ตอนพิเศษ วันสงกรานต์ 2 (ควันหลงอีกแล้ว)
“โอ้โห...นี่บ้านของคุณพ่อ คุณแม่จริงๆ หรือเนี่ย ทำไมดรีมไม่เคยรู้เลยล่ะ” ปลายฝันถามเมื่อเห็นบ้านพักอีกหลังที่อยู่ในจังหวัดเชียงใหม่ เป็นบ้านพักที่ไม่ใหญ่มากนัก เอาไว้พักผ่อนกับบรรยากาศธรรมชาติ
บ้านสไตล์เรือนไทยที่มีความเป็นล้านนาอยู่บ้าง ทำให้ปลายฝันรู้สึกชอบและอยากจะอยู่ที่นี่เสีย ไม้ทั้งหลัง ให้ความรู้สึกร่มรื่น ต้นไม้ และสวนห้อมล้อม ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมอิสระกับอัญมณีถึงได้ชอบมาพักผ่อนที่นี่บ่อยๆ
“ธาชอบที่นี่จัง” เด็กหญิงเอ่ยขึ้นมาด้วยความชอบ ก่อนจะวิ่งไปให้คุณปู่ คุณย่าที่ออกมาต้อนรับ วาโยเองก็วิ่งตามแฝดพี่ไปอย่างติดๆ เพื่อไม่ให้น้อยหน้า
“คุณปู่ คุณย่า” สองเสียงแหลมๆ ของเด็กๆ ตะโกนเรียกเสียงดัง
ปลายฝัน ปฐพีและอัคนีได้แต่มองด้วยรอยยิ้มแห่งความรักและความเอ็นดู ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมถึงได้รักเด็กที่ไม่มีสายเลือดของตัวเองในนั้นได้มากถึงเพียงนี้
รักมากเหลือเกิน...
“คิดถึงจังเลย มาให้ย่ากอดคนละทีซิ” คุณหญิงอัญมณีทั้งกอดทั้งหอมแก้มหลานทั้งสองด้วยความคิดถึง ส่วนคนเป็นปู่ก็ไม่น้อยหน้า แม้ว่าอายุจะสูงขึ้นไปทุกปี ก็ยังอยากจะอวดว่าตัวเองแข็งแรงโดยการอุ้มหลานชายขึ้น
“คุณพ่อ คุณแม่สวัสดีฮะ” ปลายฝันทักทายพร้อมยกมือไหว้ “ไม่เจอกันนานเลย คิดถึงมากเลยฮะ” ปลายฝันเองก็เข้าไปกอดผู้มีพระคุณด้วยความคิดถึง
“แม่ก็คิดถึงหนูดรีมลูก” คุณหญิงลูบศีรษะปลายฝันด้วยความเอ็นดู
“เอาล่ะ ให้คนเอาของไปเก็บในห้อง ส่วนเราก็ไปทานข้าวกันดีกว่านะ แม่เตรียมไว้แล้ว เดินทางมาเหนื่อยๆ ทานข้าวเสร็จก็ค่อย
ไปนอนพักกัน ตอนเย็นมีงานวัด ถ้าอยากไปเที่ยวต้องเชื่อฟังนะจ้ะเด็กๆ”
“คร้าบ/ค่า คุณย่า”
“ไปกันเถอะ ลูก ตามแม่เขาไปก่อนนะหนูดรีม พ่อมีเรื่องจะคุยกับพี่ๆ เขาหน่อยน่ะ” อิสระบอกปลายฝันซึ่งร่างบางก็หันไปมองคน
รักทั้งสองของตัวเองเล็กน้อยก่อนจะเดินตามคุณหญิงที่จูงมือหลานๆ เข้าไปในตัวบ้านเรือนไทย
ทางฝั่งพ่อกับลูกชายทั้งสองก็ไปหานั่งที่สวนเพื่อพูดคุยตามประสาพ่อลูกที่ไม่ได้เจอกันนาน
“เป็นไงบ้าง”
“ก็สบายดีครับ พ่อล่ะ” ปฐพีตอบก่อนจะถามกลับ
“สบายดี ไม่เจ็บไม่ไข้ แต่มีบ้างตามประสาคนแก่”
“ช่วงนี้ไม่ค่อยเห็นพ่อกับแม่เที่ยวต่างประเทศเลยนะครับ เบื่อแล้วหรือ” อัคนีถามบ้าง เพราะตั้งแต่ที่มีหลานๆ พ่อกับแม่ของตนก็ไม่ค่อยจะออกต่างประเทศสักเท่าไหร่ แต่ตามจังหวัดก็มีบ้าง
ทำบุญทั่วไทยไปตามประสาคนมีอายุ
“ตอนที่ยังหนุ่มๆ ก็ไปจนเบื่อแล้ว ขออยู่พักตามธรรมชาติแบบนี้ดีกว่า”
“ดีแล้วล่ะครับคุณพ่อจะได้พักผ่อนมากๆ ทำงานเลี้ยงพวกเรามาตั้งนานแล้ว”
“พูดแบบนี้เป็นด้วยหรือตาดิน พ่อล่ะฟังแล้วปลื้มใจ” ท่านถามด้วยความแปลกใจ
“ต้องขอบคุณพ่อมากๆ ที่บังคับให้เราหมั้นกับดรีมในวันนั้น” อัคนีเอ่ยขอบคุณอย่างจริงใจ
เพราะเขาสองคนมีความสุขได้มากเท่านี้ก็เพราะว่าปลายฝันกับเด็กๆ
ในแต่ละวันผ่านพ้นไปด้วยความสุข แม้จะมีปัญหาบ้างแต่เขาสามคนก็ผ่านมันไปได้ รู้จักคุยกันมากกว่าที่จะทะเลาะกัน ชีวิตรัก
เลยมีความสุข
“พ่อแค่ชอบหนูดรีม ถ้าไม่ได้เป็นเมียของลูกๆ ก็ต้องเป็นลูกบุญธรรมอยู่ดี”
“ครับ”
ที่เขาว่ากันว่า พ่อแม่มักจะเลือกคนให้ลูกไม่ผิด ท่าทางจะเป็นเรื่องจริง แต่มันก็แค่สำหรับพวกเขาเท่านั้น แต่โชคดีที่พ่อแม่เลือก
คนที่ใช่มาให้เขา
“เอาเถอะๆ พ่อก็ดีใจแล้วที่พวกลูกมีความสุขกัน หนูดรีมเป็นเด็กดี ไม่ว่ายังไงก็อย่าทำให้น้องเขาเสียใจนะลูก พ่ออยากเห็นลูกๆ
รักกันให้เนิ่นนานเหมือนพ่อกับแม่”
“ครับพ่อ ผมสัญญาครับ” ปฐพีกับอัคนีให้คำมั่นสัญญา ก่อนที่พ่อกับจะถามเกี่ยวกับงานอีกเล็กน้อย เมื่อได้ทราบในสิ่งที่อยากจะรู้แล้ว ผู้เป็นพ่อก็พาร่างสูงทั้งคู่ไปทานอาหารกลางวัน เพราะปล่อยให้ลูกสะใภ้กับเด็กๆ รอนานแล้ว เมื่อมาถึงก็พบว่าเด็กๆ เริ่ม
ทานกันไปก่อนแล้วเนื่องจากทนหิวไม่ไหว ซึ่งคนเป็นพ่อก็ไม่ได้ว่าอะไร ได้แต่ยิ้มแล้วเลือกนั่งขนาบข้างปลายฝันแทน เพราะ
ตอนนี้คุณปู่ คุณย่าของเด็กๆ ก็เอาใจหลานๆ เต็มที่เช่นกัน
“ยังไงหนูดรีมไปพักผ่อนก่อนก็ได้จ้ะ ตาดิน ตาเพลิงด้วยนะ เดินทางตั้งแต่เช้าคงจะเหนื่อย หนูดรีมนี่ท่าทางเพลียๆ พาน้องไป
พักไป เดี๋ยวแม่กับพ่อจะดูแลเด็กๆ ให้นอนเอง” คุณหญิงเอ่ยกับปลายฝัน ปฐพีและอัคนีอย่างมีความสุขหลังจากที่ทานข้าวกัน
อย่างพร้อมหน้าพร้อมตากันเสร็จแล้ว
“ฝากด้วยนะฮะคุณแม่ ดรีมง่วงจริงๆ นั่นแหละฮะ” ร่างบางบอกผู้มีพระคุณยิ้มๆ
“ถ้าอย่างนั้นก็รีบไปพักผ่อน ตาดิน ตาเพลิงด้วย คืนนี้ต้องรับศึกอีกนาน” คุณอิสระบอก แล้วประโยคสุดท้ายก็แอบเหล่เด็กๆ ที่นั่ง
กินขนมอยู่
“งั้นไปก่อนนะครับ” อัคนีบอกก่อนจะจับข้อมือเล็กของปลายฝัน
“ห้ามเกเรนะเด็กๆ คุณปู่ คุณย่าให้นอนก็ต้องนอนนะครับ” ปลายฝันหันไปกำชับลูกๆ ก่อนที่จะได้รับคำตอบเป็นสองเสียงประสาน
กันอย่างดีของธารากับวาโย
“ค่า/คร้าบ”
“ขอตัวก่อนนะครับพ่อ แม่ เย็นๆ เจอกันนะครับ” ปฐพีหันไปบอกก่อนจะเดินตามปลายฝันที่มีอัคนีคอยประคองร่างบางให้เดินขึ้นออกจากห้องทานข้าวเพื่อไปยังห้องพัก
เรือนไทยหลังนี้เป็นบ้านไม้สองชั้น ด้านล่างเป็นใต้ถุนซึ่งเอาไว้ให้คนงานพัก ส่วนคุณหญิงกับคุณอิสระก็พักอยู่ที่ด้านบน มีห้องหับเยอะ เพราะสร้างไว้เผื่อหลานๆ กับลูกชายและลูกสะใภ้ด้วย นับได้ว่าเป็นบ้านหลังเดียวที่แตกต่างจากหลังอื่นๆ อย่างสิ้นเชิง
ที่นี่เป็นที่เดียวที่ให้ความรู้สึกสดชื่นท่ามกลางธรรมชาติจริงๆ
“ว้าว...ตัวบ้านสวยแล้วนะ ห้องนอนก็สวยเหมือนกัน พี่ดิน พี่เพลิง ดูสิ สวยมากๆ เลยอ้า” ปลายฝันเดินดูรอบๆ ห้องอย่างตื่นเต้น เตียงก็เป็นไม้ เฟอร์นิเจอร์ทุกอย่างเป็นไม้ที่เป็นแบบเดียวกันทั้งชุด ไม่เข้ากันกับห้องอยู่อย่างเดียวคือแอร์ แต่ดีหน่อยที่มีพัดลม
ในห้องให้ด้วย
มาที่ที่เป็นธรรมชาติทั้งที จะเปิดแอร์ทำไมให้เปลือง เปิดหน้าต่าง เปิดพัดลม แค่นี้ก็เย็นสบายแล้ว
“พี่รู้แล้วดรีม” อัคนีบอกยิ้มๆ เดินไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเตรียมนอน ทางฝั่งปฐพีก็ได้แต่ยิ้มๆ แล้วตามอัคนีไปเปลี่ยนชุดเช่นกัน
“ไม่อาบน้ำหรือฮะ”
“ค่อยอาบทีเดียวตอนเย็นเลยนะ พี่เหนื่อยมาก” ปฐพีตอบ ก่อนจะถอดเสื้อออกจนปลายฝันต้องหันหนี
แม้ว่าจะเห็นร่างกายของปฐพีและอัคนีมานักต่อนักแล้วก็เถอะ แต่ใครมันจะไปทำใจให้ชินได้กันล่ะ มีสามีหล่อล่ำขนาดนี้...
“ใช่! พี่ก็เหนื่อยเกินกว่าที่จะทำอะไรแล้วนอนนี้ ดรีมเองก็นอนได้แล้ว กว่าได้นอนก็ปาไปตี 2 ตื่นตี 5 อีก” อัคนีพูดออกมาก่อนที่
จะมาทิ้งตัวนอนบนเตียงกว้างฝั่งที่มีหน้าต่าง เพราะรู้ดีว่าปฐพีไม่ชอบให้แสงหรืออะไรมารบกวน
“เป็นเพราะใครกันล่ะ” ปลายฝันบ่นอุบอิบ
กว่าจะได้นอนก็ตีสองกว่าๆ ไหนจะต้องตื่นตั้งแต่ตี 5 เพื่อเตรียมตัวให้เด็กๆ เพราะต้องเดินทางเช้า จะได้ถึงเที่ยงๆ ปฐพีกับอัคนี
รังแกปลายฝันหนักมากเมื่อคืนนี้ แต่ก็ยังดีที่เดินทางโดยรถตู้ ไม่ต้องให้ร่างสูงสลับกันขับเพราะมีคนขับรถมาด้วย แต่ก็คิดว่าจะ
ได้นอนพักบนรถ ลืมคิดไปว่าตัวแสบก็มาด้วย
ตลอดการเดินทางปลายฝันรวมทั้งปฐพีและอัคนีก็ไม่ได้พักอย่างที่ใจคิดเลยสักนิด
“ก็เล่น ‘น้ำ’ กับดรีมมันสนุกนี่” ปฐพีพูดบอกก่อนจะเดินมาทิ้งตัวนอนอีกฝั่งโดยเว้นที่ตรงกลางของเตียงใหญ่ไว้ให้ปลายฝัน ซึ่ง
ร่างบางก็ยืนกอดอกทำหน้ามุ่ยให้ทั้งคู่ที่ไม่ยอมเลิกพูดอะไรลามกๆ สักที
“ใช่ดรีม เราขออย่างนี้ทุกปีก็แล้วกัน” อัคนีสมทบ
คิดถึงตอนเล่น ‘น้ำ’ กับปลายฝันหลังจากที่กลับจากพากเด็กๆ รวมทั้งคนรักเล่นน้ำที่พวกเขาอุตส่าห์จัดให้แล้ว กล่อมลูกๆ เข้า
นอน ปฐพีกับอัคนีก็พาปลายฝันเล่น ‘น้ำ’ ทันที
แน่นอนที่บอกว่านอนตีสอง ก็เพราะเล่นน้ำกันนี่แหละ
“แล้วไอ้วันที่ผ่านๆ มามันไม่เรียกว่าเล่นน้ำหรือไงเล่า” ปลายฝันเถียง
“วันธรรมดาเขาเรียกว่าแสดงความรักครับ” อัคนีตอบเสียงหล่อ ทำเอาปลายฝันถึงกับหมั่นไส้ เดินไปเข้าห้องน้ำเพื่อล้างเท้าก่อน
จะมานอน
แต่เมื่อมาออกจากห้องน้ำก็ถูกลมที่ไม่เป็นธรรมชาติพัดใส่ตัว มองผู้ชายสองคนที่ยังไม่หลับด้วยความสงสัย
“เปิดแอร์ทำไมฮะ ดรีมอยากนอนแบบอากาศปกติๆ” ปลายฝันก้าวเข้ามาชิดเตียง มองทั้งคู่อย่างไม่พอใจ
“ก็มันร้อนน่ะดรีม” ปฐพีตอบนิ่งๆ
“เปิดพัดลมกับหน้าต่างก็ได้นี่ฮะ”
“ไม่เอาอ่ะ ถ้าเปิดแอร์ นานๆ ไปมันก็เย็น เราจะได้กอดกันแบบไม่ต้องร้อนไง”
“นี่เหตุผลหรือพี่เพลิง ไร้สาระมาก” แม้ว่าจะพูดไปเช่นนั้น แต่ร่างบางก็ไม่ได้ปิดแอร์แต่อย่างใดกลับคลานขึ้นไปบนเตียงก่อนจะ
แทรกตัวนอนลงไปตรงกลางอย่างรู้งาน
ก่อนที่ปฐพีกับอัคนีจะหันหน้าเข้าหาปลายฝัน ส่วนปลายฝันก็หันหน้าไปทางอัคนีเพราะสองพี่น้องฝาแฝดนี้ชอบอะไรแตกต่างกัน
อย่างหนึ่ง
ปฐพีชอบแผ่นหลัง เพราะเวลาอะไรๆ มันสะดวก และที่สำคัญจับ ลูบมันก็เพลินมือดี
อัคนีชอบด้านหน้า อัคนีชอบขโมยจูบเวลาที่ปลายฝันนอน มองหน้าอีกคนจนหลับไป
“ชอบที่นี่ไหม” ปฐพีถาม เสียงที่ดังใกล้ๆ จากทางด้านหลังมันทำให้ปลายฝันรู้สึกจั้กจี้ทุกที
“ชอบมากๆ เลยฮะ ทำไมดรีมไม่รู้ว่ามีที่แบบนี้ด้วย” ถามอย่างสงสัย
“ก็พี่ออกแบบไว้นานแล้ว ตั้งแต่ยังไม่รู้จักกันเลยนะ เห็นพ่อกับแม่ชอบแบบนี้ เพราะท่านเองก็เคยใช้ชีวิตแบบง่ายๆ มาก่อน”
“หือ...พี่เพลิงออกแบบเองหรือ” ร่างบางถามอย่างตกใจ
“ทำไม ไม่เชื่อหรือไง”
“เปล่า ดรีมแค่แปลกใจ ไม่คิดว่าคนใจร้อนอย่างพี่จะทำอะไรแบบนี้เป็นด้วย แล้วที่นี่เสร็จนานยังฮะ”
“ก็ประมาณต้นปีได้ พอเสร็จ คุณพ่อกับคุณแม่ท่านก็บินมาเลย จัดโน่นนี่ตามประสาของท่าน แต่ก่อนจะสร้างนะท่านได้เพิ่มห้องที่
เรากำลังนอนอยู่นี่ขึ้นมา เพราะตอนเริ่มสร้างเรายังเป็นไม้เบื่อไม่เมากันอยู่เลย” ปฐพีตอบยาว
ทั้งสามหัวเราะน้อยๆ เมื่อคิดถึงวันแรกๆ
ใครจะคิดว่าไม่ชอบหน้ากันขนาดนั้น...จะรักกันได้มากขนาดนี้
“นอนเถอะฮะ ดรีมง่วงมากเลย”
“ฝันดีครับ” ปฐพีบอกเสียงนุ่มก่อนจะประทับริมฝีปากที่ท้ายทอยขาวเบาๆ จนร่างบางขนลุกซู่ แต่ก็รู้ว่าปบพีไม่ทำอะไรไปมากกว่า
นี้หรอก
“เจอกันเย็นๆ นะครับ พักผ่อนให้พอ” อัคนีเองก็เอ่ยบอกเสียงอ่อนโยนก่อนจะจุมพิตที่หน้าผากมนเบาๆ อย่างรักใคร่
“ฝันดีครับ”
จุ๊บ! เสียงแรกคือปลายฝันใช้ริมฝีปากบางของตนสัมผัสเข้าที่ปลายคางรางสูงที่อยู่ตรงหน้าอย่างอัคนี
จุ๊บ! เสียงต่อมาคือปลายฝันยกมือใหญ่ที่พาดอยู่ตรงเอวคอดขึ้นมาประทับจูบเบาๆ ที่หลังมือแกร่งของปฐพี
เพียงแค่นี้ทั้งสามคนก็นอนหลับไปด้วยความสุขทั้งกายและใจแล้ว และแน่นอนว่าคงจะฝันเรื่องเดียวกันอยู่แน่ๆ ถึงได้มีแต่รอยยิ้ม
ระหว่างที่นอนหลับไปเช่นนี้
...
...
...
ปลายฝันรู้สึกตัวขึ้นมาเป็นคนแรกเพราะได้ยินเสียงเพลงดังมาก คาดว่าตนคงเดาไม่ผิดว่าวัดที่จัดงานคงอยู่ไม่ไกลจากที่นี่แน่ๆ เสียงเพลงถึงได้ดังมากขนาดนี้
“อื้อ...พี่เพลิงตื่นได้แล้วฮะ” ปลายฝันเขย่าร่างแกร่งแรงๆ
สาเหตุที่เลือกปลุกอัคนีก่อนเพราะอยู่ตรงหน้าของเขา เมื่อเห็นว่าร่างสูงเริ่มขยับตัวแล้ว ร่างบางก็พลิกตัวมาอีกข้างมองคนที่หลับ
สนิทอย่างปฐพีนิดๆ ก่อนจะเริ่มเขย่าตัวร่างแกร่งของปฐพีแรงๆ เพื่อปลุก แต่คนนี้ต้องใช้อ๊อบชั่นเยอะหน่อยเพราะตื่นยากกว่า
อัคนีเยอะ
“อ่ะ...อื้อ ตื่นแล้ว พี่เจ็บ” ปฐพีรู้สึกตัวเพราะแคนที่เริ่มชาจากการตีที่เดิมซ้ำๆ ทั้งคู่นั่งขยี้ตาไปมาเพื่อขับไล่ความง่วง ปลายฝันหัน
ไปมองนาฬิกาก็พบว่า 4 โมงกว่าๆ แล้ว
“ดรีมจะไปอาบน้ำก่อนแล้วจะไปดูเด็กๆ พี่สองคนนั่งรอดรีมอาบน้ำดีๆ ห้ามนอนต่อนะครับ” ปลายฝันที่คลานลงจากเตียงใหญ่
แล้วก็หันหลังกลับมาสั่งสามีทั้งสองเสียงเข้ม
“ครับ” ทั้งคู่รับคำด้วยน้ำเสียงที่บอกว่ายังไม่ตื่นดี
ปลายฝันส่ายหน้าไปมาก่อนจะหาชุดพร้อมผ้าเช็ดตัวเข้าไปเพื่ออาบน้ำให้ร่างกายสดชื่น เตรียมสู้กับศึกครั้งใหม่ หากแต่ปฐพีกับ
อัคนี พอได้ยินเสียงปิดประตูห้องน้ำปุ๊บก็ทิ้งตัวลงนอนปั๊บ
แต่ไม่ได้หลับไป แต่หลับตาก็เท่านั้น
เกือบสิบห้านาทีในการอาบน้ำของปลายฝัน เมื่อปฐพีกับอัคนีได้ยินเสียงเปิดประตูห้องน้ำต่างคนก็ต่างลุกพรวดขึ้นมาจากการนอน บ้างก็ทำเป็นยืดเส้นยืดสาย บ้างก็ทำเป็นวิ่งเหยาะ เพื่อให้ร่างกายสดชื่น ร่างเล็กส่ายหน้ายิ้มๆ อย่าคิดว่าเขาไม่รู้นะว่าตอนที่เขา
อาบน้ำอยู่ ทั้งคู่แอบล้มตัวลงนอน
“ไปอาบน้ำได้แล้วครับ ดรีมจะไปรอข้างนอกนะ ถ้าไม่อยู่ที่ห้องนั่งเล่น ก็อยู่ห้องนอนเด็กๆ” ปลายฝันเอ่ยบอก ปฐพีเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วเข้าไปอาบน้ำทันที่ร่างบางพูดจบ ส่วนอัคนีก็รับคำสั้นๆ
“โอเคๆ”
ปลายฝันจัดการตัวเองเสร็จเรียบร้อยแล้วก็เดินไปที่ประตูห้อง มองสำรวจทุกอย่างว่าเรียบร้อยหรือยังถึงได้ออกไป สองเท้าเดิน
ไปที่ห้องนั่งเล่นเป็นอันดับแรก แต่ก็เหมือนจะไม่เหนื่อยอย่างที่คิด
“มัม!!!” เด็กน้อยทั้งสองเรียกปลายฝันพร้อมกันก่อนจะวิ่งมากอดอย่างดีใจ
“ตื่นนานแล้วหรือครับคนเก่ง” ปลายฝันดึงเจ้าตัวเล็กทั้งสองให้มานั่งที่โซฟาไม้เช่นเดิม มองดูทีวีที่แม้แต่ขอบก็ยังเป็นไม้ก็ต้องยกยิ้ม
ดูการ์ตูนรอ แต่งตัวรอ เรียบร้อยทุกอย่าง
“นานแล้วฮะ” วาโยตอบ
“แล้วพ่อกับป๊าล่ะคะ” ธาราถามหา
“อาบน้ำอยู่ครับ เดี๋ยวก็ตามมา”
“คุณปู่ คุณย่าบอกว่า พ่อกับป๊าจะพาเราไปเที่ยวงานวัดจริงไหมฮะมัม” วาโยถามตาแป๋วทำเอาปลายฝันต้องก้มฟัดแก้มด้วยความ
หมั่นเขี้ยว
“จริงสิครับ” ปลายฝันตอบยิ้มๆ
“เย้!! ธาจะให้ป๊าพาเล่นรถบั๊มพ์” เด็กหญิงร้องด้วยความดีใจ
“วาก็จะให้พ่อปาลูกโป่งเอาตุ๊กตาให้ เย้ๆ” วาโยเองก็ดีใจไม่แพ้กัน
“ครับๆ วันนี้ทุกคนจะได้เล่นทุกอย่างที่อยากเล่นเลยครับ”
“เย้!!!” สองเสียงร้องประสานกันดังลั่น ทำเอาผู้มาใหม่ต้องถามด้วยความเอ็นดู
“อะไรกันเด็กๆ ดีใจอะไร”
“คุณปู่ คุณปู่จะไปงานวัดกับเราด้วยไหมฮะ” วาโยวิ่งไปอ้อนถามคุณปู่ที่เดินเข้ามาทันที
“ไปสิครับ ปู่ไปด้วยแน่ๆ”
“เย้!! วาอยากเที่ยวกับคุณปู่”
“แล้วคุณย่าล่ะคะ” ธาราถาถึงผู้มีพระคุณอีกคน
“อะไรจ้ะ ใครถามถึงย่าเอ่ย ปู่ไป ย่าก็ต้องไปสิจ้ะ” คุณหญิงปรากฏตัวออกมาเมื่อได้ยินหลานรักถามถึง
“เย้!! ธาจะพาคุณย่าเล่นรถบั๊มพ์” เด็กหญิงวิ่งไปจับมือคุณย่าอย่างตื่นเต้น
ปลายฝันมองเด็กๆ กับผู้มีพระคุณที่ยิ้มแย้มอย่างมีความสุขก็พลอยสุขใจไปด้วย ต้องขอขอบคุณธารากับวาโยที่ทำให้เรื่องความ
รักของเขาไม่ค่อยมีอุปสรรคมากนัก
เพราะต่อให้มีลูกไม่ได้ ธารากับวาโยก็เป็นเหมือนกับลูกเขา ซึ่งปลายฝันรักเด็กทั้งสองมากกว่าชีวิตของตัวเองได้เลย...
“เด็กๆ คิดถึงป๊าไหม” อัคนีถามขึ้น ก่อนที่ร่างใหญ่จะปรากฏตัวให้ลูกๆ เห็น ซึ่งธารากับวาโยก็ผละจากตัวคุณปู่คุณย่าไปหาอัคนี
และปฐพีที่เดินมารวมกันที่นี่ทันที
“ป๊า...ป๊าต้องพาธาเล่นรถบั๊มพ์นะ” เด็กหญิงเข้าไปอ้อนอัคนี จนร่างสูงอดใจไม่ไหวยกร่างน้อยขึ้นอุ้ม
“เราเป็นเด็กผู้หญิงจริงๆ ใช่ไหมเนี่ย” ถามกลั้วเสียงหัวเราะ
“พ่อฮะ พ่อต้องปาลูกโป่งเอาตุ๊กตาให้วาด้วยนะฮะ” เด็กชายตัวน้อยไปกระตุกกางเกงสามส่วนของปฐพีด้วยใบหน้าที่ออดอ้อน
เต็มที่
และปฐพีก็เป็นคนใจอ่อนกับการอ้อนเอาอะไรแบบนี้ด้วยสิ
“เรานี่ เป็นผู้ชายจริงๆ ใช่ไหม” ปฐพีถามเสียงนุ่ม อุ้มเด็กชายขึ้นขี่คอ จนวาโยร้องลั่นด้วยความชอบใจ
“พ่อว่า เราไปทานข้าวเย็นกันก่อน แล้วค่อยไปเดินงานวัด แล้วเด็กๆ นี่เดินถึง 2 ทุ่มพอ พ่อกับแม่จะพาเด็กมาเข้านอนเอง ส่วน
พวกแกกับหนูดรีมจะเดินเที่ยวต่อก็ได้” อิสระบอก
“ตามนั้นครับพ่อ ป่ะ ไปกินข้าวกัน” อัคนีอุ้มธาราไปยังห้องทานอาหารทันที ปฐพีก็อุ้มวาโยตามไปติดๆ ก่อนที่อิสระ อัญมณีและ
ปลายฝันจะเดินตามไปด้วยรอยยิ้มแห่งความสุข
...
...
...
6 โมงเย็นกว่า ครอบครัวอภิหชัยบดินทร์ลงจากรถตู้คันใหญ่ตรงหน้าประตูวัด ก่อนจะเดินตามๆ กันไป ท่ามกลางบรรยากาศที่แสนจะครึกครื้น เสียงเพลงดังสลั่นไปทั่วพื้นที่ แสงสีที่ดูสนุกสนานต่างจากการไปเที่ยวสถานบันเทิงอย่างสิ้นเชิง เด็กๆ ตื่นเต้น
ใหญ่ มองซ้ายมองขวาอย่างสนใจ
“ป๊า ไปเล่นรถบั๊มพ์กัน” อัคนีจึงต้องไปตามความต้องการของลูกสาว ซึ่งแยกตัวออกไปไม่ห่างจากจุดที่พวกเขายืนนัก
“พ่อฮะ นั่นมันลูกโป่ง ตุ๊กตาๆ ไปปาโป่งกันฮะ” วาโยเองก็ร้องที่จะไปเล่นปาลูกโป่งตามที่อยากทำ ซึ่งปฐพีก็เดินอมยิ้มพา
ลูกชายไป
ทิ้งให้ปลายฝันอยู่กับพ่อและแม่
“คุณพ่อคุณแม่ จะไปเดินเดทกันก็ได้นะฮะ เดี๋ยวดรีมรออยู่แถวๆ นี้ได้” ร่างบางพูดยิ้มๆ
“ถ้างั้นแม่ก็ไม่เกรงใจนะจ้ะ ไม่นานหรอก เดี๋ยวแม่ก็กลับมา ไปเถอะคุณพี่” ปลายฝันอมยิ้มให้ความน่ารักของอิสระกับอัญมณี ที่
ไม่ว่าทั้งคู่จะแก่ตัวลงแค่ไหน ก็ยังรักกันไม่เปลี่ยนแปลง
แม่ฮะ...ตอนนี้ดรีมมีความสุขมากๆ เลยล่ะฮะ
ดรีมไม่ได้ดีใจที่แม่จากไป แต่ดรีมอยากจะขอบคุณที่การที่แม่จากไปทำให้ดรีมได้พบกับคนดีๆ ครอบครัวดีๆ คนรักที่ดี และลูกๆ
ที่น่ารัก
ดรีมอยากกราบแม่ แต่ดรีมไม่มีเวลาเลย ดรีมเลยขอกราบแม่ผ่านการกราบก่อนนอนในทุกๆ วันแทนนะฮะ ดรีมรักแม่นะ...
“วันนี้เป็นวันที่ดี จะว่าไปวันไหนก็เป็นวันแห่งความสุขทั้งนั้น” ร่างบางพึมพำ ก่อนจะเดินมองนั่นมองนี่ไปเรื่อยๆ แน่นอนว่ายังคง
อยู่ในสายตาของปฐพีและอัคนีเสมอ
ปล่อยให้พ่อๆ ปลดปล่อยความเด็กกับลูกๆ ไปเถอะ ทำงานเหนื่อยมานานแล้ว
“ขอโทษนะครับ”
“ครับ” ปลายฝันทำหน้าสงสัยกับผู้ชายแปลกหน้าที่เข้ามาทักเขา
“มาคนเดียวหรือครับ”
ปลายฝันไม่รู้สึกแปลกใจอะไรแล้วล่ะที่มีผู้ชายเข้ามาทักแบบนี้ เพราะมันเกิดขึ้นบ่อยจนเขาต้องยอมรับ
“เปล่าครับ มากับครอบครัว”
“ถ้าไม่มีคนเดินด้วย ผมเดินเป็นเพื่อนให้ได้นะครับ” ชายคนนั้นเสนอตัว ปลายฝันแอบถอนหายใจเบาๆ อยากจะให้ปฐพีหรืออัคนี
มาอยู่ตรงนี้สักคนก็ยังดี แต่เหมือนว่าทั้งคู่กำลังจะเล่นกับเด็กๆ อย่างสนุก ไม่ได้สนใจเขาเลย
“ไม่เป็นไรครับ ผมกำลังจะไปหาลูก พอดีว่าให้ลูกรอนานแล้ว” ชายคนนั้นสะอึกไปเลยทันที ก่อนจะโค้งให้นิดๆ แล้ววิ่งหนีไป
หึหึ...พวกนี้มันมีเยอะจริงๆ
“มัม!!” เสียงเด็กๆ พร้อมกับเจ้าของเสียงวิ่งมาหาเขาด้วยความเร็ว ด้านหลังมีปฐพีกับอัคนีเดินตามมาด้วย ปลายฝันที่กำลังยิงปืน
อยู่ถึงกับชะงักแล้วหันมามองทันที
“ช้าๆ ลูก เดี๋ยวก็หกล้ม”
“วาได้ตุ๊กตาตัวใหญ่ด้วยล่ะ” วาโยรีบอวด
“ไหนล่ะครับ”
“ให้ลุงคมเอาไปแล้วฮะ”
“แล้วธาล่ะลูก ได้อะไรบ้าง” หันไปถามลูกสาวบ้าง
“ได้เล่นรถบั๊มพ์ค่า”
“สนุกไหมจ้ะ”
“อย่างมันส์เลยค่ะมัม” ปลายฝันได้แต่ส่ายหน้ายิ้มๆ กับความช่างเจรจาของเด็กๆ หันไปมองร่างสูงทั้งคู่ก่อนจะมอบยิ้มให้กันและ
กัน
“น้อง ตุ๊กตามที่น้องยิงได้สองตัวอ่ะเอาไหม” เจ้าของซุ้มยิงปืนถามปลายฝัน ก่อนจะยื่นตุ๊กตาเล็กๆ ที่ปลายฝันยิงได้มาให้
“เอาสิพี่ เหลืออีกนัดไม่ยิงแล้ว ขอบคุณครับ” ปลายฝันรับมาก่อนจะส่งปืนที่มีกระสุนอีกนัดไปคืนเจ้าของร้านใจดีก็ให้ตุ๊กตาตัว
เล็กมาให้อีก 2 ตัว
“เห็นเอ็งยิงแม่น 20 บาท 3 นัด ยิงได้ 2 ตัว นี่ถ้านัดที่ 3 ก็คงจะได้ด้วย พี่ให้ ให้เด็กๆ มันก็ได้” เจ้าของร้านแม้จะพูดห่ามๆ จะก็
เป็นคนดี
“ขอบคุณครับพี่”
“เอ้าเด็กๆ ขอบคุณน้าเขาเร็ว” ปลายฝันหันไปบอกเด็กๆ ซึ่งธารากับวาโยก็ยกมือไหว้แล้วพูดขอบคุณอย่างฉะฉาน
“ขอบคุณครับ/ขอบคุณค่า”
ปลายฝันยื่นตุ๊กตาให้เด็กๆ คนละตัว ก่อนจะเดินมาหาปฐพีกับอัคนีแล้วก็ยื่นแจกคนละตัวเช่นกัน
“ดรีมให้...เห็นว่าน่ารักดี”
“ขอบคุณครับ พี่จะเก็บอย่างดี” ปฐพีว่า ก่อนจะจูบเบาๆ ที่ตุ๊กตาทำเอาปลายฝันอายม้วนไปเลย
“พกติดตัวเลยดีกว่า” อัคนีพูดพลางขยิบตาให้ร่างเล็กทีหนึ่ง
“บ้า!”
“ฮ่าๆ” ปลายฝันจูงแขนเด็กๆ หนีปฐพีกับอัคนีด้วยความเขินพร้อมเสียงหัวเราะดังไล่หลังของเขาทำเอาร่างเล็กถึงกับยิ้มกว้าง
ปฐพีกับอัคนีเองก็ยิ้มกว้างก่อนที่ร่างสูงจะเดินเร็วๆ มายืนข้างเด็กๆ คนละข้าง ปฐพีจับมือธารา อัคนีจับมือวาโย โดยมีปลายฝันจับ
มือเด็กๆ อยู่ตรงกลาง กลายเป็นว่าทั้ง 5 คนกำลังจูงกันอยู่ ซึ่งเป็นภาพที่ใครหลายคนต้องยกมือถือขึ้นถ่ายรูป บ้างก็เอากล้องขึ้น
ถ่าย
พวกเขาทั้ง 5 คนคือครอบครัวเดียวกัน
ภาพที่เต็มไปด้วยความรักและความอบอุ่น ที่ใครๆ ก็ต่างมองอย่างอิจฉา..
...
...
...
เป็นควันหลงอีกแล้วต้องขอโทษที่ยูกิลืมจริงๆ นี่ก็แต่งแบบงงๆ เพราะตอนนี้ตัวละครเยอะมาก ฮ่าๆ ใครจะพูด ใครไม่พูด ไม่เข้าใจก็จิ้นเอาเลยนะคะ ฮ่าๆ เจอกันเดือนสิงหาคมค่ะ คอมเม้นท์ให้กำลังใจด้วยนะคะ
พูดคุยกับยูกิได้ที่แฟนเพจเลยนะคะ
https://www.facebook.com/sawachiyukiส่วนใครที่อยากได้หนังสือน้องดรีม กดเข้าไปลงชื่อข้างล่างนะคะ จะเปิดให้จองปีนี้เพราะมีคนยังไม่ได้รับหนังสือเนื่องจากพี่ไปรฯ ทำหายค่ะ (ที่จริงกะเปิดปีหน้านู่น) ถ้ายอดได้จะเมล์ไปหาค่ะ
https://docs.google.com/forms/d/1l3PtNmWapA5xCtOCUVr0B5MvOJxxFm_pJtWMYEO8pm4/viewform
หัวข้อ: Double Husband มีสามีทั้งที ได้ฟรีถึงสอง[3P] ฮันนีมูน 100% [4-07-59]P:123 (อ่าน 1082715 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก