แอลฟาขับรถตรงไปที่บ้านของเนททันที เขากดกริ่งไม่นานเนทก็ออกมาเปิดประตูให้
“มีอะไร”
“คืนนี้ไอ้นัทไม่กลับบ้านใช่ไหม”
“อืม เห็นบอกว่ายังทำรายงานไม่เสร็จ คงจะกลับพรุ่งนี้ตอนเย็นๆมั้ง”
ไอ้นัทนี่มันจริงๆเลยทิ้งน้องไว้คนเดียวยังไม่พอ ยังโกหกว่าไปทำรายงานอีกหรอ
“งั้นดีเลย นายไปเก็บเสื้อผ้าซะ ฉันจะพานายไปบ้านฉัน”
“ไปทำไม เนทไม่ไป”
“ฉันจะให้นายไปช่วยติวหนังสือให้น้องที่บ้านหน่อย ฉันจ้างก็ได้”
“นายมีน้องด้วยหรอ ไม่เห็นจะรู้”
“รีบไปเถอะน่า”
แอลฟาดันเนทให้รีบเข้าไปเก็บเสื้อผ้าในบ้าน เนทจึงต้องรีบเก็บเสื้อผ้าตามที่แอลฟาบอกอย่างงงๆ
“ลงมาสิ”
แอลฟาเดินไปเปิดประตูทางฝั่งเนทที่เจ้าตัวยังคงนั่งนิ่งแล้วมองไปรอบๆอย่างตื่นเต้น
“พี่อยู่ที่นี้หรอ”
“ใช่ สนใจมาอยู่ด้วยกันไหมล่ะ”
อยู่กับพี่น่ะหรอ ไม่เอาหรอก”
เนทรีบปฏิเสธแต่ในใจเต้นไม่เป็นส่ำ ภาวนาให้แอลฟาพูดเล่นเถอะ เพราะถ้าพูดจริงมีหวังหัวใจเขาได้หยุดเต้นเป็นแน่
“นายจะนั่งรอให้สเลียงมารับหรือไง ลงมาได้แล้ว”
เนทลงจากรถอย่างเคืองๆ ไม่เห็นต้องพูดประชดกันเลยนี่ เนทเดินตามแอลฟาเข้าไปในบ้านหลังใหญ่
“มาแล้วหรอลูก ม้าว่าจะโทรตามอยู่พอดี แล้วนั่นพาใครมาด้วย”
“นี่เนทครับม้า เป็นน้องของนัท ม้าจำนัทได้ใช่ไหมครับ เนทจะมาอยู่กับเราคืนนึงนะครับ”
“ได้จ๊ะ ดูสิ หน้าตาเหมือนกับเจ้านัทไม่ผิดเลย”
“ว่าแต่ม้าจะโทรตามผมมีอะไรหรือเปล่าครับ”
“ม้าจะบอกว่า…”
“เฮียยยยย”
เสียงเรียกเล็กๆพร้อมกับผู้หญิงที่วิ่งเข้ามาโผกอดแอลฟาอย่างแรง
“นาเนีย มาได้ไง”
แอลฟาถามผู้หญิงที่ยังไม่คลายอ้อมกอดจากเขา
“นาเนียเพิ่งบินมาถึงตอนเที่ยงและจะมาอยู่ที่นี่ 2 อาทิตย์แล้วพ่อกับแม่จะบินตามมาที่หลัง”
“ไหนดูสิ โตขึ้นเป็นกองเลยนะเรา น่ารักขึ้นด้วย”
“เฮียก็หล่อขึ้นเหมือนกัน แล้วนี่ใครหรอคะ”
“อ่อ นี่เนท น้องชายของเพื่อนเฮีย”
“ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ”
นาเนียยิ้มให้เนท ผู้หญิงคนนี้เป็นผู้หญิงน่ารัก ขาวและสูงจนเนทที่เป็นผู้ชายยังต้องอายเพราะเธอสูงพอๆกับเขา เนทรู้สึกแปลกๆที่เห็นผู้หญิงคนนั้นกับแอลฟากอดกัน ทำไมต้องมากอดต่อหน้าเขาด้วยนะ
“แอลฟาพาเนทเอาของขึ้นไปเก็บสิ”
“ครับม้า”
เนทเดินตามแอลฟาไปที่ห้องของเขา ภายในห้องถูกตกแต่งอย่างเรียบๆประกอบไปด้วยเฟอร์นิเจอร์ที่จำเป็นเท่านั้น เนทวางกระเป๋าสายของตัวเองไว้ที่หน้าตู้เสื้อผ้า
“เดี๋ยวฉันจะพานายไปหาน้องเหนือนะ”
เนททำแค่พยักหน้าเท่านั้นเพราะความรู้สึกแปลกๆเมื้อกี้ยังไม่หายไป
“เป็นอะไรหรือเปล่า”
“เปล่า รีบพาไปสิ”
แอลฟาพาเนทเดินไปที่ห้องนั่งเล่นที่น้องเหนือกับเกรซนั่งคุยกันอยู่อย่างถูกใจโดยมีเฮียทั้งสองคอยนั่งเฝ้าอยู่
“น้องเหนือ เฮียพาเพื่อนมาให้เล่นด้วย”
“ใครกับเฮียแอล”
“นี่เนท จะมาช่วยติวหนังสือให้น้องเนท”
“ดีจัง ทีนี้เหนือก็จะไม่ต้องไปโรงพยาบาลกับเฮียแกมอีกแล้ว”
“ถ้าน้องเหนือไม่สนใจฉัน ฉันจะให้พวกนายพาเด็กขงนายกลับไปให้หมดเลย”
“มานี่สิเนท นี่เกรซนะ”
“สวัสดีครับ”
แอลฟาเดินไปนั่งรวมกับพี่ชายทั้งสอองคน
“แกมม่า บีต้า แอลฟาพาน้องๆมากินข้าวได้แล้ว”
“ครับม้า ไปกินข้าวกันดีกว่าน้องเหนือ”
“ไปกับเถอะเกรซเนท”
น้องเหนือพาเพื่อนใหม่ทั้งสองคนเดินไปทานข้าวโดยทิ้งแกมม่าไว้
“เฮียบีดูสิ เฮียแกมของเราโดนทิ้งแล้ว”
“คืนนี้จะทำโทษให้เข็ดเลย”
“กับข้าววันนี้น่ากินจังเลยครับ”
“นาเนียเขาตั้งใจทำสุดฝีมือเลยนะ”
“นาเนียเก่งจังเลยครับ”
“ไม่หรอกค่ะพี่เหนือ เพราะนาเนียได้ม้าช่วยด้วย”
“อะ กินผักเยอะๆจะได้แข็งแรง”
แอลฟาตักผักมาใส่จานเนทจนเต็ม
“ทำไมพี่ไม่กินเองล่ะ เนทไม่ชอบกินผัก”
“แอลฟาอย่าไปแกล้งน้องสิ”
ม้าว่าแอลฟาอย่างดุๆแอลฟาจึงต้องตักผักในจานเนทมาใส่จานตัวเอง
“พี่เนทสนิทกับเฮียแอลมานานแล้วหรอคะ”
“ไม่…”
“ใช่ครับ เฮียกับเนทเราสนิทกันมาก”
แอลฟาตอบก่อนที่เนทจะตอบ
“สนิทมากกว่านาเนียกับเฮียหรือเปล่าค่ะ”
“มากินอาหารกันดีกว่านะครับ เดี๋ยวอาหารจะเย็นหมดหรอก”
น้องเหนือพูดแทรกขึ้นมาเพื่อช่วยแก้สถานการณ์น่าอึดอัดได้เป็นอย่างดี หลังจากกินอาหารเสร็จทุกคนก็แยกย้ายกันไป
“เฮียแกมครับ เหนือไปติวหนังสือกับเกรซกับเนทที่ห้องหนังสือนะครับ”
“เฮียไปด้วย”
“ไม่ได้ครับเฮีย เฮียไปด้วยเฮียก็ต้องแกล้งเหนืออีก เฮียอย่คุยกับเฮียบีและเฮียแอลที่นี่แหละ”
“ก็ได้ครับ”
“นาเนีย ไปกับพวกเราไหม”
น้องเหนือถามนาเนียที่เดินออกมาจากห้องครัวพอดี
“ไปสิ นาเนียกำลังว่างอยู่พอดีเลย”
แล้วทั้งสามคนก็พากันเดินเข้าห้องหนังสือไป
เวลา 3 ทุ่ม
“หลับกันซะแล้วหรอ”
แอลฟาที่จะเข้ามาตามเด็กๆทั้ง 4 คนไปนอนแต่พอเข้ามาก็เห็นทุกคนต่างฟุบลงที่โต๊ะหมดแล้ว
“อ้าวเฮียแอล นาเนียกำลังจะไปตามอยู่พอดี พี่ๆทั้ง 3 คนติวกันจนหลับไปแล้ว”
“จริงๆเลยนะ มาติวแบบไหนกันเนี่ย มาชวนกันหลับมากกว่ามั้ง”
“เฮียแอล”
“ครับ”
แอลฟาเงยหน้าจากเด็กทั้ง 3 คนไปมองนาเนีย
“เฮียยังไม่ได้ตอบนาเนียเลยนะคะ ว่าเฮียสนิทกับพี่เนทมากกว่านาเนียหรือเปล่า”
“นาเนียเป็นน้องสาวของเฮียนะ เฮียจะสนิทกับใครมากกว่านาเนียได้ไงล่ะ”
“น้องสาวหรอคะ นาเนียรักเฮียนะคะ รักมาตั้งแต่เด็ก นาเนียไม่เคยสนใจคนอื่นเลย นอกจากเฮีย”
“นาเนีย เฮียรักนาเนียแบบน้องสาวเท่านั้น ส่วนคนที่เฮียรัก”
แอลฟามองหน้าคนที่เขารักที่กำลังหลับอย่างเป็นสุข
“นาเนียยเข้าใจแล้วค่ะ นาเนียจะพยายามเป็นน้องสาวที่น่ารักของเฮียนะคะ”
“ครับ”
“แล้วเฮียไม่คิดจะบอกกับพี่เขาหรอคะ”
“เฮียไม่แน่ใจว่าเขาจะคิดแบบเดียวกับเฮียหรือเปล่า”
“ให้นาเนียช่วยไหมคะ”
แอลฟามองนาเนียอย่างชั่งใจก่อนจะพยักหน้ารับ ถึงแม้นาเนียจะอยู่แค่มอปลาย แต่ก็คงดีกว่าถ้ามีคนให้คำปรึกษากับเขา
“แต่ตอนนี้นาเนียควรจะไปตามเฮียแกมกับเฮียบีก่อนดีกว่า”
นาเนียเดินออกไปจากห้อง แอลฟาก้มลงมองหน้าเนทตอนหลับที่ไม่ต่างกับตอนตื่นสักเท่าไหร่
“เนท เนท”
แอลฟาเขย่าแขนและเรียกเนทให้ตื่น
“พี่นัทอย่ามายุ่งกับเนท เนทจะนอน”
เนทสบัดแขนที่แอลฟาเขย่า
“เนท ไปนอนที่ห้องเถอะ”
ไม่มีเสียงตอบรับจากเนท
“งั้นก็ช่วยไม่ได้”
แอลฟาตั้งสินใจอุ้มคนขี้เสาแล้วพาไปที่ห้องของตัวเอง ระหว่างทางก็ผ่าเฮียแกมกับเฮียบีที่มารับคนของตัวเองเหมือนกัน
แอลฟาวางเนทลงบนที่นอนอย่างเบามือแล้วจัดการห่มผ้าให้เรียบร้อย
ตื้ด ตื้ด ตื้ด คนหล่อโทรมา คนหน้าตาตีช่วยรับด้วยครับ
เสียงเรียกเข้าที่นัทเป็นคนอัดไว้ดังจากมือถือของเนทที่อยู่ในกระเป๋าสะพาย เนทสะลึมสะลือเดินไปเปิดกระเป๋าแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมารับ
“ว่าไงพี่ โทรมาทำไมแต่เช้าเนี่ย”
“เค้าจะโทรมาบอกว่า เค้าจะกลับบ้านพรุ่งนี้เช้านะ เนทอยู่ได้ใช่ไหม”
“พี่จะอยู่กี่วันก็เรื่องของพี่เถอะ เนทอยู่ได้น่า”
“แล้วเนทห้ามฟ้องพ่อกับแม่นะว่าเค้าทิ้งให้เนทอยู่บ้านคนเดียว”
“รู้แล้วน่า แค่นี้นะ”
เนทกดวางสายจากนัท
“ไอ้นัทยังไม่กลับใช่ไหม”
แอลฟาที่เข้ามาได้ยินเนทคุยโทรศัพท์พอดีถามขึ้น
“แล้วเนทมานอนที่นี่ได้ไง เมื่อคืนจำได้ว่าติวหนังสืออยู่แล้วก็เผลอหลับไป”
“ฉันอุ้มนายมาเองแหละ”
“ทำไมพี่ไม่ปลุกผมล่ะ”
“นายคิดว่านายปลุกง่ายนักหรือไง”
เนทเงียบเพราะรู้ว่าถ้าตัวเองได้นอนแล้วไม่ว่าใครมาปลุกก็จะตื่นยาก แต่น่าแปลกที่เมื่อคืนเขาหลับง่ายในต่างสถานที่แบบนี้
“รีบไปอาบน้ำเถอะ จะได้ลงไปกินข้าวกัน”
เนททำตามอย่างว่าง่าย ไม่เกิน 20 นาทีเนทก็ออกจากห้องน้ำแล้วเดินลงไปข้างล่างที่ทุกคนอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา
“พี่เนทตื่นแล้วหรอคะ มานั่งด้วยกันสิ”
นาเนียเดินไปจูงเนทให้มานั่งลงข้างๆแอลฟา
“ม้า ป๋าครับ ผมขอตัวไปส่งเกรซก่อนนะครับ”
“เกรซจะกลับแล้วหรอ”
น้องเหนือถามเกรซ ที่เดินถือกระเป๋ามา
“วันอาทิตย์เกรซต้องกลับไปอยู่กลับพ่อ เดี๋ยวเฮียจะพาเกรซมาหาน้องเหนือใหม่นะครับ”
บีต้าบอกกับน้องเหนือที่ทำหน้าเศร้าเป็นที่เรียบร้อยแล้ว แต่คนเดียวที่รู้สึกยินดีกับการกลับไปของเกรซก็คือแกมม่า
“สวัสดีนะครับม้า สวัสดีครับป๋า สวัสดีครับทุกคน”
บีต้าพาเกรซออกไปแล้ว
“งั้นป๋ากับม้าขอตัวไปทำธุระก่อนนะ”
“เฮียก็ขอไปโรงพยาบาลก่อนนะ ปะน้องเหนือ”
“เหนือไม่อยากไปอ่ะ เหนือขออยู่กับเนทนะครับ”
“ไม่ได้ครับ”
“เหนือไปก็ได้”
น้องเหนือเดินตามแกมม่าออกไปเพราะกลัวจะโดนโกรธ
ตอนนี้ในบ้านก็เหลือแค่เนท แอลฟา และนาเนียเท่านั้น
“พี่ ผมจะกลับบ้าน”
“ไอ้นัทยังไม่กลับไม่ใช่หรอ คืนนี้นายก็นอนที่นี่อีกคืนสิ หรือว่านายไม่ชอบที่นี่ ไม่เห็นหรอว่าน้องเหนือดีใจแค่ไหนที่ได้อยู่กับนาย”
“ไม่ใช่สักหน่อย เนทแค่เป็นห่วงบ้าน”
“บ้านไม่หนีนายไปไหนหรอกน่า อยู่ที่นี่แหละ”
“ใช่ๆ พี่เนทอยู่ที่นี่ก่อนนะคะ”
“ก็ได้ครับ”
เนทบอกกับนาเนียเมื่อเห็นว่าปฎิเสธไปก็คงไม่ได้ผล
“งั้นดีเลย เฮียแอลบอกว่าพี่เนทเรียนเก่ง นาเนียจะได้ให้พี่เนทช่วยอธิบายบทเรียนให้นาเนียหน่อย มีบทหนึ่งที่นาเนียไม่ค่อยเขาใจเท่าไหร่
แอลฟามองนาเนียอย่างไม่เข้าใจ นาเนียเนี่ยนะจะไม่เข้าใจบทเรียน เพราะนาเนียเป็นเด็กที่หัวดีมากๆคนหนึ่งคะแนนที่สอบเข้าโรงเรียนก็ยังเป็นที่ 1 อีกด้วย
“ก็ได้ครับ”
“งั้นเราไปติวกันที่ห้องนาเนียนะคะ เฮียแอลอยู่ที่นี่แหละ เดียวพี่เนทไม่มีสมาธิติวให้นาเนีย”
นาเนียพูดอย่างล้อๆทำให้คนตัวเล็กแก้มแดงขึ้นมา นาเนียพาเนทมาที่ห้องของตัวเอง
“นี่คะ นาเนียไม่เข้าใจเรื่องนี้”
“นาเนียต้อง…..”
เนทช่วยติวให้นาเนียจนจบเรื่อง
“พี่เนทเก่งจัเลยค่ะนาเนียเข้าใจขึ้นเยอะเลย”
“ไม่เท่าไหร่หรอกครับ พี่ว่านาเนียก็เรียนเก่งนะ พี่อธิบายนิดเดียวก็เข้าใจแล้ว”
“ไม่หรอกคะ ว่าแต่พี่เนทกับเฮียแอลเป็นแฟนกันหรอคะ นาเนียไม่กล้าถามเฮียแอล”
“เปล่าหรอกครับ”
“จริงหรอคะ ทำไมเหมือนเฮียเขาสนใจพี่เนทเป็นพิเศษ นาเนียไม่เคยเห็นเฮียเขาสนใจใครอย่างนี้มาก่อนเลยนะคะ”
“ไม่ใช่หรอกครับ”
“นาเนียขอถามตรงๆเลยนะคะ พี่เนทชอบเฮียแอลใช่ไหม”
เนทเงียบ เพราะเขาก็ไม่รู้ว่าควรจะตอบไปดีไหม เขาเคยถามคำถามนี้กับตัวเองมาแล้วและมันก็ได้คำตอบมาอย่างง่ายดายว่าเขาชอบแอลฟา แต่เขาไม่รู้ว่าแอลฟาคิดยังไงกันแน่
“ถ้าพี่เก็บไว้คนเดีวแล้วอึดอัด พี่บอกกับนาเนียก็ได้นะ นาเนียไม่ไปบอกใครหรอก”
“ครับ พี่ชอบพี่แอลฟา”
“นั่นไง นาเนียว่าแล้ว”
นาเนียดีดนิ้วอย่างถูกใจ
“นายชอบฉันจริงๆหรอ”
แอลฟาที่แอบฟังอยู่เปิดประตูเข้ามาทำให้เนทตกใจ
“พี่”
“นาเนียขอตัวก่อนดีกว่า”
“นาเนีย”
เนทพยายามห้ามไม่ให้นาเนียออกไปจากห้องแต่ก็ไม่ทันเสียแล้ว ตอนนี้ในห้องมีแต่เนทกับแอลฟาเพียงสองคน
“นายชอบฉันจริงๆหรอ”
แอลฟาถามซ้ำอีกที
“พี่ก็ได้ยินไปแล้วนี่”
เนทก้มหน้าตอบ เขาไม่อยากให้แอลฟาเห็นว่าเขาเขินขนาดไหน
“ฉันก็รักนาย”
เนทเงยหน้ามองแอลฟาที่เพิ่งสารภาพว่าชอบเขาเหมือนกัน
“พี่พูดจริงหรอ”
“ฉันจะโกหกนายเพื่ออะไรล่ะ ฉันรักนาย รักนายจริงๆ”
เนทยิ้มกว้างให้แอลฟา เขารู้สึกดีใจที่แอลฟาก็คิดแบบเดียวกับเขา
“ขอบคุณนะเนท ขอบคุณนะที่รักฉัน”
แอลฟาดึงเนทเข้ามากอด นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้กอดเนท ได้กอดอย่างแนบแน่นขนาดนี้
“นาเนียไปก่อนนะคะทุกคน ขอบคุณนะคะที่ดูแลนาเนียอย่างดี”
พ่อกับแม่นาเนียกลับมาก่อนกำหนดนาเนียจึงตัดสินใจกลับไปอยู่กับพ่อและแม่
“ขอบคุณนะนาเนีย”
แอลฟาลูบหัวนาเนียอย่างอ่อนโยน
“ครั้งหน้าเจอกันนาเนียจะพาแฟนที่หล่อกว่าเฮียมาให้ดู”
“คงไม่มีคนแบบนั้นอยู่หรอก”
“แล้วเจอกันนะนาเนีย ที่นี่ต้อนรับหนูเสมอนะจ๊ะ”
“ค่ะคุณป้า หนูจะมาให้คุณป้าสอนทำอาหารอีกนะคะ”
นาเนียกล่าวลาทุกคนเสร็จก็ขึ้นรถที่มารับไป
“ป๋าม้าครับ ผมไปส่งเนทกลับบ้านก่อนนะครับ”
“เนทก็จะกลับแล้วหรอ อย่างนี้น้องเหนือก็เหงานแย่เลยสิ”
“ไม่ต้องห่วงครับม้า ผมจะพาเนทมาเล่นกับน้องเหนือทุกอาทิตย์”
“ผมไปก่อนนะครับ สวัสดีครับ”
แอลฟาพาเนทไปส่งที่บ้าน ทันทีที่เข้าบ้านนัทที่รอน้องชายอยู่ก็ตรงมาหาน้องชายทันที
“เนทไปไหนมา ร้ไหมเค้าตกใจแค่ไหนที่กลับมาแวไม่เจอเนท”
“เนทไปบ้านกูมา”
“ไอ้แอล มึงลักพาตัวน้องกูไปใช่ไหม”
“ไอ้บ้า กูแค่เป็นห่วงเนทเลยพาไปอยู่ด้วยที่บ้าน”
“มึงแปลกๆนะไอ้แอล มีอะไรจะบอกกูไหม”
นัทกอดอกรอฟังคำตอบจากเพื่อนสนิท
“เออ กูกับเนทรักกัน”
“กูว่าแล้ว ทำดีมากไอ้แอล พรุ่งนี้กูจะไปรับเงินจากไอ้เกม”
“มึงพนันเรื่องน้องมึงเนี่ยนะ ช่างเป็นพี่ที่ดีอะไรอย่างนี้”
“ไม่ต้องชม กูรู้ตัว”
เนทกับแอลฟามองหน้ากันแล้วส่ายหัวให้กับพี่ชายที่ชอบการพนันเป็นชีวิตจิตใจ
“ทุกอาทิตย์กูจะพาเนทไปที่บ้าน มึงโอเคไหม”
“ตามสบาย เอาไปทั้งอาทิตย์เลยก็ได้นะ”
“พี่นัท!! งั้นเนทจะฟ้องพ่อกับแม่ว่าพี่นัททิ้งเนทให้อยู่คนเดียว”
“ไม่เอานะ ขอร้องล่ะอย่าฟ้องเลย เดี๋ยวเอาโดนตัดเงินเดือน”
“กูว่าไม่ทันแล้วล่ะ”
แอลฟาบอกแล้วชี้ไปทางประตูก็พบพ่อกับแม่ของนัทกับเนทยืนอยู่และก็ได้ยินที่เนทพูดเมื่อกี้จนหมดแล้ว
“ไอ้นัท!! แกกล้าทิ้งให้น้องอยู่คนเดียวหรอฮะ”
พ่อนัทตะคอกใส่นัทที่ตอนนี้หัวหดไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
“เนทไม่ได้อยู่คนเดียวสักหน่อย ไอ้แอลมันก็อยู่ด้วย”
“แกใช้ให้คนอื่นมาดูแลน้องแทนหรือไงฮะ”
“ไอ้แอลมันเต็มใจ ไม่เชื่อพ่อลองถามมันสิ”
“จริงหรอแอลฟา”
“ครับพ่อ ผมเต็มใจที่จะดูแลเนท และผมจะดูแลเนทไปตลอดชีวิตผมเลยครับ”
“แอลฟา”
พ่อเดินมาจับมือแอลฟาอย่างตื้นตัน
“ขอบคุณนะ พ่อฝากดูแลลูกชายของพ่อด้วย น้องยัเด็กอาจจะทำอะไรไม่ถูกต้องไปบ้างก็ช่วยสอนน้องด้วยนะ”
“เนทโตแล้วนะครับพ่อ”
“แกก็ต้องเป็นเด็กดีของพี่เขานะ อย่าทำให้พี่เขาลำบากใจ”
“แม่ก็ต้องขอบคุณเนทเหมือนกันนะลูก ฝากดูแลเนทด้วย แม่กับพ่อก็แก่แล้วไม่รู้ว่าจะตายวันตายพรุ่ง”
“แม่อย่าพูดอย่างนี้สิ พ่อกับแม่แข็งแรงจะตาย”
“ครับ ผมสัญญาว่าจะดูแลเนทเป็นอย่างดี จะไม่ทำให้พ่อกับแม่ผิดหวังนะครับ”
“ส่วนแก ฉันจะตัดเงินเดือนแกครึ่งหนึ่ง โทษฐานที่แกไม่ดูแลน้องให้ดี”
พ่อชี้ไปที่นัทที่กำลังทำหน้าเหมือนโดนสั่งจองจำในคุกมืด
“พ่อออออ”
นัทเดินตามพ่อไป
“แม่เอาของไปเก็บก่อนนะจ๊ะ”
แม่เดินเอาของเข้าไปเก็บในห้องครัวทิ้งให้แอลฟาและเนทอยู่ด้วยกันสองคน
“พี่ก็กลับไปได้แล้ว”
“ไม่อยากกลับเลยอะ”
“กลับไปได้แล้ว เนทจะไปอาบน้ำแล้ว”
“ก็ได้ แต่ขอกู้ดไนท์คิสหน่อยสิ”
แอลฟายื่นแก้มไปใกล้ๆเนทที่ก้มหน้างุดอย่างชังใจ
“แล้วพี่ต้องไปเลยนะ”
“อื้อ”
แอลฟาพองแก้มรอเนทที่รีบเอาจมูกและปากแตะที่แก้มแอลฟาเร็วๆ
“ไปได้แล้ว”
“ครับ ฝันดีนะเนท”
แอลฟาชิงหอมแก้เนทเร็วๆแล้วรีบออกจากบ้านไปอย่างเร็วก่อนที่จะโดนกำปั้นเล็กๆจากเนท
“ฉันรักนายนะเนท และจะรักตราบเท่าอากาศที่ไม่มีวันหมดไปจากโลกนี้ใบนี้”
ทุกคนยังค้างกับวิศวะมาเฟียอยู่ใช่ไหมเอ่ย งั้นเราไปอ่านตอนพิเศษกันเลยดีกว่า
หัวข้อ: นิยายสั้นชุด 's Mafia เรื่อง นักซิ่งมาเฟีย + ตอนพิเศษ [จบ] | 7/10/2558 (อ่าน 13428 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก