ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป
http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าช
บทที่ 1 ภูตะวัน
“ภูเอ้ย วันนี้เข้ามาช่วยน้ายกเตียงไปทิ้งหน่อยนะลูก เดี๋ยวน้าให้ค่าจ้าง”
“ครับน้าดา”
ผมตะโกนบอกน้าดาขณะที่เดินผ่านหน้าบ้านน้าดาพอดี แถวบ้านที่ผมอยู่เป็นสลัมเล็กๆที่กำลังจะโดนไล่ที่ ผมไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงต้องการที่ดินผืนเล็กๆนี้นัก ขายทอดตลาดก็ใช่ว่าจะได้กำลัง จะคิดซะว่าทำบุญทำทานให้คนจนๆอยากพวกผมหน่อยก็ไม่ได้ ผมเดินคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยระหว่างทางกลับจากช่วยหลวงพี่บิณฆบาตร เป็นกิจวัตรประจำวันของผมที่ผมทำเป็นประจำทุกวันตั้งแต่ผมอยู่ ปอ สาม จนกลายเป็นนักศึกษาปีสามแล้วผมก็ยังทำเหมือนเดิม ชีวิตเด็กสลัมแบบผมจะเปลี่ยนแปลงอะไรได้มากมายล่ะ นอกจากตายแล้วเกิดใหม่เท่านั้น
“ไอภูมึงเอาตังค์มาให้พ่อมึงลงขวดหน่อยซิวะ”
ผมเดินเข้าบ้านมาก็เจอตาเหงี่ยมยืนเมาไม่รู้เรื่องอยู่หน้าประตูบ้าน ตาเหงี่ยมที่ผมพูดถึงคือพ่อของผมเอง ตั้งแต่แม่เลิกกับพ่อไป พ่อก็กลายเป็นคนติดเหล้า งานการไม่ทำ ภาระทุกอย่างเลยตกมาอยู่ที่ผมหมด
“ขอไปกินข้าวบางเป็นไหม คุณจะกินเหล้าแทนข้าวทุกมื้อเลยหรือไง”
ผมว่าเสียงเรียบแล้วเดินเลี่ยงเข้าบ้านไป ไม่รู้ว่านานแค่ไหนแล้วที่ผมไม่เรียกตาเหงี่ยมว่าพ่อ คงจะตั้งแต่ที่เขากินเหล้าเมาแล้วกระทืบผมครั้งนั้นมั้ง ผมเลยไม่คิดจะเรียกเขาว่าพ่ออีก เขาหาว่าผมเป็นตัวซวยทำให้แม่ทิ้งเขาไปแล้วก็เอาแต่ทุบตีผม ไม่ว่าผมจะทำดีแค่ไหนเขาก็ไม่เคยชม ไม่เคยพอใจ แล้วจะมีประโยชน์อะไรที่ผมจะเรียกคนที่ไม่เคยเห็นผมเป็นลูกว่าพ่อ
“ไอภู!!!ไอเนรคุณ มึงกล้าประชดพ่อมึงเลอะ มานี่มาให้กูกระทืบซะดีๆ”
ตาเหงี่ยมพูดแล้วเงื่อมือจะตีผม ผมเลยหลบทำให้แกพลาดท่าเสียหลักล้มลงไปกับพื้น แล้วผมก็เดินไปคว้าเสื้อผ้าอาบน้ำไป มหาลัยโดยไม่เข้าไปพยุงแกอย่างที่ผมควรจะทำ
“น้าดาครับผมยกไปทิ้งให้แล้ว ผมรบกวนน้าดาเอาข้าวไปให้ตาเหงี่ยมกินแทนผมหน่อยได้ไหมคับ ผมจะไปเรียนแล้ว”
ผมบอกน้าดาพร้อมส่งถุงกับข้าวที่ได้จากวัดให้น้าดาไป
“ไอภูเอ้ยย เอ็งมันซวยที่มีพ่อไม่ได้เรื่อง น้าละสงสารเอ็งจริงๆ เอามาๆ เดี๋ยวน้าจัดการให้ เอาแล้วนี่ค่าจ้างเรา รับไว้ห้ามปฎิเสธด้วย ไปเรียนเถอะเดี๋ยวทางนี้น้าจัดการเอง”
น้าดาว่าแล้วยัดแบงค์ร้อยใส่มือผม ผมยกมือไหว้ขอบคุณก่อนจะเดินทางไปมหาลัย
“เจ้าภูมานี่ๆป้าเก็บขนมใส่ไส้ไว้ให้ เอาไปกินไปลูกไป”
ขอบคุณคับป้าจันทน์ ผมยกมือไหว้ป้าจันทน์เจ้าของร้านขนมไทยตรงหัวมุมตลาด คนที่นี่รักและเอ็นดูผมมาตั้งแต่ผมเด็กๆ
ผมเลยไม่รู้สึกว่าตัวเองมีปมด้อย ถึงแม่จะทิ้งผมไป ถึงพ่อจะเป็นแค่ไอขี้เหล้า แต่ทุกคนในสลัมแห่งนี้ก็รักผมเหมือนลูกเหมือนหลานอีกคน ผมเลลยเป็นไอภูตะวันมาได้จนทุกวันนี้
ผมมาถึงมหาลัยก็ปาเข้าไปเกือบถึงเวลาเข้าเรียน โขคดีที่วันนี้รถไม่ติดมาก ไม่งั้นผมอาจโดนเช็คสายในคาบเช้าก็เป็นได้
“ภูๆ วันนี้มึงว่างป่ะวะ”
ผมทิ้งตัวนั่งลงได้ยังไม่ทันไร ไอเอสมันก็ถามผมขึ้น
“กูต้องไปซ้อมมวย ทำไมมีอะไรหรือเปล่า”
ผมย้อนถามมันกลับ
“กูเห็นมึงไปซ้อมมวยเกือบทุกวัน แล้วไหงกูถึงไม่เห็นมึงจะล่ำขึ้นเลยวะ ตัวก็ผอมถึงมึงจะสูงร้อยแปดสิบก็เหอะกูว่ามึงก็ไม่เหมาะกับมวยอยู่ดี จะต่อยมวยเสือกไม่ดูหน้าเล้ย”
มันด่าผมเป็นชุด ผมมองมันด้วยความไม่เข้าใจ ก่อนจะยกมือขึ้นจับหน้าตัวเอง หน้ากูมันทำไมหรอ ทำไมต้องให้กูดูหน้าด้วย ผมได้แต่เก็บความสงสัยไว้ในใจ เพราะครั้นจะถามอาจารย์ประจำภาควิชาก็เดินเข้ามา
พอถึงเวลาพักกลางวันผมกับเพื่อนก็พากันมากินข้าวที่โรงอาหารของคณะการตลาด ผมไม่เข้าใจว่าทำไมไอเกรดถึงต้องลากผมมากินข้าวที่คณะอื่นทุกวันทั้งที่โรงอาหารของวิศวะเองก็มี แถมยังไม่ต้องเดินไกลด้วย แน่นอนผมก็ได้แค่คิด
มันอยากให้มาผมก็แค่มา
“ไอเกรดพาพวกกูมาแดกไกลขนาดนี้มึงมีแผนใช่ไหม”
ไอเอสถามส่วนเกรดยิ้มอาย ชัดเลยผมว่าเกรดต้องมีจุดประสงค์อะไรแน่ๆ
“มึงรู้แล้วจะถามทำไมวะ แดกๆไปพูดมากกูไม่เลี้ยงนะ”
ไอเกรดมันโวยก็จะทำท่าชะเง้อ เหมือนกำลังมองหาใครซักคน เกรดเป็นผู้หญิงที่จัดว่าสวยที่สุดในคณะวิศวะเลยก็ว่าได้นะคับ สูง ขาว หุ่นดีแต่เสียอย่างเดียวปากหมา ตอนแรกผมก็มองตามมันอยู่หรอก แต่ตอนนี้ผมเมื่อยคอแล้ว เลยหันมาจัดการกับข้าวในจานตัวเองเงียบๆ
“กรี๊ดดดดด นั่นไงพี่ภีมมาแล้ววว”
ผมกับไอเอสหันไปมองเพื่อนสาวคนเดียวในกลุ่มพร้อมกันก่อนจะทำหน้า งงๆ ผมคนเดียวนะที่ งง
“กูก็นึกว่าใคร ที่แท้ไอเหี้ยภีมนี่เอง”
ไอเอสพูดอย่างอารมณ์เสีย แล้วกระแทกช้อนลงกับจานข้าวอย่างแรง
“มึงเรียกพี่ภีมของกูว่าเหี้ยได้ไง เดี๋ยวกูตบปากเลย พี่ภีมกูออกจะสุภาพและหล่อมาก อิจฉาล่ะสิมึง”
ไอเกรดทำหน้าเพ้อฝันเมื่อมองคนที่ชื่อภีม แต่หันมาทำหน้ายักษ์ใส่ไอเอสพร้อมคำด่า เห็นแบบนี้แล้วคำนิยามที่ผมให้เกรดคงไม่ผิดจริงๆ สวยปากหมา
กินข้าวเสร็จก็ถึงเวลาที่ผมต้องไปจากโรงอาหารที่นี่ซักที แต่ก่อนไปผมก็บอกให้เพื่อนผมสองคนยืนรอผมเอาจานไปเก็บซักครู่ ผมถึงจานของตัวเองและเพื่อน เดินไปตามทาง ระหว่างนั้นก็มีคนเดินตรงเข้ามาหาผม ผมพยายามหลบ แต่ไอคนตรงหน้าผมมันก็เดินเข้ามาหา มันไม่มองทางเพราะมัวแต่คุยกับเพื่อนของมัน
“ระวังคับ”
ผมส่งเสียง
“คนนั้นไม่เด็ด มึงอยากได้ก็เอาไป”
“คุณคับ”
ผมพยายามส่งเสียงและเบี่ยงหลบไปอีกทาง แต่ก็ไม่มีทีท่าว่าไอคนตรงหน้าผมมันจะสนใจเสียงของผมเลย
“คนนั้นหรอลีลาแม่งดี แต่งี่เง่า”
และแล้ว ซ่า!!! น้ำจากถ้วยต้มยำร้อนๆที่มันถือมาในมือ หกรดเสื้อนักศึกษาผมเต็มๆ ผมทั้งร้อนทั้งแสบ แต่ก็ไม่อาจยกมือจับเสื้อที่เปื้อนน้ำต้มยำออกจากตัวได้ เพราะในมือผมเองก็มีจานอยู่
“ร้อนไหม”
ผมเงยหน้ามองคนถามด้วยสีหน้านิ่งๆ ก่อนจะวางจานลงกับพื้น
“ลองโดนลวกดูบ้างไหมคับ รู้ว่าตัวเองถือของร้อนยังเสือก เดินไม่มองทางอีก วันหลังระวังมากกว่านี้นะคับ”
ผมพูดพร้อมขยับเสื้อนักศึกษาเอาเศษผักเศษพริกออกจากตัว
“มึงไม่ใช่เด็กการตลาด”
มันพูดเสียงเย็น แต่ผมคิดว่าเรื่องนี้ไม่ใช่ประเด็น
“ตอนนี้มันไม่ใช่สิ่งที่มึงต้องสน มึงควรจะขอโทษกู”
ผมยืนจ้องหน้ามันนิ่ง แต่มันกลับส่ายหัวให้ผมอย่างเอื่อมๆก่อนจะพูดในสิ่งที่ทำให้ผมอยากจะเอาตีนยัดปาก
“แล้วมึงจะเอาไง ค่าขวัญหรอ จะเอาเท่าไหร่ละว่ามาเดี๋ยวกูทำบุญให้”
มันบอกผมแล้วหยิบกระเป๋าตังค์ขึ้นมาหยิบเงินจำนวนหนึ่งส่งให้ผม ตอนนี้คนทั้งโรงอาหารต่างก็ให้ความสนใจกับจุดที่ผมยืนอยู่ ผมมองเงินในมือมันแล้วส่ายหัวอย่างเอื่อมๆ เอะอะอะไรก็ใช้เงินแก้ปัญหา พวกน่ารังเกียจ
“เก็บไว้ซื้อหนังสือมารยาทอ่านเถอะ ถ้าไม่จำก็ต้มแดกเอา”
ผมพูดแล้วก้มลงหยิบจานเตรียมจะเดินเอาไปเก็บ แต่ก็ต้องหันกลับมาตามแรงกระชากจากด้านหลัง
“ไม่ขอโทษกูแล้วยังจะรอบกัดอีก น่าไม่อาย”
ผมหันกลับไปหยุดหมัดที่มันจงใจจะส่งให้ผมด้วยมือข้างเดียว ก่อนจะเดินออกไปจากโรงอาหารของคณะมัน
“ไอเหี้ย มึงอย่าให้กูเจอหน้ามึงอีกทีนะกูจะเอาคืนให้สาสมเลย”
มันตะโกนไล่หลังผมมา สงสัยผมจะมากินข้าวที่นี่ไม่ได้อีกแล้วมั้ง เกรดกูขอโทษนะ ถ้ากูต้องมาที่นี่อีกกูคงได้ทำผิดคำสัญญาที่ให้หลวงพี่ไว้แน่
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
