อ่านแล้วหลอน ให้ความรู้สึกเหมือน ผีอีแพง(จากละครเรื่องนึง)
คือมันหลอน ข้ามภพข้ามชาติ ไม่มีคำว่าปล่อยวาง
ผีเรื่องนี้ น่าสงสารน่ะ ในตอนแรกๆ แต่หล่อนแค้นผูกปม กัดไม่ปล่อยเยี่ยงนี้
ถ้าย้อนเวลาได้ ก็คงไม่มีใครอยากเป็นเพื่อนกับหล่อนอยู่ดี
และการที่หล่อนไปสิงสถิตย์อยู่กับพี่เสือ ก็เป็นการเพิ่มเวรกรรมให้กับตัวเอง
อยากให้พาพี่เสือไปเข้าวัด รับน้ำมนต์ เอาวัดที่ศักสิทธิ์ ขลังๆน่ะ
จะได้ปัดรังควานผีอิแพร สักที บรื๋อ
หลอนจนหยดสุดท้ายจริงๆ
ขอบคุณ คนแต่งมาก ที่ทำให้เราหลอนนนนจนไม่กล้านอน