ถุงทอง ผมลืมตาขึ้นมา หนักหัวมาก เมื่อคืนไม่น่าดื่มเยอะเลย มองไปรอบๆ นี่มันห้องนอนผม แล้วทำไมมันหนักๆล่ะเนี่ย ก้มลงมองที่ช่วงเอว เห็นละตัวการ นี่ปรุงมานอนห้องผมตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย ผมยกขาหนักๆของปรุงออกแล้วลุกจากเตียง สะบัดหัวเล็กน้อยให้หายมึน บิดตัวออกกำลังคลายกล้ามเนื้อ ซี้ดดด เจ็บ .. เจ็บเหมือนโดนมือโดนเท้าใครมาน่าจะช้ำข้างในนะ โอย นี่ขับรถกลับมาบ้านได้ก็บุญแล้ว ผมรีบล้างหน้าล้างตาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า นี่ยังไม่หกโมงเลย อาบเสร็จขอนอนต่ออีกหน่อยเถอะ เมื่อคืนพอถึงเตียงผมก็สลบไปเข้าเฝ้าจิ๋นซีแล้ว
ผมแต่งตัวเสร็จ คนบนเตียงก็ยังไม่ตื่น เสื้อนอนผมที่ปรุงใส่อยู่ตอนนี้เลิกขึ้นจนเห็นผิวขาวที่มีจุกนมสีชมพูบางๆโชว์หราอยู่ ไม่ระวังตัวบ้างเลยเครื่องปรุง ถ้าเป็นผู้หญิงมานอนแบบนี้ ผมคงไม่ปล่อยไว้แน่ ผมสำรวจคนบนเตียงผู้ชายอะไร หัวนมสีชมพู ผมว่าของผมสีสวยแล้วนะ แต่ของปรุงดูใสกว่าของผม เฮ่ย นี่ผมจะคิดเรื่องนี้ทำไมเนี่ย สงสัยจะยังเมาค้าง
"นอนดีๆ" ผมดึงเสื้อผ้าปรุงให้เข้าที่เข้าทาง ปรุงหลับตาพริ้ม ทำปากแจ๊บๆ นอนก็กินที่มาครึ่งนึงแล้ว ถึงว่าเมื่อยตัวไปหมดเลย โดนแย่งที่นี่เอง
ผมขยับตัวปรุงให้นอนตรงๆที่ แล้วจัดผ้าห่มให้ดีๆ ผมสอดตัวเข้าไปในผ้าห่ม พอหัวถึงหมอนเรียบร้อย อยู่ดีๆคนที่นอนข้างๆก็หันมากอดผมไว้ทั้งตัว ผมตัวแข็งทื่อ ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยโดนผู้ชายกอดเลยนะเว้ย หันไปมอง ปรุงมันยังหลับตายิ้มอยู่เลย ถ้าจะนอนดิ้น นอนหลายท่าขนาดนี้
ผมแงะแขนปรุงออก แต่มันดันไม่ยอม มีร้องเสียงอื้อไม่พอใจด้วยนะ นี่มันเตียงใครกันแน่เนี่ย
หลังจากพยายามแงะมือคนข้างๆออก ผมเผลอจ้องหน้าเครื่องปรุง คิ้วหนา ขนตางอนๆ จมูกโด่งได้รูป ปากเรียวบางสีสด แก้มขาวมีเลือดฝาด ผมยาวปรกหน้า ดูรวมๆแล้วเป็นผู้ชายหน้าตาดีคนหนึ่ง ผมเอามือลองลูบแก้มฝาดนั้นเบาๆ .. นิ่มจัง นิ่มเหมือนแก้มน้องเกี๊ยวเลย ฟอดดด อืมม หอมด้วย แล้วปากบางนี้ล่ะ จะหอมหวานเหมือนแก้มหรือเปล่า ผมใช้นิ้วโป้งวนเล่นที่ริมฝีปากสีสด ก่อนจะค่อยๆลูบเบาๆจากปากบน ลงมาปากล่าง
"อ่ะ .." ผมตกใจนึกว่าปรุงจะตื่น แต่ที่ไหนได้ ปรุงงับนิ้วผม แล้วดูดแจ๊บๆเหมือนเด็กกินนม ความรู้สึกแปลกๆแล่นจากปลายนิ้วขึ้นมาตามแขนขนผมลุกซู่ ไล่จนมาหยุดที่ใบหน้า ผมรู้สึกว่าตัวเองกำลังร้อน เครื่องปรุงยังดูดนิ้วผมเล่นไม่หยุด เขาเริ่มใช้ลิ้นเลียนิ้วผมเล่น เฮ้ย ไม่ไหวแล้ว แม้จะเป็นผู้ชาย แต่อารมณ์ตอนเช้ามันห้ามกันได้ที่ไหนล่ะ
ผมดึงนิ้วออกแล้วลุกจากเตียง ถ้ายังนอนให้ปรุงดูดอยู่คาดว่าไมเคิลลูกผมคงอยากออกมาวิ่งเล่น ผมหันหลังเดินไปที่ประตู ตอนนี้ผมยังง่วงอยู่เลยคงต้องขอไปนอนกับเกี๊ยวก่อนละกัน
"อื้อออ .. ปะป๊าา" ผมสอดตัวเบียดเจ้าตัวเล็กที่นอนกอดตุ๊กตาคอสมอสอยู่ ลูกชายผมรู้สึกตัวตาปรือร้องเสียงหวานก่อนจะพลิกมาซุกในอกผม เหมือนลูกแมวขี้เซา รักมากครับ เกี๊ยวคือดวงใจของผมจริงๆ
"นอนลูก .. ฟอดด" ผมหอมหัวเล็กๆของเกี๊ยวแล้วกระชับกอดแน่น ลูกรักผมหลับปุ๋ยไปอีกรอบแล้ว ผมเลยหลับตาแล้วหลับตามลูกไป
......
เครื่องปรุง "ทางข้าวกังก่องอาหนูปุงง .. อาเกี๊ยวไปตามป่าป๊าลื้อมา.." แม่คุณถุงทองเรียกพวกเราไปทานข้าวเช้า นี่เก้าโมงแล้วเกี๊ยวเข้ามาปลุกผมแต่เช้า บอกว่าปะป๊าไม่ยอมตื่น ผมก็เข้าใจนะเพราะว่าเมื่อคืนเขาเมามากจริงๆ แถมยังละเมอมาจูบผมอีก มันสยิวมากให้ตายสิ
"ผมไปตามเองครับ .. เราดูการ์ตูนต่อไปเถอะ" ผมบอกแล้ววิ่งขึ้นชั้นบนมา นี่เขามานอนเตียงเกี๊ยวได้ไง เมื่อคืนยังนอนเตียงเดียวกันอยู่เลย
"คุณ ! .. ตื่นเถอะ เก้าโมงแล้วนะ " ผมเดินเข้ามาในห้อง เขย่าตัวเขา เสื้อผ้าชุดใหม่ สงสัยเขาคงจะตื่นมาอาบน้ำแล้วล่ะมั้ง
"คุณถุงทอง แม่คุณให้มาตามไปทานข้าว ตื่นได้แล้วผมอยากกลับบ้านผมเเล้วเนี่ย" ทำไมขี้เซาแบบนี้เขย่าตั้งนานยังไม่ตื่น เอ้ย เริ่มขยับตัวแล้ว
"อืม .. เช้าแล้วหรอ .. ผมเมื่อยจังเลย .. นายแย่งที่นอนฉันหมดเลยเนี่ย .. ลงไปก่อน เดี๋ยวผมตามไป" เขาตื่นมาแล้วก็พูดๆๆๆ ไม่ให้ผมได้ทักท้วง ผมเลยงงๆ เดินลงมาข้างล่าง
เราทานข้าวเช้ากันจนอิ่มก่อนจะลาป๊าม้าคุณถุงทองกลับ ผมเพิ่งได้เจอป๊าคุณถุงทอง ท่านดูไม่เหมือนนักธุรกิจเลย ดูใจดีมีเมตตามาก แบบนี้สินะถึงครองใจพนักงานได้
ที่เรารีบกลับกันเป็นเพราะคุณถุงทองติดธุระกระทันหัน ตอนแรกเขาจะพาเกี๊ยวไปซื้อของเล่น พอต้องรีบกลับแบบนี้เจ้าตัวเล็กเลยงอแงหน้าบึ้งตึงมาตลอดทาง
"เกี๊ยววว ทาโร่ไหม !?" ผมหันไปเลิกคิ้วใส่น้อง หึหึ น่ารักจริงๆ ทำเป็นเมินหน้าหนี กอดอกเต๊ะท่า เห็นท่าของเกี๊ยวแล้วผมแกล้งเด็กเล่นดีกว่า
"อร่อยจังเลยย .. คุณถุงทองครับ อ่ะ .. ทาโร่ อะร้อยยย อะหร่อยย" ผมยื่นถุงทาโร่ให้คุณถุงทองแล้วหันไปดูอาการเจ้าเด็กขี้น้อยใจ
"ป้อนผมหน่อย .. ผมขับรถอยู่เห็นหรือเปล่า" เขาบอก ผมหันกลับมามองหน้าคุณถุงทอง จะดีหรอวะ ผมค่อยๆหยิบเส้นทาโร่แล้วยื่นไปให้เขา เขาอ้าปากรับขนมในมือผม ผมก็เลยต้องถือให้เขาจนหมด เอ่อ นี่มันดูแปลกๆไปป่ะ
"ฮึ่กกก .. " เสียงสะอื้นดังขึ้นมาจากด้านหลัง ผมหยุดป้อนคุณถุงทองแล้วหันไปมองคนข้างหลัง เอาแล้ว จากกอดอกหน้าบึ้งกลายเป็นนั่งกอดเข่าเอามือขยี้ตา กลับมางอแงแล้วสินะ
"เกี๊ยว .. ลูกมานั่งข้างหน้าเร็ว .. ปะป๊าอยากเห็นหน้ามามะ" คุณถุงทองจอดรถข้างทางแล้วหันไปคุยกับลูกชายตัวน้อย
"ฮื่ออออ .. งอนป๊าา .. งอนพี่ปรุง .. เกี๊ยวโป้ง " เกี๊ยวชูนิ้วโป้งขึ้นมา คุณถุงทองทำท่าจะปลดเข็มขัดลงไปหาลูกข้างหลัง แต่ผมห้ามเอาไว้ก่อนแล้วรีบลงไปนั่งด้านหลัง
.........
ถุงทอง "พี่ปรุงขอโทษน้าาา .. เรามาดีกันนะ .. เร้วว เดี๋ยวป๊าก็ซื้อให้อีก .. คอสมอสเกี๊ยวออกจะเต็มบ้านไปหมด .. ไว้มันออกคอลเลคชั่นใหม่ไปซื้อยังทันเลย" เครื่องปรุงชูนิ้วก้อยแล้วแหย่เด็กน้อยของผมเล่น ช่างเป็นภาพที่น่าเอ็นดู
"ถ้าเกี๊ยวงอแง .. ปะป๊าไม่รักนาาาา "
"ฮืออออ .. ป๊าไม่รักเกี๊ยววว " อ้าว นี่ผมผิดหรอกเหรอ ผมมองกระจกหลัง เฮ้ออ เกี๊ยวรีบซุกอ้อนเลขาผมแล้ว อีกหน่อยผมคงไม่สำคัญกับเขาแล้วมั้ง
"ปะป๊ารักเกี๊ยวสิครับ รักที่สุดในโลกเลย .. พี่ปรุงก็รักเกี๊ยวนะ .. เกี๊ยวไม่รักปะป๊ากับพี่ปรุงเหรอ .. ถ้ารักต้องเลิกร้องไห้นะครับ .. อย่างอแง"
เลขาผมช่างพูด ช่างเจรจา แบบนี้สิถึงจะอยู่กันได้นาน สักพักเกี๊ยวก็หยุดร้อง นอนหนุนตักปรุงแล้วเหยียดขาสบาย ผมเปิดคอสมอสแผ่นใหม่ให้เขาดูกันน่ะ เสียงเด็กน้อยกลับมาหัวเราะคึกคัก ผมยิ้มไป ขับรถไป นี่เข้าเขตระยองแล้ว อีกไม่นานก็ถึง
.
"ครับผม .. กลับแล้วครับ เมื่อคืนผมไม่ได้รอคุณน่ะ .. ไปดื่มกับเพื่อน .. พวกนั้นมันชวน .. เอาไว้คราวหลังเนอะ " ผมเสียบบลูทูธคุยกับไลลาครับ เธอโทรมา พอดีเมื่อวานเราไปทานข้าว พาเธอช้อปปิ้ง ตอนเย็นกะดริ้งค์นิดหน่อยก่อนเธอบิน แต่พอดีพี่ๆเขาแอคซิเดนท์นิดหน่อยต้องให้เธอไปลองชุด ครับเธอเป็นนางแบบชื่อดัง เราเจอกันตอนออกงาน แม้จะเซ็กซี่ตามอิมเมจนางแบบ แต่เธอก็น่ารักดีนะครับ
"ครับ .. คิดถึงครับ .. จุ๊บ " ไลลาวางไปแล้ว ผมเหลือบมองกระจกเห็นเครื่องปรุงทำหน้าล้อเลียน เดี๋ยวเหอะ ล้อเลียนเจ้านายหรอ คาดโทษไว้ก่อน
..........
เครื่องปรุง "เกี๊ยวอยู่กับพี่ปรุงนะลูก .. ป๊าไปแปปเดียวไม่เกินสองชั่วโมง " คุณถุงทองส่งผมหน้าบ้านพร้อมกับฝากเกี๊ยวไว้ด้วย เพราะที่เขาคุยงานไม่ไกลจากนี่มาก อีกอย่างเหมือนเกี๊ยวจะคิดถึงเจ้าสายชูลูกผมด้วยสิ
"สายชูววววววว ~~ ย้าาาา" เกี๊ยววิ่งไปรับเจ้าสายชูที่กระโดดขึ้นมาอยู่ในอ้อมอกเด็กน้อย สงสัยจะหนัก แทบจะหงายหลังล้มถ้าผมไม่ประคองไว้
"เล่นกันดีๆนะห้ามเล่นทิชชู่" ผมบอกก่อนจะเดินเข้าครัวดูว่าจะหาอะไรให้ผมกับเกี๊ยวทานดี ชักเริ่มหิวแล้วครับ
"ทำข้าวผัดละกันง่ายดี" ผมบอกเเล้วเตรียมอุปกรณ์
ติ๊งงงงงงงงง. ติ๊งงงงงงงงง โทรศัพท์เข้า คุณถุงทองโทรมานี่นา มีอะไรหรือเปล่า
(( ขากลับผมจะซื้อข้าวเข้ามาให้นะ คงกลับตอนสี่โมงเย็น นายทำกับข้าวเป็นใช่ไหม .. ฝากดูแลลูกผมด้วยนะ ))
"ได้ครับ .. ไม่ต้องเกรงใจ" เขาวางสายไป ผมก็ผัดข้าวผัดไป ผมทำอร่อยนะครับ อย่าดูถูกกันเชียว
.
"อิ่มแล้วก็ไปดูต่อเถอะ .. พี่ล้างเอง"
"ขอบคุณฮะ.."
ทานเสร็จก็เอาจานไปล้าง ทำความสะอาดบ้านเล็กน้อย หาขนมกับนมมาทานเล่นกับเกี๊ยว ดูน้องจะชอบเจ้าสายชูมาก ดีนะวันนี้ไม่ได้พากันป่วนให้ผมต้องปวดหัว เรานั่งดูจนจบไปสองแผ่น นี่ก็สี่โมงสิบแล้ว อีกเดี๋ยวคุณถุงทองคงถึง
ติ๊งงงงงงงงง ติ๊งงงงงงงง เบอร์ใคร ผมรีบกดรับโทรศัพท์เบอร์แปลก คงไม่ใช่ขายประกันหรือริงโทนกวนใจหรอกนะ
(( สวัสดีครับ คุณเป็นญาติของคุณถุงทองหรือเปล่าครับ .. ผมโทรมาเพราะเบอร์คุณเป็นเบอร์โทรออกล่าสุด ))
"ใช่ครับ เอ่อ มีอะไรหรือเปล่าครับ"
(( คุณถุงทองขับรถประสานงากับปิ๊กอัพที่แล่นมาเร็วน่ะครับ เขาบาดเจ็บหนักพอควร .. ตอนนี้กำลังนำตัวส่งโรงพยาบาล กรุงเทพ - ระยอง ผมแจ้งให้ทราบ ยังไงรีบมานะครับ จะได้กรอกรายละเอียดถูก ))
"ค... ครับ .. ขอบคุณครับ "
ผมปล่อยโทรศัพท์ลงที่หน้าตักแล้วกุมขมับ ทำไมมันถึงเป็นแบบนี้เนี่ย เขาจะเป็นหนักไหม เขาจะเป็นอะไรมั้ย แล้วเกี๊ยวล่ะ เกี๊ยว
"มีอะไรฮะ .. พี่เป็นอะไร"
ผมจ้องหน้าน้อง ผมจะบอกเขาดีไหม แล้วจะพูดอย่างไรไม่ให้น้องแตกตื่น ขนาดผมเป็นผู้ใหญ่ผมยังกลัว แล้วนี่เด็กสี่ห้าขวบ ยิ่งโดยเฉพาะคนที่เกิดเหตุคือพ่อแท้ๆด้วยนี่สิ ผมจะทำอย่างไรดีครับ
TBC.
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
