kirimanjaro

[christiyaturnm]

 :a5:เอามาหยามแม่ถึงบ้าน

ได้กรี๊ดแตกแน่

[CMYK]

อ่านไปอ่านมา สงสารคุณแม่ลูกแบดอยู่เหมือนกัน
แต่คุณแม่ครับเหล้าไม่ได้ช่วยอะไรให้ดีขึ้นหรอกครับ สิ่งๆนี้เป็นอีกความบกพร่องหนึ่งของมนุษย์ ที่สร้างและ(เผลอ)ไปลิ้มลอง สุดท้ายต้องตกเป็นทาสของมัน สติที่ไม่มีแอลกอฮอล์เจือปน คงทำให้ใครต่อใคร เกิดปัญญาขึ้นไม่มากก็น้อย ฝากบอกคุณแม่ว่า... ปัญหาแก้ด้วยปัญญา ไม่ใช่สุราครับ

[Ferfa]

ว้าวววว  ตื่นมาแต่เช้ามีอ่านแต่เช้า อิอิ ดีจางง

ว่าแต่ตอนหน้าขอ...นะพี่แบด 

[a_medamaru]

ไม่จริงหรอกครับ พี่แทนเป็นคนที่เข้าถึงง่ายนะสำหรับผม( ตัวละครนะ ไม่นับตัวจริง) เพราะพี่แทนจะแสดงความรู้สึกออกมา ไม่ปิดกั้น อยู่ที่ว่าจะแสดงออกมาในอารมณ์ไหน ถ้าอ่านดีๆ คุณจะรู้ว่าพี่แทนอยู่ในอารมณ์ไหน (ในช่วงที่แต่งนิยายก็เหมือนกัน อารมณ์ ณ เวลานั้น ๆจะแสดงออกมาในตอนนั้น ๆ ค่อนข้างชัดทีเดียว อันนี้พูดถึงตัวจริงนะครับ)

ยิ่งพิมพ์ยิ่งงง 

พี่แทนช่วงนี้เริ่มสอบแล้วนี่ครับ เห็นว่างานก็ยุ่ง ๆ อยู่ อย่า ดอทเอ มากนักนะ พักบ้าง

[IZE]

ฉากมหัสจรรย์อยู่ไหน  พี่แทน