หัวข้อ: ~~เออกูผิด 3 ...ตอนที่ 57~~ รวมตัวแก๊งรั่วไหล2 13.12.13

[StillLoveThem]

...สิ่งที่ไม่ใช่วิทยาศาสตร์ นี่มันเหลือเชื่อ เนอะ ไม่เชื่อก็ไม่ได้ เพราะมันรับรู้ และสัมผัสมาด้วยหู
...แล้วคนอื่นไม่ซื้อหวยเหรอ ปลาบึก โชคดีจริงๆๆเนอะ

[กระต่ายชมจันทร์]

รอพี่บึกมาเลี้ยงชาวเล้ามั่ง


ดีใจด้วยนะค้า

พี่โจ๊กหัวโกร๋นเลยมั้ยนั่น

ปล.ถ้าขออีกอย่าลืมมาแบ่งปันนะคะพี่บึก

ปล.2 คิดถึงพี่บึกและพี่โมส่วนพี่โจ๊กหายไปนานเลยลืมละ 555+

[Y2Y]

อยากถูกหวยมั่งอะไรมั่งอ่ะ ทำไงดี น๊า

[n2]

เจ้าที่คงจะถูกใจสมาชิกใหม่นะ เลยมาบอกหวยซะเลย
บ้านนี้ของแรงจริงๆ 

[sukie_moo]

โหย พี่โจ๊กงี้ก็มีเมียเป็นเศรษฐีอะดิ  สบายแล้ว 555

แต่เล่นเป็นหมื่น ถ้าไม่ถูกขึ้นมาทำไงเนั้ย ปลาบึกนี่กล้าได้กล้าเสียจริงๆ



ว่างๆแอบมากระซิบบอกมั่งน้า อยากรวยกะเค้าบ้าง  แหะๆ

[PoP~Pu]

ของเค้าแรงจริงๆ เอิ๊กๆๆ
ในความหลอนก็ยังมีโชคดีอยู่บ้าง 555+

ปล.งวดหน้าได้เลขอะไรบอกกันมั่งนะพี่บึกก ก ก  555+

[DEMON3132]

แสดงว่าเจ้าที่บ้านที่แรงและใจดีจริง ๆ ให้โชคลาภ ที่ออกมาทักก็คงหยอกเล่นมั้ง
ไม่ได้ตั้งใจจะมาหลอกหลอนให้กลัว แต่สามหนุ่มสามีภริยาดันกลัวไปกันเอง
ตกลงถูกหวยเป็นเงินเท่าไหร่ แทงไปเป็นหมื่นกำไรกี่สตางค์จ๊ะน้องปลาบึก
วันหลังแอบมากระซิบบอกคนในบอร์ดบ้างก็ได้ จะได้แบ่งกันรวย .......
 

[Ak@tsuKII]

โหหหหหหหหหห พี่ปลาบึกเล่นเป็นหมื่นเลย  O.o 

ทุ่มมากอ่ะ เล่นหนักเจง ๆๆ


นี่ถ้าไม่ถูกคงเงียบเป็นเป่าสากแหงม ๆๆ 5555 

กลัวซะมีด่า (แอบเล่น 555)

งี้แหละคนน่ารัก เจ้่าืที่เลยมาให้โชค อิอิ 

+1 พี่โจ๊คจ้า รอตอนต่อปาย 

[Solar cell]

ซื้อเป็นหมื่น งี้คงต้องเรียกเสี่ยบึกแย้วมั้ง
เจ้าที่ท่านเมตตาน่ะเนี่ย (คนน่ารักก็เงี้ย)

ปูลู ดีใจที่ตาโจ๊กได้พาศรีภรรยากลับมาจากดาวอังคาร
ขอจุดประทัดฉลองให้หน่อยก็ละกันเนอะ

ปูลู2 ก่อนจากกระโดดกอดปลาบึก1ที พร้อมกับหอมแก้มขวาด๊วบนึง
เท่าน้านนนนน ยังไม่พอขอหอมแก้มซ้ายโมดังจ๊วบให้ชื่นจาย
สุดท้ายทนเห็นแววตาอันน่าสงสารของครายยยบางคน(ตาโจ๊ก)ไม่ได้
เลยจำใจเข้าไปจุ๊บเหน่งหนึ่งที

[va_yu]

ดีใจที่ได้อ่านต่ออีกครั้ง ขอบคุณค่ะ

[LifeTime]

จะมีอะไรกุ๊กกิ๊กกับหนุ่มใต้บ้านนี้รึเปล่านะเนี่ย...

[m]

รออออออออออออออ

 

[JChloe]

ปลาบึกรวยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ 
เย้ๆๆๆ ดีใจๆ วิ่งไปกอดน้องโมด้วยไรด้วย คิคิ 

[a_tapha]

อ่านตอนนี้แล้วขนคีงลุกเลยอ่ะพี่ 

[ToeY_@_KP]

มีหนุ่มใต้ด้วย..

เข้มๆ  ล่ำๆ   

[thaithai00]

~~เออกูผิด 3...ตอนที่ 5~~

“ มึงๆ ”

“ ดูกางเกงตัวนั้นดิสีสวยดีว่ะ ”

“ เขียวสะท้อนแสงออกขนาดนั้นอ่ะนะ ”

“ เวอร์แระ สวยดีออก ”

“ อยากได้ก็ซื้อดิ ”

“ ขอเข้าไปดูก่อนได้ปะ  นะๆพากูไปดูหน่อย ”

“ มึงก็เดินไปดูกับไอ้โมดิเดี๋ยวกูรออยู่ตรงนี้ ”

“ ไม่เอาอ่ะ  กูอยากให้มึงไปดูด้วย  นะๆแปปเดียวเองมึงไม่ถึง5นาทีหรอก ”

“ เออๆ มึงนี่มันเรื่องมากจริงๆเลย ”

“ เฮ้ยมึงเดินช้าๆหน่อยดิว่ะ ”

“ อะไรอีกว่ะมึงนิ ”

“ ก็เดี๋ยวความคิดถึงกูตามไปไม่ทัน ”

“ 555+ น้ำเน่าได้อีกอ่ะพี่เรา ”

“ ....หึหึ... ” ผมรีบจ้ำเอาๆทันทีเพราะกลัวว่าจะสำลักความคิดถึงมันตายซะก่อน

      วันนี้บ้านเราออกมาเดินเล่นตลาดนัดยามเย็นกันครับ  แดดร่มลมตกแบบนี้สิ่งที่ดีที่สุดคือการหาของอร่อยๆกินกับการได้เดินทอดน่องหาดูเสื้อผ้าราคาถูกที่มีออกมาวางขายกันอย่างเกลื่อนกลาด

“ ว้าวววว  กางเกงขาสำส่อนซะด้วย ”

“ สามส่วน / สามส่วน / สามส่วน ”

“ เฮ้ออ  ขอโทษทีครับมันไม่ค่อยจะเต็ม ”  ผมหันไปยิ้มกับน้องคนขายที่พึ่งจะช่วยผมตบมุขแป๊กๆของไอ้ปลาบึก

“ พี่ปลาบึกเค้าชอบสีเหียวนะครับ 555+ ”

“ ไอ้โม ” ผมลากตัวไอ้โมเข้ามาแล้วรับใช้มือตัวเองปิดปากมันทันที

“ จ๊าบมากพี่  มุขพี่จี๊ดดดดโดนใจจ๊อดมากเดี๋ยวผมขอยืมมุขพี่มาใช้ขายของหน่อยนะ ”

“ จะดีเหรอครับน้อง ” ผมเบรกน้องเค้าตัวโก่ง

“ ดีดิพี่  สมัยนี้ทำอะไรมันต้องแหกกกกแนว ”

“ เออน้องครับพี่ว่าน้องใช้คำว่าแหวกจะดีกว่าไหมครับ ”

“ 555+ น้องชื่อจ๊อดเหรอครับพี่ปลาบึกครับยินดีที่ได้รู้จักครับ ” ไอ้บึกยื่นมือออกไปเชคแฮนด์กับน้องจ๊อดอย่างเป็นกันเอง

   จ๊อดคือใครหลายๆคนอาจจะสงสัย...บอกให้ก็ได้ครับว่าจ๊อดเป็นเด็กแนว(ตะเขบชายแดน)ตัวจริงเสียงจริงครับเลยครับ  บ้านมันอยู่แถวโรงเกลือแต่มีญาติขายของอยู่แถวสะพานพุทธกับ JJ มันเองก็เคยเป็นลูกจ้างญาติมันก่อนจะเก็บเงินมาทำธุรกิจของตัวเอง  ทุกวันนี้พบเจอมันได้ตามตลาดนัดเปิดท้ายขายของทั่วไปครับ

“ ลดให้พี่อีกหน่อยไม่ได้เหรอจ๊อด ”

“ โหพี่นี่ผมลดสุดๆแล้วนะ  ลดกว่านี้อีกผมก็กินแกลบแล้ว ”

“ แต่พี่ว่ามันยังแพงไปอ่ะ  น่านะจ๊อดคนกันเอง ”

   ผมกับไอ้โมถอยออกมานั่งดูการต่อราคาที่แสนจะดุเดือดเลือดสาดของคู่มวยที่ครั้งนี้สูสีกันเอามากๆ

“ แหมพี่กางเกงผมผ้าอย่างดี ”

“ อันนั้นพี่รู้แล้วแต่ลดให้หน่อยไม่ได้เหรอ ”

“ กางเกงร้านผมขายถูกที่สุดแล้วนะพี่  รับรองแถวนี้ไม่มีใครกล้าขายราคานี้แน่ๆ  ราคาที่พี่ได้ไปเนี้ยถูกที่สุดแล้วนะพี่ผมรับรองได้  แถมที่สำคัญสีไม่ตกอีกต่างหาก ”

“ จ๊อดรู้ได้ไงอย่ามาโกหกกันดีกว่า ”

“ 555+ ตลกอ่ะ ” ไอ้โมหันมาหัวเราะก่อนจะซบหัวลงกับไหล่ผมแล้วนั่งลุ้นกันต่อไป

“ ผมไม่ได้โกหกนะ ”

“ จ๊อดเคยซักกางเกงตัวนี้แล้วเหรอถึงรู้ว่าสีไม่ตกอ่ะ ”

“ จะบ้าเหรอพี่ใครเค้าจะมาซักกันเล่า ”

“ ก็นั่นดิ  แล้วจ๊อดรู้ไงว่าซักไปแล้วจะไม่ตกสี ”

“ เอางี้ผมรับรองเลยไม่พอใจยินดีคืนเงิน ” ไอ้จ๊อดหันไปหยิบถุงเตรียมบรรจุกางเกงเต็มที่แต่...ช้ากว่ามือไอ้บึกที่ยื่นไปยับยั้งเพราะราคายังไม่อยู่ในดุลพินิจของมัน

“ เดี๋ยวจ๊อด ”

“ โหพี่อะไรอีก  กางเกงตัวแค่ 199 เองนะพี่นี่ผมให้พี่ 180 แล้วนะ ”

“ 80 ก็พอ ”

“ พี่ต่อผม 80 มากี่รอบแระ ”

“ 10 รอบแระ ”

“ นั่นดิแล้วผมให้พี่ไหม ”

“ ไม่ให้ ”

“ นั่นดิแล้วพี่จะต่อผมทำมายยยย ”

“ ก็เพราะเดี๋ยวน้องก็ต้องห้ายยยย ”

“ 555+ / 555+” ผมกับไอ้โมหันมาขำกันน้ำตาไหลแต่ไอ้โมหนักกว่าผมหน่อยบางช็อตมีน้ำลายไหลด้วย

“ พี่จะบ้าเหรอ 80 บาทนี่ผมไม่ได้อะไรเลยนะ ”

“ ได้ดิ  จ๊อดอย่าไปคิดอย่านั้น ”

“ ได้อะไรพี่ 80 บาทนี่ทุนหายกำไรหดเลยนะ ”

“ แต่อย่างน้อยๆจ๊อดก็ได้รู้จักพี่ไง ” ไอ้บึกทำตาแบ๊วใส่ไอ้จ๊อดอย่างไม่ลดละเพื่อกางเกง 80 บาทสีเขียวสะท้อนแสงของมัน

“ ถามผมซักคำไหม  ว่าผมอยากรู้จักพี่อะเปล่า ”

“ 555+ / 555+ ”  มาถึงช็อตนี้พวกผมสองคนขำกันท้องแข็งเลยครับ  ไอ้โมนี่ลงไปชักดิ้นชักงอที่พื้นกันเลยทีเดียว

“ โหจ๊อดอย่าพูดอย่านี้สิพี่ปลาบึกแซ๊ดดดดนะ ”

“ แต่ผมปวดหัวจี๊ดเลยไปลงตับเลย  พี่เล่นต่อขนาดนี้ผมว่าพี่ขอผมฟรีเลยดีกว่า ”

“ เอ้า  ได้ด้วยเหรอแล้วก็ไม่บอก  งั้นพี่ขอเลยแล้วกันนะโอเคใส่ถุงเลยจ๊อด ”

“ โอเคจัดให้  อะจ๊ากกกกจะบ้าเหรอเค้าล้อเล่นนะตะเอง  ตะเองเอาจริงเหรอ ”

“ ก็พี่ตามใจจ๊อดดดด ”

“ 555+ โอ๊ยยย  พี่โจ๊กโมไม่ไหวแล้ว ” ถึงกับมีปาดน้ำตาครับงานนี้

“ เฮ้อผมยอมพี่เลยจริงๆ คนบ้าอะไรต่อของได้จี๊ดดดมาก ”

“ โธ่น้องจ๊อดก็กางเกงร้านอื่นเค้า 100 % มันต้องขายาวสมบูรณ์ใช่ปะ  แต่ของร้านน้องจ๊อดอ่ะมันมาแค่สามส่วนเองนะแค่นี้ก็ไม่สมบูรณ์เต็ม 100 เหมือนของร้านอื่นแล้ว แล้วน้องจ๊อดก็ต้องลดราคาตามสภาพของกางเกงสิครับถูกปะ ”

“ ถูกครับมันต้องขาย 80 บาทเนอะถึงจะดี  จะบ้าเหรอออ  พี่นี่ทำผมซะเคลิ้ม ”

“ เท่าไหร่ครับเดี๋ยวผมจ่ายแทนให้ ”

“ หืม ” ผมกับไอ้โมหันไปทางต้นเสียงเข้มๆ ที่ก้าวขามายืนข้างไอ้ปลาบึก

“ ไม่ต้องหรอกครับ ”

“ ผมเห็นคุณอยากได้จริงๆ อีกอย่าง 199 นี่ผมก็ว่าถูกแล้วนะครับ ”

“ คุณครับ ” ผมเดินเข้าไปหยุดยืนประชิดบุคคลที่มาใหม่  แต่ไอ้บึกเดินมาขวางผมไว้ซะก่อน

“ ใจเย็นๆกูเอง ”

“ แต่ว่า ”

“ เชื่อกูดิว่ะไอ้โจ๊กไม่มีอะไรหรอกน่า ”

“ พี่ครับไม่ต้องออกเงินแทนพี่เค้าหรอกครับ  เพราะพวกผมต่อกันเอาฮาๆนะ  นี่ก็กำลังจะใส่ถุงให้พี่เค้าอยู่แล้ว  นานๆทีจะเจอคนหลุดวงโคจรเหมือนกันเลยต่อเอาฮานะพี่ไม่ใช่พี่เค้าไม่มีเงินหรอกครับ ”

“ อวดร่ำอวดรวย ” ไอ้โมหันไปประชดคนตรงหน้า

“ อ้าวนี่ผมหวังดีนะก็เห็นว่าเพื่อนคุณอยากได้จริงๆ ”

“ รวยมากนักเหรอครับถึงเที่ยวเดินสงเคราะห์ชาวบ้านเค้าไปทั่ว ”

“ โมไม่เอานะ  ไม่พูดแบบนี้ ” ไอ้บึกเดินมาดึงน้องมันไปตีแขนเบาๆ

“ ก็ดูเค้าทำสิครับ ”

“ ไงเราก็เป็นเด็กเป็นเล็ก ”

“ ครับ ” ไอ้โมทำหน้านอยแต่ก็แค่แปปเดียวเพราะพี่มันดึงตัวไปหอมปลอบขวัญ

“ ผมขอโทษแล้วกัน  ขอตัวนะครับ ”

“ ครับ  ไงก็ขอบคุณนะครับที่มีน้ำใจกับคนที่ไม่รู้จักกันถึงขนาดนี้ ”

“ ครับ  ผมขอโทษจริงๆนะครับ  ไงก็หวังว่าเราคงได้มีโอกาสเจอกันอีก ”

“ อยากเจอตายล่ะ ”

“ โม ” ไอ้บึกเอามือปิดปากน้องชายมันก่อนจะลากตัวมาส่งให้ผมดูแล

“ ขอโทษแทนน้องชายครับมันกินน้ำตาลมากไปหน่อย ”

“ พี่ปลาบึกอ่ะโมไม่ใช่แมวนะ ”

“ 555+ งั้นก็ไม่มีอะไรแล้ว  แยกย้ายๆ ครับพี่น้องครับจ๊อดจะได้ขายของซะที ”

“ อ่ะจ๊อด 80 บาทขาดตัว ”

“ ไม่เอาหรอกพี่ผมให้  ถือว่าเป็นของขวัญรับเพื่อนใหม่ก็แล้วกันนะ ”

“ จะดีเหรอจ๊อด ”

“ ไม่เอา ”

“ เอาดิ ” ไอ้บึกรีบยื่นมือออกไปกระชากถุงกางเกงมาเป็นของตัวเองทันที

“ งั้นว่างๆ แวะมาจอยกันอีกนะพวกพี่ ”

“ ได้ครับพี่จ๊อด  เดี๋ยวโมจะพาเพื่อนมาอุดหนุนนะ ”

“ ยินดีครับ  ขอแค่ไม่ต่อราคาเก่งเท่าพี่คนนี้ก็พอ 555+ ”

“ โอเคจ๊อด  ขอบใจมากนะ ” ผมเดินไปตบไหล่มันเบาๆก่อนจะพากันเดินจากร้านจ๊อดมันออกมา

   ร้านต่อไป....

“ ต่อราคาเก่งจริงๆ เลยมึงนี่ ”

“ พี่บึกทำได้ไงอ่ะ  เป็นโมไม่กล้าอ่ะ  โมอายเค้า ”

“ โมรู้ไหมราคากางเกงจริงๆต่อ1 ตัวนี่ราคาเท่าไหร่ ”

“ ไม่รู้สิครับ  เท่าไหร่อ่ะ ”

“ ไม่น่าเกิน 50 บาทมั้ง ” ผมแสดงความคิดเห็น

“ ก็ราวๆนั้น  ขึ้นอยู่ว่าเป็นผ้าแบบไหน  แล้วยิ่งเป็นกางเกงไม่มียี่ห้อด้วยนะราคาถูกอยู่แล้ว ”

“ แล้วมันมาแพงตอนไหนอ่ะครับ ”

“ ตอนมันฟอกสีแล้วไง  ยิ่งติดป้ายยี่ห้อเข้าไปนิดออกแบบให้เท่หน่อยก้ราคาแพงขึ้นแล้วล่ะ ”

“ งั้นแสดงว่าพี่ก็รู้ว่าไม่ว่าอย่างไงคนขายเค้าก็ได้กำไรใช่ปะครับ  ”

“ อืม  เพราะงั้นเราจะซื้อของแพงไปทำไมกันใช่ปะ  โมลองคิดดูสิว่าเปิดร้านใน1เดือนจะมีซักกี่ครั้งที่เค้าจะเจอลูกค้าบ้าๆอย่างพี่  เผลอๆไม่มีเลยด้วยมั้งเพราอะไรรู้ไหม ”

“ เพราะคนส่วนใหญ่ไม่กล้าต่อราคาอย่างบ้าบิ่นขนาดนั้น ”

“ ถูก  คนส่วนใหญ่พอเห็นป้าย 199 เค้าก็จะตั้งงบไว้ไง  อย่างไงซะเลขก็ยังคงไม่ลดเหลือสองหลักเหมือนพี่  เพราะในความคิดของคนส่วนใหญ่ 180 – 190 นี่ก็ถือว่าเค้าต่อได้หรูแล้ว  บางคนต่อลงได้เหลือ 170 บาทก็คุยซะอย่างกับชนะแม่ค้าร้านนั้นแล้วซึ่งจริงๆมันไม่ใช่ไง  เห็นไหมต่อให้เค้าขายเรา2ตัวในราคา80บาทเค้าก็ไปได้กำไรจากคนอื่นอยู่ดี  แล้วที่เค้าตั้ง 199 ก็เผื่อคนต่ออยู่แล้วไง  นิสัยคนไทยก็งี้ขอให้ได้ต่อ ”

“ นั่นสินะ  ขายของไม่มีกำไรจะขายทำไม  พี่ปลาบึกนี่มองการณ์ไกลดีจังแล้วถ้าเกิดพี่ต่อแล้วเค้าไม่ให้ล่ะครับพี่จะทำไง ”

“ พี่ก็จะดูว่ากางเกงตัวนั้นสำคัญกับพี่แค่ไหน  เช่น ไม่มีมันเรามีกางเกงใส่ไหมหรือซื้อมันไปแล้วเราจะใส่มันได้ซักกี่ครั้งเพราะสีมันแซบทรวงออกขนาดนั้น  หรือเราซื้อมันไปเพื่ออะไรถ้าเพื่อสนองความอยากแล้วไม่ได้ใช้มันจริงๆพี่ก็ไม่เอา  เก็บเงินไว้ซื้อเนื้อหมูกลับไปทำหมูจุ่มกินที่บ้านสามคนยังจะดีซะกว่าใช่ปะ  อย่างน้อยเราก็อิ่มกันทั้งบ้านแถมได้นั่งกินข้าวด้วยกัน3คนอีก  เพราะถ้าเป็นกางเกงพี่ก็คงใส่ได้คนเดียวแต่หมูจุ่มมันกินกันได้ทั้งบ้านว่าไหม ”

“ ครับ ^^ โมรักพี่ปลาบึกจังมากอดกันๆ ”

“ ไงมึงไม่อยากกอดกูด้วยเหรอ  มาดิเร็ว ” มันอ้าแขนรอผมเดินเข้าไปสวมกอดมันอีกคน

“ อายเค้ามึง ”

“ อายทำไม  เค้าซื้อข้าวสารอาหารแห้งมาบริจาคให้มึงเหรอถึงต้องไปแคร์สายตาคนอื่นขนาดนั้นนะ  มากอดกูเดี๋ยวนี้นะไม่งั้นมึงไม่ต้องมากอดกูอีกเลยตลอดชีวิต ”

“ ครับๆ ผมผิดไปแล้วครับ ” สุดท้ายผมก็ต้องเดินเค้าไปสวมกอดมันจนได้สิครับ

“ พี่ปลาบึกตรงนั้นมีไก่ทอดขายด้วยไปดูกัน ”

“ ไหนๆ ว้าววววน่ากินอ่ะ ”

“ เดี๋ยวๆอย่าพึ่งไป  กินไก่มากๆไม่ดีรู้ไหม ” ผมคว้าข้อมือไอ้สองตัวไว้เกือบไม่ทัน

“ ทำไมล่ะครับ ”

“ นั่นดิ  ไข้หวัดไก่หวัดนกก็ไม่มีแระกินได้แล้วมั้งมึงกูว่า ”

“ ไม่ได้ๆ  เดี๋ยวพวกมึงจะเป็นโรคนะ ”

“ โรคอะไร / โรคอะไร ”

“ โรคเก๊า ”

“ กูยังไม่แก่ขนาดนั้น ”

“ จริงๆนะ  เดี๋ยวมึงเป็นโรคเก๊า ”

“ เก๊าอะไรของมึง ”

“ เก๊ารักตะเอง ”

“ โหววววววว ” เสียงไอ้โมอุทานกับมุขแป๊กๆของผม

“ ฮี้ววววววววววว  กล้าเล่นนะมึง ”

“ 555+ ยางอายอย่าได้มี ” พูดแล้วอายตัวเองครับ  

“ กล้าเล่นเนอะ  เดี๋ยวนี้พี่โจ๊กมุขเยอะพี่บึกระวังนะ ”

“ ระวังอะไร ”

“ ระวังหัวใจจะวายเพราะรักกู ” ผมชิงตอบก่อนจะได้รับเสียงตอบรับเป็นเสียงนี้...

“ แหวะ /แหวะ ”

“ 555+ ”

[kunnyppk]

ต้องยืมเทคนิคการต่อของปลาบึกมาใช้บ้างละ ต่อของไม่ค่อยเป็นเลย
ยังคงความฮา+สาระนะครอบครัวหรรษา
 

[cipher]

มุขฮาบ้านนี้ยังได้ใจเหมือนเดิม

[naiin]

นับว่าโชคดีนะที่เจอพ่อค้าอย่างจ๊อด ถ้าพ่อค้ารายอื่นอย่าหวังว่าปลาบึกจะพาชีวิตออกจากร้านมาได้
คงกลายเป็นปลาบึกโดนยำไปแล้ว มุกมากมายสามคนนี่ไปตั้งคณะตลกได้โลดดดดดดดดดดดดด

[kungyung]

 
พี่ปลาบึกนี่อย่างฮาเลยอ่ะ

[MaeMoo]

 

ชอบมาก กางเกงสำส่อน ปลาบึกเอ๊ย มุกกระจายจริงๆ

รักครอบครัวนี้จริงๆ สนุกสนานได้ตลอดเวลา...

แต่ก็แอบมีสาระนะ ระหว่างกางเกงกับหมูจุ่ม คิดไปด้ายยยยย

[eastwind]

พ่อค้าแม่ค้าเตรียมระวังปลาบึกไว้ให้ดี พี่เค้าต่อชนิดเกินครึ่ง  แอบสงสัยว่าเคยเจอคนขายเค้าท้าชกบ้างมั้ยเนี่ย

[IZE]

โหยยยยยยยยยยยยยยย

พี่ปลาบึกน่ากลัวอะต่อราคาซะ 

[LifeTime]

 
ต่อราคาแบบนี้ ฆ่ากันเลยดีกว่า 
อยากได้ปลาบึกเป็นแฟนจังเลย...ซื้อของไม่เคยต่อราคาเลยอ่ะ   

[+S+]

บ้านฉันตลกไว้ก่อนของเเท้เลยพี่  (ใช่ชื่อเรื่องมันป่าวหว่า หึหึ)
อ่านทีไรก็ยังคงความฮานะเนี้ย

[bbyuqin]

โหหห...น้องบึกต่อได้สุดยอดมากๆๆ  ถ้าพี่เป็นคนขายพี่ก็คงให้ฟรีเหมือนกันอ่ะ...คิกคิก
แถมมีคนใจดีจะมาช่วยออกค่ากางเกงให้อีก...พี่โจ๊กกับน้องโมหวงอ่ะดิ..

รออ่านต่อจ้า

[n2]

ปลาบึกต่อราคาได้สุดยอดจริง 

[JChloe]

 

[kunkai]

:jul3:ยังฮาได้อีก

[a_tapha]

+1 แต้มให้พี่โจ๊ก

มุขเยอะนะตะเอง