เลขสวยอ่ะ ตอนที่ 8 หน้า4 วันที่ 4/4/58
อยากจะเปิดเรื่องใหม่พร้อมกันสักสี่ห้าเรื่อง(นับนิ้ว)
จะโดนตรีนนักอ่านไหม กล้าถามมาก(หลบตรีน)
อาจบรรยายพลาดไปหน่อย เรื่องนี้เกิดที่ชลบุรีเนอะ ตอนที่แล้วเขาไปพัทยากันมาแล้ว (ตรงไหนของพัทยาฟะ บรรยากาศน่ะมีไหม๊) ขอโทษที่ทำให้เข้าใจผิดนะตัวเอง
ขอบคุณทุกกำลังใจจ้า
หมดใจ 8
สวัสดีครับ ผมยังมีชีวิตอยู่ดีสมบูรณ์ครบสามสิบสองประการ แต่ไม่แน่ใจว่าจะมีอาการความดัน ตับวาย ไตพังหรือหัวใจล้มเหลวตามมาหรือไม่ เบื้องหน้าผมคือเอฟซีตัวเท่าหมีกำลังปั้นหน้ายักษ์ใส่น้องๆ ราวกับพี่ท่านไปแด๊กรังแตนที่ไหนมา แต่ถ้าถามหาเหตุจริงๆ มันคือสิ่งที่พวกผมประสบพบเจอกันแทบทุกเดือน
ออดิตช็อต !
ห๊า ? ก็ไม่เท่าไหร่ แค่หมื่นนิดๆ หน่อยๆ เอง
คุณมึงยังไม่ชินอีกหรือครับ กูยังชินเลย... แฮร่
"สวัสดีครับพี่นัท" ผมไหว้เอฟซีด้วยให้ความเคารพในความอาวุโส หน้าเข้มพยักรับเนือย ๆ กวาดตามองน้องทุกคน เด็กๆ ยกมือไหว้กันพรึ่บพั่บ
"พี่นัทสวัสดีค่ะ" มาแล้วครับตัวแม่
"ไปคุยกับผมหน่อย"
ว่าจบร่างใหญ่เดินนำเข้าไปหลังร้านโดยมีผู้จัดการสาวใหญ่ไฟแรงเดินหน้าเครียดตามไปติดๆ เนื่องจากออดิตแล้วยอดขายยังตกด้วย
น่าสงสารเจ้แกนะ เศรษฐกิจมันฝืดเคืองคนก็จับจ่ายน้อยลง ขายให้ดียังไงแต่คนไม่มีเงินซื้อจะทำไงได้ล่ะครับ
แถมชลบุรีเซเว่นเปิดใหม่แข่งกันให้รึ่ม โตไวยิ่งกว่าดอกเห็ดบาน มันก็แย่งลูกค้าตัดยอดกันเอง ทั้งบริษัทและเฟรนไชส์ ยอดไม่ตกก็ตลกละครับ
"โดนชุดใหญ่แน่เลย" ไอ้นพว่าตอนที่เสียงพี่นัทดังลอดให้ได้ยินแว่วๆ แหม่...แกยังไว้หน้านะถึงได้เรียกไปคุยสองคนมิเช่นนั้น พี่ตุ๊กคงได้ขายหน้าน้องบ้างล่ะ
"พวกเราก็เตรียมตัวไว้ คอมโบเซ็ตไอ้น้อง" ผมตบบ่ามันสองปุ รับรองเจ๊แกต้องมาเทศน์พวกผมต่ออย่างแน่นอน และไอ้คนที่โดนหนักคาดว่าคงไม่พ้นไอ้จิตติ
ปลงแล้วครับ
จะว่าอย่างไรดี พูดกันตามจริงผมไม่ใช่พวกสองหน้า เพียงแค่เลือกที่จะแสดงออกก็เท่านั้น ผมไม่เคยไปโพนทนาด่าผู้จัดการให้ใครฟังนอกจากระบายความรู้สึกในส่วนของผมให้น้องฟังเท่านั้น
แต่มันก็ช่วยไม่ได้ที่ผมจะแอบหัวเราะในใจดังๆ ตอนที่พี่ตุ๊กแกโดนสวดยับ !
ห๊ะ ? ปากหวานก้นเปรี้ยว... คุณมาชิมปากผมตอนไหนไม่ทราบ แน่จริงผมท้าให้คุณมาชิมใหม่ อั๊ยย่ะ !
ถามถึงพ่อหนุ่มนักกีฬา...แซบเว่อร์จ้ะ แซบเสียจนกูถอดเกิบโกยแนบแทบไม่ทัน โชคดีเป็นของผมที่เขายอมฟังคำขอร้องของคนเมาปล่อยผมเน่าอยู่ในห้องคนเดียวเงียบๆ
แต่ ! ติสัมผัสได้ถึงรังสีบางอย่างจากค่ำคืนนั้น และเรื่องนี้ติจะไม่ยุ่ง...
เห็นเงียบๆ แต่กูไม่ได้ฟาดเรียบนะเฟ้ย ! กูหล่อ กูเลือก ใครจะทำไม หืมมม !
เดาว่าเขาคงเห็นผมเมาและเขาเองก็เมาเลยจะเอาแก้... นั่นแหละ
แต่ผมว่ามันไม่แฟร์เท่าไหร่ โอเค...ผมเป็นเกย์ สำหรับบางคนอาจมองว่าความสัมพันธ์ทางกายสำหรับพวกเรามันเป็นเรื่องง่าย ไม่ซับซ้อน ไม่ต้องผูกพันก็ได้ แต่นั่นไม่ใช่สำหรับจิตติ
แน่นอน...ผมชอบเขา
ป้อนถึงปากขนาดนี้ไม่ดีเหรอ ?
ดีสิ ! เซ็กส์รู้สึกดีจะตายห่า แต่มันต้องไม่ใช่ความรู้สึกดีเคลือบแฝงด้วยปัญหาที่พร้อมจะตามมาเมื่อไหร่ก็ไม่รู้
หนึ่งผมกลัวเอดส์ จะมาโป๊งชึ่งกันตอนสติสตังไม่เต็มร้อยนี่ไม่ปลอดภัยนะครับ นอกจากเอดส์ยังมีโรคติดต่อทางกามอีกเยอะแยะนับไม่ไหว พี่ยังไม่อยากตายผ่อนส่ง
สอง...ผมไม่ชอบความสัมพันธ์ฉาบฉวย และผมพร้อมจะทะยานลึกหากคุณต้องการ ( รู้สึกอันนี้จะไม่เกี่ยว)
ถ้าจะบอกว่าเด็กมันอาจจะจริงจังกับผมก็ได้แบบที่ผมเข้าข้างตัวเองเต็มที่ มันจะนำไปสู่เหตุผลข้อที่สามคือเขายังมีความสัมพันธ์ที่คลุมเคลือ ซึ่งพร้อมจะยุ่งเหยิงอุรุงตุงนังแบบที่ผมมิใคร่จะอยากเข้าไปพัวพัน ผมไม่อยากเจ็บกระดองใจในภายหลัง เพราะถึงอย่างไรไอ้ความชอบของผมมันเป็นของจริงแน่นอน ขณะอีกคนอาจจะแค่เล่นๆ ก็ได้ใครจะรู้ หรือบางทีเขาอาจไม่ได้คิดอะไรด้วยซ้ำ...
พอครับ เราจะไม่แจกมาม่า โอเค๊ !
"พี่ติ...ผมถามจริงนะ" ตอนนี้ลูกค้าแทบไม่มี นพยืนเครื่องสาม ผมเติมนม มันสะกิดแขนยิกๆ อะไรของมันวะ กูไม่คัน
"ว่า...อย่าสะกิด กูจั๊กจี้"
"พี่รู้ตัวป่ะ"
"รู้..."
รู้ไรวะ ไม่รู้หรอก ผมก็ตอบไปงั้น ความจริงไม่ได้สนใจไอ้นพหรอกปล่อยมันพ่นไป งานผมยังมี แม่มึงจะออกมาแดกหัวแล้วนั่น
"พี่เนื้อหอมนะ"
"มึงมาแอบดมตอนไหน" ชิชะไอ้นี่แอบดมเนื้อผม "คิดไรกะกูป่ะเนี่ย "ผมกลั้วหัวเราะ มึงอย่ามาพูดให้กูขำ
"บ้าหรอพี่ ผมไม่ต้องดมก็รู้..." มันลากเสียงยาวกวนส้นเท้าจนผมต้องเงยหน้าจากลังข้าวกล่องไปมองหน้ามัน
ตาเถร ! มาไม่ให้ซุ่มให้เสียง
"สวัสดีครับ...พี่ติ" อ้อ...มาแล้วเสียง
ไหว้พระเถอะจ้ะพ่อคุณ เขาทำให้ผมตกใจและตะลึงในเวลาเดียวกัน "... หวัดดี"
ร่างสูงสง่ามาในชุดเสื้อเชิตสีส้มจางๆ พับแขนถึงศอก กางเกงแสลคคาดเข็มขัดมียี่ห้อกับรองเท้าหนังขัดมันเงาวับ ผมรองทรงสูงเซ็ตเปิดหน้าผากเป็นระเบียบขับให้รูปหน้าคมเข้มดูหล่อเหลาสว่างเจิดจ้าในมาดหนุ่มสุภาพ แทบไม่เหลือคราบนักกีฬาเสื้อชุ่มเหงื่อที่ผมเคยเห็นเป็นประจำเลยแม้แต่นิดเดียว
เคไม่ใช่คนขาวจัด แต่ไม่จัดว่าดำ คาดว่าถ้าไม่ตากแดดเล่นกีฬาเขาคงผิวใสพอสมควร ใบหน้าเกลี้ยงเกลาราวกับไม่เคยถูกรบกวนจากฮอร์โมนเพศ คิ้วเข้ม ตาโต ริมฝีปากหนาดูชุ่มชื้นสุขภาพดี แถมยังมียิ้มพราวเสน่ห์ที่ใครๆ เห็นก็ต้องเอ็นดู ไม่แปลกเลยที่ผมละสายตาจากเขาไม่ได้
รอยยิ้มที่ผมเคยอยากได้กำลังส่งมาให้ผม และสมควรจะพอใจแค่มอง...
"ไปไหนมาวะเค แต่งซะเนี๊ยบเชียว" นพมันถามหลังจากผมส่งยิ้มทักทาย ละสายตาจากหนุ่มคิ้วดก จัดเรียงข้าวกล่องเข้าตู้แช่ คนห่าอะไรน่าฟัดฉิบหาย รู้สึกคันเหงือกคันฟันแปลกๆ
"ไปสัมภาษณ์งานมาครับ "
"หายหน้าไปหลายวันเลย นึกว่าตายไปแล้ว ละนี่มาซื้อไร"
"ยุ่งๆ นิดหน่อย กะไหนพี่"
"บ่าย"
ผมก้มหน้าก้มตาทำงานไป บทสนทนาก็ลอยเข้าหูให้ได้ยิน ไอ้นพมันกะเช้าไม่ใช่รึ เบลอเปล่าวะ รึผมจำผิด...
"นี่เลยไอ้น้อง เดือนนี้โปรโมชั่นใหม่ นมเมจิปกติสี่สิบหกบาท ใช้สิทธิแลกซื้อลดทันทีหกบาท เหลือสี่สิบบาทถ้วนๆ "
"ต้องมีสิทธ์ด้วยเหรอ"
"ต้องดิ อยากได้ของดีก็ต้องลงทุน"
"สู้ผมซื้อไปเลยไม่ต้องใช้สิทธิ์ก็ได้มั้ง เพิ่มหกบาทโดยไม่ต้องเสียอีกสี่สิบบาท"
"ไอ้น้องไม่เข้าใจคำว่า ผลประโยชน์พลอยได้เหรอวะ ซื้อของสี่สิบบาทได้ส่วนลดหกบาท ได้ทั้งของได้ทั้งส่วนลด คุ้ม"
"..."
"ต้องกล้าลงทุนอ่ะ การลงทุนมีความเสี่ยงเข้าใจป่ะ"
ผมว่ามันสองคนยิ่งคุยยิ่งไปกันใหญ่แล้ว ถ้าพี่ตุ๊กออกมาเจอมันเอาเวลางานมาโม้ลูกค้า เดี๋ยวโดนแหกอก พาสเซลล์ซะเกินความจำเป็นแล้วมึง
"งั้นผมเอาขนมจีบกุ้งสองไม้"
จากนั้นพ่อหนุ่มตาคมก็เดินมาหยุดข้างหลัง ผมกำลังนั่งเติมนมถึงกับชะงัก ด้วยรู้สึกถึงลมหายใจอุ่นๆ ที่เป่ารดต้นคอและกลิ่นหอมจางๆ ซึ่งมาจากคนที่โน้มตัวลงหยิบนม
"ไม่เจอกันตั้งหลายวัน ไม่เห็นโทรหาผมเลย" น้ำเสียงเขาดูสบายแต่ลมหายใจของเขาทำให้ผมอึดอัด หลุบตามองนมขวดนั้นมันอยู่ในมือใหญ่ซึ่งอยู่ระดับเอว
"...ไม่มีธุระ จะโทรทำไม" ผมพยายามขำ ทำให้เขารู้สึกแบบนั้น แบบที่ผมขำจริงๆ ราวกับมันเป็นเรื่องตลกน่า ก็ผมไม่มีเบอร์เขา เราเคยติดต่อกันเสียที่ไหน
ผมเหลือบตามองไล่ขึ้นมา ปากหนากำลังกดยิ้มมุมปากอย่างมีเสน่ห์ ตามด้วยเสียงหัวเราะผะแผ่วในลำคอราวกับชอบใจหนักหนาในสิ่งที่ผมพูด
กูอยากกรี๊ด มึงจะหล่อไปถึงไหน แค่นี้กูก็หลงหัวปักหัวปำแล้วครับ
"ก็อยากให้โทร อย่าลืมโทรมานะครับ...ผมจะรอ" นัยน์ตาเข้มดูล้ำลึกดั่งหลุมพรางที่ขุดไว้หลอกล่อเหยื่อ ผมไม่ควรพลาด ไม่ควรหลงทางในกับดักที่เขาวางไว้ "พี่จำเบอร์ผมได้อยู่แล้ว...จริงไหม"
หากไม่ระแวงมากจนเกินไปสัญชาตญาณกำลังบอกว่าผู้ชายคนนี้อันตราย
เขาอ่านความรู้สึกผมออก...
ได้ไงฟะ !
"...ผมให้ ดื่มให้หมดนะครับ จะได้แข็งแรง หึหึ"
*************
เจอคำผิดท้วงได้นะจ๊ะ สารภาพว่าภาษาไทยอ่อนแอ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
