หัวข้อ: ◐ เธอที่ร้าย ◑ THE END

[MeepadA]

อ่านรวดเดียว ตอนแรกอย่างเกลียดพระเอก  ตอนหลังหมดน้ำตาไป 2 ปี๊บ  สะอึกสะอื้นกันเลยทีเดียว

สุดยอดมากๆ 

[Riodreamlove]

ฮืออออออออออออออออออ
มันเป็นนิยายที่ทำให้ตาบวมอ่ะ ร้องจนตาบวม
น้ำตาไหล มันไม่ได้ไหลเป็นก๊อกแต่มันค่อยๆเอ่อจนเต็มเบ้าแล้วล้นออกมา ฮรือๆๆๆ
เราเป็นคนที่ชอบอ่านทุกตัวอักษร มันเลยอินจนบางตอนสะอื้นยาวๆเลย
ตอนต้นเรื่องยอมรับเลยว่าเกลียดภูผามากกกก สงสารสิงหาจับใจแต่พอเราได้รู้สาเหตุ
ของการกระทำ ว่ามาจากการป่วยเราสงสารภูผามากกว่าใคร แล้ววิบากกรรมที่ทั้งสองคน
ได้เผชิญซึ่งเกิดขึ้นจากนักเขียนซึ่งใจร้ายมากกก มันทำให้นิยายเรื่องนี้เข้าถึงแก่นแท้ของสัจธรรม
คือกรรมที่แต่ละคนต้องพบเจอ การทำใจยอมรับสิ่งที่มันเกิด และการที่จะข้ามผ่านอุปสรรคนั่นไป
ด้วยการรอ... รอเวลาที่จะรักษาเยียวยาความเจ็บปวด และเวลาก็จะนำพาสิ่งดีๆ
เข้ามาให้เราก้าวเริ่มต้นใหม่ไปให้ได้ ขอกราบคนเขียนงามๆ และกราบขอโทษ3ครั้งที่เราเลื่อนผ่าน
นิยายของคนเขียนหลายครั้ง จนเราได้อ่านปลาบนฟ้าและรักแท้ฯทำให้เราได้รู้จักนักเขียนที่ชื่อ จิตติ
แล้วได้มาอ่านนิยายเรื่องนี้ และจะตามอ่านผลงานของจิตติทุกเรื่องเลยสัญญา และจะไม่พลาดที่สอยหนังสือ
มาเก็บใส่ตู้ไว้อ่านให้น้ำตาแตกอีกครั้งค่ะ....

[แมลงมีพิษชนิดหนึ่ง]

หน่วงตั้งแต่บรรทัดแรกที่อ่านจนเกือบจะถึงบรรทัดสุดท้าย ไม่รู้จะคอมเมนท์อะไรเลย สมองมันตื่อไปหมด

 

[nunuchhh]

 :mew4:อ่านรวดเดียวจบเลยชอบมากหน่วงมากกกกก

[ai_pat]

ริรวมเล่ม
ขอผลิตตังค์ก่อน

[สุนิสา]

ดีมากดีเกินไปเลอค่าสุดๆ

[imseries]

บอกได้คำเดียวว่าเลววววววว

[imseries]

สมน้ำหน้า สะใจจริงๆๆเจ็บสะบ้างก็ดีนะ

[ai_pat]

ร้องไห้หนักมากกกกก
ร้องแทบทุกตอนอ่ะ ตาบวมเลย
เขียนได้บีบคั้นจิตใจดีมาก

[elfeleves]

อ่านถึงตอนที่ 6 แต่ทนไม่ไหว ขอวิจารณ์หน่อย
รู้สึกรำคาญ สมน้ำหน้า และสงสารสิงหา ไปในเวลาเดียวกัน
เด็กมหาลัย ปี 2 ที่ไม่ใช่ลูกแหง่ (กล้ามาเรียนตัวคนเดียวในกรุงเทพ)
ชีวิตในวัยเด็ก ก็อยู่กับครอบครัวที่ไม่สมบูรณ์มีแต่แม่

ทำตัวเหมือนเด็กประถม ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้เลย (มันมากไปหนะน้อง)
คนที่ถูกเลี้ยงแบบคุณหนูจ๋าๆ ยังดูช่วยเหลือตัวเองได้มากกว่านี้เลย
ก็สมควรแล้วหละที่จะถูกด่าว่าเป็นภาระ

แต่อีตาพี่ภู นี่ก็ประจำเดือนมาไม่ปกติซะเหลือเกิน

[fridayafternoon]

เป็นนิยายสั้นๆ ที่อ่านแค่ไม่กี่ชั่วโมงจบ แต่เหมือนเวลามันผ่านไปนานมาก นั่งร้องไห้จนหายใจไม่ออก
บอกตามครงว่าตอนแรกด่าพี่ภูสาดเสียเทเสียมากๆ พออ่านถึงพาร์ทพี่ภู เรากลับเข้าใจเขานะ ไม่มีใครอยากเป็นแบบนั้นหรอก
แอบหงุดหงิดที่พี่ภูเงียบแบบนั้น บ่นกับตัวเองว่า บอกไปสิ บอกสิว่าไม่ตั้งใจ บอกสิว่าพี่ทรมานแค่ไหน
แต่ก็แอบเข้าใจนะ ด้วยโรคซึมเศร้าของเขา คงมีความคิดมากมายที่กดตัวเองลงไปว่า ไม่คู่ควร
แต่ก็จบลงด้วยดี ดีใจอ่ะที่พี่ภูกลับมา ดีใจที่สุดท้ายทั้งสองคนก็มีความสุข

ขอบคุณที่เขียนเรื่องราวดีๆ มาให้เราได้อ่านนะคะ

[cass-meyz]

จบแล้ววววว

เธอที่ร้าย จะเป็นนิยายอีกเรื่องที่เราเก็บไว้เป็นความทรงจำ.  และเป็นนิยายไม่กี่เรื่องที่อ่านแล้วร้องให้หนักมาก

ขอบคุณคนเขียนที่แต่งนิยายดีๆมาให้เราอ่าน

[•ผั๑`|nกุ้va’ด•]

Inferno กำลัง จะทำเป็นภาพยนต์แล้วนะคะ เห็นแล้วคิดถึง เรื่องนี้เลย

[tonkla6969v]

เป็นนิยายที่ดีที่สุด ขอบคุณที่แต่งออกมาให้ได้อ่นมันดีจริงๆ

[kviinz]

ในที่สุดก็ทำใจกดเข้ามาอ่านจนได้ เพื่อนสปอยไว้เยอะจนไม่กล้ากดอ่าน สนุกมากกกก คนแต่งแต่งได้ดีที่สุด เรียกน้ำตาเราไปเป็นกระบุง ฮืออออ  คือแบบเป็นโรคที่เรากับน้องเคยคุยๆกันว่า เฮ้ย คนที่เป็นนี่คนใกล้ตัวต้องห้ามทิ้ง ต้องเอาใจใส่นะ ไหนจะเรื่องยา เรื่องสภาพจิต การยอมรับ ไรงี้ พอมาอ่านเรื่องนี้ ฮืออออออออออออ 

[nutty]

ชอบเรื่องนี้นะแต่หยุดอ่านไปตอนกลางเรื่อง
ทำใจรอจนจบมาสักพัก จบเรียลดีค่ะ
สุดท้ายก้อได้เจอกันนะ หลังจากฝ่าฟัน&เหนื่อยมาเยอะ

[mojiiro]

ตอนแรกอ่านเริ่มพาทของสิงหาไม่ได้อะไรมากคิดว่าเหมือนนิยายนายเอกโดนพระเอกทำร้ายจนทนไม่ไหวหนีไปแล้วพระเอกสำนึกมาง้อละจบ แต่ไม่ใช่ พอเข้าพาทที่พี่ภูป่วยเท่านั้นล่ะ อื้อหือออออออ ก๊อกแตก อะไรรรร ทำไมมันบีบหัวใจขนาดนี้ ชอบนิยายเรื่องนี้มากเลยค่ะ ขอบคุณคนเขียนจริงๆ 

[san]

อ่านมาถึงตอนที่ สิบสอง ทำไมมันหน่วงอย่างงี้    
 

[whyrockstarx3]

กว่าจะอ่านเรื่องนี้จบนี่ต้องหมดน้ำตาไปตั้งเท่าไหร่
ส่วนตัวเราชอบอ่านนิยายแบบรักหน่วงๆนะ
แต่เรื่องนี้ทำหลากอารมณ์มากเราหน่วง มีพ่วงซึม เศร้า ทั้งหงุดหงิดไปหมดอ่ะ คือเราอินตามตัวละครกับเนื้อเรื่องเกิน โธ่..
แต่ชอบค่ะ บอกเลยสนุกมาก

[jing_sng]

รอให้จบก่อนถึงอ่าน ไม่ไหวเศร้าเกิ้น
นึกถึง คีตราชนิพนธ์ตอนอมยิ้มนะ
เรารู้ว่าเราจะเจออะไร แต่เราไม่รู้หรอกคนอื่นจะเป็นอย่างไร
มันใช่เลย คนเราทุกคนล้วนมองโลกในสายตาตัวเอง เลยเหมือนเห็นแก่ตัว ทั้งภูผา สิงหา พ่อแม่พี่ชายภูผาหรือแม้แต่คิน
ดีที่จบสวย แต่ชีวิตจริงมันไม่ใช่ไง มันตายจริง เศร้าจริง เจ็บจริง
ตัวอย่างก็มีให้เห็นมากมายดังนั้นเห็นด้วยกับผู้แต่ง
มีชีวิตอยู่ก็ทำดีต่อกันเถอะ
ปล.ว่างๆ จิตติทำลิงค์เรื่องที่แต่งแปะท้ายลายเซ็นต์หรือแปะก่อนเริ่มเรื่องก็ดีนะ จะได้ตามอ่านถูก

[beautyless]

ขอบคุณครับ

สิงหาบอกว่า "การได้รักกับคนอื่นเจ็บปวดกว่าการรักภูผาหลายร้อยเท่า
และการได้รักกับพี่มีความสุขกว่าการรักคนอื่นหลายร้อยเท่าเช่นกัน"

โชคดีที่สิงหาไม่ได้เกิดมาต้อยต่ำเหมือนเรา หน้าตาไม่ดี ฐานะไม่รวย
เป็นพวกที่หาเงินด้วยตัวเองไม่เป็น ดังนั้นตลอดเวลาที่ผ่านมาเป็นปีๆ
ที่เขาไม่เคยชักชวนเราให้ไปใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันอย่างจริงใจเหมือนภูผา
เราจึงละอายใจเกินกว่าจะไปหาเขาเอง เหมือนอย่างที่แฟนคนก่อนๆ
เขาเคยได้อยู่ด้วยกับเขาอย่างตำตา

แต่นอกนั้นสิงหาโชคร้ายกว่าเราเกือบหมด เพราะการได้มีโอกาสในชีวิต
ระดับค่อนข้างสูงคือมีอะไรกัน มีการดูแลกันด้วยเงิน ที่อยู่ และการเอาใจใส่
แล้วมาวันนึงเขาพรากครึ่งหนึ่งออกไป เหลือแค่ยังคงกลับมานอนห้องที่สิงหาอยู่
มันเหมือนคนตกจากที่สูง

ส่วนผมนั้น ตั้งแต่เกิดจนแก่ ยังอยู่ในที่ต่ำ และผมก็ตั้งใจว่าจะไม่ไปตะกายขึ้นที่สูง
หากเขาไม่เอื้อมมือลงมาดึงผมขึ้นไปด้วยตัวเขาเอง
และมันทำให้ฉันถูกตัดขาดจากการมีสิทธิ์ที่จะเข้าไปtake care เขาอย่างถูกต้อง
เหมือนตอกย้ำวาสนาไม่พอเข้าไปอีก มันทำให้ผมหยุดไขว่คว้าทุกสิ่ง
หมดพลังในตัวเอง เหลือแค่เวลามันจะพลัดพรากตัวผมหายไปเอง
แค่หายไปเฉยๆ เหมือนไม่มีอะไร เลี่ยงการฆ่าตัวตายเพราะผมไม่รู้ว่า
เขายังต้องการผมอยู่อีกหรือเปล่า ในวันหนึ่ง

[Map]

โฮฮฮฮ บอกเลยร้องไห้หนักมาก
สุดท้ายเขาทั้งสองก็ได้เจอกันอักครั้ง ดีจริงๆ เกลียดพี่คินจะผิดไหมนะ 

[พระสนมฝ่ายซ้าย]

หวัดดีค่า เพิ่งเข้ามาอ่านได้ 3 ตอน ร้องไห้ตามเลยค่ะ
นึกถึงเรื่องตัวเอง เป็นคนถูกทิ้งค่ะ TT
กลับไปอ่านต่อรัวๆ 

[ที่เดิมในหัวใจสาววาย]

อ่านเรื่องนี้ร้องไห้ตั้งแต่ตอนแรกจนกระทั่งตอนจบ
เป็นเรื่องที่ไม่สามารถอ่านรวดเดียวจนจบได้ อ่านไปซักพักแทบขาดใจจนต้องหยุดอ่าน แล้วทำใจมาอ่านต่อ เราหยุดพักบ่อยมากกับการอ่านเรื่องนี้  ชอบเรื่องนี้มากคนแต่งถ่ายทอดออกมาได้เศร้ามาก เข้าถึงทุกความรู้สึกของตัวละคร ชอบตอนจบของเรื่องนี้ที่ทั้งคู่ได้มาเริ่มต้นกันใหม่ ชอบมากจริงๆสมกับตำแหน่งนิยายสุดโศก 

[meanmena]

เศร้ามาก

[mucan99]

Happy Endingสุดๆอย่างน้อยภูก็กลับมาหา

[4UN4MI]

พึ่งเริ่มอ่านวันนี้ค่ะ จริงๆพึ่งรู้จักเรื่องนี้จากเพื่อนในทวิตเตอร์ ว่าเศร้ามาก ละเราเป็นคนชอบอะไรหน่วงๆอยู่แล้ว ก็เลยสมัครมาเพื่อสิงนี้ ... นี่ไม่เรียกว่าหน่วงแล้ว นี่มันลากเลือดมาก โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ นี่พึ่งอ่านได้ถึงบทที่ 11 แต่ร้องไห้หนักมาก พรุ่งนี้สงสัยต้องลางานละ ไม่ไหวละ มันดีมากจริงๆ ฮ์ออออออออออออออออออออออ 

[reborn]

 

[AgotoZ]

อ่านรวบเดียวจบเลยค่ะ  บอกคำเดียว  "ร้องไห้หนักมาก"!!!!!!

   คือแบบบีบคั้นสุด  หน่วงสุด  อ่านแล้วสะเทือนใจ  มันอินมากกกกกกกก   


อ่านจบแล้วนอน   ตื่นมาตาบวมเป่งงงง  55555555


รออ่านเรื่องต่อไปนะคะ 

[Gottomon]

อยากจะอ่านมากเลย เข้าดึกอยู่ที่ทำงาน เห็นคอมเม้น ทุกคนร้องไห้หนักมาก ตาบวม พอ เลิก! กลับไปนอนอ่านที่บ้าน ไปร้องคนเดียว ฮิฮิ แค่ชื่อก็โดนแล้วค่ะชอบชื่อเรื่องมากมาย