กฏเล้าประกาศ 22/9/2019 จะลบนิยายที่ไม่มาต่อจนจบทิ้งทั้งหมดเล้าเป็ดรณรงค์ ให้ใช้เรียกนักเขียน นักอ่านแทน ไรท์เตอร์ รีดเดอร์ เพื่อให้เป็นเอกลักษณ์ของเว็บเรากันนะคะ
สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ
จากนั้นอาฟี่ก็เข้ามาจัดการแผลของพ่อทุกๆอย่างแทนพวกเราทั้งหมดและอาดูโกรธมากๆทั้งๆที่ไม่เกี่ยวกับพวกเขาเลยสักนิด ดวงตาคมกริบของเขาราวกับว่าจะมีไว้เพื่อจ้องมองพี่ชายฝาแฝดของตัวเองเท่านั้น“ก็มึงตอนนั้นจับมือเฮียโก้อยู่ใช่ไหมล่ะ” ปอละสายตาจากถนนหันมามอง นึกถึงเหตุการณ์เมื่อสามสี่ปีที่แล้ว “ก็มึงจะให้กูทำไงล่ะ เฮียโก้แกโดนเตาอบดาดที่แขน กูก็รีบเอายามาทาให้สิวะ กูอยู่ใกล้สุด อาฟี่มาเจอทีเดียวลากคอกูเหวี่ยงออกกูเกือบตายมึงรู้ไหม เจ็บฉิบหาย อึ๋ยยย”อาร์พูดพร้อมกับทำสีหน้าเข็ดขยาด“ก็ฝาแฝดเขาหวงกันมันก็ธรรมดา กูเคยอ่านเคสแบบนี้มีเยอะแยะ..” ปอเห็นหน้าอาร์แบบนั้นแล้วก็ขำ ท่าทางจะกลัวและขยาดจริงอย่างที่ว่า อาร์บ่นโน่นบ่นนี่ต่อจากนั้นเขาก็หลับ เดือดร้อนแต่คนขับอย่างปอต้องส่งให้ถึงหอเหมือนเคย
“มึงต้องทำใจเหอะ บอกไปแล้วนี่ไม่มีใครเป็นเจ้าของใครได้หรอก มึงหัดเข้าใจอะไรซะด้วย”
“ทำไมมึงไม่มีแฟน?”
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
