ตอนที่ 9.2
“ถอด : )”
“เสือห…หยุด” ผมบอกเสียงสั่นเมื่อมือหนาเริ่มปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของผมออกช้าๆ ลมหายใจร้อนคลอเคลียอยู่ใกล้ๆ เปลือกตาสีไข่หลุบลงมองกระดุมเม็ดสุดท้ายที่ถูกปลดออกเผยเรือนร่างสีขาวอมชมพูและยอดดอกสีสวยบนหน้าอก มือหนาลูบไล้ไปตามช่วงเอว ผมหลับตาแน่นเมื่อเขาเลื่อนมือลงไปเรื่อยๆตามลำตัว ส่วนเสื้อเชิ้ตของผมนั้นถูกปลดทิ้งลงกับพื้นไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว นิ้วเรียวสะกิดที่ยอดดอกจนผมสะดุ้งไปทั้งตัว ขนลุกซู่จากการกระทำของเขาเมื่อสักครู่ ลิ้นร้อนเลียเบาๆที่ติ่งหู ก่อนจะผละออกไป…
ด…เดี๋ยวนะ!
“ลองชุดสิ”
“หา”
“ก็ถอดเสื้อออกแล้วนี้ไง”
“…”
“คิดว่าจะทำอะไรล่ะ”
“…”
“หือม์ : )”
…ชัดเจน
…กูโดนหลอก
ผมถอนหายใจหลังจากลองชุดสุดท้ายเสร็จส่วนเสือน่ะออกไปตั้งแต่มา ‘ถอดเสื้อให้’ เสร็จเรียบร้อยแล้วสุดท้ายก็ได้แค่สองชุดคิดถูกจริงๆที่มาลองก่อน ผมเปิดประตูออกไปแล้วส่งชุดที่ต้องการไปให้พี่พนักงานที่ยืนรอรับอยู่ก่อนจะกวาดสายตาหาร่างสูงที่กำลังยืนคุยโทรศัพท์อยู่มุมหนึ่งของร้าน
“กูไม่ไปบอกกี่รอบแล้วสัส”
“…”
“ติดตี้”
“…”
“มึงจะให้กูพาเมียไปเที่ยวผับเนี่ยนะ”
“มีอะไรหรือเปล่าเสือ” ผมถามเมื่อเห็นเขาทำหน้าเคร่งเครียดกึ่งรำคาญนิดๆ ร่างสูงที่หันหลังให้ผมอยู่หันกลับมามองแล้วถอนหายใจ คนปลายสายยังเหมือนจะพูดอะไรบางอย่างต่อแต่เขาไม่รับฟังเลยตะโกนเสียงดังออกมาว่า ‘น้องธาม น้องธาม’ เหมือนจะเป็นเสียงของพี่บอล เมื่อเห็นร่างสูงไม่ตอบผมเลยเลิกคิ้วขึ้นเชิงสงสัยนิดๆ
“มันชวนไปเที่ยวผับ” ผมพยักหน้ารับร้องอ๋อเป็นอันเข้าใจ
“ก็ไปดิ”
“อยากไปหรือ” มือหนายกขึ้นมาลูบหัวผมเบาๆแล้วประทับจูบลงขมับ “ไม่อยากให้ไป”
“เพื่อนมึงชวนไม่ใช่เหรอ เข้าสังคมบ้างดิ” จริงๆแล้วผมก็ไม่ได้ไปผับมาเกือบหนึ่งเดือนแล้วนะ ไม่ได้เจอพี่พังค์พี่บอลนานแล้วด้วย เสือนิ่งไปสักพักก่อนจะยกโทรศัพท์ขึ้น แล้วตอบปลายสายไปว่า
“ตกลง”
แสงสีเสียงสาดส่องไปทั่วบริเวณทำเอาผมแสบตานิดๆ เสียงดนตรีกระหึ่มเร้าใจชวนออกลวดลายบนฟลอ ตั้งแต่ที่เดินเข้ามาคนก็มองไม่หยุด แน่นอนคนเขาไม่มองผมหรอกเขามองคนข้างๆผมมากกว่า ใบหน้าหล่อเหลาดุจซาตานชวนหลงใหล ร่างสูงในเสื้อเชิ้ตสีขาวกับกางเกงยีนส์สีดำธรรมดาแต่ดูดีจนน่าประหลาด แถมวันนี้ยังฉีดน้ำหอมราคาแพงลิบเป็นกลิ่นออกยั่วยวน ร้อนแรง ดุดันแต่แฝงความเย็นๆเอาไว้ในตัว อุปกรณ์ประดับตกแต่งก็มีแค่นาฬิกา ส่วนผมเหรอ เหอะๆ โดนจับแต่งตัวแบบใหม่หมดก่อนจะออกจากคอนโด(เรากลับไปอาบน้ำที่คอนโดก่อนถึงมาที่นี้) สแกนแล้วสแกนอีกเสื้อเชิ้ตสีขาวไม่ได้ต้องเปลี่ยนเป็นเสื้อไหมพรมตัวใหญ่ๆกับกางเกงขายาวแทน ร่างสูงพาผมเดินขึ้นบันไดไปชั้นวีไอพีไม่กระเป๋าหนักจริงมาชั้นนี้ไม่ได้หรอกครับ แพงมาก(พวกผม กิ้ง เมฆไม่ค่อยมาผับนี้กันหรอกถึงมาก็อยู่แต่ชั้นล่างตลอด เมฆรวยจริงแต่ก็เกรงใจเงินในกระเป๋ามันเหมือนกัน)
“น้องธามมมม” เสียงเรียกดังมาแต่ไกลเป็นเสียงพี่บอลเอง เดินทีแก้วเหล้ามาเชียว “อ่ะของมึง” แล้วยื่นให้เสือ
“สวัสดีครับพี่บอล”
“หวัดดีน้อง เอาสักดีกรีหน่อยไหม”
“อ…เอ..”
“ไม่” เสียงหนึ่งตัดขวับขึ้นมาก่อน “ห้ามดื่ม”
“…”
“งั้นไปนั่งกันเถอะ เชิญโต๊ะนู้น” พี่บอลบอกพร้อมผายมือไปด้านหลัง โคตรไม่เข้ากับหน้าตาคือหน้าตาพี่แกออกจะโหดๆหน่อย กลุ่มนี้บุคลิกแม่งไม่เข้ากับหน้าตาจริงๆ เสือเลื่อนมือมาโอบเอวผมเอาไว้ ร่างสูงดื่มแก้วเหล้าที่ถืออยู่ในมือจนหมดแล้วพาเดินตามหลังพี่บอลไป
“คนจ่ายตังค์มาแล้วเว้ย” ผมได้ยินเสียงใครสักคนในหนึ่งตะโกนมาทางเรา รู้สึกตื่นเต้นนิดหน่อยเพราะปกติแล้วแทบไม่ได้เข้าสังคมของเสือเลยด้วยซ้ำจะรู้จักก็แต่พี่บอลกับพี่พังค์แค่นั้น ผมหลบไปเดินข้างหลังพอเสือหยุดเดินจึงชะโงกหน้าออกมาดู
อือหื้อ!!
วิศวะทั้งนั้น!!!!!!!!!!!!!!!!
ผมมองตาค้างส่วนมากก็พวกคนดังๆในมหา’ลัยทั้งสิ้น มีทั้งในด้านดีและด้านลบแต่ทุกคนล้วนแล้วแต่มีเส้นสายในมหา’ลัย
“นั่งก่อนๆ” พี่คนหนึ่งพูดขึ้นแล้วจัดการบอกให้ทุกคนขยับเพื่อให้มีพื้นที่เพิ่มมากขึ้นเสือให้ผมนั่งก่อนแล้วเขานั่งตรงริมขอบสุด
“น้องธามสินะ เอาเหล้าไหมครับ”
“ไม่” นั้นไม่ใช่เสียงผม ผมไม่รู้ว่าพี่เขารู้ชื่อผมได้ยังไงแต่พอจะตอบคนข้างตัวก็ชิงตอบขึ้นมาก่อน
“…” ทุกคนเงียบไปสักครู่ ก่อนจะ
“โหหหหหหหหหหห” ร่วมใจกันโห่ทันที
“ถ้าจะตัวจริงวะคนนี้ กูกำลังประเมินอยู่พอดี”
“จริงหรือว่าเนี่ยมาตอนแรกกูยังไม่เชื่อเลยว่านะมึงจะเอาจริง”
“น้องใช้ไสยศาสตร์แขนงไหนครับถึงจับเสือมันได้”
[/b]
“เอ่อ… มันแปลกขนาดนั้นเลยหรือ” ผมกลั้นใจถามพลางทำหน้าเห่ยเกก่อนพี่ๆทุกคนจะร่วมใจกันพยักหน้าอีกครั้ง
“แฟนเก่าพี่ที่คบได้หนึ่งเดือน ตั้งใจไปเสนอตัวให้มันตั้งแต่เห็นหน้ากันครั้งแรกอ่ะน้อง”
“แต่เสือมันก็นิสัยเหมือนชื่อ ยังไม่เคยเห็นมันคบใครเกินสามวันเลยด้วยซ้ำมีแต่ฟัดแล้วทิ้ง โคตรเลว”
“เลวมาก!”
“ทรามมาก!”
“เจ้าชู้มาก!”
“จริงหรือ” ผมเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งก่อนจะหันไปมองเจ้าตัวที่ยังนั่งนิ่งไม่สะทกสะท้านกับคำกล่าวหาเลยสักนิด “ทำไมไม่เคยเล่าให้ฟังบ้าง” ใบหน้าหล่อเหลาหันมาทางผมแล้วยกยิ้มที่มุมปาก มือหนาเลื่อนมาจับศีรษะให้ขยับเข้าไปใกล้ๆจนหน้าผากติดกัน ลมหายใจร้อนรวดรินที่ปลายจมูกก่อนจะเลื่อนริมฝีปากไปยังหูแล้วกระซิบเสียงแผ่วให้แค่ผมเท่านั้นที่ได้ยิน
“รู้ว่ารักก็พอแล้ว”
ผมยิ้มรับไม่ได้ตอบอะไร แต่เลื่อนใบหน้าไปขบเม้มริมฝีปากของร่างสูงเบาๆสองสามทีเป็นรางวัล
ลักษณะและหน้าตาหล่อแบบแบดๆของพวกพี่เขาเหมือนจะเป็นแค่ของภายนอก ทันทีที่ได้รู้จักกันยิ่งในวงแอลกอฮอล์แบบนี้แล้วด้วย บอกได้เลยว่านิสัยแท้จริงแล้ว …โคตรรั่ว ผมได้แตะแอลกอฮอล์นิดหน่อยพอให้มึน เสือไม่ให้ดื่มมากนี้ขนาดอ้อนแบบสุดๆแล้วยังได้ดื่มแค่มึน ผมเลยเอาคืนด้วยการเตี๊ยมกับพี่บอลให้ใส่จำพวกดีกรีแรงๆไปให้มันเยอะๆเอาให้แฮงค์ทั้งคืนเลยแม่ง!!
“เสือเอาอีกดิมึงอ่ะ”
“พอเลยสัส! มึงตั้งใจจะมอมเหล้ากูใช่ไหม”
พอเห็นว่าเขาจะรู้ตัว ผมเลยออกปากพูดเองเลยว่า “แค่นี้ก็เมาแล้วหรืออ่อนวะเสือ”
“ดูถูก” และมันก็ได้ผลเมื่อร่างสูงเอื้อมมือไปคว้าแก้วเหล้ามาดื่มอีกหลายแก้ว ผมแอบอมยิ้มในใจคาดว่ายังไงวันนี้ก็คงต้องรับหน้าที่เป็นสารถีขับรถให้แน่ๆ
วีดดดวิ้วววว
เสียงโห่ร้องของโต๊ะอื่นทำให้ผมต้องชะโงกหน้าไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น ก่อนจะเจอกับ…
นั้นคนหรือนางฟ้า ?
สวย สวยมาก ไม่ใช่แค่สวยแบบธรรมดาแต่ผู้หญิงในชุดเดรสสีแดงที่กำลังเดินมาทางผมกลับสวยได้อย่างน่าประหลาด เรือนร่างสมส่วนสะโพกผาย ไหล่ผึ่ง เอวคอด ใบหน้าดุจเทพีวีนัส นัยน์ตาโฉบเฉี่ยวพร้อมด้วยผมสีดำยาวสลวยลงกลางแผ่นหลังหลังเนียน ให้ตายเถอะสวยมากจริงๆ ผมที่เป็นเกย์ยังเผลอมองทุกกริยาบถของเธอจนกระทั่ง…
เธอเดินมานั่งคร่อมคนข้างๆผม
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
“เสือคะ” เสียงหวานค่อยๆเอ่ยผมตัวแข็งทำอะไรไม่ถูก เสือตอนนี้กำลังอยู่ภายใต้ร่างเล็กทรวดทรงระหงส์แถมยังนั่งหลับตาลงเพราะฤทธิ์ของเหล้า นัยน์ตาสีครามเข้มค่อยๆลืมตาขึ้นมาก่อนจะเลิกคิ้วขึ้นใส่คนที่อยู่ด้านบนอย่างมึนๆ ผมยิ่งตัวสั่นเข้าไปใหญ่เมื่อเธอกำลังหน้าอกตัวเองถูไถกับร่างของอีกคนไปมา “คิดถึงคุณจังเลยคะ”
“ให้มันน้อยๆหน่อยเจ้ แฟนเขาก็นั่งอยู่ข้างๆอ่ะไม่เห็นเหรอ”
“อ้าว” จบคำพูดของพี่พังค์ที่เงียบอยู่นาน ใบหน้าสวยหวานของเธอก็ตวัดมามองผมแล้วร้องอ้าวหนึ่งทีก่อนจะรีบผละออกจากตัวของเสือไป ท่าทีความมั่นใจเมื่อสักครู่เหลือเพียงความเคอะเขินอย่างที่ผู้หญิงคนหนึ่งพึ่งมี “ขอโทษทีนะ ไม่รู้ว่าเสือมีแฟนแล้วอ่ะ”
“รู้ไว้ก็ดี น้องเขาหน้าชาไปหมดเลยเมื่อกี้ไม่รู้เหรอ” อันนี้พี่บอลไม่รู้ทำไมผมถึงรู้สึกว่าคำพูดของพี่ๆมันมีแรงจิกกัดบางอย่างซ่อนอยู่
“ก็ไม่รู้ว่าเสือจะมีแฟนแล้วนี้ พี่ขอโทษด้วยนะ” เธอยกมือประนมพร้อมขยิบตาให้ผมเป็นการไถโทษ “ว่าจะมาป่วนสักหน่อยแต่ไปก่อนดีกว่า…”
“ไม่ต้องมาก็ดี”
“เอองั้นฉันไปละ” เธอบอกแล้วโบกมือให้ผม แต่ยังไม่ทันได้ก้าวร่างเพรียวก็ก้มลงมากระซิบที่ข้างหูผมเบาๆ “ระวังหน่อยละ เสือตอนเมาน่ะยิ่งร้อนแรงกว่าตอนธรรมดาหลายเท่านะ”
ม…หมายความว่าไง
ผมอ้าปากค้างไม่ทันได้คลายความสงสัยเธอก็เดินออกไปก่อนซะแล้ว พอหันกลับมาก็พบว่าโดนหลายสายตามองอยู่
“ไม่ต้องเครียดนะธามยัยนั้นไม่มีอะไรกับเสือแล้วแหละ”
“ไม่มีอะไร ?” ผมขมวดคิ้ว “แสดงว่าเคยมีอะไรใช่ไหมครับ”
“มึงก็จะขุดขึ้นมาให้น้องเขาฟังทำไมล่ะไอ้เวร”
“อ้าว ก็กูไม่รู้นี้หว่า”
“ลินิน” พี่พอร์ชที่ผมพึ่งรู้จักได้ไม่นานพูดเว้นวรรคสักครู่ “คือแฟนเก่าของเสือ”
ผมตะลึงค้าง
ถ้าแฟนเก่ามึงจะสวยขนาดนี้นะสาสสสสส!!!!!!!!!!!
“แต่ไม่ต้องห่วงนะน้อง เจ้คนนี้คงไม่มีหวังจะมารีเทิร์นกับเสือมันแล้วล่ะ”
“อ้าว… ทำไมล่ะครับ” ก็เจ้แกออกจะสวยขนาดนั้น
“เพราะมันไปเอา…”
“…”
“กับน้องชายของกู”
ผมค่อยๆหันไปมองเจ้าของน้ำเสียงแข็งกราว …เสือ
ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน!!!!!!
“พี่ว่าธามพาเสือมันกลับไปก่อนดีกว่า” พี่บอลเป็นคนเกริ่นบทสนทนาขึ้นมาหลังจากที่พวกเราเงียบอยู่นาน ผมพยักหน้าแล้วค่อยๆสะกิดคนข้างตัวที่หลังจากพูดประโยคนั้นจบก็เหมือนจะแฮงค์ไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว สุดท้ายเมื่อเห็นว่าเสือไม่ตื่นจริงๆพวกพี่ๆแกจึงอาสาแบกร่างสูงไปไว้ที่รถแล้วพากันยืนเฝ้าจนผมขับรถออกจากผับนั้นมา (จริงๆแล้วผมขับรถเป็นนะแต่ไม่ค่อยจะได้ขับ) พอมาถึงคอนโดก็ต้องพึ่งตัวเองโดยการแบกร่างสูงมาที่ห้องกว่าจะแบกมาได้หมดพลังงานไปโคตรเยอะ
ตุบ!!
ผมโยนเขาลงบนเตียงพอจัดท่าจัดทางและคลายเสื้อผ้าออกให้หลับได้สบายขึ้นถึงถอนหายใจเหนื่อย คนอะไรตัวหนักชะมัด
“อาบน้ำดีกว่า” ผมพูดกับตัวเองเบาๆก่อนจะหยิบผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำไปได้ใช้สบู่ ยาสระผ้า ยาสีฟ้าอันใหม่ด้วยกลิ่นนมแพะหอมแถมติดทนดีจริงๆ ตอนนี้กลิ่นของร่างกายผมเหมือนพึ่งไปจะไปนั่งแช่น้ำนมมาหมาดๆยังไงยังงั้น หยิบชุดคลุมสีขาวมาสวมแล้วเอาผ้าขนหนูเช็ดหัวตัวเองไปมาให้ผมมันแห้งนิดๆจึงเปิดประตูออกจากห้องน้ำไป
กึก!
“ส… เสือ”
หายแฮงค์ตั้งแต่เมื่อไหร่วะ???
ผมมองร่างสูงในชุดคลุมสีน้ำเงินบนเตียงอย่างไม่เข้าใจ เส้นผมสีดำกับบริเวณไหปลาร้าที่มีหยดน้ำเกาะอยู่บ่งว่าเขาพึ่งไปอาบน้ำมาเมื่อสักครู่แต่เมื่อประมาณสิบห้านาทีที่แล้วก็ยังแฮงค์อยู่ไม่ใช่หรือวะ ผมขมวดคิ้วแน่นพลางเงยหน้ามองคนบนเตียงอีกรอบ เจ้าของมือหนาที่ถือแก้วไวท์อยู่แดงค่อยๆใช้ปากละเลียดมันไปทีละนิด นัยน์ตาสีครามเข้มมองผมไปทั่วทั้งตัวจนรู้สึกวูบวาบขึ้นมาตรงช่วงท้องน้อย ผมกลืนน้ำลายอึกลงคอเมื่อร่างสูงกระดิกนิ้วชี้เรียกผมให้เข้าไปหา ริมฝีปากบางเม้มแน่นเข้าหากัน ก่อนจะค่อยๆก้าวเท้าเข้าไปตามคำสั่งของอีกคน
“หึ”
รอยยิ้มอันตรายปรากฏขึ้นบนใบหน้าหล่อเหลา
พร้อมกับสัญชาติญาณบางอย่างที่เป็นพรายกระซิบบอกกับผมว่า
‘คืนนี้… มึงไม่รอดแน่ตี้’
จบ