หัวข้อ: [รับ✖รับ]เริ่มด้วยใคร่ ลงท้ายด้วย..?:[ใคร่พิเศษ - โตยธารเปลี่ยนไป?]P.35 9/1

[Mouse2U]

อาเฉาเวลาที่ไม่ได้อยู่กับคุณป๊าดูเปิ่นๆ ดีเหมือนนะคะเนี่ย น่าร๊ากกก.. หวังว่าคงจะไม่ใช่แผนที่คุณป๊ากับคุณชายใหญ่วางกันเอาไว้หรอกนะคะ อ่า~ อาเฉาอาจจะเป็นเป้าหมายของคุณชายใหญ่มาตั้งแต่แรกแล้วหรือเปล่าน้อ~

[kiolkiol]

  เอาอีกๆ //โดนตบ

[Akikojae]

กำลังจะนอนแท้ๆ ฮือออ
ปะป๊าปิ่นเก่งจัง หวังว่าไม่มีมาม่าน้า
ส่วนอีกคู่จะมาหรอ เฉาจิ่งคุณชายใหญ่ ?

[ka[ze]na]

เต็มที่...

[ยินดีที่ได้รู้จัก]

 คู่ใหม่บังเกิดแล้วอาเฉากับคุณชายใหญ่ แต่ที่ชอบสุดคงเป็นป๊ากับอเล็กซ์ อยากเห็นตอนที่ป๊าต้องง้ออเล็กซ์หนักๆ แบบเมียจะหนี5555

[sweetbasil]

อาเฉาจะได้เมียหรือว่าเสียตัวอ่ะ

[QXanth139]

อาเฉาอ่า ลื้อจะซี้แหงแก๋มั้ย 5555

[ammchun]

คล้ายเพชรตัดเพชร เหลี่ยมตัดเหลี่ยม เหมือนหลุดเข้าไปหนังโจวเหวินฟะ งงนิดๆ ไม่นิดหรอก งงเลย อะไรยังไง

[twinmonkey0311]

 

[manutty]

มันเรื่องเดียวกันใช่ป่ะ มิสบันเค๊อะ  ให้ความรู้สึกแตกต่างกับเรื่องของลูกจริงๆ อันนี้เหมือนเจ้าพ่อเซียงไฮ้ มาเฟียฮ่องกง หักเหลี่ยมเฉือนกันน่าดู นายใหญ่เป็นใคร อับเฉาจิงจะเป็นไงหนอจะถูกจับและถูก  ป่ะ อยากให้ได้อยากให้โดน  แล้วคุณมาเฟียคุมบ่อนนี่ยังไงกับป๊ะป๋าหนูวิว มีซัมติงกันมาก่อนไหม ไม่นะสงสารคุณพ่อบ้านอเล็กซ์ อย่าใจร้ายนะคุณป๋า 

[❣☾月亮☽❣]

สองรสชาติเนอะ    

รอลุ้นคู่ลูกก่อน คู่พ่อไว้ก่อน คงจะยากเอาการแหละนั่น
ว่าแต่พายุนี่มาทางน้องวิวใช่เปล่า อเล็กซ์อย่าเพิ่งตรอมใจไปก่อนนะมาดูแลหนูวิวกับหนูน้ำให้ป้าด้วย

[Wereena]

เอิ่ม....ตอนแรกนึกว่ากดผิดเรื่อง อ่านหัวเรื่องแล้วถึงรู้ว่าเรื่องเดียวกัน   และ และ และ แล้ววว คู่ใหม่บังเกิด?? ใช่หรือไม่  55555 รออ่านตอนต่อปัย อัยอัยอัยๆๆ

[Bejae]

นายใหญ่เป็นใครกันนะ ทำไมถึงได้มีอิทธิพลกับใครต่อใครขนาดนั้น
อาเฉาแกจะได้เปลี่ยนชื่อเป็นเฉาจริงตามที่อเล็กซ์เรียกรึป่าวนะ สู้นะเฉาาาา
ไม่รู้พายุจะเข้าคู่ไหน คู่พ่อหรือคู่ลูกนะ ว่าแต่เพื่อนเก่าคุณปะป๊าเป็นใครกันนะ
 

[witchhound]

อาเฉาดูท่าคราวนี้จะอับเฉาของจริง

[imAWESOMEz]

ลูกเสือเข้าถ้ำมังกร 
อับเฉาเอ๊ยยย

[BUNNz4]

           XIV ( 100% )



           ได้ยินแต่เสียงแต่พอเข้ามาตามคำเชิญกลับไม่เจอใครเลยสักคนในห้องชุดสุดหรูที่กินอาณาเขตทั้งชั้น


           ที่เฉาจิ่งเลือกทำไม่ใช่การทิ้งตัวหย่อนก้นลงนั่งบนโซฟาบุนวมหรูหราที่ท่าทางนั่งแล้วน่าจะสบายก้นดีพิลึกแต่อย่างใด ร่างสูงโปร่งยืนนิ่งอยู่หน้าโซฟาพลางมองสำรวจห้องชุดขนาดกว้างที่กว้างเกินความจำเป็นในความรู้สึก อาจจะเป็นเพราะว่าห้องนี้ไม่มีเฟอร์นิเจอร์อะไรมากมายอย่างที่คิดไว้ในตอนแรกจากการคาดเดารสนิยมของคนรวยก็เป็นได้ที่น่าจะนิยมความหรูหราอู้ฟู่บ่งบอกถึงความมีอันจะกินของตัวเองอะไรประมาณนั้น

           ยิ่งเป็นผู้มีอิทธิพลที่มีความมั่งคั่งมากติดอันดับต้นๆของจีนด้วยแล้ว

           ถือว่าเกินคาดไปมากของมากที่สุด


           เพราะนอกจากชุดโซฟากับทีวีจอพลาสม่าที่กะขนาดแล้วน่าจะยาวราวๆร้อยกว่าเซนติเมตรฝังลงไปในพื้นปูนของกำแพงห้องแล้ว คล้ายกับว่าเขากำลังยืนอยู่บนโอเอซิสและถูกรายล้อมด้วยทะเลทรายอย่างไรอย่างนั้น

           “ใช้พื้นที่ได้ไม่คุ้มค่าเอาซะเลยแฮะ....”


           “ยืนอยู่บนแผ่นดินมาเก๊าทำไมถึงได้พูดภาษาอื่น”ร่างสูงในชุดสูทสีเท้าเข้มเข้ารูปตัวแข็งเกร็งขึ้นมาทันที ถึงน้ำเสียงของนายที่เฉาจิ่งได้ยินบ่อยจนชินหูจะทรงอำนาจจนน่าเกรงขามหากแต่ก็ไม่ได้ทำให้รู้สึก ‘น่าหวั่นเกรง’ จนถึงขั้น ‘น่าหวาดกลัว’ ได้เท่ากับโทนเสียงเย็นเอื่อยๆที่เอ่ยเข้าโสตประสาทการรับรู้มาเมื่อครู่


           “หรือว่าจากไปนานเสียจนลืมเลือนภาษาบ้านเกิด....”

           เงาดำที่ทาบอยู่เหนือหัวพร้อมกับเสียงทุ้มที่ฟังแล้วให้ความรู้สึกน่าขนลุกดังอยู่ใกล้หู ...ใกล้มากเสียจนนึกว่าอีกฝ่ายพูดอยู่ข้างหูเขาเลยด้วยซ้ำ “.....เฉาจิ่ง?”


           “...!!!...”

           เลขาฯหนุ่มกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก เขาไม่กล้าหันไปมองคนที่คงจะยืนซ้อนตัวอยู่ข้างหลังแม้จะรู้สึกถึงน้ำหนักมือที่กดวางลงบนลาดไหล่ก็ตาม

           “นายกับเจ้านายของนายคิดว่าเล่นละครลิงไปแล้วมันจะใช้ได้ผลกับฉันอย่างนั้นหรือ?”

           “..อึก!”


           เฉาจิ่งคำรามในลำคอเมื่อแรงบีบที่ไหล่เพิ่มขึ้น คล้ายจะได้ยินเสียงกระดูกเคลื่อน ....อาจจะเป็นการมโนไปเองด้วยความหวาดกลัวผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างหลังจับใจก็ไม่คิดว่าเป็นเรื่องผิดอะไร ผนวกกับบรรยากาศที่เย็นยะเยือกคงด้วยเพราะเครื่องปรับอากาศถูกปรับให้อยู่ในอุณหภูมิต่ำ องค์ประกอบหลายๆอย่างที่อบอวลอยู่ในห้องชุดหรูแห่งนี้ทำให้เฉาจิ่งรู้สึกแย่อย่างบอกไม่ถูก

           ยิ่งแย่เข้าไปใหญ่เมื่อมือที่เคยวางอยู่บนไหล่กลับเลื่อนลงจับข้อศอกของเขาแล้วดึงให้หันไปเผชิญหน้า.....

           กับคุณชายใหญ่... ผู้เป็นทายาทคนโตหรือไท่จื้อแห่ง ‘ตระกูลหวง’ ตระกูลดังที่เป็นเสมือนฐานอำนาจหลักของจีนแผ่นดินใหญ่ ...บุคคลที่ขึ้นชื่อว่า ‘เลือดเย็น’ ถอดแบบผู้เป็นบิดามาแทบทุกกระเบียดนิ้ว


           ‘หวงเจี่ยหลุน’


           “หลบเลี่ยง หลีกหนี ทำตัวไม่สมกับเป็นลูกผู้ชาย”

           “นั่นเพราะเจ้านายของผมมีธุระที่ต้องทำก่อน พวกคุณเสียอีกที่กระทำการอุกอาจเกินไป ..เจ้านายของผมไม่ใช่นักโทษของพวกคุณนะครับ”

            “หึ”


           เฉาจิ่งก้าวถอยหนึ่งก้าวเพื่อตั้งหลักเมื่อข้อศอกของเขาถูกปล่อยให้เป็นอิสระ ถึงจะหวั่นกลัวคนผู้นี้อยู่ไม่น้อยแต่เขาไม่ชอบใจเลยจริงๆที่คุณชายใหญ่หวงพูดเหมือนว่านายของเขาเป็นคนขี้ขลาดที่ไม่สมกับเป็นลูกผู้ชาย หากให้ลองมองย้อนดูที่การกระทำจริงๆแล้วใครกันแน่ที่ทำตัวไม่สมกับเป็นลูกผู้ชายตัวจริง

           อยากพูดออกไปแบบนั้นอยู่เหมือนกัน แต่สมองอันปราดเปรื่องของเลขาฯหนุ่มกลับประเมินผลลัพธ์ที่จะต้องเจออย่างรวดเร็วหากเผลอพูดออกไปอย่างใจคิด ถึงในห้องนี้จะมีเพียงแค่เขากับคุณชายใหญ่หวงอยู่กันแค่สองคน แต่ไม่มีอะไรรับประกันได้ว่าหากเขาล่วงเกินทางคำพูดไปแล้วคุณชายใหญ่หวงจะไม่เรียกบอร์ดี้การ์ดมาหิ้วเขาไปยิงทิ้งโทษฐานพูดจาไม่เข้าหูทั้งที่มันเป็นความจริงที่ก็เห็นกันอยู่ทนโท่

           ไม่ควรแหย่แม้แต่หนวดมังกร ...ถึงแม้ว่ามังกรตัวนี้จะเป็นแค่ ‘มังกรตัวลูก’ก็เถอะ


           แต่กิตติศัพท์ที่เคยได้ยินเขาร่ำลือกันมา ตระกูลเจ้าเชื้อไม่ทิ้งแถว ลูกไม้หล่นไม่เคยไกลไปจากต้น.........พ่อเหี้ยมยังไงลูกก็โหดร้ายไม่ต่างกันนัก และสำคัญที่สุดนายของเขาค่อนข้างที่จะไม่ถูกกับคุณชายใหญ่คนนี้สักเท่าไหร่ด้วย แต่ไหนแต่ไรมา

           เฉาจิ่งถือคติ ‘ศัตรูนายคือศัตรูตน’


           .............ถึงแม้คุณชายใหญ่หวงจะขึ้นชื่อว่าเป็น ‘พี่ภรรยา’ ของนายก็ตามทีเถอะ


           คุณชายใหญ่หวงในชุดถังจวงคอตั้งสีดำปักลายมังกรด้วยไหมทองแนวตั้งทั้งสองฝั่งของสาบเสื้อแลดูแปลกตา ที่มองว่าแปลกอาจจะเป็นเพราะเฉาจิ่งจากบ้านเกิดไปนาน แน่นอนว่าประเทศไทยไม่มีใครเดินใส่ชุดถังจวงเพ่นพ่านไปมาอยู่แล้วและส่วนมากนักธุรกิจจีนที่เขาเห็นมักจะนิยมสูทสากลเสียเป็นส่วนใหญ่(รวมทั้งเขาเองด้วย) จะเป็นเพียงส่วนน้อยซึ่งล้วนแล้วแต่มีอายุหน่อยเท่านั้นที่เห็นแต่งกายด้วยชุดลักษณะนี้

           แต่ถึงจะเป็นแบบนั้นเฉาจิ่งกลับไม่รู้สึกระคายตาเลยแม้แต่น้อยที่เห็นชุดถังจวงสวมอยู่บนกายของชายผู้นี้

           ชุดถังจวงก็เหมาะกับคุณชายใหญ่หวงดี....


           “แปลกเหมือนกันที่เป็นนาย”

           เรียวคิ้วบางขมวดเมื่ออีกฝ่ายจู่ๆก็เอ่ยขึ้นมา

           “...ไม่ใช่อเล็กซ์”

           เฉาจิ่งถึงกับบางอ้อ ก็ไม่แปลกที่คุณชายใหญ่จะนึกแปลกใจสักเท่าไหร่หรอกนะ......

           “แต่ก็ดีเหมือนกันที่เป็นนาย เฉาจิ่ง”

           เลขาฯหนุ่มชะงัก ตาเรียวๆภายใต้แว่นกันแดด(ที่ลืมถอด)เบิกกว้างเมื่อร่างใหญ่ตรงหน้ากำลังปลดเม็ดผ้าเสื้อถังจวงออก สาบเสื้อแหวกเผยให้เห็นกล้ามเนื้อกำยำภายใต้เนื้อผ้า ตึงแน่นทั้งที่อายุอานามก็ไม่ได้น้อยๆแล้วแท้ๆ ....อ่า แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นสำคัญนะอาเฉา.....


           ขาเรียวของเลขาฯหนุ่มก้าวถอยโดยอัตโนมัติเมื่ออีกฝ่ายก้าวเข้าใกล้

           “ค คุณชาย..ใหญ่ .....?”

           “ฉันกำลังต้องการอยู่พอดี ระหว่างรอเจ้านายไม่ได้เรื่องของนายมา.....ช่วยทำให้ฉันพึงพอใจหน่อยก็แล้วกัน”


           นายครับ ก่อนที่อาเฉาจะ ‘อับเฉาจริง’ ตามที่อเล็กซ์มันเรียกเพราะ ‘มังกรตัวลูก’ คนนี้...กรุณารีบเข้าหน่อยเถอะครับ

           .

           .


           “ไม่มีการมีงานทำหรือไงถึงได้มาป่วนธุรกิจคนอื่นเขา?”

           “ไม่ยักจะรู้ว่าที่นี่มีข้อห้ามไม่ให้คนไม่มีการงานทำเข้ามาเสี่ยงดวงด้วยนะเนี้ย”


           หลังจากถูกกลุ่มคนในชุดสูทสีขาวมีดอกโบตั๋นสีแดงเสียบอยู่ตรงกระเป๋าอกซ้ายของสูทอันเชิญให้ตามไปรับเงินตามจำนวนที่ป๊าถลุงได้ซึ่งก็มากพอดู ฝูงคนดูที่มุงให้กำลังใจป๊ากันอย่างสนุกสนานต่างก็แตกหือออกไปกันคนละทิศคนละทาง เมื่อคนที่มาอันเชิญป๊าไม่ได้มีแค่เหล่าชายฉกรรจ์ในชุดสูทที่คาดว่าน่าจะเป็นบอร์ดี้การ์ดคุมคาสิโน

           แต่กลับมีบุรุษหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ดูภูมิฐานแลน่ากริ่งเกรง แต่สำหรับป๊ามันดูมากเล่ห์เหมือนอสรพิษมากกว่าจะน่าเกรงขามเหมือนกับ ‘พยัคฆ์ขาว’ ตามต้นตระกูลของมันมารับป๊าด้วยตัวมันเองด้วย


           ‘ไป๋หย่งหมิง’


           ภายในห้องทำงานที่รอบด้านไม่ใช่กำแพงหนาทึบอย่างที่ควรจะเป็นแต่กลับเป็นกระจกใสที่ทำให้คนที่อยู่ในห้องนี้สามารถมองเห็นทุกสิ่งอย่างเบื้องล่างได้อย่างสะดวกโดยไม่ต้องเสียงบประมาณกับพื้นที่ของห้องเพื่อติดแผงกล้องวงจรปิดอีก ห้องนี้ถูกสร้างให้ยื่นออกมาจากชั้นของมันเล็กน้อยเลยดูเหมือนว่าป๊ากำลังอยู่บนห้องที่ลอยได้อย่างไรอย่างนั้น

           น่าหวาดเสียว ...น่าหวาดเสียว

           “หวงหลงเองก็ไม่ได้ขัดสน ทำไมถึงได้ปล่อยให้เขยไร้การงานได้กัน?”ทั้งที่พูดแบบนั้นแต่ตาเรียวที่ปลายหางตาชี้ขึ้นตามตารำโหงวเฮ้งเขาว่ามันบ่งบอกถึงความกล้าหาญกลับส่อประกายวาววับ สำหรับป๊าตาแบบนี้... มันเหมือนเป็นการบอกถึงพิษสงของเจ้าตัวมากกว่า

           พยัคฆ์ที่ไม่สมกับเป็นพยัคฆ์ ผ่าเหล่าสุดในบรรดาพี่น้องก็เห็นจะมีแต่หมอนี่

           อ้อ อาจจะรวมถึงใครอีกคนที่ป๊าทิ้งเอาไว้ที่ไทยด้วย.....

           นึกถึงแล้วก็อดคิดถึงไม่ได้ ป่านนี้จะเป็นยังไงนะ? .....โดนป๊า‘อัด’ไปซะขนาดนั้น ไข้จะขึ้นหรือเปล่า?

           อ่า ...เป็นห่วงชะมัด


           “ทำหน้าทำตาพิลึก แล้วนึกยังไงถึงถ่อมาหาฉันถึงที่นี่ได้ อาฉ่า?”

           “สมองไม่ได้พัฒนาการขึ้นเลยหรือยังไงกันหย่งหมิง”


           ป๊าหงุดหงิด ไม่รู้ว่าหมอนี่มันตีความชื่อป๊าจากปิญชาน์ไปเป็นฉ่าได้ยังไง เคยบอกไปแล้วแท้ๆว่า ‘ชาน์’ ที่อยู่ข้างหลังของชื่อไม่ได้หมายถึง ‘ชา’ ในภาษาจีนที่มันเข้าใจ เรียกแบบนั้นป๊านึกถึงผัดฉ่าบ้านเราทุกทีเลยให้ตาย

           สอนไม่รู้จักจำไม่น่ารักเหมือนคนเป็นน้องเลยสักนิด


           “ฮ่าๆ มันเรียกง่ายกว่าชื่อจริงของนายนี่ หึ...แล้วว่ายังไงล่ะ หนีหวงหลงมาหาไป๋หู่แบบนี้ มีอะไรที่ไม่พอใจในหวงหลงแล้วอยากจะให้ไป๋หู่ช่วยอย่างนั้นหรือ?”

           ก็มีแต่ความแสนรู้ล่ะนะที่มีไม่ต่างกันสักเท่าไหร่

           “ก็ไม่เชิงว่าไม่พอใจอะไร...” ป๊าขยับนั่งหลังตรง มองสบกับดวงตาอสรพิษไม่หลบหลีก “แค่ต้องการหลักประกันสักเล็กน้อยเท่านั้น”

           “หือ?”

           “อีกไม่กี่วันจะมีการเจรจาครั้งสำคัญระหว่างราชบุตรเขยกับฮ่องเต้เฒ่า”


           ผู้ชายที่นั่งไขว้ห้างอยู่ตรงหน้าป๊าชะงักไป เกิดความเงียบขึ้นปกคลุมไม่นานเรียวปากหยักก็ยักยิ้มขึ้นน้อยๆราวกับเริ่มเข้าใจในสิ่งที่ป๊าต้องการบอก “เรื่องไท่จื้อน้อยน่ะสินะ”

           “ลูกชายของฉันไม่ใช่ไท่จื้อน้อยบ้าบออะไรนั่น ความจริงแล้วเราสองพ่อลูกไม่เกี่ยวข้องอะไรกับคนพวกนั้นแล้วด้วยซ้ำเพราะสัญญาที่ทำร่วมกันก่อนที่ฉันจะพาน้องวิวไปอยู่ที่ไทยถาวร”

           “แล้วมันจะเป็นปัญหาอะไรในเมื่อ... หรือว่า?”

           “ตาเฒ่านั้นเล่นแง่ในสัญญา”

           ตาเรียวเบิกกว้างในขณะที่คิ้วเข้มได้รูปขมวดผูกปมเล็กน้อย “กัดไม่ปล่อยสินะ ..แล้วหนานไหของนายรู้เรื่องนี้หรือเปล่า?”

           ป๊านึกถึงใบหน้าน่ารักไร้เดียงสาของลูกชายสุดที่รักก็ได้แต่ถอนหายใจ

           “ไม่รู้สินะ”

           “เรื่องนี้มันยุ่งยากซับซ้อนเกินไป น้องวิวยังเด็ก”

           “แล้วอยากให้ฉันช่วยเรื่องอะไร?”น้ำเสียงจริงจังกับสีหน้าที่บ่งบอกให้รู้ว่าถึงยังไงก็ต้องช่วยแน่ๆทำให้ป๊ารู้สึกตื้นตันอย่างอดไม่ได้


           สมกับเป็นพี่เมี.... ไม่สิ เพื่อนรักเพื่อนตายของป๊าจริงๆ


           “ตอนนี้แค่เป็นหลักประกันให้ก่อนก็พอ ที่เหลือ ....ฉันจัดการเอง”

           ตาเรียวส่อประกายวิววับ คงจะเริ่มเนื้อเต้นเพราะได้เจอเข้ากับเรื่องน่าสนุกเข้าแล้วอย่างนั้นสินะ ไอ้งูพิษเอ๋ย....


           "ว่าแต่ เราสองคนเพื่อนรักไม่ได้เจอกันตั้งนาน มาดื่มระลึกความหลังกันหน่อยไหม อาฉ่า?"

           ป๊าหยุดคิดเล็กน้อยก่อนที่จะแย้มยิ้มอารมณ์ดีออกมา "เอาสิ วันนี้ชนะพนันเยอะซะด้วย" คนที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามเลิกคิ้วหรี่ตามองเล็กน้อย ป๊าก็หัวเราะออกมา ....อย่างสะใจ

           "ฉันขอเป็นเจ้ามือเลี้ยงนายก็แล้วกัน"

           .

           .

           แถมเล็กน้อย


           นายครับ เฉาจิ่งล้าไปหมดแล้ว ...

           “อืม อย่างนั้น”

           เรือนกายกำยำพราวไปด้วยหยาดเหงื่อ เสียงคำรามอย่างพึงพอใจดังในลำคอไม่ขาดสาย ยิ่งเฉาจิ่งกด'ลึก'เท่าไหร่อีกฝ่ายยิ่งส่งเสียงครางฮึ่มดังขึ้นเท่านั้น......

           “อะ ...ผมไม่... ไม่ไหวแล้ว”

           “ห้ามหยุด ขยับต่อไปจนกว่านายของนายจะมา”

           ร่างโปร่งน้ำตาคลอ เรือนกายที่บางกว่าอีกฝ่ายสั่นระริก กัดฟัดขยับต่อทั้งที่ร่างกายร้าวจนแทบจะทานทนต่อไปไม่ไหว

           ....


           อยากจะบ้าตายนี่เขา 'นวด' ให้คุณชายใหญ่หวงมาจะเข้าชั่วโมงที่ 4 แล้วนะ ตั้ง 4 ชั่วโมงนี่กะจะฆ่าเขาทางอ้อมใช่ไหม?!


           “ค คุณชายครับ ...แขนผมล้าไปหมดแล้วนะ”

           “หุบปาก ฉันรำคาญ”


           นึกอยากจะยกมือกำหมัดซัดให้หลังกว้างนี่หักออกเป็นสองท่อนเลย ให้ตายสิ!

✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦

15 / 05 / 2015
แน่ะ คิดว่าเขาจะทำอะไรกันหรือคะ?
ปล่อยพวกผู้ใหญ่เขาไปค่ะเราจะพักไว้ก่อน ต่อจากนี้นี่เป็นช่วงเวลาของสองเคะล้วนๆ
จะเริ่มเฉลยและคลายปมของลูกแล้วนะคะ ...ซึ่งหลังจากคลายแล้วมันก็ไม่มีอะไรมากหรอกค่ะ ก็แค่....

....

ไท่จื้อ แปลว่า รัชทายาท หรือ ทายาท
หลงหวง คือ มังกรทอง
ไป๋หู่ คือ พยัคฆ์ขาว
หนานไห แปลว่า ลูกชาย

....

เดี๋ยว ศัพท์ช่วยปวดหมองหมดยังนะ? 5555555

ปล. นี่คือเสื้อที่คุณชายใหญ่ใส่ค่ะ เพื่อให้เห็นภาพ


มิสบัน.

[❣☾月亮☽❣]

   อัยย้ะ นึกว่าเขาสร้างความพึงพอใจกันในแบบที่พวกเราคุ้นเคยซะอีก

รอคลายปมเคะทั้งสองจ้า จัดมายาวๆ      ขอบคุณค่ะ

[Mouse2U]

โธ่~ อาเฉากับคุณชายใหญ่ทำเราคิดไปไกลเลย .. แบบนี้เขาเรียกว่า โหดไม่จริงนะคะคุณชาย~ อาเฉาคร่ำครวญเสียน่ารักเลยน้าา .. สู้ๆ เข้านะคะ หวังว่าคุณป๊าคงจะไม่ลืมคนสนิทไปเสียก่อนล่ะ

[manutty]

ตรูฮา อับเฉาจิง กับ นายใหญ่ บ่งตรงนึกว่าอับเฉาจิง  นายใหญ่ซะอีก    แหม่จะว่าไปได้กันไม่ไกลจากตระกูลเลยเน๊าะ นายใหญ่ ก็เป็นลุง น้องวิว ถ้าได้อับเฉาจิง ก็จะเลื่อนมาเป็นป้าสะใภ้น้องวิวสินะ ส่วน ป๊ะป๋า ก็กดน้องเพื่อนเข้าให้ ตายๆ คุณพี่เมียรู้ไหมเนี่ยว่า ที่นั่งคุยขอให้ช่วยเหลือ ตอนนี้เพื่อนกลายเป็นน้องเขยแล้ว ปฏิเสธไม่ได้นะเพราะป๊าป๋าหลุดคำว่า 'เมีย' ออกมานิดหนึ่งแล้ว  สรุปป๊ะป๋ามามาเก๊าเพราะต้องมาเคลียร์เรื่องน้องวิวสินะ แต่คุณตาน้องวิวก็มีลูกชายอยู่แล้วทำไมต้องเจาะจงให้น้องวิวเป็น ทายาท ด้วยล่ะ แต่เหมือนจะมีเชื้อสายเจ้าด้วยใช่ไหม แล้วอย่างนี้ น้องน้ำ ก็ลำบากแย่เลยสิมีผัวในร่างเมียรวมด้วย เป็นถึง รัชทายาท เลยนะ ไม่นะ คุณป๋าต้องช่วยลูกตัวเองและลูกเขยกึ่งลูกสะใภ้ด้วยนะ ไอ้เรื่องเมะตกรุ่นยังไม่คลี่คลาย มาเจอตาเฒ่าไม่จิ้นวายนี่หนักเลยนะ น้องวิว น้องน้ำ

[Rumraisin]

โอยยยยย 
เข้มข้นอะไรอย่างนี้ ไม่ได้อ่านนี่พลาดเลยนะ
เหมือนที่มิสบันบอกเลยค่ะ คุณป๊ากะน้องวิวเหมือนแยกเรื่องกันเลย
แต่สองเรื่องในเรื่องเดียวนี้ สนุกมากกกก
รอน้องวิวกะน้ำมาต่อจ้า น้องวิวจะหายป่วยยังน้อ 

[วัวพันปี]

เรื่องนี้ขนมชั้น หวานมัน
อร่อย

[ammchun]

สนุ๊กสนุกเรื่องนี้  ป๊านี่เจ้าเล่แสนกลยังไงก้อยังแพ้พ่อต่สินะคะ ส่วนอาเฉาเอ้ยยยย เมื่อยมือแย่เลย

[flimflam]

ฮือ นวดอะไรกันคะ ถ้าไม่มีตอนแถมจะคิดไปไกลแล้วนะ 555555555555555

[Akikojae]

สรุปแค่นวดหรือนั่น ไอ้เราคิดไปต่างๆนาๆแล้วววว 555
รอตอนของสองคนนั้นค่ะ อยากรู้แล้วจะทราบปมอะไรบ้าง

[nimami]

ิคิดเพลินไปหน่อยจนน้ำลายหก แหมะๆแล้ว

ถถถถถถถถถถถถถ นึกว่าจะเป็นแบบที่เราคุ้นๆกันซะอีก

[Bejae]

คาดว่าจะมีเรื่องสนุกๆตามมาอีกเพียบสินะ
ท่าทางจะไม่จบง่ายๆนะเนี้ยตาเฒ่าอะไรเนี้ย
สู้นะปะป๊าขาา รีบกลับไปหาอเล็กซ์เร็วๆนะ
 

[twinmonkey0311]

 โธ่ๆๆ นึกว่าอับเฉาจะโดนคุณชายใหญ่จับกินซะอีก ส่วนป๊าก็ยอมรับแล้วใช่มั้ยว่าอเล็กซ์เป็นเมีย

[arij-iris]

อับเฉาจริงๆซะด้วย

[May@love]

อับเฉา   เดี๋ยวซื้อโทนาฟ. เอ้ย เค้าเตอร์เพนท์ ให้นะ

รอเคะน้อยเคลียร์ปมดีกว่า. ระหว่างรอจะตุนทิชชู่ไว้ก่อน

[winterl]

  พ่ออับเฉาน่าสงสารรรรรร