หัวข้อ: ┤ ราคา ◇ ค่า ◇ รัก ├ งวดพิเศษ 03 - สัตว์กินเนื้อที่กินผักชีได้ หน้า 64 [6/6/60]

[anythingelse]

ถึงจะเป็นตอนที่ดูน่ารัก แต่เอาเข้าจริง ๆ แล้วเหงาจังค่ะ T_______T น้องเค้าก็ปรารถนาดีกับพี่ภูมาตั้งแต่วันนั้นแล้ว แต่ก็คือได้แต่ทำแบบนิรนาม ฮอล ไม่อยากเห็นแผ่นหลังเหงาๆ หรือสายตาเศร้า ๆ ของน้องอีกแล้ว

[anythingelse]

ก็ค่อนข้างเข้าใจพี่ภูนะ เห็นใจด้วย เพราะทางมุมมองคนที่สามอย่างเราคือค่อย ๆ รับรู้ระแคะระคายมาตลอด แต่กับพี่ภูคือระเบิดลง ส่วนน้องเราก็ไม่ยอมบอกความจริงเพราะคิดว่าตัวเองสกปรก ทั้ง ๆ ที่จริง ๆ บอกมาถึงขนาดนี้แล้ว แต่จะให้ไปเอ่ยปากบอกเองว่ามีอะไรกับเพราะน้องถูกบังคับ มันก็ดูแปลก ๆ เหมือนกันไม่ใช่เหรอ แบบอยู่ดี ๆ ก็โพล่งออกไปว่าวัยเด็กน้องถูกกระทำมายังไง พี่ภูเอะใจซักนิดสิ ไหน ๆ ก็สงสัยมาขนาดแล้วอ่ะ น้องดูเหมือนคนที่เต็มใจจะมีอะไรกับคนที่ได้ชื่อว่าพ่อเหรอพี่ภู!!!! T______T ไหนสัญญาว่าจะไม่ไล่น้องแล้วไง ทำอีกแล้วนะ ฮือออออออออออ

[anythingelse]

พูดไม่ออกจริง ๆ ค่ะตอนนี้ ทั้ง ๆ ที่ในหัวคือความรู้สึกทุกอย่างประดังประเดขึ้นมาเต็มไปหมด อึดอัดจนปวดหัวจี๊ด ๆ เหมือนจะอาเจียนออกมาจริง ๆ ส่วนความสัมพันธ์ระหว่างน้องกับคุณธเนศก็ไม่รู้ว่าจะเรียกว่า toxic ได้มั้ย แต่ตอนน้องชวนคุณธเนศไปด้วยกันมันเป็นอะไรที่อ่านแล้วชาไปทั้งตัวเลย ฮือ ไม่ไหวค่ะ ร้องไห้ติด ๆ กันมา 2-3 ตอนแล้ว T___T

[anythingelse]

ต่อให้จะเกลียดคุณธเนศยังไงแต่พอคิดว่าคนที่ไม่รอดคือเขาก็แอบรู้สึกแปลก ๆ ใจนึงคือห่วงน้องธัญญ์นั่นแหละ ไม่รู้ว่าน้องจะรู้สึกยังไงถ้าคนที่ไม่รอดคือคุณธเนศจริง ๆ แล้วเรื่องตัดเชือก ตอนแรกก็คิดว่าเป็นพี่ภูที่ลงไปช่วย แต่พี่ภูก็โดดลงไปไม่คิดชีวิตเลยนะ จะเอาอะไรไปตัด งั้นก็...คุณธเนศเหรอ..? ไม่รู้แล้วค่ะ ฮือ จุกอกไปหมดแล้ว เจ็บแปร๊บ ๆ ในใจจริง ๆ แล้วพี่ภูก็นะถ้าช้ากว่านี้อีกนิด ถ้าไม่บังเอิญผ่านมาเห็นรถเข้า จะเป็นยังไงคะพี่ ตอนพี่สัญญารับปากอะไรต่าง ๆ ครั้งนี้เราไม่อยากรับรู้เลย เพราะครั้งที่แล้วพี่ก็พูด แล้วพี่ก็ทำ ต่อให้น้องจะไม่ยอมบอก แล้วพี่ก็เจ็บปวด แต่น้องก็เจ็บปวดเหมือนกัน น้องผิดอะไร เสียใจจริง ๆ นะ ทั้ง ๆ ที่ได้โอกาสขนาดนั้นแต่พี่ปล่อยน้องไปง่ายมาก ๆ ทำไมไม่ไปถามคุณภาคีแต่แรก ทำไมถึงเลือกไล่น้องไปก่อน

แล้วก็เรื่องคุณธเนศ เราเพิ่งมาเอะใจ เพราะคุณธเนศไม่ยอมบอกว่ารักคุณแม่น้อง แถมประกอบกับหลาย ๆ อย่าง ทั้งที่คุณธเนศบอกน้องตาสวยเหมือนคุณพ่อจริง ๆ ของน้อง รับน้องมาอยู่นอกจากเพราะตัวน้องเองแล้วก็มีเหตุผลมากกว่านั้น ไหนจะที่คุณธเนศทำเรื่องเลวร้ายนั่นกับน้องอีก หรือว่าคนที่คุณธเนศรักคือคุณพ่อน้องเหรอ...? หรือเรามั่วไปเองนะ โอ่ยย

[anythingelse]

ร้องไห้อีกแล้ว นอนอ่านแบบเป่าปี่มากี่ตอนกันแล้วนะ น้ำหูน้ำตาเปียกปอนไปหมด5555555 คุณไรท์ก็อยากเห็นน้องธัญญ์มีความสุขมาก ๆ ใช่มั้ยคะ เพราะฉะนั้นหลังจากนี้ได้โปรดเมตตารีดตาดำ ๆ (และบวม ๆ) คนนี้ ให้น้องธัญญ์ได้มีความสุขเยอะ ๆ เลยนะคะ /กอดแขนอ้อนวอน

[anythingelse]

ขออนุเอ็นดูความเนียนกอดคนอ่านตลอดของคุณไรท์ได้มั้ยคะ มาค่ะ จะรัดคุณไรท์เป็นงูเหลือมกันเลยทีเดียว55555 (น่าอัว...) แล้วส่วนน้องธัญญ์ปลดล็อกตัวได้แล้วนะคนเก่งของพี่ มันเป็นแบบที่พี่ภูบอกจริง ๆ น้องไม่ได้ฆ่าใคร แต่เขาเลือกให้น้องได้มีชีวิตต่อแล้วจริง ๆ อย่าโทษตัวเอง แล้วก็อย่าคิดว่าตัวเองสกปรกอีกเลยนะ แล้วก็หลังจากนี้ช่วยมีความสุขให้มาก ๆ เลยนะน้องธัญญ์

[anythingelse]

สองงวดสุดท้ายลงติดกันก็เลยได้อ่านรวบไปทีเดียวเลยค่ะ น่ารักมากกกกก หอมหวานชื่นใจกันไปเลยทีเดียว T vT แล้วก็ยังมีซีนแบบว่า /) ////(\ น้องธัญญ์ของพี่ยั่วพี่ลุงตาใสมากลูก ถ้าหัวใจวายไปจะทำยังง้าย5555555 นอกจากนี้ก็มีพี่ภาคีอีก พอกลายมาเป็นแบบนี้ที่เรียกกันว่าพี่น้องได้เต็มปากแล้วดีมาก ๆ เลย จังหวะพี่น้องเค้ากอดกันคือน่ารักม้ากกก t—-t น้องธัญญ์เรานี่เคมีดีจริง ๆ //แค่ก ก กกๆ (โดนพี่ภูมองแรง) ส่วนคุณธเนศนี่ก็คงเป็นทางลงที่ดีที่สุดสำหรับทุกคนแล้วมั้ยนะ แต่ก็แอบสะเทือนใจกับพินัยกรรมที่เค้าทำไว้หน่อย ๆ แบบว่าก็เตรียมพร้อมไว้มากจริง ๆ ทั้ง ๆ ที่ดูยังไม่ใช่วัยที่จะต้องคิดอะไรแบบนี้เลย แต่พินัยกรรมที่ทำไว้สำหรับเราเราว่าดีมากเลยที่เป็นแบบนั้น น้องธัญญ์เองก็คงต้องการแบบนั้นเหมือนกัน แล้วก็ที่ประทับใจมาก ๆ กับตอนสุดท้ายคือฉากให้แหวน จริง ๆ ก็รู้แหละว่าพี่ภูกับน้องรักกัน แต่ว่าการให้แหวนมันก็เป็นกิมมิคอะไรเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่น่ารักมากจริง ๆ สำหรับเรา ชอบมาก ชอบอะไรไม่รู้ค่ะอธิบายไม่ถูก แง T_______T (แต่ก็เกือบโดนน้องภูมิตัดหน้าแล้วนะคะคุณพ่อ...555555)

แล้วก็สุดท้าย (จริง ๆ ก็ยังไม่ใช่ท้ายสุด) แต่ก็อยากพูดตอนนี้เลยเพราะเหมือนเป็นตอนจบแบบ officially 55555 ขอบคุณคุณไรท์มากเลยนะคะสำหรับงานเขียนเรื่องนี้ ครบรสมาก ๆ ได้อะไรหลาย ๆ อย่างเลย ชอบนายเอกไทป์น้องธัญญ์มาก ไทป์ที่เหมือนแงวดำตาเปงเม็ดลำไย ตาใส ซึน ๆ แต่ขี้อ้อนบวกกับพระเอกไทป์ลุงคือน่ารักมาก ๆ ตอนสุขตอนเขินก็สุด ๆ ตอนร้องไห้ก็คือเป่าปี่เลยจริง ๆ กับสิ่งที่น้องธัญญ์เผชิญมา ไม่รู้จะอธิบายยังไง ไม่รู้ว่าคุณไรท์จะได้มาอ่านมั้ยด้วย เพราะแต่งจบไปตั้งนานแล้ว ส่วนทางเราไปอยู่ไหนมาไม่รู้เพิ่งมาเจอค่ะ T vT แหะ แต่อยากขอบคุณจริง ๅ นะคะที่ทำให้มีวันดี ๆ อีกวันกับงานเขียนของคุณไรท์ ถ้ามีโอกาสก็จะตามไปติดตามผลงานอื่น ๆ อีกแน่นอนค่ะ เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ <3
ปล. เป็นนักหัดเม้นในเล้ามือใหม่ ถ้าผิดพลาดอะไรไปต้องขอโทษด้วยจริง ๆ นะคะ ;—-;

[anythingelse]

เป็นอีกตอนที่ประทับใจมาก ๆ แต่ก็เศร้ากินใจมาก ๆ เช่นกัน ทำให้เข้าใจทุกอย่างได้อย่างหมดจดเลยจริง ๆ คุณพ่อน้องธัญญ์น่ารักมากแบบมาก ๆ จริง ๆ เหมือนเข้ามาเป็นแสงสว่างให้คุณธเนศโดยแท้จริง แต่ว่าคุณพ่อน้องธัญญ์ก็เปราะบางและก็ต้องผ่านอะไรมามากเช่นกัน เอาจริง ๆ แล้ว เราก็แอบรู้สึกว่ามันโหดร้ายและก็ไม่แปลกใจที่มันจะกลายเป็นแผลเหวอะหวะในใจคุณธเนศตลอดมา การที่คุณธัญจากไปแบบนั้นมันฉุกละหุกมากสำหรับเรา แล้วก็จากไปทั้ง ๆ ที่กำลังอยู่ด้วยกัน แค่คลาดสายตากันแปบเดียวจริง ๆ จากกันทั้ง ๆ ที่รักกันมาก ๆ แบบมากจริง ๆ เล่นเอาทางเราเสียน้ำตากับเรื่องนี้จนวินาทีสุดท้ายเลยค่ะ โอ่ย5555555 เอาจริง ๆ จะบอกว่าชอบตอน 30.5 มากเลยค่ะ มันไม่ใช่ตอนที่ฟีลกู๊ดเลยนะคะ ไม่ใช่เลย แต่แค่เหมือนจะรู้สึกอะไรบางอย่างกับความรักของคุณธเนศ (ชอบตอนคุณธเนศเป็นพี่เจนของคุณธัญมาก ๆ) กับคุณธัญ ถ้าไม่นับตอนจบที่เป็นโศกนาฏกรรมที่แสนเศร้า ที่ผ่านมามันก็เหมือนจะดีมากจริง ๆ

เพราะฉะนั้นพอได้อ่านตอนนี้ไปก็เหมือนจะเข้าใจคุณธเนศมากขึ้น ซึ่งเอาจริง ๆ คุณธเนศเหมือนจะเป็นคนที่น่าสงสารที่สุดเลย ถ้าไม่เลือกทำแบบนั้นกับน้องธัญญ์ (ซึ่งจริง ๆ แล้วเหมือนคุณธเนศจะมีอาการป่วยทางจิตใจร่วมด้วยมั้ยนะ) แต่ก็ยืนยันเหมือนเดิมนะว่าสิ่งที่คุณธเนศเจอมามันก็หักล้างกับสิ่งที่ทำไว้กับน้องไม่ได้จริง ๆ เพราะน้องธัญญ์เหมือนกลายเป็นเหยื่อของเรื่องที่เกิดขึ้นทั้ง ๆ ที่น้องบริสุทธิ์มาก ๆ ไม่ได้รับรู้อะไรด้วยเลย แต่ก็นั่นแหละค่ะ มันผ่านไปแล้วหลังจากนี้ก็ได้แต่หวังว่าทุกคนจะมีความสุขกันมาก ๆ เลย รวมถึงคุณธเนศด้วยเหมือนกัน เพราะจังหวะสุดท้ายที่คุณธเนศจะจากไปแล้วเห็นคุณธัญช็อตนั้นคืออิมแพคในใจเรามาก ๆ ค่ะ เรียกน้ำตาเราได้สุด ๆ

[anythingelse]

นอกจากน้องที่บำรุงพิลุงจนหล่อขึ้นอย่างมีนัยสำคัญแล้ว พิลุงเองก็หื่นกับน้องขึ้นอย่างมีนัยสำคัญเหมือนกันนะคะ5555555 แล้วก็เอ็นดูความหึงของน้องธัญญ์จัง หึงแต่ก็ยังคีพคาแรกเตอร์หน้าตายอยู่ดีนะคนเรา โธ่ แล้วอีกอย่างนึงที่เพิ่งค้นพบว่าเอ็นดูมาก ๆ ในตัวน้องธัญญ์คือความชอบพึมพำกับตัวเองเนี่ยแหละค่ะ มันเป็นเอ็นดูมาก ๆ แบบถามเองตอบเองประมาณนึง55555555

[Malibu]

ไม่น่ามีตอนดีเฟนให้ abuser เลยค่ะ

[Freezz]

รักมากครับเรื่องนี้

[mareeyah]

กลับมาอ่านอีกรอบก็ประทับใจเหมือนเดิม 

[airicha]

เราเพิ่งได้เข้ามาอ่านเรื่องนี้
ไม่รู้ว่าพลาดเรื่องนี้ไปได้ยังไง
เห็นผ่านตาหลายรอบมาก
คิดว่าตัวเองอ่านไปแล้ว ทั้งที่ยังไม่เคยอ่าน
เนื้อเรื่องสนุกๆมากเลยค่ะ
ตอนพิเศษน่ารักดีค่ะ