ตอนที่ 10“ มึง นี่มันไม่ใช่ทางไปคอนโดกูนะ " คนข้างตัวของผมหันมาถามตอนที่มันมองไปรอบๆแล้วพบว่าผมขับรถออกนอกเส้นทางคอนโดของมัน
“ กูบอกตอนไหนว่าจะไปส่งมึงที่คอนโด "
“ อ้าว แล้วมึงจะพากูไปไหน "
“ ไป " จะบอกว่าไปคอนโดกูก็ไม่อยากจะพูด เขิน ผมชะลอรถตอนที่ติดไฟแดง " ไปกินข้าวเหนียวมะม่วง "
“ ที่กูซื้อมาน่ะนะ "
“ อื้ม " ตอบแบบนั้น ไอ้ปิงก็ยิ่งขมวดคิ้ว
“ แล้วทำไมเมื่อกี้มึงไม่ซื้อ "
“ ก็ตอนนั้นยังไม่อยากกิน " บอกมันแค่นั้น อีกคนก็มีท่าทางยิ้มๆ " ยิ้มเหี้ยอะไร "
“ เปล่านิ ก็แค่อยากจะยิ้มเฉยๆ " ขับรถมาถึงคอนโดของผมตอนที่จอดรถอยู่ที่ลานจอดมันก็หันมาถาม " แล้วมึงจะไปส่งกูตอนไหน "
“ อยากกลับเหรอ " พยักหน้าน้อยๆ ผมปลดล็อคประตูก่อนจะเดินลงไป " ไปเรียกแท็กซี่ดิ "
“ อ้าว ไอ้นี่ " มันสถบก่อนจะลงจากรถแบบงงๆ มือที่ถือถุงข้าวเหนียวมะม่วงอยู่ " กลับเองก็ได้ว่ะ " ขาที่กำลังจะก้าวออกไปผมจับมือมันไว้ก่อน " อะไร "
“ อยากกินข้าวเหนียวมะม่วง "
“ ไปซื้อดิ นี่มันของกู "
“ เงินกู " บอกแบบนั้นมือก็ดึงมันให้เข้ามาในตัวของคอนโดแบบไม่ให้ได้เถียงอะไร กดลิฟท์ชั้นของตัวเองพอพามันมาถึงห้องไอ้ปิงก็ตรงไปที่ในครัว
“ กินเลย เดี๋ยวกูจะรีบกลับ "
“ ยังไม่อยากกิน " อยากทำอย่างอื่นมากกว่่า ผมเหลียวมองมันที่ตักทุกอย่างใส่จาน " ดึกแล้วนะ "
“ ก็ดึกแล้วน่ะสิ " มันบอกแบบนั้นก่อนจะเดินถือจานข้าวเหนียวมะม่วงเข้ามาหาผม ช้อนตักข้าวเหนียวกับมะม่วงแบบพอดีคำก่อนจะเอามาจ่อตรงหน้า " อะ รีบกิน "
“ ยังไม่หิว "
“ มึงคงไม่ได้อยากกินหรอก ถ้ากูต้องรอมึงหิวนะ คงถึงพรุ่งนี้ เพราะเมื่อกี้มึงยัดมาตั้งเยอะ "
“ ฝนทำท่าเหมือนจะตก " ผมมองออกไปข้างนอก ไอ้ปิงก็มองตาม " ชุดนอนมึงเค้าเพิ่งซักแล้วเอามาส่งให้วันนี้ อยู่ในตู้ "
“ จะชวนให้กูนอนที่นี่เหรอ จะชวนก็บอกมาเลย " สายตาของมันถามผมแบบล้อๆ สายตาน่ารักชวนใจสั่น ผมมองตามัน
“ เอากลับไปด้วย "
“ มึงก็รีบแดกสิ กูจะได้รีบกลับ "
“ ดึกแล้ว ฝนกำลังจะตก "
“ แล้วไง "
“ ชุดนอนมึงก็อยู่ที่นี่นะ " รู้สึกพูดอะไรตรงๆออกไปไม่ได้ ผมอยากจะบอกว่า นอนที่นี่เถอะอย่ากลับไปเลย ความจริงที่พามาที่นี่ก็เพราะอยากให้นอนที่นี่ ไม่ได้อยากกินหรอกไอ้ข้าวเหนียวมะม่วงของมึงนะ " ไม่เข้าใจก็เรื่องของมึง "
“ เข้าใจอยู่แล้วละ " แย้มยิ้มออกมามันกินข้าวเหนียวมะม่วงเข้าไปแล้วก็ตักอีกคำมาป้อนผม " รู้ตั้งแต่ใครบางคนบอกว่าจะกินข้าวเหนียวมะม่วงแล้วละ "
“ รู้อยู่แล้ว ยังเอามาป้อนกูอีกนะมึง "
“ แกล้งหมาแล้วสะใจ " ว่าแบบนั้นมันก็เดินกลับไปนั่งที่โซฟา เปิดทีวีตามใจชอบก่อนจะมองหน้าผม " ถ้าพูดอ้อมๆมันลำบาก ทำไมไม่พูดตรงๆวะ แบบว่า ปิงครับคืนนี้นอนกับเสือเถอะ แบบนั้นนะ "
“ หนวกหูน่า " สถบแค่นั้นก่อนจะลุกเดินออกไป ผมเข้าไปในห้องนอน ถอดเสื้อตัวที่ใส่อยู่ ก่อนจะโยนลงในตะกร้า
“ ทำอะไรวะ " ปิงเปิดประตูเข้ามามันถาม " อ้าว ไม่กินแล้วเหรอ "
“ ไม่กินละ "
“ งั้นกูก็ต้องกินคนเดียวงั้นดิ "
“ ก็ตามนั้น " มันมองจานที่มันถือก่อนจะถอนหายใจ ท่าทางหงอยๆไอ้ปิงบ่นเบาๆก่อนจะเดินคอตกออกไปจากห้อง
“ ตั้งเยอะ กูจะกินหมดได้ว่ะ "
“ หมดอยู่แล้วอย่างมึงนะ " เดินไปหามันที่นั่งอยู่บนโซฟาตามเดิม
“ ไม่หมดเถอะ "
“ มากูช่วยกิน " ตามันวาวขึ้นตอนที่ผมพูดแบบนั้น เดินลงไปนั่งข้างๆผมลูบหัวมันแล้วก็ยิ้ม " ช่วยคำเดียว "
“ งั้นก็ไม่ต้องช่วยหรอก สัด "
“ แน่ใจนะ " บอกแบบนั้นมันก็ตักข้าวเหนียวมะม่วงคำโตๆมาจ่อที่ปากผม คำเดียวของมันคือครึ่งนึงในจานเลยครับ
“ นี่ไงคำเดียว "
“ ปากกู ปากคนนะ "
“ เสือกูกินไม่หมดหรอก จริงๆ ช่วยหน่อย ขอหลายๆคำ "
“ แล้วซื้อมาทำไม "
“ ก็ตอนแรกคิดว่ามึงจะช่วย " ส่งสายตามาให้ผมมันลดขนาดอาหารออกจากช้อนก่อนจะเอามาจ่อปากผม
“ ถามกูสักคำรึยัง ตอนจะซื้อ "
“ น่า " ผมกินมันเข้าไปไอ้ปิงก็กินไปอีกคำ " อร่อยใช่มั้ย "
“ กูอิ่ม " ถามว่า อร่อยมั้ยก็อร่อย แต่เพราะผมอิ่มของอร่อยก็กลายเป็นว่า เฉยๆ
“ เออน่า ช่วยหน่อยน่า นะ อีกสักห้าหกคำ "
“ อย่ามาหัวหมอ อีกห้าหกคำของมึง นั่นก็หมดทั้งจานแล้ว "
“ ก็กูอิ่มแล้ว " มันยิ้มแห้งๆ ตอนที่มองหน้าผม
“ แล้วซื้อมาทำไม "
“ ก็ตอนแรกคิดว่ากินไหว "
“ ไม่หมดก็ทิ้งไม่ต้องฝืน "
“ เสียดาย " หันมานั่งขัดสมาธิอยู่ตรงหน้าผม
“ เสียดายก็แดก "
“ มึงช่วยอีกสองคำสิ นะ แค่สองคำ " ส่งสายตาอ้อนๆมาให้ผม มันเอามือลูบท้องเพื่อบอกว่าตัวเองอิ่ม ก่อนจะเอาหัวมาซบที่อก มันขยับเหมือนจะใช้หัวนั่นทุบตัวผม " ช่วยหน่อย "
ปากผมอ้าออกอัตโนมัติทั้งๆที่ตัวเองก็อิ่ม ขาที่ขัดสมาธิทับกันขาผมขยับให้มันรู้สึกตัว " เร็วๆ แล้วแค่สองคำนะ "
“ ครับผม " ป้อนผมอีกสองคำ มันยิ้มตอนที่เช็ดปากให้ผมในคำสุดท้ายที่ผมกิน วางจานไว้ที่โต๊ะมือของมันเอื้อมมากอดคอผมไว้ก่อนจะดึงตัวเองให้ลอยออกจากโซฟาที่นั่ง หน้าที่เข้ามาใกล้กัน ปากคู่สวยที่ยิ้มอยู่นั่นจูบลงปากของผม ผมรู้สึกอุ่นจนหน้าแดงไปหมด แล้วตอนนั้นมันก็พูด " ลึกๆ มึงก็เป็นคนใจดีนี่น่า "
“ หนวกหู ถอยไปเลย " ดึงตัวเองออกจากตัวมัน เสียงหัวเราะที่ได้ยิน แม้จะเดินออกมาแล้วแต่ผมก็ยังแอบยิ้ม เพราะรู้สึกที่ดีที่มันได้เห็นผมอยากให้มันเห็นผมในหลายๆมุม มุมที่คนอื่นไม่ได้เห็น
นั่งลงบนเตียงตอนที่อาบน้ำเสร็จ ผ้าขนหนูผืนเล็กผมเช็ดผมตัวเองหลังจากที่สระผม เหลียวมองไปที่เตียงตอนที่ไอ้ปิงกำลังอาบน้ำ ยกยิ้มขึ้นมาก่อนเสียงโทรศัพท์จะดังขึ้น สายที่โทรเข้ามาเป็นสายไอ้เท่
“ ว่าไง "
“ ทำอะไรอยู่วะ "
“ เพิ่งอาบน้ำเสร็จ " ตอบมันแบบนั้นผมก็ได้ยินเสียงถอนหายใจ
“ มึง พรุ่งนี้ไปผับร้านประจำด้วยกันหน่อยดิ กูไม่ได้เจอปิงมาหลายวันแล้วว่ะ คิดถึง พรุ่งนี้กูว่าจะชวนไอ้ไท ให้ไอ้ไทพาไอ้ปิงมาด้วย กูอยากเคลียร์กับมัน อยากคุยกันเหมือนเดิม ตอนที่ไปซื้อน้ำหอมวันนั้นกูว่ามันยังเกร็งๆกับกูอยู่เลย หรือกูเองที่เกร็งๆกับมันก็ไม่รู้ "
“ เหรอ "
“ เสือ กูว่า กูชอบปิงว่ะ " ทุกอย่างรอบข้างของผมเหมือนหยุดนิ่ง ทุกส่วนในร่างกายมันชาไปหมด " เสือ ไอ้เสือ "
“ อื้ม "
“ กูห้ามใจไม่ไหวแล้วว่ะ กูอยากได้ อยากได้ไอ้ปิง "
“ ทำไมถึงเป็นแบบนั้นวะ " ก็แค่อยากรู้ว่า คำว่าอยากได้ของมันในความหมายนั้นคืออะไร
“ มันสวย น่ารัก แล้วก็มีเสน่ห์ ทุกๆครั้งที่กูเห็นมันพูด ยิ้ม หรือว่าจะทำอะไรก็ตาม กูอยากกอด อยากจะจูบ อยากมีอะไรกับมัน กูชอบมันว่ะ บอกไม่ถูกแต่ก็ชอบมาก "
“ มึงชอบที่ร่างกายของมันสินะ " ถอนหายใจออกมาไอ้เท่ก็ตอบรับ
“ จะพูดแบบนั้นก็ใช่ แต่ใครๆก็ต้องมองที่ภายนอกก่อนไม่ใช่เหรอว่ะ พอคบกันก็ดูไปถึงนิสัย "
“ เสือ " เสียงที่ทักผมดังขึ้นผมหันไปมองมันที่กำลังเช็ดผมตัวเองอยู่ " ขอดูทีวีหน่อย "
“ อื้ม "
“ คืนนี้ใครอีกวะ " ไอ้เท่ถามผมทันทีตอนที่ได้ยินเสียงที่แทรกเข้ามาในสาย
“ แค่นี้ก่อนนะ "
“ เออๆ ขอให้ได้ขึ้นสวรรค์ เจอกันเว้ย "
“ ใครโทรมาวะ " นั่งขัดสมาธิลงบนเตียงผมหันไปหา มือบางคู่นั้นยื่นมือมาเช็ดหัวของผมให้ " หัวมึงนี้ผมน้อยดีจังนะ "
“ อื้ม " ตอบแค่นั้นสั้นๆผมดึงเอวมันให้เข้ามาหา ผ้าที่คลุมหัวมันอยู่ผมเช็ดน้ำที่เกาะอยู่ตามแก้มของมัน ' แล้วกูละชอบอะไรในตัวไอ้ปิงบ้างวะ ' ตอนที่มองหน้ามัน ผมก็ถามคำถามนี้กับตัวเอง ปิงเป็นคนยิ้มแล้วรู้สึกน่ารัก แต่ถ้าอยู่นิ่งๆก็เป็นคนสวย มันเด็กกว่าภายนอกที่ดูมั่นใจ ดูเหมือนไม่แคร์ แต่ก็ขี้น้อยใจแล้วก็ขี้งอนที่สุด เป็นคนแข็งนอกอ่อนใน นอกจากหน้าตานั่นแล้ว นี่อาจจะเป็นสิ่งที่ผมชอบละมั้ง แต่ที่แน่ๆคงไม่ใช่แค่ที่หน้าตาอย่างเดียวหรอก
“ เสือ " ตอนที่เข้าไปใกล้หน้ามัน เสียงเบาๆของมันก็เรียกผม จูบลงบนริมฝีปากสีสวยนั่น กลิ่นอาบน้ำกลิ่นเดียวกันของเรา มีความหอมอยู่บนร่างของผมกับมันแตกต่างกัน ประคองหน้ามันให้เอียงเข้ามามืออีกข้างก็กอดเอวมันไว้ ผมลูบเข้าไปด้านในตอนที่ลิ้นสอดตัวเข้าไปกวาดความชุ่มชื้นในโพรงปาก
นุ่ม ลึก น่าดึงดูดและชวนหลงใหล เหมือนจมลงไปในน้ำลึก ลึกเกินกว่าจะถอดถอนออกจากกัน เสียงน้ำลายที่ผมได้ยินดังก้องหูมือของปิงเอื้อมมากอดคอของผมไว้ ดึงมันให้ค่อยๆเอนตัวลงบนทีนอน ผละริมฝีปากออกลูบผมที่เปียกน้ำของมัน ผมจูบลงข้างแก้ม ตาใสๆที่ผมมองปิงหันไปทางอื่นตอนที่ผมเอาแต่จ้องมันอยู่แบบนั้น
“ หึ " ยกยิ้มขึ้นมาก่อนจะจูบลงบนข้างแก้มของมันอีกครั้ง ผมจูบไล่ลงมาตรงซอกคอ มันที่หดตัวเกร็งก็ยิ่งทำให้ผมยิ้มกว้าง ก่อนความคิดนึงจะเข้ามาในหัวของผม ' กูว่า กูชอบปิงว่ะ '
“ เสือ " ไอ้ปิงเรียกผมเอาไว้ตอนที่อยู่ๆก็หยุดหอมแก้มมันไป ดึงตัวเองออกจากตัวของมัน ผมนั่งนิ่งอยู่บนเตียง ปิงที่กำลังลุกตามผมเอาผ้านวมคลุมตัวมันไว้ ก่อนจะลุกขึ้นจากเตียงออกไปนอกห้อง
“ มึงนอนไปซะ "
เดินออกมาจากห้องนอน ผมเปิดระเบียงออกกว้าง นั่งลงตรงเก้าอี้ริมระเบียงกับบุหรี่ซองเก่าที่หยิบติดมือมาจากบนโต๊ะ จุดมันตอนที่สูดบุหรี่เข้าปอดช้าๆผมพ่นควันออกมา คนที่ผมสั่งให้นอนก็เดินมานั่งลงอยู่ข้างๆ
“ มึงเป็นเหี้ยอะไรขึ้นมาวะ ป๊อดเหรอ "
“ ทำไมต้องป๊อด " หันไปหามันที่เอื้อมมาหยิบบุหรี่จากซองของผม
“ ขอตัวนึง "
“ อื้ม " ว่าแบบนั้นผมก็หันไปด้านอื่น ก่อนที่ปิงจะจับหน้าผมไปให้เผชิญหน้ากับมัน " ขอไฟด้วย " จ่อมวนบุหรี่กับมวนบุหรี่ของผม มันสูดลมเข้าไปก่อนจะพ่นออกมา เราหันหน้ามองไปข้างหน้าสายตาที่เหลือบมองผมตลอดเวลาทำให้ต้องยกยิ้มขึ้น
“ มีอะไร "
“ ที่ไม่ต่อ เพราะอะไรวะ " มันเงียบไปสักพักตอนที่ถามคำถามนั้นกับผม " หรือเพราะว่ามึงคิดว่ากูโดนมาหลายคนแล้วเลยไม่อยากจะเอากู "
“ รู้ตัวด้วยเหรอ " ผมหันไปพูดเล่นๆแต่สีหน้าไม่สู้ดีของมันในตอนแรกก็ยิ่งแย่เข้าไปอีก ผมเอื้อมมือไปจับผมหน้าม้าของทัดใบหู ยิ้มให้มันที่จ้องหน้าผมนิ่งๆ " ไม่ใช่หรอก ไม่ใช่อย่างที่มึงคิด "
“ แล้วทำไม "
“ ไว้อารมณ์ดีๆแล้วจะบอก " เอื้อมมือไปจับท้ายทอยของมันผมลูบเบาๆก่อนจะดึงเข้ามาหา จูบบนริมฝีปากมันอีกครั้งก่อนที่ผละออกมา มันก็ถามอีก
“ อารมณ์ดียัง "
“ ยัง " ตอบแบบหน้านิ่งๆแต่พอหันไปอีกทางก็เผลอยิ้มกว้าง ผมถอนหายใจออกมาตอนที่ยืนขึ้นมือผมจับแขนมันขึ้นมาด้วย " นอนได้แล้ว "
“ ก็ได้ว่ะ เพราะยังไงมึงก็ไม่บอกกูตอนนี้อยู่แล้วใช่มั้ย "
“ ใช่ " พยักหน้าให้มัน ไอ้ปิงเอาบุหรี่ไปทิ้งตรงที่เขี่ยก่อนจะเดินเข้าไปแปรงฟัน
“ นอนก็ได้ว่ะ " บ่นเบาๆแบบนั้น ก่อนจะล้มลงนอนบนเตียงผมเองก็ด้วย " มึงไม่แปรงฟันหน่อยเหรอ กลิ่นบุหรี่ติดตัวนะมึง "
“ จำเป็นเหรอ "
“ เหม็น "
“ แปรงก็ได้ว่ะ " ยอมจำนนต่อหน้าตารังเกียจของมันผมเดินไปแปรงฟันก่อนจะกลับมานั่งที่เตียงเอียงตัวลงนอนร่างบางๆก็ขึ้นมาทับ
“ เช็คหน่อยหอมยัง " จูบลงบนปากของผมมันยิ้มกว้างออกมา “ หอมมาก "
“ นอนได้แล้ว "
“ ครับผม " นอนลงข้างๆกัน ผ้าห่มที่แบ่งกันมันนอนหันข้างมองหน้าผมอยู่
“ มีอะไร "
“ หนาว มึงเบาแอร์หน่อยเถอะ " บอกแบบนั้นมันก็ซุกตัวเองเข้ามาใกล้ ตัวของมันที่มาหยุดอยู่ตรงอกผมตอนที่ตัวเองก็หันข้างไปมองมันพอดี แล้วแบบนี้เรื่องอะไรจะต้องเบาแอร์ให้โง่ว่ะ
“ ไม่ ถ้ามึงเรื่องมากก็ไปนอนข้างนอก "
“ งั้นกูจะอยู่ติดกับมึงแบบนี้ " คำขู่ที่ดูน่ากลัวของมันผมแอบยิ้มออกมาตอนที่มือมันกอดเอวของผมไว้ " จะกอดมึงด้วย "
“ ตามสบาย " พูดออกไปแบบนั้น แต่ในใจของผม ยังไงก็ชอบอยู่แล้ว
........................................................
แสงแดดลอดผ่านม่านผมลืมตาตื่นขึ้นก็พบว่าคนข้างกายก็ยังคงหลับสนิทอยู่ในอ้อมกอดของผม มือของผมแข็งเหมือนมันชาไปแล้วทั้งแขน
“ ตื่น " ขยับแขนนิดหน่อยตอนที่พูดแบบนั้น
“ อื้ม " ครางเสียงเบาๆไอ้ปิงก็ขยับเข้ามาใกล้ผม หน้าตาที่กำลังหลับอย่างมีความสุข อยากรู้นักว่ากำลังฝันถึงอะไร " อร่อยจัง เอากินอีกคำนึงนะ "
“ ตะกละ ขนาดฝัน มึงก็ยังกินเหรอวะ " เผลอยิ้มออกมาตอนที่มันกำลังละเมอ ทำไมไม่ฝันถึงกันบ้างว่ะ คิดแบบนั้นก่อนนิ้วของผมที่เหมือนไร้การควบคุมผมยื่นมือเข้าไปเกลี่ยแก้มของมัน ขนาดหลับก็ยังน่ารัก " อยากนอนต่อชะมัด "
ถึงจะอยากทำแบบนั้น แต่ก็ต้องไปเรียน เพราะวันนี้ผมมีเรื่องสำคัญที่ต้องทำ เรื่องที่ต้องทำให้เสร็จสิ้นก่อนที่จะเริ่มต้นใหม่
“ เฮ้ย! ว่าไงวะมึง วันนี้มาสายนะ "
“ สายเหรอว่ะ ยังไม่ถึงเวลาเลย " มองดูนาฬิกาข้อมือของตัวเอง ไอ้เท่ก็เลื่อนตัวเข้ามาหา
“ วันนี้กูจองโต๊ะไว้แล้วนะ แต่โทรนัดไอ้ปิงไม่ได้ว่ะ " หันไปมองหน้ามัน ไอ้เท่ก็ยิ้ม " มันไม่รับสาย "
“ ก็ยังหลับอยู่จะรับได้ไงว่ะ " ผมว่าเสียงเบาๆ มันก็ขมวดคิ้ว
“ มึงว่าอะไรนะ "
“ เปล่า " ส่ายหน้าให้มันผมถอนหายใจ " นี่ มีอะไรจะพูดด้วย "
“ อะไร "
“ สวัสดีคร่า อาจารย์ " เสียงเพื่อนผู้หญิงหน้าห้องพูดขึ้นตอนที่อาจารย์เดินเข้ามา ผมหันมองก่อนจะกลับมามองไอ้เท่
“ ไว้ค่อยคุยหลังจบคาบ "
“ เออ ก็ได้ "
ชั่วโมงเรียนสองชั่วโมงผ่านไปเชื่องช้าจนผมรู้สึกว่าทุกอย่างมันน่าเบื่อ คว้ามือถือขึ้นมากดเล่นผมขมวดคิ้วกับไลน์ของตัวเองที่เด้งขึ้นมา สถานะที่บอกว่ามีคนขอมาเป็นเพื่อน
“ ใครว่ะ " สถบแบบนั้นแต่พอกดชื่อดูภาพแล้วก็รู้ว่าใคร ผมยกยิ้มขึ้นมาตอนที่กดรับแอดมัน
“ ยิ้มเชี้ยไรวะ " ไอ้เทมหันมาถามมันยกยิ้ม " ขนลุกสัด "
“ เสือก "
“ มีความสุขอะไรว่ะ ขอกูแชร์ความสุขนั่นบ้างสิ " มันที่ยื่นหน้าเข้ามาดูมือถือของผม หลบหน้าจอลงพลิกกลับหลบมันที่จ้องอยู่ " ถามจริง เรื่องกับไอ้ปิง ว่าไงบ้าง "
“ ไม่ว่ายังไง "
“ อย่างมึงคงไม่ชอบสินะ คนสไตส์แบบนั้นนะ "
“ แบบไหน "
“ ก็มั่นใจเกินไป เข้าหาคนที่อยากได้แบบมากเกินไป มึงคงไม่ชอบพวกรุกๆแบบนั้น "
“ ก็ไม่ได้แย่ " พูดแค่นั้นผมได้ยินเสียงไอ้เทมหัวเราะ ตัวผมก็พลิกหน้าจอกลับมาดู
' ไปเรียนไม่บอกเลยนะมึงงง ' ส่งข้อความมาแบบนั้นก่อนจะห้อยสติกเกอร์หน้างอนมาให้ ' ตั้งใจเรียนนะ แล้วต้องให้กูรอมั้ย '
“ แล้วแต่มึง แต่เย็นนี้กูจะไปกินซูชิ "
' รอ ' ส่งสติกเกอร์หน้าอ้อนมาให้ ผมก็ยกยิ้ม
“ แต่คนนี้ กูว่าท่าทางมึงจะชอบนะ "
“ หนวกหูน่า " ผมยิ้มให้มันก่อนจะก้มหน้าลงเรียนหนังสือต่อ ตอนนี้คงเหลือแค่รอเวลาหมดคาบ
“ เฮ้ย มึงมีอะไรวะ " ไอ้เท่ทักผมตอนที่เลิกเรียน ถอยออกจากเก้าอี้ผมลุกขึ้น
“ ขอคุยส่วนตัว "
“ ท่าทางจะซีเรียสจัด " ผมเดินออกไปนอกห้องตอนที่มันพูดคำนี้ เดินนำไปที่ลานจอดรถผมยืนหันหลังให้มัน
“ เท่ "
“ ว่า "
“ ไอ้ปิงนะ กูขอนะ "
“ ห๊ะ ? “ หันหน้าไปมองมันผมสอดมือเข้าไปในกางเกงก่อนจะพูดให้มันฟังอีกครั้ง
“ ไอ้ปิงนะ กูขอนะ "
“ หมายความว่าไงวะ ไอ้เหี้ย "
“ ก็หมายความตามที่พูด คนนี้กูขอ " จ้องหน้ามันที่ยกยิ้มขึ้น แต่ผมรู้ว่าในใจของมันไม่ได้เป็นแบบนั้น
“ อะไรว่ะไอ้เหี้ย เดี๋ยวๆ อยู่ๆมึงก็มาพูดแบบนี้ ทั้งๆที่ ตอนแรกมึงก็เกลียดมันออกอย่างงั้น แล้วพอตอนที่กูชอบ ทำไมมึงถึงต้องมาขอด้วยวะ " ผมเงียบตอนที่มันพูดแบบนั้น สายตาของมันที่จ้องมองมาเหมือนว่ามันยังไม่เข้าใจ " แล้วถ้ากูบอกว่า กูไม่ให้มึงจะว่าไงว่ะ "
“ กูไม่ได้มาขอ ไอ้ปิงจากมึง เพราะปิงไม่ใช่ของมึง กูแค่บอกเฉยๆ "
“ แต่กูสนใจปิงก่อนมึง "
“ แต่ปิงสนใจกูมากกว่ามึง " ผมพูดออกไปแบบนั้นถึงมันจะฟังดูใจร้ายแต่นั่นคือเรื่องจริง " อีกอย่างเพราะมึงก็หวังแค่ร่างกายมันอยู่แล้ว ถ้าหวังแค่นั้นไปหาคนอื่นเถอะ คนนี้กูขอ "
“ พูดเหมือนมึงจะจริงจัง มึงเคยจริงจังกับใครด้วยรึไง ก็ฟันแล้วทิ้งทั้งนั้น "
“ แต่คนนี้กูจริงจัง "
“ ไอ้เสือ ถ้ากูไม่รู้จักมึง กูจะต่อยมึงสักที โทษฐานมาแย่งเด็กที่กูหมายปองอยู่ " เพราะคบกันมานาน ผมคิดว่าแค่มองตามันคงเข้าใจแล้วว่าผมรู้สึกยังไง คงไม่ต้องพูดอะไรมากมายให้ยืดยาว ผมไม่เคยจริงจังกับใคร และที่สำคัญก็ไม่เคยพูดกับอะไรกับใครแบบนี้
“ เพราะเป็นมึงกูเลยอยากมาพูด "
“ กูไปไม่เป็นเลยไอ้เหี้ย "
“ หึ..” ผมยกยิ้มตอนที่มองหน้ามันไอ้เท่ก็ขมวดคิ้ว
“ แล้วทำไมถึงต้องเป็นปิงว่ะ มึงชอบมันตั้งแต่เมื่อไหร่ "
“ กูไม่รู้หรอก ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่ความรักมันก็เป็นแบบนี้ไม่ใช่เหรอว่ะ "
เราไม่รู้หรอกว่าเมื่อไหร่ที่เราเริ่มรัก เพราะ ตอนที่รู้ตัวอีกที ตอนนั้นใจมันก็รักไปแล้ว
................................................
ถึงจะไม่แคร์ใครแต่ก็อยากจะให้พี่เสือให้ความสำคัญกับเพื่อนสักหน่อย
เลยเขียนออกมาแบบนี้
ยังคงความซึน ไว้เหมือนเดิม เป็นผู้ชายปากแข็งที่ไม่ค่อยจริงใจกับใครก็แบบนี้
หนมฝากแท็ก #เสือปิง ด้วยนะคะ สำหรับใครไม่มียูสในเล้า ฝากแท็กในทวิตกับเฟสให้หน่อยนะคร่าา
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านแล้วเคอมเม้นท์จ้าาา
