แผนการณ์ของป๋า พี่ขุนรังเกียจแก้วมากสินะ .. แล้วถ้าแก้วหน้าตาดีล่ะพี่ขุนจะรักแก้วไหม "เรียบร้อยครับ .." เจ้าหน้าที่ยื่นใบทะเบียนสมรสสองใบให้เจ้าขุนและแก้วเกล้าไว้เป็นหลักฐาน .. พยานสองคนที่นั่งอยู่ต่างพากันยินดีปรีดา ทว่าตอนนี้ขุนเหมือนคนกำลังจะเป็นบ้า นี่ถ้าเขาหนีไปจากตรงนี้ได้ก็คงดี ..
"แก้วไม่ต้องไปทำงานนะ .. พี่ขุน .. พาน้องไปเก็บเสื้อผ้ามา " ป๋าเคสั่งการลูกชายตรงหน้า ถ้าวันนี้แก้วไม่ได้มานอนที่บ้านเขา เขาจะโกรธลูกชายตัวดีมาก
"ป๋าจะบ้าหรอ จะให้มันมานอนทำไม" แล้วความอดทนทั้งหมดก็พังลงเมื่อป๋าบอกให้ไปขนเสื้อผ้าไอ้แก้วหน้าม้านี่มาอยู่กับเขา แค่จดทะเบียนสมรสนี่ก็ถือว่าเป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่หลวงของชีวิตเจ้าขุนแล้วนะ ยังจะต้องมาอยู่กินด้วยกันอีกหรอ
"อย่าขัดคำสั่งฉัน" ป๋าเคสั่งออกมาถือเป็นที่เด็ดขาด
"ถ้างั้นผมจะไปนอนคอนโด" ขุนลุกขึ้นยืนแล้วเดินออกไปนอกบ้าน ทิ้งให้ป๋าทั้งสองและแก้วนั่งหน้าชากันอยู่ที่โซฟา
"ไอ้ลูกเวรนี่มันแก้สันดานเลวๆยากจริงๆ .. ขอโทษด้วยนะลูกแก้ว" ป๋าเคด่าลูกชายแล้วปลอบใจแก้วที่ตอนนี้นั่งมือกำปากกาทำท่าจะร้องไห้ ในเมื่อพี่ขุนไม่ได้อยากแต่งงานกับแก้วแล้วป๋าจะจับแก้วมาถวายพี่เขาทำไม .. เรื่องคืนนั้นแก้วไม่ติดใจเอาความก็ได้ แก้วได้แต่คิด แต่ไม่ได้พูดออกไป ก่อนจะขอตัวขึ้นด้านบน กลับไปนอนบนเตียงร้องไห้เงียบๆออกมา
"มึงก็ให้เวลาลูกมันหน่อย .. ลุกกูกูดูแลเอง . แล้วจะเอาไงล่ะทีนี้ ถ้าขุนไม่กลับบ้านกูก็ไม่ให้แก้วมาอยู่นี่หรอกนะ" ป๋าณพรู้สึกเริ่มเครียด ถ้าเป็นแบบนี้ที่ลงทุนทำไปก็ไม่เป็นผลน่ะสิ ลูกชายเขาต้องมาเจอสภาพแบบนี้ เขาก็รับไม่ได้เหมือนกันนะ
"กูมีวิธี" . ป๋าเคพูดอย่างมั่นใจ ถ้ามันจะบอกกันดีๆแล้วไม่ฟัง เขาก็จะใช้ทุกวิถีทางให้มันยอม
.
.
"ขุนวันนี้ค้างกับรตีเถอะนะคะ .. เมามากแล้วนะอย่ากลับบ้านเลยน้าาา" รตี หญิงสาวที่เป็นคู่ควงคนปัจจุบันของขุนกำลังนั่งออดอ้อนคนที่เธอคิดจะจับมาแต่งงานด้วยขุนทั้งหล่อ ทั้งรวย แบบนี้รตีไม่สามารถปล่อยมือได้หรอก
"ไม่ได้หรอกตี วันนี้ผมกลับคอนโด .. คุณก็รู้ว่าผมไม่ชอบให้ใครขึ้นคอนโดผม" ขุนพูดแล้วกระดกแก้วเหล้า เขาออกไปอยู่ห้องเลย์ตังแต่ออกมาจากบ้าน จนตอนนี้เขามานั่งอยู่ที่ผับร้านเดิม ร้านที่เคยมีเรื่องกับแก้ว ..
"เมื่อไหร่คุณจะเลิกกับมันคะ หมั้นกับผู้ชายเนี่ยนะ บ้าไปแล้ว เกิดมาไม่เคยพบเคยเห็น" รตีนั่งจิบเหล้าด้วยความโมโห เพิ่งจะตีกับมันเมื่อสองสามวันก่อนเอง มาวันนี้มันกลับได้คนของหล่อนไป ขี้เหร่ก็ขี้เหร่ ยังจะมากล้าคบคนหล่อๆแบบขุนของฉันอีก
"อย่าพูดเรื่องนี้ได้ไหมตี .. เลย์มึงรินเหล้ามาอีกดิ๊" ขุนเขี่ยแก้วเหล้าให้เพื่อนซี้ที่ตอนนี้กำลังแชทเฟสอยู่อย่างขะมักเขม้น ไอ้นี่ก็มัวแต่แชทกับคนที่เขาไม่เล่นด้วย เดี๋ยวมันจะเจอตีนเขาเข้าสักวัน ขุนคิดพลางเดินไปเข้าห้องน้ำ ปลดปล่อยตัวเองเรียบร้อยก่อนจะเดินกลับมาที่โต๊ะ เขากระดกเหล้ากับเพื่อนอยู่อีกสักพักถึงจะปลีกตัวกลับห้อง
"ขุนเมามากเลยอ่ะ .. ให้รตีไปส่งนะคะ" รตีพยุงขุนที่พยายามจะพาตัวเองกลับห้อง เขาเมามากจนแทบไม่มีสติ ทั้งๆที่ก็ไม่ได้ดื่มเยอะมากมาย แต่ตอนนี้แม้จะมีคนมาหิ้วเขาไปทิ้งข้างทางเขาก็แทบจะไม่รู้สึกตัว
"อื้ออ .. เลย์ .. มึง .. พา .. กู .. อ่อก" ขุนเซตัวล้มลงไปนอนบนโซฟาอีกรอบ เรี่ยวแรงที่เคยมีหายไปหมด เขาไม่เคยเมาแล้วไม่มีแรงขนาดนี้นะ .. หรือว่าเขาโดนวางยา .. ใครแม่งวางยาเขาวะ .. แล้ววางยาอะไร เพราะตอนนี้ขุนรู้สึกร้อนรุ่มไปทั้งตัว และเริ่มมีความต้องการเป็นอย่างมาก
.
.
ก๊อก ก๊อก
"เอ่อ" แก้วเดินออกมาเปิดประตูเมื่อได้ยินเสียงเคาะหน้าห้อง วันนี้ป๋าให้เขามานอนที่คอนโดพี่ขุน แต่ไม่ได้บอกว่าพี่ขุนจะมานี่นา
"ผมพาคุณขุนมาส่งครับ .. ป๋าสั่งให้คุณแก้วดูแลคุณขุนด้วยครับ" ผู้ชายตัวโตสองคนหิ้วปีกขุนที่ตอนนี้คอพับแหล่ไม่พับแหล่ เอาแต่ร้องคร่ำครวญเหมือนคนเมายา
"วางไว้บนที่นอนเลยครับ .. ขอบคุณนะครับ" แก้วบอกพี่ผู้ชายสองคนแล้วมองดูคนตัวโตบนเตียงที่ตอนนี้เหมือนคนไม่ได้สติ ทำไมเขาต้องมาเจอพี่ขุนตอนเมาแบบนี้ตลอดเลยนะ
แก้วเดินออกไปล็อคประตูห้องก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำ หยิบผ้ามาชุบน้ำ เตรียมมาเช็ดหน้าเช็ดตาให้พี่ขุน .. ทำไมต้องเมาขนาดนี้ด้วย หรือจะเป็นเพราะเขา พี่ขุนคงจะเกลียดเขามากจนต้องระบายอารมณ์ด้วยเหล้าสินะ
"มึงออกไปจากห้องกูเดี๋ยวนี้ .. อึ่ก .. ออกไป! " ขุนโวยวายเมื่อสลึมสลือเห็นหน้าของแก้วหน้าม้าที่เขาเกลียด ใครใช้ให้มันมาอยู่ในห้องเขาวะ
"พี่เมามากแล้ว .. พักนะครับ .. " แก้วเช็ดหน้าเช็ดตัวให้พี่ขุนเสร็จก็รีบลุกขึ้นไปเก็บผ้า ตอนนี้พี่ขุนเริ่มปาหมอนใส่เขาแล้ว นี่ขนาดเมาไม่มีเรียวแรงนะ .. แก้วเดินหอบผ้านวม หอบหมอนออกมานอนบนโซฟา แก้วนอนข้างนอกก็ได้ พี่ขุนไม่ต้องไล่แก้วหรอก
.
"แก้วว .." เสียงกระซิบแหบพร่าที่ข้างหู พร้อมสัมผัสจากมือหนาที่กำลังลูบไล้แผ่นหลังคนตัวเล็กที่นอนหลับสบายไม่รู้เรื่อง ขุนที่ตอนนี้ความต้องการมากขึ้นจนไม่สามารถยับยั้งความต้องการของตัวเองได้ เดินหาคนที่ยังอยู่ร่วมห้องกับเขาไปทั่ว จนมาเจอนอนอยู่ที่โซฟาด้านนอก เขาปรี่เข้าไปหาน้องแล้วซุกไซ้ความหอมจากคนตัวเล็กกว่า .. ถึงมันจะขี้เหร่ แต่ตอนนี้เขาไม่ไหวแล้ว ต้องการปลดปล่อยเต็มที่
"อืออ .. อ๊ะ .. พี่ขุนทำอะไร" แก้วปรือตาหันกลับมาก็ต้องพบกับคนตัวโตที่ตะเพิดเขาออกมากำลังลูบไล้แผ่นหลังจนมาถึงหน้าอก
"พี่ไม่ไหวแล้ว .. อ่าา .. ช่วยหน่อยนะ" พูดดีกับน้องเพราะอยากได้คนมารองรับอารมณ์ ขุนปีนขึ้นไปคล่อมแก้วบนโซฟาแล้วจัดการถอดเสื้อผ้าคนด้านล่างออก .. แค่เห็นเนื้อตัวขาวๆ ช่วงล่างของเขาก็ชูชันจนแทบจะดันออกมาจากกางเกง ขุนไม่รอช้าเข้าไปโอบกอด ไล้เลีย จุกนมสองด้านถูกขุนที่กำลังใกล้จุดสูงสุดดูดเล็มจนแก้วต้องร้องครางออกมาน้ำตาไหล. เขาไม่สามารถหนีการกระทำนี้ได้ ..
"อมสิ!" ซุกไซ้จนพอใจก็ถอดกางเกงตัวเองออกอย่างรวดเร็วแล้วนำแก่นกายที่แข็งขืนไปจ่อชี้หน้าแก้ว แก้วที่นอนร้องไห้หมดแรงกลั้นหายใจจนแทบหมดลม เขาไม่เคยเห็นของผู้ชายคนอื่นเต็มตาแบบนี้ แถมยังจะมาให้เขาใช้ปากให้อีก .. ฮึ่ก .. พี่ขุนใจร้าย
"อม! .. อาาาาาห์ .. ซี้ดดด .. อย่าให้โดนฟันนะ .. แบบนั้น .. อ่าาา .. ใช้ลิ้นเลียด้วย .. แบบนั้นแหละ .. อืมมม" ขุนตวาดจนแก้วยอมเปิดปาก หลังจากนั้นขุนก็สอดใส่แก่นกายของตนเข้ามาในปากอุ่นๆของคนตัวเล็ก .. แก้วข่มตายอมใช้ปากให้คนตรงหน้า พี่ขุนทำแบบนี้กับแก้วอีกแล้ว . แก้วพยายามไม่ให้ฟันครูดกับส่วนร้อนในปากตามที่พี่ขุนบอก ดูดรั้งสักพักแก้วรู้สึกได้ถึงความขมภายในปาก
"แค่ก .. แฮ่ก .. ฮืออ .. ไม่เอาแล้ว .. พี่ขุนอย่าทำอะไรแก้วเลยนะ .. อย่าทำแก้วว" แก้วสำลักน้ำสีขุ่นไหลลงมาข้างปากเพราะขุนกดปิดปากให้กลืนลงไปในคอ เขาไม่ชอบอะไรแบบนี้เลย มันรู้สึกเหมือนน้ำคาวๆอะไรสักอย่าง แก้วไม่เอาแล้ว พอแล้ว
"อย่าพูดมาก .. ถอดกางเกง" ขุนกระชากตัวแก้วที่กำลังหนีไปจากโซฟาขึ้นมา เขาอุ้มแก้วขึ้นแล้วเดินเข้าห้องโยนลงไปที่เตียงอย่างแรง
"อย่าขัดขืน .. อ้าขาออก " เขาจับขาน้องให้แยกออกจากกัน
"ฮืออ .. อย่าทำแก้วเลย .. ฮึ่ก .. พี่ขุน" แก้วร้องไห้เอามือปิดส่วนล่างไว้อย่างหวาดกลัว ครั้งที่แล้วมันเจ็บมาก เจ็บจนไม่อยากโดนแบบนั้นอีกแล้ว
"เอามือออก! .. อ้าขาเร็วๆ!" ขุนจับมือน้องสองข้างเผยให้เห็นช่องทางสีสดที่กำลังขมิบแน่นเพราะกลัวว่าคนเป็นพี่จะสอดใส่แท่งร้อนเข้ามา
"ฮือออ .. อ๊าาา .. เจ็บ .. พี่ขุนครับ .. ฮึ่ก .. แก้วเจ็บ " แก้วร้องเสียงดังลั่นห้องเมื่อขุนไม่รอช้ากดแท่งร้อนเข้ามาภายในร่างกายโดยไม่เล้าโลมหรือใช้นิ้วเปิดทางใดๆ
"อืมมม .. อ่าาาา .. " เสียงครางกระเส่าของผู้ที่โถมกายเข้าออกในตัวแก้วไม่ยั้งความแรงดังขึ้นเรื่อยๆตามความต้องการ ขุนเด้งตัวเข้าออกภายในช่องทางคับแน่ด้วยความเสียวกระสัน ยาที่โดนมอมมาน่าจะเป็นยาเพิ่มความต้องการทางเพศ ทำให้ขุนไม่สามารถข่มความต้องการของตัวเองได้เลย
"รูผู้ชาย .. มันเสียวกว่ารูผู้หญิงเยอะเลยว่ะ .. ซี้ดดด .. อ่าาาาา" ขุนที่กำลังโยกตัวอยู่ด้านบนร้องเสียงแหบกระเส่า แก้วน้อยได้แต่นอนหลับตายอมรับร่างกายเร่าร้อนของคนด้านบน .. ตอนนี้แก้วไร้เรี่ยวแรงขัดขืน ได้แต่ทำใจเพราะอย่างไรแก้วก็จดทะเบียนกับพี่ขุนแล้ว เขาก็คงต้องยอมพี่ขุนแบบนี้ไปเรื่อยๆ
"แก้ว .. อื้อ .. แก้ว .. อาาาาาาาาห์" ขุนขยับตัวเข้าออกอย่างแรงอีกสามสี่ครั้งก็ปลดปล่อยน้ำคาวไปในตัวแก้วติดๆ หลังจากที่แก้วทนไม่ไหวปลดปล่อยออกมาก่อน หน้านี้ไม่นาน
"ต่อนะ" ขุนพูดขึ้นแล้วจับน้องหันหลังโชว์ช่องทางที่เพิ่งโดนกระทำอย่างรุนแรง ก่อนจะแหวกช่องทางออกใช้นิ้วล้วงน้ำคาวออกมาจนหมดแล้วสอดแก่นกายเข้าไปอีกครั้ง และอีกครั้ง .. ความต้องการของเขายังไม่จบเพียงแค่นี้ .. ยาที่เขาดื่มเข้าไปมันทำให้เขาร่วมรักกับแก้วทั้งบนเตียง บนพื้น จนไปจบกันในห้องน้ำ รวมๆแล้วแก้วก็เสร็จไปหลายรอบ ส่วนขุนตอนนี้เขานอนอยู่บนเตียงร่างกายเปลือยเปล่าแล้วดึงมือของคนที่นอนเปลือยข้างๆมาช่วยชักลูกชายเขา เขาหมดแรงจะทำต่อแล้ว แต่แก่นกายเขามันยังเรียกร้องอยากจะหาที่ปลดปล่อยอยู่เลย
"เร็วๆ .. อ่าาาห์ .. ที่กูทำมึงไม่ใช่เพราะชอบมึงหรอกนะ .. อย่าสำคัญตัวผิด . เดี๋ยวหมดยามึงก็กลับไปได้ละ .. " ขุนจับมือแก้วรูดรึงแก่นกายเร็วขึ้นก่อนจะปลดปล่อยออกมาอีกครั้งในคืนนี้ ..
แก้วยันตัวเองขึ้นก่อนจะพาร่างเปล่าเปลือยของตนออกไปนอนที่โซฟาตามเดิม แม้พี่ขุนจะไล่เขากลับ แต่ตอนนี้เรี่ยวแรงจะเดินยังแทบไม่มีเลย .. ส่วนคนตัวโตที่พอหมดที่หมดฤทธิ์ยาแล้วก็ล้มตัวลงนอนแผ่อยู่กลางเตียง ไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไร แค่ขอให้ได้ปลดปล่อยน้ำออกมา จะทำกับใครมันก็ไม่สำคัญ
"ฮึ่ก .. ฮึ่ก" เสียงสะอื้นดังอยู่บนโซฟา แก้วพยายามข่มตาหลับแต่ก็ต้องพบว่าห้องนี้มันช่างหนาวเสียเหลือเกิน ความเจ็บแล่นลิ้วขึ้นมาจากบั้นท้ายจนแก้วต้องกัดริมฝีปากข่มเสียงร้องไม่ให้ออกมา สุดท้ายเมื่อความง่วงโจมตี แก้วก็ต้องหลับไปทั้งที่ยังเจ็บนั่น .. คืนนี้คงเป็นคืนที่แก้วเจ็บที่สุดอีกคืน .. เพราะพี่ขุนพูดออกมาว่าพี่ขุนแค่อยากระบายอารมณ์อยาก .. ไม่ได้ต้องการแก้วด้วยใจจริง
.
ขุนที่ตื่นขึ้นงัวเงียเดินเปลือยกายโตงเตงเข้าไปห้องน้ำแล้วก็ต้องพบว่าตัวเองทำอะไรลงไปบ้าง คราบน้ำสีขุ่นยังเปรอะอยู่เต็มตัวเขาเลย ! พอจะนึกออกถึงเรื่องเมื่อคืน .. เอาอีกแล้วนะมึง ! มึงทำน้องมันอีกแล้วใช่ไหม! เขาหัวเสียรีบอาบน้ำใส่เสื้อกล้ามกางเกงขาสั้นเดินออกมาด้านนอกเพื่อจะหาน้ำดื่ม แต่ก็ต้องตกใจเมื่อยังเห็นคนที่น่าจะกลับไปแล้วยังนอนอยู่ตรงนี้
"มึง! มึง! เห้ยแก้ว! เชี่ยละตัวร้อนจี๋เลยว่ะ" ขุนที่ใช้มือผลักคนที่นอนอยู่ถึงกับร้องเสียงหลง ตายห่า ไอ้แก้วมันไข้ขึ้นสูงมากแน่ๆ ขนาดเอามือไปจับยังร้อนขนาดนี้เลย .. แต่ตัวเขาก็ยังมีความเป็นคนอยู่บ้างนะ .. ขุนเข้าไปเอาผ้าที่แก้วตากไว้เมื่อคืนชุบน้ำบิดหมาดๆแล้วน้ำมาเช็ดตัวให้มัน ตัวร้อนขนาดนี้ถ้าป๋ารู้กูต้องโดนเล่นงานแน่ๆเลยว่ะ ไวกว่าความคิด มีเสียงเคาะประตูดังมาจากหน้าห้องเขา แม่งเอ้ย! ซวยฉิบหายเลย
"ป .. ป๋า" แล้วก็เป็นอย่างที่คิดไว้ ป๋าแม่งโผล่มาหาเขาแต่เช้าเลย
"ไงล่ะไอ้ลูกรัก .. ไหนน้อง .. แกเอาน้องไปไว้ไหน" ป๋าเคเดินหน้าตาสดใสเข้ามาในห้องของลูกชาย พลางสอดส่ายสายตาหาอีกคนในห้อง
"ป๋ามาทำไม" ขุนพูดถาม อะไรจะข่าวไวปานนั้นวะ
"ทำไมแก้วเป็นแบบนี้!" ป๋าเคเดินมาดูคนที่นอนตัวสั่นอยู่บนโซฟา ไอ้ขุนมันทำอะไรน้องวะเนี่ย เหลือบมองดูแล้วเห็นว่าลูกชายป๋าณพยังนอนเปลือยท่อนบน ท่อนล่างมีผ้าพันก็ต้องตกใจ ร่างกายของแก้วมีแต่รอยขบเม้มเต็มไปหมด นี่กูสั่งให้พวกมันใส่ยาไปแค่นิดเดียวนะ ทำไมยามันออกฤทธิ์แรงขนาดนี้วะ
"ผม .. เอ่อ .. " ขุนอึกอัก จะให้เขาพูดว่าอะไรล่ะ ก็ไม่ใช่เพราะเขาหรอกหรอ ไอ้แก้วมันถึงมีสภาพเเบบนี้
"แต่งตัวให้น้องแล้วอุ้มลงมาด้านล่าง .. แกต้องพาน้องไปหาหมอ" ป๋าเคสั่งแล้วเดินออกไปรอด้านล่าง รอจนกว่าลูกชายตัวดีจะพาแก้วตามลงมา
"ซวยกูอีกแล้วไหมล่ะ .. มึงนี่มันมารผจญชีวิตกูจริงๆไอ้ขี้เหร่" ขุนยืนมองคนตรงหน้าอยู่นานถึงได้รีบแต่งตัวให้ทั้งชั้นในชั้นนอกเพราะตอนนี้แก้วไม่มีสติเลยแม้แต่น้อย เขาตัวสั่นและเพ้ออยู่ตลอดเวลา พอแต่งตัวเสร็จขุนก็จัดการช้อนตัวแก้วขึ้นมาอุ้มแล้วพาลงมาด้านล่าง ถ้าไม่ทำแบบนี้ป๋าก็จะไม่หยุดบ่น หยุดตอแยเขาสักที
"เป็นภาพที่น่าจดจำนะ .. ฮ่าาาาา" ป๋าเคเอ่ยปากแซวพร้อมตบบ่าลูกชายที่ตอนนี้ยืนอุ้มหนูแก้วที่ตัวสั่นเป็นลูกนกเปียกฝนอยู่ ช่างเป็นภาพที่ยากจะพบเห็น .. ขุนยืนทำใจที่ถูกล้ออยู่นานถึงได้อุ้มแก้วไปวางในรถที่ลูกน้องป๋าเตรียมให้ เขาต้องเป็นคนขับไปเองอีกด้วย พระเจ้า! ป๋ากัดไม่ปล่อยจริงๆ
.
"คุณอย่าทำรุนแรงกับแฟนคุณอีกนะครับ .. เขาร่างกายไม่ค่อยเเข็งแรง .. เพราะฉะนั้นหมอแนะนำว่าควรทำไม่เกินสองครั้งต่อวัน .. รับยาที่ช่อง 2 แล้วกลับบ้านได้ครับ" มาถึงโรงพยาบาลก็พาน้องเข้ามาตรวจ ตอนแรกขุนก็ไม่ได้อยากจะเข้ามาด้วยหรอก แต่หมอดันให้พยาบาลมาตามญาติคนไข้นี่สิ .. แถมหมอมันดันนึกว่าคนอย่างไอ้ขุนเป็นแฟนแก้วหน้าม้านี่อีก ให้ตาย! วันนี้ทำไมมันมีแต่เรื่องวะ ! รับยาเสร็จก็ออกมา ตอนนี้แก้วนั่งอยู่ในรถเข็นด้วยความสะลึมสะลือ เขายังเบลอๆอยู่เพราะพิษไข้ที่เล่นงาน
"แก้ว ! เอ่อ คุณขุน แก้วเป็นอะไรครับ" เสียงเรียกจากด้านหลังทำให้ขุนหันไปมอง แหม่ ดันมาเจอคนรู้จักอีก เพื่อนแก้วที่ไอ้เลย์ชอบ แม่ง กูอายจนจะแทรกแผ่นดินหนีแล้วเนี่ย ถ้ามีคนรู้ว่าแก้วป่วยเพราะโดนเขาทำรักอย่างหนักหน่วงเขาต้องอายจนอยู่ในไทยไม่ได้แน่ๆ
"แก้วเขาไม่ค่อยสบายน่ะ .. ขอตัวนะ" เขาพูดแล้วกำลังจะเข็นรถแก้วออกไป
"เดี๋ยวครับ ! คุณไม่ได้ทำอะไรแก้วใช่ไหม .. ผมขอไปส่งแก้วที่บ้านเองได้ไหม .. ผมกลัวเขาไม่ปลอดภัยถ้าอยู่กับคุณ!" ไม่ใช่เสียงคนแรกหรอกนะ แต่เป็นเสียงผู้ชายอีกคน
"ทำไมวะ มึงมีอะไร .. ทำไมกูจะพาแก้วกลับเองไม่ได้!" ขุนชักเริ่มโมโห ไอ้นี่ที่วันนั้นมันจะมาปกป้องแก้วในร้านเหล้านี่หว่า หรือมันแอบชอบไอ้ขี้เหร่นี่วะ ! ทำท่าทางเหมือนแก้วเป็นเมียมันเองอย่างนั้นแหละ
"พูดดีๆนะครับ แต่ผมไม่ไว้ใจ ! แก้วเป็นอะไร ทำไมถึงได้ดูแย่ขนาดนี้!" ครามที่มาเอายาเป็นเพื่อนทายขึ้นเสียงใส่คนตรงหน้า ถึงแม้ว่าจะหมั้นกันแล้ว แต่เขาก็ไม่ไว้ใจคนคนนี้อยู่ดี ตั้งแต่งานหมั้น แก้วก็ไม่ไปทำงานอีกเลย หรือเป็นเพราะมันกักตัวแก้วไว้ทำอันตราย
"ไม่ไว้ใจกู .. มึงมีสิทธิ์อะไรไม่ทราบ .. อ่อ .. ที่แก้วเป็นแบบนี้อ่ะนะกูจะบอกให้ ! ก็เพราะว่าโดนกูฉีดยาไง .. ฉีดไปหลายเข็มหน่อยตามประสาผัวเมีย .. พอใจยังไอ้หน้าขน!" ขุนพูดออกไปด้วยความอยากเอาชนะ แต่อีกคนหนึ่งไม่ได้รู้สึกดีด้วยเลย ครามแม่งอยากจะต่อยหน้าคนกวนตีนมาก ไอ้สัตว์เอ๊ย มึงแม่งโคตรเหี้ยเลย!
"อย่าพี่คราม .. เขาเป็นนายเรานะ ! อีกอย่าง ... มันก็เป็นเรื่องของเขาสองคน" ทายดึงตัวครามที่จะเข้าไปต่อยหน้าไอ้คนหยิ่งตรงหน้าไว้ แม้ทายจะไม่ชอบขี้หน้า แต่ถ้าปล่อยให้พี่ครามใช้กำลังกับลูกป๋า พวกเขาอาจโดนเล่นได้
"ปัดโธ่เว้ย!" ครามได้แต่ยืนหัวเสีย ถ้าทายไม่ห้ามไว้ป่านนี้ไอ้เหี้ยขุนเละเป็นโจ๊กไปแล้ว .. เขาได้แต่ยืนฟึดฟัดมองขุนเดินเข็นรถที่มีแก้วนั่งอยู่ไป ไม่จริง ไม่เชื่อหรอกว่าคนอย่างไอ้ขุนมันจะรักคนอย่างแก้ว!
ฝั่งเจ้าขุน พอออกมาได้ เขาก็รีบเข็นรถมาจอดแล้วอุ้มแก้วขึ้นไปวางบนเบาะหน้า .. เหนื่อยฉิบหาย มันใช่เรื่องของกูไหมวะเนี่ย! .. เขาออกรถกลับคอนโด แบบนี้หน้าที่ดูแลแก้วก็ต้องตกเป็นของเขาอีกสินะ! แม่งเอ้ย ! .. ระหว่างที่รอรถติดไฟแดงเขาเหลือบมองคนข้างๆ ทำไมไอ้ครามมันถึงดูอยากปกป้องไอ้ขี้เหร่นี่ขนาดนั้นวะ หรือว่ามันเป็นแฟนกัน .. คงไม่ใช่ .. แต่เขารู้สึกได้ว่ามีแต่คนคอยแต่จะปกป้องมัน .. มีแต่คนรักมัน
"กูชักอยากรู้เสียแล้วสิ ว่าไอ้แก้วหน้าม้าคนนี้มันมีอะไรดี" - ♛ ขุนแผน ปะทะ แก้วหน้าม้าเดอะซีรีย์ ♞ -
ขอตอบคุณ boyslover นะคะ แก้วเอาคืนแน่ค่ะไม่ต้องห่วง
ส่วนเรื่องป๋าก็อ่านไปเรื่อยๆนะคะ เขามีเหตุผลของเขา
เอาล่ะตอนนี้คนเขียนขี้ตู่เอาเองอ่ะว่าชายรักชายจดกันได้แล้ว
หรือเขาจดกันได้ตั้งนานแล้วคะ มีใครรู้มั่งไหมเอ่ยว่าที่ไทยจดกันได้หรือยังคะ ^^
ปล. เอ็นซีลุ่มดอนเพราะน้องไม่มีอารมณ์ร่วมนะคะ
ปกติแต่งได้แต่ฟินร่วมกันทั้งสองคน 555 มีคำผิดขออภัยนะคะ
ปล. ขอถามความเห็นหน่อยค่ะ อยากให้คนเขียนบรรยายแบบนี้หรือพระนายเป็นคนเล่าดี
ตอบหน่อยน้า จะได้แก้ไข
ขอบคุณคนอ่านทุกคนค่ะ
โพลล์
หัวข้อ: ♛ ขุนแผน ปะทะ แก้วหน้าม้าเดอะซีรีย์ ♞ || จบบริบูรณ์ .. P. 25 ( 4/3/58 ) **รบกวนย้ายค่ะ** (อ่าน 197511 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก