Part XXV
“โหล อารายค้าบ”
“จะถึงแล้วเหรอ”
“หา เอ่อ คับ ๆ ๆ กำลังจะอาบน้ำ”
“อืม ได้ ๆ ครับ แล้วเจอกัน”
หลังจากรับโทรศัพท์จากมิกซ์ ผมก็รีบแจ้นเข้าห้องน้ำเลยอะคับ เพราะไอ่มิกซ์ใกล้จะถึงแล้ว อาบน้ำลวก ๆ ล้างนู้นนิดนี่หน่อยเสร็จก็มาใส่เสื้อผ้า อ้าวไอ่แซกหละหายไปไหนอีกละ ไม่สนใจแล้วค้าบ รีบใส่เสื้อผ้า เก็บข้าวของ แล้วลงมารอข้างล่าง ก็ได้กลิ่นหอม ๆ ของไข่เจียว ก็เลยเดินไปในครัวก็เห็นมันกำลังเจียวไข่อยู่ จะกินได้มั้ยเนี่ย ดูท่าทางมันงก ๆ เงิ้น ๆ ยังงัยพิกล
“อะ ตื่นแล้ว ม ามา กินไข่เจียว ใกล้จะเสร็จละ ทำสุดฝีมือเลย” ไอ่เด็กบร้า ไข่เจียวเนี่ยมันใช้ฝีมืออะไรตรงไหนมิทราบ
“แล้วจะเสร็จอะยัง หอมดีนะ แต่ไม่รู้ว่าจะอร่อยปะ”
“พูดให้ดี ๆ หน่อย มือชั้นนี้แล้ว คอยดู”
“เร็ว ๆ ไปตักข้าวมาดิ”
“ให้ตักเผื่อปะ”
"ไม่ต้องหรอก"
"ไมละ ไม่กินรึงัย"
“อ้าว กินดิ ก็คนเดียวกันก็ต้องจานเดียวดิ กินด้วยกัน สนุกออก” เอ่อ ยังงัยก็ได้วะ
จากนั้นก็มานั่งกินข้าวไข่เจียวฝืมือมัน แต่รูปร่างไม่น่ากินเท่าไหร่ มันใส่ จิ้นส้ม ลงไปด้วย เลยทำให้ไข่เจียวกลายเป็นไข่คั่วกับ จิ้นส้ม แทน ไม่สวยเป็นแผ่นฟู ๆ เลย แต่พอได้กินแล้วก็เอ่อแฮะ อร่อยดี แต่ผมไม่ค่อยได้กินเท่าไหร่ มันแย่งกินหมด แม่ง รู้งี้คนละจานก็ดีละ เฮ้อช่างมันเหอะ เด็กกำลังโต วัยกำลังกินกำลังนอน กินเสร็จก็มานั่งเล่นดูโทรทัศน์ที่ห้องโถงข้างล่างสักพักนึงโทรศัพท์ไอ่มิกซ์ก็เข้ามา
“โหลมุย ตอนนี้มิกซ์อยู่หน้าบ้านอะ”
“อืม จาลงไปเดี๋ยวนี้ละ”
แล้วก็หันไปลาไอ่แซก กว่าจะลาจากมันได้เสื้อผ้ายับหมดเลยผม แมร่งอย่างกะปลาหมึก
“ไปนะแซก แล้วจะโทรหานะ ศุกร์นี้จะกลับ กทม. ละ ไว้เจอกันที่นู้นก็ได้นะ”
“นี่จะไม่มาหากันก่อนเหรอ”
“ก็ถ้าว่างจะมาละกัน จะมาลาแม่นุ่นด้วย ถ้ามาไม่ได้บอกแม่นุ่นด้วยนะ”
“ก่อนไปขอหอมหน่อยดิ คิดถึงอะ” ว่าแล้วมันก็ดึงผมไปกอด ไปจูบ ไปหอม อะไรของมันเรื่อยเปื่อย
“เฮ้ย ๆ พอแล้ว ตรงนู้นไม่ตรงจับ ตรงนี้ไม่เอา เสื้อผ้ายับหมดแล้ว”
“...........อืม...................”
“เฮ้ย ๆ ๆ ปล่อยได้แล้ว” ว่าแล้วก็จับมือซ้ายที่จับน้องชายผมออก
“เฮ้ย พอแล้วน่า เหนื่อยแล้วนะ” พอมือซ้ายออก มือขวาก็เข้ามาแทน
“.....อืม.....พ....พอ แล้วไม่ต้องจูบแล้ว” ว่าแล้วก็ผลักหัวออก อ้าว ดันลงไปที่ซอกคออีกละ
“นี่หยุดได้แล้ว ชักโมโหแล้วนะ”
“อะก็ได้ คนกำลังได้อารมณ์ ขัดขวางซะนี่ บาปนะรู้ปะ”
“แฮก ๆ ๆ แมร่ง ให้นิดให้หน่อยไม่ได้จะไถลไปไกลอยู่เรื่อย” เหนื่อยนะเนี่ย
“ก็เค้าคิดถึงอะ จะไม่ได้เจอกันอีกตั้งหลายวัน ขอกอดให้หายคิดถึงหน่อยก็ไม่ได้”
“มันไม่ใช่กอดอย่างเดียวอะดิ”
“ไปละนะ” ว่าแล้วต้องรีบเดินมา ไม่งั้น กว่าจะหลุดไปได้เป็นชั่วโมงแน่ ๆ
“รอด้วยดิ ใจคอจะไม่ให้ไปส่งเลยรึงัย”
“ก็ตามมาดิ เพื่อนรอนานแล้ว”
“เอาประเป๋ามานี่ จะถือให้” อะไรมันจะปานนั้น ไม่ได้เป็นง่อยขนาดนั้น แต่ก็ช่างมันเหอะ ตามสบายอยากถือก็พอลงมาก็เจอกันไอ่มิกซ์ ยืนทำหน้าเป็นตูดอยู่อะคับ
“ไมช้าจังอะ รอนานแล้วนะ”
“เอ่อ เก็บของอยู่อะ ลืม”
อานะต้องใช้ยิ้มกระชากใจสยบความมาคุของฝ่ายตรงข้าม
“อืมคับ ไปกันเถอะ”
ว่าแล้วมันก็ไปกระชากกระเป๋าจากไอ่แซกมา เข้าใจคำว่ากระชากมั้ยครับ ไอ่แซกมองตาขวาง ไอ่มิกซ์มันดันเสือกยักคิ้วให้อีกแนะสงครามจะบังเกิดก็คราวนี้ละ แต่ก่อนที่อะไรมันจะไปไกลกว่านี้
“แซก พี่ไปก่อนนะละเจอกัน”
“ครับพี่สุดที่รักของผม” พูดไม่พูดเปล่า ดันกอดหมับเข้าทันทีต่อหน้าไอ่มิกซ์ ผมจะทำงัยได้ก็ได้แต่งง ๆ ทำหน้าเหรอ ๆ หร่า ๆ อะ
“พอได้แล้วมั้ง จะกอดให้หลอมรวมกันเลยรึงัย” เสียงไอ่มิกซ์ชักมีน้ำโห
คราวนี้ไอ่แซกเป็นฝ่ายยักคิ้ว เอ่อ ต้องรีบไปก่อนที่จะมีอะไรไปมากกว่านี้
“ไปเหอะมิกซ์ เร็ว ๆ หิวแล้ว” เพิ่งกินมาเนี่ยนะหิว (ก็คิดไรไม่ออกนี่) พลางลากไอ่มิกซ์ขึ้นรถ ส่วนตัวเองก็รีบวิ่งไปนั่งฝั่งตรงข้าม
“บายครับพี่ แล้วผมจะโทรหานะครับ”
“คร้าบบบบบ”
หลังจากโบกมือให้เสร็จ ไอ่มิกซ์ ก็กระชากรถออกไปเลยอะครับ ไอ่นี่มันจริง ๆ เลย หลังจากรถแล่นมาได้สักพัก ก็ไม่เห็นมันจะพูดอะไร ก็เลยเปิดเพลงทำลายความเงียบ จนรถวิ่งมาถึงรีสอร์ทขนาดปานกลางแห่งหนึ่ง ไม่ใหญ่โตมากมาย มันก็พาผมมาที่บ้านหลังหนึ่งในรีสอร์ท สงสัยเป็นบ้านพักมันมั้ง เพราะใหญ่กว่าบ้านหลังอื่นในรีสอร์ท มันไม่พูดพล่ามทำเพลงพอจอดรถเสร็จก็ลากผมแกรก ๆ ขึ้นห้องมันทันที ยังไม่ทันที่จะได้ถามถึงพ่อ แม่ ญาติ พี่ น้อง แล้วมันก็...
.
.
.
.
เฮ้อ นี่ผมจะรอดไปจนถึงอายุ 40 มั้ยเนี่ย สงสัยจะโทรมเพราะพวกนี้ซะก่อน แมร่งตายอกตายอยากมากจากไหนกันเนี่ย คนเราก็เหนื่อยเป็นนะ
หลังจากทุกอย่างเรียบร้อย มันก็ยังไม่พูดอะไรอีก เป็นอาไรของมันวะ
“เป็นไรอะ เงียบ ๆ”
“ป่าว หมั่นเขี้ยว หมั่นไส้ โมโห เฉย ๆ เห็นอยู่กับคนอื่นแล้วมันหงุดหงิด” มันเฉยตรงไหนเนี่ย
“เฮ้ย นั่นน้องนะ อย่าคิดไรบร้า ๆ” ทั้งที่จริง ๆ แล้ว เฮ้อ
“น้องแน่นะ แต่การแสดงมันไม่ใช่เลย”
“จริง ๆ ยืนยัน” ปากแข็งจริง ๆ ผม
“อย่าคิดว่ามิกซ์ไม่รู้นะ ผ่านร้อนผ่านหนาวมาขนาดนี้แล้ว ไม่ใช่เด็ก 14 – 15”
“ก็ตามใจ แล้วแต่จะคิดแล้วกัน ทั้ง ๆ มุยก็เป็นแฟนมิกซ์แล้วแท้ ๆ ” ว่าแล้วผมก็ทำเป็นโมโหกลบเกลื่อน แล้วเดินไปอาบน้ำ 555+ มารยาเยอะจริง ๆ ใครสอนวะเนี่ย อาบน้ำเสร็จออกมาก็ไม่เจอกันละ ลงมาข้างล่างก็พอดีเจอกันป้าคนหนึ่ง เป็นแม่มิกซ์ปะเนี่ย
“สวัสดีครับคุณป้า”
“ไม่ต้องไหว้ป้าหรอกคะ ป้าเป็นแค่คนใช้ คุณ ...............เอ่อ”
“มุยครับผม ไม่เป็นไรครับ ป้าอายุมากกว่าผม เป็นผู้ใหญ่กว่า ผมก็ต้องไหว้สิคับ” จำจากละครมาอะ มุขนี้ จะได้เป็นที่รักของคนทั่ว ๆ ไป 555+ คิด ๆ ดูก็ตลกดี ดูละครเนี่ยก็ดีเหมือนกันนะ
“คุณมิกซ์ ให้ป้ามาเรียกไปทานข้าวคะ”
“ครับ แล้วมิกซ์ไปไหนอะครับ”
“รอที่เรือนแล้วคะ” เรือนไรเนี่ย แล้วบ้านนี้ไม่มีห้องกินข้าวเหรองัย ว่าแล้วผมก็เดินตามป้าไปเรื่อย ๆ ผ่านต้นไม้ใหญ่ และคดเคี้ยวไปมา ก็ไปเจอกับห้องกระจกที่อยู่ข้าง ๆ สระ ไม่ใช่สระว่ายน้ำนะครับ เป็นหนองน้ำอะคับท่ามกลางดอยสูง สวยชะมัดเลย ทานข้าวอร่อยแน่ ๆ พอขึ้นไปบนเรือนที่ยกพื้นสูง ข้างล่างรู้สึกว่าจะทำเป็นบาร์ ส่วนข้างบนเป็นห้องอาหาร ข้างในเป็นกระจกล้อมรอบ ข้างนอกมีระเบียบยื่นออกมาที่มีโต๊ะเรียงรายเป็นแนววงกลม สงสัยเอาไว้กินบรรยากาศ แต่นี่มันบ่ายแล้วกินบรรยากาศไม่ไหว ต้องเป็นห้องแอร์ละ แล้วผมก็เจอกับพ่อแม่ของมิกซ์ แล้วก็พี่ ๆ น้อง ๆ ญาติ ๆ วันนี้มันวันรวมญาติรึงัยเนี่ย มิกซ์เล่าให้ฟังว่า ญาติ พี่ ๆ น้อง ๆ จะชอบมาพักผ่อนช่วงวันหยุดเสาร์ ทิตย์ ก็เลยจะมาพักที่บ้านรีสอร์ทกัน เฮ้อก็ดีไม่อย่างไม่ต้องเสียค่ารีสอร์ทอยากมาเมื่อไหร่ก็ได้ ว่าแล้วก็อยากทำรีสอร์ทมั้งจัง คงสนุกดี (เพื่อน ๆ คนไหนมีคำแนะนำเรื่องการทำรีสอร์ทโปรดชี้แนะด้วยนะครับ) หลังจากทักทายคุณพ่อ คุณแม่ พี่ ๆ น้อง ๆ ญาติ ๆ ของมิกซ์เรียบร้อยก็ได้เวลาทานอาหารละครับ บรรยากาศแบบนี้ อร่อยแน่ ๆ 555+ จะกินให้อิ่มเลย ไม่ต้องมีคนแย่งเหมือนไอ่แซก แมร่งแย่งกินตลอด คุณพ่อ คุณแม่ก็เป็นกันเองดีมาก
“เป็นเพื่อนมิกซ์เหรอจ๊ะ” คุณแม่ถาม
“ใช่ครับผม”
“อืมม มิกซ์ไม่ค่อยจะได้พาเพื่อนมาให้แม่รู้จักเลย มีหนูนี่แหละ” จะปลื้มดีปะเนี่ย
“อ้อ เหรอครับ” แอบยิ้มในใจ สงสัยพาแฟนมาเปิดตัว 555+
หลังจากกินข้าวเสร็จ มิกซ์ก็ขอคุณพ่อคุณแม่พาผมไปเดินดูรีสอร์ท ผมก็เดินไปคุยไปกับมิกซ์สักพักก็เหนื่อย และเริ่มง่วงนอน ก็เลยให้มิกซ์พาไปนอนที่บ้าน แต่ดันไม่ยอมพาไปบ้าน พาไปนอนที่ชิงช้าข้าง ๆ บึงซะงั้น เพื่อนเคยเห็นชิงช้าทางเหนือมั้ยครับ ที่เป็นไม้อันใหญ่ ๆ สามารถนอนได้ อากาศเย็น ๆ ร่มครึ้มของต้นไม้และสายลมที่พัดความเย็นมาจากบึงทำให้ผมหลับไปอย่างง่ายดายบนตักของไอ่มิกซ์นั่นแหละครับ 555+ เป็นแฟนกันแล้วนี่ต้องใช้ให้คุ้ม แล้วผมก็อยู่ที่บ้านไอ่มิกซ์จนถึงวันอาทิตย์ก็กลับไปที่พัก เพื่อไปทำงานวันจันทร์ อาทิตย์นี้เป็นอาทิตย์สุดท้ายแล้วสินะ ศุกร์นี้ก็ได้กลับกรุงเทพละ คิดถึงกรุงเทพจัง อิ อิ
วันศุกร์แห่งชาติมาถึง ผมก็ขออนุญาต ผู้จัดการเขตเหนือ ออกก่อนเวลาเพื่อนั่งเครื่องบินกลับ ขากลับขอหรูหน่อยละกัน ไม่มีไรหรอกอยากจะหนีกลับกรุงเทพให้ไว ๆ และทิ้งความปวดร้าวไว้ที่เชียงใหม่ ไม่อยากจะคิดถึงมัน ไม่อยากจะเจ็บปวดอีก ไม่อยากจะกลับพร้อมพวกนั้น ไม่อยากเห็นหน้า อยากจะลืม ๆ ไปให้หมด ผมคงลืมเรื่องบางเรื่องไปได้บ้างมั่งผมคิดว่านะ แต่ก็นั่นแหละผมเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน
http://www.youtube.com/watch?v=MlMovOLOTOo
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
