***************************************************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0
ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com
.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
*****************************************************************************************เด็กชายในท่อระบายน้ำ.
.
.
.
.
.
.
“แฮ่ก....แฮ่ก”
ชายขี้ริ้ววัยกลางคนกำลังทำบางอย่างในห้องน้ำ เนื้อตัวของเขาเปลือยเปล่าและเต็มไปด้วยเลือด มีดอีโต้ในมือถูกยกขึ้นจนสุดแขน ก่อนจะสับลงไปบนชิ้นเนื้อแหลกเหลวที่กองอยู่บนพื้น กองเนื้อเละๆที่ยากจะดูออกว่าชิ้นไหนคืออะไร มีเพียงบางอย่าง นิ้วมือเล็ก ๆ สามสี่นิ้ว ที่บ่งบอกได้ว่ากองเนื้อนั้นเคยเป็นอะไรมาก่อน
มนุษย์.....มันเคยเป็นมนุษย์
ชายขี้ริ้วหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง หัวเราะทั้งน้ำตา เขายังคงสับต่อไป....และต่อไป
“หึหึหึ”
จงหายไป.....
จงหายไปซะ
อย่างไม่มีทีท่าว่าจะหยุดลงได้เลย.
.
.
.
.
ผมตกงานมาได้ปีกว่าแล้ว....
บริษัทที่ผมเคยทำอยู่ในตำแหน่งพนักงานจัดซื้อนั้น ค่อนข้างใหญ่โตและมั่นคง และในตอนนั้นผมกำลังจะได้เลื่อนขั้นให้เป็นถึงผู้ช่วยหัวหน้าส่วนจัดซื้อ ในตอนแรกอะไรๆ มันก็ดีอยู่หรอก แต่ถ้าไม่ใช่เพราะมีส่วนรู้เห็นและเข้าไปพัวพันเกี่ยวกับการทุจริตยักยอกเงินของบริษัท ผมก็คงไม่ต้องถูกเด้งให้ออกมานั่งหายใจทิ้งเฉยๆไปวันๆแบบนี้
เรื่องมันยาวน่ะ....ไอ้ที่สั้นเพียงอย่างเดียว ก็เห็นจะเป็นความคิดสั้นของผมเองเท่านั้น
ผมถูกไล่ออก และมีประวัติที่เสียอย่างไม่อาจเรียกคืนได้นับแต่นั้น เงินเก็บที่มีมาเริ่มร่อยหรอ ส่วนหนึ่งหมดไปกับการชำระหนี้สิน และอีกน้อยนิดคือเศษเงินที่ผมใช้ประทังชีวิต
คอนโดราคาแพงที่ผมซื้อด้วยน้ำพักน้ำแรง....และน้ำลายในการสอพลออีกนิดหน่อยถูกขายเพื่อนำเงินมาใช้จ่ายและใช้หนี้ ดังนั้นสภาพของผมในตอนนี้จึงไม่ต่างอะไรไปจากคนจรจัดไร้บ้านซุกหัวนอน ไม่มีบริษัทไหนรับผมเข้าทำงาน จนต้องกลายมาเป็นเด็กคิดเงินในร้านสะดวกซื้อ และเช่าห้องรูหนูซอมซ่ออยู่ให้มันผ่านไปวันวันหนึ่งเท่านั้น
“มัดจำที่เหลือขอจ่ายพร้อมค่าเช่าตอนสิ้นเดือนนะเจ๊”
“เออๆ.....แล้วแต่ลื๊อละกัน แล้วอย่าให้เลยกว่านั้นล่ะ”
ผมตัดสินใจเช่าห้องอยู่ที่นี่ ตึกเก่าแก่ในชุมชนสลัมแออัด เจ้าของห้องปล่อยเช่าง่ายมากทั้งๆที่ผมขอจ่ายมัดจำล่วงหน้าแค่บางส่วน
มีผีหรือเปล่าวะ
ช่างแม่ง มีก็ดีสิ จะได้ขอหวย
.
.
.
.
.
.
“อูยเบาสิพี่...หนูเจ็บ”
“อีสัตว์ อย่าดัดจริต หลวมอย่างกับแกว่งแขนในโอ่ง”
ชีวิตแรงงานราคาถูก ก็ต้องมีเซ็กส์แบบถูกๆกับอีตัวข้างเสาไฟฟ้า ผมนึกถึงตอนที่ตัวเองยังรุ่งโรจน์ เกิดอารมณ์พลุ่งพล่านขึ้นมา อย่างน้อยก็ต้องระดับหมอนวดย่านรัชดา ช่วงไหนรวยหน่อยก็พริตตี้เอ็มซีไปจนถึงนักศึกษา
ก็คนมันมีเงินจ่ายอ่ะนะ
“เหี้ย.....หลวมชิบ....เอาไม่มันเลยเว้ยยยย”
“ของพี่มันเล็กหรือเปล่า.....ว๊ายยย....เจ็บนะพี่”
“ของกูไม่เล็ก ของมึงสิหลวม ปากดีอยากเจ็บตัวหรือไงวะ...หา!!!!”
อีตัวที่ผมหิ้วขึ้นมาค่อนข้างแก่และแต่งหน้าจัด เนื้อตัวเหม็นกลิ่นน้ำหอมราคาถูกจนแสบจมูกไปหมด เย่อกับมันได้ไม่นานผมก็จับมันพลิกคว่ำ
“ว๊ายยยย....พี่...เจ็บ...เจ็บ....หนูเจ็บ”
“เออ....ค่อยยังชั่วหน่อย อย่างน้อยตูดมึงก็ฟิต”
ผมปลดปล่อยสิ่งที่คั่งค้างมานาน พ่นคำสบถหยาบคายออกมาดังๆอย่างสาแก่ใจ ก่อนจะสลัดร่างเน่าๆของอีตัวราคาถูกให้ออกไปพ้นทาง ไอ้สัตว์.....มันกระซิบด่าผมและผมได้ยิน ผมจึงยันมันเบา ๆที่ก้นเปลือยเปล่าข้างหนึ่งของมันด้วยเท้าของผม
อันนี้ผมแค่หยอกเย้า
“เอ้าเงิน” อีกระหรี่ชักสีหน้า และเดินมากระชากแบงค์ร้อยสองใบจากมือผม
“นี่ทิป” ผมส่งให้มันอีกยี่สิบบาท และหัวเราะลั่นอย่างอารมณ์ดี
“หนูขอเข้าห้องน้ำหน่อยนะพี่” นังนี่เรียกผมว่าพี่ ให้ตายเถอะ พอเย่อกันจนเสร็จแล้ว ได้มองหน้ามันมันชัด ๆ ท่ามกลางแสงจากหลอดไฟเพดานที่ถูกเปิดจนสว่างไสว อีนี่มันรุ่นแม่กูเลยนี่หว่า
“ตามสบาย.....” ผมจุดบุหรี่สูบแก้เซ็ง เซ็กส์ห่วยๆที่เสร็จแบบขอไปที สองร้อยยี่สิบผมว่ามันก็ยังแพงไปอยู่ดี
ผมเอนกายพักผ่อน บนเตียงนอนราคาถูก พลางแค่นหัวเราะให้กับชีวิตที่แสนจะตกต่ำจากหน้ามือเป็นหลังเท้า
หนึ่งปีก่อนหน้านี้ผมกินอยู่เยี่ยงราชา....
สามเดือนหลังจากตกงาน ผมตระเวนไปทั่วเพื่อหางานใหม่ ยังทระนงตนและเย่อหยิ่งจองหอง
ห้าเดือนหลังตกงาน ชีวิตผมเริ่มลำบาก เงินร่อยหรอ กินใช้อย่างกระเบียดกระเสียร ก่นด่าทุกคน และโทษทุกอย่าง ยกเว้นตัวผมเอง
เจ็ดเดือนหลังจากตกงาน ผมถูกตราหน้า ถูกติดประกาศลงหนังสือพิมพ์ ไม่มีบริษัทไหนจ้างผม ผมเริ่มสำนึกในความเหี้ยของตัวเอง
และตอนนี้ผมมีเงินพอแค่ค่าเหล้าถูกๆ กับเย่ออีตัวข้างถนน
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดเสียงกรีดร้องของผู้หญิงที่ผมเพิ่งมีอะไรด้วยดังออกมาจากห้องน้ำ ผมรีบลุกจากเตียงและวิ่งไปดูทั้งๆที่ยังไม่ได้สวมเสื้อผ้าแม้เพียงชิ้นเดียว อีสัตว์....ผมทั้งตะโกนด่าและทุบประตู สั่งให้มันเปิด แต่มันก็ยังกรีดร้องอยู่อย่างนั้น ดังขึ้น...ดังขึ้น กรีดร้องอย่างเจ็บปวดทรมานจนกระทั่งเสียงร้องเริ่มเปลี่ยนเป็นเสียงครางผะแผ่ว ก่อนจะเงียบหายไป
ทั้งหมดเกิดขึ้นและจบลงอย่างรวดเร็ว
ผมนิ่ง....นิ่งอยู่นานอย่างใช้ความคิด หัวใจของผมเต้นแรงและถี่กระชั้น
มีบางอย่างไม่ชอบมาพากล
มีบางอย่างที่น่ากลัวเกิดขึ้น
มีบางอย่างอยู่ในนั้น ในห้องน้ำ ผมตัดสินใจถีบพังประตูเข้าไป
และทุกอย่างนั้นว่างเปล่า
ไม่มีร่างของอีตัวแก่คราวแม่ที่ผมเพิ่งนอนด้วย มีเพียงคราบเลือดที่สาดกระเซ็นเปรอะผนัง และเจิ่งนองอยู่เต็มพื้น เลือดจำนวนหนึ่งค่อยๆไหลอย่างเอื่อยเฉื่อยตามแรงโน้มถ่วง ลงไปสู่ท่อระบายน้ำ
“เอิ๊ก”
นั่นเสียงเปตรอะไรวะ? เสียงคล้ายกับคนเรอ ดังขึ้นมาจากท่อ ผมเหลียวมองไปรอบตัวอย่างหวาดกลัว นี่มันเหี้ยอะไรหนักหนากันนะ ชีวิตที่แสนตกต่ำ แล้วยังจะต้องมาเจอเรื่องซวยๆแบบนี้อีก
ภาพหลอน....
มันต้องใช่แน่ ๆ
เพราะเครียดเลยฝันเป็นตุเป็นตะ เพราะไม่ได้มีเซ็กส์มานาน ถึงได้ฝันว่าหิ้วกระหรี่ข้างเสาไฟขึ้นมาอึ๊บประตูหลังบนห้อง รอยเลือดพวกนี้ก็ด้วย ตื่นเสียทีเถอะห่าเอ๊ย
แต่ว่านะ.....ถึงผมจะเหี้ยแค่ไหน ขี้โกง ตอแหล สันดานโจรเลี้ยงไม่เชื่อง
แต่ผมมั่นใจว่าผมมีสติและไม่ได้บ้า ไม่เคยแม้แต่จะคิดเสพย์ยาเลยด้วยซ้ำไป
แล้วภาพตรงหน้ามันคืออะไรกันล่ะ
“นี่.....พี่ชาย.....ผมหิวจังเลย หาอาหารมาให้กินอีกได้ไหม”
“มะ....มึงเป็นใครวะ แล้วมึงซ่อนอยู่ที่ไหน”
ใครสักคนกำลังพูดกับผม และผมมั่นใจว่าในห้องแคบ ๆรวมไปถึงห้องน้ำนี่ มันมีแค่ผมคนเดียวเท่านั้น
ไม่มีที่พอให้ใครหลบซ่อนได้หรอกน่ะ
“พี่ชาย......ช่วยผมหน่อยสิ.....หาอะไรให้กินหน่อย ผมหนาวแล้วก็หิวมากด้วย....”
เสียงนั่น
ดังมาจาก....
ท่อระบายน้ำ......
“พี่ชาย.....”
เจ้าเสียงนั่นยังคงดังเจื้อยแจ้วไปเรื่อย ผมเดินออกมาจากห้องน้ำอย่างอ่อนแรง และกลับเข้ามาอีกครั้งพร้อมกับไฟฉายหนึ่งกระบอก
และทันทีที่แสงสว่างนั้นสาดส่องลงไปยังท่อน้ำอันมืดมิด มันก็ตกกระทบเข้ากับดวงตาข้างหนึ่ง ซึ่งบังเอิญว่ากำลังค่อยๆเปิดเปลือกตาขึ้นมาพอดิบพอดี กลายเป็นว่าผมกับเจ้าสิ่งนั้น เราสบตากัน.....นานเนิ่น
“สวัสดี....พี่ชาย......พี่.....ไม่กลัวผมใช่มั้ย....หืม?”
ให้ตายเถอะ มันช่างเป็นดวงตาที่ทั้งสวยงามและดูเศร้าสร้อยอะไรเช่นนี้
.
.
.
.
.
.
to be con
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
