หัวข้อ: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136

[Once]

 

[hembetaro]

พี่ขาวจ้องจะจีบน้องเอยล่ะสิ กวินอย่านิ่งนอนใจ น้องเอยเสน่ห์แรงนะเนี่ย 

[title]

ชอบเอยมากเลย อยากอ่านต่อจัง   

[panari]

พี่ขาวเตรียมรุกแล้ว ท่านประธานอย่ารอช้า ระวังพี่ขาวจะคาบเอยไปกินซะก่อนนะคะ

[Autonomyz]

กวินคือที่สุดของซึนเดเระซีซั่นนี้! 5555555

[cheyp]

กวิน แอบชอบเอยมานานแล้วอ่าดิ
ชอบจัง อ่านไปแล้วฟินเบาๆ 

[nongrak]

เนื้อเรื่องน่ารักดี เอยแอบชอบกวินตั้งแต่ตอนเรียนสินะ

[kimjuy_o]

# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 11

นายแบบฝึกหัด




          วันเวลาล่วงเลยผ่านมาจนถึงวันเสาร์อีกครั้ง ผ่านมาหลายวันแล้วตั้งแต่ที่กวินโทรมา เอยก็ไม่ได้เห็นกวินอีกเลย แต่ได้ยินข่าวแว่วๆว่าเดินทางไปอังกฤษเรื่องงาน จนถึงตอนนี้เอยเองก็ยังคงสงสัยอย่างค้างคา ว่ากวินโทรมาเพราเหตุอะไร แต่ก็เท่านั้น ไร้ซึ่งเหตุผลใดๆเลยเพราะหลังจากวันนั้นไม่มีการโทรมาอีกแต่อย่างใด


          วันนี้เป็นวันเสาร์เสียด้วย เอยจะต้องรายงายความเคลื่อนไหวของเอกภพ แต่ถ้ากวินยังไม่กลับมาก็ดีเหมือนกัน จะได้ไม่ต้องเผชิญหน้า แค่ทำรายงานส่งให้เลขาก็พอ

“หวัดดีเอย” พี่ขาวที่ทักทายด้วยการยิ้มแฉ่งมาแต่ไกล เอยยิ้มรับ จากนั้นพี่แปงก็มาสมทบอีกคน ทั้งสามยืนคุยกันอยู่พักหนึ่งก่อนที่จะแยกย้ายไปทำงาน


          พอถึงเวลาเที่ยง ทั้งสามก็ไปกินส้มตำกัน วันนี้พี่แปงเป็นคนเลี้ยง ทั้งสามสั่งอาหารมาเต็มโต๊ะ คิดจะถล่มพี่แปงเลยทีเดียว

“เอย... พรุ่งนี้วันหยุด เอยว่างมั้ย?” พี่ขาวถาม

“ไม่ว่างครับ พอดีต้องไปทำธุระให้เพื่อน มีอะไรหรอครับพี่ขาว”เอยเลือกที่จะไม่บอกว่าธุระที่ว่าคือตนต้องไปฝึกเดินแบบให้ไทป์

“เสียดาย พี่ว่าจะชวนไปสวนน้ำซะหน่อย” พี่ขาวพูดพลางทำหน้าเศร้า

“ชวนชั้นก็ได้นะ ชั้นว่าง” พี่แปงว่าทั้งๆที่กำลังเคี้ยวข้าวเหนียวอยู่

“อย่าเลยว่ะ เกรงใจ”

“ไม่ต้องมาเกรงใจหรอก อยากไปกับเอยมันสองคนก็บอกมาเถอะไอ้ขาว” พี่แปงพูดพร้อมหัวเราะ พี่ขาวได้แต่ยิ้มรับ ไม่คิดจะปฏิเสธคำของพี่แปงเลย

“โอกาสหน้านะครับพี่ขาว” เอยบอกไปอย่างนั้น

“ว่างเมื่อไหร่บอกพี่นะ” พี่ขาวว่า

“แน่นอนครับ”



          ทั้งหมดกินกันต่อจนเกือบถึงเวลาทำงาน กลับจากร้านส้มตำก็ตรงเข้าทำงานต่อทันที จนเวลาเดินมาถึงเย็น เวลาเลิกงานที่ทุกคนรอคอย เอยบิดขี้เกียจซ้ายขวา พร้อมๆโบกมือลาพี่แปงและพี่ขาวที่เก็บของกลับบ้าน ส่วนเอยเองกำลังทำรายงานเรื่องของเอกภพที่สืบมาได้อีกเล็กน้อย ว่าเอกภพติดหนี้พนันบอลหลายแสนบาท จึงต้องหาเงินก้อนใหญ่ไปใช้หนี้ ซึ่งนี่อาจจะเป็นสาเหตุที่ทำให้เอกภพทำเรื่องทุจริตพวกนี้



          ใช้เวลาไม่นานนัก เอยก็ทำมันเสร็จ จึงเริ่มเก็บข้าวของเพื่อไปหาเลขาหน้าห้อง ส่งรายงานพวกนี้ให้ เพราะแน่ใจว่ากวินจะยังไม่กลับมา วันนี้ทั้งวันไม่มีใครพูดเลยว่ากวินกลับมาแล้ว จึงเอาความมั่นใจเหล่านั้นบอกกับตนเองว่ากวินยังไม่กลับมา

“สวัสดีค่ะคุณเอย” เลขาคนสวยที่ทราบชื่อมาแล้วว่าชื่อคุณทราย ทักทายด้วยความเป็นมิตรเหมือนเดิม

“สวัสดีครับคุณทราย ผมเอารายงานมาส่งท่านประธานครับ” เอยว่าพลางยื่นซองเอกสารให้

“ท่านรออยู่ในห้องค่ะ ให้ท่านด้วยตัวเองเลยค่ะคุณเอย” เธอว่ามาอย่างนั้น ทำเอยตกใจมากทีเดียว

“เอ่อ...ท่านประธานกลับมาแล้วหรอครับ?” เอยถาม

“กลับมาตั้งแต่เมื่อวานค่ะ ท่านเข้าบริษัทเมื่อตอนเที่ยง เชิญเลยค่ะคุณเอย” คุณทรายผายมือเชิงบอกว่าให้ไปเข้าพบกวิน เอยจึงจำเดินเข้าไปในห้องของกวินอย่างเลี่ยงไม่ได้


          เดินเข้ามาก็พบว่ากวินนั่นกำลังอ่านเอกสารพลางเหลือบไปมองจอโน้ตบุ๊กอยู่ ดูก็รู้ว่างานกำลังยุ่ง แอบรู้สึกเหมือนมาขัดจังหวะกวินอย่างไรอย่างนั้น

“เอ่อ...ท่านประธานครับ” เอ่ยออกไปอย่างนั้น กวินจึงเงยหน้าขึ้นมา

“นั่งสิ” กวินพูดเพียงสั้นๆ เอยจึงยื่นเอกสารให้

“นี่ครับรายงาน”

“ทำไมวันนี้ทำเป็นรายงาน?” กวินเอ่ยถาม พร้อมหรี่ตามองอย่างขอเหตุผล

“คือผม คิดว่าท่านประธานไม่เข้าบริษัท เลยทำเป็นรายงานว่าจะฝากคุณทรายแทนครับ”

“อย่างนั้นหรอ” กวินว่า เอยพยักหน้ารับ

“ได้เรื่องอะไรมาบ้าง” กวินถาม ก่อนจะถอดแว่นพร้อมนวดคลึงเบ้าตาตัวเองอย่างเมื่อยล้า

“ก็คืบหน้าเล็กน้อยครับ คือหัวหน้าติดหนี้พนันบอลครับ คงหาเงินไปใช้หนี้ไม่ได้เลยต้องทำเรื่องพวกนี้” เอยบอก ก่อนจะเปิดซองเอกสาร ใบแทงพนันบอลที่แอบไปเจอในถังขยะใต้โต๊ะของเอกภพ

“พอจะทราบจำนวนรึเปล่า?” กวินถาม

“ได้ยินจากพี่ๆที่ทำงานพูดกันว่าหลายแสน แต่เรื่องนั้นผมเองยังไม่แน่ใจครับ”

“ต่อไปนี้ก็ระวังในการติดตามให้มาก เพราะดูเหมือนอีกฝ่ายจะเริ่มระวังตัวมากขึ้น” กวินกล่าวแค่นั้น

“ครับ ผมจะระวังตัว” เอยว่า

“แล้วเรื่องแฟชั่นโชว์ของไทป์ล่ะ ถึงไหนแล้ว?” กวินถามเรื่องนี้ขึ้นมา

“ไม่ทราบเหมือนกันครับ” เอยเองไม่รู้จริงๆว่าตอนนี้ดาวและไทป์จัดการกันไปถึงไหน และเดี๋ยวเลิกงานและวันหยุดพรุ่งนี้ เอยจ้องไปฝึกเดินแบบด้วย

“ได้ข่าวว่าเดินฟินาเร่ใช่รึเปล่า?” เอยถึงกับสะดุ้ง

“เอ่อ..ทราบได้ยังไงครับ”

“วันก่อนเจอดาวน่ะ เค้าบอกว่าเธอเดินชุดฟินาเร่ของงานนี้” ดาวเจ้าเก่าที่เป็นคนเล่าเรื่องนี้ให้กวินฟัง คิดแล้วก็กลุ้มใจกับดาวจริงๆ

“ก็...ครับ” เอยจำยอมรับออกมา

“แล้วนี่จะไปฝึกเดินเมื่อไหร่ งานจะเริ่มเดือนหน้าแล้วไม่ใช่เหรอ?” กวินถามอีก รู้สึกวันนี้กวินจะพูดเยอะกว่าวันไหนๆ

“กำลังจะไปครับ”

“จะไปส่ง” กวินว่า ก่อนที่จะเริ่มวางของทุกอย่างลง คล้ายกำลังจะยุติงานทั้งหลาย

“ไม่เป็นไรครับ เอ่อ..ผม” เอยพยายามจะทักท้วง แต่ดูเหมือนกวินจะไม่ฟัง

“ไปเถอะ” กวินลุกขึ้น ก่อนจะเดินออกไปโดยที่ไม่รอเอย เอยรีบลุกขึ้นก้าวเร็วๆเพื่อจะเดินตามให้ทันคนขายาวที่ก้าวเดียวก็เท่าสองก้าวของเอยแล้ว

“คุณทราย ผมจะกลับแล้ว” กวินไม่แม้แต่จะหยุดมองเลขา พูดทั้งที่ก้าวเดินออกไปทั้งอย่างนั้น

“ค่ะ ท่าน”


          กวินขับเอยพาไปยังสตูดิโอแห่งหนึ่งตามที่เอยบอกทาง ดาวเป็นคนบอกที่ตั้งแห่งนี้มา ว่าจะมีการซ้อมเดินกันที่นี่ และดาวเองก็กำลังรอเอยอยู่ที่นั่นพร้อมกับนางและนายแบบคนอื่นๆ ระหว่างการเดินทางของทั้งสองนั้นมีแต่ความเงียบปกคลุม กวินไม่พูดอะไรทั้งนั้น ด้านเอยเองก็ไม่รู้จะชวนพูดเรื่องอะไรดี มีแต่หัวใจที่เต้นตึกตักบ่งบอกถึงความตื่นเต้นเพียงเท่านั้น


          ในที่สุดก็มาถึงสตูดิโอดังกล่าว เอยทำท่าจะขอบคุณแต่ดูเหมือนกวินจะลงมาด้วย เอยจึงเอ่ยปากถามด้วยความกล้าๆกลัวๆ

“เอ่อ ท่านประธานจะไป...”

“ชั้นจะไปดูด้วย ไหนๆก็ว่างแล้ว” กวินว่าแค่นั้น เอยจึงเดินนำเข้าไป พลางขบคิดในใจ หากกวินมานั่งดู ตนจะกล้าเดินได้ยังไง แค่นี่ก็ตื่นเต้นจนไม่รู้จะทำอย่างไรแล้ว ยังจะมาสร้างความรู้สึกนั้นให้เพิ่มขึ้นมาอีก

“มาแล้วหรอ อ้าว...กวิน มากับเอยหรอ?” ดาวดูดีใจมากที่กวินมาด้วย

“อืม” กวินพยักหน้ารับ ดาววิ่งปรี่เข้ามารับกระเป๋าและเอกสารของเอยส่งต่อให้ทีมงานนำไปเก็บ

“มาตรงเวลาเป๊ะเลยนะเอย เริ่มซ้อมกันเถอะ....กวินนั่งตรงนี้นะ เดี๋ยวจะให้เด็กๆยกน้ำมาให้” ดาวพูดกับเอยก่อนจะหันไปบอกกับกวิน กวินจึงนั่งลงตรงโซฟา นั่งไขว่ห้างมองไปยังเวทีท่ามกลางสายตาของทีมงานและนางแบบทั้งหลาย ที่จ้องกันไม่กะพริบ อีกทั้งเริ่มกรี๊ดกร๊าดในความหล่ออันไร้ที่ติของกวิน

“เริ่มจ๊ะทุกคน” ดาวตะโกน ก่อนที่จะจูงมือเอยเดินไปยังเวที


          เอยเดินอย่างเก้ๆกังๆ เพราะไม่ชินจริงๆกับการทำอะไรเช่นนี้ นายแบบบางคนก็พากันหัวเราะเอยที่ทำท่าทางตลกออกมาแบบนั้น แต่ดาวเองก็ไม่ละความพยายาม ยังคงสอนเอยอย่างใจเย็นและไม่มีการตำหนิใดๆทั้งสิ้น เอยเดินเป็นสิบสามสิบรอบได้ ถึงจะพอเดินเข้าที่เข้าทางบ้าง ระหว่างที่เดินนั้นสายตาของกวินไล่มองอย่างตั้งอกตั้งใจ ราวกับมองทะลุไปทั้งร่างกาย เอยรู้สึกได้ว่าตัวเองประหม่าจนเกือบสะดุดล้ม ตอนที่กวินจ้องมาตรงๆหลายวินาที

“เอาล่ะ รอบสุดท้ายของวันนี้นะ ตั้งใจนะทุกคน” ดาวประกาศการซ้อมเดินรอบสุดท้ายของวันนี้ ทุกคนยิ้มออกมาอย่างดีใจกับการฝึกหนักหลายชั่วโมงที่ผ่านมา จนจะปาห้าทุ่มไปแล้ว เอยรู้สึกเมื่อย แต่ก็ยังอดทนเดินตามที่ดาวบอกอย่างตั้งใจ และเมื่อเอยเดินออกมาเป็นคนสุดท้ายพร้อมนางแบบที่เดินคู่กัน ทุกคนก็ปรบมือเฮกัน ที่การซ้อมออกมาได้สมจริง

“เยี่ยมมาก พรุ่งนี้อีกวันนะคะทุกคน” ดาวว่า และทีมงานเริ่มเก็บของ เหล่านายแบบนางแบบก็ทยอยกันกลับแล้ว เอยนั่งลงบนเก้าอี้ว่าง พลางทุบขาตนเองไล่ความเมื่อยออกไป ใครว่านายแบบสบายกันนะ ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยเถอะ

“เหนื่อยมากมั้ยเอย?” ดาวถาม พลางยื่นน้ำดื่มมาให้

“นิดหน่อยเอง” เอยว่า พลางหันไปทางกวินที่ตอนนี้ลุกขึ้นเดินมาทางนี้แล้ว

“เสร็จแล้วใช่มั้ย จะไปส่ง” กวินว่า ดาวยิ้มกริ่มออกมาทันที

“งั้นฝากด้วยนะกวิน...กลับบ้านดีๆนะเอย” ดาวพูดแค่นั้นก่อนจะวิ่งหายไป



          กวินขับรถมาส่งเอยที่บ้าน ระหว่างทางของทั้งสองมีแต่ความเงียบชวนวังเวง เอยที่ไม่รู้จะพูดอะไร กับกวินผู้เงียบขรึม จึงกลายเป็นว่าเงียบอยู่เช่นนั้นจนถึงบ้านของเอย

“ขอบคุณครับ” เอยบอกอย่างนั้น ก่อนที่จะก้าวลงมาจากรถ

“เดี๋ยว..” กวินเอ่ยขึ้นมา เอยที่กำลังจะปิดประตูจึงต้องหันกลับมา

“มีอะไรครับ?”

“ตอนค่ำวันนั้น....ไปกับใคร?” กวินถามด้วยสีหน้าที่ยากจะเข้าใจว่าคิดอะไรอยู่

“ตอนค่ำไหน....วันไหนครับ?” เอยถามกลับอย่างไม่เข้าใจในคำถาม

“ที่ร้านไอติมวันนั้น” กวินตอบ เอยพยายามนึก

“อ่อ...ผมไปกับพี่..เอ่อ คุณชินภัทรครับ” เอยร้องอ๋อ หากร้านไอศกรีมก็มีแค่ครั้งเดียวคือไปกับพี่ขาว

“สนิทกันหรอ?” คำถามที่สองตามมาพร้อมกับขมวดคิ้ว

“ก็พอสมควรครับ งั้นผมลานะครับ” เอยตอบก่อนที่จะปิดประตูลง โดยที่ไม่ได้มองเลยว่ากวินกำลังจะถามอะไรต่อ


          เอยเดินกลับเข้าบ้านไปพร้อมคำถามในบังเกิดขึ้นในหัว อะไรทำให้กวินถามคำถามเหล่านั้นออกมา กำลังคิดหรือรู้สึกอะไรถึงถามแบบนั้น เอยเหลือบมองก่อนจะปิดประตูบ้าน มองรถของกวินที่กำลังขับออกไปอย่างรวดเร็ว

“ถามแบบนั้นทำไมกัน?” เอยถามตนเองเบาๆ ก่อนที่จะล้มตัวลงนอนบนเตียงอย่างครุ่นคิด คิดสะระตะก่อนที่จะหลับไปอย่างนั้นโดยที่ไม่ได้อาบน้ำ เพราะความเมื่อยล้าขบกินทั้งร่างกายเกินกว่าจะขยับตัวได้...


+++++++++++++++++++++++++++++++++++

[B52]

ชอบเอยจริงๆใช่ไหม

[vk_iupk]

อัยยะ กวิน หึงเปล่าเนี่ย
สรุปชอบน้องเอยชิมิ
รออ่านตอนต่อไปจ้า

[double9JH]

ถามทำไมน้อออ 

รอดูต่อไปปป อยากเห็นเอยเดินแบบเร็วๆจัง

[comai0618]

หึงเอยล่ะสิ

[bulldog17]

หึงละสิๆ

มีตามรับตามส่งด้วย ><

[buathongfin]

กวินรุกอีกๆ 

[naruxiah]

กวินแอ๊บซึน แต่น้องเอยซึนจริงๆ   

[cher7343]

ออกตัวแรงไปเลยท่านประธานนนน

[title]

ชอบบบบบ เอยน่ารักจัง ส่วนกวิน ซึน ได้อีก   

[dekzappp]

อ๊ายยยย กวิน แกคิดอะไรอยู่~~~ อยากเห็นกวินเก๊กแตกชะมัด

[snowboxs]

กวินหึงด้วยแหล่ะ

[lnudeel]

เอยเนื้อหอมแล้วววว  กวินหวงอะดี่ ตามมาคุมเลย เอยน่ารักใช่มั้ยล่ะ? -3-

[panari]

ชอบเอยจัง แลดูเป็นคนอึนๆ ซื่อๆ น่าแกล้ง แฮ่ๆๆๆ

[BeeRY]

มีไปส่งกันถึงบ้านสองครั้งแล้วนะ คิดอะไรกับเอยหรือเปล่า  ท่านกวิน

[helpmeiiz]

เขาถามเพราะแอบชอบตัวหรือเปล่าเอย

[Caramel Syrup]

  กวิน ต๊ะเองหวงเอยเหรอ  แสดงให้เอยรู้ตัวหน่อยดิ อย่ามัวแต่เก็กขรึมเลยน่า

[ROCKLOBSTER]

เพิ่งเข้ามาอ่าน แล้วก็ติดหนึบทันใด
แหม่...พระ นาย ช่าง เหมาะกันเสียเหลือเกิน
คนหนึ่งซึน คนหนึ่งอึน
 คนหนึ่งขี้แกล้ง อีกคนน่าแกล้ง
คนหนึ่งร้ายกาจ อีกคนไร้มารยา

ฟินสุดๆไปเลย หน่วงนิดๆอึนหน่อยๆ
 

[♠♥♦♣]

แหม่ น่ารัก ถูกจริตมากมาย
สนุกมากๆ ค่า
รอตอนต่อไปแบบใจจดใจจ่อ

[mooping-7]

กวินนี่ขี้เก็กกับเอยสินะ ฟอร์มจัดจริงพระเอกเรา

[uknowvry]

ขี้เก็ก กับน้องซึน

[hembetaro]

   กวินรุกจีบเลยจร้าาาา

[angelarty]

จะจีบเอยก็รุกเลยจ้า.เด๋วเอยเสร็จพี่ขาวนะ.5555