หัวข้อ: END★:.*ซ่าดีนัก..กูรักมึงก็ได้ว่ะ!*:.★ตอนพิเศษส่งท้าย 3 (เท็น+ฟรอนท์) 1/3/16_P18

[aom2529]

  หวานจัด ๆ .. ต้องไปหาหมอซะละ..อ่าน ๆ ไปน้ำตาลจะขึ้น 

[Doranaii]

ตอนที่เท็นออกจากโรงบาลเพื่อไปหาฟรอนท์ ผมนี่บ่อน้ำตาแตกเลย ตื้นตันใจ ที่เท็น ยอมทำแบบนี้เพื่อพิสูจน์ความรักที่มีให้ฟรอนท์ 
เป็นดำลังใจให้คนเขียนนะครับผม 

[Star_ss]

ตอนที่เท็นออกจากโรงบาลเพื่อไปหาฟรอนท์ ผมนี่บ่อน้ำตาแตกเลย ตื้นตันใจ ที่เท็น ยอมทำแบบนี้เพื่อพิสูจน์ความรักที่มีให้ฟรอนท์ 
เป็นดำลังใจให้คนเขียนนะครับผม 

ตอนที่คนอ่านเขียนเม้นให้คนเขียนตื้นตันที่สุดเลยคร้าา  น้ำตาจิไหล

ขอบคุณมากๆ นะค่ะที่ติดตามทั้งสองเรื่องเลย 

[a_n]

พี่เท็นน้องฟรอนท์ หวานไม่แพ้คู่พี่ฟรานกับอิงค์เลย

[black sakura]

ตายๆแค่นี้อิพี่เท็นก็หลงจะแย่ละ
เจอพลังอ้อนเข้าไปนี่

[a_n]

 

[Star_ss]

★.:***♡มหาลัยวุ่นรัก♡...เดอะ ซีรี่ย์❥***:.★
เรื่อง
★.:*ซ่าดีนัก....กูรักมึงก็ได้ว่ะ! *:.★★彡
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

ตอนที่ 34 (เท็นVSฟรอนท์) ทริปล่ม....คนป่วย


 



 

            วันนี้สรุปว่าทริปเที่ยวหัวหินของผมสองคนล่มไม่เป็นท่าเลยครับ ก็เด็กน้อยของผมดันป่วยเพราะเมื่อคืนจัดหนักไปหน่อย.... อ๊ะๆ ไม่ใช่ผมนะครับที่จัดหนักน้องแต่เป็นฟรอนท์เองต่างหากที่ดื่มมากไป ซ่า!! ดื่มเยอะไปหน่อยกะจะแกล้งเมาหลอกเพื่อนๆ แต่ดันเมาจริง หึหึ ผมเลยต้องเปลี่ยนจากไปลั่นล้าที่หัวหินกันสองคนเป็นปรนิบัติคนป่วยแทนครับและที่สำคัญต้องหายก่อนอ่านหนังสือสอบนี่ซิ... ไหนฟรอนท์จะต้องเตรียมงานพรีเซ็นต์อีก ถ้าป่วยแล้วร่างกายยิ่งไม่ได้พักผ่อนเต็มที่อีกผมกลัวเด็กผมจะต้องเข้าให้น้ำเกลือแน่ๆ ฉะนั้นผมต้องควบคุมดูแลเป็นพิเศษ โดยเริ่มจากอาหารการกินและทานยาตรงเวลา... คงจะไม่ต้องบอกซินะครับ ว่าฟรอนท์กินยาด้วยวิธีไหน หึหึ... ถ้าผมไม่อยู่แล้วฟรอนท์เกิดไม่สบายขึ้นมาแล้วฟรอนท์จะทำยังไงล่ะ เด็กดื้อของผม....







"ฟรอนท์ครับ.... ตื่นขึ้นมาทานข้าวต้มก่อนเร็วจะได้กินยาลดไข้ครับ...." ผมพูดจบก็จูบลงที่หน้าผากเบาๆ ตัวนี่ร้อนจี๋เลยครับ





"อืมมม.... พี่เท็น ฟรอนท์ปวดหัวอ่าา...." น้ำตาเริ่มคลอเบ้า... ความอ่อนแอเริ่มเพรียกหาเด็กน้อยของผม ถ้าเวลาป่วยฟรอนท์จะอ้อนเลเวลสูงมาครับ



"ปวดมากไหมครับ? ลุกขึ้นมากินข้าวหน่อยนะ แล้วจะได้กินยาเดี๋ยวแล้วจะได้หายปวดหัวไงครับ...."



"อืมม.... ไม่เอา.... ฟรอนท์ไม่อยากกินยาอ่าาา...." ผมอยากส่ายหัวให้เด็กขี้แยคนนี้จริงๆ



"ต้องกินครับ.... เดี๋ยวพี่ป้อนเหมือนเดิมไง รับรองไม่ขม... หึหึ" ผมค่อยๆ พยุงฟรอนท์ลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียง



"พี่เท็น.....ฟรอนท์เจ็บหลัง......"



"หึหึ..... งั้นพิงพี่แล้วกันจะได้ไม่เจ็บหลังไงครับ" ผมจับตัวฟรอนท์ให้พิงที่แขนข้างซ้ายของผมโดยผมโอบกอดฟรอนท์เอาไว้เพื่อพยุงตัว อีกมือก็เริ่มตักข้าวต้มในชาม เป่าให้ข้าวต้มหายร้อนพออุ่นๆ แล้วป้อนคนป่วย... ฟรอนท์อ้าปากรับข้าวต้มอย่างว่าง่าย





"อร่อยไหม?...."



"อร่อยที่สุด.... แต่ตอนนี้ฟรอนท์ไม่รู้ว่ารสชาติมันเป็นยังไงอ่าาา..."



"หึหึ.... นั่นซิ ป่วยอย่างนี้คงจะรับรสชาติได้อยู่หรอกแล้วรู้ได้ยังไงล่ะครับว่ามันอร่อย? หื้มม...."



"ก็พี่เท็นเป็นคนทำเองมันก็ต้องอร่อยอยู่แล้ว.... ใช่ไหมล่ะ?"



"แน่อยู่แล้ว..... คนป่วยขี้อ้อน"



"ฟรอนท์อ้อนพี่เท็นคนเดียวน้าา.... แค่กๆๆ"



"อย่ามัวแต่ปากหวาน.... กินน้ำหน่อยครับ" ผมหยิบน้ำที่วางอยู่บนถาดมาให้ฟรอนท์ดื่ม



"อ่าาา.... น้ำยังหวานเลย" ฟรอนท์ฉีกยิ้มกว้างทั้งที่ตัวร้อนไปทั้งตัว



"หึหึ.... เลิกชมพี่แล้วรีบกินข้าวต้มให้หมดได้แล้ว... นี่ถ้าไม่ติดว่าป่วยนะพี่จะให้รางวัลคนปากหวานซะหน่อย...."



"ห้ามนะ.... ฟรอนท์ป่วยอยู่"





"ทีอย่างนี้รู้ตัวไวเลยนะว่าป่วยนะ.... อ่ะครับ กินซะเดี๋ยวข้าวต้มจะเย็นหมดครับ" ผมป้อนฟรอนท์จนข้าวต้มหมดชาม ที่จริงฟรอนท์จะกินไม่หมดหรอกครับแต่โดนผมบังคับเพราะอ้างว่าถ้าไม่หายป่วยเร็วๆ จะอดไปเที่ยว... เหตุผลเด็กมากนะครับ แต่สามารถใช้กับเด็กคนนี้ได้ดีเลยทีเดียว ฟรอนท์เป็นเด็กว่านอนสอนง่ายนะครับกับครอบครัวหรือผู้ใหญ่ฟรอนท์จะพูดจาเพราะและชอบอ้อนมาก ตอนนี้ที่บ้านผมติดหลายสะใภ้คนนี้มากโดยเฉพาะพ่อของผมกับย่าแย่งกันเอาใจฟรอนท์จนลืมลูกชายอย่างผมไปแล้วครับ.... หึหึ







ฟรอนท์กินข้าวเสร็จคราวนี้ก็ถึงเวลาป้อนยาแล้วครับ ผมก็ป้อนยาในแบบของผม ฟรอนท์กลืนยาเสร็จก็มุดหนีผมเข้าไปในผ้าห่มนวม.... หัวเราะคิกๆ คักๆ อยู่คนเดียว ฟรอนท์อายนะครับ คบกันมาเกือบจะครบปีแล้วยังไม่ชินอีก หึหึ.... น่ารักจริงๆ ไม่รู้จะทำให้ผมหลง ผมรักไปถึงไหนซินะ....





"ฟรอนท์ครับ.... ออกมาเร็วเดี๋ยวพี่จะเช็ดตัวให้ก่อนจะได้นอนสบายไงครับ"



"ฟรอนท์อยากแปรงฟันก่อน...."



"ได้ซิ.... ป่ะครับ เดี๋ยวพี่พาไป"



"ไม่เป็นไร.... พี่เท็นรอที่นี่แหละ เดี๋ยวฟรอนท์เข้าไปแปรงฟันเอง"



"มานี่!! อย่าดื้อ!! เดี๋ยวพี่พาไปเอง...."



"ฟรอนท์ไปเอง.... พี่เท็น ปล่อยขาฟรอนท์ก่อน.... ฮ่าๆๆๆ"



"ฟรอนท์.... อย่าดิ้นครับ เดี๋ยวเหนื่อย!!!...." ผมจับขาฟรอนท์ไว้ครับ อยากจะขำนะแต่ต้องแอ็คขรึม...



"พี่เท็นอ่าา.... แต่ฟรอนท์จะฉี่ด้วย" ฟรอนท์ทำหน้ายู่ ปากยื่นเล็กน้อยเหมือนทุกครั้งที่โดนขัดใจ



"ก็ไม่เห็นเป็นไรนี่ครับ.... เดี๋ยวพี่พาไปนี่แหละ"



"แต่....." ฟรอนท์ก้มหน้าไม่ยอมมองผมครับ อารมณ์นี้อายชัวร์



"ป่ะครับ.... พี่ไม่แอบดูหรอกน่าา.... พี่สัญญาอ่ะ" ผมยื่นนิ้วก้อยไปเกี่ยวก้อยสัญญา ฟรอนท์ยิ้มๆ แล้วเกี่ยวก้อยกับผม



"จริงนะ....."



"ด้วยเกียรติของคนหล่อ....หึหึ"



"อี๋!!! หล่อตายล่ะ... คึคึ"



"เร็วครับ.... จะให้พี่อุ้มยังไง?" ฟรอนท์คลานเข้ามาใกล้ผมแล้วเอาแขนคล้องที่คอของผม ผมช้อนตัวฟรอนท์ขึ้นด้วยท่าเจ้าสาว



"คึคึ....."



"ขำอะไรครับ?...."



"ป่าวซะหน่อย...."



"เดี๋ยวนี้มีความลับกับพี่นะ.... หื้มมม..."







ฟอดดดด......





"พี่เท็น..... ฟรอนท์ยังไม่ได้ล้างหน้าเลย"



"หอมดีออกนี่ขนาดยังไม่ได้ล้างหน้านะ ยังหอมขนาดนี้" ที่จริงตอนฟรอนท์หลับผมแอบเช็ดหน้าให้แล้วครับ เพราะฟรอนท์เหงื่อออกเยอะมาก ผมวางฟรอนท์ให้นั่งบนฝาชักโครกก่อนจะแกล้งหันหลังให้ตามสัญญา



"ห้ามแอบมองนะ...."



"รู้แล้วครับ....." ผมได้ยินเสียงฟรอนท์ฉี่ก็แอบขำ ไม่คิดว่าเกิดมาจะต้องมายืนเฝ้าแฟนตัวเองฉี่ในห้องน้ำมาก่อน



"พี่เท็น!!!....." ฟรอนท์เรียกผมเสียงดังลั่น เพราะผมทำท่าจะหันกลับไปมองครับ แต่ก็แค่แกล้งเท่านั้นเอง....



"หึหึ.... พี่ล้อเล่นนะ"



"เสร็จแล้ว.... หันกลับมาได้" ผมหันกลับไปหาฟรอนท์ ฟรอนท์เดินไปยืนที่อ่างล้างหน้า ผมก็เดินไปยืนข้างๆ



"พี่แปรงฟันด้วยดีกว่า...." ผมพูดขึ้แล้วเหล่ตามองฟรอนท์ ฟรอนท์ทำหน้าสงสัย...



"พี่เท็นยังไม่ได้แปรงฟันเหมือนกันเหรอ?"



"พี่อยากแปรงใหม่ครับ.... ตอนจูบแฟนจะได้หอมๆ ไง หึหึ"



"บ้า!!! ทะลึง!!!...."



"อายเหรอ? มาครับพี่ใส่ยาสีฟันให้" ผมอุ้มฟรอนท์ขึ้นไปนั่งบนเค้าเตอร์อ่างล้างหน้าโดดมีผมยืนแทรกระหว่าขาทั้งสองข้างของฟรอนท์ ก่อนจะยื่นมือไปหยิบแปลงสีฟันที่มือฟรอนท์มาบีบยาสีฟันให้แล้วยื่นกลับไปให้ฟรอนท์ แล้วหันมาบีบยาสีฟันใส่แปรงของตัวเอง เรายืนแปลงฟันคู่กัน แอบมองกันในกระจกแล้วหัวเราะ... ผมแกล้งใช้แปรงตัวเองไปแปรงฟันให้ฟรอนท์ ฟรอนท์ก็หัวเราะชอบใจใหญ่ ฟรอนท์เลยเอาแปรงตัวเองมาแปรงฟันผมบ้าง เราต่างแปรงฟันให้กัน ยิ้มแล้วก็หัวเราะกันไปจนเราแปลงฟันเสร็จนั่นแหละครับ ผมรองน้ำใส่แก้วให้ฟรอนท์บ้วนปากแล้วผมก็หันมาจัดการปากของผมต่อ เรายิ้มโชว์ฟันขาวกันแล้วก็ขำกันเอง....







"ไหน.... ให้พี่ทดสอบซิว่าหอมไหม?" ผมยื่นปากไปใกล้ฟรอนท์





จุ๊บ!!!.......





"หอมไหม?" ฟรอนท์จุบที่ปากของผมก่อนจะถามอย่างอายๆ ครับ



"ยังไม่รู้สึกเลยอ่ะ พี่ขอลองใหม่ได้ไหมครับ?" ผมยิ้มเจ้าเล่ห์แล้วยื่นปากไปใกล้ฟรอนท์อีกครั้ง







จุ๊บๆๆๆๆ





"หอมไหม?...." ฟรอนท์ถามแล้วยิ้มอายๆ ให้ผม



"ยังไม่รู้สึกเลยอ่าา...."



"โห..... พี่เท็น......."







อุ๊ป....!!!!





เสียงคัดค้านหายไป..... ตอนนี้รับรู้แค่ลมหายใจร้อนๆ ที่เป่ารดหน้าผมอยู่ตอนนี้ รสจูบปนพิษไข้ยังคงหวานหอมแต่ได้ไอร้อนจากโพรงปากนุ่มมาเป็นของแถม เสียงครางร้องห้ามในลำคอและมือที่พยายามผลักผมออกแต่ไม่เป็นผลเพราะผมกอดคนป่วยไว้แน่น จากมือที่พยายามผลักผมออกก็เปลี่ยนมาเป็นคล้องไว้ที่คอของผมทั้งสองข้างและจูบรับผมอย่างรู้งาน มันไม่ใช่จูบที่เร้าร้อนแต่เป็นจูบที่ร้อนเพราะพิษไข้ที่ทำให้ข้างในโพรงปากนุ่มร้อนแบบอุ่นๆ จากจูบที่เคยหวานแบบเย็นๆ ก็กลายเป็นจูบหวานแบบอุ่นๆ เหมือนได้ดื่มนมอุ่นๆ ก่อนนอน ลิ้นเล็กที่ชื้นแฉะก็ร้อนจนผมรู้สึกได้ เมื่อลิ้นผมตวัดเกี่ยวลิ้นเล็กทำให้ได้รับความรู้สึกแปลกใหม่ที่ไม่เคยมาก่อน ผมจูบฟรอนท์อยู่สักพักก็ล่ะปากออกมา เพราะคนตัวเล็กเริ่มหายใจไม่ทัน ฟรอนท์รีบโกยเอาอากาศเพื่อหายใจหลังจากผมได้จูบจนพอใจแล้ว







"แค่กๆๆ พี่เท็นอ่าาา...."



"หึหึ.... ขนาดป่วยจูบยังหวานได้อีกนะครับ"



"บ้าเหรอ!! เดี๋ยวก็ติดไข้จากฟรอนท์หรอก...."



"ไม่ติดหรอกครับ.... พี่แข็งแรงจะตาย"



"เว่ออ่ะ....."



"พี่พอใจล่ะ.... ป่ะ ไปเช็ดตัวกันดีกว่า...."



"ฟรอนท์เช็ดเอง....."



"อย่าดื้อครับ.... เชื่อฟังที่พี่พูดรู้ไหม?" ผมแกล้งทำเสียงดุนิดๆ



"อืม...." ฟรอนท์ตอบพร้อมกับพยักหน้าเข้าใจก่อนจะยกแขนขึ้นมาคล้องคอผมแล้วอุ้มพาไปนอนลงที่เตียง ผมเตรียมน้ำอุ่นกับผ้าเสร็จก็เริ่มเช็ดตัวให้ฟรอนท์ครับ ฟรอนท์ตัวแดงๆ ไม่รู้ว่าจากพิษไข้หรืออายผมกันแน่....



"อายพี่เหรอครับ?..." 



"อืม....." ฟรอนท์ตอบเบาๆ หันหน้าไปมองทางอื่น



"อายทำไมล่ะ....หื้มม มากกว่านี้พี่ก็เห็นมาแล้ว"



"ก็มันสว่างนิ...."



"อย่าน่ารักไปมากกว่านี้นะครับ.... ถ้าพี่อดใจไม่ไหวแล้วฟรอนท์จะแย่กว่าเดิมนะ หึหึ"



"บ้าเหรอพี่เท็น!! ฟรอนท์ป่วยอยู่เหอะ!!....."



"รู้แล้วคร๊าบบ.... คนป่วยขี้อาย"   



"ชิส์....." ฟรอนท์ทำเสียงกระเบ้ากระงอนใส่ผม ผมแอบขำไปเช็ดตัวไปจนเสร็จเรียบร้อยจึงใส่เสื้อผ้าชุดใหม่ที่เตรียมไว้ให้ครับ



"เรียบร้อยแล้วครับ..... คุณหนูฟรอนท์"



"พี่เท็น.... ฟรอนท์อยากดูหนัง เปิดหนังให้ฟรอนท์ดูหน่อยซิ... เรื่องที่เราซื้อมาด้วยกันวันนั้นนะ"



"ตามรับสั่งครับ.... เดี๋ยวพี่ไปหยิบมาก่อนนะ ดูในห้องนอนนี่แหละ... ถ้าง่วงจะได้นอนเลยนะครับ..."



"ครับผม.....คึคึ" ฟรอนท์ตอบรับสิ่งที่ผมพูดพร้อมกับยิ้มให้ ผมเดินไปหยิบหนังที่ผมกับฟรอนท์ซื้อมาตอนไปเดินเที่ยวห้างด้วยกันแล้วโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้น ผมเดินไปหยิบโทรศัพท์ที่วางอยู่บนโต๊ะเล็กหน้าโซฟามากดรับสาย



"สวัสดีครับ....คุณย่าที่รัก"



(จ๊ะ.... พ่อหลานสุดหล่อของย่า... น้องเป็นยังไงบ้าง? ตาเท็น)



"ดีขึ้นแล้วครับ.... ตัวอุ่นๆ ไม่ร้อนมาก เท็นเพิ่งเช็ดตัวให้น้องเสร็จครับย่า...."



(ย่าขอคุยกับน้องหน่อยซิลูก....) นี่แหละครับ.... ฟรอนท์ครองตำแหน่งหลานรักไปเรียบร้อยแล้ว



"ครับย่า.... น้องอยู่ในห้องครับ เดี๋ยวเท็นเดินเข้าไปหาน้องก่อน..."



(จ๊ะ.....) ผมเดินเข้าไปหาฟรอนท์ที่นอนรอดูหนังอยู่ในห้องนอน



"ฟรอนท์ครับ.... ย่าโทรมาหาแนะ" ผมยื่นโทรศัพท์ไปให้ฟรอนท์



"สวัสดีครับ.... ฟรอนท์พูดสายครับผม คึคึ...."



(ฟรอนท์.... เป็นไงบ้างลูก ดีขึ้นรึยังครับ?)



"ดีขึ้นแล้วครับคุณย่า.... ฟรอนท์เพิ่งเช็ดตัวเสร็จฮ่ะ กำลังจะดูหนังกับพี่เท็นฮ่ะ"



(เสียงสดชื่นอย่างนี้ย่าค่อยหายห่วงหน่อย.... แล้วทำไมไม่พักผ่อนเยอะๆ ล่ะครับ หนังค่อยดูเมื่อไหร่ก็ได้นิครับ... ฟรอนท์ต้องพักผ่อนเยอะๆ รู้ไหมครับ? จะได้หายเร็วๆ...)



"ฟรอนท์นอนทั้งวันแล้วฮ่ะ.... ยังไม่ง่วงเลยฮ่ะคุณย่า ฟรอนท์ดูแค่แป๊ปเดี๋ยวแล้วฟรอนท์จะนอนพักผ่อนนะฮ่ะ..."



(ครับๆ พักผ่อนเยอะๆ นะครับ ย่าเป็นห่วง.... เชื่อฟังที่พี่เขาบอกนะครับ จะได้หายไวๆ แล้วมาเยี่ยมย่าที่บ้าน)



"ฮ่ะ.... ฟรอนท์จะรีบหายไวๆ แล้วจะให้พี่เท็นพาไปหาคุณย่าที่บ้านนะฮ่ะ..."



(เก่งมากครับ.... ย่าคิดถึงฟรอนท์นะครับ มีอะไรก็โทรมาหามาบอกย่านะครับ ย่าเป็นห่วง....)



"ฮ่ะ.... ฟรอนท์ก็คิดถึงคุณย่ามากๆ ฮ่ะ จุ๊บๆ คึคึ...." ผมได้แต่ยืนยิ้มฟังย่ากับหลานรักเขาคุยกัน....



(ครับคนเก่งของย่า.... ย่าไม่กวนแล้วครับ อย่าลืมทานข้าวแล้วกินยาให้ตรงเวลาด้วยนะครับ)



"ฮ่ะ.... ฟรอนท์จะทำตามที่ย่าสั่งทุกอย่างเลยฮ่ะ"



(งั้นแค่นี้นะครับ.... ย่าต้องไปเตรียมของทำอาหารให้คุณปู่แล้วครับ)



"สวัสดีฮ่ะคุณย่า.... ฟรอนท์รักคุณย่าม๊ากมากฮ่ะ..."



(ย่าก็รักฟรอนท์จ๊ะ....แล้วย่าจะโทรมาหาใหม่นะจ๊ะ)



"ฮ่ะ.... สวัสดีฮ่ะ" ฟรอนท์ยิ้มแล้วยื่นโทรศัพท์คืนให้ผม



"ไงเรา....แย่งตำแหน่งหลานคนโปรดของพี่ไปเลยนะ"



"ช่วยไม่ได้ ฟรอนท์น่ารักกว่าพี่เท็นไม่เชื่อถามคุณย่าดูซิ...."



"หึหึ พี่รู้แล้วว่าฟรอนท์น่ารัก.... น่ากอดด้วยน้าา....." ผมไม่พูดอย่างเดียวครับ กระโดดเข้ากอดฟรอนท์ที่นั่งอยู่บนที่นอนทันที



"ฮ่าๆๆๆ พี่เท็น ฟรอนท์จะดูหนังนะ อย่าแกล้งดิ"   



"ใครบอกว่าพี่แกล้งล่ะ.... พี่วัดไข้อยู่ อืม...ตัวเย็นขึ้นล่ะ ไม่ร้อนมาก ฟอดดดด...... แก้มก็อุ่นๆ หอมด้วยนะ"



"ทะลึ่ง!!! ใครเขาวัดไข่กันอย่างนี้ล่ะ พี่เท็นเปิดหนังนะๆๆ ฟรอนท์อยากดูล่ะ เดี๋ยวง่วงนอนก่อนอดดูกันพอดี"



"ได้คร๊าบบ..... โปรดรอสักครู่นะครับผม" ฟอดดดด..... ผมหอมที่แก้มปิดท้ายก่อนจะลุกขึ้นไปใส่แผ่นหนังที่เครื่องเล่นเปิดเสร็จก็เดินมานั่งลงข้างฟรอนท์แล้วรวบตัวฟรอนท์เข้ามากอด



"อืม....สบายจัง" ฟรอนท์พูดขึ้นหลังจากอยู่ในอ้อมกอดผม



"หึหึ ชอบให้พี่กอดเหรอ? หื้มมม...." 



"อืม....ชอบม๊ากมาก คึคึ"



"งั้นเดี๋ยวพี่จะกอดไม่ปล่อยเลยดีไหม?"



"ดีมั้ง!! พี่เท็น....เสียดายจังที่เราไม่ได้เที่ยวทะเลเนอะ"



"หลังสอบเสร็จเดี๋ยวพี่พาไปครับ ฟรอนท์อยากไปอยู่กี่วันดีล่ะ"



"กี่วันก็ได้ ฟรอนท์ตามใจพี่เท็น มาแล้วๆๆ หนังมาแล้ว"





          ผมกับฟรอนท์นอนดูหนังกันไปหัวเราะกันไป ที่หัวเราะไม่ใช่เพราะหนังตลกหรอกนะครับ แต่เป็นเพราะฟรอนท์วิจารย์ตัวละครซะเละเลย ผมนี่ขำท้องแข็งเลย ดูไปดูมาฟรอนท์ก็หลับไปซะงั้น คงเป็นเพราะฤทธิ์ยาแก้ไข้แน่ๆ ผมกดปิดหนังก่อนจะอุ้มฟรอนท์ให้นอนลงที่นอนแล้วห่มผ้าให้ก่อนจะจูบลงที่หน้าผากเบาๆ ยิ้มให้คนที่กำลังนอนหลับสบายอยู่บนเตียง ผมลุกขึ้นไปหยิบหนังสือมาอ่านเพื่อเตรียมตัวสอบ ผมนั่งอ่านหนังสือไปมองคนหลับไปเผื่อฟรอนท์จะตื่นนะครับ ผมนั่งอ่านหนังสือไปเรื่อยๆ ก็มองนาฬกาที่โทรศัทพ์ได้เวลาที่ต้องเตรียมอาหารให้ฟรอนท์แล้วครับ ตื่นมาจะได้กินข้าวแล้วกินยาเลย ผมวางหลังมือบนหน้าผากของฟรอนท์ ไข้ลดแล้วครับค่อยยังชั่วหน่อย ผมเป็นห่วงว่าฟรอนท์จะหายไม่ทันเพราะอาทิตย์หน้าเราก็เริ่มสอบกันแล้วครับ ผมลุกขึ้นไปเตรียมอาหาร วันนี้ผมว่าจะทำข้าวผัดกุ้งกับต้มจืดสาหร่ายใส่หมูสับง่ายๆ แถมไข่เจียวกุ้งสับให้อีกหนึ่งอย่างแล้วกันครับ ของโปรดฟรอนท์ทั้งนั้น ฟรอนท์กินข้าวต้มสลับกับโจ๊กมาหลายมื้อแล้วคงจะเบื่อน่าดู ผมเตรียมของสำหรับทำอาหารเสร็จก็เริ่มลงมือทำทันทีใช้เวลาไม่นานมากก็ทำเสร็จ ผมล้างมือเสร็จเดินเข้าไปดูฟรอนท์ในห้องนอน ฟรอนท์ยังไม่ตื่นเลยครับเด็กขี้เซาของผม ผมเลยถือโอกาสเข้าไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนเพราะมีกลิ่นอาหารติดตัวผมอยู่หลังจากผมอาบน้ำเสร็จเดินออกมากำลังจะใส่เสื้อผ้าฟรอนท์ก็งัวเงียตื่นขึ้นมาขยี้ตาตัวเอง หัวยุ่งๆ ชี้ไปคนละทิศคนละทาง หึหึ น่ารักน่าดูเลยแฟนผม....





"พี่เท็น..... อาบน้ำเหรอ?"



"ครับ....พี่เพิ่งทำกับข้าวเสร็จนะ พี่เลยเข้าไปอาบน้ำซะหน่อยเดี๋ยวฟรอนท์ไม่กล้ากอดพี่....หึหึ"



"ฟรอนท์อยากอาบบ้าง..... เหนียวตัวอ่ะ"



"ไหนพี่ดูหน่อยซิไข้ลดรึยัง....." ผมเดินเข้าไปหาฟรอนท์ทั้งที่ยังใส่แค่ผ้าเช็ดตัวพันเอว มีผ้าผืนเล็กอีกผืนสำหรับเช็ดผม



"คึคึ....พี่เท็น เย็นอ่ะ....ไปใส่เสื้อผ้าก่อนดิ" 



"ก็ต้องเย็นซิพี่เพิ่งอาบน้ำเสร็จนิ....ตัวยังอุ่นๆ อยู่เลย พี่ว่ารออีกนิดนึงนะครับ กินข้าวกินยาเสร็จเดี๋ยวพี่จะเช็ดตัวให้ฟรอนท์จะได้สบายตัวไงครับ"



"อืม....พี่เท็นไปใส่เสื้อก่อนเถอะ หนาวแย่...." ปากก็บอกว่ากลัวผมจะหนาวแต่หน้าฟรอนท์นี่แดงมากเลยครับ



"อายเหรอครับ? หื้มม...." ผมเอื้อมมือไปหยิกแก้มฟรอนท์อย่างหยอกล้อ



"เปล่าซะหน่อย!! ไม่เห็นจะอายเลย.... พี่เท็นคิดอะไรเนี๊ยะ ทะลึ่ง!!!...."



"อ้าวว....มาว่าพี่ทำไมล่ะครับ พี่ยังไม่ได้คิดอะไรเลยน้าา.... ฟรอนท์นั่นแหละคิดไปถึงไหนกันครับ หึหึ"



"พี่เท็น!! ไปใส่เสื้อผ้าได้แล้ว....ตาฟรอนท์จะเป็นกุ้งยิงแล้วเนี๊ยะ!!" พูดไปก็อายไปเด็กน้อยของผม



"ครับๆ ไปใส่ก็ได้ครับ พี่ก็กลัวเหมือนกันแหละ!!" ผมทำท่ากลัวนิดๆ



"พี่เท็นกลัวอะไรเหรอ?" ฟรอนท์ทำหน้างงแล้วถามผม



"กลัวฟรอนท์จะทนไม่ไหวแล้ว......" ผมทำหน้ากรุ่มกริ่มยิ้มเจ้าเล่ห์ใส่ฟรอนท์





ตุ๊บ!!!!





"โอ๊ยย.....ปาหมอนใส่พี่ทำไมครับ? เจ็บนะเนี๊ยะ...."



"ไปใส่เสื้อผ้าเลยพี่เท็น... เหอะ!!! ใครจะไปทำอะไรพี่ได้ ชิส์"



"หึหึ....พี่ล้อเล่นนะครับ เดี๋ยวพี่ไปใส่เสื้อผ้าก่อนแล้วเดี๋ยวเราออกไปกินข้าวกัน" ฟรอนท์ไม่ยอมตอบเพราะมัวแต่อายหน้าแดงทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้อยู่ครับ



.....



.....




"ว๊าวว.....ของโปรดฟรอนท์ทั้งนั้นเลย" 



"ชอบก็กินเยอะๆ นะครับผม...." ผมขยี้หัวฟรอนท์ทำให้ฟรอนท์ยิ้มกว้างก่อนจะเริ่มลงมือกินอาหารที่ผมทำให้



"อื้ม....อร่อยเหาะ คึคึ..."





             เรากินข้าวกันเสร็จผมก็เตรียมยามาป้อนคนป่วย.... ฟรอนท์บ่นงุ้งงิ้งๆ เรื่องกินยา ไม่อยากกินอย่างนั้นไม่อยากกินอย่างนี้ แต่มีหรือจะขัดผมได้ล่ะครับ ฟรอนท์รับยาจากปากของผมที่ป้อนให้อย่างว่าง่าย ผมให้ฟรอนท์ดื่มน้ำตามเยอะๆ ฟรอนท์ก็ทำตามที่ผมบอก พอกินยาเสร็จผมก็พาฟรอนท์เข้าไปเช็ดตัวที่ห้องนอนแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เรียบร้อย





"พี่เท็น....เริ่มอ่านหนังสือแล้วใช่ไหม? ต้องตั้งใจอ่านนะเดี๋ยวทำข้อสอบไม่ได้" ดูซิครับคนป่วยเป็นห่วงคนไม่ป่วย หึหึ ผมไม่ใช่เหรอที่ควรจะเป็นห่วงฟรอนท์เรื่องนี้



"ครับผม... พี่จะตั้งใจอ่านนะครับ จะได้ทำข้อสอบได้คร๊าบบบ...."



"อย่ามาประชดนะ!! ฟรอนท์แค่เป็นห่วงพี่เท็นเฉยๆ นิน่า" ฟรอนท์กอดอกทำหน้ายู่ใส่ผม



"ขอบคุณคร๊าบบ.... แล้วฟรอนท์ล่ะ เริ่มอ่านบ้างรึยังครับ หื้มม.... ห่วงแต่พี่แล้วตัวเองล่ะครับอ่านรึยัง"



"ฟรอนท์เริ่มอ่านบ้างแล้ว....ฟรอนท์อ่านกับไอ้ปริ้นที่มหาลัยตอนรอพี่เลิกคลาสนะ"



"หึหึ....เก่งมากครับ" ฟรอนท์ยังคงพูดจ้อไม่หยุด เล่าเรื่องงานพรีเซ็นบ้าง เรื่องเพื่อนๆ ที่เรียนด้วยกันบ้างจะตอนนี้ก็เย็นมากแล้วครับได้เวลากินยาแล้ว ฟรอนท์ก็งอแงตามประสาแล้วก็กินยาที่ผมป้อนให้เหมือนเดิมครับ พี่ฟรานซ์โทรมาถามอาการฟรอนท์ ฟรอนท์ก็อ้อนพี่ชายเหมือนทุกๆ ครั้งนั่นแหละครับ ผมยอมให้พี่ฟรานซ์กับพี่ฟรอสต์แค่สองคนนะครับ คนอื่นผมไม่ยอม....




"พี่เท็น..... ฟรอนท์ง่วงแล้วอ่ะ" ผมมองนาฬิกาตอนนี้สามทุ่มกว่าแล้วครับ



"งั้นเดี๋ยวพี่เช็ดตัวให้ก่อนนะ.... รอแป๊ปนึงนะเดี๋ยวพี่ไปเตรียมน้ำอุ่นก่อน"



"อืม.....เร็วๆ นะ" ผมเช็ดตัวให้ฟรอนท์และใส่ชุดนอนให้ก่อนที่ฟรอนท์จะเอนตัวนอนลง



"นอนก่อนพี่เลยนะครับ....เดี๋ยวพี่ไปอาบน้ำก่อน"



"อืม....ฮ่ะ" ผมตาปรือมากครับแต่เหมือนพยายามลืมตามองผม ผมเข้าไปอาบน้ำ อาบเสร็จเดินออกมาฟรอนท์ก็ยังไม่หลับ



"อ้าว.....ไหนบอกง่วงนอนไงครับ ทำไมยังไม่นอนอีก?"



"ฟรอนท์จะรอนอนพร้อมพี่เท็น ฟรอนท์นอนไม่หลับ...." งงครับ เมื่อกี้เหมือนจะหลับแล้วซะอีก



"งั้นรอพี่แป๊ปนึงนะ....พี่ใส่เสื้อผ้าก่อน" ผมเดินไปใส่เสื้อผ้าพอใส่เสร็จก็เดินไปปิดไฟแล้วขึ้นไปนอนข้างฟรอนท์ ฟรอนท์ขยับเข้ามานอนซุกที่อกของผม ผมก็รวบตัวฟรอนท์เข้ามากอด





จุ๊บ!!!!




"นอนได้แล้วครับ..... กอดไว้อย่างนี้นอนสบายไหม? หื้มม...."



"ฮ่ะ....สบาย ฝันดีนะพี่เท็น" 





"ฝันดีครับ.... อย่าลืมฝันถึงพี่ด้วยนะ"






"อืม....ฟรอนท์จะฝันถึงพี่เท็นนะฮ่ะ"






"ครับ....เด็กดีของพี่"




************************* TBC.

ส่งคู่นี้มาหวานๆ ให้ได้อิฉากันก่อนนะค่ะ
เม้นเป็นกำลังใจให้คนเขียนบ้างนะจ๊ะ... จุ๊บ คนอ่านค่ะ
 

[❣☾月亮☽❣]

    ป่วยบ่อยๆนะ ดูสบายสุดๆเลยอะพี่เท็นดูแลดีมาก

[boonpa]

เป็นคนป่วยที่น่าอิจฉาพี่เท็นเอาใจสุดๆ

[iceman555]

คู่นี้ก็หวานตลอดๆๆๆๆ

[sunipum]

ขนาดป่วยนะเนี้ยน้องยังอ้อนขนาดนี้ เอาซะพี่เท็นไปไหนไม่รอดอ่ะ คู่นี้เค้าหวานกันจริงๆ

[a_n]

หวานตลอดคู่นี้ 555

[Star_ss]

★.:***♡มหาลัยวุ่นรัก♡...เดอะ ซีรี่ย์❥***:.★
เรื่อง
★.:*ซ่าดีนัก....กูรักมึงก็ได้ว่ะ! *:.★★彡
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

ตอนที่ 35 (เท็น+ฟรอนท์) รักแรกและรักสุดท้าย/1






วันนี้เด็กที่นั่งข้างๆ ผมกำลังยิ้มแก้มปริที่ได้ออกเที่ยวหลังจากเราสอบเสร็จ พรีเซ็นงานก็ผ่านไปด้วยดีและยังได้รับคำชมจากอาจารย์ว่าเป็นผลงานที่โดดเด่นและมีความคิดสร้างสรรค์ คำชมนั่นจึงส่งผลให้เด็กน้อยของผมยิ้มไม่หยุดเลยครับ ผมก็พลอยดีใจไปด้วย เห็นฟรอนท์ยิ้มมีความสุขก็ทำให้ผมอดยิ้มตามไม่ได้ ตอนนี้ผมกำลังขับรถมุ่งหน้าไปที่หัวหินครับ คราวที่แล้วเพราะฟรอนท์ป่วยทริปเที่ยวพักผ่อนก่อนสอบของเราจึงหยุดไว้ก่อน ครั้งนี้เรามากันสองคน ตอนแรกว่าจะชวนเพื่อนๆ มาด้วยกันแต่ทุกคนต่างมาธุระที่ต้องไปทำ บางคนงานที่ต้องส่งก็ยังไม่เรียบร้อยทำให้ต้องแก้ไขเลยมาเที่ยวด้วยไม่ได้ ผมแอบดีใจนิดๆ ครับ เพราะเราสองคนจะได้อยู่ด้วยกันสองคน อร๊ากก.... หวานครับงานนี้ จะจู๋จี๋ดู๋ดี๋แฟนซะให้พอใจ หึหึ... คิดแล้วก็......





"พี่เท็น....แวะปั๊มหน่อยซิ ฟรอนท์ปวดฉี่อ่ะ"




"กินน้ำเยอะล่ะซิ.... หึหึ" ฟรอนท์รู้ว่าจะได้มาเที่ยวก็เตรียมตัวแบบจัดหนัก เสื้อผ้า กล้องรวมไปถึงขนม น้ำที่เตรียมมาแบบไม่อั้น หอบขนมสองถุงใหญ่ใส่ไว้เบาะหลังรถ ไหนจะกล้องที่คล้องคอไว้จนคอแทบหัก ผมบอกจะถือให้ก็ไม่ยอม บอกว่าเป็นพล๊อบในการเที่ยวทะเล ฮ่าๆๆๆ ผมละเชื่อเลยครับแฟนผมคิดได้เนอะ!!




"ก็ฟรอนท์หิวน้ำ... ฟรอนท์ก็ต้องกินซิ" ฟรอนท์กอดอกเชิดหน้าขึ้นสูง....



"รับทราบครับผม... ขับอีกสักพักคงจะมีปั้มเดี๋ยวพี่จะพาไป จะส่งให้ถึงห้องน้ำเลย หึหึ...."



"อ๊ากก..... พี่เท็น!! ทะลึ่งตลอดเลยนะ!!..." ปากก็ว่าผมครับ แต่หน้านิแดงจนเห็นได้ชัด หึหึ เด็กน้อยเอ้ย!! ผมเลี้ยวรถเข้าปั้มทันที กลัวแฟนจะฉี่แตกใส่รถซะก่อนครับ ฮ่าๆๆ



"อึ๋ยๆๆ พี่เท็นฟรอนท์ไปก่อนน้าา... ไม่ไหวแล้ว" ผมส่ายหัวให้กับความทะเล้นของฟรอนท์ วิ่งไปบิดไปจนถึงห้องน้ำชาย ส่วนผมก็จอดรถหน้าห้องน้ำนี่แหละครับ



"ฉิบหาย!!!....." หลังจากคิดขึ้นได้ผมก็วิ่งตามฟรอนท์ไปด้วยความเร็วสูงสุด ภาพที่ผมเห็นคือฟรอนท์กำลังยืนบิดไปบิดมาอยู่หน้าโถฉี่ในห้องน้ำ ก้มหน้าก้มตาตั้งใจปลดกระดุมกางเกงตัวเองอย่างเร่งรีบ






"ฟรอนท์!!!! หยุดเดี๋ยวนี้!!!"




ผมตะโกนขึ้นเสียงดังลั่นห้องน้ำจนฟรอนท์หันมามอง รวมถึงผู้ชายคนอื่นๆ ที่ยืนฉี่อยู่ด้วยครับ ผมแอบเห็นบางคนเหลือบๆ มองฟรอนท์อยู่ด้วย แมร่ง!!!




"ทำไมเหรอพี่เท็น.... ฟรอนท์ปวดฉี่จะแย่อยู่แล้ว" ฟรอนท์ยังคงยืนบิดพร้อมกับกุมเป้ากางเกงไว้อย่างน่าสงสาร



"ตามพี่มานี่!!" ผมเดินเข้าไปจับแขนฟรอนท์แล้วพาเดินเข้าไปในห้องน้ำก่อนจะล็อคประตูห้องน้ำอย่างแน่นหนา



"คึคึ.... ฟรอนท์รีบจนลืมคิดไป" ผมยืนกอดอกมองฟรอนท์อย่างคาดโทษเอาไว้ก่อนครับ ค่อยลงอาญาทีเดียว



"ฉี่ซะ ปวดไม่ใช่เหรอ?" ผมพูดด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง



"เห้ย!!! พี่เท็นออกไปรอฟรอนท์ข้างนอกก่อน...." ฟรอนท์พูดอย่างอายๆ



"พี่จะรออยู่ในนี้ ฉี่ซะพี่จะหันหลังให้" ผมพูดจบก็ยืนหันหลังให้ฟรอนท์ได้จัดการกับตัวเองจนสิ้นเสียงน้ำจากสายยางน้อยๆ หึหึ



"เสร็จแล้ว...." ฟรอนท์พูดเสียงเบา คงจะอายผมนะครับ



"เสร็จแล้วก็ออกไปกันได้แล้ว...." ผมกำลังจะปลดล็อคประตู





"เดี๋ยว!!!....."
ฟรอนท์ร้องบอก ผมหันไปมองหน้าฟรอนท์เล็กน้อยด้วยความสงสัย




"เป็นอะไร? ร้องซะพี่ตกใจหมด...หื้ม!!" ผมหันไปถามแล้วค้างมืออยู่ที่ลูกบิดประตูห้องน้ำ



"ฟรอนท์อายคนอื่นอ่ะ พี่เท็นนั่นแหละเข้ามาด้วยทำไมก็ไม่รู้ ถ้าคนอื่นคิดว่าเราเข้ามาทำอะไรกันล่ะ? อายตายเลย" ฟรอนท์พูดไปหลบหน้าผมไป



"หึหึ ไม่เห็นต้องอายเลย ก็พี่เป็นแฟนฟรอนท์ ไม่เห็นจะแปลกเลยนิที่พี่เข้ามาดูแลแฟนตัวเองใช้บริการห้องน้ำสาธารณะ...."



"บ้าเหอะ!! อายมั่งก็ได้นะพี่เท็น...." ฟรอนท์พูดว่าผมไม่จริงจังนัก



"ไม่ต้องอายหรอกครับ ฟรอนท์อายที่ต้องอยู่กับพี่สองคนในห้องน้ำมากเลยเหรอ?" ผมลูบหัวฟรอนท์เบาๆ ฟรอนท์เขยิบเข้ามาใกล้ผมแล้ววางหัวไว้ที่อกของผมก่อนจะส่ายหัวไปมาที่อกของผม



"ไม่อายแล้วก็ได้...."



"น่ารักมากครับ เราออกไปกันเถอะนะ ก่อนที่พี่อยากจะเปลี่ยนบรรยากาศจูบแฟนในห้องน้ำในปั้ม หึหึ...." ผมพูดขำๆ นะครับ แต่ถ้าฟรอนท์ยังทำตัวน่ารักไม่เลิกอาจจะเปลี่ยนใจลองทำดูก็ได้นะ.....





ตุ๊บ!!




"บ้าเหรอพี่เท็น เลิกหื่นบ้างเหอะ!! ออกไปได้แล้ว.... ฟรอนท์จะไปซื้อของกินที่เซเว่น..."




"เด็กน้อยเอ้ย!!" ผมขยี้หัวฟรอนท์เบาๆ ก่อนจะเปิดประตูออกมา โชคดีครับที่ไม่มีใครอยู่ด้านนอกแล้ว ผมเดินพาฟรอนท์ไปล้างมือ ดึงมือฟรอนท์มาวางบนมือผมก่อนจะใช้อีกมือกดสบู่เหลวที่ใช้สำหรับล้างมือ แล้วล้างมือให้ฟรอนท์รวมไปถึงมือของผมด้วยครับ ฟรอนท์ยิ้มกว้างส่งมาให้ผม..... หลังจากล้างมือเสร็จก็เช็ดมือให้แห้งก่อนจะเดินออกจากห้อางน้ำ โดยที่ผมเป็นคนจูงมือฟรอนท์ให้เดินตามผมมาครับ





"อยากกินอะไรอีกล่ะ? หื้อ!! ที่กินมาตลอดทางยังไม่อิ่มอีกรึไง?" ผมความคนตัวเล็กกว่าที่เดิมตามแรงจูงมือของผม ฟรอนท์หยุดเดินทันทีก่อนจะทำหน้างอ... อาการนี้งอนครับ เป็นอาการปกติมาก ตั้งแต่คบกันมาอาการขี้งอนขี้น้อยใจมีให้เห็นอยู่บ่อยๆ แถมขี้อ้อนขึ้นทุกวัน นี่แหละครับตัวตนที่แท้จริงของฟรอนท์ ไอ้ดิวเคยบอกผมว่าที่ฟรอนท์เคยซ่าเคยทำตัวเจ้าชู้จีบสาวไปวันๆ นั่นเป็นเพียงแค่เปลือกที่ฟรอนท์พยายามแสดงออกมา เพื่อไม่ให้คนรอบข้างไม่ต้องเป็นห่วงฟรอนท์มาก แต่ตัวตนที่แท้จริงเป็นคนอ่อนไหว ขี้อ้อน อยากให้คนคอยเอาใจนะครับ ไม่เว้นแม้กระทั่งเพื่อนๆ ของฟรอนท์เอง....




"ไม่กินก็ได้.... แค่นี้ก็เลี้ยงฟรอนท์ไม่ไหว ชิส์!!"




"หึหึ พี่ล้อเล่นนะ ป่ะๆ อยากกินอะไรเหมาให้หมดเลยแต่ถ้ากินไม่หมดต้องโดนทำโทษรู้ไหม?...." ผมแกล้งขู่ไปอย่างนั้นแหละครับ




"ก็ได้! ฟรอนท์ไม่เคยกลัวอยู่แล้ว (เสียงสูง) ฟรอนท์จะเหมาให้หมดเซเว่นเลยคอยดูซิ" ฟรอนท์เชิดหน้าขึ้นสูงพูดด้วยความมั่นใจจนผมอดขำไม่ได้




"คร๊าบบ.... รับทราบแล้วครับผม พี่กลัวมากเลยนะเนี๊ยะ...."




"คึคึ ไปกันเถอะ.... ฟรอนท์อยากกินโกโก้ปั่นด้วย" แวะเข้าร้านกาแฟรูปนกแล้วสั่งคาปูกับโกโก้ด้วยความเคยชินก่อนจะหันมาขอเงินไปจ่ายค่าเสียหายทั้งหมด เสร็จจากร้านกาแฟก็ไปจับจ่ายในเซเว่นจนได้ขนมเพิ่มอีกหนึ่งถุงใหญ่ หลังจากได้ครบตามที่ต้องการก็นั่งยิ้มหน้าบานอยู่ที่เบาะข้างผมนี่แหละครับ






       กว่าผมจะมาถึงโรงแรมก็เที่ยงกว่าๆ แล้วครับ ฟรอนท์บ่นหิวตลอดทางทั้งที่ก็ยังกินขนมไม่อยุดตลอดทางเช่นกัน ผมจอดรถหน้าโรงแรมก่อนที่เด็กรับรถจะมารับรถผมไป ลูกน้องพ่อผทก็เดินมาต้องรับพร้อมกับพาเดินไปที่บ้านพักที่พ่อผมเพิ่มสร้างขึ้นมาใหม่ เอาไว้สำหรับไว้พักผ่อนเวลามา พ่อผมทำซะเว่อเลยครับ บอกว่าหลังใหญ่ที่อยู่ตรงกลางเป็นของพ่อผม คุณปู่และคุณย่า แต่สุดท้ายทั้งหมดก็สำหรับผมนั่นแหละครับ ส่วนตอนนี้หลังที่พ่อยกให้ผมกับฟรอนท์คือหลังที่อยู่ด้านซ้ายของบ้านหลังใหญ่ ได้ข่าวว่าเฮียทิวพาไอ้มินมาเที่ยวก่อนผมซะอีก แหม!! ตัดหน้ากันชัดๆ อย่าให้เจอนะเฮียจะเก็บค่าเช่าซะให้เข็ด หึหึ





"ว๊าว..... พี่เท็น สวยมากเลย มีสระว่ายน้ำมองเห็นทะเลด้วย...." ฟรอนท์ดูตื่นเต้นเป็นพิเศษ




"ของเราหลังนี้...." ผมเดินจูงมือฟรอนท์ไปที่บ้านพักทั้งหลังตกแต่งด้วยผ้าม่านสีขาว กระจกรอบบ้านพักดูสะอาดตาดีครับ แถมออกแบบและตกแต่งได้สวยมาก ฟรอนท์ตาโตกับทุกสิ่งที่เห็นที่อยู่รอบตัว ณ ตอนนี้




"พี่เท็น สวยมากจริงๆ นะ หลังนี้เหรอที่พ่อยกให้พี่เท็นอ่ะ" ฟรอนท์ถามขึ้น



"เปล่า....." ผมตอบอมยิ้มนิดๆ



"อ้าว!! ไม่ใช่หรอกเหรอ?"



"หึหึ ไม่ใช่ของพี่คนเดียว แต่เป็นของพี่กับฟรอนท์ตากหากล่ะ พ่อพี่กำชับมาเลยน้าา....." ฟรอนท์ตาโตจนแทบจะหลุดออกมาจาเบ้าตาแล้วครับ





  (หน้าฟรอนท์ตอนนี้)




ผมกับฟรอนท์เปิดประตูเข้ามาในบ้านพัก วางกระเป๋าลงที่ข้างโซฟา ก่อนจะล้มตัวลงนอนเพราะรู้สึกเมื่อยนิดหน่อยครับ อาจจะเพราะขับรถนานๆ แถมวันนี้รถเยอะมากเป็นพิเศษครับ ฟรอนท์ล้มตัวลงนอนตามก่อนจะกลิ้งตัวเข้ามาติดตัวผม ผมจึงรวบตัวฟรอนท์ให้เข้ามากอด




"พี่เท็นเหนื่อยมากไหม?" ฟรอนท์ถามขึ้น



"อืม....นิดหน่อย" ผมตอบทั้งที่หลับตาแต่มือยังกอดฟรอนท์ไว้ไม่ห่าง



"ฟรอนท์นวดให้นะ.....เมื่อยตรงไหนบ้าง?" พยามยามจะลุกขึ้นนวดให้ผม



"อื้ม....นอนให้พี่กอดเฉยๆ แค่นี้พี่ก็หายเหนื่อยแล้วครับ" ฟอดดด....... ผมพูดพร้อมกับหอมเข้าที่แก้มเนียน



"หายเหนื่อยจริงอ่ะ?"



"หึหึ จริงครับ"




"งั้นเดี๋ยวฟรอนท์จะกอดพี่เท็นแน่นๆ พี่เท็นจะได้หายเหนื่อยไวๆ อึ๊บ!! คึคึ...." ฟรอนท์กอดผมแน่นพร้อมกับหัวเราะชอบใจจนผมยิ้มออกมาอย่างห้ามไม่ได้ นับวันก็ยิ่งทำตัวน่ารักน่ากัดขึ้นทุกวัน ยิ่งทำให้ผมรู้สึกว่าขาดฟรอนท์ไม่ได้ ผมไม่อยากอยู่ห่างจากคนๆ นี้เลยจริงๆ






"ฟรอนท์....."



"คร๊าบบบ.... ชอบใช่ไหมล่ะ? คิกๆๆ...."



"ทะเล้นจริงๆ นะเรา เดี๋ยวนี้เอาใหญ่แล้วนะ...."



"อ้าว! พี่เท็นไม่ชอบหรอกเหรอที่ฟรอนท์กอดพี่เน้นขนาดนี้อ่ะ อ๊ะๆๆ เลิกกอดก็ได้....." ฟรอนท์ทำท่าขยับตัวออกจากผม ผมเลยใช้ขาเกี่ยวไว้จนแน่น กอดฟรอนท์แล้วกลิ้งพลิกไปพลิกมาจนทำให้ฟรอนท์กลิ้งตามแรงเหวี่ยงของผม...





"อร๊ากกก..... พี่เท็น ฮ่าๆๆ...."



"หึหึ อยากแกล้งพี่ดีนัก... เดี๋ยวจะโดนมิใช่น้อย!!" ผมแกล้งดุฟรอนท์ไม่จริงจังนัก



"ฮ่าๆๆ ฟรอนท์ยอมแล้วๆๆ แค่กๆๆ พี่เท็นฟรอนท์เหนื่อยแล้ว.... ฮ่าๆๆ" ผมสงสารเด็กครับเลยต้องเลิกแกล้ง เดี๋ยวจะหายใจไม่ทัน.... ผมจึงกอดฟรอนท์นิ่งๆ ฟรอนท์หอบหายใจเหนื่อยอยู่ในอ้อมกอดของผม



"เหนื่อยเหรอ?" ผมถามขึ้น



"เหนื่อยซิ ฟรอนท์หายใจเกือบไม่ทันพี่เท็นชอบแกล้งฟรอนท์ ฟรอนท์จะไปฟ้องคุณย่า พี่ฟรานซ์ พี่ฟรอสต์ พ่อพี่เท็น อ่อๆๆ คุณปู่ด้วย" เกือบหมดบ้านครับ



"อ้าว!! แล้วพ่อกับแม่ฟรอนท์ล่ะ ทำไมถึงไม่ฟ้องให้หมดล่ะ หึหึ"



"ไม่ฟ้องหรอก ชิส์ พ่อกับแม่ฟรอนท์อ่ะชอบเข้าข้างพี่เท็น ชอบหาว่าฟรอนท์ดื้อไม่ยอมเชื่อฟังพี่เท็น ฟรอนท์ไม่ได้ดื้อซะหน่อย ฟรอนท์เป็นเด็กดีจะตาย...." ใช่ครับ ตอนนี้ผมก็เป็นเขยรักของพ่อกับแม่ฟรอนท์เหมือนกันนะ เอาซี้ไอ้เท็นก็ทำคะแนนนะคร๊าบบ พ่อตากับแม่ยายเข้าข้างผมคร๊าบบ... ไม่อยากจะคุยนะเนี๊ยะ



"พี่เท็น..... ฟรอนท์หิวแล้ว ไปกินข้าวกันนะ ฟรอนท์อยากกินกุ้งเผา" หิว 24 ชม. จริงๆ เด็กผม



"งั้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าล้างหน้าล้างตาก่อนแล้วกัน เสร็จแล้วพี่จะพาไปกินที่ร้านที่เราเคยไปครั้งที่แล้วดีไหม?"



"ดีๆ ฟรอนท์ชอบ" ฟรอนท์รีบลุกขึ้นเตรียมจะวิ่งเข้าห้องน้ำแต่ผมดึงแขนไว้ก่อน



"อ๊ะ!! ดึงฟรอนท์ไว้ทำไมอ่ะ?"



"ก่อนไปพี่ขอรางวัลก่อนซิ....."



"ตลอดอ่ะ!!...."




ฟอดดด......



"พอใจรึยัง?...." ฟรอนท์ถามขึ้นหลังจากหอมลงที่แก้มของผม



"หึหึ พอใจมากครับ" ผมตอบพร้อมกับยิ้มให้ฟรอนท์ ฟรอนท์ทำท่าเขินอายก่อนจะวิ่งเข้าห้องน้ำไป.....





          ผมขับรถพาฟรอนท์มากินข้าวเที่ยงที่ร้านอาหารที่เราเคยมากิน ผมนั่งแกะกุ้งให้ฟรอนท์กิน ฟรอนท์ก็เล่าเรื่องนู้นเรื่องนี้ไปเรื่อย เล่าเรื่องพี่ฟรานซ์กับอิงค์บ้าง ล่าสุดพี่ฟรานซ์พาอิงค์ไปดูงานด้วยกันที่สิงค์โปร กลับมาซื้อของมาฝากเพียบ แต่ประเด็นไม่ได้อยู่ที่ของฝากแต่ฟรอนท์บอกว่า.... ฟรอนท์ได้รับออล่าความรักที่ผิดปกติไปกว่าเดิม อิงค์ดูหลบหน้าหลบตาฟรอนท์แล้วแถมยังไม่ค่อยกล้าสบตาพี่ฟรานซ์อีก พอพี่ฟรานซ์พูดนิดๆ หน่อยๆ ก็หน้าแดง ดูซิครับแฟนผมช่างไปสังเกตุคนอื่นเขาเนอะ!! แล้วตอนนี้ก็มานั่งจับผิดพี่ชายอีกคนที่ไม่ค่อยกลับบ้าน ชอบไปนอนค้างที่คอนโดที่แม่ซื้อทิ้งไว้ นานๆ ถึงจะกลับบ้าน ได้ข่าวว่าไปเล่นดนตรีกับเพื่อนที่ผับ แถมคุยโทรศัพท์กับใครก็ไม่รู้....





"พี่เท็น..... กินเสร็จแล้วเราไปขับรถเล่นกันนะ เอ๊ะ!! หรือเราจะไปเที่ยวเพลินวานดี คราวที่แล้วเราก็ไม่ได้ไปกับเพื่อนๆ แถมพวกไอ้ปริ้นถ่ายรูปมาอวดอีก ไปกันนะฟรอนท์อยากไปถ่ายรูปบ้างอ่ะ นะๆ พี่เท็นนะ...."




"ได้ซิ.... เดี๋ยวพี่พาไปครับ" ฟรอนท์ยิ้มกว้างทันที




"พี่เท็นน่ารักที่สุด...."





            หลังจากกินข้าวเสร็จผมก็พาฟรอนท์ไปที่เพลินวาน เราถ่ายรูปด้วยกันโดยมีผมเป็นคนถือกล้องแล้วกดถ่าย บ้างก็ขอให้คนที่มาเที่ยวที่นั่นถ่ายรูปคู่ให้เรา มีคู่รักหลายคนที่มาเที่ยวเหมือนกับเราสองคน สถานที่ก็สวยใช้ได้เลยครับ ฟรอนท์ซื้อขนมสายไหมแล้วเดินกินตามทางไปเรื่อยๆ กินเองบ้าง ใช้มือหยิบมาป้อมผมบ้าง เราเดินจับมือกันตลอดทาง หลังจากเราเที่ยวกันจนหมดแรงก็ขับรถกลับมาที่พัก เราผลัดกับอาบน้ำแล้วมานั่งดูทีวีกับที่โซฟา นั่งดูสักพักฟรอนท์ก็เลื้อยลงมานอนที่ตักผมจนหลับไปเพราะความเหนื่อย ผมอุ้มฟรอนท์เข้าไปนอนที่ห้องนอนแล้วผมก็ลงไปนอนกอดฟรอนท์แล้วหลับตามฟรอนท์ไป เราตื่นมาประมาณสี่โมงกว่าๆ ผมโทรสั่งอาหารให้มาส่งที่บ้านพัก....





"พี่เท็น.... เดี๋ยวเราไปเดินเล่นที่ทะเลกันไหม?"




"อืม.... ไปซิ"




"เล่นน้ำทะเลด้วยได้ไหม?"




"ได้..... แต่ห้ามเล่นนานนะ เดี๋ยวจะไม่สบาย"




"รับทราบฮ่ะ คึคึ....." ผมได้แต่ส่ายหัวให้กับความทะเล้นของแฟนตัวเอง เราเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นกางเกงขาสามส่วนกับเสื้อยืดสบายๆ ไปเล่นน้ำทะเล ฟรอนท์แกล้งกระโดดคว้าเข้าที่คอของผมหวังจะให้ผมจนน้ำทั้งตัวแต่เจอผมจับอุ้มจนตัวลอยแล้วทิ้งลงน้ำ เราต่างแกล้งกันจนฟรอนท์เหนื่อยและยอมแพ้ในที่สุด




"พี่เท็น.... ให้ฟรอนท์ขี่หลังกลับน้าาา.... ฟรอนท์เหนื่อยจนหมดแรงแล้วอ่าาา...."




"ได้คร๊าบบ.... คุณชาย" ผมพูดตอบยิ้มๆ แล้วนั่งลงให้ฟรอนท์ขึ้นขี่หลัง




"อึ่บ!! หนักไหม?" ฟรอนท์ถามขึ้น




"ไม่หนักเลยซักนิด....." ผมตอบ




"คิคิ....." ฟรอนท์หัวเราะชอบใจในคำตอบ ตอนนี้พระอาทิตย์กำลังจะตกดินครับ





"ฟรอนท์ครับ....."




"อืม...... พี่เท็นหนักเหรอ? ให้ฟรอนท์ลงเดินก็ได้นะ"




"เปล่าครับ พี่แค่จะบอกว่า....."






"ว่า?........"








"เรียนจบแล้วฟรอนท์มาอยู่กับพี่ตลอดไปได้ไหม?" ผมหยุดเดินแล้วหันหน้าไปมองฟรอนท์ ฟรอนท์ดูหน้าตาตกใจมากกับสิ่งที่ผมพูด








"พี่เท็นหมายความว่า?...."











"แต่งงานกับพี่นะครับ....."






******************** TBC. ********************

น้ำทะเลจืดกันไป.... ฮ่าๆๆๆ
ขอบคุณที่เม้นให้กำลังใจนะค่ะ น่ารักมากๆ เลย

 

[❣☾月亮☽❣]

 .  โอ๊ย. คู่นี้หวานมากๆ. ฮันนีมูนล่วงหน้าไปเลยแต่งงานไว้ทีหลังเนาะ

น้ำตาลขึ้น.   
ขอบคุณค่ะ

[บูมเบส]

อ่านแล้วฟินมาก

[iceman555]

อร๊ายย ยย. เขินแทนฟร้อนท์

[sunipum]

โอ๊ะ โอ น่ารักสุดๆอ่ะ อ้อนกันไปอ้อนกันมา มุ้งมิ้งมากๆ  คืออ่านแล้วต้องยิ้มตามตลอด ขอบคุณนะค่ะ ^^

[a_n]

ทะเลหวานจริงๆ 555++

[seaz]

โอ๊ย ... หวานน้ำทะเลหวานไปเลย ฮ่าๆ
ตอบตกลงไปเลยลูก

[aom2529]

  หวานจนทะเลหายเค็มเลย

[a_n]

 

[aom2529]

 

[Star_ss]

★.:***♡มหาลัยวุ่นรัก♡...เดอะ ซีรี่ย์❥***:.★
เรื่อง
★.:*ซ่าดีนัก....กูรักมึงก็ได้ว่ะ! *:.★★彡
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

ตอนที่ 36 (เท็น+ฟรอนท์) รักแรกและรักสุดท้าย/2 (END)






    คนร่างเล็กที่ยังคงขี่อยู่บนหลังผู้ชายที่ขึ้นชื่อว่าเป็นคนรัก หลังจากได้ยินคำว่า.... "แต่งงานกับพี่นะครับ....." ก็เบิกตากว้างทันที ใจของเขากำลังเต้นแรงจนจับจังหวะไม่ได้ เต้นแรงเหมือนจะทะลุออกมาจากอกเสียให้ได้ ผู้ชายที่เขารักที่สุดเทียบเท่ากับคนในครอบครัวหรืออาจจะพิเศษกว่านั้นกำลังทำให้เขาตื่นเต้น ตกใจ ดีใจ อบอุ่นใจ มีความสุข หัวใจพองโต โลกทั้งโลกของเขากำลังหยุดหมุน เวลากำลังหยุดเดิน มีเพียงเสียงหัวใจที่ยังคงเต้นแรงไม่เป็นจังหวะทำให้เขารู้ว่าเขายังหายใจอยู่ คนร่างเล็กตัวสั่นเทาด้วยอารมณ์ที่หลากหลาย ดวงตากำลังค่อยๆ พล่าเลือนด้วยน้ำใสๆ ที่ตากำลังรื้อจนบดบังภาพชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้า เขารีบเอามือที่กำลังกอดคอคนรักออกหนึ่งข้างเพื่อเช็ดน้ำตา เขาอยากจะมองหน้าคนรักให้ชัดๆ เพื่อย้ำเตือนให้เขารู้ว่าเขาไม่ได้ฝันไป ทุกอย่างเป็นเรื่องจริง ถ้าเขาคิดว่ากำลังฝันอยู่ก็อยากจะหยิกตัวเองให้เจ็บๆ เพื่อให้รู้ว่าทุกอย่างคือเรื่องจริงเขาไม่ได้ฝันไป ปากเล็กๆ ของเขาอยากจะพูดคำบางคำออกไปแต่ทำได้เพียงขยับปากเป็นคำพูดเท่านั้น ไม่มีเสียใดเล็ดลอดออกจากปากเล็กๆ นั้นทั้งที่ใจอยากพูดออกไปมากแค่ไหนก็ตาม.... คนรักเขากำลังมองตรงมาที่เขาอย่างไม่ละสายตาและรอคำตอบอย่างใจจดใจจ่อจนคนรักของเขาต้องหันหน้าไปหาคนตัวเล็กที่อยู่ด้านหลังเพิ่มอีกนิดเพื่อมองใบหน้าคนตัวเล็กได้ถนัดยิ่งขึ้น...







"ว่าไงครับ? ฟรอนท์อย่าเงียบซิ พี่ทำตัวไม่ถูกแล้วนะเนี๊ยะ!! อ่อ... ถ้าเรื่องแหวนพี่ไม่มีให้นะตอนนี้เพราะอยู่ๆ พี่ก็คิดแล้วก็พูดออกมาเลย พี่เลยไม่ได้เตรียมมาด้วยอ่ะ แต่ถ้าฟรอนท์อยากได้แหวนด้วย งั้นเอาไว้พี่จะพูดขอฟรอนท์อีกทีแล้วกันนะครับ เฮ่อ! พี่นี่แย่จริงๆ เลย ไม่โรแมนติกเอาซะเลย จะขอแฟนแต่งงานทั้งทีไม่ได้เตรียมอะไรมาเลย แถมไม่มีเทียน ไม่มีไวท์ ไม่มีอาหารดีๆ สถานที่ดีๆ ที่โรแมนติกกว่านี้ พี่ขอโทษนะครับ เอาไว้ครั้งหน้าพี่จะ...."







Oops!!!






      เสียงจากปากคนรักของเขาที่กำลังพูดบ่นให้กับตัวเองที่ไม่ยอมเตรียมการให้ดีๆ ก่อนที่จะขอคนรักแต่งงาน เพราะจู่ๆ เขาก็เกิดอยากให้คนๆ นี้อยู่กับเขาตลอดไปจึงพูดขอแต่งงานทั้งๆ ที่ตัวยังคงเปียกกันทั้งคู่ เพราะเพิ่งลงเล่นน้ำทะเลกันมา ถึงจะเป็นสถานที่ๆ ไม่ได้เลิศหรูอะไรแต่คนร่างเล็กกลับคิดว่ามันโรแมนติกที่สุด ปากบางประกบลงที่ปากหนาจนทำให้กลืนคำพูดที่บ่นไม่หยุดหายไป จูบที่คนร่างเล็กมอบให้กับเป็นจูบที่สั่นเล็กน้อย ปากเล็กบรรจงจูบอย่างช้าๆ ด้วยความอ่อนโยนแต่เป็นจูบที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก ท่ามกลางเสียงทะเลที่กำลังซัดสาด แสงพระอาทิตย์สีส้มอร่ามที่กำลังจะตกดินตรงเส้นขอบทะเล จูบที่สั่นไหวพร้อมน้ำตาที่ไหลอาบแก้มด้วยความดีใจ จูบแบบไม่ล้วงล้ำแต่ทำให้หัวใจอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก คนร่างเล็กจูบอยู่เนิ่นนานก่อนจะละปากออกจากคนรัก ทำให้เกิดรอยยิ้มบนใบหน้าของคนที่เพิ่งขอเขาแต่งงาน






"แต่งฮ่ะ ห้ามพี่เท็นเปลี่ยนใจด้วย..." คนร่างเล็กพูดพร้อมกับเสียงสะอื้นเล็กน้อย




"หึหึ พี่ไม่มีวันเปลี่ยนใจแน่ครับ ฟรอนท์จูบมัดจำพี่อีกทีได้ไหม?"






จุ๊บๆๆๆๆ





"ฟรอนท์จุ๊บมัดจำไว้ก่อน อย่าลืมสินสอด บ้าน รถ ที่ดิน คอนโด อสังหาริมทรัพย์ที่พี่เท็นมีทั้งหมดด้วยนะ คึคึ" คนร่างเล็กหัวเราะด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มบ่งบอกว่ามีความสุขมากแค่ไหน




"จะปล้นพี่เหรอ? หื้มม!! พี่มีเท่าไหร่พี่จะให้ฟรอนท์หมดเลยครับผม เอาเป็นว่าตกลง จบปุ๊บแต่งปั๊บเลยนะ แต่ตอนนี้พี่ว่าเรากลับที่พักกันก่อนดีกว่าครับ ลมเริ่มแรงขึ้นแล้วเดี๋ยวฟรอนท์จะไม่สบายก่อนได้เป็นเจ้าสาวพี่ หึหึ"




"บ้า!! เจ้าบ่าวต่างหาก"






ฟอดดดด......




ผมหอมที่แก้มฟรอนท์เน้นๆ "สำหรับฟรอนท์พี่ให้เป็นทุกอย่างสำหรับพี่อยู่แล้วครับ" ฟรอนท์ซบหน้าลงที่บ่าของผมก่อนที่ผมจะอุ้มฟรอนท์พากลับไปที่พัก ฟรอนท์ไม่พูดอะไรอีกได้แต่ซบที่บ่าแล้วปล่อยให้ผมอุ้มกลับจนถึงที่พัก พอถึงที่พักเราก็พลัดกันอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ผมโทรสั่งอาหารง่ายๆ มาสองอย่างเพราะกลัวว่าฟรอนท์จะหิว ฟรอนท์อาบน้ำแต่ตัวเสร็จก็เดินเข้ามาหาผมที่นั่งดูทีวีอยู่บนโซฟา





"หิวรึยังครับ?" ฟรอนท์นั่งลงข้างผม ดึงแขนผมไปกอดไว้แล้วซบหน้าลงที่อกของผม




"เป็นอะไรหึ!! ถามไม่ตอบ ไม่สบายรึเปล่า? ไหนพี่ดูซิ" ผมทาบมือลงที่หน้าผากของฟรอนท์ อุณภูมิก็ปกติดีแต่ตัวอุ่นกว่าผมนิดๆ อาจจะเป็นเพราะเพิ่งแช่น้ำอุ่นมามั้งครับ






"พี่เท็น...."




"ครับ...ว่าไง ปวดหัวเหรอ?" ผมพยายามจะจับหน้าฟรอนท์ให้มองผมแต่ฟรอนท์ก็ขืนเอาไว้แล้วซบหน้าลงที่อกผมเหมือนเดิม







"พี่เท็น...."




"เป็นอะไร? หื้อ!! เรียกพี่แล้วก็ไม่ยอมพูด... เป็นอะไรครับ?"




"ฟรอนท์รักพี่เท็นมากนะ" ผมนั่งยิ้มกับสิ่งที่ได้ยิน มันทำให้ผมรู้สึกอิ่มเอมกับคำบอกรักสั้นๆ ง่ายๆ แต่เต็มเปี่ยมไปด้วยความรู้สึกที่มากมาย




"พี่ก็รักฟรอนท์ครับ......" ผมดึงแขนผมที่ฟรอนท์กำลังกอดอยู่แล้วเปลี่ยนมาโอบกอดฟรอนท์ไว้ทั้งตัว ฟรอนท์ก็เปลี่ยนมาซบหน้าที่ซอกคอของผม




"พี่เท็นจะอยู่กับฟรอนท์ตลอดไปใช่ไหม?"




"คร๊าบ.... พี่จะอยู่กับฟรอนท์ตลอดไป" ฟรอนท์กระชับกอดตัวผมแน่นขึ้น




"จริงๆ นะ....."




"จริงๆ ครับ" ฟอดด..... "ไม่เชื่อที่พี่พูดรึไง? หื้อ!!" ฟรอนท์เงยหน้าขึ้นมองผม ผมก็มองฟรอนท์อย่างยิ้มๆ ยิ้มกับความน่ารักของฟรอนท์







"ฟรอนท์เชื่อพี่เท็น....."






          คำตอบทำให้ผมพอใจจนต้องยิ้มกว้างกว่าเดิม ฟรอนท์เห็นผมยิ้มก็ยิ้มตาม ผมก้มลงจูบลงที่หน้าผากเบาๆ เลือนมาจูบที่คิ้ว เปลือกตา จมูก ไล่ลงมาจนถึงปากเล็กๆ บางๆ แต่กลับนุ่มทุกครั้งที่ผมได้สัมผัส จูบลงที่ปากล่างอย่างนุ่มนวลก่อนจะขบเม้มริมฝีปากล่างสลับกับริมฝีปากบน ลมหายใจที่หายใจอย่างแผ่วเบาสัมผัสรดใบหน้าผมจนรู้สึกขนลุกชันที่แทบทั้งตัว ปากเล็กค่อยๆ เผยปากเพื่อรับสัมผัสร้อนจากปากผม ลิ้นร้อนไล้เลียที่ปากบางจนทั่วก่อนจะไล้เลียตามไรฟันที่เรียงตัวสวยก่อนจะส่งลิ้นร้อนเข้าไปรับสัมผัสโพรงปากนุ่มด้านใน รสหวานๆ อ่อนนุ่มลิ้นเหมือนได้ดื่มนมอุ่นๆ ผมตวัดลิ้นเกี่ยวพันลิ้นเล็กเพื่อชิมความหวาน โพรงปากนุ่มอุ่นๆ ทำให้รู้สึกว๊าบหวิวทุกครั้งที่ได้สัมผัส ลมหายใจเราสองคนยังคงหายใจรดสัมผัสผิวหน้าของกันและกันอย่างไม่มีหยุดพัก ลิ้นเล็กตวัดเกี่ยวพันหยอกล้อลิ้นร้อนเป็นการตอบสนองที่ทำให้ผมรู้สึกพอใจเป็นอย่างมาก แขนทั้งสองข้างของฟรอนท์เกี่ยวพันรอบคอของผมพร้อมกับแอ่นอกรับสัมผัสวาบหวามที่เกิดขึ้น มือผมลูบไล้เข้าไปใต้เสื้อนอนที่แสนบาง ตุ่มไตเริ่มชูชัน ผมสกิดตุ่มไตที่ชูชันอย่างหยอกล้อ "อือออ....." เสียงครางในลำคอของฟรอนท์สร้างอารมณ์ให้ผมได้ดีทีเดียว มือผมที่ปัดป่ายไปทั่วแผ่นหลังและด้านหน้าทำให้ฟรอนท์เด้งตัวรับตามสัมผัสที่ผมมองให้ "อืม....." เสียงครางประทวงเนื่องจากขาดอากาศหายใจ ผมล่ะปากออกเพียงเล็กน้อยยังคงดูดลิ้นชิมความหวานอย่างไม่หยุดหย่อน ผมช้อนตัวฟรอนท์ขึ้นอุ้มในท่าที่หันหน้าเข้าหากัน ฟรอนท์ใช้ขาทั้งสองข้างเกี่ยวรัดที่เอวผม แขนทั้งสองข้างคล้องคอไว้อย่างแน่นหน้า ส่วนอ่อนไหวของเราเสียดสีกันอยู่ด้านล่าง.... ผมอุ้มฟรอนท์เดินเข้าไปในห้องนอน แผ่นหลังของฟรอนท์สัมผัสกับที่นอนนุ่มโดยมีผมขึ้นคล่อมอยู่บนตัวฟรอนท์ ผมผละจูบออกจากปากฟรอนท์ มองหน้าฟรอนท์ที่กำลังนอนทำตาเยิ้ม หายใจหอบอากาศเข้าปอด....






"ยั่วพี่แล้วต้องรับผิดชอบนะครับ......" ผมยิ้มมุมปากเล็กน้อย ผมจัดการถอดเสื้อออกจากตัว ฟรอนท์นอนยิ้มทำตาเยิ้มมองผมอยู่ใต้ร่างก่อนจะยื่นมือขึ้นสองข้างขึ้นพร้อมกันแล้วพูดว่า....





"ถอดให้ฟรอนท์ด้วยซิ....." ผมยิ้มแล้วส่ายหัวเล็กน้อยให้กับความน่ารักของคนใต้ล่างก่อนที่จะก้มลงไปถอดเสื้อให้ฟรอนท์ ทั้งๆ ที่ตัวเองเป็นคนบอกให้ผมถอดเสื้อให้แต่ดันหน้าแดงไปถึงหูแล้วเสหน้าไปทางอื่นซะงั้น ตัวขาวๆ อมชมพูมองเห็นตุ่มไตสีชมพูอ่อนๆ ได้อย่างชัดเจน





"ให้พี่ปิดไฟก่อนไหม?" ผมถามขำๆ เพราะพอจะรู้คำตอบว่ายังไง อีกใจก็อยากจะเปิดไฟทิ้งไว้เพื่อให้เห็นหน้าคนรักชัดๆ ผมโรคจิตไปไหม? ฟรอนท์ไม่ตอบครับแค่พยักหน้างึกๆ เป็นอันรู้กันว่าอาย... แต่ดันอายได้น่ารักมากนี้ซิ!! ทำผมแทบคลั่งตาย ผมเดินไปปิดไฟกลางห้องแต่เปิดไฟดวงเล็กๆ ที่หัวเตียงไว้ครับ ขอเห็นหน้านิดนึงก็ยังดี หึหึ ฟรอนท์มองหน้าผมเหมือนอยากถามว่าทำไมไม่ปิดให้หมด พี่จะเปิดทำไม ฟรอนท์อาย.... หึหึ ผมตอนคำถามทางสีหน้ากลับไปว่า.... พี่อยากมองหน้าฟรอนท์ตอนที่พี่มีความสุขที่สุดครับ



  ฟรอนท์ยังคงนอนอายอยู่บนที่นอนก่อนจะคว้าเอาหมอนมาปิดหน้าตัวเองเอาไว้ ที่นอนนุ่มยวบรับตามแรงน้ำหนักตัวของผม มือผมยื่นมือไปหยิบหมอนที่ฟรอนท์พยายามเอาปิดหน้าตัวเองไว้ เปิดออกมาก็เห็นใบหน้าที่ยิ้มด้วยความเขินอาย





จุ๊บ!!!




        ผมจุ๊บปากลงที่ปากบางอย่างไม่ล่วงล้ำก่อนจะค่อยๆ ก้มลงไปจูบที่ปากอย่างนุ่มนวล มือเล็กคล้องที่คอผมด้วยความเคยชิน ปากผมจูบย้ำๆ ซ้ำๆ ค่อยๆ บรรจงจูบอย่างอ่อนโยนก่อนจะค่อยๆ ส่งลิ้นร้อนเข้าไปกวาดชิมรสหวานนี้อีกครั้ง ลิ้นเล็กเกี่ยวพันตอบลิ้นร้อนอย่างรู้งาน รสจูบที่ว่าหวานคงไม่มีจูบไหนหวานเท่าจูบนี้ แรงจูบเริ่มเร้าร้อนขึ้นเรื่อยๆ ลิ้นร้อนก็ยังคงกวาดชิมความหวานรอบโพรงปากนุ่มอย่างละเมียดละมัย มือผมปัดป่ายไปทั่วแผ่นอกอันเรียบเนียน "อืมมม....." เสียงครางในลำคอเกิดขึ้นจากความวาบหวาบที่เราต่างมอบให้กัน ผมละจากปากบางก่อนที่จะเลือนไปจูบที่แก้มแล้วไล้ผ่านลมหายใจร้อนๆ ไปที่ใบหูก่อนจะเป่าลมเบาๆ จนฟรอนท์ต้องหดคอหนี ผมกระซิที่ข้างหูเบาๆ ว่า......





"คืนนี้อย่าดื้อกับพี่นะครับ...."





         ผมซุกไซ้ที่ซอกคอขาว สูดดมกลิ่นหอมอ่อนๆ ที่ทำให้ผมหลงไหลได้มากมายขนาดนี้ กดจูบลงที่คอก่อนจะขบเม้นเบาๆ ก่อนจะสร้างรอยรักสองสามรอย ผมจูบซับไล้ลงไปเรื่อยๆ จากซอกคอขวาจนถึงตุ่มไตเล็กๆ น่ารักที่สองข้าง ดูดเลียวนลิ้นร้อนสลับไปมาทั้งสองข้าง ฟรอนท์แอ่นตัวรับสัมผัสนี้ที่ผมมอบให้




"อ่าาา.....พี่เท็น" ฟรอนท์ครางเสียงหวานอย่างเก็บไว้ไม่อยู่ มือสองข้างกำผ้าปูที่นอนไว้แน่




        ปากผมกำลังปรนเปรอให้กับตุ่มไตเล็กๆ ทั้งสองข้างสลับกันไปมา เสียงครางยังคงดังอยู่ต่อเนื่อง มือก็ลูบไล้ไปทั่วร่างฟรอนท์จนลงไปถึงส่วนล่างที่ถูกปกปิดด้วยกางเกงนอนขาสั้นที่ฟรอนท์ชอบใส่นอน มือผมจับมั่นที่หัวกางเกงก่อนจะค่อยๆ ดึงเพื่อถอดออก ฟรอนท์ยกสะโพกขึ้นนิดหน่อยเพื่อให้ถอดได้ง่ายขึ้น ตามด้วยกางเกงในตัวจิ๋วที่ห่อหุ้มส่วยอ่อนไหวไว้ภายใน ตอนนี้ทั้งตัวของฟรอนท์ว่างเปล่าไม่มีสิ่งใดบดบังเรือนร่างนี้แม้แต่ชิ้นเดียว "อืออ....." เสียงครางที่เปล่งออกจากลำคอของผมบ่งบอกว่าผมรู้สึกดีมากแค่ไหนที่ได้สัมผัสร่างกายนี้ มือผมเลื่อนลงไปกอบกุมส่วนอ่อนไหวของฟรอนท์เอาไว้ก่อนจะกดนิ้วลงที่ส่วนปลายแล้ววนนิ้ว นวดเค้นเบาๆ ช้าๆ สลับเร็ว




"อ่าาาาา..... พี่เท็น อืออ......"




ผมละปากจากตุ่มไตทั้งสองข้างขึ้นไปจูบที่ปากฟรอนท์อย่างเร้าร้อน เสียงจูบดัง จุ๊บๆๆ ในขณะที่เรากำลังเกี่ยวพันลิ้นกันอย่างไม่มีหยุดพัก มือผมเริ่มขยับช้าๆ ที่ส่วนอ่อนไหวของฟรอนท์แล้วเพิ่มความเร็วขึ้นเรื่อยๆ ฟรอนท์แอ่นตัวเด้งรับตามแรงขยับเข้าออก ผมเริ่มเร่งความเร็วของมือผมขึ้นเรื่อยๆ จนในที่สุดฟรอนท์ก็กระตุกตัวก่อนจะปลดปล่อยน้ำรักสีขุ่นออกมาจนเต็มมือของผม




"อ่าาาา......." ฟรอนท์หอบหายใจเหนื่อย ผมขยับให้อีกสามสี่ครั้งน้ำรักก็ส่วนที่เหลือก็ออกมา ผมกดจูบลงที่หน้าผากของฟรอนท์เบาๆ ก่อนจะลุกขึ้นถอดกางเกงตัวเองออก ทำให้เห็นแก่นกายที่กำลังแข็งขืน





"ตาพี่บ้างนะครับ...."





ผมขึ้นคล่อมฟรอนท์ไว้ทั้งตัวอีกครั้ง แขนทั้งสองข้างคล้องที่คอของผมก่อนจะดึงผมลงไปรับจูบที่เร้าร้อนอีกครั้ง ผมคล่อมทับฟรอนท์ไว้ทั้งตัว บดเบียดแก่นกายของเราทั้งสองคนเข้าหาก่อน จูบที่เร้าร้อน ร่างกายที่กำลังบดเบียดเสียดสีกันอย่างไม่หยุดหย่อนทำให้ผมปั่นป่วนที่ท้องน้อย รู้สึกต้องการปลดปล่อยเต็มที่ ขนที่ลุกชันไปทั่วทั้งร่างกาย ผมแทรงตัวที่ระหว่างขาของฟรอนท์ก่อนจะยกขาทั้งสองข้างตั้งขึ้นแล้วดันตัวเข้าแทรกตรงกลางระหว่างขา ผมบดเบียดแท่นร้อนผมกับฟรอนท์เข้าด้วยกัน มือผมลูบไล้วนนิ้วอยู่ที่ช่องทางรักของฟรอนท์ มืออีกข้างของผมเอื้อมไปเปิดลิ้นชักข้างหัวเตียงหยิบหลอดเจลออกมา ใช้นิ้วโป้งดันเพื่อเปิดฝาออกก่อนจะบีบใส่มืออีกข้างแล้วป้ายลงที่ช่องทางรัก





"อ๊ะ!!!....... อือออ....." เสียงร้องตกใจเล็กน้อยก่อนจะเปลี่ยนเป็นเสียงครางอันแสนหวาน





ผมไล้วนนิ้วอยู่ที่ปากทางรักก่อนจะส่งนิ้วแรกเข้าไปสำรวจด้านใน ขยับเข้าออกช้าๆ ก่อนจะวนนิ้วจนทั่วด้านใน ฟรอนท์แอ่นอกเด้งสะโพกรับด้วยความเสียงซ่าน ผมละจูบออกจากปากบางก่อนจะเปลี่ยนมาหยอกล้อกับตุ่มไตทั้งสองข้างอีกครั้ง ทั้งดูด กัด เลีย ตวัดลิ้นจนทั่วแล้วงับเบาๆ ก่อนจะดูดจนเกิดเสียง ผมส่งนิ้วที่สองและสามเข้าไปตามลำดับก่อนจะขยับเข้าออกอย่าเร็ว ฟรอนท์จิกกำผ้าปู่ที่นอนไว้แน่น




"อ๊ะๆๆ พี่เท็น อ่าาา....."




เมื่อรู้สึกว่าช่องทางรักได้ขยายมากพอที่จะรับสิ่งใหม่ที่จะเข้าไปสำรวจด้านในได้แล้ว ผมจึงจับแท่นร้อนถูไถไล้วนที่ปากช่องทางรักก่อนจะแยกขาของฟรอนท์ให้กว้างขึ้น ยกสะโพกขึ้นสูงโดยใช้หน้าขาผมดันให้สูงขึ้นจนเห็นช่องทางรักเด่นชัดตรงหน้า ผมจ่อแท่นร้อนที่ช่องทางรักนั้นก่อนจะค่อยๆ สอดใส่เข้าไปอย่างช้าๆ






"อ๊ะ!!! อือออ..... เจ็บ!!" ผมก้มลงจูบที่หน้าผากฟรอนท์เบาๆ




"อดทนหน่อยนะครับ อือออ...."




"อย่าเกร็งนะครับคนเก่งของพี่..... อ่าาาา"





ผมสอดใส่เข้าไปได้เพียงส่วนหัวเท่านั้นก็ต้องค้างไว้ก่อน ผมก้มลงไปจูบฟรอนท์เพื่อเป็นการช่วยคลายความเจ็บปวดที่เกิดขึ้น ฟรอนท์ตอบรับจูบในทันที ผมค่อยๆ ดันแท่นร้อนเข้าไปข้างในตัวฟรอนท์ทีละนิด ทีละนิดจนสุดความยาว





"อ่าาาา........ ซี๊ดดดด....... เก่งมากครับคนดี" ผมละปากออกมาจากปากฟรอนท์ก่อนจะร้องครางด้วยความเสียที่ได้รับ ช่องทางรักของฟรอนท์ทั้งรัดแน่น ตอดรัดตุบๆๆ แรงและรัว ข้างในตัวฟรอนท์ร้อนระอุโอบรัดแท่นร้อนผมไว้ด้วยความเสียวซ่าน เลือดในกายผมไหลเวียนไปทั่วทั้งร่าง ความเสียวซ่านวิ่งพล่านอย่างไม่หยุดหย่อน แรงบีบรัดทำให้ผมแทบจะทนไม่ไหว




"พี่ขยับเลยนะครับ....."





ผมค่อยๆ ถอดแท่นร้อนออกจนเกือบสุดความยาวก่อนจะสอดใส่กลับเข้าไปอีกครั้งอย่างช้าๆ เนิบๆ ก่อนจะเริ่มขยับสะโพกเร็วขึ้นอย่างเป็นจังหวะ หน้าฟรอนท์สะบัดไปมาด้วยความเสียวซ่าน ผมเริ่มซอยสะโพกถี่ขึ้น เร็วขึ้นและแรงขึ้นเรื่อยๆ





ผับๆๆๆๆๆ





เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังสนั่นลั่นห้อง อืมมม..... อ่าาา...... เสียงครางของผมและฟรอนท์ดังปะปนไปกับเสียงทำรักที่ดังสนั่นลั่นห้อง ร่างฟรอนท์สั่นไหวตามแรงกระแทกเข้าออกของผมอย่างต่อเนื่อง ฟรอนท์ปัดป่ายมือไปทั่วแผ่นท้องของผม ผมยังคงเร่งสะโพกแรงขึ้นเรื่อยๆ




"อ๊ะๆๆ พี่เท็น.... อือออ.... เบาๆ อ่าาา....." เสียงร้องครางขาดๆ หายๆ สลับกับเสียงพูดที่กระท่อนกระแท่นแทบจะจับใจความไม่ได้ทำให้ผมยิ่งรุ่มร้อน เลือดในกายยิ่งวิ่งพล่านด้วยความเสียวซ่านที่เกิดจากแรงตอดรัดถี่และรัวตามแรงกระแทกที่ผมส่งไป ยิ่งผมกระแทกแรงมากเท่าไหร่ช่องทางรักของฟรอนท์ยิ่งตอดรัดผมแรงมากขึ้นเท่านั้น





"อืออออ......ซี๊ดดดดด...... เก่งมากครับ อ่าา......" ผมซี๊ดครางด้วยเสียงที่แหบพร่า





สะโพกของผมยังคงทำหน้าที่กระแทกเข้าออกอย่างไม่หยุดยั้ง ผมจับตัวฟรอนท์พลิกให้นอนคว่ำหน้าลงกับที่นอนแล้วยกสะโพกให้สูงขึ้นแล้วกระแทกเข้าออกทันที "อือออ...." ข้างในตัวฟรอนท์ทั้งนุ่ม ทั้งร้อนจนผมอดใจไว้แทบจะไม่ไหว




"อ๊ะๆๆ พี่เท็นน ฟรอนท์ไม่ไหวแล้ว อ๊ะๆๆๆ....."




"ซี๊ดดด....... รอพี่ก่อนนะครับคนดี อืออออ....."




ผมจับสะโพกฟรอนท์ไว้แน่นก่อนเร่งความเร็วสะโพกกระแทกเข้าออกอย่างเร็วและรัว ร่างของฟรอนท์สั่นสะท้านตามแรงโหมกระหน่ำที่ผมกระแทกเข้าออกอย่างไม่มียั้ง หน้าฟรอนท์สะบัดไปมาด้วยความเสียวซ่านมือทั้งสองข้างขย้ำผ้าปูที่นอนจนแทบขาดติดมือออกไปด้วย ผมกัดฟันกรอดด้วยความเสียวที่วิ่งพล่านทั่วร่างกายของผม ช่องทางรักยิ่งตอดรัดแท่นร้อนอย่างแรงและถี่รัว ผมซี๊ดปากอย่างห้ามไว้ไม่อยู่แรงโหมกระหน่ำยังคงเร็วและแรงขึ้นเรื่อยๆ จนฟรอนท์แอ่นอกขึ้นสูงแล้วปลดปล่อยน้ำรักออกมาในที่สุด ผมกระแทกเน้นๆ อีกสามสี่ครั้งก่อนจะปลดปล่อยน้ำรักเข้าไปในตัวของฟรอนท์ มันรู้สึกอุ่นว๊าบไปทั่วแท่นร้อน






"พี่เท็น.........อ่าาาาา......"






"ซี๊ดดด......อ่าาาา........."






ผมล้มตัวนอนทับฟรอนท์อย่างหมดแรงก่อนจะจับตัวฟรอนท์พลิกขึ้นมานอนทับผมไว้แทน โดนที่แท่นร้อนชนผมยังคงคาไว้อยู่ในตัวฟรอนท์ เสียงหอบหายใจของเราทั้งคู่เหมือนกับเพิ่งวิ่งรอบสนามบอลใหญ่ๆ มาสักสามสี่รอบ ฟรอนท์ซบหน้าลงที่ซอกคอของผมอย่างหมดแรง เนื้อยังคงแนบเนื้อ ร่างกายเรายังคงเชื่อมต่อกันเหมือนไม่อยากจากร่างนี้ไป ลมหายใจแผ่วร้อนที่ส่งผ่านถึงกันจนทำให้รู้สึกขนลุกซู่ทุกครั้งที่พัดผ่านผิวหนัง ผมเอื้อมมือทั้งสองข้างไปโอบกอดฟรอนท์เอาไว้ทั้งตัวก่อนจะจูบลงที่ขมับฟรอนท์เบาๆ อย่างอ่อนโยนแล้วพรมจูบจนทั่วหน้าส่วนที่ผมจูดได้เพราะฟรอนท์ซบหน้าลงที่บ่าของผมครับ





"อือออ.....พี่เท็น ฟรอนท์เหนื่อยอ่ะ" ฟรอนท์คงรู้ความหมายของการกระทำผมดีครับ




"หึหึ พี่ยังไม่ทันพูดอะไรเลยนะ......"




"อืมม....ไม่พูดก็พอจะรู้แหละ!!" ฟรอนท์พูดด้วยน้ำเสียงกระเง้ากระงอนทั้งที่ยังคงหอบหายใจเหนื่อยอยู่เลยครับ




"รู้ได้ไงอ่ะครับ หือ!! ไหนบอกพี่หน่อยซิ" ผมไปแอบขำไปเพราะผมรู้ตัวผมดีครับว่าฟรอนท์รู้ได้ไง....




"บ้าเหอะ!!! พี่เท็นจะให้ฟรอนท์พูดได้ไง!! ฟรอนท์อายบ้างเหอะ!!..... ชิส์!!"




"หึหึ ไม่พูดก็ได้ครับ....งั้นพี่ต่อเลยนะ น้องชายพี่ตื่นอีกแล้วอ่ะ"





"อือออ...... พี่เท็น......"





"พี่รักฟรอนท์นะครับ....คนดีของพี่"





ผมเริ่มบทรักครั้งที่สอง สามก่อนจะจบครั้งสี่ที่ห้องน้ำ ผมขอโทษครับที่เร้าร้อนกับฟรอนท์ไปหน่อย ก็มันอดใจไว้ไม่อยู่จริงๆ นิครับ ผมจัดการอาบน้ำชำระร่างกายให้ฟรอนท์ ผมล้วงนิ้วเข้าไปควักล้างเอาน้ำรักที่ผมทิ้งไว้ในตัวฟรอนท์ออกมาจนหมด ระหว่างที่สอดนิ้วเข้าไปแต่ละทีก็ทำให้คนที่หลับไหลเผลอครางออกมาอย่างห้ามไม่ได้ ผมทำได้เพียงชกชิมลิ้มความหวานตามร่างกายคนที่ไม่รู้สึกตัวอย่างห้ามใจไว้ไม่ได้ หึหึ น่ารักเกินเหตุเป็นเหตุให้ถูกลวนลามไปทั่วร่างกายก่อนจะทิ้งรอยรักไว้เพิ่มจากเดิมที่มีอยู่แล้ว หลังจากชำระร่างการให้ฟรอนท์อย่างสะอาดก็อุ้มพาไปนอนลงบนที่นอนนุ่มก่อนจะเช็ดตัวแล้วสวมเสื้อผ้าชุดใหม่ให้ ส่วนผมใส่เสื้อผ้าให้ฟรอนท์เสร็จแล้วก็มาสวมกางเกงนอนเพียงตัวเดียวแล้วสอดตัวเข้าใต้ผ้าห่มนวม รวมตัวฟรอนท์เข้ามากอดไว้แนบกาย จูบราตรีสวัสดิ์ที่หน้าผากฟรอนท์เบาๆ อย่างนุ่มนวล




"ฝันดีนะครับ......"




ฟรอนท์กระชับตัวเข้าหาผมอย่างอัตโนมัติ ผมยิ้มให้คนที่นอนหลับตาพริ้มก่อนจะเอื้อมมือไปปิดไฟบนหัวเตียงแล้วนอนหลับตามฟรอนท์ไป





อัพอยู่ค่ะ เกิน 2000 ตัวอักษรเซฟม่ะได้....
ต่อด้านล่างนะค่ะ

[miya_pp]

 

[Star_ss]

"อืมม...... พี่เท็น" เสียงนุ่มๆ เบาๆ เหมือนฝัน




"พี่เท็น..... อืมมม.......พี่เท็น.... ตื่น........พี่เท็นนน...." ไม่ใช่ฝันแล้วครับ ผมตื่นมาเพราะรู้สึกมีอะไรยุกยิกๆ อยู่ที่ซอกคอของผมทำให้ผมรู้สึกจั๊กจี้จนขนลุก ผมค่อยๆ ลืมตาขึ้นมองก็เห็นฟรอนท์กำลังส่ายหน้าไปมาอยู่ที่ซอกคอของผมครับ หึหึ



"ตื่นแล้วครับ....ตื่นแล้ว..." ผมพูดพร้อมกับยิ้มขำไปกับท่าทีของฟรอนท์ที่กำลังใช้หน้าตัวเองปลุกผมครับ



"ฟรอนท์เรียกตั้งนาน....."



"ว่าไงครับ.... ปลุกพี่แต่เช้าเลย หือ!!"



"ฟรอนท์อยากเข้าห้องน้ำ.... แต่ฟรอนท์ลุกไม่ไหวอ่ะ" เสียงดังตอนต้นประโยคก่อนจะเบาเสียงลงพร้อมกับมุดหน้าลงที่ซอกคอผมอีกครั้งด้วยความอายครับ



"หึหึ มัวแต่อายพี่อยู่นั่นแหละ สรุปจะยังอยากเข้าห้องน้ำอยู่ไหมครับ?"





ฟอดดด......





ผมหอมลงที่หัวของฟรอนท์ ฟรอนท์ค่อยๆ เงยหน้าขึ้นก่อนจะพยักหน้างึกๆ ผมอุ้มฟรอนท์เข้าห้องน้ำแล้ววางฟรอนท์ลงที่เค้าเตอร์อ่างล้างหน้าก่อนจะเดินไปเปิดฝาชักโครกขึ้นแล้วเดินกลับมาที่ฟรอนท์ อุ้มฟรอนท์ขึ้นอีกครั้งแล้วให้ฟรอนท์ยืนใกล้ๆ ชักโครก ก่อนจะพูดแหย่ฟรอนท์ให้อายหนักยิ่งกว่าเดิม...




"ให้พี่ถอดกางเกงให้ไหม?"




พลั่กๆ ฟรอนท์ทุบลงที่ไหล่ผมไม่แรงมากก่อนจะผลักตัวผมให้ออกไปจากตรงที่ฟรอนท์ยืนอยู่






"บ้า!! พี่เท็นออกไปรอฟรอนท์ข้างนอกเลยนะ ถ้าเสร็จแล้วฟรอนท์จะเรียกเอง..." ฟรอนท์ยู่ปากทำหน้างอนอย่างน่ารัก ผมได้แต่เดินขำออกไปตามคำสั่งครับ ประตูผมเปิดแง้มไว้นิดๆ ครับ เพราะกลัวว่าถ้าฟรอนท์เรียกแล้วผมจะไม่ได้ยิน ฟรอนท์ใช้เวลาไม่นานก็เรียกผมให้เข้าไปห้องน้ำอีกครั้ง ผมเดินเข้ามาถึงฟรอนท์ยืนรอโดยยืนเอามือค้ำกำแพงไว้เพื่อให้ทรงตัวยืนไม่ลำบากจนเกินไป




"พี่เท็น....ฟรอนท์อนชยากแปรงฟันก่อนอ่ะ"



"หึหึ ทำไมครับ... กลัวพี่ไม่กล้าจูบฟรอนท์เหรอ?"



"บ้าซิ!! ใครบอกล่ะ ฟรอนท์แค่อยากแปรงฟันล้างหน้าก่อนเฉยๆ ฟรอนท์ไม่ได้คิดเรื่องนั้นซะหน่อย..." บ่นงุ้งงิ้งๆ ทำปากขยับไปมาแบบไม่มีเสียง จนผมอดที่จะขำไม่ได้ครับ







"ฮ่าๆๆ พี่ล้อเล่นนะ มาครับ... ป่ะๆ ไปล้างหน้าแปรงฟันกัน" ฟรอนท์ทำหน้ายู่จนปากเล็กๆ แทบจะยื่นไปติดจมูก ผมช้อนที่ก้นงอนๆ ของฟรอนท์แล้วอุ้มขึ้นพาเดินไปที่อ่างล้างหน้า จะว่าไกลไหมก็ไม่ครับแต่ห้องน้ำบ้านพักที่พ่อผมทำไว้กว้างพอสมควร มีอ่างอาบน้ำขนาดใหญ่ ฟักบัวแยกส่วนกันอย่างชัดเจน ผมอุ้มเอาใจคนตัวเล็กแล้ววางให้นั่งลงบนเค้าเตอร์ตรงอ่างล้างหน้าก่อนจะจัดการบีบยาสีฟันลงบนแปรงสีฟันให้ฟรอนท์ ฟรอนท์ยื่นมือมาเพื่อรับแปรงสีฟันจากมือผมแต่ผมส่ายหน้าเป็นอันรู้กัน ฟรอนท์ยื่นหน้ามาใกล้ๆ ก่อนที่ผมจะยื่นแปรงไปสัมผัสกับฟันของฟรอนท์แล้วเริ่มแปรงฟันให้ สายตาผมจับจ้องที่ฟันสีขาวอย่างใจจดจ่อ แปรงฟันให้ด้วยความตั้งใจ ทำความสะอาดฟันทุกซี่ ด้านบน ด้านล่าง ด้านในทั้งสองข้างตามด้วยด้วยนอกตรงกระพุ้งแก้มจนคิดว่าสะอาดจนทั่วปาก แล้วเปิดน้ำใส่รองแก้วก่อนจะยืนให้ฟรอนท์บ้วนปาก ส่วนผมก็เดินไปหยิบผ้าเช็ดหน้ามาให้เช็ดทำความสะอาดปาก




"สะอาดไหม? คึคึ...." ฟรอนท์ยิ้มยิงฟันโชว์ฟันขาวก่อนจะขำให้กับตัวเอง "อื้ม....พี่เท็น อย่าหยิกแก้มฟรอนท์.... ฟรอนท์เจ็บน่าา....." ผมหยิกแก้มฟรอนท์ด้วยความที่มันเขี้ยวกับความทะเล้นของแฟนตัวเอง





"ช่วยไม่ได้ก็อยากทำหน้าทะเล้นใส่พี่ทำไมล่ะครับ..... ฟรอนท์ยื่นหน้ามาทางนี้ครับ...." ฟรอนท์ทำหน้ายู่ก่อนจะยื่นหน้ามาตามที่ผมบอก ผมเปิดก็อกน้ำอีกครั้งห่อมือให้นิ้วชิดติดกันแล้วกวักน้ำขึ้นมาจนเต็มแล้วล้างหน้าให้ฟรอนท์จนสะอาด เช็ดหน้าด้วยผ้าเช็ดหน้าผืนเล็กๆ หลังจากทำให้ฟรอนท์เสร็จเรียบร้อยก็หันมาล้างหน้าแปรงฟันให้ตัวเองโดยมีฟรอนท์นั่งมองอยู่ข้างๆ จนเสร็จเรียบร้อย




"ฟรอนท์มาทดสอบยาสีฟันกัน... ว่ากลิ่นหอมไหม?"



"ยังไงอ่ะ?" ฟรอนท์เอียงคอเล็กน้อย ทำหน้างุนงงหน่อยๆ




จุ๊บๆๆๆ




"อย่างนี้ไงครับ....หึหึ" ผมจุ๊บย้ำๆ ที่ปากฟรอนท์อย่างไม่ได้ล่วงล้ำ



"อึ๋ย!! พี่เท็น เผลอเป็นไม่ได้เลยนะ หื่นตลอด...."



"พี่หื่นกับฟรอนท์คนเดียวเลยน้าา.... ให้พี่พิสูจน์ให้ดูไหม? หือ...."



"ไม่เอา! ฟรอนท์ยังไม่หายเจ็บเลยนะ พี่เท็นจะทำอีกแล้วเหรอ? ห้าม!!"



"หึหึ พี่ล้อเล่นนะ หิวข้าวรึยัง?"



"หิวแล้วอ่ะ พี่เท็นสั่งข้าวให้ฟรอนท์กินนะซิ...."



"รับทราบครับผม....ฟรอนท์จะนั่งรอในห้องนอนหรือจะออกไปดูทีวีรอดีล่ะ?"



"ฟรอนท์ออกไปนั่งดูทีวีดีกว่า....ตอนนี้ตาสว่างมาก คึคึ"



"ได้ครับ....งั้นเดี๋ยวพี่พาไปนั่งที่โซฟาข้างนอกแล้วกัน แล้วพี่จะโทรสั่งอาหารให้ครับ"



ฟอดดด...... "พี่เท็นน่ารักที่สุด....." ฟรอนท์หอมเข้าที่แก้มขวาของผมโดยที่ผมไม่ได้ตั้งตัวทำให้ผมยิ้มกว้างกับการกระทำของแฟนที่น่ารักของผมครับ



"ฟรอนท์อยากกินอะไรบ้าง? พี่จะได้สั่งให้" ผมถามระหว่างอุ้มฟรอนท์ขึ้นในท่าเจ้าสาวแล้วเดินออกจากห้องน้ำ



"ฟรอนท์อยากกินข้าวต้มกุ้ง ซีซ่าสลัด น้ำแตงโมปั่นด้วย"



"หึหึ ได้ครับ.... เดี๋ยวพี่สั่งให้ครับ"



"พี่เท็นอยากกินอะไรอ่ะ?" ผมมองหน้าคนที่ถาม



"ฟรอนท์อยากกินอะไรอีกล่ะครับ?"



"คึคึ เบื่อ! พี่เท็นรู้ทันอ่ะ ฟรอนท์อยากกินข้าวผัดปูแต่ฟรอนท์กลัวสั่งมาเยอะแล้วจะกินไม่หมด"



"งั้นพี่สั่งข้าวผัดปู อืม!! สั่งไข่เจียวกุ้งสับด้วยดีไหมน้าา...." ผมทำท่าหยุดคิด



"ดีๆๆ ฟรอนท์ก็อยากกินเหมือนกัน พี่เท็นสั่งมากินน้าา...." ว่าแล้วต้องอยากกินหลายอย่างครับ แต่ฟรอนท์กลัวกินไม่หมดเลยไม่กล้าสั่งมาเยอะๆ ทีเดียว ฟรอนท์เลยเลือกที่จะสั่งผ่านผม เพราะจะได้มีผมช่วยกินของที่ฟรอนท์อยากกินไงครับ....





"โอเคครับ.... เดียวพี่จะสั่งให้ครับ" ผมวางฟรอนท์ลงที่โซฟาก่อนจะหยิบรีโมทแล้วส่งให้ฟรอนท์ ผมเดินไปกดโทรศัพท์โทรสั่งอาหารให้มาส่งที่บ้านพัก สั่งเสร็จผมก็เดินไปนั่งลงข้างฟรอนท์ ผมนั่งลงแล้วเอามือโอบไหล่ฟรอนท์เอาไว้หลวมๆ ฟรอนท์เอนตัวมาพิงที่อกของผม เรานั่งดูหนังซีรี่ย์ฝรั่งช่องของยูบีซี




"พี่เท็น.... มานั่งนี่ซิ" ฟรอนท์ตบลงบนโซฟาข้างตัวเอง ผมเดินไปนั่งลงข้างๆ หลังจากโทรสั่งอาหารเสร็จ



"มีอะไรครับ อยากได้อะไรอีกรึเปล่า?"



"เปล่าซะหน่อย ฟรอนท์แค่หาที่พิง....คึคึ" พูดเสร็จฟรอท์ก็ยกขาขึ้นมาวางบนโซฟาแล้วเอนตัวมาพินที่อกผมครับ ผมโอบเอวฟรอนท์ไว้แล้วนั่งดูหนังกับไปเรื่อยๆ สักพักอาหารก็มาส่ง เรากินข้าวกันจนอิ่มก็มานั่งนอนเล่นที่เปลริมทะเลที่มีต้นไม้เป็นที่กันแดดชั้นดี





"พี่เท็น....."



"ครับ........" เรากำลังนอนพักผ่อนพร้อมกับฟังเสียงน้ำทะเลที่ซัดสาดกับหาดทราย ลมพัดผ่านทำให้รู้สึกผ่อนคลายได้ดี



"ขอบคุณนะฮ่ะ......" ผมลืมตามองฟรอนท์ที่กำลังนอนทับอยู่บนตัวผม



"ขอบคุณเรื่องอะไรครับ?....."



"ขอบคุณที่พี่ไม่พอใจฟรอท์ที่เดินชนพี่ ขอบคุณที่พี่โกรธฟรอนท์ หาเรื่องฟรอนท์...." ผมพอจะเข้าใจความหมายสิ่งที่ฟรอนท์ต้องการจะพูดบอกครับ "ถ้าพี่ไม่โกรธฟรอนท์ เราคงไม่ได้ทะเลาะกัน คงไม่รู้จักกัน คงเป็นแค่คนแปลกหาที่ไม่เคยคุยกัน พี่คงจะเป็นแค่พี่รหัสไอ้ดิวเพื่อนฟรอนท์ ฟรอนท์ก็คงจะเป็นแค่เพื่อนของไอ้ดิวต่อไป โดยที่เราอาจจะไม่มีโอกาสได้ทำความรู้จักกันเลยก็ได้ ถึงเรื่องที่ทำให้เราต้องมารู้จักกันเริ่มต้นด้วยความไม่พอใจกัน แต่วันนี้มันทำให้ฟรอนท์ได้รักกับพี่ ได้มีพี่เท็นอยู่ข้างๆ รักฟรอนท์ เป็นห่วงฟรอนท์ คอยดูแลฟรอนท์ทุกอย่าง ฟรอนท์จะรักพี่เท็นให้มากๆ มากขึ้นๆ ทุกวัน ฟรอนท์รักที่เท็นนะ..... ขอบคุณสำหรับทุกๆ อย่างที่พี่เท็นทำเพื่อฟรอนท์ ฟรอนท์จะรักษาความรักของพี่เท็นให้ดีที่สุดและจะรักพี่เท็นคนเดียวตลอดไป ฟรอนท์สัญญา...."




จุ๊บ..........





ฟรอนท์จูบลงที่หน้าอกด้านซ้ายของผมเบาๆ กระชัดกอดผมไว้แน่น ผมรู้สึกอุ่นว๊าบขึ้นตรงที่ฟรอนท์ประทับจูบลงไป มือผมสั่นด้วยความตื้นตันใจ ผมจับที่คางฟรอนท์เพื่อให้เงยหน้าขึ้นมามองผม ฟรอนท์ยิ้มให้ผม.... เป็นยิ้มที่ทำให้ผมรู้สึกอบอุ่นมากอย่างมองไม่ถูก ไม่ใช่เพียงแค่ปากเล็กๆ ที่ฉีกยิ้มให้ผม แต่แววตาของฟรอนท์ก็ยิ้มด้วย





"พี่ซิต้องเป็นฝ่ายพูดคำนี้.... ขอบคุณนะครับ ฟรอนท์ทำให้พี่รู้ว่าความรักที่แท้จริงเป็นยังไง พี่ไม่เคยคิดจะรักใครมาก่อนเพราะพี่คิดว่าพี่ยังไม่พร้อมที่จะรักใคร แต่พอได้เจอฟรอนท์ความคิดพี่ก็เปลี่ยนไป พี่เคยคิดว่าทำไมเด็กคนนี้ถึงปากร้ายได้ขนาดนี้ น่าหมันใส้ที่สุด ตอนแรกพี่แค่อยากแกล้งเล่นๆ แต่ใครจะรู้ล่ะว่าพี่ดันมาตกหลุดรักเด็กคนนี้ได้ หึหึ ตอนนี้ที่พี่รู้สึกก็คือพี่อยากดูแลฟรอนท์ อยากอยู่ใกล้ๆ ฟรอนท์ อยากรักฟรอนท์อย่างนี้ตลอดไป พี่ไม่เคยคิดว่าพี่จะรักคนๆ นึงได้มากขนาดนี้ พี่ไม่รู้ว่าอนาคตเราสองคนจะเป็นยังไงต่อไป แต่ที่พี่มั่นใจที่สุดคือ.... อนาคตของพี่จะมีฟรอนท์อยู่ข้างๆ พี่แล้วเดินก้าวไปพร้อมๆ กับพี่เสมอ ฟรอนท์จะเป็นรักแรกและรักสุดท้ายของพี่จากนี้และตลอดไปครับ พี่สัญญา...."





"พูดแล้วห้ามคืนคำนะ......"






"หึหึ แน่นอน.... พี่รักฟรอนท์นะครับ"






"ฟรอนท์ก็รักพี่เท็นฮ่ะ......ตลอดไป"





              จูบครั้งไหนที่ว่าหวานก็ไม่เท่ากับจูบครั้งนี้ ถึงจะมีน้ำตาที่ไหลลงมาจรดที่ริมฝีปากของเราทั้งสองคนก็เป็นน้ำตาแห่งความสุข แล้วที่สำคัญไม่ทำให้จูบครั้งนี้หวานน้อยลงไปเลย ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหนความรักของผมที่มีให้ฟรอนท์ก็จะไม่น้อยลงมีแต่จะเพิ่มขึ้นๆ ผมไม่รู้ว่าอนาคตเราสองคนจะต้องเจอกับอะไรบ้าง ไม่รู้ว่าความรักที่ฟรอนท์มีให้ผมจะน้อยงลงไปไหม แต่สิ่งที่ผมรู้คือ.... ผมจะรักและดูแลคนๆ นี้ตลอดไปจนกว่าผมจะหยุดหายใจ.....





************************** END. ****************************

จบแล้วคร้า.....

ขอบคุณที่ติดตามอ่าน ตามเม้นให้กำลังใจนิยายเรื่องแรกของคนแต่งจจนจบนะค่ะ
ถึงจะอ่านติดขัดไปบ้าง หวานจนเลี่ยนไปบ้าง... ก็ยังได้รับกำลังใจเรื่อยมาจนถึงตอนสุดท้าย 
ขอบคุณมากๆ ค่ะ รู้สึกดีทุกครั้งที่ได้อ่านเม้นจากคนที่อ่านนิยาย... 
ส่วนคนที่เข้าไปให้กำลังใจทางเพจก็ขอคุณเช่นเดียวกันนะค่ะ น่ารักที่สุด....

ตอนพิเศษมีให้อ่านแน่นอนค่ะ แต่รอหน่อยน้าา....
และขอฝากนิยายเรื่องต่อๆ ไปและเรื่องที่ยังไม่จบด้วยนะค่ะ

ขอบคุณค่ะ..... กอดคนอ่าน 

 

[iceman555]

เย้ๆๆๆๆ. จบแว้ววว ขอบคุณคนแต่งมากๆนะครับ. สนุกหลายรส หลายชาติมากครับ.   

[pumpui]

แล้ว ตกลง ฟรอส กะ อ้น จะได้คู่กันมั๊ย อ่ะ

[❣☾月亮☽❣]

   ขอบคุณค่ะ. น่ารักมากๆ

[seaz]

เดี๋ยวๆๆ
แล้วคู่พี่ชายล่ะ? อยากอ่านอ่ะครับ ^^

[boonpa]

  จบได้หวานจริงๆ