ตอนที่21
“กลับมาแล้วหรอครับ”ผมรีบเดินไปที่หน้าประตูเพื่อช่วยพี่ทอสถือเสื้อสูท
“อืม”พี่ทอส ตอบด้วยสีหน้าเหนื่อยๆผิดปกติ
“เหนื่อยหรอครับ อาบน้ำก่อนไหม”ผมถามเพราะหน้าตาพี่ทอสดูจะแย่กว่าทุกวัน
“นิดหน่อย กินข้าวก่อนดีกว่า ลูกล่ะ”พี่ทอสตอบด้วยน้ำเสียงฝืนๆก่อนที่จะนั่งลงที่โต๊ะกินข้าว
“ขึ้นไปเปลี่ยนกางเกงครับ เมื่อกี้วิ่งๆอยู่ก็ล้มทับน้ำส้ม”เดี๋ยวนี้น้องจีสามารถทำอะไรเองได้เยอะแล้ว ทั้งอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้า
แปรงฟัน ถึงแม้น้องกันต์จะไม่ได้อยู่ด้วยก็สามารถทำเองได้หมดแล้ว
“พ่อฮะ”น้องจีที่ค่อยๆเกาะราวบันไดเดินลงมาเรียกหาพ่อตั้งแต่อยู่ชั้นบนโน้น กว่าจะลงมาถึงพื้นคนเป็นพ่อก็รอจนเกือบครึ่งนาที
“ครับ”น้องจีที่ลงมาถึงพื้นก็รีบวิ่งเขามากอดขาพี่ทอส แล้วยิ้มหวานส่งให้อย่างรู้หน้าที่ พี่ทอสก็ได้แต่มองลูกยิ้มๆแล้วขยี้หัวเจ้าตัวเล็กเบาๆอย่างเอ็นดู
“น้องจี อยากได้ชิโร่”ถึงว่าทำไมอ้อนตั้งแต่เข้าบ้าน ชิโร่ คือหมาของชินจังครับ
“ขิโร่? หมาหรอ”พี่ทอสเงยหน้ามาถามผมคงจะได้ยินน้องจีดูการ์ตูนบ่อยๆ
“ครับ หมาของชินจัง”ผมก็ตอบและเดินเอาข้าวตักใส่จานทั้งหมดบนโต๊ะ
“ใครจะดูแล”พี่ทอสหันกลับไปถามน้องจี
“น้องจีๆ”น้องจียกสองแขนสั้นๆขึ้นเพื่อเป็นกานยืนยัน
“ไม่เอาแบบชินจังนะ เพราะถ้าจีไม่ดูแลแล้วปล่อยให้คุณแม่ดูแลแทน พ่อจะเอาไปปล่อยวัด”พี่ทอสพูดขู่
“ให้แม่ช่วยไม่ได้หรอฮะ”น้องจียืนตัวตรงก้มหน้าทำปากยื่นๆอย่างคิดหนัก
“ไม่ได้ครับ”พี่ทอสยังคงย้ำ
“งั้นน้องจียังไม่เอาก็ได้”น้องจีว่าอย่างเศร้าๆแล้วเดินขึ้นมานั่งเกาอี้ของตัวเอง ผมได้แต่มองหน้าพี่ทอสที่ยิ้มน้อยๆ แค่มองดูก็รู้ครับไม่เกินอาทิตย์เดี๋ยวน้องจีก็ได้ลูกหมามาเลี้ยง
“วันนี้งานเยอะหรอครับดูเหนื่อยๆ”ตอนนี้ผมกับพี่ทอสเราสองคนอาบน้ำกันเรียบร้อยแล้ว พี่ทอสนั่งอยู่ที่ปายเตียงส่วนผมหลังจากแต่งตัวเสร็จเลยเดินเข้าไปหา วันนี้น้องจีนอนห้องตัวเองครับ ที่จริงนอนมาเป็นอาทิตย์แล้วตั้งแต่วันเกิดก็ดูเหมือนจะโตขึ้นผิดหูผิดตา ทำอะไรทั่วไปที่ตัวเองมักจะไม่ทำได้หลายอย่าง
”เปล่าหรอกแค่เครียดๆนิดหน่อย”พี่ทอสว่าเหนื่อยๆก็จะคว้าเอวผมเข้ามากอดแล้วเอาหน้าซุกลงที่อก เพราะผมยืนอยู่แต่พี่ทอสนั่งอยู่บนเตียง
“เรื่องอะไรครับ”ผมยกมือขึ้นลูบหัวพี่ทอสเบาๆเป็นเชิญปลอบ เหมือนน้องจีเลย
“สัญญาซิ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเราจะอยู่ด้วยกันสามคนแบบนี้ตลอดไป”พี่ทอสเงยหน้าขึ้นมาพูด
“สามคนคงไม่ได้แล้วล่ะครับ”ผมตอบพี่ทอสขมวดคิ้วยุ่งทันที
“ทำไม”ถามเสียงเขียวเชียว
“คงต้องเป็นรวมอีกคนในนี้แล้วล่ะครับ”ผมว่าก่อนจะชี้มาที่พุงตัวเอง
“หรือว่า”พี่ทอสตาโตรีบผละออกจากผมทันที พร้อมทำเสียงตกใจสุดๆ หลุดมาดหมุ่นขรึมๆไปเลย
“ครับ”วันนี้ เพิ่งไปหาคุณหมอนนท์มา แล้วตรวจร่างกายตามปกติ คุณหมอเองก็ยินดีกับผมยกใหญ่และทำท่าจะรีบไปบอกทุกคนให้รู้แต่ผมห้ามไว้ก่อนเพราะจะขอบอกเอง ซึ่งผมก็โทรไปบอกแม่แล้ว เห็นพ่อบอกว่า จะไม่ช่วยเลี้ยงให้พ่อมันเลี้ยงเอง อะไรประมาณนี้แหละครับ จริงๆเรื่องนี้ผมกะจะบอกพี่ทอสตอนกินข้าว แต่ดูเหมือนพ่อทอสจะเหนื่อยๆเลยไม่อยากบอกเท่าไหร่ ก็เลยกะว่าจะบอกวันหลังแทน
“จริงๆหรอ กี่เดือนแล้ว ผู้ชายหรือผู้หญิง”พี่ทอสถามรัวๆจนผมอดขำไม่ได้
“555เพิ่ง6สัปดาห์องครับ ไม่รู้หรอกว่าผู้หญิงผู้ชาย”ผมบอกขำๆ
พี่ทอสค่อยๆยื่นฝ่ามือเข้ามาใกล้ๆอย่างกล้าๆกลัวๆ ก่อนจะสัมผัสเข้าที่เสื้อนอนตรงบริเวณหน้าท้องของผม และทำหน้าเหมือนเกิดเรื่อง มหัสจรรย์ เกิดขึ้นจนเขาเองไม่อยากจะเชื่ออย่างไงอย่างนั้น
“อยากได้ผู้หญิงหรือผู้ชายครับ”ผมก้มหน้ามองพี่ทอสแล้วถามขึ้นอย่างอายๆ เพราะพี่ทอสเอาแต่ลูบหน้าท้องผมไปมาจนผมเริ่มรู้สึก เอ่อ...
“ยังไงก็ได้ ในนี้ซินะ เมื่อไหร่จะได้เจอกันครับ”พี่ทอสตอบแบบปลื้มๆก่อนจะแนบใบหน้าเอากับหน้าท้องของผม แล้วพูดกับลูกด้วยใบหน้าที่เหมือนกับผมตอนท้องน้องจีไม่มีผิด
“อารมณ์ดีขึ้นแล้วใช่ไหมครับ งั้นเรื่องที่พี่กำลังคิดบอกผมหน่อยได้ไหมครับ”ผมว่าก่อนจะกลับเข้าเรื่องก่อนหน้านี้
“เรื่องนั้นไม่มีอะไรหรอก ก็แค่พ่อกับแม่จะกลับมา”พี่ทอสพูดแล้วยิ่งเอาหน้าซุกเข้าที่หน้าท้องผมมากกว่าเดิม
“แล้วทำไมครับ”ผมถามไปแบบนั้นก็จริง แต่ในใจผมก็แอบกลัวๆ จู่ๆกลับมาหาลูกตัวเองแล้วพบว่าลูกมีลูกมีเมีย แถมเมียยังเป็นผู้ชายแบบผมใครจะไปรับได้ แต่ผมไม่อยากให้พี่ทอสกังวลไปมากกว่านี้แล้ว
“ไม่ทำไมหรอก ช่างเถอะเพราะไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น พี่จะไม่ยอมทิ้งเวลาแม้แต่นาทีเดียวที่เราได้อยู่ด้วยกันไปอีกเป็นครั้งที่สอง”พี่ทอสว่าด้วยน้ำเสียงจริงจัง ผมหมั่นใจว่าพี่ทอสทำตามที่พูดได้ แต่ท่าทีของพี่ทอสมันยิ่งกลับทำให้ผมกลัวขึ้นกว่าเดิม
“น้องจี นอนกลางวันได้แล้วครับ”ผมเรียกน้องจีที่ตอนนี้กำลังนั่งดูชินจังอยู่หน้าทีวี
“เดี๋ยวฮะ”พูดคำพูดเดียวมาครั้งที่3แล้ว
“นอนก่อนครับ ตื่นมาจะได้ไปซื้อของ ไม่อยากไปห้างกับแม่หรอครับ”ผมบอก
“ฮะ”น้องจีรีบลุกขึ้นปิดทีวีและเครื่องเล่นวีดีโอก่อนจะเดินออกมาที่ชานบ้านที่ผมเอาเกาอี้นอนมาปูรอไว้ น้องจีนอนแต่ห้องแอร์ทุกวัน จนผมกลัวแกจะชินแล้วทนอากาศร้อนๆไม่ได้เลยเปลี่ยนให้ออกมานอนกลางวันข้างนอก ถ้าอาการร้อนก็จะเอาพัดลมมาเปิดให้ แต่วันนี้อากาศค่อนข้างเย็นสบาย แต่ก็ดูเหมือนฝนจะตก
“แม่ นม”น้องจีที่ขึ้นเกาอี้นอนเรียบร้อยร้องหาขวดนม ผมจึงเอามาให้ เจ้าตัวก็นอนดูดไปเรื่อยๆ ไม่ถึง10นาทีก็หลับ ผมจึงลุกไปเก็บกวาดบ้านตามปกติ
ติ้งงงง
“ใครมา”เสียงกดกริ้งหน้าบ้านดังขึ้นผมจึงรีบเดินออกไปดู ก็เห็นมีคนที่ใส่ชุดสูทสีดำแบบเดียวกับลูกน้องพี่ทอสที่มาบ้านบ่อยๆ
“มาหาใครครับ”ผมเปิดประตูเล็กตรงรั้ว
“ฉันเป็นแม่ของตาทอส ขอเข้าไปหน่อยคงจะไม่เป็นไรใช่ไหม”แต่กลับมีผู้หญิงคนหนึ่งที่ท่าทางน่าจะอายุรุ่นราวคราวเดียวกับแม่
ของผมลดกระจกแล้วพูดขึ้นทั้งๆที่ไม่หันมามองหน้าผมด้วยซ้ำ
“ครับ”ผมรีบเปิดประตูให้รถเข้าไป ก่อนจะเดินตามเข้ามาจากนั้นก็เดินนำเข้าไปในบ้าน ใจก็เต้นตึกตักอย่างตื่นเต้น
“เชิญนั่งก่อนครับ”ผมว่าพร้อมเชิญแม่ของพี่ทอสที่ เอ่อ เครื่องเพรชเต็มตัวนั่งลงที่โซฟาหน้าทีวีจากนั้นผมก็เดินไปเอาน้ำมาให้
“ชื่ออะไร”แม่ของพี่ทอสถามในขณะที่ผมกำลังยกจากของว่างลงให้
“ครับ เอ่อ เอฟครับ”ผมก็เริ่มแนะนำตัว เอาตามความจริง ผมคิดว่าการต้องเจอกับพ่อแม่ของพี่ทอสจะทำให้ผมเกร็งกว่านี้ แต่ไม่เลย ผมกลับรู้สึกเหมือนเจอแค่ผู้หญิงที่ดูมีอายุคนหนึ่งเท่านั้น ไม่รู้ทำไมอาจจะเพราะการแต่งตัว ที่ผมแทบจะกลั้นหัวเราะไม่อยู่ แม่พี่ทอสดูเหมือนจะใช้ชีวิตอยู่เมืองนอกนานไปหน่อยเพราะชุดที่ใส่ เป็นชุดที่มีขนมิ้งแทบจะทั้งชุดเครื่องเพรชก็ประโครมจนเหมือนของปลอม โชคดีที่ผมรู้ว่าเป็นแม่พี่ทอสเลยหมั่นใจว่าของที่ใส่อยู่นั้นเป็นของจริง
“แล้วเธอเป็นใคร พี่เลี้ยงหลานฉัน?”พี่เลี้ยง หลาน? อย่าบอกนะว่าท่านรู้เรื่องของน้องจีเรียบร้อยแล้ว
“เอ่อ คือ ผม”จะพูดออกไปว่าเป็นภรรยาพี่ทอส คุณแม่พี่ทอสคงจะได้หัวใจวายตรงหน้าผมเป็นแน่น
“อ้ำๆอึ่งๆอะไรหนักหนา”ถึงจะแค่นิดหน่อยแต่ไอ้อาการแบบนี้ ผมรู้แล้วว่าพี่ทอสได้มาจากใคร
“เอฟ!”ในขนาดที่ผมกำลังกังวลเรื่องที่จะตอบสถานะกับคุณแม่ของพี่ทอสอยู่นั้น จู่ๆเสียงพี่ทอสก็ตะโกนดังขึ้นมา ก่อนที่ร่างพี่ทอสที่ใบหน้ามีหยาดเหงื่อจะวิ่งเข้ามาในบ้าน
“พี่ทอส ทำไม”
“แม่! ,มานี่ทำไม”บรรยากาศโดยรอบกลับอึมครึมขึ้นทันทีที่พี่ทอสทำหน้าไม่พอใจและตะโกนใส่แม่ของเขา จนผมยังอดตกใจไม่ได้
“พี่ทอส”และเป็นผมเองที่ขึ้นเสียงดุใส่พี่ทอสอย่างไม่ทันระวัง เพราะติดนิสัยห้ามน้องใจบ่อยๆเวลาทำเรื่องไม่ดี จนทั้งพี่ทอส และแม่ของพี่ทอสหันมามองผมกันอึ่งๆ
“แม่ฮะ”น้องจีที่ดูเหมือนจะตื่นเพราะเสียงดังกำลังงัวเงียและเดินตรงมาหาผม
“แม่ฮะ”น้องจีเดินมากอดขาผมและทำท่าจะหลับลงอีกครั้ง
“แม่หรอ นี่อย่าบอกนะว่า”แม่ของพี่ทอสชี้หน้าผมพร้อมมองพวกเราสามคนสลับไปมา
“แม่ฮะ น้องจีง่วง”น้องจีพูดขึ้นและทำท่าจะยืนหลับจริงๆ ผมเลยก้มลงไปอุ้มน้องจีขึ้นแล้วลูบหลังกล่อมไปมา
“พาลูกขึ้นไปนอนก่อน”พี่ทอสถอนหายใจก่อนจะบอกให้ผมพาน้องจีไปนอนและผมเองก็ทำตามเพราะคิดว่าด้านล่างคงจะเสียงดังอีกมาก
พอพาน้องจีเข้าไปนอนในห้องแล้วผมก็กะจะลงมาด้านล่าง แต่ก็ต้องชะงักเมื่อพบผู้ชายอีกคนที่อายุราวๆพ่อของผมแต่ใบหน้ากลับเกลี้ยงเกา ผิดก็ขาวใส และดูๆไปก็เหมือนพี่ทอส
“นี่แกทำอะไรลงไป!”เสียงตะคอกของผู้ชายคนนั้นดังขึ้น ทำให้ขาผมแข็งจนก้าวไปข้างหน้าไม่ออก พี่ทอสยืนก้มหน้านิ่ง ส่วนคุณแม่ของพี่ทอสก็ได้แต่ยืนมองนิ่งๆ
“แก คิดยังไงถึงเอาผู้ชายทำเมีย แกมันวิปริต”เสียงตะวาดดังลั่นอย่างเดือดดานจนผมกลัวว่าน้องจีจะตื่น ไม่ใช่กลัวน้องจีไม่ได้นอน แต่กลัวว่าน้องจีจะต้องมาเห็นอะไรแบบนี้
“มันเรื่องของผม “พี่ทอสสวนกลับด้วยอารมณ์เดือดไม่แพ้กัน
“เรื่องของแกหรอ แต่เงินที่แกใช้บำเรอมันอยู่ทั้งหมดมันเป็นเงินของฉัน!”เขายังต่อว่าต่อ เล่นเอาผมหน้าชาจนแทบจะล้มทั้งยืน คนๆนี้คงเป็นพ่อพี่ทอส
“พี่ ทอส”ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่ขาที่แทบจะยืนไม่อยู่พาผมลงมาด้านล่างและยืนข้างๆพี่ทอส
“นี่ใช่คนที่แกเลี้ยงอยู่ พวกวิปริตฉันยังรับได้ แต่ไม่ใช่ยกให้เชิดหน้าชูตา แกคิดว่าคนอื่นเขาจะคิดยังไง!”ผมเพิ่งมารู้ตัวตอนนี้เองว่าผมไม่น่าเดินลงมา
“อย่ามาพูดอย่างนี้ต่อหน้าเมียผม เงินทุกบาทที่ผมใช้ มันเงินของผม หรือพ่อจะเถียง ว่าไอ้โรงแรมที่พ่อขายทอดตลาดนี้ยังเป็นสมบัติของพ่อ!”พี่ทอสว่าต่อ ยิ่งทำให้คนเป็นพ่อเดือดกว่าเดิม แต่ก่อนที่อะไรจะเลวร้ายไปกว่านี้ โทรศัพท์ของพ่อพี่ทอสก็ดังขึ้นจากนั้นพ่อพี่ทอสก็เดินไปคุยด้านนอก
“พี่ทอส ใจเย็นๆครับ ผมไม่เป็นไร”ผมบีบมือที่โกรธจนสั่นของพี่ทอสไว้ เพราะผมไม่อยากให้อะไรเลวร้ายไปกว่านี้ พี่ทอสนิสัยเหมือนพ่อมาก และถ้าเดือดใส่กันอยู่แบบนี้เรื่องคงจบไม่ดีแน่น
“เอาไว้ฉันจะคุยกับแกอีกครั้ง ส่วนแก ไสหัวออกไปจากชีวิตเขาซะ!”พ่อพี่ทอสหันมาตะโกนใส่ผม
“หยุด!”พี่ทอสตะโกนกลับแทบจะทันที
“นี่แก!”พ่อพี่ทอสก็ยิ่งไม่พอใจ
“คนที่ต้องออกไปจากชีวิตของผมคือพวกคุณ เชิญ! และอย่ามายุ่งกับครอบครัวเราอีก”พี่ทอสว่าเสียงเย็นอย่างโกรธจัดแล้วลากผมขึ้นชั้นสองทันที
TBC.
ขออนุญาตชี้แจ้ง เพราะเจอคอมเม้นต์หนึ่ง
เราไม่ได้หลอกความคิดใครมา
ไม่อยากดราม่าแต่แค่จะชี้แจ้งเฉยๆเดี๋ยวพอเงียบก็จะกลายเป็นยอมรับไป
เราไม่เคยอ่านนิยายเรื่องนั้น และตอนนี้ก็ไม่คิดที่จะเข้าไปอ่านไม่รู้หรอกว่ามันเหมือนกันขนาดไหน แต่การที่เราแต่งเรื่องออกมาเราก็ได้มาจากสิ่งที่พบเจอในชีวิตที่สั่งสมา เราก็คนไทยเด็กบ้านๆคนหนึ่งที่โตมากับหนังมากับละครช่อง3 5 7 9ทั่วไป ไอ้ฉากอะไรหลายๆอย่างก็ได้มากจากไอ้พวกที่เรานั่งดูมาตั้งแต่เด็กๆนั้นแหละ การจะคิดเองจนไม่เคยมีนิยายเรื่องไหนมี ก็ดูจะน้อยอยู่ เพราะสุดท้ายความคิดของคนเราก็เกิดจากการสั่งสมประสบการณ์และการเลี้ยงดู บวกจิตใต้สำนึก และทุกอย่างมันดำเนินไปตามเนื้อเรื่อง เนื้อเรื่องคล้ายกันอาจจะมีบ้างตอนที่ให้อารมณ์เหมือนๆกันก็ได้
ดังนั้นการใช้คำพูดเหมือนเราไปลอกงานคนอื่นมา มันดูไม่ให้เกียรติ์มาก และเราไม่โอเคอย่างแรง
แต่ไม่โกรธนะเพราะเป็นเวปสาธารณะทุกคนมีสิทธิเต็มที่ แต่ก็อยากให้นึกถึงใจคนแต่งบ้าง ไอ้แต่ละตอนที่พวกคุณอ่าน10นาทีจบเนี้ย มันใช่เวลาเกือบทั้งอาทิตย์ในการแต่งเพราะฉะนั้นเห็นใจเราบ้าง เราไม่ได้อะไรเลยนะที่แต่งเนี่ย ก็เลยอยากจะขอให้คิดถึงความรู้สึกคนแต่งบ้าง โอเคนะ
ปล. ไม่ต้องดราม่านะทุกคน เราไม่ซีเรียสแล้วตอนนี้เพราะยังไงก็ได้กำลังใจดีๆเยอะกว่า อิอิ ยังไงก็มาช่วยกันคิดแผนให้น้องจีเอาชนะใจคุณปู่คุณย่ากันดีกว่า บอกตามตรงยังคิดไม่ออก แต่จะไม่ลอกใครมาแน่นนอน