ก้าวที่เจ็ดป๋าเหน่งแกเดินมา พร้อมกับรีบค้อมหัวให้กับไอ้เดฟอย่างนอบน้อม
" เอ่อ สวัสดีค้าบบ คุณเดฟ เอ่อ ไม่ทราบว่า "
แกมองหน้าผมกับไอ้เดฟสลับกันซ้ายที ขวาทีอย่างอึดอัดใจ
ไม่รู้ว่าจะแก้ไขสถานการ์ตรงหน้าอย่างไรดี
เพราะแกคงจะรู้จากเด็กที่ไปตามแกแล้วแหละว่าเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้น
" เด็กป๋าไม่ยอมมานั่งกับผม "
ไอ้เดฟมันพูดสั้น ๆ พร้อมกับหันหน้ามาทางผม
ป๋าเหน่งแกก็มองตาม
" อ่อ คนนี้เค้ามาสมัครเป็นพนักงานต้อนรับอย่างเดียวครับคุณเดฟ ตอนนี้น้อง ๆ อีกหลายคนก็ว่างอยู่ คุณเดฟจะลองเลือกดูสักคนสองคนไหมครับ "
" มันจะต่างกันตรงไหนเชียว พนักงานต้อนรับมันก็นั่งได้เหมือนกันแหละวะ "
ไอ้เดฟมันพูดแบบใส่อารมณ์และวางอำนาจ
เหมือนกับคนที่เคยชินแต่กับการออกคำสั่ง
" ต่างกันสิครับ "
" เอาเป็นว่าเดี๋ยวผมไปเรียกเด็กมานั่งเป็นเพื่อนคุณเดฟสักคนสองคนแล้วกันนะครับ "
ผมกำลังจะเถียงไอ้เดฟแต่ก็โดนป๋าเหน่งแกพูดขัดขึ้นมาก่อน
ทำให้ผมต้องยืนนิ่งเงียบอย่างขัดใจ
" ไม่ต้อง ผมต้องการคนนี้ หรือว่าคุณกล้าที่จะขัดใจผม "
มันพูดอีกครั้งอย่างวางอำนาจ
" อิง อิงก็ช่วยป๋าหน่อยแล้วกัน ถือว่าป๋าขอล่ะ นะ แค่นั่งเฉย ๆ คงไม่มีอะไรหรอก เพราะปกติคุณเดฟแกก็ไม่เคยนั่งนานเกินชั่วโมง แล้วก็ไม่เคยออฟเด็กไปข้างนอกสักที เห็นมาทีไรก็มานั่งกินเหล้าอย่างเดียว ไม่รู้ว่าวันนี้คึกอะไร เฮ้อ "
ป๋าเหน่งแกหันมาพูดกับผมเบา ๆ พร้อมกับถอนหายใจอย่างเหนื่อยใจ
" ก็ได้คับป๋า "
ผมบอกแกไปอย่างไม่ค่อยจะเต็มใจนัก
แต่ถ้าไม่ทำก็เกรงใจแก เพราะผมเองก็ถือว่าเป็นเด็กใหม่ จะมาถืออภิสิทธิ์กว่าคนอื่นก็ไม่ได้
แล้วที่ผ่านมาป๋าแกก็เคยช่วยผมจากไอ้พวกหื่นกามไว้ตั้งหลายครั้งแล้ว
" เออ เห็นใจป๋าเถอะว่ะ คนนี้คนเดียวจริง ๆ ไม่งั้นโดนเล่นหมดแน่ "
ป๋าแกพูดทิ้งท้ายก่อนที่จะเดินกลับบริเวณเค้าเตอร์เพื่อทำงานของแกต่อ
" ว่าไงมึง จะลงมานั่งดี ๆหรือจะให้กูเอาธูป เทียนไปเชิญ "
ไอ้เดฟมันหันมาพูดกับผมแล้วดึงผมไปนั่งกลางหว่างขาของมันอย่างรวดเร็ว
พร้อมกับเอาขาทั้งสองข้างของมันหนีบตัวผมไว้ เพื่อกันไม่ให้ผมดิ้นไปไหนได้
ทั้ง ๆที่ผมก็ไม่ใช่คนตัวเล็กมากมายอะไร แต่ก็สู้แรงมันไม่ได้อยู่ดี เพราะตัวมันใหญ่กว่าผมมาก เผลอ ๆ อาจจะตัใหญ่กว่าไอ้เอิงอีกมั้ง
" ถ้ามึงไม่เลิกดิ้นกูจะเล่นหนังสดให้แม่งดูทั้งร้านเลย เอาไหม "
มันกระซิบข้าง ๆ หูผม ทำให้ผมต้องหยุดดิ้นในทันที
" ว่าง่าย ๆ อย่างนี้สิวะ แม่ง ทำเป็นเล่นตัวไปได้ กลัวไม่ได้ทิปรึไงวะ "
ประโยคนี้มันพูดเสียงค่อนข้างดัง เหมือนกับต้องการจะให้เพื่อนมันได้รับรู้ด้วย
ซึ่งก็นับว่าได้ผลเพราะหลังจากที่มันพูดไปแล้ว เพื่อน ๆ ของมันก็หัวเราะครื้นเครงอย่างมีความสุข
ส่วนผมก็ได้แต่มองภาพตรงหน้าอย่างเครียดแค้น แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะก็รู้ ๆ กันอยู่ว่าใครเป็นใคร
" ไงมึง ถึงกับพูดไม่ออกเลยรึไง ทีเมื่อกี้ทำปากดี "
มันยังยั่วผมไม่เลิก
" อ้าวว นั่งเฉยอยู่ทำไมวะ ชงเหล้าสิ ไม่รู้จักหน้าที่อีก สอนกันมายังไงวะ เอาให้ดี ๆ นะมึง ถ้าไม่ถูกปากกูมึงต้องกินเอง "
มันหันมากระซิบที่ข้างหูผมอีกที
แต่คราวนี้มันไม่พูดเปล่า มือมันก็ลูบแขนผมไปมาด้วย
" ไม่ไหวว่ะ ห่วย "
" เอาใหม่ "
" เข้มอีก "
" ไม่ได้เรื่อง "
ฯลฯ
คำพูดต่าง ๆ ของมันที่พรั่งพรูออกมา
หลังจากที่ผมชงเหล้าให้มันแก้วแรกและก็แก้วต่อ ๆมา
ที่ไม่ว่าผมจะทำอย่างไรก็ไม่ถูกใจมันสักที ทำให้ผมต้องดื่มเองทุกแก้ว
" เออ แก้วนี้ใช้ได้ว่ะ "
และนี่คือคำพูดสุดท้ายที่ผมพอจะจำได้ว่ามันพูดอะไรในคืนนั้น
เพราะหลังจากนั้น ผมก็ไม่รับรู้แล้วว่าอะไรเกิดขึ้นกับตัวผมบ้าง
.................................
.................................
................................
ผมรู้ตื่นขึ้นมาในตอนเช้า
พร้อมกับความปวดระบมไปทั้งร่างกาย
โดยเฉพาะบริเวณบั้นท้าย จนแทบจะขยับตัวไม่ได้
" ตื่นแล้วหรอวะ "
เสียงใครสักคนดังขึ้นมาจากที่ไหนสักแห่งในห้อง
ผมจึงหันไปมอง ก็เจอกับไอ้เดฟที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องน้ำ
ทั้งเนื้อทั้งตัวมีเพียงผ้าขนหนูผืนเล็ก ที่แทบจะปิดอะไร ๆ ของมันไม่มิดซะด้วยซ้ำ
" ทำไม มองอะไร หรือว่ามึงอยากจะโดนอีกรอบ เมื่อคืนสองรอบเนี่ยยังไม่สะใจ ? "
มันเดินเข้ามาใกล้ผมเรื่อย ๆ
ทำให้ผมต้องรีบถอยห่างออกไป
ทั้ง ๆที่พื้นที่บนเตียงนอนมันก็มีอยู่แค่นั้น
แล้วถ้ามันจะทำอะไรผมจริง ๆ มันก็คงจะทำได้โดยง่ายอยู่แล้ว
" ฮ่า ๆ ๆ กูชักชอบมึงซะแล้วสิ ท่าทางดูตื่น ๆ สะอาด ๆ แบบนี้ แต่พอขึ้นเตียงแล้วกลับเปลี่ยนเป็นคนละคน "
มันพูดเสร็จก็เดินกลับเข้าไปในห้องน้ำอีกครั้ง
ผมจึงได้อาศัยจังหวะนั้น
รวบรวมเรี่ยวแรงที่พอมีอยู่ ลุกขึ้นหยิบเสื้อผ้าขึ้นมาสวมใส่อย่างรวดเร็ว เสร็จแล้วก็รีบวิ่งออกจากห้องทันที
ผมเองก็ไม่รู้ว่าผมจะหลบหน้ามันทำไม ทั้ง ๆ ที่ตัวเองไม่ใช่คนผิดสักนิด
แต่ความรู้สึกในตอนนั้นมันบรรยายไม่ถูกจริง ๆ
รู้เพียงแต่ว่าผมต้องการที่จะหนี ๆ ๆ ๆ
และต้องการที่จะอยู่คนเดียว
พอออกมาจากห้องมันได้ผมก็รีบโบกแท็กซี่กลับบ้านทันที
โชคดีที่ผมมีเงินค่าทิปจากลูกค้ารายก่อน ๆ อยู่ประมาณสองสามร้อยติดอยู่ในกระเป๋ากางเกง
กระเป๋าเงินและโทรศัพท์ผมก็อยู่ที่ล็อกเกอร์ที่บาร์
เดี๋ยวตอนเย็นผมค่อยแวะเข้าไปเอาดีกว่า
.........................
.........................
" พี่อิง "
พอผมเดินเข้ามาในบ้านในตอนสาย ๆ ของวันรุ่งขึ้นก็เจอกับไอ้เอิงและไอ้กิกมันนั่งรออยู่ในบ้านพอดี
" พี่หายไปไหนมาทั้งคืน แล้วทำไมพี่กลับมาในสภาพแบบนี้ "
ไอ้เอิงมันพูดพร้อมกับสำรวจดูตามเนื้อตามตัวผม
" ทำไมพี่ถึงเดินเหมือนคนเจ็บขาแบบนั้น "
ไอ้อิงมันถามผมอีกครั้ง ทั้ง ๆ ที่ผมเองก็ยังไม่ได้ตอบคำถามแรกมันเลยด้วยซ้ำ
" คือ เมื่อคืนมันวันเกิดเพื่อนที่ทำงานน่ะ มันเลยชวนไปกินเหล้าที่หอ แกก็รู้ว่าพี่ไม่ค่อยชอบกินเหล้า แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ พอกินไปได้สักพัก พี่ก็เลยเมา เลยขอนอนที่ห้องมันเลย แล้วไม่รู้ว่านอนอีท่าไหน สงสัยว่าจะนอนทับเส้นตัวเอง ตื่นขึ้นมาเลยเป็นสภาพนี้แหละ "
ผมอธิบายมั่ว ๆ ให้มันฟัง
" แต่ผมว่าสภาพพี่เหมือนคนโดนข่มขืนมาเลยอ่ะ "
ไอ้เอิงมันพูดขึ้นมาลอย ๆ
แต่ก็ทำเอาผมสดุ้งเลยทีเดียว
" เฮ้ย จะบ้าหรอ ใครเค้าจะมาข่มขึ้นพี่ คิดมากน่า แล้วนี่ทำไมไม่ไปเรียนกันเนี่ย "
ผมพยายามหาเรื่องอื่นมาคุย เพราะถ้ายิ่งคุยเรื่องนี้มากไปมันจะยิ่งเข้าเนื้อตัวเองซะเปล่า ๆ
" วันนี้วันเสาร์นะครับพี่อิง "
เสียงไอ้กิกเอ่ยขึ้นมาเป็นครั้งแรก
" เออว่ะ ดีเลย เย็นนี้ไปดูหนังกันไหม เห็นมีหนังเข้าใหม่ แกอยากดูไม่ใช่หรออิง กิกด้วย เดี๋ยวพี่เลี้ยงเอง "
" พี่ไปรวยมาจากไหนเนี่ย ชักจะแปบกไปแล้วนะเนี่ย "
ไอ้เอิงยังไม่วายตั้งข้อสังเกตอีกครั้ง
" คิดมาก ไปนอนก่อน แล้วเดี๋ยวเย็น ๆ ปลุกพี่ด้วย "
พูดจบผมก็เดินขึ้นไปบนห้องนอนทันที
พอถึงห้องนอนผมก็รีบปิดประตู
แล้วทุ่มตัวลงบนเตียงก่อนจะหลับไปในทันที เพราะความอ่อนแรง
........................................
.......................................
.......................................
ผม ไอ้เอิง และไอ้กิกไปถึงบาร์ประมาณสองทุ่ม เพราะเราตัดสินใจที่จะดูหนังรอบมิดไนท์กัน
เลยออกจากบ้านดึกหน่อย
และผมเองก็ต้องแวะมาเอากระเป๋าตังค์ โทรศัพท์มือถือ ที่ลืมไว้ พร้อมกับจะมาลางานกับป๋าด้วย
" พี่อิง นี่มันบาร์เกย์นี่ "
ไอ้น้องชายผมมันพูดเสียงเข้ม
ทำให้ผมเพิ่งจะนึกได้ว่าไอ้เอิงมันยังไม่รู้ว่าผมทำงานที่บาร์เกย์
เฮ้อ ไม่น่าพามันมาด้วยเลย
" ชะ ใช่ พี่ว่าจะบอกแกตั้งนานแล้วแหละ ลืมได้ไงวะ ฮ่า ๆ ๆ"
ผมพยายามหัวเราะกลบเกลื่อน
" ไม่ต้องเลยนะพี่อิง "
มันทำสีหน้างอน ๆ
" โอ๋ ๆ ๆ คนที่ของนม อย่างอนไปเลยนะ บาร์เกย์ที่นี่กับบาร์ธรรมดามันก็ไม่ต่างกันเท่าไหร่หรอก อีกอย่าง คนดูแลที่นี่เค้าใจดีออก( ยกเว้นหลานเจ้าของ ) พี่ก็เป็นแค่พนักงานต้อนรับธรรมดาแค่นั้นเอง เพราะฉะนั้นเรื่องอื่น ๆ ปลอดภัยหายห่วง "
ผมพูดให้มันเบาใจ
" แต่ยังไงผมก็ไม่ไว้ใจอยู่ดี "
มันยังไม่ยอมง่าย ๆ
" เหอะน่า เดี๋ยวถ้ามีอะไร พี่จะบอกแกเป็นคนแรกเลย "
ผมบอกมันพร้อมกับทำหน้าประจบประแจงเข้าไปกอดเอวมัน
ประหนึ่งว่าผมเป็นลูกชายของมัน
" เฮ้อ แก่แล้วยังมาทำตัวเป็นเด็กไปได้ "
"ไอ้น้องเลว ได้ทีแล้วเอาใหญ่เลยนะ "
ผมพูดพร้อมกับตบหัวมันเบา ๆ ก่อนที่จะเดินเข้าไปเอาของในร้าน
..............................
" โอ๊ย อิง มาพอดีเลย ป๋ารอตั้งนานแน่ะ "
เสียงป๋าดังขึ้นทันทีที่ผมก้าวเข้ามาในร้าน
" มีไรครับป๋า "
ผมถามด้วยความสงสัย
" ก็คุณเดฟน่ะสิ โทรมา บอกว่าให้อิงไปหาที่ห้องตอนสามทุ่ม มีอะไรจะคุยด้วย ป๋าเองก็ติดต่ออิงไม่ได้ เนี่ยก็กะว่าถ้าอิงยังไม่มาป๋าจะไปตามถึงบ้านเลยนะเนี่ย "
ป๋าเหน่งแกพูดด้วยท่าทีร้อนใจ
" ป๋าก็บอกไปสิครับ ว่าผมไม่เข้าร้านวันนี้ แล้ววันนี้ผมก็จะลางานด้วยวันหนึ่ง ว่าจะพาน้องชายไปดูหนังสักหน่อยน่ะครับป๋า "
" ถ้าเป็นคนอื่นน่ะนะ ป่าไม่กังวลขนาดนี้หรอก แต่นี่เป็นคุณเดฟน่ะสิ ตระกูลนี้เค้ายิ่งใหญ่ทั้งตระกูล น่ากลัวแค่ไหนใคร ๆ ก็รู้ อีกอย่างป๋าเองก็อาศับบุญบารมีของพวกเค้าเนี่ยแหละที่ทำให้ป๋ษมีงาน มีอำนาจคุมคนได้ทุกวันนี้ "
ป๋าแกเริ่มเข้าโหมดสาธยายแล้วครับ
" เออ งั้นเอางี้แล้วกันครับป๋า ป๋าเอาเบอร์เค้ามาเดี๋ยวผมจะโทรหาเค้าเองครับ รับรองจะไม่ทำให้ป๋าเดือดร้อนแน่ ๆ "
" แน่ใจนะ "
ป๋าแกพูดอย่างไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่
" ครับ "
ผมรับคำ
พร้อมกับรีบจดเบอร์เอาไว้ แล้วเดินไปเอาของในร้าน
" อย่าลืมโทรหานะ ถือว่าป๋าของร้องล่ะ "
ป๋าเหน่งแกพูดสำทับก่อนที่ผมจะออกมาจากร้าน
" ครับป๋า "
""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
เนื้อเรื่องอาจจะไม่ค่อยเข้ากันเท่าไหร่นะครับ
เพราะผมไม่ค่อยมีเวลา
เลยแต่งวันละนิด วันละหน่อย
เดี๋ยวจะปรับปรุงในก้าวหน้านะครับ
ปล.ขอบคุณเพื่อน ๆ ทุกคนด้วยนะครับที่เป็นห่วง
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
