ตอนที่ 3 “ ว่าไงมึง เมื่อวานหายไปเลยนะไอ้สัด “ เสียงแรกได้ยินหลังจากที่ตื่นขึ้นมาเพราะเสียงโทรศัพท์ที่ดังลั่นห้อง ผมคว้ามันมารับก็พบว่า ตัวเองลืมไปเลยว่าเมื่อวานบอกไอ้เท่กับไอ้ไทว่าจะออกมาสูบบุหรี่หลังร้าน ตอนที่เห็นมันคนนั้นออกไปข้างนอก ไม่ได้ชอบ แต่สงสารไอ้แม็ค น้องไอ้ไมค์ที่มาโดนคนแบบนี้หลอก ไม่อยากให้เด็กหมดอนาคต
“ เออ “ ผมตอบมันแค่นั้นก่อนจะหยิบบุหรี่ที่หัวเตียงขึ้นมาสูบ ปลายตาไปมองข้างๆ สาวที่หิ้วมาด้วยเมื่อคืนยังหลับอยู่ข้างๆ ผ้าห่มคลุมร่างผอมบางของเธอ หัวนมที่โผล่ขึ้นมานั้น มันตั้งเป็นก้อนดูก็รู้ว่าของปลอม ผมดึงผ้าห่มปิดมันไว้ แต่ก็นะ โลกนี้มันก็จอมปลอมแบบนี้ เพราะต้องเป็นคนสวย ถึงมีคนสนใจ ก็คงไม่แปลกที่ ไม่ว่าใครก็อยากดูดี
“ แล้วเมื่อคืนหายไปไหนมาวะ “ พอคิดถึง เรื่องเมื่อคืน ผมก็คิดถึงคนคนนึงขึ้นมา คนที่เจอกันอีกครั้งทั้งๆที่ไม่ได้อยากจะเจอ ไม่รู้ทำไมเหมือนกันทั้งๆที่ไม่อยากเจอแต่ดันเจอ พอคนที่อยากเจอกลับไม่เจอ และที่ร้ายแรงไปกว่านั้นคือมันยังมาเป็นเพื่อนของไอ้ไทเพื่อนเก่าอีก ก็ถ้าโลกมันจะกลมขนาดนี้ ชีวิตแม่งจะอัปปีย์ไปถึงไหนกันว่ะ
“ เสือก “
“เอ้า ไอ้เหี้ยนี่กูถามดีๆ “
“ เสือ เสียงดังจังแพตตี้จะนอนนะคะ “ พลิกตัวกลับมาหาลุกขึ้นมาจากเตียง ผ้าห่มที่คลุมตัวอยู่นั้น ร่อนตกลงตรงเอว เธอกอดผมนมก้อนนั้นแนบกับตัว เธอยืดตัวขึ้นหอมแก้มผม “ เสือ “
“ ท่าจะมีของดี งั้นกูวางละ เดี๋ยวเจอกัน “
“ อื้ม “ ผมกดวางสายก่อนจะ ตอนที่เอี้ยวตัวเอามือถือไว้ที่หัวเตียงขี้บุหรี่จากมวนที่ยังไม่ได้เคาะตกลงบนแขนเธอที่กอดผมอยู่
“ อุ้ย! ร้อน “ เด้งแขนหลบก่อนจะยกขึ้นมาให้ผมดู “ เจ็บจังเลยอะเสือ “
“ แล้วทำไม ไม่หลบ “
“ ใจร้ายจังเลยนะ เสือน่ะ ขี้เก็กจริงๆ “ ผมปรายตามองเธอ ใบหน้าสวยที่ดูไม่เป็นธรรมชาตินั้นเคลื่อนเข้ามาใกล้ เธอดันตัวเองค่อมทับผมก่อนจะจูบ “ เสือ “
“ อยากอีกรอบเหรอ “
“ อื้ม “ ครางเบาๆก่อนจะกัดใบหูของผม
“ ไม่มีถุงยาง “
“ ถ้าให้สด สัญญามาก่อนสิว่าจะรับแพตเป็นแฟน “ กอดคอก่อนจะเอียงหน้าถาม สายตาของเธอ ทุกอย่างบนหน้ามันปลอมเป็นความปลอมที่เหมือนกับใครบางคนซะเหลือเกิน มองหน้ามันตอนนี้ก็เหมือนเห็นภาพของใครซ้อนทับขึ้นมา คนที่ผมเจอเมื่อคืน คนที่ผมเกลียด
“ ไม่เอา “ ดึงแขนออกไปจากคอ ผมลุกขึ้นจากเตียงก่อนจะออกไปสูบบุหรี่ที่ริมระเบียงก็หันมาพูดเธอก่อนว่า “ ออกไปได้ละ “
“ เสือ “
“ ถ้ายังคร่ำครวญระวังจะไม่มีเวลา เก็บเสื้อผ้า “
“ ชิส์ “ เสียงหงุดหงิดลอยเข้ามาในหูแต่ผมไม่สนใจปล่อยให้มันผ่านไปเหมือนอย่างทุกที ทุกคนก็เป็นแบบนี้หวังจะเป็นตัวจริง ทั้งๆที่ก็ไม่ได้ดูตัวเอง ในโลกนี้มันจะมีสักกี่คนที่กระโดดขึ้นรถกันมา นอนกันคืนเดียวแล้วก็ได้เป็นตัวจริงของคนคนนั้น คนที่เราจะรักกันไปตลอด เรื่องแบบนี้มันมีแต่ในนิยายเท่านั้นละ
พ่นควันบุหรี่ออกไปไกล เผลอคิดว่าเมื่อคืนที่ขับรถไปทิ้งมันไว้ตรงนั้น พอห้านาทีต่อจากนั้นก็แอบขับกลับไปดู ไม่รู้ทำไมแต่รอมันอยู่นาน นานพอจนเห็นไอ้ไทขับรถมารับมัน แล้วก็ค่อยขับรถไปที่อื่น เมื่อคืนตอนที่มีอะไรกับเธอคนนั้นก็เห็นแต่หน้าตามั่นใจของมัน ลอยไปลอยมาจนน่ารำคาญ ตอนนี้ก็เหมือนกัน
“ หงุดหงิดเว้ย “ บี้บุหรี่ลงบนที่เขี่ย ผมทำได้แค่ถอนหายใจออกมา
.................................................................“ ว่าไง ตกลงรู้ยังว่าวันนี้มันจะไปไหน “ ผมถามไอ้ไทที่ก็ส่ายหน้า ยกมือถือขึ้นตั้งนานแล้วจริงๆก็นานพอๆกับคำถามของผม
“ นี่ยังไม่เข็ด ? “
“ ยัง บอกแล้วไงว่ากูต้องเอาคืนให้ได้ก่อน “ หันไปมองมือถือมัน ไอ้เหี้ยนี่กำลังเล่นเกมส์อยู่ครับ ไม่ได้สนใจอะไรผมหรอก “ อย่ามัวแต่เล่นเกมส์ดิว่ะ ช่วยเพื่อนมึงก่อน “
“ ช่วยเพื่อนหาผัวก่อน “
“ ตามตัวมันให้หน่อย สืบๆจากไอ้เท่ดิว่ะ ว่ามันจะไปไหนคืนนี้ “ ผมบอกพอคิดถึงเพื่อนของมันคนนั้น ก็เหมือนว่าตัวเองจะมีแผนเด็ด “ มึงถามเท่วันนี้มันจะไปไหน บอกมันไป กูอยากเจอ “
“ ใช้จุดอ่อนของคนอื่น ไม่น่ารักเลยนะครับคุณปิง “ หันมามองหน้าผม แต่ก็ทำได้ยักไหล่ไม่ใส่ใจตอบมันไปแบบนั้น
“ แล้วไง กูไม่น่ารักอยู่แล้ว เพราะกูหล่อ “ เหลือกตามองบนกรอกไปมา ไอ้ไทถอนหายใจ
“ ที่บ้านมีกระจกมั้ย ทุกวันนี้ใครๆเจอกูก็ทักว่ากูมีเมีย ไม่ใช่มีเพื่อน “
“ หนังหน้ากูตัวเมียว่างั้น “
“ นางงามครับนางงาม “ ทำตาโตใส่
“ นานๆทีจะได้รับคำชมจากมึง กูต้องจำวันนี้ไปทั้งชีวิต “
“ เว่อร์ไปๆ “ ก้มหน้าลงเล่นเกมส์ต่อ ผมจับหัวมันให้เงยหน้าขึ้น
“ โทรหาไอ้เท่ให้กูเลยเดี๋ยวนี้ “
“ ถามจริงๆเหอะ เพื่ออะไรว่ะ " มันจ้องหน้าผมตอนที่ถามคำถามนี้
“ ตอนแรกก็หนุกๆ เพราะกูเห็นมันเกลียดกู แต่พอมันเอากูไปทิ้งกูไม่อยากแกล้งมันละ กูอยากเอาคืน ถามจริงๆเถอะ กูไปทำเหี้ยอะไรให้มัน กูกวนตีนมันเหรอ กูอยู่เฉยๆของกูเอง คนที่เข้ามาหากู ก็บังเอิญเป็นคนรู้จักมันก็เท่านั้น กูหน้าตาดีมันต้องมีคนมาสนใจดิ ก็แค่กูหน้าตาดี กูผิดเหรอว่ะ "
“ กูอยากเถียงก็ตรงหน้าดีแล้วไม่ผิดของมึงนี่เหละไอ้สัด "
“ คราวนี้โทรหาไอ้เท่ได้ยัง " ผมถามมันก็พยักหน้ารับ มันก้มลงกดมือถือคงบอกกันทางไลน์มั้ง " เออ มึง กูอยากรู้ไอ้เสือแม่งมีจุดอ่อนอะไรเปล่าว่ะ "
“ หมายถึง "
“ อะไรสักอย่างที่มันจะทนไม่ไว้ แบบพอเจอแล้วสติแตกไปเลยอะ "
“ ไอ้เสือเหรอว่ะ " ทำท่าคิดอยู่สักพัก ไอ้ไทมองซ้ายมองขวาก่อนจะนิ่งอยู่สักพัก ผมมองตามสายตาของมันก็ได้แต่ถอนหายใจ " วันนี้ไอ้ไฟน่ารักว่ะ "
“ โอ๊ยย ไอ้เหี้ยนี่ก็ละเมอทุกวัน มันมีผัวเป็นตัวเป็นตนไปแล้ว ยังจะเพ้อหาเมียชาวบ้านอีก "
“ หน้าตาแฟนมันเป็นไงว่ะ "
“ หล่อกว่ามึงอะ " ลืมรักษาน้ำใจเพื่อนไปหน่อยไอ้ไทถอนหายใจ " อารมณ์ไอ้เสือ ฟิวคุณชาย "
“ ก็เหมาะกับมันดี " สร้างความดราม่าให้ตัวเองก่อนจะหันกลับมามองมือถือตัวเองอีกครั้ง " ไอ้เท่บอกว่าร้านเดิม "
“ อื้ม เฮ้ย นี่มึงโอเคเปล่าว่ะ " ผมจับไหล่มัน ผมไม่รู้หรอกรรับ ว่าความรู้สึกที่มันชอบไอ้ไฟมันมากแค่ไหน ผมรู้เพราะสังเกตได้ว่ามันมองน้องตลอด เหมือนไอ้ไฟอยู่ในสายตามันไม่ว่าจะทำอะไร ถ้ามีโอกาสไอ้ไทก็มองไอ้ไฟตลอด รักนะแต่ไม่แสดงออก สุดท้ายพออยากจะแสดงออก เค้าก็มีผัวไปแล้ว ดีงามไปอีก
“ ทำไมต้องไม่โอเคว่ะ " เท้าคางมองหน้าผม ดูตาก็รู้ว่าไม่โอเค
“ หาใหม่เถอะ คนที่หน้าดีกว่าไอ้ไฟมีเป็นร้อย แต่ช่วยตัดกูออกไปด้วยนะ "
“ ถุ้ย! “ สถบออกมา ก็ยังดีที่มันยิ้มได้
“ แล้ววันนี้มึงจะไปกับกูเปล่าวะ "
“ กูก็ต้องไปเปล่าวะ "
“ รู้หน้าที่นี่หว่า " ตบไหล่เบาๆผมมองไปรอบๆ " ถ้ามึงอยากได้คนไหนรีบบอกกูจะเข้าไปจีบให้เอง "
“ ไม่เอาอะ "
“ ทำไมว่ะ จะบอกว่าชอบไอ้ไฟคนเดียว "
“ เปล่า กูแค่ไม่ชอบให้คนอื่นจีบให้ มันดูไม่แมน "
“ ครับ งั้นคนแมนๆก็นั่งจ้องไปเถอะนะ "
“ เออ กูคิดออกละว่าไอ้เสือไม่ชอบอะไร ที่มึงถามกูเมื่อกี้ " หันมามองหน้ามันยิ้ม " มึงไง ไอ้สัด "
“ ขอบใจ " ผมยกยิ้มถามมัน " เกลียดได้เกลียดไป อย่ารักแล้วกัน "
“ มั่นใจเหลือเกิน ถามจริงๆ มึงจะทำยังไงว่ะ "
“ กูไม่มีแผน " ก็อย่างที่บอก ผมไม่มีแผน ผมรู้แค่ว่า ผมต้องพุ่งตรงไปข้างหน้าเท่านั้น
.....................................................
“ ทำไมวันนี้มึงมาเร็วจังวะ " ผมถามไอ้เท่ที่นั่งอยู่ตรงโต๊ะประจำในร้าน ที่แทบทุกครั้งผมมักจะมาก่อนมันเสมอ ท่าทางตื่นเต้นของมันกับเสื้อผ้าที่ดูดีเป็นพิเศษ " นัดใครไว้วะ "
“ เออ มึงนั่งเถอะ ปกติไม่พูดก็ไม่พูดเลยนะมึง พอพูดที่ซักกูจัง " นั่งลงตามคำสั่งของมัน ผมชงเหล้าของตัวเอง มองไปรอบๆก่อนจะมาจบที่เพื่อนตัวเอง ผมชอบมาผับที่นี่มันทั้งเงียบแล้วก็ส่วนตัว ชอบมานั่งคั่นเวลาเพราะไม่รู้ว่าจะทำอะไรคนเดียวที่คอนโด " เออมึง "
“ อะไร "
“ เดี๋ยวถ้าเด็กใหม่กูมา มึงไม่ต้องทำหน้าเท่ห์นะ ทำหน้าเหี้ยๆ ไปเลย "
“ ทำไม "
“ มันจะได้ไม่ชอบมึงไง "
“ ตรรกะปัญญาอ่อน " ผมยักไหล่ก่อนจะหันไปทางอื่น ทางที่มีคนจ้องมา ผมเจอเข้ากับแพตตี้สาวที่ผมหิ้วขึ้นห้องไปเมื่อคืนยกแก้วเหล้าขึ้นทักผม หันหน้าหนีมาจากเธอ ผมมองไปที่ประตู " เด็กที่มึงนัด ใครว่ะ "
“ กูไม่ได้นัดเค้า เค้านัดกู ก็เพื่อนไอ้ไทที่เราเจอเมื่อวานไง " ยังไม่ทันจะฟังได้ถนัดๆ ไอ้เท่หันหน้าไปที่หน้าร้าน มันลุกขึ้นก่อนจะเรียกให้คนคนนั้นเดินเข้ามา
วันนี้ก็ยังเหมือนเดิม แรดเหมือนเดิม การแต่งตัวของมัน หน้าตา ทรงผม ผมเกลียดทุกอย่าง เกลียดที่มันดูดีเกินไป เกลียดที่มันง่าย ทั้งๆที่ผมเองก็รู้สึกว่าตัวเองไร้เหตุผลในการเกลียดมันเลย ถึงผมจะไร้เหตุผลแต่ก็ไม่เคยเป็นอะไรถึงขั้นนี้ ไม่เคยเจอใครแล้วทำให้หงุดหงิดได้ถึงขั้นนี้ มองหน้ามันแล้ว ก็ไม่รู้เหมือนกันว่่าอะไรที่ทำให้ผมรู้สึกเกลียดมันถึงขนาดนี้ ทั้งๆที่ครั้งแรกที่เจอ ก็ชอบมันด้วยซ้ำ
“ หวัดดี "
“ หวัดดีครับ " ไอ้เท่เรียกมันให้นั่งลงข้างๆ ไอ้ไทเดินมานั่งเก้าอี้ถัดไปจากผม มันพยักหน้าทัก
“ ไม่ดูแลกูเลยนะไอ้สัดเท่ "
“ น่าๆ มึงก็ใจเย็นๆสิครับเพื่อน " จับไหล่ไอ้ไทก่อนจะบีบแน่นๆ " ปิงชอบกินแบบไหน เพียว หรือ ผสม "
“ ผสมดีกว่า ไม่อยากโดนมอม "
“ หึ " ผมยกยิ้มขึ้นตอนที่เห็นท่าทางของมัน พูดธรรมดาไม่ได้เหรอวะ ทำไมต้องทำหน้าตาน่ารักใส่ไอ้เท่มันด้วย ผมหันมองไปทางอื่น แต่สุดท้ายพอได้ยินเสียงมันพูดก็ต้องหันกลับมามองอยู่ดี .. ชีวิตแม่ง น่าหงุดหงิด ตอนนี้เกลียดยันสายตาตัวเองที่เอาแต่มองมันอยู่ได้
“ มึงกลัวอะไร มึงกินเหล้าเหมือนกับน้ำ "
“ เผื่อมึงทิ้งกูไง "
“ ไม่ต้องกลัวหรอกถ้ามันทิ้ง เดี๋ยวเท่ไปส่งปิงเอง " เพื่อนกูก็อยากได้แม่งจนตัวสั่น มันยิ้มให้กันทุกอย่างอยู่ในสายตาผม
“ พูดมึงกูก็ได้ เรียกชื่อ ขนลุกว่ะ อยากสนิทกันก็ต้องพูดมึงกู "
“ อยากสนิทมากกว่าพูดมึงกู กูควรพูดว่าอะไรวะ " ไอ้เท่ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ปิงที่กำลังยิ้ม มันไม่แม้แต่จะหลบ ผมจ้องมองมัน ที่ก็ตวัดสายตามามองเหมือนรู้ว่าผมกำลังมองอยู่ ผมหลบตาไปมองที่อื่นเหมือนตัวเองไม่ได้มองมัน
“ อย่าเข้ามาใกล้มากคนอื่นมองอยู่นะ "
“ ใครวะ " ไอ้สัดเท่ถาม มันมองไปรอบๆ แต่ปิงแค่ยกยิ้ม มันมองผม
“ ก็ไม่รู้สินะว่าใคร แต่แค่รู้สึกนะ " สายตาที่จ้องมาทางผม ผมมองหน้ามันก่อนจะหันไปหาคนบางคนที่ยังมองผมอยู่ แพตตี้ส่งยิ้มผมยกแก้วเหล้าให้เธอก่อนที่รูปร่างสวยในชุดรัดรูปนั้นจะเดินออกจากโต๊ะเข้ามาใกล้
“ วันนี้เพื่อนเยอะจังเลยนะเสือ สวัสดีค่ะ ขอนั่งด้วยคนนะ "
“ เชิญเลยครับ เชิญเลย " ไอ้เท่ว่า ทุกคนมองมาที่เธอ แพตตี้เป็นคนสวย ตัวเล็กแต่นมใหญ่ " เด็กมึงเหรอวะ " ผมไม่ตอบคำถามของไอ้เท่ได้แต่เงียบแล้วก็มองอะไรไปเรื่อยเปื่อย
“ เย็นชาจังเลยนะ เสือ จะแนะนำตัวแพตหน่อยก็ไม่ได้ "
“ ก็แนะนำเองสิ " บอกแบบนั้น ผมมองไปที่ไอ้ปิงที่กำลังมองผมอยู่ มันแอบหัวเราะ ก่อนจะทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้แล้วหันไปมองไอ้เท่
“ ชื่อแพตตี้ค่ะ เป็นเพื่อนของสือ "
“ ผม เท่ครับ แล้วก็นี่ไอ้ไท ส่วนนี่ปิง ยินดีที่ได้รู้จักครับ "
“ มาที่นี่กันบ่อยเหรอ นี่เป็นครั้งแรกที่แพตมาเลย ร้านเงียบดีนะ "
“ ไอ้เสือมันชอบเงียบๆ ผมก็เลยมาที่นี่บ่อยๆ "
“ เป็นคนแบบนี้นี่เอง เสือนี่น่า เหมาะกับชื่อเสือดีนะ เงียบๆ ดุ ๆ น่ากลัวจัง " ว่าแบบนั้นก่อนจะเอียงตัวเข้ามาหาผม คอที่ซบตรงไหล่ผม ไม่ได้หลบแต่กลับนิ่งมองอีกคนที่มองมาในช่วงเวลานึงที่ผมเห็น มันแบะปากใส่แพตที่ทำแบบนั้นกับผม
“ น่ากลัวก็ถอยไป "
“ ไม่เอาน่า ผู้หญิงนะ เค้าชอบผู้ชายแบบนี้ทั้งนั้นเหละ เงียบ แต่ก็เท่ มันมีเสน่ห์นะ " จูบลงข้างๆแก้ม ผมยกยิ้มสายตาที่มองไปที่มัน อยากจะมองให้ชัดๆ ว่ามันกำลังมองผมอยู่ " ไปเต้นกันมั้ย "
“ อื้ม " ไม่รู้ทำไม ถึงตอบตกลง อาจเพราะมีสายตานึงกำลังมองอยู่ ลุกขึ้นยืนจากเก้าอี้ มือนึงที่ฉุดมือของผมไว้เธอลุกขึ้นตาม เพลงที่เปิดตอนนี้เป็นเพลงรักธรรมดาที่มีไว้ให้คนมีคู่โยกไปมา แพตเข้ามากอดผม
“ เสือ รู้มั้ยเมื่อคืนนะแพตมีความสุขมากเลยนะ "
“ อื้ม " โยกไปตามเพลง เสียงของเธอถามไม่ได้เข้าหูผมเท่าไหร่ สายตาของผมจดจ้องอยู่แค่ที่เดียว ที่ของคนคนนั้นที่ตอนนี้ไม่ได้มองผมแล้ว คนที่เอาแต่ยิ้มและมีความสุขกับเพื่อนของผม มันกินเหล้า มันคุย มันสนุกสนาน มันหัวเราะ มันใกล้ชิด มันทำทุกอย่างอยู่ในสายตาของผม ไม่ชอบเลยว่ะ กูไม่ชอบเลย
“ เสือ "
“ ขอตัว " ดึงตัวเองออกมาจากอ้อมกอดของอีกคน ผมเดินออกไปทางหลังร้าน ในความเงียบที่มีแต่แสงไฟนั้น ซองบุหรี่ถูกดึงขึ้นมาจากกระเป๋าผมจุดมันก่อนจะสูดควันเข้าปอดแล้วปล่อยให้ลอยไปทั่ว
“ ไหนบอกว่า ไม่ชอบ " เสียงอวดดีเดินเข้ามา ผมเกลียดหน้าตาของมันที่ยกยิ้มใส่ผม รูปร่างบางที่ยืนข้างๆมันหยิบบุหรี่ขึ้นมา " ขอต่อไฟหน่อยสิ "
“ เอาไป " ยื่นไฟเช็คให้ แต่มันกลับไม่รับเอาไป ปิงเดินเข้ามาใกล้ผมมันกอดคอก่อนจะยืดตัวให้บุหรี่ของมันชนกับบุหรี่ของผม สูดมวนบุหรี่เข้าไปก่อนจะพ่นใส่หน้า
“ แบบนี้ดีกว่า เพราะแบบนั้นมันไม่เร้าใจ "
“ ออกไป "
“ ทำไม รังเกียจเหรอ " ผมไม่ตอบแต่ใช้สายตามองลงต่ำเพื่อบอกแทนความรู้สึกทั้งหมด มันปล่อยมือออกจากตัวผม ปิงหัวเราะ
“ ขำอะไร "
“ ก็ขำคนประเภท เกลียดตัวกินไข่ " มันหันมายิ้ม รอยยิ้มที่ทำให้หน้าของผมผ่อนคลายลง " เกลียดคนแรดๆ ไม่ชอบคนแรดๆ แต่กูก็เห็นมึงเอากับคนแรดๆนี่ "
“ ก็มันแรดมาให้เอา ของฟรีใครจะไม่อยากได้ กูไม่ได้ขอร้องให้มันมาให้เอานี่ มันเสนอมาเอง เสมอมาก็ต้องสนองกลับ "
“ ตอบซะยาว ถามนิดเดียวเอง ตอบสั้นๆก็ได้ กูไม่หึงหรอก " ผมเงียบไอ้ปิงก็ยิ้มกว้าง " ว่าแต่ ถ้ากูเสนอให้มึง มึงจะสนองกลับเหมือนกับคนอื่นมั้ยนะ อยากรู้จัง " พ่นควันออกมาตรงหน้ามันทิ้งบุหรี่ลงตรงหน้าก่อนจะใช้เท้าขยี้มันจนแบน เอื้อมมือมาจับกระดุมเสื้อของผม
“ ไม่เอา " ดึงมือของมันออก ผมที่กำลังจะเดินผ่านมัน แต่เสียงมันก็ดังขัดขึ้นมา
“ ที่ไม่ชอบกู ไม่ใช่เพราะว่า ชอบตั้งแต่แรกเห็น แต่ผิดหวังเพราะกูเป็นคนแบบนี้หรอกเหรอ "
“ หึ " ผมยิ้มเยาะมัน แม้สิ่งที่พูดนั่นจะเป็นความจริงก็ตาม ปิงยิ้มตอบกลับมาหาผม ในแววตาของมันที่ผมมอง มันคงรู้สึกว่าตัวเองเป็นผู้ชนะ
“ ก็คนที่เค้าเกลียดกัน เค้าคงไม่มองหากันตลอดเวลาหรอก จริงมั้ย " เอียงหน้ายิ้มให้ผม สายตาที่เรามองกันผมยิ้มตอบกลับ
“ แล้วทำไมมึงถึงมองกูตลอดเวลาละ หรือมึงเอง ก็ชอบกู " หน้าเหวอๆของคนที่มั่นใจตลอดเวลานั่นทำให้ผมยิ้มเยาะ เดินเข้าไปใกล้ผมก้มลงจนหน้าของเราใกล้กัน สันจมูกที่กำลังจะหอมลงบนแก้มขาวๆที่จางด้วยสีแดงนิดๆของมันนั้น ผมนิ่ง " ไม่ดีกว่า น่ารังเกียจ "
“ กูไม่ได้มองมึงสักหน่อย " สายตารั้นๆที่มอง มันคงแค้นใจที่ผมไม่ได้ทำอะไรอย่างที่ใจมันคิด
“ แล้วรู้ได้ไงว่ากูมอง "
“ ก็ กู..”
" ถ้ามึงไม่ได้มองกูอยู่ตลอดเวลาเหมือนกัน มึงก็คงไม่รู้ จริงมั้ย " ผมมองหน้ามันที่ตอนนี้ก็จ้องมองผม สายตากลมๆนั้นเหมือนมีแววจนมุมแต่ก็ไม่ยอมแพ้ คนแรงๆมีมุมน่ารักแบบนี้เหมือนกันทุกคนเปล่าว่ะ ตลกดีนะเหมือนกันนะ ที่เห็นคนมั่นใจแบบมันเสียการทรงตัวได้ถึงขนาดนี้ ก็ไม่ใช่มึงคนเดียวหรอก ที่ปั่นหัวคนอื่นเก่ง กูเองก็ทำได้
..............................................
“ เสือ เฮ้ย มึงเป็นอะไรวะ นั่งยิ้มคนเดียว " ผมหันมองเสียงที่ทักตอนได้สติ ไอ้เทม ไอ้นิว ไอ้โจ๊ก หรือแม้แต่ไอ้เท่ที่นั่งมองผม ได้แต่ถามมันกลับไป
“ มีอะไร "
“ พวกกูเห็นมึงนั่งยิ้มคนเดียวแล้วขนลุก เรียกเท่าไหร่มึงก็ไม่ได้ยิน คิดว่ามึงบ้า "
“ สัด " ผมสถบก่อนจะก้มลงอ่านหนังสือที่ตั้งอยู่ตรงหน้าต่อ ไม่ได้รู้เลยว่าตัวเองเอาใจเผลอลอยไปคิดถึงเรื่องเมื่อคืนตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่พอนึกถึงหน้าแรดๆที่เหวอๆ ก็ทำให้ยิ้มออกมาทุกที ทั้งๆที่เมื่อคืนหลังจากตอนนั้นผมกับมันก็แยกย้าย
“ เมื่อคืนกับแพตมันดีขนาดนั้นเลย " ไอ้เท่ถาม เพราะเมื่อคืนผมกลับกัยแพต แล้วก็เหมือนเดิม ผมกับเธอจบลงที่เตียงของคอนโดผม
“ ก็เฉยๆ "
“ ท่าจะไม่เฉยๆว่ะ " ไอ้โจ๊กว่า แต่ทุกคนก็ไม่ได้สนใจจะแซวอะไรต่อ พวกมันก้มลงอ่านหนังสือ แต่ผมเองก็เผลอนึกถึงเรื่องเมื่อคืนระหว่างผมกับเธอ
ช่วงเวลาที่ได้สอดใส่เข้าไป เล็บยาวจิกที่หลังของผมแน่น เสียงครางกระเส่าพร้อมกับเสียงหอบกระหายของเธอยังดังก้องอยู่ในหู ช่วงเวลาบีบรัด หน้าอกตึงได้รูปที่ผมเคล้นเธอนั้น ช่วงจังหวะที่ผมกระแทกเข้าไปในร่าง ตอนสิ้นสุดความทรมานนั้น เธอครางชื่อผม แต่ตอนนั้นผมไม่ได้ครางชื่อเธอ ยังจำได้ถึงแรงตบที่ฟาดลงมาบนหน้า พร้อมกับเสียงกร่อนด่านั่นได้
“ มึงชอบเกย์เหรอว่ะ ไอ้เหี้ย "
ตอนนั้นจะบอกว่า เปล่าก็ไม่ได้เพราะเผลอคิดไปว่ากำลังเอากับมันจริงๆ ผมชอบรูปร่างของมัน ชอบคนผอมที่ดูสุขภาพดี เหมือนนางแบบต่างชาติที่ผอมแห้งแต่ก็ดูน่าเอา
“ ขนลุก " ผมพูดก่อนจะยกไหล่ขึ้นสะบัด
“ เป็นเชี้ยไรวะ "
“ เปล่า " ตอบไอ้เทมที่ขมวดคิ้วมองผม
“ มึงแปลกๆนะ เมื่อคืนไปโดนของเด็กที่หิ้วมาเปล่าวะ "
“ เออ โดน " ทุกคนหันมามองหน้า " มันตบกู "
“ ห๊า ! “ ไอ้เท่หันควับมาคนแรก มันตกใจเสียงดังกว่าใคร " น้องแพตอะไรนั่นน่ะนะ ตบมึง "
“ เออ "
“ แล้วมึงทำไง "
“ ผลักมันจนตกเตียง "
“ เลวไปอีกไอ้สัด " ไอ้เทมส่ายหน้า " แต่กูขอถาม ก่อนหน้ามึงทำอะไรกันมันถึงตบมึงแล้วมึงถึงผลักมัน "
“ พูดชื่อคนอื่นตอนเอากับมัน "
“ เยี่ยม เป็นกู กูดึงออกตอนที่แม่งยังไม่เสร็จเอาให้ค้าง ไอ้ห่านี่ก็กล้า ตบยังน้อยไป มึงเอาเค้าอยู่แท้ๆ " ไอ้เท่ว่าก่อนที่เสียงโทรศัพท์ของมันจะดังขึ้น " ครับ ปิง " ผมหันขวับไปมองมันทันทีที่รับสายโทรศัพท์
“ ใครว่ะ ปิง " ไอ้นิวถามแต่ไอ้เท่ก็ทำมือจุ๊ๆใส่มัน
“ ครับ คืนนี้เหรอ คิดว่าคงไม่ไป ต้องอ่านหนังสือ ก็ให้อ่านบ้างมันจะได้ไม่โง่ไง ปิงจะไปเหรอ งั้นถ้าเท่ไป เท่จะแวะไปนะ โอเคครับ บายครับ ไม่แน่เจอกัน " มันวางสายก่อนจะฟุบหน้าลงไปยิ้มกับหนังสือ " นางฟ้าของกูโทรมาว่ะ "
“ ถุ้ย ! คนที่แล้วมึงก็พูดแบบนี้ " ไอ้โจ๊กเสริมมันส่ายหน้า
“ คนนี้นางฟ้าจริงๆ สวยกว่าเมียไอ้เทมอีก " เชิดหน้าไปหาเพื่อน ไอ้เทมส่ายหน้า ทุกคนยอมรับแฟนไอ้เทมน่ารักจริงครับ เป็นคนที่นั่งอยู่ใต้คณะแล้วมีคนมาขอถ่ายรูป ขอเบอร์ตลอด ไอ้เทมก็พอได้อานิสงส์ไปด้วย ในฐานะมีแฟนหน้าตาดี น้องไฟแฟนพี่เทมใครๆก็เรียกแฟนมันแบบนั้นในคณะผม "คนนี้อย่างสวย กูบอกได้คำเดียวว่าเด็ด ไม่เชื่อถามไอ้เสือ "
“ ก็งั้นๆ "
“ ฮ่าๆ "
“ เอ้า ทำไมพูดแบบนี้ ปิงออกจะสวย กูมีภาพ กูมีภาพแปปนึง เมื่อวานกูได้เฟสมันมา " ผมเหล่มือถือมัน ไอ้เท่กดโทรศัพท์ยิกๆอยู่สองสามทีมันส่งไปให้ไอ้พวกนี้ดู
“ เฮ้ย น่ารักว่ะ "
“ ไหน " ไอ้เทมเอาไปดู " เอ้ย คนนี้นี่มันรุ่นพี่ไอ้ไฟนี่หว่า "
“ เออ ได้ข่าวว่าเรียนเอกชนม.เดียวกับเมียมึง โลกกลมว่ะ "
“ คนนี้เด็ดนะ กูบอกเลย "
“ เด็ดไงว่ะ มึงเคยแล้วเพรอ "
“ ยัง " มันส่ายหน้ารัว " กูเคยที่ไหนละ แต่บอกไว้ดูแบบนี้มันก็ไม่ได้ง่ายกับทุกคนนะเว้ย เพื่อนกูเคยขอยังไม่ได้เลย แต่คนแซ่บๆมั่นๆแบบนี้ เค้าก็บอกว่าเด็ดทุกคนไม่ใช่เหรอว่ะ "
“ แบบเมียมึงนี่เรียก มั่นเปล่าว่ะ " ไอ้เท่แซวไอ้เทมก็ยิ้ม
“ ไม่อะ เมียกูมีดีกว่านั้น "
“ โอ๊ยยย ไอ้คนรักเมีย มึงมันรักเมียที่สุดในโลก "
“ ดูหน่อย " หยิบมือถือมันมาดูผมจำแค่ชื่อของเฟสมันเอาไว้ก่อนจะส่งคืนให้ " ก็งั้นๆ "
“ กูเห็นมึงมองมันทั้งคืน แล้วบอกว่าก็งั้นๆได้ไง "
“ กูไม่ได้มอง " ผมเถียงกลับ
“ สเป็คมึงนี่หว่า ไอ้พวกหน้าสวยเนี้ย " ไอ้โจ๊กว่า ผมเหล่มองพวกมัน " แต่ใครๆก็ชอบอะนะ คนสวยนี่ "
“ คนนี้กูไม่ถอยให้มึงหรอกนะครับ ไอ้คุณชาย บอกไว้เลยว่ากูจริงจัง "
“ ให้มันเลือกมึงเถอะ "
“ หนึ่งศูนย์ไปแล้วครับ นาทีนี้ พี่เท่จะโต้กลับยังไงครับว่าไปๆ " ไอ้นิวว่า มันทำเหมือนเชียร์บอล ไอ้เท่ถอนหายใจ
“ ไม่ว่าไง เพราะปิงก็มองมันบ่อยๆ มึงหล่อนี่ไอ้สัด " ทำท่าจะหลังมือใส่ ผมเลิกคิ้ว
“ ไปเกาหลีมั้ย "
“ สองศูนย์ไปแล้ว "
“ มึงเงียบปาก " อุดปากตัวเองเอาไว้ ผมมองไอ้เท่ " ไม่มีน้ำยาเอง อย่าโทษคนอื่น "
“ มึงพูดแบบนี้หมายความว่าไงว่ะ "
“ ไม่ได้หมายความว่าไง " ผมบอก
“ หรือมึงชอบปิงจริงๆ "
“ กูไม่ได้ชอบ "
“ มันไม่ได้ชอบหรอกน่า ไอ้เสือมันชอบคนแบบนี้ที่ไหนละ "
“ แต่ถ้าชอบก็แปลกดีนะเว้ย ความรักของพวกมึงคงแปลกดี " ไอ้นิวกลั้นขำ ไอ้สัดนี่เป็นพวกชอบจินตนาการอะไรแล้วหัวเราะคนเดียว " มึงลองคิดดิว่ะ คนเงียบๆแบบมันต้องอยู่กับคนแรดๆแบบนั้น กูว่ามันก็พิลึกดี มึงน่าจะลองนะ "
“ อย่า ของกู กูจอง "
“ ขอแบบนี้มันใครดีใครได้นะเว้ย ไอ้ปิงคนจีบเยอะจะตาย มันออกไปผับคืนนี้คนจีบเป็นสิบ มึงจะมาจองเหี้ยอะไร ตลก ให้มันเอามึงเป็นแฟนเถอะ คนอย่างไอ้ปิงน่ะ ไม่เอาใครเป็นแฟนง่ายๆหรอก " ไอ้เทมว่ามันส่ายหน้าก่อนจะหันมามองผม
“ ทำไม "
“ เปล่า " ยกไหล่ไหวๆ ผมคิดว่ามันรู้ แต่คนแบบมันคงเลือกที่จะไม่พูดมากกว่า
หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเปิดเฟสบุ๊คก่อนจะค้นหาชื่อของมัน ผมค้นพบว่าในนั้นมันเป็นคนที่มีเพื่อนเยอะมาก มันเป็นคนชอบเที่ยวทะเล แล้วก็ชอบกิน ไอจีของมันมีแต่ภาพของกินแล้วก็ทะเลที่ตัวมันไป น้อยที่จะมีภาพผับบาร์ หรือผู้ชายคนอื่นที่มีท่าทางมากกว่าเพื่อน
เลื่อนลงไปดู ภาพหลายภาพที่มันอัพ ผมสะดุดกับรูปภาพ รูปนึง ภาพที่มันไม่ได้มองกล้องแต่กำลังคุยกับเพื่อนสักคนในงานปาร์ตี้ ภาพที่มันกำลังยิ้ม ภาพเซฟภาพนั้นมา ไม่รู้ทำไม น่าแปลกเหมือนกันที่เราจะเซฟภาพคนที่เกลียดเอาไว้ในมือถือ
สำหรับผม ไม่รู้เหมือนกัน ว่าทำไม ถึงทำแบบนี้ ผมไม่มีคำตอบ ผมรู้แค่ว่า ผมอยากทำ ' ก็... น่ารักดี '
....................................................
พี่เสือ... หมั่นเขี้ยว จริงๆเลยยย
กำลังจะพยายามเขียนให้เร็วกว่านี้
แต่ตอนนี้มีรักที่ต้องเลือกด้วยเลยเขียนได้ไม่เร็วเท่าไหร่
แต่จะพยายามปั่นคร่าาาา
ฝากแท็ก #เสือปิง ด้วยนะคร่าาาาา
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและคอมเม้นท์จ้า
