~~เออกูผิด 3...ตอนที่ 4~~
“ เป็นอะไรกัน แหกปากซะชาวบ้านเค้าตื่นกันหมดหมู่บ้านแล้วเนี้ย ”
“ ผีหลอก ”
ผมก็ไม่รู้ว่าเมื่อกี้มันเกิดอะไรขึ้นกับพวกผมสามคนกันแน่ แต่ที่รู้แน่ๆคือตอนนี้พวกผมอยู่ในบ้านหลังนั้นไม่ได้ และตอนนี้ที่พึ่งของพวกผมก็คือบ้านของเด็กใต้กลุ่มหนึ่ง
“ ผีหลอก ” ไอ้บึกหันไปบอกเล่าถึงเรื่องที่เกิดขึ้นสดๆ ร้อนๆ ให้เพื่อนบ้านได้ฟัง
“ ใช่ ”
“ ผีอะไรของคุณ แล้วคุณเห็นตัวมันเลยเหรอถึงรู้ว่าพี่หลอก ”
“ มันมาเป็นเสียงนะ บรื้อออพูดแล้วขนลุก ”
ผมกับไอ้โมทำได้แค่นั่งมองซ้ายมองขวาด้วยอาการหวาดระแวงกับสิ่งที่พึ่งผ่านพ้นมาได้ยังไม่ถึงสิบนาที โมทคือเพื่อนบ้านที่เราได้รับความช่วยเหลือจากเค้าในยามที่ถูกผีหลอกเช่นนี้
“ ประสาทแล้วผีมีที่ไหน ”
“ จริงๆ นะคุณ มันน่ากลัวมากเลย ”
“ ผมชื่อโมท นี่พวกคุณพึ่งมาอยู่ใหม่กันใช่ไหม ”
“ ครับพวกผมพึ่งย้ายเข้ามา ”
“ แล้วนี่ไปไหว้บอกเจ้าที่เจ้าทางหน้าหมู่บ้านกันมาเหรอยัง ”
“ เจ้าที่ ”
“ ลักษณะจะยังนะ หึหึ ไม่แปลกใจเลยที่โดนเล่น ”
“ โดนเล่น ” ผมชะโงกหน้าเข้าไปถาม
“ มันเป็นเรื่องปกติของคนใหม่ที่นี่นะ ”
“ นี่ถือเป็นเรื่องปกติเหรอคุณ ไม่ไหวอ่ะ ” ไอ้บึกเริ่มมีบ่น
“ จะบอกอะไรให้นะ จริงๆ แล้วมันไม่มีอะไรหรอก เค้าแค่คงอยากมาดูหน้าสมาชิกใหม่แค่นั้นแหละ เอาเป็นว่าพรุ่งนี้พวกคุณก็ไปไหว้ท่านซะเดี๋ยวทุกอย่างก็ดีขึ้นเองแหละ ”
“ ครับแต่ว่าคืนนี้ ” ไอ้บึกทำหน้าละห้อย
“ ค้างนี่ก่อนก็ได้นะถ้ากลัวก็ งั้นเดี๋ยวผมไปเอาที่นอนมาให้ แล้วก็ไหว้พระก่อนนอนด้วยล่ะ ”
“ ขอบคุณครับ / ขอบคุณครับ / ขอบคุณครับ ”
แล้วคืนแห่งความทรมานก็จบลงด้วยดี...(มั้ง)
“ น่ากลัวมากๆ ” ไอ้โมไหว้พระเสร็จก็เบียดกายนอนชิดผม
“ ไม่อยากจะเชื่อว่าจะต้องมาเจออะไรแบบนี้ เพราะมึงแหละไอ้โจ๊กย้ายบ้านไม่ดูฮวงจุ้ยเห็นไหมเล่นเอาพวกกูเกือบเน่ากันซะแล้ว ”
“ เลิกบ่นได้แล้วน่า มึงนึกว่ามึงจะเน่าคนเดียวเหรอไง ”
“ เฮ้อ จะไหวเหรอพี่โจ๊ก โมว่าเราหาที่อยู่ใหม่ดีกว่าไหมอ่ะ บอกตรงๆนะโมกลัวอ่ะ ”
“ มึงอ่ะไอ้บึก ”
“ จะเหลือเหรอ กูก็กลัว ”
“ แต่ว่ากูชอบบ้านหลังนี้นะ ”
“ มันก็ใช่ถ้าเกิดบ้านหลังนี้มันไม่...” ไอ้บึกขยับตัวเข้ามาใกล้ผมขึ้นอีกนิด
“ พี่โจ๊กจะอยู่ต่อจริงๆเหรอครับ ”
“ คนเก่าเค้าก็บอกว่าบ้านนี้ไม่มีประวัตินะ พี่ว่าเป็นที่เรามากกว่า...ก็อย่างที่โมทว่าเราคงไม่ได้ไปรายงานตัวก็เท่านั้น เอาน่าเดี๋ยวพรุ่งนี้เราไปไหว้ขอขมาท่านแต่เช้าเลยนะ เชื่อพี่รับรองคงไม่มีอะไรเกิดขึ้นแล้วแหละ ”
“ แน่นะ ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นแบบนี้อีกพี่ต้องสัญญากับโมนะว่าเราจะย้ายออกกันทันที ”
“ โอเคพี่สัญญา เพราะถ้าถึงขนาดนั้นพี่ก็คงไม่อยู่แล้วล่ะ ”
“ งั้นนอนได้แล้ว กูโคตรเหนื่อยเลยคืนนี้ ” ไอ้บึกนอนตะแคงหันหน้ามาซบตรงไหล่ผม
6.00 น. พวกผมตื่นมาเพราะเสียงของสมาชิกบ้านหลังนี้เริ่มทยอยกันลงมาอาบน้ำแต่งตัวเพื่อไปเรียนและไปทำงาน
“ ไงหลับสบายไหม ”
“ ครับ ” ผมตื่นมานั่งหลังพิงฝาดูการเดินสวนสนามของเหล่าสมาชิกของบ้าน ทุกคนยิ้มให้พวกผมและอดไม่ได้ที่จะถามถึงเหตุการณ์เมื่อคืนที่ผ่านมา
“ อ้าวไอ้เจตกลับมาพอดี นั่นเจตน้องชายผม ” โมทแนะนำให้ผมรู้จักกับน้องชายที่พึ่งกลับเข้ามาจากข้างนอก
“ สวัสดีครับ ” ยิ้มสวยแฮะเด็กคนนี้
“ เจตมันทำงานเข้ากะดึกนะ ที่นี่ก็อย่างนี้แหละเช้าๆมาเหมือนตลาดนะว่าไหม 555+ ”
“ อบอุ่นดีออกครับ ดีแล้วดูไม่วังเวงดีผมชอบ อ่อลืมแนะนำนี่ปลาบึกแล้วนี่โมครับ ”
“ บ้านโมทอยู่กันกี่คนครับ ” ไอ้บึกลุกขึ้นมาถามถึงสมาชิกภายในบ้าน
“ ส่วนใหญ่ก็ไปๆมาๆ แต่ถ้าอยู่แบบเห็นๆก็8คนได้ ”
“ คนบ้านเดียวกันหมดเลยเหรอครับ ” ไอ้โมลุกขึ้นมาถามบ้าง
“ ครับ ”
“ พี่โมทเป็นคนจังหวัดไหนเหรอครับ ”
“ หลังสวนครับ ”
“ ชุมพรเหรอ ว้าวโมอยากไปเที่ยวอยู่พอดีเลย ”
“ แล้วเกิดอะไรขึ้นทำไมพวกพี่มาอยู่นี่ได้ล่ะครับ ” เจตเดินถือน้ำเต้าหู้มานั่งกินตรงหน้าผม
“ โดนเล่น ” คำตอบสั้นๆ แต่ทำให้เจตเข้าใจผมว่านี่คงเป็นเรื่องปกติของคนที่นี่จริงๆ
“ อ่อ ถือว่ารับน้องซะก็แล้วกันเนอะพี่ ”
“ 555+ ไม่ไหวมั้งครับ ” นึกแล้วผมยังขนลุกไม่หาย
“ งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ ไม่ไหวแล้วขอตัวไปอาบน้ำนอนก่อน ”
“ ครับตามสบาย งั้นโมทพวกผมกลับเลยดีกว่า ขอบคุณมากนะครับที่ช่วยเราเรื่องเมื่อคืน ”
“ โอ๊ยสบายมาก มีอะไรให้ช่วยก็บอกนะครับไงเราก็เพื่อนบ้านกัน ”
“ ครับ ขอบคุณมาก ”
แล้วเช้านี้ภารกิจแรกของพวกเราก็คงหนีไม่พ้นการไปเดินหาดอกไม้ธูปเทียนขนมนมเนยมาเซ่นเจ้าที่และบอกแจ้งการเข้ามาเป็นสมาชิกใหม่ของหมู่บ้านนี้อย่างเป็นทางการ
“ 555+ อะไรนะมาอยู่แค่วันแรกก็มีแขกมาเยือนแล้วเหรอ ” เสียงทีหัวเราะอย่างสะใจที่พวกผมได้พบเจอกับสิ่งเหนือธรรมชาติ
“ ไม่ขำ อย่ามาทำเป็นเล่นไปนะเว้ยมึงของงี้ไม่เชื่ออย่าลบหลู่ ”
“ เปล่าๆ กูไม่ได้ลบหลู่ ”
“ แล้วตกลงพวกพี่ไปไหว้ขอขมาเจ้าที่กันมาเหรอยังอ่ะ ” ไอ้ทาร์มเดินถือถาดยำวุ้นเส้นออกมาตั้งกลางวงเหล้า
“ ไปมาแล้ว รุ่นนี้จะอยู่ได้เหรอ ขนาดคืนแรกก็เล่นเอานอนบ้านตัวเองไม่ได้ซะแล้วอ่ะ ” ไอ้บึกเดินถือถาดคอหมูย่างพร้อมน้ำจิ้มตามมาติดๆ
“ แรงขนาดนี้ขอหวยเลยพี่ปลาบึก ”
“ เออเป็นความคิดที่ดีมากไอ้ทาร์ม เดี๋ยวกูถูกขึ้นมาจริงๆนะกูเลี้ยงชุดใหญ่เลย 555+ ”
“ ทำเป็นปากดีไปนะมึง แล้วนี่ไอ้โมไปไหนแล้ววะ ”
“ ก่อไฟอยู่หลังบ้าน มึงว่างไหมช่วยไปยกเตาออกมาตั้งหน้าบ้านให้ทีดิ ”
“ ไม่ใช้ไอ้ทัชมันอ่ะ มาใช้กูอีก ”
“ ไอ้ทัชมันช่วยล้างกุ้งหอยปูปลาอยู่ มึงนั่นแหละไปเลยอย่ามาอู้ ”
“ เออๆ ” บอกตรงๆว่าใจจริงไม่อยากลุกเดินไปหลังบ้านตัวเองเลยครับ อาการเสียวสันหลังยังคงถามหาผมอยู่เลยแม้แต่ในยามพระอาทิตย์ขึ้นอย่างนี้ก็เถอะ และอาการที่แย่ไปกว่านั้นของผมก็คือการชอบเงยหน้าขึ้นไปมองตัวบ้านด้านบนอย่างลืมตัว
“ โจ๊ก มึงมองเชี้ยไรรีบๆไปยกเตาดิ๊ ”
“ โอ๊ยไอ้เชี้ยกูตกใจหมด ”
“ ทำไม มึงเห็นอะไรวะ ” ไอ้บึกเดินเข้ามากระซิบถามก่อนจะเงยหน้ามองไปยังจุดเดียวกันกับที่ผมเพ่งมอง
“ เปล่าๆ แค่กูรู้สึกยังหวาดๆ อยู่วะ ”
“ ไม่มีอะไรแล้วล่ะมั้งมึง ก็เราไปไหว้รายงานตัวกับท่านแล้วนี่ ”
“ หวังว่าท่านคงไม่มาหยอกพวกเราอีกนะ ”
“ ปากดีอีกแระมึง ไปๆรีบไปยกเตามาเลย ”
เวลาผ่านไปไวเหมือนลมตด...เข้าสู่วันที่ 16 ของเดือนแรกที่เราย้ายเข้ามา ต้องยอมรับว่าอาทิตย์แรกเป็นอาทิตย์แห่งความทรมานมากครับ เพราะทันทีที่พระอาทิตย์ตั้งท่าจะตกดินพวกเราก็จะพร้อมใจกันปิดบ้านแล้วขึ้นไปกระจุกตัวกันอยู่ที่ห้องไอ้โมรอจนกว่าจะเช้าพวกเราถึงจะยอมพรากจากกัน แต่แล้วเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นอีกจนได้
“ ไอ้โจ๊กกกกก ”
“ อะไรของมึง ”
“ กะ กะ กู กู ”
“ กูอะไรของมึง แหกปากซะเดี๋ยวเค้าก็นึกว่าไฟไหม้หรอก ”
“ ยิ่งกว่าไฟไหมอีกมึง ”
“ อะไรของมึงยิ่งกว่าไฟไหม้ ”
“ กูถูกหวยยยยย ”
“ ฮะ ”
“ จริงๆ ”
“ ถูกเท่าไหร่ แค่สิบยี่สิบทำเป็นดีใจเหมือนถูกเป็นล้านไปได้ ”
“ ก็ใครว่ากูถูกแค่นั้นเล่า ”
“ หืม ”
“ มึงดูนี่ เลขท้ายสามตัวตรงๆ 6 ใบแล้วไหนจะใต้ดินอีกกูทุ่มซื้อหมดไปเป็นหมื่น ”
“ ห๊ะ หมดไปเป็นหมื่น นี่มึงจะบ้าเหรอไอ้บึกเล่นหวยทีหมดเป็นหมื่น ”
“ เดี๋ยวดิวะมึงฟังกูให้จบก่อน กูเล่นแค่งวดนี้งวดเดียวเองนะแล้วอีกอย่างกูก็ถูกหวยด้วย กูถูกหวยมึงเข้าใจไหม โอ้ววววววกูถูกหวยแล้วโว๊ยยยย ” มันทำท่าสะใจ
“ เฮ้ยแล้วมึงไปได้เลขเด็ดมาจากไหนว่ะ ”
“ กูฝันเห็นคนแก่ใส่ชุดขาวมาบอกว่าให้ซื้อหวยเป็นเลขของบ้านเลขที่ที่เราอยู่ นี่กูไปตระเวนหาซื้อมาทั่วตลาดเลยนะกว่าจะได้ 6 ใบนี้มาอ่ะ ” แม่เจ้ามันถูกหวยจริงๆ เหรอเนี้ย....
“ นี่มึงไปบนอะไรไว้เหรอเปล่าวะ ”
“ เปล่านะโว๊ย ”
“ แน่นะ ”
“ แต่อย่างไงกูก็ต้องแก้บนอยู่ดี มึงจำได้ไหมวะที่กูเคยบอกในวงเหล้าว่าถ้าถูกกูเลี้ยงชุดใหญ่อ่ะ ”
“ เออนั่นดิ รีบจัดการเลยนะมึง ของงี้อย่ารอช้าเดี่ยวพรุ่งนี้จัดการหาอาหารคาวหวานมาถวายท่านซะเลย ”
“ โอเช ”
แล้วข่าวไอ้ปลาบึกถูกหวยก็แพร่กระจายไปเร็วกว่าที่ใครจะคาดคิด...ไม่ใช่จากใครหรอกครับ ก็จากแม่ค้าที่ไอ้บึกไปซื้อล๊อตลี่จากเค้ามานั่นแหละครับเพราะอะไรนะเหรอครับ ก็เพราะว่าไอ้บึกไปเล่าเรื่องโดนผีหลอกตอนย้ายเข้ามาอยู่ใหม่ๆ กับเรื่องฝันเห็นคนแก่มาให้หวยให้ป้าแกฟังป้าแกเลยขอแบ่งล๊อตลี่ไป 3 ใบแล้วแกก็ได้อนิสงค์ถูกหวยตามไปด้วยนะสิครับ
“ ไงบึก ดังใหญ่แล้ว ” วันนี้โมทไม่ได้ไปทำงานเพราะตอนเช้าเกิดอาการท้องเสียเลยโทรไปลาหยุดครับ (ไงละเอียดไหมข้อมูล ^0^)
“ อ้าวโมท เดี๋ยวเย็นๆมากินเหล้ากันนะวันนี้เต็มที่ไม่เมาไม่เลิก เออแล้วตามพรรคพวกมาด้วยนะ ”
“ โห เอางั้นเลยนะ ”
“ จัดไปอย่าให้เสีย วันนี้เสี่ยบึกเลี้ยงเอง 555+ ”
“ 555+ โอเคได้ๆ เดี๋ยวเย็นๆ จะไปแจมด้วย ”