ตอนพิเศษ...... เมาXเมา แล้วเราก็สลับกัน (NC18+)
-----------------------------------------------------------------------------------
เอ้าชนนนนน!!! เก็ง เก็ง.....
เสียงแก้วชนกันดังประกอบเสียงดนตรีเพลงรักซึ้งๆในแนวAcousticสบายๆ
โต๊ะอาหารที่มีกับข้าวอยู่สี-ห้าอย่างพร้อมเหล้าและมิกเซอร์ โดยมีหนุ่มสาวนั่งล้อมรอบอีก9คนกำลังสนทนากันออกรสออกชาติ
วันนี้ก็ไม่มีอะไรมาก เนื่องจากเลี้ยงฉลองรับอาจารย์พละเข้าใหม่ที่มาทำหน้าที่แทนอาจารย์กวินที่บาดเจ็บอยู่ และเลี้ยงรับขวัญอาจารย์กวินที่หายจากอาการบาดเจ็บและกลับมาสอนได้
ที่ร้านเหล้าแบบนั่งกินตอนกลางคืนบรรยากาศโรแมนติก ไฟสีส้มสลัวๆลมเย็นๆจากริมฝั่งแม่น้ำยิ่งสร้างให้บรรยกาศดีมากขึ้นไปอีก
"อะแฮ่ม! เหล่เข้าไปสาวๆ แหม๋เห็นสั้นๆหน่อยไม่ได้ อย่าคิดว่าไม่เห็นนะ!"
"อะไรเล่า เปล่าสักหน่อย ก็แค่มองเฉยๆ ไม่ได้คิดอะไร"
"เหรอออออ?" หมั่นไส้มันครับ ผมนั่งอยู่ข้างๆมันก็เหล่มองแม่สาวเสื้อลอยกับกระโปรงรัดรูปสั้นจุ๊ด
ผมว่าบ้านมันคงจน ถึงได้ใส่เสื้อผ้าผืนเล็กนิดเดียว จะว่ามันเป็นแฟชั่นก็เถอะแต่ถ้าจะสั้นขนาดนั้นก็อย่าใส่มันดีกว่าผมว่านะ
ไอ้ตัวหวานนี่ก็เหมือนกัน เดี๋ยวกลับบ้านก่อนเถอะพ่อจะจัดชุดใหญ่ให้!
ผมชี้หน้าคาดโทษมันหลังจากกระซิบคุยกับมันให้ได้ยินกันแค่สองคน ไม่ใช่อะไรหรอกครับ
ยังไม่มีใครรู้ว่าผมกับพฤกษ์คบกันเป็นแฟน และก็อยู่กินกันเป็นผัวเมียแล้ว เลยยังไม่อยากโพทนาให้ใครรู้
หลังจากที่ผมหายจากแขนหักและก็ตกลงเป็นแฟนไอ้ตัวหวานมัน ตั้งแต่นั้นมันก็ย้ายมาอยู่ที่แมนชั่นกับผมเลยครับ ตอนนี้ผมกลับมาสอนนักเรียนตามปกติแล้ว ที่มีมาเพิ่มก็คืออาจารย์พละคนใหม่ไฟแรงที่มาเป็นอาจารย์สอนแทนผมอยู่ ตอนนี้เขาก็บรรจุเป็นครูประจำแล้ว ชื่ออาจารย์ก้านครับ พึ่งจะ26เอง สอนม.1-3 ส่วนผมสอนม.4-6 แบ่งกัน
ในโต๊ะอาหารที่มาเลี้ยงฉลองกันเองเฉพาะอาจารที่สนิทกัน ก็มีอาจารย์พุทร มีกรองแก้วอาจารย์สอนคณิต ครูชบาเป็นทอมสอนอังกฤษ ครูริทสอนคอมพิวเตอร์ คุณคัพเค้กอาจารย์สาวสวยประจำห้องพยาบาล ก้านยาวอาจารย์พละคนใหม่ ครูปรานรุ่นเดียวกับผมสอนดนตรี แล้วก็ผม และก็ตัวแถมที่ขอมาด้วยอย่างพฤกษ์หรือไอ้ตัวหวานของผม ทั้งหมดก็9คนพอดี
ในวงสนทนาก็คุยกันเลื่อยเปลื่อยครับ ส่วนใหญ่ก็มีแต่เด็กๆมันคุยกันมีผมกับปรานที่แก่สุดในวง
ส่วนมากที่เห็นคุยกันก็มีเรื่องที่มาที่ไปของอาจารย์ก้านนั่นแหละ เหมือนว่าเขาจะเป็นศิษย์เก่าโรงเรียนนี้นะ ผมสอนทันรุ่นเขาอยู่แต่ไม่ยักจำเขาได้
"ก้าน" อยากรู้ครับว่าเขาทันรุ่นผมสอน แต่ผมจำเขาไม่ได้
"ครับอาจารย์"
"ก้านนี่ทันผมสอนอยู่สินะ พูดก็พูดเถอะ จำไม่ได้ เท่าที่เห็นเด็กที่โดดเด่นด้านกีฬามาเยอะอยู่ จำได้ทุกคนนะ"
"ผมเป็นคนขี้อายครับ ตอนสมัยมัธยมผมใส่แว่น ตัวผอมกว่านี้หน่ะครับ ผมเป็นคนขี้โรคหน่ะครับเลยไม่ชอบเล่นกีฬาเท่าไหร่ อาจารย์เลยไม่คุ้นผม"
"หือ?แล้วอาจารย์มาเป็นครูพละได้ไงค่ะ?" อาจารย์คัพเค้กถาม
"ตอนเข้ามหาลัย ผมถูกจับลงเล่นฟุตบอลในกีฬามหาลัยหน่ะครับ พอเล่นๆดูก็ว่ามันสนุก ก็เลยมาเอาดีทางด้านนี้ จากนั้นมาก็ลองเล่นกีฬาหลายๆอย่างดู และผมเองก็อยากจะทำอาชีพครูอยู่แล้ว
เลยมาเป็นอาจารย์สอนพละครับ"
"มิน่าหล่ะ หันมาเล่นกีฬา หุ่นมันเลยเฟิร์มหน้าฟั๊วอย่างนี้สินะ" อาจารย์กรองแก้วว่าขึ้นพร้อมขยับแว่นให้ได้มองเห็นกล้ามที่อยู่ในเสื้อโปโลสีเขียวอ่อนที่เป็นมัดแบบเห็นได้ชัด ทำท่าเช็ดมุมปากเหมือนน้ำลายสอที่เห็นกล้ามอาจารย์ก้าน
คนทั้งวงก็ฮาครืนกลับท่าทางขี้เล่นของอจารย์แก้ว รวมผมด้วยก็หัวเราะน้อยให้กับนาง
เห็นใส่แว่นเป็นเด็กเนิตสอนคณิตศาสตร์ก็เถอะ แต่เจ้าหล่อนนี่เป็นตัวฮาประจำกลุ่มนะครับ
"ส่งแก้วมาสิฮ่ะ เดี๋ยวชงเหล้าเพิ่มให้" อาจารย์ชบาบอกไอ้ตัวหวานที่อยู่ข้างผม ที่มันชัดเหล้าลงคอรวดเดียวหมด
"ขอบคุณครับ" มันส่งแก้วเหล้าไปให้ชบา แล้วหันหน้ามองผมแบบเคืองๆ แถมค้อนวงใหญ่ใส่อีก
อะไรหล่ะนั่น? ผมไปทำอะไรให้มันตอนไหนอีกครับ?
"มีผัวเด็กนี่มันเอาใจยากจริงวุ้ย"
"มีอะไรครับอาจารย์กวิน อะไรผัวๆนะครับ?"
"ไม่มีอะไรครับอาจารย์พุทร ...หึหึ" นี่ก็หูดีจัง ผมบ่นเงียบๆแล้วนะยังได้ยินอีก ส่งยิ้มน้อยๆไปให้เจ้าตัวที่ยังทำหน้าสงสัยอยู่
"เอ้าาาาาชนนนนนนนน!! " อาจารย์เปรมที่นังเงียบอยู่โพร่งขึ้นมา พร้อมกับแก้วเหล้าที่อยู่ในมือชูขึ้น
"ชนๆๆ" เสียงเคร้งคร้างของแก้วกระทบกัน
"เอ้าาาาาาชนนนนนนน" เก็ง
"เอ้าาาาาาชนนนนนหมดแก้วววววว" เก็ง เก็ง
"เอ้าาาาาาชนนนนนนอีกกกก"
"ชนนนนนนนนนนน"
"เอ้าชนนนนนนนน"
"เอ้าา......."
"เฮ๊ย!!!! อาจารย์" ทั้งวงประสานเสียงเลยครับ "กะจะชนอย่างเดียวเลยหรือไง? เดี๋ยวก็เมาก่อนพอดีครับ" อาจารย์ริทว่าขึ้นให้อาจารย์เปรมที่เล่นชนแก้วไม่หยุด
"แฮะๆ.....ขำๆน่า" อาจารย์เปรมว่า
"ไม่ทันแล้วมั้งนั่นครูริท ครูเปรมแก่เมาไปแล้ว ดูดิ่ๆ" อาจารย์ชบาว่าต่อพร้อมส่งแก้วเล่าให้ผม
"ไม่เอาๆ" ผมปฏิเสธแก้วเหล่าจากอาจารย์ชบา ผมไม่ชอบดื่มครับเดี๋ยวเสียสุขภาพ
"เอาน่าๆมาฉลองทั้งที นี่งานเลี้ยงรับขวัญนายนะดื่มหน่อยๆ" อาจารย์เปรมเข้ามากอดคอผมหยิบแก้วเหล้าจากมืออาจารย์ชบามาแตะปากผม คะยั้นคะยอให้ผมดื่ม
"หมดแก้ว หมดแก้ว หมดแก้ว" เสียงทุกคนในวงเหล้าเร่งให้ผมดื่ม
อึกๆๆๆอ้า...... ผมยกแก้วเหล่าขึ้นดื่มจนหมดแก้ว ท้องนี่ร้อนวูบๆเลยครับ
"เอาอีกๆๆ" เสียงอิตาเปรมมาอีกแล้วครับ พร้อมเหล้าแก้วใหม่
"พอแล้วครับ แก้วเดียวพอ"
"น่านะ อีกแก้วนะ ดื่มเลย หมดแก้วๆๆๆ" อาจารย์คัพเค้กช่วยเสริมทัพพร้อมปลุกระดมผมอีกคน
ผมมองไปทางไอ้ตัวหวาน ประมาณให้มันช่วยผม แต่มันก็แค่มองผมแถมหัวเราะกับท่าทางผม
อึกๆๆ...... ด้วยทนเสียงจากรอบข้างไม่ไหว เลยต้องจำใจกระดกรวดเดียวหมดแก้วอีก
"เฮ้!!!!!" เสียงโห่ร้องพร้อมปรบมือชอบใจที่ผมยอมดื่มจากไอ้พวกเพื่อนที่ทำงานดังใหญ่เลยครับ
ท้องผมร้อนวูบๆ หน้าผมเองก็เริ่มร้อนขึ้น ตาเริ่มจะเบลอๆแล้ว หัวสมองเริ่มมืนงงแล้วครับ
แต่ว่ารู้สึกคึกๆยังไงไม่รู้ เลือดมันสูบฉีด
"เฮ้ย! เอามาอีกแก้วดิ่ไอ้น้อง" ผมวางแก้วลงบนโต๊ะอย่างแรง พร้อมกับสั่งให้ชบาชงเหล้ามาอีก
"ได้ครับเฮีย" ชบารับมุกผมแล้วก็หันมาหยิบแก้วผมไปชงเหล้ามาให้อีก
"นั่นไง เมาแล้วนิสัยออก" อาจารย์ริทว่ายิ้มๆให้ผม
"ไม่เมาไม่กลับโว้ย!" ได้ที่แล้วครับ พอเหล่าเข้าปากก็ลืมอาชีพลืมอายุกันเลย กอดคออาจารย์เปรมดื่มต่ออีกยกใหญ่
..............
"กลับก่อนนะ แล้วเจอกัน" อาจารย์ชบากับอาจารย์คัพเค้กขอตัวกลับหลังจากนั่งกินดื่มจนถึงตี1
อาจารย์คนอื่นๆก็ขอตัวกลับเหมือนกันครับ ตอนนี้ที่เหลือเคลียบินอยู่ก็มีผม ไอ้ตัวหวาน อาจารย์พุทร อาจารย์ก้าน
"ก้านกลับยังไงหล่ะ?" อาจารย์พุทรถามขึ้น
"ว่าจะนั่งแท็กซี่กลับครับ"
"บ้านเราอยู่ทางผ่านบ้านพี่พอดี ติดรถพี่ไปสิ"
"ได้เหรอครับ?"
"ครับ"
ไอ้ตัวหวานยังไม่ได้ทำหน้าที่น้องชายคอยขัดคอชายหนุ่มที่จ้องจะแอ้มพี่ชายตน เพราะมัวแต่ลูบหลังผมที่คะย่อนของเก่าออกมาอยู่
เดินกลับมาก็เห็นอาจารย์ก้านทำท่ากระดิ้กระด๊าที่จะได้กลับกับอาจารย์พุทรอยู่
"พี่กลับก่อนนะพฤกษ์ ฝากอาจารย์กวินด้วย"
"อือๆ" ไอ้ตัวหวานพยักหน้า
"ไปนะครับอาจารย์กวิน" ว่าแล้วก็เดินออกไป โดยมีอาจารย์ก้านเดินตาม
"ไม่ไปขวางเขาหรือไง?" ผมหันไปเห็นไอ้ตัวหวานที่มันยังอยู่เฉย ที่เห็นพี่ชายไปกับผู้ชายคนอื่นแต่ไม่ทำอะไร
"ชั่งเขาเถอะ กลับบ้านกัน" ว่าแล้วก็หิ้วกันกลับบ้าน
------------------------------
(Part พฤกษ์)
อ่า...ฮื้บ!...แฮ่กๆๆ....
"นี่ผมขุนคุณมากเกินไปหรือเปล่ากวิน?หนักขึ้นนะเนี่ย"
หลังจากที่แยกย้ายกับพุทรกับเหล่าอาจารย์ทั้งหลายแล้ว ผมก็หิ้วคนเมากลับบ้าน ผมเพิ่งรู้นะครับว่าเขาเป็นคนคออ่อน แค่สามแก้วก็เมาไม่รู้เรื่องแล้ว เรื่องพุทรไม่น่าห่วงเท่าไหร่ ยังไงเขาก็เคยเป็นนักมวยเก่าคงเอาตัวรอดได้
ผมหิ้วคนเมาขึ้นมาวางไว้บนเตียงได้ก็ปาดเหงื่อเลยครับ รู้สึกเจ้าตัวจะตัวขึ้นนะเนี่ย
"กวิน เดี๋ยวผมเช็ดตัวให้นะ จะได้สบายตัว"
"อื้อออออออออ"
คนหล่อครางตอบผมเสร็จ ผมเดินไปเตรียมอุปกรณ์เช็ดตัวให้ เช็ดตัวไปก็แอบหอมแก้มเมียไป ก็เมียผมน่ารักนี่ครับ ตอนอยู่ด้วยกันเขาเป็นผู้ใหญ่มากครับ ไม่เคยอ้อนผมเลย แต่ดูตอนนี้สิเอาหัวหนุนตักผม แถมยังเอาหน้าถูไถเอวผมครางเสียงอือๆอีก โอ้ยน่ารักไปไหม ถ้าเป็นเมื่อก่อนมีคนตัวใหญ่มาทำกลับผมแบบหล่ะก็นะ ป่านนี้ได้ลงไปนอนจูบพื้นเรียบร้อยแล้ว แต่กลับเขาคือคนพิเศษครับ ไม่รู้เหมือนกันว่ารักไปได้ยังไง? แต่ก็รักกวินหมดหัวใจแล้วครับ พูดๆไปก็เขิลนะเนี่ย(>\\<)
เช็ดตัวเสร็จผมก็ไม่ได้ใส่เสื้อผ้าให้เมียผมหรอกครับ ปล่อยนอนแผ่ไปแบบนั้นก่อน เดี๋ยวผมไปอาบน้ำแล้วค่อยมาจู๋จี๋กลับเมียต่อ ยังไม่เคยลองตอนเมาๆครับ พูดแล้วก็หยิบผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำไป
"อ๊าาาาา...เรียบร้อย กลับไปหาที่รักที่นอนรออยู่บนเตียงดีกว่า" ดูความหล่อของตัวเองในกระจกเสร็จก็เปิดประตูออกมาหาเมียที่นอนรอผมไปปรนนิบัตรในฐานะฝาละมีอย่างไว
"ชะอุ๊ย!" ตกใจนิดนึงครับ ออกมาก็เห็นที่รักผมนั่งหันหน้ามามองอยู่ "รู้สึกตัวแล้วเหรอกวิน?"
ยังไม่ทันได้ตั้งตัวกวินก็ลุกขึ้นเดินจ้ำๆมาคว้าแขนผมอย่างแรงแล้วเหวี่ยงผมลงไปที่นอนจนจุก
ยังไม่ทันได้หายจุกดี เจ้าตัวก็ขึ้นมาค่อมผมไว้ กระชากผ้าเช็ดตัวที่ผมพันไว้ที่เอวออกอย่างแรง
จากนั้นก็ซุกไซร้คอผมอย่างบ้าคลั่ง
"ใจเย็นๆกวิน เดี๋ยวก่อน ค่อยๆก็ได้" ผมพยายามผลักกวินที่ตัวหนากว่าผมนิดหน่อยออก
แต่ดูเหมือนจะไม่เป็นผลอะไรเลย เขาไม่เขยื้อนสักนิด พอรู้ว่าผมจะขัดขืนเขาก็รวบแขนผมขึ้นไว้บนหัวด้วยมือข้างเดียว ผมพยายามดึงมือตัวเองออกจากมือที่แข็งเหมือนเหล็กที่ยึดมือผมไว้
"ดะ..เดี๋ยวก่อนกวิน..คุณ..อื้ออ" ยังไม่ได้ห้ามเตือนสติได้ ปากผมก็ถูกประกบอย่างเร็ว
ไม่ได้มีความนุ่มนวนอะไรเลย เป็นจูบที่จาบจ้างรุนแรงเหมือนคนตายอดตายอยากมาจากไหน ปากกวินบดขยี้ปากผมจนได้กลิ่นเลือด นี่เล่นเอาซะผมปากแตกเลย ลิ้นลื่นซอนไซเข้าไปในปาก เกี่ยวตะหวัดลิ้นผมขึ้นมาดูดแถมฟันนั้นยังกัดเข้าที่ปลายลิ้นผมจนเจ็บแปล๊บเรียกน้ำตาผมมาคลออยู่หน่วยตา
ปากนั่นไม่ได้ลดละลงเลย มันรุงแรงมากจนผมโตตอบไม่ทัน ได้แต่ปล่อยให้เขารุกอย่างเอาเป็นเอาตาย มือข้างที่เหลือของเขาคว้าหมับเข้าที่แก่นกายของผม รูดขึ้นรูดลงอย่างเร็วจนปวดหนึบ ผมหน้านิ่วเพราะปากก็เจ็บจนชา ข้อมือก็ถูกจับไว้มันปวดร้าวไปหมด แถมช่วงล่างยังปวดหนึบอีก
นี่มันรุนแรงมากไปแล้ว สมองคิดหาทางรอดแต่ร่างกายมันอ่อนปวกเปียกเกินกว่าจะต่อด้าน ไม่นึกมาก่อนว่าเขาจะแข็งแรงขนาดนี้
"ฮาแฮ่กๆๆๆ" ผมสูดอากาศเข้าปอดหลังจากที่กวินผละไปจากปากผม รู้ได้เลยว่าปากผมมันบวมเปร่ง กวินไซร้ซอกคอผม
"โอ๊ย! อย่ากัดกวิน! เจ็บ" กวินเขาไม่ฟังที่ผมพูดเลยครับ ดูดคอผมแรงจนเป็นรอยซ้ำแดงแถมยังฝังเขี้ยวตามลำคอและแผงออกผม
ลิ้นลื่นๆลากลงไปตามร่องอกจนไปหยุดอยู่ที่หัวนมสองข้าง
"อ๊ะ..อ๊ะ" ผมครางออกมาเมื่อลิ้นร้อนนั้นระเรงปลายถันรัวๆ ดูดดุนเม็ดเล็กๆนั้นพร้อมกับขบกัดเบาๆ
ตัวผมเหมือนมีกระแสไฟฟ้าไหลผ่าน ทั้งเจ็บแปล๊บแต่เสียวซ่านสุดๆ มือที่จับกุมมือไว้ถูกปล่อยออก
มาเพื่อบีบเฟ้นเม็ดเล็กตรงหน้าอกสลับกลับเรียวลิ้นนั้น หลังผมลอยขึ้นจากเตียงแอ่นอกตอบรับปลายลิ้นกับปลายนิ้วที่สร้างความหฤหรรษ์ให้ผมปานจะขาดใจ
เมื่อเล่นกับหน้าอกผมจนหนำใจแล้ว ลิ้นร้อนๆก็ลากลงไปแวะทักทายสะดือผมก่อนจะครอบปากลงแก่นกายผม ริมฝีปากขบเม้มรูดขึ้นลงตามความยาวของแท่งลิ้นข้างในนวดเฟ้นลำแท่ง มือข้างนึงของเขาก็เล่นกับไข่ทั้งสองของผม
"ซีดดดดด..กะ..กวิน..ผมจะ..ถึงแล้ว" ผมสูดปากแหงนหน้าขึ้นสูงเมื่อแรงอารมณ์ขึ้นสูงเช่นกัน
"อ๊ะ...อ๊าาาา" ผมครางเสียงยาวมืออารมณ์ถูกปลดปล่อยเข้าไปในปากกวิน เขาไม่ได้เร่งจังหวะตามเอวผมที่เด้งสวนปากหยักนั่นเลย แต่ผมก็เสร็จได้เพราะจังหวะเนิ่บๆนั่น
หัวผมขาวโพลนสมองยังไม่ทันได้รวมสติดี ต้นขาสองข้างก็ถูกจับยกขึ้นสูง ผมมองตามกวินว่าเขาจะทำจะอะไรต่อ
"อย่า!.. ไม่..ตรงนั้นมัน..ไม่ได้..อ๊ะ" ผมจะห้ามปลายลิ้นที่จะแตะลงช่องทางลับของผม พยายามจะกระถดเอวถอยห่างแต่ไม่เป็นผล สองมือแกร่งรั้งต้นขาผมไว้ซะแน่น
"อื้ออออ อ๊ะ..ย๊ะ..อย่า..ไม่อย่าทำ..อ๊ะ..แบบนั้น..อ๊ะๆ" ผมร้องไม่เป็นศัพท์เมื่อลิ้นร้อนนั้นแหยงเข้ามาเคลื่อนตัวเข้าออกในช่องทางผม ความเสียวแผร่ซ่านไปจนสุดปลายนิ้วมือนิ้วของของผมเลย สองมือของผมจิกลงบนเตียงแน่นหลับตาพริ้มหน้าเหยเกกับรสสวาทที่อีกคนมอบให้
เมื่อกวินเล่นกับช่องทางจนหนำใจแล้วเขาก็ถอดลิ้นออกมาแลกลิ้นกับผมต่อ รู้สึกเสียดายนิดนึงแฮะที่ลิ้นนั้นผละจากช่องทางของผม แลกลิ้นกันอยู่สักพัก เขาก็ผละออกไปมองหน้าผมที่ตอนนี้เห่อแดงปากบวมเจ่อน้ำตาคลอ กวินจูบย้ำแรงๆที่ปากผมก่อนจะยกยิ้มร้ายตรงมุมปากให้ สายตาหื่นกระหายส่งมาเหมือนเพรชฆาตที่กำลังจะลงมือสังหารเหยื่อก็ไม่ปานทำให้ผมเสียวสันหลังวาบ นี่ไม่ใช่กวินคนที่ผมเคยรู้จัก!
ยังไม่ทันจะขัดขืนอะไร ผมก็ถูกจับคว่ำหน้าลงกับเตียง สองของถูกจับให้ตั้งฉากกับเตียง นิ้วนึงถูกส่งเข้าช่องทางผมพรวดเดียว
"โอ๊ยยย!!เจ็บ! ไม่เอา..เอาออกไป!" ผมเจ็บมากครับน้ำตาผมไหลเลยจุกอีกต่างหาก ร้องลั่นออกไปพร้อมกับจะถอยหนี
แต่ก็ยังโดนมือรั้งเอวผมไว้แน่นก่อนจะเปลี่ยนเป็นคว้าแก่นกายผมไว้แทนเพื่อปลุกอารมณ์ผมที่หายไปตอนนิ้วนั้นแทงเข้ามา กวินวนนิ้วควานไปรอบๆผนังด้านในผม
"อ๊ะ..ตรงนั้น..อ๊ะ" พอผมครางออกไปเมื่อนิ้วของกวินควานถูกจุดกระสั่น เขาก็ไม่รอช้ากดย้ำๆตรงนั้น สร้างความเสียวให้แทนที่ความเจ็บก่อนหน้าให้ มือข้างนึงเลื่อนขึ้นมาบีบหัวนมผมเล่นเขี่ยเบาๆ
เรียกเสียงครางจากผมไม่ขาด ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่นิ้วที่กำลังเคลื่อนตัวเข้าออกช่องทางของผมเพิ่มเป็นสามนิ้วโดยที่ผมไม่รู้ตัว ผมขยับเอวสวนกับนิ้วนั้นอย่างเผลอไผล
นิ้วถูกถอดออกไปจนรู้สึกโล่ง ผมหันควับไปมองตาเขียวใส่เพราะรู้สึกเสียดายนิดหน่อย หันไปเจอสายตาบ่งบอกเลยว่าหื่นกระหายแค่ไหน กวินเลียริมฝีปากตัวเองแล้วพูดว่า
"หึหึ..จะกินแล้วนะ"
เล่นเอาหน้าผมเห่อร้อนขึ้นมาเลย สายตานั่นมันแตกต่างสายตาที่เคยส่งมายั่วยวนผมแต่ก่อน มันหื่นและลามกสุดๆในความคิดผม
ท่อนเนื้อร้อนลื่นถูๆไถๆหน้าปากทางผม ไม่ใช่แระๆพึ่งนึกขึ้นได้ว่านี่ไม่ใช่ตำแหน่งผม ผมเป็นผัวนะและไหง๋จะโดนเมียตัวเองจับทำเมียแบบนี้!!!!!?
"กวินๆๆ เดี๋ยวก่อน! แบบนี้ไม่ใช่! โอ๊ยยย!" เมื่อพึงนึกได้ผมก็ละล่ำละลักบอกเตือนเขาไป พยายามจะถอยหนีแต่ดันถูกกดลงกับเตียง ส่วนหัวแท่งร้อนพยายามแหวกช่องทางที่ไม่เคยผ่านชายใดมาก่อนเข้ามาอย่างยากลำบาก ผมดิ้นกระเสือกกระสนหนีเพราะความเจ็บ ลำคอด้านหลังผมถูกงับด้วยฟันคม มือข้างหนึ่งของกวินบี้บีบหัวนมผมจนเจ็บ
เพี๊ยะ!! มือเรียวฟาดเข้าที่แก้มก้นผมฉาดใหญ่
"เชี้ย!อย่าแกร่งสิวะ! ชีดดดดดแหม่งแน่นชิป ตอดใหญ่เลยมึง"
"เจ็บๆๆๆไม่เอาๆออกไป" ผมร้องบอกอีกคนทั้งน้ำตา มันเจ็บกว่าโดนนิ้วมากครับ นับถือกวินเลยที่
เมื่อก่อนเขาทนน้องชายผมได้
เพี๊ยะๆๆๆๆ เสียงมือกระทบเนื้อแก้มก้นผมดังไม่หยุด มันเจ็บจนชาแล้วและคงขึ้นรอยนิ้วมือแน่ๆ เล่นฟาดไม่ยังอย่างนั้น
"ร้องดังๆเลย..ซีดดดด แหม่งสุดยอด ฟิตสุดๆ..อื้มมมมม" พูดจบก็สวนส่วนที่ยังเข้าไม่หมดแทงพรวดเข้ามารวดเดียวมิดด้าม
"อึก.." จุกครับ ของกวินเขาไม่ใหญ่เท่าผม แต่จะยาวกว่า แทงเข้ามารวดเดียวแทบจะถึงลิ้นปี่เลย
"ไง..หึหึ..ชอบหล่ะสิ..ร่านจังนะ..ตัวแดงทั้งตัวแบบนี้คิดจะยั่วกูเหรอห๊ะ!" สะโพกของกวินเริ่มขยับเนิบๆโดยที่ไม่รอให้ผมพร้อมก่อนสักนิด สะโพกวนเป็นวงกลมแท่งร้อนควานรอบผนังด้านใน บดเบียดเข้าออกช่องทางช้าๆแต่แน้นๆ ความรู้สึกเจ็บเริ่มจะเปลี่ยนเป็นเสียวซ่าน
"อ๊ะ...ตรงนั้น..อื้มมมม"
"ครางออกมา..ร้องออกมาดังๆ..กูจะได้รู้ว่ามึงร่าน..นี่ๆๆๆ..ชอบหล่ะสิยาวถึงใจมึงม๊ะ?!..ฮ่ะๆๆ"
เพี๊ยะๆๆๆ
เสียงด่าว่าผสมกับฝามือที่ดีก้นผมไม่หยุดทำไมกันนะทั้งที่หน้าอายทั้งที่หน้าน้อยใจขนาดนั้น ผมกับใจเต้นตึกตักกับถอยคำถากถางและการกระทำรุนแรงแบบนั้น? สะโพกของกวินเร่งความเร็วขึ้นอีกแทนที่จะเจ็บแต่กับรู้สึกเสียวสุดๆ เสียวกว่าตอนเป็นคนทำเสียอีก
"อ๊ะ..อ๊ะ..กวิน..ต้องนั้น..แรงอีก..เร็วอีก.."
"ชอบแรงๆถี่ๆสินะ มึงนี่ร่านจริงเลย...นี่ๆๆๆๆ..สะใจมึงไหม?..ซีดดด..ตอดกูอีกสัส..แหม่ง.."
"อ๊ะ..อ๊ะ..จะถึง..อะ..จะถึงแล้ว..อ๊าาาาาาา" ไม่เพียงกี่อึดใจผมก็พ้นน้ำสีขาวออกมาเปลื้อนเต็มที่นอน
"หึ..ร่านจริงนะ..เสียบสองสามทีก็แตกก่อนกูซะแล้ว...ยังหรอกอิหนู คืนนี้ยังอีกยาว"
ผมในสภาพปวกเปียกถูกพลิกขึ้นมานอนตะแคงกับเตียงโดยที่ยังเชื่อมต่อกับกวินอยู่ กวินนอนลงซ้อนข้างหลังผมโดยจับขาข้างนึงผมขึ้นเอาขาอีกข้างของเขาสอดก่ายระหว่างขาของผม แล้วเริ่มขยับต่อ ลิ้นลื่นไล่เลียหลังคอขึ้นไปถึงติ่งหู ช่วงไหลของผมเขาก็ทั้งกัดทั้งดูดทำรอยไว้เต็มไปหมด
มือนึงขยี้ขย่ำหน้าอกผมไม่เลิก สะโพกบดเบียดคลึงวนสร้างความสยิวให้ผมยิ่งกว่าตอนแรก เพราะตอนนี้ร่างกายเราแนบชิดกันจนจะเป็นเนื้อเดียว
"ฮืมมม..กลิ่นมึงนี่หอมหว่ะ..แถมตัวก็หวานอีก ทำเอากูเงี่ยนสุดๆไปเลย"
"โอ๊ะ..." ยังไม่ทันจะได้ร้อง ผมก็ถูกจิกหัวให้หันหน้าไปประกบปากแลกลิ้นกับกวินอย่างดุเดือด
ก่อนจะผละไป เขายังฝังเขี้ยวลงปลายลิ้นผมให้เจ็บแปล๊บอีก
จากนั้นเขาก็ลุกดึงผมขึ้นนั้งค่อมเขา และกวินก็ลงไปนอนแทนที่ผม จัดท่าทางให้ผมนั่งบนตัวเขาโดยที่แก่นกายเขายังอยู่ในตัวผม
"ขยับสิ..มึงร่านนักไม่ใช่เหรอ..ขย่มตามใจมึงเลย..เอาๆๆ" บอกผมพร้อมกับเด้งเอวสวนขึ้นมา ผมเลยจำเป็นต้องขยับขึ้นลงตามที่กวินวินนำทาง
"ดีมาก..อ๊ะ..วนๆคลึงแบบนั้น..ถูกๆ..ขึ้นสุดลงสุดเลยอีหนู..อืม..อย่างนั้น"
ที่ผ่านมานั้นผมว่าเขาเข้ามาในตัวผมลึกแล้วนะ ท่านี้ยิ่งลึกเข้าไปอีก ผมเริ่มเร่งตัวขย่มโขลกลงกับแท่งนั้นอย่างไว แหงนหน้าสูดปากครางไม่เป็นศัพท์ มันสุดที่จะหาคำบรรยายได้ เร่าร้อนที่สุดเท่าที่เคยเจอมา
"อื้มมมม..ชีดดด..แหม่งตอดหว่ะ ..ฟิตสัส..โอ๊วววว..อืมม"
"อ่าาาโอ้ววว..กวิน..ผม..ผมจะถึงแล้ว..อ๊ะๆ"
"เดี๋ยวก่อนๆ..เรียกผัวก่อนสิ..อีเมียรัก..ผัวขาาา...เมียจะเสร็จแล้ว..ไหนลองพูดสิ่" เขาหยุดผมด้วยการกดตัวผมแช่ไว้ไม่ให้ขยับ
"ผะ..ผัวขาาาา..เมียไม่ไหวแล้ว..จะ..จะเสร็จแล้ว"
"ดีมาก"
จากนั้นผมกับเขาก็เร่งเครื่องกันอย่างเอาเป็นเอาตาย
"ดีมากอิหนู..ตอดเขาไปแบบนั้น..ซีดดด...เสียวโว๊ย..ฮืมมมม"
"โอ๊วววอ๊ะ..อ๊ะ..กวิน..ผัวขา..อ๊ะ..อ๊ะ..อ๊าาาาาาาาา" ผมลากเสียงยาวเมื่อถึงจุดหมายพร้อมพ้นน้ำสีขาวขุ่นพุ้งออกมารดเต็มหน้าท้องกวิน ผมฟุ๊บลงไหลหนานั้นอย่างหมดแรง กวินเร่งเครื่องตามติดๆขยับเข้าออกอีกสองสามทีก็พ้นของเหลวสีขาวใสเต็มช่องทางของผมจนมันไหลย้อนออกมา
เสียงหอบหายใจแรงๆเริ่มเปลี่ยนเป็นจังหวะปกติ ผมแหงนหน้ามองคนที่อยู่ข้างล่างริมฝีปากหยักประจงจูบลงบนหน้าผากชิ้นเหงื่อของผมก่อนจะหลับไป
ผมเองก็ไม่รู้หรอกว่าอะไรเป็นอะไร ความรู้สึกหยาบโลนในตอนแรกกลับกลายเป็นหวาบหวามในตอนท้าย รู้สึกว่าการมีอะไรกันครั้งนี้มันหฤหรรษ์กว่าใครไหนๆ ความรู้สึกเจ็บตามรอยฟันรอยปากตามร่างกายมันช่วยสร้างอารมณ์ให้ผมได้อย่างประหลาด ก่อนจะหลับผมรู้แค่ว่า "ตอนนี้ผมเป็นเมียคุณแล้วนะกวิน"
.....................
............
......
(Partกวิน)
"อืมมมมมมมมมม" ผมลืมตาตืนเพราะแสงแดดที่ลอดผ่านบานเกร็ดเข้ามากระทบหน้า ผมหงกหัวขึ้นมามองดูนาฬิกาแขวนผนังข้างตู้เสื้อผ้า ตอนนี้จะบ่ายสองแล้ว ลุกขึ้นมาบิดขี้เกียจสองสามที
"ทำไมวันนี้มันสดชื่นจังว่ะ?" รู้สึกโหวงๆเลยก้มมองสภาพตัวเอง หือ?ไม่ใส่เสื้อผ้า?หรือว่าผมมีอะไรกับไอ้ตัวหวานเหรอ? หันไปดูบนเตียงก็สบเข้ากับดวงตาโตแดงกล่ำหางตาชื้นๆนั่นยังกับคนนอนร้องไห้ทั้งคืน เอ๊ะ?ถ้ามีอะไรกันจริงทำไมผมไม่เจ็บหล่ะ? หรือว่า??????
ผมหันไปมองคนบนเตียงดีๆอีกครั้ง ไอ้ตัวหวานห่มผ้าทั้งตัวเหลือแค่หน้าที่โผล่มา น้ำตาเม็ดใหญ่ที่คลออยู่หน่วยตาร่วงแหมะลงบนหมอน ปากบางเม้มเป็นเส้นตรง จมูกแดงๆแก้มแดงๆ ดูแล้วก็เหมือนลูกแมวตัวน้อยๆที่กำลังหวาดกลัวอะไรสักอย่างอยู่
ไม่นะ คงไม่ใช่อย่างที่ผมคิดหรอกนะ ผมพยามประมวณเหตุการณ์ที่ผ่านมาว่าเกิดอะไรขึ้น
ใช่ๆผมไปกินเหล้ากับเพื่อนๆในงานเลี้ยงเล็กๆที่จัดกันขึ้นเอง แล้วจากนั้นชบาก็ส่งแก้วเล้าให้
คุณเปรมก็คะยั้นคะยอให้ดื่ม แล้วผมเมา!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
"ตายห่า!!!! อย่าบอกนะว่า!" ผมตาโตเลยครับ คิดไปถึงตอนสมัยที่อยู่สมาคมบาสทีมชาติ มีครั้งหนึ่งที่จัดเลี้ยงฉลองกันในทีม แล้วผมก็เมา ตื่นมาอีกทีผมก็ได้กัปตันเป็นเมีย แถมรายนั้นยังทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของผมจนต้องหนีมาเป็นครูนี่แหละ นี่ประวัติศาสตร์จะซ้ำรอยใช่ไหม?
ผมนั่งลงบนเตียง เอื้อมมือจะไปเปิดผ้าห่มดูไอ้ตัวหวานมัน มันหดตัวหนีผมใหญ่เลย แถมยังตัวสั่นอีกต่างหาก แต่ก็ไม่ได้ปัดป้องผมหรอก ผมค่อยเปิดผ้าห่มดู
!!!!!!!!!!!!!!!!! เฮ๊ย!!!!!!!!!!!!!!!!!
สิ่งที่ผมกลัวมันดันเป็นจริงๆ ดูได้จากรอยช้ำเป็นจ้ำๆตั้งแต่ปลายคางยาวไปตามกลางหลัง ตามหน้าอกเม็ดเล็กๆนั่นบวมแดงจนเห็นได้ชัด รอยฟันเป็นวงๆเต็มตัวไปหมด สำหรวจดูดีแล้วมีแต่รอยที่ผมทำขึ้นเต็มตัวไปหมดเลยครับ
"ขะ..ขอโทษ" หาเสียงตัวเองเจอก็ขอโทษไอ้ตัวหวานเป็นการใหญ่เลยครับ
ไอ้ตัวหวานเคลื่อนตัวอย่างยากลำบากมากอดผมที่นั่งลงข้างเตียงไว้
"เค้าเป็นเมียตัวแล้วนะ รับผิดชอบด้วยหล่ะ"
"..........."
"จู๊บ" หอมแก้มผมหนึ่งทีเป็นการยืนยัน
"...................."
หลังจากนั้นมาสถาณะของผมก็เปลี่ยนครับ สิ่งที่ไม่เปลี่ยนคือผมสองคนยังอยู่ด้วยกันเหมือนก่อน
แต่ว่าหลังจากกลับจากโรงเรียนมา กับข้าวกับปลาเขาจะทำให้ผมปกติ แต่ที่ไม่ปกติคือชุดแม่ครัวที่ใส่แต่ผ้ากันเปื้อนตัวเดียวนี่สิ่ แถมตอนจะนอนยังมีชุดนอนซีทรูที่ข้างในไม่ใส่อะไรเลยรอผมทุกคืน
วันดีคืนดีไอ้ตัวหวานจะเอาชุดพยาบาลมาใส่ครับ ไม่ใช่ชุดบุรุษพยาบาลหรอกครับ แต่เป็นชุดพยาบาลตัวจิ๋วที่แทบจะไม่ปิดอะไรเลยนอนรอคนไข้อย่างผมไปรักษาบนเตียง ส่วนผมหน่ะเหรอครับถึงจะเป็นรับก็เถอะ แต่ถ้าเจอแบบนี้ใครจะทนไหว เลยต้องสนองไอ้คนที่เคยเป็นผัวตอนนี้เป็นเมียผมแล้วให้ทุกคืนนั่นแหละ ทำไงได้ครับปฏิเสธก็ไม่ได้อีก เพราะผมดันรักไอ้ตัวหวานมัน
จากคนที่เคยเป็นเมียตอนนี้กลายเป็นผัว ไอ้เคะแก่เลยต้องกดทิ้งลงชักโครกไป
ทำไมสวรรค์ถึงชอบเล่นตลกกับผมนักก็ไม่รู้? ทำไมนะทำม่ายยยยยยย?!
โอ้วววววโน้วววววววววว เอาความเคะกูคืนมาาาาาาาาาาาาาาา
จบเหอะ........
-----------------------------------------------------------------------------------
เป็นไปตามที่คิดกันบ้างหรือเปล่าครับ 55555
ตอนพิเศษอันที่จริงผมว่าเหมือนเป็นตอนสรุปมากกว่า
เรื่องนี้ก็ไม่มีอะไมากครับ สนองความหื่นของคนเขียนล้วนๆ
อยากจะตีแผล่ความเป็นชายในตัวทุกครั้งหลังเมา นี่คือเหตุผลที่เจ้าตัวไม่ดื่ม
เพราะกลัวจะไปดึงเอาความเถื่อนออกมา นี่ยังน้อยนะครับ
ถ้าได้อุปกรณ์หน่อยครบเลย (หลบแช่ที่กวินหวดมา)
ส่วนพฤกษ์ที่บอกว่าเป็นชายแท้ก็เถอะ พอได้ลองอะไรมันก็เปลี่ยนได้
หุหุ ขอบคุณที่ทนอ่านเรื่องนี้จนจบนะครับ เดี๋ยวตาม+เป็ดให้
อ้อๆ..คนเขียนเรื่องนี้ชื่อแทนนะครับ เรียกไอ้แทน น้องแทน นังแทนได้ตามสดวก
หัวข้อ: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!!(จบ) *upตอนพิเศษ* แถมๆ 0.01 [25/04/58] (อ่าน 39939 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก