ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ เผ่าพันธุ์ ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม
5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชมกรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0I'm pregnant เมื่อผมท้อง
“แม่ฮะ”เสียงเด็กน้อยวัน3ขวบตัวเล็กหน้าตาจิ้มลิ้มส่งเสียงเรียกผมตั้งแต่ไกล พร้อมร่างเล็กวิ่งมาหาอย่างสุดกำลัง
“น้องจี เดี๋ยวล้มครับ”ผมรีบโผล่เข้าหาลูกน้อยทันทีที่เจ้าตัวดูท่าจะล้มแน่นๆ
“จีคิดถึง”เด็กน้อยที่ใบหน้าขาวใสเต็มไปด้วยคราบสีน้ำต่างๆที่เจ้าตัวกำลังเล่นยิ้มกว้างทันทีที่เงยหน้ามองผม
“ครับ แม่ก็คิดถึง”ผมบอกก่อนจะบอกให้ลูกชายกลับไประบายสีตุ๊กตาปูนขาวต่อให้เสร็จ
“มาไวจังค่ะวันนี้”คุณที่ดูแลห้องน้องจีเอ่ยทักทันทีที่เห็นผม
“อ่อ พอดีวันนี้ห้องผมมีเรียนนอกสถานที่น่ะครับ ขากลับเลยแวะส่งเด็กๆหมดแล้ว ครูหนิงล่ะครับ”ผมเอ่ยถามกลับทันที่ เพราะนี่ก็ล่วงเลยเข้าเวลาเลิกเรียนแล้ว แต่ยังคงเห็นเด็กๆนับสิบคนยังอยู่ในห้องเรียน
“ค่ะ ก็มีทยอยมารับไปบ้างแล้วแหละค่ะ”เธอตอบก่อนจะขอตัวไปส่งนักเรียนของตนที่ผู้ปกครองมารอรับเพียงเวลาไม่นานนักเรียนนับสิบก็เหลือเพียงสามคน
“ขอโทษครับผมมารับน้องกันต์ครับ”เสียงนุ่มคุ้นหูเอ่ยขึ้นเมื่อเดินมายังหน้าห้องเรียน
“สวัสดีครับหมอ วันนี้มารับน้องกันต์เองเลยหรอครับ”ผมเอ่ยถามทันที่ที่พบคนรู้จัก ไม่ซิเรียกว่าผู้มีพระคุณถึงจะถูก
เพราะคุณหมอเป็นคนดูแลตอนที่ผมท้องจนน้องจีคลอดออกมา ฟังไม่ผิดหรอกครับ คนที่คลอดน้องจีออกมาคือผมเอง ผมที่ไม่ว่าจะทางไหนก็เป็นผู้ชาย
ทำไมผู้ชายอย่างผมถึงท้องได้น่ะหรอครับ นั้นซิ ผมเองก็อยากรู้เหมือนกัน
เรื่องมันเริ่มขึ้นในวันที่ผมเรียนจบ มหาลัย คืนนั้นเป็นคืนที่มีการเลี้ยงส่งพวกผมที่เรียนอยู่คณะสถาปัตยกรรมกัน โดยในงานก็มีพวกรุ่นน้องและเหล่ารุ่นพี่ที่จบไปแล้วมากมายมาร่วมงาน ผมจำได้แค่ว่าผมดื่ม และผมเมามาก มารู้ตัวอีกทีก็พบว่าตัวเองนั้นนอนอยู่ในโรงแรมม่านรูดแห่งหนึ่ง รอบตัวเต็มไปด้วยคราบน้ำรักและเลือดที่ขึ้นสีเข้มแห้งเกระอยู่ทางด้านหลังของผม
และเสียงคนในห้องน้ำ ตอนนั้นผมทั้งกลัวและตกใจมาก และเสียงร้องของมือถือที่ไม่คุ้นหูก็ดังขึ้น มือถือข้างหัวเตียงนั้นโชว์ภาพคู่ของพี่รหัสของผมและผู้ชายที่เป็นเดือนมหาลัยซึ้งเป็นแฟนหนุ่มของเธอ และแน่นนอนนั้นไม่ใช้มือถือผม ผมรวบร่วมเรี่ยวแรงที่แทบจะไม่มีหอบร่างตัวและสวมใส่เสื้อผ้าอย่างลวกๆหนีออกมา โบกแท็คซี่แล้วตรงกลับบ้านที่ต่างจังหวัดทันที ผมจำได้ว่าผมถึงบ้านแล้วเป็นลมต่อหน้าต่อตาพ่อแม่ มารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่ผมอยู่โรงพยาบาล รอบตัวมีพ่อและแม่ของผมที่นั่งหน้าเครียด แม่เองก็เอาแต่ร้องไห้ ผมตกใจแล้วถามว่าผมเป็นอะไร
เขารู้ว่าผมถูกล่วงเกิด เพราะหมอตรวจร่างกายผมอย่างละเอียด
ผมร้องไห้ทันทีที่พ่อกับแม่บอก ผมกลัว
การที่ผู้ชายคนหนึ่งที่ใช้ชีวิตอย่างปกติสุขมาตลอดยี่สิบสองปี ถูกผู้ชายด้วยกับเองข่มขืน ไม่ซิ อาจจะไม่ใช่การข่มขืนด้วยซ้ำ ผมเองก็จำอะไรไม่ได้ เพราะผมเอาแต่ร้องไห้ไม่พูดไม่จาแม่กับพ่อเองก็ไม่ได้ถามอะไรอีก ผมใช้ชีวิตอยู่ที่บ้างพอแม่ร่วมสองเดือนโดยตัดขาดจาดโลกภายนอก ผมไม่เคยเข้าไปเล่นเฟสบุ๊คไม่ออนไลน์เปลี่ยนเบอร์ แทบจะลบทุกอย่างเกี่ยวกับคนที่ผมรู้จักและหนทางที่จะติดต่อกันออกทั้งหมด และแล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อวันหนึ่งในขนาดที่ผมรถน้ำต้นไม้อยู่นั้น ผมก็เกิดเป็นลมขึ้นมา
และพอตื่นขึ้นในมาในโรงพยาบาลอีกครั้งผมก็พบแม่ที่นั่งร้องไห้ ผมถามว่าทำไม
แม่ตอบทั้งน้ำตากับผมว่า
ผมท้อง
ผมนึกขำในใจ ผมที่เป็นผู้ชายเนี่ยนะท้อง จนสุดท้ายหมอก็นำผลอันตราซาวร์มาให้ดู
แม่โกรธและถามหาพ่อเด็กเสียงดัง ส่วนผมก็ช็อกจนพูดอะไรไม่ออก
หลังจากนั้นหนึ่งสัปดาห์พ่อกับแม่ก็ขายบ้านทิ้งและพวกเราก็ย้ายมาอยู่อีกภูมิภาคเพื่อไม่ต้องการให้ใครรู้เรื่องของผม ตอนแรกผมขอจะมาแค่คนเดียวแต่ทั้งพ่อและแม่ต่างไม่ยอม เพราะ ไม่ว่ายังไงหลานท่านก็อยู่ในท้อง
มันหน้าขำมากที่ท้องของผมนั้นโตขึ้นทุกๆ จนผมออกไปไหนไม่ได้ ผมมีอาการแพ้ท้องรุนแรงมากจนต้องนอนดูการที่โรงพยาบาลหลายเดือน และได้คุณหมอนนต์เป็นเจ้าของไข้เพราะคุณหมอจากจังหวัดเดิมแนะนำมาเพราะเป็นอาหลานกัน ผมขอให้เรื่องผมเป็นความรับที่สุดและนั้นก็เป็นจริงด้วยคำว่าจรรยาบรรณแพทย์ ผมถูกนำมาอยู่ที่คลินิกที่เป็นศูนย์วิจัยของคุณหมอนนต์ และเมื่อเวลาผ่านไป ผมก็คลอดน้องจีออกมา เด็กน้องตัวขาวรูปร่างอวบที่กำลังส่งยิ้มมาที่ผมตั้งแต่คลอดออกมา ตั้งแต่วินาทีนั้นผมก็รู้สึกขอบคุณทุกเรื่องที่เลวร้าย ที่ทำให้ผมได้มีโอกาสมีน้องจีวันนี้
“ครับ ผมกะว่าจะมารับเอฟด้วยแหละ ช่วงนี้เห็นคุณแม่เอฟบอกว่า เอฟไม่สบายบ่อยๆ หมอเลยอยากตรวจดูอาการ และก็มีเรื่องที่จะคุยด้วยน่ะครับ”คุณหมอว่า ผมรับคำและพาน้องจีไปพร้อมกับคุณหมอ โดยขอเอารถไปเก็บที่บ้านก่อน
“น้องจี ไม่ซนนะครับ”ผมร้องบอกเมื่อเจ้าตัวเล็กออกตัววิ่งแข่งกับเพื่อนอย่างน้องกันต์พร้อมส่งเสียงดัง
“ไม่เป็นไรหรอกครับ เด็กกำลังโต”คุณหมอนนต์ว่าอย่างใจดีและเชิญผมเข้าไปข้างใน”
“คุณหมอมีเรื่องอะไรหรอเปล่าครับ ทำหน้ามีความสุขเชียว”
“คือผม เรื่องแม่ของน้องกันต์น่ะครับ ตอนนี้เราตกลงเรื่องน้องกันต์กันเรียบร้อย แล้วผมก้ได้สิทธ์เลี้ยงดูแกครับ”หมอนนต์พูดด้วยหน้าตาแจ่มใสที่สุดในรอบ3เดือน เมื่อได้สิทธิในการเลี้ยงดูน้องกันต์ โดยส่วนใหญ่แล้ว ถ้าพ่อแม่แยกทางกัน คนที่มักจะได้สิทธิในการเลี้ยงดูลูกก็คือคนที่เป็นผู้ให้กำเนิด ดังนั้นการที่หมอนนต์ได้สิทธิในการเลี้ยงดูน้องกันต์แทนแม่ของเขานั้นนับว่าเป็นเรื่องปฎิหารเลยล่ะครับ
“จริงหรอครับ”ทำเอาผมตื่นเต้นไปด้วยเลย
“ครับ แต่ว่า”หมอนนต์พูดด้วยสายตาเจ้าเล่ห์
“ครับ?”ผมถามกลับอย่างสงสัย เพราะหมอเอาแต่จ้องหน้าผมแล้วก็เกาคอตัวเองไปมา
“คือ ผมเอ่อ ไม่ค่อยรู้วิธีเลี้ยงเด็กเท่าไหร่ ยังไงผมเอ่อ ขอให้เอฟเลี้ยงดูแก แล้วคิดว่าแกเป็นลูกอีกคนได้ไหมครับ”หมอนนต์หน้าแดงยกใหญ่ผมได้แต่ขำในออกมากับทาทีที่ไม่เคยเห็นมาก่อย
“ฮ่าๆๆ นึกว่าเรื่องอะไร เรื่องแค่นี้เองได้อยู่แล้วครับ”ผมบอก
“จริงหรอครับ ขอบคุณมากครับ”คุณหมอดีใจยกใหญ่พร้อมกับยกมือของผมขึ้นมากุมไว้ทั้งสองข้าง
“งั้นถ้าไม่รังแก เอฟช่วยมาเป็นแม่..”
“พี่นนต์!”ก่อนที่คุณหมอจะทันได้พูดจบประโยคดีก็มาหญิงสาวคนสวยวิ่งเข้ามาหาหมอนนต์พร้อมส่งเสียงดัง จนเด็กๆที่วิ่งเล่นกันอยู่ด้านนอกต่างรีบเข้ามาในบ้าน
“แนน”คุณหมอเอ่ยเรียกหญิงสาวอย่างตกใจ และค่อยๆดันเธอออกจากตัว
“ตกใจไหม อิอิ”เธอถามด้วยความสดใส
“เอ่อ เอฟกับนี้ยัยแนนครับ น้องสาวผมเอง”คุณหมอรีบแนะนำด้วยท่าทีร้องลน
“อ่อ สวัสดีรับ”ผมเอ่อยทัก
"สวัสดีค่ะ คุณคือ เอฟใช่ไหมค่ะ คนนี้หรอแม่ใหม่น้องกันต์”เธอว่าอมยิ้มอย่างสดใส ทำเอาพี่ชายต้องรีบปิดปากแทบจะไม่ทัน
“เอ่อ พี่นนต์ แนนพาว่าที่แฟนมาด้วยล่ะ พี่ทอสค่ะ”เสียงเรียกตะโกนออกไปทางหน้าบ้าน ทอส ทอสหรอ คงไม่หรอกไม่มีทาง
แต่แล้วส่งที่ผมกลัวมาตลอด สี่ปีก็เกิดขึ้นจริง เมื่อผู้ชายคนนั้นก้าวเขามาในบ้าน
ผู้ชายที่ผมไม่อยากเจอที่สุดในชีวิต เขาเองก็จ้องมาที่ผมแววตาที่วูบไหวเพียงครู่ก่อนจะเป็นแววตาหน้ากลัวที่ส่งมาที่ผม
“คุณแม่ จีหิวฮะ”ก่อนที่เสียงเล็กน่ารักจะดักขึ้นเรียกสติของผมและผู้ชายตรงหน้าให้หันมามองที่น้องจีเป็นตาเดียว
TBC
อยากแต่งแนวนี้บ้สงอ่ะ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
