~~เออกูผิด 3...ตอนที่ 6~~
“ เฮ้ยเข้าไปกินหอยทอดร้านนั้นกันดีกว่าว่ะ ดูดิน่าอร่อย ” ผมหันไปชวนตะเภาแก้วตะเภาทองสองเมียรักทันทีที่หันไปเห็นร้านขายของตรงหน้ากับกะทะขนาดใหญ่ที่ตอนนี้ข้างในมีหอยทอดเหลืองกรอบน่าหม่ำอย่าบอกใคร
“ นี่มึงหันไปชอบหอยตั้งแต่เมื่อไหร่วะ ”
“ โดนนน 555+ ” ไอ้โมหันมาชี้นิ้วใส่ผมก่อนจะหัวเราะขำๆ
“ จิตใจมึงจะให้กูกินแต่หำเหรอไงว่ะ 555+ ”
“ 555+ ทะลึ่งอะพี่โจ๊ก ”
“ เปล๊า ” มันสะบัดหน้าใส่
“ แหม๋ๆ มีงอนๆ ทำไมกลัวกูได้หน้าแล้วจะลืมหลังเหรอไง ”
“ นี่มึงพูดเองนะ ” ไอ้บึกฝาดฝ่ามือลงมาที่กลางหลังผมดังอั๊ก
“ โอ๊ยยยย เจ็บนะมึง ”
“ นี่แค่หาของอร่อยกินนะยังกับจะมาฆ่ากันตาย พี่บึกนี่หึงไม่เข้าเรื่องน่า ”
“ นั่นดิมึง น้องมันพูดถูก มึงนี่มันหึงไม่เข้าเรื่อง ”
“ เดี๋ยววว โมยังพูดไม่จบครับ เพราะพี่ก็ไม่น่าพูดอะไรแบบไม่คิด พี่ก็รู้ว่าพี่ปลาบึกเป็นคนอย่างไง ”
“ นี่ฟังๆ มึงฟังไว้น้องมันพูดถูก ” ไอ้บึกได้ทีก็หันมาย้อนผมเข้าให้
“ -*- ” ชิ
“ พี่บึกเค้าเป็นคนจริงจัง ” ไอ้โมยังคงพูดเข้าข้างพี่มันต่อไป
“ น่านบอกเค้าไปโม ”
“ เค้าเป็นคนรักเดียวใจเดียว ”
“ ตอกย้ำให้มันได้คิด ”
“ เค้าเป็นคนที่รักเดียวใจเดียวแบบไม่เหลียวมองใคร ”
“ ย้ำใส่กระโหลกหนาๆของมันเข้าไปเผื่อมันมีจิตสำนึก ”
“ เค้าเป็นชายผู้เสียสละ ”
“ จี๊ดไหมมึงจี๊ดไหม ”
“ ถึงแม้บางครั้งเค้าจะรั่วไปบ้าง ”
“ ใช่ ”
“ บ้าไปหน่อย ”
“ ถูก ”
“ สติสตังจะเหลือน้อยกว่าบุคคลธรรมดาทั่วไปก็ตาม ”
“ เฮ้ยๆ ไอ้โมมึงแน่ใจนะว่าเป็นคำชม ” ไอ้บึกดึงน้องมันเข้าไปกระซิบกระซาบ
“ 555+ ” ผมทำได้แค่ยืนกลั้นขำ
“ พี่อย่าพึ่งขัดดิอีกเดี๋ยวกำลังจะดี ”
“ เหรอๆ อ่ะต่อๆ ตะแต่ดีแน่นะว่ะ ”
“ ดีดิเชื่อโม โมเข้าข้างใคร ”
“ ข้างพี่ มั้ง ”
“ โหมั่นใจหน่อยอย่ามีมั้งดิ ”
“ เหรอๆ ”
“ ต่อนะ ”
“ ตะ แต่ดีแน่นะ ” มันดึงแขนไปถามย้ำอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ
“ 555+ ” จะว่าไปมันสองตัวก็น่ารักดีนะครับ...แล้วผมก็ขำคนเดียวต่อไป
“ ชัวร์ ”
“ ไม่ตายตอนจบนะโว๊ย ”
“ นี่ใคร ”
“ นั่นดิมึงเป็นใคร ”
“ 555+ ” น้ำตาผมเริ่มไหลเพราะพวกมันสองคนคุยกัน
“ โหพูดงี้ได้ไง นี่น้องพี่นะ ”
“ เหรอ แน่ใจนะว่ามึงเข้าข้างกูอ่ะ ”
“ ดูนี่ๆ นี่ไร ” ไอ้โมยกมือขึ้นมาทำนิ้วโอเค
“ ศูนย์ ”
“ 555+ ” น้ำตาผมยังไม่หยุดไหล
“ พอเถอะ ตอบอย่างนี้โมว่าเราไปเดินหาคาร์โบไฮเดรตเข้าสู่ร่างกายกันดีกว่า ”
“ 555+ เฮ้ยย อย่าพึ่งถอดใจดิกูกำลังเก็ตของงี้มันต้องใช้เวลาหน่อย ”
“ 555+ ” ผมยกแขนเสื้อขึ้นมาเช็ดน้ำหูน้ำตาตัวเองเพราะอายชาวบ้านที่เค้ามองมา
“ จะบ้าเหรอ เค้าเรียกโอเค ”
“ เหรอ โอเคก็โอเค ”
“ พะ พอแระ กูไม่ไหวแล้ว 555+ ” ผมเริ่มใช้มือกุมท้องเพราะขำมากไปหน่อย
“ งั้นไปกินหอยทอดกันเถอะครับโต๊ะว่างพอดี ”
“ ปะๆ ไหวไหมมึงอ่ะ ” ไอ้บึกเดินเข้ามาประคองผมก่อนจะถามถึงอาการเจ็บท้องเพราะขำพวกมัน
“ โมเอาออส่วนครับ ”
“ มึงเอาไรไอ้โจ๊ก หอยยยยทอดใช่ปะ ” ไอ้บึกจดรายการอาหารยิกๆก่อนจะส่งไปให้เด็กเสริฟ
“ รับน้ำอะไรดีครับพี่ ” เด็กเสริฟเดินกลับมาถามถึงเครื่องดื่ม
“ อย่างพวกพี่คนรุ่นใหม่ขนาดนี้ มันต้องเครื่องดื่มน้ำดำเท่านั้นครับน้อง ” ไอ้บึกไม่ตอบเปล่ามันยักคิ้วให้น้องเค้าอีกต่างหาก
“ งั้นแป๊ปซี่เหรอว่าโค้กดีครับพี่ แบบลิตรเราก็มีนะครับ ” ไอ้น้องเตรียมจด
“ งั้นเอาโค ” ไอ้โมยังพูดไม่จบประโยคดีก็เจอไอ้บึกสวนกลับไปทันที
“ น้ำเฉาก๋วยมีไหมครับ ^0^ ”
“ 555+ มึงจะบ้าเหรอ ” ผมจับหัวไอ้บึกโยกก่อนจะถวายแหวนมันไปอีกหนึ่งวงใหญ่
“ เครื่องดื่มน้ำดำไงมึง อากาศร้อนๆได้เฉาก๋วยเย็นๆซักแก้วงี้ ”
“ 555+ สมเป็นคนรุ่นใหม่ที่รักสุขภาพจริงๆเลยครับ ” ไอ้น้องหันมาขำๆกับพวกผมก่อนจะเดินจากไป
“ อ้าวเฮ้ยยย ตกลงมันยังไม่ได้บอกกูเลยว่ามีไหม ”
“ พี่บึกนี่รั่วจริงๆ ”
“ 555+ ยังไม่ชินกับมันอีกเหรอโม ”
“ ก็นะ อันไหนพูดจริงพูดเล่นโมงงไปหมดแระ นี่ขนาดเวลากินนะยังจะมีมุขไม่ได้ขาด ”
“ โอ๋ๆ พี่ปลาบึกขอโทษนะ โมอยากกินโค้กเหรอ งั้นเดี๋ยวพี่สั่งเฉาก๋วยเบิ้ลให้นะ ”
“ น่าน ”
“ นี่โมไม่รู้อะไรโค้กกินมากๆไม่ดีนะมันกัดกระเพาะ โมเห็นร้านหมูกะทะไหมที่เค้ามีหมูหมักโค้กอ่ะ โมรู้ไหมโค้กมันไปกัดหมูจนเนื้อนิ่มเลยนะ นั่นขนาดหมูนะเนื้อยังนิ่มลงไปถึงขนาดนั้น แล้วนี่กระเพาะเราจะไม่ทะลุเหรอจริงปะ ”
“ ครับๆ กินเฉาก๋วยมากๆก็ไม่ดีเหมือนกันแหละ พี่ปลาบึกรู้ไหมว่าเค้าใส่น้ำตาลเยอะเพื่อความหวาน แล้วไอ้สีดำๆของเฉาก๋วยนะเราก็ไม่รู้ด้วยว่ามันทำสะอาดกันเหรอเปล่า เกิดเค้าทำแบบไม่ใส่ใจต่อผู้บริโภคเราคนกินก็ได้รับอันตรายเหมือนกันนะครับ เห็นไหมสมัยนี้กินอะไรก็ตายเหมือนกันแหละ ”
“ ต่อปากต่อคำนะเรา ได้ถ้าโมกลัวมันไม่สะอาดกลัวน้ำตาลมันเยอะ งั้นเดี๋ยวพี่ซื้อไปทำกินกันเองดีกว่าไหม แต่โมต้องสัญญานะว่าจะไม่กินโค้กบ่อยๆ โอเคปะ ”
“ ครับโมรู้ว่าพี่เป็นห่วงสุขภาพแล้วก็หวังดีกับโมจริงๆ ”
“ รู้ด้วย ” ไอ้บึกยื่นมือไปจับแก้มใสๆของไอ้โม
“ รู้ดิ๊ครับ โมรักพี่นะครับ ”
“ พี่ก็เรา ” แล้วมันก็ลุกเดินไปกอดน้องมันอย่างหน้าตาเฉย
“ มาแล้วพี่เฉาก๋วย 3 ”
“ อ๊า มีเฉาก๋วยด้วย ” ไอ้บึกยื่นมือออกไปรับแก้วมาส่งต่อให้สมาชิกในวง
“ มีดิพี่ อ้าวพี่ไม่เห็นป้ายเหรอ มีเฉาก๋วย เก๊กซิม ”
“ เก๊กฮวย / เก๊กฮวย / เก๊กฮวย ” โหไอ้น้องแม่งมีมุขกับเค้าด้วย
“ 555+ นึกว่าจะไม่ช่วยผมซะแระ ” ไอ้น้องทำหน้าทะเล้น
“ แล้วมีน้ำอะไรอีก ”
“ ลำไย มะพร้าว น้ำส้ม มะตูมก็มีนะพี่ ”
“ เหอะๆ เหรอออ แล้วมีน้ำมะเหงกไหม ” ไอ้บึกหันไปต่อปากต่อคำ
“ ไม่มีหรอกพี่ ”
“ แล้วอยากมีไหมล่ะ โน่นไปยกของที่พวกพี่สั่งมาเลยเจ๊เค้าเรียกแล้ว ไอ้นี่เล่นด้วยแล้วลามเป็นสิวเชียวนะมึง ”
“ แหะๆ โทษค๊าบบบ ” แล้วมันก็เดินฉีกยิ้มออกไปยกอาหารมาให้พวกผมได้กินซะที
“ เหอะๆ วันนี้เป็นวันอะไรนะไปทางไหนก็เจอแต่คนกวนติง ” ไอ้บึกยังบ่นไม่เลิก
“ วันเสาร์ไงพี่ 555+ ” ไอ้โมหันไปยิงอีกซักมุขก่อนจะโดนไอ้บึกแจกมะเหงกให้โบ๊กใหญ่
“ 555+ นึกว่ามึงกวนติงเป็นอยู่คนเดียวเหรอไงไอ้บึก ”
“ พอเถ๊อะ กูหยุดและพวกมึงอ่ะหยุดกันเหรอยัง ”
“ 555+ / 555+ ”
“ เออพวกมึงรีบกินกันซะนะ ” ผมนึกมุขออกพอดีเลยเอาซะหน่อยเดี๋ยวจะไม่ทันได้ใช้
“ ทำไมอ่ะ พี่โจ๊กจะพาไปไหนเหรอครับ ”
“ ว่าจะพาไปเข้าบิสเนส ”
“ ไปทำไมอ่ะครับ ” ไอ้โมทำหน้าเอ๋อใส่ผม
“ จะพาไปออกกำลังกาย ”
“ กับอาจารย์สอนคอม อะจ๊ากจะบ้าเหรอมึงไอ้นั่นเค้าเรียกฟิตเนส ”
“ 555+ /555+ ” ไอ้บึกแม่งหัวไวใช้ได้เลยครับ