คำเตือน : เรื่องราวของนนเป็น 3P นะค่ะ ไม่อ่านไม่เป็นอะไร ไม่มีผลกับคู่หลักค่า
#ตอนพิเศษ (เรื่องราวของนนและลูกพี่ลูกน้อง)
แก้วเหล้าในมือถูกยกกระดกเข้าปาก กลิ่นแอลกอฮอล์โชยเข้าจมูกทำให้ผมผ่อนคลายเล็กน้อย ริมฝีปากรอยผ่าวประทับประปรายที่หัวไหล่ รอยขบเม้มของฟันทำให้ผมรู้สึกเจ็บบ้างบางครั้ง แต่ทว่ามันก็ทำให้ผมรู้สึกดี
เพียงแต่...
“พี่ขอร้องละนน พี่ไม่ได้ตั้งใจจริงๆ นะ”
เสียงโอดครวญที่ไม่เข้ากันของผู้ชายตัวใหญ่ที่พยายามพูดคำเดิมๆ ซ้ำแล้วซ้ำอีกมันขัดกับกิริยาที่เขาทำจริงๆ
“แต่พี่ก็หลีกได้ไม่ใช่เหรอครับ”ผมถามกลับไปเสียงนิ่ง พี่กิตเงียบไปแต่ใบหน้ายังถูไปมาที่ไหล่ผมอยู่ดี
“มึงผิดเองนะกิต ที่ทำอะไรแบบไม่คิด วิธีที่ดีกว่านั้นก็มี”
ความจริงแล้วผมก็ไม่ได้เคืองอะไรพี่กิตมากนักหรอกครับ ผมรู้ว่าเขาทำไปเพราะอยากจะช่วยเพื่อนตัวเอง แต่มันจำเป็นเหรอที่จะต้องช่วยด้วยการไปอ้อล้อกับผู้หญิง ถ้าไม่ใช่เพราะใจมันอยากจะแตะเนื้อต้องตัวผู้หญิง มันจะทำทำไม
“มึงเงียบไปเลยคราม ไม่ช่วยแล้วยังซ้ำกูอีก นน พี่ลืมคิดจริงๆ นะ พลอยมันก็เพื่อนพี่ เป็นเพื่อนสนิทด้วย มันแค่ขอให้พี่ช่วยทำให้แฟนมันหึงแค่นั้นเอง” พี่กิตซุกหน้าก็ซอกคอผม ลิ้นร้อยไล้เล็มติ่งหูจนขนลุกพร้อมกันไปหมด
ผมเอือมมือไปลูบหัวเขาเบาๆ “ถ้าพี่บอกผมสักนิดว่าพี่จะทำอะไร ไม่รอจนผมไปเจอเซอร์ไพรท์เองแบบนี้ พี่ก็คงไม่ต้องมาขอร้องผมแบบนี้หรอก”
ผมหมุนเก้าอี้ของบาร์ตัวสูงไปหาร่างหนา เบื้องหนาของผมปรากฏคนแค่ชายสองคนภายในผับขนาดใหญ่ คนหนึ่งคือเจ้าของผับแห่งนี้ อีกคนคือนักธุรกิจที่ตอนนี้รับจ๊อบเป็นอาจารย์พิเศษที่มหาลัยหนึ่ง ทั้งสองคนมีจุดร่วมกันอยู่สองอย่างคือหนึ่งเป็นเพื่อนกันที่ตายแทนกันได้ สองคือ...ทั้งคู่เป็นของๆ ผม
อ่า ความจริงแล้ว ผมไม่ได้อยากได้เลยนะ เหมือนๆ กับเวลาที่พยายามปาลูกดอกเพื่อให้ได้ตุ๊กตาตัวเป้งแต่บังเอิญปาไม่โดนสักลูกเลยได้อมยิ้มมาแทนตั้งสองอัน
“พี่คราม พี่ว่าผมควรจะทำยังไงกับพี่กิตดี” ผมหันไปหานักธุรกิจที่น่าจะตัดสินใจได้เฉียบขาดกว่าผมที่เป็นแค่เด็กมหาลัย
“งดสักอาทิตย์ดีไหม นน”พี่ครามตอบกลับมาเสียงนุ่มแต่คำพูดกลับบาดหูพี่กิตจนมองตาขวาง
“พี่ขอโทษ ตอนนั้นพี่ไม่ทันคิด พี่คิดแค่ว่ารีบๆ ชวนเพื่อนแล้วไปรับนนมาที่นี่ไง”ลมหายใจอุ่นพร่าอยู่ข้างหู ผมถอดแว่นออกมาเช็ดเล็กน้อย คนที่ยืนซ้อนอยู่ด้านหน้าส่งสายตาอ้อมวอนจะผมเกือบจะใจอ่อน
จริงๆ แล้วก็แค่เกือบ
“ดีเลยครับ พี่คราม ผมว่าจะพักผ่อนตัวเองซะหน่อย พี่ก็ควรพักผ่อนบ้าง อายุก็ใช่น้อยๆ กันแล้ว งดสัดสัปดาห์นะครับ”ผมเอ่ยเสียงหวานพลางสวมแว่น พี่ครามกำลังจะอ้าปากถาม ผมลุกจากเก้าอี้เดินออกห่างจากพี่กิตมาหาพี่คราม นิ้วชี้แตะเบาที่ริมฝีปากได้รูป
“ทั้งสอง... คนเลยนะครับ”
“นน”เสียงทุ้มเอ่ยเหมือนจะหมดแรง ผมหัวเราะในลำคอเบาๆ และเดินออกจากสถานเริงรมย์
(ฮัลโหล นน เรื่องนัดเอาไงเนี่ย)
เสียงของไอ้ภัทรดังกรอกเข้าหู ภัทรมันเป็นเพื่อนที่ผมสนิทในกลุ่ม มันรู้ทันผมดีที่สุดและก็ไล่กวดผมได้ดีที่สุดเช่นกัน
“มึงจะมาไหมล่ะ”ผมถามมันเสียงนิ่ง
(กูว่าจะ เราไม่ให้ไป เห้ย เงียบๆ ดิ กูแล้วแต่มึงอ่ะ ถ้าไปก็มารับกูละกัน)เสียงผู้ชายที่แทรกในโทรศัพท์ทำให้ผมแสยะยิ้มออกมา
ผมคิดว่าไอ้ภัทรมันมาไม่ได้หรอกครับ คราวที่แล้วที่มันมากินเหล้ากับผมครั้งล่าสุด ผู้ชายตัวใหญ่ๆ ที่หล่อสัดๆ ก็มาตามถึงที่ แถมยังจูบโชว์เพื่อนอีกต่างหาก ท่าทางห่วงกันน่าดู
จริงๆ แล้ว นอกจากที่มันจะสามารถไล่ต้อนผมได้แล้ว ผมก็ไล้ต้อนมันได้นะ
“ไม่ล่ะกูไม่ไปแล้ว กูไม่อยากไปคนเดียว”
(คนเดียวที่ไหนว่ะ กูก็ไปด้วยนี้ไง)
“มึงคิดว่าคนของมึงจะปล่อยมึงไปไหมล่ะ ทำหวงอย่างกับพึ่งไปได้กันไปเมื่อวาน”
ไอ้ภัทรเงียบ ไม่ต่างอะไรกับคนยอมรับ ผมว่ามันคงควานหาเสียงอยู่นาน
(ไอ้สัด แม่ง กูไปต่อไม่ถูกเลย เออน่า สรุปไม่ไปใช่ไหม)
“ก็ใช่อ่ะ”ผมตอบกลับไปเสียงกวนตีนๆ
(เออ งั้นแค่นี้แหละ เดี๋ยวเจอกัน เจอกันแบบไม่มีใครมาตามนะเว้ย)
มันเอ่ยเสียงทะเล้นแล้วตัดสายไป ไอ้ภัทรมันเคยเจอผมที่มหาลัยคราวที่ไปรับพี่คราม ตอนนั้นผมยังไม่พร้อม กลัวเพื่อมันรับไม่ได้ที่ตัวเองเป็นเกย์ แต่ถึงมันจะรับได้ แต่กริยาที่ไอ้พี่กิตแสดงออกตอนเจอกับพวกไอ้ภัทรครั้งแรกก็ชวนสงสัยว่าผมจะเอาใครกันแน่ระหว่างพี่กิตหรือพี่คราม
ถึงผมจะรวบสองก็เหอะ...
ตอนนี้ผมก็เพราๆ อาการอายลงมาเล็กน้อย เพราะดูท่าไอ้ภัทรก็คงจะลงสายเดียวกับผม แถมคนของมันยังหวงยังกับอะไรดี
ผมเดินเข้าบ้านที่เปิดประตูรออยู่ บ้านหลังนี้เป็นบ้านของพวกพี่ครามพี่กิต พวกเขาสองคนหุ้นกันซื้อบ้านเพื่อเป็นที่พักกันเองในตอนแรก แต่หลังๆ กลายเป็นที่พักถาวรของผม
ความเหนอะหนะของเหงื่อทำให้ผมตัดสินใจอาบน้ำ ผมหย่อนตัวลงแช่ในอ่างที่น้ำกำลงอุ่นสบาย
สบายจนลืมไปว่าบ้านหลังนี้ยังมีผู้อยู่อาศัยอีกสองคน
เสียงกุกกักดังขึ้นในโสตประสาท ผมลืมตาขึ้นเล็กน้อยริมฝีปากร้อนเข้าจู่โจม ผมมองพี่กิตที่ยืนอยู่ตรงหน้า พี่ครามไล้เล็มริมฝีปากตามใบหน้าผม
“ผมบอกว่างดหนึ่งสัปดาห์ไงครับ”ผมพูดขึ้นเสียงผะแผ่ว ลิ้นร้อนๆ ไช้ไปทั่วลำคอ ขนทั้งตัวตั้งชันขึ้น
“แต่พวกพี่ไม่ได้บอกว่าจะยอมรับตอนนี้นี่ครับ”พี่ครามผละปากจากใบหน้าผมมาตอบคำถาม พี่กิตเชิดหน้าผมให้มามองที่เขา มือหนาของพี่กิตปลดกระดุมเสื่อเชิ้ตช้าๆ พอกระดุมทุกเม็ดถูกปลดออก กล้ามเนื้อสมบูรณ์แบบก็ปรากฏตรงหน้า เสื้อเชิ้ตของพี่กิตถูกดึงออกจากร่างอย่างเย้ายวน พี่ครามเบี่ยงหน้าผมกลับ
“อย่ามองแต่ไอ้กิตคนเดียวสิ”ดวงตาสีน้ำตาลอ่อนมองผมราวกับอยากจะสะกดผมซะเหลือเกิน
ปากสีแดงระเรื่อไล้กัดกระดุมบนร่างของผมจนชุมน้ำลาย รอยเปียกเป็นจุดลากไปถึงยอดอกที่โดนเด่นขึ้นจากเนื้อผ้า
แต่ยังที่พี่ครามจะได้ทำอะไร พี่กิตคงทนไม่ไหวถึงได้มาถอดเสื้อผมด้วยตัวเองและซ้อนตัวเองที่ด้านหลังผม ความร้อนใหญ่ดุนดันที่ด้านหลัง ผมขยับยิ้ม
ถ้าพวกพี่เขาต้องการผมก็ไม่ขัด
พี่ครามเริ่มด้วยการกัดทึ้งเบาๆ ที่ยอดอก ผมเอือมมือไปข้างหลังกดมือหนักที่ความต้องการของพี่กิต เสียงคำรามแผ่วในลำคอดังขึ้นจากด้านหลัง ผมพลิกตัวกลับ สองมือปลดกางเกงแสล็คเนื้อดีจนหลุดออกไป กางเกงสีน้ำเงินเข้มมีรอยดวงด่างจากน้ำ ผมก้มลงแตะลิ้นที่หน้าท้องแน่นหนั่นจนมันหดเกร็งกว่าเดิม
นิ้วเย็นแตะผมจากด้านหลังจนสะดุ้ง ผมตวัดสายตาไปมองพี่คราม เจ้าของดวงตาสีน้ำตาลอ่อนยิ้มให้ผมก่อนจะลูบต้นขาผมช้าๆ ลากผ่านจุดนั้นไปมาจนต้องขบฟันแน่น
ผมอ้าปากครอบท่อนลำของพี่กิตและเน้นนิดๆตรงส่วนหัว ผมสัมผัสมันไปสักพักก็ผละออก
พี่ครามพลิกตัวผมนอนหงายและครอบครองส่วนนั้นของผมที่พร้อมแล้วอย่างง่ายดาย ลิ้นสีสดชำนาญจนผมต้องหลับตาขบฟันแน่น เจ้าของดวงตาสีน้ำตาลเข้มจนเกือบดำอีกคนก้มลงมาบดเบียดริมฝีปากเบาๆ
ผมสะดุ้งอีกครั้งเมื่อนิ้วเรียวเย็นๆ เริ่มสอดเข้าไปในช่องทาง นิ้วนั้นหมุนควงไปมาราวกับหาบางสิ่งและเหมือนกับว่ามันเจอแล้วจึงหยุดลง
“อ๊ะ” ผมเผลอสงเสียงออกมาดังจนทั้งสองคนทำสีหน้าพอใจ ผมเกร็งตัวมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อส่วนนั้นของผมกำลังจะปลดปล่อย แต่แล้วก็เหมือนกับทุกอย่างดิ่งลงเหวเพราะพี่ครามถอนริมฝีปากออกและกดส่วนปลายของผมเอาไว้
“อยากไปหรือเปล่า อยากไปก็ทำให้พี่พอใจสิ”
ผมผลักพี่ครามลงนอนและยกตัวขึ้นพยายามกดตัวเองลงไปครอบครองจุดนั้นของคนตาสีน้ำตาลอ่อน
“โว้ว ใจเย็นๆ นน”พี่กิตร้องเสียงหลงเมื่อผมทำท่าจะกดลงไปทีเดียว
“ไอ้ห่าครามอย่าแกล้งน้องมันดิ” พี่กิตช้อนหน้าผมที่เบ้ไปจูบเบาแล้วช่วยผมค่อยๆ กดตัวเองลง
“อ๊า”ผมร้องออกมาด้วยความเจ็บ ความรู้สึกอยากจะไปถึงแทบจะหมดสิ้น พี่กิตประคองตัวตนผมเบาๆ และปลุกปั่นอารมณ์ผมขึ้นมาใหม่
คราวนี้คนตาสีน้ำตาลเข้มเป็นคนช่วยผมเอง เขาดันตัวเองเข้าในตัวผมช้าๆ อย่างใจเย็นและเมื่อเข้าหมด เขารอสักครู่ก่อนจะทำให้สิ่งที่ผมไม่ชอบเอาซะเลย
มือหน้าขย้ำสะโพกผม ถอดถอนร่างกายออกก่อนจะกดลงมาอย่างหนักหน่วง ผมร้องเสียงหลงไปหลายครั้งเมื่อเขาทำซ้ำอย่างนั้นหลายที ก่อนจะสงบลงเมื่อผมประคองตัวเองไปจูบปากเขา เสียงดูดปากดังไปทั่วห้อง คนอีกคนยืนมองนิ่งรอเวลา ดวงตาสีน้ำตาลเข้มมองราวกับลูบแผ่นหลังของผม
เสียงกระทบของเนื้อดังไปทั่วห้อง มันดังขึ้นและเร็วขึ้นเมื่อร่างสูงใกล้จะปลดปล่อย
ผมนอนหงายอยู่บนเตียงมีพี่กิตเข้ามาทาบทามต่อ เขาทำผมแผ่วเบาแต่เร้าร้อน พร่ำพูดขอโทษอย่างกับคนบ้า
เฮ้อ ผมไม่ได้บอกเขาหรือไงว่าผมไม่ได้โกรธเขา เพียงแต่ผมข้องใจเฉยๆ
แต่ช่างเถอะให้ความรักทำให้เขากลายเป็นคนโง่ดูบ้าง
เพราะผมก็เปลี่ยนไปเพราะความรักเหมือนพวกเขานั่นแหละ
The end for เมียงู #ตอนพิเศษ (เรื่องราวของนนและลูกพี่ลูกน้อง)
แบบว่าเขียน 3p ไม่เป็นอ่ะ
แต่อยากเขียนอยากเข้ามาเคาะฝุ่นกระทู้ 55555
รักคนอ่าน จุ๊บคนเมนต์นะค่ะ
หัวข้อ: เมียงู #Moment กิจกรรมในห้อง (สองวันของผัวเมีย) 2 p.21 6/1/17 จบแล้ว (อ่าน 185124 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก