CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => เรื่องสั้น => ข้อความที่เริ่มโดย: TanTanNY ที่ 06-04-2015 23:33:38

หัวข้อ: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!!(จบ) *upตอนพิเศษ* แถมๆ 0.01 [25/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: TanTanNY ที่ 06-04-2015 23:33:38

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17



เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

*************************************************************************************************************************
 
                          สวัสดีครับท่านผู้อ่าน นี่เป็นผลงานเล็กๆชิ้นแรกที่จะลองทำดู
                  หลังจากที่ได้อ่านนิยายของนักเขียนท่านอื่นมาเยอะก็เลยจะเขียนดูสักเรื่อง :pig4:
                   เลยเริ่มจากเรื่องสั้นก่อน.....  ติชมพูดคุยกันได้ครับ  :3123:

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: cakecoke ที่ 07-04-2015 00:26:34

 :mc4:   มารอนะฮ่ะ


 :ruready  ตาค้างเลย 555

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: cakecoco-boom ที่ 07-04-2015 09:35:48

มาเจิมๆๆจ้า  :mc4: :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: larynx ที่ 07-04-2015 15:28:52

เจอเคะแก่นี่เข้ามาอย่างไวเลย  :hao7: :hao7: :hao7:
รอจ้าาาาา  :mc4: :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 07-04-2015 15:58:14

รอๆ

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Up! ตอนที่(1/4)
เริ่มหัวข้อโดย: TanTanNY ที่ 07-04-2015 17:24:43

                            ตอนที่1...เคะแก่ตี๋ขาวล่ำ....น่าปล้ำน่ากอด

ร้อน! ร้อน! ร้อนโว้ยยยยยยยย!!!
ตายๆครับ ไม่ทราบว่าเมืองไทยมันจะร้อนไปถึงไหน นี่คือเหตุการณ์จำลองก่อนที่จะได้ไปนอนเล่นในอเวจีของมนุษณ์ที่มีตัณหาราคะอยู่ในตัวอย่างผมหรืออย่างไร มันถึงได้ร้อนจนแสบผิวหนังแบบนี้
โดยเฉพาะเมืองกรุงอย่างกรุงเทพฯนี่ อย่าคิดที่จะถามหาหน้าหนาวเลยครับ ทั้งฤดูคงหนาวอยู่หรอกสัก2วัน
ผมตอนนี้นั่งหน้าพัดลมตั้งโต๊ะตัวเล็กเพื่อระบายความร้อนอยู่ วันหยุดทำงานทั้งทีแทนที่จะได้นอนผึ่งแอร์เย็นๆสักหน่อย แต่ดันมาเสียซะนี่
รอช่างแอร์อยู่ครับ ถ้าไม่ซ่อมมันซะก่อน คืนนี้คงได้นอนแช่เหงื่อนอนเหนียวตัวแน่ๆ ไอ้ตัวผมก็ดันขี้ร้อนซะด้วย
ก๊อกๆ........
"ผมมาซ่อมแอร์ครับ" เคาะปะตูเสร็จ ก็ส่งเสียงบอกเจ้าของห้อง
"คร้าบมาแล้วครับ"
แอ๊ด...
"!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
แม่เจ้า!! พ่อคุณเอ้ย! ช่องซ่อมแอร์ถึงกับทำให้ผมตลึงครับ
จะอะไรซะอีกหล่ะ กล้าม! กล้ามเป็นมัดๆเลย ตัวสูงใหญ่ ใส่แค่เสื้อกล้ามสีดำอวดกล้ามแขนเป็นมัดกับหน้าอกเป็นล่อนๆ กางเกงยีนสีซีดที่ดูจะรัดรึงเน้นส่วนสะโพกกับป้อมปรากรานปืนใหญ่
ที่เห็นแล้วเลือดแทบพุ้งจนผมต้องยกมือข้างนึงขึ้นมาบังรูจมูกไว้ กันเลือดพุ้งออกมาจริงๆ
"คุณกวินใช่ไหมครับ? ที่แจ้งให้มาซ่อมแอร์ให้"
"อ้อ....ครับๆ"      ตัวผมที่ตกอยู่ในภวังค์ได้สติขึ้น เมื่อคนตรงหน้าเอ่ยปากถามเพื่อความแน่ใจว่าใช่ห้องที่จะมาซ่อมแอร์ให้หรือเปล่า
ผมเปิดประตูออกกว้างๆให้ช่างขนอุปกรณ์เครื่องมือเข้ามาได้สะดวก
เขาก็เอาบันใดพับกางออก แล้วก็ปืนขึ้นไป งัดแงะแอร์ที่ใช้งานมานานพอควรว่ามันเสียตรงไหนอยู่ อันที่จริงผมพึ่งให้คนมาล้างไปเมื่ออาทิตย์ที่แล้วแระนะ มันเปิดได้อยู่ แต่ไม่มีความเย็นสักนิด แถมปรับมันลงมาเหลือ18องศาแล้วแต่ก็ไม่เย็น ผมเลยต้องให้ช่างมาดูอาการมันหน่อย
แต่ว่าตอนนี้ผมหาได้สนใจแอร์แต่อย่างใด ผมกลับมานั้งตรงพื้นห้องที่มีพัดลมตัวเล็กอยู่ พร้อมกับเงยหน้าขึ้นไปมองแผ่นหลังกว้างที่อุดมณ์ไปด้วยเนื้อที่พองขึ้นเป็นลอนสวยงาม ดูมันแข็งแกร่งจนผมน้ำลายสอเลยทีเดียว ถ้าผมฝังเขี้ยวลงไปตรงมัดกล้ามนั้นมันจะสุขสมเพียงใดน้อ สะโพกหนาพร้อมกับบั้นท้ายงอนงามนั่นอีก มันจะวาดวงสวิงซอยถี่ยิบได้เร้าใจแค่ไหน อีกทั้งศูณย์หน้าตรงกลางรถหว่างขากะขนาดพอคราวๆแล้วมันคงทำให้ผมจุกไปถึงตับแน่ๆ..
ตายๆอากาศว่าร้อนแล้ว เจอผู้ชายคนนี้ยิ่งร้อนเข้าไปอีก
ไล่สายตากลับขึ้นไปก็สบกับดวงตาคมอย่างจัง มันร้อนแรงจนผมต้องหลบสายตาไปทางระเบียงอย่างเร็ว
 ไม่ได้ๆ..เดี๋ยวไก่ตื่นซะก่อน ถ้าหากเขาเป็นชายแท้ที่เกียดเกย์ควีนสุดหล่ออย่างผมแล้วล่ะก็ มีหวังผมคงได้กินยำตรีนคลายร้อนแทบไอติมแท่งใหญ่นั้นที่อยู่ในกางเกงยีนสีชีดนั้นแน่
ดูจากขนาดตัวที่พอๆกับผมแล้ว ผมก็ยังเล็กกว่าเขาอยู่นิดเดียว นิดเดียวจริงๆ เขาออกแนวเข้มๆ ไม่หล่อมากแต่ให้อารมณ์เถื่อนๆดี ส่วนผมก็หล่อตี๋ขาวกล้ามโต เป็นที่นิยมในหมูตุ๊ดเด็กและสตรีโหนเถาวัลย์ ที่เวลาผมยิ้มให้ก็สลบกันเป็นแถบ ก็นะคนมันหล่อ
จะเจอแบบแมนอย่างนี้หายากมากครับ ดังนั้นต้องดูท่าทีไปก่อน อิอิ..
"คุณกวินครับ" เสียงเรียกนั้นทำให้ผมตื่นจากมะโนอีกครั้ง
"คะ...ครับ"
"แอร์ตัวนี้ สายที่ต่อกับตัวหน้าจอแสดงผลมันหลุดหน่ะ เวลาเปิดแอร์หน้าแอร์มันเปิดก็จริงแต่มันไม่มีลมออกมา ลองเปิดใหม่อีกทีสิครับ"
ผมก็ทำตามที่ช่างเขาบอก หยิบรีโหมดแอร์ที่วางอยู่บนโต๊ะญี่ปุ่นข้างๆมาเปิด สักพักลมเย็นๆจากจากแอร์ก็ทำให้ห้องนี้เย็น ผมเดินไปปิดปะตูระเบียงเพื่อกันไม่ให้ลมแอร์ออก ห้องจะได้เย็นๆซะที
ในขณะที่จะหันกลับมา ปลายจมูกผมเฉียบกับปลายกับจมูกของช่างแอร์ที่ยื่นหน้าเข้ามา แถมยังมายืนประชิดผมตั้งแต่ไม่ไหร่ก็ไม่รู้ ผมตกใจผงะออกมานิดหน่อย
"เย็นขึ้นรึยังครับคุณกวิน?"
พูดพร้อมส่งยิ้มหวานหยดกับสายตาวาวระยับมาให้
"ยะ...เย็นแล้วครับ"
 ตัวผมยอมรับเลยว่าประหม่าขึ้นจนพูดตะกุกตะกักเลยครับ
"ผมชื่อศีล เป็นช่างประจำบริษัทซ่อมเครื่องใช้ไฟฟ้าที่อยู่ข้างๆแมนชั่นนี้เองหน่ะครับ" 
พูดอย่างนั้นแต่ก็ยังไม่ได้ขยับออกห่างจากผมเลยครับ แถมหน้านี่ยิ่งยื่นเข้ามาหา จนลมหายใจอุ่นร้อนเป่ารดหน้าผมอยู่แค่ลมหายใจกั้น เรียกเลือดไหลขึ้นมากองอยู่บนหน้าผมจนร้อนไปหมด ป่านนี้หน้าเน้อหูเหอผมคงแดงแจ๋เป็นลูกตำลึงแล้วมั้ง
"ยินดีที่รู้จักครับ"
"ยินดีเช่นกันครับ"
หลังจากที่พยามเฉหน้าหลับสายตานั้นอยู่ ก็ตัดสินใจเอาไงเอากัน!จะลองสบตาคู่นั้นตรงๆสักครั้ง ดูท่าศีลจะคงเป็นเกย์เหมือนผมอยู่ ถ้าผมเดาไม่ผิดนะ
หมับ!............
"ดูท่าคุณกวินจะยังไม่เย็นนะครับ ดูสิกวินน้อยมันร้อนวาบๆไปหมด นี่ขนาดสัมผัสผ่านกางเกงนะเนี่ย"
ฮึก......   "..........."
  สอึกเลยครับ อยู่ๆศีลก็คว้าหมับเข้ากับน้องชายผมที่ตอนนี้มันชูชันสู้มือ พองขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด.   
เฮ้ย!!!! อะไรมันจะชูคอเร็วขนาดน้านลูกชายแม่
"อะไรกันหน่ะ ทำไมทำหน้าตกใจอย่างนั้นหล่ะครับ ลูกชายคุณมันชูคอชี้หน้าผมตั้งแต่คุณเปิดประตูให้ผมเข้ามาแล้วล่ะครับ"
เอาจริงดิ่? นี่ผมไม่รู้ตัวเลยนะนั่น รู้แต่ว่าตัวเองจินตนาการภาพกิจกรรมเข้าจังหว่ะกับคนตรงหน้าแบบถึงพริกถึงขิงแค่นั้น เลยลืมดูลูกชายว่ามันพองขึ้นเต็มกางเกงขาสามส่วนจนแทบจะปริแตก
"ให้ผม...ช่วยทำให้มันเย็นลงได้ไหมครับ"
พูดพร้อมส่งสายตาร้อนแรงมา มือใหญ่ๆนั่นก็ลูบลูกชายผมขึ้นลงผ่านเนื้อผ้ากางเกงสามส่วน เลียริมฝีปากยั่วผมอีกต่างหาก
อื่มมมม .....   เสียงครางต่ำยาวๆของผมเป็นเหมือนคำตอบกลายๆว่าให้ลงมือได้
ไม่รอช้าศิลก็เลื่อนตัวต่ำลงมาคุกเข่า ใบหน้าของศิลอย่ระดับเดียวกันกับลูกชายผม. ศิลใช้ฟันของเขารูดซิปกางเกงของผมลงช้าๆ ตายังคงมองปฎิกิริยาตอบสนองของผมอยู่ สายตายร้อนนั้นยิ่งส่งผลให้อาการอยากของผมมันพุ้งสูงขึ้นเรื่อยๆ.
ศิลรูดกางเกงพร้อมเกงในสีเข้มของผมลงพรื๊ดในครั้งเดียว ลูกชายน้อยที่ไม่น้อยของผมดีดตัวชูคอชี้หน้าพ่อของมัน
เขาคว้าหมับเข้ากับแท่งร้อนๆนั่น ใช้มือรูดขึ้นลงในจังหว่ะเนิบๆ พร้อมทั้งส่งปลายลิ้นร้อนๆแตะตรงส่วนหัวก่อนเป็นการทักทาย จากนั้นก็ไล่เลียตั้งแต่ฐานจนถึงปลายยอด ก่อนจะคลอบริมฝีปากรับตัวตนทั้งหมดของผม มือข้างหนึ่งหยอกล้อกับลูกตุ้ม2อันที่อยู่ข้างล่างไปมาสลับกับบีบรูดเบาๆแต่เน้นๆกับแท่งร้อนของผม มืออีกข้างก็ลูบไล้ต้นขาเลื้อยไปสะโพกหน้าท้องจนถึงยอดอกที่เม็ดเล็กๆสองข้างถูกสะกิดและบี้บีบจากมือของศิลตั้งชูชั้นสู้มือ
อ๊ะ....อืมมมม ซี๊ดดดดดดดด....     ผมครางไม่เป็นศัพท์สองมือสอดขยุ้มเข้ากับกลุ่มผมสีดำของศิลกดหน้าของเข้าให้ขยับเข้าจังหว่ะสะโพกที่เคลื่อนเข้าออกโพรงปากร้อนๆนั่น
แหงนหน้าขึ้นสูงพร้อมสูดปากระบายความเสียวซ่านที่ศิลสร้างขึ้น
ซี๊ดดดด......อ๊ะ.....ศิลครับ.....อืมเก่งจัง....ฮึก.....ผะ....ผม ผมจะ..ไม่ไหวแล้ว....จะออกแล้ว.....
ซี๊ดดดดดด...เสียวสุดๆ.   ยิ่งได้ยินเสียงที่คร่ำครวญพรรณาของผมที่บ่งบอกว่าใกล้ถึงสวรรค์แล้ว ศิลยิ่งรั้งสะโพกผมไว้แน่นพร้อมกับห่อปากเร่งจังหว่ะให้เร็วขึ้น
อ๊ะ.....อ้าาาา.  กระตุกอยู่สองสามทีพร้อมฉีดพ้นน้ำสีขาวข้นใส่ปากศิลเยอะมาก จนมันไหลเยิ้มออกมานอกริมฝีปาก ศิลไล่เลียน้ำขาวขุ่นลงคอจนหมด
"คุณกวินครับ ผมไม่ไหวแล้ว"
ศิลลุกขึ้นมาจูงมือผมไปที่เตียงของผม เขาถอดกางเกงตัวเองลงพรื้ดที่เดียว พร้อมโยนมันทิ้งไปที่ปลายเตียงแบบไม่สนใจ ขึ้นไปนั่งคุกเข่าบนตียง มือ2ข้างใช้คล้ำยันร่างหนาๆนั้นไว้ โค้งตัวโก่งสะโพกเผยให้เห็นช่องทางลับของศิล
"เร็วสิครับคุณกวิน เอาลูกชายคุณเสียบเข้ามาเลย ไม่ต้องเตรียม ผมเตรียมมาแล้ว"
  ศิลที่อยู่ในท่าคลานสี่ขา เอ่ยเรียกผมด้วยน้ำเสียงอ้อนๆพร้อมกับสายตาเชิญชวนให้ทะลวงปะตูหลังผมยิกๆ
"เอ่อ.............."
  ผมทำหน้ากลืนไม่เข้าคลายไม่ออกก่อนที่เอ่ยปากบอกอีกคนไป
"ผมเป็นรับนะครับ...ไม่เคยแทงข้างหลังใคร"
 ไม่ได้ครับไม่ได้ ควีนสุดหล่ออย่างผมนี่จะต้องโดนกระแทกอย่างเดียวครับ จะให้ไปบุกทะลวงหลังบ้านใครได้ไงหล่ะ ไม่เอาไม่อยากเล่นเบี้ยน ไม่ใช่ว่าไม่เคยทะลวงใครนะ แต่ทำแล้วเหนื่อยสุดๆ อย่างผมนะต้องนอนให้ถูกกระทำสิครับ อาจจะเจ็บอยู่บ้างแต่มันเสียวกว่าแทงคนอื่นซะอีก
"ห๊าาาา? อะไรน่ะ?!!"
ศิลหันกลับมามองผมแบบเต็มตา ทำหน้ารับไม่ได้ที่ผมเป็บเหมือนกัน
"แหม่งเอ๊ย!! กูหล่ะอุตส่าห์เล็งไว้ตั้งนาน กูนึกว่าจะได้จะโดนสักหน่อย ดันมาเจออี่เคะแก่นี่หลอกอีก แหม่งเอ๊ย! ผิดหวังจากไอ้เด็กห้องตรงข้ามมา ยังจะมาเจอเคะแก่ วันซวยอะไรของกูว่ะ!"
ศิลเดินกระแทกเท้ามาหยิบกางเกงที่ถอดออกก่อนหน้านี้ สวมขึ้นอย่างไว พร้อมกับสถบก่นด่าต่างๆนาใส่ผม ขนเครื่องไม้เครื่องมือที่เก็บใส่กระเป๋าเรียบร้อย หอบพะรุงพะรังออกจากห้อง ก่อนออกไปก็ไม่วายส่งสายตาเคืองๆมาให้ พร้อมกับสะบัดหน้าใส่
"อี่เคะแก่เอ๊ย!!!!!!!"
ปัง!!!.....
เสียงประตูปิดลงอย่างแรง ทิ้งให้ผมที่กำลังยืนเอ๋อแดร๊กกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น มันผ่านมาและก็ผ่านไปอย่างรวดเร็ว สมองผมกำลังประมวลผลอยู่ คิ้วกระตุกยิกๆกับคำว่าเคะแก่
"เอ่อ!!! กูมันเคะแก่แล้วไงว่ะ!!"
ส่งนิ้วกลางตามหลังไอ้เคะหนุ่มร่างควายเป็นการอวยพรให้มัน เดินมาหยิบกางเกงที่วางอยู่มาสใส่บ้าง กูก็ซวยเหมือนกันเว๊ยที่มาเจอมัน แหม่ง!!
"ว่าแต่.......ไอ้เคะนี่มันคืออะไร่ะ?"
**************************************************************************************************************สวัสดีครับ เรื่องสั้นเรื่องแรกที่ลองเขียนของผม พูดคุยและติติ่งกันได้ครับ
อาจจะมาลงตอนต่อไปเร็วขึ้นก็ได้นะท่ามีคนรออ่านเยอะ
ยังมีอีกครับ ยังไม่จบ คาดว่าจะทำให้จบประมาณ3-4ตอนจบครับ
ผิดพลาดประการใดก็บอกกันได้ครับ ขอบคุณครับ
(คำนับ1ทีงามๆ) :z2:

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(1/4)
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 07-04-2015 19:35:07

อย่างฮ่า
เตรียมมาพร้อมเลยน่ะศีล แต่กวินเป็นเคะ
งานนี้กวินเราจะโดยทะลวงเมือไนน่ะ อิอิ

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(1/4)
เริ่มหัวข้อโดย: Kuroyomi ที่ 07-04-2015 19:59:53

ตอนแรกนึกว่าศิลจะรุกที่ไหนได้รับซะงั้น โครตขำเลยคะ :m20: กวินจะเป็นรับให้ใครกันนะน่าลุ้นคะ

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(1/4)
เริ่มหัวข้อโดย: larynx ที่ 07-04-2015 20:08:16

เดี๋ยวนะ 5555555555555 โอ๊ยยยยยยย  :z2: o22

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(1/4)
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 07-04-2015 22:19:22

ขำมากเลยค่ะ เขาเป็นขั้วเดียวกันอ่ะ ต่างคนต่างคาดหวัง โอยยๆๆ :m20: … มาต่อไวๆ นะคะ อยากอ่านอีก~

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(1/4)
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 07-04-2015 22:53:14

โอยอ่านแล้วฮา นึกถึงประเด็นในปัจจุบัน55555

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(1/4)
เริ่มหัวข้อโดย: TanTanNY ที่ 08-04-2015 11:08:15

ขอบคุณสำหรับทุกท่านที่เข้ามาอ่าน :3123:
เดี๋ยวพรุ้งนี้มาลงต่อตอนที่2ให้ครับ
ปอลิง. ที่จริงเรื่องนี้ไม่ได้กะเอาฮาหรอกนะ  :hao3:

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(1/4)
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 08-04-2015 11:16:57

 :o8: 
ยาวๆก็ได้ค่ะ
รอนะ
+1 ให้กำลังใจ

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(1/4)
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 08-04-2015 19:19:54

เคะxเคะ??

 :hao6:

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(1/4)
เริ่มหัวข้อโดย: ka~O ที่ 08-04-2015 19:56:14

ฮาค่ะ รับเจอรับ เอิ๊ก

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(2/4)
เริ่มหัวข้อโดย: TanTanNY ที่ 09-04-2015 01:00:39

                   มาแว้วววววววว :z10:

           ตอนที่2.    เคะเด็กตัวเล็กน่าสวย.....เชอะ! (สะบัดหน้าใส่)


   กรี้งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!


"เฮ๊ยแก........ดูดิ่ๆคนนี้น่ารักอ่ะ"
"หน้าแหม่งเคะมากอ่ะ..."
"พึ่งเดบิวต์ได้เดือนเดียวเองมีแฟนคลับเยอะมากแก"
"งี้แหละแก บอยแบรนกลุ่มใหม่มีแต่คนหน้าตาดีๆ ใครเห็นใครก็กรี๊ด ฉันยังแอบกรี๊ดเลย นี่ก็ไม่อยากนอกใจสามีฉันหรอกนะ แอร๊ยยยย"
"คนนี้เต้นเก่งนะ เสียงดีอีกต่างหาก"
"หน้าหวานมากอ่ะ นี่มันเคะตัวแม่ชัดๆ"
"คนนี้เท้เท่อ่า ให้รมณ์แบบ..เมะคุณชาย"
"หู้ยดูกล้ามดิ่ หน้าฟัดมากกกกก"
"ว่าแต่คนนี้กับคนนี้เหมาะสมกันมากอ่ะ เมะคุณชายกับเคะตัวเล็ก แอร๊ยยยยย ฟินอ่ะ"
"จริงแก แอร๊ยยยยย"

ตั้งแต่พักกลางวัน ออกไปกินข้าวกับพวกอาจารย์ด้วยกัน กลับมานั่งเตรียมการสอนภาคบ่าย
หูผมก็ยังคงได้ยินเสียงคุยกันเจี๊ยวจ๊าวของพวกเด็กผู้หญิงมอปลาย ที่กำลังวิพากษ์วิจารณ์กลุ่มบอยแบรนเกาหลีกลุ่มใหม่อยู่เนืยงๆ
ส่วนไอ้ 'เคะ' ที่ผมสงสัยว่ามันคืออะไรนั้น ก็หาคำตอบได้แล้วว่ามันหมายถึง 'เกย์ฝ่ายรับ' นั่นเอง
มันมาจากภาษาญี่ปุ่นที่ใช้เรียกเกย์ โดยฝ่ายรับคือ 'อุเคะ'  ฝ่ายรุกคือ 'เสเมะ'
เก่งไหมล่ะครับ นี่ผมถามอาจารย์กู (goggle) เลยนะ
อันที่จริงไม่ใช่ว่าไม่เคยได้ยินหรอกน่ะ ได้ยินพวกเด็กๆมันพูดให้ได้ยินก็บ่อย แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรมากครับ
พอเมื่อวาน..... เอ่อ.... เมื่อวานนั่นแหละ ที่จู่ๆก็มีหนุ่มร่างบึ๊กมากระทำการอันอุกอาจ กับกวินน้อยที่ไม่น้อยของผม
ซ้ำยังจะให้ผมแทงข้างหลังทะลุถึงม้ามให้อีก ดีนะที่ผมไหวตัวทัน ไม่งั้นคงได้เป็นผัวอี่เคะเด็กร่างควายนั่นแน่
นอกจากถูกด่าหาว่าผมหลอกมันทั้งที่ผมยังไม่ได้ทำอะไรเลย มันยังด่าส่งท้ายอีกว่าผมเป็นอี่เคะแก่
ไอ้ที่ว่าแก่นี่พอจะเข้าใจความหมายอยู่ แต่ไอ้เคะนี่มัน.....  เลยต้องเข้าเน็ตถามหาความหมายครับ

ออดโรงเรียนดังขึ้นได้3นาทีแล้ว แต่ผมก็ยังได้ยินไอ้พวกเด็กหญิงมอปลายที่ใช้คำว่า'ติ่ง'แทนสัพนามนำหน้ายังคุยกันอยู่ แถมยังติ๊ต่างศิลปินพวกนั้นว่าเป็นสามีของตนก็ยังไม่ไปไหนสักที
ผมจำเป็นที่จะต้องไปเตือนเด็กพวกนั้นให้กลับเข้าห้องไปเรียนได้แล้ว 
ลุกขึ้นจากโตะประจำตำแหน่งเคลื่อนย้ายร่างกายที่ผมสุดแสนจะภูมิใจ ความสูงที่สูง184 ผิวสีขาวอมชมพูสุขภาพดี กล้ามพร้อมซิกแพกที่คอยเฝ้าเพียรรักษามาตั้งแต่สมัยหนุ่มๆ  บวกกับความหล่อแบบตี๋ๆของผมแล้ว
ถึงอายุอานามจะย่างเข้า45แล้วก็เถอะ แต่ก็ยังมีคนชมผมอยู่ไม่ขาดปากว่าเหมือนยัง20ปลายๆอยู่เลย
ก็นะ จะพูดไปก็หาว่าผมมันหลงตัวเอง ก็คนมันหล่อให้ทำไงได้

เดินออกมายืนตรงหน้าต่างฝั่งโต๊ะทำงานผมที่ติดกับสวนหย่อมที่มีต้นไม้สูงล้อมรอบคอยให้ร่มเงา ทั้งยังมีโต๊ะม้าหินอ่อนเอาไว้สำหรับให้นักเรียนมานั่งพักนั่งทำงานจับกลุ่มสุมหัวได้ในช่วงที่ยังไม่ได้เข้าเรียน
ยืนอยู่พอมองออกไปก็เห็นกลุ่มเด็กผู้หญิง6คน สุมหัวกันดูสมาทโฟนที่ฉายภาพของกลุ่มคนกำลังเต้นยุกยิกๆ
ไปตามเสียงเพลง
ท่าจะไม่ได้พากันสนใจสิ่งรอบข้างเลย เพราะบริเวณนั้นไม่มีใครเหลือแล้ว เพราะไปเข้าเรียนกันหมด
 
"นี่พวกเธอ.....ไปเข้าเรียนกันได้แล้ว  เข้าไปเรียนสายโดนทำโทษอย่าหาว่าครูไม่เตือนนะ"
"ค่ะๆ"   หันมาทางผมทั้งกลุ่มพร้อมกับยิ้มเจื่อนๆมาให้  "ขอโทษค่ะอาจารย์"
ผมยิ้มบางๆให้ ให้สมกับเป็นอาจารย์ผู้แสนอบอุ่น เจ้าพวกนั้นก็ผง่ะนิดๆ ทำหน้าชวนเพ้อฝันอีกต่างหาก
เฮ้อ.....  เด็กหนอเด็ก เห็นผู้ใหญ่หล่อเป็นไม่ได้ ^^
เจ้าพวกหล่อนก็กุลีกุจอกันกลับไปเข้าเรียน
ส่วนผมก็เดินกลับมาที่โต๊ะ หยิมแฟ้มพลาสติกใสที่ใส่ใบลงคะแนนสอบย่อยของรายวิชาพละศึกษา
ผมเป็นอาจารย์พละโรงเรียนนี้มา10กว่าปีแล้วครับ สอนพละควบคู่กับสุขะศึกษา ตอนนี้ก็จะออกไปโรงยิมไปสอนเด็กมอ2เล่นวอลเล่ก่อน
หยิบแฟ้มได้ก็หยิบเสื้อวอล์มแขนยาวขึ้นพาดไหล่ เดินออกจากห้องพักครู
 
โรงเรียนที่ผมสอนอยู่นี้เป็นสถานที่ที่ไม่ได้ใหญ่มากอะไร ตั้งอยู่ในกรุงเทพฯแถวย่านชุมชน มีตึกใหญ่ๆอยู่3ตึก อาคาร1เป็นอาคารเรียนรูปตัวเอล มีทั้งหมด4ชั้น มีห้องนักเรียนตั้งแต่ ม.1-ม.6 และปฎิบัติการเรียนการสอนอยู่รวมกัน หน้าตึกเป็นลานกิจหน้าเสาธง
หลังตึกเป็นอาคาร2 มีห้องพักครู ห้องพยาบาล และห้องสมุด ด้านข้างเป็นโรงอาหาร มีสวนหย่อมไว้พักผ่อนแถวบริเวณส่วนหย่อมก็มีสหกรณ์เล็กๆอยู่
อีกข้างมีถนนตัดตั้งแต่หน้าประตูโรงเรียนยาวมาถึงโรงรถข้างหลัง เดินข้ามถนนไปก็เป็นโรงยิมคืออาคาร3
หน้าโรงยิมก็เป็นสนามฟุตบอล

"โหยจารย์! ใครบอกให้ยกคนเดียวนี่ มีพวกผมอยู่ทำไมไม่เรียก"
"พวกเธอก็ทำหน้าที่พวกเธออยู่ จะให้เรียกทำไมหล่ะ รีบๆช่วยกันทำจะได้เสร็จเร็วไง"

บทสนทนาข้างต้นนั่นไม่ได้หมายถึงผมแต่อย่างใด มันคือเสียงคุยกันของอาจารย์ฝ่ายปกครองกับนักเรียนที่ทำผิดกฎโรงเรียน
ความจริงมันต้อง ให้พวกเด็กๆมันทำงานบำเพ็ญประโยชน์โดยให้ปลูกดอกไม้ใส่กระถางตามข้างทางถนนในฐานที่ถูกลงโทษ
แต่ไอ้ที่เห็นนี่มัน.........คือ
อาจารย์ตัวบางหน้าสวยผิวขาวตาโตแก้มแดง มีเหงื่อติดปลายผมข้างหน้าเลดูเซ็กซี่นิดๆ โดยมีเด็กหนุ่มที่กำลังเนื้อแตกมันเปรี๊ยะๆล้อมหน้าล้อมหลัง มีโอบ มีลูบ มีคลำ ดูยังไงๆมันก็เหมือนกำลังโดนเตะอั๋งชัดๆ
เจ้าตัวก็ทำหน้าซื่อใส่ลูกศิษย์ ช่างไม่รู้อะไรซะเล้ย ว่าตนกำลังโดนหาเศษหาเลยอยู่

"อาจารย์กวินมีอะไรหรือเปล่าครับ?"  เอียงคอนิดๆพร้อมถาม
"อ้อ.....เปล่าๆ. พอดีเห็นว่ามันขึ้นชั่วโมงเรียนคาบบ่ายแล้ว แต่ไอ้พวกนี้ยังทำงานอยู่
ไม่ปล่อยไปเรียนเหรอ?"

นี่ผมมองนานขนาดนั้นจนทำให้ถูกจับได้เชียวเหรอ พอถูกถามก็ตอบไปตามที่คิดไว้

"คาบแรกเป็นคาบว่างของพวกผมครับจารย์ ในนี้มีแต่มอ5ทั้งหมด เลยมาทำงานต่อให้เสร็จครับ"
เด็กหนุ่มในกลุ่มนั้นตอบ

"ครับ....ตามนั้นแหละ" พูดพร้อมส่งยิ้มมาให้ผม เชอะ!!! คิดว่าตัวเองน่ารักตายแระ
ผมก็พยักหน้าให้หน่อยๆเป็นการเข้าใจ.
ไม่ใช่ว่าผมเกียจอะไรอาจารย์ฝ่ายปกครองที่อายุน้อยกว่าผมเป็น10ปีหรอก  แต่แค่หม้่นไส้เท่านั้น
อายุ35แต่ยังทำหน้าใสซื่อแอ๊บแบ๊วอยู่อีก  ช่างเถอะ!ผมไปสอนเด็กดีกว่า ไม่อยากจะยอมรับว่าอิจฉาที่คนตัวบางหน้าสวยนั่น มีเด็กหนุ่มน่าเจี๊ยะ เดินตามไปไหนมาไหนอยู่ตลอดเวลา
ไม่รู้ทำไม พวกหนุ่มๆถึงนิยมพวกเอวบางร่างน้อยนักก็ไม่รู้ สู้หุ่นบึกๆก็ไม่ได้ น่าฟัดน่ากอดกว่าอีก หึหึ


--------------------------------------------------------------------------------------------------


16:35น.
ผมยกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาดูเวลา หลังจากตรวจรายงานรายวิชาสุขศึกษาของเด็ก ม.4 ที่เหลืออีกไม่กี่เล่มที่ยังไม่ทันตรวจ
ตอนนี้พวกเด็กๆก็ทยอยกันกลับบ้านแล้ว ผมเองก็จะรีบเคลียร์งานให้เสร็จจะได้กลับ  วันนี้มีของลดราคาที่ซุปเปอร์ใกล้บ้าน กะว่าจะไปเดินๆดูสักหน่อย อยู่แมนชั่นที่ซื้อขาดแล้วคนเดียว เป็นนักกีฬาบาสทีมชาติมาตั้งแต่อยู่มอปลาย พออายุขึ้นเลขสามก็เริ่มเบื่อ ออกจากทีมชาติก็มาสอบวิชาชีพครู จากนั้นก็มาสอนอยู่โรงเรียนนี้ ยังไม่เคยย้ายไปไหน เรื่องครอบครัวก็ที่รู้ๆกัน ผมมันเป็นเกย์ แต่ครอบครัวก็ยังไม่มีใครรู้
ตั้งแต่แม่อยู่ก็เอาแต่ถามว่าทำไมไม่หาเมียสักคน ม๊าแกอยากอุ้มหลาน จนตอนนี้แกเสีย
จะเหลือก็แต่พี่สาวที่ให้ตายผมก็ไม่คิดจะบอก 'ว่าผมเป็นเกย์'
จะอะไรหล่ะครับ ก็เจ้แกเป็นพวกเกียดเกย์เข้าไส้ เหตุก็คือเจ๊แกเล็งหนุ่มวิศวะไว้ แต่ดันถูกเกย์ในคณะเดียวกันแย่งไปต่อหน้าต่อตา แค้นฝังหุ่นว่างั้น

"เอ่อ..... ขอโทษครับอาจารย์กวิน"
"หือ?"  ผมหันไปตามเสียง ก็เห็นอาจารย์ฝ่ายปกครองยืนส่งยิ้มมาให้อยู่ "ว่าไงครับอาจารย์พุทร?"
อาจารย์พุทรที่ว่า ชื่อพุทรักษ์
"อาจารย์กวินเลิกงานแล้วมีธุระต่อหรือเปล่าครับ?"
"ก็ไม่ได้มีธุระสำคัญหรอกครับ เสร็จแล้วว่าจะกลับบ้านเลย"
"งั้นผมขอรบกวนอาจารย์นิดหน่อยได้ไหมครับ"
"อืม..ได้สิ"
"งั้น...เราไปนั่งดื่มกาแฟคุยกันที่ห้องปกครองดีกว่าครับ"
"ครับๆ เดี๋ยวตามไป"

 สิ้นบทสนทนาอาจารย์พุทรก็เดินออกจากห้องไปรอผมที่ห้องฝ่ายปกครอง
ถึงจะไม่ค่อยชอบอาจารย์ตัวบางนี้เท่าไหร่ แต่ในความเป็นรุ่นพี่ พอรุ่นน้องจะขอคำปรึกษา ผมก็ยินดีครับ

รวบรวมรายงานหลังจากตรวจเสร็จ พร้อมทั้งเก็บของใส่กระเป๋าอย่างดี ที่สุดผมก็ลุกขึ้นเดินห้องปกครอง
ตอนจะกลับค่อยกลับมาหยิบกระเป๋าล่ะกัน
เดินเข้ามาก็เห็นอีกคนยืนชงกาแฟหอมฉุยรอไว้ให้ เดินมานั่งตรงโต๊ะรับแขกรอ อีกคนพอเห็นคนเข้ามาเป็นผม ก็ส่งยิ้มหวานมาพร้อมกับเดินถือแก้วกาแฟมาวางไว้หน้า ตนเองก็นั่งฝั่งตรงข้ามผม
ยกกาแฟขึ้นมาจิบ พร้อมกับเอ่ยปากถาม เพราะคนข้างหน้าไม่คิดจะพูดเรื่องที่จะปรึกษาสักที
"ว่าแต่ อาจารย์มีอะไรที่จะถามเหรอครับ?"
อีกฝ่ายที่ยิ้มอยู่ก็หุบฉับ ทำสีหน้าครุ่นคิดอยู่สักพัก
"อาจารย์กวิน...เป็นเกย์หรือเปล่าครับ?"

พรวดดดดด  แค่กๆๆๆๆ

ถึงกับสำลักกับคำถามที่ยิงมาแบบโต้งๆ เบิกตากว้างมองคนตรงหน้าอย่างตกใจ
"ขอโทษครับๆอาจารย์กวิน ผมไม่ได้ตั้งใจจะถามแบบนั้น คือผมยังเรียบเรียงคำถามไม่ได้ ไม่ไดตั้งใจจะแบบนั้นออกไเลยนะครับ"

แหมมมมมมม่ ไม่ถามซะเลยหล่ะว่าผมเป็นเมะหรือเคะหน่ะ!

"ขอโทษจริงๆครับ เห็นๆอยู่ว่าอาจารย์แมนขนาดไหน" พูดพร้อมใช้ทิชชู่เช็ดกาแฟที่ผมพึ่งพ้นออกไป
"จะ จะเป็นแบบนั้นได้ไง คุณก็ ผมหน่ะแมนครับ" พูดเสร็จก็เบี่ยงหน้าหลบสายตาที่มองมา "ว่าแต่ ไอ้ที่ว่าเรียบเรียงไม่ถูกนี่ จะถามเรื่องไรครับ?"
"คือ.... หลานผมมันมาบอกว่ามันชอบเพื่อนที่เป็นผู้ชายด้วยกัน ถึงขนาดขั้นรักจะอยู่ด้วยกันเลย มันกลัวว่าถ้าบอกแม่ แม่มันจะโกรษหรือเปล่า ไอ้ผมไม่เท่าไหร่หรอกครับ เพราะไม่ได้มีอคติกับคนพวกนั้น แม่ก็ไม่รู้จะทำยังไงให้พี่สาวผมไม่เป็นลมล้มพับที่รู้ว่ารู้ว่าลูกชายเป็นเกย์"
"เรื่องนี้มันละเอียดอ่อนครับ ดีนะที่เด็กมันบอกน้าอย่างคุณอยู่ มันไม่ได้คิดจะปิดบัง คุณต้องลองเรียบๆเคียงๆบอกพี่คุณก่อน ใจเย็นๆ ค่อยๆพูดกัน สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการทำความเข้าใจนี่แหละ"

ว่าไปงั้นแหละ ไอ้ผมนี่ก็ยังไม่กล้าบอกใครเลย เสือกสอนคนอื่นอีก

"ครับ ขอบคุณอาจารย์กวินมากนะครับ เมื่อกี้ผมยังคิดไม่ออกเลยว่าจะทำยังไงกับปัญหานี้ดี"
"ไม่เป็นไร ปรึกษาได้ ช่วยๆกัน"
"งั้น ผมไปส่งอาจารย์ที่บ้านเป็นการตอบแทน วันนี้ไม่ได้เอารถมาใช่ไหม่ครับ"
"จะดีเหรอ ไม่เป็นไรหรอก ผมกลับรถเมย์ได้ครับ"
"นะครับ ให้ผมไปส่ง"  พูดพร้อมทำเสียงอ้อนๆ
"ครับ เอางั้นก็ได้"

จบการสนทนาปรึกษา คนตัวบางก็อาสาว่าจะไปส่งผมที่แมนชั่น
"ขึ้นมาเลยครับอาจารย์"  มือบางตบลงเบาะนั่งที่อยู่ข้างหลังตนพร้อมยื่นหมวกกันน็อกลายแองกี้เบริ์ดมาให้

รถจักรยานยนต์ฟรีโน่สีดำเหลือง ที่เจ้าตัวขี่มาโรงเรียนทุกวัน ทำให้ผมชั่งใจอยู่ว่ามันจะไม่ปลอดภัยกับผมเอาซะเลย แต่ผมก็จำใจเอาร่างกายที่ใหญ่กว่าคนข้างหน้าอยู่มากนั้นขึ้นไปซ้อนท้ายเจ้าตัว สวมหมวกเรีบยร้อย
"เกาะนั่นๆนะครับอาจารย์" แล้วก็ออกตัวไป

..................  เอี๊ยดดดดดดดดดดดด ........โครม!..... คลุกคลุกๆๆๆๆ............. ปึ๊ก!!!! ...........
 กร๊อบ!!!!

เอี๊ยดเสียงล้อรถเบียดกับถนน
โครม! เสียงฟรีโน่ไถลไปกับพื้น
คลุกคลุกๆเป็นเสียงของสิ่งมีชีวิตตัวใหญ่กลิ้งหลุนๆไปตามฟุตบาท
ปึ๊ก! เสียงตัวกระแทกเสาไฟข้างทาง
กร๊อบ เสียงกระดูกแขนผมเอง......
 
จะตกใจตอนนี้ช้าไปแล้วครับ สิ้นเสียงข้างต้นนั้น ตอนนี้ผมก็มานอนบวกกับเสาไฟฟ้าเรียบร้อย  หูได้ยินเสียงเอะอะโว๊ยวายตามมา ส่วนร่างกายไม่รู้สึกเจ็บปวดใดๆ รู้สึกแต่ว่ามันชาไปหมด
สรุปคือผมกับอาจารย์พุทรนั่งมอไซด์มา คุยกันมาเรื่อยๆ จู่ๆแมวก็กระโดดมาตัดหน้ารถ
 ด้วยความตกใจอาจารย์พุทรก็หักหลบกระทันหัน และผมก็มานอนแหมะกอดกับเสาไฟอย่างที่เห็น

ช่างเป็นความซวยทุกครั้งที่อยู่ใกล้อาจารย์พุทรเลยจริงๆ     
ก่อนสติจะดับวูบ ก็ได้แต่สบถอยู่ในใจ
   
"อี
เคะสวย    ทำกูอีกแล้วววววว!"


*************************************************************************************************

จบไปกับอีกตอน
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านด้วยครับ
รอลุ้นว่าใครทำให้กวินซี่เป็นเคะเต็มตัวสักที
(คำนับงามๆให้)




 :bye2:

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(2/4)
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 09-04-2015 01:25:59

โถๆๆๆ น่าสงสารกวินจังเลยค่ะ เคะที่เข้ามาหาไม่นำพาเลยจริงๆ o6 ภาวนาให้กวินพบเนื้อคู่เร็วๆ นะคะ :call:

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(2/4)
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 09-04-2015 01:46:31

 o22
เดี๋ยวนี้รุกหายาก ต้องลำบากออกเรือไป

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(2/4)
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 09-04-2015 09:38:12

เฮ่อออออ

กวินข๋า ถ้ารุกมันหายากขนาดนั้นก็เป็นเองเลยสิคะ ทั้งรุก-รับคอมโบเลย คริๆ  :hao7:

ปอลิง ว่าแต่จารย์พุทธนี่เคะจริงดิ? จารย์กวินคิดไปเองป่าว??

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(2/4)
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 09-04-2015 09:56:15

โอ๊ะ โอ ชะตาชีวิตของกวินซี่ช่างรันทดนัก   :laugh: 
มีแต่เคะน้อยมาวุ่นวาย ซวยจนได้

ตามหาเมะต่อไปนะคะ สู้ๆ
ว่าแต่ไปโรงพยาบาลก่อนดีไหม # หมอหล่อบอกต่อด้วย

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(2/4)
เริ่มหัวข้อโดย: Minty ที่ 09-04-2015 11:02:04

 :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(2/4)
เริ่มหัวข้อโดย: KKKwanGGG ที่ 09-04-2015 12:58:47

สนุกมากครับ ฮาดี รอนะครับ อย่าลืมมาต่อ

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(2/4)
เริ่มหัวข้อโดย: morningflower ที่ 09-04-2015 18:01:07

ไม่แน่จารย์พุทรอาจจะเป็นเมะสวยก็ได้นา  :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(3/4)
เริ่มหัวข้อโดย: TanTanNY ที่ 10-04-2015 06:41:07

         
                     มาแล้วครับ :mew1:
     
                 ตอนที่3. .........ถึงพริกถึงขิง........




    "ฮืออออๆๆๆ..... อาจารย์กวินผมขอโทษ.... ฮึก ฮือๆๆๆๆๆ...


'.......ร้องไห้ทำใม?...นั่นมันเสียงอาจารย์พุทรใช่ป่ะ?...อ้อ ผมประสบอุบัติเหตุนิ!..ผมตายแล้วเหรอ?..'


    "ฮือออออ..ฮึก..ผมมันประมาทเอง..มันเลย..ฮึก..เป็นแบบนี้...ฮือออออ"


'......พึ่งจะสำนึกได้หรือไง!?...ตายแล้วเห็นไม๊เนี่ย!...เฮ้ออออ ผัวก็ยังไม่มีกะเขาเลย....(กระชิกๆ)..'


    "ฮืออออ..อาจารย์หลับไปนานแล้วนะครับ....ฮึก...ตื่นสักทีสิครับ...ผมใจเสียแล้วนะครับ..ตื่นเถอะ..!


'.............ลองให้ตื่นไปสิ!..อยากจับไข้หัวโกร๋นรึไง!........เอ๊ะ?....ตื่นงั้นเหรอ?...เอ๊ะ!ยังไงๆ??...'


  หลังจากที่ตอบโต้กับเสียงอาจารย์พุทรข้างๆหูในใจ เจ้าตัวก็บอกให้ผมตื่นอยู่นั่นแหละ
เสียงสะอึกสะอื้นดังเบาๆคลอตามเสียงพูดเหนื่อยๆ นี่ถ้าเห็นจมูกแดงๆตาแดงๆที่มีน้ำตาคลอเต็มหน่วย
คนเห็นคงได้มีใจอ่อนตามยวบๆแน่

...ผมตายหรือยังหรือยังไม่ตาย?

ร่างกายมันหนักๆนะ หนังตาก็หนักจนลืมไม่ขึ้น ลองขยับๆมือข้างขวาดู เจ็บแปล๊บๆเหมือนจะถูกบล็อคไว้ด้วยอะไรสักอย่าง
มือซ้ายอุ่นๆ ลองขยับดูก็ถูกบีบกลับเบาๆ  พยามลืมเปลือกตาหนักๆนั่นขึ้น เจอแสงจ้าๆจนต้องปิดตาลง ก่อนจะค่อยๆกระพริบตาปรับกับแสงจ้านั้น

สิ่งแรกที่เห็นคือเพดานขาวๆ เบนสายตาไปตามเสียงสอื้นของอีกคน   อาจารย์พุทรที่นั่งข้างเตียงก้มหน้าร้องไห้กับมือข้างหนึ่ง ส่วนมืออีกข้างก็กุมมือผมอยู่


"อาจารย์พุทรครับ" แทบไม่มีเสียงออกมาเลย แถมคอแห้งเป็นผงอีกต่างหาก

เอ่ยเรียกอีกคนที่ตั้งหน้าตั้งตาร้องไห้ พยามเรียกให้รู้สึกว่าผมตื่นแล้ว แต่เขาก็ยังเอาแต่ก้มหน้ากับฝ่ามืออยู่นั่นแหละ  ออกแรงบีบที่มือเรียว  ดูเหมือนเจ้าตัวจะรู้สึกตัวแล้ว  เงยหน้าขึ้นมาจากมือ


"อะ....อาจารย์ฟื้นแล้ว!.....ฮืออออออออออออออออออออๆๆๆ.......อาจารย์ๆๆๆ"

"อรั้ก!"   ตะโกนเสียงดัง แถมยังกะโดดกอดผมอีก แทนที่จะรอด ผมว่าจะตายเพราะคุณเคะสวยนี่แหละ. "อาจารย์..ผม..เจ็บ...."  เสียงก็แทบจะไม่มี แต่ต้องตะเบ็งบอกว่ากูจะตายก็เพราะมึงงงงง

"โอ๊ะ!.... ขะ..ขอโทดครับ..ผมดีใจเกินไปหน่อย..เดี๋ยวผมไปตามหมอก่อนนะครับ"
ว่าเสร็จก็วิ่งออกไปจากห้อง

..............................

พอหมอตรวจร่างกายผมเสร็จก็หันมาคุยกับผม  "หมอฉีดยาและก็ทำแผลให้ใหม่แล้ว พักผ่อนให้เยอะๆน่ะครับ"  ผมพยักหน้าให้พร้อมขอบคุณ  "ขอบคุณครับ"  และก็เดินออกไป

อาจารย์พุทรที่ตอนนี้เลิกร้องไห้แล้ว แต่ตายังแดงๆอยู่เดินมาทางผม
"ผมขอโทษนะครับอาจารย์กวิน เพราะผมประมาทเอง เลยเป็นแบบนี้ "
"อืม" ถึงจะได้กินน้ำแล้วแต่ก็ยังรู้สึกหนืดคออยู่ เลยได้แค่ครางตอบอีกคนแทน

อาจารย์พุทรเล่าให้ฟังว่า หลังจากที่มอไซด์แหกโคว้งหลบแมวนั้น  ผมกับอาจารย์พุทรก็ได้ชาวบ้านแถวนั้น โทรแจ้งรถฉุกเฉินมาเอาตัวพวกผมส่งยมบาล  เอ๊ย!!! ส่งโรงบาล (ยังจะเล่นอีกนะ-_-")
สภาพผมตอนนี้แขนข้างขวาหักถูกใส่เฝือก  ขาขวากระดูกร้าวใส่เฝือกอีกเช่นกัน ซีโครงด้านขวาหัก2ซี่ มีรอยถลอกยาวตรงสีข้างด้านขวา สรุปก็คือผมเอาตัวฝั่งด้านขวาลง แผลส่วนใหญ่จึงมีอยู่แต่ด้านขวา  ส่วนอาจารย์พุทร มือซ้นกับคอเคล็ดนิดหน่อย พึ่งถอดเฝือกออกเมื่อวาน ตอนนี้เลยมีแค่รอยถลอกตรงปลายคางเท่านั้น
แหม่ม!แผลมึงคนละอย่างกับกูมากกกกกกกกก


    "พี่สาวอาจารย์มานอนเฝ้าตั้งแต่วันแรก  เธอพึ่งเปลี่ยนกับผมเมื่อเช้านี้เอง ผมโทรไปบอกเธอแล้วครับว่าอาจารย์พื้นแล้ว เดี๋ยวเย็นนี้เธอจะมาเยี่ยมใหม่  เรื่องค่ารักษาพยาบาลผมจะเป็นคนออกให้ทั้งหมด ทั้งค่าทำขวัญด้วย อาจารย์ไม่ต้องกังวลอะไรนะครับ ส่วนเรื่องโรงเรียน ผมแจ้งท่านผอ.ให้แล้ว  ท่านบอกว่าจะมาเยี่ยมพรุ้งนี้
"อือ.." อาจารย์พุทรพูดเสร็จก็ดึงผ้าขึ้นมาห่มให้   บอกให้ผมนอนพักผ่อนแล้วก็ออกไป



....................................................


จากวันนั้น เวลาก็ผ่านมา3อาทิตย์กว่าแล้วครับ พวกอาจารย์ด้วยกันก็มาเยี่ยมบ้าง  พวกนักเรียนหญิงก็มาเยี่ยม เอานกกระเรียนพับเอง เอากร์าดทำเอง เอาขนมทำเองมาเยี่ยมผมทุกวันในช่วงแรก.
ตอนนี้ก็มีมาบ้างประปลาย เพื่อนรุ่นเดียวกันกับผมก็ไม่มีมาหรอก บ้างก็ล้มหายตายจาก บ้างก็คงยุ่งกับงานกับครอบครัว เลยไม่มีใครมา   ส่วนอาจารย์พุทรนี่มาทุกเย็นครับ มาแป๊ปๆแล้วก็ไป 
คนที่เฝ้าไข้ผมนี่เป็นพี่สาวผมเอง เราห่างกันแค่ปีเดียวเลยสนิทกัน ลูกหลานก็พลัดเปลี่ยนกันมาเฝ้าผมบ้าง   ดีนะครับ ผมไม่มีลูกแต่หลานๆก็หน้ารักช่วยหยิบจับโน่นนั้นนี่ให้ในขณะที่ผมนอนแหมะอยู่บนเตียง   เวลาผมตายจะได้ยกสมบัติที่เก็บมาตั้งแต่เริ่มทำงานให้เป็นการตอบแทนสักหน่อย ประกันชีวิตก็ได้เยอะอยู่นะ   ก็นะ ลูกก็ไม่มีผัวก็ไม่มีนิ่ ใครดีกับผม ผมก็ไห้ตามสมควร


ตอนนี้ผมก็โดนคุณหมอลูบๆคลำๆ จับนั่นจับนี่ ตามหน้าหน้าที่ที่จะตรวจร่างกายก่อนที่ผมจะได้กลับบ้านสักที่

"คุณกวินอาการดีขึ้นมาแล้วนะครับ ขาก็เดินได้แล้วแต่ต้องใช้ไม้เท้าผยูงก่อนเพราะเส้นเอ็นยังตึงๆอยู่ หมั่นนวดคลายเส้นทุกวันนะครับ ซี่โครงก็หาดีแล้ว อาจจะมีเจ็บๆบ้าง แต่ไม่เป็นอันตราย
แขนขวานี่ยังต้องใส่เฝือกก่อน เพราะยังสมานกันไม่ดีเท่าไหร่ วันนี้ก็กลับบ้านได้แล้ว
ส่วนเรื่องยากับใบนัดตรวจ ผมออกให้คุณพุทรรักษ์แล้ว  งั้นผมขอตัวนะครับ"
พูดเสร็จ คุณหมอก็เก็บอุปกรณ์ประจำหน้าที่แล้วก็หันไปคล้อมหัวน้อยๆให้พี่สาวกับอาจารย์พุทร แล้วก็เดินออกจากห้องไป

"กวิน  พี่คงไม่ได้ไปเฝ้าแกที่แมนชั่นแกหรอกนะ แกไปอยู่บ้านหลักกับยัยนุ่นกับหลานเขยดีกว่านะ
จะได้มีคนดูแก"  พี่สาวผมพูด

"ไม่ดีกว่าพี่ ไม่อยากรบกวนไอ้นุ่นมัน ทั้งสามีทั้งลูอีก5  ผมอยู่คนเดียวได้ แขนซ้ายใช้งานได้อยู่ ขาก็พอเดินได้อยู่แค่ตึงๆนิดหน่อย"

"ไม่ต้องเป็นห่วงครับคุณลินิน ผมหาคนจะให้ไปอยู่ดูแลอาจารย์กวินแล้ว"  อาจารย์พุทรหันไปบอกพี่สาวผม
"จะดีเหรอพุทร?"
"ดีสิครับ  เขาเป็นน้องผมเองครับ ไว้ใจได้"
"ต้องขอบใจพุทรมากนะ ค่าใช้จ่ายอะไรก็ไม่ต้องจ่าย เป็นธุระให้หมดทู้กอย่างเลย"
"ก็ทั้งหมดมันเป็นความผิดผมนี่ครับ"
"อาจารย์กวินไม่ว่าอะไรนะครับ ที่จริงผมอยากจะไปอยู่ดูแลอาจารย์ด้วยตัวเอง แต่ว่าใกล้จะเข้าค่ายลูกเสือของพวกม.ต้นแล้ว อีกหน่อยก็กีฬาสีโรงเรียน ผมคงยุ่งจนแทบไม่มีเวลาเลย"
"เอ่อ.........."
"ตกลงแล้วนะครับ เดี๋ยวผมลงไปจ่ายค่าพยาบาลก่อน และก็น้องผมเขาเป็นพยาบาลอยู่โรงบาลนี้ด้วย เดี๋ยวผมจะพาเขาไปหาที่บ้านนะครับ"
"รบกวนด้วยนะจ๊ะ" 
พูดจบก็เดินออกจากห้องไป
นอกจากจะทำตัวสนิทสนมพร้อมสัพนามที่ใช้เรียกกันประหนึ่งน้องชายแท้ๆกับพี่สาว ข้ามหัวผมไปมานั้น ยังจัดแจงทุกอย่างเรียบร้อยประหนึ่งศรีภรรยาผม ซ้ำยังถามเองตอบเองเรียบร้อยเสร็จศัพท์  แล้วเดินสะบัดตูดออกจากห้องไปเลย
จะถามกูทำไมว่ะ?ท่าจะตอบเองแบบนี้-_-"


          .....................................................................



"กวิน  เดี๋ยวพี่ก็จะกลับแล้วนะ พี่ปลอกแอปเปิ้ลแดงที่เราชอบ ใส่ตู้เย็นไว้ให้แล้ว เมื่อกี้พุทรโทรมา
บอกว่าอีกหน่อยจะมาถึงพร้อมกับคนที่จะมาดูแลเราด้วย"
"ครับพี่" พี่สาวโบกมือให้และเปิดประตูออกไปแล้ว

พยาบาลงั้นเหรอ? อาจารย์พุทรมีน้องสาวด้วยเหรอ? ผมพึ่งรู้นะเนี่ย

ก๊อกๆๆ.............  "ผมเองครับอาจารย์กวิน"
หือ?มาไว้แท้ พูดปุ๊ดก็มาปั๊บ
"ครับ เข้ามาเลย ห้องไม่ได้ล็อก"


(มีต่อนะครับ)

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(3/4)
เริ่มหัวข้อโดย: TanTanNY ที่ 10-04-2015 06:45:48

             (ต่อ)

อาจารย์พุทรเดินเข้ามาพร้อมรอยยิ้มแฉ่ง หอบของพะรุงพะรังเข้ามาด้วย
"ซื้ออะไรมาเยอะแยะครับนั่น?"  หอบของมายังกะจะย้ายบ้านแหนะครับ
"พวกของกินกับของใช้หน่ะครับ ผมชื้อมาให้ มีเสื้อด้วยนะครับ นี่ๆ" พูดแล้วก็กางเสื้อโปโลสีฟ้าอ่อนจากถุงออกมาให้ดู
"ขอบคุณนะ ที่จริงไม่ต้องก็ได้"  ถึงจะเป็นผู้เสียหายแต่ได้มากๆเข้า ตัวผมก็ชักจะเกรงใจแล้วสิ

"หึๆ...อ้อ อาจารย์ครับนี่พฤกษ์ครับ อะ...อ้าว?..หายไปไหนแล้วหล่ะ?..เมื่อกี้ยังเดินตามมาอยู่นิ่?
พฤกษ์ๆ ทางนี้ๆ" กวักมือยิกๆเรียกน้องของตน
 
"มาแล้วพุทร"
"หายไปไหนมา?"
"คุยโทรศัพท์อยู่ข้างหน้า"
"นี่อาจารย์กวินนะพฤกษ์  ส่วนอาจารย์กวินนี่ราชพฤกษ์น้องชายของผม เขาเป็นบุรุษพยาบาลครับ"

ไอ้เราก็นึกว่าพยาบาลที่ว่าเป็นผู้หญิงซะอีก
จากที่เห็นก็......เด็กหนุ่มอายุประมาณยี่สิบปลายๆ ผอมสูง ผิวขาวเหลือง ผมสั้นซอยสีแอลมอล คิวเข้มหนาสีเดียวกับสีผม ตาโตสีน้ำตาลหลังกรอบแว่นสายตาที่รับกับโครงหน้า จมูกโด่ง ริมฝีปากบางแดงๆ เผยอนิดหน่อยอย่างกับจะยั่วยวน


ตกลงคือพรหมลิขิตใช่ไหม ที่เขียนให้เป็นอย่างนั้น
ตกลงให้เรารักกันใช่มั้ย อย่างนั้นขอได้ หรือไม่
โปรดอย่าทำให้เราพลัดพราก
ให้เรารักกัน เนิ่นนานถึงจนวันตาย โอ้วโอว
ฉันขอได้ไหม......

"สวัสดีครับ พุทรรักษ์รับสายครับ.  ครับๆได้ครับ ครับๆ"
 
เสียงสมาทโฟนของอาจารย์พุทร ในเพลงพรมลิขิต(เพลงแหม่งสื่อมาก>.,<)
 ดังขึ้นตัดความคิดสำรวจเด็กหนุ่มพฤกษ์ที่มีตำแหน่งเป็นน้องชายของอาจารย์พุทร  เจ้าตัวก็ขอตัวเดินออกไปรับโทรศัพท์ในโซนนั่งเล่นก่อน
เสียงอาจารย์ตอบรับกับปลายสายอยู่แว่วๆ
 เพื่อที่จะทำความรู้จักกับคนที่จะมาอยู่เป็นเพื่อนผมจนกว่าจะหายนั้น กะจะยกยิ้มทักทายคนตรงหน้าสักหน่อยเป็นต้องหุบฉับลง
จะอะไรซะอีกหล่ะครับ

"หึ! ห้องรกยังกับรูหนู" มองสำรวจรอบๆห้องเสร็จก็หันหน้ามาทางผม "ชิ! เหม็นสาปคนแก่ว่ะ"

O.O!ไอ้......เด็กเวรนี่!
 ตะกี้ว่าจะชมมันว่าน่ารักชักหน่อย ดันทำหน้าแหยงๆ ดูถูกห้องที่มีโปสเตอร์ไมเคิล จอร์แดน  ตู้โชว์รองเท้าจอร์แดนone-six รวมทั้งเสื้อบาสที่มีลายเซ็นของ อัลเลน ไอเวอร์สัน ที่ได้มาตอนไปนั่งดูการแข่งบาสNBAที่เมกาในปี2008เลยนะ นี่ยังมีนิตยสารบาสรายสัปดาห์ที่ลงรูปนักบาสล่ำๆอยู่เต็มเล่ม
ลูกบาสลูกแรกที่เตี่ยซื้อให้ตอน8ขวบอีก
ขอบอกว่านี่คือสมบัติที่แม้จะตายก็ต้องให้เผาส่งไปให้เชียวนะ  ไม่ดูถูกเปล่าซ้ำยังแขวะผมอีก หาว่าเหม็นสาปคนแก่!
ผมก็ได้แต่พะงาบๆจะด่ามัน

"อาจารย์กวินครับ ผอ.โทรมาแล้ว ผมต้องไปแล้ว..... หือ? มีอะไรกันหรือเปล่าครับ?"  อาจารย์พุทรเห็นผมชี้มือ ทำปากผงาบๆ จะด่าไอ้เด็กเปรตตรงหน้า เลยเอ่ยปากถาม

"ไม่มีอะไรหรอกพุทร พอดีอาจารย์แกอยากกินส้มหน่ะ" ว่าแล้วก็หยิบส้มในถุงที่อาจารย์พุทรถือขึ้นมา ยัดใส่ปากผมทั้งเปลือก พร้อมกับล็อกหน้าล็อคคอผมไว้แน่น "พุทรไปเถอะ ผอ.เรียกไม่ให้เหรอ" ส่งยิ้มให้อีกคนเข้าใจตามนั้น
"อ้อ.... อืม.... ไปแระนะ ไปแล้วนะครับอาจารย์กวิน" หันมาทำหน้าสงสัยอีกหน่อย แต่ก็จำไปเดินออกจากห้องไป

"แค่กๆๆๆๆๆ กะจะให้ตายเลยหรือไงว่ะ?! ดันยัดเข้ามาได้ทั้งเปลือก แหยะขมๆ" ไอ้อาจารย์พุทรนี่ก็ไม่คิดจะเอะใจอะไรเล้ย ถึงจะอยากกินขนาดไหนก็ไม่มีใครกินส้มได้ทั้งเปลือกหรอก แถมไอ้อาการตาเหลือก มือคว้าสะเปะสะปะจะขาดอากาศหายใจของผมอีก ไม่คิดจะสงสัยให้มันมากกว่านี้หน่อยหรือไง?!

"ถ้าไม่กลัวติดคุกหล่ะก็นะ ป่านนี้คงจับกดหมอนไปแล้ว" เหยียดยิ้มมุมปากราวกับก็ผู้ชนะ

"เป็นเด็กเป็นเล็ก ทำกิริยาแบบนี้คิดว่าถูกแล้วเหรอห๊ะ! นอกจากจะไร้สัมมาคารวะแล้วยังลามปามอีก นี่เธอเป็นน้องของอาจารย์พุทรจริงหรือเปล่า?ทำใมนิสัยถึงได้ไม่ได้ครึ่งของพี่เธอเลย และที่บอกว่าเป็นพยาบาล ไม่ใช่ว่าปล่อยให้คนไข้ตายหรอกน่ะ!"  ขึ้นครับขึ้น จากที่ผมไม่ค่อยจะด่าจะว่าใคร พอมาเจอแบบนี้แล้วเส้นเอ็นที่เท้ามันกระตุกยิกๆ ปากก็คันเลยด่าออกไปชุดนึ่ง

"ผมจะดีก็ต่อเมื่อคนๆนั้นน่าเคารพหรอก สำหรับตาแก่วิปริตอย่างลุงหน่ะไม่นับ อย่ามาปิดซะให้ยาก ลุงหน่ะเป็นเกย์ใช่ไม๊?! ที่ทำตัวเองเจ็บกะจะให้พุทรมาเฝ้าคอยประคบประงมดูแล แล้วก็จะเคลมพุทรเหมือนไอ้พวกเกย์ตัวอื่นที่เข้ามา แต่โทษทีนะ ผมดันรู้แผนลุงหมดแล้วหละ เลยอาสาจะมาจับลุงใส่กรงใส่ปลอกคอกันไม่ให้ไปงาบพี่ผมได้ไงหล่ะ!"

"ไอ้เวร!!!........" ผมกะจะยกเท้าข้างซ้ายที่ยังใช้งานได้ดีถีบไอ้เด็กปากปีจอนี่สักที แต่ดันโดนคว้าหมับเข้าข้อเท้า และถูกผลักลงไปบนเตียง โดยขาที่โดนจับไว้ ถูกดันขึ้นสูงจนติดหน้าอก
สภาพในตอนนี้คือ คนตัวหนาถูกคนที่ตัวบางกว่านิดหน่อยแต่สูงกว่าประมาทสัก4-5เซน กดลงเตียงตามแนวขวาง ขาผมข้างซ้ายถูกยกขึ้นจนหัวเข่าติดกับอก ขาข้างขวาถูกขาเรียวแต่แข็งแกร่งเบียดติดกับข้างเตียง
มือขวาใส่เฝือก มือซ้ายถูกจับให้หนีบไว้กับขาข้างที่ติดอยู่กับอก คนตัวสูงบางกดตรึงร่างกายไว้แน่น
โน้มหน้าที่ยิ่งดูใกล้ๆยิ่งน่ารักแบบมีเสน่ห์ ด้วยเขี้ยวที่เห็นเวลายกยิ้มเหยียดมาให้ (ท่าล่อแหลมมากฮ่ะ-.,-)
ตัวบางกว่าก็จริง แต่แรงเยอะมากครับ เล่นเอาซะผมกระดิกไม่ได้เลย ยิ่งแรงบีบที่ขานะ มันเจ็บจนผมต้องหน้านิ่วเลย
"ปล่อย!! เจ็บ!" เจ็บครับ เอาผมน้ำตาซึมเลย
มือเรียวใหญ่นั้นใช้มือขวาของตนที่ว่างอยู่บีบปลายคางผมจนแน่น

"หึ! อะไร แค่นี้ทำเป็นสดีดสดิ้งน้ำตาคลอเป็นตุ๊ดแก่ไปได้ "
"มึงปล่อยกูเดี๋ยวนี้เลย กูไม่ได้คิดจะอ่านกินพี่มึงสักนิดเหอะ มีแต่พี่มึงที่คอยตามกูยิกๆเนี่ย!" ชักฉุนแล้วครับ
"ลุงจะบอกว่าพุทรเองที่เป็นคนวิ่งตามตูดลุงเหรอ!!" มันตวาดเสียงดังเลยครับ

"ลุงจะบอกว่าพุทรเป็นเกย์เหมือนลุงหรือไง!  หึ! อย่ามาใส่ร้ายพุทรนะ พุทรหน่ะแค่อ่อนโยนและดีกับคนอื่นเกินไปต่างหาก  มีแต่พวกวิปริตนั่นแหล่ะที่ชอบว่าพุทรอ่อยพวกมัน พุทรหน่ะเป็นผู้ชายแท้ๆที่แสนดี และจริงใจแค่ไหน รู้ไหม? ไอ้พวกที่มากระลิ่มกะเลี่ยพุทรหน่ะ กินยำตีนจนมันไม่กล้ามาเจ๊าะแจ๊ะกับพุทรอีกเลย อยากโดนบ้างไหมห๊ะ!!!!"  บีบกรามผมแทบจะหักทั้งยังถลึงตาใส่ผมอีก  ผมหน่ะมีเหรอจะยอมทำฝ่ายเดียว เนื่องจากเดี้ยงไปฝั่งนึงอีกฝั่งก็ถูกกดจนจมเตียงแล้ว ที่เหลือที่พอจะสู้มันได้ก็คือปากนี่แหละ

"หึ! ทำมาเป็นปกป้องพี่ชายว่าเป็นชายแท้อย่างโน้นอย่างนี้ รู้จริงหน่ะเหรอว่าเขาไม่ได้เป็นอย่างที่คิด บางที่อาจจะมีผู้ชายในคอเลคชั่นเป็นโหลๆ แต่แค่ทำตัวให้ใสซื่อบริสุทธิ์ หน้าซื่อๆแบบนั้นบางทีอาจขย่มต่อแหกขาให้ผู้ชายเสียบอยู่ก็ได้ ใครจะไปรู้"

"หุบปากเดี๋ยวนี้นะ!!!!!!"
"ทำไม! รับไม่ได้งั้นสิ! โถๆ ไอ้เด็กเมื่อวานซืน ถูกพูดแทงใจดำหล่ะสิ หึ!"  เอาสิครับแรงมาแรงกลับ
"ถอนคำพูดเดี๋ยวนี้!!"
"ไม่! แล้วจะทำไม?!" ยักคิ้วกวนประสาทกลับไปให้มันหนึ่งที นี่ถ้ายกนิ้วได้ ผมคงยกนิ้วกลางไปให้มันแล้ว
"ถอนคำพูด!"
"ไม่เว๊..................อื้อ........."

ก่อนผมจะปฏิเสษมันอีก มันก็ประกบปากผมเลยครับ ลิ้นหนาๆชื้นๆนั่นไล่รุกเกี่ยวกะหวัดลิ้นผมอย่างจาบจ้วงและรุนแรง ผมซึ่งอ้าปากตอบโต้มันอยู่ พอมันฉกริมฝีปากลงมา ผมเลยปิดปากลงไม่ทัน คนตัวบางข้างบนก็ไล้ลิ้นไปตามแนวฟันไล่ลงไปในโพรงปากชอนไซไปทัวทั้งปาก ลิ้นมันรุกเขามาจนถึงคอหอยจนแทบจะคะย่อนของเก่าออกมาทางปากเลย แต่ติดตรงที่มีปากบางประกอบอยู่ เขี้ยวเล็กๆนั่นฝังลงบนริมฝีปากทั้งบนทั้งล่าง
ยังกับจะทำโทษผมยังงั้น ไม่เว้นแม้แต่ลิ้นที่ปลายถูกกัดจนเจ็บแปล๊บ จนเรียกน้ำตาผมมาคลอเต็มหน่วยตา
 
"อื้อออออ"
ผมครางออกมานิดหน่อยหลังจากที่เริ่มจะปรับลมหายใจได้ ก็นะ ผมไม่ใช่นางเอกนิยายเกย์ทั่วไปนะ จะได้หายใจไม่ออกเวลาโดนพระเอกจูบ
อายุเท่าไหร่แล้ว เจอมาทุกรูปแบบ เพียงแต่หลังๆมานี่ไม่ค่อยได้ทำอะไรแบบนี้ ช่วงแรกๆอาจจะติดขัดอยู่บ้าง แต่สักพักก็ปรับสภาพได้
หึหึ คนข้างบนนี่คิดจะดูถูกผมสินะ งั้นก็เล่นด้วยสักตั้งล่ะกัน
ผมเริ่มที่จะรุกไล้เจ้าตัวบางบ้าง ส่งลิ้นออกไปควานในโพรงปากสำรวจปากบางนั้นบาง เจ้าตัวเหมือนจะรู้ตัวว่าผมจะรุกกลับ กะจะถอดจูบออกไปแต่ ผมรีบกัดริมฝีปากเอาไงไม่ให้เจ้าถอดปากออกได้ ช้าไปซะแล้วไอ้น้อง นี่ถ้าได้ยินฉายาพี่ตอนหนุ่มๆนะน้องจะหนาว
คิดจะเทียบรุ่นกับพี่รอไปอีกสิบชาติเหอะ และก็นะ ปากมันหว๊านหวาน จนผมไม่อยากจะถอดลิ้นออกไปเลย
อยากจะชิมปากเสียหวานๆนั่นให้หนัมใจ
"อืออออออ..อืมมม"
 เสียงเจ้าตัวบางเริ่มครางออกมา เพราะจากจังหวะจาบจ้วงที่เจ้าเริ่มขึ้น ตอนนี้มันเป็นจังหวะอ่อนโยนวาบหวามที่ผมสร้างขึ้นอยู่ ผมเห็นใบหน้าคนข้างบนที่เริ่มจะมีเลือดฝาดขึ้น2แก้มเนียนนั้น สายตาสีน้ำตาลเข้ม ที่แข็งกระด้างตอนแรกกลับหวานหยดเพราะแรงอารมณ์
แว่นตาที่ไหลลงมาค้างไว้ที่ปลายสันจมูก ยิ่งเผยให้เห็นตากลมโตที่เซ็กซี่และมีเสน่ห์ ผมเส้นเล็กนั้นลงมาคลอข้างแก้มยิ่งทำให้ผมบอกตัวเองว่าไอ้เด็กนี่ มันน่ารักสุดๆ ตัวไม่เล็กเท่ากับอาจารย์พุทร
สูงกว่าผมอีก แค่อาจจะผอมกว่าผมนิดหน่อยเท่านั้น
มือข้างที่ล็อคขาผมไว้ปล่อยออกให้ได้รับอิสระ มือผมนี่เกือบชาเพราะโดนทับนานเกิน
มือข้างที่ล็อคคางผมไว้ ตอนนี้กำคอเสื้อเชิตผมแน่นอีกข้างก็เกาะไหลผมไว้
ปากของเราสองคนก็ยังไม่ได้ห่างกันเลยสักนิด ยังแลกลิ้นเปลี่ยนเอนไซม์กันอยู่ เสียงจ๊วบจั๊บพร้อมที่น้ำลายที่แยกไม่ได้ว่าเป็นของใครไหลเยิ้มลงมาตรงข้างแก้มผม  รู้สึกว่าส่วนกลางลำตัวของอีกฝ่ายจะเริ่มโป่งนูนขึ้นแทงต้นขาผมแล้ว ของผมก็ไม่ต่างกันกวินน้อยกำลังพองขึ้นเสียดสีกับของอีกคนผ่านเนื้อผ้าบางของผมกับกางเกงยีนของเขา  ผมไล้มือเข้าไปใต้เสื้อพยาบาลสีขาวนั้น ลูบไล้เอวบางลากยาวขึ้นมาจนถึงแผ่นหลังแข็งแรงนั่น ถึงจะไม่ค่อยมีกล้ามเนื้อ แต่ที่ประกอบกันของแผ่นหลัง ช่วงไหล แขน มันทั้งแน่นทั้งแข็ง ราวกับจะอัดความแข็งแรงไว้ในตัวจนแน่นยังไงยังงั้น
ไล้กลับลงไปทำบั้นท้าย บีบก้นแน่นๆนั้นเป็นการหยอกล้อ. เจ้าตัวสดุ้งนิดหน่อย แต่ก็ไม่ได้ผละออกไป ในขณะที่เจ้าตัวกำลังเคลิ้มกับรสจูบของผมอยู่ ผมก็จับอีกคนพลิกลงไปอยู่ข้างล่างแทน

"เฮ๊ย!....จะ.."

ไม่ปล่อยให้ได้เอ่ยปาก ผมรีบประกบปากส่งมอบจูบนุ่มๆแต่เน้นๆต่อ
แลกลิ้นกันนานพอควร ผมก็ผละจากปากบางที่เริ่มบวมแดง ปากหวานๆนั่นเผยอออกยิ่งแลดูเซ็กซี่
ผมไล้ริมฝีปากลงมาตามคางที่ปราศจากไรหนวด   ไล่สูดดมกลิ่นหอมอ่อนๆในแบบผู้ชาย ลากลิ้นลงตามซอกคอ วนขึ้นไปขบเม้มติ่งหูเบาๆ เรียกเสียงครางต่ำกับอาการสะท้านเล็กๆของคนตรงหน้า
มือผมวางหมับอยู่บนแท่งเนื้อนูนที่คับแน่นจนแทบกางเกงจะปริแตก แกะหัวเข็มขัดแล้วดึงออกรวดเดียว แกะกระดุมกางเกงยีนออกรูดซิปลง สอดมือเข้าไปในกางเกงในสีเขียวอ่อน ดึงแท่งร้อนนั้นออกมาข้างนอก สาวขึ้นลงตามความยาวของท่อนเนื้อ ใช้หัวแม่มือคลึงส่วนหัวของแท่งที่บานออก
วัดจากขนาดของเจ้าตัว ท่าจะใหญ่กว่าของผมอยู่นะ จากที่เคยใช้มือช่วยกวินน้อยมา พอลองเอามาเทียบดู ของคนตัวบางเต็มมือกว่า
ผมใช้ปากคาบชายเสื้อสีขาวดึงขึ้นไปกองไว้บนออกกว้างนั้น  เผยให้เห็นหัวนมสีออกชมพูตั้งชูชันขึ้นชี้หน้าท้าผมให้ส่งลิ้นไปสัมผัส ดูเหมือนไอ้ตัวบางจะมองกระทำของผมอยู่อย่างกับสนใจนักหนา
แก้มแดงเห่อร้อนขึ้นจากแรงอารมณ์ที่ผมกำลังปนเปอให้เจ้าตัวอยู่ ตาหวานๆกำลังมองผมอยู่
ปากแดงเผยอเชิญชวน จนผมต้องไปจุ๊บที่นึงก่อนกลับไปสนใจเม็ดเล็กๆสองข้างที่อยู่บนหน้าอก

"อ๊ะ....อือ...อ่ะ.."
ลิ้นผมเลียเม็ดเล็กนั่นสนุกปากเลยครับ ไม่คิดว่ามันจะหวานขนาดนี้ ผมทั้งดูดดุนและระเลงลิ้นรัวๆ
จนไอ้ตัวหวานนี้ครางไม่เป็นศัพเลย ขยับเปลี่ยนข้างไปมา นี่ถ้ามืออีกไม่ใส่เฝือกไว้ ผมคงใช้มันบีบนวดเม็ดเล็กๆนั้นไม่ให้ว่างเลย
ผมขยับลากลิ้นลงมาเรื่อยๆจนตอนนี้ หน้าผมอยู่ตรงกับแท่งร้อนของไอ้ตัวหวานแล้ว มือที่สัมผัสว่าใหญ่แล้ว
พอมาเห็นด้วยตาถึงว่ามันใหญ่กว่าของผมอีก  ส่งปลายลิ้นไปแตะๆส่วนหัวบานๆนั่นดู ก่อนจะค่อยเลียรอบๆปลายหัว มือก็เล่นกับพวงสองพวงเล่น ก่อนจะคลอบปากลงไปกับความใหญ่ยาวนั่น

"ซีดดดดดดดดดดดด.....อ๊ะ....สะ..เสียวครับ"

สองมือขยุ้มเข้ากับหนังหัวของผม กดลงไปรับเอาความยาวตัวเอง เอวก็เด้งรับกับโพรงปากของผม  ปากก็สูดซีดกับความเสียวที่ผมมอบให้
 
"มะ...ไม่ไหวแล้ว....จะออกแล้ว...ซีดดดดด...อ๊ะ.."

ผมหยุดการกระทำปากทันที่ก่อนที่ไอ้ตัวหวานจะเสร็จซะก่อน 
ลุกขึ้นมายืนมองคนผิวขาวที่ตอนนี้กำลังมีรอยแดงเป็นจ้ำทั้งตัว  แท่งร้อนนั้นก็ยังตั้งตะง่านอยู่ เพราะยังไม่ได้ปลดปล่อย
"หยุดทำไม?"  ไอ้ตัวหวานถามผมที่กำลังถอดกางหัวยืดด้วยมือข้างเดียวอยู่ "หรือว่า!....ไม่เอานะโว๊ย! อย่านะ!"
พูดเสร็จแล้วก็ลุกขึ้นเอามือบังก้นที่ยังมีกางเกงอยู่ ที่โผล่พ้นกางเกงออกมาก็มีแค่แท่งเนื้ออย่างเดียว
อันที่จริงก็อยากดึงกางเกงมันออกอยู่หรอก แต่ไม่มีปัญญา เพราะมือข้างนึงผมมันติดเฝือก

ผมกระโดดขึ้นไปนั่งทับไอ้ตัวหวานทันทีก่อนที่มันจะลุกหนี หลังจากที่ถอดกางเกงตัวเองสำเร็จ

"เดี๋ยวก่อน.. จะหนีไปไหนหืม?"  ผมยิ้มเจ้าเล่ห์ส่งไปให้ไอ้ตัวหวานที่ตอนนี้หน้าชีดเหลือสองนิ้วแล้ว
คงจะกลัวผมจะแทงข้างหลังหล่ะสิ หึหึ

"จะ...จะทำอะไรหน่ะ บอกไว้ก่อนนะ ผมถีบตกเตียงจริงๆด้วย"
"ขู่ฟ่อๆเป็นลูกแมวเชียวนะ พ่อคนรักพี่ ไอ้ทำหน้าเหมือนจะฆ่าคนได้หายไปไหนซะหล่ะ? หึหึ"
ไอ้ตัวหวานกลืนน้ำลายเสียงดังเอือกเลยครับ คงจะกลัวหล่ะสิ^^ (คนเขียนก็กลัวฮ่ะ-.,-")

"ที่มึงถามกูว่ากูเป็นเกย์ใช่ไหมนั้น? ขอตอบเลยว่าใช่  ถ้าถามว่าเล็งพุทรรักษ์หรือเปล่า?  ขอบอกว่าเขาไม่เคยอยู่ในสายตากูเลย อย่างกูหน่ะไม่คิดจะกินสายเดียวกันหรอก ขย่มตอมันกว่าเยอะ หึหึ"

ไอ้ตัวหวานเอ๋อแดกไปเลยครับ มองผมที่กำลังเบิกช่องทางที่ไม่ได้ใช้งานมานานพอสมควรอยู่บนตัวมัน  พยามแหย่นิ้วเข้าไปข้างในช่องนั้น เจ็บมากจนต้องเอื้อมตัวไปเอาเจลข้างหัวเตียงที่ซ่อนไว้อย่างดีออกมาพร้อมกับถุงยาง
ใช้ปากคาบปลายหลอดเอาไว้ ใช้มือแกะฝาเปิดออก ตาก็สบจ้องอยู่กับไอ้ตัวหวาน

"ยื่นมือมาสิ"   ไอ้ตัวหวานก็ทำตามที่ผมบอกแบบเงอะง่ะๆ เห็นแล้วก็อดขำไม่ได้
"ช่วยหน่อยนะ มืออีกข้างใช้ไม่ได้อ่ะ" ผมบีบเจลลงบนนิ้วไอ้ตัวหวานและก็ขึ้นไปกระซิบข้างๆหูด้วยเสียงยั่วยวน เป่าลมอุ่นๆใส่หูพร้อมเม้มปากลงกับติ่งเล็กๆ
ก่อนจะส่งลิ้นไล่เลียใบหูนั่น มือก็ค้วาเอาแท่งร้อนของไอ้ตัวหวานที่มันคอพับไปแล้วตอนกลัวผม ให้มันชูคออีกครั้ง
ไอ้ตัวหวานก็ค่อยๆแหย่นิ้วเข้าช่องทางของผมแบบเก้ๆกังๆ ควานไปทั่วในโพรงร้อนของผม
 
"อ๊ะ.....ตรงนั้น....ย้ำๆตรงนั้นหล่ะ..อ๊ะ..อ๊ะ"
"ตะ..ตรงนี้สีนะ"    พอผมบอกจุดตรงที่ทำให้ผมกะสั่นได้ ไอ้หวานก็ย้ำตรงจุดนั้นซ้ำๆ จนผมเริ่มคราง

"พอก่อน..ไม่ไหวแล้ว "ไอ้ตัวหวานก็ถอดนิ้วออก ผมก็สวมถุงยางให้มันก่อนจะขยับตัวขึ้นให้สะโพกอยู่ตรงกับแท่งร้อนที่ใหญ่เกินตัวนั่น ประครองแท่งร้อนให้จ่อกับปากทางลับของผม ผมค่อยๆกดน้ำหนักตัวลงรับกับความใหญ่อย่างยากลำบาก  ไอ้ตัวหวานก็ใช้สองมือช่วยประคองสะโพกผมไว้ก่อนที่ผมจะล้มพับเสียก่อนจะใส่เข้าไปหมด  เจ็บจนปวดหนึบๆ แต่ก็กัดปากฝืนกดตัวลงไป

"ซีดดดดดดดดดดด..อ่าๆ....รัดแน่นเกินไปแล้ว...อึก..เสียว..เสียวจนใจจะขาดแล้ว"
ไอ้ตัวหวานซูดปากแหงนหน้าขึ้นสูง หน้านิ่วคิ้วขมวดเพราะเสียว
ทนไม่ไหวเข้า ไอ้ตัวหวานก็เด้งเอวสวนเข้าไป ทั้งที่ผมกำลังจะครอบลงส่วนหัวได้
"อึก!!! จุก!"  จุกสิครับ เล่นสวนขึ้นจนเข้าไปมิดด้ามในครั้งเดียวขนาดนั้น 

"ผมเสียว......อ๊ะ"
"อือ....รู้แล้ว.... อย่าพึ่งขยับนะ....ขอพักก่อน...." บอกมันไปก่อนไม่งั้นมันสวนมาอีก ผมหน่ะจะตายก่อน
"กวิน......ได้ยัง?.... คุณบีบรัดจนผมปวดตุ๊บๆแล้วนะ....... นะ..นะ..พร้อมยัง?"

ไอ้ตัวหวานพูดเสร็จก็ซบหน้าตรงไหลผม แถมยังอ้อนขอให้ผมเริ่มขยับซักทีอีก

"หื้ม? หึหึ อยากแล้วเหรอ? "
"ครับ"
เห็นท่าทางแบบนั้นแล้วก็นึกเอ็นดูครับ ไอ้เด็กปากเสียก่อนหน้า เหลือเพียงแต่ไอ้ตัวหวานที่อยู่กำลังอยู่ในตัวผม  อ้อนน่ารักๆแบบนี้ก็จัดให้สักหน่อย
ผมเริ่มขยับตัวขึ้นลงในจังหวะเนิบๆก่อน ควงหมุนวนสะโพกบดลงกับแท่งร้อนนั้น เลื่อนตัวขึ้นมาข้างหน้านิดเบียดบดสะโพกลงไป และก็ขยับขึ้นลงเร่งจังหว่ะขึ้น

"อ่าๆ....อืม....ซีดดดด......เก่งจังครับกวิน...... เสียวสุดๆ.....อ่า....อ่า....อึก.....อืมม"
แหม๋!!!! พอถูกขย่มหน่อยเรียกชื่อเลยนะ ไอ้ตาแก่ กับลุงเมื่อกี้หายไปไหนแล้วหล่ะ? หึ!

ผมนี่ยิ่งเห็นไอ้ตัวหวานทำหน้าสุขสมเท่าใด ผมก็อยากจะแกล้งรั้งจังหว่ะให้อีกคนขาดใจตายคาออกผมไปเลย หึหึ.  (เเกหน้ากลัวไปน่ะกวิน-.,-)

"อ่า.......เร็วหน่อยสิครับ........นะนะๆ....... ผมใจจะขาด....เสียวมาก...อ่า..อ่า"
"หึหึ"    จะอ้อนไปก็เท่านั้น เห็นสีหน้าเหยเกนั้นแล้วสะใจดี

"หื้อ? แกล้งผมเหรอ?.....ได้"

"เหวออออออออออ "
...............ตึ่ง...........

"งั้นผมไม่เกรงใจหล่ะนะ" ยิ้มเจ้าเล่ห์ส่งมาให้พร้อมกับยักคิ้วที่นึง

"อะ...ไอบ้า.....ตกใจหมด.!"
จะอะไรหล่ะครับ ไอ้ตัวหวานมันซ้อนร่างหนาๆของผมลอยวืดขึ้น จากนั้นก็ว่างผมไว้บนเตียง ให้ผมอยู่ข้างล่างแทน ไอ้หมอนี่มันจะพลังเยอะไปไหน อุ้มคนตัวใหญ่อย่างผมขึ้นเฉยเลย แถมไอ้ที่คาอยู่ก็ยังไม่ออกไปไหน ยังอยู่ในตัวผม
ไอ้ตัวหวานแยกขาผมออกให้กว้างขึ้น ปรับท่าให้เข้าที่ จากนั้นก็เริ่มเร่งจังหว่ะขึ้นจนผมหัวสั่นหัวคลอน

"ฮืมมมมม......ข้างในนี้มัน......สุดยอด.....อืมมมมมม....อ่า..."

"อ๊ะ..อ๊ะ...อ๊ะ..แรงอีก..ตัวหวาน...อือ...แรงอีก..."

"หืม?...เรียกชื่อผมสิ.....ผมชื่อพฤกษ์....อ่า..."

"พฤกษ์....แรงอีก...อ๊ะๆ....แรง....อืม....."

"ดีมากที่รัก......ผัวคนนี้จะซอยให้ถึงใจเลย!"

"อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊ะ...ตัวหวาน....พฤกษ์.....อ๊ะ...อ๊ะ..อ๊ะ"

"พร้อมกันนะที่รักกวิน....อ่า...อ่า...."

ผมก็ใช้มืออีกซ้ายสาวกวินน้อยตามจังหว่ะที่กำลังทยานขึ้นจุดสูงอย่างเป็นเอาตาย

"อ๊ะ...อ๊ะ...อ่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาา" ผมฉีดพุ้นของเหลวสีขุ่นออกมาเต็มหน้าท้องเต็มไปหมด
"อือ..อืม..อ่าาาาาาาาาาาา"  ตามมาด้วยไอตัวหวานที่กระตุกสองสามที ก่อนจะฟุบลงกับไหลของผม


ขอบอกว่า........แซ่บจริงอะไรจริง...! -.,-





*********************************************************************************


          กว่าจะจบตอนนี้ได้ แทบลากเลือดครับ
      การเขียนบทอัศจรรย์นี่เปลืองพลังงานชีวตมาก :m25:
         ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านนะครับ
       ตอนหน้าจะจบแล้วนะ หึหึ -_,-
...........................
 
ปอลิง. แก้คำผิดให้ใหม่แล้วครับ :hao5:

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(3/4)
เริ่มหัวข้อโดย: TanTanNY ที่ 10-04-2015 06:53:39

 :hao6: :hao7:

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(3/4)
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 10-04-2015 07:36:52

มีคำผิดเยอะอยู่นะจ้ะ. ปรนเปรอ ตระหง่าน กระสัน ยากลำบาก และอื่นๆอีกประปราย ถ้าอ่านทวนอีกสักรอบก่อนละจะลื่นไหลได้อรรถรสมากขึ้นค่ะ
ขอบคุณที่มาต่อค่ะ. จะจบแล้วเหรอ ไวจังเนาะ

ชอบตัวหวานอะ แต่คนที่หวานหมูคือกวิน
กายภาพบำบัด(บนเตียง)กับบุรุษพยาบาลนี่ไม่เลวนะ.  :hao6: 

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(3/4)
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 10-04-2015 08:31:29

อื้อหือ พระเอก(?) ออกมาตอนสาม แซ่บมากกกกกกกกก

เรียกว่าพี่รักกวินด้วยอ่ะ อั๊ยยะๆๆๆๆ :m25:

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(3/4)
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 10-04-2015 08:55:32

พฤกษ์เนี่ยเข้าใจกวินผิดไปมากโขเลยนะคะ ดีใจกับกวินด้วยที่มีสามีเป็นตัวเป็นตนแล้วน้าา… :hao6:

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(3/4)
เริ่มหัวข้อโดย: cakecoco-boom ที่ 10-04-2015 09:42:22

กวิน สมใจแล้วสินะ :hao7: :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(3/4)
เริ่มหัวข้อโดย: Kuroyomi ที่ 10-04-2015 10:03:46

 :pighaun: :z1: ฟิน ดีใจด้วยกวินมีสามีแล้วหลังถูกเข้าใจผิดมานานแสนนาน

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(3/4)
เริ่มหัวข้อโดย: Minty ที่ 10-04-2015 10:53:04

กวินได้ผัวแล้วววว :z13: :oo1:  :haun4:

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(3/4)
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 10-04-2015 11:29:38

ปิดซอยฉลอง

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(3/4)
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 10-04-2015 13:23:57

กินเด็กอ่ะกวิน!!!
อิจฉาาาาาาาาาา

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(3/4)
เริ่มหัวข้อโดย: morningflower ที่ 10-04-2015 14:09:48

ยอดเลยกวิน !!  o13
มีสามีเป็นตัวเป็นตนสมใจแล้วเนอะ  :hao6:

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(3/4)
เริ่มหัวข้อโดย: heroves ที่ 10-04-2015 18:18:21

แซ่บบบบบบบบบ

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(3/4)
เริ่มหัวข้อโดย: ทิวลิปสีส้ม ที่ 10-04-2015 19:00:18

แหม่ อยากให้มีต่ออีกซักสี่สิบห้าตอน สี่สิบห้ายก เท่าอายุกวินไปเลย
แซ่บบบบบบบบบบ  :hao6: :hao7:

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(3/4)
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 10-04-2015 21:06:15

สิ่งที่รอก็มาแล้ว ดีใจด้วยน่ะกวิน ผัวคนนี้จะซอยให้ถึงใจ ฮ่าๆๆๆ จะมีแรงลุกไหมกวิน ขนาดเดี้ยงยังขย่มตอน่ะ ฮ่าๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(3/4)
เริ่มหัวข้อโดย: magarons ที่ 11-04-2015 10:27:17

 :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:
สนุกอ่ะ เคะแก่ กรั่กๆๆๆ :laugh3:
ชอบศิลตอนแรกอ่ะ ผมเตรียมแล้ว ฮ่าๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(4/4) 60%
เริ่มหัวข้อโดย: TanTanNY ที่ 12-04-2015 02:30:11

                         ตอนที่4...... กว่าจะเข้าใจ+บทสรุปของเคะแก่...60%(จบ)



  เฮ้อ.......................

 
 ฮึ่มมมมมมม.....................................

   
 หึ!.................................................................


  เฮ้ออออออออออ..........................................................
 

 โป๊ก!!........................
"โอ๊ย!!!!  เขวี้ยงมาทำไมเนี่ย?! ผมเจ็บนะ! จะเอาอะไรทำไมไม่บอกดีๆ ไม่ต้องปาข้าวของ"

"ก็ถ้ามึงไม่ทำหน้าบูดเป็นตูดเป็ด แล้วถอนหายใจเฮือกๆเหมือนบ้านกำลังถูกยึดแบบนี้กูจะเขวี้ยงของใส่ไหมหล่ะ?  ถ้าไม่พอใจหรือลำบากใจก็บอกมา ไม่อยากอยู่พยาบาลกูก็บอก ถ้ากลัวเกรงใจอาจารย์พุทรเดี๋ยวจะคุยกับเขาให้ ไม่ต้องมาทำหน้าเหมือนกูบังคับขืนใจมึง!"

 โมโหครับ ก็ตั้งแต่เช้าแล้ว ตื่นมาก็เจอไอ้เด็กพฤกษ์ตัวหวานนั่งหน้างอ บอกบุญไม่รับอยู่เนี่ย ตอนเช้าผมลุกไม่ไหว มันเลยเช็ดตัวให้ เช็ดไปก็ถอนหายใจไป เปลี่ยนเสื้อผ้าให้ผมเสร็จก็ไปนั่งหน้าบูดถอนหายใจต่อ
แถมไอ้ถ้าท่าทางกระฟัดกระเฟียดเป็นสาวน้อยนั่นอีก
เห็นแล้วก็หงุดหงิด เลยเขวี้ยงรีโมททีวีที่หัวเตียงใส่หัวมันซะ นี่ถ้าลุกไหวผมคงถีบมันสักที
ไอ้เรื่องเมื่อวานก็เหมือนกัน ยอมรับครับว่าผมเริ่มนำมันก่อนในยกแรก แต่อีก4ยกหลังนี่แหละ มันโซโลต่อเองเลย ไม่รู้ว่าใช้เวลานานเท่าไหร่ รู้แต่ว่าเริ่มตั้งแต่ประมาณ5โมงเย็นจนฟ้ามืดสนิท  (อ้าว....ไม่ใช่ฟ้าเหลืองหรอกเหรอ? :z1:)   ตื่นมาอีกทีก็6โมงเช้าเลย
ว่าจะไปเข้าห้องน้ำสักหน่อย ตอนกระดิกตัวก็เจ็บแปล๊บๆอยู่ไม่มากพอไหวๆ  แต่ตอนจะก้าวเท้าเดินนี่สิ
แข้งขาสั่นจนต้องลงไปนั่งพับเพียบที่พื้น ไอ้ตัวหวานก็งัวเงี่ยตื่นขึ้น ลงจากเตียงในสภาพล่อนจ้อนเดินโทงๆมาช้อนตัวผมขึ้นไปเข้าห้องน้ำ เห็นพละกำลังของหนุ่มๆแล้วก็สะท้อนใจ นี่ผมมันอ่อนแอลงหรือเด็กมันแข็งแรงว่ะ?    เข้าห้องน้ำเสร็จ มันก็อาสาเช็ดตัวให้ตามหน้าที่ในห้องน้ำนั่นแหละ ใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยเป็นอันเสร็จ
และก็อุ้มผมมานอนที่เตียงที่เปลี่ยนผ้าปูใหม่ แล้วมันก็ไปทำธุระส่วนตัวของมัน
 ออกมาก็เห็นมันยังหน้างออยู่ พูดด้วยก็ไม่พูด เหลือบมองผมแล้วก็ถอนหายใจ
ทำยังกับไม่พอใจอะไรสักอย่าง
 ทีเมื่อคืนนะ ทั้งกวิน ทั้งที่รัก ทั้งเมีย ช่างสรรหาคำมาโอ้โลมผมจริงๆ  พอตื่นมาก็ทำเหมือนสาวน้อยที่ถูกพรากพรมจันท์ซะ ทั้งที่ผมเป็นผู้ถูกกะทำนะ แหม่งงงงงง!


"ก็ขืนใจผมไหมหล่ะห่ะ?!"

"อย่ามาๆ มึงก็ยอมเหอะ ถ้าจะขัดขืนก็ทำได้ไม่ใช่เหรอ? แล้วไอ้รอบหลังๆนี่ มึงทำเองเลยนะ! สะโพกไม่หลุดก็ดีเท่าไหร่แล้ว! "   ผมชี้หน้าด่ามัน

"โว๊ะ!!!!  ก็มันหยุดไม่ได้นี่หว่า  ลุงนั่นแหละเริ่ม ตอนแรกผมแค่จะขู่เท่านั้น ลุงนั่นแหละที่อ่อยผมอ่ะ" มันยกสองมือขึ้นทึ้งหัวตัวเอง
"โอยยยยยยยยย ลุงเข้าใจป่ะ? ว่าผมเป็นผู้ชายยยยยยย"

"เออ!....กูก็ผู้ชายเหมือนมึงนั่นแหละ!"

"ไม่เหมือนนนนนนน! ลุงหน่ะเป็นเกย์ ฉะนั้นผมถึงรับไม่ได้ไง!"

"..........."
  สะตั้นเลยครับกับคำพูดของมัน ไอ้อาการเจ็บแปล๊บๆตรงกลางอกนี่ มันคงเป็นอาการแทรกซ้อนของซีโครงหักสินะ แต่ทำไมมันรู้สึกโหวงๆว่ะ?

"ลุง...."  มันลากเก้าอี้เล็กที่มันนั่งก่อนหน้านั้น มานั่งหันหน้ามาทางผม
"ลุงฟังนะ....... ผมเป็นผู้ชายแท้ๆ ยอมรับละกัน.....ว่ามันรู้สึกดี..แต่...มันคงแค่ได้ลองของที่แปลกไปจากเดิม....มันเลยหยุดไม่อยู่.......ผมรู้นะว่า...การที่คนสองคนมีอะไรกันแล้ว....มันก็อยากจะสานต่อ...แต่ก็อย่างที่พูดนั่นแหละ ไม่ได้เป็นเกย์...ฉะนั้นลุงอย่าหวังกับผมเลยนะ"
"............."

"พูดจบหรือยัง?......"
"................."
"มึงก็ฟังที่กูพูดนะ........ กูรู้ว่ามึงไม่ได้เป็น ไม่ต้องย้ำสถานะกูขนาดนั้นก็ได้....กูรู้ตัวว่าไอ้ที่ทำกับมึงมันแหกกฎธรรมชาติ...... กูหน่ะก็เคยนอนกับคนอื่นที่ไม่ใช่มึงอยู่.....ไม่ได้เป็นแฟนกันด้วยซ้ำ...แค่ความต้ออยาก.....
ต่างคนต่างสนอง....อย่าเข้าข้างตัวเองสิว่ากูจะคิดเล็กคิดน้อยกับมีง......ผัวเมียร่วมเตียงคืนเดียวจบ น้ำแตกแล้วแยกย้าย
รักสนุกแต่ไม่ผูกพันเว๊ย.....ถ้ารู้สึกผิดขนาดนั้นก็ออกไป ไม่ต้องมาดูกู....กูอยู่ได้ กูไม่ได้เป็นง่อย"


"............." มันเงียบสักพักก่อนจะเอ่ย "ไม่ได้หรอก....รับปากพุทรไว้แล้ว...รับเงินเขามาด้วย...ยังไงก็ต้องทำหน้าที่ให้สำเร็จ"

"เท่าไหร่?.....เดี๋ยวจะจ่ายคืนให้....ถ้าพุทรเขามีปัญหา ก็บอกให้เขามาถามกู กูจะบอกเขาเองว่าไม่ต้องการพยาบาล"

"ไม่!.......... ผมบอกว่าจะทำหน้าที่เองไง เข้าใจป่ะ?"

"แล้วทำไมมึงพูดยังกับว่ากูเป็นตัวปัญหาหล่ะ?..... หรือกลัวกูไปเคลมพี่มึง? จะเป็นไม้กันหมาว่างั้น?"
ผมชักจะงงกับมันแล้วครับ พูดดักคอผมไม่ให้หวังอะไรกับมัน ทำเป็นแบ่งแยกเพศ ทำเป็นหงิดไม่พอใจ
แต่พอจะให้มันไป กลับไม่ไปเสี่ยนี่

"เปล่าาาาาาา......เหมือนกี้คือ....ตกลงกันก่อนไง"

"มึงยังจะอยู่ว่างั้น?"

"อืม" มันพยักหน้าให้ผมเป็นการตกลง
"เอ่อ.........ที่ว่า.........." มันเว้นไว้สักพัก แล้วพูดต่อ ".... แค่ความต้องการอยาก ต่างคนต่างสนองนี่ คิดอย่างนั้นจริงเหรอ? แล้วถ้าอยาก'เอา'อีกก็ได้ใช่ป่ะ?"

"ห๊ะ? อะไรนะ?"

"ปะ....เปล่า...ไม่มีอะไร..แฮะๆ...อ้อจริงสิ..ยังไม่กินข้าวเช้าเลย..งั้นผมไปทำข้าวเช้าก่อนนะ"

.....ตึก.....ตึกๆ....ตึกๆๆ....ตึกๆๆๆ....ตึกๆๆๆๆ.....

นึกว่าตัวเองหูฝาดกับคำถามที่มันทิ้งท้าย  ถ้าหูผมยังใช้งานได้ดี เมื่อกี้มันถามว่า ถ้าอยาก'เอา'อีกก็ได้ใช่ไหม?  แต่หัวผมยังประมวณเนื้อหาข้างต้นยังไม่เสร็จดี กลับต้องมาสะดุดกึ๊กกับแสงสว่างจ้าอย่างกับโดนสปอร์ตไลน์นับสิบดวงมันสาดมาทางผม โลกทั้งโลกเหมือนหยุดหมุน เหมือนมีเอลฟ์ตัวเล็กๆบินอยู่รอบตัว กับแค่ยิ้มของไอ้ตัวหวานแค่นั้น ริมฝีปากสีแดงสวยยกยิ้มขึ้นกว้างเผยให้เห็นเขี้ยวเสน่ห์เล็กๆ
หน้าขึ้นสีแดงอมชมพูประดับพวงแก้ม ดวงตาโตสีน้ำตาลเข้มหรี่ขึ้นตามใบหน้าที่ขยับยิ้มหลังกรอบแว่นสายตา  เหมือนกับโดนมนตร์สะกดให้ตกอยู่ในภวังค์ มือเรียวของเจ้าตัวยกขึ้นมาเกาท้ายทอยแก้เก้อ ท่าทางเหนียมอายนั้นยิ่งทำให้ลมหายใจผมสะดุด ใจเต้นตึกๆจนนึกว่ามันจะทะลุอกออกมา
ตายๆๆ เอาแล้วครับ ไอ้ตัวหวานเล่นผมซะแล้ววววววววว


...


 "อ๊ะ......อ๊ะ.......ตะ..ต้องนั้น....แรงอีก....เอาแรงๆ...อึก..อ๊ะ..อ๊ะ...อ๊ะ"

'ซีดดดดด.....อืมม...อย่ารัดผมแน่นมากสิครับ.....อ๊ะ....เดี๋ยวผมไปก่อนนะ...อืมมมม'

"พฤกษ์ครับ.....จะไม่ไหวแล้ว......อ๊ะ.....อ๊ะ.....ตัวหวาน...อ๊ะ..."

'ใจเย็นครับที่รัก.....พร้อมกันนะ....อืมมม......'

เสียงเนื้อกระทบกันสนั่นก้องทั่วห้องนอน บนเตียงขนาด6.5ฟุตมีชายสองคนกำลังทำกิจกรรมเข้าจังหวะอย่างถึงพรกถึงขิงอยู่ แอร์เย็นเฉียบหาได้ทำให้อุณภูมิที่ร้อนระอุของสองคนลดลงไม่
เหงื่อกาฬที่ผุดขึ้นตามขมับนั้น บ่องบอกได้ดีว่ากายของทั้งคู่ร้อนเพียงใด
เสียงสูดริมฝีปากที่เหมือนกับไปกินของเผ็ดมา พร้อมกับเสียงหอบหายใจของทั้งคู่ดังระงม
ร่างกายที่สอดประสานเป็นจังหวะเร่าร้อน ใกล้จะถึงจุดที่เรียกว่าสวรรค์อยู่รำไร

"อ๊ะ....อ๊ะ...อ๊ะ....ตัวหวาน....อ๊ะ..พฤกษ์.....อ๊ะ....จากออกแล้ว....อึก.."

'อืมมม...จูบหน่อยกวิน....อ๊ะ...อืมมมม....' 

ไอ้ตัวหวานโน้มหน้าลงมาแลกลิ้นกับผมพร้อมกับเร่งจังหวะเร็วขึ้น

"อ๊ะ....อืม...อ้าาาาาาาาาา"  ผมฉีดพ้นน้ำสีขาวขุ่นออกจากกวินน้อยเต็มหน้าอกเต็มหน้าท้องไปหมด
อืมมม... อึก... อ่าาาาาาา" กระตุกสองสามทีก็ฉีดพ้นของเหลวเข้าเต็มช่องทางผม เยอะมากจนมันไหลย้อนออกมา

เอ่อ............. สงสัยสินะครับ. ว่าไอ้คนที่บอกว่าตัวแมนทั้งแท่งอย่างมัน ไหง๋ถึงมาแสดงบทรักถึงพริกถึงขิงกับผมบนเตียงแบบนี้  งั้นเอาพอให้เข้าใจนะครับ
คือตั้งแต่ช่วงเช้าหลังจากโต้เถียงตกลงกับมันเสร็จนั่นแหละ  พอตอนกินข้าวมันก็มีสีหน้าดีขึ้น เลิกหน้าบูดเป็นตูดลิงแล้ว  ในระหว่างวันมันก็พาผมออกไปยืดเส้นที่สวนสาธารณะ ตกเย็นก็ซื้อของมาทำกินกัน  บีบนวดคลายเส้นที่ขาข้างขวาที่ตึงๆ เสร็จก็พาไปอาบน้ำและก็กินข้าว 
และก็นะ พอตั้งแต่เดี้ยงมาผมก็นั่งๆนอนๆ แทบจะไม่ได้หยิบจับอะไรเลย  พอ5ทุ่มได้เวลานอนมันก็ไม่ง่วงแล้วเพราะนอนเยอะมาก เลยเปิดทีวีช่องเคเบิ้ลดูหนังดูชีรี่ย์  ตอนช่วงทุ่มนึงไอ้ตัวหวานก็บอกว่าจะเข้าไปโรงบาล เห็นว่ามีคนประสบอุบัติเหตุรถทัวคว่ำ พยาบาลช่วงนี้ก็หยุดเยอะ คนไม่พอเลยต้องไปช่วย พอมันกลับมา5ทุ่ม เห็นผมยังไม่นอน มันก็ไปอาบน้ำแล้วมานั่งตรงเบาะนอนปิ๊กนิกที่กางไว้ที่พื้น ข้างเตียงหน้าจอทีวี แมนชั่นผมแบ่งเป็นสองส่วนครับ ส่วนแรกคือโซนนั่งเล่น
มีห้องครัวที่ยื่นออกไปทางระเบียง มีโซฟารับแขก มีโต๊ะญี่ปุ่นพร้อมเบาะรองนั้งไว้นั่งกินข้าว
ส่วนที่2เป็นโซนพักผ่อน คือห้องนอนผมเอง มีของสะสม ตู้เสื้อผ้า และทีวีเครื่องหนึ่ง 

พอมันมานั่งข้างๆก็ถามผมว่าทำไมยังไม่นอน? ผมก็ตอบมันไปว่ายังไม่ง่วง มันก็ไม่ถามอะไรอีก
ดูหน้ามันเหนื่อยๆครับ ว่าจะถามนั่นถามนี่สักหน่อยเลยไม่อยากจะกวนมัน หันไปนั่งดูทีวีต่อ
ทีวีฉายหนังฝรั่งบู้อยู่ พอถึงตอนที่พระเอกกับนางเอกจูบกันเท่านั้นแหละ  ด้วยอะไรก็ไม่รู้ที่เริ่มสร้างความอึดอัดให้แก่พวกเรา เลยบอกมันว่าไม่ดูแล้ว จะนอน ไอ้ตัวหวานเลยพาผมไปนอนที่เตียง
ผมบอกว่าเดินเองได้ มันก็คะยั้นคะยอจะประคองผมอยู่นั่นแหละ  ในจังหวะที่ยื้อแย่งกันอยู่นั้น
ผมก็สะดุดขาตัวเองล้มลงไปกองอยู่บนเตียง ด้วยอารามตกใจก็คว้าคอมันลงมาด้วย
ถ้านึกภาพไม่ออกก็ให้นึกถึงฉากที่นางเอกล้มและก็พระเอกล้มทับ เหมือนในละครหลังข่าวนั่นแหละ
พอตาสบตา ร่างกายสัมผัสกัน ก็เกิดอาการเผลอไผลและจบลงตรงเสร็จสมทั้งคู่นั่นแหละ
และก็อย่างที่เห็น ไอ้ตัวหวานนอนทับผมอยู่ข้างบน ในท่ามิสชั่นนารี  เสียงหอบหายใจแฮ่กๆของผมกับมัน ก็เริ่มจะหายเป็นปกติแล้วครับ ไอ้ที่คาอยู่ก็ไม่เอาออกสักที จนผมเริ่มจะอึดอัดแล้ว


"เสร็จแล้วก็ออกไปสักทีสิ อึดอัด"

"เดี๋ยวก่อนสิ ยังเหนื่อยอยู่เลย" บอกผมพร้อมกับรวบตัวผมกอดไว้แน่น

"เหนื่อยแล้วก็ปล่อย........"

"เดี๋ยวสิ...กำลังสบายเลย"

ผมแหงนหน้ามองมัน  "ไอ้ที่คาอยู่....เอาออกก่อนได้ไหม? อึดอัด" ผมเริ่มจะดิ้นขลุกขลักแล้วครับ

"อย่าดิ้นสิครับ ไอ้ที่มันสงบอยู่มันจะตื่นเอานะ" ผมทำตาเขียวใส่มัน มันก็ส่งสายตาวิววับมาให้ทั้งยังแลบลิ้นเลียริมฝีปากตัวเองอีก ตอนนี้มันถอดแว่นอยู่ หน้ามันหวานมากครับ"

"นี่กวิน...."

"ลามปามนะ...."

"ขออีกรอบได้ป่ะ?......."

"ถ้าบอกไม่ให้......."

"ก็จะ'เอา'........."

"เฮ้อ! คิดดีแล้วเหรอที่ทำแบบนี้?....ไม่ใช่ว่าทำเสร็จแล้วไปนั่งทำท่าทางเป็นสาวน้อยพึ่งเสียตัวหรอกนะ?"  เตือนมันก่อน เดี๋ยวมันโทษผมอีก

"ไม่หรอก..... ผัวเมียรวมเตียงคืนเดียวอย่างที่กวินว่าไง....แค่อยากแค่นั้น"

".............."

รู้สึกหน่วงๆยังไงไม่รู้ครับ จริงอยู่ที่ผมเคยพูดอย่างนั้นไป  แต่พอได้ยินจากปากของไอ้ตัวหวานนี่แล้ว
มันรู้สึกวูบๆโหวงๆยังไงไม่รู้  ปากก็หนักอึ้งเหมือนน้ำท่วมปากทั้งที่อยากจะค้านมันออกไป
และผมก็ต้องยอมมีอะไรกับมัน โดยที่มีความสำคัญเป็นแค่เมียร่วมเตียงคืนเดียว...



.......................................................................


เวลาผ่านไปไวเหมือนนั่งทรานแมชชีนทะลุอนาคตออกมา  ตอนนี้แขนผมหายจนจะได้ถอดเฝือกแล้ว
ขาก็เดินได้คล่องแคล่วแล้ว
ผมนั่งอยู่ในห้องที่มีขนาดกระทัดรัดสีขาว มีโต๊ะตัวใหญ่หนึ่งตัว เก้าอี้2ตัว ข้างหลังผมมีเตียงไว้สำหรับให้คนไข้นอน ผมนั่งอยู่เก้าอี้ข้างหน้าโตะทำงานของหมอ ส่วนหมอก็กำลังแกะเฝือกผมอยู่
 
"ไหนคุณกวินลองขยับแขนขึ้นลงหน่อยครับ"
ผมก็ลองขยับแขนดู
"เจ็บหรือขัดๆตรงไหนบ้างหรือเปล่าครับ?" หมอถามผม

"ไม่แล้วครับหมอ ไม่เจ็บไม่ขัดตรงไหนด้วยครับ" ผมนี่ยิ้มเลย ในที่สุดก็ได้ถอดสักที ไอ้เฝือกนี่ทั้งทำให้ลำคาญและแถมยังคันจิ๊ดๆอีก

"ถ้างั้นก็หายห่วงแล้ว ดูจากแผ่นเอ็กเรย์กระดูกสมานกันเรียบร้อยดีแล้วครับ "

"ขอบคุณหมอมากนะครับ"

"ยินดีครับ"  ผมยกมือไหว้คุณหมอที่น่าจะอายุพอๆกับผม ก่อนจะเดินออกมา

ไอ้ตัวหวานรอผมอยู่ข้างนอกนี้เองครับ มันบอกจะไปทักเจ้ๆพวกแผนกพยาบาลสักหน่อย

เรื่องตั้งแต่วันที่ผมเริ่มมีอะไรกับมันวันแรก ปัจจุบันผมก็ยังเป็นคู่นอนให้กับมัน ในฐานเมียร่วมเตียงคืนเดียวอยู่  แต่ผมว่านะ ความสัมพันธ์ของเราดีขึ้นตามลำดับอยู่นะ กินข้าวด้วยกัน อาบน้ำด้วยกัน
ดูหนังฟังเพลงด้วยกัน หัวเราะด้วยกันอย่างกับผัวเมียจริงๆ ผมว่า.....แบบนี้ก็ไม่เลวนะ^^


Rrrrrrrrrrrrrrrrrr


"ใครโทรมาว่ะ?" เห็นหน้าจอโทรศัพท์ขึ้นชื่ออาจารย์พุทร

">>สวัสดีครับอาจารย์กวิน แขนเป็นไงบ้างครับ<<"

"หายแล้วครับอาจารย์  พึ่งถอดเฝือกออกเมื่อกี้นี้เอง"

">>เอ่อ....อาจารย์ผมขอตัววางสายนะครับ พอดีมีสายซ้อนจากพี่สาวหน่ะ<<"

"ไม่เป็นไรหรอกครับ ขอบคุณเป็นห่วงนะที่เป็นห่วง". และก็วางสายไป



ผมเดินออกมาจากห้องหมอและก็ตรงไปยังแผนกผู้ป่วยใน ที่ๆซึ่งเป็นที่รวมตัวกันของกลุ่มพยาบาล
และไอ้ตัวหวานบอกว่าจะอยู่บริเวณนั้น มันบอกผมถ้าหมอตรวจเสร็จให้รออยู่หน้าตึกผู้ป่วยใน
และให้บอกพยาบาลประชาสัมพันธ์หน้าตึกว่ามาถึงแล้ว เดี๋ยวมันจะรีบออกมา
นั่งรอสักพัก ก็ชักจะปวดฉี่แล้ว เลยถามทางไปห้องน้ำจากคุณพยาบาล  เขาบอกเดินตรงไป  เลี้ยวขวา เลี้ยวขวาอีก และก็จะเจอ
ผมเดินมาตามทางที่พยาบาลบอก  พอเดินมาถึงเลี้ยวสุดท้ายก็ได้ยิน เสียงหัวเราะคิกคัก พอหันไปก็เห็น


'พฤกษ์นี่น่ารักเหมือนเดิมเลยนะ...จะทำให้หลิวหลงไปถึงไหนกันฮื่ม?" สองมือบางโอบขึ้นคล้องคอไอ้ตัวหวาน
"หึหึ......หลิวชอบหล่ะสิ" ปากบางยกยิ้มขึ้น สองมือคล้องไว้ที่เอวสาวเจ้าหลวมๆ
"อยากรู้จัง....ปากจะหวานเหมือนคำพูดหรือเปล่า?" ส่งยิ้มยั่วไปให้ชายร่างสูง บดเบียดหน้าอกในชุดพยาบาลแน่นเปรี๊ยะจนกระดุมเสื้อแทบจะปริแตกเข้าหาไหล่กว้าง สองมือโน้มลำคอลง
ปากประกบปาก แลกลิ้นกันนัวเนียจนได้ยินเสียงจ๊วบจัาบ

เคร้ง!!!!!!!.........

ไม่ใช่เสียงผมหรอกครับ เสียงของคนที่จะมาเข้าห้องน้ำเหมือนผมทำของหล่นพื้น และก็คงดันเห็นภาพที่ผมเห็นด้วยเหมือนกัน
เขาคงตกใจที่เห็นฉากรักที่กำลังเข้าด้ายเข้าเข็มของสองคนนั้นแหละ
ไอ้สองตัวนั้นก็สดุ้งผละออกจากกัน หันมาทางผมกับคนนั้น  สายตาผู้หญิงดูจะไม่พอใจที่มีคนมาขัดจังหวะ
แต่ไอ้ตัวหวานมันเห็นผม แล้วก็หน้าซีดเลยครับ อ้าปากค้างเหมือนจะพูดอะไร
ผมเองก็ไม่อยากจะขัดความสุขมัน ดูท่าคงจะไปต่อที่อื่นที่ไม่มีใครขัดอีกยาว เลยส่งยิ้มน้อยๆไปให้และหันหลังกลับ ไม่คิดจะเข้าห้องน้ำอีกต่อไป เดี๋ยวไปทำธุระที่บ้านทีเดียวล่ะกัน 
ผมเดินออกมาโดยไม่สนใจเสียงเรียกที่ตามหลังมาเลย ตอนนี้อยากกลับบ้านมาก รู้สึกเหนื่อยๆยังไงก็ไม่รู้  เหนื่อยจนแทบก้าวขาไม่ออก แต่ต้องออกไปจากนี่ให้เร็วที่สุด




---------------------------------------------------------------------------

                   
                สวัสดีวันสงกรานต์ วันปีใหม่ไทย
          หุหุ....ติดไว้ก่อนอีก40%นะครับ  :hao6:
           เอาไป60%ก่อน. อีกที่เหลือจะมาต่อหลังสงกรานต์
          ขอให้เล่นน้ำอย่างความสุขนะครับ.   
           ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านด้วยครับ
         
 :pig4:













 

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(4/4) 60%
เริ่มหัวข้อโดย: GBlk ที่ 12-04-2015 03:48:19

ค้าาาาาาาาาาาาาาางงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(4/4) 60%
เริ่มหัวข้อโดย: heroves ที่ 12-04-2015 06:35:58

โห้ยยย คนเขียนใจร้าย  :katai1:

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(4/4) 60%
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 12-04-2015 07:17:13

 :z6:  ถีบนี้ให้ไอ้ตัวหวาน. แหม หล่อเลือกได้นะเมิง

เคะแก่แล้วไง แก่ก็เจ็บเป็นนะว้อย.  :ling1:

คนเขียนมาต่อเถอะ. เอาคืนไอ้ตัวหวานให้หนักๆหน่อยนะ. กวินที่รักไม่ได้ใจง่ายนะ

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(4/4) 60%
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 12-04-2015 07:29:09

ม่ายน่ะ
ค้างอย่างแรงงงงงงงงงงงง
มาต่อเถอะๆๆๆๆๆๆๆๆ
อย่าแกล้งคนอ่านจิ
ทำให้อยากแล้วจากไปซะงั้น

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(4/4) 60%
เริ่มหัวข้อโดย: ทิวลิปสีส้ม ที่ 12-04-2015 07:50:19

ห๊ะ คนแต่งทำร้ายอ่า  :ling1:

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(4/4) 60%
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 12-04-2015 09:07:21

ค้างงงงงง!!! พฤกษ์เด็กบ้าเอ้ยย…

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(4/4) 60%
เริ่มหัวข้อโดย: youuue ที่ 12-04-2015 10:10:43

อ้ากกก

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(4/4) 60%
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 12-04-2015 10:49:08

 :a5:

ตัดตอนได้โหดร้ายมากค่ะ

สงสัยว่าพฤกษ์ทำแบบนี้เพราะอยากแน่ใจสินะว่าตัวเองไม่ใช่เกย์ ยังมีอารมณ์กับผญอยู่......

ที่ชอบก็แค่มีเซ็กส์กับกวินเท่านั้น ไม่ได้รักหรือหลงอะไร

เคสนี้จะเป็นแค่น้ำแตกแล้วแยกทางหรือเปล่านะ??

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(4/4) 60%
เริ่มหัวข้อโดย: muiko ที่ 12-04-2015 22:26:20

เอาเถอะพ่อตัวหวาน
จะสนใจทำไม ก็แค่เพื่อนร่วมเตียง ไม่ได้คิดไร
แมนๆกินหญิงได้
ก็นะ งั้นก็ปล่อยกวินไปเลย อย่ามาเสียใจหล่ะ
แก่แล้วก็เจ็บเป็นนะ  :angry2:

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(4/4) 60%
เริ่มหัวข้อโดย: cho-ningza-19891 ที่ 13-04-2015 18:32:54

 :hao5: กวินไม่เป็นไรนะ หาผัวใหม่เถอะ ไม่ต้องไปง้อไอ้พฤกษ์มัน :fire:

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(4/4) 60%
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 14-04-2015 11:25:17

 :z6:

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(4/4) 60%
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 15-04-2015 11:39:57

ค้างมากจริงๆ ตัดตอนได้โหดร้ายมากเลย T^T

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(4/4) 60%
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 15-04-2015 21:34:12

ค้างอ่ะ  :serius2:

รออีก 40% ค่ะ

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(4/4) 60%
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 15-04-2015 21:49:17

 :call:  คนเขียนหาย. มาต่อเลยนะ
สอยคนอ่านลงที. ค้างนานแล้ว

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(4/4) ต่อ40%ที่เหลือ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: TanTanNY ที่ 16-04-2015 05:16:09

                      โทษทีที่ทำให้ค้างนะครับ

                   พอดีมันเป็นนิสัยของคนเขียนเอง ที่ชอบเห็นคนดิ้นทุรนทุราย

                     ไปอ่านอีก40%ที่เหลือครับได้เลยครับ
                 
                       (ต่อ (จบ))


--------------------------------------------------------------------------------------
" กวิน!  กวิน! คุณ! เดี๋ยวก่อนฟังผมก่อน กวิน! หยุด! "

เสียงฝีเท้าวิ่งตามหลังผมมา พร้อมกับเสียงเรียก หลังจากที่ผมเดินออกมาจากตึกผู้ป่วยใน ตอนนี้เดินมาถึงหน้าโรงพยาบาลแล้ว
ผมไม่คิดที่จะหยุดหรือหันกลับไปมองข้างหลัง เดินจ้ำให้เร็วเพื่อจะไปจากตรงนี้ให้ได้ ถึงแม้ขาจะไม่มีแรงแล้วก็เถอะ
ผมเดินออกมาถนนใหญ่หน้าโรงพยาบาลพอดีกับมีแท็กซี่มาทางนี้พอดี ผมกวักมือเรียกพอรถจอดก็เปิดประตูแทรกตัวเข้าไปนั่งเบาะหลังแล้วบอกให้รถออก

ปังๆๆ....
เสียงทุบกระจกข้างนอกไม่ได้ทำให้ผมสนใจ เบือนหน้าไปอีกฝั่ง พร้อมกับมือที่ดึงประตูรถไว้ ไม่ให้คนข้างนอกเปิดเข้ามาได้

"ไปเลยครับพี่"
รถเคลื่อนตัวสู่ถนนข้างหน้า เสียงเคาะกระจกพร้อมกับเสียงเรียกของอีกคนเริ่มออกห่างไปเรื่อยๆ
จนลับสายตา

Rrrrrrrrrrrr ................

เสียงโทรศัพท์มือถือในกระเป๋ากางเกงดังขึ้น หยิบออกมาดูก็เห็นชื่อปลายสายที่ขึ้นว่า"ไอ้ตัวหวาน" ก็ปล่อยให้มันดังอยู่อย่างนั้น ไม่คิดจะกดรับ รอจนเงียบแล้วกดปิดเครื่อง  ตอนนี้ผมไม่อยากรับรู้อะไรทั้งสิ้น รู้อยู่ว่าตั้งแต่วินาทีที่ก้าวออกมานั้นหมายความว่าผมกำลังหนี หนีจากความกลัวที่จะรับรู้สถานะของตัวเอง
หนีเพราะกลัวว่าจะเจ็บเพราะดันไปหลงรักเด็กมันเข้า หนีจากความเป็นจริงที่ว่าผมเป็นแค่คู่นอน

วางโทรศัพท์ไว้ข้างตัว นั่งมองมือสองข้างของตัวเอง ยกมันขึ้นลูบหน้าแรงๆไล่ความคิดที่จะยึดเอาไอ้ตัวหวานไว้เป็นแค่ของผมคนเดียวออกไป ผมรู้ดีว่าผมทำแบบนั้นไม่ได้ เด็กมันอายุแค่29 ยังมีอานาคตอยู่ แถมมันยังเป็นผู้ชายแท้ การที่จะมีผู้หญิงสักคนเข้ามามันก็ไม่แปลก 

"เอ่อ.....คุณผู้โดยสารครับ ให้ลุงไปส่งใหนเหรอครับ?"

ผมตื่นจากผวังค์ความคิดของตัวเอง เงยหน้าขึ้นมองไปทางคุณลุงคนขับ คิดอยู่ว่าถ้ากลับแมนชั่น ก็คงต้องเจอเด็กนั่นแน่ เพราะกุญแจบ้าน กับรถยังอยู่ที่พฤกษ์อยู่

"ไป หมู่บ้าน XXX ครับ" บอกลุงคนขับแท็กซี่เสร็จก็นั่งเอาแขนข้างหนึ่งเท้าประตูรถมองออกไปดูวิวข้างทางพร้อมกับในหัวที่มีเรื่องราววุ่นวายเต็มไปหมด


.................................................................

"อะ....อ้าว..คุณตาเล็ก สวัสดีคับ"
ผมหันไปตามเสียงทักจากคนในบ้านใหญ่ พอรถแท็กซี่จอดเทียบประตูรั้วบ้านสวน เดินมายืนว่าจะกดกริ่ง พอดีมีคนเดินออกมาเปิดประตูพอดี บ้านหลังนี้อยู่แถวๆชานเมือง เป็นบ้านเกิดผมครับ อยู่มาตั้งแต่มันยังเป็นแค่บ้านหลังเล็กๆ จนตอนนี้มันขยับขยายใหญ่แล้ว จากมีแค่บ้านหลังเดียวที่อยู่ติดแม่น้ำ ตอนนี้ก็มีบ้านหลังใหญ่ข้างหน้าตรงที่เคยเป็นส่วนมะม่วง
 หลังใหญ่นี่เรียกว่าบ้านหลักครับ พี่สาวอยู่กับไอ้ป่านสามีเจ้แก พร้อมกับลูกอีกสาม หลานอีกห้า ลูกชายคนโตตอนนี้ทำงานอยู่ต่างประเทศชื่อนัท ลูกสาวคนกลางชื่อนุ่นตอนนี้ก็อยู่บ้านนี้เลี้ยงลูกห้าคนกับสามีมัน
 ส่วนนนท์ลูกคนเล็กของพี่ผมตอนนี้ก็เรียนมหาลัยเช่าหออยู่ข้างนอก พี่สาวกับสามีเเกทำงานส่งออกพืชผลทางการเกษตรในต่างประเทศ ไม่ค่อยจะอยู่บ้านกันหรอก จะมีก็แต่ยัยนุ่นกับหนุ่มที่เป็นหลานเขยผม
กับหลานๆ พร้อมคนดูแลบ้านอีก3คน

"อื้ม...หวัดดีกันณ์... ไหง๋เราไม่ได้อยู่โรงเรียนเหรอ?วันนี้วันพุธแถมพึ่งจะเที่ยงเองนะ"
ผมรับไหว้หลานชายคนโตลูกของยัยนุ่น พร้อมกับถามว่าไม่ไปเรียนเหรอ เพราะหลานมันพึ่งจะอยู่ม.4เองครับ

"โห่...ตาเล็กอ่ะ...ตอนนี้เขาปิดเทอมฤดูหนาวอยู่ครับ...ไม่มีใครไปเรียนหรอก..เป็นครูซะเปล่าไม่รู้ว่าช่วงนี้เขาหยุดเรียนกัน"  ส่ายหัวน้อยให้กับความไม่รู้เรื่องของคุณตา

"นี่แหนะ" มะเหงกใส่กะบานไอ้ตัวเล็กหนึ่งที "ถามนิดเดียว ยังกล้าย้อนมาสอนอีกนะ"


"โอ๊ะ!...เจ็บอ่ะ" ยกมือขึ้นลูบหัวปอยๆ แถมยังทำแก้มป่องปากยื่นใส่อีก "รุนแรงกับหลานตลอดๆอ่ะ"

"วันหยุดแล้วนี่เราจะออกไปใหน? แล้วแม่เราหล่ะ?"

"แม่กับพ่อกับตากับยายพร้อมพวกน้องไปเยี่ยมน้านัทที่ญี่ปุ่นฮ่ะ ตอนนี้ไม่มีใครอยู่บ้านหรอก จะกลับอีกทีก็อาทิตย์หน้า ส่วนผมจะออกไปซ้อมดนตรีกับเพื่อน"  พูดจบก็ชี้มือไปทางเด็กหนุ่มรุ่นเดียวกันที่นังรออยู่ที่มอไซด์

"เขาไปเที่ยวกันทั้งบ้าน เราทำไมไม่ไปเยี่ยมน้านัทหล่ะ?"

"หึ ไม่เอาอ่ะ ไปเที่ยวที่อื่นหน่ะไปอยู่ แต่ไม่ไปเยี่ยมน้านัทหรอก ผมไม่ถูกกับแก อยู่ใกล้ที่ไรขนลุกทุกที ชอบมองผมแปลกยังไงก็ไม่รู้อ่ะ" พูดพร้อมกับทำหน้าแหยงๆสะบัดขนยังกับลูกแมวน้อย หลานผมนี่ก็อีก มันน่ารักกว่าเด็กผู้หญิงซะอีกนะ ก็กลัวอยู่ว่ามันจะโดนเสือสิงห์งาบเข้าสักวัน
ดูมันยังไงๆก็เคะน้อยชัดๆ

"ผมไปนะคุณตาเล็ก" พูดเสร็จก็เขย่งหอมแก้มผมฟอดหนึ่ง แล้ววิ่งไปหาเพื่อนที่รออยู่
"กลับมาบ้านทั้งทีก็ฝากดูบ้านด้วยนะครับ ผมจะกลับดึกหน่อย ไม่ต้องรอทานข้าว เดี๋ยวหากินเองครับ
บ้ายบาย" ใส่หมวกกันน็อกได้ก็ซ้อนมอเตอร์ไซค์เพื่อนออกไปแล้วครับ ก่อนไปก็ส่งจูบให้ผมหนึ่งทีพร้อมโบกมือเป็นนางงามมาให้ ผมได้แต่สายหัวน้อยๆก็ความขี้เล่นของหลานชายคนโต

เดินเข้ามาในบริเวณบ้านก็ได้ยินเสียงคุยกันของเด็กดูแลบ้านในครัว ผมเดินผ่านออกไปทางประตูอีกฝั่ง ไปยังบ้านที่เป็นบ้านของผม เป็นบ้านที่ผมกับเตี่ยกับแม่กับพี่สาวเคยอยู่ตอนเด็กๆ
บ้านนี้อยู่แถวริมแม่น้ำครับ ผมเดินผ่านแปลงดอกไม้ที่พี่สาวผมปลูกไว้ ทำเป็นสวนพักผ่อน มีแคร่ใต้ต้นโพธ์ต้นใหญ่เอาไว้นอนเล่นได้ บ้านนี้ก็เป็นบ้านไม้ยกพื้นขึ้นนิดหน่อยกันเวลาน้ำล้นตลิ่งจะได้ไม่เข้าข้างในบ้าน 
ยกกระถางต้นมะลิหน้าบ้านขึ้น หยิบเอากุญแจที่ซ่อนอยู่ออกมาไขประตูบ้าน  เดินเข้ามาภายในบ้านก็ยังเหมือนเดิมครับไม่มีอะไรเปลี่ยน จักรเย็บผ้าของแม่ก็ยังอยู่ที่เดิม หม้อก๋วยเตี๋ยวของเตี่ยก็ยังอยู่ในครัว ถึงผมจะไม่ได้มานานแล้ว แต่ในบ้านยังสะอาด พี่นินคงให้คนมาทำความสะอาดทุกวันนั่นแหละ เดินขึ้นไปชั้น2ของบ้านก็เหมือนเดิมครับ ชั้นนี้จะกวางมากเพราะมีแค่ตู้เสื้อผ้ากับตู้ผ้าห่ม มีฟูกใหญ่ที่เคยใช้นอนกับสี่คนพ่อแม่ลูก พร้อมมุ้งสี่หูหลังหนึ่ง ผมเดินไปเปิดหน้าต่างที่อยู่ทุกทิศของบ้าน เปิดมันหมดทุกบานนั่นแหละครับ ผมหันไปเห็นดอกไม้สีเหลืองที่เป็นพวงห้อยระย้าพริ้วไหวไปตามแรงลมของต้นราชพฤกษ์หรือภาษาบ้านๆเรียกว่าต้นคูน  ดอกคูนสีเหลืองสวยที่ปลูกเรียงกันยาวไปตามริมแม่น้ำ สวยกว่าดอกซากุระอีกนะผมว่า

"ราชพฤกษ์งั้นเหรอ? อันหนึงคือดอกไม้ส่วนอีกอันคือคนที่รัก...... ดอกไม้จะสวยก็ต่อเมื่ออยู่บนต้น เหมือนกับไอ้เด็กที่ผมรักมันคงดีกว่าที่จะอยู่ในสถานะที่ควรจะเป็นสินะ ดีแล้วหล่ะที่เดินออกมา"
 
น้ำใสๆหยดลงหลังมือที่เกาะขอบหน้าต่าง จนผมต้องก้มลงไปมองยิ่งทำให้น้ำหยดเล็กๆตกกระทบหลังมือมากขึ้นไปอีก ผมเหยียดยิ้มให้ตัวเอง  "หึ โตจนอายุป่านนี้ยังร้องไห้อีกนะกู"
ยกสองมือเช็ดน้ำใสๆที่ไหลไม่หยุด เช็ดยังไงมันก็ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดไหลเลยสักนิด
"ไม่ได้ร้องไห้นาน พอร้องทีไหลไม่หยุดลยแฮะ" ไร้เสียงคร่ำครวญหรือเสียงสะอื้นใดผมยิ้มให้กับความสมเพชตัวเอง นี่คงจะรักไอ้ตัวหวานมันมากสินะ ถึงได้เจ็บขนาดนี้ 
เดินมาที่ฟูกนอนแล้วล้มตัวคว่ำหน้าลง เอาหน้าที่มีน้ำตาถูไถไปกับฟูก ไอกลิ่นหอมแดดพี่นินคงเอาไปตากให้เหมือนเดิมทุกอาทิตย์ลอยขึ้นจมูก 
"นอนสักหน่อยล่ะกัน ตื่นมาคงจะดีขึ้น" ผมหลับตาลงไปพร้อมความปวดหนึบของหัวกับใจที่วูบโหวง ปล่อยให้ตนเองจมลึกไปกับห้วงนิทราหลับไปพร้อมกับความเหนื่อยอ่อน


---------------------


"คุณปูเล็กกกกกกกกก..........."

'อรั๊ก!!....... '  ความเจ็บจุกจากหลังผมเเล่นแปล๊บลงมาถึงหน้าท้อง ผมตื่นทันทีหันไปมองที่มาคนที่คิดจะฆ่าตรรกรรมผมตอนกำลังนอน

"ปูเล็กตื่นเร็ว" ยังหันไปไม่ทันเห็นสี่งที่อยู่บนหลังก็มีมือเล็กๆประกบมือสองข้างเข้าแก้มผมเบาๆ
"หือ...หนูมิ้น" พอหันไปข้างหลังก็มีเด็กอีกคนอยู่บนหลัง "หนูมิว ..... นี่กะจะฆ่าปูเลยเหรอไอ้ตัวแสบ มานี่มารับโทษซะดีๆ นี่ๆ"

"อ้ายยย อย่าาา ฮ่าๆๆๆๆ"  ไอ้เด็กสองตัวที่อายุแค่3กับ4ขวบโดนผมรวบตัวหอมแก้มหนักๆให้ช้ำเป็นการลงโทษที่มาปลุกผมจนเอวแทบคลากแบบนี้ ดูถ้าไอ้สองตัวนี้ถ้าจะถูกใจ หัวเราะคิกคักเชียว

"พอแล้วม้างกวิน หลานแก้มช้ำหมดแล้วนั่น"   ผมหันไปเห็นหนุ่มใหญ่หน้าตาดีมีผมขาวแซมข้างขมับแลดูภูมิฐานใบหน้าคมนั้นยังไม่ได้เปลี่ยนไปเหมือนตอนยังเป็นหนุ่มเลยสักนิด มองดูผมกับเด็กๆเล่นกันก็ส่งยิ้มอบอุ่นมาให้

"หวัดดีครับคุณชายแดนสรวง" ผมยิ้มทักคนมาใหม่ด้วยฉายาเก่าของเจ้าตัว
"เลิกเรียกแบบนั้นสักทีเถอะกวิน ฟังแล้วมันยังไงไม่รู้หน่ะ"
"ก็พี่แดนยังมาดคุณชายไม่เปลี่ยนนิ่ เรียกแบบนั้นแหละถูกแล้ว" ผมส่งยิ้มน้อยๆไปให้แก่พร้อมยักคิ้วจึกๆใส่  พี่แดนส่ายหัวน้อยๆให้กับรุ่นน้องที่สนุกกับการแกล้งเขา

"ว่าแต่ เรามาก็ไม่โทรบอกเลยนะ"
"แฮะๆ ผมมากระทันหันหน่ะครับ ว่าแต่พาเด็กมาเล่นกับกิ่งกับก้านเหรอ? สองคนนั้นไม่อยู่นะ"
กิ่งกับก้านไปแฝดคนเล็กของยัยนุ่นหลานผมเองแหละครับ ส่วนมิ้นกับมิวนี่เป็นหลานของพี่แดนเขาครับ
"เปล่าๆ พี่พาเด็กๆมาเก็บสายบัวไปแกงเย็นนี้หน่ะ เราไปด้วยกันสิ จะได้ค่อยดูเด็กๆด้วย"

พี่แดนนี้เป็นรักแรกของผมครับ เหตุผลที่เล่นบาสตั้งแต่เด็กๆก็เพราะคลั่งไคล้พี่แกนี่แหละ แกรู้นะครับว่าผมเป็นเกย์ แกชอบผู้หญิงครับแต่ก็ไม่ได้รังเกียจผมหรอก ตอนนี้ก็แต่งงานมีลูกมีหลายแล้วครับ แกเห็นผมเป็นน้องชายแกชะมากกว่า
บ้านแกก็อยู่ติดกันกับบ้านผม เลยแวะมาเยี่ยมรุ่นน้องอย่างผมทุกครั้งที่กลับบ้านมา
"ครับ ได้ๆ"

 ผมขึ้นเรือพายของพี่แดน โดยมีเด็กสองคนนั่งตัก พี่แกก็เป็นคนพาย ส่วนสายบัวแกก็เป็นคนเก็บ
ผมคอยกันไม่ให้ไอ้ซนสองตัวตกน้ำในขณะที่มือเล็กนั้นพยามจะคว้าเอาเด็กบัวมาเล่น

เก็บดอกบัวเสร็จก็กลับบ้านพี่แดน
"กวินอยู่กินข้าวก่อน เดี๋ยวพี่จะไปส่งทีหลังนะ"
"ครับพี่แดน"  ผมอุ้มสองตัวที่หลับไประหว่างขากลับขึ้นแนบอกทั้งสองข้าง ขึ้นจากเรือแล้วเดินตามเข้าไปในบ้านของพี่แดน  จัดการพาเด็กๆขึ้นไปนอนบนห้องแล้วก็มาทางในครัวกะจะมาช่วยทำครัวสักหน่อย
เห็นพี่แดนกับพี่จันท์คุยกันกระหนุงกระหนิงสองมือสาระวนช่วยกันทำครัว  เห็นแล้วก็น่ารักนะครับ แต่งงานกันตั้งนานแล้วแต่ยังรักกันเหมือนเดิม 
เห็นเช่นนั้นผมก็ไม่อยากเข้าไปขัดขวางผัวเมียกำลังมีความสุข เดินมานั่งรอบนเก้าอี้หวายหน้าทีวี
พลางนึกถึงตนที่เคยช่วยพฤกษ์ทำกับข้าว เจ้าตัวมักจะบอกผมให้ไปนั่งรอกินแทนที่จะช่วย
แต่ถึงอย่างนั้นก็บอกให้นั่งอยู่ใกล้ๆคอยมองผมไม่ห่างตา คิดแล้วกยิ้มออกมา
คงไม่มีโอกาสแบบนั้นอีกแล้ว........

กินข้าวเสร็จพี่แดนก็พายเรือมาส่ง ตอนนี้ก็มืดแล้วครับ แต่ยังมีแสงจากดวงจันทร์ส่องสว่างอยู่

"เราไม่สบายใจอะไรเหรอ เล่าให้พี่ฟังได้นะ"   เสียงพี่แดนเอ่ยขึ้นมาหลังจากนั่งเรือมาก็ไม่ได้ยินผมพูดเลย ทั้งที่เมื่อก่อนผมจะเล่านั่นนี่ให้พี่แกฟังจนบางที พี่แดนบอกผมว่าพูดมากเลยแหละ

"............." ผมส่งยิ้มน้อยๆไปให้แก

"จะเศร้าเสียใจก็ได้อยู่นะกวิน ถ้าอยากร้องไห้หรือตะโกนดังๆก็ได้ อย่าแบกมันไว้คนเดียว ถ้าหากเขาไม่รัก ก็อย่าลืมว่ามีคนรอบตัวคอยรักนายอยู่นะ"
"พี่รู้ได้ไงว่าผมอกหัก?"
"พี่เดาเอาหน่ะ จากที่เรารู้จักกันมา อาการซึมๆเหม่อๆใจลอยแบบนี้พี่เห็นเราเป็นแค่ครั้งเดียวตอนที่พี่ประติเสธเราไป
"หึ...รู้ดีจังนะ"
"รักมากจึงยากแยก รักแรกจึงแยกยาก เพราะรักเธอเป็นคนแรก จะให้แยกก็คงยาก"

"ฮ่ะๆๆ เจ้าบทเจ้ากลอนจังนะคุณชายแดน แล้วรักผมก็คือพี่ไม่ใช่เหรอ?" ผมหัวเราะให้กับคนสำบัดสำนวนของรุ่นพี่
"อ้อ..จริงด้วย..แฮะๆ"


-----------------------------------

หลังจากวันนั้นก็2อาทิตย์แล้วครับที่อยู่บ้านใหญ่ โรงเรียนจะเริ่มเปิดเทอมแล้ว ผมก็ต้องกลับไปสอนเด็กๆเหมือนกัน 
ตอนนี้ผมยืนอยู่หน้าห้องที่ผมหนีไปอยู่ที่อื่นมาสักพัก ก่อนเข้าแมนชั่นมาก็เห็นรถจอดในลานจอดอยู่ ตอนนี้ชั่งใจอยู่ว่าจะเปิดประตูเข้าไปไหม? ถ้าพฤกษ์อยู่หล่ะทำไง? ไม่ม้างเขาคงไม่อยู่แล้วคงอยู่กับพยาบาลสาวๆเหมือนแต่ก่อนนั่นแหละ
เถียงกับตัวเองในความคิดเสร็จ ก็ตัดสินใจไขกุญแจเข้าไปในห้อง  สิ่งแรกที่เจอตอนเปิดประตูห้องเข้ามาคือ กลิ่นเหล้าคละคลุ้งเต็มห้องไปหมด เดินไปไม่กี่ก้าว เท้าก็ไปเตะเอาขวดเบียร์ ที่มีทั้งแบบขวดและแบบกระป๋องเกลื่อนกลาดเต็มห้อง เดินเข้ามาในห้องนอนก็เห็นไอ้ตัวการทำห้องรกหลับสนิทอยู่บนเตียง

"พฤกษ์ พฤกษ์ ตื่น " ผมตบแก้มเบาๆให้เจ้าตัวตื่นไปล้างหน้าล้างตาให้สร่างเมา  "ฮืมมมกลิ่นเหล่าหึ่งขนาดนี้ กินหรืออาบ่ะ?"

"อื้อออออออ กวินๆ ผมขอโทษ ผมไม่ได้ตั้งใจจะให้เป็นแบบนี้" คนเมาสะลืมสะลือลืมตาขึ้น พอเห็นเขาก็คว้ามือที่แตะหน้าไว้ ไม่ให้ผมหนีไปไหน

"ปล่อยเถอะ คุณยังเมาค้างอยู่ ไปอาบน้ำไป จะได้สร่าง"

"ไม่! ผมจะไม่ปล่อยคุณไปไหนอีก กวิน"  พฤกษ์ลุกขึ้นมากอดเอวผมไว้แน่น
"ผมหน่ะ...รักกวินนะ รักๆๆๆๆมากเลยด้วย"

"ผะ..พูดอะไร..หน่ะ..เพราะเมาหรอก..ถึงพูดแบบนี้ใช่ไหม?" ถึงจะพูดตอนไม่มีสติก็เถอะ ผมไม่อยากหวังอีกแล้ว แต่คำว่ารักมันทำให้ผมหัวใจพองฟูขึ้นมา "เธอไม่ได้เป็นเกย์นะ
 เธอแค่รู้สึกดีกับsex ที่จริงเธอน่าจะมีครอบครัวที่ดีกับผูหญิงสักคนนะ ส่วนฉัน..รู้สถานะตัวเองดี
ไม่ต้องกลัวฉันเสียใจหรอก"

"ใช่!  ผมไม่ใช่เกย์ ผมรู้สึกดีมากกลับสิ่งที่คุณเรียกว่าsex แต่ว่าผมไม่คิดอย่างนั้น เพราะนั่นมันคือารทั้งรักต่างหาก ตั้งแต่เมื่อไหรก็ไม่รู้ที่ผมรู้สึกอยากอยู่ข้างๆอยากกอดคุณไว้ อยากที่จะ....รักคุณ. และให้คุณรักผมตอบ
วันที่คุณเห็นผมอยู่กับผู้หญิงอื่น จริงอยู่ที่ผมลังเลในสิ่งที่ก่อตัวขึ้นในหัวใจ ยังไม่ใจว่าผมรักคุณหรือเปล่า แต่ตอนที่คุณหายไป รู้ไหมผมทรมานมากแค่ไหน? คิดถึงคุณโคตรอ่ะ สายตาว่างเปล่าที่คุณมองมามันทำให้ผมเจ็บ"

"ทะ...เธอเมาอยู่ใช่ไหม..ถะ..ถึงพูดบแบนี้?"  โอ๊ยยยยยเขิลครับเขิลกับคำพูดของไอ้ขี้เมา หน้าผมเห่อร้อนขึ้นสีแดงจัด พูดตะกุกตะกักอีกต่างหาก

"ผมไม่ได้เมา พูดด้วยสติครบถ้วนนะ"
มือเรียวเชยคางผมขึ้น ริมฝีปากบางประทบลงบนกรีบปากผม เรียวลิ้นสอดตะหวัดลิ้นผมอ่อยอิ่ง มันนุ่มนวนหอมหวานแฝงไปด้วยความเว้าวอน มันเป็นจูบที่ละมุมอบอุ่นกว่าครั้งไหนๆ ดวงตาสีน้ำตาลที่ไร้กรอบแว่นบังมันทั้งออดอ้อนและตัดพ้ออยู่ในที  นี่ผมเมาจูบของขี้เหล้าที่มีแอลกอฮอล์ติดอยู่ปลายลิ้นหรือเปล่านะ? ทำไมมันดูวาบหวามกว่าทุกๆครั้ง
ริมฝีปากบางผละออกจากปากผมนิดนึงแต่ยังคงจูบอ้อยอิ่งที่กลีบปากผมไม่ห่าง

"รัก รัก รักนะกวิน แค่คุณ... แค่คุณเท่านั้นที่ผมอยากดูแล"

"อืมมมมม รู้แล้ว"
 
"แล้วคุณรักผมหรือเปล่าที่รัก?"
 
"รักสิ..........ไอ้ตัวหวาน"

สิ้นเสียงคำรักหวานหู ตอนนี้มีเสียงครางหอบกระเส่า พร้อมกับท่วงทำนองแห่งรักบรรเลงขึ้นแบบไม่มีเหน็ดไม่มีเหนื่อย เพศ หรืออายุ ไม่ใช่สิ่งที่กลั้นทั้งสองเอาไว้ มีเพียงรักที่เชื่อมต่อกันและกันไว้
คอยเคียงข้าง คอยดูแลอยู่ตลอดจนหมดลม..............

กวินซี่: "เหอะ!! เคะแก่ก็แซ่บนะจะบอกให้ อ๊าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า :laugh:"


(จบ)
**********************************************************************************************************


              จบแล้วครับๆ ท่านผู้อ่าน
              ขอบคุณทุกรีพายมากมาย
              สงกรานต์ก็ไม่ได้เล่นน้ำกับเขาเพราะเป็นไข้
              ขอบอกว่าร้องไห้หนักมากกับสังขารตัวเอง
             
ยังไงถ้ามีโอกาศจะแต่งเรื่องอื่นๆให้ได้อ่านกันนะครับ :bye2:

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(4/4) ต่อ40%ที่เหลือ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 16-04-2015 06:09:48

 :mew1:   โอ๋. ขอให้หายไข้ไวๆค่ะ. ดูแลสุขภาพด้วยนะ
นี่ถ้าตัวหวานนอกลู่นอกทางอีกก็เจี๋ยนเลยนะพี่กวินชี่

ตอนแรกก็ไม่นึกว่าจะคืนดีกันนะแต่แอบหวังลึกๆว่าอย่างน้อยก็ให้ได้คุยกัน
ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(4/4) ต่อ40%ที่เหลือ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 16-04-2015 06:31:44

จ้า..เชื่อแล้วค่ะกวินว่าเคะแก่น่ะแซ่บ ทำเอาพฤกษ์ไปไหนไม่รอดเลย :laugh: นิสัยน่ารักขนาดนี้ใครไม่หลงรักก็แปลกแล้วเน้ออ~
…ขอบคุณที่มาต่อตอนที่เหลือนะค้าา อยากให้มีตอนพิเศษอีกจังค่ะ 

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(4/4) ต่อ40%ที่เหลือ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 16-04-2015 06:51:12

เคะแก่แซ่บจริงไรจริง *3* ยินดีกับกวินด้วย

ขอบคุณนะค้าาา  :L2:

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(4/4) ต่อ40%ที่เหลือ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 16-04-2015 09:29:18

ในที่สุดก็รักกัน
กวินแซ่บจริงไรจริง หนีไปร้องไห้ตั้ง 2 อาทิตย์ อิอิ

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(4/4) ต่อ40%ที่เหลือ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: KKKwanGGG ที่ 16-04-2015 09:51:26

สนุกมากครับ กวิน กับ ตัวหวาน น่ารักมากครับ

ขอบคุณครับ

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(4/4) ต่อ40%ที่เหลือ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 16-04-2015 10:48:48

 o13

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(4/4) ต่อ40%ที่เหลือ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 16-04-2015 11:27:54

 :pig4: สนุกมาก

 :hao6:

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(4/4) ต่อ40%ที่เหลือ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: ทิวลิปสีส้ม ที่ 16-04-2015 12:49:27

รู้แล้วจ๊ะว่าแซ่บจริง  :hao7:
ขอบคุณคนแต่งค่ะ
 :L2:

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! Upตอนที่(4/4) ต่อ40%ที่เหลือ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Malila ที่ 16-04-2015 13:17:36

สงกรานต์ก็ไม่ได้เล่นเหมือนกันค่ะ 55555

จะมีตอนพิเศษมั้ยน้าาา

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! (จบแล้วครับ) รออัพตอนพิเศษ 19/04/58ครับ
เริ่มหัวข้อโดย: TanTanNY ที่ 17-04-2015 16:55:04

ใครที่รอตอนพิเศษ ขอบอกว่าได้อ่านกันแน่นอนครับ
เดิมชิทชูกันได้เลย
เพราะNC18+ :oo1: :haun4:

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! (จบแล้วครับ) รออัพตอนพิเศษ 19/04/58ครับ
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 17-04-2015 17:01:22

อ้างจาก: TanTanNY ที่ 17-04-2015 16:55:04  

ใครที่รอตอนพิเศษ ขอบอกว่าได้อ่านกันแน่นอนครับ
เดิมชิทชูกันได้เลย
เพราะNC18+ :oo1: :haun4:

 :hao6:  รอ หุหุ

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! (จบแล้วครับ) รออัพตอนพิเศษ 19/04/58ครับ
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 17-04-2015 17:01:53

อะไรน่ะ มีตอนพิเศษ
หึๆๆๆ สิ่งที่รอ
ขอวันนี้ได้มะ อิอิ ทิชชู่พร้อม

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! (จบแล้วครับ) รออัพตอนพิเศษ 19/04/58ครับ
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 17-04-2015 17:14:34

เปลี่ยนจากเตรียมทิชชู่วว.. เป็นผ้านวมแทนได้เปล่าคะ??

ง้อววววววว.. :hao7:

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! (จบแล้วครับ) รออัพตอนพิเศษ 19/04/58ครับ
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 17-04-2015 18:06:28

นางแซ่บอะ กินเด็กเป็นอมตะ  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! (จบแล้วครับ) รออัพตอนพิเศษ 19/04/58ครับ
เริ่มหัวข้อโดย: heroves ที่ 17-04-2015 22:32:48

แซ่บจริงอะไรจริงกวิน
สนุกมากเลยฮะ
 o13

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! (จบแล้วครับ) รออัพตอนพิเศษ 19/04/58ครับ
เริ่มหัวข้อโดย: IsDeer ที่ 17-04-2015 23:35:51

ทั้งน่ารักและหื่นจุง  :z1:

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! (จบแล้วครับ) รออัพตอนพิเศษ 19/04/58ครับ
เริ่มหัวข้อโดย: taltal020441 ที่ 17-04-2015 23:41:49

หูยยย ชอบอ่ะ เรื่องนี้

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! (จบแล้วครับ) รออัพตอนพิเศษ 19/04/58ครับ
เริ่มหัวข้อโดย: MSeraph ที่ 18-04-2015 03:02:50

มารอตอนพิเศษด้วยคนค่ะ
*ปูเสื่อ*

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! (จบแล้วครับ) รออัพตอนพิเศษ 19/04/58ครับ
เริ่มหัวข้อโดย: cho-ningza-19891 ที่ 19-04-2015 08:32:05

ตอนพิเศษ
ตอนพิเศษ
รออ่านอยู่น้า o13

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! (จบแล้วครับ) รออัพตอนพิเศษ 19/04/58ครับ
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 19-04-2015 13:54:18

 ความสำเร็จของเคะแก่ก็คือ มีเด็กมาติดนี่แหละ

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! (จบแล้วครับ) รออัพตอนพิเศษ 19/04/58ครับ
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 19-04-2015 14:57:25

จะมายังน่ะๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! (จบแล้วครับ) รออัพตอนพิเศษ 19/04/58ครับ
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 19-04-2015 17:32:31

รอตอนพิเศษ อิอิ

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! (จบแล้วครับ) รออัพตอนพิเศษ 19/04/58ครับ
เริ่มหัวข้อโดย: TanTanNY ที่ 19-04-2015 18:17:07

ตอนพิเศษ...... เมาXเมา แล้วเราก็สลับกัน (NC18+)


-----------------------------------------------------------------------------------

เอ้าชนนนนน!!!  เก็ง เก็ง.....

เสียงแก้วชนกันดังประกอบเสียงดนตรีเพลงรักซึ้งๆในแนวAcousticสบายๆ
โต๊ะอาหารที่มีกับข้าวอยู่สี-ห้าอย่างพร้อมเหล้าและมิกเซอร์ โดยมีหนุ่มสาวนั่งล้อมรอบอีก9คนกำลังสนทนากันออกรสออกชาติ
วันนี้ก็ไม่มีอะไรมาก เนื่องจากเลี้ยงฉลองรับอาจารย์พละเข้าใหม่ที่มาทำหน้าที่แทนอาจารย์กวินที่บาดเจ็บอยู่ และเลี้ยงรับขวัญอาจารย์กวินที่หายจากอาการบาดเจ็บและกลับมาสอนได้
ที่ร้านเหล้าแบบนั่งกินตอนกลางคืนบรรยากาศโรแมนติก ไฟสีส้มสลัวๆลมเย็นๆจากริมฝั่งแม่น้ำยิ่งสร้างให้บรรยกาศดีมากขึ้นไปอีก

"อะแฮ่ม!  เหล่เข้าไปสาวๆ แหม๋เห็นสั้นๆหน่อยไม่ได้ อย่าคิดว่าไม่เห็นนะ!"
"อะไรเล่า เปล่าสักหน่อย ก็แค่มองเฉยๆ ไม่ได้คิดอะไร"
"เหรอออออ?"  หมั่นไส้มันครับ ผมนั่งอยู่ข้างๆมันก็เหล่มองแม่สาวเสื้อลอยกับกระโปรงรัดรูปสั้นจุ๊ด
ผมว่าบ้านมันคงจน ถึงได้ใส่เสื้อผ้าผืนเล็กนิดเดียว  จะว่ามันเป็นแฟชั่นก็เถอะแต่ถ้าจะสั้นขนาดนั้นก็อย่าใส่มันดีกว่าผมว่านะ
ไอ้ตัวหวานนี่ก็เหมือนกัน เดี๋ยวกลับบ้านก่อนเถอะพ่อจะจัดชุดใหญ่ให้!
ผมชี้หน้าคาดโทษมันหลังจากกระซิบคุยกับมันให้ได้ยินกันแค่สองคน  ไม่ใช่อะไรหรอกครับ
ยังไม่มีใครรู้ว่าผมกับพฤกษ์คบกันเป็นแฟน และก็อยู่กินกันเป็นผัวเมียแล้ว เลยยังไม่อยากโพทนาให้ใครรู้
หลังจากที่ผมหายจากแขนหักและก็ตกลงเป็นแฟนไอ้ตัวหวานมัน ตั้งแต่นั้นมันก็ย้ายมาอยู่ที่แมนชั่นกับผมเลยครับ ตอนนี้ผมกลับมาสอนนักเรียนตามปกติแล้ว ที่มีมาเพิ่มก็คืออาจารย์พละคนใหม่ไฟแรงที่มาเป็นอาจารย์สอนแทนผมอยู่ ตอนนี้เขาก็บรรจุเป็นครูประจำแล้ว ชื่ออาจารย์ก้านครับ พึ่งจะ26เอง สอนม.1-3 ส่วนผมสอนม.4-6 แบ่งกัน

ในโต๊ะอาหารที่มาเลี้ยงฉลองกันเองเฉพาะอาจารที่สนิทกัน ก็มีอาจารย์พุทร มีกรองแก้วอาจารย์สอนคณิต ครูชบาเป็นทอมสอนอังกฤษ ครูริทสอนคอมพิวเตอร์ คุณคัพเค้กอาจารย์สาวสวยประจำห้องพยาบาล ก้านยาวอาจารย์พละคนใหม่ ครูปรานรุ่นเดียวกับผมสอนดนตรี แล้วก็ผม และก็ตัวแถมที่ขอมาด้วยอย่างพฤกษ์หรือไอ้ตัวหวานของผม ทั้งหมดก็9คนพอดี
ในวงสนทนาก็คุยกันเลื่อยเปลื่อยครับ ส่วนใหญ่ก็มีแต่เด็กๆมันคุยกันมีผมกับปรานที่แก่สุดในวง
ส่วนมากที่เห็นคุยกันก็มีเรื่องที่มาที่ไปของอาจารย์ก้านนั่นแหละ เหมือนว่าเขาจะเป็นศิษย์เก่าโรงเรียนนี้นะ ผมสอนทันรุ่นเขาอยู่แต่ไม่ยักจำเขาได้

"ก้าน" อยากรู้ครับว่าเขาทันรุ่นผมสอน แต่ผมจำเขาไม่ได้
"ครับอาจารย์"
"ก้านนี่ทันผมสอนอยู่สินะ พูดก็พูดเถอะ จำไม่ได้ เท่าที่เห็นเด็กที่โดดเด่นด้านกีฬามาเยอะอยู่ จำได้ทุกคนนะ"
"ผมเป็นคนขี้อายครับ ตอนสมัยมัธยมผมใส่แว่น ตัวผอมกว่านี้หน่ะครับ ผมเป็นคนขี้โรคหน่ะครับเลยไม่ชอบเล่นกีฬาเท่าไหร่ อาจารย์เลยไม่คุ้นผม"
"หือ?แล้วอาจารย์มาเป็นครูพละได้ไงค่ะ?" อาจารย์คัพเค้กถาม
"ตอนเข้ามหาลัย ผมถูกจับลงเล่นฟุตบอลในกีฬามหาลัยหน่ะครับ พอเล่นๆดูก็ว่ามันสนุก ก็เลยมาเอาดีทางด้านนี้ จากนั้นมาก็ลองเล่นกีฬาหลายๆอย่างดู และผมเองก็อยากจะทำอาชีพครูอยู่แล้ว
เลยมาเป็นอาจารย์สอนพละครับ"
"มิน่าหล่ะ หันมาเล่นกีฬา หุ่นมันเลยเฟิร์มหน้าฟั๊วอย่างนี้สินะ" อาจารย์กรองแก้วว่าขึ้นพร้อมขยับแว่นให้ได้มองเห็นกล้ามที่อยู่ในเสื้อโปโลสีเขียวอ่อนที่เป็นมัดแบบเห็นได้ชัด ทำท่าเช็ดมุมปากเหมือนน้ำลายสอที่เห็นกล้ามอาจารย์ก้าน 
คนทั้งวงก็ฮาครืนกลับท่าทางขี้เล่นของอจารย์แก้ว รวมผมด้วยก็หัวเราะน้อยให้กับนาง
เห็นใส่แว่นเป็นเด็กเนิตสอนคณิตศาสตร์ก็เถอะ แต่เจ้าหล่อนนี่เป็นตัวฮาประจำกลุ่มนะครับ

"ส่งแก้วมาสิฮ่ะ เดี๋ยวชงเหล้าเพิ่มให้" อาจารย์ชบาบอกไอ้ตัวหวานที่อยู่ข้างผม ที่มันชัดเหล้าลงคอรวดเดียวหมด
"ขอบคุณครับ" มันส่งแก้วเหล้าไปให้ชบา แล้วหันหน้ามองผมแบบเคืองๆ แถมค้อนวงใหญ่ใส่อีก
อะไรหล่ะนั่น? ผมไปทำอะไรให้มันตอนไหนอีกครับ?

"มีผัวเด็กนี่มันเอาใจยากจริงวุ้ย"
"มีอะไรครับอาจารย์กวิน อะไรผัวๆนะครับ?"
"ไม่มีอะไรครับอาจารย์พุทร ...หึหึ" นี่ก็หูดีจัง ผมบ่นเงียบๆแล้วนะยังได้ยินอีก  ส่งยิ้มน้อยๆไปให้เจ้าตัวที่ยังทำหน้าสงสัยอยู่
"เอ้าาาาาชนนนนนนนน!! " อาจารย์เปรมที่นังเงียบอยู่โพร่งขึ้นมา พร้อมกับแก้วเหล้าที่อยู่ในมือชูขึ้น
"ชนๆๆ" เสียงเคร้งคร้างของแก้วกระทบกัน
"เอ้าาาาาาชนนนนนนน"   เก็ง
"เอ้าาาาาาชนนนนนหมดแก้วววววว" เก็ง เก็ง
"เอ้าาาาาาชนนนนนนอีกกกก"
"ชนนนนนนนนนนน"
"เอ้าชนนนนนนนน"
"เอ้าา......."
"เฮ๊ย!!!! อาจารย์" ทั้งวงประสานเสียงเลยครับ "กะจะชนอย่างเดียวเลยหรือไง? เดี๋ยวก็เมาก่อนพอดีครับ" อาจารย์ริทว่าขึ้นให้อาจารย์เปรมที่เล่นชนแก้วไม่หยุด
"แฮะๆ.....ขำๆน่า" อาจารย์เปรมว่า
"ไม่ทันแล้วมั้งนั่นครูริท ครูเปรมแก่เมาไปแล้ว ดูดิ่ๆ" อาจารย์ชบาว่าต่อพร้อมส่งแก้วเล่าให้ผม
"ไม่เอาๆ" ผมปฏิเสธแก้วเหล่าจากอาจารย์ชบา ผมไม่ชอบดื่มครับเดี๋ยวเสียสุขภาพ
"เอาน่าๆมาฉลองทั้งที นี่งานเลี้ยงรับขวัญนายนะดื่มหน่อยๆ"  อาจารย์เปรมเข้ามากอดคอผมหยิบแก้วเหล้าจากมืออาจารย์ชบามาแตะปากผม คะยั้นคะยอให้ผมดื่ม
"หมดแก้ว หมดแก้ว หมดแก้ว" เสียงทุกคนในวงเหล้าเร่งให้ผมดื่ม

อึกๆๆๆอ้า...... ผมยกแก้วเหล่าขึ้นดื่มจนหมดแก้ว ท้องนี่ร้อนวูบๆเลยครับ
"เอาอีกๆๆ" เสียงอิตาเปรมมาอีกแล้วครับ พร้อมเหล้าแก้วใหม่
"พอแล้วครับ แก้วเดียวพอ"
"น่านะ อีกแก้วนะ  ดื่มเลย หมดแก้วๆๆๆ" อาจารย์คัพเค้กช่วยเสริมทัพพร้อมปลุกระดมผมอีกคน
ผมมองไปทางไอ้ตัวหวาน ประมาณให้มันช่วยผม แต่มันก็แค่มองผมแถมหัวเราะกับท่าทางผม

อึกๆๆ...... ด้วยทนเสียงจากรอบข้างไม่ไหว เลยต้องจำใจกระดกรวดเดียวหมดแก้วอีก
"เฮ้!!!!!" เสียงโห่ร้องพร้อมปรบมือชอบใจที่ผมยอมดื่มจากไอ้พวกเพื่อนที่ทำงานดังใหญ่เลยครับ
ท้องผมร้อนวูบๆ หน้าผมเองก็เริ่มร้อนขึ้น ตาเริ่มจะเบลอๆแล้ว หัวสมองเริ่มมืนงงแล้วครับ
แต่ว่ารู้สึกคึกๆยังไงไม่รู้ เลือดมันสูบฉีด

"เฮ้ย! เอามาอีกแก้วดิ่ไอ้น้อง" ผมวางแก้วลงบนโต๊ะอย่างแรง พร้อมกับสั่งให้ชบาชงเหล้ามาอีก
"ได้ครับเฮีย"  ชบารับมุกผมแล้วก็หันมาหยิบแก้วผมไปชงเหล้ามาให้อีก
"นั่นไง เมาแล้วนิสัยออก" อาจารย์ริทว่ายิ้มๆให้ผม
"ไม่เมาไม่กลับโว้ย!" ได้ที่แล้วครับ พอเหล่าเข้าปากก็ลืมอาชีพลืมอายุกันเลย กอดคออาจารย์เปรมดื่มต่ออีกยกใหญ่
 
..............

"กลับก่อนนะ แล้วเจอกัน" อาจารย์ชบากับอาจารย์คัพเค้กขอตัวกลับหลังจากนั่งกินดื่มจนถึงตี1
อาจารย์คนอื่นๆก็ขอตัวกลับเหมือนกันครับ ตอนนี้ที่เหลือเคลียบินอยู่ก็มีผม ไอ้ตัวหวาน อาจารย์พุทร อาจารย์ก้าน

"ก้านกลับยังไงหล่ะ?" อาจารย์พุทรถามขึ้น
"ว่าจะนั่งแท็กซี่กลับครับ"
"บ้านเราอยู่ทางผ่านบ้านพี่พอดี ติดรถพี่ไปสิ"
"ได้เหรอครับ?"
"ครับ"
ไอ้ตัวหวานยังไม่ได้ทำหน้าที่น้องชายคอยขัดคอชายหนุ่มที่จ้องจะแอ้มพี่ชายตน เพราะมัวแต่ลูบหลังผมที่คะย่อนของเก่าออกมาอยู่
เดินกลับมาก็เห็นอาจารย์ก้านทำท่ากระดิ้กระด๊าที่จะได้กลับกับอาจารย์พุทรอยู่
"พี่กลับก่อนนะพฤกษ์ ฝากอาจารย์กวินด้วย"
"อือๆ" ไอ้ตัวหวานพยักหน้า
"ไปนะครับอาจารย์กวิน" ว่าแล้วก็เดินออกไป โดยมีอาจารย์ก้านเดินตาม

"ไม่ไปขวางเขาหรือไง?" ผมหันไปเห็นไอ้ตัวหวานที่มันยังอยู่เฉย ที่เห็นพี่ชายไปกับผู้ชายคนอื่นแต่ไม่ทำอะไร
"ชั่งเขาเถอะ กลับบ้านกัน"  ว่าแล้วก็หิ้วกันกลับบ้าน

------------------------------

(Part พฤกษ์)

อ่า...ฮื้บ!...แฮ่กๆๆ....
"นี่ผมขุนคุณมากเกินไปหรือเปล่ากวิน?หนักขึ้นนะเนี่ย"
หลังจากที่แยกย้ายกับพุทรกับเหล่าอาจารย์ทั้งหลายแล้ว ผมก็หิ้วคนเมากลับบ้าน ผมเพิ่งรู้นะครับว่าเขาเป็นคนคออ่อน แค่สามแก้วก็เมาไม่รู้เรื่องแล้ว เรื่องพุทรไม่น่าห่วงเท่าไหร่ ยังไงเขาก็เคยเป็นนักมวยเก่าคงเอาตัวรอดได้
ผมหิ้วคนเมาขึ้นมาวางไว้บนเตียงได้ก็ปาดเหงื่อเลยครับ รู้สึกเจ้าตัวจะตัวขึ้นนะเนี่ย

"กวิน เดี๋ยวผมเช็ดตัวให้นะ จะได้สบายตัว"
"อื้อออออออออ"
คนหล่อครางตอบผมเสร็จ ผมเดินไปเตรียมอุปกรณ์เช็ดตัวให้ เช็ดตัวไปก็แอบหอมแก้มเมียไป ก็เมียผมน่ารักนี่ครับ ตอนอยู่ด้วยกันเขาเป็นผู้ใหญ่มากครับ ไม่เคยอ้อนผมเลย แต่ดูตอนนี้สิเอาหัวหนุนตักผม แถมยังเอาหน้าถูไถเอวผมครางเสียงอือๆอีก โอ้ยน่ารักไปไหม ถ้าเป็นเมื่อก่อนมีคนตัวใหญ่มาทำกลับผมแบบหล่ะก็นะ ป่านนี้ได้ลงไปนอนจูบพื้นเรียบร้อยแล้ว แต่กลับเขาคือคนพิเศษครับ ไม่รู้เหมือนกันว่ารักไปได้ยังไง? แต่ก็รักกวินหมดหัวใจแล้วครับ พูดๆไปก็เขิลนะเนี่ย(>\\<)
เช็ดตัวเสร็จผมก็ไม่ได้ใส่เสื้อผ้าให้เมียผมหรอกครับ ปล่อยนอนแผ่ไปแบบนั้นก่อน เดี๋ยวผมไปอาบน้ำแล้วค่อยมาจู๋จี๋กลับเมียต่อ ยังไม่เคยลองตอนเมาๆครับ พูดแล้วก็หยิบผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำไป

"อ๊าาาาา...เรียบร้อย กลับไปหาที่รักที่นอนรออยู่บนเตียงดีกว่า" ดูความหล่อของตัวเองในกระจกเสร็จก็เปิดประตูออกมาหาเมียที่นอนรอผมไปปรนนิบัตรในฐานะฝาละมีอย่างไว

"ชะอุ๊ย!" ตกใจนิดนึงครับ ออกมาก็เห็นที่รักผมนั่งหันหน้ามามองอยู่ "รู้สึกตัวแล้วเหรอกวิน?"

ยังไม่ทันได้ตั้งตัวกวินก็ลุกขึ้นเดินจ้ำๆมาคว้าแขนผมอย่างแรงแล้วเหวี่ยงผมลงไปที่นอนจนจุก
ยังไม่ทันได้หายจุกดี เจ้าตัวก็ขึ้นมาค่อมผมไว้ กระชากผ้าเช็ดตัวที่ผมพันไว้ที่เอวออกอย่างแรง
จากนั้นก็ซุกไซร้คอผมอย่างบ้าคลั่ง

"ใจเย็นๆกวิน เดี๋ยวก่อน ค่อยๆก็ได้" ผมพยายามผลักกวินที่ตัวหนากว่าผมนิดหน่อยออก
แต่ดูเหมือนจะไม่เป็นผลอะไรเลย เขาไม่เขยื้อนสักนิด พอรู้ว่าผมจะขัดขืนเขาก็รวบแขนผมขึ้นไว้บนหัวด้วยมือข้างเดียว ผมพยายามดึงมือตัวเองออกจากมือที่แข็งเหมือนเหล็กที่ยึดมือผมไว้

"ดะ..เดี๋ยวก่อนกวิน..คุณ..อื้ออ" ยังไม่ได้ห้ามเตือนสติได้ ปากผมก็ถูกประกบอย่างเร็ว
ไม่ได้มีความนุ่มนวนอะไรเลย เป็นจูบที่จาบจ้างรุนแรงเหมือนคนตายอดตายอยากมาจากไหน ปากกวินบดขยี้ปากผมจนได้กลิ่นเลือด นี่เล่นเอาซะผมปากแตกเลย ลิ้นลื่นซอนไซเข้าไปในปาก เกี่ยวตะหวัดลิ้นผมขึ้นมาดูดแถมฟันนั้นยังกัดเข้าที่ปลายลิ้นผมจนเจ็บแปล๊บเรียกน้ำตาผมมาคลออยู่หน่วยตา
ปากนั่นไม่ได้ลดละลงเลย มันรุงแรงมากจนผมโตตอบไม่ทัน ได้แต่ปล่อยให้เขารุกอย่างเอาเป็นเอาตาย มือข้างที่เหลือของเขาคว้าหมับเข้าที่แก่นกายของผม รูดขึ้นรูดลงอย่างเร็วจนปวดหนึบ ผมหน้านิ่วเพราะปากก็เจ็บจนชา ข้อมือก็ถูกจับไว้มันปวดร้าวไปหมด แถมช่วงล่างยังปวดหนึบอีก
นี่มันรุนแรงมากไปแล้ว สมองคิดหาทางรอดแต่ร่างกายมันอ่อนปวกเปียกเกินกว่าจะต่อด้าน ไม่นึกมาก่อนว่าเขาจะแข็งแรงขนาดนี้

"ฮาแฮ่กๆๆๆ" ผมสูดอากาศเข้าปอดหลังจากที่กวินผละไปจากปากผม รู้ได้เลยว่าปากผมมันบวมเปร่ง กวินไซร้ซอกคอผม
"โอ๊ย! อย่ากัดกวิน! เจ็บ" กวินเขาไม่ฟังที่ผมพูดเลยครับ ดูดคอผมแรงจนเป็นรอยซ้ำแดงแถมยังฝังเขี้ยวตามลำคอและแผงออกผม
ลิ้นลื่นๆลากลงไปตามร่องอกจนไปหยุดอยู่ที่หัวนมสองข้าง

"อ๊ะ..อ๊ะ" ผมครางออกมาเมื่อลิ้นร้อนนั้นระเรงปลายถันรัวๆ ดูดดุนเม็ดเล็กๆนั้นพร้อมกับขบกัดเบาๆ
ตัวผมเหมือนมีกระแสไฟฟ้าไหลผ่าน ทั้งเจ็บแปล๊บแต่เสียวซ่านสุดๆ มือที่จับกุมมือไว้ถูกปล่อยออก
มาเพื่อบีบเฟ้นเม็ดเล็กตรงหน้าอกสลับกลับเรียวลิ้นนั้น หลังผมลอยขึ้นจากเตียงแอ่นอกตอบรับปลายลิ้นกับปลายนิ้วที่สร้างความหฤหรรษ์ให้ผมปานจะขาดใจ
เมื่อเล่นกับหน้าอกผมจนหนำใจแล้ว ลิ้นร้อนๆก็ลากลงไปแวะทักทายสะดือผมก่อนจะครอบปากลงแก่นกายผม ริมฝีปากขบเม้มรูดขึ้นลงตามความยาวของแท่งลิ้นข้างในนวดเฟ้นลำแท่ง มือข้างนึงของเขาก็เล่นกับไข่ทั้งสองของผม

"ซีดดดดด..กะ..กวิน..ผมจะ..ถึงแล้ว" ผมสูดปากแหงนหน้าขึ้นสูงเมื่อแรงอารมณ์ขึ้นสูงเช่นกัน
"อ๊ะ...อ๊าาาา" ผมครางเสียงยาวมืออารมณ์ถูกปลดปล่อยเข้าไปในปากกวิน เขาไม่ได้เร่งจังหวะตามเอวผมที่เด้งสวนปากหยักนั่นเลย แต่ผมก็เสร็จได้เพราะจังหวะเนิ่บๆนั่น
หัวผมขาวโพลนสมองยังไม่ทันได้รวมสติดี ต้นขาสองข้างก็ถูกจับยกขึ้นสูง ผมมองตามกวินว่าเขาจะทำจะอะไรต่อ

"อย่า!.. ไม่..ตรงนั้นมัน..ไม่ได้..อ๊ะ" ผมจะห้ามปลายลิ้นที่จะแตะลงช่องทางลับของผม พยายามจะกระถดเอวถอยห่างแต่ไม่เป็นผล สองมือแกร่งรั้งต้นขาผมไว้ซะแน่น

"อื้ออออ อ๊ะ..ย๊ะ..อย่า..ไม่อย่าทำ..อ๊ะ..แบบนั้น..อ๊ะๆ" ผมร้องไม่เป็นศัพท์เมื่อลิ้นร้อนนั้นแหยงเข้ามาเคลื่อนตัวเข้าออกในช่องทางผม ความเสียวแผร่ซ่านไปจนสุดปลายนิ้วมือนิ้วของของผมเลย สองมือของผมจิกลงบนเตียงแน่นหลับตาพริ้มหน้าเหยเกกับรสสวาทที่อีกคนมอบให้
เมื่อกวินเล่นกับช่องทางจนหนำใจแล้วเขาก็ถอดลิ้นออกมาแลกลิ้นกับผมต่อ รู้สึกเสียดายนิดนึงแฮะที่ลิ้นนั้นผละจากช่องทางของผม แลกลิ้นกันอยู่สักพัก เขาก็ผละออกไปมองหน้าผมที่ตอนนี้เห่อแดงปากบวมเจ่อน้ำตาคลอ  กวินจูบย้ำแรงๆที่ปากผมก่อนจะยกยิ้มร้ายตรงมุมปากให้ สายตาหื่นกระหายส่งมาเหมือนเพรชฆาตที่กำลังจะลงมือสังหารเหยื่อก็ไม่ปานทำให้ผมเสียวสันหลังวาบ นี่ไม่ใช่กวินคนที่ผมเคยรู้จัก!
ยังไม่ทันจะขัดขืนอะไร ผมก็ถูกจับคว่ำหน้าลงกับเตียง สองของถูกจับให้ตั้งฉากกับเตียง นิ้วนึงถูกส่งเข้าช่องทางผมพรวดเดียว

"โอ๊ยยย!!เจ็บ! ไม่เอา..เอาออกไป!" ผมเจ็บมากครับน้ำตาผมไหลเลยจุกอีกต่างหาก ร้องลั่นออกไปพร้อมกับจะถอยหนี
แต่ก็ยังโดนมือรั้งเอวผมไว้แน่นก่อนจะเปลี่ยนเป็นคว้าแก่นกายผมไว้แทนเพื่อปลุกอารมณ์ผมที่หายไปตอนนิ้วนั้นแทงเข้ามา กวินวนนิ้วควานไปรอบๆผนังด้านในผม

"อ๊ะ..ตรงนั้น..อ๊ะ" พอผมครางออกไปเมื่อนิ้วของกวินควานถูกจุดกระสั่น เขาก็ไม่รอช้ากดย้ำๆตรงนั้น สร้างความเสียวให้แทนที่ความเจ็บก่อนหน้าให้ มือข้างนึงเลื่อนขึ้นมาบีบหัวนมผมเล่นเขี่ยเบาๆ
เรียกเสียงครางจากผมไม่ขาด ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่นิ้วที่กำลังเคลื่อนตัวเข้าออกช่องทางของผมเพิ่มเป็นสามนิ้วโดยที่ผมไม่รู้ตัว ผมขยับเอวสวนกับนิ้วนั้นอย่างเผลอไผล

 นิ้วถูกถอดออกไปจนรู้สึกโล่ง ผมหันควับไปมองตาเขียวใส่เพราะรู้สึกเสียดายนิดหน่อย หันไปเจอสายตาบ่งบอกเลยว่าหื่นกระหายแค่ไหน กวินเลียริมฝีปากตัวเองแล้วพูดว่า
 "หึหึ..จะกินแล้วนะ"

เล่นเอาหน้าผมเห่อร้อนขึ้นมาเลย สายตานั่นมันแตกต่างสายตาที่เคยส่งมายั่วยวนผมแต่ก่อน มันหื่นและลามกสุดๆในความคิดผม
ท่อนเนื้อร้อนลื่นถูๆไถๆหน้าปากทางผม  ไม่ใช่แระๆพึ่งนึกขึ้นได้ว่านี่ไม่ใช่ตำแหน่งผม ผมเป็นผัวนะและไหง๋จะโดนเมียตัวเองจับทำเมียแบบนี้!!!!!?

"กวินๆๆ เดี๋ยวก่อน! แบบนี้ไม่ใช่! โอ๊ยยย!" เมื่อพึงนึกได้ผมก็ละล่ำละลักบอกเตือนเขาไป พยายามจะถอยหนีแต่ดันถูกกดลงกับเตียง ส่วนหัวแท่งร้อนพยายามแหวกช่องทางที่ไม่เคยผ่านชายใดมาก่อนเข้ามาอย่างยากลำบาก ผมดิ้นกระเสือกกระสนหนีเพราะความเจ็บ ลำคอด้านหลังผมถูกงับด้วยฟันคม มือข้างหนึ่งของกวินบี้บีบหัวนมผมจนเจ็บ

เพี๊ยะ!!   มือเรียวฟาดเข้าที่แก้มก้นผมฉาดใหญ่

"เชี้ย!อย่าแกร่งสิวะ! ชีดดดดดแหม่งแน่นชิป ตอดใหญ่เลยมึง"
"เจ็บๆๆๆไม่เอาๆออกไป" ผมร้องบอกอีกคนทั้งน้ำตา มันเจ็บกว่าโดนนิ้วมากครับ นับถือกวินเลยที่
เมื่อก่อนเขาทนน้องชายผมได้

เพี๊ยะๆๆๆๆ     เสียงมือกระทบเนื้อแก้มก้นผมดังไม่หยุด มันเจ็บจนชาแล้วและคงขึ้นรอยนิ้วมือแน่ๆ เล่นฟาดไม่ยังอย่างนั้น
 
"ร้องดังๆเลย..ซีดดดด แหม่งสุดยอด ฟิตสุดๆ..อื้มมมมม"  พูดจบก็สวนส่วนที่ยังเข้าไม่หมดแทงพรวดเข้ามารวดเดียวมิดด้าม

"อึก.." จุกครับ ของกวินเขาไม่ใหญ่เท่าผม แต่จะยาวกว่า แทงเข้ามารวดเดียวแทบจะถึงลิ้นปี่เลย

"ไง..หึหึ..ชอบหล่ะสิ..ร่านจังนะ..ตัวแดงทั้งตัวแบบนี้คิดจะยั่วกูเหรอห๊ะ!" สะโพกของกวินเริ่มขยับเนิบๆโดยที่ไม่รอให้ผมพร้อมก่อนสักนิด สะโพกวนเป็นวงกลมแท่งร้อนควานรอบผนังด้านใน บดเบียดเข้าออกช่องทางช้าๆแต่แน้นๆ  ความรู้สึกเจ็บเริ่มจะเปลี่ยนเป็นเสียวซ่าน
 
"อ๊ะ...ตรงนั้น..อื้มมมม"
"ครางออกมา..ร้องออกมาดังๆ..กูจะได้รู้ว่ามึงร่าน..นี่ๆๆๆ..ชอบหล่ะสิยาวถึงใจมึงม๊ะ?!..ฮ่ะๆๆ"
เพี๊ยะๆๆๆ 
เสียงด่าว่าผสมกับฝามือที่ดีก้นผมไม่หยุดทำไมกันนะทั้งที่หน้าอายทั้งที่หน้าน้อยใจขนาดนั้น ผมกับใจเต้นตึกตักกับถอยคำถากถางและการกระทำรุนแรงแบบนั้น? สะโพกของกวินเร่งความเร็วขึ้นอีกแทนที่จะเจ็บแต่กับรู้สึกเสียวสุดๆ เสียวกว่าตอนเป็นคนทำเสียอีก

"อ๊ะ..อ๊ะ..กวิน..ต้องนั้น..แรงอีก..เร็วอีก.."
"ชอบแรงๆถี่ๆสินะ มึงนี่ร่านจริงเลย...นี่ๆๆๆๆ..สะใจมึงไหม?..ซีดดด..ตอดกูอีกสัส..แหม่ง.."
"อ๊ะ..อ๊ะ..จะถึง..อะ..จะถึงแล้ว..อ๊าาาาาาา" ไม่เพียงกี่อึดใจผมก็พ้นน้ำสีขาวออกมาเปลื้อนเต็มที่นอน

"หึ..ร่านจริงนะ..เสียบสองสามทีก็แตกก่อนกูซะแล้ว...ยังหรอกอิหนู คืนนี้ยังอีกยาว"
ผมในสภาพปวกเปียกถูกพลิกขึ้นมานอนตะแคงกับเตียงโดยที่ยังเชื่อมต่อกับกวินอยู่ กวินนอนลงซ้อนข้างหลังผมโดยจับขาข้างนึงผมขึ้นเอาขาอีกข้างของเขาสอดก่ายระหว่างขาของผม แล้วเริ่มขยับต่อ ลิ้นลื่นไล่เลียหลังคอขึ้นไปถึงติ่งหู ช่วงไหลของผมเขาก็ทั้งกัดทั้งดูดทำรอยไว้เต็มไปหมด
มือนึงขยี้ขย่ำหน้าอกผมไม่เลิก สะโพกบดเบียดคลึงวนสร้างความสยิวให้ผมยิ่งกว่าตอนแรก เพราะตอนนี้ร่างกายเราแนบชิดกันจนจะเป็นเนื้อเดียว

"ฮืมมม..กลิ่นมึงนี่หอมหว่ะ..แถมตัวก็หวานอีก ทำเอากูเงี่ยนสุดๆไปเลย"
"โอ๊ะ..." ยังไม่ทันจะได้ร้อง ผมก็ถูกจิกหัวให้หันหน้าไปประกบปากแลกลิ้นกับกวินอย่างดุเดือด
ก่อนจะผละไป เขายังฝังเขี้ยวลงปลายลิ้นผมให้เจ็บแปล๊บอีก
จากนั้นเขาก็ลุกดึงผมขึ้นนั้งค่อมเขา และกวินก็ลงไปนอนแทนที่ผม จัดท่าทางให้ผมนั่งบนตัวเขาโดยที่แก่นกายเขายังอยู่ในตัวผม

"ขยับสิ..มึงร่านนักไม่ใช่เหรอ..ขย่มตามใจมึงเลย..เอาๆๆ" บอกผมพร้อมกับเด้งเอวสวนขึ้นมา ผมเลยจำเป็นต้องขยับขึ้นลงตามที่กวินวินนำทาง

"ดีมาก..อ๊ะ..วนๆคลึงแบบนั้น..ถูกๆ..ขึ้นสุดลงสุดเลยอีหนู..อืม..อย่างนั้น"

ที่ผ่านมานั้นผมว่าเขาเข้ามาในตัวผมลึกแล้วนะ ท่านี้ยิ่งลึกเข้าไปอีก ผมเริ่มเร่งตัวขย่มโขลกลงกับแท่งนั้นอย่างไว แหงนหน้าสูดปากครางไม่เป็นศัพท์ มันสุดที่จะหาคำบรรยายได้ เร่าร้อนที่สุดเท่าที่เคยเจอมา

"อื้มมมม..ชีดดด..แหม่งตอดหว่ะ ..ฟิตสัส..โอ๊วววว..อืมม"
"อ่าาาโอ้ววว..กวิน..ผม..ผมจะถึงแล้ว..อ๊ะๆ"
"เดี๋ยวก่อนๆ..เรียกผัวก่อนสิ..อีเมียรัก..ผัวขาาา...เมียจะเสร็จแล้ว..ไหนลองพูดสิ่" เขาหยุดผมด้วยการกดตัวผมแช่ไว้ไม่ให้ขยับ
"ผะ..ผัวขาาาา..เมียไม่ไหวแล้ว..จะ..จะเสร็จแล้ว"
"ดีมาก"
จากนั้นผมกับเขาก็เร่งเครื่องกันอย่างเอาเป็นเอาตาย
"ดีมากอิหนู..ตอดเขาไปแบบนั้น..ซีดดด...เสียวโว๊ย..ฮืมมมม"
"โอ๊วววอ๊ะ..อ๊ะ..กวิน..ผัวขา..อ๊ะ..อ๊ะ..อ๊าาาาาาาาา" ผมลากเสียงยาวเมื่อถึงจุดหมายพร้อมพ้นน้ำสีขาวขุ่นพุ้งออกมารดเต็มหน้าท้องกวิน ผมฟุ๊บลงไหลหนานั้นอย่างหมดแรง กวินเร่งเครื่องตามติดๆขยับเข้าออกอีกสองสามทีก็พ้นของเหลวสีขาวใสเต็มช่องทางของผมจนมันไหลย้อนออกมา
เสียงหอบหายใจแรงๆเริ่มเปลี่ยนเป็นจังหวะปกติ ผมแหงนหน้ามองคนที่อยู่ข้างล่างริมฝีปากหยักประจงจูบลงบนหน้าผากชิ้นเหงื่อของผมก่อนจะหลับไป
ผมเองก็ไม่รู้หรอกว่าอะไรเป็นอะไร ความรู้สึกหยาบโลนในตอนแรกกลับกลายเป็นหวาบหวามในตอนท้าย รู้สึกว่าการมีอะไรกันครั้งนี้มันหฤหรรษ์กว่าใครไหนๆ ความรู้สึกเจ็บตามรอยฟันรอยปากตามร่างกายมันช่วยสร้างอารมณ์ให้ผมได้อย่างประหลาด ก่อนจะหลับผมรู้แค่ว่า "ตอนนี้ผมเป็นเมียคุณแล้วนะกวิน"

.....................
............
......

(Partกวิน)

"อืมมมมมมมมมม" ผมลืมตาตืนเพราะแสงแดดที่ลอดผ่านบานเกร็ดเข้ามากระทบหน้า ผมหงกหัวขึ้นมามองดูนาฬิกาแขวนผนังข้างตู้เสื้อผ้า ตอนนี้จะบ่ายสองแล้ว ลุกขึ้นมาบิดขี้เกียจสองสามที

"ทำไมวันนี้มันสดชื่นจังว่ะ?"  รู้สึกโหวงๆเลยก้มมองสภาพตัวเอง หือ?ไม่ใส่เสื้อผ้า?หรือว่าผมมีอะไรกับไอ้ตัวหวานเหรอ? หันไปดูบนเตียงก็สบเข้ากับดวงตาโตแดงกล่ำหางตาชื้นๆนั่นยังกับคนนอนร้องไห้ทั้งคืน เอ๊ะ?ถ้ามีอะไรกันจริงทำไมผมไม่เจ็บหล่ะ? หรือว่า??????
ผมหันไปมองคนบนเตียงดีๆอีกครั้ง ไอ้ตัวหวานห่มผ้าทั้งตัวเหลือแค่หน้าที่โผล่มา น้ำตาเม็ดใหญ่ที่คลออยู่หน่วยตาร่วงแหมะลงบนหมอน ปากบางเม้มเป็นเส้นตรง จมูกแดงๆแก้มแดงๆ ดูแล้วก็เหมือนลูกแมวตัวน้อยๆที่กำลังหวาดกลัวอะไรสักอย่างอยู่
ไม่นะ คงไม่ใช่อย่างที่ผมคิดหรอกนะ ผมพยามประมวณเหตุการณ์ที่ผ่านมาว่าเกิดอะไรขึ้น
ใช่ๆผมไปกินเหล้ากับเพื่อนๆในงานเลี้ยงเล็กๆที่จัดกันขึ้นเอง แล้วจากนั้นชบาก็ส่งแก้วเล้าให้
คุณเปรมก็คะยั้นคะยอให้ดื่ม แล้วผมเมา!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

"ตายห่า!!!! อย่าบอกนะว่า!" ผมตาโตเลยครับ คิดไปถึงตอนสมัยที่อยู่สมาคมบาสทีมชาติ มีครั้งหนึ่งที่จัดเลี้ยงฉลองกันในทีม แล้วผมก็เมา ตื่นมาอีกทีผมก็ได้กัปตันเป็นเมีย แถมรายนั้นยังทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของผมจนต้องหนีมาเป็นครูนี่แหละ นี่ประวัติศาสตร์จะซ้ำรอยใช่ไหม?
ผมนั่งลงบนเตียง เอื้อมมือจะไปเปิดผ้าห่มดูไอ้ตัวหวานมัน มันหดตัวหนีผมใหญ่เลย แถมยังตัวสั่นอีกต่างหาก แต่ก็ไม่ได้ปัดป้องผมหรอก  ผมค่อยเปิดผ้าห่มดู
!!!!!!!!!!!!!!!!! เฮ๊ย!!!!!!!!!!!!!!!!!
สิ่งที่ผมกลัวมันดันเป็นจริงๆ  ดูได้จากรอยช้ำเป็นจ้ำๆตั้งแต่ปลายคางยาวไปตามกลางหลัง ตามหน้าอกเม็ดเล็กๆนั่นบวมแดงจนเห็นได้ชัด รอยฟันเป็นวงๆเต็มตัวไปหมด สำหรวจดูดีแล้วมีแต่รอยที่ผมทำขึ้นเต็มตัวไปหมดเลยครับ

"ขะ..ขอโทษ" หาเสียงตัวเองเจอก็ขอโทษไอ้ตัวหวานเป็นการใหญ่เลยครับ
ไอ้ตัวหวานเคลื่อนตัวอย่างยากลำบากมากอดผมที่นั่งลงข้างเตียงไว้
"เค้าเป็นเมียตัวแล้วนะ รับผิดชอบด้วยหล่ะ"
"..........."
"จู๊บ"   หอมแก้มผมหนึ่งทีเป็นการยืนยัน
"...................."

หลังจากนั้นมาสถาณะของผมก็เปลี่ยนครับ สิ่งที่ไม่เปลี่ยนคือผมสองคนยังอยู่ด้วยกันเหมือนก่อน
แต่ว่าหลังจากกลับจากโรงเรียนมา กับข้าวกับปลาเขาจะทำให้ผมปกติ แต่ที่ไม่ปกติคือชุดแม่ครัวที่ใส่แต่ผ้ากันเปื้อนตัวเดียวนี่สิ่ แถมตอนจะนอนยังมีชุดนอนซีทรูที่ข้างในไม่ใส่อะไรเลยรอผมทุกคืน
วันดีคืนดีไอ้ตัวหวานจะเอาชุดพยาบาลมาใส่ครับ ไม่ใช่ชุดบุรุษพยาบาลหรอกครับ แต่เป็นชุดพยาบาลตัวจิ๋วที่แทบจะไม่ปิดอะไรเลยนอนรอคนไข้อย่างผมไปรักษาบนเตียง ส่วนผมหน่ะเหรอครับถึงจะเป็นรับก็เถอะ แต่ถ้าเจอแบบนี้ใครจะทนไหว เลยต้องสนองไอ้คนที่เคยเป็นผัวตอนนี้เป็นเมียผมแล้วให้ทุกคืนนั่นแหละ ทำไงได้ครับปฏิเสธก็ไม่ได้อีก เพราะผมดันรักไอ้ตัวหวานมัน
จากคนที่เคยเป็นเมียตอนนี้กลายเป็นผัว ไอ้เคะแก่เลยต้องกดทิ้งลงชักโครกไป

       ทำไมสวรรค์ถึงชอบเล่นตลกกับผมนักก็ไม่รู้? ทำไมนะทำม่ายยยยยยย?!
   
     โอ้วววววโน้วววววววววว เอาความเคะกูคืนมาาาาาาาาาาาาาาา :katai1:



จบเหอะ........


-----------------------------------------------------------------------------------


เป็นไปตามที่คิดกันบ้างหรือเปล่าครับ 55555
ตอนพิเศษอันที่จริงผมว่าเหมือนเป็นตอนสรุปมากกว่า
เรื่องนี้ก็ไม่มีอะไมากครับ สนองความหื่นของคนเขียนล้วนๆ
อยากจะตีแผล่ความเป็นชายในตัวทุกครั้งหลังเมา นี่คือเหตุผลที่เจ้าตัวไม่ดื่ม
เพราะกลัวจะไปดึงเอาความเถื่อนออกมา นี่ยังน้อยนะครับ
ถ้าได้อุปกรณ์หน่อยครบเลย (หลบแช่ที่กวินหวดมา)
ส่วนพฤกษ์ที่บอกว่าเป็นชายแท้ก็เถอะ พอได้ลองอะไรมันก็เปลี่ยนได้
หุหุ ขอบคุณที่ทนอ่านเรื่องนี้จนจบนะครับ เดี๋ยวตาม+เป็ดให้
 อ้อๆ..คนเขียนเรื่องนี้ชื่อแทนนะครับ เรียกไอ้แทน น้องแทน นังแทนได้ตามสดวก


 :pig4: :bye2:

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! *upตอนพิเศษ* (จบแล้วย้ายเลยครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Malila ที่ 19-04-2015 18:32:49

5555555555 ทำไมเถื่อนยังงี้แหละคุณขาาาา. ติดใจเลย 5555

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! *upตอนพิเศษ* (จบแล้วย้ายเลยครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 19-04-2015 18:43:54

 :hao6:   ฟินแบบเงิบๆ สิ้นชื่อเคะแก่ก็ทีนี้ล่ะว้อย

ได้เมียแล้วต้องปรนนิบัติเมียใหดีนะ. ผลัดกันคือดีงาม.
 แต่ไอ้ผ้ากันเปื้อน ชุดนางพยาบาลนี่สุดจะเหนือความคาดหมาย. เหอๆ พฤกษ์ติดใจขั้นสุดอะ.
ขอบคุณสำหรับตอนพิเศษสุดแซ่บนะคะ.  :L1: 

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! *upตอนพิเศษ* (จบแล้วย้ายเลยครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 19-04-2015 18:56:16

อาร๊ายยยยย.. กวินช่างอาภัพนัก กระซิกๆ โถ~ ยังใช้คำว่าเมียไม่คุ้มค่าเลยนะเนี่ย ต้องกลายมาเป็นสามีของอดีตสามีตัวเองเสียละ :laugh: แต่ยอมรับเลยค่ะว่ากวินเหมาะที่จะรุกสุดๆ ..สนุกมากๆ เลยค่ะ o13

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! *upตอนพิเศษ* (จบแล้วย้ายเลยครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 19-04-2015 19:21:12

อยากจะสงสารน่ะ แต่สมน้ำหน้ามันเยอะกว่า 55555...

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! *upตอนพิเศษ* (จบแล้วย้ายเลยครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Wordslinger ที่ 19-04-2015 20:11:17

โอ๊ย คุณเคะแก่คะ ฉันแอบเห็นใจเธอจริง ๆ อยากจะเคะแต่ก็เคะไม่ได้ เพราะเมื่อเมะเจอลีลาเธอ ก็ต้องเปลี่ยนสายทันที ก็เธอมันลีลาดีนี่นา ฮ่า ๆ สรุปว่า จะรุกหรือรับก็ไม่เป็นไรนะคะกวิน ยังไงก็มีคนรักที่รักกันอยู่ด้วยทุกวัน ^_^

ขอบคุณค่ะ สนุกมาก ขำตลอดเลยค่ะ

ปล. แต่แอบอยากรู้เรื่องครูพุทธกับครูก้านยาวจังค่ะ (เน้นตรงคำว่า ก้าน "ยาว")

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! *upตอนพิเศษ* (จบแล้วย้ายเลยครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 19-04-2015 20:22:33

เถื่อนดิบตรงสเป็ค   :-[

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! *upตอนพิเศษ* (จบแล้วย้ายเลยครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 19-04-2015 21:00:03

เค้าไม่คิดน่ะว่ากวินมาด้านนี้แล้วจะรุ่ง ฮ่าๆๆๆๆๆ เจ้ชอบๆๆๆๆ อิอิ ตัวหวานสมชื่อโดนกินทีเดียวติดใจเลย คริๆๆๆ

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! *upตอนพิเศษ* (จบแล้วย้ายเลยครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: cho-ningza-19891 ที่ 19-04-2015 21:14:03

โธ่ๆ พฤกษ์เจ็บมั้ยแก  :m20: ฮ่าๆ :laugh: ไม่รู้ว่าจะสงสารหรือขำดี แต่ขำดีกว่า ฮ่าๆ :laugh: :laugh: :m20: :m20:
ในที่สุดวันนี้ก็มาถึงวันที่พฤกษ์เสียเอกราช
แล้วกวินเอาไงเนี่ยอุตสาหาฝามีมาตั้งนาน ได้เมียเฉยเลย

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! *upตอนพิเศษ* (จบแล้วย้ายเลยครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Peung002 ที่ 19-04-2015 23:43:04

 o13. ขอบคุณนะคะ สนุกมากๆค่ะ
แอบสงสารกวินนะเนี่ยสุดท้ายก็กลายเป็นเมะจนได้
 :hao3:

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! *upตอนพิเศษ* (จบแล้วย้ายเลยครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: WilpeR ที่ 20-04-2015 03:07:01

เรื่องพลิกได้สุดยอด กวินกลายเป็นเมะเต็มรูปแบบ ส่วนพฤกษ์ท่าทางติดใจการเป็นเมียมาก ถึงขั้นมีชุดนอนซีทรูกับชุดนางพยาบาลเลยอ่ะ

สนุกมากเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! *upตอนพิเศษ* (จบแล้วย้ายเลยครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: ทิวลิปสีส้ม ที่ 20-04-2015 06:47:14

กวินได้ทั้งสามีและภรรยาในคราวเดียวกันสินะ
คุ้มมมมมม  o18 (รึเปล่า?)
ยังเป็นเมียได้แปปเดียวเอง กร๊ากกก  :laugh:
อะไรคือการที่พฤกษติดใจขนาดนั้นคะลูก

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! *upตอนพิเศษ* (จบแล้วย้ายเลยครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: purple ที่ 20-04-2015 08:00:29

ขำกวินอ่ะ เมาแล้วเปลี่ยนเลย 55
น้องพฤกษ์นี่น่ารักนะ แซ่บอีกตะหาก ><
สนุกมากๆค่ะเรื่องนี้ ขอบคุณน้าค้าาา

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! *upตอนพิเศษ* (จบแล้วย้ายเลยครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: KKKwanGGG ที่ 20-04-2015 08:50:09

เอิ่มตกลงกวินเป็นเคะจิง ๆ ป่าวเนี่ย ส่วนพฤกษ์ โดนไปทีจากเมะกลายเป็นเคะเลย

สนุกครับชอบ .... ขอบคุณครับ

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! *upตอนพิเศษ* (จบแล้วย้ายเลยครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 22-04-2015 18:56:14

แซ่บมากกกกก :haun4: :haun4: :jul1:

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! *upตอนพิเศษ* (จบแล้วย้ายเลยครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: GBlk ที่ 22-04-2015 23:07:05

แซ่บเวอร์

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!! *upตอนพิเศษ* (จบแล้วย้ายเลยครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Mayniemo ที่ 24-04-2015 20:02:07

 :z3:เงิบคับ 5555

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!!(จบ) *upตอนพิเศษ* แถมๆ 0.01 [25/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: TanTanNY ที่ 25-04-2015 16:58:07

อยากอ่านคู่อาจารย์พุทรกับก้านยาวใช่ม๊ะ?
จัดไปอย่าให้เสีย ....แถมให้อีกหนึ่งด้วยนะ^.^


-----------------------------------------------------


(ตอนพิเศษ. 0.01)           พุทรXก้านยาวX? (3p?)



'อี้ดดดดด..... ก๊อกๆ....เทสๆ....อะแฮ่ม'

เสียงไมค์โคโฟนลั่นเสียงแสบแก้วหู ก่อนที่ชายวัยกลางคนอายุจะย่าง60 รูปร่างสันทัดสูงแค่164 ใช้มือที่แห้งเหี่ยวไปตามวัยเคาะเทสความดังของไมค์ กระแอมกระไอพอเป็นพิธี

"อืม สวัสดีนักเรียนที่น่ารักทุกคนนะ" เด็กนักเรียนที่ยืนเรียงแถวกันกลางแดดในช่วงเช้า เริ่มจะคุยกันจอกแจกจอแจแล้ว บ้างก็ทำหน้าเซ็งๆเพราะรู้ว่าเวลาผอ.ขึ้นกล่าวปราศรัยหน้าเสาธงทีไรมันจะต้องกินเวลามากขนาดไหน แถมมันยังน่าเบื่อสำหรับเหล่าวัยรุ่นที่กำลังแตกเนื้อหนุ่มเนื้อสาวอีก

"อ้าวๆเงียบหน่อย วันนี้จะไม่พูดอะไรมากนะ วันนี้จะมาแนะนำอาจารย์ที่จะมาสอนภาควิชาพละศึกษาและสุขะศึกษาแทนอาจารย์กวินชั่วคราวนะ" ผอ.พูดจบก็กวักมือเรียกอาจารย์คนใหม่เข้ามาแนะนำตัวเองหน้าเสาธง

"สวัสดีครับนักเรียนทุกคน อาจารย์ชื่ออาจารย์ก้านยาว เนื้อนวลดี เรียกสั้นๆว่าอาจารย์ก้านก็ได้นะ
ผมพึ่งจะเริ่มต้นมาสอนเด็กนักเรียนที่นี่เป็นที่แแรก ยังไงก็ฝากเนื้อฝากด้วยครับ"

อาจารย์หนุ่มอายุ26ปี สูง189 อกผายไหล่ผึ่งแขนขายาวผิวสีขาวเหลือง ผมสั้นเกือบเกรียน คิวหนามีรอยแผลเป็นสองขีดตรงหางคิ้วด้านซ้าย จมูกโด่งดวงตาคมเข้มแบบชายไทย ริมฝีปากหนารูปกระจับยกยิ้มละลายใจให้กับเหล่านักเรียน โดยเฉพาะนักเรียนหญิงที่ตอนนี้ทำหน้าเคลิ้มฝันหันไปกรี้ดกับเพื่อนเบาๆ เหตุเพราะความหล่อของอาจารย์ใหม่ที่มันกระแทกตาจนนักเรียนหญิงแทบจะสลบเป็นแถบ ส่วนนักเรียนชายก็ทำหน้าเอือมๆให้พวกผู้หญิงที่เห็นหล่อไม่ได้ ต้องกรี้ดสลบตลอด..

ผอ.กล่าวอะไรเพิ่มต่ออีกนิดหน่อย ก็สั่งให้นักเรียนเข้าห้องไปเตรียมความพร้อมสำหรับคาบเรียนแรกของวัน



"นี่ๆอาจารย์พุทรักษ์ ผมฝากอาจารย์ก้านยาวหน่อยนะ พาเขาไปที่โต๊ะในห้องปกครองหน่อย ผมจะให้เขาอยูทีนั่น มันว่างอยู่ใช่ไหม?"

"ได้ครับผอ.  โต๊ะในห้องผมว่างอยู่ครับไม่มีปัญหา"

"อืมๆดีๆ ฝากด้วยหล่ะ" มอบหมายงานให้อาจารย์ฝ่ายปกครองจบ ชายแก่สีผมดอกเลาก็หันหลังให้เดินไปยังจุดหมายคือห้องผอ.ประจำตำแหน่ง



...........................................

Partก้าน


สวัสดีครับผมเป็นอาจารย์ใหม่สำหรับโรงเรียน แต่เก่าเพราะเคยเป็นศิษย์โรงเรียนนี้มาก่อน
ชื่อก้านยาวก็ไม่มีอะไรมากครับ แม่ของผมท่านชอบกินทุเรียนเลยตั้งชื่อลูกตามพันธ์ทุเรียนครับ

ผมเดินตามหลังอาจารย์พุทรมาทางตึกอำนวยการเพื่อที่จะไปประจำโต๊ะประจำตำแหน่ง จะว่าไปแล้ว อาจารย์พุทรแทบจะไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปเลยครับ น่ารักยังไงก็ยังน่ารักอย่างนั้น
นี่จึงเป็นสาเหตุที่ผมเลือกมาลงสอนที่นี่แหละ  ผมชอบอาจารย์พุทรครับ ชอบมาตั้งแต่สมัยเรียน
ตอนนั้นผมยังเอ๋อๆ ร่างกายก็ไม่ได้แข็งแรงขนาดนี้ ผมจึงถูกไอ้พวกเด็กเกรียนมันทำร้ายกลั่นแกล้งตลอดตอนอยู่มัธยม  ดีหน่อยที่มีอาจารย์พุทรแกเข้ามาช่วยไว้ทัน  เขาเลยเป็นฮีโร่สำหรับผม
แต่ตอนนี้อยากเปลี่ยนจากฮีโร่มาเป็นเมียของผมแล้วสิ  ก็ตอนนี้เจ้าตัวสวยกว่าแต่ก่อนเยอะครับ

"ก้าน...ก้านๆ"

"ห๊ะ..ครับๆมีไรครับ?"

"เรียกก็ไม่ตอบนิ่ มีอะไรติดหน้าครูหรือไงถึงได้จ้องหน้าตั้งแต่เดินมาถึงแล้ว?"

"อ้อ....ผมคิดอะไรเลื่อยเปลื่อยครับ แฮ่ะๆ" ผมยกมือเกาท้ายทอยแก้ขัด เผลอมองคนสวยนานไปหน่อย

"เธอนี่ไม่เปลี่ยนไปเลยน้า เปลี่ยนแต่รูปร่างหน้าตา แต่นิสัยก็ยังเหมือนเดิมเลย" เจ้าตัวว่ายิ้มๆ
"นี่โต๊ะทำงานของเธอนะ โต๊ะมุมนั้นเป็นโต๊ะทำงานของครูเองนะ มีอะไรไม่เข้าใจถามได้บอกได้"

"ครับ ว่าแต่อาจารย์จำผมได้ด้วยเหรอ?" นี่ผมเปลี่ยนไปเยอะมากนะแต่เขาก็ยังจำไอ้เด็กชี้โรคอย่างผมได้

"ลูกศิษย์ทั้งที จำได้ทุกคนแหละ" 


...........................................................


ตอนนี้เป็นเวลาบ่ายโมงแล้วครับ สำหรับการสอนวันแรกของผมก็ไหลลื่นดี เด็กๆน่ารักตั้งใจเรียนกันใหญ่ โดยเฉพาะพวกผู้หญิงดูท่าจะชอบที่ผมสอนมากๆ ถามนั่นถามนี่ตลอด ผมเป็นครูก็ภูมิใจที่มีนักเรียนตั้งใจเรียนครับ ตอนนี้กำลังจะสอนคาบต่อไปแล้ว ผมตั้งรอม.4/2 วันนี้สอนวอลเล่พื้นฐานต่อจากอาจารย์กวิน

"นักเรียนเคารพ" เสียงหัวหน้าห้องกล่าวขึ้นหลังจากสมาชิกในห้อง ยืนเรียงแถวกันเสร็จ
"สวัสดีครับ/ค่ะ" 

"สวัสดีนะทุกคน วันนี้อาจารย์เพิ่งจะสอนพวกเธอวันแรก งั้นก็เช็คชื่อก่อนแล้วกัน"  ผมเริ่มต้นเช็คชื่อเด็กนักเรียนจนครบ สอนพื้นฐานและการเดาะลูกวอลเล่แล้วให้พวกเขาทำตามจนถึงกลางชั่วโมง ผมขอตัวมาเข้าห้องน้ำปล่อยให้พวกนักเรียนเรียนรู้กันไปก่อน
เดินเข้าทำธุระในห้องนำ้โรงยิมเสร็จกำลังจะออกไป

"ขอคุยด้วยหน่อย"

เด็กนักเรียนชายม.4ห้องที่ผมกำลังสอนอยู่ เขาตัวเล็กแต่สีหน้าท่าทางเอาเรื่อง เดินเข้ามาผลักผมให้เข้าไปในห้องส้วม จากนั้นเจ้าตัวก็เข้ามาข้างในแล้วล็อกประตู

"ธีรชัย มีอะไร? ครูจะออกไปสอนแล้วนะ" ผมถามไอ้ตัวเล็ก

"เลิกคิดซะ"

"ห๊า?"

"เลิกคิดอะไรกับครูพุทรซะ"

"พูดอะไรของเธอ? คิดอะไร?"

"ก็เลิกคิดอะไรเกินเลยกับครูพุทรซะ เพราะครูเขาเป็นของบีม บีมจองแล้ว"  ไอ้ตัวเล็กแยกเขี้ยวขู่ผมฟ่อๆ เห็นแล้วหน้าแกล้งมากๆครับ แถมยังแทนตัวเองว่าบีมอีก

"ครูพุทรเขาบอกเธอเหรอ?ว่าเขาเป็นของเธอ" ผมทำหน้าล้อเลียนเด็กมัน

"ไม่ได้บอก แต่บีมชอบครูพุทร บีมรู้นะว่าครูก้านคิดอะไรกับครูพุทรใช่ไหมหล่ะ ฉนั้นเลิกคิดได้เลยเพราะบีมจะจีบครูพุทร" ตาโตๆตัวเล็กจ้องผมเขม่งขู่ให้ผมเลิกยุ่งกับอาจารย์พุทร

"ถ้าครูจะคิดหล่ะ เธอจะทำอะไรครูหืม?" ผมย่างก้าวเข้าประชิดตัวไอ้ตัวเล็กมัน มันก็ทำหน้าตื่นๆถอยหลังหนีผม แต่เพราะห้องน้ำมันแคบ เลยก้าวถอยหลังได้เพียงก้าวเดียวหลังก็ติดผนังห้องแล้ว
ไอ้ตัวเล็กมองซ้ายขวาลึกลักหาทางออกหนีจากผม แต่สายไปแล้วครับเมื่อผมยกสองมือขึ้นกักทางหนีไอ้ตัวเล็กมัน แต่มันก็ยังไม่วายคิดจะขู่ผมต่อ

"บะ...บีม..บีมจะ"

"จะอะไรหืม?" ผมยิ้มมุมปาก ชอบจังครับ ไอ้ตัวเล็กเริ่มจะสั่นกลัวรอยยิ้มของผมแล้ว เหมือนลูกแมวตัวน้อยๆเลย

"จะ..จะ..ต่อยให้คว่ำเลย" ไอ้ตัวเล็กชูกำปั้นขึ้นขู่ผม

"เอาสิ ถ้าคิดว่าทำได้หน่ะ" ผมยื่นแก้มฝั่งหนึ่งให้ไอ้ตัวเล็กมันต่อย มันทำท่าคิดช่างใจว่าจะต่อยผมดีหรือเปล่า ก่อนจะฟาดฝ่ามือเล็กๆลงบนหน้าผมด้วยไม่แรงนัก แต่ก็ได้ยินเสียงชัดเจน

เพี๊ยะ!

ผมหันมาเห็นหน้าไอ้ตัวเล็กที่ทำท่าสะใจที่ได้ตบผม ผมจึงคว้าหมับเข้าที่ท้ายทอยไอ้ตัวเล็กรั้งเข้ามาก่อนจะส่งปากผมไปบดขยี้ปากเล็กๆนั่น

"อื้อออ"

ไอ้ตัวเล็กครางอู้อี้ในลำคอ พยายามจะขัดขืนผมสุดฤทธิ์ มือเล็กๆทุบอกผมแต่ก็ไม่ทำให้สะดุ้งสะเทือนหรอกครับ
ทีแรกกะว่าจะทำแค่ขู่เล่นๆ แต่พอลองได้สัมผัสริมฝีปากบางนั่นเหมือนมีแรงดึงดูดอะไรสักอย่างทำให้ผมไม่สามารถถอนจูบออกมาได้ ปากบางนุ่มๆนี่ขนาดผมเลาะแลมแค่กลีบปากนะ ถ้าได้ควานเข้าไปในโพรงปากจะเป็นยังไง?
เร็วเท่าความคิด ผมใช้ฟันกัดลงริมฝีปากไม่เบานัก ไอ้ตัวเจ็บจนเผลออ้าปาก จึงสบโอกาสทำให้ผมได้ส่งลิ้นเข้าไปข้างในได้ ลิ้นผมไล่เลียไปตามไรฟันก่อนจะควานเข้าไปหยอกล้อกับลิ้นเล็ก
ตะหวัดลิ้นเล็กขึ้นมาดูดเบาๆ เหลือบมองไอ้ตัวเล็กที่เลิกขัดขืนผม แก้มแดงขึ้นเพราะแรงอารมณ์ เจ้าตัวหลับตาพริ้มรับสัมผัสจากผม สองมือเล็กที่เคยทุบอกผมตอนนี้กำคอเสื้อโปโลผมไว้เป็นที่ยึดแน่น
อุณภูมิที่เริ่มร้อนขึ้นจากการบดเบียดกายผ่านเนื้อผ้า ทำให้เลือดในการผมแล่นผล่าน รู้สึกได้สิ่งที่นอนหลับในกางเกงเริ่มจะตื่นตัวขึ้นมา ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีตอนนี้มันหายไปทีละนิดแล้วครับ
ร่างกายและริมฝีปากเล็กนั่นทำให้สติผมกระเจิงไปหมด

"อื้อออออ" ไอ้ตัวเล็กเริ่มทุบอกผมอีกครั้งเตือนผมว่าตอนนี้เจ้าตัวกำลังขาดอากาศหายใจ
พอดีกับหูผมได้ยินเสียงเด็กนักเรียนคนอื่นเดินเข้ามา ทำให้ผมผละออกจากริมฝีปากหวานนั้นอย่างเสียดาย
เจ้าตัวเล็กกำลังจะอ้าปากว่าผม ทำให้ผมใช้นิ้วมือแตะปากนั้นไว้ก่อน ก่อนจะทำท่าบอกเจ้าตัวว่ามีคนอยู่ข้างนอก
เสียงคุยกันของนักเรียนหน้าห้องที่ผมกับไอ้ตัวเล็กอยู่ ผมมองหน้าไอ้ตัวเล็กที่อยู่ในอ้อมแขนของผมในสภาพอ่อนปวกเปียก แก้มขึ้นสีแดงจัด ดวงตากลมโตคลอด้วยนำ้ตาเม็ดใส ปากบางเจ่อบวมแดงจากการกระทำของผม ความรู้สึกหลากหลายประเดประดังเข้ามา ผมเริ่มจะหาคำตอบไม่ได้เลยว่าผมทำแบบนี้กับนักเรียนของตัวเองทำไม?

เสียงน้ำไหลหยุดลงพร้อมกับเสียงเดินกันออกไปข้างนอกแล้ว

"เอ่อ....ครูขอโทษนะ"  ผมไม่รู้ว่าจะหาคำไหนมาพูด จิตใต้สำนึกที่พึ่งกลับมาทำให้ผมบอกขอโทษไอ้ตัวเล็กออกไป

มันหันมามองหน้าผมก่อนจะหันหน้าหนี

"ช่างเถอะ"

แล้วมือเล็กสั่นๆนั้นก็ปลดล็อกประตูเดินออกไป ทิ้งผมไว้กับความคิดตัวเองคนเดียว

พอนึกขึ้นได้ว่าตนยังสอนนักเรียนค้างอยู่ ยกสองมือขึ้นลูบหน้าแรงๆเตือนสติ ก่อนก้าวเดินออกมาจากห้องนำ้



 :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!!(จบ) *upตอนพิเศษ* แถมๆ 0.01 [25/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 25-04-2015 17:11:47

 :katai2-1:   เป็นของแถมที่ชอบมาก. สุดยอดค่ะ

รอต่อจ้า

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!!(จบ) *upตอนพิเศษ* แถมๆ 0.01 [25/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 25-04-2015 17:30:50

ครูก้านจะมีภรรยาถึงสองคนเลยเหรอค้า?? หุหุ คุ้มกว่านี้ไม่มีอีกล้าววว~

..หนูบีมน่ารักเน้ออ :-[ รอตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!!(จบ) *upตอนพิเศษ* แถมๆ 0.01 [25/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 25-04-2015 19:46:01

ค้างเลย :serius2: :serius2:...คงไม่มีอะไรหักมุมหรอกนะ อย่างเช่น ครูพุทธเป็นเมะไรงี้อ่ะ :ruready ครูก้านเป็นเคะแค่คิดก็...  :jul1:

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!!(จบ) *upตอนพิเศษ* แถมๆ 0.01 [25/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 25-04-2015 21:37:10

จะมีเมียเด็กแล้วก็เมียอาวุโสทีเดียวเลยเหรอ  เริ่ดได้อีก

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!!(จบ) *upตอนพิเศษ* แถมๆ 0.01 [25/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 25-04-2015 22:09:02

คุ้มเลยนะงานนี้ ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!!(จบ) *upตอนพิเศษ* แถมๆ 0.01 [25/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: naoai ที่ 28-05-2015 16:21:40

อ่านตั้งแต่ต้นจนจบ ผมว่าสนุกดีนะ ถึงแม้จะเป็นเรื่องสั้นแต่ให้อรรถรสได้ครบถ้วนดี ขอบคุณมากครับที่แต่งเรื่องสนุกๆ แบบนี้ให้อ่าน ปล.จะเมะจะเคะ ของแบบนี้มันสลับหน้าที่กันได้ตลอเวลาครับ

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!!(จบ) *upตอนพิเศษ* แถมๆ 0.01 [25/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: maruneko ที่ 28-05-2015 17:29:17

น่าจะผลัดกันได้นะ :hao7:

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!!(จบ) *upตอนพิเศษ* แถมๆ 0.01 [25/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: nunnuns ที่ 04-06-2015 10:25:25

แล่วๆๆๆๆ เรื่องนี้ เดาทางไม่ถูกเลย55555

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!!(จบ) *upตอนพิเศษ* แถมๆ 0.01 [25/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: MSeraph ที่ 15-07-2015 01:07:49

ตอนแรกพลาดตอนพิเศษ
ดีนะกลับมาอ่านอีกรอบ ไม่งั้นเสียดายตายยยเลย
ชอบตอนจบหักมุมแบบนี้ 55555
เงิบ3วิเลย เคะไม่รอด

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!!(จบ) *upตอนพิเศษ* แถมๆ 0.01 [25/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 15-07-2015 09:30:37

อ่านเรื่องนี้ให้อารมณ์ทั้งขำทั้งหื่น o13

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!!(จบ) *upตอนพิเศษ* แถมๆ 0.01 [25/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: abc_b ที่ 16-07-2015 00:48:51

ผลัดกันก็ฟินไปอีกแบบนะ :jul1:
ยังงี้ต้องมอมเหล้าบ่อยๆ555

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!!(จบ) *upตอนพิเศษ* แถมๆ 0.01 [25/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: nsai.ss ที่ 16-07-2015 16:46:35

เมื่อกวินเมา...ความแมนจะตื่นตัว 555+ ชอบบบ~!

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!!(จบ) *upตอนพิเศษ* แถมๆ 0.01 [25/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: larynx ที่ 17-07-2015 19:08:23

ว๊ายยยย รอๆ แซ่บบไปอี๊กกก

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!!(จบ) *upตอนพิเศษ* แถมๆ 0.01 [25/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: KKKwanGGG ที่ 03-08-2015 09:02:49

ตอนใหม่มาแล้ว ก้าวยาวเท่ห์มาก ..... รออ่านนะครับอย่าลืมมาต่อนะครับ

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!!(จบ) *upตอนพิเศษ* แถมๆ 0.01 [25/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: มากิ ที่ 04-08-2015 13:08:13

ฮาตอนแรกมาก  เคะนี่แมนดีแฮะ 555

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!!(จบ) *upตอนพิเศษ* แถมๆ 0.01 [25/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: whitelavenders ที่ 06-08-2015 01:52:48

กวินจ๊ะ กวินต้องยอมรับได้แล้วนะว่าไม่เหมาะกับสายนั้นที่เธอใฝ่ฝัน  :m20: เราขำจนปวดท้อง กวินแซ่บจริงไรจริง เต๊าะเด็ก แถมยังเคยเป็นผัวกัปตันมาก่อน 55555555 อยากอ่านเจ้าตัวเล็กกับครูก้านจังค่ะ มาต่อเร็วๆนะ

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!!(จบ) *upตอนพิเศษ* แถมๆ 0.01 [25/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: Aumy8059yaoi ที่ 06-08-2015 15:43:46

สลับกันก้ได้นะ เนาะๆๆกวิน 5555555
อยากอ่านครูก้านต่ออ่าาาาาาาา :katai1:
 :pig4:

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!!(จบ) *upตอนพิเศษ* แถมๆ 0.01 [25/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: pp_song ที่ 08-08-2015 14:05:59

 :pig4:

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!!(จบ) *upตอนพิเศษ* แถมๆ 0.01 [25/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: cho-ningza-19891 ที่ 17-08-2015 18:22:28

อยากต่อแล้วอ่ๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!!(จบ) *upตอนพิเศษ* แถมๆ 0.01 [25/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: piengtavan ที่ 19-08-2015 08:39:32

อนิจจัง เคะแก่ ตอนสุดท้ายกลายเป็นผัวซะแระ 5555555555

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!!(จบ) *upตอนพิเศษ* แถมๆ 0.01 [25/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: Pittabird ที่ 20-08-2015 18:55:30

กวินแซ่บเว่อร์.  ทำเอาพฤกษ์ติดใจจากเมะเป็นเคะเฉยเลย   3p. นี่ยังไงเอ่ย. พุทธเคะ. บีมเคะ. ก้านเมะ. หรือจะพลิกพุทธเป็นเมะ. 

อยากอ่านต่อจัง. อยากอ่านของกวินด้วยค่ะ.จะพลิกกลับเปลี่ยนสถานะอีกมั้ย.   แถมตอนพิเศษอีกนะคะ

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!!(จบ) *upตอนพิเศษ* แถมๆ 0.01 [25/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: Supparang-k ที่ 20-08-2015 21:06:03

แอบฮา...โอ้ยยย  เค้าถึงว่าน้ำเปลี่ยนนิสัย ดูสิจากเคะที่ชอบรับ เปลี่ยนซ่ะกลายเป็นเมะสุดโหดจนคุณสามีติ๊ดอกติ๊ดใจขอเปลี่ยนสถนะมาเป็นเมียเลย 5555


เดี๋ยวรออ่าน 3p ท่าทางจะแซ่บอ่ะ งานนี้รอคอยแซนวิท 5555 

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!!(จบ) *upตอนพิเศษ* แถมๆ 0.01 [25/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: boonpa ที่ 22-08-2015 16:03:33

 :laugh: ได้หนุ่มน้อยมาครองจนได้นะกวิน

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!!(จบ) *upตอนพิเศษ* แถมๆ 0.01 [25/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: RiyaKwon ที่ 23-08-2015 23:24:33

กลายเป็นผัวเป็นเมียกันไปซะละ ท่าทางจะติดใจเคะแก่สินะพฤกษ์ 5555
ว่าแต่เรื่องสนุกนะคะ แต่คำผิดเยอะไปอะ อ่านแล้วสะดุดเป็นพักๆ ถ้าจะกรุณาแก้ไขจะขอบคุณมากเลย
เป็นกำลังใจให้นะคะ
 :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!!(จบ) *upตอนพิเศษ* แถมๆ 0.01 [25/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: RiyaKwon ที่ 23-08-2015 23:57:36

เคะแก่ก็แซ่บนะจะบอกให้
555555

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!!(จบ) *upตอนพิเศษ* แถมๆ 0.01 [25/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: RiyaKwon ที่ 24-08-2015 00:11:10

เกมส์ผลิก เปลี่ยนขั้วกันเลยทีเดียว
55555

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!!(จบ) *upตอนพิเศษ* แถมๆ 0.01 [25/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: B.Lumi ที่ 01-09-2015 16:18:24

เหนื่อยแทนกวินเลยอ่ะ
ตอนแรกแค่จะแกล้งกวิน แกล้งคนแก่
สุดท้ายชอบใช่มั้ยล่ะ ตัวหวานนนนน

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!!(จบ) *upตอนพิเศษ* แถมๆ 0.01 [25/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: May@love ที่ 03-09-2015 04:47:30

เคะแก่นี่แซบจริงๆ

ขอบคุณสำหรับนิยายค่ะ

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!!(จบ) *upตอนพิเศษ* แถมๆ 0.01 [25/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 30-09-2015 22:57:56

น่าสงสารกวินนะ มุ่งมั่นกับการเป็นเคะแต่ดันเสียท่าตอนเมากลายเป็นเมะเถื่อนซะงั้น 5555555555555 :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!!(จบ) *upตอนพิเศษ* แถมๆ 0.01 [25/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: Wtftt ที่ 02-10-2015 16:29:28

แก่แต่เเซ่บเว่อร์วังอลังกาล

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!!(จบ) *upตอนพิเศษ* แถมๆ 0.01 [25/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: Sweettemp ที่ 08-03-2016 06:04:45

ฮ่าๆๆ สงสารกวินอ่ะ เคะแก่เอ๊ยยยย อยากให้กวินพบคนที่ไม่เปลี่ยนสถานะจัง นางจะได้มีความสุขกินอิ่มบ้าง พฤกษ์ก็ชอบนะ แต่อย่างน้อยน่าจะผลัดกันรุกรับ ก็นะ..ชีวิตจริง(ในเรื่อง)ยิ่งกว่าในละคร  :hao5:

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!!(จบ) *upตอนพิเศษ* แถมๆ 0.01 [25/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: naya-devil ที่ 02-06-2016 16:20:38

 :jul1: :jul1: :jul1:

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!!(จบ) *upตอนพิเศษ* แถมๆ 0.01 [25/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: God ที่ 03-06-2016 07:29:49

5555 โธ่กวิน ได้ทั้งรุกทั้งรับ แซ่บกว่าเยอะนะจ๊ะ  :hao6: :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!!(จบ) *upตอนพิเศษ* แถมๆ 0.01 [25/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: rayaiji ที่ 08-06-2016 21:01:13

สุดท้ายจากเมียชั่วคราวกลายเป็นผัวถาวร..... :ling2:

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!!(จบ) *upตอนพิเศษ* แถมๆ 0.01 [25/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: chaoyui ที่ 15-06-2016 22:52:11

ฮ่าๆๆๆๆ ตอนจบพลิกซะงั้น :m20:

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!!(จบ) *upตอนพิเศษ* แถมๆ 0.01 [25/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: tear0313 ที่ 13-01-2017 13:56:03

 :hao7: :hao7: :hao7:
 :pig2: :pig2: :pig2:

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!!(จบ) *upตอนพิเศษ* แถมๆ 0.01 [25/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 14-01-2017 23:05:05

คู่กวินกับพฤกษ์นี่จะสงสารดีไหม อุตส่าห์ได้เป็นเคะแก่ทั้งที เปลี่ยนสถานะแล้วเปลี่ยนกลับไม่ได้แล้วนะกวิน

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!!(จบ) *upตอนพิเศษ* แถมๆ 0.01 [25/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: Kkookai ที่ 14-02-2017 16:42:57

555 จากเคะแซ่บกลายเป็นเมะหื่นซะงั้น

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!!(จบ) *upตอนพิเศษ* แถมๆ 0.01 [25/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: Gatjang_naka ที่ 15-02-2017 10:54:41

มาถูกตำแหน่งแล้ว :katai5:

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!!(จบ) *upตอนพิเศษ* แถมๆ 0.01 [25/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: Sohso ที่ 07-05-2018 17:48:40

สมกับเป็นน้ำเปลี่ยนนิสัยเลย 5555

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!!(จบ) *upตอนพิเศษ* แถมๆ 0.01 [25/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 15-05-2018 00:15:21

งุ้ย....อยากอ่านต่อจุงงง

 :z1:

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!!(จบ) *upตอนพิเศษ* แถมๆ 0.01 [25/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: blove ที่ 13-01-2020 22:51:20

55555555555555 กร๊ากกก บทผัวนี้แมนมาก โคตรถ่อยอ่ะ ตลกจริง แต่แซ่บเว่อร์  :haun4:

หัวข้อ: Re: {{เรื่องสั้น}} เคะแก่แล้วไงว่ะ!!(จบ) *upตอนพิเศษ* แถมๆ 0.01 [25/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: JanTi ที่ 22-01-2020 19:45:33

 :haun4: :haun4: