ตอนหน้ากวินพาเอยไปเปิดตัวแล้ว น้องเอยแต่งตัวเริ่ดๆไปด้วย เอาให้เจ้มินตราหงายเงิบเก็บเกิบกลับบ้านแทบไม่ทันเลยนะ
เบื่อนางและแม่ของนางมาก ช่างดันทุรังแท้ ผู้ชายเขาก็ปฏิเสธชัดเจนขนาดนี้มาตั้งนานแล้วนะ
อ้อ ถึงจะแก้ยากเพราะเป็นนิสัยติดตัวไปแล้ว แต่ก็อยากให้เอยมั่นใจในตัวเองกว่านี้หน่อยนะ เชื่อมั่นทั้งในตัวเองและในตัวกวิน
ตอนไปงานเอยก็อย่าห่างจากกวินนะ เดี๋ยวเจ้มินตราจะมีโอกาสเข้ามาสร้างเรื่องนู่นนี่นั่นอีก
ขอเป็นอีกหนึ่งเสียงชื่นชมตัวคนเขียนด้วยคนนะคะ คนเขียนมีความรับผิดชอบสูงมากและคิดถึงจิตใจคนอ่าน (ชุบุๆ<3)
มาลงนิยายอย่างสม่ำเสมอและตรงเวลาทุกวัน พอถึงเวลาสิบโมงคนอ่านก็มาชะเง้อคอคอยกันแล้ว แล้วก็ไม่เคยผิดหวังเลย
มิหนำซ้ำบางวันคนอ่านไม่ต้องคอยด้วย เพราะคนเขียนมาลงให้ก่อนเวลาอีกต่างหาก เริ่ดมากๆอ่ะ
วันก่อนนี้ที่คนเขียนไฟดับมาลงนิยายไม่ได้ตามเวลาปกติ ก็มีเข้ามาแจ้งข่าว ไม่มีปล่อยให้คนอ่านคอยหรือนั่งสงสัยเก้อ
พอครั้งนี้ติดธุระปะปังมาต่อนิยายไม่ได้หลายวัน ก็มาแจ้งข่าวให้รู้ก่อน
อีกอย่างคือไม่รู้ว่าเรารู้สึกไปเองไหมนะ ว่าจากตอนล่าสุดคนเขียนเลือกที่จะไม่ตัดตอนแกล้งคนอ่านอ่ะ
เพราะต้องหายหน้าไปหลายวัน ถ้าตัดตอนช่วงเหตุการณ์สำคัญๆพอดีนี่เท่ากับฆ่าคนอ่านให้ลงแดงตายเพราะความอยากรู้เลยนะ
แต่การตัดตอนแบบตอนล่าสุดนี้คือดีอ่ะ มันไม่ทำร้ายคนอ่านดี แบบนี้จะได้รอแบบสบายใจ ไม่ทุรนทุราย มีความสุข
เป็นกำลังใจให้นะคะ คนอ่านก็จะพยายามเข้ามาเม้นต์ให้บ่อยกว่านี้เน้อออ