ดีแล้วทูนหัวมีผัวเป็นทหาร ปีสองของสองคน ๒๐๐๑๒๕๖๓ ตอนที่๑๔/๒ หน้า๑๓๒
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ดีแล้วทูนหัวมีผัวเป็นทหาร ปีสองของสองคน ๒๐๐๑๒๕๖๓ ตอนที่๑๔/๒ หน้า๑๓๒  (อ่าน 1220361 ครั้ง)

ออฟไลน์ hormonesyj

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 721
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-3

ออฟไลน์ su40747

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 19
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
มารอตอนต่อไปค่า  :hao3:
สนุกมากๆเลย เป็นกำลังใจให้ค่ะ  :hao5:
มาอัพแล้วขอยาวๆอ่านเป็นวันเลยนะคะ 555  :z2: :hao6:

ออฟไลน์ AGELA

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 675
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1109/-0
ตอนที่ ๓๔ เข้าทาง

มาถึงกองร้อยแล้วเอาปืนไปคืนที่หน้าคลังจากนั้นจึงขึ้นไปบนโรงนอนเอาข้าวของไปเก็บให้เรียบร้อย เสร็จแล้วก็ไปอาบน้ำอาบท่า เดินแถวไปกินข้าว ฟังสิบเวรอบรมแล้วก็ไปตลาดซื้อของกินเหมือนที่เคยทำ

“โหล กลับมาจากป่าแล้วเหรอลูก”หลังจากกลับมาจากตลาดแล้วจึงได้โทรศัพท์หาแม่ แฟนคุยกันทุกวันแล้ว แต่แม่ไม่ได้คุยตั้งหลายวันต้องรีบโทรไปรายงานสาทุกข์สุขดิบ กลัวท่านเป็นห่วง

“ครับ แม่เป็นไงบ้าง สบายดีไหม”

“สบายดีตามประสาคนแก่ ว่าแต่เราเถอะเป็นไงเหนื่อยไหม”

“เหนื่อยแต่สนุกมาก....”ชวนแม่คุยเรื่องทั่วไป เรื่องลูก เรื่องพี่ชายและเรื่องไปฝึกป่าจนถึงเวลา ๒ ทุ่มครึ่งจึงมาสวดมนต์แล้วก็นอนพักผ่อน

ตื่นเช้ามาทุกอย่างเหมือนเดิมครับ อยู่กองร้อยเคยทำยังไงก็ทำตาม รปจ. เคารพธงชาติเสร็จจึงได้เอาปืนมาล้างทำความสะอาด ใช้เวลาครึ่งวันครับในการทำความสะอาดปืน ช่วงบ่ายก็ประกอบปืนส่งคืนคลังจากนั้นจึงได้ไปซักล้างทำความสะอาดเครื่องสนาม พวกเป้สนาม หมวกแคปร่าอะไรเหล่านั้น ใช้เวลาอีกครึ่งวันก็เสร็จเรียบร้อย เอาของมาตากที่ด้านหลังโรงนอนเย็นพอดี ไปกินข้าวเย็น

“มีอะไรเหรอ”อาบน้ำเสร็จเรียบร้อย ทาแป้งหอมๆจากนั้นก็เดินเข้าไปในห้องทำงานของผู้หมวด ผู้หมวดอยู่ในชุดกีฬาครับ เสื้อยืดสีเขียวกับกางเกงกีฬา สั้นมาก เห็นขาอ่อน พอผมเปิดประตูเข้าไปผู้หมวดรีบหันขวับมาทันที

“เปล่าครับ แค่อยากเห็นหน้า”ผมยิ้มแล้วเดินไปหาที่นั่ง “ไม่กลับบ้านเหรอ”

“ยัง ขับรถไปส่งหน่อยดิ ขี้เกียจขับรถ”ผู้หมวดประสานนิ้วมือทั้ง ๒ ข้างของตนเหยียดมาด้านหน้า

“แน่ใจว่าจะให้ไปส่ง ไปแล้วผมไม่กลับมาง่ายนะ เช้านู้นแหละถึงจะกลับมา”

“จะแวะไปหาเด็กอ่ะดิ”หมวดบูมลุกขึ้นมาเกาะหลังแล้วเอาขาเกี่ยวเอวขี่หลังผม

“เปล่า จะปล้ำผู้หมวดยันเช้าเลยต่างหาก ฮ่าๆๆๆ ป่ะ ถ้าจะให้ผมไปส่งก็ลงจากหลังผมได้แล้ว หนักมาก”

“ไม่ต้องแล้ว กลับเองดีกว่า ไปละนะ จุ๊บ”ยื่นหน้ามาจูบแก้มผม พอลงจากหลังผมได้ผมรีบคว้ามือผู้หมวดไว้แล้วรวบเข้ามากอดก่อนจะหอมแก้มซ้ายขวาแล้วจูบปากไปเบาๆ

“กลับบ้านดีๆนะครับ”ผมทิ้งท้าย

“ครับผมคุณแฟน คืนนี้ห้ามชักว่าว ห้ามลงไปเอากะเทย ห้ามเซ็กโฟนกับใคร ถ้ากูรู้ กิจกรรมที่จะเกิดขึ้นในอนาคตเป็นอันต้องยกเลิก”

“ครับผม ฟอด เตรียมตัวไว้ให้ดีนะ บายๆครับ”หอมแก้มอีกหลายทีก่อนที่ผู้หมวดจะออกจากห้องแล้วเดินลงไปด้านล่างกองร้อย ส่วนผมมานั่งรอสิบเวรอบรมในเย็นนี้

ตอนเย็นก็เหมือนเดิมครับมานั่งฟังสิบเวรอบรม แล้วมีสอบถามเรื่องการปล่อยลาพักหลังจากฝึกเสร็จ สิบเวรบอกว่าต้องรอจ่ากองร้อยกับผู้หมวดและผู้กองว่าจะให้ลายังไง

“เฮ้ย ทั้งวันแล้วมึง ตกลงว่าที่เมียมึงไม่มีเรียนรึไงวะ คุยได้คุยดีฉิบหาย”ผมสะกิดถามไอ้ซันที่ตอนนี้กำลังคุยโทรศัพท์กับแฟนใหม่มันอยู่ ผมถามเบาๆนะครับหวังว่าคนในสายจะไม่ได้ยิน

“ไม่มีอา แปบนะครับ อาบอมบ์มีอะไรเหรอ”

“เปล่า กูเห็นมึงคุยโทรศัพท์ทั้งวันกูแค่สงสัยว่าว่าที่เมียมึงน่ะไม่มีเรียนรึไง”

“ไม่มี วันนี้เขาหยุดวันหนึ่ง ไม่สบาย”

“เหรอ เออ แทนที่จะให้พักผ่อนมึงกลับชวนคุยทั้งวันเนี่ยนะ”

“ไม่ถึงเหอะอา แปบนะ”แล้วมันก็หันไปคุยกับแฟนมันต่อ แฟนไอ้ซันผมรู้จักดีครับเป็นลูกไฮโซ ตอนนี้เรียนโท อายุเพิ่งจะ ๒๔ เป็นพี่ไอ้ซัน ๓ ปี รูปร่างหน้าตาสะสวยสมกับเป็นลูกผู้รากมากดีครับ ทั้งสวยทั้งเก่ง แต่ยังไม่มีแฟน ตอนผมให้เบอร์ไอ้ซันไปผมก็กลัวว่าไอ้ซันจะจีบไม่ติด ที่ไหนได้มันคุยกันแค่อาทิตย์เดียวตกลงปลงใจกันเป็นแฟนซะงั้น

“เหี้ย นั่งอยู่ดีๆเสือกจวยแข็งซะงั้น”ไอ้มหาตวงพูดขึ้นมาระหว่างที่นั่งคุยกันอยู่บนเตียง

“พี่มหานี่ลามกจริง ตั้งแต่สึกมานี่พระธรรมคำสอนหายไปไหนหมด”อีหนูซึ่งนอนคว่ำอยู่บนเตียงไอ้มหาพูดขึ้นมา อีหนูเนี่ยว่างๆมันจะมาสุงสิงกับพวกผมประจำ

“เออว่ะ เฮ้ย แต่มันเป็นแรงขับของธรรมชาตินะเว้ย กูก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมช่วงหลังมานี่กูถึงเป็นแบบนี้ สงสัยกูมีเมียมั้ง”

“ตอนมึงบวชมึงเคยคิดเรื่องแบบนี้ป่ะ”ไอ้ศักดิ์ถามขึ้นมา

“ไม่ว่ะ ไม่รู้ คงจะมีมั้งแต่กูไม่เคยคิดอะไรเป็นตุเป็นตะหรอก ช่วงนั้นกูคิดเรื่องเรียนเรื่องงานอย่างเดียว”

“เป็นพระทำงานด้วยเหรอพี่มหา”อีหนูถาม

“ทำดิ ต้องไปสอนศีลธรรมตามโรงเรียน พอปิดเทอมกลับวัด ก็ช่วยหลวงพ่อสร้างโบสถ์ แบกปูนแบกกระเบื้องทุกวัน พอเรียนจบมาอยู่วัดก็ช่วยสร้างศาลาการเปรียญ”

“ทรหดอดทนมากเลยนะมึง”

“เออดิ อยู่เปล่าๆไม่ทำอะไรเดี๋ยวชาวบ้านเขาด่าเอา แล้วมึงล่ะหนู ก่อนมาเป็นทหารมึงเคยผ่านอะไรมาบ้าง”

“แหม พูดเหมือนหนูผ่านสงครามมาเยอะนะพี่มหา ก็ไม่มีอะไร ตลอดชีวิตมีผัวคนเดียว โดนเปิดซิงครั้งแรกตอนอายุ ๒๐ ครั้งสุดท้ายก่อนมาเป็นทหาร”

“ประเด็นนี้ตลอดนะมึง แล้วไหนว่ามึงเรียนอยู่ไง”

“ใช่แล้ว เรียนบริหารอยู่ แต่มาเป็นทหารซะก่อนเลยต้องดรอปไว้ ไหนจะดรอปเรียนไหนจะผัวทิ้ง เฮ้อ ชีวิตตุ๊ดคนนี้แสนอาภัพเสียจริง”

“เอาน่า อะไรมันจะเกิดมันห้ามไม่ได้หรอก อย่าไปเสียใจ มึงมีผัวไปมันก็ไม่ได้เย็บมึงอยู่ดี มีแต่มึงต้องเย็บมันไม่ใช่เหรอวะ เชื่อกู สักวันถ้ามึงเป็นคนดีเดี๋ยวมึงมีผัวสมใจอยาก”ผมพูดปลอบใจอีหนู

“ตอนนี้หนูไม่ดีเหรอพี่บอมบ์”

“เปล่า มึงก็ดีนะแต่ เอ่อ กูอธิบายไม่ถูก สักวันมึงไปเจอคนเยอะๆ เกิดมีใครโดนตาโดนใจ ปิ๊งมึง เดี๋ยวมึงก็ได้ ของแบบนี้ต้องใช้เวลา มึงอย่าเพ้อมาก”

“หนูก็พูดไปงั้นแหละพี่บอมบ์ ปลอบใจตัวเอง ถามว่าอยากมีไหม ตอนนี้ก็ไม่เท่าไหร่ หนูชอบพี่บอมบ์อ่ะ หุ่นพี่บอมบ์สเปคหนู ชายในฝัน แต่เสียดายพี่บอมบ์คงไม่ชอบหนูที่สำคัญพี่บอมบ์มีแฟนแล้ว ดูท่าจะรักแฟนมากด้วย เฮ้อ ผู้ชายแบบนี้จะหาที่ไหนในโลกได้อีกไหมนะ”

“มึงเวอร์ไปอีหนู กูไม่ได้ดีอะไรหรอก บ้าๆบอๆเหมือนไอ้มหานี่แหละ เอาน่า เชื่อกู ไม่นานเกินรอ เตรียมล้างตูดมึงไว้ได้เลยหนู งานนี้มึงขาถ่างแน่ ฮ่าๆๆๆ”

“เฮ้ย มึงอย่าเอากูไปเหมารวมกับมึงไอ้บอมบ์ มึงจะบ้าก็บ้าไปคนเดียวดิวะ กูเกี่ยวอะไรด้วย”ไอ้มหารีบท้วงทันที

“ไอ้เหี้ย พูดงี้เลิกคบกันเลยป่ะล่ะ สัส เดี๋ยวได้ปากแตก จะยอมรับหรือไม่ยอมรับว่ามึงบ้า”

“โหดสัส เออๆ กูยอมก็ได้ คนบ้าแต่หน้าตาหล่อแบบกูหาที่ไหนไม่ได้อีกแล้วนะเว้ย ฮ่าๆๆๆ”

“เดินไปแถวโรงพยาบาลบ้าก็เจอมั้งพี่มหา ฮ่าๆๆๆ”

“กูขอแช่งให้มึงไม่มีผัวอีหนู”

“อุ้ย แรงไปอ่ะพี่มหา แช่งใหม่ แช่งให้หนูมีผัวสักร้อยคน”

“กูว่ามึงไปแสดงหนังโป๊เหอะ พระเอกเยอะ มึงรับคนเดียวเป็นร้อย”ไอ้ศักดิ์เอ่ยแทรก

“ไปคุยกับเมียมึงไปไอ้ศักดิ์ กูล่ะเกลียดมันจริง เผือกอย่างนั้น เค้าอย่างนี้ เตงทำไร หมั่นไส้ว่ะ”อีหนูเหน็บแนม

“เกี่ยวอะไรกับเมียกูวะ”

“ไม่รู้ กูหมั่นไส้ตั้งแต่มันทำร้ายพี่บอมบ์แล้วล่ะ อีดอก ไม่ดูตาม้าตาเรือ มาถึงซัดเอาๆ ฮึ พูดแล้วกูของขึ้น ดูดิพี่บอมบ์สุดหล่อของหนูต้องถูกตุ๊ดตบหน้า หนูทายาให้ไหมพี่บอมบ์”

“เอ่อ หนู กูโดนตบมา ๒ เดือนแล้ว มึงจะแหวกหมอยหาจิ๋มทำไม (เจ้าของเดียวกับฟื้นฝอยหาตะเข็บ) เรื่องมันผ่านไปแล้วก็ผ่านไป กูไม่เก็บมาคิดหรอก”

“ค่ะ ช่างประเสริฐอะไรอย่างนี้พ่อคุณทูนหัว เออ หนูคิดออกแล้ว ว่าจะพูดตั้งหลายที พี่ชายผู้หมวดหล่อเวอร์อ่ะ สเปคหนู ผู้หมวดก็หล่อพี่ชายก็หล่อ เฮ้อ ทั้งพี่ทั้งน้อง พี่บอมบ์หนูสนใจทั้ง ๒ คนอ่ะ พี่บอมบ์ช่วยช่วยหนูได้ไหม”

“ช่วยเลือกเอาคนใดคนหนึ่งเว้ย คนพี่อ่ะยังโสดแต่คนน้องมีคนจองแล้ว”

“จริงอ่ะ แฟนผู้หมวดคงจะน่ารักน่าดู”ก็นั่งอยู่ตรงหน้ามึงนี่แหละอีหนู อยากจะพูดฉิบหายแต่กลัวผู้หมวดจะอายลูกน้อง เอาเถอะ เดี๋ยวเราค่อยว่ากันทีหลัง สนิทกันแบบนี้คงปิดไม่มิด

“พี่ว่าผู้หมวดของเราจะเป็น เอ่อ พี่บอมบ์อย่าฟ้องผู้หมวดนะ พี่บอมบ์ว่าผู้หมวดจะเป็นประเภทชายชอบชายไหมอ่ะ”อีหนูกระซิบถามเสียงเบาให้ได้ยินแต่ในวงแคบ

“จะไปรู้เขาเหรอ มึงไม่ไปถามเขาล่ะ”ตอบแบบกลางๆไว้ก่อนครับ เดี๋ยวไปปรึกษาผู้หมวดอีกทีว่าจะเอายังไง

“บ้า โดนแดกกันพอดี แต่เซ้นส์หนูรูสึกว่าจะทะแม่งๆอ่ะพี่บอมบ์ เฮ้อ ถึงเขาจะเป็นเขาคงไม่ชอบคนอย่างหนูหรอก ตุ๊ดก็ตุ๊ด แรดอีกต่างหาก ร่านผู้ชายไปวันๆ”

“อีดอก ชอบประชดตัวเอง กูว่ามึงคิดแบบนี้แหละถึงมึงไม่มีผัวสักที มึงตุ๊ดแล้วมึงมั่นใจตัวเองมึงก็ทำไปดิ เย็บเข้ มึงร่านผู้ชายเหรอวะ กูถามหน่อยผ่านผู้ชายมากี่คน”ไอ้ศักดิ์เปิดฉากด่า

“ก็ที่เดินผ่านเป็นหมื่นคนอ่ะศักดิ์”คนละประเด็น

“กวนตีนแล้วมึงอีดอก ก็เพราะมึงมัวแต่เดินผ่านไปยอมจับทำผัวสักทีนี่แหละถึงได้รูตันมาจนทุกวันนี้”

“ว้าย ด่าอย่าอื่นกูยอมรับได้ ด่าว่ากูรูตันกูรับไม่ได้”อีหนูค้อนไอ้ศักดิ์ขวับ

“ฮ่าๆๆๆๆๆ”




ตื่นเช้ามาด้วยความง่วง ตี ๕ ครึ่งคือเวลาตื่นของเรา รวมแถวแล้วออกกำลังกาย จากนั้นมาอาบน้ำชำระร่างกายให้เรียบร้อย

“มึงขาวว่ะหนู คิดถึงเมียกูเลย”มองร่างกายของอีหนูขาวโพลน ขาวเฉพาะในร่มผ้านะครับส่วนที่มันโดนแดดมันก็คล้ำเหมือนๆกับคนอื่น

“บ้าอ่ะพี่บอมบ์ หนูขาวแล้วทำไมไม่เอาหนูทำเมียล่ะ”

“ไม่เอาว่ะ กูมีเมียแล้ว รักและเคารพคุณเมียอย่างเดียว เมียห้ามวอกแวก”

“เฮ้อ พี่บอมบ์ชอบทำให้หนูเพ้อ พี่มหาหนูขอโฟมล้างหน้าหน่อยนะ”มันเดินไปหยิบโฟมล้างหน้าไอ้มหามาใช้อย่างวิสาสะ

“เฮ้ย โฟมไอ้มหามันทำมาจากน้ำมะพร้าวล้างหน้าศพนะเว้ย มึงใช้แล้วเดี๋ยวมึงกลายเป็นผี ช่วงนี้ไอ้มหามันเล่นของ”ผมแซวไอ้มหา

“สัส น้ำมะพร้าวล้างหน้าศพมึงนั่นแหละ ใช้ไปเหอะหนู กูซื้อมาจากตลาดกองพัน จะบ้าป่ะ บริษัทไหนวะ เอาน้ำมะพร้าวมาทำโฟมล้างหน้า”

“อ้าว ไม่ใช่มึงเป็นหมอผีเหรอ แบบ ทำเสน่ห์อะไรงี้”

“หน้าหล่อๆแบบกูเนี่ยนะยังต้องทำเสน่ห์ หึ ไม่มีครับ พี่ตวงคนนี้ไม่ต้องทำเสน่ห์ ของดีมีอยู่ในตัว สนใจสักคืนไหมบอมบ์”ไอ้มหามันลูบจวยมันซึ่งเต็มไปด้วยฟองสบู่

“ตัดเอาไปให้เป็ดหลังกองร้อยกินเหอะไอ้สัส ฮ่าๆๆๆ”

อาบน้ำเสร็จแล้วขึ้นมาแต่งตัวเป็นชุดฝึกพราง จากนั้นไปทำความสะอาดตามเขตที่ได้รับมอบหมายให้ไปทำ ผมไปกวาดบริเวณแฟลต เช้าๆจะมีเด็กนักเรียนลูกจ่าลูกหมู่เตรียมตัวไปโรงเรียน บางคนส่งยิ้มให้ผมด้วย หึหึ ผมเองก็ยิ้มกลับ สร้างสัมพันธไมตรีกันเอาไว้เผื่อมีอะไรเราจะได้ช่วยเหลือกัน

หลังจากเคารพธงชาติเสร็จเรียบร้อยแล้วเอาของมาส่งคืนคลังอาภรณ์ จากนั้นจึงมารวมตัวกันที่ใต้กองร้อยเพื่อที่จะฟังผู้หมวดชี้แจงครับ นั่งกันเป็นระเบียบเรียบร้อย

“ตรง”

“สวัสดีครับ”

“สวัสดี นั่งๆ”ผู้หมวดโค้งให้พวกผมทีหนึ่ง พอพวกผมนั่งลงบนพื้นผู้หมวดจึงได้เอ่ยข่าวดี “คืนข้าวของกันเรียบร้อยหมดแล้วใช่ไหม”

“คืนหมดแล้วครับ”บางคนตอบเสียงดัง

“ผู้หมวดมีข่าวดีจะมาบอก ตามธรรมเนียมหลังจากกลับมาจากฝึกผู้บังคับบัญชาระดับสูงมีนโยบายให้ทหารได้ลาไปพักผ่อน เยี่ยมพ่อแม่ลูกเมีย ปีนี้ผลงานหมวดเราทำได้ดีเยี่ยม ผู้พันเลยให้ทหารได้ล็อกลาคนละ ๑๕ วันเพื่อเป็นรางวัลแก่การฝึกครั้งนี้ ส่วนพวกที่ไม่ได้ไปฝึกก็ไม่ต้องเสียใจ ได้ ๑๕ วันเหมือนกัน แต่คงจะรอเป็นล็อกสุดท้าย ให้พวกที่เขาไปฝึกเขาได้พักผ่อนก่อน มีใครมีปัญหาอะไรสงสัยไหม”

“ไม่มีครับ”

“อืม งั้นพวกที่ไปฝึกป่าแยกออกมานั่งฝั่งนี้ พวกที่อยู่กองร้อยแยกมานั่งฝั่งนี้”ตอนนี้ทุกคนต่างแยกออกมานั่ง พวกที่ไปฝึกป่าทั้งหมดประมาณ ๔๐ คนครับ ส่วนพวกที่อยู่กองร้อยประมาณ ๒๐ กว่าคนเห็นจะได้ พอแยกแล้วจากนั้นผู้หมวดจึงแบ่ง

“เดี๋ยวผู้หมวดจะแบ่งเป็นล็อคละ ๒๐ คนนะ เพราะถ้าปล่อยหมดทีเดียวพวกที่อยู่กองร้อยจะเข้าเวรหนักจนเกินไป แต่ทุกคนไม่ต้องเป็นห่วง ได้ลาพักทุกคน อ่ะ ถามความสมัครใจก่อนดีกว่าว่าใครจะพักล็อกแรก”มีคนยกมือขึ้นพรึบ ผมเองมองซ้ายมองขวาจากนั้นจึงยกเหมือนกัน

“พวกล็อกแรกลุก”ผู้หมวดชี้ไปอีกฝั่งหนึ่ง พวกผมจึงลุกออกไปนั่งกันเป็นกลุ่ม “นับ”คนแรกนับจนถึงคนสุดท้าย มีอยู่ ๓๒ คนครับที่จะกลับล็อกแรก

“มันเกิน เอาไงดี ผู้หมวดเข้าใจนะว่าทุกคนอยากกลับบ้าน แต่ถ้ากลับกันหมดก็ไม่มีใครอยู่ช่วยคนที่อยู่กองร้อย มีใครจะกลับล็อก ๒ ไหม”

“เอาไงมหา กลับล็อก ๒ ไหมกลับล็อกไหนก็ได้กลับเหมือนๆกัน”ผมปรึกษาไอ้มหา ระหว่างนี้ก็มีคนลุกไปหลายคนครับอาจจะเป็นเพราะว่ารุ่นพี่กดดันด้วยมั้งครับ พอผมจะลุกกลายเป็นว่าตอนนี้คนพอดีแล้วครับ

“เอาละ ได้ล็อกแรกแล้ว ทั้งหมด ๒๑ คน ไม่มีใครโต้แย้งอะไรนะ ไอ้จืด มาจดรายชื่อพวกล็อกแรก ส่วนล็อกที่ ๒ นับดิ”

“๑ ๒ ..... ๒๔ คนครับ” ล็อกแรกนี่เป็นชุดแรกครับ ๒๑ คน ส่วนล็อกที่ ๒ คือชุดต่อไป ๒๔ คน

“อ่ะ ใครจะกลับล็อกแรกให้ได้อีก ๒ คน รุ่นไหนก็ได้ ไม่ต้องกลัวรุ่นเล็กรุ่นใหญ่ได้กลับกันหมดทุกคน”จากนั้นมีรุ่นพวกผมลุกขึ้นกัน ๒ คน “รุ่นพี่ไม่มีใครกลับล็อกแรกเลยเหรอ”

“เงินเดือนยังไม่ออกครับผู้หมวด ไม่มีเงินกลับบ้าน”

“อ่อ อืม ไม่เป็นไร อ่ะ ล็อกแรก ๒๓ คน ล็อก ๒ ผู้หมวดให้ ๒๕ คน ล็อก ๓ นี่จะเป็นพวกที่เหลือ และจะมีล็อกพิเศษของพวกช่าง พวกช่างนี่ถ้างานเสร็จเมื่อไหร่ผู้กองให้พัก ๒๐ วัน เพราะเราได้เสียสละให้กองร้อยไหนจะงานไหนจะเวร มีใครอยากเป็นช่างบ้างไหมกลับตั้ง ๒๐ วันนะเว้ย”ไม่มีใครยกมือครับ คือที่กองร้อยเนี่ยจะมีการปรับปรุงกองร้อยครับโดยเริ่มจากห้องน้ำ ต้องปรับปรุงใหม่ เปลี่ยนจากโถคอห่าเป็นชักโครก ห้องน้ำนี่มี ๑๐ ห้องครับ ห้องนายทหาร ๑ ห้อง ห้องนายสิบ ๑ ห้อง ที่เหลือก็จะเป็นห้องของพลทหารครับ ผู้กองจะติดตั้งชักโครก ๔ ห้อง ที่เหลือก็ยังเป็นคอห่านเหมือนเดิม และจะทำผนังห้องน้ำใหม่ครับ ทางกองร้อยเลยต้องการช่างซึ่งมีอยู่ประมาณ ๑๐ คนครับ พอจัดล็อกลาเสร็จเรียบร้อยแล้วจึงให้พวกที่จะได้ล็อกแรกไปเตรียมตัว แต่ยังไม่ปล่อยเลยนะครับ จะปล่อยเย็นนี้ วันนี้ไม่นับเริ่มนับพรุ่งนี้เป็นวันแรก

“บูมได้ล็อกลาบ้างป่ะ”ระหว่างที่ว่างๆผมจึงขึ้นมาหาผู้หมวด อ้างว่ามีงาน ส่วนไอ้มหามันไปทำงานที่คลังอาวุธของมัน

“อืม ผู้กองให้พัก ๗ วัน”

“น้อยจัง”

“งานเยอะ พักนานไม่ได้ ไม่มีใครเข้าเวร”

“อืม งั้นพัก ๗ วันไปบ้านพี่นะ”

“บ้านไหน”

“บ้านที่ต่างจังหวัด โอเคป่ะ”

“อือ จะได้ไปล้วงความลับซะที คนอะไรชอบทำตัวลึกลับ”

“หึหึ ล้วงตรงนี้ก่อนดีไหมความลับมันจะโผล่แล้ว”ผมเอามือผู้หมวดมาแปะที่เป้าของผม

“ทะลึ่ง นี่”ผู้หมวดบีบทันทีเลยครับ

“โอ๊ย บูม พี่เจ็บนะ”ผมรีบแกะมือออกทันที จุกเลยกู

“ให้มันน้อยๆหน่อย หยักสมองมีแต่เรื่องนี้หรือไง”

“ก็เห็นหน้าบูมทีไรพี่เงี่ยนทุกทีนี่นา จุ๊บๆๆ ขอจัดหนักนะครับ”

“ไปเอาคนอื่นนู้นไป เห็นยอมหน่อยนี่ไม่ได้เลยนะ”

“พูดจริงนะ งั้นคืนนี้พี่จะไปเอากับอีหนู”

“ลองดูดิ”

“พูดจริงทำจริง คนอย่างไอ้บอมบ์คำไหนคำนั้น”

“มึงกล้าเอาคนอื่นเหรอบอมบ์ อย่ามีเรื่องกับกูนะกูเตือนไว้ก่อน”

“ไม่กล้าหรอกครับที่รัก ไม่รู้อ่ะ พี่ยิงปืนเข้าเป้าตั้ง ๔๐๐ กว่านัด หมวดเต้ยก็พูดมาแล้วว่าต้องมีรางวัล พี่ไม่ยิงบูมถึง ๔๐๐ นัดหรอก เอาแค่เบาะๆ ๒๐๐ ดีไหม”

“๒๐๐ รวดเดียวกับ มากกว่า ๒๐๐ แต่ตลอดไปจะเลือกเอาอันไหน”

“อย่างหลังดีกว่า แฮะๆ ไปเก็บเสื้อผ้าที่บ้านรอผมนะ ผมจะกลับบ้านเย็นนี้เลย บอกแม่ไว้แล้ว ไอ้มหาก็จะกลับด้วย”ไอ้ซันก็ได้ลาล็อกเดียวกับผมนะครับ แต่ว่ามันบอกว่ามันจะแวะไปหาแฟนมันก่อนแล้วค่อยกลับบ้าน หวังว่าคงจะได้เจอกันที่บ้าน ส่วนไอ้มหามันจะกลับบ้านก่อนครับ มันวางแผนไว้ว่าจะกลับบ้าน ๑๐ วันแล้วอีก ๕ วันที่เหลือมันจะมาทวงรางวัลกับหมวดเต้ย ไม่รู้ว่าจะทวงกันท่าไหนบ้าง ต้องให้มันมาเล่าแล้วละ ส่วนอีหนูกับไอ้ศักดิ์ก็ได้ลาเหมือนกันครับ เดี๋ยวเราค่อยมาสังสรรค์กันที่กรุงเทพแล้วกัน ขอไปสูดอากาศที่ต่างจังหวัดก่อน

“แม่จะถามไหมว่าบูมไปทำไม”ผู้หมวดหมายถึงแม่ผม

“แม่รู้เรื่องของเราแล้วละ”

“เหี้ย จริงดิ”ผู้หมวดร้องออกมาอย่างตกใจ

“อือ บอกไปนานแล้ว แม่ไม่ได้ว่าอะไร แค่บอกว่าผู้หมวดน่ารักดี นิสัยดี แม่ชอบ”

“เหี้ย ไม่ปรึกษาเลย โหย แล้วกูจะทำหน้าไงวะเนี่ย”

“ทำหน้าหล่อเหมือนเดิมแหละครับ เอาน่า แม่ไม่ว่าอะไรหรอก แม่ออกจะชอบบูมด้วยซ้ำ ได้ข่าวว่าแอบคุยโทรศัพท์กันบ่อยนี่”

“ก็ ไม่รู้ดิ คุยกับแม่แล้วสนุกดี”หึหึ นี่เขาเรียกว่าเข้าทางแม่หรือเปล่านะ

ออฟไลน์ GlassesgirL

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1037
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +65/-2
ฮาหนูจริงๆ ยิ่งมารวมกับมหายิ่งฮา
ได้ลากลับบ้านแล้ว ผู้หมวดจะให้รางวัลไหมนะ :z1:

ออฟไลน์ B52

  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 13215
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +420/-26
รอดูการจัดหนักจัดเต็ม

ออฟไลน์ Yarkrak

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1629
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +47/-3
รอไปบ้านบอมบ์ อิอิ จะจัดอย่างไร

 :mew3:

ออฟไลน์ ลูกลิงแสดงตัว

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 516
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-2
บูมมมม ท่าทางงานนี้มีคนเข่าอ่อน55

ออฟไลน์ ทิวสนที

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 763
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +23/-0

ออฟไลน์ noy

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1212
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +189/-9
อ่านอีกรอบก็สนุกเหมือนเดิม :mew1: :mew1: :mew1:

ออฟไลน์ ่jum

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3704
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +53/-4

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ ormn

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3925
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +324/-8
    • http:///uc.exteenblog.com/riko-tomo/images/23213506_1208714389_3598161_Okane_ga_Nai_v01_ch01_pg002__Cover.jpg

ออฟไลน์ why yyy

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4561
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +309/-8

ออฟไลน์ maemix

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4403
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +299/-3
 จะได้พักแล้ว บอมบ์พาบูมไปเที่ยวบ้านด้วย

ออฟไลน์ kapook_koopak

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 148
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
น่าร้ากกกกก กันจัง หื่นกันตลอดอ่ะ

ออฟไลน์ yokky34

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 200
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +13/-0
เย้ มาต่อแล้ว ปลื้มปริ่ม :mew4:

ออฟไลน์ Guy_BLove

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 230
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0

ออฟไลน์ Noeynoey

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 17
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
กรี๊ดดด ในที่สุดก็มาต่อแล้ว   :heaven

ออฟไลน์ sam3sam

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2562
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +247/-4
ไปเที่ยวบ้านปั๋วเนาะหมวดบูม

ออฟไลน์ hormonesyj

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 721
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-3
คิดถึงผู้หมวดกับพี่บอมบ์อีกแล้ว  :ling1:

ออฟไลน์ AGELA

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 675
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1109/-0
ตอนที่ ๓๕ สืบสวน

“กลับมาให้ตรงเวลานะ ใครกลับช้านี่ซวย”สิบเวรพูดย้ำก่อนจะปล่อยทหารลา

“ครับ”ตอนนี้ครับอย่างเดียว รีบๆปล่อยเถอะ อยากกลับบ้านจนเต็มแก่แล้ว จัดแถวเป็นแถวตอนเรียง ๔ เดินไปที่ลานรวมพลหน้ากองพัน ถวายความเคารพพระบรมราชานุสาวรีย์ มันเป็นธรรมเนียมเวลาไปไหนก็จะต้องมาถวายสักการะ จากนั้นจึงเดินไปที่ประตูหน้ากองรักษาการณ์ เขียนรายชื่อส่งและจ่าที่เป็น ผบ.กองรักษาการณ์พูดอะไรนิดหน่อยปล่อยพวกผม

“สาวรีย์ๆ ใครจะไปสาวรีย์บ้าง”เด็กกทม.หาพรรคพวกแล้วครับ

“หมอชิตเด้อหมอชิต มึงสิไปนำกูบ่”ส่วนนี่เด็กอีสานครับ ใครจะไปหมอชิตก็พาพรรคพวกไป

“เออๆ โตวพอง”นี่ก็อีสาน แต่เป็นอีสานใต้ติดชายแดนกัมพูชา พูดเขมรเป็นอาจิณ ในค่ายผมเนี่ยหลายภาษาครับ เชื้อชาติไทยแต่ภาษาพูดนี่ประมาณ ๔ ภาษาได้มั้ง มีทั้งไทย อีสาน อีสานใต้พูดภาษาเขมร ส่วย

“ไปบ้านพี่กูก่อนนะมหา”

“อือ”ไอ้มหาพยักหน้าจากนั้นเดินข้ามถนนไปรอแท็กซี่

“อีหนูเดี๋ยวกูโทรหามึงนะ กูกลับบ้านก่อน กูมากรุงเทพเมื่อไหร่เดี๋ยวกูโทรหา”

“ได้ๆพี่บอมบ์ เดี๋ยวหนูล้างตูดรอพี่บอมบ์”

“เอาแอลกอฮอล์เช็ดด้วยนะหนู กูกลัวบาดทะยัก”ไอ้มหาตวงมันเสริม

“ว้าย ตูดนะคะไม่ใช่อุโมงค์ใต้ดิน โชคดีพี่บอมบ์ ว่างๆหาผัวให้หนูด้วย คันมาก”

“เออๆ ไปละ”พอรถแท็กซี่มาผมก็ขึ้นไปกับไอ้มหา ไปบ้านพี่ชายผม ไปถึงบ้านก็เกือบจะทุ่มหนึ่งแล้วครับ ไปถึงตรงดิ่งไปหาแม่ก่อนเลย

“แม่สวัสดีครับ”ยกมือไหว้งามๆแล้วกอดแม่ ๑ ที

“อื้ม เป็นไง ดูสิ ดำเมี่ยมมาเชียว อ้าว มหามาด้วยเหรอ มาๆ นั่งก่อน นี่กินข้าวกินปลากันมารึยัง”

“ยังเลยแม่ ลูกอยู่ไหนอ่ะ อยู่กับพี่ภาเหรอ”

“อื้ม อยู่ข้างบนกับแม่ภา นี่แม่ลงมาชงนมให้”ผมขึ้นไปด้านบน ทักทายพี่สะใภ้กับลูกชายวัย ๒ เดือน ตาใสแจ๋วเชียว มหาอยู่ด้านล่างกับแม่ ส่วนผมหยอกลูกอยู่ครู่หนึ่งจึงโทรหาผู้หมวดแล้วออกไปรับ

“จะพาน้องกูไปไหนไอ้บอมบ์”

“พาไปเที่ยว ทำไม มึงอย่าขี้หวงหน่อยเลยน่า”

“กับคนอื่นนี่กูไม่ห่วงมันหรอกแต่กับมึงนี่กูไม่ค่อยไว้ใจ”

“สัส ไปละมึง เดี๋ยวสัปดาห์หน้าเราไปเที่ยวด้วยกัน บอกพี่โจ้ด้วยนะ เตรียมทำตัวให้ว่างๆเข้าไว้”

“เออๆ น้องกูนี่ก็นะ แปบเดียวหนีตามผู้ชายไปซะแล้ว”ไอ้แบงค์ทำหน้าละห้อย รู้ว่ามันหยอกเล่น แต่คำพูดมันนี่ดิ

“จวยเหอะพี่แบงค์ หนีตามที่ไหน เขาเรียกว่ายินยอมเว้ย ฮ่าๆๆ ป่ะบอมบ์ พี่แบงค์บอกพ่อด้วยนะว่าบูมไปเที่ยวบ้านไอ้มึนบอมบ์”

“เออ มึงอย่าย้ำคิดย้ำทำดิวะ ไปๆ โชคดี เดินทางปลอดภัย ห้ามแดกเหล้าระหว่างขับรถ ชีวิตพวกมึงกูไม่ห่วงหรอกกูห่วงแต่รถนี่ดิ ซื้อมาแพง ฮ่าๆๆๆ”

“จวย”





“แม่สวัสดีครับ”มาถึงบ้านพี่ชายผม ผู้หมวดลงจากรถอย่างกล้าๆกลัวๆ พอเข้าไปในบ้านเจอแม่ผมเป็นคนแรก เจ้าตัวทำหน้าตกใจแต่ยกมือไหว้อย่างรวดเร็ว

“จ้า ไม่เจอกันนานเลยนะคะ มาๆเข้ามาในบ้านก่อน เดี๋ยวแม่ไปเอาน้ำมาให้ทาน”

“เอ่อ แม่ไม่ต้องก็ได้ครับ แม่นั่งดีกว่า”ผู้หมวดรีบดักทางแม่ไว้ก่อน

“ไม่ได้ค่ะ แขกไปใครมาไม่ต้อนรับเนี่ยไม่ค่อยดี”

“บูมเกรงใจอ่ะแม่ แม่นั่งดีกว่า เดี๋ยวถ้าบูมหิวบูมบอกไอ้ยักษ์บอมบ์ก็ได้”

“จ้ะ เออ ดูสิ ไปฝึกกันหน้าดำหน้าแดงไปหมด เป็นไงบ้างเหนื่อยกันไหมลูก เห็นเจ้าบอมบ์บอกว่าเจอผีโพรงด้วยสิ...”แม่ชวนผู้หมวดคุยจากนั้นไม่ต้องสืบครับ ตอนนี้ทั้งบ้านเหมือนเหลือแค่แม่ผมกับผู้หมวด ผมเองเป็นหมาหัวเน่า ฮ่าๆๆๆ

“ย่า สวัสดีครับ เฮ้ย ไอ้บูม ไม่เจอกันนาน เป็นไงบ้าง”ไอ้ภีมมันมาแล้วครับ ไอ้ตัวขี้แกล้ง

“สวัสดีครับ”หมวดบูมยกมือไหว้ “ก็สบายดี พี่เป็นไงบ้าง”

“เรื่อยๆตามประสาคนหล่อ”

“ถุย ไอ้ภีม อย่างมึงเนี่ยนะเขาเรียกว่าหล่อ”ผมพูดแทรก

“อ้าว อาอย่ามีเรื่องกับผมนะ สู้นะเว้ย ว่าแต่อาจะกลับบ้านเย็นนี้จริงป่ะ”

“อือ ไม่ได้กลับนานแล้ว คิดถึงบ้าน”

“เสียดาย นี่ถ้าไม่ติดงานนะจะกลับด้วยเลยล่ะ”

“ไม่ต้องไปให้เกะกะกูหรอกภีม”

“โหย ย่าดูอาบอมบ์ดิ ปรี๊ดๆ หมอบ”ไอ้ภีมหยิบนกหวีดจากกระเป๋าเสื้อมาเป่าเล่น

“นี่ ตาภีมเดี๋ยวน้องก็ตกใจอีกหรอก เล่นอะไรไม่รู้เวล่ำเวลา”พี่ภาดุลูกชาย

นั่งคุยกันครู่หนึ่งจนถึงเวลาเกือบๆ ๓ ทุ่มเราจึงออกเดินทางกันครับ ผมเป็นสารถีขับรถ ผู้หมวดนั่งหน้า ไอ้มหากับแม่นั่งด้านหลังพร้อมด้วยลูกชายวัย ๒ เดือน ลูกตื่นขึ้นมาร้องไห้บ้างเป็นช่วงๆ ตอนนี้ไม่มีใครหลับครับทั้งที่ผมบอกว่าให้นอนได้ ผมขับรถได้ไม่เป็นไร ขับจนมาถึงครึ่งทางผู้หมวดจึงได้ขอเปลี่ยนเป็นคนขับบ้าง

ตี ๒ ถึงบ้านไอ้มหาตวงครับ ผมไปส่งมันถึงบ้านเลยครับ บ้านไอ้มหานี่อยู่จังหวัดใกล้ๆกับผมนะครับ ส่งไอ้มหาเสร็จจากนั้นผมเป็นคนขับต่อจนมาถึงบ้านตัวเองตอนนี้ก็เกือบๆจะตี ๔ แล้ว สภาพบ้านตอนนี้เรียบร้อยไม่มีขี้ฝุ่นขี้ผงนะครับเพราะแม่ผมโทรบอกให้พี่นกแม่ไอ้ซันมาทำความสะอาดให้ก่อนแล้ว ผู้หมวดอุ้มลูกคนหนึ่ง แม่อุ้มอีกคนส่วนผมเป็นคนเอาของขึ้นไปบนบ้าน หาฟูกหาผ้าห่มมาปู

“ไปนอนในห้องเถอะ แม่นอนกับลูกแกได้”แม่ไล่ผมออกจากห้องนอนของแม่

“ถ้าลูกตื่นขึ้นมาร้องงอแงละแม่”

“ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก ไปนอนเถอะ ตามสบายเลยนะคะผู้หมวด”แม่ยิ้มให้

“ครับ”




“จะอาบน้ำไหม”ผมถามผู้หมวดระหว่างที่ถอดเสื้อกับกางเกงออก

“อื้ม เหนียวตัว แล้วมึงไม่อาบเหรอ”

“ไม่อ่ะ ค่อยอาบเช้าเลยทีเดียว”ผมส่ายหน้าก่อนจะเปิดตู้หากางเกงขาสั้นมาใส่ ห้องน้ำจะอยู่ด้านบนและด้านล่างของบ้านครับ ผู้หมวดถอดเสื้อผ้าแล้วไปอาบน้ำ ทีแรกว่าจะไม่อาบแต่ไปๆมาๆก็ต้องอาบอยู่ดีครับ เหนียวตัว เกรงใจผู้หมวดด้วย ฮ่าๆๆๆ เข้าห้องมาอีกทีผู้หมวดก็นอนแล้วแต่ยังไม่ปิดไฟ ผมปิดไฟแล้วขึ้นนอนบนเตียง ผู้หมวดฉลาดครับกอดหมอนข้างเอาไว้ แต่ไม่เป็นไร ผมอ้อมไปด้านหลังแล้วนอนกอดผู้หมวด

“เฮ้ย กอดได้แต่อย่าล้วงดิ”ผมล้วงเข้าไปสัมผัสหัวนมสีชมพูของผู้หมวด เจ้าตัวรีบดึงมือผมออกทันที

“ไม่ทำอะไรหรอกน่า”

“ไม่ทำอะไรแต่มึงบี้นมกูเนี่ยนะ เสียวนะเว้ย”ผมโอบไว้เฉยๆแล้วก็นอนหลับ วันนี้เหนื่อยครับค่อยทบยอดวันหลังแล้วกัน


ตื่นอีกทีก็สายแล้ว ส่วนผู้หมวดไม่อยู่แล้วครับคงจะตื่นแต่เช้า ขยี้ตาหลายทีแล้วเดินเบลอๆออกจากห้องเห็นผู้หมวดกำลังหยอกกับลูกผมอยู่ครับ ส่วนแม่คงจะทำกับข้าวอยู่มั้ง

“ผมว่าลูกผมคงชอบผู้หมวดแน่เลย จริงไหมแสบซ่า”

“ไปอาบน้ำไป”

“จ๊ะที่รัก จุ๊บ”ยื่นหน้าไปจุ๊บทีหึ่งแล้วไปอาบน้ำอาบท่า ลงไปด้านล่างแม่กำลังทำกับข้าวอยู่ครับ ช่วยแม่ทำกับข้าวอยู่พักใหญ่จึงเดินไปด้านบนอุ้มลูกพาเมียลงไปกินข้าว ฮ่าๆๆ แม่ผมป้อนข้าวลูกผมคนหนึ่ง ส่วนผมป้อนอีกคนแต่ไม่ค่อยเป็นครับ ขนาดว่าแม่ทำให้เป็นตัวอย่างแล้วนะ

“เป็นไหมนั่น”หมวดบูมถามด้วยสายตาระแวง

“เดี๋ยวก็เป็น จริงไหมแสบ”

“กูว่าลูกไม่เป็นอันต้องกินพอดี มานี่ ลูกจะได้สำลักอาหารก็เพราะพ่อแบบนี้นี่แหละ”ผู้หมวดแย่งช้อนผมไปป้อน

“เออ นี่ทำไมแกไม่ทำเหมือนผู้หมวด ต้องค่อยๆตักค่อยๆป้อน ตักพูดช้อนเหมือนแกเมื่อกี้จะให้ลูกอิ่มทีเดียวเลยหรือไง”

“แม่อ่ะ ก็คนไม่เคยเป็นพ่อนี่หว่า ใครจะไปรู้ว่าป้อนข้าวป้อนน้ำยังไง”

“แล้วผู้หมวดเคยเป็นพ่อใครมารึไง”

“นั่นอารมณ์ของความเป็นแม่ของเขาสูง จริงไหมบูม”

“เดี๋ยวตกถีบแคร่ อ่ะ หัดป้อนข้าวลูกเลย “ผู้หมวดยื่นช้อนให้ผม ผมจึงค่อยๆป้อนข้าว ป้อนเจ้าแสบที เจ้าซ่าที ป้อนจนอิ่มจากนั้นจึงมานั่งกินข้าว แม่ผมยังไม่กินนะครับต้องหยอกกับลูกก่อนไม่ให้อาหารมันสำรอกกลับอ่ะ ต้องอุ้ม ผู้หมวดอุ้มคน แม่ผมอุ้มคน พอผมกินข้าวอิ่มแล้วจึงให้แม่กินข้าวบ้างแล้วผมก็อุ้มลูก จากนั้นก็เป็นคิวผู้หมวด ไม่อยากคิดเลยว่าแม่จะเหนื่อยขนาดไหน ลูกคนเดียวพอว่า นี่ลูกแฝดด้วย เหนื่อยมากขึ้นเป็น ๒ เท่าตัว ซึ้งในบุญคุณของแม่ครับ

สายๆลูกผมนอนหลับ ส่วนผมก็หลับเหมือนกัน หลับข้างลูกนั่นแหละครับเมื่อคืนนอนไม่เต็มอิ่ม นอนหลับไปพักใหญ่ตื่นมาอีกทีก็เห็นผู้หมวดเดินสำรวจรอบๆบ้านกับแม่ผม คุยกันหัวเราะถูกอกถูกใจ เห็นแม่ชอบผู้หมวดผมก็ดีใจครับ ตอนผมบอกแม่ก็ลุ้นอยู่เหมือนกันว่าแม่จะเสียใจหรือเปล่า แต่แม่ผมไม่ว่าอะไรครับ อาจจะเป็นเพราะผมเป็นลูกคนเล็กด้วยมั้งเลยถูกตามใจมาเป็นพิเศษ

พอผมตื่นลูกก็ตื่น ตื่นพร้อมกันซะด้วย

วันทั้งวันก็ไม่ได้ทำอะไรครับ เลี้ยงลูกไม่ได้ไปไหนอยู่แต่กับบ้าน จะทิ้งให้แม่เลี้ยงคนเดียวไม่ได้ครับ ต้องช่วยแม่ลูกก็ลูกเรา จนตอนเย็นเราก็ไปนั่งอยู่หน้าทีวี จากนั้นผู้หมวดจึงสอบประวัติผมครับ

“บอมบ์ตกลงเรียนจบอะไรกันแน่ ทำไมมันหลายรูปจัง”ผู้หมวดมองไปที่รูปรับปริญญาบัตรของผมซึ่งมีอยู่ ๔ รูป

“๓ รูปนั้นผมจบตรี ส่วนรูปนั้นผมจบโท”ผมชี้ไปที่รูปตามลำดับ ผมบ้าบิ่นเรียนแม่ง ๓ ที่ จบในเวลาไล่เลี่ยกัน ผมจบตรีตอนอายุ ๒๒ พออายุ๒๓ ใบที่ ๒ ที่ ๓ ก็จบพร้อมกัน จากนั้นต่อโทครับจบตอนอายุ ๒๕ เพิ่งรับไปเมื่อตอนปีที่แล้ว

จากนั้นก็ถามเกี่ยวกับครอบครัว ผมชี้ไปที่รูปพ่อผม พ่อผมเป็นทหารเก่าครับ แกไม่ได้มียศเป็นนายสิบนายร้อยนะครับ พ่อผมเป็นแค่ อส. ตอนนี้พ่อผมเสียชีวิตไปแล้ว เสียไปเมื่อตอนผมเรียนอยู่มัธยม ๔ ด้วยวัย ๘๐ ปีพอดีเป๊ะ พ่อผมมีเมียเด็กครับ อายุห่างจากแม่พอสมควร ตอนนี้แม่ผมเพิ่งจะ ๗๔ เองครับ พี่น้องผมมีทั้งหมดถ้ารวมผมแล้วก็ ๔ คน พี่น้องที่ร่วมสายเลือดกันจริงๆก็พี่เบิ้ลกับผมที่เป็นลูกชายแท้ๆของพ่อกับแม่ ส่วนพี่นิดกับพี่น้อยพ่อผมเก็บมาเลี้ยง เนื่องจากสมัยนั้นมีสงครามที่ชายแดนครับ แล้วพ่อแม่ของพี่นิดกับพี่น้อยถูกข้าศึกยิงตาย

หลังจากที่พ่อผมรบเสร็จแล้วจึงได้พาพี่นิดกับพี่น้อยกลับมาเลี้ยงดูด้วยความรู้สึกต้องชะตาและสงสาร พ่อกับแม่ผมก็ไปทำเรื่องที่อำเภออย่างถูกต้องครับ ตั้งชื่อให้ใหม่ ใช้นามสกุลพ่อ พ่อเล่าว่าตอนนั้นพี่นิดกับพี้น้อยเพิ่งจะอายุ ๕ ขวบกับ ๓ ขวบเองครับ ก็เลี้ยงกันมาพร้อมกับพี่เบิ้ล ซึ่งตอนนั้นพี่เบิ้ลเพิ่งจะ ๔ ขวบ พี่ชายทั้ง ๓ คนของผมเป็นทหารทั้งหมดนะครับเพราะแรงผลักดันของพ่อที่อยากให้ลูกชายเป็นทหาร แกเลยส่งให้ลูกๆทั้ง ๓ คนเป็นทหารจนมีตำแหน่งใหญ่โตพอสมควร ส่วนผมเองลูกคนสุดท้อง ลูกหลง พ่อไม่ได้ว่าอะไรกับผมเพราะผมมันแหวกแนวตั้งแต่เด็กครับ แล้วมาแหวกแนวตรงมีเมียเป็นผู้หมวด ฮ่าๆๆ

“แล้วที่บอกว่าทำงานแต่ไม่ได้ลงแรงนี่หมายความว่ายังไง เป็นผู้บริหารเหรอ หรือว่ามีหุ้นส่วนกับกิจการอะไรแบบนั้น”

“ก็ทำหลายอย่างครับ ทั้งเป็นหุ้นส่วน ทั้งเป็นเจ้าของ ไอ้ร้านวัสดุก่อสร้างนั้นก็ของผมกับพ่อเพื่อน เราหุ้นกันคนละครึ่ง”

“กูว่าแล้วว่าทำไมกูซื้อของได้ถูกจัง แม่ทำไมบอมบ์มันชอบปิดบังอ่ะแม่ แปลกเนอะ”หันไปซักแม่ผมซะแล้ว

“แบบนี้แหละค่ะเขาน่ะ เจ้านี่ไม่ค่อยชอบพูดอะไรเกี่ยวกับตัวเองมากนัก ชอบเก็บเงียบ เรื่องไร้สาระนี่พูดได้เป็นวรรคเป็นเวร เรื่องการเรื่องงานนี่ไม่รู้กับเขาหรอก เขาจะมาบอกแม่ตอนที่เขาทำสำเร็จแล้ว ถ้าไม่สำเร็จแม่ก็ไม่มีทางรู้ได้หรอกว่าเขาทำอะไร ตอนเรื่องผู้หมวดเหมือนกัน มาบอกตอนจีบกันติดแล้ว แต่ก็ดี ผู้หญิงคนนั้นเรื่องมากเอง มีแฟนเป็นผู้หมวดแม่ค่อยโล่งใจ อย่างน้อยมีคนควบคุมเขาอยู่”ผู้หมวดนั่งหน้าแดงเมื่อแม่ผมชม ส่วนผมยิ้มแป้น แม่รับได้ ลูกผมคงไม่มีปัญหา หึหึ นั่งสอบประวัติกันอีกพักใหญ่จนพอใจจึงกล่อมลูกให้หลับแล้วค่อยมากล่อมเมียต่อ

“คืนนี้ดูท่จะฝนตกนะบอมบ์ ดูดิ ท้องฟ้าไม่มีดาวเลย”

“อื้ม พายุเข้านี่ ไปอาบน้ำดิ เดี๋ยวฝนตกอากาศจะเย็น เกิดเป็นหวัดขึ้นมานี่ซวย แทนที่จะได้ผ่อนคลายกลับกลายเป็นว่าต้องมารักษาอาการเจ็บไข้”ผมเองตอนนี้นุ่งกางเกงในตัวเดียว จะลงไปอาบน้ำด้านล่างครับ ส่วนด้านบนยกให้ผู้หมวดเข้าไป แยกกันไปอาบน้ำ พอขึ้นมาบนบ้านฝนตกพอดี พร้อมกับเสียงฟ้าร้อง

“ลูกตกใจร้องไหมอ่ะแม่”ผมเข้าไปในห้องแม่เผื่อลูกจะร้องไห้โยเยตกใจเสียงฟ้าร้องฟ้าผ่า

“อื้ม ไม่มีอะไรหรอก”เปรี้ยง เสียงฟ้าผ่าดังฮึ่มขึ้นมา ลูกผมร้องไห้ทันที กูว่าแล้ว ผมเข้าไปอุ้มปลอบอยู่พักใหญ่ แต่ดีที่ไม่มีผ่าลงมาอีก ไม่งั้นไม่ได้นอนแน่ กล่อมลูกจนหลับไปอีกครั้ง ตอนนี้ฝนตกเทลงมาอย่างเดียวครับ อากาศในบ้านเย็นมาก

“ไปนอนเถอะ แม่ดูได้”แม่ผมไล่อีกครั้ง

“ครับ ฝันดีนะตัวเล็ก จุ๊บ จุ๊บ”จุ๊บหน้าผากคนละทีแล้วออกจากห้องแม่ “เออ แม่ อย่าล็อกห้องนะ เผื่อลูกร้องตอนดึกๆบอมบ์จะเข้ามาช่วยดู”ผมบอกแม่ไว้

“เออๆ แกไปนอนเถอะ ไม่มีอะไรแล้ว ดูสิหลับปุ๋ยเชียว”จากนั้นผมจึงออกจากห้องแม่แล้วกลับเข้าห้องตัวเอง โดยที่มีผู้หมวดตามมาติดๆ เมื่อกี้ผู้หมวดไปด้วยนะครับ


“กล่อมลูกหลับแล้วคืนนี้ผมขอกล่อมเมียหน่อยนะครับ”ผมกอดผู้หมวดจากด้านหลัง ไซร้ไปที่ต้นคอเบาๆ

“ช่วยอ่อนเพลียหน่อยเหอะครับพี่ เอาแรงมาจากไหนวะ”

“แรงผลักดันทางเพศไงครับ นี่ไงตอนนี้มันผลักมันดันจนตุงกางเกงไปหมดแล้ว น่านะ”ผู้หมวดไม่ตอบอะไรแต่ยอมให้ผมลูบไล้ไปทั่วตัวแต่โดยดี พร้อมกับตอบรับจูบหวานๆ ท่ามกลางเสียงฝนตก จากนั้นก็ยกซดอย่างเดียว ฮ่าๆๆๆๆ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ ทิวสนที

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 763
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +23/-0
ยกซดตลอดแหละพี่บอมบ์อ่ะ :hao6: :hao6:

เด็กๆกำลังน่ารักเลยอ่ะ :mew1: :mew1:

ออฟไลน์ kapook_koopak

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 148
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
มาแล้ว แสบซ่าเริ่มมีบทบาท แหม่ๆ พี่บอมนี่ค่อยๆแง้มประวัติจิงน้า สรุป พี่ๆน้องๆยศไรยังไม่รู้เลย   :serius2:

ออฟไลน์ yokky34

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 200
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +13/-0
ระดับพี่บอมส์ไม่มีคำว่าเพลียนะ รู้ยัง



อ๊า ขอบคุณที่มาต่อ ^^

ออฟไลน์ papanoy

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 231
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-1
ยักษ์ที่ไหนจะเพลียได้หล่ะ ผู้หมวด ฮ่าาาา

ยกซดเบาๆหน่อยนะบอมบ์ เดี๋ยวลูกตื่น  :m20:

                 :3123: :3123:

ออฟไลน์ GlassesgirL

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1037
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +65/-2
ได้ลาพักกลับบ้านแล้ว ว่าแต่ซดไปกี่แก้วอะบอมบ์ :z1:
แม่กับผู้หมวดเข้ากันได้ดีแบบนี้ครอบครัวสุขสันต์มาก

ออฟไลน์ maemix

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4403
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +299/-3
กลับต่างจังหวัด บรรยากาศมันได้ ฝนตกชุ่มฉ่ำ
ก็จัดสักหน่อย บอมบ์คนหื่น

ออฟไลน์ fangkao

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 657
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +89/-3
อาเสี่ยบอมบ์อยากจะเป็นสะใภ้ไหมละผู้หมวด อิอิ

ออฟไลน์ Pine_apple

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 239
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-1

ออฟไลน์ ่jum

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3704
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +53/-4
ซดกันไปกี่ยกแล้วล่ะบอมบ์ ฮิ๊ววววววววววววววว

ออฟไลน์ AGELA

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 675
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1109/-0
ตอนที่ ๓๕ สืบสวน(ครึ่งหลัง)

“พอแล้วมั้ง กูไม่ไหวแล้ว”ผู้หมวดพูดอย่างอ่อนแรงหลังจากที่โดนผมจัดหนักไปหลายที

“ครับผม”ผมเองก็ยอมแต่โดนง่าย ถามว่าอยากอีกไหม ก็อยากต่อนะ แต่ใจเขาใจเราครับ วันพระไม่ได้มีหนเดียว วันที่เราเอากันก็ไม่ได้มีวันเดียวในรอบปี เก็บแรงไว้หื่นวันหลังบ้างดีกว่า ถึงมันไม่มีคำเตือนว่าห้ามเย็บกันวันละเกินวันละ ๓ ยกก็ตามเถอะ ฮ่าๆๆ

ออกไปอาบน้ำอาบท่าอีกรอบแล้วมานอนหลับพักผ่อน ฝนยังตกพรำ เสียงกบเสียงอึ่งร้องระงม ข้างบ้านป่านนี้คงจะไปส่องกบแล้วมั้งครับ แถวบ้านผมก็แบบนี้ละ อาหารหาเอาตามธรรมชาติและฤดู หน้าฝนจะมีกบมีอึ่งเราก็ไปจับมาประกอบอาหารกัน

ตื่นเช้ามาผู้หมวดบ่นงุ้งงิ้งแต่เช้าเลยครับ ฮ่าๆๆๆ คงจะระบม แต่เก็บอาการได้ดี ตื่นมาผมก็ไปหาลูกก่อนเลย ไม่ได้อาบน้ำแปรงฟังอะไรหรอกครับ ไปทั้งอย่างนั้น ลูกผมเลี้ยงง่ายไมค่อยงอแงเท่าไหร่ ชงนมป้อนลูกแต่เช้า ส่วนแม่ผมกับผู้หมวดไปทำกับข้าวครับ


ตลอด ๖ วันที่มาอยู่บ้านก็ไม่ได้ทำอะไรมากมายหรอกครับ กลางวันเลี้ยงลูก กลางคืนเลี้ยงเมีย ฮ่าๆๆๆ จนถึงกำหนดกลับ กทม. เพราะหมดเวลาพักผ่อนของผู้หมวดแล้ว เราจะต้องเดินทางกลับกัน ก่อนกลับผมก็โทรไปบอกไอ้มหาตวง มันเองก็จะกลับเหมือนกัน สงสัยจะคิดถึงเมีย

“แม่ สวัสดีครับ”ลงไปที่บ้านไอ้มหาทักทายแม่ของมันก่อนครับ แม่ไอ้มหานี่อายุน่าจะ ๖๐ แล้ว ผมหงอกแข่งกับแม่ผมแล้วอ่ะ

“สวัสดีจ๊ะ มาๆนั่งก่อน คุณแม่มานั่งก่อนนะคะ”แม่ไอ้มหาพูดกับแม่ผม จากนั้นไอ้มหาแนะนำแม่ให้รู้จักผู้หมวด ที่จริงแม่แกจำได้อยู่หรอกครับเพราะเคยเห็นผู้หมวดตอนไปเยี่ยมไอ้มหาตอนที่มันฝึกทหารใหม่อ่ะ นั่งคุยกันพักหนึ่งจากนั้นจึงลาแม่ไอ้มหากลับ กทม. แม่ไอ้มหาเอาของฝากให้เยอะมากเลยครับ ทั้งมะพร้าว ขนมนมเนย เกือบเต็มท้ายรถเลยครับ

ใช้เวลาประมาณ ๕ ชั่วโมงเรามาถึงกรุงเทพโดยปลอดภัย ส่งไอ้มหาที่บ้านหมวดเต้ยแล้วไปส่งผู้หมวดที่บ้านจากนั้นก็ไปบ้านพี่ชายผมครับ

“คิดถึงน้องอ่ะย่า ไม่อยู่บ้านนี่โคตรเหงา”ไอ้ภีมกับไอ้ภูมิมาช่วยแม่ผมอุ้มลูก รับภาระกันไปคนละคน

“ตัวเล็กไม่อยู่บ้านนี่ บ้านเงียบๆไงไม่รู้”พี่ภามาช่วยอีกคนครับ “บอมบ์พี่ขอเลี้ยงหลานจนโตเลยนะไม่ต้องเอาไปเลี้ยงที่บ้าน ให้อยู่กับบ้านพี่นี่แหละ”

“เดี๋ยวไอ้ภูมิกับไอ้ภีมก็มีหลานให้พี่เลี้ยงแล้ว จริงไหมภีม ภูมิ”

“เฮ้อ พี่ละไม่อยากหวังกับพวกไม้หลักปักเลน พ่อก็ไม่ได้เจ้าชู้นะ แต่ลูกไหงกลายเป็นงั้นไปได้”

“ยังไม่เจอคนที่ถูกใจอ่ะแม่”ไอ้ภูมิตอบ

“เมื่อไหร่จะเจอละ รอให้แม่แก่ตายก่อนใช่ไหม”พี่ภาถามเสียงเรียบ

“แม่ เนื้อคู่ใช่ว่าจะเจอกันง่ายๆนะแม่ เกิดคบมั่วซั่วได้เมียไม่ถูกใจแม่ขึ้นมาเนี่ย แม่จะยอมป่ะ”

“แกคบกับใครพวกแกก็ไม่เคยพามาให้แม่รู้จักสักคน แม่จะรู้ได้ไงว่าคนไหนถูกใจไม่ถูกใจ แล้วแต่พวกแกแล้วกัน มีเมียช้าก็มีลูกช้า กว่าลูกจะโตพวกแกก็แก่หงั่กพอดี แต่ว่าคบกับใครก็ดูนิสัยใจคอหน่อยนะ”

“ครับแม่ ม่ะตัวเล็ก อื้ม โคตรคิดถึงเลย”ไอ้ภีมอุ้มน้องแล้วก้มแห้มไปหลายที เจ้าตัวดีก็ตาแป๋วใส่


พักผ่อนอยู่บ้านพี่ชายได้ ๑ วันวันรุ่นขึ้นจึงชวนกันไปนวดตัวครับ งานนี้ครบเซ็ต ผม หมวดบูม หมวดเต้ย ไอ้มหา อีหนู ไปกัน ๕ คน อีหนูไม่ได้สงสัยอะไรมากมายเพราะมัวแต่ตื่นเต้นที่จะได้เที่ยวกับผู้หมวดสุดหล่อ ๒ คน

“พี่บอมบ์ หนูขอกรี๊ดได้ไหม หล่ออ่ะ หมวดบูมก็หล่อหมวดเต้ยก็หล่อ”มันลากผมไปชักดิ้นชักงออยู่พักหนึ่ง จากนั้นเราก็ไปนวดตัวกันที่สปาชื่อดัง นวดตัวเสร็จก็ไปเที่ยวผับกันต่อครับ

“เต็มที่เลย”หมวดเต้ยพูด ตอนนี้เบียร์ ๒ ทาวเวอร์ตั้งอยู่บนโต๊ะ “เต็มที่เลยนะน้อง ถ้าเมาเดี๋ยวพี่อุ้มกลับ”หมวดเต้ยพูดกับอีหนูอย่างเป็นกันเอง

“ครับผู้หมวด”อีหนูมันคงตื่นเต้นครับ ตั้งแต่ไปรับมันเข้าสปาแล้วละ

“คืนนี้คนเยอะหาผัวสักคนดิหนู อยากมีมากไม่ใช่เหรอ”ไอ้มหาพูดชี้แนะ

“บ้าอ่ะพี่มหา คว้าของไม่ดีเหมือนโดนตีตราบาปไปตลอดชีวิต หนูไม่เคยหากินในที่แบบนี้หรอก ไม่รู้ว่าใครเป็นไงบ้าง มาเที่ยวอ่ะมาได้แต่ถ้าจะพากลับห้องด้วยไม่เอาหรอก”

“มึงนี่นะ ไปว่าน้องแบบนั้นได้ไง กูดูก็รู้ว่าน้องมันไม่ได้แรง มาๆ ชนกันน้องปอเช่”หมวดบูมเอ่ยขึ้น

“ผู้หมวด หนูเกรงใจจัง ชนก็ได้ครับ”มันทำท่าแบบเหนียมอาย เรานั่งกินเบียร์คลอเคลียเสียงเพลงะ ไอ้มหาก็ยังกินน้ำส้มน้ำอัดลมของมันเหมือนเดิม มันไม่แตะต้องแอลกอฮอล์อยู่แล้วครับ ครั้งนี้ผมก็ไม่แอบผสมอะไรให้มันด้วย คนไม่อยากกินเราก็ไม่บังคับ

“พี่บอมบ์ไม่มีอะไรมาฝากหนูเลยเหรอ มาจากบ้านทั้งทีไม่มีอะไรติดไม้ติดมือมาเลยอ่ะ”

“มีๆ กินกบเป็นป่ะ แม่ไอ้มหาให้กบมา ตัวยังเป็นๆอยู่เลย”

“บ้าอ่ะ ตุ๊ดบ้านไหนเมืองไหนกินกบกันอ่ะพี่บอมบ์ เออ ถ้าแย้ หรืองูพวกนี้ค่อยว่ากันไปอย่าง”เอ่อ ที่มึงพูดถึงกูไม่เคยกินเลยสักอย่าง

“ฮ่าๆๆ ตุ๊ดกินงู งูเหลือมลำใหญ่”ไอ้มหาขำ

“อย่าให้พูดพี่มหา ของผัวเก่าอันนิดเดียว เซ็ง อยากได้ของพี่บอมบ์กับพี่มหาอ่ะ เต็มปากเต็มคำ”

“เอาหน้าแข้งกูก่อนไหม”ไอ้มหาพูดหน้ามึน

“ฮ่าๆๆๆๆ”

นั่งกินกันเรื่อยๆ กินๆเต้นๆ นั่งเสพบรรยากาศ จนตอนนี้ ๒ หมวดเริ่มจะเมาแล้ว ผมเองไม่กินเยอะเพราะต้องขับรถ แค่จิบเบาๆ นั่งอยู่ดีๆก็มีไอ้หน้าหล่อคนหนึ่งเดินตาเยิ้มมาเชียว

“เช่ ใช่ปอเช่ไหมครับ”มันเข้ามาทักอีหนูด้วยอารมณ์ดีอกดีใจ

“อืม ครับ ใครอ่ะ พี่บอมบ์ใครไม่รู้หนูไม่รู้จัก”อีหนูเดินมาหลบหลังผม

“มีอะไรกับเพื่อนกู”ผมถามไอ้หน้าหล่อคนนั้น ลูกครึ่งซะด้วย

“ผมมาดีครับ เช่จำพี่ไม่ได้เหรอ เอ่อ ผมชื่อเอริค เช่จำพี่ไม่ได้จริงเหรอครับ”ไอ้หน้าหล่อถาม ส่วนอีหนูทำหน้างง

“เอ่อ ผมไม่เคยมีเพื่อนชื่อเอริคอ่ะ ใครก็ไม่รู้พี่บอมบ์”อีหนูบอกผมแล้วหลบหลังผมอย่างเดียว ห่าแดก ฝรั่งแม่งอย่างหล่อมาทักเสือกกลัวซะงั้น

“ทักคนผิดหรือเปล่าคุณ”หมวดเต้ยถาม

“คงไม่ผิดหรอกครับผมจำหน้าเขาได้ ปอเช่จำพี่ไม่ได้จริงๆเหรอ พี่เอริคที่เคยอยู่บ้านหลังข้างๆปอเช่ไง ที่เราเคยเล่นพ่อแม่ลูกด้วยกันอ่ะ”เอาแล้ว อีหนูคงเป็นพ่อ ไอ้เอริคคงเป็นแม่ ฮ่าๆๆๆ

“บ้า ใครจะจำได้วะ เล่นกันเป็นร้อยครั้ง ผมว่าคุณทักคนผิดมั้งครับ ชื่อปอเช่อาจจะโหลก็ได้”

“จำไม่ผิดหรอก ปอเช่ ลูกชายคนกลางของน้าไก่กับน้าอิฐ มีพี่ชายชื่อเปอโย มีน้องชื่อบีเอ็ม”

“เฮ้ย สัส รู้จักยันโคตรเหง้ากูเลย พี่บอมบ์ มันจะเป็นมิจฉาชีพหรือเปล่านะ หนูไม่เคยรู้จักคนนี้จริงๆ”อีหนูมันยังคงนึกไม่ออก

“มึงลืมหรือเปล่าหนู ลองคิดดีๆ”หมวดบูมถาม

“ไม่อ่ะครับผู้หมวด หนูจะลืมได้ไง หนูไม่ใช่ตุ๊ดแก่นะ”มันยังส่ายหน้าพลางนึก

“พี่ยังจำได้เลยว่าหนูมีปานตรงต้นขาด้านซ้าย ปานสีน้ำตาลแดง แล้วมีรอยถลอกตรงหัวเข่าด้านขวาเพราะว่าไปวิ่งสะดุดที่สนามเด็กเล่นจนเข่าแตก”

“โอ๊ย ใครอ่ะ หนูจำไม่ได้”

“พี่คือพี่เอริคไงที่เคยเล่นด้วยกัน อ่อ จำได้แล้ว ที่น้องปอเช่ชอบเรียกพี่ว่าพี่เจิดไง”

“บ้า ใครจะไปตั้งชื่อฝรั่งว่าเจิดอะไรนั่น หนูไม่รู้จักอ่ะผู้หมวด หนูไม่เคยมีเพื่อนฝรั่ง”

“ก็ที่อยู่บ้านซอยเดียวกันไง จำชื่อลุงไมค์กับป้าแต๋วได้ป่ะ พ่อแม่พี่เอง”

“บ้า ลุงไมค์กับป้าแต้วย้ายไปไหนตั้งนานก็ไม่รู้ แล้วมีลูกฝรั่ง”

“ก็นั่นไง ลูกฝรั่งคนนั้นอ่ะพี่เอง ที่เช่เรียกพี่ว่าบรรเจิดอ่ะ”ฝรั่งพยายามรื้อฟื้นเป็นอย่างมาก ส่วนอีหนูนี่หน้ามึนอย่างเดียว

“หือ พี่เจิดจริงอ่ะ อ๋อออออออออ คิดออกแล้ว พี่บอมบ์ ใช่พี่เจิดจริงอ่ะ”อีหนูมันทำหน้าดีใจ

“ก็ใช่ไง เป็นไงบ้างไม่เจอตั้งนาน”ไอ้ฝรั่งชื่อเจิดเดินมาสวมกอดอีหนู

“โหย หายหน้าหายตาไปตั้งแต่หนูอายุไม่ถึง ๑๐ ขวบ ดีใจจัง พี่เจิดเป็นไงบ้าง สบายดีไหม หล่ออ่ะ พี่บอมบ์นี่พี่เจิดพี่ชายข้างบ้านหนูเอง”แหม่ พอจำกันได้นี่ กูว่าแรด ๒ นอที่เขาดินยังอายมึงเลยว่ะอีกหนู แรดเกิ๊นนนนนน

“สวัสดีครับทุกๆคน”มันยิ้มทักทายจากนั้นทั้งคู่ก็นั่งสอบประวัติซึ่งกันและกัน ได้ความว่าไอ้บรรเจิดมันอยู่บ้านข้างๆบ้านอีหนู เคยเล่นด้วยกัน พอไอ้บรรเจิดอายุ ๑๒ จึงย้ายไปอยู่แคนาดาบ้านพ่อมัน ครับ

“กูว่ามันจะได้ผัวก็คราวนี้ละ ดูไอ้หน้าเหี้ยนั่นพูดไปกอดคอไปไม่ยอมปล่อยเลย”หมวดเต้ยพูด

“กูว่าหมวดเต้ยต้องเสียตัวคืนนี้แน่วะ ดูดิ พูดไปคลำจวยกูไป”ไอ้มหาพูดขำๆ หมวดเต้ยไม่ได้คลำนะครับ แต่มันพูดมันเอามือหมวดเต้ยมาวางไว้บนเป้า

“จะพูดไรกันมากล่ะ ป่ะจ่ายตังค์แล้วกลับบ้าน ไอ้มหาจะได้มีเวลาครอบครัว”หมวดบูมพูด

“กลับกันมึง หรือจะรอให้เพื่อนมึงส่ง”ผมเดินไปทักอีหนู

“เอ่อ ผมไปส่งเองก็ได้ครับ”

“ไม่ต้องอ่ะพี่เจิด เดี๋ยวหนูกลับกับพี่บอมบ์ก็ได้ เกรงใจพี่เจิดจัง”

“ไม่ต้องเกรงใจหรอก ยังไงเราก็จะได้เป็นทองเนื้อเดียวกันแล้ว ป่ะ พี่ไปส่ง”เออ ทองเนื้อเดียวกัน ไม่ใช่ฟันเพื่อนกูแล้วทิ้งไปนะมึง ศพไม่สวยแน่นอน

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด